Ну, Горожанин, впустили бы меня
У меня нет ни денег ни пожитков
Моя жена и дети - мертвы
Я сам их похоронил

Я вижу башни города, проясняющиеся на востоке
Я хотел бы иметь друзей, способных меня утешить 
Я уже четырнадцать лет в дороге, кто бы дал мне крышу
кусочек хлеба и кружка вина, моя самая малость

Я иду уже всю жизнь чрез лес, поля и луга
Охочусь с волками и сплю вместе с медведицей сбоку
Эти поиски длятся уже слишком долго, кто б меня от них освободил
Стало быть, прийди и заколи меня мой друг, похорони меня в лесах

Я знаю - немного, это правда, но - знаю что грядёт
Война разоблачается, час - пробивает, я видел это в своих снах
Я видел пожары в городе, церквях и домах
Дьявол выжигал всё дотла, людей и мышей

Я видел разрушение и насилие
Землю я видел трясушейся 
Я Вам это сейчас рассказал 
Дайте же мне стаювер...



Refrein :
Toe poorter laat er mij toch in
Ik heb geen geld geen have
Mijn vrouw en kinderen zijn dood
Ik heb ze zelf begraven

Ik zie de torens van de stad, ze dagen in het oosten
Ik wou dat ik er vrienden had, die mij er konden troosten
Ik ben al veertien jaar op reis, wil mij onderdak geven
Een stukje brood een beker wijn, het is mij om het even

Refrein.

Ik loop al heel m'n leven lang, door bos en veld en heide
Ik jaag met wolven en ik slaap aan de berin haar zijde
Dit zoeken duurt al veel te lang, wil mij ervan verlossen
Dus kom en steek me dood m'n vriend, begraaf me in de bossen

Refrein .

Ik weet niet veel ja dat is waar maar'k weet wat er zal komen
De oorlog naakt, het uur is daar, ja 'k zag het in mijn dromen
Ik zag het branden in de stad, de kerken en de huizen
De duivel brandde alles plat, de mensen en de muizen

Refrein .

Ik zag verwoesting en geweld
De grond die zag ik beven
Ik heb er u nu van verteld,
wil mij een stuiver geven .