Апала ноч
I выпаў першы снег
Пакiнуў слоту
Стомленым сцяжынкам
I лёг наўзбоч
Аўтамабiльных рэк
Сваю самоту
Раздаваць хвiлiнкам
А горад спаў
Не спалi лiхтары
Iх сон прыходзiць
Толькi на свiтаннi
А снег чакаў
Чакаў тае пары
Калi яна
Прыходзiць на спатканнi
I вось яна
Аднойчы не прыйшла
Снег прамаўчаў
Яна ж не абяцала
Пасля прыйшла
Ды толькi не адна
I снег растаў
Для iх - вясна настала...
1999, лiстапад, 16, аўторак, 21:09
здаецца, дзесьцi друкавалася ў 1999 або 2000;
праўкi пры "лiчбаваннi",
2012, кастрычнiк, 17, серада, 16:49
|