|
|
||
|
Попел i пыл на дарозе маёй. Пыл - то сляды, што пакiнуў на ёй Кожны, хто некалi крочыў. Попел кахання, што зведаў з табой, З пылам змяшаны, палiты расой, Ветрам развеяны ноччу. Толькi ў душы маёй спалены слой Ён не зачэпiць нiякай парой, Хай нiхто не прарочыць Новай сустрэчы за сiняй гарой. Зоркi мiргаюць над галавой. Месяц за iмi сочыць. 1997, лiстапад, 3, панядзелак, 2:12 |
|