Рыбаченко Олег Павлович : другие произведения.

কম্পিউটাৰ ধ্বংসকাৰী

Самиздат: [Регистрация] [Найти] [Рейтинги] [Обсуждения] [Новинки] [Обзоры] [Помощь|Техвопросы]
Ссылки:
Школа кожевенного мастерства: сумки, ремни своими руками
 Ваша оценка:
  • Аннотация:
    মেধাৱী, কিন্তু সমনীয়া আৰু শিক্ষকৰ দ্বাৰা অপ্ৰিয় কিশোৰী ভিটালি আকুলভে এনে এক আৱিষ্কাৰ কৰে যিয়ে মানৱ জাতিৰ সকলো শক্তিৰ সমস্যা সমাধান কৰিব লাগে। কিন্তু তেওঁ বিশ্বৰ পৰা, আৰু স্কুলৰ পৰা, আৰু মাফিয়াৰ পৰা, আৰু লাভ হেৰুৱাব নিবিচৰা তেল আৰু গেছ নিগমৰ পৰা ভুল বুজাবুজি আৰু শত্ৰুতাৰ সন্মুখীন হৈছে। কেৱল স্কুলৰ বন্ধু আলবিনাইহে বুজাবুজিৰে ব্যৱহাৰ কৰে। অৱশ্যে এতিয়া ভিটালি আকুলভ আৰু তেওঁৰ সংগীয়ে নিজৰ জীয়াই থকাৰ যত্ন নিজেই ল"ব লাগিব। কিশোৰ-কিশোৰীক গুৰুত্বসহকাৰে লোৱা নহয়, কিন্তু একে সময়তে মাফিয়া ফৈদে তেওঁলোকক ধ্বংস কৰিব বিচাৰে কেৱল কোনো কাৰণতে। কিন্তু, আচলতে শিশুৱে সমগ্ৰ পৃথিৱীখনকে প্ৰত্যাহ্বান জনায়।
  
  কম্পিউটাৰ ধ্বংসকাৰী
  ANNOTATION
  মেধাৱী, কিন্তু সমনীয়া আৰু শিক্ষকৰ দ্বাৰা অপ্ৰিয় কিশোৰী ভিটালি আকুলভে এনে এক আৱিষ্কাৰ কৰে যিয়ে মানৱ জাতিৰ সকলো শক্তিৰ সমস্যা সমাধান কৰিব লাগে। কিন্তু তেওঁ বিশ্বৰ পৰা, আৰু স্কুলৰ পৰা, আৰু মাফিয়াৰ পৰা, আৰু লাভ হেৰুৱাব নিবিচৰা তেল আৰু গেছ নিগমৰ পৰা ভুল বুজাবুজি আৰু শত্ৰুতাৰ সন্মুখীন হৈছে। কেৱল স্কুলৰ বন্ধু আলবিনাইহে বুজাবুজিৰে ব্যৱহাৰ কৰে। অৱশ্যে এতিয়া ভিটালি আকুলভ আৰু তেওঁৰ সংগীয়ে নিজৰ জীয়াই থকাৰ যত্ন নিজেই ল"ব লাগিব। কিশোৰ-কিশোৰীক গুৰুত্বসহকাৰে লোৱা নহয়, কিন্তু একে সময়তে মাফিয়া ফৈদে তেওঁলোকক ধ্বংস কৰিব বিচাৰে কেৱল কোনো কাৰণতে। কিন্তু, আচলতে শিশুৱে সমগ্ৰ পৃথিৱীখনকে প্ৰত্যাহ্বান জনায়।
  . PROLOGUE
  ইণ্টাৰনেটত বহুতো আমোদজনক কথা আছে। কিন্তু বিজ্ঞানসন্মত আৱিষ্কাৰৰ বাবে কেনেকৈ ধন বিচাৰিব পাৰি সেই বিষয়ে ভিটালিক আকুলভ আগ্ৰহী আছিল। কিশোৰীগৰাকীয়ে এক শক্তিশালী শক্তিৰ উৎস গঢ়ি তুলিছিল যিয়ে পৰিৱেশৰ সকলো সমস্যা সমাধান কৰিব লাগিব। এই ধাৰণাটোৰ মূল কথাটো হ"ল গ্ৰেভিটনৰ ইলেক্ট্ৰনলৈ ৰূপান্তৰ আৰু সৰল মাধ্যাকৰ্ষণৰ পৰা বিকল্প বিদ্যুৎ উৎপাদন। ইয়াৰ বাবে ল"ৰাজনে এটা সাধাৰণ কনভাৰ্টাৰ তৈয়াৰ কৰিব লাগিছিল যিয়ে গ্ৰেভিটন ধৰি ৰাখে, যিবোৰ পৃথিৱীৰ যিকোনো ঠাইতে পৃথিৱী গ্ৰহত থাকে। ইয়াৰ উপৰিও সূৰ্যৰ পৰা আৰু সৌৰজগতৰ অন্যান্য তৰাৰ পৰাও গ্ৰেভিটন প্ৰবাহিত হয়। আৰু তেওঁলোকৰ শক্তি যথেষ্ট হ"ব লাগে যাতে কেৱল স্মাৰ্টফোন বা আইফোনে ৰিচাৰ্জ নকৰাকৈয়ে চিৰদিনৰ বাবে কাম কৰাই নহয়, বৈদ্যুতিক গাড়ীয়েও চলায়, ইলেক্ট্ৰিক ইঞ্জিনযুক্ত হেলিকপ্টাৰ উৰি যায়, ঘৰবোৰ গৰম হয় আৰু বহুতো।
  অন্যান্য. কেইবাটাও ভাষা আৰু উল্লেখযোগ্য বৌদ্ধিক ক্ষমতা জানিও এতিয়াও স্কুলীয়া শিক্ষাও শেষ নকৰা পোন্ধৰ বছৰীয়া কিশোৰৰ মূৰত এইবোৰ ধাৰণা ঘূৰি ফুৰিছিল।
  ল"ৰাজনে গ্ৰেভিটনক ইলেক্ট্ৰনলৈ ৰূপান্তৰক এটা ডিজাইন কৰিছিল, তদুপৰি, যাতে ই এটা সহজ যন্ত্ৰ যিটো গণ উৎপাদনত সামঞ্জস্য কৰিব পৰা যায়।
  ভিটালিকে বেছমেণ্টত এটা গোটেই লেবৰেটৰী স্থাপন কৰি কনভাৰ্টাৰটোৰ বাবে প্ৰয়োজনীয় সামগ্ৰী বিচাৰি উলিয়াবলৈ চেষ্টা কৰিলে। প্ৰথম কথা, ই অৱশ্যেই মেগনেছিয়াম, এলুমিনিয়াম, ৰূপ, সোণ, প্লেটিনাম। মৌলৰ সঠিক সংমিশ্ৰণেৰে আপুনি এটা অনন্য জালি পাব পাৰে যিয়ে এটা গ্ৰেভিটনক ইলেক্ট্ৰনলৈ ৰূপান্তৰিত কৰিব। তদুপৰি ইয়াৰ ফলত হোৱা কাৰেণ্টক উপযোগী কামলৈ ৰূপান্তৰিত কৰিব লাগে।
  কেৱল সোণ আৰু প্লেটিনাম কিনিবলৈ টকা লাগে। কম্পিউটাৰত থকা ল"ৰাটোৱে বিভিন্ন একাউণ্ট আৰু কাৰ্ডৰ পৰা সেইবোৰ ডাউনলোড কৰিবলৈ চেষ্টা কৰিলে। অৱশ্যে ধনী ক্লায়েণ্ট বাছি লোৱা।
  আৰু এইটো বিচাৰৰ বিষয়। ভিটালিকে নিজৰ বিবেকক এই কথাৰে সান্ত্বনা দিছিল যে যদিহে আৱিষ্কাৰটো বাস্তৱায়িত হয় তেন্তে প্ৰাকৃতিক ইন্ধন: তেল, গেছ, কয়লা, পিট ইত্যাদি জ্বলোৱাৰ প্ৰয়োজন নহ"ব। গতিকে, গ্ৰহটো গোলকীয় উষ্ণতাৰ পৰা ৰক্ষা পৰিব। আৰু ই দুৰ্যোগেৰে ভৰপূৰ।
  কেইবছৰমান আগতে ভিটালিকে গোলকীয় উষ্ণতা বৃদ্ধিৰ ওপৰত এখন ছবি চাইছিল আৰু ছবিখনে তেওঁক ভয় খুৱাইছিল। প্ৰথমে সাগৰবোৰে ভূমি বুৰাই পেলাব। আৰু তাৰ পিছত যেতিয়া উত্তৰ আৰু দক্ষিণ মেৰুৰ বৰফৰ টুপিবোৰ গলিব, তেতিয়া প্ৰক্ৰিয়াটো ত্বৰান্বিত হ"ব। পানী বহুত বেছি বাষ্পীভৱন হ"বলৈ আৰম্ভ কৰিব, আৰু ডাৱৰে গ্ৰহটোক আবৰি ৰাখিব। আৰু ইয়াৰ ফলত সেউজ গৃহ প্ৰভাৱ আৰু অধিক ত্বৰান্বিত হ"ব। উষ্ণতা দ্ৰুতগতিত বৃদ্ধি হ"বলৈ আৰম্ভ কৰিব, আৰু সকলো পানী ভাপলৈ পৰিণত হ"ব।
  মানৱতা কেৱল গলি যাব, আৰু পৃথিৱী গ্ৰহটো শুক্ৰৰ দৰে হৈ পৰিব। এখন নিৰ্জীৱ মৰুভূমি, আন্ধাৰ কাৰণ ধূলিৰ ডাৱৰ আৰু বাষ্পীভৱন হোৱা সাগৰৰ বাবে সূৰ্য্য দেখা নাপাব।
  ইয়াৰ ফলত ল"ৰাজনৰ মনত ইমানেই ছাপ পৰিছিল যে তেওঁ জৰুৰীভাৱে প্ৰাকৃতিক, হাইড্ৰ"কাৰ্বন ইন্ধনৰ ঠাই ল"ব পৰা কিবা এটা বিচাৰিবলৈ আৰম্ভ কৰিলে। আৰু ফেণ্টাচি উপন্যাস পঢ়ি অনুসন্ধিৎসু শিশুটিক মাধ্যাকৰ্ষণ শক্তি ব্যৱহাৰ কৰিবলৈ প্ৰেৰণা যোগাইছিল। সঁচাকৈয়ে পৃথিৱীৰ মাধ্যাকৰ্ষণ শক্তিয়ে গ্ৰেভিটনৰ বল সৃষ্টি কৰে - এটা দিশত ঘূৰণীয়া মৌলিক কণা। আৰু সেইবোৰক বিদ্যুতলৈ ৰূপান্তৰিত কৰিব পাৰি। তদুপৰি প্ৰায় সকলো আকাশী পদাৰ্থই বৃহৎ পৰিমাণে গ্ৰেভিটন বিস্ফোৰণ কৰে আৰু ইয়াৰ ফলত মানুহে শক্তিৰ সকলো সমস্যা চিৰদিনৰ বাবে সমাধান কৰিব পাৰিব আৰু পৰিৱেশৰ ভাৰসাম্য পুনৰুদ্ধাৰ কৰিব পাৰিব, যাৰ ফলত এই গ্ৰহটো এক ফুলি উঠা স্বৰ্গ হৈ পৰিব।
  আলবিনাই স্বেচ্ছাই তেওঁৰ বয়সৰ ভিটালীক সহায় কৰিলে, যিগৰাকীও এগৰাকী অস্বাভাৱিক স্মাৰ্ট কিশোৰী। ইতিমধ্যে যুৱ প্ৰতিভাশালীসকলে এই কামটো সৰু পৰিসৰত কেনেকৈ কৰিব লাগে শিকিছে, আৰু আপুনি, উদাহৰণস্বৰূপে, আউটলেট অবিহনে আপোনাৰ স্মাৰ্টফোনটো ৰিচাৰ্জ কৰিব পাৰে। কিন্তু মই আৰু কিবা এটা বিচাৰিছিলো।
  আলবিনাই তেওঁক ফোন কৰে, আৰু তেওঁ আন কাৰোবাৰ একাউণ্টৰ পৰা ধন ট্ৰেন্সফাৰ কৰে - যাৰ বাবে তেওঁক এটা কলনীলৈ পঠিয়াব পাৰি, আৰু সাধাৰণতে, এইটো এটা বেয়া কাম। আলবিনাই নিজেই ৰাজ্যৰ পৰা ধন বিচৰাৰ প্ৰস্তাৱ দিছিল। কিন্তু ভিটালিয়ে যথেষ্ট যুক্তিসংগতভাৱে লক্ষ্য কৰিছিল যে ইয়াৰ বাবে কিশোৰ স্কুলীয়া ল"ৰা এজনক কোনেও টকা নিদিয়ে। আৰু অধিক সম্ভাৱনা আনকি মূৰ্খকো সোমাই দিয়া। গতিকে তেওঁৰ হাতত অপৰাধ সংঘটিত কৰাৰ বাহিৰে আন উপায় নাই, কিন্তু একে সময়তে মানৱতাক বচাব।
  ভিটালিয়ে কলটো আওকাণ কৰি কাৰ্ডলৈ ধন ট্ৰেন্সফাৰ কৰে। এতিয়া তেওঁলোকে সেইবোৰ নগদ ধন উলিয়াই কিছুমান সবিশেষ কিনিব পাৰিব, সোণ আৰু প্লেটিনামৰ বাহিৰে। এতিয়াও বহু কাম চলি আছে, কিন্তু আটাইতকৈ ডাঙৰ কথাটো হ"ল তেওঁ আৰু তেওঁৰ প্ৰেমিকাক প্ৰমাণ কৰিবলৈ সক্ষম হৈছিল যে, নীতিগতভাৱে গ্ৰেভিটনৰ ইলেক্ট্ৰনলৈ ৰূপান্তৰ সম্ভৱপৰ। আৰু এই প্ৰযুক্তিৰ ভৱিষ্যত কি।
  ল'ৰাটোৱে ডাউনলোড কৰি শেষ কৰিছে। আলবিনাই আকৌ ফোন কৰে।
  ভিটালিকে ফোনটো তুলি হিচকি উঠিল:
  - নমস্কাৰ!
  তাই উত্তৰ দিলে:
  - কি, আপুনি আকৌ কিবা এটা বনাইছে যাৰ উত্তৰ নিদিয়ে !
  সৰু ল"ৰাটোৱে মাত দিলে।
  - আমি কৰিব লাগিব! কিন্তু আজিৰ বাবে কাম হৈ গ"ল, পাৰ্কত লগ হ"ব পাৰিমনে ? গুৰুতৰ কথা।
  আলবিনাই টুইট কৰিছিল।
  - ঠিক আছে মোৰ ডেকা জিনিয়াছ!
  . অধ্যায় #১
  ভিটালিকে বন্ধুৰ ওচৰলৈ দৌৰি গ"ল। মাত্ৰ পোন্ধৰ বছৰ সম্পূৰ্ণ হ"ল। ল"ৰাটোৰ বয়সৰ বাবে স্বাভাৱিক উচ্চতা আছিল, আনকি অলপ চুটিও আছিল। তেওঁক ক্ষীণ যেন লাগিছিল যদিও একে সময়তে ভিটালিকে টাইকোৱাণ্ডোত নিয়োজিত হৈছিল আৰু বৰ্ডবোৰ ভালদৰে মাৰিছিল।
  ল"ৰাটোৱে অতি সক্ষম হোৱাৰ বাবে অতি সোনকালে পঢ়িছিল আৰু বিৰল স্মৃতিশক্তি আছিল, উচ্চতাত এটা জটিল আছিল। তেওঁৰ কাৰণে তেওঁক বয়সতকৈও কম বয়সীয়া যেন লাগিল। আৰু ইয়াৰ পৰাই সংশ্লিষ্ট মনোভাৱ।
  স্কুলত ল"ৰাটোক প্ৰায়ে মাৰপিট আৰু ক্ষুন্ন কৰা হৈছিল, সেয়েহে তেওঁ কেৱল পঢ়াই নহয়, উন্মাদনাৰে প্ৰশিক্ষণো লৈছিল। টাইকোৱাণ্ডো হৈছে বহুত কিক থকা যুদ্ধ কলা, যিটো ভিটালিকে বহুত ভাল পাইছিল। কৌশলটো আয়ত্ত কৰাৰ লগে লগে আৰু তেওঁৰ সৰু কিন্তু জঠৰ পেশীবোৰ শক্তিশালী হোৱাৰ লগে লগে তেওঁক সন্মান কৰা হৈছিল আৰু নিৰ্যাতন খুব কমেইহে হৈছিল।
  কিন্তু সকলো একেই, সহপাঠীসকলে ভিটালিক ভাল নাপালে - তেওঁ বৰ স্মাৰ্ট, জ্ঞানী আৰু পাণ্ডিত্যশীল, আৰু এইটো কোনেও ভাল নাপায়।
  শিক্ষকৰ সমস্যাও। তেওঁলোকে ভিটালিকৰ দোষ বিচাৰি পালে, কেৱল নিখুঁতভাৱে ক"বলৈ গ"লে। হয়, আৰু ল"ৰাটোৱে প্ৰায়ে সাহসী আচৰণ কৰিছিল । ইয়াৰ উপৰিও প্ৰাথমিক শ্ৰেণীত তেওঁক কেনেকৈ থ্ৰেছ কৰা হৈছিল সেই কথা মনত পেলাই ভিটালীয়ে অহৰহ দুৰ্বলৰ পক্ষত থিয় দিছিল। আৰু ইয়াৰ ফলত কাজিয়া আৰু সংঘাতৰো জন্ম হৈছিল।
  মূৰ্খ , নিষ্ঠুৰ, আক্ৰমণাত্মক সমনীয়াৰ মাজত ভিটালি থৰক-বৰক হৈ পৰিছিল । কিন্তু তেওঁক বিশেষ মেধাৱী ল"ৰা-ছোৱালীৰ স্কুললৈ লৈ যোৱা হোৱা নাছিল, তেওঁলোকে অপ্ৰয়োজনীয় সমস্যা নিবিচাৰিছিল। তদুপৰি ভিটালিক শিশু পুলিচ স্কুলত পঞ্জীয়ন কৰা হৈছিল। আনকি বিশেষ স্কুল এখনলৈও যাবলৈ সক্ষম হ"লোঁ৷ তেওঁ অপৰাধীজনৰ গ্ৰাইণ্ডত অত্যধিক জোৰেৰে আঘাত কৰিলে, যাৰ পৰা তেওঁৰ প্ৰায় মৃত্যু হ"ল আৰু আপাত দৃষ্টিত চিৰদিনৰ বাবে পংগু হৈ থাকিল।
  গতিকে ভিটালিকৰ জীৱনটো আছিল অতি ধুমুহাময় আৰু কঠিন।
  তোমাৰ বয়স মাত্ৰ পোন্ধৰ বছৰ, আৰু তুমি ইতিমধ্যে মনটোৰ লগত প্ৰায় বুঢ়া মানুহ। ভিটালিকে ভালদৰে যুঁজিব জানিছিল, আৰু পহু পোৱালি হিচাপে সুনাম আছিল, কিন্তু আন ল"ৰাবোৰে তেওঁক এৰাই চলিছিল। ছোৱালীৰ লগত সম্পৰ্ক ভাল আছিল ৷ প্ৰেমৰ কবিতা ৰচনা কৰিব পৰা আৰু ভদ্ৰ হাস্যৰসময়ী ভিটালিকক তেওঁলোকে ভাল পাইছিল। বাহ্যিকভাৱে তেওঁ সুদৰ্শন, শ্যামলা, সুক্ষ্ম বৈশিষ্ট্যৰ, কিন্তু অতি শিশুসুলভ। ইয়াৰ উপৰিও ছোৱালীবোৰে বেছি স্মাৰ্ট ৰিজিনিং ভাল নাপালে।
  কেৱল আলবিনাইহে তেওঁক বুজি পাইছিল। ভিটালিকতকৈ তাই মূৰতকৈও বেছি ওখ আছিল, আৰু টাইকোৱাণ্ডোৰ অনুশীলনও কৰিছিল। তাই মাত্ৰ বহুত আগতেই কৰিবলৈ আৰম্ভ কৰিছিল - পাঁচ বছৰ বয়সৰ পৰাই। আৰু তাইৰ ইতিমধ্যে প্ৰথম ডেন আৰু ব্লেক বেল্ট আছিল। প্ৰাথমিক শ্ৰেণীত তাই ভিটালিকক মাৰপিট বা গুণ্ডাগিৰি কৰিলে তেওঁৰ পক্ষত থিয় দিছিল। তেওঁক কৌশল দেখুৱাই দিলে।
  তাৰ পিছত ভিটালিকে তাইক বিজ্ঞানৰ লগত জড়িত কৰিলে। আলবিনাও স্বভাৱতে অতি সোনকালে পঢ়িব জানিছিল আৰু সকলো মুখস্থ কৰিছিল। ইজনে সিজনৰ বাবে বৰ উপযোগী আছিল। স্বাভাৱিকতে শ্যামলা আলবিনা ধুনীয়া আছিল, কিন্তু মুখখন অতি পুৰুষসুলভ আছিল, আৰু ব্যায়ামৰ পৰা তাইৰ কান্ধ দুটা নাৰীসুলভ বহল নাছিল। যেতিয়া তেওঁলোক একেলগে থাকে তেতিয়া আনকি ভাবিব পাৰি যে এইজন পুত্ৰ আৰু মাতৃ, বা ডাঙৰ ভনীয়েকৰ ভাতৃ।
  বাহিৰত মে" মাহ, বতৰটো ৰ"দঘাই আৰু উষ্ণ আছিল। ভিটালিকে সঁচাকৈয়ে খালী ভৰিৰে দৌৰিব বিচাৰিছিল। তদুপৰি অহৰহ প্ৰশিক্ষণ আৰু কিকৰ ফলত তেওঁৰ তলুৱাবোৰ কেলাছ আৰু খজুৱতি হৈ পৰিছিল। আৰু খালী ভৰিৰে ৰুক্ষ দালিখন স্পৰ্শ কৰিলে খজুৱতি শান্ত হয়।
  চুটি কাপোৰ আৰু খালী ভৰিৰে ভিটালিক সাধাৰণতে শিশুৰ দৰে দেখা গৈছিল। কিন্তু তেওঁৰ হাতত আছিল মানৱ জাতিৰ ভাগ্য সলনি কৰিব পৰা যন্ত্ৰ এটা থকা বেগ। গ্ৰেভিটনক কাৰেণ্টলৈ ৰূপান্তৰিত কৰিলে যুৱ প্ৰতিভাজনৰ হিচাপ অনুসৰি যিকোনো বতৰত সৰু সমতল যন্ত্ৰ এটাৰে ট্ৰাক বা ডাঙৰ গাড়ী এখন অসীম দীঘলীয়া সময় টানিব পৰা যায়। গতিকে, তেল, গেছ, কয়লা, পংগু প্ৰকৃতি উলিওৱাৰ প্ৰয়োজন নহ"ব।
  সঁচা, শিশু অদ্ভুতজনে বুজি পাইছিল যে এনে আৱিষ্কাৰৰ বাবে বহুতেই বিশেষকৈ তেল আৰু গেছ নিগমে তেওঁৰ মূৰ ঘূৰাবলৈ সক্ষম। কাৰণ, কল্পনা কৰকচোন বহু শ্বেখ আৰু অলিগাৰ্চে কি হেৰুৱাব। বিশেষকৈ যিহেতু আৱিষ্কাৰটো গোপনে ৰাখিব লাগে।
  আৰু শ্বৰ্ট পিন্ধি ফেশ্বনেবল চুলি কটা আৰু ধূলিময়, ঘূৰণীয়া গোৰোহাৰে টিপটিপিয়া শ্যামলা ল"ৰা এটাৰ লগত কিবা এটা ভাগ্যৰ কথা আছে বুলি কাৰো মনলৈ কেতিয়াও নাহিব।
  পথচাৰীয়ে তেওঁৰ প্ৰতি প্ৰায় কোনো গুৰুত্ব নিদিলে। বাৰু, কোনোবা ল"ৰা দৌৰিছে, আৰু জেষ্টাৰজনো তাৰ লগত আছে। যদিও মস্কোত খালী ভৰিৰে দৌৰা শিশু এটাও সম্পূৰ্ণ মান্য নহয়।
  ভিটালিকে দৌৰি গাইছিল:
  পৃথিৱীখন বুজিব, পৃথিৱীখন বুজিব
  আৰু আপুনি মানুহক বুজি পায়!
  দ্বিতীয় প্ৰেম, দ্বিতীয় পৃথিৱী,
  তেনে ভূমি নাথাকিব!
  হাজাৰ গ্ৰহৰ
  তেনেকুৱা সেউজীয়া নাই!
  হাজাৰ গ্ৰহৰ
  তেনেকুৱা সৌন্দৰ্য্য নাই!
  ভোৰ ৰশ্মি হওক
  ৰ'দ জ্বলি উঠিব!
  সেয়ে সি পাৰ্কলৈ দৌৰি গ"ল। ল"ৰাটোৰ গোৰোহা, পাতল কিন্তু পেশীবহুল ভৰি দুখন টিপটিপিয়াকৈ। আনকি ভিটালিকে ভাবিছিল যে শিশুৰ চেহেৰাৰ সুবিধা আছে। শিশুৰ দৰে দেখাত জোতাৰ অভাৱত কোনেও স্তম্ভিত নহয়। তেওঁলোকে এজন প্ৰাপ্তবয়স্কৰ কথা ভাবিব যে তেওঁ মূৰ্খ, আৰু বাহ্যিকভাৱে সেয়া কুৎসিত।
  আলবিনা তাৰ ফালে আগবাঢ়ি গ"ল। তাইৰো বয়স পোন্ধৰ বছৰ, কিন্তু তাইক কিমান ডাঙৰ যেন লাগে। ওখ, বহল কান্ধৰ, বক্ৰ আৰু তীখাৰ দৰে পেশীবহুল। তাইৰ ল"ৰাবোৰে ভয় কৰে, যদি সি ভৰিখন লৰচৰ কৰে, তেন্তে সেয়া যথেষ্ট যেন নালাগিব৷ ইতিমধ্যে ওখ ছোৱালীজনীয়ে পিন্ধিছিল হাই হিল চেণ্ডেল, যাৰ বাবে ভিটালিক দুমূৰ ওখ হৈ পৰিছিল।
  তাই সমকক্ষজনলৈ চাই হাঁহিলে আৰু চিঞৰি উঠিল:
  - খালী ভৰি আকৌ বিত্যা! আপুনি এজন প্ৰতিভাশালী আৰু একে সময়তে এজন শিশু!
  ল"ৰাটোৱে উত্তৰ দিলে:
  - জানেনে, বিশেষ স্কুল এখনত আবদ্ধ হৈ থাকোঁতে তেওঁলোকে মোৰ সকলো বিনামূলীয়া কাপোৰ-কানি আৰু জোতা কাঢ়ি লৈ গৈছিল। আৰু দুটা চাইজ ডাঙৰ জোতা দিলে। আৰু তেওঁলোকে নিৰ্মমভাৱে ভৰি দুখন ঘঁহিলে। আৰু সামান্যতম সুযোগতে সিহঁতৰ পৰা মুক্তি পাই খালী ভৰিৰে খোজ কাঢ়িবলৈ চেষ্টা কৰিলোঁ ৷ ইমানেই অভ্যস্ত হৈ পৰিলোঁ যে কাঁহো নাহিল। বিশেষ স্কুলত জঘন্য বস্তু, জোতাযোৰৰ আকাৰ সঠিক নহয়, তাৰ ভিতৰত এটা!
  আলবিনাই হাঁহি এটা মাৰি উত্তৰ দিলে:
  - মই জানো! মোকো বন্ধ কৰি দিয়া হৈছিল, আৰু দুবাৰমান! সঁচা, বেছি দিন নহয়। আঘাতৰ বল জুখিব লাগিব। আজি মই আপোনালোকক দেখুৱাম কেনেকৈ ঘুচা মাৰিব লাগে। সকলো শৈলীতে দুৰ্বলতা আছে। টাইকোৱাণ্ডোৱে হাত আৰু কঁকালৰ আঘাত কৰা কৌশলৰ প্ৰতি পৰ্যাপ্ত গুৰুত্ব নিদিয়ে।
  ভিটালিকে মাত দিলে।
  - এই ক্ষেত্ৰত থাই বক্সিং সম্ভৱতঃ অধিক ফলপ্ৰসূ। যদিও তেওঁ অভদ্ৰ।
  ছোৱালীজনীয়ে মাত দিলে আৰু গাই মন্তব্য কৰিলে:
  - আৰু সি সকলোকে মাৰি পেলায়,
  স্বাস্থ্যকৰ চয়তান...
  আৰু তাৰ অৰ্থ হৈছে বিপদত পৰা
  কাৰণ বক্সিং যুঁজ নহয়, খেল,
  সঁচা কথা কওক আপুনি সকলোতে আছে!
  কালিৰ বৰষুণৰ ফলত ল"ৰাটোৱে এটা ডোঙাত খালী ভৰিখন চৰ মাৰিলে। ৰ"দৰ ৰশ্মিত হীৰাৰ দৰে জিলিকি থকা ওপৰলৈ উৰি যোৱা স্প্ৰে"টোলৈ চাই সি লক্ষ্য কৰিলে:
  - পৃথিৱীখন ধুনীয়া! কিন্তু ইয়াত কিমান দুখ, দুখ, যুদ্ধ, ভোক আৰু ৰোগ আছে।
  আলবিনাই মাত দিলে।
  - কিন্তু আমাৰ আৱিষ্কাৰে শক্তিৰ ক্ষুধাৰ সমস্যা সমাধান কৰিব বুলি আশা কৰিলোঁ।
  ভিটালীয়ে এজন স্মাৰ্ট কিশোৰ হিচাপে মন্তব্য কৰিছিল:
  কিন্তু কিছুমানৰ বাবে ই দুখ কঢ়িয়াই আনিব। তেতিয়া কিমান তেল ৰিগ আৰু কয়লা খনি বন্ধ হ"ব।
  ছোৱালী-নায়কে যুক্তিসংগতভাৱে আপত্তি কৰিলে:
  - বাৰু, সদায় তেনেকুৱাই! অটোম"বাইলৰ আৱিষ্কাৰে ষ্টড ফাৰ্মৰ বহু মালিকক ধ্বংস কৰি পেলালে। সেই কথা নকওঁৱেই যে প্ৰতি বছৰে লাখ লাখ মানুহ গাড়ীয়ে চেপি ধৰে।
  অদ্ভুত ল"ৰাটোৱে মাত দিলে।
  - হয়, ঠিকেই কৈছে! যিদৰে সস্তীয়া আৰু কাৰ্যক্ষম ৰবটৰ প্ৰৱৰ্তনে বন্য নিবনুৱা সমস্যাৰ সৃষ্টি কৰিব পাৰে।
  আলবিনাই খিকিন্দালি কৰি লক্ষ্য কৰিলে:
  - আৰু কি? কাৰণ, ভালেই হৈছে!
  আৰু ছোৱালীজনীয়ে গাইছিল:
  কিমান দূৰ আগবাঢ়িছে অগ্ৰগতি
  00:00:00 সময় বাকী আছিল...
  এতিয়া পৃথিৱীখন ঘূৰি ফুৰিব
  তোমাৰ আগত গোটেই জগতখন অলৌকিকতাৰ -
  পাহৰি যোৱা কামবোৰ,
  চলমান বন্ধ...
  ৰবটবোৰে ঠেলি দিছে
  মানুহ নহয়!
  ভিটালিকে মাত দিলে, আৰু আকৌ পানীত খালী গোৰোহাটো চৰ মাৰিলে। পুখুৰীৰ টোপালবোৰ কেনেকৈ সিঁচৰতি হয় চাবলৈ বৰ ধুনীয়া।
  ল"ৰাজনে মন্তব্য কৰিলে:
  - যেতিয়া তেওঁলোকে অমৰত্ব উদ্ভাৱন কৰে তেতিয়া কফিন অফিচ দেউলীয়া হ"ব। আৰু এইটোও প্ৰগতিৰ পৰিণতি হ"ব। সকলো সলনি হয় আৰু সলনি হৈ থাকিব!
  আলবিনাই পৰামৰ্শ দিলে:
  - আহকচোন, কিছু আকৰ্ষণ চাওঁ। ধেমালি কৰোঁ আহক!
  ভিটালিকে কান্ধ দুটা জোকাৰি যুক্তিসংগতভাৱে মন্তব্য কৰিলে:
  - আপুনি ইণ্টাৰনেটৰ পৰা বিনামূলীয়াকৈ ডাউনলোড কৰিব পৰা কম্পিউটাৰ গেমৰ পৰা বহুত বেছি আনন্দ পায়। আৰু কি আকৰ্ষণ - আপুনি ঘূৰি, ঘূৰি, আৰু সেয়াই হ'ল - সকলো আনন্দ!
  ছোৱালীজনীয়ে একমত নহ"ল।
  - খেলত নাক পুতি বহি থকাটোও সন্দেহজনক আনন্দ। আৰু সেইবাবেই আপুনি বহুত অৰ্জন কৰে। উদাহৰণস্বৰূপে, গেম কনছ"লতকৈ গাড়ী ৰেচিং বাস্তৱত বহুত বেছি আকৰ্ষণীয়!
  ল"ৰাটোৱে মান্তি নহ"ল।
  বাস্তৱৰ পৰা জাতিটোক পৃথক নকৰিব । অজগৰৰ লগতো যুঁজিব পাৰি। টকা থাকিলহেঁতেন, তেতিয়া আপুনি আক্ষৰিক অৰ্থত সকলো পুনৰুত্পাদন কৰিব পাৰিব।
  আলবিনাই বিৰবিৰাই উঠিল:
  - টকা থাকিলহেঁতেন! হয়, সোণৰ পোৱালিটোৱে পৃথিৱীত শাসন কৰে।
  ভিটালিকে তেওঁৰ ধ্বনিময়, স্পষ্ট, অগ্ৰণী শিঙৰ দৰে কণ্ঠত গাইছিল:
  -ধাতুৰ বাবে মানুহ মৰে,
  ধাতুৰ বাবে...
  ধাতুৰ বাবে মানুহৰ মৃত্যু হয়
  ধাতুৰ বাবে!
  তাত চয়তানে বলটো শাসন কৰে
  তাতে বলটো শাসন কৰে!
  নায়ক ছোৱালীজনীয়ে হুমুনিয়াহ কাঢ়ি পৰামৰ্শ দিলে:
  - আহকচোন, তেতিয়া অন্ততঃ আমি আইচক্ৰীমৰ পেক এটা কিনিম!
  সৰু ল"ৰাটোৱে মাত দিলে।
  - সম্ভৱ হৈছে!
  খৰধৰকৈ সিহঁতে ষ্টলৰ ফালে আগবাঢ়ি গ"ল। ইটা-বৰ্ডেৰে ভৰাই থোৱা খালী ভৰিৰে ভিটালিকে অনুভৱ কৰিলে, ৰুক্ষ আৰু গৰম দালি। তথাপিও জীৱনটো ভাল আৰু মে" মাহটো কিমান সুখদায়ক। অ ' , দুখ লাগে কিয় চিৰন্তন গ্ৰীষ্ম নাথাকে । উদাহৰণস্বৰূপে কিউবা আৰু ভাৰতত শীতকাল নাথাকে। আৰু এফালে ই বৰ ভাল। কিন্তু আনফালে তাত বিশেষকৈ ভাৰতত ইমান সংক্ৰমণ হৈছে।
  যদিও এতিয়া ভাৰতীয়সকল আগৰ দৰে দুখীয়া একেবাৰেই নহয়, তথাপিও তেওঁলোকৰ সংখ্যা কেৱল বেছি।
  দেখাত মানুহে আন জগতলৈ উৰা মাৰি সৌৰজগতৰ বাহিৰৰ গ্ৰহলৈ কেনেকৈ বিয়পিব লাগে সেই বিষয়ে শিকিব লাগিব। আৰু আপুনি এটা বিশেষ হাইপাৰড্ৰাইভৰ কথা ভাবিব লাগিব। এইটো, যেনে যিটো জেট প্ৰপালচনৰ নীতিত গতি নকৰে, বৰঞ্চ অধিক উন্নত কিবা এটাৰ ওপৰত গতি কৰে। বাইদেউ, গ্ৰেভিটনবোৰ ফ"টনতকৈ বেছি বেগেৰে উৰি যায় আৰু ইলেক্ট্ৰনলৈ ৰূপান্তৰিত হ"লে কণিকাৰ খণ্ডিতকৰণ ঘটে, যাৰ ফলত বহুত বিদ্যুৎ শক্তিৰ সৃষ্টি হয়। গতিকে এই ঠেলাত বিমান আৰু মহাকাশযানেও উৰিব পাৰে।
  ভিটালিকে নিজৰ বাবে এস্কিমো এখন কিনিলে আৰু আলবিনাই তামোলৰ এখন লৈ গ"ল। ছোৱালীজনী বৰ সন্তুষ্ট হ"ল। তাইক যথেষ্ট প্ৰাপ্তবয়স্ক যেন লাগিল, আৰু ভিটালিকক নিজৰ মাকৰ কথা মনত পেলাই দিলে। তাইও এগৰাকী মহিলা, যথেষ্ট ডাঙৰ আৰু ভাল অৱস্থাত। ভাবোঁ, ভিটালি কিয় ওলাই আহিল কেৱল মনটোৰ সৈতে, আৰু বৃদ্ধিৰ সৈতে নহয়?
  আৰু তাৰ দেউতাক কোন? লগতে ভিটালিৰ সহপাঠীসকলৰ অপছন্দৰ এটা কাৰণ আছিল ল'ৰাটো হাৰামী। আৰু এইটো অৱশ্যে দুখৰ বিষয়। হাৰামী, এইটো মৃদুভাৱে ক"বলৈ গ"লে, আন এটা শব্দ আছে - হাৰামী!
  ভিটালিয়ে সঁচাকৈয়ে এজন পিতৃ পাব বিচাৰিছিল, তেওঁক সুস্থ, ওখ, শক্তিশালী, এথলেটিক আৰু একে সময়তে স্মাৰ্ট হিচাপে উপস্থাপন কৰিছিল। হয়তো এজন বিষয়াও, বা এজন জেনেৰেল!
  আলবিনাৰ মাক-দেউতাক দুয়োজনেই আছিল আৰু ভিটালিকে তাইক ঈৰ্ষা কৰিছিল। সঁচা, আলবিনাৰ দেউতাক এজন প্ৰাক্তন দোষী, কিন্তু তথাপিও একো নথকাৰ তুলনাত ভাল।
  ভিটালিকে লৈ গাইছিল:
  গ্ৰহটোত যথেষ্ট যুদ্ধ আৰু শোক,
  আপোনাৰ সময় নষ্ট নকৰিব মানুহ...
  আমাৰ সন্তানক নিদিওঁ
  নিজৰ পিতৃৰ বলি হৈ পৰিল!
  আলবিনাই হাঁহি এটা মাৰি মাত দিলে।
  - তুমি মিউজিকেল!
  কিশোৰ কেইজনে তেওঁলোকৰ আইচক্ৰীম খালে। লাঠিকেইটা বিনটোত পেলাই দিলে। আমি পাৰ্কৰ মাজেৰে আগবাঢ়িলোঁ।
  কোনোবা অপ্ৰীতিকৰ চেহেৰাৰ সত্তাই হঠাতে তেওঁলোকক লগ কৰিবলৈ ওলাই আহি গুৰগুৰাই উঠিল:
  - ধূমপান কৰিব নোৱাৰিনে?
  আলবিনাই কঠোৰ উত্তৰ দিলে:
  - মই ধূমপান নকৰো আৰু আপোনাক পৰামৰ্শও নিদিওঁ!
  ল"ৰাজনে দা এখন উলিয়াই গৰ্জন কৰিলে:
  তোমাৰ ল'ৰাটোক এতিয়া চেলেকি দিম !
  ভিটালিকে বিষয়টো ঠিক গ্ৰাইণ্ডত জিলিকি উঠিল। সি সঠিক দূৰত্বত থিয় হৈ থাকিল, আনকি ল"ৰাটোৱে জপিয়াই উঠি আঘাতটোত বিনিয়োগ কৰিলে। আৰু ডেকা যোদ্ধাজনৰ শ্বিনে বিখ্যাতভাৱে ফলক ভাঙি ইটা ভাঙিছিল। বন্দুগ পৰি বিষৰ জোকাৰণিত অজ্ঞান হৈ পৰিল। তাৰ ঘৃণনীয় মুখখন নীলা হৈ পৰিল আৰু তাৰ মুখৰ পৰা ফেন ওলাই আহিল।
  আলবিনাই মন্তব্য কৰিলে:
  - গতিকে মাৰিব পাৰিবা! শিশুৰ কলনীলৈ যাব বিচাৰে নেকি?!
  ভিটালিকে কান্ধ দুটা জোকাৰি উত্তৰ দিলে:
  আপত্তি নাই ৷ চাওক এতিয়া তেওঁলোকে কেনেকৈ এজন যুৱকৰ ওপৰত বহি আছে , আৰু কি নিয়ম আৰু পদ্ধতি আছে। বাৰু, আত্মৰক্ষাৰ কথা!
  আলবিনাই খিকিন্দালি কৰিলে।
  - হয় নিশ্চয়! অৱশ্যে আপোনাৰ সুনামৰ প্ৰতি লক্ষ্য ৰাখি... আমি পুলিচক ফোন কৰিম নেকি?
  ল"ৰাটোৱে কান্ধত কান্ধ মিলাই দিলে।
  - বুজাবলৈ মন যোৱা নাই। শুই থাকক, বুদ্ধি পাওক , পিছৰবাৰ দা লৈ নিজকে নিক্ষেপ কৰাৰ আগতে ভালদৰে চিন্তা কৰিব।
  ভিটালিকে গাইছিল:
  - স্কুল নাথাকিলে ৷
  যদি স্কুল নাথাকিলহেঁতেন...
  এজন ব্যক্তিয়ে কি লাভ কৰিব?
  কটাৰীৰে আক্ৰমণ কৰিলে!
  আলবিনাই দুখ মনেৰে মাত দিলে।
  - হয়, মানুহ কেতিয়াবা বিশেষভাৱে পৰে। ইয়াত এই স্পষ্ট বাম। হয়তো আমি এনেকৈ এৰি দিয়া উচিত নাছিল। জেললৈ যোৱাটোৱেই ভাল!
  ল"ৰাজনে যুক্তিসংগতভাৱে মন্তব্য কৰিলে:
  - যদি তেওঁ এতিয়াও টাৰ্ম শেষ কৰা নাই তেন্তে জ'নে তেওঁক আৰু বেয়া কৰি তুলিব পাৰে। যদিও বিশেষ স্কুল এখনত মই বেয়া হোৱা নাছিলো, সাধাৰণতে। তাত আনকি, অদ্ভুতভাৱে, ল"ৰাবোৰৰ লগত সহজ আছিল। তেওঁলোকেও মনটোক মূল্য দিছিল, আৰু বহু পিতৃৰ নিজেই নাই, নহ"লে মাক-দেউতাকে চৰ্তবোৰ বতাহত উলিয়াই দিয়ে। অদ্ভুতভাৱে, কিন্তু আচলতে সমনীয়াৰ সৈতে শিশুৰ কলনীত এটা সাধাৰণ ভাষা বিচাৰি পোৱাটো সহজ আছিল !
  আলবিনাই হাঁহি এটা মাৰি উত্তৰ দিলে:
  - কাৰণ তুমি বাকীবোৰতকৈ অদ্ভুত আৰু পৃথক, আৰু বহুত বেলেগ আৰু অদ্ভুতও আছে। গতিকে ই মোক আচৰিত নকৰে। চিনেমা চাবলৈ যাওঁ বা কিবা!
  ভিটালিকে মাত দিলে।
  - ডাঙৰ পৰ্দাত চিনেমা চোৱাটো অৱশ্যেই লেপটপ মনিটৰতকৈও অধিক সুখদায়ক, বা স্মাৰ্টফোনতকৈও বেছি। দৌৰি যাওঁ!
  ছোৱালীজনীয়ে খিকিন্দালি কৰি উত্তৰ দিলে:
  - সম্ভৱ হৈছে!
  আৰু দৌৰিবলৈ অধিক সুবিধাজনক হ"বলৈ তাই চেণ্ডেল খুলি দিলে। তাইৰ ভৰিখন সৰু নাছিল, কিন্তু টেন, পেশীবহুল আৰু আকৃতিত অতি ৰূপৱতী আছিল। হাই হিল পিন্ধি খোজ কঢ়াটো অপ্ৰীতিকৰ যদিও ই কঠিনতা দিয়ে।
  আৰু সেইবাবেই তাইৰ তলুৱাবোৰো প্ৰশিক্ষণত ভাঙি যোৱা কঠিন বস্তুৰ বাবে খজুৱতি হয় ।
  আৰু দৌৰি থাকোঁতে যুৱ যোদ্ধাৰ গোৰোহা জিলিকি উঠিল। সিহঁতে যথেষ্ট বেগেৰে দৌৰিছিল।
  ভিটালিকে গাইছিল, আৰু আলবিনাই তুলি লৈছিল;
  নাইটজনে দেউতাকৰ ঘৰৰ পৰা ওলাই গ"ল,
  প্ৰেমিকা বিচাৰি গ"ল!
  ৰক্তাক্তভাৱে গতি কৰা,
  আৰু জীৱনটো ঘূৰি ফুৰিছিল!
  
  ধন-সম্পত্তি বিচাৰি পোৱাটো কোনো সমস্যা নহয়
  যদিও জীৱনটো ঢালৰ পৰা তললৈ গুৰি হৈ গ"ল!
  পৃথিৱীৰ সকলো সোণ আজেবাজে
  চিগাৰেট এটা দাঁতত চেপি ধৰা হৈছে!
  
  প্ৰথমবাৰৰ বাবে প্ৰেমত পৰা ল'ৰা
  হালধীয়া মেপেলৰ তলত মুখবোৰ আন্তঃসংলগ্ন!
  অ", মই ইয়াৰ শলাগ লওঁ, পবিত্ৰ চকু,
  আইকনৰ আগত সি আঁঠু লৈ পৰিল!
  
  আমি এটা দুষ্ট তৰাৰ তলত জন্ম লৈছিলো
  আমাৰ ভাগ্য কোনে জানিছিল, হুমুনিয়াহ কাঢ়িলে!
  আৰু জীৱন বৈ যায় - পানীৰ এটা ধাৰা,
  মোৰ ঈশ্বৰক আদৰ্শ বিচাৰি পালোঁ!
  
  আৰু গীৰ্জা, অৰ্থডক্স গীৰ্জা,
  ঘণ্টা বাজি থকাৰ লগে লগে লগ হয়!
  মৰুভূমি পাৰ হৈ গ'ল - ভাঙি গ'ল,
  গধুৰ হুমুনিয়াহ এটাৰে দুখৰ ধাৰা!
  
  মই যুঁজ দিওঁ, কষ্ট কৰো, তেজ নদী,
  শত্ৰুৰ দুষ্ট আক্ৰমণক প্ৰতিহত কৰা হ"ল!
  আৰু খ্ৰীষ্টক ক"ত বিশ্ৰাম পাব,
  নিশ্চয় কেৱল আৰ্দ্ৰ কবৰত!
  
  পল্লাছ নৰকত কুটিল হৈ আছে
  এনে লাগিল যেন ভাগ্য অন্ধ!
  কিন্তু মোৰ বিশ্বাস যে মই স্বৰ্গলৈ যাম
  ধ্বংসাৱশেষ আৰু ছাইৰ পৰা উঠিম!
  
  বছৰ পাৰ হৈ গ"ল, আৰু ল"ৰা-ছোৱালী,
  ঈশ্বৰৰ মহিমাৰ বাবে আমি জন্ম দিলোঁ!
  আৰু আমি জীৱনত জ্ঞানী হৈ পৰিলোঁ,
  প্ৰেম ফুলি থাকে আৰু চিৰদিনৰ বাবে ক্ষমতাত থাকে!
  এইদৰে দৌৰিছিল। আলবিনাই লেহেমীয়া কৰিলে। লনত পেলোৱা চিগাৰেটৰ গুটি এটা তুলি লৈ তাই কলহটোত পেলাই দিলে আৰু গাই গ"ল:
  - চিগাৰেট বিষ
  ঠিকেই কৈছে, মানুহে কয়!
  নিকোটিনতকৈ বেয়া একো নাই
  চুলাত চিগাৰেটৰ পেকেট এটা!
  ভিটালিকে মাত দিলে।
  - আমি এতিয়া চাফ-চিকুণ কৰিম। আৰু ই অত্যন্ত শীতল হ"ব!
  ল"ৰাটোৱে দৌৰি গৈ থিয় হৈ চিগাৰেট খাই থকা ল"ৰাকেইটাৰ ওচৰ পালেগৈ, আৰু চিঞৰিলে:
  - ধূমপান বন্ধ কৰক! বায়ুমণ্ডলত বিষক্ৰিয়া বন্ধ কৰক!
  উত্তৰত সিহঁতে গুৰুগুৰুকৈ ক"লে:
  - ক'লৈ গৈ আছা , ল'ৰা ! আপুনি আঘাত পাব বিচাৰেনে?
  আলবিনাই নিজৰ স্মাৰ্টফোনটো দেখুৱাই লক্ষ্য কৰিলে:
  মই এতিয়া পুলিচক ফোন কৰিম! ইয়াত ধূমপান কৰিবলৈ আইনগতভাৱে অনুমতি দিয়া হোৱা নাই।
  অপাঠ্য কিবা এটা গালি পাৰি ম্লান, চুলি নোখোৱা মানুহবোৰে অনিচ্ছা সত্ত্বেও চিগাৰেট নুমুৱাই পেকবোৰ পকেটত ভৰাই থৈছিল। খালী ভৰিৰে শ্যামলাজনীক বৰ সংকল্পবদ্ধ যেন লাগিছিল। হয়, আৰু মস্কোত বহুত আৰক্ষী আছে, চাওক, আৰু উলংঘাকাৰী ধৰা পৰিব।
  আলবিনাই অতি নিপুণভাৱে তাইৰ উদং ভৰিৰ আঙুলিৰে চিগাৰেটৰ টুকুৰাবোৰ গোটাই লৈ কলহটোত পেলাই দিলে, মুখখন ৰঙা কৰি:
  - সেইটো ঘৃণনীয়! ইমান ঘৃণনীয় বস্তু কেনেকৈ উশাহ ল"ব পাৰি মই একেবাৰেই বুজি নাপাওঁ। মাত্ৰ ঘৃণনীয়।
  ভিটালিয়ে মাত দিলে আৰু লগতে ক"লে:
  - তুমি মদ্যপায়ীতকৈও বেয়া ৷ সেইসকলে অন্ততঃ নিজকে অকলে বিষাক্ত কৰে, আৰু আপুনিও আপোনাৰ ওচৰ-চুবুৰীয়াক বিষাক্ত কৰে, সৰু ল"ৰা-ছোৱালীকে ধৰি!
  আৰু ল"ৰাটোৱে জপিয়াই উঠি ককাক এজনৰ নাকত গোৰোহাৰে খুন্দা মাৰিলে। আঘাতটো আকস্মিক আছিল যদিও তেজলৈকে ছিন্নভিন্ন হৈ পৰিছিল। সি পিছলৈ হেলান দিলে। শিশুৰ লগত কাজিয়া কৰাটো বেছি খৰচী। তদুপৰি, সম্ভৱতঃ আপুনি তেওঁৰ দ্বাৰা প্ৰহাৰ কৰা হ"ব।
  আলবিনাই হাঁহি হাঁহি গাইছিল:
  কাৰণ, জনসাধাৰণৰ মাজত অযুক্তিকৰ নহয়,
  যুগ যুগ ধৰি তেওঁলোকে বিচাৰ কৰে
  অশুভ আবহাওয়াত -
  গতিকে ধঁপাত!
  আৰু ল"ৰা-ছোৱালীয়ে মুঠি মাৰিলে।
  ইয়াৰ পিছত আমি টিকট কিনিবলৈ গ"লোঁ৷ নাবালকসকলে আধা ৰেহাইৰ বাবে টিকটৰ ওপৰত নিৰ্ভৰ কৰিছিল যদিও আলবিনাক বৰ বয়সীয়াল যেন লাগিছিল, আৰু তাই স্কুলৰ প্ৰমাণ পত্ৰ দেখুৱাব লগা হৈছিল। অতিৰিক্ত টকা খৰচ কৰিবলৈ মোৰ মন নাছিল।
  কিবা এটা শিশুৰ কল্পনা আছিল। চাৰিজন কিশোৰ - তিনিজন ল"ৰা আৰু এগৰাকী ছোৱালী সাধুকথাৰ ভূমিত সোমাই পৰিল। তাত তেওঁলোকে দৈত্যটোৰ পৰা এটা বেত চুৰি কৰি লৈ গ"ল, য"ত যাদু আছিল। তাৰ পিছত তেওঁলোকে বাবা যাগক পৰাস্ত কৰিলে, আৰু এখন মানচিত্ৰ বিচাৰি পালে য'ত কোচচেইৰ মৃত্যুৰ ইংগিত পোৱা গৈছিল। আৰু তেওঁলোকে যাত্ৰাত ৰাওনা হ"ল। বাৰু, তেওঁলোকৰ পিছফালে অৱশ্যে সাধুকথাৰ পৰা পৃথক জীৱ আছে। আৰু ল"ৰা-ছোৱালীবোৰে হয় মোহিত মিঠাইৰে নহয় চকলেটেৰে বন্ধ কৰি দিলে। আৰু শেষত সাপ গৰিনিচকো পৰাজিত হ"ল। আৰু তেওঁলোকে এটা যাদুকৰী বুকু আৰু এটা চহকী বুকু লাভ কৰি নিজেই কোচচেইক পৰাস্ত কৰিবলৈ সক্ষম হ"ল।
  তেনেকৈয়ে সকলোবোৰ সঁচাকৈয়ে ডাঙৰ হৈ পৰিল। আৰু সঁচাকৈয়ে শীতল হৈ পৰিল, যদিও কল্পনাতীত।
  চিনেমা শেষ হোৱাৰ পিছত যুৱক-যুৱতীহালে হলঘৰৰ পৰা ওলাই আহিল। মজা আৰু ভাল আছিল। মেজাজ বাঢ়িছে।
  আৰু ভিটালিকে ৰেচিং গাড়ী চলাবলৈ মান্তি হ"ল। সিহঁতে ইজনে সিজনৰ লগত খুন্দা মাৰিলে, আৰু আন ল'ৰা-ছোৱালীবোৰে , আৰু ষ্টিয়াৰিংটো ঘূৰাই দিলে। সকলোবোৰ বৰ আকৰ্ষণীয় আৰু ৰোমাঞ্চকৰ যেন লাগিছিল।
  ভিটালিয়ে গাইছিল:
  শীতল গাড়ী,
  পৃথিৱীৰ শ্ৰেষ্ঠ আমেজটো হ'ল...
  যদিও আমি শ্বুটিং ৰেঞ্জৰ দৰে জীয়াই থাকোঁ,
  মই এজন শীতল গোবয় ল'ৰা !
  
  চিৰন্তন হ"ব, মোৰ বিশ্বাস শৈশৱ,
  জীৱন আহিব এক গৌৰৱময় স্বৰ্গৰ দৰে...
  আৰু আমি ডেকা হোৱাৰ উপায় বিচাৰিম,
  গতিকে ল"ৰা, তাৰ বাবে যাওক!
  সময় দ্ৰুতগতিত উৰি যায় আৰু ইতিমধ্যে আন্ধাৰ হৈ পৰিছে। আৰু ঠাণ্ডা হৈ গ"ল।
  আলবিনাই দুখ মনেৰে মন্তব্য কৰিলে:
  কোনোবাদিনা শৈশৱৰ অন্ত পৰিব। হয়, ইতিমধ্যে হয়তো আমাৰ লগত প্ৰায় শেষ হৈ গৈছে। আমি এতিয়া শিশু নহয়, কিশোৰ। আৰু তাৰ পিছত যৌৱন। আৰু সঁচা কথা ক"বলৈ গ"লে বুঢ়ী বুলি কল্পনা কৰাটো ভয় লাগে। মই বলিৰেখা আৰু কুঁজ খাম বুলি ভবাৰ লগে লগে ইমান বেয়াকৈ কৰা হৈছে।
  ভিটালিয়ে হাঁহি এটা মাৰি উত্তৰ দিলে:
  - মই ভাবো মানুহে কিবা এটা উদ্ভাৱন কৰি চিৰযৌৱন লাভ কৰিব। ইয়াত কথাটো হ"ল ষ্টেম চেল, যিবোৰ সক্ৰিয় হ"ব লাগে। আৰু মই ভাবো বিজ্ঞান এইখিনিলৈ আহিব!
  আলবিনাই হাঁহি হাঁহি গাইছিল:
  পৃথিৱীত একোৱেই লক্ষ্যহীন হৈ নাথাকে
  আৰু যি যৌৱন নোহোৱা হৈছে এতিয়াও অমৰ ...
  আমি কিমান সৰু আছিলোঁ,
  কিমান আন্তৰিকতাৰে ভাল পাইছিল!
  আৰু আপোনজনক পাহৰি যোৱা নহয়!
  আমাৰ যুগ জীয়াই থাকক!
  এটা ষ্টলত গৈ মাংসৰ পাই আৰু মিল্কশ্বেক কিনিলে। তেওঁলোকে নিজকে সতেজ কৰি হাঁহি এটা মাৰি লক্ষ্য কৰিলে:
  - ঘৰলৈ যোৱাৰ সময় হোৱা যেন লাগিছে!
  আলবিনাই মন্তব্য কৰিলে:
  - কেইবাজনো মদ্যপান কৰা প্ৰজা ইয়ালৈ আহি আছে।
  ভিটালিকে চিঞৰি উঠিল, পাউটিং কৰিলে:
  - যুঁজ দিওঁ! সেয়া নিশ্চিত!
  ছোৱালীজনীয়ে হাঁহি এটা মাৰি মন্তব্য কৰিলে:
  - ল'ৰা চিৰদিনৰ বাবে মৰমলগা হওক,
  যদিও বিশৃংখলতা উত্তেজিত ...
  শক্তিৰ যুঁজত খৰচ কৰাটো দুখৰ কথা,
  আমাক ভাল কামৰ এখন গাড়ী লাগে!
  ল"ৰাটোৱে মান্তি হ"ল।
  সূৰ্য্যটো উজ্জ্বলভাৱে জিলিকি আছে
  চৰাই chirps...
  এই পৃথিৱীত থাকিবলৈ দয়ালু,
  মজা কৰক!
  ল"ৰা আৰু ছোৱালীজনীয়ে পিছুৱাই গ"ল। আৰু সিফালৰ পৰা আকৌ গালি-গালাজ শুনা গ"ল। আৰু তেওঁলোক আকৌ মদ খাই গ"ল। হাতত কটাৰী আৰু নানচাক লৈছিল ৷ কাঁহৰ নুকুলবোৰ জিলিকি উঠিল। বন্তিবোৰৰ অসমান পোহৰত, চুলি নোখোৱা, ৰঙা নাক থকা, অতি অপ্ৰীতিকৰ মুখবোৰ প্ৰতিফলিত হৈছিল ৷ আৰু কঁপি উঠিল আৰু লৰচৰ কৰিলে।
  ইতিমধ্যে চিনাকি, পূৰ্বতে মাৰপিট কৰা বিষয় এটা কিশোৰ-কিশোৰীৰ সন্মুখত আবিৰ্ভাৱ হ"ল।
  লেতেৰাকৈ শপত খাই কটাৰীৰে ভাবুকি দিলে, হুৰহুৰাই;
  - বাৰু, পোৱালি চৰাই! তোমাৰ তিনিবাৰৰ অপ্ৰয়োজনীয় জীৱন শেষ!
  ভিটালিকে উত্তৰ দিলে:
  - জীৱনৰ প্ৰয়োজন নাই ! আৰু আমাক ইয়াৰ সঁচাকৈয়ে প্ৰয়োজন, সকলো মানৱ জাতিৰ স্বাৰ্থত।
  চাৰিওফালৰ ডাকাতবোৰে জঘন্য হাঁহি এটা মাৰিলে।
  . অধ্যায় #২
  কমেও বিশজন আছিল। অস্ত্ৰৰ হাতত তদুপৰি কিছুমান কটাৰী খুব দীঘল, ডাঙৰটোৰ হাততো পিষ্টল থাকে। আলবিনাই হতাশ হৈ হুমুনিয়াহ কাঢ়িলে। গুলীৰ বিপৰীতে তাইৰ টাইকোৱাণ্ডো শক্তিহীন। হয়, আৰু দুজন কিশোৰ-কিশোৰীৰ বিৰুদ্ধে প্ৰাপ্তবয়স্ক আৰু সশস্ত্ৰ কুণ্ডলীৰ এটা গোটেই ডিটেচমেণ্ট - এইবোৰ অতি অসমান শক্তি।
  ভিটালিকে অৱশ্যে নিজৰ স্থিৰতা ৰক্ষা কৰি আত্মবিশ্বাসেৰে ক"লে:
  - সকলোতে ভিডিঅ" কেমেৰাৰে ভৰি আছে। হয়, আৰু আমাৰ স্মাৰ্টফোনে সকলো ৰেকৰ্ড কৰি স্বয়ংক্ৰিয়ভাৱে ইণ্টাৰনেটলৈ প্ৰেৰণ কৰে। আৰু তাৰ পৰাই আপোনালোকৰ সকলো মুখৰ ৰেকৰ্ড সহজেই পুলিচৰ ওচৰলৈ যাব যদিহে আপুনি আমাৰ লগত কিবা এটা কৰে!
  ডাকাতবোৰৰ এজনে চিঞৰিলে:
  - হালধীয়া মুখৰ সৈতে সোনকালে বন্ধ কৰক!
  নেতাজনে দ্বিধাবোধ কৰিলে। শিশু হত্যাৰ বাবে বহু সময় জিলিকি উঠিছিল। আৰু তাতোকৈয়ো বেছি, কোনোবা গৃহহীন ব্যক্তিৰ মাৰপিট মুখখনৰ বাবে মূৰ আৰু স্বাধীনতাক বিপদত পেলোৱাৰ কোনো যুক্তি নাছিল।
  ভিটালিয়ে মাত দিলে।
  - আপোনালোক সকলোকে ইতিমধ্যে ভিডিঅ"ত ৰেকৰ্ড কৰা হৈছে, আৰু তথ্যসমূহ স্বয়ংক্ৰিয়ভাৱে আৰক্ষীলৈ যাব। কিন্তু যদি আপুনি আমাক এৰি দিয়ে, আমি, মই ল'ৰাটোক প্ৰতিশ্ৰুতি দিছো , সকলো মচি পেলাম!
  নেতাজনে হাঁহি এটা মাৰি সুধিলে:
  - আপুনি জ'নটো ষ্টম্পিং কৰি আছে নেকি?
  ল"ৰাটোৱে মাত দিলে।
  এটা বাকলি ভেকুলীৰ ওপৰত আছিল !
  ডাকাতজনে বিৰবিৰাই উঠিল:
  - কাৰবাবে?
  ভিটালিয়ে হাঁহি এটা মাৰি উত্তৰ দিলে:
  - এজন গুণ্ডাক পুনৰ দখল কৰিলে। আৰু কি?
  নেতাজনে সুধিলে:
  - যুঁজিব জানেনে?
  ল"ৰাটোৱে মাত দিলে।
  - পাৰিম বুলি ভাবো!
  নেতাজনে পৰামৰ্শ দিলে:
  আমাৰ গেঙৰ আটাইতকৈ শক্তিশালী কোৰফেনৰ সৈতে এজন এজনকৈ যুঁজ দিয়ক, অস্ত্ৰ নোহোৱাকৈ । জিকিলে পাঁচশ টকা দিম !
  ভিটালিকে মাত দিলে।
  - জৰিমনা! কিন্তু মাত্ৰ এটুকুৰা টকা ৷ কম নহয়।
  নেতাই মাত দিলে।
  - ঠিক আছে! কিন্তু পিছত যদি তেওঁলোকে আপোনাক চিকিৎসালয়লৈ লৈ যায় তেন্তে বেয়া নাপাব। আমাৰ যুঁজাৰু গৰিলাই কোনো দুখ নাজানে।
  ল"ৰাটোৱে মুঠি দুটা চেপি ধৰি উত্তৰ দিলে:
  সৈনিক, সদায় সুস্থ
  সৈনিক, যিকোনো বস্তুৰ বাবে প্ৰস্তুত...
  আৰু ধূলি, কাৰ্পেটৰ দৰে,
  আমি বাটৰ পৰা আঁতৰি আহিছো
  আৰু ৰৈ নাথাকিব
  আৰু ভৰি সলনি নকৰিব
  আমাৰ মুখবোৰ জিলিকি উঠে
  চিকচিকিয়া বুট!
  নেতাজনে হাঁহিলে।
  - বুটজোতা! কিন্তু তুমি খালী ভৰিৰে! আৰু সাধাৰণতে আপুনি শিশুৰ দৰে দেখা যায়। আনকি তেনেকুৱাক পৰাস্ত কৰাটোও দুখৰ কথা।
  ভিটালিকে হাঁহিলে।
  - সকলোতকৈ ভাল! শত্ৰু যিমানেই বেছি হ"ব সিমানেই যুদ্ধখন আকৰ্ষণীয়।
  ডকাইতৰ এজনে মন্তব্য কৰে যে:
  - যুঁজিবলৈ টান। আমাক দেখা পায়, আৰু বুৰাই গ"ল!
  পাহানে উত্তৰ দিলে:
  - আমাৰ সকলো পাইছো! পুলিচে কাকো সোমাবলৈ নিদিয়ে। আমি পিছুৱাই নিদিওঁ। ইয়াত আৰু এতিয়া যুঁজ দিওঁ।
  ডাকাতবোৰে অনুমোদন জনাই গুণগুণাই উঠিল। আলবিনাই ল"ৰাটোক ফুচফুচাই ক"লে:
  - নিশ্চিত নেকি? আপোনাৰ কি বেল্ট আছে ?
  ভিটালিকে চিঞৰি উঠিল:
  - ৰঙা!
  নায়ক ছোৱালীজনীয়ে পৰামৰ্শ দিলে:
  - হয়তো তোমাৰ সলনি মই!?
  ল"ৰাটোৱে উত্তৰ দিলে:
  - এইটো আমাৰ পুৰুষৰ শ্ব'ডাউন!
  গৰিলা আউট। সঁচাকৈয়ে এটা ডাঙৰ ল"ৰা আছিল। বৃদ্ধিৰ মিটাৰ নব্বৈ, বহল কান্ধ, দীঘল বাহু, ঢাল খোৱা কপাল। আৰু যথেষ্ট ফুলি উঠা , স্পষ্টভাৱে এনাবলিকছৰ ওপৰত। ওজন কৰিলে, অন্ততঃ ডেৰ চেণ্টাৰৰ প্ৰতিদ্বন্দ্বী। আৰু ভিটালিকৰ ওজন মাত্ৰ বাচল্লিশ কিলোগ্ৰাম। শক্তিবোৰ অসমান যেন লাগিল।
  ৰিংলিডাৰজনে এশ ডলাৰৰ বিলৰ পাতল বাণ্ডিল এটা উলিয়াই বিৰবিৰাই উঠিল:
  - মাৰপিট কৰিবা, টুকুৰা টুকুৰ পাবা আৰু ... মই তোমাক সোণৰ ঘড়ী এটাও দিম।
  আৰু তেওঁ দেখুৱাইছিল, সঁচাকৈয়ে, বিশুদ্ধ সোণৰ কেচ এটাৰ সৈতে এটা অতি মান্য ঘড়ী। আৰু সেইবোৰৰ বহুত খৰচ হয়।
  থিয় হৈ থকা গৰিলাটোৱে হঠাতে ভিটালিকৰ ওচৰলৈ লৰালৰিকৈ আহিল। সঁচা, সমনীয়াৰ হঠাৎ আক্ৰমণত অভ্যস্ত ল"ৰাটোৱে তীব্ৰ জোৰেৰে কাষলৈ জপিয়াই পৰিল। আৰু আনকি বেণ্ডৱেগনক সলনি কৰিবলৈও সক্ষম হ"ল। এটা ডাঙৰ, বহল কান্ধৰ, দীঘল হাতৰ গেংষ্টাৰ এটা দালিৰ ওপৰত খুন্দা মাৰে। দেখা যায় যে তেওঁৰ আঁঠুত আঘাত পাইছিল, কাৰণ তেওঁ লম্ফ-জম্ফ কৰিছিল। আৰু সি বৰ লেতেৰাকৈ গালি পাৰিবলৈ ধৰিলে।
  জনসাধাৰণে হুলস্থুল কৰিছিল। কোনোৱে তেওঁলোকৰ গৰিলাক সমৰ্থন কৰিছিল, আন কোনোৱে তেওঁলোকৰ অহংকাৰী ল"ৰাটোক সমৰ্থন কৰিছিল। ইয়াত স্পষ্ট বিবাদ আছিল, আৰু ডকাইতবোৰে বাজি ধৰিছিল।
  তেওঁলোকে অধিক নিপুণ আৰু সৰুৰ ওপৰত বাজি লয়, আন কিছুমানে ডাঙৰ আৰু পেশীৰ বলৰ সৈতে বাজি লয়।
  গৰিলাটোৱে আকৌ আক্ৰমণ কৰিবলৈ চেষ্টা কৰিলে। ল"ৰাটোৱে তাৰ উদং গোৰোহাটো তাৰ গধুৰ চিবুকটোত ঠেলি দিলে। ইয়াৰ প্ৰভাৱ সম্পূৰ্ণ শক্তিৰে হোৱা নাছিল। কিন্তু তথাপিও ই কঁপি উঠিল, আৰু ডাকাত ম"হটোৱে অনুভৱ কৰিলে। আৰু সি আকৌ ল'ৰাটোৰ ওচৰলৈ লৰালৰি কৰিলে , পাতালৰ সকলো শাস্তিৰ ভাবুকি দি।
  ভিটালিয়ে তাৰ মুখত লাথি মাৰি এফালে জপিয়াই পৰিল। গধুৰ মুঠিটো ডজ কৰিলে। গৰিলাৰ বাহু দুটা ইমান দীঘল। কিন্তু মুঠিবোৰ বেছি বেগেৰে উৰি নাযায়, আৰু চঞ্চল ল"ৰাটোৱে অতি নিপুণভাৱে বিচ্যুতি ঘটায়।
  আকৌ আক্ৰমণ কৰক। ভিটালিৰ নাকত মুঠিৰে ঘোঁচা মাৰিলে। হাতেৰে বৰ্ডবোৰো কোবাইছিল। নুকুলবোৰ ভালদৰে ফিট হৈ গ"ল, আৰু তেজৰ পাতল টোপাল এটা বৈ গ"ল।
  সঁচা, ডাকাতটোৰ মুঠিটো ল"ৰাটোৰ পাচলিৰ ওপৰেৰে পিছলি গ"ল। ভিটালিয়ে জোকাৰণি মাৰিলে আৰু লাইটৱেট বক্সাৰৰ দৰে ডুব গ'ল, আন এটা শক্তিশালী প'কৰ পৰা বিচ্যুত হৈ ।
  তাৰ পিছত আঁঠুৰ তলত লাথি মাৰিলে। ইতিমধ্যে তাইৰ ঘাঁ হৈছে, আৰু গেংষ্টাৰজনে গৰ্জন কৰি মেলি দিয়ে।
  ভিটালিকে লগ পোৱা গতিবিধিটো ধৰি লয় আৰু ল"ৰাটোৰ ঘূৰণীয়া উদং গোৰোহাটোৱে তাৰ ঠিক নাকত খুন্দা মাৰে। তেখেতে ল'ৰাটোৰ গোটেই গণটোৱে আঘাত কৰে , আনকি মিট আন্দোলনতও। এটা কুটিল শব্দ শুনা যায়, আৰু নাকটো ফাটি যায়, উচ্চতাৰ পৰা সৰি পৰা টমেটোৰ দৰে। আৰু তেজবোৰ এতিয়া আৰু অধিক শক্তিশালী এটা ধাৰাত বৈ আহিল।
  ভিটালিয়ে আকৌ প্ৰতিপক্ষৰ ঝাড়ু দিয়া গতিবিধিবোৰ এৰি দিয়ে। লাথি মাৰিবলৈ চেষ্টা কৰে। কিন্তু তেওঁৰ ভৰি দুখন মাত্ৰ অলপ চুটি, আৰু ষ্ট্ৰেচটোও বৰ ভাল নহয়। ভিটালিয়ে আকৌ কাষৰ পৰা আঘাত কৰে। মন্দিৰত খুন্দা মাৰে। আৰু গৰিলা লৰচৰ কৰিলে।
  আৰু হুমুনিয়াহ কাঢ়িছে:
  - ৰ"বা, কথা পাতো!
  ভিটালি ৰৈ গ"ল। আৰু তেতিয়াই তেওঁৰ ফালে স্লেজহামাৰৰ মুঠি এটা উৰি গ"ল। ল"ৰাজনে প্ৰতিফলিতভাৱে ব্লক কৰি দিলে। কিন্তু ভৰিৰ পৰা খুন্দা মাৰিলে। ভিটালি উৰা মাৰিলে। গুণ্ডাটোৱে তেওঁৰ ফালে লৰালৰিকৈ আহিল। কিন্তু ল"ৰাটোৱে কোনোমতে গুলীয়াই গুচি যাবলৈ সক্ষম হ"ল। আৰু গেংষ্টাৰজনে ফ্লপ হৈ পাৰ হৈ গ"ল।
  ভিটালিকে নিজৰ মাজতে খং অনুভৱ কৰিলে। আৰু ল"ৰাটোৱে মাৰিলে, যেতিয়া ডাকাতটো উঠিল, তাৰ ঠেংখন চিবুকত। পাঞ্চটো ভাল আছিল যদিও গৰিলাটো কঠিন মূৰৰ আছিল আৰু ইমান সহজে নক আউট কৰিব পৰা নাছিল।
  ইয়াত তেওঁ আকৌ আক্ৰমণত নামি পৰিছে। সঁচা, ই চুহি খায়। আৰু গোটেই চাৰ্টটো তেজেৰে লুতুৰি-পুতুৰি হৈ পৰিছে। ভিটালিকে টি-চাৰ্টটোও খুলি দিলে যাতে লেতেৰা নহয়। ল"ৰাটোৰ সকাহ আৰু পেশীবোৰ শক্তিশালী আছিল। হয়তো তাইৰ ভৰৰ অভাৱ আছিল, কিন্তু তাই পানীৰ ওপৰত ঢৌৰ দৰে দোল খাইছিল।
  ইতিমধ্যে ছিন্নভিন্ন হোৱা নাকত পুনৰ শত্ৰুৰ খুন্দা মাৰিলে ভিটালিকে।
  তেজবোৰ আৰু বেছিকৈ ছিটিকি উঠিল আৰু ল"ৰাটোৰ উদং ঘূৰণীয়া গোৰোহাটো তেজেৰে জিলিকি উঠিল। গৰিলাটোৱে শ্বাসৰুদ্ধ হ"বলৈ ধৰিলে।
  ভিটালিকে ক্লাছিক থ্ৰীছাম এটা মূৰত মুঠি মাৰি বিপক্ষৰ হাত দুখন মাৰি পেলায়। তাৰ পাছত আকৌ জপিয়াই চিবুকত উদং গোৰোহাটো দি ভিছ-এ-ভিছত খুন্দা মাৰিলে। আঘাতটো ভাল আছিল যদিও এনে এটা মৃতদেহ অক্ষম কৰিব পৰাকৈ ভৰ নাছিল।
  ল"ৰাটোৱে আকৌ হাতেৰে কম্বিনেচন এটা আগবঢ়াই নিলে। আৰু চকুত ঘুচা মাৰিলে। ইমপেক্টৰ পৰা সি নীলা হৈ পৰিল। আৰু হেমাট"মা ফুলিবলৈ ধৰিলে।
  ভিটালিকে টুইট কৰিছিল।
  - আমি শত্ৰুক এটা আঘাতেৰে ঝাড়ু দিম,
  আমি এটা খালী গোৰোহাৰে গৌৰৱ নিশ্চিত কৰিম...
  ডাঙৰবোৰক থেতেলিয়াই পেলালোঁ অসাৰ নহয়,
  গতিকে, আমি গৰিলাক পৰাস্ত কৰিম!
  ল"ৰাটোৱে আকৌ ডজ কৰি শত্ৰুৰ মুখত লাথি মাৰিলে। তাৰ পিছত আকৌ জপিয়াই দিব, আৰু আকৌ হুবহু চোলাত। আৰু তাৰ পিছত মন্দিৰলৈ এটা শ্বিন। ভিটালিকে ভালকৈ মাৰিলে। কিন্তু শত্ৰুৱে তেতিয়াও হাৰ মানিব বিচৰা নাছিল। যদিও তেওঁ লৰচৰ কৰিছিল, তথাপিও তেওঁ আঁঠু লৈ নপৰিল।
  আৰু ডাকাতৰ ভিৰটোৱে চিঞৰি উঠিল:
  - তাক মাৰি পেলাওক! শেষ কৰক!
  ক"লা ইউনিফৰ্ম পৰিহিত তিনিজন আৰক্ষীও এই দৃশ্য চাবলৈ আহিছিল। সিহঁতকো সৰু ল"ৰা এটাই মানুহৰ মূৰৰ দৰে কিউ বলেৰে ডাঙৰ দীঘল হাতৰ ডাকাত এটাক চেপি ধৰাৰ ধৰণটোৱে আমোদ দিছিল ।
  ভিটালিয়ে আকৌ ওপৰলৈ তললৈ জপিয়াই পৰিল। আৰু গৰিলা জেদীভাৱে নপৰিলে। ল"ৰাটোৱে আক্ষৰিক অৰ্থত ঘামত জিলিকি উঠিছিল আৰু তীব্ৰ উশাহ লৈ আছিল। তেওঁৰ প্ৰতিদ্বন্দ্বীয়ে হাত দুখন পেলাই দিলে আৰু এই আঘাতবোৰৰ প্ৰতি আৰু কোনো প্ৰতিক্ৰিয়া প্ৰকাশ নকৰিলে।
  তাৰ পাছত ভিটালিকে লৈ গছ এজোপা বগাই গ"ল। সঁচাকৈয়ে এইটো এটা অতি ৰিস্কি পদক্ষেপ। ডাকাতবোৰে হিচকি উঠিল আৰু আৰক্ষীয়ে হাত চাপৰি বজালে। ল"ৰাটো, ওপৰলৈ উঠিছে, কিন্তু কেনেকৈ জপিয়াই যাব। আৰু তেওঁৰ উদং ঘূৰণীয়া গোৰোহাটোৱে মন্দিৰত খুন্দা মাৰিলে।
  গৰিলাটো দুৰ্ঘটনাগ্ৰস্ত হৈ অৱশেষত অজ্ঞান হৈ পৰিল। নেতাজনে হিচাপ কৰিবলৈ ধৰিলে, কিন্তু গেঙৰ বৃহৎ সদস্যজনে লৰচৰও নকৰিলে। আৰু তেওঁ দলিয়াই দিলে, সন্মানেৰে ক"লে:
  - সেইটোৱেই জিকিছে, কেনে আছা?
  ল"ৰাটোৱে উত্তৰ দিলে:
  - ভিটালিক!
  নেতাজনে তেওঁৰ ফালে হাত দাঙি সুধিলে:
  - আৰু তোমাৰটোৱে কেনেকৈ গাড়ী চলাইছিল?
  ভিটালিকে গৌৰৱেৰে উত্তৰ দিলে:
  - হাঁহ!
  নেতাই মাত দিলে।
  - ভাল কৰিলা, হাঁহ! তুমি মোৰ সোঁহাত হ"ব বিচাৰিছা নেকি?
  ল"ৰাটোৱে নেতিবাচকভাৱে মূৰটো জোকাৰিলে।
  - নাই মোৰ মোৰ পথ আছে, তোমাৰো আছে তোমাৰ!
  মুখীয়ালজনে দহশ ডলাৰৰ বিল আৰু যথেষ্ট গধুৰ ঘড়ী এটা তেওঁৰ হাতত তুলি দিলে। তেওঁলোকৰ হাতত কেৱল সোণৰ কেচ এটাই নাছিল, হাত দুখনও সজাই থোৱা আছিল: মিনিটটো পান্নাৰে, আৰু ঘণ্টাটো ৰুবিৰে।
  ভিটালিকে বেগত লুকুৱাই ৰাখিলে। চাৰ্ট এটাও আছে। অলপ আঁচোৰ খাইছিল, আৰু কাজিয়াৰ পৰা দুটামান ঘাঁও হৈছিল। কিন্তু তেওঁ নামি গ"ল, ক"ব লাগিব, তুলনামূলকভাৱে লঘুভাৱে। গুণ্ডাটোৰ ওজন আছিল এশ পঞ্চাশ কিলোগ্ৰাম আৰু তেওঁৰ মাৰাত্মক আঘাত, আৰু অতি গধুৰ মুঠি।
  বাইদেউ, তেওঁৰ জ্ঞানলৈ অহা নাছিল। আৰু আৰক্ষীয়ে এম্বুলেন্স মাতিলে।
  ডাকাতবোৰ ছত্ৰভংগ হ"বলৈ ধৰিলে।
  ভিটালিক বৰ সন্তুষ্ট হ"ল। তেওঁ টকা আৰু ট্ৰফী দুয়োটা উপাৰ্জন কৰিছিল, আৰু সকলোকে প্ৰমাণ কৰিছিল যে তেওঁ এজন প্ৰকৃত মানুহ।
  আৰু ৰিস্কি হেকিং কৰাতকৈ ই ভাল।
  আতামানে মন্তব্য কৰিলে:
  - তুমি বৰ শক্তিশালী যুঁজাৰু, আৰু একে সময়তে শিশু। নিয়ম অবিহনে কাজিয়াত অংশ লোৱা উচিত। বিশেষকৈ চুইপষ্টেকত ভাল টকা উপাৰ্জন কৰিব পাৰি। প্ৰথম অৱস্থাত তেওঁলোকে ল"ৰাটোৰ ওপৰত বাজি নল"ব!
  ভিটালিকে মাত দিলে।
  - ভব্য বিচাৰ! কিন্তু ... T am সকলো মগজুক পৰাস্ত কৰিব পাৰে।
  নেতাগৰাকীয়ে লক্ষ্য কৰে যে-
  - আপোনাৰ এটা অসাধাৰণ প্ৰতিক্ৰিয়া আছে, আৰু আপোনাক আঘাত কৰাটো অস্বাভাৱিকভাৱে কঠিন।
  সৰু ল"ৰাটোৱে মাত দিলে।
  - সেই কথাত মই একমত। কিন্তু একো নহয়, বৌদ্ধিক পথত যাব বুলি ভাবো।
  আগতে নিমাত হৈ থকা আলবিনাই মন্তব্য কৰিলে:
  - ইণ্টাৰনেটত বিচাৰি পাব যে য'ত নিয়ম অবিহনে কাজিয়া হয়। আৰু জানেনে মোৰ ল"ৰা, মই তোমাৰ হ"লে চেষ্টা কৰিম। সঁচা কথা ক"বলৈ গ"লে তুমি ইমান ভালকৈ লৰচৰ কৰিব বুলি মই ভবা নাছিলো!
  ভিটালিয়ে মাত দিলে।
  - মই ভাবিম। ইয়াৰ মাজতে অলপ ভাল টোপনি লওক। ইতিমধ্যে মাজনিশা পাৰ হৈ গৈছে।
  আৰু বিদায় লৈ ল"ৰাকেইটা পাৰ্কৰ পৰা ওলাই আহিল।
  আলবিনাই জোতা পিন্ধিলে, মে" মাহত ৰাতি ঠাণ্ডা হৈ পৰিল। যদিও খালী ভৰিৰে খোজ কঢ়াটো অধিক সুখদায়ক। ভিটালিয়ে যুদ্ধকালীন ডেকা স্কাউটৰ দৰে খালী ভৰি দুখনত চৰ মাৰিলে।
  বতাহ যেন সতেজতাৰে তিতি গৈছিল যদিও এক্সজেষ্টৰ ধোঁৱাইও গোন্ধ পাইছিল। ৰাতি মস্কো বৰ ধুনীয়া। ইমানবোৰ লাইট আৰু বিজ্ঞাপনৰ পোষ্টাৰ।
  আৰু বিভিন্ন ব্ৰেণ্ডৰ বহুত গাড়ী। আনকি তেওঁলোকৰ মাজত অতি বিলাসী গাড়ীও আছে।
  কাষেৰে পাৰ হৈ যোৱা মহিলাসকলৰ এগৰাকীয়ে ভিটালিকলৈ আঙুলিয়াই বিৰবিৰাই উঠিল:
  - ইমান ঠাণ্ডাত আপোনাৰ ল'ৰাটোৱে খালী ভৰিৰে খোজ কাঢ়ি যোৱাটো দেখা নাই নেকি?
  আলবিনাই হাঁহিলে। ডাঙৰ পেশী আৰু মুখৰ কঠিন ভাবটোৰ বাবে তাইক যথেষ্ট প্ৰাপ্তবয়স্ক যেন লাগে। আৰু ইয়াৰ বিপৰীতে ভিটালিকৰ মুখখন ঘূৰণীয়া, আৰু এতিয়াও দেখাত শিশুৰ দৰে। আনকি মূৰটোও বেছি ডাঙৰ নহয় যদিও কপালখন ওখ, কিন্তু মসৃণ।
  ল"ৰাজনে তাইক উত্তৰ দিলে:
  - গৰম হৈ আহিছে! আৰু যিকোনো জোতাই তললৈ টানিব!
  আলবিনাই হাঁহি হাঁহি টুইট কৰিছিল:
  - আমি যিকোনো, ঠাণ্ডা জানো,
  আমরা শঙ্কু স্টফ কিভাবে জানো ...
  আৰু ইতিমধ্যে ডোঙাবোৰৰ মাজেৰে দৌৰি গৈ আছে -
  খালী ভৰিৰে ল"ৰা!
  আৰু তাই জপিয়াই পৰিল, প্ৰায় দুমিটাৰমান, ভৰি দুখন বতাহত থৈ টাৰ্ণটেবলখন ঘূৰাই। আৰু তাই একেবাৰে ভালকৈ লেণ্ড কৰা নাছিল - তাইৰ গোৰোহা ভাঙি গৈছিল। ইয়াৰ পিছত জোতা খুলি ল"ৰাটোৰ লগত খালী ভৰিৰে ল"ৰাটোৰ লগত খালী ভৰিৰে ল"ব লগা হ"ল। হয়, এটা আকৰ্ষণীয় দুঃসাহসিক অভিযান।
  আৰু মস্কো আচলতে এখন ডাঙৰ চহৰ। জনসংখ্যা ইউৰোপৰ গড় দেশৰ দৰেই । আৰু ইয়াৰ ওপৰত আপুনি বহু সময়লৈকে বিচৰণ কৰিব পাৰে, আৰু সকলো সময়তে অধিক আৰু অধিক নতুন অঞ্চল বিচাৰিবলৈ।
  ভিটালিকে গাইছিল:
  আমি শত্ৰুৰ সৈতে তীব্ৰ যুদ্ধ কৰিম,
  ফৰিং যিয়ে আন্ধাৰ নাজানিছিল...
  ৰাজধানী চিৰদিন থিয় হৈ থাকিব
  পৃথিৱীৰ ওপৰত সূৰ্য্যৰ দৰে জিলিকিছে মস্কো!
  আলবিনাই মাত দিলে।
  - এইটো শীতল! এনেধৰণৰ গান মোৰ ভাল লাগে। কিন্তু আনফালে প্ৰতিখন দেশ আৰু জাতিৰ নিজস্ব ধৰণ আছে। আৰু কাকো কোনো কাম কৰিবলৈ বাধ্য কৰাব নালাগে।
  ভিটালিকে মাত দিলে।
  - শুদ্ধ! কিন্তু মোৰ বিশ্বাস যে সোনকালে বা পিছত পৃথিৱী গ্ৰহটোৰ সকলো জনগোষ্ঠীয়ে একত্ৰিত হ"ব। আৰু গ্ৰহটো হৈ পৰিব একক, সাধাৰণ আৰু সুখী পৰিয়াল!
  ছোৱালীজনীয়ে নিশ্চিত কৰিলে, যদিও বেছি আত্মবিশ্বাসেৰে নহয়:
  - মোৰ বিশ্বাস এনেকুৱা হ'ব!
  দুয়ো বিচ্ছেদ হ"ল আৰু ভিটালি দৌৰি দৌৰি ঘৰলৈ লৰালৰিকৈ গ"ল। আৰু লিফটত সময় নষ্ট নকৰাকৈ সি চিৰিৰে ওপৰলৈ উৰি গ"ল।
  আৰু এপাৰ্টমেণ্টৰ দুৱাৰখন খুলি দিলে। বিশেষ একো নাই, মা ইতিমধ্যে শুই আছিল। ৰাতিৰ আহাৰ পাকঘৰত থৈ গ"ল।
  ভিটালিকে খাইছিল, আৰু নিজৰ মাজতে গধুৰতা আৰু ভাগৰ অনুভৱ কৰিছিল, বাথৰুমলৈ যাবলৈও ইচ্ছা কৰা নাছিল। গতিকে ঠিক চোফাখনত শুই পৰিলোঁ।
  তেওঁৰ আছিল বেলেগ বেলেগ সপোন , অতি ধুমুহাময় আৰু বিশৃংখল । বিশেষকৈ বিশেষ বিদ্যালয়ৰ খণ্ড খণ্ড স্মৃতি। কেনেকৈ মেচিনেৰে তাক টান কাটি পেলালে। আৰু তাৰ পিছত তেওঁলোকে প্ৰফাইলত, সম্পূৰ্ণ মুখত, আধা কাষেৰে আৰু পিছফালে ফটো লয়। বিষ হোৱা যেন নালাগে, আৰু ঠিকেই আছে, কিন্তু নিজৰ মাজতে কিবা এটা অপমান আৰু লাজ অনুভৱ কৰে।
  তাৰ পিছত আপোনাৰ উচ্চতা জুখি ওজন কৰা হয়। শৰীৰৰ পৰা চিন পুনৰ লিখক, আৰু আঙুলিৰ ছাপ লওক। যিটো শিশুৰ বাবেও অপমানজনক আৰু ভয়ংকৰ, যদিও কষ্টদায়ক নহয়।
  তাৰ পিছত আপুনি কোনো ধৰণৰ দ্ৰৱত হাত ধুই।
  বাৰু, সেইটো এতিয়াও আজে বাজে কথা। ভিটালিয়ে আন ল"ৰাবোৰক বেছি ভয় কৰিছিল। কাৰণ বিশেষ স্কুল এখনো কাৰাগাৰ, কেৱল ল"ৰা-ছোৱালীৰ বাবে। কিন্তু তাৰ পিছত এটা ভাল দল একত্ৰিত হ"ল, আৰু কোনো আইন-শৃংখলাহীনতা নাছিল ৷ আৰু ডাঙৰ ল"ৰাবোৰে সৰু ল"ৰাবোৰক খুব কমেইহে ক্ষুন্ন কৰিছিল। বাইদেউ ভিটালিকে দবা খেলিছিল বহুত ভাল। আৰু তেওঁ সোনকালে বিশেষ বিদ্যালয়খনৰ দবা চেম্পিয়ন হৈ পৰিল, আৰু মস্কোৰ সকলো বিশেষ বিদ্যালয় আৰু বন্ধ প্ৰতিষ্ঠানৰ মাজত।
  কিন্তু ল"ৰাটোৰ দবা খেলৰ প্ৰতি বিশেষ আকৰ্ষণ নাছিল। খেলখন আকৰ্ষণীয়, কিন্তু ই মানুহক ঠিক কি দিয়ে? ইয়াৰ ব্যৱহাৰিক ব্যৱহাৰ কি। দবা খেলে অন্ততঃ এক গ্ৰাম শস্য বৃদ্ধি কৰাত সহায় কৰিছিল নেকি, নে অন্ততঃ এজন ৰোগীক আৰোগ্য কৰিছিল?
  গতিকে ভিটালিয়ে যদিও প্ৰথম প্ৰাপ্তবয়স্ক শিতান লাভ কৰিছিল, মুক্তিৰ পিছত প্ৰায় খেলা নাছিল। টকাৰ বাবে নহ"লে, প্ৰাপ্তবয়স্কৰ লগত। কিন্তু সেইবোৰে কেইবাবাৰো বিধ্বংসী পৰাজয়ৰ পিছত ইয়াক সোনকালে বন্ধ কৰি দিলে। আৰু ল"ৰাটোৱে ফিগাৰবোৰ পুনৰ সজাই পৰাই তোলাৰ দৰে তুচ্ছ কাম এটাত সময় নষ্ট কৰিব বিচৰা নাছিল।
  যদিও, সম্ভৱতঃ, এই খেলখনত তেওঁ কিবা এটা অৰ্জন কৰিব পাৰিলেহেঁতেন। আনকি তেওঁ কাৰ্প"ভকো পৰাস্ত কৰিছিল। আৰু তেওঁ চেকমেট পাই মন্তব্য কৰিলে:
  - আৰু আপুনি, এজন ল'ৰা, দ্ৰুত আৰু সঠিকভাৱে বিকল্পবোৰ বিবেচনা কৰক!
  ভিটালীয়ে সুধিলে:
  - আৰু দবা খেলে মানুহক কি দিছিল? এয়া মাথোঁ মনোৰঞ্জন আৰু মনৰ শূন্য খেল। ভাল হ"ব, কেন্সাৰৰ ভেকচিন উদ্ভাৱন কৰক, নহ"লে এনে এটা ৰকেট বনাওক যিয়ে মানুহক মংগল গ্ৰহলৈ লৈ গৈ উভতি আহিব পাৰে!
  এনাটোলি কাৰ্পভে মাত দিলে।
  - হয়তো আপুনি ঠিকেই কৈছে! কিন্তু দবা এক অলৌকিকতা। ইয়াৰ উপৰিও যিকোনো খেলৰ বিষয়ে ক"ব পাৰি - ই কেৱল মনোৰঞ্জনহে কৰে!
  ল"ৰাটোৱে মূৰটো জোকাৰিলে।
  - যুদ্ধ কলা এক অতি গুৰুত্বপূৰ্ণ খেল। কেতিয়াবা, তেওঁলোকৰ কৃপাত , আপুনি বাচি যায়!
  কাৰ্পভে মাত দিলে।
  - ঠিকেই কৈছে...
  আৰু হুমুনিয়াহ কাঢ়িলে। তেওঁ নিজেই টেনিছ খেলি ভাল পাইছিল, আৰু এজন শূন্য যুঁজাৰু।
  বিশেষ বিদ্যালয়খনত যুদ্ধ কলাও আছিল। কিন্তু যিহেতু ভিটালিকে ঠিক সমনীয়েকক প্ৰায় হত্যা কৰাৰ বাবেই কাৰাগাৰত ভৰাই থোৱা হৈছিল, সেয়েহে তেওঁক প্ৰতিযোগিতাত অংশগ্ৰহণ কৰিবলৈ দিয়া হোৱা নাছিল। কিন্তু এইদৰেই তেওঁ স্পাৰ কৰিছিল আৰু বন্দী ল"ৰাবোৰৰ সন্মান অৰ্জন কৰিছিল।
  ইয়াৰ খাদ্যও ভাল। ঘৰত থকাতকৈ ভাল। পিতৃ নাই, মস্কোত দাম বেছি, ভাড়া বেছি, মহিলাৰ বাবে ভাল চাকৰি বিচাৰি পোৱাটো কঠিন। সাধাৰণতে ভিটালিকে ভাল ছাপ এৰি থৈ গ"ল। আৰু তেওঁলোকক পুললৈ লৈ যোৱা হৈছিল, আৰু ভ্ৰমণত, আৰু আপুনি কম্পিউটাৰত খেলিব পাৰে। মানে একেবাৰে নৰক নহয়। যদিও অকুপেচনেল থেৰাপীও আছে। কিন্তু ই কঠিন নহয়, তদুপৰি সদায় কাম নাথাকে। গতিকে তেওঁ তাত কষ্ট পাইছিল বুলি নক"ব।
  আনকি তালৈ উভতি যোৱাৰ ধাৰণাও আহিছিল। তাত ল"ৰাবোৰৰ মাজত তেওঁৰ প্ৰকৃত বন্ধু আছিল। আৰু তাৰ পিছত কেৱল আলবিনাহে তাৰ প্ৰকৃত বন্ধু হৈ পৰিল।
  কিন্তু মাকে তেওঁৰ পৰা তেওঁৰ সন্মানৰ বাক্যটো লৈছিল, তাৰ পিছত মাপটো চিন্তা আৰু পালন কৰিবলৈ যুঁজিছিল।
  ভিটালিকক মাৰপিট কৰা বন্ধ কৰি দিলে যদিও সমনীয়াই প্ৰত্যাহ্বানমূলক কথা ক"ব নিবিচাৰিলে। যদিও প্ৰয়োজনীয় নহয়। উদাহৰণস্বৰূপে আপুনি মূৰ্খামিৰ কথা-বতৰা আৰু বিভিন্ন অশ্লীল কথা, আনকি অশ্লীল কথাৰ পৰিৱৰ্তে কিতাপ পঢ়িব পাৰে।
  ইয়াত, স্মাৰ্টফোনৰ পৰা, যিকোনো...
  আৰু আনকি নিজেও কিবা এটা লিখিব। বিশেষকৈ ভিটালিকে গুলিভাৰৰ দুঃসাহসিক অভিযানৰ ধাৰাবাহিকতাৰ ৰূপৰেখা দাঙি ধৰিছিল। এনেকৈ এটা সৰু কাহিনী। তাতেই গুলিভাৰ এন্টাৰ্কটিকাৰ খোলাৰ তলত পৃথিৱীত সোমাই পৰিল। আৰু তাত দুয়োখন শক্তিৰ মাজত যুদ্ধ হৈছিল। য'ত , বিমান, আৰু টেংক, আৰু একাধিক ৰকেট লঞ্চাৰ আছিল।
  গুলিভাৰক প্ৰথমে চোৰাংচোৱা হিচাপে লোৱা হৈছিল। আৰু শেষত জেলত পৰিল। তাৰ পিছত তেওঁলোকে তেওঁক বুদ্ধিমত্তাত ব্যৱহাৰ কৰিবলৈ চেষ্টা কৰিলে।
  আনকি ভিটালিকে লিখিছিল যে গুলিভাৰে পাৰমাণৱিক বোমাৰে অংকনবোৰ চুৰি কৰিবলৈ সক্ষম হৈছিল আৰু ইয়াৰ বাবে তেওঁ পুৰস্কাৰ হিচাপে সোণালী ওক গছৰ পাত, তৰোৱাল আৰু হীৰাৰে সৈতে নাইটৰ ক্ৰছ লাভ কৰিছিল।
  বাৰু, যে মাত্ৰ কল্পনা...
  ভিটালিয়ে কাহিনীটো ইণ্টাৰনেটত পোষ্ট কৰিলেও কোনেও ছপা কৰিবলৈ আৰম্ভ কৰা নাছিল। হয়, আৰু তাই কম ভিউ সংগ্ৰহ কৰিছিল। ইতিমধ্যে গুলিভাৰ পাহৰি গৈছিল। আৰু এই ফেনফিংবোৰ কাক লাগে। ঠিক "মংগল গ্ৰহত ডান্নো" গল্পটোৰ দৰেই , যিটোও জনসাধাৰণ আৰু প্ৰকাশক উভয়ে কেনেবাকৈ আওকাণ কৰিছিল। যদিও কামটো, বস্তুনিষ্ঠভাৱে, বেয়া নাছিল। ভিটালিয়ে কাৰ্লেছনৰ দুঃসাহসিক অভিযানৰ ধাৰাবাহিকতাও লিখিছিল। কিন্তু এইটোও সফল নহ"ল। হয়, সাহিত্যত স্বীকৃতি লাভ কৰাটো কঠিন। বিশেষকৈ যদি আপুনি সুপৰিচিত আৰু প্ৰচাৰিত কিবা এটাৰ ধাৰাবাহিকতা লিখে। তদুপৰি তেওঁলোকে অনিচ্ছাকৃতভাৱে তুলনা কৰিবলৈ আৰম্ভ কৰে। আৰু সাধাৰণতে ধাৰাবাহিকতা আপোনাৰ পক্ষত নহয় সহানুভূতিৰ প্ৰৱল।
  বিশেষকৈ হেৰী পটাৰৰ কথা আহিলে। ইতিমধ্যে এইদৰে চলি আছে...
  ভিটালিকে কি লিখিছিল আৰু কেনেকৈ লিখিছিল, টোপনি যোৱাৰ দৰে মনত পৰিল।
  সৰুৰে পৰাই তেওঁ ফেনফিকচন লিখিবলৈ আৰম্ভ কৰিছিল। চোতালত সমনীয়াৰ লগত খোজ কাঢ়িব মন নগ"ল। আৰু এটা সস্তীয়া ব্যৱহৃত লেপটপ সদায় উপলব্ধ, আনকি তেওঁলোকৰ একক পিতৃ-মাতৃ আৰু দুখীয়া পৰিয়ালৰ বাবেও।
  আৰু কিয় ৰচনা কৰা নহয়। উদাহৰণস্বৰূপে, গেৰ্ডাই তেওঁৰ ভাতৃ কাইক বিচাৰি পাইছিল, যাক স্নো কুইনৰ দ্বাৰা অপহৰণ কৰা হৈছিল। যদি লিখে, তাৰ বিপৰীতে ল"ৰাটোক আৰব মৰুভূমিৰ চুলতানাই বন্দী কৰি লৈছিল। আৰু এতিয়া কাই গৰমত, মৰুভূমিৰ মাজৰ বিলাসী ৰাজপ্ৰসাদত লাজতে লাগিছে। আৰু আকৌ এজনী সৰু শ্যামলা ছোৱালীয়ে তাক উদ্ধাৰ কৰিবলৈ যায়। আৰু আকৌ তাইৰ উদং, শিশুসুলভ ভৰি দুখনে কষ্ট পায়। কেৱল নিয়ৰৰ ঠাণ্ডাৰ পৰা নহয়, চাহাৰা মৰুভূমিৰ গৰম বালিৰ পৰা।
  তাই নিজকে এটা যাদুকৰী অ"এচিছত বিচাৰি পালে। আৰু তেতিয়া তাইৰ পিয়াহত মৃত্যু হ"ব, তাইৰ খালী ভৰি দুখন বালি আৰু গৰম শিলেৰে জ্বলি উঠিব।
  আৰু ডকাইতবোৰ উটত উঠি আছিল। আৰু মুখীয়ালৰ জীয়েকে পাগুৰি পিন্ধিছিল। ইত্যাদি ইত্যাদি।
  যদিও ধাৰণাটো অৱশ্যে নিজৰ বাবে বেয়া নহয়, কিন্তু তথাপিও ইয়াক মানৱীয় আৰু আকৰ্ষণীয়ভাৱে সজ্জিত কৰাটো প্ৰয়োজন।
  কিন্তু কেৱল কাউৰীৰ ঠাইত শগুন লোৱাটো বিকল্প নহয়!
  ভিটালিৰ আঙুলিবোৰ অতি দ্ৰুত। আৰু তেওঁ বহুত লিখিছিল।
  ইয়াত এটা বিকল্প ইতিহাস দিয়া হ"ল। বাইশ শতিকাৰ শেষৰ ফালে এজন ল"ৰাই টাইম মেচিনত উৰি গৈছিল অতীতলৈ। আৰু তেওঁ লগত লৈ গ"ল তেওঁৰ মহাকাশচাৰী পিতৃৰ পৰা চুৰি হোৱা এটা যুদ্ধ, যথেষ্ট শক্তিশালী ব্লাষ্টাৰ।
  আৰু সেইবাবেই তেওঁ অৱশ্যেই দ্বিতীয় জাৰ নিকোলাছক সহায় কৰাৰ সিদ্ধান্ত লয় । আৰু, ব্লাষ্টাৰেৰে সজ্জিত হৈ তেওঁ মাউণ্ট হাইক ৰক্ষা কৰিলে - প"ৰ্ট আৰ্থাৰৰ প্ৰতিৰক্ষাৰ চাবিকাঠি।
  আৰু কেনেকৈ তেওঁ নিজৰ অস্ত্ৰৰ পৰা ব্লাষ্ট কৰিলে। আৰু ৰশ্মিবোৰে জাপানীসকলক আঘাত কৰিলে। আৰু হাজাৰ হাজাৰ সাহসী হালধীয়া সৈনিক কাটি জ্বলাই দিয়া হ"ল।
  আক্ৰমণ প্ৰতিহত কৰা হয়। কিন্তু প"ৰ্ট আৰ্থাৰে তেতিয়াও ভোক আৰু অস্ত্ৰ-শস্ত্ৰৰ অভাৱত ভুগিছিল।
  অৱশ্যে তেওঁ ধৰি ৰাখিলে। আৰু জানুৱাৰী মাহত জাৰ সেনাই পুনৰ ব্ৰেক থ্ৰু কৰিবলৈ চেষ্টা কৰিলে।
  হাইত আৰু দুটামান আক্ৰমণ প্ৰতিহত কৰিলে ৷ কিন্তু ব্লাষ্টাৰৰ হাইপাৰনিউক্লিয়াৰ বেটাৰী শেষ হৈ গৈছিল। আৰু ল"ৰাটোৱে অস্ত্ৰভাণ্ডাৰটো পুনৰ ভৰাই ল"বলৈ উভতি আহিল।
  আৰু পৃথিৱীখন সলনি হোৱা দেখিলে। বিশেষকৈ জানুৱাৰী মাহত ব্লাডি দেওবাৰ হোৱা নাছিল। ৰজাই মানুহৰ ওচৰলৈ ওলাই যাবলৈ ভয় কৰা নাছিল, প"ৰ্ট আৰ্থাৰে তথাপিও হাত আগবঢ়াইছিল। আৰু সেইবাবেই বিপ্লৱৰ সূচনা নহ"ল। আৰু তথাপিও জাৰ সেনাই অৱশেষত ফেব্ৰুৱাৰী মাহত স্থলপথেৰে কৰিডৰটো ভাঙিবলৈ সক্ষম হ"ল, অতিৰিক্ত শক্তিবৰ্ধক শক্তি লাভ কৰি।
  আৰু জাপানীসকল ক্লান্ত হৈ পৰিছিল। কিমান হাজাৰ বাৰ বছৰীয়া এজন সাধাৰণ ল"ৰাই লেজাৰৰ জুইত জ্বলাই দিলে। মুঠতে ৰ"জডেষ্টভেনস্কিৰ স্ক্ৱাড্ৰন আহিল আৰু প্ৰথম প্ৰশান্ত মহাসাগৰীয় অঞ্চলৰ সৈতে একত্ৰিত হৈ তেওঁলোকে জাপানীসকলক সাগৰত পৰাস্ত কৰিলে। শান্তি স্বাক্ষৰিত হয় আৰু জাপানে কুৰিল শৃংখল ৰাছিয়ালৈ ঘূৰাই দিয়ে। লগতে কোৰিয়া এখন ৰক্ষিত ৰাজ্যত পৰিণত হয় আৰু মানচুৰিয়া হালধীয়া ৰাছিয়াত পৰিণত হয় ।
  জাৰ সাম্ৰাজ্য সামৰিকভাৱে শক্তিশালী কৰা হৈছিল। প্ৰথম বিশ্বযুদ্ধটো হৈছিল ঠিকেই, কিন্তু জাৰ্মানীয়ে হেৰুৱাই পেলালে, আৰু বাস্তৱ ইতিহাসতকৈও বেছি দ্ৰুতগতিত। জাৰ সাম্ৰাজ্যই গালিচিয়া আৰু বুকোভিনা পুনৰ দখল কৰে। চেকোস্লোভাকিয়া ৰাছিয়াৰ ভিতৰতে এখন ৰাজ্যত পৰিণত হয়। আৰু পোলেণ্ড ৰাজ্যত ক্ৰাকো আৰু জাৰ্মান ভূমিৰ কিছু অংশ অন্তৰ্ভুক্ত আছিল। তুৰ্কিয়ে বিশ্বৰ মানচিত্ৰৰ পৰা নোহোৱা হৈ ৰাছিয়া, ব্ৰিটেইন আৰু ফ্ৰান্সৰ হাতত পৰাস্ত হয়। ৰাছিয়াই ইস্তানবুল আৰু এছিয়া মাইনৰ, আৰু উত্তৰ ইৰাক দখল কৰে। ছৌদি আৰৱতো বিভাজন হৈছিল। সিংহাসনত ৰোমানভ বংশক শক্তিশালী কৰা হৈছিল।
  ছাৰ নিকোলাই ভ্টৰয়ে আফগানিস্তানক ব্ৰিটেইনৰ সৈতে বিভক্ত কৰে, উত্তৰ আৰু কেন্দ্ৰ নিজৰ বাবে লাভ কৰি। আৰু লগতে ইৰাণৰ দুই তৃতীয়াংশ দখল কৰে। এইদৰেই পৃথিৱীৰ পুনৰ বিতৰণৰ অন্ত পৰিল। সকলো মুছলমান দেশ খ্ৰীষ্টানৰ সম্পূৰ্ণ নিয়ন্ত্ৰণত আছিল ৷ আৰু ত্ৰিশৰ দশকত ইটালীয়ে ইথিওপিয়া দখল কৰিছিল।
  জাৰ্মানীত হিটলাৰ ক্ষমতালৈ আহিছিল যদিও তেওঁক তেওঁৰ ইচ্ছাপত্ৰ দিয়া হোৱা নাছিল। সৰ্বোচ্চ অনুমতি দিয়া হৈছিল অষ্ট্ৰিয়াক সংযুক্ত কৰিবলৈ।
  দ্বিতীয় বিশ্বযুদ্ধ নাছিল ... ১৯৩৯ চনৰ নৱেম্বৰ মাহলৈকে দ্বিতীয় নিকোলাছে শাসন কৰিছিল। একসত্তৰ বছৰ বয়সত তেওঁৰ মৃত্যু হয়, যিটো ৰাছিয়াৰ জাৰসকলৰ বাবে অভিলেখ বয়স। তেওঁৰ নাতি, আঠ বছৰীয়া, সিংহাসনৰ উত্তৰাধিকাৰী। এইটো বেয়া, কিন্তু ৰিজেণ্টজন ইতিমধ্যে পূৰ্বনিৰ্ধাৰিত আছিল। আৰু সকলো ঠিকেই হৈ গ"ল।
  জাৰবাদী ৰাছিয়া ক্ৰমান্বয়ে সাংবিধানিক ৰাজতন্ত্ৰত পৰিণত হয়। আৰু একবিংশ শতিকাৰ আৰম্ভণিতে ই আচলতে সংসদীয় গণৰাজ্যত পৰিণত হৈছিল।
  কিন্তু ভৱিষ্যতৰ আটাইতকৈ গুৰুত্বপূৰ্ণ পৰিৱৰ্তনৰ ফলত ল"ৰাটোৱে মাক-দেউতাকক বিচাৰি নাপালে, আৰু শেষত সম্পূৰ্ণ বেলেগ এখন পৃথিৱীত পৰিল। যদিও পৃথিৱীত আৰু ভাল, আৰু বিকশিত, আৰু সুখী।
  কিন্তু তেওঁলোকে তেওঁক অপৰাধী আৰু পাগল বুলি ধৰি লৈছিল আৰু শিশুৰ মানসিক চিকিৎসালয়ত ভৰ্তি কৰিছিল ৷
  'এইটো অৱশ্যে ভৱিষ্যতে ভালদৰে ৰক্ষণাবেক্ষণ কৰা হৈছে - এটা প্ৰকৃত চেনেটৰিয়াম, কিন্তু তথাপিও এটা মানসিক চিকিৎসালয় , আৰু ল'ৰাজনে সঁচাকৈয়ে তাত ভাল নাপালে। আৰু তেওঁ কেইবাবাৰো পলাবলৈ চেষ্টা কৰিছিল। আৰু শেষত তেওঁ বিচ্ছিন্ন হৈ পৰিল।
  ভিটালিকে বহুত কথা ৰচনা কৰিছিল, আৰু তেওঁ ভাল পাইছিল। কিন্তু কিয় জানো তেওঁৰ ৰচনাবোৰ মানুহে ভাল নাপালে আৰু বিশ্বাস কৰিছিল যে সেইবোৰ কোনো মানসিক ৰোগী, বা এজন সম্পূৰ্ণ স্কিজ"ফ্ৰেনিক ব্যক্তিয়ে লিখিছে।
  কিছুমান টুকুৰা সঁচাকৈয়ে অদ্ভুত আছিল। উদাহৰণস্বৰূপে, ভিটালিয়ে এনে এখন বিশ্বব্ৰহ্মাণ্ডৰ বিষয়ে লিখিছিল, য"ত সকলো মানুহ সন্তান হৈ পৰিছে। এইদৰেই ইফেক্টটোৱে কাম কৰিছিল। এটা ছুপাৰন"ভা বিস্ফোৰণ ঘটিল আৰু পৃথিৱীখন বিকিৰণেৰে আবৃত হৈ পৰিল যাৰ ফলত সকলো প্ৰাপ্তবয়স্ককে দহ বছৰীয়া ল"ৰা-ছোৱালীৰ দৰে দেখা গ"ল। আৰু, চিৰদিনৰ বাবে... মানুহৰ বৃদ্ধি বন্ধ হৈ গ"ল। আচলতে তেওঁলোক অমৰ হৈ পৰিল। অধিক নিখুঁতভাৱে ক"বলৈ গ"লে, তেওঁলোকে বয়স বৃদ্ধি বন্ধ কৰি দিলে, আৰু তেওঁলোকৰ জীয়াই থকাৰ ক্ষমতা বহু পৰিমাণে বৃদ্ধি কৰিলে। ভৰি বা হাত এখন কাটিলেও আন এটা বাঢ়িব। প্ৰায় অমৰ হৈ গৈছে। কিন্তু চিৰন্তন শৈশৱত।
  বুঢ়া মানুহ, বিশেষকৈ নাস্তিকসকল এই কথাত সুখী। যুৱক-যুৱতীসকল অৱশ্যে ইমান নহয়। ল"ৰা-ছোৱালীবোৰো ভাল।
  পৃথিৱীত এনে এখন ৰাজ্যৰ জন্ম হ"ল। কাম অৱশ্যে বন্ধ নহ"ল। যিহেতু মানুহৰ আকাৰ হ্ৰাস পোৱাৰ ক্ষতিপূৰণ পেশীৰ গুণগত বৃদ্ধিৰ দ্বাৰা কৰা হৈছিল, যিবোৰ অধিক ইলাষ্টিক, টেনচিয়াছ আৰু শক্তিশালী হৈ পৰিছিল।
  আৰু কি আশীৰ্বাদ যে যদি আপুনি এটা দাঁত উলিয়াই দিয়ে, তেন্তে কৃত্ৰিম এটা সুমুৱাই দিয়াৰ প্ৰয়োজন নাই, এঘণ্টাত নতুন এটা গজিব, আগৰটোতকৈ ভাল।
  আৰু চিৰন্তন সন্তানবোৰে স্মৃতি আৰু ব্যক্তিত্ব দুয়োটাকে সংৰক্ষণ কৰি ৰাখিছিল। মাথোঁ এতিয়া তোমাৰ আন সন্তান নাথাকিব। কিন্তু সমস্যা কম।
  মহাকাশযান নিৰ্মাণ কৰা আৰু বহুত বেছি শান্তিৰে জীয়াই থাকিবলৈ আৰম্ভ কৰা চিৰন্তন সুখী শিশু।
  ধৰ্মৰ বিশেষভাৱে আকৰ্ষণীয় পৰিৱৰ্তন ঘটিছে। বিশেষকৈ বাইবেল বা কোৰাণেও মানুহক চিৰন্তন শৈশৱৰ প্ৰতিশ্ৰুতি দিয়া নাছিল। আৰু এইটো অৱশ্যে যুক্তিসংগত। যদিও, বহুতে শৈশৱৰ প্ৰতি নষ্টালজিক অনুভৱ কৰে , কিন্তু সঁচাকৈয়ে বুঢ়া মানুহে কেঁচুৱা নহয়, সৰু হ'ব বিচাৰে। যদিও দহ বছৰ হ"ল সেই বয়স যেতিয়া এজন ব্যক্তিয়ে ইতিমধ্যে চিন্তা কৰি আছে আৰু পটিত বহি নাথাকিব, ইণ্টাৰনেটত বহি আছে।
  এই বয়সত প্ৰায় সকলো সুখ আপোনাৰ বাবে উপলব্ধ। আৰু আশী বছৰ বয়সত হোৱাতকৈ ভাল। যদিও, বিশ বছৰ বয়সতকৈও হয়তো বেয়া!
  বাইদেউ, কোৰআন আৰু জান্নাতত অৰ্থডক্স পৰম্পৰাত তেওঁলোকে পঁয়ত্ৰিশ বছৰ বয়স বুলি কয়। ভাবো আঠাইশ নহয় কিয়? নে পঁচিশ? এনে এটা অংক ক"ৰ পৰা আহিল?
  ভিটালিকে আগতে সঁচাকৈয়ে ডাঙৰ হ"ব বিচাৰিছিল, আৰু ডাঙৰ আৰু পৰিপক্ক হ"ব বিচাৰিছিল। কিন্তু এতিয়া তেওঁ ভাবিলে সৰু হোৱাৰ সুবিধা আছে। তদুপৰি যদি আপুনি ডাঙৰ ল"ৰা হয়, তেন্তে ৰেলত, বা বাছত, আপুনি সম্পূৰ্ণ যন্ত্ৰণাত পৰিব। কিন্তু, অৱশ্যেই, ওখ এজনৰ বাবে নাচপতি ছিঙিবলৈ সহজ, কিন্তু গছত বগাই যোৱাটো ল"ৰা-ছোৱালীৰ বাবে সহজ।
  ভিটালিয়ে সপোন দেখিছে যে তেওঁ জিমনাষ্টিকছত অলিম্পিক গেমছত জয়ী হ"ব আৰু সোণৰ পদক লাভ কৰিব। আৰু তেওঁ এটা পেডেষ্টেলত উঠিছে। তাৰ পিছত সাঁতুৰি। বাইদেউ, টাইকোৱাণ্ডোক বহুদিনৰ পৰাই অলিম্পিক খেলত অন্তৰ্ভুক্ত হ"ব বিচাৰিছিল। আৰু সেয়া বৰ ভাল হ"ব৷ ইয়াত ল'ৰা-ছোৱালীৰ কাজিয়া।
  ভিটালি শুই আছিল, আৰু তাৰ মূৰত দৌৰিছিল যে সি লিখিবলৈ সক্ষম হৈছে। উদাহৰণস্বৰূপে ইভানহোৰ ধাৰাবাহিকতা। ৰিচাৰ্ড দ্য লায়নহাৰ্টে আন্তঃৰাষ্ট্ৰীয় প্ৰতিযোগিতা আয়োজন কৰিছিল। পৃথিৱীৰ বিভিন্ন প্ৰান্তৰ পৰা শ্ৰেষ্ঠ যোদ্ধাসকল ইয়ালৈ আহিছিল। আৰু তেওঁলোকৰ মাজত ইমানেই শক্তিশালী দৈত্যৰ আবিৰ্ভাৱ ঘটিল যে তেওঁ সকলোকে পৰাস্ত কৰিবলৈ সক্ষম হ"ল। আৰু ইভানহো, আৰু ৰিচাৰ্ড দ্য লায়নহাৰ্ট নিজেই। ইয়াৰ পিছত তেওঁ মূল পুৰস্কাৰ লাভ কৰে। আৰু কি কৰিলে? ৰিবেকাক অপহৰণ কৰিলে। আৰু দুখীয়া ইহুদী ছোৱালীজনী তেওঁৰ বন্দী হৈ পৰিল।
  ইভানহ"ৱে তাইক মুক্ত কৰিবলৈ চেষ্টা কৰিছিল যদিও এটা উপায়হে বাস্তৱ আছিল: দৈত্য নাইটজনক ডুৱেলত পৰাস্ত কৰা।
  আৰু তাৰ পিছত ইভানহ"ৱে জাপানৰ পৰা অহা এজন সন্ন্যাসীক নাইটৰ যুদ্ধৰ এক বিশেষ কৌশল শিকাবলৈ ধৰিলে। আৰু ই আছিল অতি আকৰ্ষণীয় আৰু শিক্ষামূলক অধ্যয়ন। এই বিষয়ত ইভানহোৱে সঁচাকৈয়ে সফল হ"ল।
  এই উপন্যাসখনৰ আটাইতকৈ আমোদজনক কথাটো আছিল যে ৰেবেকাই তাইক নাইট ইভানহোৰ ওচৰলৈ দ্বিতীয় পত্নী হিচাপে লৈ যাবলৈ কৈছিল যদিও তেওঁ নাকচ কৰিছিল।
  কিন্তু ৰিচাৰ্ড দ্য লায়নহাৰ্টে নিজেই তাইক এজন যোগ্য স্বামী বিচাৰি পাইছিল। আৰু তথাপিও ৰিবেকাই কেথলিক বিশ্বাসক গ্ৰহণ কৰিলে। কিয় নহয়? খ্ৰীষ্টই আটাইবোৰৰ পিছতো মচীহ। আৰু ইহুদীসকলে ইয়াৰ অস্তিত্ব চিনি পালে। আৰু প্ৰমাণ কৰা যে তেওঁ ঈশ্বৰ নহয়?
  তদুপৰি খ্ৰীষ্টানসকলৰ বিশ্বাস অতি আকৰ্ষণীয়: সকলো পাপ অনুগ্ৰহৰ দ্বাৰা ক্ষমা কৰা হৈছে, আৰু সৰ্বোচ্চ ঈশ্বৰে নিজেই মানুহৰ বাবে নিজৰ জীৱন দিছিল !
  ভিটালিকৰ চিন্তাবোৰ সম্পূৰ্ণ বিভ্ৰান্ত হৈ পৰিল, আৰু সি গভীৰ টোপনিত পৰিল।
  . অধ্যায় #৩
  সাৰ পাই ল"ৰাটোৱে খৰধৰকৈ ধুই দাঁত ব্ৰাছ কৰি মুখ ধুই ল"লে। আৰু ব্যায়ামবোৰ কৰিলে। সঁচাকৈয়ে স্কুললৈ যাবলৈ মন যোৱা নাছিল। স্পষ্ট হৈ পৰিছে। দূৰৈৰ পৰা পঢ়াটো কিমান ভাল হ"ব। বিশেষকৈ ইণ্টাৰনেটৰ জৰিয়তে। ব্ৰেকফাষ্ট কৰি ভিটালীয়ে আজিৰ বাবে ক্লাছ আওকাণ কৰাৰ সিদ্ধান্ত ল"লে। আৰু সাধাৰণতে বিশেষকৈ ক"ৰোনা ভাইৰাছৰ পিছত প্ৰায় সকলো ছাত্ৰ-ছাত্ৰীয়ে ট্ৰুয়াণ্ট খেলিবলৈ শিকিলে। এনেদৰে স্থাপন কৰা হৈছে আজিৰ যুৱক-যুৱতী। আৰু কেৱল আধুনিক নহয়। বহুত মানুহৰ স্কুললৈ যাব মন নগ"ল।
  ইতিমধ্যে ভিটালিকৰ হাতত টকা আছিল। এতিয়া অলপ মূল্যৱান কিনিব লাগিব। প্ৰথমে অনলাইন অৰ্ডাৰ কৰক। তাৰ পিছত ধন দিব, হয় একাউণ্টৰ জৰিয়তে, নহয় নগদ ধনেৰে . আৰু এনে এখন পৰ্দা সৃষ্টি কৰক যিয়ে বৃহৎ অঞ্চলৰ পৰা গ্ৰেভিটন সংগ্ৰহ কৰি বিদ্যুৎ উৎপাদন কৰিব পাৰে, যেনে এটা মান্য আকাৰৰ ডাইনেমো।
  তাত্ত্বিকভাৱে সৰু শিশু প্ৰডিজিজনে ইতিমধ্যে কেইবাটাও সূত্ৰ আঁকিছিল যিয়ে দেখুৱাইছিল যে কনভাৰ্টাৰৰ পৰ্দাৰ এলেকাৰ প্ৰতি মিটাৰত পৰ্যাপ্ত পৰিমাণৰ বিদ্যুৎ নিৰ্গত হ"ব যাতে ন মহলীয়া অট্টালিকা এটাত টিভিবোৰ পোহৰাই তুলিব পৰা যায়। বা, সম্পূৰ্ণ শৰীৰৰ বৃহৎ ট্ৰাক এখনক বৈদ্যুতিক মটৰেৰে প্ৰতি ঘণ্টাত এশ কিলোমিটাৰলৈ ত্বৰান্বিত কৰা। বা আনকি সম্পূৰ্ণ অশিশু হেলিকপ্টাৰ এখনৰ স্ক্ৰু ঘূৰাই দিব।
  তেতিয়া মানুহৰ শক্তিৰ সকলো সমস্যা সমাধান হ"লহেঁতেন৷ আৰু এইটো সত্য যে সকলো ধৰণৰ শ্বেখ আৰু মেগনেটৰ লোকচান হ"ব, তেন্তে তেওঁলোকক সেইটোৱেই প্ৰয়োজন।
  ভিটালিকে নীতিগতভাৱে বিশ্বাস কৰিছিল যে পৃথিৱীৰ সকলো ধৰ্মই মানুহৰ সাধুকথা আৰু কল্পনা। কিন্তু সত্য কোনেও নাজানে, আৰু কোনেও জানিব নোৱাৰে। আৰু নিজৰ বিশ্বাসক সত্য বুলি উপস্থাপন কৰা আৰু কল্পনাক ভুলহীন বুলি কোৱাটো অৰ্থহীন। আৰু তাতোকৈ মূৰ্খ যেতিয়া তাৰ বাবে মানুহক হত্যা কৰা হয়। বা উদাহৰণস্বৰূপে, পাৰ্থিৱ আনন্দৰ পৰা নিজকে বঞ্চিত কৰি কোনো মঠলৈ যায়। যদি আপুনি সঁচাকৈয়ে বিশ্বাস কৰে, তেন্তে যাতে ই আপোনাৰ আৰু আন মানুহৰ জীৱনত বাধা নিদিয়ে। এই ক্ষেত্ৰত অৰ্থডক্সীয়ে বিশ্বাসৰ প্ৰতি বিশুদ্ধ আনুষ্ঠানিক মনোভাৱৰ সৈতে, যেতিয়া তেওঁলোকে বছৰত এবাৰ গীৰ্জালৈ যায় আৰু হেংগঅভাৰৰ পৰা বাপ্তিস্ম লয়, তেতিয়া অধিক সহানুভূতি জগাই তুলিছিল। সেই বিশ্বাসতকৈ যিটো বিশ্বাসত প্ৰতি দুঘণ্টাৰ মূৰে মূৰে আঁঠু লৈ থুপ খায়।
  সঁচা, ভিটালিয়ে অৰ্থডক্স কেটেচিজম আৰু ঈশ্বৰৰ নিয়ম দুয়োটা পঢ়িছিল। আৰু দেখা গ"ল যে অৰ্থডক্সিতো সকলো ইমান সহজ নহয়। আৰু আপুনিও সপ্তাহত কমেও তিনিবাৰকৈ কমিউনিয়ন ল"ব লাগিব। আৰু দিনে চল্লিশ বাৰ ক্ৰুচৰ চিন বনাওক। আৰু মমবাতি লগাই ৰোজা পালন কৰা। নহ"লে আপুনি পৰিত্ৰাণ নাপাব আৰু স্বৰ্গলৈও নাযাব।
  যদিও, উদাহৰণস্বৰূপে, ক্ৰুচত ক্ৰুচত দিয়া এজন ডকাইতক, তেওঁ অনুগ্ৰহৰ দ্বাৰা পৰিত্ৰাণ পোৱা নাছিলনে, আৰু তেওঁ জীৱনত এবাৰ হ"লেও ভোজন গ্ৰহণ কৰিছিলনে?
  ইণ্টাৰনেটত স্বয়ংক্ৰিয়ভাৱে ঠিকনা টাইপ কৰি ল"ৰাটোৱে হাঁহিলে। নাই, আপুনি ধৰ্মৰ বিষয়ে অন্তহীনভাৱে আলোচনা কৰিব পাৰে। কিন্তু ঈশ্বৰ আছে বুলি ধৰি ল"লেও তেওঁ কিয় চাকি জ্বলাব লাগে? আৰু উদাহৰণস্বৰূপে পোষ্ট কিয়? আৰু একেটা প্ৰাৰ্থনাই লাখ বাৰ কিয় ক"ব?
  আৰু কি, বিশ্বব্ৰহ্মাণ্ডৰ সৃষ্টিকৰ্তাই একেটা কথাকে লাখ লাখ বাৰ শুনি ভাল পায় ? আৰু তাৰ বাবে তেওঁ তোমালোকক পুৰস্কাৰ দিব ?
  বোকাময়, ক"ব লাগিব, ধাৰণা লাভ কৰা হয়। ঠিক তেনেদৰে এজন ব্যক্তিয়ে কিয় বাপ্তিস্ম লোৱা উচিত? যে ঈশ্বৰে ইয়াৰ পৰা কিছু শক্তি লাভ কৰে?
  ঠিক আছে, প্ৰকৃতিৰ নিয়ম আছে। আৰু মানুহৰ বাবে আটাইতকৈ ডাঙৰ সম্ভাৱনা মুকলি কৰে।
  ইয়াত বিশেষকৈ সাধাৰণ মাধ্যাকৰ্ষণৰ পৰা শক্তি গ্ৰহণ আৰু গ্ৰহণ কৰিবলৈ, যিয়ে চিৰদিনৰ বাবে অক্ষয় অতি বিশাল সম্পদ উন্মোচন কৰে।
  ভিটালিকে এইটোও পঢ়িছিল যে ই তাত্ত্বিকভাৱে শক্তি আৰু কোৱাৰ্কৰ একত্ৰীকৰণ প্ৰক্ৰিয়া দিব পাৰে। কিন্তু এইটো, ক"ব পাৰি, এতিয়াও দূৰৈৰ সম্ভাৱনাৰ বিষয়। আৰু গ্ৰেভিটনক এতিয়াই হাৰ্নেছত ব্যৱহাৰ কৰিব পাৰি।
  ভিটালিকে কেইবাটাও অৰ্ডাৰ দিলে। ইয়াৰ পিছত ছুটকেছ এটা লৈ তেওঁ এপাৰ্টমেণ্টৰ পৰা ওলাই আহিল। বেছমেণ্টত নিজৰ পৰীক্ষা-নিৰীক্ষা অব্যাহত ৰাখিব বুলি আশা কৰিছিল।
  ভাল , অ' ল'ৰা হ'লে । এইটোৱেই মগজুৰ বহু প্ৰাপ্তবয়স্ক বিজ্ঞানীক এটা নিষেধাজ্ঞাৰে বন্ধ কৰি দিয়ে: ই অসম্ভৱ! আৰু নিজকে লেহেমীয়া কৰে। যেনে, যদি তেওঁলোকে এতিয়াও কৰা নাই, তেন্তে সেয়া অসম্ভৱ। আৰু ল"ৰাটোৱে লৈ গ"ল। বা অন্ততঃ তেনেকুৱা কিবা এটা কৰিবলৈ চেষ্টা কৰক।
  ভিটালিকে হাঁহি হাঁহি গাইছিল:
  পৰিস্থিতিৰ কল্পনা কৰকচোন
  সত্য হ'ব সকলো কথা আগতীয়াকৈ জনা যায় ...
  আৰু কিয় তেন্তে সন্দেহ, চিন্তা,
  পৃথিৱীৰ সকলো বস্তুৱেই এটা সূচী যোগান ধৰিব!
  আৰু আমি ধুমুহাবোৰক প্ৰত্যাহ্বান জনাইছো
  কি আৰু কাৰণৰ পৰা
  আচৰিত নোহোৱাকৈ পৃথিৱীত জীয়াই থাকক
  কাৰো বাবে অসম্ভৱ!
  শুভকামনা, বিফলতা,
  ওপৰলৈ তললৈ দোল খাই
  কেৱল এইদৰেই, আৰু অন্যথা নহয়,
  কেৱল এইদৰেই, আৰু অন্যথা নহয়,
  চমক জীয়াই থাকক!
  আচৰিত, আচৰিত
  চমক জীয়াই থাকক!
  এতিয়া তেওঁ শক্তিৰ ক্ষেত্ৰত নতুন নতুন ধাৰণাত ব্যস্ত।
  আলবিনাই স্মাৰ্টফোনত ফোন কৰিলে। নীলাচলৰ চকুৰে জিলিকি থকা, প্ৰাকৃতিক, সামান্য হালধীয়া ৰঙৰ শ্যামলা চুলিৰে জিলিকি থকা নায়ক ছোৱালীজনীয়ে চিঞৰি উঠিল:
  - নমস্কাৰ মোৰ প্ৰিয় ল'ৰা! বাৰু কেনে আছা?
  ভিটালিকে উত্তৰ দিলে:
  - Pulsarno! ইতিমধ্যে কিবা এটা পাইছো। অতি সোনকালে সাজু হ"ব এখন ফিল্ম যিয়ে গ্ৰেভিটনক কাৰেণ্টলৈ ৰূপান্তৰিত কৰে। মই ভাবো ডিভাইচটো লঘু হ"ব, আৰু বিশেষ ব্যয়বহুল নহ"ব। আৰু কনভেয়ৰ প্ৰডাকচনৰ কথা আহিলে দেখা যায় যে এজন শিশুৱেও হাতত এটা সম্পূৰ্ণ বিদ্যুৎ কেন্দ্ৰ ধৰিব পাৰে !
  এলবিনাই মিঠা হাঁহি এটা মাৰি মাত দিলে।
  - বাৰু, তোমাৰ কল্পনা আছে!
  ল"ৰাটোৱে গাইছিল:
  - সপোন দেখা, তুমি মোক মাতিছিলা,
  সপোন দেখা, তুমি আৰু মই দম্পতী নহয়!
  ছোৱালীজনীয়ে হুমুনিয়াহ কাঢ়ি ক"লে:
  - তুমি সকলোৰে লগত ভাল, বিত্য, মাত্ৰ আকাৰত বেছি সৰু। তোমালৈ চাই সকলোৱে মোক মা বুলি লয়। আৰু ইয়াৰ ফলত এগৰাকী নাৰীক ইমান বুঢ়ী যেন লাগে!
  ভিটালিকে হুমুনিয়াহ কাঢ়ি উত্তৰ দিলে:
  - হয়, আছে! কিন্তু আনফালে এনে স্বামীয়ে বেছিকৈ নাখাব, আৰু তেওঁৰ লগত একেখন বিচনাত পৰি থকাটোও সংকীৰ্ণ নহয়!
  আলবিনাই হাঁহিলে আৰু গাইলে:
  - মোৰ ল'ৰা, মোৰ কেঁচুৱা,
  এই ঘন্টাত আপনি টোপনি না ...
  মোৰ বিশ্বাস যে তুমি মোক মনত পেলাইছা!
  আৰু কি অচিনাকি দেশত!
  সৰু ল"ৰাটোৱে মাত দিলে।
  - মোৰ ওচৰলৈ আহিব পাৰিবা, ই এটা আকৰ্ষণীয় কাম হ'ব!
  ইয়াৰ পিছত স্মাৰ্টফোনটো বন্ধ হৈ গ"ল। ডেকা প্ৰতিভাজনে গাইছিল, সকাহ আৰু হাঁহি এটা মাৰি:
  যিকোনো জটিলতা মই উলিয়াব পাৰো
  যদিও লেবিৰিন্থবোৰত বহুতো নুক আৰু ক্ৰেনি আছে,
  নাই মই নাযাওঁ, সপোনেৰে বিশ্বাস কৰক,
  ছাঁয়াময় লেনবোৰত বিচৰণ কৰি থকা!
  ল"ৰাটোৱে আকৌ কিবা এটা বনাবলৈ ধৰিলে। ইয়াত তেওঁক প্লেটিনামৰ টুকুৰা এটা ডেলিভাৰী কৰা হৈছিল। আৰু এইটো এটা অতি মূল্যৱান অধিগ্ৰহণ।প্লেটিনাম হৈছে এক বিশেষ ধাতু যিয়ে আচৰিত কাম কৰিব পাৰে। আৰু বিশেষকৈ গ্ৰেভিটনৰ পৰা দিশগত ইলেক্ট্ৰনৰ এটা গোট তৈয়াৰ কৰিবলৈ।
  তাৰ পিছত আপুনি বিভিন্ন ধৰণৰ কাৰেণ্ট পাব পাৰে, আৰু কেৱল প্ৰত্যক্ষ আৰু বিকল্পভাৱে নহয়। আনকি ভৱিষ্যতেও আমি উচ্চ শক্তিৰ হাইপাৰকাৰেণ্ট সৃষ্টি কৰাৰ কথা কৈছো।
  ল'ৰাটোৱে মেকানিজমৰ লগত খেলা-ধূলা কৰি ভাগৰি পৰিল, আৰু সি জপিয়াই মাকিৱাৰাৰ ওচৰলৈ গ'ল ৷ খালী ভৰিৰে তাইক লাথি মাৰিবলৈ ধৰিলে। আৰু লগতে অজগৰৰ দৰে জপিয়াই।
  আৰু আনকি গাইছিল:
  মানুহে কি কয়
  আমি গুৰুত্ব নিদিওঁ...
  যুদ্ধত আমাক এটা ফলাফল লাগে,
  আৰু এটা ভাল হিট!
  আৰু ল"ৰাটো ওলোটাকৈ থিয় হ"ল। ইয়াৰ পিছত খালী তলুৱাৰে বল নিক্ষেপ কৰিবলৈ চেষ্টা কৰিলোঁ। তলৰ অংগৰ লগত জগল কৰাটো কঠিন যদিও এই প্ৰভাৱ পোৱা যায়। আৰু যুঁজাৰু বিমানৰ মাৰাত্মক শক্তি বাঢ়ি যায়।
  ভিটালিকে গাইছিল:
  মই এজন ডাঙৰ কাৰাটে ল'ৰা
  সন্ত্ৰাসবাদীকো পৰাস্ত...
  বিৰোধীসকল উৰি গ"ল,
  কিমান মাৰপিট কৰা প্ৰৱঞ্চক!
  আৰু ল"ৰাটোৱে লৈ হুইচেল মাৰিব। তেওঁৰ উদং ভৰিৰ আঙুলিবোৰে বলটো ধৰিলে আৰু তাৰ পিছত আকৌ ওপৰলৈ টছ কৰিলে।
  বেছমেণ্টত এটা ফোন শুনা যায়। মনিটৰৰ জৰিয়তে স্পষ্ট হৈ পৰিছে যে আলবিনা আহি পাইছে। আৰু তাইৰ লগত অধিক মজা হ"ব।
  ল"ৰাটোৱে তাইক লেবৰেটৰীত সোমাবলৈ দিলে আৰু গাই গ"ল:
  ল"ৰা-ছোৱালী এতিয়া
  নহয়, মিজেট নহয়...
  যেন চয়তানৰ ক্ষমতাত
  জ্বলি থকা প্ৰতিষ্ঠান!
  মপেড এখন অভাৰটেক কৰিব পাৰে
  পিন আউট পোক...
  শৌচাগাৰত দৌৰি আহিব , ৷
  ল"ৰাটো বৰ স্মাৰ্ট!
  আৰু দুয়োজন যুৱ বিজ্ঞানীয়ে আনন্দৰে গাইছিল;
  ই মাথোঁ আৰম্ভণিহে,
  'এইটো মাত্ৰ আৰম্ভণি...'
  আৰম্ভণিহে মাথোঁ! অ" অ" অ"!
  ইয়াৰ পিছত আমি আৰু অধিক উৎসাহেৰে গ্ৰেভিটনৰ ফান্দ আৰু ৰূপান্তৰক ডিজাইন আৰম্ভ কৰিলোঁ। সঁচাকৈয়ে এইটো এটা অতি বৃহৎ পৰিসৰৰ আৱিষ্কাৰ।
  আলবিনাই স্নিকাৰ খুলি খালী ভৰিৰে বলটো টছ কৰিবলৈ ধৰিলে। তাই কৰিলে, এগৰাকী ডাঙৰ আৰু শক্তিশালী ছোৱালী, অতি নিপুণভাৱে। আৰু তথাপিও তাইৰ হাত দুখনে নিৰ্মাণ কৰি থাকিল।
  ভিটালিকে বুজিলে যে এটা অলৌকিক সৃষ্টি কৰাটো প্ৰয়োজনীয়। আৰু কি হৈ আছে সেয়া বাস্তৱ। স্পিন পৰিৱৰ্তন, আধান পুনৰ বিতৰণ, আৰু এটা গ্ৰেভিটনৰ পৰা - কেইবাটাও ইলেক্ট্ৰন। আৰু সোঁত এতিয়া আৰু ধেমালি নহয়। আৰু ইয়াক যুক্তিসংগতভাৱেও ব্যৱহাৰ কৰা উচিত।
  আৰু তাৰ পিছত কিবা এটা, হঠাতে টেছলাৰ কথা ওলাই পৰে। এই ধৰণৰ হ'ব পাৰেনে...
  ল"ৰাটোৱে লৈ স্ক্ৰু ড্ৰাইভাৰেৰে পেচাই পেলালে। আৰু জোৰেৰে জিলিকি উঠিল। আৰু আনকি সামান্য জ্বলি যোৱা আঙুলিও।
  ল"ৰাটোৱে গাইছিল:
  বজ্ৰপাতৰ ক্ৰোধ, বিজুলীৰ পোহৰ,
  টর্নেডোৰ দৰে, napalm আঘাত...
  তোমাৰ অবিহনে দিনবোৰ নিস্তব্ধভাৱে টিপটিপিয়াই থাকে,
  তোমাৰ মুখখন মনত আছে মেডাম!
  আৰু আকৌ ভিটালিকে কিবা এটা লৈ ঘূৰাব। আৰু বৰ চতুৰতাৰে কৰে।
  আলবিনাই খালী ভৰিৰ আঙুলিৰে ফাটটোৰ পৰা ওলাই অহা তেতেলী এটাক চেপি ধৰিলে। তাৰ পিছত তাই লাজ পাই ভৰিখন ধুবলৈ দৌৰি গ"ল।
  ভিটালিকে লক্ষ্য কৰে যে ছোৱালীজনীৰ পেশীবোৰ অতি বিকশিত হৈছে। তাই ধুনীয়া আছিল যদিও তাইৰ সৌন্দৰ্য্য আছিল এজন যোদ্ধা আৰু নায়কৰ সৌন্দৰ্য্য।
  ছোৱালীজনীয়ে মজিয়াৰ পৰা ইটা এটা তুলি লৈ ওপৰলৈ দলিয়াই দিলে। উৰণৰ সময়ত এটা ঘূৰণীয়াৰ পৰা খালী গোৰোহাৰে আঘাত কৰা।
  ইটাটো খুন্দা খাই ফাটি গ"ল।
  ভিটালিকে উচ্চাৰণ কৰিলে:
  - তুমি এগৰাকী স্মাৰ্ট ছোৱালী !
  আলবিনা ক্ষুন্ন হৈছিল:
  - ছোৱালী নহয় , ছোৱালী ! আৰু তুমি পহু পোৱালি, আপাত দৃষ্টিত ধূৰ্ত!
  ল"ৰাটোৱে উত্তৰ দিলে:
  - ধূৰ্ত নহয়, কিন্তু স্মাৰ্ট!
  ছোৱালীজনীয়ে হাঁহি এটা মাৰি চিঞৰি উঠিল:
  - হয়, তুমি নিজেই নিখুঁততা, মাথোঁ তুমি ওখকৈ ওলাই অহা নাছিলা!
  ভিটালিকে ম্লানভাৱে মন্তব্য কৰিলে:
  - মোৰ ভাল নালাগে ইয়াৰ বিষয়ে!
  আলবিনাই মন্তব্য কৰিলে:
  - দ্বিতীয় বিশ্বযুদ্ধৰ সময়ত আপুনি নিখুঁত স্কাউট বনালেহেঁতেন! আপুনি নিৰাপদ যেন লাগে।
  ল"ৰাটোৱে হাঁহি এটা মাৰি উত্তৰ দিলে:
  - মই এজন ফেৰেস্তাৰ মুখৰ হত্যাকাৰী!
  ছোৱালীজনীয়ে কান্ধ দুটা জোকাৰি ক"লে:
  - তুমি গ্ৰাইণ্ডত আঘাত কৰা ল'ৰাটোৱে এতিয়া ছোৱালীজনীৰ লগত কেতিয়াও গুৰুতৰ কাম কৰিব নোৱাৰিব।
  ভিটালিকে জোৰেৰে হুমুনিয়াহ কাঢ়িলে।
  - মই নিজেই অনুশোচনা কৰিছো। কিন্তু সি আছিল বৰ জঘন্য আৰু নিষ্ঠুৰ ল'ৰা ৷ যি সিঁচা, পায়।
  আলবিনাই মন্তব্য কৰিলে:
  - আৰু ল"ৰা-ছোৱালীবোৰো জীৱ-জন্তুৰ দৰে সদায় নিষ্ঠুৰ। আৰু দুৰ্বল সকলক আক্ৰমণ কৰক। একপ্ৰকাৰৰ স্বতন্ত্ৰতা! প্ৰাপ্তবয়স্কসকলে নিজৰ সকলো অভাৱৰ বাবেই শালীনতাৰ নিয়ম মানি চলে। যদিও সদায় নহয়!
  টাৰ্মিনেটৰ বয়ে গাইছিল:
  শৈশৱ কেতিয়াবা শেষ হৈ যাব
  কাৰণ ই চিৰদিনৰ বাবে নহয়...
  ল'ৰাবোৰ ডাঙৰ হৈ যাব
  কোনে ক"ত সিঁচৰতি কৰিব!
  কিন্তু আমি কেৱল ল"ৰা-ছোৱালী হৈ থকাৰ সময়তে
  আমি বাঢ়ি যাওঁ, আমি বাঢ়ো,
  কেৱল আকাশ, কেৱল বতাহ
  সন্মুখত কেৱল আনন্দই নিহিত হৈ আছে!
  কেৱল আকাশ, কেৱল বতাহ
  সন্মুখত কেৱল আনন্দই নিহিত হৈ আছে!
  আলবিনাই উত্তৰ দিলে:
  - নাই, প্ৰাপ্তবয়স্কৰ জীৱনটো আমাৰ জীৱনতকৈও কঠিন। দিনটোত আঠ ঘণ্টা কাম কৰিবলগীয়া হয়। আৰু তাতোকৈ বেছি। আৰু ইমানবোৰ সমস্যা...
  ভিটালিক, মাষ্টৰ, গাইছিল:
  প্ৰাপ্তবয়স্ক, তুমি মোৰ নিগনি
  মই তোমাক হাড় আৰু ছালৰ সৈতে খাম...
  সুখ মাথোঁ এটা উশাহ
  উজ্জ্বল ফ্ল্যাশ...
  সমস্যাৰ আন্ধাৰত !
  আৰু শিশু প্ৰডিজিয়ে উদং ভৰিৰ আঙুলিৰে মজিয়াৰ পৰা বাদামটো তুলি ল"লে। আৰু তেওঁ নিপুণভাৱে দলিয়াই দিলে, উৰি থকা মাখি এটাক তললৈ নমাই দিলে। তাই পাখি দুখন ওপৰলৈ তুলি লৈ পৰিল।
  আলবিনাই হুইচেল মাৰিলে:
  - ৱাঃ! কেনেকৈ কৰিলে?
  ভিটালিকে আত্মবিশ্বাসেৰে উত্তৰ দিলে:
  - মোৰ মনটো উজ্জ্বল। অৰ্থাৎ শৰীৰটোও স্মাৰ্ট, আৰু ইয়াৰ দ্বাৰা এনে সুযোগ পোৱা যায় যিবোৰ মূৰ্খৰ বাবে দুৰ্গম!
  ছোৱালীজনীয়ে মাত দিলে।
  - সৰু, কিন্তু দূৰৈৰ!
  ল"ৰাটোৱে বিড়ম্বনাৰ দৰে গাইছিল:
  প্ৰাপ্তবয়স্ক হোৱাটো ভাল
  ডাঙৰ হোৱাটো ভাল...
  বাকীবোৰ, সূতাৰ দৰে,
  আপুনি আৰ্শিনত তেওঁলোকৰ ওপৰত!
  কিন্তু ডাঙৰ ডাঙৰ কেবিনেট
  বেগ মত...
  কোনো ডাঙৰ হুলস্থুল নাই
  আপুনি আম্বালা নমাই দিয়ক!
  বীৰ ছোৱালীজনীয়ে হাঁহি হাঁহি ল"ৰাটোৰ ডিঙিৰ স্ক্ৰাফটো ধৰি তুলিলে। হাঁহি এটা মাৰি ক"লে:
  - তুমি ব্ৰুচ এলৰ দৰে আৰু!
  ভিটালিকে গাইছিল:
  - মই পৃথিৱীৰ আটাইতকৈ শক্তিশালী হ'ব বিচাৰো,
  ব্রুস সঙ্গে Arnold Schwarzenegger মত...
  সকলোকে, বিশেষকৈ, শৌচাগাৰত তিয়াই থওক ,
  আৰু ছোৱালীজনীক দানৱৰ পৰা বচাওক!
  আলবিনাই হাঁহি হাঁহি মন্তব্য কৰিলে:
  - হয়, শ্ব'ৱাৰ্জেনেগাৰ বিশেষ! ফেশ্বন বহুদিনৰ পৰা পাৰ হৈ গ"ল যেন লাগে, কিন্তু তেওঁক এতিয়াও মনত ৰখা হৈছে।
  ভিটালিকে মাত দিলে।
  - আলেকজেণ্ডাৰ দ্য গ্ৰেটৰ দৰে। আৰু তেওঁ এতিয়াও আমাৰ যুগৰ আগৰ!
  ছোৱালীজনীয়ে কাব্যিকভাৱে গাইছিল:
  আপুনি এটা উজ্জ্বল তৰাৰে জিলিকি উঠে,
  অন্ধকাৰ অন্ধকাৰ মাধ্যমেৰে...
  মহান নায়ক আলেকজেণ্ডাৰ
  নাজানে কোনো বিষ, কোনো ভয় নাই!
  ল'ৰাটোৱে আৰু ক'লে:
  শত্ৰুবোৰ আপোনাৰ আগত পিছুৱাই যায়
  ভিৰটোৱে উল্লাস কৰি আছে...
  মাতৃভূমিয়ে আপোনাক গ্ৰহণ কৰে
  এটা শক্তিশালী হাত শাসন কৰে!
  আৰু দুয়োজন কিশোৰে উদং গোৰোহাৰে ইজনে সিজনক আঘাত কৰে। ইয়াৰ পিছত আলবিনাইও মাখিৰ ফালে বাদামটো পেলাবলৈ চেষ্টা কৰিলে, কিন্তু মিছ কৰিলে। আৰু বিৰক্তিত গুৰুগুৰু কৰিলে:
  - চোকা চকু, হেলনীয়া হাত!
  ভিটালিকে হুমুনিয়াহ কাঢ়ি ক"লে:
  - ইয়াৰ বাবে এক বিশেষ স্তৰৰ দক্ষতাৰ প্ৰয়োজন!
  ইয়াৰ পিছত ল'ৰাবোৰে মজিয়াৰ পৰা অলপ পুচ - আপ কৰিলে। আনকি ভিটালিকে কান্ধত ওজন এটাও ৰাখিলে। তেওঁ কেৱল বাহ্যিকভাৱে শিশু, কিন্তু ইতিমধ্যে তেওঁৰ মাজত যথেষ্ট শক্তি আছে।
  নিয়ম অবিহনে কাজিয়াত যুঁজ দিয়াৰ ধাৰণাটো মনত পৰিল। টকাৰ বাবে ই সম্ভৱ। আৰু মাফিয়াই এনে কাজিয়াৰ আয়োজন কৰে।
  প্লাছ এটা টোট। ইয়াত অৱশ্যে মান্য ধন উপাৰ্জন কৰিব পাৰি।
  ল"ৰাটোৱে ভৰিখন ওপৰলৈ তুলিলে। তেওঁ তলুৱাটোলৈ চালে, ই ইলাষ্টিক, আৰু কাঁচ বা কয়লাকো ভয় নকৰে।
  ভিটালিকে তাইৰ ফালে স্ক্ৰু ড্ৰাইভাৰ এটা মাৰি চিঞৰি চিঞৰি ক"লে:
  চেহেৰাৰ পৰা মই এতিয়াও যথেষ্ট ল'ৰা,
  গোঁফ ভাঙি নাযায়, কিন্তু ইতিমধ্যে এটা টাইটান ...
  মন, হয়তো, এজন প্ৰাপ্তবয়স্ক, আনকি অত্যধিক,
  আৰু শত্ৰুবোৰক হাৰিকেনৰ দৰে ভাঙি পেলাম!
  তাৰ পিছত ভিটালিক, কেনেকৈ হাঁহে!
  আলবিনাই কয়।
  - যদি আপুনি নিয়ম অবিহনে যুঁজৰ কথা ভাবে, তেন্তে মই ইণ্টাৰনেটত পাইছিলোঁ যে নিয়ম অবিহনে ডাঙৰ ডাঙৰ আণ্ডাৰগ্ৰাউণ্ড কাজিয়া হ"ব। নাৰীৰ মাজত আৰু পুৰুষৰ মাজতো। এটা সন্ধিয়াত চূড়ান্ত ব্যৱস্থাত তিনিটা যুঁজ হ"ব পাৰে। তাত বয়স আৰু ওজনৰ শ্ৰেণীক সন্মান কৰা নহয়। এইটো স্পষ্ট যে আপোনাৰ বাবে এইটো এটা সমস্যা হ"ব।
  ভিটালিকে হিচকি উঠিল:
  - এম এম এমৰ কোনো সমস্যা নাই
  আমাক সকলোৱে চিনি পায়!
  মুখখন মাৰপিট কৰিবলৈ সক্ষম হৈছিলো ,
  আমিও আপোনাৰ বাবে পইচাটো চাফা কৰিম!
  ল"ৰাটোৱে, তাৰ পিছত হাঁহিলে, আৰু তাৰ চেহেৰাটো বৰ সন্তুষ্ট হ"ল।
  ইয়াৰ পিছত তেওঁ প্লেটিনামৰ পৰা কনভাৰ্টাৰত আঁহ তৈয়াৰ কৰিবলৈ ধৰিলে। ইতিমধ্যে আপুনি ইয়াক জিলিকি থকা অনুভৱ কৰিব পাৰিছিল। আৰু গ্ৰেভিটনবোৰ কাৰেণ্টলৈ পৰিণত হয়। বতাহত অ"জনৰ গোন্ধ ওলাইছিল। আৰু হয়তো সভ্যতাক ওলোটা কৰি পেলোৱা এটা আৱিষ্কাৰ ওচৰ চাপিছে।
  ভিটালিকে ভাবিলে: - তেওঁলোকে তেওঁক পদাৰ্থ বিজ্ঞানৰ নোবেল বঁটা দিব নে নিদিয়ে? আইডিয়াটো হ"ল দিয়া। কাৰণ, তেওঁ এনেকুৱা কিবা এটা গঢ়ি তুলিছিল যিয়ে মানৱতাৰ বাবে প্ৰকৃত উপকাৰ কঢ়িয়াই আনে।
  আৰু নোবেল বঁটাৰ কথা কি ক"ব? ডলাৰৰ মূল্য মুদ্ৰাস্ফীতিৰ আওতাত থাকে, আৰু এইটো ইমান ডাঙৰ ধন নহয়। হয়, আৰু তেওঁ এই বঁটাটো প্ৰতিষ্ঠা কৰিছিল, কোনোবা আমেৰিকান কোটিপতি, বিভিন্ন জঘন্য বস্তু উদ্ভাৱন কৰি, যেনে- ডাইনামাইট। আৰু এই ডাইনামাইটৰ ফলত কিমান মানুহৰ মৃত্যু হ"ল?
  আৰু তাৰ পিছত সমগ্ৰ পৃথিৱী গ্ৰহ আৰু মানৱ জাতিক গৰমৰ মৃত্যুৰ পৰা ৰক্ষা কৰক! সঁচাকৈয়ে ই এক ডাঙৰ কৃতিত্ব হ"ব।
  আকৌ স্ফুলিংগ মাৰি তাৰ আঙুলিত বিষাদজনকভাৱে খুন্দা মাৰিলে।
  আলবিনাই মন্তব্য কৰিলে:
  - ৰবৰৰ গ্লভছ পিন্ধক !
  ল"ৰাটোৱে মাত দিলে।
  - আৰু তুমিও।
  আৰু ল"ৰাবোৰে সুৰক্ষা পাইছিল। সাধাৰণতে তেওঁলোকে ভাল কাম কৰিলে। ভিটালিৰ মনত পৰিল জুলছ ভাৰ্নক ৷ তেওঁ এশ ছয়কুৰিটা বৈজ্ঞানিক আৱিষ্কাৰৰ ভৱিষ্যদ্বাণী কৰিছিল, যিটো পিছলৈ সত্য হৈ উঠিছিল। তেনেকুৱা সাহিত্যিক প্ৰতিভা আছিল। আৰু তেওঁৰ আকৰ্ষণীয় দুঃসাহসিক অভিযান আছে।
  বিখ্যাত নহয় ৷ উদাহৰণস্বৰূপে "পোন্ধৰ বছৰীয়া কেপ্তেইন" উপন্যাসখন লওক। কল্পনা যেন নালাগে যদিও তথাপিও আকৰ্ষণীয়।
  বাইদেউ ভিটালিকে এই উপন্যাসখনৰ ধাৰাবাহিকতা লিখিছিল। কিন্তু তেওঁ বৰ ভাল কাম কৰা নাছিল। আৰু প্ৰেৰণা নাইকিয়া হৈ গৈছে। কিন্তু Robur the Conqueror ৰ বিষয়ে , ধাৰাবাহিকতা ভাল হৈ উঠিল। তাত তেওঁ, এই প্ৰতিভাজনে চন্দ্ৰলৈ উৰি যাব পৰা এটা যন্ত্ৰ সৃষ্টি কৰিলে, আৰু তাতেই গোটেই মূল্যৱান শিল্পকৰ্মটো ধৰিব পাৰিব।
  ইয়াৰ উপৰিও ৰবুৰে পৃথিৱী গ্ৰহৰ সম্ৰাট হোৱাৰ সিদ্ধান্ত লয়।
  বাইদেউ, ধাৰণাটো আটাইতকৈ বেয়া নহয়। কাৰণ অবিহনে নহয় আৰু মধ্যযুগত মানুহে এশজনতকৈ এজন অত্যাচাৰী থকাটোৱেই বেছি পছন্দ কৰিছিল।
  সঁচাকৈয়ে প্ৰতিটো পৃথিৱী গ্ৰহতে এজন শাসকে, আনকি নিৰ্ভীক এজনেও যুদ্ধ বন্ধ কৰি শৃংখলা ঘূৰাই আনিব পাৰিছিল। আৰু, অৱশ্যেই, উপচন্দ্ৰ জগতৰ বিজ্ঞানীসকলক একত্ৰিত কৰিবলৈ।
  আৰু তাৰ পিছত বিজ্ঞানৰ দ্বাৰা গ্ৰহটোৰ সকলো সম্পদ পৰিচালনা, আৰু মহাকাশলৈ সম্প্ৰসাৰণ। আৰু সেইবাবেই, মানুহে ইজনে সিজনৰ লগত শত্ৰুতাত কিমান সম্পদ খৰচ কৰে।
  ইউক্ৰেইনৰ সৈতে হোৱা শেষ যুদ্ধখনকো লওক। ট্ৰিলিয়ন ৰুবল আৰু লাখ লাখ মানুহৰ জীৱন তাই গিলি পেলালে। আৰু এতিয়াও শেষত এটা অস্পষ্ট ফলাফলৰ সৈতে যায়।
  এটা হুমুনিয়াহ কাঢ়ি ভিটালিকে এইমাত্ৰ ৰচনা কৰা গীতটো দুখেৰে গাইছিল।
  ভায়েকে ভায়েকৰ ফালে হাত দাঙিলে:
  বিৰোধীৰ গৰ্জন !
  যন্ত্ৰটো তোমাৰ বন্ধু হৈ পৰিছে,
  কাৰণ তুচ্ছতাৰ বাবে আহিল প্ৰতিশোধ!
  
  মানুহ ভাঙিলে কি কৰিব
  যেতিয়া ডেচিং গুলীবোৰে ইফালে সিফালে হুইচেল মাৰে!
  ভগৱানে বলপূৰ্বক যুদ্ধ ভাঙি পেলোৱা ভাল -
  যাতে চিকাৰ অজগৰৰ দিন শেষ হয়!
  
  কিন্তু নৰকে কোনো জোখ আৰু ৰেখা নাজানে,
  নপালমত জ্বলিছে পৃথিৱী, ল"ৰা-ছোৱালীয়ে কান্দিছে!
  ইয়াত ছোৱালীবোৰৰ বৈশিষ্ট্যবোৰ শেঁতা হৈ পৰিল -
  ইয়াৰ উত্তৰ কোনে, পবিত্ৰ প্ৰভুৱে দিব?
  
  বাৰু, কিমান আপোনজনক মাৰিব পাৰিবা,
  কাৰণ মানুহ এজন জন্ম হয়, বিশ্বাস কৰক, সুখৰ বাবে!
  মাকে পুত্ৰক সন্মুখলৈ যাবলৈ নিদিয়ে,
  আৰু গৰমৰ দিনতো যুদ্ধত বেয়া বতৰ থাকে!
  
  কিন্তু সৈনিকৰ কৰ্তব্য এটা নিশ্চিত কৰ্তব্য:
  যুদ্ধত পিতৃভূমিৰ বাবে যুঁজিবলৈ কি লাগে!
  ষোল্ল বছৰ বয়সত ইতিমধ্যে এটা ধূসৰ মন্দিৰ,
  দুৰ্ভগীয়া মুখৰ বিধৱাবোৰ চকুলোৰে ফুলি উঠে!
  
  কিন্তু কি, পাগল নেকি ভাই?
  নাই তুমি পাগল, প্ৰিয়জনে উত্তৰ দিয়ে!
  নীচতাৰ বাবে, সিংহাসনত কোন আছে, আমাৰ সৈনিক,
  তেওঁ ভাবে যে তেওঁৰ ভায়েকক লেতেৰা কয়িন!
  
  মাটিত তেজৰ সোঁতে সিৰাবোৰ ফালি পেলায়,
  আৰু কোৰৰ পৰা নাড়ীয়ে এটা আঘাতৰ সৈতে প্ৰতিক্ৰিয়া প্ৰকাশ কৰিব...
  খোলা এটাই পথাৰত ভাঙি পেলোৱা নাঙল এটা নিথৰ হৈ পৰিল,
  অ", সূৰ্য্যটো কিমান বেঙুনীয়া হৈ পৰিছে!
  
  কিন্তু যীচু আহিব বুলি বিশ্বাস আছে -
  ভাইসকলৰ মাজত মিলন ঘটাওক, পৰিত্ৰাণ আনিব!
  তেতিয়া পাহৰি যাওঁ প্ৰতিশোধ নিকৃষ্ট একাউণ্ট -
  আমাৰ সকলোৰে আত্মাই ৰাজত্ব কৰে, ক্ষমা হওক!
  আলবিনাই বন্ধুৰ লগত গান গাইছিল। কিন্তু শেষৰ পদটোত তাই কটুভাৱে মন্তব্য কৰিছিল:
  - আৰু তুমি অবিশ্বাসী বিত্য!
  ল"ৰাটোৱে মাত দিলে।
  - হয়, মোৰ বিশ্বাস সকলো ধৰ্মই সাধুকথা। আৰু ঈশ্বৰৰ ভূমিকাত যীচু খ্ৰীষ্ট, সেইটোও মানুহৰ সাধুকথা! কিন্তু বৰ ভাল কাহিনী আৰু শিক্ষামূলক।
  আলবিনাই মাত দিলে।
  পূৰ্বপুৰুষসকলে কুইল কলমেৰে যি লিখিছিল
  তেওঁলোকৰ বংশধৰলৈ সুখ আনিব...
  কাৰণ ভাল ভাল হৈয়েই থাকে
  অতীত, ভৱিষ্যত আৰু বৰ্তমান!
  ভিটালিকে হাঁহি এটা মাৰি মাত দিলে।
  - মানুহৰ জন্তুৰ পৰা পৃথক এইটোৱেই যে তেওঁৰ ভালৰ প্ৰতি লোভ থাকে। আৰু আমি বিশেষ মানুহ। আৰু আনকি হিটলাৰ, চেংগিছ খান, টেমাৰলেনৰ দৰে ৰক্তাক্ত অত্যাচাৰীসকলেও নিজৰ অত্যাচাৰক এক উচ্চ লক্ষ্যৰে ন্যায্যতা প্ৰদান কৰিছিল আৰু ভৱিষ্যতে সকলো মানুহৰ বাবে সাৰ্বজনীন সুখৰ প্ৰতিশ্ৰুতি দিছিল !
  আলবিনাই কয়।
  - যিসকল জীয়াই থাকিব!
  ল"ৰাটোৱে মাত দিলে আৰু মন্তব্য কৰিলে:
  - কিন্তু আটাইতকৈ ৰক্তাক্ত বিজয়ীয়েও নিজকে দুষ্ট বুলি কোৱা নাছিল। অন্ততঃ আপোনাৰ সঠিক মনত। এইটোৱেই মানুহক জীৱ-জন্তুৰ পৰা পৃথক কৰে। আমি নিষ্ঠুৰতা কৰি থাকোঁতো ভাল বিচাৰি থাকোঁ, আৰু আমি পোহৰ আৰু সৃষ্টিৰ প্ৰতি আকৰ্ষিত হওঁ!
  ছোৱালীজনীয়ে সন্মতি প্ৰকাশ কৰি মাত দিলে।
  - আমি মোৰ ল'ৰা, বহুত ভাল কাম কৰি আছো!
  ভিটালিকে মাত দিলে।
  - শুদ্ধ! কিন্তু, অৱশ্যেই ইয়াত কেৱল ভালেই নহয়। যদিও, বৰ ভাল মানুহে প্ৰথমতে কষ্ট নাপাব।
  আলবিনাই যুক্তিসংগতভাৱে মন্তব্য কৰিলে:
  - আৰু কোনে কোন ভাল আৰু কোন বৰ ভাল নহয় সেইটো কোনে সিদ্ধান্ত লয়? আমি তোমাৰ লগত আছো নেকি?
  ল"ৰাজনে কান্ধ দুটা জোকাৰি মন্তব্য কৰিলে:
  - ভাল আৰু বেয়া, আপেক্ষিক ধাৰণা! যদিও, উদাহৰণস্বৰূপে, একেশ্বৰবাদীসকলে কয়, সকলো সহজ: ঈশ্বৰ নিৰপেক্ষ ভাল, আৰু চয়তান নিৰপেক্ষ বেয়া। কিন্তু একে সময়তে বাইবেলত ঈশ্বৰে ইমান লাখ লাখ মানুহক হত্যা কৰিলে যে গণনা কৰাটো অসম্ভৱ, আৰু চয়তানে মাত্ৰ দহজনহে হত্যা কৰিলে, আৰু তাৰ পিছত সৰ্বশক্তিমানৰ অনুমতিত। ইয়াৰ পৰা আকৌ এবাৰ দেখা যায় যে সকলোবোৰ কেনেকৈ আপেক্ষিক। বিশেষকৈ এজন নিৰীহ ল"ৰাক বলি দিবলৈ অব্ৰাহামৰ ইচ্ছাক প্ৰশংসা কৰা হয়। কিন্তু ইয়াৰ পৰা এইটোও কোৱা হৈছে যে একনায়কত্ববাদীৰ ভূমিকাত ঈশ্বৰৰ মূৰ্খ আৰু নিঃসন্দেহে আজ্ঞাকাৰীতাক প্ৰশংসা কৰা হয়। ব্যক্তিগতভাৱে এইটো মোৰ ভাল নালাগে।
  আলবিনাই যুক্তিসংগতভাৱে মন্তব্য কৰিলে:
  - সকলো একেই, জীৱনত আমি মানি চলিব লাগিব। হয় স্বেচ্ছাই নহয়। সম্পূৰ্ণ স্বাধীন হোৱাটো অসম্ভৱ। আনকি ৰজাসকলেও, আৰু তেতিয়াও তেওঁলোকে অত্যধিক শক্তিৰ আগত আজ্ঞা পালন আৰু নম্ৰ অহংকাৰ কৰিবলৈ বাধ্য হয়।
  ভিটালিকে মাত দিলে আৰু গাই গ"ল:
  - প্ৰায়ে আমি ছাঁ,
  আমি দুখ আৰু ধৈৰ্য্যৰে শিকো!
  ল"ৰাটোৱে জোৰেৰে হুমুনিয়াহ কাঢ়িলে। তেওঁৰ মেজাজ আটাইতকৈ ইতিবাচক নাছিল। মোৰ মূৰত নানা ধৰণৰ কুৎসিত চিন্তাই ওলাই আহিল।
  আচলতে যুদ্ধত মানুহে ইজনে সিজনক ধ্বংস কৰা নাছিল নেকি? ইয়াত অৱশ্যে সকলো ধৰণৰ বিকল্প থাকিব পাৰে।
  কিন্তু মানৱতাক একত্ৰিত হোৱাৰ প্ৰয়োজন। আৰু ইয়াত উদাহৰণস্বৰূপে বিভিন্ন ধৰ্ম একত্ৰিত নহয়, পৃথক হয়। সঁচাকৈয়ে শান্তিপ্ৰেমী নতুন নিয়মতো অবিশ্বাসৰ ধাৰণা আছে। আৰু কোৰাণৰ বিষয়ে ক"বলগীয়া একো নাই। আৰু মানুহে ইজনে সিজনৰ লগত কেনেকৈ মিলিব পাৰে?
  হোৱাৰ সলনি ইজনে সিজনৰ ওপৰত নিজকে দলিয়াই দিয়ে। উদাহৰণস্বৰূপে ইয়াত ৰাছিয়াৰ ইতিহাসত চৰকাৰী গীৰ্জা আৰু পুৰণি বিশ্বাসীসকলৰ মাজত কি কি যুদ্ধ আৰু হত্যাকাণ্ড হৈছিল। কিন্তু পাৰ্থক্যটো সামান্য। ঠিক কেনেকৈ বাপ্তিস্ম ল"ব লাগে, আৰু খ্ৰীষ্টৰ নামত।
  আৰু কিমান তেজ বোৱা হৈছিল। কিন্তু ভিটালিকে নিশ্চিত আছিল যে ধৰ্ম আৰু ঈশ্বৰৰ বিষয়ে পৃথিৱীৰ সকলো বস্তুৱেই বিশুদ্ধ মানৱীয় ধাৰণা। আৰু সত্য লুকাই আছে।
  আৰু ঈশ্বৰ, হয় একেবাৰেই নাই, সেইদৰে, নহয় তেওঁ নিজৰ বিষয়ে সত্যটো মানুহৰ পৰা লুকুৱাই ৰাখিছিল।
  ভাল কাম কৰা বৌদ্ধসকল, তেওঁলোকে উচ্চতম সত্যৰ অভিনয় নকৰে। কেৱল সিহঁতে শুদ্ধ আৰু বাকীবোৰ ভুল বুলি নকয়। যদিও তেওঁলোকৰ শিক্ষা আকৰ্ষণীয় নহয়। সঁচাকৈয়ে তপস্যা, মঠ-মন্দিৰ আৰু কিহৰ বাবে কোনে ভাল পাব? আনকি বুদ্ধই নিজেও নাজানিছিল যে নিৰ্বাণ কি। আৰু বহুতে সন্দেহ কৰে যে এইটো অস্তিত্বহীনতা। আৰু কেৱল মৰ্ত্যলোকৰ বাবে নিৰ্বাণ লাভ কৰাটো প্ৰায় অসম্ভৱ।
  ইছলামত বহুত সহজ। জান্নাত আছে, ৰিজৰ্টত কোটিপতিৰ দৰে, আৰু ইয়াক পাবলৈ হ"লে ইছলাম মানি লোৱাটোৱেই যথেষ্ট। সঁচা, যদি আপুনি নামাজ আৰু উপবাস নকৰে তেন্তে আপুনি নৰকলৈ যাব পাৰে। কিন্তু কিছু সময়ৰ বাবে আৰু তাতেই আল্লাহৰ আগত তোমালোকৰ অত্যাচাৰেৰে তোমাৰ পাপৰ প্ৰায়শ্চিত্ত কৰি পুনৰ জান্নাতলৈ যাবা।
  আৰু যদি আপুনি মক্কালৈ হজ কৰে, তেন্তে আগৰ সকলো পাপ লিখি পেলোৱা হ"ব, আৰু তাৰ পিছত লগে লগে জান্নাতলৈ!
  ইয়াৰ পৰাই সমগ্ৰ বিশ্বতে ইছলামৰ অপৰিসীম জনপ্ৰিয়তা বুজা যায়। মৃত্যুৱে ভয়ংকৰ, আৰু শূন্যতাৰ আশাহীন অগাধ ভয়ংকৰ। হয়তো সেইবাবেই নাস্তিকতা কেতিয়াও আটাইতকৈ ব্যাপক পৰিঘটনা হৈ নাথাকিল, আনকি কমিউনিষ্ট যুগতো। আৰু এতিয়া কমিউনিষ্টসকল বিশ্বাসী হৈ পৰিছে। কিন্তু তেওঁলোকে সঁচাকৈয়ে বিশ্বাস কৰেনে? কিন্তু বুজিব পাৰিব, মৃত্যুৰ ভয়টোৱেই বিশ্বাস কৰাৰ প্ৰেৰণা। আৰু অযুক্তিকৰ আৰু অৰ্থহীন কথাতো বিশ্বাস কৰা।
  আলবিনাই ল"ৰাটোৰ চিন্তাত বাধা দিলে:
  - তুমি তোমাৰ ভ্ৰূটো ফুৰোৱা। আকৌ আপুনি হয়তো পৃথিৱীৰ ভাগ্যৰ কথা ভাবিব।
  ভিটালিকে মাত দিলে।
  - বুজি পাওঁ মানুহে কিয় বিশ্বাস কৰে। কিন্তু মই বুজি নাপাওঁ যেতিয়া তেওঁলোকে বিশ্বাসৰ নামত মানুহক হত্যা কৰে, আৰু তেওঁলোকে নাৰী-শিশুকে ধৰি সম্পূৰ্ণ নিৰীহ মানুহক হত্যা কৰে!
  ছোৱালীজনীয়ে হুমুনিয়াহ কাঢ়ি উত্তৰ দিলে:
  - কোনো কথাতে ভাল ধৰ্মান্ধতা নাথাকে।
  ল"ৰাটোৱে সুধিলে:
  - আনকি ক্ৰীড়া প্ৰশিক্ষণতো?
  আলবিনাই মাত দিলে।
  - ইয়াতো কেতিয়া বন্ধ কৰিব লাগে জানিব লাগে। ব্ৰুচ এলৰ মৃত্যু হৈছিল বাইত্ৰিশ বছৰ বয়সত, ঠিক কাৰণ তেওঁ কৰুণা আৰু ৰাতি অনুপাতৰ ভাৱ নোহোৱাকৈ প্ৰশিক্ষণ লৈছিল। আৰু তাৰ শৰীৰটো ভাঙি গ"ল! তেন্তে...
  ভিটালিকে নিশ্চিত কৰিছে:
  - শুদ্ধ! কোনো ধৰ্মান্ধতা নাই।
  ছোৱালীজনীয়ে গাইছিল:
  সম্বল আৰু সাহস,
  সাহস এবং ভাগ্য...
  অহংকাৰৰ পৰা মুক্তি পাওক
  জ্ঞানী হওক, সেইটোৱেই প্ৰত্যাহ্বান!
  . অধ্যায় #৪
  ল"ৰা-ছোৱালীবোৰে লেবত খেলা-ধূলা কৰি ভাগৰি পৰিছে। আৰু সাধাৰণতে মই লৰচৰ কৰিব বিচাৰিছিলো, জপিয়াব বিচাৰিছিলো, জপিয়াব বিচাৰিছিলো। আৰু ফুৰিবলৈ গ"ল। একে সময়তে বাটত অংশটো চাব পাৰিব।
  ভিটালিকে সদায়ৰ দৰে চেণ্ডেল লুকুৱাই খালী ভৰিৰে চৰ মাৰিলে। তেওঁৰো সঁচাকৈয়ে ভাল লাগিল। আচলতে সিও বছৰ বছৰ ধৰি ল"ৰা - প্ৰায় পোন্ধৰ বছৰ, আৰু দেখাত আৰু সৰু। আৰু খালী গোৰোহা দেখুৱাবলৈ তেওঁ লাজ নকৰে।
  কিন্তু আলবিনাক বহুত বেছি কঠিন দেখা গৈছে। তাই স্পষ্টভাৱে এগৰাকী এক্সিলেটৰ। খালী ভৰিৰে খোজ কাঢ়ি ভাল পায় আৰু একে সময়তে লাজ লগা।
  ভিটালিকে দৌৰি দৌৰি জপিয়াই ঘূৰি ঘূৰি ঘূৰি ফুৰিলে। ইমান শক্তি আছিল তেওঁৰ।
  আনকি ল"ৰাজনে গাইছিল, যাওঁতে বীৰত্বপূৰ্ণ ৰেট্ৰ" শৈলীত ৰচনা কৰিছিল:
  বাৰ্লিন প্ৰায় আমাৰ শাসনৰ অধীনত,
  বাইনোকুলার মাধ্যমে আমরা অভিশপ্ত Reichstag দেখা ...
  আশা কৰোঁ অতি সোনকালে শান্তি আৰু সুখ হ"ব;
  যিটো মই মোৰ কবিতাত বৰ্ণনা কৰিম!
  
  ৰাছিয়াই সাম্যবাদক বিশ্বৰ আগত মুকলি কৰি দিলে,
  সকলোৰে বাবে তাই পৰিয়াল হৈ পৰিল।
  কিন্তু ৱেৰমাচ্টে আমাৰ গাহৰিৰ থুঁতৰি এটা আঁকোৱালি লৈছিল,
  আৰু এতিয়া ফোয়াৰাৰ দৰে শিৰাৰ পৰা তেজ ছিটিকিছে!
  
  ফুৰাৰে আমাৰ লগত যিটো আকস্মিকভাৱে পাহৰি গ"ল,
  মাটি আৰু দাস পাবলৈ মন গ"ল!
  ফেচিবাদ অতি দীঘলীয়া অভিযান লৈ গৈছিল -
  আৰু ইয়াত নৰকীয় সপোনৰ প্ৰকৃত দুঃস্বপ্ন!
  
  এজন সাধাৰণ ল'ৰা, এজন খালী ভৰিৰে ল'ৰা,
  শেহতীয়াকৈ ৰঙা টাই বান্ধিছে।
  ঈশ্বৰ অবিহনে তেওঁ নিজেই পৃথিৱীখন গঢ়িব বিচাৰিছিল,
  কিন্তু হঠাৎ আকাশৰ পৰা নপালম বিস্ফোৰণ ঘটিল!
  
  আমি সন্মুখলৈ পলায়ন কৰিবলগীয়া হৈছিল AWOL,
  এনে ডেকা ল"ৰাক কোনেও নিব নিবিচাৰে!
  পিন্ধা ল"ৰা-যোদ্ধাজনে কৰিলে,
  পিতৃসকলৰ বাট যোগ্য হৈ উঠিল!
  
  য'ত ধূৰ্ততা আৰু বল দুয়োটা,
  আৰু দুৰ্বলতাও তিতা, হায়...
  সতীৰ্থসকলে কবৰ খান্দিবলগীয়া হৈছিল
  হিমৰ মাজত পাইন কফিন প্লেনিং!
  
  মই এজন অগ্ৰগামী, এতিয়া দুখ কষ্টত অভ্যস্ত হৈ পৰিছো
  খালী ভৰিৰে ৰেকনেছাঞ্চলৈ গ"ল, নিয়ৰৰ ড্ৰিফ্টটো কুটিল হৈ পৰিল।
  হয়তো অবিশ্বাসৰ শাস্তি,
  যে মই যীচুক চিনিব বিচৰা নাছিলো!
  
  কিন্তু গোলগোথাৰ তিনি ঘণ্টা কি?
  তিনি বছৰতকৈও অধিক যুদ্ধ পাৰ হৈ গ"ল!
  যিকোনো গাঁৱতে বিধৱাই তিক্তভাৱে কান্দে,
  দেশৰ পুত্ৰসকলৰ কেনেকৈ বিনাশ ঘটিল !
  
  মই বাচিলোঁ, শ্বেল-শ্বক হ"লোঁ, গুলীত আহত হ"লোঁ,
  কিন্তু ভাগ্য ভাল যে তেওঁ ভৰিৰ ওপৰত থিয় হৈ থাকিল!
  আমি সঁচাকৈয়ে জাৰ্মানীক ঋণ ঘূৰাই দিলোঁ,
  তাত ফেচিবাদক আমাৰ দ্বাৰা ভৰিৰে মোহাৰি ধূলিত পৰিণত কৰা হৈছে!
  
  মই পৰিপক্ক হৈছো, কিন্তু এতিয়াও ল"ৰা,
  গোঁফটো ভাঙি যোৱা নাছিল, কিন্তু ইতিমধ্যে টাইটান!
  হয়, এজন প্ৰাপ্তবয়স্ক, আৰু হয়তো অত্যধিক,
  কাৰণ হৃদয়খন ধাতুৰ দৰে কঠিন হৈ পৰিল!
  ষ্টাৰ অফ দ্য হিৰো সৰ্বোচ্চ বঁটা -
  ষ্টেলিনে নিজেই মোৰ হাতত তুলি দিলে, বিশ্বাস কৰক!
  আপোনাৰ দৰে মানুহৰ পৰা এটা উদাহৰণ লোৱাটো প্ৰয়োজনীয় ,
  যোদ্ধাসকলে এডেনৰ দুৱাৰৰ চাবি জাল কৰি আছে!
  
  কিন্তু এতিয়া সাহসী ৰাইফলটো থৈ দিয়ক,
  তোমালোকক পিঞ্চাৰ, হাতুৰী লৈ কাম কৰা !
  কাঠৰ পৰা এখন পালতোলা নাও আৰু এখন নাও নিৰ্মাণ কৰক
  আৰু এখন বিমান সৃষ্টি কৰক যাতে চৰাইটোৱে ওপৰলৈ উৰি যায়!
  ল"ৰাটোৱে যাওঁতে ৰচনা কৰি গোটেই কবিতা এটা গাইছিল। পথচাৰীয়ে তেওঁৰ কথা শুনিলে। আৰু যেতিয়া তেওঁ শেষ কৰিলে, আনকি তেওঁলোকে হাত চাপৰি বজাইছিল। আৰু তাৰ পিছত আলবিনাই ভিটালিকৰ পৰা টুপীখন খুলি তাৰ লগত খোজ কাঢ়িলে। আৰু আশাবোৰ ন্যায্য আছিল, পথচাৰীয়ে কাগজ আৰু ধাতুৰ ধনৰ টুকুৰা আঁকিছিল।
  আলবিনাই চকু টিপিয়াই মন্তব্য কৰিলে:
  - এইটো, বুজিছা, নিজৰ ধৰণেৰে মনোমোহা!
  অধিক মানুহ গোট খাবলৈ ধৰিলে , আৰু তেওঁলোকে শিশুটিক আন কিবা এটা গাবলৈ ক"বলৈ ধৰিলে। ভিটালিক খালী ভৰিৰে, চুটি কাপোৰ পিন্ধি, পাতল, গোলা চুলিৰ, আৰু আচলতে দুখীয়া অনাথ যেন লাগিছিল। আৰু সকলোৱে তেওঁৰ প্ৰতি কিছু কৰুণা অনুভৱ কৰিছিল।
  জিনিয়াছ ল"ৰাটোৱে সিদ্ধান্ত ল"লে যে অতিৰিক্ত ধনে কোনো ক্ষতি নকৰে। তদুপৰি তেওঁৰ মাতটো ইমানেই স্পষ্ট, শিশুসুলভ আৰু এতিয়াও ভাঙিবলৈ আৰম্ভ কৰা নাই, যেনেকৈ প্ৰায়ে কিশোৰ-কিশোৰীসকলৰ ক্ষেত্ৰত হয়। যদিও, আনহাতে, তেনেকৈ গান গোৱাটো লজ্জাজনক হ"ব পাৰে, যেন আপুনি ভিক্ষাৰী। অৱশ্যে ল"ৰাবোৰে চিনেমাত গান গায়। আনকি ডানোৱেও বন্ধু এজনক বচাবলৈ গান গাই ধন সংগ্ৰহ কৰিছিল।
  আৰু হাত চাপৰি বজালে চৰ্চাত থাকি ভাল লাগে।
  আৰু ভিটালিকে আকৌ অতি উৎসাহেৰে গাইছিল যে সৰু শিশু প্ৰডিজি আৰু কবিজনে নিজেই যাওঁতে যিখিনি ৰচনা কৰিছিল;
  প্ৰেমৰ প্ৰতি প্ৰত্যেকৰে নিজস্ব ব্যক্তিগত দৃষ্টিভংগী থাকে -
  সৌন্দৰ্য্য আৰু আদৰ্শৰ ধাৰণা!
  যদিও মানুহ তেওঁৰ ওচৰলৈ ডাঙৰ হোৱা নাই,
  কিন্তু মানুহ এতিয়া বান্দৰ নহয়!
  
  আমি স্বৰ্গৰ এখন সুন্দৰ পৃথিৱীত জীয়াই থাকিব বিচাৰো -
  য'ত কোনো ৰোগ নাই, জৰাজীৰ্ণ গৰু ...
  যাতে জীৱনৰ সূতা অন্তহীন হৈ পৰে,
  যাতে প্ৰতিটো দিন সুখী আৰু আনন্দময় হয়!
  
  য'ত বসন্ত কালত ৰামধেনুৰ দৰে ৰং
  পান্নাৰ সৈতে সোণৰ দৰে জলশেৱা।
  য'ত বাস্তৱতা দীৰ্ঘদিন ধৰি সপোনৰ সৈতে মিল আছে...
  যিকোনো ল"ৰা-ছোৱালীয়ে অলৌকিক কাম কৰিব পাৰে!
  
  বিষয়ে মাতৃভূমি , ঈশ্বৰৰ পবিত্ৰ ৰাছিয়া;
  আপনার birches speckled হয়, ধাতুর জিলিকনি ...
  আৰু মই প্ৰভুৰ ওচৰত এটা কথা প্ৰাৰ্থনা কৰোঁ,
  যাতে পিতৃভূমি গৌৰৱত ফুলি উঠে !
  
  কিন্তু ইয়াত যোদ্ধাজন ইতিমধ্যে অভিযানত নামিছে,
  তেওঁ ৰাছিয়াৰ যোদ্ধাৰ দৰে মাৰ্চ কৰি আছে!
  আমি গ্ৰহটোৰ ভাল কাম কৰিম -
  যাতে গুলীয়ে নিজৰ মাকক বিন্ধিব নোৱাৰে!
  
  ট্ৰলৰ আক্ৰমণ, উত্তেজিত হেঁচা;
  লৰালৰিকৈ বিৰোধী wa l- হিমস্খলন!
  আৰু সেইবাবেই আমাক কিয় উত্তপ্ত যুক্তিৰ প্ৰয়োজন,
  যেতিয়া ৰাছিয়া মুষ্টিমেয় একত্ৰিত হয়!
  
  কিন্তু আকৌ orcs fiends হাঁহি,
  মানুহ, ডিঙিত আবদ্ধ হাড়ৰ দৰে!
  আৰু গোবলিনটোৱে বনৰীয়া ক্ৰোধত গুৰুগুৰু কৰিলে,
  কিন্তু আমি ৰাতি উপহাৰৰ পৰা আবেদন কৰিলোঁ!
  
  
  কিন্তু শত্ৰুৰ ওপৰত জয় ওচৰ চাপিছে,
  আমি ৰাছিয়াক বোকাময় ঠাইৰ পৰা কাঢ়ি নিম!
  অশুচিৰ প্ৰতিশোধ আহিল -
  তেওঁলোকৰ নোমবোৰ ফাটি গৈছিল আৰু লিণ্ট হৈ পৰিছিল!
  
  অভাল মেয়ে চতুর মুখ -
  মোক বিশ্বাস আৰু মহাশক্তি দিলে!
  ল"ৰাটোৱে বৰ অনুভূতি আৰু শক্তিৰে গাইছিল। আৰু আনকি নাচিও। আৰু বহুত বেছি মানুহ আছিল। ভিটালিকে নিজেই খোজ কাঢ়িলে, টুপী পিন্ধি টকা সংগ্ৰহ কৰি। আলবিনাই স্নিকাৰ খুলিলে, ইতিমধ্যে অতি উষ্ণ মে" মাহৰ মাজভাগ, খালী ভৰিৰে নাচিবলৈ ধৰিলে।
  আৰু তাইৰ ভৰি দুখন ইমান পেশীবহুল, যেন তাই বডি বিল্ডাৰ। আৰু চকুৰ বাবে ভোজ, যেতিয়া পেশীবোৰ টেন কৰা ছালৰ তলত গুটিয়াই থাকে।
  আনকি আলবিনাই হাত দুখন লৈ খোজ কাঢ়িছিল আৰু ভৰিৰ ৰেখাবোৰৰ ধুনীয়া বক্ৰতাৰে ৰূপৱতী তাইৰ উদং ভৰি দুখন ওপৰত আছিল। তাইৰ ভৰি দুখন কিছু ডাঙৰ। কিন্তু আঙুলিবোৰ সুসম আৰু চঞ্চল।
  ছোৱালীজনীৰ টাইলছ লগোৱা প্ৰেছ এটাও আছিল। শাৰীৰিকভাৱে অতি শক্তিশালী।
  আৰু তাই জিমনাষ্টিক ব্যায়াম দেখুৱাই ধন সংগ্ৰহৰ চেষ্টাও কৰিছিল।
  আৰু ভিটালিকে আকৌ লৈ গাই গ"ল:
  মহান, শক্তিশালী, পবিত্ৰ দেশ,
  নীলা আকাশৰ তলত আৰু উজ্জ্বলতা নাই !
  তাইক সৰ্বশক্তিমান ঈশ্বৰে আমাক চিৰকাল দি দিছে -
  সীমাহীন পোহৰ, উচ্চমানৰ ৰাছিয়া!
  
  এনে শক্তি পৃথিৱীয়ে কেতিয়াও দেখা নাই, কেতিয়াও নাজানে
  যাতে আমি গৌৰৱেৰে মহাকাশৰ বিস্তৃতিবোৰ ভৰিৰে মোহাৰি যাওঁ!
  বিশ্বব্ৰহ্মাণ্ডৰ যিকোনো নক্ষত্ৰই আপোনাক গান গায়,
  আমাৰ লগত ৰুছ' সুখী হওক!
  
  কাৰণ এইখনেই আমাৰ মাতৃভূমি, এনেকুৱা এটা ভাগ্য,
  সকলো বিষয়ৰ স্থান আদেশ কৰক!
  আমাৰ যিকোনো এজনে, বিশ্বাস কৰক, এইটো বিচাৰিব ,
  কোনো মূৰ্খামি নোহোৱাকৈ , বাবস্কিহ অন্ধবিশ্বাস!
  
  প্ৰধান স্বৰ্গদূতসকলে নিজৰ শক্তিশালী শিঙা বজায়,
  তেওঁলোকে আমাৰ সেনাবাহিনীৰ যাত্ৰাক জোৰদাৰভাৱে মহিমামণ্ডিত কৰে!
  আৰু শত্ৰুৱে তেওঁৰ ভাগ্য এটা এছপেন কফিনত পাব,
  আৰু তেওঁ কৰ আৰু কৰ নাপাব!
  
  এইখন আমাৰ মাতৃভূমি, ইয়াত থকা সকলো, বিশ্বাস কৰক, সৌন্দৰ্য্য,
  তাই অনায়াসে গোটেই বিশ্বব্ৰহ্মাণ্ডখন ঘূৰাই দিলে!
  যথেষ্ট ওজনী ব্ৰেইড থকা ছোৱালী,
  তাইৰ বাবে চিকাৰ কৰক, যাতে বেৰেলটো শক্তিশালী হয়!
  
  পিতৃভূমি, এয়া মাতৃৰ নীলা চকুৰ চাৱনি,
  তাইৰ হাতখন কোমল আৰু শিলৰ দুয়োটা!
  আৰু বিৰোধী যুৱকক গুলীৰে হত্যা কৰা -
  যাতে শিখাই হৃদয়ত অধিক উজ্জ্বলভাৱে জ্বলি উঠে!
  
  সীমাহীন পিতৃভূমিৰ শপত লওক,
  আপোনাৰ বাবেও ভাল, অৱশ্যে!
  যদিও যুদ্ধৰ ক্ৰোধত তেজ বৈ যায়,
  শত্ৰুৰ ওপৰত এতিয়া প্ৰতিশোধ আহিব!
  
  অস্ত্ৰ আৰু সাহস ইমান শক্তিশালী মিশ্ৰণ,
  দুষ্টজনে ইয়াক জয় কৰিব নোৱাৰে!
  বোমা থকা বিমান এখনত মই স্মাৰ্টভাৱে উৰা মাৰিলোঁ,
  আৰু বিস্ফোৰণ হোৱাৰ লগে লগে খিৰিকীৰ শিলাবৃষ্টি এটা ঢালি দিয়ে!
  
  কিন্তু শাসকৰ আদেশ - ল'ৰাটোক মংগল গ্ৰহলৈ উৰুৱাই দিয়া -
  আপোনাৰ বাবে ঠাই দিয়াৰ সময়!
  আৰু মংগল গ্ৰহৰ অহংকাৰ চকুত কঠিন হৈ পৰিব,
  তেতিয়া আমি প্লুটোৰ বহু ওপৰলৈ দেখিবলৈ পাওঁ!
  
  আমি মহাকাশৰ উচ্চতালৈ আহিম, বিশ্বব্ৰহ্মাণ্ডৰ প্ৰান্ত দেখি,
  এনেকুৱাই আমাৰ মানৱীয় ভাগ্য!
  আৰু সেইবাবেই ল"ৰাটোক শোষণৰ বিষয়ে সাহস কৰক,
  কাৰণ, জানি থওক যে পুৰস্কাৰ লাভৰ কথা!
  ভিটালিকে বল্ড আৰু ধুনীয়া টোকা এটাত একেধৰণৰ কিবা এটা গাইছিল। সঁচাকৈয়ে তেওঁৰ এনে এটা কণ্ঠ আছে যিটো অপেৰা গায়কসকলে ঈৰ্ষা কৰিব। মাত্ৰ বৰ শিশুসুলভ। অন্ততঃ ইউৰোভিছনত প্ৰদৰ্শন কৰক ৷
  আৰু তেওঁ অতি অনুভূতি আৰু কৃপাৰে গান গায়। আৰু তাতোকৈ ভাল টুপিৰে গোট খোৱা মানুহবোৰক বাইপাছ কৰি ভাল টকা সংগ্ৰহ কৰে। তাৰ পিছত তেওঁক ৰুবল, আৰু ডলাৰ, আৰু ইউৰো, আৰু ইউয়ান, আনকি ডিনাৰও পেলাই দিয়ে।
  ইয়াত আৰব দুজনমানে টকা ছটিয়াই দিলে। এজনে আনকি সোণৰ আঙঠি এটাও দলিয়াই দিলে।
  ভিটালিকে হাঁহি এটা মাৰি বন্ধুক ফুচফুচাই ক"লে:
  - আৰু কি? আমাৰ মাজত ভালদৰে মিলি গ"ল!
  এইদৰে উল্লেখ কৰা হৈছে:
  - ইয়াত দেখিছা! বিজ্ঞান নিক্ষেপ কৰক, গায়ক হওক।
  ভিটালিকে হাঁহি হাঁহি উত্তৰ দিলে:
  - সকলো বস্তুৰে সময় থাকিব! কিয় খোৱা নাই?
  আলবিনাই হাঁহি এটা মাৰি মন্তব্য কৰিলে:
  - মোৰ একপ্ৰকাৰ লাজ লাগে।
  সৰু ল"ৰাটোৱে হাঁহিলে।
  - খালী ভৰিৰে পোক কৰিবলৈ, তোমাৰ কোনো লাজ নাই?
  ছোৱালীজনীয়ে গুৰুত্বসহকাৰে উত্তৰ দিলে:
  - মই তেওঁলোকৰ ওপৰত আত্মবিশ্বাসী, কিন্তু মোৰ কণ্ঠৰ ক্ষমতাত ইমান নহয়!
  ভিটালিকে মাত দিলে।
  - ঠিক আছে তেন্তে! তেতিয়া মই লৈ গান গাই ভাল।
  ল"ৰাটোৱে আন এটা পদ পৰিবেশন কৰিবলৈ লৰালৰিকৈ আহিল:
  প্ৰেমৰ নিয়ম দিয়া হৈছে শক্তিশালী, প্ৰাচীন,
  প্ৰভুৰ অন্তহীন আৰু বিশুদ্ধ মোহৰ!
  কোনোৱে প্ৰাৰ্থনাত, আৰু কোনোৱে ধাবাত,
  উচ্চতাত অকলে, আনে মৃত্যুৰ বাবে অপেক্ষা কৰে!
  
  ছোৱালীজনী আৰু মই এতিয়া যথেষ্ট সুখী -
  তাই মোৰ পোহৰ আৰু মিঠা ছাঁৰ বাগিচা!
  কৰূবসকলে আমাৰ বাটত আশীৰ্ব্বাদ কৰক,
  ৰূপৰ তলত, মুগাৰ দৰে, এটা কোমল ছাঁ!
  
  আমি বহু বাট ভৰি দিলোঁ,
  তোমাক ভগৱানক অন্তৰেৰে ভাল পাওঁ!
  আপুনি মহৎ স্বর্ণকেশী সৃষ্টি কৰাৰ বাবে,
  ৰুবলৰ দ্বাৰা নহয় কি অনুগ্ৰহ দিয়ে!
  
  যদিও ভাগ্যই কেতিয়াবা পাশা গুলীয়াই দিয়ে
  সংঘটিতভাৱে ই এটা অতি দুখজনক এলাইনমেণ্ট!
  কাৰণ ইমানবোৰ মানুহ খঙত উতলি উঠে,
  আৰু তেজ বৈ আছে জলপ্ৰপাত-সূৰ্যাস্ত!
  
  কাৰণ, চেৰী ফুল সদায় মে", ২০১৯ত ফুল নহয়।
  উষ্ণতা আৰু বৰষুণৰ ফুলনি!
  আৰু প্ৰেমিকৰ মাংস, যন্ত্ৰণা, যন্ত্ৰণা,
  উন্মাদ খলনায়কে নিঃসংকোচে খায়!
  
  আৰু যুদ্ধ নহয়, ছাদৰ ওপৰত শোক -
  এশগুণ কঠিন !
  যেতিয়া পথাৰবোৰ নিগনিয়ে স্মাৰ্টভাৱে চেপি ধৰিছিল,
  যেতিয়া বেমাৰৰ সম্পূৰ্ণ পৰিসৰ বগাই যায়!
  
  সন্তানৰ বাবে প্ৰভুৱে কিয় এনে যন্ত্ৰণা,
  কাৰণ, এটা প্ৰেংক, ইয়াৰ অৰ্থ হ"ল আপুনি জীয়াই আছে!
  আৰু কিয় নিৰীহজনো দুখীয়া
  আৰু মিছা কথা ক"লে কিয় সফলতা লাভ কৰে?
  
  আমাৰ পৃথিৱীখনো জানুছৰ দৰেই অতি বৈচিত্ৰময়,
  ইয়াত কু-অভিপ্ৰায়ৰ সীমা একেবাৰেই বিৰল নহয়!
  কিন্তু বনৰীয়া চৰিত্ৰক ৰোধ কৰাটো প্ৰয়োজনীয়,
  দুষ্টতা আৰু পাপ জয় কৰিবলৈ !
  
  যদিও সিফালৰ পৰা; পবিত্ৰতা হৈছে বিৰক্তি
  বক্ৰতা নথকা পৃথিৱী এখন শূন্যতা!
  আৰু ঈশ্বৰে আটালৈ কি অসাৰ পঠালে,
  স্থানীয় পুত্ৰ - প্ৰভু খ্ৰীষ্ট!
  বিতলিকে বৰ ভাল গীত এটা গাইছিল। তেওঁৰ বৰ ভাল লাগিল। এইজন কবি, দ্বিতীয় পুষ্কিন বুলি ক"ব পাৰি। যদিও উদাহৰণস্বৰূপে এতিয়া ভিটালিকে কৰা দৰে পুষ্কিনে বিভাজনবোৰ কৰিব পাৰিলেহেঁতেননে? হয়, আৰু দীৰ্ঘায়িত।
  আলবিনাই তেওঁৰ ফালে চালে, আৰু লগতে সূতাডালৰ ওপৰত বহিল। এইটো বহুত বেছি ফলপ্ৰসূ হৈ উঠিল।
  ছোৱালীজনীৰ ভৰি দুখন যদিও পেশীবহুল, কিন্তু ষ্ট্ৰেচটো আচৰিত। যদিও আলবিনাই দুশ কিলোগ্ৰামৰ বাৰবেল এটা লৈ পিঠিত বহিব পাৰিছিল। যিটো এজনী ছোৱালীৰ বাবে অৱশ্যে এটা ভাল কৃতিত্ব। আৰু এজন কিশোৰৰ বাবে তাতোকৈ বেছি।
  ভিটালিক বৰ মোবাইল ৷ আকৌ টকা সংগ্ৰহ কৰিলে। তদুপৰি ল"ৰাটোৱে হাতেৰে খোজ কাঢ়িছিল, আৰু অতি নিপুণ আৰু শক্তিশালী ভৰি দুখনৰ উদং আঙুলিৰে টুপীটো ধৰিছিল।
  আৰু তেওঁলোকে অধিক টকা দিলে। আৰু আৰু ডজন আৰব ওপৰলৈ আহিল। আনকি এজনে সোণেৰে নিৰ্মিত আৰু ৰুবীৰে তৈয়াৰী চুলিৰ পিন এটাও পিছলি পেলালে। গতিকে শস্য চপোৱাৰ পৰিমাণ আছিল প্ৰচুৰ। আৰু আনকি আচৰিত কথা যে গায়কসকলে ধন সংগ্ৰহ কৰাটো কিমান সহজ। আৰু ইয়াত ল"ৰাটোৱে কেনেকৈ গান গাব নোৱাৰে, যদি সকলো ইমান নিখুঁত।
  আৰু তেওঁ পুনৰ গান গাইছিল;
  এটা আচৰিত লাইৰৰ শব্দ, প্ৰতিধ্বনিত,
  গান গাই, সাহস কৰি, মই নিমাত নহয়!
  যুদ্ধৰ মুঠিটো মামৰৰ নহয়,
  আমি পোহৰৰ বাবে চেষ্টা কৰোঁ - ৰশ্মিৰ পথ!
  
  ঈশ্বৰে অসুস্থতাৰে মানুহক অত্যাচাৰ কৰে -
  নৰকৰ পৰা অহা জুইয়ে পাপীসকলক জ্বলাই দিলে !
  মই বিচাৰো সৰ্বশক্তিমান বন্ধু হওক,
  ইমান কঠিন নহ"বলৈ!
  
  খ্ৰীষ্ট আহিব, অৱশ্যেই, অতি সোনকালে,
  তেতিয়া বিশ্বাস কৰক, বিষাদ নোহোৱা হৈ যাব।
  আটাইবোৰৰ পিছতো চকু টিপিয়াই নাথাকিব, চাৱনিৰ পৰা খং,
  স্বাধীনতাৰ পাপটোও কৰুণ!
  
  লাইনৰ কাষেৰে খোজ কাঢ়িবলৈ মন যোৱা নাই -
  মই পাপহীন হ'ব নিবিচাৰো!
  ভাল কৌশলী কাম
  অৰ্ধস্বচ্ছ বিৰক্তি নথকা সূতাতকৈ!
  
  জান্নাতত যুদ্ধ নহ"ব বুলি তেওঁ কয়,
  আৰু পাপ নোহোৱা হৈ যাব, সকলোৰে বাবে বেয়া!
  এনে ভাগ্য কিয়?
  আমি নতুন পৰিৱৰ্তনৰ বাবে আগ্ৰহী!
  
  চিৰদিন জীয়াই থাকিবলৈ, জানেনে, ই আচৰিত,
  কিন্তু পাপহীনভাৱে জীয়াই থাকিবলৈ, গছ-গছনি খাবলৈ!
  নাইটে যুদ্ধখনক আবেগিকভাৱে ভাল পাব,
  সেনাবাহিনীক যুদ্ধক্ষেত্ৰলৈ লৈ যাওক!
  
  পিতৃভূমি, এজন সৈনিকৰ গৃহভূমি,
  তাই তাৰ হাতত টৰ্চ এটা দিলে - মাৰ্চ!
  অশুচি দানৱৰ প্ৰতিশোধ,
  আপুনি তেওঁলোকক দাঁতত যোদ্ধা দিব!
  
  উদাৰ ভোজ দি যুদ্ধ শেষ কৰোঁ আহক,
  আহকচোন এটা কামোৰ, পান - নাচ ভৰি!
  কাৰণ আমাৰ নাইটবোৰ অমৰ,
  আৰু শব্দটোৱে ভ্ৰূত নহয়, চকুত আঘাত কৰে!
  
  যদিও, শান্তিপূৰ্ণ পৃথিৱীত কি কৰিব?
  তাত ৰাজপ্ৰসাদ সাজিব পাৰি।
  আৰু সেৱা লাইৰত উৎসৰ্গা কৰক,
  লৰেল, মুকুট লাভ কৰি!
  
  কিন্তু আন পৃথিৱীও আছে জানেনে
  য'তো যোদ্ধাবোৰ বাঢ়ে!
  ল"ৰাটোৱে ডেস্কত টেংক এটা আঁকে,
  যদি এলিয়েনবোৰ আমাৰ ওচৰলৈ আহে তেন্তে কি হ"ব?
  
  সহজভাৱে ল"ব নালাগে
  পেশীবোৰ শক্তিশালী কৰক, মনটোক শক্তিশালী কৰি ৰাখক!
  আমি ৰাছিয়ানসকলে যুঁজিব জানো,
  যেতিয়া প্ৰধান স্বৰ্গদূতজন হঠাতে টোপনি গ"ল!
  ইয়াত আকৌ ভিটালিকে বৰ ভাল গান এটা গাইছিল, আৰু একে সময়তে তেওঁও নাচিছিল।
  দৰ্শকে উৎসাহেৰে হাত চাপৰি বজাইছিল।
  সকলো টকা থ"ব পৰাকৈ টুপী নাছিল, ল"ৰাটোৱে বেকপেকৰ পৰা এটা মজবুত প্লাষ্টিকৰ বেগ উলিয়াই আনিলে। আনকি এজন পৰ্যটকে তাত সোণৰ ঘোঁৰাৰ নাল এটাও দলিয়াই দিলে।
  আৰু ইমানবোৰ বিভিন্ন ধৰণৰ বেংকনোট আৰু সৰু সৰু বস্তু পাত্ৰটোত ঢালি দিয়া হ"ল।
  মানুহে এই ভয়ংকৰ দৃশ্যটো আগবঢ়াই নিব বিচাৰিছিল। এইটো সঁচাকৈয়ে এজন অলৌকিক ল'ৰা ৷ যি , এনে ছমাৰচাল্ট উঠি যায়।
  আনকি ল"ৰাটোও থিয় হ"ল। আৰু আলবিনাই তাক প্লাষ্টিকৰ বল এটা দলিয়াই দিলে। ভিটালিকে ভৰিৰে টছ কৰি জুগল কৰিবলৈ ধৰিলে।
  দৰ্শকে উৎসাহেৰে হাত চাপৰি বজাইছিল। ছোৱালীজনীয়ে আন এটা বল দলিয়াই দিলে, ল"ৰাটোৱে তাৰ উদং তলুৱাৰে ধৰিলে। আৰু আকৌ পেলাই দিলে। ভৰিৰে জুগলিং কৰাটো সকলোৰে বাবে নহয়।
  আৰু গৌৰৱময় মস্কো চহৰৰ প্ৰতিনিধিৰ লগতে পৰ্যটকসকলেও আৰু অধিক তীব্ৰভাৱে ধন নিক্ষেপ কৰিবলৈ ধৰিলে।
  আলবিনাও থিয় হ"ল। তাই এগৰাকী ডাঙৰ, পেশীবহুল ছোৱালী ৷ আৰু তাইৰ ভৰি দুখন, আটাইতকৈ কঠিন আৰু থ্ৰুব্ৰেড মেৰৰ দৰে। আলবিনাইও ভৰিৰ উদং তলুৱা ব্যৱহাৰ কৰি জুগল কৰিবলৈ চেষ্টা কৰিছিল। কিন্তু তাই বৰ ভাল নাছিল। যদিও তাই ব্লেক বেল্টৰ যুঁজাৰু। তাত অৱশ্যে তৃতীয় প্ৰচেষ্টাত বলটো ওপৰলৈ উৰিবলৈ ধৰিলে।
  নিক্ষেপ আৰু ভিটালিকৰ বাবে আৰু বস্তু যোগ কৰা হৈছে। ল'ৰাটোৰ উদ্যমেৰে ভৰি পৰিছিল। আৰু একে সময়তে তেওঁ গান গাবলৈ পাহৰা নাছিল। আৰু ল'ৰাটোৰ মাতটো , ক'ব লাগিব, মাত্ৰ হাইপাৰ :
  স্বৰ্গ তৰাৰ আৰ্হিযুক্ত কাৰ্পেট,
  চন্দ্ৰই পাহাৰবোৰক পোহৰ দিব!
  এটা পাহাৰীয়া নৈ তললৈ বৈ আহিছে,
  শিলবোৰৰ ওপৰত জিলিকি থকা সোণ!
  
  মাতৃ ৰাছিয়াৰ বিস্তৃতি,
  গাঁৱত তৃপ্তি আৰু আৰাম!
  সুখৰ পৰা কুমাৰীসকলে কান্দি আছিল,
  কেনেকৈ কাটিব এটা ঘূৰণীয়া নৃত্য যাওক!
  
  বিপদ আহিছে যুদ্ধ-বুঢ়ী,
  উদং দাঁত, খোলা ঘূৰ্ণীবতাহ!
  ৱেৰমাখ্টৰ সৈতে ধ্বংসলীলা লৰালৰি,
  আপোনাৰ সতীৰ্থ যুদ্ধত মৃত্যুবৰণ কৰিলে!
  
  তুমি নিজেই এতিয়াও ল'ৰা -
  সামৰিক পঞ্জীয়ন আৰু তালিকাভুক্তকৰণ কাৰ্যালয়ে অনুমতি নিদিলে!
  যেনে, আপোনাৰ হাতত পৰ্যাপ্ত অতিৰিক্ত বছৰ নাই,
  দেশে ল"ৰা-ছোৱালীৰ যত্ন ল"ব লাগিব!
  
  কোনো কৱচ নোহোৱাকৈ সন্মুখলৈ দৌৰি গ"ল
  ভালপোৱা আৰু পোহৰ আনিবলৈ!
  ফ্ৰিট্জক তেওঁলোকৰ ইচ্ছাৰ পৰা বঞ্চিত নকৰাৰ বাবে,
  যাতে শিকলি বান্ধি ৰাতিপুৱাক লগ নাপায়!
  
  বন্ধুজনো টোপনি নাহিল।
  পলাবলৈ সক্ষম হ'ল - এজন যুঁজাৰু!
  পেডেষ্টেলৰ পৰা ফেচিষ্টসকলক সন্দেহ কৰক,
  ফুহৰৰ শেষ হওক!
  
  যুঁজখন কঠিন, বিষ আৰু ভোক
  শীতকালত খালী ভৰিৰে ছোৱালী।
  ৰাগছত আমি তিতা ঠাণ্ডা সহ্য কৰো,
  কেতিয়াবা আমি বাৰ্চৰ বাকলিৰ সৈতে এটা খাওঁ!
  
  আৰু শত্ৰুৱে বিমানত লৰালৰিকৈ যায়,
  যেনেকৈ নৰকৰ পৰা অহা দানৱে "বাঘ" গৰ্জন কৰে!
  দুষ্ট মাইকী পহুৰ পৰা জন্ম হোৱা ফেচিবাদ,
  টেংকবোৰৰ পৰা এটা ফ্লেমথ্ৰ"ৱাৰে লেচিং কৰি ওলাই আহিছে!
  
  খালী ভৰি গৰম কৰিবলৈ
  নিয়ৰৰ মাজত কি নীলা হৈ পৰিল!
  ছোৱালীজনীয়ে ৰাস্তাটো বাছি লৈছিল
  য"ত ছাইয়ে তুষাৰপাত ক"লা কৰি পেলালে!
  
  কিন্তু প্ৰতিহত কৰিলে , চৰ্দিৰ পৰা আঁতৰি, ৷
  আগলৈ ল'ৰা আৰু ছোৱালী!
  আমি যিহূদাৰ হাঁহিটোক পৰাস্ত কৰিম,
  ৰুছে হিটলাৰীবাদক বালিত মচি পেলাব!
  
  কিশোৰ-কিশোৰীৰ টিপটিপিয়া গোৰোহা,
  বৰফৰ ড্ৰিফ্টে পোহৰৰ খোজ এটা এৰি থৈ গ"ল!
  হিম সহ্য কৰাটো সহজ নহয়,
  খালী ভৰিৰে দৌৰিলে আমাক গৰম কৰি তোলে!
  
  আৰু নাজীসকলৰ, তেওঁলোকৰ কোনো অধিকাৰ নাই,
  ঠাণ্ডাৰ পৰা গৰ্জন কৰে!
  ইমান শক্তিশালী ৰাজ্য
  আমাৰ ৰাছিয়ান নাইটজন বৰ শীতল!
  
  নৰকৰ পৰা ঢৌটো পেলাই দিয়ক
  এতিয়া ইউৰোপ আগবাঢ়িছে!
  পবিত্ৰ সৈনিকৰ ভাগ্য এনেকুৱা,
  চিৰদিনৰ বাবে ৰুছৰ প্ৰতি নিষ্ঠাবান হ'বলৈ'!
  আৰু সেইবাবেই তেওঁ এটা গোটেই ৰেপচাৰ কবিতা গাইছিল । আৰু তাৰ পিছত তেওঁলোকে আলবিনাৰ সৈতে মিলি এটা ডাঙৰ টোপোলা লৈ খোজ কাঢ়িলে, আকৌ টকা সংগ্ৰহ কৰিলে। যিবোৰ ইতিমধ্যে বহুত জমা হৈছে।
  সেই মুহূৰ্ততে ভাগ্যই কোৱাৰ দৰে আৰক্ষীয়ে দেখা দিলে। ক"লা ইউনিফৰ্ম পিন্ধি ক্লাব জোকাৰিছিল, দেখাত বৰ অশুভ আছিল।
  ভিটালিকে হাঁহি হাঁহি গাইছিল, দৃশ্যমান উৎসাহেৰে:
  মোৰ পুলিচ বাহিনী আটাইতকৈ শক্তিশালী
  মোৰ পুলিচ আটাইতকৈ ষ্টাইলিছ...
  ভয় খলনায়কৰ সৈতে কঁপি যাওক
  শিশু সুৰক্ষা পুলিচ!
  পুলিচৰ কেপ্তেইনে গুৰগুৰাই উঠিল।
  - তুমি নাবালক মানুহৰ পৰা টকা সংগ্ৰহ কৰা। আৰু নিষিদ্ধ ঠাইত খাব।
  ভিটালিকে উজ্জ্বল মূৰটো মাত দিলে:
  - ভাগ্যক ধন্যবাদ জনাইছো
  যে মই কান্দি নাথাকো, গান গাওঁ!
  আলবিনাই হাঁহি হাঁহি মিছা ক"লে:
  - মই এজন প্ৰাপ্তবয়স্ক, আৰু এইটো মোৰ ল'ৰা!
  আৰক্ষীৰ কেপ্তেইনে বিৰবিৰাই উঠিল:
  - তুমি পাগল মা। খালী ভৰিৰে মস্কোৰ চাৰিওফালে নাচি থকা, গান গোৱা, জনশৃংখলা বিঘ্নিত কৰা, টকা নষ্ট কৰা!
  আলবিনাই আৰু বহল হাঁহি এটা মাৰি সুধিলে:
  - আমাৰ মাজৰ কেইজন?
  কেপ্তেইনে বিৰবিৰাই উঠিল:
  - আপোনাৰ সকলো অবৈধ ধন মেয়ৰৰ কাৰ্যালয়ৰ কোষাগাৰত জব্দ কৰিব লাগে।
  আৰু পুলিচজনে আগ্ৰহেৰে বহুৰঙী বিল, মুদ্ৰা আৰু অন্যান্য মূল্যৱান বস্তুৰে ভৰা বেগটোলৈ চালে।
  ল"ৰাকেইটাই টকা গাইছিল আৰু সঁচাকৈয়ে মান্যভাৱে। আৰু আপুনি সেইবোৰ ব্যৱহাৰ কৰি আপোনাৰ সকলো আৰ্থিক সমস্যা আক্ষৰিক অৰ্থত সমাধান কৰিব পাৰে। বাৰু, লোভী পুলিচক নিদিব।
  ভিটালিকেও বহল হাঁহি এটা মাৰি নিজৰ চেটচেলৰ ভিতৰলৈ হাতখন আগবঢ়াই দিলে:
  - মোৰ অনুমতি আছে!
  আৰু ল"ৰাটোৱে মেচবক্সতকৈ অলপ ডাঠ আৰু ওখ সৰু যন্ত্ৰ এটা উলিয়াই আনিলে। লৈ বুটামটো টিপি দিলোঁ।
  ছয়জন আৰক্ষীয়ে চকু দুটা উখহি উঠিল। আৰু তাৰ পিছত হঠাতে তাই দৌৰিবলৈ উৰা মাৰিলে। আনকি ক্লাব নিক্ষেপ কৰাও। ষ্টাৰ্ট চিগনেল দিয়া দৌৰ ঘোঁৰাৰ দৰে শিলৰ কুৱেৰীৰ পৰা লৰালৰিকৈ ওলাই আহিল। আৰু দেখা যায় আৰক্ষীয়ে লৰালৰিকৈ গৈ আছে, যেন তেওঁলোকৰ গুদত জুই লগাই দিয়া হৈছে।
  আলবিনাই হুইচেল মাৰিলে:
  - ৱাঃ! এই কামটো কেনেকৈ কৰিলে?
  ভিটালিকে আৰু বহল হৈ পৰা হাঁহি এটাৰে উত্তৰ দিলে:
  - পিছত বুজাই দিম! তেতিয়ালৈকে আগবাঢ়ি যাওঁ!
  মূল্যবান বস্তুৰ ডাঙৰ বেগ এটা লৈ ল"ৰা-ছোৱালীবোৰে চৌহদৰ পৰা ওলাই গ"ল। আৰু বাকী দৰ্শকসকল ছত্ৰভংগ হ"বলৈ ধৰিলে।
  খালী ভৰিৰে বাটত চৰ মাৰিলে।
  আলবিনাই টুইট কৰিছিল।
  ঠেক মস্কো পথৰ কাষেৰে,
  খালি ভৰি মেয়েরা...
  কম্পিউটাৰ গাখীৰ খুৱাই ভাগৰি পৰিছে,
  মোৰ সুখক জোকাৰিবলৈ মন যায়!
  আৰু ল"ৰা আৰু ছোৱালীজনীয়ে গাইছিল:
  - Skidded! মোক লৈ গ"ল!
  মাৰ্চিডিজখন ড্ৰপ কৰক! আৰু ঘোঁৰা এটা কিনি লওক!
  . অধ্যায় #৫
  তেওঁলোকে যোৱাৰ সময়ত আলবিনাই লক্ষ্য কৰিছিল:
  - গোটেই বেগ এটা টকা লগত লৈ যোৱাটো বৰ ৰিস্কি আৰু অসুবিধাজনক!
  ভিটালিকে সন্মতি প্ৰকাশ কৰি মাত দিলে।
  - ঠিকেই কৈছে তুমি ধুনীয়া বুলি কোৱা।
  নায়ক ছোৱালীজনীয়ে পৰামৰ্শ দিলে:
  - বেংকৰ হাতত তুলি দিব পাৰিনে, আৰু একাউণ্টত টকা দিব পাৰিনে?
  ল"ৰাটোৱে হুমুনিয়াহ কাঢ়ি উত্তৰ দিলে:
  - আমি নাবালক, আৰু কিশোৰ-কিশোৰীৰ পৰা ইমান টকা কোনে গ্ৰহণ কৰিব।
  আলবিনাই হাঁহি এটা মাৰি মন্তব্য কৰিলে:
  - আপুনি পুলিচক পলাই দিলে। হয়তো মোৰ বাবে ইলেক্ট্ৰনিক মিছা কাৰ্ড, যেন মই এজন প্ৰাপ্তবয়স্ক, আপুনি বনাব।
  ভিটালিকে মাত দিলে।
  - সম্ভৱ হৈছে! ইণ্টাৰনেটত আপুনি প্ৰয়োজনীয় প্ৰগ্ৰেম বিচাৰি পাব পাৰে। যদিও সময় লাগে।
  শ্যামলা ছোৱালীজনীয়ে সুধিলে:
  - পুলিচবোৰ কিয় পলাই গ"ল?
  ল"ৰাটোৱে হাঁহি এটা মাৰি উত্তৰ দিলে:
  - মই সিহঁতৰ ওপৰত ইনফ্ৰাছাউণ্ডৰ ঢৌ এটা এৰি দিলোঁ। ই মানুহ আৰু জীৱ-জন্তুৰ মাজত অৱচেতনভাৱে ভয়ানক অনুভৱৰ সৃষ্টি কৰে। আৰক্ষীয়ে ভয় খাইছিল, আৰু তেওঁলোকে কি ভয় কৰিছিল সেই কথাও গম পোৱা নাছিল। মাত্ৰ লৰালৰিকৈ গুচি গ"ল। তেওঁলোকৰ চিন্তা আৰু চেতনাৰ আগত তেওঁলোকৰ শৰীৰে প্ৰতিক্ৰিয়া প্ৰকাশ কৰিছিল।
  আলবিনাই খিকিন্দালি কৰিলে।
  - ঠাণ্ডা! আপুনি এজন প্ৰতিভাশালী, আপুনি আন এটা উপযোগী আৱিষ্কাৰ কৰিলে।
  ভিটালিকে উত্তৰ দিলে:
  - ইণ্টাৰনেটত এটা ইনফ্ৰাছ"নিক ৱেভ পাইছিলোঁ, ইয়াক কেনেকৈ মহ বিয়পাই দিব পাৰি। কিন্তু তেওঁ ইয়াক গ্ৰেভিটনৰ পৰা আহৰণ কৰা বিদ্যুতৰ শক্তিশালী উৎসৰ সহায়ত মানুহক ভয় খুৱাব পৰাকৈ শক্তিশালী কৰি তুলিছিল। অৰ্থাৎ মই দেখুৱাইছো যে এটা বৈজ্ঞানিক আৱিষ্কাৰে আন এটাৰ ফলপ্ৰসূতা বৃদ্ধি কৰে।
  ছোৱালীজনীয়ে ল"ৰাটোৰ ওখ, পৰিষ্কাৰ কপালত চুমা খাই চিঞৰি চিঞৰি ক"লে:
  - তুমি এজন জিনিয়াছ! আইনষ্টাইন আপোনাৰ বাবে কোনো মিল নাই।
  ভিটালিকে নিৰ্ণায়কভাৱে কৈছিল:
  - এলবাৰ্ট আইনষ্টাইন এজন তত্ত্ববিদ আছিল, আৰু মই এজন অনুশীলনকাৰী। আৰু মই বিশ্বাস কৰোঁ যে পোহৰৰ বেগতকৈও বেছি বেগেৰে গতি কৰাটো সম্ভৱ বুলি প্ৰমাণ কৰিম। একেবোৰ গ্ৰেভিটন ফ"টনতকৈ দহ ট্ৰিলিয়ন গুণ বেছি বেগেৰে।
  আলবিনা আচৰিত হ"ল:
  - সেইটো কেনেকৈ জানিব?
  ল"ৰাজনে বিনয়ীভাৱে উত্তৰ দিলে:
  - সূত্ৰ ব্যৱহাৰ কৰি গণনা কৰা। মই বেয়া গণিতজ্ঞ নহয়।
  শ্যামলা ছোৱালীজনীয়ে মাত দিলে।
  - ঠিকেই কৈছে! সঁচাকৈয়ে আপোনাৰ মনটো অতি ক্ষীপ্ৰ, কিন্তু কিবা কাৰণত শিক্ষকসকলে আপোনাক শলাগ লোৱা নাই।
  ভিটালিকে স্মৰণ কৰি কয় যে:
  - আৰু এলবাৰ্ট আইনষ্টাইনৰো কোনো শলাগ লোৱা হোৱা নাছিল। অন্ততঃ স্কুলত।
  আলবিনাই উৎসাহেৰে গাইছিল:
  কি যে স্কুলীয়া জীৱন
  য'ত প্ৰতিদিনে এটা নিয়ন্ত্ৰণ ...
  যোগ, বিভাজন,
  আৰু সেইবাবেই, গৰমলৈকে !
  জিনিয়াছ ল"ৰাটোৱে মাত দিলে।
  স্কুললৈ যোৱাটোও মোৰ ভাল নালাগে। সঁচাকৈয়ে আছে। কিন্তু তাৰ অৰ্থ এইটো নহয় যে মই জ্ঞান বিচৰা নাই। উদাহৰণস্বৰূপে, এই ধাৰণাটো আনকি ইণ্টাৰনেটতও প্ৰকাশ পাইছিল - google-education ৷ আমাৰ প্ৰজন্মই স্মাৰ্টফোনত জ্ঞান সংগ্ৰহ কৰে। আৰু এইটো, ক"ব লাগিব, বৰ শীতল!
  আলবিনাই মন্তব্য কৰিলে:
  - মোৰ ভোক লাগিছে। আমি ইমান নাচি গাইছিলো।
  ভিটালিকে মাত দিলে।
  - ষ্টলত আইচক্ৰীম কিনি লওঁ।
  নায়ক ছোৱালীজনীয়ে আপত্তি কৰিলে:
  - নহয়! মই আৰু ঘন কিবা এটা বিচাৰো। যেনে, গাহৰিৰ মাংসৰ কুটিল !.
  ল"ৰাজনে সন্দেহৰ দৃষ্টিৰে মন্তব্য কৰিলে:
  - চৰ্বিযুক্ত গাহৰিৰ মাংস। হয়তো কুকুৰা বা মেৰ পোৱালি ভাল।
  আলবিনাই আত্মবিশ্বাসেৰে ক"লে:
  - গাহৰিৰ মাংস হয়তো আটাইতকৈ সুস্বাদু। আনকি গাহৰিৰ পৰাও হৃদযন্ত্ৰৰ ভালভ মানুহলৈ সংৰোপণ কৰা হয়। ইয়াৰ দ্বাৰা এজন ব্যক্তি আৰু এই প্ৰাণীৰ প্ৰটিন গঠনৰ ভাল সংমিশ্ৰণৰ ইংগিত পোৱা যায়।
  ভিটালিকে নিশ্চিত কৰিছে:
  - গাহৰিৰ মাংস সম্পৰ্কে ধৰ্মীয় পক্ষপাতিত্ব মোৰ ভাগ নহয়। ইয়াৰ বিপৰীতে মই বিশ্বাস কৰোঁ যে কোৰাণ আৰু বাইবেল দুয়োটাই সৃষ্টিকৰ্তা ঈশ্বৰ আৰু পৰম মনৰ বিষয়ে বিশুদ্ধভাৱে মানুহৰ ধাৰণা। আৰু সত্যটো হ"ল যে যদি এজন ব্যক্তিয়ে প্ৰথমে বিজ্ঞানৰ সহায়ত সৰ্বশক্তিমান ঈশ্বৰৰ স্তৰলৈ বিকশিত নহয়, তেন্তে তেওঁ কেৱল অদৃশ্য হৈ যাব।
  প্ৰতিভাশালী ল"ৰাটোৱে নিজৰ উদং, টেন কৰা ভৰিখনত ষ্টাম্প মাৰি আগবাঢ়ি ক"লে:
  - মানুহে হয় নিজকে ধ্বংস কৰিব, নহয় কোনো গ্ৰহাণু পৃথিৱীত খুন্দা মাৰিব ৷ অনাগত বছৰবোৰত আমাৰ হাতত গ্ৰহাণু ধ্বংস কৰিব পৰা শক্তিশালী অস্ত্ৰ আৰু মহাকাশযান থাকিব লাগিব! বা লেজাৰ, বা বিনাশ আধান।
  আলবিনাই দুখী দৃষ্টিৰে লক্ষ্য কৰিলে:
  - গ্ৰহাণু এটা গুলীয়াই পেলোৱাতকৈ মানুহে নিজকে বিনাশ বোমাৰে ধ্বংস কৰাৰ সম্ভাৱনা বেছি। এক গ্ৰাম এন্টিমেটাৰ হ"ল হিৰোচিমাত নিক্ষেপ কৰা দুটা পাৰমাণৱিক বোমা।
  ভিটালিকে মাত দিলে।
  - ঠিকেই কৈছে! তদুপৰি পৃথিৱী গ্ৰহটোক এনে এখন চৰকাৰৰ প্ৰয়োজন যিয়ে দেশসমূহৰ মাজত হোৱা সংঘাত বন্ধ কৰিব, আৰু সমগ্ৰ বিশ্বক মানুহৰ বাবে অধিক সুস্থিৰ, টেকসই আৰু সুখদায়ক কিবা এটাৰ দিশলৈ লৈ যাব।
  আলবিনাই বিৰবিৰাই উঠিল:
  - ঠিক আছে! আমি ইমানেই উন্মাদ হৈ পৰিলোঁ। হয়তো আমি বাৰ্বিকিউলৈ যোৱা উচিত? আৰু আমি নিজৰ অৰ্ডাৰ নিজেই কৰিম।
  ল'ৰা prodigy নিশ্চিত কৰিলে:
  - এইটো আমাৰ সাধাৰণ টকা। মোৰ চিকাৰ তোমাৰ চিকাৰ!
  আৰু ডেকা প্ৰতিভাজনে আকৌ জপিয়াই উঠি এটা গুঞ্জন, যথেষ্ট ডাঙৰ, সেউজীয়া মাখি এটাক লাথি মাৰি তললৈ নমাই দিলে।
  দুজন কিশোৰ: এজন ওখ ছোৱালী আৰু এজন ল"ৰা, অপ্ৰয়োজনীয় পক্ষপাতিত্ব নোহোৱাকৈ নিজৰ উদং গোৰোহা দুটা দেখুৱাই, ভোক লগা গোন্ধটোৰ ওপৰত গুৰুত্ব দি গ"ল।
  হাঁহি এটা মাৰি দুয়ো উল্লাসিত হৈ পৰিল। ইমান টকা উপাৰ্জন কৰা হৈছে যে এতিয়া আপুনি কিবা এটা গুৰুতৰ কাম নিৰ্মাণ কৰিব পাৰিব, হয়তো গ্ৰেভিটনত চলি থকা এটা গোটেই বিদ্যুৎ কেন্দ্ৰ।
  যদিও ভিটালিকে বুজি পাইছিল যে অসুবিধা এতিয়াও আগলৈ আছে। এই নতুন আৱিষ্কাৰে নিশ্চিতভাৱে ৰাছিয়াকে ধৰি তেল আৰু গেছৰ উদ্বেগৰ লাভত আঘাত হানিব। অৰ্থাৎ তেওঁৰ নিজৰ জীৱন, প্ৰেমিকা আৰু পিতৃ-মাতৃৰ জীৱন বিপদত পৰিব পাৰে।
  ছিগালৰ সৈতে ছবিবোৰত যি আছিল । তাতো স্পষ্ট হৈ পৰিছিল যে তেল শ্বেখসকলে বিকল্প শক্তিত বিশেষভাৱে সুখী নহয়, আৰু হত্যাকাৰী পঠিয়াইছিল।
  যদিও তেওঁৰ এই উজ্জ্বল আৱিষ্কাৰে পৃথিৱীখনক গোলকীয় উষ্ণতাৰ পৰা ৰক্ষা কৰিব লাগে। অলপ বেছিকৈ, আৰু সেউজ গৃহ প্ৰভাৱ নিয়ন্ত্ৰণৰ বাহিৰলৈ ওলাই যাব। কাৰণ উত্তৰ মেৰুৰ বৰফৰ টুপি গলিলে তেতিয়া তাৰ পৰা সূৰ্য্যৰ ৰশ্মি প্ৰতিফলিত নহ"ব। অৰ্থাৎ গ্ৰহটোক গৰম কৰাৰ প্ৰক্ৰিয়াটো নাটকীয়ভাৱে ত্বৰান্বিত হ"ব।
  আৰু পানী অধিক সক্ৰিয়ভাৱে বাষ্পীভৱন হ"ব। অৰ্থাৎ অধিক ডাৱৰ হ"ব, যাৰ ফলত সেউজ গৃহ প্ৰভাৱ আৰু অধিক ত্বৰান্বিত হ"ব। প্ৰক্ৰিয়াটো ক্ৰমাৎ বৃদ্ধি পাই থাকিব । যেতিয়ালৈকে সকলো মহাসাগৰ নৰকীয় উষ্ণতাত বাষ্পীভৱন নহয়, আৰু পৃথিৱী শুক্ৰৰ দৰে জলবায়ুত নহয়। আৰু মানৱতা বিনষ্ট হ"ব!
  নহয়, Vitaly-এ পৃথিৱীখনক বচাব লাগিব। আৰু যিয়েই নহওক কিয় তাৰ। আৰু ৰাছিয়াই পাইপ অৰ্থনীতি পৰিত্যাগ কৰাৰ সময় আহি পৰিছে। আমি প্ৰযুক্তি আৰু নিজৰ উৎপাদন বিকশিত কৰিব লাগিব, আৰু পাইপত, গেছ আৰু তেলৰ ধনত ওলমি থাকিব নালাগে।
  আলবিনাই বাৰ্বিকিউত গাহৰিৰ মাংস আৰু টমেটোৰ ৰস অৰ্ডাৰ দিলে। ভিটালিকে চচত অধিক দামী ৰ" হৰিণৰ স্কেৱাৰ বাছি লৈছিল। আৰু আমৰ ৰস। স্কোৱাৰবোৰ ৰূপৰ আছিল।
  ল"ৰা-ছোৱালীবোৰে বহি লাহে লাহে খাই ৰসেৰে ধুই ল"লে।
  আলবিনাই কয়।
  - মই ভাবো যে গোলকীয় উষ্ণতা বৃদ্ধিৰ সকলো একে আশংকা বহু পৰিমাণে অতিৰঞ্জিত।
  ভিটালিকে গুৰুগুৰুকৈ ক"লে:
  - ক'ৰ পৰা পালা?
  ছোৱালীজনীয়ে হাঁহি এটা মাৰি উত্তৰ দিলে:
  - মেছ"জয়িক যুগত পৃথিৱীৰ উষ্ণতা পোন্ধৰ ডিগ্ৰী, গড়ে, বৰ্তমানৰ তুলনাত বেছি আছিল। আৰু ৰাছিয়াত আধুনিক বিষুৱৰেখাৰ জলবায়ু আছিল। গতিকে কি? প্ৰকৃতিয়ে বিপৰ্যয়ৰ অনুমতি দিছেনে?
  শিশু প্ৰডিজিজনে মন্তব্য কৰিলে:
  - সেই প্ৰাচীন কালৰ কথা। তেতিয়া পৃথিৱী গ্ৰহটোৱে এতিয়াতকৈ বেছি বেগেৰে ঘূৰিছিল, আৰু চুম্বকীয় ক্ষেত্ৰখন অধিক শক্তিশালী হৈছিল, আৰু মাটিৰ গঠন বেলেগ আছিল, লগতে সাগৰৰ লৱণীয়তাও বেলেগ আছিল।
  আৰু আমাৰ সময়ত এই প্ৰক্ৰিয়াটোৱে নিয়ন্ত্ৰণ হেৰুৱাব পাৰে, আৰু মানৱতা তুচ্ছভাৱে জ্বলি শেষ হৈ যাব। নাই, আমি ৰিস্ক নোলোৱাই ভাল।
  বীৰ ছোৱালীজনীয়ে অনিচ্ছা সত্ত্বেও মাত দিলে।
  - হয়তো আপুনি ঠিকেই কৈছে। কিন্তু মই ভাবো যে আপোনাৰ এই আৱিষ্কাৰে তেল, গেছ, কয়লা ৰপ্তানিৰ পৰা ৰাছিয়াৰ লাভ হ্ৰাস কৰিব পাৰে। আৰু এনে উপহাৰ দি চৰকাৰ সুখী নহ"ব৷ আৰু পাইপ অলিগাৰ্চবোৰ, তাতোকৈ বেছি!
  ভিটালিকে মাত দিলে।
  - ইতিমধ্যে ভাবিছিলোঁ। কিন্তু আপুনি স্বীকাৰ কৰিব লাগিব যে প্ৰগতিৰ বিকাশত অসন্তুষ্ট লোক সদায় থাকে । উদাহৰণস্বৰূপে, ইণ্টাৰনেটৰ উত্থানে লেখকসকলক যথেষ্ট আঘাত কৰিছে। কাগজৰ কিতাপ ভালকৈ বিক্ৰী নহয়। কিন্তু প্ৰগতি, হায় ... অতি সোনকালে মানুহে সহজ প্ৰগ্ৰেমৰ সহায়ত, যিকোনো কল্পনাৰে নিজৰ ছবি আঁকিবলৈ শিকিব। আৰু তাৰ পিছত সকলো চলচ্চিত্ৰ ষ্টুডিঅ"ৰ পতন ঘটিব। আচলতে যদি আপুনি নিজে যিকোনো ছবি নিৰ্মাণ কৰিব পাৰে তেন্তে চিনেমা হললৈ কিয় যাব লাগে, আনকি নিজেও কি বিচাৰে সেই বিষয়েও।
  আলবিনাই মাত দিলে, চৰ্বিযুক্ত, সোৱাদযুক্ত মাংস চোবাই:
  - হয়! উদাহৰণস্বৰূপে, মংগল, শুক্ৰ, বৃহস্পতি গ্ৰহত ডান্নোৰ বিষয়ে ছবি চাব বিচাৰিম। অধিক নিৰ্দিষ্টভাৱে ক"বলৈ গ"লে সেয়া আছিল শৈশৱৰ সপোন। এতিয়া হেৰী পটাৰৰ বিষয়ে আৰু তেওঁৰ পুত্ৰৰ বিষয়ে ছিকুৱেলৰ শ্বুটিং কৰাটো অধিক আকৰ্ষণীয় হ"ব। যিটোও বৰ ভাল হ"ব।
  ভিটালিকে কান্ধ দুটা জোকাৰি মন্তব্য কৰিলে:
  - হেৰী পটাৰৰ বিষয়ে একো লিখা নাছিল। আৰু সাধাৰণতে, ই আছিল মলৰ মুকলি ঘনত্ব। ইয়াত কাউণ্ট ডি মণ্টেক্ৰিষ্টোৰ এটা উন্নত ধাৰাবাহিকতা দিয়া হ"ল। আকৰ্ষণীয় হ"ব। কাউন্ট অৱ মণ্টেক্ৰিষ্টো নিজেই এতিয়াও বুঢ়া হোৱা নাই, আৰু, হয়তো, প্ৰতিশোধ লোৱাৰ পিছত, তেওঁ আন কিবা এটা বিচাৰিব।
  বীৰ ছোৱালীজনীয়ে গুণগুণাই উঠিল:
  - নেপোলিয়ন আৰু বিশ্বৰ ওপৰত ক্ষমতা গৌৰৱ!
  অদ্ভুত ল"ৰাটোৱে মাত দিলে।
  - আৰু ইয়াক বাদ দিয়া হোৱা নাই। সঁচাকৈয়ে কিয় নহয়? তেওঁৰ জ্ঞান, পাণ্ডিত্য, ইচ্ছাশক্তি আৰু অভিজ্ঞতাৰে আটাইতকৈ বেয়া বিশ্ব শাসকজন ওলাব নোৱাৰিলেহেঁতেন।
  আলবিনাই হাঁহি হাঁহি উত্তৰ দিলে:
  আৰু পৃথিৱীৰো নিজস্ব ৰক্ষক আছে,
  আৰু তৰাবোৰৰ মাজত তেওঁৰ ওচৰলৈ বিস্তৃত হৈছিল ...
  অদৃশ্য, থ্ৰেড সংৰক্ষণ কৰা,
  যাতে সকলো এটা মুহূৰ্ততে শেষ নহয়!
  ভিটালিকে হাঁহি এটা মাৰি মন্তব্য কৰিলে:
  - হয়, পৃথিৱীত একক শক্তি আছে - বেয়া নহয়! আজিৰ অগোছালতকৈ ভাল। গ্ৰহটোক একত্ৰিত হোৱাৰ প্ৰয়োজন। আৰু শ শ সৰু নিৰ্ভীক শক্তিতকৈ এজন নিৰ্ভীক শক্তিও ভাল !
  অদ্ভুত ছোৱালীজনীয়ে মাত দিলে আৰু মন্তব্য কৰিলে:
  - কাউন্ট ডি Montecristo দু: সাহসিক কাজ অব্যাহত? নে হয়তো ড্যুক ডি মণ্টেক্ৰিষ্টো? এইটো আকৰ্ষণীয়, কিন্তু ইতিমধ্যে পুৰণি!
  গতিকে আপুনি গুলিভাৰৰ ধাৰাবাহিকতাক লিখিব পাৰে।
  আৰু ইও হ"ব, মই ভাবো, কিছুমানৰ বাবে ই ৰোমাঞ্চকৰ। আৰু আমি আনন্দত জপিয়াই যাম।
  ভিটালিকে হাঁহি এটা মাৰি মন্তব্য কৰিলে:
  - আৰু গুলিভাৰে ধাৰাবাহিকখনৰ ধাৰাবাহিকতা লিখিব পাৰে। হয়, সকলো হাত ঢুকি নাপায়। যদিও, মই কিবা এটা লিখিলোঁ। কিন্তু এইখন অতি পুৰণি গ্ৰন্থ আৰু কোনো গুৰুতৰ প্ৰকাশকে ইয়াক ছপা নকৰে। এইটো পিনোকিঅ"ৰ দুঃসাহসিক অভিযানৰ ধাৰাবাহিকতা লিখাৰ সৈতে একে ।
  আলবিনাই পৰামৰ্শ দিলে:
  - তিনি মাস্কেটিয়াৰৰ সন্তানে লিখে। বৰ মজাও হ"ব।
  অদ্ভুত ল"ৰাটোৱে মাত দিলে।
  - মই ভাবিম!
  ল"ৰা-ছোৱালীবোৰে কাবাব খাই ৰস খালে। এটা দিন আছিল, এতিয়ালৈকে কোনেও সিহঁতৰ ওচৰলৈ উঠি যোৱা নাছিল। যদিও টকাৰ বেগটো লক্ষ্যণীয় আছিল।
  ভিটালিকে ভাবিলে যে সঁচাকৈয়ে টকাখিনি বেংকলৈ লৈ গৈ কাৰ্ডলৈ ট্ৰেন্সফাৰ কৰিব লাগে, লগত লৈ নাযাব লাগে। গতিকে সকলোবোৰ অস্বস্তিকৰ যেন লাগিছে।
  আলবিনাও মেজাজৰ লগত অলপ শুইছিল। যেতিয়া পেটটো খাদ্যৰে ভৰি পৰে, তেতিয়া কেনেবাকৈ আপুনি গধুৰ হৈ পৰে, আপুনি টোপনিৰ প্ৰতি আকৰ্ষিত হয়, আৰু আপোনাৰ মেজাজ বাঢ়ি নাযায়, বৰঞ্চ তললৈ নামি যায়।
  ছোৱালীজনীয়ে লক্ষ্য কৰিলে:
  আমাৰ হাতত নগদ ধন বেছি। সন্দেহৰ সৃষ্টি কৰিব পাৰে। বিশেষকৈ আপোনাৰ দৰে ল"ৰা এটাৰ বাবে।
  ভিটালিকে পৰামৰ্শ দিছিল:
  "হয়তো আমি আমাৰ লেবত লুকুৱাব পাৰিম?"
  আলবিনাই কান্ধ দুটা জোকাৰি লক্ষ্য কৰিলে:
  এনে ধাৰণাক লৈ মোৰ সন্দেহ।
  অদ্ভুত ল"ৰাটোৱে গাইছিল:
  টকাই মানুহক যুগ যুগ ধৰি সুখ দিয়ে,
  কিন্তু কেতিয়াবা, জীৱনটো ধ্বংস কৰিব পাৰে ...
  পৰ্বতৰ সোণে মূৰ্খক সহায় নকৰে ,
  মৰ্গত বাম ঢালি দিয়াৰ দৰেই!
  অদ্ভুত ছোৱালীজনীয়ে লক্ষ্য কৰিলে:
  - কবিতাত এটা দ্বীপ বৰ বেছি নহয়, কিন্তু, আচলতে, বৰ সঁচা!
  ভিটালিকে নিৰ্ণায়কভাৱে ক"লে:
  - পৰীক্ষাগাৰত থকাৰ সময়ত। তাত মোৰ এটা নিৰাপদ ষ্টেচ আছে, আৰু তাৰ পিছত আমি কেনেকৈ কেছ আউট কৰিব পাৰি সেইটো বুজিম।
  - ইমান বেগী নহয় বেবী!
  এটা শিহৰণীয়া, হুৰহুৰাই মাত শুনা গ"ল।
  গোটেই ডজন ধৰণৰ স্পষ্টভাৱে গেংষ্টাৰৰ দৰে চেহেৰাৰ আবিৰ্ভাৱ হ"ল। পিতলৰ নাকল, কটাৰী, শিকলি আনকি দুটামান পিষ্টলও লৈ।
  চুলি নোখোৱা আৰু দৃশ্যমানভাৱে ডাঠ আছিল।
  ভিটালিকে হুইচেল মাৰিলে:
  - স্পষ্টকৈ আনিছে!
  আলবিনাই দুখী হাঁহি এটা মাৰি মাত দিলে।
  - আমি বেছি চকুত পৰা।
  ফুটপাথত ভিৰ কৰা অপৰাধীক দেখি ভিটালিকে হাঁহিলে। আৰু দিনৰ পোহৰত আৰক্ষীয়ে ভয় নকৰে। আৰু পথচাৰীসকলেও যদিও এই বদনাম যিকোনো ব্যক্তিয়েই স্মাৰ্টফোনত গুলী চলাব পাৰে।
  শিশু অদ্ভুতজনীয়ে হাঁহি হাঁহি গাইছিল:
  পিঠাগুৰিটো দি দিম !
  টকাখিনি লৈ ভিটালিকে বেগটোৰ ভিতৰলৈ হাতখন আগবঢ়াই দিলে। ডাকাতবোৰ থিয় হৈ থাকিল। আৰু হঠাতে সিংহ দেখা শহাপহুৰ দৰে কঁপি উঠিল। তাৰ পাছত তেওঁলোকৰ মুখৰ মুখখন টানি শেঁতা হৈ পৰিল। যেন বতাহ বলিছে, আৰু তেওঁলোকে যিমান পাৰে বেগেৰে লৰালৰি কৰিলে।
  অস্ত্ৰ-শস্ত্ৰ আৰু কিছু নোট নিক্ষেপ কৰিলে।
  ভিটালিকে আনন্দৰে গাইছিল:
  - আৰু সকলোৱে দৌৰিছে, দৌৰিছে, দৌৰিছে,
  আৰু তেওঁ জিলিকি উঠে, জিলিকি উঠে...
  আৰু সকলোৱে গৰ্জন কৰে, গৰ্জন কৰে, গৰ্জন কৰে,
  আৰু আমি যুদ্ধত শিশু!
  ল"ৰাজনে বেংকনোট তুলি লৈ খালী ভৰিৰে অস্ত্ৰটো স্তূপত পেলাই দিলে।
  আলবিনাই কয়।
  - তুমি ধুনীয়াকৈ কৰিলা। টাৰ্মিনেটৰৰ দৰে বিয়পি গ"লে ই অত্যন্ত শীতল হ"ব।
  ভিটালিকে মাত দিলে।
  - ফলপ্ৰসূ নহয়, কিন্তু ফলপ্ৰসূ। কিন্তু এইটোৱে আকৌ এবাৰ কয় যে এনে বেগ বেছি খৰকৈ লুকুৱাব লাগে।
  আলবিনাই সন্মত হ"ল:
  - হয়, আৰু সোনকালে কৰা উচিত!
  আৰু ল"ৰা-ছোৱালী দৌৰি গ"ল।
  তেওঁলোক শিশু আৰু, যিকোনো ক্ষেত্ৰতে , এজন ল'ৰা, মেধাৱী।
  পলাই গৈ সিহঁতে কথা পাতি আছিল।
  আলবিনাই সুধিলে:
  - ইয়াত কম্পিউটাৰে অংকন কৰা এখন ব্যক্তিগত চিনেমা আছে - এইটো অৱশ্যেই এক মহৎ উদ্ভাৱন। কিন্তু ই বহুত বিকৃতি দিব।
  ভিটালিকে মাত দিলে।
  - অৱশ্যে বহুত দিব লাগিব। কিন্তু প্ৰতিটো পদকৰ এটা ফ্লিপ চাইড থাকে। তেনেকুৱাই আছিল আৰু সদায় থাকিব।
  ছোৱালীজনীয়ে এটা প্ৰশ্ন কৰিলে:
  - আৰু ভৱিষ্যতৰ প্ৰতি বিশ্বাস, য'ত আৰু অপৰাধ আৰু বিকৃতি নাথাকিব? নে সদায় থাকিব বুলি ভাবিছে?!
  ল"ৰাটোৱে হাঁহি হাঁহি উত্তৰ দিলে:
  - সম্ভৱতঃ, সৰু পৰিসৰত হওক। কিন্তু মানুহবোৰ শক্তিশালী আৰু জ্ঞানী হৈ পৰিব। আৰু মোৰ বিশ্বাস যে ভৱিষ্যতে ধৰ্মীয় মতানৈক্য সফলতাৰে দূৰ কৰিব ৷
  আলবিনাই হাঁহি হাঁহি উত্তৰ দিলে:
  - হয়, সকলোৱে নিশ্চিত নাস্তিক হৈ পৰিব।
  ভিটালিকে মন্তব্য কৰে যে:
  বা যিকোনো প্ৰকাৰে ধৰ্মান্ধতাৰ পৰা মুক্তি পাওক। আৰু ধৰ্মান্ধতা বৰ বেয়া।
  নায়ক ছোৱালীজনীয়ে মনত পেলাইছে:
  - ষ্টাৰ পেট্ৰ"লৰ বিষয়ে এখন ছবিত এটা শিলালিপি আছিল: যিকোনো ধাৰণা, আনকি আটাইতকৈ উজ্জ্বল ধাৰণাটোৰ ওপৰতো এটা ধৰ্মান্ধ বিশ্বাস ফেচিবাদলৈ পৰিণত হয়!
  সৰু ল"ৰাটোৱে মাত দিলে।
  - হয়! যদি ফেচিবাদৰ ধাৰণাটোক বহলভাৱে ব্যাখ্যা কৰা হয়। ফেচিবাদ শব্দটো নিজেই ফৰাচী ভাষাৰ পৰা আহিছে - এটা গোট, এটা গোট। গতিকে এইটো এটা ধাৰণা যিয়ে ব্যাপকভাৱে দমন আৰু অত্যাচাৰ কৰা সকলোকে সামৰি লৈছে!
  আলবিনাই মন্তব্য কৰিলে:
  - ৰাজনীতিৰ কথা নকওঁ। হয়, আৰু ধৰ্মীয় বিষয়বোৰো ইতিমধ্যে ভাগৰি পৰিছে। উদাহৰণস্বৰূপে আপোনাৰ প্ৰিয় কাৰ্টুনবোৰ কি কি?
  ভিটালিকে হাঁহি এটা মাৰি উত্তৰ দিলে:
  - মোৰ বিশেষকৈ নিঞ্জা টাৰ্টেলবোৰ ভাল লাগে। তদুপৰি আগৰ ধাৰাবাহিকখন। ক্ৰাঙৰ ডাঙৰ মগজুটো আছিল , বহুত বেছি আকৰ্ষণীয়।
  ছোৱালীজনীয়ে হাঁহিলে।
  - হয়! নিঞ্জা কচ্ছপ আচৰিত! মনোমোহা, আৰু যেতিয়া জীৱ-জন্তুবোৰ মিউটেণ্ট হৈছিল তেতিয়া ই অত্যন্ত শীতল আছিল। আৰু এই সকলোবোৰ বৰ ভাল!
  ল"ৰাটোৱে গাইছিল:
  আমাৰ মহান যোদ্ধা আছে
  বিৰোধী কাটি আছে ...
  আমি কেৱল উচ্চতম শ্ৰেণীটো দেখুৱাম,
  সপোনলৈ উৰি যাওঁ, আমাৰ লাখ লাখ!
  আলবিনাই হুমুনিয়াহ কাঢ়িলে। তাই চেণ্ডেল পিন্ধি দৌৰি ভাল পাইছিল। এতিয়া তাই বৰ সন্তুষ্ট হ"ল। বিশেষকৈ যেতিয়া ভৰি দুখন ইটা, ফলক, স্লেট, বৰফ, লগাত অসংখ্য আঘাতেৰে ভৰাই থোৱা হয়। য'ত কেৱল ছোৱালীজনীয়ে তেওঁলোকক মাৰপিট কৰা নাছিল।
  আৰু তাই এগৰাকী অত্যন্ত শক্তিশালী যুদ্ধ শিল্পী। তাইৰ বয়সত আৰু ছোৱালীৰ মাজত ক"লা বেল্ট এটা কৌতুক নহয়।
  আৰু যিটো তাইৰ ভৰিত অতি এম্বছড পেশী আছে। তাই বাৰবেল এটা লৈ আৰু আন বস্তুৰে কুঁজৰাই থাকিল। আৰু ভৰি দুখন বেঁকা কৰা, আৰু এই ছোৱালীজনীয়ে কৰা আন বহুত কাম।
  ভিটালিকে তাইৰ ভৰি দুখন প্ৰশংসা কৰিলে। ইমান শক্তিশালী আৰু পেশীবহুল। ইয়াত বহু পুৰুষে বিশ্বাস কৰে যে শক্তিশালী আৰু এমবছড পেশী মহিলাৰ বাবে উপযুক্ত নহয়।
  কিন্তু ভিটালিকে বিপৰীতে ভাল পায়। আৰু ছালখন টেন, সুস্থ, পৰিষ্কাৰ। ঢালাই ব্ৰঞ্জৰ মূৰ্তিৰ দৰে।
  হয়, আলবিনা হৈছে শক্তিৰ নিখুঁততা। আৰু তাই এনেকুৱা কাম কৰিব পাৰে যে আন ল"ৰাবোৰে লৰচৰ কৰিব।
  ভিটালিকে খিকিন্দালি কৰি গান গাইছিল;
  আমাৰ ৰাছিয়াত মহিলা আছে,
  যে তেওঁলোকে, ধেমালিতে, এখন বিমান চলায়...
  যে বিশ্বব্ৰহ্মাণ্ডৰ সকলোৱে অধিক ধুনীয়া,
  ধেমালিতে সি বিপক্ষক হত্যা কৰিব!
  
  জন্মতে জয়ী হ"বলৈ
  শতিকাজুৰি Rus' মহিমামণ্ডিত কৰিবলৈ ...
  কাৰণ, আমাৰ মহান দাদাসকলে,
  তেওঁলোকৰ বাবে একেলগে সৈন্যবাহিনী গোটাই দিলে !
  ছোৱালীজনীয়ে আনন্দত মাত দিলে।
  - এইটো শীতল! ভালকৈ গান গাব পাৰি। হয়তো আপুনি ভাবিছে যে মূলতঃ সকলোৱে গান গাব পাৰে?
  ভিটালিকে টুইট কৰিছিল।
  - মাত্ৰ জিৰণি ল"বলৈ গান নাগাব!
  আলবিনাই বিৰবিৰাই উঠিল:
  - সেইটো স্মাৰ্ট নহয়।
  ল"ৰা আৰু ছোৱালীজনীয়ে অলপ লেহেমীয়া কৰিলে। পথচাৰীয়ে সিহঁতৰ ফালে বেছিকৈ চাই থাকিল ৷ বাৰু, ঠিক আছে, আনকি ভিটালিককো, তেওঁক শিশুৰ দৰে দেখা যায়, আৰু তেওঁৰ বাবে শ্বৰ্ট পিন্ধি খালী ভৰিৰে থকাটো কেনেবাকৈ স্বাভাৱিক৷ কিন্তু আলবিনাৰ আকৃতি প্ৰাপ্তবয়স্ক মহিলাৰ দৰে, আৰু যথেষ্ট ডাঙৰ ভৰিৰ উদং, ধূলিময় গোৰোহাৰে টিপটিপিয়ালে ইয়াক অতি অসন্মানী যেন লাগে।
  আনকি তাই নিজকে বোবা অনুভৱ কৰিছিল, আৰু তাই স্নিকাৰ পিন্ধিছিল।
  ইয়াৰ উত্তৰত ভিটালিকে গাইছিল:
  অনন্তকালত ভাঁহি থকা গ্ৰহবোৰৰ ওপৰত
  মানুহৰ পক্ষপাতিত্ব দুৰ্বিষহ ...
  উজ্জ্বল অসাৱধানতাত জীয়াই থকাটোৱেই ভাল,
  আৰু দেৱতাৰ দৰে মুক্ত!
  আলবিনাই হাঁহি এটা মাৰি মাত দিলে।
  - ঠিকেই কৈছে!
  আৰু ছোৱালীজনীয়ে আকৌ জোতা খুলিলে। আৰু খালী ভৰিৰে কিশোৰ-কিশোৰীবোৰে পেডেল মাৰি নিজৰ গুহাটোৰ ফালে আগবাঢ়িল। পুলিচজনে হুইচেল মাৰিব বিচাৰিছিল যদিও মন সলনি কৰিলে। আচলতে খালী ভৰিৰে খোজ কঢ়াটো নিষিদ্ধ নহয়। বিশেষকৈ ছোৱালী এজনীৰ ভৰি দুখন অতি ধুনীয়া আৰু প্ৰলোভনমূলক আকৃতিত। চৰম কৃপাৰে ইহঁতক পৃথক কৰা হয়, আৰু আঙুলিবোৰ ইমান সম আৰু চঞ্চল।
  ভিটালিকে মন্তব্য কৰে যে:
  - তথাপিও সম্পূৰ্ণ জোতা পিন্ধাতকৈ খালী ভৰিৰে থকাটোৱেই ভাল।
  আলবিনাই এই কথাত একমত হৈছিল:
  - নিশ্চিতভাৱে! বিশেষকৈ দিনটো, অস্বাভাৱিকভাৱে গৰম।
  ইয়াত তেওঁলোক ঘৰত আছে। বেছমেণ্টত থকা পৰীক্ষাগাৰত। ভিটালিকে টকাৰ বেগটো লুকুৱাই নিজৰ বাবে ডাঙৰ ডাঙৰ বিলৰ পেকেট এটা এৰি থৈ গ'ল , আৰু আলবিনাই এটা শিলগুটি থকা সোণৰ আঙঠি এটা পিন্ধিলে, আৰবসকলে দান কৰা।
  ইয়াৰ পিছত কৌশলী চিন্তাৰে ল"ৰা-ছোৱালীবোৰে কিছুমান অতিৰিক্ত অংশৰ অৰ্ডাৰ দিলে, আৰু আকৌ খোলাটোৰ মাজেৰে খোজ কাঢ়িলে।
  ভিটালিকে কিবা এটা পেচাব কৰিলে। তাৰ পিছত ডাকঘৰলৈ গৈ প্লেটিনামৰ প্লেট এখন লৈ আহিলোঁ।
  ইয়াৰ পিছত ডাঙৰ আকাৰ আৰু ক্ষমতাৰ গ্ৰেভিটন কেচাৰ এটা সংলগ্ন কৰিলোঁ।
  লক্ষ্য কৰি:
  - ইয়াত ইমান কাৰেণ্ট দিব পাৰে যে ই পৰমাণু বোমাৰ দৰে বিস্ফোৰণ ঘটায়!
  আলবিনাই মাত দিলে।
  - শুদ্ধ! কিন্তু আপুনি এজন জিনিয়াছ আৰু আপুনি এটা ডিফেন্সৰ কথা ভাবিব।
  জিনিয়াছ ল"ৰাটোৱে মাত দিলে।
  - নিশ্চিতভাৱে! ইয়াৰ উপৰিও ইলেক্ট্ৰিক ব্লাষ্টাৰ বনাই দিলে ভাল হ"ব।
  ছোৱালীজনীয়ে হুইচেল মাৰিলে:
  - ৱাঃ! অতি সোনকালে আপোনাৰ হাতত এটা অস্ত্ৰ থাকিব, যাৰ সহায়ত আপুনি পৃথিৱী জয় কৰিব।
  শিশু অদ্ভুতজনে আন কিবা এটা বনাই ভাগৰি নপৰালৈকে বনাইছিল।
  তাৰ পিছত আকৌ দৌৰি ওলাই আহিল ৰাস্তালৈ। আলবিনাই কয়।
  - আমি ছেকচনলৈ যাম নেকি?
  ভিটালিকে কান্ধত কান্ধ মিলাই দিলে।
  - আমাক লাগে নেকি?
  ছোৱালীজনীয়ে হাঁহি হাঁহি উত্তৰ দিলে:
  - এফালে বেছি নহয়, কিন্তু আনফালে...
  জিনিয়াছ ল"ৰাজনে মন্তব্য কৰিলে:
  - আপুনি নিজকে প্ৰশিক্ষণ দিব পাৰে।
  আলবিনাই মন্তব্য কৰিলে:
  - কিন্তু দলটো ভাল!
  ভিটালিকে এই কথাত সন্মতি দিলে:
  - নিশ্চিতভাৱে ভাল। যদিও, এইটো এটা বিতৰ্কিত বিষয়।
  ছোৱালীজনীয়ে হাঁহি এটা মাৰি উত্তৰ দিলে:
  - নহয়! মোৰ ল"ৰা, দলত আৰু আন ল"ৰা-ছোৱালীয়ে আপোনাক শোষণৰ বাবে অনুপ্ৰাণিত কৰে।
  সিহঁতে দৌৰি গ"ল, আকৌ টেন কৰা পেশীবহুল ভৰি দুখন জিলিকি উঠিল। কেৱল গৰম হৈ থাকিবলৈ আৰু তেজবোৰ শিৰাৰ মাজেৰে বৈ যাবলৈ দিবলৈ দৌৰিছিল। আৰু তেওঁলোকে মজা কৰিছিল।
  সিহঁতে উঠা-নমা কৰিছিল, আৰু কেতিয়াবা উৰণৰ সময়ত সিহঁতে টাৰ্ণটেবল প্ৰদৰ্শন কৰিছিল, শীৰ্ষৰ দৰে ঘূৰিছিল। আৰু তেওঁলোক মহান আছিল।
  ইয়াত ভিটালিকে উদং গোৰোহাৰে এটা ডোঙা চৰ মাৰিলে, স্প্ৰেৰ ডাৱৰ এটা ওপৰলৈ তুলিলে। আৰু পান্নাৰ টোপালৰ দৰে উৰি গ"ল।
  আৰু ইমানেই মনোমোহা আৰু অনন্য যেন লাগিছিল। আৰু ধুনীয়া লাগিছিল।
  আলবিনাই মন্তব্য কৰিলে:
  - ডেকা হোৱাটো ভাল।
  ভিটালিকে এই কথাত সন্মতি দিলে:
  - বৰ ভাল। আপোনাৰ আক্ষৰিক অৰ্থত শক্তিৰ হাৰিকেন আছে।
  ছোৱালীজনীয়ে আকৌ জপিয়াই বতাহত ছমাৰচাল্ট পেচ মাৰিলে। তাই ইমান শক্তিশালী পোৱালি।
  তাই প্ৰতিযোগিতাত অংশগ্ৰহণ কৰিবলগীয়া হৈছিল। আৰু তাই হাঁহি এটা মাৰি মন্তব্য কৰিলে:
  - হয় মজা, তুমি ডেকা আৰু শক্তিশালী। আৰু আপোনাৰ চৌপাশৰ পৃথিৱীখন ইমানেই আকৰ্ষণীয়।
  ভিটালিকে ম্লানভাৱে মন্তব্য কৰিলে:
  - ৰাজনীতি ইমান আকৰ্ষণীয় নহয়। ইয়াত পশ্চিমীয়া দেশত নিৰ্বাচন ভৱিষ্যদ্বাণীযোগ্য নহয়, কিন্তু আমাৰ দেশত একেবোৰেই জয়ী হয়।
  আলবিনাই মূৰ দুপিয়ালে, লক্ষ্য কৰিলে:
  - সঁচাকৈয়ে কমিউনিষ্টসকলহে জনপ্ৰিয়, কিন্তু তেওঁলোকৰ নেতা অতি বুঢ়া, বেমাৰী, চেহেৰাত অপ্ৰীতিকৰ আৰু বিৰক্তিকৰ। আটাইতকৈ ডাঙৰ কথা, বিৰক্তিকৰ , নিজকে অত্যধিক ধাৰ্মিক দেখুৱাবলৈ চেষ্টা কৰা।
  অদ্ভুত ল"ৰাটোৱে মাত দিলে।
  - শুদ্ধ! এজন প্ৰকৃত নায়ক অলপ অদ্ভুত হ"ব লাগে। উদাহৰণস্বৰূপে "ব্লেক ক্ল'ক" ৰ বিষয়ে এনিমেটেড ধাৰাবাহিকখন লওক। নিঃসন্দেহে এই ল"ৰাজন শীতল, কিন্তু একে সময়তে, কমিক৷ কিহৰ বাবে তেওঁক অতি কাৰিজমাটিক ব্যক্তিত্ব আৰু আটাইতকৈ গুৰুত্বপূৰ্ণ কথাটো হ"ল আকৰ্ষণীয়।
  ছোৱালীজনীয়ে মাত দিলে আৰু নিশ্চিত কৰিলে:
  - আমেৰিকানসকলে ডাঙৰ ডাঙৰ ছবি আৰু কাৰ্টুন নিৰ্মাণ কৰে! এই ক্ষেত্ৰত তেওঁলোক মহান! আৰু আমাৰ হৃদয় সদায় আমেৰিকাৰ লগত আছে স্বাধীনতা আৰু পৰীক্ষা-নিৰীক্ষাৰ প্ৰতি থকা প্ৰেমত।
  ভিটালিকে হুমুনিয়াহ এটা কাঢ়ি মাত দিলে, লক্ষ্য কৰিলে:
  - ইতিহাসবিদসকলে আমাৰ সময়ক যুদ্ধ আৰু প্ৰতিক্ৰিয়াৰ সময় বুলি ক"ব। বহুদিন ক্ষমতাত থকা এজন একনায়কত্ববাদীয়ে যেতিয়া বিশৃংখলতাৰ সৃষ্টি কৰি ওচৰ-চুবুৰীয়াৰ ওপৰত নিজকে নিক্ষেপ কৰিবলৈ ধৰিলে। আৰু এইটো দুখৰ বিষয়।
  আলবিনাই হাঁহি এটা মাৰি মন্তব্য কৰিলে:
  - আৰু আপোনাৰো যেন ৰাজনীতিৰ বিষয়ে এটা ধাৰণা আছে!
  ল'ৰা প্ৰডিজিটোৱে লক্ষ্য কৰিলে:
  - এজন প্ৰতিভাৱান ব্যক্তি, সকলো কামতে প্ৰতিভাশালী ব্যক্তি।
  নায়ক ছোৱালীজনীয়ে গাইছিল, নিৰ্দিষ্ট পৰিমাণৰ বিদ্ৰুপৰ সৈতে:
  আমি সমগ্ৰ পৃথিৱীতে বিচৰণ কৰি থাকোঁ
  আমি বতৰলৈ নাচাওঁ...
  য'ত প্ৰয়োজন, আমি ৰাতিটো কটাম,
  যি লাগে আমি খাম!
  আমি মহান প্ৰতিভা
  কিন্তু স্পষ্ট আৰু সহজ
  আমি গায়ক আৰু সংগীতজ্ঞ
  এক্ৰ'বেট আৰু জেষ্টাৰ!
  ভিটালিকে কঠোৰভাৱে মন্তব্য কৰিলে:
  - হয়, আমি প্ৰতিক্ৰিয়া আৰু ৰক্ষণশীল আৰু বিভিন্ন পলায়নকাৰী আৰু কাপুৰুষৰ আধিপত্যৰ সময়ত বাস কৰিছো। আৰু মই স্বাধীনতা বিচাৰো!
  আলবিনাই কয়।
  - কিন্তু আমি এতিয়াও খালী ভৰিৰে মস্কোৰ চাৰিওফালে দৌৰি থকাৰ সময়ত, আৰু কোনেও আমাক স্পৰ্শ নকৰে।
  জিনিয়াছ ল"ৰাটোৱে মাত দিলে।
  - খালী ভৰি কোনেও স্পৰ্শ নকৰে। কিন্তু চেষ্টা কৰক, পোষ্টাৰখন খুলি দিয়ক - "যুদ্ধৰ বাবে নহয়!"
  নায়ক ছোৱালীজনীয়ে মাত দিলে।
  - এইটো সঁচাকৈয়ে বিপদজনক। হয়, প্ৰতিক্ৰিয়াৰ সময় আৰু অন্ধকাৰ বলৰ শক্তি। কিন্তু এই সময়তো প্ৰতিভাশালীসকলে আৱিষ্কাৰ কৰে।
  ভিটালিকে আনন্দৰে গাইছিল:
  আমি দেশক উত্থাপন কৰিবলৈ সক্ষম হম,
  অত্যাচাৰী ৰাজত্বকালৰ ধ্বংসাৱশেষৰ পৰা...
  চয়তানক খেদি পঠিয়াওঁ আহক
  আৰু আমি ৰাছক নৰকৰ কোলাৰ পৰা উলিয়াই দিম!
  
  গ্ৰহত শান্তি থাকিব
  পৃথিৱীৰ সুখী মানুহ...
  আমাৰ ওপৰত এজন কেৰুব উৰি আছে,
  আৰু মহিমাত মানুহ সকলো অক্ষয়!
  
  যুদ্ধ চিৰদিনৰ বাবে নোহোৱা হৈ যাব
  গ্ৰহটো এক হৈ পৰিব...
  মূৰ্খৰ পৰা মুক্তি পাওঁ
  কি নিজকে অজেয় বুলি কল্পনা কৰিছিল !
  
  বন্ধুত্বৰ হাত দুখন মেলি দিয়ক
  আপুনি হালধীয়া বা ক'লা হ'লেও কোনো কথা নাই...
  যিকোনো ব্যক্তি, আমাৰ বহুত আত্মীয় আছে,
  আৰু এজন শক্তিশালী, অহংকাৰী মানুহ!
  . অধ্যায় #৬
  ল"ৰাকেইটাই তেতিয়াও ছেকচনটো চাবলৈ সিদ্ধান্ত লৈছিল। ইয়াত যুক্তিবাদ আছিল। তদুপৰি বন্ধু-বান্ধৱীও আছে।
  ভিটালিক এজন ভাল যুঁজাৰু আছিল আৰু তেওঁ ছেকচনত সন্মানীয় আছিল। আৰু এতিয়া তেওঁলোক ষোল্ল বছৰ বয়সলৈকে ল"ৰা-ছোৱালীৰ সৈতে এটা গোটত আছে। তদুপৰি আলবিনা আটাইতকৈ ওখ।
  পৰম্পৰাগত জগ, তাৰ পিছত জাম্প, শ্বিফ্টাৰ, মজিয়াৰ পৰা পুচ-আপ। আৰু বহুত বেছি, যুদ্ধ কলাৰ বাবে সাধাৰণ ব্যায়াম। আৰু তাৰ পিছত, অধিক আকৰ্ষণীয় - বিশেষ কোঠা এটাত বৰফ ভাঙি যোৱা।
  হয়, এইখন মস্কো, আৰু অংশটো আধুনিক। ধ্বংসাৱশেষ আৰু আৱৰ্জনা হ্ৰাস কৰিবলৈ বৰফ ব্যৱহাৰ কৰে। আৰু ল"ৰা-ছোৱালীবোৰে খালী ভৰি আৰু মুঠিৰে আঘাত কৰি ভাঙি পেলায়। টাইকোৱাণ্ডোত কিক বেছি হয়। শিশুৰ তলৰ অংগবোৰ ভৰাই থোৱা আৰু শক্তিশালী হয়। আৰু কঠিন বস্তু ভাঙি পেলোৱাটো প্ৰগ্ৰেমত অন্তৰ্ভুক্ত কৰা হৈছে। যেনে জপিয়াই উলটিব।
  ভিটালিকে ৰোলত উঠি এটা আঘাততে ডাঙৰ ডাঙৰ বোল্ডাৰ ভাঙি পেলালে।
  তাৰ পিছত তেওঁক ক"লা বেল্ট পিন্ধা যুঁজাৰু বিমানৰ সৈতে যোৰ কৰা হ"ল, কিন্তু পোন্ধৰ বছৰীয়াও, কিন্তু গধুৰ আৰু ডাঙৰ।
  দুয়োজন কিশোৰে কাজিয়া কৰিবলৈ ধৰিলে। ভিটালিয়ে দ্ৰুতগতিত আগবাঢ়িছিল, আৰু এনে আঘাত দিছিল যিবোৰ শক্তিশালী নাছিল, কিন্তু সঠিক আছিল, পইণ্টত স্পষ্টভাৱে জয়ী হৈছিল।
  লাল চুলিৰ, ডাঙৰ, পেশীবহুল যুৱতীগৰাকীয়ে আদেশ দিলে:
  - আৰু এতিয়া, সম্পূৰ্ণ যোগাযোগ আৰু নকআউটলৈকে যুঁজ!
  ক"লা বেল্ট পিন্ধা এজন ওখ ল"ৰাই ভিটালিকক মূৰত ধাৰাবাহিকভাৱে ঘুচা মাৰিবলৈ চেষ্টা কৰিছিল, যিটো টাইকোৱাণ্ডোৰ বাবে এটিপিকেল। কিন্তু ডেকা অদ্ভুতজন সাজু হৈ উঠিল, আৰু হুকিং কৰি গুচি গ"ল।
  তেওঁৰ সমকক্ষজন ক্ৰেচ ডাউন হৈ লগে লগে খঙত জপিয়াই উঠিল। ভিটালিকৰ ওচৰলৈ লৰালৰিকৈ গ"ল। কিন্তু ল"ৰাটোৱে এই আশা কৰি উদং গোৰোহাৰে সৌৰ প্লেক্সছৰ ফালে আঘাত কৰিলে। আৰু যদি আপুনি নিশ্চিতভাৱে তাত উপনীত হয়, তেন্তে আপুনি ইয়াক মৃদু আঘাতেৰে কাটি পেলায়।
  ভিছ-এ-ভিছটো ভাঙি পৰিল আৰু পেটটো ধৰি জোকাৰণিৰ দৰে কুটিল হ"বলৈ ধৰিলে।
  চতুৰ্থ ডানৰ মালিক ৰঙা চুলিৰ মহিলাগৰাকীয়ে লক্ষ্য কৰিছিল:
  - তুমি ভালকৈ আগবাঢ়িছা! আপোনাৰ ব্লেক বেল্টটো লোৱাৰ সময় আহি পৰিছে।
  ভিটালিকে মাত দিলে।
  - বহুদিনৰ পৰাই হ"ল অৱশ্যে।
  ৰঙা চুলিৰ যোদ্ধাজনে পৰামৰ্শ দিলে:
  "এতিয়া, মোৰ লগত যুঁজিব পাৰিবানে?"
  অদ্ভুত ল"ৰাটোৱে মাত দিলে।
  - বৰ আনন্দৰে!
  ঘোঁৰাৰ দাঁত দেখুৱাই তাই হাঁহিলে।
  লাল চুলিৰ মানুহজন আছিল অতি ডাঙৰ, প্ৰায় দুমিটাৰ ওখ আৰু ভাল এশ বিশ, বৰঞ্চ এশ ত্ৰিশ কিলোগ্ৰাম ওজন। তদুপৰি তাইৰ কাষ্ট পেশী আছে, চৰ্বিৰ টোপাল এটাও নহয়। এগৰাকী শক্তিশালী পেছাদাৰী আৰু মহিলা বিশ্ব চেম্পিয়ন। আৰু পুৰুষে তাইৰ লগত যুঁজিবলৈ সম্পূৰ্ণ ভয় কৰে।
  আনকি এলবিনাইও স্পাৰিঙত যুঁজিলে তাইৰ পৰা লাভ কৰিছিল আৰু তদুপৰি ই অতি কষ্টদায়ক আছিল।
  ভিটালিকে অৱশ্যে এটা নিৰ্দিষ্ট ভয় অনুভৱ কৰিছিল যদিও তেওঁৰ প্ৰতিক্ৰিয়া এতিয়া অতি চোকা হৈ পৰিছিল। গ্ৰেভিটনৰ শক্তিৰ এটা অংশ, এটা ক্ষুদ্ৰ যন্ত্ৰৰ জৰিয়তে, ল"ৰাটোৱে নিজৰ ওচৰলৈ পোনে পোনে শৰীৰলৈ স্থানান্তৰিত হৈছিল, আৰু সেয়েহে আগৰ তুলনাত বহুত বেছি দ্ৰুত আৰু শক্তিশালী আছিল।
  এদিন আগতে দুমিটাৰ ৰঙা চুলিৰ চেন্সেইৰ দৰে মহান মাষ্টৰৰ বিৰুদ্ধে ভিটালিকৰ কোনো সুযোগ নাপালেহেঁতেন। আৰু এতিয়া, তেওঁ যথেষ্ট সাজু হৈছে।
  ল"ৰাজন আৰু শক্তিশালী মহিলা নায়কজনে স্পাৰিঙৰ বাবে প্লেটফৰ্মত উঠিল। মহিলাগৰাকীয়ে মাত্ৰ বিকিনি পিন্ধিছিল, আৰু পেশীবোৰ বলৰ দৰে উখহি উঠিছিল।
  ল"ৰাটোতকৈ তিনিগুণ বেছি ওজন, আৰু কেৱল টাইকোৱাণ্ডোতে নহয় প্ৰচণ্ড অভিজ্ঞতা। নিয়মবিহীন যুঁজত, আৰু কাৰাটেত, আৰু মহিলা বক্সিংত যুঁজিছিল। পিছৰটোত লাল চুলিৰ ছোৱালীজনীয়ে ভাল কেৰিয়াৰ গঢ়িব পাৰিলেহেঁতেন, কিন্তু তাইৰ সংগীক পংগু কৰি অযোগ্য ঘোষণা কৰা হ"ল।
  মেলা লিংগৰ এজন দানৱীয় প্ৰতিনিধি।
  ভিটালিকে হাঁহি এটা মাৰি লক্ষ্য কৰিলে:
  - তুমি বৰ মনোমোহা! এইটোক পৰাস্ত কৰাটো দুখৰ কথা।
  ইয়াৰ উত্তৰত লাল চুলিৰ মানুহজনে তেওঁৰ পেটত লাথি মাৰিলে। ল"ৰাটোৱে এই আশা কৰি লৰচৰ কৰিলে। তাইৰ পিঠিত, আঁঠুৰ তলত আঘাত কৰক। বীৰ মহিলাগৰাকীয়ে লৰচৰ কৰিলে, কিন্তু নিজৰ ঠাইত থিয় দিলে। আকৌ ক্ৰেচ হ"ল। এশ ত্ৰিশ কিলোগ্ৰাম ওজনৰ বাবে তাই দ্ৰুতগতিত আগবাঢ়িল।
  কিন্তু ভিটালিক আছিল লুকাই থকা। এইবাৰ ল"ৰাজনে নিজৰ সকলো ভৰ আঘাতত সোমাই সৰু কিন্তু মাৰাত্মক গোৰোহাটোৰে একেবাৰে কাৰ্টিলেজটোত খুন্দা মাৰিলে।
  আৰু লাল চুলিৰজনী গৰ্জন কৰি পৰিল।
  তাই কিবা এটা চিঞৰিবলৈ ধৰিলে আৰু জপিয়াই উঠিল, ঘুষিৰ সংমিশ্ৰণেৰে ল"ৰাটোৰ ফালে নিজকে দলিয়াই দিলে।
  ভিটালিকে শিফ্ট কৰিলে, আৰু জঁপিয়াই তাৰ শ্বিনটো তাইৰ মন্দিৰত সোমাই গ"ল। আঘাতটো এনেকুৱা আছিল যে ল"গটো ভাঙিব পাৰিছিল।
  ৰঙা চুলিৰ ভিক্সনটো লৰচৰ কৰি এটা আঁঠুলৈকে পৰিল। কিন্তু বিশাল অভিজ্ঞতা আৰু দক্ষতাই তাইক চেতনা হেৰুৱাব নোৱাৰিলে। আৰু তাই থিয় হৈ বহল চাপত আঘাত কৰিলে।
  অৱশ্যে ভিটালিকে আকৌ সহজে ডজ কৰিবলৈ সক্ষম হ"ল। আৰু তেওঁৰ মুঠিটোৱে সৌৰজগতত থকা মহিলা নায়কজনক খুন্দা মাৰিলে। লাল চুলিৰজনী শেঁতা পৰিল, কিন্তু উত্তৰ দিবলৈ সক্ষম হ"ল। ভিটালিকে ব্লক এটা দিলে, কিন্তু আঘাতটো ইমানেই জোৰদাৰ হৈ পৰিল যে চল্লিশ কিলোগ্ৰামৰ ল"ৰাটোক ভৰিৰ পৰা খুন্দিয়াই পেলালে।
  গুণ্ডাটোৱে আকৌ তেওঁক শেষ কৰিবলৈ চেষ্টা কৰিলে, কিন্তু ল"ৰাটোৱে শ্বিফ্ট কৰি ঝাড়ু দিলে। ৰঙা চুলিৰ এগৰাকী মহিলাৰ বৃহৎ মৃতদেহটো পৰিল। আৰু ভিটালিকে গোৰোহাৰে তাইক মন্দিৰত খুন্দা মাৰিলে । পাইছিলোঁ, আৰু বিষ হৈছিল। আৰু মহিলাগৰাকীয়ে দাঁত চেপি ধৰিলে। কিন্তু তাই বাদ দিব বিচৰা নাছিল।
  আগতকৈ লাহে লাহে হ"লেও তাই আকৌ উঠিল। ভিটালিকে খঙেৰে নিজৰ ঠেংখন তাইৰ চিবুকলৈ জপিয়াই দিলে। ইয়াৰ প্ৰভাৱ অতি প্ৰবল আছিল।
  তাই লৰচৰ কৰিলে, আৰু তাইৰ বিশাল পেশীবোৰ ঢৌ উঠিল। লাল চুলিৰজনী আঁঠুলৈকে পৰিল। কিন্তু ইচ্ছাৰ এক হতাশ প্ৰচেষ্টাত তাই নিজৰ চেতনাটো বন্ধ হ"বলৈ নিদিলে।
  তাৰ পাছত ভিটালিকে জপিয়াই উঠিল আৰু সকলো শক্তিৰে ৰঙা শ্ৰুটোক চিবুকত গোৰোহা লৈ বোজাই কৰিলে। আৰু আকৌ এটা বিশাল, চেপি ধৰা আঘাতে বজ্ৰপাত কৰিলে।
  ৰঙা চুলিৰ নাৰী নায়কজন পিঠিত পৰিল। আৰু তাইৰ সকলো অংগ তেতিয়াও লৰচৰ কৰি আছিল, তাই উঠিবলৈ চেষ্টা কৰি আছিল।
  ভিটালিকে তাইৰ ডিঙিত আঙুলিৰে আঘাত কৰিলে, কেৰটিড ধমনীটোক লক্ষ্য কৰি। আৰু ঠিক মাৰিলে।
  সপোনত ডুব গৈ অৱশেষত শান্ত হৈ পৰিল শক্তিশালী মহিলাগৰাকী।
  ভিটালিকে দুয়োখন হাত ওপৰলৈ তুলি চিঞৰিলে:
  - জয় হৈছে!
  আন ছাত্ৰ-ছাত্ৰীসকলে হাত চাপৰি বজাইছিল। আৰু এজনে ভয়তে চিঞৰিলে:
  - এম্বুলেন্স মাতিবলৈ সময় হ'ল!
  ইয়াৰ পিছত সকলোবোৰ ঘাঁহনিৰ দৰে হৈ পৰিল। ভিটালিকে নায়ক যেন লাগিল। আৰু ৰঙা চুলিৰ মহিলাগৰাকীক প্ৰায়েই জ্ঞান লাভ কৰা নাছিল। ল"ৰাকেইটাই তাইৰ শক্তিশালী, ডাঙৰ, কেলাছযুক্ত তলুৱাটো ঘঁহিলে, যিটো মেলা লিংগৰ, এটা মান্য ঘোঁৰাৰ সমান।
  আলবিনাৰ সৈতে ভিটালিকে ছেকচনটো এৰি থৈ গ"ল। বৰ উল্লাসিত মেজাজত আছিল আৰু আনকি গান গাইছিল;
  আশা, আমাৰ পাৰ্থিৱ কম্পাছ,
  শুভকামনা থাকিল, সাহসৰ বাবে এটা পুৰস্কাৰ...
  আৰু গীতবোৰ, এটাই যথেষ্ট,
  কেৱল জয়ৰে গান গাবলৈ!
  আৰু ল"ৰাটোৱে ছোৱালীজনীৰ সৈতে মিলি জপিয়াই ঘূৰি ঘূৰিবলৈ ধৰিলে। ক"ব লাগিব, সিহঁত এনেকুৱা গ্ৰেহাউণ্ড হৈ ওলাল। আৰু তেওঁলোকৰ মাজত উন্মাদনা, ক্ৰোধ আবেগ। আৰু অনবৰতে হাঁহি থাকে।
  ভিটালিকে আলবিনাক সুধিলে:
  - মোৰ যুঁজখন কেনেকুৱা লাগে তোমাৰ?
  বীৰ ছোৱালীজনীয়ে আত্মবিশ্বাসেৰে উত্তৰ দিলে:
  - উজ্বল!
  ল"ৰা জিনিয়াছজনে টুইট কৰি কয় যে-
  - মই সকলোকে পৰাস্ত কৰিব পাৰো! আপুনি দেখিছে গ্ৰেভিটনবোৰে কেনেধৰণৰ শক্তি দিয়ে।
  আলবিনাই বিৰবিৰাই উঠিল:
  - ডপিং ব্যৱহাৰ কৰিছা নেকি?
  ভিটালিকে উত্তৰ দিলে:
  - সঁচাকৈয়ে ডপ নহয়। কিন্তু এটা অতি শক্তিশালী প্ৰভাৱো।
  ছোৱালীজনীয়ে সুধিলে:
  - আৰু কেনেকুৱা হৈছে?
  শিশু প্ৰডিজিজনে উত্তৰ দিলে:
  - এনেকৈ। আমাৰ পেশীবোৰতো বিদ্যুৎচুম্বকীয় প্ৰক্ৰিয়া সংঘটিত হয়, যাৰ ফলত ইহঁত সংকোচন হয়। আৰু এই প্ৰকৃতি জৈৱিক বিদ্যুতৰ সৈতে মিল আছে। আৰু যদি আপুনি ইয়াত গ্ৰেভিটনৰ পৰা বিদ্যুৎ যোগ কৰে, তেন্তে পেশীবোৰ আৰু বেছি দ্ৰুতগতিত সংকোচিত হ"ব, আৰু গতি আৰু অৱশ্যেই শক্তি যোগ হ"ব। সেইবাবেই মোৰ ইমান পাঞ্চিং পাৱাৰ আছে।
  আলবিনাই টুইট কৰিছিল।
  - আৰু মোৰ বহল হাড়,
  আৰু মোৰ স্বাভাৱিক খং!
  ভিটালিকে সন্মতি প্ৰকাশ কৰি মাত দিলে।
  - হয়, তেনেকৈয়ে কব পাৰিবা। যদিও আচলতে মোৰ শক্তি নহয়। তাই স্বাভাৱিক নেকি? আমাৰ বিশ্বব্ৰহ্মাণ্ডৰ সকলো বস্তুৱেই স্বাভাৱিক। এটা নিৰ্দিষ্ট অৰ্থত।
  আলবিনাই মাত দিলে।
  - এইটো Anatoly Mikhailovich Kashpirovsky কোৱাৰ দৰেই - ঈশ্বৰ সত্য আৰু সকলো বিশ্ব আইন সৰ্বমুঠ!
  ভিটালিকে উত্তৰ দিলে:
  - নহয়! সেই ধৰণে নিশ্চয় নহয়। ঈশ্বৰ, প্ৰথমতে, মানুহৰ মনত আছে। আৰু মানুহৰ মনটোৱে আমাক সৰ্বশক্তিমান কৰি তুলিব।
  আলবিনাই খালী ভৰিখনত চৰ মাৰি চিঞৰি ক"লে:
  - আচৰিত কথা! আমি সিংহতকৈও সাহসী আৰু সাহসী হম। আহক আমি এবাৰ হ"লেও থিয় দিওঁ, অতি ভয়ানক ঘন্টাত। কাৰণ মানুহ এজন মূৰ।
  ভিটালিকে এই কথাত সন্মতি দিলে:
  - মানুহ ডাঙৰ মূৰ!
  ছোৱালীজনীয়ে হাঁহি হাঁহি মন্তব্য কৰিলে:
  - কিন্তু তোমাৰ মূৰটো লঘু আৰু বৰ ডাঙৰ বুলি ক"ব নোৱাৰি।
  জিনিয়াছ ল"ৰাটোৱে হাঁহি হাঁহি উত্তৰ দিলে:
  - মই ৰূপক অৰ্থত এটা ডাঙৰ মগজু।
  আলবিনাই জপিয়াই উঠিল, খালী ভৰিখন দালিৰ ওপৰত ঠেলি দিলে আৰু গৰ্জন কৰিলে:
  ল"ৰাটোৰ যদি মগজু আছিল,
  তেল ছিটিকি যোৱাৰ দৰে...
  গতিকে এনেবোৰৰ সংগ দিলে মজা হ"ব৷
  ঘুচা মাৰি যোৱা ল"ৰা এটাৰ মূৰেৰে!
  ইয়াৰ পিছত ল"ৰা আৰু ছোৱালীজনীয়ে দৌৰাৰ গতি বৃদ্ধি কৰিলে। আৰু আলবিনা পিছ পৰি থাকিবলৈ ধৰিলে। বেদনাদায়কভাৱে স্মাৰ্ট ভিটালিক হৈ পৰিল। আৰু তেওঁৰ গতি কেৱল অসাধাৰণ, মহাজাগতিক।
  ল"ৰাটোৱে জপিয়াই উঠি উৰণৰ সময়ত কেইবাবাৰো ছামাৰছল্টত পেচলে। ইয়াৰ পিছত তেওঁ গাইছিল:
  হাঁহি ষ্টাণ্টমেন,
  নিৰাপত্তা, এতিয়াও এটা তুচ্ছ...
  হাঁহি ষ্টাণ্টমেন,
  কাৰণ আমাৰ অবিহনে জীৱনটোৱে কাম নকৰে, কোনো উপায় নাই ...
  আলবিনাই চিঞৰিলে:
  - আহকচোন বেবী! সহজভাৱে লওক!
  ভিটালিকে হাঁহি হাঁহি উত্তৰ দিলে:
  - হয়, দেখিছোঁ তোমাক এইটো বিচাৰে?
  ছোৱালীজনীয়ে খঙেৰে উত্তৰ দিলে:
  - তোমাৰ এতিয়াও ইমান শৈশৱ আছে। খালী গোৰোহাৰে জিলিকি থকা চুটি পেণ্ট পিন্ধা জিনিয়াছটো দেখি মই আচৰিত হৈছো।
  ল"ৰাজনে হুমুনিয়াহ কাঢ়ি মন্তব্য কৰিলে:
  হয়, বাহিৰৰ অংশটো ভিতৰৰ লগত মিল নাই।
  আলবিনাই খিকিন্দালি কৰি গাইছিল:
  ডেকা বন্ধু, সদায় ডেকা হৈ থাকক
  ডাঙৰ হ'বলৈ খৰখেদা নকৰিবা...
  ল'ৰা এটা ম্লান হোৱাৰ প্ৰয়োজন নাই ,
  সব সপোন, উৰণ আপ...
  বেয়া ল'ৰা অকলে
  সদায় একে খোজ আগুৱাই যোৱা নহয়,
  তুমি চয়তানৰ লগত থাকিবা
  যদি মগজুত বাটটো পিছলৈ!
  ভিটালিকে অহংকাৰেৰে মাত দিলে, স্মৰণ কৰি:
  মই এটা আৱিষ্কাৰ কৰিছো যে...
  আলবিনাই টুইট কৰিছিল।
  - নম্ৰ হওক!
  ল"ৰাটোৱে হুমুনিয়াহ কাঢ়ি উত্তৰ দিলে:
  - আৰু তোমাৰ বাহিৰে মোক কোনে প্ৰশংসা কৰে?
  ছোৱালীজনীয়ে হাঁহি হাঁহি ক"লে:
  ইণ্টাৰনেটত লাইক সংগ্ৰহ কৰিব পাৰিবনে ?
  ভিটালিকে হাঁহি এটা মাৰি মাত দিলে।
  - নিশ্চিতভাৱে, এই ধাৰণাটো মোৰ ভাল লাগে!
  আলবিনাই খিকিন্দালি কৰিলে।
  মোৰ লাইক, ইণ্টাৰনেট ছুপাৰ লাইক,
  ক"ত ৰুবল, সকলো আঙুলিৰ কাষেৰে পাৰ হৈ গৈছে, শহাপহুৰ দৰে!
  ল'ৰা প্ৰডিজিটোৱে লক্ষ্য কৰিলে:
  - হয়, সকলো ছাগলীৰ বুটাম একৰ্ডিয়ন নহয়!
  বীৰ ছোৱালীজনীয়ে গুণগুণাই উঠিল:
  - কিন্তু এইটো কিহৰ বাবে?
  ভিটালিকে হাঁহিলে আৰু চিঞৰি উঠিল:
  - কিন্তু কিয়,
  আপুনি প্ৰথম শ্ৰেণীৰ ছাত্ৰ নেকি?
  আলবিনাই বিৰবিৰাই উঠিল:
  - তুমি প্ৰথম শ্ৰেণীৰ ছাত্ৰ বেছি!
  অদ্ভুত ল"ৰাটোৱে গাইছিল:
  প্ৰথম শ্ৰেণীৰ, প্ৰথম শ্ৰেণীৰ
  আজি আপোনাৰ এটা ছুটী আছে...
  ঘণ্টাটো মহান আৰু আনন্দময়,
  বিদ্যালয়ৰ সৈতে প্ৰথম সাক্ষাৎ!
  নায়ক ছোৱালীজনীয়ে তুলি ল"লে:
  কালি মই মাত্ৰ শিশু আছিলোঁ
  'আপুনি ইয়াত একো কৰিব নোৱাৰে...'
  ল'ৰা হোৱা বন্ধ ,
  আৰু তেওঁৰ নাম প্ৰথম শ্ৰেণীৰ!
  আৰু তেওঁৰ নাম প্ৰথম শ্ৰেণীৰ!
  আৰু আলবিনাই কৃতজ্ঞতাৰে সুধিলে:
  শৈশৱৰ নষ্টালজিয়া আছে নেকি ?
  ভিটালিকে আত্মবিশ্বাসেৰে উত্তৰ দিলে:
  - অৱশ্যেই নহয়,
  চিগাৰেটৰ গোন্ধ পালে মোৰ বেয়া লাগে!
  নায়ক ছোৱালীজনীয়ে হাঁহি হাঁহি ক"লে:
  - ইমান ধেমেলীয়া হৈ পৰিছে। হয়, আমি বৰ সৰু। আমি প্ৰাপ্তবয়স্ক হ"ব বিচাৰো, আমাৰ শৈশৱলৈ ঘূৰি নাযায়।
  ল'ৰাটোৱে আৰু ক'লে:
  - আৰু ইমান উজ্জ্বল আৰু আনন্দময় শৈশৱ নহয়। কিন্তু এতিয়া, মোক কোনেও বাধা দিব নোৱাৰে। গোটেই ক্লাছটোকো এবাৰতে পৰাস্ত কৰিব পাৰো।
  আলবিনাই মাত দিলে।
  - অৱশ্যেই, মই আপোনাক বিশ্বাস কৰোঁ,
  আপুনি ইলেক্ট্ৰনিক শক্তি ব্যৱহাৰ কৰিব পাৰে,
  ইমান চঞ্চল ল"ৰা হৈ যাওক
  আৰু ঠিক চকুত খুন্দা মাৰিলে
  এঘণ্টাৰ বাবে কাটি পেলাওক!
  ইয়াৰ পিছত ল"ৰাকেইটাই অলপ লেহেমীয়া কৰিলে। আলবিনাই ল"ৰাটোক সুধিলে:
  - ইয়াত সাধাৰণতে আপুনি যিটো উদ্ভাৱন কৰে তাৰ স্বাৰ্থত?
  ভিটালিকে হাঁহি এটা মাৰি উত্তৰ দিলে:
  - মানৱ জাতিৰ মংগলৰ বাবে!
  আলবিনাই খিকিন্দালি কৰিলে।
  - আপুনি মানৱ জাতিৰ কল্যাণৰ কথা চিন্তা কৰেনে? যিটো ইমান নিষ্ঠুৰ আৰু অকৃতজ্ঞ। আৰু ল"ৰা-ছোৱালীবোৰো নিষ্ঠুৰ।
  অদ্ভুত ল"ৰাটোৱে মাত দিলে।
  হয়, মানুহজন নিষ্ঠুৰ। কিন্তু তথাপিও জন্তুতকৈ ভাল। বিশেষভাৱে সক্ষম লোকে পেঞ্চন দিয়ে, সুবিধা দিয়ে, আৰু তেওঁলোকৰ মাজৰ পৰাই বিশেষভাৱে সক্ষম লোকৰ জীৱ-জন্তুৱে হত্যা কৰে।
  বীৰ ছোৱালীজনীয়ে গুণগুণাই উঠিল:
  - হয়, আৰু মতাবোৰে মাইকী মানুহৰ বাবে যুঁজ দিয়ে। মানুহৰ এইটো নাই, অন্ততঃ বৃহৎ সংখ্যক, এতিয়াও!
  ভিটালিকে মন্তব্য কৰে যে:
  - কিশোৰ-কিশোৰী প্ৰায়ে কাজিয়া কৰে। কিন্তু ছোৱালীতকৈ মূৰ্খামিৰ বাবে বেছি। আৰু প্ৰাপ্তবয়স্কসকলে সাধাৰণতে মদ্যপান কৰিলে মুঠি ব্যৱহাৰ কৰে। সচেতনসকলে কাজিয়া কৰাটো খুব কমেইহে দেখা যায় যদিও তেওঁলোকৰ লগতো এনেকুৱা হয়।
  আলবিনাই মাত দিলে।
  - হয়! জীৱ-জন্তুবোৰেও যুঁজ দিয়ে, কিন্তু হয় মাইকী মানুহৰ বাবে, নহয় নেতৃত্বৰ বাবে, নহয় খাদ্যৰ বাবে। যদিও, কেতিয়াবা কোনো কাৰণ নোহোৱাকৈয়ে যুঁজিব পাৰে। ইহঁতৰ প্ৰকৃতিৰ যথেষ্ট নিষ্ঠুৰ!
  শিশু প্ৰডিজিজনে মন্তব্য কৰিলে:
  - ইয়াত ঈশ্বৰে, উদাহৰণস্বৰূপে, যীচু খ্ৰীষ্টৰ জৰিয়তে বেয়াক প্ৰতিহত নকৰিবলৈ আহ্বান জনাইছে, কিন্তু তেওঁলোকে আপোনাৰ সোঁ গালত আঘাত কৰে, আপোনাৰ বাওঁফালে ঘূৰিব। কিন্তু একে সময়তে তেওঁৰ দ্বাৰা সৃষ্টি কৰা বুলি অভিযোগ কৰা প্ৰাণীজগতখন অত্যন্ত নিষ্ঠুৰ। কেনেকৈ বুজাব? জন্তুৰ দৰে নহয়, কেৱল মানুহেহে দয়া দেখুৱাব পাৰে কিয়?!
  ছোৱালীজনীয়ে কান্ধ দুটা জোকাৰি উত্তৰ দিলে:
  - দেউতাকক সুধিলে ভাল। যদিহে অৱশ্যেই এই প্ৰশ্নৰ উত্তৰ তেওঁ নাজানে। যদিও, সকলো জীৱ-জন্তু নিষ্ঠুৰ নহয়। উদাহৰণস্বৰূপে মেকুৰীবোৰ বৰ মৰমিয়াল।
  ল"ৰাজনে মন্তব্য কৰিলে:
  - কিন্তু মেকুৰী আৰু মেকুৰীৰ মাজত কুকুৰতকৈ কম নহয়। আৰু সঁচাকৈয়ে প্ৰাণীজগতখন নিষ্ঠুৰ। বাইদেউ, ল"ৰা-ছোৱালীবোৰ জীৱ-জন্তুৰ ওচৰত বেছি, দুৰ্বলক ক্ষুন্ন কৰি আৰু দোষ থকা সকলক জোকাই ভাল পায়। কিন্তু এই ক্ষেত্ৰত প্ৰাপ্তবয়স্কসকল বহুত বেছি সংযত।
  আলবিনাই এই কথাত একমত হৈছিল:
  - হয়, ঠিকেই কৈছে! শিশু নিষ্ঠুৰ মানুহ, কিন্তু তথাপিও তেওঁলোকে জানে কি ভাল আৰু কি বেয়া। আৰু ল"ৰা-ছোৱালীৰ মাজত দুৰ্বল আৰু পংগুসকলৰ পক্ষত থিয় দিয়াও আছে। শিক্ষাৰ ওপৰত বহু কথা নিৰ্ভৰ কৰে। গতিকে সকলো স্পষ্ট নহয়। এজন জ্ঞানী সাহিত্যিক আৰু কবিয়ে কোৱাৰ দৰে: - বীৰত্বৰ বয়স নাই!
  ভিটালিকে সন্মতি প্ৰকাশ কৰি মাত দিলে।
  - এই কথা মুদ্ৰাৰ এটা আৰু আনটো ফাল দুয়োটাতে প্ৰযোজ্য!
  ল"ৰাকেইটাই হাতত হাত ধৰি অলপ ঘূৰি ঘূৰি ঘূৰি ফুৰিলে। আৰু তাৰ পিছত আকৌ দৌৰিবলৈ ধৰিলে। দোলনাৰ দৰে সিহঁতৰ মেজাজটো ইফালৰ পৰা সিফাললৈ লৰালৰিকৈ আহিছিল।
  আলবিনাই হাঁহি এটা মাৰি ক"লে:
  - গতিকে, আৰু খ্ৰীষ্ট, আপুনি ঈশ্বৰ বুলি ভাবেনে?
  শিশু প্ৰডিজিজনে উত্তৰ দিলে:
  - সঁচা কথা ক"বলৈ গ"লে মোৰ সন্দেহ আছে। নীতিগতভাৱে শুভবাৰ্তাবোৰ সত্য হ"লেও কাছপিৰ"ভস্কিৰ ক্ষমতা থকা ব্যক্তিয়ে মাংসত প্ৰভু ঈশ্বৰৰ বাবে ভালদৰে উত্তীৰ্ণ হ"ব পাৰে । বা যিকোনো ক্ষেত্ৰতে দেৱীকৰণ সম্ভৱ। বিশেষকৈ যেতিয়া আপুনি বিবেচনা কৰে যে ইহুদীসকল কিমান নিপীড়িত আছিল, আনকি ৰোমান অত্যাচাৰৰ অধীনতো।
  নায়ক ছোৱালীজনীয়ে মাত দিলে।
  - হয় সম্ভৱ। কিন্তু এটা কল্পনা আছে য"ত ডেমিউৰ্জ দেৱতাসকল মানুহৰ মাজত মূৰ্ত হৈ আছে। আৰু এইটোও, আপুনি দেখিছে, যথেষ্ট আকৰ্ষণীয়।
  ভিটালিকে মাত দিলে।
  - সম্ভৱ যে হয়! নীতিগতভাৱে যদি মই খ্ৰীষ্টক জগতত দেখিছিলো, তেন্তে মই তেওঁক বিশ্বাস কৰিব পাৰিলোঁহেঁতেন। কিন্তু যীচু অতি দয়ালু, আৰু প্ৰকৃতি দুষ্ট। আৰু জীৱ-জন্তু দুষ্ট, আৰু মানুহ, আৰু দেশ। আৰু আনকি ভ্ৰাতৃত্ববোধৰ জনগোষ্ঠীৰ মাজতো যুদ্ধ জ্বলি উঠে।
  আলবিনাই বিৰবিৰাই উঠিল:
  - হয়, পৃথিৱীত একো নাই, কিন্তু দয়া পৰ্যাপ্ত নহয়। সকলোতে খং আৰু ঘৃণা আৰু নিষ্ঠুৰতা।
  সৰু ল"ৰাটোৱে মাত দিলে।
  - ৰাছিয়াৰ আটাইতকৈ নিষ্ঠুৰ শাসক আছিল ষ্টেলিন। কিন্তু তেওঁ আছিল আটাইতকৈ সফলও। গতিকে, আমাৰ জগতত খ্ৰীষ্ট ক"ত আছে?
  নায়ক ছোৱালীজনীয়ে হুমুনিয়াহ কাঢ়ি গাইছিল;
  মাজনিশা এজন ফেৰেস্তা জগতৰ ওপৰেৰে উৰি গ"ল,
  আমাৰ মাজত ইমান বেয়াই ৰাজত্ব কৰা দেখি মই আচৰিত হৈ পৰিলোঁ!
  হৃদয়ৰ পৰা স্ফটিক পানী খাওক,
  এটা সুঁতিৰ সৰু যেন লগা, কিন্তু কোমল চকুলোৰ টোপাল এটাৰ পৰা!
  
  ভাগ্যৰ আৰম্ভণিতে ল"ৰাটোৱে কোনটো পথ বাছি লয়,
  পোনে পোনে নৰকলৈ যাওক, বা হয়তো বিৰক্ত স্বৰ্গলৈ যাওক!
  কিন্তু মণ্ডলীৰ পৰিচাৰক, মূলতঃ ধূৰ্ত কয়িন,
  মূলমন্ত্ৰৰ সৈতে: ধন ভাল পাওক, কিন্তু খ্ৰীষ্টক তুচ্ছজ্ঞান কৰক!
  
  পবিত্ৰ কুমাৰী মেৰীয়ে যীচুক জন্ম দিলে,
  ত্ৰাণকৰ্তাজনে সূৰ্য্যৰ দৰে আবিৰ্ভাৱ হ"ল, মানুহক পোহৰ আনিলে!
  কিন্তু পুৰোহিতসকলে আৱিষ্কাৰ কৰিলে যে সেয়া কেৱল সোণৰ শিৰাহে,
  সেউজীয়াৰ মানিবেগ লৈ বুৰ্জোৱা, পোপৰ দ্বাৰা প্ৰশংসা কৰা হৈছিল!
  
  দিনবোৰৰ বাবে অনুতাপ কৰক, মুদ্ৰাৰ বাবে পৰিত্ৰাণ কিনি লওক,
  দেউতাৰ লগত যিকোনো কামৰ উত্তৰ বিচাৰি পাব!
  ডলাৰত কোনে শাসন কৰে, দুৰ্ভগীয়াক ক্ষমা দিব,
  ইডেনত এটা "Ambrams" টেংক ড্ৰাইভ কৰিব, বা এটা কল্ট পিষ্টল!
  
  ইয়াত চুলতানৰ বণিকসকলে মন্দিৰবোৰক বজাৰলৈ ৰূপান্তৰিত কৰিছিল,
  সামগ্ৰীবোৰ যদিও বাসি, কিন্তু ভাষণৰ লেইৰ সোৱাদযুক্ত!
  তীৰ্থযাত্ৰীসকলে, ইচ্ছা, যদি আছে, মাইল কাটিব পাৰে,
  যদিও পোপৰ পদটোৱে খ্ৰীষ্টক বিশ্বাসঘাতকতা কৰিছিল, জল্লাদৰ গোট হৈ পৰিছিল!
  
  কিন্তু প্ৰেমৰ সন্তানসকলে যীচুক চিনি পায়
  কাৰণ, প্ৰতিটো শিশুকে ভগৱানৰ পুত্ৰ বুলি গণ্য কৰা হয়!
  কৰূববোৰে চকুলোৰ পৰা গুটি বোৱা হওক;
  কাৰণ, সৰ্বশক্তিমানে পবিত্ৰতা আৰু সাফল্যৰ বাট মুকলি কৰি দিছে!
  ভিটালিকে হাঁহি এটা মাৰি মন্তব্য কৰিলে:
  - বাৰু, পোপ এতিয়া মাত্ৰ এটা মেৰ পোৱালি আৰু পবিত্ৰ আত্মা। আনকি তেওঁ নাবালক বন্দীসকলৰ ভৰিও ধুইছিল। আৰু আফ্ৰিকানসকলৰ আগত আঁঠু লৈছিল।
  এইটো সঁচাকৈয়ে এজন নম্ৰ ব্যক্তি!
  আলবিনাই হাঁহি এটা মাৰি মন্তব্য কৰিলে:
  - মোৰ ভৰি ধুব নেকি?
  ল"ৰা প্ৰডিজিয়ে মাত দিলে।
  - আনন্দৰে। বৰ ভাল হ"ব৷
  বীৰ ছোৱালীজনীয়ে হাঁহি হাঁহি মন্তব্য কৰিলে:
  - হয়, এজন কিশোৰৰ বাবে এইটো এটা আকৰ্ষণীয় কাম - এজনী ছোৱালীৰ ভৰি ধোৱা!
  ভিটালিকে মাত দিলে আৰু মন্তব্য কৰিলে:
  "মইও কিয় গান নাগাওঁ?" মইও কৰিব পাৰো।
  আলবিনাই মৃদু মাতেৰে চিঞৰি উঠিল:
  - সেইটো বৰ ভাল হ'ব। আপুনি বৰ ভালকৈ গাইছে, আপোনাৰ মাতটো ইমান স্পষ্ট আৰু শিশুসুলভ।
  শিশু প্ৰডিজিজনে মন্তব্য কৰিলে:
  - অতি সোনকালে ভাঙি যাব। ভাল পাওক বা নাপাওক, কিন্তু আপুনি শ্বেভ কৰিব লাগিব, আৰু ...
  
  ছোৱালীজনীয়ে হাঁহিলে।
  - চুলি কাটিব মন যায় নেকি?
  ভিটালিকে উত্তৰ দিলে:
  - নাই, কিয় ... ইয়াৰ বিপৰীতে প্ৰাপ্তবয়স্ক হোৱাৰ অৰ্থ হ'ল অধিক কঠিন দেখা। আৰু দাড়িৰ একো দোষ দেখা নাই।
  আৰু ল"ৰাটোৱে তেওঁৰ সুৰীয়া মাতেৰে গাইছিল।
  ইয়াত ৰুছৰ পুৰুষসকলৰ আগত'।
  প্ৰায়ে দাড়ি আৰু গোঁফ পিন্ধিছিল,
  কাউন্ট লেভ নিকোলায়েভিচ টলষ্টয়
  তেওঁৰ দাড়িও দীঘল আছিল।
  
  আৰু গ্ৰাফৰ দ্বাৰা নহয়, আমি সেইটোৰ ওপৰত থিয় দিওঁ,
  আৰু আমি নাৰীৰ পৰা এটাত পৃথক,
  মানুহৰ দাড়ি পৃথক কৰে,
  মানুহৰ দাড়ি সজাই দিয়ে
  
  দাড়ি, দাড়ি,
  এটা দাড়িয়ে মানুহক সজাই তোলে।
  দাড়ি, দাড়ি,
  এটা দাড়িয়ে মানুহক সজাই তোলে।
  
  কিন্তু এটা ধেমেলীয়া উদাহৰণ দিওঁ:
  ট্ৰামত এজন অগ্ৰগামীয়ে মোক ঠাই দিলে।
  লাজ লাগিছে, মই নিজেই নহয়,
  দাড়ি লৈ ধেমালিৰ দৰে ওলাই আহিল।
  
  ডেকাসকলৰ সৈতে দলঙত লগ ,
  আৰু ভুলতে দাড়িত বিন্ধিলে!
  অস! পানী ঠাণ্ডা হৈ পৰিছিল
  মোৰ দাড়িয়ে মোক নিৰাশ কৰিলে!
  
  দাড়ি, দাড়ি,
  মোৰ দাড়িয়ে মোক নিৰাশ কৰিলে।
  দাড়ি, দাড়ি,
  মোৰ দাড়িয়ে মোক নিৰাশ কৰিলে।
  
  চুলিৰ ওপৰত অসুবিধা
  অদৃশ্য হৈ যায়, ক'ত নাজানো।
  ই কোনোবাই সুধিলে কয়, চুলি ক'ত?
  মই জানো ক'ত আছে! হয়, দাড়ি!
  
  কিন্তু কেতিয়াবা কাৰোবাক লৈ উৰাবাতৰি ওলায়,
  কি, তেওঁলোকে কয়, তেওঁৰ উজ্জ্বল মূৰটো,
  এবছৰৰ মূৰটো লঘু কৰক
  কিন্তু বছৰৰ পাছত বছৰ ধৰি দাড়ি দীঘল হৈ আহিছে।
  দাড়ি, দাড়ি,
  দাড়ি দীঘল হৈ আহিছে।
  
  দাড়ি, দাড়ি,
  দীর্ঘ এবং দীর্ঘ দাড়ি...
  পুগাচেভাই কেনেবাকৈ মোক কয়
  দাড়িয়ে কষ্ট দিয়ে তোমাক ল'ৰা।
  মই তাইক বিশ্বাস কৰোঁ, তৰাটো ছাদৰ ওপৰত,
  আৰু মোৰ দাড়িটো মোৰ বৰ ভাল লাগে।
  
  শীতকালত বিদেশী হৈ পৰিল
  হে সতীৰ্থ! কিয় দাড়ি লৈ আছা?
  আৰু মই তেওঁক বুজাই দিওঁ
  ঠাণ্ডা হ"লে কি হ"ব
  যে ঠাণ্ডাত গৰম হয়, এটা দাড়ি
  
  দাড়ি, দাড়ি,
  অস! ঠাণ্ডা বতৰত দাড়ি গৰম কৰি ৰাখে।
  দাড়ি, দাড়ি,
  ঠাণ্ডা বতৰত দাড়ি উষ্ণ ৰাখে...
  পথচাৰীয়ে গান গোৱা ল"ৰাটোলৈ পিছলৈ ঘূৰি চাবলৈ ধৰিলে, স্পষ্টকৈয়ে গীতটোৰ বয়স নহয়।
  লগে লগে আলবিনাই টুপীটো ফালি টকা সংগ্ৰহ কৰিবলৈ ধৰিলে। তাই এগৰাকী প্ৰেকটিকেল ছোৱালী। আৰু তাইক কিছু পৰিৱৰ্তন নিক্ষেপ কৰা হ"ল।
  তেতিয়া ছোৱালীজনীয়ে নিজেই লৈ গ"ল আৰু বৰ অনুভৱেৰে উদং, শক্তিশালী ভৰিৰে নাচি গাই গ"ল:
  অন্ধকাৰ জগতত পোহৰ নাই,
  চোৱা, গালি-গালাজৰ ধোঁৱাটো ৰঙা হৈ আহিছে!
  ৰাইজৰ হাড়ৰ ওপৰত ভোজ খোৱা জানিবলৈ
  আৰু প্ৰতিদিনে কাম-কাজৰ ব্যৱধান আৰু অধিক শক্তিশালী হয়!
  
  "মাৰ্চিডিছ" চৰ্বি অলিগাৰ্চৰ ওপৰত,
  সাগৰত তেওঁৰ ঘৰ আৰু ইয়ট আছে!
  এজনে নিজৰ বাবে এটা দ্বীপপুঞ্জ কিনিলে,
  বহল পাহাৰত সুখ গঢ়িলে!
  
  আৰু কাৰ হাতত ৰসাল টকা আছে,
  পাইকাৰী ক্ৰয়ত চিত্ৰ আৰু ভাস্কৰ্য্য!
  ষ্টকবোৰ কেংগাৰুৰ দৰে গুলীয়াই যায়
  মে" মাহত ত্ৰিশ পইণ্ট বৃদ্ধি পালে এই হাৰ!
  
  কিনা-বিক্ৰয়, আৰু আকৌ আৱৰ্জনা,
  চীনৰ পৰা নতুন আপডেট আনিব!
  আৰু যিয়ে কেৱল মৌৰে কেক বনায়,
  লাভ কৰিব কেৱল এটা কফিন নহয় ওক!
  
  কিন্তু তেওঁ, অস্থিৰ অলিগাৰ্চ,
  অলপৰ লগত বিদায় ল'ব নিবিচাৰে!
  তেওঁ সকলো চোষকত ভয়ৰ বীজ সিঁচিব বিচাৰে,
  আৰু ৰাইফল লৈ এজন বিদেশীক নিমন্ত্ৰণ কৰক!
  
  আৰু অলিগাৰ্চৰ বাবে সভাপতি কোন?
  কেৱল এজন চকীদাৰ, "শীতল" ধন-সম্পত্তিৰ পহৰা!
  এজন পুলিচ আছে, য'ত আগতে "পুলিচ" আছিল,
  "ভ্ৰাতৃত্ববোধ"ৰ শক্তিৰ লগে লগে বিত্তীয় শক্তিশালী হৈ উঠিছে!
  
  দৰিদ্ৰতাত থকা সকলৰ কি আশা?
  দয়াৰ বাবে, বা ৰাজকীয় হেণ্ডআউট!
  ঢালখনত খঙেৰে জিলিকি উঠে মূলমন্ত্ৰটো,
  জলপানৰ বাবে বিয়েৰ আৰু চ্যুগাম কিনি লওক!
  
  কিন্তু মানুহ জন্মতে দাস নহয়,
  তেওঁ মৰ্যাদাৰ বাবে যুঁজিব লাগিব!
  সীমাহীন "লুট"ৰ অন্ত পেলাওক,
  যাতে জীৱন উপলব্ধ - সূৰ্য্যৰ দৰে!
  এই গীতটোৰ পিছত বিল আৰু মুদ্ৰা বহুত বেছি উদাৰতাৰে পৰিল।
  ভিটালিকে অৱশ্যে লক্ষ্য কৰিলে, টকাও সংগ্ৰহ কৰি:
  - ঠিক "পৰিয়াল অবিহনে" চিনেমাখনৰ দৰেই।
  . অধ্যায় ৭
  আলবিনাই হাঁহি এটা মাৰি মন্তব্য কৰিলে:
  - কিন্তু তুমি সৰু ল'ৰা নহয়, আৰু মই বুঢ়া মানুহ নহয়! আমি অতি কঠিন মানুহ। যদিও বছৰ বছৰ ধৰি, এতিয়াও কিশোৰ। আৰু আপুনি, বাহ্যিকভাৱে, এজন কিশোৰক টানিবও নোৱাৰে।
  ভিটালিকে কটু মন্তব্য কৰিলে:
  - চিন্তা নকৰিবা মামা
  যে মই সৰু...
  মই এজন দূৰৈৰ ল'ৰা
  কি যে ৰঙা ফুল!
  ছোৱালীজনীয়ে হাঁহি এটা মাৰি নিশ্চিত কৰিলে:
  - কওঁকচোন বৰ ভাল লাগিছে! তুমি অসাধাৰণ ল'ৰা ৷ আৰু অতি স্মাৰ্ট।
  ল"ৰাটোৱে গাইছিল:
  - কিন্তু কিয়,
  মনৰ মাজত জীয়াই থকাটো সম্ভৱ নহয়!
  কিন্তু কিয়,
  কাকো বিশ্বাস কৰিব নোৱাৰি!
  কিন্তু কিয়,
  জীৱনে আমাক একো শিকাব নোৱাৰে!
  কিন্তু কিয়!
  কিন্তু কিয়!
  আলবিনাই খিকিন্দালি কৰি লক্ষ্য কৰিলে:
  - বাৰু, তুমি বয়ৰস্কি। শীতল শিল্পী।
  ভিটালিকে মাত দিলে।
  - দাৰ্টগনানৰ চৰিত্ৰত তেওঁ অপ্ৰতিৰোধ্য।
  ছোৱালীজনীয়ে নিশ্চিত কৰিছে যে:
  - আৰু কেৱল দাৰ্টগনানৰ চৰিত্ৰত নহয়! আৰু সেয়েহে, সাধাৰণতে, এইজন এজন শীতল ল"ৰা।
  শিশু প্ৰডিজিজনে মন্তব্য কৰিলে:
  - জীৱনত মিখাইল বয়ৰস্কি হয়তো চিনেমাৰ দৰে শীতল নহয়। এজন শিল্পী হিচাপে তেওঁ অতি ফলপ্ৰসূ।
  আলবিনাই খিকিন্দালি কৰি গাইছিল:
  - fa পুতলা, fa পুতলা,
  কিয় নহয়!
  fa পুতলা, ফা পুতলা
  জীৱনটো মৃত্যুৰ লগত ডুৱেল!
  ভিটালিকে নিশ্চিত কৰিছে:
  - অস্পষ্টতাবাদৰ ওপৰত যুক্তিৰ জয় হওক!
  ল"ৰাটোৱে জপিয়াই উঠি বতাহত ঘূৰি গাই গ"ল:
  স্কুলত তেওঁলোকে ধুনীয়া ছোৱালী হ"বলৈ শিকায়,
  আনন্দ আৰু দয়াত বন্ধু হ'বলৈ ...
  আপুনি বৰঞ্চ মেচিন সংগ্ৰহ কৰক -
  ইয়াৰ মাজত বাধা নাথাকিব, বিশ্বাস কৰোঁ জীৱনৰ সূতা!
  আলবিনাই খিকিন্দালি কৰি লক্ষ্য কৰিলে:
  - হয়, সঁচাকৈয়ে স্কুল এৰিলে বৰ শীতল হৈ পৰিল, কিন্তু একে সময়তে আমি নিখুঁতভাৱে পঢ়ো ৷
  শিশু প্ৰডিজিজনে উত্তৰ দিলে:
  - আৰু ডেস্ক এখনত বহিব কিয়, যদি আমি ইতিমধ্যে সকলো জানো। আৰু তেতিয়া কিহৰ বাবে গুগল শিক্ষা ?
  নায়ক ছোৱালীজনীয়ে মাত দিলে।
  - আচলতে স্কুললৈ কিয় যাব লাগে। এতিয়া নীৰোৰ বিষয়ে কি জানে কওকচোন?
  ভিটালিকে গুৰুত্বসহকাৰে উত্তৰ দিলে:
  - এনেকুৱা এজন ৰজা আছিল, অধিক নিখুঁতভাৱে ক"বলৈ গ"লে, ৰোমৰ সম্ৰাট। মাকক হত্যা কৰিলে। তাৰ পিছত তেওঁ গায়ন-বায়ন, অৰ্গী আৰু বিশেষকৈ ৰোম জ্বলোৱা আৰু খ্ৰীষ্টানসকলৰ ওপৰত হোৱা অত্যাচাৰৰ প্ৰতি থকা প্ৰেমৰ বাবে বিখ্যাত হৈ পৰে।
  আলবিনাই মাত দিলে।
  - বাৰু, সেইটো তুমি জানো। যদিও, নীৰোক চিনি পাবলৈ শিশু অদ্ভুত হোৱাটো প্ৰয়োজনীয় নহয়। তেওঁৰ ওপৰত চিনেমা নিৰ্মাণ কৰা হয়। যেনে, "কামো গ্যাদেশী " আৰু অন্যান্য।
  ল'ৰা prodigy নিশ্চিত কৰিলে:
  - হয়, নীৰো এজন বিখ্যাত ব্যক্তি। তেওঁৰ আলেকজেণ্ডাৰ ডুমাছে কাউণ্ট ডি মণ্টেক্ৰিষ্টো নামৰ কিতাপখনত উল্লেখ কৰিছে। যদিও ইতিবাচক। আৰু সেইবাবেই নীৰোক নেতিবাচক চৰিত্ৰ বুলি গণ্য কৰা হয়। কিন্তু ইতিহাসবিদসকলে যুক্তি আগবঢ়ায়। সঁচাকৈয়ে নীৰোৱে ৰোমত জুই লগাইছিল নেকি? ক্ৰনিকলত উল্লেখ আছে যে ইহুদীসকলে ক্ৰেষ্টৰ নেতৃত্বত ৰোমত জুই লগাইছিল । কিন্তু খৰেষ্টক মিঠা বুলি অনুবাদ কৰা হৈছে ৷ আৰু খ্ৰীষ্ট হৈছে অভিষিক্ত। যদিও নামটোত ভুল হোৱাটো নুই কৰা হোৱা নাই, কিন্তু তথাপিও হয়তো নীৰো, আৰু খ্ৰীষ্টানসকলৰ ইয়াৰ লগত কোনো সম্পৰ্ক নাই !?
  অদ্ভুত ছোৱালীজনীয়ে মাত দিলে।
  - নিশ্চিতভাৱে, তেনেকুৱাই হৈছে। কিন্তু যিকোনো ক্ষেত্ৰতে সংবাদ মাধ্যমে নীৰোৰ বাবেও এক নিৰ্দিষ্ট ভাবমূৰ্তি সৃষ্টি কৰিছিল, লগতে টেমেৰলেনৰ বাবেও, যিজনো, হয়তো, তেওঁক কৃতিত্ব দিয়াৰ দৰে একেবাৰে নিষ্ঠুৰ নাছিল!
  ভিটালিকে মাত দিলে।
  - আধুনিক জাৰ্মানসকলক চালে এইটোও বিশ্বাস কৰাটো কঠিন যে দ্বিতীয় বিশ্বযুদ্ধৰ সময়ত তেওঁলোক ইমান নিষ্ঠুৰ আছিল। সঁচাকৈয়ে ইতিহাস ৰচনা কৰে বিজয়ীসকলে। টামেৰলেনৰ মৃত্যুৰ প্ৰায় লগে লগে তেওঁৰ সাম্ৰাজ্যৰ পতন ঘটে। আৰু যদি ই অধিক দীঘলীয়া আৰু সুস্থিৰ হ"লহেঁতেন, তেন্তে হয়তো টেমেৰলেনক মানৱতা আৰু মানৱতাৰ আৰ্হি হিচাপে চিত্ৰিত কৰা হ"লহেঁতেন।
  আলবিনাই এই কথাত একমত হৈছিল:
  - যথেষ্ট সম্ভৱ। যদিও উদাহৰণস্বৰূপে কিছুমান শাসকে নিজৰ নিষ্ঠুৰতাক গুৰুত্ব দিবলৈ ভাল পায়। যেনে, উদাহৰণস্বৰূপে, জাৰ পগানিন . তেওঁক কেনেকৈ প্ৰশংসা কৰা হৈছিল: অতুলনীয়, মেধাৱী, যন্ত্ৰণাদায়ক, ক্ৰুচাৰ , ডিঙি চেপি হত্যা কৰা! হয়, এনে প্ৰশংসা!
  অদ্ভুত ল"ৰাটোৱে মাত দিলে।
  - হয় সঁচা! আনকি বাইবেলতো ঈশ্বৰে নিজকে ভয়ংকৰ আৰু শক্তিশালী, আৰু ভস্মীভূত জুই বুলি কয়। যদিও ইয়াৰ বাবে দয়াৰ প্ৰয়োজন হোৱা যেন লাগিছিল।
  আলবিনাই গাইছিল:
  - এক মিনিটত, এক মিনিটত,
  একটি লেশমাত্র ছাড়া অদৃশ্য হয়...
  কিন্তু কিবা কাৰণত,
  কিন্তু কিবা কাৰণত,
  দয়াৰ জয় হয়,
  দয়াৰ প্ৰাধান্য!
  ছোৱালীজনীয়ে লৈ হাতৰ ওপৰত থিয় হৈ খোজ কাঢ়িলে, তাইৰ উদং, ৰূপৱতী, চেলেকি লোৱা ভৰি দুখন ওপৰলৈ লাথি মাৰি।
  ভিটালিকেও হাতৰ ওপৰত থিয় হৈ গাইছিল:
  - মোৰ যুদ্ধ শক্তি,
  যুগ যুগ মাধ্যমেৰে মহাজাগতিক মন...
  এবাৰতে কুমিৰ খাম ,
  শৈশৱৰ সপোনতো!
  আৰু ল"ৰাটোৱে, যেতিয়া সি জপিয়াই উঠি খালী ভৰিৰে বলপইণ্ট পেন এটা টছ কৰিবলৈ আৰম্ভ কৰে। আৰু সেইটো যথেষ্ট শীতল।
  আলবিনাই মন্তব্য কৰিলে:
  - তুমি ভাল জগলাৰ। কাৰ্ডৰ ঠগ কেনেকুৱা হ"ব?
  ভিটালিকে টুইট কৰিছিল।
  - কি ক'ম, কি ক'ম
  তেনেকৈয়ে মানুহৰ...
  জানিব বিচাৰে, জানিব বিচাৰে
  তেওঁলোকে জানিব বিচাৰে কি হ"ব!
  বীৰ ছোৱালীজনীয়ে হাঁহি এটা মাৰি মন্তব্য কৰিলে:
  - ভবিষ্যত জানিব বিচৰা নাই নেকি?
  ভিটালিকে মন্তব্য কৰে যে:
  - বেয়া ভৱিষ্যদ্বাণীই মেজাজ নষ্ট কৰে, আৰু ইয়াক jinx কৰিব পাৰে। কিন্তু ভালবোৰে, তেন্তে ... ইহঁতে সমস্যাৰো সৃষ্টি কৰে, কিয়নো ইয়াৰ ফলত অকালতে শিথিলতা আহিব পাৰে।
  শ্যামলা ছোৱালীজনীয়ে চিঞৰি উঠিল:
  - হয়, শিথিলতাই কেতিয়াবা জীৱন হেৰুৱাব পাৰে! কিন্তু নিজকে আধা মৃত্যুৰ দৰে গাড়ী চলোৱাৰো মূল্য নাই৷
  শিশু প্ৰডিজিজনে গাইছিল:
  - মাৰাথন কাৰ্যসূচীৰ হাইলাইট,
  আৰু ত্ৰিশ ডিগ্ৰী...
  কিন্তু ল"ৰাটোৰ খং উঠিছে
  সকলো ঘাঁ হোৱা মুখ!
  আৰু জিনিয়াছ ল'ৰাটোৱে মানসিক সমস্যাৰ দৰে হাঁহিব।
  মূৰত থকাৰ সময়ত সঁচাকৈয়ে শূন্যতা, আৰু কাম কৰাৰ কোনো ইচ্ছা নাই। কিশোৰ অৱস্থাত ভাল বেয়া। সেইটো যদি আপুনি আন এখন পৃথিৱীত সোমাই যায়। আৰু ভৱিষ্যতৰ অস্ত্ৰ-শস্ত্ৰ থাকিব। তেতিয়া আপুনি নিশ্চয় জিউছ বা বৃহস্পতি হিচাপে চিনি পাব। আৰু আপুনি গ্ৰহটোক শাসন কৰিব পাৰে।
  যদিও, এইটো আটাইতকৈ সহজ ধাৰণা নহয়। আৰু যদি ইয়াৰ বিপৰীতে ভৱিষ্যতক সন্তুষ্ট কৰিবলৈ? আৰু পৃথিৱীখন, আটাইবোৰৰ পিছতো, আচলতে ইমান সহজ নহয়।
  ভিটালিকে আকৌ ঘূৰিবলৈ ধৰিলে। আৰু তেওঁৰ মূৰত বতাহ আছে। আৰু টাৰ্মিনেটৰ ল"ৰাটোৰ শক্তিৰে ভৰা , যি, যদি তেওঁ ষ্টাৰ্ট আপ কৰে, তেন্তে আপুনি তেওঁক ৰখাব নোৱাৰে।
  তেওঁলোকক লগ কৰিবলৈ জপিয়াই ওলাই আহিল ক"লা ইউনিফৰ্ম পৰিহিত তিনিজন আৰক্ষী। ভিটালিক আৰু আলবিনাই হাত জোকাৰিলে। পুলিচে উত্তৰত হুইচেল মাৰিলে। আৰু তেওঁলোকে নিষ্ঠুৰ মুখ বনাইছিল ৷
  ল"ৰা জিনিয়াছজনে টুইট কৰি কয় যে-
  মোৰ পুলিচ, আটাইতকৈ অহংকাৰী,
  মোৰ পুলিচ, আটাইতকৈ দুৰ্বল...
  তাই ল"ৰা-ছোৱালীক আঘাত দিয়ে
  বাৰু, খলনায়কৰ পৰা নামি যাওক!
  লাঠিডাল জোকাৰি আৰক্ষীয়ে অহংকাৰী ল"ৰাজনৰ ওচৰলৈ লৰালৰিকৈ আহিল। কিন্তু তেতিয়া, যেন তেওঁলোকে কোনো অদৃশ্য দেৱালত উজুটি খাইছিল। মুখ দুখন পেচ খাই গ"ল আৰু তাৰ পাছত বনৰীয়া হাউলি এটাৰে লাঠিবোৰ পেলাই পলাই গ"ল। তেওঁলোক, এই গণতন্ত্ৰবাদীসকলে দালিৰ ওপৰত ফ্লপ কৰিলে। আৰু পুলিচৰ বুটবোৰে ঢোলৰ দৰে ঠেলি দিলে।
  ভিটালিকে দুৰ্নীতিপৰায়ণ মুখ এখন লৈ গাইছিল :
  - আকাশ অবিহনে পাইলট নাই,
  ৰেজিমেণ্ট অবিহনে কোনো সেনাবাহিনী নাই...
  পৰিৱৰ্তন নোহোৱাকৈ কোনো বিদ্যালয় নাই,
  ঘাঁ নোহোৱাকৈ কাজিয়া নহয়!
  আলবিনাই মন্তব্য কৰিলে:
  - তেনেকৈ পুলিচক খেদিব নালাগে। নহ"লে জবাবদিহি হ"ব। কাৰণ গোটেই ৰাজ্যখন কেৱল তুমিয়েই জিকিব নোৱাৰিবা।
  ভিটালিকে পৰামৰ্শ দিছিল:
  - মই তোমাক তেনেকৈ বনাব বিচাৰিছা নেকি? আৰু আমি এযোৰ ছুপাৰমেন হৈ পৰিম।
  ছোৱালীজনীয়ে খিকিন্দালি কৰিলে, আৰু দাঁত উদঙাই দিলে, চিঞৰিলে:
  হয়, এটা ডাঙৰ প্ৰলোভন। অৱশ্যে মই ইতিমধ্যে সুস্থ হৈ পৰিছো, আৰু মই আৰু শক্তিশালী আৰু দ্ৰুত হ"ম।
  শিশু প্ৰডিজিজনে মন্তব্য কৰিলে:
  - যেতিয়া মই এজন লাল চুলিৰ সৈতে যুঁজিছিলো, তেতিয়াও মই মোৰ বায়"ইলেক্ট্ৰিক পেশীবোৰ সম্পূৰ্ণ শক্তিৰে অন কৰা নাছিলো, আৰু গ্ৰেভিটনৰ দ্বাৰা নূন্যতম চাৰ্জ কৰা নাছিলো। আচলতে মই আৰু শক্তিশালী আৰু দ্ৰুত হ"ব পাৰো। আৰু এটা ক্লাছ দেখুৱাওক, যেনে কল্পবিজ্ঞান ছবিত।
  আলবিনাই মূৰটো খোঁচ মাৰি মন্তব্য কৰিলে:
  - জানেনে, মোৰ এটা আইডিয়া আছে! আমি জিম "বগাটিৰ"লৈ গ'লোঁ। শক্তিৰ ৰেকৰ্ডৰ বাবে ধন দিয়ে।
  ভিটালিকে হাঁহিলে।
  - মই কিছুমান ৰেকৰ্ড স্থাপন কৰাটো বিচাৰেনে?
  নায়ক ছোৱালীজনীয়ে মাত দিলে।
  - হয়! আইনগতভাৱে, আৰু কাকো মাৰপিট নকৰাকৈয়ে টকা পাব পাৰি। যদি আপুনি সঁচাকৈয়ে নিজৰ বাবে পোজ দিয়াৰ দৰেই শীতল আৰু ভয়ংকৰ!
  ভিটালিকে বীৰত্বতকৈ শিশুসুলভ কান্ধ দুটা জোকাৰিলে আৰু মন্তব্য কৰিলে:
  - হয়, ইণ্টাৰনেটত পঢ়িলোঁ যে বিভিন্ন কচৰৎত বিশ্ব অভিলেখৰ বাবে টকা পাব পাৰি। কিন্তু এই অভিলেখবোৰ ইমানেই উচ্চ যে সাধাৰণ মানুহৰ বাবে এই অভিলেখ ভংগ কৰাটো প্ৰায় অসম্ভৱ।
  আলবিনাই হাঁহি এটা মাৰি মন্তব্য কৰিলে:
  "কিন্তু আপুনি, আচলতে, অতিমানৱীয়। আপোনাৰ এটা অসাধাৰণ জৈৱ বৈদ্যুতিক শক্তি আছে।
  বয় জিনিয়াছে ক"লে:
  কিন্তু ই মোৰ প্ৰতি অধিক দৃষ্টি আকৰ্ষণ কৰিব। আৰু ইয়াৰ অবাঞ্চিত পৰিণতি হ"ব পাৰে।
  বীৰ ছোৱালীজনীয়ে হাঁহি এটা মাৰি সুধিলে:
  - তেনেকুৱাই নহয়নে?
  ভিটালিকে আকৌ কান্ধ দুটা জোকাৰি মন্তব্য কৰিলে:
  - মহান আৱিষ্কাৰৰ প্ৰাকক্ষণত জিলিকি থকাটো অবাঞ্চিত হ"ব। সাধাৰণতে আপোনাৰ মতামত কি?
  আলবিনাই উত্তৰ দিলে:
  - সোনকালে বা পলমকৈ আপুনি যিয়েই নহওক বিখ্যাত হৈ পৰিব। গতিকে এই বস্তুটো বেক বাৰ্নাৰত কিয় ৰাখিব লাগে?
  বীৰ ল"ৰাটোৱে গাইছিল:
  আটাইতকৈ বিৰক্তিকৰ পৃথিৱীখনত বেডলামে ৰাজত্ব কৰিছে,
  মাত্ৰ চাওক, আকাংক্ষাৰ সৈতে মই বাকচত খেলিম...
  কবলষ্টোন, বা ওপৰৰ পৰা কিবা এটা, আৰু বাছখন আধাতে,
  এইটোৱেই হৈছে, এইটোৱেই সঠিক কথা!
  নায়ক ছোৱালীজনীয়ে খিকিন্দালি কৰি মন্তব্য কৰিলে:
  - হয়, তোমাৰ চিন্তা আছে, গতিকে - বৰ শীতল!
  ভিটালিকে টুইট কৰিছিল।
  - আহকচোন ছোৱালীবোৰ, বেডলেম এটা বনাওঁ!
  তেতিয়া ল"ৰাটোৱে চিবুকটো মুঠিত থৈ নিৰ্ণায়কভাৱে ক"লে:
  - ঠিক আছে! অভিলেখৰ বাবে দৌৰক! মই সিহঁতক দেখুৱাম কুজমাৰ মাক!
  ল"ৰা-ছোৱালীয়ে খালী ভৰিৰে জোৰেৰে জিলিকি উঠিল, অলপ ধূলিময় গোৰোহা। আৰু উল্কাপিণ্ডৰ দৰে লৰালৰিকৈ। অৱশ্যে আলবিনা ডেকা দানৱটোৰ পিছ পৰি থাকিবলৈ ধৰিলে। আৰু ভিটালিকে লেহেমীয়া কৰিলে।
  উল্লাস কৰিবলৈ ল"ৰাটোৱে গাইছিল;
  আমাৰ সন্তানৰ শক্তি মহান,
  মই এজন অতি ভয়ংকৰ উদ্ভাৱক...
  ল'ৰা-মুষ্টিৰ আঘাতৰ পৰা ,
  আনকি তৰাবোৰো কঁপিব পাৰে!
  আলবিনাই ল"ৰাটোৰ কথাত বাধা দিলে:
  - বাৰু, তাৰকাবোৰৰ মূল্যত আপুনি ইতিমধ্যে নাকচ কৰি দিলে। বলিষ্ঠ মুষ্টিৰ আঘাতেৰে এজনো নায়কে তৰাবোৰ কঁপাই তুলিব নোৱাৰে!
  ভিটালিকে যুক্তিসংগতভাৱে মন্তব্য কৰিছিল:
  - ই এটা উপমা!
  ছোৱালী-নায়কে কটুভাৱে দলিয়াই দিলে:
  - হয়তো হাইপাৰবল?
  অদ্ভুত ল"ৰাটোৱে মাত দিলে।
  হয়তো অতিৰঞ্জিত!
  আলবিনাই খিকিন্দালি কৰি লক্ষ্য কৰিলে:
  - ডেকা প্ৰতিভাই উপমা আৰু অতিৰঞ্জনক বিভ্ৰান্ত কৰে!
  ভিটালিকে পৰামৰ্শ দিছিল:
  - বা হয়তো তুমি ভালকৈ গান গাইবা! আৰু তাৰ পিছত, সঁচাকৈয়ে, আপুনি সঁচাকৈয়ে জিভাখন খোঁচ মাৰি ভাল পায়।
  ছোৱালীজনীয়ে খিকিন্দালি কৰি চিঞৰি উঠিল:
  আৰু তুমি কোবজনৰ দৰে একেবাৰেই নহয়,
  আপুনি পাতল মাত এটাৰে সুৰৰ বাহিৰত গায়!
  ভিটালিকে হাঁহিলে আৰু উত্তৰত চিঞৰি উঠিল:
  থ্ৰাছবোৰে গান গোৱা শুনিছানে ,
  নহয়, সেই থ্ৰাছবোৰ ফিল্ড নহয়...
  আৰু থ্ৰাছ, যাদুকৰী থ্ৰাছ,
  ৰাছিয়াৰ নিৰ্বাচিতসকলক গাই!
  আলবিনাই খিকিন্দালি কৰিলে।
  - ষ্টেট ডুমাৰ ডেপুটিৰ দৰে নেকি? কিন্তু সিহঁতৰ কথা শুনাতকৈ নাইটিংগেল বা থ্ৰাছৰ ট্ৰিল সঁচাকৈয়ে ভাল!
  ভিটালিকে টুইট কৰিছিল।
  - এক দুই তিনি,
  তুমি নাইটিংগেল!
  চাৰি, আঠ, পাঁচ
  কাউৰীবোৰক গুলীয়াবলৈ পঠাওক!
  বীৰ ছোৱালীজনীয়ে নিজৰ শক্তিশালী কান্ধ দুটা জোকাৰি লক্ষ্য কৰিলে:
  - ঠিক আছে! ইতিমধ্যে হ'ম, তোমাক গান গাইম। আৰু ই আন এক মূৰ্খামি নহয়, দেশপ্ৰেমমূলক আৰু সুন্দৰ কিবা এটা হ"ব।
  বীৰ ল"ৰাটোৱে মাত দিলে।
  - সুন্দৰ ভাল ... আৰু দেশপ্ৰেমৰ কথা কি ক'ব? হয়তো চলোমনে শুদ্ধকৈ কৈছিল: - দেশপ্ৰেম, কুৎসিতসকলৰ বাবে আশ্ৰয়স্থল ৷
  আলবিনাই হুমুনিয়াহ কাঢ়ি মান্তি হ"ল:
  - হয়, এতিয়া দেশপ্ৰেমৰ ধাৰণাটো বিকৃত হৈ পৰিছে। আৰু ইয়াত আপুনি ইয়াৰ বিৰুদ্ধে তৰ্ক কৰিব নোৱাৰে!
  ভিটালিকে হাঁহি হাঁহি গাইছিল:
  - কথাত ক"বলৈ গ"লে আমি সকলোৱেই নায়ক,
  'আমি ফৰ্মেচনত সৈনিকৰ দৰে খোজ কাঢ়িছো...
  কিন্তু যুদ্ধত, কুকুৰা নহয়,
  আমাৰ মূৰ্খ পাপবোৰ!
  ছোৱালীজনীয়ে এই কথাত সন্মতি দিলে:
  সঁচাকৈয়ে পাপবোৰ বেলেগ। আৰু দেশপ্ৰেম বেলেগ। কিন্তু মই তলত দিয়া পৰামৰ্শ দিওঁ। লৈ যাওঁ আৰু আত্মাৰ বাবে কিবা এটা গাই যাওঁ। তোমাৰ হৃদয়খন আৰু উজ্জ্বল হৈ পৰিব।
  ভিটালিকে হাঁহি হাঁহি উত্তৰ দিলে:
  - গোৱা! ইমান ভাল লাগিলে মোৰ মনত আছে সম্ৰাট নীৰোৱে গান গোৱাৰ প্ৰতি বৰ আকৰ্ষিত আছিল। যদিও কিবা কাৰণত কেথেৰিনে প্ৰাইমা ড"নাৰ ভূমিকা দাবী কৰিবলৈ সাহস কৰা নাছিল।
  আলবিনাই সুধিলে:
  - কেথেৰিন কি?
  শিশু প্ৰডিজিজনে হাঁহি এটা মাৰি উত্তৰ দিলে:
  - সম্ৰাজ্ঞী!
  বীৰ ছোৱালীজনীয়ে হাঁহি হাঁহি উত্তৰ দিলে:
  - মই প্ৰকৃত সম্ৰাজ্ঞী হ'ব পাৰো। আৰু যদি মই কাৰোবাক মোৰ খালী ভৰিখন গ্ৰাইণ্ডত লৈ লৰচৰ কৰো, তেন্তে সেয়া যথেষ্ট যেন নালাগিব৷
  ভিটালিকে তাইৰ ফালে উজ্জ্বল মূৰটো মাত দিলে:
  - ভৰিখন এতিয়াও লৰচৰ কৰিব পাৰি। তেতিয়ালৈকে গান গাই!
  আৰু আলবিনাই সেইটো লৈ নিজৰ অতি শক্তিশালী আৰু একে সময়তে ধ্বনিময় কণ্ঠত গাইছিল;
  আমি ছোৱালী, শীতল Komsomol সদস্য,
  যিসকল প্ৰেমৰ পৰা জন্ম হৈছিল...
  আৰু সৌন্দৰ্য্যৰ মাতটো ধ্বনিময়,
  যদিও আমি প্ৰায়ে তেজৰ ওপৰত খোজ কাঢ়ো!
  
  আৰু যুঁজ, আমাৰ বাবে দোলনাৰ পৰা চিনাকি,
  যদিও কেতিয়াবা বিষ হয়...
  কিন্তু ৰাছিয়ান নাইটজন শিশু নহয়,
  ঠাণ্ডা আৰু নপালমলৈ আমাৰ ভয় নাই!
  
  আমি ঠাণ্ডাৰ মাজেৰে খালী ভৰিৰে দৌৰি আছো
  যদিও এটা snowdrift সৌন্দৰ্য্যৰ গোৰোহা জ্বলাই দিয়ে ...
  তুমি তোমাৰ ছোৱালীজনীক গোলাপ এটা দিয়া
  আৰু হাৰামীটোক চোকাকৈ কফিনত খেদি পঠিয়াওক!
  
  আমি ঈশ্বৰৰ পৰা ৰাছিয়ান যোদ্ধা,
  আমি শক্তিশালী নহয়, আপুনি জানে পৃথিৱীত...
  যদিও, কেতিয়াবা সৌভাগ্যক কঠোৰভাৱে দেখা যায়,
   আৰু এনে লাগে যেন পৃথিৱীখন চয়তানৰ প্ৰতি উৎসৰ্গিত!
  
  ইয়াত বহুত বহুত বেলেগ বেলেগ কথা আছে, ছোৱালী,
  মলি আছে, আভিজাত্য আৰু প্ৰেম আছে...
  আমি মেচিনগানৰ পৰা বিখ্যাতভাৱে গুলী চলাওঁ,
  আৰু আপুনি যোদ্ধাসকলৰ বিৰোধিতা নকৰাটোৱেই ভাল!
  
  আমাৰ মাতৃভূমি ৰাছিয়াৰ নামত,
  আমি বিৰোধীক হত্যা কৰিম ...
  কমৰেড ষ্টেলিন, আপুনি প্ৰায় মচীহ
  তেওঁ ৰাছিয়াৰ শীতল সেনাবাহিনীক ওপৰলৈ তুলিলে!
  
  আমাৰ মাতৃভূমিৰ নামত ল'ৰা,
  আমি, মোৰ বিশ্বাস, শেষলৈকে যুঁজিম ...
  কাৰণ আমাৰ মাতৃয়েই হৈছে পিতৃভূমি, বিশ্বাস কৰক, পবিত্ৰ
  চিৰন্তন পিতৃৰ পৰিয়ালৰ নামত!
  
  নতুন জগতত আমি কি কৰিবলৈ ওলাইছো?
  যি হ'ব - যুদ্ধ মৰি যাব ...
  সৰ্বশক্তিমানে খুলিলে : দুবাৰ দুই চাৰি,
  মৃত্যু ঢালি নাযাক আৰু দ্ৰাক্ষাৰস ঢালি নাযাওক!
  
  ছোৱালীবোৰ অগ্নিময় সুন্দৰী , ৷
  তেখেতে পোনে পোনে নিজৰ বেৰেলৰ পৰা গুলী চলায়...
  বহুত ভদকা নাখাব ল'ৰা,
  ল'ৰাৰ মাজত শব্দ নিক্ষেপ নকৰিব !
  
  আমি ক্ষুদ্ৰ অস্থিৰতাৰ ওপৰত থাকিম
  আমি সাম্যবাদৰ উচ্চতা জয় কৰিম...
  যোদ্ধা, জানেনে, চুষক একেবাৰেই নহয়,
  আমাৰ ওপৰত এটা সোণৰ পাখি থকা কেৰুব!
  
  ভয় নোহোৱা খালী ভৰিৰে ছোৱালী
  কোনো ঠাণ্ডা rushes মধ্যে - একটি হারিকেন ...
  মই মোৰ সমস্ত শক্তিৰে তৰোৱালেৰে কাটি পেলালোঁ,
  তাই পঞ্চমটোৰে উলংগ হৈ আঘাত কৰিলে!
  
  এজনী ছোৱালীৰ বাবে কোনো বাধা নাই
  তাই ফেচিবাদ, বিশ্বাস কৰক, তাই জয়ী হ'ব...
  "কাট্যুষ" জোৰেৰে আঘাত , "গ্ৰেড"ৰ দৰে,
  যদিও কেতিয়াবা সুন্দৰীবোৰক শেঁতা দেখা যায়!
  
  নাই, কমছমোলৰ সদস্যসকলে ফ্ৰিটজৰ ওচৰত নমস্কাৰ নকৰে,
  শীতল - একটি গৌৰৱময় দেশ ...
  এটা বুমেৰাং খালী ভৰিৰে ঘূৰিব,
  তেওঁলোকে ভয় কৰা নাই, বিশ্বাস কৰক চয়তান!
  
  ইয়াত বগা ঈশ্বৰ আহিব আমাৰ পৃথিৱীলৈ,
  আৰু মৃতক প্ৰেমেৰে পুনৰুত্থান কৰক...
  তেওঁ ক"ব, মই কাপুৰুষ মানি নলওঁ,
  আমাৰ শৌৰ্য্য বৃদ্ধি কৰক, ঢালত বিশ্বাস কৰক!
  
  যিহেতু স্বৰ্গদেৱে বিশ্বব্ৰহ্মাণ্ডত শাসন কৰে, গতিকে
  আৰু সৰ্বশক্তিমান, লাইট ৰডৰ ওপৰত ...
  আমি দেখিম কমিউনিজম অতি সোনকালে দিয়া হ'ব,
  আৰু উজ্জ্বল যীচু আহিব!
  
  তেতিয়া সাম্যবাদৰ বিশ্বব্ৰহ্মাণ্ডত সুখ ,
  ৰঙা পতাকাখনে পৃথিৱীখনক আলোকিত কৰিব...
  আৰু আকাশ, মহাশক্তিৰে মেঘ,
  আৰু ৰাছিয়াৰ বন্ধুত্ব এক কঠিন একক!
  ছোৱালীজনীয়ে বৰ অনুভৱেৰে গাইছিল। আৰু পথচাৰীয়ে তাইৰ গীতটোলৈ উভতি চালে।
  ভিটালিকে ব্যৱহাৰিক, আধুনিক কিশোৰৰ দৰে টুপীটো খুলি আকৌ থিয় হ"ল,
  ধন সংগ্ৰহ কৰা;
  আৰু তেওঁলোকে তেওঁক নোট আৰু মুদ্ৰা দলিয়াই দিলে। আৰু মজা কৰিবলৈ ল"ৰাটোৱে হাতৰ ওপৰত থিয় হ"ল, আৰু এতিয়া ভৰিৰ উদং আঙুলিৰে টুপীটো ধৰিলে। আৰু সকলোবোৰ এতিয়া অত্যন্ত শীতল যেন লাগিছিল।
  ভিটালিকে এতিয়াও তুলি লৈ গাইছিল;
  সমগ্ৰ বিশ্বব্ৰহ্মাণ্ডই আমাক ভয় কৰাটো প্ৰয়োজন,
  কাৰণ আমি আৰু শক্তিশালী নহয় !
  ৰাছিয়ানসকলে সদায় যুঁজিবলৈ সক্ষম হৈছে,
  আমি তোমাক ক্ষন্তেকতে টুকুৰা টুকুৰ কৰি পেলাম, খলনায়ক!
  
  আপুনি উজ্জ্বল পিতৃভূমিক আক্ৰমণ কৰিলে,
  শত্ৰু কূটনৈতিক, দানৱ আৰু নিষ্ঠুৰ!
  সাম্যবাদৰ বাবে সময় থাকিব, মোৰ বিশ্বাস,
  সকলোকে সুখ, বিশ্বাস কৰক, সময় দিয়ক!
  
  প্ৰথম পদক্ষেপ, বিশ্বাস কৰক; অতি কঠিন
  মহাকাশ ইমান ঠাণ্ডা, হৃদয়ত বৰফ!
  কিন্তু আমি মানুহে তৰাবোৰৰ বিচাৰ কৰিম,
  যুক্তি - এজন শক্তিশালী ৰশ্মি নিক্ষেপক!
  
  ৰাছিয়াৰ নাইটে মৃত্যুক ভয় নকৰে,
  কাৰণ সি জানে অন্ত নাই !
  বিজ্ঞানৰ সহায়ত পুনৰ জন্ম হ"ব,
  আৰু আমি খ্ৰীষ্টক যন্ত্ৰণা দিয়াৰ প্ৰয়োজন নাই!
  
  যুদ্ধ মহাজাগতিক, তীব্ৰ,
  বাটিটোৱে ভাগ্যৰ পাল্লাত নাচিছে!
  প্ৰিন্সেপছ-প্লাজমাৰ সহায়ত আমি পাহাৰবোৰ সমতল কৰিম,
  দুষ্টতাৰ অৰণ্যক চন্দ্ৰৰ ভূ-প্ৰকৃতিলৈ ৰূপান্তৰিত কৰোঁ আহক!
  
  মাতৃভূমিৰ সৌন্দৰ্য্য সীমাহীন,
  পঞ্চম দেশৰ তলত তাৰকাৰাজ্যৰ আন্ধাৰ!
  আৰু ট্ৰলটোৱে বনৰীয়াকৈ, হিষ্টেৰিকভাৱে গৰ্জন কৰে,
  আন গৰু-ম"হৰ দৰে সিও নৰকত!
  
  সফলতাৰ বাবে অৱশ্যে তৰোৱালখনৰ প্ৰয়োজন,
  মনৰ চোকাতা, বন্দুকৰ শক্তি!
  কিন্তু হাঁহিৰ সময়ো আছে
  বিপদৰ সময়ত হাস্যৰসে সহায় কৰিব পাৰে!
  
  ইয়াত আমি এটা লৰেল মুকুট পিন্ধিলোঁ,
  হীৰা মুগা পানী!
  জানা, সৰু সৰু ব্যৱসায়ত সৰু ,
  লক্ষ্য এটাই - ৰাছিয়াৰ সেৱা কৰা!
  ভিটালিকৰ ভাল গীতটো তেওঁৰ কোলাত, ওলোটাকৈ পৰিবেশন কৰা হৈছিল।
  আৰু তেওঁ খালী ভৰিৰ আঙুলিৰে এটা টুপী ধৰি ৰাখিছিল , য"ত টকা ঢালিছিল। আৰু সঁচাকৈয়ে ধেমেলীয়া যেন লাগিছিল।
  আলবিনাই মন্তব্য কৰিলে:
  - আপুনি বিচাৰেনে আমি আকৌ দৰ্শকৰ আমোদৰ বাবে গান গাই যাওঁ?
  জিনিয়াছ ল"ৰাজনে মন্তব্য কৰিলে:
  - আৰু টকা উপাৰ্জন কৰাটো সহজ আৰু সুখদায়ক দুয়োটা! উদাহৰণস্বৰূপে কেনেকৈ, দহ হাজাৰ ৰাছিয়ান ৰুবলৰ স্বাৰ্থত, হাজাৰবাৰ বেৰেল এটা ওপৰলৈ তুলিব পাৰি।
  বীৰ ছোৱালীজনীয়ে মান্তি হ"ল:
  হয়, তেওঁলোকে পৰ্যাপ্ত ধন নিদিয়ে। নিয়ম অবিহনে যুঁজত যুঁজ দিয়াটো ভাল।
  ভিটালিকে হাঁহিলে আৰু চিঞৰি উঠিল:
  ষ্টাৰ ফাইটাৰে আপোনাৰ শিলটোক বৃথাই ট্ৰুম্পেট কৰে,
  আপোনাৰ দেশ সন্দেহজনক গৌৰৱত বহু দূৰত...
  ৰেখাৰ মাজত কঁপি উঠে যুদ্ধৰ শিখা,
  নিয়মবিহীন একপক্ষীয় খেলত!
  
  দুৰ্বলে পাৰে, কিন্তু শক্তিশালীই নোৱাৰে
  ক্ৰোধে আমাক শোষণ কৰিবলৈ অনুপ্ৰাণিত কৰিছিল...
  গোচৰৰ পৰা ছাবেৰ, আৰু আগলৈ বন্ধুসকল,
  যদি আপুনি অদয়ালু পৃথিৱীত নহয়!
  আৰু আকৌ টুপিটোত টকা ঢালি দিলে। ডলাৰ, আৰু ইউৰো, আৰু ৰুবল, আনকি ইউয়ান, আৰু ডিনাৰ আছিল।
  ল"ৰাটো বৰ সন্তুষ্ট হ"ল, তাৰ নীলা চকু দুটা আনন্দত জিলিকি উঠিল। তেনেকৈয়ে টকা টোকৰ মাৰিব পাৰি, আৰু ই এটা অতি লাভজনক ব্যৱসায় বুলি ওলাই পৰিল।
  এলবিনাই লৈ চাইৰেন মাতেৰে গাইছিল । তাই, সঁচাকৈয়ে, কোনোবাই ক"ব পাৰে, এগৰাকী অতি শীতল আৰু অনন্য প্ৰাইমা ড"না ছোৱালী। আৰু মাতটো অত্যন্ত ধ্বনিময় আৰু সুন্দৰ;
  আমাৰ মাতৃভূমি ৰাছিয়াৰ গৌৰৱৰ বাবে,
  মাতৃভূমি সবচেয়ে উজ্জ্বল সাধু ...
  য'ত তৰাবোৰে আকাশৰ মুগা জলসিঞ্চন কৰিছিল,
  তোমাৰ বিশুদ্ধ অপাৰ্থিৱ প্ৰেমেৰে!
  
  আমি বিশাল শক্তিৰ নাইট,
   কোনে ৰাখে বিশ্বব্ৰহ্মাণ্ড!
  আমাৰ মাতৃভূমি একত্ৰিত হওক,
  মাতৃভূমি - আপুনি মনোলিথটো বিভাজিত নকৰিব!
  
  আমি প্ৰথম ৰকেটটো নিক্ষেপ কৰিলোঁ
  আৰু মহাকাশচাৰীজনৰ সৈতে বেলুনটোৰ চাৰিওফালে উৰি গ'ল...
  আমাৰ কৃতিত্ব কবিতাত গোৱা হয়,
  প্ৰভুৱে আমাক এটা উদাৰ উপহাৰ দিব!
  
  যেতিয়া ফেচিষ্টে দেশক আক্ৰমণ কৰিছিল,
  'আমি সকলোৱে একেলগে ৰাইফল লৈছিলো...
  কমিউনিষ্টসকলে গোটৰ সৈতে যুঁজিছে -
  আৰু তুমি ওপৰলৈ উজ্জ্বল কাঁড়!
  
  মস্কোৰ পৰা তীখাৰ দলটোক বিকৃত কৰিলে,
  ষ্টেলিনগ্ৰাডৰ ওচৰত, ৰিজটো থেতেলিয়াই পেলোৱা!
  ছোৱালীবোৰৰ চাৱনিটো আছিল উজ্জ্বলভাৱে গৌৰৱান্বিত,
  ই আমাৰ বাবে সৰ্বহাৰাৰ পোহৰ আনে!
  
  বিশ্বব্ৰহ্মাণ্ডৰ দেশৰ শ্ৰেষ্ঠ নাইট ,
  আপনি আরো উজ্জ্বল রাশিয়া খুঁজে পাবেন...
  যদিও দেশৰ ওপৰত ডাৱৰ ওলমি আছে,
  গৌৰৱময় পথৰ পৰা আমি বিচ্যুত হ"ব নোৱাৰো!
  
  আমি যেতিয়া বাৰ্লিন লৈছিলো - ই এক আনন্দৰ কথা,
  এনে সুখে এজন সৈনিকক অৰ্জন কৰিলে...
  আমি বিজয় মৌৰ মিঠাৰ সোৱাদ লৈছিলো,
  ষ্টীল মেচিনগানৰ পৰা ল"ৰাটোৰ সন্মুখীন হ"বলৈ!
  
  এতিয়া শান্তিপূৰ্ণ সপ্তাহবোৰ আহিল
  আৰু সোণৰ পথাৰবোৰৰ মাজেৰে হুলস্থুলীয়া দুখ...
  আমি চিৰদিন আৰু আনন্দত জীয়াই থাকিব বিচাৰিছিলো,
  চিৰদিনৰ বাবে পিতৃভূমিৰ সৈতে সৰ্বশক্তিমান ঈশ্বৰ!
  . অধ্যায় #৮
  গান গাই থাকোঁতে ভিটালিকে হাতেৰে খোজ কাঢ়িলে। তেওঁৰ উদং, টেন কৰা ভৰি দুখনে ইতিমধ্যে গোটেই প্লাষ্টিকৰ বেগ এটা ধৰি ৰাখিছিল, কাৰণ মানুহ বেছি আছিল, আৰু সিহঁতে বহুত বেছি টকা পেলাই আছিল। সকলো ঠিকেই হ"ব, আনকি ডাঙৰ হ"ব৷
  আনকি এগৰাকী মহিলাই বেগটোত নীলাচল থকা সোণৰ আঙঠি এটাও পেলাই দিলে। আৰু ই এটা ভাল সংযোজন।
  তেতিয়া ল"ৰাটোৱে লৈ নিজে গান গাবলৈ ধৰিলে, আৰু বৰ উৎসাহেৰে কৰিলে।
  আৰু তেওঁৰ মাতটো, নাইটিংগেলৰ অন্তহীন ট্ৰিলৰ দৰে;
  ৰাছিয়া, তুমি প্ৰেমৰ পবিত্ৰ দেশ,
  মই তোমাক মোৰ সকলো হৃদয় আৰু প্ৰাণেৰে ভাল পাওঁ...
  বিশ্বব্ৰহ্মাণ্ডত একমাত্ৰ তুমিয়েই,
  আৰু মই সদায় তোমাৰ লগত থাকিম!
  
  মহান সাম্যবাদৰ এখন পৃথিৱী গঢ়ি তোলোঁ,
  য'ত প্ৰতিজন যোদ্ধা গোহালিৰ পৰা...
  আমি ফেচিবাদৰ দাঁতবোৰ ছাই কৰি পেলাম,
  লগত মিলি বুদ্ধিমান হ"ম !
  
  মহান বগা বাৰ্চৰ দেশত,
  এবং মুকুতা পপলার দিয়ে...
  নাই ছোৱালীবোৰ চকুলো টুকিব নালাগে
  আমাৰ ৰাছিয়াৰ ভূমি আকৌ উঠিব!
  
  আমি যোদ্ধা, যীচুক বিশ্বাস কৰক,
   যি , যুগ যুগ ধৰি ৰডৰ সৈতে একেলগে!
  প্ৰভুৱে আমাৰ সৰ্বশক্তিমান কাপুৰুষক ভাল নাপায় -
  তেওঁক তীখা আৰু তৰোৱালৰ বাহু দুয়োটা লাগে!
  
  খ্ৰীষ্টৰ সৈতে স্বৰোগে যুদ্ধক আশীৰ্বাদ দিলে,
  যাতে আপুনি এজন যোদ্ধা আৰু এটা তাৰকা হয়...
  আৰু এই ফ্ৰিট্জবোৰক ইমান নিষ্ঠুৰভাৱে মাৰপিট কৰা হৈছিল,
  তেজত মূৰ্ত কি সপোন !
  
  আমি এটা অলৌকিক কাম কৰিব পাৰিলোঁ, আৰু আমি পৰিচালনা কৰিলোঁ,
  যীশু মহিমা উড়ন্ত...
  গগাৰিনে আমাক এটা ডাঙৰ গ"ললৈ লৈ গ"ল,
  তেওঁ এজন প্ৰকৃত ৰাছিয়ান সিংহৰ ল"ৰা!
  
  আমি এটা ডাঙৰ খোজ আগুৱাই যাম
  আমি দৃঢ়তাৰে মংগল গ্ৰহত পঞ্চম নাইট হ'ম...
  প্ৰতিজন ব্যক্তি যাদুকৰ হওক,
  ঈশ্বৰৰ দৰে, যিয়ে পৃথিৱীখনক এটা ফ্ৰেমত সৃষ্টি কৰিছিল!
  
  শত্ৰু মস্কোৰ ওচৰত থাকিলেও আমি বাৰ্লিন লৈ যাম,
  আমি পৃথিৱীখনক এখন উন্নত ঠাই বনাব পাৰো...
  যদিও হিটলাৰৰ চয়তানৰ সৈতে স্পষ্ট সম্পৰ্ক আছে,
  আৰু ফ্ৰিটজে বৰ জোৰকৈ খায়!
  
  কিন্তু ই হ"ব, জানো, বাৰ্লিনক পৰাস্ত কৰা,
  আমাৰ পতাকা সমগ্ৰ বিশ্বব্ৰহ্মাণ্ডৰ ওপৰত জিলিকি উঠিব...
  কাৰণ, মস্কোও তৃতীয় ৰোম,
  বিশ্বাসীসকলক স্বৰ্গত স্থান দিব!
  এই গীতটোৰ পাছত এজনী ছোৱালীয়ে ল"ৰাটোৰ উদং গোৰোহাত চুমা খাই লগে লগে বেগটোত পাঁচশ ইউৰোৰ বেংকনোট এখন ভৰাই দিলে।
  ইয়াৰ পিছত আৰু বেছি মজা পালে। ছোৱালীজনীও থিয় হ"ল। আৰু তাই হাতত চিলিণ্ডাৰ এটা লৈ খোজ কাঢ়ি গ"ল, যিটো মানুহ এজনে ফাইল কৰিছিল। আৰু কি, ইয়াত টকাও সংগ্ৰহ কৰিব পাৰি। আৰামদায়ক আৰু সুন্দৰ দুয়োটা। আৰু দম্পতীহালৰ কণ্ঠ আচৰিত।
  আৰু সেইবাবেই তেওঁলোকে হাওঁফাওঁৰ ওপৰত একেলগে গান গাই যাওঁ;
  আমি পিতৃভূমিৰ যোদ্ধা প্ৰিয়,
  ৰঙাৰ বেনাৰত ছোভিয়েটৰ দেশবোৰ!
  কমৰেড ষ্টেলিন এজন সাহসী বাজ্জ,
  যাৰ দ্বাৰা সমগ্ৰ পৃথিৱীয়ে সুন্দৰ কৰি তুলিব!
  
  আমি সুখৰ বাবে মাতৃভূমিৰ সৈতে জন্ম লৈছো,
  ব্ৰেড আৰু বস্ত্ৰ শণ বৃদ্ধি কৰিবলৈ...
  ৰাছিয়াত এনেকুৱা, পুত্ৰ জানে,
  সেই মানুহজন সৰ্বশক্তিমান হ"ব!
  
  এটা ধুমুহাই বজ্ৰপাত কৰি আছে - ফেচিবাদ আমাৰ ওপৰত উঠিছে,
  ভয়ংকৰ ট্যাংকৰ Armadas আঘাত...
  কিন্তু বিৰোধীৰ চকুত লৰচৰ কৰাটো ভাল,
  আমি চেমোলিনা লেপ কৰা কেঁচুৱা নহয়!
  
  ঘোঁৰাত উঠি যোৱা ফুৰাৰে মস্কোলৈ ভাঙি গ"ল,
  বগা আৰু ইস্পাতৰ পৰা যে পলিচ কৰা হয়...
  এডলফ হিটলাৰক চয়তানক বিক্ৰী কৰি পেলালে
  তেওঁ ভাবিছিল গুলীয়ে তেওঁক ৰখাব নোৱাৰে!
  
  কমৰেড ষ্টেলিন, সাহসী নায়ক,
  তেখেতে হিটলাৰৰ সৈতে সংঘৰ্ষ কৰিছিল তালিকাসমূহত...
  আৰু দেখা গ"ল যে ফুহৰাৰ শীতল নহয়,
  নেতাৰ মুঠিটো তাৰ আদমৰ আপেলত আবদ্ধ হৈ পৰিল!
  
  এতিয়া ফেচিষ্টে পাতৰ দৰে কঁপিছে
  ষ্টেলিনে তেওঁক কেনেকৈ বেয়াকৈ পংগু কৰি পেলালে...
  চাৰ্কাছত হুইষ্ট বজাই তেওঁ বেছি ভাল পাব,
  বাৰু, এতিয়া এডলফ মাত্ৰ এজন মৰনিক বাম !
  
  বিশ্বৰ নাজীসকলৰ দুঃস্বপ্ন, ষ্টেলিনগ্ৰাড,
  যিহেতু আমাৰ ল'ৰাবোৰ শক্তিশালী হৈ পৰিছে...
  ছোভিয়েট দেশৰ সৈনিকজন অতি সুখী
  বিৰোধীক শিঙ দিলোঁ !
  
  ছোৱালী এজনীৰ ভৰিত বাৰ্লিন ভাঙি যাব জানেনে
  খালী ভৰিৰ মেয়ে বিখ্যাতভাৱে খোজ কাঢ়িব...
  আহকচোন অতি সোনকালে গ্ৰহটোত এখন স্বৰ্গ নিৰ্মাণ কৰোঁ,
  আৰু বৰ আনন্দ আৰু নিস্তব্ধ হ"ব!
  
  বিশ্বব্ৰহ্মাণ্ডত সকলো ভাল হৈ যাব,
  ছোৱালীকেইজনীয়ে হীৰাৰে নিৰ্মিত পোছাক লাভ কৰিব।
  কেতিয়াবা বৰ কঠিন হৈ পৰে
  কিন্তু আমি এখন প্ৰাচীন দেশ আৰু আটলাণ্টিক!
  
  ৰাছিয়াত এজন অগ্ৰগামী আৰু সেই টাইটান,
  Fatherland মধ্যে, ডায়েপার থেকে প্রতি যোদ্ধা ...
  এডলফ, তুমি এজন হেৰুৱা আৰু অত্যাচাৰী,
  ছোৱালীবোৰৰ ভৰিৰ পৰা ক"লা চকু এটা পাইছা !
  
  যেতিয়া সাম্যবাদ বিশ্বব্ৰহ্মাণ্ডৰ ওপৰত থাকে,
  আৱৰণ, যেনেকৈ ঈশ্বৰৰ মাতৃ বিস্তাৰ কৰিব ...
  সেইটো এটা পিঞ্জৰাত থাকিব যিকোনো প্ৰতিশোধ,
  আৰু যীচু পোহৰৰ ঈশ্বৰ নাম!
  গানটো ভাল আছিল। আৰু বহুত টকা ঢালি দিলে। আনকি এলবিনাই তাইৰ ওঁঠ দুটাও চেলেকিলে।
  কিন্তু সুখৰ অন্ত পৰিল। পুলিচ আকৌ দেখা দিলে। আৰু এইবাৰ বহুত আছিল, কেইবা ডজন আৰু বিভিন্ন ফালৰ পৰা।
  ভিটালিকে জপিয়াই ভৰিৰ ওপৰত উঠি হুইচেল মাৰিলে:
  - ৱাঃ! মোৰ বাবে পিনোকিঅ"ৰ কথা ক"বলৈ গ"লে তেওঁলোকে গোটেই খেদি পঠিয়াইছিল!
  আলবিনাই হাঁহি এটা মাৰি কটুভাৱে ক"লে:
  কিশোৰ কাৰাগাৰলৈ যাবা ৷ চুলি কাটি লোৱা ল'ৰা হৈ ঢোলৰ গান লৈ মাৰ্চ কৰিবা!
  ডেকা অদ্ভুতজনে মন্তব্য কৰিলে:
  - মোৰ মন আৰু যুঁজৰ দক্ষতাৰে মই তাতেই নেতা হ"ম। আৰু ল'ৰাবোৰে মোৰ কথা শুনিব ৷ গতিকে বাচি যাওঁ!
  ছোৱালীজনীয়ে লক্ষ্য কৰিলে:
  - অ" পুলিচে কেনেকৈ পেলাই দিব তোমাক। বিশেষকৈ গোৰোহাত লাঠিৰে। এনে এক্সপ"জাৰৰ পৰা তুৰস্কৰ ল"ৰাবোৰ কেনেকৈ পাগল হৈ গ"ল আপুনি গম পাব।
  ভিটালিকে বেকপেকত হাত দুখন ঠেলি দিলে। আৰু সম্পূৰ্ণ শক্তিৰে ইনফ্ৰাছাউণ্ড অন কৰিলে।
  ল"ৰা আৰু ছোৱালীজনীৰ কাষত থিয় হৈ থকা গোটেই ভিৰটোৱে একেলগে জেনকি ফুটি উঠিল । আৰু তাৰ পিছত তাই লৈ দৌৰিবলৈ লৰালৰিকৈ গ"ল।
  সিহঁতৰ লগতে পুলিচকেইজনো দৌৰি গ"ল। ইয়াত গ"ল, মাত্ৰ চকুৰ বাবে ভোজ।
  আলবিনাও ঢৌত ধৰা পৰিল আৰু তাইও মুখখন কুটিল হৈ দৌৰিবলৈ লৰালৰিকৈ গ"ল।
  কেৱল এজনী ওখ পেশীবহুল ছোৱালীৰ ধূলিময়, উদং গোৰোহাই টিপটিপিয়াই উঠিল।
  ভিটালিকে হাওঁফাওঁৰ ওপৰত তাইক চিঞৰি ক"লে:
  - ৰ"ব! ক'লৈ গৈ আছা!?
  কিন্তু ভয় খোৱা ছোৱালীজনীয়ে গতি বৃদ্ধিহে কৰিলে। ল"ৰাটোৱে বিভ্ৰান্তিত হৈ হাত দুখন মেলি দিলে। সঁচাকৈয়ে বেয়া ভাগ্যৰ কথা ওলাই পৰিল। শ শ মানুহ, কেইবা ডজন আৰক্ষী আৰু ছোৱালীজনীক তেওঁ ভয় খুৱাইছিল।
  আৰু এতিয়া নিজকে গুলীয়াই ল"ব লাগিব।
  দেখা যায় যে নতুন, অতি শক্তিশালী আৰু ফলপ্ৰসূ, আৰু আটাইতকৈ গুৰুত্বপূৰ্ণ কথাটো হ'ল কমপেক্ট অস্ত্ৰ ব্যৱহাৰ কৰা কৌশলবোৰ লক্ষ্যহীন হৈ নাথাকিল ।
  ল"ৰাটোৱে দৌৰিবলৈ আৰম্ভ কৰিলে, গ্ৰেভিটনৰ সহায়ত নিজকে ত্বৰান্বিত কৰিলে, আক্ষৰিক অৰ্থত ৰেচিং গাড়ীৰ গতিৰে। আৰু মস্কো চহৰৰ ধূলি আৰু দালিৰ পৰা ধূসৰ হৈ পৰা তেওঁৰ উদং ভৰি দুখন তীব্ৰবেগী যুঁজাৰু বিমানৰ ব্লেডৰ দৰে জিলিকি উঠিছিল।
  ভিটালিকে যিমান পাৰে বেগেৰে দৌৰিলে, আৰু উল্কাপিণ্ডৰ দৰে গতিবেগ কৰিলে। আৰু গাড়ী আৰু দেৱাল ডজ কৰিবলৈ কষ্টেৰে সক্ষম হ"ল। ইয়াত হঠাতে তেওঁৰ বিচ্ছেদ ঘটিল।
  ল"ৰাটোৱে উৎসাহেৰে গাইছিল:
  আমি শান্তিপ্ৰিয় সন্তান, কিন্তু আমাৰ সাজসজ্জিত ৰেল,
  মই এখন চুপাৰকাৰত গতি বৃদ্ধি কৰিবলৈ সক্ষম হ'লোঁ...
  আমি এটা উজ্জ্বল কাইলৈৰ বাবে যুঁজ দিম
  আহক আমি সাহসেৰে যুঁজ দিওঁ! আহক আমি সাহসেৰে যুঁজ দিওঁ!
  আৰু টাৰ্মিনেটৰ ল"ৰাটোৱে জপিয়াই উঠি বাহু দুটা জোকাৰিলে। সি ইমান জোৰেৰে দালিখন ঠেলি দিলে যে খালী ভৰিৰ পৰা ডেণ্ট ওলাই আহিল। আৰু ভিটালিকে নিজেই এটা ওখ অট্টালিকাৰ চাদত উৰি গ"ল। সেইটোৱেই আছিল গ্ৰেভিটনৰ অসাধাৰণ শক্তি। যিটো, বাইদেউ, ফ"টনতকৈ দহ ট্ৰিলিয়ন গুণ বেছি দ্ৰুত, বা শূন্যতাত থকা সাধাৰণ পোহৰ!
  ভিটালিকে চাৰিওফালে চাই হাঁহিলে। আৰু ল"ৰাটোৱে দৌৰি আহি আকৌ জপিয়াই পৰিল। এইবাৰ আৰু ওখ ঘৰৰ চাদত। তেওঁৰ গতি আছিল সৰলভাৱে অবিশ্বাস্য।
  ল"ৰাটোৱে আনন্দত গাইছিল:
  ঘাঁহনিত ফৰিং বহিল,
  ঘাসত ফৰিং বহি...
  ঠিক শসাৰ দৰে
  তেওঁ সেউজীয়া আছিল!
  কিন্তু এতিয়া তেওঁৰ গতিবেগ বৃদ্ধি পাইছে
  ফোটন আপ পাম্প ...
  আৰু তেওঁ খৰখেদাকৈ দৌৰিবলৈ ধৰিলে,
  আৰু ছাদৰ ওপৰেৰে জপিয়াই যাওক!
  কল্পনা কৰা,
  কল্পনা কৰা,
  আৰু ছাদৰ ওপৰেৰে জপিয়াই যাওক!
  ইয়াৰ পিছত ল"ৰাজনে প্ৰতিচ্ছবিখন বহুগুণে বৃদ্ধি কৰা বিশেষ চশমা উলিয়াই, চহৰখন অন্বেষণ কৰিবলৈ ধৰিলে। দেখাত সি হুলস্থুল কৰিলে। ইয়াত আকৌ চাৰিওফালে আৰক্ষীৰ ইউনিট দেখা দিয়ে। বৰ বেছিকৈ আছে। আৰু হেলিকপ্টাৰ আকাশত ঘূৰি ফুৰিছিল। সঁচাকৈয়ে যদি গোটেই কোম্পানী এটা আৰক্ষী বিষয়া আতংকিত হৈ পলায়ন কৰে, লাঠিডাল নিক্ষেপ কৰে, তেন্তে ইয়াৰ অৰ্থ হ"ল এক গুৰুতৰ কথা।
  ভিটালিকে ভাবিলে এতিয়া বিপদত পৰিছে ৷ নিশ্চয়কৈ মস্কোৰ অসংখ্য ভিডিঅ" কেমেৰাৰ ভিতৰত এটাই তেওঁৰ গতিবিধিৰ চিত্ৰগ্ৰহণ কৰিছিল। হয়, আৰু জনসাধাৰণৰ হাতত আইফোন আৰু স্মাৰ্টফোন আছে। গতিকে ল"ৰাটোৱে সোনকালে বুজিব পাৰে।
  বাইদেউ, তেওঁলোকে তেওঁৰ আগত কি লেখা উপস্থাপন কৰিব পাৰিব ? পুলিচবোৰক আধা মৃত্যুৰ ভয় খুৱাইছিল? নে গ্ৰেপ্তাৰৰ প্ৰতিৰোধ কৰা? কিন্তু কোনেও গ্ৰেপ্তাৰ কৰা নাছিল। বা হয়তো অলপ দুষ্টামি। কিন্তু শ শ মানুহক সিঁচৰতি কৰিবলৈ, এতিয়া আৰু ক্ষুদ্ৰ নহয়।
  যিকোনো ক্ষেত্ৰতে নিজৰ চেহেৰা সলনি কৰাটো ভাল। আৰু সাজ-পোছাক পিন্ধিব। যিহেতু মস্কোত খালী ভৰি দুখন বেছিকৈ দেখা যায়। আৰু একে সময়তে আপোনাৰ প্ৰেমিকাক বিচাৰি উলিয়াওক। আলবিনা ক"লৈ গ"ল? অৱশ্যে পিছৰটোৱেই আটাইতকৈ সহজ, এতিয়া তেওঁ স্মাৰ্টফোন ব্যৱহাৰ কৰি তাইৰ স্থান গণনা কৰিব।
  ল"ৰাজনে স্নিকাৰ পিন্ধি কাপোৰৰ ৰং সলনি কৰি ছবিখন ডাঙৰ কৰা চশমা বনাই আইনা পিন্ধি টুপী এটা পিন্ধিলে।
  ইয়াৰ পিছত আকৌ এজন সাধাৰণ ল'ৰা হৈ পৰিল , প্ৰায় বাৰ বছৰ বয়সৰ যেন লাগিল । আৰু তেওঁক বিপজ্জনক সন্ত্ৰাসবাদী বুলি কোনেও সন্দেহ কৰিব নোৱাৰে।
  ইয়াৰ উপৰিও অৱশ্যে নিজৰ লেখ-জোখ মচি পেলালে বেয়া নহ"ব। ল"ৰাজনে বুজিলে যে ভিডিঅ" ইমেজত আৰু স্মাৰ্টফোনৰ ৰেকৰ্ডত তেওঁৰ মুখখন ডিচিফাৰ কৰিব পাৰি, আৰু তেওঁৰ পৰিচয় প্ৰতিষ্ঠা কৰিব পাৰি। তাৰ পিছত, উত্তম ক্ষেত্ৰত, তেওঁ এটা ডেকা কলনীৰ সন্মুখীন হয় ৷ আৰু আটাইতকৈ বেয়া অৱস্থাত এনে বিপদজনক প্ৰতিভাক একেবাৰে নাইকিয়া কৰিব পাৰি। বা, ভাগ্য ভাল হ"লে শৰস্কাৰ দৰে বন্ধ কাৰাগাৰৰ লেবৰেটৰীলৈ ক"ৰবালৈ পঠিয়াই দিব, এস্কৰ্টৰ অধীনত ৰাজ্যৰ বাবে কাম কৰিবলৈ।
  কিন্তু ভিটালিকে এইটো বিচৰা নাছিল - তেওঁ নিজৰ মূৰ।
  আৰু জিনিয়াছ ল"ৰাজনে, আৰম্ভণিৰ বাবে, কম্পিউটাৰ ভাইৰাছ আৰু ব্লটৰ মিশ্ৰণ দ্ৰুতভাৱে জাবাটছাল । ই মস্কো চহৰৰ সকলো স্মাৰ্টফোন দ্ৰুতগতিত কভাৰ কৰি ছবিবোৰ নষ্ট কৰাৰ কথা আছিল। তদুপৰি ভিটালিকৰ খৰখেদা আছিল, আৰু প্ৰায় সকলো ছবি মচি পেলোৱা হৈছিল, কেৱল তেওঁৰ মুখখনেই নহয়।
  তদুপৰি চোৱাচিতা কেমেৰাৰ সৈতে সংযোগ স্থাপন কৰি তাত নিজৰ বিষয়ে সকলো ৰেকৰ্ড আঁতৰাই পেলোৱাটোও প্ৰয়োজনীয় আছিল।
  ভিটালিকে এক্সিলেটৰেৰেও এটা শক্তিশালী ভাইৰাছ বাংল কৰিছিল। আৰু তেওঁ মস্কোৰ সমগ্ৰ ভিডিঅ" চোৱাচিতা ব্যৱস্থাটোক গুঞ্জৰিত কৰিব লাগিব। ইতিমধ্যে এই গোচৰৰ বিচাৰ চলি আছে। কি লেখা, ল"ৰাটোৱে মনত পেলাব পৰা নাছিল। কিন্তু প্ৰেমিকাৰ লগত খালী ভৰিৰে, সেইটো বৰ উজ্জ্বল আছিল। আৰু ৰাজধানীত বহুতো চোৱাচিতা কেমেৰা আছে। আৰু তেওঁ আৰক্ষীৰ বিৰুদ্ধে ইনফ্ৰাছাউণ্ড ব্যৱহাৰ কৰাৰ বাবে যিকোনো ক্ষেত্ৰতে অপৰাধমূলক দায়বদ্ধতা এৰাই চলিব নোৱাৰি।
  আৰু সেইবাবেই, এবাৰ নাবালক হ"লে দহ বছৰতকৈ অধিক কোনো ক্ষেত্ৰতে জিলিকি নাথাকে।
  আৰু সাধাৰণতে আপুনি অধিক স্মাৰ্ট হ"ব লাগে আৰু জিলিকিব নালাগে।
  ল"ৰাটোৱে চোৱাচিতাৰ কেমেৰাত আটাইতকৈ শক্তিশালী ভাইৰাছ ভক্ষকটো এৰি দিলে। এতিয়া গোটেই ব্যৱস্থাটো একেলগে বন্ধ হৈ যাব। ইয়াৰ বাবে যিকোনো ব্যক্তিক দোষ দিয়া হ"ব, কিন্তু সৰু কিশোৰ এজনক নহয়। আৰু কোনো লেখ-জোখ নাই।
  যদিও কম্পিউটাৰে হাৰ্ড ড্ৰাইভত কিবা এটা লিখিবলৈ সক্ষম হয়, তেন্তে হাইপাৰভাইৰাছে ইয়াক আবৰি পেলাব আৰু ক্ষতি কৰিব।
  আৰু তাৰ পিছত ভিটালিকৰ সকলো তথ্য মচি পেলোৱা হ"ব। যাৰ অৰ্থ তেওঁ কেতিয়াও ধৰা নপৰে।
  ল"ৰাটোৱে স্নিকাৰত ভৰি দুখন ষ্টাম্প মাৰিলে। লিফটৰ পৰা নামি সি শান্তভাৱে যেন একো হোৱা নাই, ৰাস্তাটোৰে ভৰিৰে ঠেলি দিলে।
  স্নিকাৰত ভৰি দুখন অলপ গৰম আছিল, কিন্তু ছদ্মবেশত।
  ভিটালিকে ওচৰৰ ষ্টলত দুটা পেক এস্কিমো কিনিলে। চকলেটত থকা আইচক্ৰীমে শান্ত আৰু সজীৱ হ"ব লাগে।
  ল"ৰাটোৱে এক্সিলেটৰ আৰু মাছল এনহান্সাৰ বন্ধ কৰি দিলে। ইয়াৰ পিছত তেওঁৰ ভাগৰুৱা আৰু দুৰ্বল অনুভৱ হ"ল।
  যেনেকৈ এজন মদ্যপায়ীয়ে ভদকাৰ বটল খোৱাৰ পিছত পাহাৰ লৰচৰ কৰিব পাৰে, আনকি তেওঁৰ চিন্তাতো, আৰু তাৰ পিছত তেওঁ ড্ৰল কৰিবলৈ আৰম্ভ কৰে ৷
  ল"ৰাজনে বেঞ্চ এখনত বহি খৰধৰকৈ এস্কিমোৰ দুটা পেক চোবাই খালে। অলপ ভাল লাগিল তাৰ।
  ভিটালিকে ষ্টলৰ পৰা ক"লা কফিৰ প্লাষ্টিকৰ গ্ৰুল এটাও অৰ্ডাৰ দিলে। এই পানীয়টোৱে ডেকা, প্ৰশিক্ষিত শৰীৰ এটাত শক্তিৰ উত্থানৰ সৃষ্টি কৰিছিল।
  আৰু ল"ৰাটোৱে সজীৱতা অনুভৱ কৰি আত্মবিশ্বাসেৰে দালিৰ কাষেৰে খোজ কাঢ়ি গ"ল।
  প্ৰেমিকা এলবিনাক বিচাৰিবলৈ সি স্মাৰ্টফোনৰ চাৰ্চ ইঞ্জিনটো অন কৰিলে। তাইক যিমানেই গ্ৰেপ্তাৰ নহওক কিয়, তাইৰ মূৰৰ মাজেৰে চিন্তাটো জিলিকি উঠিল।
  কিন্তু হাইপাৰভাইৰাছে স্মাৰ্টফোন আৰু কেমকৰ্ডাৰৰ সকলো ভিডিঅ" ছবি মচি পেলাব লাগে, আৰু সাধাৰণতে সকলো ইলেক্ট্ৰনিকছত। গতিকে কোনো লেখ-জোখ নাথাকিব।
  ভিটালিকে বন্ধুৰ ওচৰলৈ গৈ গান গাইছিল:
  - সদায় চামৰাৰ গ্লভছ পিন্ধিব,
  ছাপ এৰাই চলিবলৈ...
  তাত এজন টাৰ্মিনেটৰ ল"ৰা বাস কৰিছিল,
  সৰ্বশ্ৰেষ্ঠ উদ্ভাৱক!
  এতিয়া সঁচাকৈয়ে সমগ্ৰ মস্কোত ভিডিঅ" কেমেৰাবোৰে একেলগে কাম কৰা বন্ধ কৰি দিলে।
  আৰক্ষীয়ে দৌৰি ফুৰিছিল যদিও তেওঁলোকে অৱশ্যে স্নিকাৰ আৰু টুপী পিন্ধা ল"ৰাটোৰ প্ৰতি গুৰুত্ব নিদিলে।
  ভিটালিকে আকাশত ঘূৰি ফুৰা হেলিকপ্টাৰবোৰ চাই থাকিল। কেৱল আৰক্ষীয়েই নহয়, সামৰিক বাহিনীও। আৰু ল"ৰাটোৱে ভাবিলে এই সকলোবোৰৰ বাবে কিমান টকা লাগিব। এটা ইন্ধন।
  তেতিয়াই মনটো জিলিকি উঠিল যে মস্কোৰ দৰে বৃহৎ চহৰত ভিডিঅ" চোৱাচিতা ব্যৱস্থাটো মেৰামতি কৰিবলৈ কোটি কোটি টকাৰ প্ৰয়োজন হ"ব। আৰু যদি তেওঁ ধৰা পৰে...
  ভিটালিকে কঁপি উঠিল। সঁচাকৈয়ে তেওঁ নিজকে কম্পিউটাৰৰ প্ৰতিভাশালী আৰু ধ্বংসকাৰী বুলি দেখুৱাইছিল। কিন্তু মাত্ৰ এটা বুদ্ধিমান স্থানীয় ভাইৰাছহে মুকলি হ"ল। ইয়াত প্ৰজনন ব্যৱস্থা ব্যৱহাৰ কৰা হয়, যেতিয়া গ্ৰেভিটনে ফ"টনৰ ঠাইত লয়, আৰু এই প্ৰক্ৰিয়াটো টৰ্নেডোৰ দৰে চলি থাকে।
  তাত আপুনি তাত্ত্বিকভাৱে সমগ্ৰ পৃথিৱী গ্ৰহটোৰ কম্পিউটাৰ আৰু যোগাযোগৰ ক্ষতি কৰিব পাৰে।
  অস্ত্ৰ-শস্ত্ৰবোৰো উন্মাদ। এইবোৰৰ সম্ভাৱনাই গ্ৰেভিটনবোৰ মুকলি কৰি দিয়ে।
  কিন্তু ভিটালিকে ভাইৰাছৰ সময়সীমা সীমিত কৰি ৰাখিলে, আৰু তেওঁ মাত্ৰ এটা মস্কো পৰিষ্কাৰ কৰিব লাগিব।
  এইটোও অৱশ্যে এক বৃহৎ লোকচান।
  ল"ৰাটোৱে নিজকে ঘামচি ওলোৱা যেন অনুভৱ কৰিলে। যদি তেওঁ লাইট জ্বলাই দিয়ে, তেন্তে তেওঁ এনেকুৱা কামৰ বাবে বহুত বেয়া হ"ব।
  ডেকা কলনীটোক তেওঁ বিশেষ ভয় কৰা নাছিল ৷ আচলতে আন সতীৰ্থ বন্দীসকলে তেওঁৰ শক্তি আৰু বুদ্ধিমত্তা দুয়োটাৰে শলাগ ল"ব। হয়, আৰু তেওঁলোকে তাত দিনটোত চাৰি ঘণ্টাতকৈ বেছি কাম কৰিবলৈ বাধ্য নহয়, কিন্তু আচলতে তেওঁলোকৰ সেইটোও নাই। আৰু খাদ্যও ভাল হয় , হয়তো, সেনাবাহিনী বা চিকিৎসালয়তকৈ ।
  তেওঁ বাচিব, যদি কিবা আছে। হয়তো কৰ্তৃত্বশীল হ"বও পাৰে। কিহৰ বাবে সি ফ্ৰিক আউট হ'ব লাগিব ৷
  কিন্তু ইয়াত সমস্যাটো আছে - হয়তো ইমান মেধাৱী ল'ৰা এটাক হয় অত্যধিক বিপজ্জনক বুলি লিকুইডেট কৰা হয়, নহয় শক্তিশালী পহৰাদাৰ অধীনত তেওঁলোকে ৰাষ্ট্ৰৰ বাবে কাম কৰিবলৈ বাধ্য হ'ব। কাৰণ তেওঁ এজন জিনিয়াছ।
  গতিকে যিকোনো ক্ষেত্ৰতে এতিয়াও গ্লো নহ"লে ভাল।
  আলবিনা বেঞ্চ এখনত বহি আছিল, তাইৰ খোঁচ মাৰি দুটামান ঘাঁ হৈছিল। তাইৰ নীলাচল চকু দুটা মাজে মাজে টিপটিপিয়াই উঠিছিল, যেন বালি আছে।
  ভিটালিকে তাইৰ ওচৰলৈ গৈ তাইৰ কান্ধত হাতখন থৈ ক"লে:
  - ভয় নকৰিবা। মই তোমাৰ লগত।
  বীৰ ছোৱালীজনীয়ে হাতখন পিছলৈ দলিয়াই হিচকি উঠিল:
  - আৰু মোৰ ভয় নাই। আপুনি সম্পূৰ্ণৰূপে ফ্ৰিক আউট হৈছে ৷
  শিশু অদ্ভুতজনে হুমুনিয়াহ কাঢ়ি উত্তৰ দিলে:
  "তথাপিও তুমি পুলিচৰ হাতত পৰিব নালাগিছিল। বাৰু, আমি নিৰাপদ।
  আলবিনাই তীব্ৰভাৱে মন্তব্য কৰিলে:
  - মস্কোত ইমানবোৰ ভিডিঅ" কেমেৰা। বিশেষকৈ এতিয়া, যেতিয়া ইউক্ৰেইনৰ সৈতে যুদ্ধ হয়, আৰু অবাধ অপৰাধ...
  ভিটালিকে হাঁহি এটা মাৰি উত্তৰ দিলে:
  - সেইটো লৈ চিন্তা নকৰিবা। সকলো বন্দী হৈ আছে। এতিয়া কোনো কেমকৰ্ডাৰে কাম কৰা নাই আৰু সকলো ছবি মচি পেলোৱা হৈছে।
  নায়ক ছোৱালীজনীয়ে সুধিলে:
  হাৰ্ড ড্ৰাইভৰ কথা কি ক"ব পাৰি?
  জিনিয়াছ ল"ৰাটোৱে মাত দিলে।
  - সিহঁতো চিনি পোৱাৰ বাহিৰত ক্ষতিগ্ৰস্ত হ"ব। গতিকে আৰক্ষী অসহায় হৈ পৰিব।
  আলবিনাই হুমুনিয়াহ কাঢ়ি মন্তব্য কৰিলে:
  - স্মাৰ্টফোনৰ কথা কি ক"ব?
  ভিটালিকে নিশ্চিত কৰিছে:
  - আৰু তেওঁলোকৰ ভিডিঅ'টো আউট অৱ অৰ্ডাৰ হ'ব। ভয় নকৰিবা। মই কম্পিউটাৰত বহুত ভাল। আৰু গ্ৰেভিটনৰ শক্তিয়ে এনে সম্ভাৱনা মুকলি কৰে যিবোৰ সম্পূৰ্ণ অতিশয় ক্ষোভজনক যেন লাগে।
  শ্যামলা ছোৱালীজনীয়ে টুইট কৰিছিল।
  - আপনি Fantomas , আপনি একটি ম্লান প্রতিভা,
  আপনি Fantômas হয় , এবং সপোন ছাড়া একটি গান...
  আপুনি Fantomas , শীতল প্ৰজন্মৰ শাসক,
  আপুনি Fantômas , মহান চহৰৰ শাসক!
  জিনিয়াছ ল"ৰাটোৱে মাত দিলে।
  হয়, মই বহুত কৰিব পাৰো। এই মুহূৰ্তত চুটি কাপোৰ পিন্ধা এটা ল"ৰাই সমগ্ৰ মস্কো আৰক্ষীক সামৰি লৈছে। মোৰ সেই ধৰণৰ মন।
  আলবিনাই আনন্দৰে গাইছিল:
  শক্তিশালী হ'লে ভাল
  কি ক'ব...
  কিন্তু আমি বলবোৰো উতলাব লাগিব,
  বল, বল, বল ৰান্ধিবলৈ!
  বল, বল, বল ৰান্ধিবলৈ!
  ভিটালিকে হাঁহি হাঁহি লক্ষ্য কৰিলে:
  - ভাল কথা যে মোৰ মূৰটো ডাঙৰ, দূৰৈত, সঁচা অৰ্থত নহয়!
  শ্যামলা ছোৱালীজনীয়ে মান্তি হ"ল:
  - ঠিকেই কৈছে! কিন্তু ধৰা পৰিলে আপোনাৰ কিবা ধাৰণা আছেনে?
  জিনিয়াছ ল"ৰাটোৱে মাত দিলে।
  - হয়! মই বুজি পাওঁ - এটা পিঞ্জৰা, আৰু তেওঁলোকে আপোনাক দেশৰ বাবে কাম কৰিবলৈ বাধ্য কৰিব।
  আলবিনাই হাঁহিলে।
  - কি, তুমি তেনেকুৱা নিবিচাৰি?
  ভিটালিকে মন্তব্য কৰে যে:
  - পোন্ধৰ বছৰ বয়সত ইমান স্মাৰ্ট হ"লে ডাঙৰ হ"লে কেনেকুৱা হ"ম? হয়তো মোৰ বাবে, ইমান জিনিয়াছৰ সৈতে, বিশ্ব একনায়কত্ববাদী হোৱাটোৱেই ভাল?
  বীৰ ছোৱালীজনীয়ে মূৰ জোকাৰিলে।
  - গোটেই পৃথিৱীৰ বিৰুদ্ধে অকলে কি কৰিব? সমগ্ৰ গ্ৰহটোক জয় কৰাটো সঁচাকৈয়ে অবাস্তৱ!
  ল"ৰা জিনিয়াছে মন্তব্য কৰিলে:
  - আৰু ঠিক সকলো কিয়? দেশৰ বিভিন্ন প্ৰান্তৰ লগতে সকলো বেলেগ বেলেগ। আৰু স্বাৰ্থবোৰ কেতিয়াবা পোনপটীয়া বিপৰীত। তেওঁলোকে কিয় একত্ৰিত হ"ব লাগে? নিজকে বিশ্ব নেতা বুলি কোৱা কোনোবা ল"ৰাক বেয়া পোৱাতকৈ ইজনে সিজনক বেছি ঘৃণা কৰে। তদুপৰি মই যুদ্ধৰ অন্ত পেলাব পাৰিলোঁহেঁতেন আৰু সমগ্ৰ পৃথিৱী গ্ৰহটোৰ মানুহে মোৰ মৰমৰ মুঠিত এতিয়াতকৈ বহুত ভালকৈ জীয়াই থাকিব!
  আলবিনাই খিকিন্দালি কৰিলে।
  - বাৰু, উচ্চাকাংক্ষা, তুমি নেপোলিয়নতকৈও শীতল।
  ভিটালিকে মাত দিলে।
  - সম্ভৱতঃ অধিক প্ৰতিভাশালী।
  নায়ক ছোৱালীজনীয়ে মাত দিলে।
  হয়, তুমি মোক আচৰিত কৰাটো কেতিয়াও বন্ধ নকৰে। এইটো কি আচৰিত প্ৰজন্ম।
  ভিটালিকে নিশ্চিত কৰিছে:
  - গুগল শিক্ষা !
  ল'ৰাজনে স্মাৰ্টফোনটো অন কৰি ইণ্টাৰনেটৰ জৰিয়তে পৰীক্ষা কৰিবলৈ ধৰিলে যে তেওঁৰ হাইপাৰভাইৰাছৰ প্ৰভাৱ কিমান ধ্বংসাত্মক হৈ পৰিছে ৷
  সঁচাকৈয়ে বৃহৎ অঞ্চলত স্মাৰ্টফোনে কেৱল ছবি মচি পেলোৱাই নহয়, বিফলও হ"ল। ল"ৰাটোৰ ভাইৰাছৰ পৰা বিশেষ সুৰক্ষা আছিল, বাকীবোৰ উৰি গ"ল। আৰু কেৱল মস্কোতে নহয়, বাহিৰতো হাজাৰ কিলোমিটাৰ ব্যাসাৰ্ধৰ ভিতৰত। চেণ্ট পিটাৰ্ছবাৰ্গ, আৰু আংশিকভাৱে বেলাৰুছ, আৰু ইউক্ৰেইন, আৰু বাল্টিক ৰাষ্ট্ৰসমূহ, আৰু পূবৰ পৰা কাজানলৈকে,কে ধৰি, আঘাতপ্ৰাপ্ত হয়।
  হয়, হাইপাৰভাইৰাছৰ সংস্পৰ্শ গুৰুতৰ . আৰু ভিডিঅ" চাৰ্ভিলেন্স সামৰি লোৱা হৈছিল।
  আৰু কিমান, এতিয়ালৈকে আৰক্ষী আৰু এফ এছ বি দুয়োটাই স্কেল প্ৰতিষ্ঠা কৰিব পৰা নাই। কিন্তু মস্কো আৰু চুবুৰীয়া চহৰৰ ভিতৰতো। আৰু আৰক্ষীৰ ঘাটিটো, আপাত দৃষ্টিত, উৰি গ"ল।
  ভিটালিকে এই সকলোবোৰ চাই হুইচেল মাৰিলে:
  - দেশৰ সৰ্বশ্ৰেষ্ঠ পিতৃভূমি,
  বিশ্বব্ৰহ্মাণ্ড আপোনাৰ অধীনত থাকিব...
  কিন্তু তেতিয়াই মৃত্যুৰ হাৰিকেনে বুৰাই পেলালে,
  মোৰ পবিত্ৰ মাতৃভূমিৰ কি হ"ল!
  আলবিনাই হেলান দি সুধিলে:
  - বাৰু, কেনেকৈ, কীটটোৱে, বহুত ক্ষতি কৰিলে?
  ল"ৰাটোৱে হুমুনিয়াহ কাঢ়ি উত্তৰ দিলে:
  - আনকি বেছিকৈও। গ্ৰেভিটনে বিপৰ্যয়জনক গতিৰে ভাইৰাছৰ বিস্তাৰ ত্বৰান্বিত কৰে। সময়ত হাইপাৰভাইৰাছ সীমিত কৰাটো ভাল কথা ।
  বীৰ ছোৱালীজনীয়ে গুণগুণাই উঠিল:
  - জিনিয়াছ মূৰ্খ!
  ভিটালিকে মন্তব্য কৰে যে:
  - ইয়াত চেংগীছ খানে লিখিবও নোৱাৰিলে, পঢ়িবও নোৱাৰিলে, কিন্তু পৃথিৱীৰ আধা অংশ দখল কৰিলে। আৰু মই পোন্ধৰ বছৰ বয়সত এই কামটো কৰিবলৈ সক্ষম হৈছিলো যিটো মানৱ জাতিৰ ইতিহাসত আন কোনোৱেই কৰিব নোৱাৰে।
  আলবিনাই কিবা এটা ক"ব বিচাৰিছিল যদিও নিমাত হৈ পৰিল। তাই ভৰিৰ ফালে চালে। পেশীবহুল, শক্তিশালী, টেনড, কিন্তু একে সময়তে খালী ভৰি আৰু লেতেৰা আছিল। তাইৰ হঠাৎ লাজ লাগিল। আৰু তাই ইফালে সিফালে চাবলৈ ধৰিলে, ক"ত ধুব।
  ল"ৰাজনে হাঁহি এটা মাৰি মন্তব্য কৰিলে:
  - কি, লাজ পাইছে নেকি?
  বীৰ ছোৱালীজনীয়ে আপত্তি কৰিলে:
  - মোক লাজ দিবলৈ টান। কিন্তু আপুনি একো শিকিব পৰা নাছিল।
  ভিটালিকে গুৰুগুৰুকৈ ক"লে:
  - ঠিক কি?
  আলবিনাই বেছি আত্মবিশ্বাসেৰে উত্তৰ নিদিলে:
  - যে মানুহৰ মূৰত এতিয়াও স্মৃতি আছে। আৰক্ষী আৰু এফ এছ বিয়ে ভোটগ্ৰহণ কৰিব পাৰে, আপোনাৰ আৰু মোৰ স্কেচ্চ সংকলন কৰিব পাৰে, আৰু তাৰ পৰা আমাৰ উজ্জ্বল ব্যক্তিত্বৰ হিচাপ কৰিব পাৰে।
  শিশু অদ্ভুতজন কঁপি উঠিল আৰু মন্তব্য কৰিলে:
  - মই কেনেবাকৈ ভবা নাছিলো।
  বীৰ ছোৱালীজনীয়ে মন্তব্য কৰিলে:
  - সহযোগিতাৰ বাবে মোৰ বিৰুদ্ধে মামলা কৰিব পাৰি। আৰু ছোৱালীৰ বাবে এটা কিশোৰ কলনীলৈ পঠিওৱা হয়।
  ভিটালিকে কান্ধত কান্ধ মিলাই দিলে।
  - ব্লেক বেল্ট এটা লৈ তাত ভালেই হ'ব।
  আলবিনাই হাঁহি এটা মাৰিলে।
  - বাৰু, হয়! আৰু চকীদাৰসকলে, জঘন্য মহিলাসকলে আপোনাক বিচাৰিব আৰু মূৰৰ পৰা ভৰিলৈকে অনুভৱ কৰিব। আৰু বেৰেকত শুই কাম কৰিব।
  ল"ৰাজনে মন্তব্য কৰিলে:
  - এইটো ঠিকেই আছে। এতিয়া কলনীবোৰ আধা খালী হৈ আছে আৰু আন শিশু শিবিৰতকৈ তাতেই ভাল। কি তুলনা কৰিব জানো। ইয়াত মই শিশুৰ বাবে এটা শিবিৰত জিৰণি লৈছিলো, গতিকে ধোৱা বেচিনবোৰ ৰাস্তাত আৰু পানী মাত্ৰ ঠাণ্ডা, আৰু হাবিৰ শৌচাগাৰটো আটাইতকৈ জলপ্লাৱনৰ পূৰ্বৰ , আৰু তেওঁলোকে এটা বেৰেকত বাস কৰিছিল, এটা কোঠাত পঁচিশজন ল'ৰা। বিশেষ বিদ্যালয় এখনত পৰিস্থিতি বহুত ভাল। আৰু আধুনিক শিশু কলনীত সাধাৰণতে এতিয়া বন্দী কম, আৰু আপুনি চেনেটৰিয়ামৰ দৰে।
  ছোৱালীজনীয়ে যুক্তিসংগতভাৱে মন্তব্য কৰিলে:
  - এনে প্ৰেংকৰ বাবে আপোনাৰ আৰু মোৰ বাবে কিবা এটা বিশেষ কলনী থাকিব, য"ত তেওঁলোকে আপোনাক উদং গোৰোহাত লাঠিৰে ৰবৰৰ ক্লাবেৰে মাৰিব। আৰু ঘাঁহ আৰু বাসি পিঠা খুৱাওক আৰু দিনে বাৰ ঘণ্টা গাধ বনাওক।
  ভিটালিকে মন্তব্য কৰে যে:
  - এতিয়া শিশুৰ বাবে তেনে কলনী নাই। এইবোৰ মাথোঁ ভয়ানক কাহিনী। আৰু মোৰ দক্ষতা আৰু জ্ঞানেৰে যিকোনো কাৰাগাৰৰ পৰা সহজেই পলায়ন কৰিব পাৰিম। গতিকে ই মোক ভয় খুৱাব নোৱাৰে। মানুহৰ স্মৃতিশক্তিৰ লগত কি কৰিব লাগে সেইটো ভালকৈ ভাবি চাওঁ আহক?
  আলবিনাই মন্তব্য কৰিলে:
  - ফেণ্টাচি ছিৰিজ "পিপল ইন ব্লেক"ত কোনোবা এটা ডিভাইচৰ সহায়ত মেম"ৰী মচি পেলোৱা হৈছিল। হয়তো আপুনি বায়"লজিকেল হাইপাৰভাইৰাছ বনাই মানুহৰ মেম"ৰী ফাইল পৰিষ্কাৰ কৰিব?
  শিশু প্ৰডিজিজনে নিজৰ মন্দিৰত আঙুলিটো পেলাই দিলে:
  - কেৱল মানুহৰ স্মাৰ্টফোন আৰু আইফোন , আৰু চেল ফোন ক্ষতি কৰাই নহয়, আপুনিও বিচাৰে যে মই তেওঁলোকক সম্পূৰ্ণ মূৰ্খ কৰি লওঁ, তেওঁলোকৰ স্মৃতিশক্তিৰ পৰা বঞ্চিত কৰোঁ। আৰু যদি ভাইৰাছ নিয়ন্ত্ৰণৰ বাহিৰলৈ যায়, তেন্তে পৃথিৱী গ্ৰহৰ সকলো মানুহ বুদ্ধিৰ কেঁচুৱা হৈ পৰিব?
  নায়ক ছোৱালীজনীয়ে কঁপি উঠিল আৰু মন্তব্য কৰিলে:
  - হয়, দেখাত ভয়ংকৰ। আৰু আপুনি কেৱল সেই স্মৃতিটো মচি পেলাব পাৰে যিটোৱে বিশেষভাৱে আপোনাক আৰু মোক চিন্তিত কৰে?
  ভিটালিকে কান্ধ দুটা জোকাৰি উত্তৰ দিলে:
  - তাত্ত্বিকভাৱে এইটো সম্ভৱ। কিন্তু এইটো সুক্ষ্ম কাম আৰু সময় লাগে। আৰু তেওঁলোকে আমাক যথেষ্ট সোনকালে বিচাৰি পাব পাৰে। গতিকে আমাৰ বাবে কথাবোৰ সৰু সৰু। মানুহৰ শৰীৰত কাম কৰি তেওঁলোকৰ সকলো স্মৃতিশক্তি পৰিষ্কাৰ কৰি বাকচ আৰু ব্যক্তিত্বৰ ক্ষতি কৰা ভাইৰাছে বহুত বেছি ক্ষীপ্ৰতাৰে কৰিব পাৰি, কিন্তু এইটো, আটাইবোৰৰ পিছতো, গণহত্যা।
  আলবিনাই হুমুনিয়াহ কাঢ়ি উত্তৰ দিলে:
  হয়, সেয়া বেয়া হ"ব। কিন্তু ... আমি কেনেকৈ পৰিত্ৰাণ পাম?
  শিশু প্ৰডিজিজনে মন্তব্য কৰিলে:
  - এতিয়া পুলিচ আৰু এফ এছ বি আমাৰ ওপৰত নিৰ্ভৰ নকৰিব। সকলো ডিভাইচতে ভিডিঅ" চোৱাচিতা ব্যৱস্থা পুনৰুদ্ধাৰ কৰাত ব্যস্ত থাকিব। আৰু আমি এই সময়ছোৱাত পাহৰি যাম। এতিয়াৰ বাবে লেবলৈ যাওঁ। কাম ত্বৰান্বিত কৰিব লাগিব। মোক অধিক শক্তি আৰু উন্নত ডিভাইচৰ প্ৰয়োজন হ"ব।
  ছোৱালীজনীয়ে মন্তব্য কৰিলে:
  - মই বেলিয়ায়েভৰ উপন্যাসখন পঢ়িলোঁ - "বিশ্বৰ প্ৰভু।" ৰেডিঅ"ৰ জৰিয়তে মানুহক কেনেকৈ অৰ্ডাৰ দিয়া হৈছিল। হয়তো আপুনিও তেনেকুৱা কৰিব?
  ভিটালিকে হাঁহিলে।
  - সেইটো এটা ভাল ধাৰণা! ফেণ্টোমাছৰ বিষয়ে লিখা চিনেমাখনত তেনেকুৱাই আছিল। ইতিমধ্যে ভাবিলোঁ। কিন্তু ইয়াত আমাক এনে এটা বিশেষ ঢৌৰ প্ৰয়োজন যিয়ে মগজুত প্ৰভাৱ পেলাব। এক প্ৰকাৰৰ টেলিপেথী। উদাহৰণস্বৰূপে, উলফ মেছিঙে মানুহৰ চিন্তাধাৰা ধৰি ৰাখিব পাৰিছিল আৰু পঢ়িব পাৰিছিল। কিন্তু ৰেডিঅ"ৰ দৰে ইমান সহজ নহয়, আৰু একেবাৰেও নহয়।
  আলবিনাই মন্তব্য কৰিলে:
  - কিন্তু এনে বিকিৰণে আপোনাক গুলী নিদিয়াকৈ বিশ্ব একনায়কত্ববাদী কৰি তুলিব।
  আৰু আপুনি নিঃসন্দেহে সমগ্ৰ বিশ্বৰ কোটি কোটি মানুহৰ কথা মানিব! আৰু আপুনি হ"ব পৃথিৱীৰ সম্ৰাট!
  ভিটালিকে বন্ধুজনৰ ফালে চাই মন্তব্য কৰিলে:
  - আমি হিচাপ কৰি ধৰা পৰিলে হয়তো তেওঁলোকক মানসিক চিকিৎসালয়লৈ পঠিওৱা হ"ব পাৰে। কাৰণ আমাৰ ধাৰণাবোৰ বৰ অভিলাষী ! কিন্তু ঠিক আছে। আপুনি এটা ডাঙৰ ধাৰণা লৈ আহিছিল। হয় মই জগতখন শাসন কৰিম, নহয় মই তুচ্ছভাৱে ধ্বংস হ"ম।
  আলবিনাই মাত দিলে আৰু নিশ্চিত কৰিলে:
  - গতিকে মানুহ হয় সৰ্বশক্তিমান হৈ পৰিব, ঈশ্বৰৰ দৰে, নহয় কোনো গ্ৰহৰ বিপৰ্যয়ৰ ফলত নোহোৱা হৈ যাব। গতিকে আপোনাৰ এটা পছন্দ আছে, হয় পৃথিৱীখন শাসন কৰা, নহয় বিচনাত বান্ধি ৰখা।
  ল"ৰাটোৱে মাত দি ক"লে:
  - লেবলৈ যাওঁ। তাত আমাৰ বহুত কাম আছে। আমি পৃথিৱীখনক বচাব লাগিব।
  বিভিন্ন কঠিন বস্তুত ভৰাই খালী ভৰিৰে ওপৰলৈ তললৈ জপিয়াই ছোৱালীজনীয়ে চিঞৰি উঠিল।
  তাইৰ মাতটো আছিল উজ্জ্বল আৰু ধ্বনিময়;
  আমি সমগ্ৰ জগতলৈ স্বৰ্গীয় পোহৰ আনিছো,
  মৰি যাওঁ - আমি গ্ৰহটোক ৰক্ষা কৰিম ...
  ভাগ্য ভয়ানক হওক - অশুভ মৃত্যু আহিল,
  অথলে মৰি নাযাবা, কাৰণ আমাৰ মাতৃভূমি জীয়াই আছে!
  ভিটালিকে দৃঢ়তাৰে নিশ্চিত কৰিলে:
  সঁচাকৈয়ে সন্মান নেকি
  আকাশত পোৱা নাযায়
  হৃদয়ে প্ৰতিশোধৰ বাবে হাহাকাৰ কৰে
  পৃথিৱীখনক বচাব বিচাৰে!
  ল"ৰা আৰু ছোৱালী দুয়োজনীয়ে ওপৰলৈ জপিয়াই পিনহুইলবোৰ বতাহত ঘূৰাই দিলে।
  . অধ্যায় #৯
  ৰাছিয়াৰ মাফিয়াৰ গডমাদাৰ মস্কোৰ পাতালৰ ৰাণী এগ্ৰিপিনা বেলিয়াভা ওৰফে হোৱাইট ডেভিলৰো খং উঠিছিল।
  এগৰাকী শক্তিশালী, পেশীবহুল, প্ৰশিক্ষিত আৰু বাহ্যিকভাৱে যুৱতীয়ে নিজৰ বুটৰ গোৰোহাটো মাফিয়া বছৰ এজনৰ গ্ৰাইণ্ডত সোমাই দিলে। গুড়ি কৰা আঘাতৰ পৰা ওপৰলৈ উৰি আহিল আৰু দুৰ্ঘটনাগ্ৰস্ত হৈ সংযোগ বিচ্ছিন্ন হৈ পৰিল।
  বগা চয়তান খঙত ভয়ংকৰ হৈ পৰিছিল। আচলতে তাই আছিল ৰাছিয়াৰ আটাইতকৈ ডাঙৰ আৰু শক্তিশালী অপৰাধী গোট এটা প্ৰকৃত অক্টোপাছৰ মুৰব্বী।
  একে সময়তে , শক্তিশালী ডিঙি, শক্তিশালী পেশীৰ সৈতে এগৰাকী প্ৰাকৃতিক শ্যামলা। এগ্ৰিপিনা বেলিয়াভাই মস্কোৰ খণ্ডিত গোটবোৰক বশ কৰিবলৈ সক্ষম হৈছিল। তাইৰ এটা গোপন, অদৃশ্য শক্তি আছিল যিটো ৰাছিয়াৰ সীমাৰ বহু ওপৰলৈকে বিস্তৃত আছিল।
  তাইক ধুনীয়া বুলি ক"ব পাৰি, যদিহে অত্যধিক শক্তিশালী কান্ধ আৰু পেশীবোৰৰ লগতে বাওঁ গালত এটা দাগ নাছিল। মাফিয়া মহিলাগৰাকীৰ চকু দুটা দাপোনযুক্ত চশমাৰে লুকুৱাই ৰাখিছিল, আৰু তাইৰ সোঁহাতত ঢোলত বিশ গুলী থকা অতি গধুৰ পিষ্টল এটা লৈছিল। আৰু তাইৰ ফালে চাবলৈ ভয় লাগে। সকলো চামৰা পিন্ধি, এগৰাকী আক্ৰমণাত্মক ভদ্ৰমহিলা, যাৰ সন্মুখত ক্ৰাইম বছসকলে কঁপি থাকে।
  আৰু এতিয়া তাই গৰ্জন কৰে:
  - গতিকে, আমাৰ সকলো স্মাৰ্টফোন, আইফোন , চেল ফোন অৰ্ডাৰ আৰু ইন তেওঁলোকৰ তথ্য মচি পেলোৱা হৈছিল?
  মাফিয়া নেতাসকলে অস্পষ্ট কিবা এটা গুণগুণাই উঠিল। তাৰে এজন সৰু , মন্তব্য কৰিলে:
  - কিন্তু আৰক্ষী আৰু এফ এছ বিৰ ভিডিঅ" চোৱাচিতা ব্যৱস্থাটো বেচিনেৰে ঢাকি ৰখা হৈছিল!
  হোয়াইট ডেভিলে হিচকি উঠিল:
  - কি লাভ? তাই মাত্ৰ আমাৰ লগত হস্তক্ষেপ কৰা নাছিল, যিহেতু আমাৰ আইন প্ৰয়োগকাৰী সংস্থাত শক্তিশালী গাৰ্টাৰ আছে, ইয়াৰ দ্বাৰা কেৱল আৰব দেশৰ আমাৰ প্ৰতিযোগীসকলেহে লাভৱান হৈছিল।
  আৰু মহিলাগৰাকীয়ে যুৱ কৰ্তৃপক্ষক গুলীচালনা কৰে। গুলীটোৱে তাৰ মন্দিৰটো লাহে লাহে ধৰি চুলিৰ গুটি এটা কাটি পেলালে।
  মাফিঅ"ছি শেঁতা হৈ পৰিল, কিন্তু ভৰিৰ ওপৰত থিয় হ"ল।
  এগ্ৰিপিনাই বিৰবিৰাই উঠিল:
  - বাৰু, ঠিক আছে... বুজিলোঁ যে এইটো এটা বৃহৎ পৰিসৰৰ ভেঙুচালি। কিন্তু কোনোবাই উত্তৰ দিব।
  আৰু বগা চয়তানে আকৌ গুলী চলালে। টপ টুপী পিন্ধা মানুহজন হাতেৰে পেটটো খামুচি ধৰি পৰি পৰিল। আৰু তেওঁ যন্ত্ৰণাত কুটিল হ"বলৈ ধৰিলে।
  এগ্ৰিপিনাই হাঁহি এটা মাৰি মন্তব্য কৰিলে:
  - আজি মই দয়ালু। এই ডাইভাৰচনটো মঞ্চস্থ কৰাজনক বিচাৰি উলিয়াওক আৰু মোৰ ওচৰলৈ বাউণ্ডটো ডেলিভাৰী কৰক।
  বছে এজনে বিশদভাৱে ক"লে:
  - মৃত নে জীয়াই আছে?
  বগা চয়তানে বিৰবিৰাই উঠিল:
  - জীয়াই থকা ভাল!
  আৰু তাই তেনেকুৱা প্ৰশ্ন কৰাজনৰ ঠিক গ্ৰাইণ্ডত গুলী চলালে। গুলীটোৱে আটাইতকৈ স্পৰ্শকাতৰ ঠাইত খুন্দা মাৰিলে। বিষৰ শ্বকত পক্ষাঘাতগ্ৰস্ত হৈ মাফিঅ"ছি পৰি নিমাত হৈ পৰিল।
  আগ্ৰিপিনাই মাত দিলে।
  - বিচাৰিবলৈ বাসত্তৰ ঘণ্টা সময় দিওঁ। আৰু সময় আহিল! যদি আপোনাৰ সময় নাথাকে, তেন্তে জীৱিতসকলে মৃতকক ঈৰ্ষা কৰিব।
  ডাকাতবোৰে হুলস্থুল কৰিলে। বগা চয়তানে সকলোকে লোহাৰ মুঠিত ৰাখিছিল। আৰু তাইৰ বহুত ক্ষমতা আছিল। হয়তো নিৰপেক্ষ নহ"বও পাৰে। চৰকাৰী ক্ষমতা আৰু নিৰাপত্তাৰক্ষীৰ অংশটো খুলিব লগা হ"ল৷ অপৰাধী মহলত এগ্ৰিপিনা বেলিয়াভাক হোৱাইট ডেভিল ডাকনামেৰে জনাজাত আছিল। কিন্তু তাইৰ প্ৰকৃত নাম আৰু উপাধি কমেইহে জানিছিল। পাঁচ বছৰ বয়সতে তাই প্ৰথম হত্যাকাণ্ড সংঘটিত কৰিছিল, আৰু তাইৰ ওপৰত সন্দেহও হোৱা নাছিল। আচলতে বগা চুলিৰ, ধুনীয়া, মাত্ৰ বছৰবোৰৰ বাবে বেছি ডাঙৰ আৰু শক্তিশালী ছোৱালী।
  তাই যুদ্ধ কলাৰ কেৰিয়াৰ গঢ়িব পাৰিলেহেঁতেন যদিও তাই অপৰাধক বেছি পছন্দ কৰিছিল।
  কিন্তু তাইৰ কৰ্তৃত্ব থকাৰ পিছতো তাইৰ এজন যুৱকৰ বাবে মাত্ৰ এটাই দোষী সাব্যস্ত হৈছিল ৷ আৰু তাৰ পিছত তাই ইমান ধূৰ্ততাৰে কথাবোৰ ঘূৰাই দিলে আৰু নিৰাপত্তাৰক্ষীৰ বান্ধোন খুলি দিলে যে তাই আৰু দেখা নাপালে।
  এগ্ৰিপিনাই মস্কোৰ সকলো গোটক বশ কৰিবলৈ সক্ষম হৈছিল। ইমান ডাঙৰ চহৰত যিটো অসম্ভৱ যেন লাগিছিল। আনকি চৰকাৰী কৰ্তৃপক্ষও সন্তুষ্ট হৈছিল, যিহেতু গেংবোৰৰ মাজত হোৱা ৰক্তাক্ত শ্ব"ডাউন কাৰ্যতঃ বন্ধ হৈ গৈছিল। আৰু বিশৃংখলতা কম হৈছিল ৷ অগ্ৰিপিনাই শিক্ষানুষ্ঠানৰ সমীপত ড্ৰাগছ বিক্ৰী নিষিদ্ধ কৰিছিল, অপৰাধমূলক ব্যৱসায়ত আন কিছু নিষেধাজ্ঞা প্ৰৱৰ্তন কৰিছিল। ইয়াৰ উত্তৰত কৰ্তৃপক্ষই তাইক স্পৰ্শ কৰা নাছিল, আনকি প্ৰতিযোগীৰ বিৰুদ্ধে যুঁজতো সহায় কৰিছিল।
  ৰাজনীতিবিদসকলৰ ওপৰত এগ্ৰিপিনাৰ যথেষ্ট প্ৰভাৱ আছিল, আৰু তেওঁ তাইক নিজৰ ইচ্ছামতে ভোট দিবলৈ বাধ্য কৰিব পাৰিছিল।
  একে সময়তে , তাই হিংস্ৰ আছিল। আনকি মন্ত্ৰী আৰু উপ-প্ৰধানমন্ত্ৰীসকলেও তাইক ভয় কৰিছিল।
  আনকি অগ্ৰিপিনাই ৰাষ্ট্ৰপতিৰ মুকুটটোও ভালদৰে চাবলৈ ধৰিলে। সঁচাকৈয়ে মাফিয়া আৰু ৰাষ্ট্ৰৰ ক্ষমতাক একত্ৰিত কৰি ৰাছিয়াৰ আনুষ্ঠানিক ৰাণী নহ"ব কিয়?
  কিন্তু এয়া এতিয়াও সপোন। আৰু এতিয়া, এই মুহূৰ্তত, কল্পনা কৰক যে সকলো স্মাৰ্টফোন, আইফোন , চেল ফোন আৰু যোগাযোগ সঁজুলি আপোনাৰ আৰু আপোনাৰ পৰিৱেশৰ বাবে উৰি গৈছে।
  এইটোৱেই আপোনাক ফ্ৰিক আউট কৰি তুলিব ৷
  অগ্ৰিপিনাই আইনাখনত নিজৰ ফালে চালে। তাইৰ বয়স নহয় - মাত্ৰ ছয়ত্ৰিশ বছৰ। সেই বয়সত কেৱল ৰজাৰহে ইমান ক্ষমতা আৰু প্ৰভাৱ আছিল। কিন্তু তাইৰ ধুনীয়া মুখখন ইমানেই গভীৰ দাগ এটাই বিকৃত কৰি পেলাইছিল যে এতিয়ালৈকে পৃথিৱীৰ শ্ৰেষ্ঠ প্ৰসাধন বিশেষজ্ঞসকলে মেৰামতি কৰিব পৰা নাই। সি তাইক বয়সীয়াল কৰে। হুমম ... তাইৰ হাতত এতিয়াও যথেষ্ট সময় আছে আৰু, যদি তেওঁলোকে তাইক হত্যা নকৰে, তেন্তে সাম্ৰাজ্যৰ ওপৰত ক্ষমতা পিছলি নাযায়।
  তাইৰ চুলিখিনি বৰ পাতল, নিয়ৰৰ দৰে। বহুতে হয়তো ভাবে যে ইয়াক ৰং কৰা হৈছে। কিন্তু নাই, তাইৰ স্বাভাৱিক ৰং। তাই ধুনীয়া, কিন্তু অত্যধিক পেশীবহুল, আৰু তাইৰ কান্ধ দুটাও খেলুৱৈৰ দৰে সম্পূৰ্ণ অনাৰীসুলভ। আৰু ইমানবোৰ হত্যাকাণ্ড তাইৰ হাতত।
  এই বিপৰ্যয়ৰ সৈতে পশ্চিমীয়া চোৰাংচোৱা সংস্থাৰ কোনো সম্পৰ্ক নাই বুলি আগৰিপিনাই ইতিমধ্যে গম পাইছে। গতিকে কোনোবা স্থানীয়।
  কিন্তু কোন? ইমান শক্তিশালী ভাইৰাছ কোনে বিচাৰি পাব, আৰু এই প্ৰতিভা কোন? নে হয়তো তাই?
  এগ্ৰিপিনা নিজেই এগৰাকী নাৰী, আৰু তাই নিখুঁতভাৱে জানে যে ন্যায্য যৌনতা সঁচাকৈয়ে উজ্জ্বল হ"ব পাৰে। কেনেকৈ তাই আছিল এগৰাকী মেধাৱী খলনায়ক ৷
  কিন্তু কিয় আছিল? তাই এতিয়া!
  হাইপাৰভাইৰাছ সৃষ্টি কৰিব পৰা বিজ্ঞানী মাফিয়াৰ বাবে অতি উপযোগী হ"ব পাৰে। কাৰণ, এইদৰে আপুনি বিশ্বজুৰি কম্পিউটাৰ আৰু ভিডিঅ" চোৱাচিতা ব্যৱস্থা নিষ্ক্ৰিয় কৰিব পাৰিব।
  আৰু ইয়াৰ দ্বাৰা কেৱল অকল্পনীয় শক্তি দিব পাৰে। আৰু ক্ষমতা ইমান মধুৰ। সমগ্ৰ বিশ্বৰ সম্ৰাজ্ঞী হওক।
  আনকি এগ্ৰিপিনাই নিম্ন কণ্ঠত গাইছিল:
  লেডিজসকলে সাজ-পোছাক পিন্ধি ভাল পায়
  লেডিজ খাই ভাল পায় ১
  শক্তিশালী লিংগে যুঁজিব জানে
  আৰু মানুহজন চোৰ!
  মোৰ আৰু এটা আবেগ আছে
  এয়াই শক্তি, কেৱল ক্ষমতা!
  সোণ আৰু টকাৰ প্ৰয়োজন নাই
  আৰু এইটো প্ৰয়োজনীয় যে মোৰ সন্মুখত,
  মানুহবোৰ আঁঠু লৈ আছিল
  মানুহবোৰ আঁঠু লৈ আছিল
  সমগ্ৰ পৃথিৱীতে!
  এগ্ৰিপিনাই বুটৰ ডগাটো চাকৰ ল"ৰা এজনৰ গ্ৰাইণ্ডত সোমাই দিলে, যিয়ে তাইৰ চেম্পিয়ন ট্ৰে এখনত লৈ আহিল। আঘাতে ডেকা চাকৰজনক ওপৰলৈ দলিয়াই দিলে, আনকি তেওঁ বতাহত গুটিয়াই গুটিয়াই পৰিল। আৰু মজিয়াত টানি অচেতন হৈ পৰিল।
  বগা চয়তানে হাঁহি এটা মাৰি মাত দিলে।
  - দুঃখিত! মোৰ সদায় কাৰোবাক মাৰিব মন যায়।
  বিষৰ জোকাৰণিৰ ফলত কিশোৰীজন অজ্ঞান হৈ পৰে। হয়, এই গডমাদাৰ এগৰাকী অতি দুষ্ট মানুহ।
  অৱশ্যে চেম্পিয়ন খালোঁ। তাইৰ এই মিঠা পানীটো বৰ ভাল লাগিছিল। আন এজন সুদৰ্শন ল"ৰাই তাইৰ বাবে হীৰাৰে ঢাকি থোৱা ফুলদানি এটাত ক"লা গেম এটা আনি দিলে। বগা মাইকী চয়তানে নিজকে আঘাতৰ পৰা কষ্টেৰে সংযত কৰিলে। শক্তিশালী লিংগৰ প্ৰতিনিধিক মাৰপিট কৰাত তাইৰ বৰ ভাল আছিল। বিশেষকৈ মৰমলগা আৰু ডেকাবোৰ।
  কিন্তু এতিয়া তাইৰ মনলৈ আহিল যে ল"ৰাটোক চিৰদিনৰ বাবে পংগু কৰিব পাৰি। আৰু অলপ দুখ লাগিল। আৰু তাই নিজকে কেৱল নাকত অতি বিষাদজনক টিপ এটাত সীমাবদ্ধ কৰি ৰাখিছিল।
  তাইৰ মেজাজ এতিয়া আক্ৰমণাত্মক আছিল, আৰু একে সময়তে, আনন্দময়। দেখা গ"ল যে আমাৰ দেশত এনেকুৱা প্ৰতিভা আছে যিয়ে বৃত্তত হাজাৰ মাইল দূৰত্বত বেয়া আচৰণ কৰিবলৈ সক্ষম, আৰু একেধৰণৰ বস্তু সৃষ্টি কৰিবলৈ সক্ষম। ৱাঃ!
  চাইবাৰ আক্ৰমণ কিমান কল্পনাতীতভাৱে ফলপ্ৰসূ হ'ব পাৰে ৷ আৰু অৱশ্যেই এনে কাম কোনে কৰিব পাৰিলেহেঁতেন সেইটো বিচাৰি উলিওৱাটো প্ৰয়োজনীয়।
  নিশ্চয় এইটো কোনো দুৰ্বল প্ৰতিভা নহয়। নে হয়তো এটা সম্পূৰ্ণ সংগঠন?
  ইয়াত এগ্ৰিপিনাই মুখখন কুটিলে। হঠাতে তাইৰ বহুত শক্তিশালী আৰু প্ৰযুক্তিগতভাৱে জ্ঞানী প্ৰতিযোগী আহিল?
  তাৰ পিছত মনত পৰিল তাই সৰুতে চোৱা এনিমেটেড ছিৰিজখন। তাতে এটা মগজুৱে এনেবোৰ বস্তু সৃষ্টি কৰি উলিয়াই দিলে - শীতল আৰু অস্বাভাৱিক! ইয়াৰ আঁৰত যদি কোনো অপাৰ্থিৱ সভ্যতা থাকে তেন্তে কি হ"ব?
  এগ্ৰিপিনা, তাই যে মূৰ্খ আৰু অভদ্ৰ অপৰাধী আছিল বুলি ক"ব নোৱাৰি। কিছুমান পঢ়িছো আৰু চাইছো। আৰু তাইৰ দিগন্ত সীমিত নাছিল।
  নীতিগতভাৱে অন্য সভ্যতাৰ অস্তিত্বই বিজ্ঞানৰ একেবাৰে বিৰোধী নহয়।
  আনকি বিপৰীতভাৱেও। কেৱল বিজ্ঞানে কয় যে বিশ্বব্ৰহ্মাণ্ডত সূৰ্য্যতকৈ পুৰণি তৰা আছে, আৰু পৃথিৱীতকৈ বহু পুৰণি গ্ৰহ আছে। অৰ্থাৎ বিৱৰ্তনৰ জৰিয়তে তেওঁলোকৰ ওপৰত বুদ্ধিমান জীৱন ভালদৰে বিকশিত হ"ব পাৰিলেহেঁতেন। আৰু আনকি মানৱ বিকাশৰ স্তৰকো অতিক্ৰম কৰে ৷
  আৰু ইমানেই অতিক্ৰম কৰিলে যে তেওঁলোকে পৃথিৱী গ্ৰহ আৰু ছুপাৰলুমিনেল গতিত উপনীত হৈছে।
  যিটো নীতিগতভাৱে সম্ভৱ হোৱাই নহয়, হয়তো হ"বও লাগে। বিশ্বব্ৰহ্মাণ্ডত প্ৰায় সত্তৰৰ পৰা এশ চেক্সটিলিয়ন তৰা আছে। অৰ্থাৎ লাখ তৰাৰ বাবে মাত্ৰ এটা গ্ৰহ থাকিলেও মানৱ সভ্যতাক অতিক্ৰম কৰা কিমান সভ্যতা থাকিব লাগে ।
  আৰু তৰাবোৰৰ, সম্ভৱতঃ, আৰু অধিক গ্ৰহ আছে। জীৱনৰ বিভিন্ন ৰূপ থাকিব পাৰে, আৰু কেৱল প্ৰটিনেই নহয় ।
  এগ্ৰিপিনাই হাঁহি হাঁহি জোৰেৰে ক"লে:
  - আমাৰ সম্পূৰ্ণ সুখী হ'বলৈ কেৱল আন জগতৰ প্ৰতিযোগীসকলেই যথেষ্ট নাছিল!
  এগৰাকী বৃহৎ শক্তিশালী মহিলাইও ক"লা কেভিয়াৰ খাইছিল। আৰু মই সিদ্ধান্ত ললোঁ যে তাই অলপ টানিব লাগে। যদিও এগ্ৰিপিনা উগ্ৰপন্থীৰে ভৰি আছিল , তথাপিও তেওঁ নিজেই পুৰুষক, আনকি মহিলাকো মাৰপিট কৰাটো পছন্দ কৰিছিল। আৰু ফিট হৈ থাকিব।
  যেনে, যাতে তেওঁলোকে নাভাবে যে গডমাদাৰ দুৰ্বল হৈছে। কাৰণ তেওঁলোকৰ নাৰী লিংগক দুৰ্বল বুলি কোৱা হয়।
  অৱশ্যে এইটো বিভ্ৰান্তিকৰ। গতিকে এগৰাকী মহিলা, প্ৰশিক্ষিত আৰু জিনীয়ভাৱে মেধাৱী, এজন পুৰুষতকৈ অধিক বিপদজনক হ"ব পাৰে, শক্তিশালী লিংগৰ যিকোনো সদস্য।
  এতিয়া তাই জিমলৈ গৈছে। ইয়াত তাইৰ ৰাজপ্ৰসাদত এটা গোটেই ক্ৰীড়া কমপ্লেক্স আছে। কিশোৰ-কিশোৰীৰ ল"ৰা-ছোৱালী দুয়োজনেই একেলগে নিয়োজিত হৈ থাকে। বয়সীয়ালবোৰো আছে।
  এগ্ৰিপিনা সলনি হৈ গ"ল। কাৰাটেত আশা কৰা ধৰণে তাই কিমোনো আৰু খালী ভৰিৰে আছিল। চুলি আৰু ভয়ংকৰ স্তনবোৰ নহ"লে তাইক ডেকা বুলি ভুল হ"ব পাৰে। অতি কঠিন মুখ, শক্তিশালী ইচ্ছাৰ চিবুক, অশুভ অভিব্যক্তি দিয়া দাগ আৰু তীখাৰ দৰে চকু, মাইকী পহুৰ দৰে।
  এই মুহূৰ্তত তাইৰ লগত ৰঙা চুলিৰ হাৰ্পি এটাই স্পাৰ কৰাৰ কথা আছিল ৷ চতুৰ্থ ডানৰ মালিক, দুমিটাৰ, ৰাছিয়া আৰু পৃথিৱীৰ প্ৰায় একমাত্ৰ মহিলা যিয়ে Agripina , ও এগৰাকী ওখ আৰু বিশাল মহিলা, সমান চৰ্তত যুঁজিব পাৰিছিল।
  কিন্তু এতিয়া ৰঙা চুলিৰ হাৰ্পিটোৱে তাইক অধিক আদিম, তাঁৰযুক্ত আৰু সেয়েহে কম ক্ষতিগ্ৰস্ত ফোন এটাত ফোন কৰি ক"লে:
  - স্পাৰিঙৰ পিছত মোৰ মূৰটো ফাটি গৈছে, মোক নক আউট কৰা হ"ল, আৰু ডাক্তৰে তিনিদিন জিৰণি ল"বলৈ পৰামৰ্শ দিলে ।
  এগ্ৰিপিনাই বিৰবিৰাই উঠিল:
  - কি, এটা কনকাচন!?
  লাল চুলিৰ মানুহজনে বিৰবিৰাই উঠিল:
  - হয়! মোক বৰ জোৰেৰে লাথি মাৰিলে।
  মাফিয়াৰ শ্যামলা মাকে গুণগুণাই ক"লে:
  - তেনেহলে তোমাক তেনেকৈ মাৰপিট কৰাজনক পঠাওক।
  বাৰ বছৰমান ল'ৰাৰ দৰে দেখা কিশোৰে তাইক মাৰপিট কৰা বুলি স্বীকাৰ কৰি লাজ কৰা ৰঙা চুলিৰ ভিক্সনটোৱে হুমুনিয়াহ কাঢ়িলে:
  - মই তেওঁক চিনি নাপাওঁ। মাস্ক পিন্ধিছিল, ক"লা ইউনিফৰ্ম পিন্ধিছিল, আৰু নিজৰ পৰিচয় দিয়া নাছিল।
  আগ্ৰিপিনাই হাঁহিলে।
  এইটো কি, নিঞ্জা?
  ৰঙা চুলিৰ যোদ্ধাজনে মাত দিলে।
  - হয়তো হয়!
  মাফিয়াৰ শ্যামলা মাকে সুধিলে:
  - গতিকে তেওঁৰ লগত যোগাযোগ কৰক। আৰু তেওঁক মোৰ সেৱালৈ নিমন্ত্ৰণ জনাওক।
  চতুৰ্থ ডেটামৰ সৈতে মেগাৰাই উত্তৰ দিলে:
  - সকলো চেল ফোন, স্মাৰ্টফোন, আইফোনৰ অৰ্ডাৰ। এতিয়া কেনেকৈ যোগাযোগ কৰিব, মই নাজানো!
  এগ্ৰিপিনাই বিৰবিৰাই উঠিল:
  - মই বুজি পাইছোঁ. ঠিক আছে, মই ভাবো এনেকুৱা মানুহ ক"ৰবাত আহিব, আৰু মই সতৰ্কবাণী পঠাম। আৰু আমি চীনৰ পৰা স্মাৰ্টফোন আৰু আইফোন আমদানি কৰিম । আমাক অতিৰিক্ত বেচ এটা বিক্ৰী কৰিহে সুখী হ"ব!
  আৰু শ্যামলা মাফিঅ"জন অজ্ঞান হৈ পৰিল। তাই হঠাতে অনুভৱ কৰিলে যে এজন ৰহস্যময় যুঁজাৰুৰ আবিৰ্ভাৱ, আৰু হঠাতে হোৱা প্ৰবল চাইবাৰ আক্ৰমণ , ইটোৱে সিটোৰ লগত কেনেবাকৈ জড়িত হৈ আছে। আৰু এই কথা জানিব লাগে। বাৰু, যুদ্ধৰ সবিশেষ আৰু সবিশেষ জনাজনক তাই পঠাব। হয়তো কিবা এটা আমোদজনক কথা হ"ব।
  ইয়াৰ মাজতে আপুনি আপোনাৰ শক্তিশালী শৰীৰটো টানিব পাৰে।
  দিয়া লাল চুলিৰ উপৰিও , তৃতীয়টোৰ সৈতে এগৰাকী ব্ৰুনেটও আছে। আৰু লগতে দুমিটাৰৰ তলত ওখ, আৰু ওজন এশ ত্ৰিশ কিলোগ্ৰাম, প্ৰায় লাল চুলিৰ সমান । তাইৰ সৈতে স্পাৰিং কৰাটোও আকৰ্ষণীয় আৰু শিক্ষামূলক।
  কিন্তু এগ্ৰিপিনাই নিজৰ ভিতৰত খঙৰ ঢৌ অনুভৱ কৰিলে। আৰু তাই কাৰোবাক জোৰেৰে মাৰিব বিচাৰিছিল।
  আৰু তাই ল"ৰাকেইটাক মাতিলে। কিমোনো পিন্ধা গোটেই ডজনমান খালী ভৰিৰে, মৰমলগা কিশোৰ-কিশোৰী হলঘৰত প্ৰৱেশ কৰিলে। চৈধ্য, পোন্ধৰ বছৰ। আৰু এইবোৰ, মই ক"ব লাগিব, ইতিমধ্যে ভাল যুঁজাৰু। তথাপিও, Agripina স্তৰ বিরুদ্ধে...
  মাফিয়াৰ মহিলা মাতৃগৰাকীয়ে আদেশ দিলে:
  - মোৰ বাবে দুটা!
  দুটামান ল"ৰা তাইৰ ফালে দৌৰি গ"ল। আগ্ৰিপিনাই তেওঁলোকৰ প্ৰথমজনৰ মূৰত উদং, মাৰাত্মক ভৰিখনেৰে আক্ৰমণ কৰিলে। আৰু দ্বিতীয়টোত তাই কঁকালেৰে বুকুত ঘুচা মাৰিলে। আৰু যদিও তাইৰ ওজন প্ৰায় ডেৰ চেণ্টাৰ আছিল, তথাপিও তাই অতি সোনকালে আগবাঢ়িছিল।
  ল"ৰাকেইটা অচেতন হৈ পৰিল।
  এগ্ৰিপিনাই হিচকি উঠিল:
  - শিকক, জোকাই ! মই যেতিয়া তোমাৰ বয়সৰ আছিলো, নিয়মবিহীন যুঁজত, মোৰ বিৰুদ্ধে এটা অভিজ্ঞ পহু থিয় কৰা হৈছিল। আৰু কিশোৰীগৰাকীৰ হাতত ডেগাৰো নাছিল। আৰু হয় খালী হাতেৰে মাৰিব লগা হ"ল নহয় নিজেই মৰিবলগীয়া হ"ল৷ দেখাৰ দৰে মই জীয়াই আছো, অৰ্থাৎ পহুটোক হত্যা কৰা হৈছে! এতিয়া মহিলাগৰাকীক আক্ৰমণ কৰক।
  যুঁজখন আৰম্ভ হ"ল, যেন হলিউডৰ দৃশ্যপটত। ডাঙৰ, দ্ৰুত, পেশীবহুল মহিলা বনাম ল"ৰা।
  তাই ঘুচা মাৰিলে আৰু লাথি মাৰিলে। আৰু প্ৰতিটো আঘাতৰ লগে লগে কোনোবা কোনোবা পৰিল। যদি ল"ৰাটোৱে ব্লক এটা লগাবলৈ সময় পায়, তেতিয়াও সি উঠিব পাৰিব।
  কিন্তু যদি নাই, তেন্তে চেতনা নোহোৱাকৈ শান্ত হৈ পৰিল। এগ্ৰিপিনাৰ মুঠি আৰু ভৰি অতি শক্তিশালী। এনে এগৰাকী মহিলাই কিয় মস্কো আৰু ৰাছিয়াৰ বেছিভাগ অঞ্চলৰ পাতাল জগতখনক বশ কৰিবলৈ সক্ষম হ"ল সেয়া স্পষ্ট। বিদেশত শাখা সৃষ্টি কৰা। আৰু পৃথিৱীৰ প্ৰায় সকলোকে কঁপাই তোলক।
  অলপ পিছতে ল"ৰাকেইটা মজিয়াত সকলো অচেতন হৈ পৰিল।
  আগ্ৰিপিনাই মশালখন তুলি ল"লে। আৰু তাই কিশোৰ-কিশোৰীৰ উদং গোৰোহাত জুই আনিবলৈ ধৰিলে। শিখাই যেতিয়া ল"ৰাটোৰ সংবেদনশীল গোৰোহাটো চেলেকি দিয়ে তেতিয়া বহুত বিষ হয়। চিঞৰি চিঞৰি টিটিকি উঠে।
  তাৰ পিছত হুমুনিয়াহ কাঢ়ি, দয়া বিচাৰি আৰু হাঁহি হাঁহি আঁতৰি যায়। আৰু বতাহত ভজা মাংসৰ গোন্ধ ওলাইছিল, জ্বলা, ডেকা সুস্থ ছালৰ পৰা।
  হয়, তাই বৰ ভাল কাম কৰিলে।
  তাৰ পিছত তাই এগৰাকী বিশাল ব্ৰুনেটক যুঁজিবলৈ আমন্ত্ৰণ জনায় । আৰু আকৌ আৰম্ভ হ"ল কঠিন আৰু জেদী যুদ্ধ।
  এগ্ৰিপিনা আৰু তাইৰ সংগীয়ে জোৰকৈ বস্তুবোৰ কৰা নাছিল, বৰঞ্চ কৌশলটোৰ বাবে কাম কৰিছিল।
  অগ্ৰিপিনাৰ মনত পৰিল যে কেনেকৈ সৰুৰে পৰা গাড়ীত নিয়োজিত হৈ নিয়ম অবিহনে কাজিয়াত যুঁজিছিল। তাইক ল"ৰাবোৰৰ বিৰুদ্ধে ৰখা হৈছিল। যিহেতু তাই ছোৱালীবোৰক অতি সহজে মাৰপিট কৰিছিল।
  বিশেষ কাজিয়াত যুঁজিছিল, যিবোৰ মাফিয়াই অৰ্ধ-আইনীভাৱে ব্যৱস্থা কৰিছিল।
  আৰু কেতিয়াবা কেৱল হাত-ভৰিৰে নহয়, অস্ত্ৰ-শস্ত্ৰৰেও। কেনেবাকৈ তাইৰ মুখত তৰোৱাল মাৰিলে, যাৰ বাবে দাগ এটা পৰিল। আৰু এইটোৱেই লক্ষ্যণীয়, কিন্তু আন কিবা এটা আছিল।
  কিন্তু তাই এগৰাকী মহান মাষ্টৰ হৈ পৰিছে। প্ৰথমতে তাইক টৰ্পিডো বুলি গণ্য কৰা হৈছিল যদিও তাৰ পিছত তাই ডাঙৰ ডাঙৰ কৰ্তৃপক্ষৰ মাজত সোমাই পৰিছিল।
  অগ্ৰিপিনা নিৰ্দয় হৈ ডাঙৰ হৈছিল আৰু একে সময়তে কেতিয়াবা তাইৰ ওপৰত বিবেকৰ ঢৌ এটা আহিছিল। যেনে, তেনেকুৱা বিশৃংখলতা কৰিব নোৱাৰি ৷ শৈশৱ আৰু যৌৱন অশান্ত নব্বৈৰ দশকৰ ওপৰত পৰিল। তাৰ পিছত নটিৰ দশকত কেনেবাকৈ সকলোবোৰ তললৈ নামি গ"ল। মাফিয়াসকল অধিক সন্মানীয় হৈ পৰিল যদিও হত্যা আৰু শ্ব"ডাউন চলি থাকিল।
  আৰু তাই নিজৰ বাবে কেৰিয়াৰ গঢ়ি তুলিলে ... আৰু অপৰাধী জগতৰ একেবাৰে শীৰ্ষলৈ উঠি আহিল।
  আৰু এতিয়া তাই চোকা আঘাত কৰি ব্ৰুনেটক তললৈ নমাই দিলে, আৰু তাৰ পিছত মূৰৰ পিছফালে যোগ দিলে। তেনেকৈয়ে ই সজাগতাক লুটিয়াই পেলালে আৰু এটা গুড়ি আঘাত কৰিলে।
  তাই যে নিমাত হৈ আছে সেইটো দেখি। এগ্ৰিপিনাই আকৌ টৰ্চটো তুলি লৈ ব্ৰুনেটৰ ডাঙৰ, কিন্তু যথেষ্ট ধুনীয়া আৰু আকৰ্ষণীয় ভৰি দুখনলৈ জুই আনিলে।
  জ্বলা-পোৰাৰ গোন্ধ ওলাইছিল , যিয়ে মাফিয়াৰ মাতৃৰ নাকৰ ফুটাত টিকটিকিয়াই তুলিছিল।
  বিষৰ পৰা ব্ৰুনেটগৰাকীৰ জ্ঞান আহি জপিয়াই উঠিল। হয়, ভৰিৰ ওপৰত বহুতো স্পৰ্শকাতৰ অন্ত আছে।
  যুঁজখন শেষ কৰি আগ্ৰিপিনা খাবলৈ মন গ"ল। তাইৰ দাসীসকলে লগে লগে প্লেটিনামৰ স্কেৱাৰ এটাত তাইৰ ছিছ কাবাবটো আনি দিলে। গতিকে জুতিলগা আৰু তেলীয়া।
  এগ্ৰিপিনাই তেওঁলোকক এটা আদেশ দিলে:
  - কিবা এটা গান গাওক ছোৱালী!
  আৰু উত্তৰ দিয়াসকলে আনন্দৰে পূৰণ কৰিবলৈ ধৰিলে;
  গ্লেব ঝেগলভ আৰু ভলোডিয়া শ্বাৰাপভ
  বৃথাই টেবুলত বহিব
  পৰা নাই ৷
  ৰাস্পবেৰীবোৰ এটা উত্তাল ৰঙত ফুলি উঠিল,
  বিভিন্ন জীৱই
  দোল খাইছিল , ৰুটি নাছিল, কিন্তু জোতাৰ পলিচেৰে ভৰা, হয়, কুঁজা নেতাজনে ঠাট্টা-মস্কৰা কৰে - আৰু ছোৱালীকেইজনীয়ে নাচিবলৈ ধৰিলে, নিজৰ মিহিকৈ চেলেকি লোৱা ৰূপৱতী ভৰি দুখন চেপি ধৰিলে।
  আটাছ , হেৰা, মজা কৰক শ্ৰমিক শ্ৰেণী, আটাছ ,
  নৃত্য, ল'ৰা, প্ৰেম ছোৱালী,
  আটাছ ! আজি তেওঁলোকে আমাক মনত পেলাওক,
  ৰাস্পবেৰী-বেৰী, আটাছ , আটাছ , আটাছ !
  আতছ , আতছ , আতছ !
  আতছ , আতছ , আতছ !
  ছোৱালীকেইজনীয়ে আকৌ ভৰি ঠেলি গানটো আগবঢ়াই নিলে।
  ৰাতিপুৱালৈকে খিৰিকীখন নুমাই নাযায়, গ্লেব ঝেগলভ আৰু ভলোডিয়া শুই নাথাকে, কুখ্যাত ক'লা মেকুৰী
  জেডে আমাৰ ল'ৰাবোৰক ভয় কৰে!
  ইয়াত ছোৱালীকেইজনীয়ে নিজৰ মাত আধা সুৰ ওপৰলৈ
  তুলিলে ।
  শান্তিপূৰ্ণ দিনৰ শ্ৰমৰ অন্তত, শান্ত হওক, প্ৰিয় দেশ!আৰু আকৌ ছোৱালীবোৰে গান গাবলৈ ধৰিলে;
  আটাছ , হেৰা, মজা কৰক শ্ৰমিক শ্ৰেণী, আটাছ ,
  নৃত্য, ল'ৰা, প্ৰেম ছোৱালী,
  আটাছ ! আজি তেওঁলোকে আমাক মনত পেলাওক,
  ৰাস্পবেৰী-বেৰী, আটাছ , আটাছ , আটাছ !
  আতছ , আতছ , আতছ !
  আতছ , আতছ , আতছ !
  অগ্ৰিপিনাই খাই গান শুনিলে। হয়, গীতটো নতুন নহয়, কিন্তু আকৰ্ষণীয়। তাইৰ মাফিয়াৰ গডমাদাৰে সৰুতে তাইৰ কথা শুনিছিল। যদিও, গ্লেব ঝেগলভ আৰু ভলোডিয়া শ্বাৰাপভৰ দৰে তাইৰ শত্ৰু।
  অধিক নিৰ্দিষ্টভাৱে ক"বলৈ গ"লে ডাকাত আৰু মাফিয়াৰ শত্ৰু, আৰু তাই ৰাছিয়াৰ মূল ডাকাত, আৰু হয়তো বিশ্বৰ।
  আগ্ৰিপিনাই ছোৱালীকেইজনীৰ ফালে মাত দিলে। আৰু খাবলৈ মাতিলে।
  বাৰু, সন্মান দেখুৱাব লাগে। কাৰণ তাই যুঁজি আছে, কোনোবাই ক"ব পাৰে, যোদ্ধা, কিন্তু তাই নিজৰ কৃপা দেখুৱাব পাৰে।
  ইয়াৰ পিছত আকৌ তাই ছোৱালী এজনীক গান গাবলৈ আদেশ দিলে। আপুনি নিজৰ কিবা এটা কৰিব পাৰে, আন্তৰিকতাৰে।
  আৰু ছোৱালীজনীয়ে নিজৰ স্পষ্ট মাতেৰে গাইছিল:
  পান্নাৰ পানীত জিলিকি থকা মুকুতা,
  নিয়ৰৰ দৰে বগা হাঁহ এটাই ডাৱৰত ভাঙি যায়!
  সূৰ্য্যই খেলিছে, প্ৰকৃতিয়ে ফুলিছে,
  যুগ যুগ ধৰি মানুহৰ ওপৰত সুখ জিলিকি যাওক!
  
  আৰু ঘাঁহনিৰ ফুলবোৰ উজ্জ্বল ৰুবি,
  সোণালী পাতৰ পথাৰত ডেণ্ডেলিয়ন!
  মানুহ একেলগে বন্ধুত্বপূৰ্ণ আৰু ঐক্যবদ্ধ হওক,
  পিতৃভূমি থলুৱা মানুহৰ মাতৃ হওক!
  
  আকাশত ৰামধেনু এটা উজ্জ্বল বিজুলী,
  বাৰ্চৰ ৰূপ, পপলাৰৰ ফুলত!
  আবেগিক টিটটোৱে এটা গীত ঢালি দিয়ে,
  সংগীত বাজে, সুখী পৃথিৱী!
  
  বিশ্বব্ৰহ্মাণ্ডত শান্তি নাই
  তৰাবোৰৰ মাজত হাৰিকেনে জুই জ্বলাইছে!
  এজন ব্যক্তিৰ বাবে বিশ্বব্ৰহ্মাণ্ডত কঠিন,
  চয়তানে এটা বেয়া আঘাত কৰিছে!
  ছোৱালীকেইজনীয়ে অতি অনুভূতি আৰু উৎসাহেৰে গাইছিল। আৰু অগ্ৰিপিনাই সিহঁতক থপৰিয়াই দিলে।
  ইয়াৰ পিছত তাইলৈ আনিলে নতুন, মাত্ৰ চীনৰ পৰা অনা স্মাৰ্টফোন। আৰু তাই আকৌ সকলোকে ফোন কৰিবলৈ ধৰিলে।
  কিন্তু এতিয়াৰ বাবে সেয়া কৰাটো সহজ নহয়। মস্কোৰ বাহিৰত ফোন কৰিব পাৰি। আৰু আগ্ৰিপিনাৰ মেজাজ বাঢ়িল।
  তাই ল"ৰাটোক কঠোৰ মাতেৰে আদেশ দিলে:
  - মোক প্ৰেমৰ ৰোমাঞ্চ এটা গাই দিয়ক!
  প্ৰণাম কৰি তেওঁ বৰ অনুভূতি আৰু প্ৰকাশভংগীৰে প্ৰেমত পৰা ডেকা এজনৰ সুন্দৰ গীত গাবলৈ ধৰিলে।
  মনত আছে এতিয়া কেনেকুৱা, মুখখন উজ্জ্বলভাৱে উজ্জ্বল,
  চাৱনিটোৱে মোৰ হৃদয়খন বিন্ধিলে ডেগাৰৰ ধাৰেৰে!
  অগ্নিময় বতাহৰ ধাৰাত মই জ্বলিলোঁ,
  তুমি মাথোঁ নিমাত হৈ থাকিলা!
  ইয়াৰ পিছত একেলগে কেক আৰু মিল্কশ্বেক লৈ অহা কেইবাজনো ল"ৰাই লগত গান গাবলৈ ধৰিলে;
  তোমাৰ মাত, কিমান সুন্দৰ আৰু নিৰ্মল,
  তোমাৰ আদৰৰ অন্তহীন জলপ্ৰপাতটোত মোৰ বিশ্বাস!
  ঘৃণনীয় জীৱনৰ প্ৰয়োজন নাই ,
  আৰু এতিয়া এটা চিৰন্তন ৰশ্মিয়ে মোক আলোকিত কৰিব!
  
  তুমি অন্তহীন প্ৰেমৰ দেৱী
  আচৰিত পোহৰেৰে ভৰা এখন সাগৰ!
  বৰফৰ শিকলি, ধেমালিতে ভাঙি,
  তোমাৰ অবিহনে মই ভোৰ দেখা নাপাম!
  
  ওপৰৰ সূৰ্য্যৰ দৰে তোমাৰ মুখখন জিলিকি উঠে,
  বিশ্বব্ৰহ্মাণ্ডত আৰু ধুনীয়া আকৃতি নাই!
  আবেগৰ অনুভূতিয়ে হাৰিকেনৰ দৰে ঢাকি ৰাখে,
  তোমাৰ লগত চিৰদিন থকাটোৱেই সুখ!
  ল'ৰাকেইটাই আকৌ অনুভৱৰ লগত গান গাবলৈ ধৰিলে, ভৰি ঠেলি ৷ t a
  তোমাৰ মাত, কিমান সুন্দৰ আৰু নিৰ্মল,
  তোমাৰ আদৰৰ অন্তহীন জলপ্ৰপাতটোত মোৰ বিশ্বাস!
  ঘৃণনীয় জীৱনৰ প্ৰয়োজন নাই ,
  আৰু এতিয়া এটা চিৰন্তন ৰশ্মিয়ে মোক আলোকিত কৰিব!
  
  তুমি অন্তহীন প্ৰেমৰ দেৱী
  আচৰিত পোহৰেৰে ভৰা এখন সাগৰ!
  বৰফৰ শিকলি, ধেমালিতে ভাঙি,
  তোমাৰ অবিহনে মই ভোৰ দেখা নাপাম!
  
  
  মোৰ আত্মাৰ বেদনাই হিংস্ৰ ধুমুহাৰ দৰে উত্তাল কৰি তোলে,
  আৰু মোৰ বুকুৰ জুই নিৰ্দয়ভাৱে জ্বলি উঠে!
  মই তোমাক ভাল পাওঁ, ইয়াৰ উত্তৰত তুমি গৌৰৱেৰে চাবা,
  বৰফে হৃদয়খন ভাঙি পেলায়!
  আৰু আকৌ ৰেফ্ৰেইন, কিশোৰ-কিশোৰীসকলে পৰিৱেশন কৰা, যিসকলে মাজে মাজে নিজৰ মালিকৰ পৰা মাৰপিট আৰু বহু কম সঘনাই উপহাৰ লাভ কৰিছিল:
  
  তোমাৰ মাত, কিমান সুন্দৰ আৰু নিৰ্মল,
  তোমাৰ আদৰৰ অন্তহীন জলপ্ৰপাতটোত মোৰ বিশ্বাস!
  ঘৃণনীয় জীৱনৰ প্ৰয়োজন নাই ,
  আৰু এতিয়া এটা চিৰন্তন ৰশ্মিয়ে মোক আলোকিত কৰিব!
  
  তুমি অন্তহীন প্ৰেমৰ দেৱী
  আচৰিত পোহৰেৰে ভৰা এখন সাগৰ!
  বৰফৰ শিকলি, ধেমালিতে ভাঙি,
  তোমাৰ অবিহনে মই ভোৰ দেখা নাপাম!
  
  তোমাৰ মাত, কিমান সুন্দৰ আৰু নিৰ্মল,
  তোমাৰ আদৰৰ অন্তহীন জলপ্ৰপাতটোত মোৰ বিশ্বাস!
  ঘৃণনীয় জীৱনৰ প্ৰয়োজন নাই ,
  আৰু এতিয়া এটা চিৰন্তন ৰশ্মিয়ে মোক আলোকিত কৰিব!
  
  তুমি অন্তহীন প্ৰেমৰ দেৱী
  আচৰিত পোহৰেৰে ভৰা এখন সাগৰ!
  বৰফৰ শিকলি, ধেমালিতে ভাঙি,
  তোমাৰ অবিহনে মই ভোৰ দেখা নাপাম!
  
  সীমাহীন তৰাৰে ভৰা সাগৰৰ জুইৰ মাজত,
  তুমি আৰু মই আকাশত ঈগলৰ দৰে উৰি গ"লোঁ!
  আৰু তোমাৰ ওঁঠ দুটা ৰুবিৰে জিলিকি থকা,
  আবেগেৰে আলফুলে কিবা এটা ক"লে!
  
  তোমাৰ মাত, কিমান সুন্দৰ আৰু নিৰ্মল,
  তোমাৰ আদৰৰ অন্তহীন জলপ্ৰপাতটোত মোৰ বিশ্বাস!
  ঘৃণনীয় জীৱনৰ প্ৰয়োজন নাই ,
  আৰু এতিয়া এটা চিৰন্তন ৰশ্মিয়ে মোক আলোকিত কৰিব!
  
  তুমি অন্তহীন প্ৰেমৰ দেৱী
  আচৰিত পোহৰেৰে ভৰা এখন সাগৰ!
  বৰফৰ শিকলি, ধেমালিতে ভাঙি,
  তোমাৰ অবিহনে মই ভোৰ দেখা নাপাম!
  ল'ৰাকেইটাৰ গানত অগ্ৰিপিনা বৰ সন্তুষ্ট হৈছিল। কিশোৰ-কিশোৰীৰ কোমল, পৰিষ্কাৰ, দাড়িবিহীন মুখবোৰ চাই তাই ভাল পাইছিল। তাই দাড়ি ভাল নাপালে, ই তাইক বিৰক্ত কৰিছিল।
  আৰু একে সময়তে তাই সঁচাকৈয়ে ল"ৰাবোৰৰ মুখত ঘাঁ লগাই ভাল পাইছিল। হয়, তাই সেই ধৰণৰ নাৰী।
  বাৰু, তলত দিয়া কথাবোৰ চিন্তা কৰাৰ সময় আহি পৰিছে: চাইবাৰ আক্ৰমণৰ আঁৰত কোন আছে ৷ দ্বিতীয়তে, ইয়াত আৰবসকলৰ কিবা কুটিলতা আছেনে? উজনিৰ পৰাও ড্ৰাগছৰ বজাৰকে ধৰি নিয়ন্ত্ৰণ লাভ কৰিব বিচৰাসকলো আছে। হয়, আৰু ইউৰোপত, আৰু বিশেষকৈ ইউক্ৰেইনত এনে শিল্পী বিচাৰি পোৱা গ"ল। আনকি আন এখন পৃথিৱীৰ পৰা অহা এলিয়েনৰ সংস্কৰণটোকো ৰেহাই দিয়া উচিত নহয়।
  গতিকে পৰিস্থিতি বিভ্ৰান্তিকৰ।
  এগ্ৰিপিনাই কাৰাটে ছোৱালী এজনীক মাতি আনি ক"লে:
  - অধিক বিশদভাৱে জানি লওক কোনে ৰঙা ভিক্সনক তেনেকৈ মাৰিলে ৷ মোৰ কিবা এটা আছে, কিছুমান অস্পষ্ট সন্দেহ। সম্ভৱ তাই কিবা এটা লুকুৱাই ৰাখিছে, বা মিছা কথা কৈছে। হয়তো এইটো অতি গুৰুত্বপূৰ্ণ তথ্য হ"ব।
  ছোৱালীজনীয়ে প্ৰণাম কৰি বিৰবিৰাই উঠিল:
  - মই জানো, মহান !
  আগ্ৰিপিনাই গাইছিল:
  নতুন ৰাছিয়ান, তুমি চিৰদিনৰ বাবে মোৰ আদৰ্শ
  এজন নতুন ৰাছিয়ান, এজন প্ৰভাৱশালী ব্যক্তি!
  কিন্তু তোমাৰ বাবে মাফিয়া আছে
  সেইটোৱেই ভূগোল!
  ইয়াৰ পিছত কাৰাটে ছোৱালীজনীয়ে প্ৰণাম কৰি গুচি গ"ল। এগ্ৰিপিনাই ককটেলৰ সৈতে কেক খাবলৈ ধৰিলে আৰু নিজকে বগা ঘোঁৰাত উঠি থকা যেন অনুভৱ কৰিলে।
  তাই আকৌ ডেকা ল"ৰাবোৰক তাইৰ বাবে কিবা এটা লৈ গাবলৈ ক"লে।
  আৰু তেওঁলোকে পৰিবেশন কৰিবলৈ ধৰিলে;
  মোৰ ৰাজকুমাৰী তুমি ফুল
   প্ৰভুৰ বাৰীত জিলিকি থকা !
  তোমাৰ দৃষ্টি সতেজ বতাহৰ দৰে
  নৰকৰ শিখাবোৰ দূৰ কৰক!
  ইয়াৰ পিছত ল"ৰাকেইটাই কোৰাছত গান গাবলৈ ধৰিলে, আৰু ভৰি দুখন ঠেলিবলৈ ধৰিলে, এবাৰতকৈ অধিক গোৰোহাত কোবাই।
  অ" মই তোমাক কিমান ভাল পাওঁ ৰ"দৰ পোহৰ
  বসন্ত কালত তুমি মোৰ হৃদয়ত জিলিকি উঠা...
  ল'ৰাটোৰ হৃদয়খন সুখেৰে ধপধপাইছে
  তোমাৰ চুলিবোৰ ইমান সোণালী!
  
  পবিত্ৰ ছোৱালীবোৰে ভাল পায়
  বীৰ তৰোৱাল, সন্মানেৰে চেপি ধৰিছে!
  মই এটা নৈত তেজ বোৱাই দিম,
  এজন স্বৰ্গদূত আপোনাৰ লগত চিৰকাল থাকিব!
  আৰু আকৌ ল"ৰাবোৰে উগ্ৰ আৰু আনন্দৰে গান গায়;
  অ" মই তোমাক কিমান ভাল পাওঁ ৰ"দৰ পোহৰ
  বসন্ত কালত তুমি মোৰ হৃদয়ত জিলিকি উঠা...
  ল'ৰাটোৰ হৃদয়খন সুখেৰে ধপধপাইছে
  তোমাৰ চুলিবোৰ ইমান সোণালী!
  
  এটা সপোনেৰে পোহৰাই তুলিলে এটা গোপন কথা
  আপোনাৰ প্ৰতিচ্ছবিটো এটা মিঠা সুগন্ধি!
  বিশ্বব্ৰহ্মাণ্ডৰ সৃষ্টিকৰ্তাই আপোনাক ভাস্কৰ্য্য শিল্পকৰ্ম কৰিছিল
  অশুভৰ সকলো সেৱকে অশুচি নকৰিব!
  এতিয়া ছোৱালীবোৰে ল"ৰাৰ কোৱাৰত যোগদান কৰি বতাহ বন্ধ কৰি অতি উত্তেজনাৰে গান গাবলৈ আৰম্ভ কৰিছে।
  অ" মই তোমাক কিমান ভাল পাওঁ ৰ"দৰ পোহৰ
  বসন্ত কালত তুমি মোৰ হৃদয়ত জিলিকি উঠা...
  ল'ৰাটোৰ হৃদয়খন সুখেৰে ধপধপাইছে
  তোমাৰ চুলিবোৰ ইমান সোণালী!
  
  
  হয়তো কেৱল স্বৰ্গত
  ভাগ্যই প্ৰেমিক-প্ৰেমিকাক একত্ৰিত কৰিব!
  কিন্তু ভগৱানে আমাক ধূলিলৈ ছিন্নভিন্ন হ"বলৈ নিদিয়ে
  বিচ্ছেদত কঠিন হোৱা হৃদয়ৰ মিলন!
  আৰু ইয়াত অগ্ৰিপিনা নিজেও সুন্দৰ আৰু উল্লাসিত গায়ন-বায়নত যোগ দিলে।
  আৰু তাইৰ মাতটো বৰ প্ৰবল;
  অ" মই তোমাক কিমান ভাল পাওঁ ৰ"দৰ পোহৰ
  বসন্ত কালত তুমি মোৰ হৃদয়ত জিলিকি উঠা...
  ল'ৰাটোৰ হৃদয়খন সুখেৰে ধপধপাইছে
  তোমাৰ চুলিবোৰ ইমান সোণালী!
  ইয়াৰ পিছত মাফিয়াৰ মাতৃয়ে ক"লে:
  - ভাল কৰিলা ল'ৰা, তুমি ভালকৈ কম্পোজ কৰিছা, তোমাৰ নাম কি?
  কিশোৰজনে প্ৰণাম কৰি উত্তৰ দিলে:
  - ময়ুৰ!
  আগ্ৰিপিনাই মাত দিলে।
  - মই আপোনাৰ প্ৰতি বিশেষ অনুগ্ৰহৰ চিন হিচাপে আপোনাক এনেদৰে টেটু কৰিবলৈ অনুমতি দিছো যেন আপোনাৰ প্ৰতিটো জ"নত তিনিজনমান ৱাকাৰ আছে।
  ল"ৰাটোৱে হাত দুখন মেলি দিলে।
  - মই, অ" গ্ৰেট, কেতিয়াও জ"নটো ষ্টম্প কৰা নাছিলো। বাকচ এটাতো নাছিল ৷
  আগ্ৰিপিনাই মাত দিলে।
  - দুখ লাগে! কিন্তু চিন্তা নকৰিবা, তুমি আৰু ষ্টম্প কৰিব, মই তোমাৰ বাবে ব্যৱস্থা কৰি দিম। আৰু তাৰ আগতে তেওঁলোকে আপোনাক এটা টেটু দিব যাতে আপুনি এজন যুৱকৰ কৰ্তৃত্ব উপভোগ কৰে ৷
  চৈধ্য বছৰীয়া ল"ৰা এটাই অৱশ্যে জ"নলৈ যাব বিচৰা নাছিল। কিন্তু কথাটো আৰু বেয়া হ"ব বুলি উপলব্ধি কৰি তেওঁ তৰ্ক কৰিবলৈ ভয় কৰিছিল। আৰু কৃতজ্ঞতাৰে প্ৰণাম কৰিলে।
  মাফিয়াৰ মহিলা মুৰব্বীগৰাকীয়ে আদেশ দিলে:
  - এতিয়া গান, কিবা চোৰ!
  . অধ্যায় #১০
  ভিটালিক আৰু আলবিনা ইতিমধ্যে পৰীক্ষাগাৰত আছিল। আৰু বহুত কথাই তেওঁলোকৰ বাবে অপেক্ষা কৰি আছিল। বিশেষকৈ ছোৱালীজনীয়ে প্ৰশ্ন কৰে যে প্ৰতিভাশালী ল"ৰাজনে ক"ৰোনা ভাইৰাছৰ দ্বাৰা ক্ষতিগ্ৰস্ত হোৱা আইফোন , স্মাৰ্টফোন আৰু চেল ফোন পুনৰুদ্ধাৰ কৰিব পাৰিবনে?
  ভিটালিকে যথেষ্ট যুক্তিসংগতভাৱে মন্তব্য কৰিছিল:
  - পৃথিৱীৰ একেবাৰে শেষ মূৰ্খজন মানুহক হত্যা কৰিবলৈ সক্ষম। কিন্তু এতিয়ালৈকে মহান প্ৰতিভাইও পুনৰুত্থান কৰিবলৈ সক্ষম হোৱা নাই। ইলেক্ট্ৰনিকছ ভাঙি পেলোৱাটো পুনৰুদ্ধাৰ কৰাতকৈ বহুত সহজ। গতিকে, আনহাতে মই নিজেই ইয়াত কেনেকৈ পুনৰুদ্ধাৰ কৰিব লাগে নাজানো। গ্ৰেভিটনৰ দ্বাৰা পাম্প কৰা হাইপাৰভাইৰাছটো অতি শক্তিশালী বুলি ওলাই পৰিল। যদি মই ইয়াক সময়ত সীমিত নকৰিলোহেঁতেন তেন্তে সমগ্ৰ গ্ৰহটোৰ ইলেক্ট্ৰনিকছৰ ক্ষতি হ"লহেঁতেন, আৰু এটাও গোটেই কম্পিউটাৰ পৃথিৱীত নাথাকিলহেঁতেন।
  আলবিনাই সকাহ পাই মন্তব্য কৰিলে:
  - ধ্বংসাত্মক প্ৰক্ৰিয়াটো লেপটপত উপনীত হোৱা নাই ভাল কথা। আৰু সেয়া আমাৰ বাবে বেয়া হ"ব!
  ভিটালিকে মন্তব্য কৰে যে:
  - বহুদিনৰ পৰাই বিশাল ক্ষমতাসম্পন্ন বেতাঁৰ লেপটপৰ নিজৰ মডেল বনাই আহিছো। আমি ইয়াক ব্যৱহাৰ কৰি পৃথিৱীৰ সকলো বেংক আৰু কাৰ্ডৰ পৰা ধন ডাউনলোড কৰিব পাৰো।
  ছোৱালীজনীয়ে দুখী চাৱনিৰে হুইচেল মাৰি হুমুনিয়াহ কাঢ়িলে:
  - তুমি, আৰু আচলতে, এজন প্ৰকৃত অপৰাধী হৈ পৰিছে। এতিয়া তোমাৰ কোনো দয়া নাথাকিব!
  জিনিয়াছ ল"ৰাজনে গাইছিল:
  - কিন্তু সঁচা কথা ক"বলৈ গ"লে,
  দোলনাৰ পৰা মই বৰ বেয়া আছিলোঁ...
  হব নোৱাৰে বুলি কৈছা
  অৱশ্যে এই কথাটো অতি সত্য!
  আলবিনাই হুমুনিয়াহ কাঢ়ি লক্ষ্য কৰিলে:
  - আৰু তোমাৰ লুতুৰি-পুতুৰি কামত সহযোগিতাৰ বাবে মোক কাৰাগাৰত ভৰাই থব পাৰি। নহয়নে?
  ভিটালিকে উত্তৰ দিলে:
  "হয়তো তুমি মোক ধিক্কাৰ দিব আৰু সিহঁতে তোমাক ক্ষমা কৰিব?" আৰু তাৰ পিছত অপৰাধৰ বিষয়ে অৱগত নকৰাৰ বাবেও তেওঁলোকক জবাবদিহি কৰা হ"ব।
  ছোৱালী-নায়কে দৃঢ়তাৰে ঘোষণা কৰিলে:
  - নহয়! মই কেতিয়াও তোমাক বিশ্বাসঘাতকতা নকৰো। প্ৰয়োজন হ'লে তোমাৰ লগত বেঞ্চলৈ যাম!
  ল"ৰা জিনিয়াছে মন্তব্য কৰিলে:
  - সোনকালে নহয় পলমকৈ এফ এছ বি আৰু পুলিচ মোৰ তললৈ নামি যাব। গতিকে মোৰ এটাই পছন্দ আছে, হয় কাৰাগাৰৰ আঁৰত, নহয় আনকি মৃত্যুৰ আগলৈকে, নহয় পৃথিৱীৰ ওপৰত ক্ষমতা!
  আলবিনাই হাঁহিলে আৰু লক্ষ্য কৰিলে:
  - পৃথিৱীৰ ওপৰত ক্ষমতা! এইটো ভাল কথা! গ্ৰহৰ সম্ৰাট, পৃথিৱীৰ সম্ৰাট, যাৰ কোনো সমান নাছিল ! চুটি কাপোৰ পিন্ধি চেংগিছ খান!
  ভিটালিকে ছোৱালীজনীৰ শেষ কথাত বিদ্ৰুপ ধৰিলে আৰু দুষ্ট হাঁহি এটা মাৰি মন্তব্য কৰিলে:
  - চেংগী খানে সমগ্ৰ বিশ্ব জয় কৰা নাছিল। তাৰ তলত আধা পৃথিৱীও নাছিল। আৰু মোৰ হাতত বিশ্ব আধিপত্যৰ বাবে যুঁজ দিয়াৰ বাহিৰে আন উপায় নাই।
  ছোৱালী-নায়কে গুৰুত্বসহকাৰে সুধিলে:
  - আৰু তোমাৰ পৰিকল্পনা কি?
  ভিটালিকে হাঁহি এটা মাৰি ক"লে:
  - এটা টেলিপেথিক ডিভাইচ তৈয়াৰ কৰক যিয়ে মোৰ অৰ্ডাৰ প্ৰায় সমগ্ৰ বিশ্বতে বিয়পাই দিব। তাত্ত্বিকভাৱে বিশেষ তৰংগৰে ষ্টেচন বনোৱা সম্ভৱ। অতি চুটি আৰু দীঘল নহয় , কিন্তু সমগ্ৰ গ্ৰহটোক সামৰি ল"ব পৰাকৈ ইমান ৰেঞ্জ। আৰু চিন্তাৰ শক্তিৰে সকলো মানৱজাতিক আদেশ দিয়ক।
  আলবিনাই মন্তব্য কৰিলে:
  - বিশেষ ঢৌ সৃষ্টি কৰিবলৈ, আনকি মানুহৰ মগজুৰ বাবেও, মই ভাবো ই অতি কঠিন হ"ব। আৰু ইয়াৰ বাবে বহু সময় লাগিব। যদি আছে, তেন্তে আচলতে সম্ভৱ। কিছুমানৰ মতে টেলিপেথী সাধাৰণতে কল্পকাহিনী, আৰু উলফ মেছিং আৰু তেওঁৰ দৰে আন কিছুমান কেৱল যাদুকৰ। ভেণ্টিল"কুইজম হওক, বা ব্যক্তিজনে প্ৰডিং হওক, বা অতি তীক্ষ্ণ কাণে ক্লু আৰু আৰ্টিকুলেচনৰ মাজত পাৰ্থক্য ৰাখে।
  ভিটালিকে কান্ধত কান্ধ মিলাই দিলে।
  - মানুহৰ মগজু কম্পিউটাৰৰ দৰেই বস্তুগত। যদি চাইবাৰনেটিক ভাইৰাছে ইলেক্ট্ৰনিকছত প্ৰভাৱ পেলায়, তেন্তে জৈৱিক ভাইৰাছে বস্তুগত মগজুক প্ৰভাৱিত কৰি মানুহক আজ্ঞা পালন কৰিবলৈ বাধ্য কৰিব পাৰে। তদুপৰি, যথেষ্ট শক্তিৰ সম্মোহনকাৰীসকল, আটাইবোৰ কথাৰ পাছতো, সঁচাকৈয়ে অস্তিত্ব লাভ কৰে, আনকি টিভিতো তেওঁলোকক দেখুওৱা হয়। গতিকে ইয়াৰ প্ৰভাৱ হ"ব পাৰে। আৰু কেৱল কথা আৰু চাৱনিৰে নহয়, লগতে
  হাইপাৰৱেভৰ সহায়ত ।
  নায়ক ছোৱালীজনীয়ে সুধিলে:
  - আৰু সেয়া কেনেকুৱা?
  ভিটালিকে মাত দিলে।
  - মোৰ বহুদিনৰ পৰা এটা ধাৰণা আছিল যে পোহৰৰ গতিতকৈ অন্ততঃ হাজাৰগুণ বেছি গতি লাভ কৰিব পৰা বিশেষ হাইপাৰশ্বৰ্ট তৰংগ সৃষ্টি কৰা। কাৰণ, যদি গ্ৰেভিটন ফ"টনতকৈ দহ ট্ৰিলিয়ন গুণ বেছি বেগেৰে হ"ব পাৰে, তেন্তে আপুনি বহুত বেছি বেগেৰে গতি কৰা হাইব্ৰিড ফ"টন সৃষ্টি কৰিব পাৰে। আৰু তেওঁ নিমিষতে গ্ল"বৰ যিকোনো বিন্দুত উপনীত হ"ব পাৰিছিল। তাত্ত্বিকভাৱে এনে ঢৌৱে পৃথিৱী গ্ৰহৰ সকলো ইলেক্ট্ৰনিক সামগ্ৰী ধ্বংস কৰিবলৈ সক্ষম, বা উদাহৰণস্বৰূপে মোক বশ কৰিবলৈ সক্ষম। ল"ৰাটোৱে স্নিকাৰ খুলি খঙেৰে গোৰোহাত ষ্টাম্প মাৰিলে। "ইয়াৰ অৰ্থ হ"ল মহাশক্তিৰ হাইপাৰ শ্বৰ্ট ঢৌৱে সকলো মানুহৰ মগজুত ৰেপ্টৰ জ"ন সৃষ্টি কৰিব পাৰে। সম্মোহনতকৈ এই প্ৰভাৱ বহু বেছি প্ৰবল। আৰু তেতিয়া মোৰ কোনো আজ্ঞাক কোনেও প্ৰতিহত কৰিব নোৱাৰে!
  আলবিনাই হাঁহি এটা মাৰি মাত দিলে।
  - ভব্য বিচাৰ! কিন্তু তেওঁ মানুহৰ সকলো স্মাৰ্টফোন, আইফোন আৰু চেল ফোন জ্বলাই দিলে, লগতে কিছুমান টেবলেট আৰু লেপটপও জ্বলাই দিলে। প্লাছ, আৰক্ষী আৰু এফ এছ বিৰ ডাটাবেছত থকা তথ্যবোৰো জ্বলি গ"ল, ভাইৰাছটো ইমানেই ধ্বংসাত্মক হৈ উঠিল। আৰু হঠাতে, আপুনি মানুহৰ পৰা প্ৰকৃত ক্লিনিকেল ইডিয়ট কৰি তুলিব। জানেনে, পুনৰুদ্ধাৰ কৰাতকৈ ধ্বংস কৰাটো সহজ। আৰু যদি আপুনি মানুহৰ স্মৃতিশক্তি জ্বলাই দিয়ে তেন্তে কেনেকৈ পুনৰুদ্ধাৰ কৰিব?
  ভিটালিকে কান্ধ দুটা জোকাৰি উত্তৰ দিলে:
  - হয়, অৱশ্যেই, ইয়াত আপুনি খৰখেদা কৰাৰ প্ৰয়োজন নাই, আৰু সকলো ঠিকেই কৰিব লাগিব। আৰু গণ পৰিবহনত ৰখাৰ আগতে ব্যক্তিগত মানুহৰ ওপৰত পৰীক্ষা কৰিবলৈ। এই ক্ষেত্ৰত খৰখেদা কৰক - আপুনি মানুহক হাঁহিবলৈ বাধ্য কৰিব!
  নায়ক ছোৱালীজনীয়ে সুধিলে:
  -এতিয়া কি কৰিবলৈ ওলাইছা?
  জিনিয়াছ ল"ৰাটোৱে মাত দিলে।
  - কাম কৰক, আৰু তুমি মোক সহায় কৰিবা! মই ভাবো এতিয়াৰ বাবে আৰক্ষী আৰু এফ এছ বিয়ে মোক আমনি নকৰে। কিশোৰে কি কৰিলে কোনেও কেতিয়াও কল্পনা কৰিব নোৱাৰিব। আৰু তাৰ পিছত, যেতিয়া মই সাজু হ"ম, তেতিয়া ... কোনো শক্তিয়ে মোক বাধা নিদিয়ে।
  আৰু টাৰ্মিনেটৰ ল"ৰাটোৱে কামত লাগিল। আৰু তেওঁৰ লগত মিলি নায়ক ছোৱালীজনীয়েও বিষয়টো হাতত ল"লে।
  এটা অতি শক্তিশালী অস্ত্ৰ সৃষ্টিৰ কাম আৰম্ভ হ"ল। তদুপৰি ইলেক্ট্ৰনিকছৰ বিপৰীতে ই মানুহক বশ কৰাৰ বাবেও।
  আৰু ইয়াৰ বাবে সামগ্ৰী আৰু বিভিন্ন অতিৰিক্ত অংশ দুয়োটা অৰ্ডাৰ দিয়াটো প্ৰয়োজনীয় আছিল।
  কেইবাবাৰো ভিটালিকে লেবৰেটৰীৰ পৰা ওলাই আহি কিবা এটা কিনিলে, তাৰ পিছত বিভিন্ন যন্ত্ৰপাতি আৰু অতিৰিক্ত অংশৰ গোটা বেগ লৈ উভতি আহিল।
  আৰু ভাগৰুৱা হৈ পৰা ল"ৰা-জিনিয়াছজন আৰ্মচেয়াৰত শুই পৰিল। চামৰাৰ চোফা এখনত টোপনি আহিল আৰু আলবিনা।
  আৰু ছোৱালীজনীয়ে কিবা এটা আকৰ্ষণীয় সপোন দেখিলে;
  ইয়াত তাই হাবিত জামু ছিঙি আছে। প্ৰায় অৰণ্যৰ দৰে। যদিহে ডালৰ তলত ভায়লিনৰ দৰে গছ আবদ্ধ হৈ নাথাকে। কিন্তু এইটোও আকৰ্ষণীয়।
  আলবিনাই এনে এটা ডোঙাৰে হাতখন দৌৰাই দিলে। ক্ৰিক ক্ৰিক শব্দ হ"ল, তাৰ পিছত বামন এটাৰ আবিৰ্ভাৱ হ"ল।
  ছোৱালীজনীয়ে চিঞৰি উঠিল:
  - ৱাঃ!
  বামনটো কাছৰ দৰে ওখ আছিল, যথেষ্ট সৰু আছিল। কিন্তু একে সময়তে তেওঁৰ হাতত এটা যাদুকৰী লাখুটি আছিল।
  সাধাৰণ বগা কৃষক পোছাক পিন্ধা ওখ, খালী ভৰিৰে ছোৱালী এজনীলৈ চাই সি সুধিলে:
  - কি বিচাৰিছা ছোৱালী?
  আলবিনাই ফুচফুচাই ক'লে:
  - মই গোটেই ৰাছিয়াৰ সম্ৰাজ্ঞী হ'ব বিচাৰো!
  গ্নোমে হাঁহিলে আৰু বিৰবিৰাই উঠিল:
  - অ', সেইটোৱেই তোমাৰ ইচ্ছা! ভাল উচ্চাকাংক্ষা!
  ছোৱালীজনীয়ে মাত দিলে।
  - আৰু যদি গোটেই পৃথিৱীখন, তেন্তে আৰু ভাল!
  গ্নোমে হুইচেল মাৰিলে:
  - তেনেকৈয়ে? বুঢ়া আৰু বুঢ়ী আৰু সোণালী মাছৰ কাহিনীটো মনত আছেনে?
  আলবিনা ক্ষুন্ন হৈছিল:
  - মোৰ বয়স একেবাৰেই নহয়। মোৰ বয়স মাত্ৰ পোন্ধৰ বছৰ।
  টুপী পিন্ধা সৰু মানুহজনে মাত দি সুধিলে:
  - স্কুল শেষ কৰিলে নেকি?
  ছোৱালীজনীয়ে হুমুনিয়াহ কাঢ়ি উত্তৰ দিলে:
  - এতিয়ালৈকে নহয়!
  বামনটোৱে আকৌ টুপীটো মাত দিলে:
  - আৰু তুমি পৃথিৱীখন শাসন কৰিব বিচাৰিছা?
  আলবিনাই মন্তব্য কৰিলে:
  - মোৰ এজন প্ৰেমিক আছে। তেওঁ এজন প্ৰকৃত জিনিয়াছ। তেওঁ সম্ৰাট হওক, আৰু মই সম্ৰাজ্ঞী।
  গ্নোমে সুধিলে:
  - লগতে ল'ৰা?
  নায়ক ছোৱালীজনীয়ে মাত দিলে।
  - হয় ল'ৰা। কিন্তু ইমান ডাঙৰ প্ৰতিভা যে মানৱ জাতিৰ ইতিহাসত তেওঁ কেতিয়াও সমান হোৱা নাই।
  সৰু মানুহজনে মাত দিলে।
  - হয় মই জানো! তেওঁ ইতিহাসত এনে খৰি ভাঙিছিল, চেংগী খানতকৈও শীতল। আৰু বন্ধ নকৰিলে আৰু বেছি কষ্ট পাব।
  আলবিনাই যুক্তিসংগতভাৱে লক্ষ্য কৰিছে:
  - বিভিন্ন দেশৰ দুশ সৰু নিৰ্ভীকতকৈ সকলোৰে বাবে এজন ডাঙৰ একনায়কত্ববাদী থকাটো গ্ৰহটোৰ বাবে ভাল!
  গ্নোমে মাত দিলে।
  - হয়তো! এজন ৰজাই অন্ততঃ নিজৰ পৰা চুৰি নকৰিব, আৰু ৰাষ্ট্ৰৰ মাজত পাৰমাণৱিক যুদ্ধ আৰম্ভ হ"বলৈ নিদিয়ে, যিয়ে সমগ্ৰ পৃথিৱীখন ধ্বংস কৰি পেলাব।
  বীৰ ছোৱালীজনীয়ে মান্তি হ"ল:
  - বুজিছা বুজিছা। গতিকে আমাক পৃথিৱী গ্ৰহৰ ওপৰত ক্ষমতা দিয়ক!
  টুপি পিন্ধা সৰু মানুহজনে মন্তব্য কৰিলে:
  "ইয়াৰ বাবে বহুত বা সঁচাকৈয়ে ক"বলৈ গ"লে এক বিশাল যাদুকৰী শক্তিৰ প্ৰয়োজন। আৰু মই মাত্ৰ অলপ gnome। কেৱল উচ্চতম ডেমিউৰ্জ দেৱতাইহে আপোনাক এনে শক্তি দিব পাৰে।
  আলবিনাই বিৰবিৰাই উঠিল:
  - গতিকে আমাক এই দেৱতাসকলৰ ওচৰলৈ লৈ যাওক।
  গ্নোমে মন্তব্য কৰিলে:
  - সিহঁতৰ বাবে দীঘলীয়া ৰাস্তা ছোৱালী। আৰু আপোনাৰ অনুৰোধ পূৰণ কৰিব বুলিও নহয়। বিশ্ব শক্তি যোগ্য হ"ব লাগিব। আৰু তুমি, মাত্ৰ চঞ্চল কিশোৰ-কিশোৰী যিয়ে এতিয়াও স্কুল শেষ কৰা নাই। ইমান বিশাল দায়িত্ব কেনেকৈ দিব পাৰি ?
  ছোৱালীজনীয়ে দীঘলকৈ উশাহ এটা লৈ উত্তৰ দিলে:
  - নাজানে! কিন্তু আমাতকৈ কোনোৱেই ভাল নহয়। আৰু ভিটালি আকুলভ ইমানেই জিনিয়াছ। মই নিশ্চিত যে তেওঁ গ্ৰহটোৰ ওপৰত নিজৰ ক্ষমতাক সদায়ৰ বাবে ব্যৱহাৰ কৰিব পাৰিব। আৰু মানৱ জাতিক তৰাৰ ওচৰলৈ লৈ যাওক।
  গ্নোমে মাত দিলে।
  কেনেকুৱা সেইটো ভালদৰে চাম ৷ আৰু তুমি, মোৰ চিকিৎসা কৰিবলৈ ডাঙৰ আৰু মিঠা জামু বাছি লওক!
  আলবিনাই মাত দিলে।
  - আহি আছে! মই তেনেকৈয়ে কৰিম।
  ইয়াৰ পিছত গ্নোমে লাখুটিডাল জোকাৰি অদৃশ্য হৈ গ"ল।
  আৰু সাধাৰণ কৃষকৰ পোছাক পিন্ধা খালী ভৰিৰে ধুনীয়া ছোৱালী এজনীয়ে জামু ছিঙিবলৈ ধৰিলে। তাই এই কামটো কৰিছিল তাইৰ কোমল, কিন্তু একে সময়তে, দীঘল আৰু ৰূপৱতী আঙুলিৰে।
  তাৰ পিছত তাই উদং ছোৱালীৰ দৰে ভৰিৰে জামুবোৰ ছিঙিবলৈ চেষ্টা কৰিলে। কিন্তু ই অধিক কঠিন আৰু অসুবিধাজনক।
  ছোৱালীজনীয়ে কাম কৰি আনন্দৰে গান গাইছিল:
  ৰাস্পবেৰী,
  দূৰৈত মোক ইংগিত দিলে...
  শৰতৰ ভোৰলৈকে
  সোণত অপেক্ষা কৰি আছে...
  এইবোৰ কেনেকৈ জিলিকি উঠিল?
  ভোৰভোৰাই স্ফুলিংগ
  আহ, কি মিঠা ৰাস্পবেৰী!
  ছোৱালীজনীয়ে টোপোলা এটাত জামু ছিঙি আছিল। তদুপৰি ৰাস্পবেৰী নহয়, ষ্ট্ৰবেৰীৰ দৰে কিবা এটা, মাত্ৰ উজ্জ্বল, আৰু গোলাপৰ কলিৰ দৰে দেখা যায়। হয়, এইটো এটা ধুনীয়া জামু।
  ছোৱালীজনীয়ে ভাবিলে, তাইক পৃথিৱীৰ ওপৰত ক্ষমতা কিয় লাগে? ইমানবোৰ চিন্তা আৰু অশান্তি, এমুহূৰ্তও মুক্ত নহয়। আৰু যদিও লাখ লাখে আশীৰ্বাদ দিয়ে, কিন্তু লাখ লাখে গালি পাৰে! আৰু আটাইতকৈ ডাঙৰ কথাটো হ"ল যিকোনো ব্যৱহাৰিক সিদ্ধান্তৰ লগে লগে ভুক্তভোগী আৰু অসন্তুষ্টও থাকে।
  উদাহৰণস্বৰূপে, মদৰ কথা কি ক"ব? এফালে ই ক্ষতিকাৰক, কিন্তু আনফালে বহুতৰে বাবে ভদকা জীৱনৰ একমাত্ৰ আনন্দ! যদিও তাই তিতা আৰু জঘন্য।
  আলবিনাই অৱশ্যে জীৱনত বহুত দেখিছে, কিন্তু ভ"ডকাৰ সোৱাদ ইমানেই ঘৃণনীয় যে ইমান ঘৃণনীয় বস্তু খোৱা প্ৰাপ্তবয়স্কসকলক বুজাটো অসম্ভৱ। অৱশ্যে চিগাৰেট এটা আৰু বেছি ঘৃণনীয়, বহু ছোৱালীয়ে ধূমপান কৰে। তেওঁলোকে কয় যে তেওঁলোকে চিকন হ"ব বিচাৰে।
  কিন্তু আলবিনা এগৰাকী মাংসল, পেশীবহুল ছোৱালী, থ্ৰুব্ৰেড ঘোঁৰাৰ দৰে। তাই কিয় ক্ষীণ হ"ব? আৰু তাইৰ লগত ঠিকেই চুট।
  সঁচাকৈয়ে কি, ছোৱালীজনী কংকাল হ"ব লাগে? আৰু একে সময়তে তাইৰ কোনো চৰ্বি নাই, কেৱল পেশী!
  ছোৱালীজনীয়ে জামু ছিঙিলে, আৰু আকৌ গাইলে:
  কলিংকা, কলিংকা, মোৰ কলিংক,
  মোৰ ৰাস্পবেৰী, মোৰ ৰাস্পবেৰী!
  গোটেই বেগ এটা ৰাস্পবেৰী সংগ্ৰহ কৰিলোঁ ,
  আৰু এই ওজনৰ পৰা বেৰেলটো ফালি পেলালে!
  ইয়াৰ পিছত কেনেকৈ লৈ হাঁহিব। হয়, এইটো অত্যন্ত ধেমেলীয়া যেন লাগিছে।
  আৰু তাইও বিচাৰিছিল কোনোবা ল"ৰাই তাইৰ শক্তিশালী, পেশীবহুল ভৰি দুখন ষ্ট্ৰ"ক কৰক। আৰু ভাল লাগিল, মেকুৰীৰ দৰে।
  অৱশেষত gnome আহি পালেহি। আৰু টোপোলাটো ইতিমধ্যে ভৰি পৰিছিল। তাই বামনটোক আনিলে। তাৰ কাষতে খুব ধুনীয়া, কিন্তু ডেউকা থকা সৰু ছোৱালী এজনী আবিৰ্ভাৱ হ"ল।
  তাই নিজৰ যাদুকৰী লাখুটিডাল জোকাৰিলে, তাৰ পৰা স্ফুলিংগ উৰি গ"ল আৰু চিঞৰি উঠিল:
  - হেৰা সোণটো!
  আলবিনাই মাত দিলে।
  - নমস্কাৰ! আৰু আপুনি কোন?
  পাখি থকা ছোৱালীজনীয়ে উত্তৰ দিলে:
  - মই পৰী!
  বীৰ ছোৱালীজনীয়ে মাত দিলে।
  - মই তেনেকৈয়ে ভাবিছিলো! গতিকে পিটাৰ পেনৰ কথা কেনেকুৱা ?
  পৰীজনীয়ে মূৰ জোকাৰিলে।
  - নহয়! মই বেলেগ! কিন্তু অতি শক্তিশালীও, আৰু মই তোমাক উৰণৰ ক্ষমতা দিব পাৰো। নে চিৰযৌৱন!
  আলবিনাই হুইচেল মাৰিলে:
  - চিৰন্তন যৌৱন মহান, কিন্তু পৃথিৱীৰ ওপৰত ক্ষমতাৰ কথা কি ক"ব?
  পৰীয়ে হাঁহি এটা মাৰি উত্তৰ দিলে:
  - আৰু তুমি ৰাণী হ'বা?
  ছোৱালীজনীয়ে শুধৰাই দিলে
  - সম্ৰাজ্ঞী!
  পৰীজনীয়ে কান্ধত কান্ধ মিলাই দিলে।
  - লাভ কৰাটো কঠিন। চিৰন্তন যৌৱন বিচৰাটোৱেই ভাল। এইটোৱেই সকলোতকৈ বেছি, ক্ষমতাতকৈ বেছি, নাৰীয়ে সকলো সময়তে বিচাৰি আহিছে।
  আলবিনাই মাত দিলে।
  - জৰিমনা! তোমাৰ পৰা মই চিৰযৌৱন লম। আৰু মই আন পৰী বা যাদুকৰক পৃথিৱীৰ ওপৰত ক্ষমতা বিচাৰিম!
  পৰীগৰাকীয়ে ডেউকা দুখন উৰুৱাই দিলে আৰু মন্তব্য কৰিলে:
  - এতিয়াও চিৰযৌৱন অৰ্জন কৰিব লাগিব। উদাহৰণস্বৰূপে, আপুনি কি কৰিব পাৰে?
  ছোৱালীজনীয়ে গৌৰৱেৰে পিঠিখন পোন কৰি ক"লে:
  - মোৰ টাইকোৱাণ্ডোত ব্লেক বেল্ট আছে! আৰু মই ভিটালিকক প্ৰকৃত অলৌকিক কাম কৰাত সহায় কৰিলোঁ।
  পৰীয়ে হাঁহি এটা মাৰি মাত দিলে, সুধিলে:
  - আপুনি কি পছন্দ কৰে, তৰোৱালৰ সৈতে ডুৱেল, নে বৌদ্ধিক যুঁজ?
  আলবিনাই কান্ধ দুটা জোকাৰি উত্তৰ দিলে:
  - তৰোৱালৰ সৈতে যুঁজিবলৈ, এইটো কেণ্ডো! মই তেওঁক কেৱল তেনেকৈয়ে চিনি পাওঁ, ভোগ কৰি। যদিও তাই এগৰাকী স্মাৰ্ট যোদ্ধা। আৰু বুদ্ধিৰ মূল্যত, মূৰ্খ নহয়! গতিকে, দুয়োটাৰে বাবে সাজু !
  পৰীগৰাকীয়ে হাঁহি হাঁহি মন্তব্য কৰিলে:
  - তৰোৱালৰ ওপৰত এটা goosebump নিঞ্জাৰ সৈতে যুঁজ কেনেকুৱা?
  ছোৱালীজনীয়ে মূৰৰ ওপৰ অংশটো খোঁচ মাৰি মন্তব্য কৰিলে:
  - নিঞ্জা-গুজবাম্প, কেনেবাকৈ ভাবুকি দিয়ে! যোগাযোগ কৰিবলৈ বৰ ইচ্ছুক নহয়। বুদ্ধিমত্তা জুখিলে ভাল হ"ব পাৰেনে?
  পৰীয়ে ক"লে:
  - আৰু যদি নিঞ্জা গুজবাম্পৰ সৈতে তৰোৱালৰ ওপৰত নহয়, কিন্তু খালী হাত আৰু ভৰিৰে?
  আলবিনাই মাত দিলে।
  - যুদ্ধত মই জন্তু! যুঁজিবলৈ যথেষ্ট সাজু , আনকি হাঁহৰ গুটিৰ সৈতেও, যদি অস্ত্ৰ-শস্ত্ৰ অবিহনে!
  ডেউকা থকা পৰীজনীয়ে মাত দিলে।
  - আহকচোন, তাৰ পিছত যুঁজ!
  আৰু কণমানি যাদুকৰজনীয়ে নিজৰ লাখুটিডাল জোকাৰিলে। আৰু ছোৱালীজনীৰ সন্মুখত এজন অতি যুঁজাৰু নিঞ্জা আবিৰ্ভাৱ হ"ল। অধিক নিখুঁতভাৱে ক"বলৈ গ"লে তেওঁ আকাৰত আলবিনাতকৈ মূৰটো চুটি আছিল। আৰু তেওঁক সঁচাকৈয়ে পিঁপৰাৰ দৰে দেখা গৈছিল, কেৱল মাস্ক পিন্ধি। আৰু তেওঁৰ লগে লগে ছটা অংগ থাকে য"ত তেওঁ তৰোৱাল আৰু ডেগাৰ ধৰি ৰাখে।
  পৰী চিৰ্প কৰিলে:
  - আপোনাৰ অস্ত্ৰটো থৈ দিয়ক! খালী হাতেৰে যুঁজ দিওঁ আহক!
  গুজবাম্প নিঞ্জাই নিজৰ তৰোৱাল আৰু ডেগাৰ থৈ দিলে, আনহাতে মন্তব্য কৰিলে:
  - কোনোবা বিখ্যাত যোদ্ধাই খালী ভৰিৰে ছোৱালীৰ লগত যুঁজিলে কেনেবাকৈ অসুবিধা হয়!
  পৰীজনীয়ে সন্মতি প্ৰকাশ কৰি মাত দিলে।
  - মই বুজি পাইছোঁ! কিন্তু এই ছোৱালীজনীয়ে চিৰদিনৰ বাবে ডেকা আৰু ধুনীয়া হ"ব বিচাৰে। আৰু ঠিক তেনেকৈয়ে এই পৃথিৱীত, আৰু আন কোনো পৃথিৱীত একোৱেই লাভ কৰিব নোৱাৰি। গতিকে তাৰ কাষতে তাই তোমাক মাৰিব লাগিব আৰু অৱশ্যেই তিনিটা প্ৰশ্নৰ উত্তৰ দিব লাগিব।
  আলবিনাই ক্ষোভেৰে ক"লে:
  - কি, এতিয়াও প্ৰশ্নৰ উত্তৰ দিব লাগিব?
  পৰীয়ে হাঁহি এটা মাৰি মাত দিলে।
  - নিশ্চিতভাৱে! কিন্তু ইয়াৰ পিছতো আপুনি কেৱল চিৰযৌৱন লাভ কৰাই নহয়, লগতে ... যদি আপোনাৰ পৰা কিবা এটা বিচ্ছিন্ন হয়, তেন্তে সেই সকলোবোৰ সহজেই পুনৰুদ্ধাৰ হ"ব। আৰু কোনেও কেতিয়াও আপোনাক আঘাত দিব নোৱাৰে। আৰু সেইটো ইতিমধ্যে শীতল হৈ পৰিছে।
  আলবিনাই সন্মত হ"ল:
  - হ'ব শীতল। ইয়াৰ বাবে ঘামচি ওলাব পাৰে।
  পাখি থকা যাদুকৰীগৰাকীয়ে যুদ্ধৰ নিয়মবোৰ বুজাই দিলে:
  - তোমাৰ ছটা ৰাউণ্ড থাকিব। ক্লাছিক, পেছাদাৰী বক্সিঙৰ দৰেই নকআউট। যেতিয়া তললৈ নমাই দিয়া হয়, ৰেফাৰীয়ে গণনা নকৰালৈকে চুকলৈ যাওক। ছয় ৰাউণ্ডত কাকো নক আউট নহ"লে পইণ্টৰ ভিত্তিত জয় নিৰ্ণয় কৰা হ"ব ।
  গুজবাম্প নিঞ্জাই মন্তব্য কৰিছে:
  - তেন্তে পেছাদাৰীসকলৰ দৰে একেলগে বাৰটা ৰাউণ্ড হোৱাই ভাল! বাস্তৱ আৰু বাস্তৱৰ বাবে যুঁজো আহক!
  পৰীজনীয়ে মূৰ দুপিয়ালে।
  - হয়তো বাৰ! কিন্তু নকআউট হ"ব বুলি আশা কৰিলোঁ!
  আৰু আকৌ জোকাৰিলে তাইৰ যাদুকৰী লাখুটিডাল।
  লগে লগে ৰছীৰে আঙঠি এটা, আৰু ৰেফাৰী - ট্ৰেকছুট পিন্ধা ছোৱালী এজনী।
  আলবিনাই কৃষকৰ পোছাকটো খুলি দিলে যাতে যুদ্ধত কোনো ধৰণৰ বাধা নাহে।
  ইয়াৰ পিছত তাই মাত্ৰ এটা বিকিনি পিন্ধি থাকিল। তাইৰ পেশীবোৰ এতিয়া বহুত ভালকৈ দেখা গৈছিল। ইমানেই এম্বছড, আৰু ছোৱালীজনী নিজেই ধুনীয়া, আৰু এগৰাকী আনন্দদায়ক শ্যামলা।
  তাই, মই ক"ব লাগিব, সাধাৰণতে কেৱল অকল্পনীয় মহৎ মনোমোহা।
  আৰু মুখখন আৰু একে সময়তে কোমল, প্ৰায় শিশুসুলভ, ছোৱালীজনী, কিন্তু সাহসী চিবুক এটাৰে।
  দুয়োজন যোদ্ধাই ইজনে সিজনক প্ৰণাম কৰিলে। গং বাজি উঠিল আৰু যুদ্ধ আৰম্ভ কৰাৰ সংকেত।
  ইতিমধ্যে আলবিনা আছিল এগৰাকী অত্যাধুনিক যুঁজাৰু, যিয়ে তিনি বছৰ বয়সৰ পৰাই যুদ্ধ কলাত নিয়োজিত হৈ আছিল। আৰু তাই দেখিলে যে শত্ৰুৰ উচ্চতা কম, আৰু অংগৰ দৈৰ্ঘ্যত তাতোকৈও কম, ভাল, পিঁপৰাৰ পৰা কি ল"ব পাৰি।
  অৱশ্যে পিঁপৰাবোৰ অতি শক্তিশালী আৰু চঞ্চল পোক। আৰু সিহঁতক দূৰৈত ৰাখিব লাগে।
  আৰু খালী ভৰিৰে ছোৱালীজনীয়ে নিঞ্জা পিঁপৰাটোক পেটত ভৰাই দিলে। আৰু তেওঁ আঘাত পাই ৰৈ গ"ল। তাৰ পাছত লৰালৰিকৈ আলবিনালৈ গ"ল।
  বীৰ ছোৱালীজনীয়ে উদং ঠেংখনৰ পৰা আঘাত পাই তেওঁক লগ পালে। পোক-পৰুৱাৰ নিঞ্জাটোক চিটিনাছ খোলাৰে ঢাকি থোৱা আছিল আৰু সেয়েহে প্ৰশিক্ষিত ছোৱালীজনীৰ প্ৰবল আঘাতে তেওঁৰ ওপৰত কাৰ্যতঃ কোনো প্ৰভাৱ পেলোৱা নাছিল।
  আলবিনাই আক্ৰমণত কিকেৰে কেইবাবাৰো নিঞ্জা হাঁহৰ বাম্পবোৰ বন্ধ কৰি দিছিল, আৰু লগতে মূৰত মুঠি থৈ ট্ৰিপল এটাও ধৰিছিল। আৰু এতিয়ালৈকে তাই নিজকে ধৰা পৰিবলৈ দিয়া নাই।
  প্ৰথম ৰাউণ্ড শেষ হ"ল, আৰু দুয়োজন প্ৰতিদ্বন্দ্বীয়ে কৰ্ণাৰলৈ গ"ল।
  পৰীগৰাকীয়ে হাঁহি এটা মাৰি মন্তব্য কৰিলে:
  - কিবা এটা তুমি তাইক তোমাক মাৰপিট কৰিবলৈ দিয়া!?
  নিঞ্জা গুজবাম্পে উত্তৰ দিলে:
  - মই মাত্ৰ তাইলৈ চাই আছো!
  গং বাজি উঠিল, আৰু আকৌ যুঁজাৰুসকল ওচৰ চাপিবলৈ ধৰিলে। আৰু তাৰ পিছত গুজবাম্প নিঞ্জাটোৱে হঠাতে তীব্ৰ গতি বৃদ্ধি কৰি আলবিনাৰ বুকুত পাখিৰে লাথি মাৰিলে । ছোৱালীজনী ভৰিৰ পৰা উৰি গ"ল। তাই পিঠিত পৰিল, আৰু তাইৰ উদং গোৰোহা দুটা বতাহত জিলিকি উঠিল।
  ৰেফাৰীয়ে নকডাউন গণনা কৰিবলৈ ধৰিলে। আলবিনা অৱশ্যে লগে লগে জপিয়াই উঠিল। আৰু ক্ৰোধত সুস্থ হ"বলৈ লৰালৰি কৰিলে। তাইৰ উদং, টেন, পেশীবহুল ভৰি দুখনে প্ৰপেলাৰৰ দৰে ঘূৰি ফুৰিছিল।
  কিন্তু গুজবাম্প নিঞ্জাই ব্লকত পাখিৰে সিহঁতক লৈ গ"ল। আক্ৰমণ বিকৃত কৰা। আৰু তাৰ পিছত তীব্ৰ গতিবেগ বৃদ্ধি পালে। আৰু আকৌ তাৰ পাখি দুখনে ছোৱালীজনীৰ পেট আৰু বুকুত খুন্দা মাৰিলে। ঘাঁ আৰু ঘৰ্ষণ এৰি থৈ যায়। আৰু তাৰ পিছত নাকত হেডবাট। আৰু এলবিনা ইউস্কাৰ মুখৰ পৰা বৈ আহিল। আৰু ছোৱালীজনী নিজেই পৰিল।
  সত্য বাঢ়িল, কিন্তু বিচাৰকজনে তথাপিও নকডাউন গণনা কৰিবলৈ ধৰিলে।
  হয়, আলবিনাৰ কাম-কাজবোৰ অগুৰুত্বপূৰ্ণ আছিল।
  পৰীগৰাকীয়ে নিজৰ যাদুকৰী লাখুটিডাল জোকাৰি চিঞৰি উঠিল:
  - ভাল হাসবাম্প নিঞ্জা করা! আপুনি উদ্যোগটো জব্দ কৰিলে!
  নিঞ্জা যুঁজাৰুজনে আকৌ গতি বৃদ্ধি কৰিলে। আৰু আকৌ আলবিনাক খুন্দিয়াই পেলালে। সি তাইক যথেষ্ট জোৰেৰে আঘাত কৰিলে, আৰু ছোৱালীজনীয়ে পৰি জপিয়াই পৰিল, প্ৰতিশোধ ল"লে।
  গুজবাম্প নিঞ্জাই হিচকি উঠিল:
  - ঘোঁৰাত উঠি হওক, খোজকাঢ়ি হওক,
  চুপাৰচেম্পিয়ন ...
  গবলিন তোমাৰ ওপৰেৰে দৌৰিব,
  ৰত্যু নিযুত!
  আলবিনাই সুস্থ হ"বলৈ লৰালৰি কৰিলে, কিন্তু শক্তিশালী ব্লকত উজুটি খালে। আৰু তাইৰ আক্ৰমণক প্ৰতিহত কৰা হ"ল। আৰু পাখিৰ চোকা মূৰটোৱে ছোৱালীজনীৰ উদং তলুৱাত খুন্দা মাৰিলে, যাৰ ফলত এটা ফোহা ফুলি উঠিল।
  ৰাউণ্ড শেষ কৰিবলৈ গং বাজি উঠিল।
  লম্ফ-জম্ফ আৰু লৰচৰ কৰি ছোৱালীজনীয়ে নিজৰ চুকলৈ পিছুৱাই গ"ল। হয়, তাইক ভালকৈ আৰু জোৰেৰে মাৰপিট কৰা হৈছিল।
  আলবিনা চকী এখনত ফ্লপ হৈ গ"ল। আৰু তাইৰ উশাহ বন্ধ হৈ গ"ল। হুমমম , তাইৰ কেতিয়াও এনেকুৱা প্ৰতিদ্বন্দ্বী নাছিল। আৰু শত্ৰু মানুহ নহয়, নিঞ্জা পিঁপৰা। যিটো অতি গুৰুতৰ।
  ইয়াত আকৌ গং আৰু নতুন ৰাউণ্ড!
  আলবিনাই আকৌ কিক ল"বলৈ চেষ্টা কৰে। কিন্তু শত্ৰু পোক হোৱাৰ বাবে মানুহতকৈ বেছি দ্ৰুত। আৰু ইয়াত তেওঁ আকৌ চুটি পাখিৰে ভাঙি ছোৱালীজনীক খালী ভৰিখন ধৰি টানি পুতলাৰ দৰে পেলাই দিয়ে।
  আলবিনা উঠি যায়, কিন্তু আকৌ এটা কঠিন আঘাত তাইৰ পিছে পিছে বুকুৰ সোঁফালে। আৰু ঘাঁও আছে, ছোৱালীজনী পৰি যায়।
  উঠি সি আকৌ মুখত ঘুচা মাৰে। আৰু সেইটোও বেদনাদায়ক।
  আলবিনাই চকুৰ তলত এটা ঘাঁ ফুলি উঠা যেন অনুভৱ কৰিলে।হয় , ডুৱেলটো বৰ কঠিন হৈ পৰিল।
  নিঞ্জা কচ্ছপটোৱে স্পষ্টভাৱে আধিপত্য বিস্তাৰ কৰে আৰু পইণ্টত আগবাঢ়ি আছে। আৰু আকৌ ধুনীয়া মুখ এখনেৰে ছোৱালীজনীক চাৰ্জ দিলে।
  আলবিনা পৰি গ"ল, আৰু গং চিগনেলে ৰাউণ্ড শেষ হোৱাৰ কথা ঘোষণা কৰিলে।
  ছোৱালীজনীয়ে আক্ষৰিক অৰ্থত তাইৰ চুকত খোজ কাঢ়ি গৈছে।
  পৰীজনীয়ে তাইৰ ওচৰলৈ উৰি আহি সুধিলে:
  বুজিছানে আপুনি কিয় হেৰুৱায়?
  আলবিনাই হুমুনিয়াহ কাঢ়ি উত্তৰ দিলে:
  কাৰণ ই এটা পোক!
  পৰীয়ে মাত দি সুধিলে:
  - দুগুণ বেগী হ'ব বিচাৰে নেকি?
  ছোৱালীজনীয়ে নিশ্চিত কৰিছে যে:
  - অৱশ্যেই মই কৰোঁ!
  পাখি থকা ছোৱালীজনীয়ে ক"লে:
  - প্ৰশ্নৰ শুদ্ধ উত্তৰ দিয়া। আৰু তেতিয়া আপুনি সঁচাকৈয়ে ভাল হ"ব!
  আলবিনাই হাঁহি এটা মাৰি উত্তৰ দিলে:
  - বাৰু, মই সাজু!
  পৰী চিৰ্প কৰিলে:
  - ভগৱানৰ বহু দিন কিয়!?
  বীৰ ছোৱালীজনীয়ে চকু দুটা ডাঙৰ কৰি বিৰবিৰাই উঠিল:
  - নু আৰু প্ৰশ্ন? তাৰ অৰ্থ বুজি পোৱা নাছিলো।
  পৰীগৰাকীয়ে নিৰ্ণায়কভাৱে ক"লে:
  - আৰু অৰ্থ বুজি পোৱাৰ প্ৰয়োজন নাই। আপুনি মাত্ৰ লওক আৰু যিমান পাৰে উত্তৰ দিয়ক আৰু বুজি পাইছে!
  আলবিনাই হাঁহিলে, আৰু তাৰ পিছত অনুপ্ৰাণিত অনুভৱ কৰি ক"লে:
  - কাৰণ ভগৱানে বহুত দিন কৰিব পাৰিছিল!
  যাদুকৰী ছোৱালীজনীয়ে মাত দিলে।
  - বঢ়িয়া! এইবাৰ তাই শুদ্ধ উত্তৰ দিলে। আৰু আপোনাৰ গতি দুগুণ হৈছে।
  পৰীজনীয়ে নিজৰ যাদুৰ লাখুটিটো জোকাৰিলে। আৰু, সঁচাকৈয়ে, আলবিনাৰ পেশীবোৰ অসাধাৰণ শক্তিৰে ভৰি পৰিল।
  আৰু সেইবাবেই তাই যুদ্ধত নামিল। আৰু তাইৰ উদং ভৰি দুখন জিলিকি উঠিল। আৰু তেতিয়াই আঘাতটো হাঁহ-কুকুৰা নিঞ্জাৰ পেটত পৰিল। আনকি নিজেও, প্ৰশিক্ষিত আলবিনাইও এই আঘাতৰ গতি আৰু শক্তি আৰু তাইক বিন্ধি যোৱা জোকাৰণিৰ শলাগ লৈছিল।
  আলবিনাই খঙত গুণগুণাই উঠিল:
  - এটা ফেচিষ্ট গ্ৰেনেড লওক,
  এটা চেৰেনেড গান!
  গুজবাম্প নিঞ্জাই তাইক আক্ৰমণ কৰিবলৈ চেষ্টা কৰিলে। কিন্তু এতিয়া বেগেৰে হৈ পৰা আলবিনাৰ ভৰি দুখনে কোনোমতে তাক লগ পালে। আৰু সিহঁতে চিটিনাছ খোলাটোত খুন্দা মাৰিলে।
  এই আঘাতবোৰত হাঁহৰ গুটিবোৰ যে অস্বস্তিকৰ আছিল সেয়া স্পষ্ট আছিল যদিও ইয়াৰ ফলত তেওঁৰ কোনো গুৰুতৰ ক্ষতি হোৱা নাছিল। আৰু ছোৱালীজনীয়ে মাৰিলে, কিন্তু তাই শত্ৰুৰ আগত আছিল, আৰু এতিয়া তাই ইতিমধ্যে পইণ্টত আগবাঢ়ি আছিল। অধিক নিৰ্দিষ্টভাৱে ক"বলৈ গ"লে এই ৰাউণ্ডটো তাইৰ বাবে এৰি দিয়া হৈছিল।
  শেষত আনকি আলবিনাই লো কিক মাৰি সমকক্ষক নমাই দিলে।
  চুকবোৰত সিহঁত বিভাজিত হ"ল, আৰু ইতিমধ্যে নিঞ্জা-গুজবাম্পবোৰ কুটিল যেন লাগিল।
  পৰীয়ে আকৌ নায়ক ছোৱালীজনীৰ ওচৰলৈ উৰি আহি লক্ষ্য কৰিলে:
  "এতিয়া তুমি যথেষ্ট ভালেই কৰিছা।" কিন্তু আপুনি আকৌ আপোনাৰ গতি আৰু শক্তি দুগুণ কৰিব বিচাৰেনে?
  আলবিনাই সন্মতি প্ৰকাশ কৰি মাত দিলে।
  - অৱশ্যেই মই কৰোঁ! কি কৰা উচিত?
  যাদুকৰী ছোৱালীজনীয়ে হাঁহি এটা মাৰি ক"লে:
  - আৰু এটা প্ৰশ্নৰ উত্তৰ দিয়া।
  বীৰ ছোৱালীজনীয়ে আত্মবিশ্বাসেৰে উত্তৰ দিলে:
  - মই সাজু!
  পৰীগৰাকীয়ে হুমুনিয়াহ কাঢ়িলে:
  - শীতকালত কিয় হিমশীতল হয়, শিশুৰ নাক চিটিকি থাকে!
  আলবিনাই হাঁহি হাঁহি উত্তৰ দিলে:
  - সেইটোৱেই প্ৰশ্ন! কিন্তু ই অৰ্থহীন আৰু বহু উত্তৰৰ অনুমতি দিয়ে।
  যাদুকৰী ছোৱালীজনীয়ে উত্তৰ দিলে:
  - আৰু এইটো কেৱল হাস্যৰসৰ বাবে। ইয়াত চেষ্টা কৰক, উত্তৰটো হাস্যৰসেৰে দিয়ক।
  নায়ক ছোৱালীজনীয়ে জাৰি কৰিছে:
  শিপাৰ পৰা নাক কাটিব পৰা বয়স নহয় !"
  পৰীয়ে মাত দিলে।
  - হয় ৷ সেইটো গণনা কৰিব পাৰি! আৰু আপোনাৰ গতি আৰু শক্তি এতিয়া পুনৰ দুগুণ হ"ব।
  আৰু যাদুকৰী ছোৱালীজনীয়ে নিজৰ যাদুকৰী লাখুটিডাল জোকাৰিলে।
  আৰু এলবিনাই অনুভৱ কৰিলে শক্তি আৰু শক্তিৰ এক নতুন, অবিশ্বাস্য ঢৌ।
  তাই খঙত দৌৰি গৈ ৰিঙত সোমাই গ"ল। আৰু গুজবাম্প নিঞ্জাটোৰ ওপৰত গুলীচালনা কৰিলে।
  আৰু তেওঁক মাৰপিট কৰোঁ আহক। যিটো আঘাত নহয়, যেন হাতুৰীৰে কোবাই দিয়া হৈছে। আৰু পোক-পৰুৱা যুঁজাৰুজন বৰ জোৰেৰে পৰিবলৈ ধৰিলে আৰু পৰিবলৈ ধৰিলে।
  আলবিনাই শত্ৰুক পৰাস্ত কৰিলে, আৰু তেওঁ পৰিল আৰু কষ্টেৰে, কিন্তু উঠিল। অৱশ্যে গোটেই ৰাউণ্ডটো ছোৱালীজনীয়ে ডিক্টেট কৰিছিল।
  তাৰ পিছত তাই গৌৰৱেৰে পুনৰ চুকত জপিয়াই পৰিল।
  পৰীয়ে হাঁহি এটা মাৰি সুধিলে:
  - অধিক ডাবলিং গতি আৰু শক্তি বিচাৰেনে?
  আলবিনাই মাত দিলে।
  - ঠিক আছে! আহক!
  যাদুকৰী ছোৱালীজনীয়ে আকৌ সাঁথৰটো সুধিলে:
  - কিহৰ পৰা কিয়, চন্দ্ৰত পহুবোৰে হাউলি উঠে!
  আলবিনাই হাঁহিলে আৰু আত্মবিশ্বাসেৰে উত্তৰ দিলে:
  - চন্দ্ৰ খাব নোৱাৰাৰ বাবে পহুবোৰে হাউলি উঠে!
  পৰীয়ে হাঁহি এটা মাৰি ক"লে:
  - তুমি সঁচাকৈয়ে এজন জিনিয়াছ। যোগ্য পাবলৈ বহুত ভাবো!
  আৰু যাদুকৰী ছোৱালীজনীয়ে আকৌ নিজৰ যাদুকৰী লাখুটিটো ঘূৰাই দিলে।
  আলবিনা আক্ষৰিক অৰ্থত বতাহত উৰি গ"ল। ইমানেই এতিয়া ই অবিশ্বাস্য শক্তি আৰু শক্তি হৈ পৰিছে।
  আৰু সেইবাবেই তাই হাঁহৰ বাম্প নিঞ্জাজনৰ ওচৰলৈ লৰালৰিকৈ গ"ল। আৰু সেইবাবেই তাই তাৰ উদং ঘূৰণীয়া গোৰোহাটো চিবুকলৈকে লৰচৰ কৰিলে। আৰু পোক-পৰুৱা যুঁজাৰুজন নকআউটত পৰিল।
  ৰেফাৰীয়ে দহলৈ গণনা কৰি ঘোষণা কৰিলে:
  - যুঁজাৰু Albina নকআউট দ্বাৰা জয়ী! বঢ়িয়া!
  তাই ছোৱালীজনীৰ ফালে হাতখন আগবঢ়াই দিলে।
  আলবিনাই গাইছিল:
  - ছোৱালীজনীয়ে মৃত্যুকো ভয় নকৰে,
  তাৰ গড় কোনো ভয় না ...
  শত্ৰুৰ লগত বীৰত্বৰে যুঁজিব এগৰাকী নাৰী,
  আৰু মৃত্যুৰ সময়তো তেওঁ জয়ী হ"ব!
  পৰীগৰাকীয়ে গম্ভীৰভাৱে ঘোষণা কৰিলেঃ
  - যিহেতু আলবিনাই এজন শক্তিশালী যুঁজাৰুক পৰাস্ত কৰি শুদ্ধ উত্তৰ দিছিল আৰু আটাইতকৈ গুৰুত্বপূৰ্ণ কথাটো হ'ল তিনিওটা সাঁথৰৰ প্ৰতি হাস্যৰসময়ী, সেয়েহে তাইক চিৰন্তন যৌৱন আৰু নিৰপেক্ষ কলাৰ পুনৰুত্পাদন প্ৰদান কৰা হয়।
  আৰু যাদুকৰী ছোৱালীজনীয়ে যাদুকৰী লাখুটিৰে ফিগাৰ এট এটা বনাইছিল। আৰু তাৰ পিছত এটা অলৌকিকতা হ"ল, আলবিনাই প্ৰকৃত অমৰত্ব লাভ কৰিলে।
  আৰু বীৰ ছোৱালীজনীয়ে গাইছিল:
  পৃথিৱীত একোৱেই লক্ষ্যহীন হৈ নাথাকে
  আৰু যি যৌৱন নোহোৱা হৈছে এতিয়াও অমৰ ...
  আমি কিমান সৰু আছিলোঁ,
  কিমান আন্তৰিকতাৰে ভাল পাইছিল!
  শৃংগবোৰ জয় কৰা হ"ল
  ভাগ্যৰ ধুমুহাক তুচ্ছজ্ঞান কৰিবলৈ!
  . অধ্যায় #১১
  ইফালে গডমাদাৰ এগ্ৰিপিনাই কাৰাটেকাৰ তথ্য পৰীক্ষা কৰাৰ লক্ষ্যৰে এটা সতেজ প্ৰতিবেদন শুনিছিল।
  মাফিয়া নেতাজনৰ মেজাজ যথেষ্ট ভাল আছিল। চীনৰ পৰা ইলেক্ট্ৰনিকছৰ যোগানত তাই বহুত উপাৰ্জন কৰিছিল। ইয়াৰ উপৰিও ক্ষতিগ্ৰস্ত স্মাৰ্টফোন, আইফোন আৰু মোবাইলৰ বীমা ছিঙিবলৈ সক্ষম হয় ।
  চাইবাৰ আক্ৰমণৰ পৰাও মাফিয়াই জয়ী হৈছিল ৷ তদুপৰি কম্পিউটাৰৰ ডাটাবেছত থকা সকলো অপৰাধীৰ তথ্য জ্বলাই দিয়া হয়, যিটোও মাফিয়াৰ হাতত খেলে। আৰু আপোনাৰ সহযোগীসকলক কাৰাগাৰৰ পৰা উলিয়াই অনাটো সহজ।
  গতিকে আগ্ৰিপিনা সন্তুষ্ট হ"ল। যদিও, চৰকাৰী কৰ্তৃপক্ষই সন্দেহ কৰিছিল যে এইটো তাইৰ হাতৰ কাম নহয়? কিন্তু এতিয়ালৈকে তাই মাফিয়াৰ বিৰুদ্ধে ফ্ৰণ্ট খুলিবলৈ ৰিস্ক লোৱা নাই।
  তদুপৰি ৰঙা হাৰ্পিৰ তথ্য পৰীক্ষা কৰা যুঁজাৰুজনৰ পৰা পোৱা তথ্য আকৰ্ষণীয় আছিল।
  ফাইটাৰ গাৰ্লে কয়।
  - ক'লা মাস্ক আৰু পোছাক পিন্ধা মানুহ নাছিল। তাইক মাত্ৰ বাৰ বছৰতকৈ বেছি বয়স নোহোৱা যেন লগা সৰু ল"ৰা এটাই মাৰপিট কৰিছিল।
  আগ্ৰিপিনাই খিকিন্দালি কৰি অবিশ্বাসত কাৰাটেকালৈ চালে:
  - কি? আপুনি ছিৰিয়াছ নেকি?
  ছোৱালীজনীয়ে নিশ্চিত কৰিছে যে:
  - ডজন ডজন ল"ৰা-ছোৱালীৰ সাক্ষাৎকাৰ লৈছিলো। সঁচা, স্মাৰ্টফোনত যুদ্ধৰ ভিডিঅ" সংৰক্ষণ কৰা হোৱা নাই, কিন্তু কম্পিউটাৰ ভাইৰাছে মানুহৰ স্মৃতিশক্তি মচি পেলাব নোৱাৰে!
  শ্যামলা বছজনে খিকিন্দালি কৰি হুমুনিয়াহ কাঢ়িলে।
  - সেইটো ইমান সৰু প্ৰতিভা! গতিকে, ল"ৰাটোৰ পৰিচয় প্ৰতিষ্ঠা হৈছেনে?
  ছোৱালীজনীয়ে মাত দিলে।
  - বহুদিনৰ পৰা এই শিতানত আছে। তেওঁৰ নাম ভিটালি আকুলভ। পিতৃ-নাম নাই, যিহেতু তেওঁ পিতৃ নোহোৱাকৈয়ে ডাঙৰ হৈছিল। কিন্তু তেওঁৰ প্ৰেমিকা এলবিনা কৰ্শ্বুনোভা তেওঁৰ লগত আছে। ইয়াৰ উপৰিও তেওঁ অতি শক্তিশালী যুঁজাৰু আৰু কাৰাটেত ব্লেক বেল্ট ।
  এগ্ৰিপিনাই হাঁহি এটা মাৰি সুধিলে:
  - লগতে এজনী সৰু ছোৱালী?
  - নাই ডাঙৰ কথা। যদিও, দুয়োৰে বয়স পোন্ধৰ বছৰ। আনকি ধেমেলীয়া - ডাঙৰ ছোৱালী আৰু চুটি ল'ৰা , কিন্তু অতি বেগেৰে আৰু শক্তিশালী।
  এগৰাকী মহিলা মাফিয়া বছে মন্তব্য কৰিলে:
  - মোৰ ওচৰত ডেলিভাৰী দিব লাগে।
  কেইবাজনো উগ্ৰপন্থীয়ে নিজৰ বন্দুক ক্লিক কৰিলে:
  - পূৰণ হ"ব, অ" মহান!
  এগ্ৰিপিনাই হঠাতে মন সলনি কৰিলে:
  -নহয়! প্ৰয়োজন নাই। তেওঁলোকৰ বাবে গোপন, কিন্তু পেছাদাৰী চোৰাংচোৱাগিৰিৰ ব্যৱস্থা কৰাটো ভাল, আৰু একেবাৰে সকলো কথা বিচাৰি উলিওৱাটো ভাল। তাৰ পিছত মোক ৰিপৰ্ট দিব। অন্তৰ্দৃষ্টিই আমাক কয় যে এইসকল সাধাৰণ কিশোৰ-কিশোৰী একেবাৰেই নহয়।
  কাৰাটে ছোৱালীজনীয়ে মাত দিলে।
  - হয় ঠিকেই কৈছে। ল"ৰাটোৱে বৰ ভালকৈ পঢ়া-শুনা নকৰে, স্কুল এৰি দিয়ে, কিন্তু কেতিয়াবা নিজৰ জ্ঞানেৰে আচৰিত হয়, আৰু কয় যে মানৱতাক ৰক্ষা কৰাটো প্ৰয়োজন।
  আগ্ৰিপিনাই মাত দিলে।
  - বিশেষকৈ. এই দম্পতীটোক ভালদৰে পৰীক্ষা কৰক, আৰু বিশেষকৈ ল"ৰাটোক। কেৱল লক্ষ্য কৰিব নোৱাৰাকৈয়ে। তেওঁৰ উপাধি আকুলভ নেকি? এইটো, মই ক"ব লাগিব, অতি প্ৰতীকী।
  ইয়াৰ পিছত মাফিয়া বছে নতুন অৰ্ডাৰ দিবলৈ ধৰিলে। অক্টোপাছ নিয়ন্ত্ৰণ কৰিবলৈ বহু সময় লাগিছিল। আৰু ইয়াত ক"ব লাগিব যে দুয়োফালে ক্ষমতা অতি বৃহৎ, মাফিয়া আৰু ধন দুয়োটা।
  আৰু চৰকাৰী চৰকাৰে মাফিয়াক নিজৰ কামত ব্যৱহাৰ কৰে। বিশেষকৈ বিৰোধীৰ বিৰুদ্ধে যুঁজত। কেতিয়াবা অভাৱনীয় মৃত্যুও হয়।
  আগ্ৰিপিনাৰ বয়স সাতত্ৰিশ বছৰ হ"বলৈ ওলাইছে। আৰু তাইৰ জন্মদিনৰ বাবে গোটেই পৃথিৱীৰ ডাঙৰ ডাঙৰ শ্বটবোৰ গোপনে গোট খাব। মন্ত্ৰীসকলো উপস্থিত থাকিব। হয়, তাই ৰাছিয়াৰ পাতালৰ ৰাণী, আৰু তাইৰ শক্তি সঠিকভাৱে জুখিব নোৱাৰি। অৱশ্যে সিংহাসনক প্ৰত্যাহ্বান জনাব বিচৰাসকল পূৰ্ণ - ভৰপূৰ। তাই ডেকা আৰু মহিলা দুয়োটা, আৰু অতি নিষ্ঠুৰ। আৰু ইয়াত বহু পুৰণি চোৰ আৰু ডেকা কৰ্তৃপক্ষ তাইৰ ওপৰত অসন্তুষ্ট।
  কিন্তু অগ্ৰিপিনাই দৃঢ়তাৰে হাতত ক্ষমতা ধৰি ৰাখিছে। কিন্তু এই কিশোৰীগৰাকীৰ প্ৰতি তাইৰ বৰ আগ্ৰহ আছিল। হয়তো তেওঁ অভূতপূৰ্ব অনুপাতৰ চাইবাৰ আক্ৰমণত জড়িত আছিল ।
  সঁচা, কিশোৰে এনেকুৱা কাম কৰিব পাৰে বুলি বিশ্বাস কৰা হোৱা নাছিল, কিন্তু এগ্ৰিপিনা নিজেই, কিশোৰ বয়সত, প্ৰাপ্তবয়স্কসকলে কৰিব নোৱাৰা কামটো কৰিছিল। তেন্তে...
  কিন্তু সিদ্ধান্ত লোৱাটো এতিয়াও সোনকালে। আন কিছুমানৰ সমস্যা হয়। বিশেষকৈ পিকাচোৰ দুখনমান ছবি নিজৰ বাবে কিনিব নালাগে কিয়। তাই ভাল পায় যেতিয়া ছবিবোৰ অমান্য আৰু অলপ পাগল হয়। হয়, আৰু পিকাচোক সৰ্বকাল আৰু জনগোষ্ঠীৰ প্ৰায় শ্ৰেষ্ঠ শিল্পী বুলি গণ্য কৰা হয়।
  যদিও, কোনোবাই ফুচফুচাই কৈছিল যে, হয়তো, সৰু ছোৱালী এজনীয়ে ভালকৈ আঁকে।
  বাইদেউ, এগ্ৰিপিনাই নিজে সন্তানটো সহ্য কৰি সন্তানটো জন্ম দিব বিচৰা নাছিল, যাৰ ফলত ফিগাৰটো নষ্ট হৈ পৰে আৰু বিষ হয়। আৰু তাই নিজৰ বাবে এগৰাকী চেৰ"গেট মাক বাছি লৈছিল, যমজ সন্তানৰ অৰ্ডাৰ দিছিল।
  স্বাভাৱিকতে পুৰুষ দাতাক শাৰীৰিক আৰু বৌদ্ধিক দুয়োটা দিশতে যিমান পাৰি মেধাৱীভাৱে নিৰ্বাচিত কৰা হৈছিল। আৰু চেৰ"গেট মাতৃগৰাকী আছিল বিশেষ খাদ্যৰ ওপৰত অলিম্পিকৰ ডাঙৰ চেম্পিয়ন।
  গতিকে এগ্ৰিপিনাৰ এহাল দম্পতী আছিল: এজন ল"ৰা আৰু এজনী ছোৱালী। এতিয়াও সৰু যদিও ইতিমধ্যে বিশেষ নিঞ্জা গুৰুৰ দ্বাৰা প্ৰশিক্ষণ দিয়া হৈছে আৰু হত্যা আৰু যুঁজিবলৈ শিকাইছে।
  মাফিয়া বছৰ সন্তানে অতিমানৱীয় হৈ মাতৃৰ কাম অব্যাহত ৰাখিব লাগিব। চাৰি বছৰৰ ওপৰতলৈকে তেওঁলোকক দিয়ক মাত্ৰ। আৰু তেওঁলোকে ইতিমধ্যে ব্যক্তিগতভাৱে মানুহক হত্যা কৰিছে, আৰু নিৰ্যাতনৰ সময়ত উপস্থিত আছিল, আনকি নিজকে নিৰ্যাতনও কৰিছে।
  ইয়াত আগ্ৰিপিনাত গজি উঠা এযোৰ দানৱ। এই মহিলাগৰাকী জন্তু! আৰু তাইৰ সন্তান ছুপাৰবিষ্ট হ'ব ...
  মাফিয়াৰ গডমাদাৰে কিছু মজা কৰাৰ সিদ্ধান্ত ল"লে। এতিয়ালৈকে, যথেষ্ট নিৰাপদ। চাবুক এটা তুলি লৈ তাই দুজন ধুনীয়া পেশীবহুল কিশোৰক পাল পাতি উদং পিঠিত কোবাবলৈ ধৰিলে। এতিয়াও চিন্তাৰ কাৰণ নাই।
  যদিও, লগে লগে ছালখন ফাটি তেজ ঢালি দিলে। হয়, তাই তেজ ভাল পায়।
  আৰু ই তাইক অন কৰি দিয়ে।
  আনকি কেঁচুৱাৰ বাবে গাখীৰৰ লগতে এগ্ৰিপিনাই তেজও খাইছিল। শাৰীৰিকভাৱে শক্তিশালী, সুস্থ কিশোৰ ল"ৰা আৰু কেতিয়াবা সৰু ল"ৰা-ছোৱালীৰ পৰাও তেজ নিষ্কাশন কৰা হৈছিল। এগ্ৰিপিনাই বিশ্বাস কৰিছিল যে তাই ইমানেই সজীৱ হৈ উঠিছে।
  ইয়াত তাই এনেকুৱা এটা ভিক্সন , হাইপাৰহাৰ্পি ! হত্যা কৰাটো অৱশ্যে প্ৰয়োজনীয় নহয়, মাত্ৰ সকলোৰে পৰা আঁকিব পাৰি। তদুপৰি প্ৰায়ে তেজ খোৱাটো স্বাস্থ্যৰ বাবে ক্ষতিকাৰক। ইয়াৰ উপৰিও ইয়াত বিভিন্ন এনজাইম থাকে।
  এগ্ৰিপিনা চোফাত শুই পৰিল আৰু দুজন সুদৰ্শন যুৱকে তাইৰ পিঠিত মালিচ কৰিবলৈ ধৰিলে। আৰু দুজন সুদৰ্শন যুৱকে নিজৰ উদং তলুৱা আৰু ভৰি দুখন তুলি ল"লে।
  যুৱতীগৰাকীয়ে আনন্দত গুণগুণাই উঠিল। আৰু এতিয়ালৈকে তাইৰ সঁচাকৈয়ে ভালেই হৈছে। আৰু তাই নিজৰ ডালবোৰ মাতিলে। উদাহৰণস্বৰূপে, দ্বিতীয় বছৰৰ বাবে ৰাছিয়া আৰু ইউক্ৰেইনৰ মাজত যুদ্ধ চলি আছে, যিটো এক বৃহৎ ট্ৰেজেডী আৰু বহুত তেজৰ তেজ। আৰু মাফিয়াই ইয়াৰ ওপৰত বহুত টকা উপাৰ্জন কৰে। আৰু, অৱশ্যেই, কোনেও শান্তি নিবিচাৰে। আৰু ৰাছিয়াৰ মাফিয়াই এইটোৰ ওপৰত ব্যৱসায় কৰে, আৰু আমেৰিকাৰ মাফিয়াইও। কোৱাৰ দৰে: হাতখনে হাত ধুই। আৰু যুদ্ধৰ সময়ত বহুত বস্তু ঘূৰি আছে আৰু যোগান ধৰা হৈছে।
  ইয়াত অপৰাধী বংশই অতি বিশাল ধন উপাৰ্জন কৰে, আৰু সাধাৰণ মানুহে লোকচানত পৰে।
  এগ্ৰিপিনাই হাঁহি এটা মাৰি চিঞৰি উঠিল, তাইৰ অতি ডাঙৰ দাঁতকেইটা উদঙাই দিলে:
  টকা উপাৰ্জন কৰক, টকা উপাৰ্জন কৰক
  দুখ আৰু এলাহৰ কথা পাহৰি যাওক!
  টকা উপাৰ্জন কৰক, টকা উপাৰ্জন কৰক
  বাকীবোৰ সকলো আৱৰ্জনা!
  বাকীবোৰ সকলো আৱৰ্জনা!
  যুৱতীগৰাকীয়ে হাঁহিলে। তাইৰ এটা কৃতিত্বৰ কথা মনত পৰিল। যেতিয়া তাই এপাৰ্টমেণ্টটো ডকাইতি কৰিছিল, আৰু তাৰ পিছত তাই লগত গ্ল"ভছ লৈ আহিবলৈ পাহৰি গৈছিল। তাইৰ বহুত প্ৰিন্ট এৰি যোৱাটো উপলব্ধি কৰি এগ্ৰিপিনাই সকলো গেছৰ টেপ লৈ খুলিলে, আৰু তাৰ পিছত জুই জ্বলাই দিলে। ৯ মহলীয়া অট্টালিকাটোৰ আধা অংশ জ্বলি যায়। তিনিজন লোকৰ মৃত্যু হয়, দহজনতকৈ অধিক লোকে ভয়াৱহভাৱে জ্বলা-পোৰা লাভ কৰে।
  এইদৰেই তাই নিজৰ ট্ৰেকবোৰ বৰ্বৰ ধৰণেৰে ঢাকি ৰাখিছিল। আৰু মানুহক হত্যা কৰি তাই উত্তেজনা আৰু আনন্দ অনুভৱ কৰিছিল। তাই ইমানেই ভাল পাইছিল কষ্ট দি। বিশেষকৈ মৰমলগা ল"ৰাবোৰ। বিশেষকৈ ভৰিৰ আঙুলি ভাঙি যোৱা। যদিও ই নিষ্ঠুৰ। সঁচা, তেতিয়া হাড়বোৰ একেলগে বাঢ়ি যায়, কিন্তু নুকুলবোৰ বহুদিনলৈ বিষ হয়।
  আৰু সাধাৰণতে হিংসাই আগ্ৰিপিনাক আকৰ্ষণ কৰিছিল। উচ্চ ক্ষমতাৰ কথা কি ক"ব?
  তাইৰ বিশ্বাস আছিল যে উচ্চ শক্তিবোৰে তাইক ভাল পায়, আৰু বেয়াক ভাল পায়। আৰু তাই বাইবেলত বিশ্বাস কৰা নাছিল, আৰু ইয়াক মূৰ্খৰ বাবে সাধুকথা বুলি গণ্য কৰিছিল, যাৰ ওপৰত ধন আৰু ৰাজনীতি কৰা হয়।
  সঁচাকৈয়ে যদি কোনো ঈশ্বৰ আছে, তেন্তে তেওঁ বেয়া আৰু ধ্বংসক ভাল পোৱাৰ সম্ভাৱনা বেছি।
  মানৱ জাতিৰ ইতিহাস চাওক। নিষ্ঠুৰ আৰু ৰক্তাক্ত শাসকসকল নিয়ম অনুসৰি অধিক সফল আছিল। উদাহৰণস্বৰূপে, সৰ্বকাল আৰু জনগোষ্ঠীৰ সফল শাসক আৰু বিজয়ী চেংগিছ খান অতি নিষ্ঠুৰ আছিল যদিও একে সময়তে তেওঁ পঢ়িবও নোৱাৰিলে, লিখিবও নোৱাৰিলে। টেমেৰলেনও অত্যন্ত নিষ্ঠুৰ, আনকি এলাখ কাটি লোৱা মূৰৰ টাৱাৰ এটাও নিৰ্মাণ কৰিছিল। অট্টোমান সাম্ৰাজ্যৰ আটাইতকৈ সফল বিজয়ী এছ এলিমকো চৰম ৰক্তপিপাসু আৰু নিষ্ঠুৰতাৰ দ্বাৰা পৃথক কৰা হৈছিল। গতিকে ৰাছিয়াত আটাইতকৈ নিষ্ঠুৰ জাৰ: ইভান দ্য টেৰিবল, পিটাৰ দ্য গ্ৰেট, জোচেফ ষ্টেলিন আছিল আটাইতকৈ নিষ্ঠুৰ। বাটু খানে কোৱাৰ দৰে , তেওঁ এজন মহান শাসক আৰু নিশ্চয় নিষ্ঠুৰ।
  হিটলাৰও নিষ্ঠুৰ আছিল, যিয়ে নিজৰ ৰাজত্বকালৰ প্ৰাৰম্ভিক পৰ্যায়ত যথেষ্ট সফলতা লাভ কৰিছিল।
  হয়, আৰু নেপোলিয়ন বোনাপাৰ্ট মানৱতাৰ আৰ্হি একেবাৰেই নহয়। এনে লাগে যেন একাটেৰিনা ভ্টোৰায়াক নিষ্ঠুৰ বুলি গণ্য কৰা হোৱা নাছিল যদিও তাই আছিল বেশ্যা। আৰু পিটাৰ দ্য গ্ৰেটে ব্যক্তিগতভাৱে ধনুৰ্বিদৰ মূৰ কাটি মানুহক অত্যাচাৰ কৰিছিল।
  আৰু সাধাৰণতে কোনজন মহান ব্যক্তি নিষ্ঠুৰ নাছিল? উদাহৰণস্বৰূপে মাগোমেডে চহৰখন দখল কৰি ছশ ইহুদীক হত্যা কৰাৰ নিৰ্দেশ দিলে। আৰু তেওঁৰ উত্তৰাধিকাৰীসকলে আৰু অধিক নিষ্ঠুৰ আৰু ৰক্তাক্ত যুদ্ধ কৰিছিল। আনকি যীচু খ্ৰীষ্টইও কৈছিল:
  শান্তি নহয়, তৰোৱালহে আনিলোঁ! আৰু তেওঁৰ কিছুমান বক্তব্যই অনুসন্ধানকাৰীসকলৰ উদ্ধৃতি দি ভাল পাইছিল। যেনে: - কোনোবা মোৰ লগত নাই, সেইজন মোৰ বিৰোধী। গতিকে সকলোৰে তেজ ওলাল। হয়তো এজন বুদ্ধহে আছিল প্ৰকৃত দয়ালু আৰু হিংসাৰ বিৰোধী, আৰু তেওঁ নিজকে একচেটিয়া বুলি দাবী কৰা নাছিল।
  সেয়েহে আগ্ৰিপিনাই আন্তৰিকতাৰে বিশ্বাস কৰিছিল যে শত্ৰুৰ প্ৰতি, আৰু বন্ধুৰ প্ৰতিও নিষ্ঠুৰতা প্ৰদৰ্শন আৰু নিৰ্দয় হোৱাটো প্ৰয়োজনীয়। সম্ভৱ যে ষ্টেলিনে সময়মতে পুৰণি দলটোক গুলীয়াই হত্যা কৰিবলৈ সক্ষম নোহোৱাৰ বাবে বিংশ কংগ্ৰেছত শেষ হৈছিল।
  আগ্ৰিপিনাই হাঁহিলে। আৰু তাই ডেকাজনক ৰিলিফ প্ৰেছৰ বাবে চিটিকি দিলে। তেওঁ প্ৰণাম কৰি ক"লে:
  - ধন্যবাদ মেম!
  তেতিয়া তাইৰ মনত পৰিল আৰু চেক্ৰেটাৰীক সুধিলে:
  - আৰু সেই ল"ৰাটো, যাক মই প্ৰথম ৱাকাৰক বঁটা দিলোঁ, ইতিমধ্যে জেলত আছে , নে কি?
  সম্পাদকে মাত দিলে।
  হয়, ইতিমধ্যে গ্ৰেপ্তাৰ হৈছে। তেওঁক কিমান বয়স দিব লাগে?
  আগ্ৰিপিনাই সুধিলে:
  - তাৰ বয়স কিমান?
  সম্পাদকে উত্তৰ দিলে:
  - চৈধ্য!
  এগ্ৰিপিনাই বিৰবিৰাই উঠিল:
  ডেকা ল'ৰাৰ কলনীৰ তিনি বছৰ তাৰ বাবে যথেষ্ট হ'ব। তেওঁক সন্মান কৰা হওক।
  সম্পাদকে মাত দিলে।
  - হয়, তেওঁ এজন শক্তিশালী ল'ৰা আৰু নিজৰ পক্ষত থিয় দিব জানে। আৰু তেওঁৰ এটা বিশেষ টেটু আছে যিয়ে সন্মান আৰু কৰ্তৃত্ব নিশ্চিত কৰিব।
  যুৱতীগৰাকীয়ে আন্তৰিকতাৰে কয়-
  - মই এতিয়াও বৰ দয়ালু। অপৰাধমূলক কেৰিয়াৰৰ এনে আৰম্ভণি দিলে। কিন্তু এই ল'ৰাটোৱে কাম কৰিব লাগিব। সন্ধিয়া তেওঁক মোৰ ওচৰলৈ পঠিয়াওক, তেওঁ মোক এটা ভাল কামৰ বাবে মনোৰঞ্জন দিয়ক।
  সম্পাদকে মাত দিলে।
  - শুনা, বৰ ভাল!
  এগ্ৰিপিনাই বিড়ম্বনাৰ দৰে গাইছিল:
  ৰাছিয়ান মাফিয়া, কি কৰিলে
  ৰাছিয়ান মাফিয়া, তুমি মোক নষ্ট কৰিলা!
  ৰাছিয়ান মাফিয়া, এটা শতিকা স্কুললৈ যায়,
  বন্যপ্ৰাণীত ভাল, জ"নত কঠিন!
  আৰু যুৱতীগৰাকীয়ে অধিক ক"লা গেম আৰু পাফাৰফিছ লিভাৰৰ দাবী কৰিলে। এইটো এনেকুৱা জাপানীজ বিষাক্ত মাছ। আৰু তাইৰ যকৃতটো অতি অত্যাধুনিক সুস্বাদু খাদ্য যদিও আটাইতকৈ বিষাক্ত অংশ।
  অগ্ৰিপিনাই ছোৱালীকেইজনীক মাতিলে। সেইবোৰ আহি পালে মহান অপৰাধ ৰাণীৰ চকুত।
  মাফিয়াৰ মুৰব্বীয়ে গুৰুগুৰুকৈ ক"লে:
  - নাচ আৰু গান!
  ছোৱালীবোৰে নাচিবলৈ ধৰিলে, গান গাই:
  সাধুকথাৰ জগতখন দুষ্ট হ"ব পাৰে
  কাৰণ, যাদুও দুমুখীয়া!
  সকলো যেন ভাল ডেকা
  সত্য বিচাৰো, সন্মানেৰে জীয়াই থাকক বিখ্যাত!
  
  কিন্তু ক"ৰবাত এজন ট্ৰ"লে নেটৱৰ্ক বয়,
  এটা দুষ্ট ভূতে ফান্দ পাতিছে!
  আমি দীঘলীয়া হাইকিং কৰিবলৈ ওলাইছো
  খেলনা নহয়, আমাৰ পৰীক্ষাৰ বাবে অপেক্ষা কৰি আছে!
  
  হয়তো শৈবালটো ভয়ংকৰভাৱে কাঁইটীয়া,
  বাৰু, ফান্দৰ সলনি জলশেৱা!
  ডাৱৰৰ পৰা তেজ হুমুনিয়াহ কাঢ়ি থকা চকুলো,
  চন্দ্ৰৰ সলনি ব্লেডবোৰ কৰ্চেয়াৰৰ দৰে জিলিকি উঠে!
  
  কিন্তু মোৰ বন্ধু, এজন মেলা এলফ,
  বন্ধুৰ কুঁহিয়াৰবোৰ সোণেৰে জিলিকি উঠে!
  পৰীয়ে ক'লে - ল'ৰা, ড্ৰিফ্ট নকৰিবা , ৷
  আৰু কোমল হাত দুখন মেলি দিলে!
  
  এলফ বন্ধুক তৰোৱালৰ পাঠ দিলে,
  লুংগ, ৰিবাউণ্ড, ভেৰিয়েবল প"জ!
  যাতে অশুভত জীৱনৰ ডাল সংকুচিত নহয়,
  তুমি যাদুকৰক দুটা গোলাপ দিয়া!
  
  বামন লোহাৰ মিস্ত্ৰীয়ে এটা চেবাৰ জাল কৰিলে,
  হাঁহি এটা মাৰি হাঁহি হাঁহি সি মোক কয়;
  যুদ্ধৰ গৌৰৱময় অন্ত বিচাৰেনে,
  শাৰীৰিক সংস্কৃতিৰ লগত উগ্ৰতাৰে বন্ধুত্ব কৰাটো প্ৰয়োজনীয়!
  
  প্ৰশিক্ষণত চল্লিশটা ধাৰা একত্ৰিত কৰা,
  আৰু, অৱশেষত ডামাস্ক ষ্টীল মোৰ আজ্ঞাকাৰী হৈ পৰিল!
  আপুনি প্ৰথমে গাঁঠিৰ গছৰ পৰা কাটিলে,
  বাৰু, তেতিয়া আপুনি এজন সম্ভ্ৰান্ত যোদ্ধা হৈ পৰিব!
  
  ইয়াত যুদ্ধ, মই এলফবোৰৰ লগত আছো,
  ট্ৰল, আৰু ভূতবোৰে তেওঁলোকৰ লগত গৰ্জন কৰে!
  কিন্তু মোৰ বাবে সেনাবাহিনী এটা পৰিয়াল,
  আৰু কাজিয়াত শ্বিৰ্ক কৰাৰ হেঁপাহ নাই!
  
  মনত আছে গতিবিধি, ব্লেডৰ লুংগ,
  দুষ্ট ভূতে ৰঙা ৰঙৰ শ্বাক কৰিলে !
  আমি জীৱবোৰক এটা শক্তিশালী ব্লেড দিলোঁ,
  আমি এখন পৃথিৱী গঢ়িম, পৰিষ্কাৰ আৰু নতুন!
  ছোৱালীকেইজনীয়ে বৰ ধুনীয়াকৈ আৰু অনুভূতিৰে গাইছিল। এগ্ৰিপিনা অৱশ্যে সন্তুষ্ট নহ"ল। তাইৰ এনে লাগিল যেন নাটক কম, আৰু তাই দৃঢ়তাৰে আদেশ দিলে:
  - সিহঁতৰ ভৰিৰ তলত কয়লা!
  লগে লগে আবিৰ্ভাৱ হ"ল ঝুৰি লৈ যুৱক। তেওঁলোকৰ ধোঁৱাময় শিখা আছিল।
  তেওঁলোকে জানিছিল যে নিষ্ঠুৰ অগ্ৰিপিনাই ছোৱালীৰ উদং তলুৱা ভাজি ভাল পায়।
  আৰু জোতা নোহোৱাকৈ যোৱা ছোৱালীবোৰৰ ভৰিৰ তলত পেলাই দিওঁ, কাৰণ শব্দ কম হয়, আৰু গোৰোহা ভাজিবলৈও বেছি সুবিধা হয়।
  ছোৱালীকেইজনীয়ে উদং তলুৱাত ভৰি দি চিঞৰি উঠিল, কিন্তু নাচি থাকিল।
  এগ্ৰিপিনাই হাঁহি এটা মাৰি মন্তব্য কৰিলে:
  - "ট্ৰেজাৰ আইলেণ্ড" চিনেমাখনত সেইটোৱেই মোৰ ভাল নালাগিল যে কেবিন ছোৱালীজনীয়ে কেতিয়াও গোৰোহা ভাজিব পৰা নাছিল। আৰু সঁচাকৈয়ে ধেমেলীয়াও হ"ব।
  হয়, জ্বলা ছালৰ গোন্ধটো বৰ ৰুচিকৰ। বিশেষকৈ যদি ডেকা, ধুনীয়া, সুস্থ ছোৱালীৰ সুক্ষ্ম ছাল হয়। এইটো মাত্ৰ আদৰণীয়।
  আগ্ৰিপিনাই গাইছিল:
  জুইৰ জিভাই আমাৰ গোৰোহা চেলেকিছে,
  অস্পৃশ্যসকলে ইমান অপছন্দ কিয়...
  দা আৰু কুঠাৰ শ্ৰমিক
  মূল পথৰ পৰা ৰোমান্টিক!
  আৰু আকৌ সি লৈ হাঁহিব। হয়, তাইৰ সুখী জীৱন। মনত আছে, ছাৰে তাইক কেনেবাকৈ তাইৰ আচৰণৰ বাবে দুৰ্ভাগ্য দিছিল। ইয়াৰ বাবে আগ্ৰিপিনাই ওক গছৰ দুৱাৰ এখনত হাত-ভৰি পেলাই দিলে। আৰু তাৰ পিছত তাই মহিলাগৰাকীৰ মূৰৰ সকলো চুলি জ্বলাই দিলে।
  হয়, তাই এনেকুৱা স্কুলীয়া ছোৱালী আছিল। মাত্ৰ এটা বগা চয়তান! ডাঙৰ আখৰ থকা চয়তান!
  ৰাছিয়াৰ অপৰাধী কৰ্তৃপক্ষই, আৰু বিশ্বৰ কিছুমান দেশৰ অপৰাধমূলক কৰ্তৃপক্ষই তাইৰ কথা মানি চলাটো কোনো আচৰিত কথা নহয়।
  এনেকুৱা বস্তুৰ লগত জড়িত হ"ব বিচাৰে । বিশেষকৈ যদি চৰকাৰে ভয় কৰে। সৰুতে সময়বোৰ কঠিন আছিল। আৰু যেন তাইৰ জন্ম হৈছে পাতালৰ বাবে।
  আৰু তেওঁ হত্যা কৰি ভাল পায়, আৰু তাতোকৈ বেছি উপহাস আৰু অত্যাচাৰ কৰিবলৈ ভাল পায়। কেনেকৈ, উদাহৰণস্বৰূপে, তাই কিশোৰ কলনীত কন্যা বন্দীক অত্যাচাৰ কৰিছিল , লগতে পুৰুষ প্ৰহৰীকো যদি তেওঁলোকে জয়েন্ট নিদিয়ে।
  হয়, তাই নিজৰ শক্তি দেখুৱাবলৈ ভাল পাইছিল। আৰু মানুহক বোবা কৰি তোলক।
  ইয়াত এগৰাকী ধুনীয়া বন্দী ছোৱালী আছে যি অত্যধিক স্বাধীন আছিল।
  এগ্ৰিপিনাই তাইৰ উদং ছোৱালীৰ দৰে তলুৱাত হাইড্ৰক্লৰিক এচিড টোপাল টোপালকৈ টোপালকৈ টোপালকৈ টোপালকৈ টোপালকৈ টোপালকৈ টোপালকৈ টোপাল টোপালকৈ টোপাল টোপালকৈ টোপাল টোপালকৈ টোপাল টোপালকৈ টোপাল টোপালকৈ টোপাল টোপালকৈ টোপাল টোপালকৈ থৈ দিলে। আৰু বহুত বিষ হয়।
  হয়, যেনে মাফিয়াৰ গডমাদাৰ, একোৱেই বন্ধ কৰিব নোৱাৰে। সেইটো স্নাইপাৰৰ গুলী নেকি। হয়, আৰু এগ্ৰিপিনাক গুলীয়াই হত্যা কৰা, আৰু এবাৰতকৈও অধিক। কিন্তু, দুৰ্ভাগ্যজনকভাৱে, সকলো বাই!
  অৱশ্যে মাফিয়া বছবোৰৰ কোনজন মানৱীয় আছিল? অপৰাধ হৈছে অপৰাধ।
  অগ্ৰিপিনাই আৰু কেইবাটাও বিভিন্ন ধৰণৰ আদেশ জাৰি কৰিলে। তাৰ পাছত খবৰটোৰ চমু সাৰাংশ এটা চালোঁ৷ ৰাজ্যিক ডুমাত চাইবাৰ আক্ৰমণৰ বিষয়ে আলোচনা কৰা হয় ৷ আৰু তেজ আৰু যুদ্ধৰ দাবী কৰিছিল। আৰু আকৌ এই আইনবোৰে যেতিয়া শাস্তি আৰোপ কৰে, তেতিয়া আৰু ক"লৈকো যাবলৈ নাথাকে। লগতে আশ্চৰ্যজনক যে কয়দীৰ সংখ্যা হ্ৰাস পাইছে। যদিও নাই, বাঢ়িবলৈ ধৰিলে। আৰু দেশৰ পৰিস্থিতি অধিক ভয়াৱহ হৈ পৰিছে।
  আন এক খবৰঃ তাজিকিস্তানত ৰাছিয়াৰ সৈন্যৰ ওপৰত তালিবানৰ আক্ৰমণ। সঁচাকৈয়ে তাত বহুদিন ধৰি প্ৰৰোচনাৰ আশা কৰা হৈছিল। তালিবানে বুজি পায় যে যদি তেওঁলোকে ৰাছিয়াক আক্ৰমণ কৰে, তেতিয়াহে যেতিয়া তাইৰ হাত বান্ধি থাকে। আৰু ইয়াত, চাইবাৰ আক্ৰমণো হৈছে , যিয়ে কৰ্তৃপক্ষৰ আন এক দুৰ্বলতা দেখুৱাইছে।
  অহা বছৰ মাৰ্চ মাহত ৰাছিয়াত ৰাষ্ট্ৰপতি নিৰ্বাচন। অগ্ৰিপিনাই ভাবিলে, প্ৰকৃত ৰজাৰ চকীখনৰ বাবে তাই নিজেই কিয় যুঁজিব নালাগে? এজন যুৱ আৰু শক্তিশালী মাফিয়া বছে আন এজন ত্ৰাণকৰ্তাৰ ভূমিকা ল"ব পাৰিলেহেঁতেন।
  আৰু এতিয়া ৰাছিয়াত আচলতে অৰ্থনীতিৰ সমস্যাবোৰ আৰু বেছি ভয়াৱহ হৈ পৰিছে, আৰু ককেছাছ আকৌ আন্দোলন কৰিছে, আৰু তেল আৰু গেছৰ দাম কমিছে। হয়, আৰু চীনে এতিয়া ৰাছিয়াৰ সৈতে সীমান্ত সংশোধন কৰাৰ বিৰোধী নহয় । যেনে, তোমালোকৰ কোনো উপায় নাই, কিন্তু তোমালোকৰ ইতিমধ্যে বহুত মাটি আছে, আহকচোন, শ্বেয়াৰ কৰক।
  আৰু আটাইতকৈ ডাঙৰ কথাটো হ"ল প্ৰতিমাহে পৰিস্থিতি অধিক বেয়া হৈ গৈ আছে। যেন নৰকৰ শক্তিবোৰ জাগ্ৰত হৈ পৰিছে।
  অগ্ৰিপিনাই গোটেই পৃথিৱীৰ ইতিহাস ভালদৰে জানিছিল। কোনো ধৰণৰ প্ৰায় শাৰীৰিক আৰু পৌৰাণিক শক্তিয়ে সকলো সাম্ৰাজ্যকে চেপি ধৰিছে । ইতিহাসলৈ চাওক - কোনো ব্যতিক্ৰম নোহোৱাকৈ সকলো সাম্ৰাজ্য ধ্বংস হৈ গ"ল। বিশাল ব্ৰিটিছ, স্পেনিছ, পৰ্তুগীজ আৰু তাৰ আগতে ৰোমান সাম্ৰাজ্যকে ধৰি । কেনেকৈ মহান আলেকজেণ্ডাৰৰ ক্ষমতা, আৰু পাৰ্চী ৰাজ্য, আৰু আৰব খিলাফতৰ পতন ঘটিল। অট্টোমান সাম্ৰাজ্যও পতন ঘটিল, আৰু কেৱল সেয়াই নহয়, অৱশ্যেই। চেংগিচ খানৰ নেতৃত্বত মংগোলীয়সকলৰ সৰ্ববৃহৎ সাম্ৰাজ্য বিস্মৃতিৰ ৰূপত ভাঙি পৰিল।
  প্ৰথমে কেইবাটাও ভাগত বিভক্ত।
  আৰু এই সেনাপতিজনৰ মৃত্যুৰ প্ৰায় লগে লগে টামেৰলেনৰ সাম্ৰাজ্যৰ অস্তিত্ব বন্ধ হৈ গ"ল। আৰু এনে উদাহৰণৰ প্ৰচুৰ পৰিমাণে আছে ৷
  ৰাছিয়া সাম্ৰাজ্যও ইয়াৰ ব্যতিক্ৰম নাছিল। প্ৰথমে দ্বিতীয় নিকোলাছৰ অধীনত ইয়াক চেপি ধৰা হৈছিল , যাৰ বাবে নিয়ন্ত্ৰণ ব্যৱস্থা সলনি কৰা হৈছিল। তাৰ পিছত গৰ্বাচেভৰ অধীনত।
  আৰু এই দুটা ৰাছিয়া সাম্ৰাজ্যৰ আটাইতকৈ বিপৰ্যয়। আৰু এতিয়া তৃতীয়টো পতন দ্ৰুতগতিত ওচৰ চাপি আহিছে, য"ত ৰাছিয়াক মস্কো ৰাজধানীৰ আকাৰলৈ হ্ৰাস কৰিব পৰা যাব।
  আৰু এগ্ৰিপিনাৰ দৰে শক্তিশালী, যুৱতী আৰু আক্ৰমণাত্মক মহিলাইহে সাম্ৰাজ্যখন বচাব পাৰিব। আৰু বাকী সকলো দুৰ্বল , আক্ষৰিক আৰু ৰূপক দুয়োটা দিশতে।
  ৰজা সলনি কৰাৰ সময় আহি পৰিছে। নহলে বহুত দেৰি হব। আগ্ৰিপিনাই ভাবিলে তাই হয়তো জয়ী হ"ল। যদিও, এই মুহূৰ্তত ইয়াৰ বিষয়ে ৰাইজৰ মাজত কমেইহে জনা যায়। আচলতে সকলো ধৰণৰ শ্ব" আৰু সস্তীয়া শিল্পী তাইৰ বাবে নহয়। তাই চতুৰ্থ স্থানত আছে ৷ invisible , invisible, কিন্তু একে সময়তে, বাস্তৱ শক্তি। আৰু ই পাহাৰ আৰু ডিঙি ঘূৰাই দিব পাৰে।
  তদুপৰি প্ৰতিযোগীৰ সংখ্যা কম আৰু দ্ৰুতগতিত হ্ৰাস পাইছে।
  ইতিমধ্যে সিংহাসনত বহি থকা আটাইতকৈ গুৰুত্বপূৰ্ণজন বৃদ্ধ, জৰাজীৰ্ণ হৈ ৰাইজৰ আস্থা আৰু মৰম হেৰুৱাই পেলাইছে। বাকীবোৰ আৰু দুৰ্বল আৰু বেয়া।
  কোনোবাই কাৰাগাৰত আছে, কোনোবাই বিদেশী নাগৰিকত্ব লাভ কৰিছে, আৰু কিছুমানৰ বয়স ইতিমধ্যে বহুত বেছি দাবী কৰিব নোৱাৰি।
  আৰু নতুন, ডেকা তৰা দেখা নাযায়। ৰাষ্ট্ৰপতি নিৰ্বাচনৰ এবছৰ নৌহওঁতেই, সমাজত আৰু সংবাদ মাধ্যমত সেইবোৰৰ বিষয়ে কেনেবাকৈ আলোচনাও নহয়। উদাসীনতাই ৰাজত্ব কৰে, ভাল হ"ব বুলি অবিশ্বাস, আৰু কিবা এটা টোপনিৰ আমেজ। একে সময়তে , সমাজত পৰিবৰ্তনৰ লুকাই থকা পিয়াহও আছে। আৰু স্বাধীনতাৰ আকাংক্ষা।
  আৰু আগ্ৰিপিনা কোন ? তাই আটাইতকৈ ডাঙৰ ডাকাত! আৰু যিহেতু তাই ডাকাতৰ ডাকাত, তেন্তে তাইৰ স্বাধীনতাৰ অক্লান্ত হেঁপাহও আছে।
  কোৱাৰ দৰে একনায়কত্ববাদী আৰু বিদ্ৰোহীৰ প্ৰতিকৃতি। আৰু তাৰ পিছত, আৰু একে সময়তে, দুয়োজনেই।
  বিশেষকৈ ষ্টেনকা ৰাজিন যিদৰে একে সময়তে বিদ্ৰোহী আছিল, আৰু একে সময়তে বিজয়ৰ ক্ষেত্ৰত ৰক্তাক্ত নিৰ্ভীক হ"ব পাৰে। বা হয়তো ষ্টেংকা ৰাজিন এজন মহান বিজয়ী হৈ পৰিলহেঁতেন।
  ইয়াত আচলতে যিকোনো বিকল্প সম্ভৱ।
  এগ্ৰিপিনাই ষ্টেংকা ৰাজিনক ভাল পাইছিল। আৰু তাই আনকি ডনত তেওঁৰ বাবে এটা স্মৃতিসৌধ বনাবলৈও নিৰ্দেশ দিলে।
  নিজৰ বাবে কীৰ্তিচিহ্ন স্থাপন কৰাটোও সম্ভৱ হ"লহেঁতেন। কাৰণ, তাই এগৰাকী ডাঙৰ কল্পনাশক্তিৰ নাৰী, আৰু কিছুমান দিশত টাৰ্মিনেটৰটো দেখা আৰু শুনা নাযায়।
  আনকি জেনেৰেলসকলো তাইৰ সন্মুখত কঁপি উঠে।
  তাই হয়তো ভালকৈয়ে মন্ত্ৰী বা মেয়ৰৰ নাকত ধৰি আঙুলিৰে ধৰি চেপি দিব যাতে ই নলা হৈ পৰে। আৰু সি কেৱল গুণগুণাই ক্ষমা বিচাৰিব।
  কিন্তু তথাপিও তাইৰ শক্তি নিৰপেক্ষ আৰু অদৃশ্য নহয়। মস্কোত মাত্ৰ এটা দানৱীয় বগা ছোৱালী চয়তানৰ কথা উৰাবাতৰিহে চলিছে। আৰু তাই বিচাৰিছিল তাইৰ প্ৰতিকৃতিবোৰ সকলোতে ওলমি হওক, আৰু মানুহবোৰ আঁঠু লৈ পৰিল। আৰু তাইৰ তলুৱাৰ ছাপবোৰত চুমা খালে।
  যুৱতী মহিলা বছে গাইছিল:
  - সকলোকে কঁপিবলৈ!
  সকলোকে কঁপিবলৈ!
  সন্মানৰ বাবে!
  উদাহৰণস্বৰূপে ইয়াত হাজাৰ হাজাৰ শিশুৱে তাইৰ প্ৰতিকৃতি লৈ মস্কোত ঘূৰি ফুৰে, আৰু কৌশলী ছোৱালী চয়তানৰ বিষয়ে গীত গায়।
  নে হয়তো নিজৰ ধৰ্ম প্ৰতিষ্ঠাও কৰিব পাৰে? উদাহৰণস্বৰূপে, যেন অগ্ৰিপিনা বিশ্বব্ৰহ্মাণ্ডৰ সৃষ্টিকৰ্তাৰ শাৰীৰিক মূৰ্তি? যিটো শীতল হ"ব। আৰু বিজ্ঞানে তাইক অমৰ কৰি তুলিব।
  আৰু এতিয়া কল্পনা কৰক পৃথিৱী গ্ৰহৰ ওপৰত কিমান শক্তি আছে। ফ্লাইট টু দ্য মুন, য"ত তাইৰ প্ৰতিকৃতি ৰংৰে অংকন কৰা হৈছে। এইটো এটা, ৰঙীন, আৰু অতি উজ্জ্বল, পাগলৰ পৰা চাল উৰুৱাই দিবলৈ সক্ষম।
  আৰু তাৰ পিছত মংগল গ্ৰহলৈ। আৰু ব্যতিক্ৰম নোহোৱাকৈ সৌৰজগতৰ সকলো গ্ৰহলৈ। আৰু তাৰ পিছত তৰাবোৰলৈ উৰি যোৱা। মহাকাশ সাম্ৰাজ্য গঢ়ি তোলা, আৰু তাৰকা জাহাজবোৰ ইমানেই বিশাল, গোটেই বৃহস্পতিৰ আকাৰৰ, যিটো অতি শীতল আছিল, আৰু নৰকৰ দৰে।
  আৰু কমিক যুদ্ধ। যেতিয়া এফালে ট্ৰিলিয়ন ষ্টাৰশ্বিপ, আৰু আনফালে ট্ৰিলিয়ন। আৰু ব্যক্তিগত ফ্লেগশ্বিপ যুদ্ধজাহাজবোৰে কোটি কোটি কামান কঢ়িয়াই লৈ ফুৰে যিয়ে এটা ছালভোৰ সহায়ত এটা সম্পূৰ্ণ ষ্টাৰ চিষ্টেম মচি পেলাব পাৰে।
  তাৰ পিছত তাই আগ্ৰিপিনাই নিজৰ শক্তিশালী, পেশীবহুল শৰীৰটো জোকাৰিলে আৰু উৎসাহেৰে গাই গ"ল:
  ৰক এণ্ড ৰোলৰ
  ৰাণী ৰক এণ্ড ৰোলৰ ৰাণী - পৰ্দাৰ ৰাণী হোৱাৰ সপোন দেখা নাই পৰ্দাৰ ৰাণী -
  উদং, ঘূৰণীয়া গোৰোহা হ'ব নিবিচাৰো।
  কোৰাছ :
  
  মই ডিচেম্বল নকৰো মই শাসন কৰিব বিচাৰো, কিন্তু মই মেচিনেৰে মৰিছা যোৱা নাই ,
  কিন্তু গোটেই শক্তিৰে !
  'এগ্ৰিপিনা'ইও আনন্দৰে আৰু শক্তিশালীভাৱে তাইৰ পাৰ্কি ষ্টাইলত অনুকৰণ কৰিলে: ছোৱালীৰ দৰে সপোনৰ ডাৱৰত মই আৰু উৰি নাযাওঁ
  বিউটি কুইনক বাছি লোৱা নহ'ব এতিয়া
  মই মাত্ৰ ৰাণী হ'ম মই মাত্ৰ ৰাণী হ'ম - মই ভাবো আমাৰ সময়ত এইটোএটামঞ্চ
  আৰু আকৌ বাকী ছোৱালীবোৰে জপিয়াই উঠি খালী ভৰিৰে টেপ ডান্স কৰিবলৈ ধৰিলে, গান গাই
  মই ডিচেম্বল নকৰো
  , মই শাসন কৰিব বিচাৰো, কিন্তু মই গাড়ীৰে মৰিছা পৰা নহয় ,
  কিন্তু গোটেই শক্তিৰে !
  এনে এটা গীতৰ পিছত, আৰু আচলতে এনেকুৱা এটা স্পষ্ট আৰু অনন্য শক্তি আপোনাৰ মাজত প্ৰকাশ পায়।
  এগ্ৰিপিনাই তাইৰ উদং ভৰিৰ আঙুলিত থকা ডেগাৰটো তুলি লৈ তীব্ৰভাৱে দলিয়াই দিলে। তাই ডেকাজনৰ ভৰিত খুন্দা মাৰিলে, আৰু ইমান জোৰেৰে যে তাই আক্ষৰিক অৰ্থত ওক গছৰ বেৰত পেলাই দিলে।
  ল"ৰাটোৱে বিষত চিঞৰি উঠিল।
  এগ্ৰিপিনাই হাঁহি হাঁহি গাইছিল:
  আমি বেলেগ ধৰণে জীয়াই থাকিব নিবিচাৰো
  আমি বেলেগ ধৰণে জীয়াই থাকিব নিবিচাৰো!
  আমি ধাৰে ধাৰে খোজ কাঢ়ি আছো! আমি ধাৰে ধাৰে খোজ কাঢ়ি আছো!
  আমি আমাৰ জন্মভূমিৰ সীমাৰেখাৰে খোজ কাঢ়ি যাওঁ!
  ইয়াৰ পিছতে মুখীয়ালগৰাকীয়ে আহত কিশোৰীগৰাকীৰ ওচৰলৈ জপিয়াই আহি মুখত মূৰটো দি বাট মাৰিলে।
  ল"ৰাটোৱে চেতনা হেৰুৱাই নিমাত হৈ পৰিল।
  এগ্ৰিপিনাই খঙেৰে গুৰগুৰাই উঠিল:
  - কুমিৰৰ খাদ্যত পেলাই দিয়ক!
  যুৱকজনক দেৱালৰ পৰা ফালি টানি চিৰিয়াখানালৈ লৈ যোৱা হয়, য"ত চিকাৰী জীৱ বাস কৰে। আৰু কুমিৰ, আৰু অন্যান্য প্ৰকাৰৰ জীৱ।
  গডমাদাৰে গাইছিল:
  - ভাল কৰিলে, ভাল কৰিলে
  শক্তি দেখুৱালে!
  তাইৰ লগত বন্ধুত্ব কৰাটো কুমিৰৰ লগত খেলাৰ দৰেই!
  মহিলা মাফিয়া বছগৰাকীৰ মুড আছিল অতি যুঁজাৰু।
  তাইৰ সঁচাকৈয়ে যুঁজিব বিচাৰিছিল!
  আৰু তাই লৈ আৱৰ্জনা পেলোৱা টেমাটোত খুন্দা মাৰিলে । তাই উৰি আহি তিনিজন ল"ৰা আৰু এজনী ছোৱালীক একেলগে পেলাই দিলে।
  নিপুণ হাতেৰে নিক্ষেপ কৰা বলৰ স্কিটলৰ দৰে একেলগে আঘাত কৰে।
  এগ্ৰিপিনাই হিচকি উঠিল:
  শত্ৰুৰ প্ৰতি কোনো দয়া, কোনো দয়া, কোনো দয়া
  মই সকলো ল'ৰা-ছোৱালীক মটৰত কাটি দিছো
  জিভাত ইমপ্লাণ্ট আছিল , যাৰ ফলত তাই কিবা এটা হ"লে বিষ মুক্ত কৰিব পাৰিছিল।
  আৰু যিকোনো পুৰুষক চুমা খাই মাৰিব।
  এগ্ৰিপিনাই ভাবিছিল যে যদি তেওঁ ৰাছিয়াৰ ৰাষ্ট্ৰপতি নিৰ্বাচিত হয় তেন্তে তেওঁ সংবিধান সলনি কৰি মুকুট পিন্ধিব, ৰাজতন্ত্ৰ প্ৰতিষ্ঠা কৰিব।
  আৰু বহুত ঠাণ্ডা আৰু ভাল হ"ব। আৰু তাইৰ মুকুটটো হ"ব পৃথিৱীৰ আটাইতকৈ ডাঙৰ আৰু দামী মুকুট।
  আৰু ইয়াৰ ওপৰত ইমানবোৰ ভিন্ন ধৰণৰ হীৰা আৰু গহনা থাকিব। সকলো বস্তুৰ গোটা গোট। তাই ইংৰাজ ৰজাৰ পৰা মুকুট চুৰি কৰিব। আৰু আন কিছুমান
  ৰাজতন্ত্ৰসমূহো। ইয়াত স্পেইনত উদাহৰণস্বৰূপে এজন ৰজা আছে। বাইদেউ ইউৰোপত এঘাৰটা ৰাজতন্ত্ৰ আছে, আৰু আফ্ৰিকাত মাত্ৰ তিনিটা। আৰু সেইটোৱেও কিবা এটা কয়।
  তাইৰ সন্তান আছে, গতিকে সিংহাসন বদলি কৰিবলৈ কোনোবা আছে। আৰু তাই যদি কিবা আছে, তেন্তে গোটেই পৃথিৱীখনকে ঘূৰাই আনিব পাৰে। যিহেতু মাফিয়া ক্ষমতা!
  আগ্ৰিপিনাই লৈ গ"ল আৰু দুবাৰ চিন্তা নকৰাকৈয়ে উদং ভৰিৰ আঙুলিৰে ধাতুৰ বলটো ধৰিলে। তাইৰ সঁচাকৈয়ে চাকৰ ল"ৰাবোৰৰ এটা চকু গোজ কৰি উলিয়াব বিচাৰিছিল।
  তাই ইতিমধ্যে দোল খাইছিল, কিন্তু মন সলনি কৰিলে। আচলতে মৰমলগা কিশোৰ এজনক বিকৃত কৰাটো কেনেবাকৈ। চকু নথকাকৈ মুখবোৰ জঘন্য, আৰু লৈ মাৰি মাৰিলে ভাল হ"ব পাৰে।
  আগ্ৰিপিনাই লৈ গাইছিল:
  দুষ্ট পৰ্বতাৰোহীয়ে শিলৰ ওপৰেৰে খোজ কাঢ়িছে,
  তাৰ ওপৰত napalm নিক্ষেপ...
  আপুনি তেওঁলোকক ৰেহাই নিদিয়ে
  সকলো হাৰামীক নিঃশেষ কৰক
  বেডবাগ কেনেকৈ থেতেলিয়াই পেলাব!
  তেঁতেলীৰ দৰে আঘাত!
  আৰু সম্পূৰ্ণ মনৰ পৰা আঁতৰি যোৱা মাফিয়াৰ গডমাদাৰে চাবুক এটা তুলি লৈ বতাহৰ মাজেৰে হুইচেল মাৰি জোকাৰিলে। প্ৰথমে তাই ল"ৰা চাকৰজনক আঘাত কৰিলে, আৰু তাৰ পিছত কিশোৰীগৰাকীক, আৰু গৰ্জন কৰিলে:
  - মই মানুহক মাৰিম, মই মানুহক মাৰিম,
  আৰু বাল্টিবোৰ মাৰি পেলাওক!
  আমি দুষ্ট ডকাইত!
  বেং বেং! আৰু তুমি মৰিছা!
  মৃত! মৃত!
  . অধ্যায় #১২
  ল"ৰা আৰু ছোৱালীজনীয়ে পৰীক্ষাগাৰত কষ্ট কৰিছিল। এইবাৰ তেওঁলোকক সময়ৰ বাবে হেঁচা দিয়া হ"ল। আৰু ভিটালিকে নিজকে এনে এটা অৱস্থাত পাইছিল য"ত আপুনি আক্ষৰিক অৰ্থত: আঘাত বা মিছ কৰে।
  আচলতে আগতকৈও বেয়া হোৱা যেন লাগে। আৰক্ষী আৰু এফ এছ বি অৱশ্যে এই ছুপাৰ পাৱাৰফুল চাইবাৰ আক্ৰমণত স্তম্ভিত হৈ পৰিছে, আৰু এতিয়ালৈকে তেওঁলোকে কোনো ধৰণৰ গুণ্ডা ল"ৰা বিচৰা নাই যিয়ে গোটেই ভিৰ আৰু আৰক্ষীৰ ডিটেচমেণ্ট এটাক ছত্ৰভংগ দিছিল।
  কিন্তু তথাপিও তদন্ত নিঃসন্দেহে চলিব। আৰু হয়তো তেওঁলোকে বুজিব যে ভিৰটো সিঁচৰতি হৈ পৰিল আকস্মিকভাৱে নহয়। আৰু তাৰ পিছত ঠেংত বহিব। সঁচা, তেওঁলোকে আগতে ভাবি থাকোঁতে সময় পাৰ হৈ যাব।
  চীনৰ পৰা নতুন ভিডিঅ" কেমেৰা আৰু বিভিন্ন ইলেক্ট্ৰনিকছ আনিছিল, আৰু সেইবোৰ মস্কো আৰু অন্যান্য চহৰত খৰখেদাকৈ স্থাপন কৰা হৈছে। আনকি ডলাৰ আৰু ইউয়ানৰ মূল্যও ব্যৱসায়ত বৃদ্ধি পালে।
  আৰু সাধাৰণতে সমাজত পৰিৱৰ্তন ঘটিছে। বহুতে কৰ্তৃপক্ষক বিশ্বাস নকৰে আৰু কামবোৰ বেলেগ হোৱাটো বিচাৰে।
  বাইদেউ, ইতিমধ্যে মে" মাহৰ শেষ হ"ল, স্কুলৰ ক্লাছ শেষ হ"বলৈ ওলাইছে৷ পৰীক্ষা দিবলৈ আৰম্ভ কৰা উচিত। কিন্তু এইটো এটা সমস্যা: ভিটালিক আৰু আলবিনা নিজৰ পৰীক্ষাগাৰত ব্যস্ত হৈ গোপনে পৃথিৱীৰ ওপৰত ক্ষমতা দখল কৰিবলৈ সাজু হৈছে। যিটো অৱশ্যে আন সকলোতকৈ বহুত বেছি গুৰুত্বপূৰ্ণ।
  আলবিনাই মন্তব্য কৰিলে:
  -পৰীক্ষাত উপস্থিত নহ'লে অপ্ৰয়োজনীয় সন্দেহৰ সৃষ্টি হ'ব পাৰে।
  আটাইতকৈ জটিল আঁচনিবোৰত মূৰ্খতা অব্যাহত ৰাখি ল"ৰা জিনিয়াছে যুক্তিসংগতভাৱে উত্তৰ দিলে:
  - আধুনিক স্কুলৰ পৰীক্ষা এৰি দিয়াটো একেবাৰেই আজে বাজে কথা নহয়।
  বিশেষকৈ মোৰ দৰে কোনোবা এজনৰ বাবে!
  নায়ক ছোৱালীজনীয়ে মাত দিলে।
  - এইটো অৱশ্যে সঁচা। কিন্তু যিয়েই নহওক, সমস্যাৰ পৰা কেনেকৈ হাত সাৰিব পাৰি তাৰ কিছুমান আমোদজনক ধাৰণা মোৰ আছে।
  ভিটালিকে কঠোৰ উত্তৰ দিলে:
  হাইপাৰশ্বৰ্ট তৰংগত মানুহৰ মগজুক আদেশ দিব । আৰু কেৱল, অৱশ্যেই, মানুহৰ নহয়। ইয়াত, মই ইতিমধ্যে কিবা এটা কৰিলোঁ। আকাৰ আৰু শক্তিৰ ফালৰ পৰা সৰু হ"লেও । মেকুৰীৰ ওপৰত চেষ্টা কৰি চাওঁ আহক।
  আলবিনা cooed:
  - নে হয়তো ৰাজহুৱা স্থানত?
  ভিটালিকে কয়।
  - হয়তো ৰাজহুৱা স্থানত। কিন্তু কাৰণ, কুকুৰ আৰু মেকুৰী এটাকো প্ৰথমে মহাকাশলৈ পঠিওৱা হৈছিল! আৰু দুঘণ্টা ৰ"বা, মই চেটআপ শেষ কৰি দিম আৰু আমি বাহিৰলৈ ওলাই যাম। আৰু চাওঁক হাইপাৰ-শ্বৰ্ট ৱেভ, টেলিপেথিক কামানে কাম কৰে নেকি ৷ মই নিজেই আদেশ দিম, মোৰ চিন্তাৰ শক্তিৰে!
  নায়ক ছোৱালীজনীয়ে খিকিন্দালি কৰিলে।
  - চিন্তাৰ শক্তিৰ দ্বাৰা? এইটো বৰ আকৰ্ষণীয় হ"ব। আপোনাৰ আচলতে কিবা চিন্তা আছে নেকি?
  জিনিয়াছ ল"ৰাজনে গাইছিল:
  মোৰ চিন্তা মোৰ ঘোঁৰা
  ঘূৰ্ণীবতাহৰ দৰে তেওঁলোকে মোক যুদ্ধলৈ লৈ যায়...
  আপুনি এটা গতিত লৰালৰি কৰে
  আৰু লজ্জা চিনি নাপাবা,
  মোৰ লগত ভগৱান!
  আলবিনাই খিকিন্দালি কৰিলে।
  "কিন্তু তুমি ভগৱানক বিশ্বাস কৰা নাই!"
  ভিটালিকে মাত দিলে।
  - মই বাইবেলত বিশ্বাস নকৰো!
  নায়ক ছোৱালীজনীয়ে মাত দিলে।
  - মোৰো বাইবেল ভাল নালাগে। তাই মনটোক সংকুচিত কৰে। বিশেষকৈ পৃথিৱী আৰু ইয়াৰ সকলো বস্তু জ্বলি যাব বুলি দিয়া শিক্ষাই আশাবাদৰ সৃষ্টি নকৰে। বিশেষকৈ এতিয়া যেতিয়া আচলতে হাইব্ৰিড তৃতীয় বিশ্বযুদ্ধ চলি আছে। আৰু ইয়াত, সঁচাকৈয়ে, এই বাইবেলে বিপদৰ ক্ৰক কৰিব পাৰে !
  জোতা ভাল নোপোৱা ল"ৰাটোৱে খঙেৰে খালী ভৰিখনত এনেদৰে ষ্টাম্প মাৰিলে যে টাইলছবোৰ টিপটিপিয়াকৈ উঠিল:
  - তদুপৰি , পৃথিৱীৰ ওপৰত ক্ষমতা দখল কৰি মানৱতাক বচাব লাগিব ! তোমাৰ অসাৰতাৰ স্বাৰ্থত নহয়, পৃথিৱীত জীৱনৰ স্বাৰ্থত!
  আলবিনাই হাঁহিলে।
  - একনায়কত্ববাদী-ত্ৰাণকৰ্তা!?
  ভিটালিকে হাঁহি এটা মাৰি উত্তৰ দিলে:
  - বৰঞ্চ মৰমিয়াল ডাঙৰ ভাইটি। আমি মানুহক ভাল হ"বলৈ সহায় কৰিব লাগিব, আৰু শান্তি আৰু প্ৰেমেৰে জীয়াই থাকিব লাগিব। যাতে ইজনে সিজনৰ লগত সংঘৰ্ষ আৰু হত্যাকাণ্ডত নিজৰ শক্তি, জীৱন সম্পদ নষ্ট নকৰে ৷
  ছোৱালীজনীয়ে দাঁত উদঙাই হাঁহি এটা মাৰি মন্তব্য কৰিলে:
  - মানৱতাক বচাবলৈ
  খ্ৰীষ্ট ক্ৰুচলৈ আৰোহণ কৰিলে...
  আমাক অগাধৰ পৰা নিবলৈ
  প্ৰভু স্বৰ্গৰ পৰা নামি আহিছে!
  ভিটালিকে জোৰেৰে মূৰ দুপিয়াই দিলে।
  - হয়, অৱশ্যেই, ই মহান, নক্ষত্ৰীয় সম্প্ৰসাৰণৰ সম্ভাৱনাৰ সৈতে গ্ৰহটোৰ ওপৰত একক শক্তি।
  ল"ৰাটোৱে উদং আঙুলিৰে, শিশুসুলভ, কিন্তু অতি মজবুত ভৰি দুখনেৰে পাঁচ কোপেকৰ মুদ্ৰা এটা বেঁকা কৰি চিন্তাটো আগবঢ়াই লৈ গ"ল:
  - কিন্তু মানৱতাৰ উপকাৰ হ"বলৈ হ"লে সিংহাসনত আৰোহণ কৰা উচিত, আৰু ক্ৰুচত ওলমি থকা উচিত নহয়। তদুপৰি মই যীচুক বুজি নাপাওঁ, যদি তেওঁৰ পৃথিৱী আৰু স্বৰ্গত সকলো শক্তি আছে, তেন্তে পৃথিৱীত ইমানবোৰ বিপদ আৰু বেয়া কিয়?
  যদি ভগৱানে দুখ আৰু বেয়াৰ অনুমতি দিয়ে, তেন্তে তাৰ পিছত তেওঁ কেনেকুৱা ঈশ্বৰ! যিকোনো দায়িত্বশীল শাসকে কেৱল জনসাধাৰণ আৰু প্ৰজাৰ কল্যাণৰ যত্ন লোৱাটো বাধ্যতামূলক। নহ"লে তেওঁক স্থানচ্যুত কৰি ফাঁচী দিব লাগিব! অৰ্থাৎ ফোনটো কাটি নিদিলেও যিকোনো প্ৰকাৰে ইয়াক এনে এজন দায়িত্বশীল ব্যক্তিলৈ সলনি কৰক যিয়ে মানৱ জাতিৰ সমস্যা সমাধানৰ পৰা নিজকে আঁতৰাই নিদিয়ে।
  আলবিনাই জোৰেৰে মাত দিলে।
  - এই কথাত মই একমত! ঈশ্বৰে বিশ্বব্ৰহ্মাণ্ডলৈ শৃংখলা আনিব লাগিব। বা আপোনাৰ ক্ষমতা অধিক যোগ্য কাৰোবাক দিয়ক!
  ইয়াৰ পিছত নায়ক ছোৱালীজনীয়ে ইণ্টাৰনেটৰ শেহতীয়া খবৰবোৰ চালে।
  তাজিকিস্তানত বহু প্ৰত্যাশিত তালিবানৰ আগ্ৰাসন আৰম্ভ হৈছে। অৱশ্যে তেওঁলোকে সেই মুহূৰ্তটো আত্মসাৎ কৰে যেতিয়া চৰকাৰ দুৰ্বল হৈছিল আৰু ৰাছিয়াই লৰচৰ কৰিছিল।
  বৃহৎ বাহিনীয়ে তাজিকিস্তানক আঘাত কৰে। তালিবানৰ সংখ্যা বৃহৎ আৰু তেওঁলোকৰ বহু যুৱক আছে। আৰু তাজিক সেনাই প্ৰায় কোনো প্ৰতিৰোধ আগবঢ়োৱা নাছিল, হয় পলাই গৈছিল, নহয় আত্মসমৰ্পণ কৰিছিল, আনকি তালিবানৰ পক্ষলৈও গৈছিল।
  মুজাহিদীন, একে সময়তে লাখ লাখ আছিল। আৰু তেওঁলোকে আক্ষৰিক অৰ্থত নিজৰ স্থান থেতেলিয়াই পেলালে, যদিও ৰাছিয়াৰ বিমান সংস্থাই তেওঁলোকৰ ওপৰত আক্ৰমণ কৰিবলৈ চেষ্টা কৰিছিল।
  ৰাছিয়ানসকলৰ মাজত ইতিমধ্যে প্ৰথম লোকচান, আনকি বন্দীও। যদিও , এই কথা এতিয়াও আনুষ্ঠানিকভাৱে নিশ্চিত কৰা নাই কৰ্তৃপক্ষই। এয়াই এতিয়ালৈকে মূল খবৰ।
  হয়, আৰু মস্কোত শৰৎকালত মেয়ৰৰ নিৰ্বাচন অনুষ্ঠিত হ"ব লাগে। আৰু পৰিৱৰ্তনৰ বাবে মাস্কোবাসীৰ আমেজ। পুৰণি চৰকাৰখন দেখি ভাগৰি পৰিছো। তদুপৰি জীৱনটো ভাল হোৱা নাই। আৰু এজন আৰু একেজন মেয়ৰ কিমান দিন বহিব।
  হয়, আৰু কোৱাৰেণ্টাইনৰ ব্যৱস্থাৰে বিশেষকৈ মানুহৰ প্ৰাক্তন মেয়ৰে পাইছিল।
  এই সকলোবোৰ অৱশ্যে সঁচা। কিন্তু গুৰুতৰ প্ৰাৰ্থীক নিৰ্বাচনত অংশগ্ৰহণ কৰিবলৈ নিদিয়ে কৰ্তৃপক্ষই। কমিউনিষ্টসকলৰ এজন প্ৰতিনিধিহে কম-বেছি পৰিমাণে পৰিচিত ব্যক্তি, আৰু তেওঁৰ কিবা এটা সম্পদ থাকে।
  হয়তো এইবাৰ ১৯৯১ চনৰ পিছত প্ৰথমবাৰৰ বাবে মস্কোত বিৰোধীৰ মেয়ৰ উপস্থিত হ"ব পাৰে।
  ককেছাছত গুলীচালনা, কোলাহল আৰু প্ৰতিবাদো ক্ৰমাৎ বৃদ্ধি পাইছে। বিচ্ছিন্নতাবাদীয়ে খোজ দিছে। আৰু এইটো স্পষ্ট যে এইটো সঁচাকৈয়ে, অতি গুৰুতৰ।
  সাম্ৰাজ্যখন লৰচৰ কৰিবলৈ ধৰিলে। আলবিনাই ভাবিছিল যে পৃথিৱীৰ ওপৰত এনে অতিমানৱীয় ক্ষমতা থকা এজন যুৱ প্ৰতিভাৰ শক্তি সম্পূৰ্ণ বিশৃংখলতাৰ জগতখনত এক বৃহৎ আশীৰ্বাদ হ"ব। আৰু যে সমগ্ৰ বিশ্বৰ দুশখন দেশ ইতিমধ্যে স্পষ্ট অভাৰকিল। অধিক নিৰ্দিষ্টভাৱে ক"বলৈ গ"লে বিশ্বৰ দহখন দেশতো ইতিমধ্যে বহুত বেছি।
  আনকি সমগ্ৰ বিশ্বতে দুখন সাম্ৰাজ্যই যথেষ্ট, তেনে ক্ষেত্ৰত গ্ৰহটো পাৰমাণৱিক যুদ্ধত জ্বলি শেষ হৈ যাব।
  আৰু যদি ইৰাণে পাৰমাণৱিক অস্ত্ৰ পায়, তেন্তে ৱাশ্বিংটনতকৈ বহু বেছি বেগেৰে মস্কোলৈ ৱাৰহেড উৰি যাব।
  পৃথিৱীখন বিশৃংখল, আৰু বিশৃংখলতা, আৰু যুদ্ধ বাঢ়িছে। আৰু সকলোবোৰ নতুন, উগ্ৰ শক্তিৰে জ্বলি উঠাৰ ভাবুকি দিছে।
  হয়, আৰু সেয়েহে ইতিমধ্যে ই জ্বলি উঠিছে আৰু গতি লাভ কৰিছে।
  ভিটালিক উদ্ভাৱন কৰাৰ ক্ষমতা ইমানেইৰ কিশোৰ যে টেছলাইও তেওঁৰ ওচৰত হাৰ মানি লয়। তদুপৰি টেছলা যথেষ্ট দিন জীয়াই থাকিলেও আৱিষ্কাৰৰ পৰা তেওঁৰ প্ৰকৃত লাভ কম আছিল। আৰু ইয়াৰ দ্বাৰা আচলতে কোনো সমস্যাৰ সমাধান নহ"ল। আনকি সামৰিক ক্ষেত্ৰতো টেছলাই নিজকে বিশেষভাৱে দেখুৱাব পৰা নাছিল। গতিকে টেছলাক কিয় উচ্চ কৰা হৈছে, তদুপৰি, এতিয়াই, আৰু তেওঁৰ জীৱনকালত নহয়?
  পৃথিৱী গ্ৰহৰ ওপৰত থকা একত্ৰিত ক্ষমতাই হৈছে মানৱ জাতিৰ পৰিত্ৰাণ। অতি সোনকালে বা পিছত কোনোবা সংকীৰ্ণ মনোভাৱৰ শাসকে বা ধৰ্মীয় ধৰ্মান্ধই পাৰমাণৱিক অস্ত্ৰ ব্যৱহাৰ কৰিব। আৰু তেতিয়া মানৱতা মৰিব।
  এলবিনে হুমুনিয়াহ কাঢ়ি গাইছিল:
  পৃথিৱীয়ে শেষ ভোৰ দেখা পাব
  ঠাণ্ডা আন্ধাৰে চিৰদিনৰ বাবে সূৰ্য্যৰ পোহৰক বাধা দিব!
  এটা শক্তিশালী আঘাত, আৰু জীৱন নাই!
  তাজিকিস্তানৰ পৰা নতুন তথ্য, তথাপিও বেচৰকাৰী, যে তালিবানে প্ৰকৃততে ৰাছিয়াৰ ঘাটিটো ঘেৰি ধৰিছে, আৰু তীব্ৰ যুদ্ধ চলি আছে। ৰাছিয়াৰ সেনাৰ এজন জেনেৰেলকো নিহত হোৱা যেন লাগে। কিন্তু এই কথাই আকৌ এবাৰ কয় যে দেশক এজন ত্ৰাণকৰ্তাৰ প্ৰয়োজন। আৰু যে পুৰণি ক্ষমতা অচল হৈ পৰিছে! আৰু যে কমিক বুক নায়কৰ দৰে মেধাৱী আৰু সৰ্বশক্তিমান যুৱ প্ৰতিভাশালী ব্যক্তিয়ে সমগ্ৰ পৃথিৱীখনকে ৰক্ষা কৰিব।
  আৰু সকলো জাতি, দেশ, জনগোষ্ঠী, গঠন আৰু সংঘ তেওঁৰ প্ৰেমময় মুঠিত একত্ৰিত হ"ব, আৰু বিশ্ব শান্তি আহিব!
  তদুপৰি ষ্টেলিনৰ দৰে কাকো গুলী বা কাৰাগাৰত ভৰাই থ"ব নালাগিব, সকলোৱে নিঃসন্দেহে আৰু আনন্দৰে নতুন নেতাৰ কথা মানিব!
  তেতিয়া পৃথিৱী গ্ৰহত নিখুঁত শৃংখলা হ"ব, শান্তি, সমৃদ্ধি, অপৰাধ, সন্ত্ৰাসবাদ, যুদ্ধ, অশান্তি নোহোৱা হ"ব, কাৰাগাৰ অপ্ৰয়োজনীয় হৈ পৰিব। আৰু তাৰ পিছত ডেকা প্ৰতিভাশালী ভিটালিৰ নিৰ্দেশনাত চিকিৎসকে সকলো ৰোগকে পৰাস্ত কৰিব, আৰু কৃষিবিদসকলে ভোকক পৰাস্ত কৰিব। আৰু মানুহে আন তৰা আৰু তাৰকাৰাজ্য জয় কৰিবলৈ উৰা মাৰিব।
  এইবোৰ চিন্তাই আলবিনাৰ মূৰত ঘূৰি ফুৰিছে। আৰু তাই ভিটালিকক সেই অস্ত্ৰটো ডিজাইন কৰাত সহায় কৰিছিল যিটোৱে মানৱতাৰ বাবে সুখ আৰু সমৃদ্ধি কঢ়িয়াই আনিব লাগিছিল, আৰু আটাইতকৈ গুৰুত্বপূৰ্ণ কথাটো হ"ল উন্নয়ন আৰু উন্নতিৰ ক্ষেত্ৰত শান্তি আৰু গতিশীল স্থিৰতা আনিব লাগিছিল।
  ভিটালিকে নিৰ্ণায়কভাৱে কৈছিল:
  - সকলো কাম ইতিমধ্যে হৈ গৈছে। এই ডিভাইচটোৱে সাধাৰণ স্মাৰ্টফোনৰ পৰা জোখ লয়, কিন্তু, গ্ৰেভিটনৰ বাবেই ই অতি শক্তিশালী। আমি এতিয়া বাহিৰলৈ ওলাই গৈ ব্যৱহাৰিক পৰীক্ষা কৰিম। মেকুৰী আৰু কুকুৰৰ পৰা আৰম্ভ কৰোঁ। যদি কাম হয় তেন্তে ইয়াৰ অৰ্থ হ"ল মানৱ জাতিৰ পৰিত্ৰাণ আৰু বহু শতিকাৰ সুখৰ চাবিকাঠি মুকলি হ"ব!
  আলবিনাই আনন্দৰে গাইছিল:
  মানুহবোৰ সুখী হ"ব
  যুগ যুগ ধৰি সুখ!
  ল'ৰা ভিটিৰ ওচৰত,
  শক্তিটো বৰ ডাঙৰ!
  আকুলভে নিজৰ পৰীক্ষাগাৰৰ চাৰিওফালে চালে। তাইক যথেষ্ট কঠিন যেন লাগে, জিনিয়াছ ল'ৰাটোৱে ষ্টক কৰি থৈছে । চিৰিয়াছলি তেওঁ কাম কৰিলে। এতিয়া আমি Hypno Beam আৰু Hyper Short Range পৰীক্ষা কৰিব লাগিব । তাত হাৰ্টজ ফ্ৰিকুৱেন্সি এনেকুৱা যে ইয়াক ক"ব নোৱাৰি৷
  ভিটালিয়ে গাইছিল:
  - ফোটন একটি ঘূৰ্ণীবতাহত ক্ষোভ,
  ৰেজিমেণ্টৰ শত্ৰু আগবাঢ়ি গ'ল ...
  কিন্তু আমি আচলতে নিউটন,
  আমি পিছুৱাই যাব নোৱাৰো!
  ইয়াৰ পিছত ল"ৰাটো লেবৰেটৰীৰ পৰা ওলাই আহিল, আৰু টাৰ্মিনেটৰ ছোৱালীজনীয়েও তাৰ পিছে পিছে গ"ল। ইয়াত এনেকুৱা এটা কাজিয়া কৰা কিশোৰ দম্পতী।
  চিকাৰী মেকুৰীৰ দৰে লৰচৰ কৰিছিল। এক্সজেষ্টৰ ধোঁৱাই ল"ৰা-ছোৱালীকেইটাৰ মুখত উৰি গ"ল। আমেজ অৱশ্যে মহাকাব্যিক যুদ্ধৰ বাবে।
  ভিটালিক বৰ ভাল আছিল। অধিক নিখুঁতভাৱে ক"বলৈ গ"লে তেওঁক সম্পূৰ্ণ তুচ্ছ, খালী ভৰিৰে আৰু চুটি কাপোৰ পিন্ধা যেন লাগিছিল যদিও সেইদৰে তেওঁ অধিক নিপুণ আছিল।
  ইয়াৰ উপৰিও ল"ৰাজনে নিজৰ লগত বিশেষভাৱে মাছল এম্প্লিফায়াৰ আৰু এক্সিলেটৰ সংযোগ কৰিছিল। আৰু এতিয়া তেওঁ তাত্ত্বিকভাৱে এজন প্ৰশিক্ষিত ব্যক্তিতকৈ বিশগুণ বেছি বেগেৰে গতি বৃদ্ধি কৰিব পাৰিলে। আৰু এই ক্ষেত্ৰত স্নিকাৰবোৰ ফাটি যোৱাৰ নিশ্চয়তা আছে। আৰু এলবিনা কোম্পানীটোৰ বাবে খালী ভৰিৰে ওলাই গ"ল। তদুপৰি , মে' মাহৰ শেষৰ দিনটো বৰ গৰম হৈ পৰিল। আৰু ইয়াত এতিয়াও অধিক শক্তিশালী কিবা এটা সৃষ্টি কৰিবলৈ দুটা যুৱ প্ৰতিভাক স্মাক কৰাটো প্ৰয়োজনীয় আছিল।
  বাহ্যিকভাৱে ভিটালিয়ে নিৰ্মাণ কৰা ডিভাইচটো দেখাত স্মাৰ্টফোনৰ দৰে আছিল, আৰু কিশোৰ-কিশোৰীসকলে সন্দেহৰ সৃষ্টি কৰিব নালাগিছিল।
  কাষতে থকা আলবিনাৰ সান্নিধ্যত ল"ৰাটোৱে আকৌ অস্বস্তি অনুভৱ কৰিলে। ইমান সৰু হোৱাটো সি বেয়া পায়। তদুপৰি, যদিও সাধাৰণতে মানি লোৱা হয় যে নেপোলিয়নৰ আকাৰ কম আছিল, তথাপিও তেওঁৰ উচ্চতা আছিল ১৬৭, যিটো ইতিহাসত সেই সময়ত গড়ৰ ওপৰতো আছিল।
  গতিকে ভিটালিক, আনকি নেপোলিয়নো নহয়। আৰু দেখাত কিশোৰৰ দৰেও দেখা নোপোৱা ল"ৰা যেন লাগে, ডালিৰ ওপৰত নিজৰ উদং গোৰোহা দুটা দেখুৱাইছে৷ একে সময়তে , এই শিশুটিয়ে গুৰুত্বসহকাৰে চিন্তা কৰিলে পৃথিৱী জয় কৰাৰ কথা। আৰু তেওঁৰ, হয়তো, চেংগিছ খানতকৈ বেছি সম্ভাৱনা আছে।
  ল"ৰাটোৱে আত্মবিশ্বাসেৰে খোজ কাঢ়িলে, যেন তেওঁ বিশ্বব্ৰহ্মাণ্ডৰ সম্ৰাটৰ মুকুট ৰাজকুমাৰ।
  ইয়াত প্ৰথম টাৰ্গেট - এইটো এটা সাধাৰণ ৰঙা মেকুৰী। তেওঁ প্ৰৱেশদ্বাৰত বহি থাকে।
  ভিটালিকে তাইক এটা অৰ্ডাৰ দিয়ে। মেকুৰীটোৱে জপিয়াই উঠি ল"ৰাবোৰৰ ওচৰলৈ দৌৰি যায়।
  আলবিনাই দেখিলে যে জন্তুটোৱে পিছফালৰ ভৰি দুখনেৰে থিয় হৈ আছে, কুকুৰৰ দৰে, আৰু জপিয়াবলৈ আৰম্ভ কৰে। তাই ভিটালিকক সুধিছে:
  - বাৰু, কেনেকৈ কাম কৰে?
  ল"ৰাটোৱে অন্যমনস্ক হৈ তাইক উত্তৰ দিলে:
  - দেখাত এনেকুৱা লাগে!
  আৰু মেকুৰীটোৱে লগে লগে ভাঙি দৌৰিবলৈ লৰালৰিকৈ গ"ল। ভিটালিকে কপালখন টান কৰি দিলে।
  জন্তুটোৱে ৰৈ গ"ল, আৰু খৰখেদাকৈ সিহঁতৰ ফালে খোজ কাঢ়ি গ"ল।
  ল"ৰাজনে ক"লে:
  - তাইক লাহেকৈ চৰ মাৰিব!
  আলবিনাই সুধিলে:
  - কাৰবাবে?
  ভিটালিকে যুক্তিসংগতভাৱে মন্তব্য কৰিছিল:
  - কোনটো বেছি শক্তিশালী, মোৰ মানসিক আদেশ, নে বিষ পৰীক্ষা কৰা যাওক?
  ছোৱালীজনীয়ে তাইৰ ওজনী হাতৰ তলুৱাখনেৰে মেকুৰীটোক চৰ মাৰিলে। লৈ তাই ভয়তে চিঞৰি উঠিল। কিন্তু তাৰ পিছত তাই নিজকে লাইনত টানিলে। তাৰ পিছত তাই জপিয়াই আলবিনাৰ ওচৰলৈ আহি তাইৰ সোঁ ভৰিৰ উদং তলুৱাটো চেলেকিলে।
  ছোৱালীজনীয়ে হাঁহি এটা মাৰি চিঞৰি উঠিল:
  - এইটো এনেকুৱা আজে বাজে কথা
  মেকুৰীটোৱে মেকুৰীটোক বিয়া কৰাই দিলে!
  মেকুৰী Kotovich ৰ বাবে ,
  পিয়ট্ৰ পেট্ৰভিচৰ বাবে!
  ভিটালিকে মাত দিলে।
  - আৰু এতিয়া আক্ৰমণ কৰাৰ আদেশ!
  বনৰীয়া ক্ৰোধত মেকুৰীটোৱে আগবাঢ়ি গ"ল। আৰু তাই এগৰাকী আদবয়সীয়া মহিলাৰ লগত মুখামুখি হ"ল আৰু ক্ৰোধেৰে তাইৰ ভিতৰত নখবোৰ খান্দিলে। তাই ভয় আৰু বিষত হাউলি উঠিল আৰু চকুলো এটা মাৰিলে। আৰু মেকুৰীটোৱে তাইৰ পিছে পিছে লৰালৰিকৈ গ"ল, খঙেৰে মিউই মিহলাই ৷
  আলবিনাই টুইট কৰিছিল।
  - পৰ্যাপ্ত! আপুনি যথেষ্ট বুজাব পৰা!
  ল"ৰাটোৱে হাঁহি এটা মাৰিলে। মেকুৰীটো হঠাৎ শান্ত হৈ পৰিল। তাই ৰৈ গ"ল, কুটিল হৈ নিজৰ সৰু নাকটো শুহি ল"লে।
  ভিটালিকে আনন্দত গাইছিল:
  জয়ৰ বাবে যুঁজ দিয়াত কোন অভ্যস্ত,
  তেখেতে আমাৰ লগত গান গাওক ...
  যি উল্লাসিত - তেওঁ হাঁহে,
  কোনে বিচাৰে - সি সাধন কৰিব
  যি বিচাৰে তেওঁ সদায় বিচাৰি পাব!
  আলবিনাই হাঁহিলে আৰু হুমুনিয়াহ কাঢ়িলে:
  - এইটো সঁচাকৈয়ে শীতল! কিন্তু হয়তো আমি মানুহৰ ওপৰত চেষ্টা কৰিব পাৰিম?!
  ভিটালিকে মাত দিলে।
  -চেষ্টা কৰা যাওক! মাত্ৰ যাতে বেছি লক্ষ্যণীয় নহয়। আৰু আমাৰ ঘৰৰ পৰা আঁতৰত।
  কিশোৰ-কিশোৰীবোৰে খোজ দিলে। আনকি ভিটালিকে তীব্ৰবেগী দৌৰতো ভাঙি পেলালে, কিন্তু লগে লগে লেহেমীয়া হ"ল। নিজকে এৰি দিয়া উচিত নহয়। তদুপৰি এজন ব্যক্তি ইমান বেগেৰে দৌৰিব নোৱাৰে।
  ল"ৰাটোৱে সাৱধানে খোজ কাঢ়িবলৈ ধৰিলে। তেওঁৰ এনে লাগিল যেন সকলো মানুহে তেওঁৰ ফালে চাই আছে, আৰু প্ৰশংসাৰে চাই আছে। আৰু কেৱল মানুহেই নহয়। গছৰ পাতবোৰে যেন তেওঁৰ ফালে চাই আছে, আৰু ট্ৰেফিক লাইটৰ পোহৰ, আৰু প্ৰতিটো ৰশ্মিত শুনিব পাৰি: - গ্ৰহৰ সম্ৰাট, পৃথিৱীৰ সম্ৰাট!
  বা হয়তো স্বয়ং সৃষ্টিকৰ্তা ঈশ্বৰকো!
  ভিটালিকে গৌৰৱেৰে বুকুখন ফুলাই নিজৰ ওচৰলৈ খোজ কাঢ়ি যায়, তাৰ উদং, শিশুসুলভ ভৰি দুখন ঠেলি দিয়ে, যেন বিশ্বব্ৰহ্মাণ্ডখন তেওঁৰ অধীনস্থ।
  কিন্তু তিনিজন আৰক্ষীয়ে দেখা দিলে। সাধাৰণতে মস্কোৰ ৰাজপথত ইমানবোৰ আৰক্ষী আছে, আৰু সকলো ভিডিঅ" কেমেৰা আৰু স্মাৰ্টফোনৰ কাম বন্ধ হৈ যোৱাৰ পিছত আৰু ডাটাবেছটো সামৰি লোৱাৰ পিছত আৰু অধিক আছিল।
  বছৰ আৰু বৃদ্ধিৰ বাহিৰত শক্তিশালী, বিকশিত মগজুৰে ভিটালিকে আদেশ দিয়ে।
  পুলিচকেইজন ৰৈ টানিলে। তাৰ পাছত হাত দুখনে টুপীটো লৈ চেলুট দিলে। সিহঁতে অৱশ্যে গতি কৰিলে, কেনেবাকৈ একেবাৰে স্বাভাৱিক আৰু জোৰকৈ নহয়। তাৰ পাছত টুপী খুলিলে। ল"ৰা-জিনিয়াছৰ আদেশত ভৰিৰ তলত পেলাই দিলে। ইয়াৰ পিছত তেওঁলোকে ভৰিৰে ঠেলিবলৈ ধৰিলে।
  আলবিনা আচৰিত হ"ল:
  - কেনেকৈ কৰে তুমি সিহঁতক!
  ভিটালিকে কোনো উত্তৰ নিদিলে। টুপী ভৰিৰে গচকিলে আৰক্ষীয়ে। কেইবাজনো পথচাৰীয়েও ৰৈ ভৰিৰ ঠেলা মাৰিবলৈ ধৰিলে, যেন চিগাৰেটৰ গুটি ভৰিৰে গ"ল। আৰু তাৰ পিছত গাড়ীবোৰৰ গতি কমি গ"ল। আৰু দুটামানে কাঁচ ভাঙি সংঘৰ্ষ কৰিলে।
  ভিটালিকে কপালখন টান কৰি দিলে। পুলিচবোৰে ভৰিৰে ঠেলি দিয়া বন্ধ কৰি দিলে আৰু বিমোৰত পৰা মুখবোৰ পেচ খাই গ"ল। সিহঁত শেঁতা হৈ পৰিল আৰু হুইচেল মাৰিবলৈ ধৰিলে। পথচাৰীসকলো বোবা হৈ পৰিল। চকুৱে হাত চাপৰি বজাইছিল আৰু শৰীৰ কঁপি উঠিছিল।
  ভিটালিকে আকৌ আঙুলিৰে যন্ত্ৰটো ঘঁহিলে। আৰু ইতিমধ্যে গোটেই ৰাস্তাটো গতিশীল হৈ পৰিছিল। আৰু সৰু ল"ৰা-ছোৱালীকে ধৰি মানুহেও সমদল কৰিবলৈ ধৰিলে।
  গাড়ীবোৰৰ গতি কমি গ"ল, লগে লগে যান-জঁট হ"ল। আৰু কেইটামান সংঘৰ্ষ। হয়, মানুহক পৰিচালনা কৰাটো সহজ কাম নহয়।
  ভিটালিকে ফুচফুচাই ক"লে:
  - পৰ্যাপ্ত! সকলো পাহৰি যাওক!
  মানুহবোৰ আকৌ লৰচৰ কৰিলে, যেন একো হোৱা নাই। আৰু পুলিচকেইজনে আগবাঢ়ি গ"ল, টুপীবোৰ, ভঙা আৰু ডেণ্টেড হৈ, ফুটপাথত পৰি থকা অৱস্থাত।
  আলবিনাই কয়।
  - বুজিছা, কাম কৰে!
  ভিটালিকে মাত দিলে।
  - হয়, ঠিকেই কৈছে! মোৰ ক্ষমতা আছে, কিন্তু তথাপিও ইয়াক নিয়ন্ত্ৰণ কৰিব পৰাটো প্ৰয়োজন।
  ছোৱালীজনীয়ে মাত দিলে।
  - শিকা!
  ভিটালিকে আকৌ টেনচনত পৰিল। এখন দামী গাড়ী তেওঁলোকৰ ওচৰলৈ আহিল। ড্ৰাইভাৰে মাত দিলে।
  - মই শুনিছোঁ আৰু মানিছো!
  ভিটালিয়ে বন্ধুক ক"লে:
  - ৰাইড কৰা যাওক! আৰু তুমি, ককপিটৰ পৰা ওলাই যোৱা!
  দুজন মোটা ধনী মানুহ: এজন ককা আৰু এগৰাকী খুৰী, কেবিনৰ পৰা ওলাই আহিল। আৰু ভীৰু হৈ উঠিল। তাৰপিছত দালিৰ ওপৰত ঢলি পৰিল আৰু নিমিষতে নাক কোঁচাই দিলে।
  জিনিয়াছ ল"ৰাটোৱে হাঁহি এটা মাৰি ক"লে:
  - তিনিদিন তিনিৰাতি শুব, কামানেও জগাই নিদিয়ে।
  আলবিনাই কয়।
  - ৱাঃ! ডাইৰেক্টলি অল্ড মেন হটাবিচ।
  ভিটালিকে শুধৰাই দিলে:
  - মই, ডেমিউৰ্জ বয়! অধিক নিখুঁতভাৱে ক"বলৈ গ"লে আধুনিকতাৰ, আৰু সঁচাকৈয়ে মানৱ জাতিৰ সমগ্ৰ ইতিহাসৰ আটাইতকৈ ডাঙৰ প্ৰতিভা।
  নায়ক ছোৱালীজনীয়ে লক্ষ্য কৰিলে:
  - আৰু যদি আপুনি ধনী মানুহৰ পৰা টকা খুন্দিয়াই পেলায়? এনেকৈ ব্যৱসায় কৰক।
  ল"ৰা জিনিয়াছে উত্তৰ দিলে:
  - আমি অপৰাধী নহয়, মানৱ জাতিৰ ত্ৰাণকৰ্তা। যদিও কিবা এটা লওঁ।
  পৃথিৱীখনক নিয়ন্ত্ৰণ কৰিবলৈ আমাক আৰু অধিক শক্তিশালী কিবা এটাৰ প্ৰয়োজন। ইয়াত আমাক এটা পাৰমাণৱিক শক্তি কেন্দ্ৰৰ শক্তিৰ প্ৰয়োজন। বা এটা গ্ৰেভিটন ষ্টেচন।
  আলবিনাই মন্তব্য কৰিলে:
  - কিন্তু এইটো ইতিমধ্যে যথেষ্ট বাস্তৱ। সঁচাকৈয়ে পাৰিবা।
  ভিটালিকে মন্তব্য কৰে যে:
  - আৰু ট্ৰেন্সমিটাৰটো অধিক শক্তিশালীৰ প্ৰয়োজন। আৰু কিছু চিন্তা কৰিম। ইয়াৰ উপৰিও অনুশীলন কৰিব লাগিব, এজনক এটা আদেশ দিব লাগিব, আন আনক দিব লাগিব।
  উদাহৰণস্বৰূপে, কেইবাজনো মানুহক একে সময়তে বিভিন্ন কাম কৰিবলৈ দিয়াটো কঠিন!
  আলবিনাই মাত দিলে।
  - মই বুজি পাইছোঁ. কিন্তু মই ভাবো আমি চম্ভালিব পাৰিম!
  ভিটালিকে মাত দিলে আৰু মন্তব্য কৰিলে:
  - আমাৰ হাতত এটা অসাধাৰণ, পূৰ্বতে দেখা নোপোৱা শক্তিৰ সুবিধা আছে। আমি মনত ৰাখিব লাগিব যে আমাৰ মূল লক্ষ্য ক্ষমতাৰ স্বাৰ্থত ক্ষমতা নহয়, ক্ষমতা, ইতিমধ্যে অগাধৰ ওপৰত ওলমি থকা মানৱতাক ৰক্ষাৰ স্বাৰ্থত।
  ল"ৰাজনে গাড়ীখন ৰখাই দিলে, কিয়নো আৰক্ষীয়ে হুইচেল মাৰিলে যেতিয়া এটা শিশুৱে ঠেলা চলাই আছে।
  নিজৰ স্মৃতিশক্তি মচি পেলাই আকৌ মোৰ ডিভাইচটো অন কৰিবলগীয়া হ"ল। পুলিচ, গোটেই স্কোয়াডটো টোপনি গ"ল।
  আৰু ল"ৰা আৰু ছোৱালীজনীয়ে ঠেলাখন এৰি খোজকাঢ়ি আচলৰ কাষেৰে খোজ কাঢ়ি গৈ নিজৰ উদং ভৰি দুখন লেতেৰা কৰি গ"ল।
  নায়ক ছোৱালীজনীয়ে লক্ষ্য কৰিলে:
  - আমি কিছু মজা কৰিব পাৰোনে? উদাহৰণস্বৰূপে, মই জানো যে ইয়াত এটা অৰ্ধ-আইনী কেচিনো আছে আৰু এটা অতি চহকী কেচিনো আছে। আপোনাৰ সামৰ্থ্যৰে তাত বেংক ভাঙিলে কোনো সমস্যা নহ"ব।
  ভিটালিকে কান্ধত কান্ধ মিলাই দিলে।
  - সম্ভৱ অৱশ্যেই। যদিও, তাত শিশুক অনুমতি দিয়া নহয়।
  আলবিনাই খিকিন্দালি কৰিলে।
  - আপুনি তেওঁলোকক কয় যে আপুনি এজন প্ৰাপ্তবয়স্ক।
  জিনিয়াছ ল"ৰাটোৱে মাত দিলে।
  - মই সকলোকে পতিয়ন নিয়াব পাৰো যে মইও ৰাছিয়াৰ ৰাষ্ট্ৰপতি! আৰু ৰাষ্ট্ৰপতিৰ ওপৰত।
  নায়ক ছোৱালীজনীয়ে খিকিন্দালি কৰিলে, লক্ষ্য কৰিলে:
  - আপুনি, সঁচাকৈয়ে, আমাৰ ৰাষ্ট্ৰপতিতকৈও চতুৰ, যিজনে প্ৰায় তৃতীয় বিশ্বযুদ্ধত সোমাইছিল, কিন্তু উচ্চতাত নহয়, সেয়া নিশ্চিত!
  ভিটালিকে গাইছিল:
  - মনটো বৃদ্ধিৰ ওপৰত নিৰ্ভৰশীল নহয়, সেয়া নিশ্চিত,
  পিঁপৰাটো ডাঙৰ নহয়, কিন্তু বৰ শক্তিশালী!
  ল"ৰাটোৱে খালী ভৰিৰ আঙুলিৰে মহ এটা লৈ নিপুণভাৱে ধৰিলে। আৰু ইমান জোৰেৰে দলিয়াই দিলে যে বতাহৰ ঘৰ্ষণৰ ফলত স্ফুলিংগৰ দৰে জ্বলি উঠিল।
  আলবিনাই হুইচেল মাৰিলে:
  - ৱাঃ! কি গতি! আঙুলিৰে গুলী ধৰিব পাৰিনে?
  ভিটালিকে কান্ধ দুটা জোকাৰি মন্তব্য কৰিলে:
  - নাজানে! কিন্তু যদি তেওঁলোকে মোক মেচিনগানেৰে আঘাত কৰে , তেন্তে সকলো গুলী ধৰিবলৈ টান হব । ক্ষতি হ"ব পাৰে।
  নায়ক ছোৱালীজনীয়ে পৰামৰ্শ দিলে:
  - আৰু আপুনি এনেকুৱা এটা বলৰ ক্ষেত্ৰ বনাই যে ইয়াত সকলো গুলী আৰু খোলা, আনকি ৰশ্মিও প্ৰতিফলিত হয়। ঠিক কল্পবিজ্ঞান ছবিৰ দৰেই। ব্লকবাষ্টাৰ ছবি চাইছেনে?
  জিনিয়াছ ল"ৰাটোৱে মাত দিলে।
  - হয়, কৰিলোঁ! তাত্ত্বিকভাৱে এইটো যথেষ্ট সম্ভৱ। যিহেতু গ্ৰেভিটনৰ ওপৰত বিয়পি পৰা বৃহৎ শক্তিৰ বিদ্যুৎ এটা শক্তিশালী ইলেক্ট্ৰষ্টেটিক ক্ষেত্ৰ সৃষ্টি কৰিব পাৰে যিয়ে গুলী আৰু প্ৰজেক্টাইল দুয়োটাকে বিকৃত কৰিব , আৰু আনকি , যদি পৰিসৰ সামঞ্জস্য কৰা হয় , লেজাৰ ৰশ্মিৰ ফ'টন।
  আলবিনাই মন্তব্য কৰিলে:
  - হয়! মই পঢ়িলোঁ যে দ্বিতীয় বিশ্বযুদ্ধৰ আগতেই তেওঁলোকে ইউ এছ এছ আৰত এনে ক্ষেত্ৰ বনাবলৈ চেষ্টা কৰিছিল। অৱশ্যে কাৰ্যক্ষেত্ৰত তেওঁলোকে কাম কৰা নাছিল। কিন্তু ৰচনাখনৰ সত্যটোৱেই কয় যে ই, তাত্ত্বিকভাৱে, যথেষ্ট সম্ভৱ।
  ভিটালিকে মাত দিলে, আৰু আকৌ তাৰ খালী ভৰিখনে পোকটোক ধৰি ওপৰলৈ লঞ্চ কৰিলে ৷
  ল"ৰাজনে মন্তব্য কৰিলে:
  হয়, কাৰ্যতঃ সম্ভৱপৰ। কিন্তু এই বিকাশৰ বাবে সময় আৰু সম্পদৰ প্ৰয়োজন। আৰু এতিয়া, মূল কাম হৈছে পৃথিৱী আৰু মানৱতাক ৰক্ষা কৰা। আৰু ইয়াৰ বাবে আপুনি ইয়াক আপোনাৰ ইচ্ছাৰ অধীনত ৰাখিব লাগিব।
  আলবিনাই মন্তব্য কৰিলে:
  - বচাবলৈ - বশ কৰিবলৈ?
  ভিটালিকে ভৰিখনত ষ্টাম্প মাৰিলে:
  - আৰু কেনেকৈ, উদাহৰণস্বৰূপে, এটা উন্মাদ ঘোঁৰা, তেওঁলোকে এটা লাচো দলিয়াই দিয়ে, আৰু তেওঁলোকক জোৰকৈ অগাধৰ পৰা আঁতৰাই পেলায়।
  নায়ক ছোৱালীজনীয়ে মাত দিলে।
  - হয় আপত্তি কৰিবলগীয়া একো নাই। কিন্তু বল ক্ষেত্ৰখনে আপোনাক যে হত্যা নহ"ব তাৰ নিশ্চয়তা। যিকোনো প্ৰতিভা মৰ্ত্যলোক। আৰু আনকি চেংগিছ খানেও অমৰত্ব বিচাৰিছিল আৰু তথাপিও মৃত্যুবৰণ কৰিছিল।
  জিনিয়াছ ল"ৰাজনে মন্তব্য কৰিলে:
  - বাসত্তৰ বছৰ জীয়াই আছিল চেংগীজ খান। সেই দিনবোৰত সেইটো যথেষ্ট দীঘলীয়া সময়। উদাহৰণস্বৰূপে, ইমান বছৰ কোনো জাৰ ৰাছিয়াত নাথাকিল। চেংগিচ খানে যদি অমৰত্ব লাভ কৰিলেহেঁতেন তেন্তে তেওঁ পৃথিৱীৰ শাসক হ"লহেঁতেন। গতিকে মংগোলীয় সাম্ৰাজ্য ইমানেই শক্তিশালী আছিল যে ইয়াক খণ্ডিত, ইউৰোপীয় সেনাই ৰখাব নোৱাৰিলেহেঁতেন। খণ্ডিত ৰাছৰ দৰেই ইয়াকো জয় কৰা হৈছিল, নভগ"ৰড আৰু প"ল"টস্ক ভূমিৰ বাহিৰে।
  আলবিনাই মাত দিলে।
  - হয়, চেংগিচ খান আছিল অনন্য। কিন্তু আপোনাৰ সন্মুখত এটা দীঘলীয়া, ডেকা জীৱন আছে। আৰু তাৰ পিছত হয়তো আপোনাৰ প্ৰতিভাৰে শ্ৰেষ্ঠ চিকিৎসকে আপোনাক অকলশৰীয়া কৰি তোলাৰ উপায় বিচাৰি পাব।
  ভিটালিকে হাঁহি হাঁহি গাইছিল:
  বহুদিনলৈ অমৰত্ব
  এজন মানুহে বিচাৰি আছিল, এটা আচৰিত লক্ষ্যত মোহিত হৈ,
  প্ৰাচীন গ্ৰন্থৰ ধৰ্মসমূহত,
  আৰু কঠোৰ বিজ্ঞান , পিছৰ সময়ত,
  কেৱল ভয়েই নহয়,
  আৰু লগতে গোটেই বাটটো যোৱাৰ ইচ্ছাও,
  ৰাতিপুৱা চাওক, উত্তৰ শুনা
  অভূতপূৰ্ব জ্ঞানৰ উচ্চতালৈ খোজ দিয়ক!
  আলবিনাই সুধিলে:
  - অমৰত্বৰ অমৃত কিয় বিচৰা নাছিলা?
  ল"ৰা জিনিয়াছে উত্তৰ দিলে:
  - মোৰ এতিয়াও সৰু হৈয়েই ভাবিব নোৱাৰো। প্ৰথমতে মানৱতাক ৰক্ষা কৰিব লাগিব। আৰু ইয়াৰ বাবে আমি যুঁজিব লাগিব।
  নায়ক ছোৱালীজনীয়েও উদং ভৰিৰ আঙুলিৰে পোকটোক ধৰিবলৈ চেষ্টা কৰিলে। কিন্তু তাই লগে লগে সফল নহ"ল। আৰু বিৰক্তিত তাই গোৰোহাটো কাৰ্বৰ টাইলছৰ ভিতৰলৈ লৈ গ"ল। আঘাতটো জোৰদাৰ হৈ পৰিল, মাৰ্বলৰ টাইলছখন ফাটি গ"ল।
  পথচাৰীয়ে ইফালে সিফালে চাবলৈ ধৰিলে।
  ভিটালিকে কয়।
  - আমি সকলো ভাঙি দিম। হয়, গোটেই পৃথিৱীখন কেনেকৈ পৰিচালনা কৰিব লাগে শিকিব লাগিব, কিন্তু প্ৰথমে নিজকে আয়ত্ত কৰক!
  আলবিনাই কয়।
  - নীতিগতভাৱে ই সম্ভৱপৰ। হয়, প্ৰশ্ন হয়, সমগ্ৰ গ্ৰহটো নিয়ন্ত্ৰণত থাকিবলৈ কেনেধৰণৰ শক্তিৰ প্ৰয়োজন?
  ল"ৰা জিনিয়াছে উত্তৰ দিলে:
  - আমি প্ৰয়োজনীয় শক্তি বনাম। প্ৰয়োজন হ"লে মই অষ্টাংকিনোক ধৰিম, আৰু ইমান ডাঙৰ এন্টেনা এটা আছে যিটো নিয়ন্ত্ৰণ কৰিবলৈ হ"লে অভাৰ সকলো পৃথিৱী গ্ৰহৰ বাবে যথেষ্ট। সমস্যাটো বেলেগ । একে সময়তে বিভিন্ন গোটৰ মানুহক পৰিচালনা কৰাটো প্ৰয়োজনীয়, আৰু তেওঁলোককো বিভিন্ন আদেশ দিয়া। আৰু ই অধিক কঠিন।
  সকলো গ্ৰহটো হাতেৰে পৰিচালনা কৰাটো অতি কঠিন। ইয়াত আপুনি কিবা এটা উলিয়াব লাগিব।
  আলবিনাই মন্তব্য কৰিলে:
  - কম্পিউটাৰ গেম আছে য'ত আপুনি ৰজা। আৰু তেওঁলোকৰ মাজত উদাহৰণস্বৰূপে মন্ত্ৰীসকল। অৰ্থনীতিৰ বিভিন্ন শাখা অনুসৰণ কৰে। আৰু আপুনি বুটামবোৰ টিপি তেওঁলোকক অৰ্ডাৰ দিয়ে। নিয়ন্ত্ৰণৰ পিৰামিডৰ দৰে।
  ভিটালিকে মাত দিলে।
  - হয়, আমাক ক্ষমতাৰ পিৰামিড লাগে। এজন ব্যক্তি, আনকি এজন প্ৰতিভাশালী ব্যক্তিয়েও আদেশ দি আঠ বিলিয়নতকৈ অধিক লোকক পৰিচালনা কৰিব নোৱাৰে ৷ জমা দিব লাগিব। কিন্তু একে সময়তে এটা প্ৰগ্ৰেম প্ৰস্তুত কৰক, নহ'লে মানুহে আনকি শৌচাগাৰলৈ যাবলৈও পাহৰি যাব পাৰে ৷
  আলবিনাই জপিয়াই উঠি তাইৰ গধুৰ ভৰিখন ট্ৰেফিক লাইটত খুন্দা মাৰিলে। কাঁচ বিভিন্ন দিশত উৰি গ"ল, আৰু স্ফুলিংগ বৰষুণ দিলে, যেন নলাৰ মেনহ"লবোৰ নৰকৰ পৰা ফাটি গৈছে, পাতালৰ জুইৰ শিখাৰে।
  নায়ক ছোৱালীজনীয়ে চিঞৰি উঠিল:
  - আমি শত্ৰুক এটা আঘাতেৰে ঝাড়ু দিম,
  আমি তীখাৰ তৰোৱালৰে গৌৰৱ নিশ্চিত কৰিম...
  আমি বিজ্ঞানৰ লগত বন্ধুত্ব কৰিছোঁ, আটাইবোৰ কথাৰ পাছতো অকাৰণতে নহয়,
  চিপচত, কোন অজ্ঞান, আমি ভাঙি যাম!
  ভিটালিকে লৈ গ"ল আৰু লগতে জপিয়াই পৰিল, যেতিয়া তেওঁ দুৰ্ঘটনাগ্ৰস্ত হ"ল যে ট্ৰেফিক লাইটৰ ট্ৰাংকটো বেঁকা হৈ ফাটি গ"ল।
  আৰু ধাতুটো প্লাষ্টিচিনৰ দৰে আছিল। এইটো সঁচাকৈয়ে সঁচাকৈয়ে কঠিন আছিল।
  মানুহবোৰে চকু দুটা উখহি উঠিল, চকু টিপিয়াই দিলে। কিন্তু এটা ইমপালছন পাই সি আগবাঢ়ি গ"ল, যেন একো হোৱা নাই।
  ভিটালিকে কয়।
  - মই ৰাষ্ট্ৰপতিতকৈ ওখ। মই মানুহক মোৰ কথা মানিবলৈ বাধ্য কৰিলোঁ, কাৰণ প্ৰভু ঈশ্বৰেও তেওঁলোকক জোৰ কৰিব নোৱাৰিলে!
  আলবিনাই খিকিন্দালি কৰি লক্ষ্য কৰিলে:
  আমি এতিয়াই আমাৰ বিত্তীয় ষ্টক পুনৰ ভৰাই তুলিব লাগিব। হয়তো আমি কেচিনোলৈ যোৱা উচিত। তাত আপুনি সকলোকে একে সময়তে পিন্ধিব আৰু কাপোৰ খুলিব।
  ভিটালিকে বিড়ম্বনাৰ দৰে সুধিলে:
  - আৰু তৎক্ষণাত কেন্দ্ৰীয় বেংকলৈ কিয় নহয়? ই সহজ আৰু অধিক টকা!
  বেছি আত্মবিশ্বাসী নহৈ আলবিনাই দালিত ভৰিৰে ঠেলি উত্তৰ দিলে। ভঙা গ্লাছখনত তাইৰ এখন ভৰি জোৰেৰে খোঁচ মাৰিলে।
  - কিন্তু ডকাইতি হ'ব। আৰু সেইবাবেই, কেচিনোত - ই যেন সৌভাগ্যৰ উপহাৰ! সকলো স্বাভাৱিক আৰু ন্যায্য হ"ব।
  জিনিয়াছ ল"ৰাটোৱে মাত দিলে।
  আগতে কেতিয়াও কেচিনোত খেলা নাই। বাৰু, অলপ মজা কৰোঁ আহক। তদুপৰি এইটোৱেই মস্কোৰ শ্ৰেষ্ঠ কেচিনো, আনকি মন্ত্ৰীসকলেও তাত খেলে। আৰু মই তেওঁলোকক দেখুৱাম যে ক্ৰেফিছে ক"ত হাইবাৰনেট কৰে!
  আলবিনাই হাঁহি হাঁহি গাইছিল:
  ভাগ্যৰ গ্ৰেট জিনিয়াছ মিনিয়ন,
  ইয়াতকৈ ধুনীয়া মানুহ কেতিয়াও লগ পোৱা নাই...
  কবিতাত গীতিময় তাঁৰ,
  আপুনি সাৰ্বজনীন আদৰ্শক মূৰ্ত কৰি তুলিলে!
  ভিটালিকে জপিয়াই উঠি গাইছিল:
  ভাগ্য ঘন্টা,
  খেলাৰ সময়...
  ভাগ্য ঘন্টা,
  এই ঘণ্টাটো বাদ নিদিবলৈ চেষ্টা কৰক!
  আলবিনাই লগতে কয়:
  হয়, হয়
  ভাগ্যৰ পৰা কি পৃথক হয় সেয়া মাত্ৰ এটা ক্ষুদ্ৰ...
  আমাক নেতৃত্ব দিব নোৱাৰে
  সৌভাগ্যৰ সৈতে, বাটত ল"ৰাবোৰ!
  . অধ্যায় #১৩
  ৰাছিয়াৰ মূল গেংষ্টাৰ গডমাদাৰ এগ্ৰিপিনাই কিছু তেজ খাইছিল, যিটো চৈধ্য আৰু পোন্ধৰ বছৰীয়া শক্তিশালী, প্ৰশিক্ষিত ল"ৰাৰ পৰা প্ৰকাশ পাইছিল, আধা কেঁচুৱাক খুৱাই দিয়া মাতৃৰ গাখীৰৰ সৈতে মিহলি হৈছিল।
  ইয়াৰ পিছত এই ছুপাৰ ডকাইতটোৱে টোপনি গ"ল। আৰু তাই সপোন দেখিছিল এটা অতি আমোদজনক একচন।
  অগ্ৰিপিনাই গম্ভীৰ অনুষ্ঠানটো দেখিলে। যেন তাই সিংহাসনত উঠি ৰত্নেৰে ঢাকি থোৱা সিংহাসনত বহিছে। আৰু তাইৰ মূৰত তৰাৰে ঢাকি থোৱা মুকুট এটা ৰখা হয়। আৰু পৃথিৱীৰ সকলো ৰাষ্ট্ৰপতি, ৰজা আৰু অন্যান্য শাসকে আঁঠু লৈ তাইৰ প্ৰশংসা কৰে।
  আৰু চেলুট আকাশলৈ কঢ়িয়াই নিয়া হয়, আৰু কামানবোৰে কোবাইছে। আৰু সকলোবোৰ জিলিকি উঠে। আৰু তাই এতিয়া পৃথিৱী গ্ৰহৰ সম্ৰাজ্ঞী। আৰু তাইক ধুমধাম গোৱা হয়, আৰু অৰ্কেষ্ট্ৰাবোৰে বজায়। আৰু তাই বহি থকা সিংহাসন কোঠাটো লুঝ্নিকি ষ্টেডিয়ামতকৈ পঞ্চাশগুণ ডাঙৰ। আৰু তেওঁৰ গোটেই সেনাবাহিনী আছে। চুটি স্কাৰ্ট পিন্ধা, উদং ভৰিৰে, পিঠিৰ পিছফালে মেচিনগান লৈ হাজাৰ হাজাৰ ধুনীয়া ছোৱালীয়ে তাইক চেলুট দি গান গায়:
  তুমি এগৰাকী মহান দেৱী
  সব মানুষ সম্ৰাট...
  সীমাহীন উপাদান,
  আপোনাৰ সকলো শত্ৰুক হত্যা কৰক!
  আগ্ৰিপিনাই দাঁত উদঙাই গৰ্জন কৰিলে:
  মই এটা স্পৰ্শকত শত্ৰুক কাটি পেলালোঁ
  মই সিহঁতক ইমান বেগেৰে আঘাত কৰিলোঁ...
  সকলোবোৰ বৰ ভাল হৈ যায়
  মই ৰাণী, সকলো দৰ্শকক চিনি নাপাওঁ!
  ইয়াৰ পিছত প্ৰথম ভুক্তভোগীক তাইৰ ওচৰলৈ অনা হয়। সেইজনী আছিল পাভলুছা, প্ৰায় চৈধ্য বছৰীয়া সুদৰ্শন, গোলা চুলি, পেশীবহুল কিশোৰী। মাত্ৰ ৰঙা ছুইমিং ট্ৰাংক পিন্ধি আৰু হাত-ভৰি হেণ্ডকাফ লগোৱা। ল"ৰাটোক চাবুকেৰে কোবাই আঁঠু লৈ থৈ দিয়া হ"ল।
  অগ্ৰিপিনাই হাতত কাঁইটীয়া তাঁৰৰ গধুৰ চাবুক এটা লৈ পাভলুছাক কোবালে । ল"ৰাটোৱে যন্ত্ৰণাদায়ক বিষত চিঞৰি উঠিল। আৰু এগৰাকী ডেকা, শক্তিশালী, পেশীবহুল মহিলাই তেওঁক চাবুকেৰে কোবাই থাকিল আৰু দাঁত উদং কৰি গাই থাকিল।
  - মোৰ ল'ৰাবোৰ, মোৰ কেঁচুৱা,
  এই সময়ত আপুনি টোপনি নাহে
  আৰু gettin' দেখা শিশ ,
  পিঠিত চাবুক!
  আৰু সেই শক্তিশালী মহিলাগৰাকীয়ে ল"ৰাটোক মাৰপিট কৰি আছিল। আৰু যাতে ছালখন ফাটি এটা ধাৰাত তেজ বৈ গৈছিল। আৰু পাৱলুষাই অসহ্য দুখৰ পৰা চিঞৰি উঠিল ।
  হঠাতে এটা ভয়ংকৰ গৰ্জন শুনা গ"ল। ৰাজপ্ৰসাদ ভাঙি দেৱাল ভাঙি গ"ল। আৰু তাইৰ সন্মুখত দুখন তৰোৱাল লৈ এজন বিশাল, জিলিকি থকা দেৱদূত আবিৰ্ভাৱ হ"ল।
  বজ্ৰপাতৰ মাতেৰে ক"লে:
  - তুমি, বিশ্ব সম্ৰাজ্ঞী, সকলো সীমা অতিক্ৰম কৰিলে! ইয়াৰ বাবে আপুনি শাস্তি পাব। সৰ্বশক্তিমান ঈশ্বৰে তোমাৰ পৰা সকলো শক্তি কাঢ়ি নিব, আৰু নিজকে উচ্চ কৰাজনক অপমানিত কৰিব।
  বজ্ৰপাত পৰিল। ৰাজপ্ৰসাদটো নোহোৱা হৈ গ"ল, আৰু সকলো চাকৰ, আৰু ৰাষ্ট্ৰৰ মুৰব্বীসকলো নোহোৱা হৈ গ"ল।
  আৰু এগ্ৰিপিনা বিলাসী পোছাক আৰু মুকুটৰ সলনি বেণ্ডেজত আধা উলংগ দাস হৈ পৰিল। তাইৰ উদং ভৰি আৰু হাতত গধুৰ, তীখাৰ শিকলি আছিল। শৰীৰটো প্ৰায় উলংগ আছিল - মাত্ৰ এটা কঁকালৰ কাপোৰ।
  আৰু তাইক আন প্ৰায় উলংগ দাসীসকলৰ সৈতে বেণ্ডেজত বান্ধি থোৱা হৈছিল। আৰু তাইৰ উদং, শক্তিশালী ভৰি দুখনে মৰুভূমিৰ গৰম বালি জ্বলাই দিলে।
  এগ্ৰিপিনা , এগৰাকী শক্তিশালী, অতি পেশীবহুল মহিলা, মূৰটো ওপৰলৈ তুলি লৈ, নিজেই দাসী হৈ পৰিল। আৰু অভাৰচিয়াৰৰ বিপদ তাইৰ এমবছড পিঠিত পৰিল।
  আৰু চাবুকটোৱে হুইচেল মাৰিলে। তত্বাৱধায়কজন মানুহও নাছিল। এইটো এটা বিশাল, shaggy ভালুক, আৰু এটা অতি জঘন্য আৰু কুৎসিত মুখৰ . তেওঁ উটৰ ওপৰত বহি পূৰ্বৰ, বিশ্ব সম্ৰাজ্ঞীগৰাকীক সৰ্বশক্তিৰে আঘাত কৰিছিল।
  এগ্ৰিপিনাই বিষত হুমুনিয়াহ কাঢ়িলে। তাইৰ মনত পৰিল কেনেকৈ গ্ৰেপ্তাৰৰ পিছত তাইক চাৰ্চ ৰুমলৈ লৈ যোৱা হৈছিল। জোৰকৈ সকলো কাপোৰ খুলিবলৈ ধৰিলে, আৰু শক্তিশালী, ছোৱালীৰ দৰে শৰীৰটো পৰীক্ষা কৰিবলৈ ধৰিলে। এই কাম কৰিছিল বগা কোট পিন্ধা কেইবাগৰাকীও মহিলাই। যেন এইখন চিকিৎসালয়, কাৰাগাৰ নহয়, আৰু শ্বমন নহয়, চিকিৎসা পৰীক্ষাহে।
  তাৰ পিছত তেওঁলোকে আইনা এখনৰ সন্মুখত কুঁজৰাই থাকিবলৈ নিৰ্দেশ দিলে আৰু স্পটলাইটেৰে আলোকিত কৰিলে। এগ্ৰিপিনা স্কুৱেট অৱশ্যে সহজ। কিন্তু বগা কোট পিন্ধা কেইবাগৰাকীও মহিলাই যেতিয়া আপোনাক আগ্ৰহেৰে চাই থাকে তেতিয়া অপ্ৰীতিকৰ। ছোৱালীতকৈ পুৰুষৰ বাবে অধিক উপযোগী শক্তিশালী, এমবছড পেশীবোৰক তেওঁলোকে প্ৰশংসা কৰে, যিবোৰ লৰচৰ কৰাৰ সময়ত ইমানেই গুটিয়াই থাকে।
  আৰু তেওঁলোকৰ চকু কামুক। এগ্ৰিপিনাৰ শৰীৰটো ছোৱালীতকৈ পেশীযুক্ত অতি শক্তিশালী যুৱকৰ, যদিও ছালখন মসৃণ, পৰিষ্কাৰ, বিকশিত বুকু আৰু বহল নিতম্ব। কিন্তু কান্ধ দুটা বহল।
  আগ্ৰিপিনা কুঁজৰাই থাকে, কিন্তু সকলোৱে তাইক বন্ধ কৰাৰ আদেশ নিদিয়ে। ইতিমধ্যে তাইৰ ঘাম ওলাবলৈ ধৰিলে, আৰু তাইৰ টেন কৰা ছালখন জিলিকি উঠিল, যাৰ বাবেই তাইক আৰু অধিক প্ৰাচীন, গ্ৰীক যোদ্ধা দেৱীৰ মূৰ্তিৰ দৰে দেখা গৈছে।
  অৱশেষত তাই চকুৰে ভক্ষণ কৰি ভাগৰি পৰিল। আৰু ইউনিফৰ্ম পিন্ধা মহিলা ৱাৰ্ডেনে এটা চৌহদত থিয় হ"বলৈ নিৰ্দেশ দিলে, আৰু চিবুকটো বিশেষ ৰিচেছত থৈ দিলে। ইয়াৰ পিছত প্ৰত্যাহ্বান জনাই তাইৰ পাতল ৰবৰৰ গ্লভছ খুলি চিবুকত খামুচি ধৰি আঙুলিৰে আগ্ৰিপিনাৰ মুখত উপনীত হ"ল।
  আৰু নোধোৱা, ঘামচি ওলোৱা। আৰু তাই গালত ধৰি জিভাৰ তলত উঠি গ"ল। এগ্ৰিপিনা ক্ষোভিত হৈ তাইক ঠেলি দি গুৰুগুৰুকৈ ক"লে:
  - গ্লভছ পিন্ধা, কুকুৰ! আপুনি সংক্ৰমিত হ"ব!
  তাৰ পিছত তাই কেনেবাকৈ লাজ পালে, আৰু বিচাৰি বন্ধ হৈ গ"ল। ফটো উঠিছিল অৱশ্যে উলংগ, যাতে টেটুবোৰ দেখা যায়। কেৱল আঙুলিকে নহয়, ভৰিৰ উদং তলুৱাও গুটিয়াই দিলে। আৰু আনকি এক্স-ৰেৰে পেটটোও পোহৰাই তুলিছিল, আপাত দৃষ্টিত তাত ড্ৰাগছ থাকিব পাৰে বুলি সন্দেহ কৰিছিল।
  ইয়াৰ পিছত মোক শ্বাৱাৰলৈ লৈ গ"ল। আনকি চাবোন এটাও দিলে, আৰু তাৰ পিছত টাৱেল এখনো দিলে। ইয়াৰ পিছত আহিল ইউনিফৰ্ম।
  অগ্ৰিপিনাই কাৰাগাৰৰ প্ৰতি বিশেষ ভয় কৰা নাছিল। ইয়াৰ বিপৰীতে তাই নিশ্চিত আছিল যে তাই আটাইতকৈ গুৰুত্বপূৰ্ণ আৰু শীতল হ"ব।
  কিন্তু কোঠাটোত অলপ ভিৰ আছিল, বাৰজনী ছোৱালী আছিল, বাল্টিৰ গোন্ধ এটাও আছিল।
  তাই লগে লগে সেইবোৰ সাজি চাফা কৰি দিলে। তাৰ পিছত তাই মোক টয়লেটটো ঠিক কৰিবলৈ ক"লে। আৰু সিহঁতে তাইৰ কথা শুনিলে।
  প্ৰি-ট্ৰাইল ডিটেনচন চেণ্টাৰতো এগ্ৰিপিনা শীতল আছিল । আৰু তাই মোক মানিবলৈ বাধ্য কৰাব পাৰিলেহেঁতেন।
  কিন্তু এতিয়া তাইৰ চাৰিওফালে শিকলিৰে বান্ধি থোৱা দুডজন ছোৱালী, আৰু চাবুক লৈ অৰ্কৰ গোটেই দল এটা।
  আৰু এই ভালুকবোৰে অগ্ৰিপিনাক তীব্ৰ প্ৰহাৰ কৰিবলৈ ধৰিলে। আৰু ইমানেই বেদনাদায়ক আছিল যে এই বীৰ মহিলাগৰাকীয়েও দুখ-কষ্টৰ পৰা হাউলি উঠি দয়া বিচাৰিছিল। আচলতে ই একপ্ৰকাৰৰ দুঃস্বপ্ন আছিল। তাৰ পিছত তাইৰ ডিঙিতো শিকলি বান্ধি দিলে, যিটো সম্পূৰ্ণ অসহ্যকৰ।
  বালিৰ সিপাৰে আগ্ৰিপিনা গতি কৰিলে। আৰু তাইৰ মেজাজটো আছিল সৰু। তাইক মাৰপিট আৰু আঁচোৰ দিয়া হয়, তেজৰ দাগেৰে ঢাকি থোৱা হয়। আৰু শিকলিৰ টিংটিং শব্দ, আৰু ধাতু জিলিকি উঠে।
  এগ্ৰিপিনাই মনে মনে ঠেলি দিয়ে। বালি গৰম আৰু খালী ভৰিৰে বিষ হয়। যদিও তাইৰ হাতত এতিয়াও একো নাই - যুঁজ আৰু প্ৰশিক্ষণৰ সময়ত তাইৰ ভৰি দুখন ষ্টফ হৈ থাকে। আৰু দাসী ছোৱালীবোৰৰ কথা কি ক"ব। বহুতেই সদায় খালী ভৰিৰে যোৱা নাছিল , আৰু তলুৱা ইমান ৰুক্ষ নহয়। আৰু ইমান জোৰেৰে জ্বলে যে ফোহাও ওলায়।
  এগৰাকী যুৱতীয়ে ভয়তে খোজ কাঢ়িছে আৰু চিন্তা কৰিছে: তাই শিকলিৰে বান্ধি থোৱা আৰু এগৰাকী দাসী, যাৰ পিঠিত মাজে মাজে চাবুক পৰি থাকে। কিন্তু অতি সোনকালে তাই বিদ্ৰোহ উত্থাপন কৰি এই গ্ৰহটোৰ ওপৰত ক্ষমতা দখল কৰিব।
  এগৰাকী শক্তিশালী, পেশীবহুল ভদ্ৰমহিলাই অৰ্কৰ দৃষ্টি আকৰ্ষণ কৰে। আৰু মাজে মাজে তাইক চাবুক বা কাঁইটীয়া তাঁৰেৰে আঘাত কৰে।
  এগ্ৰিপিনাই উত্তৰত চিঞৰিলে:
  - দুৰ্বল বিট!
  আৰু সেই মুহূৰ্ততে সকলো সলনি হৈ গ"ল। অধিক নিখুঁতভাৱে ক"বলৈ গ"লে টিলাটোৰ পিছফালৰ পৰা চোকা, টেম্পাৰযুক্ত কাঁড়বোৰ অৰ্কবোৰৰ ওপৰত উৰি গৈছিল। সিহঁতে চেঁচা ভালুকবোৰক ঘুচা মাৰিলে, আৰু চকুৰ পৰা ওলাই আহিল, আৰু গ্ৰাইণ্ড আৰু বুকুৰ মাজেৰে চিলাই কৰিলে।
  এগ্ৰিপিনাই তাক লৈ শিকলিৰে ক্লাংকিং কৰি অৰ্কটোৰ ফালে লৰালৰিকৈ গ"ল। তাই তাৰ মূৰটো শিকলিৰে বিন্ধিলে।
  আৰু তাই গাইছিল:
  - মই চয়তান চয়তানৰ দৰে! ৰাজধানী ধ্বংস কৰিম!
  এলফবোৰে জীয়াই থকা অৰ্কবোৰৰ ওপৰত এম্বুছৰ পৰা জপিয়াই ওলাই আহিল। তেওঁলোক আছিল এই গ্লেমাৰাছ মানুহবোৰৰ প্ৰতিনিধি, সৰু আৰু ৰূপৱতী ইউনিকৰ্ণত।
  অৰ্কবোৰক সোনকালে বধ কৰি কাটি পেলোৱা হ"ল। ইয়াৰ পিছত ছোৱালীকেইজনীক শিকলিৰে মুকলি কৰি দিবলৈ ধৰিলে। লগতে যাদুৰ লাখুটিৰ যাদুৰ সহায়ত আগ্ৰিপিনাও শিকলিমুক্ত হৈ পৰিছিল।
  যুৱতী মুক্ত হৈ পৰিল। আৰু শক্তিশালী, পেশীৰ টিউবাৰকলৰ সৈতে।
  ইয়াৰ পিছত তাইৰ গোটেই ছোৱালীৰ দল এটা আছিল। আৰু এতিয়া ধুনীয়া যোদ্ধাসকলে মৰুভূমিত নিজৰ উদং, চেলেকি লোৱা ভৰি দুখন ষ্টাম্প মাৰিলে।
  এগ্ৰিপিনাই দাঁত উদঙাই গুণগুণাই উঠিল:
  বাটটো বক্ৰৰ কাষেৰে চলি আছে,
  খালি ভৰি মেয়েরা...
  বেয়াক চেপি ধৰিবলৈ বেডবাগ লৈ ভাগৰি পৰিছে,
  মোৰ সুখক জোকাৰিবলৈ মন যায়!
  ছোৱালীকেইজনীও আছিল অতি আক্ৰমণাত্মক আৰু যুঁজাৰু ৷ গান গাবলৈ আৰু জপিয়াই যাব বিচাৰিছিল । আৰু তেওঁলোকৰ ভৰি দুখন আচলতে ৰূপৱতী, যদিও তেওঁলোক ক্লান্ত, তললৈ নমাই দিয়া, বিন্ধি যোৱা।
  ইয়াত এটা দলে মাৰ্চ কৰি আছে। আৰু তেওঁলোকৰ লগত ইউনিকৰ্ণত এলফ, আৰু ধনুৰ সৈতে।
  এগ্ৰিপিনাই নিজৰ মাজত শক্তি অনুভৱ কৰে আৰু গায়:
   স্পাৰ্টাকাছৰ সময়ৰ পৰা - এই বিশ্বাস জীয়াই আছে,
  যে পৃথিৱীত কেতিয়াও দাস থাকিব নালাগে!
  যদি মাষ্টৰ অহংকাৰী - চৌকাৰে পেট গৰম কৰে,
  আৰু কৃষকজন ঠাণ্ডাত নিথৰ হৈ পৰিল - বিশ্বাস কৰক সেয়া নিয়তি নহয়!
  
  ৰাছিয়ান ল'ৰা Spartak - তেওঁ আমাৰ বাবে এটা তৰোৱাল আঁকিছিল,
  আৰু তেওঁৰ পিছফালে নিপীড়িতৰ নদীখন অন্তহীনভাৱে উঠি আহিল...
  যদি আপুনি এজন পুৰুষ - সন্মান জীৱনতকৈও মূল্যৱান,
  যদি আপুনি বিচাৰে জীৱনটো পৃথিৱীৰ সুখত বৈ যাওক!
  
  ষ্টেংকা ৰাজিনে দাসসকলৰ শিবিৰটো পোন কৰিব বিচাৰিছিল,
  যাতে ইচ্ছা থাকে, সকলোৱে পৰিচালনা কৰিব পাৰে ...
  আৰু তেওঁৰ দৰে মানুহে লাজ মানি ল"ব পৰা নাছিল,
  আৰু তেওঁলোকৰ পিছফালে জনসাধাৰণ - অগণন সৈন্যবাহিনী আছিল!
  
  নিৰ্যাতন, ৰেক আৰু ষ্টেক - ৰজাৰ যুক্তি,
  সকলো জব্দ কৰিব বিচাৰে !
  কিন্তু স্বাধীনতা, বিশ্বাস কৰক, এক মাইল পিঠা আৰু মৌ,
  আৰু এনে এটা সপোন আমাৰ হৃদয়ত বহুদিনৰ পৰা জ্বলি আছে!
  
  বজ্ৰপাত আহিল - অক্টোবৰ, আৰু এতিয়া আমাৰ শক্তি,
  দেশত জুই, বহুত তেজ আৰু যন্ত্ৰণা!
  কিন্তু যীচুৱে সোঁফালৰ অগাধক নৰকলৈ নিদিব,
  যিজনক তীব্ৰ কোব দিয়া হয়, তেওঁ ভালত সুখী হ"ব !
  
  লেনিনে দুৱাৰখন খুলিলে, ষ্টেলিনে সাহসেৰে নেতৃত্ব দিয়ে,
  প্ৰতিটো খোজৰ লগে লগে আমি পবিত্ৰ লক্ষ্যৰ ওচৰ চাপি আহিছো!
  কিন্তু চয়তান আহিল, একচল্লিশতম দুষ্ট বছৰ।
  আৰু এতিয়া আমাৰ তেজ, নৈৰ দৰে, এটা শিৰাৰ পৰা বমি!
  
  আমি তোমাৰ লগত এখন দেশ; আমাৰ সন্মান তোমাৰ জীৱন,
  ৰুছৰ জনগোষ্ঠীবোৰক কেতিয়াও আঁঠু লৈ নাৰাখিব!
  ৰাছিয়াক ধৰি ৰাখক, মাতৃভূমিৰ বাবে যুঁজ দিয়ক,
  এইটোৱেই হৈছে প্ৰজন্মৰ প্ৰজন্মৰ সাহসৰ অৰ্থ আৰু নিমখ!
  
  ফুৰাৰ এটা নিকৃষ্ট মৃতদেহ, ভাল, আৰু ৰাছৰ এটা দৈত্য,
  আৰু এজন উজবেক আৰু এজন ৰাছিয়ানৰ সৈতে এজন চেচেন একত্ৰিত !
  কমিউনিজম একক, আত্মাৰ বাবে আদৰ্শ,
  বিৰোধীৰ ৰেজিমেণ্টবোৰ কেকত ভাঙি পেলোৱা হয়!
  
  ব্ৰহ্মাণ্ডই পোৱালিবোৰক মাতে - শিঙৰ শিঙাবোৰে আমন্ত্ৰণমূলকভাৱে,
  নতুন সীমা থাকিব, মংগল গ্ৰহৰ সিপাৰে!
  আমি সাম্যবাদ গঢ়ি তুলিছো - তেওঁলোকে ৰুবল বাতিল কৰিলে,
  কোনো নাগৰিকত্বই গুৰুত্ব নিদিয়ে!
  
  গোটেই বিশ্বব্ৰহ্মাণ্ড, বিশ্বাস কৰক, এতিয়া ৰঙা হৈ পৰিব,
  জান্নাতৰ দুৱাৰ থাকিব - ৰঙা তৰা।
  মানুহ আনৰ ভাই - অতীতত উন্মাদ জন্তু,
  আৰু প্ৰেম, সৌন্দৰ্য গোৱা হয় বিশুদ্ধ গীতত!
  
  গতিকে আপোনাৰ নিৰ্দয়তা আৰু এলাহক ক্ষমা নকৰিবা,
  আমাৰ পিতৃভূমিৰ বাবে, বাজপেয়ীৰ দৰে যুঁজি!
  আৰু তোমালোক যোদ্ধাসকলে ৰাতি আৰু দিন দুয়োটা কাম কৰে,
  ইডেন বাগিচাখনে কি ফুলি মিঠা ৰস দিব!
  খালী ভৰিৰে দলটোৰ সৈতে এগ্ৰিপিনাই গাইছিল। আৰু হঠাতে তাই নিজকে সাম্যবাদৰ পক্ষত থকা যেন লাগিল বুলি ভাবি ধৰিলে। বাৰু, এগ্ৰিপিনাই ছোভিয়েটৰ সময় নাজানিছিল: তাই বহুত সৰু আছিল ৷ অলপ পিছতে তাইৰ বয়স সাতত্ৰিশ বছৰ হ"ল, আৰু বছৰটো এতিয়া ২০২৩ চন।গতিকে তাই ছোভিয়েট ক্ষমতাৰ বিষয়ে কি মনত পেলাব পাৰে? এয়া এক কিংবদন্তি, তাইৰ চকু আৰু মনত। এগ্ৰিপিনা বুলি কোৱাৰ দৰে তাইৰ সময়ৰ সন্তান। আৰু, অৱশ্যেই, ছোভিয়েট যুগৰ বিষয়ে শ্ৰেষ্ঠ সমালোচনা শুনা নাছিলোঁ। যেনে, আৰু আচলতে কলৰ দৰে বস্তুৰো অভাৱ আছিল। হয়, আৰু মিঠাই, আৰু চ্যুইংগামও। আৰু জিন্স বিৰল আছিল। আৰু গৰ্বাচেভৰ অধীনত তিতা ভদকা আৰু চিগাৰেটবোৰো শ্বেলফৰ পৰা নোহোৱা হৈ গ"ল। দীঘলীয়া শাৰী, কুপন, কাৰ্ড, খালী দোকান, সম্পূৰ্ণ নাটনি - মানুহে ছোভিয়েট যুগক এইদৰেই মনত পেলায়।
  আৰু কোনেও সেইবোৰ ঘূৰাই নিবিচাৰিছিল। যিকোনো ক্ষেত্ৰতে মস্কোত কঠিন নব্বৈৰ দশকতো কমিউনিষ্টসকলে ভোটৰ তুচ্ছ শতাংশ সংগ্ৰহ কৰিছিল। কিন্তু এগ্ৰিপিনা আছিল অতি ধনী, আৰু অৱশ্যেই পুঁজিবাদৰ বাবে। গতিকে তাই কিয় হঠাতে বাওঁপন্থী ধাৰণাবোৰৰ ওপৰত গান গাবলৈ আৰম্ভ কৰিলে?
  যুৱতীগৰাকীয়ে নিজৰ চিবুকত মুঠিৰে ঘুচা মাৰি হিচকি মাৰিলে:
  আমাৰ স্বৰ্গৰ মনোনীত ৰজা,
  আমাৰ ৰজা ভূতৰ দৰে দানৱ...
  আমাৰ ৰজা, ভাগ্যৰ দূত
  আমাৰ ৰজা কেৱল তুমি!
  লুচিফাৰ! লুচিফাৰ! লুচিফাৰ! লুচিফাৰ!
  অগ্ৰিপিনাই বনৰীয়া আনন্দৰে লৈ গাইছিল:
  - তুমি মহান লুচিফাৰ, পোহৰৰ ওপৰত এটা ৰশ্মি ঢালি দিয়া,
  আৰু যুদ্ধৰ পবিত্ৰ তৰোৱাল - গোপন কাটি!
  আৰু আকৌ ছোৱালীজনীয়ে বা সঁচাকৈয়ে ক"বলৈ গ"লে এগৰাকী প্ৰাপ্তবয়স্ক আৰু অভিজ্ঞ মহিলাই গান গাবলৈ ধৰিলে;
  আমাৰ ৰজা স্বৰ্গৰ দূত,
  আমাৰ ৰজা ভূতৰ দৰে।
  আমাৰ ৰজা , ভাগ্যৰ মনোনীত,
  আমাৰ ৰজা কেৱল তুমি!
  লুচিফাৰ! লুচিফাৰ! লুচিফাৰ! লুচিফাৰ!
  এইদৰেই যোদ্ধাজনে মৰুভূমিত গান গাইছিল আৰু ভৰিৰে ঠেলি দিছিল। আৰু তাইৰ মেজাজটো উচ্চ আছিল। কিয় তেওঁ নাবালক হ"ব লাগে।
  কিন্তু ইয়াত আকৌ অশান্তি দেখা গৈছে। এলফবোৰে অৰ্কবোৰৰ ওচৰ চাপি অহাৰ সংকেত পাইছিল। আৰু অৰ্ধবৃত্তৰ দৰে শাৰী পাতি। আধা ৰাইডাৰ, তেওঁলোক আছিল এলফ। ধুনীয়া ছোৱালী, প্ৰায় উলংগ, কিন্তু বহুমূলীয়া গহনাৰে আবৃত।
  তেওঁলোক স্পষ্টভাৱে মাৰাত্মক যুদ্ধৰ বাবে সাজু আছিল।
  আগ্ৰিপিনাই তাইৰ উদং, শক্তিশালী ভৰিখনত ষ্টাম্প মাৰিলে। আৰু তাইৰ হাতত এটা ওজনী ধনু দেখা গ"ল। বহুত কাঁড় ধৰিব পৰা এটা ডাঙৰ ।
  ছোৱালীজনীয়ে অধিক নিখুঁতভাৱে ক"বলৈ গ"লে মহিলা-নায়কে গাইছিল:
  তেজ চুষকবোৰৰ পৰা ডাৱৰ উৰি গ"ল,
  দূৰত পৃথিৱীৰ পৰা নৰক বিস্ফোৰণ ঘটিল !
  সাপটোৱে পাঞ্জভালেত খোজ কাঢ়িছে, হুলস্থুলীয়া হাৰামী,
  ডাৱৰবোৰ তেজেৰে পোহৰাই তুলিলে!
  
  ঢৌবোৰ জ্বলিছে, নৰকীয় ধুমুহাৰ দৰে ছিটিকিছে,
  আৰু তেওঁ লগ পাব আটাইতকৈ সাহসী ডেয়াৰডেভিলৰ এটা সেনাবাহিনী!
  আমি ধুনীয়া মৰমলগা নাৰীক ৰক্ষা কৰিম
  আমি আমাৰ পিতৃ-মাতৃৰ কৃতিত্বৰ যোগ্য হ"ম!
  
  মোৰ মাটি, কিমান কষ্টেৰে হুমুনিয়াহ কাঢ়িলা,
  বিৰোধীয়ে এশটা ঘাঁৰ লেখ-জোখ এৰি থৈ গ"ল !
  কিন্তু অৰ্কবোৰ পেলাই দিওঁ, লগে লগে আমি পেডেষ্টেলৰ পৰা নামি আহিলোঁ,
  ডেছিং বছৰৰ মহামাৰী বেছি দিন নাথাকিব!
  
  আৰু মৃত্যু ইতিমধ্যে ডাৱৰৰ আঁৰত বগা হৈ আহিছে,
  কিন্তু আমাৰ চিন্তাবোৰ স্বৰ্গলৈ ছিন্নভিন্ন হৈ পৰিছে!
  কুখ্যাত খলনায়কবোৰক ধূলিত চেপি পেলাওঁ আহক,
  আৰু ছিঙি পেলাওক, জানো, অৰ্কবোৰ আধাতে!
  
  আমি নাজানো শান্তি আৰু বাৰ্ধক্য পচি,
  আমি আমাৰ পবিত্ৰ মাতৃভূমিৰ সন্তান!
  সকলো উজ্জ্বল ভালুকৰ লগত যুঁজিলে,
  শ্বুট আমি শক্তিশালী এই শিপা!
  
  আৰু যে দুষ্ট বোমাটো জোৰকৈ বিস্ফোৰণ হৈছিল,
  আমাক কি লাগে খোলা ফাটি, এই বজ্ৰপাত!
  এলফি যুঁজাৰু বিমান বহুত কৰিবলৈ সক্ষম,
  আৰু ওপৰটোৱেই হ"ব ফুহৰাৰৰ বাবে তলৰ!
  
  পাতালৰ নৰক , নৰক জ্বলি উঠিল,
  এটা শিকাৰু মুখ "বাঘ" সহ ৰকেড কাষেৰে খোজ কাঢ়িছিল!
  আৰু সকলো ক্লান্তি আমাৰ পৰা নিমিষতে উৰি গ"ল,
  মজাৰ খেলৰ সময় শেষ!
  
  হাতত গ্ৰেনেড, মাৰাত্মক নিক্ষেপ,
  ইয়াত "বাঘ" থুঁতৰি দৃঢ়ভাৱে গ্ৰহণ কৰা হৈছে!
  আৰু টাৰ্টাৰ বয়লাৰ ৰুমৰ বয়লাৰত থকা ফুৰাৰ,
  যাতে এলফবোৰৰ আগত পৃথিৱীখন প্ৰকাশ নকৰে!
  
  উত্তেজিত ভলীৰ পৰা ভালুকটো কঁপিছে,
  ইয়াত এলফৰ ৰাইচষ্টাগৰ ওপৰেৰে উৰি থকা এখন পতাকা!
  আৰু সূৰ্য্যই মাতৃভূমিৰ ওপৰত জ্বলি উঠিল,
  কাৰণ, অৰ্ক ৰাইচ ধূলি আৰু ছাইত পৰি গৈছে!
  এগ্ৰিপিনাই গাই গ"ল, আৰু আন দাসীবোৰে তুলি ল"লে, আৰু এলফবোৰেও। সকলোবোৰ বৰ ভাল লাগিছিল আৰু কেৱল আচৰিত ধৰণৰ।
  আৰু দাসীসকলৰ হাতত ধনু আছিল, আনকি দম্পতীহালৰ হাতত ক্ৰছবো আছিল। আৰু তেওঁলোকে ৰছীডাল টানি কাঁড় মাৰিবলৈ ধৰিলে। তেওঁলোকে এটা চাপত দৌৰিছিল আৰু আগবাঢ়ি যোৱা অৰ্কবোৰক বিন্ধিছিল।
  এই জন্তুবোৰে, চেগ আৰু দুৰ্গন্ধময় , বন্য আৰু উন্মাদ ক্ৰোধেৰে যুদ্ধত লৰালৰিকৈ ওলাই আহিল।
  সঁচাকৈয়ে এইখন যুদ্ধ আছিল। প্ৰায় উলংগ এলফবোৰে ধনুৰ পৰা গুলী চলাই আছিল। আৰু পুৰুষ এলফে অধিক শক্তিশালী আৰু মাৰাত্মক ক্ৰছব" ব্যৱহাৰ কৰিছিল।
  বৰ জোৰেৰে বল্ট নিক্ষেপ কৰিলে। যিয়ে ঘূৰি ধুমুহালৈ উঠি যোৱা অৰ্কবোৰক বিন্ধিলে। আৰু তেওঁলোকক চেপি ধৰা আঘাত দিলে।
  ৰত্নেৰে সজ্জিত মুকুট পিন্ধা এলফবোৰৰ এজনে হুমুনিয়াহ কাঢ়িলে:
  - পবিত্ৰ যুদ্ধত, তাতেই আমাৰ জয়! Elvish পতাকা আগলৈ - পতিত নায়ক গৌৰৱ!
  আৰু সেইবাবেই তাই খালী ভৰিৰে ৰছীডাল টানি ডাঙৰ কাঁড় এটা মাৰিলে।
  আৰু আকৌ, গৰ্জন কৰাৰ দৰে:
  - আমাক একোৱেই ৰখাব নোৱাৰে! আমাক কোনেও পৰাস্ত নকৰে!
  আৰু এলফবোৰে মহিলা দাসবোৰৰ সৈতে মিলি অৰ্কবোৰক কাঁড়েৰে আঘাত কৰিলে। আৰু সেইবোৰ ভালদৰে ভৰাই দিলে। যুদ্ধৰ তেওঁলোকৰ অতি আক্ৰমণাত্মক পেনোৰামা আছিল।
  যোদ্ধাসকল কেৱল ছুপাৰ হৈ পৰিল, অসাধাৰণ আৰু বুজিব নোৱাৰা শক্তি প্ৰদৰ্শন কৰিলে।
  তাৰ পিছত আকৌ গ্লেমাৰাছ আৰু অতি চঞ্চল মানুহৰ গান।
  মুদ্ৰাতকৈ নিশ্চিত আৰু একোৱেই নাই
  তাই সঁচাকৈয়ে মিছা কথা নোহোৱাকৈ জিলিকি উঠে!
  আচলতে ডাবলুন পৃথিৱীৰ শাসক,
  তেওঁৰ সমৰ্থন এক শক্তিশালী তৰোৱাল আৰু ঢাল!
  
  ইয়াত পৌত্তলিক দেৱতা লুকাই আছে , ৷
  সূৰ্য্যৰ দৰে, এটা উজ্জ্বল সোণালী মুখ...
  যদিও এতিয়াও ডাকাত-পৰজীৱী আছে,
   যি আত্মাৰ দৰদামত ৰাওনা হ"ল!
  
  মুদ্ৰা, এইটো এটা মূৰ্তি আৰু এজন প্ৰধান স্বৰ্গদূত,
  তেওঁ সকলোৰে ত্ৰাণকৰ্তা, ধ্বংসকাৰী।
  সোণ অবিহনে ভাড়াতীয়া ডামাস্ক লাংগুইচ,
  টকা অবিহনে যুদ্ধত সফলতা নাহিব!
  
  কিন্তু কি বিচাৰিছা মানুহৰ হৃদয়,
  আপোনাৰ বাবে অমৰত্ব কিনিবলৈ চিকাৰ ...
  লোভেৰে আনন্দৰ দুৱাৰ খুলিবলৈ,
  শতিকা জীৱনৰ সূতা বোৱাবলৈ!
  
  কিন্তু ডাবলুনে সেইটোও পাব পাৰেনে?
  সোণালী বৃত্তটোৱে সপোন দেখিবলৈ সক্ষম নেকি?
  যাতে কুঁহিয়াৰ লৈ বুঢ়া মানুহজন শুভেচ্ছা লৈ নাহে,
  আৰু মৰ্গত কপালত ছীল লগোৱা নাছিল!
  
  যদিও এটা মুদ্ৰাক বহুত সুখৰ প্ৰয়োজন,
  আমাক পাপত লিপ্ত হ"বলৈ দিবলৈ!
  কিন্তু মানুহৰ আবেগৰ ওপৰত কোনো ক্ষমতা নাই,
  হিম ছোৱালী, কুকুৰাৰ দৰে বাজৰাৰ দৰে!
  
  পেটত বহুত পাবলৈ মন যায় , ৷
  ফেজেণ্ট, আনাৰসৰ পাউণ্ড খাওক।
  যদিও কবৰলৈকে খাব নোৱাৰি,
  টকাৰে অত্যন্ত শীতল হ"লেও!
  
  আৰু কফিনটো, আনকি ইয়াৰ দামও বেছি,
  কাৰণ ইয়াত ৰজাৰ ঠাই আছে!
  কাৰণ, এজন ফেৰেস্তাই ৰূপত শূন্য আঁকিব,
  কপালত আঘাত আৰু মগজুত লাঠি!
  যোদ্ধাসকল অৱশ্যে যুদ্ধত নীচ নহয়। আৰু যেতিয়া অৰ্কবোৰে গধুৰ ক্ষতিৰ সন্মুখীন হৈ যুদ্ধৰ দূৰত্বলৈকে সোমাই গ"ল, তেতিয়া সুন্দৰীসকলে নিজৰ তৰোৱাল নিক্ষেপ কৰিলে।
  আলবিনাই হাঁহিলে। লগে লগে তাইৰ হাতত দুখন তৰোৱাল আবিৰ্ভাৱ হ"ল। তাই সিহঁতক ইফালে সিফালে দোলা দিলে, বতাহৰ চকলটো ঘূৰাই দিলে, দুটামান অৰ্কৰ মূৰ কাটি দিলে আৰু হিচকি উঠিল:
  - ভুলটোৰ লগত মুখামুখি হ"লা!
  আৰু তাৰ পিছত তাই খালী গোৰোহাৰে লৈ অৰ্ক জেনেৰেলজনৰ চিবুকত লাথি মাৰিলে । বালিৰ মোনাৰ দৰে খুন্দা মাৰিলে। আৰু ভঙা চোলাৰ পৰা দাঁত সৰি পৰিল। আৰু সকলোবোৰ ইমান ধুনীয়া আৰু শীতল যেন লাগিছিল। যে ছোৱালীবোৰে প্ৰচণ্ড উৎসাহেৰে কোৰাছত গাইছিল:
  মই বিচাৰো প্ৰভু, দিনটো যাতে ম্লান নহয়,
  যাতে ছোৱালীজনীৰ দৃষ্টি চিৰদিনৰ বাবে ডেকা হৈ থাকে!
  যাতে আমাৰ নাইটজন শিলৰ ওপৰেৰে উৰি যায়,
  যাতে স্ফটিকতকৈ হ্ৰদৰ আৱৰণ পৰিষ্কাৰ হয়!
  
  কি যে সুন্দৰ পৃথিৱী সৃষ্টি কৰিছে প্ৰভুৱে
  তাত তেওঁলোকে ৰূপ খাইছিল, আৰু মেপেল ৰুবি!
  প্ৰেমিকা বিচাৰি, ঈশ্বৰৰ আদৰ্শ -
  এই কাম কৰিবলৈ তেওঁ যুদ্ধত শত্ৰুক কাটি পেলাইছিল!
  
  এজন যুৱকৰ হৃদয়ত ইমান কঠিন কি?
  এই পৃথিৱীত তেওঁ কি বিচাৰিব বিচাৰে?
  বাৰু, আঁহতখন কিয় ভাঙি গৈছে?
  ডাঙৰ ডাঙৰ সমস্যাৰ জটিলতা কেনেকৈ সমাধান কৰিব?
  
  মইও বিচাৰো ভগৱান, সুখী হওঁক,
  আপোনাৰ স্বৰ্গীয় সপোন বিচাৰি উলিয়াওক!
  যাতে সৌভাগ্যই সূতা ভাঙি নাযায়,
  পথৰ তললৈ আনিবলৈ, বেলেষ্ট-লাইন!
  
  কিন্তু প্ৰেম নোহোৱাকৈ মই কি বিচাৰিব লাগে,
  ছোৱালী এজনীৰ বাবে ইয়াতকৈ বেছি দামী কি হ"ব পাৰে?
  তেজৰ ওপৰত সুখ গঢ়ি তোলাটো কঠিন,
  ইয়াৰ ওপৰত আপুনি কেৱল নৰকৰ নৰকতহে সাঁতুৰিব পাৰে!
  
  বিচ্ছেদ মোৰ বাবে অত্যাচাৰ
  যুদ্ধ এতিয়াও এনেকুৱা দুঃস্বপ্ন!
  ইয়াত ষ্টাৰপত ভৰি এখন, ঘোঁৰা এটাৰ চেডেল,
  যদিও দুষ্ট অৰ্কে জল্লাদলৈ কুঠাৰ লৈ আহিছিল!
  
  সম্পূৰ্ণকৈ লৈ যাওক , ৷
  অত্যাচাৰ কৰি শৰীৰ জ্বলাই জুইত জ্বলাই দিয়ে!
  কিন্তু আমি ফুহৰাৰৰ ওপৰত পৰাজয়ৰ সৃষ্টি কৰিম,
  জানি থওক যে আমাৰ এলফৰ কেতিয়াও মৃত্যু হোৱা নাছিল!
  
  বিয়া খেলো আহক, দুষ্ট যুদ্ধৰ পিছত,
  তেতিয়া ল"ৰা-ছোৱালীবোৰে হাঁহি দিব!
  মোৰ বাবে তেওঁলোক সকলো তেজৰ আত্মীয়,
  মই চিকাৰত আছো, চৰ্বিযুক্ত খেল হ"ব!
  
  আৰু ওক গছ, পান্নাৰ দৰে, তাৰ পত্ৰ,
  ক"লে ল"ৰাজনে বৰ ভাল কাম কৰিলে!
  বিবেক স্ফটিকৰ দৰে পৰিষ্কাৰ হওক,
  আৰু কেৱল ভাৰসাম্যত থকা প্ৰফেচনেলসকলৰ মাজতহে টন টন সংখ্যা থাকিব!
  এইবোৰেই ইয়াৰ গায়ক, এইবোৰ আনন্দদায়ক আৰু অনন্য ছোৱালী। যিটো, যদি ইতিমধ্যে সিহঁতে যুঁজিবলৈ আৰম্ভ কৰিছিল, তেন্তে চেঁচা ভালুকবোৰে সিহঁতক প্ৰতিহত কৰিব নোৱাৰিলে।
  এগ্ৰিপিনা, তাইৰ মুখখন উদং কৰি, হিচকি উঠিল, তাইৰ তৰোৱালেৰে আৰু দুটামান অৰ্ক মূৰ কাটি:
  - মই সকলো কৰিব পাৰো, আৰু আপুনিও চাব!
  তাৰ পাছত তাই আক্ৰমণাত্মক আৰু চেপেটা ভালুকবোৰৰ ভিতৰত এজন বিষয়াৰ গ্ৰাইণ্ডত খালী ভৰিখন লৰচৰ কৰিলে। আৰু তাই সঁচাকৈয়ে তাৰ বলবোৰ লৈ মাৰি পেলালে। সেইজনী সঁচাকৈয়ে আছিল এগৰাকী ছোৱালী - ছুপাৰমেন।
  আৰু এনেবোৰৰ বিৰুদ্ধে সম্ভৱতঃ লোমশ ভালুকৰ যিকোনো সৈন্যবাহিনী শক্তিহীন হ"ব।
  আগ্ৰিপিনাই হাঁহি হাঁহি মুখত আঙুলি ঠেলি দিলে। আৰু তাই সমস্ত শক্তিৰে উৰুৱাই দিলে। ভয়ংকৰ, আক্ৰমণাত্মক, খোঁচ মাৰি থকা শব্দ এটা হ"ল। বতাহৰ পৰা ছাল উলিয়াই দিয়াৰ দৰে আছিল।
  আৰু যুদ্ধক্ষেত্ৰৰ ওপৰেৰে ঘূৰি ফুৰা কেইবাশ বিশাল শগুনে হাৰ্ট এটেকত আক্ৰান্ত হৈ শিলাবৃষ্টিৰ দৰে তললৈ পৰিল। আৰু সিহঁতৰ চোকা ঠোঁটবোৰে খোজ কাঢ়ি যোৱা অৰ্কবোৰৰ মূৰৰ খুলিবোৰ বিন্ধি হাড়বোৰ ফালিবলৈ ধৰিলে। আৰু, আক্ষৰিক অৰ্থত, মগজুক নক আউট কৰা।
  এগ্ৰিপিনাই নিজৰ তৰোৱালৰে পখিলাৰ কৌশল এটা কৰি এটা বৃহৎ দলৰ এই ভালুকবোৰৰ কেইবাটাও মূৰ কাটি গৰ্জন কৰিলে:
  - মই শীতল, সকলো মোৰ অধীন,
  স্পষ্ট, স্পষ্ট!
  আৰু সমগ্ৰ পৃথিৱী কঁপি উঠে,
  খালী গোৰোহাৰে সিহঁতক থেতেলিয়াই পেলোৱা!
  ইয়াৰ পিছত সহ্য কৰিব নোৱাৰি অৰ্কবোৰে পাইকাৰী বিমানলৈ পৰিণত হ"ল। ছোৱালী আৰু এলফে তেওঁলোকক খেদিবলৈ লৰালৰি কৰিলে, আৰু একে সময়তে, যুঁজ-বাগৰ আৰু আক্ৰমণাত্মক গীত এটাও পৰিবেশন কৰিলে;
  দুঃস্বপ্ন সদায় সাপৰ দৰে আহে
  আপুনি তেওঁৰ পৰা আশা নকৰে, কিন্তু তেওঁ দুৱাৰত সোমাই যায়!
  তুমি সুখী, উদাৰতাৰে সুখী পৰিয়াল,
  মানুহ যে জীৱ-জন্তু সেই কথা আপুনি নাজানে!
  ইয়াতেই আৰম্ভ হ"ল ডেছিং হৰ্ডৰ আক্ৰমণ,
  টাটাৰসকলে আমাক কাঁড়ৰ বৰষুণ দি আছে!
  কিন্তু আমি এটা সাহসী কৃতিত্বৰ বাবে জন্ম লৈছো,
  আৰু আমি তীব্ৰ আঘাত সহ্য কৰিম!
  
  কোনেও নাজানে যদি ভাল ঈশ্বৰ
  গতিকে মানুহ নিষ্ঠুৰ হৈ গ"ল!
  মৃত্যুৱে থ্ৰেছহ'ল্ডত টোকৰ মাৰিছে -
  আৰু ৱেচেলভুলে জুইৰ পৰা নিজৰ শিংবোৰ উলিয়াই দিলে!
  
  হয়, এইবোৰ প্ৰাচীন কালৰ,
  য'ত আমি ইমান শীতল হৈ পৰিলোঁ!
  কাৰণ, সেইটো মোৰ সপোন নাছিল,
  আমি এইলৈ যোৱা নাছিলো, পাহাৰৰ মাজেৰে-দূৰ!
  
  কিন্তু যদি আপুনি নৰকত আছে
  বৰঞ্চ যন্ত্ৰণা, দাসত্ব, যুদ্ধৰ জগতখনত!
  এতিয়াও আশা ৰাখিছো
  আপোনাৰ হৃদয়খনে সকলো ছন্দৰ স্পন্দন কৰক!
  
  কিন্তু পৰীক্ষা, এইটোৱেই আমাৰ শিকলি,
   যিয়ে চিন্তাবোৰক সহজ হ"বলৈ নিদিব!
  আৰু প্ৰয়োজন হ"লে আমি সহ্য কৰিব লাগিব,
  আৰু যদি চিঞৰি উঠে, তেন্তে হাওঁফাওঁৰ সকলো শক্তিৰে!
  
  এজন কবি, তেওঁ এজন গীতিকাৰ আৰু এজন দুষ্ট,
  কিন্তু গৰম যুদ্ধক্ষেত্ৰত নহয়!
  পিতৃভূমিৰ নিকৃষ্ট শত্ৰুৰ মৃত্যু হ"ব,
  সোনকালে আৰু বিনামূলীয়াকৈ সমাধিস্থ কৰা হ"ব!
  
  এতিয়া লওক, খ্ৰীষ্টক প্ৰণাম কৰা,
  আইকনবোৰক চুমা খাই নিজকে ক্ৰছ কৰক!
  মই বিশ্বাস কৰোঁ যে মই মানুহৰ ওচৰলৈ সত্যটো লৈ আহিম,
  পুৰস্কাৰ হিচাপে প্ৰভুৱে পেকুলিয়াৰ ভাগ্য দিব!
  . অধ্যায় #১৪
  অৱশেষত ভিটালিক আৰু আলবিনা কেচিনোৰ ওচৰতে উপস্থিত হ"ল। অট্টালিকাটো ডাঙৰ আছিল আৰু দেখাত শীতকালীন ৰাজপ্ৰসাদ আৰু চাৰ্কাছৰ মিশ্ৰণ যেন লাগিছিল। প্ৰৱেশদ্বাৰত জাৰ্মান শ্বেফাৰ্ডকে ধৰি চকীদাৰ আছে।
  ভিটালিকে কমাণ্ডটো অন কৰিলে: তুমি মোক দেখা নাপাবা, মোৰ কথা শুনিব নোৱাৰা, তুমি মোক স্পৰ্শ কৰিব নোৱাৰা।
  কুকুৰ আৰু চকীদাৰে আওকাণ কৰিলে কিশোৰ দুজনক, যিয়ে জোতা পিন্ধিবলৈও আমনি নকৰিলে। তদুপৰি কেচিনোৰ ভিতৰৰ কাৰ্পেটবোৰে ল"ৰা-ছোৱালীবোৰৰ উদং, কঠিন তলুৱাটোক সুখকৰভাৱে টিকটিকিয়াই তুলিছিল।
  দৰ্শক অৱশ্যে আচৰিত হৈছিল যে কোনোবাই এনে বিলাসীতাত খালী ভৰিৰে ঘূৰি ফুৰিছে। তদুপৰি ওখ হ"ব পৰাকৈও ওখ নহয় ল"ৰা এটাই ইয়াত ইমান আত্মবিশ্বাসেৰে ষ্টম্প কৰে।
  ভিটালিকে সঁচাকৈয়ে এনেকৈয়ে খোজ কাঢ়িছিল আৰু বুকুখন ফুলাই উলিয়াইছিল, যেন তেওঁ বিশ্বব্ৰহ্মাণ্ডৰ শাসক, কেৱল নিজৰ উদং, শিশুসুলভ গোৰোহা দুটা দেখুৱাইছিল। কিন্তু, সঁচাকৈয়ে তেওঁৰ ইমান ক্ষমতা আছে যে ৰজা আৰু ৰাষ্ট্ৰপতি উভয়ে, আনকি হাতী আৰু কুমিৰেও তেওঁৰ কথা মানিব।
  সৰু ল"ৰাটোৱে বৰ সন্তুষ্ট হ"ল। এতিয়া সি আদেশ দিলে। আৰু লগে লগে পঞ্চাশজন ধনী বুৰ্জোৱা তেওঁৰ আগত আঁঠু লৈ পৰিল। আৰু ভদ্ৰমহিলা দুগৰাকীয়ে কেৱল আঁঠু লোৱাই নহয়, মজিয়াত মূৰটোও খুন্দা মাৰিলে।
  ভিটালিকে গাইছিল:
  - আৰু আনকি শত্ৰুৱেও কেতিয়াবা চিঞৰিছিল,
  মই যে ৰজা সেই ভয়টো লুকুৱাই ৰাখি!
  যে মই ৰজা!
  আলবিনাই জিনিয়াছ ল"ৰাটোক শুধৰাই দিলে:
  - তুমি ৰজা নহয়। তুমি এজন ভগৱান!
  ভিটালিকে কান্ধ দুটা জোকাৰি মন্তব্য কৰিলে:
  - অন্ধসকলে চকু মেলিবলৈ ভগৱানে নকৰক,
  আৰু আপোনাৰ পিঠি humpbacked পোন ...
  ভগৱান নকৰক, অলপ হ"লেও ভগৱান হ"বলৈ,
  কিন্তু অলপ ক্ৰুচত পৰিব নোৱাৰি!
  নায়ক ছোৱালীজনীয়ে হাঁহি এটা মাৰি মাত দিলে।
  - আপোনালোক সকলোৱে মানুহৰ কথা ভাবিব। এতিয়া স্বৰ্গত থকাজনতকৈ আপুনি যদি সৰ্বশক্তিমান ঈশ্বৰ হ"লহেঁতেন তেন্তে ভাল হ"লহেঁতেন!
  ভিটালিকে খঙেৰে মন্তব্য কৰিলে:
  - যদি প্ৰকৃত ঈশ্বৰৰ অস্তিত্ব আছিল, তেন্তে প্ৰথমতে তেওঁ ধৰ্মৰ পৰা লাভৱান হোৱা পুৰোহিতসকলক বিজুলীৰে আঘাত কৰিব।
  আলবিনাই টুইট কৰিছিল।
  যিকোনো বস্তু বিচাৰে
  আপনি এটা লাভ কৰিব...
  যিকোনো বস্তু বিচাৰে
  কাৰণ, তুমিয়েই প্ৰভু!
  আৰু আপুনি আত্মবিশ্বাসেৰে খোজ কাঢ়ে
  সেইবোৰ মোৰ মনত নাই
  যাৰ সপোনত জুখিব পাৰি,
  আপুনি সফলতা গঢ়ি তুলিছিল!
  খালী ভৰিৰে কাৰ্পেটখন ঘঁহি ভিটালিকে আপত্তি কৰিলে:
  - নহয়! ইয়াৰ বিপৰীতে মই মানৱতাক বাস্তৱায়িত কৰাৰ, সপোন বাস্তৱায়িত কৰাৰ সুযোগ দিম। সহ, মোৰ লগত বহুত বেছি স্বাধীনতা থাকিব।
  আলবিনাই আনন্দৰে গাইছিল:
  স্বাধীনতাৰ পবিত্ৰ পতাকাৰ তলত,
  শান্তি, বন্ধুত্ব, সুখ আৰু প্ৰেমত...
  জনগোষ্ঠীবোৰ এক উজ্জ্বল ৰশ্মিত একত্ৰিত হয়,
  আগৰ আন্ধাৰ দূৰ কৰিবলৈ!
  জিনিয়াছ ল"ৰাটোৱে মাত দিলে।
  - হয়, মোৰ মৰমিয়াল যদিও শিশুসুলভ মুঠিত সিহঁতে একত্ৰিত হয়। আমাৰ ধাৰণা আৰু মূৰ্তকৰণ দুয়োটা পৃথিৱীৰ আটাইতকৈ শীতল!
  নায়ক ছোৱালীজনীয়ে হাঁহি হাঁহি চিঞৰি উঠিল:
  - আৰু ডেচিং ল'ৰাবোৰ সাগৰলৈ যায়,
  সাগৰীয় উপাদান! সাগৰীয় উপাদান!
  ইয়াৰ পিছত ডেকা প্ৰতিভাজনে গতি বৃদ্ধি কৰিলে। সোণৰ জিলিকি থকা টেপ মেজাৰলৈ গুচি গ"ল। ল"ৰাজনে ক"লে:
  - মই বাজি মাৰিছো! তেৰ নম্বৰ!
  ইয়াৰ পিছত ল"ৰাটোৱে ঢোলটো লৈ ঘূৰালে।
  আলবিনাই টুইট কৰিলে যে:
  - মোৰ সন্মুখত যিকোনো ফকিৰ, ভাল, মাত্ৰ বামন,
  fraers ৰ পৰিৱৰ্তে ...
  মোক মণ্টে কাৰ্লোৰ টিকট কিনি দিয়ক
  স্থানীয় প্ৰতাৰকক মই অশান্তি দিম!
  ভিটালিকে বাজিটো জয় কৰি কয় যে:
  - বাৰু, শীতল হৈ গ'ল!
  নায়ক ছোৱালীজনীয়ে লক্ষ্য কৰিলে:
  - তুমি এজন বিৰল যুঁজাৰু!
  ল"ৰা জিনিয়াছজনে সোণৰ চিপছ জিকি আকৌ বাজি ধৰিলে, এইবাৰ তেত্ৰিশটা।
  আৰু আকৌ তেওঁ উৎসাহেৰে ঢোলটো ঘূৰাই দিলে, আৰু হাতখনেৰে নহয়, বান্দৰৰ দৰে উদং, চঞ্চল ভৰিখনেৰে।
  আৰু আকৌ ঢোলটো ঘূৰি গ"ল।
  আলবিনাই হাঁহি এটা মাৰি লক্ষ্য কৰিলে:
  - এইটো খেল নহয়, বৰঞ্চ এটা মনোমোহা!
  ল"ৰাটোৱে আন এটা বেংক ভাঙি পেলালে, আৰু খৰখেদাকৈ গোটেই বেগ এটা টকা তাৰ ওচৰলৈ লৈ আহিল।
  আৰু ভিটালিকে আকৌ ঢোলটো ঘূৰাবলৈ ধৰিলে, আৰু হাঁহি এটা আৰু মহৎ আত্মবিশ্বাসেৰে গুণগুণাই উঠিল:
  - টকা দখল কৰাত আমি বৰ আক্ৰমণাত্মক!
  আলবিনাই টুইট কৰিছিল।
  - টকা শক্তি! টকাই ক্ষমতা!
  জিনিয়াছ ল"ৰাজনে মন্তব্য কৰিলে:
  - আৰু মোৰ ক্ষমতা আছে টকাৰ ওপৰত নহয়, মনৰ ওপৰত!
  ছোৱালীজনীয়ে খিকিন্দালি কৰিলে।
  - কিন্তু কিয়,
  মনৰ মাজত জীয়াই থকাটো অসম্ভৱ!
  ভিটালিকে খিকিন্দালি কৰি গাইছিল:
  - সেইবাবেই, সেইবাবেই
  যে পৃথিৱীখন এতিয়া তললৈ নামি গৈছে!
  আৰু সেইবাবেই, আৰু সেইবাবেই,
  সি চিনেমাখন বৰ ভাল পায়!
  আলবিনাই বুদ্ধিমানৰূপে লক্ষ্য কৰিলে:
  হয়, আপুনি এজন খেলুৱৈ!
  ল"ৰাটোৱে আকৌ সাত নম্বৰটোৰ ওপৰত বাজি ধৰিলে, আৰু আকৌ উদং ভৰিৰ আঙুলিৰে ঢোলৰ হেণ্ডেলটো ঘূৰাই দিলে।
  আৰু সকলো বাজি উঠিল, আৰু সংগীতৰ শব্দও বাজি উঠিল। আৰু ইমান ধুনীয়া আৰু শব্দৰে ভৰা আছিল।
  ভিটালিকে গাইছিল, চকু টিপিয়াই নীলাচল, শিশুসুলভ চকু:
  - আমাৰ জীৱন কি, খেল,
  আহকচোন ফ্ৰেৰাৰ মাজেৰে ভাঙি যাওঁ !
  মই এটা বলিষ্ঠ পদক্ষেপ ললোঁ
  শত্ৰুক অপচয় কৰিবলৈ নেতৃত্ব দিলে!
  আলবিনাই খিকিন্দালি কৰিলে আৰু লগতে বাজি মাৰিলে। তাইও উদং ভৰিৰ আঙুলিবোৰ ঘূৰাই দিলে।
  খেলখন ডাঙৰ হৈ গ"ল। ইয়াৰ ল"ৰা-ছোৱালীবোৰ ইমান শীতল আৰু বৰ ফ্ৰিস্কি আছিল৷
  ভিটালিকে খিকিন্দালি কৰি আৰু দাঁত উদঙাই, পহুৰ পোৱালিৰ দৰে চোকা, ধ্বনিযুক্ত মাতেৰে লক্ষ্য কৰিলে:
  - আমি জয়ী হ"বলৈ খেলো। গতিকে আৰু জোৰেৰে ঘূৰিব।
  সঁচাকৈয়ে ছোৱালীজনী আৰু ল"ৰাটোৰ মাজত বিচ্ছেদ ঘটিল। আৰু ইটোৰ পিছত সিটো বেংক ভাঙি পেলালে। আৰু তেওঁলোকে বহুত টকা সংগ্ৰহ কৰিলে।
  ইয়াত তেওঁলোকৰ আচলতে এটা দল আছে যিটো কেৱল ভাগ্যৱান নহয়, প্ৰযুক্তিগত, আৰু বিজ্ঞানৰ কৃতিত্ব ব্যৱহাৰ কৰে।
  আলবিনাই গাইছিল, আৰু দাঁত উদঙাই দিছিল, লক্ষ্য কৰিছিল:
  মানিবেগত গলি যায় টকা
  মূলধন বৃদ্ধিত ...
  আৰু আমাৰ ভাষাত
  টকা মানে মান্না!
  ভিটালিকে গুৰুত্বসহকাৰে লক্ষ্য কৰিছে:
  - আমি বহুত উপাৰ্জন কৰো।
  ছোৱালীজনীয়ে আৰু ক"লে:
  - ইতিমধ্যে উপাৰ্জন কৰা হৈছে।
  আৰু ল"ৰাটোলৈ চকু টিপিয়াই ক"লে। কেচিনোৰ পৰিৱেশটো আছিল গম্ভীৰ। ইমান বিলাসীতা, আইনা, গিল্ডিং আৰু ল"ৰা জিনিয়াছক প্ৰশংসাৰে চোৱা দৰ্শক ।
  ভিটালিকে ভাবিলে যে তেওঁ আচলতে খেলিব লাগিছিল। আপুনি মাত্ৰ আহি সকলো একেলগে লৈ যাব পাৰিলেহেঁতেন। কিন্তু ই অতি সহজ আৰু অনাকৰ্ষণীয়। উদাহৰণস্বৰূপে, দুখন স্লাভিক ৰাষ্ট্ৰৰ মাজত হোৱা যুদ্ধ। যদি ই একপক্ষীয় আৰু দ্ৰুত হ"লহেঁতেন তেন্তে ই আকৰ্ষণীয় নহ"লহেঁতেন। কিন্তু দেখা গ"ল যে সকলোবোৰ গুৰুতৰ আৰু বহুদিনৰ বাবে।
  কিন্তু আৰ্মেনিয়া আৰু আজাৰবাইজানৰ মাজৰ যুদ্ধখন যথেষ্ট চুটি হৈ পৰিল, মাত্ৰ ছয় সপ্তাহৰ। আৰু আজাৰবাইজান, অভাৱনীয়ভাৱে, যথেষ্ট সহজেই জয়ী হয়। যদিও শেষৰ যুদ্ধত আৰ্মেনিয়ানসকলে জয়লাভ কৰিছিল। আৰু সঁচাকৈয়ে মাজে মাজে ইয়াৰ প্ৰয়োজন নাই।
  এতিয়া যদি কোনো খেলুৱৈয়ে কেচিনোত বেংক ভাঙি দিয়ে তেন্তে ইয়াৰ অৰ্থ এইটো নহয় যে তেওঁ আৰু ভাঙিব। হয়তো ইয়াৰ বিপৰীতেও। পৃথিৱীৰ সকলো বস্তুৱেই ভাৰসাম্য ৰক্ষাৰ বাবে চেষ্টা কৰে। আৰু সফলতাৰ সময়সীমা সোনকালে বা পিছত শেষ হয়। সম্ভৱতঃ এজন চেংগী খানেহে ভাগ্যৰ পৰিমাপ নাজানিছিল। কিন্তু তাৰ পিছত তেওঁৰ সাম্ৰাজ্যৰ পতন ঘটিল। মংগোলীয়সকলে বিশাল বিজয় সাধন কৰিছিল। অৱশ্যে তেওঁলোকৰ সাম্ৰাজ্য কোনো লেখ-জোখ নোহোৱাকৈয়ে নোহোৱা হৈ গ"ল। মংগোলিয়া নিজেই চীনৰ এখন প্ৰদেশত পৰিণত হ"ল।
  কেতিয়াবা আপুনি ভাবে: - প্ৰভিডেন্সে নেপোলিয়ন, হিটলাৰ, চেংগিছ খান, টেমাৰলেন আদিক কি শুভকামনা দিছিল তাৰ স্বাৰ্থত? এটা ৰাছিয়া, অন্ততঃ এটা ডাঙৰ সাম্ৰাজ্যৰ পৰা ৰখা কিবা এটা। আৰু এতিয়াও ক্ষেত্ৰফলৰ ক্ষেত্ৰত আটাইতকৈ ডাঙৰ শক্তি।
  কিন্তু ৰাছিয়াৰ ভিতৰত ছোভিয়েট সাম্ৰাজ্য পুনৰুদ্ধাৰ কৰাৰ প্ৰচেষ্টা প্ৰতিৰোধৰ সন্মুখীন হ'ল। আৰু অতি জেদী প্ৰতিৰোধ। যেতিয়া পৃথিৱীৰ দ্বিতীয় সেনাবাহিনী স্তব্ধ হৈ পৰিল আৰু আনকি পিছুৱাই গ"ল। আৰু ইয়াত কি কোৱা হৈছে? কিবা এটা শক্তি আছে যিয়ে সকলো সাম্ৰাজ্যক ধ্বংস কৰে। সঁচাকৈয়ে ইউ এছ এছ আৰৰ পতনৰ পিছত আমেৰিকা বিশ্বৰ আটাইতকৈ শক্তিশালী শক্তি হিচাপে পৰিগণিত হৈছিল। আৰু আমেৰিকাও একবিংশ শতিকাত বিপদত পৰিছে। ২০০১ চনৰ ১১ ছেপ্টেম্বৰৰ সন্ত্ৰাসবাদী আক্ৰমণ, প্ৰথমতে আফগানিস্তান আৰু ইৰাকত সহজ যেন লগা জয়, কিন্তু তাৰ পিছত মই আঁতৰি নোযোৱাকৈয়ে গুচি যাবলগীয়া হ"ল। আৰু সভাপতিসকল বৰ ভাল নাছিল।
  প্লাছ, কৰ"না ভাইৰাছৰ বাবে বহুত ক্ষতি হৈছে। হয়, সেইটোৱেই কাহিনী।
  চীনতো বৃদ্ধি পাইছে। কিন্তু ইয়াৰ সমস্যাও আছে, আৰু অৰ্থনৈতিক বিকাশৰ গতি লেহেমীয়া হৈছে। আৰু চেয়াৰমেনজনো বৰ স্মাৰ্ট নহয়।
  এতিয়া, মই ভাবো যে ভিটালি আকুলভে এই ধাৰাটো অতিক্ৰম কৰি এবাৰ আৰু চিৰদিনৰ বাবে বিশ্ব সাম্ৰাজ্য গঢ়ি তুলিব পাৰিবনে?
  যদি আপুনি ভাবি চায়, তেওঁৰ অনন্য মনটোৰে আপুনি কৰিব পাৰে। যদি সি এনেকুৱা টেকচি হয়, তেন্তে হয়তো মেডিচিনত সি অন্ততঃ নিজকে অকলে, বা প্ৰেমিকা এলবিনাৰ সৈতে অমৰ কৰি তোলাৰ উপায় বিচাৰি পাব।
  ভিটালিকে কেচিনোৰ ট্ৰেজাৰী চাফা কৰি দিলে আৰু ইতিমধ্যে সি তাৰ পৰা ভাগৰি পৰিল। দুজনমান পৰ্টাৰ ধৰি গোটেই বস্তা টকা টানি লৈ গ"ল।
  গ্ৰেভিঅ'টন জেনেৰেটৰ সৃষ্টি আৰু নিৰ্মাণ কৰা সম্ভৱ হ'ব আৰু ইয়াক অষ্টাংকিনোৰ সৈতে সংযোগ কৰি সমগ্ৰ পৃথিৱী গ্ৰহটোক হাইপাৰহাইপ্ন'ছিছৰ ঢৌৰে আবৃত কৰা সম্ভৱ হ'ব।
  ভিটালিকে অৱশ্যে ইয়াত সফল হ"ব পাৰে। যদিও, চুটি কাপোৰ পিন্ধা খালী ভৰিৰে, বিখ্যাত মাৰ্চিং ল"ৰা এটালৈ চালে, বিশ্বাস কৰাটো কঠিন যে এইজনেই পৃথিৱীৰ ভৱিষ্যত শাসক।
  ল"ৰাটোৱে এইটোও ভাবিলে যে পৃথিৱী গ্ৰহটোত এতিয়াও কিছুমান দীৰ্ঘম্যাদী আদেশ আৰু ইনষ্টলেচন দিয়াটো প্ৰয়োজনীয় হ"ব। এইদৰে তেওঁ নিজৰ মানসিক আদেশেৰে সমগ্ৰ গোলকটোক অহৰহ নিয়ন্ত্ৰণ কৰিব পাৰে।
  আপুনি কেনেকৈ নিৰ্দিষ্ট ধাৰণা আৰু দীৰ্ঘম্যাদী পৰামৰ্শ গঠন কৰিব লাগে শিকিব লাগিব। যাতে মগজুত সুদৃঢ়ভাৱে বন্ধ হৈ থাকে।
  ভিটালিয়ে লৈ হাঁহি হাঁহি গাইছিল:
  গ্ৰহটোৰ সকলো মানুহে মোৰ আজ্ঞা পালন কৰক,
  আপুনি সুখী আৰু এটা বাস্তৱ স্বৰ্গ হ'ব...
  সকলোৱে শিশুৰ দৰে আনন্দ আৰু আনন্দ কৰে,
  আমি তৰাৰ ওচৰলৈ লৰালৰিকৈ যাম ল'ৰা , তাৰ বাবে যাওক!
  ল"ৰাটোৱে ভাবিলে, আৰু যদি, সঁচাকৈয়ে, সকলোৱে ষোল্ল বছৰলৈকে সজীৱ হয়। যাতে সুখদায়ক, ডেকা মুখ থাকে, আৰু চুলিয়ে মুখবোৰ নষ্ট নকৰে। যিহেতু ব্ৰিষ্টলবোৰ ঘৃণনীয়।
  কিন্তু এইটো অৱশ্যে পিছত কৰিব পাৰি। আৰু এতিয়া, সমগ্ৰ গ্ৰহটোক নিজৰ বশ কৰা উচিত।
  আৰু পৰীক্ষাগাৰলৈ গৈ দ্ৰুত, কিবা এটা শক্তিশালী আৰু মৌলিক সৃষ্টি কৰক।
  আলবিনাই হাঁহি এটা মাৰি সুধিলে:
  - ভিটালি, তুমি ভগৱান হ"লে কি কৰিলাহেঁতেন?
  ল"ৰাটোৱে জোৰ দি ক"লে:
  - সকলো মানুহকে একেবাৰে সুখী কৰিব!
  বীৰ ছোৱালীজনীয়ে মূৰ জোকাৰিলে।
  - সকলোৱে, একেবাৰে, সুখী ? কিন্তু সেয়া অসম্ভৱ। কোনো কথাত মানুহে সদায় অসন্তুষ্ট হৈ থাকিব, অন্ততঃ কিছুমানক! এটা প্ৰয়োজন পূৰণ কৰক, আন এটা বাঢ়িব!
  ভিটালিকে হাঁহি এটা মাৰি উত্তৰ দিলে:
  - বাৰু, ভগৱানে যুক্তিসংগত প্ৰয়োজনীয়তা পূৰণ কৰিব পাৰিলেহেঁতেন, এতিয়াই! যেনে সকলোকে স্বাস্থ্য আৰু চিৰযৌৱন দিবলৈ। কাকো বেয়া পোৱা বুলি মই নাভাবো!
  আলবিনাই মন্তব্য কৰিলে:
  পুনৰ সংস্থাপনৰ কথা কি ক"ব?
  জিনিয়াছ ল"ৰাটোৱে মাত দিলে।
  - আপুনি মানুহক ছুপাৰলুমিনেল গতিৰে মহাকাশযান নিৰ্মাণ কৰিবলৈ শিকাব পাৰে আৰু বিশ্বব্ৰহ্মাণ্ডৰ অন্যান্য গ্ৰহত মানৱতাক পুনৰ সংস্থাপন কৰিব পাৰে!
  আলবিনাই মাত দিলে।
  - যুক্তিসংগতভাৱে! আৰু অতি যুক্তিসংগতও। কিন্তু যদি গ্ৰহবোৰ শেষ হৈ যায় তেন্তে কি হ"ব?
  ভিটালিকে হাঁহি এটা মাৰি উত্তৰ দিলে:
  নতুন সৃষ্টি কৰিব ! কোনো সমস্যা নহয়!
  বীৰ ছোৱালীজনীয়ে গাইছিল:
  আমাৰ পৃথিৱীত অসম্ভৱ সকলো সম্ভৱ,
  শৌচাগাৰত থকা সকলো মানুহকে তিয়াই ৰখাটো প্ৰয়োজনীয় নহয় !
  জিনিয়াছ ল"ৰাটোৱে মাত দিলে।
  - হয় নহয়!
  আৰু যুৱক ছুপাৰমেনজনে গাইছিল:
  দূখ নকৰিবা,
  গোটেই জীৱন আগলৈ...
  গোটেই জীৱন আগলৈ,
  আশা কৰক আৰু অপেক্ষা কৰক!
  আলবিনাই এই কথাত একমত হৈছিল:
  - হয়, আশা আৰু অপেক্ষা, কিন্তু অলসভাৱে বহি নাথাকিব!
  ভিটালিকে মাত দিলে।
  - আমি কাম কৰিম।
  নায়ক ছোৱালীজনীয়ে পৰামৰ্শ দিলে:
  - গাড়ীৰে যাওঁ। আমি কিয় খোজকাঢ়ি খোজ কাঢ়িব লাগিব।
  জিনিয়াছ ল"ৰাটোৱে মাত দিলে।
  - তেনেকৈয়ে হ"ব।
  তাৰ পিছত তেওঁ মানসিক অৰ্ডাৰ দিলে, আৰু এখন ছিক "লিমুজিন" গাড়ীৰে ওপৰলৈ উঠি গ'ল।
  বতাহৰ লগত চলাব পাৰি। আৰু সঁচাকৈয়ে বৰ ভাল লাগিল।
  আলবিনাই গাই লক্ষ্য কৰিছিল:
  গাড়ী, গাড়ী,
  আক্ষৰিক অৰ্থত সকলো ভৰাই...
  য'ত যুগ যুগ ধৰি চলি থকা ধূলিবোৰ পৰি আছিল,
  গাড়ীখনে এটা ট্ৰেইল এৰি থৈ গ"ল!
  ভিটালিকে আটলাণ্টিক হাঁহি এটা মাৰি মাত দিলে:
  - হয়, গাড়ীবোৰ একে সময়তে ডাঙৰ আৰু বোবা!
  ল"ৰা-ছোৱালীয়ে বেছি হুলস্থুল নকৰাকৈ আৰু ষ্টাইলৰ সৈতে ৰাইড কৰিলে। বাটত ভিটালিকে আইচক্ৰীম লৈছিল, আৰু আলবিনাই আনন্দত খাইছিল।
  ছুপাৰমেনৰ ল"ৰা-ছোৱালীবোৰেও ককটেল কেক আৰু চকলেটেৰে আবৃত ডোনাট লৈ আহিছিল।
  আৰু সকলোৱে আনন্দত খালে।
  আলবিনাই মন্তব্য কৰিলে:
  - ইয়াত যুদ্ধ আহে, আৰু ষ্টলবোৰত যিকোনো সুস্বাদু খাদ্য আছে। মানুহক পৰিৱৰ্তনৰ প্ৰয়োজন আছেনে?
  ভিটালিকে বুঢ়ীজনীলৈ আঙুলিয়াই দিলে:
  - সঁচাকৈয়ে তাইৰ যৌৱন পুনৰ লাভ কৰিব বিচাৰিব!
  আলবিনাই সন্মত হ"ল:
  হয়, তাইৰ তেনেকুৱা হ"ব! কিন্তু আপুনি এনেকুৱা কিবা এটা কৰিব পাৰিবনে?
  ভিটালিকে উত্তৰ দিলে:
  - তাত্ত্বিকভাৱে এনে তৰংগ আৰু বিকিৰণ সৃষ্টি কৰা সম্ভৱ যিয়ে শৰীৰক সজীৱ কৰি তোলে। আৰু ই বাস্তৱ।
  নায়ক ছোৱালীজনীয়ে মাত দিলে।
  - অৱশ্যেই মই তোমাক বিশ্বাস কৰোঁ। কিন্তু তথাপিও এতিয়ালৈকে কোনেও কিয় এই কাম কৰা নাই?
  জিনিয়াছ ল"ৰাজনে হাঁহি এটা মাৰি মন্তব্য কৰিলে:
  - আৰু একবিংশ শতিকাতহে স্মাৰ্টফোনৰ আবিৰ্ভাৱ কিয় হৈছিল? প্ৰগতি, জানেনে, প্ৰগতি!
  আলবিনাই হাঁহিলে আৰু গাই গ"ল;
  মানৱজাতিৰ হাতত লোহাৰ প্ৰযুক্তি আছে,
  অৱশ্যেই ই প্ৰয়োজনীয় আৰু অতি উপযোগী।
  কেৱল মানুহৰ অলৌকিকতাহে মোৰ বাবে অধিক সুখদায়ক:
  কথা কোৱা পহু, স্বয়ংচালিত জোতা।
  
  মোৰ বিশ্বাস যে
  মানুহে সাধুকথাৰ পৰা বিদায় নাপাব
  আৰু বিশ্বাসী বন্ধু
  চিৰদিন থাকিব।
  
  বৈজ্ঞানিক বক্তৃতাই অলৌকিকতাৰ ঠাই লয়।
  যদিও ই উপযোগী, তথাপিও ই ভয়ংকৰভাৱে বিৰক্তিকৰ।
  ভয়ংকৰ উপকথা এটা শুনিলেই ভাল পাম
  শিকলিৰে অজগৰৰ বিষয়ে , হাতে হাতে যুদ্ধ!
  ভিটালিকে মাত দিলে।
  - ভাল গান, কিন্তু শিশুসুলভ। হয়তো আপুনি আৰু গুৰুতৰ কিবা এটা গাইব?
  ছোৱালীজনীয়ে মন্তব্য কৰিলে:
  - আমি চিৰদিনৰ বাবে সন্তান হৈ থাকোঁ,
  কেৱল বছৰবোৰহে সলনি হয়!
  ল"ৰা জিনিয়াছে বিৰবিৰাই উঠিল:
  - মোৰ গান গাই ভাল পাম।
  আৰু শ্বৰ্ট পিন্ধা ছুপাৰমেনে গাইছিল;
   আমি আমাৰ দুৰ্ভগীয়া পিতৃভূমিৰ সন্তান,
  পিতৃ-মাতৃয়ে পাপ কৰিলে, আৰু শাস্তি আমাৰ ওপৰত!
  আৰু যাতে মহান মুক্তিদাতাই সকলোকে দুখৰ পৰা ৰক্ষা কৰে,
  আমি সেই ঘণ্টাত আমাৰ হৃদয় ঈশ্বৰৰ ফালে ঘূৰাই দিব লাগিব!
  
   হে প্ৰিয় মহান প্ৰভু যীচু,
  মই তোমাক ভাল পাওঁ, ত্ৰাণকৰ্তা মহিমামণ্ডিত হওক!
  মহাৰ সেৱাত ল"ৰা কাপুৰুষ নহয়,
  আমি বিশ্বাস কৰোঁ যে প্ৰলোভনকাৰী চিয়োলত বিনষ্ট হ"ব!
  
  গতিকে ল"ৰা-ছোৱালীবোৰ হজলৈ গ"ল,
  ৰাস্তাটো কঠিন, কিন্তু আত্মাটো উত্থান হৈছে!
  বিজয়ী খ্ৰীষ্ট মোৰ সপোনত হওক,
  আৰু যিজনে চিৰকাললৈ বেয়া সৃষ্টি কৰে তেওঁ অপমানিত হয়!
  
  আমি ৰোজা পালন কৰোঁ, আৰু আমি বহু সময়লৈ যাওঁ,
  আৰু মোৰ উদং ভৰিৰ পৰা ইতিমধ্যে তেজ ওলাইছে!
   কিন্তু আমাৰ গ্ৰহ, ঈশ্বৰৰ ঘৰ,
  আৰু ম্লান ৰাতিবোৰ যেন উজ্জ্বল!
  
  অৱশ্যে ধনী মানুহজনে উত্তৰত হাঁহিব,
  তেওঁ ক"ব: চিমেৰা, স্বৰ্গৰাজ্য!
  কিন্তু কৰূবে শুভেচ্ছা পঠালে;
  আৰু অহংকাৰী আভিজাত্যৰ অন্ত পৰিব গেহেন্নাত!
  
  কিন্তু আমি আমাৰ প্ৰাৰ্থনাত সকলোকে ক্ষমা কৰি দিওঁ,
  প্ৰতিটো আইকনৰ এটা পবিত্ৰ নাম আছে!
  মানুহবোৰ অলপ দয়ালু হৃদয় হওক,
  খলনায়কসকল আত্মাত বেলেগ হওঁক!
  
  বাটত ইমান কষ্ট পাই আমি কিয় যাওঁ,
  নিৰীহ ল'ৰাবোৰক কিয় লাগে?
  আমি ঈশ্বৰৰ নগৰখনত প্ৰৱেশ কৰিব বিচাৰো, য"ত তেওঁ বাস কৰিছিল,
  য'ত খ্ৰীষ্টই খালী পথত দৌৰিছিল!
  
  আৰু আটাইতকৈ ডাঙৰ কথাটো হ"ল, বিশ্বাস যে দৃঢ়,
  বিখ্যাতভাৱে দুষ্টজনে আঁঠু লৈ পৰিল!
  পৰিত্ৰাণৰ পথ কঠিন আৰু দীঘলীয়া
  কিন্তু এলাহতকৈ অপৰাধী পাপ নাই !
  
  পবিত্ৰ যীচুৱে, আমাৰ বাবে দুখ বিচৰা নাছিল,
  তেওঁৰ চিন্তাবোৰ উজ্জ্বল, শান্তিৰে ভৰা!
  কাৰণ, তেওঁ প্ৰাচীন দেৱতাৰ দৰে নহয়,
  মূলমন্ত্ৰ হ'ল এজন ব্যক্তিৰ পৰা মূৰ্তি সৃষ্টি নকৰিবা!
  
  কিন্তু কেনেকৈ হ"ল যে আমাৰ পৃথিৱীখন নিষ্ঠুৰ,
  সেই নৰকে গ্ৰহটোক শাসন কৰে!
  কি আনন্দ, আনন্দ মাত্ৰ এঘণ্টাৰ বাবে,
  যে হাবেলৰ মৃত্যু হ"ল, আৰু দুষ্ট কয়িন সিংহাসনত বহি আছে?!
  
  প্ৰভুৱে উত্তৰ দিয়ে, ই লোকসকলৰ ইচ্ছা,
  তেওঁলোকৰ কি বাছনি আছে, ওচৰ-চুবুৰীয়াৰ লগত বেয়া কাম কৰিবলৈ !
  যে মূল শাসক, নিষ্ঠুৰ খলনায়ক,
  যে মূল মূৰ্তিটোৱেই হৈছে নীতিহীন যিহূদা!
  
  কিন্তু তোমালোক জীৱনৰ সন্তান, নিৰ্মল আত্মাৰ সৈতে,
  শিল আৰু থিষ্টলৰ ওপৰেৰে শ শ মাইল খোজ কাঢ়িলোঁ!
  আপুনি মহান খ্ৰীষ্টৰ সৈতে শাসন কৰিব বিচাৰে,
  যাতে প্ৰলোভনকাৰীয়ে সাপটোক জলাশয়লৈ লৈ নাযায়!
  
  বিশ্বাস কৰক যে ত্ৰাণকৰ্তাৰ শক্তি আপোনাৰ ওপৰত থাকিব,
  তেওঁ কৃপা ঢালি দিলে, সৰু সৰু ঘাঁবোৰ ভাল কৰিলে!
  আত্মাত অনুতাপৰ উত্তাপ ম্লান নহওক,
  দেশৰ বিশ্বাসী ঈশ্বৰৰ পৰিয়ালত তেওঁলোক হওক!
  ভিটালিকে বৰ ধুনীয়াকৈ গাইছিল, আৰু সিহঁতে গাড়ী চলাই লেবৰেটৰীলৈ উঠি গ"ল।
  ল"ৰাবোৰৰ মেজাজ বাঢ়িল আৰু সিহঁতে কামত লাগিল।
  এতিয়া আপুনি এটা বৃহৎ শক্তিৰ জেনেৰেটৰ নিৰ্মাণ কৰিব লাগিব। সমগ্ৰ পৃথিৱীৰ ওপৰত ক্ষমতা লাভ কৰিবলৈ।
  ভিটালিকে অকলে কাম কৰা নাছিল। ডজন ডাঙৰ মানুহে তেওঁৰ কথা মানিলে। আৰু শিশু প্ৰতিভাই আদেশ দিলে।
  আলবিনাই ভিটালিকক সুধিলে:
  ঢৌৱে মোৰ ওপৰত কিয় কাম নকৰে?
  ল"ৰাজনে অনায়াসে উত্তৰ দিলে:
  - কাৰণ মই সিহঁতক ভালদৰে মেনেজ কৰিবলৈ শিকিলোঁ। আৰু ভয় নকৰিবা। মোৰ প্ৰতিভাই যিকোনো সমস্যা সমাধান কৰিব পাৰে।
  বীৰ ছোৱালীজনীয়ে বিড়ম্বনাৰ সৈতে সুধিলে:
  "আপুনি, ক্ষমতাৰ ক্ষেত্ৰত, এজন সাধাৰণ মানুহতকৈ বহুত উচ্চ। হয়তো তোমাৰ দেউতা এলিয়েন?
  ভিটালিকে সন্মতি প্ৰকাশ কৰি মাত দিলে।
  - হয়তো! আচলতে মোৰ কৌশল দেখি মই নিজেও আচৰিত হৈছো। মোৰ মহাশক্তিবোৰে মোকো আচৰিত কৰি তোলে।
  নায়ক ছোৱালীজনীয়ে পৰামৰ্শ দিলে:
  - আহা, আৰু কিবা এটা গান। কাম কৰিলে বহুত বেছি মজা হ"ব! আপুনি পুষ্কিনতকৈ বেয়াকৈ ৰচনা নকৰে!
  জিনিয়াছ ল"ৰাটোৱে মাত দিলে।
  - প্ৰযুক্তি শূন্যত পুষ্কিন।
  ভিটালিকে গান গাবলৈ ধৰিলে, যোৱাৰ লগে লগে ৰচনা কৰিলে;
  আমাৰ মানুহে দুখ সহ্য নকৰে,
  বন্দুক - যুদ্ধৰ নৰকীয় কণ্ঠ, গুঞ্জৰিত হওক!
  আমি থিয় হ"ম, এটা বিস্ময়ৰ আশাৰে,
  কান্ধত কান্ধত বুঢ়া-বুঢ়া গোট খালে !
  
  বেয়নেটৰ হাত, কেলাছ উত্থাপন কৰা,
  যুঁজাৰুসকলৰ কঠোৰ চাৱনি - মাত্ৰ ল'ৰাবোৰ!
  দুখৰ পৰা পৃথিৱীখন সকলো ধূসৰ চুলিৰ হৈ পৰিল,
  ছোৱালীৰ ব্ৰেইড ভয়ংকৰভাৱে টানি!
  
  আমি গৌৰৱময়, ছোভিয়েট জনসাধাৰণৰ সন্তান,
  আমি তীখা বা জুইয়ে ভাঙিব নোৱাৰো!
  আহক স্বাধীনতাৰ বাবে আমাৰ সমস্ত শক্তিৰে যুঁজ দিওঁ!
  ফেচিবাদ এটা জাক, মোৰ বিশ্বাস, আমি ইয়াক ভাঙি দিম!
  
  তেওঁলোকক সেৱাত লোৱা নহওক - বিৰক্তিৰ পৰা তিক্তভাৱে,
  কিন্তু অগ্ৰগামীজনে নিজকে যুদ্ধত গোট খালে!
  টাইটো জ্বলি আছে - সকলো চকু তাত লুকাই আছে,
  গৌৰৱময় বলছেভিক পদাংকত !
  
  ক্ৰোধত আক্ৰমণৰ বাবে পলাই গ"ল সৈনিকৰ ভিৰ,
  ফেচিষ্ট নিমাত, কামানৰ গৰ্জন ফাটি গৈছে!
   ধাতুৰ চেপি ধৰা ৰঙা শক্তিৰ পৰা ,
  স্বস্তিকা থকা ভঙা পতাকাখন তললৈ নামি গৈছে!
  
  আমাৰ বেটাৰীবোৰ ক"ত আছে, তেওঁলোকে নিশ্চিতভাৱে জানিছিল
  আৰু কিয়? সাহসী ল'ৰা,
  যদিও নিয়ৰৰ ডালবোৰে আঘাত দিয়ে, বেয়াক যন্ত্ৰণা দিয়ে,
  ৰাতি খালী ভৰিৰে যেতিয়া সি বেগ এটা লৈ খোজ কাঢ়িছিল!
  
  সৰু হ"লে স্কাউট কৰাটো সহজ, সহজ,
  যিকোনো ফাটত নাকটো সোমাই দিব পাৰে!
  আপুনি গছৰ ঠাণ্ডাত শপত খালে,
  কিন্তু কোনোবাই হাঁহিলে: ল"ৰাটো যথেষ্ট পৰিপক্ক নহয়!
  
  ছোৱালীবোৰেও কাপুৰুষ নাজানিছিল,
  ল"ৰাতকৈও বেয়াকৈ যুঁজ দিয়া নাছিল !
  ছুটীত আমি যোৰকৈ নাচিলোঁ,
  কমকৈ আড্ডা মাৰিলে, শব্দ অপচয় কৰাটো দুখ লাগে!
  
  নিষ্ঠুৰ হিটলাৰ - চয়তানৰ দাস,
  একাউণ্ট নথকা মানুহ, হাৰামী নষ্ট!
  কিন্তু মুক্তিদাতাই গোটটোক চেপি ধৰিব,
  কাৰণ বাহিনী পৰিষদৰ কোনো সীমা নাই!
  
  কমিউনিষ্ট পাৰ্টিয়ে ভাল পাইছিল আৰু ডাঙৰ-দীঘল কৰিছিল,
  আমি ক্ৰমত সাহসীৰ পথ প্ৰদৰ্শক
  যাতে ফ্ৰিটজৰ ভদ্ৰলোকজনক সহ্য নকৰে,
  যাতে আপুনি যোৰ পিন্ধিব!
  
  আমাক সপোনত পবিত্ৰভাৱে বিশ্বাস কৰিবলৈ শিকাইছিল,
  আৰু দেশৰ বাবে কোনো কষ্ট নকৰিব!
  আমি যি সহ্য কৰিলোঁ, সৰলভাৱে জুখিব নোৱাৰি,
  প্ৰিয়, ছোভিয়েট সেনাৰ পুত্ৰসকল!
  
  আমাৰ কোনোৱেই বয়সৰ কথা উল্লেখ কৰা নাছিল,
  নিজৰ বাবে দুখ অনুভৱ কৰক - আনক সন্মান নকৰিব!
  মৃত্যু হোৱাটো ভয়ংকৰ, কিন্তু মোৰ ভয় নাছিল
  ৰুছ' অজেয় - পৰিষদৰ সেনাবাহিনী!
  
  আৰু পৃথিৱীত আহিব এখন সুখী পৃথিৱী,
  দুখ নাথাকিব, চকুলো নাথাকিব, দুখ নাথাকিব, প্ৰয়োজনো নাথাকিব!
  সাম্যবাদৰ সমগ্ৰ গ্ৰহৰ ওপৰত বেনাৰ,
  যিসকল পতিত হৈছে তেওঁলোকে সৌন্দৰ্য্যৰ ক্ষেত্ৰত পুনৰুত্থান হ"ব!
  ল"ৰাটোৱে বৰ ভালকৈ আৰু ৰঙীনভাৱে গাইছিল। আৰু তেওঁৰ মাতটো কাৰুছ"তকৈও শীতল ৷
  ইয়াৰ পিছত ল"ৰাটোৱে নাচিবলৈ ধৰিলে। আৰু কামটো আৰু বেছি খৰকৈ আগবাঢ়িল।
  এটা শক্তিশালী জেনেৰেটৰ নিৰ্মাণ কৰা হৈছিল। তেওঁ, যি ক্ষেত্ৰত চহৰৰ আধা অংশ আলোকিত কৰাৰ কথা আছিল।
  ইতিমধ্যে ভিটালিকে তেওঁক টানি টানি অষ্টাংকিনো টিভি টাৱাৰলৈ যোৱাৰ পৰিকল্পনা কৰিছে। আৰু তেতিয়া গোটেই পৃথিৱীখন হাইপাৰশ্বৰ্ট ঢৌৱে আৱৰি ধৰিব । আৰু তেওঁৰ লোকসকলে মানৱ জাতিৰ ইতিহাসত আন কাৰো নিচিনাকৈ মানি চলিব।
  কিন্তু এয়াই যথেষ্ট নহয়, আমি অধিক উন্নত দল বাছনি আৰু প্ৰণয়ন কৰিব লাগিব, গতিকে এতিয়াও বহুত কাম বাকী আছে।
  আৰু সকলো বস্তু শ্বেলফত ৰাখিবলৈ এটা বিশেষ কম্পিউটাৰৰ প্ৰয়োজন। আৰু ইয়াৰ লগত জড়িত হ"ব অত্যন্ত চতুৰ আৰু শীতল।
  ভিটালিকে কাম কৰিলে। আৰু এলবিনাই লৈ গাই গাইছিল;
  মাতৃভূমিৰ বাবে শেষলৈকে যুঁজ দিয়ক
  ষ্টেলিনে আমাক আদেশ দিয়াৰ দৰে উজ্জ্বল...
  আহক আমি আমাৰ হৃদয়খন একেলগে স্পন্দন কৰোঁ
  আমাৰ পেশীবোৰ তীখাতকৈও শক্তিশালী হওক!
  
  পিতৃভূমি বীৰত্বপূৰ্ণ ভাগ্য,
  মোৰ পবিত্ৰ মাৰ বাবে যুঁজ...
  আমাৰ বহুত গুৰুত্বপূৰ্ণ কথা আছে, জানেনে,
  কাৰণ, ৰাছিয়ানসকলে সদায় যুঁজিবলৈ সক্ষম হৈছে!
  
  যদিও, মাত্ৰ এজন অগ্ৰণী ল"ৰা,
  কিন্তু মই মোৰ পিতৃভূমিক চেলুট কৰিম...
  আৰু মই সেইজন হ"ম যিজন সৰু, জানেনে, আদৰ্শ,
  ৰাছিয়া, মোৰ বিশ্বাস, কমিউনিজমৰ অধীনত জীয়াই থাকিবলৈ!
  
  আমি গঢ়িম, বিশ্বাস কৰক, এখন গৌৰৱময় জগত,
  য'ত দৰিদ্ৰতা, বিশ্বাস কৰক, নহ'ব ...
  তাত আমি বিনামূলীয়াকৈ ভোজ পালন কৰো,
  আৰু মানুহে চিৰদিন সুখত জীয়াই থাকে!
  
  তেতিয়া সপোনটোৱে নিজৰ নিয়ম পূৰণ কৰিব,
  উজ্জ্বল প্ৰজন্মৰ গৌৰৱৰ বাবে...
  ষ্টেলিন নিজেই জ্বলিছে, এটা উজ্জ্বল তৰা,
  আৰু আমাৰ গুৰু সৰ্বহাৰা লেনিন!
  
  আৰু আমিও ঈশ্বৰত বিশ্বাস কৰোঁ, মোক বিশ্বাস কৰক,
  পিছফালৰ চিন্তা নোহোৱাকৈ খ্ৰীষ্টক প্ৰাৰ্থনা কৰিবলৈ...
  নৰকৰ পাতালত জন্তুটো হওক
  আইকনবোৰৰ পৰা আমাক ভাল মুখেৰে আদৰণি জনোৱা হ"ব!
  
  আমি খ্ৰীষ্টৰ ওচৰলৈ দলৰ পতাকাৰ তললৈ আহিম,
  সমাজবাদ আৰু সাম্যবাদ গঢ়ি তোলোঁ আহক...
  পোহৰলৈ আশা, বিশ্বাস কৰোঁ, আনিম,
  যাতে সকলোৱে গুৰুতৰ নায়ক হৈ পৰে!
  . অধ্যায় #১৫
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  ৰাছিয়াৰ মাফিয়াৰ গডমাদাৰ এগ্ৰিপিনাৰ বিশাল ৰাজপ্ৰসাদত পুনৰুজ্জীৱন ঘটিছিল। এজন জিনিয়াছ ল"ৰাই কল্পনাতীত কাম কৰা ৰিপ"ৰ্টটোৱে গুণ্ডা মহিলাগৰাকীক অন কৰিলে আৰু তাই লক্ষ্য কৰিলে:
  - ৱাঃ! হয় নেকি?
  কাৰাটে ছোৱালীজনীয়ে মাত দিলে।
  - হয়! এই সকলোবোৰ অলৌকিকতা!
  এগ্ৰিপিনাই মন্তব্য কৰে যে:
  - ইয়াত এনেকুৱা সুযোগ! পৃথিৱীৰ ওপৰত ক্ষমতা!
  ছিণ্ডিকেটৰ গোপন আৰক্ষীৰ মুৰব্বী নিকোলাই ফাট্ৰুশ্বেভে পৰামৰ্শ দিছিল:
  "আমি টোপনিৰ গেছ ব্যৱহাৰ কৰি ল"ৰাটো আৰু তেওঁৰ সকলো সঁজুলি ধৰিম।
  মাফিয়াৰ গডমাদাৰে আপত্তি কৰিছিল:
  - খৰখেদা নকৰিবা! প্ৰথমে তেওঁ যি বিচাৰে তাকে কৰিবলৈ দিয়ক। আৰু তাৰ পিছত আমি তাক মোটা পোৱালিৰ দৰে বন্দী কৰিম।
  গোপন আৰক্ষীৰ মুৰব্বীয়ে মন্তব্য কৰে যে-
  - ৰিপৰ্টৰ পৰা বিচাৰ কৰিলে তেওঁ মানুহক পুতলাৰ দৰে নিয়ন্ত্ৰণ কৰে আৰু ই অতি বিপজ্জনক হ"ব পাৰে।
  এগ্ৰিপিনাই চিঞৰি উঠিল:
  - এই ক্ষেত্ৰত আমাৰ হাতত টোপনিৰ গুলী থকা এজন স্নাইপাৰ আছে!
  ইয়াৰ পিছত গডমাদাৰে অতিৰিক্ত আদেশ দিবলৈ ধৰিলে।
  পৃথিৱীৰ পৰিস্থিতি অধিক বেয়া হৈ পৰিছে। তালিবানে ঘাটিটোত ৰাছিয়ানসকলক পিন কৰি প্ৰচণ্ড গুলীচালনা কৰে। ইয়াৰ প্ৰতিক্ৰিয়া স্বৰূপে অন্য অঞ্চলৰ সৈন্যক তীব্ৰভাৱে তাজিকিস্তানলৈ স্থানান্তৰ কৰা হয়। উজনিত প্ৰকৃত যুদ্ধৰ সূচনা হ"ল। আৰু পশ্চিমত ইতিমধ্যে ইউক্ৰেইনৰ সেনাই আক্ৰমণত নামি পৰিছে। আৰু যুদ্ধবোৰ পুনৰ সম্পূৰ্ণ শক্তিৰে আৰম্ভ হ"ল।
  হয়, গৰম হৈ গ"ল।
  অৱশ্যে ছিণ্ডিকেটটোৱে তালিবানৰ পৰা ড্ৰাগছ ক্ৰয় কৰিছিল। আৰু যুদ্ধই ব্যৱসায়ত বাধা দিয়া নাছিল। পৃথিৱীৰ পৰিস্থিতি অধিক আতংকজনক হৈ পৰিল। তালিবানে নতুন ফ্ৰণ্ট মুকলি কৰাত আদৰণি জনাইছে আমেৰিকাই। আৰু ইতিমধ্যে তালিবানক বৈধ আফগান চৰকাৰ হিচাপে স্বীকৃতি দিয়াৰ কথাও চলিছিল।
  ককেছাছত জনসাধাৰণে পুনৰ বিদ্ৰোহ কৰিছে। অসন্তুষ্টি বাঢ়ি যায়। সাধাৰণতে মানুহে কৰ্তৃপক্ষক অধিক সমালোচনা কৰা দেখা গৈছে। আনকি টিভিবোৰো ভাঙিবলৈ ধৰিলে।
  জিউগানভ গুৰুতৰভাৱে অসুস্থ, আৰু কমিউনিষ্ট পাৰ্টিয়ে ইতিমধ্যে ক্ষমতাৰ বাবে যুঁজি আছে। বহু কমিউনিষ্ট বিশেষকৈ যুৱক-যুৱতীসকলে বেৰিকেডলৈ লৰালৰিকৈ যায়। আৰু সাধাৰণতে মানুহ অধিক ৰাজনীতিকৰণ কৰা হৈছে। পৰিৱৰ্তন পকিছে, আৰু মানুহে নতুন জীৱন বিচাৰে। পুৰণি ৰাজনীতিবিদসকল বৰ ভাগৰুৱা হৈ পৰিছে।
  এগ্ৰিপিনাই ভাবিলে, স্কাৰ্ট পিন্ধি নতুন লেনিনৰ ভূমিকা কিয় নল"ব? বাৰু, তাই এতিয়াও বিদ্ৰোহী। আৰু ই বহু হাজাৰ লোকক ৰাজপথলৈ আনিবলৈ সক্ষম হৈছে ।
  ৰাছিয়াৰ জনসাধাৰণ পূৰ্বৰ শাসন ব্যৱস্থাৰ পৰা ভাগৰি পৰিছে, আৰু অৱশ্যেই প্ৰায় এক চতুৰ্থাংশ শতিকাৰ একে বয়সীয়াল মুখখন দেখা মানুহৰ নতুন আৰু অজ্ঞাত কিবা এটাৰ প্ৰতি আকাংক্ষা আছে।
  অগ্ৰিপিনাই আইনাখনত নিজৰ ফালে চালে। দাগটো নহ"লে তাইৰ মুখখন পুৰুষসুলভ আৰু ধুনীয়া হ"লহেঁতেন। হয়, এফালে ই নষ্ট হয় , কিন্তু আনফালে মুখখনক অধিক কঠোৰ অভিব্যক্তি দিয়ে।
  কাৰণ, তাই সঁচাকৈয়ে এগৰাকী জননেতাৰ দৰেই, যিয়ে ক্ষমতাৰ উচ্চতালৈ চেষ্টা কৰে। যদিও এতিয়াও তাইৰ যথেষ্ট, বাস্তৱিক, যদিও বেছি ৰাজহুৱা নহয়, ক্ষমতা আছে।
  আৰু সমাজৰ সকলো মহলত তাইৰ সংযোগ আছে। মাথোঁ দুখৰ বিষয় যে ইতিমধ্যে বহু লোকশিল্পীৰ মৃত্যু হৈছে।
  মনত আছে, এবাৰ কোবজনে তাইৰ লগত গান গাইছিল।
  আৰু এই সকলো গায়কে কি বিচাৰে? টকা আৰু খ্যাতি। তদুপৰি কাক গান গাব সেইটোও তেওঁলোকে গুৰুত্ব নিদিয়ে।
  এগ্ৰিপিনাই চিঞৰি উঠিল:
  - টিনত ভৰোৱা ডিঙি, আৰু ভদকা ইয়াৰ ওচৰলৈ যায়!
  ইয়াৰ পিছত তাই সেইখন লৈ চকু দুটা টিপিলে, যিবোৰ নীলা আৰু পান্নাৰ মিশ্ৰণ। কিন্তু শ্যামলাজনী নিজেই বৰ নিষ্ঠুৰ। এতিয়া তাইৰ ল"ৰাটোক অত্যাচাৰ কৰিবলৈ মন গ"ল।
  আৰু এজন সুদৰ্শন ল'ৰা , চৈধ্য বছৰীয়া, আজ্ঞাকাৰীভাৱে আঁঠু লৈ গোৰোহাৰ এটা ৰূপৱতী বেঁকাৰে নিজৰ উদং, ঘূৰণীয়া, নুমুৱাই দিলে।
  আগ্ৰিপিনাই তাইৰ ওচৰলৈ অনা ব্ল"টৰ্চটো তুলি ল"লে। জুইৰ শিখা জ্বলাই দিলে। আৰু এজন ধুনীয়া ল"ৰাৰ ওচৰলৈ উঠি যোৱা, যেতিয়া তেওঁ নিজৰ উদং তলুৱাখন লৈ জ্বলি যায়।
  জ্বলি থকাৰ গোন্ধ , উদং ভৰিত জুই লগাই দিয়া কিশোৰজনে চিঞৰি উঠিল।
  এগ্ৰিপিনাই ল"ৰাটোক শ্যামলা চুলিখিনি ধৰি টানি টানি আনি হিচকি মাৰি আঁঠুলৈ ঘূৰাই আনিলে:
  - ধৈৰ্য্য ধৰক কছাক, তুমি আটামান হ'বা!
  আৰু ল"ৰাটোৰ আনটো উদং গোৰোহা টিপটিপিয়াকৈ। আৰু সি আকৌ চিঞৰি উঠে। যেতিয়া আপুনি জুইত পোৰা হয়, বিশেষকৈ সংবেদনশীল তলুৱাটো, তেতিয়া ইমান বিষ হয়। যিটো সকলোৱে চম্ভালিব নোৱাৰে।
  গডমাদাৰে চিঞৰবোৰ উপভোগ কৰিছিল আৰু আনকি গাইছিল:
  ভাঙিব, থেতেলিয়াই পেলাওক আৰু ফালি পেলাওক,
  এইয়াই জীৱন, এইয়াই সুখ!
  আৰু ল"ৰাটোক বৰ উৎসাহেৰে চাবুকেৰে কোবাই দিওঁ। তাইক তাইৰ হাতত ঠেলি দিয়া হ"ল।
  ইয়াত তাই সঁচাকৈয়ে গডমাদাৰ। আৰু ইমান নিষ্ঠুৰ। এটা বাস্তৱিক, আমি ক'মনে, ভিক্সন .
  এনে মহিলাৰ বাবে কোনোৱেই আৰু একোৱেই উপযুক্ত নহ"ব।
  এগ্ৰিপিনাই কোবাই গাইছিল:
  আপুনি তেওঁলোকক ৰেহাই নিদিয়ে
  হাৰামী হত্যা ...
  বেডবাগ কেনেকৈ থেতেলিয়াই পেলাব
  তেঁতেলীৰ দৰে আঘাত!
  তাৰ পিছত তাই ভাগৰি পৰিল। আৰু ল"ৰাটোৱে বিষৰ জোকাৰণিৰ পৰা চেতনা হেৰুৱাই পেলালে। তাই ইংগিত এটা কৰিলে আৰু ল"ৰাটোক লৈ যোৱা হ"ল।
  এগ্ৰিপিনাই লক্ষ্য কৰিছে:
  - তথাপিও মাৰ্কিছ ডি চেডে ঠিকেই কৈছিল, কি আনন্দই আন কাৰোবাৰ দুখ আনে। এই কথা সকলোৱে বুজি নাপায় আৰু উপলব্ধি নকৰে!
  ইয়াৰ পিছত বগা মাইকী চয়তানে অতি আনন্দৰে নেপোলিয়ন বোনাপাৰ্টৰ ককড টুপীৰ আকৃতিত তাইৰ ওচৰলৈ অনা কেকটো খাবলৈ আৰম্ভ কৰিলে।
  তাই নেপোলিয়নক সন্মান কৰিছিল , কিন্তু তেওঁক ব্যৰ্থ বুলি গণ্য কৰিছিল। তাইৰ আটাইতকৈ বেছি সন্মান আছিল পৰাজয় নজনা আৰু আধা পৃথিৱী জয় কৰা চেংগিছ খানৰ প্ৰতি।
  আলেকজেণ্ডাৰ চুভ"ৰভেও পৰাজয় নাজানিছিল যদিও তেওঁ কিমান জয়ী হ"বলৈ সক্ষম হৈছিল?
  অগ্ৰিপিনাই অৱজ্ঞাসূচকভাৱে হুমুনিয়াহ কাঢ়িলে। ৰাছিয়াৰ বৰ্তমানৰ ৰাষ্ট্ৰপতি ইউক্ৰেইনৰ যুদ্ধত ডুব গৈছে, আৰু এতিয়া কেৱল এলেহুৱাসকলেহে তেওঁক লাথি নিদিয়ে । লগতে নেপোলিয়নৰ দৰে কিবা এটা: প্ৰথমে বহুত ভাগ্য, আৰু তাৰ পিছত বিফলতা। আৰু আৰম্ভণিতকৈ শেষত আৰু বেয়া। আৰু হিটলাৰৰ বিষয়ে ক"বলগীয়া একো নাই। তেওঁৰ সুযোগ আছিল নেকি? নীতিগতভাৱে যদি তেওঁ একচল্লিশত মস্কোক দখল কৰিলেহেঁতেন আৰু দখল কৰা ভূখণ্ডসমূহত অধিক বুদ্ধিমান নীতি অনুসৰণ কৰিলেহেঁতেন, তেন্তে তেওঁ . যেনেকৈ নেপোলিয়নে নিজৰ সময়ত কৰিছিল।
  ইয়াত চেংগিছ খান আৰু তেওঁৰ উত্তৰাধিকাৰীসকলে কিছু সময়ৰ বাবে ৰাছৰ জয় কৰিবলৈ সক্ষম হয়। আকাৰ আৰু ক্ষমতাৰ ফালৰ পৰা ইতিহাসত অভূতপূৰ্ব সাম্ৰাজ্য আছিল। কিন্তু ৰুছ"ৰ গণ আক্ৰমণৰ আগতেই চেংগিছ খানৰ মৃত্যুৰ পিছতো ই বিভাজিত হৈছিল আৰু প্ৰকৃততে বাটু প্ৰায় স্বাধীন সোণালী গোটৰ শাসক হৈ পৰিছিল আৰু ইতিমধ্যে পৃথক পাৰস্যত মংগোলীয় সাম্ৰাজ্যৰ জন্ম হৈছিল। যদিও আনুষ্ঠানিকভাৱে চীনত এখন উমৈহতীয়া ৰাজধানী আছিল।
  কিছুদিনৰ বাবে সাম্ৰাজ্যখনত এতিয়াও কিছু ঐক্যৰ আভাস আছিল। কিন্তু মাত্ৰ এটা আভাস। উদাহৰণস্বৰূপে, মিচৰ আক্ৰমণৰ সময়ত গোল্ডেন হৰ্ডে পাৰস্যত থকা নিজৰ ভাইসকলক সহায় কৰা নাছিল। বাটু নিজেই সোনকালে জৰাজীৰ্ণ হৈ তুলনামূলকভাৱে কম বয়সতে মৃত্যুবৰণ কৰে। মংগোল সাম্ৰাজ্য ক্ষয়ত পৰিল আৰু কেতিয়াও অস্তিত্ব নোহোৱাৰ দৰে ডুব গ"ল।
  টামেৰলেন আছিল শেষৰজন খান যিয়ে ইয়াক সংযোগ কৰিবলৈ চেষ্টা কৰিছিল, কিন্তু তেওঁৰ মৃত্যুৰ পিছত সকলো ধূলিলৈ ছিন্নভিন্ন হৈ পৰিল, আৰু কোনো লেখ-জোখ নোহোৱাকৈ।
  পিছলৈও এই ধাৰণাটো দেখা গ"ল যে চেংগিছ খান আৰু ৰাজকুমাৰ ৰেড ছান একেজন ব্যক্তি, আৰু গোল্ডেন হৰ্ড ৰাছিয়াৰ এখন ৰাষ্ট্ৰ।
  আগ্ৰিপিনাই হাঁহিলে। হয়, সাম্ৰাজ্যবোৰ পতিত হৈছে। আৰু আটাইতকৈ সুস্থিৰ সাম্ৰাজ্য হ"ল ৰাছিয়াৰ। যদি আপুনি ব্ৰিটিছ আৰু অট্টোমান সাম্ৰাজ্যৰ যিখিনি বাকী আছে তাক চায়, তেন্তে ই বহুত বেছি ভূখণ্ড ধৰি ৰাখিছে। আৰু ৰোমান সাম্ৰাজ্য আৰু আৰব খিলাফত সম্পূৰ্ণৰূপে বাষ্পীভৱন হৈ পৰিল।
  মাফিয়াৰ গডমাদাৰে ভাবিছিল যে ৰাছিয়া নিজৰ প্ৰতিভা আৰু নিষ্ঠুৰতা নহ"লেও শেষলৈকে পতন ঘটিব পাৰে। প্ৰাক্তন ৰাষ্ট্ৰপতিজন বুঢ়া হৈ নিজকে ক্লান্ত কৰি পেলাইছে। আৰু এতিয়া সকলো তেওঁৰ হাতৰ পৰা ওলাই গৈছে। প্ৰত্যেকৰে নিজস্ব চক্ৰ থাকে। আপুনি কমেও তিনিবাৰ চেংগী খান হওক। চিৰন্তন ৰজা নাই।
  কিন্তু যদি ব্যৱস্থা আছে: জাৰ মৃত, নতুন জাৰ জীয়াই থাকক, তেন্তে ট্ৰেজেডী নহয়।
  জাৰবাদী ৰাছিয়াত প্ৰথম পলৰ পিছত অৱশেষত ৰোমানভ বংশই স্থিতিশীলতা লাভ কৰে। শতিকাজুৰি শাসন কৰা বৈধ, দক্ষ, থ্ৰুব্ৰেড চৰকাৰ আছিল আৰু জনসাধাৰণে ইয়াক আৰাধনা কৰিছিল আৰু বিশ্বাস কৰিছিল।
  ইয়াৰ পিছত কি হ'ল - এজন চেৰ'গেট! আমি এটা ৰাজতন্ত্ৰ প্ৰতিষ্ঠা কৰিব লাগিব। আগ্ৰিপিনাই তেনেকৈয়ে ভাবিলে। কিছুমান ঠাইত প্ৰকৃততে ৰাজতন্ত্ৰ প্ৰতিষ্ঠা হৈছে: তুৰ্কমেনিস্তানত , আজাৰবাইজানত, কোৰিয়াত। আনকি বেলাৰুছতো এই বিষয়ে চৰ্চা চলি আছে। যদিও , ই তাত কাম কৰাৰ সম্ভাৱনা নাই, অতি ইউৰোপীয় দেশ।
  তাত জনসাধাৰণে বা অভিজাত শ্ৰেণীয়েও ৰাজতন্ত্ৰক হজম কৰিব নোৱাৰে।
  এগ্ৰিপিনাই নিজকে মহান ব্যক্তিত্ব বুলি গণ্য কৰিছিল। আৰু তাইৰ শাসন কৰাৰ হেঁপাহ আছিল।
  এতিয়া দেখা গৈছে যে এজন ল"ৰাই, এতিয়াও শিশুৰ দৰে দেখাত, নিৰপেক্ষ শক্তি দিব পৰা কিবা এটা উদ্ভাৱন কৰিছে! এনে শক্তি, যাৰ তুলনাত সম্ৰাটৰ শক্তি একো নহয়! আৰু তাতোকৈ বেছি ৰাষ্ট্ৰপতিৰ ক্ষমতা! তাইৰ শক্তি, সেয়া হ"ব বাস্তৱৰ শক্তি, মানুহে উদ্ভাৱন কৰা ঈশ্বৰ নহয়। ই হৈ পৰিব বিশ্বব্ৰহ্মাণ্ড আৰু বিশ্বব্ৰহ্মাণ্ডৰ কেন্দ্ৰ।
  আৰু কোনেও কেতিয়াও তাইক উফৰাই পেলাব নোৱাৰিব। আৰু তাত, নহ"লে তাইৰ পিছত ল"ৰা-ছোৱালীয়ে শাসন কৰিব। বা নিজেই তাইক অমৰ কৰি তোলাৰ উপায় বিচাৰি উলিয়াওক। বিজ্ঞানে, তাত্ত্বিকভাৱে, যিকোনো কাম কৰিব পাৰে।
  আৰু তেতিয়া বিশ্বব্ৰহ্মাণ্ডৰ আটাইতকৈ শীতল হ"ব। আৰু পৃথিৱীৰ মানুহে মহাকাশযান নিৰ্মাণ কৰিব, আৰু কোটি কোটি তাৰকাৰাজ্য তাইৰ ভৰিৰ তলত পৰিব। আৰু তাইৰ ভৰিৰ ছাপত চুমা খোৱাটোৱেই হ"ব সৰ্বোচ্চ সন্মান আৰু পুৰস্কাৰ।
  এগ্ৰিপিনাই ভাবিছিল যে এটা বিশ্বব্ৰহ্মাণ্ড জয় কৰি তাই আন বিশ্বব্ৰহ্মাণ্ড বিজয়ৰ দায়িত্ব ল"ব পাৰিব।
  আৰু শীতল হ"ব। আৰু তেতিয়া তাই নিজেই বিশ্বব্ৰহ্মাণ্ড সৃষ্টি কৰিবলৈ শিকিব। আৰু মৃতকক পুনৰুত্থাপন কৰা, যিটো শীতল!
  যুৱতীগৰাকীয়ে নিজৰ স্মাৰ্টফোনটোলৈ চালে। এটা বিশাল কিবা এটা নিৰ্মাণৰ কাম চলি থকাটো স্পষ্ট হৈ পৰিছিল। আৰু এইটোৰ নেতৃত্বত আছে চুটি কাপোৰ পিন্ধা এজন খালী ভৰিৰে ল"ৰা।
  এগ্ৰিপিনা আচৰিত হ"ল ভিটালি আকুলভ কিমান সৰু। প্ৰিটিন শিশুৰ দৰে ৷ আৰু চুটি কাপোৰ আৰু খালী ভৰিয়ে শিশুৰ ছাপক আৰু অধিক শক্তিশালী কৰি তুলিছিল। একে সময়তে , তেওঁ প্ৰাপ্তবয়স্কসকলক তেওঁৰ কথা মানিবলৈ বাধ্য কৰাইছিল। আৰু তেওঁৰ আদেশ আছিল, মানসিক আদেশকে ধৰি।
  ৰাছিয়াৰ মাফিয়াৰ গডমাদাৰে ভাবিছিল যে এনে ল"ৰাক পৰাস্ত কৰাটো সহজ নহ"ব। হয়তো, সঁচাকৈয়ে, গেছেৰে ঢাকি দিব। বা স্নাইপাৰ পঠিয়াই গুলী চলাওক।
  অৱশ্যে যুৱ প্ৰতিভাজনে তাইক এটাতকৈ অধিক আৱিষ্কাৰ দিব পাৰে। আৰু, সঁচাকৈয়ে, অমৰ কৰি তুলিবলৈ। তাত্ত্বিকভাৱে এজন ব্যক্তি চিৰদিন জীয়াই থাকিব পাৰে। তেওঁ কম্পিউটাৰ নহয়, কিন্তু আপডেট আৰু নিয়ন্ত্ৰণ কৰিবলৈ সক্ষম।
  আৰু যদি আপোনাৰ শক্তিৰ এক নিৰন্তৰ আৰু শক্তিশালী উৎস থাকে, তেন্তে প্ৰকৃতিত থকা চক্ৰৰ দৰে মানুহৰ শৰীৰটো চিৰন্তন হ"ব পাৰে। আৰু এই ল"ৰাটো এনেকুৱা এটা প্ৰতিভাশালী, যিটো মানৱ জাতিৰ ইতিহাসত কেতিয়াও নাছিল। তেওঁৰ আগতে আনকি লিঅ"নাৰ্ডো দা ভিঞ্চি আৰু টেছলাইও হাৰ মানিছে। বিশেষকৈ পৰিকল্পনাৰ ব্যৱহাৰিক ৰূপায়ণৰ ক্ষেত্ৰত।
  দা ভিঞ্চিৰ উদ্ভাৱনবোৰৰ কি লাভ , যদিহে ইয়াৰে এটাই ব্যৱহাৰিক লাভ নিদিলে?
  দৰাচলতে লিওনাৰ্ডোৰ যন্ত্ৰবোৰে মানৱ জাতিৰ কোনো লাভ কঢ়িয়াই নিদিলে আৰু ইয়াৰে কোনো এটাই কাম কৰা নাছিল। টেছলাইও বহুত উদ্ভাৱন কৰা যেন লাগে, কিন্তু কাৰ্যকৰীকৰণৰ ৰিটাৰ্ণ কি আছিল?
  আৰু ইয়াত আপুনি দেখিব পাৰিব যে মানুহক বশ কৰা বিকিৰণে কাম কৰি আছে। প্লাছ, ল'ৰাটোৱে , হয়তো, নিজৰ পেশীবোৰ শক্তিশালী কৰিলে। আৰু সেয়া আৰু কঠিন।
  কি যে মহান প্ৰতিভা! পোন্ধৰ বছৰ বয়সত যদি তেওঁ এনেকুৱা বস্তু উদ্ভাৱন কৰে, তেন্তে তেওঁ প্ৰাপ্তবয়স্ক হৈ কি কৰিব?
  বা হয়তো ইয়াৰ বিপৰীতে ই বোবা হৈ পৰে ?
  কোৱাৰ দৰে বয়সৰ লগে লগে গীকবোৰ বোবা হৈ পৰে। ইয়াত বিশেষকৈ আপুনি দেখিব পাৰিব যে গীকৰ পৰা কিমানজন প্ৰকৃত প্ৰতিভা আৰু তাৰকাৰ জন্ম হৈছিল?
  আৰু প্ৰায়বোৰ কোটিপতি আৰু ৰাষ্ট্ৰপতি আছিল যথেষ্ট স্বাভাৱিক শিশু।
  এগ্ৰিপিনাই হুমুনিয়াহ কাঢ়ি গাইছিল:
  শৈশৱ ক'লৈ যায়?
  কোন শহর...
  আৰু ইয়াৰ প্ৰতিকাৰ আমি ক"ত পাম,
  আকৌ তাত উপনীত হ"বলৈ!
  শুনা নোপোৱাকৈয়ে থাকিব
  যেতিয়া গোটেই চহৰখন শুই থাকে
  আৰু সি চিঠি লিখিব নোৱাৰিব
  আৰু সি ফোন নকৰে!
  আৰু শীত আৰু গ্ৰীষ্ম
  অলৌকিকতাৰ বাবে অপেক্ষা কৰাৰ অভিজ্ঞতা নাই ,
  ক"ৰবাত শৈশৱ হ"ব৷
  কিন্তু ইয়াত নহয়!
  আৰু শীতকালত বৰফৰ মাজেৰে
  আৰু নৈৰ কাষৰ ডোঙাবোৰৰ মাজেৰে,
  কোনোবাই জপিয়াই পৰিব
  কিন্তু মই নহয়!
  আগ্ৰিপিনাই গান গাই শেষ কৰি দাঁত উদঙাই দিলে। ভাবিলেই যদি এই মেধাৱী ল"ৰাটোৱে প্ৰাপ্তবয়স্ক হৈ কেৱল মৰ্ত্যলোকৰ স্তৰত পৰে তেন্তে মূৰ্খামি হ"ব। আচলতে এইবোৰ অতিমানৱীয় ক্ষমতা। আৰু তেওঁলোকক লালন-পালন কৰাটো প্ৰয়োজন। আৰু নৱীকৃত শক্তিৰে বৃদ্ধি পায়।
  চুটি স্কাৰ্ট আৰু উদং, টেন কৰা ভৰি দুখন পিন্ধা ছোৱালী এজনীয়ে বগা শ্বে-ডেভিলক এটা সৰু চকলেট কণী আগবঢ়াইছিল।
  আগ্ৰিপিনাই তাক কামোৰিলে, আৰু ছোৱালীজনীৰ পেশীবহুল ভৰি দুখনত চাবুকেৰে আঘাত কৰিলে , যাৰ ফলত তাই চিঞৰি উঠিল।
  তাৰ পিছত তাই গাইছিল:
  নৰকত থকা মাংস গৰমৰ পৰা ক্ষীণ হৈ পৰে,
  আৰু আমি সকলোৱে বহুদিনৰ পৰা বুজি পোৱাৰ সময় আহি পৰিছে...
  যিয়ে মাফিয়াৰ প্ৰতি বিশ্বাস নাজানে
  যোৰৰ ক্ৰোধৰ তলত পৰিব!
  
  এজন সৎ মানুহে নিজৰ পাব
  জুইত মকৰা এটাৰ দৰে হ'ব ...
  পাতালত অসুৰে যন্ত্ৰণা দিব,
  কোনে চয়তানৰ আগত প্ৰণাম কৰা নাই!
  ইয়াৰ পিছত তাই এই আদেশ দিলে:
  - এম্বুছত বহি অপেক্ষা কৰক! নিজকে প্ৰকাশ নকৰাৰ বাবে।
  আৰু ইফালে ভিটালিক আৰু আলবিনাই কাম কৰি থাকিল। আৰু বিশাল শক্তিৰ জেনেৰেটৰ এটা নিৰ্মাণ কৰা হ"ল, আৰু চকাত। ইয়াৰ উপৰিও ল"ৰা জিনিয়াছে জয়ষ্টিক বুটাম সংলগ্ন কৰি অটোমেটিক নিৰ্মাণ কৰিবলৈ ধৰিলে আজ্ঞাবহতা হাইপাৰপ্ৰগ্ৰেম . যাতে সকলো মানৱজাতি আৰু আকুলভে আজ্ঞা পালন কৰে, যিহেতু ই প্ৰভু ঈশ্বৰৰ আজ্ঞা পালন কৰা নাছিল, আৰু একে সময়তে নিজৰ সাধাৰণ কাম এৰি দিয়া নাছিল। যদিও, কিহৰ ওপৰত নিৰ্ভৰ কৰি। যুদ্ধৰ অন্ত পেলাব লাগিব। আৰু ইউক্ৰেইনৰ বাবে অপৰাধীয়ে এতিয়াও নতুন, বিশ্ব ৰজাৰ ওচৰত উত্তৰ দিব।
  ভিটালিকে খঙেৰে গাইছিল:
  যুদ্ধ কি আৰু যুদ্ধ কি
  তাই বেয়া পেহী আৰু কুকুৰ!
  হত্যা, ঘৃণনীয়, কেৱল মলি
  আৰু যুদ্ধত হাৰামী ৰাজকুমাৰ!
  ৰেজিমেণ্টৰ ক্ষোভৰ কোনো জয় নাথাকিব,
  কু-অভিপ্ৰায়ৰ সাম্ৰাজ্য মূৰ্খৰ দেশ!
  আৰু ল"ৰাটোৱে উদং ভৰিৰ আঙুলিৰে ষ্টীলৰ বল্ট এটা দলিয়াই দিলে। তেওঁ সৰি পৰা উল্কাপিণ্ডৰ বেগেৰে উৰিছিল, আৰু আক্ষৰিক অৰ্থত বতাহত জ্বলি গৈছিল।
  আলবিনাই কয়।
  - এইটো ক্লাছ!
  জিনিয়াছ ল"ৰাটোৱে মাত দিলে।
  - আৰু আটাইতকৈ ডাঙৰ শ্ৰেণীটো হ"ব যেতিয়া মানৱতাই একক, প্ৰেমময় ইমপালছনত একত্ৰিত হ"ব! অধিক নিৰ্দিষ্টভাৱে ক"বলৈ গ"লে সকলোৱে যদি ভাই-ভনী হৈ পৰে।
  ছোৱালীজনীয়ে হাঁহি এটা মাৰি গাইছিল:
  ধুমুহাৰ মাজেৰে স্বাধীনতাৰ সূৰ্য্য আমাৰ বাবে জিলিকি উঠিল,
  ধুমুহা আৰু ধুমুহাৰ মাজেৰে আমি একেলগে খোজ কাঢ়িছিলো...
  জাতিবোৰ এক হওঁক
  পৃথিৱীৰ সকলো দেশ একত্ৰিত হওক!
  ভিটালিকে হাঁহি এটা মাৰি উত্তৰ দিলে:
  - হয়, একেলগে সকলো অদ্ভুত আৰু জনগোষ্ঠী হ'ব! মোৰ ন্যায়পৰায়ণ আৰু প্ৰেমময় কৰ্তৃত্বৰ অধীনত! আৰু এই মুহূৰ্তটো যেতিয়া মানুহে আৰু কেতিয়াও ইজনে সিজনক হত্যা নকৰিব! কমিউনিষ্টসকলে কি সপোন দেখিছিল, কিন্তু সকলো ত্যাগৰ পিছতো তেওঁলোক ওচৰলৈ নাহিল!
  আলবিনাই দাঁত উদঙাই আৰু বাদাম আৰু বল্ট টান কৰি চিঞৰি উঠিল:
  অপমানৰ কথা চিন্তা নকৰিবা
  হয়, নিজকে অপমান কৰিবলৈ সাজু! হয়, নিজকে অপমান কৰিবলৈ সাজু!
  কিন্তু যদি কেৱল এটা গৌৰৱময় লক্ষ্যৰ ওচৰত, অন্ততঃ অলপ ওচৰ চাপি!
  কিন্তু গৌৰৱময় লক্ষ্যত উপনীত হ"বলৈ যদিহে, অলপ ওচৰলৈ হ"লেও!
  অলপ ওচৰ চাপি যাওক!
  ভিটালিকে বিড়ম্বনাৰ দৰে সুধিলে:
  - আৰু পুৰুষ লিংগত কি গায়?
  বীৰ ছোৱালীজনীয়ে হাঁহি এটা মাৰি উত্তৰ দিলে:
  - যে ছন্দ এটা আছিল!
  জিনিয়াছ ল"ৰাটোৱে হাঁহি হাঁহি গাইছিল:
  যিয়েই নহওক সি ছন্দোবদ্ধ কৰিলে
  মাত্ৰ ক্লান্ত হৈ পৰিলোঁ...
  আৰু সংশোধনীৰ বাবে গাঁওখনলৈ,
  য'ত গৰু চৰে
  তেওঁক সোনকালে শুধৰাই দিয়া হ"ল!
  আলবিনাই হাঁহিলে, আৰু আন এটা বল্ট পেচ কৰি ট্ৰেঞ্জিষ্টৰটো পুনৰ সাজি তাই ক"লে:
  -মহান প্ৰতিভা, আৱিষ্কাৰ কৰিলে পৃথিৱীৰ পোহৰ,
  ইয়াতকৈ ধুনীয়া মানুহ কেতিয়াও লগ পোৱা নাই...
  মই মূৰ্তি ল'ৰাটোক গীত গাইছো,
  যি , আদৰ্শৰ মূৰ্ত ৰূপ!
  ভিটালিকে উজ্জ্বল মূৰটো মাত দিলে:
  - হয় ভালকৈ গাইছা।কিন্তু কোনোৱেই নিখুঁত নহয় ।
  আৰু ল"ৰাটোৱে আকৌ প্ৰগ্ৰেম কৰিবলৈ ধৰিলে। সমগ্ৰ বিশ্বক বশ কৰাটো সহজ কাম নহয়। মানুহে কি বিচাৰে? তেওঁলোকে নিজেই নাজানে। যেনে, উদাহৰণস্বৰূপে, অতি সঘনাই পছন্দ, বা নিৰ্বাচনত অসন্তুষ্ট । কিন্তু নিখুঁত চৰকাৰ নাই। আৰু যিহেতু আদৰ্শ শক্তি নাই, গতিকে ক্ষমতাক নিৰপেক্ষ কৰাটো সম্ভৱ হ"ব পাৰেনে? যেতিয়া তোমাক সোধা নোহোৱাকৈ, আৰু শব্দটো নজনাকৈ মানি লোৱা হয় - নাই?
  উদাহৰণস্বৰূপে, গাৰিনৰ ধাৰণাও একেধৰণৰ আছিল। তেওঁ পৃথিৱীৰ ওপৰত ক্ষমতা বিচাৰিছিল। আৰু তাৰ ওচৰলৈ আহিল, কিন্তু প্ৰতিহত কৰিব নোৱাৰিলে। কিন্তু সামগ্ৰিকভাৱে সেয়া আছিল এক সাধুকথা।
  আৰু ইয়াত কিবা এটা বাস্তৱিক কথা আছে, আৰু এনেকুৱা কিবা এটা যিয়ে অৱশেষত ভৱিষ্যতে মানুহক আত্মবিশ্বাস দিব। যেতিয়া কোনো একনায়কত্ববাদীয়ে কঁপি থকা আঙুলিৰে নিউক্লিয়াৰ বুটাম টিপি নাথাকে। আৰু পাৰমাণৱিক যুদ্ধ নহ"ব। আৰু গতানুগতিক যুদ্ধবোৰ এতিয়াও চলি আছে আৰু উতলি আছে।
  শেহতীয়া খবৰ অনুসৰি তালিবানে ৰাছিয়াৰ ঘাটিটো কাৰ্যতঃ ধ্বংস কৰিছে, আৰু ইতিমধ্যে তেওঁলোকে বন্দীসকলৰ মূৰ কাটি পেলাইছে। হয়, মুজাহিদীনৰ আক্ৰমণ গুৰুতৰ! আৰু ৰক্তপাত তাৎপৰ্যপূৰ্ণ হ"ব।
  ভিটালিকে কাম কৰি থাকি গাইছিল:
  গৃহযুদ্ধৰ সূচনা হয়
  আন্ধাৰৰ পৰা আন্ধাৰলৈ ...
  দুষ্ট টান চয়তান আহিছে,
  আৰু মানুহক পাগল কৰি তুলিলে!
  ইয়াৰ পিছত ল"ৰাটোৱে কাম আৰু ডিজাইন কৰি থাকিল।
  জগতৰ ওপৰত ক্ষমতা ক্ষমতাৰ স্বাৰ্থত নহয়, সকলো মানৱ জাতিৰ সুখৰ বাবেহে। জিনিয়াছ ল"ৰাটোৱে ভাবিলে যে হয়তো লেনিনেও এইটো বিচাৰে। কিন্তু দেখা গ"ল অত্যধিক তেজ আৰু ভুক্তভোগী। আৰু শেষত কিবা এটা কুৎসিত বস্তু গঢ় লৈ উঠিল। জনগণতন্ত্ৰৰ সলনি যন্ত্ৰৰ একনায়কত্ববাদ। আৰু মানুহে জীৱনৰ অৰ্থ হেৰুৱাই পেলাইছে। তেওঁলোকে সাম্যবাদ গঢ়ি তোলাত বিশ্বাস কৰিছিল যদিও তাৰ ফলত পেৰেষ্ট্ৰইকা আৰু বন্য জঞ্জাল হৈ পৰিছিল। এইটোৱেই হৈছে প্ৰকৃত গণতন্ত্ৰই , যাৰ বাবে জনসাধাৰণ সাজু নহয়।
  আৰু তেওঁৰ বাবে ই হ"ব এজন হাইপাৰ কিং যিয়ে কেঁচুৱাৰ পৰা আৰম্ভ কৰি বৃদ্ধলৈকে সকলোকে নিয়ন্ত্ৰণ কৰিব। তদুপৰি মানুহৰ মগজু যাতে জ্বলি নাযায় তাৰ বাবে এটা ব্যৱস্থা সৃষ্টি কৰাটো প্ৰয়োজনীয় ৷
  যাতে বিকিৰণ অবিহনেও তেওঁলোকে মানি চলে। কিন্তু এয়া দীৰ্ঘম্যাদী দৃষ্টিভংগী। কিন্তু আটাইবোৰৰ পিছতো দীৰ্ঘম্যাদী সম্মোহন আছে।
  ভিটালিকে লৈ গাইছিল:
  আমাক জয় কৰিব নোৱাৰি
  আমি সকলোকে আঁঠু লৈ আনিম...
  বহী এখনত স্কেচ এটা বনালোঁ,
  নতুন প্ৰজন্মৰ গৌৰৱৰ বাবে!
  ল"ৰাটো সঁচাকৈয়ে এজন জিনিয়াছ। আলবিনাই তেওঁক সোঁৱৰাই দিলে:
  - আৰু এটা বাহিনী ক্ষেত্ৰ যাতে আমাক Ostankino আক্ৰমণৰ সময়ত গুলী নহয়!
  ভিটালিকে নিজৰ বগা আৰু চোকাটো দেখুৱাই মাত দিলে, পহু পোৱালিৰ দাঁতৰ দৰে:
  - অৱশ্যেই আমি কৰিম। আচলতে, এটা শক্তিশালী ইণ্ডাকচন সৃষ্টি কৰাটো হিপ্নোৱেভতকৈ বহুত সহজ । আৰু তেতিয়া একোৱেই আৰু কোনেও আমাক বাধা নিদিয়ে!
  আলবিনাই টুইট কৰিছিল।
  আৰু আকৌ কাজিয়া চলি থাকে
  হাইপাৰপ্লাজমা অগ্নি উতলি আছে...
  আমাৰ ল'ৰাটো ইমান সৰু
  এটা অবিশ্বাস্য উপহাৰ আছে!
  ভিটালিকে হাঁহি এটা মাৰি মাত দিলে।
  হয়, মোৰ এটা ডাঙৰ উপহাৰ আছে। কিন্তু যিকোনো ক্ষমতা বিকাশ কৰিব লাগে। আৰু আমাৰ সন্মুখত কেৱল জয়েই নহয়, ৰিস্কো আছে।
  ছোৱালীজনীয়ে মন্তব্য কৰিলে:
  - যিকোনো মুহূৰ্ততে আমাৰ ওচৰলৈ পুলিচ আহিব পাৰে, তাইক লগ কৰিবলৈ সাজু নেকি?
  ভিটালিকে হাঁহি হাঁহি ক"লে:
  - গৰম হ'ব বিচাৰিলে লেজগিংকা নাচিবলৈ দিয়ক!
  আলবিনাই হাঁহিলে আৰু গাইলে:
  - নৃত্য, নৃত্য,
  তাৰ পিছতো আমি কাম কৰি ভাগৰি পৰিছো...
  আমি অলপ জিৰণি লম
  আৰু তাৰ পিছত আমি আকৌ আৰম্ভ কৰিম!
  প্ৰতিভাশালী ল"ৰাটোৱে মাত দিলে, আৰু আকৌ নিজৰ উদং, বান্দৰৰ দৰে ভৰিখন পেলাই দিলে, বতাহত ঘৰ্ষণৰ ফলত গলি বাষ্পীভৱন হোৱা ধাতুৰ টুকুৰা এটা।
  ল"ৰাটোৱে গাইছিল:
  ডাঙৰ শ্বট আৰু বিশৃংখলতা ,
  মই মোৰ যুগৰ পুত্ৰ...
  মই এজন ভদ্ৰলোক আৰু ছুপাৰমেন
  মোৰ কাম ভাল!
  অগ্ৰিপিনাই এই কথাটো আগ্ৰহেৰে চালে। মাইক্ৰ" কেমেৰাবোৰে কাম কৰিলে। শিশুসকল আচলতে এনেকুৱাই । আনকি দানৱো নহয়, কিন্তু তেনেকুৱা কিবা এটা - ছুপাৰ।
  মাফিয়াৰ গডমাদাৰে আকৌ নিউজ কলামটো অন কৰিলে। ইউক্ৰেইনৰ সৈন্য আগবাঢ়ি গৈ আছিল, আৰু ইতিমধ্যে ৰাছিয়াৰ পৰা কেইবাটাও বসতি পুনৰ দখল কৰিছে। আৰু ৰাজ্যিক ডুমাত বিদ্ৰোহৰ স্পষ্ট লক্ষণ দেখা গৈছে। চৰকাৰৰ ওপৰত আস্থাৰ প্ৰশ্ন উত্থাপন কৰিছে বিৰোধীয়ে। আৰু এটা ডাঙৰ হুলস্থুল। আৰু ৰাষ্ট্ৰপতিজন যেন অসুস্থ। বহুদিনৰ পৰা ৰাজহুৱা স্থানত কিবা এটা দেখা পোৱা নাই।
  বাৰু, এয়া মাফিয়াৰ উত্থানৰ দিন। আৰু তাইৰ ছিণ্ডিকেটৰ কৃতিত্ব অত্যন্ত মহান হ"ব। সম্ভাৱনাবোৰ বৰ বেছি। সঁচা, প্ৰশ্নটো হ"ল এই মেধাৱী শিশুসকলক কেনেকৈ ধৰিব পাৰি? গেছে সিহঁতক নললে কি কৰিব? ইমানেই শক্তিশালী এই ল'ৰাটো। বতাহত জ্বলাই দিয়া লোহা আৰু তীখা নিক্ষেপ কৰে।
  তাইৰ এনে এজন সৈনিক পালে ভাল পাব। এই টাৰ্মিনেটৰ ল'ৰাটোৰ এনেকুৱা শক্তি আছে ৷
  আগ্ৰিপিনাই গাইছিল:
  ৰাষ্ট্ৰপতি আপুনি বহুত সময় সাঁতুৰিলে
  মই তোমাৰ প্ৰেমত পৰিলোঁ...
  এতিয়া মোৰ ল'ৰাটো ভাল লাগে , চয়তান, ৷
  মই তাক ভাল পাবলৈ মন যায়!
  আৰু মাফিয়াৰ গডমাদাৰে নিজৰ বিলাসী নিতম্ব দুটা লৈ স্ক্ৰল কৰিলে।
  কিন্তু এটা চকুৰে দেখা পোৱা যায়। তেতিয়ালৈকে তাইক মনোৰঞ্জন দিয়া হওক।
  প্ৰায় তেৰ বছৰ বয়সৰ পেশীবহুল আৰু টেনড ল"ৰা দুটা ৰিঙত প্ৰৱেশ কৰিলে। হাত দুখন বক্সাৰ গ্লভছ পিন্ধি ভৰি দুখন উদং। আৰু ইজনে সিজনক এটা চিগনেলত খুন্দা মাৰিব দিয়ক।
  ল"ৰা-ছোৱালীয়ে কাজিয়া কৰিলে সদায় বহুত লঘু, দ্ৰুত আঘাত হয়। আৰু খালী গোৰোহাবোৰ ঠিক বক্সাৰ গ্ল"ভছৰ দৰেই জিলিকি উঠে। আৰু কোনে কাক লয় বুজি নাপাবা।
  ল"ৰাবোৰৰ কাজিয়া কৰিলে আগ্ৰিপিনাই সঁচাকৈয়ে ভাল পায়। তাইৰ আকৌ এবাৰ সিহঁতৰ গোৰোহা ভাজিবলৈ হেঁপাহ। অৱশ্যে, সেয়া বৰ ভাল হ"ব! বা ৰঙা গৰম টংৰে ভৰিৰ আঙুলি ভাঙি পেলাওক।
  মাফিয়াৰ গডমাদাৰে ওঁঠ দুটা চেলেকিলে। হয় নিষ্ঠুৰতা তাইৰ তেজত। যেনেকৈ অত্যাচাৰ আৰু অত্যাচাৰ কৰাৰ ইচ্ছা।
  ইয়াত ল"ৰাবোৰৰ ভৰি দুখন ধুনীয়া, আৰু ভৰিৰ আকৃতিবোৰ চুলি আৰু কোনো অনিয়ম নোহোৱাকৈ ৰূপৱতী। আৰু এনেবোৰ ৰঙা গৰম বেজীৰে বিন্ধিলে, বা জুই লগাই দিলে, বা ৰবৰৰ ট্ৰাঞ্চনেৰে কোবাই দিলে ভাল লাগে।
  এগ্ৰিপিনাই ক্ৰোধেৰে গাইছিল:
  মোৰ সন্মুখত শূন্যতা চাবলৈ মন যায়,
  ইয়াত মই মোৰ দুৰ্গ, মোৰ সপোন নিৰ্মাণ কৰিম!
  ছোৱালীকেইজনীয়ে কোৰাছ কৰিলে:
  সৈন্যসকল সাজু হৈছে মেম,
  আমি সকলোকে ধ্বংস কৰিম!
  মাফিয়াৰ গডমাদাৰে টুইট কৰি এইদৰে কয়।
  মৃত্যুৰ সন্মুখত ক"লা কাউৰী
  মাজনিশাৰ ভাগত অপেক্ষা কৰি আছে ভুক্তভোগী ...
  ক"লা কাউৰী, নৰক অমৰ
  কবৰত আপোনাক লগ পাব!
  আৰু তাই মুখখন মেলি দীঘল গোলাপী জিভাখন লৰচৰ কৰিলে।
  তাৰ পিছত তাই আৰু ক"লে:
  টোপনিতো মই কাজিয়াৰ সপোন দেখিছোঁ
  বাৰ্মোলিয়ে নিজেই মোক ভয় কৰে!
  আৰু তাই আকৌ হাঁহিছে।
  ল"ৰাবোৰৰ ঘাম ওলাইছে আৰু শৰীৰটো চিকচিকিয়া হৈ পৰিছে। এই সকাহৰ পৰা পেশীবোৰ আৰু অধিক ধুনীয়া যেন লাগে।
  অগ্ৰিপিনাই হাতত এটা দীঘল চাবুক লৈ ডেকা যোদ্ধাসকলক চাবুকেৰে কোবাবলৈ ধৰিলে। আৰু সমস্ত শক্তিৰে আঘাত কৰক। আৰু বিষত চিঞৰি উঠিল। চৌদিশে ঘাম আৰু তেজ ছটিয়াইছিল।
  মাফিয়াৰ গডমাদাৰে চিঞৰি উঠিল:
  মই একেলগে সকলোকে ধ্বংস কৰিম
  সংক্ৰমণৰ দৰে উলিয়াই দিম!
  ল"ৰা যুঁজাৰুসকলে ৰিঙৰ পৰা গুটিয়াই ওলাই আহিল। কিন্তু তেওঁলোকক মাস্ক আৰু ক"লা চুট পিন্ধি মাফিয়া যোদ্ধাই বন্দী কৰিছিল। সিহঁতক টানি লৈ গ"ল গোলাপী চুলিৰ ভিক্সনটোৰ ওচৰলৈ ৷
  এগ্ৰিপিনাই লক্ষ্য কৰিছে:
  - মোৰ পৰা পলাই যাব বিচাৰিছিলা!? হয়তো গোৰোহা ৰোষ্ট কৰক?
  ভয়ত চকু টিপিয়াই ল"ৰাকেইটাই চিঞৰি উঠিল:
  - দয়া কৰক! আমি ভাল!
  আগ্ৰিপিনাই কান্ধত কান্ধ মিলাই ক"লে। আৰু হঠাতে কোমল হৈ পৰিল:
  - ঠিক আছে, যেতিয়ালৈকে তোমাৰ গোৰোহা অক্ষত থাকে! মোক কিবা এটা আনন্দদায়ক আৰু সজীৱ কৰি তোলা ভাল!
  ল"ৰাবোৰে আনন্দত গান গাইছিল;
  বনৰীয়া বান্দৰৰ দেশত আমি জংঘলত,
  য'ত কল সেউজীয়া, ঢেঁকী নৃশংস!
  আমি সাগৰ পাৰ হ"ব লগা হ"ল৷
  ইমান উত্তাল শক্তিৰে!
  
  ফাদাৰলেণ্ডে আমাক যাবলৈ আদেশ দিলে -
  বিষুৱৰেখাটো য"ত খাৱৈ, তাত উপনীত হওক!
  বাৰু, ভাল, ঈশ্বৰ এক আৰু অডিন নহয় ,
  আৰু আমাৰ ওচৰতো এটাতকৈ অধিক গ্ৰেনেড আছে!
  
  তেওঁলোকে যুৱ অগ্ৰগামীসকলক যুদ্ধলৈ পঠিয়াইছিল,
  তেওঁলোকে ক"লে যে ই কেৱল ইন্টাৰশ্বিপহে!
  যাতে সকলোৱে এজন সাহসী ল"ৰা আছিল,
  শক্তি ৰকেটৰ ডাঙৰ বুষ্ট!
  
  মই মেচিনগানেৰে গুলী চলাওঁ ঠিক লক্ষ্যত -
  ইয়াত তেওঁ খাকী ৰংৰে যুঁজাৰুবোৰক কাটি পেলালে!
  আমাৰ মাতৃভূমি ঘূৰাই দিব নোৱাৰিব,
  দুষ্ট অৰ্ক আৰু অন্যান্য গুণ্ডা!
  
  পিতৃভূমিৰ এনে এক উগ্ৰ আদেশ -
  শিকি লওক ল'ৰা কেনেকৈ হিংস্ৰ সিংহৰ দৰে যুঁজিব লাগে!
  আৰু যদি ৰঙা নেতাই আদেশ দিলে,
  বুফুনৰ দুৰ্বিষহ উপায় নহ'ব!
  
  ইয়াত হাতৰ আঁচল এটাই তেওঁৰ গালখন জোৰেৰে জ্বলাই দিলে,
  তাইৰ এতিয়াও কোনো টান ব্ৰিষ্টল নাই !
  কিন্তু মই মাতৃভূমিৰ সেৱা কৰোঁ, বিশ্বাস কৰক, বহুদিনলৈ,
  চিন্তা কৰাৰ প্ৰয়োজন নাই, দুৰ্বল কিশোৰ-কিশোৰী!
  
  আমাৰ ওপৰত মৌ-মাম জনগোষ্ঠীয়ে ,
  তেওঁলোকৰ হাতত বৰশী নাই, কিন্তু গ্ৰেনেড লঞ্চাৰ!
  ইয়াৰ উত্তৰত আমি তীখাৰ আঘাত কৰিম,
  ৰাছিয়াৰ পাইলটে আকাশৰ পৰা সহায় কৰিব!
  
  পিতৃভূমিত এটা গোহালিৰ পৰা প্ৰতিজন যোদ্ধা,
  কেঁচুৱাটোৱে বন্দুকটোৰ ফালে হাত আগবঢ়াইছে!
  আৰু আক্ৰমণকাৰীৰ সৈন্যক পৰাস্ত কৰা,
  গোৱা বাৰ্ডৰ কবিতাৰ কৃতিত্বৰ বিষয়ে!
  শেষৰ কথাত আগ্ৰিপিনাই ল"ৰাকেইটাক সকলো শক্তিৰে চাবুকেৰে আঘাত কৰিলে, ইমানেই যে ছালখন ফাটি তেজ ঢালি দিলে।
  মাফিয়াৰ গডমাদাৰে গাইছিল:
  তোমালোকৰ মাংস পোহৰ হৈ উঠিব,
  ছালখন খোলা হৈ যাব, মাত্ৰ জিলিকি উঠিব,
  কি, তোমাৰ মুখবোৰ কুটিল হৈ পৰিছে?
  জানি লোৱা যে মই স্বৰ্গৰ ৰাণী!
  . অধ্যায় #১৬
  ভিটালিকে এক্সট্ৰিম মোডত কাম কৰি থাকিল, তেওঁৰ কমাণ্ডত থকা মানুহবোৰেও কাম কৰি থাকিল। টাৰ্মিনেটৰ বয় আৰু জিনিয়াছে গাইছিল:
  ফিউৰিয়াছ ফৰ্মেচন স্কোয়াড, ফিউৰিয়াছ ফৰ্মেচন স্কোয়াড,
  হৃদয়ত জ্বলি যায় জুই, হৃদয়ত জ্বলি যায় জুই!
  হয়, তেওঁলোকে উন্মাদ গতিত কাম কৰি আছে। আৰু অতি সোনকালে সভ্যতাৰ ইতিহাসত অভূতপূৰ্ব এটা স্থাপন সাজু হ"ব, যিয়ে মানৱ জাতিৰ সকলো সমস্যা সমাধান কৰিব।
  যিকোনো ক্ষেত্ৰতে দেশৰ মাজত যি মতানৈক্য আছে সেয়া পটভূমিত ম্লান হৈ পৰিব।
  আলবিনাই ল"ৰাটোক সুধিলে:
  - পৃথিৱীত আৰু যুদ্ধ নহ'ব বুলি ভাবিছানে?
  ভিটালিকে মাত দিলে।
  - মই ভাবো নাই! অন্ততঃ মই ক্ষমতাত থকালৈকে।
  নায়ক ছোৱালীজনীয়ে চিঞৰি উঠিল:
  - মানুহক বশ কৰিবলৈ,
  নতুন শাসক আহিব!
  জিনিয়াছ ল"ৰাটোৱে মাত দিলে।
  - নতুন শাসক আহিব। আৰু তেওঁ সকলোৰে বাবে ডাঙৰ ভাইৰ দৰে।
  আলবিনাই হাঁহিলে আৰু মন্তব্য কৰিলে:
  - চুটি কাপোৰ পিন্ধা ল'ৰা, ডাঙৰ ভাইটিৰ দৰে?
  ভিটালিকে আনন্দৰে গাইছিল:
  বীৰত্বৰ বয়স নাই
  দেশৰ প্ৰতি এজন যুৱক প্ৰেমৰ হৃদয়ত ...
  মহাকাশৰ প্ৰান্ত জয় কৰিব পাৰে,
  সকলোকে, পৃথিৱীৰ সকলোকে সুখী কৰিবলৈ!
  আলবিনাই হাঁহি এটা মাৰি লক্ষ্য কৰিলে:
  - হয়, পাৰে। কিন্তু জিনিয়াছৰ বাহিৰে আপোনাৰ কি আছে?
  ল"ৰাটোৱে উত্তৰ দিলে:
  - সকলো! আৰু পৃথিৱীখন মোৰ হ"ব!
  এইখিনি চাই এগ্ৰিপিনাই হিচকি উঠিল:
  - নাই মোৰ!
  আৰু তাই চকু দুটা জিলিকি উঠিল। তাইৰ মেজাজে তেজৰ দাবী কৰিছিল। ইয়াত তাইৰ নিৰ্দেশত নতুন যুদ্ধ আৰম্ভ হ"ল।
  এই ক্ষেত্ৰত বিকিনি পিন্ধা আৰু উদং, চেলেকি লোৱা ভৰি দুগৰাকীয়ে গ্ল"ভছ পিন্ধি যুঁজিছিল। হাত জোকাৰি বহু সংঘৰ্ষ হৈছিল।
  কেতিয়াবা উদং, ঘূৰণীয়া গোৰোহাবোৰে স্পৰ্শ কৰিছিল আৰু জিলিকি উঠিছিল। সকলোবোৰ অত্যন্ত ডাঙৰ যেন লাগিছিল।
  এগ্ৰিপিনা অলপ কোমল হৈ পৰিল। তাই ভাবিছিল যুঁজৰ নিজৰ মনোমোহাতা আছে। বিশেষকৈ যুঁজবোৰ কঠিন হ"লে। আৰু ৰাইজে যি বিচাৰে: ৰুটি আৰু চাৰ্কাচ।
  লগতে মানুহে মৃত্যুৰ ভয় কৰে। খ্ৰীষ্টান ধৰ্ম আৰু ইছলামৰ সফলতাৰ কাৰণ আছিল যে মানুহে ইতিমধ্যে মৰি শূন্যতাত বিলীন হ"বলৈ অতি ভয় কৰিছিল। আৰু সেইবাবেই তেওঁলোকে সুৰুঙা বিচাৰিলে।
  তেওঁলোকে ভাবিছিল যে আঁঠুত ঠেলি মাৰি দুঘণ্টাৰ মূৰে মূৰে নিজৰ স্বৰ্গ উপাৰ্জন কৰিব পাৰি। আৰু যদিও কোনো ঈশ্বৰ আছে, তেন্তে তেওঁ এই সকলোবোৰ প্ৰাৰ্থনা আৰু অনুৰোধৰ পৰা বহুদিনৰ পৰা ভাগৰি পৰিছে, আৰু আপুনি সৰ্বশক্তিমানৰ ওচৰলৈ গৈ নিজৰ বাবে কথাবোৰ আৰু বেয়া কৰি তুলিব ।
  সঁচাকৈ প্ৰাৰ্থনাৰ যোগেদি কিবা সাধন সম্ভৱনে? আগ্ৰিপিনাই কেতিয়াও প্ৰাৰ্থনা কৰা নাছিল যদিও তাই বহুত সাফল্য লাভ কৰিছিল। কাৰণ প্ৰাৰ্থনা মানুহৰ।
  আৰু উঠিবলৈ হ"লে ছুপাৰমেন হোৱাটো প্ৰয়োজন।
  ইয়াত এনেকুৱা এজন ফ্ৰেড্ৰিখ নিচ্চে আছিল, তেওঁ জীৱনৰ অৰ্থৰ বিষয়ে বহুত বুজি পাইছিল। আৰু বহুতে এই কথা বুজি নাপালে আৰু ভুল কৰিলে।
  নাই, প্ৰাৰ্থনা কৰিলে একোৱেই সম্পন্ন নহ"ব।
  এগ্ৰিপিনাই ক্ৰোধেৰে গাইছিল:
  অ" কি যে ডাঙৰ ক্ষতি
  পৃথিৱীত আৰু কিমান লোকচান ...
  ইয়াত পুৰোহিতসকলে আজেবাজে কথা কঢ়িয়াই লৈ ফুৰে,
  দুৱাৰৰ বাহিৰত ডাকাতটোক দেখুৱাওক!
  ৰাছিয়াৰ মাফিয়াৰ গডমাদাৰগৰাকীয়ে অগণন বাৰৰ বাবে হাঁহিলে। তাই আঁতৰি আহি নিজকে দেখুৱাব বিচাৰিছিল।
  হয়, তাই বহুত কৰিব পাৰে।
  আৰু তাইৰ সকলো প্ৰতিভা কোনেও নাজানে!
  যেনে , এতিয়া তেজ বোৱাইছে, আৰু ছিণ্ডিকেটে ধন সংগ্ৰহ কৰিছে। আৰু তেতিয়াই তাই অগ্ৰিপিনা পৃথিৱী গ্ৰহৰ সম্ৰাজ্ঞী হৈ পৰিব। আৰু তাৰ পিছত, হয়তো, আৰু টকা নাথাকিব। সকলোৱে কঠোৰ পৰিশ্ৰম কৰিব। আৰু সঁচাকৈয়ে আহিব সাম্যবাদ!
  য"ত মহিলা আৰু শিশুৱে খালী ভৰিৰে খোজ কাঢ়িব, আৰু পুৰুষৰ সংখ্যা নূন্যতম হ"ব ।
  আগ্ৰিপিনাই গাইছিল:
  পুৰুষ, পুৰুষ, পুৰুষ
  এনেকুৱা, বিশ্বাস কৰক গৰু!
  পুৰুষ, পুৰুষ, পুৰুষ
  অকাৰণতে তোমালোক সকলোকে মাৰি পেলাওক!
  আগ্ৰিপিনাই নিজৰ অতি শক্তিশালী আৰু বিকশিত দাঁতবোৰ উদঙাই দিলে। তাৰ পাছত হাত চাপৰি মাৰি পৱলুছাক তাইৰ উজ্জ্বল চকু দুটাৰ ওচৰত ডেলিভাৰী দিবলৈ নিৰ্দেশ দিলে। যিজন ল'ৰাৰ পৰা তাই সমৃদ্ধিশালী হৈছিল , প্ৰি-ট্ৰাইল ডিটেনচন চেণ্টাৰলৈ পঠিয়াই দিয়াৰ পিছত।
  চাকৰ আৰু উগ্ৰপন্থীয়ে নিজৰ গডমাদাৰৰ আদেশ পূৰণ কৰিবলৈ লৰালৰিকৈ ওলাই আহিল।
  কাৰণ, তাই হৈছে মিষ্ট্ৰেছ, কিছু পৰিমাণে, ভাগ্যৰ।
  যদিও আটাইতকৈ ডাঙৰ অপৰাধীয়ে ইতিমধ্যে অনুমান কৰিছে। ভিটালি আকুলভে এনে এটা জেনেৰেটৰ নিৰ্মাণ কৰিছে যিয়ে শক্তি উৎপাদন কৰিব লাগে, যিয়ে সমগ্ৰ বিশ্বক বশ কৰি ৰাখিব!
  এইটো, সঁচাকৈয়ে, ভাগ্য ভাল হ"লে বৰ শীতল হ"ব৷ আৰু তেতিয়াই এনে এক শক্তিৰ সৃষ্টি হ"ব। ছুপাৰমনাৰ্কিৰ দৰে !
  এগ্ৰিপিনাই ভাবিছিল যে ইউ এছ এছ আৰতকৈ জাৰ সাম্ৰাজ্যৰ ভূমিকাত ৰাছিয়াক বেছি ভাল। ইয়াৰ চৰকাৰৰ একক ৰূপ আছিল আৰু ইউ এছ এছ আৰ আছিল ফেডাৰেচন। আৰু তদুপৰি টুকুৰা টুকুৰ হৈ পৰা ফেডাৰেচনটো।
  কিন্তু জাৰৰ অধীনত ... তাৰ পিছত কেন্দ্ৰৰ পৰা নিযুক্তি দিয়া গৱৰ্ণৰ আৰু অধিক শৃংখলা, অধিক অনুশাসন আৰু স্বাধীনতাৰ সপোন।
  ষ্টেলিন আছিল ইউ এছ এছ আৰৰ একমাত্ৰ নেতা যিয়ে কেনেবাকৈ স্থানীয় জাৰসকলক নিজৰ হাতত লৈছিল। তেওঁৰ পিছত ইতিমধ্যে আৰম্ভ হৈছিল পতনশীল অনুশাসন আৰু স্থবিৰতাৰ এটা সময়।
  গৰ্বাচেভৰ দিনত ইউ এছ এছ আৰৰ অৰ্থনীতি লেহেমীয়া হৈ সংকটত পৰিল। আৰু তাতেই গণতন্ত্ৰৰ কাম আহিল। স্বাধীনতা, যাৰ বাবে মানুহ একেবাৰেই সাজু নাছিল। আৰু ইমান সহজ নাছিল। ইয়াৰ আৰম্ভণি হৈছিল নাগৰ্নো-কাৰাবাখৰ পৰা। আৰু চৰকাৰৰ দুৰ্বলতা সকলোৱে দেখিলে, যিয়ে একো কৰিব নোৱাৰিলে। আৰু ই আন অঞ্চললৈও বিয়পি পৰিল।
  আৰু বাল্টিকতো। কিন্তু, অৱশ্যেই য়েলচিন হৈ পৰিল ইউ এছ এছ আৰৰ মূল ধ্বংসকাৰী। আৰু গৰ্বাচেভে তেওঁক কাৰাগাৰত ভৰাই থোৱা নাছিল যদিও সেয়া কৰা উচিত আছিল। সাধাৰণতে ৰাছিয়াৰ জনসাধাৰণ নিজেই দোষী। বাৰু, পৃথিৱীৰ কোনখন দেশত চেচেনিয়াত ইমান লজ্জাজনক আত্মসমৰ্পণৰ পিছত শাসকে প্ৰতিহত কৰিলেহেঁতেন? হয়, মিলিটাৰীয়ে তেওঁক উফৰাই পেলালেহেঁতেন।
  আৰু য়েলচিন, অন্ততঃ হেনা! দেখা গ"ল মানুহে যি বিচাৰে তাকে কৰিব পাৰে। আৰু অপপ্ৰচাৰে মানুহৰ মগজু ধুই পেলালে।
  এগ্ৰিপিনাই লক্ষ্য কৰিছে:
  - গণবোৰ হাড় আৰু এলেহুৱা। তেওঁলোকে পঢ়ি ভাল নাপায়, চিন্তা কৰিবলৈও ভাল নাপায়। তেওঁলোকৰ এক বিশ্বাস থাকিব লাগিব, আৰু এজন ঈশ্বৰক সন্মান কৰিব লাগিব!
  যুৱতীগৰাকীয়ে দাঁত উদং কৰি গাইছিল:
  মই নিখুঁততা
  মই নিখুঁততা
  হাঁহিৰ পৰা ইংগিতলৈ
  সৰ্বোপৰি প্ৰশংসা।
  অ" কি আশীৰ্বাদ
  জানি থোৱা মই যে নিখুঁত
  জানি থোৱা মই যে নিখুঁত
  জানি থওক মই যে নিখুঁত!
  ইয়াৰ পিছত যুৱতীগৰাকীয়ে নিজৰ যুক্তি আগবঢ়াই লৈ গ"ল-
  - ৰাইজ এক গণ। আৰু গণক নাৰীৰ দৰে ব্যৱহাৰ কৰিব লাগিব, আৰু এগৰাকী নাৰীয়ে স্বেচ্ছাই জোৰ-জবৰদস্তিৰ বশৱৰ্তী হয়। আৰু জনসাধাৰণৰ মনৰ ওপৰত নিৰ্ভৰ কৰিব পৰা একো নাই। তেওঁলোকে আটাইতকৈ সহজ, পশুসুলভ প্ৰবৃত্তিবোৰ মানি চলিব লাগিব!
  এইদৰেই যুক্তি দিলে আগ্ৰিপিনা। সঁচাকৈয়ে আমি ভিৰৰ কেনেকুৱা মনৰ কথা ক"ব পাৰো? মানুহবোৰ ভেড়াৰ জাক। তেওঁলোকে ষ্টেলিনকো ভাল পাইছিল - জল্লাদ আৰু নৃশংস। আৰু জনসাধাৰণৰ বাবে ইমানখিনি কাম কৰা আটাইতকৈ দয়ালু ছাৰ দ্বিতীয় নিকোলাছক প্ৰতাৰণা কৰা হৈছিল আৰু থু পেলোৱা হৈছিল। এইবোৰ মানুহ আৰু ভিৰ।
  গতিকে এগ্ৰিপিনাই তেওঁলোকক শৃংখলা, অনুশাসন আৰু কঠোৰতা আৰু ন্যায়ৰ ক্ষেত্ৰত শিক্ষিত কৰাত অভ্যস্ত কৰি তুলিব।
  সেয়ে পৱলুষাক লৈ আহিল। ইতিমধ্যে ল"ৰাটোক অপৰাধীৰ দৰে টান চুলি কাটি দিয়া হৈছিল। আৰু তেওঁৰ শিশুসুলভ মুখখনত দুটামান ঘৰ্ষণ আৰু ঘাঁ।
  অগ্ৰিপিনাই ল"ৰাটোক সুধিলে:
  - বাৰু, জেলত কেনেকুৱা হৈছে?
  পাভলুষাই উত্তৰ দিলে:
  - কম বেছি পৰিমাণে স্বাভাৱিক! কোঠাবোৰ পৰিষ্কাৰ, টিভি আৰু বাথৰুম আছে, হোটেল নহয়, কিন্তু জীয়াই থাকিব পাৰি।
  গডমাদাৰে সুধিলে:
  - ক'ৰ পৰা ঘাঁবোৰ?
  ল"ৰাজনে সঁচাকৈয়ে উত্তৰ দিলে:
  লিডৰ বাবে কেমেৰামেনৰ লগত কাজিয়াত লিপ্ত হ'ল । কিন্তু একো নহয়, মই জিকিলোঁ আৰু এতিয়া গডফাদাৰ।
  আগ্ৰিপিনাই মাত দিলে।
  - বঢ়িয়া! ল'ৰাবোৰ ঠিক আছে নেকি ?
  পাভলুষাই উত্তৰ দিলে:
  - জৰিমনা! আমাৰ এটা ডাঙৰ কোঠা আছে, বাৰজন মানুহ। বেছি, কিন্তু কিশোৰ-কিশোৰীসকলে ভালদৰে শুই থাকে। বিচনাবোৰো কম বেছি পৰিমাণে। কোনো ল"ৰাই বিচনাখন তিয়াই নিদিলে। খাদ্য , সাধাৰণতে, গ্ৰহণযোগ্য, প্লাছ খাদ্য স্থানান্তৰ, তেওঁলোকে তেওঁলোকক খোজ কাঢ়িবলৈ লৈ যায়। আনকি আমি ফুটবল খেলো। প্ৰি-ট্ৰাইল ডিটেনচন চেণ্টাৰটো নৰক বুলি ক"ব নোৱাৰি। বেছিভাগ কোষেই সাধাৰণতে আধা খালী, বা চাৰিটা ঠাইত থাকে। আমাৰ এতিয়াও বহুত মানুহ আছে, কিন্তু সাধাৰণতে, ভিৰ নহয়। যুৱক-যুৱতীসকলৰ , আইন অনুসৰি, প্ৰি-ট্ৰাইল ডিটেনচন চেণ্টাৰত কমেও সাড়ে তিনি মিটাৰ ঠাই থকাৰ কথা, গতিকে আমি শ্বাসৰুদ্ধ নহয়, আৰু ফেন আছে।
  আগ্ৰিপিনাই মাত দিলে আৰু মন্তব্য কৰিলে:
  - অলপ বহি থাকক, তাৰ পিছত আমি চাম। হয়তো মই তোমাক মুক্ত কৰি দিম, বিশেষকৈ তুমি মোক সন্তুষ্ট কৰিলে!
  ল"ৰাটোৱে মাত দিলে।
  - চেষ্টা কৰিম, বৰ ভাল!
  যুৱতীগৰাকীয়ে আন্তৰিক সহানুভূতিৰে মন্তব্য কৰিলে-
  - ইমান ধুনীয়া, শ্যামলা চুলিখিনি হেৰুৱাই পেলোৱাটো দুখ লাগে। সেই চুলিৰ ষ্টাইলটো নিশ্চয় নষ্ট কৰি পেলাইছে!
  পাৱলুছাই হাঁহি এটা মাৰি মাত দিলে:
  - এতিয়া প্ৰি-ট্ৰাইল ডিটেনচন চেণ্টাৰত সকলোৱে চুলি কাটিব পৰা নাই, কেৱল যিসকলৰ উকুন পোৱা গৈছে। কিন্তু কোনোবাই আদেশ দিলে, ল"ৰাটোৱে কাৰাগাৰখন সকলো গৌৰৱেৰে হুমুনিয়াহ কাঢ়িব দিয়ক!
  আগ্ৰিপিনাই লাজ লগা হাঁহি এটা মাৰি মাত দিলে।
  - উত্সাহিত কৰা! তুমি ইমান ভাল! দেখিছোঁ, মই কান্দিব পৰা নাছিলো, জিম্মাত থকা। আৰু তাৰ পিছত কিছুমান কিশোৰ লংপেণ্ট হৈ পৰিল। ঠিক আছে, আৰু এসপ্তাহ ৰ"বা, তাৰ পিছত মই তোমাক বাহিৰলৈ ওলাই যাবলৈ দিম। কিন্তু এটা চৰ্তত।
  সৰু ল"ৰাটোৱে মাত দিলে।
  - কি , মই যিকোনো কামৰ বাবে সাজু নেকি?
  গডমাদাৰে বিৰবিৰাই উঠিল:
  - তুমি এতিয়া মোক গান গাইবা। আৰু আপোনাৰ গায়ন-বায়ন মোৰ ভাল লগা উচিত!
  পাৱলুষাই কৌতুহলী হৈ সুধিলে:
  - আৰু কি বিষয়ত?
  আগ্ৰিপিনাই আত্মবিশ্বাসেৰে ক"লে:
  - সৈনিক! এতিয়াৰ বাবে যুদ্ধ চলি আছে। হয়, আনকি হয়তো একেলগে দুখন যুদ্ধও। লগতে দক্ষিণে তালিবানৰ সৈতে।
  ল"ৰাটোৱে মাত দি উত্তৰ দিলে:
  - ঠিক আছে, যুদ্ধ আৰু দেশপ্ৰেমৰ থিমত গান গাইম।
  গডমাদাৰে মাত দিলে।
  - সম্ভৱ আৰু ষ্টেলিনৰ বিষয়ে। মোৰ আপত্তি নাই। আনকি এই গোঁফ পিন্ধা একনায়কত্ববাদীজনকো মোৰ ভাল লাগে, মোৰ দৰেই নিষ্ঠুৰ!
  পাৱলুষাই কাহ মাৰিলে আৰু অতি উৎসাহেৰে গাই গাইছিল, যোৱাৰ লগে লগে ৰচনা কৰিছিল;
  ইমান ধুনীয়া আৰু ডাঙৰ পৃথিৱী
  ট্ৰল, এলফ, gnomes, ghouls ক'ত আছে...
  আৰু তাতে সাধুজনে তৰোৱাল লৈ যুদ্ধ কৰে,
  আৰু সকলোৱে বিচাৰে ৰক্তাক্ত, বিশ্বাস কৰক, যুঁজ!
  
  আৰু এই পৃথিৱীত এজন অগ্ৰগামী ল'ৰা
  অশুদ্ধ সৃষ্টিৰ চিকাৰী...
  তেওঁ সকলোৰে বাবে ভাল আদৰ্শ দাঙি ধৰে,
  কেতিয়াবা, কেৱল প্ৰতিশোধ বিচাৰি!
  
  ইয়াত আমি এনেকুৱা নাইট ঈগল,
  যুদ্ধত ইমান নিষ্ঠুৰভাৱে যুঁজিবলৈ সক্ষম...
  আৰু আমি মহিমাৰ দেৱতাৰ পুত্ৰ;
  আৰু আমি এটা বিশাল চেটচেলত যাদু কঢ়িয়াই লৈ ফুৰো!
  
  সকলো আমাৰ অধীন, সকলো আমাৰ কান্ধত,
  চিৰদিনৰ বাবে দুষ্টতা ধ্বংস কৰিবলৈ সক্ষম ...
  আৰু প্ৰয়োজন হ'লে মই তোমাক সোণ কৰি দিম -
  আমি নাইট, দুখীয়া পংগু নহয়!
  
  গতিকে দুষ্ট শত্ৰুৱে ভয়ত কঁপি যাওক,
  আমাৰ কোনোৱেই ভয় খাব নোৱাৰে...
  আমি এটকাতে সকলো শত্ৰুক আঘাত কৰিলোঁ,
  চিকাৰীয়ে সদায় যুঁজিবলৈ সক্ষম হৈছে!
  
  বিশ্বব্ৰহ্মাণ্ড পাৰ হ"ব পৰা
  আমরা যাদু মহান ইমপালস ...
  বাঘ আৰু ভালুকে আমাক জয় নকৰিব,
  কাৰণ অগ্ৰগামীসকল ইমানেই একত্ৰিত!
  
  পিতৃভূমিৰ মহত্ত্ব সেইখিনিতে সত্য
  যাতে আমি ভয় নাখাওঁ...
  শীতল ঈগলৰ দৰে একেলগে উৰা মাৰিছা,
  যিহেতু আপুনি এজন যুঁজাৰু, বুফুনৰ ছাঁ নহয়!
  
  যি পতিত হ"ল, সৰ্বশক্তিমানে তেওঁলোকক পুনৰুত্থান কৰিব,
  আৰু আমি সকলোকে ওখ আৰু স্মাৰ্ট কৰিম...
  পিতৃভূমি হৈছে চোকা তৰোৱাল আৰু ঢাল,
  আৰু কাপুৰুষৰ আজেবাজে কথা পিন্ধিব নালাগে!
  
  আমি সাহসেৰে সকলো স্বীকাৰ কৰিব পাৰো,
  শত্ৰুৰ সৈতে, আনকি এটা orc, তেওঁ ক্ৰোধিত যুদ্ধ ...
  চয়তানৰ ষড়যন্ত্ৰত আমি লাজ নাপাওঁ,
  আৰু আমি আইকনবোৰৰ পৰা ধুনীয়া মুখবোৰ দেখিবলৈ পাওঁ!
  
  আপুনি কোন, স্বীকাৰ কৰক, অহংকাৰী মানুহ?
  সপোনৰ যুঁজাৰু, যদিও এতিয়াও ল'ৰা -
  কিন্তু আপুনি এটা শতিকাও যুঁজিব নোৱাৰিব,
  কাৰণ জীৱনটো কঠোৰ, আনকি অত্যধিক!
  
  যুদ্ধবোৰত আমি যুগ যুগ ধৰি টেম্পাৰ হৈ আহিছো,
  আমাৰ তৰোৱাল সত্যৰ চিৰন্তন নিশ্চয়তা...
  এটা ডাঙৰ সপোন বাস্তৱায়িত হ"ব
  কাৰণ তাই শীতল বস্তু!
  
  ইয়াত দুষ্ট ভূতটোক আক্ৰমণ কৰে,
  ল'ৰাটোৱে তাক অতি ডেচিংলি থেতেলিয়াই পেলায়...
  আৰু ই কেৱল এটা জঞ্জাল হৈ পৰিল,
  নহ"বলৈ, বিশ্বাস কৰক, বেছি নিস্তব্ধ!
  
  ছোৱালীবোৰো, আপুনি যুঁজিব পাৰিলেহেঁতেন,
  যদিও শীতকাল আৰু গ্ৰীষ্মকালত খালী ভৰিৰে থাকে...
  কিন্তু পাই বৰ বিখ্যাত ভাজি,
  আমাক ল'ৰাকেইটাক লগ পাই উল্লাসিত হাঁহি এটা মাৰি!
  
  আমাৰ মাতৃভূমি নাই, বিশ্বাস কৰক, ইয়াতকৈ শক্তিশালী
  বিশ্বব্ৰহ্মাণ্ডৰ আটাইতকৈ ধুনীয়া...
  ৰুবি বুলফিঞ্চ,
  আনন্দময় সুখ সকলোৰে বাবে আহক!
  
  বিশ্বাস নকৰিবা আপুনি ল'ৰাটোক ভাঙিব নোৱাৰে,
  তেখেত এজন নাইট, তেখেতৰ শক্তি বিশাল ...
  প্ৰয়োজন হ"লে বহী এখনত লিখিব,
  সকলো জীৱক কেনেকৈ কবৰলৈ আনিব পাৰি!
  
  ল'ৰাৰ তৰোৱাল বেজীৰ দৰে চোকা,
  কিন্তু তেওঁ অতি বহল হাত এখনেৰে কাটিছে...
  আৰু আমাৰ জীৱনটো, বিশ্বাস কৰক, খেল নহয়,
  আৰু নীলা চকুৰ ছোৱালীজনীৰ লগত কথা পাতিব!
  
  যোদ্ধাসকলো ভাল
  ইমান গৌৰৱান্বিত, শীতল আৰু ইমান আন্তৰিকতাৰে নাচিব
  সিহঁতৰ সৰু সৰু ভৰি দুখন কেৱল ঠাণ্ডাত উদং!
  
  নাই মই ল'ৰা, চিৰদিন জীয়াই থাকিম
  ঠেংৰ দ্বাৰা মোৰ ভাগ্য ধৰিম...
  আৰু শিকাৰুটো অতি সোনকালে খেললৈ পৰিণত হ"ব,
  আৰু দিম , কোন খলনায়ক, এটা দোলনা আত্মসমৰ্পণৰ সৈতে!
  
  মুঠতে মোৰ মূলমন্ত্ৰ, বিশ্বাস কৰক, সহজ,
  মাত্ৰ কাপুৰুষ হ'ব নালাগে...
  নাক ওপৰলৈ ঘূৰাই দিয়াজনক মাৰপিট কৰক
  আমাৰ ওপৰত তৰোৱাল লৈ কৰূব!
  
  মই মোৰ আত্মাক পিতৃভূমিৰ প্ৰতি উৎসৰ্গা কৰিম, মই মোৰ হৃদয় উচৰ্গা কৰিম,
  মই মোৰ গোটেই শৰীৰটো যুদ্ধত শেষলৈকে জ্বলাই দিম ...
  তোমাৰ ওচৰলৈ সৰ্বশক্তিমান , মই ডেউকাৰ তলত উৰি যাওঁ,
  সন্মুখৰ পৃথিৱীখন, এতিয়া যুঁজখন চলি আছে!
  এগ্ৰিপিনাই বেছি আগ্ৰহেৰে নহয় হাত চাপৰি বজাই হাঁহি এটা মাৰি মন্তব্য কৰিলে:
  - বেয়া কবিতা নহয় পাৱলিক। কিন্তু আপুনি প্ৰতিশ্ৰুতি দিয়া ষ্টেলিনজন ক"ত?
  বন্দী ল"ৰাটোৱে হাঁহি এটা মাৰি উত্তৰ দিলে:
  - হয়, ৰচনা কৰিব বিচাৰিছিলো, কিন্তু মোৰ মনলৈ নাহিল। কিন্তু ষ্টেলিনৰ মৃত্যুৰ সত্তৰ বছৰ হ"ল। মই আৰু আধুনিক কিবা এটা বিচাৰিম!
  যুৱতীগৰাকীয়ে উদং ভৰিৰ আঙুলিৰে এটা ৰুবলৰ মুদ্ৰা লৈ গ"ল। তাই চেপি ধৰিলে, তলৰ অংশৰ দৃঢ়তা আৰু শক্তি দেখুৱাই। ইয়াৰ পিছত তাই লক্ষ্য কৰিলে:
  - ষ্টেলিনে দেশখনক তীখাৰ পাখিত ধৰি ৰাখিছিল!
  পাৱলুছাই মাত দিলে।
  - হয়, ঠিকেই কৈছে! তেওঁ আছিল এজন কঠোৰ নেতা। আৰু যি কেইজনমান শাসকৰ ভিতৰত এজন যিয়ে, বেছি দিন জীয়াই থাকিব পাৰিছিল, সঁচাকৈয়ে গোটেই পৃথিৱীখনক দখল কৰিব পাৰিছিল!
  এগ্ৰিপিনাই হাঁহি হাঁহি উত্তৰ দিলে:
  - হয়, সিও পাৰিলে, চেংগিচ খানৰ দৰে। কিন্তু চেংগিজ খান যদি কমেও এশ বছৰ জীয়াই থাকিলহেঁতেন তেন্তে গোটেই পৃথিৱীখন দখল কৰিবলৈ তেওঁৰ সময় নাথাকিলহেঁতেন। কিন্তু ষ্টেলিনে এশটা মেনেজ কৰিলেহেঁতেন!
  বন্দী ল"ৰাটোৱে গাইছিল:
  বিস্ময়কৰ গৃহভূমিৰ বিশালতাত,
  যুদ্ধ আৰু শ্ৰম উভয়তে টেম্পাৰিং...
  লিখিলে আনন্দৰ গীত
  হে মহান বন্ধু আৰু নেতা!
  মাফিয়াৰ গডমাদাৰে খঙেৰে নিজৰ উদং গোৰোহাটো মজিয়াত ঠেলি দি বাধা দিলে:
  - নহয়! আগতেও হৈছিল! আপুনি নিজেই কিবা এটা, দেশপ্ৰেমমূলক আৰু ষ্টেলিনৰ সৈতে কিবা এটা ৰচনা কৰাই ভাল। নহ"লে মই আপোনাক প্ৰি-ট্ৰাইল ডিটেনচন চেণ্টাৰৰ এনে এটা চেললৈ পঠিয়াবলৈ নিৰ্দেশ দিম যে আগৰটো আপোনাৰ আশ্ৰয় যেন লাগিব!
  পাৱলুষাই প্ৰণাম কৰি উত্তৰ দিলে:
  - মোৰ উত্তৰ স্পষ্ট - সকলো কথাত মই মান্তি!
  এগ্ৰিপিনাই গুৰুগুৰুকৈ ক"লে:
  - গতিকে গান গাই ল'ৰা ! মাত্ৰ গান গাব নালাগে, শান্তিৰে জিৰণি লওক!
  ডেকা বন্দীজনে গাইছিল;
  এটা যুগ হ'ব, কমিউনিজমৰ যুগ,
  আমি গৌৰৱান্বিত ৰাছিয়ান পতাকা উত্তোলন কৰিম...
  ভাঙি যাওঁ, বিশ্বাস কৰক, ফেচিবাদৰ যুগ,
  হিটলাৰক নিকেলত পৰাস্ত কৰিম !
  
  আমাৰ বিশ্বাস, বিশ্বাস কৰক, তীখাতকৈও কঠিন,
  আৰু পবিত্ৰ সাম্যবাদ নেতৃত্ব...
  আৰু আমাৰ বাবে মহান নেতা ষ্টেলিন,
  আৰু আমি বৃদ্ধি পাওঁ, আৰু এক চেণ্টিমিটাৰ তললৈ নহয়!
  
  পবিত্ৰ ৰাছিয়াৰ মহত্ত্বৰ বাবে,
  কি অতিক্ৰম কৰিব পাৰে ...
  আমাৰ ষ্টেলিন, মহান মিছন,
  আৰু ৰাছিয়ানটো বিশাল, জানেনে, ভালুকটো!
  
  আমি সৰ্বশক্তিমান ৰডৰ মহত্ত্ব,
  Fritz একাবারে জয়ী হতে পারেন ...
  পিতৃভূমিৰ বাবে সুখ আৰু স্বাধীনতা -
  জীৱনটো ভংগুৰ, ৰেচমৰ দৰে, মই জানো সূতা!
  
  আমি অভ্যস্ত নহয়, বিশ্বাস কৰক, ভয় কৰা,
  শতিকাজুৰি ৰাছিয়ানসকলৰ আমাৰ শক্তি...
  আমি বহুত কঠোৰ যুঁজ দিব পাৰো
  উজ্জ্বল গৃহভূমিৰ সপোন থাকিব!
  
  মস্কোৰ পৰা লেনিনগ্ৰাডলৈকে
  taiga থেকে রোদ সমুদ্র...
  যোদ্ধাসকলৰ বাবে অপেক্ষা কৰি আছে এক বৃহৎ পুৰস্কাৰ,
  মোৰ বিশাল মাতৃভূমি!
  
  আমি আপোনাক সুৰক্ষা দিম আৰু সম্প্ৰসাৰণ কৰিম
  আৰু ছাদৰ ওপৰত বেনাৰখন ওপৰলৈ তুলি লওঁ আহক...
  আমাৰ মাতৃ ৰাছিয়াৰ বাবে,
  আৰু শত্ৰুৱে এটা ছিছ পাওক !
  
  মাতৃভূমিৰ মহত্ত্বৰ বাবে যুঁজ,
  একটি উত্তেজিত, জ্বলন্ত হারিকেন মত...
  আমি, বিশ্বাস কৰক, সদায় যুঁজিবলৈ সক্ষম হৈছো,
  যাওঁ, বিশ্বাস কৰক, আৰু সাগৰ!
  
  আমি সকলোৱে পাৰিম, মই নিশ্চিতভাৱে জানো
  আমি Wehrmacht সঠিকভাৱে পৰাস্ত কৰিবলৈ সক্ষম হ'ম ...
  আৰু মোৰ অশুচি সন্মানেৰে,
  এই ৰেম্পেজ বন্ধ কৰোঁ আহক!
  
  আমাৰ ওচৰত সূৰ্য্য আৰু কোৱাজাৰ দুয়োটা আছে,
  রাশিয়া এর বুদ্ধিমান sar...
  আমি জোৰেৰে আঘাত কৰিম
  আৰু এনে আদেশ, তুমি বুদ্ধিমানে শাসন কৰা!
  
  আমি হিটলাৰক খেলি ওলোমাই দিম
  আমি একেলগে সকলো ফেচিষ্টক পৰাস্ত কৰিম ...
  আৰু মে" মাহৰ সূৰ্য্য চিৰদিন থাকিব
  আৰু আমাৰ ওপৰত সোণৰ ওপৰত এজন কেৰুব!
  
  ল'ৰা , জানেনে, ডেচিং,
  আমি যিকোনো, মোক বিশ্বাস কৰক, গোট থেতেলিয়াই পেলাব...
  আৰু ছোৱালীবোৰ খালী ভৰিৰে নিয়ৰত,
  আৰু তীব্ৰ তুষাৰপাতত হাঁহিব!
  
  সাম্যবাদৰ পৃথিৱীখন বিশ্বাস কৰক, সুন্দৰ,
  ইয়াত উলংগ ছোৱালীৰ বাবে ভাল...
  গ্ৰহত শান্তি আৰু সুখ থাকিব ...
  ল"ৰাটোৰ ওপৰত চেলেং এটা লিখি !
  
  আমি ইমান শীতল যোদ্ধা
  ড্ৰেগনক পৰাস্ত কৰোঁ আহক...
  ফ্ৰিট্জসকল মূৰ্খ নহ"লেও,
  ভালুকটোৱে যিয়েই নহওক সকলোবোৰ ফালি পেলাব!
  
  আমি হিটলাৰক ভয় নকৰো,
  ছোৱালীজনীয়ে নাকত খালী গোৰোহা এটা দিব...
  ফুৰাৰ কেৱল ক্লাউন হৈ পৰিব,
  আৰু অধিক জানিবলৈ, জনাটো যথেষ্ট বয়সীয়াল নহয়!
  
  আৰু ছোৱালীবোৰ খালী ভৰিৰে
  তুষার সঙ্গে গোৰোহা টিকটিকিয়া ভাল পায় ...
  আৰু মাতৃ ৰাছিয়াৰ নামত,
  আমি ফ্ৰিটজ ভাঙিবলৈ সক্ষম হৈছো!
  
  বাৰু, আপুনি ক"ত আছে উচ্চাকাংক্ষী ফেচিষ্ট,
  আপুনি শীতকালত মস্কো ল'ব বিচাৰিছিল...
  আৰু এতিয়া তুমি বিষত হুমুনিয়াহ কাঢ়িছা ,
  ছোৱালীজনীয়ে চুলিখিনি চিধা কৰি দিলে!
  
  খালী গোৰোহা নাকত লৰচৰ কৰিলে,
  Führer একটি মৃত দেখা যায়...
  কাৰণ, ছোৱালীবোৰ খালী ভৰিৰে নিয়ৰৰ ঢৌত,
  আৰু তেওঁলোকৰ ষ্টীল আছে, এজাক মৃতদেহ!
  
  আৰু ছোৱালীবোৰে তেনেকৈয়ে ফ্ৰিট্জক খেদি ফুৰিছে,
  যে সেই ভেড়াবোৰে বধলৈ দৌৰি যায়...
  ইমান তীব্ৰ যুদ্ধ কৰিব পাৰে
  লগে লগে স্পষ্ট হৈ পৰে যে হিটলাৰ কাপুট!
  
  ইয়াত নাজীয়ে বিখ্যাতভাৱে পৰাস্ত কৰিছিল
  আৰু তেওঁলোকে পৰাজিত বাৰ্লিনত প্ৰৱেশ কৰিলে...
  আৰু নাজীয়ে যুদ্ধখন স্পষ্টকৈ ফাদিল কৰিলে,
  আৰু আমি মাত্ৰ বিশ্বব্ৰহ্মাণ্ড জয় কৰোঁ!
  
  বাৰু, মুঠতে Sort of Force আমাৰ লগত আছে,
  ৰাছিয়ান শাসন কৰিব...
  পিতৃভূমিৰ শক্তিয়ে ৱেৰমাকটক চেপি ধৰিলে,
  আৰু আহক, জানো, সাম্যবাদৰ যুগ!
  আলবিনাই হাঁহিলে আৰু বহুত বেছি জোৰেৰে হাত চাপৰি বজালে। আৰু তাইৰ হাতৰ তলুৱা দুখনে ইমান শক্তিশালীভাৱে চৰ মাৰিলে।
  তেতিয়া যুৱতীগৰাকীয়ে মন্তব্য কৰিলে-
  - এইটো আচৰিত কথা! তুমি উল্কাপিণ্ডৰ দৰে গান গাইছিলা। মই পচন্দ কৰোঁ.
  পাভলুছাই আশাৰে সুধিলে:
  - স্বাধীনতা পাম নেকি?
  এগ্ৰিপিনাই আটাইতকৈ প্ৰাকৃতিক শ্যামলাজনীৰ বৰফৰ দৰে বগা মূৰটো জোকাৰিলে।
  - নহয়! এতিয়া নহয়. ল'ৰাবোৰৰ লগত বহিব। তাৰোপৰি খালী ভৰিৰে কিয় নহয়?
  ল"ৰাজনে সঁচাকৈয়ে উত্তৰ দিলে:
  - শিশু কাৰাগাৰৰ নিয়মে আমাক খালী ভৰিৰে যাবলৈ নিষেধ কৰে ৷
  গডমাদাৰে আত্মবিশ্বাসেৰে ক"লে:
  - মই সিহঁতক নিয়ম সলনি কৰি দিম! ল"ৰাবোৰে উদং, ঘূৰণীয়া গোৰোহা দেখুৱাব লাগে! আৰু আৰক্ষীয়ে তলুৱাত লাঠিৰে আঘাত কৰিব।
  গোপন চোৰাংচোৱাৰ মুৰব্বীয়ে মন্তব্য কৰে যে-
  খালী ভৰিৰে ৰাখিব লাগে বুলি নিৰ্দেশনা জাৰি কৰা সম্ভৱ ৷ যেনেকৈ ষ্টেলিনৰ সময়ৰ শিশু শ্ৰমিক উপনিবেশবোৰত আছিল।
  এগ্ৰিপিনাই হাঁহি হাঁহি মন্তব্য কৰিলে:
  - এটা অতি শুদ্ধ ধাৰণা! আৰু যদি আপুনি তেওঁৰ গোৰোহাত বেজী এটা চলায়। গতিকে, অগভীৰ, কাণলৈকে।
  পাৱলুষাই প্ৰণাম কৰি উত্তৰ দিলে:
  - তোমাৰ ইচ্ছা! আপুনি মালিক আৰু আপুনি যি বিচাৰে কৰিব পাৰে!
  মাফিয়া মাদে লক্ষ্য কৰিছে:
  - এনে ল'ৰাক খালী গোৰোহা ভাজিবলৈ - ই টকটকে হ'ব! আৰু সতেজ, জ্বলি যোৱা মাংস শুহি লওক।
  আৰু আগ্ৰিপিনাই ওঁঠ দুটা চেলেকিলে।
  ল"ৰাটোক জব্দ কৰি ভৰিৰ পৰা জোতা ফালি পেলোৱা হয়। তাৰ পাছত দেহৰক্ষী এজনে মশাল উলিয়াই জুই লগাই দিলে।
  মাফিয়াৰ মুৰব্বীয়ে চিঞৰি উঠিল:
  - বৰ ভাল কথা অৱশ্যে! কিন্তু হয়তো ইমান অভদ্ৰ নহয়। ইয়াত মই পাৱলিকক এটা সাঁথৰ ক"ম। তেওঁ উত্তৰ দিব, আমি খালী গোৰোহা ভাজিব নোৱাৰিম।
  ল"ৰাটোৱে নিজৰ ক্ৰপ কৰা মূৰটো মাত দিলে।
  - সোধা.
  এগ্ৰিপিনাই মাত দিলে আৰু হুমুনিয়াহ কাঢ়িলে:
  - ভেড়াতকৈ বোবা কোন, কিন্তু চকুৰ পৰা কুঁৱলী ওলাই যাবলৈ দিয়ে!?
  পাভলিকে কপালখন বলিৰেখা মাৰিলে, আৰু তাৰ পিছত গুৰগুৰাই উঠিল:
  - আৰু প্ৰশ্নৰ সাৰমৰ্ম কি?
  মাফিয়া মাকে উত্তৰ দিলে:
  - যে মই তোমাক ইমান মৰমলগা, প্ৰায় শিশুসুলভ হিল ভাজিব বিচাৰো!
  ল"ৰাটোৱে জোৰ দি ক"লে:
  - উত্তৰটো মই জানো ! এইবোৰ ৰাজনীতিবিদ!
  এগ্ৰিপিনাই বিৰবিৰাই উঠিল:
  - কিয় ভাবিছা?
  পাভলুছাই লক্ষ্য কৰিছে:
  - ৰাজনীতিবিদজন আচলতে মূৰ্খ, বটৰ দৰে, কিন্তু তেওঁ বহুত কুঁৱলী নিক্ষেপ কৰে, আৰু কেৱল চকুৰ পৰাই নহয়।
  মাফিয়া মায়ে মাত দিলে।
  - তেনেকুৱা উত্তৰ গণিব পাৰিবা ! ঠিক আছে, লাইভ। আপুনি আনন্দিত হ"ব পাৰে যে আপুনি আপোনাৰ গোৰোহা ৰক্ষা কৰিলে।
  বন্দী ল"ৰাটোৱে গাইছিল:
  মই হাৰ নামানো, বিষত হুমুনিয়াহ কাঢ়িব নোৱাৰিম,
  কাৰণ ল'ৰাটো, এটা টাইটানৰ পৰা জন্মগ্ৰহণ কৰা ...
  প্ৰয়োজন হ"লে বিশাল সৈন্যবাহিনী গোটাইম,
  সকলো পিতৃভূমিৰ শত্ৰুক আঘাতেৰে চেপি ধৰা!
  . অধ্যায় ১৭
  জিনিয়াছ ল"ৰা-ছোৱালীবোৰো ভাগৰি পৰে। ভিটালিকে অনুভৱ কৰিলে যে তেওঁ টোপনিৰ প্ৰতি আকৰ্ষিত হৈছে, আৰু তেওঁৰ চকু দুটা একেলগে লাগি আছে। আৰু তাৰ পিছত মেধাৱী ল"ৰাটোৱে টোপনি গ"ল, আৰু সি অতি ধুমুহাময় আৰু অস্বাভাৱিক কিবা এটাৰ সপোন দেখিলে;
  ল"ৰাটোৱে হঠাতে নিজকে এখন প্ৰাচীন প্ৰাচীন চহৰত বিচাৰি পালে। চাৰিওফালে যথেষ্ট ওখ বগা অট্টালিকা আছিল। বাহিৰত লেতেৰা হ"লেও। ইয়াত প্ৰাচীন যুগ দেখা যায় বুলি লক্ষ্য কৰি ভিটালিকে হুইচেল মাৰিলে। দেখাত বৰ ডাঙৰ চহৰ যেন লাগে, যাৰ ৰাস্তাৰে হাতীবোৰে খোজ কাঢ়ি গৈ আছিল।
  ল"ৰাটো খোজ কাঢ়ি গৈ আছিল, তাৰ মুখত সতেজ গোবৰ উৰি গ"ল। চাৰিওফালে মানুহ আছিল। বেছিভাগেই লাইট টিউনিক, চেণ্ডেল আৰু ৰবছ পিন্ধিছে। কিন্তু বহুতে বিশেষকৈ ল"ৰাবোৰ প্ৰায় উলংগ আৰু খালী ভৰিৰে আছিল। সঁচাকৈয়ে গৰম। ল"ৰা-ছোৱালী বহুত আছে, আৰু সিহঁত টেন, শ্বাৰ্ট, কিন্তু ক"লাবোৰৰ মাজত বগা মূৰবোৰো জিলিকি উঠে। লাইট টিউনিক পিন্ধা ছোৱালী। ধনীসকলে এতিয়াও চেণ্ডেল পিন্ধে, আনহাতে দুখীয়াসকলে খালী ভৰিৰে।
  ভিটালিকে নিজেই টাইকোৱাণ্ডো কৰি, য"ত তেওঁলোকে বহুত লাথি মাৰে আৰু বস্তু ভাঙি পেলায়, বেল্ট আত্মসমৰ্পণ কৰাৰ বাবেও। আৰু সেইবাবেই ল"ৰাটোৱে জোতা ভাল নাপালে। তেওঁ যিমান পাৰে খালী ভৰিৰে দৌৰিবলৈ চেষ্টা কৰিলে যাতে ল"ৰা-ছোৱালীৰ তলুৱা কোমল নহয় আৰু কঠিন কেলাছেৰে আবৃত নহয়। আৰু এতিয়া তেওঁ সেইটো লৈ মস্কোৰ চাৰিওফালে দৌৰি গৈ কিবা এটা পৰ্টেলত জপিয়াই পৰিল। আৰু শেষ হ"ল এখন প্ৰাচীন চহৰত। ভাষণটো মানুহৰ অচিনাকি আছিল যদিও একে সময়তে ভিটালিকে সকলো বুজি পাইছিল।
  ল"ৰাটোৰ উদং ভৰিৰ তলত, ফুটপাথৰ গৰম শিলগুটি, কিন্তু উদং, কঠিন তলুৱাটোৱে বিষ নকৰে। আন এটা কথা হ"ল তেওঁলোকে তেওঁক দাসৰ দৰে চায়। যদিও ভিটালিকৰ হাতত নতুন শ্বৰ্টৰ সৈতে স্মাৰ্ট টি-চাৰ্ট। আৰু বহু ল"ৰা একেবাৰে দুখীয়া নহয়, তেওঁলোকে নিজৰ উদং গোৰোহা দুটা দেখুৱাবলৈ পছন্দ কৰে, যদিওবা কেৱল কঠিন হোৱাৰ স্বাৰ্থত, আৰু ফুটপাথৰ গৰম শিলগুটিবোৰক ভয় নকৰে বুলি দেখুৱাবলৈ।
  ভিটালিকে প্ৰাচীন চহৰখনৰ মাজেৰে খোজ কাঢ়ি গৈছিল। আৰু অনুভূতিবোৰক প্ৰশংসা কৰি হাঁহিলে। ডাঙৰ ডাঙৰ মূৰ্তি আৰু ভয়ংকৰ ৰাজপ্ৰসাদ আছিল। আৰু সমান্তৰালকৈ মহানগৰীত লেতেৰা হৈ পৰিছে। ইয়াত সকলো চাফা কৰা দাস ল'ৰাবোৰৰ বাবে বৰ মজা নাছিল।
  খালী ভৰিৰে, এটা কঁকালৰ কাপোৰ পিন্ধা ল"ৰাটোক ভিটালিকে সুধিলে:
  - এই চহৰখন কি?
  ভিটালিকৰ উজ্জ্বল টি-চাৰ্টটো আৰু ল"ৰাটোৰ টেন কৰা হাতখনৰ ধুনীয়া সোণৰ ঘড়ীটোলৈ চাই সি সন্মানেৰে প্ৰণাম কৰি উত্তৰ দিলে:
  - মহানগৰ বেবিলন মেচিডোনিয়ান ৰাষ্ট্ৰৰ ৰাজধানী!
  ভিটালিকে হাঁহি হাঁহি সুধিলে:
  - আৰু আলেকজেণ্ডাৰ দ্য গ্ৰেট, আশাকৰোঁ, জীয়াই আছে?
  ল"ৰাটোৱে আকৌ প্ৰণাম কৰি উত্তৰ দিলে।
  - তেওঁ চিৰজীৱন, অলিম্পছত দেৱতা হৈ!
  ভিটালিকে মাত দিলে আৰু গাই গ"ল:
  - একটি উজ্জ্বল তারকা সঙ্গে জিলিকি উঠে,
  অন্ধকাৰ অন্ধকাৰ মাধ্যমেৰে...
  মহান নায়ক আলেকজেণ্ডাৰ
  নাজানে কোনো বিষ, কোনো ভয় নাই!
  দাস ল"ৰাটোৱে কিবা ক"ব বিচাৰিছিল যদিও চেণ্ডেল আৰু পোছাক পিন্ধা অভাৰচিয়াৰজনে আবিৰ্ভাৱ হৈ ডেকা দাসজনৰ পিঠিত চাবুকেৰে আঘাত কৰিলে । সি চিঞৰি উঠিল, আৰু প্ৰতিশোধ লৈ ৰাস্তাটো ঝাড়ু দিবলৈ ধৰিলে।
  ভিটালিকে উচ্চাৰণ কৰিলে:
  - ল'ৰা-ছোৱালীক মাৰপিট কৰাটো ভাল নহয়!
  অভাৰচিয়াৰে ল"ৰাটোৰ ফালে চালে। উদং, টেন কৰা ভৰি দুখন, কিন্তু হাতত উজ্জ্বল টি-চাৰ্ট আৰু সোণৰ ঘড়ী। হয়তো এয়া এজন সম্ভ্ৰান্ত ব্যক্তিৰ পুত্ৰ।
  আৰু অধ্যক্ষই উত্তৰ দিলে।
  - দাসক চাবুকেৰে বশ কৰি ৰাখিব লাগিব। তোমাৰ দেউতাই তোমাক কেতিয়াও মাৰপিট কৰা নাছিল নেকি?
  ভিটালিকে সঁচাকৈয়ে উত্তৰ দিলে:
  - নহয়!
  অধ্যক্ষজনে আচৰিত হ"ল:
  - আচৰিত! আনকি সম্ভ্ৰান্ত ল"ৰাকো কোবাই দিয়া হয়। আৰু তোমাৰ মুখখনে মোক কাৰোবাৰ কথা মনত পেলাই দিয়ে।
  ভিটালিকে কঠোৰ সুৰত উত্তৰ দিলে:
  আৰু নিজৰ ঠাইখন নিশ্চয় জানে!
  মানুহজনে ভীৰু অনুভৱ কৰি পিছুৱাই গ"ল। ল"ৰাটোৱে তাৰ উদং, চেলেকি লোৱা, অতি শক্তিশালী ভৰি দুখন আৰু অধিক চৰ মাৰি গ"ল:
  স্পাৰ্টাকাছ এজন মহান যোদ্ধা আৰু নায়ক,
  একটি বিশাল সেনাবাহিনীৰ সৈতে সাহসেৰে যুদ্ধ...
  যদিও তেওঁ দাস আছিল, কিন্তু, আৰু এতিয়া ৰজা,
  বিজয় উজ্জ্বল হওক!
  ভিটালিকে গান গাই থাকিব বিচাৰিছিল যদিও প্ৰেৰণা ল"ৰাটোক এৰি থৈ গ"ল। আচলতে মোৰ দুঃসাহসিক কৰ্ম বিচাৰিছিল।
  আৰু সেইবাবে তেওঁ বাবিলৰ একেবাৰে কেন্দ্ৰলৈ গ"ল। প্ৰাচীন কালৰ আটাইতকৈ ডাঙৰ এই চহৰখন, ৰোম উত্থান নোহোৱালৈকে। ল"ৰাটোৱে সহজেই লৰচৰ কৰিলে, লিংকছৰ দৰে, আৰু তাৰ মেজাজটো আছিল ট্ৰেইল লোৱা স্নিফাৰ কুকুৰৰ দৰে।
  চাৰিওফালে জীৱনটো ভৰি পৰিছিল। সোঁফালে চৌহদত প্ৰায় চৈধ্য বছৰীয়া ল"ৰা এজনক দীঘল শ্যামলা চুলিৰে চাবুকেৰে কোবাই আছিল।
  কিশোৰজন দুখী হৈ পৰিল, আৰু মূৰটো তললৈ নমাই খোজ কাঢ়িলে, আৰু তাৰ লাজটো হাতেৰে ঢাকি দিলে, তেওঁলোকে তাৰ কঁকালৰ কাপোৰখন ফালি পেলালে।
  ভিৰটোৱে হুইচেল মাৰি হুমুনিয়াহ কাঢ়িলে, আকৰ্ষণীয় আছিল যে তেওঁলোকে কেনেকৈ এজন সুদৰ্শন আৰু পেশীবহুল ল"ৰাক মাৰিব। বিশেষকৈ মহিলাসকলে চাবলৈ আগ্ৰহী আছিল। এতিয়াও ইছলামৰ পৰা বহু দূৰত, আৰু তেওঁলোক মুকলি মুখৰ আছিল, বহুতে পোহৰৰ টিউনিক পিন্ধিছিল, চুটি, যিটো গৰমত অধিক আৰামদায়ক। দুখীয়া আৰু সৰু কিছুমান খালী ভৰিৰে, আনহাতে ধনীসকলে চেণ্ডেল আৰু ব্ৰেচলেট পিন্ধে।
  ভিটালিকেও এই দৃশ্য চালে। দুখী চাৱনিৰে ল"ৰাটোৱে আজ্ঞাবহভাৱে ছাগলীবোৰৰ ওপৰত শুই পৰিল। তেওঁক জল্লাদৰ সহায়কসকলে নিৰাপদে ৰাখিছিল - কঁকাললৈকে উলংগ কিশোৰ-কিশোৰীও, কিন্তু ট্ৰাউজাৰ আৰু বুট পিন্ধি। আৰু, অৱশ্যেই জল্লাদজন নিজেই এজন অতি পেশীবহুল গুণ্ডা।
  সেয়ে তেওঁ টোপোলাটোৰ পৰা এটা ৰড লৈ পানীৰে তিয়াই ল"লে।
  হেৰাল্ডে অভিযোগটো পঢ়িলে:
  - বয়োজ্যেষ্ঠসকলৰ প্ৰতি সন্মানৰ অভাৱত, অহংকাৰৰ বাবে চৈধ্য বছৰীয়া চাইৰাছৰ ল"ৰা এটাক পিঠি আৰু নিতম্বত পঞ্চাশটা কোব আৰু গোৰোহাত পঁচিশটা আঘাতৰ শাস্তি!
  ৰাইজে অনুমোদন জনাই উল্লাস কৰিলে। জল্লাদে আৰু শক্তিশালী চাবুক এটা লৈ ল"ৰাটোৰ পেশীবহুল, ৰ"দত পোৰা পিঠিটোত আঘাত কৰিলে। তেওঁৰ সম্পূৰ্ণ শক্তি নাছিল, আৰু ছালখন কেৱল ফুলি উঠিছিল।
  ভিটালিকে ভাবিলে, হস্তক্ষেপ কৰিব লাগেনে? কিন্তু কি লাভ হ"ব? তাত প্ৰহৰীৰে সজ্জিত ডজন ডজন ওখ মানুহ থিয় হৈ আছিল। আৰু ভিৰটোৱে অনুমোদন জনাই গৰ্জন কৰিলে। তদুপৰি ল"ৰাটোক কাৰণৰ বাবে মাৰপিট কৰাটোও সম্ভৱ। প্ৰাচীন যুগ কঠোৰ। আৰু ভগৱানে নিজেই ল"ৰাবোৰক কোবাবলৈ আদেশ দিলে। আনকি বাইবেলতো, মানৱীয় নতুন নিয়মত শিশুক লাখুটিৰে কোব দিয়াৰ পৰামৰ্শ দিয়া হৈছিল।
  ল"ৰাটোৱে জোৰেৰে উশাহ লৈ আছিল আৰু দাঁত চেপি ধৰি নিমাত হৈ পৰিছিল। জল্লাদে তাক জোখ-মাখকৈ মাৰিলে আৰু ইতিমধ্যে ছালখন ফাটি তেজ বৈ গ"ল।
  ভিটালিকে হুমুনিয়াহ কাঢ়ি মন্তব্য কৰিলে:
  - এনেকুৱা এখন পৃথিৱী!
  আৰু কিশোৰ ল"ৰাটোক প্ৰহাৰ চলি থাকিল। ভিটালিকে আগবাঢ়ি গ"ল, তেওঁ এইটো চাব নিবিচাৰিলে। যদিও অৱশ্যে বহুতে এই দৃশ্যটো ভাল পায়। ভিটালিকে আগবাঢ়ি গ"ল।
  তেওঁৰ মনত পৰিল "ট্ৰেজাৰ আইলেণ্ড" চিনেমাখন, এতিয়াও সাতত্ৰিশখনৰ ভিতৰত এখন।
  ল'ৰাৰ সলনি ছোৱালী আছিল। আৰু তাইৰ গোৰোহা ভাজিবলৈ ভাবুকি দিলে।
  হয়, তেনে কৰিলে বেয়া হ"ব। ভিটালিকে ভাবিলে ছোৱালীজনীয়ে চিঞৰিলেহেঁতেন নে পক্ষপাতিত্বৰ দৰে মনে মনে থাকিলহেঁতেন।
  অৱশ্যে এই ছবিখনৰ পিছত তেওঁ নিজকে পৰীক্ষা কৰিছিল, বিশুদ্ধ কৌতুহলৰ বাবেই, জুইয়ে কেনেকৈ গোৰোহা জ্বলাই দিয়ে। আৰু গেছ কৰ্ফৰ সৈতে কৰিলে ৷ নিশ্চিত যে হয়, বৰ কষ্টদায়ক। আৰু তাৰ পিছত, এতিয়াও বেছি ৰুক্ষ নহয়, সৰু ল"ৰাটোৰ তলুৱাবোৰ বৰ সংবেদনশীল আছিল।
  আৰু সিহঁতৰ ওপৰত থকা ফোহাবোৰ বিষাদজনকভাৱে ফুলি উঠিল। সঁচা, তেওঁলোক সোনকালে গুচি গ"ল। হয়, এনে অত্যাচাৰে যিকোনো মানুহৰ জিভা ঢিলা কৰিব। কিন্তু ফেচিষ্ট বন্দীত্বত থকা অগ্ৰগামীও আছিল যিসকল নিমাত আছিল। যদিও, হয়তো কিছুমানৰ গোৰোহা জুইত পোৰা হৈছিল।
  সঁচা, ল"ৰাৰ গোৰোহা ভাজি থকা চিনেমা ভিটালিয়ে কেতিয়াও দেখা নাই। ইয়াত লাঠিৰে, কেতিয়াবা, সংঘটিতভাৱে মাৰপিট কৰা হৈছিল । আমেৰিকাৰ এখন ছবিত এজন ইংৰাজ বিষয়াই আনকি এজন ল"ৰাৰ উদং তলুৱাত শিকলিৰে আঘাত কৰিছিল। আৰু সেই ভৰিখন ফুলি উঠিছিল আৰু ল"ৰাটোৰ বিষ হৈছিল। কিন্তু কেতিয়াও জুইৰ সৈতে নহয়।
  ল"ৰাৰ গোৰোহাত লাঠিৰে কোবাই খোৱা চিনেমাও খুব কম।
  ভিটালিকে ঘূৰি চালে। সেইটো আপুনি সঘনাই দেখা নাপায়।
  ল"ৰাটোৰ পিঠিখন ৰক্তাক্ত অগোছালিলৈ পৰিণত হ"ল, ইতিমধ্যে জল্লাদে তলুৱাটো লাঠিৰে কোবাই আছিল। আশ্চৰ্যজনকভাৱে ল"ৰাটোৱে নিজৰ চিঞৰবোৰ আবদ্ধ কৰি সাহস দেখুৱালে। যেন তেওঁ এজন স্পাৰ্টান আছিল।
  ল'ৰাটোক চিনি পাব । তদুপৰি চহৰখন অচিনাকি, ক"লৈ যাব লাগে তেওঁ নাজানে। গ্লেডিয়েটৰ হোৱাৰ ধাৰণা আছিল নেকি? কিন্তু এইটো প্ৰাচীন ৰোম নহয়, আৰু চতুৰ্থ আলেকজেণ্ডাৰৰ ৰাজত্বকালত মেচিডোনিয়ান ৰাষ্ট্ৰত গ্লেডিয়েটৰ আছিল নে নাই সেয়া জনা নাযায় ।
  যদিও, সম্ভৱতঃ জনসাধাৰণক মনোৰঞ্জন দিয়া কিছুমান যোদ্ধাও আছিল।
  ভিটালিকে এতিয়াও গম পোৱা নাছিল, বহুদিন ইয়াত আবদ্ধ হৈ আছিল নেকি, নে কেৱল বেবিলনত ঘূৰি ফুৰাটোৱেই আছিল?
  আটাইতকৈ সহজ উপায় হ"ল সেনাবাহিনীত যোগদান কৰা। চাল থাকিব, আৰু খাদ্য, আৰু যুদ্ধ হ"লে টকা থাকিব।
  আৰু ভিটালিক, টাইকোৱাণ্ডো যুঁজাৰুজন অতি শক্তিশালী। হয়, আৰু তেওঁৰ তৰোৱালৰে যুঁজ দিয়াৰ ধাৰণা আছে।
  আইফোন , টিভি আৰু ইণ্টাৰনেট নথকা পৃথিৱীখনত মই বহুদিন আবদ্ধ হৈ থাকিব বিচৰা নাছিলো । সঁচাকৈয়ে এই ক্ষেত্ৰত কি কৰিব লাগে? খেলিবলৈ কিবা এটা বিচাৰো।
  ভিটালিকে ঐতিহাসিক কৌশলৰ প্ৰতি অতি আকৰ্ষিত আছিল। উদাহৰণস্বৰূপে, ৰাছিয়াৰ জাৰ ইভান দ্য টেৰিবলৰ ঠাইত আপুনি ক"ত আছে। আৰু আপুনি লিভনিয়াত কম্পিউটাৰৰ বিৰুদ্ধে যুদ্ধত জয়ী হয়। আপুনি হাজাৰ হাজাৰ ইউনিট নিয়ন্ত্ৰণ কৰে। আৰু আপুনি কামান, স্কিকাৰ, ষ্টেবল বা তাতোকৈ আকৰ্ষণীয় কিবা এটাৰে কাৰখানা নিৰ্মাণ কৰে। কিন্তু ইভান দ্য টেৰিবল অৱশ্যেই এজন আদিম, কছাক খেলৰ দৰেই। কিন্তু প্ৰযুক্তিৰ সহায়ত সৃষ্টি কৰিবলৈ অধিক আধুনিক কিবা এটা।
  বিশেষকৈ আদিম ব্যৱস্থাৰ পৰা নেন" প্ৰযুক্তিলৈকে খেলাটো আকৰ্ষণীয়।
  কিশোৰ ল"ৰাটোৱে মাৰপিট শেষ কৰিলে। তেওঁ বৰ শক্তিশালী আছিল, গতিকে তেওঁ নিজেই চৰ মাৰি থিয় হ"ব পাৰিছিল। আৰু যদিও ল"ৰাটোৰ ভৰি দুখন ফুলি উঠিছিল, তথাপিও সি সেইবোৰৰ ওপৰত কেইখোজমান খোজ কাঢ়িব নোৱাৰিলে।
  ইয়াৰ পিছত তেওঁক এটা কঁকালৰ কাপোৰ দিয়া হ"ল। আৰু ল"ৰাটো তেজলৈকে মাৰপিট হৈ গুচি গ"ল, কিন্তু ভাঙি যোৱা নাছিল।
  ভিটালিকে তেওঁৰ ওচৰলৈ গৈ হাতখন আগবঢ়াই দিলে। ল"ৰা চাইৰাছে জোকাৰি দি মন্তব্য কৰিলে:
  -মই দেখিছোঁ তুমি দাস নহয়! মই সুধিবও নকৰো, আপোনাৰ প্ৰতিটো ইংগিতে এজন মুক্ত আৰু যোগ্য ব্যক্তিৰ কথা কয়।
  ভিটালিকে মাত দিলে।
  - মই দাস নহয় অৱশ্যে।
  ল"ৰাটোৱে তাৰ ফালে চাই হঠাতে মুখখন সলনি কৰি সুধিলে:
  - ক্ষমা কৰিব, মোৰ চকু দুটা ম্লান হৈ গৈছে। বা মোৰ বোধেৰে মাথোঁ, কিন্তু তুমি .... আপোনাৰ মহামহিম আলেকজেণ্ডাৰ...
  ভিটালিকে মূৰ জোকাৰিলে।
  - নহয়! মই আলেকজেণ্ডাৰ নহয়! কেনেকুৱা দেখা যায়?
  কিশোৰ ল"ৰাটোৱে মাত দিলে।
  - অতি!
  ভিটালিকে হাঁহি এটা মাৰি উত্তৰ দিলে:
  - হয়, ই আকৰ্ষণীয়। কিন্তু মই ভাবো সি ইতিমধ্যে...
  ল"ৰাটোৱে মাত দিলে।
  হয় দহ বছৰ। কিন্তু সি ডাঙৰ আৰু সবল ল"ৰা। আপুনি কি, ডাঙৰ?
  ভিটালিকে মাত দিলে।
  - হয়! কিন্তু সেয়া কোনো সমস্যা নহয়। মোৰ যমজ ভাইটিৰ খবৰ লোৱাৰ সময় আহি পৰিছে।
  ল"ৰাজনে যুক্তিসংগতভাৱে মন্তব্য কৰিলে:
  - এনে সাদৃশ্যৰ বাবে ইহঁতক বাজিত লগাব পাৰি।
  সৰু ল"ৰাটোৱে মাত দিলে।
  - হয়তো! কিন্তু এটা আমোদজনক কাহিনী মনত পৰিল, সেইটোও ঘটিছিল যেতিয়া ল'ৰাবোৰৰ মিল থাকে আৰু কাম হ'ব পাৰে , সকলোবোৰ বৰ আকৰ্ষণীয়!
  ভিটালিকে অৱশ্যে মাৰ্ক ট্ৱেইনৰ দ্য প্ৰিন্স এণ্ড দ্য পাউপাৰৰ কথা মনত পেলাব নোৱাৰিলে। য"ত ল"ৰাবোৰে ঠাই সলনি কৰিছিল। আৰু সেইটো ধেমেলীয়া হৈ পৰিল। তদুপৰি , সম্ভৱ যে চতুৰ্থ আলেকজেণ্ডাৰ বহুদিন গুচি যোৱা নাই। মহান আলেকজেণ্ডাৰৰ পুত্ৰৰ মৃত্যুৰ ইতিহাসত বহুতো ভিন্ন সংস্কৰণ পোৱা গৈছে। আৰু যুদ্ধত, আৰু বিষক্ৰিয়াৰ পৰা, আৰু কথিতভাৱে আনকি কাৰাগাৰতো। কিংবদন্তি ৰজাৰ পুত্ৰৰ মৃত্যুৰ কেইবাটাও ভিন্ন সংস্কৰণ আছিল। বহু দিনৰ আগৰ কথা, তাৰ পিছত আহিল অশান্ত সময়।
  মহান আলেকজেণ্ডাৰৰ সাম্ৰাজ্য পতন ঘটিল। দীৰ্ঘদিন ধৰি ইমান বৃহৎ ৰাষ্ট্ৰৰ পৰা কেৱল ৰোমান সাম্ৰাজ্যৰ অস্তিত্ব আছিল।
  ভিটালি আৰু চাইৰাছে বিশাল ৰাজপ্ৰসাদটোৰ ওচৰ পালেগৈ। ইয়াক নবূখদনেচৰে নিৰ্মাণ কৰিছিল। যথেষ্ট বিশাল আৰু ৰসাল। ঘোঁৰাকে ধৰি সুৰক্ষাৰে ভৰা চাৰিওফালে।
  ল"ৰাকেইটাক বৰ প্ৰেজেণ্টেবল যেন নালাগিল। চাইৰাছৰ সাধাৰণতে কেৱল কঁকালৰ কাপোৰ আৰু পিঠি চাবুকেৰে কাটি পেলোৱা হয়। হয়, আৰু গোৰোহা ফুলি গৈছে, ভৰিৰ আঙুলিত ভৰি দিব লাগিব। আনকি ইমান নিষ্ঠুৰ ফাঁচীৰ পিছত ল"ৰাটোৱে খোজ কাঢ়িব পৰাত আচৰিত হ"ল ভিটালিকে।
  চাইৰাছে মন্তব্য কৰিলে:
  - মই বহুত দাসৰ দৰে। মোক সোমাবলৈ নিদিয়ে।
  ভিটালিকে হাঁহি এটা মাৰি মাত দিলে।
  - বুজি পোৱা! কিন্তু, সম্ভৱতঃ, তেওঁলোকেও মোৰ লগত যোগাযোগ বন্ধ কৰি দিব।
  চাইৰাছে পৰামৰ্শ দিছিল:
  - দৌৰি দৌৰি যাওক, আৰু ৰজাক আপোনাৰ এটা জৰুৰী বাৰ্তা আছে বুলি খবৰ দিয়ক। তাৰ পিছত তেওঁলোকে আপোনাক হেৰাল্ড, বা দৌৰবিদ হিচাপে লৈ যাব, আৰু হয়তো আপোনাক পাৰ হ"বলৈ দিব।
  ভিটালিকে কয়।
  - ভাল ধাৰণা।
  ল"ৰাটোৱে দৌৰিবলৈ ধৰিলে। তেওঁৰ উদং, টেন, অতি পেশীবহুল ভৰি দুখন পনিৰ খুৰাৰ দৰে জিলিকি উঠিছিল।
  চাইৰাছে দুখী হাঁহি এটা মাৰি ক"লে:
  - কাক পাই আৰু ডোনাট,
  আৰু কোনে চোবাই কন কৰে!
  ভিটালিকে দৌৰি গ"ল চকীদাৰৰ ওচৰলৈ। হাওঁফাওঁৰ ওপৰত সি চিঞৰি উঠিল:
  - ৰজালৈ জৰুৰী বাৰ্তা!
  চকীদাৰসকলে একেলগে সুধিলে:
  - কাৰ পৰা?
  ল"ৰাজনে আত্মবিশ্বাসেৰে উত্তৰ দিলে:
  - Krator থেকে !
  - উত্সাহিত কৰা!
  ভিটালিকে আৰু আৰম্ভ কৰিলে। দৌৰি গৈ ৰাজপ্ৰসাদৰ চাৰিওফালে চালে। বিলাসীতা আছিল ৰুক্ষ। খ্ৰীষ্টৰ জন্মৰ তিনিশ বছৰতকৈও অধিক সময় আছে। আৰু একে সময়তে ই যথেষ্ট পৰিষ্কাৰ। দাসী ছোৱালী আৰু ল"ৰাই মজিয়াখন ধুই পেলায়। ভিটালিকক দুবাৰমান চকীদাৰে লেহেমীয়া কৰি দিলে।
  যেতিয়ালৈকে , অৱশেষত, তেওঁ দৌৰি গৈ সিংহাসন কক্ষত সোমাই গ'ল। সকলোবোৰ আক্ষৰিক অৰ্থত সোণৰ জিলিকি আছিল ৷
  সিংহাসনত এজন ল"ৰা বহি আছিল। বিলাসী সাজ-পোছাক আৰু বহুমূলীয়া জোতা পিন্ধিছিল আৰু মূৰত মুকুট আছিল। শিশুটিৰ মুখখন সঁচাকৈয়ে ভিটালিকৰ লগত বহুত মিল আছিল। আৰু ধাৰৰ কাষে কাষে বৰশী আৰু ধনু লৈ প্ৰহৰীসকল থিয় হৈ আছিল।
  ভিটালিকে প্ৰণাম কৰি ক"লে:
  - আপোনাৰ সেৱা কৰি আনন্দিত হৈছো মহামহিম!
  সিংহাসনত বহি থকা ল"ৰাটোৱে উদ্বিগ্নতাৰে সুধিলে:
  - আপুনি কোন? কোনোবা এজনক তুমি মোক সোঁৱৰাই দিয়া?
  ভিটালিকে হাঁহি এটা মাৰি উত্তৰ দিলে:
  - তোমাৰ লগত অকলে কথা পাতিব মন গৈছে মহান !
  চতুৰ্থ আলেকজেণ্ডাৰে মাত দিলে:
  - জৰিমনা! চেম্বাৰবোৰলৈ অৱসৰ লওঁ, সমনীয়াৰ লগত কথা পাতি ভাল পাওঁ।
  আৰু ল"ৰা-ৰজা সৰু সিংহাসন কোঠালৈ গ"ল। আৰু খালী ভৰিৰে মনে মনে খোজ দি ভিটালিকে তাৰ পিছে পিছে গ"ল। আলেকজেণ্ডাৰ জোতাৰ বাবে অলপ ওখ যেন লাগিল। আৰু তেওঁ কিমান পেশীবহুল সেইটো কাপোৰৰ বাবেই দেখা নাযায়।
  ওলাই আহি আইনাখনৰ সন্মুখত থিয় হ"ল। আলেকজেণ্ডাৰে আনন্দৰে নিজৰ ঘৃণিত জোতাযোৰ খুলি ল"ৰাটোক লাজ দিলে আৰু মন্তব্য কৰিলে:
  আমি এতিয়া একে উচ্চতা!
  ভিটালিয়ে পৰামৰ্শ দিছিল:
  - পেশীবোৰৰ তুলনা কৰা যাওক।
  আৰু চাৰ্টটো খুলিলে। তেওঁৰ পেশীবোৰ আচলতে গভীৰ অংকনৰ সৈতে অতি এমবছড আছিল।
  আলেকজেণ্ডাৰেও নিজৰ ৰাজকীয় চোলা খুলিলে, প্ৰায় উলংগ হৈ থাকিল। ল"ৰাটো পেশীবহুল আছিল, এটা শেঁতা আছিল, আৰু তেওঁৰ পেশীবোৰ ইমান বিশিষ্ট নাছিল, কিন্তু তথাপিও একেধৰণৰ আছিল!
  আলেকজেণ্ডাৰে লক্ষ্য কৰিছিল:
  - আমাৰ নিজৰ মায়ে আমাক পৃথক নকৰে।
  ভিটালিয়ে হাঁহি এটা মাৰি সুধিলে:
  "মোৰ লগত ঠাই সলনি কৰিব বিচাৰিবানে?"
  ল'ৰা ৰজাই মাত দিলে।
  - নিশ্চিতভাৱে! নিৰাপত্তাৰক্ষী নোহোৱাকৈ, খালী ভৰিৰে ৰাস্তাৰে দৌৰি, বোকাত লৰচৰ কৰি চহৰত দেখা দিয়াৰ সপোন দেখিছোঁ। আৰু সাধাৰণতে ৰাজহুৱা কাম-কাজৰ পৰা বিৰতি লওক। আৰু কি?
  ভিটালিকে কয়।
  - ৰজাঘৰ পিন্ধি কোনেও নাভাবিব যে মই তুমি। আৰু মোৰ পিন্ধিব !
  আলেকজেণ্ডাৰে মাত দিলে।
  আমাৰো একেধৰণৰ কণ্ঠ আছে। শুনা, আপোনাৰ ধাৰণাটো মোৰ বৰ ভাল লাগে!
  আৰু ল"ৰাবোৰে কাপোৰ সলনি কৰিবলৈ ধৰিলে। ৰজাৰ জোতাবোৰ বৰ ডাঙৰ আছিল, আৰু বৰ আৰামদায়ক নাছিল, কিন্তু বহুমূলীয়া শিলেৰে ঢাকি থোৱা আছিল। আৰু কাপোৰবোৰ বৰ আৰামদায়ক নহয়। আলেকজেণ্ডাৰে শ্বৰ্ট পিন্ধি কিমান আনন্দ লৈছিল সেয়া স্পষ্ট হৈ পৰিছিল । আনকি উদং বুকুৰে থাকিব বিচাৰিছিল। কিন্তু হাতত টি-চাৰ্টটো লৈ যোৱাটো অস্বস্তিকৰ , আৰু সি অনিচ্ছা সত্ত্বেও পিন্ধিলে। গতিকে ল"ৰাবোৰে ঠাই সলনি কৰিলে।
  ভিটালীয়েও ঠাইৰ বাহিৰত অনুভৱ কৰিলে। যদিও এতিয়া তেওঁ আটাইতকৈ ডাঙৰ সাম্ৰাজ্যৰ শাসক, সেই সময়ত, পৃথিৱীৰ।
  দুয়োজন ল"ৰা সিংহাসন কোঠাৰ পৰা ওলাই আহিল। আলেকজেণ্ডাৰে ফুচফুচাই ক"লে:
  - তুমি মোৰ সিংহাসনত বহিবা। আৰু চহৰখনত ঘূৰি ফুৰাৰ সময়ত। যেতিয়া মই স্বাধীন ইচ্ছাত ভাগৰি পৰিম, তেতিয়া মই উভতি আহিম, আৰু আমি আকৌ সলনি হম।
  ভিটালিয়ে মাত দিলে।
  - মহান!
  ল'ৰাকেইটা কিংডম হলত প্ৰৱেশ কৰিলে। ভিটালিকে সিংহাসনত বহিল। তেওঁ গুৰুত্বপূৰ্ণভাৱে বহি ক"লে:
  - এই ল'ৰাটোক দহটা সোণৰ মুদ্ৰা দি শান্তিৰে যাবলৈ দিয়ক!
  ইয়াৰ পিছত দাসীসকলে বিনয়েৰে ডেকা ৰজাক এস্কৰ্ট কৰি উলিয়াই আনিলে। খালী ভৰিৰ ল"ৰাটোৱে দৌৰিবলৈ ধৰিলে। জোতা অবিহনে কিমান ভাল - ভৰি দুখন লঘু, আৰু উদং তলুৱে আনন্দ অনুভৱ কৰে।
  আলেকজেণ্ডাৰে লৈ গাইছিল:
  স্বাধীনতা, স্বাধীনতা, মোক স্বাধীনতা দিয়া
  দৰে উৰি যাম !
  জনসাধাৰণলৈ, জনসাধাৰণলৈ, জনসাধাৰণলৈ,
  আৰু মই ইচ্ছামতে জীয়াই থাকিম!
  ল'ৰা-ৰজাৰ উদ্যমেৰে ভৰি পৰিছিল। কিন্তু ৰাজপ্ৰসাদৰ পৰা ওলাই অহাৰ লগে লগে তেওঁ নিজৰ উদং, বেছি ৰুক্ষ নহয় তলুৱাৰে অনুভৱ কৰিলে যে ফুটপাথৰ শিলগুটিবোৰ কিমান গৰম। আৰু এটা অস্বস্তিকৰ অনুভৱ আছিল। আৰু আকৌ দৌৰি যাবলৈ দাঁত চেপি ষ্ট্ৰেইন কৰিবলগীয়া হ"ল।
  গ্রীষ্মমণ্ডলীয় জলবায়ু, আৰু গ্রীষ্মকালত অৱশ্যে ৰ"দ এতিয়াও জ্বলি থাকে। দাস ল"ৰাবোৰ চিনাকি, কিন্তু ৰজাই কেনেকৈ খালী ভৰিৰে খোজ কাঢ়িব পাৰে, আনকি শিশু অৱস্থাতো।
  আৰু সেইটোৱে বহুত কষ্ট দিয়ে। আলেকজেণ্ডাৰে জপিয়াই উঠিল - গোৰোহা জ্বলাই দিলে, কিন্তু সহ্য কৰিলে। গতিকে তেওঁ দৌৰি গৈ ছাঁত সোমাই গ"ল, য"ত ইমান গৰম নহয়, আৰু লক্ষ্য কৰিলে:
  - অ" ভগৱান, মই কেতিয়াও ভবা নাছিলো যে শিল ইমান গৰম হ"ব পাৰে!
  ল"ৰাটোৱে তাৰ হাত দুখনলৈ চালে। তাত আছিল দহটা সোণৰ মুদ্ৰা। চিন্তাটো জিলিকি উঠিল - চেণ্ডেল কিনিব লাগেনে?
  কিন্তু সেইবাবেই তেওঁ খালী ভৰিৰে মনৰ সন্তুষ্ট দৌৰাৰ উদ্দেশ্যে ৰাজপ্ৰসাদৰ পৰা পলায়ন কৰিছিল। হয়, আৰু এজন মহান সেনাপতিৰ পুত্ৰৰ লংপেণ্ট হোৱাটো উপযুক্ত নহয়। তেওঁৰ পিতৃয়ে ডাঙৰ কাম কৰিলে, আৰু তেওঁৰ পুত্ৰই ৰক্ষা কৰিলে, কেৱল তেওঁৰ উদং তলুৱা জ্বলি যোৱাৰ বাবে।
  আলেকজেণ্ডাৰে আকৌ জ্বলি থকা শিলগুটিবোৰৰ কাষেৰে দৌৰিবলৈ লৰালৰি কৰিলে। তেতিয়াও সূৰ্য্যটো উজ্জ্বলভাৱে জিলিকি আছিল।
  হঠাতে তেওঁ চাইৰাছক পাইছিল। কঁকালৰ কাপোৰ পিন্ধা আৰু চেলেকি থকা ল"ৰা এজনে উচ্চাৰণ কৰিলে:
  - নমস্কাৰ Vitalik!
  উত্তৰত আলেকজেণ্ডাৰে গুৰুগুৰুকৈ ক"লে:
  - মই ভিটালিক নহয়, কিন্তু তুমি কোন?
  ল"ৰাটোৱে হাঁহি এটা মাৰি উত্তৰ দিলে:
  - মই চাইৰাছ! কি, মোক পাহৰি গ"ল?
  জ্ঞানী আলেকজেণ্ডাৰে উত্তৰ দিলে:
  - মই বুজি পাইছোঁ! আমি কাপোৰ বিনিময় কৰা ল'ৰাজন মই বুলি ভাবিছানে!?
  কাৰ্কে ভালদৰে চালে। আলেকজেণ্ডাৰৰ হাত-ভৰি ইমান এমবছ কৰা নাছিল আৰু ভৰিৰ উদং তলুৱাবোৰ কেলাছ হোৱাটো স্পষ্ট আছিল। বিশেষকৈ ভালদৰে চালে।
  চাইৰাছে প্ৰণাম কৰি সুধিলে:
  "তেন্তে তুমিয়েই মহামহিম?"
  আলেকজেণ্ডাৰে মাত দিলে।
  - আৰু তুমি দ্ৰুত বুদ্ধিমান! কিয় মাৰপিট কৰা হ"ল?
  ল"ৰাটোৱে হাঁহি এটা মাৰি উত্তৰ দিলে:
  - pranks জন্য!
  ৰজা-ল"ৰাটোৱে হিচকি উঠিল:
  - মোক খং কৰিলে সিহঁতে তোমাক খোলা মাৰি পেলাব!
  কাৰ্কে হাঁহি এটা মাৰি মাত দিলে।
  - হয় মোৰ প্ৰভু! শুনিছোঁ আৰু মানিছো!
  আলেকজেণ্ডাৰে আদেশ দিলে:
  - আহা, মোৰ লগত দৌৰা!
  আৰু দুয়ো ল"ৰাই লৰালৰিকৈ গ"ল। ছাৰ কিড স্বাভাৱিকতে কঠোৰ আৰু শক্তিশালী আছিল যদিও ভালদৰে প্ৰশিক্ষণ লোৱা নাছিল। অৱশ্যে তেওঁলোকে বেগেৰে দৌৰিছিল।
  পলায়ন কৰি থকা আলেকজেণ্ডাৰে সুধিলে:
  - তুমি দাস?
  চাইৰাছে আত্মবিশ্বাসেৰে উত্তৰ দিলে:
  - নহয়!
  - আৰু আধা উলংগ, মাৰপিট আৰু খালী ভৰি কিয়?
  ল"ৰাটোৱে হাঁহি এটা মাৰি উত্তৰ দিলে:
  - পোছাক খুলি spanking আগে! আৰু সাধাৰণতে ল"ৰাবোৰ প্ৰায়ে গৰমত আধা উলংগ হৈ যায়, যদিও মাক-দেউতাক ইমান দুখীয়া নহয়।
  আলেকজেণ্ডাৰে মাত দিলে।
  - যুক্তিসংগতভাৱে!
  আৰু ল"ৰা-ৰজাই তাৰ টি-চাৰ্টটো খুলি ল"লে। তেওঁৰ টেন মধ্যমীয়া আছিল। ইমান সময় ৰজাৰ পোছাক পিন্ধি খোজ কাঢ়িছিল। আৰু সিহঁতৰ উদং তলুৱাবোৰ জ্বলি আছিল, যেন সিহঁতৰ তলত ব্ৰেজিয়াৰ জ্বলি উঠিছে।
  আনকি আলেকজেণ্ডাৰে হুমুনিয়াহ কাঢ়িবলৈ ধৰিলে।
  চাইৰাছে সুধিলে:
  - কিয় হুমুনিয়াহ কাঢ়িছা মহামহিম?
  ল"ৰা-ৰজাই উত্তৰ দিলে:
  - বৰ জ্বলি থকা গোৰোহা!
  সৰু ল"ৰাটোৱে মাত দিলে।
  - মই বুজি পাওঁ যে ৰজাই খালী ভৰিৰে খোজ কাঢ়িব নোৱাৰে - পদবীৰে অনুমতি নাই !
  আলেকজেণ্ডাৰে খঙেৰে গুৰুগুৰুকৈ ক"লে:
  - মই জানো! ইয়াত মই তোমাক আঁঠু লৈ মোৰ উদং গোৰোহা চেলেকি দিম, আৰু তুমি অবাধ্য হ"লে ধিক্!
  কাৰ্কে হাঁহি এটা মাৰি মাত দিলে।
  - আপোনাৰ সকলো ইচ্ছাৰ ওপৰত, মহান সম্পৰ্কে !
  ল"ৰা-ৰজাই নম্ৰ হ"ল:
  - বাৰু, ছাঁত সোমাই যাওঁ, বিৰতি লওঁ!
  আৰু দুয়োজন ল"ৰাই দৌৰি গৈ ছাঁত সোমাই বেঞ্চ এখনত বহিল। আলেকজেণ্ডাৰে অলপ সহজ হ"বলৈ নিজৰ শিশুসুলভ, তললৈ নমাই দিয়া, জ্বলি যোৱা ভৰি দুখন ওপৰলৈ তুলি ল"লে। গৰমৰ দিনত বেবিলনত খালী ভৰিৰে খোজ কঢ়াটো নিৰ্যাতনৰ সৈতে মিল আছে।
  ডেকা শাসকে আদেশ দিলে:
  - মোক খাবলৈ কিবা এটা কিনি দিয়া!
  আৰু চাইৰাছলৈ সোণৰ মুদ্ৰা এটা দলিয়াই দিলে!
  ল"ৰাটোৱে প্ৰণাম কৰি ক"লে:
  - মই শুনি মানিছো।
  ইয়াৰ পিছত লাঠিৰে নমাই দিয়া গোৰোহা দুটা জিলিকি উঠিল, আৰু তেওঁ খবৰ বিচাৰি ওচৰৰ দোকানখনলৈ লৰালৰিকৈ গ"ল।
  আৰু ইফালে ভিটালি সিংহাসনত বহি আছিল। নীতিগতভাৱে তেওঁ এজন ৰজা, কিন্তু নামমাত্ৰ, যিহেতু তেওঁৰ বয়স মাত্ৰ দহ বছৰ, আৰু বাস্তৱিকতে ৰিজেণ্ট আৰু শাসক কেছাণ্ডাৰ। ৰজাক যেন পিছত বধ কৰিছিল। আৰু কেতিয়া, ঠিক ইতিহাসবিদসকলে যুক্তি দিয়ে। এটা সংস্কৰণ আছে যে আলেকজেণ্ডাৰ যুদ্ধত মৃত্যুবৰণ কৰিছিল।
  যিকোনো ক্ষেত্ৰতে কেছান্দ্ৰাৰ পৰা মুক্তি পোৱাৰ সময় আহি পৰিছে - তেওঁ ৰজা, নে ৰজা নহয়!
  আৰু ল"ৰাটোৱে এটা ব্যৱস্থা কৰি সুধিলে:
  - আৰু ক'ত আছে সৰ্বোচ্চ ৱজিৰ?
  প্ৰহৰীয়ে প্ৰণাম কৰি উত্তৰ দিলে।
  - পৰৱৰ্তী সিংহাসন কক্ষত এটা প্ৰতিনিধি দল গ্ৰহণ!
  ভিটালিকে কয়।
  - উজ্জ্বল চকুৰ বাবে তাক মোৰ ওচৰলৈ মাতিব!
  চকীদাৰজনে মাত দি আন এজনক আদেশ দিলে ৷ আৰু ৰাজ্যৰ ব্যৱস্থাটো ঘূৰিবলৈ ধৰিলে।
  ভিটালিকে এজন ৱজিয়াৰৰ ৰিপৰ্ট শুনিলে। খবৰটো আছিল যে আফগান প্ৰদেশত অশান্তিৰ সৃষ্টি হৈছে। তাত থকা মানুহবোৰ অতি উদাৰ। ভৰসা
  এতিয়াও আল্লাহ নাই যদিও ধৰ্মান্ধতা যথেষ্ট।
  ল"ৰাজনে পৰামৰ্শ দিলে:
  তেওঁলোকে নিজৰ দাবীক ন্যায্যতা প্ৰদান কৰক। যিয়ে ন্যায় বিচাৰে তেওঁ পাব। আৰু কোন নহয়, তৰোৱাল আছে!
  তাৰ পাছত অৱশেষত কেছাণ্ডাৰ আবিৰ্ভাৱ হ"ল। ডাঙৰ, ওখ মানুহ, বেল্টত ওলমি আছিল তৰোৱাল। তেওঁ অনিচ্ছা সত্ত্বেও ডেকা ৰজাক প্ৰণাম কৰি সুধিলে:
  - আপুনি কি বিচাৰে মহামহিমক?
  ভিটালিকে হাঁহি এটা মাৰি উত্তৰ দিলে:
  - তোমাৰ লগত তৰোৱাল লৈ যুঁজিব মন গৈছে।
  কেছাণ্ডাৰে হাঁহি হাঁহি উত্তৰ দিলে:
  - শুভকামনা মহামহিম! কিন্তু তুমি এতিয়াও শিশু, আৰু মই এজন মহান যোদ্ধা।
  ল'ৰা ৰজাই মাত দিলে।
  - মই জানো! কিন্তু তুমি পাহৰিলা মোৰ দেউতা কিমান মহান যুঁজাৰু আছিল।
  কেছাণ্ডাৰে মাত দিলে।
  - হয়, তুমি তোমাৰ বছৰৰ বাহিৰত শক্তিশালী আৰু দ্ৰুত! কিন্তু তুমি মোৰ পৰা বহু দূৰত। অৱশ্যে আপোনালোকক এটা পাঠ শিকাবলৈ সাজু।
  ভিটালিকে মাত দিলে।
  - খালী ভৰিৰে যুঁজিম!
  ল"ৰাজনে এই জোতাযোৰ খুলি দিলে, যিবোৰ স্পষ্টভাৱে সঠিক আকাৰৰ নহয়, আৰু বিলাসী হ"লেও বাটত বাধাৰ সৃষ্টি হয়।
  তাৰ পিছত ৰজাৰ পোছাক, কেৱল সাঁতোৰৰ ট্ৰাংকত এৰি দিয়া।
  কেছাণ্ডাৰ আচৰিত হ"ল:
  - তুমি টেন কৰিলা আৰু অধিক পেশীবহুল হৈ পৰিলা!
  ভিটালিকে নিশ্চিত কৰিছে:
  - মই অনুশীলন কৰিছো!
  কেছাণ্ডাৰে নিজৰ দামী বুট আৰু কৱচ খুলিব পৰা নাছিল। তেওঁ যেন জয়ৰ ওপৰত আত্মবিশ্বাসী হৈ পৰিছিল।
  তেওঁৰ তৰোৱালখন ল"ৰা ৰজাৰ তুলনাত বহুত ডাঙৰ আছিল আৰু মহান আলেকজেণ্ডাৰৰ সেনাপতিজন নিজেই বহুত ওখ আৰু গধুৰ আছিল।
  শ্বট এটাৰে আৰম্ভ হৈছিল যুঁজখন। কাছাণ্ডাৰে খৰখেদাকৈ আঘাত কৰিলে আৰু ভিটালিকে বিচ্যুত হ"ল। ল"ৰাজন টাইকোৱাণ্ডোৰ এজন মহান মাষ্টৰ যদিও তেওঁৰ তৰোৱালৰ ধাৰণাও আছিল। ইতিমধ্যে সি কেছাণ্ডাৰক হত্যা কৰাৰ সিদ্ধান্ত লৈছিল, যিয়ে অতি সোনকালে তেওঁক হত্যা কৰিবলৈ চেষ্টা কৰিব। বা সঁচাকৈয়ে ক"বলৈ গ"লে বৈধ ৰজাকো মাৰি পেলাওক।
  ল"ৰাটোৱে কেৱল ব্যায়াম কৰাৰ অভিনয় কৰি কেছাণ্ড্ৰাৰ গাৰ্ডক লুকাই দিলে।
  আৰু তাৰ পিছত লৈ গ"ল আৰু কেনেকৈ জপিয়াই পৰে। আৰু ভিটালি আকুলভৰ চোকা তৰোৱালখনে তেওঁৰ সমকক্ষক ঠিক ডিঙিত সোমাই দিলে। কেছাণ্ডাৰক খুন্দা মাৰিলে, লৰচৰ কৰিলে আৰু তাৰ পিছত ডিঙিৰ পৰা ৰঙা ৰঙৰ তেজৰ ফোয়াৰা এটা মন্থন কৰি ভাঙি পৰিল।
  ল"ৰাটোৱে উত্তেজিত হৈ ঘোষণা কৰিলে:
  - সৰ্বোচ্চ ৱিজিয়াৰৰ মৃত্যু হৈছে, এতিয়া মই শাসন কৰিম!
  কেছাণ্ড্ৰাক লৈ যোৱা হ"ল। ৰাজ্যৰ দ্বিতীয়জন ব্যক্তিৰ বাবে যি সন্মান পাবলগীয়া আছিল, সেই সন্মানেৰে তেওঁক সমাধিস্থ কৰিবলৈ নিৰ্দেশ দিলে ভিটালিকে। বাইদেউ, কেছাণ্ডাৰে, চতুৰ্থ আলেকজেণ্ডাৰৰ মাতৃক হত্যা কৰা যেন লাগে ? বাৰু ভাল , আৰু ইয়াৰ বাবে পাইছিলোঁ!
  ভিটালিকে শিলৰ মজিয়াত নিজৰ শিশুসুলভ, কিন্তু শক্তিশালী আৰু চঞ্চল ভৰি দুখনৰ কেইবাটাও ধুনীয়া ছাপ এৰি থৈ গৈছিল।
  ইয়াৰ পিছত তেওঁ গাইছিল:
  আৰু যদিও ঢালি দিব লাগে
  ধুমুহাময় তেজৰ এক উগ্ৰ ধাৰা যুদ্ধত ...
  তৰোৱাল, কাঁড়েৰে জীৱনৰ সূতা ভাঙিব,
  চিৰদিন আমি প্ৰেমক বিশ্বাসঘাতকতা নকৰো !
  . অধ্যায় ১৮
  ভিটালিকে সাৰ পাই উঠিল। আৰু তেওঁ আকৌ কামত লাগিল। আৰু একে সময়তে হাঁহি এটা মাৰি তেওঁ লক্ষ্য কৰিলে:
  - মোৰ সপোনটো আকৰ্ষণীয় হৈ উঠিল!
  আলবিনাই বিড়ম্বনাৰ দৰে সুধিলে:
  - তুমি সেইটো, পৃথিৱীৰ শাসক আছিল নেকি?
  ল"ৰা জিনিয়াছে উত্তৰ দিলে:
  - প্ৰায়!
  ছোৱালীজনীয়ে বিড়ম্বনাৰ দৰে মন্তব্য কৰিলে:
  - হয়, হয়। আপুনি ঠিক কি সপোন দেখিছিল?
  ভিটালিকে কান্ধ দুটা জোকাৰি উত্তৰ দিলে:
  - যেন মই চতুৰ্থ আলেকজেণ্ডাৰৰ লগত ঠাই সলনি কৰিলোঁ - বিখ্যাত মেচিডোনিয়ানজনৰ পুত্ৰ!
  আলবিনাই খিকিন্দালি কৰি লক্ষ্য কৰিলে:
  - টপ ক্লাছৰ। কেৱল এনেকুৱা কিবা এটা ভাবিব নোৱাৰি।
  জিনিয়াছ ল"ৰাজনে মন্তব্য কৰিলে:
  - একেধৰণৰ মাৰ্ক ট্ৱেইনৰ সৈতেও আছিল, বিখ্যাত উপন্যাস "প্ৰিন্স আৰু দৰিদ্ৰ"ত। পঢ়িছেনে?
  বীৰ ছোৱালীজনীয়ে নেতিবাচকভাৱে মূৰ জোকাৰিলে।
  - নহয়! কিতাপ নাই, মাত্ৰ চিনেমাখন চাইছিলো। তদুপৰি ইংৰাজী সংস্কৰণ আৰু ছোভিয়েট সংস্কৰণ দুয়োটা।
  ভিটালিকে কৌতুহলৰে সুধিলে:
  - আৰু কোনটো ভাল?
  আলবিনাই সঁচাকৈয়ে উত্তৰ দিলে:
  - বৰঞ্চ ইংৰাজী, অধিক নিখুঁতভাৱে আমেৰিকান। তাত তেওঁলোকৰ এটা ধুনীয়া ল"ৰা আছে।
  ডেকা প্ৰতিভাজনে হাঁহি হাঁহি মন্তব্য কৰিলে:
  - উপন্যাস এখন থাকিলে আৰু ভাল হ"লহেঁতেন: "ৰাজকুমাৰী আৰু দৰিদ্ৰ"। এই ক্ষেত্ৰত ৰজাৰ তেজৰ ছোৱালী এজনীয়ে খালী ভৰিৰে আৰু বোকাত খোজ কাঢ়িলেও ধেমেলীয়া!
  নায়ক ছোৱালীজনীয়ে মাত দিলে।
  - ঠিকেই কৈছে! কিন্তু ৰাজকুমাৰ আৰু ভিক্ষাৰীক লৈ নিৰ্মিত ছবিখনত খালী ভৰিৰ ল"ৰা নাই।
  ভিটালিকে মন্তব্য কৰে যে:
  কিন্তু সেইবোৰ কিতাপত আছে। প্ৰথমে খালী ভৰিৰে কেন্টি , আৰু তাৰ পিছত ৰাজকুমাৰ, আৰু তাৰ পিছত ৰজা এডৱাৰ্ড। চিনেমাবোৰত হয়, কিবা কাৰণত তেওঁলোকে দেখুৱাই দিয়া নাছিল৷ হয়তো চিত্ৰগ্ৰহণৰ সময়ত বতৰটো ঠাণ্ডা আছিল।
  আলবিনাই কঠোৰভাৱে মন্তব্য কৰিলে:
  সম্মোহন ইমিটাৰ দ্ৰুত কৰিম । আৰু তাৰ পিছত হঠাতে আৰক্ষী, বা মাফিয়াই ইয়াৰ বতাহ পায়।
  ভিটালিকে হাঁহি হাঁহি মন্তব্য কৰিলে:
  - এই ক্ষেত্ৰত মই সিহঁতক হোপক নাচিবলৈ দিম!
  নায়ক ছোৱালীজনীয়ে হাঁহি হাঁহি সোঁৱৰাই দিলে:
  - তুমি , আটাইবোৰৰ পিছতো, যদিও এজন মহান প্ৰতিভাশালী, কিন্তু এজন মৰ্ত্যলোক। হয়তো স্নাইপাৰে আপোনাক নমাই আনিব!
  অদ্ভুত ল"ৰাটোৱে মাত দিলে।
  - মই জানো! কিন্তু বলক্ষেত্ৰখন অতি সোনকালে সাজু হ"ব। আৰু লেজাৰেৰেও বিন্ধিব নোৱাৰি।
  আৰু শিশু-জিনিয়াছৰ লগতে তেওঁলোকৰ অধীনস্থ মানুহবোৰেও কামত লাগিল। বিশ্ব আধিপত্যৰ বাবে সংগ্ৰাম চলিছিল।
  এগ্ৰিপিনাও টোপনি যোৱা নাছিল। প্ৰথমে তাই গম পালে পৃথিৱীত কি নতুন কথা। সদায়ৰ দৰেই যুদ্ধ আৰু বিশৃংখলতা। বাইদেউ চীনত অশান্তি আৰম্ভ হ"ল। বিশেষকৈ চীনৰ গণৰাজ্যৰ ৰাষ্ট্ৰপতিৰ পদক জনপ্ৰিয়ভাৱে নিৰ্বাচিত কৰাৰ দাবী উত্থাপন হৈছিল। নিজৰ মাজতে চীনা কমিউনিষ্টসকলৰ বাবে এই ধাৰণাটো বিপদজনক নহয় যেন লাগে যদিও এইটো পৰম্পৰাগত নহয়।
  তেওঁলোকৰ বাবে আৰু বেয়া কথা , বিৰোধীৰ নতুন, ডেকা, অস্বাভাৱিক প্ৰতিভাসম্পন্ন নেতা। আৰু তেওঁ চীনৰ কমিউনিষ্ট পাৰ্টিৰ বাবে সমস্যাৰ সৃষ্টি কৰিব পাৰে। ৰাছিয়াতো ৰাছিয়ান ফেডাৰেচনৰ কমিউনিষ্ট পাৰ্টিত পৰিৱৰ্তন হোৱাৰ সম্ভাৱনা আছে। জিউগানভ অসুস্থ হৈ বিচনাত উঠিল। সঁচাকৈয়ে তেওঁৰ বয়স অতি সোনকালে আশী বছৰ হ"ব, আৰু কিমান দিনলৈ এজন অধ্যক্ষ হ"ব পাৰে। পশ্চিমীয়া দলত প্ৰথম বিফলতাতে নেতা সলনি হয়।
  এগ্ৰিপিনাই মন্তব্য কৰে যে:
  - যাক মই ৰাখিম, তেওঁ কমিউনিষ্টক আদেশ দিব। আৰু পছন্দ যথেষ্ট বহল। হয়, আৰু ৰাছিয়াৰ ৰাষ্ট্ৰপতি নিৰ্বাচন নাকত। ইতিমধ্যে জুন মাহৰ প্ৰথম, আৰু পতনত তেওঁলোকে প্ৰাৰ্থী মনোনীত কৰিব। আৰু মই কিয় ৰাষ্ট্ৰপতি পদলৈ নাযাওঁ?!
  আৰু মাফিয়াৰ মুৰব্বীয়ে গাইছিল:
  ক্ষমতা কেৱল এটা শব্দ নহয়
  তাই আইনৰ ওপৰত...
  ৰজাই ভাবুকি দি কি ক"ব,
  আপুনি কুঠাৰেৰে ঠিক কৰক!
  আৰু ডাঙৰ, শক্তিশালী আৰু পেশীবহুল মহিলাগৰাকীয়ে হাঁহিলে আৰু তাইৰ শক্তিশালী বাইচেপছৰ সৈতে খেলিলে। তাই সঁচাকৈয়ে শক্তিশালী অনুভৱ কৰি ভাল পাইছিল। একে সময়তে সুস্বাদু কিবা এটা খাব পাৰে। যেনে, চচত ৰ" হৰিণ আৰু ভজা অক্টোপাছ। আৰু কিছুমান আকৰ্ষণীয় যুঁজৰ সৈতে মজা কৰক।
  বিশেষকৈ ইয়াত এক প্ৰকাৰৰ জউষ্টিং টুৰ্ণামেণ্টৰ ব্যৱস্থা কিয় কৰা নহয়? প্ৰাচীন কালৰ দৰেই ঘোঁৰাত উঠি একেলগে আহি ইজনে সিজনক ঠেলা মাৰি যাওক।
  এগ্ৰিপিনাই এখন ছবি চাইছিল, এটা সময়ত, ইভানহোৰ বিষয়ে। কিন্তু তাই তাক ভাল নাপালে। আৰু তাই নিজৰ সংস্কৰণটো প্ৰত্যাহাৰ কৰিবলৈ নিৰ্দেশ দিলে। উদাহৰণস্বৰূপে তাত আইজাকৰ কন্যা ৰেবেকা শ্যামলা হৈ পৰিছিল। আৰু দেখুৱাইছিল যে কেনেকৈ তাইক ডাইনীৰ দৰে অত্যাচাৰ কৰা হৈছিল।
  তদুপৰি শ্বুটিংটো অতি প্ৰাকৃতিক হৈ উঠিল।
  এই কথাত আগ্ৰিপিনা অত্যন্ত সন্তুষ্ট হৈছিল। বৰ নিষ্ঠুৰ মানুহ তাই। বাইদেউ, ৰ'ৱেনাকো ভন বেথ দুৰ্গত অত্যাচাৰ কৰা হৈছিল । আৰু এজনী শ্যামলাও। আৰু এইটোৱে মাফিয়াৰ গডমাদাৰক অত্যন্তভাৱে টানি আনিলে।
  হয় , অগ্ৰিপিনাই বহুত কাম কৰিলে। এতিয়া তাই উদং ভৰিৰ আঙুলিৰে বেজী নিক্ষেপ কৰিবলৈ আৰম্ভ কৰিছে। লক্ষ্যত থকাৰ সময়ত। কিন্তু আটাইবোৰৰ পিছতো আৰু মানুহৰ ওপৰত সম্ভৱ। পিষ্টলেৰেও হত্যা কৰিছিল তাই। বহুত বস্তু বনাইছিল।
  যুৱতীগৰাকীয়ে গাইছিল:
  দিনে ৰাতি মই সকলোকে বিৰতি নোহোৱাকৈ মাৰপিট কৰিলোঁ ...
  নাজানি কৰুণা, লাজ!
  মই যেন অদ্ভুত অভিনয় কৰিছো
  কিন্তু ছোৱালীজনী কেৱল চয়তান!
  আগ্ৰিপিনাই হাঁহি হাঁহি আকৌ দাঁত উদঙাই দিলে। আৰু তাই নিজেই ভাবে যে যন্ত্ৰণাৰ দৃশ্যটো ইমানেই ৰোমাঞ্চকৰ। বিশেষকৈ যেতিয়া আপুনি ধুনীয়া ল"ৰাক অত্যাচাৰ কৰে। আৰু কাকত তাই সফল হ"ল। হয়তো তাইৰ দেউতাক নিজেই চয়তান?
  যদিও অগ্ৰিপিনাই পঢ়িছিল যে চয়তান ঈশ্বৰৰ এজন নম্ৰ দাস বুলি এটা সংস্কৰণ আছে। সঁচাকৈয়ে সৰ্বশক্তিমানে নিজৰ প্ৰতি প্ৰকৃত বিৰোধিতা সৃষ্টি কৰিবনে? আধুনিক ৰাছিয়াত তেনেকৈয়ে বিৰোধী যেন আছে, কিন্তু ইয়াৰ অস্তিত্ব নাই যেন লাগে।
  আৰু যে বছৰৰ পিছত বছৰ ধৰি জনসাধাৰণৰ স্বাধীনতা কমহে আছে। বাৰু, ধনী মানুহৰ বাবে ইয়াৰ কোনো গুৰুত্ব নাই।
  ইতিমধ্যে অলিগাৰ্চৰ সৈতে আলোচনাত মিলিত হৈছে এগ্ৰিপিনাই। তেওঁলোকেও বৃদ্ধ, জৰাজীৰ্ণ আৰু বিৰক্ত সভাপতিক সলনি কৰাত আপত্তি নকৰে। কিন্তু এগ্ৰিপিনা কেনেবাকৈ বৰ ভয় খাইছে। আৰু কোনে এই চয়তানক স্কাৰ্ট পিন্ধি সিংহাসনলৈ লৈ যাব।
  আন এটা কথা, এজন ল"ৰা-জিনিয়াছৰ আৱিষ্কাৰে এনে কল্পনাতীত সুযোগ মুকলি কৰে।
  আপুনি গোটেই পৃথিৱীখনক শাসন কৰিব পাৰে! তেওঁৰ সম্মোহন তৰংগ আছে যিয়ে মানুহৰ মগজুক প্ৰভাৱিত কৰে, আটাইতকৈ শক্তিশালী সম্মোহনকাৰীৰ দৰে। কিন্তু মানুহৰ সম্মোহনে সকলোৰে বাবে কাম নকৰে। আৰু ইয়াত ই কেৱল চেতনা আৰু চিন্তাৰ ওপৰত নিৰপেক্ষ ক্ষমতা৷
  এগ্ৰিপিনাই ভাবিলে যে তাই কোনোবা অধ্যাপকক ফোন কৰি তেওঁক একেধৰণৰ অস্ত্ৰ সৃষ্টি কৰিবলৈ পৰামৰ্শ দিব লাগে নেকি? অৱশ্যে , বিশেষকৈ ক্ষিপ্ৰতাৰে কোনো শিক্ষাবিদে এই কাম কৰিব পৰাৰ সম্ভাৱনা নাই। সম্ভৱতঃ চুটি কাপোৰ পিন্ধা খালী ভৰিৰে শিশু প্ৰডিজিয়ে পূৰ্বতে অজ্ঞাত শক্তিৰ সৃষ্টি কৰিব আৰু মানৱতাক একত্ৰিত কৰিব... গডমাদাৰৰ শাসনৰ অধীনত।
  আৰু ল"ৰাটোৱে নিজেই, আপাত দৃষ্টিত, আটাইবোৰৰ পিছতো বাহিৰ কৰাটো ভাল। সি বৰ স্মাৰ্ট। ই এক অহৰহ বিপদ হৈ পৰিব। সঁচা, তথাপিও ই উপযোগী হ"ব পাৰে।
  অগ্ৰিপিনাই ভাবিলে ... সঁচাকৈয়ে , ইমান মহান প্ৰতিভাক হত্যা কৰাটো দুখৰ কথা হ'ব। তেওঁ হয়তো গডমাদাৰক অমৰ কৰি তোলাৰ উপায়ো বিচাৰি পাব! কোনো ধৰণৰ সজীৱ কৰি তোলা বিকিৰণ খোল খাব। আৰু তেতিয়া তাই কেতিয়াও বুঢ়া হৈ মৰি নাযায়।
  সঁচাকৈয়ে মহান ৰজাৰ এজন যদি অমৰ হ"ব পাৰে, তেন্তে তেওঁ সমগ্ৰ পৃথিৱীখন নিজৰ দখললৈ আহিব পাৰে। প্ৰথমতে চেংগিছ খান, আলেকজেণ্ডাৰ দ্য গ্ৰেট, জুলিয়াছ চিজাৰ, নেপোলিয়ন বোনাপাৰ্ট, অষ্ট্ৰিয়াৰ কাৰ্ল আৰু হয়তো আন কিছুমানৰ সুযোগ আছিল। মহান সাম্ৰাজ্যৰ সৃষ্টি হ"ল, আৰু তাৰ পিছত ছিন্নভিন্ন হৈ পাহৰণিৰ মাজলৈ গ"ল, মাত্ৰ নিজৰ বিষয়ে লিখা কিতাপ আৰু ছবিহে বাকী থাকিল।
  আগ্ৰিপিনাই হুমুনিয়াহ কাঢ়িলে। তাই এতিয়াও বাৰ্ধক্যৰ কথা ভাবিবলৈ সৰু। কিন্তু মহিলাসকল অৱশ্যে বয়সৰ সমস্যাৰ প্ৰতি বহুত বেছি সংবেদনশীল। আৰু প্ৰায়ে ত্ৰিশ বছৰ বয়সত নিজকে বুঢ়ী বুলি গণ্য কৰে। আৰু প্ৰতিটো বলিৰেখা চাওক।
  অগ্ৰিপিনাই আৰম্ভ কৰি দুখী মাতেৰে গাইছিল;
  মানৱতা বৰ দুখত
  চাগে সকলোৱে তেওঁৰ কথা ভাবে!
  এই সাগৰৰ ওপৰত চকুলো বৈ আহিল
  মানুহৰ ভয় জুইত জ্বলি যায়!
  
  বছৰৰ পিছত বছৰ ধৰি কাৰাভানত খোজ কাঢ়িব,
  আইতাই গালত হেনাখন ঘঁহি দিয়ে!
  চিকন কুমাৰী শিবিৰটোৰ কিবা এটা হ"ল ,
  বলিৰেখাবোৰ ক"ৰ পৰা আহে, মই বুজি নাপাওঁ!
  
  বাৰু, প্ৰকৃতিৰ মুকুট কিয় উজ্জ্বল,
  যন্ত্ৰৰ সৃষ্টিকৰ্তা, হঠাতে মৰহি যাব লাগিব!
  যিজনে বতাহৰ শক্তিক গাড়ীত ব্যৱহাৰ কৰিছিল,
  বেয়া বয়স বৃদ্ধিৰ সৈতে মোকাবিলা কৰিব নোৱাৰে !
  
  এগৰাকী সৌন্দৰ্য্য হৈ পৰে ফ্ৰিক
  আৰু আমাৰ চকুৰ সন্মুখত নায়ক ম্লান হৈ গৈ আছে!
  যিকোনো এতিয়াৰ নিকৃষ্ট বতৰ,
  আৰু ৰাতি বনৰীয়া ভয়ত যন্ত্ৰণা!
  
  কিন্তু পৰিত্ৰাণ নাই বুলি মই বিশ্বাস নকৰো;
  মানুহ ঈশ্বৰৰ লগত তৰ্ক কৰিবলৈ সক্ষম!
  চিৰন্তন বন্ধুত্বপূৰ্ণ পৰিয়াল হ"বলৈ,
  যাতে ওপৰলৈ যোৱা পথটো সহজ হৈ পৰে!
  
  বৃদ্ধাসকলৰ এতিয়া বলিৰেখা নাথাকিব,
  বাৰ্ধক্যক বদনামত পিছুৱাই যাওঁক!
  আৰু মানুহ, প্ৰগতি শক্তিশালী পুত্ৰ,
  উজ্জ্বল দৃষ্টিৰে চায় জীৱনৰ শিখৰলৈ!
  
  আৰু থাকিব অন্তহীন সৌন্দৰ্য্য
  দিনবোৰ পূৰ্ণাংগ নদীৰ দৰে বৈ যাব!
  মানুহৰ দয়া প্ৰকাশ পাব
  কাৰণ হৃদয়খনেই হ"ব নিৰ্মল, সম্ভ্ৰান্ত!
  
  বিশ্বাস কৰক, এটা নতুন সুখ আহিব,
  বছৰ বছৰ ধৰি প্ৰজ্ঞাই আৰু যোগ দিব!
  কাৰণ, বৰফ ডেকা শৰীৰত থিতাপি লোৱা নাই,
  যেনেকৈ এজন স্কুলীয়া ল"ৰাই আগ্ৰহেৰে পাঁচ বছৰ পঢ়া-শুনা কৰি আছে!
  
  ওপৰৰ চিহ্নটো, ভাল, চাওক,
  আপুনি পৰীক্ষাটো পুনৰ দিব, অন্ততঃ এশবাৰ!
  আৰু মৌৰ লগত কেক আনন্দৰে খাব পাৰি ,
  বাৰু, এতিয়া বুঢ়ী ছোৱালী হৈ যাওক!
  আৰু আগ্ৰিপিনাই সেইটো লৈ বতাহত পেচ মাৰি জপিয়াই পৰিল। তাইৰ মেজাজ কিছু উন্নত হ"ল।
  গডমাদাৰে ভাবিলে যে ভিটালিক আকুলভক দত্তক লোৱা সম্ভৱ হ"ব, যাৰ ফলত তেওঁক তেওঁৰ উত্তৰাধিকাৰী কৰা হ"ব। অৱশ্যে , ল'ৰা-জিনিয়াছে তাইৰ লগত ক্ষমতা ভাগ কৰিব বিচাৰে নেকি। আৰু হয়, তাইৰ সন্তান আছে।
  আৰু ল"ৰাটোক তাৰ উত্তৰাধিকাৰ দিব? হয়, ই অবাস্তৱ। প্ৰশ্নটো হ"ল অৱশ্যে এই শক্তিশালী ডিভাইচটো কেনেকৈ ধৰিব পাৰি?
  এগ্ৰিপিনাই সিদ্ধান্ত ল"লে যে শিশু প্ৰডিজিক সকলো শেষ কৰিবলৈ দিব। আৰু একেবাৰে শেষ মুহূৰ্তত শোৱা গেছ গ্ৰেনেড লঞ্চাৰৰ সহায়ত ইয়াক নিষ্ক্ৰিয় কৰক। কিহৰ বাবে, আৰু বিশেষ বাহিনীৰ সৈনিকৰ এটা দল পঠিয়াই দিলে, যিয়ে নিজৰ বলি হোৱা লোকসকলৰ বাবে এম্বুছত অপেক্ষা কৰাৰ কথা আছিল।
  এই পৰিকল্পনাটো সহজ আছিল যদিও ই আটাইতকৈ ফলপ্ৰসূ হ"ব পাৰে। তদুপৰি কম্পিউটাৰৰ গাইডেন্স আৰু বৃদ্ধি পোৱা গতিৰে গ্ৰেনেড লঞ্চাৰবোৰ আছিল আটাইতকৈ আধুনিক।
  আৰু গেছটোৱে প্ৰায় নিমিষতে কাম কৰিলে, সেয়াও শেহতীয়া উন্নয়ন। আৰু বিশেষ বাহিনীবোৰ নিৰ্বাচিত আৰু সুসজ্জিত আছিল। গতিকে আগ্ৰিপিনাই আশা কৰিলে যে সকলোবোৰ কোনো বাধা আৰু ফাঁক নোহোৱাকৈয়ে চলিব ৷ অধিক নিৰ্দিষ্টভাৱে ক"বলৈ গ"লে ঠিকেই হ"ব।
  আৰু তাই আটাইতকৈ শক্তিশালী ইনষ্টলেচনটো ধৰি ৰাখিব, যিয়ে তাইক সমগ্ৰ গ্ৰহটোৰ ওপৰত ক্ষমতা দিব।
  আৰু তাৰ পিছত তাই ঘূৰি আহে। তেওঁ নিজৰ বাবে এভাৰেষ্টৰ ওপৰত এটা পিৰামিড নিৰ্মাণ কৰিব, আৰু বহুতো ভিন্ন কীৰ্তিচিহ্ন আৰু মূৰ্তি নিৰ্মাণ কৰিব।
  আৰু আন সকলো ৰাজ্যৰ মুৰব্বীক খোলাত খেদি দিয়া হ"ব। তাইক আৰু সেইবোৰৰ প্ৰয়োজন নাথাকিব।
  আৰু ল"ৰা-ছোৱালীবোৰে গোটেই বছৰটো খালী ভৰিৰে খোজ কাঢ়িব, আৰু তেওঁলোকৰ গোৰোহাত লাঠিৰে কোব কৰা হ"ব।
  আৰু এয়া মাত্ৰ আৰম্ভণিহে। যিটো কেৱল এগ্ৰিপিনাই এতিয়াও শীতল কৰা নাই।
  তাই এগৰাকী উদ্ভাৱনীমূলক ছোৱালী ৷
  আৰু তেতিয়াই মাফিয়াৰ গডমাদাৰে গান গাবলৈ ধৰিলে;
   যে এজন ব্যক্তিক কোনো ধৰণে নিয়ন্ত্ৰণ কৰিব নোৱাৰি;
  সৰ্বশক্তিমান ঈশ্বৰ হ'বলৈ তেওঁৰ ইচ্ছা...
  যাতে বিশ্বব্ৰহ্মাণ্ডৰ কেন্দ্ৰ এক পৃথিৱী,
  এই অস্তিত্বৰ জগতখনৰ সকলো কথা মানি চলিবলৈ।
  
  ব্ৰাছৰ এটা ষ্ট্ৰ'ক , সেইটো তাৰকাৰাজ্যৰ ঘূৰ্ণীবতাহ,
  ইয়াত আছে স্কাৰলেট পপি তৰা, ডেইজীৰ দৰে গ্ৰহ!
  কাৰণ, সৃষ্টিকৰ্তা ঈশ্বৰ মানুহৰ মাজত শান্ত হোৱা নাছিল,
  তেওঁ সৰু পোক হ"ব নিবিচাৰে!
  
  আমি সকলোৱে এনে এখন আইন সৃষ্টি কৰিব পাৰো,
  চকলেটত কি ট্ৰিলিয়ন পাৰ্চেক!
  আগ্নেয়গিৰিৰ টৰ্নেডো আমাৰ মনটো ক্ষোভিত,
  বিজ্ঞানে নিজৰ প্ৰকাৰক পুৰস্কাৰৰ দিশে লৈ গৈছে!
  
  বিশ্বাস কৰিব নোৱাৰি সময়ো আছিল
  যেতিয়া আমি কেৱল বনৰীয়া আছিলোঁ
  যেতিয়া জুই আৰু বৰষুণ বেয়া হয়,
  আৰু আমি সিংহ আৰু বাঘক ৰজা বুলি কওঁ!
  
  যেতিয়া নাঙলখন বেঁকা ডেকৰ দৰে বেঁকা হ"ল,
  দাসজনে গধুৰ কোৰেৰে মাটি খান্দিলে!
  আমি তাৰ পিছত ৰসাল ঘাঁহনিখনত পানী দিলোঁ,
  আমাক অত্যাচাৰ কৰিছিল , যেন শেষত!
  
  বাৰু বিজ্ঞান, তুমি মা,
  চিন্তাক অমৰ কৰি তোলাৰ সুযোগ পাইছিল!
  আমি সাহসেৰে লিজিয়নবোৰ ফালি পেলাব পাৰো,
  আৰু বিশাল বিশ্বব্ৰহ্মাণ্ডখন চাৰ্ফ কৰক!
  
  আমি এনেকুৱা সাধন কৰিছো যে প্ৰভুৱে,
  মই নিজে চাগে বুজিব পৰা নাছিলো!
  আমাৰ হাতত প্ৰিন্সেপছ প্লাজমাৰ পৰা ছুপাৰফ্লেছ আছে,
  আৰু কোৱাজাৰৰ মূৰত শক্তি আৰু প্ৰজ্ঞা আছে!
  
  তেওঁ এটা সাধাৰণ বন্দুক লৈ যাত্ৰা আৰম্ভ কৰিলে,
  প্ৰথমতে সি গছজোপা লৰচৰ কৰিব পাৰিছিল।
  কিন্তু ধাতুতকৈও শীতল কিবা এটা হৈ পৰিল,
  নিমিষতে ঘাঁটো ভাল হৈ যোৱা!
  
  এতিয়া, আমি মানুহ, ছুপাৰমেন জনজাতি,
   অসম্ভৱ কাম কৰিবলৈ সক্ষম !
  যিকোনো সমস্যা সমাধান কৰক,
  বিশ্বব্ৰহ্মাণ্ডখন সলনি কৰাটো আমাৰ বাবে কঠিন নহয়!
  
  কিন্তু ইচ্ছা কৰিলে সঁচাকৈয়ে ঈশ্বৰ হ"ব পাৰে,
  মানুহৰ ওচৰত ভয় নোহোৱাকৈ কুকুৰৰ দৰে সেৱা কৰক!
  কাৰণ আমাৰ ৰাছিয়া এজন ছুপাৰৰাটৰ শক্তিৰ বাহিৰত ,
  শতিকাৰ সীমালৈকে তাইৰ বেট নহ"ব!
  আগ্ৰিপিনাই গাইছিল, আৰু খঙেৰে তাইৰ গধুৰ, শক্তিশালী ভৰিখনত ষ্টাম্প মাৰি গুৰুগুৰুকৈ কৈছিল:
  মই মানুহৰ কথা চিন্তা নকৰো
  মই আদেশ দিব বিচাৰো...
  আনকি আটাইতকৈ গুৰুত্বপূৰ্ণ মানুহবোৰো
  মই তোমাক তললৈ পৰিবলৈ দিম!
  আৰু তাইৰ পান্না আৰু একে সময়তে নীলাচলৰ চকু দুটাৰে জিলিকি উঠিছিল।
  তাৰ পিছত বাতৰিৰ ৰিপৰ্টটো শুনিলোঁ। এতিয়ালৈকে বিশেষ একো নাই। উত্তৰ দিশলৈ আগবাঢ়িছে তালিবান। তাজিকিস্তানত কম সংখ্যক ৰাছিয়াৰ সৈন্য পিছুৱাই গৈছে। সঁচা, তেওঁলোকে বোমা বিস্ফোৰণ কৰি ক্ষেপণাস্ত্ৰ আক্ৰমণৰ চেষ্টা কৰিছে।
  ইউক্ৰেইনত এই যুদ্ধ যথেষ্ট নিষ্ঠুৰ। কাৰণ, সদায়। আমোদজনক খবৰটো হ"ল যে ৰাষ্ট্ৰপতিয়ে যেন বাতিল কৰিলে সভা। লগতে, আপাত দৃষ্টিত, স্বাস্থ্যজনিত সমস্যা। গতিকে যিমানেই ভাল, আগ্ৰিপিনাই নতুন ৰাণী হোৱাৰ সম্ভাৱনা বেছি হ"ব। সেই ক্ষেত্ৰত অৱশ্যে যদি ল"ৰাটোৰ ইনষ্টলেচনে কাম নকৰে।
  আচলতে ই হয়তো বিশ্বব্যাপী কাম নকৰিবও পাৰে। তেতিয়া গডমাদাৰ নিজেই ৰাছিয়াৰ ৰাষ্ট্ৰপতি পদলৈ যাব।
  আচলতে এগ্ৰিপিনাক তুচ্ছজ্ঞান কৰা নহয়। বৰ শীতল ভদ্ৰমহিলা। আৰু তাইৰ খালী ভৰি দুখনে কংক্ৰিটৰ ফলক ভাঙি ল"গ ভাঙি পেলায়।
  আগ্ৰিপিনা জপিয়াই উঠি নাচিবলৈ ধৰিলে। তাইৰ হঠাৎ লৰচৰ কৰিবলৈ মন গ"ল। আৰু নিজৰ শক্তি দেখুৱাওক।
  আচলতে তাই প্ৰথম শ্ৰেণীৰ যুঁজাৰু। কিয় তাই ল'ৰাবোৰক মাৰপিট নকৰে।
  কাৰাটে কৰা কিশোৰ-কিশোৰী আছে , আৰু তেওঁলোকৰ ওপৰত আঘাতৰ অনুশীলন কৰিব পাৰি।
  এগ্ৰিপিনাই হুমুনিয়াহ কাঢ়িলে:
  কাৰাটে , কাৰাটে, গাড়ী,
  ফয়েলত পিঠাগুৰিৰ দৰে হওক!
  ইয়াৰ পিছত ভয়ংকৰ মহিলাগৰাকীয়ে টাইলযুক্ত এবছ দেখুৱালে!
  আলবিনা এটা বিশেষ আঙঠি পিন্ধি ওলাই আহিল। তাই মাত্ৰ বিকিনি পিন্ধিছিল, আৰু তাইৰ অত্যন্ত শক্তিশালী, আৰু অতি পেশীবহুল ফিগাৰটো কোনোবাই শলাগ ল"ব পাৰিছিল।
  কেৱল শক্তিশালী আৰু ভাস্কৰ্য্যময় পেশীৰে নহয়, টেনডো, প্ৰায় কৃষ্ণাংগ মহিলাৰ দৰে। এনে যোদ্ধাৰ বিৰুদ্ধে প্ৰতিজন মানুহ ওলাই নাহে।
  ইয়াত মাফিয়াৰ গডমাদাৰে এটা সংকেত দিলে। প্ৰায় চৈধ্য বছৰীয়া খালী ভৰিৰ ল"ৰা এটা দৌৰি আহিল ৰিঙত। অগ্ৰিপিনাই তাক হাতেৰে কোবাবলৈ ধৰিলে। আৰু যাতে চেতনাটো বন্ধ নহয়, কিন্তু বৰ কষ্টদায়ক আছিল।
  মাফিয়া যোদ্ধাই গাইছিল:
  ল'ৰাবোৰৰ ওপৰত কোনো দয়া নকৰিবা
  হাৰামী হত্যা ...
  বেডবাগ কেনেকৈ থেতেলিয়াই পেলাব
  তেঁতেলীৰ দৰে আঘাত!
  ল"ৰাটোক ভালদৰে মাৰি পেলাই তাই তাক ৰিঙৰ পৰা পেলাই দিলে।
  উৰা মাৰিলে আৰু বন্ধ হৈ গ"ল।
  তাৰ পিছত দৌৰি ওলাই আহিল, খালী গোৰোহা জিলিকি উঠিল, আন এজন সুদৰ্শন আৰু পেশীবহুল কিশোৰ।
  আগ্ৰিপিনাই তেওঁক প্ৰেছত কিক মাৰিবলৈ অনুমতি দিলে, যিটো মহিলা নায়িকাগৰাকীৰ কৱচৰ দৰে আছে। আৰু তাৰ পিছত তাই তাক মাৰপিট কৰিবলৈ ধৰিলে। তদুপৰি আঘাতেৰে বন্ধ কৰি দিব বুলি নাভাবি, যাতে ল"ৰাটোৰ আৰু ঘাঁ আৰু বাম্প হয়।
  আনকি তেওঁ বিষত হুমুনিয়াহ কাঢ়িলে। আৰু অগ্ৰিপিনাই পেলাই দিলে। তাই তৃতীয় ল"ৰাটোক মূৰত আঘাত কৰি ন"ক আউট কৰিলে। তাৰ পিছত তাই গাইছিল:
  মই পৃথিৱীৰ আটাইতকৈ ভয়ংকৰ মহিলা
  আৰু আপুনি সাৰি যাব নোৱাৰে, বিশ্বাস কৰক, শৌচাগাৰৰ পৰা !
  ইয়াৰ পিছত তাই হাঁহিলে।
  মাফিয়াৰ গডমাদাৰে চতুৰ্থ ল"ৰাটোক লৈ ৰিঙত পেলাই দিলে। তাৰ পাছত তাই তাৰ হাত দুখন তুলি ৰছীবোৰত বান্ধি দিলে। আৰু এটা চিন কৰিলে।
  - মোৰ বাবে হাঁহৰ পাখি!
  মহিলা ৰেফাৰীয়ে তাইক প্ৰয়োজনীয় ধন দিছিল ৷
  অগ্ৰিপিনাই ল"ৰাটোৰ গোৰোহাত টিকটিকিয়াবলৈ ধৰিলে। সি হাঁহিবলৈ আৰু খিকিন্দালি কৰিবলৈ ধৰিলে।
  মাফিয়াৰ গডমাদাৰে গাইছিল:
  ল'ৰাটোৰ লগত লুকাভাকু খেলি ভাল পাওঁ,
  ল"ৰাটোৰ লগত লুকাভাকু খেলি ভাল পাওঁ!
  আকৌ দহলৈ গণনা কৰক!
  মই সাঁথৰ ভাল পাওঁ!
  মই সাঁথৰ ভাল পাওঁ!
  কিন্তু বিচাৰিবলৈ, হেৰুৱাবলৈ নহয়!
  ইয়াৰ পিছত তাই উদং তলুৱাত থকা ল"ৰাটোক আৰু অধিক জোৰেৰে টিকটিকিয়াবলৈ ধৰিলে।
  টমৰ কোনো আঘাত নহ"ল, আৰু তেওঁ হাঁহিলে। মনোৰঞ্জন অৱশ্যে আকৰ্ষণীয়। ইও নিৰ্যাতন।
  এগ্ৰিপিনাৰ মনত পৰিল যে কেনেকৈ তাই, এটা ডেকা কলনীত, এগৰাকী ছোৱালী বন্দীকো টিকটিকিয়াইছিল। আৰু ইমান দিনে টিকটিকিয়াই থাকিল যে তাইৰ চেতনা হেৰাই গ"ল। টিকটিকিয়াই মৃত্যুৰ দৰে হ"ব পাৰে। আৰু এইটো, সঁচাকৈয়ে, কোনো লেখ-জোখ নোহোৱা নিৰ্যাতন।
  বিশেষকৈ ধুনীয়া ছোৱালী আৰু ল"ৰাক ইয়াৰ সন্মুখীন কৰাই ভাল লাগে। আচৰিত হৈছোঁ পুলিচে এই কথা আগতে ভবা নাছিল। সঁচাকৈয়ে, আপুনি প্ৰমাণ কৰিব নোৱাৰে, আৰু বাহ্যিক আঘাতও নাই। যদিও, হয়তো সত্যটো হ"ল যে উপযোগী তথ্য দিব পৰাসকলৰ মাজত আৰক্ষীয়ে প্ৰায়ে ধুনীয়া মহিলা আৰু ল"ৰা নাপায়।
  টিকটিকিয়াই ভাগৰি পৰিল আৰু তাই ল"ৰাটোক ৰিঙৰ পৰা বাহিৰলৈ দলিয়াই দিলে। আৰু পঞ্চম ল"ৰাটোৱে তাইৰ উদং গোৰোহাটো সৌৰ প্লেক্সছলৈ লৈ যাবলৈ চেষ্টা কৰিলে। গডমাদাৰে অলপ দ্বিধাবোধ কৰি বৰ বেদনাদায়ক আঘাত এটা হেৰুৱাই পেলালে। কিহৰ বাবে তাই ক্ৰিংক হৈ পৰিছিল। ল"ৰাটোৱে তাইৰ মূৰত হাতমোজা পিন্ধা হাত দুখনেৰে কোবাবলৈ ধৰিলে।
  এগ্ৰিপিনাই উত্তৰ দিলে আৰু ল"ৰাটোৱে ৰিঙৰ পৰা মূৰৰ ওপৰেৰে গোৰোহা উৰি গ"ল।
  ইয়াৰ পিছত বীৰ মহিলাগৰাকী ভাগৰি পৰিল।
  আৰু তাই নামি চোফাত বহিল, কম্পিউটাৰত ক্লিক কৰিবলৈ ধৰিলে।
  দেখাত ইয়াৰ ওপৰত গেম আছে। সঁচাকৈয়ে প্ৰযুক্তিয়ে বহু দূৰ আগবাঢ়িছে।
  আৰু যুদ্ধৰ খেলত আপুনি বিশাল কাৰ্ড বাছি ল"ব পাৰে আৰু কৌশলত দীৰ্ঘ সময়ৰ বাবে কাটিব পাৰে।
  এগ্ৰিপিনাই নিজৰ কিবৰ্ডত ক্লিক কৰি আৰম্ভ কৰিলে। ইয়াত তাইৰ এতিয়াও বহুত কাম আছে। কিন্তু, অৱশ্যেই গডমাদাৰে ছিট ক"ডটো ব্যৱহাৰ কৰিছিল। আৰু অতিশয় শক্তি আৰু শক্তিৰে সৈন্যক ষ্টাম্প দিওঁ। টেংককে ধৰি। বামনৰ পৰা আৰম্ভ কৰি ছুপাৰ-হেভিলৈকে, আনকি স্থল যুদ্ধজাহাজলৈকে।
  অৱশ্যে এনে খেলতো মাফিয়াৰ গডমাদাৰজনী অতি সোনকালেই বিৰক্ত হৈ পৰিল।
  যদিও, যেতিয়া টেংকবোৰ কঠিন বেৰত যায়, আৰু সিহঁতৰ বাটৰ সকলো বস্তু অগ্নিময় জেটেৰে জ্বলি যায়, তেতিয়া ইয়াক অতি ধুনীয়া দেখা যায়।
  এগ্ৰিপিনাই ভাবিলে, দ্বিতীয় বিশ্বযুদ্ধত নাজীয়ে জয়ী হ"ব পাৰিলেহেঁতেননে? নীতিগতভাৱে তেওঁলোকৰ নিশ্চয় সুযোগ আছিল। হিটলাৰৰ প্ৰথম ডাঙৰ ভুল আছিল ড্যুকাৰৰ অধীনত টেংক বন্ধ কৰা। যদি ইংৰাজক কাটি পেলোৱা হয়, তেন্তে কেইবা লাখ সৈনিক বন্দী হ"লহেঁতেন। আৰু তেতিয়া হয়তো চাৰ্চিলে জাৰ্মানীৰ শান্তিৰ প্ৰস্তাৱ গ্ৰহণ কৰিলেহেঁতেন। আৰু যদি তেওঁ মানি লোৱা নাছিল, তেন্তে চল্লিশ বছৰত পুনৰ ব্ৰিটেইন দখল কৰাৰ সম্ভাৱনা বহুত বেছি হ"লহেঁতেন। বিমান কাৰখানাসমূহক তিনিটা শ্বিফ্টৰ কাৰ্য্যকলাপলৈ স্থানান্তৰিত কৰি অধিক বিমান উৎপাদন কৰি ইংলেণ্ডৰ বাবে বিমান যুদ্ধত জয়ী হোৱাটোও সম্ভৱ আছিল।
  কৰাৰ দৰেই ১৯৪০ চনৰ নৱেম্বৰ মাহতো ই যথেষ্ট বাস্তৱসন্মত হ"ব। অৰ্থাৎ জাৰ্মানীয়ে বহু সুযোগ হেৰুৱাই পেলালে।
  বাইদেউ, ১৯৪০ চনত হিটলাৰে আফ্ৰিকালৈ সৈন্য কিয় পঠোৱা নাছিল? তেতিয়া সমগ্ৰ ভূমধ্যসাগৰ দখল কৰা সম্ভৱ আছিল, আনকি মধ্যপ্ৰাচ্যও দখল কৰা সম্ভৱ আছিল।
  অৱশ্যে জাৰ্মানীয়ে গ্ৰীচত ইটালীৰ পৰাজয় ৰোধ কৰি শীতকালত সৈন্যৰে দখল কৰিব পাৰিলেহেঁতেন। তেতিয়া সম্ভৱতঃ যুগোস্লাভিয়াত জাৰ্মান বিৰোধী বিদ্ৰোহ নহ"লহেঁতেন । আৰু এই ক্ষেত্ৰত জাৰ্মানীয়ে ১৯৪১ চনৰ ১৫ মে"ত ইউ এছ এছ আৰক আক্ৰমণ কৰিলেহেঁতেন। আৰু শৰৎকালৰ গলি যোৱা আৰু ভয়ংকৰ শীতকালীন হিমৰ আগতেই তেওঁলোকে মস্কোক লৈ যাবলৈ সময় পাব পাৰিলেহেঁতেন।
  আৰু জাৰ্মানীয়ে ইউ এছ এছ আৰ আক্ৰমণ কৰাটো মূল্যৱান আছিল নেকি? হয়তো ব্ৰিটেইনক সকলো উপনিবেশৰ সৈতে লৈ যোৱাটোৱেই ভাল হ"ব? এই ক্ষেত্ৰত জাৰ্মানীত প্ৰচুৰ পৰিমাণে তেলৰ লগতে জনশক্তি, কেঁচামাল আৰু ঔপনিৱেশিক বিভাগ আছিল।
  যদিও, হয়তো, ষ্টেলিনে প্ৰথমে আক্ৰমণ কৰিব পাৰিব। এতিয়া যেতিয়া ৰাছিয়াই ইউক্ৰেইনক আক্ৰমণ কৰিছে, আৰু এইটো কৰিছিল এজন সতৰ্ক, সাধাৰণতে বিশ্বাস কৰা ধৰণে, ৰাষ্ট্ৰপতি, তেতিয়া এইটো আৰু চুভ'ৰভ-ৰেজুনৰ কল্পনা যেন নালাগে । ষ্টেলিন, এইটো সঁচাকৈয়ে এজন নিষ্ঠুৰ আৰু ৰক্তাক্ত অত্যাচাৰী যিয়ে নিজৰ বন্ধু-বান্ধৱী আৰু আত্মীয়ক গুলীয়াই হত্যা কৰিছিল। আৰু তেওঁ হয়তো আক্ৰমণ কৰাৰ সিদ্ধান্তও ল"ব।
  ইয়াতকৈয়ো স্পষ্ট যে ব্ৰিটেইন আৰু ইয়াৰ উপনিবেশসমূহ দখল কৰাৰ পিছত ইউ এছ এছ আৰৰ আৰু ক্ষয়-ক্ষতিৰ যুদ্ধত জয়ী হোৱাৰ সুযোগ নাথাকিব।
  গতিকে, অৱশ্যেই, যিকোনো কথাই হ"ব পাৰে। যিকোনো ক্ষেত্ৰতে ফুহৰাৰে ইউ এছ এছ আৰৰ সৈতে যুদ্ধ আৰম্ভ কৰিছিল, ইতিমধ্যে ইয়াৰ সুযোগ অতি পিছল আছিল। কিন্তু প্ৰতিৰক্ষাৰ বাবে সাজু নহয় আৰু বৰ প্ৰশিক্ষিত নোহোৱা ৰঙা সেনাই সাঁতুৰিলে। আৰু সম্ভাৱনাবোৰ তেতিয়াও আছিল।
  মস্কোৰ ওচৰত জাৰ্মানীৰ পৰাজয়ৰ পিছতো সকলো হেৰাই যোৱা নাছিল।
  যদি জাপানে মিডৱেৰ যুদ্ধত জয়ী হ"লহেঁতেন, আৰু তাই জয়ী হ"লহেঁতেন, যিহেতু তাইৰ সৈন্যসকল অভিজ্ঞতা আৰু যুদ্ধ প্ৰশিক্ষণত আমেৰিকানসকলতকৈ উচ্চ আছিল আৰু শক্তিৰ ফালৰ পৰাও নীচ নাছিল। কিন্তু কেইবাটাও দুৰ্ঘটনাৰ বাবে এই যুদ্ধত আমেৰিকানসকলে জয়লাভ কৰে।
  ৰমেলে টলবুক লৈ যোৱাৰ পিছত থমকি নোযোৱা হ"লে ইজিপ্ত দখল কৰি ইংৰাজ সৈন্যক পৰাস্ত কৰাৰ সুযোগো আছিল। আৰু, শেষত, পূব ফ্ৰণ্টত, জাৰ্মানীয়ে ষ্টেলিনগ্ৰাডক খোজ কাঢ়িব পাৰিলেহেঁতেন, যদিহে হিটলাৰে ব্যক্তিগতভাৱে চতুৰ্থ পেঞ্জাৰ সেনাবাহিনীক ককেছাছৰ দিশত দক্ষিণলৈ ঘূৰাই অনাৰ নিৰ্দেশ নিদিলেহেঁতেন। ফলত জাৰ্মানীয়ে দুসপ্তাহৰ বহুমূলীয়া সময় হেৰুৱাই পেলায় আৰু ৰঙা সেনাই ষ্টেলিনগ্ৰাডৰ ওচৰত প্ৰতিৰক্ষা ব্যৱস্থা স্থাপন কৰিবলৈ সক্ষম হয়।
  যদি এই ইভেণ্টবোৰ নহ"ল, তেন্তে থাৰ্ড ৰাইচে জাপানৰ সৈতে একেলগে জয়লাভ কৰাৰ সুযোগ পাইছিল।
  ষ্টেলিনগ্ৰাডৰ পিছত জাৰ্মানীয়ে হয়তো উত্তম ক্ষেত্ৰত যুদ্ধখনক সমতালৈ আনিব পাৰিলেহেঁতেন। যদিও হিটলাৰে ঘাঁহ কাটি থাকিল ৷ তেওঁৰ এটা ভুল আছিল অতি ব্যয়বহুল, কিন্তু সঠিক নহয়, এফ এ এ মিছাইলৰ গণ উৎপাদন। তেওঁলোকে নিজকে ন্যায্যতা প্ৰদান কৰা নাছিল, বৰঞ্চ থাৰ্ড ৰাইচৰ বহু সম্পদ গ্ৰহণ কৰিছিল ।
  হয়, আৰু হয়তো সেই সময়ত জেট বিমান পৰিবহণ অতি ব্যয়বহুল আৰু খাৰুৱা আছিল, আৰু লগতে নিজকে ন্যায্যতা প্ৰদান কৰা নাছিল। হিটলাৰৰ বহু ভুল আপুনি গণনা কৰিব পাৰে।
  বিশেষকৈ অৰ্থনীতি সামৰিক পৰ্যায়লৈ স্থানান্তৰিত হোৱাৰ আৰম্ভণি হৈছিল মাত্ৰ বাইচল্লিশ বছৰতহে ডাঙৰ পলমৰ সৈতে। আৰু সম্পূৰ্ণ যুদ্ধ ঘোষণা কৰা হৈছিল মাত্ৰ তেৰচল্লিশত। আৰু সাৰ্বজনীন শ্ৰমিক সেৱাৰ প্ৰচলন চৌবিশতহে হৈছিল।
  আৰু যদি ১৯৪০ চনত অৰ্থনীতিক যুদ্ধৰ ভিত্তিত ৰখা হ"লহেঁতেন তেন্তে সকলো বেলেগ হ"লহেঁতেন।
  বাৰু, এগ্ৰিপিনা গডমাদাৰ নহ"লে জাৰ্মানসকলে জয়ী হ"লহেঁতেন। আৰু সম্ভৱতঃ তাই ক"ৰবাত পথাৰত দাস হিচাপে খালী ভৰিৰে আৰু ফটা টিউনিক পিন্ধি কাম কৰিলেহেঁতেন। যদিহে অৱশ্যেই দাসত্ব নাথাকিলহেঁতেন। সম্ভৱ যে কোনোবাই পাৰ্কিনছন ৰোগত আক্ৰান্ত বুলি বিশ্বাস কৰা হিটলাৰ অতি সোনকালে ভাঁজ খাই পৰিব আৰু অধিক মধ্যপন্থী কোনোবাই সোমাই আহি নাজীবাদক উদাৰীকৰণ কৰিব।
  উদাহৰণস্বৰূপে, ৰোমান সাম্ৰাজ্য আছিল - অতি নিষ্ঠুৰ। কিন্তু তেতিয়া সম্ৰাট কাৰাকালে ইয়াৰ সকলো বাসিন্দাক ৰোমান নাগৰিকত্ব দিলে। কিন্তু ৰোমানসকল , সঁচাকৈয়ে, স্বৰ্গদূত নাছিল। হিটলাৰে নিজেই থাৰ্ড ৰাইখক ৰোমৰ সৈতে তুলনা কৰি ভাল পাইছিল । তেওঁলোকৰ সকলো নিষ্ঠুৰতাৰ বাবেই ৰোমানসকলে এক শক্তিশালী সংস্কৃতিৰ সৃষ্টি কৰিছিল।
  মনিটৰত থকা এগ্ৰিপিনাই আকৌ পৰীক্ষাগাৰটো ডায়েল কৰিলে, য"ত গণ সম্মোহনৰ অস্ত্ৰ সৃষ্টিৰ কাম চলি থাকিল।
  দৃশ্যমানতা বৰ ভাল নাছিল।
  গডমাদাৰে দুষ্ট হাঁহি এটা মাৰি সুধিলে:
  - বাৰু? তেওঁলোকে কিবা এটা কৰিব পাৰিবনে?
  গোপন আৰক্ষীৰ মুৰব্বী ফাট্ৰুশ্বেভে উত্তৰ দিলে।
  - আমি চেষ্টা কৰোঁ। কিন্তু ই বিভিন্ন ভাইৰাছেৰে ভৰপূৰ। এই ল'ৰাটো মাত্ৰ চয়তান, আৰু এনেকুৱা কাম কৰিবলৈ সক্ষম হয়!
  আগ্ৰিপিনাই গাইছিল:
  ফাট্ৰুশ্বেভ , বহুদিন মন লৈ সাঁতুৰিলা, ৷
  মই তোমাৰ প্ৰেমত পৰিলোঁ...
  চয়তান ল"ৰাটো মোৰ এতিয়া ভাল লাগে
  মই তেওঁৰ লগত বন্ধুত্ব কৰিব বিচাৰো!
  গোপন আৰক্ষীৰ মুৰব্বীয়ে মন্তব্য কৰে যে-
  - এইটো একেবাৰে শিশু নহয়, কিশোৰ। আৰু এই কাম কৰা ল'ৰাটো।
  এগ্ৰিপিনাই মন্তব্য কৰে যে:
  - মইও বহুত কাম কৰো ! আৰু কিশোৰ-কিশোৰীক মোৰ ভয় নাই!
  ফাট্ৰুশ্বেভে মাত দিলে।
  - অৱশ্যেই, বৰ ভাল!
  গডমাদাৰে সুধিলে:
  - আৰু ৰাষ্ট্ৰপতিৰ কেনে লাগে?
  গোপন আৰক্ষীৰ মুৰব্বীয়ে সুধিলে:
  - কোনখন দেশৰ ৰাষ্ট্ৰপতি ?
  এগ্ৰিপিনাই হাঁহি এটা মাৰি উত্তৰ দিলে:
  - ৰাছিয়া!
  ফাট্ৰুশ্বেভে কান্ধ দুটা জোকাৰি উত্তৰ দিলে:
  সি স্পষ্টকৈয়ে অতিৰিক্ত ভাগৰুৱা হৈ পৰিছে। হয়তো, যদিও এইটো সাৱধানে লুকুৱাই থোৱা আছে, এটা মাইক্ৰ'ষ্ট্ৰ'ক যথেষ্ট আছিল ৷ বুজিছা, ইমান অতিৰিক্ত বোজা!
  গডমাদাৰে হাঁহিলে।
  - হয়, আৰু আৰু লাখ লাখ ইউক্ৰেইনীয় প্ৰতিদিনে নিজৰ সকলো শক্তিৰে গালি পাৰে! ইয়াৰ ফলত আপোনাৰ স্বাস্থ্যৰ ওপৰত নিশ্চয় প্ৰভাৱ পৰিব!
  গোপন আৰক্ষীৰ মুৰব্বীয়ে সুধিলে:
  - অভিশাপৰ শক্তিত বিশ্বাসী নেকি?
  এগ্ৰিপিনাই মন্তব্য কৰে যে:
  - আমেৰিকাৰ ৰাষ্ট্ৰপতিৰ ভাৰতীয় অভিশাপৰ কথা শুনিছেনে? যিসকলৰ কাৰ্যকাল শূন্যৰ পৰা আৰম্ভ হয়?
  ফাট্ৰুশ্বেভে মাত দিলে।
  - হয়, নিশ্চয়! আনকি টিভিতো এই বিষয়ে কথা পাতিছিল। কিন্তু হয়তো ই কেৱল কাকতলীয়া কথা!
  গডমাদাৰে মন্তব্য কৰিলে:
  - যেতিয়া দুটাতকৈ অধিক কাকতলীয়া হয়, এইবোৰ আৰু কাকতলীয়া নহয়! গতিকে কিছু শক্তি আছে!
  গোপন আৰক্ষীৰ মুৰব্বীয়ে মাত দিলে আৰু মন্তব্য কৰিলে:
  - ৰাষ্ট্ৰপতিগৰাকীয়ে দীৰ্ঘদিন ধৰি পাৰ্কিনছন ৰোগৰ লক্ষণ দেখুৱাই আহিছে। সেয়ে সচাকৈয়ে তেওঁৰ বেছি সময় বাকী নাথাকিল যিয়েই নহওক। তেওঁৰ ঠাইত কি বিচাৰে?
  এগ্ৰিপিনাই আক্ৰমণাত্মকভাৱে গুৰুগুৰু কৰিলে:
  - আপোনাৰ কোনো কাম নহয়!
  আৰু তাই হাঁহি হাঁহি গাইছিল:
  পৃথিৱীৰ ওপৰেৰে অকলে ঈগলৰ দৰে উৰিবলৈ মন যায়,
  একটি উজ্জ্বল তারকা মত জ্বলন্ত...
  মানৱতাৰ পবিত্ৰ মূৰ্তি হ'বলৈ,
  আৰু ক্ষমতাৰ পৰা কেতিয়াও বিদায় ল"ব নালাগে!
  . অধ্যায় #১৯
  ভিটালিকৰ নেতৃত্বত কাম চলি থাকিল। চূড়ান্ত সফলতাত ল"ৰাটোৱে অধিক আত্মবিশ্বাসী হৈ পৰিল। বিশেষকৈ যেতিয়া পৃথিৱী গ্ৰহৰ বিভিন্ন স্থানৰ পৰা মহাকৰ্ষণ শক্তি প্ৰবাহিত হৈছিল। কিশোৰ মিউটেণ্ট নিঞ্জা কচ্ছপৰ বিষয়ে লিখা কাৰ্টুনৰ দৰে কিবা এটা আছিল, য"ত দুজনমান খলনায়কেও পৃথিৱী গ্ৰহৰ ওপৰত ক্ষমতা লাভ কৰিবলৈ চেষ্টা কৰিছিল। সঁচা, ইয়াত আছিল দুজনমান কিশোৰ যি বাহ্যিকভাৱে ধুনীয়া আছিল।
  আৰু তেওঁলোকৰ লক্ষ্য যেন উচ্চমানৰ। যেনে যুদ্ধ, দুৰ্ভিক্ষ, ৰোগ, অপৰাধ, আৰু দীৰ্ঘম্যাদীভাৱে বাৰ্ধক্যৰ অন্ত পেলাবলৈ।
  গতিকে ইমান স্পষ্ট নহয়।
  জেনেৰেটৰটো আয়ত্ত কৰি আলবিনাই লক্ষ্য কৰিলে:
  - চৰকাৰৰ কি ডাঙৰ দায়িত্ব বুজিব বুলি আশা কৰিলো?
  জিনিয়াছ ল"ৰাটোৱে সন্মতি প্ৰকাশ কৰি মাত দিলে।
  - সেইটো মই বুজি পাওঁ অৱশ্যে!
  ছোৱালী-নায়কে কটু মন্তব্য কৰিলে-
  - তত্ত্বগতভাৱে অৱশ্যে সেইটো বুজিছা!
  ভিটালিকে কান্ধ দুটা জোকাৰি লক্ষ্য কৰিলে:
  - ৰাষ্ট্ৰপতিসকলো পাঠ্যপুথি নহয়। গতিকে কেনেবাকৈ বুজি পাওঁ! শেষত আৰু সম্ভৱ নহ"ব বিদ্ৰোহ।
  আলবিনাই মন্তব্য কৰিলে:
  - ইলেক্ট্ৰনিকছৰ বিফলতা থাকিলে? এই বিষয়ে আপুনি ভবা নাই নেকি?!
  জিনিয়াছ ল"ৰাটোৱে মাত দিলে।
  - ঠিক কৰি দিম। আৰু তুমি মোক সহায় কৰিবা।
  নায়ক ছোৱালীজনীয়ে লক্ষ্য কৰিলে:
  - যদি মানৱতাৰ সকলো আজ্ঞাকাৰী জম্বি গঠিত হ'ব, এটা জোৰাৰ বাহিৰে - আপুনি আৰু মোৰ, তেন্তে এইটো সভ্যতাৰ বাবে অতি বিপজ্জনক।
  ভিটালিকে হাঁহি এটা মাৰি সুধিলে:
  - সেয়া কিয়?
  আলবিনাই যুক্তিসংগতভাৱে উত্তৰ দিলে:
  - আৰু যদি আমি পাগল হৈ যাওঁ, বা আমাৰ কিবা এটা হয়। পৃথিৱীত কল্পনা কৰকচোন কি দুঃস্বপ্ন আহিব পাৰে!
  জিনিয়াছ ল"ৰাটোৱে ভ্ৰু কোঁচাই মন্তব্য কৰিলে:
  - প্ৰয়োজনীয় , এই ক্ষেত্ৰত, কিবা এটা উলিয়াব লাগে। হয়তো আমাৰ ক্ল"নৰ দৰে কিবা এটা সৃষ্টি কৰক। ফৰ্চ মেজেউৰ হ"লে আমাৰ ঠাই ল"ব!
  ছোৱালী-নায়কে কান্ধ দুটা জোকাৰি উত্তৰ দিলে:
  - বাৰু ... সেইটো হয়তো তাৰ পৰা ওলাই অহাৰ সৰ্বোত্তম উপায় নহ'বও পাৰে। বিশেষকৈ যদি ক্ল"নটো আপোনাৰ দৰেই উজ্জ্বল হয়। ইয়াৰ উপৰিও প্ৰাইমেট আৰু মানুহৰ দৰে জটিল যেন লগা প্ৰাণীবোৰৰ ক্ল"ন একেবাৰেই কৰিব নোৱাৰি!
  ভিটালিকে হাঁহি এটা মাৰি সুধিলে:
  - এই তথ্য ক'ৰ পৰা আহে?
  আলবিনাই কান্ধ দুটা জোকাৰি উত্তৰ দিলে:
  - যিকোনো ক্ষেত্ৰতে ক্ল"নটো এতিয়াও বৃদ্ধি হ"ব লাগে। আৰু তোমাৰ দৰে কোনো নাথাকিব। হয়তো মাত্ৰ তলৰ পৰা দেখা সাদৃশ্য।
  জিনিয়াছ ল"ৰাটোৱে মাত দিলে।
  - আৰাম পাইছো!
  আৰু কাম কৰি থাকিল। আচলতে মেধাৱী ভিটালিকে মানৱতাক বচাব বিচাৰিছিল। আৰু গোলকীয় উষ্ণতা বৃদ্ধিৰ পৰা, আৰু যুদ্ধৰ পৰা, আৰু অন্যান্য দুৰ্ভাগ্যৰ পৰা।
  এটা সময়ত আমেৰিকা আৰু উত্তৰ কোৰিয়াই প্ৰায় পাৰমাণৱিক যুদ্ধৰ সূচনা কৰিছিল। আৰু এতিয়া ইউক্ৰেইনৰ বাবেই পৃথিৱীখন পাৰমাণৱিক যুদ্ধৰ সীমাত লৰচৰ কৰি আছে। আৰু ক"ৰোনা ভাইৰাছৰ বাবে কিমানজন লোকৰ মৃত্যু আৰু অক্ষম হৈছে?
  দ্বিতীয় বিশ্বযুদ্ধৰ কথাও মনত পেলাব পাৰি, তাত কিমান তেজ বোৱা হৈছিল। সাধাৰণ নাগৰিককে ধৰি।
  ভিটালিকে কু-অভিপ্ৰায়ৰ সৈতে মন্তব্য কৰিলে:
  - আমি পৃথিৱীত একক সাম্ৰাজ্য সৃষ্টি কৰিব লাগিব। আৰু আমি চাম। সম্ভৱ হ"ব, আলবিনা আৰু মই, এটা বংশ প্ৰতিষ্ঠা কৰা। তদুপৰি আধুনিক প্ৰযুক্তিৰ ক্ষেত্ৰত ই কঠিন নহয়। এনেকৈ বনাওক যাতে আমাৰ লাখ লাখ সন্তান জন্ম হয়!
  নায়ক ছোৱালীজনীয়ে মাত দিলে।
  - হয়! এতিয়া ই একেবাৰে সম্ভৱ হৈ উঠিছে। বিশেষকৈ কৃত্ৰিমভাৱে।
  জিনিয়াছ ল"ৰাটোৱে মাত দিলে আৰু কথাখিনি ক"লে:
  হিপ্নোৱেভ অবিহনেও মোৰ আৰু মোৰ পৰিয়ালৰ কথা মানিব ৷ আৰু তাৰ পিছত, আমি তৰাবোৰৰ ওচৰলৈ উৰি যাম আৰু আন গ্ৰহবোৰ অন্বেষণ কৰিম। মংগল গ্ৰহতো আপেল গছ ফুলিব। ঠিক আন গ্ৰহৰ দৰেই। বৃহস্পতি গ্ৰহক আয়ত্ত কৰাৰ পৰিকল্পনা মোৰ আছে, ইয়াৰ সকলো উন্মাদ মাধ্যাকৰ্ষণ শক্তিৰ সৈতে।
  আলবিনাই মাত দিলে আৰু গাইলে:
  সপোন দেখা, মই তোমাক ফোন কৰিলোঁ
  তুমি আৰু মই বৰ শীতল দম্পতী!
  তুমি স্মাৰ্ট, মোৰ ল'ৰাটো ডাঙৰ,
  কেৱল আপোনাৰ এটা অতি বন্য ড্ৰাইভ আছে !
  প্ৰতিভাৰ সন্তানসকলে কঠোৰ পৰিশ্ৰম কৰি থাকিল।
  পৰৱৰ্তী কেইঘণ্টামানৰ ভিতৰতে কাম সম্পূৰ্ণ হ"ব লাগিছিল। এগ্ৰিপিনাও অধৈৰ্য্য হৈ পৰিছিল। তাই সঁচাকৈয়ে পৃথিৱীৰ ওপৰত ক্ষমতা বিচাৰিছিল। স্বাভাৱিকতে মানৱ জাতিৰ উপকাৰৰ বাবে নহয় , নিজকে শাসন কৰিবলৈহে। আৰু আক্ষৰিক অৰ্থত তেওঁলোকৰ শক্তিত আনন্দ লওক। আৰু তাইৰ পৰিকল্পনা আছিল।
  আচলতে পৃথিৱী গ্ৰহ এটাই যথেষ্ট নহয়। সমগ্ৰ বিশ্বব্ৰহ্মাণ্ড জয় কৰা নহয় কিয়? সেইটোও সঁচাকৈয়ে শীতল হ"ব৷ বিশ্বব্ৰহ্মাণ্ডত কিমান তৰা আছে? বিজ্ঞানীসকলে কয়: এশ চেক্সটিলিয়ন! নিশ্চয় তাইৰ দৰে চোৰৰ বাবে যথেষ্ট নহয়। এগ্ৰিপিনাই তাইৰ অতি ডাঙৰ আৰু কামোৰা দাঁতবোৰ উদঙাই গাইছিল:
  - মোৰ উচ্চাকাংক্ষাৰ কোনো সীমা নাজানে,
  পৃথিৱীখন ভৰিৰে গচকিবলৈ সপোনেৰে ভৰি আছে...
  মনুষ্য চোৰৰ মূৰত এনেকুৱা,
  তাই নিশ্চয় চয়তানৰ কন্যা!
  আৰু এগ্ৰিপিনা, কেনেকৈ হাঁহে। তাৰ পিছত তাই আমেৰিকান ফুটবল খেলিবলৈ নিৰ্দেশ দিলে: ল"ৰাৰ দল এটা ছোৱালীৰ দলৰ বিৰুদ্ধে। এইটোও একপ্ৰকাৰ ধেমেলীয়া। মই ভাবিছিলো যে আমেৰিকানসকলে আচলতে ভিয়েটনামত যুদ্ধত পৰাস্ত হৈছিল। আৰু ইউ এছ এছ আৰৰ আফগানিস্তান আছিল। আৰু লগতে, আচলতে, হেৰুৱাইছে , যদিও শব্দটোৰ সামৰিক অৰ্থত নহয়। আৰু এতিয়া ইউক্ৰেইনৰ সৈতে যুদ্ধ। এয়া এক নিৰ্মম ভাতৃঘাতী হত্যাকাণ্ড।
  ব্যৱহাৰত নাহিল ৷
  এগ্ৰিপিনাই হুমুনিয়াহ কাঢ়ি গাইছিল:
  কিন্তু কিয়,
  মনৰ মাজত জীয়াই থকাটো অসম্ভৱ!
  কিন্তু কিয়,
  জীৱনে আমাক একো শিকাব নোৱাৰে
  কিন্তু কিয়,
  কাকো বিশ্বাস কৰিব নোৱাৰি
  কিন্তু কিয়!
  কিন্তু কিয়!
  বাৰু, ভাইটিয়ে কিয় ভাইৰ ওচৰলৈ হাত দাঙিলে,
  কিন্তু কিয়,
  মৃত্যুৰ মেচিনগান গুলিয়াই
  কিন্তু কিয়,
  তেজ তিতিলে যুৱকৰ গাল,
  কিন্তু কিয়!
  কিন্তু কিয়!
  তেতিয়া এগ্ৰিপিনাই লক্ষ্য কৰিলে যে তাই অত্যধিক চেন্টিমেণ্টেল হৈ পৰিছে আৰু ক্ৰোধত ক"লে:
  - মই সকলোকে ওলোমাই ট্ৰান্সপ্লাণ্ট কৰি দিওঁ!
  মজিয়াৰ পৰা তাইৰ মুঠিত অলপ পুচ -আপ। তাৰ পাছত তাই ল"ৰাটোক তাইৰ কান্ধত বহিবলৈ আদেশ দিলে। প্ৰায় পোন্ধৰ বছৰীয়া এজন শক্তিশালী কিশোৰ বহিল। আৰু শক্তিশালী মহিলাগৰাকীয়ে তেওঁৰ লগত পুচ আপ কৰিবলৈ ধৰিলে। আৰু তাইৰ উশাহটো ইমানেই শক্তিশালী আছিল।
  ল"ৰাজনে মন্তব্য কৰিলে:
  - তুমি বৰ শক্তিশালী!
  Agripina যোগ ক'লে:
  - লগতে স্মাৰ্ট!
  আৰু দাঁত দুটা উদঙাই দিলে। পুচ-আপৰ পিছত , শক্তিশালী মহিলাগৰাকীয়ে প্ৰেছও কৰিলে। তাৰ পিছত তাই ডাঙৰ কিশোৰী এটাক কান্ধত তুলি লৈ কুঁজৰাই কুঁজৰাই থাকিবলৈ ধৰিলে।
  গতিকে তাই চেপত থাকিল। কুঁজৰাই তাই ভাবিলে যে আটাইবোৰৰ পিছতো পৃথিৱীৰ ওপৰত ক্ষমতা মিঠা। কিন্তু যদি তাই জিনিয়াছ ল"ৰাটোক হত্যা কৰে আৰু তাৰ পিছত তাৰ উদ্ভাৱন নিয়ন্ত্ৰণৰ বাহিৰলৈ যায় তেন্তে কি হ"ব? শিশু অদ্ভুত ল"ৰাটোক বশ কৰিলে ভাল হ"ব৷ প্ৰতিভাৰ পৰা বঞ্চিত নকৰাকৈ তেওঁক বশ দাস কৰি তোলক! কিন্তু এইটো কেনেকৈ সম্ভৱ হ"ব পাৰে? হয়তো শক্তিশালী সম্মোহনকাৰীসকলৰ এজনক নিমন্ত্ৰণ কৰিব?
  অৱশ্যে সম্মোহন ইমান শক্তিশালী নেকি? সম্মোহনবিদসকলে পৃথিৱীৰ ওপৰত ক্ষমতা দখল কৰা নাই।
  অগ্ৰিপিনাই পঢ়া শেষ কৰি কাষৰ কোঠাটোলৈ গৈ পুলত সাঁতুৰিবলৈ গ"ল।
  ইফালে ভিটালিকে কাম কৰি থাকিল। ইয়াৰে এটা ধাৰণা আছিল আঘাত বিকৃত কৰিবলৈ সুৰক্ষামূলক ক্ষেত্ৰ সৃষ্টি কৰা। যদি ধৰক কোনোবাই আনকি হাইপাৰছ"নিক মিছাইলও নিক্ষেপ কৰিব। তথাপিও আধুনিক প্ৰযুক্তিয়ে দূৰৈৰ পৰাই আঘাত কৰিব পাৰে। ল"ৰাটোৱে এনেদৰে কাম কৰিলে যে তাৰ পৰা ঘামও টোপাল টোপালকৈ ওলাবলৈ ধৰিলে।
  আলবিনাই সজীৱতাৰ বাবে গাইছিল:
  আৰু জোৰেৰে আঘাত কৰোঁ, টান টানি!
  আমি গঢ়িম, মোৰ বিশ্বাস, সাম্যবাদ,
  আৰু কেৱল ওপৰলৈ, এখোজ তললৈ নহয়!
  আৰু এটা শিশুসুলভ আৰু উল্লাসিত হুইচেল শুনা যাব!
  ভিটালিকে খঙেৰে মন্তব্য কৰিলে:
  আমি আৰু ল"ৰা-ছোৱালী নহয়! আমাৰ সন্মুখত এটা ডাঙৰ মিছন আছে। নহয়নে!?
  আলবিনাই খিকিন্দালি কৰি লক্ষ্য কৰিলে:
  - হয়, হয়তো। কিন্তু আমি বুজিব লাগিব ... বাৰু, আৰু কি কথা ক"বলৈ আছে!
  ল"ৰাটোৱে খঙেৰে ক"লে:
  - আমাৰ আড্ডা আৰু তৰ্ক যথেষ্ট,
  বিভিন্ন trifles সম্পর্কে ...
  আমি এইটো গঢ়ি তুলিব লাগিব
  যুগ যুগ ধৰি থিয় হ"বলৈ!
  বীৰ ছোৱালীজনীয়ে মান্তি হ"ল:
  - ইয়াত আপুনি একেবাৰে ঠিকেই কৈছে!
  আৰু সৌন্দৰ্য্যইও গতি লাভ কৰিলে ... এতিয়াও বহু কাম বাকী আছে। ইতিমধ্যে জুন মাহ, অৰ্থাৎ ইয়াৰ ফলত তেওঁলোকে স্কুলৰ পৰীক্ষাত উপস্থিত নোহোৱাৰ সন্দেহৰ সৃষ্টি হ"ব পাৰে।
  এগ্ৰিপিনাৰ উপৰিও এফ এছ বিয়েও কিছু তথ্য লাভ কৰে। তাতো অদ্ভুত ঘটনাৰ প্ৰতি দৃষ্টি আকৰ্ষণ কৰিছিল। আৰু যি সম্ভৱ, স্মাৰ্টফোন, আইফোন , চেল ফোন আৰু টেবলেটৰ ক্ষতি, কেচিনোত সকলোকে মানি চলিবলৈ বাধ্য কৰা ল"ৰাজনৰ পৰিঘটনাৰ সৈতে কেনেবাকৈ জড়িত।
  এফ এছ বিৰ সঞ্চালকে সকলো কথা সভাপতিক জনাই দিলে। কিন্তু অতিমাত্ৰা পৰিশ্ৰমৰ বাবে তেওঁৰ ষ্ট্ৰোক হৈছিল। তদুপৰি, মাইক্ৰ' নহয়, কিন্তু অতি গুৰুতৰ ৷ গতিকে এটা আঠাযুক্ত পৰিস্থিতিৰ সৃষ্টি হ"ল। আৰু প্ৰধানমন্ত্ৰীয়ে নিৰাপত্তা বাহিনীক কমাণ্ড নকৰে।
  ইয়াৰ দায়িত্ব লোৱাটো প্ৰয়োজনীয় আছিল। কিন্তু কেনেবাকৈ বিষয়াসকলে উদ্যোগ দেখুওৱাৰ অভ্যাস হেৰুৱাই পেলাইছে। কিন্তু কোনো কাৰণতে বিশেষ বাহিনীক টানি অনা হ"ল, আৰু তেওঁলোকো সাজু হৈ পৰিল। পৰীক্ষাগাৰত ধুমুহাৰ সৃষ্টি কৰাৰ সংকেত যিকোনো মুহূৰ্ততে অনুসৰণ কৰিব পাৰে।
  গতিকে ভিটালিক আকুলভ আৰু তেওঁৰ দলৰ ওপৰত, আৰু আচলতে ডাৱৰবোৰ গোট খালে।
  কিন্তু এতিয়ালৈকে দুয়োজনেই তেওঁৰ কামত বাধা দিয়া নাই। হয়তো এফ এছ বিৰ পৰিচালকেও অনুমান কৰিছিল যে এই আৱিষ্কাৰে বিশ্বৰ ওপৰত ক্ষমতা প্ৰদান কৰিব। আৰু তেতিয়া, অৰ্থনীতি আৰু যুদ্ধক্ষেত্ৰত যুদ্ধ আৰু বিফলতাৰ বাবে অত্যধিক যন্ত্ৰণাদায়ক আৰু নাৰ্ভাছ হৈ পৰা ৰাষ্ট্ৰপতিৰ কথা নামানিব, নিজেই একনায়কত্ববাদী হোৱাটো সম্ভৱ হ"ব।
  তদুপৰি ৰাছিয়াৰ প্ৰয়োজন নোহোৱা তালিবানৰ বিৰুদ্ধে যুদ্ধ ৰোধ কৰিব নোৱাৰাৰ অভিযোগ এফ এছ বিৰ সঞ্চালকৰ বিৰুদ্ধে। কিন্তু আফগান মুজাহিদীনে যুঁজিবৰ বাহিৰে আন কোনো জীৱন নাজানিছিল। আৰু পৃথিৱীখনে আক্ষৰিক অৰ্থত তেওঁলোকক শ্বাসৰুদ্ধ কৰি পেলালে। গতিকে বাহ্যিক সম্প্ৰসাৰণ স্বাভাৱিক আছিল। বাৰু, আমেৰিকানসকলে তেওঁলোকক ঠেলি দিলে। কিন্তু ইউক্ৰেইনৰ সৈতে হোৱা যুদ্ধৰ ফলত ৰাছিয়াৰ হাত বান্ধি ৰখাৰ সময়ত এতিয়া নহ"লেও কেতিয়া আক্ৰমণ কৰিব লাগে সেয়াও স্পষ্ট।
  কিন্তু এফ এছ বিৰ সঞ্চালকৰ বিৰুদ্ধে অভিযোগ উঠিছিল: তেওঁলোকে কয় যে তেওঁ তালিবানক পতিয়ন নিয়াব পৰা নাছিল কাক নিযুক্তি বা কিনা উচিত। গতিকে তাতোকৈ বেছি, কাৰোবাৰ লগত শ্বেয়াৰ কৰাতকৈ নিজেই পৃথিৱীৰ ওপৰত ক্ষমতা দখল কৰাটোৱেই ভাল!
  আৰু আন খেলুৱৈও আছে। যেনে পুলিচ। সিহঁতেও পিছলি যাব পাৰে। যদিও মাফিয়াৰ নিয়ন্ত্ৰণত থকা যেন লাগে। গতিকে পৰিস্থিতিটো দেখাত টানকৈ সংকোচিত বসন্তৰ দৰে। কিন্তু কি সুযোগ দেখা যায় - মানুহক সম্পূৰ্ণৰূপে নিয়ন্ত্ৰণত লোৱা!
  এগ্ৰিপিনাই পুলত ছিটিকি পৰিল। আৰু ঠিকেই, এৰি নোযোৱাকৈয়ে তাই চেম্পিয়ন খাবলৈ ধৰিলে আৰু আনাৰস খাবলৈ ধৰিলে।
  শক্তিশালী মহিলাগৰাকীয়ে গাইছিল:
  - ধ্বংস মোৰ আবেগ,
  গ্ৰহটোৰ ওপৰত ক্ষমতা থাকিব...
  আমি সকলো শত্ৰুক ধ্বংস কৰিম
  আমি নিশ্চয় জয়ী হম!
  আৰু ছিটিকি যাওঁ। তাইৰ বাবে মজা আৰু ধেমেলীয়া আছিল। আৰু মেজাজটো উঠি আহিল।
  গোটেই গ্ৰহটো এনেকৈ লৈ হেলনীয়া কৰিলে ভাল হ"ব। আৰু বহুত ডাঙৰ পেৰেড কৰক। আৰু সকলো পুৰুষ, লোমশ আৰু দুৰ্গন্ধময় , সুদৰ্শন ল'ৰালৈ পৰিণত হয়।
  আৰু গোৰোহাত লাঠিৰে কোবাবলৈ নিৰ্দেশ। আৰু তাৰ পিছত তলুৱাবোৰ জুইৰে জ্বলাই দিব। আৰু ছোৱালীবোৰো।
  আৰু বুকুত জুই লগাওক।
  এগ্ৰিপিনাই ক্ৰোধেৰে গাইছিল:
  আভাডন অভিশাপ উঠে
  আভাডন আৰু মৃত ৰেজিমেণ্টবোৰ
  উন্মাদ avadon নেতৃত্ব দিয়ে
  Avadon - যাওক!
  তাই আচলতে উচ্চতম শ্ৰেণীৰ চয়তান। আৰু যদি তাই সকলোকে হত্যা কৰিবলৈ আৰম্ভ কৰে, তেন্তে তাইক একোৱেই বাধা নিদিয়ে।
  আনকি অগ্ৰিপিনাই ক্ষমতা দখল কৰাৰ পিছত দেৱী হোৱাৰ কথাও ভাবিছিল? তদুপৰি ডাঙৰ আখৰেৰে, তাই বিশ্বব্ৰহ্মাণ্ড সৃষ্টি কৰা বুলি ঘোষণা কৰি। ইয়াতকৈও বহুত শীতল আৰু শক্তিশালী আছিল!
  গতিকে আগ্ৰিপিনাই ঘূৰি আহিব পাৰিলে, তাইৰ সন্মানত সোণৰ গম্বুজৰে বহুতো মন্দিৰ নিৰ্মাণ কৰিব পাৰিলে! আৰু যিবোৰ আছে, সেইবোৰত, নিজৰ প্ৰতিকৃতি আৰু নিজৰ সন্তানক স্থাপন কৰা। আৰু যাতে সকলোৱে তাইৰ বাবে প্ৰাৰ্থনা আৰু চাকি জ্বলাব লাগিব। আৰু আঁঠু লৈ পৰিল।
  সেইটো বৰ ভাল আৰু শীতল হ"ব!
  আগ্ৰিপিনাই নিজৰ উদং, ৰূপৱতী ভৰিখন পানীৰ পৰা উলিয়াই আনিলে। কাৰ্বত থকা ল"ৰাটোৱে আঁঠু লৈ তাৰ উদং গোৰোহাটোত চুমা খালে।
  এগ্ৰিপিনাই গুৰুগুৰুকৈ ক"লে:
  তোমাক তেনেকৈ মাৰপিট কৰিম !
  আৰু হাঁহক, আৰু এনে হাঁহিৰেও, পাগলৰ দৰে। আৰু তাইৰ মেজাজ, ৰূপকভাৱে ক"বলৈ গ"লে, ইমানেই আনন্দময় আৰু সাহসী। অৱশ্যে তাইৰ দৰে কাৰোবাৰ বিৰুদ্ধে তৰ্ক কৰিব নোৱাৰি। ইয়াৰ ফলত যিকোনো ব্যক্তিয়েই উটুৱাই নিব।
  আগ্ৰিপিনাই দাঁত উদং কৰি গাইছিল:
  বিশ্বাস নকৰিবা
  বা হয়তো আপুনি বুজি নাপায়...
  ডান্টেৰ নৰকতকৈও মোৰ তলত বেছি ভয়ংকৰ !
  পাৰমাণৱিক বোমা নিক্ষেপ কৰিম, ষ্টাৰশ্বিপত আছো,
  লৰচৰ কৰি আকাশখন উলিয়াই আনি!
  আৰু মাফিয়াৰ ভগৱানে ল"ৰাটোৰ নাকত উদং ঘূৰণীয়া গোৰোহা এটাৰে আঘাত কৰিলে। তেজ ওলাল আৰু অচেতন হৈ পৰিল।
  এইগৰাকী সঁচাকৈয়ে মাফিয়াৰ দেৱী, যিয়ে লাজ বা দয়াও নাজানে!
  পুখুৰীত সাঁতুৰি থকা মাছবোৰৰ ফালে খালী ভৰিৰ আঙুলিৰে বেজী নিক্ষেপ কৰি আগ্ৰিপিনাই নিজকে আমোদ দিবলৈ ধৰিলে। তাৰ পিছত তাই এনেদৰে দলিয়াই দিলে যে বেজীটো ল"ৰাটোৰ উদং তলুৱাত আবদ্ধ হৈ পৰিল। আৰু তেওঁ আক্ষৰিক অৰ্থত যন্ত্ৰণাদায়ক বিষত চিঞৰি উঠিল।
  মাফিয়াৰ গডমাদাৰে চিঞৰি উঠিল:
  - কান্দিলে মই তোমাক মাৰি দিম!
  আৰু অগ্ৰিপিনাই আনন্দৰে গাইছিল:
  অ", জানেনে, আমি গৰম মানুহ,
  আৰু আমি পোৱালিৰ কোমলতা সহ্য কৰিব নোৱাৰো ...
  আমি খাই ভাল পাওঁ, কিন্তু ভেড়াৰ পোৱালিৰ মৃতদেহ,
  আমি মানুহক মাৰি ভাল পাওঁ, বাল্টি মাৰি ভাল পাওঁ !
  আৰু মাফিয়াৰ গডমাদাৰ, তাইৰ ইচ্ছামতে।
  আৰু তাই বিচাৰে, আনকি অতিশয়, ধ্বংস আৰু নষ্ট কৰিব ৷
  এদিন তাই এজনী ছোৱালীক অত্যাচাৰ কৰিছিল।
  আগ্ৰিপিনাৰো ভাল লাগিল। আনকি তাই গাইছিল:
  মোৰ পৰা কি আশা কৰিছা , ছোৱালী,
  বিশ্বাস কৰক, মই কাকো নকওঁ...
  তোমাৰ মাতটো বৰ জোৰেৰে
  আৰু মই অতি সোনকালে আপোনালোক সকলোকে ডিঙি চেপি হত্যা কৰিম!
  মাফিয়াৰ ভগৱানে আকৌ হাঁহিলে। তাইৰ খেলৰ কৌশলটোও মনত পৰিল। বিশেষকৈ ইয়াত কৰ সংগ্ৰহৰ বাবে আৰক্ষী, আৰু আদালত, আনকি জল্লাদৰ প্ৰয়োজন হৈছিল। আৰু তেতিয়া কৰ ভালদৰে সংগ্ৰহ কৰা হ"ব, কোষাগাৰ পুনৰ ভৰাই দিয়া হ"ব।
  এগ্ৰিপিনাই হিচকি উঠিল:
  কোষাগাৰত শৃংখলা থাকিব
  মই সন্মানিত হ'ম...
  টকাৰ বাবে শব্দৰ প্ৰয়োজন নাই
  টকাৰ বাবে শব্দৰ প্ৰয়োজন নাই
  টকাই এটা একাউণ্ট ভাল পায়!
  আৰু তাই আকৌ বেজীটো লৈ দলিয়াই দিলে। ই চাকৰ ছোৱালীজনীৰ বুকুত খুন্দা মাৰি চিঞৰিবলৈ বাধ্য কৰালে। ৰঙা ৰঙৰ, আঠাযুক্ত তেজ ছিটিকি পৰা।
  এগ্ৰিপিনাই হুমুনিয়াহ কাঢ়িলে:
  তেজৰ নদীবোৰ হওক
  জলপ্ৰপাত ঢৌ...
  বিষত হুমুনিয়াহ কাঢ়িব দিয়ক -
  গতিকে আপোনাক ইয়াৰ প্ৰয়োজন!
  ইয়াৰ পিছত অৱশেষত আগ্ৰিপিনা পুলৰ পৰা ওলাই আহিল। আৰু লেপটপত খেলিবলৈ ধৰিলে।
  তাইৰ হাতত আছিল অতি ডাঙৰ আৰু পাতল স্ক্ৰীণ থকা লেপটপ এটা। আৰু যুৱতীগৰাকীয়ে পুনৰ এটা কৌশল তৈয়াৰ কৰিবলৈ ধৰিলে। মাত্ৰ, এইবাৰ, ঐতিহাসিক .
  যেনে, তাই হিটলাৰৰ হৈ খেলে, গোটেই পৃথিৱীখন জয় কৰাৰ লক্ষ্যৰে। কিন্তু, অৱশ্যেই, প্ৰথমে ছিট ক"ডটো অন কৰি। আৰু বহুত টকা আৰু সম্পদ উইণ্ড আপ কৰা।
  ইয়াৰ পিছত তাই পোলেণ্ড আক্ৰমণ কৰে, ইতিমধ্যে সজ্জিত: "টাইগাৰ", "পেন্থাৰ" আৰু "লায়ন্স"। বাস্তৱ ইতিহাসৰ শেষ টেংকটো কেৱল প্ৰকল্পতহে আছিল। আৰু তাৰ পিছত এই ভয়ংকৰ যন্ত্ৰবোৰ লৈ নাইটৰ দৰে কুটিলৰ দৰে ভৰিৰে মোহাৰি পেলোৱা হ"ল।
  ইহঁতৰ আকৃতি সুশৃংখলিত আৰু ডালবোৰ অতি দীঘল। আৰু পোলেণ্ডৰ বন্দুকবোৰ সম্পূৰ্ণ শক্তিহীন।
  আনকি কেনেবাকৈ ই আকৰ্ষণীয় নহয়, জয়ী হোৱাটো ইমান সহজ৷ কিন্তু বাস্তৱ ইতিহাসত হিটলাৰে মাত্ৰ ছটা ডিভিজন লঘু টেংকেৰে পোলেণ্ডক পৰাস্ত কৰিছিল। আৰু যুঁজখন মাত্ৰ দুসপ্তাহ ধৰি চলিছিল।
  এগ্ৰিপিনাই আৰু ফ্ৰান্স দখল কৰিবলৈ আৰম্ভ নকৰিলে, বুটামটো টিপিলে: এটা কৌশলগত সিদ্ধান্ত। আৰু চুইজাৰলেণ্ডকে ধৰি সমগ্ৰ ইউৰোপেই নিয়ন্ত্ৰণ ল"লে।
  আৰু তেওঁ ইউ এছ এছ আৰক আক্ৰমণ কৰিছিল, যুদ্ধত ভয়ংকৰ ই-ছিৰিজৰ টেংক, জেট বিমান আৰু লেমিনাৰ জেটৰ সহায়ত উৰণীয়া ডিস্ক পেলাই দিছিল। আৰু সঁচাকৈয়ে বৰ ভাল লাগিছিল।
  এগ্ৰিপিনাই ই-১০০ টেংকবোৰৰ গতিবিধি চাই , য'ৰ পৰা খোলাবোৰ মটৰৰ দৰে উৰি গৈছিল, আৰু গাইছিল:
  - সৈন্য সাজু হৈছে মেডাম,
  আমি সকলোকে ধ্বংস কৰিম!
  এনেকৈ ষ্ট্ৰাইক কৰিম
  আৰু মই আপোনাক এটা মাৰাত্মক উপহাৰ দেখুৱাম!
  হাৰিকেনে উৰি গৈছে!
  যুদ্ধ অৱশ্যে এক আকৰ্ষণীয় বৃত্তি। বিশেষকৈ যদি যুদ্ধখন প্ৰতিযোগিতামূলক হয়, আৰু একপক্ষীয় নহয়। কিন্তু ইয়াত থাৰ্ড ৰাইচৰ নতুন, আধুনিকীকৃত সেনাবাহিনীৰ ছোভিয়েট সৈন্যই গুৰুতৰ প্ৰতিৰোধ আগবঢ়াব নোৱাৰে।
  আগ্ৰিপিনাই লৈ হাঁহি হাঁহি গাইছিল:
  যুদ্ধ, যুদ্ধ, যুদ্ধ
  পাগল নহব! পাগল নহব!
  চয়তানে শাসন কৰে, চয়তানে শাসন কৰে!
  দুখীয়া ৰাশি! এটা দুখীয়া ৰাশি।
  এনেকুৱাই তাইৰ ক্ৰেডো।
  এগ্ৰিপিনাই এতিয়াও শত্ৰুৰ ইলেক্ট্ৰনিক সৈন্য আৰু সঁজুলি ধ্বংস কৰাৰ সুখৰ পৰা নিজকে অস্বীকাৰ কৰা নাছিল, এটা গেটৰ মাজেৰে গৈ। আৰু শেষত তাই মস্কোলৈ দুটামান পৰমাণু বোমা নিক্ষেপ কৰিলে। বিস্ফোৰণবোৰো ইমান ধুনীয়া।
  আৰু তাই সন্তুষ্ট হ"ল। যদিও প্ৰৱঞ্চকৰ ক"ডৰ সৈতে যুঁজ দিয়াটো আকৰ্ষণীয় নহ"বও পাৰে, মূৰটোৱে কাম নকৰে।
  কিন্তু ই সহজ, আৰু ষ্ট্ৰেইন কৰাৰ প্ৰয়োজন নাই!
  অগ্ৰিপিনাই টেংকবোৰৰ বৈশিষ্ট্যবোৰ চালে। "মাউছ" -৩ দেখাত অতি ভয়ংকৰ আৰু যথেষ্ট নিখুঁত মেচিন। যিয়ে আই এছ-৭ৰ সৈতে মোকাবিলা কৰিবলৈ সক্ষম।
  মাফিয়াৰ গডমাদাৰে আৰু কিছু গুলীচালনা কৰিলে।
  তাৰ পিছত তাইক প্ৰটিন শ্বেকৰ সৈতে পিজ্জা এটা আনি দিলে। আৰু অগ্ৰিপিনাই আনন্দত গিলি পেলালে। আৰু মই উত্থান অনুভৱ কৰিলোঁ।
  ইয়াৰ পিছত লেপটপত ব্লকবাষ্টাৰখন অন কৰিলোঁ।
  এখন চিনেমা আছিল: ষ্টাৰ ৱাৰ্ছ -১৩। আমেৰিকাৰ টিভি ধাৰাবাহিক এখনৰ ৰাছিয়ান ৰিমেক। লগতে আকৰ্ষণীয়। মৃত্যু নক্ষত্ৰৰ মৃত্যুৰ পিছত খনিটোত জ্বলি থকা মৃতদেহ সম্ৰাট পালপেটাইনে নিজৰ আত্মাক ধৰি ৰাখিছিল। আৰু আনকি মানসিকভাৱে আৰু অধিক শক্তিশালী হৈ পৰিল, তাৰ একেবাৰে গভীৰতাত থকা অন্ধকাৰ শক্তিৰ সংস্পৰ্শত।
  ইয়াৰ পিছত সম্ৰাট পালপেটাইনৰ আত্মা এটা ধুনীয়া শ্যামলা ক্ল"নলৈ স্থানান্তৰিত হয়। আৰু তাই হৈ পৰিল মহাকাশ সাম্ৰাজ্যৰ নতুন শাসক।
  দ্বিতীয় মৃত্যু নক্ষত্ৰৰ মৃত্যুৰ পিছতো সম্ৰাটৰ বিদ্ৰোহীসকলৰ দহগুণ শক্তি আছিল, সেয়েহে তৰা যুদ্ধ চলি থাকিল।
  লুক স্কাইৱাকাৰ আছিল বিদ্ৰোহৰ বাস্তৱিক নেতা যদিও আনুষ্ঠানিকভাৱে তেওঁৰ কমাণ্ড আছিল আন এগৰাকী মহিলা।
  আৰু সেইবাবেই সাম্ৰাজ্যই বিদ্ৰোহীসকলক প্ৰতিহত আক্ৰমণ চলালে। আৰু সম্ৰাটে লুক স্কাইৱাকাৰৰ সন্মুখীন হ " ল ৷ তেওঁ নাজানিছিল যে মনোমোহা শ্যামলাজনী এজন ক"লা চিথ, এই ডাৰ্ক উইজাৰ্ডসকলৰ ইতিহাসৰ আটাইতকৈ শক্তিশালী।
  তৰোৱালৰ কথাত একমত হ"ল। লূকে ভালদৰে যুঁজিছিল যদিও ক্ষমতাৰ জ্ঞানৰ ক্ষেত্ৰত তেওঁ এতিয়াও পৰ্যাপ্ত অভিজ্ঞতা নাছিল। আৰু সম্ৰাটে মাইকী মানুহৰ শৰীৰত বিজুলীৰে আঘাত কৰি চেতনা বন্ধ কৰি দিলে। লুক স্কাইৱাকাৰক বন্দী কৰা হয়।
  আৰু বিদ্ৰোহীসকল পৰাজিত হ"ল।
  আৰু সাম্ৰাজ্যৰ শক্তি শক্তিশালী হ'ল ...
  সাধাৰণতে ৰাছিয়াত বহুতেই পালপেটাইনৰ পক্ষত আছিল। সঁচাকৈয়ে পচা গণতন্ত্ৰতকৈ একনায়কত্ববাদী-সম্ৰাট ভাল। তদুপৰি গণৰাজ্যৰ দিনত ই বিশৃংখলতাৰে ভৰি আছিল।
  আধুনিক ৰাছিয়া সাম্ৰাজ্য নহয়নে? আৰু এতিয়াও সম্প্ৰসাৰণৰ চেষ্টা কৰি আছে। যদিও বেছি নিপুণভাৱে নহয়।
  এগ্ৰিপিনাই লক্ষ্য কৰিছে:
  - হয় গণতন্ত্ৰ ... ক'তো বাস্তৱ নহয়। যদিহে পশ্চিমত, যদিও ৰজাসকল ৰজা নহয়, আৰু প্ৰতিস্থাপনযোগ্য!
  আৰু তাই ঘোঁৰাৰ দৰে থকা দাঁত আৰু ড্ৰাফ্ট উদঙাই দিলে।
  তাৰকা যুদ্ধৰ ওপৰত নিৰ্মিত ছবিখন অৱশ্যে মহাকাশ যুদ্ধৰ সৈতে আছিল।
  লগতে আছিল এজন ৱুকী আৰু আন কিছুমান।
  আনকি জিলিকি উঠিল আৰু জব্বাৰ ডেপুটি, যিয়ে তাৰকাৰাজ্যিক মাফিয়াৰ মুৰব্বীৰ ঠাই ল"লে।
  মুঠতে ৰিমেকটো ভাল আছিল। বাইদেউ এগ্ৰিপিনাই নিজেই অৰ্ডাৰ দিছিল। অৰ্থাৎ নিজৰ ধৰণেৰে এটা প্ৰডাক্ট তৈয়াৰ কৰা।
  মাফিয়াৰ গডমাদাৰে জাৰি কৰিছে যে:
  - পৃথিৱীৰ সকলো বস্তু মোৰ! আৰু জেডিবোৰো!
  সঁচাকৈয়ে সম্ৰাটজন আছিল পৰিস্থিতিৰ ওপৰত নিৰ্ভৰ কৰি বিকিনি পিন্ধা, বা টাইট ফিটিং চুট পিন্ধা এগৰাকী শক্তিশালী, পেশীবহুল ছোৱালী। আৰু লগতে, কেতিয়াবা খালী ভৰিৰে, কেতিয়াবা জোতা পিন্ধি।
  সাধাৰণতে, আৰু মনোবিজ্ঞানৰ এজন বিশেষজ্ঞই এই কথা ক"ব, পৰ্দাত অত্যধিক নগ্নতা থাকে, কাহিনীভাগত গঢ় লৈ উঠাৰ দৰে ৰোমাঞ্চকৰ নহয়, আৰু তদুপৰি ই নাটকীয়।
  গতিকে নাৰীৰ উদং ভৰিও এখন ভাল ছবিত দেখুৱাব লাগে যাতে কাহিনীভাগৰ বাবে কাম কৰে।
  উদাহৰণস্বৰূপে, যদি ৰাজকুমাৰীয়ে জোতা হেৰুৱাই পেলায়, তেন্তে শাস্তি হিচাপে, আৰু তাই সঁচাকৈয়ে ভাল নাপায়। আৰু কাঁইটীয়া পৃষ্ঠত খালী ভৰিৰে খোজ কাঢ়িলে বিষ হয়। আৰু তাই কষ্ট পায়, তাই লাজ পায়, আৰু ভিক্ষাৰী যেন অনুভৱ কৰাটো ঠাণ্ডা হ"ব পাৰে, অপ্ৰীতিকৰ হ"ব পাৰে।
  এইটো অৱশ্যে বহুত বেছি ৰোমাঞ্চকৰ, যদিহে এগৰাকী ছোৱালীয়ে কেৱল খালী ভৰিৰে সাগৰৰ পাৰত খোজ কাঢ়ে, বা ঘৰত ঘূৰি ফুৰে, বা যেতিয়া তাই গৰমৰ দিনত এগৰাকী সাধাৰণ কৃষক মহিলা হয়।
  এগ্ৰিপিনাই লক্ষ্য কৰিছে: চৰম আকৰ্ষণীয়। যেনেকৈ যেতিয়া ছোৱালী এজনীক সম্পূৰ্ণৰূপে স্বেচ্ছাই জোতাৰ পৰা বিদায় ল"বলৈ বাধ্য কৰা নহয়। যেন চিনেমাৰ এটা দৃশ্য য'ত এজন পক্ষপাতীক ফাঁচী দিয়া হৈছে। আৰু তাই নিয়ৰৰ মাজত খালী ভৰিৰে খোজ কাঢ়ে। তদুপৰি এগৰাকী ছোৱালী -অভিনেত্ৰীৰ ভৰি দুখন ৰূপৱতী আৰু চেক্সি হ"ব লাগে, যাতে সেইবোৰলৈ চাই ভাল লাগে। আৰু সেইবোৰক ক্ল"জ-আপত দেখুৱাব লাগিব, ৰঙা কৰি দিব লাগিব আৰু ঠাণ্ডাৰ পৰা ইমানেই স্পৰ্শ কৰিব লাগিব।
  আৰু অভিনেত্ৰীগৰাকী নিজেই অৱশ্যে ধুনীয়া হ"ব লাগিব। আৰু সকলো লাহে লাহে, সংগীতৰ প্ৰতি। আৰু সৌন্দৰ্য্যৰ খালী ভৰি দুখন মৰাপাটৰ খোজেৰে ওপৰলৈ উঠি যায়...
  এগ্ৰিপিনাই কিছুমান ছবিৰ পৃষ্ঠপোষকতা কৰিছিল। বিশেষকৈ, জিন কণ্ডেৰ বিষয়ে , যিয়ে মাৰাটক হত্যা কৰিছিল।
  ক্লাছিক অভিযোজনটো এগ্ৰিপিনাই ভাল নাপালে। আৰু তাই ৰাছিয়ান সংস্কৰণটো আঁতৰাবলৈ নিৰ্দেশ দিলে। আৰু জিন তাত আছিল, অৱশ্যেই, এগৰাকী শ্যামলা।
  আৰু অৱশ্যেই তাইক নিশ্চয় অত্যাচাৰ কৰা হৈছিল। আৰু কেনেকৈ? অত্যাধুনিক. কাৰণ বিপ্লৱীসকলে নিজৰ ভুক্তভোগীক অত্যাচাৰ কৰাটো উচিত নহয়। হয়, নিৰ্যাতন আইনৰ বিৰুদ্ধে। কিন্তু যাতে কোনো লেখ-জোখ নাথাকে, কিয় টিকটিকিয়াবলৈ চেষ্টা নকৰে।
  কাৰণ তাই নিজৰ সহযোগীসকলক বিশ্বাসঘাতকতা কৰাটো প্ৰয়োজনীয়, আৰু কোনে তাইক পঠিয়াইছিল।
  জিনক উলংগ কৰি উটপক্ষীৰ পাখিৰে টিকটিকিয়াই দিয়া হৈছিল । আৰু ছোৱালীজনীৰ উদং গোৰোহা, আৰু বগলীৰ তলত। বাৰু, মানুহবোৰেও তাইক পাখি মাৰিলে , যাতে কুমাৰীৰ বাবে বৰ লাজ লাগে।
  জিনে হাঁহিলে যেতিয়ালৈকে তাইৰ চেতনা হেৰাই নাযায়। ছোৱালী এজনীক টিকটিকিয়াই মাৰিব পাৰি।
  আৰু শৰীৰটো অতি সুন্দৰ, পেশীবহুল আৰু প্ৰলোভনমূলক দেখুওৱা হৈছে।
  তাৰ পিছত ঝানাক আৰু অধিক অত্যাচাৰ কৰা হ"ল। আৰু লগতে সূক্ষ্মভাৱে, আপুনি আপোনাৰ ছালখন পানীৰে তিয়াই লয়, আৰু অলপ দূৰত্বত, প্ৰায় স্পৰ্শ কৰি, আপুনি ৰঙা গৰম লোহা এটা কঢ়িয়াই লৈ ফুৰে। বিষ হয়, আৰু একে সময়তে, কোনো লেখ-জোখ নাথাকে। বিশেষকৈ ছোৱালীজনীৰ উদং তলুৱাৰে কৰিলে। আৰু লগতে নিৰ্যাতন অত্যাধুনিক।
  কিন্তু জিনে অৱশ্যে সকলো সহ্য কৰিলে, আৰু সকলো দোষ ল"লে।
  ইয়াৰ পিছত গিলোটিনখন তাইৰ বাবে অপেক্ষা কৰি আছিল। আৰু তাইক প্ৰায় উলংগ হৈ পেৰিছৰ মাজেৰে ফাঁচীলৈ লৈ যোৱা হৈছিল। মাত্ৰ এটা চাৰ্ট, ভৰি দুখন মুকলি হৈ ৰৈছে। আৰু যাতে তাই নিজৰ খালী ভৰি দুখন তেজত খুন্দা মাৰিলে।
  আৰু তেনেকৈয়ে মৰাপাটলৈকে। এটা মৰমলগা ছবি হৈ পৰিল। তেতিয়া সিহঁতৰ মূৰ কাটিলে ইমান আকৰ্ষণীয় নহয়।
  অগ্ৰিপিনাই নিজেই চিত্ৰনাট্যৰ এই সংশোধনীসমূহ কৰিছিল। আৰু ভাল ছবি এখন হৈ পৰিল। সঁচা, ই সীমিত আছিল।
  এগ্ৰিপিনাই লক্ষ্য কৰিছে:
  - মাষ্টাৰপিছৰ এটা মাষ্টাৰপিছ!
  চিনেমা সাধাৰণতে এক সুক্ষ্ম গোলক। ইয়াৰ পৰা আপুনি ডাঙৰ লাভ উপাৰ্জন কৰিব পাৰে। ইয়াত বিশেষকৈ জানুৱাৰী মাহৰ দ্বাৰা স্পাৰ্টাকাছৰ চলচ্চিত্ৰ অভিযোজন। নিৰ্যাতন আৰু কু-অভ্যাসৰ দৃশ্যৰ সৈতেও অলপ গুণ্ডাগিৰি কৰিব পাৰে । আৰু অধিক বিভিন্ন মাত্ৰাৰ নগ্নতাৰ ছোৱালীৰ সেনাবাহিনীত।
  আৰু অৱশ্যেই ল"ৰাবোৰেও কাজিয়া কৰে - ইয়াৰ অবিহনেও।
  এগ্ৰিপিনাই আকৌ প্ৰশিক্ষণ ল"বলৈ ধৰিলে, এইবাৰ ভাঙিব পৰা ডাম্বলৰ সহায়ত বাইচেপছ কৰিলে।
  সেই মহান মহিলাগৰাকীয়ে গাইছিল:
  দীঘলকৈ উশাহ এটা লওক, বাহু দুটা মেলি লওক
  খৰখেদা নকৰিবা, তিনি বা চাৰি...
  আনন্দ, অনুগ্ৰহ আৰু প্লাষ্টিচিটি,
  সাধাৰণ শক্তিশালীকৰণ,
  ৰাতিপুৱা সচেতন ,
  যদি তেওঁ জীয়াই আছে, জিমনাষ্টিক!
  আৰু এগ্ৰিপিনাই হাঁহি হাঁহি ফাটি গ"ল। তাই ভাইচটস্কিক ভাল পাইছিল। তেওঁৰ আছিল ধেমেলীয়া গীত। টাইপ - নিসংগতাৰ পৰা মোৰ বিংগ হৈছে!
  ই আছিল এজন গায়ক যিয়ে ছাপ পেলাইছিল, আৰু সৰু নাছিল। যদিও তেওঁক হেণ্ডচাম বুলি ক"ব নোৱাৰি, আৰু তেওঁৰ উচ্চতা মধ্যমীয়া৷ অৱশ্যে অগ্ৰিপিনাই ডাঙৰ মানুহক ভাল নাপালে। তাই মাত্ৰ শক্তিশালী লিংগতকৈ ওখ আৰু ডাঙৰ হ"বলৈ ভাল পাইছিল।
  সেয়েহে তাইক ইমান সঘনাই কিশোৰ-কিশোৰীয়ে আগুৰি ধৰিছিল। তাই যিমান পাৰে সিহঁতক উপহাস কৰিলে।
  এগ্ৰিপিনা নিজেই এগৰাকী ডাঙৰ মহিলা, আৰু যদি তাইতকৈ ওখ মানুহ এজনৰ সন্মুখীন হয়, তেন্তে ই তাইক খং কৰিছিল।
  যেনে, উদাহৰণস্বৰূপে, তাই প্ৰায় নিকোলাই ভেলুৱেভক হত্যা কৰাৰ নিৰ্দেশ দিছিল। তাৰ উচ্চতা তাইৰ বাবে অপমান আছিল।
  ৰাছিয়াৰ বৰ্তমানৰ ৰাষ্ট্ৰপতিজন চুটি যেন লাগে যদিও বামন বুলি কোৱাটো অতিৰঞ্জিত।
  আৰু এনে লাগে যেন তেওঁৰ ষ্ট্ৰোক হৈছিল আৰু তদুপৰি গুৰুতৰ ষ্ট্ৰোক হৈছিল। এই কথাই আগ্ৰিপিনাক আনন্দিত কৰিলে, কিয়নো ইয়াৰ ফলত নিৰ্বাচিত হোৱাৰ সম্ভাৱনা বৃদ্ধি পালে। যদিও অৱশ্যেই এজন প্ৰধানমন্ত্ৰীও আছে।
  তাই তাক একেবাৰে ভাল নাপালে: টান, পাত্ৰ পেটৰ, অতি অপ্ৰীতিকৰ মানুহ, নিজৰ মনটো।
  আগ্ৰিপিনাই গাইছিল, দুখৰ সুৰত:
  আমি এখন নতুন পৃথিৱী গঢ়ি তুলিছো
  আৰু অতীতক অস্বীকাৰ কৰক...
  সিংহাসনত বহা -
  হাস্যকৰ আৰু অশ্লীল!
  থিয় হৈ বহি বহিব
  বহ, উঠি!
  যেতিয়া আমি একমত নহয়
  শ্বুটিং আৰম্ভ কৰোঁ আহক!
  চকুৰ সলনি এটা চকু,
  তেজৰ সলনি তেজ!
  আৰু সেইবাবেই এটা বৃত্তৰ দৰে, আমি আকৌ লৰালৰিকৈ যাওঁ!
  এগ্ৰিপিনাই এই কথা গাই ভাবিলে: যে লেনিন নিজৰ ধৰণেৰে আকৰ্ষণীয়। বৰ্তমানৰ কমিউনিষ্ট নেতাজনৰ দৰে নহয়, যিজনো বহুত বুঢ়া আৰু বিৰক্তিকৰ। ভ্লাদিমিৰ ভলফোভিচৰ ৰাজনৈতিক জীৱনত কিমান অভাৱ।
  হয়, এইটো সঁচাকৈয়ে বহুত ডাঙৰ ক্ষতি। পৃথিৱীখন অধিক বিৰক্তিকৰ হৈ পৰিছে। কিন্তু কিছুমানে আচলতে ভাগৰি পৰি উঠি বহিল।
  আগ্ৰিপিনাই লৈ গাইছিল:
  স্বীকাৰোক্তি দি ভাগৰি পৰিছো
  খোজ কাঢ়িবলৈ পান কৰক আৰু দুষ্ট শপত খাওক...
  আৰু কামৰ বাবে ছাগলীবোৰ তিয়াই থওক,
  আৰু নকআউটত লুটিয়াই ফুৰা!
  আৰু নকআউটত লুটিয়াই ফুৰা!
  যুৱতীগৰাকীয়ে আকৌ বেজীটো লৈ আকৌ এবাৰ লঞ্চ কৰিলে। তাই উৰি গৈ ল"ৰাটোৰ শিলত খুন্দা মাৰিলে। ল"ৰাটোৱে চিঞৰি উঠিল।
  এগ্ৰিপিনাই হিচকি উঠিল:
  - বেং বেং! মই মাৰিলোঁ, আৰু ল'ৰাটোৰ মুখত দিলোঁ !
  , অধ্যায় #২০।
  শেষত এটা জেনেৰেটৰ নিৰ্মাণ আৰু এটা শক্তিশালী ইনষ্টলেচনৰ বাবে... বিকিৰণ সমগ্ৰ গ্ৰহটোলৈ সম্মোহন তৰংগ , নিয়ন্ত্ৰণ কম্পিউটাৰৰ সৈতে শেষ হৈ গ'ল। ই কেৱল বলৰ ক্ষেত্ৰখন সম্পূৰ্ণ কৰিবলৈহে বাকী থাকে।
  আৰু ভিটালিকে বিশেষ উদ্যমেৰে সেইটো আৰম্ভ কৰিলে। তেওঁ এতিয়াও ঘোষণা কৰা নাই যে সকলো সাজু হৈছে ... কিন্তু কেইবাদিনো টোপনি নোহোৱাকৈয়ে ল"ৰাটো আৰু তেওঁৰ সংগী দুয়োকে ক্লান্ত কৰি পেলালে। টোপনি নোহোৱাকৈ থাকিব নোৱাৰি। সকলো সাজু নহয় বুলি ভাও ধৰি ভিটালিকে টোপনি গ"ল। বলৰ ক্ষেত্ৰখন প্ৰায় সাজু হৈছে, কিন্তু এতিয়াও সঠিকভাৱে স্থাপন হোৱা নাই। আৰু ল'ৰাবোৰক গৰম কৰি লব পাৰি ৷ কিন্তু এফ এছ বিৰ মুৰব্বী আৰু গডমাদাৰ, আৰু আৰক্ষীয়ে কাম শেষ হোৱাৰ বাবে অপেক্ষা কৰি আছে। ইয়াৰ উপৰিও ভিটালিক স্মাৰ্ট আৰু তেওঁৰ আৰু আলবিনাৰ হ"ল"গ্ৰামবোৰ গতিশীল কৰি থৈ গৈছে আৰু এনে লাগে যেন ল"ৰা-ছোৱালীবোৰে এতিয়াও কাম কৰি আছে, আৰু তেওঁলোকে নিজেই ৰিফ্লেক্টৰত আশ্ৰয় লৈছে, আৰু তেওঁলোক দেখা পোৱা নাই।
  আৰু এতিয়া ভিটালিকে আকৌ এটা আচৰিত সপোন দেখিছে।
  ডাঙৰ চহৰত ল"ৰা আকুলভ আৰু নায়ক ছোৱালী আলবিনা। মস্কোৰ দৰেই, কিন্তু তেত্ৰিশ শতিকাৰ সময়ৰ পৰা। এয়াই ভৱিষ্যত, এতিয়াৰ পৰা দুশ বছৰৰ পাছত। চহৰখন অৱশ্যে বৃদ্ধি পাইছে। আকাশচুম্বী ঘৰবোৰ পাহাৰৰ দৰে দেখা গৈছিল, আৰু অতি ৰঙীন। ইয়াৰ উপৰিও ইহঁতৰ বিদেশী ৰূপ আছে , যেনে, সোণালী গিলাচত ৰঙীন আইচক্ৰীম। বা উদাহৰণস্বৰূপে, ইটোৱে সিটোৰ ওপৰত থিয় হৈ থকা সাতটা কচ্ছপ, প্লেটিনামত।
  বাদ্যযন্ত্ৰৰ দৰে দেখা যোৱা অট্টালিকাবোৰো আছিল , ধুনীয়া কিবা এটাৰে জিলিকি থকা।
  আৰু বতাহত অসংখ্য বিমান, বিভিন্ন ধৰণৰ ৰূপৰ, লৰালৰিকৈ গৈ আছিল। বেছিভাগেই সঁচাকৈয়ে চকুলোৰ টোপালৰ আকৃতিৰ, বা সোণালী পাখিৰ সাগৰীয় মাছৰ দৰে।
  হয়, আৰু উৰণৰ সময়ত অংকবোৰ জিলিকি উঠিল। প্ৰাপ্তবয়স্ক আৰু শিশু দুয়োটা আছিল। আৰু সকলো প্ৰাপ্তবয়স্ক, চেহেৰাত অতি কম বয়সীয়া, ষোল্ল বছৰৰ ওপৰৰ নহয়।
  আৰু ফুটপাথত সেইবোৰো প্লাষ্টিকৰ। সৰু ল"ৰা-ছোৱালীবোৰে তাৰ ওপৰত জপিয়াই খালী ভৰিৰে ঠেলি দিলে আৰু তাৰ পিছত পিং-পং বলৰ দৰে ওপৰলৈ উৰি গ"ল ।
  ভিটালিকে হাঁহি এটা মাৰি লক্ষ্য কৰিলে:
  - বিস্ময়কৰ পৃথিৱী!
  আলবিনাই সন্মত হ"ল:
  - হয়, অলৌকিকতাৰ বাবে মজাৰ আৰু মান্য!
  ল"ৰা আৰু ছোৱালীজনীয়ে দাপোনযুক্ত, প্ৰতিফলিত পৃষ্ঠত খোজ কাঢ়ি আছিল। তেওঁলোকৰ ভৰি দুখন শিশুৰ দৰে উদং আছিল। আৰু অনুভৱ কৰিলে যে কম্পনশীল ঢৌৱে তেওঁলোকক টিকটিকিয়াই পেলাইছে।
  ডেৰ কিলোমিটাৰ ওখ ওখ জেট এখন উলিয়াই আনিছিল আৰু ই বতাহৰ মাজেৰে হীৰাৰে জিলিকি উঠিছিল। আৰু ফোয়াৰাৰ গঠনত থকা মূৰ্তিবোৰ নিজেই কিছুমান বিশেষ, অজ্ঞাত ধাতুৰে জিলিকি উঠিছিল, যিটো সোণতকৈ বহুত উজ্জ্বল আৰু ৰামধেনুৰ সকলো ৰঙেৰে জিলিকি উঠিছিল।
  আৰু মূৰ্তিবোৰ নিজেই আকৃতিত ধুনীয়া আৰু লৰচৰ কৰা আছিল।
  ভিটালিকে মাত দিলে।
  - এটা আচৰিত আৱিষ্কাৰ! এইটো এটা ফোয়াৰা - পিটাৰহফতকৈও শীতল!
  আলবিনাই হাঁহি এটা মাৰি ক"লে:
  - উজ্জ্বল, শীতল ভৱিষ্যতৰ পৃথিৱী!
  ল"ৰা আৰু ছোৱালীজনীয়ে অলপ খোজ দিলে। আলবিনা ভিটালিকতকৈ ইমানেই ওখ আছিল যে কোনোবাই ভাবিব পাৰে যে তেওঁলোক মাক আৰু পুত্ৰ। বিশেষকৈ এই ভৱিষ্যতত কোনো বৃদ্ধ মানুহ নাছিল, আনকি প্ৰাপ্তবয়স্কও নাছিল। মানুহে চিৰন্তন যৌৱন লাভ কৰিছিল, আৰু মানুহে আনন্দ কৰিব পাৰিছিল যে তেওঁলোকে এটা অসাৰ , অপ্ৰীতিকৰ শ্বেভত সময় নষ্ট কৰিব নালাগিছিল ।
  ভৱিষ্যতৰ মস্কোৰ কিছুমান অট্টালিকাত সোণ আৰু প্লেটিনামৰ ৰেখা আছিল। লগতে জ্বলি আছিল উজ্জ্বল বিলবোৰ্ড, এক কিলোমিটাৰ পৰ্যন্ত আকাৰৰ, য"ত শীতল কাৰ্টুন দেখুওৱা হৈছিল।
  আকৌ বতাহত থকা বিমানবোৰ কেৱল ধুনীয়া আৰু উজ্জ্বল ৰং আৰু ৰূপৱতী আকৃতিৰ নাছিল, বৰঞ্চ দামী ফৰাচী সুগন্ধিৰ দৰে গোন্ধো আছিল , বা হয়তো তাতোকৈও সুখদায়ক।
  বৰ্গক্ষেত্ৰবোৰৰ পৃষ্ঠভাগ আইনাখনৰ দৰে আছিল, উষ্ণ আৰু একে সময়তে জিলিকি উঠিছিল। যেতিয়া কিশোৰ-কিশোৰীৰ উদং তলুৱে ইয়াৰ ওপৰত ভৰি দিলে: এজন ল"ৰা আৰু এজনী ছোৱালী, তেতিয়া ৰূপৱতী, প্ৰায় শিশুসুলভ ভৰিৰ ছাপবোৰ উঠিল। যিটো বিভিন্ন ৰঙত জিলিকি উঠিছিল, যেন ফেল্টৰ টিপ কলমেৰে অংকন কৰা হৈছে। আৰু তাৰ পিছত সিহঁত নোহোৱা হৈ গ"ল।
  আলবিনাই হাঁহি এটা মাৰি ক"লে:
  - ঠিক নিয়ৰ ৰাণীৰ দুৰ্গতৰ দৰেই!
  ভিটালিকে মূৰ জোকাৰিলে।
  - নহয়! গৰম আৰু পৃথিৱীখন ৰঙেৰে ভৰি আছে!
  এজন ডেকা আৰু এজনী ছোৱালী উৰি আহি সিহঁতৰ ওচৰ পালেগৈ। বৰ ধুনীয়া আছিল যদিও মুখবোৰ ৰং কৰা হৈছিল, কেকত অংকনৰ দৰে।
  যুৱকজনে ল"ৰা-ছোৱালীকেইটাক সুধিলে:
  - আপোনাৰ ক"ৰ পৰা আহিছে?
  ভিটালিয়ে উত্তৰ দিলে:
  - মস্কোৰ পৰা!
  - কিয় খোজ কাঢ়ি আছা?
  আলবিনাই হাঁহি এটা মাৰি উত্তৰ দিলে:
  - বিমান এখন কিনিব বিচাৰিম! আপোনাৰ দোকানবোৰ ক'ত?
  যুৱকজনৰ কাষত থকা ছোৱালীজনীয়ে হাঁহি হাঁহি উত্তৰ দিলে:
  - দোকান কোনেও ব্যৱহাৰ নকৰে! ইয়াত এটা হাইপাৰনেট নেটৱৰ্ক আছে, আৰু ইয়াৰ জৰিয়তে সকলো বস্তু একেবাৰে বিনামূলীয়াকৈ ডেলিভাৰী কৰা হয়!
  ভিটালিকে হাঁহি হাঁহি টুইট কৰিছিল:
  - কিমান অগ্ৰগতি হৈছে?
  অকল্পনীয় আশ্চৰ্য্যলৈ...
  সকলো সম্পূৰ্ণ মুক্ত হৈ পৰিল
  কেৱল সুবিধাৰ সৈতে সাৱধানে!
  যুৱকজনে হাঁহি এটা মাৰি মন্তব্য কৰিলে:
  - আমাৰ ঈশ্বৰৰ লগত কিমান মিল আছে জানেনে! হয়তো তুমি তাৰ ল'ৰা?
  ল"ৰাটোৱে হাঁহি হাঁহি উত্তৰ দিলে:
  - নহয়! দেউতাক চিনি নাপাওঁ! কিন্তু যদি তেওঁ ভগৱান হয়, তেন্তে মই আচৰিত নহ"ম!
  ছোৱালীজনীয়ে হাঁহি এটা মাৰি ক"লে:
  - আমাৰ পৃথিৱীত কোনো ৰূপতে আশ্চৰ্যজনক একো নাই ! হাইপাৰনেটত এটা বিশেষ প্ৰগ্ৰেম ব্যৱহাৰ কৰি আপুনি বডি সলনি কৰিব পাৰে। কেৱল মানুহেহে এই কাম খুব কমেইহে কৰে, যিহেতু হাইপাৰনেট গেম মেট্ৰিক্সত এইটো কৰিব পাৰি, সাধাৰণতে মানসিক প্ৰচেষ্টাৰে আৰু নিমিষতে। আৰু যদি আপুনি বাস্তৱত নিজকে সলনি কৰে তেন্তে তেওঁলোকে আপোনাক আৰু চিনি নাপাব। হয়, আৰু আপোনাক প্ৰেম মন্ত্ৰালয়ৰ অনুমতিৰ প্ৰয়োজন।
  আলবিনা আচৰিত হ"ল:
  - প্ৰেমৰ মন্ত্ৰালয়?
  ছোৱালীজনীয়ে ওপৰলৈ চাই ক"লে:
  - আৰু তুমি যেন আমাৰ সাম্ৰাজ্যৰ নহয়! হয়তো এট আপোনাৰ স্মৃতিশক্তিৰ সমস্যা আছে!
  ভিটালিকে গুৰুগুৰুকৈ ক"লে:
  আমি সময় ভ্ৰমণকাৰী!
  যুৱকজনে মন্তব্য কৰিলে:
  এইটো যদি কৌতুক নহয়, তেন্তে...
  একেটা চেকেণ্ডতে তেওঁলোকৰ চাৰিওফালে কমলা ৰঙৰ জাম্পছুট পিন্ধা ডজন ডজন ধুনীয়া ছোৱালীৰ আবিৰ্ভাৱ ঘটিল। আৰু দুটামান শীতল ট্ৰিক আউট মেচিনগান আঙুলিয়াই দিলে।
  ভিটালিকে গুৰুগুৰুকৈ ক"লে:
  - আমি শান্তিৰে আহিছো!
  আলবিনাই টুইট কৰিছিল।
  - আমি এতিয়াও নাবালক, আমাক গুলীয়াই নিদিব!
  ৰঙা চুলি আৰু ইউনিফৰ্ম পিন্ধা ছোৱালীজনীয়ে ক"লে:
  - আমি তোমাক আঘাত নিদিওঁ! মাত্ৰ আপোনাৰ নেন'বট নাই আৰু আপুনি ক'ৰ পৰা আহিছে সেইটো বিচাৰি উলিয়াব লাগিব!
  ভিটালিকে গুৰুগুৰুকৈ ক"লে:
  - উটৰ পৰা!
  সেই মুহূৰ্তত সেউজীয়া বহল ৰশ্মিবোৰে জোৰাটোক খুন্দা মাৰিলে, লাহে লাহে আৰু বিষ নোহোৱাকৈয়ে, চেতনা বন্ধ কৰি দিলে।
  ভিটালিকে একো চাবলৈ আৰু চিন্তা কৰিবলৈ সময় নাপালে, কিয়নো তেওঁ আকৌ নিজকে স্পষ্ট স্মৃতিশক্তিত বিচাৰি পালে।
  আলবিনাৰ সৈতে একেলগে সিহঁতে এটা স্বচ্ছতাত ওলমি থাকিল স্থান . সিহঁতৰ চাৰিওফালে নীলা কুঁৱলীৰ দৰে আছিল। আৰু একে সময়তে সৰু আঙুলিটোও লৰচৰ নকৰিব।
  তেওঁলোকৰ সন্মুখত, ভয়ংকৰ কান্ধৰ ষ্ট্ৰেপ পিন্ধি, আৰু ৰামধেনুৰ সকলো ৰঙৰ তলত চুলি লৈ এগৰাকী অতি ধুনীয়া ছোৱালী দেখা গ"ল।
  তাই চিঞৰি উঠিল:
  - আমি এটা বিশ্লেষণ কৰিলোঁ আৰু গম পালোঁ যে আপুনি ২০২৩ চনত মস্কোৰ। প্ৰশ্ন হয় আপুনি আমাৰ ওচৰলৈ কেনেকৈ আহিল? আৰু ইয়াৰ উপৰিও দেখা গৈছে যে আপুনি সহজ দম্পতী নহয়! কম্পিউটাৰে কয় যে হয়তো আপুনি সেই সময়ৰ সৰ্বশক্তিমান আৰু ঈশ্বৰৰ মাতৃ!
  ভিটালিকে উচ্চাৰণ কৰিলে, তাইৰ মাতটো শুনা গ"ল:
  "সেইটোৱেই নেকি ... ভৱিষ্যতে মই এই সাম্ৰাজ্যখন শাসন কৰিম যেন লাগিছে!"
  ছোৱালীজনীয়ে ঘূৰি আহি মধুৰ মাতেৰে উত্তৰ দিলে:
  - আমি একো বাদ নিদিওঁ! কিন্তু সৰ্বশক্তিমান এতিয়া হাইপাৰকেপিটেলত Ultravillians , আৰু এইটো এটা চুবুৰীয়া তাৰকাৰাজ্য! আপুনি তেওঁৰ ওচৰত ডেলিভাৰী দিব লাগিব, আৰু তেতিয়া তেওঁলোকে সিদ্ধান্ত ল"ব যে আপোনাৰ দম্পতীক কি কৰিব!
  আলবিনাই মন্তব্য কৰিলে:
  "কিন্তু আমি আগতে নিজকে হত্যা কৰিব নোৱাৰো নহয়নে?"
  ছোৱালীজনীয়ে লক্ষ্য কৰিলে:
  - সিদ্ধান্ত লোৱাটো ঈশ্বৰ আৰু ঈশ্বৰৰ মাতৃৰ ওপৰত নিৰ্ভৰশীল! আনহাতে তোমাৰ চেহেৰাটো বাকীবোৰৰ পৰা এটা ডাঙৰ গোপন! আপুনি এতিয়াই এটা বৃহৎ এস্কৰ্টৰ অধীনত আল্ট্ৰাবেবিলনলৈ পঠিওৱা হ'ব , এটা শূন্য মহাকাশ কেপচুল লোড কৰি। যাতে আপুনি উৰণত বিৰক্ত নহয়, হাইপাৰনেট ছুপাৰমেট্ৰিক্সত থকা আপোনাৰ চেতনাই প্ৰতিটো ৰুচিৰ বাবে খেল উপভোগ কৰিব পাৰিব! বুজিছানে?
  ভিটালিকে উত্তৰ দিলে:
  - তেত্ৰিশ শতিকাত খেলা - ইয়াতকৈ ভাল কি হ'ব পাৰে!
  আলবিনাই হাঁহি এটা মাৰি ক"লে:
  - মোৰো ভাল লাগে!
  ছোৱালীজনীয়ে বহল হাঁহি এটা মাৰি হাতখন জোকাৰিলে। আৰু এটা গোলাপী, কোমল ঢৌৱে ভিটালিক আৰু আলবিনাক খুন্দা মাৰিলে।
  ল'ৰা আৰু ছোৱালীজনী চহৰত আছিল। ই এতিয়া তেত্ৰিশ শতিকাৰ মস্কোৰ দৰে উজ্জ্বল আৰু ৰঙীন নহয় । আৰু প্ৰায় বিংশ শতিকাৰ শেষৰ ফালে।
  এটা বিশাল ডাইনোছৰে ৰাস্তাৰে পিছফালৰ ভৰি দুখনত চৰ মাৰি ওচৰৰ ঘৰবোৰ ঠেংৰে স্পৰ্শ কৰি ধ্বংস কৰি পেলালে। লগতে তেওঁৰ পাখিবোৰ হয় দীঘল হৈ পৰিল নহয় ইয়াৰ বিপৰীতে চুটি হৈ মানুহৰ ধ্বংস আৰু মৃত্যুৰ কাৰণ হ"ল।
  আৰু তেওঁলোকে চৌদিশে দৌৰি গ"ল। অৱশ্যে তেওঁলোক আটাইকেইজনেই বাৰ বছৰতকৈ ডাঙৰ নহয় ল"ৰা-ছোৱালী আছিল। ল"ৰা-ছোৱালীবোৰ পলাই গ"ল৷ তাৰে কিছুমানে আৰক্ষীৰ পোছাক পৰিধান কৰিছিল। আৰু এজনো প্ৰাপ্তবয়স্ক নহয়, আনকি কিশোৰ এজনো নহয়।
  এটা সুখদায়ক, নাৰীসুলভ মাত শুনা গ"ল:
  - ডাইনোছৰ বন্ধ কৰক আৰু শিশুসকলক ৰক্ষা কৰক!
  আলবিনাই হাঁহি এটা মাৰি সুধিলে:
  - আৰু কেনেকৈ কৰিব?
  মাতটোৱে উত্তৰ দিলে:
  - এইটো এনেকুৱা খেল! নিজেই চিন্তা কৰক!
  ভিটালিকে কান্ধ দুটা জোকাৰি গাই গ"ল:
  - আহক, জীৱন ৰক্ষাকাৰী ,
  এম্বুলেন্স জাম্প ৰছীলৈ পৰিণত হওক !
  আলবিনাই হাঁহি এটা মাৰি সুধিলে:
  - আপোনাৰ কেনে?
  ল"ৰা জিনিয়াছে আত্মবিশ্বাসেৰে উত্তৰ দিলে:
  - সোনকালে বা পিছত, খেলা জোপোহাত ইংগিত আৰু পিয়ানো থাকিব। ইয়াত কিছুমান উদাহৰণ দিয়া হ"ল!
  আৰু উদং ভৰিৰ আঙুলিৰে ডেকা যোদ্ধাজনে ফুটপাথৰ পৰা টাইলছৰ টুকুৰা এটা লৈ ওখ অট্টালিকা এটাত পেলাই দিলে। চাপৰ তলৰ এটা খণ্ড উৰি গৈ ভিত্তিত খুন্দা মাৰিলে। বিশাল গঠনটোৱে দোল খাই উঠিল, আৰু সকলো শক্তিৰে ই ডাইনোছৰটোৰ ওপৰত লৈ ভাঙি পৰিল। টগোৱে জোৰেৰে কঁপি উঠিল, আৰু দানৱটো ভাঙিবলৈ ধৰিলে।
  আলবিনাই আনন্দৰে হুমুনিয়াহ কাঢ়িলে:
  -এইটো সঁচাকৈয়ে নাইটৰ পদক্ষেপ!
  ভিটালিকে হাঁহি হাঁহি উত্তৰ দিলে:
  - হয়তো ষ্টেলিয়নৰ খোজ!
  ডাইনোছৰ , অট্টালিকাটোৱে থেতেলিয়াই পেলোৱা, তাক লৈ ছিন্নভিন্ন হৈ বহুত চ্যুইংগাম আৰু মিঠাইৰ দৰে হৈ পৰিল। এই চহৰখনত বাস কৰা ল"ৰা-ছোৱালীবোৰে লগে লগে ট্ৰিট এটা ল"বলৈ লৰালৰি কৰিলে। চেণ্ডেল, স্নিকাৰ জিলিকি উঠিছিল আৰু কিছুমানৰ উদং গোৰোহা আছিল।
  হুলস্থুলীয়া হৈ পৰিল।
  ভিটালিকে হাঁহি হাঁহি গাইছিল:
  শৈশৱ এটা সুন্দৰ সময়
  'এইটো ভাল, ল'ৰাবোৰৰ বাবে মজা...
  ডাঙৰ খেল আহি আছে
  আমি মেচিনৰ পৰা বৰষুণৰ সৈতে স্ক্ৰিবল কৰো!
  আলবিনাই আৰু বহল হাঁহি এটা মাৰি মন্তব্য কৰিলে:
  - স্ক্ৰিবল কৰি লওঁ!
  তাৰ পিছত তেওঁলোকে আৰু দুজন খলনায়কক দেখিলে ৷ এইবোৰ আছিল দানৱ, এটাৰ মূৰটো গাহৰিৰ আৰু আনটো গঁড়ৰ। বনৰীয়া গৰ্জন এটাৰে সিহঁত দুজনমান এলবিন আৰু ভিটালিকৰ ওচৰলৈ লৰালৰিকৈ গ"ল।
  ল"ৰাটোৱে আঙুলিৰে হুইচেল মাৰিলে।
  ট্ৰেফিক লাইটৰ এটা লৰচৰ কৰিলে, আৰু গঁড়ৰ মূৰত ভাঙি পৰিল। গুণ্ডাটোক চেপি ধৰিলে আৰু স্তম্ভিত কৰি পেলালে।
  ভিটালিকে চিঞৰি উঠিল, স্কালা, দাঁত:
  - ব্ল', ব্ল', আন এটা ব্ল',
  আন এটা হিট আৰু...
  ল'ৰা খালী ভৰিৰ ছুপাৰষ্টাৰ ,
  এটা আপাৰকাট নিক্ষেপ কৰে!
  আলবিনাই খিকিন্দালি কৰি হুমুনিয়াহ কাঢ়িলে:
  - পবিত্ৰ যুদ্ধ
  ছোৱালীবোৰ দুগুণ শীতল!
  গাহৰিৰ মূৰৰ যুঁজাৰু বিমানজনে নিজৰ দলটোৰ পৰা লেজাৰ বন্দুক টানি গুলী চলাবলৈ ধৰিলে।
  ল"ৰা-ছোৱালীবোৰ জপিয়াই কাষলৈ গ"ল। আলবিনাই উদং গোৰোহাটোৰে কলৰ খোলা এটা দলিয়াই দিলে। তাই উৰি গৈ, গাহৰিৰ মূৰ লৈ যুঁজাৰু বিমানৰ বুটৰ তলত নামিল। তাৰ পাছত শিলৰ দেৱাল এখন ভাঙি শান্ত হৈ পৰিল ।
  ভিটালিকে আনন্দৰে গাইছিল:
  - মই দৃষ্টিশক্তিৰ ওপৰেৰে বেঁকা হৈ যাওঁ, আৰু ৰকেটবোৰ লক্ষ্যৰ ওচৰলৈ লৰালৰিকৈ যায়! আগলৈ আৰু এটা দৌৰ!
  আলবিনাই নিজৰ মাজতে অতি ধ্বংসাত্মক অনুভূতি অনুভৱ কৰিলে। আৰু উদং, টেন কৰা, চেলেকি লোৱা ভৰিৰে ষ্টম্প কৰোঁ আহক , যাতে দালি কম্পন আৰু ফাটি যায়।
  আৰু ফাটৰ পৰা মিঠাই, চকলেট, আইচক্ৰীমৰ কিছু অংশ, চ্যুইংগাম, ললিপপ আৰু বহুতো উৰিবলৈ ধৰিলে। কিমান ডাঙৰ আৰু মজাৰ যেন লাগিছিল এই সকলোবোৰ।
  ভিটালিকে কয়।
  - সঁচাকৈয়ে ভোক লাগিছে yummy !
  ছোৱালীবোৰে কিবা এটা ক"ব খুজিছিল, কিন্তু ল"ৰা-ছোৱালীৰ ভিৰ দৌৰি আহিল, আৰু এই সকলোবোৰ বাচন ধৰি লওঁ। আৰু সেইবোৰ গ্ৰাস কৰিবলৈ আগ্ৰহী!
  আলবিনাই টুইট কৰিছিল।
  - অন্ততঃ ধন্যবাদ কওক!
  ল"ৰা-ছোৱালীবোৰে ৰৈ কোৰাছত গৰ্জন কৰিলে:
  - ধন্যবাদ!
  ভিটালিকে হাঁহি এটা মাৰি ক"লে:
  - প্ৰায় ঐশ্বৰিক!
  ছোৱালী-নায়কে এটা হাস্যৰস দিব বিচাৰিছিল যদিও হঠাতে পৰিৱেশটো সলনি হৈ গ"ল। আৰু সিহঁতৰ অন্ত পৰিল বৰফৰ পাহাৰ এটাত। তাৰ পৰা, যেন স্প্ৰিংবৰ্ডৰ পৰা, ল"ৰা-ছোৱালী তললৈ নামি আহিছে।
  আৰু তেওঁলোকে মজা কৰিছিল...
  ভিটালিক আৰু আলবিনাও যেন যাদুৰ দ্বাৰা, ভৰিত স্কি আছিল। ল"ৰা আৰু ছোৱালী দুয়োজনেই লৰালৰিকৈ গুচি গ"ল, বনৰীয়া চিঞৰ-বাখৰ এটা।
  ভিটালিকে হাঁহি হাঁহি গাইছিল:
  বিস্ময়কৰ সৌন্দৰ্য্যৰ ছিদ্ৰৰ আত্মা,
  মাতৃভূমিৰ বাবে, এজন যুঁজাৰু তৰাৰ মাজত যুঁজিছিল...
  কাৰণ সাহসী সপোন বাস্তৱত পৰিণত হৈছে,
  দুষ্ট শত্ৰুৰ আৰ্মাডাটোৱে ভয় কৰা নাছিল!
  আলবিনাই চকু টিপিয়াই বিদ্ৰুপৰ দৰে মন্তব্য কৰিলে:
  - তৰাৰ মাজত সকলো একে!
  ভিটালিকে হাঁহি হাঁহি লক্ষ্য কৰিলে:
  - হয়!
  আৰু ল"ৰাটোৱে নিয়ৰৰ পৰা লাঠিৰে ঠেলি দিবলৈ ধৰিলে। শেহতীয়া বছৰবোৰত শীতকালত সন্তুষ্ট হোৱা নাই। আৰু মস্কোৰ ওচৰত স্কিইং কৰাটো বোবা আছিল। আৰু শীতকালীন অলিম্পিক ছোচিত আৰু কেনেকৈ অনুষ্ঠিত হৈছিল?
  সমান্তৰাল ট্ৰেকত থকা ল"ৰা এজনে সুধিলে:
  - দুঃসাহসিক কৰ্ম বিচাৰে নেকি?
  আলবিনাই উত্তৰ দিলে:
  - অৱশ্যেই হয়! অৱশ্যেই হয়! অৱশ্যেই হয়!
  আৰু তেওঁলোকৰ সন্মুখত দেখা গ"ল কেইবাটাও মেৰুদণ্ডী ভালুক। আৰু এতিয়া ভিটালিক আৰু আলবিনাৰ হাতত মেচিনগান।
  ল'ৰা আৰু ছোৱালী কাজিয়া কৰিবলৈ বদ্ধপৰিকৰ । আৰু তাৰ পিছত সিহঁতে ট্ৰিগাৰবোৰ টানি আনে, আৰু ট্ৰাংকবোৰৰ পৰা উৰি যায়, জলপ্ৰপাতৰ দৰে, অতি জ্বলন্ত আৰু চোকা, ধ্বংসাত্মক জেট।
  ভিটালিকে লক্ষ্য কৰিলে যেতিয়া তেওঁ দেখিলে যে কেনেকৈ গুলীয়ে মেৰু ভালুক এটাৰ গাধত খুন্দা মাৰি তেজৰ ফোয়াৰা এটা এৰি দিলে:
  - সকলোবোৰ আচৰিত আৰু শীতল!
  আলবিনাই মাত দিলে আৰু গাইলে:
  পৃথিৱীৰ ক"ৰবাত
  য'ত সদায় ঠাণ্ডা...
  ভালুকবোৰে অক্ষৰ ওপৰত ঘঁহি,
  পৃথিৱীৰ অক্ষৰ বিষয়ে!
  ভিটালিকে উত্তৰ দিলে:
  - আমি সিহঁতৰ পিছে পিছে আছো!
  আৰু গুলীৰ আন এটা গোট গুলিয়াই দিলে। এইবোৰ ইমান ডাঙৰ আৰু শীতল যুঁজাৰু।
  আৰু ঘুচা মাৰি দিয়া মেৰু ভালুকবোৰ পৰি গ"ল। আৰু তাৰ পিছত সেইবোৰ অতি সোৱাদযুক্ত আৰু খাব পৰা কিবা এটালৈ পৰিণত হ"ল। আৰু এইবোৰ আছিল কেক, আৰু পেষ্ট্ৰি, আৰু বহুত চহকী সকলো বস্তু, ক্ৰীম আৰু গন্ধযুক্ত।
  আলবিনাই হাঁহি এটা মাৰি ক"লে:
  - এইবোৰ সঁচাকৈয়ে শীতল। yummy !
  ভিটালিকে মন্তব্য কৰে যে:
  yummy শব্দটো ভাল পায় ! কিন্তু সাধাৰণতে সৰু ল"ৰা-ছোৱালীয়ে এইটোৱেই কয়, কিন্তু আমি এতিয়াও যথেষ্ট বয়সীয়াল, আৰু ইতিমধ্যে আমি বহুত কথা গোটাবলৈ সক্ষম হৈছো!
  আলবিনাই হাঁহি এটা মাৰি মাত দিলে।
  - সহমত! কিন্তু আমি চিৰদিনৰ বাবে সন্তান হৈ থাকোঁ, মাত্ৰ বছৰবোৰহে সলনি হয়!
  ল"ৰা আৰু ছোৱালীজনীয়ে আকৌ জপিয়াই পৰিল আৰু স্কিৰ সৈতে ছামাৰছল্টত পেচ মাৰিলে। আৰু তেওঁলোকে পুনৰ গান গাইছিল।
  কি আছিল পিছলৈ চাওক , ৷
  শিশু হিচাপে নিজকে চিনিবলৈ এলেহুৱা নহ'ব...
  কাৰণ বহু বছৰ উৰি গৈছে, দৌৰি গৈছে,
  হাঁহি, হাঁহি, হাঁহি!
  ভিটালিকে আলবিনালৈ চকু টিপিয়াই লক্ষ্য কৰিলে:
  - মজাৰ ঘটনা!
  ছোৱালীকেইজনীয়ে সুধিলে:
  - কিত?
  ল"ৰাটোৱে উত্তৰ দিলে:
  - ভৱিষ্যতলৈ সোমাই গ"লোঁ, য"ত মই পৃথিৱীৰ ওপৰত ক্ষমতা দখল কৰিলোঁ, আৰু মই দুশ বছৰ ধৰি শাসন কৰি আহিছো। আৰু তেতিয়াই অতীতৰ পৰা মোৰ ডাবলটো ওলাই পৰে আৰু প্ৰশ্নটো উত্থাপন হয় - ইয়াৰ লগত কি কৰা হ"ব?
  আলবিনাই কান্ধ দুটা জোকাৰি উত্তৰ দিলে:
  - একো নাই! আপোনাৰ যমজ সন্তানক এটা গ্ৰহ দিয়ক, আৰু তেওঁ সুখেৰে জীয়াই থাকিব পাৰে!
  ভিটালিকে সন্দেহৰ দৃষ্টিৰে লক্ষ্য কৰিলে:
  "তেওঁ যদি ভাবে যে মই তেওঁক সিংহাসনৰ বাবে প্ৰত্যাহ্বান জনাম তেন্তে কি হ'ব?"
  ছোৱালীজনীয়ে কান্ধ দুটা জোকাৰি সুধিলে:
  - বিবাদ কৰিবলৈ ওলাইছা নেকি?
  ল"ৰাটোৱে কান্ধ দুটা জোকাৰি উত্তৰ দিলে:
  "মহাকাশ সাম্ৰাজ্যৰ মানুহবোৰ যথেষ্ট সুখী!" সকলো ঠিকেই আছে, ক্ষমতাৰ বাবে যুঁজ দিয়াৰ কোনো কাৰণ মই দেখা নাই। কাৰণ, ক্ষমতাৰ বাবে মানুহ নহয়, মানুহৰ বাবে ক্ষমতা!
  আলবিনাই হুইচেল মাৰিলে:
  - অ", কিমান সম্ভ্ৰান্ত! আপুনি নাইট নেকি?
  ভিটালিকে যুক্তিসংগতভাৱে মন্তব্য কৰিছিল:
  - সঁচাকৈয়ে নহয়! নাইটসকলে কেৱল ইজনে সিজনৰ সম্পৰ্কতহে শালীনতাৰ নিয়ম পালন কৰিছিল আৰু দাসসকলক মানুহ বুলি গণ্য কৰা হোৱা নাছিল! আৰু মই প্ৰতিজন ব্যক্তিৰ কল্যাণৰ কথা চিন্তা কৰো!
  নায়ক ছোৱালীজনীয়ে চকু টিপিয়াই চিঞৰি ক"লে:
  বহল মোৰ জন্মভূমি,
  তাৰ মাজতে অৰণ্য, পথাৰ আৰু নদী...
  মই আন কোনো দেশৰ কথা নাজানো।
  মানুহে ইমান মুক্তভাৱে ক"ত উশাহ লয়!
  বয় জিনিয়াছে ক"লে:
  - এটা গোটেই, নক্ষত্ৰীয় সাম্ৰাজ্য!
  আকৌ য"ত মেট্ৰিক্সত লেণ্ডস্কেপ সলনি হৈছে।
  ল"ৰাটো আৰু ছোৱালীজনী এতিয়া খাদটোত আছিল। এইটোক ঐতিহাসিক শ্বুটিং খেলৰ পৰা অহা খেল হিচাপে দেখা গৈছিল । দ্বিতীয় বিশ্বযুদ্ধৰ দৰে। খেলপথাৰৰ সিপাৰে গতি কৰা টেংকবোৰহে কিছু বেলেগ আছিল। উদাহৰণস্বৰূপে "সিংহ" দৃশ্যমান, যিটো বাস্তৱ ইতিহাসত কেতিয়াও ধাৰাবাহিকখনত যোৱা নাছিল। আৰু সঁচা কথা ক'বলৈ গ'লে "লেভ", যদিও এটা শক্তিশালী টেংক, কিন্তু ইয়াৰ যুদ্ধৰ ফলপ্ৰসূতা সন্দেহজনক। ৯০ টন ওজনৰ এই টাইগাৰ-২তকৈ টাৱাৰৰ ফ্ৰন্টাল কৱচতহে ভালদৰে সুৰক্ষিত , আৰু ইয়াৰ ১০৫ মিলিমিটাৰ কামান আছে। শক্তিশালী, কিন্তু বাঘতকৈ কম দ্ৰুত-জুই । কিন্তু ইয়াত এই টেংকটো উপস্থিত। আৰু নিজৰ বিশাল শক্তিৰে লৰালৰিকৈ ।
  আৰু বন্দুকৰ গুলী চলি আছে তেওঁৰ ওপৰত। চুটি স্কাৰ্ট পিন্ধা, আৰু খালী ভৰিৰে ধুনীয়া ছোৱালীবোৰে কামানৰ চাৰিওফালে লৰালৰিকৈ ফুৰে।
  তেওঁলোকে কামান বোজাই কৰে যাৰ ভিতৰত সাতটামান।
  আৰু তিনিটা লেভ টেংক আছে। অলপ যেন লাগিছে, কিন্তু কপালত সেইবোৰ ভাঙি যোৱাৰ কোনো উপায় নাই।
  কমছমোল ছোৱালীজনীয়ে ভিটালিকৰ ফালে ঘূৰি সুধিলে:
  - আপুনি এজন অগ্ৰগামী নেকি?
  ল"ৰা জিনিয়াছে আত্মবিশ্বাসেৰে উত্তৰ দিলে:
  - নহয়! কেতিয়াও হোৱা নাই!
  ছোৱালীজনীয়ে আচৰিত হৈ সুধিলে:
  - আৰু কিয়?
  ভিটালিকে হাঁহি এটা মাৰি উত্তৰ দিলে:
  - কাৰণ মই আন এটা সময়ৰ!
  আন এগৰাকী ছোৱালীয়ে মন্তব্য কৰিলে:
  - আমি লায়ন টেংকত ভেদ কৰিব নোৱাৰো। আমাৰ ৭৬ মিমি কামানটো বৰ দুৰ্বল!
  ইয়াত আলবিনাই হস্তক্ষেপ কৰিছিল:
  - জাৰ্মান টেংকত গুলী চলাব নালাগে!
  কমছমোল ছোৱালীজনীয়ে হাঁহি এটা মাৰি সুধিলে:
  - আৰু কিয় নহয়?
  বীৰ ছোৱালীজনীয়ে উত্তৰ দিলে:
  কাৰণ ই কেৱল খেল! আৰু কামানৰ পৰা গুলী চলোৱাতকৈ বেলেগ ধৰণেৰে অভেদ্য টেংকক পৰাস্ত কৰিব লাগিব!
  কমছমোল যোদ্ধাসকলে কোৰাছত সুধিলে:
  - আৰু কি সৌন্দৰ্য্য!
  আলবিনাই উচ্চাৰণ কৰিলে:
  - গান গাই!
  আৰু তাই নাইটিংগলৰ মাতত গাইছিল, আৰু বাকীবোৰে তাৰ পিছত তুলি লোৱা নাছিল :
  পিতৃভূমিৰ তৰা প্ৰভুৱে দিছে,
  বিশ্বাস কৰক তাই সূৰ্য্যতকৈও বেছি উজ্জ্বল!
  তুমি মোৰ জন্মভূমি -
  তোমাৰ বাবে জানি, হৃদয়খন বিষাদেৰে স্পন্দন কৰে!
  
  আপোনাৰ মাজত আমি ঈগলৰ দৰে কমছমোলৰ সদস্য,
  আমি নাজীক থেতেলিয়াই পেলাওঁ আৰু স্ক্ৰেপবোৰ ঝাড়ু দি লৈ যাওঁ!
  আনকি আমি বৃহস্পতি গ্ৰহতো মেনেজ কৰিলোঁ,
  ফলবোৰ খেতি কৰক - অবাস্তৱ স্বৰ্গ!
  
  শুক্ৰ গ্ৰহ প্ৰেমৰ স্থান
  মংগল গ্ৰহত যোদ্ধাৰ অনুভৱ সৰ্বোচ্চ!
  তুমি অশুভৰ শিকলি ভাঙিছা, সন্দেহৰ,
  ভগৱানে সৰ্বোত্তম কাম কৰিব বিচাৰে !
  
  মহাজাগতিক চাপ ধ্বংস কৰক
  শক্তিশালী হুক এটাৰে চিবুক ধৰি লওঁ!
  জগতৰ শক্তিত শত্ৰুক থেতেলিয়াই পেলোৱা হ"ব,
  আৰু জংকাৰবোৰক সাধাৰণ শিশুৰ ধনুৰে গুলীয়াই পেলোৱা হ"ল!
  
  প্ৰান্তিককৰণ এক - লোৱা আৰু জয়ী,
  আমি আন এটা ফলাফল জানিব নোৱাৰো!
  আৰু আপুনি ৰাইচৰ পহুটো ফালি নিদিয়ে,
  মুখত বেয়নেট লওক !
  
  আৰু বেয়নেটটো আপোনাৰ ভৱিষ্যতৰ বাবে উপযুক্ত নহ"ব,
  আমি বুলডজাৰত ডাইনামাইট যোগ কৰিম!
  ইমান দ্ৰুত উৰণ
  যেতিয়া সৰ্বহাৰাজনে হাতুৰীত আঘাত কৰিলে!
  
  পৰৱৰ্তী পদক্ষেপটো হাৰিকেনৰ দৰে পাৰ হৈ যাব
  আৰু এণ্ডগেমটো হ"ব বিজয়ী সঙ্গী!
  কাৰণ আমাৰ ক্ৰোধ এটা উন্মাদ আগ্নেয়গিৰি,
  হাৰামীৰ ওপৰত হত্যাকাণ্ড, এটা ভয়ংকৰ মেকুৰী!
  
  আমি বাৰ্লিনত টিকটিকিয়াবোৰ ক্লেম্প কৰিলোঁ,
  ৰাছিয়াৰ পতাকাৰ তলত পেৰিছ মুক্ত!
  আমি পিতৃভূমিৰ কন্যা আৰু পুত্ৰ,
  ৰসেৰে খাওঁ !
  
  কুঁৱলীময় এলবিয়ন এতিয়া ভাইৰ দৰে,
  নিউয়ৰ্ক প্লেটত পাইৰ দৰে হৈ পৰিল!
  আমাৰ ৰঙা, ৰঙা পপি ৰঙৰ পতাকা,
  ইয়াৰ অধীনত স্বাধীনতা থকা সকলো মানুহ সুখী!
  ছোৱালীকেইজনীয়ে গান গাইছিল আৰু লায়নৰ টেংক তিনিটা গোলাপ ফুলেৰে ৰং কৰা ডাঙৰ ডাঙৰ ফুলি উঠা কেকলৈ পৰিণত হৈছিল। আৰু তেওঁলোকৰ পৰাই এটা অতি প্ৰবল আৰু ৰুচিকৰ সুগন্ধি আহিছিল।
  কিন্তু তাৰ পিছতে আকৌ সিহঁতৰ পিছফালে গাড়ীখন আবিৰ্ভাৱ হ"ল। এইবাৰ আৰু অধিক শক্তিশালী আৰু গধুৰ মাউছ। ইহঁতৰ গতি কম যদিও অগ্নিশক্তি আৰু কৱচ ছাদৰ মাজেৰে।
  আলবিনাই কমছমোলৰ সদস্যসকলক সুধিলে:
  - আমি আকৌ গান গাম নেকি?
  ছোৱালী কেপ্তেইনে মন্তব্য কৰিলে:
  - সঁচাকৈয়ে ডিঙি লৈ লোৱা সম্ভৱ নেকি?
  ভিটালিকে গাইছিল:
  গীতটোৱে আমাক গঢ়ি তোলা আৰু জীয়াই থকাত সহায় কৰে,
  আৰু গীতটোৰ সৈতে এটা ডেউকাযুক্ত উৰণত...
  আৰু যিজনে লাইৰ লৈ জীৱনত খোজ কাঢ়ে,
  তেওঁ কেতিয়াও, কেতিয়াও নোহোৱা হৈ নাযায়!
  কমছমোলৰ এগৰাকী ছোৱালীয়ে লক্ষ্য কৰিছিল:
  - তাৰ বিৰুদ্ধে তৰ্ক কৰিব নোৱাৰি!
  আলবিনাই নিশ্চিত কৰিছে:
  - শুদ্ধ! নে আন কিবা বিচাৰে?
  কমছমোল ছোৱালীকেইজনীয়ে ব্ৰিচৰ ভিতৰলৈ প্ৰজেক্টাইল এটা চলাই দিলে, আৰু বলপূৰ্বক গুলী চলালে। ই উৰি গৈ টেংকটোত খুন্দা মাৰি মটৰৰ দৰে পিছলৈ জপিয়াই পৰিল।
  গাৰ্ল কেপ্তেইনে ক"লে:
  - হয়, লোৱাটো কঠিন!
  ভিটালিকে মাত দিলে।
  - গতিকে গান গাওক!
  আৰু তেনেকৈয়ে যোদ্ধা আৰু ল"ৰাটোৱে অতি উৎসাহেৰে অনুষ্ঠান পৰিৱেশন কৰিবলৈ ধৰিলে;
  ছোভিয়েট মাতৃভূমিৰ গৌৰৱ মহান -
  আমি বিশ্বাস কৰাৰ যোগ্য, আমি এই মহিমা হ"ম!
  আমি যুদ্ধত নিষ্ঠুৰ শত্ৰুক পৰাস্ত কৰিম,
  ৰাছিয়ান, অতি উজ্জ্বল শক্তিৰ স্বাৰ্থত!
  
  গায় মাতৃভূমিত কি আছে , ৷
  এজন সৎ, খালী ভৰিৰে অগ্ৰগামীৰ হৃদয়ত!
  আমি চৰাইৰ দৰে উৰণলৈ লৰালৰিকৈ যাওঁ,
  আমাৰ বিশ্বাস কিমান পবিত্ৰ হৈ পৰিছে!
  
  অটোমেটিক বিশ্বাস কৰক ডাঙৰ ভাইটি
  আৰু গ্ৰেনেড একেবাৰেই অতিৰিক্ত নহয়!
  যদি আপুনি সাহসী, তেন্তে ফলাফল
  হ"ব, তুমি ল"ৰা হোৱাৰ পিছতো!
  
  পাইয়নিয়াৰ cocky আৰু কঠোৰ হয় ...
  কিন্তু ভগৱানৰ হাঁহিয়ে আমাক আলোকিত কৰে!
  পৃথিৱীত অনেক দুষ্ট এচ আছে , ৷
  জান্নাতৰ এখন ঠাই ধ্বংস কৰিব বিচাৰে!
  
  ফেচিষ্ট শহাপহুটোৱে আমাৰ ফালে পাখি টানিছে,
  এটা শিশুৰ হৃদয় ফালি পেলাব বিচাৰে সি!
  আৰু তেওঁৰ গাহৰিবোৰে পকমাৰ্ক কৰা হাঁহি,
  জোৰেৰে মুখত এটা চৰ মাৰিব দিয়ক!
  
  টেংক "বাঘ" "বুট",
  অনাড়ম্বৰ - ভয়ংকৰভাৱে কৌণিক!
  আৰু তুমি সিহঁতৰ পৰা পলাই নাযাবা,
  বাৰু, গ্ৰেনেড প্ৰস্তুত কৰাটো ভাল!
  
  আমি এনে এখন পৃথিৱী সৃষ্টি কৰিম, বিশ্বাস কৰক,
  য'ত লাখ লাখ লোক সুখী হ'ব!
  এটা শিকাৰু জন্তুৱে গুহালৈ পলাই যাব,
  নিকৃষ্ট লিজিয়নবোৰক শুৱাই দিম !
  
  ৰঙা বেনাৰখন জিলিকি উঠিব
  ইয়াত যীচুৰ পবিত্ৰ নাম আছে!
  পাঁচ - ৫ ৰ বাবে অগ্ৰগামী পৰীক্ষাত উত্তীৰ্ণ।
  বিখ্যাত হ'বলৈ - আপোনাৰ ৰাছিয়া!
  
  কিন্তু সেই পৰীক্ষাটো ব্লেকবৰ্ডত নাই -
  খাদৰ পৰাই গতাই দিব লাগিব!
  ধূসৰ চুলিখিনি হুইস্কি পিন্ধা ল"ৰাটোৰ ওচৰলৈ লৰালৰিকৈ যায় ,
  এজন বন্ধুৰ মৃত্যু - এতিয়া সমাধিস্থলত শোক!
  
  অভিশপ্ত যুদ্ধৰ কুঁহিয়াৰ কি,
  আনকি জন্তুটোও কোৱাৰ যোগ্য নহয়!
  আৰু গোটটোৱে ধৰিব নাজানে
  যদিও এডলফ কেতিয়াবা বুফুনতকৈও ধেমেলীয়া!
  
  আমি জানো আমি পিছুৱাই যাব নালাগে,
  অগ্ৰগামীসকলে আন কাৰোবাৰ ভয় কৰে চিৰদিনৰ বাবে!
  আমি ল'ৰাবোৰ বিশ্বাসীভাৱে বন্ধুত্বপূৰ্ণ,
  আৰু নৈতিকভাৱে মই বিশ্বাস কৰোঁ পংগু নহয়!
  
  আমি বাৰ্লিনত গৌৰৱময় পদযাত্ৰা সম্পূৰ্ণ কৰিম,
  আমি সদায় বিশ্বাস কৰোঁ, যুঁজিব জানিছিলোঁ!
  আৰু ধৰা পৰিল একেলগে ডেচিং সাহস,
  পিকেকে নেপচেকত দৌৰত কঢ়িয়াই লৈ ফুৰিছে!
  কমচমল ছোৱালীকেইজনীয়ে গান গাইছিল, আৰু বিশাল মাউছ টেংকবোৰ চাইড ডিচৰ সৈতে জিলিকি থকা সোণালী ৰঙৰ ষ্টাৰজিনৰ বিশাল বাচনলৈ পৰিণত হৈছিল।
  আৰু লগতে অতি ৰুচিকৰ।
  আলবিনাই খিকিন্দালি কৰি গাইছিল:
  - কেনেধৰণৰ ব্যঞ্জন, কেনেধৰণৰ ব্যঞ্জন,
  আপোনাৰ সৈতে সকলো লৈ যাওক...
  আমি সঘনাই কাজিয়া নকৰাটো দুখৰ কথা
  কেৱল মাৰিবলৈহে খুৱায়!
  ভিটালিকে হাঁহি এটা মাৰি লক্ষ্য কৰিলে:
  - হয়, এনেকুৱা খেল আছে! যেন অতি সৰু ল"ৰা-ছোৱালীৰ বাবে!
  কমছমোল ছোৱালীজনীয়ে যুক্তিসংগতভাৱে মন্তব্য কৰিলে:
  - এজন মানুহৰ শৈশৱ কেতিয়াও সম্পূৰ্ণৰূপে পাৰ নহয়!
  . অধ্যায় ২১
  প্ৰতিভাৰ সন্তান জাগ্ৰত হৈছে। আৰু তেওঁলোকৰ ভাগ্য ভাল যে একো নহ"ল। ভিটালিকে নিজৰ এডজাষ্টমেণ্ট সম্পূৰ্ণ কৰি পুনৰ বলক্ষেত্ৰখন হাতত ল"লে। এঘণ্টাৰো কম কাম বাকী ৷ জিনিয়াছ ল"ৰাজনে ভিতৰত কিবা এটা পেলাই দিলে, আৰু সকলো ধৰণৰ সংখ্যা আৰু তথ্য এটা ডিস্কৰ পৰা আন এটা ডিস্কলৈ অনুবাদ কৰিলে। যাতে সামান্যতমো সুযোগেও অষ্টানকিনো টিভি টাৱাৰটো দখল কৰাত বাধা দিব নোৱাৰে। আৰু ইমান শক্তিশালী এন্টেনা আছে যে হাইপাৰশ্বৰ্ট লোৱা সম্ভৱ হ"ব সমগ্ৰ পৃথিৱী গ্ৰহৰ নিয়ন্ত্ৰণত থকা সম্মোহন তৰংগ । আৰু মানৱ জাতিৰ ইতিহাসৰ আন কোনো সম্ৰাটৰ দৰে ইয়াক শাসন কৰক।
  আনকি সম্ভৱতঃ চেংগিছ খানেও অমৰত্ব লাভ কৰিও সমগ্ৰ পৃথিৱীখনক বশ কৰিব নোৱাৰিলেহেঁতেন। আৰু ভিটালিক আৰু তেওঁৰ প্ৰেমিকা এই কথাৰ আগতকৈ বেছি ঘনিষ্ঠ হৈ পৰিছিল।
  ইফালে আগ্ৰিপিনাও অধৈৰ্য্যতাত কঁপি আছিল, তাই সঁচাকৈয়ে অপৰাধী বিশেষ বাহিনীৰ সৈন্যক ধুমুহাৰ দৰে আক্ৰমণ কৰাৰ নিৰ্দেশ দিব বিচাৰিছিল। আৰু তাইৰ মেজাজটো অত্যন্ত যুঁজাৰু হৈ পৰিল।
  এগৰাকী যুৱতীয়ে চাৰিজন এথলেটিক যুৱকক ক্ৰীড়া মালিচ দিবলৈ আৰু মহান কামৰ আগত তেওঁৰ শক্তিশালী শৰীৰটোক সজীৱ কৰিবলৈ আমন্ত্ৰণ জনাইছিল। কাৰণ, সমগ্ৰ পৃথিৱীৰ শাসক হোৱাটো, আটাইতকৈ সাহসী কল্পনাবোৰক বাস্তৱলৈ ৰূপান্তৰিত কৰাৰ সুযোগ পোৱাটো কেনেকুৱা হয় ।
  উদাহৰণস্বৰূপে , একে সময়তে লাখ লাখ ধুনীয়া ল"ৰাই উদং গোৰোহাত ৰবৰৰ ট্ৰাঞ্চিয়নেৰে কোবাইছিল।
  আগ্ৰিপিনাই গাইছিল:
  মই এগৰাকী নাৰী সত্য সম্পদ,
  আচলতে এটা প্ৰকৃত দানৱ!
  আৰু পেশীবহুল, আৰু অতি শক্তিশালী ডেকাসকলে তাইক মালিচ কৰিলে তাই আনন্দত গুণগুণাই উঠিল। ইয়াত সুখ।
  এফ এছ বিৰ সঞ্চালকজনো প্ৰত্যাশাত নিথৰ হৈ পৰিল। অৱশ্যে তেওঁ অলপ অনুশোচনা কৰিলে যে হয়তো শক্তি পোৱাটো বৰ সহজ হৈ পৰিব, আৰু ডাঙৰ চামুচ এখনে তেওঁৰ মুখখন ফালি পেলাইছে।
  ৰাছিয়াৰ ৰাষ্ট্ৰপতি যেন তাৰ মাজত সোমাই পৰিছে যাক , আৰু এইটোৱে সঁচাকৈয়ে বিশেষ বাহিনীৰ হাত মুকলি কৰি দিলে। কেৱল আভ্যন্তৰীণ পৰিক্ৰমা মন্ত্ৰালয়ৰ মন্ত্ৰীও আছে , আৰু এই আৱিষ্কাৰৰ প্ৰতি তেওঁৰ নিজস্ব মতামত আৰু ইচ্ছাও আছে। আৰু তেওঁ নিজৰ অভিজাত ইউনিটবোৰো টানি আনিলে।
  এক অত্যন্ত উত্তেজনাপূৰ্ণ পৰিস্থিতিৰ সৃষ্টি হ"ল। যেন পৃথিৱী গ্ৰহৰ ওপৰত প্ৰকৃত তৰোৱাল ওলোমাই থৈছে।
  অৱশেষত ভিটালিকে শেষৰ বিৱৰণসমূহ ডিবাগ কৰিলে। এই ক্ষেত্ৰত আলবিনাই তেওঁক সহায় কৰিছিল। এগৰাকী ধুনীয়া, শক্তিশালী ছোৱালীয়ে গাইছিল:
  - আমি শত্ৰুৰ ওচৰত হাৰ নামানো,
  মই জইণ্ট নিদিওঁ, বিশ্বাস কৰক...
  আমি মাত্ৰ ডাঙৰ কাম কৰিব পাৰো
  ভ্যান ডেমতকৈ তুমি ঠাণ্ডা !
  ভিটালিকে বৰ আত্মবিশ্বাসী নহয় চাৱনি এটাৰে মাত দিলে:
  - আমি পাৰোঁ!
  আলবিনাই সুধিলে:
  ইমান নিৰাপত্তাহীন কিয়?
  ল"ৰা জিনিয়াছে উত্তৰ দিলে:
  - এটা বিশাল দায়িত্ব মোৰ ওপৰত পৰিব লাগে। গতিকে বিদায় শৈশৱ, আনন্দ, মনোৰঞ্জন। তাৰ পৰিৱৰ্তে চকাত থকা কাছৰ দৰে ঘূৰিব লাগিব!
  নায়ক ছোৱালীজনীয়ে মাত দিলে।
  - জীয়াই থাকিব বিচাৰিলে - ঘূৰিব জানে!
  ইতিমধ্যে ডিজাইনটো একত্ৰিত কৰি সাজু হৈ উঠিছিল। বাহিনী ক্ষেত্ৰও। অৱশ্যে ভিটালিকে, কেৱল কোনো কাৰণতে, সেই অঞ্চলটো স্কেন কৰিলে, আৰু স্মাৰ্টফোন। আৰু তেতিয়াই গম পালে যে তেওঁক বৃহৎ বাহিনীয়ে ঘেৰি ধৰিছে। ইয়াত আৰু অপৰাধমূলক বিশেষ বাহিনী, আৰু এফ এছ বি আৰু আৰক্ষী ইউনিটৰ বিশেষ বাহিনী। সেইটোৱেই নেকি প্ৰতিৰক্ষা মন্ত্ৰালয়েই যথেষ্ট নহয়। কিন্তু তেওঁলোকৰ নিজস্ব সমস্যাও আছে। গতিকে ইউক্ৰেইন আৰু তাজিকিস্তানত তালিবানৰ সৈতে দুটা ফ্ৰণ্টত যুঁজিব লাগিব। মস্কোত বিশেষ অভিযানৰ পূৰ্বে ক"ত আছে।
  ভিটালিকে পৃষ্ঠভাগ স্কেন কৰিলে। বিশেষ বাহিনীৰ যোগাযোগৰ সৈতে সংযুক্ত। যথেষ্ট শক্তি গোট খোৱাটো স্পষ্ট হৈ পৰিছিল। ল"ৰাটোৱে সিহঁতক অনুসৰণ কৰিব পাৰিলে স্মাৰ্টফোন, চেল ফোন, আৰু ৱাকি-টকিৰ ঢৌ । আৰু এনকোডিঙে ভিটালি আকুলভৰ দৰে প্ৰতিভাশালী ব্যক্তিক বাধা দিয়া নাছিল।
  জিনিয়াছ ল"ৰাজনে আলবিনাক ফুচফুচাই ক"লে:
  - ইয়াত আমাৰ বাবে অপেক্ষা কৰি আছে!
  নায়ক ছোৱালীজনীয়ে লক্ষ্য কৰিলে:
  - আৰু আৰু কি আশা কৰিব পাৰিলেহেঁতেন! আমি ভালদৰে পোহৰাই তুলিলোঁ!
  ভিটালিকে কয়।
  প্ৰভিডেন্সে নিজেই আমাক পৃথিৱীৰ ওপৰত ক্ষমতা দিয়ে। কাৰণ, তেওঁলোকে আমাক সপোনত ঢাকি ৰাখিব পাৰিলেহেঁতেন, কিন্তু তেওঁলোকে আক্ৰমণত আগবাঢ়ি যোৱা নাছিল। আৰু এতিয়া সকলো ট্ৰাম্প কাৰ্ড আমাৰ দম্পতীহালৰ কাষত!
  আলবিনাই মন্তব্য কৰিলে:
  - গোটেই সেনাবাহিনী আমাৰ বিৰুদ্ধে! আপুনি ভাবিছেনে আমি চম্ভালিব পাৰিম?
  ল"ৰা জিনিয়াছে যুক্তিসংগতভাৱে উত্তৰ দিলে:
  - আমি পৃথিৱীখন শাসন কৰিব বিচাৰো, কিন্তু কিছুমান বিশেষ শক্তিৰ সৈতে আমি মোকাবিলা কৰিব নোৱাৰিম!
  বীৰ ছোৱালীজনীয়ে গাইছিল:
  আমাৰ দম্পতীৰ জয়ত মোৰ বিশ্বাস,
  কাৰণ যোদ্ধাসকল মেধাৱী হোৱাৰ কাৰণ আছে!
  ভিটালিকে উত্তৰ দিলে:
  - কেৱল জিনিয়াছ ব্যৱসায়তেই নহয়, পৰিশ্ৰমীতাতো!
  ইয়াৰ পিছত ল"ৰাজনে নিজৰ ল"ৰা-ছোৱালীৰ ভৰি দুখন খালী আঙুলিৰে লৈ ষ্টাৰ্ট বুটামটো লৈ টিপি ল"কেটৰটোক হিপ্নোৱেভেৰে লেবৰেটৰীটো থকা ঘৰটোৰ চাৰিওফালে নিৰ্দেশনা দিলে।
  জিনিয়াছ ল"ৰাজনে গাইছিল:
  - আমাৰ চৌপাশৰ জগতখন বালিৰ দৰে,
  ঈশ্বৰে তেওঁক পৰিত্যাগ কৰিছে...
  যদিও চাৰিওফালৰ পৃথিৱীখন নিষ্ঠুৰ
  ভাল কাম কৰিবলৈ মন যায়!
  আলবিনাই হাঁহি এটা মাৰি হুমুনিয়াহ কাঢ়িলে:
  যি বিচাৰে সেয়া সদায় নাপায় !
  ঢৌবোৰ বিচ্ছিন্ন হৈ গ"ল আৰু ভিটালিকে হাঁহি এটা মাৰি ক"লে:
  - এতিয়া ট্ৰিপল আৰ্মীৰ মুৰব্বীত এটা ৰেপ্টৰ জ'ন গঠন হয়। আমি তেওঁলোকক যিকোনো অৰ্ডাৰ দিব পাৰো। বা শুব, বা গান গাব, বা নাচিব!
  নায়ক ছোৱালীজনীয়ে পৰামৰ্শ দিলে:
  - তেওঁলোকে আমাক Ostankino গীতৰ সৈতে সংগ দিবলৈ দিয়ক!
  ল"ৰা-জিনিয়াছে মাত দিলে আৰু হাতৰ তলুৱাখন ৰাখি মানসিকভাৱে এটা দিলে। একে সময়তে এখন ডাঙৰ ট্ৰাক চোতালত সোমাই গ"ল। শিশু অদ্ভুতজনে আকৌ আদেশ দিলে। আৰু আগতে কাম কৰা মানুহবোৰে গাঁথনিটো নিজৰ ওপৰত লগাই তুলি লৈ গাড়ীৰ ওচৰলৈ লৈ গ"ল।
  ভিটালিয়ে লক্ষ্য কৰিছে:
  - যেতিয়া তেওঁলোক ট্ৰেন্স অৱস্থাত থাকে তেতিয়া তেওঁলোকে নিজৰ পেশীবোৰ এশ শতাংশ শক্তিলৈকে ব্যৱহাৰ কৰিব পাৰে! অৰ্থাৎ হিপ্নোৱেভৰ অধীনত থকা মানুহৰ সুযোগ কেৱল তেনেকুৱাতকৈ বহু বেছি!
  আলবিনাই খিকিন্দালি কৰি গাইছিল:
  - ঠিক আছে, সকলো ঠিকেই হ'ব! সকলো ঠিকেই হ"ব, মই জানো! মই মোৰ শত্ৰুবোৰক ধ্বংস কৰি পেলাওঁ!
  নায়ক ছোৱালীজনীয়ে নিজৰ সমকক্ষকলৈ চকু টিপিয়াই ক"লে। শক্তিশালী প্লাণ্টটোত লোড হৈ গ"ল। তাইৰ ওপৰত বহি আছিল এজন জিনিয়াছ ল'ৰা আৰু এজনী ওখ ছোৱালী ৷
  এতিয়া ইয়াত আপুনি যাব পাৰিব।
  ধেমেলীয়া কথাটো হ"ল কিশোৰ-কিশোৰীকেইজন নিজে বহি আছিল, আৰু ড্ৰাইভাৰজনেও গভীৰ সমাধিৰ অৱস্থাত গাড়ীখন চলাই আছিল।
  আৰু ভিটালিকে আদেশ দিলে ... বিভিন্ন ইউনিটৰ সৈন্যই ৰাস্তাৰ পৰা ওলাই আহি এম্বুছ কৰিলে, পেৰেড মাৰ্চত শাৰী পাতিবলৈ ধৰিলে। তেওঁলোকে স্মাৰ্টভাৱে কৰিছিল, কিন্তু একে সময়তে কেনেবাকৈ যান্ত্ৰিকভাৱেও কৰিছিল।
  তাৰ ভিতৰত কেইডজনমান ছোৱালীও আছিল।
  আলবিনাই মন্তব্য কৰিলে:
  - ডাঙৰ আছে, কোনোবাই ক"ব পাৰে সেনাবাহিনী!
  ভিটালিকে খিকিন্দালি কৰি গাইছিল:
  আগলৈ যোদ্ধা- হাল্ডেমাৰিন ,
  জীৱনটো বেয়া নে ভাল!
  এটা পাল আৰু আত্মা!
  এটা পাল আৰু আত্মা!
  জনসাধাৰণ আৰু সেনা একত্ৰিত !
  যোদ্ধাসকলে , শাৰী পাতি,ও গাইছিল, আওপুৰণি কিবা এটা:
  সংঘৰ অবিনাশী মুক্ত গণৰাজ্য,
  ব্ৰুট ফৰ্চ নাছিল যিয়ে ৰেলী কৰিছিল, ভয় নাছিল!
  কিন্তু জ্ঞানপ্ৰাপ্ত মানুহৰ সদিচ্ছা,
  আৰু সপোনত প্ৰজ্ঞা, পোহৰ, যুক্তি আৰু সাহস!
  
  ইউক্ৰেইনৰ জনসাধাৰণ ৰাছিয়াৰ সৈতে একত্ৰিত হৈছে,
  আমি ভাই-চিৰদিনৰ বাবে স্লাভ!
  প্ৰভুৰ মহিমা হওঁক উচ্চ নাম,
  পৃথিৱীৰ সকলো জাতি এটা পবিত্ৰ পৰিয়াল!
  
  পিতৃভূমিৰ মহিমা, আমাৰ মুক্ত,
  জনগোষ্ঠীৰ বন্ধুত্ব চিৰদিনৰ বাবে এক সমৰ্থন!
  বৈধ বল, জনসাধাৰণৰ ইচ্ছা,
  কাৰণ, এজন সাধাৰণ মানুহৰ ঐক্যৰ বাবে!
  
  আমি সমগ্ৰ বিশ্বৰ মানুহৰ বাবে মহাকাশৰ বাট মুকলি কৰিছো,
  ফেচিবাদ ধ্বংস, প্ৰগতি উচ্চ!
  তৰাবোৰৰ মাজত গৌৰৱময় মাইল জুখি লওঁ আহক,
  আমাৰ বাবে সৰ্বশক্তিমান মৰি পুনৰ পুনৰুত্থান হ"ল!
  
  ইয়াতকৈ শক্তিশালী ব্ৰহ্মাণ্ডত ৰাছিয়াৰ কোনো আত্মা নাই
  ইউক্ৰেইনৰ মানুহ, আমি আমাৰ হৃদয়ৰ ভাই!
  আমি পিতৃভূমিৰ সেৱা কৰোঁ, শক্তিশালী, বা সঁচাকৈয়ে ক"বলৈ গ"লে,
  ল"ৰা, মুঠিত মেচিনগান এটা লৈ!
  
  আৰু আমি মাতৃভূমিক ৰক্ষা আৰু সম্প্ৰসাৰণ কৰিম,
  আহকচোন দিওঁ অন্তহীন প্ৰেমৰ সাগৰ!
  সীমাহীনৰ পতাকাৰ তলত, গ্ৰেট ৰাছিয়া,
  হাঁহি ফুৰ্তি কৰক !
  যোদ্ধাসকলে সমদল কৰি গান গাইছিল। ছোৱালীকেইজনীও সিহঁতৰ লগত আছিল। ভিটালীয়ে ছোৱালীকেইজনীক বুট খুলিবলৈ নিৰ্দেশ দিলে।
  আৰু যোদ্ধাসকলে নিজৰ উদং, অতি প্ৰলোভনমূলক গোৰোহা দুটা জিলিকি উঠিল।
  ভিটালিকে আলবিনাক সুধিলে:
  - বাৰু, আমি সন্মানৰ সৈতে কেনেকুৱা, আমি ইয়াত মাৰ্চ কৰি আছো নেকি?
  বীৰ ছোৱালীজনীয়ে উত্তৰ দিলে:
  - আনকি অতি সন্মানজনকভাৱেও!
  বয় জিনিয়াছে ক"লে:
  - অতি সোনকালে গোটেই পৃথিৱীখন আমাৰ ভৰিৰ ওচৰত থাকিব! আমি সমগ্ৰ গ্ৰহটোক শাসন কৰিম, কিন্তু একে সময়তে, আমি প্ৰথমে আমাৰ শক্তিক বুদ্ধিমানৰূপে ব্যৱহাৰ কৰিব লাগিব!
  আলবিনাই কয় যে:
  - এফালে এই কথা সঁচা! কিন্তু আনহাতে, উদাহৰণস্বৰূপে অপৰাধীৰ লগত আমি কি কৰিবলৈ ওলাইছো?
  ভিটালিকে যুক্তিসংগতভাৱে মন্তব্য কৰিছিল:
  - কিছু পৰিমাণে আমিও অপৰাধী! বিশেষকৈ মই, আমি এতিয়া যি কৰি আছো আৰু কৰিম সেইটোকে ধৰি!
  বীৰ ছোৱালীজনীয়ে মান্তি হ"ল:
  - ভিডিও ক্যামেরা একটি ক্ষতির জন্য, আপনি হব লাগে ...
  ল"ৰা জিনিয়াছে গুৰুগুৰুকৈ ক"লে:
  - কি বিচাৰিব?
  আলবিনাই টুইট কৰিছিল।
  - গোৰোহাত লাঠিৰে কোবাওক!
  ভিটালিকে হাঁহি হাঁহি মন্তব্য কৰিলে:
  - সম্ভৱ, এতিয়াও!
  মস্কো এখন ডাঙৰ চহৰ, আৰু অষ্টানকিনো পোৱাৰ সময়লৈকে বহু সময় পাৰ হৈ যাব। আৰু সৈন্যসকলে পুনৰ উঠি গাই গাইছিল;
  বাৰ্লিন প্ৰায় আমাৰ শাসনৰ অধীনত,
  বাইনোকুলার মাধ্যমে আমরা অভিশপ্ত Reichstag দেখা ...
  আশা কৰোঁ অতি সোনকালে শান্তি আৰু সুখ হ"ব;
  যিটো মই মোৰ কবিতাত বৰ্ণনা কৰিম!
  
  ৰাছিয়াই সাম্যবাদক বিশ্বৰ আগত মুকলি কৰি দিলে,
  সকলোৰে বাবে তাই পৰিয়াল হৈ পৰিল।
  কিন্তু ৱেৰমাচ্টে আমাৰ গাহৰিৰ থুঁতৰি এটা আঁকোৱালি লৈছিল,
  আৰু এতিয়া ফোয়াৰাৰ দৰে শিৰাৰ পৰা তেজ ছিটিকিছে!
  
  ফুৰাৰে আমাৰ লগত যিটো আকস্মিকভাৱে পাহৰি গ"ল,
  মাটি আৰু দাস পাবলৈ মন গ"ল!
  ফেচিবাদ অতি দীঘলীয়া অভিযান লৈ গৈছিল -
  আৰু ইয়াত এটা প্ৰকৃত দুঃস্বপ্ন, নৰকীয় সপোন!
  
  এজন সাধাৰণ ল'ৰা, এজন খালী ভৰিৰে ল'ৰা,
  শেহতীয়াকৈ ৰঙা টাই বান্ধিছে।
  ঈশ্বৰ অবিহনে তেওঁ নিজেই পৃথিৱীখন গঢ়িব বিচাৰিছিল,
  কিন্তু হঠাৎ আকাশৰ পৰা নপালম বিস্ফোৰণ ঘটিল!
  
  মই সন্মুখলৈ দৌৰিবলগীয়া হ"ল, আমি AWOL,
  এনে ডেকা ল"ৰাক কোনেও নিব নিবিচাৰে!
  পিন্ধা ল"ৰা-যোদ্ধাজনে কৰিলে,
  পিতৃসকলৰ বাট যোগ্য হৈ উঠিল!
  
  য'ত ধূৰ্ততা আৰু বল দুয়োটা,
  আৰু দুৰ্বলতাও তিতা, হায়...
  সতীৰ্থসকলে কবৰ খান্দিবলগীয়া হৈছিল
  হিমৰ মাজত পাইন কফিন প্লেনিং!
  
  মই এজন অগ্ৰগামী এতিয়া দুখ-কষ্টত অভ্যস্ত,
  খালী ভৰিৰে ৰেকনেছাঞ্চলৈ গ"ল, নিয়ৰৰ ড্ৰিফ্টটো কুটিল হৈ পৰিল।
  হয়তো অবিশ্বাসৰ শাস্তি,
  যে মই যীচুক চিনিব বিচৰা নাছিলো!
  
  কিন্তু গোলগোথাৰ তিনি ঘণ্টা কি?
  তিনি বছৰতকৈও অধিক যুদ্ধ পাৰ হৈ গ"ল!
  যিকোনো গাঁৱতে বিধৱাই তিক্তভাৱে কান্দে,
  দেশৰ পুত্ৰসকলৰ কেনেকৈ বিনাশ ঘটিল !
  
  মই বাচিলোঁ, শ্বেল-শ্বক হ"লোঁ, গুলীত আহত হ"লোঁ,
  কিন্তু ভাগ্য ভাল যে তেওঁ ভৰিৰ ওপৰত থিয় হৈ থাকিল!
  আমি সঁচাকৈয়ে জাৰ্মানীক ঋণ ঘূৰাই দিলোঁ,
  সেই ফেচিবাদক আমাৰ দ্বাৰা ভৰিৰে মোহাৰি পেলাইছে!
  
  মই পৰিপক্ক হৈছো, কিন্তু এতিয়াও ল"ৰা,
  গোঁফটো ভাঙি যোৱা নাছিল, কিন্তু ইতিমধ্যে টাইটান!
  হয়, এজন প্ৰাপ্তবয়স্ক, আৰু হয়তো অত্যধিক,
  কাৰণ হৃদয়খন ধাতুৰ দৰে কঠিন হৈ পৰিল!
  
  ষ্টাৰ অফ দ্য হিৰো সৰ্বোচ্চ বঁটা -
  ষ্টেলিনে নিজেই বিশ্বাস কৰক, গতাই দিলে!
  আপোনাৰ দৰে মানুহৰ পৰা এটা উদাহৰণ লোৱাটো প্ৰয়োজনীয় ,
  যোদ্ধাসকলে এডেনৰ দুৱাৰৰ চাবি জাল কৰি আছে!
  
  কিন্তু এতিয়া সাহসী ৰাইফলটো থৈ দিয়ক,
  তোমালোক, পিঞ্চাৰ, হাতুৰী এটা লৈ কাম কৰা!
  কাঠৰ পৰা এখন পালতোলা নাও আৰু এখন নাও নিৰ্মাণ কৰক
  আৰু এখন বিমান সৃষ্টি কৰক যাতে চৰাইটোৱে ওপৰলৈ উৰি যায়!
  গানটো বেয়া নাছিল, অৱশ্যে ভিটালিকে ঠিক তেনেকৈয়ে গাবলৈ নিৰ্দেশনা দিছিল। আত্মাৰ লগত আৰু বাকচৰ বাহিৰত থাকিবলৈ। আৰু মস্কোৰ চাৰিওফালে, আৰু গাড়ীবোৰ বিভিন্ন দিশত বিভাজিত হৈ পৃথিৱী গ্ৰহৰ ভৱিষ্যত সম্ৰাটক ঠাই দিয়ে। আনকি ভিটালিয়ে ভাবিছিল যে ৰাজ অভিষেক হ"লে ভাল হ"ব। সঁচাকৈয়ে মুকুট পৰম শক্তিৰ অতি উত্তম প্ৰতীক, যেনেকৈ ৰাজদণ্ড আৰু আপেল। যদিও পৃথিৱী গ্ৰহৰ সম্ৰাটক আৰু অধিক ভৱিষ্যদ্বাণীমূলক কিবা এটাৰ প্ৰয়োজন।
  আলবিনাই হাঁহি এটা মাৰি সুধিলে, চুটি চুটি কাপোৰ পিন্ধা এজন খালী ভৰিৰে ল"ৰা, যাৰ কথা সকলোৱে সৰ্বোচ্চ ঈশ্বৰৰ কথা মানিলে:
  - হৃদয়ৰ পৰা গান গাব পাৰিবনে?
  ভিটালিকে কয়।
  - নে আত্মাৰ বাবে?
  বীৰ ছোৱালীজনীয়ে হাঁহি হাঁহি উত্তৰ দিলে:
  - তোমাৰ আত্মা এক ধন!
  
  
  
  ভয়ংকৰ খবৰ, নিষ্ঠুৰ যুদ্ধত,
  ছোৱালী, চিৰদিনৰ বাবে প্ৰেমত পৰাজনী!
  মুখত পেলোৱা, দানৱ-চয়তান,
  প্ৰভু ক'ত: ন্যায় আৰু দয়া?!
  
  ভাৰ্জিন নাটাছা খালী ভৰিৰে গ"ল,
  কিন্তু ধূলিময় বাটবোৰত টোকৰ মাৰিলে!
  কাৰণ, এটা বসন্ত বৈ যোৱা পাপৰ বাবে,
  তাই সংঘটিতভাৱে বহিঃৰাজ্যৰ দূৰত্বলৈ মাৰ্চ কৰিলে!
  
  বসন্তৰ আৰম্ভণিতে মই মোৰ যাত্ৰাত নামিলোঁ,
  ঠাণ্ডাৰ বাবে ভৰি দুখন ইমান নীলা হৈ পৰিছে!
  মাংসৰ কণা এটাও কামোৰিব নোৱাৰি,
  মাত্ৰ হ"ৰফ্ৰষ্ট স্প্ৰুচত মূৰ দুপিয়াওক!
  
  গতিকে শিলেৰে ভৰা বাটৰ কাষেৰে,
  ছোৱালীৰ ভৰি দুখন তেজলৈকে তললৈ নমাই দিলে!
  আৰু সমগ্ৰ ৰাছিয়াত, মানুহৰ কাষেৰে পাৰ হৈ,
  যিৰূচালেমৰ ৰজাসকলৰ নগৰৰ কাষ!
  
  ককেছাছৰ পৰ্বতমালা, নিয়ৰৰ মাজত থকা শিখৰবোৰ,
  চোকা শিলে তলুৱাত বিন্ধিছে!
  কিন্তু তোমালোকে পৃথিবীৰ শক্তিৰে খুৱাইছিলা
  ঈশ্বৰৰ নগৰলৈ কঠিন হজ বাছি লৈ!
  
  গ্ৰীষ্মকালীন মৰুভূমি, দুষ্ট সূৰ্য্য,
  কেৰাহীত ছোৱালীৰ দৰে ভৰিৰ দৰে!
  পবিত্ৰ নগৰখন আৰু দূৰত নহয়
  সকলোৱে কঢ়িয়াই লৈ ফুৰে এক অসীম বোজা!
  
  তাত ঈশ্বৰ-খ্ৰীষ্টৰ সমাধিস্থলত,
  কুমাৰীয়ে আঁঠু দুটা দোৱাই দিলে!
  পাপৰ বৃহৎ পৰিমাপ ক"ত ,
  মই কিহৰ পৰা ধাৰ্মিকতাত শক্তি আহৰণ কৰোঁ!
  
  ভগৱানে ভ্ৰু কোঁচাই তাইক ক"লে,
  কেৱল প্ৰাৰ্থনাই এই পৃথিৱীখন সলনি নকৰে!
  ৰাছিয়াৰ ভাগ্যত যুগ যুগ ধৰি শাসন কৰা,
  ঠিকেই কৈছে, টকা দাবী নকৰাকৈ তাইক সেৱা কৰক!
  
  কুমাৰীয়ে মাত দিলে: মই খ্ৰীষ্টত বিশ্বাস কৰোঁ,
  আপুনি ৰুছক জগতৰ ত্ৰাণকৰ্তা হিচাপে বাছি লৈছে!
  এই বিষয়ে সত্য সকলোকে প্ৰচাৰ কৰিম,
  যীচুৰ বাৰ্তা: ঈশ্বৰ মূৰ্তি!
  
  উভতি অহাৰ পথটো সহজ আৰু দ্ৰুত আছিল,
  খালী ভৰি শক্তিশালী!
  ঈশ্বৰে কৃপাৰে হাত আগবঢ়াই দিলে,
  পেশী আৰু ইচ্ছা, যেন তীখাৰ পৰা!
  
  আৰু আপুনি সেনাবাহিনীত যোগদান কৰিলে
  তাই পাইলট হৈ পৰিল, তাই লুফ্টৱাফেক পৰাস্ত কৰিলে!
  তাতে তাই সৌন্দৰ্য্যৰ উচ্চতা দেখুৱালে,
  লেণ্ডমাইনত লৰালৰিকৈ জাৰ্মান ধ্বংসকাৰী জাহাজ !
  
  যোদ্ধা - dashing, সাহসী যোদ্ধা,
   পাৰ্টিৰ প্ৰতি নিষ্ঠাবান - ছোভিয়েটৰ কাৰ্য্যত!
  মই বিশ্বাস কৰোঁ যে কুঁহিয়াৰৰ ওপৰত বিজয়ী অন্ত,
  দেৱাললৈ দানৱৰ গোট, উত্তৰলৈ!
  
  বাৰু, যুঁজাৰু বিমানখনক কিয় গুলীয়াই পেলোৱা হৈছে,
  ষ্ট্ৰেপবোৰ এৰি দিবলৈ আপোনাৰ সময় নাছিল!
  আৰু ঢালখন ত্ৰুটিপূৰ্ণ হৈ পৰিল,
  আৰু দুষ্ট ফেচিবাদে য়েংকিছৰ সৈতে ভ্ৰাতৃত্ববোধ কৰিলে !
  
  অসমান, নিষ্ঠুৰ যুদ্ধ হৈ পৰিল,
  অন্ততঃ মই মানুহ: মই তিক্তভাৱে কান্দো!
  বিপদত যেন আমি তললৈ ডুব যাওঁ,
  কাৰণ, পিতৃভূমিৰ পৰা ভাগ্য নোহোৱা হৈ গৈছে!
  
  ঈশ্বৰৰ ওচৰত মোৰ উচ্চাৰণ: সৰ্বশক্তিমান কিহৰ বাবে!
  মোৰ মৰমৰ কুমাৰীৰ পৰা তুমি মোক বিচ্ছিন্ন কৰিলা!
  ঠাণ্ডাতো কোট পিন্ধা নাছিল,
  আৰু তিনিজন বিৰোধীৰ বাবে, আটাইবোৰৰ পিছতো তাই মাৰিলে!
  
  তাইৰ যোগ্য নহয়নে?
  ফুলৰ সৈতে মোৰ লগত জয় সাক্ষাৎ কৰক!
  ছুটীৰ বাবে পাই উদাৰতাৰে বেক কৰক,
  আৰু মই নাটাছাৰ সৈতে পেৰেডলৈ আহিম!
  
  কঠোৰ প্ৰভুৱে ম্লান হৈ উত্তৰ দিলে।
  পৃথিৱীত কোন সুখী, কোন ভাল?
  কষ্ট পাব, আৰু মাংস যন্ত্ৰণাত হুমুনিয়াহ কাঢ়িব,
  কাৰণ, মানৱতা নিকৃষ্ট, পাপী!
  
  বাৰু, তেন্তে যেতিয়া মই গৌৰৱত আহিম ,
  মই গেহেন্নাত পেলাই দিম যিজন জীয়াই থকাৰ যোগ্য নহয়!
  মই তোমাৰ কুমাৰী আৰু তোমাক পুনৰুত্থান কৰিম,
  তেতিয়া শ্ৰেষ্ঠজনে শ্বেয়াৰ নিবিচাৰিব!
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
 Ваша оценка:
Связаться с программистом сайта.

Новые книги авторов СИ, вышедшие из печати:
О.Болдырева "Крадуш. Чужие души" М.Николаев "Вторжение на Землю"

Как попасть в этoт список

Кожевенное мастерство | Сайт "Художники" | Доска об'явлений "Книги"