Joanna Wicherkiewicz
Zachary chciałby 

chęć posiadania 
jest u Zacharego 
wysoce rozwinięta 
pragnie miłości 
którą pielęgnuje 
sąsiad w różanym ogrodzie 
chciałby też wąchać jego kwiaty
a potem ściąć im głowy 
ozdobić nimi stół 
ten stół obok którego 
przeszedł obojętnie 
rzuciwszy wzrokiem
na cenę i marzenie o salonie 
wielkim jak smutek 
z nieposiadania 
**
Rozejrzyj się syzyfie
z pragnienia wyrastają góry
słońce wilgotne i czyste 
tworzy iluzję piękna
cienie kładą się na szczytach
gdy słowa szukają ujścia 
prawda kamienieje 
wyślizguje się z dłoni 
rozejrzyj się syzyfie
jest szczyt jest cień 
jest droga 
i człowiek uwięziony
w czasie przeszłym
niedokonanym 
**
Иоанна Вихеркевич.


Захария хотел бы

желание обладать
у Захарии
высоко развито
он жаждет любви
с которой сосед
лелеет розы в своём саду
он хотел бы насладиться их запахом 
потом отсечь им головы
и украсить ими этот стол
рядом с которым
он прошел равнодушно
глянув мельком на цену
с мечтой о гостиной
большой как печаль
необладания
**

Оглянись вокруг сизиф
из желания вырастают горы
солнце влажное и чистое
создает иллюзию красоты
тени ложатся на вершины
когда слова невысказаны
правда каменеет
выскальзывает из рук
оглянись вокруг Сизиф
есть вершина есть тень
есть путь
и человек в ловушке времени
прошедшего незавершённого

**