- একো নাই, মই ভাবো সৰ্বোত্তম বিকল্প হ'ল তাত ৰাজতন্ত্ৰ পুনৰুদ্ধাৰ কৰা।- এটা পহু হাঁহি আৰু এটা ভেম্পায়াৰ হাঁহি। - এই ক্ষেত্ৰত অধিক শৃংখলা হ"ব, আৰু গীৰ্জাৰ শক্তি শক্তিশালী হ"ব।
স্কাউট ষ্টাৰজিনে শুনা কথা-বতৰাটোত বহুত গোপন তথ্য আছিল, হয়তো কাৰোবাৰ বাবে অতি মূল্যৱান, কিন্তু ডেকা স্কাউটজনৰ বাবে নিজেই কোনো যুক্তি নাছিল। শেষত হাৰ্প কিং বিষাক্ত হওক বা নহওক, তেওঁলোকৰ বাবে বিশেষ পাৰ্থক্য নাই। কিন্তু যুদ্ধৰ বিপৰীতে ফিলিবাষ্টাৰৰ সুবিধা হয়, লুটপাত বেছি হয়, আৰু আপুনি শত্ৰুৰ যুদ্ধজাহাজত কম ব্যস্ত। ডাঙৰ ভাইৰ কথা ক"বলৈ গ"লে কৰ্চেয়াৰসকল নিয়ম অনুসৰি অন্ধবিশ্বাসী, কিন্তু একে সময়তে বিশ্বাসী নহয়, আৰু মাজে মাজে তেওঁলোকে পুৰোহিতজনক সম্পূৰ্ণৰূপে লুট কৰিবলৈ সাজু হয়। এডুয়াৰ্ড অচেট্ৰভে নিজেই কেতিয়াও প্ৰাৰ্থনা কৰা নাছিল আৰু মাকৰ গাখীৰেৰে তেওঁ নিজৰ মাজতে সোমাই পৰিছিল যে সকলো ধৰ্মই এটা প্ৰতাৰণা, আৰু কোনো দেৱতা নাই। বা তেওঁলোকেও কোৱাৰ দৰে ঈশ্বৰ, যি ত্ৰিত্ব। কেনেকৈ হয় যে তিনিজন দেৱতা আৰু একে সময়তে এজন? নহয়! যদি মাকে যিকোনো কথাত বিশ্বাস কৰিছিল, তেন্তে তাই ল"ৰা-ছোৱালীৰ সন্মুখত সেই বিষয়ে কথা নক"বলৈ পছন্দ কৰিছিল আৰু এলিছে বিশ্বাস কৰিছিল যে স্বৰ্গত কিবা এটা শক্তি আছে, যদিও সেয়া বাইবেলৰ নহয়। বিদ্ৰোহটো অৱশ্যে আকৰ্ষণীয়, কিন্তু এডৱাৰ্ডে এইটো ভবাৰ পৰা বহু দূৰত আছিল যে ইয়াৰ ব্যৱস্থা মহাকাশ অস্ত্ৰ পিন্ধা ইমান সাধাৰণতে শান্ত আৰু সদ্ভাৱৰ ভনীয়েক-ভাইয়ে কৰিছিল। এই চিন্তাটো অতি বন্য আৰু অবিশ্বাস্য যেন লাগিছিল যদিও আঠ বছৰৰ ভিতৰত বহু কথা সলনি হ"ব পাৰে। বিশেষকৈ যুদ্ধত! এজন জলদস্যু, আৰু এডৱাৰ্ড নিঃসন্দেহে জলদস্যু, কিন্তু তেওঁ একো গুৰুত্ব নিদিয়ে।
- ধনীসকলে সীমালৈকে হাঁহিলে! - ওক গছত আপোনাৰ খালী ভৰিখন ষ্টম্পিং। - দুখীয়া মানুহ অনাহাৰে আছে, সেইবাবেই দাঙ্গা আৰম্ভ হয়। আচলতে মোৰ কথা নহয়। টাৰ্মিনেটৰ ল"ৰাটোৱে ফুচফুচাই ক"লে। "আমি এই ছিন্নভিন্ন অংশটোক কি কৰিব লাগে সেই বিষয়ে চিন্তা কৰিব লাগিব।
- আৰু পাউদাৰ গুদামত সোমাই তাত বেৰেলবোৰ উৰুৱাই দিলে কি হ"ব। এই ক্ষেত্ৰত এই হাল্কটো জ্বলি ডুব যাব। - কূটনৈতিক এডৱাৰ্ডে বুজি পালে। "মই কৰিম.
কিন্তু তেতিয়া ল"ৰাটোৰ মনত পৰিল যে জাহাজখনত ধুনীয়া ধুনীয়া দাসী আছে, আৰু তেওঁলোকৰ মৃত্যু হ"ব পাৰে। বাৰু, ঠিক আছে, তেওঁৰ তৰ্জনী আঙুলিত এটা সৰু আঙঠি আছে, ৰূপালী সাপৰ আকৃতিৰ, প্ৰথম দৃষ্টিত ইমান বিনয়ী আৰু অদৃশ্য। কিন্তু বিপৰীত লিংগৰ ব্যক্তিক কম দূৰত্বত লৈ যাবলৈ সক্ষম । গতিকে ছোৱালীকেইজনীক ৰক্ষা পোৱাৰ সম্ভাৱনা আছে।
টৰ্চ এটা ধৰি আৰু, কোনো কাৰণতে, মুখ আৰু চুলিত ৰেজিন লেপি ল"ৰাটোৱে জাহাজখনৰ গভীৰতালৈ গ"ল, একে সময়তে নিজৰ শীতল অভিজাত তৰোৱালখন ফাটটোত থৈ দিলে, ভয়ত যে ই তেওঁক নিজৰ উজ্জ্বলতাক এৰি দিব . এই সিদ্ধান্ত বিতৰ্কিত যদিও বিকল্প নাই। পাত্ৰটোৰ ভিতৰত বন্ধ হৈ আছিল আৰু বৰ গোন্ধ ওলোৱা নাছিল। অৱশ্যে নাৱিকসকল পৰিষ্কাৰ-পৰিচ্ছন্ন বুলি জনা নাছিল আৰু তেওঁলোকে যিকোনো ঠাইতে নিজকে সকাহ দিছিল। কিন্তু খনিবোৰৰ অভিজ্ঞতা লাভ কৰি, য"ত উলংগ, চুলি কাটি লোৱা ল"ৰাবোৰে শিকলি বান্ধি কষ্ট কৰিছিল আৰু সামান্য ভুলৰ বাবে চাবুক লাভ কৰিছিল, বা কামটো অলপ লেহেমীয়া কৰি লোৱাৰ পিছতো কোনো ক্ষীপ্ৰতাৰে বয়-স্কাউট নহয় বুলি প্ৰমাণিত হৈছিল। উদাহৰণস্বৰূপে খনিটোত তেওঁলোকে ঠিক ফাটবোৰৰ মাজতে নিজকে সকাহ দিছিল আৰু আনকি টৰ্চবোৰেও ধোঁৱা উলিয়াইছিল। আৰু শিকলিৰে বান্ধি ঘামচি ওলোৱা ল"ৰাকেইটাই বছৰ বছৰ ধৰি গা নোধোৱা নাছিল, গতিকে সঁচাকৈয়ে তাত নৰক আছিল। আৰু ইয়াত, মাত্ৰ মধ্যযুগৰ শেষৰ ফালে এটা সাধাৰণ গাঁত।
যোদ্ধাজনে ডেকলৈ লৰালৰিকৈ গৈ বৰ্ডবোৰ অনুভৱ কৰিবলৈ ধৰিলে, এডৱাৰ্ডৰ ডেকা শৰীৰটোৰ এনে লাগিল যে সময় উৰি গৈছে, তেওঁৰ বাবে শেষ চেকেণ্ডবোৰ দ্ৰুতগতিত জুখি উলিয়াইছে। চিন্তাৰ হুলস্থুল এটা বিস্ময়ৰ শব্দই বাধা দিলে।
- চাওকচোন মই কি পাইছিলোঁ। - হয়, কেতিয়াবা এনেকুৱাও হয়, কাৰোবাৰ ভাগ্য ভাল, কিন্তু তোমাৰ নহয়। যদিও ভাগ্য এটা আপেক্ষিক ধাৰণা। যুঁজাৰুজনে ম্লান জিলিকি থকা তৰোৱাল এখন উলিয়াই আনিলে।