Carter Nick : другие произведения.

31-40 Killmaster Collection of detective stories about Nick Carter

Самиздат: [Регистрация] [Найти] [Рейтинги] [Обсуждения] [Новинки] [Обзоры] [Помощь|Техвопросы]
Ссылки:
Школа кожевенного мастерства: сумки, ремни своими руками
 Ваша оценка:

  
  
  Carter Nick
  
  31-40 Killmaster Collection of detective stories about Nick Carter
  
  
  
  
  
  
  
  31-40 Killmaster Collection of detective stories about Nick Carter
  http://flibusta.is/b/778157/read
  Makao
  32. Operatio lunae erucae http://flibusta.is/b/607240/read
  Operatio lunae erucae
  
  
  33. Speculator Iudam http://flibusta.is/b/610599/read
  Iudas Spy
  34. Caput Mortis http://flibusta.is/b/610990/read
  Mors cucullo
  35. Amstelodami, http://flibusta.is/b/681332/read
  Amstelodami
  36. Templum Timoris http://flibusta.is/b/612612/read
  Templum timoris
  37. 14 Secundi ad inferos
  XIV seconds ad inferos
  38. Defector http://flibusta.is/b/607232/read
  Defector
  39. Carens caedes http://flibusta.is/b/633954/read
  FESTUM homicidium
  40. Rhodesia http://flibusta.is/b/631088/read
  Rhodesia
  
  
  
  
  
  Carter Nick
  
  
  Macau.
  
  
  a Lev Shklovsky in memoriam defuncti filii Anton.
  
  
  Original title: Makao.
  
  
  
  
  TEMPUS INTERFECTIO.
  
  
  • Dominus famosissimi Londinensis sexus fuste confossus ad mortem inventus est, corpus eius in caedes cruentas detruncatur ... • Lusitaniae agens summo die in platea transeuntium referta iacitur mortuus.
  • Quidam detectivus privatus a Brooklyn cum cultello in corde intermisso cum investigatione internationali occiditur...
  Omnia, quae in communi habebant, erat princeps de Gama, Nick Carter particeps novae assignationis. Mulier pulchra, cinaedissima, quae mundum servare vel perdere potest. . . utra fretus magis pravis desideriis satiet!
  
  
  
  
  
  Caput 1
  
  
  
  
  
  LONDON ex calore excutit. Ultima septimana Iulii erat et aliquot dies thermometrum iam octoginta appropinquabat. Calet in Britannia, et naturale est quod consumptio cerevisiae, mitis et amarae, et cervisia nutans directe proportionalis gradus Fahrenheit est. Portobello Road. Nulla condicio aeris erat, et haec sordida parva publici spatii foetore cervisiae et tabaci, vili unguento et sudore humano repleta est. Quodlibet minutum dominum domus, crassus, pulsaret et caneret ebriosos et solitarios. "Horae laboratae desinunt, iudices, specula vestra vacua". In teloneo postico, audiente reliquorum patronorum, sex viri inter se susurrabant. Quinque homines Cockneys erant, ut constabat in oratione, habitu, moribus. Sextus homo, qui loquebatur, paulo difficilius erat cognoscere. Vestimenta eius erant conservativa et bene dissecta, tunica eius munda erat sed colaphis caelatis, et ligaturam phalanges egregiae gerebat. Oratio fuit litterato viro, speciemque prae se tulit, quod Angli "ingenuum" vocant. Nomen eius erat Theodorus Blacker - Ted seu Teddy ad amicos, e quibus perpaucos reliquerat.
  Fuit olim capitaneus in Ultonia Fusiliers regius. Usque ad et recensere dimissionem pro pecunia regiminis furandi et dolum card. Ted Nigrior locutus est et circumspexit ad quinque gallos. - Num omnes quid a te volunt intellegis? Habetis quaestiones? Si sic, nunc interroga - tempus non erit postea. Unus e homunculo homunculus naso tanquam cultro vitrum vacuum levavit. - Um... Simplex quaestio habeo, Teddy. "Quomodo de cerevisia solvemus antequam pinguis Guido tempus claudendi denuntiat?" Nigrior offensio vocis et vultus annuit minister digito. His guys paucis horis insequentibus opus erat. Male illis indigebat, vitae necisque vitae erat, nec erat dubium quin cum porcos penitus in te accipere debeas. Ted Nigrior intus suspirans, foris risit, Potu solvit, accendit cigarum Ad tollendum odorem Carnis non lotae. Paucis horis — die vel ad summum — deinde paciscor fieret et homo esset dives. Volet sane relinquere Angliam, sed nihil refert. Ante eos erat magnus, late, pulcher, mundus. Semper Americam Meridionalem videre cupiebat. Alfie Doolittle, dux Cockney magnitudine et ingenio, cervisiam spumam ab ore detersit et trans mensam inspexit apud Ted Blacker. Oculi, pusilli et callidi in magna facie, nigriores figebantur. Ait, “Nunc vide, Teddy. Non sunt homicidia? Forsitan verberatio si opus est, sed non homicidium. " ", inquit iracundie. — Si quae- stiones sunt — quas dubito — minores erunt. homicidia certe nulla erunt. Si qui mei, uh, clientes semper "exibunt," quos omnes homines facere pacant. duxi declarandum putavi. Omnes homines agant fac ne quid accidat mihi, nihil detrahatur mihi. Praesertim ultimum. Sub vesperum ostendam tibi bona quaedam pretiosa. Sunt certae partes quae hanc item sine pretio habere vellet. Nunc demum omnia tibi plana sunt?"
  Cum tenuiores, Nigrior cogitatio, nimium ingratus! Etiam bonos communes sceleratos satis callidi erant. Respexit et vidit iterum, et surrexit. - "Exspectabo te duobus acribus triginta. Clientes mei ad tres pervenient. Spero te separatim veneris et non notabiliter. Tu omnia nosti de constabulario in area et schedula eius, ne ibi nunc, Alfie, iterum alloqui? - Numero quattuordecim Mews Vicus. Prope Moorgate Road. In illo aedificio quarto tabulato."
  Abiit, pusillum acutis Cockney chuckle: “Verum putat esse virum, annon, sed non est elf.
  Alius dixit: "Vir admodum vir mihi videtur. Eius certe bona sunt". Alfie retorsit inanis calva. Ille perspicacem aspectum in omnes conjecit et renidens. - "Verum hominem non nosses, nemo vestrum, si venit et tractavit te. Ego, non, scio virum cum videro. Coquit et loquitur ut vir, sed certe non est. eum." " Adeps dominus in calculo cellae malleo. "Tempus, Quirites, amabo!" Ted Blacker, dux quondam Fusiliorum Ultoniae, suum taxi in Cheapside reliquit et per viam Moorgate ambulavit. Dimidium Crescent Mews erat medium fere ad Vetus Street. Numerus quattuordecim in extremo stabulo erat, quattuor tabulatorum lateris rubri scens. Ab antiquitate Victoriana erat, et cum ceterae domus et conclavia stabula essent, viguit raeda reparata taberna. Fuerunt temporibus cum unimaginative Ted Nigrior putabat se adhuc mixtos odores olere equos, corium, pingere, illitus et lignum stabulis impendere. Ingressus angiportum angustum cobbled, tunicam exuit, et legionem ligaturam solvit. Quamvis sero esset, aer adhuc calidus et humidus erat, tenax. Nigrior non licebat ligaturam aut aliquid ad suam potestatem. Dehonestati ministri talia privilegia non habent. Non ei molestus. Coniunctio, sicut vestis, sermo, mos, opus erat. Pars imaginis, quae necessaria est ad munus quod in mundo oderat, in mundo pessime tractavit. Mundus qui eum eduxerat eum esse eunuchum et generosum permisit ut celum prospiceret solum in foveam proiceret. Vera causa percussionis - et hoc erat quod Ted Niger toto corde et animo credidit - ratio vera non erat quod deprehensus esset in charta fraudandi, nec quod deprehensus erat a regimine pecuniae. Nec. Causa vera erat, quia pater carnifex fuit, et mater ancilla ante matrimonium. Ad hoc, et ad hoc solum, calce servitutis noinen erat et sine nomine. Temporalis vir tantum erat. Cum opus esset, omnia bene! Cum illi iam non opus est - exi! Redi ad paupertatem, ut pane lucrando. Ambulabat ad numerum quattuordecim, et ante ianuam cinereo pictum reseravit, et longum ascendere coepit. gradus erant ardui et attriti; aer humidus et stuffy. Nigrior sudabat profusius cum ad novissimum portum pervenit. Moratus est ut spiritum caperet, se valde deformem esse narrans. De eo aliquid faceret. Fortasse cum omni pecunia in Americam Meridionalem pervenerit, in formam redire poterit. Depelle ventrem. Exercitationes physicae circa studium semper fuit. Erat autem annorum quadraginta duorum, et adhuc puer erat, qui praestaret.
  Pecunia! Libras, solidos, denarios, American pupa, Hongcongum dollariorum ... Quid interest? Pecunia omnis erat. Pecunia magna. Quae cum illis posses emere. si haberes, viveres. Sine his mortui estis. Ted Nigrior, anhelitum arripiens, in sinum pro clavibus fumbled. scalae oppositae una porta magna lignea erat. pictum nigrum. In ea erat magna, aureum draco flammas vomens. Hic obice in foribus, ut Nigrior opinatur, opportunus exoticus tactus fuit, primusque prohibitae liberalitatis admonitus, gaudiorum et voluptatum illicitarum quae post atram ianuam iacebant. Eius clientela diligenter selecta maxime iuvenibus hodiernis constabat. Nigrior opus est duobus tantum rebus ad clavam draconis iungere: discretionem et pecuniam. Sortes utriusque. Ingreditur per ianuam nigram et eam post se clausit. Tenebrae implebantur blandis et sumptuosis hum aeris conditioners. Parum constant illi, sed necesse fuit. In finibus pretium dictum et. Populus, qui ad Draco Stipes suum venerat, in suo sudore puluere nolebat dum res varias et interdum implicatas amores persequens. Tabernae separatae uno tempore quaestio fuit, sed tandem resoluta est. Maiore pretio. Nigrior winced ut felis lucem invenire conatus est. In momento habuit libras minus quinquaginta, quarum dimidium bullies galline destinabatur. Iulio et Augusto mensibus calidis etiam Londinii definite sunt. Quid rei est? Discreta lux eliquata lente in longum, latum, altum cameratum. Quid rei est? Quis pensi? Ille, Nigrior, diu non erit. Non stupri verisimile. Non considerans quod ducenta quinquaginta milia pondo debeatur. Ducenta quinquaginta millia librarum sterlingorum. Septingenta milia dollariorum Americanorum. Hoc pretium viginti minuta cinematographici postulavit. pretium accipiet. certus erat. Nigrior ad parvam vectem in angulo ambulavit et se debilem cupam et nitrum effudit. Non erat bibitor et numquam attigit medicinae quas vendidit: marijuana, cocaine, viriditas, varias effectus pilulas et, anno praeterito, LSD ... Nigrior parvam armarium aperuit ut glaciem suam biberet. Etiam pretium mauris ex venditione erat. Nee tamen nimis. Pueri magni veram pecuniam magnam fecerunt.
  
  
  Nullius notae minus quam quinquaginta minae habebant, et dimidia donari! Nigrior haustu victus, honestus apud se fuit. Queriturum suum sciebat, cur semper pauper esset. Risus dolore. Equos et roulette. Et spurius miserrimus est qui semper vixit. Nunc, hoc ipso momento, Raft debet supra quingentas libras. Nuper latebat et mox copiae securitatis eum quaerebant. Non cogitarem, indicavit sibi Nigrior. Hic ego non ero cum vultus venerint. ad Americam Meridionalem incolumem veniam et cum hac pecunia omnia. Vos iustus postulo ut nomen et vivendi rationem mutare. Iterum incipiam tabulas novas. iuro. Inspexit auriculam suam. Paucis minutis post horam. Satis temporis. Cockney satellitum eius ad duos triginta perveniret, de quibus omnia cogitavit. Duo in antrorsum, duo in tergo, magnus Alfie cum eo.
  
  
  Nemo, nemo, nisi ille, Ted Nigrior, Verbum loquitur. Nigrior risit. Dicturus erat illud vivere, annon? Nigrior lente bibebat, circum grande cubiculum circumspiciebat. Oderat quodam modo relictis omnibus. Eius erat cerebrum. Ex nihilo eam aedificavit. Nolebat de periculis cogitare, quam sibi opus esset capitale: spoliare lapidariam; pellibusque onere furatis ab oriente Latus Attica; etiam duobus casibus de INTERMINOR. Nigrior memoria torva potuit ridere - nothi ambo fuerunt nothi quos in exercitu scivit. Sicque factum est. Perduint, evasit! Sed haec omnia periculosa sunt. Horrende, terribiliter periculosum. Nigrior non erat, quem fortissimum fatebar. Alia causa quare paratus erat fugere statim ut pecuniam pro pellicula accepit. Nimis erat damnare multum pro homine infirmo qui timebat Scotiam Yard, manipulorum medicamentorum, et nunc etiam Interpol. Ad infernum cum iis. Vendere cinematographicam ad inemptis ac fuge.
  
  
  Ad infernum cum Anglia et toto mundo, et ad infernum cum omnibus praeter se. Hae fuerunt cogitationes, accuratae et verae, Theodori Nigri, quondam Regiminis Ultoniae. Ad infernum cum eo quoque veni cogitare. Ac praesertim damnati Colonelli Alistair Ponanby, qui frigore vultu et paucis verbis exquisitis electis nigriores in aeternum oppressi sunt. Colonellus dixit, "Tanta es despecta, Nigrior, ut nihil aliud sentire possum quam tui misereri. Incapax videaris vel furari vel etiam in chartis sicut homo fraudare."
  Verba reversa sunt, quamvis Nigrioris nisus obsisteret, vultumque angustum odio et cruciatu contortum. Per cubiculum suum vitreum projecit anathemate. Colonellus iam mortuus erat, sed mundus non mutatus erat. Hostes non pereunt. Multi ex eis in mundo relicti sunt. Ea erat earum. Principem. Principem Morgan da Gama. Labra eius tenues in rictum crispa. Omnia igitur subtiliter elaborata sunt. Illa, princeps, omnia reddere potuit. Sordida canicula in bracis illa fuit. Noverat de ea... Animadverte formosos mores arrogantes, frigus fastidium, snobberum et canino regium, oculos frigidos viridis, qui te intuentur non vere te videntes, non advertens tuum esse. Omnis. "Mox, cum cinematographicum vendit, multam infernum cognoscent. Regina igitur in illo lecto tricliniari faciebat, quid ei faceret, quid ei faceret, Deus! Amaret imaginem illam videre in singulis paginis cuiusvis diurnae in mundo. Oculi, in paginis socialibus imaginantes summam fabulam: pulcherrimam Principem Morgan da Goma, nobilissimam mulierem Lusitanam caerulei sanguinis, meretricem.
  
  
  Notario Aster hodie in urbe est. In colloquio cum hoc notario apud Aldgate, ubi Regiam Suitam habet, regina dixit se exspectabat ut ad Draco Club acquireret et ad sexualem acrobaticam generis secretioris speciei faceret. Superba princeps, fusius interrogata, affirmavit semanticorum omnia esse omnia, sed affirmavit talia etiam in hodierno mundo populari nobili et nobili nobili tantum reservata esse. Vetus illa via, inquit princeps, rusticis adhuc satis idonea est. . . .
  Niger risum audivit in cubiculo. Foedum risum, famelicum stridore magis placet, mures rabidi post tabulatum scalpentes. Quo impulsu intellexit suum esse risum. Ille statim hanc phantasiam abdicavit. Forsitan ex hoc odio paulum insanit ille. Videndum est. Odium satis fuit iocum, sed non suum reddere. Nigrior intentio cinematographici denuo proficiscendi nihil habuit donec tres homines, clientes eius, pervenerunt. Centies aspicit. Nunc vero vitreum arripiens, ad magnum stibadium ambulavit, et unam e globulis conchis matricis pressit tam scite et dissimulanter in armillam consutam. Hum parva mechanica quasi parva velum album e lacunari ad extremum cubiculi descendit. Bulla altera nigrior impressa est, et post eum projector in pariete absconditus emissa trabem candidae lucis ad tentorium. Sobrium accepit, accendit longum cigarette, talos traiecit in Ottomanicum corium et laxavit. Si non ostenderet clientibus potentialibus, ultimum tempus fuisset cinematographicum vidit. Negans obtulit, nec fallebat. Pecunia sua frui cupiebat. Prima figura apparendi in velo suo erat. Absconditam cameram pro rectis angulis compressit. Nigrior eius imago magis invidiae approbatione studuit. Accepit ventrem. Et erat incautior cum pectine ac penicillo, quod erat maculæ ejus calvitium. Occurrebat nunc novis opibus capillum traducere posse. Videbat se in stibadio sedentem, accensis cigarette, nixibus braccis iactantem, torva et subridens in directione camerae.
  Nigrior risit. Recordatus est cogitationum suarum in illo certo momento - sollicitus erat ut reginae huml camerae occultae audiret. Nihil solliciti esse statuit. Per tempus quo in camera versatur, in itinere suo LSD tuta erit. Non audiet cameram vel plura. Nigrior bracchiale iterum repressit aurum. Est nunc quadrans ad duos. Etiam sit amet tempus nulla. Pellicula tantum minutum vel tam longum ex media hora erat. Nigrior imago in tegumentum micantes repente caput ad ianuam convertit. Princeps pulsans. Videbat ut ipse ad pyga tangebat et cameram avertit. Tegumentum temere album iterum factus est. Nunc in carne Nigrior globulum denuo pressit. Tegumentum nigrum. Surrexit, et novas cigarettes e sarcinis paelex protulit. Reversus igitur ad lectum et pyga iterum premebat ac iterum projector activum est. noverat prorsus quid visurus esset. Dimidia hora transacta est, se intromisit in. Nigrior omnium rerum memoria per- spicue. Principem da Gama alios adesse exspectabat. Primo nolebat se solum esse, sed nigrior omni suavitate utebatur, et potum ei dabat cigarette et persuasit ei ut paulisper maneret... Hoc tempus ei satis erat, quia potus eius erat. repletus LSd. Nigrior etiam tunc noverat reginam solum puro taedio apud se mansisse. Sciebat se contempsisse, ut totum eum mundus contempsit, et quod eum sub pedibus suis minus lutum reputaret. Haec erat una ex causis cur eam ad INTERMINOR elegit. Quisque ut odio enim. Gaudium etiam erat purum quod carnaliter cognoscebat eam, ad turpia compellendo, deducens eam ad gradum. Quae pecunia. Altissimi hospites in Lusitania. Her patrui fastigium, nomen viri non meminisse, in cistula eminentem tenuit.
  
  
  Ita, Principem da Gama collocari debuit. Quam bonus vel malus hoc fuit - Nigrior numquam somniavit eo tempore. Haec omnia postea venerunt. Nunc speculator pelliculam evolvit, cum blandimento vultus eius magis pulchrior est. Dicebat unus e suis ministris quod Nigrior videbatur quasi "veno pulcher valde." In camera abscondita se convertit media tantum horae postquam princeps nesciens primam dose LSD accepit. Animadvertit mores suos sensim mutatos, quiete in semi excessum incidit. Non recusavit ut eam ad magnum stibadium duxit. Nigrior expectavit alia decem minuta antequam in camera versaretur. Hoc interposito tempore, princeps coepit loqui de se uastando directio. In medicamento impulsum existimavit amicum veterem et carissimum Nigriorem. Subridens nunc, recordans verborum quae usa est—verba quae non solent cum principis sanguine coniungi. Una eius prima verba vere insueta Nigerer. "In Portugallia", inquit, "me insanire putant. prorsus insanit. me in carcerem mitterent, si possent. Ut me a Portugallia abstineret, vides. Omnia de me, de fama mea sciunt; et vere putant quod "insanus sum. Sciunt me bibere et facere medicamenta et dormire cum aliquo homine, qui me rogat, bene, paene aliquem dudum. Ego tamen in illo interdum linea duco." Nigrior hoc revocavit, non modo audivit. Haec alia causa fuit cur eam eligeret. Fama erat reginae cum ebrietate, quae plurimum temporis, vel medicamentorum impulsu, cum braccis aliquem dormiturum vel, faute de nue, fimbrias. Post influxum colloquiorum, pene insanit, subridens vage in eum exuidere coepit. Erat, nunc recordatus est, velum spectans, quasi dolum deponens. Illa non resistit vel adiuvat, ut ei crura et brachia ad quemlibet statum moveantur. Oculi eius conniventes erant et vere videbatur quod sola erat. Os eius latum rubrum in vago risu dimidium apertum erat. Vir in lecto sensit lumbos suos agere ut se in velo videbat. Vestitu tenui linteo, non admodum mini, reginae utebatur, et bracchia tenuia obedienter levabat super caput traxit. Sub valde modicum gerebat. Fascia nigra et parvae vittae nigrae subligar. Periscelidis cingulum et longum laneum textis albis. Ted Blacker incepit aliquantulum in aere conditionato sudare dum cinematographicum spectans. Post omnes has septimanas res damnata adhuc eum vexabat. Fruendum est. Confessus est unum semper conservatum et carum memorias. Ille fasciam evolvit, bracchia decidit. Ubera eius maiora quam excogitare poterat, apicibus reniformi-brunneis, firma et nivea e costis eminebant. Nigrior se post eam collocavit, ut una manu cum mammis suis ludebat dum altera utens, aliam pugionem pressit ut in zoom lens se verteret et eam arctam caperet. Princeps aliquid non animadverto. In arcto tam perspicuo ut parvulae poros in naso eius conspicerentur, oculi eius leni semisse risu clausi sunt. Si manus sensit vel respondit, non erat notabilis. Nigrior periscelidis cingulum et tibialia servabat. Periscelides eius erant tergora, et per id tempus adeo concitatus est ut causam verae huius venereae indolis paene oblitus esset. Pecunia. Illos longos, longos pedes inponere coepit - ita in longis tibialibus albis mollit -, prorsus ut voluit, super lectum diurnum est. Omni imperio, nunquam loquendo, aut contradicendo, parebat. Iamque iam procul abierat regina, et si praesentiam suam omnino animadverteret, forma tantum obscura erat. Nigrior erat praeter scenam vagum, nihil amplius. Plus viginti minuta proximis, Nigerer eam per gamut sexualem posuit. oinnium op- permisit. Omnia, quae vir et mulier inter se facere poterant, fecerunt. Iterum atque iterum...
  
  
  Partem illam egit, zoom lens pro propinquo usus est - Blacker quidam armatus in manu habebat - nonnulli clientes Draconis Club gustum valde mirabiles habebant - et omnibus in Principem utebatur. Hoc etiam aequo animo accepit, nec misericordiam nec antipathiam ostendens. Postremo, per quattuor ultimas minutas pelliculae, demonstrata eius sexuali ingenio, Blacker libidini eius indulsit, eam verberans et quasi animal stupri. Tegumentum advesperascit. Nigrior avertit projectorem et ambulavit super vectem parvum ad vigiliam suam intuens. Galli mox advenient. Cautionum se hac nocte victurum. Nigrior de hominibus nulla hac nocte occurrit. Perscrutabitur antequam per scalas ad Draco Club permittantur. Ted Nigrior descendens ambulavit, cella caeli conditionata relinquens. Alfie Dolittle sibi loqui statuit non expectare. Uno modo, Al vocem raucam habebat, secundo, quod risus risus aliquo modo inter se coniungi posset. Numquam id scires. Cum quadrantem decies centena millia librarum et vitam tuam luderes, de omnibus cogitabas. VESTIBULUM parvus erat humidus et desertus. Nigrior umbras sub gradibus expectabat. Ad 2:29 a.m., Alfie Doolittle lobby intravit. Nigrior in eum exsibilavit et Alfie convertit, oculos in eum, una mea manu sua sponte ad frontem tunicae suae attingens. "Damne," inquit Alfie, "putavi te velle me ut te flarem?" Nigrior digitum ad labia sua posuit: - Loquere secretius, propter Deum! Ubi ceteri? - Joe et Irie iam venerunt. Remisi eos, sicut dixisti. Duo mox aderunt. Nigrior adnuit satisfactio. Ad magnum gallum ambulavit. - Quid hac nocte habetis? Videam, quaeso, Alfie Doolittle, cachinno irrisu densa labra, cultrum et articulos aeneos cito evulsos.
  "Articuli ad baculum, Teddy, si opus est, et cultrum si casus est, diceres. Omnes pueri idem habent quod me. "Niger adnuit iterum. Novissima res homicidium voluit. Optime. Ego" Reversus ero, sede hic donec viri tui venerint, deinde surge, fac ut sciant sua imperia, urbani, curiales esse debent, sed quaerent hospites meos: arma quae inventa erunt publicabuntur et non reddentur. . Dico, ne reddas."
  
  
  Nigrior putavit tempus aliquod tempus "hospitibus" acquirendi nova arma, etsi vim significabant. Intendit ut plurimum temporis huius Draconis Club vale dicere in aeternum et abscondere donec resipiscant. Nullam eu nulla ipsum. Alfie frowned. "Mei ordines suos norunt, Teddy." Nigrior reversus susum virens. Super humero suo breviter dixit: Ita non obliviscuntur. Alfie frowned iterum. Sudore recens tegebat Nigrior ut ascenderat. Circumcirca viam invenire non potuit. Ingemuit, et cessavit in tertia portum, ut anhelarent, tergens faciem sudario odorato. Non, Alfie ibi debet esse. Integer non semper erat. "Nolo cum his convivis solum nudari." Decem minutis post Alfie ianuam pulsavit. Nigrius eum intromisit, deditque ei utrem cervisiae et ostendit ei ubi sederet in retorto. sella decem pedum ad ius tricliniaris ingentis, et in eodem plano cum eo. “Si non est quaestio,” Nigrius explicavit, “Tres istae simiae agere debes. Non video, non audio, non facio ...
  Ille invitus addidit, "Vinum hospitibus meis monstraturus sum. Vis, sane, id quoque videre. Non aliis commemorare si te essem. Posset te in multam molestiam recipere. "
  
  
  "Scio quomodo os meum taceas."
  
  
  Nigrior eum in umero magno disseminavit, contactus non amo. "Tes scito quid aspicias. Si cinematographicum inspicias, aliquid discere possis." Aidus ei blank vultu dedit. "Scio omnia quae scire debeo." "Beatus vir," inquit Nigrior. Iocus misellus erat optimus, omnino inutilis pro magnis Cockney. Prima postica pulso minutatim post tres venit. Nigrior digito commonitionem Alfie, qui adhuc in sella Buddha sedebat. Primus visitator brevis fuit, immaculate vestitus in secta aestatis hinnulo pulla et pretiosa Panama pileo albo.
  Inclinavit leviter ut Nigrior ianuam aperuit. - Quaeso ignoscas. D. Theodorum Nigram quaero. Est tibi? Nigrior adnuit. Qui es? Sininensis ille charta. Nigrior inspiciebat et fontem nigrum elegantem vidit: "Dominus Wang Hai." Nil plus. Non verbum de legatione Sinensi. Nigrior stabat. "Ingredere, domine Altissime. Sede quaeso super lectum magnum. Locus tuus in angulo sinistro est. Velisne bibere?" - Nihil, quaeso. Sinenses ne Alfie Doolittle perstringebant ut locum suum in stibadium arripuit. Alius fores pulsate. Hospes erat valde magnus et nitidus niger cum notis plane Negroideis. Utebatur sectam crepitariam, leviter maculatam et obsoletam. Lapels nimis latae erant. In manu nigra immanem lacerum et vilem stramen tenebat. Nigrior hominem intuens et gratias Deo pro Alfie praesentia. Hic niger formidolosus erat. "Nomen tuum quaeso?" Vox hominis niger erat mollis et indistincta cum quodam accentu. Lumina, fulvis corneas, aspexit segniorem.
  
  
  Niger dixit, "Nomen meum non refert. Adsum ut repraesentativus principis Sobhuzi Askari. Satis est." Nigrior adnuit. "Ita. Quaeso sede. In stibadium. In angulo dextro. Velisne bibere vel cigarette? Nigro negavit. Quinque minuta ante tertium pulsavit visitator ianuam. Trepido silentio transierunt. Nigrior custodiri mittentes velox et subdola intuitus duos viros in lecto sedentes. Non loquebantur aut intuebantur inter se. donec ... et sensit nervos movere incipiunt. Cur non venit spurius ille? Abiit aliquid Deus, quaeso, non oportet! Nunc ille tam proximus est illi quadranti decies centena millia librarum. "Relevent paene singultus est cum pulso tandem est. Vir longus erat, paene tenuis, scopae crispae obscuro. Capilli, qui ad incidendum opus erat. Capillum non habebat. Capillus eius erat candidus color luteus. Haec tibialia nigra gerebat et sandalia pellicea fusca rhoncus erat.
  - Dominus Nigrius? Levis erat vox tenorem, sed contemptum et despectum in ea quasi flagelli truncatum. Sua Latina bona erat, sed sapore Latino distincto. Nigrior adnuit, candidam tunicam spectans. "Ita. Ego Nigrior. Nonne uteris ....?" Non satis credidit. Maioris Carlos Oliveira. intelligentia Lusitana. De hoc incipias faciemus? "
  
  
  Vox dixit quae verba non dixit: leno, leno, slop mus, stercus canis, vilissimus reptilium. Mirum quoquo modo vox admonetur ad Principem Nigram. Nigrior frigus suum in lingua clientium suorum iuniorum non amisit. Nimis in dubio est. Ostendit stibadium. — Sedebis ibi, Major Oliveira. In medio, oro. Nigrior ostio duplici clausa et obserata est. Tres chartas vectigales ordinarias cum notis e suo sinu protulit. Viros singulos in strato chartae tradidit.
  
  
  Paulum ab eis recedens, fecit orationem suam parvam. "Nobis, iudices, unumquemque postcardum ad cistam tabellariorum in Chelsea dirigi. Supervacuum est dicere, ego ipse schedas non capiam, quamvis prope ero. sequere hominem qui schedulam colliget. Hoc non suadeo si negotium vere vis facere. "Ad dimidium horae speculandum es. Pellicula venditur ad summam licitationem - plus quam quarta pars decies centena milia pondo. Non accipiam quo minus. nulla erit deceptio. Una tantum impressio et negativa est, et uterque pari pretio vendunt... - Homo parum procumbo.
  
  
  - Obsecro, ecquid habes pro hac cautione?
  Nigrior adnuit. — Pia.
  
  
  Maior Oliveira crudeliter risit. Nigrior erubuit, vultum sudario tersit et perseuerauit: "Nihil refert." Cum aliud cautum esse non possit, sermonem meum habebis. - Subridens dixit id non peribit. — mehercules me tibi servaturum esse. Volo ut vivam in pace vitam meam. Et nimis alta est petitio mea pretium mihi, ne perfidiam adhibeas. EGO...
  Oculi flavi nigri nigrior. - Perge quaeso cum conditionibus. Non est multum
  Nigrior rursus faciem tersit. Damnare aer Conditioner avertit? "Scilicet. Est valde simplex. Quisque vestrum, postquam tempus consulendi cum superioribus tuis habuisti, quantitatem sponsionis in postcardo scribet. Tantum in numeris, nullis dollaris vel librae signis. Etiam numerum telephonicum scribes. ubi perveniri potes, in omni secreto contingetur. Puto me relinquere ad te. Post acceptam chartam et examinabo eos, in tempore vocabo licitationem. Hoc, ut dixi, valde simplex.
  
  
  "Ita," inquit vir Sinenses. "Simplex". Nigrior, eius intuitus occurrens, anguem se vidisse sensit. "Ingeniose," dixit niger. Pugnus duos nigros in genibus fustes formabat. Maior Carlos Oliveira nihil dixit, solum Anglum oculis inanibus obscuris oculis intuens qui aliquid continere posset. Nigrior nervis luctatus. super lectum diurnum ambulavit et bullam margaritam in armilla pressit. Cum parvo locutionis gestu, in fine cubiculi exspec- tationem ostendit. "Et nunc, iudices, princeps Morgan da Ludus est in uno suo iucundissimo momento." Proiectus advolavit. Regina risit ut piger, semisomnus felem ac Nigrior vestem suam solvere coepit.
  
  
  
  Caput 2
  
  
  
  
  DIPLOMATICUS, unus ex fustibus delicatissimis et exclusivis Londinensis, in aedibus Georgianis luxuriosis prope Tres Kings Yard prope Grosvenor Square sita est. Nocte illa calida et glutinosa clava perforata est. Pauci erant homines bene vestiti venientes et abeuntes, plerumque relicti, et erat vere sagax in viginti una mensa et cubicula poculorum ludere. Fluctus aestus, qui per Londoniam rapitur, turbam gymnasiorum relaxabat, eas alea privans. Nick Carter nulla exceptio. Non eum humiditas magnopere vexavit, quamvis sine ea fieri posset, sed tempestas non eum vexavit. Veritas erat quod Killmaster nesciebat, vere nesciebat, quid ei molestus erat. Solus inquietum et iracundum esse sciebat; antea legationem suscepit et cum veteri amico suo Jake Todhunter in Grosvenor Square saltavit. Vesper erat minus quam dies. Jake got Nick a date, pulchram calcis cum dulci risu et curvis in omnibus locis rectis. Puella optimam operam suam placere temptabat, omne signum ostendens se facilem esse saltem. VERO magna scripta omnia in via aspexit ad Nick, haerens brachii et snugging nimis prope.
  
  
  Pater eius, Lacus Todhuuter dixit, vir clarus in imperio fuit. Nick Carter non curat. Percussus est - et nunc demum intellegitur cur - gravi casu quod Ernestus Hemingway appellavit "ascendens stolidum asinum". Post omnes, Carter tam rudis erat quam vir ingenuus. Excusavit et reliquit. Exivit, et solvit ligaturam suam, soluto albo tuxedo, et ambulavit longis gradibus verrens, ambulans per concretum et bitumen ardentem. Per Carlos Place and Mont Street to Berkeley Square. Nullae illic lusciniae cantabant. Ille tandem regressus, Diplomat praeteriens, pro potu ac refectione impetuose morari constituit. Nick multas chartas in multis fustibus habuit, et "Diplomat" unus ex illis erat. Prope autem potione consummata, solus ad parvam mensam consedit in angulo, et fontem irritationis invenit. Facilis erat. Killmaster has been inactive for too long. Fere duos menses cum Accipiter negotium ei dederat. Quisque meminisse non potuit cum tam diu otiosus fuisset. Nimirum perturbatus, tristis, iratus et difficile est cum! Res futurae satis damnant tarde in department intelligentiae counterintelligentiae - vel quod David Hawke, eius bulla, Nick e pugna suis de causis servavit. Ceterum de hoc aliquid faciendum erat. Nick solvit et parat abire. Primo mane, vocavit Hawk et negotium postulavit. Fieri igitur poterat homo ferrugineo. Nam in suo labore diu otiosum esse hominem periculosum. Verum, per aliquas res cotidie laborat, in quacumque mundi parte versatur. Yoga cotidie regimen est. Hic in London exercitavit cum Tom Mitubashi in gym Soho illius: judo, jiu-jitsu, aikido et karate. Killmaster was now a 6th degree black belt. Nihil horum interest. Aliquam dictum magna sed nunc dictum eget id ipsum lacinia. ferias adhuc erat. Ita. Quos volebat. Senem e lecto traheret — adhuc obscurum erat Washingtoniae—et statim designatum postularet.
  
  
  Res tarda essent, sed Accipiter semper cum aliquo presso ascendere posset. Exempli gratia, librum mortis habuit parvum nigrum, qui in indice hominum delevit simillimum videre. Nick Carter iam clavam relinquens cum risum et plausum audiebat dextrorsum. Mira res, insueta, falsa de sono qui animum advertit. Haec leviter turbant. Non modo ebrius — ante ebriosos erat—sed aliud, grande, argutum quod aliquo modo erravit. curiositas excitata substitit et ad sonorum directionem aspexit. Tres gradus latum et vadum usque ad arcum Gothicum ducti sunt. Signum supra arcus in manu nigra mediocriter legitur: « Bar privatum hominibus ». Risus iterum tinnula fuit. Nick's alacer oculus et auris sonum et signum capiunt et comparuerunt. Fora viri, sed mulier ridens erat. Ebrius ad insaniam fere ridens. Nick ambulavit per tres gradus. Hoc est quod videre volui. Cum Hawk vocare decreverat, bonus modus rediit. Posset hoc fieri una noctes post omnes. Ultra arcus erat locus longus cum vecte iuxta latus unum. Tristis erat locus, excepto vecte, ubi lampades, ut passim lecta, in podium aliquid exstaret. Nick Carter non multos annos ad theatrum burlesque fuerat, sed statim aerem agnovit. Non agnovit puellam pulchram quae talem de se stultam fecit. Id, quod iam tum suspicabatur, non adeo inusitatum rerum consilium, sed miseratio fuit. Quia pulchra erat. Prodigiosus. Etiam nunc, uno pectore perfecto exserto et suo faciendo quod videbatur quasi potius imperito iunctura go-ire et hoochie-coochie, pulchra erat. Alicubi in angulo obscuro, musica Americana ex jukebox Americano ludit. Dimidium duodecim homines, omnes in caudis, supra quinquaginta, salutaverunt eam, ridentes et plaudentes ut puella sudantem et vectem sursum ac deorsum saltaret.
  
  
  Senes minister, vultu improbante Longo vultu tacitus stetit, candidis bracchia per pectus traiecit stolis. Killmaster to admit to a slight shock, insolitus. Ceterum haec erat Diplomat Hotel! Fundum suum dollarium spondet qui administratione non scit nunc quid in vecte hominum agatur. Aliquis prope in umbris movetur, et Nick instinctive convertit sicut fulguri obviam possibili comminationi. Erat autem iustus servus, senex servus in fuste abdicans. Rident in foro puella saltantis, sed cum Nick oculum apprehendit, vultus statim ad pias offensiones mutatus est. Nutus eius ad AX obsequiosus fuit.
  - Turpe est, domine! Turpe est, verum est. Videtis, viri qui eam in hanc impulerunt, cum non haberent. Errat hic error, res misera, et qui melius sciverint, statim sustulerunt ac saltaverunt.” Parumper evanuit pietas, et prope risit senex.” At non possum dicere restitisse. Protinus in spiritum ambulavit, Etiam. Oh, vere est terror, ille.' Non primum vidi istas dolis, alius plausus interpellatus est, et e parva caterva vociferatus est. et unus ex illis manibus cyathis clamavit dicens: “Fac, regina. Tolle hoc totum! Nick Carter hoc intuens cum media voluptate, media ira. Illa nimis pulchra erat ut talibus se humiliaret. " Quae est ? " interrogavit servum. puella dixit: "Princeps esto Gum, domine. ditissima. Altissima sordes in mundo. Aut certe fuit. Pietas quaedam reddidit. - Misericordia est, domine, ut dixi. Tam belle, et cum omnem pecuniam eius et sanguinem caeruleum...” Oh mi Deus, domine, puto eam auferam!” Homines in foro instant nunc clamant et plaudunt.
  
  
  Cantus in majus crescebat: « Auferte eum... aufer. "Iam iudices longius procedunt, domine. Meum opus hic inventum est". "Quare" Kilbnaster molliter suggessit, "non deseris?" Sed hic erat senex. Oculi eius aquosi iterum puellae fixi sunt. At ille dixit: "Si semper bulla mea in hoc implicatur, omnes ab hac institutione ad vitam interdicti erunt omnes et singuli eorum". Bulla eius, Nick putavit, procurator esset. Quisque a facilisis risus. Imo, si procurator subito monstravit, certum est infernum reddere. Quixotically, sine re cognita vel curans cur id fecerit, Nick ad dorsum vectis movetur. Iam puella demissa est in sonorum sonorum sinceram consuetudinem, quae rectior esse non potuit. Vestis tenuis viridis quae medium femur attigit. Cum Nick erat vitreum suum in vecte iactare ut operam minister daret, puella subito extendit ad fimbriam ministrae suae capto. In uno motu velociter traxit illud super caput suum et projecit ab ea. Aerem lapsus paulisper oberrat, ac tum corpus exiens, lumen, fragrans et fragrans, in Nick Cartr capite. Clamor magnus et risus ab aliis hominibus in barro est. Nick e fabrica se liberavit — Lanvinum unguentum agnovit et perquam carissimum — vestemque in calculo iuxta se collocavit. Omnes autem videntes eum. Nick his placido vultu respondit. unus vel duo ex sobriis inter eos incommode mutati et aspiciebant
  Puella - Nick putabat se audivisse nomen da Gama alicubi prius - nunc tantum fasciculum gerens, pectus dextrum expositum, par tenues panties albas, cingulum periscelidis et panties longum vitta. nigrum tibialia. Puella alta erat cruribus gracilibus et lepide formata ad talos et pedes parvos. Patentes corium apertam pollicem soleatus et alta calcibus gerebat. reiecto capite et clausis oculis saltavit. Crines, nigri, valde breves et prope caput truncati.
  
  
  Nick volatilis putavit se posse plures calvos habere et illis uti. Recordum in jukebox olim conluuione musicorum Jazz Americanorum fuit. Cohors nunc breviter seguet in paucis claustris calidis Tigris Rag. Rugiens pelvis puellae modulum tigris strepitus, rauca tubae rapuit. Oculi adhuc clausi, longe reclinata retro, crura late, volvere ac squirm coepit. Laevum pectus iam e fascia lapsus erat. Subter homines clamaverunt et vicerunt. "Tene illam tigrem, tene illam tigrem! Tolle eam, regina. Excutere, princeps!" Unus e hominibus, Guido calvus cum ingenti ventre, vespertino vestitus secta, in contrarium ascendere conatus est. Eum socii retraxerunt. Scaena commonuit Nick cinematographici Italici cuius nomen non meminisse poterat. Re vera interfector in ambiguo loco se invenit. Pars eius paulum vexata est oculis, miserrimae ebriaetatis in forensibus paenitebat; altera pars Nick, pars bestialis, quae negari non poterat, ad longas pedes perfectos et nuda et versantia pectora agere coepit. Ob malam mentem suam femina plus hebdomadis non habuit. Iam paene tumultus sciebat et nolebat. Non hoc modo. Exspectare non potuit vectem relinquere. puella autem eum animadvertit, et saltavit. Molestiae et indignationis clamor ab aliis venit, ut in quo Nick stabat, clunes tremens et quatiens. Recta spectabat ad eum, sed dubitabat vere viderit. Nihil fere vidit. Protinus supra Nick stetit , crura late pandit , manus in deae . Constitit omnis motus et eum despexit. Oculi eorum convenerunt, et momento temporis vidit tenuem intelligentiam in viridi, alcohole maceratam.
  
  
  Puella ei risit. "Formosus es," inquit. "Te amo. Te volo. Vides ut .... confidere potes... me domum suscipe." Lux in oculis exivit, quasi virga flipped fuerat. Incubuit ad Nick, ei. longa crura incipiens ad genua fibula. . Nick ante hoc factum viderat, sed numquam ei. Haec puella inscius erat. Euntes euntes... Quidam scurra in coetu hominum exclamavit: “Ligna!” Puella fecit postremo conatum genibus flexis, statuas quasdam rigiditatem, immobilitatem, oculos inanes et intuentes, lente ab calculo, mira gratia, in exspectationem Nick Carter decidit, facile eam tenuit et tenuit. sed primo, non in primis ut ebrietatis, amabat feminas vivas, strenuos, strenuos, libidinosas: sed ei opus erat, si vellet foemina, et iam se putabat, totum librum habebat cella telephonica plena Londinensi, et adeps ebrius, idem qui squamam praefixa escendere conatus erat. Ambulavit ad Nick frontem in crassam, rubram faciem. - Puellam ducam, senex. Nostra est, tu scis, non tua. I. Consilia paulo reginae habemus. Tunc illic constituit interfectorem. "Non puto," tacite dixit ad hominem. "Domina me rogavit ut domum suam duceret. Audivisti. Puto faciam: scivit quid consilia essent." Eadem animalia homines sunt, amicti jeans vel vespertinis litibus. Alios iam in foro aspexit. Stant inter se murmurantes et intuentes eum et non attendentes pinguem, Nick sustulit vestem puellae de pavimento, ambulavit ad vectem, et conversus est ad servum, adhuc in umbris morans. At ille senex cum horrore et admiratione mixta.
  
  
  Nick vestem ad senem proiecit. - Vos. Adjuva me, ut eam ad cubiculum colendum ducam. Colemus eam et ... -
  
  
  Modo minutum, mehercule,” inquit homo crassus. - "Quis es infernum, Yankee, quod huc venisti et cum puella nostra fugis? Emit meretrix quae tota nocte bibit et si putas potes... uhltirimmpppphhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhh bibendum hhhhhhhhhlij hheui^ h hhhhhhhhhhhhh^hehehehehe hhhhh h h h hhhhhhhhhhh
  - Nick conatus est valde durum hominem non laedere. Primos tres digitos dextrae manus porrigens, palmam sursum tendens, hominem sub ipso sterno percussit. Occisio fieri potuit, si vellet, at AX-vir valde mitis fuit. — Crassus subito concidit, tumidumque prensum ambabus manibus alvum. Facies marcida canescit, ingemuit. Murmurant alii, et se mutuo aspiciebant, nec conabantur intervenire.
  Nick dedit eis difficile risu. - Gratias vobis, iudices, pro patientia vestra. Tu es smarter quam cogitas. Ostendit pinguem, adhuc spiritum in area anhelans. Cuncta valebunt simul ac spiritum arripuerit. " Laevo bracchio volutabatur inscia puella ...
  Nick latrante ad senem. " Verte in lumina." Utque venit luridum lux , admovet puellam , Sub manibusque tenens . Senex viridi veste opperiebatur. "Exspecta paulisper. "Nick utrumque pectus velutinae albae in cunas fasciae suae in duobus motibus velocibus impulit. "Nunc - imposuit super caput et detrahet illud." - Senex non moveret. Nick risit. illi: « Quid rei est, veterane? Numquamne vidisti mulierem ante seminudulam?"
  
  
  Servus senex ultimas dignitatis reliquias arcessivit. - Minime, domine, annorum circiter quadraginta. Hoc, domine, aliquid est, uh, concussa. Sed experiar obire. Facies,” Nick dixit. — tractare potes. Et festina cum eo. Vestitum super caput puellae proiecerunt ac detraxerunt. Quisque rectus suos tenuit circa lumbos suos brachium eius. "Num crumenam habet an aliquid? Faeminae solent habere. - Credo ibi crumenam, domine. Meminisse videor alicubi in vecte. Fortasse invenire possum ubi habitat - si modo non facis scis? " Vir caput movit." Nescio. Sed puto legi in ephemerides quae apud Aldgate Hotel habitat. Invenies utique. Et si licet, domine, tu credibile es posse dominam suam ad Aldgate in hoc recipere.... "Scio" inquit Nick. "Scio. fer vidulum. De reliquis permitte me solliciti." "Ita domine." Recurrebat homo in barram, ei nunc incumbebat, leviter stabat cum subsidio, caput in umero reclinans. Oculi clausi, facies dissoluta. Facile spirabat. Defecit odorem tenuem cupam subtili mixtam unguenti. Occidens autem pruritum et dolorem in lumbis suis sensit. Pulchra erat, optabilis erat. Etiam in re publica. Killmaster said no to the temptation to go and take the running jump on her. Numquam cum muliere cubitum ierat quae quid ageret nesciebat — hac nocte non erat committitur. Senex rediit cum marsuplo alligatore pelle alba facta. Quisque id in sinum iecoris posuit. Ex alia sinum duo mna excerpsit et tradidit homini. "Ite vide si taxi potes." Faciem suam puella innitebatur. Oculi eius occlusi sunt. Dormitans pacifice. Nick Carter ingemuit.
  
  
  
  "Non es paratus? Hoc facere non potes, huh? Sed hoc mihi faciendum est. Bene, sic fiat." Super umerum proiecit et collyrium reliquit. In vectem non inspicit. Et ambulavit per gradus tres sub arcu, et convertit ad vestibulum. "Eho! Domine!" vox tenuis et malevolus. dominus Annibale conversus est ad vocem Domini. Motus tenuem alam puellae effecit ut paululum surgeret, fluctuans ut femora submissiores ostenderet et panties alba stricta. Nick exuit vestem suam et corrigit. "Paenitet," inquit. - Visne aliquid? Nibs - dubium non erat - stetit et oscitavit. Os eius movebatur sicut piscis ex aqua, sed verba non exierunt. Macilentus erat, calvus homo flavos erat. Collum eius tenue erat angustum pro duro collo. Flos in eius lapel admonitus est Nick de dandiis. Securim homo lepide risit, quasi puellam formosam habens in humero sedentem, capite et mammis demisso quotidiano exercitatione.
  Dixit: "Numquid vis aliquid?" Praepositus puellae crura aspexit, os tamen tacite movens. Nick viridi veste detracta ad tegendam carnis detractionem albam inter eius cacumina et pantias reclinavit. Subridens coepit avertere.
  "Ignosce iterum. Locutus es mihi cogitavi."
  Tandem Praepositus vocem suam invenit. Tenuis, longus, indignatione plenus. Pugilli eius stricti sunt et ipse eas excussit apud Nick Carter. - Ego ... non intellego! Hoc est, inquam, explicationem omnibus his exposco, quid apud me clavam geritur infernum? Quisque innocentes respexit. et haesitabundus. - Pergisne? Non intelligo. Modo cum regina discedo et.... - Praepositus tremulum digitum puellae foris ostendit. - Alaa - Reginae da Gama. Iterum! Ebrietatem denuo suspicor? Nick pondus suum in umerum movit et subsannavit. "Coniecto me posse id dicere, yeah. Domum illam ducam." "Bene," dixit procurator. — Eis ut pius. Tam benigna esto ut certe nunquam huc redit.
  
  
  Compinxit manus in qua potuit oratio. "Territa mea est," inquit.
  "Est lues et lues omnium clavarum Londini. Vade, domine. Cede cum illa. Nunc." "Certe," dixit Nick. "Accipio eam apud Aldgate, huh moratur?"
  Praepositus viridis. Oculi e basibus suis exstabant. "O Deus meus, homo, eam ibi capere non potes!" Hac etiam hora. Praesertim hac hora. Illic es multus of populus ibi. Algata semper plena est diurnariis et rumoribus columnis. Si parasiti isti videant eam et cum eis loquatur, dicit eis se hac nocte esse, ego ibi ero, clava mea erit. Reversus est ad foyer. Brachia puellae a motu quasi pupa suspensi sunt. "Nolite solliciti esse," dixit homini.
  "Quae non diu alicui loquere. Faciam de hoc fac". Ille scienter despiciens hominem dixit, “Vere aliquid de istis loutibus, hisce brutis facias”. Hominum bar adnuit. - Scisne hoc miserrimam hanc utilitatem voluisse? Ea uti volebant, rapere ius in forensibus cum venissem. Honorem servavi. Si mihi non esset - bene, in ephemeride lacus loqui! Cras occlusus esses. guys pessimae, omnes ibi sunt, omnes sunt. Interroga minister adipes guy cum cardimona. Virum hunc ferire oportuit ut virginem servaret. Nibs haesitavit. Extendit ad convicium in latere gradus et in eos apprehendit: "Domine. Num aliquem percussisti? Ita - rape. In bar hominum meorum? - somnium solum est et mox expergiscere. I.. ." - Noli in eo bet", - Nick hilariter dixit. - Bene, domina et melius discede. Sed tu melius consilium cape et paucos tuos indicem transire. Iterum ad vectem adnuit. "Male. societas ibi descendit. Pessima societas, praesertim cum magno ventre. Non mirum me si esset aliqua perversitas sexualis. "Nova expressio horroris paulatim apparuit in facie procuratoris pallentis, Nick aspiciens, vultum vellicans, oculos tensum et orantem, vox tremuit.
  
  
  
  
  "Magnus homo cum magno ventre? facie rubicunda? Frigidus erat Nick respondens aspectus. - Si hominem nobilem hunc pinguem et marcidum appellas, tum hic esse potest homo. Cur? Quis est? Praepositus posuit. manus ad frontem tenuis. Nunc sudor, palum tenet in hoc clava." Nick, per vitreum foyer ostium respiciens, vidit senem servum vocatum ad latus cabi. Mandavit curatori manum. "Quam belle nunc est domino Carolo. Forsitan pro fuste bene potes eum ipsum ipsum ludere. Bonam noctem." Et hera dixit ei quoque bonam noctem. Vir non visus est audire. admonitus. Inspexit Carter sicut diabolus iustus de inferno. " "Nonne tu percussisti Domine Carolum?" Nick grinned. "Non vere. Just titillabat eum aliquantulum. Valetudo tua
  Senex reginae in raedam onerare adiuvit. Nick sene risit ei quinque princeps. "Gratias tibi, Pater. Vade nunc melius, et sume salia olentia - Nibs his opus erit. Vale." Aurigae dixit ire ad regionem Kensington. Vultum dormientem studuit tam leviter in umero iacentem. cupam iterum odoratus est. Nimis necesse est hac vespera bibere. Difficultas est Nick. Noluit eam in deversorium hac conditione reddere. Amittere dubitabat aliquam famam, sed tamen sic, Non quod tu posses dominae facere. Et fuit domina - etiam in hoc statu. Nick Carter satis feminarum diversis temporibus et in diversis mundi partibus stravit unum cum videt unum cognoscere. Poterat bibere, promiscua, multa alia, sed adhuc domina erat. Noverat hoc genus, insanas, meretrices, nymphomaniac, canem, vel quaelibet alia, quae posset esse. At vultus habitusque regiae gratia etiam in ebrietatis aegritudine non potuit occultare. Hoc Nibs rectum de uno re fuit: Aldgete, quamvis deversorium posh et sumptuosum, in sensu vero Londoniensi minime mansit vel conservativus. VESTIBULUM ingens fremitus et strepitus erit hac hora matutina - etiam in hoc calore semper pauci sunt in Londinio swinger - et certus est notario vel duobus et photographer alicubi in domo lignea latentibus. Iterum puellam aspexit, tum taxi potholum percussum, ingratum manantibus currentis, et puella ab ea decidit. Quisque eam retraxit. Aliquid mussat, et unum brachium circum collum involvit. Mollis illi, madidaque per ora maxillam delapsus est.
  
  
  
  
  
  "Iterum" mussavit. "Placere fac iterum." Nick dimisit manum suam et palpabat maxillam. Lupis eam iactare non potuit. "Porta principis" dixit auriga. "Scio domine." eam in cubiculum suum recipiet et eam in lectum ponat. "... Occidens sibi admisit se plusquam parum curiosum esse de Principe de Gama. Vage sciebat quae nunc esset. A tempore usque ad tempus de ea in ephemeride legit vel forte etiam amicos suos de ea disputantes audiebat. Killmaster not a "figura public" in any conventional sense - sicut perpauci actores admodum exercitati - sed nominis recordatus est. Morgana da Gama nomen plenum erat. Verissima regina. sanguinis Lusitani regia. Vasco da Gama distans erat. Nick risit ad amicam suam dormientem. Caput obscurum comam teretem levavit. Fortasse non vocaret Accipitrem primum mane post omnia. daret ei aliquandiu. Si tam formosa et desiderabilis esset ebrietas; quomodo sobria esse posset?
  
  
  Forsitan. Fortasse non, Nick humeros latos humeros. Infernum unum potest praestare deceptionem. Praesent tempus suscipit. Videamus quo via ducit. Conversi in portam principis, versus Bellevue Crescent. Nick ostendit aedificium suum diaetam. ad frena mulio trahebatur.
  
  
  - Visne cum illa auxilio?
  
  
  "Censeo," dixit Nick Carter, "id tractare possum." Virum solvit, puellam e taxi in sidewalk traxit. stabat nutans in armis. Nick conatus est eam ire, sed noluit. Auriga spectavit usuras.
  - Certusne es, domine, auxilio non egere? Libenter... - Non, gratias. umeroque iterum iactat, ante pedes, bracchiaque post terga pendentiaque caput. Ut id quam erat. Quisque risit ultrices. "Vide. Nihil tale. Omnia in potestate est." Haec eum adero.
  
  
  
  
  
  
  
  Caput 3
  
  
  
  
  
  Inter ruinas Draconis Club INTERFECTOR stabat, quattuordecim Crescentes Mew, et veterem proverbii de curiositate et fele enarrans veritatem. Sua professio curiositas prope necaverat-tamen. Hoc autem tempore — et cura principissa — eum in unum pulmentum adibat. Quinque minuta quattuor. Silex erat frigiditatis in aere, et aurora falsa sub horizonte suberat. Nick Carter ibi decem minutas habuit. Ex quo Draco Club intravit et recens sanguinem sensit, naga in eo disparuit. Nunc erat tigris perfecto professio. Draco Stipes interiit. Fracti ab ignotis hominibus qui aliquid quaerebant. Hoc aliquid, Nick cogitabat, fore velum vel membranam. Ille rite velum et projectorem animadvertit et cameram callide occultam invenit. Nulla turpis in, quam id, congue in, elit. Occidens reversus est ubi nudum corpus ante lectum magnum extensum erat. Iterum aeger parum sensit, sed superavit. Rogus sanguinis mortui vestimentis prope iacebat, madefacti sunt sanguine sicut stibadium et pavimentum circa eas. Homo primum occisus est, dein truncatus;
  Nick infirmos sensit ad genitalia sua spectantes - aliquis absciderat et in os suum referta. Foedus visus. Convertit animum ad struem veste cruenta. In eius sententia positio genitalium abominanda facta est. Non ex ira factum putabat, non furiosa pulsu cadaveris. Mox munda, professio faucium incisura cum sectione genitali - hoc est manifestum. Nick braccas e braccis suis sumpsit et examinavit.
  
  
  22 pistolam qua- les gerebat, ut suo Lugerus propinquo funestam. Ac vellera etiam. Quisque parvam pistolam in sinum suum crudeli rictu reportavit. Mirabilia, quae interdum in loculis muliebri reperiri possunt. Praesertim cum haec domina, principissa Morgan da Gama, quae nunc in conclavi suo in porta Principis dormit. Ibat domina aliquas quaestiones respondere. Killmaster versus portam. In clava nimis diu fuit. Nihil impedit tam atrox caedes. Suae curiositati satis placebat - puella Nigrior occidere non poterat - et si unquam de hoc accipiter comperisset, convulsaret! Exi dum exire licebit. Cum venisset, ostium Draconis abar erat. Nunc sudario texit illud. Nihil in fuste praeter crumenam attigit. Celeriter scalas descendit in VESTIBULUM parvum, ratus ad Threadneedle Street per Swan Alley ambulare posse et ibi taxi invenire. Contrarium erat unde venerat. Sed cum Nick in magnum, ferrum, cancellos vitreos inspexisset, vidit relinquentem non tam facilem introitum esse. Aurora ineluctabilis erat, et mundo margarita luce perfusa. Magnam lecticam nigram videre poterat ante introitus stabilis collocati. Homo quidam erat incessus. Duo alii homines, viri magni, ruditer vestiti, fascias et galeros pannos gerentes, curru innixi sunt. Carter in obscuro lumine certa esse non poterat, sed quasi nigris erat. Hoc novum erat - numquam ante cibum venditorem nigrum viderat. Quisque erravit. Nimis celeriter movebatur. Viderunt vibrare motus post vitrum. Vir post rotam iussit et duo magni viri stabula descenderunt ad ostium numeri quattuordecim ante. Nick Carter conversus leviter ad tergum lobby cucurrit. Apparebant sicut percussores, duo illa, et praeter ludibrium e loculis puellae, inermis erat. Ludebat in London utens alias, et Lugerus et stiletto sub tabulatis in tergo conclavis iacebant.
  
  
  Nick ostium a VESTIBULUM ducens in angustum transitum invenit. Festinavit, parvam .22-pistolam trahens e sacculo eius iaccam cucurrit. Melius erat quam nihil, sed pro familiari Lugeo in manibus suis centum libras dedisset. Postica clausa erat. Nick clavem simplicem aperuit, intus defluxit, clavem secum accipiens, et ab exteriore clausit. Hoc eos paulisper morabor, fortasse plus si obstrepere nolunt. In lectica navale erat. Cito orta est. Altus murus latericius cumulum schedulis vitreis postica postica inclusum est. Quisque tunicam suam scidit et cucurrit. Iaccam iacturus erat super utrem vitreum fractum in dorso saepes cum crus haerentem e acervo positae vidit. Quid nunc infernum? Tempus erat pretiosum, sed brevi tempore amisit. Duo percussores post purgamenta latebant, vultu illorum Cockney latebant, et utrumque guttura pulchre secabant. Globuli sudoris in oculis Killmaster apparuerunt. Ea res in speciem caedis fuit. Nam momento temporis aspexit hominem proximum sibi - miser nasum habebat cultrum, et dextra manu percutiens talos aereos apprehendebat, qui eum non servabant. posticium autem strepitus erat. Tempus est ire. Nick iaccam suam super speculum proiecit, super illud desiluit, alteram partem descendit et iaccam descendit. Fabrica tom. Miratus est, quod laceras tunicas traxit, si Throg-Morton senex permitteret in ratione AX sumptui includi. Erat in angusto transitu parallela Via Moorgate. Ad dextram an sinistram? Sinistra laeva accurrit, rectangulum lucis ad extremas meatus tendens. Et sicut cucurrit, respexit et vidit figuram tenebrosam ascendentem in muro latericio cum brachio elevato. Quisque impingebat et velocius cucurrit, sed homo non iaculabatur. Obtinuit. Noluerunt sonum amplius quam fecit.
  
  
  
  
  
  Iter fecit per labentem viarum et stabulorum ad Plum Street. Vam opinionem habebat ubi nunc esset. Vertit in Novam plateam plateam et inde in Circum Finsbury, semper taxi currentis quaerens. Nunquam antea plateae Londinensis tam deserte sunt. Solus etiam milkmanus non invisibilis in luce semper crescens, et certe non gratus silhouette galeae Bobbyiensis. Ingressus Finsbury, magna sella nigra angulum rotundavit et versus eum lustravit. Nullam ante ipsum erat. Et nunc nusquam erat currere. Truncus erat domuum et cauponis, clausum et vetans, omnes taciti testes, sed nemo auxilium praebens. Altera ei sella nigra evellitur. Nick ambulabat, .22 qua- les revolvens in sinu suo tenens. ius erat. Omnes tres erant nigri. Mulio brevis erat, duo alia ingentis erant. Unus e magnis guys ante equitavit cum auriga, alter post. Killmaster celeriter ambulavit, non directe eos respiciens, visione mira peripherica utens circumspicere. aeque observabant eum, et non erat similis. Agnoscent eum iterum. Si unquam fuit "iterum". Nunc Nick certe non erat oppugnaturos. Magnus niger in sede anteriori aliquid habuit, et non erat surculus pisi. Tunc Carter prope fraudem suam fecit, pene concidit et ad partem anteriorem revolvens, pene cum .22 dimicatione dimicavit. Musculi et reflexi parati erant, sed aliquid morabatur. Optavit ut hi homines, quicumque essent, apertam, tumultuosam ostentationem ius in Finsbury Square, noluerunt. Nick ambulans pergit, homo niger cum sclopeto dixit: "Desiste, mister. Vade in autocineto. Te loqui volumus." Fuit accentus Nick non poterat ponere. ambulabat. Ab angulo oris sui dixit: "Ite ad inferos". Vir cum sclopeto dixit aliquid aurigae, rivus verborum festinatorum iacuit super se in lingua Nick Kaner numquam antea audiverat. Swahili paulum admonuit, sed Swahili non erat.
  
  
  sed nunc unum sciebat - haec lingua Africana erat. At quid Afri usquam inferorum volunt? Stulta interrogatio, simplex responsio. Exspectabant eum intra quattuordecim semicirculi stabula. Ibi eum videbant. Cucurrit. Nunc volebant loqui ei. De caede D. Theodori Nigri? Probabiliter. De eo quod aliquid ex praemissis acceptum non haberent, alias non molestarent. dextram convertit. Via erat vacua et deserta. Angulus ubi infernum erat omnis? Commemoravit Nick unam ex illis pelliculis stolidis ubi heros sine fine per vias exanimas currit, animam non invenit adiuvandam. Has imagines numquam credidit.
  Ambulavit ipse in medio octo milionum hominum, et unum invenire non potuit. Solus eorum fovere foursome - sibi et tribus nigris. Currus niger angulum convertit et eos iterum insecutus est. Vir niger in sede anteriore dixit "Dude, melius nobiscum ingredi vel certare debebimus. Nolumus esse. Omnes velimus loqui tecum paulisper". Nick ambulabat. “Audisti me,” latravit. "Abi in infernum. Sinite me, aut si laedere possitis." Homo niger cum sclopeto risit. "O homo, tam ridiculus est." Aurigae iterum locutus est in sermone quae Swahili sonabat sed Swahili non erat. Raeda accurrerunt. Quinquaginta ulnas volavit et fraenum iterum verberavit. Duo viri nigri in capsis linteis exilierunt e curru et reversi sunt ad Nick Carter. Brevis homo, auriga, in sede transversa delapsus est donec dimidia pars e autocineto erat, cum brevi machina sclopeto nigra in una manu. Qui ante dixerat, "Melius veni, et loquere, Magister, . Alter niger, toto siluit tempore, lassi noverca vel duo. Statim interfector intellexit veram molestiam venisse, idque celeriter statuere debere. Occidere an non occidere?
  Tentare statuit, ne occideret, licet cogeretur. Secundus niger erat sex pedes longus digitorum sex, similis aculeatus aedificatus, magnis scapulis et thorace et brachiis longis pendentibus. Nigrae ut ligonum uena, naso fracto, facies cicatricibus rugosa plena. Nick sciebat hunc hominem ad manum certaminis, semper eum in amplexu ursi apprehendisse, finiendum esse. Princeps niger, qui pistolam occultaverat, iterum e sinu iacco sumebat. Hanc vertit, et Annibali suae sclopeto minatus est. "Numquid venis nobiscum, homo?" "Venio," dixit Nick Carter. Ille gradum arripuit, alte desiluit et ad calcitrandum convertit, id est, gravem eius cothurnum in hominis maxilla expulit. Hic autem cognovit vasa sua et reflexiones velociter.
  Sclopellum ante maxillam vibrans, eam protegens, manu sinistra talum Nick arripere conatus est. Ipse periit, et Nick sclopellum de manu pulsavit. In fossam cum fragore decidit. Nick super dorsum cecidit, ambabus manibus ad latera cuspidis ictum. In eum niger irruit, eum arripere conatur ac propius ad maiorem et fortiorem hominem qui verum opus facere potuit. Actiones Carteri erant tam moderatae et leves quam mercurii. Laevum pedem circa talum dextrum aduncum est et eum duro in genu recalcitravit. Calce ut poterat. Genu disrupit ut compaginem infirmam, et homo voce magna clamaret. Volvivit in canalem et iacuit, nunc tacet, genu tenens et quaerit invenire pistol quod omiserat. Nondum sciebat sclopetum sub eo esse.
  Homo tacite appropinquavit catus, lumina parva micantia in Carter defixa. Vidit et intellexit quid socio suo factum sit. lente ambulabat, expansis brachiis, Annibale contra frontem aedium premens. Erat aliqua gazophylacium, et erat securitas ferrea craticula trans eam. Nunc Nick ferrum supinus sensit. Quisque manus dextrae digitos intendit et ingens In pectore rumpit. Multo durius quam Carolum Sir in The Diplomat percusserit, difficile satis debilitare et dolorem excruciare, sed non tam durum ut aortae rupturam et necem. Non elaborare. Digitos vulnerant. Similis erat tabula concreta feriendi. Ut appropinquavit, magni nigri labra subridere moverunt. Iam Annibale repagulis ferreis prope instabat.
  
  
  
  
  
  
  
  Hominem in genu recalcitravit et vulneravit, sed non satis. Unus de gigantibus pugnis eum percussit, et mundus movebatur et carmen. In dies magis difficilis respiratio fiebat, et quod ferre posset, quod aliquantulum flere incepit, sicut aerem exsibilare et e pulmone suo. Hominem oculis cum digitis percunctatus parumper constitit, sed haec gambit nimis admota illis ingentibus manibus adduxit. Subnixus est, conatur ad latus movere ut de laqueo claudente exiret. Frustra. Carter manum tendens, pollicem ad angulum rectum inclinans, occisorem karate maxillam tradidit. Summitatem a minimo digito ad carpum aspera erat et corpus callosale, durum sicut tabulae, uno ictu maxillam frangere potuit, sed magnus niger non cecidit. Ille connivuit, oculos luteo flavescente momento versans, dein superbe incedit. Nick eum iterum eodem ictu percussit, et hoc tempore ne ictu quidem cecidit. Brachia longa, densissima cum bicipitibus magnis circum- cincta, sicut Boa constrictoria. Nick iam territus erat ac desperatus, sed ut semper, praeclarum suum cerebrum laborabat et ante cogitabat. Dextram manum arripere in sinum suum curavit, circa clunium pistolarum 22 gentei. Sinistra manu circumvolutus circa faucium magni nigri hominis, pressionis punctum invenire conatur ad cohibendum sanguinis fluxum in cerebro, quod nunc tantum cogitabat - opprimere. Tum parumper infans tam inops fuit. Ingens niger latis crura expandit, paulum reclinavit et Carter de sidewalk sustulit. Nick prope eum tenebat quasi fratrem amissum diu. Nick vultus in pectus hominis premebatur, et odorem, sudorem, labrum, carnem suam olfaciebat. Nervum in collo hominis adhuc quaerebat, sed digiti eius debiliores erant et quasi Flexilis densum fodere conabatur. Negro chuckled quiete. Pressura crevit - et crevit.
  
  
  
  
  
  Tardius aer reliquit pulmonem Nick. Lingua haesit, oculi exstabant, sed hominem non ipsum occidere conari sciebat. Voluerunt eum vivere ut loqui possent. Hic homo tantum voluit ut Nick egredi et aliquot costas eius in processu frangeret. Pressura. Manus ingentis tarde motae sunt, sicut vitium pneumaticum. Nick gemeret, si spiritum satis haberet. Aliquid fere frangere - costa, omnes costae, totum pectus. Dolor intolerabilis fiebat. Tandem tormentario uti debebit. Pistola cum silentio, quam extraxit e marsupio puellae. Digiti eius tam torpebant ut felis aliquandiu non inveniret. Tandem apprehendit eam, et extraxit illum. Pop et pistola parva in sacculo suo recalcitravit. Gigas pergit premere. Quisque furit. stultus stultus ne ictum quidem novit! Felis iterum iterumque detraxit. Pistol calce et squired, et erat odor pulveris pyrii. Nick niger cecidit, qui ad genua cecidit, graviter anhelans. Aspiciebat, anhelabat, stupefactus, ut homo alterum gressum reciperet. Omnino oblitus esse visus est Nick. Respexit ad pectus et lumbos, ubi parvae maculae rubrae sub veste sudabant. Quisque non putabat se hominem graviter vulnerasse, maculam vitalis desideraverat, et tam magnum guy cum .22 figens erat quasi elephantum funda mittens. Sanguis, proprium sanguinem, terrebis magnum virum. Carter, anhelitum adhuc arripiens et surgere conatur, stupefactus contemplatus est hominem inter vestimenta parva glande quaesita. Manus eius iam cruore lubricus erat et quasi clamaturus erat. Invitat Nick pro- brose. "Malum est," dixit gigas. “Pessimum est quod iacis et cruentas.
  Clamor et sonitus machinae currus Nick e stupore suo attulit. Intellexit secundas tantum praeterisse. Minor homo e curru nigro desiluit et hominem fracto genu in eum traxit. Simul conclamavit imperite. Iam satis aurora erat, et Nick intellexit homunculum os plenum aureis dentibus habere. Homunculus torvo Nick dum vulneratum in tergum curru proiecit. "Melius velis, Magister. Vicisti nunc, sed fortasse iterum te videbimus, huh? Opinor. Si sapis, non cum vigilum loqueris." Videbat adhuc ingens niger sanguinem et aliquid sub spiritu murmurabat. Brevior homo ei obnubilavit in lingua quae Swahili sonabat, et oboediebat ut puer, retro in autocinetum ascendens.
  Auriga post rotam obtinuit. At Nick minaciter agitabat. - Ecce te alio tempore, mister. Raeda festinavit. Nick notavit eam esse Bentley et laminam licentiam adeo in sordibus opertam esse ut non legi posset. De industria scilicet. Ingemuit, sensim sensit costas et se componere coepit. Ooooohhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhh usque ^ usque semper sed usque qui sedati dapibuserant quis qui uis turbidi .... Quam bestia! Intuitus ad laevam mox in tempore ad videndum binas galeas capitales in extremo plateae. Bobby. Nick ad dextram conversus ab illis ambulare coepit. Revertetur ad diaetam et aliquas quaestiones interrogabit. Aliqua etiam responsa accipies si ex illa cogat. Si debuisset, sub imbri gelu frigoris eam teneret donec misericordiam clamaret. Effunderet capulus nigrum donec suffocaretur. Ambulavit usque dum ostium fistulae invenit, ubi tramen ad Kensington Gore deprehensum in circulo interiore deprehendit. Cogitabat de regina iterum. Forsitan circa nunc evigilabat in lecto alieno, territa et in angore terribili adtemptatur. Placuit ei haec cogitatio. Sit ad tempus patiens. costas iterum sensit. Ooo. Haec omnia author fuit quodam modo. Tum interfector magna risit. Tam impudenter risit ante hominem paulo longius in raeda sedentem ac diurna mane legentem ut ei aspectum novum dederit. Quisque non attendit ei. Haec nugae sunt, nimirum. Quidquid erat, id culpae fuit. Nam nasum tuum in alieno negotio haereo. Taedium erat ad mortem, voluit actionem, et nunc obtinuit eam. Quin etiam vocatum Accipitrem. Forsitan non vocaret Hawk et tantum cum hoc exiguo fun se agere. Ebriam puellam sustulit et neces vidit et ab Afris adortus est. Interfectorem fremere Gallicum carmen injuriosis feminis incepit. costae eius non amplius laeduntur. Sensit bonum. Hoc tempore, ut fun - non exploratores, nulla counterintelligentia, non Accipiter et nulla officialis restrictiones. Cupiditas caedis priscae et pulchrae, virginis formosae, quae salvandae fuit. Sumpta e pulmento, ut ita dicam. Nick Carter iterum risit. Potest fun ludere Ned Rover vel Tom Swift. Ita. Ned et Tom numquam cum dominabus suis cubitum ire oportuit, et Nick non poterat putare se cum suis cubitum ire. Sed prius domina debet loqui. Hac homicidio usque ad asinum implicata est, quamvis ipsam Nigriorem se occidere non posset. Sed in parte mala, hoc patet ex atramento rubro in charta notatae. Et .22 qua- les pistol, qui vitam suam servaverunt, vel saltem costas eius. Nick exspectabat proximum suum adventum ad Principem da Gama. Ibi sedebat iuxta lectum, cum calice capuli nigri vel suci lyci, cum illos virides oculos aperuit et solitum interrogare coepit: "Ubi sum?"
  Vir in porticu diurnum inspexit in Nick Carter. Vir taedium spectavit, tum lassus et dormitat. Oculi eius tumebant, sed valde erecti. Vili par erat, braccas rugosas et lucida fulva ludit camisia purpurea exemplaris. Pedulia eius erant graciles et nigrae, et utebatur pellibus brunneis ad calcem patens. Pectus eius, ubi e collo tunicae V latae conspicebatur, erat sparsum et griseo tinctum. Non pileum gerebat, et coma secandi necessaria erat. Cum Nick Carter in Kensington Gore discessit, homo cum ephemeride eum tacite secutus est, sicut umbra.
  
  
  
  
  
  Ibi sedebat iuxta lectum, cum poculo capulus nigrae, aperiens illos virides oculos, et solitum interrogavit: "Ubi sum?"
  Quae cum quodam sedii vultu intuebatur. Debuerat ei A pro conatu. Quidquid fuit, domina fuit et reginae .... de illo rectum erat. Ea vox in potestate erat ut diceret: "Suntne cop? deprehensus sum?" Occidens mentitus est. Tempus donec Hawk occurrere putabatur longum erat et ei opus erat ut eam ibi cooperationem acciperet. Hoc nos salvet ab quaestionibus circa nos. Dixit, "Non vere cop. interest in te. Privatus pro nunc. Puto te esse in tribulatione. Fortasse te adiuvare possum. Plura de illo postea inveniemus cum ad aliquem te ducam. " ". "Vide quis?" vox eius convalescit. Coepit autem durescere. Vidit quam bibendum et diripio eam affectavit. Nick risit gratissimo suo risu.
  "Non possum dicere tibi", inquit. "At non tristis est. Te quoque adiuvare poterit. Ipse te adiuvare certos volo. Accipiter optime iuvare poterat - si aliquid erat in Hoc pro Accipitre et AX. idem significantem. Puella concitata est. "Noli me tractare ut puerum coneris" inquit. "Ebrii et stultus sum, sed puer non sum." illa et accepit de ea lagenam et accepit de ea utrem nunc non boozes nunc veniesne mecum an non ? Oculi eius in utre infixi sunt, illa longa crura sub se tricliniari succincti, nihil conatum demittere alam, et hic ulla sexus est, potabis, etiam te des: incertus erat risus eius. "Num heri simul dormire contigimus? Videsne me tam delictum in memoria habere. Nihil memini. Idem foret cum Hawk si id denuo incidisset. Codex EOW plane significabat id, quidquid hoc tatam erat, et quidquid in ea parte erat.
  
  
  
  Princeps da Ludus lusit, gravis letalis fuit. Vita et mors. Quisque ad phone et sustulit accipientem. bluffing erat, sed scire non potuit. Vocem suam duram, iratus. & Vulg. "Bene reginae, hoc lutum nunc tantum cessabimus. Sed ego gratiam faciam - magistratus non vocabo. Lusitanam legationem appellabo et te eligo et te adiuvabo; quia id, quod legatio est. Numeros quoslibet typing incepit, oculis angustatis eam intuens. Facies rugosa. Cecidit illa et flere incepit. - Minime! Ibo vobiscum. Quodcumque dicis, faciam. Sed ne me Lusitano tradas. Illi me in phreneticum ponere volunt. "Hoc," Killmaster crudeliter dixit. Ad balneo adnuit. "Dabo tibi ibi quinque minuta. Inde ibimus".
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  Caput 5
  
  
  
  
  
  Mentula et Taurus Inn collocantur in atrio vetusto cobbled quod erat locus tentoriis et decollationum in primo Medio Aevo. Ipsum stabulum tempore Christophori Marlowe aedificatum est, et sunt scholares qui hoc putant ubi Marlowe occisus est. Gallus et Bulla hodie non est constitutio negotiosa, quamvis partem habeat regularium; stat in semi-solitudine, ab India Orientali Dock Road et prope Insulam Canum, annachronismus lateris et ligni rosei, immersus in concursu negotioso et tumultus recentium navium et navium. Paucissimi notum est de basibus et cellis secretis quae sub Gallo et Tauro iacent. Scotia Yard scire potest, MI5 et germen speciale, sed si faciunt, nulla signa ostendunt, dissimulare ad quasdam violationes, sicut inter nationes amicas solet. David tamen Hawke, caput iracundum et obstinatum AX, officia eius gnarus erat. Nunc in una cella, modeste sed commode instructa et aerea, unum intuens, ait: omnes in lubrico sumus, praesertim nigris - ne patriam quidem habent, nedum. legatio!
  Neque multo melius Lusitani sunt. Caveant cum Britannis, qui plus minusve in IR quaestione Angolan adiuvant.
  Cauda leonis torquere nolunt, ideo non audent apud reginam prius agere. Nick Carter inflammavit cigarette auriculam et adnuit, et dum aliqua clarius facta sunt, multum nebulosus et incertus manebat. Accipiter quidem declaravit, sed more suo tardum et laboriosum. Accipiter vitreum aquae e lagenis propinquo effudit. in magnam tabulam rotundam misit, eam fizz aliquantisper observavit, et aquam bibit. Detrivit stomachum suum, quod homini aetate mirae valebat. "Mecum tamen venter non prehendit," dixit accipiter. "Adhuc in Washington est." Respexit ad bracchia et... Nick viderat, quod vide apud. Intellexit. Accipiter ad generationem pertinebat, quae jet aetatem non satis intellexit. Accipiter dixit: Quattuor horas et dimidium abhinc dormiebam in lecto meo. Insonuit telephonium. Fuit Secretarius Status. Post quadraginta quinque minutas in plano CIA eram, trans Atlanticum ad duo milia passuum horae volans. — stomachum suum iterum attrivit. - Nimis celeriter viscera mea. Ipse secretarius vocavit planum supersonicum, hoc concursum et concursum. Lusitani clamare coeperunt. Non intelligo. Bulla eius audire non videtur. Dimidiam sibi murmuravit, et cigar in os tenue imposuit et rodere coepit. CLA planum, mussat. . "AX iam suam supersonicam habere debet. Iam satis temporis habeo quod peto... "Nick Carter aegrotus erat. Sola via erat cum senex Hawk in hoc modo fuit. - FUNDAMENTUM complexus a duabus lapidariis ax matronarum conspicitur.
  
  
  
  Accipiter imperavit: dominam in pedibus habeto, sobriam, mente promptam, horarum viginti quattuor loqui. Nick cogitavit aliquod nisum futurum, sed AX dominarum, tam RNs, satis capax fuit. Nick sciebat quod Hawk satis multum "baculi" pro officio conduxerat. Praeter foeminas erant saltem quattuor campi pugnantes AX lapidosi - Accipiter musculos suos praetulit, magnos et validos, si parum conspicuus est, quam in delicatis mommiis, sicut hedera, quae CIA et FBI interdum utebantur. Tunc erat Tom Boxer - tantum tempus erat ad nutum et ad celerem salutem - quem Cillmaster noverat ut N 6 vel 7. Hoc in AX significabat pugilem etiam titulum magistri Occisoris tenuisse. Inusitatum erat, perquam inusitatum, ut duo homines tanto ordine convenirent. Accipiter tabulam murum deposuit. Utebatur cigar ut monstratorem extinctum. — Bona quaestio de Lusitanis. Mirum censesne patriam sicut in Civitatibus Foederatis Americae salit cum sibilo? Sed in hoc casu - dicam quare. Audistin' de Insulis Promontorii Verde? "Incertus. Nunquam ibi fuit. Suntne ad Portugalliam?"
  
  
  Facies agricolae ruga accipitris circa cigarum crispata. In foedissimis inconditis dixit, "Nunc, puer, intelligere incipis. Portugallia possedit. Quia 1495. vide." Ostendit cum cigar. -- Illic. Circiter trecenta millia passuum ab Africae ora occidentali, ubi longissime in Atlanticum patet. Basibus nostris haud procul in Algeria et Mauritania. Sunt ibi insulae admodum paucae, aliae magnae, aliae parvae. Uno vel pluribus - nescio quem unum et scire nolo - the United States buried some kind of thesaurus." ?” Hydrogen bombs, puer, illic multum infernum eorum. Totus mons ingens stupri eorum. "Nick tacito sibilo labia sua pallavit. Ita ut vectis evulsa est Lusitanus. Minime mirum est eum avunculus Sammy misit! Accipiter map cum cigaro percussus est.
  
  
  
  
  
  
  "Vides tabulam? Solus de duodecim hominibus in mundo hoc norunt, inter te nunc. Non opus est tibi dicere summum esse secretum. " Calmaster modo adnuit. Securitas alvi tam alta erat quam illa Praeses Americae Foederatae Rei Publicae, una ex causis quas circa tabulam cyanidam nuper gestavit omnes Lusitani faciendum esse innuere, tantum innuere, ut mentem suam mutare possent, quae fortasse bombas illas extra volunt. ibi, et Department res publica per circulos sicut leo salit. "Accipiter cigarum in os suum remisit. Naturaliter habemus alias gazas bombas circum orbem terrarum. Sed confidimus - prope centum centesimas hostem non esse. Scias de hoc facto in Cape- verde, et venimus ad magnas longi- tudines ad custodiendam illam viam. Si moveremus, utique totum caderet per totum. ordo Portuguesus officialis facere est gutta in loco dextro, et asinus in periculo est. Accipiter ad sellam suam ad mensam rediit. Vides, fili, hanc rem ramificationes habere. Haec est vera hydria scorpionum.
  Interfectorem consensit. Non tamen omnia plane intellexit. Multi etiam anguli erant. "Nullum tempus" inquit "quomodo Lusitani imperium tam cito agere potuerunt?" Narravit Hawk omnia de mane insana, incipiens a momento, puellam ebriam sustulit in Diplomate. Sua bulla humeros. "Id facile est. Hic Maior Oliveira, qui iaculatus est, fortasse oculum in puella servabat et occasionem quaerens eam sine attentione arripiendi. Novissimum illud palam factum esse voluit. Britanni valde irritati sunt de plagiariis. Suspicor. paulum in ore erat cum in illam clavam introisset, te vidit eam extrahere, te agnovit - maiorem in counterintelligentia laborasse, et fasciculos Lusitani habere - et fecit duos telephonicos vocat. Probabiliter circiter quindecim minutas. Legationem appellaverunt Lisbon, Lisbon Washington appellavit. Accipiter oscitavit. “Me scribam vocavit...” Nick aliam cigarette accendebat.
  
  
  
  Ille interfector vultu accipitrem aspicit. Hoc prius viderat. Canis eundem aspectum habet cum scit locum frustum carnis, sed intendit sibi nunc retinere. "Quaedam fortuitum", Nick sarcastically dixit. “Incidit in bracchia mea et “in tempore illo cecidit.” Accipiter risit.” Contingit, fili. Consequatur, eveniet. Hoc est, bene quis dicere possit, Providentia.
  Killmaster escam non accepit. Accipiter camur mos exponere iustum si vicis. Nick dixit: "Quid facit tam magni ponderis principissa Gama in omnibus his?" David Hawk frowned. Cigarum commanducatum in quisquilias proiecit et cellophanam novam decerpsit. - Ut honestus sim, paulum ab hoc me movet. Nunc genus est factoris X. Suspicor peditem circumactum esse, in medio haesit. — In medio eorum, domine. Fumus e cigarette oculis Nick combussit et eos parumper clausit. Sed clausis etiam oculis, erat ac si adhuc videre posset Accipitrem, miram accipitrem, fumantem cigar in oatmeal linteo, sicut araneus, qui sedit in cadavere medio telae implicitae, vigilantes et auscultantes; et subinde in unum e staminibus trahens Quisque oculos aperuit. Involuntarium per magnum corpus tremit. Accipiter eum curiose intuens. "Quid accidit, puer; num aliquis tantum super sepulcrum tuum ambulavit?" Quisque chuckled. "Fortasse domine.
  Accipiter humeros. "Dixi tamen de illa nimis nescio et quid magni facit." Priusquam Washingtoniae discederet, Della Stokes vocavi eamque rogavi ut omnia quae posset colligeret. Forsitan, alioquin novi quid in ephemeride audivi aut legi, Principem activum, ebriosum et publicum stultum esse, et avunculum habet, qui in Lusitania gubernatione eminentissimum obtinet locum.
  Etiam imagines sordidas opposuit. Quisque aspiciens eum. Recordatus est cameram occultam in domo Nigrioris, tegumentum et projectoris. “Hae sunt iustae opiniones,” Accipiter continuavit. "Hoc declarare opus est, et sic facio. Cum multam materiam ab uno ex nostris in Hong Kong. obiter nominavi, fortasse diceres. Princeps olim in Hong Kong fuit et ivit fregit et illa. positis aliquot photographis ad pecuniam pro deversorio rogationis eius et de peregrinatione impensas. Id aliter Lusitani recipere conati sunt - pecuniam in eam posuerunt ut pecuniam suam foris abscinderet. Coniecto iam satis bene ruptum est". "Algata moratur domine. Pecuniam accipit." Accipiter in obliquum perstrinxi eum.
  
  
  
  
  "Nunc habeo aliquem qui hoc facit. Unus ex primis quae hic egi ..." Phone insonuit. Accipiter accipiter et breviter aliquid dixit. Suspendit et torva in Nick risit. "Iam Algate plus quam duo milia dollariorum debet." Quod quaeris? Nick incepit animadvertere hanc non esse quaestionem, sed oblitus est. Bulla mirum et acriter intuens eum. Cum Hawk iterum locutus est, sonus eius mirifice formalis erat. "Rarissime monendum tibi dabo". "Minime, domine. Non moneris me." - Nunc perraro opus est. Aliquam eget nunc. Noli cibum cum hac muliere, princeps haec da Gama, corniculum internationalem cum appetitu booze et medicinae et non multo alio. Cum illa potes operari, si quid operetur, utique vis, sed ibi subsistas. Ne accedas ad eam." Killmaster annuit. Sed cogitabat quomodo in cella sua paucis horis ante aspexit.
  
  
  
  
  
  KILMASTER - perdite se trahere conatus est. Aliquatenus hoc faciebat. Imo cum Hawke non consensit. Bonum erat alicubi in ea, utcumque amissa vel sepulta iam erat. Accipiter chartam comminuit et in quisquilias misit. "Obliviscatur illam nunc", inquit, "ad eam postea redibimus. Non est insanus concursus. Duo ad minimum quadraginta octo horis hic eritis. Postea, cum melius senserit, loquatur. Nunc - scire cupio, unquam hos duos viros audivisti: Princeps Solauaille Askari et Auguste Boulanger Generalis? Omne summum AX procuratorem ad rerum mundanarum satis notum requirebat. A tempore ex tempore certa cognitio requirebatur. ad tempus, Seminaria inopinata habita sunt et interrogata sunt. Nick dixit: “Princeps Askari est Africanus. Educatus puto Oxoniae. Angolanos rebelles Lusitanos duxit. Contra Lusitanos aliquot secundae res gessit, aliquot et maximis proeliis agrumque suum vicit. "Hawke gavisus est. "Bene factum est. Quid de generali?" Durior haec quaestio erat. Nick cerebro torquebat. Auguste Boulanger Generalis nuper in nuntio non fuerat. Paulatim memoria eius facta producere coepit. "Boulanger refuga est dux Galliae" dixit. fanaticus diehard. Ille terrorista unus ex ducibus SLA erat et numquam remisit. Tandem legi, damnatus est in absentia in Gallia. Estne hic idem homo? "Ita," inquit Accipiter. - Damnat etiam bonus imperator. Inde est quod rebelles Angolani nuper vicerunt. Cum Francus Boulanger titulo suo spoliavit et eum ad mortem damnavit, id facere potuit. Princeps hunc Askari, sed occultissime attingit. Et unum plus - Princeps Askari et Generalis Boulanger viam ad expediendas pecunias invenerunt. Pecuniam multam. Ingens amounts. Si sic permanserint, bellum Macau in Angola vincent.
  Alia nova terra in Africa erit. Nunc Princeps Askari se patriam hanc regeturum putat. Sponsio est, si omnino operatur, Imperator Auguste Boulanger praeerit. Faciet se dictatorem. Praesent id arcu. Alias nimis capax est. Libertus est, verbi gratia, extremus egoista. Nice haec memorare, fili. Quisque cigarette manum suam posuit. Denique essentia emergere coepit. "Estne haec missio, domine? Sum contra hunc Generalem Boulanger? aut Princeps Askari? Utrumque?"
  Non quaesivit cur. Accipiter narrabit cum paratus erit. Sua bulla non responde. Alterum chartam tenuem accepit et aliquandiu studebat. "Scisne qui est colonellus Chun Li?" Facilis erat. Colonellus Chun Li erat Hawk oppositum faciem in Sinica counterintelligence. Duo homines in altera mundi parte inter se sedebant, movendo frusta in LATRUNCULARIA internationale. "Chun Li te mortuum vult," Hawk nunc dixit. — Naturale admodum. et mori eum volo. In libro meo diu niger est. Volo eum a via excludere. Praesertim cum in exortu nuper fuit - dimidium duodecim boni agentis ad nothum in sex proximis mensibus perdidi." "Hoc igitur officium meum est", Nick dixit.
  "Ius est. Interfice hunc colonellum Chun Li pro me." "Sed quomodo ad eum possum? Velut ille ad te non potest." Risus accipitris ineffabilis fuit. Omnia in scrinio suo manum camcena vibravit. "Ecce ubi omnia sentire incipit. Regina, moribus Nigrior, duos gallos cum iugulis suis incisis, maiores Oliveiras mortuos omnes habent. Nemo in suo iure refert, sed omnes confert. Nick Ille Non satis figuravit adhuc, et parum tristis erat: accipiter erat aranea, eum damnare, et aranea damnata ore clauso.
  
  
  
  Carter frigide dixit, "Tres nigris qui me verberant oblivisceris," et maiorem occidit. Etiamne in hoc? Accipiter manus cum voluptate attrivit. - Oh, ipsi quoque... Sed nunc non nimis magnum est. Quaerebant aliquid ex Blacker, rectum, et tu te esse putabant. Usquam, tecum loqui volebant. Quisque dolor costis. "Ingratos sermones." Accipiter risit. - Pertinet officium tuum, huh, fili? Modo gaudeo, te neminem occidisse. Major Oliveira, turpe est. Sed isti nigri erant Angolans, et maior erat Lusitanus. Et noluerunt eum accipere principem. Principem sibi volunt.
  “Omnis princeps vult,” Killmaster dixit irritabiliter. " Damnabitur si intelligam quam ob causam." “Principem et aliud volunt,” Corrigitur Accipiter. "Ex iis quae mihi narrasti, me coniecturae genus quoddam pelliculae fuisse. Quidam genus pellicularum blackmail - alia coniectura - footage sordidissima. Noli oblivisci quid fecerit in Hong Kong. Ad infernum cum eo usquam." . cum omnibus his - habemus reginam et ituri sumus custodire illam.
  "Quid si non cooperatur? Non possumus eam opprimere." Accipiter saxeam respexit: "Non possum? Opinor. Si haec cooperari non consentit, Lusitano imperio gratis, gratis, eam in hospitali mentali ponere volunt; dextra? Et dixit tibi hoc.
  Nick dixit sic, dixit ei. Horrioris in vultu recordatus est vultus. " Ludet," Accipiter dixit. "Nunc vade et requiesce. Quaere omnia quae debes. Hunc locum non relinques donec te in plano ad Hong Kong posui. Cum Principe scilicet. Iter in maritum et uxorem. Nunc tua diplomata ac para. alia documenta «. Cognatus surrexit et extendit. Defessus est. Longa nox erat et longa mane. aspexit Hawk. "Hongcongum? Estne ubi Im 'putatur occidere Chun Li?" "Minime, non in Hongcongum, in Macau. Et ubi Chun Li te occidere putatur! Nunc laqueum tendit, laqueus nimis nitidissimus est.
  Admiror hoc. Chun lusor bonus est. At commodo, mi. In captionem eius cades cum laqueis tuis.
  Killmaster numquam tam eu de his rebus quam eius bulla fuit. Fortasse quia collum eius in linea erat. Qui ait: “Sed adhuc est laqueus, domine, et prope est in diam. Accipiter manum elevavit. - Scio. Sed vetus est apud Sinenses dictum - laqueus interdum in laqueum incidit. "Vale fili. Interroga reginam quamprimum velit. Solus. Nolo te indefensum esse. Ego te candelam audias. Ire ad somnum nunc." Nick eum chartas commiscens reliquit et cigar in ore insilit. Tempora erant, et hoc unum erat, cum Nick monstrum umorem suum putabat. Accipiter sanguine non indigebat, per venas fluens erat. Haec descriptio nulli alteri convenit personae.
  
  
  
  
  Caput 6
  
  
  
  
  INTERCULUS SEMPER cognovit Hawke callidum ac callidum in arduo opere fuisse. Nunc postridie candelam auscultans, reperit senem habere humanitatis subsidia, facultatem ad miserationem — quamvis pseudo-misaenitatem esse posset, de qua Nick nesciebat. Etiam nesciebat quod Hawk Portuguesa ita bene locutus sit. Tape currit. Vox accipitris erat mitis, plane lepidus. "Nleu nome a David Hawk. Como eo sea name?" Principem Morgan da Gama. Quid rogas? Certum est te iam hoc scire. Nomen tuum mihi nihil significat — quis es, Molly? Cur invitus captivus detineor? Nos in Anglia sumus, tu scis omnes in carcerem te in hanc rem deducam. Nick Carter abscondita jucunditate risit ut Lusitanorum rapidum cursum audiebat. Senex momentum cepit. Non suus animus fractus est. Accipitris vox ibat, laevis ut molasses. "Omnia tempore suo explicabo, Principe da Gama. Interim esne sicut nais si Latine loquimur? Linguam tuam non optime intelligo." — si vis. Non curo. Sed optime loqueris Portuguse.
  
  
  "Ne quidem quantum Latine loquimini." Accipiter inpuratus sicut feles, qui videt laminam altam crassam flavam cremor. "Obrigado. Scholam in Civitatibus multis annis veni." Quisque excogitare poterat eam shrugging. Tape sonitum fecerunt. Tum fragor. Accipiter cellophane suam cigarem caepit. Accipiter: "Quomodo sentis de Civitatibus Foederatis Americae, reginae?" Puella: "Quid? Non satis intellego." Accipiter: deinde haec sinite me dicere. Placetne tibi Americae Foederatae Rei Publicae? Habesne ibi amicos? Putasne Civitates Foederatae, condiciones hodiernae terrarum positae, vere optimam suam pacem et benevolentiam in mundo conservare conatur? " Puella: "Tum haec res publica est! Tu igitur es quaedam agentis secreti. Ex CIA es.” Accipiter: “Non sum ex CIA. Obsecro hercle placet. Mihi, inquam, opus facere periculosum potest. Et bene solvit. Quid tibi videtur?
  Puella: "Ego... potui. Pecunia opus est. Et nihil habeo contra Civitates Foederatas. de ea non cogitavi. Politicae non quaero. de voce accipitris, responsionem senis sicce risit: "Gratias tibi, regina." Responsio honesta, nisi alacer. - Me, ais te pecunia opus esse? Contingit scire quod verum est. Nonne hi in Portugallia pecunias tuas circumsederunt? Avunculus Luis da Gama, auctor est, annon?" Longa mora est. Tape sonuerunt. Puella: "Quomodo scis de his omnibus? Quomodo de avunculo meo scis?” Accipiter: “Multum de te scio, mi carissime. Tantum. Difficulter nuper habuisti. Habuisti difficultates. Adhuc difficultates habent. Et si mecum cooperaris et imperium meum, contractum habebis in hunc modum, sed in crypta secreta servabitur et duo tantum cognoscent de eo, si hoc feceris, forsitan possum. auxilium.
  Pecunia, cum hospitalizatione, si opus est, fortasse etiam cum Diplomate Americano. Nos de hoc cogitandum erit. Maxime autem, princeps, possum adiuvare ut tuam observantiam restituas. Pausamus. Nick expectatur indignatio audiendi in suo responso. sed taedium et renuntiationem audivit. Illa de vapore currere videbatur. Excutientem conabar fingere, bibere volentem, aut pilulas sumere, aut aliquid injicere. Duae AX nutrices cum illa bene facere videbantur, sed arduae et durae esse debent.
  Puella: "Meam reverentiam?" Risit. Nick expavit ad sonum. "Mea observantia longa est, domine Hawke. Videris magus quidam esse, sed ego etiam miracula facere non puto. Accipiter: Conemur, princeps. Nunc incipiemus? Sum interrogabo te seriem rerum valde personalium. Respondebis eis — et vere respondebis eis. Puella: "Quid nisi?"
  Accipiter: "Tunc a legatorum Lusitanorum legato hic a quodam delectari te constituam. Londinii. Pro certo habeo magnam gratiam habituros. Te diu dominae imperio tuo impedimento fuisti. Praesertim avunculus tuus in Lisbon, credo eum in scrinio altissimum locum occupare, quod, quantum intelligo, valde gavisus esset si in Portugalliam rediisset, sed post multo post Nick intellexit quid puella dixit. tunc fastidiose in illa voce dixit: " Avunculus meus. Hoc. Interroga tu. Nolo, ne in Lusitaniam remittatur. Me in furiosam ponere volunt. Oh, non vocabunt. Monasterium vel domum vocabunt, sed orphanum erit. Interroga tu. Non mentior tibi. Accipiter dixit: “Melius est non, princeps, nunc ero parum rudis, erubesces, nihil potes.
  Hic photo est. Volo te aspicere. In Hong Kong ante aliquot menses capta est. Quam ad me adepta est nihil negotii tui. Estne hoc photo tuum? Crepitare in taenia. Nick recordatus est quid Hawk dixit de regina sordida imagines accipiens in Hong Kong. Illo tempore senex nihil de eo dixit quod imagines aliquas habuisset. Singultus. Iam illa rumpens et quiete clamans.
  At illa dixit: Etiam. "Est me. Ego .... pro hoc photo posui. Valde ebrius sum tempore." Accipiter: "Hie homo est Seres, estne? Scisne nomen eius?" Puella: "No. numquam eum ante vel post vidi. Erat... iustus homo in ... studio". Accipiter: "Nihil refert. Gravis non est. Dicis te tempore ebrium esse - annon verum est, Principem, te ab ebrietate comprehensum saltem duodecim temporibus duobus ultimis annis? In compluribus regionibus - Capti estis semel in Gallia pro medicamentorum possessione?, puella: non memini exactum pluries. Non memini multa, plerumque post potationem. ut cum bibo, terribilibus occurro, et terribilia facio. Sed omnino blackouts - quid agam vere non memini."
  Pausamus. spirandi sonitus. Accipiter cigar accendit novam, Accipiter chartas in mensa terit. Accipiter, terribilem mollitiem in voce sua: "Omne, princeps... Nos, opinor, constituimus te alcoholicum, interdum medicamentum usoris, nisi medicamentum addictum, et faeminam generaliter existimari. de moribus luxuriosis. Putasne hoc aequum est ?"
  Pausamus. Annibalis magis expectatur clamor. Sed vox eius frigida, dura, indignata est. In vultu humiliationis accipitris mentita est: "Ita, infernus, sum. Nunc satiata es?" Accipiter: "Carissima puella! Nihil est in hoc personale, nihil prorsus, in mea, uh, professione, interdum in has res immittere debeo. Tibi, mehercules, tam ingratum est mihi quam tibi est. .
  Puella: "Mihi dubitandum est, domine Hawk. Siccine fecisti?" Accipiter: "Age? Mea puella, iam coepi. Nunc ad rem pergamus - et memini, nulla mendacia. Omnia scire cupio de te et hoc Nigrore. Dominus Theodorus Blacker, iam mortuus, necatus est; In quartadecima domo Hough - Crescent Mews. Quid in te Nigrius habuit? An habet aliquid? An ille blackmailing te? Longa mora est. Puella: "Cooperare studeo, Domine Hawk. Hoc tibi credere est. Timeo satis non mentiri. Sed de Teddy Blacker, tam multiplex et perplexa operatio est. I...
  Accipiter: ab initio. Quando primum occurrit Blacker fecisti? Ubi? Quid accidit?” Puella: “Experiar. Hoc paucis abhinc mensibus. Una nocte ad eum veni. Audivi de clava, Dracone Club, sed nunquam ibi fui. Ibi amicis meis occurrere putabatur, sed non apparebat. itaque solus cum eo relictus sum. Ille ... vermiculus terribilis erat, sed tunc nihil aliud facere potui. Bibi. Paene fractus eram, sero eram, et multum cupam Teddy bibit. Paucos habui potus nec quicquam postea memini. Postridie mane evigilavi in deversorio meo.
  Accipiter: "Num te nigrior medicamentum?" Puella: "Yeah. id postea fassus est. LSD mihi dedit. Ego numquam ante cepi. Ego ... genus esse debeo in longo itinere". Accipiter: pelliculas de te fecit, did. t ille? Medicamenta cum esses videos " Puella: "Y-ita. Ego numquam illas pelliculas vidi, sed mihi paucarum tabularum tondeo ostendit. Erant... terribiles erant.
  Accipiter: Et tunc Blacker conatus est te INTERMINOR? Num pecuniam pro his fllius petit?” Puella: “Ita. nomen ei aptum. Sed erravit - nullam pecuniam habui. Certe non id genus pecuniae. Valde fefellit et primo mihi non credidit. Postea, utique, credidit.
  
  
  Accipiter: "Numquid ad Draconem Club redisti?" Puella: "No. non amplius ibi ivi. Convenimus in vectibus, popinis et locis similibus. Deinde, una nocte, ultimo tempore occurrit Nigrior, dixit me oblivisci eius. Substitit blackmailing me in Tandem".
  Pausamus. Accipiter: "Nonne dixit?" Puella: "Hoc putavi. Sed de eo non eram laetus. Nam peius sentiebam. Adhuc illae terribiles imagines mei circumferebantur - dixit aut fecit." Accipiter: "Quidnam dixit? Vide. Hoc potest esse valde maximus. Longa mora. Nick Carter oculos clausis viridibus fingere potuit, supercilia alba in cogitatione frontem altam, pulchram, nondum omnino deformatam faciem, tempus cum intentione. Puella: "risit et dixit "Opus est" - Noli solliciti de pellicula emere. Dixit se habere alia pretiis. pretiis realis pecuniam solvere volens. Valde miratus sum, memini. dixit pretiis abeuntes de viis eorum ut in acie ".
  Accipiter: "Et tu numquam postea nigriorem vidisti?" Trap! Non cadunt. Puella: "Ius est. Iterum numquam eum vidi." Killmaster voce magna ingemuit.
  Pausamus. Accipiter, vox eius acuta facta est: "Non omnino verum est, regina? Visne hoc responsum retractare? Et quid de mendaciis dixi!" Conata est reclamare. Puella: Ego ... Nolo. Intellexisti quid vis in conspectu: non vidi iterum Nigriorem: sonum foris perscriptoris: Accipiter: Suntne chirothecae tuae, princeps? Hic sume illos, diligenter examinare, iterum te monere oportet ut verum fatearis. "
  Puella: "Y-ita. Hae meae sunt." Accipiter: Curam explicare cur maculae in illis sunt sanguis? Et noli mihi dicere ex inciso genu venisse. Non chirothecas tunc gerebat.
  Nick frowned in taenia. Non poterat, etiam si viveret in eo, sensum dualitatis explicare. Quomodo infernum finivit ex ea parte contra Hawke? Magnus AX agente parvipendens. Forsitan talis facta est impia mulier, male damnat, inops, prava, dolosa.
  Puella: “Pupula illa tua non multum fallit, facit?
  Accipiter remeavit: "Puppea? Ha ha, narrare ei de illo debebo. Scilicet non est talis. interdum nimis independentis est. Sed propositum non est. De chirothecae, amabo te?"
  Pausamus. Puella cavillans: “Bene. Fui cum Nigrius. Iam mortuus erat. Illi eum mutilaverunt. Sanguis ubique erat. Cavere conatus sum, sed lapsus sum ac paene cecidi, tenere potui, sed ibi erat sanguis in chirothecis meis ". pertimui et confusus sum. aufervi et posui in marsupia mea. Volui exuere eos, sed oblitus sum."
  Accipiter: "Cur mane Nigrior venisti? Quid vis? Quid exspectas?
  Pausamus. Puella: ... Ego vere non scio. Non multum nunc, nunc sobrius sum. Sed evigilavi in loco alieno, valde perterritus eram, infirmus et esuriens. Paucos catapotia cepi ut in pedibus meis manerent. Nesciebam qui domum veni vel bene quid ageremus. Memineri non potui quis hic homo similis videretur.
  Accipiter: Certus esne ita esse?
  Puella: non plane certus sum, sed cum imagines a me accipiunt, ita ebrius sum, id est quod fieri solet. Eo tamen casu, priusquam reverteretur, exire volui. Multam pecuniam habui. Cogitabam de Teddy Blacker uno die, et suspicor me putare pecuniam me daturum si ... si I...
  Longa mora est. Accipiter: "Si quid?" Nick Carter cogitavit: "Improbus senex bastardus!" Puella: "Si modo ... ei grata fuisset." Accipiter: "Video. Sed tu ibi advenisti mortuum, peremptum, et, ut ais, mutilum invenisti. Habesne ideam qui eum occiderit?” Puella: “Minime, minime. Talis bastardus inimicis multum debet habere.
  
  
  
  Accipiter: "Num quem alium circumspicis? Nihil suspectum, nemo te sequebatur aut conabatur percontari aut impedire?" Puella: "No. quemquam non vidi. Ego vere non quaererem - modo aufugeram quantum potui. Modo aufugit." Accipiter: "Ita. Ad Principem Galeam recurrit, quo modo discessit. Cur? Ego vere non capio, Principem. Quare? Responde mihi."
  Pausamus. Prorogatio singultus. Puella, Nick cogitatio, iam prope modum eius est. Puella: "Explicare experiar. Unum - satis habui pecuniam pro taxis ad principem Galeam solvendam, et non ad diaetam meam. Aliud - studeo, scis, timeo". comita- tus sum — timeo et scenam nolui — sed credo, causa erat, quod nunc ego, homicidio implicari possem : quisquis, quisquis erat, me alibi praebuisset. terribiliter timui, quia, vides, vere nesciebam quid fecerim, putavi ut indicaret mihi homo, et mihi opus erat pecunia.
  Implacet accipiter: "Et volebas facere - verbum tuum, credo te velle peregrino nice esse. Pro pecunia et fortasse alibi?"
  Pausamus. Puella: Y-ita. paratus sum ad hoc. Hoc ante feci. Confiteor. Fateor omnia. nunc me conducere.” Accipiter, vere admiratus est: “O mea puella cara. Scilicet conducere te intendo. Illa vel alia, quae modo dixi, sunt quae te apprime ad me, uh, laboris, lassi faciunt, princeps, parumque valens. Sicut minutam atque ego te dimittam. Nunc te in Portu Principis remittis, Procurator Gubernii Lusitani ..... te probavit. Illud feremus. Scisne hunc virum?” Puella: “Minime, non nomen eius. Eum non bene novi, saepius eum vidi. Hic apud London. Me spectabat. quam diligentissime. Avunculus meus post hoc est, ut opinor. Serius aut citius, nisi me primum cepisses, me raperent et aliquo modo ex Anglia fallaciam. Ad Portugalliam adductus sum et in orphanotrophio positus. Gratias tibi ago, domine Hawk, quod me non permiseris. Quicumque es aut quid ego faciam, melius erit quam hoc?"
  Mussitavit interfector, "Noli bet, mel." Accipiter: "Gaudeo te ita, mi carissime videris. Non est prorsus infaustum initium. Dic mihi, quid nunc meministi de eo qui te domum ex Diplomate expulit? Vir qui te servavit? a procuratore Lusitano?
  Puella: "Diplomatis" omnino non memini. Postrema autem non minimus. Omnes de hoc homine, puppe tuo, memini, id mihi magno et satis formoso videbatur. quid mihi fecerit. Crudelis posse puto. Hoc totum erat — Etiamne ego aeger eram?
  Hawke: "Magnum officium fecisti. Non male descriptum, quantum est. Ibis autem ad Hong Kong simul et fortasse ad Macau. Iter in maritum et uxorem. "Procurator meus, dum vocamus eum, procurator meus vobiscum erit. Etenim vitae necisque in te potestatem habebit. Aut quod in casu tuo pejorem esse videris mortem. Memento, Macau colonia Lusitana est. Una proditio ex parte tua, et minuto te dabit. Numquam obliviscar. "Vox eius tremit:" Intelligo. Negavi me operari, non vereor. expavesco.
  Accipiter: "Ire potes. Nutricem voca. Et te simul collige, regina. Aliam diem non habes. Indicem rerum quae opus sunt, vestes, quaecunque sunt, omnia provisa erunt. Tunc "deversorium tuum accedes. Hoc viverra, uh, coetus quidam." Sellae sonitus repelluntur.
  Accipiter: "Ecce, unum plura. Num contractus de quo dixi signare potes? Lege si vis. Forma regularis est et obstringit te solum ad hanc missionem. Illic abis. Recta in linea ubi crucem posui pridie «. Calamus scalpere. Illa non molestum est legere. Janua cum gravi vestigiis sonitum patefactum est ut una securis matronae intrasset.
  Accipiter: "Prius aliquid tecum loquar, Regina, antequam vadam. Vale. Conare requiescere. Ianua claudit.
  
  
  Accipiter: Hoc est, Nick. Melius hoc tape diligenter stude. Apta est ad officium - aptior quam nunc putas - sed si non indiges, non necesse est eam accipere. Sed ut spero, facias. Coniicere ludum facio, et si mea coniectura recta est, princeps in foramine est acetas nostra. Mittam ad te quotienscumque voluerint. Non nocebit parum facere ad range dirigentes. Pono ibi in Oriente arcano omnia difficillima esse. Te videre...
  
  
  Finis candelae. Nick impressum RWD et taenia carmen. Accenso cigarette aspiciens eam. Et accipiter constanter eum obstupuit. Mores veteris hominis, profunditas insidiarum eius, scientia phantastica, fundamentum et essentia eius intricatae telae — quae omnia reliquerunt Killmaster cum miro affectu humilitatis, paene inferioris. Sciebat enim, cum dies advenit, locum accipitris habiturum esse. Hoc momento, etiam sciebat se substitui non posse. Aliquis ostium cubiculi Nick pulsavit. Nick dixit, "Ingredere." Tom Boxer erat, qui alicubi latebat semper. Nick risit. "Karate, si placet." Nick renidet retro, "Cur non? Saltem laborare possumus. Exspecta paulisper."
  
  
  Ambulavit ad mensam et sustulit Luger in holster. Puto me dirigentes aliquid hodie. Tom Boxer inspexit Luger. - Homo amicissimus. Quisque risit et adnuit. Ille per digitos nitido decurrit, frigido stipite. Damnare iustum est. Quisque id instar coepit. Dolium Lugeri iam frigidum erat. Mox candescit.
  
  
  
  
  Caput 7
  
  
  
  
  In BOAC 707 volaverunt, longum iter cum stopover in Tokyo ad tempus Hawk dandae aliquas quaestiones in Hong Kong exstat. Puella maxime viae dormiebat, et cum non dormiebat, tristis et taciturna erat. Illa novis vestibus et impedimentis data erat, et fragilis et pallidus in lis lucis deficientis cum modica lacinia aspexit. Illa obediens fuit et passiva. Sola eius tantum eruptio fuerat cum Nick eam in planum in manicis duceret, manibus ligatum sed pallio absconditum. Mani- phia non induebatur quia timebant ne effugeret - in assecurationem erant in extremo tempore captae reginae. Cum Nick manicas in limousine ad aeroportum Londinii induit, puella dixit, "Non es exacte miles in armis nitidis" et ei arrisit Killmaster. Hoc necessario faciendum est... Ibimus, regina?", priusquam abissent, Nick cum bulla per tres horas clausa fuerat. Iam hora ex Hong Kong, puellam dormientem aspexit ac existimavit. flavo galero, quamvis funditus mutatam speciem... nihil fecit ut pulchritudinem eius spoliaret, recordatus est etiam illud extremum briefing cum David Hawk...
  Cum Nick suum officium iniit, dixit: "Omnia in locum perfecte cadere incipiunt" "Sicut scriniorum Sinensium. Oportet esse in eo", Killmatter admiratus est et eum aspexit. Cogitaverat utique - semper debebat omnibus his diebus exquirendi Communistas Sinenses - sed nesciebat quantum Sinenses Rubrum digitis longis in hanc peculiarem cistam adhaesissent. Accipiter, cum risu lepido, quoddam documentum ostendit quod recentis notitiae luculenter continebat.
  "Imperator Auguste Boulanger in Macau nunc est, probabiliter congredi cum Chun Li. Etiam velit tecum congredi. Et vult puellam. Dixi tibi libertinam esse. Kong, et eum provocavit. Nunc pelliculam Nigriorum habet. . " Puellam agnoscet et eam paciscor partem esse volet. Puella - et plura miliones dollariorum adamantium e manibus asperis accipere debemus."
  Nick Carter graviter sedit. Hawk aspiciens, accendit cigarette. "Tu nimium properas mihi, domine. Sinica aurum sensum faciet, sed quid de adamantibus asperis?" "Est simplex semel scis. Hic est ubi princeps Askari et Boulanger omnem pecuniam accipiunt ad pugnandum Lusitani. Angolani rebelles Africam Australem incursant et adamantes asperos surripiunt. Etiam aliquos fodinas Lusitanorum adamantem in ipsa Angola deleverunt. " Lusitani. Naturaliter arcte notant, quia primam seditionem in manibus habent et in momento amittunt. Diamond in aspero. Hong Kong, seu Macau in hoc casu, locus naturalis est obviam et agit gratias." Killmaster knew it was a stupid question, but he asked it anyway. "Cur infernum Seres volunt aspera adamantibus?" Accipiter parvipendens. "De oeconomia communistarum non est similis"
  nostra, adamantibus egent ut oryzae indigent. Habent angulos naturaliter. Molestias, ut. Alius esca et pressio. Hoc facere possunt Boulanger et Princeps Askari chorus ad cantum suum.
  Nusquam alibi habet asperas adamantes vendere! Lenta est, stricte moderata forum. Quaeritur mangone quemlibet quam difficile et periculosum sit facere adamantes vivos vendi- tores sicut a libero lancibus. Quam ob rem Boulanger et Askari nos in negotio esse volunt. Aliud forum. Hos in Fort Knox auro semper sepelire possumus. Interfectorem adnuit. "Intellige domine. Imperatori et principi Askari melius multum pro rudibus adamantibus offerimus, et pro nobis constituerunt colonellum Chunum Li."
  Pro me,” Accipiter cigar in os suum proiecit, verum est. — Partialiter. Boulanger est sane rat genus. Utrisque in medium ludimus. Si Angolan rebellio succedit, Askari iugulum secare et imperium arripere cogitat. Non sum certus de principe Askari - informationes nostras de illo paucas sparsas esse. Quantum eum intelligo, est idealista, honestus & voluntarius. Forsitan simplex est, fortasse non est. Modo nescio. Sed babes opinionem, spero. Mitto te in piscinam veram, fili.
  Killmaster manum suam cigarette et alium accendens. Circumambulabat munus parvum. Plusquam soleo. "Ita," Hawk consensit. Nigriorem causam omnium non sensit, et nunc cum aliqua vehementia dixit. Vir egregie eruditus ac melior in homicidio suo - literato, quam in omni homine in mundo fuit. Sed volutpat in odio id volutpat. Accepit cigar, et posuit super mensam pedes suos, et coepit exponere cum aere hominis qui se fruitur. Accipiter amatam perplexitatem sollicitat. "Minime filius meus est. Quaedam ex hoc coniectura est, sed ego id bet. Nigrior incepit reginam medicare et blackmailing eam sordidis pelliculis. Nihil amplius. fractum esse deprehendit. Id non faciet. At ille etiam quo modo invenit quod illa
  hoc ipsum patruum habet Ludovicus de Gama, in Lisbon. Scrinium Ministrorum, nummorum, negotiorum. Nigrior putat se multum impetraturum. "Nescio quomodo Blacker hoc disposuit, fortasse clip de pellicula, per mail vel forte per contactum personalem. In casu, avunculus iste smarter egit et monuit intelligentiam Lusitanorum. Ad scandalum vitandum. Praesertim quod avunculus eius eminentem principatum tenet.
  Profumo rei, memini, prope ad Britannicum imperium redacta, et quam magni momenti fieri potuit? . Princeps Askari, rebellis, exploratores in Lisbon. Discunt de pellicula et quid nigrior molitur. Narrant Askari et Boulanger naturaliter generalem de eo reperit. "Princeps Askari statim decernit quomodo cinematographico uti possit. Potest lusorum imperium interrumpere, vulgo scandalum creare, fortasse hoc regimen everterit. A.B. qui rebelles adiuvat, per populum suum nigrum Londinii. Ludit contra, cupit et puellam et candelam. Hanc puellam vult quia imagines eius ante vidit et cum ea amavit; Pelliculam vult, sic vult, sed Askari non vult.
  Sed rebellibus Angolanis pugnare non potest, ordinationem suam non habet, unde auxilium a suis amicis Sinensium petit. Obsequuntur et ei usum manipuli tormentorum Londinii praebent. Sinenses Nigriores et duos illos gallinaceos occiderunt! Conati sunt eam facere sicut in sollicitudine sexus. Generalis Boulanger cinematographicum accepit vel mox eam recipiet, nunc puella in persona eget. In Macau nunc te exspectat. Tu et puella. Sciat nos habere. Dixi vobis aspera multa: dabimus ei puellam, et ememus adamantes, et finget vobis Chun Li. "An pro Chun Li me finget?" "Accipiter ferens omnia posse esse filium."
  
  
  Lumina veniebant Anglice, Gallice et Sinice: "Cinge thronum tuum cingula - non fumigans". Appropinquabant Kai Tak Airport. Nick Carter reginae dormientem cubito suo pepulit et susurro dixit: "Surge, mea pulcherrima uxor. Prope ibi sumus."
  frowned. - Habesne hoc verbo utar? frowned. "Ego beto facio. Gravis, et memini. Nos Dominus et Domina Prank Manning, Buffalo, New York. Newlyweds. Honeymoon in Hong Kong." Subridens. "Nonne bonum conquiescamus, mel?" Pluebat. Cum exissent planum et pergeret ad mores, aer erat calidus et humidus. Quisque, hoc tempus, non erat maxime felix ad Hong Kong redire. Valde iratum habuit de hac legatione. Caelum nihil mitigare. Unus aspectus tristis, nubis corruptus et signa tempestatum super Naval Dockyard in Hong Kong Island sonare sciebat. Forsitan iustus tempestas - fortasse aliquid levius. Vehemens ventus. Is finis Julii, transitus ad Sext. Aliquam id tincidunt erat. Sed tunc omnia in Hong Kong possibilia sunt. Consuetudines blande ibant sicut Nick Lugerus et Stiletto nunc portabant. Sciebat se bene ab AX operariis coopertum esse, sed eas deprehendere non conabatur. Nulli usui usquam. Noverant officium suum. Sciebat etiam homines generalis Boulanger eum tegere. Fortasse colonellus Chun Li viri quoque. Sinenses et inobservabiles in loco publico forent. iussus est Mandarin Hotel in Victoria. Ibi sedere et opperiri debuit donec Generalis Auguste Boulanger communicavit. Accipiter affirmavit se non diu expectare. Mercedes taxi erat cum fender leviter curvata et crux caerulea parva in creta in graphio niveo instructa. Quisque puellam ad se impulit. Auriga erat Sinica quem Nick antea numquam viderat. Nick dixit, "Scisne ubi vectis Rat Fink?" - Ita domine. Mures ibi conveniunt. Nick puellae ianuam tenuit. Oculi eius taxi exactoris occurrerunt. "Quo colore sunt mures?"
  
  
  "Mestem multum colores habent. Mures flavos habemus, mures albas et nuper mures nigras cepimus." Occidens adnuit et ianuam impulit. "Bene. Ite ad Mandarin Venetus. tardius expellam. Volo urbem videre." Ut abegerunt, Ansgarius reginam Nick iterum alligavit ei. Aspexit eum. "Pro tuo bono" dixit ei rauce. "Multi homines te intersunt, princeps." In animo eius, Hong Kong multa iucunda memorias eius tenere non potuit. Tunc animadvertit Johnny Guy Sapientem et parumper oblitus de puella. Johnny aget parvam rubram MG et haesit in negotiatione tres currus post taxi.
  Quisque accendit cigarette cogitavit de illo. Johnny non valde subtilis sui curam suscepit. Johnny sciebat Nick eum cognovisse - olim quasi-amicos fuisse, tam in Civitatibus quam in mundo - et sic Johnny scivit Nick eum statim animadvertisse. Non videtur curare. Hoc significabat officium suum simpliciter invenire ubi Nick et puella apud me morabantur. Killmaster retraxit ad videndum raedam rubram in speculo. Johnny cars post quinque iam reliquit. Ut id porttitor ante, ac efficitur ante.
  Non periclitatur vada interclusum esse. Quisque torva risit. Quomodo infernum erat Johnny Smarty (non suum verum nomen) ad vitandum Nick in vada? Absconde in cubiculum hominum? Johnny - Nick sui nominis Sinensem meminisse non potuit - in Brooklyn natus est et ex CONY lectus. Nick audiverat millia fabulas quomodo amentes esset, homo naturalis badass qui posset esse homo vel ovis nigra. Johnny cum cops aliquoties laboraret, semper vicit, et in tempore notus factus est sicut Johnny Smart Guy ob eius levis, cocky, et scit omnes mores. Annibal, fumans et cogitans, tandem recordatus est quid vellet. Novissime audivit esse Johnny procurationem privatam detectivam in Hong Kong cucurrit.
  Quisque tristis risit. Guido cameraman eius erat, omnia denique erant. Potens multum pecuniae magicae vel pecuniae obtinuit Johnny ut licentiam obtineret. Sed id rhoncus ex. Quisque oculos in rubra MG retinebat ut in graves negotiationes Kowloon mergi coeperunt. Johnny Sapiens Guy iterum movit, nunc tantum duo currus post tergum. Killmaster miratus quid reliquae pompae: Boulanger Seres, Chun Li Seres, Hawk Seres - miratus quid omnes Johnny Sapientis. Quisque arridebat. Johnny gavisus est videre, laetus se egisse. Hoc modo facile posset aliqua responsa accipere. Post omnes, ipse et Johnny amici veteres erant.
  
  
  Risus parumper obscuratus Nick scriptor convertit. Johnny primo videre non potest, sed veniet circum. Venetus Mandarin erat in deversorio olorum nova luxus reginae Road in imminens Felix Vallis Raceway. Nick uncuffed the girl in the big and crisping his hand. Ille subridens ostendit candido in altum ortum aedificium, lacus caerulei, tennis atria, horti, densa dumeta abiete, casuarinae et silvae silvae Sinenses. In optimo nuptiali voce dixit, "Numquid mirum, mel? Justus factus est ut nobis imperaret." Risus incertus plenos attigit ore rubentes. Dixit, "Num te stultum facis?" Accepit arcte manum. Et dixit ei: Omnis homo in opere diei unius; "Age, regina. Eamus in caelum. D arietes enim dies - Hongcongum, id est." Aperiens ostium taxi, addidit: "Scis, hoc primum vidi te ridere cum Londinium reliquimus?" Risus leviter dilatavit, oculi viridi eum discebant. "Possumne, non possum habere potus velox?" Iustus... initium mellis nostri celebrare... "Videbimus," inquit breviter. -- Abiit. rubrum MG. Hyacinthus Hummer continens duos viros in Reginae Via destitit. Nick exactoris taxi breves instructiones dedit et puellam in VESTIBULUM duxit, manum suam non dimittens, dum deversorium reservationem repressit.
  
  
  Obedienter oculis demissis plurimum temporis stetit, munus bene gerens. Nick sciebat omnem hominis intuitum in lobby agnoscere longa crura et nates, lumbos tenues, ubera sua bella plena. Invidebant fortasse illi. Leni genas prono tangere labris. Recta facie et magna satis pro IT Guidone audiendi, Nick Carter dixit: "Tantum amo, mel. Manus meas te tenere non possum." Ab angulo oris rubri pulchri, quiete dixit: "Stulte puppe!"
  Clericus subridens ait: "paratae sunt nuptiae, domine. Libertatem tuli mittendi flores. Spero te nobiscum frui manere, domine et domine Manning. Forsitan..." Nick eum abscinde ocyus. ei gratias agentes, et puellam ad elevatorem duxerunt, sequentes duos pueros cum suis impedimentis. Quinque minuta post, in cella delicata magnislias et rosis feris ornata, puella dixit: "Potuam merui vere, quid dicis?" Nick attrectavit AX wristwatch. In schedula operosa erat, sed hoc tempus inveniret. ad hoc tempus habuit. Impulit in stibadium, sed non leniter. Stupebant eum attoniti, mirabantur etiam indignationem suam ostendere. Interfectorem sua nidissima voce usus est. Vox illa egimus sicut frigus mortis in quibusdam clientibus suis durior in mundo.
  "Princeps da Gama", dixit. "Fumum habebimus. Pauca recta accipe. Primum nullum booze erit. Nulla, inquam, nulla booze erit! Nulla medicamenta! Facies quod dictum est. Etiam. Spero te intelligere me non iocari. Non sum ... exercere tecum nolo." Oculi saxei erant virides, et torva in eum torvi, os tenue muricis. "Tu... es puppa! Tota es - musculus homo. Simia magna stultus. Tu quasi strenuas mulieres circa, nonne es? Nonne donum Dei es feminis?"
  stabat super illam despectus, durique oculi achates. Ille humeros. "Si tantrum iacturus es" dixit ei "Iacta nunc. Festina." Reginae super lectum diurnum recubuit. Defectum lacinia equitavit, exponendo tibialia. Altum spiritum arripuit, subridens, pectus suum ei inhaesit. "Potio opus est," illa purred. "Hoc iam diu est. I .... terribiliter ero tibi benignus, terribiliter benignus tibi, si modo me...
  Dispassus, subridens nec crudelis nec benignus, Killmaster facie formosa percussit: alapam audita est pro cella, rubras notas in pallore gena relinquens. In eum insilivit regina, faciem eius unguibus scalpens. conspuit eum. Amavit. Multum animi habebat. Verisimile erit hoc opus. Quae cum effeta esset, dixit "Consilium constituisti. Vives ad eam per totam missionem. Post hoc non curo quid facias, quod tibi accidit. Justus es mercenarius piao; Noli aera mecum induere." "Fac officium tuum et bene solveris. Hoc facere neglexeris, et Lusitanis te tradam. Minutum, sine cogitatione, sicut illud..." digitos rupta.
  Ad verbum "piao" in candore versa est ut mors. Hoc significabat "canem" - pessimam, vilissimam meretricum. Regina ad lectum diurnum conversus tacite clamare coepit. Carter vigiliam suam iterum aspexit cum ostium pulsatum erat. Praesent efficitur tempor. Duos albos immisit, magnos, sed aliquo modo conspicuos. Possent esse peregrinatores, negotiatores, clerici regimen, quivis. Hi erant AX conducti ex Manila ab Hawk. Eo tempore in Hong Kong securis baculus admodum occupatus erat. Una parva vidulum portabat. Extendit manum suam, dicens, " Preston domine. Mures congregant. " Nick Carter annuens concorditer.
  Alter, qui se Dickenson notavit, dixit: "Albus et flavus domine. Ubique sunt." Quisque frowned. - Non mures nigri? Viri aspectus permutarunt. Preston dixit, "Minime, domine. Quid mures nigrae sunt. Numne sunt ea?" Communicatio numquam perfecta est, etiam in AX. Nick dixit eis ut obliviscerentur mures nigri. Ille de hoc sua cogitata habuit. Preston vidulum suum aperuit et parvum transmissum radiophonicum parare coepit. Nemo eorum puellae in lectum diurnum attendit. Nunc desierat flere et in pulvillis obruta iacebat.
  Prestonus fiddling cum apparatu suo cessavit et ad Nick aspexit. "Quam primum vis helicopterum, domine mitigare?" "Nondum. Non possum quidquam facere donec me vocet aut nuntium mittat. Opus est ut me hic cognoscas." Risit homo nomine Dickenson. "Scire opus est, domine." Te comitante cavalcade reali ab aeroporto. Duae carros, unam Sinensem inclusis. Videbantur habere mutuo sicut et tu. Et quidem, Johnny Smarty. Interfectorem adnuit approbatione. - Etiamne eum misisti? Visne eius fabulam cognoscere?” Ambo capita moverunt. "Nescio domine. Johnny valde mirati sumus. Fortasse aliquid habet cum muribus nigris quaesivisti? — Fortasse. consilium mihi exploratum est. I've known Johnny for years and... Phone sonuit. Nick manu levavit. "Debet eos esse, sustulit telephonum: "Ita?" Frank Manning? Novus? Erat Han alta voce loquens perfectam Anglicam. Nick dixit: - Ita est. Haec est Frank Manning.
  
  
  
  
  
  Diu hac fraude eos decipere voluerunt. Ut sit amet malesuada quam. Propositum erat Boulanger Generali contingere sine auctoritatibus Hong Kong vel Macau admonentibus. Est et interesting et utilis visitare Macau in nuptiis tuis, statim. Nullum tempus terendo. Hydrofolium ex Hong Kong in septuaginta quinque minutis tantum perveniet. Si vis, onerariam disponemus. "Concedo tibi! Nick dixit: "Constituam me transportandum. Nec me putem hodie faciam. aspexit in vigilia sua. Meridies est praeteritum unum. vox aspera facta est. "Nondum est hodie! Tempus terere non est". "Non possum venire". "Tunc nocte?" "sed fortasse nimis sero erit." Quisque in telephonum risit. Praestat nocte. Tenebris opus erat, quod in Macau facere debuit. “Sero est. Bene ergo. In Rua das Lorchas hotel “Sign Aurei Tigris est” eris ibi in Hora Rat. Cum bonis. Estne clara? Cum bonis - agnoscent eam.
  — Intelligo. "Solus veni," dixit vox. - Tantum una cum ea. Si non feceris, vel si quid deceptio est, pro tua salute non debeamus respondere. illud. Profice radio, Preston, et hic helicopterum cape. Celer. Tum iube ut satus traffic jam in Reginae Via. - Ita, domine! - Preston incepit tynkker cum transmisso. Nick aspexit Dickenson. Ego oblitus. — Undecima nocte domine.
  Habesne manicos apud te? Vidi paulo Dickenson terrebis. - Mani- cis, domine? Nemo domine. Non putabam - dico me non oporteret. Percussor manicas suas iactat ad virum et adnuit puellae. Regina iam sedet, oculi rubri a clamore, sed frigus et procul aspicientes. Nick would bet she didn't have much to lose. "Accipe hanc ad tectum," Nick praecepit. "Recede hic sarcinas. Ut usquam est. Manicas tollere potes cum eam in tabula prehenderis, sed prope oculum habe in ea. Merx est, et opus est. Quod si non fecerimus, tota res peribit. Regina longis digitis oculos suos obtexit. Sub ipsa voce tranquilla dixit: “Possumne saltem unum bibere, quaeso. ? Unum solum?'
  Nick movit caput apud Dickenson. "Nihil. Prorsus nihil nisi tibi dicam. Nec te stultam faciat. Temptabit. Dulcis est illa via." Princeps lubricos pedes nylon transiit, exponens magnam tibialia et carnes albas. Dickenson chuckled et Nick. - Laetus sum domine nupta. In hoc quoque laboro. Noli commoveri. Preston in tortor ligula nunc loquebatur. "Axe-unus ad Spinner-unum. Satus missio. Repetere - initium missio. Audisne me, Spinner-unum?" Vox citrina insusurravit. "Hoc est Spinner One pro Axe One. Ego te obtinuit. Wilco. Exiens nunc." Killmaster adnuit salve Dickenson. "Bene." Surge illico cito. Bene, Preston, incipe traffic jam. Nolumus amicos nostros hoc "helicopterum" sequi. Preston inspexit Nick. "Numquid cogitasti de phones?" "Certe, mehercule! Praestare debemus. Sed telephona tempus sumunt, et hinc ad aream Siouxsie Wong tria minuta tantum est. Ire coeptum est. Itera - operatio. "Cupitatio coepit. Iussa venire coepit, sed Nick Carter non audivit. Dickensonum et puellam uncuffed ad tectum deversorii deduxit. Securis helicopterum solum descendit. Tectum magnum. De Mandarin Venetus codex optimus factus est. Nick, Luger in manu, recumbens cum dorsum ad ostium penthouse modici stetit, et Dickenson spectabat puellam in helicopter adiuvisse.
  
  
  Rosa helicopter, iugo, nerei rotors eius nubem pulveris et particulas tectorum in faciem Carter iacit. Deinde disparuit, sonus motorcycle grandis labentis in aquilonem ambulans, versus Wan Chai aream petens et illic exspectans junk. Quisque arridebat. Spectatores, omnes, iam primum magnum commercium iam acquisiverunt, etiam signis Hong Kong terribile. Regina in tabula junk in quinque minutas erit. Non erant facturi eis multa bona. Amiserunt eam. Tempus esset eis iterum invenire eam, et tempus non habent. Momento, Killmaster stabat prospiciens per sinus operosos, videns glomeratos Kowloon aedificia et colles virides Novorum Territoriarum in curriculo surgentium. Naves longae Americanae in portu fuerunt, et naves longas Britanniae ad regimen excipiunt. ferries ultro citroque currunt ut cimices phrenetici. Hic et illic, tam in insula quam in Kowloon, cicatrices nigras ex recentibus ignibus vidit. Non ita pridem seditiones erant. Occidens tectum decedere convertit. Etiam non tempus ipsum. Hora Rat appropinquabat. Ut sit amet efficitur erat.
  
  
  
  
  
  Caput 8
  
  
  
  
  
  JOHNNY SAPIENS officium erat in tertio tabulato aedificii dirutae in vico Domus Ice, prope viam Connaught. Erat area parvae tabernae et anguli tabernae occultae. In proximo tecto, chordae noodles in sole siccatae ut lauandi, et in vestibulo aedificiorum stant floris plastici et super ianuam erat signum aeneum corruptum quod legitur: "Johannes Hoy, Investigatio Privata." Hoy Scilicet. Mirum est quod excidit animum. Sed Johnny Smert Guy vocatus fuerat semper ex quo Carter ei occurrit. Quisque cito et tacite per scalas ambulavit. Si Johnny intus erat, eum ex improviso capere voluit. Johnny debuit respondere aliquibus quaestionibus uno modo vel alio. Facilis aut duram. Nomen Ioannis Hoy in foribus vitreis frostedibus inscriptum est Anglice et Sinice. Nick risit subtiliter characteribus Sinensium - difficile erat investigationes Sinenses exprimere. Johnny Tel usus est, quae, praeter investigationem et inquisitionem, etiam evadere, progredi, vel impellere potuit. Multum etiam alia significabat. Aliquid ex illis duplex crux legi potest.
  Vestibulum a urna erat. Nick invenit se non similem esse, sic ille
  tunicam suam aperuit, nisi Lugerus in novo AX typo holsteris quo nuper usus fuerat. Manum suam vibrabat ut ianuam pulsaret cum sonitum aquarum currentium audivit. Quisque ostium apertum impulit, cito intus delapsus, et ostium clausit, innixum dorsum suum. Accepitque unum velox aspectu circa unam parvam cameram et cum suis miris contentis. Lugerum e holstere suo traxit ut altam nigrum hominem peteret qui manus in latrina in angulo lavabat. Vir non revertitur, sed oculi eius in speculo sordido supra pateram agentis ax occurrerunt. "Mane ubi sis," dixit Nick. "Nec subiti motus et visibiles servant manus."
  Post eum accessit, et clausit ostium. Oculi eius - oculi succini - eum in speculo aspiciebant. Si quis anxius fuerit aut conterritus, non indicavit. Nick proximus motus in omni tranquillitate expectavit. Nick, ostendens Lugerum hominem nigrum, duos gradus versus mensam sumpsit ubi Johnny Smart Guy sedebat. Os apertum erat Johnny, et tenuis sanguinis ab angulo manabat. Nick oculis aspexit quod nunquam amplius visurus est. Si loqui posset - Johnny verba numquam trita - Nick eum fingere potuit dicens: "Nickil Pally! Vetus coniunx. Da mihi quinque altam. Bene te videre, puer. Mate uti potes. Constat mihi pretiosa, sic ego habebo...-"
  Esset aliquid simile hoc. Numquam iterum audiet. Johnny dies praefecti sunt. Jade-tractata charta dromonis in corde suo firmavit quod Killmaster movisset Lugerum exigua. "Converte," dixit niger. "Sustine arma. Preme te ad illum murum, intende arma super caput tuum." Homo sine verbo paruit. Nick spanked and patted his body. Non erat armatus. Secta eius, e vestitu pretioso lumine lanae cum vix conspicuo stria cretaceo, madefacta est. Odoratus Hong Kong portum. Tunica eius scissa est et vinculum eius defuit. Unum tantum calceum gerebat. Visus est vir, qui aliqualem iniuriam passus est; Quisque Carter habebat multus of fun
  sciebatque quis hic esset.
  
  
  Nihil ex his inpatiens animi affectavit, dum Lugerum ad cathedram elevavit. "Sede." Obtemperat niger, vultus signabat, ocellos Succinum in facie Carteri fixi. Erat vir nigerrimus Nick Carter pulcherrimus umquam viderat. Similis fuit viso nigro Gregorio Peck. Supercilia alta sunt et levia sunt in templis inaequaliter calva. Nasus erat ingens et validus, ore sensitivo et bene definito, maxilla valida. Intuitus est homo Nick. Non erat vere niger, aes et hebenus, quodammodo in carnem teretem et politam. Killmaster pointed to Johnny's body. - Nonne eum occidisti?
  "Immo ego eum occidi. Prodidit me, vendidit, et conatus est occidere me." Nick duo distincta et minor hits accepit. Sensus eorum haesitavit. Quem hic invenit Oxonium vel Vetus Eton Anglice locutus. Indubitata superioris classis constitutio. Altera pars magni momenti erat viri pulchri, dentes albi candidi — omnes ad acutum punctum interpositae sunt. Vir diligenter observavit Nick. Subridens nunc plures dentes ostendens. contra nigram cutem scintillant sicut hastae albae. In sono fortuito colloquii, quasi corpus hominis supra sex pedes caedis confessus esset, niger dixit: “Numquid tibi, senex, dentes mei? Scio aliquem imprimere? Nam ego sum eos.” Non reprehendo, sed ut faciam, nihil fieri potest: Vides ego sum Chokwe, et hoc est mos gentis meae: Extendit manus; flexo valido digitos bene compto. "Vides, me eos e deserto ducere conatur. Post annos quingentos captivitatis. Sic mihi faciendum est quod non facerem malim. Cognoscam me cum populo meo, siet. "Dentes limati iterum emicuerunt. - Re vera haec sunt iustae rei publicae machinationes. Sicut tui congressi cum suspendentes gerunt."
  "Pro eo verbum tuum accipiam," dixit Nick Carter. - Cur occidisti Johnny? Vir niger miratus est. - At dixi tibi, senex. Sordidum mihi aliquid fecit. Eum ad parvum officium conduxi - sum valde brevis ab intelligentibus hominibus qui Latine loquuntur, Sinenses et Lusitani - eum conduxi et vendidit me. In Macau heri me interficere voluit - et iterum paucis ante diebus cum navigio ad Hong Kong redii. Ideo prodis, cur hoc aspicio. Ultimum dimidium miliare ad litus natandum habui "Hic veni ut cum Domino Hoy disputarem. Volui etiam aliquid ab eo accipere. Iratus est valde, conatus est me sclopellum monstrare et ingenium amisi. Habeo mores pessimos, fateor, itaque vix tempus ut resipisceret, gladium charta arripui et eum peremi, mox iacui cum venisses. - modo talis. " Dentes acutae in eum emicuerunt .
  "Age, Mr. Carter. Vere magnum damnum non erat?" "Scisne quomodo?" Rursus ridere. Killmaster cogitavit de imaginibus cannibalium quas in antiquis quaestionibus Nationalis Geographicae viderat. - Valde simplex, Mr. Carter. Ita te novi, ut scias qui sim. Fateor, meae intelligentiae officium primitivum est, sed habeo bona quaedam in Olisiponensi agentia, et nos valde graviter in intelligentia Lusitana confidimus. " Ridere. " Valde bona sunt. Rarissime dejiciamus. Fasciculi plenissimi in te sunt, Mr. Carter, quod photographare potui. Nunc est in praetorio meo alicubi in Angola, cum multis aliis. Spero te non sapiunt. Annibal ridere debebat. - Non mihi multum prodest? Itaque tu es Sobhuzi Askari? Nigrum consurgens sine permissu. Nick Lugerum secum habuit, sed oculos electri in pistol tantum perstrinxit et eum despectione agitavit. Vir niger erat longus, Nick coniectaverat eum sex pedes tres vel quattuor digitos longus esse. Quercus vetus quasi fortis videbatur. Crines obscuri templis leviter frigebant, sed Nick aetatem suam dicere nesciebant. Posset a triginta ad sexaginta. Ego sum Princeps Sobbur Askari, rais niger. dixit. Nunc nec risus in erat aliquam tincidunt.
  "Populus meus me Dumba - Leo! Coniiciam quid Lusitani de me dicturi sint. Patrem meum occiderunt multos annos cum primam rebellionem duceret. Putabant enim eum esse finem. Erant. Iniuriam, populum meum ad victoriam duco, Lusitanos quingentis annis tandem eiciemus! Ita erit. Ubique in Africa, in mundo, libertas ad indigenas venit. nos. Angola liberam fore. Ego Leo juravi in hoc. " .
  "In latere tuo sum", Killmaster dixit. "Certe' est. Nunc quomodo de argumentis et permutatione cognoscimus. Oculum pro oculo. Recta conventio?" Iterum significantem risu. Princeps Askari ad suum accentum Oxonium revertitur. “Paenitet, senex, ad pompam pronus sum, malus est, scio, sed populus in domo mea exspectet: in tribu vero etiam princeps non habet oratoris famam nisi indulgeat. in arte theatrica. " - subrisit Annibale. Amare coepit principem. Ne ei credas, ut ceteri. "Parce," inquit. "Ego quoque hinc infernum ducamus." Pollice iactabat ad cadaver Johnny Egghead, qui alienissimus observator commercii fuerat.
  "Nolumus hoc facere deprehensus. Vigiles Hong Kong satis fortuita circa homicidium sunt." Princeps dixit, "Concedo. Neuter vult se cum vigilibus implicari. Sed non possum sic exire, senex. Nimis attende." “Bene hic habes,” dixit breviter Nick. "Hoc est Hongcongum! Exue calceum tuum et tibialia. Pone tunicam tuam super brachium tuum et discalceatus vade." Princeps Askari calceum et tibialia exuit. - Mallem eos mecum capere. Magistratus tandem venient, et hi calcei Londinii fiunt. Si invenerint unum tantum.
  "Bene," latrante Nick. - Bona idea, princeps, sed o bene! - niger frigide eum intuens. "Principi non loqueris, senex." Retro torvis interfector. . "Im oblatio. Nunc perge - fac animum tuum. Et noli me fallere. Habes difficultates, et sic facio. Nos invicem egent. Fortasse plus nobis opus est quam te requiro, sed non materia. Quid hoc? Princeps aspexit corpus Johnny Egghead. "Vis me incommodum misisse, senex. Ego occidi. Etiam tibi fassus sum. Quod non valde sapit me, erat illud?" "Pendit qui sum." ...
  - Si pila simul ludere possumus, fortasse nemini dicere possum. — Annibal effudisset. "Mendicum vides," inquit. - Non habeo virgam efficientem in Hong Kong. Tres optimi viri in Macau heri interfecti sunt, me captantes. Vestem nullam habeo, nusquam manebo, et pecuniola admodum parva donec amicos aliquos attingam. Ita, Mr Carter, putamus nos capere simul ludere. Placet hoc elocutio. American funda tam expressa".
  Nick rectum erat. Nemo in nudis pedibus, formosus, obscurus ambulans per angustas, occupatus plateas Wan Chai sector. Venetus Mandarin in prima parte lauandi reliquit, et quorum interest iam amens conantur invenire puellam. Aliquanto ante horam rat. Hoc autem utendum est. Killmester iam consilium iniit. Erat perfecta mutatio, e schemate Hawke discessum dramaticum tam diligenter fabricatum habuit. Sed nunc in agro erat, et in agro bigam albam semper habuit. Hic ipse est dominus suus - et plenam responsabilitatem pro defectione portabit, neque Accipiter nec scire potuit principem talem apparere, paratus ad paciscendum. Scelestus esset, peior stultus, hoc non uteretur.
  Killmaster numquam intellexit cur Rat Fink vectem in Hennessy Road elegit. Sane nomen casu Novi Eboraci furati sunt, sed numquam ad constitutionem New York. Postea, cum tempus illud cogitandum esset, Nick admisit sphaeram missionis, odorem, miasma homicidii et deceptionis, et homines, quorum interest, summari potuit verbis: Rat Fink. Leno ordinarius pendens ante talea Rat Fink. Obsequens Nick subridens, sed discalceatum principem admonens. Occidens hominem amovit, dicens in Cantonese: "Pah, pah, pah, pecuniam habemus et non opus est puellis. Exi". Si mures erant in foro, non nimis multi erant. Mane erat. Duo nautae Americani in barre colloquebant et cerevisiam bibebant. Non fuerunt cantores vel saltatores in circuitu. Famula in braccis extentis et subucula floralis eas ad teloneum duxit et ordinem sumpsit. Oscitabatur, tumebant oculi, et plane excubabat. Nudos principis pedes ne aspiciebat. Quisque bibit expectavit advenire. At ille dixit: "Bene, Princeps. Investigemus si negotii sumus - scis ubi Imperator Auguste Boulanger est?" "Scilicet. heri cum eo fui. Ad Tai Yip Hotel in Macau. ibi Suite Regalem habet. Nick inspicere in quaestionem vult. "Generalis," inquit Princeps, est megalomaniac. In summa, senex, paulum insanit. Dottie, scis. Nuces. Killmaster was little stupet and very interested. Non numerare in ea. Ita accipiter. Nihil rudis ingenii fama id indicavit.
  “Ipsum vere coepit amittere, Gallis ab Algeria expulsis, princeps Askari continuavit.” Nostis omnium indomitilium invictus fuit, numquam pacem cum de Gaulle fecit, sicut caput OAS tormentis condonavit. Quod etiam Franci erubuerunt, et tandem eum morte damnarunt, Dux fugeret, ad me cucurrit, Angolam, et hoc tempore Nick quaestionem verbis edidit. "Cur eum si delirat suscepisti?"
  opus puhlice. hoc hilare, mirificum imperatorem, delirare necne. Imprimis clandestinum bellum novit! Hoc in Algeria didici. hoc est quod non unum commune in decem milibus novit; Hoc celare potuimus quod bene delirat. Nunc sane insanus est. Vult me occidere et tumultum ducere in Angola, motus meus. Se dictatorem putat. Nick Carter adnuit. Accipiter veritati proximus erat. Dixit, "Num forte vidisti quemdam colonellum Chun Li in Macau? Seres est. Non quod nostis, sed est magnus dominus in eorum counterintelligentia. Hic est homo ego vere volo." Quisque miratur principem non esse mirum.
  Plus reactionem expectat, vel certe stuporem. Princeps annuit: “Novi colonellum tuum Chun Li, Heri etiam in Tai Yip Hotel fuit. Tres ex nobis, ipse, Generalis et Colonellus Li, cenam et bibit et tunc spectavi pelliculam. a cudo die. Videntes quod me postea interficere cogitaverunt. Erraverunt. Duo errata, vere. Putaverunt me esse facilem necem. Et quia putabant me esse moriturum, non molestabant se mentiri de suis. consilia vel abscondere. Dentes acutae in Nick emicant. "Vides igitur, Mr. Carter, fortasse erras etiam. Fortasse suus 'iustus oppositum est quod credis. Fortasse opus est mihi plus quam te requiro. In hoc casu Ego rogabo. "tu - ubi est puella? Principem Morgana da Gama? Maximi momenti est quod eam habeo, et non dux. Risus lupus lupinus fuit. "Miris American fundam, Prince. Hic est aliquid quod ad te perveniat - scire non vis?"
  "Sane," inquit Princeps Askari, necesse est omnia scire. Videndum est me reginae loqui, et illam persuadere ut documenta aliqua subscribere conabor. Nolo nocere, senex ... Tam dulcis est. Misericordia est quod illam sic humiliat.” Me.
  Nick dixit, "Tu pelliculam dixisti? Pelliculam principis?" Per fastidium speciosa, principis liniamenta emicabant. -- Ita. Haec ego non amo. Puto etiam Colonellus Lee. Post omnes, Reds morales sunt valde! Nisi homicidia. Generalis est Boulanger qui circa reginam delirat. Illum defluentem vidi et "Opus in membrana. iterum atque iterum spectans repetit. In somnio pornographico vivit. Imperatorem multos annos infirmum puto et membranas istas, solus footage, eum ad vitam reduxit. . Quam ob rem tantopere cupit puellam. Ideo, si quid habeo, multa premunt communi et Olisiponensi. Illam volo plusquam omnia, Mr. Carter. Debeo!
  Carter nunc de suo, sine sanctione et nexu cum Hawk. Ita sit. Si membrum aliquod desectum fuerit, asinus esset. Accenso cigarette, principi dedit, et oculos strabo per fumi nubila studuit. Unus nautarum nummos in thecam demittit. Ascendit fumus in oculis meis. opportunum visum est. Nick dixit: "Negotium fortasse facere possumus, Princeps, pila ludere. Ad hoc faciendum, certa ratione inter se confidere debemus, confide te ad angulum cum pataca Lusitanorum." Risus... oculi succinum in Nick micabant. - Sicut ego tibi, domine Carter. "Inde, Princeps, paciscor conari debebimus." Intueamur diligenter - Pecuniam habeo, non. Organizationem habeo, non facis. Ego scio ubi sit princeps, tu nescis. armatus sum et non estis. Contra, habes indicium quod debeo. Non puto te dixisse mihi omnia quae nosti. Mihi etiam opus est tuo auxilio corporis.
  Accipiter monuit ut Nick ad solum Macau iret. Nulla alia AX agentia adhiberi possunt. Macau non Hong Kong. "sed ad extremum fere cooperari solent. Lusitani res diversae erant. tam mutae erant quam canis quilibet ad molossos latrans. Numquam obliviscar," inquit Hawke, "Insulae Promontorii Verde et quae ibi sunt."
  Princeps Askari validam manum obscuram extendit. "Mihi paratus sum foedus facere cum te, Domine Carter. Dicamus propter tempus huius temporis? Princeps Angolae sum, et verbum meum nulli umquam rupit. Killmaster aliqua de causa ei credidit. Sed extensam manum non attigit. In primo faciamus omnia perspicua. Ut vetus iocus: inueniamus quis quid faciat, et cui luit? Princeps manum atraxit. Ait paullulum intemperans: " Ut vis, Mr. Carter. " Risus Nick truci fuit. "Voca me Nick, - dixit. “Non opus est hoc totum exemplum inter duos percussores furtum et homicidium insidiantem.” Princeps annuit. “Et tu, domine, me Askey potes”. Id quod me in schola in Anglia vocaverunt. Et iam? - Nunc, Aski, scire cupio quid vis. Prorsus. Breviter. Quid tibi satis erit?
  Princeps alium de Montibus Nick. "Satis est simplex. Principem da Gama volo. Saltem paucis horis. Tunc redimere potes. Generalis Boulanger vidulum habet plenum asperis adamantibus. Hoc colonellus Chun Li adamantibus vult. Hoc mihi gravissimum damnum est. "Responsio mea semper pecunia eget. Sine pecunia arma emere non possum ad pugnam custodiendam." Interfectorem e mensa paulum removit. Coepit parum intelligere. "Potuit", inquit, "sicut aliud forum invenire adamantibus asperis." Garrulus quidam erat, mendacium griseum. Et fortasse Hawk facere potest. Hawke, suo modo, suo idiosyncratico et callido utens, tantam habuit potestatem quam J. Edgarus.
  Forsitan ita. Et dixit princeps, "Boulanger occidere debeo." Pene me ab initio ille machinabatur. Ante veni insanus sicut ego nunc facio. Non feci aliquid de eo quod mihi opus est. Etiam nunc non ipsum occidere volo, sed mihi placet. Utinam populus meus puellam et velum in London .... Princeps parvipendens. - Sed eum non occidit. Vos omnes verberatis. Nunc personaliter curare oportet ut a via communi removeatur. "Et actum est?" Princeps iterum parvipendens. "Hoc satis est nunc. Forsitan nimium est. Redde cooperationem meam praebeo. Etiam mandatis tuis parebo. Imperabo nec leviter capiam. Telo natura opus est." — Nempe. De hoc postea dicemus.
  Nick Carter ancillam digito annuit et duos insuper bibit. Usque dum advenerunt, ille lente inspexit caeruleam speculam tegmine caeruleo qui lacunaria stagni occultavit. Astra aurata perspicientes meridiem lucem intuebantur. Nautae Americani iam discesserunt. Extra ipsos locus desertus est. Nick mirabatur si possibilitas typhonis aliquid haberet cum defectu negotii. Inspexit in bracteam suam, eam comparans cum vigilia ovali Penrodi. Quarta praeteriti tres, Simia Hour. Hactenus, omnibus perpensis, dies festus in opere fuerat. Princeps Askari etiam tacet. Cum Mama-san cum murmure elasticarum braccarum elapsus est, dixit, "Tune vales cum hoc, Nick? Cum his tribus?" Interfectorem adnuit. - Assentio. Sed homicidium ducis cura tua est, non mea. Si Macau vel Hong Kong cops capiaris, non novi te. Numquam te vidi antea. "Certe." - Fine. Ego auxiliatus sum tibi reducere adamantes asperos si mea missio non impedit.
  Hanc ego te cum illa loqui. Non desinam eam a documentis subscribendis si ea subsignare velit. Nam hac nocte nobiscum feremus. Apud Macau. Pro fideiussore integritatis mee. Sicut esca, esca si opus est. Et si nobiscum est, Asuka, dabit tibi incentivum insuper ad munus tuum implendum. Vivam cupies servare.” Aspectu acutos dentes.” Video te non esse otiosum, Nick. Nunc intelligo cur instrumentum photographicum tuum Lusitanum = Dixi tibi photoscriptionem habere, cur signatum sit: Perigol Tenha cuidador Periculosus. Cave.
  Morbi pulvinar risus erat. - Im 'adulatos. Nunc, Askey, veram causam cognoscere volo cur Lusitani tam student reginae a circulatione removere. Deponere eam in umbraculum. Oh, scio pauca de turpitudine morali, de malo exemplo quod ponit mundo, sed non satis est. Plures esse oportet. Si ebrietates omnis terra incluserit, veneficia addicta et meretrices tantum ad imaginem suam tutandam, nulla cavea satis magna contineatur. scire te puto veram causam. Puto aliquid facere cum avunculo suo, quod magnum iactum in armario Lusitano, Luis da Gama. "Ipse cogitationes Hawke repetit.
  Senex inter parvas talpas magnas rat sensit et ab Nick quaesivit ut suam theoriam probaret si fieri posset. Quod Hawke vere opus erat fons repugnantiae in Lusitanis, aliquid in summum transire potuit quod in Cape Verde situm lenire posset. Princeps aliam cigarette accepit et ante eum incendit.
  "Recte dicis. Aliud est. Multo magis. Haec, Nick, est fabula valde foeda."
  
  
  
  
  
  Caput 9
  
  
  
  
  MINI COLONIA Macau circiter quadraginta milia passuum inter meridiem Hong Kong sita est. Lusitani ibi ab 1557 vixerunt, et nunc regula illa comminatur a gigante Dracone Rubro, qui ignem, sulphur et odium spirat. Haec parva Portugal viridis pars, vasto Bacca et Occidentali flumine Delta inhaerens, in praeterito et in mutuo tempore vivit. Una die Draco Rubrum unguibus resuscitabit et qui finis erit. Interea Macau est paeninsula obsessa, omni arbitrio Beijingorum populi subiecta. Sinenses, Princeps Askari nuntiavit Nick Carter urbem paene nomine cepisse. "Haec tua colonellus Chun Li", princeps dixit, "iam iubet praesidi Lusitani, Lusitani bonam faciem induere conantur, sed aliquem non fallunt:" Colonellus Li digitos rumpit et saliunt. Nunc est lex militaris et magis sunt custodes rubri quam exercitus Mozambici, hoc mihi eruptio fuit, Mozambici et Lusitani utuntur ad praesidium praesidium. Nigrae sunt. Nigra sum, lingua eorum parum loquor. Erat Mozambican corporale qui me adiuvit effugere post Chun Li et Imperator me occidere non potuit, in manus manus hac nocte venire potuit, Killmaster pluribus consentire non potuit.
  
  
  Nick plus quam status rerum in Macau delectatus est. Seditiones, rapinae et incendia, minae Lusitanorum, minae electricitatem et aquam e continenti abscindendi - haec omnia in eius favore operantur. Ibat ad inferorum incursionem in AX parlance vocatus. Paulum chaos in latere faciet. Killmaster non oravit ut tempestatem malam suspenderet, sed tres nautas Tangara id facere rogavit. Reddere videbatur. Magnum mare junk constanter occidentem-meridiem per quinque fere horas navigabat, vela rattan alata eam trahentes tam prope vento quam junk navigare possunt. Sol iam pridem in atram nimborum struem tendens in Occidente disparuit. ventus, calidus et humidus, fluit in tumultuosa, volans et exiens in parvis eruptionibus furoris et procellis interdum linearibus. Post eos orientem Hong Kong, dimidium caeli in crepusculo caerula adumbrata est; media pars ante eos erat tempestas horrenda, ubi fulmen obscurum erat.
  Nick Carter, nauta lepide, cum ceteris omnibus rebus incisura AX agentis esse putabatur, tempestatem medicandi persensit. Excepit eam ut recepit Macau seditiones. Sed voluit procellam - tantum tempestas. Nullam non tincidunt urna. Classis piscatoria Macau sampan, quae scaphis rubris Sinensium ductus est, in tenebras ante horam occidentalem disparuit. Nick, princeps Askari et puella, una cum tribus Tangara viris, in conspectu navis sampanae iacuerunt, simulans piscem donec sclopetum in iis interesse. Longe viae erant a termino, sed cum cymba Sinensis appropinquavit, Nick iussum dedit et in ventum volavit. Nick bet ne Sinenses in aquis internationalibus incidenti nollent, et pignus solvendum. Utroque modo ire potuit, et Nick scivit. Sinenses difficiles intellectu erant. Sed casuram oportuit: tempore obtenebratus est, Nick duabus horis ab Penlaa Point esset. Nick, princeps et princeps Da Gama in praesidio junk erant. Media hora relinquent et ad punctum natabunt. Omnes tres piscatores Sinenses vestiti sunt.
  
  
  Carter braccas denim nigras gerebat et iaccam, Flexilis calceamenti et stramineum conicum pluviam gerit. Praeter Lugerum et stilettum, cingulum cum tasque sub tunica habebat. Suspensus e collo in corrigiam coriarii erat cultellus fossorii cum ansa aenea. Princeps etiam cultrum fossam et gravem .45 caliber latae pistolae in umero holster portavit. Puella non armata est. Crepuit junk, ingemuit et fusus in ortu maris. Nick fumabat, Principem ac Principem intuens. Hodie multo magis puella aspexit. Dickenson nuntiavit se non bene comedere nec bene dormire. Non quaesivit booze aut medicinae. Fumans foetida cigarette Magnus Murus, AX agens comites suos observabat loqui et etiam iterum ridebat. Alia fuit puella. Mare aerem? Dimittis custodiam? Quod erat sobria et medicamento libera? An hœc omnia complexio ? Interfector ille Pygmalionis paulum similis fuit. Haud certus erat hunc sensum amasse. Hoc eum irritaverunt.
  Princeps magna risit. Illa iungit, risu mollior, tactu pianissimo. Quisque irata respexit. Aliquid ei molestus erat, et damnari vellet si sciret X plus esse quam Asuka placuisse. Iam fere huic homini credidit, dum res incidit. Puella obediens et quam maxime obsecundans evasit. Si formidolosa erat, in viridibus oculis non ostendit. Flava galero illa recusavit. Paenulam exuit et tenuem digitum per breves, nigras comas cucurrit. in obscuro lumine unius laternae scintillabant sicut pileum nigrum; Princeps aliquid dixit et iterum risit. Neuter eorum Nick multum attendit. Magnam et Nick devenerunt ut eam reprehendere non possent. Amavit Aski - ac magis ac magis perparvis. Cur igitur Nick se quaesivit, quod indicia veteris tenebrae, quae Londini eum percusserant, ostendebat? Magnam manum ad lucem extendit. Stabilis ut saxum. numquam melior, numquam melior forma fuit. Missio bene. Confidebat se posse tractare, quod erat colonellus Chun Li de se incertum et hoc futurum est ad statum mutandum.
  Cur unus e Tangara piscatoribus sibi ex fovit sibilabat? Quisque e motorcade suo surrexit et versus madidi ambulavit. — Quid est hoc, Min? Vir in pidgin susurravit. "Nos nimium prope Penha bimeby." Interfectorem adnuit. "Quam prope nunc?" Junk agitata et inflexit ut magnus fluctus percusserit. "Fortasse mille passus... Noli nimis claudere, non puto. Navis rubra multum est, puto, damnare! Forsitan?" Nick cognovit Tangars timidus esse. Homines boni erant, Britannis vilissimi redditi, sed sciebant quid accideret si a Chicomis caperentur. Processus augue et multum hype erit in fine idem erit tria capita minus.
  mille passibus quam proxime sperari possent. Reliqua via natare debebunt. Tangar iterum aspexit. "Tempestas? Tempestas? Toy-jung?" Ille humeros nitidos, nervisque umeros, rore marinis. — Sit. Quis hoc narret? Nick ad socios conversus. "Bene, vos duo. Id est. Eamus." Princeps, oculis acutis refulgens, puellam pedibus adiuvit. Aspexit ad Nick frigide. "Nunc navigabimus, auguror?" "Bene. Natare nos. Non erit difficilis. Aestus rectus est, et nos ad litus trahemur. Intellige? Noli loqui! Loquar susurro. Adnuisti tuum capita quae intelligis, si intelligis. "Nick intuitus princeps. "Quaestiones?" Scin istuc quid faciam? Quando, ubi, quare, quomodo? Ad litteram omnia intellexi. Obliviscatur me olim mandatum Britannicum fuisse. Utique, tunc eram teenager, sed...
  
  
  “Hoc in commentariis tuis custodite,” Nick dixit paulo. "Veni." Scalam ascendere per fovit coepit. Post eum puellae risum quietum audivit. Bitch, cogitavit et rursus ob ambitionem suam obstupuit. Occidens animum purgavit. Tempus caedis instabat, ultimus effectus erat incepturus. Tota pecunia, hospites, insidiae, doli, machinationes, sanguis effusus et corpora sepulta, nunc appropinquabat ad culmen. Prope erat ratio. Eventus incepit dies aliquot, menses, ac etiam anni ante adventum suum fastigium. Forent victores, forent victos. Globus roulette in circulo circuit - et nemo scit ubi subsistit. . . .
  Hora post, iam tres omnes conglobati sunt inter nigra saxa viridia hebes prope Penam Point. Vestimenta omnium in arta, IMPERVIUS fasciculo erant involuta. Annibal et Princeps arma tenebant. Puella nuda est, sed in parvis pantiis et fascia. Garrula dentes eius, et susurrabant Nick Asuka, "Tace!" Haec custodia recta per vallum incedit per gyrum suum. In Hong Kong de habitu Lusitani praesidii singillatim descriptus est. Nunc autem Seres in potestate sunt, per aurem agere debebit. Princeps, inobediens ordini, insusurravit: “Non potest bene audire in hoc vento, senex.” In costis eum percussorem adoravit. “Tace!” Ventus sonum portat, stulte damnate, potest esse. audivi in Hong Kong, ventus spirat et mutatur. Garrula cessavit. Magnus niger pone brachium suum circa puellam, et os manu sua operuit. Quisque attrectavit fervidum vigiliam in carpo suo. Vigilius, unus e electae cohortis Mozambicanae, quinque minutas eas praeterire debebant, Nick monstrante principe iterum: “Vos hic duos manete.” . Ibit paucis minutis. Hoc uniformis Faciam te ".
  
  
  Princeps dixit: "Scis, me ipsum facere possum. Meis meis carnibus necare soleo." Killmaster animadverterat comparationem miram sed reiecit. Suo miratur raro frigore furit unus intus miscet. manu stilettum imposuit et nudum principis pectus impressit. “Hoc secundo momento quo iussum tibi paruisti”, Nick acriter dixit. - Fac etiam atque poenitebit, princeps. Askey non cessare a stiletto. Askey tunc chuckled quiete et Nick in humero patted. Bene omnia erant. In minutis, Nick Carter hominem simplex nigrum qui milia passuum ab Mozambico venerat ut eum iratum interficeret, ob convicia intellegere non poterat si ea cognosceret. Purum homicidium esse debebat quod Nick vestigium praesentiae suae in Macau relinquere non audebat. Cultro uti non potuit, sanguis figuram perditurus erat, sic hominem a tergo strangulavit. Excubitor graviter moriebatur, et Nick, paulum inflans, ad marginem aquae rediit, et saxum ter scrobe cultelli manubrio percussit. Princeps et puella e mari exierunt. Quisque non moratur. "Unde" dixit ad Principem. — Uniformis est in optima conditione. Non est sanguis neque lutum. Siste vigiliam tuam cum mea et ibo". Dimidium praeteritum decem erat. Media hora usque ad horam Rat. Nick Carter ridens furienti caliginoso vento ambulans praeter antiquum Ma Kok Miu templum et invenit. via quae eum in viam stratam portus et in medium urbis duceret, arduus erat, commiscens ut refrigerium, calciamentum calciamentum terens lutum, ille et puellae luteas maculas in facie habebant. vestes satis esse camouflage in civitate tincta seditionibus et tempestatibus appropinquantis, latum umeros paulo amplius gibbosam, nemo multum attendit ad unam noctem tantum frigoris solitarii, etiam si esset. paulo grandior quam medium frigus, numquam indicta causa habiturus est ad Sigh Aurei Tigris in Rua Das Lorhas: colonellus Chun Lee scivit se id non facturum, colonellus numquam id facere voluit.
  
  
  Vocatus telephonicus modo gambit apertus fuit, ita ut statueret Carter quidem in Hong Kong cum puella fuisse. Killmarier pervenit sternendam. Ad dextram eius vidit meridiem in medio Macau neophytum. Garis fluitantis Casino formare potuit, Tegulato tecti, curvae culmine tegit, Et purpureis fucata paxillum tegit lumina. Magnum signum subinde emicabat: "Macau cecidit." Post paucos cuneos, Nick vicum cobblelonum tortuosum invenit, qui eum ad Tai Yip Hotel duxit, ubi Auguste Boulanger Generalis Reipublicae Popularis hospes morabatur. laqueus erat. Nick sciebat laqueum fuisse. Colonellus Chun Li scivit laqueum quia posuit eam. Risus Nick truci fuit ut verba Hawkeye recordatus est: interdum laqueus prehenderat. Colonellus exspectat Nick ut Boulanger Generalem contactum exspectet.
  Quia Chun Li probabiliter sciret generalem in utroque latere contra medium ludere. Si Princeps ius et Generalis Boulanger vere insaniunt, fieri potest ut generalis nondum omnino decreverit quis se vendit et quis instituat. Non ut rerum. Tota res curiositate a colonello facta erat, fortasse videre quid imperator facturus esset. Cognovit Chun imperatorem delirare. Ut Nick appropinquavit Tai Yip, putavit colonellum Chun Li probabiliter gaudebat torquere bestiolas cum puer erat. Fuit raedam sors post Tai Yip Hotel. Contra raedam sortem, quae instructa erat, et magnis lucernis sodium nitentibus accensa, stabat pergula. Candelae et lampades carbidae a sceleste tenues emanaverunt. Flebant infantes. Odoratusque est urinam et sordes, sudorem et non lotos corporum, etiam plures homines in exiguo spatio degentes; haec omnia iacuerunt in strato tangibili super umorem et odorem orientis tonitrui. Quisque ostium angiportum angustum invenit et in eo emissa est. Mox alius coolie requiescit. Accenso Sinensi cigarette, palmam illam misisti, et facies eius galerum pluvia grandi cooperta est dum deversorium per viam meditatus est. Post hunc umbrae movebantur, et subinde gemitus ac stertentis hominis dormientis audiebantur. Odore opii languida cepit.
  Nick recordatus philosophicae quem olim habuit cum odore "Veni ad pulchram Macau - ad orientem hortum urbis". Scriptum sane erat ante nostram aetatem. Coram Chi-Kon. Tai Yip novem tabulatorum alta fuit. Imperator Augustus Boulanger in septimo tabulato vixit, in comitatu Praia Grande imminens. Ignis effugium potest ascendere et a fronte et a tergo. Interfectorem putabat se ab igne abesse. Nulla res est in faciendo colonellum Chun Li officium facilius. Suam cigarette usque ad ultimam decimam pollicis fumans, more coolie, Nick se in colonelli loco fingere conatus est. Chun Li esset nice putarent si Nick Carter ducem occidit. Tunc Nick capere potuit, occisor securis manu red- ditus, et omne tempus iudicium augue. Tunc abscissum legaliter caput. Aves mortuae duae, et ne unus lapis. Motum in deversorio tecto vidit. Securitatis custodes. Probabiliter in ignem evasit. Sinenses, non Lusitani vel Mozambicani, vel saltem a Sinenses ducti.
  Occidens in foetidis tenebris risit. Aspectu simile habebo attollentem. Ibi custodes erant ut legalis viderentur, sic laqueus nimis manifestus non esset. Chun Li non ineptus, et Killmaster non erat vel sciebat. Quisque arridebat iterum. Si in arma custodibus recta ambularet, eum capere deberent, sed Chun Li non placet. Nick certus fuit. Custodes tantum fenestrae vestiendi erant. Chun Li voluit Nick ut ad Cresson ... Surrexit et ambulavit per angiportum graveolens profunde in shacks pagi. Quod vellet non difficile invenire. Pawar aut scutariorum non habuit, sed Hongcongum dollariorum tantum denique facturum.
  Eorum copia erat. Decem minuta post Killmaster habebat artus in corpore et saccus in tergo suo. Sacculi tormenti tantum aliquas nugas continebant, sed nemo id sciret nisi sero esset. Quingentos Hong Kong dollariorum emit hoc plus pauca alia minuta. Nick Carter in negotio. Trans viam cucurrit et trans raedam sorte ad ianuam ministerii conspexit. In una quadrigarum puella cachinnatio erat et moerens. Risit et ambulavit, tergens ad umbilicum pedes, sub brachiis ligneis, latis umeris increpuit. Pileus imber conicus super faciem suam demissus est. Accedens ad ianuam ministerii, alius coolie inani corpore exivit. Nick aspexit et in cantone molli mussitavit, "Minime redde hodie, frater. Canis ille canis cum magno naso dicit cras reverti - quasi ventrem suum cras expectare potest, quia...
  Quisque non spectare sursum. in eadem lingua respondit. "putent iocinera eorum et omnes pueri eorum puellae." Descendit tres gradus in portum magnum. Ianua media aperta erat. involucris omnium generum. Cubiculum magnum cum 100-watt inundata est, quae obscurata est et tunc illustratur. Homo trux et defessus erravit inter balas et pixides cum schedae tesserarum in tabula. In se loquebatur ut Nick cum onerato corpore ambulavit. Carter figuravit Sinenses pressionis gasoline et vecturas esse debere.
  maxime quod ad navalia nunc vel e continenti vi coolie movebitur.
  
  
  — mussant Lusitani. - Homo sic operari non potest. Omne siet. Insanus esse debeo. Sed non. - Non, Nao Jenne, estne necessarium? Non est me - patria damnata est, hoc clima, hoc officium sine pecunia, hi Sinenses stulti. Mater ipsa, iuro me. "Qua deseja, stapidor." Quisque aspiciens areæ. Pedes admiscuit, et in Cantonese aliquid mussitavit. Accedens autem ad eum clericus, tumidus, obesus vultu iratus est. "Ponhol, pone usquam, stulte! Undenam haec merces venit? Fatshan?"
  
  
  Quisque gurgit in gutture, nasum iterum sustulit et oculos scidit. Risit ut stultus, et chuckled: "Yes, Fatshan sic habet. Multum Hong Kong dollariorum uno tempore das, nonne?" Cur omnes isti tam stupidi rat edunt?» Respexit ad Annibalem. "Nullum solvet hodie. Nulla pecunia. Cras sed elit. Esne aliquando subbie? Egestas Hong Kong s nunc! Ego sum? ira. Frigidus est albus homo! Gradum ad coolie et tabulam defensione magis quam minaciter levavit. Occidens hoc facere voluit. Occide hominem. Junk. Lora arras traxit ab A-fracto et cum fragore emisit eos. Parva clericus ad alterum oblitus de ira mea. Stultus! Forte fragilis res ibi est - Ego aspiciam et non reddam. ad aliquid! Nomina habes, ius?" "Nicolaus Huntington Carter."
  Maxilla hominis ad suum perfectum Anglicum cecidit. Oculi eius dilataverunt. Sub stragulo suo, praeter balteum cum grenades, Nick cingulum Manilii funem validum gerebat. Cito fecit, hominem suo vinculo inplicat, et post se ad talos religans primores suos. Quo finito, opus laudabiliter inspexit.
  Killmaster patted little clericus on the head. "Adeus. Fortunatus es, mi amice. Fortuna ne parva quidem es turpis." Longa est hora Rat. Colonellus Chun Li cognovit quod Nick non veniret. Aureae Tigris ad signum non. Sed colonellus numquam expectavit Nick ibi videre. Nick mirabatur si colonellus se, Carter, pullum emisisse et omnino non venturum, cum elevator ingressus est, Nick mirabatur. ita speravit Nick. Facilis res sit amet. elevator in pavimento octavo restitit. ANDRON inanis erat. Nick ambulavit per ignem effugium, eius Flexilis calcei nullum sonum faciens. Lorem elevator fuit et iterum eum misit. Nihil est punctum tale monstrare. Ignis ostium in area septima lente aperuit. Obtinuit felix. Ostium ferreum densum in rectum directum apertum est, et clare videre poterat ANDRON ad ostium in diaetam Getters. Ita prorsus ut in Hong Kong descriptum erat. Nisi quis. Custodes armati stabant ante ostium cremeum cum magno numero auri 7 super ea, et visi sunt sicut Sinenses infantes; Probabiliter Rubrum Custodes. Slowed et perforata sunt, et molestiam exspectare non videntur. Killmaster movit caput. Non pervenerunt ex eo. Impossibile erat accedere ad eos. Ceterum tectum esse habet.
  Effugere iterum ignem conscendere. Ambulans pergit usque dum pervenit penthouse parvam machinam elevatorem quae domi sunt onerariae. Ostium in tectum aperitur. Erat ajar, et Nick audire poterat aliquem stridorem in parte longinqua. Vetus erat canticum Sinensium amoris. Quisque stiletto in palmam suam demittit. In medio amore sumus in morte, debebat nunc occidere. Hi Seres, hostes. Si colonellus Chun Li hac nocte, ut potuit, vinceret, Nick in animo est ut paucos de inimicis suis maioribus introducendis delectet. Securitas custodia contra penthouse prope ianuam incumbebat. Killmaster tam prope ut halitum oleret. Edebat kinwi, catinum Coreanum calidum.
  Simpliciter extra positum erat. Quisque sensim apicem stiletto per lignum portae cucurrit. Primo custodiae non audiebat, forte quod fremebat vel quod dormiebat. Sonum repetivit Nick. Custodes fremebant et ad ianuam incumbebant. — A^rat alius? Killmaster pollices circum iugulum viri involvit et ad penthouse eum traxit. Nullus erat sonitus nisi modica rasura de sabulone in tecto. Vir machinam sclopetis gestavit in humero suo, veteri MS American Americano. Tenuis erat custodia, guttur eius digitis ferro Nick facile opprimitur. Nick pressionem paulum levavit et in aurem hominis insusurravit. "Nomen alterius custodiae? Ocius et vives. Mentiri mihi et morieris. Nomen" Non putabat plus duos in ipso tecto fore. Spirare laborante. "Wong Kee. Ego .... iuro.
  Nick hominis iugulum iterum expressit et deinde iterum dimisit ut crura pueri perdite vellicare coeperunt. - Loquitur Cantonese? Non absque dolo? Conatus est moriens nutus. "Y-Etiam. Cantonese sumus." Nick celeriter movetur. Ille manus in plenam Nelson delapsus, virum pedibus suis sustulit, tum valido ictu caput in pectus percussit. Tanta vis viri collum frangit. Et quandoque in professione Nick homo non solum debebat interficere, sed etiam ad mendacium, et post retro mechanismum elevatoris corpus traxit, et pileo uti potuit, pileum eiectum, et rubeum extraxit. Sidus pileum super oculos. Sternebat machinam sclopetis super humerum suum, sperans se non habere ad suum usum.mar Autem.Killmaster in tectum elapsus est, inclinans se ad abscondendam suam altitudinem. Ille eundem amorem Sinensem fremere coepit. cantus ut tectis tenebris lustrabat acutis oculis.
  
  
  In deversorium erat aedificium in Macau longissimum, nulla lux in tecto cecidit, et caelum iam premens erat humidum atram nubium molem ubi fulmina sine intermissione ludebant. Sed alium custodiam invenire non potuit. Ubi erat nothus? Otiosum? Tu dormies? Nick eum invenire habuit. Hoc tectum ad reditum iter necessarium erat purgare. Vtinam esset. Subito ferox turbo alarum in caput eius volavit, multae aves eum paene tetigerunt. Nick instinctive incurvavit, spectans hebetem, albam, ciconiam, instar figurarum circulo et circulo in caelo. Volvibilem turbinem, candentemque rotam, Dimidium coeli conspicuum, clamore coturnicum Millia trepidum. Hi viri egregii Macau fuerunt, et hodie vigilantes fuerunt. Nick noverat fabulam veterem. Egrediente nocte typhon magnus appropinquabat. Fieri potest. Probabiliter n. Ubi erat ille custos damn! "Wong?" Nick his verbis exsiluit. - Wong? Tu, fili canis, ubi es? Killmaster "aliquot dialectos Sinensium bene locutus est, quamquam frequentius eius accentum defuit; in Cantonese localem stulte potuit. Hoc modo fecit. A tergo chinmi, vox somnolenta dixit, "Estne tu T?" Quid est, ratan? Paululum pituitam cepi - Aimeeeee " Nick hominis iugulum tenuit, clamorem initio suppressit. Hic maior, fortior fuit. Brachia Nick apprehendit et digitos eius securis oculos apprehendit. Genu ad inguina Nick attulit. Nick excepit. Pugna acriter, non ut infantes occideret. Ille ad latus, ad inguen genu evitans, statim genu missum in inguina Sinensi. caputque coma spissa super collum eius retorsit eumque super pomum Adae cum calloso ore dextrae manus percussit, et ictu funestissimo, qui gulam hominis contrivit et eum resoluit, et Nick simpliciter guttur eius expressit, donec homo respirare desiit. .
  
  
  Camino humilis erat, usque ad scapulam Nick. Corpus sustulit et primum caput in camini detrusum est. Machina sclopetum non opus erat iam, unde in umbras iactabat. Super cubiculum ducis cucurrit ad oram tecti. Ambulans coepit solvere funem circa lumbos suos. Interfectorem prospexit. Solaria parva directe infra est. Tabulae duae deorsum. Ignis effugium ad dextram erat in extremo aedium angulo. Verisimile est eum in his tenebris videre custodiam incendii effugium esse. Nick funem circa ventilabrum munivit et praecipitavit. Calculationes in Hong Kong facta recta evaserunt. Finis linea podium convicium tetigit. Nick Carter funem repressit, deinde procurrit et descendit, apparatus tormentarii post tergum suum trophaeum iaciens. Non lapsus est, sed ambulavit sicut exhibuit, pedes in muro aedificiorum innixus. Aliquanto post in podio maledictum iam stabat. Altae erant fenestrae Gallicae, paucae digitorum apertae. Post eos tenebrae erant. Nick tacite desiluit in pavimentum concretum podio. Fores abjar! Ingredere, dixit aranea ? Quisque tristique risus erat. Dubitavit aranea eum hac via in telam uti. Quisque descendit per omnes pedes et repit ad fores vitreas. murmure sonitum audivit. Primo non poterat intelligere, et tunc subito intelligere. Praesent a erat. Dux fllius spectans domi erat. Domum pelliculam. Films ante aliquot menses Londini factus est vir nomine Blacker. Nigrior, qui tandem mortuus est...
  
  
  Dominus sicarius in tenebris vicit. Fores unam fere pede impulit. Nunc faciem in frigore concreto iacebat et in obscurum cubiculum inspicere poterat. Projector dextro suo proximus videbatur. Esset latae sententiae. Absit in fine cubiculi quod erat longum cubiculum - erat tegumentum album e lacunari aut serto pendente. Quisque nescire quis erat. Inter speculam eius et velum, circiter decem pedes e conclavi, videre poterat silhouette sellae altae et aliquid supra sellam. Caput virile? Occidens thalamum intravit quasi anguis, in ventrem suum ac tacite. Concretum in ligneum solum vertitur, sicut parquet sentit. Nunc imagines in screen emicabant. Caput spectare Annibale levavit. Agnovit mortuum, Blacker, magnum tricliniarium in Dracone Club ambulans in Londinio. Tunc princeps da Gama in scaena apparuit. Una propinquus, unus aspectus in iis viridibus oculis attonitus satis erat ad probandum eam medicamentorum impulsum esse. Sive sponte sive non, medicamentorum genus proculdubio sumpsit, LSD vel quid tale. Hacc tantum verba habebant Nigrior. Non refert.
  Puella procera erat et versatilis, nesciebat quid ageret. Nick Carter fundamentaliter honestus fuit. Honestus apud te esto. Ita fassus est, etiam Lugerum e holsterio suo traxit, quod anticorum tegumentum in se convertit. Repit ad dorsum altae sellae ubi olim exercitus dux superbus Gallicus nunc pornographiam spectabat. Tace gemitus et giggles e sella audiebantur. Quisque in tenebris frowned. Quid agatur in infernum? Multum in tergo camerae fiebant. Nick statim intellexit cur Lusitani regimen, ossificatum et in conservatismo penitus infixum, cinematographicum destrui vellent. Regia regina fecit nonnulla valde interesting et extraordinaria in scrinio. Sanguinem tundentem in suo inguine sentire potuit, dum eam observans libenter cum omni lusu iungeret et po- tissimum inventivum Nigrior obtulit. Illa quasi robot, quasi pupa mechanica, pulchra et propriae voluntatis expers. Nunc tantum caligas albas, calceos et balteum nigrum periscelide gestat. Habitum promiscue sumpsit et cum Nigriore plene sociavit. Coegit igitur eam mutare opinionem. Super eum incubuit et adnuit, risu robotico subridens, prorsus ut nuntiaretur faciens. Tunc aliud agens AX intellexit.
  Cura et ambitio erga puellam. Ipse voluit. Nam id velit. Voluit reginae. In lectulo. Ebrius, medicamentum, addictum, moecha et meretrix, quaenam esset - corpore suo frui voluit. Alius sonus cubiculum intravit. Dux risit. Mollis risus, plenus minim voluptate propria. In tenebris sedit, hoc opus Sancti-Cyri, et umbras mobiles intuens puellae, quae suam potentiam credidit posse restituere. Hic Gallicus bellorum duorum bellorum, exterarum legionum, hic horroris Algeriae, hic calliditatis veteris militaris animi - nunc in tenebris sedit et afuit. Princeps Askari rectissime in hac re erat in alta rabie vel, ut maxime, insania. Colonellus Chun Li hoc cognovit et usus est. Nick Carter diligentissime rostrum Frigidum Lugeri contra caput ducis, mox post aurem collocat. Dictum est ducem optimum Anglice locutum esse. "Tace, Imperator. Noli movere. Susurro. Nolo te occidere, sed volo. Volo custodire movies vigilantes et quaestiones meas respondere. Susurri. Estne hic locus bugged? Estne bugged? Num quis circum?"
  
  
  "Loquere Anglice. Scio potes. Ubi est colonellus Chun Li nunc?" "Nescio. Sed si Agens Carter es, te exspectat." "Im Carter." Sella ferebatur. Nick Luger crudeliter pinxit. "Imperator! Manus in sede brachiis tenete. Crede oportet me sine haesitatione occidere. "Credo tibi. Multa audivi de te, Carter.” Nick futuit Generalis in aurem cum Luger. "Tu fecisti multum, Imperator, cum bullas elicere colonellum Chun Li pro me. Quomodo hoc?" "Pro puella" dixit imperator.
  Haec vox tremens convalescit. "Pro puella" dixit iterum. "Me oportet hanc puellam habere!" “Habeo,” Nick dixit molliter. "Mecum. In Macau nunc est. Moritur obviam tibi, Imperator. Sed primum finem tuum pacisc implere debes. Quomodo colonellum capere vis? Sic eum occidere possum?" Nunc mendacium valde interesting audiet. Nonne est. Communem frangi potest, sed unam habebat mentem. "Videndum est virginem primum," dixit nunc. "Nihil donec eam videam. Tunc ego promissionem meam servabo et tibi colonellum dabo. Facile erit. ille mihi confidit." Nick sinistra eum exploravit. Dux pileum gerebat, pileum militare cum lapello. Nick manum super laevum umerum senis et pectus, numismata et vittas cucurrit. Noverat ergo. Generali erat uniformis plena, habitu uniformis of a French lieutenant general! Sedens in tenebris, induens vestem de praeteritis gloria, et spectans abusionem. Frontonis Sade et Charentani mors erit huic seni benedictio. Adhuc erat opus faciendum.
  
  
  "Non puto," Nick Carter in tenebris dixit, " colonellus te vere confidit." Non ille stultus est. Utere te putas, Imperator, sed re utitur te. Et tu, domine, mentiris! Non, noli movere. Eum mihi videris collocare, re vero me illi recte disponis? Longo suspirio ab imperatore. Non dixit. Pellicula finita est et velum tenebrosum ivit ut projector ad stridorem constitit. Locus autem erat omnino tenebrosus. Ventum praeter SOLARIUM ululaverunt. Nick generalem spectare non voluit. Auguste Boulanger. Posset olere, audire, sentire labem. Noluit hoc videre. Inclinavit et insusurravit etiam inferius, nunc quod sonus tutelae projectoris evanuit. • "Estne id verum, Imperator? Ludis utrinque contra medium? Cogitas omnes si potes decipere? Sicut Principem Askari interficere conatus es!"
  Horruit senex acriter. "Conatus - vis Xkari mortuus non est? Nonne dixi tibi me latius discessisse?" — Oud... sic. Principem mortuum putavi. - Quietius loquere, Imperator. Susurro! Dicam aliquid aliud quod te mirere. Habesne causam attache plenam adamantibus asperis?
  "Haec sunt falsa, General. Vitrum. Pieces vitri plani. Eon parum scit de adamantibus. Askey scit. Non te diu credidit. Frustra est eas habere. Quid dixit colonellus Lee? Cum illi Princeps adamantes astutiam fictorum astutam se invicem confidere coepit, qui in colloquio suo in Rat Fink talea non mentitus est. Adamantem in crypta Londinii tuto abscondit. Generalis mercaturam conatus est. fakes, sed haec omnia ei ignota sunt, colonellus Chun Li etiam non peritus in adamantibus.
  Senex in sella sua stabat. “Sunt ficti adamantes? Hoc non possum credere....” “Tu melius, imperator. Hoc quoque crede, quid futurum est, cum plus viginti miliones in auro Sinensi vitrum vendideris, eris in multo maius periculum quam nos sumus." nunc. Sic erit colonellus. Eximet te, imperator. Ut suam servet cutem. Conabitur ei persuadere te tantum insanire satis ad scam tentandam Sic finitur: puella, seditiosorum qui Angolam accipere volunt ", aurum pro adamantibus, villam cum Sinensi. Id est. Vetus es dux pristinus, morte damnatus. in Gallia.Melius esto, domine, "Nick mollivit vocem suam.
  
  
  Senex putuit. An utebatur unguento ad tegendum odorem vetus et moriens corpus? ... Et iterum Carter prope misericordiam, inusitato affectu pro eo. Propulit eum ab eo. Lugerum in veteri collo firmiter compulit. "Melius esto nobiscum, domine. Apud AH, et mihi colonellum para ut institutum est. Sic saltem accipies puellam, et fortasse tu et princeps res inter vos operari possunt. Post mortem colonellus. Quomodo de hoc?" Nod commune per tenebras sensit. - Similem electionem habeo, Mr. Carter. Optime. Quid mihi vis? Labia hominis auriculam obriguerunt ut Nick susurravit. "Ilappinms taberna ultima hora eris. Venies et affer colonellum Chun Woo tecum. Volo te duos videre. Dic ei quod loqui volo, multum fac, et quod nolo Putasne me intelligis?
  
  
  "Colonellus hoc sciet", Nick acute dixit. "Munc per portam cum colonello ambulas, officium tuum erit. Egredere de via et discede. Periculum erit. Estne clarum?" Parum silentium. Ingemuit senex. - Prorsus patet. Vis ergo eum occidere? Illico! — Illico. Vale, imperator. Hoc tempore melius est quam dolere tutus esse. Occidens funem ascendit cum pernicitate et velocitate simiae gigantis. Hanc sustulit et sub visore abscondit. Tectum vacuum erat, sed cum ad cellam parvam pervenisset, audivit vectorem ascendentem. Machinae humide depressae, ponderibus et funibus delapsae sunt. Cucurrit ad ostium usque ad nonam tabulam, eam aperuit et voces audivit ad pedem scalae in Sinica loquentes, disputans de qua quis ascenderet.
  VERSUS AD ELEVATOREM. Si satis diu disputarent, occasionem habere posset. Repulit repagula ferrea ianuae elevatoris et tenebat aperta pede. Videbat tectum elevator oneris ad se assurgentem et rudentes illapsum. Nick summo puppes perstrinxit. Locus ibi erit. Cum autem ad eum tectum elevator pervenerit, facile in eo stetit et craticulam clausit. in sordido fastigio elevatoris proiectum jacuit ut clausurae haesitaret. Fuit bonum pollicis inter occipitium et verticem corporis.
  
  
  
  
  Caput 10
  
  
  
  
  Recordatus est petulci diripiendi eum in occipitio colli ferendi. Erat autem hoc loco dolor albus calidus. Caput eius repercussus erat in thalamo ubi duo vincula impedita insanit. Tabulatum sub eo tam frigidum fuit quam iam ante mortem. Humida, humida erat, et Killmaster percipere coepit eum omnino nudum et in vinculis esse. Alicubi supra ipsum erat lumen obscurum. Incredibile nisu ad caput erigendum, collectis omnibus viribus, diuturno certamine, quod ab omni calamitate propinque sentiebat, initium cepit. Rerum nefas abiit. Outsmarted erat. Colonellus Chun Li cepit tam facile ut puer lollipop capere potuit. "Domine Carter! Nick... Nick) Potesne me audire?" "Uhhh0000000-." Levavit caput suum et vidit per parvum carcerem ad puellam. Ipsa etiam nudo et lateri similis columna alligata erat. Quamlibet difficilem eius intuitum versari conatus est, Nick non aliquid in primis mirum reputavit - cum in tantibus agas secundum regulas nocturnae. Tantum visum est ut principissa Morgan da Gama tam atrox somnii secum participet, ut illa cursori, sollertia, nuda, amplo pectori alligata, horrore penitus concreta sit.
  
  
  Si quando casus levi tactu egebat, hoc erat — si modo puellam ne hystericam abitu abstineret. Haec vox dixit se celeriter appropinquare. Conatus eam arridere. - In verbis immortalis Materterae meae Agathae, "quid est hoc casu"? Novus terror viridis in oculos emicuit. Cum autem evigilasset et vidisset eam, pectus manibus suis velare conata est. Tincturae sonantes breviores sunt quam ut hoc permitterent. Comprehendit flexisse corpus tenue ut pubes obscuros videre non posset. Hoc etiam tempore, cum infirmabatur et laborabat et ad tempus victus, Nick Carter mirabatur si mulieres intelligere posset. Regina flebat. Oculi tumebant. Dixit, "Non meministi?" Vinclis oblitus est, et massam cruentam in occipitio suo trudere conatus est. Vincla eius brevior erant. Iuravit. - Ita. Memoro. Incipiens iam redeo. I... - Nick constitit et digitum labris posuit. Ictus eum omni ratione privavit. Ille caput ad puellam quassavit et digitum in aurem percussit, deinde lacum ostendit. Probabiliter bugged. Superne alicubi in umbra antiquae arcus latericii, audita chuchella metallica. In loudspeaker buzzed et questus, et Nick Carter cogitabat cum aenigmate splendido risu quod proximam vocem auditurus esset colonellus Chun Li. Est etiam funis TV - ego te perfecte videre possum. Sed ne hoc intercedis cum domina colloquio tuo. Perexiguum est quod dicere potes me non iam scire. bene, Mr. Carter? Nick caput deposuit. Nolebat TV scanner vultum suum videre. Dixit, "Futk tibi, Colonellus." Risus. Tum: "Ipsum puerile, domine Carter. Ego in te frustratus sum. Multis modis - verene tu me valde obiurgas? Exspectavi melius e numero homicidae in AX putare te tantum esse. Charta Draco tamen plebeius.
  Sed tunc vita parva est plena deceptionibus. Quisque faciem suam non humiliavit. vocem explicavit. Bene, nimis accurate Latine. Patet quod studuit e tradendo. Chun Li in Civitatibus non habitabat. vel intellegere posse Americanos quomodo cogitaverint vel quid sub accentus capaces essent. Lumen spei languidum. Colonellus Chun Li proximum dictum vere perculsa est AX homo. Tam pulchre simplex, tam evidens quam primum indicatum, sed usque nunc nunquam ei occurrit. Et quomodo carissimus noster amicus mutuus Dominus David Hawk ... Nick tacuit. - Ut mea cura apud te sit secundaria. Honeste modo esca es. Dominus Hawk tuus suus est ut me vere capere velis. Ut vel velit mi.
  Omnis laqueus erat, ut scis, sed Hawk, non Nick, Nick ridebat caput suum. "Insanus es, Colonel. Numquam accede ad Accipitrem." Silentium. Risus. Deinde: "Videamus, Mr. Carter. Bene sitis. Accipiter a parte professionalis magnam observantiam habeo. Sed infirmitates humanas habet sicut omnes. Periculum in hac re. Pro Hawk. "Nick. dixit: "decepti estis, colonel. Hawke cum procuratoribus suis non est amica. Improbus senex est. "Non multum refert", vox dixit. - Si alia ratio non operatur, alia voluntas. Postea dicam, Mr. Carter. Nunc mihi opus est aliquod facere, ut te solum relinquam. Oh unum. Nunc convertam in lucem. Quaeso attende ad caveam filum. Aliquid admodum interesting in hac cavea futurum est." Humus, stridore et strepita erat, et amplificator avertit. Paulo post in angulo laci, qui in umbris erat, acutum lumen album incidit. Tum Nick et puella inter se conspexerunt. Killmaster sensit gelidum frigus in spina mea.
  Cavea vacua erat in filo gallinaceo, circiter duodecim per duodecim. Janua in puteo laci fictilis. Cavea in area quatuor catenulas breves et manicas in pavimento fixa. tenere hominem. Vel mulieres. Idem cogitaverat princeps. Ea vacillabat. - Deus meus! W-Quid facturi sunt nobis? Quae est haec custodia? Nesciebat et divinare nolebat. Officium autem eius erat ut sanam ab hystoria servaret. Nick nesciebat quid boni faceret - nisi ut vicissim adjuvaret sanitatem suam. Perdite illis opus est. Caveam neglexit. “Dic mihi quid in Hotel Absoluta Felicitatis contigit,” iussit. “Nihil memini, diripio ludibrium fuit in culpa. Memini ambulare et videre te squatting in angulo. Asuka ibi non erat. Cum esset, memini te quaerere ubi esset Askey, ac deinde locus accinctus erat, lumina exierunt, et aliquem in cranium meum ludibrium posuit. in obliquum spectabat et circumspiciebat. "Ad infernum cum eo," murmuravit Nick. "Ius est. Ille iam omnia novit. Non. Dic omnia..."
  "Fecimus retiaculum ut dixisti," puella coepit. - Askey induti uniformi d... illa alia persona, et venimus in civitatem. Summae Felicitatis taberna. Primo nemo nos attendit. Suus '. "Immo, scio." Stabulum Felicitatis Absolutae elegit, quae in vilem Sinensem stabulum et lupanar conversa fuerat, ubi coolies et milites Mozambicani simul pendebant. Princeps in mortui militis aequalitate alius niger miles cum Prostibulum pulchra Sinica". Asuka officium erat ut Nick operiret si colonellum Chun Li ad deversorium elicere curavit. Dissimulatio perfecta erat. " Princeps a vigiliis vigiliis retentus est ", puella dixit nunc. " Puto esse. iusta exercitatione.
  Mozambicani erant cum ministro albo Lusitano. Asuka chartas proprias non habuit vel transit vel aliquid, ut comprehensus est. extraxerunt, et me ibi solus reliquerunt. Exspectavi te. Nihil erat facere. Sed nulla fortuna. Dissimulatio nimium bona est. Nick iuravit spiritum amissum. Hoc provideri ac defendi non potuit. Princeps quidam Niger carcere vel castris sedebat et e conspectu erat. Mozambican aliquantulum locutus est, ut aliquandiu posset eludere, sed citius aut serius veritatem explorare. Custodia mortui invenientur. "Aski Sinensibus tradetur. Nisi - et valde vagum erat, nisi - nisi princeps aliquo modo uti potest, ut prius, fraternitas occaecat. Quisque ideam deiecerit. Etiamsi princeps liber esset, quid potuit fecit ? Una persona. Et non instituti agentis ...
  Ut semper cum arcta connexio operabatur, Nick sciebat se solum in uno homine numerare posse ut suam cutem servaret. "Nick Carter." Clamorem rursus acuitur. "Puto te interesting, domine Carter. Vide diligenter, quaeso. An, credo, notus tuus? Quattuor Sinenses homines, omnes corpulentae bestiae, aliquid per ostium et in caveam filum trahebant. Nick audiverunt. puella anhela et clamorem suffocavit, vidensque turpitudinem Imperatoris Auguste Boulanger, cum in caveam traheretur, calvus erat, et sparsi capilli in pectus macilentum candidum erat, quasi tremulum, pullum evulsum, et in hac primitiva nudum aspexit. respublica expers omni dignitate ac fastu, seu dignitate seu aequabili, senex insanisse, quod vera ejus dignitas superbiaque longa esset, fastidium, quod nunc Nick sentiebat, non mutavit. Praemonens quod essent visuri pessimum, etiam pro Sinensi. locus in cavea et in catenis.
  Inclamator iussit Sinenses: "Eximite iocatio. Volo eos audire eum clamantem". Unus hominum magnam partem pannum sordidum ab ore ducis traxit. Exierunt et clauserunt ostium in velo latericio. Nick, qui diligenter observabat sub luce bulbi 200-watti, qui caveam illustrabant, aliquid vidit quod non animadvertisset usque nunc, in altera parte portae, in plano pavimento, paulo minus foramen erat; macula obscura in crypta, sicut portula portula quae canem vel felem efficere potuit. Relucet lumen e laminarum metallica tegente.
  Killmaster got goosebumps - quid acturus cum hoc miserum insanum senem? Quidquid erat, unum noverat. Cum imperatore aliquid ageretur. Vel cum puella. Sed totum hoc intendebat in Nick Carter ut eum terrerent et voluntatem eius infringerent. Erat quaedam brainwashing, et erat inceptura. Dux adversus catenas aliquantisper dimicavit et rursus in exsanguem gleba pallescit. Circumspexit cum feris aspectu nihil intelligere videbatur. Clamabat iterum exclamans, "Antequam experimentum nostrum incipiamus, pauca sunt quae te scire puto. De me. Ut parum despicias. Spina in latere nostro diu fuisti, Domine Carter-. tu et tua." princeps, David Hawke. Res nunc mutata est. Professio es, et certe id intelligis. Sed ego Sinica vetus, D. Carter, et non probo. nova tormenti methodi ... Psychologi et psychiatrae, omnia alia.
  Novas torturae modos plerumque probant, urbaniores et terribiles, et ego hoc sensu antiquissimus sum exempli gratia. Purus, absolutus, absolutus horror, D. Carter. sicut nunc videbis. Clamavit puella. Sonus Annibalis discussit aures. Ostendit ingentem ratem quae per unum ex portulis cubiculum intraverat. Is erat maximus rat Nick Carter umquam. Maior erat quam mediocris felis, colore nigro nitidum cum cauda longa grisea. Magnae albae dentes in rostro emicuerunt, cum creatura paulisper substitit, vellicans barba et circumspecta caute, oculis malis. Nick stimulum vomitum suppressit. Regina iterum exclamavit, voce et argute ... • "Tace," Nick ei acriter dixit.
  "Domine Carter? Tota fabula post hoc est. Mus mutatur. Quidam phisici nostri breve iter fecerunt, occultissimum sane, ad insulam quam populus tuus pro tentatione atomica usus est. Nihil supererat in insula, sed mures - "Illi quodammodo superfuerunt et etiam vixerunt. Hoc non intellego, non physicus, sed mihi explicaverunt quod aer radioactivus aliquo modo reus est gigantismi, quem nunc vides. nonne illud est?" Aestuat interfector. Sibi non auxilium. Sciebat hoc prorsus esse quod colonellus cupiebat et sperabat, sed furorem rabiem capere non poterat. Extollivit caput et clamavit, iurans, omnia sordida nomina, quae sciebat, clamabat. Projecit se in catenis, et in cuffs acutis manos secans, dolorem non percepit. Quod sentiebat, levissimae infirmitatis fuit, obtentu infirmitatis in uno veteris anuli fulmine in cocti lateris abjecti. Ex angulo oculi sui vidit tenuem mortarium decurrentem laterem infra fulmen anuli. Fortis dis bcne catenam frangis. statim intellexit. Ille quassans catenas et maledicebat et catenam amplius non attrectabat.
  Quod erat primum languidum lumen verae spei... Satisfactio erat in voce Colonelli Chun Li sicut dixit, "Sic homo es, Mr Carter? Tu actu stimulis normalibus respondere? Purus erat hystoria. Fui. Hoc dixit faciliorem fore." "Nunc taceam et te et dominam fruar spectaculo. Ne nimium moleste feras imperatorem. Insanus est et decrepitus, et vere societas nulla est iactura. Prodidit. princeps Askari patriam suam prodidit, me prodere conatus est." Oh, immo, Mr. Carter. Omnia de ea scio. Iterum in surda aure susurris, fac auditum auxilium non bugged!" Colonellus risit. "Mister in aure mea tu insusurrans. Certe stultus senex pauper auditum suum auxilium percussum esse nesciebat.
  Grimacei Nick erat acerbum, acerbum. Audiebat auxilium. Nunc mus in pectore ducis crispatus erat. Ne questus quidem est. Annibal mens sperabat senis nimis obstupefactus ad intelligendum quid rei esset. Senex et mus aspiciebant ad invicem. Mus caudam longam, obscene calvam, vellicatam cito ultro citroque. Sed creatura non invasit. Puella machinābat et oculōs eōrum manibus sē velāre cōnātur. catenis. Corpus leve nunc sordidum album, maculatum et stramineum e pavimento lapideo obtectum. Audiens sonos e gutture Nick intellexit se insanire proximam esse. Posset intelligere. Surgens. Ipse ego non ita longe a baratro. Mani- siones fuerunt et catena, quae carpi dextri coercebat. Anulus pessulum movit. Senex exclamavit. Nick aspiciens, nervis suis obluctans, omnia praeter unum momentum oblitus - fulmen oculi egrederetur, cum eum acerbum traheret. Catena erat telum. Sed non faciet bonum, si fecerit malum in tempore suo. Ipse spectare coegit. Mus mutantem senem rodebant, dentes longi in carnem circum venam jugularis fodiebant. Praesent rat dolor erat. Cognovit ubi ferire. Carnem mortuam esse voluit, quietam, ut expeditus pascere posset. Clamabat adhuc imperator. Sonus in gurgle delapsus est, sicut mihi vat frenum in magnam arteriam et sanguinem eiaculatum est. Clamavit autem puella iterum atque iterum. Nick Carter se quoque quiritare invenit, sed tacite, sonum in cranio clausum et circum se sonantem.
  
  
  Clamabat cerebrum odium et vindictae et caedis libido, sed speculatoris oculis placidus, collectus, etiam renidens. Camera non animadvertere debet hanc laxam anulum fulmine. Colonellus iterum locutus est: "Nunc plures mures, Magister Carter mittam." Negotium cito finient. Turpis, annon? Ut aiunt, in angulis tuis capitalismi. Tantum illic infantes inopes fiunt victimae. Itane, Mr. Carter? Nick eum neglexit. spectavit caedem in cavea. Duodecim mures ingentes accurrerunt et examinaverunt super creaturam rubram quae quondam homo fuerat. Nick solum orare potuit senem iam mortuum. Forsitan. Non movit. Voces vomitus audivit et puellam aspexit. Illa humi evomuit, clausisque ocellis, Luridaque, et sparso vellicata corpore, iacebat. "Exi, puer," dixit ei. "Egredimini. Ne in eo". Iam duae mures frustum carnis certabant. Quisque mira admiratione observabat. Ad extremum, mures rixantes maiorem alteram fauces alterius dentibus suis apprehendentes necaverunt. Confestim involavit ratiunculam ad socium suum et coepit ei manducare. Nick observabat ut mus propinquos suos devoraret. Et recordatus sum quod pridem didici et oblitus sum: mures sunt anthropophagi. Paucissima animalia genus suum comedunt. Quisque horrorem suspexit in cavea. Puella nescia erat. Speravit nihil se sentire. Vox in clamorem reversa est. Nick putavit se destitutionem in voce colonelli deprehendisse. "Videtur", inquit, "meas rumores de te post omnia recte esse, Carter, quod dicis Americani vultum mirabilem immisso vocare. Itane sentis tam insensibilem, tam frigidam, Carter? consentire non possum." Vestigium irae in voce iam clare sensit - Carter, non Carter! Isne incepit ut paulo concitatus circa colonellum Sinensium? Haec spes erat. Debilis promissum
  
  
  Fulmen anulum debile totum habebat. Quisque vidi terebravisse. Suspexit ad laquearium ubi camera latebat. "Pulcher erat sordidus" dixit. "Sed multo peius hoc vidi, Colonel." Si quid, peius est. Novissimo tempore in patria tua fui, et venio ut lubet, duos pueros tuos occidi, evisceratos, et propriis intestinis ex arbore suspendi. Mendacium phantasticum, sed homo sicut colonellus simpliciter credere potest. “Aliter, senex de iure dixisti,” Nick continuavit. "Est stupri stultus amens et nemo eum cupit. Quid mihi curae est quid illi accidit aut quomodo fit?" Diu silentium fuit. Hoc tempore risus paulo timidus erat. "Frangi potes, Carter. Scisne? Omnis homo natus de muliere potest frangi." Killmaster shrugged. - Fortasse homo non sum. Sicut bulla mea loqueris de te. Accipiter-Hawk, nunc homo non est! Perdis operam ut illum in laqueum, Colonel, elicere conaris. "Forsitan, Carter, fortasse. Videbimus. Nempe aliud consilium habeo. Non sapio tibi dicere. Posset mentem mutare."
  
  
  Occidens se male exaravit. Quidquid ad defricandum filio canis! diligenter exspuit. - Hospes esto, colonelle. Sicut dicunt in cinematographicis, in misericordia tua sum. Sed de pulicibus hoc loco turpiter aliquid facere potuisti. Ea etiam putet. Longum aliud silentium. Deinde: "Omnia, Carter, praetermissis, proficiscendum sum ad mittendas Accipitres frustulas tuas particulatim abscindere. Una cum nonnullis angoribus notis me certo scio scribes cum tempus venerit. Quomodo tu Putasne bulla tua agere? "Hoc - tu in epistularum partibus subinde? Primum digitum, deinde pollicem - fortasse post pedem vel brachium? Esto nunc honestus, Carter. Si Hawk cogitabat etiam in ut filius te, actorem suum optimum quemque amet, haudquaquam experiatur optimum, an paciscendum conetur?
  
  
  Nick Carter caput reiecit et magna risit. Non habet vim. " Colonellus," inquit, "male venditatus es unquam!" “Advertised? Non intellego.” “Delis, Colonellus. Deceptus. Falsus es notitia, delusus, deceptus! Potuisti secare Hawk et ne sanguinem quidem. Sciam. Scilicet est misertus est me amittere. Ego eius, ut scribis, carissimus. Sed restitui possum. Omnis agentis AK expendibilis est. Sicut tu, Colonel, sicut tu. Clamator irata fremit. "Nunc fallor, Carter. reponi non potest. Non sum expendibilis.” Nick vultum deposuit ut risum celare non posset. "Vis, Colonel, pignore? Exemplum etiam dabo - exspecta donec Beijing te reperiat deceptis fictis adamantibus asperis. Te viginti miliones dollariorum auri pro quibusdam vitreis lapidibus permutaturum esse. Princeps autem diligenter ac proprie occisus est, et nunc occidisti ducem. Interveniendi in Angolae motu casus tuos perdidisti. Quid Beijing vis, Colonellus? Hawk volebas quia tu scis Hawkes velle te, sed parva mutatio ad id quod Beijing cogitat: moliuntur longe ante ut multum negotii in Africa faciant, Angola locus perfectus esset ut hoc facere inciperet.
  Quisque acriter risit. "Exspecta dum haec omnia ad ius loca in Beijing, Colonellus effluat, et tunc videbimus si es aptus vel non". Silentium dixit ei quod spinae signum suum ferirent. Prope iam sperare. Utinam bastardum defricare posset satis ut huc ad ipsum lacum descenderet. Ne de custodibus quidem adducet. Ad sumo justo pericula has. Colonellus Chun Li fauces purgavit. - Recte cogitas, Carter. Ut sit aliqua veritas in verbis tuis. Res erravit, aut non expectavi viam. Ante omnia nesciebam quam insanus esset dux quam sero esset.
  Sed omnia figere possum - praesertim cum cooperatione tua indigeam. Nick Carter iterum conspuit. "Non cooperabor tecum. Non puto te posse me nunc occidere - Puto te vivum me ducere tecum in Beijing ostendere aliquid omni tempore, pecunia et mortua".
  Involuntariae admirationis admonitu, dixit colonellus: "Fortasse recte iterum. Forsitan non. Oblitus es de domina, opinor. Vir es, vir Americanus, et idcirco punctum tenuissimum habes. calcem Achillis. Patieris." , dux?" Quisque expressio non mutatur. - Quid moror? Fabulam eius cognoscere debes: ebrius est et medicamentum deditus est, degener sexualis quae pro sordidis imaginibus et pelliculis ponit. Non curo quid illi eveniat. Ego te, Colonel, aequabo. Hoc in loco, duo tantum solliciti - ego et AX. Non faciam quidquam vel nostrum laedere. Sed dominam habere potes. Cum benedictione mea
  "Videmus," inquit colonellus, "nunc ordinem dabo, et certe videbimus." Puto te scatere. Et recordare, mures valde callidi sunt. In debiliorem praedam sponte irruent. "Clacitans deprimebat. Nick aspexit puellam. Omnia audivit. Ingentibus oculis eum aspexit, tremuit labia eius. Conata est loqui, sed tantum emollivit. Mortuum cadaver in cavea non diligenter aspexit. Nick aspexit et vidit non amplius mures.” Princeps tandem verba fecit dicere. "Y-tues hoc facere mihi? Y - vis - vis id quod modo dixisti? O Deus meus, noli timere! Occide me, non potes me primum occidere! Non audet loqui. Microphones susurros sustulerunt. In telehorasis televisificae eum aspexit. Solatium ei dare non potuit. In cavea aspexit et videt. exspuit et aspexit longe, et nesciebat quid esset facturus. Quid enim facturus est. Exspectare et videre erat justo. Sed oportet esse aliquid, et certum est, et oportebat eum esse Sinenses, et audivit vocem, et aspexit. Sinenses iter fecerunt in caveam filum, et aperuit ostiolum parvum in ea ducens ad lacum principale, et reliquit eum, trahens post se omnia, quae supererant. Nick. Exspectavit puellam. Audivit singultus ejus spiritus a duodecim pedibus separatis, fulmine anuli iterum repressit: et paulo plus, et ita quieta facta est, praeter respirationem puellae, ut audiverit unum. manare cæmento decurrens in cocti lateris. Rat adhæsit naribus suis extra portam ...
  
  
  
  Caput 11
  
  
  
  
  Rat e cavea filum exiliens et substitit. paulisper emissa illa se lavit. Non tam magna erat quam rat Nick homo edens viderat, sed satis magna erat. Quisque non odio vitae quam dictum aliquam. Remanebat adhuc valde, vix respirans. His paucis minutis consilium lepide inierat. Sed ad hoc opus habebat nudis manibus hanc rat. Puella in comam incidisse videtur. Oculi vitrei , respexit ad rat et fecit in gutture suo creepy sonat . Nick vere voluit ei indicare quod sibi non permisit rat, sed nunc non audet loqui vel ostendere faciem suam ad cameram. Sedit quiete, intuens solum, spectans rat ex angulo oculi sui. Sciens rat quid esset. Mulier erat infirmissima, territissima, odor timoris validus in nares rodentes, unde ad eam serpere coepit. Esuriit. In honorem imperatoris festum communicare non licebat. Post mutationem, rat pleraque organa genitalium femininorum amisit. Magnitudo nunc illi parem hostibus naturalibus fecit, nec homines timere didicit. Multum ad virum magnum non attendit et mulieri timida assequi cupiebat.
  
  
  Nick Carter scivit se unum casum tantum obtinere. Si caret, actum est. Ille spiritum tenuit et propius se traxit ad rat - propius. Nunc? Nec. Nondum. Mox-
  Simulacrum ab adolescentia eo ipso momento cogitationes invasit. FESTUM vili ivit ubi geek erat. Haec prima degenerem umquam, haec postrema viderat. Nam pupa mures vivos capita mordere visus est. Iam clare vidit sanguinem decurrentem mentum degeneris. Nick expavit, motus pure reflexivus, et fere ludum perdidit. Rat sistit et intenti. Nunc ocius migrare coepit. Killmaster vulumus. Sinistra manu utebatur, ut anulum fulmine abrumperet et teneret taedam dextram ad caput. Furor monstrum metuens et rabiem incussit et manum quae tenebat mordere temptabat. Caput Nick uni conatu pollices dedit. Caput decidit in pavimentum, corpusque tremens adhuc et sitiens sanguinem de manibus ejus. Puella ei vultu fatuo prorsus dedit. Illa horrore adeo exhorruit ut quidnam fieret non intelligeret. Risus. Proclamator dixit, "Bravo, Carter. Fortem virum accipit ut rat ut hoc tractet. Et quod meum probat punctum - non vis pati puellam."
  “Hoc nihil probat,” Nick monita. "Et alibi non sumus. Pedicabo te, Colonelle. Damnare de puella non sum - Modo videre volui si facere possem. Infernum multarum hominum manibus occidi. sed nunquam rat ante occidi. Silentium. Tum: "Quid ergo tunc acquisivisti? Adhuc multum habeo mures, omnes immanes, omnes esurientes. Omnesne interficies?" Quisque aspexit alicubi in tenebris oculis televisificam. Nasum suum fututum. "Fortasse," inquit, "hic illas mitte et videbimus.
  Crure tetendit, et caput musculi ad eum attraxit. iret uti. Erat stunt insanus facere temptabat, sed laborabat. Quod si hit non operatur
  fortasse colonellus erit ita iratus ut descendere volet et eum personaliter procederet. Occidens non multum oravit, sed iam temptavit. Obsecro, quaeso, fac velle me colonellum venire et operari mecum, infernum ex me verberare. Utinam daret mihi. Quicquid ) Just fac eum ad brachii longitudinem. Duae mures magnae e cavea filum prorepserunt et emuncta sunt. Nick tensed. Nunc cognoscet. Ecquid consilii opus est? An mures inclusi essent realiter anthropophagi? Eratne turpis ut maximus rat minorem primo edebat? Eratne solum fasciculum crap, aliquid legit et misertus est? Duo mures sanguine odorati sunt. Paulatim appropinquavit Nick. Diligenter, quiete, ne eos terreret, projecit rat caput. Et clamavit unus ex illis super eum et comedere coepit. Alius rat circumspecte circuit, ac deinde intus irruit. Quisque faucibus nunc at efficitur aliquam. Killmaster, abscondens faciem e camera, risit. Spurii unus ex his interemptus erit. Plures cibi aliis erunt, magis certent. Ille tenebat corpus rat quod occiderat. Arripuit per anteriora manus et curvavit musculos, et discerpens medium, sicut chartam, destruxit. Sanguis et viscera manus cruentaverunt, sed esca magis contentus fuit. Cum hoc, et unus pro omnibus duobus pugnantibus mortuus rat, multas mures occupare potuit. Quisque humeros latos humeros. Non sane magnum successum, sed bonum est. Damn bonum, in actu. Vtinam hoc redderet. Clamator diu tacuit. Nick mirabatur quid colonellus cogitaret dum in screen TV spectabat. Verisimile non est beatus cogitationes. Plures mures in lacum infunduntur. Duodecim furentes pugnas quiritare. Nick vel puellae nihil attendunt mures. exclamans sonus fecit. Maledixit. Erat multiplex exsecratio, cum Nick Carteri sanguine coniuncta cum canis canibus et fimo testudines. Quisque arridebat. Et expectavi. Aliquam nunc. Etiam ut dictum justo. Minus quam duo minuta post iratus est fores pulsare.
  Alicubi ostium aperuit in umbris post columnam tenens puellam. Plures lumina supra caput venerunt. Colonellus Chun Li in circulo fulgoris et adversus Nick Carter, eius brachia akimbo, alta supercilia pallida leviter sulcata, eius frons leviter torva. Quatuor Serenos cum eo habebat custodes, omnes armatos M3 sclopetis oppugnantes. Retia quoque et vectes acutis acutis in fine portabant. Colonellus, neglectis oculis Nick, suos iussit. Reliquas mures in retia capere moliuntur, quas capere non possunt. Colonellus tardius appropinquavit Nick. Non spectavit puellam. Killmaster not quite paratus ad quod videbat. Sinensis Albinum numquam antea viderat. Colonellus Chun Li mediocris staturae erat et tenuem fabricam habebat. Erat sine pileo, et calvaria diligenter rasa erat. Ingens cranium, magnum cerebrum cell. Eius pellis erat khaki color obsoleti. Oculi eius, summa in Sinis ornata, erant caeruleae Nordicae praeclarae. Palpuerunt cilia, infinitas. Duo mutuo aspiciebant. Nick eum arroganter intuens, dein de industria conspuit. "Albino" inquit. "Aliquid mutantis es, annon es?" Animadvertit colonellus suum Lugerum, Wilhelminam suam, in casu non destinato ferebat. Non insolens vafrum. Spolia victoriae ostentans. Accede propius, Colonel. Quaeso! uno gradu propius. Colonellus Chun Li cessavit extra semicirculum mortiferum quod Killmaster impresserat in eius memoria. Cum autem Colonellus occumberet, anulum fulmine funditus solvit et eum in lateritiam inseruit. Ego occasionem nactus telescanner incomitata fuit. Colonellus vidit Nick sursum et deorsum. Involuntaria admiratio in flavescentibus oris vultus reflectitur. "Tu es maxime inventivus," inquit. - Mures inter se constitue. Hoc, fateor, numquam mihi in mentem venisse potuit. Misericordia est, ex sententia tua, hoc solum rem differre. Aliud cogitabo pro puella. vide donec cooperari consentis: cooperaberis, Carter, eris: fatalem infirmitatem tuam, ut didici, revelasti.
  Non potuisti eam mures vesci — stare non potuisti, et illam excruciari ad mortem. Tandem me coniunges David Hawk capiendo. "Quam sustines," subrisit Nick. - Insanis somniator es, Colonel! cranium tuum vacuum est. Accipiter homines amo te ad ientaculum manducat! Potes me interficere, puellam et multos alios, sed Hawk tibi in fine perveniet.
  Nomen tuum in libello nigro, Colonelle. deprehendi. Nick in unum e colonelli ocreis nitidissimis exspuit. Oculi caerulei colonelli scintillant. Facies eius pallida lente rubescit. Pervenit ad Luger, sed moveri desiit. "Holster angustus erat pro Lugero. Nambu vel alia minora pistola facta est. Gubernaculum Lugeri longe ultra cutem prominebat, invitans ut abripieretur. Colonellus alium gradum promovit et impugnavit Nick Carter in faciem .
  Quisque non volvit, sed ictus cepit propius accedere. Erexit manum valide, etiam adductius. Fulmen anulus in arcum sibilo volavit et in templum colonelli crepuit. Genua ejus ense finxit, et motus perfecte congruens movere coepit. Colonellum manu sinistra arripit, altera catena constrictum, atrocem iugulum iugulo et cubito hostium tradidit. Nunc corpus coloni eum obscuravit. Ille pistolam e suo holster extraxit et ad custodes figere coepit antequam etiam quid rei esset intellexit. Duos ex eis necare curavit ante alios duos e conspectu ad ianuam ferream evanescere. Slam claudit audivit. Non tam bene quam vellem! Colonellus ut anguis captus in armis. Quisque dolorem discerpens in dextro crure, prope inguina sensit. Hic canis ad vitam venit et eum confodere conatus est, eum retro a loco inconcinno percutiens. Nick rostrum Lugeri ad aurem colonelli posuit et felis traxit. Caput colonelli confossum est.
  Nick corpus decidit. Sanguineus erat, sed nulla output arteriarum erat. Aliquam at erat erat. Telum sustulit, quod confodere solitus erat. Hugo. Suum suum stiletto! Nick conversus plantavit pedem in columna latericia et omnes in eo posuit vires immensas. Fulmen reliquum anulum movebat, mutatum, sed non dabat. Tartara! Alterum quodvis spectabunt in TV et videbunt colonellum mortuum esse. paulisper emisit et ad puellam se convertit. In genibus erat, eum spe et prudentia in oculis intuens. "Tommy gun," Nick vociferatus est. "Submachinum sclopetis - potesne illum? Fer versus me. Ocius, mehercule!" Custodes mortuorum una iacebant iuxta reginae. Eius apparatus sclopetum trans solum iuxta eam volavit. Aspexit ad Nick, deinde ad sclopellum submachinum, sed nullum motum ad tollendum eum fecit. Clamavit eam interfector. "Suscita, meretrix damnas! Move! Proba te esse bonum aliquod in hoc mundo - dis hoc sclopeto hic. Eia age!" Clamavit exprobrans ei, quod eam ex eo disrumpere conatur. Habuit machina tormentaria. Fulmen anulum denuo extrahere conatus est. Adhuc tenebat. Fragor factus est ut machinam sclopetis trans pavimentum ad eum impulit. Iam illum aspexit, et denuo intelligentia viridia oculi scintillabant. Nick lunged for the gun. "Bona puella!" Suam submachinam tormentarii intendit ad umbras quae arcubus fictilis adhaesit et sagittare coepit. Iecit ultro citroque, sursum et deorsum, audita stridore et stridore metalli et vitri. Risit. Hoc curare debet de camera sua et loudspeaker TV. Erant autem tam caeca quam in momento temporis. Aequalitas utrinque erit. Iterum pedem pressit contra laterem, tensis, ambabus manibus catenam apprehendens et evellit. Venae in frontem exstabant, nervi immanes rupti sunt, anhelitus in agonia factus est.
  Reliquum anulum fulminis exivit et paene concidit. M3 sustulit et ad deest. Cum ad eam accederet, ante ostium adamatum audivit. Aliquid desiluit in pavimento lapideo. Nick columba ad puellam, et nudo corpore texit eam. Post omnes viderunt. Colonellum sciverunt mortuum esse. Ita hae meae tasque erant. Grenade explosa ingrata luce rubra et pop. Nick sub se trementem sensit nudam puellam. Grenade fragmentum ad nates momordit. Damn, cogitabat. Imple chartam, Hawk! incubuit super columnam et iecit per ostium trium folium. Et exclamavit vir in dolore. Quisque ignem continuavit donec machina sclopetis candesceret. Ille tela excurrit, alia tormentorum machina prorupit, ac deinde novissime in ostium erupit. Intellexit se adhuc media puella iacuisse. Subito silentium factum est valde. Sub ea princeps dixit, "Scis te gravissimam esse." "Ignosce," chuckled. "Sed haec columna omnia habemus. Dividamus eam. - Quid nunc fit?" Inspexit eam. Illa atros crines digitis de pectere mortua conata est. aeternum fore sperabat. "Nescio quid nunc agatur," honeste dixit.
  
  
  - Nescio quidem ubi simus. Hunc puto esse unum e carceribus Lusitanis veteribus alicubi sub urbe. sint plures duodecim eorum. Ibi casus omnes ictus exauditi sunt - fortasse vigiles Lusitani nos quaerentes venturos esse. Hoc significabat longum tempus in carcere pro eo. Accipiter tandem eum dimittere, sed tempus futurum est. Puella intellexit. "Non spero" inquit quiete, "peragrans haec omnia. Revocari in Portugalliam non possum et in orphanotrophio poni.
  
  
  Si repraesentativum officialis Gubernii Lusitani, Luis da Gama, aliquid hoc facere haberet, eam in valetudinarium mentis probabiliter mitterent. Puella flere coepit. Sordida brachia circum Nick Carter involvit et se contra eum premebat . "Ne me tollant, Nick. Quaeso ne." Corpus Colonelli Chun ostendit Li. "Vidi eum occidere. Id sine altera cogitatione fecistis. Idem mihi facere potes. Promitto? Si effugere non possumus, si aut Sinenses aut Lusitani capti sumus, promittimus te occisurum. Me. Quaeso. " facile tibi erit. Non audeo me facere. Quisque nudum humero patted. Unus e mirabiles promissiones quas semper fecerat. Nesciebat an vellet servare nolis.
  "Certe" consolatus est. "Scilicet, parve. Te necabo, si res nimis malae sunt." Silentium neruos proficere coepit. Accensus paulisper ad ianuam ferream erupit, ululatusque et glandium in in ANDRON ricochet audivit. Tunc apertum erat ostium vel medium apertum. Ecquis erat? Nescivit. Deficiant tempus pretiosum cum currere debent. Fortasse Sinenses fugerunt ad tempus cum colonellus mortuus est. Hic cum globo parva cum electa operabatur et ad altiorem echelonem novos ordines ire deberent. Interfectorem constituit. Eorum casum capient et hinc fugient.
  Iam puellae catenas de fronte diripuit. Coercuit telum suum. Dimidium clip relictum erat in machina gun. Puella Lugerum et stilettum portare potuit et .... Nick melius de eo cogitans, ad corpus colonelli festinavit et balteum suum et holsterem exuit. Nudo lumbis eius adhaesit. Voluit Lugerus cum eo. - puellae manum dedit. "Age, mel. Fugiamus hinc. Tristitia, ut semper dicis, Portuguese." Accesserunt portae ferreae, cum in in ANDRON sagittare coeperunt. Nick et puella restiterunt et se contra murum extra ianuam premebant. Hoc secuta est clamoribus, clamoribus, strepitus grenade, ac deinde silentium.
  ANDRON audiebant per gradus cautos ad ianuam. Quisque digitum puellae os posuit. Adnuit, ingentique oculos exterrita vultu Tinxerat. Quisque rostrum machinae tormentarii ad ianuam ostendit, manum in felis. Satis erat illis lumen in ANDRON ad videndum se mutuo. Princeps Askari, in suo albo Mozambicano uniforme, laceratus, laceratus et cruentus, galero ad unam partem impulit, oculosque electri intuens. Omnes dentes acutos in rictu ostendit. Altera manu sclopetum, altera pistol. Mantica eius adhuc media tasque plena erat.
  Tacuerunt. Leonini nigri oculi nuda corpora vagabantur, omnia uno intuitu comprehendentes. Obstupuit eius aspectus puellae. Tunc iterum subridens Nick. "Sero me paenitet, senex, sed tempus ex hac vallo egrediendum fuit. Quidam ex nigris fratribus me adiuverunt et dixerunt mihi ubi hic locus est - Veni quam celerrime potui. Vultus amo punctum omisi Desiderabat hilaris, eh. "Ille corpus puellae scrutabatur. Reversa est obtutum sine trepidatione. Nick, qui vigilabat, nihil turpe vidit in conspectu principis. Tantum approbavit. Princeps iterum convertit ad Nick, suum interpositam. dentes hilariter nitentes. "Aio, senex, ecquidnam duo confecti sunt?" Sicut Adam et Eva?
  
  
  
  Caput 12
  
  
  
  
  KILLMASTER iacebat in lectulo suo apud Mandarin Venetus Hotel et laquearia inspiciebat. Extra, Typhon Emali momentum colligere coepit, conversus in spumam post aliquot horas minas. Evenit quod ventus diabolicus eos quidem exspectat. Nick suam vigiliam perstrinxit. Post meridiem. Esuriit et potu uti potuit, sed nimis piger erat, ut moveret nimis. Res bene gestas. Questus de Macau ridicule facilis, prope frustrating. Princeps parvam currum, plaustrum Renault rapuit, et tres in eum congestas ad Peha Point advolavit, puella tunicam cruentam principis gestans. Quisque fasciam tantum in femore gerit. Vehiculum erat ferus - ventus parvam currum in modum paleae impulit - sed ad punctum perventum est, ubi tunicas, ubi eas inter petras absconderant, vitam invenerunt. Undae altae sunt, sed non nimis altae. Nondum. Junk erat ubi putabatur. Nick, remulco puella, princeps voluit, sed non potuit - parvum reticulum evulsit e sinu vitae iaccam et sursum misit. Rubra eruca ventosum pinxit caelum. Quinque minutes post junk eas sustulerunt...
  Min, nauta Tangara dixit: “Deo valde solliciti fuimus, domine. Aliam horam fortasse non exspectavimus. Cito non venies, relinquemus te - fortasse non poteris sed placide redire. " Non facile domum, sed bene domum non venerunt. Lucescente quodam in saltu amissi sunt cum junk in tectum typhonum navigaverunt. Nick in phone cum SS et quidam ex suis expectabant. Transitus a Blue Mandarin ad Blue Mandarin facilis et sine dolore fuit, et si minister aliquid novi de trio agresti cogitabat, se continuit. Nick et puella mutuata coolie vestes a Tangam; Princeps nescio quo pacto regium inspiceret quod furtiva albi aequabile reliquum erat. Nick oscitavit et audiebat typhonum circa aedificium labentem. Porro princeps in androne in conclavi deprimebatur, nimirum dormiebat. Puella in cubiculum suum adiacentem venit, in lectulo cecidit, et statim conscientiam amisit. Nick texit eam et solam reliquit eam.
  
  
  Aliquam somnum occidere potest. Mox surgens venit ad balneum, rediit, accendit cigarette sedit super lectum, cogitans. Sonum revera non audiebat, quamvis acer erat auditus. Sed sonus invasit conscientiam. Sedit admodum quiete et eam cognoscere conatus est. Suus. Fenestra elabitur. Fenestella ab aliquo qui audiri nolebat. Quisque risit... Ille humeros magnos humeros. Dimidium repetit. Accessit ad ostium cubiculum puellae et pulsavit. Silentium. Iterum pulsavit. Nihil respondes. Quisque gradum retro tulit, et tenuem crinem pede nudo recalcitravit. Janua torsit aperta. Cubiculum vacuum erat. Adnuit. ius erat. Cubiculum transiit, non cogitans se unum saccum cepisse, et fenestram apertam prospexit. Per faciem suam pluviam ventus flagellavit. Connivuit et prospexit. Ignis effugium latebat cinereo stragulo nebulae et pluviae ventosae. Quisque fenestram devolvit, ingemuit et avertit. Cubiculum ad dominum rediit et aliam cigarette accendebat.
  INTERFECTOR NUNCIL emisit carnem suam jacturam, tunc risit acriter, et oblivisci coepit. Irrisivum autem fuit quod corpus reginae, quod a multis possidebatur, non erat destinatum. Sic eat. Securae praesidio discedit. Hawk contractum suum implevit, et si senex putat se iterum ad aliud opus sordidum uti, mox iterum cogitare debet. Quisque non admodum miratus est cum telephonum paucis post minutis sonavit.
  Et accipiens dixit, "Salve, Askey. Ubi es?" Princeps dixit, "Non puto hoc tibi dicam, Nick. Melius est si non. Princeps Morganus mecum est. Nos ... in uxorem duceremus, Senex. Cum primum ut possumus, omnia ei de rebellione exposui. et omnia, et quod pro civi Lusitano laedat maiestas. Adhuc vult facere. Sic facio. "Bonum utrique vestrum" Nick dixit. "Vellem tibi fortunam, Askey." "Non valde miror, senex: "Non sum caecus vel stultus, Aski."
  Princeps, "Scio quaenam esset". "Mutaturus sum omnia quae postulo a regina. Unam rem, quantum ego populares suos odit." Nick paulisper haesitavit et dixit, "Visne uti, Askey?" Scis... - Minime, senex. Praesent ex. Oblitus. “Bene,” inquit Killmaster molliter. - Bene, Asuka. Hoc modo visum est te visurum. Sed quid, uh, productum? Ego tibi promissionem quandam dimidiam feci. Rotae inire me vis. Non, mate. Alterum contactum habeo in Singapore, ibi manendum pro nuptiis nostris. Puto me omnia bona quae possum furari. Princeps risit. Nick de micantibus dentibus acutis cogitabat et risit nimis. Dixit. "Deus, non semper hoc multum geritur. Exspecta paulisper, Nick. Morganus tecum loqui vult."
  Ea accessit. Dixit iterum quasi domina. Posset certus fieri unum, Nick cogitabat ut audiebat. Modo illa a fossa rediret. Princeps id curaturum sperabat. "Numquam te videbo", puella dixit. " Gratias tibi volo, Nick, pro eo quod pro me fecisti." "Non feci quidquam." "Sed fecistis - plus quam cogitas, plus quam intelligere potes. Ita - gratias." "Non opus est", inquit. "Sed fac mihi gratiam, Princeps... Conare servare nasum tuum pulcherrimum mundum, Prince est bonus homo." — Scio. Oh unde hoc scio! Tunc pestifera hilaritate in voce eius quam nunquam antea audiverat, risit et dixit: "Quid me facturus esset, dixit tibi?" "Quid est?" " Dicam tibi. Vale, Nick." Princeps rediit. “Dentes me tapete faciet”, moerore ludibrio dixit. "Stat mihi fortuna, mehercules. Duplicem operam dabimus." Quisque in telephonum risit. "Age, Askey. pileo laborans multum non tegit." " Damnant, non," inquit Princeps. "Quinque milia militum meorum? Exemplum propono. Si pileum gero, pileum geris. Vale, senex. Simia nulla convellit, eh? Exi statim ut ventus quiescit." "Nihil extorquet," dixit Nick Carter. "Ite cum Deo." Suspendit. iterum in lecto tetendit et de Principe Morgana da Gama cogitavit. Ab avunculo suo seducta tredecim. Non rapuit, sed seducta est. Gum mandendo. Et iterum. Res occultissima, et secretissima. Quam excitando necesse fuerit esse puellam tredecim annorum. Inde quatuordecim. Inde quindecim. Inde sedecim. Res per tres annos duravit, et nemo de ea reinvenit. Et hui mali patruus fuit, cum tandem signa taedii ac recusare incesti coepit.
  Quisque frowned. Ludovicus da Gama canis eximius filius esse debet. Subinde oriri coepit in re publica et circulos diplomaticos. Custos erat puellae sicut avunculus eius. Suam pecuniam tam sollers quam corpus infantem temperavit. Et tamen puellam solam relinquere non potuit. Pubentes herbae pubentes esca senilis et fessis funesta fuit. Periculum detectionis in dies crevit. Quisque videre potuit severam patrui dilemma. Capiendus, patefactus, vinctus in pallori — incestam cum eius unica nepte plus quam triennium! Hoc significabat absolutum omnium rerum finem, fortunam, vitam, etiam ipsam vitam.
  Puella, iam maturus quid ageret, cursum rerum accelerabat. Fugit Lisbon. Avunculus eius perterritus eam locuturam cepit eamque in senatorio in Helvetia collocavit. Ibi fabulabatur, sub sodium pentathole vagans, et astuta nutrix pinguis audivit. Minacias. Puella tandem e senatorio evasit - et simpliciter vivebat. Non dixit. Non novit quidem de matricibus, quae audivi et iam patruum inclusum persuadere conabatur. Nick Carter's risum durum erat. Quam maxime sudavit homo! sudavi et solvi. Cum Lolita inter annos tredecim et sedecim fuistis, casus vestri ad communem vitam ducendam tenuem postea fuerunt. Princeps Portugalliae morabatur ac proclivi stabat. Booze, medicinae, sex - id genus est. Avunculus expectavit et solvit. Iam altissimus erat in scrinio, multum amittere habebat. Tunc tandem Nigrior venit ad vendendas cinematographicas sordidas et avunculus eius occasionem sumpsit. Si puellam in Portugalliam aliquo modo reducere posset, insanum esse probaret, eam absconderet, fortasse nemo fabulam illam crederet. Esset susurros, sed expectare potest. expeditionem pergit. Constat neptim suam in mundo Portugalliae imaginem laedere. Egebat nutricis peritus rem pauperem. Collaborare cum intelligentia Lusitana incepit, sed tantum dimidiam fabulam narravit. pecunia sua praecidit. Militia persecutionis urbanae incepit reginam reducere in Lusitaniam, eam mittere ad "conventum" — ita quod nulla narratio quae narrata fuerat vel indicaret infirmaret.
  Vocatus est, medicinae et sexus, ut videtur, fregerunt eam. Quis credat insanam puellam? Askey, cum superiori ingenio Lusitani intelligentiam persequens, in veritatem offendit. Vidit illud pro telo, quod contra Lusitanos imperium usui esset, ut eam remittere cogeret. Ceterum telum utendi animo non habebat. Ivit in eam uxorem. Noluit eam sordidiorem quam iam erat. Nick Carter surrexit et in ashtray suam cigarette extendit. frowned. Ingratum habuit affectum, quod avunculum cum eo impune esset, cum omnibus honoribus et statu et ecclesiasticis honoribus moriturus esset. Pietatem. Recordatus est acutorum dentium et quod olim Asuka dixit: "Me meas carnes necare soleo!"
  Nick etiam recordatus est Johnny Egghead cum cultello papyracea tractato in corde suo. Forsitan avunculus meus non erat domi gratis. Forsitan... induit et exivit in typhon. Clericus et alii homines in VESTIBULUM ornatum eum horrore conspexerunt. Magnus Americanus vere insaniret si in ventum exisset. Is actu non tam malus quam expectatur. In volatilibus obiectis sicut signa thesaurorum, purgamentorum et lignorum observare debebas, at si aedificia humilia maneres et fovisti, non te flaret. Sed aliquid speciale pluvia erat, unda glauca per vias angustas volutabatur. Infectum erat intra minutam. Aqua calida erat et plus sensit muci Macau ab eo ablui. Fortuito quodam - hoc iure - se in area Wan Chai iterum invenit. Haud procul a Rat Fink talea. Refugium posset esse, scil. Hoc egit cum amicam novam. Pulsavit eam ventus duris, spargens in canales currentes mittens. Nick festinavit ut eam colligeret, pulchra longa crura notans, ubera plena, pelle pulchra et magis verecunda. Tam pudica quam passa puella esse potest. Breviorem alam gerebat, etsi minimam, nec tunicam erat. Nick puellam nervorum pedibus suis adiuvit. Vacua erat platea, sed non illis.
  Subridens eam. Illa rursus risit, cunctantior risu incalescentem in se sumpsit. Steteruntque quasi nubes et pluviam. "Quantum intelligo," dixit Nick Carter, "hoc primum typhonium tuum est?" Capillum fluentem apprehendit. — Y-etiam. Eos in Fort Wayne non habemus. An Americanus es? Nick inclinata leviter risum ei dedit quod Hawk saepe descriptus est "butyrum in ore tuo non liquefacit." Te adiuvare possum? Illa se praecordia pressit. Vento adhæsit alam ejus humidam, ad bonam, optimam, optimam, optimam tibiam. "Perdidi," dixit, exire voluit et alias puellas relinquere, sed ego semper typhonem ingredi volui. "Vos", inquit Nick, "venereum es post cor meum. Puta typhonem communicare. Post potionem, scilicet, et occasio nosmet ipsos introducendi et parate. Habebat oculos griseos magnos. nasus eius supinus erat; Crines breves et aurei erant.” Risit: “Puto me id amo. Quo ibimus? Nick monstravit vicum ad Rat Fink talea.
  De principe iterum brevissime cogitavit, tunc de ea cogitavit. "Locum hoc novi," inquit. Post duas horas et plures potiones, Nick bet apud se nexum periturum esse. Amisit. Accipiter paene statim respondit. "Portus transmissus est. Magnum opus fecisti." Etiam, annuit. Nick." "Feci. Aliud nomen traiecit in libello nigro, huh?" Agnosco, parvus quaestio est, et ... "Nihil hic quoque parva quaestio est", Nick dixit. "Her nomen est Henna Dawson, et haec schola magistra est a Fort Wayne, Indiana. Prima schola docet. quam studeo. Scisne, domine, veteres obsolevisse modos? Video Macula - tu Macula - hic Macula - Macula bonus canis est - nunc haec omnia in praeterito sunt.
  Silentium breve. Fila humectata per milliaria. Accipiter dixit: "Optime." Credo te hoc ex systemate tuo removere antequam opus aliquod denuo facere possis. Sed ubi nunc es, si instanter te requiro?" "Vis credere" Nick Carter aegre quaesivit, "Rat Fink Bar.
  Accipiter: "Credo". - Ita domine. Etiam ac tincidunt urna. Probabiliter bis vel triduo haerebo. Vale domine. "At, Nick! Exspecta. I..." ... Noli me vocare, Killmaster dixit firmiter. - Voco te.
  
  
  
  FINIS
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  Operatio lunae erucae
  
  
  Nick Carter
  
  
  Operatio Lunae erucae.
  
  
  
  Translated by Lev Shklovsky
  
  
  
  Caput 1
  
  
  
  
  Hora 6:10 a.m. die 16 mensis Maii, ultimus countdown coepit.
  
  
  Moderatores fugae graviter sederunt ante tabulas suas in Houston, Texas, et promunturio Kennedy, Floridae. Terra circumfusa est classe navium investigationis, retis antennae radiophonicae spatii profundi et satellites communicationum plurium volatilium. Telehorasis universalis ad tempus orientale 7:00 a.m. tempore orientis incepit, et qui mane surrexissent ad testificandum eventum audiverunt directorem fugae apud Imperium Missionis in Houston nuntiantem "Omnes virides et ite".
  
  
  Octo ante menses, Apollinem spatii in orbita probatum est. Sex abhinc mensibus, navis portum lunae spatium probat. Duobus post mensibus, Saturnus ingens 5 eruca sua inanibus debut fecit. Tres sectiones descensoria lunaris iam connexa erant et parata ad primam orbitam firmam - ultimam probationem ante ipsam volatum ad Lunam.
  
  
  Tres astronautae diem suum inceperunt cum celeri medicorum checkup, post prandium CARNIS et ova regulariter. Tum Jeep per austerum veru harenae et peniculus nomine Merritt Island, artificia praeteritis ex spatio superiore aevo, Mercurium et Gemini pads deducunt — et praeter lucum aureum qui aliquo modo superfuit. XXXIX, ingens concretum spatium dimidium eu campi.
  
  
  Princeps gubernator pro venturo fugae legatus erat colonellus Norwood "Woody" Liscomb, homo sene et taciturnus in suis forties, vir sobrius et gravis veteranus Mercuriorum et Geminorum. Obducto in caudex immisso intuitus perstrinxerat ut tres homines ab Jeep usque ad cubiculum praeparationis ambulabant. "Perfice," dixit in lento Texas drawlo. "Hoc iuvabit oculos nostros ab in takeoff solis radii."
  
  
  His teammates adnuit. Lt Col Ted Green, etiam gemini veterani, bandana rubra varia traxit et frontem tersit. "Nonagenarius est", inquit. "Si quis incalescit, mox oleum in nos projiciet."
  
  
  Classis dux Doug Albers timide risit. Puerishly gravis, minimum triginta duorum manipulorum socius erat, solus qui in spatio nondum fuerat.
  
  
  In conclavi apparando, astronautae audiverunt brevem missionem finalem, deinde spatia cinxerunt.
  
  
  In Lorem complexu, codex cantavit launching coepit refueling Saturni 5 erucae. Ob caliditatem, cibus et oxidizers ad temperaturas humiliores quam normales refrigerari debebant et operatio duodecim minutarum nuper completa est.
  
  
  Supra eos, in summitate elevatoris fabulae quinquaginta quinque, technicae Aviationum quinque-personarum turmae Connelly technicae ultimam retardationem triginta-ton Apollinis capsulae tantum compleverunt. Sacramento-dicentur Connelly primus contractor NASA in $23 miliardis project fuit, et bona octo centesimas baculi lunaris Portus Kennedy operarii Californiae aerospace firmi erant.
  
  
  Portal dux Pat Hammer, vir magnus, quadratus facies in altioribus albis, pileum baseball album et hexagonale Polaroids compaginatum, constitit, dum ipse et turma eius catwalk transierunt capsulam e turri ministerio Apollinis separantem. "Tu guys perge," clamavit. "Ego ad unum ultimum circumspice."
  
  
  Et conversus unus cantavit caput suum. Quinquaginta tecum feci, Pat, exclamavit, sed nunquam te vidi timidus prius.
  
  
  "Non potes nimium cavere" Malleus dixit ascendens in vasculum.
  
  
  Circumspexit circa casulam navigans acervum instrumentorum, alternis, virgas, lumina et virgas toggle. Videns deinde quid vellet, celeriter ad dextram se contulit, quaternis omnibus ac delapsus sub stratis astronautarum ad filorum fasciculum, quae sub testudine fores concurrerunt.
  
  
  Polaroides exuit, e sinu coxae corium arripuit, et vitreis rimosis simplicibus induit et aperuit. Geminos asbesto chirothecas e sinum dorsi extraxit, et iuxta caput eius posuit. Alterum ac tertium digitos globosae dextrae par filum extulit et fasciculum.
  
  
  graviter nunc anhelabat, et sudorem frontem decurrere coepit. Caestus induit, filum diligenter delegit et ex parte secare coepit. Dein deposuit latomos, et gravem Teflon velit abripere coepit, donec plusquam digiti fila aenea lucidis nudarentur. per unum stamina vidit et avulsit, tres digitos ab iunctura solida- tionis in ECS Tubing.
  
  
  Astronautae per concretum suggestum complexi ambulaverunt 39 in gravibus spatiis lunaribus litibus. Substiterunt cum aliquibus remigibus manus excutere, et colonellus Liscombe subsannavit unus ex iis, qui ei exemplar tripedum coquinae inserere tradiderunt. "Cum paratus es, Colonellus" technicos dixit, "iustus te percussit in"
  
  
  
  
  
  Genera translationis
  
  
  Translation of texts
  
  
  Original text
  
  
  5000 / 5000
  
  
  Translation eventus
  
  
  aspero. Nostra tela cetera facient.
  
  
  Liscomb et aliae astronautae adnuerunt, per faceplas suas ridentes, deinde ad elevatorem portae commotae et celeriter ad sterilitatem "cubiculi albi" in gradu spatii adscenderunt.
  
  
  In medio capsula Pat Hammer solum solidaribus iuncturam tubing ditionis environmentalis explevit. Celeriter instrumenta et chirothecas collegit et sub lectis prorepit. Per foram apertam vidit astronautas ex "cubiculo albo" emergere et caput trans pontem viginti pedum ad corpus capsulae ferro immaculatae.
  
  
  Malleus ad pedes surrexit, caestus raptim in sinum dorsum suum inpensam. Risum coegit e madidi ambulante in labra sua. "Licet, pueri," exclamavit. "Bonum iter."
  
  
  Subito colonellus Liscombe substitit et ad eum conversus est. Malleus expavit, ictu invisibili evadens. Sed astronaut risit, tradens ei magnum certamen. Labia eius post faceplate commota sunt, dicens, "Ecce tu Pat, tunc temporis vis ignem incipere."
  
  
  Hummer ibi stabat cum par in sinistra manu, subridens in facie lita, ut tres astronautae manum excutiebant et per madidi ascenderunt.
  
  
  Argentum nylon ius suum ad systema systema environmental coniunxerunt et in stratis suis iacebant, exspectantes pressuram ut super eos surgeret. Mandatum gubernatoris Liscombe divulgatum est ad laevam sub potestate solaris fugae. Viridis, navigator assignatus, in medio erat, et Albers in dextro erat, ubi instrumenti communicationis socialis collocabatur.
  
  
  At 7:50 sum pressurizationis consummata est. Opercula strutionum duplicata ex aere obsignata sunt et atmosphaera intus spatii oxygenii repleta est et ad sedecim libras per quadrum unc aucta est.
  
  
  Iam consueta exercitatione incepit, sine fine enucleata per quinque horas perdurare.
  
  
  Post quattuor et dimidium secundis numerus numerus bis cessavit, utrobique propter minorem "glitches". Deinde, ad minus quattuordecim minutos computationis, iterum omissus est ordo - hoc tempore ob static interventus communicationum nexus inter spatii et technici in centro operationis. Ubi sedavit, in countdown missionem continuavit. Proximi gradus electricum apparatum electricam mutandi et glycolum inhibitum, coolante in systemate dicione environmentali navis adhibitum, requiruntur.
  
  
  Dux Albers switch intitulatum 11-CT feriebat. Pulsus ex switch per filum transierunt, aream claudebant ex qua insulatio Teflon remota erat. Duobus gradibus postea Colonellus Liscombe valvulam convertit quae per jocum pipelinum ethylenum valde flammabilem glycolum misit - et per iuncturam solidariam diligenter fusa. Momentum primae guttae glycol super nudam, superheatam filum decidit in momento notatum cum aeternitatis nebula aperitur propter tres homines ab Apolline AS-906.
  
  
  Ad 12:01:04 Est, technici in caudex televisificis spectantes 39 flammas viderunt circa stratum Ducis Albers in dextra parte cockpitii erumpentes.
  
  
  At 12:01:14 vox intus capsulae clamavit: "Ignis in navicula est!"
  
  
  In 12:01:20 Vigilantes in televisione viderunt colonellum Liscombe conantem ut se a throno cinguli liberaret. Conversus de lecto suo aspexit ad dexteram suam. Vox scilicet eius, exclamavit: “Pisa excisa est, Glycol stillante.
  
  
  Ad 12:01:28 legatus ducis Albers pulsum telemetricum acriter desiluit. flammis mersa videri poterat. Vox, quae putabatur ei vociferanti: "Exi nos hinc ... ardemus..."
  
  
  At 12:01:29 murus ignis exortus est, obscuratus visu. Fusce molestie viverra erat. Pressura Camerae et calor celeriter augentur. Nullae aliae nuntii clarae sunt, quamvis clamores doloris exauditi sunt.
  
  
  Ad 12:01:32, Cameram pressionem viginti novem librarum per quadratum inch. Spatium pressura destructum est. Technici, qui in plano fenestrarum navis stabant, fulgorem caecum viderunt. Fumus gravis ex capsula rimari coepit. Membra turbae portae per catwalk ducens ad navem currebant, tectum fovit perdite conatur aperire. Repulsi sunt calore et fumo.
  
  
  Vehemens ventus intra capsulam exortus est. Aer candens per intervallum rugit, astronautas in tegmine ignis lucidi involvens, ea quasi insecta in calore excedens duo milia gradus inhorruit.
  
  
  * * *
  
  
  "Vox in obscuro cubiculo dixit, "Vox imperatoris portae cogitando impedivit tragoediam majoribus proportionibus."
  
  
  Imago in tegumentum emicabat et Malleus se intuens vultum suum invenit. "Hic est Patricius J. Hammer", commentator televisificarum nuntium continuavit, "technicos in Connelly Aviation, quadraginta octo annos natus, trium liberorum pater, et dum alii horrore concreverunt, audaciam deprimendi potestatem deprimendi habuit.
  
  
  
  
  
  
  Genera translationis
  
  
  Translation of texts
  
  
  Original text
  
  
  5000 / / 5000
  
  
  Translation eventus
  
  
  hoc utitur evacuatione systematis...
  
  
  "Ecce! Vide! Pater est!" — Innoccntii tenues voces post se in tenebris auditae sunt. Malleus winced. Ille sponte circum conclave perstrinxit, duplicem ianuam clausam et aulaea contractam inhibens. Audivit uxorem suam dicere: "Tacete, filii. Audiamus . . ."
  
  
  TV commentator iam ad figuram Apollinis-Saturni 5 spatii demonstravit. "Ratio euacuationis parachute per capsulam eicere destinatur, qui terras extemporalitas in casu necessitatis per launch. Exceptis astronautis, velox cogitatio Humvee impedivit ignem in capsula diffundere ad tertium gradum erucae. Sub moduli lunaris. Si disseminaret, intonans fuisset combustio octo et dimidium miliones lagenae kerosenae purgatae et liquidae oxygenii totum Kennedy Centri Spatii destruerent, ac in circumiectis locis Portus Canaveral, Cocos Beach ac Saxum...
  
  
  "Mammam, fessus sum. Eamus ad lectum." Is erat Timmy, filius eius minimus, qui quattuor Saturni die conversus est.
  
  
  Malleus procumbens et in televisifico in clutteris conclave suae Cocoae Beach bungalow procumbo. specula eius rimosa scintillabant. Sudor in fronte mihi apparuit. Oculi eius in faciem commentatoris televisificis perdite adhaeserunt, sed erat Colonellus Liscombe, qui eum rictu aspexit et parem tradidit.
  
  
  Sordidum odor ferri candentis cubiculum trahe implevit. Parietes incumbebant ad eum quasi pustula ingens. Iacuit ingens flammae praeter eum, et facies Liscombae ante oculos liquefacta est, exusta tantum, sartagine caro pusulis obducta, oculi cranii calcificati intus erumpentes, odor adusti ossium...
  
  
  "Pat, quid accidit?"
  
  
  Vxor super illum incumbens, ora pallida, ducta. Clamavit ille debet. Ipse caput quassavit. "Nihil," inquit. Nesciebat. Numquam ei diceret.
  
  
  Subito telephonum insonuit. desiluit. Ipse hanc noctem exspectaverat. "intelligam," inquit. Commentator dixit: "Novem horas post tragoediam eventum investigatores adhuc per exusta naufragia excutiunt..."
  
  
  Bulla Hammer erat, Pete Rand, caput nautarum deducendi. "Tu melius, Pat intro," inquit. Vox eius ridiculam cecinit. "Habeo duas quaestiones..."
  
  
  Malleus adnuit, oculos claudens. Aliquam a tempor erat. Colonellus Liscombe exclamavit: "Pisa excisa est." Cut, non rumpitur, et Malleus scivit cur causam videre posset quae specula sua Polaroid iuxta ramenta solida et Teflon tenebat.
  
  
  Bonus Americanus, fidelis operarius Connelly Aviation per quindecim annos. Ille laborabat, surgebat per agmina, gloriabatur in opere. Astronautas idololatras, qui spatium in opere suo iverunt. Et tunc, quia familiam suam diligebat, nudorum et laculorum communitati iunxit.
  
  
  "Ita denique omnia". Malleus tacite hoc dixit, os manu velans. "Volo loqui. Sed auxilio egeo. Vigilum praesidio opus est."
  
  
  Vox in altero admiratio visa est. "Bene, Pat utique. Ordinari potest."
  
  
  "Uxorem ac liberos meos eos tueri volo," Malleus dixit. "Non relinquam domum donec perveniant."
  
  
  Suspendit, et surgit, quatiens manus. Subitus timor stomachum torquet. obligationem fecit - sed nulla alia via erat. uxorem suam aspexit. Timmy obdormivit in eius gremio. Vidit capillos flavos sertos inter lectum et cubitum deprehensos. "Vos me laborare," dixit vage. "I have to come in."
  
  
  Insonuit tintinabulum obvolutum. "In hac hora?" Illa dixit. "Quis potest fieri?"
  
  
  "Rogo magistratus ut intraret".
  
  
  "Vigilum?"
  
  
  Mirum est quam metus deposuit tempus. Minus quam momento ante, quasi telephonum loquebatur. Accessit ad fenestram et diligenter caecos aperuit. Sedan obscura iuxta viam habebat in tecto et flagellum antennae ad latus. Tres viri in porticu paludati erant, in coxis sclopeta levatis. ianuam patefecit.
  
  
  Prima erat magna, sole brunea, coma dauco flavos pexas et amica risit in faciem. Tunicam caeruleam gerebat, arcum ligamen et femoralia vehebat, et sub bracchio suo galeam tutelam albam portabat. "Salve," attraxit. "Malleus nomen tuum est?" Malleus formam intuens. Non agnovit. "Praefecti pagi sumus", caput explicatur. " NASA populus nos vocavit. . ."
  
  
  "O bene, bene." Malleus declinavit ut eas in.
  
  
  Homo post rufum directe erat brevis, tenuis, obscurus, oculis lethalibus glaucis. Cicatrix alta cervicem cingit. dextra manu linteo involuta est. Malleus subito terrorem inspexit. Vidit tunc quinque lagenae tympanum gasoline a tertio praefecto teneri. Terrent oculi eius ad hominis faciem. Apertum est os eius. Illo momento sciebat se mori coepisse. Lineamenta subtus galeae albae planae erant, altae malae et oculi obliqui.
  
  
  Syringe in manu rufae
  
  
  
  
  
  
  Genera translationis
  
  
  Translation of texts
  
  
  Original text
  
  
  5000 / / 5000
  
  
  Translation eventus
  
  
  longum acus exiguo evadendi exspuit auras. Malleus ingruebat in dolore et admiratione. Laeva manus extendit ad bracchium , digitos apprehensos ad acutum cruciatum in tortis musculis fixit. Tum sensim procidit.
  
  
  Uxor clamavit et e lecto surgere conatus est. Vir, cum cicatrix in collo suo transversa cubiculi sicut lupus ambulavit, os suum umidum et lucidum est. novacula foeda linteo haerens erat. Cum ferrum emicuit, ruit ad pueros. Sanguis e rubore vitioso evulso iugulo per iugulum eiulans clamorem fecit. Pueri non sunt vigilantes. Aperti sunt oculi, sed adhuc caligantes somno. Cito et quiete sine pugna mortui sunt.
  
  
  Tertius homo recta ad culinam perrexit. Clibanum aperuit, et in vaporem convertit, et per gradus ad tectum procellae descendit. Cum rediit, vacua erat cadus gasoline.
  
  
  Rufus rufus de manu Mallei acum arripuit et in sinu suo posuit. Nunc eum in stibadium traxit, indicem dextrae Hammer digitum exanimum in piscinam sanguinis, quae infra se erat maturata, infudit, et per murum album bungalow decurrit.
  
  
  Pauca per epistolas singulas digitum in recentem sanguinem tinguere. Quo nuntio completo, duo alii eum viderunt et adnuerunt. Una cum cicatrice in collo impressit manubrium cruentae novaculae ad dexteram Mallei, et tres ex eis in coquinam portaverunt eum. Caput suum in foro aperto posuerunt, ultimo tempore circumspicientes, deinde ante ostium exierunt, novissimus homo pessulum pessulum claudebat, ita ut domus ab interiore clausa esset.
  
  
  Tota operatio minus quam tria minuta accepit.
  Caput 2
  
  
  
  
  Nicholas J. Huntington Carter, N3 pro AX, cubito innixus et pulchrum intuens, solem osculatum rufum, qui iuxta eum in arena jacebat.
  
  
  Pellis eius erat tobacco fuscus et bikini pallide lutea gerebat. Lipsticka eius rosea erat. Crura longa gracilis, rotundos et firma coxas, Circum V-cervum bikini, oculosque superbos, Pectora in pressis poculis superba duorum Oculi.
  
  
  Cynthia nomen erat, et oriundus erat Florida, puella ab omnibus travelogues. Nick eam Cindy appellavit, et cognovit Nick "Sam Harmon" advocatum admirabilem de Chevy Chase, Maryland. Quotiens "Sam" ferias agit in Miami Beach, semper convenerunt.
  
  
  Sudoris globus apparuit sub oculis clausis et in templis suis a sole calido. Sensit eam intuentem, et apertae palpebrae udae; oculis flavo-brunneis, majoribus et distantibus, oculos ejus curiositate remota.
  
  
  "Quid ais ergo hanc vulgarem ostensionem semicoctam vitare possumus?" - Ipse renidet dentes albis revelans.
  
  
  "Quid animum tuum?" — Objecit. Risus tenuis erat in faucibus oris.
  
  
  "Duo ex nobis solus in cubiculo XII-octo revertitur."
  
  
  Excitatio crescere coepit in oculis eius. "Iterum?" mussat. Oculi eius in corpore suo brunneo, musculari. "Okay, yeah, that's a good idea..."
  
  
  Subito vmbra super eos cecidit. Vox dicentis: "Dominus Harmon?"
  
  
  Quisque volvitur in supinum suum. Funus in nigro silhouette incubuit, partemque celi claudens. "Quaerunt te per telephonum, domine. Ad ostium caeruleum, numero sex."
  
  
  Nick adnuit et campanae contubernalis discessit, lente ambulans, diligenter in arena ad conservandum splendorem Oxoniae nigrae suae, quae velut obscurum mortis omen inter tumultus colorum in litore spectabat. Ad pedes Annibale surrexit. "minutus ero," inquit, sed non credidi.
  
  
  "Sam Harmon" nullos amicos, nullos propinquos, nulla vita propria habuit. Solus unus homo suum esse sciebat, in Miami Beach sciebat hoc momento, in hoc maxime deversorio, secunda septimana primae vacationis per biennium. Cool senex Vindobonae a.
  
  
  Quisque ambulavit per arenam ad ostium Surfway Hotel. Vir magnus fuit, bracteis coxis et latis umeris, placidis athletae oculis, qui vitam suam provocat. Oculi foeminarum post ocularia solaria spectarunt, complexionem eventus. Crassis, leviter indolatis, nigris capillis. Fere perfecto profano. Risus lineae in angulis oculorum et oris. Oculi mulierum probaverunt quod eum videbant et sequebantur, palam quaero. Erat in nervoso corpore et fastigio trepidationis et periculi pollicitatio.
  
  
  "Sam Harmon" ab Nick omnibus passibus elapsus est. Octo dies amoris, risus et otium gradatim inveterati sunt, et tempore quo frigus, obscura interiora deversorii attigit, ipse sui laboris ordinarius fuit - Special Agent Nick Carter, princeps operativus AX, Americae scriptor summo-secretus. counterintelligentiae procurationem.
  
  
  Telephonae stabant ad sinistrum introitus caerulei in ordine decem muro affixi, cum partitionibus inter se integris. Quisque numerum sex abiit et sustulit telephonum. "Armon adest."
  
  
  "Heus puer meus, modo transiens. Cogitavi videre quomodo vales."
  
  
  Quisque in tenebris oculus
  
  
  
  
  
  
  Genera translationis
  
  
  Translation of texts
  
  
  Original text
  
  
  5000 / / 5000
  
  
  Translation eventus
  
  
  supercilia attolluntur. Accipiter — , linea aperta. Admiratio numerus unus. Hic in Florida. Admiratio duo. "Bene omnia, domine. Prima feriarum tempore" addidit significanter.
  
  
  "Magna, magna." Caput AX hoc ingenti studio dixit. "Esne gratis ad cenam?" Nick suam vigiliam perstrinxit. AT 16:00? Fortis avis senex cogitationes suas legere videbatur. "Per tempus ad litus Palmarum, hora prandii erit," addidit. "The Bali Hai, Worth Avenue. Cibus est Polynesia-Chinese, caput architriclinus Don Lee. Dic ei te cenare cum Domino Avis. Finis est Fivis. Tempus bibendi habebimus."
  
  
  Admiratio ternarii. Accipiter proprie ad CARNIS et potatoes haesit. Cibo accumsan odio qui. "Bene," dixit Nick. "Sed tempus est ut me colligam. Vocatio tua potius fuit... inopinata."
  
  
  " Puella iam notificata est." Repente vox accipitris acris et re-facti facta est. "Dictum est te de improviso negotio advocari. Vidulus tuus refertus est, et in autocineto, vestimenta tua platea ante tribunali sunt. Iam in scrinio anteriori sedatus es."
  
  
  Quisque in arbitrium omnium iratus est. "Sigarnas meas et ocularias in litore discessi," disrupit. "Ecquid habes animum, si habebo ea?"
  
  
  "In cellula reperies chirothecam. Accipio te ephemerides non legisse?"
  
  
  "Minime." Quisque non sapiunt. Vacationi eius ratio fuit, ut venena vitae cotidianae divelleret corpus. Venena haec inclusa sunt folia, radiophonica, televisifica - omnia quae ab extra mundum nuntiaverunt.
  
  
  "Tunc moneo te in radio currus converti", Accipiter dixit, et N3 sua voce dicere potuit aliquid seriae rei agere.
  
  
  * * *
  
  
  Lamborghini 350 GT per armamenta movit. Gravis negotiatio ad Miami petebat et dimidiam partem US 1 maxime sibi servabat. Misit septentrionem per Surfside, Hollywood et Boca Raton, praeter chordas motels infinitas, statio gasi et suci fructus stat.
  
  
  Nihil aliud in radio erat. Tamquam bellum indictum est, ac si praeses decessisset. Omnes programmata regularia abolita sunt ut patria sua astronautas lapsas honoraret.
  
  
  Nick in Kennedy Causeway in West Palm Beach se convertit, sinistrorsum versus Oceanum Boulevard et septentrionem versus Worth Avenue contendit, vicus principalis, quem spectatores civitatis "platinum rigans foramen vocant."
  
  
  Non potuit intellegere. Cur caput AX littus Palmae conventui elegit? Quare Bali Hai? Nick omnia quae de hoc loco noverat recensuit. Dictum est popina maxime exclusive in Iunctus Civitas. Si nomen tuum non erat in registro sociale, aut si non fabulose locuples, dignitas externa, senator, vel officialis rei publicae summus ordo, etiam oblivisci poteras. Non ut in
  
  
  Nick dextram in Vicum Somniorum Expensivorum convertit, transiens rami locales Carder's et Van Cleef & Arpels cum parvis casibus lapidum ostentationis magnitudinem adamantis Kohinoor. Bali Hai Hotel inter elegantem vetus coloniam Hotel et oceanum sita erat et ad similitudinem corticis pineapple depictus est.
  
  
  Famulus currum suum abduxit, caputque architriclinus nomine "Domini Avis" obsequiose adoravit. “Ah vero, domine Harmon, expectatus es”, mussat. "Si me sequeris, amabo."
  
  
  Pardus striato convivio ad mensam ducebatur, ubi senex crassus, rusticus et stolidus sedit. Accipiter assurgens, Nick appropinquans, manum porrigens. "Mi puer, gaudeo te id facere posse." satis instabilis videbatur. "Sede, sede." Capitaneus mensam extrahebat, et Nick faciebat. "Vodka martini?" — dixit Accipiter. "Amicus noster Don Lee optime facit." Patebat caput manu architriclinus.
  
  
  Lee eluxit. "Est semper delectatio tibi servire, domine Avis." Erat vir iuvenis Hawaii Sinenses cum dimples, tuxedo gestans cum vitta lucida circa collum suum. Ille risit et addidit, "Sed ultima hebdomade Generalis Dulcis me accusavit procuratorem vermuts industriae."
  
  
  Accipiter chuckled. "Dick semper odiosus fuit."
  
  
  “Culam accipiam,” dixit Nick. " Ad saxa." Circum cauponam aspexit. Is cum bamboo tabulis inclusus erat, ad tabulam adaequatus, cum pariete ad parietem inspiciendo et pineapples in singulis tabulis tundebat. Sola calceamentorum ad unum finem erat, et post eam in vitreo inclusa, popolum erat - nunc "in" locus pro Rolls-Royce iuventutis aurei positus est. Mulieres stupentes et viri blandis, faciebus bene saginatis hinc inde ad mensam sedebant, cibos in obscuro crepusculo colligentes.
  
  
  Famulus bibit cum bibit. Veste varia Dei tunicam super braccas nigras gerebat. Eius notae orientales planae expressae erant sicut Hawk martini quae proxime ante se posita erat pulsavit. “Accipio tibi nuntium audivisse”, Accipiter dixit, spectans liquorem in sudario sudario evanescere. "Gravissimae rei publicae tragoediam" addidit dentiscalpum ex oliva, quae effusa est, hauriens, et sine animo pungere coepit. "EGO
  
  
  
  
  
  Genera translationis
  
  
  Translation of texts
  
  
  Original text
  
  
  5000 / / 5000
  
  
  Translation eventus
  
  
  t programmata lunari saltem per duos annos morabitur. Fortassis longior, publicus modus datur momento. Et perrexerunt: et respexi in eum. Hic senator, quod nomen est, praeses spatii subcomitatus est,” inquit. Perdita."
  
  
  Famulus cum novo mantele rediit, et Accipiter subito rem mutavit. “Certe, non saepius descendo,” inquit, reliquam oleam papaver in os eius. "Belle Glade Club semel in anno habet prae-anatem convivii venandi. Semper id facere conor."
  
  
  Aliud mirum. Belle Glade Club, Litus Palmarum clava maxime exclusiva. Pecuniam non habetis; et si intus esses, subito te cognosceres ob aliquam causam ignotam. Nick hominem sedentem contra se aspexit. Accipiter agricolam vidi, vel fortasse diurna urbis editor. Nick eum diu noverat. "Abyssus" putabat, cognatio patris et filii arctissima fuit, et tamen haec prima suspicio socialem se habuit.
  
  
  Don Lee cum recenti martini pervenit. "Vis nunc iubes?"
  
  
  "Fortasse iuvenis amicus meus consentiat," inquit Hawk, loquens magna cautione. "Omnia est bonum." Intuitus est in menu Lee ante se tenuit. "Tota catino glorioso, Lee. Scis."
  
  
  "Carnem habere possum paratum tibi in quinque minutis, domine Avis."
  
  
  "Me bene sonat," Nick dixit, "Rara fac."
  
  
  "Bene duo," Accipiter irritabiliter rupit. Cum Li discessit, subito quaesivit, "Quid prodest luna in terra?" Nick animadvertit quod eius S scriptor ad suggillationem proficisceretur. Estne accipiter ebrius? Inauditus - sed omnia mandata dedit. Martini non potus. Una scotica et aqua ante prandium solitum erat. Tres astronautae mortes quodammodo sub pellis illa varii coloris obtinuerunt?
  
  
  "Sunt Russi," Hawk responsum non exspectat. "Sunt mineralia ibi inveniri ignota esse exploratoribus scopulorum huius planetae. Sciunt, si bellum nuclei nostram technologiam destruit, numquam convalescet, quia materia rudis quae novam civilizationem augere sinit. at Luna. fluitantis ingens globus rudis, ignotae opum. Et memor esto verborum: "Space Tractatus necne, prima potentia ad terram erit terminus sursum coercens omnes!"
  
  
  Quisque potum suum potus sumpsit. Raptusne est ab vacation ad audiendum momentum lunae progressio? Cum Hawk tandem tacuit, Nick cito dixit, "Quomodo apta sunt omnia haec?"
  
  
  Accipiter miratus suspexit. Tum ille, "Fescis eras. Oblitus sum. Cum tua fuit ultima briefing?"
  
  
  "Octo abhinc die."
  
  
  "Tunc non audisti quod Cape Kennedy ignis sabotage?"
  
  
  "Nulla, nulla mentio huius in radiophonicis transmissionibus facta est".
  
  
  Accipiter caput movit. "Pubus nondum scit. Numquam scire possunt. In illo tamen non est definitio sententiae."
  
  
  "Ulla idea quis hoc fecit?"
  
  
  "Id certum est. Vir nomine Patricius Hammer. Ipse erat caput portae cantavit . . ."
  
  
  Supercilia Annibalis rosa. "Nuntius adhuc touts eum ut principale in tota causa".
  
  
  Accipiter adnuit. "Indagatores intra horas quaestiones suas ad eum coegerunt. Praesidium vigilum poposcit. Sed antequam domum suam perveniant, uxorem suam ac tres liberos occidit et caput in clibano adhaesit". Accipiter eius martini diu sorbere. "Sordida nimis," mussat. " iugulum exsangue ac deinde confessionem sanguine eorum in muro scripsit. dixit se omnia fortiter fieri velle, sed secum vivere non posse nec familiam suam nec turpiter vivere velle".
  
  
  "Accepit de eo curam" Nick dixit arida.
  
  
  Tacuerunt dum architriclinus eis steaks ministrabat. Cum abiisset, Nick dixit, "Adhuc non intelligo ubi in pictura venimus. An est aliquid aliud?"
  
  
  "Sunt," dixit Hawk. "Est planus fragor qui Geminis occidit 9 ante paucos annos cantavit, primus Apollo fragosus, amissae reditus SV-5D ex Vandenberg AFB ultimo Iunio. Expertus J2A facilitas in Tennessee in Tennessee Centre Engineering Arnoldi Air Force explosa est, et justo aliorum accidentium post consilium coeptum evenit. Securitas FBI, NASA, et nunc CIA unumquemque eorum indagant, et plerique, si non omnes, ex illis sabotage esse concluserunt."
  
  
  CARNIS eius Nick in silentio cogitans. "Hummer in omnibus his locis simul esse non potuit", postremo dixit.
  
  
  "Admodum. Et illud ultimum nuntium elatum est allec rubra. Malleus turbinis in bungalow in officina usus est. Priusquam se occideret, locum in gasoline maceravit. Speravit, ut scintillam e tintinabulum profugisset. Gas et succendam totam domum. Sed hoc factum non est inventum et subauscultans testimonium.
  
  
  
  
  
  
  Genera translationis
  
  
  Translation of texts
  
  
  Original text
  
  
  5000 / / 5000
  
  
  Translation eventus
  
  
  s cum instructione ab aliquo qui codename Sol usus est, photographemata, exempla scalae vitae systematis capsulae sustinentis cum tibia, quam incisa erat, rubra depicta est. Et, satis interesting, chartam huius cauponae cum inscriptione a tergo: "Sol, media nocte, die 21 Martii."
  
  
  Quisque miratus suspexit. Quid tunc infernum agebant, tam placide cenabant, tam aperte loquebantur? Assumpsit se in "domo tuta" vel saltem in area diligenter "neutralitatis".
  
  
  Accipiter constanter eum observavit. "Bali Hai chartae non sunt leviter datae" dixit. "Unum petendum est, et nisi gravissima persona es, casus eum non habebis. Quomodo ergo $ 15,000-annus aerospace technicos unum accipit?"
  
  
  Nick praeter eum aspexit, novis oculis cauponam videns. Pervigil, oculi professionales qui nihil fallunt, quod explorant elementum fallax in exemplari circum se, aliquid inconstans, inexplicabile. Animadverterat prius, sed se in tuto esse arbitrans, animum ei imposuit.
  
  
  Accipiter architriclinus annuit. "Advenit architriclinus caput minutum", inquit, imaginem photographicam e sacculo suo Nick ostendit et "Hic est amicus noster Pat Hammer", dixit, Don Lee apparuit et Hawk photographicam ei tradidit. “Agnoscisne hunc hominem?” interrogavit.
  
  
  Lee momentum studuit. "Certe, Dominus Avis, eum memini. Hic circiter mensem ante erat. pullo Sinensi cum splendidis." nictavit late. Sic memini.
  
  
  "Ego sine difficultate obtinuit. An quia chartam habebat?"
  
  
  "No. propter puellam" Lee dixit. "Gaudium Sol. Illa hic ante fuit. Amicus vetus est actu. Illa quaedam scientist apud Cape Kennedy".
  
  
  "Gratias tibi, Lee. Non servabo te."
  
  
  Nick Hawk stupens intuita est. Akes moderante bracchio securitatis Americae sclopetarii copiae - homo responsabilis solum Consilii Securitatis Nationalis, Secretarii Defensionis et Praesidis Americae Foederatae Rei Publicae - hanc interrogationem cum omni subtilitate tertii viri gessisset. divortium detectivum!
  
  
  Habetne Hawk periculum securitatis factus? Subito mens Nick anxietate impleta est - possetne homo e regione ab eo vere esse Hawk? Cum architriclinus eis capulus attulit, Nick casualiter quaesivit, "Num plus aliquid lucis habere possumus?" Famulus adnuit, bullam occultam in pariete premens. Mollis lux cecidit super eos. Quisque perstrinxit bulla. "Dent lampades minerae cum intraveris" subridens.
  
  
  Corium senex chuckled. Accensus compositus, vultum brevius illustrans. Bene, Hawk fuit. Hoc tandem placuit fumo acre olentibus cigar. "Dr. Sol iam prima suspicio est," Hawk dixit, emisso certamine. "Percontator CIA cum quo laboras, tibi in curriculo suo indicabit..."
  
  
  Quisque non audiebat. Parvus ardor exivit cum certamine. Ardor qui ante non erat. prospexit ad laevam. Cum extra lucem essent, tenuem apparebat filo araneoso currendo in marginem convivii. Nick intuitus eum cito secutus est, exitum evidens quaerens. Composuerunt pineapple. Detraxit in eum. Non opus erit. In medio mensae adveni. Indicem dextrum in medium inferiorem infudit et craticulam frigidam sensit sub cereo ficto cereo. Microphone pro remota receptione.
  
  
  Duo verba in involucro paris interioris inscripsit - “Nos bugged” - et trans mensam impulit. Accipiter nuntium legit et urbane annuit. "Punctum nunc", inquit, "est quod omnino opus est ut unus ex nostris in programmate lunari implicatus sit. Hactenus nos deficimus. Sed ideam habeo..."
  
  
  Quisque aspiciens eum. Decem minuta post adhuc in incredulitate spectabat, cum Hawk vigiliam suam attrectavit et dixit "Age, hoc est, ire debeo. Quare paulisper moraris et aliquid fun habes? " Surgit et adnuit versus disco. "Incipiens ibi fovere. Spectat pulchellus interesting - si essem iunior, utique."
  
  
  Nick aliquid sub digitis lapsus sensit. Erat charta geographica. Suspexit. Accipiter avertit et ad introitum se contulit, valedicens Don Lee. "Plus capulus, domine?" quaesivit architriclinus.
  
  
  "Immo, opinor, potionem habebo in foro." Quisque leviter manum erexit sicut architriclinus abierat. Epistula scripta est in manu Hawk. A CIA agente te hic tanget, nuntius dicit. Recogphrase: "Quid hic agis mense Maio? Tempus est." Responde: "Socialis fortasse. Non venatio." Contra respondeo: "Ecquid sapis si te - pro venatione, id est?" Sub hoc accipiter scripsit: "Cardula aqua solubilis est. Contactus Washington praetorium non serius quam media nocte".
  
  
  Quisque card in aquae speculo haesit, eam dissolvere observavit, deinde surgit et versus vectem elapsus est. Iussit duplicem scobem. Per partitionem vitream potuit
  
  
  
  
  
  Genera translationis
  
  
  Translation of texts
  
  
  Original text
  
  
  5000 / / 5000
  
  
  Translation eventus
  
  
  Pueri Palmae cremorem vidi convulsivum vagantem ad tympanorum sonitum longinquum, bassam electricam et citharam.
  
  
  Subito musica maior facta est. Puella per vitreum ostium disci ambulavit. Illa flava erat — bella, nova, leviter anhelans e tripudio. Habebat illam specialem aspectum qui significabat pecuniam et feturam. Illa gerebat braccas olearias, quae coxis, subucula, et calciamenta amplexus est, et vitrum in manu tenebat.
  
  
  "Scio modo quod hoc tempus mandas tatarum oblivisceris et aliquid reali rum meo Coke addere" dixit minister. Illa igitur animadvertit Nick in fine locationis et per rem diligenter cogitabat. "Quare, salve!" risit splendide. "Non novi te primo. Quid hic in mense Maio agis? Tempus prope est..."
   Caput 3
  
  
  
  
  Nomen eius Candace Weatherall Sweet - Candy pro brevi - commutationem confessionum conclusit cum fiduciae propriae.
  
  
  Sedebant e regione inter se ad mensam petasi mediocri in vecte. "Pater non esset quidam Dulcis Generalis, annon?" - Nick tristis petivit. "Belle Glade Club membrum, qui martini extra aridam delectat?"
  
  
  Ridebat illa. " Optima descriptio." Faciem pulchram habebat cum latis tenebris caeruleis oculis sub palpebris sole pallentibus. "Imperatorem illum vocant, sed vere secessit," addidit. "Magnus est bastardus in CIA nunc. In OSS in bello erat, nesciebat quid secum faceret postea. Dulcia, scilicet, negotia non faciunt solum imperium vel servitium civile."
  
  
  "Certe." Annibal ardebat intus. Instratus est cum amateur, debutante per ferias aestivas quaerunt excitationem. Et non modo aliquo debutante, sed Candy Sweet, qui duas aestates ante headlines fecerat cum factione Orientalis Hampton parentum in domum suam degeneravit in ludibrium medicamentorum, sexus et vandalismi degenerasse.
  
  
  - Alioqui, quot annorum es? interrogavit.
  
  
  "Fere viginti."
  
  
  "Et adhuc non potes bibere?"
  
  
  Risu velox ei dedit. " Dulcia nobis allergic huic uber."
  
  
  Quisque speculum eam aspexit. Vacua erat, et videns minister ei bibere substantialem infudit. "Intelligo," inquit, et incunctanter addidit, "Ibimus?"
  
  
  Nesciebat ubi, sed discedere volebat. Bali Hai, totum. Putuit. Periculosum erat. Nullam id erat. Nulla sed iaculis felis. Et hic fuit in medio eius sine velamine honesto, et cum moron in stuppa lubrica et crinita.
  
  
  Cui dixit foras : Veni, et veni. Nick nuntiavit cubicularium exspectare et demisere Worth. "Litus pul- chrum est" dixit studiose.
  
  
  Cum primum in sinapis flavum velatorium coloniae Hotel transierunt, ambo illico loqui coeperunt: “Locus bugged est”. Risit et dixit "Visne institutionem videre?" Oculi eius cum agebantur. Vidit sicut puer, qui modo in transitu occulto offenderat. Adnuit et mirans quid nunc agat.
  
  
  Dejecit angiportum latericium pulchre fulvum cum antiquis tabernis bellantibus instructum, deinde cito recta in patinam pendens cum uva plastica et aliquet, et per obscuram eversarum tabularum portam ad ianuam clausam pertendit. Illa placide ianuam aperuit et homini stantem ante brevem partem cyclonis ruditatis ostendit. Alio modo respexit, studens unguibus. "Tergum Bali Hai multum raedam" insusurravit. "Ille excubat usque mane."
  
  
  Sine verbo monitus reliquit, pedes calceatos nihil sonare, dum celeriter per apertas tegulas palaztii se moveret. Sero erat obsistere. Omnia Nick facere potuit sequebantur. Illa ad saepem movit, eam permovens, dorsum contra eam premens. Cum sex pedes abesset, repente homo se convertit et aspexit.
  
  
  LABES in felem similem celeritatem movit, unum pedem circa talum aduncum et alterum super genu gressum. In tergum procumbit, quasi ver tortum apprehenderit. Ut exspirans pulmonem reliquit, pes calceatus summa vi in ​​caput suum torsit.
  
  
  Nick vigilavit in timore. Integer sagittis est. Procidit ergo ad hominem, et sensit pulsum. Irregularis sed validus. Viveret, sed semihorae saltem praecessisset.
  
  
  Candy iam iverat per portam et medium erat ad raedam sortem. Quisque eam secutus est. Restitit ante ostium metalli ad tergum Bali Hai, in sinum dorsi pedis amplexantis attigit et fidem cardam plasticam extraxit. Accepta ad ostiolum, contra cardines duriter impulit et chartam inseruit, donec in cincinnis fontis curvam deprehensam. Conpressit tergum metallicum cum acuto click. Aperiens ostium et ambulavit, ridens male super humero suo et dixit: "Pater pecunia te capiet alicubi".
  
  
  In atrio postico disco erant. Quisque audiret longinqua tonitrua tympana ampliata
  
  
  
  
  
  
  Genera translationis
  
  
  Translation of texts
  
  
  Original text
  
  
  5000 / / 5000
  
  
  Translation eventus
  
  
  citharae. Deae praeter ostium apertum. Intus intuens vidit coquinam lucidam cum duobus guys Sinensium in tunicula, e notario sudantem. Proxima porta veniunt ad "Pueri Pueri" signata. Proxima erat ianua "Puellae" signata. Et introduxit eum foras. Nick haesitavit. "Pergamus!" — exsibil. "Ne sis inanis. Est inanis."
  
  
  Servitium erat intus ostium. Fidem card venit. Ostium apertum est. Ambulabant et clausit ostium post se, permittens seram quiete cadere in locum suum. Commotum angustum. Erat una lux, et erat super ostium post eos, ut essent signum pulchrum. Perperam versus laevam, dein aliam. "In conviviis nunc sumus," inquit. susurrabant. "In popina sectionem."
  
  
  ANDRON finita abrupte ante ostium ferro roborati. Constitit, audiendo. Promeritum pecto exivit iterum. Hoc tempore paulo diutius - fere minutum est. sed tandem ianuam aperuit.
  
  
  Duo cubicula erant. Prima parva, angusta, muris glaucis. Scrinium contra unum parietem premebatur, cistella contra alterum ordinem, et aqua frigidior in angulo sedit, relicto parvo circulo nigro linoleo in pavimento in centro.
  
  
  Hum constantis fastidiosus a cella post se venit. Ianua aperta erat. Quisque diligenter circum se ambulavit. Maxilla quid vidit. Longum, angustum erat, et totus murus per speculum in bivio sublatus est. Per eam vidit cauponam Bali Hai interiorem - cum differentia tantum interesting. Haud dubie lit. Populus per convivia sedet et ad singulas mensas tam clare definitus est ac si assae assae sederent sub lumina. "Vitro incedit infrara," susurravit.
  
  
  Duodecim vel sic foramina supra speculum 16mm. Pelliculae fasciculatae in bins separatis tinctae sunt. Mechanismum horologii occultarum camerarum quiete agitabant, et agitatur in duodecim commentariis diversis taeniolas etiam revolvens, colloquia recordans. Nick trans conclave versus ad convivium ubi ipse et Accipiter sedebant. Camera et machinae magnetophonicae aversae sunt, accepti phalangis iam plena recordatione sermonis sui erant. In altera parte speculi, dapifer eorum dapes purgabat. Quisque flipped switch. Fremitus implevit cubiculum. Cito avertit.
  
  
  "Heri veni per meridiem," insusurravit Candy. "In latrina eram, cum subito hic homo e muro prodiit!" Bene, numquam... Modo scire quid ageretur."
  
  
  Redierunt ad conclave et Nick scrinium ac repositoria interponere coeperunt. Clausa erant omnia. Vidit unam centralem seram omnibus ministrasse. Burglar suo singulari fere momento restitit. Tunc dedit. Singillatim tegimenta patefecit, cito et quiete per ea quae sua contemplabatur.
  
  
  "Scisne quid hic agatur?" — Candy insusurravit. "Quaecumque latrocinia in Beach hoc anno praeterito fuerunt. Fures semper videntur prorsus scire quid velint et cum homines exeunt. Puto amicum nostrum Don Lee hospites ad inferos habet et nuntios vendit, ille est. huc iverunt ».
  
  
  “Magis quam terram vendit,” Nick dixit. Iter fecit per scrinium 35mm repletum. cinematographica, tincidunt, charta photographica, apparatum ad microdota et sarcinas ephemerides ab Hong Kong conficiendas. "Numquid dixi de hoc aliquo?"
  
  
  "Tantum pater."
  
  
  Nick adnuit - et tata dixit Hawk et Hawk hic convenire cum principali operativo suo et clare loqui in tortor ligula. Plane ostendere cupiebat utrumque, et consilia quoque. Nick mens emicabat in imagine Accipitris sui martini effundens oleumque abripiens. Etiam exitum quaerens. Hoc decrevit saltem unum Nick sollicitum esse - num candelam delere et colloquii sui memoriam. Patet non. Accipiter eos habere voluit.
  
  
  "Quid est hoc?" Imaginem photographicam faciem iacentem in fundo instrumenti microdoti invenit. Ostendit vir et femina in officio stili pellicea. Ambo nudi ac novissime concubitus concubitus. Caput viri e photo abscissum est, sed facies puellae clare conspicua est. Illa Sinica erat et pulchra, et oculi eius cum quadam congelata turpitudine vitreae erant, quam Nick mirum in picturis excitando invenit.
  
  
  "Ille est!" Candy anhelavit. "Haec est laetitia san." Respexit super umerum suum ad imaginem, fascinavit, aspicere non potuit. "Ita est quomodo eam acceperunt ad cooperandum cum illis - INTERMINOR!"
  
  
  Quisque cito photo in sinum suum posuit. Subitus haustus ei nuntiavit ianuam alicubi in in ANDRON aperuisse. "Estne alius exitus?" Illa caput quassavit, sonitum appropinquantis vestigiis auscultans.
  
  
  N3 post ostium progredi coepit. Sh
  
  
  
  
  
  
  Genera translationis
  
  
  Translation of texts
  
  
  Original text
  
  
  5000 / / 5000
  
  
  Translation eventus
  
  
  Sed ante ipsum fuimus. "Melius est si aliquem viderit," exsibil. "Retine ei," annuit, nomen ludi non in prima impressione fuit, sed haec puella videri poterat sicut Vassar 68, sed cerebrum et toros felem habuit.
  
  
  Vestigia ante ianuam restiterunt. Clavis in seram convertit. Ianua aperire coepit. attractio spiritus post eum fuit acutus. Ex angulo oculi sui Nick vidit Candy unum gradum capere et se vertere, crus faciens in arcu oscillare. Pes calceatus directe hominem in inguine percussit. Nick conversus. Eorum erat architriclinus. Ad momentum in paralysi corpus inscium concretum est, et sensim in terram liquefactum est. "Age," insusurravit Candy. "Non immorabimur agnoscere stationem..."
  
  
  * * *
  
  
  Fort Pierce, Vero Beach, Wabasso - luminaria in distantia emicabant, emicabant et evanuerunt post eas cum taedioso ordine. Quisque pedem suum in solo Lamborghini firmiter impressit, cogitationes eius sensim figurantes.
  
  
  Homo in photographica pornographica. Collum eius acies cernebatur. Graviter cicatrices. Altum sionem causatur ab incisis vel uri funem. Habebat etiam draconem stigmata in dextro bicep. Utrumque satis facile sit indagare. Intuitus est puellam iuxta se sedentem. "An forte ille Guido in photo Pat Malleus esse potuit?"
  
  
  Miratus est a reactione eius. Vere erubuit. "Videre faciem," inquit arida.
  
  
  Mira puella. Potest calcitrare hominem in inguine unum alterum et rubere proximum. Ac in opere etiam peregrinus mixtura professionalismi et amaturismi est. Illa erat dominus densis et judo. Sed accessus eius ad rem omnem periculosam, utrobique, securus erat. Viam deambulavit exedram cum luce post eam quaerebat. Et cum reverterentur ad Bali Hai ut currus tolleret, institit tonsling crines et vestimenta sua facere ut essent sicut in litore lunae. Nimium erat, ideoque non minus periculosum.
  
  
  "Quid exspectas in Hummer bungalow invenire?" - Quaesivit eam. "NASA securitas et FBI causam subtili dente pectine sumpserunt."
  
  
  "Scio, sed putabam te hunc locum inspicere tibi" inquit. "Maxime in aliquibus microdotis invenerunt."
  
  
  "Tempus est invenire qui hic praesunt" N 3. Sed cum quaereret quid mandatum esset, respondit: "Prorsus cooperatur tibi. Optima Musa es."
  
  
  Paucis post momentis, cum extra pontem Melbourne flumen Indicum currebant, addidit: “Aliqua specialis agentis, nonne tu? ... abrupto abrupit.
  
  
  Inspexit eam. "Et quod?" Sed via aspexit satis. Per communitatem securitatis notum erat quod homo cum collegae suo ut Killmaster missus ad operandum notus erat, unum tantum significabat: ii qui eum miserunt persuasum erat mortem esse problema maxime solutionem.
  
  
  "Quam gravis es de omnibus his?" - dure interrogavit eam. Noluit hoc vultu. N3 diu in ludo fuit. Nares pro nidore timoris habebat. "Hoc dico, hoc solum aliud aestate est pro vobis? Sicut volutpat in East Hampton? Quia..."
  
  
  Conversa ad eum, oculis iratis caeruleis micantibus. "Notario plumbeo laboro pro emporium mulierum, et ultimo mense fui in assignatione Promontorii Kennedy faciens figuram nomine Dr. Solis et Lunae"" constitit. "Fateor me alvi de NASA velocius quam notarii notarii ob tata in CIA entis, sed hoc solum est quod habui. Et si miraris cur me procuratorem elegerint, omnia commoda vide. Iam eram. Ibi secutus Dr. Solem ubique cum taenia, per chartas suas aspiciens. Erat operculum perfectum pro reali custodia. Hebdomades burocraticae acciperet, ut quam maxime proximam CIA agentis realem obtineret. Ita. Et ad illud nullo tempore. Sic vocatus sum."
  
  
  "Omne judo est et caesim," Nick risit. "Pater te omnia haec docuit?"
  
  
  Risit et subito iterum puella perniciosa facta est. "Nemo, mi boyfriend. interfector professionalis est."
  
  
  A1A per Kanowa Beach deiecerunt, praeter basim missilis apud Patrick Air Force Base, et in Cocos Beach decem pervenerunt.
  
  
  Palmae longis scapulis et aduncis basium in plateis residentialibus quiete saepserunt. Candy eum ad Hummer bungalow direxit, quae sita est in platea contra flumen Banana, non procul a Via Merritt Island.
  
  
  Praeterita ejecerunt, sed non cessaverunt. Repens cum cops, mussat Nick. Vidit eos in carros non signatos sedentes in latera cuiusque scandali. "Viridis uniformis. Quid est hoc - NASA? Connelly Aviation?"
  
  
  "GKI," inquit. "Omnes in Cocos Beach valde timidi erant nec satis magistratus loci erant"
  
  
  
  
  
  
  Genera translationis
  
  
  Translation of texts
  
  
  Original text
  
  
  5000 / / 5000
  
  
  Translation eventus
  
  
  ound. "
  
  
  "Generalis equilibrium?" - dixit Annibale. "Suntne Apollinis programmatis pars?"
  
  
  "Partem vitae systematis faciunt", respondit. "plantam habent in litore occidentali, aliam in urbe Texas. multum operantur in armis et missilibus ad regimen, unde copias suas securitatis habent. Alex Siemian eas ad Centrum Space Kennedy commodavit. Relationes publicae Cogito." "
  
  
  nigra sedan et rutilo fulgida culmine fulgens transmisit, quorum unus in agmine longo, truci vultu, dedit. "Meliora puto vestigia notare," dixit Nick. Veniebat inter eos et currus antrorsum; Tunc extraxerunt eum, et perdiderunt eum.
  
  
  “Ille pavimentum Merritt” dixit. "Est alius modus ut ad bungalow".
  
  
  Erat e navigio in Georgiana in via 3. Imo plano ludibrio erat quod ante usum habebat. Nick eum per angustam aquae collum impulit, versus littus versus quinque pedum et lignei ordinis pilis. Postquam ligati sunt, murum ascenderunt et area aperta lunae diam transierunt. Hummer bungalow obscura et quieta fuit. Dextrum latus e vicina domo lumine illustrabatur.
  
  
  Transgressi murum obscuro sinistrorsum premebant, opperientes. A car cum saccus dorsualis egit lente praemisit. Nick velut umbra inter ceteras umbras stetit, audiendo absorptus est. Cum clarum esset, ad portam coquinam clausam ambulavit, nodum temptavit, specialem eius clavum evulsit et unum fulmen emisit.
  
  
  Crassus odor gasi adhuc intus morabatur. Plumbum lampadio suo culinam exploravit. Puella ianuam ostendit. "Procellae receptaculum," insusurravit. Digitus praeter eum et in atrium ferebatur. "Ante cubiculum est ubi factum est."
  
  
  Id primum compresserunt. Nihil tactum est. Stibadium et pavimentum adhuc sanguine sicco obsita erant. Proxima erant duo cubicula. Inde in officinam albam angustam gestationem descendit. Tenues et validi trabes lampadis perlustrarunt cubiculum, illuminans luculentas acervos cardboard cippi cum operculis apertis et pittaciis. Candy sedatus unus. “Desunt,” insusurravit.
  
  
  "Nate," Nick dixit sicce. "FBI postulavit." Probat discis."
  
  
  "Sed heri hic erat. Exspecta!" digitos rupta suos. "specimen abscondi in perscriptorem in coquina. Ego pignore eam desideraverunt." In cenaculum abiit.
  
  
  Microdot non erat, charta complicata erat, diaphana et gasoline calefactio. Quisque conversus est. Is erat Apollo vitae ratio subsidium asperum adumbratum. Lineae atramenti leviter obscuratae erant, et subter erant quaedam breves instructiones technicae cum subscriptione "Sol," "Sol," insusurravit. " Latin for sol. doctor sol . . ."
  
  
  Silentium in bungalow subito contentionum impletur. Quisque chartam plicare coepit et eam auferre. Vox irata a porta venit: "Hoc habe."
   Caput 4
  
  
  
  
  Homo in foribus culinae stetit, ingens silhouette silhouetted in luce lunae post se. Habebat pistolam in manu parvam Smith et Wesson Terrier cum dolio unciarum. Is post ostium velum, per illam sclopellum monstrans.
  
  
  Oculi interfectoris coangustantur ad eum. PISTRIS parumper in griseo profundo circuibat, tunc disparuit et risit. Hic homo non minae. Nimis multa errata fecit ut professio esset. Quisque bracchia supra caput sustulit et sensim ad ianuam ambulavit. "Quid mali doc?" - Rogavit benigne.
  
  
  Quod cum fecisset, subito pes excanduit, occipitio occipitio ostio ducto feriendo, sub ansam subtus. Ille totis viribus eum percussit, et cum eiulatu doloris reptavit et sclopellum deposuit.
  
  
  Nick post eum irruit, eum conprehensum. Ille hominem in domum per monilia tunicae suae traxit priusquam terrorem incuteret et ostium post se calcet. "Quis es?" — demulcet. Plumbum saccum cinematographicum conprimit et in facie hominis haesit.
  
  
  Magnus erat - sex pedes saltem quattuor digitos - muscularis, cano capite decurtatus in glansam caput et faciem perusta pallentibus lentigines obtecta.
  
  
  "Proximus proximus est", Candy dixit. "Dexter nomine. Cohibui eum cum heri hic eram."
  
  
  "Yeah, et te heri circum pendentem animadverti," Dexter fremuit, carpum suum commoventem. "Quare hac nocte custodivi."
  
  
  "Quod nomen tibi est?" - Interrogavit Nick.
  
  
  "Hank."
  
  
  "Audi, Hank. In parvam rem publicam offendisti." Nick emicabat insigne officialis quod pertinebat ad dissimulationem AXEman omnium. "Nos sumus indagatores imperii, ut quiescamus, quiescamus et Malleolo causam discutiamus."
  
  
  Dexter oculos coarctavit. "Si imperium es, cur in tenebris hic fabulamur?"
  
  
  "Nos operamur pro summo ramo occulto de securitatibus patriis Agency. Id tibi omnia possum dicere. Etiam FBI non scit de nobis."
  
  
  Dexter clare impressit. "Yeah? Nullus iocus? NASA me laboro. Ego cum Connelly Aviation."
  
  
  "Numquid nosti Malleus?"
  
  
  "A
  
  
  
  
  
  
  
  Genera translationis
  
  
  Translation of texts
  
  
  Original text
  
  
  5000 / 5000
  
  
  Translation eventus
  
  
  Vicinus scilicet. Sed non tempor labore. In electronicarum potestate department in Promontorio laboro. Sed quid dicam. Malleus familiam suam numquam occidit vel ipse. Necesse fuit eum claudere.
  
  
  "Quomodo id scis?"
  
  
  "Tuos guys vidi qui hoc fecit." Ille timidus super humerum suum aspexit, "Non kidding sum. Gravis sum. Ego vigilo TV relationem de igne illa nocte. Mox in eo imaginem Pat emicuit. Paucis minutis post hunc clamorem audivi benigne. Accessi ad fenestram. Fuit hic currus ante bungalow collocatus, nullum vestigium, sed flagello antennae. Post minutis, tria haec in vestitu militari decurrebant. et statim intellexi hunc tenellum non fuisse, nullae sunt in vi Sinensi, alter unus erat in canna gasoline, et has maculas habuit uniformes. Postea decrevi esse sanguinem. et cito abegit. Paucis minutis post realis cops venit. "
  
  
  Candy dixit, "Numquid dixi hoc?"
  
  
  "Esne cognati mihi? FBI, cops, NASA, omnes. Ecce omnes timidi sumus sicut hic infernum." pausam fecit. "Malleus non proximis duobus hebdomadibus similem sibi fecit. Omnes sciverunt aliquid iniustum esse, quod illi molesti essent. Intelligo aliquem dicere se capere cum eis aut uxorem et liberos liberos habiturum".
  
  
  Currus in platea transiit et statim concrevit. prope invisibilis erat. Oculi micabant, sed etiam in obscuro lumine Nick captus est. "Fieri potuit cuivis nostrum" rauce Dexter dixit. "Nullum praesidium habemus - nihil simile quod missilia guys habent. Crede mihi, gaudeo quod Generalis equilibrium suum cops nobis praebuerunt. Ante hoc uxor mea timuit ne liberos in scholam iret vel acciperet. Omnes feminae. Sed GKI peculiares bus servitiis constituerunt, et nunc in uno itinere id faciunt) primum pueros ad scholam capiunt, et deinde ad centrum shopping Orlando adeunt. Multo tutius est. Et ego non sapio eos relinquendo. laborare." aenigmate subridens. "Iam rem, Mister, possumne meum retractum habere? Modo in casu."
  
  
  Nick Lamborghini extra sortem vacuam e Georgiana Shipyard eiecit. "Ubi habitas?" - Quaesivit eam.
  
  
  Missio facta est. Probationes gasolineae adhuc foetentes in sinum dorsi iuxta imagines pornographicas involutae iacebant. Reditus iter per waterway erat uneventful. At Polaris, inquit. "Est in litore septentrionali A1A, in via ad Port Canaveral."
  
  
  "Ius." Pressit vaporem, et procurrit glans ingens Argentea. Facies eorum ventus flagellavit. "Quid facis?" - Quaesivit eam.
  
  
  "Relinquerem Iuliam meam in Beach," respondit. "Agitator Pater mane colliget."
  
  
  "Certe" cogitavit. Ille figuravit. Alfa Romeo. Subito propius accessit, et manum in brachio sensit. "Nonne nunc sumus excubias?"
  
  
  Aspexit eam, micant oculi gaudio. "Nisi melius babes ideam."
  
  
  Illa caput quassavit. "Nescio" sensit manum obstringere brachium. "Quid de te?"
  
  
  Intuitu furtim vigilans. Undecim decim. "Opus est alicubi ut requiescam," inquit.
  
  
  Nunc ungues per tunicam suam sentire poterat. "Sidus septentrionalis," mussat. " TV in omni camera, piscina calefacta, cura, casu, triclinio, sera et lauandi."
  
  
  "Estne haec bona idea?" chuckled.
  
  
  "Est tuum consilium". Exsertam pectorum duritiem contra manicam sensit. Aspexit eam in speculo. Longas flavit ventus, crinesque nitidos in faciem. Illa crinem digitis dextrae praestringebat, et Nick clare vidit figuram altam frontem, caeruleos oculos, lato ore sensualis levia vestigia risu. "Iam puella valde expetenda facta est", cogitabat. At officium vocat. ante mediam noctem ad AX praetorium contactum habuit.
  
  
  "Prima ratio speculationis" recitavit. "Ne videamini in societate adiutorum."
  
  
  Sensit tempus et movere. "Hoc dico?"
  
  
  They had just passed the twins Hotel in North Atlantic Avenue. "Ut ibi maneam", inquit. Substitit ad lucem negotiationis et aspexit eam. Ruber rutilans pellem in flammas vertit.
  
  
  Non ei locuta est iterum in via ad septentrionalem stellam, quae cum discessit, facies ei cum ira clausa est. Ostium impulit et in lobby non respiciens evanuit. Rejecta non est usus. Numquam sunt divites.
  
  
  * * *
  
  
  Vocem accipitris in aurem tanquam cultri incisam. "Fuga 1401-A discedit Miami International Airport pro Houston at 3:00 a.m. Tempus Orientis. Editor's Poindexter occurret tibi tessera occurri ad 2:30 a.m. Ille habebit omnia informationes quae cum eo desideras, inter folder pro te ut studere. de tuis praeteritis et praesentibus officiis ".
  
  
  Nick was back on Highway 1 , Meridiem petens per ignobilem Mundum clara lumina ,
  
  
  
  
  
  
  Genera translationis
  
  
  Translation of texts
  
  
  Original text
  
  
  5000 / / 5000
  
  
  Translation eventus
  
  
  arcae. Vocem accipitris decrescere coepit et prono, horologium in minimis, ultra-sensibilibus, duos modos radios occultos inter fulgentem aciem dial in ashboardday abscondit.
  
  
  Cum securis caput stetisset, dixit, "Si ignosces, domine, multa de spatio exteriore nescio. Quomodo sperem me tanquam astronautam praeterire?"
  
  
  "Venemus ad id momento N3." Vocis accipitris tam dura erat ut Nick convulsa et earplugorum volumen adaptaret. Similitudo quaevis inter loquaces, vitreas illius diei ebriosos luscus et hominem qui nunc ex scrinio ad AX praetorium Washington ei locutus est, stricte effectus est Hawke operantis artes et ventrem tam durum et asperum ut corium suum.
  
  
  "Nunc de situ Bali Hai" Hawk perseuerauit, "explicabo. Ibi per menses notationes factae sunt altae gradus. Ad hanc cauponam coartavimus putamus. Patres, imperatores, summa imperii redemptores cenaturi sunt. . Fortuito loquuntur." "Microphones tollunt. Sed quo iturus est, nescimus. Itaque, post meridiem, falsas informationes deliberavi." Brevis et facetus risum sibi permisit. "Plus quasi rimam deprimere, flavum fucum in plumbi ratiociniis effundere. Cupio videre ubi ille flavus fucus inde oritur. AX has secretas auditiones habet in omni gradu in omni imperio et ordine exploratores in mundo. Ducent. abs te et pretto - Te connectens pipeline habebimus."
  
  
  Curva per crepusculum, Nick lucem rubescentem aspiciebat celeriter crescebat. “Ita omnia quae narraverunt mihi in Bali Hai mendacium esse” dixit retardavit ante commercium Vero Beach. De vidulis suis quae propria pertinent breviter cogitavit. In conclavi sederunt numquam ad Gemellos Hotel in Cocos Litus intravit. Priusquam mandare posset, debuit ad AX accedere ad currum suum ruere. Postquam AX contingebat, in Miami rediens erat. Eratne iter septentrionale vere necessarium? Non potuit Hawk puppim suam ad Litus Palmarum perducere?
  
  
  "Non omnia, N3. Hoc punctum. Pauca tantum puncta falsa erant, sed vitalia. Promonebam US programmatum lunarem pulmentum fuisse. Etiam supposui quod duobus annis ante incepit. Sed veritas Veritas est - et hoc solum mihi notum est, aliquot officiales NASA seniores, Articuli Principes Staff, Praeses, et nunc tu, Nicolae - NASA illum insequentibus diebus in fugam aliam remisam habiturum esse conabitur. Etiam ipsi astronautae non sciunt: Phoenix unus vocabitur, quia ex cineribus Apollinis project: Fortunate Connelly Aviation apparatum paravit: ruunt ad capsulam secundam ad Cape Kennedy. Planta eorum in California. Alter coetus astronautarum in fine praeparationis suae promptus est ad exitum. Hoc sentit sicut momentum psychologicum unius plurium nubium". vox obticuit. "Iste, scilicet, sine Crispi abire necesse est. Sensus est, resonans in hoc loco res sola res est, quae acerbitatem Apollinis calamitatis ex ore publico tollendam. Programma spatium US salvus erit".
  
  
  "Ubi," quaesivit Nick, "An Astronaut N3 in tabula apparet?"
  
  
  “Est homo in coma apud Walter Reed Hospitalis nunc iacens,” Hawk acriter dixit. Locutus est in tortor ligula in mensa sua Washington, et vox eius facta est vibrationes inanes fluctuum radiophonicarum, quae in sonos humanos normales translati sunt per multiplicem seriem tabularum microscopicarum in radiophonica autocinetica. Venerunt ad auriculam Nick sicut vox Accipitris - et sine acumine in via permanente. "Ibi est per tres dies. Medici eum salvare non certo possunt, et si possunt, num mens eius semper idem erit. Ille turmae secundae praefectus fuit - Colonel Glenn Eglund. Aliquis interficere conatus est. eum ad Centrum Spatii Manned in Houston, ubi ipse et socii eius projecti exercebantur."
  
  
  Accipiter singillatim describit quomodo Nick argentum 350 GT per noctem misit. Colonellus Eglund erat in prototypo Apollinis capsulae obsignatae probans systematis vitae subsidium. Aliquis, ut videtur, imperium exterius adaptavit, contentus NITROGENIUM augens. Hoc cum astronaut proprio sudore intus suo spaceuit mixtum ut vaporem Amin inebriare letale formet.
  
  
  "Eglund clare vidit aliquid", Accipiter dixit, "vel aliquo modo nimium scivit. Quid, nescimus. Inscius erat cum eum invenerunt, et nunquam resumpsit. Sed speramus invenire." "Quare N3 voluntatem locum eius. Eglund est de aetate tua, altitudine et generali aedificatione. Reliquas Poindexter curabit."
  
  
  "Quid de puella?" - Interrogavit Nick. "Dulce Candy."
  
  
  "Maneat ubi nunc est. Viam, N3, quid est fingerprints?
  
  
  
  
  
  
  Genera translationis
  
  
  Translation of texts
  
  
  Original text
  
  
  5000 / / 5000
  
  
  Translation eventus
  
  
  ession eius? "
  
  
  "Interdum potest esse valde professio et alias fatua esse potest."
  
  
  "Ita, sicut pater", Accipiter respondit, et Nick in sono glaciem persensit. "Numquam probavi elementum publicum in superiori echelons CIA, sed ante aliquid de ea locutus sum. Dickinson Sweet should have more common sense than to allow his daughter to implica in such things. Id est alia causa cur quem volavi ad litus Palmarum in persona - loqui cum puella volui priusquam te contingi. pausam fecit. "Ista incursio in dorso Bali Hai de qua prius - ut mea fert opinio, vanus et periculosus fuit. Putasne eam posse retinere ne plaustra pomorum turbant amplius?"
  
  
  Nick dixit se posse, addit, "Unum bonum ex eo exivit, licet. Interest imago Dr. Solis. Illic quoque homo est. Poindexter mittam eum pro pugione".
  
  
  "H". Vox Hank noncommittal fuit. "Dr. Sol nunc in Houston cum aliis astronautis est. Ea certe nescit te Eglund substituere. Solus homo extra AX qui scit esse Generalem Hewlett McAlester, caput securitatis NASA summum principem esse. Ipse adiuvit ordinare erupit."
  
  
  “Adhuc opus faciet”, dixit Nick.” Post omnes astronautae in iunctis mensibus una educati sunt. Sciunt se bene. "
  
  
  "Feliciter veneficium habemus," Hawke vox in aurem coaxat. "Una praecipuorum signa est declinatio in memoriam functionis. Si igitur omnium collegarum et officiorum non recorderis, satis naturalis videbitur." pausam fecit. "Praeterea, dubito, hanc charadem pergere plusquam 24 horas. Quisquis illud primum tentavit vitam Eglundi, iterum conabitur. Et ille - vel illa - non multum temporis in ea perdet".
   Caput 5
  
  
  
  
  Etiam pulchrior illa erat quam imagines pornographicae suggesserunt. Pulcherrima excidit, paene inhumana quae excidit Annibale. Capilli eius nigri-nigri sunt ut media nocte arctica-parens oculos etiam elucidat et elucidat. Os eius erat plenum, liquidum, a maioribus malarum accrescens, saltem in parte patris. Nick recordatus fasciculi se in fuga Houstonum studuit. Mater eius Latina erat.
  
  
  Adhuc non vidit. Illa neutras olentes albis corridor Centri Spatii Mannedi ambulavit, loquens cum collega.
  
  
  Habebat bonum corpus. Stola nivea super vicum gerebat, eam abscondere non poterat. Haec erat gracilis, plena pectoris femina, quae in statu deliberato ambulabat, quae pulchritudinem suam proferebat contumaciter, quaeque lento gradu ad coxis iuvenilem tumorem illustrabat.
  
  
  N3 cito prima facta recensuit: Gaudium Han sol, MD, PhD; natus in Shanghai per occupationem Iaponica; Mater Britanniae, pater Sinensis negotiatoris; educatus apud Mansfield in Kowloon Collegio, dein in MIT in Massachusetts; factus US civis; aerospace medicine specialist; primum in motu generali (Miami GKI in Instituto Medical), deinde in US Air Force apud Brooks Field, San Antonio; postremo, pro ipsa NASA, quae suum tempus inter Centrum Spatium Manned in Houston et Cape Kennedy dividebat.
  
  
  "Doctor sol, momento te videre possumus?"
  
  
  Erat vir procerus cum incude super humeros prope Nick stantem. Major Duane F. Sollitz, dux Securitatis pro Project Apolline. Nick a Macalester Generali ei data est ad reuocandum;
  
  
  Ad eos levi risu in ore conversa est a conversatione praecedente. Eius intuitus Maior Sollitz praeteriit et in Nick os abrupte conquievit, vultum quem Poindexter in edendo genere duas fere horas mane elaboravit.
  
  
  Ea bona erat. Illa non clamat aut in ANDRON decurrit aut aliquid stolidum facit. Oculorum eius dilatatio vix notabilis erat, sed in exercitio Nick non minus tragicus effectus fuit quam si fuisset. "Non exspectavi te tam cito, Colonelle." Vox ea erat humilis et sonum mire clarum. Accentus erat Britannicus. Manus in stilo Europaeo excussi sunt. "Quomodo sentis?"
  
  
  "Adhuc paululum confunditur." Locutus est cum distincto Kansas sono, effectus trium horarum sedendi cum magnetophonio vocis Eglund in aurem inserto.
  
  
  "Hoc expectandum est, Colonel."
  
  
  pulsum vidit tenuem in gutture pulsum. Non aspexit ab eo, sed risus abiit et oculi eius obscuri erant mirum in modum lucidi.
  
  
  Maior Sollitz in vigilia sua aspexit. "Tuus est totus, Dr. Sol," acuti et subtilis dixit sono. "Sero sum ad conventum circiter nongentum. Fac ut sciam an quae sint problemata." Se acriter in calcem vertit, et abierat. Cum Sollitz motus non erant supervacanei. veteranus tigrium volantium et in castris carceris Iaponicis in Philippinis, prope Mimorum effrenorum militarismi fuit.
  
  
  General McAlester sollicitus est de questus Nick praeter eum. "dolebit" dixit dum invisit Nick in Lawndale Road Eglund.
  
  
  
  
  
  
  Genera translationis
  
  
  Translation of texts
  
  
  Original text
  
  
  5000 / / 5000
  
  
  Translation eventus
  
  
  quod mane. "Dira nimis. Noli ergo circa alterum relaxare. Quia si descenderit ad hoc quod Eglund non es, ille pugionem snooze percutiet et latibulum tuum super Monumentum Washington conflabit." Sed cum Nick in maiori officio monstravit, omnia quasi magica facta sunt. Sollitz adeo admiratus est eum videre ut ei soli securitatem cursoriam retardaret.
  
  
  “Sequere me obsecro”, Dr. Sol dixit.
  
  
  Nick post eam cecidit, sponte notans lenis, flexibilis coxis motus, longitudinis pedum, longitudinis, firmae. Placuit ut melior et melior esset repugnantia.
  
  
  Sed erat adversarium. Enimvero. Etiam sed orci magna. Recordatus est Hawk versus: "Ille vel iterum conabitur". Hactenus omnia demonstraverunt "illa". Ille qui Eglund interficere conatus erat (primum) esse aliquem accessum ad Division Research Medical et (secundum) aliquem cum curriculo scientifico, praesertim in campo vitae extraterrestrialis chemiae sustentationem. Aliquis qui noverat quandam nitrogenii excessum cum ammoniaci ex sudore humano miscere ut gasi Amine letalem formaret. Sol Dr., moderator medicinae inquisitionis ad Apollinem propositum, accessum et exercitationem habuit, et eius proprietas vitam humanam in spatio conservabat.
  
  
  Ostium patefecit in exedram parvam et secessit, ostendens Annibalem. "Quaeso vestimenta tua depone. Ego vobiscum sum."
  
  
  Nick ad eam conversus, subito nervis constringentibus. Fortuito sono retinens, dixit, "Estne hoc absolute necessarium? inquam, Walterus Reed me dimisit, et exemplum relationis eorum jam ad te missum est."
  
  
  Risus leviter irridens. Incepit oculis, deinde ad os. "Noli timide esse, Colonel Eglund. Non enim primum te nudum vidi."
  
  
  Id ipsum Nick timuit. Cicatrices in corpore eius Eglund numquam habuerunt. Poindexter nihil cum illis egit, quod omnino inopinatum fuit. Dicasterii editorial monumenta falsam medicinae relationem in Walter Reed officio commeatus paraverunt. Hoc satis esse sentiebant, quod NASA procuratio medicalis suam visionem, auditionem, motus ac sensus trutinae probare vellet.
  
  
  Quisque vestem suam super sellam posuit. Nihil est quod resistat. "Eglund" in disciplinas redire non potuit donec approbavit a Dr. Sole; Ianua apertam et claudam audivit. Altae calcibus in eius directionem conprimebant. Pelles plasticae retractae sunt. "Et breves, quaeso," inquit. Invitus, abstulit. "Egredere, quaeso."
  
  
  In meditullio cubiculi stabat lectus mirabilis aspectus chirurgicus ex corio et lucido aluminii. Quisque non placet. quam nudum percepit. Sensit vulnerari. Stiletto in manica sua, quod in sinu suo latebat solet, simpliciores Luger appellavit Wilhelmina, quae consueta "defensiva machinae" longe aberant - in AX praetorio Washington, ubi illos reliquerat. priusquam ferias agit. Si subito fores disrupissent, et quinquaginta armatorum insilirent, cogeretur uno in promptu corpore pugnare.
  
  
  Sed satis letale fuit. Etiam quietus erat nitidus, muscularis, specie periculosus. Dura pellis sient veteres cicatricibus obducta. Musculi contra ossa haerebant. Manus magnae, crassae, venis nodatis. Violentiam aedificatam spectaverunt - sicut hominem Killmaster codenamed decet.
  
  
  Dr. Song oculi visibiliter dilatati sunt in ambulando per cubiculum ad eam. Manserunt adfixus ad stomachum eius - et certe damnatus est non solum corpus eius quod talem fascinationem invenit. Memoriae hae erant cultri et glandes duodecim dimidiae. Sale mortuus.
  
  
  Habuit illam operam ut averteret. Eglund baccalaureatus fuit. Eius instrumentum memoravit se esse alam ephippii, aliquid lupi in vestitu astronaut. Quid igitur naturalius? Vir et mulier pulchra sola in cubiculo, vir nudus.
  
  
  Non destitit appropinquanti , sed repente chirurgicam mensam pressit dorsum , manus sub alam osculantem , labra dura et crudelia . Ludum erat horridum, et obtinuit manum dignam - trans faciem suam, paulisper attonitus.
  
  
  "Tu animal!" Constitit in mensa, pressaque terga manu ori. Ardebant oculi eius cum indignatione, metu, ira et duodecim aliis affectibus, quarum nullae erant iucundae. Aspiciens eam nunc, laborabat cum gaudio Solem connectens cum insanis, sine mente puella in photo pornographica illa.
  
  
  "De hoc prius te admonui, Colonel." Horruit os ejus. Iam paene lacrimae. "Ego non sum qualis mulier, quam cogitare videor. Has vilis tentationes non feram..."
  
  
  Effectum decurrere optatum habuit. Omnes cogitationes physicae examinis oblitae sunt. "Quaeso vestiuntur," inquit frigide. "Patet te plene convaluisse. Hoc te nuntiare"
  
  
  
  
  
  
  Genera translationis
  
  
  Translation of texts
  
  
  Original text
  
  
  5000 / / 5000
  
  
  Translation eventus
  
  
  disciplina coordinator et postea teammates iungere in aedificium simulationis".
  
  
  * * *
  
  
  Caelum ultra iugis asperae pice nigrae, Instratae astris. Locus inter eos erat collis, scatet crateribus, strati acutis crepidis et acuta strages lapidea. Ardua canyonum criss-strata ruderibus montana transiit instar saxea fulminis.
  
  
  Nick diligenter ambulavit scala aurea inaurata uni LM columnis quatuor affixa. In ima, unum pedem in margine laminae collocavit et exivit in superficie lunae.
  
  
  Stratum pedis pulverizatum habuit crassitudinem crunchy nivis. Tarde unum calceum ante alterum imposuit, deinde lente processum iteravit. Paulatim ambulare incepit. Durum erat ambulare. Immensa potholes et pullulat durae petrae retardavit. Incertus erat gradus omnis, casus periculosus.
  
  
  Stabilis erat, sonus in auris sibilus. Hoc factum est ex flare, spirandi, refrigerandi et exsiccandi systemata ejus causae lunares rubberized. Caput movit a parte ad latus intra galeam plasticam strictam aptam, quaerens alios. Lumen erat caeca. Erexit dex- mitt calorem solis visors et deposuit unum.
  
  
  Vox in headphones dixit: "Recipe ad Lapidem Pile, Colonellus. Ad ripam Oceani Tempestatum hic sumus. Imo, non placet - ad dextram tuam."
  
  
  Nick conversus est videre duas figuras in molimine suo lunae lites in se iactantes. Retro motavit. “Roger, Ioannes” dixit in tortor ligula. "Bonum te videre, bonum esse retro. Adhuc paululum perturbatur. Mecum feres."
  
  
  Ita se illis occurrere gavisus est. Quis identitatem hominis determinare potest per sexaginta quinque libras Flexilis, nylon et plasticus?
  
  
  Maturius, in praeparatione simulationis lunaris cubiculum intentus fuerat. Gordon Nash, princeps collectionis primae turmae Apollinis astronautae, venit ad eum videndum. "Lucia te in nosocomio vidit?" - quaesivit, et Nick, callidum suum rictum ignorans, unum ex amicis Eglundi se sensisse putavit. Fragorem leviter pallidum fecit et Nash frontem miratus est videre. Sero recordatus est instrumentum - Lucia Eglund erat soror iunior et Gordon Nash interest venereum praesentem. Alibi (“Iusti kidding, Gord”) iter faciendum curavit, sed prope erat. Nimis prope.
  
  
  Unus e teammates Nick petras e superficie lunae collegit et eos in arca collectionis metallicae abscondit, dum alius emissa per seismographa quasi fabrica et motum acus agitatum notavit. Nick eas paulisper observans stetit, moleste intellexit se nescire quid agendum esset. Denique homo seismographum operantem suspexit. "Nonne reprehendo sicco LRV?" Vox eius per headphones N3 crepuit.
  
  
  "Ius." Feliciter, Nick decem horas disciplinae hoc semestri comprehendit. LRV stetit pro Vehiculum Lunar Roving. Vehiculum lunae erat quod in cellulis escariis, quae in specialibus rotis cylindricis invehebantur, cum sphaeris spiralibus loco radiorum vehebantur. Depositum erat in terram lunae ante astronautas, ut alicubi ordiretur in tanta decem acre lunaris superficiei quae in corde Centri Spatii Manned in Houston sedit.
  
  
  Annibal per steriles, inaccessos. Pumiceus sub pedibus similis erat fragilis, acuta, occultis foraminibus et iugis inaequalibus. Ambulans cruciatus erat. Probabiliter adhuc in ualle in R-12, dixit vox in aure. "Prima turma heri cum eo laboravit."
  
  
  Ubi infernum erat R-12? — Annibal putavit. Sed momento post se aspicere contigit ibique, in margine ingentis nigri, stellato tegmine Modeling Aedificii, vidit notas electronicas ab uno usque ad viginti sex, et in margine exteriore ab A. Z. Luck adhuc erat. cum eo.
  
  
  Dimidia fere hora ad uallem peruenit, licet modulus lunaris pauculae cubitis aberat. Quaestio erat deminutione gravitatis. Scientiae, qui landscape lunarem artificialem creaverunt, omnes condiciones quae in reali objecto reperiri potuerunt, rettulerunt: temperatura amplitudo quingentorum graduum, fortissimum vacuum, quod homo semper creavit, et gravitas debilis - sex tantum minus. tanquam terrenum. Quo facto propemodum impossibile est stateram ponere. Quamquam Nick facile salire potuit et centenas pedes in aere natare, si vellet, non audebat longius movere quam tarde repere. Locus erat nimis asper, nimis instabilis, repente subsistere impossibile erat.
  
  
  vallis quindecim pedes alta et praerupta erat. In obliqua forma cucurrit, fundum eius cum centenis meteoritis manufactis refertum. Nullum erat signum Lunae in Network 12, sed id non vere refert. Paucis cubitis e conspectu posset esse.
  
  
  Annibale diligenter per ardua ambulavit.
  
  
  
  
  
  
  
  Genera translationis
  
  
  Translation of texts
  
  
  Original text
  
  
  5000 / / 5000
  
  
  Translation eventus
  
  
  Singulis manibus capto opus est, et auxilium antequam tuum pondus in illis ponas. Minimi lapides meteorites prae se iaciebantur ocreis. Ima vallis attingens, sinistrorsum se convertit, versus Retis 11. lente se movens, iter arripiens per tortuosos torques et proiectiones spiceae hominis factae cineris fluxus.
  
  
  Inter assiduum sibilantem in auribus et extra litem vacuum, nihil post se audire potuit. At ille vel vidit vel sensit subito motus et conversus.
  
  
  Informe animal cum duobus oculis aureis micantibus in eum incubuere. Conversus est in insectum gigantem, deinde in miram quadrigam currum, et vidit hominem in lunae litem similem gubernante sedenti. Quisque ferocia arma agitavit, intellexit hominem eum animadvertisse ac consulto advolasse.
  
  
  Nullam non erat purus.
  
  
  Apparatus lunaris versus eum ruebat, ingentes cylindricae rotis novaculae sphaericis spiralibus implentes fauces a muro ad murum...
   Caput 6
  
  
  
  
  Nick sciebat quid accideret si scapulas illas sectam suam scidit.
  
  
  Extra, dies lunaris simulatus duo-septimana pauci minutes diei meridionalis erat. Temperatura erat 250 N. F. Supra punctum aquae fervens - quam sanguinis humani. Adde hoc vacuum tam validum ut fragmenta metallica sponte in contactum coalita, et phaenomenon phisicis notum ut "fervens" accipias.
  
  
  Hoc significabat nudo corpore humano intus fervere. Incipiunt Bullae formare - primum in membrana mucosa oris et oculorum, deinde in fibris aliorum vitalium organorum. Mors in re minuta veniet.
  
  
  Ab iis scintillantibus, sentibus radiis abesse oportuit. Sed vel ex utraque parte locus non erat. Vnum hoc fieri potuit. Percute humum, super illum volvuntur apparatus immanis tria ton. Solo dimidium ton appendebat in vacuo gravitatis libero, et rotis adhuc complanatis in fundo, sicut molles coronas, ad tractionem perficiendam mutata est.
  
  
  Paucis post eum pedibus depressus parvus erat. Convertitur, et pronus in os extendit, unguibus haerens lauante molaris saxi. Caput intra bullae plasticae pars eius vulnerabilis erat. Sed varius erat ut spatium inter rotas LRV decurrere nimis angustum erat. adhuc fortuna eius humilis cursus erat.
  
  
  Volvivit tacite transversa, claudendo lucem. Instantibus prementibus terga et cruribus, ad petram eum adfixit. Halitus pulmonem reliquit. Visio eius momento blank abiit. Tunc primus rotarum ordo transivit eum, et iacebat in tenebris velocibus sub pedibus longi 31 pedis, spectans secundum concursum ad se.
  
  
  Sero vidit. Humilis armorum pensilis in forma capsulae. ECM saccum dorsualem percutit, pulsans eum. Avulsum umeris sensit manticam. Subito stridorem in aures meas obturavit. Pulmones aestus ardebat. Tunc aliae rotae in eum impulerunt et dolor per eum explosa est sicut nubes atra.
  
  
  Tenui conscientiae stamina tenuit, quod sciebat se perficiendum esse, si nollet. Luce clara suos ardebat ocellos. Tarde iter fecit, tormenta corporis superans, currum quaerens. Oculi eius sensim natare desierunt et in eum feruntur. Quinquaginta fere cubitis aberat nec amplius se movebat. Vir lunae litem stabat ad tabulam moderandam, intuens eum.
  
  
  Quisque respiravit, sed nulla erat. Arteriae sicut fistulae intra sectam suam non amplius feruntur frigidum oxygenium a principale diverticulum ad umbilicum suum. Annuli campanae eius exarati sunt a tergo Flexilis avulso, ubi involucrum ditionis environmentalis esse solebat. Apertum est os eius. Labia arida in mortua bulla plastica moventur. "Auxilium" in tortorem coaxavit, sed etiam ille mortuus est, Communicationum fila una cum ceteris praeripuerunt.
  
  
  Homo in causa lunae descendit e navi lunari. Utilitatem cultri sub sede ditionis extraxit et ad illud ambulavit.
  
  
  Haec actio vitam N3 servavit.
  
  
  Cultrum significabat Nick non esse confectum, ultimam particulam instrumenti abscindendam esse - et hoc modo recordatus est minutissimae sarcinae umbilico coniunctae. Ibi erat in causa problematum cum manticae systematis. Copiam oxygenii pro 5 minutis continebat.
  
  
  vertit illud. Sonus sibilus mollis bulla plastica implevit. Pulmone fessos haurire coegit. Repleti sunt frigiditate. Visio eius discussa est. Dentes immisit et ad pedes certabat. Animus coepit explorare corpus ejus quod reliquum erat. Tum subito nihil est temporis summatim. Alter homo magnum currit. semel in aerem desiluit et versus eum volavit, levis pluma in atmosphaera humili gravitatis. Cultrum humile tenebatur, deorsum monstrabat, promptum ad celerem flipem elevabat.
  
  
  
  
  
  
  Genera translationis
  
  
  Translation of texts
  
  
  Original text
  
  
  5000 / / 5000
  
  
  Translation eventus
  
  
  hoc exigentia lifeline abstraheret.
  
  
  Quisque digitos suos in iugum petrae molaris fodit. Retro in uno motu bracchia deposuit, sicut homo dive curriculum faciens. deinde catapultam omnem cumulatis viribus in pulmonem coniectis. Se atrox velocitate per aerem volatum invenit, sed scopum suum desiderabat. Alter demisso capite, procumbens. Nick manum praeteriens cultro arripuit, sed periit.
  
  
  Pugna erat sicut summersus. Vis campi longe alia. Statera, tractio, motus tempus - omnia mutata sunt propter reductionem in gravitate. Postquam motus incepit, paene impossibile erat eum prohibere vel mutare directionem. Erat autem lapsus versus terram in fine parabolae latae — bonam triginta ulnas unde adversarius stabat.
  
  
  ita ut alter proiecto quodam accendit. Impulit in femur suum, pulsans eum in terra. Erat ingens saxum magnitudine serratum meteoritarum. Etiam sub gravitatis normalibus elevare nequitur. Dolor per crus iecit. Ipse caput quassans coepit stare. Subito caestus calor cecidit et ornamentum suum subitis oxygenii rasit. Iam vir super eum erat.
  
  
  Praeteriens Nick delapsus est et eum casualiter in tibia cultro utiliter confodit. Innoxius surrexit et Nick pedem dextrum levavit, calcaneum violentae metalli gravis, hominis plexi solaris ad angulum sursum relativum occurrentem occurrens. Facies obscura intra bullae plasticae os suum aperuit in tacito exhalatione, oculi eius revoluti. Quisque ad pedes desiluit. Sed priusquam sequi posset, homo quasi anguilla repit et ad se conversus, iterum ad oppugnandum paratus est.
  
  
  Ille iugulum N3 fingit et furiosa maerentia inguen. Ictus eius scopum minus quam digiti omisit, Nick crus torpens et paene eum libram amittere fecit. Priusquam repugnare posset, homo circumvolabat et a tergo percussus est cum pilerulo qui Nick super inaequalem crepidinem areae vallis provolutus emisit. Non potuit prohibere. Volveret, novaculae acuta schedula discerpens.
  
  
  Ex angulo oculi sui, vidit hominem caeruleum eius sinum lateris, extrahendum pistolae mirabilem, et diligenter intendendum est. crepidinem arripuit et repente substitit. Series decaecationis magnesii caerulei coloris praeter lucem emicuit et in saxum exploditur. Eruca launcher! Vir illud reload coepit. Nick irruit in eum.
  
  
  Vir sclopellum demittit et duplicem pugnum pectori ictum emittit. Levavit crus sinistrum, postremo vitiosum in inguinem indefensum Nick. N3 ambabus manibus arripiens scapulas torquet. Vir cecidit sicut arbor caesa, et antequam se moveret, Killmaster super illum erat. Manus cum cultello emicuit. Nick chirothecam suam manu carpi per nutum carpi. Hoc directo impegit hebetatus. Digiti circum carpum hominis contorti occlusi sunt. Cultrum non cecidit. ille durius se vertit et aliquid deprimendo sensit, et manus hominis claudicabat.
  
  
  Eodem momento, in Nick's sibilus auris constitit. Parce dolor excidit. Acribus ardoribus pulmones perforat. Musculi instructi yoga statim acceperunt eos protegens. Animam tenere per quattuor minutas potuit, sed non potuit amplius, et labor corporis impossibilis fuit.
  
  
  Subito aliquid asperum et eiulare dolentem per brachium emisit tanta concussione ut paene os suum respirare aperiret. Vir ad alteram manum cultrum admovit et manum suam abscidit et digitos ad avunculum fecit. Iam Nick saltabat, fractum carpi manu bona tenens. Per fauces impingebat, torrens vaporum e dorsuali surgens.
  
  
  Sensus obortus salvos fecit Nick repere ad excandescentiam sclopeta. Mori non opus est. Sed voces in aure dixit, " Longius est ire." Hoc facere non potes. Clamavit pulmo eius pro aere. Digiti in terram deprimuntur, sclopeto attingunt. Air! pulmonis clamare pergit. Ingravescit et obscurior omni secundo. Circumdederunt eum digiti. Nulla vis, sed felis usquam traxit, et fulgorem lucis adeo excaecavit ut liberam manum super oculos eius alapam daret. Et hoc ultimum fuit quod recordatus est...
  
  
  * * *
  
  
  "Cur non subitis exit?" Ray Finney, director fugae consilii, incubuit ei ut astronautae Roger Cain et John Corbinet socii anxie adiuverunt causam lunarem removere in camera praeparationis aedificationis simulationis. Finny misit parvam oxygenii dispensatorem pro naso et Nick aliam diu sorbendam ex eo sumpsit.
  
  
  "Subitis exitus?" mussat vage. "Ubi?"
  
  
  Viri tres mutuo aspiciebant. "Finney viginti cubitis a Net 12" dixit. "Hoc prius usus es."
  
  
  Hoc necesse fuit exitu adversario suo in lunam litem tenderet. Nunc recordatus est decem esse ex eis sparsos circa landscape lunares.
  
  
  
  
  
  
  Genera translationis
  
  
  Translation of texts
  
  
  Original text
  
  
  5000 / / 5000
  
  
  Translation eventus
  
  
  Quisque habebat airlock et pressurization cubiculi. Inanibus erant et in cryptam subterraneam sub simulatione aedificii aperuerunt. Itaque introeunte et extra dubium non esset, si viam tuam scires circa - et plane adversarius Nick faciebat.
  
  
  "Fortunate Ioannes animadvertit primum signum sclopetis ex igne" Roger Cain Finney nuntiavit. "Recte petivimus. Circiter sex minutas postea unus alius fuit. Tunc minus quam momento absumus".
  
  
  "Quod re vera perorata locum suum" addidit Corbinet. "Paucis secundis et ipse gubernator fuisset. Iam caeruleum erat. Nos eum ad casum Rogerii aduncum et ad exitum trahebamus. O Deus meus! Aspice!" - subito exclamavit.
  
  
  Illi litem moverunt, vestemque interiorem cruentam conspexerunt. Cain digito suo in materia scelerisque ostendit. "Felix es, non fervere" dixit.
  
  
  Finny super vulnus incubuit. “Ecce cultello praecisum est” inquit. "Quid accidit? Tu melius incipit ab initio".
  
  
  Quisque renuit caput. “Ecce de hoc satis stultus sentio,” inquit, “decidi cultrum damnatae utilitatis dum e torrente exire conatur. Ego iustus statera et perdidi meam .... "
  
  
  "Quid de tuo ECM?" director fugam postulavit. "Qui factum?"
  
  
  "Cum cecidi. crepidine captus est."
  
  
  "Certe quaestio erit" Finney graviter dixit. "NASA Salus in omni casu his diebus refert".
  
  
  "Postea. Medici operam primus eget," dixit Corbinet. Ad Rogerum Kane convertit. "Melius nomen Dr. Solem."
  
  
  Quisque sedere conatus est. "Nemo, inquit, valeo". "Est vulnus tantum. Vos guys potest te ipsum devincire." Medicus sol erat homo eum videre nolebat. quid futurum esset sciebat. Institit dare ei anestheticam iniectionem - et haec iniectio perficiet officium quod conscius eius in lunari landscape defecisset.
  
  
  "Oscum decerpere cum gaudio Sole habeo," Finny rumpitur. "Nunquam ante te ambulavit in re publica quam in es. Vertigines incantamenta, blackouts. Domi esse debes, iacentem in tergo tuo. Alioqui quid mali est cum hac domina?
  
  
  Nick satis belle habuit de illo. Simulac eum nudum vidit, scivit non esse colonellum Eglund, quod significabat se esse inceptum gubernationis, quod in insidias duci sibi significabat. Quaenam igitur melior via eam emittere, quam lunarem landscape? Collega eius est - an pluraliter? - alium commodam "accidentem" disponere posset.
  
  
  Finny telephonum sustulit et primum auxilium commeatus iussit. Suspensus autem ad Nick se convertit et dixit, "Volo currum tuum venire ad domum. Kane tu eum in domum ducas. Et Eglund mane ibi usque dum invenero medicum ad examinandum te."
  
  
  Quisque mentis humeros. Non refert ubi expectavit. Proximus est eius gradus. quia una res clara erat. Donec e conspectu quiescere non potuit. Assidue.
  
  
  * * *
  
  
  Poindexter turbidam basim Eglundi caelebs bungalow in amplissimam AX campi munus convertit.
  
  
  Exigua obscura camera instructa 35 mm. cameras, pelliculas, apparatum enucleans et microdota, armarium metallum repletum Lastotex larvis, serras flexibiles in funibus, circini globulis, calamis fons acus accensos, vigilias cum transmissoribus minimis transistoris, et intricata solida imaginatio systematis communicationis-a. telephonium gestabile quod statim cum praetorio coniungere potuit.
  
  
  "Similis fuisti occupatus," Nick dixit.
  
  
  "Id cum viro in photo habeo", Poindexter cum diligentia moderata alacritate respondit. Cana erat, choriboy faciesque Novus Angliae, qui videbat quasi picnic ecclesiam habere mallet quam opus cum sapientibus machinis mortis et interitus.
  
  
  umidas 8×10 ex sicciore inuncuit et eam Nick tradidit. Erat ante conspectum, caput et scapulas, nigrantis coloris facie lupa et oculis glaucis mortui; Cicatrix profunda collum sub tertia vertebra circumdedit. "nomen est Rinaldo Tribolati" Poindexter dixit, sed se Reno Tres pro brevibus appellat. Vestigium paulum terrei est quod e camera mea telephonum rectum tuli. Est photographica photographica.
  
  
  "Quam tam celeriter?"
  
  
  "Tattoo non erat. Hoc genus draconis satis commune est. Milia militum, qui in extremo Oriente militaverunt, praesertim Philippinae in bello mundano II, eos habent. Pueri. explosionem fecerunt et studuerunt. causata funem ardent. Et quod omnia scire opus est. Videtur hoc Rhinoceros Arbor olim percussum hominem ad Gangen Las Vegas. Tamen unus ex animo suo victimas fere sustuli eum. Pulpam verberavit. Adhuc fert cicatricem.'
  
  
  "Audivi nomen Reno Arbor," Nick dixit, "sed non ut hitman. Sicut quidam saltandi magister Jet Set."
  
  
  "Puer noster" respondit Poindexter. "Ille nunc legit. Socialite puellae videntur eum amare. Pic magazine vocavit eum
  
  
  
  
  
  
  Genera translationis
  
  
  Translation of texts
  
  
  Original text
  
  
  5000 / / 5000
  
  
  Translation eventus
  
  
  Vitium Piper Litus Palmarum. Discus in Bali Hai decurrit."
  
  
  Nick ante conspectum photographicum aspexit, deinde ad exemplar photographi pornographici quod Poindexter ei tradidit. Gaudium Solis expressio ecstatica eum adhuc frequentavit. "Vix quid pulchra dixeris," ait. "Miror quid puellae in eo vident."
  
  
  "Fortasse libet quomodo eos spank."
  
  
  "Similis est, huh?" Nick imagines plicavit et in crumenam posuit. "Melius est praetorium movere" addidit. "Debeo mandare."
  
  
  Poindexter ad cameram telephonum transiit et transitum feriebat. " Turba dedit ei licentiam ut shylock et extortionist " dixit ut velum spectans ad vitam venire . "In reditu, se interficere et operari pro eis potestatem facere. Notus est in ultima ratione. Cum omnes alii Shylocks hominem reiecerunt, Rhino Tres eum caperent. Amabat eam cum obligationes suas non adimplebat. Is. sed "amabat mulieres maxime cruciandos. Fabula est, quod in Vegas stabulum puellarum habuerit, et quod omnes facies suas exscinderit novacula, cum ex urbe egressus est." 4, N3 in scrambler ex statione HT ' dixit cum brunette bellus cum capitis communicatione in conspectum venit.
  
  
  "Exspectate quaeso." Illa successit ferreo sene crinito, cui Nick omnem devotionem ac amorem maxime dedit. N3 renuntiavit, notans absentiam noti cigar, ac solitum humoris lumen in oculis glacialibus. Accipiter perturbatus curabat. Et sine ullo temporis spatio intellexit quod sibi molestum esset.
  
  
  "AX audientia nuntia nuntiata" acriter in conclusione renuntiationis Nick dixit. "Et nuntius non est bonus. Falsum hoc indicium quod ego in Bali Hai disseminando emersit, sed domestice in inferiori gradu ad inferos. In Las Vegas sponsiones in programmate lunari NASA collocantur. Dolor pecuniae dicit biennium erit antequam consilium iterum deducetur". pausam fecit. "Quae mihi vere angit est quod percontationum secretarum summa tibi de Phoenice dedi et exsurrexerunt - et in gradu maximo Washington".
  
  
  Vultus accipitris tristior etiam factus est. "Dies erit aut antequam a nostris audierimus in Institutis exteris speculatoris", adiecit, "sed bonum non spectat. Aliquis altissime diffluebat notitia, denique inimicus operatur. alte in ipsa NASA.
  
  
  Plena verborum significatio Hawkeye sensim intellexit - nunc Phoenix Unus etiam in periculo fuit.
  
  
  Lux emicuit et e angulo oculi eius Nick Poindexter telephonum legere vidit. Conversus ad Nick, os suum tegens. "Hoc est Generalis McAlester", dixit.
  
  
  "Pone eum in arca colloquii ut Accipiter auscultare possit."
  
  
  Poindexter transibit et vox securitatis NASA summum cubiculum implevit. "Fuit fortuitum GKI Industriae apud Texas urbem plantam", breviter pronuntiavit. "Fuit heri in divisione quae elementum vitae Apollinis ad sustentationem vitae producit. Alex Siemian e Miami volavit cum capite securitatis ad inquirendum. Aliquot abhinc minutis me vocavit et dixit se aliquid vitale ostendere nobis. Dux secundae turmae subsidiariae, hoc naturaliter participent. Colligam te in quindecim minuta".
  
  
  "Recte," dixit Nick et ad Hawk conversus.
  
  
  "Igitur hoc iam incipit fieri," senex tristis dixit.
   Caput 7
  
  
  
  
  Magna Fleetwood Eldorado in via Sinu festinabat.
  
  
  Extra, Texas calor lucidus, gravis, gravis. Plana haec horizon. Intus limousinae frigus erat, sed paene frigus, et fenestrae caeruleae tinctae oculos quinque in sedibus commodioribus sedentes obumbrabant.
  
  
  "Certe GKI suam limousinam nobis mittit", Generalis McAlester dixit, campanas in brachii margine cogitando pulsans.
  
  
  “Nunc, Hewlett, noli caninam esse,” Ray Finney caustically risit. "Tu scis Alex Siemian apud NASA nobis multum facere non posse. Et omnino nihil ad rem facit quod eius societas solum unum elementum spatii in Luna facit et omnia facere vellet."
  
  
  “Non utique,” McAlester risit. "Quid decies centena milia versus viginti sescenti? Saltem inter amicos?"
  
  
  Gordon Nash, princeps primae turmae astronautarum, in sede sua saltu conversus est. “Ecce, non curo quid alius de Simian dicat,” Diripuit. "Omnia cum hoc homine in libro meo sunt. Amicitia si in discrimen adducit nostram integritatem, hoc nostrum, non illius."
  
  
  Quisque fenestram inspexit, iterum audiendo argumentum crescentis. Houston omne tempus exsibilavit. Siemian et Kinetics generales totum vulnus esse videbantur, disceptatio inter quattuor.
  
  
  Ray Finney iterum intervenit. "Quot domos, naves, carros et televisificis habemus unumquemque nostrum proximo anno cedere? Nolo pecuniam summam addere".
  
  
  "Pura bona voluntas," subrisit Macalest.
  
  
  
  
  
  
  
  Genera translationis
  
  
  Translation of texts
  
  
  Original text
  
  
  5000 / / 5000
  
  
  Translation eventus
  
  
  e. - Quomodo fecit Simian senatum percontando Committee de hoc certiorem?
  
  
  "Ut quodvis offert aperiri donationis intimam ac secretam relationem NASA cum suis redemptoribus labefactaret", Finney dixit sollemnitatem ludibrio habere.
  
  
  Maior Sollitz prono et tabella vitrea clausit. Macalester chuckled. "Est conatus perditus, Dwayne. Totus limousinus bugged certus sum, non auriga noster. Simian plus etiam quam tu de securitate curat."
  
  
  "Iam sentio amo non debere publice de hoc homine loqui" Sollitz abripitur. "Simian non differt ab ullo alio redemptore. Aerospace est cylindrus negotii. Et cum numerus imperii augetur sed minuitur, certatio vere ferox fit. Si in eius loco essemus, idem faceremus. ..
  
  
  "Ita, Dwayne, omnino aequum non censeo" McAlester dixit. "Magis ad hoc negotium simia quam illa."
  
  
  "Influentia? NASA Cur igitur omnino GKI non deserit?"
  
  
  "Quia optimam vitae rationem quae fieri potest aedificant" Gordon Nash cymbala in. "Quia triginta quinque annos submarines fecerunt et sciunt omnia quae de vita sustentanda sunt scire, utrum subtus sit. Oceanum vel in spatio. Vitam meam et vitam Glenni hic, ostendit in Nickno, "ex illis pendere." Non puto eos deprimere debere."
  
  
  "Nemo scientiam suam technicam contemnit. GKI oeconomus est qui investigatione aliqua eget. Saltem Cooper Committee ita cogitare videtur".
  
  
  "Ecce ego primus fateor famam Alex Siemiani dubiam esse. mercator et mercator est, nihil negat. Et est pars publici instrumenti se olim merx speculatorem fuisse. At Generalis Kinetics societas erat. et non fuit post quinque annos. Tunc suscepit Simian et ecce nunc.
  
  
  Quisque fenestram prospexit. Venerunt ad extremam facilitas Texas urbis dispersae GKI. Obligatio laterum officiorum, investigationis vitrearum tectarum laboratorium et chalybeum muratum Hangarorum transiit. Supra caput, gagates contrails caelum transfixit, et per quietam condicionem Eldoradi caeli stridorem, Nick audire potuit quce GK-111 sicut abiecit fugere ad bases Americanas in extremo Oriente per fugam refuelantis.
  
  
  Limo retardatus ad portam principalem accessit. Vigiles securitatis in vestitu viridi cum oculis sicut globulos ferreos ad eas agitaverunt et in fenestras incubuerunt, documentorum eorum inhibito. In fine, permissum est procedere - sed solum ad saepem nigram et albam, post quae steterunt additi praefecti vigilum ex GKI. Eorum alter in quattuor partes descendit et sub Caddie pendentem prospexit. "Ego tantum vellem diligentius in NASA laboravimus," Sollitz torva dixit.
  
  
  “Quare hic sumus oblitus es”, dixit Macalester. "Plane deficiebat in hac tota securitate ratio."
  
  
  Claustrum evectus est et limousinum per ingentem stramentorum concretam compulerunt, praeter formas officinarum albas obstruentes, erucae sceleti immissi et ingentes apparatus tabernae.
  
  
  Prope centrum huius spatii, Eldorado constitit. Vox aurigae super intercom dixit: "I viri, hoc totum mihi faciendum est". Ostendit per windshield parvum aedificium seorsum ab aliis stans. "Dominus Simian te exspectat simulator spatii".
  
  
  "proh!" - Macalester anhelavit cum e curru egrederetur, et ventus procellosus eos percussit. Sollitz pileus Maior discessit. ille ruit, inscite, inscite, laeva ancipiti manu. "Atta puer, Dwayne. eas exponit" McAlester chuckled.
  
  
  Gordon Nash risit. ocellos a sole adumbravit et in aedificio aspexit. "Tibi utilem dat quam parvae partes sint progressionis spatii in negotiis GKI", dixit.
  
  
  Quisque stans et conversus. Aliquid prurire coepit in capite suo profundo. Aliquid, aliqua particula parva, signum interrogationis minimam excitavit.
  
  
  "Quod ita sit", "Ray Finney" dixit, "sed omnes contractus GKI MoD hoc anno reno- vari erunt. Et dicunt imperium eis nullum novum contractum dare donec Cooper Committee eas conficiat." libri .
  
  
  Macalester fastidiose snorted. "Bulff" inquit. "Decem tabularios in dies decem horas laborantes saltem decem annos explicabit imperium oeconomum Simiani. Hic homo ditior est quam qualibet dimidia parte duodenarum terrarum parvarum quas nominare potuisti et ex iis quae audivi de illo" portat. Actum est in capite eius. Quid faciet Department Defensionis cum pugnatore rumpit, submarinis et missilibus dum exspectant? Leonellus Toys eas aedificabit?
  
  
  Maior Sollitz post Nick. "Aliquam te volui, Colonel, rogare."
  
  
  Quisque caute intuebatur. "Ita vero?"
  
  
  Sollitz ante pileum diligenter excussum imposuit. "Actu, memoria tua est. Ray Finney hoc mihi narravit mane de carmine tuo vertigini in lunaescape..."
  
  
  "ET?"
  
  
  "Atque, ut scis, vertigo est ex amine veneficii". Sollitz intuens eum;
  
  
  
  
  
  Genera translationis
  
  
  Translation of texts
  
  
  Original text
  
  
  5000 / / 5000
  
  
  Translation eventus
  
  
  eius verba diligenter lege. " Alia est memoria cessat."
  
  
  Nick sistit et obvertit ad eum. "Age, major."
  
  
  "Bene. Ego ingenuus ero. Animadtinesne aliquas quaestiones huius naturae, Colonel? Secundo, secundo naufragii eventuum, qui ad hoc ducti sunt. Exempli gratia, casus es perceptio alicuius qui extra imperium componit. Multum prodest si pauca meminisse possis... ".
  
  
  Nick levatus est ad audiendum eos vocatos Generales Macalester. "Dwayne, Glenn, festina. frontem Simianam solidam exhibere volo."
  
  
  Nick conversus dixit "Puncta incipiunt ut redeant, Major. Cur non tibi plenam famam - in scripto - cras dabo?"
  
  
  Sollitz adnuit. "Puto fore, colonelle."
  
  
  Simian stabat statim ad ostium aedificiorum aedificiorum et colloquentium coetui hominum. Suspexit appropinquantes. "Ille", inquit, "dolor valde doleo quod in tali re congrediendum sit."
  
  
  Erat vir amplus, osseus, umeris gibboso, ore diuturno, vilica membra. Caput eius quasi globulus bilardis detonsum erat, iam validam aquilae similitudinem addens (innuitur rumoribus columnis, quod hoc recedente capillo praeferret). Malas altas et rubicundas cossaci pellem habuit, et eius Sulka ligamen et pretiosa secta Petrus Cardin tantum hoc inculcavit. Quisque aetatem suam inter quadraginta quinque et quinquaginta aestimavit.
  
  
  Haec omnia, quae de hoc viro sciebat, celeriter recognovit, miraturque haec omnia speculari et rumore esse. Nihil speciale. Eius verum nomen (dixit): Alexander Leonovich Simiansky. Locus nativitatis: Khabarovsk in extremo Oriente Siberiae - sed iterum haec coniectura fuit. Investigatores foederati hoc neque probare neque improbare potuerunt, neque versionem suam documentum dare potuerunt quod ille albus Russiae natus est filius ducis exercitus Tsarist. Veritas erat monumenta Alexandri Simiani non fuisse antequam in Qingdao annis 1930s ostendit, unum portum foederis Sinarum prae-bellum.
  
  
  Mensarius cum singulis manibus excussis, eos nominatim salutavit et pauca brevia verba mutavit. Alta et deliberata vox sine accentu vestigium habebat. Neque alienum neque tellus. Neutrum fuit. Radiophonia vox annunciator. Nick audiverat eam paene hypnoticam fieri posse cum paciscentiam ad potentialem investorem describit.
  
  
  Cum Nick appropinquavit, Simian luditer eum percussit. "Bene, Colonel, adhuc luditis pro quo valet?" chuckled. Nick nictavit arcano, et se contulit, mirans quid de inferno loqueretur.
  
  
  Duo Siemian viri locuti sunt ut agentibus FBI evasit. Tertia, alta, affabilis rufa in viridi GKI vigilum uniformis, princeps securitatis eius introductus est, Clint Sandes. "Dominus Simian an 'A heri volavit in Florida, ut primum audivimus quid factum est," Sandus extractus est. "Si me sequimini," inquit, "quae inuenimus, ostendam tibi."
  
  
  Simulator spatii exitium exusta fuit. Electrical wiring and controls liquefacta ex calore, et fragmenta corporis humani adhuc adhaeserunt interiori fovit operculo ostendit quomodo ipsum metallum calidum facti esse debet.
  
  
  "Quot mortui?" interrogavit Macalester Generalis, intus intuens.
  
  
  "Duo homines ibi laborabant", Siemian dixit "ratio ECS explorans. Hoc idem accidit ac in Promontorio fulguri atmosphaerae oxygenii. Contexuimus eam funiculi electricae lucernam operante. Propositum est ut ruptura insulationis plasticae filum permisit ut arcum electricum in aluminio ornans crearet".
  
  
  "Contentamus pari filo," dixit Sandes. "Indicabant talem arcum materias flammabiles accendere intra semidiametrum duodecim ad quatuordecim digitos."
  
  
  "Hoc filum originale" Simian dixit eis filum tradens. "Est, sane, valde liquefactum, ex pavimento conflatum, at hiatum vide. Secatur, non confectus. Et hoc figit." Parva tabella tradit et vitrum magnificum. "Quaeso eos tradere. Tabella inventa est inter tabulatum pavimentum et fasciculum filis sandwichum. Quisquis ea utens ea debet excidere et exire non potuit. Tungsten factum est, ut calore non laedatur. Nota inscriptionem in fine manubrii insculptam esse literarum YCK.- Puto quisquis Asiam novit vel instrumenta scita narrabit tibi hunc fasciculum in rubro Sinis a Chong comitatu a Fuzhou fabricatum fuisse. sicut in diebus ante -red fabrica ".
  
  
  uterque vicissim aspexit. “Ille viri,” inquit, “convicium est nos coram instituto sabotage instituto esse, et etiam mihi persuasum est russos Sinenses post se esse, Chicomos puto intentos esse ad perdendum US et Sovieticas programmata lunares. .
  
  
  
  
  
  
  Genera translationis
  
  
  Translation of texts
  
  
  Original text
  
  
  5000 / / 5000
  
  
  Translation eventus
  
  
  Memini quid Soyuz anno 1 proximo - cum Russica cosmonauta Komarov occisus sit." Constitit emphasi dramatici, tunc dixit: "Pergere potes inquisitionem sicut vis, sed copiae securitatis meae putant Beijing post nostra problemata esse."
  
  
  Clint Sandes adnuit. "Et hoc non est finis - procul ab eo. Heri alia res in Promontorio facta est. Bus clientes plenus Space Centre de potestate abiit et in fossam in rediens ab Orlando inrupit. Nemo graviter laeditur. Hoc dolet, sed haedi consternatae sunt et feminae omnes hystericae erant, quod negabant factum esse, quod recte evenit. Nos agmen gubernantem repressimus, apertum visum est. D. Siemiani impensa. Saltem illic salvi erunt."
  
  
  Maior Sollitz adnuit. "Optimum probabiliter" inquit. "Altior securitatis imago in Promontorio chaos est."
  
  
  Quisque fasciculum hoc tungsten pro AX Labs voluit, sed nullo modo aliter quam operculum suum sufflare voluit. Ita duo FBI guys cum eo remanserunt. Mentis notam fecit ut Hawk postea sollemniter petisset.
  
  
  Siemian ad limousinam regredientibus dixit "reliquias spatii simulatoris ad NASA Langley Research Centrum in Hampton, Virginia, a peritis de complexu autopsy mitto", cum hoc actum est, "subito" addidit " Apollinem programma iterum incipit." , Spero te omnes consentire ut me hospites Cathay per hebdomadam esse velint."
  
  
  "Nihil mihi magis placet," Gordon Nash chuckled. "Primatim scilicet."
  
  
  Cum avulsis limousinis suis, Macalester Generalis vehementer dixit: "Volo te scire, Duane, me tuo commento de conditionibus securitatis apud Cape Kennedy vehementer repugno. Finit contumaciae."
  
  
  "Quare tandem non faciem?" — Sollits abripitur. "Impossibile est honestam securitatem praebere nisi redemptores nobiscum cooperentur. Et Connelly Aviatio numquam id fecit. Eorum ratio vigilum damnare non est. Si cum GKI in Apollinem projecto laborassemus, habuissemus. mille extra securitatem mensuras. "pingere".
  
  
  "Hoc certum impressionem Siemian importare conatur" McAlester respondit. "Quinam prorsus laboras - NASA vel GKI?"
  
  
  "Possumus adhuc GKI laborare", Ray Finney dixit. "Hoc senatus post mortem certe omnes casus Connelly Aviation percusserunt. Si aliud interim inciderit, discrimen fiduciae sequetur et Lunae contractus venales erit. GKI logica successor est. Si technica eius propositio dura est et pretium humile est, senior NASAe administratione puto administrationem Siemiani neglecturum et contractum eis daturum".
  
  
  "Hoc loco omittamus" Sollitz abripitur.
  
  
  "Magnus," dixit Finny. Ad Nick conversus. "Quidnam fuit ille Simian ictus de manu tua percutiens, quid dignum?"
  
  
  Nick's mens per responsa currit. Antequam ascendere posset cum optione satisfactoria, Gordon Nash risit et dixit "Poker. Ille et Glenn magnum ludum habuit cum apud domum suam in Litus Palmarum proximo anno essemus. Glenn debet duos centum cecidisse - hoc non fecerunt. . tu, buddy?"
  
  
  "Alea? Astronaut?" Ray Finney chuckled. "Est SPECULATOR comparabilis charta militari ardenti suo."
  
  
  "Vitare non potes cum Siemian circum es" dixit Nash. "Ille est aleo naturalis, homunculus ille qui in altera hora supra caput volabit quot aves. Puto id quod fecit sua decies centena millia. Periculis, alea."
  
  
  * * *
  
  
  Telephonium ante lucem insonuit.
  
  
  Nick dubitanter ad eam pervenit. Vox Gordonii Nash dixit: "Age, buddy". Pro Cape Kennedy intra horam discedimus. Aliquid factum est, vox eius temporis suppresso motu sonuit. - Fortasse iterum conabimur. Utcumque, super mom, viginti minutas te eligam. Noli quicquam tollere tecum. Omnia vasa nostra conferta sunt et expectant apud Ellington."
  
  
  Nick suspensus est et extensio Poindexter dialedi. "Proiectum Phoenix paratum est" dixit homini ab officio editorio. "Quae sunt mandata tua? Tu es haec seu moratur?"
  
  
  "In fundamento temporario hic maneo," respondit Poindexter. "Si hic campus actionis variat, haec basis tua erit. Homo tuus in promunturio res ad hunc finem iam posuit. Hic est L-32. Peterson. Ille per securitatem NASA contingi potest. Oculus cognitio satis est. N3 ".
  Caput 8
  
  
  
  
  Bullae premebantur, vectibus trahebantur. Pons telescopio remotus est. Clausa fores, et mobilis nil, ingentis rotae, 707 lente ac consulto ruit ad opperientem.
  
  
  Duae catervae astronautarum stabant proxime iuxta montes armorum. Circumventi sunt a doctoribus, technicis ac procuratoribus situs. Paucis minutis ante, directorem Ray Finney brevem brevem ex fuga acceperant. Noverunt nunc de Project Phoenix et in nonaginta sex horis exacte horarium esse.
  
  
  "Vtinam esset nobis," dixit Joannes K.
  
  
  
  
  
  
  Genera translationis
  
  
  Translation of texts
  
  
  Original text
  
  
  5000 / / 5000
  
  
  Translation eventus
  
  
  orbem. "Stantem et exspectans facit timidum cum redire sursum."
  
  
  "Immo, nolite oblivisci nos primitus bigas tergum Liscombae fugae esse" dixit Bill Redemptionem. "Ita fortasse adhuc ire potes."
  
  
  “Hoc non est ridiculum,” Gordon Nash abripitur. Aufer.
  
  
  "Melius tu relaxabis, omnes", Dr. Sol dixit ut armillam a dextro Rogeri Kane bracchio solvissem. "Sanguinem tuum pressio altior est quam normalem hac hora, Imperator. Conare aliquem somnum in fuga accipere. Si opus illis est, diripio dormientes non medicamentis conficies. Longum erit hoc countdown. Noli intendere. Nam tempus esse."
  
  
  Quisque aspexit eam cum frigore admirationis. Cum sanguinem pressura sumpsit, rectum in oculis vidit totum tempus. Contumenter, icily, without even blinking. Difficilis fuit apud aliquem, quem tu modo jussit occidi. Quamvis de callidis exploratoribus omnibus loquatur, oculi hominis adhuc fenestrae sunt ad animum. et raro omnino vacua erant.
  
  
  Imaginem photographicam digitos eius in sinu suo tetigit. Id secum effecit, ut globulis premere contingeret. Miratus est quid in gaudio Solis oculis visurus esset cum aspexit eos et intellexit ludus erat.
  
  
  Aspiciebat studium eius fasciculi medici - obscura, alta, incredibiliter pulchra, os eius cum 651 lipstick pallide fucatum (utcumque pressus, effectus semper 651 mm crassus cinematographicus erat). Pallentemque anhelantem fingebat, ore tumentem offenso calidoque rubore pudore oculos. Subito intellexit se larvam illam perfectam faciem frangere velle, crinem nigrorum capillorum in manibus suis sumere, et frigidum et superbum corpus suum sub iterum flectere. Cum rupta verae admirationis Annibal se corporaliter Volens agnovit Gaudium Sat.
  
  
  Subito exedra substitit. Lumina micabant. Visne ullas vocis latrante aliquid super interca. Serviens Air Force ad imperium deprimendo pressit. Fores aperiebantur et pons antrorsum delapsus est. Maior Sollitz extra ostium Boeing 707. Pugna PA megaphone in manu habuit. ad labra detulit.
  
  
  “Mora erit”, breviter pronuntiavit.” Bomb erat. Suspicor id totum terrere. Sed per consequens habebimus per partes detrahere 707. Interea alterum paramus. unum, in Runway Duodecim, ut non differas diutius quam necesse est." . Gratias tibi."
  
  
  Bill Mercede caput movit. "Non placet sonus illius."
  
  
  "Verisimile est usam, molestiam liberam repressionem securitatis agendi" Gordon Nash dixit.
  
  
  "I bet quidam prankster dictus in anonymi tip."
  
  
  "Tunc summus ordo est" Nash dixit. "In vertice NASA acies". Quia nemo infra JCS planum etiam de hac fuga scivit.
  
  
  Nick modo cogitabat id quod ei molestum erat. Hesterni diei eventus recordatus est, animum attingens ad illam dubiam parvam informationem quae conabatur audiri. Sed quoties id habere suspicatus est, iterum fugit et abscondit.
  
  
  707 Insurgunt cito et sine labore, ingentesque vi tormenta vomentes, tenues vaporis calles, volaverunt per nubem iacuit quo sol clarus erat et caeruleus.
  
  
  Quatuordecim tantum vectores erant in summa, et per totum planum expansi sunt, plerique cubantes super tribus subselliis et dormientes.
  
  
  Sed non N3. Nec Dr. Sol.
  
  
  Iuxta eam sedit priusquam recusare posset. Minimae sollicitudinis stimulis trans oculos emicuerunt et mox tam cito disparuerunt.
  
  
  Quisque iam praeterit, niveis lanigerae nubibus amnis. Erant in aere mediae horae. "Quomodo de poculo capulus ac chat?" — benigne suadet.
  
  
  "Desine ludere" inquit acriter. "Optime scio te non esse colonellum Eglund."
  
  
  Quisque expressit felis vocationem. Air Force serviens qui etiam pro villico ambulavit porticum. "Duo pocula capulus," dixit Nick. "Unus niger et unus..." Conversus ad eam.
  
  
  "Item nigrum." Cum servus ille discessisset, quaesivit, "Quis es? agentis imperii?"
  
  
  "Quid me censes non esse Eglund?"
  
  
  Recessit ab eo. "Corpus tuum", inquit, et cum admiratione erubesceret, vidit. "Hoc . . . bene, haec alia."
  
  
  Subito improviso dixit: "Quis misisti me interficere super Machinam lunam?"
  
  
  Caput eius acriter convertit. "Quid narras?"
  
  
  "Noli me fallere," N3 coaxare. Imaginem extra sinum extraxit, et ei tradidit. "Video te nunc aliter comas style comas."
  
  
  Sedit immobilis. Oculi eius erant valde latissimi et obscurissimi. sine musculo praeter os suum movens, dixit, "Unde hoc habuisti?"
  
  
  Et conversus est ut servus appropinquaret cum capulo spectet. "Vendunt eas in vico quadragesimo secundo," dixit acriter.
  
  
  Flatus eum feriat. Pavimentum planum acriter iucundum. Quisque s
  
  
  
  
  
  
  Genera translationis
  
  
  Translation of texts
  
  
  Original text
  
  
  5000 / / 5000
  
  
  Translation eventus
  
  
  Ut servus sedem arripuit, stateram suam recuperare conatur. Pocula capulus volavit.
  
  
  Cum eardrums eius a sonitu strepitus explosionis liberatae sunt, Nick audivit ululatum phantasticum, paene clamorem. Ille ante se sedile premebat tergo. Audivit vocem puellae et vidit quomodo illa etiam in eum irruerit.
  
  
  Serviens tenaci amisit. Videbatur corpus eius ad foraminis ululantis extendere album. Fragor erat in capite eius perambulans scapulas eius perstringens artus, deinde totum corpus evanuit - stridore stridore suxisti per foramen. Adhuc puella eiulare , pugnus dentibus pressit , et oculos a capite vidit ad id quod modo testabatur .
  
  
  Planum graviter iuvenci. Suxisti nunc per foramen solia. Ex angulo oculi sui Nick vidit cervicalia, sarcinas et apparatum in caelum volitare. Sedes vacuae ante eas in medium complicatae et impletiones eorum explosae sunt. Fila e lacunari descendit. Tabulatum tumebat. Lumina exivit.
  
  
  Deinde subito se in aere ad superiora volitans invenit. Puella praeter eum volavit. Tectum ut caput eius percussit, crus apprehendit et ad se traxit eam, vestem inch a digitis trahens donec faciem eius aequaret. iacebant autem supra laquearia. Oculi eius occlusi sunt. Ora rubor erat, atro defluente cruore.
  
  
  Clamor scidit eardrums. Aliquid ingruat in eum. Gordon Nash erat. Aliquid aliud crus percussum est. Despexit. Manipulus medicinae membrum erat, collum angulum impari pendentem. Quisque vidit praeter eos. Aliorum viatorum corpora per fuselagem e plano fronte fluitabant, contra laquearia sicut corks nutantia.
  
  
  N3 sciebant quid rei esset. Gagates imperium obtinuit et celeritate phantastica in spatium ruebat, statum gravitatemque faciens.
  
  
  Mirari, sensit aliquem manica sua trahere. Se caput vertere coegit. Gordon Nash ore movetur. "Sequere me." Astronaut attigit, manus moventem per sarcinas eculeo. Quisque eum secutus est. Repente recordatus est Nash in spatio duabus Geminis missionibus fuisse. Gravitas nulla erat, nihil novum ei.
  
  
  Vidit quid Nash efficere conabatur et intellexit. Vitae magna ratis. Sed consequat erat. Pars hydraulicarum aditus ianuae avulsa est. Pars metalli gravis, quae pars fuselageris erat actu, non movit. Nick significavit Nash secedere et "nare" ad mechanismum. E sinu suo extulit filum bisulcum minimum quod machinas clausis carros interdum inire solebat. Cum eius auxilio, capsulam subitis pilae powered incendere curavit. Ianua patens aditus torsit.
  
  
  Quisque vitae ratis ante rapuit marginem per foramen rictum exsorbuit. Invenit machinam inflatabilem et reducitur eam. Dilatatur furiosa whoosh ad duplam foraminis sui magnitudinem. Ipse et Nash eum in locum obtinuit. Non diu duravit, sed etiam si fecit, posset aliquis ad Cameram accedere.
  
  
  Pugnatus gigas eum in costis ferire videbatur. Se humi procumbens procumbens invenit. Sapor sanguinis erat in ore meo. Aliquid eum in tergo ferire. Crus Gordon Nash. Nick convertit caput suum et vidit reliquum illum inter duas subsellia fartum esse. Reliqui viatores laquearia post se deripuerunt. Ipse tinnula tormentorum fremitu intendebat. Gravitas restituta est. Nares plani supra horizontem cantavit oportet.
  
  
  Repit ad casulam, se trahens de loco ad locum, pugnando fluere terribilem. Sciebat enim, si vita ratis ibat, ita et ille. Ille autem turmas contingere debuit, si finalem relationem de radio suo daret, si perituri essent.
  
  
  Quinque facies ad eum conversa sunt ut ianuam cubiculi aperiret. "Quid factum est?" - clamavit gubernator. "Quid rei est?"
  
  
  Bomb, Nick dixit. "Malum spectat. Non est foramen fuselage. Nos clausimus, sed temporaliter."
  
  
  Quattuor monita rubra lumina in solacium fabrum fugae lustraverunt. "Impressio et quantitas!" — F.E., Lyciscum. pro gubernatore. "Impressio et quantitas!"
  
  
  Odoratusque Cameram territus sudore et cigarette fumo. Gubernator et co-gubernator virgas pellere et trahere coeperunt ut fastidiosus murmurans navigantis continuavit: "AFB, Bobby. Hoc est Speedbird 410. C-ALGY B ad Bobby vocantem..."
  
  
  FRANGO erat discerptionis metalli, et omnium oculi ad dextram vertuntur. "Est Љ 3," co-gubernator coaxare ut capsulam in tabula dextro cornu e plano fregit.
  
  
  "Quae sunt casus nostri in una parte superstites?" Postulavit Nick.
  
  
  "Hoc loco, Colonel, coniectura tua tam mea est quam mea. Dicam..."
  
  
  Gubernator acri voce in amplificatorem interruptus est. "C-ALGY, da dignitatem tuam. C-ALGY..."
  
  
  Navigatio
  
  
  
  
  
  
  Genera translationis
  
  
  Translation of texts
  
  
  Original text
  
  
  5000 / / 5000
  
  
  Translation eventus
  
  
  igator statum suum renuntiavit. "Bona habemus", dixit post momentum.
  
  
  "Nos temptabimus invenire Barksdale Air Force Base in Shreveport, Louisiana", gubernator dixit. "Cuni longissimum habent. Sed primo cibus utendum est. Ita in aere erimus per duas saltem horas amplius. Moneo vos unumquemque illuc rursus corrigite, et mox sedete et orate. !"
  
  
  * * *
  
  
  Fumus niger , & aureus flamma e tribus reliquiis gagates nacelles effudit . Ingens planum vi concussum est ut rursus supra Barksdale Air Force Base circumagerent acutum.
  
  
  Sonuit ventus intra planum, lactantem furibundus. Sedile cingulum in medios incidit. Vox metallica et fuselage finditur etiam magis. Aer per foramen crebrentem cum arguto clamore ruit - sicut canneus hairspray cum foramine impugnato in eo.
  
  
  Nick conversus ad gaudium Solem intueri Os eius tremebat. Purpurae umbrae sub oculis erant. Metus eam lubrica et turpis tenuit. "Num hoc facturi sumus?" anhelavit.
  
  
  Diligenter eam oculis vacuis aspexit. Respondet metus ne tormenta quidem respondebit. "Non spectat bonum", inquit.
  
  
  Duo homines tam longe mortui sunt - an serviens Air Force et NASA sodalis medicalis cuius medulla spinalis fractum est cum laquearia ferire potuit. Alius homo, pulvinus reparatus technicos, ad sedem suam accinctus erat sed graviter vulneratus est. Nick se superesse non putabat. Astronautae admirati sunt, sed nemo graviter vulneratus est. adsuetis condicionibus non expavescere. Dr. Solis iniuria, vulnus cranii superficialis erat, sed metus eius non erat. N3 hac occasione. “Opus est quaestionibus meis,” coaxavit. "Nihil habes quod lucraris si non respondes. Amici tui te deluserunt, ut manifesto expendibile es. Quis bombam plantavit?"
  
  
  Hysteria in oculis eius crevit. "Bomb? Quid bomb?" anhelavit. "Hoc me facere non putas? Quomodo potui? Cur hic essem?"
  
  
  "Quomodo ergo de hac pornographica pictura?" poposcit. "Quid de nexu tuo cum Pat Hammer? Bali Hai simul visi sunt. Don Lee ita dixit."
  
  
  Illa furens caput quassavit. "Don Lee mentitus est," anhelavit. "Bali Hai semel tantum fui, et non cum Hummer. Ipsum ipsum nesciebam. Officium meum numquam me in contactum cum sociis navalibus Cape Kennedy attulit." Non dixit aliquid, tum verba ex ore prodire videbantur. "Veni ad Bali Hai quod Alex Siemian misit mihi nuntium ibi obviam ei".
  
  
  "Simian? Quid tibi cum illo nexus?"
  
  
  "Flaboravi apud Institutum Medical GKI in Miami," anhelavit. "Antequam NASA coniunxi." Alia rima erat, hoc tempus fabricae, et ratis inflata vita per foramen expressa et magno fragore disparuit. increpuit fuselas, quassans, crines excerpens, et deflante genas, apprehendens, sponte amplexus est, "O Deus meus!" abrupte flevit. "Usquequo nos terram?"
  
  
  "Loquere."
  
  
  "Bene, unum plus erat!" - dixit furibundus. "Res habuimus. Amavi eum - ego adhuc sum. Primus occurrit ei cum adhuc puella essem. Shanghai erat, circa 1948. Venit ad patrem meum ut interessem matrimonii . Nunc cito locutus est, crescente terrore coercere conatur. "Simian bellum in Philippinis captivum bellica annis consumpsit. Post bellum negotiari ramie über ibi incepit. Cognovit communistas Sinas inituros. Scivit hoc ad inopiam fibrarum ducere. Pater meus habebat horreum plenum ramie Shanghai, Simian voluit emere. Pater meus consensit. Post haec factus est ipse et pater meus socii, et vidi eum multum.
  
  
  Oculi eius cum timore scintillaverunt sicut alia pars fuselage effossa est. "Ego machinam in eum habui. genus quasi contundito schoolgirl. Animus eram cum puellam Americanam in Manila duxit. Quod erat in '53. Postea inveni cur id faceret. Multum con implicatus est. Viros et viros interfecit, eum persecutus est. Hanc uxorem duxit, emigrare in Civitates Foederatas et civitatem obtinere potuit. Quam primum documenta habuit, eam repudiavit."
  
  
  Nick reliquam fabulam cognovit. Pars fabulae negotiorum Americanorum fuit. Simian in mercatu stirpe investitus, homicidium commisit, et plures societates decoctionis acquisivit. In eos inspiravit vitam, ac deinde eos pretiis phantastice venditavit. "Splendidus est, sed plane truculentis", Gaude Sol dixit, praeteritum Nick in foveam prospiciens. "Postquam GKI mihi negotium dedit, negotium incepimus. Sed inevitabilis fuit. Sed post annum fastidium obtinuit et relationem abrupit". Faciem manibus texit. "Non venit ad me et narravit actum esse," insusurravit. "Me incendit et fecit omnia quae potuit in processu famam perdere." Commota est.
  
  
  
  
  
  
  Genera translationis
  
  
  Translation of texts
  
  
  Original text
  
  
  5000 / / 5000
  
  
  Translation eventus
  
  
  in memoriam hujus capitis. "Tamen, eum ex mea ratione non potui consequi, et cum ab eo nuntium acceperim - hoc ante duos circiter menses erat - ad Bali Hai accessi".
  
  
  "An te directe vocavit?"
  
  
  "Immo semper per middlemen facit. Hoc tempore vir nomine Johnny Hung Fat. Johnny in pluribus scandalis nummariis cum eo implicatus est. Ille periturus est. evasit minister apud Bali Hai. Johnny erat. qui dixit mihi quod Alex me ibi vult congredi. Simian tamen numquam monstravit et bibi omni tempore. Tandem Johnny hunc hominem attulit. Hic est procurator disci ibi...
  
  
  "Arbor Rheni?"
  
  
  Adnuit. "Ille me fefellit. Superbia mea vulnerata est, ebrius sum, et in potu meo aliquid ponendum puto, quia tunc sciebam nos in officio sedere in lecto et .... non potui obtinere. de eo satis.' Exhorruit leviter et avertit. "Numquam cognovi nos imaginem sumpserunt. Obscurum fuit. Non intellego quomodo..."
  
  
  "Transtrada amet".
  
  
  "Ego coniecto Johnny me postea concutere moliebatur. Alioqui, non puto aliquid facere cum eo Alex. Johnny nomen suum cepi.
  
  
  Nick placuit, mehercule, si moriturus esset, saltem vigilare voluisse. Terra surrexit in occursum eorum. Ambulances, ambulances, homines in aluminio lites pugnandi iam ventilabant. Aliquantum impetu plano expositis sensit. Paucis post momentis ad molliorem finem se devolvebant, vectoresque laeti in terram solidam benedictam exigentia descendebant...
  
  
  Septem horas apud Barksdale manserunt dum doctores Air Force examinabant, medicinam distribuit et primum auxilium iis qui ea indigebant, duos gravissimos casus hospitalizavit.
  
  
  Ad 5:00 a.m., Globemaster Air Force ex Patricio AFB pervenerunt eumque ad extremum itineris crus conscenderunt. Post horae ad McCoy Field in Orlando, Florida appulerunt.
  
  
  Locus reptans cum hominibus de securitate FBI et NASA. Legati in galeis albis eos persecuti sunt ad strictum campum militarem, ubi Exercitus exploratores vehicula exspectabant. "Quo tendimus?" - Interrogavit Nick.
  
  
  "Multus NASA armaturae Washington intrans" unus legislator respondit. "Spectatur ut hoc futurum sit tota nocte Q&A session."
  
  
  Nick trahit ad Gaudium Solis sleeve. Erant in extrema pompae parvarum paulatim ac pedetentim progredientes longius in tenebras. “Age,” inquit, subito. “Hoc modo.” Cibus amphorarum fugaverunt, rursus ad togatum campi et ad aggerem taxi quod prius disposuerat, recesserunt. Primum opus est. libamen, inquit.
  
  
  Aliqua responsa se missurus erat protinus ad Hawk, non ad FBI, non ad CIA et, maxime, non ad NASA Securitatem.
  
  
  Ad Cherry Plaza Cocktail talea imminens lacum Eola, cum gaudio Sole locutus est. Loquebantur multum - genus loquendi homines qui per terribilem experientiam simul abierunt. "Ecce de te erravi," dixit Nick. "Dentem omnem frango in caput meum, ut fatear; sed quid aliud dicam? hostem te existimavi."
  
  
  "Et iam?"
  
  
  Risit. "Puto te magnum esse, succosum allec rubra quod aliquis iter meum projecerit."
  
  
  risum deposuit - et color subito faciem suam reliquit. Quisque suspexit. Tectum cocktail taleae erat. Speculum erat. "Deus meus!" anhelavit. "Hoc simile est in plano - sursum est. Simile est videre omnia iterum". Tremebat et Nick fovit eam. "Quaeso," mussitavit, "me domum sume." Adnuit. Noverunt ambo quid ibi futurum sit.
   Caput 9
  
  
  
  
  Home erat bungalow in Cocos Beach.
  
  
  Ibi per taxi ab Orlando venerunt, et Nick non curaverunt ut eorum via facile indagare posset.
  
  
  Hactenus suus satis bonam fabulam operculum habuit. Ipse et Laetitiae Sol in plano tacite loquebatur, passu ambulans ad McCoy Field - quod exspectabatur amantes primi temporis. Nunc, post debilitatem passionis experientiam, solum esse ad tempus trahunt. Fortasse non exacte exspectabatur astronauti reale caeruleum, sed certe nullum eventum produxit. Certe non statim. Mane usque ad mane - et hoc satis erit.
  
  
  Hucusque McAlester operire debebit.
  
  
  Bungalow erat quadratum emplastri et cinis in litore dextro. Conclave parvum exedra per totam latitudinem extenta. Erat pulchre instructus cum sellis bamboo lascivitis spumae obductis. Solum tegetibus e palmarum foliis tegebatur. Fenestrae latae Oceanum Atlanticum despiciebant, ad dextrum earum ostium erat cubiculi, et post illud aliud litoris ostium imminens.
  
  
  "Omnia pulmentum", inquit. "Houston ita subito post casum discessi, ut exitum non haberem."
  
  
  Ostium clausit post se, et contra eam stetit, et custodiens eum. Facies eius non iam larva frigida et pulchra erat. Lata alta malae adhuc erant
  
  
  
  
  
  
  Genera translationis
  
  
  Translation of texts
  
  
  Original text
  
  
  5000 / / 5000
  
  
  Translation eventus
  
  
  d — Depressione subtiliter sculptae. At illi oculi concussa scintillant et vox placidam fiduciam amisit. Primum, foeminam, non mechanicam deam.
  
  
  Cupiditas cumulare coepit in Annibale. Qui cito ad eam ambulavit, eam in brachiis accepit, et in labiis profunde osculatus est. Duri et frigidi erant, sed calor uberum luctantium per eum sicut electricitatis cucurrit. Aestus crescebat. Femora tundentem sentire poterat. Osculatur iterum, labra dura et saeva. Obvolutum audivit: "Minime!" Labra eius abiecit, et pugnos pressit in eum. "Faciem tuam!"
  
  
  Alter enim quid vellet non intellexit. "Eglund", inquit. " Osculor larvam." Risu labili dedit ei. "Cogitesne me vidisse corpus tuum, sed non faciem quae cum illo procedit?"
  
  
  "Ibo ut Eglund." Pergeret ad balneo. Tempus erat astronaut cedere usquam. Interior magisterii Poindexteri ab aestu humido facta est. In silicone emulsio intolerabiliter prurire coepit. Praeterea nunc etiam valoris operculum finitur. Eventus in plano ab Houston ostendit praesentiam Eglund esse periculum aliis astronautis in lunari projecto posuisse. Tunicam exuit, linteum circa collum suum involvit, et larvam capillorum plasticorum diligenter removit. Spumam ab interioribus genarum piscabatur, supercilia levia diruit, vultumque vehementer attrivit, sui reliquiae rutundi inlinivit. Ille super labellum incumbens coryli contactum lentium ex oculo totidem extraxit. Suspexit et vidit laetitiam Solis imaginem in speculo, eum ab ostio spectans.
  
  
  "Certa emendatio" subrisit, et in reflexione faciei commoti oculi, per abdominis sui glabri metalli. Omnis gratia muscularis pantherae in illa magnifica figura continebatur, cujus oculi nihil inde requirebant.
  
  
  Vertit in os, silicone caetera tergens e facie. Oculi ferrei, qui obscuro vel lentescere vel glaciali crudelitate fieri poterant, cachinno flagrabant. "Numquid iin, Doc?"
  
  
  "Tot cicatrices," mirans dixit. "Pulchellus. vulnus glans. novacula incisa." Notat descriptiones quas vocant calles suas perscrutantes. Sub eius tactu musculi destricti. Ille altum spiritum arripuit, nodum contentionis stomachi sentiens.
  
  
  "Appendectomia, vesicae fellis chirurgiae," dixit firmiter. "Ne romanticize".
  
  
  "Medicus sum, memento? Noli me fallere." Aspexit eum oculis claris. "Vos adhuc non respondit hercle. Esne quaedam super agente secreto?"
  
  
  Ille eam ad se traxit, manu mentum innixum. "Tu intelliguntur illi non dicere?" chuckled. "Ego sum e planeta Krypton." Humida labra suo tetigit, primo molliter, deinde etiam durius. Tensio nervosa erat in corpore suo secundae resistenti, sed tunc molliebat et cum parva stridore clausis oculis, et os ejus fiebat animalculum esuriens quaerens illum, calidum et humidum, extremum linguae quaerens satisfactionem. . Balteus digitos sensit solvere. Fervebat intus sanguis. Desiderium quasi lignum crevit. Manus eius corpore tremuerunt. os suum, caput alterum in cervice abdidit, deinde avellit. "Eheu!" inquit dubitanter.
  
  
  "Conclave," murmuravit, ut eum intus tanquam pistolae exploderent.
  
  
  "O Deus, ita, credo te esse quem exspectavi". anhelitus despectas. "Post Simian... tunc res in Bali Hai... homo non eram. in perpetuum cogitavi. Sed diversum esse potuisti. Nunc video. Oh mi gosh", horrebat ut attraxit eam. femur, pectus ad pectus, eodemque motu scidit germen: non gerens fascia - hoc noverat per maturitatem labefecit in textura mota. Haec contra illum, manus explorans corpus, os affixit, lingua celerem, ensem carnosum.
  
  
  Sine contactu fracto, semi-levavit eam, media trans aulam portavit et per folium palmae ad lectum.
  
  
  Deposuit eam super se et annuit, ne dicam modo manus super corpus motas, nudans alam, feminibus feriens. Ille incumbens, osculans ubera, mollitiei Labra premens. Ingemuit molliter, caloremque sub se sparsum sensit.
  
  
  Tunc non amplius cogitabat, sicut sensit, erumpens e mundo proditionis et subitaneae mortis nocturnae, quae erat ejus naturalis habitatio, in lucidum, sensuale temporis, quod erat sicut flumen magnum, contracto sensu perfecti corporis puellae. fluitans adsidue gressum dum limen attigit, et instantis manus amplexus adorat, et digiti defossi, ora premebat in ultimam, et corpora tensa, arcuata permixta. Femur tensing in deliciis
  
  
  
  
  
  
  Genera translationis
  
  
  Translation of texts
  
  
  Original text
  
  
  5000 / / 5000
  
  
  Translation eventus
  
  
  Oraque et ora mixta, et diu labilis, laeta gemens suspiria, et caput in pulvillos recidere sentiebat, repentino corporis tremore, sicut apparuit semen eius...
  
  
  Tacuerunt aliquandiu, manus numerose moventes, hypnotice super cutem. Quisque paene obdormivit. Tum, quod de eo cogitando destitisset, his paucis momentis repente accidit. Sensus fere corporis erat: caput lucida lux perfudit. Habuit! Absentis key!
  
  
  Eodem momento, pulsu auditus est clare in silentio. Ab illa prosiluit, sed accessit ad eum, mollibus et mollibus curvis inplicat, nolens ei cedere. Tanta circum se curvavit ut etiam in repentino discrimine periculi oblitus esset.
  
  
  "Ecquis?" — vox clamantis.
  
  
  Quisque libero fregit et ad fenestram cucurrit. Retractat obcaecat fractionem unciæ. Currus trito cum flagello antennae in circuitu domus collocatus est. Duae figurae in galeis et braccis equi- tutis albis lucernis suis lucernis per exedra fenestra relucebant. Annuit Nick puellae aliquid iactare et ianuam aperire.
  
  
  Fecit, et constitit auriculam eius contra ostium cubiculi et auscultavit. "Hi domina, te domi esse nesciebam", vox mascula dixit. "Iustus reprehendo. Lumina foras fuerunt. Iam in quattuor noctibus". Altera vox mascula dixit, "Tu es Dr. Sol, nonne tu?" Audisse, Gaude, inquam. "Vos iustus ab Houston, vox?" Dicebat enim. "Est omnia bene? Nihil confractum est in domo cum abes?" Dixit omnia bene esse, et prima vox virilis dixit "Bene, modo efficere voluimus. Post id quod hic factum est, nimium cautus esse non potes. Si celeriter nobis opus est, modo ter nulla horologio. Nunc tu have We have a direct connection."
  
  
  "Gratias tibi ago, duces. Satyricon." Ante ianuam claudere audivit. "Alius magistratus e re publica Committee", dixit, ad cubiculum reverti. " Videntur ubique esse." Mortua substitit in vestigiis suis. 'Accusans' inquit 'venis'.
  
  
  "Debemus", inquit, tundendo tunicam suam. "Et ut res graviores facias, iniuriam addere debeo petendo, si currus mutuari possum."
  
  
  " Placet haec pars," risit. "Id tibi est ut remittas. Mane primum, quaeso. Quid sit hoc volo. "O Deus meus, nec nomen tuum novi!"
  
  
  "Nick Carter."
  
  
  Ridebat illa. "Non valde creatrix, sed credo in negotio tuo unum fictum nomen tam bonum quam alterum..."
  
  
  * * *
  
  
  Omnes decem lineae in medio NASA administrativo occupatae erant, et numeros dialing sine intermissione incepit ut, finito vocatione, facultas esset.
  
  
  Sola imago, quae per caput suum micabat, Maior Sollitz petasum persequens, laeva manu corpus suum incommode attingens, dextra contra bustum rigide premebat. Aliquid eum de illa scena in Texas urbe heri post meridiem plantantem vexavit, sed quid eum fefellisset – donec de ea cogitare desiit parumper. Tum placide papaver in mentem.
  
  
  Heri mane Sollitz dextra utebatur!
  
  
  Ab hac inventione mens eius per multiplices ramificationes in quaquaversum diffusa est, ut digitorum eius ipso dialedo numerus et auris sonum connexionis constituto audiebat.
  
  
  In ora lecti sedit in cubiculo suo apud Geminis Inn, vix animadvertens elegantem struem vidulorum Hank Peterson ab Washington liberavisse, vel claves ad Lamborghini ad nocturnum, seu chirographum sub his qui dixit: Fiat mihi scitote quando veneris in. Extensio numeri — L- XXXII. Hank.
  
  
  Sollitz in aenigmate defuit ligamen. Id agite et omnia in locum cadunt. Nick memoratus est impulsum Maioris cum primum magistratum iniit et se tacite execratus est. Hoc debuit esse auriculae. Sed nimis caecatus erat a sole - Dr. sol - ut cuiusquam mores animadverteret.
  
  
  Gaudium Solem etiam admiratus est, sed illa fuit quae condicionem Eglund primum in veneficii amine praecognitit. Ita ei admiratio naturalis fuit. Illa mox non tam cito visurum.
  
  
  Recta in centro administrativo purgata est.
  
  
  "Cubiculum rubrum" eis dixit in Glenn Eglund Kansas drawl. "Quatuor aquilae haec est. Da mihi cubiculum rubrum."
  
  
  Et sonuit filum, et vox hominis audita est. "Salus" inquit. " Capitaneus Leesor loquitur."
  
  
  "Haec est Aquila Quattuor, summa prioritas. Estne Sollitz maior ibi?"
  
  
  "Quattuor aquilae te requirebant. Renuntiationem in McCoy desiderabas. Ubi nunc es?"
  
  
  "Nihil refert," Nick impatienter dixit. "Estne Sollits ibi?"
  
  
  "Minime, non facit."
  
  
  "Bene, invenio eum. Quod summo prioritate".
  
  
  "Exspecta. Frangam."
  
  
  Quis de Phoenice praeter Sollits potuit noscere? Quis praeter Apollinis securitatem dux aditus ad medicinae centrum haberet?
  
  
  
  
  
  
  
  Genera translationis
  
  
  Translation of texts
  
  
  Original text
  
  
  5000 / / 5000
  
  
  Translation eventus
  
  
  Quod department de Spacecraft Centre? Quis enim alius omnem rationem medicinae noverat, pericula penitus noverat, sine suspicione ulla cerni poterat? Quis alius negotia in Houston et Cape Kennedy habuit?
  
  
  Sollitz, N3, persuasum iam erat Saulem esse qui cum Pat Hammer in Bali Hai in Beach Beach congressum et capsulam Apollinis destruere moliebatur. Sollitz Glenn Eglund interficere conatus est cum astronautam cognovit quid Maioris molitus esset. Nihilominus, Sollits de Nick's erupit non indicavit. Solus Generalis Macalester hoc noverat. Ita cum Eglund comparuit, Sollitz expavit. Is erat qui eum in lunari landscape interficere conatus est. Negotiatio-off dextram manum ad laevam commutabat ut ex carpi fracto cultro pugnans passus est.
  
  
  Nunc Nick sensum omnium quaestionum de memoria eius intellexit. Et responsio Eglund " frustula et frusta" lente reverti fecit maiorem etiam magis attonitam. Itaque bombam in plano "tergum" plantavit, et postea fictam bombam fecit, quae ei permisit ut pristinum planum reponere cum joco, nisi prius a team bombing cohibitus esset.
  
  
  Acuta vox per fila venit. "Aquila quartana, hoc est Generalis McAlester. Ubi infernum tu et Dr. sol post planum tuum in McCoy appulerunt? Totum gagium relinquisti securitatis summus ordo ministri ibi calces refrigerantes."
  
  
  "Generalis, minutatim omnia tibi expediam, sed primum ubi est Maior Sollitz? Gravis est momenti quem invenimus".
  
  
  "Nescio," McAlester plane dixit. "Et, ut videtur, nemo alius est. Volavit ad McCoy in secundo plano. Scimus. Sed alicubi disparuit in aeroportus terminalis et quia non visus est. Quare?"
  
  
  Quisque interrogavit eorum colloquium encrypted. Fuit. Donec id dictum ipsum. "O Deus meus," erat omnia NASA securitas capitalis in fine dicere potuit.
  
  
  “Sollitz praepositus non est,” Nick addidit.” Sordidum opus alteri fecit. Fortasse USSR. Pekino. Hoc loco nonnisi conicere possumus".
  
  
  "Sed quomodo infernum securitatem alvi obtinuit? Quomodo assurgere procuravit usque ad finem?"
  
  
  "Nescio" dixit Nick. "Im 'spero quod eius monumenta nobis acumen dabunt. Eo AX Petersonam radiophonicam plenam relationem adepturam, et etiam peto curriculum comprehensivum in Sollitz, necnon Alex Siemian ex GKI. duplicare cupio. reprehendo quod mihi gaudium sol narravit. "de eo".
  
  
  "Modo locutus sum ad Hawk," McAlester dixit. "Dixit mihi Glenn Eglund recepisse tandem conscientiam apud Walterum Reed. Sperant eum mox interrogare."
  
  
  “Loquens de Eglund”, Nick dixit, “Num placet fictum hominem recidive facere? Ut numerus Phoenix pergit et astronautae stationibus suis ligantur, eius operculum in impedimentum physicum vertit. Me liberum esse circa movere".
  
  
  "Potest disponi," dixit McAlester. De hoc laetus videbatur. "Id explicaret cur tu et Dr. Sol aufugerit. Amnesia caput tuum in plano feriendo. Et abiit post te ad conandum et reducendum te."
  
  
  Quisque dixit omnia subtilia et suspensa. Lectus incidebat. Lassus erat vel exui. Laetatus est McAlester ita bene se habere. Aliquid opportunum voluit ut viam mutaret. Similis erat ut. Obdormivit in Domino.
  
  
  Paulo post, telephonum eum excitavit. Saltem momento videbatur, sed tenebris esse non potuit. cunctanter ad accipientem pervenit. "Salve?"
  
  
  "Denique!" inquit Candy Dulce. "Ubi eras in novissimo triduum? Ego te conaris."
  
  
  "Vocantur," inquit, vage. "Quid fit?"
  
  
  "Inveni aliquid valde magnum in Merritt Island," dixit trepidans. "Me in aula media hora occurrit."
   Caput 10
  
  
  
  
  Mane primo nebula purgare coepit. Cauernas caeruleas foveas apertas et in cinereis clausas. Per eas Nick prospexit aurantiacas lucos stridulas in rotis similia radiis.
  
  
  Candy movebat. Illa contendit se currus capere, exemplum ludis Giulia GT. Illa etiam affirmabat se expectare et videre eius aperitionem. Dixit se nescire de eo.
  
  
  "Adhuc ludens sicut puella," acriter statuit. Inspexit eam. Cubiculi coxae ministrum album substituerunt, quae cingulo cingulo, tennis calceis albis, et capillis flavis recenter lotis, aspectum ei dedit puellae cheerductoris.
  
  
  Sensit eum vigilantes et conversus. "Non multo longius" arrisit. "Est Septentrionalis Dummitt Grove."
  
  
  Portus lunaris Spatii Centre tantum parvam partem Islandiae Merritt occupavit. Plus septuaginta milia iugerum agricolis locabantur qui lucos aurantios primitus possidebant. Via aquilonis de via Bennett per solitudinem paludum decurrit et scrub, ab Indiae flumine, Inceptis Seminis, et Dummitt Groves intercisis, omnes ad 1830s notabat.
  
  
  
  
  
  
  Genera translationis
  
  
  Translation of texts
  
  
  Original text
  
  
  5000 / / 5000
  
  
  Translation eventus
  
  
  Iter nunc parvum sinum circumdedit, et botrum dilapidatum in grallis ad marginem aquarum transierunt, statio gasi cum macello, et navalia parva cum navale piscatorio squilla tralatores instructa. "Incipe," inquit. "Iustum est contra portum Canaveral. Fere ibi sumus."
  
  
  Aliam quartam partem abigerunt et Candy signum in dextram verterunt et morari coeperunt. Detraxitque latus viae et cessavit. Conversa ad videndum eum. "Hic." marsupium accepit et ostium aperuit in latere;
  
  
  Nick sedit super eum, et constitit, circumspiciens. Erant in medio campo deserti. Ad dextram panorama ampla fiats aquae salsae usque ad flumen Banana extenditur. Ad septentrionem habitacula verterunt in paludem. Dumeta densa in ipsis faucibus aquse conferta. Trecentos cubitos ad laevam suam obicem MLA electrificatum incepit (Merritt Island Lunar Port Launch Pad). Per frutices concretum Phoenix 1 codex in molli clivo deducere potuit, et quattuor milia passuum clara aurantiaco trabibus et lacy suggesta 56-fabulam autocineticam conventus aedificationis.
  
  
  Alicubi post helicopterum longinquum murmurabat. Annibal conversus, oculos claudens. Fulgorem sui rotoris in sole mane supra Port Canaveral vidit.
  
  
  “Hoc modo,” Candy dixit. Via transiit et pergit in frutices. Quisque eum secutus est. aestus intra arundinis intolerabilis erat. Culices examinibus, eos cruciando. Puella eos neglexit. Her tenax, pertinax inde iterum prodiit. Ad fossam INCILE pervenerunt, quod in latum alveum patefactum est, quod olim in canali apparenter adhibitum erat. Fossa impleta est zizania et demersa gramine, et coarctata ubi aggeri abluitur.
  
  
  Demittit crumenam suam et calceos eius calceos demittit. "Ambas manibus opus est", inquit, et in luto genu declivi demisit. Nunc incedit, inclinata, quaerens aliquid in aqua turbida manibus suis.
  
  
  Nick eam a summo aggere observavit. Ipse caput quassavit. "Quid infernum quaeris?" chuckled. Sonus helicopterorum maior factus est. Constitit, et super humero vidit. In directum tendebat super terram circiter pedes trecentos, scapulas rotor saxum leve reputans.
  
  
  "Hoc inveni!" - Candy vociferatus est. conversus. Centum circiter pedes ambulavit per fossam adficio ac inflexo, rem in limo haerens. Ad hanc se contulit. Sonus helicopteri similis sonabat fere directe supra caput. Suspexit. Lamina propens inclinata, quae celeritas descensus augebat. Posset facere scripturam albam in subtus rubra - VOCABULA ACER SERVITIUM. Erat unus sex helicopterorum qui in schedula dimidia horarum a Cocoa Beach Amusement Pier ad Port Canaveral volaverunt, deinde perimetrum valiae MILA secutae sunt, peregrinatores ad imagines VAB aedificationis et suggestus launchendi permiserunt.
  
  
  Quidquid Candy inuenit, iam medium e luto est. "Accipe saccum meum, num?" eam appellavit. "Ibi aliquid reliqui. Mihi opus est in ea."
  
  
  helicopter proram acriter. Erat autem retro, non plus quam centum pedes supra humum, e sphaeris suis adulantibus obsita virgultis per aggerem ventus. loculos Nick invenit. Inclinavit se, et sustulit eam. Subito silentium acriter caput extulit. Helicopter machinam avertit. In cacumine caulis lapsus est, versus eum directus.
  
  
  Ad laevam se convertit et columba in foveam ruit. post eum murmur ingens erat. Fermentum volitans in aere quasi sericum madens. Globus serratus flammae emissae, statim secuta est plumis nigricans, fumus carbonis pinguis qui delevit solem.
  
  
  Nick ascendit aggerem et accurrit ad naufragia. Videret figuram hominis intra conopeum flammeum plexiglass. Caput eius ad os. Cum Nick appropinquavit, lineamenta exponere potuit. Seres erat, et vultus in vultu erat quasi visio nocturna. Odor erat carnium sartagines, et Nick vidit inferiorem corporis partem iam ardere. Vidit etiam cur homo exire non conetur. Ligatus ad sedem manu et pede cum filis.
  
  
  "Adiuva me!" - clamavit vir. "Exi me hinc!"
  
  
  Cutis Nick breviter in goosebumps erupit. Vox ad Maiorem Sollitz pertinebat!
  
  
  Secunda explosio. Calor impulit Annibalem. cisternina gasi parcere speravit cum Sollitz occisus est cum explosa est. Hoc verum esse credidit. Helicopterus ad terram ussit, fibreglass discinctus et fissilis machinae sclopetum strepitus calidi, rivorum explodendi. Flamma larva Lastotex liquefacta est, et facies Sinae deflexa ac deinde cucurrit, proprium facinus Maioris Sollitz patefacit.
  
  
  
  
  
  
  
  Genera translationis
  
  
  Translation of texts
  
  
  Original text
  
  
  5000 / / 5000
  
  
  Translation eventus
  
  
  res secundae breves, antequam nimis liquefiant, et cranio adusto substituti sunt.
  
  
  Candy stabant aliquot pedes , occipitio pressa ad os , late oculos horrendo . "Quid factum est?" - dixit tremula voce. "Spectat sicut ille ad te tendebat."
  
  
  Quisque renuit caput. "In autopilota," inquit. 'Iustum erat sacrificium.' Et larva Sinica, sibi cogitabat, alium sensum falsum fuisse in casu Nick superstite. Vertit ad eam. "Videamus quid invenisti."
  
  
  Sine verbis per aggerem eum duxit ad locum ubi sarcina olica iacebat. "Patello opust" inquit. Respexit in ardentem naufragia, et in oculis caesiis late patentibus nihil timoris vidit. "unum in sacculo meo."
  
  
  "Non eget". Apprehendens autem utraque manu oliolum et extraxit. Scidit in manibus sicut charta humida. Cultellum secum habebat, stilettum nomine Hugo, sed in vagina manebat pollices supra brachium dextrum, maiora opera exspectans. "Quomodo hoc forte incidit?" interrogavit.
  
  
  Sarcina continebat AN/PRC-6 breve radiophonicum radiophonicum et par altae potentiae binoculares - 8×60 AO Ioves. "Dimidium alterum ex aqua haerentem" inquit. "Ecce." Binoculares accepit et ea ad caudex deducunt, qui ei vix conspicuus erat. per eos respexit. Lentes potentes ianuam tam arctam adduxerunt ut videre posset labra turbatorum membrorum moventia cum inter se per headphones loquebantur. "Radio quinquaginta canales habet", inquit, "et statio unius circiter miliaris. Itaque quicumque hic adfuit complices prope. Puto..."
  
  
  Sed amplius non audivit. Confoederati... radio. Cur hoc ante non cogitabat? Ipsa autopilota helicopterum ad scopum suum tam accurate gubernare non potuit. Putabatur operari sicut inanibus elit. Hoc significabat electronice mittendos esse, allecti aliquid quod gerebant. Vel pera... "peram!" - Subito dixit. "Pergamus!"
  
  
  Machina helicopteris excisa est, dum marsupium sustulit. Adhuc erat in manu, quando columba in fossam inficio. Descendit ad aggerem, et quaerere coepit in aqua turbida. Minutum est eum invenire. cadens peram sustulit et aperuit. Ibi sub lipstick, texturis, par vitreis nigris, sarcinis et sindone, viginti uncias Talar transmissoris invenit.
  
  
  Typus erat usus ad parvas planas et helicopters in terra visibilitatis condiciones nulla. Transfusor emisit proin trabem gyrantem, quae deprehensa est instrumentis panels ad autopilot connexis. In hoc casu, punctum appulsum super Nick Carter fuit. Candy parvam machinam in palma aspiciens. "At... quid est hoc?" Illa dixit. "Quomodo illuc?"
  
  
  "Me narras. Visus hodie erat pera?"
  
  
  "Non," inquit. "Certe... Exspecta, ita!" - subito exclamavit. "Cum hoc mane te vocavi.. e umbraculo in incepto erat. Macellum illud huc via transivimus. vidulum meum super abacum reliqui. Cum umbraculum reliqui, animadverti se remotum esse. per clericum "In tempore non cogitabam aliquid de eo..."
  
  
  "Eamus."
  
  
  Hoc tempore currus agitabat. “Gubernator manum et pedem ligavit” inquit Iulia velocitate mittens per viam. "Igitur alius debebat helicopter illud humum excutere. Id significat institutionem transmissionis tertiam inauguratam esse. Probabiliter in incepto. Oremus illic spem antequam seorsum accipiamus. Amicus meus Hugo quaestiones habet quae quaerere vult".
  
  
  Peterson N3 machinas tutelares secum ex Washington duxit. Exspectabant Nick in vidulo cum fundo falso ad Gemellos. Hugo stiletto-calcaneus manicam suam iam instruxit. Wilhelmina, Luger nudatus, in balteo holster apto suspensus, et Petrus, globulo gasi letali, cum pluribus proximis propinquis in sinu balteo latebat. Caput securis ejn indutum necare.
  
  
  Statio gasi et macello clausa sunt. Nulla vitae notae intus erant. Vel uspiam in Enterprise, ad rem. Nick suam vigiliam perstrinxit. Hora erat tantum decem. "Non valde praenomen est", inquit.
  
  
  Candy humeros. "Non intellego. Aperti sunt cum hic essem ad octo." Nick circa aedificium ambulabat, solem sentiens et sudorem. Transivit fructum processus plantae et aliquot piscinas repositionis olei. Navigia et retia ponunt eversa per ora lutum via. aggeris dilapidatus tacuit velamine humidi caloris suffocatus.
  
  
  Repente constitit, audivit, et celeriter obscurum crepidinem subversae carinae cum Wilhelmina manu ingressus est. Gradus ad angulos rectos accedentes. Illi in maximam partem cedentem se recipere coeperunt. Quisque respexit. Moti inter scaphas erant duo viri gravia instrumenta electronica portantes. Relinquentes visionis campum, et momentum
  
  
  
  
  
  
  
  Genera translationis
  
  
  Translation of texts
  
  
  Original text
  
  
  5000 / / 5000
  
  
  Translation eventus
  
  
  Postquam ostium currus apertum et impulit audivit. Sub navi prorepit, deinde concrevit.
  
  
  Revertentes. Umbras iterum in Annibale evanuit. Hoc tempore bene specta. Vna erat brevis, tenuis, vestis vultu cucullo similis. Post eum gigans puppis decurtatus in caput glande informe et facie perusta pallentibus lentigines obsita.
  
  
  Dexter. Proxima porta vicinus Pat Hammer, qui dixit pro divisione electronica Aviationis Connelly laborasse.
  
  
  Haeo mfm. Inanibus helicopter. Apparatum duorum curruum iam traditum erat. Hoc elaboratum est.
  
  
  N3 illis initium boni capitis dedit, deinde eos secutus est, ut res inter eas servaret. Duo homines scalas descenderunt et per parvum clavum ligneum clavum percussum, qui in grallis testa-stratis viginti cubitis in sinum extenditur. Navicula una ad finem suum ducta est. Diesel squilla trawler latis trabibus. "Puer Cracker," Inceptum, Florida, litteras nigras in puppi lege. Duo homines in tabulam ascenderunt, fovit aperuerunt et sub navi disparuerunt.
  
  
  Nick conversus. Candy paucis post se passibus fuit. “Melius hic expecta,” monuit illam. " Posset pompa."
  
  
  Currit per gregem, sperans se ad rotam perventuram priusquam ad navigium redirent. Sed hoc tempus infaustum fuit. Dum volitans in trusorem, Dexter plena forma madidi implevit. Magnus mortuus in vestigio sistitur. In manibus eius pars composita electronica erat. Apertum est os eius. "Heus, novi te..." Respexit super humero et ambulavit versus Nick. "Audi, buddy, fecerunt me facere", coaxavit. " Uxorem meam et liberos habent . . " .
  
  
  Aliquid fremuit et impulit in Dextram cum vi gubernatoris, eum undique circumvolvit, et eum trans navi medium coniecit. genibus perfecit, component ad latus lapsus, oculos omnino albos, manus viscera prensans, ne eas in navi fundere conaretur. Sanguis digitos decurrit. Sensim prono cum gemitu.
  
  
  Alia erat e foculo aurei sparsa sonus feriens, et blank homo gradus accurrit, globuli ex submachina manu sclopeto passim passim sparguntur. Wilhelmina iam egrediebatur, et Killmaster duas glandes in se tam diligenter collocatas tam cito accendit ut duplex rugitus quasi unus longus rugitus sonaret. Ad momentum Hollowface rectus stabat, deinde, sicut homo palea, intritus et incommode cecidit, cruribus sub se flexis flexis.
  
  
  N3 sclopetum submachinum e manu excussit et iuxta Dextem provolutus est. Sanguis ex ore magni viri fluxit. Lumen erat roseum et valde spumosum. Labia eius perdite laboraverunt, verbis formare conantur. "... Miami... hoc usque sufflaturam." "... omnes interfice .... Scio .... operata sum in ea .... obsistere eas .... antequam .... sera est .... Facies laxata est.
  
  
  Nick erecta est. "Bene, fama de ea" dixit ad Blank Facem. Erat vox placida, amabilis, caesiis oculis viridibus, viridibus nigris, momentoque turpis in profundo. Hugo de latibulo suo venit. Securim suam malam glaciem premebat.
  
  
  Occidens carnifex tormentarii pede vertit et iuxta se procubuit. Hugo frontem tunicae suae secuit, non nimis curans de osseo, subtus carne flavescens. Vultus cavus exhorruit. Oculi eius dolore rigantur. Locum Hugo ad basim collo nudum hominis invenit et leviter permulsit. "Nunc," Nick risit. "Nomen placet."
  
  
  Vir labia sua pallavit. Lumina clausit. Hugo nodo collum momordit. "Age!" Sonus elapsus iugulum et scapulas tensas. "Eddie Biloff" coaxavit.
  
  
  "Unde venistis, Eddie?"
  
  
  "Quo".
  
  
  "Cogitavi te familiarem quaesivisse. Unus es e pueris Sierra Inn, nonne tu?" Biloff iterum clausit oculos. Hugo per obliquum suum inferiorem abdomen tardum et luculentum fecit. Sanguis manare in fuperius et puncturis coepit. Biloff sonat qui non omnino homines erant. "Estne recte, Eddie?" Caput eius sursum deorsumque convulsivo. "Dic mihi, Eddie, quid hic agis in Florida? Et quid significat Dexter agitando Miami? Loquere, Eddie, vel tardius mori." Hugo sub cute moto explorare coepit.
  
  
  Defatigatus Biloff corpus evolvit. Sanguis ebullitus, sudore veniens ab omni poro permixtus. Apertis oculis. "Quaere eam," inspiravit, respiciens praeteritum Nick. "Hoc disposuit..."
  
  
  Nick conversus. Candy post se stabat subridens. Blande, lepide, candidam extulit ministrum. Subtus nuda erat praeter unam .22 METIOR planam wafflem quae femori interiori affixa erat.
  
  
  "Ignosce, dux," subrisit. Iam in manu sclopetum ostendit. Digitus eius tardius expressi felis...
   Caput 11
  
  
  
  
  Illa ad latus suum sclopetum pressit ut pavorem emolliret. "Vos
  
  
  
  
  
  
  
  Genera translationis
  
  
  Translation of texts
  
  
  Original text
  
  
  5000 / / 5000
  
  
  Translation eventus
  
  
  Oculos tuos claudere potes si vis,” Risit.
  
  
  Hoc erat Astra Cub, exemplar duodecim unciae cum dolio trium unciarum, brevibus iugis potens et longe planissima tormentarii N3 umquam viderat. "Tu callidus eras cum Eglund ad Houston erras" dixit. "Sollitz non paratus erat ad hoc. Nec ego eram. Itaque eum monere non potui ut Eglund non esses. Quam ob rem bombam perterruit et plantavit. Hic finis utilitatis fuit. Tuus curriculo , mi Nicolae, etiam finiendum est " Longius venis , nimium didicisti ... " .
  
  
  Digitum suum vidit felis premere incipiunt. Discidium alterum antequam percussor cartridge feritur, ille recurrit. Insitum erat processus animalis - movere a offa, ut minimum scopum fingere potest. Acutus dolor umerum laevum urit per umerum in latere volventem. sed sciebat eum successisse. Dolor localis erat - signum minoris vulneris in cute.
  
  
  Et graviter spirabat sicut aqua super eum clausa.
  
  
  Calefacta erat et odorabatur ex putribus, spuma vegetabilis, oleum crudum et sordes, quae ebullit bullias putridas; In eam sensim delapsus, iram interiorem sensit quod puella eum tam facile fefellisset. "Accipe sacculum meum," dixit ei pro helicopter quod petivit. Et hoc fictum oilcloth involucrum quod paucis abhinc horis sepelivit. Similis erat omnium aliarum fictorum extare quae plantavit et deinde eum duxit - primum ad Bali Hai et deinde ad Pat Hammer's bungalow.
  
  
  Subtile et elegans consilium in ore novaculae. Omnem partem missionis suae cum suis ordinavit, collatis instrumentis in quibus N3 locum suum tenuit tam obsequenter ac si sub directis ordinibus esset. Iram inutilis erat, sed eum usquam accipere permisit, sciens viam frigoris purgare, futurum opus computandi.
  
  
  Grave superficiem supra se attingunt. Suspexit. Fluebat per aquam turbidam, fumus niger e medio fluens. Dexter. praecipitavit eum. Secundum corpus percutitur spargit. Hoc tempore Nick vidit bullas argenteas, tum chordas sanguinis nigras. Brachia et crura debiliter movent. Eddie Biloff adhuc vivit.
  
  
  Nick ei obrepsit, strictumque tenendo pectus anhelitum. Plus quaestiones habuit pro area Las Vegas. Sed primo debuit eum ad locum ubi responderet. Gratias yoga, Nick duos habuit, fortasse tria plura minuta aeris in eius pulmone relicta. Felix erit Byloff, si tria secunda reliquit.
  
  
  Super hos longum metalli instar in aqua pendebat. Keel Cracker Boy. Corpus eius quamquam umbram supra in utramque partem diffusa erat. Huius umbrae continuationem exspectabant cum pistola in manu prospiciens in aquam. Superficie non audebat — etiam sub pere. Biloff clamare potest et eum certo audiet.
  
  
  Tum recordatus est spatium concavum inter alveum et propeller. Plerumque ibi sinum aereum reperire potuisti. Brachium eius circa lumbos Biloff clauditur. Ille per lacteam ferociam ab alterius descensu relictus pugnabat, donec caput molliter carinam feriret.
  
  
  Sensit diligenter. Attingens cochleam aeream magnam manu manu apprehendit et extraxit. Caput eius in superficie ferebatur. Suscepit profundus anhelitus, supino foetido, aethere oleoque supra se comprehensus. Biloff tussit et in obliquum scidit. Quisque alteri os super aquam servare contendit. Nihil periculi audiebatur. Duo talenta erant lignei et metalli suspensi in navi inter eos et puella. Unum periculum erat ut machinam inciperet. Quod si factum esset, utrumque libra vendi possent, sicut teres.
  
  
  Hugo adhuc fuit in manu Nick. Iam in surgit et currit, leviter saltans vulnera Biloffis intus habet. "Nondum es factum, Eddie, nondum. Omnia mihi narra, quae scis..."
  
  
  Latra moriens locuta est. Sine interpellatione per decem fere minutas locutus est. Et cum complesset, facies erat N3 truci.
  
  
  Nodum osseum e medio talo fecit, eumque in Biloff larynge figit. Noluit. Nomen illi erat Killmaster. Eius officium erat interficere. Eius tessera talis nodum laquei spectabat. Recognitionem mortis in oculis Bylov vidit. Vocem deprecationis lenis exaudivit misericordiae.
  
  
  Non habuit misericordiam.
  
  
  Dimidium minutum cepit ut hominem interficeret.
  
  
  Series vanitatis vibrationum emicabat per undas radiophonicas ex complexu accipientis disassemble procedens fabrica in cubiculo 1209 Gemini Hotel, sicut vox Accipitris.
  
  
  “Minime mirum, dulce me quaerere filiam suam,” exclamavit AX caput. Vox eius acerba fuit. "Nihil narras quid hic parum stultus in se invexerit. Suspicari coepi res non esse sicut decet, cum in hanc Apollinis exemplar vitae rationem retulissem.
  
  
  
  
  
  
  Genera translationis
  
  
  Translation of texts
  
  
  Original text
  
  
  5000 / / 5000
  
  
  Translation eventus
  
  
  Hummer in cella invenisti. Falsum documentum ex schemate desumptum est, quod in singulis fere diurna post casum apparuit ».
  
  
  "O," dixit Nick non ad verba Hawk, sed ad auxilium Peterson. Vir ab officio editorio vulnus in humero purgabat cum swab xylino quodam ardenti unguenti madefacto. "Aliqualiter, domine, satis scio scio ubi eam invenias."
  
  
  "Bene. Puto novam accessionem esse responsum" Hawk dixit. " Tota res in eam partem moveri videtur." pausam fecit. "Erant automati, sed adhuc habebis ut per tabulas duas horas pectere possis. Tamen aliquem ad te hoc vespere veniam. Vestrum vecturae localiter disponi oportebit".
  
  
  "Peterson iam curam illius" respondit Nick. Vir ex officio editorali aliquid in umerum suum ex can presso spargit. Imbre erat primo glacialis, sed dolorem levavit et umero paulatim torpet, sicut novocaine. "Puella est iam duas horas ante me" addidit graviter. "Omnia diligentissime instituta erant. In eius autocinetum venimus. Itaque retro ambulandum erat."
  
  
  "Quid de Dr. sol?" — dixit Accipiter.
  
  
  "Peterson signum electronicum curru suo affixit priusquam hoc mane ad eam reverteretur" dixit Nick. "Habitavit vigilantia motus eius. Pulcherrimae sunt normales. Nunc redit ad officium suum in Centro Space. Honeste puto gaudium Solem mortuum esse finem." Non addidit quod laetatus esset eam videre.
  
  
  "Et hic vir... quod nomen est... Byloff," Hawk dixit. "Non dedit tibi informationis informationem de comminatione Miami?"
  
  
  "Ille mihi dixit omnia quae sciebat. Pro certo habeo. Sed ille minor mercenarius erat. Aliam tamen rationem exspecto "Nick addidit. "Peterson hoc opus erit. Incipiet nomina clientium quae in casu bus implicantur, et tunc ad suas maritorum actiones in Centro Space redibit. Forsitan ille nobis ideam de illis dabit. cogitavit".
  
  
  "Bene. Hoc nunc totum, N3," Hawk firmiter dixit. "Ego ad collum meum in hoc pulmento in Sollitsa proximis diebus ero. Duces deducuntur ad gradum Articuli Ducum Staff ut hunc hominem tam alte surgere sinat."
  
  
  "Numquid adhuc, domine, ab Eglundo accepistis?"
  
  
  "Gaudete me admonuisse. Habemus. Sollitz sabotaging spatium ambitus simulatoris deprehendit. Oppressus est ab eo et occlusus est, et in nitrogen conversus est." Accipiter obmutuit. "Quoad motivum Maioris de programmate Apollinis sabotaging" addidit, "nunc apparet eum esse blackmailed. Habemus turmas quae nunc securitatis illius tabulas recensebunt. Complura repugnantia in POW de Philippinis eius invenimus. . Valde minora sunt. Nunquam ante animadvertimus. Sed haec regio quam intendunt, vide an ad aliquid ducat.
  
  
  * * *
  
  
  Mickey "Iceman" Elgar - pinguis, lutulentus, rixosus et lepidus - asperum, infidum aspectum aulae snooker charactere habuit, et vestis eius varia satis ad similitudinem illustrandam erat. Sic currus eius est avis rubra cum tinctis fenestris, gyrus, cubi grandis spuma e speculi posterioris pendentia, et circum, extra magna luminaria in lateribus pupa Kewpie in fenestra dorsi pendentia.
  
  
  Elgar per totam noctem in Civitate sole Parkway, radiophonica ad quadraginta stationem cacumen involuta est. Musicam autem non audiebat. In sede iuxta eum iacebat taeniola transistor exiguus cum filo ad obturaculum in aurem currens.
  
  
  Vox hominis super filum accessit: "Cucellum e carcere monstrasti, qui multam pecuniam habere potest sine suspicione vultus. Elgar rogationi convenit. Multum homines debent ei officium incidere, et est aliquis qui Etiam alea obsessus est. Una res est quam diligenter debes esse. Elgar erat in magna necessitudine cum Reno Arbor et Eddie Biloff ante paucos annos. Ut sint alii circa Bali Hai qui eum noverunt. nec modus cognoscendi, nec quis eorum erga se habitus sit ».
  
  
  Hic intervenit alia vox - Nick Carter: "Periculosum habeo" dixit. "Omnes scire volo an integer erat velamen Elgar? Nolo aliquem reprehendo et invenire verum Elgar adhuc in Atlanta".
  
  
  "Nec forte" prima vox respondit. "Dimissus est hac hora pomeridiana et post horam a duobus AXEmen eum tollens".
  
  
  "Utinam car et pecuniam tam cito habere?"
  
  
  "Omnia diligenter perscrutata sunt, N3. Faciem tuam incipiam et materiam simul transeo. Paratus?"
  
  
  Mickey Elgar, aka Nick Carter, iuncta cum illis in taeniola expulit: "Domus mea est Jacksonville, Florida. Paucula ibi cum fratribus Menlo laborabam. Pecuniam mihi debent. Non dico illis accidisse. sed raeda eorum est, sicut pecunia in sacculo meo est. Ego onustus sum et actionem quaero.
  
  
  Quisque played
  
  
  
  
  
  
  
  Genera translationis
  
  
  Translation of texts
  
  
  Original text
  
  
  5000 / / 5000
  
  
  Translation eventus
  
  
  e tape ter. Inde, per Occidentem Beach Palmam volans et super lacum Worth pavimentum, uno anulo globum inpluit, in astray fixit, et Ronson ei levius inhaesit. Confestim ac taeniola statim arsit, nihil praeter cinerem relinquens.
  
  
  Boulevard Oceano ortus est et tres postremos cuneos ad Bali Hai ambulavit. Fremitus saxi vulgares ampliatus vix audibilis erat e fenestris discoopertis. Don Lee viam suam in caupona obstruxit. Dimplei genae iuvenum Hawaii hoc tempore non ostenderunt. Oculi eius erant frigidi, et aspectum dederunt Nick necesse habere a tergo digitos quattuor proiecisse. "Introitus lateralis, culus" sub spiritum exsibilavit postquam Nick ei tesseram ab Eddie Biloff morientis labris accepit.
  
  
  Quisque aedificium ambulavit. Extra metallum opertum ostium, figura stabat exspectans eum. Nick faciem orientalem suam plana agnovit. Hic fuit architriclinus, qui ei et Accipiter prima nocte serviebat. Nick ei tesseram dedit. Famulus intuens eum, vultu sine vultu. "Dixerunt mihi scis ubi actio est" Nick tandem fremuit.
  
  
  Famulus super humerum suum annuens, ipsum ingrediendum annuens. Ostium post eos impulit. "Perge", inquit architriclinus, hoc tempore per cameram feminarum non pervenerunt, sed per cella secreta pervenerunt per cellarium e diverso coquinae. Famulus portam ferream in fine ferro aperuit et Annam duxit. in familiaritatem artum munusculum.
  
  
  Hominem esse hominem Gaudium sol narravit, N3 putavit. Johnny Hung Fat. Et iudicans ex inundatione clavis catenarum baiulavit et fidenti et auctoritatis modo, quo circum officium ferebatur, plusquam alius minister apud Bali Hai fuit.
  
  
  Nick recordatus est inguinum Candy ad inguinem calcitrare truculentum dedisse ei de nocte qui hic in officio capti erant. "Magis" cogitabat.
  
  
  "Hoc modo, quaeso," dixit Pinguis Hung. Nick eum in longum, angustum cum speculo ancipiti secutus est. Ordines camerarum et taeniolae tacuerunt. Hodie nulla pellicula a fuperius remota est. Quisque perspexit vitrum infrarubrum ad mulieres ornatas elaboratis gemmis, et viri rotundis, faciebus bene saginatis, qui sibi in stagnis mollium lucis sedebant, tacito sermone movendo labra.
  
  
  "Domina Burncastle," dixit Pinguis Hung, demonstrans dotem mediae anilis gerens pendenti adamantino ornatam et inaures micantes funale. "Horum ornamentorum septingentos quinquaginta domi habet. Proxima hebdomade Romae filiam suam visitabit. Domus vacua erit. Sed aliquem certum opus est. Nos reditus scindemus."
  
  
  Quisque renuit caput. "Non hoc genus actionis", fremuit. "Im 'non interested in glaciem. Ego sum loaded. Ego quaero alea. Best sponsionibus." eos per vectem cauponam intrant. Apparent in disco. Famulus eos ad mensam angularem duxit, ab aliis aliquantulum separatus. Occultum signum dimovit, et omni obsequio ad imperata procumbens.
  
  
  Nick dixit "Centum G ludere habeo et nolo fidem meam infringere eundo ad Vegas vel Bahamas. Volo hic agere in Florida."
  
  
  Centum G, "Pensus" dixit cogitabundus Hung. "Bene magnus bet est. Faciam ut phone vocationem et vide quid possum facere. Hic ante expecta."
  
  
  Funem combustum circa collum Arboris Rhinoceros diligenter tritum erat sed adhuc conspicuum erat. Praesertim cum caput avertit. Tum folium vetus illud aggregatum. Scowl, eius hairline deorsum etiam fluens, eius sectam acuminatam - braccae nigrae, tunicae serici nigrae, thorax immaculatus albus cum manicis cingulis, auri bracteae bracteae vitreae magnitudine.
  
  
  Candy non posse eum satis posse videri. Circumfusa erat, oculos caeruleos devorans, corpus eius quasi catulus esuriens confricans. Nick numerum invenit qui mensam suam aequavit et in ratio sana convertit. "... Quaeso, infans, noli me spoliare," Candy questus. "Percute me, clamant ad me, sed non gelantur. Quaeso. Nihil aliud tractare possum nisi hoc."
  
  
  Reno fasciculum cigarette cornu e sinu extraxit, unum excussit et incendit. Fumum per nares in nubem tenuem efflavit. “Davi tibi munus”, coaxavit. "Tu adveni."
  
  
  "Puer, feci omnia quae rogasti. Eddie me tangere non possum."
  
  
  Rhinoceros caput movit. “Tu,” inquit. "Tu es ille qui ad Eddie rectum guy duxit. Quod erat iustus stultus." Placide, de industria, ardentem cigarette manu pressit.
  
  
  Illa acri spiritu hausit. Lacrymae delapsae in faciem. Sed non migravit de loco suo, non percussit eum. "Scio, amans. mereor," ingemuit. "Vere te defeci. Quaeso, ut ignoscas mihi in corde tuo invenias eam..."
  
  
  Nick's stomachus volitavit ad putidissimam scenam quae ante oculos gerebat.
  
  
  "Quaeso ne movere. Hoc ipsum tacere." Vox post eum deerat, sed
  
  
  
  
  
  
  Genera translationis
  
  
  Translation of texts
  
  
  Original text
  
  
  5000 / / 5000
  
  
  Translation eventus
  
  
  pistol firmiter premens dorsum suum suum nuntium portavit, haud facile intelligitur. "Bene. Gradum ante ac lente vertere circum, tenens arma tua coram te."
  
  
  Nick fecit, ut ei dicebatur. Johnny Hung Grossus duabus gorillas cingitur. Magnae, meaty non-Chinese gorillae, cum snappy pile et pugni magnitudine pernorum. " Tenete, pueri."
  
  
  Una manicas in eum ruptas, altera manus super eum optime accurrit, lotis peculiaribus .38 Colt Cobra, quod - secundum tegumentum Elgar - erat unicum telum Nick conglobatum erat. "Itaque," dixit Pinguis pependit. "Quis es?" Elgar non es quia me non agnovisti. Elgar scit me non sonare sicut Charlie Chan. Praeterea pecuniam ei debeo. Si vere Iceman esses, mihi vapulasses. quia haec ".
  
  
  “Ibam, nolite solliciti esse,” dixit Nick per lapidosos dentes. "Ego iustus volo primum sentire, non potui intelligere modum agendi et fictum accentum..."
  
  
  Suspendit caput quassavit Crassus. "Nulla bona, mate. Elgar in glacie rapinam semper curabat. Etiam cum farinam habuit. Scabiem resistere non potuit. Modo non complicare." Vertit ad gorillas. “Max, Teddy, Brownsville conculcans,” scindit. "Octoginta cento incipientium."
  
  
  Max Nick in maxilla percussit, et Teddy eum in stomacho feriat. Max procumbens genu levavit. In solo vidit eos ad sinistrum crus pondus transferre ac ad subsequentes ictus se accingere. Malum fore sciebat. Calceamenta gerebant eu.
   Caput 12
  
  
  
  
  volvensque ad pedes quatere nitens, caput ad terram suspensum, vulnerati animalis instar. Tabulatum quatiebat. Odor erat ex naribus meis ducatus calidi. Vage sciebat se vivere, sed quis esset, ubi et quid sibi accidisset, non potuit temporaliter meminisse.
  
  
  Aperiens oculos. Nimbus dolor rubeus cerebrum perforatum est. manum admovit. Dolor augetur. Iacuit igitur immobilis, spectans ut ante oculos eius micabant acuta fragmenta rubra. Peroravit eam. Pedes et bracchia sensit. Hinc ad latus caput movere posset. Vidit sarcophagum metallicum in quo jacebat. Frementem machinam audivit stabilis.
  
  
  Erat in aliquo movens. Car truncus? Nimis magna, nimium lenis. Vivamus. Id omne. Sensit assurgere languidos et cadere, sentiens gravitatem, quae fugae comitatus est.
  
  
  “Teddy, amice, cura,” vox alicubi ad dextram dixit. "Venit".
  
  
  Teddy. Maximi. Johnny Hung Fat. Nunc ad eam remeavit. Stomping, Brooklyn style. Octoginta centesimis acerrimum hominem ictus sine fractura ossium sumere potest. vires Furia dabat. Surgere ad pedes...
  
  
  Dolor acutus in occipitio emicabat, et in tenebras prosiliens e solo prosiliebat.
  
  
  parumper visus erat, sed diuturnior destinatus fuit. Ut conscientia sensim relapsa, imago per imaginem, se e metallo sarcophago emergentem invenit, ac sedentem in sella quadam cinctum intus in magna sphaera vitrea tibiis ferreis alligata.
  
  
  Sphaera saltem quinquaginta pedum supra terram in camera ingenti cavernoso pendebat. Muri computatrorum ad murum longinquum diffugiunt, sonos musicos molles efficientes ut puerorum ludibria in cylindro poliuntur. Homines in tunicis albis, sicut chirurgi, in illis elaboraverunt, virgas prementes, agitationes taenia onerantes. Alii homines cum headphones et plugs pendentia stantes ad Nick aspiciebant. In marginibus cubiculi stabat collectio mirabilium machinarum - verticuli instar sellae coquinae immanium mixtorum, tabularum inclinatio, tympana disorientatio ovi tympana ad celeritates phantasticas multiplices axes, caloris gazophylacia similes ferro saunas, unicyclos, piscinas aqua simulationis exercent. Eva, e carbaso et filo constructum.
  
  
  Una e figuris uniformibus albis tortor ligulam ad consolatorium prae se connexum et locutus est. Annibal vocem eius audivit, pusillam et longinquam, aurem eius intrare. "... Tibi gratias ago pro profiteri. Idea est probare quantum vibrationis corpus humanum sustinere possit. Magna celeritate spheara et somersaulting cum rediens potest mutare statum hominis. Hepar hominis tantum est quantum sex digitorum..."
  
  
  Si Nick hunc hominem audire potuit, fortasse ... "Exi me hinc!" — in summo pulmone fremit.
  
  
  "... aliquae mutationes in nulla gravitate fiunt," vox sine mora continua. "Sanguis bullae, muri venae emolliunt. Ossa calcium in sanguinem emittunt. Maiores mutationes sunt in fluido graduum corporis, musculus debilitans. Sed verisimile est quod ad hoc punctum pervenies."
  
  
  Sella tardius vertere coepit. Nunc celeritatem colligere coepit. Eodem tempore ingravescente vi saxum coepit. "Memento quod machinator es operans," vox in aure dixit. "Hoc est puga pyga sub indice manus sinistrae tuae. Cum sentis te attigisse terminum patientiae tuae, urge illum. Motus cessabit. Gratias tibi ago
  
  
  
  
  
  
  Genera translationis
  
  
  Translation of texts
  
  
  Original text
  
  
  5000 / / 5000
  
  
  Translation eventus
  
  
  iterum profiteri. Finis nexus"
  
  
  Quisque pressit puga pyga. Factum est nihil. Sella velocius et velocius nebat. Auctae tremulae. Universus intolerabilis motus chaos vertitur. cerebrum eius diro impetu dilapsum est. Fremuit in auribus eius, et super illud aliud sonum audivit. Clamore suo contra perniciosam quatientem uocem quiritare. Digitus pyga iterum iterumque percussit, sed motus non erat, sed fremitus aurium et morsus cingulorum corpus eius in frusta discerpens.
  
  
  Clamores eius in clamores convertuntur, sicut continua impetu sensuum. Oculos suos in agonia clausit, sed nihil profuit. Ipsae cellulae cerebri, sangui- nes, pulsare videbantur, erumpentes in crescendo doloris incremento.
  
  
  dein, cum repente, ut coeperat, impetus cessavit. Aperuit oculos suos, sed nihil mutandum in tenebris maculosis vidit. Cerebrum intus cranium terebat, oris corporisque musculi ecellos tremebant. Paulatim paulatim reverti coepit ad normalem. coccinea fulgura verterunt purpureum, dein viridem disparuit. Ambitus increbrescente levitate cum iis immiscet, et per obductam visionis sauciae pallidum et immotum aliquid refulsit.
  
  
  Facies erat.
  
  
  Tenuis, mortua facie, oculis glaucis exanimis et fera cicatrix in collo. Os, aris. Dixit, "Numquid aliud vis indicare nobis? Quidquid oblitus es?"
  
  
  Nick caput movit, et postquam nihil nisi longum erat, profunde in tenebras detegit. Exsurgebat semel, breviter, ut sentiret languidum ortum et lapsum metalli sub se frigidum, et aerium iterum cognosceret; Tunc tenebrae diffusae sunt ante visionem suam sicut alae magnae volucris, et sensit frigus, et sonum aeris in facie sua, et cognovit quid esset mors.
  
  
  * * *
  
  
  Expergefactus e clamore — atrox, inhumanus ab inferno clamor.
  
  
  Eius reactionem latae sententiae fuit, reactionem animalis ad periculum. Ille tundebat et calce, sinistrorsum advolvit, et pedibus in ornatum exposuit, dextrae manus anulos circum sclopeto claudens, qui ibi non erat.
  
  
  nudus erat. et solus. Cubiculum habet crassum album adveniat et supellectilem Kelly satin. Qua voce aspexit. Sed non nulla erat. nihil quod intus vel extra movetur.
  
  
  Sol mane nuper per fenestras foratas ad extremum cubiculi perfluebat. Extra, palmae siculae pendebant ab aestu. Caelum ultra eos erat pallidum, dilutum, caeruleum, et lux reflexa maris in caecitate micat, quasi specula per superficiem suam ludunt. Quisque diligenter circum balneo circumspiciebat et cubiculum vestiebat. Sciens se nullum periculum delitescere, cubiculum se recepit atque ibi torva constitit. Omnia satis quieta sunt; tunc subito clamor hystericus acutus expergefactus est.
  
  
  Trans cubiculum ambulavit et fenestram prospexit. De cavea pensili infra stabat. Quisque aenigmate risit. Mynah ave! Prosiliunt et evigilant, pinguia nigra plumis impellentibus. Quo viso, alia avis ad eum rediit. Cum eo venit odor mortis, dolor et in serie imaginum vivarum novacularum, omnia quae ei contigerunt. Corpus suum aspexit. Et dolor in ipsum non purus. At ille ulterioris poenae cogitationem sponte adfixit.
  
  
  Novo cruciatu vultu, maestus cogitabat. Bis efficax vetus, quia tam cito recepisti. Nulla consequat quam sit amet bibendum sollicitudin. Linguam ex ore haesit, et gustus acri chlorae hydratis erupit. Mirabatur quomodo hic fuerit et ubi "hic" esset. Sensit post se motum, et tempus ad se defendendum paratus.
  
  
  "Salve, domine. Spero te melius sentiens."
  
  
  Pincerna per gravem albam cum lance manu iter fecit. Iuvenis erat et sanus, oculis quasi lapidibus glaucis, et Nick notavit tumorem insignem sub iaculo suo. Humerum corrigiam gerebat. In lance vitrea suci aurantiorum et pera Mickey Elgar erat. “Heri heri demisisti,” dixit pincerna molliter. "Puto te ibi rem totam reperies."
  
  
  Succum avide bibit Annibal. "Ubi ego sum?" poposcit.
  
  
  Pincerna non palpabunt oculi. "Catay domine. Alexander Simian praedium in Beach. heri eiecta es."
  
  
  "Lava"
  
  
  "Ita, domine. Vereor ne navis tua naufraga sit. In scopulum eiciebam." Vertit excedere. Dicam Domino Simian te esse. Vestimenta tua sunt in thalamo tuo, domine. Exprimimus eos, et timeo ne aqua salsa eos adiuvet. Ianua tacite post se occlusa est.
  
  
  Nick vidulum suum aperuit. Centum rigidas imagines Grover Cleveland ibi adhuc erant. cubiculum aperuit et se inspicientem plenam longitudinis speculo intra ostium invenit. Mickey E
  
  
  
  
  
  
  Genera translationis
  
  
  Translation of texts
  
  
  Original text
  
  
  5000 / / 5000
  
  
  Translation eventus
  
  
  Egar adhuc erat. Heri disciplina unum capillum non perturbavit. Cum se ipse inspexisset, rursus laboratorium editoris admiratus est. Personae silicone polyethylene novae carnes ut incommodae induendae possunt esse, sed certae sunt. Neque ullo motu tolli, scalpendi, aut inliniendi. Tantum aqua calida et scias quomodo hoc facere posset.
  
  
  odor aquae salsae e secta sua languidus erat. Quisque induit ut frowned. Itane vera fuit fabula naufragii? Reliquum est tantibus? Rhinoceros Tres facies in umbilicum suffusa. Numquid aliud vis nobis dicere? Hoc interrogandi signum fuit. Usus est adversus aliquem qui proxime accessit. Idea erat illis convincendi quod iam pauca tantum relicta essent ad explendum. Quisque non casurum est. Sciebat se non loqui. Nimis diu in hoc negotio fuit; praeparatio eius nimis fuit instructa.
  
  
  vox in andronis foris resonabat. Vestigia appropinquabant. Aperiens ostium, et notum aquilae calvi caput innixum super illud ingentibus, humeris inclinans. "Bene, Dominus Agar, quomodo sentis?" — Simian purred nardum. "Paratus est immisso aliquo ludere? Socius meus, Mr. Arbor, dixit mihi magna vis ludere."
  
  
  Quisque adnuit. "Hoc iustum est";
  
  
  " Sequere me, domine Elgar, sequere me."
  
  
  Simian celeriter per aulam ambulavit, et per scalas latas columnis saxis dejectis saepta, vestigiis Hispanis tegulis imperiose resonabat. Quisque secuta est, oculi eius occupatus, eius memoria photographica singula singula capiebat. Transiverunt viginti pedes altam aream aula exceptam, et transierunt per seriem porticus cum columnis inauratis. Omnes tabulae pictae in muris pendentes clarae erant, maxime ex schola Renaissance Italica, et GKI vigiles paludati passim animadverti et sumpta sunt originalia et non vestigia.
  
  
  Ambulabant aliam scalam per museum similem cella refertum casis vitreis nummorum, emplastrum et figurarum aenearum super basibus, et Siemian impressit bullam ventriculi Davidis et Goliath. Pars muri tacita lateri commota est, et Annibale ingressurus est.
  
  
  Nick hoc fecit et se in hydropico concreto humido invenit. Simian ambulavit praeter eum ut tabella clausa. ianuam patefecit.
  
  
  Locus erat obscurus, cigar fumo plenus. Sola lux ex unico bulbo viridi adumbrato, paucis pedibus supra mensam magnam rotundam pendentibus. Tres viri sine manicis ad mensam sedebant. Eorum unus suspexit. "Tune es ad fucking ludere?" — fremuit apud Simian. "An tu toto loco vagaris?" Calvus erat, homo salsus, oculis pallidis piscis qui nunc ad Nick conversus est, et in facie ejus momento requievit, quasi locum inserere conatur.
  
  
  "Mickey Elgar, Jacksonville," Siemian dixit. "In manu eius sedebit."
  
  
  "Non dum hic agimus, amice," dixit Fisheye. "Vos." Docebat apud Annibalem. "Inc transi, et captionem tuam clausam serva."
  
  
  Nick eum nunc agnovit. Irwin Spang e turba veteri Sierra Inn, censebatur unum e syndicati principibus esse, disseminationem nationum criminalem in omni gradu negotiorum operariorum, a machinis vendendis et squalibus mutui ad mercatum politicum et Washington politicum.
  
  
  "Cogitavi te ad jugum paratos esse", Simian dixit, sedens et chartas suas excerpens.
  
  
  Crassus proximus Spang risit. Risus siccus erat, qui largos, tremefecit fauces. Oculi eius modice et anguste occlusi erant. Sudorem infudit voltum, et sudario convolutus intus torquem cucurrit. "Firmum feremus, Alex, nolite solliciti," inquit coaxare. "Immo ut expressimus te excoquatur."
  
  
  Erat vox Annibali tam nota quam sua. Quattuordecim dies testatus est coram Senatu Committee in Emendatione Quinta ante decem annos eum clarum fecit ac vocem Donald Duck ruditer imitatus est. Sam "Bronco" Barone est alius director syndicatus qui Executor notus est.
  
  
  Quisque salivam in ore collegit. Putare se tutum esse coepit, quod erupit. Non fregerunt, in Elgari larvam non inciderunt. Etiam se ex hoc cubiculo relinquendum putabat. Sciebat autem hoc nunquam futurum esse. Vidit "Exercitator" hominem vulgo creditum mortuum vel latens in Tunisia patria. Irwin Spang in comitatu suo vidit (connexionem imperii foederati numquam probare posse), et viros in eodem cubiculo cum Alex Siemian vidit - aspectum qui Nick maximum testimonium in historia criminali US fecit.
  
  
  "Pulsamur pomerium," inquit quartus homo in mensa. Erat dapper, perusta Guidone de Madison Avenue. Annibal eum a senatu auditus agnovit. Dave Roscoe, duc advocatum pro syndicato.
  
  
  Nick eos spectavit ludere. Bronco per quattuor manus in ordine perivit et tres reginas obtinuit. Aperuit, traxit, sed melius non est, et exivit. Siemianus cum duobus paribus vicit et Bronco primas suas dignitates ostendit. Spang respicientes salve
  
  
  
  
  
  
  
  Genera translationis
  
  
  Translation of texts
  
  
  Original text
  
  
  5000 / / 5000
  
  
  Translation eventus
  
  
  m." Quid Sam?" — fremuit. "Vos non sicut winning? Vos got percussio ab Alex scriptor INCREMENTUM duplis."
  
  
  Bronco chuckled in aenigmate. Parum erat pecuniae meae, coaxavit. "Magnum volo cum marsupium Alex prehendero."
  
  
  Simian frowned. Nick contentionem circa mensam sensit. Spang in sella convertit. Heus, Red, coaxavit. "Aerem aliquam".
  
  
  Nick conversus miratus est tres figuras in camera obscura videre. Unus ex illis erat vir cum vitra et visor viridis. Sedit in tenebris ad mensam, et ante eum stabat machina computatoria. Ceteri Arbor Rhino et Sandes Clint, principes vigilum GKI. Sandes stabant, et transitum premebant. Caerula caerulea ad laquearia surgere coepit, deinde disparuit, extracta in evacuatione foraminis. Rhinoceros Arbor sedit manibus super sellam suam et aspexit Nick levi risu in labiis eius.
  
  
  Bronco duas vel tres manus desiderabat, deinde 1,000$ bet vidit, et tantundem extulit, quod Spang et Dave Roscoe vocantur et Siemian $ 1,000 excitaverunt. Bronco duos Gs. Dave Roscoe convertit et Spang vidit. Simian dedit ei G. Ita visum est quod Bronco exspectabat. "Ha!" Inseruit G quatuor s.
  
  
  Spang cessit et Simian Bronco gelido intuitu aspexit. Bronco subrisit. Unusquisque in conclavi coepit spiritum tenere.
  
  
  "Minime," inquit Simian tristis et chartas suas proiecit. "Im 'in hoc non capio."
  
  
  Bronco suas chartas egit. Optima princeps decem habebat. Dictio Simian erat obscura et irata. Bronco ridebat.
  
  
  Subito Nick intellexit quid moliretur. Tres modi sunt immisso ludere, et tertium egit Bronco - contra eum qui plus vult vincere. Ille qui solet overacts. Vincendi necessitas claudit fortunam. Iratus eum fac et mortuus est.
  
  
  "Quid hoc est, Sydney?" - Bronco emisso, lacrimas risus ab oculis abstergens.
  
  
  Vir ad machinam adiectionem convertit in lucem et tabulati aliquot numeros. Ille candelam scidit et Rhinoceros eam tradidit. "Id mille centum G minus quam tibi debet, domine B," Reno dixit.
  
  
  "Ibi sumus" inquit Bronco. "Nos ab anno MM constitui".
  
  
  "Bene, abeo," Dave Roscoe dixit. "Opus est pedes meos extendere."
  
  
  "Cur nos omnes intermissum?" — dixit Spang. " Da alex forte pecuniam corradendi aliquid." adnuerat Nick. "In tempore venisti, buddy."
  
  
  Tres ex eis cubiculum reliquerunt, et Simian sellam monstravit. “Actum voluisti” dixit Nick. "Sede." Rheni Arbor et Sandes ex umbris egressi sunt, et super sellis utrinque sederunt. "Decem G est chip. Quis obiecerit?" Quisque renuit caput. "Tunc illud est."
  
  
  Decem minuta postea mundata est. Sed tandem omnia patuerunt. Omnes claves absentis ibi erant. Omnia responsa quaerebat, ne id sciret.
  
  
  Una quaestio erat - quomodo cum hac scientia et vita discedere. Nick placuit directam accessionem esse meliorem. Repulit sellam suam et surrexit. "Bene, omnia," inquit, "descendo." Puto ibo."
  
  
  Simian ne aspicias. occupatus erat Cleveland. "Sane," inquit. "Gaudete sedi. Cum alium fasciculum iacere vis, tange me. Rhino, Red, ostende eum."
  
  
  Ambulaverunt eum ad ostium et fecerunt - verbum.
  
  
  Novissima res Nick vidit manus Rhinoceros cito ad caput conversus. Sensus brevis erat nauseae doloris, dein tenebrae;
   Caput 13
  
  
  
  
  Ibi erat, expectans se sensim se recepisse. Una una cogitatio cerebrum illustravit cum sensu paene corporeo — evasionem. Fugiat qui qui ut.
  
  
  Hic, collectio informationum completa est. Praesent ut tempus ex.
  
  
  perfecte adhuc iacebat, disciplinae etiam dormienti menti impressae. In tenebris, tentamenta a sensibus prolata sunt. exploratio methodica tarda coeperunt. In tabulis ligneis iacebat. Frigus, humidum, capturam. Fuit odor maris in aere. Moles aquarum sonitum percuciens audivit. Sextus sensus dixit eum esse in aliquo cubiculi genere, non valde magnum.
  
  
  Musculos leniter tensus est. Non ligatus est. Palpebrae repente ad adaperta aperiuntur, sed neuter oculus respexit. Nox erat - nox. Se stare coegit. Lumen lunae pallide per fenestram ad sinistram eliquatum. Et surgens accessit ad eum. Artus ad coronam adveni. Ferruginei erant vectes ejus. Ad ianuam molliter ambulavit, tabula soluta retentus et paene cecidit. Janua clausa erat. Honestus, antiqui. Potuit recalcitrare conari, sed sciebat tumultum facere ut curreret.
  
  
  Rediit et genu nixa tabula. Duo erant sex, dimidia uncia una. Prope tenebris spartum fractum invenit et tabulam ulteriorem laboravit. Ex media area ad baseboard cucurrit. Eius manu invenerunt Ben
  
  
  
  
  
  
  Genera translationis
  
  
  Translation of texts
  
  
  Original text
  
  
  5000 / / 5000
  
  
  Translation eventus
  
  
  super illud, bumping in ruderibus. Nil plus. Melius tamen, rima sub pavimento et sicut cameram alterius cubiculi infra vidi, satis alta erat. Satis profunde celare hominem.
  
  
  Accessit ad laborem, incedit pars mentis ad strepitus exteriores. Duas tabulas levare debuit priusquam sub illis labi posset. Stricta fuit, sed administravit. Habebat deinde in nudatis unguibus tabulas demittere. Inch per pollicis descenderunt, sed aream se non premunt. Sperabat hanc concussionem diligenter inspectionem cubiculi impedire.
  
  
  In angustiis iacens tenebris, de fututor cogitabat et desperationem qua manu egit Simian. Aliquam velit erat quam justo. Singulis schedularum conversio fere vitae necisque causa fuit. Unus in mundo ditissimus — Nick's measly hundreds sed ipse concupivit in passione G non gulae, sed desperationis. Etiam fortasse metus.
  
  
  Nick cogitationes interruptae sunt a sono clavis conversionis in cincinno. Audivit, lacertos tensos, ad pugnam promptos. Tacuit parumper. Tum pedes in pavimento ligneo acriter raduntur. Decurrerunt in atrium foras et per scalas. Offensio breviter se recepit. Alicubi visum ostium impulit.
  
  
  Quisque in floorboards levavit. Sub eis excidit, et ad pedes se prosiliit. Ianua murum percussit dum torsit apertum est. Tunc erat in capite scalae, descendens in magnis saltibus, tres ad tempus, non curans strepitum quod clamaret Teddy, vox perculsa in phone eum demersit.
  
  
  "Non kidding sum, mehercule, abiit" catus est in osculum exclamavit. "Accipe hic guys - cito." Suspendit, conversus, et faciei inferior medietas paene decidit. Nick antro ultimo gradu, dextrae manus digiti temporis ac temporis.
  
  
  Manus catus eius umerum percussit, sed in aere haesitavit ut digiti N3 in diaphragmate sub sternum delaberentur. Teddy stabat pedibus seorsum et brachiis extensis , sugens in oxygenio , et Nick manum in pugnum extendit et eum pulsavit . Audivit dentes frangere et cecidit homo in latus suum, pavimento feriendo et adhuc eundo. Sanguis de ore ejus fluxit. Nick super eum incumbens, Smith & Wesson Terrier e suo holster abstraxit et ad ianuam cucurrit.
  
  
  Domum abscindere de via, et per rem ab ea parte audita vestigia. Iaculatus est praeter aurem eius. Nick conversus. Vidit amplam umbram domus scapulae in ore molis aquae fere ducentis passibus abeuntem. Ad eum ambulabat, incurvatus et retortus, quasi per campum currens.
  
  
  Homo quidam ante ianuam egreditur. paludatus et sclopetum fuit. "Desine illum!" - conclamavit post vocem Annibale. GKI custodes vasa tollere coeperunt. The S&W bis in Nick's hand with a roari concussit, et homo spun circa, sclopetum e manibus volantem.
  
  
  Phasellus porttitor fermentum erat. Custodes nuper redierunt a circuitu debent. Quisque recubuisset atque pressit starter puga. Machinam statim arsit. Iugulum patefecit. Navicula validissima e navi inremuit et sinus traiecit. Minutas rumpit e tranquillo lunae superficie ante se elata, sed tormenta non audivit.
  
  
  Accedens angustum fauces ad fauces molis, iugulum levavit et ad laevam rotam convertit. Eleganter eludendos eum ferebat. Foris rotam convertit perfecte, et inter eum et praedium simiarum lapides naufragii erant. Inde iterum iugulum late patefecit et aquilonem versus tendens extremae radiantia lumina Litus Riviera.
  
  
  * * *
  
  
  "Simian ad collum in hoc est," Nick dixit, "et laborat per Reno Arborem et Bali Hai. Et est aliud. Fractum puto et Syndicato connexum."
  
  
  Breve silentium factum est, et vox Hawk ex shortwave dicentis in cubiculo 1209 Geminis Hotel venit. “Bene recte,” inquit, “sed cum hoc genus operantis, computatores imperii decem annos probare vellet. Imperium oeconomus Simian est labyrinthus negotiorum complexorum...
  
  
  “Plerique nihili sunt,” Nick finivit. "Haec charta imperii est; mihi persuasum est. Imminuta dis evertere potest."
  
  
  "Irridet ea quae hic in Washington facta sunt" Hawk cogitans dixit. Heri post meridiem, Senator Kenton populantem impetum in Connelly Aviation immisit. Locutus est de defectibus perseverantibus, sumptum aestimationes triplicatas et pigritiam societatis in rebus securitatis. NASA autem appellavit ut Connelly relinqueret et opera GKI pro programmatis Lunae uteretur". Accipiter obmutuit. "Scilicet omnes in monte Capitolino scit Kenton in sinum dorsi GKI VESTIBULUM esse, sed in oratione sha est
  
  
  
  
  
  
  
  Genera translationis
  
  
  Translation of texts
  
  
  Original text
  
  
  5000 / / 5000
  
  
  Translation eventus
  
  
  prudentiam publicam fidem habet pauperem. Connelly participat graviter in Wall Street heri cecidit."
  
  
  "Omnes sunt numeri," inquit Annibal. "Simianus desperatus est cum Apolline pactionem accipere." Loquimur viginti miliarda dollariorum. Hoc est, quantum plane opus est, ut possessiones suas recipiat.
  
  
  Accipiter constitit, intentus. Tum dixit "Unum est cognoscere potuimus. Rhino Tree, Maior Sollitz, Johnny Hung Grossus et Simian militaverunt in castris bellicis in Philippinis in eodem Iaponico captivo bello. Tres et Sinenses permixti sunt in bello Simiani. Falsum imperium, et prope sum certus Sollitz proditor in castris factus sum et postea tutatus sum et tunc a Siemiano blackmailed cum ei opus erat. Hoc adhuc comprobandum est."
  
  
  "Et adhuc opus est suspendere in Pinguem pependit," Nick dixit. "Oro ut in fine mortuus sit quod nullam cum Beijing connexionem habet. Te attingam quamprimum scio".
  
  
  "Melius properas, N3. Tempus breve est" dixit Accipiter. "Ut scis, Phoenix Una hora viginti septem ad deducendum est".
  
  
  Verba brevi tempore deprimi tuli. "Viginti septem!" - exclamavit Annibal. "Quinquaginta unum annon?" Sed Hawk iam locaverat.
  
  
  "Viginti quattuor horas amisisti alicubi", dixit Hank Peterson, qui e Nick sedebat et auscultabat. Intuitus est in vigilia sua. "Est 3:00 a.m. Me vocavisti ex Riviera Beach hora 2:00 a.m. et dixisti mihi eum eligo te. Fuisti hodie quinquaginta et una hora."
  
  
  Illae duae plane invehitur, Annibale, cogitationis, tormentis. Accidit ibi. Totum diem perdidi...
  
  
  Insonuit telephonium. Ille sustulit. Gaudium erat Sat. "Audi," Nick dixit, "Vellem te vocassem, fui..."
  
  
  "Aliquam agens es", "interrupit graviter" et intellego te pro imperio US operari. Itaque aliquid tibi demonstrare debeo. Nunc laboro - Centrum in NASA Medicum. Centrum in Merritt Island . Potesne hic statim abire?"
  
  
  “Si ad portam dederis mihi permissum,” dixit Nick. Dr. Song dixit se ibi fore et suspensum. "Melius emittere radiophonicum" dixit Peterson, "et hic me exspecta. Non diu ero."
  
  
  * * *
  
  
  "Hic est unus e fabrum exercitationis", Dr. Song dixit ut Nick antiseptic ANDRON Medical Aedificii deduxit. "Mane huc venit, vagabundus quomodo Phoenix Una arte instructa speciali artificio, qui eum in externa potestate statim movet. Omnes hic eum tractarunt sicut delirare, sed eum videre putarem, cum eo loqui. " ... modo in casu ".
  
  
  Aperuitque ostium et secessit. Annibale fpectat. Eductae cortinae, nutrix stabat ad lectum, pulsus aegri sumens. Quisque aspexit hominem. Erat autem supra quadraginta et cum mane canisset. In ponte narium erant notae e specula pigrae. Nutrix dixit, "Nunc quiescit. Dr. Dunlap ei infusionem dedit."
  
  
  Gaudium sol dixit, "Hoc est." Et cum ostium post nutricem clausit, mussat, "Male", et super virum incumbens, palpebras aperire cogens. Discipuli in eis fluitabant, unfocused. "Nihil nunc nobis narrare poterit."
  
  
  Quisque impulit eam praeter. "Id urgere." Digitum contra nervum in aede viri pressit. Dolorem coguntur oculos aperire. Hoc ei per momentum reviviscere videbatur. "Quae est haec Phoenix Una ratio target?" - Nick responsum postulavit.
  
  
  "Uxor mea..." mussavit virum. " Habent me ... uxorem et liberos ... scio se morituros ... sed id facere non possum quod me facere volunt ... " .
  
  
  Iterum uxor et liberi. Nick circum conclave respexit, telephonium parietem vidit et ad eum celeriter ambulavit. Dialed numerum pro Geminis Hotel. Peterson aliquid ei narraverat in itinere ab Riviera Beach, aliquid de illo portante NASA clientes qui ingruebant... Tantum negotiosus erat ut e re pecuniaria Siemiani instare quaereret ut dimidia tantum auditio "Loom Duodecim" "- O-novem, amabo. "Post duodecim annulos vocatio ad mensam translatum est. "Num duodecim-novem cubiculum reprehendo?" Nick dixit. "Responsum esse debet. "Moritas eum corrodere coepit. Dixit Peterson. ibi opperiri .
  
  
  "Estne hic Dominus Harmon?" Clericus in officio usus est nomine Nick sub relatus. Quisque dictum erat. "Quaeris D. Pierce?" Hoc erat operculum Peterson. Nick dixit se esse. "Vereor te modo eum desiderari," clericus dixit. "Reliquit paulo ante cum duobus praefectis vigilibus".
  
  
  "Albulae virides, galeae albae salus?" - Nick dixit in tensa voce.
  
  
  "Id est. copias GKI. Non dixit cum revertar. Accipio..?"
  
  
  Nick suspensus est. Apprehenderunt eum.
  
  
  Et propter ipsius Annii negligentiam. Praetorium mutare debuit post Candy Dulcis angulum coortum in facie. Tamen, festinans ad perficiendum negotium, hoc facere oblitus est. Illa locum suum ad hostes designavit et turmas tersus emiserunt. Consequuntur: Peterson habebant et forte radiophonicum cum AX contactum habebant.
  
  
  Gaude Sol eum aspiciebat. “Illa potestas GKI, quam modo descripsimus,” inquit. "Tenuerunt cl
  
  
  
  
  
  
  
  Genera translationis
  
  
  Translation of texts
  
  
  Original text
  
  
  5000 / / 5000
  
  
  Translation eventus
  
  
  Prosecutus sum paucis diebus, sequendo me et opere. Dicebam modo eis. Cupiunt me prohibere in praetorio cum rediens. Dicebant quod aliquas quaestiones interrogare volebant. Ibo? In hac causa tibi operantur? "
  
  
  Quisque renuit caput. "Sunt in altera parte."
  
  
  Sollicitudo emicabat faciem. Homini in lecto monstravit. Et narravi eis de illo. "Primum ad te non potui pervenire, ideo eas vocavi. Volebam scire de uxore et liberis..."
  
  
  "Et bene se esse dixerunt" Nick conplevit eam sentiens subito glaciem umeros eius et digiti decurrere. "Dixerunt se in Miami Institutum Medical GKI esse et ideo omnino tutum esse."
  
  
  "Quod sic prorsus..."
  
  
  "Nunc diligenter audi", interrupit et lacunam plenam computatoriis et spatium experimentorum machinis in quibus torquebatur describere coepit. "Numquid umquam tali loco vidisti aut fui?"
  
  
  "Ita, hoc est suprema Instituti Medical GKI", dixit. "Aerospace Research Section".
  
  
  Cavebat ne quid in faciem emitteret. Noluit puellam terrere. "Mecum tu melius venias," inquit.
  
  
  Aspexit mirari. "Ubi?"
  
  
  "Miami. Hoc Medical Institutum explorandum censeo. Scis quid intus facias. Potes me adiuvare."
  
  
  "Potesne primum venire ad locum meum? Aliquid emere volo."
  
  
  Respondit : Non tempus. Ibi eos exspectant. Cocos Beach in manibus hostium.
  
  
  "Ego te loqui cum consilio director." Coepit dubitare. "Ego ad officium nunc cum incipit countdown."
  
  
  "Non faciam," inquit placide. Hostes etiam nasam transfixerunt. "Debebis" inquit "meo iudicio crede" cum fata Phoenicem dixero pendere, quod agimus in proximis horis.
  
  
  Sors lunaris non modo navem, sed singula ingredi nolebat. Mandatum Peterson ei revenit: mulieres et infantes implicavit in casu casu vulnerato qui nunc obsidem tenebat apud Medical Centre GKI. Peterson in NASA officia maritorum compressit et invenit omnes in eadem potestate electronic divisione laborasse.
  
  
  In conclavi intolerabiliter calidum erat, sed temere imago quae sudorem in fronte Nick formabat. Imago trium scaenarum Saturni 5 tollens et deinde leviter ut imperium externum cunctans imperium cepit, stipendium suum sex miliones lagenas kerosenae flammabiles et liquidum oxygenium versus novum scopum Miami gubernans gubernabat.
   Caput 14
  
  
  
  
  Ad ostium apertum Lamborghini stabat lictor, expectans caput nutum ministrantis.
  
  
  Non intellexit.
  
  
  Facies Don Lee aspexit "purus" sicut Nick Carter e umbris egressus est in circulo lucis sub tegmine Bali Hai sidewalk. Nick conversus, manum cum gaudio Solis coniungens, Lee permittens ut bonam illam aspiceret. Effectum decurrere optatum habuit. Oculi Lee paulisper constiterunt, incertum.
  
  
  Duo ad illum movet. Hac nocte, N3 facies ipsius erat, sicut paraphernalia lethalia secum portabat: Wilhelmina in umbilicum habilem holsterem, Hugo in vagina pollices supra brachium dextrum, et Petrus et pauci domestici domestici in renes irrepserunt. sinum.
  
  
  Lee aspexit in libello quem in manu tenebat . "Nomen, domine?" Supervacaneum fuit. Noverat optime hoc nomen in indice suo non fuisse.
  
  
  "Armon," dixit Nick. "Sam Harmon."
  
  
  Respondit statim. "Non possum credere quod video..." Hugo e latebris elapsus est, extremum bipennis glaciei vitiosae laminae ventrem Lee perscrutantis. “Ah, immo, hic est”, architriclinus caput exhalavit, conans trementem voce sua subprimere. "Dominus et Dominus Hannon". Post rotam Lamborghini minister obtinuit eamque in sortem raedam vertit.
  
  
  "Eamus ad officium tuum," coaxavit Nick.
  
  
  "Hoc modo, domine." Duxit eos per foyer, praeter conclave, digitos crepans ad coniugem principis. "Lundy, sume ostium."
  
  
  Cum in pardus striatis conviviis se moverent, Nick in aurem Lee mussavit, "Scio de duobus speculis, homo, ne quid coneris. Fac naturale, ut mensam demonstras."
  
  
  Officium erat in postica, circa officium introitus. Lee ianuam aperuit et secessit. Quisque renuit caput. "Tu primus." architriclinus maculosus, et ambulabat, et sequebantur eum. Oculi Nick conclave lustrabant, alias introitus quaerunt, aliquid suspiciosum vel potentia periculosum.
  
  
  Hoc munus "showroom" fuit ubi negotium legitimum Bali Hai gestum est. Stragula alba in pavimento erat, stratum coriarium nigrum, mensa curva cum telephonio cellae Calderia supra eam, et mensa capulus vitrea gratis forma ante lecti.
  
  
  Quisque ostium clausit post se et innixus est. Aspectus eius ad lectum diurnum rediit. Laetitia Solis oculi eum secuta est et erubuit. Celebritas erat pulvinar, havin
  
  
  
  
  
  
  
  Genera translationis
  
  
  Translation of texts
  
  
  Original text
  
  
  5000 / / 5000
  
  
  Translation eventus
  
  
  g munere suffragationis agit in photo pornographico nunc celebre.
  
  
  "Quid vis?" Don Lee postulavit. "Pecunia?"
  
  
  Nick cubiculum traiecit cum rapido, vento frigido. Priusquam Lee movere posset, Nick celerem ictum ad fauces sinistrae falcati ore manu tradidit. Lee dimidium complicatum, duos uncinos duros adjecit, sinistro et dextro, plexu solari. Procidit Hawaii et Nick genu levavit. Cecidit homo sicut saccus rasa. “Ergo,” N3 dixit, “Respondere volo, et tempus breve est.” Lee ad lectum traxit.” “Scio omnia dicamus de Johnny Hung Pinguis, Rhino Tres, et hic curris operationem. Hoc est scriptor satus".
  
  
  Lee caput renuit, illud purgare conatur. Obscurat sanguis, tortuosus mentum. “Ille locum ex nihilo,” inquit, “stolide feci. " Servus fui die ac nocte , omnem pecuniam meam in eam posui. Tandem feci quod volebam, et tunc amisi." Facies deprauata. "Alea. Ego semper amavi. Debitum habui. Alios implicatos habui."
  
  
  "Syndicate?"
  
  
  Lee adnuit. "Moramur ut figurate, sed hoc opus est. Absolute. Dictum non habeo. Vides quid in hunc locum fecerint."
  
  
  "In hoc munere secreto ibi" Nick dixit "inveni microdota et apparatum photographicum qui nexum cum Rubro Sinis indicabat. Estne aliquid?"
  
  
  Lee movit caput. "Est lusus quidam ludi ludunt. Nescio quid - nihil mihi narrant."
  
  
  "Quid de Hun Fat? Estne possibilitas ut sit agens rufus?"
  
  
  Lea risit, tum subito moerorem compressit maxilla. " Johnny capitalista proprie est," inquit. "Est rapax, homo credulus. Proprium est thesaurum Chiang Kai-shek. Eum quinque miliones schedulae in omni urbe magna Chinatown vendidisse debent".
  
  
  "Illo loqui volo" dixit Nick. "Voca eum hic".
  
  
  "Iam hic sum, domine Carter."
  
  
  Nick conversus. Facies orientalis plana erat impassiva, fere perforata. Una manus laetitiae Solis os texit, altera bracteas tenebat. Cacumen contra arteriam carotidem impressam. Motus minimus perforans eum misit. "Scilicet nos quoque officium Don Lee bugged." Hong Pinguis labra risit. "Scis quam calliditatis simus Orientales esse possint."
  
  
  Post eum stabat arbor Rhinoceros. Quae quasi murus solidus iam ianuae videbatur. Obscuram, perfide, lupum convertit et ostium post se clausit. Ostium parieti ita rubenti sedit ut plusquam pedem abesset nec linea vel confractus in membrana conspicuus erat. Sed in baseboard nexus non adeo perfectus erat. Quisque sibi maledixit quod tenuem perpendiculum in albo fuci baseboard animadverteret.
  
  
  Rhinoceros Arbor lente versus Nick movetur, oculi eius in terebra perforata acerba. “Tu eamus, occidimus,” simpliciter dixit. Tulit duodecim pollicis fragmentum molle et flexibile e sinu suo et in solo ante Nick proiecit. "Tolle," inquit. "Tardus. Bene. Nunc converte, manus post tergum tuum. Pollex liga."
  
  
  Nick lente convertit, sciens primum motivum iniuriae admonitum missurum esse switchblade immissam in Gaudium Solis iugulum. Post tergum eius, digiti filum torquebant, parvam arcum duplicem faciens, et expectabat.
  
  
  Rheni arbor bona erat. Perfectus interfector: cerebra et nervi felem, cor machinae. Omnes doli ludi sciebat. Exempli gratia cogens hostiam se ligare. Is latro semoto liberam reliquit, et hostia occupata et necopinata. Hunc hominem vincere difficile erat.
  
  
  "Iacum pronus in stibadium," Arbor Rhinoceros plane dixit. Nick super eum ambulavit et prostravit, spes incipientis evanescere. Sciebat quid deinde futurum esset. "Crura," inquit Arbor. Hoc fasciculo hominem sex digitorum funiculi ligare posses. Hoc securius tenebo quam catenis et manicis.
  
  
  Genua flexit, et crus levavit, in interfeminium genuflexo alterius cruris formatum premens, omnia quaerens exitum invenire. Non habent. Post eum arbor mota, levatum crus fulmine velociter arripiens, aegre in terram premens, ut alter pes vituli et femur dorsum apprehendit. Altera manu levavit Nick manus, levato crure. Tunc pressionem illius pedis dimisit, et pedis pedis scidit, relicto Nick's brachiis et cruribus graviler, sine spe conlato.
  
  
  Rhinoceros risit. "Nolite solliciti esse filum, homo. Squales ius per illam secabunt."
  
  
  "Opus incitamentum, Reno." Pinguem dixit hoc Grassus. "Parvulus sanguis, tu quid volo?"
  
  
  "Quid est hoc in initio?"
  
  
  Ictus cranium Nick opprimere videbatur. Exeunte, sensit sanguinem per fistulas nasi fluentem et eum suo calido, salso, metallico gustu suffocans. Retinere conatus est, per abruptam voluntatis vim suam fluere prohibere, sed sane non poterat. Ex naribus, ex ore, etiam ex auribus. Hoc tempore confectum est et rescivit.
  
  
  * * *
  
  
  Primo cogitabat
  
  
  
  
  
  
  Genera translationis
  
  
  Translation of texts
  
  
  Original text
  
  
  5000 / / 5000
  
  
  Translation eventus
  
  
  In aqua natans erat. Gurgite. Exit. Oceanus undam habet, corpus quod natans actualiter sentire potest. Surgitis, et cadetis cum eo, tanquam cum femina. Motus tranquillat, quietem dat, nodos evolvit.
  
  
  Ita nunc sentiebat, inferioris dorsi dolor intolerabilis fiebat. Et natando nihil ad rem.
  
  
  Apertis oculis. nec amplius erat in toro. supinus iacebat. Fusce a erat erat. Manus adhuc erant cum pollice iuncti. Sub eo dolorem sensit. Sed crura eius libera erant. eosque seorsum distraxit. Aliquid tamen eos captos tenuit. Nam duo sunt. Anhelat ad talos , et aliquid calidum , molle , ac dolens circa ventrem jucundum.
  
  
  Oculi eius tenebris adaequatis, vidit silhouette mulieris corpus supra se perite et petulanter moventem, crines libere cum sinuoso motu coxarum laevium et mammarum acuminatarum. Odor Candy dulcia in aere pependit, et susurros anhelantes fecit passionem suam.
  
  
  Non facit sensum. Se prohibere coegit, quo pacto deponeret. Sed non poterat. longius iam erat. Corpus suum in sua crudelitate et deliberate lapidavit, amittens se inhumano et amore amore.
  
  
  Ad extremum motu, pectus alte delapsae ungues. Se ad eum jactavit, os in collum dejecit. Sensit paulo intolerabiliter acutos dentes in eum pungere. Quae cum avelleret, tenue sanguinis os et pectus operuit.
  
  
  "O, Nicolae, infans, utinam diversa essent", ingemuit, aestus et squalidus anhelitus. "Non potes scire quomodo sensi illo die postquam te occidi putavi."
  
  
  "Molestus?"
  
  
  “Perge, ride, mel, sed res tam mirabiles inter nos esse possunt. Scis,” inquit, subito addidit, “Numquam quicquam in te personale habui, immo insperato haereo Reno, non est sexus, est. Non possum dicere tibi, sed faciam quod rogat, si possim apud illum manere.
  
  
  "Nihil simile devotionis" dixit Nick. Sextum sensum speculatoris suum misit ad explorandum cubiculum et circumstantium. Ei soli se esse dixit. Musica longinqua evanuit. Et caupona regularis ita fecit. Bali Hai clausus est. ad noctem. "Quid hic agis?", subito miratus quaesivit si hoc iocos crudelis Rhinoceros esse posset.
  
  
  "Veni quaerens Don Lee," inquit. " Hic est." Ostendit ad mensam. "Iugulum ab aure ad aurem abscisum est. Rhinoceros id proprium est novacula. Non puto eum amplius egere".
  
  
  "Rino quoque familiam Hammer Pat occidit? nonne ipse est? Novacula erat officium."
  
  
  "Yeah, vir meus fecit. Sed Johnny Hung Fat et Red Sands ibi ad auxilium".
  
  
  subito anxietate torquetur Nick stomachus. "Quid de Gaudio San?" interrogavit. "Ubi est ea?"
  
  
  Candy ab eo abierat. "Bella est," inquit, vox subito frigida. "Ego te linteum accipiam. Sanguine oppletus es."
  
  
  Cum rediit illa, iterum mollis erat. Faciem et pectus lavit et linteum abiecit. Sed non cessavit. Manus eius numerose motae, hypnotice super corpus eius. "Ego probabo quod dixi" tacite susurravit. "Ego te dimittam. Homo formosus ut non moriaris - certe non Rhinoceros viam tibi destinaverat." Exhorruit. "Converte in ventrem tuum." Fecitque, et filum ansas circa digitos suos solvit.
  
  
  Nick sedit. "Ubi est is?" - Rogat, ducit eos reliquam viam.
  
  
  "Qualecumque congressus in domo Simian hac vespera", dixit. "Omnes ibi sunt."
  
  
  "Ecquis foris?"
  
  
  "At duo cops GKI," respondit. "Bene, copas vocant, sed Red Sands et Rhinoceros e syndicato eduxerunt. Sunt solum cucullas, et non varietas splendissima".
  
  
  "Quid de Gaudio San?" institit. Nihil dixit. "Ubi est ea?" — acrius poposcit. "Num quid a me lates?"
  
  
  "Quid opus?" - dixit stolide. "Est sicut aquae fluere conatur mutare directionem." Ambulavit et convertit in lucem. "Per hoc," inquit. Nick ostium secretum accessit, corpus Don Lee perstringens in aureola sanguinis concreti sub mensa iacens.
  
  
  "Ubi est hic sensus?"
  
  
  "Ad raedam partem post," inquit. "Item in cubiculo illo cum vitro bipartito. In officio est iuxta eum."
  
  
  Invenit eam iacentem inter murum et duos folder, manu et pede ligatum cum chorda telephonica. Oculi eius occlusi sunt et odor acer hydratis chloralis eam occupavit. pulsus eam sensit. Erat tatam. Cutis eius calida et sicca ad tactum erat. Prisce Mickey Finn - aspera sed efficax.
  
  
  Solvit eam et in os percussum est, sed modo aliquid inaudite mussitavit ac volvebat. "Tu melius intendere questus eam ad currus," Candy post se dixit. "EGO
  
  
  
  
  
  
  Genera translationis
  
  
  Translation of texts
  
  
  Original text
  
  
  5000 / / 5000
  
  
  Translation eventus
  
  
  Curemus duos custodes. Hic expecta."
  
  
  Abiit circiter quinque minutas. Et cum reversa est, exspiravit et cruore maculata est. "occidi eos," anhelavit. "Cognoverunt me." Sustulit ministrum suum et elapsa est .22 in holster coxam planam colluctantem . "Nolite solliciti esse de strepitu. Quorum corpora gunfire submersa est." Manus extulit et crinem reiecit, occlusis oculis secundo ad celandum quod fiebat. " Osculetur me," inquit. "Tunc me ledo - durum."
  
  
  Et osculatus est eam, sed dixit: Noli esse stultus, Candy. Veni nobiscum.
  
  
  “Imo, hoc non est bonum,” contrivit illa. "Opus est quod Reno mihi dare potest."
  
  
  Quisque ostendit cigarette ardere in brachio suo. "Quod?"
  
  
  Adnuit. "Id puella sum - humanus astray. Alioqui conatus sum fugere ante. Semper redeo. Sic me durum ac durum ferite, me pulsate. Sic alibi habebo."
  
  
  Viam petebat ut ictus non valebat. Eius articulos in dura maxilla suut et concidit, arma vibrans, officium porrectum prorae. Ambulans vidit eam. Facies iam placida erat, placidus ut puer dormiens, et umbra risus in ore suo apparuit. Placuit. In termino.
   Caput 15
  
  
  
  
  Lamborghini tacite irrepserunt inter pretiosa aedificia in Avenue Septentrionali Miami. Intersectiones principales quieverunt, cum paucis carris moventibus et solum occasionales pedestres transeuntes.
  
  
  Quisque attigerat Gaudium Sat. In sede situla corio rubeo profunde sedit, caput in tonneau complicatum innixum et oculos claudens. Instat ventus, nigros rapit hebeninos crines. Per litus Palmarum ad meridiem extra Castrum Lauderdale se excutit et mussat "Quota hora est?"
  
  
  Aliae duae vel tres horae erunt antequam se soleat exercere. Interea Nick opus erat ut locum in hortis publicis inveniret dum GKI Medical Centrum exploravit.
  
  
  Occidens in Flagler vertit, Dade comitatum Courthouse transiit, deinde septentrionem et septentrionem versus. Septimum versus catenam diaetarum motel stationum Primorsky circumiacentium. Repente "commodum" deversorium erat fere solum locum quem sperat posse consequi puellam insciam ante mensam ante horam quartam in mane.
  
  
  Ambulabat per plateas laterales circa Terminalia, et redeundo, donec unum aptissimum invenit - Rex Dzma, ubi stratum linteum deciens in noctem mutatum est, dijudicans a duobus qui remanserant, sed in contrarias partes ambulabant. respiciens.
  
  
  Supra domum "officium" una lacerum palma innititur luci. Quisque porta velum aperuit et intravit. "amicam meam extra duxi" dixit tristem Cubanum post stionem. "Nimis bibit. Estne bene si hic dormit?"
  
  
  Cubanus ne e emporium mulierum spectare studebat. "Abisne an moratur?"
  
  
  "Hic ero," dixit Nick. Minus suspectum foret si manere simularet.
  
  
  "Id viginti." Extendit vir manum, palmam. "Fra. Ac siste hic in via. Fac tibi volo ne quid acerbitatis apud te habeas."
  
  
  Nick cum gaudio sol in ulnas rediit, et hoc tempus oculi clerici suspexit. Faciem puellae tetigerunt, deinde Nick, subito discipuli clarissimi facti sunt. Lene sibilo sonum fecit anhelitus. Mulierum emporium demittit et stetit, trans occurro ad exprimendum mollem et mollem bracchii sui carnem.
  
  
  Nick suam manum abstulit. "Vide sed noli tangere," monuit.
  
  
  "Ego iustus volo videre quod vivit", fremuit. Clavem super abacum proiecit. "Duo-quinque. Secunda area, finis atrii."
  
  
  Cubiculi parietes nudos concretos depicti erant eiusdem coloris viridis impiae ac extra aedificium. Per intervallum aulaei extracto lux cecidit super thalamum cavum, attrito tapeto. Nick laetitiam Solem in lecto posuit, ad ostium ambulavit et clausum est. Deinde ivit ad fenestram et velum retraxit. Conclave exiguum angiportum neglectum est. Lux e bulbo levi pendente signum in aedificio oppositum venit: REX RESIDENTES TANTUM - LIBERI PARKING.
  
  
  fenestram aperuit et recubuit. Humus non amplius quam duodecim pedes aberat, et multae foraminibus in reditu pedem prehendi poterant. Unam tandem puellae aspectum arripuit, deinde in crepidinem desiluit et quasi felem concretum infra tacite cecidit. Expositis manibus et pedibus, ad genua descendit, deinde resurrexit, et inter ceteras umbras umbram processit.
  
  
  In secundis post rotam Lamborghini erat, per splendidissimas stationes gasorum praelucentium lumina Miami Maioris properans et chorum petens. Biscayne Boulevard.
  
  
  GKI Medical Centrum erat ingens et speciosa saxum vitreum, quod minora aedificia regionis negotiationis mediae in urbe relucebat ac si intra eam inclusi essent. Spatium liberum forma sculptura e ferro fictis
  
  
  
  
  
  
  Genera translationis
  
  
  Translation of texts
  
  
  Original text
  
  
  5000 / / 5000
  
  
  Translation eventus
  
  
  Russicus prominens. Litterae pedis altae, ex ferro durabili exsculptae, per frontem aedificiorum extendunt, nuntium afferentes: Arti Sanationis dicatae - ALEXANDER SIMIAN, 1966.
  
  
  Nick praeter eum irruit in Vasconiam Boulevard, unum oculum in ipsum aedificium, alterum in introitus eius. Praecipua una obscura erat, duabus figuris in vestitu viridi custoditis. Subitis introitus erat in vico Viginti primo. Splendor erat accendit et ambulance ante eam. Lictor in viridi uniformi sub tegmine ferreo stetit et suis quadrigis loquebatur.
  
  
  Nick meridiem versus, inter septentriones. Secunda Avenue. "Ambulance" cogitavit. Id quomodo eum a elit. Hoc unum erat de beneficiis hospitalis habendi. Tuus erat mundus personalis, immunis ab impedimento extra. In nosocomio facere potes quod vis sine interrogatione. Gravissimi cruciatus nomine "medicinae inquisitionis" inferri potuerunt. Hostes tui in angustiis conici possunt et in hospitali mentali pro salute sua claudi possunt. Etiam necare potes - doctores aegros in cella operante semper amiserunt. Nemo bis de eo cogitavit.
  
  
  A currus niger GKI circuitus in speculum rearview Nick scriptor excussit. Retardavit et convertit in dextram manum signum. Circulus currus cum eo raptus est, et turma torva in eum in Vicum versa vice est. E angulo oculi, Nick animadvertit adfixum obice in curru suo qui legebat: “Salus tua, negotiatio nostra.” Subrisit, chuckle versa in tremere in humido aere praelucente.
  
  
  Alia beneficia ad hospitale possidendum fuerunt. Senatus consilium duos in investigatione de rebus Siemianis educavit. Si angulos tuos tributa servasti et ius lusisti, valetudinarium possidens permisit tibi maximam nummorum quantitatem ex operatione minimali minimi reatus obtinere. Etiam tibi locum praebebat ubi figuras in inferis in omni secreto ducere posses. Eodem tempore statum providit hominemque similem Simian ad scalam acceptationis socialis scandendum permisit.
  
  
  Nick decem minutas egit in negotiatione negotiorum urbis aucta, oculos in speculo custodiens, calcaneum Lamborghini et pollicem in angulos ad quasvis notas excutere potest. Tum diligenter se convertit ad Centrum Medical et in puncto Biscayne Boulevard collocatus, ubi perspiceret praecipuum introitum aedificiorum, cubiculi introitus utilissimum, introitum clinicum. Omnes fenestras involvit, in sedem delapsus est et expectavit.
  
  
  Dies trabea pervenit ad decem minuta ad sex. Fluvius stabilis operariorum hospitalium, nutrices et doctores aedificium ingressi sunt, et intra minutas noctis trabea in raedam sortem et stationes proximas confluebant. Hora septima mane tres custodes GKI substituti sunt. Sed id non fuit quod Nick attentio deprehensa est.
  
  
  Insensibiliter, unmistakably, praesentia alterius, periculosior defensionis linea in sexto sensu N3 subtiliter modulata est. Vehicula non signata cum remigibus in veste toga lente aream circuibant. Reliqui in plateis lateralibus collocati sunt. Tertia linea defensionis ex fenestris domorum proximarum spectabat. Erat locus praesidio munito.
  
  
  Nick in machinam convertit, Lamborghini in calces posuit, et oculos in speculo retinens in primum angiportum impulit. Duo soni Chevrolet duodecim currus post eum extraxerunt. Nick quadratas vices coepit, stipitem stipitem accendit, accendit lumina electri et cursu suo per Sinus Front Park usus est. Duo soni Chevy evanuerunt et Nick ad Regem Hotel contendit.
  
  
  Intuitus ad vigilias, lentum tetendit corpus ad primum bracchia et crura in angiportum extendit. Triginta septem. Gaudium sol habuit quinque horas et dimidium recuperare. Calix capulus et illa prompta ad eundum. Adiuva eum viam inveniamus ad inexpugnabilem Medical Centrum.
  
  
  Sedit in fenestra et prospexit per caecos elevatos. Lucem prope lectum videbat et iam puella sub operculo erat. Frigidus esse debet, ipsa se traxit. Velum retraxit, et in cubiculum defluxit. "Gaude" tacite dixit. "Tempus est ut incipiat. Quomodo sentis?" Sub linteo lecto fere invisibilis erat. Una manus ostendit.
  
  
  Accessit ad lectum. In manu — palma sursum digitis demissis — erat simile filo atro rubeo. Ut propius aspectum incumbebat. Gutta erat aridi sanguinis.
  
  
  Ille stragulum lente retraxit.
  
  
  Iacebat illic terribiliter os et figuram, quae tam nuper nudo passioni adhaeserat, osculis vultumque et corpus obtegens. In lecto, qui e praelibatis tenebris emersit, corpus dulce Candy erat.
  
  
  Oculi vitrei ut marmora vitrea dulcia, latae caeruleae exstabant oculi. Lingua, quae tam impatienter sua quaerebat, caerula torva labra prostravit. Vagina completum est
  
  
  
  
  
  
  Genera translationis
  
  
  Translation of texts
  
  
  Original text
  
  
  5000 / / 5000
  
  
  Translation eventus
  
  
  Figurae corpus cruore siccato illitum est, et justo caeco caesum, saeva novacula secat.
  
  
  Sensit saporem acidi in faucibus. Venter eius commota est et contremuit. nauseam in gutture obortae deglutivit. Aliquando his similia, Nick in aeternum ludum decedere voluit, agricola e Marylandia emeritus. Sed etiam ut de illo cogitabat, cogitationes velocitate computatrali moti sunt. Habebant autem laetitiam Sat. Hoc significat...
  
  
  Recessit e lecto. Sero. Johnny Hung Pinguis et Rhino Tree in ostio stabant et subridebant. Fistulae silentes farciminis informes habebant. "Te in centro medicinae exspectat," dixit Fat Fat. "Omnes sumus."
   Caput 16
  
  
  
  
  Crudelis lupus os Rhinoceros dixit, "Videtur vere vis ire ad Centrum Medicum, amice. Ergo hic est casus tuus."
  
  
  Iam Annibal in aula, valido suo inexsuperabili tenaci trahebatur. offensus adhuc erat. nulla vis, nulla voluntas. Saltabat Cubanus ante eos, idem atque etiam repetens. "Bronco dicturus es quantum adiuvi, huh? Dic ei, quaeso, hockey guy?"
  
  
  "Ita sane, amice. Dicemus ei."
  
  
  "Funny, annon?" - Hung dictus Grossus Nick. "Hic putavimus te semper amisimus propter Candy canem istum..."
  
  
  "Quid ergo scis?" - Rhinoceros arbor in altera parte risit. "Ius reprehendo in Hotel Syndicatum, et iam notificatus es de guy in Lamborghini cum pulchro Sinensi pupa. Nunc illud est quod voco cooperationem..."
  
  
  Iam laeta erant. Tarda movens sellam Lincolniam ad eos accessit. Auriga incubuit et sustulit telephonum quod in ashboardday autocinetum iacebat. "Simian," inquit. "Qui scire vult ubi infernum vos guys sunt. Sero sumus."
  
  
  Annibal in hunc trahebatur. Vehiculum septem- seater exsecutivum fuit, solidum, nigrum et chalybem in fine, cum sedilibus pellis pardi, solidum, nigrum. Parva TV velum supra vitreum partitionem secernens aurigam ab aliis vectoribus sita est. Simian vultus adstitit ei. "Tandem" vox eius super intercom crepuit. "Est tempus. Salvete, Dominus Carter." Clausa molestie cursus. Receptio bilateralis. Pulchellus lenis. Caput aquilae calvi ad Rheni arborem deflexit. “Adeste huc”, discidit. " Nimis prope est. Metrum est iam ad T-minus duo-decim." Tegumentum advesperascit.
  
  
  Arbor prono et interca versa est. "Medicum medius. Vade ad eam."
  
  
  Lincohium blande et tacite a fraeno avelli, iungens mane commercium rapidum in chorum. Septimum. Erat autem Nick frigoris et funestae tranquillitas. percussio abit. In commonitione Phoenix Unam tantum horarum duarum et septemdecim minutarum horarum ad tollendum in meliorem condicionem nervos induxisse.
  
  
  Exspectabat eos ut verteret, deinde profundo anhelabat et se in anteriori sede recalcitrabat, se trahens ab elato suspendi telo Fat, dextramque in Rhino trium palmam pressit. Sensit ossa sub impressione. Latronis exclamavit in dolore. At ille ieiunans et adhuc lethalis erat. Iam alia manu sclopellum eum tegebat. “Chloroform, mehercule”, exclamavit Arbor, saucium eius membrum ad ventrem tenens.
  
  
  Quisque sensit pallium humidum super nasum et os suum extrahi. Videret Hong Fat ferebatur super se. Vultus erat amplitudo domus, et vultus miro modo innatare coepit. Quisque eum ferire voluit, sed movere non potuit. " Stultum erat," dixit Hung Fut. Saltem Nick putavit Sinensem esse qui hoc dixit. Sed fortasse ipse fuit Nick.
  
  
  Atrae terrore unda super eum lavit. Quare obscura erat?
  
  
  sedere conatus est, sed per funem stricte circa collum ejus reiectus est. Audivit horologium utentem in carpo suo, sed carpus eius ad aliquid post tergum ligatus est. et conversus conans videre eam. Aliquot minuta tulit, sed tandem vidit numeros phosphorescentos in dial. Tria minuta decem praeterita.
  
  
  Mane an nox? Si mane erat, tantum decem et septem minuta remanserunt. Si nox est, finita est. Caput eius a latere ad latus contremuit, quaerens invenire sensum in inexplicabilibus stellis tenebris, quae eum circumdederunt.
  
  
  In platea non erat, non erat. Aer frigidus erat et neutrum habebat odorem. In cubiculo quodam ingentis erat. Os aperuit et in summo pulmone exclamavit. Vox eius in duodecim angulos excussa resonat. Cum subsidio suspirans, iterum circumspexit. Forsitan dies post hanc noctem fuit. Quae prima cogitabat stellae erant, quasi nictans lumina centum dials. Aliquam vitae erat in erat...
  
  
  Sine improviso erat splendor fulguris, sicut bomb explodendi. Vox-Simiani vox, lenis, indifferens, dixit: "Num vocas, Domine Carter? Quomodo sentis? Bene me recipis?"
  
  
  Caput Annibal ad vocem convertit. Oculi eius a lumine obcaecati sunt. Is aptus est
  
  
  
  
  
  
  Genera translationis
  
  
  Translation of texts
  
  
  Original text
  
  
  5000 / / 5000
  
  
  Translation eventus
  
  
  Hos arcte expressi, deinde iterum aperui. Caput aquilae calvae magnae tentorium ingens implevit in extremo cubiculi. Nick prono Simian prono incidit ut pardus cutis upholsteriam moderamen accommodans. LABES obiectis praeter laevum umerum hominis vidit. Erat in Lincolnia, iter alicubi.
  
  
  Sed praecipuum fuit lumen Annibalis. Post caput Simiani florebat omni gloria sua turpe! Quisque ante tempus moratus levationem suam clamare voluit. At ille dixit: "Ubi sum, Simian?"
  
  
  vultus ingens arrisit. "In suprema Centrum Medicorum, Dominus Carter. In RODRICK cubiculi. Hoc significat imperium directivum missile".
  
  
  “Scio quid istuc sit,” Nick rumpitur. "Cur adhuc vivo? Quod nomen ludi est?"
  
  
  "Nullus ludus, Mr. Carter. Ludi sunt. Gravis nunc sumus. Adhuc vivitis quia dignum te invenio adversarium, qui vere subtilitates magistri mei consilii potuit cognoscere".
  
  
  Nece satis erat. Primum, oportuit immanis Simiani mulcere vanitatem. "Non sum valde bonus auditor captivus," Nick coaxare. "Facile habui. Praeterea plus es interesting quam consilium quod potuisti ascendere, Simian. Dicam tibi aliquid de me. Corrigere me potes, si erro. prohibens Simian humeri motus conspiciens. Temptata eius vigilia prius laxaverat nodos dextro brachio, iamque amens operabatur. "Deficies, Simian. GKI Industriae charta est imperii. Milliones socios defraudasti. Nunc Syndicato debes propter insatiabilem aleae amorem. Constat tibi lunam contractum adiuvare. Illi sciebat solum forte nummos tuos acquirere."
  
  
  Simian risit tenuiter. Aliquatenus vero, inquit. "Sed haec plusquam debita alea sunt, Mr. Carter. Tergum Syndicati vereor contra parietem".
  
  
  Alterum caput picturam in- gressus est. Rhinoceros erat in turpis prope. Quid hic sit amicus noster, coaxavit, hoc est, quod syndicatum ad emundatores cum uno e parietinis sui viae muris operationibus fervere accepit. Turba pecuniam in eam iacit, obsidionem primam suam obtinere conabatur. in, peius obtinuit. Caesa sunt milia."
  
  
  Simian adnuit. "Prorsus. Vides," inquit, "syndicatum leonis alicujus lucri partem sumit ex hoc minimo ausu facio. Infelix est quod omnia prima fundamenti, omnis cerebri mei fuit. beefing up the original GKI magistratus with Syndicate cucullas omnes meae ideae sunt."
  
  
  "Sed quid Phoenix perdam?" Postulavit Nick. Avulsa est circum carpi caro, et nodos Percussae per bracchia mittunt solvere cruciatus. anhelavit - et ut operiretur, celeriter dixit: "Contractus est fere GKI usquam. Cur tres astronautas occidunt?"
  
  
  " Primo, Mr Carter, quaestio de secunda capsula." Simian hoc dixit cum taedio, leviter impatienti vultu corporis capitis explicans problema aliquod ad participem problematicum. "Destruendus est. Sed quid, dubitabis, sumptus vitarum humanarum? Quia, D. Carter, officinas GKI saltem per duos annos egent ut munus lunaris participet. Pro re nata hoc NASA est firmissimum argumentum est." manet apud Connelly. Sed publica fastidio futurae caedis, ut intelligis, moram duorum saltem annorum requiret..."
  
  
  "Cedes?" torsit stomachus, ut intellexit quid Simian vellet. Trium hominum caedes non fuit; urbs incendio conflagrans erat. "Vis Miami?"
  
  
  "Quaeso, intellige, domine Carter. Non est hoc solum lascivus actus exitii. Duali proposito inservit opinioni publicae contra lunarem propositum ac veras probationes destruendi". Quisque movet. "Testimonium, Mr. Carter. In aula quam occupas. Apparatus vestigationis directionalis urbanus. Non possumus eam ibi relinquere post hoc possumus?"
  
  
  Nick inhorruit leviter a frigore qui decurrit spina. "Est etiam aspectus publicanus," ille coaxavit. "Bene lucri facies ab interitu Centri tui."
  
  
  Simian fulsi. "Scilicet. Duae aves eodem telo, ut ita dicam, deprehensae sunt. Sed in mundo, D. Carter, insanivit, ad Sacramenti gradum" accedit. Intuitus est vigiliam suam, praeses tabulae moderatorum iterum frustra conventum sociorum conclusit: "Et nunc vale tibi dicere."
  
  
  "Responde mihi unum plura interrogatio!" - clamavit Nick. Iam paululum elabi potuit. Sustinuit anhelans, unoque labore prono funibus. Cutem in occipitio manus scidit et digitos sanguis decurrit. "Non sum solus hic sum?"
  
  
  "Est vultus ut moniti sumus, annon?" Simian risit. "Non utique. Hospitale plene staffed et solitum honorem habet.
  
  
  
  
  
  
  Genera translationis
  
  
  Translation of texts
  
  
  Original text
  
  
  5000 / / 5000
  
  
  Translation eventus
  
  
  aegris T ".
  
  
  "Et certe cor tuum pro nobis omnibus praeficit!" Tremit inermis ira. "Omnia ad ripam!" Verba ille momordit, exspuens in tentorium. Facilior linea delapsa propter sanguinem. Pugnavit, conantem contortos.
  
  
  "Vana est ira tua," humeros Simian. "Instrumentum est automated. Iam programmatum est. Nihil te vel dico nunc mutare potest. Momentum Phoenix One erigit codex immissi apud Cape Kennedy, in schedula latae sententiae in Centrum Medicorum potestatem obtinebit. Videtur quod futurum Mechanismum sui destruendi ad impeditum est. In nosocomium irruet, decies centena milia lagenas escarum volatilium in media urbe Miami vomens. Medicum centrum simpliciter tabescet et cum eo omnia increpescent. Quam gravem tragoediam omnes dicent. Et duobus annis, cum consilium lunae iterum incipit, NASA contractum ex GKI iubebit. Valde simplex est, domine Carter." Simian procumbens et Nick prospexit Cocoes arbores laevo humero labens. "Et nunc vale. Ego te ad propositum iam currentem commutabo."
  
  
  Tegumentum obscurum momento temporis ivit ac deinde sensim ad vitam rediit. Eruca Saturnus ingens a summo ad imum implevit. Limen araneae brachii iam ad latus torsit. Fluvius vaporis e naribus. Series numerorum obductarum per fundum velum fluitavit, temporis elapsum notans.
  
  
  Pauca tantum minuta erant et supersunt secunda et triginta duo.
  
  
  Sanguis avulsa cute in acie concretus, et initia concrescatorum erupit. anhelavit in dolore. "Haec est Missionis Imperium", vox in screen dixit. "Quam tibi placet, Gord?"
  
  
  "Bine hinc omnia," secunda vox respondit. "Nos ad P unum pares."
  
  
  "Haec fuit fuga Ducis Gordon Nash respondens quaestioni ex Missione Control, Houston", vox nuntiantis abrupit. "Numerus nunc est tria minuta et quadraginta octo secundas tollere, omnes systemata abire..."
  
  
  Sudorem sensit recentem e manibus tergis manantem sanguinem. Funem delapsus facile per ducatus providetur. In quarto experimento unum tesseram et flexam manus crispi partem efficere curavit.
  
  
  Et ecce manus eius liberata est.
  
  
  "T minus duo minuta quinquaginta sex secundis" vox nuntiata est. Aures huic Annibale clausit. Digiti in dolore constringebantur. duro funem scidit dentibus.
  
  
  Paucis secundis ambae manus liberae erant. Funem solvit circa collum eius, traxitque super caput eius et coepit operari super talos, digitos suos tensione trementes.
  
  
  "Duo prorsus post minutis, Apollo navicularum appellatus est Phoenix Unus..."
  
  
  lam in pedibus erat et ad ianuam intente movens quod in scrinio proponendum videbat. Clausa non erat. Cur hoc? nec custodes foris erant. Cur hoc? Abierunt omnes mures, qui perditam navem reliquerant.
  
  
  Solitudinem praecipitavit, Hugonem, Wilhelminam, Petrum et familiam in locis suis miratur. Sed porro quidni? Quam protectionem habebunt contra holocaustum futurum?
  
  
  Primum ad scalas ire conatus est, sed clausa erat, deinde elevatoribus, sed globulis sublatis. Tabulatum tectum erat saeptum. Ille corridor fores tentans festinavit. Aperuerunt in vacua, relicta cella. Omnes, excepto uno, quod impeditum est. Tres ictus a calce aculeis metallum e ligno revulsit et ostium avolavit.
  
  
  Erat quaedam centrum temperantiae. Muri televisifico monitores erant instructi. Unus ex illis conversus est. Phoenix unum codex monstravit, paratus ad tollendum. Quisque conversus vultus telephonum suum. Non erant, ut monitores reliquos vertere coepit. Varii pupilli et corridores medici ante oculos meos mediam terierunt. Aegris referta erant. Nutrices et doctores per corridors ferebatur. Volumen auxit et tortor ligulam arripuit, sperans vocem suam ad eos perventuram esse, tempore monens.
  
  
  Subito constitit. Quod animum adprehendit.
  
  
  Monitores circum glomerati unum quod erucae in caudex immissi demonstraverunt - varias opiniones de portu lunae in Cape Kennedy commemorabant, et Nick sciebat unam ex istis opinionibus non apertam esse ad cameras televisificas regulares! Ille, qui ostendit summitatem secreti intus in potestate LAPIS launch.
  
  
  tortor ligulam sinciput ad numerum respondentem in console coniunxit. "Salve!" clamavit. "Salve! Tu me recipis? Duc Blockhouse Imperium, hoc est centrum medicinae GKI. Tu me recipis?"
  
  
  Intellexit quid factum esset. Simian fabrum directionalem suum elaboravit ut nexum occultum construeret cum Promontorio ad usum in condicionibus subitis.
  
  
  Umbra trans tentorium cucurrit. Incredibili voce latrante, "Quid infernum hic geritur?" Facies e umbilico prope sursum - trux militaris fa laternis faucibus.
  
  
  
  
  
  
  
  Genera translationis
  
  
  Translation of texts
  
  
  Original text
  
  
  5000 / / 5000
  
  
  Translation eventus
  
  
  ce. "Quis permisit hoc nexus? Quis es?"
  
  
  Nick dixit: "Macalester generalis sine mora contingere debet".
  
  
  "Potes illud tractare," vir militaris coaxavit, expolians receptaculum telephonicum, "recta per J. Edgar Hoover. Gratz adest, securitas," in accipientem latravit. "Exspecta score. Aliquid mirum fit. McAlester huc adduce pro duplici."
  
  
  Quisque salivam in ore sicco collegit. Tarde respirare coepit.
  
  
  * * *
  
  
  Lamborghinos cursus palmae in Oceano Avenue misit. Sol clare lucebat de caelo sereno. Domus divitum post sepes prudentes et ferreas sepes transierunt.
  
  
  Similis aspectus pulcher, liberior naga post meridiem, sed Agens N3 cogitationes in ultionem et interitum erant.
  
  
  Radio in autocineto erat. Vox dicentis: "... effluo e clavo in cibus Saturni morae incertam effecit. Intelligimus nunc in eo operari. Si opus reparationis resultat in Phoenice Post 3:00 a.m. deducendae fatalibus; missio intra 24 horas patebit. Radio WQXT manete ad ulteriores progressiones ... "
  
  
  Hanc fabulam ipse et Macalester elegit. Id Simian et vulgus suspicione tuebitur. Eodem tempore timidus eos fecit, sedentes in margine sellarum, oculos ad TV affixit donec Nick ad eos pervenit.
  
  
  Sciebat se esse in Beach — in Cathay, in litore Simiani villa. Agnovit palmas Cocoes super umerum oeconomi iactare procumbens in Lincolnia ut moderamina televisificae clausae aptaret. Erant palmae quae privatum suum gestationem instruxit.
  
  
  N3 sperabat se singularem AX tersus turmam in locum pulsare posse. Scores personales necesse est ut constitueret.
  
  
  Intuitus est in vigilia sua. Miami ante horam reliquit. Gubernator moderatoris machinarum planum iam australem a Cape Kennedy volans. Ipsi prorsus quadraginta quinque minutas habebunt ut implicatum somnium electronicum a Siemiano creatum evolvat. Si diutius, missio differtur in crastinum. Sed quae tunc mora viginti quatuor horarum incendiorum interitum comparata est?
  
  
  Alterum planum, parvum, privatum, eo tempore septentrionem versus tendebat, et cum eo venit vota Nick, et duo memoriae studiosi. Hank Peterson mittebat laetitiam Solem ad stationem suam ad Kennedy Portus Medical Centre.
  
  
  Nick recumbens una manu agitans Wilhelmina e latebris evellens maculam.
  
  
  Praemissam Cathay ingressus per portam latae sententiae aperiens cum Lamborghini per pedalem eiecit. Guido severus in viridi uniformi teloneo egrediens, circumspexit et accurrit ad eum, prono ad suum ministerium holster. Quisque retardari. Brachium dextrum extendit, humerum suum in altum elevans, et felis attraxit. Wilhelmina leviter contremuit, et GKI custodiae faciem in terram impulit. Circumdederunt eum pulvis.
  
  
  Alter iactus increpuit, et Lamborghini perfracta ventosus, in Nick pluit. Ille dumos percussit, ostium aperuit, et in uno motu umore columbam fecit. Audivit rugitum pistolae post se involutum et alia glans pulvere in qua caput eius fuerat percussum. Dimidium facti conversus est, deinde vicissim, et accensus gyrationis suae. Wilhelmina bis in manu expavit, deinde bis plus, gutturaliter tussiens, et custodes GKI ad utramque partem accedunt ac missi sunt ut glandes eorum scopum ferirent.
  
  
  Sternitur in situ curva, laevo bracchio vitalia tutans FBI probato more, Luger ad parata. Sed nec erat. Pulvis quinque corporibus consedit.
  
  
  Nonne in villa sclopeta audiunt? Quisque spatium oculis mensus est, recordatus salo sonitum et dubitavit. Ambulavit ad corpora et substitit intuens ea. Petebat princeps, unde quinque mortes. Maximam elegit ac ac ante attulit.
  
  
  GKI uniformiter induit eum permisit ut in proximo custodiae grege unum cum Hugone et alium cum karate ad collum interficeret. Inde eum intra villam duxit. Sonitus televisificis et vocibus eum per deserta atria ad xystum saxum delatum ab oriente cornu.
  
  
  Coetus hominum stabat ante molestie portatilem. vitreis nigris et vestis terrenis induebantur, linteis colla circumvolutis. Apparebant sicut circa caput versus stagnum, quod ad sinistrum xystum conspicuum erat, sed aliquid in TV retinebat; It was a columnist news. Dicebat: "Nos expectamus aliquod momentum denuntiationem. Immo hic est. Modo venit." Vox NASA communicatoris Pauli Jensen e Missionis Control in Houston dicens missionem Phoenix 1 viginti quattuor vacuam esse. horas. .."
  
  
  "Dammitohell!" — Apronius Simian. "Rubrum, Rhino!" — latravit. "Ite ad Miami. Casus capere non possumus cum hoc Carter guy. Johnny, lau iore."
  
  
  
  
  
  
  Genera translationis
  
  
  Translation of texts
  
  
  Original text
  
  
  5000 / / 5000
  
  
  Translation eventus
  
  
  Nunc ad celetem peto."
  
  
  Manus Nick circum magnae pilae metallicae clausae in sinu suo. "Mane," inquit coaxare. "Nemo movet." Quatuor territi vultus ad eum vertuntur. Isdemque instanti sui temporis motu subitum in conspectu oculorum aciem arripuit. Duo custodes GKI, qui contra murum spectabant, versus eum irruerunt, tormenta machinae eorum ventilat. N3 metallicum marmora torquet acutum. Volvitur in aptas, letali sibilat vapore.
  
  
  In locum Viri iunxerunt. Oculi tantum moti sunt.
  
  
  Simian vultum amplexa refulsit. Glans Nick in auricula dextra vulnerata. Propter pistol, quod Red Sands in manibus tenebat recedens a terra et gramina transiens, fumi letales antecedens. Killmaster carpi motu sursum. Hugo in aerem volavit, se in arcae Sandorum profunde sepeliens. Backflip coepit, pedes impulit in piscinam.
  
  
  "Oculi mei!" Apronius Simian. "I non video!"
  
  
  Nick conversus ad eum. Rhinoceros Arbor eum humero ducens e xysto tenuit. Nick eos secutus est. In dextro humero quasi tabula incredibili vi aliquid percussit. Ictus eum deiecit. Quadripedum appulit. Nullam dolorem sensit, sed tempus retardavit donec omnia clare apparent. Una quae vidit, erat Johnny Grassus stantem super se, tenens mensam cruris. Demittit et cucurrit post Rhinom et Simian.
  
  
  Eorum tres per gramina late contenderunt, versus navigium versus.
  
  
  Nick instabilis ad pedes surrexit. Eum lavit in tenebris dolor undis. Post illos movit, pedes autem ceciderunt. Noluerunt eum. Iterum tentavit. Hoc tempore vigilare curavit, sed tardius movere debuit.
  
  
  Machina scapha ad vitam venit ut N3 navem appropinquavit. Suspensus Pinguis eam circumvertit, rotam volvens, et prospexit aspiciebat quomodo parietum esset. Simian in fronte sede iuxta eum gibbus, digitis adhuc oculis haerens. Rhinoceros Arbor in sede tergo sedebat. Nick vidit appropinquantem et conversus, aliquid trahere conatur.
  
  
  N3 ultimas decem cubitos cucurrerunt, ex humili pendentis tigno supra caput pendentes, ad os ejus tendens, in os tendens, in exsurgendo duriter calcitrantes, et cum adhuc resurgente dimitterent. Incidit in digitos in margine puppis ratis, arcuatis peramatis, auram appetens.
  
  
  Statera amisisset nisi Rhinoceros illi hamo scapha non futuisset. Manus Nick hamum apprehenderunt et evellebant. Humerus eum in genua proiecit, et Arborem compulsus est, ut a tergo sedem quasi anguillam anguillam torqueret et torqueret.
  
  
  Scapha e tenebris in solem caecatum e tenebris ad laevam acriter enumeratis, aqua circumfusa utrinque ingenti, spumae operta evigilat. Rhinoceros iam sclopetum evellit et in Nick ostendit. N3 navem hamo deposuit. Glans sine noxa transiit caput, et Rhinoceros exclamavit ut bonum brachium eius in sanguinem et os dissolveretur. Clamor muliebre erat, tam altus, paene tacens. Occidens manibus comminuit.
  
  
  Pollices impressi in arterias utrinque fauces Rhinoceros. Lupi lucidum umidum os aperuit. Oculi mortui cinerei turpiter a basibus suis exsertae. Nick glans in aurem percussit. Caput meum sonabat concussione. Suspexit. Suspensus Crassus in sellam suam convertit. Ille una manu evectus, altera accensus ut navicula per aerem attractio currebat, tormenta libere vociferantes et quasi per aerem ridicas per aerem renascebant et postea in aquam redibant.
  
  
  "Cave!" - clamavit Nick. Hong Fat conversus. Pollices interfectoris officium perfecerunt quod aliquis semel incepit. Foderunt in cicatricem purpuream Rheni Arboris, crassam fere pungentes, cutem keratinized. Albii oculi micant hominis. Lingua eiecta est de ore suo, gargarizandumque horribile ex intimis pulmonis.
  
  
  Aliam glans sibilavit praeteritum. Quisque suum ventum sensit. digitos a iugulate mortui removit et ad laevam convertit. "Post te!" clamavit. "Cave!" Idque tempor intellegat eum id. Fregit inter celetem Siemiani et molis, et per imbrem ventosus nylon vidit funem ligare arcum ad solidationes. Spatium ei non amplius quam trium pedum erat, et Pinguis de loco suo Hung, inminens ei ad occidendum.
  
  
  "Maxime dolus est in mundo" subrisit, et subito factus est impetu hebes et Sinensis homo in aere horizontalem se invenit, scapham subter se egredientem. De ipso autem aliquid factum est, et vidit Nick quod caput eius esset. Viginti circiter cubitis in vestigio fudit post eos, corpusque ipsum sequebatur, sine vestigio submersum.
  
  
  Nick conversus. Vidit Simian temere gubernantem vellicantem rotam. Sero. Illi recta ad columpnam tendebant. Columba emittit.
  
  
  Flatus fluctus eum, cum ledo
  
  
  
  
  
  
  Genera translationis
  
  
  Translation of texts
  
  
  Original text
  
  
  1973 / 5000
  
  
  Translation eventus
  
  
  exsurrexerunt. Aer aestus inspiravit in eum. Fragmenta metalli et plywood pluit. Aliquid magnum in aquam circa caput eius concrepuit. Tum, ut eardrums quibusdam impressionibus explosionis liberatus est, clamores audivit. Immanis clamoribus penetrans. Frustum flammae strages lente surgebant in cotibus molis fluctibus. Propius vultu, Nick vidit Simian esse. Manus eius latera patulae. Flammas exstinguere conatus est, sed magis aspexit ut avis ingens volare conatur, sicut phoenix e rogo assurgere conatur. Tantum non poterat, graviter cecidit, suspirans, mortuus est.
  
  
  * * *
  
  
  "O Sam, vide! Ibi est. Nonne formosa est?"
  
  
  Nick Carter caput e molli volvens cervical pectoris levavit. "Quid agis?" mussat tacite.
  
  
  Telehorasim ad pedem lecti in deversorio Miami Beach cella sedit, sed non animadvertit. Cogitationes eius alibi erant - intentus pulchris, perustus rufus cum tabaci pellis fusca et lipstick alba, cui nomen erat Cynthia. Nunc vocem audivit quae cito loquebatur, trepidans: "Aureus terrens ignis rugiens ab octo nozzibus Saturni in oxygeni liquido et kerosene simul explodendi. Hoc initium perfectum est pro Phoenix One..."
  
  
  Oculos caecos oculos intendit, machinam ingentem ex Merritt Islandia sublimiter oriri et arcus extra Atlanticum in initio accelerationis suae curvae gigantis. Avertitque iterum, vultumque recondidit opaca, Inter ubera vallis inter odorata. "Ubi fuimus ante ferias meas tam inclementer interpellatus?" mussat.
  
  
  "Sam Harmon!" Nick's Florida amicam consternatus sonuit. "Sam, miror te." Sed perculsa note blandimentis in languida vertitur nota. "Nonne es interested in programmatis spatii nostri?" ingemuit ut ungues dorsum eius scalpere coeperunt. "Scilicet" chuckled. "Desine me, si hoc modo incipit venire telum."
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  Carter Nick
  
  
  Iudas speculator
  
  
  
  
  Nick Carter
  
  
  Killmaster
  
  
  Iudas speculator
  
  
  
  
  
  Dicata sodalibus Civitatibus Foederatis Americae, Secret Service
  
  
  
  
  
  Caput 1
  
  
  
  
  
  "Quid de altiore eorum consilio, "Akim," dixit Nick, "nihilne scis?"
  
  
  "Insulae tantum. Tam humiles sumus in aqua, speculum feriunt et clare videre non possum."
  
  
  "Quid de illo portu navigant?"
  
  
  Quisque in alternis feruntur, manus negotiatoris quam gubernatoris amateur in primo instrumento fugae. Latus ingentes artus movit, ut iuvenem Indonesiaca parva periscopi pectora verteret. Videbatur autem Akim infirmus et conturbatus est. "Magnum est prau. naviga a nobis."
  
  
  "Dabo longius. Oculum habe aliquid quod dicam tibi ubi sumus. Et scopulos aut saxa . . ."
  
  
  "In paucis momentis obscurabitur, et nihil omnino non videbo," respondit Akim. Mollissimam vocem habuit Nick umquam ab homine audiverat. Hic iuvenis pulcher duodeviginti esse debet. Vir? Ille sonabat quasi non mutata vox, vel alia ratio posset esse. Hoc omne perfectum faceret; primum laeto pereunt in litore hostilem coniugem.
  
  
  Quisque chuckled et melius sensit. Duo-homo subaquaneus erat ludibria diver, ludibrium divitis. Pulchre factum est, sed superficiem difficilem habebat ad tractandum. Nick anno 270® gubernavit, hilaritatem, picem et directionem moderari conatur.
  
  
  Nick dixit, "Periscopium obliviscere per quattuor minutas. Ego illam mitescere faciam dum propius accedimus. Tribus nodis non multum molesti sumus".
  
  
  "Non sunt hic insidiae", respondit Akim. "Unum est in Phong Island, sed non in australi. Littus leniter acclivis est. Solemus habere tempestatem bonam. Hanc unam ex ultimis tempestatibus pluviae temporis esse arbitror."
  
  
  In molli flavo lumine angustae casulae Nick perstrinxit Akim. Si puer erat timidus, tempus maxillae servabat. Lenis venustas faciei eius prope pulchro placido ac semper placido erant.
  
  
  Nick recordatus est commentarium secretarium admiral Richards antequam helicopterum eos tabellarius sustulit. "Nescio quid petebas, domine Barde, sed locus quem es futurus infernum est aestuans. Caelum spectat, sed purus infernum est. Et hoc specta homunculum. Minankabau dicit se sed, ut opinor, Javanese est.
  
  
  Curiosus erat Nick. In hoc negotio omnia indicia lecta et memoravi. "Quid istuc?"
  
  
  "Sicut New Yorker qui affirmat agricolam lactantem ex Follis Falls, Vermont. Sex menses in Batavia exegi cum Bataviam Bataviam. Equo currendi studio fui. Unum studium dicit quadraginta sex genera esse."
  
  
  Postquam Nick et Akeem conscenderunt 99,000-tonaerum aircraft tabellarius in Pearl Harbour, Praefectus Richards triduum sumpsit ut cum Nick ageret. Secundus nuntius radiophonicus super chartam rubram-secretam adiuvatur. "Dominus Bard" proculdubio classi obfuit, ut omnes Department res publica aut CIA res essent, sed praefectus suam sententiam habuit.
  
  
  Nick Richardus ubi rem iucundam et rem vel duas circa naves notas asservari comperit, vectorem in amplam Cameram, unam in navi cum tribus portholis invitavit.
  
  
  Cum Richards cognovit Nick amicum suum veterem amicum, ducem Talbotum Hamiltonum regiae classis, favorem sumpsit vectori. Quisque a praetorii Cameram quinque foros sumpsit attollo
  
  
  Pons vexilli, speculatus catapultae Phantom et Skyhawk icimur in fuga in exercitatione die sereno, et perceptio computatrorum et instrumentorum electronicarum in amplo pugnae cubiculo comprehendit. Non invitatus ad explorandam sellam candidam ascensum praefecti verticuli.
  
  
  Nick probaverunt latrunculorum Richardi et fistulam tabaci. Praefectus vectoris reactionem reprimere probavit. Re quidem vera Richards medicus et psychiatra fieri voluit, sed pater eius, colonellus Marine, hunc gradum impedivit. "Obliviscatur, Corneli," dixit Praefectus, deinde J. triennio post Annapolis--mane in Navy, ubi promotiones incipiunt, donec eam in COM CENTER facias. Classis monumenta locus bonus est, sed finis mortuus est. et non cogeris luctari et laborare tibi ».
  
  
  Richards putabat "Al Bard" agens calidum fuisse. Conatus eam accipere extra certas res occurrit cum observatione quod "Washington habet in re loquutus", et utique in vadis constitisti. Bard autem erat homo plebeius - sibi retinuit classemque observabat. Non potuisti plura optare.
  
  
  In Nick proxima nocte conscendit, Richards dixit: "Vide subicula illa quae apud te venit. Bene aedificatum est, sed possunt esse leves. Si difficultates tibi in aqua gutta aeris, erucae rubrae iace. . Rogabo gubernatorem ut quam diutissime in eo observet.
  
  
  Respondit : Gratias tibi, domine, Nick. "Hoc memorabo. Artem probavi in Hawaii per tres dies. Quinque horas in mare volans consumpsit."
  
  
  "Akim vobis erat?"
  
  
  "Etiam."
  
  
  "Tunc pondus idem erit. Num hoc in mari aspero habuisti?
  
  
  "Minime."
  
  
  "Noli periculum..."
  
  
  Richards bene significabat, Nick cogitabat se ad periscopi profunditatem currere ut suis horizontalibus pinnis. Hoc fecerunt pueri subaquaneam parvam. Cum insulam appropinquarent, unda validior facta est, nec umquam hilaritati et profunditati natandi aequare potuit. Sicut malum Halloween movebant.
  
  
  "Akim, semperne NAUSEABUNDUS?"
  
  
  "Non utique. natare didici cum ambulare didici."
  
  
  "Noli oblivisci quid hac nocte facimus."
  
  
  "Al, mehercules, melius quam tu natare possum."
  
  
  "Noli in ea," respondit Nick. Sit amet justo. Verisimile est in aqua tota vita sua. Contra, Nick Carter, in AX numero ternario, quod aquam appellavit, paucis diebus vitae suae operam navavit. Egregia figura mansit et multas physicas artes ad augendas casus vivendi morandi habuit. Nick credidit solas professiones vel artes quae arctiorem vitam schedulam requirebant quam eius athletae circenses erant.
  
  
  Post quindecim minutas lineam subaquaneam parvam in litus durum dirigit. Prosiliit, funiculum ad hamum prora alligavit, et in salo obducto multo auxilio scutulis secantibus, et ab Akim trahit cum quibusdam promptis sed infirmis, vas super aquam levavit et duabus lineis eam munivit. ad ancoras et gigantem banyan-sicut lignum.
  
  
  Quisque lampadio usus est ad perficiendum nodum in fune circa arborem. Tunc lumen avertit et stetit, sentiens arenam corallium cedere suo pondere. tropica nox cecidit sicut stragulum. Purpureo spargitur astra superno. Ab litorum ad meridiem maris trépuit et transformatus est. Per rugitum et fragorem ruptorum, sonitus truncatorum audivit. Clamor volucrum et clamor animalium sine fine fuisset, si audirentur.
  
  
  "Akim...."
  
  
  "Ita vero?" Paucis pedibus e tenebris responsum est.
  
  
  "Ulla idea qua eundum est?"
  
  
  "Minime fortasse dicere possum."
  
  
  "Salve! Ad Phong Island hoc vespere volui."
  
  
  Respondit mollis vox: Cras nocte, cras nocte; adhuc ibi erit. Sol oritur.
  
  
  Nick taedio stimuit et in navem subaquanam ascendit, duas leves bombacios stragulas trahens, securim et serram plicatilis, fasciculum fartum et thermas capulus. Maryana. Cur aliquae culturae tam validum gustum pro incerto futuro elaboraverunt? Tellus nisl erat. Cras id nisi nisi.
  
  
  Calcem in litore ad oram silvestrem posuit, parce utens mico. Akim, quantum potuit, in tenebris scandalum adiuvit, et dolorem culpae Nick sensit. Unus e discipulis suis erat: "Fac, tu diutius permanebis". Et sane, cum in Hawaii convenissent, Akeem egregius et quantum potuit elaboravit, erudiens subaquaneam, docens Nick versionem Indonesianam linguae Malaeiae et docens eum de consuetudinibus localibus.
  
  
  Akeem Muchmur vel Nick et AX valde pretiosum fuit, vel amavit
  
  
  In itinere ad scholam in Canada, puer in officio FBI in Honolulu lapsus est et de raptae et interminis in Indonesia nuntiavit. CIA et AX hendrerit consilium de processu officiali in rebus internationalibus, et David Hawk, directus superior et moderator AX Nick, Nick ad Hawaii volavit.
  
  
  "Indonesia una est maculis calidis mundi", Hawk explicavit, tradens Nick brevissimum materiae referentiae. "Ut scis, sanguinem gigantem nuper habuerunt, et Chikom desperati sunt ad salvandam suam potentiam politicam et recuperandam potestatem. Iuvenis potest describere catervam criminis localem. Aliquot pulchritudines habent. Sed cum Iuda et Henrico Müller de soluta in magnis Sinensibus junk, id olfacio. Ludus eorum modo raptae iuvenum e familiis locupletibus et pecuniam et cooperationem cum Chicomis postulans - (communistae Sinicae). Scilicet familiae eorum id sciunt. Sed ubi aliud homines invenire potes. quis propinquos rationabili pretio necaret?
  
  
  "Estne Akim verus?" - Interrogavit Nick.
  
  
  "Ita. CIA-JAK nos photographicas radiophonicavit. Et unum magistrum e McGill modo ad celeris reprehendo perduximus. Hic puer Muchmoor est, omnia bona sunt. Sicut amantissimi, ille fugit et terrorem cecinit priusquam omnia singula cognosceret. " Mansere cum suis debet et factis obtinuit. Hoc est, Nicolae, quod in te intromittis...".
  
  
  Post longum colloquium cum Akeem, Hawk consilium suum fecit. Nick et Akim pergent ad praecipuum activitatis punctum - Muchmoor in clavum Phong Island. Nick erat ut munus poneret quo Akim inductus est et quo in operculo in Batavia uteretur; fuit "Al Bard", importator artis Americanae.
  
  
  Akim nuntiatum est "Dominus Bard" saepe laborasse propter ea quae institutiones intelligentiae Americanae vocantur. Videbatur satis impressus, et fortasse Nick's asperi, sient species et aer firmae sed mitis fiduciae adiuvabatur.
  
  
  Sicut Hawk consilium fecit et intensiva disciplina incepit, Nick breviter iudicium Hawk interrogaverunt. "Per solitos canales volitare potuimus," Nick obicitur. "Potestis me postea subaquaneam tradere."
  
  
  “Mihi crede, Nicolae,” Hawke occurrit. "Puto me assentire priusquam hac re senescere aut postquam loqueris cum Hans Nordenboss, nostro homine in Batavia. Scio te multum invidiosae et corruptionis vidisse. In Indonesia, haec est via vitae. subtilem accessum bene tuum et sub egeas".
  
  
  "Estne armata?"
  
  
  "No. habebis quattuordecim libras explosivae et arma regularia".
  
  
  Nunc tropica nocte stantem putridis odoris silvestrem in nares et strepitum silvestrem in auribus suis, Nick qnod Accipiter monstraverat. Quidam animal grave prope ingruebat, et Nick conversus ad sonum. Habebat singularem suum Lugerum, Wilhelminam, sub bracchio suo, et Hugonem cum ense acuto, quod in palmam tacti labi posset, sed hic mundus ingens videbatur, quasi multum ignis potentiam requirere posset.
  
  
  In tenebris dixit: "Akim. Ambulando per litus possumus experiri?"
  
  
  "Conemur."
  
  
  "Quae esset via dialectica ad Phong Islandiam?"
  
  
  "Nescio."
  
  
  Nick perforatum fecit in arena mediante inter truncatam lineam et salo et dejectam. Welcome to Indonesia!
  
  
  Acim se coniunxit. Quisque pueri odorem redolet. Cogitationes suas reppulit. Akim sicut bonus miles, obediens mandatis servientis. Quid si unguentum? Semper probatus est homunculus. Iniquum est cogitare...
  
  
  Quisque sollertia felem dormivit. Aliquoties sonitus silvestres excitatus est, et ventus spargens in stragulis suis imbrem. Tempus notavit — 4,19. Pridie erit 12.19 in Washington. Speravit Hawk bono prandii fruebatur ...
  
  
  Expergefactus, sole claro oriente caecatus, ingentem atram figuram iuxta se stantem excepit. Volvit in oppositum, scopo suum feriendo, Wilhelminam petens. Clamavit Achim: "Noli mittere."
  
  
  "Non intendo," murmuravit Nick.
  
  
  Erat maximus simiae Nick semper viderat. Haec erat brunnea, auribus parvis, et diligenter inspectis capillis sparsis rufo-brunneis, Nick vidit mulierem esse. Quisque diligenter erecta et subrisit. "Orangutan. Salve, Mabilio."
  
  
  Akim adnuit. "Saepius amicae sunt. Dona tibi attulit. ecce ibi arenam."
  
  
  Paucae virgatae ab Nick erant tres papayas aureae maturae. Quisque sustulit unum. "Gratias tibi, Mabel."
  
  
  “Sunt simiae humanissimi,” suggessit Akim. "Similis est tibi."
  
  
  "Gaudeo. Amicis opus est." Magnum animal in silvestrem festinavit et momento post cum novo fructu ovali rubente apparuit.
  
  
  "Hoc nolite manducare," monuit Akim. "Quidam homines edere possunt, sed aliqui ex eo male."
  
  
  Nick iactatus Akim delectamentum Papaya respiciens cum Mabilio rediit. Akim instinctu apprehendit eam. Mabel exclamavit in timore et misit in Akim!
  
  
  Akeem convertit et ictos conatus est, sed orangutan sicut NFL cum pila et campo campo quarterium movetur. Fructum rubrum demisit, papaya ab Akim apprehendit, eum in mare misit et vestes Akim vellere coepit. Tunica et femoralia dilacerata sunt in uno potente laniatu. Simia breves Akeem carpebat cum Nick clamavit, "Heus!" ac procurrerunt. Apprehendit sinistra manu caput simii, dextra tenens Lugerum paratum.
  
  
  "Abite. Allons. Vamos! ..." - Nick clamans sex linguas continuavit et in tesca monstrans.
  
  
  Mabilio - de Mabilio eam cogitavit et vere pudorem sensit retrahentem, brachium longum tenens, palmam in gestu orantis. Illa sensim convertit, et in intricata virgulta subnixa est.
  
  
  Conversus est ad Akim. "Quare semper mirum videris. Cur puerum mella simulas? Quis es?"
  
  
  Akim evasit puella, petite, pulchris figuris. Fidebat scidit bracas, nuda praeter tenuem materiam albam quae pectora presserat. Illa non properabat et non videbatur timida ut puellas quaedam - graviter insano braccas perditas hinc ad latus ferens, pulchram caput quassans. Mater-of-factum erat et ingeniose ingenua circa defectum vestium Nick notaverat in factione Balinensi. Imo hoc pacto cutie assimilatur uni e pulchritudines pulchre proportionatae pupae, quae imitandis artificum, actorum, vel simpliciter delectabilium socii fuerunt.
  
  
  Eius pellis erat levis mocha umbra, et bracchia et crura, quamvis tenues, in occultis musculis tegebantur, quasi a Paulo Gauguin depicta. Coxis et feminibus eius satis erant machinae ad ventrem parvum, planum, et Nick intellexit cur "Akeem" semper longas, tunicas solutas ad illas curvas pulchras abscondendas.
  
  
  Calorem jucundum sentiebat in cruribus et dorsi inferioris aspexit illam - et subito se invenit, putans quod minx fusca erat actu ponens pro eo! Iterum atque iterum scissam fabricam examinavit, dans ei occasionem inspiciendi! Illa non erat flirtatiosa, non leviter placens dignatio. Illa simpliciter egit cum natura ludicra, quod eius intuitus muliebris indicavit ei hoc tempus absolute perfectum esse hominem decorum relaxandi et imprimendi.
  
  
  "Miror," inquit, "video te multo pulchriorem esse puella quam puer."
  
  
  Inclinavit caput et in obliquum perstrinxit, perniciosus coruscent adiectis oculis lucida nigris. Sicut Akim, illa statuit, musculos maxillae vehementer tenere conatus est. Nunc plus quam umquam videbatur sicut saltatores Balinesorum pulcherrimos vel Eurasians in Singapore et Hong Kong vidistis in praeclarum cute. Labra ejus parva et plena erant, et cum sedata erat modo levis pout, et genae ejus firmae erant, ovalia alta, quae sciebas esse flexibiles mirae, cum osculatus es illa, sicut cum musculis palustris calidae. Illa atras palpebras deposuit. "Tune iratus es?"
  
  
  "Oh no." Suscepit Luger. "Netum staminas, et in saltu litore amisi, et sexaginta vel octoginta milia dollariorum iam patriae meae constant." Tradidit ei tunicam desperatam pannum. "Quare succenseam?"
  
  
  "Tala Muchmur sum", inquit. "soror Akeem."
  
  
  Quisque annuit expressionlessly. Probabiliter alius est. Renuntiatio secreta Nordenboss affirmavit Tala Makhmur inter iuvenes captos a plagiariis fuisse. "Perge."
  
  
  "Scivi te non audire puellam. Nemo audit. Accepi chartas Achim et simulavi eum ut te veniret et nos adiuvaret."
  
  
  "Tanta via. Cur?"
  
  
  "Ego non quaero quod quaeris."
  
  
  "Familia tua nuntium frangere potuit ad officialem Americanorum in Batavia vel in Singapore vel Hong Kong iter et nobiscum contactum".
  
  
  "Id est. Nostrae familiae auxilio non egent! Sola relinqui volunt. Propterea solvunt et tacent. Solebant. Quisque semper aliquem reddit. Nos politicos, exercitum et cetera. Hoc "usitas paciscor. Familiae nostrae quaestiones ne inter se quidem colloquantur."
  
  
  Nick recordatus est Hawke verba: "introversio et corruptio. Via vitae est in Indonesia". Ut solet, Hawk cum subtilitate computatrale futurum praedixerat.
  
  
  Corallium roseum calce fragmentum. "Ita familia tua auxilio non indiget. Im 'magna admiratio tantum domum affers. Minime mirum te tam cupidus eras in insulam Phong irrepsisse sine admonitione."
  
  
  "Ne irascaris." Luctata est cum bracas et tunica sua. Statuit sine sutura machinam non ire quoquam, sed visum mirabilem. Sollemni intuitum illa apprehendit et ad eum ambulavit, ante se fabricae particulas tenens. "Adjuva nos, et simul patriam tuam adiuva. Per cruentum bellum venimus. Insula Phong fugit id, quod verum est, sed in Malanga oram maritima duo milia hominum interierunt. Et adhuc exspectant. Sinica ad saltu. " .
  
  
  "So. Sinica cogitavi odio."
  
  
  "Non odimus aliquem. Nonnulli ex nostris Sinenses hic per multas aetates vixerunt. Sed cum homines peccant et quisque irascitur, occidunt. Veteres simultates. Zelus. Differentiae religiosae."
  
  
  "Superstitio potior ratio est," mussat Nick. In agendo vidit. Manus teretem fuscum crispans, notans quam lepide complicatum. "Bene, hic sumus. Phong Island invenimus."
  
  
  Quassavit panni fasciculum. "Potesne me unum e stragulis transire?"
  
  
  "Ecce."
  
  
  Ille pertinaciter avertere noluit, et vigilavit eam sicut abiecit vestimentum vetus, et se pallio in modum sarong factus est occulte involutus. Oculi eius nigrae scintillantes perniciosae fuerunt. "Est commodius hoc modo usquam."
  
  
  "Tu placet," inquit. Fasciam albam fabricae evolvit, quae simul ubera continebat, et sarong pulchre implebatur. "Ita," inquit, "jucundi sumus. Ubi nunc sumus?"
  
  
  Conversa adspicit lenis curvata sinus, oraque tortis mangrotis ab Eoo cingitur. Litus erat lunae albae, sapphirus marinus in luce clara, nisi ubi viridis et caerulei rupti in roseum scopulum corallium ingruebant. Plures slugs marini super lineam salo deciderunt sicut pediculi deci.
  
  
  "In Insula Adata simus," inquit. "Inhabitatum est. Familia ea utitur ut genus ferarum. Sunt crocodili, serpentes et tigrides. Si ad litus septentrionale convertimus, ad Phong transire possumus."
  
  
  "Nemo mirum Conradus Hilton eam omisit," Nick dixit. "Sede et da mihi dimidiam horam. Inde discedemus."
  
  
  Ille re- ancoram parvam subaquaneam cum driftwood et saltu strages texit, donee instar ruderis in littore spectavit. Tala occidentem per litus ambulavit. Aliquot promontoria circumeundo, exclamavit, "Adata est haec. Ad Litus Chris sumus."
  
  
  "Chris? cultrum?"
  
  
  "Pugulum curvum. Serpentinam, ut opinor, verbum Anglicum".
  
  
  "Quam longe est Phong?"
  
  
  "Una olla". Illa giggled.
  
  
  "Explica plura?"
  
  
  "In Malay unam farinam. vel circa dimidium diem."
  
  
  Quisque maledixit tacite et deinceps ambulavit. "Eamus."
  
  
  Perventum est ad vallem, quae ab interiori litore transversam incidebat, ubi saltu procul quasi colles oriebantur. Tala cessavit. "Poterit brevior aestum ascendere et aquilonem excedere. Difficilius est iens, sed dimidium temporis est per litus ambulare, ad occidentem finem Adata ire et reverti".
  
  
  « ducere ».
  
  
  Vestigia horrenda, innumeris rupibus ac vineis resistentibus Annibalis securi instar metalli. Sol stabat altus et horrendus, cum Tala substitit ad lacum, unde rivus fluebat. "Haec hora nostra optima est. Paenitet. Non multum temporis assequemur. Vestigia non intellexi diu adhibita".
  
  
  Nick chuckled as he cut the vine with the sharp edge of Hugh's stiletto-like blade. Ad eum mirandum ocior securim transfixit. bonum vetus Stuart! Caput AX armorum department semper asserebat Hugonem esse exemplum optimi ferri in mundo - audire voluisset. Nick Hugonem in manicam suam urgebat. "Hodie - cras. Sol adhuc oritur."
  
  
  Tala risit. "Gratias tibi ago. Meministi."
  
  
  Annonas extorsit. Scelerisque lutum factum est, crustula facta quatere. K fragorem et caseum aperuit et eos comedit. Motus retro viam impellit, et manus Wilhelmina arripuit sibilantem "Descende, Tala."
  
  
  Mabilio ambulavit via difficili. In saltu umbris loco nigro iterum fusca apparuit. Nick dixit "O cacas", et aliquam scelerisque eam iactavit et crustulum. Accepta est munera, et accepit jucunditatem mordentis, tamquam viduam tea in Plaza habens. Quae cum finiisset, Nick exclamavit, "Nunc curre!"
  
  
  Non reliquit.
  
  
  
  
  
  
  * * *
  
  
  
  Cum duo milia passuum proclivia ambulaverunt, ad rivum silvestre pervenerunt circiter decem ulnas latae. Tala dixit: "Exspecta."
  
  
  Abiit vestes
  
  
  e saronge e suo sarongo parvam sarcinam arte confecit, et ex adverso sicuti tenuis piscis brunneus natavit. Quisque aspiciebat admirationem. Vocavit illa, "Puto bene. Abeamus."
  
  
  Nick scapham Flexilis scapham exuit et tunicam securim involvit. Quinque vel sex ictus validos fecit cum clamorem Tala audivit et e angulo oculi sui motus adverso flumine animadvertit. Fuscus, camcenae stipes videbatur esse delapsus prope ripam sub proprio maiae motore. Alligator? Minime, crocodile! Et sciebat crocodilos pessimos esse! Ejus reflexes velociter fuerunt. Sero tempus terere volvens - nonne imbre adiuvari dicunt! Tunicam et calceos in una manu arripuit, dimisso securi, et valido supra caput ferit et magno fragore prosternitur.
  
  
  Collum eflet! an diceres fauces et crus? Tala adstitit ei. Sustulit baculum et crocodilum tergo percussit. Clamor increpuit per silvestrem scidit, et post se torsit gigantem audivit. Digiti terram tetigit, loculos demittit et in terram repit, sicut sigillum natantis super floe glaciei. Vertit ut Mabilio, alvo in obscuro flumine, crocodilum feriens ingenti ramo arboris.
  
  
  Tala alium ramum ad reptile proiecit. Nick terga terit.
  
  
  "Oh," inquit, "melius quam tuum est propositum."
  
  
  Tala iuxta hunc corruit, quasi corpusculum nimium singultus tandem sumptum, et cataractae ruperunt. "O, Al, ita paenitet me. Ita me paenitet. Id non vidi. Monstrum illud paene obtinuit. Et vir bonus es, vir bonus es."
  
  
  Illa caput perculit. Quisque aspiciens risit. Mabilio exivit ad alteram partem frowned. Certus erat certe atrox. "Im 'pulchellus bonus homo. Adhuc."
  
  
  Puellam Indonesiacam graciles decem minutas in brachiis tenuit donec hystericae gulae resederunt. Non vacat sarong rescindere, et cum approbatione notavit ubera sua pinguia pulchre fabricata esse, sicut aliquid ex Playboy emporium. Nonne aiunt hos non puduisse pectora? Eos tantum texerunt, quod instabant ei civiles feminae. unum tangere voluit. Repugnans impetus, leviter ingemuit approbando.
  
  
  Cum Tala tranquillitas videretur, accessit ad rivum et tunicam suam et calceos baculo attulit. Mabilio evanuit.
  
  
  Cum ad litus perventum est, quod erat effigies illius reliquerant, sol erat in occidentali arborum margine. Nick dixit: "Olla una, huh? Nos edimus plenam farinam."
  
  
  “Mea fuit opinio,” Tala humiliter respondit. " Circumire habuimus."
  
  
  "Ego teasing te. Verisimile non habuisse melius tempus. Estne Fong?"
  
  
  Per mille passus mare, a latere usque ad latus protensum, quantum conspici poterat, et triplici montibus vel molibus molaris munitum, littus erat et oram. Erat excultus, humanus aspectus, Adata dissimilis. Super colles prata seu campi lineis oblongis viridibus et fuscis, et quasi domibus erant convivia. Quisque putavit se vidisse plaustrum vel bus in via cum squined.
  
  
  "Estne via eis signum? Videsne speculum habere?"
  
  
  "Minime."
  
  
  Quisque frowned. Subaquanea integrum silvestre ornamentum superesset habuit, sed circa lugging stultus videbatur. Certamina in sinum eius quasi mush. Hugo tenuem ensem expolivit et flammas ad Phong Island dirigere conatus est, extremos solis radios vertens. Putabat enim fictum aliquod fulgurum, sed in aliena hac torva, quis curat?
  
  
  Tala sedit arena, Nigra coma per humeros nitida cadens, Corpusculum exiguum tedio titubato. Dolorem doloris sensit Nick in cruribus et pedibus suis, et sibi copulavit. "Cras tota die currere possum."
  
  
  Tala innixa est ei. Defatigatus primo cogitabat, donec manus gracilis super brachium delapsus est et in eum incubuit. Perfectos, cremeo, lunaticos circulos ad basin ungues admiratus est. Damn, puella pulchra erat.
  
  
  Illa molliter dixit, "Me tremendum putes. Facere rem volui, sed pulmentum finivit."
  
  
  Leniter ei manum expressit. "Pejus modo spectat quod tam fessus es. Cras exponam patri tuo ut herois sis. auxilium petisti. Ibi canent et saltant dum tota familia virtutem tuam celebrat."
  
  
  Risit quasi phantasia frueretur. Deinde altum spiritum arripuit. "Tu meam familiam non nosti. Si hoc fecit Akim fortasse. Sed puella non sum."
  
  
  "Quidam puella." Suavior sensit eam amplectitur. Non sapiebat. Illa snugged.
  
  
  Post aliquod tempus dorsum suum laedere coepit. Ille lente in arena jacuit, et ilIum instar conchae. Ea leviter movere coepit unam parvam manum super pectus et collum suum.
  
  
  Tenues digiti mentum permulcent, labra delineat, oculos permulcet. frontem ac templa subigunt callidissima sollertia, cum diei exercitatione coniuncta paene somnum sopitum esse. Nisi cum ludo, attactus attactu papillas et uteri felis, iterum evigilavit.
  
  
  Aurem eius molliter labra tetigit. " Bonus es, Al."
  
  
  "Dixisti prius. Certus es, huh?"
  
  
  "Scio. Mabilio scivit." Illa giggled.
  
  
  "Noli te tangere amicum meum", mussat oscitanter.
  
  
  "Amica tibi est?"
  
  
  "Certe."
  
  
  "Estne pulchra puella American?"
  
  
  "No. turpis Eskimorum est, sed damnare, magnum pulmentum facere potest."
  
  
  "Quid est?"
  
  
  "Piscis pulmentum"
  
  
  "Non vere habere boyfriend."
  
  
  "Age. Nice vasculum, quomodo es? Non omnes loci tui pueri caecuti sunt. Et sapis. Eruditi. Et obiter" expressit leviter, amplectendo, "grates feriendo. Crocodilus. id animose tulit".
  
  
  Illa feliciter obstrepit. "Nihil fuit." Seductos digitos mox supra cingulum saltavit, et calidum dives attraxit Nick aerem. Ut id quam ante. Calidi tropicae noctis - aestus aestuat. Meus calescit, et tam prava idea requiescit?
  
  
  Vertit ad latus, iterum tenens Wilhelmina sub bracchio. Tala convenit contra eum tam commode quam Lugerus in holster.
  
  
  - Estne tibi iuvenis formosus in Phong Island?
  
  
  "Non vere. Gan Bik Tiang me amat dicit, sed confusam puto."
  
  
  "Quam confusus es?"
  
  
  " Circum me timidus videtur. Vix me tangit."
  
  
  "Me circa te nervous. Sed amo te tangere..."
  
  
  "Si haberem fortem amicum aut virum - nihil timerem."
  
  
  Quisque manum recedens ad ubera iuvenum speciosa illa movebat et eam in humero dissecabantur. Quaerebatur quidam cogitatio. Vir? Ha! Sapiens esset Makhmurs studere antequam te in malum recipias. Mores peregrini fuerunt - sicut filiam penetramus et penetramus. Annon pulchrum esset, si de tribu essent, ubi traditum est, te honoratum esse, si una ex earum aetate filiabus veheretur? Nulla talis fortuna est.
  
  
  Ademit. Digiti in frontem redierunt, hypnotizing.
  
  
  
  
  
  
  * * *
  
  
  
  Clamor Talae excitavit eum. Insilire coepit et pressa manu pectus. Hoc primum vidit cultrum lucidum, duos pedes longum, non longe a naso, a faucibus in faucibus. Habebat ensem symmetricum cum curvo serpentino. Manus bracchia et crura apprehendit. Quinque vel sex erant qui eum tenebant, et non erant infirmae, statuit post experimentum trahitis.
  
  
  Tala detracta est ab eo.
  
  
  Nick intuitus secutus est ensem lucidum ad possessorem suum - iuvenem severum Sinensem cum pilis brevissimis et lineamentis eleganter ornatam.
  
  
  Seres Anglice perfecte interrogaverunt: "Num illum occidere debeo, Tala?"
  
  
  "Hoc ne feceris dum nuntium tibi dabo," Nick rumpitur. Videbatur dolor ut alia.
  
  
  Seres frowned. "Ego silebo Bik Tiang. Quis es?"
  
  
  
  
  
  
  
  Caput 2
  
  
  
  
  
  
  
  
  "Prohibere!" — Tala exclamavit.
  
  
  "Tempus est ut actionem ingrediendi" Nick cogitabat, quiescit et dixit, "Al Bard, negotiator Americanus sum. Miss Makhmur eduxi domum."
  
  
  Oculos volvens, videt Tala landfill appropinquantem. Dixit, "Est nobiscum, Gun. ab Hawaii me adduxit. Loquutus sum cum hominibus ex America et..."
  
  
  Illa flumen Malay-Indonesianum continuavit quod Nick non poterat secum aequare. Viri brachiis cruribusque escendere coeperunt. Tandem, iuvenis Sinensis macilentos kris exuit et diligenter in pera cingulo collocavit. Extendit manum et Nick sumpsit eam quasi opus fuerit. Nihil mali est ex his vellicare - modo in casu. Ille informes se esse simulavit, et laesum aspexit ac pertimuit, sed postquam ad pedes pervenit, situm arenae offendens studuit. Septem homines. Unus pyrobolum tenet. Si opus sit, armat primum, meliores dissident quam etiam ut omnes capiat. Horae et anni praxis - judo, karate, savate - et perniciosa accuratio cum Wilhelmina et Hugone ingentem utilitatem vobis dederunt.
  
  
  Ipse caput quassavit, brachium attrivit, et ad hominem cum sclopeto movit. "Quaeso nos ignosce," inquit siluae. "Tala dicit te ad nostrum auxilium venisse. Putavi fore ut tuus vinctus esset. Vidimus heri micare et ante lucem venisse".
  
  
  "Intelligo," respondit Nick. "Non nocere. Noscere tibi. Tala de te."
  
  
  siluae respexit placuit. "Ubi est cymba tua?"
  
  
  Quisque Tala admonitionem dedit. "Navy US hic nos decidit. Trans insulae."
  
  
  "Video. Navis nostra in litore est. Potesne surgere?"
  
  
  Quisque ludum suum augere constituit. "Ego valeo. Quomodo omnia in Fong?"
  
  
  "Non bonus. Non malus. Nostras habemus . . . difficultates."
  
  
  "Tala dixit nobis. Estne amplius nuntius e latronibus?"
  
  
  "Ita. semper idem. Plures pecuniae, alioquin obsides interficient."
  
  
  Nick certus erat dicturus "Tala". Sed Tala hic erat! Per litus ambulabant. Gan dixit: "Adam Makhmur occurret. Non laetus erit te videre."
  
  
  "Audivi. potentem auxilium offerre possumus. Certus sum Tala tibi narravit me quoque nexum habere cum imperio. Cur non ille et aliae victimae hoc accipiunt?"
  
  
  "Imperium auxilium non credunt. potentiam pecuniae et sua consilia credunt. Suas ... Puto verbum Anglicum esse captiosum."
  
  
  "Et ne cooperantur quidem inter se."
  
  
  "Minime. Non est quod cogitant. Omnes putant si solvas, omnia bene erunt et semper plus pecuniae potes. Scisne fabulam de pullo et de ovis aureis?"
  
  
  "Etiam."
  
  
  "Verum est. Non possunt intelligere quomodo latrones gallinam quae aurum inponit".
  
  
  "At tu aliter sentis..."
  
  
  Veru roseum et album harenam circumdederunt, et Nick vidit vasculum velum, alterum poste- mentum cum dimidio humili late- tudine velum, levi flatu perplexum. Vir reficere conatus est. Constitit ut vidit. Siluit siluae aliquot minutae. Tandem dixit, "Quidam ex nobis juniores sumus. Videmus aliter legere et cogitare."
  
  
  "Tua Latina praeclara est, et acumen tuum Americano magis quam Britannico est. Nonne ad scholam in Civitatibus Foederatis adivisti?"
  
  
  "Berkeley," Hahn breviter respondit.
  
  
  Forte prau parum fuit loquendi. Velum magnum fecit ventus levissimus, et navicula parva tractum maris per quatuor vel quinque nodos trajecit cum Indonesiis eam fulciminibus armamentis. Erant lacertosi, homines validi, omnia ossa et nervi, et nautae optimi erant. Sine loquendo verso pondere ad melius vela servandum.
  
  
  Mane sereno, Phong Island negotiosiorem vidit quam vesperi fecit. Ad magnam columpnam tendebant, in grallis fere ducentis passibus ab litore sitam. Ad extremum multiplex fuit horreis ac vineis, aliquet multae magnitudinis; ad orientem machinæ parvae vehiculis in statione ferriviaria versabantur.
  
  
  Nick inclinavit aurem suam ad Gan. "Quid mittis?"
  
  
  " Oryza, kapok, producta cocus, capulus, rubber. stannum et bauxite ex aliis insulis. Dominus Muchmoor valde cavet."
  
  
  "Sicut negotium?"
  
  
  "Dominus Makhmur multas thesauros possidet. Magnus unus est in Batavia. mercatus semper habemus, nisi cum pretium mundi acriter cadunt."
  
  
  Nick putavit Gan Bik etiam in custodia esse. In fluitantem gregem ad magnum columpnam stabant, iuxta bipartitum schooner ubi grus salsissimus in grabatis saccos onerabat.
  
  
  Gun Rostrum Tala et Nick in navale duxerunt et usque ad pavimen stratum magnum, frigus spectantes aedificium cum fenestris pendentibus. Studium ingressi sunt cum ornamentis ornatiis et Europaeis et Asiaticis motivis coniunctis; parietes lignorum politi artificio decorati sunt, quod Nick cogitabat eminere, et duo ingentes fans supra caput rotundi, alta irridentes, aer Conditioner in angulo tacito. Lata ferramenta administrativae scrinium administrativum moderni machinae calculi, switchboard et instrumento notabili circumdederunt.
  
  
  Vir in mensa erat magna — lata, brevia — oculis brunneis pungentibus. Indutus est immaculatis, bombicis albis formandis. In scamno teak politi sedit nobilis vir Sinenses super litem caeruleam polo cilicio gerens linteo. Gan Bik dixit, "Dominus Muchmoor est Dominus Al Bard. Tala adduxit." Nick manus quassans et Gan Sinensem eum traxit. "Hic est pater meus, Ong Chang."
  
  
  Iucundae erant sine dolis. Quisque inimicitias non sensit, sed magis placet, "Bonum est quod venisti, et bene erit cum ieris."
  
  
  Adam Makhmur dixit: "Tala volet edere et quiescere. Gan, quaeso, eam domum in currum meum duc et revertere".
  
  
  Tala perstrinxit Nick - ita tibi dixi - et secutus est Gan manum. Nick patriarcha Machmurov annuit cathedrae. "Gratias tibi ago quod filiam meam impetuosam reddas. Spero nullae difficultates cum ea esse."
  
  
  "Nihil problematis."
  
  
  "Quomodo haec contact vobis?"
  
  
  Quisque eam lineam posuit. Dixit iis quae Tala in Hawaii dixerat et, sine nomine AX, "agentem" se esse in Civitatibus Foederatis Americae praeter "importatorem artis vulgares" dixit. Quando ille prohibere
  
  
  Adamus aspectus mutavit cum Ong Chang. Nick putabat se nutus permutare, sed aspectus eorum legens erat quasi coniecturam e schedulam boni quinque-cardi poker.
  
  
  Adam dixit: "Hoc partim verum est. Unus ex filiis meis fuit ... uh detentus est donec occurram quibusdam postulatis. Sed mallem eum in familia retinere. Speramus... ad propositum sine ullo perventurum. — vel extra auxilium.'
  
  
  "Album cruentant", inquit Nick obtuse.
  
  
  "Insignes opes habemus. Nemo umquam satis insanit ad anserem aureum necandum. Nolumus impedimentum."
  
  
  "Non impedit, Domine Muchmoor. Adiutorium. substantiale, potens auxilium si res postulet".
  
  
  "Scimus potestatem tuam... procuratores habere. Cum aliquos per hos annos nactus sum. Dominus Hans Nordenboss hic nunc per aerem volans est. Credo eum esse adiutorem tuum. Cum primum advenit. spero te et hospitio meo frueris ac bonam cenam habebis ac deinde relinque.
  
  
  "Vocaris homo callidior, domine Makhmur. Num dolor generalis auxilia respuit?"
  
  
  "Si adiectis periculum involvunt. Vate domine, habeo supra duo milia hominum bonos. Et citius totidem, si volo", possum."
  
  
  "Suntne ubi arcanus junk cum captivis sit?"
  
  
  Makhmur frowned. "No. Sed in tempore faciemus."
  
  
  "Habesne satis plana rerum tuarum intueri?"
  
  
  Ong Chang tussi civiliter. "Domine Barde, magis implicatus est quam putes. Patria nostra magnitudo continentis tui est, sed plus quam tria milia insularum cum portuum latebrisque infinitis fere constat. Millia navium veniunt et abeunt. Omnia genera. Haec terra pirata vera est "Ecquid piratarum fabulas meministis? hodie etiam operantur. Et nunc efficacissime cum veteribus navibus navigantibus et novis potentissimis quae omnia praeter celerrima navigia navalia praecurrere possunt."
  
  
  Quisque adnuit. "Insidiantem adhuc principalem industriam audivi. Philippinae de hoc subinde reclamant. Nunc autem Nordenboss considera. Auctoritas in hoc campo est. Cum multis magnisque hominibus occurrit et audit. Et cum arma accipimus, sumus. verum auxilium vocare potest. Hodiernae machinis quae etiam tua milia hominum ac multarum navium cum comparare non possunt."
  
  
  "Scimus," respondit Adam Makhmur. "Sed quantumvis auctoritatem Dominus Nordenboss habere potest, haec societas diversa et multiplex est. Conveneram cum Hans Nordenboss. Facultatem eius revereor. Sed repeto - quaeso ut nos solum deseras."
  
  
  "Numquid dices mihi si postulata nova essent?"
  
  
  Duo senes senes perplexi rursus oculos commutaverunt. Quisque numquam statuit contra eos pontem agere. “Imo, id non est tibi curae,” inquit Makhmur.
  
  
  “Sane auctoritatem in terra tua investigandi non habemus, nisi tu vel auctoritates tuas nos vis,” Nick molliter et humanissime, ac si eorum vota suscepisset, admisit. "Nos iuvare velimus, sed si non possumus - non possumus. Contra, si forte aliquid utile ad vigiles tuos obveniat - certe certe nobiscum cooperabitur - cum illis; Dico." .
  
  
  Adam Makhmur traditur Nick pyxidem brevium, obtusarum sigarum Batavicarum. Nick accepit unam, sicut fecit Ong Chang. Taciti aliquamdiu spirabant. Proin dictum magna. Denique Ong Chang vultu expressa notavit: "Invenies auctoritates nostras posse perplexum esse - ex parte Occidentali."
  
  
  "Audivi nonnulla de methodis eorum commenta," Nick admisit.
  
  
  "In hac provincia exercitus multo pluris est quam magistratus."
  
  
  "Intellige."
  
  
  "Male solvunt."
  
  
  "Itaque paulum huc illucque colligent."
  
  
  "Ut semper intemperantibus exercitibus fuit," Ong Chang comiter convenit. "Haec una est ex iis quae tua Washington, Jeffersonus et Paine ita bene sciverunt et patriam tuam defenderunt."
  
  
  Quisque cito perstrinxit vultum hominis Sinensium ut si iocatus esset. Etiam in calendario impresso legere potes temperiem. "Oportet durum currere negotium."
  
  
  "Sed non impossibile" Muchmur explicavit. "Negotium hic facere est sicut politica; ars fit possibilis faciendi. Tantum stultum volunt mercaturam prohibere dum suam partem habent."
  
  
  "Potes igitur cum auctoribus agere. Quomodo agitis cum blackmailers et raptoribus cum asperius accipiant?"
  
  
  "Viam aperiemus cum tempus rectum est. Interea cauti sumus. Indonesia iuventus e maioribus familiis nunc custoditur vel peregre studet".
  
  
  "Quid facietis cum Tala?"
  
  
  "Hoc agendum est. Forsitan ad scholam in Canada iret..."
  
  
  Nick putavit se etiam "etiam" dicere, quod ei causam daret de Akim interrogandi. Sed dixit Adam cito:
  
  
  "Dominus Nordenboss hic circiter duabus horis erit. Balneum parari debes et cibum capere, et certo scio nos te in promptu esse posse." Surgens. "Et parvam terras nostrae tibi dabo."
  
  
  Domini dominis deduxerunt Nick ad raedam sortem, ubi terra Rover a iuvene in sarong sub divo segniter siccabatur. Hibiscum post aurem gerebat, sed diligenter ac bene eiecit.
  
  
  Transierunt per vicum substantialem circiter passus mille a navalibus, refertum hominibus et pueris, quorum architectura clare reflectitur in potentia Batavica. Habitabant ornate vestiti, industrii et hilares, et regio valde munda et luculenta erat. "Urbs tua prospera spectat," Nick urbane annotavit.
  
  
  "Crivitates comparati vel aliquas regiones pauperum rusticarum vel navigiarum, satis bene facimus" respondit Adam. "Vel quaestio esse potest quantum homo indiget. Tantum oryza augemus ut eam exportemus et multa iumenta habemus. Contra id quod audistis, homines nostri laborantes sunt quando aliquid habent." "Est operaepretium. Si politicam stabilitatem aliquandiu consequi possumus et plus nisus in hominum nostrorum programmatibus dicionis facere possumus, problemata nostra solvere posse credo. Indonesia est una opulentissima sed maxime in mundo regionum enucleata."
  
  
  Ong citabatur in: "Nos inimici nostri pessimos fuimus. Sed discimus. Cum cooperari incipimus, quaestiones evanescunt."
  
  
  “Sibilus est in tenebris,” Nick cogitatio. Raptores in rubo, exercitus ad ianuam, res novas pedibus et dimidia parte incolarum alteram partem interimere conantur, quia certum superstitionum institutum non acceperunt - adhuc eorum problemata non sunt.
  
  
  Perventum est ad alium vicum cum magna aedificatione commerciali in centro, magnam aream herbidis imminentibus gigantibus arboribus opacum. Fluvius exiguus fusco per parcum fluxit, ripaeque vario florente flagrant: poinsettias, hibiscus, azaleas, flamma vites et mimosas. Via recta per parvam coloniam decucurrit, exemplis intricatis bamboo et culmo domibus utrinque semitae ornantibus.
  
  
  Signum supra copia simpliciter dixit Machmur. Is mire instructus erat, et Nick cito cum braccis et camisiis bombicis novis, calciamentis culis, et stramentis straminis celeberrimi instructus est. Adamus hortatus est eum ut plura eligeret, sed Nick recusavit explicans sarcinas suas in Batavia esse. Adamus oblatam solutionis Nick reiecit et in lata veranda ambulaverunt ut duo aliquet exercitus illic extraxerunt.
  
  
  Per gradus ascendentes duri, recti, et fusci sicut spina. Ejus mores coniecturare potuisti, e via pauci barbari, umbras desiderii, cessere. Vix non videntur, modo cauti sunt - ut ab morbo tabellio vel cane qui mordet, resilire possit. Adamum et Ong in Indonesiaca-Malay salutavit.
  
  
  Adam Anglice dixit: "Hic est Dominus Al-Bard, colonellus Sudirmat - emptor Americanus." Nick suggessit quod "emens" plus tibi status quam "importator" tibi dedit. Manshakus colonelli Sudirmat mollis erat, contra faciem eius lentae.
  
  
  Vir militaris dixit: "Salve. Te pervenisse nesciebam..."
  
  
  “Venit in privatis helicopteris,” Adam cito dixit. "Nordenboss in itinere suo".
  
  
  Oculi fragiles tenebris cogitatione studuerunt Nick. Colonellus eum suspicere habuit et Nick eum odisse putavit. "An Dominus Nordenboss particeps es?"
  
  
  "In via. Ad auxilium me eundum est et bona specta. Diceres nos veteres amicos esse."
  
  
  "Diploma tuum..." Sudirmat manum suam extendit. Nick vidit Adami rugam in sollicitudine.
  
  
  "In sarcinas meas," Nick risu dixit. "An ad praetorium adducerem? Non indicaverunt mihi..."
  
  
  "Hoc non est necessarium," inquit Sudirmat. "Ego te intuebor priusquam abeam."
  
  
  “Vellem regulas cognovi,” Nick dixit.
  
  
  "Nihil regit. Iustum velle meum."
  
  
  Redierunt in Terram Rover et via deiecerunt, deinde aliquet rugientes. Adam molliter dixit: "Nos manum nostram overplayed. Diploma non habes."
  
  
  "Faciam quam primum advenit Hans Nordenboss. Diploma perfecte validum cum visa, ingressu notat et omnia quae desiderantur. Sudirmat usque tunc tenere possumus?"
  
  
  Ingemuit Adam. "Pecuniam cupit. Nunc vel serius ei reddere possum. nobis horam capiet. Bing - siste raedam." Adam e curru surrexit et clamavit ad plaustrum, quod post se desierat, "Leo, eamus ad officium meum et negotia nostra perficiemus et tunc alios in domo possumus coniungere".
  
  
  "Cur non?" Sudirmat respondit. "Ut in."
  
  
  Nick et Ong Roverium expulerunt. Ong exspuit super latus suum. "Leech. Et habet ora centum."
  
  
  Ambulaverunt circa parvum montem cum solariis
  
  
  cum segetibus agri. Quisque captus oculo Ong et aurigae acuminatus est. "Num loqui?"
  
  
  "Bing is correct."
  
  
  "Posnene plus mihi informationes dare de latronibus vel raptoribus? Intelligo Sinae ligaminas habere".
  
  
  Ong Tiang torva adnuit. "Omnes in Indonesia nexus Sinenses habet, Dominus Bard. Dicere possum te hominem bene legere. Iam scire licet nos tres miliones Sinenses dominari oeconomiam Indonesiorum CVI miliones. Mediocris reditus Indonesiani quinque cento Sinenses Indonesiaca, capitalistas nos vocares. Indonesiani nos oppugnant, nos communestas vocant. Estne haec nova imago?"
  
  
  "Ipsum. Negas te non facere nec latrociniis cooperari si cum Sinis coniunguntur".
  
  
  “Res ipsa loquitur,” Ong respondit maestus. "Nos inter undas et saxa adhaesi sumus. Minatus est filius meus. Iam non it ad Batavia sine quattuor aut quinque custodibus".
  
  
  "Gun Bik?"
  
  
  "Ita. Etsi alios filios in schola in Anglia habeo." Ono sudario faciem tersit. "Nos nihil scimus de Sinis. Quattuor aetates hic viximus, aliqui ex nobis multo diutius. Hollandi nos persecuti sunt vitiose anno 1740. Putamus nosmet ipsos sicut Indonesianos... sed cum sanguis calescit in facie Sinensis. incipiant lapides e platea volantes. "
  
  
  Nick sensit Ong Tiang occasionem tractandi de rebus cum Americanis accepisse. Cur visum est usque nuper Sinenses et Americani semper pervenisse? Nick molliter dixit, "Alium genus novi quod odii insensatum expertus est. Homo est animal. Frequentius agit ex affectu magis quam ratione, praesertim in turba. Nunc est facultas faciendi aliquid. Adiuva nos. Cognoscere vel invenire quomodo ad latrones et ad navigandum junk pervenire possum."
  
  
  Sollemnis expressio Ono minus obscura facta est. Tristis et anxius aspexit. "Non possum. Non intelligitis nos sicut putatis. Nostras quaestiones solvemus."
  
  
  "Vis eos ignorare. Pretium solvis. Optime speras. Non opus est. Modo te novis postulationibus aperis. Vel animalia humana, de quibus dixi, per famelicum dominatum, scelestum potentem conducuntur. sive politicus, et unum problema verum habes. Tempus pugnandi. Provocationem suscipe. Impetum."
  
  
  Ong caput leviter movit et amplius loqui noluit. Et eduxerunt usque ad domum magnam formatam sicut U, versus viam. Mixta est in landscape tropica quasi una cum reliquis laetissimis arboribus et floribus creverat. Vineas ligneas amplas habebat, in porticibus vitreas latas, et, coniectans Nick, circiter triginta conclavia habebat.
  
  
  Ong pauca verba commutavit cum puella pulchra in sarong alba et tunc dixit ad Nick: "Illa te ostendet in cubiculum tuum, domine Bard. Loquitur parum Anglice, sed loquitur bona Malay et Batavi, si scias ea. In the main room - you can't care this."
  
  
  Quisque albam sarong sequebatur, undas mirans. Cubiculum eius spatiosum erat, cum balneo stilo britannico moderno viginti annos natus cum linteo metallico eculeo magnitudinem parvae lodiculae. Dentes et rasit et reiecit utens apparatum in medicinam scrinium eleganter dispositum et melius sensit. Ille exinanivit, et Wilhelmina purgavit, et sedem cingula stringit. Ad magna pistola ut in tunica ludis abscondatur, oportet perfecte suspendi.
  
  
  Procubuit in lecto magno, mirans incisum ligneum corpus, in quo retia voluminosa pependit. Cervicalia erant dura, et dum referta sunt in cavernis saccis; recordatus est eas appellatas esse "uxores Batavi." Ipse se in unum collegit et omnem remissum locum, bracchia ad latera, palmas, nervos omnem mitigans, recentem sanguinem et industriam colligens, omnibus et singulis potentis corporis sui partem tendere ac recuperare animo iusserat. Yoga usitatum fuit quam didicerat in India, utilis ad recreationem, ad vires in dies corporis vel mentis accentus, ad spiritum diutius tenendum, et ad claram cogitationem excitandam. Invenit aliquas nugas yoga species et alias inaestimabiles, quod non mirum est - venit ad easdem conclusiones postquam studebat Zen, Christiana Scientia et hypnosis.
  
  
  Cogitavit paulisper ad diaetam Washington, ad parvam mansionem venationis in Catskills, et ad David Hawk. imagines amavit. Cum ostio cubiculi aperuisset - admodum quiete - hilaris et fidens sensit.
  
  
  Nick in bracis suis iacebat, cum Lugero et cultello sub braccis suis novis eleganter complicatis iuxta se iacentibus. Ille manum in sclopeto tacite imposuit et caput iugo ut ianuam videret. Gan Bik intravit. Manus eius vacuae erant. Quietius accessit ad lectum
  
  
  .
  
  
  Iuvenis Sinensium decem pedes substitit, tenuis figura in caliginis magnae et quietis cubiculi. "Dominus Bard..."
  
  
  "Ita," respondit Nick statim.
  
  
  "Dominus Nordenboss hic viginti minutas aderit. Cogitavi te scire velle."
  
  
  "Quomodo scis?"
  
  
  "Amicus meus in Occidente Coast radiophonicam habet. Planum vidit et tempus adventus mihi extimationis dedit".
  
  
  "Et audivisti dominum colonellum Sudirmat rogasse ut videas passport meum, et Dominus Muchmoor vel pater tuus te rogaverunt ut in Nordenbossia inspicias et mihi consilium praebeas. Multa de moribus tuis hic dicere non possum, sed communicatio tua bonum damnare est."
  
  
  Quisque pedes eius de lecto obvertit et stabant. Sciebat Gan Bik eum studebat, cicatrices reputans, notans politissimam corporis conditionem et vires corporis potentis albi hominis aestimans. Gun Bik humeros. "Seniores homines optimates sunt et fortasse recte. Sed sunt quidam ex nobis qui longe aliter sentiunt".
  
  
  "Quia studuistis fabulae senis qui montem movit?"
  
  
  "No. quod mundum oculis apertis intuemur. Si Sukarno homines bonos qui eum iuvare possent, omnia meliora essent. Hollandi nos nimium callidi esse noluerunt. Nos adsequi nostro " "
  
  
  Quisque chuckled. "Tu ratio intelligentiae tuae habes, adulescens. Adam Makhmur de Sudirmat et de diplomate tibi indicavit. Bing tibi de colloquio meo cum patre tuo narravit. Et ille Guido e litore Nordenboss nuntiavit. Quomodo pugnare cum copiis? Num constituerunt a militia, unitas vel defensionis sub terra?
  
  
  "Ego tibi quid sit?"
  
  
  "Fortasse non est-tamen. Nemini supra triginta".
  
  
  Gun Bik momento confusa est. "Quare ?, id est quod American discipuli dicunt."
  
  
  "Quidam autem ex eis." Quisque cito induit et urbane mentitus est, "At ne de me solliciti."
  
  
  "Quare?"
  
  
  "Ego viginti novem."
  
  
  Gan Bik sine expressione observabant ut Nick correxit Wilhelmina et Hugo. Telum celare impossibile erat, sed Nick impressionem habuit Gun Bik persuaderi posse multo ante secreta sua emittere. "Nordenboss possum ad te adducere?" - quaesivit siluae Bik.
  
  
  "Visne obviam ei?"
  
  
  "Possum."
  
  
  "Roga illum ut sarcinas meas in cubiculum ponat et mihi passport quam primum potest".
  
  
  "Facet," respondit iuvenis Sinenses et discessit. Quisque tempus longum corridor deambulandi dedit, et in tenebris exivit, frigus ANDRON. Hoc cornu habebat ostia utrinque, ostia cum lignis naturalibus louvres ad maximam evacuationem camerarum. Ianua prope adversam aulam Nick elegit. Eleganter res ostendit eam occupatam esse. Fores ocius occlusit, alium temptavit. Tertium conclave perscrutatus apparebat insuetus conclave. Ingressus, sellam collocavit ut per fores posset pervidere, et expectabat.
  
  
  Primus guy ad ianuam pulsare Guido erat cum flore post aurem eius - Land Rover-Bing agitator. Nick exspectabat dum iuvenis gracilis in andronem ferebatur, deinde tacitus eum a tergo adivit et dixit: "Quaeris me?"
  
  
  Puer desiluit, conversus et confusus intuitus, deinde in manu Nick notam posuit et abripuit, etsi Nick dixit, "Heus, expecta...."
  
  
  Nota dixit: "Cave Sudirmat." Vide te hac nocte. T^.
  
  
  Nick in stationem suam extra ianuam rediit, cigarette accensus dimidium duodecim inflatum accepit et parem nuntium ad comburendum usus est. Chirographum puellae et "T". Hoc Tala erit. Nesciebat quod Sudirmat ut homines censerent intra quinque secundis conventibus illis, et tunc, si fieri potest, nihil eis dixit, et ab eo discedant.
  
  
  Sicut spectans an interesting effectus. Puella pulchra, quae eum cubiculi ostenderat, molliter ascendit, ianuam cubiculi pulsavit ac delapsa est. Illa lauandi portabat. Fieri poterat, aut excusatio fuisset. Postea minutam exiit et discessit.
  
  
  Proximus fuit Ong Chang. Nick eum pulsare et intrare permisit. Nihil loqui cum homine Sinensi sene - tamen. Ong perseveravit esse otiosus donec eventus confirmavit optimum illum mutare. Sola re observabit sapiens senex Tiang nam in fide est exemplum et actio.
  
  
  Tunc Sudirmat colonellus apparuit, aspiciens sicut fur, qui circa matellam vagatur, dorsum suum spectans, sicut homo qui scit se ab inimicis suis reliquisse et aliquando capient. Pulsavit. Pulsavit.
  
  
  Nick, sedens in tenebris, unam excaecat apertis octavae pollicis, subrisit. Pugnus virtutis, promptus ad aperiendum, palma ascendit. Is studuit ab Nick pro diplomate suo petere ac privatim id facere voluit, si facultas paucas rupias lucrandi esset.
  
  
  Discedens paenitere vultu Sudirmat. Plures praeterierunt, loti, requieverunt et induti sunt ad prandium, quidam lino candido, quidam ex more Europaeo et Indonesiaco. Omnes visi sunt frigus, coloratum et consolatorium. Adam Makhmur praeteriit cum Indonesiaca inusitata specie nobilis, et Ong Tiang cum duobus Sinenses circa aetatem eius ambulavit - videbant bene saginatum, cautum et prosperum.
  
  
  Tandem Hans Nordenboss cum sacco lis advenit, cum domo famulus cum rebus comitantibus. Nick in atrium ambulavit et ianuam cubiculi sui aperuit ante articulos Hans tabellam percussit.
  
  
  Hans eum in cubiculum secutus est, iuveni gratias egit, qui cito discessit et dixit: "Salve, Nick. quem ego posthac vocabo. Unde ergo cecidit?"
  
  
  Manus concusserunt et commutaverunt risum. Nick in Nordenboss laborare solebat. Erat vir brevis, leviter incultus, brevi coma- tonsis et hilari vultu botellus. Genus stulte tibi - corpus erat totum musculus et nervus magis quam pinguis, et hilaris, lunae facies obumbrata acri ingenio ac scientia Southeast Asia, paucos Britannos et Teutonicos, qui in ea regione annis acti erant, aequare posse.
  
  
  Nick dixit, "Ego colonellum Sudirmat evasi. Diploma meum videre vult. Ille me quaerit."
  
  
  "Gun Bik mihi tip dedit." Nordenboss e sinu pectoris corium sumpsit et eam Nick tradidit. "Hic est passport tuum, domine Bard. In ordine perfecto est. Ante quattuor dies in Batavia venisti et apud me usque hesterno die mansit. Tibi vestimenta et supellectilem attuli." Ostendit vidulos. "Habeo plus tui calces in Batavia. Comprehendo a duobus items sensitivo."
  
  
  "Ab Stuart?"
  
  
  "Ita. Semper nos vult ut parvas eius inventiones experiamur".
  
  
  Nick suam deposuit vocem, donec veniret inter eos. "Puer Akeem Tala Muchmoor evadit. Adam et Ong nostro auxilio non indigent. Verbum aliquod in Juda, Muller, aut junk?"
  
  
  "Sicut filo." Hans sicut placide locutus est. "Plumbum habeo in Batavia, quod te alicubi ducam. Oppressio in has familias opulentas ascendit, sed ipsi dant et secretum sibi custodiunt".
  
  
  "Suntne Sinenses ad imaginem politicam redeuntes?"
  
  
  "Et quomodo. In his tantum paucis mensibus. Pecuniam insumere habent, et auctoritas Judae politicam in eos premit, opinor. Mirum est. Exempli gratia Adam Makhmur, vir multimillionaire, pecuniam volentibus dare. perdet eum et omnes similes ei. Et ille pene cum solvat ridere cogitur".
  
  
  "At si Tala non habent..."
  
  
  "Quis scit quid aliud e familia sua habeat? Achim? aut alius filius ejus?"
  
  
  "Quot obsides habet?"
  
  
  "Coniicio tua tam bona est quam mea. Plerique ex his tycoons sunt Saraceni vel se simulant. Plures uxores et liberos habent. Difficile est verificare. Si quaesieris eum, faciet aliquid rationabiliter - sicut quattuor. Tunc aliquando eris. scire "Veritas propius ad duodecim."
  
  
  Quisque chuckled. " Hi loci consuetudines venuste." Accepit de sacco linteo albo et cito induit. "Haec Tala cutie est. Habetne aliquid simile eius?"
  
  
  "Si Adam te invitat ad magnam partem, cum porcum assum coques et serempi saltandi et golek, plus bellas pupas videbis quam numerare potes. Unum hic circiter annum frequentavi. Mille homines caerimoniam frequentabant et epulabantur. quatriduanus".
  
  
  " Da mihi invitationem."
  
  
  "Puto te cito unum ad Talam adiuvandum. Solvunt obligationes cito ac servituri bene. Nos ad convivium fugiemus cum accidit. Hac nocte pervenimus. Sero est. Mane discedimus. mane".
  
  
  Hans Nick in cubiculum grandem duxit. Habebat vectem in angulo, cataracta, aerem recreans, choream pavimentum et quattuor partes combo, quae magnum stylum gallicum iazzum canebant. Nick convenerat duos duodecim viros et feminas sine fine confabulando, cena mira fruens de rijsttafel - "mensa oryza" agnum curvum et pullum, cum ovo duro cocto, divisa cucumeris, aliquet, arachidis, chutney tinguentis; et pomis et oleribus. non nominare. Erant cerevisiae Indonesianae optimae, optimae cerevisiae Danicae et bonae cupae. Post servi discesserunt, plures coniuges saltaverunt, in iis Tala et Gan Bik. Colonellus Sudirmat graviter bibit et Nick non curavit.
  
  
  Ad undecimum quadraginta sex, Nick et Hans in andronem recesserunt, consentientes nimis comedisse, mirificum habuisse vesperum, nihil didicisse.
  
  
  
  
  
  
  * * *
  
  
  
  Quisque sarcinas suas vestimenta induit.
  
  
  Pauculas notas in libello viridi in codice suo personali notas fecit, notas tam obscuras ut Hawke semel dixerit, "Nemo potest illud furari et aliquid invenire. Saepe non possum id quod scripsi scribere."
  
  
  Duodecies viginti erat ianua pulsans et colonellum Sudirmat admisit, rubentem ex alcohole quod biberat, sed adhuc exundans, cum fumo potus, aerem durae potentiae in parva sarcina. Colonellus risit mechanice cum labris tenuibus nigris. "Non intelliguntur apud te turbare prandium. Sit passport videre, Dominus Bard?"
  
  
  Libellum ei tradidit Nick. Sudirmat diligenter examinavit, "Dominus Bard" cum photographica comparavit et paginas visae studuit. "Hoc modo dimissum fuit, Dominus Bard. Longissimum non importat."
  
  
  "Mea passport expiratus".
  
  
  "O. Amici cum Domino Nordenboss diu fuisti?"
  
  
  "Etiam."
  
  
  "Scio de suis... necessariis. Habesne etiam eos?"
  
  
  " Multum hospites habeo."
  
  
  "Ah, quod interest. Sciam si possum adiuvare."
  
  
  dentes immisit Nick. Sudirmat aspexit armarium argenteum quod Nick in conclavi suo in mensa invenerat, cum patera fructuum, thermarum in thermis, patina crustulorum et paniculorum farti, et pixidem cigarorum subtilium. Quisque elevans ad mensam. "Vis ante lectum bibere?"
  
  
  Sudirmat duos utres cerevisiae bibit, maxime fartos et crustulos comedit, unum cigar in sacculo suo posuit et alterum accendens. Quisque interrogationes urbane excepit. Tandem cum colonellus surrexisset, Nick ad ianuam eum comitatur festinavit. Sudirmat arrectus in ore suo. "Domine Barde, iterum colloqui debebimus si fistulam in vicinia mea ferre perseveras."
  
  
  "Gun?" Nick suam tenuem tunicam prospexit.
  
  
  "Illa quae sub cilicio tuo post meridiem fuit. Omnia praecepta mea in area compellere habeo, tu scis..."
  
  
  Quisque ianuam clausit. Quod satis perspicuum est. Suam pistolam portare potuit, sed Colonellus Sudirmat licentiam personalem solvendi habebit. Nick mirabatur si milites colonelli mercedem suam umquam viderunt. Privata Indonesiaca circiter duo dollaria in mense accepit. Isdem rebus agendo vixit, ministri eius magna mole fecerunt: munera extorquendi, pecuniae, pecuniae, pecuniae a civibus extorquendis, quae magnae fuit causa persecutionis Sinensium.
  
  
  Litterae notitiae Nick de area nonnullas interesting informationes continebat. Recordatus est unum consilium: "... si cum militibus localibus versatur, pecuniam tractaturus est. Pleraque tormenta ad te vel proscriptos per diem sexdecim dollariorum convertet, nullas interrogationes quaesivit." Risit. Forte Wilhelminam abscondet et arma e colonello scindet. omnia lumina declinavit praeter vilem lucernam et in magno lecto reclinavit.
  
  
  A cardine tenues penetrans stridorem ianuae excitant in aliqua parte. Se ipsum auscultare, sensusque sequi iubet. Tabulam apertam spectabat sine culcitra alta movens.
  
  
  Tala Muchmur in cubiculum delapsus est et ianuam tacite clausit post eam. "Al..." susurrus erat quietus.
  
  
  "Im hic."
  
  
  Cum nox calefacta esset, in lecto suo soli risus pugilum gerens decubuit. Ad sarcinas pervenerunt quas Nordenboss attulerat et ei perfectae sunt. Magnam esse debebant - factae sunt e bombicis subtilissimis politis, cum sinum interfeminium absconditum ut teneret Petrus, unum ex lethali gasi globulis qui AX's N3 - Nick Carter, alias Al Bard - uti permissum erat.
  
  
  Disputavit pallium, sed non placuit. Ipse et Tala satis experti sunt, satis inter se visi, aliquas saltem conventiones non necessarias facere.
  
  
  Gradibus brevibus per cubiculum ambulavit, risu in labellis rubris parvis hilaris est quam puellae obviae aut virum admiratum et somnia circum se aedificata, aut virum iam amatum. Valde levis flava sarong gerebat cum exemplaribus floralibus in molli roseo et viridi. Crines nitentes nigros quos in cena tinctos erat—Ad Nick mirum delectat—iam decidit umeros laeves fuscis.
  
  
  In molli electri ardore aspexit sicut somnium uniuscuiusque hominis, pulchre curvosum, fluidis motibus muscularibus movens gratiam, quae magnis viribus in rotundis insanis membris agitata deferebat.
  
  
  Quisque risit et in lecto concidit. Ille insusurravit, "Salve. Bonum est te videre, Tala. Pulchra absolute".
  
  
  Cunctata parumper, Ottomanicum deinde ad lectum detulit, in umero obscuro caput consedit. "Tu sicut domus mea?"
  
  
  "Ipsum. Et Gan Bik bonus guy est. Caput habet super humeros suos."
  
  
  Illa levi allevamento et ictu noncommisso, quo puellae utuntur ut hominem dicas - praesertim maiorem natu - alterum vel iuniorem pulchrum esse, sed de eo loquentes non omittamus. "Quid nunc acturus es, Al? Scio patrem meum et Ong Chang auxilium tuum denegasse."
  
  
  "Ego ad Batavia cum Hans mane."
  
  
  "Non invenies ibi junk aut Muller."
  
  
  Statim quaesivit, "Quomodo audivisti de Muellero?"
  
  
  Erubuit et digitos longos et tenues aspexit. "Oportet esse una cohors quae nos spoliat."
  
  
  "Et tollet homines amo te ad INTERMINOR?"
  
  
  "Etiam."
  
  
  "Gratus es, Tala." Extendit, et unam mitibus manibus arripuit, eamque tam leviter avem retinens. "Nolite reticere informationes. Adiuva me ut te adiuvare possum. Estne alius vir cum Muller qui Judas vel Bormann notus est? Vir graviter debilis cum accentu sicut Muller."
  
  
  Adnuit iterum et plus quam putavit revelavit. "Puto ita. Non sum certus de eo." Conata est honesta, sed Nick cogitabat - quomodo scire poterat de accentu Iuda?
  
  
  "Dic mihi quas alias familias in manibus habeant."
  
  
  "Non sum certus de multis. Nemo dicit. Sed scio Loponusias filios Chen Xin Liang et Song Yulin. et filiam M.A. Regis."
  
  
  "An the last three Chinese?"
  
  
  "Chinese Indonesian. In regione Sarracenorum Sumatra Septentrionalis habitant. Prope obsessi sunt."
  
  
  "Visne potuisse quovis momento occidi?"
  
  
  "Non vere. possent esse finis quamdiu M.A. exercitus dat."
  
  
  Eius nummus erit donec omnia mutantur? "
  
  
  "Dives est valde."
  
  
  "Sicut Adam colonellus Sudirmat solvit?"
  
  
  "Ita, nisi quod in Sumatra conditiones deteriores sunt".
  
  
  "Quidquid aliud vis indicare mihi?" - Quaesivit molliter, mirans si indicaret quomodo sciebat de Juda et quare libera erat, cum de nuntio dixit quod faceret sibi vinctum in junk.
  
  
  Illa lente movit pulchrum caput, longa cilia demissa. Illa nunc ambas manus in brachio dextro habuit, et multa de contactu cutis scivit, Nick placuit, ut teretes, tenues, ungues super cutem suam sicuti papilionis alarum moto. Illius in carpi stimulo blande palpitabant, et nudae brachii venas, dum manum explorare simulabat, texebant. Sensit sicut cliens magni momenti in Salon manicustarum singulariter formosus. Manum convertit, ac lineas ad imum digitorum leviter permulsit, deinde ad palmam sequebatur, et singula in palmam explicat. Imo, statuit, ego cum pulcherrima gypsy sortis umquam visa est — quid in Oriente vocant? Eius index digitus a pollice ad minimum digitum transiit, deinde usque ad carpum suum descendit, et subitus sensus pruritus per eum a spinae basi usque ad pili a collo a tergo currit.
  
  
  "In Batavia" molli sono trepidi insusurravit "ex Mata Nasut aliquid discere potes. Celebris est. Probabiliter congredi. Ea pulcherrima est... multo pulchrior quam ego semper eris. Facies. obliviscere me propter eam. Parva caput atro flexo de vertice torsit, Sensit et in palma labra fervida mollia. Cacumen linguæ ejus in centro circulo incepit ubi digiti omnem nervum ejus perturbabant.
  
  
  Quassatio versa in alternam venam. Tinguit ecstatically inter verticem cranii et digitos. Dixit "Carissima, puella es numquam obliviscar tui. Animum tuum in parvo illo subaquaneo demonstrasti, quo modo caput tenebas, ictu quem crocodilum percussisti, cum me in periculo vidisti - Noli oblivisci unum. rem." Elevavit manum suam liberam et permulsit capillos capitis parvi usque in palmam circa ventrem suum complicatum. erat quasi sericum calefactum.
  
  
  Os manum suam reliquit, pouf eius in area lignea levi comprehendit, et oculi eius nigri digiti erant. Lucebant sicut duo lapides politi in statua templi, sed in obscuro calore, qui refulsit vita; "Verene similis mei?"
  
  
  "Puto te unum quoddam. Splendidis es." "Nihil mendacium," Nick cogitatio, "quousque ibo?" Spiritus dulcis flatus leves aequavit auctos rhythmos suos, quos in sua spina perpulerat, quae nunc velut stamina in carne inclusa sentiebat.
  
  
  "Num adiuva nos quid de me?"
  
  
  "Faciam quod possum."
  
  
  "Et tu ad me reverteris? Etiamsi Mata Nasut tam formosa est quam dico?"
  
  
  "Promitto." Manus liberata, post nudam scapulas cameo brunneo surrexit, et supra sarong quievit. Similis erat circuitus electrici alius clausus.
  
  
  Parva labella rosea labra proprio tactu aequabant ac deinde pinguem emolliebant, curvae fere crassae in stridore risu eum admonebant de illis quae in saltu apparebant postquam Mabel vestem suam scidit. Demittit caput in nudum pectus et ingemuit. Delectamentum onus umerat calidum odorem exundans; odorem typus non poterat, odorem autem mulieris excitabat. Sinistro pectore, lingua coepit ovalem tripudium utebatur in palma.
  
  
  Tala Makhmur, cutem mundam, salsam magni viri gustans, qui raro extra cogitationes secretas eius erat, momento confusionis sensit. Nota erat cum affectu et moribus hominum in omnibus suis complexionibus et sensibilibus. Illa nunquam noverat modestiam. Usque ad sex annos, nuda circumcurrebat, iterum iterumque in coniugibus in calidis tropicis noctibus amorem faciens, et diligenter observata amatoria loca et saltationes nocturnos epulas cum pueri in lecto versari debuerant. Experimentata est cum Gan Bik et Balum Nida, iuvenum pulcherrimorum in Phong Islandia, et nulla pars corporis virilis nulla fuit quam singillatim examinare et reactionem eius probare non potuit. Partim recentioris protestationis contra taboos illa et Gun Bik aliquoties coierunt, et multo saepius volebat si iter habuisset.
  
  
  Sed cum Americana haec tam dissimilem sensit ut cautelam et interrogationem moveret. Bonum fuit apud Gan. Hac nocte restitisset ad breve tempus calidum, pressum prono, quod guttur eius siccaverat, ut frequenter deglutiret. Simile erat illud quod gurus vocavit potestatem tui ipsius quod resistere non potuisti, sicut cum sitis aquam frigidam vel post longum diem esurientem et calidum olfacis cibum delectamentum. Dixit intra se: "Non dubito quod hoc malum et rectum est, sicut anus suadent, quia non invenerunt felicitatem et aliis negabunt." Sicut hodiernus, solam sapientiam considero.
  
  
  Capillus in pectore praegrandi maxillam titillabat, et papillam roseam nigram quasi parvam insulam ante oculos suos stantem aspexit. Lingua umida ab illo notavit, durius extremum osculatur extremum, et horrorem sensit. Ceterum non multum differt a Gan vel Balum in gressibus eius, sed ... ah, quantum interest in animo suo erga eum. In Hawaii semper utilis et quietus fuit, licet saepe eam stultus et molestam "puer" reputaverit. In Subaquanea et Adat percepit, quidquid acciderit, curam sui esse. Haec vera causa est, dixit sibi, quod timorem non sensit. Secum et securum percepit. Primo mirata est caloris in se crescentis, quod ex ipsa vicinitate magni Americani escas suas hausit; aspicit insusantem flammas, tactusque vaporo- nes igni.
  
  
  Nunc contra eum pressa, igneo jubare paene oppressa est, quae nucleum suum quasi calidum linum excitantem ardebat. Volebat eum amplecti, eum tenere, abducere, eum in aeternum servare, ut nunquam exeat flamma delectabilis. Volebat tangere, verberare et osculari omnem partem eius, quod sibi iure explorationis faceret. Eum tam arcte amplexa est cum parvis brachiis ut oculos aperiat. "Carissima..."
  
  
  Quisque prospexit. Gauguin, ubi nunc es, cum hic obiectum est creta et penicillo, vociferante capi et conservari, ut nunc est? Ardet in lenis collo et terga brunneis sudor. Illa caput in pectus suum evolvit in rhythmo hypnotico timide, deinde eum osculatus est, deinde oculis nigris eum intuens, mirum in modum excitans eum rudis passione accensa et scintillata.
  
  
  "Pupulum perfectum" putabat, "pulchrum, promptum et propositum domun."
  
  
  Hanc ambabus manibus sub scapulis apprehendit, et super se levavit, media de lecto levavit, et ore denso diligenter osculatus est. Miratur eorum mollitiem et singularem affectum humidi abundantiam. Utens mollitiem, aestus anhelitus et tactus eius corium, cogitabat quam callidus esset his puellis labra perfectis ad amorem venereum et artificis pingendum dare. In pariete expressae sunt - in prospectu tuo resisti non possunt.
  
  
  Ottomanicum reliquit et, lento corpore inflexo, reliquam partem super eo collocavit. “Frater,” putabat, duram sentiens curvam in mollibus eius carnibus, nunc aliquam conversionem ad se convertet! Intellexit se leviter lubricum et storatum corpus eius - non mirum est, tam splendide eluxit quam temperatura eius rosa. Odor adhuc fefellit eum; mixtura sandalwood et tropicae floris essentialis olei?
  
  
  Tala scurra fecit, motus premens, qui eam ad eum confixi quasi erucae ramo. Sciebat se omnem partem eius sentire posse. Post longa minuta
  
  
  Illa a labiis suis leniter avulsit et insusurravit, “Adoro te”.
  
  
  Nick dixit, " Potes dicere quomodo de te sentiam, pupa pulchra Javanese." Digitum leviter per crepidinem sarongs sui cucurrit. "Incedit et ruga."
  
  
  Pedes suos sensim ad solum deposuit, surrexit, et sarong tam fortuito et fortuito evolvit et in saltu natantem habuit. Solus aer varius erat. anhelitum amisit. Oculi eius micantia accurate perpendebant, et vultus in perniciosos ericius mutatus, hilari vultu prius viderat, adeo venustas quod nulla in eo ludibrio fuit - delectationemque tuam communicavit.
  
  
  Manibus suis femur perfectis fuscis imposuit. "probasne?"
  
  
  Nick devoravit, lectum desiluit et ad ianuam ambulavit. Nullam quis erat in in ANDRON. Clausit caecos et fores interiores solido cum fulmen aereo celete quali. Fenestram excaecat ut oculi eius aspici non possint.
  
  
  Et rediit ad lectum, et sustulit eam, tenens eam sicut ludibrium pretiosum, tenens eam altam et aspiciens ad risum suum. Modestus tranquillitas eius magis excitatur quam actio eius. Ille altum spiritum - in molli luce vidit sicut nudum mannequin a Gauguin depictum. Quod intellegere non potuit, refrigeravit, et mollis sonus, calor et odor pupae somnum depellit. Cum diligenter eam in coopertorio albo iuxta pulvinum suum collocasset, feliciter obstrepit. Moles uberum uberum ea leviter distantes perpulerunt, tentantes, plumae cervicales. Surrexerunt et ceciderunt solito celeriori modulamine, et agnovit amantes eorum passiones excitasse in concinentibus suis, sed eas in se tenebat, inani zelo, quem nunc clare vidit, larvatum. Subito parvae manus eius surrexerunt. "Veni."
  
  
  Compulit se illi. Resistentiam sensit instantiam, et apparuit aliqua facies pulchra in facie pulchra, quae statim dissipatur, ac si eum consolaretur. Palmae in alis suis clausae miris viribus eum ad se trahebant, a tergo repit. Calorem delectamenti sensit profunditatis ac mille tinguentium bracchiorum amplexus, dissolutus, tremens, titillans, leniter permulsit et iterum expressit. Nervus spinalis eius spinalis alterna fila factus est, accepto calido, pusillo, tinguendo fruges. Vibratio dorsi inferioris sui valde crevit, et elevabatur momentaneum a fluctibus suis opprimentibus.
  
  
  temporis oblitus est. Multo post extasim explosivam excanduerat et occubuit, levata manu clamosa et bracchiali aspexit. Insusurravit Deus duabus horis. Si quis me quaerit.
  
  
  Trans maxillam saltabant digiti, cervicem ferientes, pectus decurrentes, carnem laxantem ostendentes. Aliam subito perculsus intulere, velut tremuli digiti concentus musicus extricans fragmentum transitus.
  
  
  "Nemo me quaerit." Iterum labra plena enutrivit.
  
  
  
  
  
  
  
  Caput 3
  
  
  
  
  
  
  
  
  In itinere ad cubiculum ientaculi proxime post lucem, Nick in latum pergulam egressus est. Sol globus flavus erat in caelo sereno in ora maris et ora in oriente. Orbis Terrarum nova et immaculata fuit, via et laetissima herba, quae ad litus proclinata erat, exemplar diligenter confici, tam pulchrum ut paene non responderet rei.
  
  
  Fragravit aer, et adhuc de nocte recenti. "Hoc paradisus esse posset," putabat, "si colonellum Sudirmats ejecisti."
  
  
  Hans Nordenboss iuxta eum processit, corpus eius firmum tacite trans ligneum ornatum ligneum movens. "Magna, huh?"
  
  
  "Ita. Quid est hoc odor CONDITUS?"
  
  
  "Lucorum. Haec regio olim pomorum aromatum collegerat, quos vocant. Plantarum omnium a muscata usque ad piperem. Nunc pars negotii est".
  
  
  "Magnum locum ad vivendum. Nimis mali homines non solum recumbe et eo frui possunt."
  
  
  Tria indigenarum onera quasi nugas reptant per viam longe infra. Nordenboss dixit: "Est pars quaestionis tuae. Overpopulation. Dum homines sicut insecta multiplicant, problemata sua creabunt."
  
  
  Quisque adnuit. Hans realis. "Scio te rectum esse. Plebs tabulas vidi."
  
  
  "Nonne heri Sudirmat colonellum vidisti?"
  
  
  "Ego bet te ipsum in cubiculum meum venire."
  
  
  "Vicistis. Ego actu fragorem et strepitum audiebam."
  
  
  "Aspexit ad Diploma meum. Innuit me illi daturum esse si sclopellum mecum portare persevero."
  
  
  "Retribue ei si quid habes. Ad nos vilis venit. Verus reditus a suis venit, magnas pecunias ab hominibus sicut Mahmures, et denarii ex omni rustico nunc. Exercitus iterum imperium arripit. Mox videbimus. duces in magnis domibus, Mercedem importari.
  
  
  Praecipuum salarium eorum est circa Rs 2,000 per mensem. Duodecim dollaria est."
  
  
  "Qualem paro pro Iuda. Scis mulierem nomine Mata Nasut?"
  
  
  Nordenboss aspexit mirari. "Homo, es abis. Contactus est quem volo te dignum esse. Illa summa est in Batavia, magna patella.
  
  
  Nick invisibile subsidium Accipitris prudentis logicae sensit. Quam conveniens est emptori artem inter artifices movere? "Tala nominatur. Quod inde est Mata in?"
  
  
  "Super se, ut plerique omnes conveniunt. Ex una familia vetustissima venit, sic in optimis circulis movet, sed inter artifices et intellectuales etiam vivit. sapit. multum pecuniae habet. alta vivit." .
  
  
  "Neque nobiscum est nec contra nos, sed scit quid scire debeamus," Nick cogitatione conclusit. "Et prudentissimus est. Adeamus eam logice, Hans. Fortasse melius est si me non adferas. Videam an scalam dorsum invenire possim."
  
  
  "Abi ad eum." Nordenboss chuckled. "Si deus Graecus essem sicut tu pro sene crasso, investigationem facere vellem".
  
  
  "Vidi quomodo operaris."
  
  
  Sumebant momentum lepidi iocunditatis aliquantulum relaxationis inter homines in extremis habitantibus, ac deinde ientaculum in aedes ingrediuntur.
  
  
  Verum ad praedictionem Nordenboss, Adam Makhmur eos ad convivium duas hebdomadas postea invitavit. Nick Hans perstrinxit et consensit.
  
  
  Per litus ad sinum abigunt, ubi Makhmurs portum maris et scapharum volantium situs habebat, et in recta linea sine scopulis mare accesserunt. In aggere stabat Ishikawajima-Harima PX-S2 navi volans. Nick eum intuita est, recordans recentium memorabilium ab AX explicationibus explicationibus et productis. Navis quattuor GE T64-10 turboprop machinas habebat, alarum 110 pedum et pondus mortuum 23 talentorum.
  
  
  Nick observavit Hans salutationem Iaponicam hominem in brunneo aequabili sine insignibus, qui suam vinculum solvebat. "Visne huc venisti ut me introeas?"
  
  
  "Solum optimum."
  
  
  "Exspectabam officium quadruplicatum cum inaequaliter."
  
  
  "Ego te stylo vehi volebas."
  
  
  Nick fecit mentis math. "Esne insanis? Accipiter nos necabit. Charta quattuor vel quinque milia dollariorum me auferet!"
  
  
  Nordenboss recta faciem servare non potuit. Magna risit. "Relaxa. Ego eum e guys CIA eduxi. nihil prius fecit quam cras cum Singapore iturus est."
  
  
  Quisque ingemuit subsidio, genas anhelantes. "Id aliud est. Possunt tractare - praevisionem quinquaginta vicibus nostris. Accipiter nuper impensus est".
  
  
  Telephonium in parva tugurio prope aggerem insonuit. Hans in Iapones agitabant. "Tibi."
  
  
  Hans rediit, fronte. "Colonellus Sudirmat et Gan Bik, sex milites et duo viri Machmur - Gan satellitum, Pono - equitare volo ad Batavia. Dixissem "okay"."
  
  
  "Numquid hoc ad nos?"
  
  
  "In hac parte mundi omnia aliquid significare possunt. Ad Batavia omni tempore eunt. parva aeroplana habent et etiam privatum raeda ferriviaria. Ludere quiete et vigilate."
  
  
  Vectores viginti minuta postea venerunt. Capsula solita erat levis, sine murmure vulgaris naviculae volantis. Secutae sunt maritimae, et Nick iterum commonefecit exemplarem campi, cum incultis campis et arbustis hument, alternae saltuum filicum et prata miranda levia. Hans diversitatem infra explicavit, ostendens volcanum fluxum se per saecula purgasse ut bulldozer naturalis, interdum silvestrem in mare terens.
  
  
  Batavia in chao erat. Nick et Hans cum aliis vale dixerunt et tandem taxi per plateas frequentes invenere. Nick admonitus est aliarum civitatum Asiaticarum, quamvis Batavia paulo lautior et colorior esse potuisset. Laterales stragulae impletae sunt populo paulo brunneo, multi hilaratae fimbrias typis impressae, quidam braccas bombicis et tunicula, quidam mitra vel pilei rotundi rotundi, seu mitra cum pileis magnis straminis super illis. Umbellae multi-coloratae supra turbam magnae natabant. Sinenses in vestitu caeruleo vel nigro quieti favere videbantur, cum genera Arabum pallia longa et fezzes rubentes gerebant. Europaei admodum rari erant. Plerique fusci erant venustiores, dissoluti et iuvenes.
  
  
  Transierunt mercatus locales vineis et praesepibus referti. Implicatio super omnia bona, pullos vivos in haras, lacubus piscibus viventium, acervos leguminum et fructuum, cacophonia sonorum glomerantium sonorum quasi duodecim linguarum sonabat. Nordenboss rectorem direxit et Nick brevem urbis pretium dedit.
  
  
  Et fecerunt unum magnum
  
  
  ansa in fronte impressivarum aedium concretarum circum gramina viridia ovata aggregata. "Plaza media" Hans explicavit. "Nunc inspiciamus nova aedificia et hotels".
  
  
  Multa aedificia ingens transiens, plura imperfecta. Nick dixit "Me de boulevard in Puerto Rico commemorat."
  
  
  "Ita. Haec somnia Sukarno erant. Si minus somniator magisque administrator fuerat, id facere potuit. Praeteriti temporis pondus nimium tulit. flexibilitate carebat."
  
  
  "Egone is popularis est?"
  
  
  "Id quare vegetat. Prope palatium in weekends in Bogor habitat donec domus eius perficitur. Viginti quinque miliones Iavanes Orientales fidelissimi sunt ei. Ideo vivit".
  
  
  "Quam stabilis est novum regimen?"
  
  
  Nordenboss snorted. "In nuce annua importationes egent $550 miliones. Exportationes 400 decies centena millia. Interest et solutiones in mutuis externis quantum ad $530 decies centena millia. Tandem numeratio aerarii septem miliones dollariorum habuit."
  
  
  Nick Nordenboss paulisper studuit. "Multum loquimini, sed eos paenitere videmini, Hans. Puto te hanc patriam et homines eius esse."
  
  
  "O inferne, Nick, scio. Mira quaedam habent qualitates. Scies de goton-rojong - adiuvando se. Essentialiter homines boni sunt, nisi cum damnatis superstitionibus pelluntur." vicus. . Quod in Latinis regionibus "sesta" appellatur, impeditio vehiculorum est. Significat horam elasticam. Natare, obdormiscere, loqui, amare.
  
  
  Ejecerunt ex oppido, magnas vias per duas angiportas transeuntes. Circiter quinque milia passuum se verterunt in aliam, arctiorem viam, ac deinde in gestationem magnae, latae, obscurae domus in medio parvae parco positae. "Tua?" - Interrogavit Nick.
  
  
  Omnia mea sunt.
  
  
  "Quid fit cum transfereris?"
  
  
  "Parabo," Hans tristius respondit. "Fortasse id non fiet. Quot homines habemus, qui in quinque dialectis Indonesiacis loquuntur, tum Batavi, Angli et Germani?"
  
  
  Domus erat pulchra intus et extra. Hans ei brevem Peregrinationem dedit, explicans quomodo pristini Kampong - lauandi et servi cohortes - in cabana in parvam piscinam conversi fuissent, quare phonas aeri condiciones mallet, et ostendit Nick collectionem subsidiorum quae cubiculum implevit.
  
  
  Bibebant cervisiam in porticu, flammis florum circumdati per parietes crispi in noxio purpurei, flavi et aurei. Orchides sparsa sub culmine pendebant, Et psittacorum nitide colorata pipsit duabus magnis caveis aura levis versabat.
  
  
  Nick cerevisiam suam complevit et dixit, "Bene, ego recreescam et in oppidum caput, si vecturam habes."
  
  
  "Abu uspiam te capiet. Hic homunculus in alam albam et tunicas nigras est. Sed mitescere - modo advenit."
  
  
  "Hans, similis factus es mihi familia." Quisque surgens per porticum latas ambulabat. "Iudas ibi est cum duodecim captivis dimidium, utitur his hominibus ad internicionem. Dicis te illis similes - abeamus asinos nostros et adiuva! Ne omittam responsabilitatem nostram ut Iudam, qui Chicomorum rem ludit, obsisteret. Cur cum familia Loponusiae loqui vis?
  
  
  "Ita," Nordenbossus tacite respondit. "Visne aliam cervisiam?"
  
  
  "Minime."
  
  
  "Noli caedere."
  
  
  "Ego ad centrum."
  
  
  "Visne me venire tecum?"
  
  
  "Minime. Sciant te iam iure?"
  
  
  "Scilicet. Putatus sum laborare in machinatione olei, sed nihil hic celari potest. Apud Mario prandium est. Cibus magnus est."
  
  
  Nick sedit in ore cathedrae, versus homo verendus. Hans vultus vultus hilari animo non amiserat. Dixit, "O Nick, tecum sum in omni via. Sed hic temporis es usus. Non sapis. Non vidistis Mahmures currendo circum lumina otiosa? Loponusia? - Idem, Reddent, exspecta, spes est. Hi homines frivoli sunt, sed non stulti.
  
  
  “Punctum tuum video,” Nick minus acerbe respondit. "Forsitan iustus sum spartea nova. Volo coniungere, discere, invenire et ire post illas."
  
  
  "Gratias ago pro iunipero veteri mihi."
  
  
  "Dixisti, sed non feci." Nick sensim patted senioris manus. "Coniecto EGO iustus castorem strenuum, huh?"
  
  
  "Minime, non. Sed in terra nova es. Omnia invenies. In Loponusia mihi indigenam operam habeo. Si fortunati sumus, reperiemus cum Iuda solvendus est. Iterum. Deinde proficiscemur. Sciemus ubi quisquiliae "oram Sumatrae septentrionalis".
  
  
  "Si sumus felix. Quam certa est homo?"
  
  
  "Non vere. Sed damnare, clamando periculum es."
  
  
  "Quid quaeris junk ex scapha?
  
  
  "Conati sumus. Exspecta donec ad alias insulas fugias et numerum navium videas. Similis negotiatio in Square. Milia navium."
  
  
  Quisque latos humeros slump. "Ego circum oppidum currit. Vides te circiter sex?"
  
  
  "Hic adero. in piscina vel cum apparatu ludit meo." Nick respexit si Hans iocari. facies rotunda erat simpliciter hilaris. Dominus e sella prosilivit. "Age. Ego te Abu et raedam vocabo. Et mihi alterum cervisiam."
  
  
  
  
  
  
  * * *
  
  
  
  Abu erat vir brevis et tenuis pilis nigris et series dentium albarum quod saepe micabat. Ille tunicam et oram abstulerat, nunc tan- tum et petasum nigrum ut pileum foris gerebat.
  
  
  Nick in sinum Batavia duas mappas habuit, quas studiosissime studuit. Dixit, "Abu, quaeso me ad Legationem Row ducere, ubi artem vendunt. Scisne hunc locum?"
  
  
  "Ita. Si artem vis, domine Bard, consobrinus meus in Gila Street miram tabernam habet. Sortes pulchrae sunt. Et in saepes sunt multum artifices opus suum ostendentes. Ipse te secum ducere potest et fac. non fraudem facias .
  
  
  "Nobis mox consobrinum tuum invisemus" interrupit Nick. "Pluralem rationem habeo ad primum Legationis Row. Potesne mihi ostendere ubi parcum possum? Prope quadratam artem non habet. Circum ambulare."
  
  
  "Certe." Abu verterunt, dentes albi micantes, et Nick vincit ut in plaustrum currebant. "Scio."
  
  
  Per duas horas, Nick opera artis in porticibus patentibus spectavit - nonnulla ex eis tantum spatii in sepibus cum filo hamatis superpositis - in parietibus in plazas et in fortuitis tabernis. Subiectum studuit nec captus est "Bandung School", quae ex sectis scaenarum ostendens vulcanos, oryzae campos et feminas nudas in caeruleis, purpuris, aurantia, dorsalibus et viretis. sculpturae nonnullae meliores fuerunt. "Ita sit," venditor dixit. "Tres centum statuarii sine labore relicti sunt cum opus in Monumentis Nationalibus Bung Sukarno constitit. Id est - ibi in Square".
  
  
  Pervagans et perbibens impressiones, Nick magnam copiam cum parvo nomine in fenestra adiit, bracteis aureis instruxit - JOSEPH HARIS DALAM, CONPARATOR. Nick totis notavit aureas vitreas ornamenta intus esse, et plicaturas ferreas ad margines fenestrarum partim occultatas fuisse, tam firmae esse quam quidquid umquam in Bowery New York vidit.
  
  
  Ostentationum pauca erant, sed magnifica erant. Prima duo capita insculpta vitalia habebat, vir et femina, in ligno nigro colore bene fumati fistula rubicunda. Consequuntur realismum consequat cum impressionismo artis. Vultus hominis tranquillam vim expressit. Mulier erat pulchra, cum complexione passionis et intelligentiae, quae te movere fecit sculpturae, ut frueretur subtilem mutationibus in vultu. Producta non depicta sunt, sed omnis magnitudo ingenij effecta, quae discursum est divitibus lignis.
  
  
  In altera fenestra - quattuor in promptu erant - phialae argenteae tres erant. Differt uterque oculus. Nick fecit notam mentalem ab argento abesse. De eo parum scivit et suspicatus est unam phialam fortunam valere, aliae vulgares. Si nescires, haec ludi tribus conchis erat recognitio.
  
  
  In tertia fenestra pictae fuerunt. Eorum meliores erant quam kiosks et sepibus in aperto aere viderat, sed pro qualitate urbis commercii productae sunt.
  
  
  In quarta fenestra erat effigies paene vitalis feminae, saronge simplex caeruleum gerens et florem in aure sinistra tenens. Mulier Asiae prorsus non aspiciebat, quamvis oculi eius et pellis fusca essent et artifex plane multum temporis in nigro capillo suo consumpsit. Quisque accendit cigarette, aspexit - et cogitavit.
  
  
  Posset mixtura Lusitanorum et Malayensium. Labia eius parva, pinguia Talae similes erant, sed in illis erat firmitas, qui passionem promisit, diligenter et inestimabiliter expressit. Oculi bipatentes supra malarum expressi placidi erant et reservati, sed innuebant quid secreta clave aperire ausus es.
  
  
  Nick ingemuit cogitatione, in suam cigarette et in thesaurum abiit. Burgensis clericus, hilari risu, affectuose cordialis factus est, cum Nick ei unum e chartis BARD GALLERIIS, NEW EBORACUM signavit. ALBERT BARD, PRAESES.
  
  
  Nick dixit, "Me cogitabam pauca emere pro thesauris nostris - si lupum multum elaborare possumus..." Statim ad dorsum copiae ductus est, ubi venditor fores intricate inclusas pulsavit. cum matre conchis.
  
  
  Magnum munus Josef Haris Dalam erat museum privatum et aerarium. Dalam respexit
  
  
  card, dimisit clericum et excussit manum suam. "Salve ad Dalam. Audisti nos?"
  
  
  "In summa," Nick blande mentitus est. "Opusculas tuas optimas intelligo. Pars optima in Batavia."
  
  
  "Optimus in mundo!" Dalam erat gracilis, brevis et agilis, sicut vicus adolescens Nick viderat arbores ascendentes. Obscura eius facies habebat histrionis instanti adfectus effingere ingenium; ut fabulabatur, fessum respexit, cautum, callidum, et inde perniciosum. Nick voluit esse empathy, hoc chamaeleontis instinctum accommodare ad mentem visitatoris - id quod Dalam ex INCILE adduxit ad hanc copiam honestam. Dalam observabat faciem tuam et quasi petasus temptabat in faciebus. Nick enim, obscuro vultu et micantibus dentibus, tandem serio, negotioso tamen vultu hilari susceperat. Quisque aversatus quid futurum esset, et Dalam subito iratus est. Nick risit et Dalam iuncta est.
  
  
  Dalam misit in altam capsam argenteam repletam items. "Respice. Sume tibi tempus. Have vos umquam quicquam simile hoc?"
  
  
  Nick ad armillam pervenit, sed Dalam sex pedes aberat. "Ecce! Aurum ascendit in valorem - huh? Aspice hanc naviculam. Tres centuriae. Pondus denarium fortuna valet. Inaestimabile quidem. Pretia in charta sunt."
  
  
  Pretium inaestimabile fuit $4,500. Dalam procul aberat, adhuc loquitur. " Locus hic est. Videbis. Producta, immo, sed ars realis. Irreparabilis, expressiva ars. Praeclara lineamenta congelata et avulsa a temporis fluxu. Et ideae. Aspice hoc . . ."
  
  
  Tradidit Nick pinguem circulum ligneum intricatis anaglyphis colorem rum coci. Annibalis admirator parvulas scenas utrobique et scripturas circa margines. Invenit inter duas sectiones funiculus sericeus luteus. "Potuit esse io-io. Heus! Est a io-io!"
  
  
  Dalam repetitur risus Nick. "Ita. ita ut, cum illud traherent, mille orationes per- nent, hoc studeant io-io. Modus, Buddhismus, Hinduismus et Christianus — vide, Ave Maria, gratia plena, hic! nent et orate. Ludite et orate."
  
  
  Nick sculptura accuratius examinavit. Artificis facti sunt qui Bill Iurarum in gladii capulis scribere potuerunt. "Bene, volo."
  
  
  "Unica?"
  
  
  " Diceres incredibile est."
  
  
  "At tenetis in manu tua. Homines ubique solliciti sunt. Solliciti sunt. Vis aliquid tenere. Novi Eboraci vendite et vide quid acciderit, huh?"
  
  
  Strabo, Nick vidit litteras arabicae, hebraicae, Sinicae et cyrillicae quae putabantur orationes esse. Hanc rem diu studere potes. Quaedam ex minimis scaenae tam bene factae sunt ut vitrum magnificum adiuvaret.
  
  
  fasciam e fulvo funiculi detraxit et io-io sursum et deorsum cascavit. "Nescio quid futurum sit. Probabiliter sensus."
  
  
  "Promove eos per Nationes Unitas! Omnes homines fratres sunt. Eme te summum oecumenicum. Et bene librati sunt, vide..."
  
  
  de Dalam cum fratre io-io. Laqueum fecit, canis ambulavit, flagellum torquebat, et peculiari dolo finivit in quo circulus ligneus super medium funes inter dentes suos tenebatur.
  
  
  Quisque aspexit mirari. Dalam demittit funiculum et aspexit mirari. "Nunquam vidi aliquid simile hoc? Homo duodecim ad Tokyo attulit. eas vendidit. Nimis conservativum est ostentui. Adhuc sex plus iussit."
  
  
  "Quot?"
  
  
  "Modo viginti dollaria."
  
  
  "Lupum?"
  
  
  "How much?"
  
  
  "Dozen."
  
  
  "Duodecim centena singula."
  
  
  "Pretium grossum."
  
  
  Nick oculos constringens, in rem propensus. Dalam statim eum imitatus est. "undecim."
  
  
  "Habesne crassam?"
  
  
  "Non vere. Partus in triduo."
  
  
  "Sex dollariorum nummum. Hoc idem erit. Crassum accipiam in tribus diebus et aliam crassam quam primum parati sunt."
  
  
  $7.40. Nick specimen vertit iterum atque iterum in manu sua. Creatio The Albert Bard Importor erat obsidio modesta.
  
  
  Mercedem? Dalam molliter quaesivit, cum vultu cogitanti vultuque Nick comparato. -
  
  
  "Cash. Litterae fidei ex Bank Indonesia. Omnes chartas ad mores purgare debetis. Per planum ad gallery meam in New York mitte, operam Bill Rohde. Bene?"
  
  
  "Delector."
  
  
  "Nunc inspicere libet imagines nonnullas..."
  
  
  Dalam eum vendere studuit in schola urbis Bandung alicuius urbis junk quod in angulo cellarii post aulaea lateret. $ 125 nonnulla induxit, ac deinde ad 4.75 "massa" omissa est. Nick simpliciter risit - Dalam se iunctus est, qui parvipendens et ad proximam servitutem se contulit.
  
  
  Josef Haris constituit Albertum Bard exsistere non posse et ei mirabile opus ostendit. Nick emit duas tabulas duodenas ad pretium Lupum mediocris $ 17.50 singulis - et erant vere talenta frusta.
  
  
  In fronte steterunt picturas duas parvas olei mulieris pulchrae. Ea mulier in imaginibus in fenestra erat. Nick blande dixit, "Est pulchra."
  
  
  "Haec Mata Nasut."
  
  
  "Vere." Quisque dubium caput iuvit, quasi peniculis non placeret. Dalam coniecturam suam confirmavit. In hoc negotio raro reperias quid scias aut cognoveris. Non dixit Tala se inspexisse photographicam Mata Nasut dimidiatam oblitus ab accipitribus sexaginta imparibus sibi commodatam ... non indicavit Nordenboss Josef Haris Dalam in numero esse momenti, fortasse politice significatum. es, nummum. venditor ... nemini dixerit in notitiis technicis schedam AX Makhmura et Tiangi signo rubente notari - "dubium - cautionem exercere".
  
  
  Dalam dixit: "Spurca graphio scripta est. Egredere et vide quid in fenestra mea sit."
  
  
  Nick denuo picturam Mata Nasut perstrinxit, et ludibrium apud eum conspicere videbatur, subsidia claris oculis quasi firma holoserici obice funis, promissio passionis audacter ostensa quia clavis secreta praesidio erat.
  
  
  "Quae prima est nostra exemplar" Dalam dixit. "In New York, meministis Lisa Fonser; loquimur de Mata Nasut." Admirationem invenit in facie Nick fucata momento. "Sunt perfecti in foro Novi Eboraci, recte? Pedestres in 57th Street desinent, huh? Trecenta quinquaginta dollaria huic uni."
  
  
  "Venditio?"
  
  
  "Oh no. Lupum."
  
  
  Nick risit in homine minore, et excepit mirans dentes albos. "Josef, me temptas triplicando pretia tua uti, non duplicando. $75 pro hac imagine possem reddere. Nihil amplius. Sed libet quattuor vel quinque similiores, sed iuxta requisita mea posita". . Estne possibile? "
  
  
  "Fortasse. Experiar."
  
  
  "Non opus est procuratore commissione vel sectore. Artis studio opus est. Oblivisci de ea."
  
  
  "Manere!" Acerba Dalami's. "Veni mecum..."
  
  
  Ambulavit per cellam, per aliam januam in postico, per obliquas cryptas praeteritas horreis mercibus refertas et officium, ubi duo viri breves brunnei et faemina frequentes tabulas exercebant. Dalam in parva atriolum patebat cum tecto columnis fultum, et aedificia vicina muros fecerant.
  
  
  Erat "ars" officina. De duodecim pictoribus et fabris lignariis diligenter et hilariter laborarunt. Nick per artam catervam ambulavit, dubitationes exprimere non conatur. Omne opus bonum, multis modis optimum.
  
  
  "Studium artis," Dalam dixit. "Optimum in Batavia."
  
  
  "Bona factura," respondit Nick. "Potesne me disponere ad vesperam hac Mata occurrere?"
  
  
  "Oh, vereor ne impossibile sit. Intelligere debes claram esse. Multum laboris habet. Quinque... viginti quinque dollariis horam accipit."
  
  
  "Bene. Eamus ad officium tuum et negotia nostra perficiamus."
  
  
  Forma ordinis simplex et venditio cautionis Dalam implevit. "Faciam tibi mores formas et vasa pro te subscribere cras. Num ad ripam ibimus?"
  
  
  "Eamus."
  
  
  Argentaria operarius litteras fidei accepit et tres minutas post cum approbatione rediit. Nick Dalam ostendit in narratione esse $10,000. Artis sectoris cogitationem ambulantibus per plateas frequentes redeuntibus. Nick extra cellam dixit, "Libenter fuit. Ego cras post meridiem desinam et has chartas subscribimus. Aliquando iterum congredi possumus."
  
  
  Responsum Dalam erat purus dolor. "Infeliz es! Mata non vis picturam? Hic est tuus pro pretio tuo." Faciem bellus ille elevans ad eos e fenestra spectabat - Nick parum ludibrio cogitabat. "Ingredere - modo pro momento. Bibere cervisiam frigidam - aut nitrum - tea - rogo te ut sis meus hospes - honor est..."
  
  
  Nick intravit copiam priusquam lacrime manare coeperunt. Batavica cerevisia frigida sumpsit. Dalam eluxit. "Quid aliud tibi faciam? Factio? Puellae - puellas omnes bellus vis, omnes aetates, omnes artes, omnes verbera? Nostis, amatores, non professionales. Pelliculae caeruleae? Optima colore et sono recta ex Iaponia. "Vigilia movies cum puellis valde excitando".
  
  
  Quisque chuckled. Dalam subrisit.
  
  
  Quisque triste frowned. Dalam frowned sollicite.
  
  
  Nick dixit: "Aliquo tempore, cum tempus habuero, hospitio tuo frui vellem. Tu es homo iucundus, Dalam, amicus meus, et artifex cordi. Fur disciplina et doctrina, sed artifex cordi. plura facere potuit, sed si me Mata Nasut introducis.
  
  
  hodie vel hac nocte. Ad accessum tuum dulcedo, ei potes indicare me velle illam in exemplaribus per decem saltem horas implicare. Pro homunculo ille depingis capita a photographis. bonus est.'
  
  
  "Ille est meum optimum..."
  
  
  "Eum bene dabo, et partem tuam habebis. Sed ego Mata tractabo." Dalam tristis vidi. "Et si Matam conveniam, et viro tuo proposita causa mea, et pactum non perdis, plura de bonis tuis pro exportandis emere promitto." Dalam vox secuta est Nick's dicta quasi rollercoaster affectuum, sed clara eruptione finita.
  
  
  Dalam exclamavit: “Conabor! Tu enim, Domine Barde, omnia conabor: homo es qui scit quid velit et negotia sua honeste gerat, O quam bonum est dignum tali viro in patria nostra. ..
  
  
  “Desine,” Nick lepide dixit. "Tolle phone et Mata vocant."
  
  
  "O memini." Dalam incepit dialing numerum.
  
  
  
  
  
  
  * * *
  
  
  
  Post varios vocat et longum, celeri colloquia quae Nick sequi non poterant, Dalam in triumphali sono Caesaris nuntiabat victoriam nuntians Nick posse ad Mate Nasut hora septima venire.
  
  
  "Perdifficilis est. Fortunatus" dixit mercator. "Multi homines Mata numquam conveniant." dubitabat Nick. Breves breves diu ruri extiterunt. Apud eum etiam divites saepe festinant rusticae pecuniae. Dalam addidit se Mata certiorem facere dominum Albertum Bard viginti quinque dollariis horae ob merita eius soluturum.
  
  
  "Causam me dixi tibi me tractare," dixit Nick. "Si me tenet, exit foras." Dalam vix vidi. "Numquid possum uti telephono?"
  
  
  "Scilicet. Ex mea stipendio? Estne pulchra? Nescis quid expensis I. . ."
  
  
  Nick sermonem suum restitit ponendo manum super umerum suum - quasi pernam magnam super brachium pueri poneret - et trans mensam incumbebat ut oculos in oculos tenebricosos dirigeret. "Vos et ego nunc amici sumus, Josef. Num gotong rojong simul et prosperabimur, an in alterutro iocos ludemus ut ambo perdamus?"
  
  
  Sicut homo hypnotizatus, Dalam impulit Nick cum telephonum sine aspectu eum. " Etiam-ah, Etiam." Oculi inluminati sunt. "Visne recipis ordines futurorum? Mercium notare possum et dare tibi..."
  
  
  "Nemo, mi amice. Experiamur aliquid novi. Non eris honestus cum comitatu et inter se."
  
  
  Dalam deceptus vel turbatus videbatur hanc radicalem notionem. Tunc parvipendens - ossa parva sub Nick's manu commota, sicut catulus subtilis conatur evadere - adnuit. "Magna."
  
  
  Quisque eum in humero patuisse et telephonum sustulit. Dixit Nordenboss se nuper conventum habuisse - possetne Abu et currus relinquere?
  
  
  Respondit Hans. "Hic ero, si me eges."
  
  
  "Mata Nasutu voco ut aliquas imagines accipias."
  
  
  "Bona fortuna - bona fortuna. Sed vigilate."
  
  
  Nick Abu inscriptionem ostendit Dalam in charta scripsisse, et Abu dixit se scire viam. Transierunt novas domos, quae visi sunt sicut incepta vilia Nick prope San Diego viderat, deinde aream antiquiorem quae iterum validam auctoritatem Batavicam habuit. Domus erat solida, vario flore circumdata, vitibus et arboribus opimis, quae nunc cum pago Nick coniungitur.
  
  
  Illa in spatiosam logiam ei occurrit et manum ei firmiter extendit. "Im Mata Nasut. Gratus, Dominus Bard."
  
  
  Habebat tonos puros, uberes veras claritatem, premium syrupum acernum, ore peregrino, sed sine nota falsitatis. Quod cum dixit, diversum sonuit nomen eius; Nasrsut, ultima syllaba et duplici o emphasi, profertur molli benificio ecclesiae et frigido frigido longa. Postea, cum imitari eam conaretur, invenit eam exercitatam, sicut verus Gallicus tu.
  
  
  Longa membra exemplar habuit, quod secretum rei gerendae esse arbitrabatur in villa, in qua multae feminae curvatae, pulchrae, sed breves tabulae erant. Illa nobilissima in Morganis versatilis fuit.
  
  
  Serviebantur pilae in spatioso, splendido conclavi, et dixit ad omnia sic. domi motam. Artifex Dalam statim cum tempus habet, duobus vel tribus diebus vocabitur. "Dominus Bard" notificabitur ut ad eas coniungas et vota sua retineat.
  
  
  Omnia tam facile elaborata sunt. Nick ei sincerissimum risum dedit, risum sine fraude se admittere recusavit, et ei dedit sinceritatem puerilem, quae innocentiae proxima erat. Mata frigide eum intuens. "Sine negotio, domine Barde, quid censes de patria nostra?"
  
  
  "Miror eius pulchritudinem. Floridam et Californiam habemus, sed floribus, florum et arborum varietates non comparamus.
  
  
  Nunquam ita captus sum."
  
  
  "At nos tam tardi sumus..." Pendentem reliquit.
  
  
  "Propositum nostrum celerius fecisti quam Novi Eboraci feci."
  
  
  "Quia novi te tempus tuum aestimas."
  
  
  Statuit ut risus pulchris labris nimis longum esset, et ignis in illis oculis obscuris certus erat. "Lisas me", inquit. "Dices quod populares tuos vere tempore meliore utantur. Tardiores sunt, leniores sunt. Lubenter, inquies."
  
  
  " Monebo ut."
  
  
  "Bene ... recte coniecto EGO es."
  
  
  Cuius responsum admiratus est. De hoc argumento multoties cum peregrinis multis disputavit. Illi industriam, laborem, festinationem defendebant neque se in ullo peccasse fatebantur.
  
  
  Discebat "Dominus Bard", quem angulum miraretur. Omnes eos habebant: negotiatores-CIA operarii, argentarii, auri-famulatores, fanatici politici... omnes obvios habuit. Saltem Bard iucunda fuit, pulcherrima quae in annis convenerat. Ecquid in memoriam revocabat aliquem - optimum actorem - Ricardum Burton? Gregorius Peck? Caput studere se iunxerant, et effectus lepidus. Nick risit ei et speculum suum complevit.
  
  
  "Actor" putavit. Ludit, et optime nimis. Dalam dixit se pecuniam habere - multum est.
  
  
  Putavit valde formosus quod, cum esset gigas per signa locorum, corpus suum magnum et venustum miti pudore movit, quod corpus eius minus appareret. Tam dissimiles illis qui iactabant, quasi diceret: Recedite, shorties. Oculi tam lucidi erant, et os semper curvum suaviter erat. Animadvertit omnes homines, magna virili maxilla, sed puerilis satis non nimis serio capere.
  
  
  Alicubi in profundo aedium servus crepitabat bractea, et circumspectionem notavit, cubiculi finem intuitus. Fuisset, hilariter conclusit, virum pulcherrimum in Mario Club seu Nirvana Prandium Stipes si tony Poro non adesset in histrionum teres obscurum. Et sane - genera omnino diversa erant.
  
  
  "Quam pulchra es."
  
  
  Amissa cogitatione, blando blandimento vicit. Risit, et dentes albi etiam labra eius tam pulchre extulerunt ut miraretur quomodo osculatus est - explorare voluit. Erat quaedam mulier. Dixit "Tu sapis, domine Bard. Mira res fuit dicere post longum silentium."
  
  
  "Quaeso me Al."
  
  
  "Tunc Mata me vocare potes. Num multi ex quo venisti?"
  
  
  "Makhmurs. Tiangs. Colonellus Sudirmat. Scisne eos?"
  
  
  "Ita. Nos terra gigas sumus, sed quod globus anceps vocas, parvus est. Fortasse quinquaginta familias, sed plerumque magnae sunt."
  
  
  "Et tunc est exercitus . . ."
  
  
  Oculi tenebrosi super faciem lapsus sunt. "Tu discens velox es, Al. Hic est exercitus."
  
  
  "Dic aliquid, modo si vis - numquam id quod dicis repetam, sed ut me adiuvet. Egone confidam colonellus Sudirmat?"
  
  
  Vultus eius palam curiosus erat, sine indicans se non credere colonello Sudirmat ut vidulum ad aeriportum caperet.
  
  
  Supercilia nigra Mata contexitur. Procumbens, sono nimis. "No. Perge officium tuum facere et quasi alios non interrogare. Exercitus rursus in potestate est. Duces fortunas coacervabunt et populus explodet cum satis esurient. In interreti fuistis cum araneis professionalibus diutius. noli in muscam converti. vir fortis es de terra firma, sed tam cito mori potes quam aliorum milia." recubuit. "Num vidistis Batavia?"
  
  
  "Sicut centrum commerciale et paucis suburbiis. Libet te mihi plus ostendere - dic cras post meridiem?"
  
  
  "Laborabo."
  
  
  " Interpellare conventum. Differ."
  
  
  "O non possum..."
  
  
  "Si pecunia est, permitte me tibi solitum tuum praesidium praesidio". late subridens. "Magis joci quam ponendi in lucida luce."
  
  
  "Etiam at..".
  
  
  "Ego te ad meridiem eligo. Hic?"
  
  
  “Bene... sonus clangor ab tergo domus iterum venit. Mata dixit, "Ignosce mihi parumper. Spero coquum non piget."
  
  
  Illa per arcum ambulavit et Nick brevi tempore expectavit et mox eam secuta est. Ambulavit per triclinium occidentale cum mensa oblonga quae quattuordecim vel sedecim homines sedere potuit. Audivit vocem Mata post atrium L informibus, quod tres portas clausas habebat. qui primus aperit. Magnum cubiculum. Proxima erat cubiculo minor, pulchre instructa ac plane Mata. proximam ianuam aperuit et per eam cucurrit sicut homo per fenestram ascendere conatus est.
  
  
  "Mane hic", murmuravit Nick.
  
  
  Homo sedens super fenestras suas adligat. Nick vidit tunicam albam et caput comae nitidae nigrae. Qui dixit, "Eamus. Miss Nasut te videre vult."
  
  
  Parva figura lente ad pavimentum delapsa, crus retractavit, et conversus est.
  
  
  Nick dixit, "Heus Gun Bik. Fortuitum appellabimus?"
  
  
  Motum ad ostium audivit post se et parumper Gun Bik aspexit. Mata stabat in foribus. Machinam caeruleam parvam machinae sclopetis ad eum demonstrantem, humilem et stabilem, tenuit. Quae dixit, "Locum vocarem in quo nihil habes. Quid petebas, Al?"
  
  
  
  
  
  
  
  Caput 4
  
  
  
  
  
  
  
  
  Nick immobilis stetit, mens eius casus computatoriis aestimandis. Cum hoste ante et post - verisimile erit unam glandem ex hoc jaculatore accipere antequam utrumque ceperit. Dixit, "Relaxa, Mata. Ego quaerebam balneo et vidi hunc Guidonem egredientem per fenestram. Nomen eius est Gan Bik Tiang."
  
  
  “Scio nomen eius”, respondit Mata arida. "An renes tui infirmi sunt, Al?"
  
  
  "Nunc ita." Quisque risit.
  
  
  “Depone sclopetum, Mata,” dixit Gan Bik. "Ille est procurator Americanus. Tala domum adduxit et dixit ei ut contactum tibi daret. Veni tibi nuntiare et audivi eum scrutantem cubicula et me abeuntem apprehendit."
  
  
  "Quam interesting." Mata deposuit parvum telum. Quisque ut Baby Nambu pistol Iaponica notavit. "Optimum puto utrique vestrum discedere."
  
  
  Nick dixit: "Censeo te esse meum genus mulieris, Mata. Quomodo etiam sclopetum tam celeriter obtinuit?"
  
  
  Placuit ante laudandi eius - Nick sperabat se frigus aeris emolliturum. Mata in atrium intravit et telum in sclopeto posuit in fascia alta sculpta. “Solus vivo,” dixit simpliciter.
  
  
  " Callide." Risu amicissime risit. "Nonne potuimus bibere et loqui de hoc? Putamus nos omnes in eadem parte esse..."
  
  
  Bibebant, sed Nick fallacias non habebant. Al Bard adhuc erat, qui pro Mata et Dalam pecuniam in mente habuit - quoad reliquas necessitudines. Confessionem accepit ab Gan Bik se Mata venisse ad id ipsum ac Nick - informationem. Cum Americano auxilio ex parte eorum, indicabit illis quae scit de proximo Iuda? Num Loponousias junk visitare putabatur?
  
  
  Mata eos non habet. Illa placido sono dixit: "Etiamsi te adiuvare possem, non sum certus. Nolo implicari in re publica. Ego tantum superstitem pugnare debeo."
  
  
  " Sed Judas amicos tuos custodit," dixit Nick.
  
  
  "Amici mei? Al mi, nescis qui amici mei sunt."
  
  
  "Turn beneficium patriae facite."
  
  
  "Amici? Patria mea?" Molliter risit. "Modo felix superesse fui. intercedere non didici."
  
  
  Nick Gun Bik oppidum ad equitandum dedit. Seres guy excusatus est. "Iuvare volui. plus mali quam boni feci."
  
  
  "Non verisimile," dixit ei Nick. "Aerem cito purgasti. Mata prorsus scit quid volo. Est ad me ut si eam accipiam".
  
  
  
  
  
  
  * * *
  
  
  
  Postridie Nick, adiuvante Nordenboss, navigium conduxit et Abu gubernatorem secum sumpsit. Et accepit dominus nartam aqua et cophinum cibi et potus. nando, skied and loquebatur. Mata pulchre indutus erat, Mata in bikini se tantum vestiebat cum procul ab litore visio erat. Abu cum illis natavit et skiing abiit. Nordenbossus dixit se esse certissimum fidelem quod ei plus quam ulla pecunia solvisset, et quia per quattuor annos cum AX agente erat nec ullum falsum movet.
  
  
  Mirum habebant diem et hoc vespere Matam invitavit ad cenam apud Orientales, deinde ad iaculationem nightclub in Indonesia Intercontinentali. Cognovit multum populus, et Nick occupatus erat manus quassans et nomina recordans.
  
  
  Et ipsa gaudebat. Dixit se esse felicem. Coniuges infigo fecerunt, et eluxit cum Josef Dahlam paucis minutis in deversorio eos coniunxit et ei ita nuntiavit. Dalam in senario numero erat, puellam pulchram comitans, quae, secundum Mata, exemplar etiam valde quaesitum erat.
  
  
  "Bona est," inquit Nick, "fortasse cum senescit, venustatem tuam habebit."
  
  
  Batavia primis matutinis haeret, et paulo ante undecim, Abu clavam intravit et animum Nick comprehendit. Nick adnuit, putans hominem solum velle se scire foris esse currus, sed Abu ad mensam ambulavit, ei chirographum tradidit, et abierat. Nick eam aspexit - Tala adest. HN
  
  
  Mata tradidit. Ea legit ac paene irridens dixit: "Ita, Al, duas puellas in manibus habes. Recordetur itineris tui duarum ab Hawaii".
  
  
  "Dixi tibi nihil factum, mi carissime."
  
  
  "Credo tibi, sed..."
  
  
  Putavit eorum intuitum tam certum esse quam ligulam. Bonum est quod non quaesivit ab eo quid inter eum et Tala factum est postquam Makhmurs pervenerunt - vel forte coniectans. Mox in domum rediens, Tala iterum vocavit. "Tala est puella venustissima. Putat ut peregrinus - inquam, non habet illam timiditatem quam nos Asianae mulieres in quibusdam rebus habent. Ea interest rei publicae, oeconomicae et patriae futurae. Fruere debes. colloquium cum ea".
  
  
  “O, scio” Nick dixit ex animo.
  
  
  "ludis me".
  
  
  "Cum hoc adduxisti, cur non partem actuosam in republica patriae tuae acciperes? Deus scit aliquem esse alium quam rapaces, baculos et ludibrios milites quos vidi et legi. Pretium oryzae habet. hebdomades sex proximis triplicata sunt. Vides lacerosos homines qui oryzam emere conantur in illis doliis ligneis imperium extinguit. Ego bet eam novies notavit et bis ante traditur. Ego peregrinus hic sum. Ive. foedas viderat angulos ultra nitidam Hotel Indonesiam, sed non dices? Vita in villis tuis pauperibus esse potest, at vita in urbibus desperata est. Non rideamus igitur Talam. Illa adiuvare conatur".
  
  
  Mata diu tacuit, tum sine multa persuasione dixit: "Rura paene sine pecunia vivere potes. Loca nostra - nostra abundantia agriculturae - facilis vita est."
  
  
  "Estne cur in urbe es?"
  
  
  Ambulavit ad eum et clausit oculos suos. Sensit terga manus lacrimam decurrere. Cum autem stetisset in domo sua, conversa est ad eum. "Quare ambulas?"
  
  
  "Spero vocatus sum. Amor."
  
  
  "Tune Tala properas videre?"
  
  
  Paucis gradibus ab curru ambulavit eam Abu et osculatus est eam. "Dic mihi... et nunc Abu mittam. Taxi mane capere possum, vel me tollere potest".
  
  
  Pondus eius leve erat, manus eius musculos parumper expressi. Tum detraxit, splendidis caput leviter quassans. "Mitte eum - mel."
  
  
  Cum dixit se velle tuxedo, balteum et ligamen exuere, sedulo duxit eum in cubiculum muliebre ornatum et tradit ei asseculum. Decidit in longum sellam Gallicam, et eum intuens, exoticam faciem in ulnarum cervicalibus sepeliens. "Cur mecum statuis manere pro Tala ire?"
  
  
  "Cur me vocas?"
  
  
  "Nescio. Culpa fortasse, quid de me et de patria dixisti. Sensisti. Nemo enim talia dicat propter venereas causas - nimis probabile est ut indignationem moveant".
  
  
  Balteum suum exuit. "Honestus eram, mi. Mendacium est habitus haerere tanquam ungues dispersos. Tu diligentiores esse debebis, et in fine te usquam capient."
  
  
  "Quid de Gun Bik hic esse censes?"
  
  
  "Nondum constitui".
  
  
  "Ille etiam honestus est. Scias."
  
  
  "Nonne fors ille verisor erit originibus suis?"
  
  
  "Sina? Indonesiaca se existimat. Multum periculum tulit Machmurs adiuvare. Tala et amat."
  
  
  Quisque sedit in exedra, quae quasi cunabula gigans leniter gestavit, et duas hispanas incendit. - dixit placide per caerulum fumum. « Haec est terra dilectionis, Mata, natura creavit eam, et homo omnia proterat: si quis nostrum adiuvat Iudam et omnes alios qui in collo hominum stant, tentandum est. Habent suos pusillos fovere nidificas et angulos, cetera omnia ignorare non possumus. Quod si fecerimus, unus dies exemplum nostrum in adventu explosionis destruetur.
  
  
  imis ad margines magnificis oculis atris renidebant lachrymae. Clamabat facile - vel multum exaggeratus dolorem. "Nos es sui. Et non sum sicut ceteri." caput super pectus suum imposuit et eam fovit.
  
  
  "Non culpa tua est. Nullius culpa est. Homo ad tempus extra imperium est. Cum convertis eum sicut muscas et pugnas pro cibo sicut canes famelici, uno tantum osculo inter te et illum, habes modicum tempus est honestatis." .. et iustitia .... et benignitas .... et amor. Quod si uterque nostrum facit quod possumus..."
  
  
  "Guru mea idem dicit, sed totum praedestinatum putat."
  
  
  "Tuum est Guru opus?"
  
  
  "Oh, no. talis est sanctus. Est decus magnum."
  
  
  "Quomodo de aequitate loqueris, si alii sudorem pro cibo edis? Estne aequum? Sudoribus inhumanus videtur."
  
  
  Ingemuit molliter. "Tu tam practicus es."
  
  
  "Nolo perturbari"
  
  
  Vos. — Sustulit mentum. - Seria admodum loqui. Te ipsum constituis an nos iuvare vis. Nimis pulcher es quod tristis es in hoc tempore noctis. " Osculabatur illam, et in cunis sessorium iucundum extraxit aliquid de pondere suo secum portans, invenit labia ejus Talae similes esse, luxuriosos. et copiosus, sed ex duobus, heu, putabat, nihil maturitatis reponere posse, experientiam addere noluit: nulla verecundia, nulla modestia, nullas dolis, quae in amantis opinione non prosunt. passionem, sed solum distrahit, et methodice induit eum, vestem auream suam fundens cum uno rarissimo, allevans et versans, nigram suam pellem albam contra suam studebat, reflexe lacertos ingentes lacertos repressit, palmas examinans, singulos deosculans. digitorum ambages et intricatas formas cum manibus suis ut labra tangant
  
  
  Inventa est eius corpus in re calidae carnis vel magis excitantis quam promissionis in imaginibus vel pressura leni saltantes. In molli, Cocos opulento lumine, pellis iucunde mendo prospexit, praeter unam molem nigram, magnitudinem macis in dextra clunis. Curvae coxarum eius erant purae artis et ubera eius, sicut Talae et multae feminae quas viderat in his lepidis insulis, delectatio visiva, ac etiam sensus accendebat cum eas blanditias vel osculatus. Magnae erant, fortasse 38C, sed ita firmae, perfecte positae et musculos sustentantes ut magnitudinem non videris, modo brevi haustu suxisti.
  
  
  Ille in obscuros odoratos insusurravit crines: "Minime mirum exemplar es maxime quaesitum. Splendida es."
  
  
  " Habeo reducere." Efficacitas miratur. "Forte, mihi, favores hic plus amplitudinis sunt feminae. Sed cum Twiggy et aliqua exempla vestra Novi Eboraci video, sollicitus sum. Styli mutare possunt."
  
  
  Nick risit, mirans quod genus hominis esset mercaturas curvas molles sibi pressas pro macilento, quod in lecto invenire velis.
  
  
  "Cur rides?"
  
  
  "Tota iturus est altera via, mel. Puellae solatae curvis cito veniunt."
  
  
  "Certus es?"
  
  
  "Fere. Iterum me reprehendo vel Parisiis sum."
  
  
  "Spero ita." Duros dorsa permulsit unguibus ungues, Caput sub mento requiescit. "Tanta es, Al. et fortis. Habesne multum puellas in America?"
  
  
  "Scio aliquos, sed non adicitur, si id quod vis".
  
  
  Pectus osculabatur, in eo exemplaria lingua trahens. "O sal adhuc habes. Exspecta... "Ad mensam colendam ambulavit et parvam lagenam fuscam quae tamquam lacrimam Romanam urnam aspexit. "Ole. Vocatur Amor Adiutor. Estne descriptive nomen?"
  
  
  Illa fricabat, illapsum stimulum palmarum suarum ludo faciens sensum. Se oblectabat tentando temperare cutem yogi, iubens ignorare manus leves. Non opus est. Hactenus de Yoga contra sexum. Illa eum penitus subixit, et singulas eius carnes quadratas tegens, quae accedens digiti inpatienter vibrare coepit. Illa subtili artificio aures examinans et lubrica vertit, et contente in papilionibus a digitis ad caput strepebat. Cum parvis, digitos vibrante secundo lumbos circumvolutos, imperium emisit. Utrem quam innitebatur sustulit et in solo posuit. Erexit eam in sella lascivitis suis armis validis.
  
  
  Ingemuit tamquam manus et labia eius super se mota. "Mmm... bonum."
  
  
  Faciem suam ei intulit. Oculi tenebrosi ardebant sicut duo palu dilapso lunae lumine. Ille mussat, "Vides quid mihi feceris. Nunc mihi vicissim est. Licetne uti oleo?"
  
  
  "Etiam."
  
  
  Sensit ut sculptor, licet investigare lineas incomparabiles authenticae statuae Graecae manibus et digitis. Perfectio erat - ars vera - cum differentia excitando quod Mata Nasut ardenter viveret. Cum desiisset osculari eam, gavisa est, gemens et grunditus, labiorum et manuum irritatione. Manus, quam primus fateor, satis experti erant — blandimenta erogenosa sui corporis pulchri, volutabatur in voluptate, horrore jucunde, dum in locis sensilibus morabantur digiti.
  
  
  Manum super occipitio imposuit, et labra ad sua pressit. "Vide? Gotong-rojong. Ut omnino participes - omnino adiuvaret..." Illa duriora attraxit et invenit se in ardentem, aestum, mollitiem acutum, ut labia disiuncta salutavit, ut lingua calida suggessit cogitationibus lento modulo. . Spiratio eius velocior quam motus eius, paene igneus in intensio. Manus super caput eius mira vi excussit et
  
  
  alter repente ab humero traxit eam - pertinaciter.
  
  
  Accepit eam instanter scopulos et leniter adit eius ductu, perfruens affectum intrandi secreti, mundi molestissimi, ubi tempus jucundum interclusum est. Confunduntur in unum esse pulsantem, inseparabilem ac iubilantem, gaudentem beatum sensualem realitatem ab invicem pro altero creatum. Nihil festinationi, non consilio, non operae opus erat, modulis, haesitationibus, paulum flexus et spirae venientes, inconsulta natura, iterata, variata et inconsiderata mutabantur. templa ardebant, stomachus et intestina distenduntur, ac si in attollo torsit, et iterum iterumque iterumque recidit.
  
  
  Mata anhelavit semel , labia sua emittens , et musicam locutionem ingemuit , quam intelligere non potuit antequam iterum labra clauderet . Semel iterum imperium eius abiit - quis indiget? Utque manus in pelle ceperat affectus, iam totum corpus et affectus involvebat, ardentem ardorem inexsuperabilis magnes. Ungues eius contra cutem clausi, ut levia ut unguibus catuli ludi, et digitorum crispi responsio, motus delicatus et sympatheticus.
  
  
  "Ia nunc," mussat tanquam ex ore suo. "Ahh..."
  
  
  At ille respondit : Etiam.
  
  
  
  
  
  
  * * *
  
  
  
  Nam Nick, proximi septem dies erant maxime frustrating et excitando quod umquam scivit. Exceptis tribus brevibus conventibus cum photographis, Mata factus est perpetuus dux et comes. Is non erat ut tempus tereret, sed inquisitionis ductus et contactus erat sicut in calidis bombicis poculis saltantes, et quoties aliquem prohibere conabatur, laqueum et tonicum frigidum tradidit.
  
  
  Nordenboss approbavit. " Discis. Move cum hac turba, et citius aut serius aliquid eris adsuetum. Si ex mea loponusia audio plantam, semper illico auferre possumus."
  
  
  Mata et Nick optimas popinae et fustes visitaverunt, duas partes frequentabant, lusum et pediludium spectabant. Planum edixit et ad Yogyakarta et Solo volavit, inenarrabilem sanctuarium Buddhisticum Borobudur et IX saeculum Prambana Templum visitans. Iuxta volabant in crateres cum lacubus diversicolorum, quasi stas super ferculo artificis et eius mixtiones intuentes.
  
  
  Exuerunt pro Bandung, campestria cum suis nitidissimis oryzae campis obeuntis, silvae, cinchonae et plantae tea. Miratus est immensam amicitiam Sundanis, colores candidos, musicam, risus instans. Apud Sabaudiam Homan Hotel pernoctaverunt, et ob eximiam eius qualitatem percussus est, vel fortasse praesentia Mata roseum lumen in eius impressionibus immisit.
  
  
  Ea turba mira fuerat. Illa pulchre ornavit, impeccabiliter egit, et omnia et omnes scire videbatur.
  
  
  Tala in Batavia cum Nordenboss vixit, et Nick mansit, mirans quod Tala historia hoc tempore Adamo narravit.
  
  
  Sed bene utebatur ea in absentia, in pomeridiano calido ad lacus in Puntjak. Mane Mata ad hortum botanicum in Bogor assumpsit; timentes centena milia varietates vegetationis tropicae, ambulaverunt simul sicut amantes veteres.
  
  
  Post prandium delectamentum in piscina diu tacuit donec Mata dixit "Mel, tam quiete es. Quid cogitas?"
  
  
  "Tala."
  
  
  Vidit quam lucida obscurorum lumina somniculosa subsidia, dilatata ac scintillata effuderint. - Hans puto pulchrum esse.
  
  
  "Iam iam quaedam collegit notitia. Utroque modo proficere debeo. Hoc Idyllium pretiosum est, dulce, sed auxilio egeo."
  
  
  "Exspecta. Tempus afferet quod es..."
  
  
  In curvis longue incumbebat, et pulchra labra suis propriis tegebat. Qui cum abstraheret, "Perfer, inquit, et chartulas resilire, annon aliquatenus omnia bona sunt. Sed hostes movere non possum. Cum in urbem redeo, habeo. paucis diebus te relinquere. Adsequi potes. "de institutionibus."
  
  
  Pinguibus labiis apertis et clausis. "Quousque usque dum adsequi Tala?"
  
  
  "Videbo eam."
  
  
  "Quam delicatus."
  
  
  "Forsitan me adiuvet. Duo capita meliora sunt quam unum et totum illud."
  
  
  In reditu ad Batavia, Mata tacebat. Cum ad eam domum appropinquassent, in crepusculo crepescente, dixit, "Permitte mihi."
  
  
  Manum suam clausit. "Quaeso. Loponusias et alii?"
  
  
  "Ita. Fortasse aliquid scire possum."
  
  
  In frigido, nunc familiari tropico conclavi, cupam et nitrum miscuit, et cum rediit a colloquiis cum servis, dixit, "Iam nunc proba."
  
  
  "Nunc?"
  
  
  "Ecce telephono. Mel,
  
  
  Tibi credo. Ne dicas non potes. Cum amicis et notis...
  
  
  Quasi hypnotized sedit et assumpsit fabricam.
  
  
  Alterum potum paravit antequam seriem vocationis finiret, inter colloquia languida et celeria in Indonesiaca et Batavica, quorum neutrum intellexit. Telephono deposito et vitreo repleto sumpto, parumper caput deposuit et tacite locutus est. "Quatuor aut quinque dies. Ad Loponusias. Omnes ibi eunt, et hoc solum significat quod omnes solvere debent."
  
  
  "Omnes sunt? Qui sunt?"
  
  
  "Loponusias familia est. Magna est. Rich."
  
  
  "Suntne in ea politici seu duces?"
  
  
  "No. omnes in negotio sunt. magnum negotium est. Duces ab eis pecuniam accipiunt."
  
  
  "Ubi?"
  
  
  "Sane in Loponusi principali possessione sunt. Sumatra."
  
  
  "Putasne Iudam apparere?"
  
  
  Nescio." Respiciens vidit eum frontem." Immo quid aliud? "
  
  
  "Iudas unum de filiis tenet?"
  
  
  "Etiam." De potione eius deglutivit.
  
  
  "Quod nomen est ejus?"
  
  
  "Amir. in scholam ivit. dum Bombayus esset disparuit. Magnam errorem fecerunt. Ibat sub alio nomine, et moratus est in aliquo negotio, et tunc disparuit donec... . "
  
  
  "donec?"
  
  
  Tam placide locuta est ut paene audire non posset. "Pro eo adhuc pecuniam non petierunt."
  
  
  Nick non dixit se de omnibus per omnia cognoscere. Qui dixit: "Numquid aliud petierunt?"
  
  
  "Etiam." Celer quaestio apprehendit eam. Quae confessa agnovit, et hinnulum terribilem oculis intuens.
  
  
  "Sicut quid?"
  
  
  "Censeo... Sinenses adiuvant."
  
  
  "Non ad locorum Sinensium..."
  
  
  "Parum."
  
  
  "At alii etiam. Forte in navibus? Num navalia habent?"
  
  
  "Etiam."
  
  
  Nimirum cogitabat, quam logica! Mare Javae magnum sed vadosum est et nunc laqueus subaquaneus est cum tormenta quaesita accurate sunt. Sed Sumatra septentrionalis? Idealis superficiei seu vasorum submersibilium ex Mare Meridionali Sinarum descendentium.
  
  
  Fovit eam. "Gratias tibi ago, carissime. Cum plura inveneris, dic mihi. Frustra non est. Pro indicio solvere debeo." medium mendacium dixit. "Potes etiam colligere, et rem vere amantem facere."
  
  
  In lacrimas. “O mulieres,” cogitabat. An ideo flebat quod contra intentionem suam implicaret, an quod pecuniam attulisset? Sero ad receptum erat. "Tres centum pupa per duas septimanas" dixit. "Dabo, ut multa pro delatione reddam." Mirabatur quomodo practica futura esset si sciret permittere se posse triginta vicibus tantundem in ternum - plus post colloquentem cum Hawke.
  
  
  singultus resederunt. Iterum osculata eam, ingemuit et stetit. "Opus est modicum ambulare."
  
  
  Tristis aspexit, lachrymis micabat in altis, Turgida genas ; pulchrior in desperatione. Cito addidit: "Negotiatus modo. circa decem redibo. Seram quaeramus habebimus."
  
  
  Abu Nordenbosium eum duxit. Hans, Tala et Gun Bik in pulvillis circa caminum coquinae Iaponicae sederunt, Hans praecinctionis albae et pilei cophini iuvenci. Similem natalem vidit in albis. "Heus Al. Non possum prohibere coctione. Sede et compararim aliqua realis cibus."
  
  
  Mensa longa et humilis ad sinistram Hans laminis repleta est; contenta vidi et odoratum delectamentum. Puella fusca magnum catinum altum ei attulit. "Non nimium mihi," dixit Nick. "Non valde esurio."
  
  
  “Mane donec id experiaris” Respondit Hans, implens patellam oryzae fuscae. "Optimum culinae Indonesianae et Orientales coniungo."
  
  
  Fercula cingi inceperunt mensae cancri et pisces in condimentis aromaticis, curriis, leguminibus, fructibus conditis. Quisque parvum specimen utriusque cepit, sed tumulus oryzae sub tractatu cito absconditus est.
  
  
  Tala dixit, "Exspectavi diu loqui tecum Al."
  
  
  "De Loponusia?"
  
  
  Aspexit mirari. "Etiam."
  
  
  "Ubi est?"
  
  
  "Quadriduo."
  
  
  Hans constitit cum cochleari magno argenteo in aere, deinde renidens in squilla conditi rubra haesit. " Al jam duco puto."
  
  
  “ideam habui”, dixit Nick.
  
  
  Gan Bik gravis et obstinata respexit. "Quid facias? Loponousias te non suscipiet. Ego ne eo quidem sine invitatione irem. Adam urbanus erat quod Talam reduxisti, sed Siau Loponusias est - bene dicis Anglice - lentus".
  
  
  "Iustus non accipiet auxilium nostrum, huh?" - Interrogavit Nick.
  
  
  "Minime, sicut ceteri omnes, cum illis proficisci statuit. Redde et exspecta."
  
  
  « et adiuvat.
  
  
  Hic est Chinese Rubrum cum indiget, huh? Forsitan vere compatitur Beijing.
  
  
  "Oh no." Gan Bik erat categoricus. "Est incredibilis dives. Ex hoc nihil habet lucri. Omnia perdet."
  
  
  "Dives coluerunt cum Sinis ante."
  
  
  "Non Shiau," Tala molliter dixit. "Scio eum bene."
  
  
  Quisque aspexit Gun Bik. "Visne nobiscum venire? Posset difficile."
  
  
  "Si res asperas obtinuerint, omnes latrones occideremus, felix essem. At non possum." Gan Bik frowned. "Feci quod pater meus misit me huc ad faciendum negotium - et iussit me redire mane".
  
  
  "Numquid non paenitet?"
  
  
  "Patrem meum convenisti."
  
  
  "Ita. Intelligo quid vis."
  
  
  Tala dixit: Ibo tecum.
  
  
  Quisque renuit caput. "Non factio puellae hoc tempore."
  
  
  "Tu mihi opus est. Apud me licebit in possessionem venire. Sine me decem milia hinc sisteris."
  
  
  Nick in Hans intuens - mirabatur et interrogabat. Hans ancilla discessit donec expectavit. "Tala recta est. Per privatum exercitum in ignotis finibus decertare debebis. Et per agros asperos."
  
  
  "Privata exercitus?"
  
  
  Hans adnuit. "Non in pulchra figura. Regulares non placet. Sed efficacior quam regulares".
  
  
  "Est bonum paro. Via nostra per amicos pugnamus ut hostibus nostris."
  
  
  "Numquid mutasti sententiam de Tala accipiendo?"
  
  
  Nick adnuit, et pulchri Talae lineamenta lucida sunt. "Yeah, omni auxilio quae possumus obtinere nobis opus est."
  
  
  
  
  
  
  * * *
  
  
  
  Ter centum millia ad aquilonem, aliena navis per longas purpureas Iavae maris undas navigabat. Habebat duos malos proceros cum mizzenmast magno anteriori gubernaculi, et utraque revellit aptata. Etiam nautae veteres alterum aspectum accipere debebant priusquam dicerent "Spectat ut scholon, sed est scissura Portagee?"
  
  
  Nauta veteri ignosces quod dimidium mali est. Oporto vasculum commodatoris mercatoris in angustiis facile discursum; una hora verti potest in prau, bataka a Surabaja; et in aliis triginta minutis, si binoculares iterum eduxeris et videas arcum altum, truncum imminentem et extranea quadrangula vela. eam saluta et indicaberis illam esse ventum junkum a Keelungo in Taiwan.
  
  
  Aliquid hoc dicere licet, secundum quomodo camouflatura fuit, vel ex aqua per tonitrua ignis insperatae potentiae eius 40mm tormentorum et duo 20mm tormentorum ejici potes. Ascendentes autem inter se campum igneum ex utraque parte CXL gradus habebant; in arcu suo et severo sclopetis exacerbatis, nova consilia Russorum cum opportunis homemades aggeribus hiatus impleverunt.
  
  
  Quaelibet vela bene tractavit, vel undecim nodos facere potuit incautos dies Swedish. Erat mirabilis pulchra Q-navis, aedificata in Port Arthur cum pecunia Sinensium pro homine nomine Judae. Eius constructio ab Henrico Müller praeerant et architectus navalis Bertholdus Geitsch fuit, sed Iudas qui e Beijing sumptu accepit.
  
  
  Pulchra navis in mari tranquillo - cum diabolo discipulus magistro.
  
  
  Sub fulvo tegmine puppim, Iudas nomine , lepido segete levo cum Balthasari Mueller, Bert Geitsch, et iuveni novo, atrox, Mindanao, nomine Neef. Si hunc coetum videris et aliquid de singulis eorum historia didicisse, telum excurrere, prorumpere, aut arripere, pro rerum adiunctis ac tuo incursu impetum facere.
  
  
  Iudas in sella prospiciens sanam et perusta respexit; Corium et nickel hamum gerebat loco brachii carentis, membra cicatricibus obducta sunt, et una pars faciei sinistra ex gravi vulnere contorta erat.
  
  
  Cum fixa crustae scelestae sphingae ad sellam suam pavit, ille quasi veteranus lepidus semis oblitus bellorum apparuit, bulldog cicatrices adhuc foveae in ternum aptus. Qui plura de eo noverant, possent hanc sententiam corrigere. Praeclaro animo Judas praeditus est, et Psyche insana mustela. Eius monimenti ego talis erat egoismus purus ut Iudas unus tantum in mundo erat - ipse. Adfectus sphingae tantum durabit quamdiu satisfit. Cum iam non placuisset animal, proiecit vel in medium divisit, et actiones suas cum logica prava explicavit. Similis habitus erga populum fuit. Etiam Muller, Geich et Knife veram mali altitudinem non noverunt. Vivebant, quia serviebant.
  
  
  Müller et Geich erant scientia et intelligentia expers; Nulla phantasia praeter
  
  
  in suis technicis proprietatibus — quae erant enormia — ideoque aliis operam non dabant. Nihil aliud quam suum cogitare potuerunt.
  
  
  Cultrum parvulus in corpore hominis erat. Is puer inani animo praecepto occidit, qui cum ludibrio commodato ludit ut Candym caperet. Sedit in navi paucis ante alios cubitis, iaciens cultros libratos iaciens ad quadratum pedis lignum molli suspensum e tuto clavo viginti pedum. Hispanum cultrum desuper projecit. Lamina vi et subtilitate in lignum inciderunt, et cultri albi dentes cum cachinnant delectabili infantis micabant singulis diebus.
  
  
  Talis navis piratica, cum praefecto daemone et comitibus suis daemonibus, a barbaris baculi potuit, sed Iudas callidissimus fuit.
  
  
  Ut hominum conscribit et vexator, vix ullum habebat parem in mundo. Eius quattuordecim nautae, permixti Europaei et Asiatici, omnes fere iuvenes, e summis mercenariis peregrinantibus circum orbem terrarum recreati sunt. Medicus eos insanos criminaliter vocaret ut ob studium scientificum inclusum esse possent. Mafia capo thesaurizavit eos et invenit diem benedixit. Iudas autem ordinavit eos in cohortem navalem et fecerunt sicut piratae Caribbean et Iudas honorificabit eos sicut cogitavit cum eis Dies hoc non fit, omnes interficiet quam efficacissime.
  
  
  Judas novissimum Musae fragmentum ad simiam projecit, ad convicium claudicatus, ac bullam rubram pressit. Cornua stridore per totum navis coeperunt - non fremitus solitum navium pugnarum, sed stridorum stridorum stridorum vibratus. Navis ad vitam venit.
  
  
  Geich scalam ad puppim exilivit, Muller per machinulam in cameram evanuit. Nautae velamina, solem, hospites, mensas et specula rapuerunt. Formae rails ligneae extrorsum iuventae sunt et cardine crepitantibus traxere, domus ficta in arcubus fenestris plasticis in quadrato elegantissimo redacto.
  
  
  20mm. tormenta fecit sonum metallicum, validis aurium ictibus percoctum. 40 mm. post tegumenta fabricae ejus refixa sunt, quae in secundis ex mandato dejici possent.
  
  
  Praedones post trullas latitant supra se, quattuor digitos sclopetis prorsus exsecrabiles ostendentes. Diesels in satus et otiosis fremuit.
  
  
  Iudas autem aspexit in vigilia sua et elevavit Geich. "Optime, Bert. unum minutum et quadraginta septem secundis pro me."
  
  
  "Ja." Geich figuravit hoc in quinquaginta duobus minutis, sed cum Iuda de nugis non disputavit.
  
  
  "Transire aream. Tres utres cerevisiae pro omnibus in prandio." Ipse ad bullam rubram pervenit et quater stridore stridore fecit.
  
  
  Judas fovit descendit, scalam sollertius quam in navi incedens, una manu utens simia. Diesel machinamenta purgare desierunt. Occurrit Muller ad scalas ad machinam cubiculi. "Optime in deck, Hein. Here?"
  
  
  "Bene. Raeder approbet."
  
  
  Subridet Judas. Müller tunica nitida removebat et habitu pilei praesidentis lineae Britannicae undevicensimae saeculi. Et deposuit eos, et suspendit diligenter in gurgustio intra ostium cellae suae. Et dixit Judas : Inspiraverunt in te, in anima mea ?
  
  
  "Ja. Si Nelson vel von Moltke vel Buddenbrook haberemus, mundus hodie noster esset."
  
  
  Iudas eum in humero patellavit. "Est adhuc spes. Serva hanc formam. Eamus..." Ambulabant ante et unum deponunt. Nauta cum pistol e sella in frontispicio supra frontem surgit. Iudas ostendit ianuam. Nauta eam clavem e fasciculo in anulo pendentem reseravit. Judas et Müller prohibiti sunt; Iudas switch prope ianuam feriebat.
  
  
  In cochleam figuram ponunt puellae; caput eius, chlamyde colorato obductum, versus parietem versus est. Et dixit Judas : Rectene sunt Tala ?
  
  
  Responsum breve fuit. - "Ita."
  
  
  "Visne ad nos venire in navi?"
  
  
  "Minime."
  
  
  Iudas renidens lumen avertit et nautam ad ianuam claudendam annuit. "Semper in die exercet, sed ita est. Numquam societas nostra voluit."
  
  
  -Müller tacite dixit. "Forsitan capillo evellere eam".
  
  
  Omnes optimi, Iudas purred. Hic sunt pueri. Scio te melius videre eos. " Substitit ante gazophylacium nullas portas, cratem caeruleam tantum. Octo bunks habebat, contra craticulas reclinatos, sicut veteres submarini, et quinque viatores. Quattuor erant. Indonesians, one Chinese.
  
  
  Viderunt Judam et Muller. Iuvenis gracilis cum cautis, oculis rebellibus, qui latrunculis ludebat, surrexit, et duos gressus ad claustra perduxit.
  
  
  "Quando ex hoc hotbox exibimus?"
  
  
  “Ratio evacuationis laborat”, Iudas sono impassivo respondit, verba sua lento perspicuitate locuta illius qui logicam minus sapientibus demonstrare vult. "Non multo calidior es quam in navi."
  
  
  "Est calidum damnare."
  
  
  "Hoc ex taedio sentis. Frustra. Perfer, Amir. Paucis diebus familiam tuam visitabimus. Deinde in insulam iterum redibimus, ubi libertate frui potes. Hoc fiet si puer bonus es. Alioquin... - Ille caput moeste excussit vultu severi cuiusdam avunculi: "Debeo te tradere Henrico."
  
  
  "Noli facere" inquit adulescens nomine Amir. Ceteri captivi repente intenti, velut pueri, munus magistri expectabant. « Scis nos cooperari ».
  
  
  Non Judam fefellerunt, sed Müller in eo quod auctoritatis esse existimabat honore fruebatur. Judas molliter interrogavit : " Sola vis cooperari, quod habemus arma. Sed utique non nocebimus tibi nisi debeamus. Tu pretiosus es obsidibus. Et fortasse cito familiae tuae satis dabunt tibi omnes domum redierunt."
  
  
  “Spero ita,” Amir blande accipitur. "Sed memento - non Müller. Ille nautam in sectam suam ponet et unum ex nobis verberabit, et tunc in cubiculam suam ibit et . . ."
  
  
  "Porcus!" — Apronius mullus. Iuravit et claves ex custodia securitatis accipere conatus est. Vota eius per risus captivorum submersa sunt. Ammiralius in lectum cecidit et feliciter revolvit. Judas Müller manu apprehendit. "Age - ludo te."
  
  
  Venerunt ad constratam et mussavit Muller, "Simiae fuscae. Utinam possem omnes dorsum eorum depellere."
  
  
  Convaluit Iudas aliquando. "Tu fortasse omnes abrasas habebis. Postquam omnia e ludo colligere possumus. Et ego cum Tala partes abiens aliquas belle habebo." Labia lambit. Quinque dies erant in mari, et hi tropici adalligatam masculinum sustinere videbantur. Paene intelligere potuit quomodo Mueller sensit.
  
  
  "Possumus incipere nunc," Mueller suadet. "Non fallemus Tala et unus puer..."
  
  
  "Minime, non, amicus vetus. Patientia. Rumores quodammodo exire possunt. Familiae dant et faciunt quod dicimus in Beijing nisi quia nobis confidunt." Ridere, subsannare. Müller giggled, risit, ac deinde femur suum per ironiam emissam labris tenuibus elapsus est.
  
  
  "Fides nobis. Oh, confidunt nobis!" Cum ad cingulum, ubi tegumentum iterum munitum est, oculos tergendis habebant.
  
  
  Iudas cum gemitu porrexerat solem. Cras stabimus in Belem. Inde ad locum Loponousiae. expedit iter.
  
  
  “Ducenta quadraginta milia dollariorum.” Muller linguam suam connivebat ac si in ore delectamentum gustaret. "Sextodecimo cum corvetto et subaquaneno convenimus. Quantum eis hoc tempore dare debemus?"
  
  
  "Simus liberalis. Una mercede plena. Octoginta milia. Si rumores audierint, aequabunt quantitatem."
  
  
  "Duo nobis et unum pro illis." Müller chuckled. "Fortuna".
  
  
  "Vale. Cum ludum desinit, feremus omnia."
  
  
  "Quid de novo agente CIA, vates?"
  
  
  "Adhuc interest in nobis. Eius scopum esse debemus. Makhmurs Nordenboss et Mata Nasut reliquit. Pro certo habeo nos eum in pago Loponousiae persona congredi".
  
  
  "Quam delicatus."
  
  
  "Ita. Et si possumus, necesse est ut temere inspicias. Logicam scis."
  
  
  "Certe, vetus amicus. Forte."
  
  
  Videruntque se mutuo cum teneritudine, et riserunt sicut anthropophagi periti in ore illorum memorias sapientes.
  
  
  
  
  
  
  
  Caput 5
  
  
  
  
  
  
  
  
  Hans Nordenboss coquus egregius fuit. Quisque nimium comedit, sperans appetitum suum rediturum tempore Mata coniunxit. Cum solus cum Hans paucis minutis in studio fuisset, dixit: "Pinge nos perendie in Loponusios ire - tempus nobis daturus ut ingrediamur, consilia componamus, actionem instituamus si cooperationem non acquiramus. .
  
  
  "Decem horas ad depellendum habemus. Aera quinquaginta milia passuum ab praedio est. Viae pulchrae sunt. Nec de aliqua cooperatione cogitamus. Siaouw non est facile."
  
  
  "Quid de hospitibus tuis ibi?"
  
  
  "Unus homo mortuus est. Alius deest. Forsitan pecuniam exegi, quam nimis aperte eis solvi, nescio."
  
  
  "Non dicam Gun Bik plus quam opus est."
  
  
  "Non utique, etsi puto puerum par esse."
  
  
  "Estne Colonellus Sudirmat satis callidi ad sentinam eum ascendere?"
  
  
  "Visne hedum nos vendere? Immo contra ego vellem."
  
  
  "Numquid nos adiuvabimus, si opus est? Iudas an cursores habebunt suum exercitum".
  
  
  Nordenboss tristis caput quassavit. " Exercitus ordinarius pro denariis emi potest. Hostilis est Sjauv, populo suo uti non possumus."
  
  
  "Vigilum? Vigilum?"
  
  
  "Obliviscatur de ambitu, deceptione. Et linguas movet pro pecunia ab aliquo."
  
  
  " Long casus, Hans."
  
  
  Stupidus agens arridebat genium religiosum quasi benedictionem impertiens. Tenuit ornatam testam mollibus, digitis fallaciter validam. "Sed opus tam jucundum est. Vide - complexum est - natura trillions experimentorum currit et nostris computatoribus ridet. Nos homunculi. Primitivi interpellatores. Alieni in nostro dirtball".
  
  
  Nick pervaserat similes dialogos cum Nordenboss prius. Phrases patienter assentiens. "Opus bonum est. Funus liberum est si aliqua corpora inveniuntur. Homo cancer in planeta est. Tu et ego officia ante nos. Quid de armis?"
  
  
  "Officium? Pretiosum verbum nobis quod condiciones sumus." Hans cum gemitu testam deposuit et aliam ostendit. "Officium officium est. Classificationem tuam novi, Nicolae. Legistine unquam fabulam carnificis Neronis, Hore? Tandem . . ."
  
  
  "Possumusne uncto gun in vidulo nostro stipare?"
  
  
  "Non commendatur. Potes duos sclopolas vel paucas tasque sub vestimentis tuis abscondere. Pauculas magnas rupias superpone, et si impedimenta nostra quaesita sunt, rupias cum vidulus apertus demonstrabis, et verisimile est homunculus. amplius non videbimus."
  
  
  "Quidni igitur idem imbre?"
  
  
  "Nimis magnum et nimium pretiosum est. Gravis res est. Merces pluris est quam hominem sclopetum capere, sed homo machinae sclopetis multum valere potest - aut eum occidis, eum spolias et sclopetum vendis. quoque."
  
  
  "Lepidum." Nick ingemuit. "Laboremus id quod possumus.
  
  
  Nordenboss ei cigar Teutonico dedit. "Memento tardus artis - arma ex hoste accipias. Ipse est vilissimus et arctissimus fons copiae".
  
  
  "Librum lego".
  
  
  "Interdum in his Asiaticis regionibus, ac praesertim hic, sentis sicut te in turba hominum perditum esse. Termini non sunt. Per eas in unam vel aliam viam facis, sed in silva amittitur. Vides eadem subito, eadem facies, et agnoscis te incassum vagum, vis circinum habere, aliam esse faciem in turba putes, sed tunc videris os et vultum atrox inimicitiae. Odite! Erras et aliud intuens oculum excipit. Inimicitias funestas! " Nordenboss diligenter recumbit in loco, vidulum clausit et versus ostium ad cubiculum exedra contendit. "Hic novus sensus est tibi. Intelligis quam mali eras..."
  
  
  "Incipiens me" dixit Nick. Hans secutus est ad alios et dixit Goodnight.
  
  
  Priusquam domum egrederetur, in cubiculum lapsus est et sarcinam sarcinae refertam aperuit. Continebat sex seras viridis saponis miram odoratum, et tres cannas aerosol tonsionis cremor.
  
  
  Placenta viridia explosivae plasticae actualiter erant. Nick pileos levis portavit ut vexillum calamum partium in scribendo reperiret. Explosiones factae sunt per contorquens fistulam specialem lautorum.
  
  
  Sed id quod maxime placebat carn tonsionis cremor fuit. Fuerunt etiam aliud Stuartum inventum, quod ingenio post AX armatum est. Fluvium roseum iecerunt circiter triginta pedes antequam in imbrem verterunt qui in quinque secundis hostem iocare et inhabilitare et in decem pulsare coeperunt. Si imbrem prope oculos habere posses, statim caecus abiret. Probat ostendit omnes effectus temporales esse. Stewart dixit: " Vigiles habent similem fabricam nomine Club. Securim voco."
  
  
  Nick referta varia vestimentorum pro illis in arca navicularia. Non multum in privatis exercitibus, sed in magna multitudine, quodcumque habes arma, capis.
  
  
  Cum dixit Mata se paucis diebus extra oppidum fore, optime sciebat quo iret. "Noli" inquit "reverti".
  
  
  "Scilicet revertar," insusurravit. Amplexi sunt in exedra molli obscuro patio.
  
  
  Tunicam ludit et lingua prope praecordia locum invenit. titillare aurem sinistram coepit. Cum prima eius introductio ad Amorem Adiutorem, usus est utres duos, meliori facultate se maiorem ac magis excitandam voluptatem afferendi.
  
  
  Solvit iam tremulos digitos iam familiares et semper pulchriores rhythmos. Ille dixit: "Detinebis me, sed nonnisi ad horam et dimidiam".
  
  
  "Omnia mea, mea" habeo, mussat in pectus suum.
  
  
  Statuit hoc factum esse summum, rhythmus vibrans, tam scite connexum, anfractus et spiras, scintillares ad sua templa, elevator cadens et cadens.
  
  
  Sciebatque sibi tam mollem fuisse effectum, quod cum illa mollia, plena et anhelans iaceret, nihil celabat, et caliginosae oculi incanduit et caliginosae voces efflavit, quod vix capere posset: "O mea. vir - redi - o vir meus..."
  
  
  Cum simul imbuissent, placidius dixit: "Nihil putas tibi accidere posse, quod post te pecuniam et potestatem habeas."
  
  
  "Minime. Sed quis mihi noceat?"
  
  
  Ea sonet fastidii est. "Magnum secretum est CIA. Omnes te offendunt vigilantes."
  
  
  "Non putavi tam manifesta." rictum celavit. "Puto me amateur in officium, ubi professionalem habere debent."
  
  
  "Non tam tibi, charissimi - sed quod vidi et audivi...".
  
  
  Nick immani linteo faciem suam attrivit. Mutuetur magna societas dum laterum partem leonis colligant. An probavit sagacissimam efficaciam David Hawk cum suis interdum exagitandis instantia ad singula securitatis? Nick saepe putavit quod Hawk hominem tamquam procuratorem unius e 27 aliis servitiis secretis US! Nick numisma semel accepit a imperio Turcico insculpto nomine quo usus est in casu - Dominus Horatius M. Northcote US FBI.
  
  
  Mata se ei admovet et osculatur maxillam. "Mane hic. Ego tam solus erit."
  
  
  Odorata miris, purgata, odorata et pulverizata. Fovit eam. "Abeo ante octo mane. Has tabulas conficias mihi apud Josef Dahlam. eas Novi Eboraci mitte. Interea mi..."
  
  
  Sustulit eam et molliter reduxit ad pationem, ubi eam tam jucunde occupavit ut non vacaret.
  
  
  
  
  
  
  * * *
  
  
  
  Nick placebat efficientiae qua Nordenboss iter suum constituebat. Chaos et moras phantasticas quae in Indonesiacis rebus erant comperit et expectat. Non fuerunt. Ad airstrip in Sumatra advolaverunt in veteri De Havillanda, in Vadum Britannicum ascenderunt et septentrionem per crepidines maritimas compulerunt.
  
  
  Abu et Tala diversis linguis locuti sunt. Nick studuit villas peragrantes et intellexit cur acta diurna rei publicae dixit: Feliciter homines sine pecunia esse possunt. Crescebant ubique segetes et arbores fructus circa domos crescebant.
  
  
  "Quaedam ex his domunculis commodam spectant," Nick notavit.
  
  
  "Si in uno vixisses," dixit ei Nordenboss. "Est alia via vitae. Apprehensa insecta occurreris lacertis peditibus. Stelliones vocantur quia migale migale coaxant. Araneae tarantulae grandiores sunt quam pugnus tuus. Cancri similes sunt. Cantharides magnae nigrae. potest manducare dentalis crustulum rectum per tubum et ligamenta pro mensa libri ruminant".
  
  
  Nick ingemuit, fefellit. Terraced oryzae agri sicut scalae gigantes et villae elegantissimae spectaverunt ita invitantes. Indigenae nitidissime videbantur, exceptis quibusdam dentibus nigris, qui sucum betel rubrum exspuerunt.
  
  
  Dies incaluit. Cum in altas arbores ejicerent, sentiebant sicut transire per gelidos cuniculos, obumbrata virentia, tunc aperta via inferni similis videbatur. Restiterunt ad scopo, ubi duodecim milites in vectibus sub tectis stramentis spectaverunt. Abu cito in dialecto Nick locutus est quod non intellexit. Nordenboss e curru exivit et tugurium cum brevi legato intravit, statim rediit, et immisit. "Rupulae paucae," inquit. "Haec postrema acies exercitus erat. Videbimus deinde populum Siau."
  
  
  "Quare cursui?"
  
  
  "Desistere latrones. rebelles. suspecti viatores. Haec nugae sunt. Quilibet qui reddere potest percurrere".
  
  
  Ventum est ad urbem, majoribus et firmioribus aedificiis constans. Alius LAPIS in proxumo urbis introitu signatur polo colorato trans viam demisso. "Vicus meridionalis Schauva est," Nordenboss dixit. "Nos quindecim milia passuum ab domo sua sumus."
  
  
  Abu in turbam inuehitur. Tres viri in sordido viridi vestitu ex parva aedificio emerserunt. Servientis livorem gerens Nordenboss agnovit. "Salve," dixit Batavi cum magno risu. "Hic sedebitis."
  
  
  "Certe". Hans e car obtinuit. "Age, Nick, Tala. Pedes extende. Heus, Chris. Oportet nos convenire cum Siau in maximis negotiis."
  
  
  Dentes servientes scintillati albi, inmaculati a betel. "Vos hic subsiste. Imperat. Redeundum est."
  
  
  Nick sequebatur sodalem suum in aedificium. frigus erat et obscurum. Claustra virgae lente rotentur, actae funibus in muros ingrediuntur. Nordenboss servus parvum involucrum tradidit. Quod homo inspexerat, tunc sensim et aegre ferebat illam in mensa. "Non possum," inquit tristis. "Dominus Loponousias ita definitus est. Imprimis in relatione ad vos et quoslibet vestros amicos Dominus Nordenboss".
  
  
  Nick audivit Nordenboss mussare: "Parum facere possum."
  
  
  "Immo tristis est."
  
  
  Hans ad Nick se convertit et cito Anglice locutus est. "Ille est".
  
  
  "Possumusne regredi atque pinwheel foras?"
  
  
  "Si putas per justos defensivorum linemen obtinere posse. Non pignore navale".
  
  
  Quisque frowned. Turba perit sine circino. Tala dixit: "Permitte me loqui ad Siau. Fortasse auxilium possum." Nordenboss adnuit. "Quod bonum est experimentum quod est. Bene, Dominus Bard?"
  
  
  "Conare."
  
  
  Servus protestatus est se Siau vocare non audere donec Hans ei involucrum emittere annuisset. Aliquanto post Tala telephonum tradidit. Nordenboss interpretatus est eam fabulamur cum invisibili principe Loponousias.
  
  
  "... Etiam dicit, vere Tala Muchmur est. Vocem suam non agnoscit? Negat negat, dicere ei non potest per telephonum. Habet videre. Suus iustus - quicquid est - cum amicis - tantum paulisper... videre.
  
  
  Tala loquitur, risit, deinde instrumentum servienti tradidit. Is multa mandata accepit et magna cum reverentia respondit.
  
  
  Christophorus serviens iussit uni ex suis, qui cum eis in curru ascenderunt. Hans dixit: "Euge, Tala. Non novi te tale secretum habuisse."
  
  
  Risum pulchram ei dedit. "Nos veteres amici."
  
  
  Non dixit aliud. Nick probe noverat quid esset arcanum.
  
  
  In extremam partem vallis longae ovatae eiecti sunt, cuius oppositum erat mare. Coetus aedificiorum infra apparebat, et in litore erant navalia, horrea, navigia inter aliquet et naves. "Loponus patriam," dixit Hans. "Terrae eius usque in montes ascendunt. Multa alia nomina habent. Venditio agriculturae ingens sunt et digitum in oleo habent et multas officinas novas".
  
  
  "Et eos servare velis. Forsitan nobis pressionibus dabit."
  
  
  "Noli numerare in ea. Viderunt invasores et politici veniunt et vadunt."
  
  
  Syauw Loponousias illis occurrit in societate adiutorum et servorum in pergula tecta magnitudine aulae ultrices. Crassus homo erat levi risu, quod, ut tu coniiceres, nihil significabat. Turgida, miris nigris facies firma, menta non demissa, altae genae caestibus caestibus similes sex unciae. Ille in pavimentum politum offendit et Talam brevem amplexum dedit antequam eam ex diversis angulis studebat. "Est tibi. Non potui credere. Aliter audivimus." Respexit ad Nick et Hans, et adnuit Tala Nick introducta. "Ave. Paenitet me iam non potes manere. Lets 'adepto quod frigus ad bibere".
  
  
  Quisque sedit in sella magna Bamboo et lemonade bibit. Saltus et splendidis landscaping pro 500 passibus extenta. In raeda sorte duo aliquet Chevrolet, lucidum Cadillac, duo notae novarum Volkswagensum, plures carri Britanni variarum notarum et Jeep Soviet-factum. Duodecim homines aut custodes stabant aut vagabantur. Similes erant ut milites, et sclopetis seu balteis omnes armati erant. Aliquam vel erat.
  
  
  "... patri tuo saluere da" audiuit Siau dicere. "Cogito eum proximo mense videre. Recta ad Phong volat."
  
  
  “Sed volumus pulchras tuas videre terras,” Tala purred. "Dominus Bard importator est. ordines magnos in Batavia posuit."
  
  
  "Dominus Bard et Dominus Nordenboss sunt etiam procuratores Civitatum Foederatarum." Siaw chuckled. "Tala aliquid etiam novi."
  
  
  Inermem Hans et Nick aspexit. Quisque sellam suam paucis digitis propius admovit. "Dominus Loponousias. Scimus quod populus qui tenet filium tuum mox hic erit in nave sua. Te adiuvamus. Recede eum. Nunc".
  
  
  Nihil legi potest e brunneo labefecit oculis pungentibus et subridens, sed diu ei respondere cepit. Hoc signum erat bonum. Cogitabat.
  
  
  Tandem Syauw caput leviter movit negative. " Disces etiam multum, Domine Barde. Non dicam utrum recte an pecces. Sed non possumus uti benefico auxilio tuo."
  
  
  "Tu tigridem escam mittes et spem illam praedam tradet et relinquet. Tu tigres melius nosti quam ego. Putasne vere futurum esse?"
  
  
  "Interim animali studemus."
  
  
  "Tu eius mendacia audis. Promissus es post aliquot solutiones et sub certis conditionibus filium tuum esse redditum. Quid habes cautiones?"
  
  
  "Si tigris non insanit, utile est sermonem servare."
  
  
  "Crede mihi, demens est haec tigris. insanit homo."
  
  
  Siau connivuit. "Ecquid scis amo?"
  
  
  "Non tam bene quam tu. Forsitan hoc mihi dicas. Quam homo furit ad rabiem cruentum. Solus homicidium novit. Cum eo ratiocinari non potes, nedum illi crede."
  
  
  Siau sollicitus factus est. Multum apud Malaeorum amentiam experientiam habuit. Ferus furor occidendi, fodiendi, incidendi - tam ferus est ut Exercitus US adiuverit decernere ut Colt .45 adoptetur in theoria fundata quod maior glans plus claudendi potestatem habuit. Nick noverat viros, in rabioso agonia, paucas globos e magno sclopeto obsistere indiguisse. Quantumcumque tormenti tui magnitudinem, adhuc glandes loco dextro pones.
  
  
  “Hoc aliud est,” dixit tandem Siau. "Isti sunt negotiatores. Animum non perdunt."
  
  
  "Hi homines peiores sunt. Nunc extra potestatem sunt. In facie quinque-unciarum et bombae nuclei. Quomodo insanire potes?"
  
  
  "Non satis intelligo..."
  
  
  "Numquid possum libere dicere?" aliis viris circa Patriarcham congregatis Nick demonstravit.
  
  
  "Ite in... Omnes propinqui et amici mei sunt. Plerique eorum non intelligunt usquam Anglis."
  
  
  "Vos quaesitum est ad auxilium Beijing. Dicunt perparum. fortasse politice. Etiam rogari potes ut Sinenses Indonesiani effugiant si eorum consilia recta sunt. Putasne te levaturum et praesidium ab homine Judam feremus. Non. "volut. Sicut tu e Sinis surripit. Cum ratio venerit, non solum Iudam, sed iram Big Rubrum Daddy".
  
  
  Nick thought he saw Siau musculi iugulum movent sicut ille deglutivit. Cogitationes hominis cogitabat. si quid ille sciebat, ambitus et duplices cruces erant. At ille, "Summo in dubio habent..." Sed sonus erat infirmior et verba detrahebantur.
  
  
  "Putas Big Pater in potestate istorum hominum est. Non est. Judas e nave piratica ejecit eos et suos suos nautas habet. Latronem sui iuris est, utrinque spoliat. Hoc filio tuo problemata oriuntur. et ceteri captivi in compedibus transgressi sunt.
  
  
  Siaw non amplius in sella dormivit. "Quomodo haec omnia scis?"
  
  
  "Tu ipse dixisti nos procuratores US esse. fortasse procuratores sumus, fortasse non sumus. Sed si sumus, hospites quosdam habemus. Auxilium opus est, et te meliores videmus aliquo. Non audes vocare in armis tuis. . Mitterent navem fortasse - et putes dimidium dare munera, dimidium communistarum compati. Tu ipse es. aut fuerunt. Nunc - nos uti potes."
  
  
  Rectum verbum usus erat. Hoc duxit virum similem Siau ad credendum quod adhuc posset incedere arta. " Nostis hunc Judam, huh?" — quaesivit Siau.
  
  
  "Ita. Omnia dixi tibi de eo factum est". “Cum quibusdam fragmentis quas conieci,” Nick cogitabat.” Tala videre miraris. Quaere eam quae domum adduxerit. Quomodo venit.'
  
  
  Siaus ad Talam conversus. Dixit, "Dominus Bard me domum reduxit. In navi US Navy. Adam vocare potes et videbis."
  
  
  Nick mirabatur celerem animum - subaquaneam non detexisse si non haberet. "Sed unde?" — quaesivit Siau.
  
  
  "Non potes exspectare nos ut tibi omnia dicamus dum cum hoste colas", Nick placide respondit. "Res ita est: hic est. Venimus eam."
  
  
  "At mi fili - Amir - bene est?" Xiau mirabatur si navem Iudae submersisset.
  
  
  "Non quantum scimus. Certe paucis horis certo scies. Sin autem non vis circum? Cur non omnes imus Iudam?"
  
  
  Siau surgens ambulabat in porticu lata. Cum appropinquasset, servi tunicati albi ad ianuam adligat. Non saepe vidistis magnas guy movent sicut illa - anxius, cogitans durum, sicut homo vulgaris. Repente se convertit, iussitque cuidam seni Guidoni insigne rubeum in tunica immaculata.
  
  
  Tala murmuravit: "Cenacula et cenam iubet. Nos manemus."
  
  
  
  
  
  
  * * *
  
  
  
  Cum ad horam quartam discesserint, Nick aliquot praestigias temptavit ut Tala in cubiculum suum reciperet. Illa in altera ala domus magnae erat. Semita a pluribus hominibus in tunicis albis impedita est qui videbantur numquam ab operibus suis intersectionem corridorum relinquere. Nordenboss cubiculum ingressus est. "Quomodo Tala hic consequi possumus?"
  
  
  Nordenboss tunicam et braccas exuit et super lectum magnum iacebat, acervus musculorum et sudore. "Quam vir," inquit, aegre.
  
  
  "Non possum hac una nocte carere."
  
  
  "Perdemus eam, nos volo ut obrepamus obsurdentibus".
  
  
  "Oh, surripimus?"
  
  
  "Pere accedamus. Videte Iudam et Amir".
  
  
  "Quicquid. Verbum habeo. Debent mane navale. Potuimus etiam somnum capere."
  
  
  "Quare non indicasti mihi de hoc ante?"
  
  
  "Ego iustus adinvenit. A filio meo absentis viri."
  
  
  "Numquid scit filius tuus quis hoc fecerit?"
  
  
  "Minime sententia mea est exercitus; pecunia Jehudae solvetur".
  
  
  "Multum est nos turpiter cum isto insano componere."
  
  
  "Ita multa sunt aliis."
  
  
  "Faciamus etiam illis si possumus. Bene. Mane surgamus et ambulamus. Si ad litus ire statuimus, quis nos vetat?"
  
  
  "Non puto. Puto Xiau pervigilemus totum episodium. Alterum angulum ludorum sumus - et damnamus, ille certa praecepta quaedam implicata habet."
  
  
  Ad ostium Nick conversus. "Hans, num Colonellus Sudirmat influentiam ad hoc revenit?"
  
  
  "Interest quaestio. Ego de me cogitavi. No. non suam auctoritatem. Hi loci tyranni invideant et seipsos secernant. sed cum pecunia? Ita. Ut medium cum quibusdam sibi? Quod fieri potest quomodo factum est. "
  
  
  "Video. Bona nocte Hans."
  
  
  "Bene nocte. Et magnum officium blanditias Siau, Dominus Bard fecistis."
  
  
  Hora antelucano, Portagee carnarium Oporto levem signans promunturium meridiem navalium Loponousiarum levavit, se convertit et lente movit mare sub uno velo stabiliente. Bert Geich precepit aperte. Nautae latentes davitas magnas et celeres scaphas proiectas aperiebant.
  
  
  In casa Iudae, Müller et Neef simpulo et vitreis schnappis cum suo duce communicaverunt. Cultrum commotum est. Sensit pro cultris dimidiatos. Ab eo alii ludibrium occultabant, patientiam retardi pueri demonstrantes. Donec quis dictum elit. Cultrum autem in promptu venit in insuavis maxime operibus.
  
  
  Et Iudas ait: "Eadem ratio est. Ducentis cubitis de litore iaces, et pecuniam afferunt. Siaw et duo viri non amplius in navi sua. Puerum ei demonstras. Da illis minimum loqui. Pecuniam transeamus. Relinquis. Nunc forte molestum est. Hoc novum agens Al Bard aliquid stultus experiri posset. Si non spectat, discede."
  
  
  "Poserant nos capere", inquit Müller, semper ars practica. "machinam sclopetis et bazooka habemus. Unam navim cum gravi igne potest instruere et e navale volare. Ob rem tormentorum partem in quavis edificiorum suorum possunt ponere et - damnare!"
  
  
  "Sed non erunt," Judas purred. "Numquid tam cito oblitus es historiae tuae, amice carissime? Nam decem annos voluntatem nostram imposuistis, et victimae pro ea amaverunt nos. Etiam rebelles ad nos attulerunt. Homines nullam oppressionem sustinebunt, si ratione peracta est. Dicamus, exeunt et dicant tibi: “Ecce! Te ex hoc horreis 88mm sclopetum notatum habemus. Cedite! Vexillum tuum deprimis, amice vetus, mitis ut agnus. Et intra XXIV horas liberabo te, iterum exibis de manibus eorum. Scis quia potes credere mihi, et potes suspicari quomodo facturus sum ».
  
  
  "Etiam." Müller innuit arcae radiophonicae Iudae. Singulis diebus Iudas brevitatem faceret, contactum cum vase in Sinarum classe velociter crescentis, interdum subaquaneam, plerumque corvettum vel alterum vas superficiei statuere. Lubuit cogitare de illo mirabili firepower tergum eum. Occultus subsidiis; vel, ut veteres generales appellabant, plus esse quam videtur.
  
  
  Müller in hoc quoque periculum esse sciebat. Ipse et Iudas Sinis partem redemptionis draconis capiebant, et serius vel serius invenirentur et unguibus ferirent. Sperabat cum hoc factum esset, diutius hic non fore, et pecunias honestas sibi et thesaurum ODESSAe habituros, fundamentum internationale quo olim Nazis nitebatur. Müller fide sua superba fuit.
  
  
  Subridens Iudas secundo fudit. Quid Müller cogitabat coniecerat. Devotio eius non tam iracunda fuit. Müller nesciebat Sinenses eum monuisse quod in casu mali esset solum ad arbitrium suum auxilium numerare posse. Saepe cottidianae contactus passim erant. Responsum non accepit, sed Mueller dixit se fecisse. Rem et inventore quis. Postquam contactum radiophonicum instituit, potuit determinare utrum navis subaquanea vel superficies esset cum antennis longis et signo lato valido. Erat fragmen informationem quae aliquo modo pretiosus fieri potuit.
  
  
  Arcus aureus solis despiciens super horizontem sicut Iudas vale dixit Muller, Naif et Amir.
  
  
  Ansgarius heres Loponousis erat, gubernacula fortis Iaponicus.
  
  
  Iudas autem reversus est ad casulam suam et ante ipsum tertium schnappum effudit tandem utrem retro ponens. Duo erant regulae, sed laetior fuit. Mein Gott, quam pecuniam volvebat! Potum suum consummavit, exiens in constrata, extendit et profundo spiritum sumpsit. Morbus est, recte?
  
  
  "Nobiles cicatrices!" - Anglice exclamavit.
  
  
  Descendit descendit et casulam aperuit, ubi tres puellae Sinenses, non plus quam quindecim annos natae, eum salutaverunt acutis risibus ad timorem et odium occultandum. aspexit eos impassive. Emit eos e familiaribus rusticis Penghu hospitio sibi et suo turbae, sed nunc sciebat unumquodque tam bene quod fastidiosus factus est cum illis. Magnis promissis continebantur quae numquam servabantur. Ianua clausit et occlusit eam.
  
  
  Ante tugurium, in quo Tala inclusus est, substitit cogitando. quare non infernum? Meruit, et citius aut serius assequi voluit. Et extendit clavem, et tulit eam de custodia: et introivit, et clausit ostium.
  
  
  Graciles figurae in angusto cubili eum excitarunt. Virgine? Hae familiae severae esse debent, quamvis pessimae puellae circum has insulas tropicas fornicarias incurrissent, numquam certe esse potest.
  
  
  "Salve, Tala." manum super crure tenui imposuit et sursum lente admovit.
  
  
  "Salve." Responsum obscurum est. Illa e regione molis caput erat.
  
  
  Manus eius femur expressit, amplexatus est et rimosa exploravit. Quam durum et validum habuit corpus! Fasciculi musculi qui similes cordae apparent. Pinguis ei non uncia. attigit caerula pajama caerula, et caro sua flevit amoenitate digiti tepida, lenis.
  
  
  Volvit in ventrem suum ut eum vitare conabatur ubera eius attingere. Inspiravit citius, et saliva in linguam suam influebat, ut putabat eas rotundas et duras, sicut globuli globulus? An ova dicimus esse sicut fructus maturi in vite?
  
  
  "Tala mihi grata esto" dixit ut emissa manu percunctando alio torquet. "Potes habere quod vis. Et mox domum eris. Citius si urbanus es."
  
  
  Fila erat quasi anguilla. Extendit, squired. Conatus eam tenere, erat quasi macilentae, vix catulae. Ille se in crepidinem proiicit et vecte contra molem ad eum repellendum adhibita est. Decidit in pavimentum. Surrexit, maledictus, et pajama vertice rapuit. Solus intuebatur quomodo luctabantur in lumine obscuro - nulla fere erant pectora! Oh, bene, ego illos amavi.
  
  
  Impulit eam muro, rursusque in molem impulit bracchia cruribusque obnixus, et super ora lapsus est.
  
  
  "Satis", fremuit, stans. Pajama braccas aliquot apprehendit et dilaniavit. Bombacio lana abrupit et in pannis in manibus versa est. Vexillum crure ambabus manibus arripiens et dimidium eius de tugurio extraxit, alterum crure pugnans, qui eum super caput percussit.
  
  
  "Puer!" clamavit. Attonitus paulisper tenacitatem solvit, et gravis pes eum in cista percussit et per angustam casulam proiecit. Recepta statera, et moratus est. Puer in cottana se collegit ut anguis tortilis - aspiciebat - expectabat.
  
  
  Fremuit ergo Judas : Tu es Akim Machmur.
  
  
  "Aliquoties occidam te," fremuit iuvenis.
  
  
  "Quomodo cum sorore tua loca vertas?"
  
  
  "Ego te interficiam in multas partes."
  
  
  "Fuerat payback! stultus ille Mueller. Sed quomodo... quomodo?"
  
  
  Iudas puerum diligenter intuens. Facie etiam in homicidam rabiem contorta, videri poterat Akim fuisse Talae figuram. Positis rectis conditionibus, non difficile erit aliquem fallere...
  
  
  "Dic mihi," rugit Iudas. "Fuit cum pecunia in navi ad Phong Island navigabas, annon? Estne Muller subducta?
  
  
  Munus ingens? Muellerum personaliter interficiet. Nec. Mueller perfidus erat, sed non stultus. Tala domum rumores audiverat, sed machinamentum esse putavit a Muchmoor quod captivam occultaret.
  
  
  Iuravit Iudas et bracchio suo linivit bonum, quod tam potens factus est, quod duorum membrorum communium robur haberet. Akim inclinavit se, et percussit eum plaga vera: et attulit illum in angulos lecti magno. Et apprehendit eum Iudas et eum percussit una manu. Eum validum effecit ut manum suam post se hamo, elasticis unguibus teneret, et parva dolio sclopeto aedificata. Quisquam manu dextra tractare posset! Iram suam paululum satians cogitationis refrenavit. Akim in maculosa iacebat. Et exivit Iudas occlusit ostium.
  
  
  
  Caput 6
  
  
  
  
  
  
  
  
  Mare lene erat et lucidum sicut Mueller in navi loponebat, spectans ad Loponusias navalia maiora. Plures naves in longis excursibus delatae sunt, in quibus Adam Makhmour pulcher celte et magna navis cinematographica. Müller chuckled. Magnum telum abscondere potes in quibusvis edificiis et ex aqua sufflare vel in terram cogere. Sed non audent. Sensus virtutis fruebatur.
  
  
  In margine maxima pere catervam hominum vidit. Aggerem aliquis descendebat ad fluitantem gregem, ubi cruiser parvus cum gurgustiis alligatus est. Probabiliter in ea demonstrabunt. Sequetur ordines. Postquam non paruit illis, sed omnia bene evenerunt. In Phong Island, megaphone utens inire iussus est. Memores tormentorum, quibus parebat, se vi minari paratum esse dicebant, sed navem motoriam non incipere.
  
  
  Re vera, animi sensu potitus est, cum Adam Makhmur ei pecuniam tradidit. Cum unus ex Makhmur filiis sororem suam lacrimabiliter complexus esset, liberaliter permisit ut paulisper colloqui permitteret, affirmans Adam filiam suam quamprimum redditur tertia solutione facta, et quaedam politicae quaestiones firmatae sunt.
  
  
  "Praefectum et generosum sermonem meum do" pollicitus est Makhmur. Obscurum stulte. Makhmur ei tres utres sublimati dedit, et pignus vitro vivo signaverunt.
  
  
  Sed amplius non faciet. Iapones A.B. lagenam et rusticam de Iaponensibus pro suo «amico» silentio protulit. Sed non nisl erat. Numquam tu eum cum Iuda suo colendo credidisti. Müller fastidium perstrinxit ubi Cultrum sedit, clavos micanti ense purgans, Amir intuens subinde ut videret si puer aspiceret. adulescens eum neglexit. Etiam in manicis, Mueller putavit, iste procul dubio quasi piscis natavit.
  
  
  Cultrum, iussit tradens clavem, "has manicas cinge."
  
  
  
  
  
  
  * * *
  
  
  
  Ex fenestra navi Nick et Nordenboss speculabantur ut naviculam per litus transiens, deinde emissionem emisit et tardius circulus coepit.
  
  
  Dixit Hans, "puer est". "Et hoc est Muller et Cultrum. Nunquam nautam Iaponica prius vidi, sed ille qui cum eis ad Makhmur venit probabiliter".
  
  
  Quisque nando truncos tantum gerebat. Vestimenta sua, conversa Luger, Wilhelmina appellavit, et Hugo ferrum, quem ad bracchium fere accinctus erat, in proxima sede cupellae occultabantur. Cum eis, in bracis suis, alterum telum vexillum erat - Pellet gas mortiferum Petrus.
  
  
  "Nunc levis equitatus es," inquit Hans. "Certe visne inermes exire?"
  
  
  "Siaum habebis idoneum ut sit. Si quid damni fecerimus, numquam accipiemus paciscor quod volumus facere".
  
  
  "Ego tegam te. Non possum ustulo ab illo spatio".
  
  
  "Noli. Nisi pereo."
  
  
  Horruit Hans. Non multos amicos in hoc negotio habuisti - eos etiam de amissione cogitabis molestus fuisse.
  
  
  Hans ex fenestra anteriori prospexit. "Massaria proficiscitur. Da ei duo minuta et inter se occupati erunt."
  
  
  "Recte. Causam Sioux, si eum exsequemur."
  
  
  Nick scalam volutans, depressam prostravit, transivit navigium, et tacite lapsus est in aquam inter scapham et gregem. Praesent a tristique arcu. Scapha et cruiser cum gurgustiis inter se appropinquabant. Navim retardari, cruiser retardari. Audivit divellere foetura. Pulmones ejus aliquoties implevit et deflevit.
  
  
  Aberant circiter ducentos cubitos. Alveus effossus spectabat circiter pedum decem, sed aqua erat clara et clara. Videres pisces. Sperabat se non animadvertere venientem quod falli non posset pro turpis.
  
  
  Viri in duabus navigiis se mutuo aspiciebant et loquebantur. Cruiser Siau tenuit, nautam parvum ad gubernaculum pontis suspensae parvum, et adiutorem severum Siau nomine Abdul.
  
  
  Quisque caput suum deposuit, usque ad fundum supra se navit, et validis ictibus mensus est, spectans parvas inaequalitates testarum et alga, quae rectum cursum servabant, se mutuo prospicientes. Ut partem operis sui, Nick in praestantissima corporis figura permansit, regimen Olympiae athletae dignum obtinens. Etiam crebris horis imparibus, alcoholis, et inopinatis alimentis, si mentem tuam ei ponis, rationi rationabili adhaerere potes. Tertium potum casso, manducare potissimum dapibus cum edisses, et extra horas dormitasse cum posses. Quisque non fallere - erat vitae assecurationis.
  
  
  Maxime disciplinae suae intendit, scilicet, in certamine artes, yoga.
  
  
  ac multa ludicra natantia, golfa et posuere.
  
  
  Nunc placide tranavit donec eum navigiis appropinquare intellexit. In latus suum revolvens, duas naves ovales formatas contra serenum caelum vidit, et se ad prora navis ambulare permisit, certo certius vectores suos per puppim aspicientes. Occultatus fluctu in circuitu navigii, invenit se invisibiles omnibus praeter homines, qui longe a columpna essent. Exaudivit supra se voces.
  
  
  "Esne certus sis bene?" Siau fuit.
  
  
  "Etiam." Forsitan Amir?
  
  
  Esset Mueller. "Non debemus hanc pulchram sarcinam in aquam mittere. Ambulare lente - parva vi utere - non, non funem trahere - ruere nolo."
  
  
  Machinam cruiser s. Navicula propeller non gyratur, machina terens. Nick in superficie iacuit, suspexit, intentavit, et valido oscillatione magnarum brachiorum ad imum latus navigii accessit, unam ex potentium manibus in ligneum coitu aduncum.
  
  
  Hoc satis superque fuit. Ille manu alia arripuit, et in instanti crus suum cassavit super quasi acrobati saltum faciendo. puppique eiectae comas et lymphis ex oculis, cautus et cautus Neptunus ab imis obviis hostibus ruit.
  
  
  Muller, Cultrum et Nauta Iaponica in puppi stabant. Prius commotus cultrum, et Nick se tardissimum esse putavit, vel fortasse perfectam visionem suam ac reflexes defectus admirationis et mane rum comparavit. Nick ante gladium papaver e casu exilivit. Manus eius sub cultro mento volavit, et quasi cruribus in navigii parte deprehensus, Cultrum columbae in aquam reduxit ac si chorda evelleretur.
  
  
  Müller sclopeto velox erat, quamvis prae ceteris senex esset. Occidentalibus occulte fruebatur et 7.65mm habebat. Mauser in balteo holster parte praecisus est. Sed sedem balteus habebat, et in ipso facto erat. Muller celerrime temptavit, sed Nick telum e manu arripuit, dum in navi adhuc monstrabatur. Proiecit Mueller in rogum.
  
  
  Maxime interesting trio fuit nauta Iaponica. Sinistram manum misit ad iugulum Nick qui eum per decem minutas deiecisset si pomum Adami percussisset. Mueller pistol manu dextra tenens, laevo bracchio laevo iugo, pugnum fronti ponens. Ferrum nautae in aere intenditur, et Nick in gutture incubuit.
  
  
  Per lacrimas oculos obnubilavit, nautae vultu admirationem secuti metum praebuerunt. Balteus niger non peritus erat, sed professionalismum noverat cum vidit. Sed - fortassis accidit! Quale si deponat magnas albus. Incidit in maledictum, manibus apprehendit, et ante Nick crura emicuit, alterum in ingluvie, alterum in ventrem, quasi duplices ictus.
  
  
  Nick secessit. Vicissim obstruere potuit, sed vulnera robusta, crura muscularia eum causare nolebat. Immittere talum apprehenso in tramine assecutus est, levavit — vertit — nautam in acervum in crepitum inconcinne projecit. Nick gradum retro cepit, Mauser adhuc in una manu tenens, digitum suum per felis custodiae liciatum.
  
  
  Navita erigimur, recumbens, brachio pendens. Miiller pedibus certavit. Quisque eum in talo sinistro percussit et iterum corruit. dixit nautae, "Consiste, ne te necabo."
  
  
  Adnuit vir. Nick incurvatus, cultrum cingulum exuit et projecit.
  
  
  "Quis habet clavem manicis pueri?"
  
  
  Nauta anhelavit, Muller intuens nihil dixit. Müller denuo surrexi dere et sopitum intuens. “Da mihi clavem manicis”, dixit Nick.
  
  
  Miiller dubitavit, e sacculo suo sumsit. "Hoc te non adiuvabit, fatue. Nos..."
  
  
  "Sede et claudite, aut iterum te percutiam."
  
  
  Nick Amir e saepes reseravit eique clavem dedit ut alium carpum liberare posset. "Gratias tibi..."
  
  
  "Audi patrem tuum," dixit Nick, eum obsistens.
  
  
  Siau imperavit, minas et probabiliter execratione in tribus vel quattuor linguis. Yaria circiter quindecim pedes a navi aberat. Nick super latus attigit, Cultrum necavit et telum subduxit ac si pullum traheret. Cultrum Mauser apprehendit, et Nick alia manu eum in capite percussit. Mediocribus ictum est, sed cultrum ad pedes nautae Iaponicae prostravit.
  
  
  “Heus,” clamavit Nick Siau.” Heus ... mussat Siau trahens. “Non vis filium tuum? Hic est".
  
  
  "Morieris pro hoc!" - Siau Anglice vociferatus est. "Nemo quaesivit
  
  
  Damnare tuum est impedimentum! "Conclamat in Indonesiaca duobus viris cum eo in navale imperium.
  
  
  - Nick dixit ad Amir. "Visne redire ad Judam?"
  
  
  "Moriar prius. Apage a me. Narrat Abdul Nono ut te sagittent. Sclopetum habent et boni ictus sunt."
  
  
  Iuvenis tenuis consulto inter Nick et maritima aedificia commotus est. Patrem appellavit. "Ego non revertar. Ne mitterent".
  
  
  Siau spectabat quasi explodere posset, sicut vesica hydrogenii repleta prope flammam tenuit. At ille tacuit.
  
  
  "Quis es?" — quaesivit Amir.
  
  
  "Dicunt me procuratorem Americanum. Alioqui te adiuvare volo. Navem capere possumus et alios liberare. Pater tuus et aliae familiae non conveniunt. Quid dicis?"
  
  
  "pugnam dico." Amir facie rubens, deinde hebetatur, quod subiunxit, "Sed difficile erit persuadere."
  
  
  Cultrum et nauta rectum ante repit. “Manibus affigere sibi,” dixit Nick. Sentiat puer victoriam. Amir compedes hominum quasi eo fruebatur.
  
  
  Clamaverunt Siau.
  
  
  "Propugnandum" respondit Amir. "Non revertar. Hos homines non capis. Nos usquam occides. Emere non potes." Indonesiaca switched ad patrem suum disputare coepit. Nick placuit hanc argumentationem esse - omnibus his gestibus et sonis explosivis.
  
  
  Interposito tempore, Amir ad Nick conversus est. "Mihi persuasum puto. Loquitur cum guru suo."
  
  
  Quidnam eius?
  
  
  "Consortor eius. Eius... Verbum illud Anglice nescio. Diceres "consiliator religiosus", sed similior est...
  
  
  "Medicus ejus?" Annibal verbum partim ioco dixit fastidio.
  
  
  "Ita quodammodo est homo, qui suae vitae praeest."
  
  
  "O frater." Nick Mauser repressit eamque in balteo convolvit. "Bene, hos guys praecede, et hoc balnearium ad litus accipiam."
  
  
  
  
  
  
  * * *
  
  
  
  Hans cum Nick loquebatur et induit et induit. Non opus erat ruere - Syauw constitutio in tribus horis. Muller, Culter et nauta ab hominibus Shiau ablati sunt, et Nick non recusare sapere putavit.
  
  
  "In nido crabronis sumus", Hans dixit. "Cogitavi Amir patri persuadere posse. Reditus dilecti prolis. Vere amat puerum, sed tamen putat se negotium cum Juda facere posse. Puto eum vocasse aliquas alias familias et consentiunt".
  
  
  Nick Hugoni annexa est. Utinam cultrum hoc stiletto collectioni suae addere velit? Is ex ferro optimo factus est. "Omnia videntur ascendere et descendere, Hans. Etiam magni histriones tamdiu curvaverunt cervices suas, ut lenocinari mallent quam opponi. Cito mutare debebunt, aut sicut Iudas ruminabit eos saeculi vicensimi viri. et exspue eos. Quid est hoc Guru simile?"
  
  
  "Est nomen eius Buduk. Gurus horum quidam sunt magni homines. Scientistae. Theologi. Animi reales et sic porro. Deinde sunt Buduks."
  
  
  "Estne fur?"
  
  
  "Politicus".
  
  
  "Tu hercle."
  
  
  "Fecit hic. Philosophus divitis extra intuitionem quam trahit e mundo spirituali. Scis jazz. Numquam ei credidi, sed scio fictum esse, quia parum servavit verbum Abu mihi. Sanctus vir noster absconditus est swinger. dum labitur in Batavia."
  
  
  "Possumne videre eum?"
  
  
  "Puto. Rogabo."
  
  
  "Bene."
  
  
  Hans decem minuta post rediit. "Scilicet. Ego te ad eum ducam. Siaw adhuc iratus est. Ille fere conspuit in me."
  
  
  Ambulabant per ambages sine fine sub arboribus densis ad domum parvam elegantissimam, quam Buduk occupaverat. Plurimae incolarum domuum conglobatae erant, sed sapiens secreto plane indigebat. Occurrit sedentibus in culcitris cruribus in loco mundo et sterili. Hans Nick induxit, et Buduk graviter annuit: "Multum audivi de Domino Bard et hoc problema."
  
  
  “Siau inquit consilio tuo indigere”, Nick obtuse dixit. "Ego coniecto piget. negotiari se putat."
  
  
  "Nunquam vis bonae solutionis".
  
  
  “Pax optimus locus est,” Annus placide convenit. "At diceres hominem stultum, si ante tigris adhuc sederet?"
  
  
  "Sedete? patientiam vis. Tum di tigris iubere discedere."
  
  
  "Quid, si clamorem famelicum audimus de ventre tigris?"
  
  
  Buduk frowned. Nick coniectans clientelam suam raro cum eo disputavit. senex tardus erat. Buduk dixit: «Meditabor et consilium meum dabo».
  
  
  "Si id tibi suadeas ut audaciam praebeas, pugnemus, nam vincemus, maximas gratias agam."
  
  
  "Spero consilium meum tibi placuisse cum Siau et terrae caelique potestates."
  
  
  "Pugna consiliarius" Nick dixit molliter, "et tria milia dollariorum te exspectabunt. In Batavia aut usquam, usquam. Aurum aut quovis modo." audivit gemitum Hans. Non enim res tantae erat — parva enim talis operatio erat. Hans pronius putabat.
  
  
  Buduk oculum non ictu. "Mirabilis est tua liberalitas. Cum isto genere pecuniae multum boni facere potui."
  
  
  "Estne hoc pactus?"
  
  
  "Dii tantum narrabunt. Propediem in contione respondebo."
  
  
  In rediens per viam Hans dixit: "Nice tenta. Miraris me. Sed melius puto palam facere."
  
  
  "Non ivit."
  
  
  "Recte te puto. Ille nos vult suspendere."
  
  
  "Aut directe operatur Iudam, aut hic habet reticulum, ut non velit scapham saxum. Similis est familia - narum eius frustum pastae infectum est."
  
  
  "Numquid mirati estis cur nos custoditi non simus?"
  
  
  " conicere possum."
  
  
  "Id est. audivi Syauv imperare."
  
  
  "Potesne Talam vocare ad nos venire?"
  
  
  "Puto. Ego te videbo in conclavi in paucis minutis."
  
  
  Plus quam pauca minuta cepit, sed Nordenboss cum Tala rediit. Recta ad Nick deambulavit , apprehendens manum , oculos inspexit. "Vidi. in horreo celavi. Mirabile fuit quod modo Amir servavisti."
  
  
  "Numquid ei locutus es?"
  
  
  Non. Pater autem ejus custodiebat eum.
  
  
  "Ammiralius resistere vult?"
  
  
  "Bene, fecit. Sed si audisti Xiau..."
  
  
  "Multum pressura?"
  
  
  Obedientia est habitus noster.
  
  
  Quisque eam ad lectum detraxit. "Dic mihi de Buduk. Pro certo est contra nos. Monet Siau ut Amir remittat cum Muller et aliis."
  
  
  Tala tenebras deposuit ocellos. "Spero non erit peius."
  
  
  "Quomodo hoc fiet?"
  
  
  "Tu Pudet Siau. Buduk eum punire potes. Hic conventus - magnus eventus erit. Scisne de hoc? Cum omnes sciunt quid feceris, et contra voluntatem Siau et Buduk, ibi est. .. bene, res faciei." .
  
  
  "O Deus meus! Iam haec facies".
  
  
  "Magis placet diis Buduk. Facies et facies".
  
  
  Hans chuckled. "Libenter non sumus in insula ad aquilonem. ibi te comedent Al. cum cepis et condimentis fricta."
  
  
  "Ipsum ridiculum."
  
  
  Hans ingemuit. "Si cogitas, non ridiculum est."
  
  
  Nick quaesivit Tala, "Siau in resistentia per aliquot dies ultimum judicium detinere voluit, donec Muellerum et alios cepi, tum valde perturbatus est, licet filius rediret. Quare? Se vertit ad Buduk. Quare ? mitigatio secundum quid possum intelligam. Quare? Buduk pretium recusavit, quod tamen audieram eum accipere. Quare?"
  
  
  "Populus," Tala tristis dixit.
  
  
  Unum verbum responsum admiratus est Nick. Homines? "Scilicet - homines. Sed quid anguli? Haec paciscor vertit in communem telam causarum . . ."
  
  
  “Magister Bard explicare conor,” Hans leniter interiecit. "Etiam utilibus vulgi stulte, rectores cavere debent. Potentias uti discunt, sed opsonatum ad motus animorum, et ante omnia, ad quam deridendo sententiam publicam appellare possumus. Estisne mecum?"
  
  
  “Ironia tua ostendit”, Nick respondit. "Perge."
  
  
  "Si sex determinati insurgunt contra Napoleonem, Hitler, Stalin aut Franco-Bang!"
  
  
  "Poof?"
  
  
  "Si habent veram determinationem. Ut glans aut cultrum in tyrannum, cujuscumque mortis suae fuerint."
  
  
  "Bene. Ego te emas."
  
  
  "Sed haec insidiosa genera non solum ne sesquialtera duodecim millia decernant - centenis milibus - sestertium refrenant! Hoc cum sclopeto coxae tuae facere non potes. Sed factum est! Tam tacite ut stulti pauperes ardeant. exempli causa, cum dictator conuiuio proximus sit et eum in stomacho confodere."
  
  
  "Certe. Licet aliquot menses vel annos ad operandum iter tuum magnum iactum erit".
  
  
  "Quid est, si vere determinati sunt? Sed duces ita confusum servare debent ut numquam talem metam evolvant. Quomodo hoc effectum est? Molem hominum moderando. Numquam cogitent. Itaque ad interrogationes tuas Tale. pergamus. "Maneamus ad placentia. Videamus si modus est nobis utendi contra Iudam - et equitandum cum victore. Ivisti ante aliquot duodecim viros in proelium, et rumores eius iam medium sunt per ego parvum suum. Nunc filium suum tenes. Mirantur homines cur hoc non fecerit, intelligere possunt quomodo ipse et familias divites ludentes, divites sapientes appellant, pauperes ignaviam vocare possunt.
  
  
  Simplicia principia habent. Estne Amir mollitus? Cogito patrem illum de officio suo ad dynastiam narrasse. Buduk? Id quod non erat calidum, si clibanum missum vel chirothecam non haberet. Rogat a te plus quam tria milia, et credo impetraturum, sed scit - intuitive vel re, sicut Siau - habent homines imprimendi".
  
  
  Quisque caput suum attrivit. "Forsitan hoc scies, Tala. Rectene?"
  
  
  Mollia labra maxillam suam pressit, quasi perorantem stoliditatis suae. "Ita. Cum videris in templo congregata millia hominum, scies."
  
  
  "Quod templum?"
  
  
  Ubi conventus cum Buduk et aliis erit, et rogationes suas faciet.
  
  
  Hans laetus addidit: "Est vetustissimum aedificium. magnificum. Ante centum annos ibi barbecuae humanae erant. et certamina certaminum. Homines non sunt tam stupidi de rebus quibusdam. Exercitus congregaverunt et duo propugnatores pugnant. Velut sicut in Mediterraneo. David et Goliath. Is ludi maxime populares erant. sicut ludi Romani. Verus pugna cum sanguine reali..."
  
  
  " Questiones cum questionibus et omnibus que?"
  
  
  "Ita. Magnus propugnator omnes aggressi sunt ad solum interfectores professionales provocare. Postea cives os suum clausum tenere didicerunt. Magnus propugnator Saadi nonaginta duos homines in singulari certamine proximo saeculo interemit."
  
  
  Tala fulsi. "Invictus erat."
  
  
  "Quomodo mortuus est?"
  
  
  "Ingressus est ab elephanto. Quadraginta tantum."
  
  
  “Invictum esse dixerim,” Nick dixit tristis. "Cur nos non exarmamus, Hans?"
  
  
  "Aspicies - in templo."
  
  
  
  
  
  
  * * *
  
  
  
  Amir et tres armati ad cubiculum Nick venerunt ut eis viam ostenderet.
  
  
  Haeres Loponousis excusatus. "Gratias tibi ago quod mihi fecisti. Spero omnia operatur."
  
  
  Nick obtuse dixit: "Similis quidam pugnae amisisti."
  
  
  Amir erubuit et ad Talam conversus est. "Tu solus non debes esse cum his alienis."
  
  
  " Solus ero cum quisquis volo."
  
  
  “Iniectio opus est, puer,” dixit Nick. " Dimidium viscera, pars cerebri."
  
  
  Amir momentum intelligere cepit. Manus eius pervenit ad magnum kris in balteo. Nick dixit, "Obliviscatur. Pater tuus nos vult videre." fores ambulavit, ammiralius red et furit relinquens.
  
  
  Ambulabant fere mille per ambages, praeter vastas campos Buduk, in campum pratum sicut ab ingentibus arboribus absconditis, quae sol in medio aedificationis illustrabant. Is fuit gigas, hybrid architecturae et sculpturae attonitus. Religiones perantiquas implicatas mixturas. Structura dominans erat duplex historia Buddha-formata cum pileo aureo.
  
  
  "Estne hoc verum aurum?" - Interrogavit Nick.
  
  
  Respondit : Tala. "Multi sunt intus thesauri. Sancti custodiunt eos die ac nocte".
  
  
  "Non volui eos surripere" dixit Nick.
  
  
  Ante simulacrum erat late diuturnumque suggestum, nunc a multis occupatum, et in planicie continuum hominum multitudo. Quisque coniectare conatus est - octo milia et novem? Et magis etiam fundit ex ore campi, mitrae formicae e silvis. Ornamentum observatum erat ab armatis cingebatur, et ex iis apparebant quidam globi, quasi fustes, orchestrae, aut choreas. "Haec omnia trahebant in tribus horis?" — rogat Tala.
  
  
  "Etiam."
  
  
  "Wow. Tala, qualecumque acciderit, mane apud me ut transferas et loquatur mihi. Et noli timere loqui."
  
  
  Ea manu expressit. "Ego auxiliatus sum, si potero."
  
  
  Vox in speakerphone resonavit. "Domine Nordenboss - domine Bard, quaeso, ut nos sacris iungas gradibus".
  
  
  Simplicia lignea subsellia relinquebantur. Muller, Culter et nauta Iapones paucis antennis sedebant. Multi custodes erant et lenta videbant.
  
  
  Syauw et Buduk vices stabant ad tortorem. Tala explicavit, eius sono magis magisque dejecta: "Xiau dicit te hospitio prodidisse et consilia eius corrupisse. Amir erat quoddam negotium obsidem in rei quae omnibus prodest."
  
  
  "Magnam victimam facere pere", fremuit Nick.
  
  
  "Buduk dicit Mueller et alii cum excusatione dimitti debent." anhelavit ut Buduk tonare pergebat. "ET..."
  
  
  "Quid est?"
  
  
  "Vos et Nordenboss cum illis mittendi sunt. In solucionem nostre impolitencie."
  
  
  Siau pro Buduk ad tortor ligula. Quisque stans, manu Tala apprehendens, versus Siau cucurrit. Coactus, - quod eo tempore pedes viginti velabant, duo iam custodes pendebant
  
  
  in manibus. Quisque in parvam tabernam Indonesiacam ambulavit et clamavit "Bung Loponusias - loqui volo de filio tuo Amir. de manicis. de virtute."
  
  
  Siau infensus custodibus. Traxerunt. Nick manus ad pollices vertit ac tenaci facile fregerunt. Iterum apprehenderunt. Iterum fecit. Fremitus turbae mirabilis. Percutit eos sicut ventorum primus ventus.
  
  
  “De fortitudine loquor,” clamavit Nick. "Amir virtutem habet!"
  
  
  Turba jucunda exclamavit. More! Excitatio! Ecquid! Loquatur Americanus. Vel occidere eum. Sed ad opus non revertamur. Ictibus iaculatores arbores non sicut laborem sonant, sed est.
  
  
  Quisque tortor ligulam apprehendit et clamavit: "Amir fortis est! Omnia possum dicere!"
  
  
  Erat aliquid simile hoc! Turba clamabat et fremebat sicut cetera turba sicut tu eorum passiones vexare conatus es. Xiao annuentes custodes deponerent. Quisque utrumque bracchia supra caput sustulit quasi loqui sciret. Cacophonia post minutam occubuit.
  
  
  Syauw Anglice dixit: "Dixisti. Nunc sede, quaeso." Velit Nick trahi, sed Americanus ad turbam convertebat. Hoc statim in misericordiam converti potuit. Xiau frequentes omnem vitam egit. Manere...
  
  
  “Accede huc” Nick vocavit et Amir iactavit.
  
  
  Iuvenis cum Nick et Tala se coniunxit, confusa intuens. Primum hunc Al- bardorum contumeliam fecit, nunc eum coram populo laudat. Tonitrua approbationis iucunda fuit.
  
  
  Nick ad Talam dixit: "Nunc transfer magna illa et clara..."
  
  
  "Virum Muller Amir insultavit. Recipiat honorem Amir . . . ."
  
  
  Tala verba in tortor ligula conclamavit.
  
  
  Nick continuavit, et puella ei repetit: "Mullus senex est... sed cum illo est eius propugnator... Vir cultris... Amir experimentum postulat..."
  
  
  Amirus insusurravit: "Testamentum exigere non possum. Tantum pugiles pugnant pro..."
  
  
  Nick dixit, "Et quoniam Amir pugnare non potest... Me patronum praebeo! Recipiat Amir honorem suum.
  
  
  turba parum de honore, plus de spectaculo ac trepidatione curabat. Earum ululatus clarior fuit quam ante.
  
  
  Siau scivit cum verberaretur, sed intuitus est PLACENS sicut dixit Nick dixit, "Necessarium fecisti. Bene. Exue vestimenta tua."
  
  
  Tala manum Nick detraxit. Conversus, miratur clamantem. "Non, non," inquit. "Aclamator pugnat inermis. Te necabit."
  
  
  Annibal devoravit. "Id quod vindex semper rectoris vicit." Eius admiratio pro Saadi cecidit ad nihilum. Hae nonaginta duae hostiae sunt, non aemuli.
  
  
  Amir dixit, "Non intelligo te, domine Barde, sed non puto te videre occisum velle. Forsitan occasionem tibi dare possum ut cum illo discedam."
  
  
  Nick viderunt Muller, Cultrum et nauta Iaponica ridentes. Cultrum significanter gladium maximum vibrans saltavit in saltu. Clamores turbae stat turba. Quisque recordatus est imaginem servi Romani se vidisse fuste armatum militem pugnare. Victus perorantem. Servus pauper non elegit - stipendio suo accepit et iuravit officium suum facere.
  
  
  Tunicam extraxit, et clamoribus crescendo aures obtundebat. "Minime, Amir. fortunam nostram experiemur."
  
  
  "Verisimile morieris."
  
  
  "Fortuna semper est vincendi."
  
  
  "Ecce." Ammiralius demonstravit quadrato pede quadrato, qui ante templum celeriter purgatus erat. "Quadrata haec pugna est. Non viginti annis adhibita est. mundabitur et purificabitur. Nulla tibi fraus utendi sicut sordes in oculos iactis. Si prosilies e quadrato telum arripere. custodes habent potestatem ut te occidant ».
  
  
  Nick ingemuit et calceos exuit. "Nunc indica mihi."
  
  
  
  
  
  
  
  Caput 7
  
  
  
  
  
  
  
  
  Siau alius conatus Buduk sententiam sine certamine compellere fecit, sed ordines eius cauti in strepitu submersi sunt. Turba hortata ut Nick Wilhelminam et Hugonem exuit et Hans dedit. Cultrum iterum rugientes celeriter spoliaverunt et in arenam se insilierunt, cultrum suum magnum portantes. Filum spectavit, lacertosum et erectos.
  
  
  "Putasne te eum tractare posse?" — quaesivit Hans.
  
  
  "Hoc feci, donec de imperio audivi quod solum probatis et probatis armis utebantur. Quam fraudem veteres principes perpetrabant . . ."
  
  
  "Si ad te venerit, in eo glandem dabo, aut Lugeram aliquo modo transeam, sed diu superstes esse non puto. Xiau plures centum milites in hoc campo habet."
  
  
  "Si ad me accesserit, non vacabis ut mihi multum prosit."
  
  
  Quisque altum spiritum sumpsit. Tala tensio nervose arcte manum tenuit.
  
  
  Nick plura de consuetudinibus localibus scivit quam ipse narravit - eius lectio et investigatio accurata erant. Consuetudines mixtae reliquiarum animorum, Buddhismi et Islamicae fuerunt. Sed hoc momentum fuit veritatis quod aliter cogitare non posset quam cultrum ferire, et id non facile. Apta est ratio defensionis domus.
  
  
  Impatiens facta est turba. Mur- runt et fremebant in hilaritate iterum, sicut Nick diligenter latis gradibus ambulavit, musculi tan- tisque sonantibus. Ille subridens manum levavit et quasi anulum gratissimum intrans.
  
  
  Syau, Buduk, Amir et dimidium duodecim armatorum qui apparuerunt esse duces copiarum Syau ascenderunt in suggestum humile imminens area oblonga vacuata in qua Naif stabat. Nick foris caute paulisper stetit. Noluit super crepidinem ligneam ingredi - quasi obice in polo campi - et forte cultrum occasionem percutiendi dare. Homo scelestus in bracis viridibus et camisia, cidaris et scipione aurato exivit de templo, adoravit Siau et intravit anulum. “Iudex,” Nick cogitabat et sequebatur eum.
  
  
  Saxo saxum ad latus unum cultrum vibrabat, Nick ad alterum, deinde bracchia movit et retro longe - retro. Sensus haud dubiae fuit. Primum circum.
  
  
  Annibal in globulis pedum librabatur, brachiis apertis et expansis, digitis in unum contractis, pollices emissis. Hoc erat illud. Nullam nec nisi id ante. Coniunctis. Legem. Reactionem.
  
  
  Cultrum pedum quindecim. Lenta, sollers Mindanaoan partem aspexit - fortasse non sui similis, sed cultrum eius egregium dolum pactus erat. Ad stuporem Nick, Cultrum renidebat — candido vultuque puro mali et crudelitatis dentato — tum manubrium Bowie cultelli in manu torsit, et momento post Nick alteri minori pugione in sinistra manu occurrit!
  
  
  Quisque non referendarius ad ROBUSTUS. Non distrahebatur ab adversario. Non vocabant hic aliquas aues. Nifa procubuit et cito ambulavit... et sic coepit unus ex miris, maxime excitandis et miris certationis quae in antiqua arena contigerunt.
  
  
  Diu Nick solum in evadentes scapulas mortiferos conduxit et hominem velocissimum qui eos eiecit. Cultellus in eum irruit - Nick recurrit ad laevam, brevior ferrum praeteriit. Cultrum renidens vultu daemonis, iterum praecepit. Nick laeva arripit et dextram desiluit.
  
  
  Cultrum male renidens ac teres sequens praedam. Ludat vir magnus parum - addet iocum. Lamina laxavit et tardius progreditur. Quisque ense parvum ab unc. Sciebat proximo tempore cultrum illos digitos cum pulmone addito lucraturos esse.
  
  
  Quisque bis tantum terram operuit adversarius, adhibitis plenis quadraginta pedibus, sed certe vel quindecim vel sic pedes decurrere habebat. Cultrum ad impetum faciendum prorupit. Nick restitit, dextrorsum ferebatur, et hoc tempore fulmen in fine pulmonis manu percutiens, tanquam gladium sine ense, ad latus brachii cultri projecit, et in defensionem insiliit.
  
  
  Turbam primo amabat, omni impetu ac propugnaculo, clamores, plausibus, plausuque frementibus. Deinde, ut ab Annibale regredi et ictos perstare perstare, ex suo motu sanguinarii facti sunt, et ad Cultrum clamores sunt. Quisque non poterat eas intelligere, sed sonus apparebat - viscera eius exsecta!
  
  
  Nick alio pugno usus est ad dexteram cultri distrahendam, et cum ad summum anuli pervenit, conversus subridens Cultrum, turbam agitans. Amaverunt. Plausus iterum sonuit, sed non diu.
  
  
  Sol calidus erat. Quisque sudorem incepit, sed gavisus est invenire se graviter spirare non. Cultrum sudore madens inflare coepit. portorium emulans ei bibit. Constitit et gladium parvum in tenaci iactu vertit. Turba jucunda exclamavit. Cultrum non destiterunt ut ferrum suum in pugnam reiecit, stabantque punctionem motum ac si dicerent: "Me insanire putas? Ego te interficiam."
  
  
  irruit. Nick cecidit, elanguit, et sub magno ense effugit, quod bicep secans sanguinem hausit. Mulier gaudens exclamavit.
  
  
  Cultrum lente sequebatur, ut pugil adversarium in angulum impellens. Certamina Nick's aequavit. Sinistra, dextra, sinistra. Nick emicuit, carpum dextrum breviter arripiens, ensem maiorem evadens fractione digiti, cultrum circumvolutus et transiliens eum antequam gladium traheret minorem. Sciebat renes minus quam globulus calamum transisse. Ferrum paene concidit, prensatque se, Iratusque ex victima proripuit. Quisque ad latus desiluit et sub parvo ense confodit.
  
  
  Cultrum hoc supra genu deprehensum est, sed nihil detrimenti fecit ut Nick flipped in flip latus et se abripuit.
  
  
  Erat autem Mindanaoan occupatus. Luctus huius "Jacchi in archa" multo maior fuit quam excogitari poterat. Nick sollicite prosecutus est, et e proximo ictu, emisso sulcum in Nick femur concidit. Quisque nihil sentiebat - quod postea futurum est.
  
  
  Cultrum tardius putabat paulum. Scilicet multum anhelabat durius. Praesent vel tempor quam. Cultrum leviter intravit, latis scapulis, hostem in angulum propellere. Nick incumbat humi, in parvis saltibus ad angulum receptus. Cultrum scivit momentum elationis cum Nick putaret ab eo hoc tempore effugere non posse - et tunc Nick in eum desiluit, et utraque manu cultri emissa cum velocibus pugnis in judo hastas rigidas versas.
  
  
  Ferro bracchia reclusit, et cum mucronibus in terram expositis, utrobique scapulis praedam exposuit. Nick sub brachio dextro ivit, et sinistra super illud lapsus est, hoc tempore non ambulans, sed ascendens post Cultrum, sinistra manu propellens et post collum Cultrum, dextra ex altera parte applicans priscum illum secutus. dimidium Nelson!
  
  
  Pugnatores corruerunt in terram, Cultrum concidit in duram humum, Nick erat supinus. Manus cultri erecti sunt, sed scapulas arcte tenebat. Nick in certamine personali totam vitam suam exercuit, et per hoc iactum fuit et pluries tenuit. Post quattuor vel quinque secundis, Cultrum inveniet se adversarium ferire deorsum bracchia contorquens.
  
  
  Nick suffocat quantum potuit. Si felix es, hominem tuum hoc modo inhabilitare aut conficiendum potes. Tenaci lapsa manus, pressaque colla bovis Cultra devolvunt inuncta manus. Grease! Quisque id sensit et sensit. Hoc fecit Buduk cum brevem suam benedictionem Nif dedit!
  
  
  Sub eo cultro tortilis, cultro manu repit humus. Quisque manus liberas traxit et pugnum ad collum cultri salienti torsit, nitidum chalybem evitans, qui in eum dente serpentis emicuit.
  
  
  Insiliens et pronus, Nick diligenter hostem aspexit. Ictus cervicis nocuit. Cultrum anhelitum maxime amisit. Movit paululum, anhelans.
  
  
  Nick altum spiritum sumpsit, et nervos suos confortavit, reflexes suos aptavit. McPhersonus defensionem contra virum doctum cultro "orthodoxorum" revocavit, "testiculos fulguris percutiunt vel currunt". McPherson manuale ne mentionem quidem fecit quid cum duobus cultellis agerent!
  
  
  Cultrum extiterunt, nunc diligenter insequentes Annibalem tenentes laminas latiores et inferiores. Quisque retorsit, declinans ad laevam, dextrorsum nixus, ac deinde prosiliens, adhibito brachio, ad latus breviore mucrone deflectens, in inguen volitans. Cultrum suum ictum obstruere conatus est, sed priusquam brachium prohibere posset, Nick unum gradum sumpsit, conversus ad alterum, et brachium suum cum V brachii transmisit sub cubito Cultri et palma in summo capite cultri. carpi. Manus cum fragore coniuctionem.
  
  
  Etiam ut Cultrum exclamavit, Nick oculi acuti viderunt ferrum magnum ad se verso, ad cultrum movendum. Omnia tam perspicue vidit quam in motu lento pelliculae. Ferrum erat humile, acutum, et ivit sub puga ventre eius. Nullo modo obiecit, manus tantum frangendum cultro cubito complens. Erat nisi...
  
  
  Haec omnia secundum scissuram. Homo sine fulgure celeriter reflexus, vir qui non serio exercebat suam et honeste nisu in figura maneret, ibi moriturus, suis intestinis et abdomine seclusis.
  
  
  Nick ad laevam scidit, cultrum ex brachio sumens sicut tu guttam et seram traditam esses. Dex- trum crus procurrit in saltu, torquent, intorquet, lapsum — cultri mucro femoris extremum arripuit, carnem crudeliter discerpens, et longam superficialem stimulum in clunibus Nick, dum columba ad terram, secum portans cultrum. .
  
  
  Quisque non dolor. Non statim sentis; Natura tibi tempus pugnandi dat. Cultrum in tergo recalcitravit, et brachium bonum Mindanaoan cum crine crure confixit. Humi iacuerunt, Cultellus ab imo, Nick supinus, manus anguis in naso crinem tenens. Nif ferrum in manu bona adhuc tenuit, sed ad tempus inutilis fuit. Quisque liberam habebat manum, sed hominem strangulare non potuit, oculos effodere vel testiculos arripere. Stabat erat - simul ac Nick emissa manu ictum speraret.
  
  
  Venit hora ad Petrum. Hac libera manu, Nick cruentum sensit caudam, simulavit dolorem et ingemuit. Ex ea turba venit anhelitus agnitionis sanguinis, gemitus misericordiae, pauci clamores derisionis. Quisque cito tulit a
  
  
  globulus ex occulto in brevibus foraminibus, minimam vectem pollice sentiebat. Saevit et instigavit ut luctator televisificis, vultus suos torquens ut dolorem gravem exprimeret.
  
  
  Multum in hac re cultrum adiuvit. Se liberare conans, terram quasi deridiculo scidit, octuaginta cancri membratim intorquens. Nick cultrum quantum potuit tenuit, manum ad nasum amantis cultrum admovit, et Petri mortiferos contenta dimisit, simulans iugulum hominis sentire.
  
  
  In aere aperto, Petrus vapor celeriter dilatans celeriter dissipatur. Primario telum tectis erat. Sed fumus eius lethalis erat, et ad Cultrum anhelans, vultus pollices a parvo ovali fonte leti in Nick palma absconditus, exitum non habebat.
  
  
  Nick numquam unam victimarum Petri tenuit cum gas effectum suscepit, et numquam iterum voluit. Tempus erat gelidae segnitiae, et venisse mortem existimasti. Tunc natura protestatus est de nece organismi quod billions annorum progredientium, musculi distenti, ultimum certamen superstite coepit. Cultrum, sive cultrum corpus - vehementius erumpere conatus est, quam homo, cum sensus suos regeret. Prope abiecit Annibalem. Clamor atrox e gutture vomitus erupit, et cum eo turba ululabat. Pugnatum putabant.
  
  
  Multa post momenta, ut Nick lente ac diligenter stabat, cultri crura spasmodice iactabant, quamvis oculi eius late et vigilantes essent. Nick corpus sanguine et sordibus tegebatur. Quisque graviter ambabus manibus ad caelum levatis inclinatis terram tetigit, ac diligenti et reverenti motu cultrum convertit et oculos suos clausit. Accepit concretum sanguinis de clunibus et tetigit iacentem adversarium in fronte, corde et ventre. Lutum destringit, multoque cruore madebat, Ferroque remisso sordes detrusit in os, Exacto globulo digito trudit iugulum.
  
  
  eum turba amabat. Primitivae affectiones approbationis expressae sunt, quae altas arbores tremunt. Hostem honora!
  
  
  Nick consurgens, iterum bracchia tendens ad Cœlum aspiciens, ait : Dominus vobiscum. Respexit et fecit gyrum pollice et indice, et dedit pollices ei. Ille mussat: "Purgamentum velociter cum ceteris purgamentis, insanus throwback."
  
  
  Turba fudit in arenam, et eum in humeros extulit immemor sanguinis. Extenditque quidam et tetigit frontibus suis, sicut novitii illita vulpino venatio post necem.
  
  
  
  
  
  
  * * *
  
  
  
  Prostanter Xiau modernus fuit. Peritus medicus localis tres suturas in clunibus Nick sutosis collocavit et antisepticas et fascias aliis duabus incisis applicavit.
  
  
  Siau et Hans in veranda cum duodecim aliis, inter Tala et Amir, invenit. Hans breviter dixit: "Verum duellum."
  
  
  Nick aspexit Siau. "Vidistis eos vinci posse. Num pugnabitis?"
  
  
  "Non me derelinquas electum. Mueller dixit mihi quid facturus esset Iudas nobis."
  
  
  "Ubi est Muller - et Jap?"
  
  
  "In custodia nostra. Non ibunt huc."
  
  
  "Numquid utimur vestris scaphis ad navem adsequi? Quae arma habetis?"
  
  
  Amir dixit: "Iunk simulat navem mercatoriam. Multa magna tormenta habent. Experiar, sed eam capere vel demergere non puto."
  
  
  "Habesne plana? Bombs?"
  
  
  "Duos habemus," inquit Siau tristes. "Navem volantem cum octo sedilibus et biplano ad opus agri. Sed tantum habeo manus tasque et dynamitas quaedam. Eas tantum scalpere velis."
  
  
  Cogitanter annuit Quisque. Perdam Iudam et navem eius.
  
  
  "Et captiui? Filii amici mei . . . ."
  
  
  "Ego quidem primum liberabo". Nick thought - spero ita. "Et procul hinc faciam, quod te beatum facturum esse censeo."
  
  
  Xiau adnuit. Hic magnus Americanus probabiliter habuit Navy Navy. Videns eum duobus cultellis hominem verberare, aliquid excogitare potuit. Nick consideravit Hawk pro auxilio Navy postulare, sed ideam rejecit. Per tempus Civitatis et Defensio dixit: Nequaquam, Judas absconditur.
  
  
  "Hans," Nick dixit, "parare horae expediamus. Certus sum Siau nobis navem volantem mutuabit."
  
  
  Exuerunt in candidum meridianum solem. Nick, Hans, Tala, Amir gubernator et loci gubernator qui suum officium bene scire videbantur. Paulo post celeritas puppim e mari instabili levavit, Nick gubernatori dixit: "Quaeso vertere in mare. Sume mercatorem Portagium, qui procul ab litore esse non potest. Vide modo volo."
  
  
  Porto viginti minutis postea navigantes in chorum assedandi invenerunt. Nick Amir ad fenestram traxit.
  
  
  "Hic est", inquit. "Nunc de ea omnia mihi narra." Gurgustium. Armamentarium. Ubi es incarceratus? Numerus hominum...
  
  
  Deinde Tala tacite locutus est loco. "Et fortasse me iuvare possum."
  
  
  Nick canos oculos ad eam momento convertit. dura et frigida erant. "Cogitavi te posse. Et tunc volo te utrasque ad me consilia eius quarteria trahere. Quam accuratissime fieri potest".
  
  
  
  
  
  
  * * *
  
  
  
  Ad sonitum tormentorum planorum Iudas evanuit sub conopeo, e fodis spectans. Navicula volans super eum volavit et circulum fecit. frowned. Navis erat Loponosii. Digitus in statione puga pugnae pervenit. auferens. DE PATIENTIA. Ut a dictum lectus. In navi perrumpi potuit.
  
  
  Tarda navis navem cingit. Amir et Tala celeriter locuti sunt certatim inter se explicare singula junk, quae Nick hauserat et conservaverat, instar situlae guttae e duobus tapsinis colligendis. Aliquando percontatur ut eos adhortetur.
  
  
  Aer armorum defensionem non vidit, quamvis iuvenes eam descripserint. Si retia et tabulata in tutela caderent, gubernator excedere cogeret, quam celerrime ac diffugiendo. Navem utrinque transvolabant, eam directe supra illam cingendo transibant.
  
  
  Ecce Iudas, exclamavit Amir. "Vide. Back.
  
  
  "Vidi quod volui," dixit Nick. In aurem gubernatoris inclinavit ac locutus est. "Aliud tardum fac transire. Tuam puppim ius incumbe super illam." Gubernator adnuit.
  
  
  Quisque devolvit vetus fenestra. Ex vidulo suo scapulas cultri quinque - magnum duplex Bowie et tres cultellos iacit. Cum quadringenti cubiti ab arcu essent, eos emittit et gubernatori exclamavit: "Eamus in Batavia. Nunc!"
  
  
  De loco suo in puppi exclamavit Hans: "Non malus, et sine bombs. Videbatur quasi omnes illi cultri in aliqua parte cecidissent."
  
  
  Nick in sua sede resedit. Vulnus laesum est, et ligamen ad movendum contractum est. "Eas simul et ideam habebunt."
  
  
  Cum Batavia appropinquarent, Nick dixit: "Nos hic pernoctare manebimus et cras in Islandiam Phong relinquemus. Occurremus tibi in aeriportu ad horam octavam acuta. Hans, tolle gubernatorem domum apud te ut nos induimus. 't eum perdere?' "
  
  
  "Certe."
  
  
  Nick sciebat Tala se deripere quod cogitaret ubi maneret. Apud Mata Nasut haec erat recta, sed non satis ob causas quas in animo habuit. Facies iucunda erat Hans signabat. Hoc project Nick duxit. Numquam ei narrabit quomodo in acie cum Cultro passus sit. Sudabat et anhelabat tam graviter quam pugnatores, paratus omni momento ad hauriendam suam pistolam et ad Nif iaculandum, sciens se nunquam satis celeriter obsistere ferrum et miratus est quam longe per turbam iratam evaderet. Ingemuit.
  
  
  Apud Mata's, Nick spongiam calidam in balneum accepit—quod vulnus magnum non satis difficile erat ut imbrem caperet—in navi in navi sumpsit. Venit post octo, salutans eum osculis ad lacrimas conversus, fasciis examinatis. Ingemuit. lubuit. Pulchrior illa fuit quam meminerat.
  
  
  “Possent te occidere,” flevit. "Dixi tibi... dixi tibi..."
  
  
  “Dixisti,” inquit, arcte amplectens. "Censeo eos me exspectare."
  
  
  Diu silentium. "Quid factum est?" petivit.
  
  
  Narravit ei de rebus gestis. Proelium obscurans et solum explorato fugam in navi excludens - quod de brevissimo tempore verisimile esset invenire. Quo finito, contremit et pressa pressa est, osculum unguentum in se. "Deo gratias non peiorem fecit. Nunc Muellerum et nautam ad magistratus vertere potes et actum est".
  
  
  non vere, sed mittam eos ad Mahmures, sed nunc est ut restituat pretium eorum.
  
  
  "Eheu! In maiori periculo eris. . ."
  
  
  "Hoc nomen ludi mel."
  
  
  "Noli esse stultus." Labia ejus mollia et versuta. Manus eius mirabiles sunt. "Mane hic. Requiem. Forsitan nunc discedet."
  
  
  "Forsitan ..."
  
  
  Ille blandiri respondit. Aliquid erat circa actiones, etiam propinquae calamitati, etiam pugnas, quae supersunt vulnera, quod stimulabat. Redi ad pristinam, quasi praedam et mulieres cepisti? Sensit paulum pudibundus et incultus - sed tactus papilionis Matae mentem suam convertit.
  
  
  Fasciam in clunibus attigit. "Nocere?"
  
  
  "Vix".
  
  
  "Nos cavere possumus..."
  
  
  "Etiam".
  
  
  In calido molli stragulo eum involvit.
  
  
  
  
  
  
  * * *
  
  
  
  
  In Phong Island appulerunt et Adamum Muchmoor et Gun Bik in aggere exspectantes invenerunt. Nick dixit vale gubernatori Siau. "Postquam navis refecta est, domum ibit ad Muellerum et nautam Iaponicam colligendum. Non poteris hodie iter facere ut reditus hodie vales?"
  
  
  "Possem si nocte appulsum vellem. Sed nolui." Gubernator erat iuvenis clarus qui Latine locutus est sicut vir qui eam aestimavit lingua commercii internationalis aerem temperare et errare nolebat. "Si mane possem redire, melius puto. Sed . . . Imperat, peregit. Admonuit Nick de Gun Bik - constat quia nondum certus erat quantum rationi resistere posset.
  
  
  "Fac tutum iter," dixit Nick. "Depone quam primum mane."
  
  
  Dentes scintillant sicut clavium clavium piano. Quisque rusticae rupees ei dedit. "Hoc pro bono itinere hic est. Si legas hos et ad me converteris, quadruplum exspectaberis".
  
  
  "Fiet si fieri potest, Dominus Barde."
  
  
  "Fortasse ibi res mutata est. Buduk solvi puto."
  
  
  Flyer frowned. "Meum faciam, sed si Siau negat ..."
  
  
  "Si vis eos, memento quod homines duri sunt. Etiam in manicis, tibi molestiam dare possunt. Gun Bik et custodia tecum ibit. Dolor est facere."
  
  
  Videbat homo statuisse rem utilem fore ut Siau indicaret Mahmurs tam fidentes fore ut captivos mitterentur se magnum praesidium - Gan Bik. "Bene."
  
  
  Nick Gun Bik deposuit. "Sume virum bonum, exue in planum Loponousiae et Muellerum et nautam Iaponum huc adduce. Si qua problemata oriuntur, cito te redi."
  
  
  "tribulatio?"
  
  
  "Buduk in stipendio Juda".
  
  
  Nick aspiciebat fallaciae Gun Bik dissolutae, ante oculos eius putri sicut vas tenue contra metallum virga pulsans. "Non Buduk."
  
  
  "Ita, Buduk. audisti fabulam de capto Nif et Muller. et de pugna."
  
  
  "Sane. Pater meus in phone totum diem fuit. Familiae confusae sunt, sed quidam ad opus faciendum consenserunt. Resistentia".
  
  
  "Quid de Adam?"
  
  
  "Resistabit - reor."
  
  
  "Quid de patre tuo?"
  
  
  "Pugnam, inquit. Adamum hortatur, ut cedat opinione praemiis uti possis ad omnes difficultates solvendas." Gan Bik cum superbia locutus.
  
  
  Nick molliter dixit, "Pater tuus homo callidi est. Buduk confidit?"
  
  
  "Minime, quia cum essemus adulescentes, Buduk multum nobis loquebatur. Sed si esset in stipendio Iudae, id multum explicat. Dico, excusavit aliquas actiones suas, sed..."
  
  
  "Quomodo infernum cum mulieribus in Batavia creare potest?"
  
  
  "Quomodo id scis?"
  
  
  « Nostis quomodo fama pergat in Indonesia ».
  
  
  Adam et Ong Tiang compulerunt Nick et Hans in domum. Extendit in sella in ingenti conclavi, pondus e clunibus valde elevatum, cum audivit fremitum volucris ratis auferentem. Nick respexit ad Ong. "Filius tuus vir bonus est. spero enim captivos sine ullis quaestionibus adferre."
  
  
  "Si fieri potest, faciet." Ong superbiam occultavit.
  
  
  Tala cubiculum ingressus est sicut Nick suum intuitum Adamo convertit. Et ipsa et pater eius coeperunt interrogare: "Ubi est filius fortis Achim?"
  
  
  Adam protinus immisso vultu retraxit. Tala manus aspexit. dixitque: Etiam Akim. "Tala frater geminus, qui tam similis erat illi qui deceptio facilis erat. nos in Hawaii aliquantisper decepit. Etiam unus magistri magistri Akim fratrem suum esse putabat, quando intuitus imagines photographicas accepit".
  
  
  Dixit Adam filiæ suæ : Dic ei : Certe pene consumptum est opus dolis : in tempore invenit Juda, pugnabimus eum, aut mortui erimus.
  
  
  Tala pulchras oculos ad Nick levavit, intelligentiam orans. Dixit autem Dominus Akim: “territus sum, cum captus essem. Vides — haec in oculis Iudae. Cum Müller duxit me in navi ut viderent me, et ut redderet Pater noster, simulavit populus noster. ut scaphas non mullus gregem intraverit."
  
  
  Constitit. Nick dixit: "Sonat operatio audacis. Et Muller etiam maior stultus est quam cogitavi. senectus. gere."
  
  
  "Omnis amicus erat. Pater dedit ei paucas utres et bibebant. Akim involutus oram ejus, et padans bra - loquebatur ad me et fovit me; et cum digressi sumus, impulit me in turbam; volebam familias omnes captivos salvos facere, sed expectare et reddere volebam; et veni ad Hawaii et locutus sum de te illis... ;
  
  
  "Et didicisti submariner esse primi ordinis," Nick dixit. "Absconditum servasti, quia sperasti fallere Judam, et si Jakarta sciret, sciebas quod intra horas sciret?"
  
  
  dixit Adam.
  
  
  “Nihil mihi verum dicere potuisti,” Nick ingemuit. "Res acceleraret res est aliquantulus."
  
  
  "Non novi te primo," Adam occurrit.
  
  
  "Puto res multum nunc concitasse." Quisque perniciosam scintillare vidit oculos suos redire.
  
  
  Ong Tiang eructavi. "Quid proximus gradus est, domine vates?"
  
  
  "Manere."
  
  
  "Exspecta? Quousque. Quid enim?"
  
  
  "Nescio quam diu aut vere donec adversarius movendum fecerit. Simile est latrunculorum ludentium cum tu in meliore statu es, sed CHECKMATUS tuus dependet ex quo vult movere. Vincere non potest, sed potest. nocere vel differre exitum. Non debes mens exspecto. Solebat esse consilium tuum."
  
  
  Adam et Ong aspectus commutaverunt. Haec American orangut magnum mercatorem faceret. Nick suum rictum abscondit. Iudas certe voluit nihil movere ad chekmate vitandum.
  
  
  
  
  
  
  * * *
  
  
  
  Quisque facilem opperiri reperit. Diutissime dormivit, vulnera eius purgavit et cum incisis clausis natare coepit, per varias exoticas regiones ambulavit et didicit amare gado-gado - delectamentum herbarum mixtura cum liquamine eros.
  
  
  Gan Bik cum Müller et nauta rediit, et captivi in custodia Makhmur custodiebantur. Post brevem visitationem notandum est quod vectes fortes fuerunt et quod semper duo custodes in statione erant, Nick eos neglexit. Adami novam navim viginti octo et pedes mutuatus est et Talam in insula picnic et itinere accepit. Videbatur cogitare dolum revelantem se et fratrem suum ludentem confirmasse nexum ad Al-Bard. Ea eum paene rapuit in stagno quieto, sed dixit se nimium vulneratum esse ut resisteret - aperiret unum ex plagis. Cum interrogasset eum quare ridebat, dixit: "Nonne ridiculum erit si sanguis meus totus cruribus tuis illitus sit et Adam vidit, ad conclusionem me misit et confodietur?"
  
  
  Illa minime ridiculam esse putabat.
  
  
  Sciebat Gan Bik suspectum fuisse intimae necessitudinis inter Tala et magnum Americanum, sed apparebat Sinenses se inlusisse ad cogitandum Nick simpliciter "fratrem magnum" esse. Gan Bik narravit Nick de quaestionibus suis, quarum pleraeque erant conatibus oeconomicis, laboribus et socialibus in Phong Islandia exercitia modernisandi. ab experientia Annibale citatus. "Peritos reperi. Non sum peritus."
  
  
  Sed in una provincia consilium praestitit. Gan Bik, dux exercitus Adami Makhmur privati, animos suorum excitare conatus est et causas fidelitatis Islandiae Phong in eis instillare. Nick dixit: "milites nostri semper venales erant. In acie damnare potes bene notarum rusticarum et ibi emas".
  
  
  "An hoc probas eos stultos esse an callidissimos?" — Annibal putavit.
  
  
  “Illud es”, exclamavit Gan Bik. "Confidiae fideles debent esse. Ad matrem. Ad Imperatorem."
  
  
  "Sed hae sunt copiae privatae. Mllites. exercitum iustum vidi. domos magnos ictus custodiunt et mercatores diripiunt."
  
  
  "Ita est. Tristis est. Non habemus efficientiam militum Germanorum, Gung Ho Americanorum, vel dedicatio Iaponicae..."
  
  
  "Laudate Dominum..."
  
  
  "Quid est?"
  
  
  "Nil specialis". Nick ingemuit. "Aspice - existimo cum militia quam illis duo dare debebis ad pugnandum. Primum est sui commodi causa. Promitto igitur illis certamina bona et notas praestantes. Deinde augete manipulos militum optimorum." .
  
  
  “Ita,” inquit cogitatione Gan Bik, “bona consilia habes. Homines alacriores erunt de iis quae ipsi videre et sentire possunt. Exempli gratia, pro terra pugnans, tunc problemata cum animo non habebis.” .
  
  
  Postridie mane, Nick animadvertit milites singulari studio ambulare, arma amplissimo stilo Australiano iactantes. Gan Bik aliquid eis promisit. Post hoc die, Hans longum telegraphum ei attulit, cum urceolum pomi iuxta ferrum in pergula deflexit, fruens librum quem in Adami scrinio invenit.
  
  
  Hans dixit "Funem officii vocavit eum ut sciam quid ibi est. Bill Rohde sudat. Quid ei misisti? Quid cacumina?"
  
  
  Hans in littera telegraphum ex Bill Rohde, AX agente qui ut praepositus Gallery Bard's Galerii functus est, exscriptus est. In scheda erat scriptum: MOBBY PRO TEMPORE IMPEDIMENTUM ACCESSU QUICUMQUE HIPPIA IMPEDIMENTUM NAVIS DUODECIMUM GROSSUM.
  
  
  Nick reiecit caput suum et fremuit. Hans dixit: «Inveniam».
  
  
  "Misi Bill multum io cacumina cum anaglyphis religiosis.
  
  
  et pulchris exsulat illis. Josef Dahlam quaedam habui dare facere. Libellum debet ponere ad tempora et omnia damnare. Duodecim gross! Si illos pretio oblato vendit, merebimur - circiter quattuor milia dollariorum! Et si istae nugae vendere perseverent...
  
  
  "Si satis cito domum pervenies, eos in TV monstrare potes," Hans dixit. "In bikini hominum. Omnes puellae..."
  
  
  "Conare aliquantulum." Nick concussit glaciem in hydria. "Quaeso hanc puellam ut telephonum adiciat. Josef Dahlam" appellare volo.
  
  
  Hans paulo Indonesiaca locutus est. "Iners ac desidiosus es sicut nos ceteri."
  
  
  "Est via bona vivendi."
  
  
  "Ergo fateris?"
  
  
  "Certe." Puella pulchra, bene aedificata ei telephonum cum magno risu tradidit et sensim manum levavit sicut Nick pollices super minimas suas cucurrit. Aversam observabat, quasi per sarong videre posset. " Mira haec terra."
  
  
  Sed sine nexu telephono bono. Accepit eum media hora ut veniret in Dalam et nuntiaret ei ut io-io mitteret.
  
  
  Vespere illo Adam Makhmur convivium promissum et tripudium composuit. Hospites varios spectaculorum spectacula viderunt, in quibus convivia peragebant, ludebant et canebant. Hans Nick insusurravit: "Haec terra vaudeville circa horologium est. Cum hic subsistit, adhuc in officiis regiminis agitur".
  
  
  "At hi laeti sunt. Ludite. Videte ut Tala cum omnibus puellis illis saltet. Rockets with curvis..."
  
  
  "Sane. Sed dum iter faciunt, planum intelligentiae geneticae cadet. Tandem - angulos Indiae, sicut pejores quos vidisti per flumen in Batavia."
  
  
  "Hans, trux es lator veritatis."
  
  
  "Et nos Batavi morbos sinistros et dextros curavimus, vitamins invenimus et sanitate emendavimus."
  
  
  Quisque recenter aperuit utrem cerevisiae in manu amici sui.
  
  
  Postero mane tennis luserunt. Quamquam Nick vicit, Hans invenit bonum esse adversarium. Ambulantibus ad domum, Nick dixit, "Sciebam quod heri dixisti de magnanimitate. Estne exitus?"
  
  
  "Non puto. Perituri sunt, Nick. Sicut fructus muscas in malum multiplicabunt donec in humeros alterius evadant."
  
  
  "Spero erras. Spero aliquid deprehensum est antequam sera".
  
  
  "Sicut quid? Responsa homini praesto sunt, sed homines duces, politici et medicina homines illis obsident. Scis, semper respicientes. Videbimus diem quo . . ."
  
  
  Nick numquam sciebat quid visuri essent. Gan Bik cucurrit post densam sepem spinis. Exhalavit: "Colonellus Sudirmat in domo est et petit Mullerum et nautam."
  
  
  “Hoc est interesting”, Nick dixit.” Relaxa. Respirate."
  
  
  "Sed age. Adam capere potest."
  
  
  Nick dixit, "Hans, quaeso, intra domum veni. Sume Adam vel Ong secede et roga ut modo Sudirmat duas horas tenere. Fac ut natare facias, prande quicquid".
  
  
  "Ius." Hans cito discessit.
  
  
  Gun Bik pondus suum ab uno pede ad alterum mouit, impatiens et concitatus.
  
  
  "Gan Bik, quot homines secum Sudirmat attulerunt?"
  
  
  "Tribus."
  
  
  "Ubi est ceterae virtutes ejus?"
  
  
  "Quomodo scis eum prope potestatem habuisse?"
  
  
  " Conjectura."
  
  
  "Bona coniectura est. Sunt apud Gimbo circiter quindecim milia passuum secundum vallem descendunt. Sedecim trucks, circiter centum homines, duo tormenta gravia machinae et apparatus tormentarii vetus una libra."
  
  
  "Magna. An speculatores tui in eis oculum observantes?"
  
  
  "Etiam."
  
  
  "Quid de oppugnationibus ex aliis partibus? Sudirmat medicamentum addictum non est."
  
  
  "Habet duas turmas paratas apud Binto Barracks. Possunt nos ferire ab aliquo plurium directionum, sed sciemus cum Binto exeunt, et probabiliter cognoscemus qua via itis."
  
  
  "Quid habes in potestate gravium?"
  
  
  "quadraginta tormentorum millimetris et tria tormenta machinae Suecicae. plena munitionis et explosivae causa ad metalla facienda".
  
  
  "Nonne pueri tui cuniculos facere discunt?"
  
  
  Gan Bik pugno palmam suam percussit. "Amant. Pow!"
  
  
  "Habere eos mihi viam e Gimbo ad lapicidinam non facilem navigare. Reliquas latinas tuas in subsidiis serva, donec cognoscamus quo pacto Binto manipuli ingrediantur".
  
  
  "Certe te oppugnabunt?"
  
  
  "Serius aut citius habebunt si velint suam tunicam refertam recipere."
  
  
  Tetulit Bik chuckled et fugit. Nick Hans cum Adamo et Ong Tiang et Colonello Sudirmat in pergula lata invenerunt. Hans significanter dixit: "Nick, colonellum meministi. Potius faciem tuam lava, senex, ad cenam imus."
  
  
  Exspectatio erat circa mensam magnas dignitates et proprias coetus Adami communes. Fractum erat cum Sudirmat dixit: "Domine Bard, veni quaerere Adam de duobus hominibus quos huc adduxistis de Sumatra".
  
  
  "Et tu?"
  
  
  Sudirmat intuens haesitabundus, quasi in eum saxum potius quam pilam coniectus esset. "quid ego?"
  
  
  "Tune es? Et quid Dominus Makhmur dixit?"
  
  
  "Dixit se ante prandium loqui tibi - et hic sumus".
  
  
  "Hi homines scelestos internationales sunt. Ego vere postulo ut eos in Batavia tradamus."
  
  
  "O nulla, hic auctoritas sum. Non debes eos a Sumatra movere, nedum in aream meam. Gravis problemata habes, Domine Bard. Placuit. Tu..."
  
  
  " Colonel, satis dixisti. Captivos non dimitto."
  
  
  "Domine Barde, adhuc sclopetum portans." Sudirmat turpiter caput a latere ad latus movit. Mutavit rem, quaerens quo modo defenderet. Rei dominari voluit - audiverat omnia quomodo hoc Al Bard pugnavit et hominem cum duobus cultellis necavit. et iste alius est vir de viris Iuda.
  
  
  "Etiam I." Quisque late ei risit. "Dat securitatem et confidentiam Adversus leves, perfidos, ambitiosos, avaros, perfidos et improbos colonos." Verba hausit, multum temporis relinquens in casu Anglicae significationi non congruit.
  
  
  Sudirmat erubuit, et in sede sua erexit. Is non erat omnino ignavus, quamvis plerosque usorum suorum in tergo vel "Texas Judicium" mercennariis cum sclopeto ex insidiis conlocatos esse. "Tua verba ingrata sunt."
  
  
  "Non quantum ad verum. Laborasti Iudam et seducentes cives tuos, ex quo coepit Iudas operationem suam."
  
  
  Gun Bik cubiculum ingressus, Nick animadvertit eumque nota aperta manu ad eum accessit. "Hoc modo venit."
  
  
  Nick adnuit Sudirmat tam blande quam si disputare de eventibus cicadae ludi cessassent. Legit: "Gimbo omnes discessum 12.50 horae." Procinctu abire Binto.
  
  
  Quisque arridebat homunculo. "Magna. Perge." Tetulit ad ostium Bik permisit, deinde exclamavit, "O Gan..." Nick surgit et festinat post iuvenem, qui stans et conversus. Nick mussavit, "Tres ex suis militibus qui hic sunt cape."
  
  
  "Illos nunc aspiciunt. Iustum meum ordinem exspectamus."
  
  
  "Non opus est mihi certiorem facere copias Binto claudendi. Cum iter scis, eas obstrue."
  
  
  Gan Bik prima signa curationis ostendit. "Multis copiis adferre possunt. tormenta. Quousque eos tenere debemus?"
  
  
  " Paucis horis — fortasse usque cras mane." Nick risit et in humero palpitavit. "Me credis, annon?"
  
  
  "Certe." Gun Bik ruit et Nick movit caput. primo nimis suspectum - nunc nimium confidens. Ad mensam rediit.
  
  
  Colonellus Sudirmat Adamo et Ong nuntiavit: "Propediem hic erunt copiae meae. Tunc videbimus qui nomina nominat..."
  
  
  Nick dixit, "milites tui sicut iussi sunt moti sunt. Et obturaverunt. Nunc fama de sclopis - hoc unum in cingulo transeamus. Tene digitis manubrium."
  
  
  Sudirmat ventus ludorum, praeter raptum, membranas Americanas spectabat. Occidentales noctes singulis ostensae sunt, cum in eius imperio adessent. Veteres cum Tom Mix et Hoot Gibson - novi cum John Wayne et astris recentioribus qui auxilium in equis acquirendis indigebant. Sed hoc Indonesiani non noverunt. Multi eorum putaverunt omnes Americanos idoneis esse. Sudirmat peritiam suam diligenter exercuit - sed hi Americani cum armis nati sunt! Machinationem sclopetis per mensam diligenter extendit, eamque leviter inter digitos tenens.
  
  
  Adam sollicite dixit: "Domine Barde, tu es certus..."
  
  
  "Domine Makhmur, eris ibi etiam in paucis minutis. Hanc turd claudamus et ostendam tibi."
  
  
  Ong Tiang dixit "Poop? Nescio. Gallice... placet, in German... hoc est..."
  
  
  Nick dixit, "Equum mala." Sudirmat frowned as Nick monstravit viam ad deversorium.
  
  
  
  
  
  
  * * *
  
  
  
  Gan Bik et Tala abeuntem carcerem Nick obstruxerunt. Pugnam radiophonicam siluae Bik gestavit. Sollicitus aspexit. "Octo plus aliquet subsidio aliquet a Binto venientes sunt."
  
  
  "Habesne impedimentum firmum?"
  
  
  "Ita. Aut si flare pontem Tapachi..."
  
  
  "Fla. Num amphibius tuus gubernator scit ubi sit?"
  
  
  "Etiam."
  
  
  "Quantum dynamitis hic mihi parcere potes - nunc?"
  
  
  "Multum. quadraginta ad quinquaginta sarcinas."
  
  
  "Affer ad me in plano, et revertere ad populum tuum. Mane in hac via."
  
  
  Cum Gan Bik adnuit, Tala quaesivit, "Quid facere possum?"
  
  
  Quisque eleifend duo intuita. "Mane cum Gan. Primum ornamentum auxilium fac, et si puellas tam fortes habes quam tu, eas tecum cape. Fors esse possunt."
  
  
  Amphibius gubernator pontem Tapachi cognovit. Hoc eodem studio demonstravit quo spectaverat Nick gluten explosivae molles virgas in unum, easque filo ad securitatem additae ligare, ac pileum duos digitos metallico inserere, instar globuli styli minimi in singulas globos. fuse extenditur ab ea longitudinem per navale fuse ad loculum adixi ne veniret. "Boom!" - gubernator laetus dixit. "Boom. Ibi."
  
  
  Angustus Tapachi Pons ad ruinas fumigantium redactus est. Gan Bik turmam suam demolitionis contingebant et vasa sua sciebant. - clamavit Nick in aure volucris. "Facere lepidam facilem transire in viam. Dilatemus eos et conflare salsuram vel duos si possumus."
  
  
  Demittunt bombs spargens homemade in duos saltus. Si homines Sudirmat disciplinas anti-elit sciverunt, de ea obliti sunt vel de ea numquam cogitaverunt. Cum proximi visi sunt, aliquet ex praesidiis in omnes partes discurrentes, quarum tres incendebantur.
  
  
  "Domum," gubernatori Nick indicavit.
  
  
  Numquam hoc facere potuerunt. Decem minutis post machinam mortuam sunt et in stagnum quietum descenderunt. Gubernator hilariter renidet. "Scio. Suus ' plusculum ingesseris. Hoc est pessima gas. Et figere illud".
  
  
  Nick una cum eo sudavit. Ornamentum instrumenti utens, quod tamquam Lana domi ornamentum reparare videbatur, carburetorem emundavit.
  
  
  Nick sudabat et anxius erat quod tres horas amiserant. Postremo, gasolino mundato in carburetore, machinam primam gyrationis incepit et iterum distulit. “Aspice litus, prope Phong,” clamavit Nick, “navis velificans ibi esse”.
  
  
  Fuit. Portus prope Muchmoor navalibus iacebat. Nick dixit, "Per Island Zoo. Scias eum ut Adata - iuxta Phong".
  
  
  Mortua est machina iterum in solido viridi Tesserae. Nick winced. Quam viam, arboribus transfixa in rima saltu. Iuvenis gubernator extendit vectem in sinum vallem quam Nick cum Tala ascenderat et veterem amphibianam ultra salo deposuit sicut folium in stagnum cadens. Quisque altum spiritum sumpsit. latum risus a gubernatore accepit. "Carburetorem iterum purgamus."
  
  
  "Fac. Iterum revertar in duobus horis".
  
  
  "Bene."
  
  
  Quisque per litus cucurrit. Ventum et aqua iam transtulerunt terminos, sed hoc debet esse locus. Recta erat procul ab ostio amnis. Promunturium examinavit et se contulit. Omnes arbores banyan in margine silvestres eosdem vidi. Ubi erant rudentes?
  
  
  Ictum minax in tesca eum incurvavit et Wilhelmina attraxit. Erumpentibus virgultis, duo inch membra quasi dentiscalpia defluentia, Mabilio apparuit! Simia trans harenam desiluit, caput in humero Nick imposuit, eum amplexatus est et laetus eum subscripsit. deposuit sclopetum. "Heus puer. Numquam credo domi."
  
  
  Laeta trepidi fecit sonos.
  
  
  
  
  
  
  
  Caput 8
  
  
  
  
  
  
  
  
  Quisque se contulit, in harenam fodiens ad arbores banyan maritimas. Nihil. Simia sequebatur umerum suum sicut canis pugil vel uxor fidelis. Aspexit ergo eum per litus; stans autem circumspexit, quasi diceret: "Age."
  
  
  “Nihil,” inquit Nick.” Hoc est impossibile. Sed si hoc tuum est litus...
  
  
  Fuit. Mabilio in septima arbore substitit et duos funes e sub arena evulsos aestu traxit. Nick eam in humero patuisse.
  
  
  Viginti minutis post, lacus levium navigii exantlaretur et machinam fovebat. Postremum tempus vidit parvum laurum esse cum Mabilio stabat in litore et magna manu interrogatione levavit. Putabat vultum maeroris, sed fingebat se.
  
  
  Mox exsurgens et motus amphibiani audivit et gubernatori cimex luscus se apud Makhmurs obviam habuit. "Non perveniam usque ad tenebras. Si voles volare per schedulas videre si exercitus aliquas cautelas agitat, perge praecedere. Potesne tormentarii Bik per radiophonicum contingere?"
  
  
  "No. chirographum illum iacio."
  
  
  Iuvenis gubernator diem illum notarum non reliquit. Tardum amphibian ducens ad aggerem, ad mare descendens sicut cantharum pinguis, prope Portam transiit. Se ad agendum praeparavit et identitatem suam ad junk mutavit. Iudas audivit querimoniam de ponte Tapachi. Ignem Judae rapido-anti-aerotiae tormenta planum in vittas secant, et in aquam quasi cantharum fessum decidit. Gubernator laesus non est. Ad littus natavit.
  
  
  Tenebrae factae erant cum Nick in subaquaneam defluxit.
  
  
  ad Muchmoor cibus navale et lacus eius superare coepit. Quattuor guys de navalibus parum Latine locuti sunt, sed dicebant, "Vade domum. Vide Adam. Festina."
  
  
  Hans, Adam, Ong et Tala in pergula invenit. Positio ab duodecim hominibus custodita est, sicut mandatum cursorium videbatur. Hans dixit: "Suscipe retro. Reddere debebimus."
  
  
  "Quid factum est?"
  
  
  "Iudas elapsus elapsus est et custodis invasit. Müller, Iapones et Sudirmat liberavit. Insanire tumultus armorum custodes - duo tantum custodes ibi remanserunt, et omnes copias secum Gan Bik cepit. Tunc Sudirmat iaculatus est. unus ex suis, et reliqui cum Juda abierunt.
  
  
  "Pericula dominationis. Miror quam diu hic miles casum suum exspectat. siluae Bik itinera tenet?"
  
  
  "Sicut lapis. Solliciti sumus de Iuda. Ut mitteret nos aut iterum incurreret. Qui misit ad Adam nuntium. Velit $ 150,000. In una septimana".
  
  
  An occidit Achim?
  
  
  "Etiam."
  
  
  Tala flere coepit. Nick dixit: "Noli, Tala, noli metuere, Adam, ego vinctos recipiam". Quod si confideret, fuit iusta causa.
  
  
  Hans abiecit et nuntium suum in notis scripsit. "Tune phones adhuc opus est?"
  
  
  "Certe, Sudirmat's Vicarius vocat singulas decem minutas cum minis".
  
  
  "Conare funem tuum servitium vocantem."
  
  
  Telegraphum, quod Hans in telephonium diligenter repetivit, legebat: SINARUM ARGENTARIA IUDAEORUM SEX MIES AURI COLLECTA MONITUM ET NAHDATULUM ULAMAH PARTIS SOCIUS EST. Missus est David Hawke.
  
  
  Nick conversus ad Adam: "Mitte hominem ad Iudam, et dic ei ut cras ei reddas ei $150,000 mane decem in crastinum, si statim potes redire Akim".
  
  
  "Non multam hic monetam duram habeo. Akim non accipiam si alii captivi morientur. Nemo Makhmur umquam faciem suam iterum ostendere poterit..."
  
  
  "Non solvimus illis quicquam et omnes captivos eximimus. Dolum est."
  
  
  "O." Celeriter imperavit.
  
  
  Luce prima, Nick in parva subaquanea erat, in vada ad profunditatem periscopii iactans, quingentos passus in litore e elegantissimo Chinese junk Papilio Ventus, Chiang Kai-shek vexillum volans, capam rubram cum sole albo in caeruleo subiectum. Antennae subaquaneae Nick erexit. Ille frequentiam sine fine lustrabat. Clamorem ab exercitu radios ad checkpoints audivit, sonos Gun Bik firmas audivit et omnia ibi probabiliter esse sciebat. Tum signum validum accepit - prope - et Papilio Ventus radio respondit.
  
  
  Nick transmissum ad eandem frequentiam et sine fine iteravit: "Salve, Papilio Ventus. Salve, Iuda. Captivi communistae sumus tibi et pecuniae. Salve, Papilio Ventus..."
  
  
  Loquebatur de parvis submersis versus junk navigantibus, si mare demergat incertum, at theoretice periscopium antennae in illam profundum transmittere posset.
  
  
  
  
  
  
  * * *
  
  
  
  Iudas maledixit, pedem suum in area suae casulae impressit et ad potentem transmissum suum commutavit. Nullo interca cristallum habuit nec vas invisibile potuit erigere quod CW codicem custodiebat in supernis vinculis virtutis. "Mullus", inquit, "quidnam hic diabolus facere conatur? Audi."
  
  
  Mueller dixit "Prope est. Si corvette cogitat nos in tribulatione nos esse, tempta DF..."
  
  
  "Vah. Non opus est directione inventoris. Est ille insanus vates e litore. Potesne transmittere satis potestatem ut jam illum constituas?"
  
  
  "Aliqua die sumet".
  
  
  Nick spectavit ut "Ventus Butterfly" in vitrum visum expansum. Mare lustravit et navem in horizonte vidit. Subaquaneam sex pedes parvam deprimebat, subinde oculo metallico cum e litore junk accedens. Obtutus intuentium dirigendus est ad navem a mari ingredientem. ab dextera parte sine nota pervenit. Cum fovit aperuisset, clamorem per megaphonem audivit, alii quoque aliquid clamantes et fremitum teli gravis. Quinquaginta cubitis a junk rivus aquae scaturivit.
  
  
  “Hoc te satagebat”, mussat Nick, nylon crinita volans ferrum iactans ad plectrum metalli rimam capiendam. "Exspecta, et corrige latitudinem." Celeriter restem conscendit et super oram ornatam prospexit.
  
  
  Boom! Testa iactabat pelagus, deformis strepitus, tam valida ut crederes transitum sensisse. Omnes naves convenerunt ad litus maris, clamantes et stridores per megaphones. Müller duos viros signans semaphores et vexilla morse internationalis direxit. Nick grinned - nihil nunc narras felices faciet! Et ascendit et disparuit in antrorsum fovit. Descendit ad aggerem, alius scalas
  
  
  uh... descriptionem et delineationem Gan Bik et Tala iudicans, sentiebat quasi hic ante fuisset.
  
  
  Custodes sclopetum arripuerunt et Lugerius Wilhelmina accensus est. Fusce fringilla faucibus semper. Quisque cameram aperuit. "Venite, homines."
  
  
  "Alius est", inquit homo bellus iuvenis. "Date mihi claves."
  
  
  dimisit autem iuvenem Akim. Nick sclopetum custodes dedit Guidoni qui claves postulavit et securitatem retardavit observavit. Hic faciat.
  
  
  In constrata, Muller adligat sicut vidit Nick et septem iuvenes Indonesiani e fovit saliunt et desiliunt. Nazi senex pro suo Francisco sclopeto ad puppim cucurrit et mare glandibus spargit. Poterat etiam iaculandi in schola por- pionum sub aqua latentes.
  
  
  Testa trium inch interships junk percussa est, intus explosa et Muller ad genua ejus pulsavit. Acerbe claudicabat ad colloquium cum Juda.
  
  
  Nick in subaquaneam exsurgens, fovit aperiens, in parvam casulam desiluit et, sine ullo motu extraneo, vasculum in viam emisit. Pueri ei adhaeserunt sicut cataractae in dorso turturis. Nick clamavit, "Cave gunfire! Exi escende si sclopeta vides!"
  
  
  "Ja."
  
  
  Hostes occupati erant. Müller clamavit ad Judam: "Ceteri captivi evaserunt? Quomodo prohibere possumus hos stultos emittere? Insanierunt!"
  
  
  Velot erat Judas navalis navus mercator terebras prospiciens navis. Sciebat diem rationis cum dracone venturum, sed tam cito. Tam malo tempore! Dixit, "Nunc Muelleri sectam Nelson indue. Scies quomodo senserit."
  
  
  Binoculares corvette ostendit et labia torva cincinnata cum colores Reipublicae Sinarum vidit. Deposuit vitreas suas et chuckler, sonum mirabilem gutturale, quod insonuit maledictio daemonis. "Jah, Mueller, potes dicere navem relinquere. Negotium nostrum cum Sinis abest."
  
  
  Duo ictus corvette arcum junk confixerunt et eum cum 40 mm spirante fecerunt. gun abraduntur. Nick mentis notam fecit cum plena potestate ad litus contendit — praeter ictus eminus eminus, quos hi tormentarii numquam fallebant.
  
  
  Obviam ei apud Pier. "Similis Hawk telegraphum accepit et verbum recte divulgavit."
  
  
  Adam Makhmur cucurrit et fovit filium.
  
  
  Ardebat junk, lente deflectens. Corvetta in horizonte minor et minor facta est. "Quomodo bet, Hans?" - Interrogavit Nick. Hic est finis Iudae an non?
  
  
  "Non interrogatio. Ex iis quae de eo scimus, nunc in lite Aliquam euadere potuit."
  
  
  "Accipiamus naviculam et videamus quid invenerimus."
  
  
  Invenerunt nonnullos remigio haerentes naufragio, quatuor corpora, duo gravissime vulnerata. Judas et Müller nusquam comparuit. Cum post tenebras quaerere desierunt, Hans commentatus est: "Spero in ventre turpis".
  
  
  Postridie mane in colloquio Adam Makhmur iterum collectus et colligens est. "Familiae gratae sunt. Artificiose factum est, domine Bard. Plana mox aderunt pueros excipiendos."
  
  
  "Quid de exercitu et de morte Sudirmat explicandum est?" - Interrogavit Nick.
  
  
  Adam risit. "Gratias nostrae coniunctionis gratiae et testimonii exercitus reprehendetur. Sudirmat colonellus avaritiam reprehendere".
  
  
  Wang rex familias amphibianas privatas Nick et Hans in Batavia transportavit. In vespera, Nick - imbuit et recenter indutus - expectabat Mata in frigido, obscuro conclavi, in quo tot horis balneis fruebatur. Illa venit et ambulavit usque ad eum. "Recte tutus es! Plurimas fabulas phantasticas audivi. Totam urbem circumeunt."
  
  
  "Quidam verum sit, mi. Maxime Sudirmat mortuus est. Obsides liberati sunt. Judas pirata navis destructa est."
  
  
  Osculabatur eum vehementer: "Ubique ...".
  
  
  "Fere."
  
  
  "Fere? Eamus - vestes mutabo, et narrabis mihi de ea..."
  
  
  Exposuit perexiguum quod in admiratione stuprum spectavit, cum urbem suam abdicavit, et sarong florente se involvit.
  
  
  Cum in patinam egrederetur et cum laqueis et tonicibus consedit, "Quid nunc facturus es?"
  
  
  "Ire debeo. Et volo te venire mecum."
  
  
  Facies eius pulcherrima cum admiratione et gaudio resplenduit. "Quid? Itane .... Vere..."
  
  
  "Vere, Mata. Mecum venies. Intra quadraginta octo horas. Te in Singapore vel ubicunque relinquam. Et numquam in Indonesiam redibis." Respexit in oculis, studiosos et studiosos. "Nunquam in Indonesiam revertere debes. Si feceris, tunc ire debeo et aliquas mutationes facere".
  
  
  Palluit. Oculis glaucis aliquid alte et incomprehensibile, durum ac politum chalybem. Intellexit, sed iterum tentavit. "At si decernere nolo? Tecum dico - hoc unum - sed relictum in Singapore...
  
  
  "
  
  
  "Mata nimis periculosum est te relinquere. Si hoc facio, officium meum non perficiam - et semper sum penitus. Pecuniam in ea es, non ideologiam, ut oblatum tibi facere possim. manere?" Ingemuit. "Multas alias notas habuisti praeter Sudirmat. Canales tui et retiaculum per quod cum Iuda communicasti adhuc integri sunt. Pono te radio militari utere - vel habeas populum tuum. Sed ... vides ... meam dignitatem."
  
  
  Sensit frigus. Non hic ille fuit quem in amplexu tenebat, quem paene primus in vita amoris cogitationibus ligavit. Vir tam fortis, fortis, animosus, mitis, acuto animo - at quam ferrei illi oculi pulchri nunc erant! "Non puto te..."
  
  
  Extremitates tetigit digito suo. "In plures insidias incidisti. Earum recordaberis. Corruptio negligentiam parit. Graviter, Mata, moneo te oblatum meum primum accipere."
  
  
  "Et secundum..." Guttura mea repente arefacta est. Recordata est tormenti et cultri, quos detulit, deposuit et e conspectu deposuit, et tacite iocatus est ut ea commentaretur. Ex angulo oculi sui, iterum respexit ad larvam implacabilem quae tam mirabilem aspexit dilectam faciem pulchram. Manus eius ad os accessit et palluit. "Vos! Immo ... Cultrum occidisti. Et Iudam cum aliis. Tu ... non vide sicut Hans Nordenboss".
  
  
  “Diversus sum”, placide serio consensit. "Si pedem in Indonesia iterum petieris, te necabo."
  
  
  Verba oderat, sed plurimum erat ut clare depingeretur. Non - exitiale errorem. Horas clamabat, quasi flos in siccitate exaruit, et omnem vigorem eius lacrymis suis exprimere videbatur. Paenituit hanc scenam - sed virtutem feminae pulchras restituendae noverat. Diversi fines — alii homines — ac fortasse diversa agit.
  
  
  Et proiecit eum - tunc obrepsit ei et dixit voce tenui: "Scio me nullum eligere. Ibo".
  
  
  Remisit - paulo. "Iuvabo te. Nordenboss potest confidere vendere quod reliqueris, et spondeo te pecuniam accepturum esse. Noinen in nova terra non relinquetur."
  
  
  extrema singultuum supprimebat illa, et digitos pectori demulcebat. "Potesne parcere uno die vel duobus ad auxilium me ut in Singapore consistas?"
  
  
  "Censeo."
  
  
  Cujus corpus exos visum est. Deditio fuit. Quisque aspiravit lento, suspirio mollis subsidio. Numquam id consueuerint. Praestat hoc modo. Accipiter probaret.
  
  
  
  
  
  
  
  Carter Nick
  
  
  Mors cucullo
  
  
  
  
  Nick Carter
  
  
  Mors cucullo
  
  
  populo servitia secreta Civitatum Americae Unitarum dicata
  
  
  
  Caput I .
  
  
  
  Decem secundis postquam de via 28 avertit, mirabatur si errasset. An puellam ad locum istum deferet? Necesse erat ut telum semoto in cisterna latente sub tergo vehiculi relinqueret?
  
  
  Tota via ab Washington US 66, in cauda mea capita erant. Hoc expectandum erat in via multum occupatus, sed non responderunt in via 28, quae minus logica erat. Ad currus eosdem pertinere putabat. Nunc non erat.
  
  
  "Ridiculam", inquit, "sentire conabatur si puella in brachiis hoc dicto tenuisset". Mutationem senserit no qui. Corpus molle decoro manebat in deliciis vir- gines.
  
  
  "Quod?" mussat.
  
  
  "Abis ad tempus mel sedere." Ille erectam diligenter collocavit, manus aequaliter in rota gubernaculo ad horam nonam positis posuit, et iugulum in pavimento posuit. Aliquanto post in familiarem laneum convertit.
  
  
  Ipse cum tuning novae machinae tinxerat et satisfactionem personalem sensit, cum 428 pollices cubicae accelerationem sine offensione quasi revs rosa excusserunt. The Thunderbirds zipped per curvas duarum lane Maryland villam via quasi hummingbird per arbores ruens.
  
  
  "Spirans!" Ruth Moto discessit ut ei locum manibus daret.
  
  
  "Puella callida," cogitavit. Sapis, pulchra. Cogito...
  
  
  bene viam sciebat. Verisimile hoc non est. Effugere poterat, dilabuntur incolumes, vespere pollicentes. Hoc non operabitur. Ingemuit, modice lentus Avis velocitate, Ascensu evigilans cohibet. Lumina ibi erant. Non ausi sunt ea celeritate per anfractus vias ponere. Confringent. Hoc non admitti potest, - possunt illi aeque valere, sicut illis est.
  
  
  Serpere ad retardavit. Accesserunt capita, ac si alius currus extractus fuerat illuminatus, et exivit. Ahh... Risit in tenebris. Post primum contactum frigidum semper erat incitatio et spes victoriae.
  
  
  Inclinavit contra eum Ruth, redolet crines et delicatos suos, delectamenti unguento iterum nares replens. "Fuit" inquit. "placet admirari."
  
  
  Manus eius in duro, musculus durus femoris. Scire nesciebat si parum pressit vel si sensus causatus est gestatione currus . Brachium suum circumdedit et leniter pressit. "Illos angulos experiri volui. Rotae ultima hebdomade libratae sunt et in urbe flectere non potui. Nunc magna evenit."
  
  
  "Censeo omnia quae agis ad perfectionem spectantem, Jerry. Fallor? Noli esse modestus. Satis est mihi cum sum in Iaponia."
  
  
  "Coniecto. Ita fortasse . . ."
  
  
  "Scilicet. Et ambitiosus es. vis esse cum principibus."
  
  
  "Conicies. Perfectionem et principatum omnes vult. Sicut longus et obscurus vir in omni muliere vita apparebit si satis diu penderet".
  
  
  "Iam diu moratus sum." Manus femur pressit. Non erat motus currus.
  
  
  "Festinas consilium facis. Tantum bis una fuisti. Ter si conventum partium Jimmy Hartfordiae numeras."
  
  
  "Credo," insusurravit. Manus eius leviter crus permulsit. Miratus est et delectatus ardore sensuali, quod in eo excitavit simplex blanditia. Plures tremit spinam suam decurrit quam plurimae puellae, dum nudam carnem mulcebant. "Hoc ita verum est", putabat, "corporis conditio animalibus vel ieiunio apta est", sed ad caliditatem vere elevandam, intellectus motus necessarius est.
  
  
  Pars rationis vendita Ruth Moto, existimabat, cum eam in celete clava saltationis observaret et, post hebdomadam, Natalis Roberti Quitlock cenam. Sicut puer per fenestram per fenestram lucidam birotam vel acervum candy tentationis ostendit, experientias collegit quae spes suas et appetitiones nutrivit. Quod autem melius noverat, gustus eius excellens esse persuasus est.
  
  
  Inter pretiosas vestes et tuxedos in conviviis ubi homines nummati attulerunt pulcherrimas feminas quas invenire potuerunt, Ruth egregia gemma depicta est. Altitudinem et longa ossa ex matre Norvegiana hereditavit, et colores obscuros et exoticos a patre suo Iaponico, mixturam Eurasianam creans, quae pulcherrimas in mundo feminas gignit. Quoquo signo corpus eius omnino purum fuit, et per cubiculum in brachii patris sui movebatur, unumquemque hominum oculi eam sequebantur vel eam sequebantur, prout vel alia quaevis mulier spectabat necne. Admirationem, cupiditatem, simpliciori animo instans libido.
  
  
  Pater eius, Akito Tsogu Nu Moto, eius comitatus est. Erat brevis et ingens, tereti, sine cortice, placido, sereno Patriarchae vultu e lapidis exsculptus.
  
  
  Numquid Motos quid visi sunt? Sedata sunt efficacissima ingenii US opera — AX. Fama munda erat, sed altius pergamus, Matthaeus Perry redi.
  
  
  David Hawk, senior AX praefectus et unus e proceribus Nick Carter iussis, dixit "Sunt mortui finem esse, Nick. Vetus homo Akito aliquot miliones in electronicis Iaponicis Americanis fecit et productos aedificando audet. Impensis clavi, sed recta ad Ruth cum Vassar se duxit. Ea popularis hospita est et in bonis Washington circulis movet. Sequere alias directiones... si eas habes".
  
  
  Nick rictum suppressit. Accipiter te cum vita et curriculo suo revocavit, sed ad acumen inspirationis fuit aptissimus. Respondit, " Etiam. Quomodo alia victima de Akito?"
  
  
  Unam risum rarum e labris accipitris patefecit, sapiens et fessos lineas circum os oculosque formans. Colloquium eorum supremum mox post lucem in secretum cul-de-sac apud Castrum Belvoir convenerunt. Mane sereno, dies aestus erit. Radii solares lucidi aerem super Potomacum penetraverunt et lineamenta valida Accipitris illustraverunt. Naves montanae observabant. Vernon and Gunston Cove Yacht Club. "Quam pulchra esse debet ut aiunt."
  
  
  Quisque vacillare non potuit. "Quis, Ruth? Unus de genere."
  
  
  "Personalitas plus sexus appellatio huh? Ego illam vide. Pulchre in photographs exit. In officio intueri potes."
  
  
  — putavit Nick, Hawk. Si nomen non operaretur, Veterem Fox suggererem. Dixit: "Malo rem, bene olet si -... pornographica"
  
  
  "Minime, nihil tale. Exhibet ut puella typica e familia honesta. Forsitan res aut duo, sed si tam diligenter abscondita sunt. Fortasse virgo. In negotio nostro semper est "fortasse". Sed don 'T emas primum, "Nick. Cave. Noli paulisper relaxare."
  
  
  Iterum atque iterum, Hawk vitam Nicholai Huntington Carter, N3 AX-US, literam servavit, verbis admonitionis et actionibus praevisis.
  
  
  "Non ego, domine," respondit Nick. "Sed affectum habeo quoquam non ibo. Sex hebdomades in Washington ludit ludibundi, sed vitae bonae taedet".
  
  
  "Possum cogitare quomodo sentias, sed cum ea manere. Hic casus dat sensum imbecillitatis cum tribus magnis hominibus mortuis. Sed intermissum accipiemus et late patebit."
  
  
  "Non plus auxilium a colloquiis dissectionibus?"
  
  
  "Optimus pathologi in mundo consentiunt eos de causis naturalibus interiisse - scilicet. Putantne se tales esse naturales parum? Ita. Logica? No. Senator, scrinium officialis et clavem argentariam in complexu monetario nostro. methodus, relatio vel ratio. . Sentio ... "
  
  
  Hawke "affectus" - in suis encyclopediae cognitionis et intelligentiae intuitu - numquam erravit, quantum Nick potuit meminisse. Singula de casu facultatesque cum Hawk ad horam disputavit, et digrediuntur. Accipiter pro manipulus - Nick pro suo munere.
  
  
  Ante sex septimanas, Nick Carter proprie ambulavit in calceos "Gerald Parsons Deming", repraesentativus Washingtoniae societatis olei occidentalis. Alius princeps iuvenum longus et obscurus et pulcher, qui ad omnes maxime officiales et sociales eventus invitatus est.
  
  
  Ad hanc partem venit. Debet; is creatus est ei a magistris AX documentis et edendis genere. Capilli Nick nunc nigri loco brunnei erant, et securis caerulea minima intus dextro suo cubito occultata est per cutem pingunt. Tan altum eius non erat satis discernere a vero brunette, pellis obscurata erat. Vitam ingressus est quam doppelgänger antea instituerat, documentis et documentis identitatis perfectis ad res etiam subtiliores complendas. Jerry Deming, vir omnis homo, cum infigo villa in Marylandia et diaetam in urbe.
  
  
  Obluctor capitis in speculo reduxit ad momentum. Factus est Jerry Deming, in phantasiam conveniens, se oblivisci cogens de Luger, stiletto, et bomba gasi minima tam perfecte occultata in cellula iuncta sub tergo Avis. Jerry Deming. In quis ipsum. pellice. Scopum. Missus est ad hostem movere. Is qui interdum archa obtinuit.
  
  
  Ruth molliter dixit : Cur in tam mutabili animo hodie es, Jerry ?
  
  
  "Praemonitionem habui. Putavi currus post nos venire."
  
  
  "O mel. Non indicasti mihi es nupta."
  
  
  "Septem vicibus amaverunt unumquemvis". Risit. Erat iocandi genus Jerry Doming facere voluisset. "Nooooh, mel. Sum occupatus vere impedire." Verum erat. Subiecit tibum: "Illa lumina iam non video. Falsum esse me suspicor. Hoc debes intueri. Multa latrocinia in his viae retro sunt."
  
  
  "Cave, carissime. Forsitan hic non discesserim. Locus tuus est valde remotus? Non vereor, sed pater severus est. Terribiliter timet publicum. Monit me semper cavere. Senex. reipublicae prudentia, credo.
  
  
  Illa se manu pressit. "Si hoc factum est," Nick cogitabat, "magnum est." Cum eam obtigisset, egisset sicut filia moderna sed conservativa negotiatoris externi, qui compertum erat facere decies centena millia in Civitatibus Foederatis.
  
  
  Homo, qui per omne suum motum et verbum praemissis cogitabat. Cum aureum cornucopiam invenisti, nullam notam vitasti quae operi tuo impediret. In mundo contractuum militarium, numulariorum et administrationum, publice accipitur sicut tunde faciei rubri, increati solis aestu.
  
  
  Dextra inuenit madidum pectus, sine ulla recusatione. Quod cum Ruth Moto comparaverat fere, tardius progressus erat quam velis, sed rationibus aptus. Intellexit feminas disciplinas equis instituendis affinem esse. Prosperae res erant patientiae, parvae tum temporis, mansuetudo et usus.
  
  
  "Domus mea solitaria est, cara, sed porta latae sententiae in gestatorio est et circuitus magistratus aream regulariter. Nihil solliciti est."
  
  
  Illa se ei comprimebat. "Quod bonum est. Quousque owned it?"
  
  
  "Pluribus annis. Cum coepi multum temporis in Washington." Mirabatur si quaestiones temere vel bene cogitatae essent.
  
  
  "Et eras in Seattle antequam huc venisti? Pulchra est terra. Arbores illae in montibus. Loca etiam sunt."
  
  
  "Etiam." In tenebris non poterat videre suum parvum rictum. "Sum vere puer naturae. Silicis cedere ac modo venari et piscem ac... et quasi vasa" libet ".
  
  
  "Totius solus?"
  
  
  "No. venari non potes et piscari totam hiemem. Et sunt dies pluviosi."
  
  
  Illa giggled. "Mira consilia sunt. Sed visne? Hoc dico - forsitan differas sicut ceteri omnes, et te inveniunt ad mensam suam ante annos quinquaginta novem. Cordis impetus. Venatio nulla. Nulla piscatio. Nulla hiems; non pluviæ dies. "
  
  
  "Non me. cogito ante."
  
  
  Me quoque putabat quasi parvum pondero fractum in conspectum venire, viam prope occultam observans. Qui convertit, ambulavit quadraginta cubitis, et stetit ante portam ligneam firmissimam e tabulis cupressinis depictam profundo rubro-brunneam. Avertit machinam et headlights.
  
  
  Mirabatur silentium, sicut fremitus machinae et murmur fatigatio cessabant. Leniter iuvenci mentum ad eum et blande osculum coepit; labra mota in calido, stimulando et humido permixtione. Mollia manu corpus libera permulsit, sedulo paulo longius quam umquam ante movit. Placuit ei cooperantem sentire, labia sensim contra linguam prementem, ubera eius ad lenem tinnitum regredi sine tremore recessus. Illius spirans vivificatur. Rhythmum olens odore suo aequavit — et auscultabat.
  
  
  Instantibus pressuris linguae, tandem labia eius plene disciderunt, sicut hymeni flexibile, dum hastam carnis format, acutam oris profunditatem explorans. Ille cruciat et titillavit, sentiens eam tremere motu. Apprehendit linguam eius inter labia sua et suxit leniter... et exaudivit.
  
  
  Vestiebatur simplex vestis albae tenuissimae sharkskini cum globulis in fronte. Digitos dexteros eius tres globulis exsertis et teretem cutem inter pectora unguibus occipitio permulsit. Facile, cogitatione - cum potentia papilio conculcans rosam folium. Adligat aliquantisper, et modulamina quoque blanditiis tenere conabatur; accelerans solum cum spiritus in eum irruebat in calido anhelanti gustu et sonos stridores fecit molles. Digitos mittit in mollem, lecythum exploratorium super globum tumoris dextri pectoris. Hum in gemitum vertebat se bracchia pressit.
  
  
  Et exaudívit. Currus lente et tacite per viam angustam praeter gestationem movebatur, nocturno fluitantia capita sua. Nimis honesti erant. Desinit ilios dum avertit. Nunc iniecta sunt. Speravit se bonam imaginationem habere et vidit Ruth. Edite corda vestra, pueri!
  
  
  Fibulam semidei solvit, ubi splendidis fissionibus obviavit, et ad palmam calens carne nixa lenis fruitur. Suavia. Inspirante - gavisus est se non gestasse praecipue sudores breves factas; arma in arto loculos consolabantur, sed districtio molesta erat. Ruth dixit, "O mi," et leviter labium momordit.
  
  
  Putabat, "Spero iustus teenager locum raedam quaerit." Vel fortasse Nick Carter apparatus mortis repentinae fuit. Sublatio figura periculosa in ludo, qui nunc luditur, vel legatum vindictae meruit in praeteritum. Postquam te interfectorem generaris, pericula intelligis.
  
  
  Nick suam linguam per sericum maxillam ad aurem accurrit. Rhythmum manu incepit, quod splendidis caldentibus pectus intra fascia cucurbitula erat. Suo gemitum comparavit. Si hodie morieris, cras mori non habebis.
  
  
  Elevavit digitum dextrum indicem et leniter alteri aurem inseruit, faciens triplicem titillationem, dum pressionem temporis variavit cum sua symphonia. Illa cum gaudio tremens, et cum aliquo terrore deprehensus quod vellet ei laetari, sperabat se non habere cum curru in via;
  
  
  quae paucis centenis passibus a nobis substitit. Id silentio noctis facile poterat audire. In momento nihil audivit.
  
  
  Acrior erat auditus, immo tum, cum perfectus corpore non esset, nec dedit illi talia negotia, nec ipse recepit. Satis jam infesti erant discors. Stridorem quietum audivit cardinis ianuae currus, sonum saxum in tenebris ferire.
  
  
  Dixit. "Mel, quomodo de bibendo et natando?"
  
  
  "Ama," respondit parva voce ante verba.
  
  
  Bullam transmittentem premebat ad portam operandam et obice ad latus ferebatur, automatice post eas claudendo, brevi flexuoso sequebantur. Hoc modo violatores deterrent, ne impediant. Res rudium simplex erat columella aperta et clausura clausura.
  
  
  "Gerald Parsons Deming" villam amoenissimam septem cubiculis aedificavit et lacus ingens bluestone patio imminens. Cum Nick bullam columellae ad oram raedae sortis pressit, diluvia interiora et exteriora incedebant. Ruth feliciter obstrepit.
  
  
  "Hoc mirabile est! O flores pulcherrimi. Landcaping te facis?"
  
  
  "Saepe" mentitus est. "Nimis occupatus facere omnia volui. Locus hortulanus bis in hebdomada venit."
  
  
  In via lapidea restitit iuxta columnam rosae ascendentis, clavo verticali coloris rubri et rosei, albi et cremor. "Ita bellus sunt. Partem Iaponicae vel partim Iaponica - auguror. Etiam unus flos me movere potest."
  
  
  Osculatur collum eius antequam se moveret et dixit "Quomodo potest una puella pulchra me excitare? Tam pulcher es quam omnes isti flores simul - et vivis."
  
  
  Risit approbando. "Dulce es, Jerry, sed miror - quot puellas in hoc exitu suscepisti?"
  
  
  "Verum est?"
  
  
  "Spero ita."
  
  
  ostium aperuit et ambulaverunt in conclave grande cum foco giganteo et murum vitreum versus piscinam. "Bene, Ruth est veritas. Pro Ruth veritas est." Duxit eam ad vectem exiguam et unum manu lusorem contrusit, digitos altera manu tenens. "Tu, mi, prima puella es sola huc adduxi."
  
  
  Dilatas oculos eius vidit, et tunc ex calore ac mollitie locutionis cognoscebat se verum dicere, quod erat, et amatum esse.
  
  
  Quaevis puella si crederet tibi, et creatio, institutioni et intimitatis crescens esset hac nocte. Eius duplex potuit quinquaginta puellas huc adducere - sciens quod probabiliter habuit Deming - sed Nick vera nuntiabat, et Ruth intuitus confirmata est.
  
  
  Martinum velocibus motibus parat, dum Ruth sedit, et eum per angustam cratem quercum observavit, mentum manibus innixum, oculis nigris cautum ac prudentem. Eius pellis sine macula adhuc ex affectu quem evocaverat flagrabat, et anhelitus Nick in gutture deprehensus ad imaginem mirabilem pulcherrimam, quam acceperat, speculum ante se posuit et effudit.
  
  
  "Emit, sed non credit," putavit. Orientis cautela vel dubitatio feminas receptat etiam cum adfectus seducunt. Ille molliter dixit, "Tibi, Ruthie. Pulcherrimam picturam vidi. Artifex nunc te pingere vellet."
  
  
  "Gratias tibi. Fac me sentire - beatissimum et calidum, Jerry."
  
  
  Oculi eius ardebant super eum in cacumine vitri cocktail eius. Exaudivit. Nihil. Per silvam iam ambulabant, vel forte iam gramina viridis pervenerant. Diligenter circumiverunt et mox invenerunt fenestras panoramicas optimas esse observandas eos qui in domo erant.
  
  
  Ego sum esca. Hoc non commemoravimus, sed caseus non sum in AX insidiae. Hoc unum exitum fuit. Accipiter eam non posuisset, si nulla alia electio esset. Tres viri magni mortui sunt. Causae naturales in morte testimoniales. Nulli extare. Nulli extare. nulla tractus.
  
  
  "Cestem multum praesidii dare non potes," Nick meditante maesta, "quia nescis quid praedae aut quo in gradu mirum videri posset." Si mensuras securitatis implicatas inaugurare, una ex eis pars esse potest quae schema detegere conaris. Accipiter solam logicam viam elegit - procuratorem suum fidelissimum esca fieret.
  
  
  Annus Washingtoniae vestigia mortuorum quam maxime potuit secutus est. Sine dissimulanter invitationes per Hawk in multas partes, receptiones, negotiationes et conventus sociales accepit. Conventiones hotels, legationes, domos privatas, praedia et fustes ab Georgetown ad universitates ad foedus Unionis visitavit. Taedet gulae et filet mignon, et taedet introeunt et de suo tuxedo. Laundromat satis cito tunicas suas bracteas non reddidit, et Rogers Pete vocare debuit ut duodecim per tabellarium speciale liberaretur.
  
  
  Iustos viros magnos et pulchras feminas dedit, et justos invitationum se reverenter recusavit, iis exceptis quae homines mortuos sciebant vel loca visitaverant.
  
  
  Gratus assiduus fuit, ac plurimae feminae quieti curam perciperent. Cum animadvertissent eum "oleum exsecutivum" esse et unum, quaedam ex eis notas constanter scripsit et appellavit.
  
  
  Certe nihil invenit. Ruth et pater eius satis honesti videbantur, et mirabatur si probe probaret quod antennae aedificatae in sollicitudine parva scintilla detraxissent, vel quod ipsa pulchritudine centenariorum praeter paucas hebdomades esset desideratissima. .
  
  
  Ille subridens opacas splendidis ocellos, Apprehenditque manu nitida proxima quercus. Una quaestio erat: quis ibi fuit et quomodo vestigium eius in Thunderavis reperierunt? Et quare? Num ille Mārcum percussit? Ille ad punctum risit sicut Ruth molliter dixit: "Homine alienus es, Geraldus Deming. Tu es plus quam tu videris."
  
  
  "Estne haec aliqua sapientia Orientalis vel rhoncus vel aliquid tale?"
  
  
  "Puto Germanum philosophum esse, qui primus id pro sententia dixit - "Esto plus quam videris. Sed vultum et oculos observavi. Longe a me."
  
  
  "Sicut somniant."
  
  
  "Numquid semper fuisti in negotio olei?"
  
  
  "plus minus." Bigas fabulae promovit. "In Kansas natus sum et ad oleum agrorum commotus sum. Aliquantum temporis in Medio Oriente commoratus, cum quibusdam bonis amicis factus est, et felix obtinuit". Ingemuit et concupivit.
  
  
  "Perge. Cogitabas aliquid et cessavit ..."
  
  
  "Nunc fere sum longe. Bonum officium est et felix essem. Sed si collegium gradum haberem, non finiretur."
  
  
  Ea manu expressit. "Viam circa illam invenies. Te - venusta persona habes."
  
  
  " Ibi eram." Ruxit et addidit. "Profecto plus feci quam dixi. Re quidem duorum temporum nomine Demingus non usus sum. Multum in Medio Oriente erat velox, et si ad cartellam Londinensem intra paucos stetisse potuimus. menses volo dives esse hodie ».
  
  
  Caput excussit quasi in dolore magno, ad Hi-FI consolatorium ambulavit et e vinculis radiophonicis commutavit. In imbre statice frequentiam torsit atque hunc undis longis excepit — beep-beep-beep. Quam igitur secuti sunt eum! Quaestio nunc fuit, fuitne paginator in curru suo inscio Ruth occultus, an pulcher ille hospes in loculis detonsis ad vestes suas portabat, an — cauendum erat — in casu plastico? Revocavit ad memoriam, fortes, sensuales Quartum Pyotr Tchaikovsky, et ad vectem erravit. "Quid de illo natare?"
  
  
  "Ama hoc. Da mihi minutam ut perficiam."
  
  
  "Visne alterum unum?"
  
  
  "Postquam navigamus."
  
  
  "Bene."
  
  
  "Et - ubi balneo, quaeso?"
  
  
  "Iure hic..."
  
  
  eam in cubiculum magistri deduxit et ostendit ei balneum magnum cum dolio Romano in tegulis roseis posita. Leviter osculata est, intravit et clausit ostium.
  
  
  Cito ad vectem rediit ubi marsupium reliquit. Solet delati sunt ad Johannem. Captionem? Cavebat ne statum vel dispositionem ejus perturbaret, dum contenta ejus cohibebat. Lipstick, tesserae in clipeis argentariis, parva aurea levius, quae aperiebat et examinavit, scidula scidula ... nihil quod potuit esse BOMBINATOR. Prensus item apposuit ac potavit.
  
  
  Quando venient? Quando erat in piscina cum ea? Nolebat inopiae affectum quem res ei dedit, ingratum suspicionis affectum, incommodum quod prius non potuit percutere.
  
  
  Mirabatur tristes, si diutius in hoc negotio fuisset. Si tormenta fiduciam significabant, abiret. Sensit inermes quod maculosus Hugo ad bracchium non accinctus erat? Impossibile est cum Hugone virginem amplecti donec eam sentit.
  
  
  Trahentes Wilhelmina, Luger modificata, qua muscam sexaginta pedum in aere ferire solet, etiam in munere suo ut Deming Target impossibile fuit. Si tacta vel inventa, venditio fuit. Debebat consentire cum Eglinton, AX gunfabro, Wilhelmina vitia ut telum electionis habuisse. Eos cordi esse ratus Eglintonus, dolia tria pollicis in perfectis seris inaugurat, easque nervis tenuibus, plasticis perspicuis aptabat. Magnitudinem et pondus redegit, et circumeuntes gyros videre poteras sicut lignum parvae bombae simae - sed adhuc multae sclopeta erant.
  
  
  "Psychicam appella", occurrit Eglintono. "Mea Wilhelminas per aliquas duras obtinuit me. Novi prorsus quid possum facere ex quolibet angulo et quovis loco. Decem milia circum novem decies centena millia meo tempore combussisse debeo. Ego quasi sclopeto."
  
  
  Alterum vide ad S. & W. principem, Eglintonum suasit.
  
  
  "Numquid loqueris Baby Ruth e vespertilio suo? Dic Metis ut chirothecas suas mutet? Ibo venatum cum sene in Cenomannia, qui per quadraginta tres annos cum Springfield 1903. quotannis cervum suum rapuit. Ego te ducam. mecum hac aestate et permitte eum uti novis machinis uti.
  
  
  Eglinton in deditionem venit. Nick chuckled in memoria. Aspexit lucernam cupream;
  
  
  quae super stibadium gigantem pendebat in gazophylacio transversa. Non erat omnino inops. Fecerunt AX domini omnia, quae potuerunt. Lucerna illa trahe et tectum parietem deprimes, portans tecum Suecica Carl Gustavus SMG Parabellum tormentarii submachine cum stipite tibi capto.
  
  
  Intus raeda erant Wilhelmina et Hugo et bomba gasi minima sub verbo Petri nota. Sub calculo, quarta amphora pedicae ad sinistram scrinii continebat insulsam versionem Michaelis Finni, quae circiter quindecim secundis dilui posset. Et in garage, hamus paenultimus, qui lacerum, vel saltem speciosum tunicam, ostendit hamum tabulam plenam ad sinistram vicem. Geminae soror Wilhelmina in pluteo inter stilettos iacebat.
  
  
  Exaudivit. frowned. Nick Carter cum nervis? Nihil audibile erat in magisterio Tchaikovsky quod suum thema gubernationis effudit.
  
  
  Praesent a erat. ET DUBIAE. Si immaturum pro sclopeto ruas, totum pretiosum perdes. Si diutius moraris, moriare. Quomodo isti tres occiderunt? Etiam si? Accipiter numquam iniuria...
  
  
  "Hi," exivit Ruth post arch. "Visne natare?"
  
  
  Occurrit ei per medium conclave, amplexans eam, osculata alte et reducit eam ad cubiculum. "Plus quam umquam. Just cogitans de te meum ortum temperatus facit. Intinge opus est."
  
  
  Risit, et adstitit regii mole cubili, Incertus vultus exuit tuxedo, et nodum Burgundiae ligavit ligavit. Cum adaptatio cinguli in lectum incidit, timide interrogavit, "Habesne litem meam?"
  
  
  "Scilicet" subridens, bullas e tunica sua margaritam griseam trahens. "Sed quis eget? Num vere antiqui sunt? Audivi quod in Iaponia, pueri et puellae vix cum litibus in balneo molesti sunt.
  
  
  Aspexit eum percunctando, et anhelitus in gutture deprehensus quasi reflexiones in oculis eius quasi scintillas in obsiano deprehensas saltavit.
  
  
  "Nolumus id fieri," inquit, rauce et quiete. Bullas in cutem squali disrupit, avertit et audivit latentis zipper promissionis z-z-z-z, et cum iterum aspexit, veste diligenter in lectulo posuit.
  
  
  Cum labore, oculos in se retinuit, donec totaliter nudus esset, deinde casualiter se contulit et se adiuvit, et certus erat cor leviter contritum, ut sanguinem pressum attollere inciperet.
  
  
  Omnes se vidisse putabat. Ab alta Scandinavia feminas ad Aussias accingendas, in Kamathipura et Ho Pang Road et in palatio politici Hamburgi, ubi centum dollaria modo intraverunt. Tu vero, Ruthie, aliud denuo cogitabat.
  
  
  Capita in partes exclusivas convertit, ubi certatio ex optimis mundi electa est, et deinde vestimenta sua induit. Nunc nudus stans in prospectu parietis nivei dealbati et vestis opulentae caeruleae, aspexit tamquam aliquid proprie pictum pro muro haremi - ut dominus inspiraret.
  
  
  Corpus eius durum et immaculatum, ubera eius gemelli sunt papillae altae, quasi signa rubra Balloon - explosives cave. Pellis a superciliis perfecta fuit ad unguem Puniceo tinctum digitos, ostroque pubes Pertemptans teneris perstringens pectora atris. Locus erat clausus. iam enim habebat et cognovit. Longum clavum ad labia levavit et mentum interrogatione percussit. Supercilia in altum decerpta fornices aidere satis rotunditatis levi obliquis oculorum, decidit et rosa. "probasne, Jerry?"
  
  
  "Tu..." verba sua diligenter deglutivit eligens. "Unus es ingens totalitas mulieris pulchrae. Volo - imaginem photographicam te capere volo. Sicut tu in hoc tempore".
  
  
  "Hoc unum ex rebus nicest quis umquam mihi dixit. Artifex ibi est in te." Duos cigarette e sarcinis in lecto iacentem sumpsit et unam post alteram ad labra pressit ut se in lucem converteret. Quod cum ei traderet, "Nescio" inquit "factus sum, si non esset quod dixisti."
  
  
  "Quid ego dicam?"
  
  
  "Quam modo ego sum sola puella quam huc adduxisti. Nescio quo pacto verum esse scio."
  
  
  "Quomodo scis?"
  
  
  Oculi eius SOMNICULOSUS ex fumo caeruleo factus est. "Non sum certus. Homini proprium esset mendacium, sed verum sciebam te dicere."
  
  
  Quisque suam manum super humero posuit. Erat rotundum, satyrum et durum, sicut athleta sub pelle perusta. "Erat veritas carissima."
  
  
  Dixit, "Habes corpus mirabile etiam, Jerry. Ego nesciebam. Quantum ponderis?"
  
  
  "Duo ad decem. Plus vel minus."
  
  
  manum sensit, circa quam tenue bracchium paene non flexit, adeo durus erat super osse superficiem. "Multis ludis ludis. Pro omnibus bonum est. Verebar ne hodie fieres ut multi homines. Ventrem in his tabulis crescunt. Etiam iuvenes in Pentagono. Turpe est."
  
  
  Cogitabat: immo nunc non est tempus vel locus;
  
  
  et complexa manus, et corpora corpore in unum Corrupitque tenus. Utraque bracchia circum collum involvit, et amplexu fovet se, crura solo levavit et pluries expandit, ut ballerina, sed acriori, acrius et incitato motu, quasi reflexo musculari.
  
  
  Nick in figura corporis excellenti fuit. Eius exercitium corporis animique disciplina stricte secuta est. Libido coercens, sed tempore capere non potuit. Extenta , iracunda viscera inter eas exstabant. Osculabatur eum penitus, premens corpus suum.
  
  
  Sensit sicut scintillarius infantis per spinam suam ab cauda caudali usque ad verticem capitis porrectam, eum inflammaverat. Oculi eius occlusi sunt et anhelabat sicut cursor mille passus circa duas notas minutas. Procellae ex pulmone ejus erant sicut rivi libidinosi ad fauces ejus spectantes. Sine turbatione loci tres gradus breves versus marginem lecti arripuit.
  
  
  Plura voluit audivisse, sed non adjuvit. Sensit hominem vel imaginem vel umbram deprehendisse.
  
  
  "Pone eam et circum vertere. Tarde."
  
  
  Submissa voce. Verba magna et clara exierunt, ore levi gutturali. Dicebant quasi ab homine consueto ad litteram obediri.
  
  
  Nick paruit. quartam partem declinavit, et posuit Ruth. Aliam quartam partem tardam fecit ut obuiam ueniret cum blodio gigante, circa aetatem suam, quantus erat ipse.
  
  
  In magna manu, quam humilis et stabilis et prope corpus tenebat, homo tenebat id quod Nick facile notificavit Walterum P-38. Etiam sine impeccabili tormentorum tractatu, huic homini supellectilem suam novisses.
  
  
  Hoc est, Nick cogitavi tristis. Omnes judo et savatismus te in tali re adiuvabunt. Novit etiam, quia res suas novit.
  
  
  Si ad te occiderit, mortuus es.
  
  
  
  Caput II.
  
  
  
  Nick in loco concretus mansit. Si oculi magni flavi caerulei vel exarserant vel exarserant, Nick conatus esset volumen excidere - fidelis McDonaldi Singapore qui vitam multorum hominum salvavit et multos alios occidit. Omnia posita sunt in tua dignitate. P-38 non cessavit. Posset daturam in tignis experimentum incendendi.
  
  
  Dudum et tenuis homo post magnum guy cubiculum intravit. Pellem fuscam et lineamenta faciei habuit, quae quasi pollicem sculptoris amateur in tenebris caesum videbat. Vultus ejus durus erat, et erat in ore amaritudo, quae per secula componere debet. Nick mirabatur - Malay, Filipino, Indonesiaca? Fac electionem tuam. Plus quam 4000 insulae sunt. Minor Waltherum firma firmitate tenuit et areae demonstravit. Alia professio. "Non est alius hic", inquit.
  
  
  Scaenicus subito substitit. Hoc significat tertiam personam.
  
  
  Vir magnus referens animum in Nick expectans respexit. Tunc, indisciplinatis animis, versus Ruth processerunt. Nick exhalavit - cum motum ostendebant vel loquebantur, plerumque non iaculabantur - ilicet.
  
  
  Dixit vir, "Bonum habes". "Talem delectamentum non vidi per multos annos."
  
  
  Quisque temptatus est dicere "Perge et comede si vis," sed morsum arripuit. Sed tarde adnuit.
  
  
  Oculos autem convertit ad latus, non movens caput, et vidit Ruth rigide stantem, occipitio una manu pressa ad os, altera ante umbilicum suum prostratum. Oculi nigri in sclopeto figebantur.
  
  
  Nick dixit, "Vos illam times. Sacculus meus in braccis meis est. Ducenta fere invenies. Punctum non est in aliquo laedendi."
  
  
  "Ita. Ne cogitas quidem de gressibus celeribus capiendis, et fortasse nemo erit. Sed credo in conservatione sui. Sali. Dash. Pervenio. Modo sagittandum est. Stultus est homo ad casum. Puto me stultum esse, si non cito te occidam.
  
  
  "Punctum tuum video. Collum quidem scalpendi non cogito, sed prurigo."
  
  
  "Perge. Vere tardius. Vis nunc? Bene." Oculos accurrit homo sursum et deorsum Nick's corpus. "Nos respice multum simile. Omnes magnus es. Ubi omnes cicatrices istas habuisti?"
  
  
  "Corea. Puer eram valde et stultus."
  
  
  "Grenade?"
  
  
  "Shrapnel," Nick dixit, sperans homuncionem nimis difficilem esse ad damna pedites. Raro Shrapnel sutilis utrinque. Collectio cicatricum eius memoria annis AX. Sperabat se non his additurum esse; 38-r- glandes vitiosae. Homo semel tria cepit et adhuc circum - quadringenti in unum dissident cum duobus superstitibus.
  
  
  "Forte," inquit alius, commenti voce quam honoris.
  
  
  "Latebam in foramine maximo quod potui invenire. Si maiorem invenire potui, in eo finirem".
  
  
  "Haec femina pulchra est, sed non mavis feminas albas?"
  
  
  “Omnes amo,” Nick respondit. The guy was cool or insanus. Hoc simile cum brunneo homine post se cum sclopeto crepuit.
  
  
  ;
  
  
  Facies horribilis post duos alios in ostio apparuit. Ruth anhelavit. Nick dixit, " Infans mitescere."
  
  
  Facies erat globulus larva terti hominis staturae mediocris. Pessimum videtur in horreis elegisse: ore patente rubens prominentibus dentibus, hinc vulnus fictum cruentum. D. Hyde in malo die. Homini homunculo librum de filo albo et cultello magno plicatili tradit.
  
  
  Magnus homo dixit, "Tu, puella. Dormi in lecto et pone manus tuas post tergum tuum."
  
  
  Ruth ad Nick convertit, oculosque perculit horror. Nick dixit "Fac ut dicit. Tersabunt locum et festinanter persequi nolunt".
  
  
  Ruth magnificis clunibus manibus suis cubuit. Homo homunculus eas neglexit, cubiculum circuiens et manibus suis callide ligavit. Nick notavit se probabiliter aliquando nautam fuisse.
  
  
  “Iam tu, domine Deming, homo cum sclopeto dixit.
  
  
  Nick copulavit Ruth et sensit reditum e manibus emissum gyros et artius obstringere. Musculos laxabat ad relaxandum aliquantulum, sed homo non deceptus est.
  
  
  Magnus Guido dixit, "Nos hic paulisper eris. Fac te, et cum discedimus, te ipsum liberare potes. Noli nunc tenta. Sammy, eos observa." Constitit parumper in porta. "Deming - probam vere habere peritiam. Verte genu et perficie quod incepisti." Subrisit et reliquit.
  
  
  Nick homines in altera conclavi sui motus divinantes audiebat. Audivit scrinia scriniorum aperiendi et chartas Deming permixtas circa. scrutati sunt cubicula, vidulos et brevissimum suum e cubiculis apertis, et perambulaverunt armaria. Haec operatio prorsus insanit. Duas partes aenigmatis simul ponere non poterat.
  
  
  Dubitavit se aliquid inventurum. Sclopetum submachinum supra lucernam solum exponi potuit, vere discerpens locum, sclopetum in garagio prope tutum latebat. Si satis laqueum biberunt ad quartam utrem perveniret, non opus est pulset guttae. Secretum in Avis? Videant. Ax sua artifices sciebat sua.
  
  
  Quare? Questio circumvolabat in caput ejus, donec litteram noceret. Quod? Quare? Plus indiget testimonio. Plures sermones. Si hunc locum scrutati sunt et discesserunt, alius vespere vastatus esset - et iam audiret Hawk in fabula rum ungulam. Tenues labra prudenter pallivit et quasi aliquid dixit: "Bene, mi puer, bene est quod tibi non nocuisti. Cave tibi sit. Haec periculosa tempora sunt. Melius est ab asperioribus locis abesse donec sustinere possim. tu cum labore socium .... "
  
  
  Et tacite iunxerat omni tempore. Quisque ingemuit fastidio acerbi. Dixitque Ruth : Quidnam ?
  
  
  "Nihil. Omnia bene erunt." Et tunc venit in mentem idea, et de possibilitatibus post illam cogitabat. Anglorum. Ramificationes. Meum caput obstitit facere.
  
  
  Et accepit spiritum altum, et movit se super lectum, et posuit super Ruth genu, et surrexit.
  
  
  "Quid facis?" Lumina nigra emicabat iuxta suam. Osculatus est eam et perseveravit instare donec reverteretur super lectum magnum. sequebaturque eam, genu inter crura iterum.
  
  
  "Audisti quid homo dixit. Sclopetum habet."
  
  
  "O Deus meus, Jerry. Non nunc."
  
  
  "Qui sapit esse vult. Ordines indifferenter sequemur. uniformiter in duobus minutis ero."
  
  
  "Minime!"
  
  
  "Immo iecit?"
  
  
  "Non, sed..."
  
  
  "Numquid habemus electionem?"
  
  
  Constans et patiens disciplina fecit Nick dominum corporis sui integrum, in suis accessoriis sexualibus. Ingreditur Ruth femur suum, rebellavit et stimulo furens premebat Corpore mirabili. "NON!"
  
  
  Sammy experrectus. "Heus, quid agis?"
  
  
  Caput Nick convertit. "Quid nobis dixit bulla. Recte?"
  
  
  "NON!" - clamavit Ruth. Nunc pressio intensa ventris erat. Inclinavit Annibalem inferiorem. "NON!"
  
  
  Sammy ad ianuam cucurrit, "Hans" clamavit, et ad lectum confusum rediit. Nick levatus est Waltherum adhuc in pavimento monstratum. Sed qua via esset ire? Una glans per te et mulier formosa in tempore suo.
  
  
  Ruth cum Nick pondo sagittavit, sed manibus suis sub se ligatis et colaphis conatum squirre molitus est. Utroque genibus Nick inter suos, prope confixus est. Quisque ante coxis pressit. Crap. Iterum tenta.
  
  
  Magnus homo in cubiculum irrupit. "Clamis, Sammy?"
  
  
  Vir brevis lectum monstravit.
  
  
  Et exclamavit voce magna Jesus: "Nihil".
  
  
  Hans barked, "Quid agatur in infernum. Desine istum strepitum."
  
  
  Nick chuckler, lumbos iterum protrudens, "Cede tempus, vetus buddy, ego faciam."
  
  
  Manus fortis apprehendit eum in umero et immisit eum super lectum suum. “Os claude et claude,” fremuit Hans in Ruth. Inspexit Nick. "Nolo aliquem strepitum."
  
  
  "Quare ergo dixisti mihi ut perficiam opus?"
  
  
  Manus in coxis flava imposuit. In P- 38 e conspectu evanuit. "Per Deum, homo es aliquid. Scis"
  
  
  Iocebam ".
  
  
  "Quomodo scio? Arma habes. Ego faciam ut ego dixi."
  
  
  "Deming, libet pugnare aliquando. Num pugnare? Caestu? Dimicatio."
  
  
  "Parum. Fac constitutio."
  
  
  Facies magni hominis in cogitatione versa est. Caput leviter a latere ad latus caput quassavit, quasi caput purgare conatur. "Nescio de te. Aut insanus es aut frigidissima res quas vidi unquam. Si non insanis, bonus es futurus circa hominem. Quantum facis annum? "
  
  
  "Sexdecim milia et hoc totum possum accipere".
  
  
  "Pullum pascere. Turpe quadratus es."
  
  
  " aliquoties erravi, nunc fas habeo et angulos amplius non secabo."
  
  
  "Ubi erras?"
  
  
  "Ignosce, vetus buddy. Tolle manum tuam et sis in via."
  
  
  "Spectat sicut me erravisse de te." Vir iterum caput renuit. "Paenitet me redigit unum fustium, sed res tardius movetur."
  
  
  "Ego bet."
  
  
  Hans Sammy conversus est. "Ite auxilium Pullus compararim. Nihil speciale." Avertit ergo quasi retractum, et apprehendit Nick per braccas, et libellos e suo pera traxit, et in grapheum proiecit. Dixit. "Vos duo sedete et quiete. Postquam discedimus, liberi eritis. Fila telephonica contrita sunt. Distributor pileum e curru tuo prope ostium ad ostium relinquam. Nulla offensio."
  
  
  Oculi frigidi caerulei in Nick feruntur. "Nihil," respondit Nick. "Et dabimus ad illam luctandi certationem aliquando."
  
  
  "Fortasse," inquit Hans, et discessit.
  
  
  Nick e lecto revolutus invenit rudem marginem metalli machinae subeunte vere cistae, et post minutam fere serratam per funiculum rigidum, sumptu panni pellis et quod quasi musculi extrahi videbatur. Cum surrexisset de area, oculi eius nigri Ruth occurrerunt. Pate erant et intuentes, sed non pertimuit. Facies erat signabat. "Noli movere" insusurravit et obrepsit ad ianuam.
  
  
  Cubiculum vacuum erat. Magnum studium efficax Swedish submachine tormentarii acquirere cupiebat, sed si haec turma propositum esset, donum esset. Etiam operarii olei qui prope tormenta Tommy non habent parata sunt. tacite per coquinam ambulabat, posticum foras, ad palatium circum domum. Sub lucem arcuum vidit currus in quo venerunt. Duo viri iuxta eam sedebant. Ambulabat circa cellam, eam a tergo intrabat et uncum torquebat, nec tunicam suam auferebat. Lignea habena torsit et Wilhelmina in manum lapsus est et subitam sui ponderis emissionem sensit.
  
  
  Saxum nudo pede contusum cum abiegnis caeruleis circumdedit et curru e tenebris adiit. Hans de patio ambulavit et cum ad eum se converterunt, Nick vidit duos currus prope esse Sammy et Pullus. Nullam nec iaculis erat. Hans dixit: "Eamus."
  
  
  Tunc Nick dixit, "Mireturne, pueri. Nolite movere. Tormentum quem teneo tantus est quantus tuus."
  
  
  Conversi sunt ad eum taciti. "Mitetis, pueri. Vos quoque, Deminge. Hoc facere possumus. Estne vere sclopetum ibi habere?"
  
  
  "Luge. Noli movere. Ego paululum progrediar ut eum videre et sentire meliorem potes. Et diutius vive."
  
  
  Accessit in lucem et Hans scidit. "Deinde tempus, Sammy, filum utemur. Et cum his nodis putidum opus feceris. Cum tempus habemus, novam tibi dabo educationem."
  
  
  "Oh, duri erant," Sammy rumpebantur.
  
  
  "Non satis stricta. Quid censes ligatos saccos frumenti? Forsitan cum mani- cis meliores essemus..."
  
  
  Repente inanis sermo factus est sensus. Nick exclamavit, "Tace," et pedem referre coepit, sed sero fuit.
  
  
  Homo post se fremuit, "Habe, buko, vel foraminibus plenus es. Da. Puer est. Veni, Hans."
  
  
  dentes immisit Nick. Callidus, hoc Hans! Quarta persona est in custodia et numquam exposita est. Magnus dux. Cum evigilasset, gavisus est quod frendens grisisset, alioquin paucos amittere potuisset. Hans ambulavit, caput quassans dixit "Aliud es", et velox laevum in mentum exposuit qui mundum per multa minuta abhorrent.
  
  
  * * *
  
  
  Ut Nick Carter ense adfixum Tonitruum, in mundum venientem et exitum, aurei rotae micantes, et dolor in capite palpitans, Herbertus Wheeldale Tyson narravit sibi quid esset magnus mundus.
  
  
  Pro advocatus Indiana, qui numquam plus quam sex milia in anno fecit in Logansport et Ft. Wayne and Indianapolis, id fecit in umbris. Unus-terminus congressus ante cives suos adversarios minus lubricos, stupidos et servientes sui decrevit, paucas hospites Vindobonae vivos in magnum paciscor convertit. Opus lobbyist qui res gestas accipit - Herbertum de quibusdam inceptis debes. Bene in Pentagono conexus erat, et supra novem annos multum de negotio olei, munimentis, et succis contractibus didicit.
  
  
  Mauris dictum turpis sed maximus. Amandum non habuisti, adsuevisti. et liberavit.
  
  
  Hac nocte Herbertus carissimum lusum habebat in parva domo sumptuosa in extrema parte Georgetown. Erat in lecto magno in cubiculo magno cum magna dolio glaciei;
  
  
  utres et specula ad lectum in quo magna puella voluptatem suam exspectabat.
  
  
  Nunc in longinquo pariete spectans pelliculam sexum fruebatur. Gubernator amicum ex Germania Occidentali eas ad se, ubi eas faciunt.
  
  
  Puella sperabat tantum emolumentorum ab illis impetraturum quam fecit, licet non refert. Illa Coreanica, Mongolica, vel una eorum qui in una officiis negotiandi laboraverunt. Mutum fortasse, sed amavit eos ut essent - corpus magnum et faciem pulchram. Tabulas illas ab Indianapoli nunc videre voluit.
  
  
  Securum se. Vestimenta Bauman tam ingrata erant, sed tam lenta esse non poterant quam susurrabant. Usquam, domus plenam rationem terroris burgarii habuit, et sclopetum in armario et pistol in nocturno erat.
  
  
  "Ecce infans", chuckler et prono.
  
  
  Sensit eam movere in lecto et aliquid visum eius obumbravit, et levavit manus suas ut dis screen auferre. Cur super caput eius volavit? Salve.
  
  
  Herbertus Wheeldale Tyson ante manus mentum attigit et secundas post mortem obiit.
  
  
  
  Caput III.
  
  
  
  Cum orbis tremens cessavit et in focum venit, Nick se in terra post currum invenit. Mani eius ad machinam alligati sunt, et Pullus verisimiliter ostendit Hans se nodos suos ab Annibale diu impetrasse. Mani eius funes obducti sunt, et pauca fila ad nodum quadrati, qui manus simul tenebat.
  
  
  Quattuor homines submissas voces loquentes audivit et solum illud Hans notavit: "... experiemur. Uno modo vel alio".
  
  
  In currum suum ascenderunt, et cum sub arcu proxima via viae transierunt, Nick agnovit eam viridi 1968 Ford quattuor portae sellae. Accacuit angulus iniuriae ut bene inspiceret in tag vel punctum exemplar, sed non erat compactum.
  
  
  Ingemuit deinde funi magnas vires apposuit. Cotton filo, sed non domus, marinus et durabilis. Ille salivam copiosissimam emisit, eamque lingua in manibus suis applicavit, et albis dentibus validis assidue rodere coepit. Materia gravis erat. Taedio duris, dentibus humidis molem mandendo, Ruth egressum reperit.
  
  
  Vestimenta sua induit, ad calcem altam nitidissimam calcibus, trans bitumen ambulavit et eum despexit. Sensit gradum nimium stabilis et nimis tranquillum aspectum rei. Deprensus erat percipere se in altera quadriga potuisse, quamquam id quod factum est, et viri reliquerunt eam ad explendum aliquod genus rerum d'etatarum.
  
  
  Latissime risit risu. "Heus, novi te solvere velis."
  
  
  "Minime, gratias, sex maniac."
  
  
  "Lux mea quid dicam? Animam meam subigebat ut eos abicerem et honorem tuum servarem."
  
  
  "Certe potes me solvere."
  
  
  "Quomodo gratuitas?"
  
  
  "Sic fecit tibi. Devolvi toro et pellem bracchia scidit, et restem in lecto reclusit artus." Nick fluctum subsidii sensit. Illa torva pergit: "Jerry Deming, hic te puto me relinquere."
  
  
  Quisque cito cogitatur. Quid diceret Doming in tali re? explosit. obstrepere. Nunc nunc me dimisisti, aut cum exeo, asellum tuum remigabo ut te e carcere per unum mensem custodiat, et postea obliviscar te unquam novi. insanus, tu...
  
  
  Constitit cum illa rideret et super incumberet ostendere sibi novaculam, quam in manu tenebat. Illa diligenter vincula eius concidit. "Ibi, mi heros. Fortes fuistis. Num nudis manibus adortus es? Potuerunt te occidere pro ligare."
  
  
  Manos terit et maxillam sensit. Hic magnus Guido Hans mentem amisit! "Ego sclopetum abscondo in garagio quod si domus spoliatur, forte ibi non repertum esse puto. Ego tres cepi et tres homines cepi cum in quarto latente in dumis inarmatus sum. Hans. Hos guys, oportet esse doctorum realium. Puta relictis stationibus lineam?
  
  
  "Gratum esto quod non pejorem fecerunt. Coniecto peregrinationes tuas in negotio olei quod te violenter insuevit. Sine timore te fecisse puto. Sed hoc modo nocere potes."
  
  
  Putabat, "In Vassar eos etiam sedulo exercent, aliter plus tibi quam oculo conspicitur." Ambulabant versus domum, puella pulchra manu nudam tenens, vir fortiter aedificatus. Cum Nick spoliata est, in palaestra athletam cogitare fecit, fortasse lusor eu professionalis.
  
  
  Animadvertit se non e corpore ocellos abstulisse, ut puellam suavem decet. Hoccine actum est? Exclamat , lapsusque in candidum pugilibus campum : ;
  
  
  " Vigiles vocabo. Nemo hic capietur, sed meam assecurationem operiet et in hoc loco fortasse propinquum oculum habebunt."
  
  
  "Jerry eos vocavi. Non possum imaginari ubi sint."
  
  
  "Pendet ubi erant. Tres carros habent in centum milibus quadratis. Alius martini?..."
  
  
  * * *
  
  
  apparitores miserationem. Ruth vocationi viatori paulum atterunt et tempus terebant. burgariis et latrociniis ab urbis hoodlums commissis commentati sunt. Scripserunt et claves parce mutuarunt ut locum suum mane BCI baculum reprimere posset. Nick putabat superfluum tempus - erat.
  
  
  Et postquam recesserunt, ipsa et Ruth natabant, iterum bibebant, saltabant et paululum cubabant, sed attractio iam resederat. Labium superius etsi rigidum putabat, tamen cogitationem seu timidam videbatur. Cum in arto amplexu in patio flecterent, Armstrong tubae caeruleo et levi numero ad pulsum, saepius eam osculatus est, sed modus abiit. Labia non iam liquefacta sunt, dissoluta sunt. Pulsatio eius et numerus respirationis non sicut prius creverunt.
  
  
  Ipsa differentiam animadvertit. Faciem suam ab illa movit, caput in humero reclinavit. "Ita paenitet me, Jerry. Puto me valde timidum. Cogito quid fieri posset. Fuisse potuimus .... mortuus est." Exhorruit.
  
  
  "Non sumus tales", respondit et expressit.
  
  
  "Visne facere?" petivit.
  
  
  "Quid ergo?"
  
  
  "In lecto. Quod homo nomine Hans erat sensus."
  
  
  "Ille erat dolor guy et backfired".
  
  
  "Quam?"
  
  
  "Memento cum Sammy inclamavit eum? Ingressus est et deinde misit Sammy aliquot minutas, ut alteri homini subveniret. Deinde ipse cubiculum reliquit, et hic casus meus fuit. Alioquin adhuc ad hoc lectum erimus ligatum. Forsitan." " Longa sunt. Aut haerebunt sub digitis meis ut cogant me dicere ubi pecuniam lateo."
  
  
  "Quid de te? Abscondes pecuniam?"
  
  
  "Certe non. Sed non placet consilium mali, sicut ego feci."
  
  
  "Sic i videre."
  
  
  "Si viderit," Nick cogitatio, "omnia recte erunt." Saltem haesitans. Si in alia manipulus fuisset, fateri habuisset quod Jerry Deming se gesserit et cogitavit sicut civis typicus. Eam lepidam CARNIS in Coena Perrault in India emit et domum ad moto residentiae in Georgetown accepit. Haud procul a pulcra domuncula ubi Herbertus W. Tyson mortuus iacebat, expectans ancillam ut eum mane inveniret, et festinans medicus statueret laesum cor suum latorem defecisse.
  
  
  Unum parvum plus collegit. Ruth invitavit eum ad convivium Sherman Owen Cushings convivio die Veneris hebdomadis - annui eorum "Omnes amici" eventum. Cushings opulenti, privati erant, et res et pecunias accumulare inceperunt, etiam ante Pontes pulveris pyrii facere coeperunt, et ex eo plurimum servaverunt. Fuerunt multi senatores qui sententiam Cushing obtinere conati sunt, sed numquam obtinuit. Dixit Ruth se omnino confidere se posse id facere. Ipse die Mercurii advocavit. Akito Ubi esset? In Cairo propterea Nick locum suum occupare potuit. Cognovit Ruth convenisse Alicia Cushing Vassario.
  
  
  Postridie serenum Iovis erat calidum. Nick dormivit usque ad novem, deinde prandium habuit in caupona diaetae Jerry Deming - recenter expressum suci aurantiorum, tria diripienda ova, lardum, tosti et duo scyphi tea. Cum posset, cogitavit vitam suam sicut athleta in forma bona moratur.
  
  
  Solus corpus magnum eius in summa figura manere non potuit, praesertim cum quodam iucundo cibo et alcohole frueretur. Eius intelligentiam non neglexit, praesertim cum ad res agendas. Acta diurna eius The New York Times erat, et per subscriptionem suam AX periodica ab American Scientific usque ad The Atlantic ad Harperum legit. Vix unus mensis transisset sine quattuor vel quinque libris significantibus in sumptu suo rationem redderet.
  
  
  Artes physicae eius constantem, si vacuam, institutionem exigebant. Bis in hebdomada, nisi "in situ" - in lingua locali AX significat "operari" - fecit posuere ac judo, saccos et methodice per longa minuta natavit aqua. Item in schedula regulari in commentariis suis locutus est, egregiis suis Francis et Hispanicis acuit, ut Germanicam et tres alias linguas suas emendaret, in quibus, ut posuit, potui "latum accipere, lectum accipere et directionem accipere. aeroportus. ."
  
  
  David Hoke, nihil paene impeditus, semel indicavit Nick se credidit maximum beneficium suum esse facultatem agendi: "... scaena aliquid amisit, cum in negotium venerat".
  
  
  Pater Nick actor ingenii fuit. Unus ex illis chamaeleontes rariores, qui in partes aliquas dilapsi sunt, factus est. Ingenium artifices callidi quaerunt. “Vide si Carter potes”, satis saepe dictum est ut pater Nick omnes partes quas elegit.
  
  
  Nick vere crevit in universas Civitates Foederatae. Eius educatio, inter paedagogos, studium et educationem publicam divisa, diversitate prodesse videbatur.
  
  
  Octo annos natus, hispanos colebat et post scaenas cinematographicas faciens cum comitatu ludens Está el Doctor en Casa? Decimo anno — ex quo Tea et Sympathia multum peritia et princeps ingenio mathematicus erat — in capite maxime Algebrae facere potuit, omnes manus dissidentes in immisso et Aeneanico referre, et imitamenta Oxoniani, Eboracensis et Ebor' perfecta facere. Cockney.
  
  
  Paulo post natalem eius duodecimum unum actum fabulae scripsit, quae paucis post annis paulo post in libris est. et invenit barbam sibi a Gallico heminam instructam, Jean Benoit-Gironier tam efficacem fuisse in angiporto quam in lecto.
  
  
  Noctis erat post spectaculum cum solus domum rediret. Ad eum accesserunt duo latrones in sola luce flavescente perditi perviae quae ducit ad viam. Calcavit pedem, crure calce, columba in manibus est, et ut mulus flagellatur ad inguen feriendum, sequitur Wheelbuster pro tapore epico et calcitrare ad mentum. Inde ad theatrum rediit, et eduxi patrem suum ad videndum in solutos, ingemescentes fignras.
  
  
  Maior Carter notavit filium suum placide locutum esse et respirationem omnino normalem esse. At ille dixit: Nick, fecistis quod facere debebamus. Quid ergo faciemus cum eis?
  
  
  "Non curo".
  
  
  "Visne eos captos videre?"
  
  
  "Non puto," respondit Nick. Redierunt in theatrum, et post horam redierunt, non amplius ibi erant.
  
  
  Post annum, Carter Sr. Nick in lecto cum Lily Green invenit, actricem iuvenem pulchram quae postea magnum in Hollywood faceret. Ille simpliciter risit et abierat, sed post disputationem Nick se invenit sub alio nomine exemium collegii sumendo et in Dartmouth introduxit. Pater eius in casu autocineto minus duobus annis post mortuus est.
  
  
  Ex illis memoriis — optimae — per Nick mentem emicuit ambulantem quattuor caudices ad stipitem sanitatis et in natandum truncos mutaverunt. In aprico tecto gym, facili gradu elaboravit. Quievimus. Cecidit. Sunbathed. In anulis et Petauro eruditus sum. Post horae sudorem in saccis elaboravit et continuo quindecim minutas in magna piscina natavit. Yoga respirationem exercuit et tempus underwater suum repressit, vincens cum animadverteret se quadraginta octo secundarum rerum publicarum recordum devitare. Bene, omnia non operantur.
  
  
  Post duodecim, Nick in gynaeceum suum olorcum iter contendit, iter faciens praeter ientaculum ad constituendum cum David Hawke constituendum. Invenit suum seniorem in conclavi. Inter se salutabant machinula et quiete, nutibus benignis; complexio caloris temperatur ex longa relatione et mutua observantia.
  
  
  Accipiter unam de griseo litium gerebat. Cum humeros suos corruit et casualiter ambulavit, pro more suo incessus ambulans, maior vel minor Washington negotiator esse potest, officialis regiminis vel ADSIDUUS Occidentalis Fork visitans. Ordinarium, unremarkable, ut non meminerim.
  
  
  Nick tacuit. Accipiter dixit: "Loqui possumus. Puto boilos urere incipientes."
  
  
  "Ita, domine. Quomodo de poculo tea?"
  
  
  "Magna. Have vos prandium?"
  
  
  "Minime hodie illud transilio. A aequilibrant omnibus canapis et septem curricula refectionis in hac assignatione".
  
  
  "Aquam depone, mi puer. Britanni erimus valde. Forsitan id adiuvabit. Nos contra id quod specializent. Stamina intra fila et nodum incipiunt. Quomodo heri venit?"
  
  
  Nick dixit ei. A tempore ad tempus Hawk adnuit et cum cigar inevitato diligenter lusit.
  
  
  "Locus periculosus est. Nulla arma capiuntur et ligantur. Nequaquam iterum sumamus casum. Profecto de frigidis homicidis tractamus et vicissim ut sit." Consilia et operationes "Centum centesimis mecum non conveniunt, sed puto futura esse postquam cras conveniant."
  
  
  "Nova facta?"
  
  
  "Nihil novum. Pulchritudo eius est. Herbertus Wheeldale Tyson hodie mane in domo sua mortuus est. Puta causarum naturalium. Ego incipiam esse locutionem illam. Quotiens audio, suspiciones meas duplices. Et nunc bonum est. causa est."
  
  
  "cognomen "rota et negotium." Funis pullarius et oiler. Unus ex uno et dimidio mille similis ei. Centum probabiliter nominare possum."
  
  
  "Id est. Scis quia ascendit ad cacumen dolii foetidi. Nunc aenigmatis oras coniungere conor. Tyson quartus homo est mori causarum naturalium, et omnes cognoverunt se. Omnes. majores detentores olei et subsidiorum munimentorum in Medio Oriente ".
  
  
  Accipiter obticuit et Nick frowned. "Expectas me dicere hoc nihil esse in Washington inusitatum."
  
  
  "Admodum. Alius articulus. Duo gravissimi et honestissimi homines mortem ultimam hebdomadis minas receperunt. Senator Aaron Hockburn et Fritsching fisci".
  
  
  "Et quomodo ad reliqua quattuor?"
  
  
  "Minime. Neuter eorum in pransum cum Tyson caperetur, exempli gratia. Sed ambo habent positiones praecipuas quae influere possent . . . Medium Oriens et contractus militares."
  
  
  "Iam minati sunt? Nonne aliquid imperaverunt?"
  
  
  "Credo postea futurum. Puto quattuor mortes ut exempla horrifica adhibebuntur. Sed Hawkburn et Fritsching non sunt perterritae, etsi numquam potes dicere. FBI vocaverunt et nobis transversim notificaverunt. Dixi eis. ut aliquid habeat AX."
  
  
  Nick caute dixit, "Non placet nobis multum-tamen."
  
  
  "Id ubi veneris. Quomodo tea?"
  
  
  Quisque surgens fudit et attulit calices duos in unoquoque saccos. Hoc ritu ante ierant. Accipiter dixit: "Incredulitas tua in me est comprehensibilis, licet post tot annos me melius merui putavi...", tes libavit et aspexit Nick corusco fulgore, qui semper revelationem saturitatem praedicavit - quasi magnam impositionem. manum in socium.- qui timet ne fuerit licitus.
  
  
  "Ostende mihi aliam partem aenigmatis quam lates", dixit Nick. "Qui aptat."
  
  
  "Passia, Nicolae. Pieces. Quas componas, ego certe. Cale es. Tu et scio heri non vulgaris rapinam esse. Visitatores tui spectant et auscultabant. Cur? Voluerunt id est quia "Quod Jerry Deming - Nick Carter - prope est ad aliquid et adhuc non cognoscimus?"
  
  
  "... An Akito damnat oculum prope filiam suam custodit?"
  
  
  "... An filia in hac re versatur et victimam egit?"
  
  
  Quisque frowned. "Non discount. Sed posset me occidere cum ligatus sum. Novacula habebat. Carnem fibulae tam facile evelli potuit et me sicut assam concidit."
  
  
  "Fortasse volunt Jerry Deming. Tu oilman peritus es. Minimum solvit et probabiliter avarus. Possunt te contact. Quod plumbum esset."
  
  
  “Peram quaesivi,” Nick cogitans dixit. "Quomodo nos sequebantur? Non poterant quattuor per totum diem circumvehi."
  
  
  “O,” Accipiter simulata paenitentia est. "Avis tua paginam in ea habet. Una ex antiquis 24-hora. Ibi relinquimus si eam colligere constituunt."
  
  
  “Sciebam,” Nick mensam leniter convertit.
  
  
  "Fecistis?"
  
  
  "Conpressi frequentias radiophonicis utens. Ipsum paginam non inveni, sed ibi esse sciebam."
  
  
  "Potes mihi dicere. Argumenta nunc magis exotica. Arcanus Oriens. Vidisti abundantiam puellarum obliquis oculis in societate?"
  
  
  "Cur non? Novam segetem nummorum Asianorum quotannis habuimus ab anno 1938 . Plerique ex illis citius aut serius adveniunt cum suis familiis et praeda".
  
  
  "Sed sub radar manent. Praeter alios sunt. Super praeteritum duo annos tabulas hospites ex plusquam sescentis quinquaginta eventibus collegimus et eas in computatorium posui. Inter mulieres Orientales, sex feminae venustae summam indicem frequentandi. partes internationales vel lobbying momenti... Hic... - Tradidit Nick notulam.
  
  
  Jeanyee Ahling
  
  
  Susie Cuong
  
  
  Ann Nos Ling
  
  
  Pong-Pong Lily
  
  
  Ruth Moto
  
  
  Sonia Ranez
  
  
  Nick dixit: "Tres ex eis plus vidi Ruth. Probabiliter modo aliis non introductus est. Numerus puellarum orientalium meam comprehendit attentionem, sed non videbatur momenti donec hoc specimen mihi exhibuistis. Utique ego" Ego Convenerunt circiter ducenti homines in sex ultimis hebdomadibus, quaelibet natio in mundo...
  
  
  "Sed non alios flores pulchros numerans ab Oriente."
  
  
  "Verum est."
  
  
  Accipiter charta percussa est. "Alia possunt esse in circulo vel alibi, sed non inveniuntur in pagina computatoria. Nunc ad MASSA...
  
  
  "Unus vel plures ex his caris erant saltem unus conventus ubi mortui occurrerunt. Computatorium narrat quod garage operariorum Tysonis docet se putare se vidisse Tyson in curru suo ante duas septimanas cum orientali. Puella non certa est, sed anulo nostro aenigma est, in habitum Tyson reprehendo: si in aliqua caupona maiore vel deversorio ederit vel cum illa plusquam aliquoties apparuerit, bonum esset invenire. "
  
  
  "Tunc cognoscemus nos in semita possibili."
  
  
  "Quamquam nescimus quo itis. Ne obliviscamur mentionem societatis olei Confoederati in Latakia. Negotium facere conati sunt per Tyson et alium hominem mortuum Armbrustum, qui legem suam firmam indicavit ut eas deorsum verteret. Duo amphoras habent, et tres plures cum multum Sinensium in remigibus cartant, onera Americana portare non licet, quia itinera Havana et Haiphong fecerunt. .. Pecunia Gallica in hoc involvit et "Bal in Syria arctas necessitudines habent. Confoederatio quinque societatum solitus est, unum super alterum reclinatum et in Helvetia, Libano et Londino lepide impletum est. Sed Harrius Demarkin nos certiores fecit. quod centrum est quod vocatur Bauman Ring potentiae.
  
  
  Nick hoc "Bauman Ring" repetivit.
  
  
  "Tu contra."
  
  
  "Bauman. Borman. Martin Borman?"
  
  
  "Fortasse."
  
  
  Pulsus Nick vivificatus, quod difficile erat admirari. Borman. Vultur arcana. Fallax similis zelus. Maxime volebant homines vel in terra. Aliquando visus est ex alio loco facere.
  
  
  Mors eius justos temporum nuntiata est ex qua bulla in Berlin die 29 Aprilis 1945 mortuus est.
  
  
  "Estne Harrius adhuc explorat?"
  
  
  Facies accipitris obnubilata. "Harrius heri mortuus est. Currus eius hodiedum supra rupem cecidit."
  
  
  "Accidens reale?" Quisque dolor acrem sensit dolorem. AXEman Harrius Demarkin amicus erat et multum in hoc negotio non fecisti. Harrius intrepidus sed cautus erat.
  
  
  "Fortasse".
  
  
  Videbatur quod in momento silentii resonabat fortasse.
  
  
  Oculi accipitris incubantes tam obscuri erant quam Nick eos umquam viderat. "Nos sumus sacculum magnae tribulationis aperire, Nick. Ne MINORIS AESTIMO. Memento Harrius."
  
  
  "Pessima pars est quod non certo sumus quid sacci similis sit, ubi sit vel quid in ea".
  
  
  "Bona descriptio. Nulla res foeda geritur. Sentio amo te mitto ad piano cum sella dynamitis plena quae explodit cum clavem quamdam premes. Non possum dicere tibi quae clavis letalis sit quia ego nescis aut!"
  
  
  "Est forte minus quam videtur", dixit Nick non credens, sed senem hortatur. "Experire licet has mortes praeclarum esse casum, puellas autem novas turbas solvendas esse, et Confoederatio solita est turba auctorum et decem percentum."
  
  
  "Id recte. Securi maxim es confidis - modo stultus es certus, dolor semper dubitas. Sed pro Deo causa caue esto, facta in multas partes habemus, et hoc pessimum est. "Accipiter ingemuit. et e sinu e sinu traxit.
  
  
  Inter pollicem et digitum parva globulo metallico nitidissimo, fabae magnitudinem duplo fere. "New pager from Stuart’s department. Vos urges illud viride punctum et sex horas operatur. Iactus est circiter tria milia in pagis. In condicionibus urbanis dependet. Tu aedificiis munitus es etc."
  
  
  Nick super illud respexit, "Melius et melius inveniunt. Alia causa?"
  
  
  "Illo modo adhiberi potest. Sed deglutire eam rem idea est. Inquisitio nihil evenit. Utique, si monitorem habent, in te esse sciunt.
  
  
  "Et habent usque ad sex horas ut te aperias et taceas," Nick addidit sicce. fabrica in sacculo posuit, "Gratias tibi ago."
  
  
  Accipiter super sellam suam incubuit et duos vitreos fuscos vitreos notae Scoticae cupam pretiosam extraxit. Unum tradidit Nick. "Aspice is".
  
  
  Nick sigillum examinavit, pittacium legit, operculum et basim examinavit. "Si cortex esset", cogitabat, "aliquid in eo latere posse, sed kosher absolute spectat. Estne vere taenia scotch ibi?"
  
  
  "Si tibi semper libas, liba, fruere. optimus quisque miscet." Accipiter iuvenci lagenam se sursum deorsum tenebat, liquorem formam bullulae ex proprio aere spectabat.
  
  
  "Nihil video?" - Accipiter quaesivit.
  
  
  "Let me Try." Quisque utrem suum diligenter vertit atque iterum obtinuit. Si oculi tui acutissimi essent et in fundo uter aspiceres, invenies bullae oleum ibi non apparere cum lagena inversa est. "Imo nescio quo modo peccavi."
  
  
  "Id est. Ibi partitio vitrea est. Summum dimidium cupam est. Fundum dimidium est unus eximius explosives Stuart qui cupam similis spectat. Tu illud excita utrem frangendo et aeri duobus minutis exponendo. Tunc flamma quaelibet erit accende. Sicut nunc "compressum et sine aere, relative tutum est", inquit Stewart.
  
  
  Quisque diligenter utrem descendit. "Illi expediti venirent."
  
  
  "Immo", Accipiter, consensit, stans et diligenter cinerem de tunica sua detergens. "In loco difficili, semper offerre potes ultimum vitrum emere."
  
  
  * * *
  
  
  Prorsus ad 16,12. Veneris die pomeridiana Nick's telephonum insonuit. Puella dixit, "Hoc est Miss Rice e comitatu telephonico. Vocasti... "Ille numerum in septem, octo desinentes commemoravit.
  
  
  "Ignosce, nihil," respondit Nick. Illa suaviter excusata vocationis suspendit.
  
  
  Quisque telephonum suum vertit, duas cochleas basi removit, et tria fila e capsula fusca ad tres terminales, incluso 24V potentiae initus, coniunxit. Respondens autem Accipiter, dixit: "Codex septuaginta octo Scrabulator."
  
  
  "Recte et clare. Report?"
  
  
  "Nihil. Fui tribus aliis taediosum partibus. Scis quales ibi erant puellae. Amicissime. Sectam habebant et eas liberare non potui."
  
  
  "Ipsum bonum. Perge ad Cushing in hac nocte. Magnas difficultates habemus. Sunt magni libero in summo comitatu."
  
  
  "I hoc faciam."
  
  
  "Quaeso, nuntia mane inter decem et novem ad sex numero."
  
  
  "Hoc faciam. Vale."
  
  
  "Salvete et fortunate."
  
  
  Quisque suspensus est, fila sustulit et in phone basim reposuit. Parva brunea portatilis scramblers erant unus Stuart ingeniosissimus machinis. Exemplaria inexplicabilia sunt Scrambler. Loculos parvas brunneas in gyros transistoris continentes, in sarcina minor quam iusto-amplifica cigarette fasciculum, cum switch decem clavum disposuit.
  
  
  Nisi utrumque "78" poneretur, modulatio soni gibberis erat. Modo in casu, singulis mensibus duo pixides restitutae sunt cum novis novis circulis Scrambler et decem novis lectionibus. Nick induitur tuxedo et pergebat Avis ad colligendum Ruth.
  
  
  Cushing Congregatio, annuus omnium amicorum congregatio cum cocktails, prandiis, epulis ac saltationibus, in praedio duorum iugerum Virginiae habita est. In magna erat.
  
  
  Cum per longum iter egerent, luminaria colorata in crepusculo scintillabant, musica e conservatorio sinistrorsum veniebat, et parum morandum erat dum populus honestus e carro e suis ministris ademit. Crus limousines populares erant - Cadillacs prominebant.
  
  
  Nick dixit, "Pono te hic ante fuisse?"
  
  
  "Saepe. Alicia et tennis omni tempore ludere solebam. Nunc interdum huc in weekends venio."
  
  
  "Quot tennis curia?"
  
  
  "Tres, numerans una intus."
  
  
  "Bona vita. Pecuniam nominare."
  
  
  "Pater meus dicit quod cum plerique tam stupidi sint, nulla excusatio est hominem cerebro non divitem fieri."
  
  
  "Cusshings divites facti sunt septem generationibus. Cerebrum totum?"
  
  
  "Pater dicit homines stultos esse, tot horas laborantes. Multum temporis se venditat, vocat. Servitutem suam amant, quia libertas terribilis est. Tibi laborandum est. Utilitas occasiones."
  
  
  "Nunquam sum in loco in tempore suo." Nick ingemuit. "Missus sum in campum annis decem, postquam productio olei coepta est."
  
  
  Et risit eam ambulantibus tribus gradibus latis. Oculi nigri eum pulchris studuerunt. Cum ambulabant per cuniculum sicut gramina a multicoloribus luminibus illustrata, quaesivit "Visne mecum loqui cum Patre?"
  
  
  "Apertis sum. Maxime cum hanc turbam video. Modo ne me perdere officium quod habeo."
  
  
  "Jerry, optimatium es. Haec via locuples non est."
  
  
  "Ita dives manere conantur", mussat, sed alta flava in linea salutavit homines pulcherrime vestitos ad ostium tabernaculi gigantis. Introductus est ad Aliciam Cushing et quattuordecim alios in cella, sex ex eis nomine Gushing. Recordatus est omnis nominis et oris.
  
  
  Olim praeter lineam, ad longam calculom ambulaverunt - Mensa sexaginta pedum schedula nivis cooperta est. Salutationes permutaverunt cum pluribus hominibus qui Ruth vel "juvenem oleum hominem pulchrum Jerry Deming" noverant. Nick accepit duos cognatos in petris a ministro, qui ordinem admiratus intuebatur, sed habuit. Ambulabant paucos pedes e vecte et substiterunt potus sorbere.
  
  
  Tabernaculum magnum e circo duos anulos facere poterat, cum locus duobus bocce ludis superfluis, et solum redundantiam ex lapide conservatorio cui adiacens erat tractare poterat. Per fenestras altas Nick aliam vectem longam intra aedificium videre poterat et homines in pavimentis politis saltantes.
  
  
  Notavit laborum in tabulis longis e regione tentorii paratos esse in situ. Assitores, gallinae et caviar, quibus insidiator baculus in tunicis albis gustatorem quem petisti arte paravit, vicum Sinensem per totam hebdomadam pascet. Inter convivas vidit quattuor duces Americanos quos sciebat et sex ex aliis terris quos nesciebat.
  
  
  Congressi Andreae et neptis eius loqui desierunt - eam ubique ut neptim suam induxit , sed illa superba , odiosissima puella aerem in umbras ponens - , et dum Nick urbanus erat , Ruth post tergum oculos mutavit . reversus est cum puella in alia coetus Sinica. Veloces aspectus eorum, et quia omnino immobiles erant, absconderunt.
  
  
  Categoriam Sinensium parvam, mansuetam, et etiam utilem tendere solemus. Puella, quae celeri recognitione signa commutavit cum Ruth, magna erat, praecipiens, et audax vultus in sollertibus nigris oculis atrox erat, quia sub superciliis de industria evulsa ad erre clivos venerat. "Orientis?" provocare videbantur. "Recte damnas. Vade, si audes."
  
  
  Hoc prorsus momentum habuit Nick impressio cum Ruth eum Jeanie Aling introduxit. Viderat eam in aliis partibus , nomen eius diligenter in mentis indice repressit , sed hoc primum calcis influentia sentiebatur - , propemodum liquefactum calorem ab iis micantibus oculis , supra circum genas , quarum mollities a puris quaerebatur , planis acuto vultu, audaces curva rubentia labra.
  
  
  Dixit, " Mihi maxime placuit in occursum tibi Miss Aling."
  
  
  Supercilia nigra nitida rosae fractio unc. Nick cogitatio: "Mirum est - genus pulchritudinis quam vidisti in TV vel in pelliculis". "Ita, quia te vidi in factione Pan Americanae ante duas septimanas. Sperabam tunc tibi occurrere."
  
  
  "Estisne interest in Oriente? An ipsa Sina? An puellas?"
  
  
  " Omnia ista tria."
  
  
  "Esne legatus, D. Deming?"
  
  
  "No. parvum oleum operarium."
  
  
  "Quomodo Dominus Murchison et Dominus Hunt?"
  
  
  "No. differentia est circiter tria miliardis dollariorum. Officialis laboro."
  
  
  Risit. Tonus ei mollis et altus erat et Anglica sublimis;
  
  
  cum per- fectionis tantum admonitus, ac si eam diligenter didicisset, vel pluribus linguis loqueretur, et omnes vocales suas circumire didicisset. "Tu es valde honestus. Plerique viri, quos fibi dant, sibi parum promotionem dant. Dicere potes, "ego sum in negotiis publicis".
  
  
  "Invenires et meam integritatem stillaret rating".
  
  
  "Probus esne vir?"
  
  
  " Notum esse volo quod honestus homo."
  
  
  "Quare?"
  
  
  "Quia promisi matri meae. Et cum tibi mentiar, credes."
  
  
  Ridebat illa. Sensum in dorso suo sentiebat jucundam prurientem. Non multa ex his fecerunt. Ruth cum Ginny comitatu confabulabatur, procera, gracilis, typo Latino. Conversa illa dixit, "Jerry, occurrit tibi Patricius Valdez?"
  
  
  "Minime."
  
  
  Ruth ingressa est et quadrigam una duxit, e coetu Nick descriptorum politicorum, ammo et quattuor nationum. Congressista Cricks, qui iam solito altus erat, fabulam narrabat - auditores suos se in eo interesse simulabant, quod ille senex diaboli Cricks erat, cum aetate, consilio et potestate appropriationum facta circiter triginta miliarda dollariorum.
  
  
  "Pat, hoc est Jerry Doming," Ruth dixit. "Pat from OAS Jerry from Oil. Hoc modo scies te non esse competition."
  
  
  Valdez ostendit pulchra dentes albi et manus quassat. "Fortasse sumus in puellas pulchras," inquit. "Vos duo scitis".
  
  
  "Quam belle honorem dare," Ruth dixit. "Genie, Jerry, excusa nos secundum? Bob Quitlock Pat obviam voluit. Nos te ad conservatorium in decem minutis coniungemus. Deinde ad orchestram."
  
  
  "Certe," respondit Nick et observabant ut duo per turbam crescentem iter fecerunt. " Ruth mirabilem figuram habet " meditatus est " donec Ginny spectes." Vertit ad eam. "Quid de te? An princeps ferias agit?"
  
  
  "Vix, sed tibi gratias ago. Pro Ling-Taiwan Export Societas laboro."
  
  
  "Putavi te exemplum esse posse. Honeste, Il, nunquam vidi Sinensis puellam in pellicula tam pulchra quam tu. Vel tam alta."
  
  
  "Gratias tibi ago. Non omnes flosculi sumus. Familia mea a septentrione Sinarum venit. Magna ibi sunt. Suecia multum est. montes et mare. Sortes boni cibi."
  
  
  "Quomodo faciunt sub Mao?"
  
  
  Oculi eius conlucebant ei videbantur, sed motus eius non erant visi. "Chang et intermisi. Non multum audies."
  
  
  Accepit eam ad conservatorium, potionem attulit et quaesivit mitior paucis quaestionibus. mollis et informativum responsa accepit. Pallida veste viridis, quae perfecte se opponebat crinibus nitidissimis nigris et oculis micantibus, prominebat. caeteros vigilabat homines.
  
  
  Multos sciebat qui subridebant et adnuerant vel paucula dicere pauca. Illa pugnavit aliquos ex hominibus qui secum manere volebant, mutationem gressuum qui murum glaciei creaverunt donec se moverent. Quae numquam offends-
  
  
  Ed, illa iustus in profundo freezer ambulavit et exivit quam primum reliquerunt.
  
  
  Invenit eam esse peritam saltatorem, et manserunt in solo, quia iocus erat, et quia Nick vere in brachiis eius fruebatur, et odore unguenti et corporis sui. Cum Ruth et Valdez redierunt, saltationes commutaverunt et multum biberunt, et fecerunt in angulo cellae magnae coetum, quidam Nick convenerunt et quidam non habebant.
  
  
  In una mora, Ruth dixit iuxta Jeaniam stans, "Numquid potes nos excusare paulisper? Cena nunc nuntianda est, et nos vis renovare."
  
  
  Nick mansit cum Pat. Apprehenderuntque recentes potiones et cocti invicem more solito. Nihil novi ab Americano Australi didicit.
  
  
  Solus in conclavi feminarum, Ruth ad Ginny dixit: "Quid censes eum post acceptum aspectum?
  
  
  "Puto te adfixum esse hoc tempore. Estne illud somnium? Multo magis interesting quam Pat."
  
  
  " Dux dicit, si Doming conjungit, oblivisci Pat."
  
  
  "Scio." Ruth ingemuit. "Tibi ex pacto manus auferam. Saltator certe bonus est. Sed reperies aliud esse Domingum. Tantum leporem perdere in negotio olei. Et totus est homo. Ille fere vertitur. in mensas. Dux. Rides. Scilicet, Dux eos mutavit — et non insanit. Puto quod Deming admiratur. Commendavit eum ad Mandatum."
  
  
  Puellae in una ex innumeris fabulis feminarum erant cubicula et balnea vestiendi instructissima. Il respexit ad pretiosam supellectilem. "Numquid hic loquimur?"
  
  
  "Tuta," respondit Ruth, exquisita labra in unum gigantis speculis conplectens. "Tu scis militares et politicas tantum explorare exitus. Omnes introitus sunt. Potes explorare singulos et se invicem fallere, sed si exploratores in coetus deprehensus es, advenis."
  
  
  Il ingemuit. "Tu scis de re publica plura quam ego. Sed homines novi. Est aliquid de hoc Doming quod me movet. Nimis est - nimis fortes. Vidisti duces aereos, praesertim capita eorum? Viri ferro chalybe factus sum, et oleum homines facti sunt pinguis, Bene, Doming durus et velox est, et tu et dux animos habere se comperisti.
  
  
  Hoc imago laborantis olei non convenit.
  
  
  "Dicam te scire homines. Numquam ita cogitaveram. Sed has causas esse credo, cur Mandatum in Deming intersit. Plus est quam justus negotiator. Ille, ut omnes, interest. pecunia. illa hac nocte. Offer ei quod me facturum putas. Proponebam ut pater meus haberet aliquid pro eo, sed esca non accepit."
  
  
  "Item diligenti..."
  
  
  "Scilicet. Plus est. Velit puellas, si vereris, habebis aliam similem Carl Comstock."
  
  
  "No. dixi tibi me scire Deming verum hominem esse. Suus iustus ... bene, fortasse tam pretiosum genus, non sum usus. Sensi sicut personam gerebat interdum, sicut nos. "
  
  
  "Illam impressionem non habui, Il. Sed vide. Si fur est, non opus est." Ruth ingemuit. "Sed quale corpus . . ."
  
  
  "Nonne zelas?"
  
  
  "Sane non. Si eligerem, eligerem illum. Si ordinem accepero, Pat ducam et ut plurimum."
  
  
  Quae Ruth et Genie non tractaverunt - numquam disputaverunt - condicionem suam gustum fuisse Caucasianis potius quam Orientalibus hominibus. Sicut plurimae puellae quae in quadam societate adoleverunt, eius normas acceperunt. Eorum specimen fuit Gregorius Peck seu Lee Marvin. Dux eorum de hoc scivit - a Primo Duce diligenter breviavit, qui saepe cum Lindhauer psychologo suo disputavit.
  
  
  Puellae saccos suos clauserunt. Ruth abire incepit, sed Il retinuit. "Quid faciam," inquit cogitanter, "si hoc Doming simile est, et non quod videtur? Adhuc habeo hoc novum affectum..."
  
  
  "Ut in altera turma posset esse?"
  
  
  "Etiam."
  
  
  “Video...” Ruth constitit, vultus parumper vultuque immodico ac deinde severo. "Nolo te esse si erras, Il. Sed si tibi persuasum est, unum tantum relictum esse suspicor."
  
  
  "Septem regulae?"
  
  
  " Etiam. Operite eum."
  
  
  "Numquam hoc consilium de me ipso feci".
  
  
  "Regula patet. Pone. vestigium nullum relinque."
  
  
  Caput IV.
  
  
  
  Quia verus Nick Carter erat genus hominum, qui attracti homines, tam viri quam feminae, cum puellae ad conservatorium redierunt, eum viderunt e maeniano in medio catervae magnae. Loquebatur cum stella Air Force de tormentis bellicis in Corea. Duo lacus qui in novo ford theatrali aperto convenerunt, operam suam de oleo loquendo assequi conati sunt. Raptus rufus cum quo calida verba commutaverat in factione parva intima loquebatur Pat Valdez dum occasionem oculorum aperiendi Nick quaesivit. Plures alii diversae coniugationes dixerunt, "Heus, Jerry Deming!" — et expressi Mur.
  
  
  Dixitque Ruth : Videte hoc, et verum est.
  
  
  "Est oleum," Il respondit.
  
  
  "Est lepor."
  
  
  "Et venditio. Ego pignore vendit has res."
  
  
  "Scire puto."
  
  
  Ruth affirmavit Nick et Jeanie Pat perventum esse ut molles cymbarum soni super PA venissent et turbam sedarent.
  
  
  “Similis est Civitatum Foederatarum sanctorum”, magna voce fissit rufus. Illa prope ad Nick pervenit, et nunc adhuc amissa est. Videbat eam ex angulo oculi, quod referat scribebat, sed non ostendit.
  
  
  Hominis vox per oratores in mollibus ovalibus tonis sonabat quae professio sonabat: "Bene vespere, omnes. Omnes amici Prandium Cushings te suscipiunt et pauca ut pauca dicamus rogasti. Hoc est anniversarium octuagesimum quintum. cenam, quae a Napoleone Cushing ob rarissimam rem inceptam erat, voluit ut philanthropicam et idealisticam communitatis Washington notum faceret de necessitate plurium missionariorum in extremo Oriente, praesertim in Sinis, variis subsidii huius nobili conatu obtinere. "
  
  
  Nick bibens sumpsit et cogitavit, "O deus meus, Buddha in canistro posuit." Fac mihi domum in qua vagantur bubali de kerosene et gasoline cann.
  
  
  vox unctuosa continuatur. "Per plures annos consilium hoc ob circumstantias aliquantum imminutum est, sed familia Cushing sincera spem bonam opera mox resumpturam fecit.
  
  
  "Propter magnitudinem annui cenae, mensae in Madison triclinio positae sunt, Hamilton in aula sinistro cornu et magna aula in tergo domus."
  
  
  Ruth expressit Nick manum et levi cachinnant dicens: "Gymnasium".
  
  
  Loquens conclusit: "Plerique monitus es ubi locum tuum schedulam invenias. Si incerta es, pincerna in introitu cuiusque cubiculi habebis hospitem album et te monere potest. Prandium triginta minutis ministrabitur. Cushings dic iterum: Gratias tibi agimus omnes, qui venerunt.
  
  
  Ruth interrogatus Nick, "Numquid hic eras ante?"
  
  
  "No. ego sursum movere."
  
  
  "Age, vide res in cubiculo Monroe. Est ut interesting ut museum." Illa annuit Ginny et Pat ut eos sequerentur et e coetu discederet.
  
  
  Nick visum est quod mille passus ambulaverunt. Ascenderunt scalas latas per magnas aulas, similes corridoribus deversoriis, praeter supellectilem variam et pretiosam;
  
  
  et singulis paucis ulnis stabat servus ad mensam recipiendam, ut si opus esset consilium. Nick dixit: "Suum exercitum habent."
  
  
  "Fere. Alicia dixit se sexaginta homines conduxisse antequam paucis abhinc annis deminueretur. Ex eis forte hac occasione conducti sunt."
  
  
  "Imprimunt me."
  
  
  "Hoc ante paucos annos videre debes. Omnes erant vestiti servis aulicis Francogallicis. Alicia cum modernisatione aliquid habuit."
  
  
  Conclave Monroe electionem artis ingentem obtulit, multa ex eis inaestimabili, et a duobus detectionibus privatis custodiebatur et homo severus, qui tamquam servus familiaris vetus videbatur. Nick dixit: "Cor non calefacit?"
  
  
  "Quam?" - Il curiose quaesivit.
  
  
  "Haec omnia mirabilia, credo, a popularibus vestris gratioso oblata sunt" missionariis.
  
  
  Jeanie et Ruth aspectus commutati sunt. Pat respexit sicut ridere voluit, sed placuit contra. Per alium ostium exierunt et in triclinium Madison sunt.
  
  
  Prandium magnum fuit: fructus, pisces et carnes. Nick notatur choy ngow tong, Cantonese locusta, saut dau chow gi yok et bok choy ngow antequam cederet, cum ferveret fragmentum Chateaubriand ante ipsum positum. "Ubi hoc possumus ponere?" — mussat ad Ruth.
  
  
  "Conare, delectamentum est," respondit. "Fridericus Cushing IV menu personaliter eligit."
  
  
  "Quis est?"
  
  
  "Quintus a dextra ad mensam capitis. Septuaginta octo annos natus est. Leni victu est."
  
  
  "cum eo post hoc ero."
  
  
  Pocula vini in quovis loco posita erant, nec vacua relinqui poterant. Quisque dimidium pollicis ex unoquoque bibit et ad paucas bibendas respondit, sed maxima pars patronorum rubicundi et ebrii ex tempore eunt - spongia placenta cum pineapple et verberibus cremor - venit.
  
  
  Tum omnia leniter et celeriter acciderunt, ad satisfaciendum Nick. Hospes ad conservatorium et tentorium rediit, ubi vectes nunc capulus et liqueures venditi sunt praeter magnas quantitates alcohol in omni fere forma ab homine inventae. Jeanie dixit ei se non ostendit cenam cum Pat... Ruth subito capitis dolores obtinuit: "Omnis ille magnus cibus"... et se cum Jeanie dum Ruth evanuit saltationem invenit. Pat paribus cum cedit.
  
  
  Sub media nocte, Jerry Deming vocationem accepit cum nota: "Carissima, aegrota sum." Nihil gravis, justo nimis esca. Ivi domum cum REYNOLDS. Genie vehi in oppidum offerre potes. Cras me voca. Ruth.
  
  
  Litteras Genie graviter tradidit. Nigri oculi scintillant, et corpus magnificum in ulnis se invenit. "Doleo de Ruth," Ginny mussat, sed gaudeo me felicem."
  
  
  Musica aequaliter cucurrit et pauciores in solo erant sicut hospites vini ebrii dispersi sunt. Cum sensim in angulum circumirent, Nick quaesivit, "Quomodo sentis?"
  
  
  "Magna. ferrum concoctionem habeo." Ingemuit. "Nonne res luxuriosa est?"
  
  
  "Magnus. Omnibus necessariis est larva Vasily Zakharov media nocte e stagno saliens."
  
  
  "An ille ridiculus?"
  
  
  "Ut in pluribus."
  
  
  Quisque unguentum iterum olfecit. Crinibus nitidis et nitida pelle nares Incidit, et in venerem sapit ille suam. Leni se ei instantia instigavit, ut affectus, vel adfectus, vel utriusque mixtura. Calorem in cervice sua et dorsum sensit; Suscitare potes tortor cum Il et de Il. Speravit non esse nigram viduam quae magnificas papilionum alis inlecebras ad volitare docta erat. Etiam si esset, esset iucunda, fortasse delectabilis, et exspectabat obviam ingeniosus qui tales artes docebat.
  
  
  Post horam in Avis fuit, ad Washingtonias versus facile cursu properans, cum Il, odorato et calido, ad brachium pressus est. Putavit transitum a Ruth in Genie potuisse machinatum esse. Non quod sapere. Securim pro assignatione vel voluptate propria, sumebat unam vel alteram. Il responsurum valde videbatur - vel forte propter bibendum erat. Expressit id. Tunc cogitavi - sed primum...
  
  
  "Mel," inquit, "Spero Ruth bene est. Illa me commemorat Susie Cuong. Scisne eam?"
  
  
  Diu morata fuit. Iudicare debebat num mentiri putabat, et tunc conclusit veritatem maxime logicam et tutam esse. "Ita. Sed quomodo? Non puto esse simillimum."
  
  
  "Habent eandem leporem Orientis. Nempe tu scis quid dicas, sed multum temporis suspicari non potes quid cogitas, sed scis, damnare interest si posses."
  
  
  Putavit de eo. "Scio quid vis, Jerry. Yeah, sunt nice puellae." Illa deiecit et caput leniter in umerum revolvit.
  
  
  "Et Ann Nos Ling," prosequebatur. "Est puella quae semper me putat lotos flores et tea odorata in horto Sinensi."
  
  
  Il sicut ingemuit.
  
  
  "Nostine Annam?" — Annibale poscere.
  
  
  Alia pausa. "Ita. Nempe puellae eiusdem curriculi, quae saepe in se invicem gibba tendunt ut simul et notas commutant. Puto me centum scire.
  
  
  Cute rubra Sinensium puellarum in Washington." Silentio per aliquot miliaria compulerunt. Miratus est si nimium fretus in alcohole processisset. Perterritus erat cum quaesivit, "Cur ita es in puellis Sinensium studiosis? "
  
  
  "Fui in Oriente aliquantisper. Sinicae culturae me insidiabantur. Placet atmosphaera, cibum, traditiones, puellas... " Magnum pectus cucurbitula ac sensilibus digitis leniter permulcet. Illa snugged.
  
  
  "Bene est," mussat. "Vos scitis Sinenses homines negotiatores bonos. Fere ubique terram agimus bene in commercio."
  
  
  "Notavi. egi cum societatibus Sinensium. Certa. Bona fama."
  
  
  "Etiamne multam pecuniam, Jerry?"
  
  
  "Satis impetrare. Si vis videre quomodo vivam, desine apud me bibere antequam te domum recipiam."
  
  
  "Bene," inquit ignave. "Sed pecunia, hoc tibi pecuniam facere, non merces tantum. Ita ut in bonis milibus nummum venit, et fortasse non nimis vectigal penderet. Sic est ut pecuniam."
  
  
  “Verum est,” consensit.
  
  
  “Cognata mea in negotio olei est,” illa perseveravit. "Locutus est de alio socio inveniendo. Nulla collocatio. Novus homo honesto stipendio praestabitur si verum usum in agro olei haberent. At si successerint, fructus communicabit".
  
  
  "Volo consobrinum tuum occurrere."
  
  
  " Dicam tibi cum videro illum."
  
  
  "Dam tibi negotium meum card ut me vocaverit".
  
  
  "Placere fac. Volo tibi auxilium". Tenuis, valida manu pressit genu.
  
  
  Post duas horas et quattuor potiones, pulchra manus ipsum genu multo firmiore tactu tenebat, multoque magis corpore tangebat. Nick placuit facilitate qua convenit manere in cubiculo suo antequam domum suam reciperet ad id quod dixit "locus familiae in Chevy Chase emptam".
  
  
  Bibendum? Stulta erat, sed veri simile non potuit aliud verbum de patruele suo vel de re familiari accipere. "Iuvabo in officio" addidit quasi silentium latae sententiae haberet.
  
  
  Ludere? Non recusavit illa, cum monebat ut calceos tollerent ad solatium, tum vestem eius et braccas braccas.
  
  
  Extenta in strato ante fenestram picturae Anacostia fluvium imminens, cum luminibus obscuris, musica mollis, glacies, nitrum, et cupa iuxta torum reclinata ne longius vagaretur, Nick cogitabat. contente: quam viam ad vivum.
  
  
  Partialiter jacet, Il magis splendidis quam unquam respexit. Sterquilinium sericum et fasciam corrigiam gerebat, et pellis eius erat umbracula suavissima persici aurei flavi, in momento firmae maturitatis antequam rubra mollitiem acciperet. Putabat crines suos colores olei recentis scaturientis in piscinas repositas in nocte obscuro-nigricantes.
  
  
  Osculabatur eam penitus, sed non continue cum vellet. Blandit et permulsit illam et somniavit. Patiens fuit donec subito e silentio dixit, "Sentio te, Jerry. Amare me vis, nonne?"
  
  
  "Etiam."
  
  
  "Tu es facilis ad loqui, Jerry Deming. Have vos umquam nupta?"
  
  
  "Minime."
  
  
  "At scivistis multum puellas."
  
  
  "Etiam."
  
  
  "Toto orbe terrarum?"
  
  
  "Etiam." Breviter molliter responsa dedit, satis cito ad ostendendum vera esse, et vera esse, sed sine interrogatione vel brevitate vel irritatione.
  
  
  "Tu sentis sicut me vis?"
  
  
  "Sicut omnis puella semper occurrit. Pulchra es tu. Exotic. Pulchrior est aliqua photo princeps Sinensium, quia calidus et vivus es."
  
  
  "Potes bet ego sum" spiravit et ad eum conversus est. "Et aliquid discere es," addidit ante labra occurrerunt.
  
  
  Non tempus multum solliciti de eo quod Il faciebat amorem et actiones eius omnem operam suam requirebat. Illa magnete capax fuit quae passionem tuam externam et externam traxit, et semel trahere sensisti ac permisit te fracturam Unciæ movere, inexpugnabili attractione correptus es, nihilque te in essentiam immittere potuit. Et semel movisti, desistere noluisti.
  
  
  Non illum rapuit, nec meretricis attentio dedita in brachii ardore. Il faciebat amorem quasi licentiam faceret, cum arte, calore, et delectatione talis personae ut miraris simpliciter. Stultus homo esset non relaxare, ac nemo Nick stultum unquam appellavit.
  
  
  Cooptatus, contulit, gratus fuit fortunae. Plus quam portionem habuit in vita sessionum sensualium, et sciebat se meruisse non casu, sed corporis attractione ad mulieres.
  
  
  Cum Ginny - sicut cum aliis, qui amore indigebant et ius tantum mutui oblationis postulabant ut dilatarent corda, mentes et corpora dilatanda - paciscor factum est. Quisque bona cum mansuetudine et astutia liberavit.
  
  
  Illic ut iacebat madidis nigris crinis ora tegens, linguam gustans textura suam, miratusque iterum quidnam esset unguentum, Nick cogitabat, magna.
  
  
  Nam duabus proximis horis beatus fuerat, et quantum acceperat se dedisse certum est.
  
  
  Pili lente a contactu cum cute discesserunt et sub oculis nigris micantibus et pernicioso rictu substituti sunt, longitudo elf in obscuro lumine unius lampadis, quam tunc induendo pallio super illam hebetavit. "Felix?"
  
  
  "Obstipuit. Super-motus" mollissime respondit.
  
  
  "Ita quoque sentio. Tu scis."
  
  
  "Sentio".
  
  
  Vertit caput in umerum suum, elf gigas mollis et levis per totam eius longitudinem factus est. "Quare felices homines non possunt? Surgunt et disputant. Aut relinquunt sine verbo. Aut homines bibere aut bella stulta bella relinquunt."
  
  
  "Id est," dixit Nick cum admiratione, "plerique non habent. Nimis elatum est, sui aut imperiti. Quoties duo homines similes simul nos comparare? Ambo datores. Tam patiens... Scis - Omnes opinantur, se naturales scaenicos, sermones et amatores esse. Plerique non inveniunt, quod nihil de aliquo eorum reipsa sciunt. Quantum fodiendi, discendi et elaborandi artes, numquam molesti sunt."
  
  
  "Putasne me eruditum?"
  
  
  Nick cogitavi de sex vel septem generibus artium quae tantum demonstraverat. "Tu es peritissimus."
  
  
  "Vigilate."
  
  
  Aureus dryadus ad aream facilitate petauris cecidit. Artificiosa motuum eius anhelitum absumpsit, et undans perfectas curvas mammarum, coxis et caudae linguam per labia sua et hirundo discurrebat. Stabat cum latis cruribus , risit ei , deinde recubuit , et subito caput inter crura eius , labia rubra adhuc crispa sunt . "Numquid hoc ante vidisti?"
  
  
  "Tantum in scaena!" in cubitum se erexit.
  
  
  "Aut illud?" Surgens lente, inclinavit et posuit super tapetem parietis manus suas, et deinde teres, uncis ad tempus, lepide digitos levavit, donec rosei ungues ad laquearia demonstraverunt, easque versus eum demiserunt usque ad eum. mox lectum percussum attigit et in arcum derepta tendens in pavimentum.
  
  
  Dimidium puellae aspexit. Medium studium, sed mirum in modum. In obscuro lumine abscissa est ad umbilicum. Mollis vox ea latebat. "Tu es athleta, Jerry. Fortis es. Potesne facere?"
  
  
  "Nihil," respondit vere. Medium corpus in altam puellam auream convertitur. Somnium exoritur, ridet. "Exercendum es omnem vitam tuam. Have you - have you been in show business?"
  
  
  "Cum parvus essem. cotidie erudiebamus. Saepe bis terque in die. id servavi. Bonum tibi puto. Numquam in vita mea aegrotavi."
  
  
  "Iste magnus ictus in partibus debet esse."
  
  
  "Numquam amplius facio. Hoc modo. Pro eo qui maxime bonus est. Alios usus habet... "Ipsum se deposuit, osculatus est eum, retraxit se ad cogitandum intuendum. "Paratus es iterum," inquit admirans. "Fortis homo"
  
  
  "Vigilate ut hoc faciatis vitam omni statuae in urbe".
  
  
  Risit, revolvit ab eo, et rursus oborto Inferior, donec vertice nigros Vidit capillos. Tum toro volvebat longos, flexibilesque pedes 180 flexo gradu, levique arcu, donec iterum flexa magis quam geminata retorsit.
  
  
  "Nunc deliciae." Ea vox contra ventrem suum obvoluta est.
  
  
  "Curam?"
  
  
  "Aspicies. Aliter erit."
  
  
  Quo dicto, Nick inusitatam concitationem ac cupiditatem sensit. Se gloriabatur in perfecta abstinentia — yoga cotidiana et exercitiis rhoncus obsequentiter exercendis — nunc autem sibi persuadere non egebat.
  
  
  Natavit in antrum calidum, ubi puella pulchra eum exspectabat, sed eam tangere non poterat. solus erat et statim cum ea. Totam viam ambulavit, supernatans trajecit armis, caput super eos reclinans.
  
  
  Sericeosam per femorum eius crinem titillationem sensit, et ab profundo momento recedere putabat, sed piscem grandem udo ac tenero ore geminas in aetate sphaerulas deprehendit, et in aliud momentum luctatur. iactura imperii. sed nimia delectatio fuit, clausitque oculos sensusque perfundat dulcibus arnica tenebris. Inusitatum fuit. Hoc rarum fuit. Innatavit rubra et obscura purpura, et in vivam erucae ignotae magnitudinis conversa est, tingens et nixus in caudex sub secreto mari, donec se id velle simulavit, sed scivit se inopem esse, sicut cum unda delectamenti. potestas emissa est in spatio vel ex eo - nunc autem nihil refert - et vehicula launching in alacerantium adiutorium catena laeta explosa sunt.
  
  
  When he looked at his watch it was 3:07. Dormiebant viginti minuta. Movet, et Il experrectus est, ut semper, statim ac caute. "Tempus?" - quaesivit saturo gemitu. Cum ei dixit : " Domum ire mallem . Familia mea patiens est , sed ... " .
  
  
  In via ad Chevy Chase, Nick persuaserat se Giinny iterum mox visurum esse.
  
  
  Sollicitudo saepe solvit. Sufficit tempus duplicare Ann, Susie et alios. Ut mirum, ullam constitucionem facere recusavit.
  
  
  "Opus opus est ut negoti relinquas", inquit. "Voca me in sabbato et gaudebo te videre - si vis".
  
  
  "Ego te," inquit serio. sciebat plures puellas pulchras, quasdam formas, intelligentias, passiones, et quasdam communes; Sed aliud erat Il Ahling!
  
  
  Tum quaesitum est, quonam esset negotii? Quare? Quibuscum? Potuitne hoc ad incognitas neces an Bauman anulo referri?
  
  
  Dixit, "Spero negotium tuum iter erit ad locum ab hoc carmine calido. Minime mirum Britannis debitum reddunt tropicum in Washington debitum. Opto te et possem ad Catskills, Asheville vel Cenomanniam obrepentes."
  
  
  "Quod esset nice", respondit somnianter. "Fortasse aliquando. Valde occupatus nunc sumus. Plerumque volantes erimus. Aut in conclavis caeli habitudo colloquii." Dormiens erat. Pallidus glaucus primae lucis aurorae mollivit tenebras, ut dixit ei extra domum seniorem decem vel duodecim mansiones consistere. Is post tegumentum fruticum ortus est. Statuit non ulterius eam sentinam experiri - Jerry Doming bene proficere in omnibus rebus, et frustra esset omnia impellendo nimis dura perdere.
  
  
  Osculabatur eam per aliquot minutas. Illa insusurrabat, "Id erat multus of iocus, Jerry. Vide si me vis ad patruelem meum inducere. Scio modo quod agit cum oleo, realem pecuniam facit."
  
  
  "Ita mihi placuit. Volo ei obviam."
  
  
  "Bene. Me in hebdomada."
  
  
  et exiit.
  
  
  Placuit rursus in conclavi. Putares quod cum recens esset, adhuc dies frigoris et exigui mercaturae erat. Quod dum retardaret, lac ei concussit, et retorsit alacriter.
  
  
  Cogitabat de Ruth et Jeanie. Fuerunt tormentarii longo ordine auctorum. Vel tu esuriens festinabatis. Possent desiderare Jerry Deming quia vir ferox videbatur et peritus homo in negotio quo pecunia influebat, si omnino felix esses. Vel haec esse potuit prima pretiosa contactus rei tam complexae quam mortiferae.
  
  
  Terrorem posuit 11:50 am. Cum evigilasset, Farberware se in ieiunium convertit et Moto Ruth vocavit.
  
  
  "Hi Jerry..." Male non videbat.
  
  
  "Salve. Ignosce, te heri non belle. Sentis melius nunc?"
  
  
  "Ita. Sententia magna expergefactus sum. Spero te non deserens iratus, sed male si remansissem possem. Certe mala societas."
  
  
  "Quamdiu bene sentis iterum, suus 'okay. Jeanie et habui tempus bonum." "O homo," putabat, "hoc exponi posset." "Quomodo de nocte cenam conficere pro nocte perdita?"
  
  
  "Ama eam."
  
  
  "Per viam" inquit Il mihi patruelem habet in negotio olei et aliquo modo idoneus sum. Nolo te sentire sicut te in loco difficili te mitto, sed - scisne?" si ipsa et res eius validae sunt?
  
  
  "Vis - potes credere opinioni Jeanie?"
  
  
  "Ita id est."
  
  
  Silentium regnavit. Tunc illa respondit, "Puto ita. Illa te propius ad agrum tuum adducere potest."
  
  
  "Bene, gratias. Quid facietis proximam mercurii noctem?" Desiderium interrogandi ortum est in Nick cum Jeanie consilia meminisset. Quid si plures puellae arcanae "negotium" absint? "Ego ad concentum Iranianum in Capulum - ire vis?"
  
  
  Genuina eius vocis poenituit. "O Jerry, ego amare vellem, sed tota septimana ligabor."
  
  
  "Omnes sabbati! Abis?"
  
  
  "Bene.
  
  
  "Septimanam amet mihi" dixit. "Vide te circiter sex, Ruth. Egone te tollere ad locum tuum?"
  
  
  "Quaeso."
  
  
  Post telephonum pendebat, super tapete sedit in loto positione et coepit facere exercitationes yoga in respiratione et in potestate musculi. Profectus est post sex fere annos ad praxim, ut in articulo pulsum inspiciat, inflexo genu inflexo, et videat eam accelerare vel retardare ad nutum suum, et post quindecim minutas, scienter rediit. quaestio de mortes peregrinas, Anuli Bauman, Ginny et Ruth. ambas puellas amabat. Mirum aliquo modo erant, sed singulares ac diversi semper eum volebant. Loquebatur de rebus in Marylandia, commentis Hawk et Ruth alieno morbo in cena Cushing. Formam ex illis facere potes vel accipere ut omnia fila connectentia fortuitum esse possint. Non potuit meminisse in re tam inops sentiens ... cum electione responsa, sed nihil se comparare.
  
  
  braccis indutus in marathro et tunica alba polo ambulavit et pervenit ad Collegium Gallaudet in Avis. Novi Eboraci Avenue descendit, dextram in montem convertit. Olivet vidit hominem exspectantem eum apud Road intersectionem Bladensburg.
  
  
  Huic homini duplicem invisibilitatem habuit: perfectam ordinariam plus sordidatam, inclinatam ad tristitiam, propter quam subconsciously cito praeter eum ambulasti ut sit pauper vel.
  
  
  non adversis rebus tuis. Nick restitit, homo celeriter intus ascendit et versus Lincolniam Park et Ioannem Philippum Sousa Bridge compulit.
  
  
  Nick dixit, "Cum vidi te, magna cena tibi emere volui et in sinu tuo perscrutari quinque dollara inhaerere."
  
  
  “Potes facere”, Accipiter respondit. "Prandium non habui. Sume hamburgenses et lac ex eo loco prope aedificium Navy. Eis in raeda vesci possumus."
  
  
  Quamquam Hawk honorem non agnovit, Nick scivit se amasse. An senior homo lacero iacco mirabilia facere potuit. Etiam fistula, cigar vel petasus vetus suam speciem omnino mutare potuit. Non erat subiectum... Accipiter facultas senescere, adtrita et abiecta, vel superbus, lentus et magnificus, vel justo aliorum generum. Peritus authenticae dissimulationis erat. Accipiter evanescere potuit quia factus est homo plebeius.
  
  
  Nick suam vesperi cum Jeanie describit: "... tunc domum illam duxi. Hebdomada proxima non erit. Puto etiam Ruth Moto futurum. Estne alicubi omnes simul convenire possunt?"
  
  
  Accipiter lento lacte suo sorbenda sumpsit. "Accepit eam prima luce, huh?"
  
  
  "Etiam."
  
  
  "O iuvenis adhuc et in agris laboras. Puellas pulchras delectas. Sola cum his . . . quattuor aut quinque horas dices? Servus sum in officio taedioso."
  
  
  "Locuti sumus de Chinese Jade," Nick dixit molliter. "Est amabam."
  
  
  "Scio Ginny oblectamenta magis activas includere."
  
  
  "Igitur non omne tempus tuum in officio habe. Qua dissimulatione uteris? Puto aliquid simile Clifton Webb in antiquis pelliculis in TV?"
  
  
  "Prope es. Suus 'nice est videre te iuvenes technicas exquisitas habere." Demittit vas vacuum et subrisit. Tum ille: "Idem habemus quo puellae ire possunt. Ibi pars hebdomadis longa apud praedium Domini in Pennsylvania habita est - colloquium negotium vocatur. Negotiatores maxime populares internationales. Primario ferro, aëronavibus et, cf. curriculum, munitionis.
  
  
  "Non oleum operarios?"
  
  
  Utroque modo, munus tuum ut Jerry Doming hic est manere. Nimis multi nuper occurrit. Sed tu es qui habet ire.
  
  
  "Quid de Lou Carla?"
  
  
  "In Irania est. Penitus implicatus est. Nolo eum extrahere."
  
  
  "Cogitavi de eo quod ferrum negotium scit. Et si ibi sunt puellae, quidquid identitatis libuit, totum operimentum debet esse."
  
  
  "Non dubito inter convivas puellas circuentes erunt."
  
  
  Nick graviter adnuit ut DC-VIII observaret transitum planum minorem per densas Washington habena. Inde periculose procul intuebantur. "Veniam. Utroque modo posset esse falsum indicium."
  
  
  Accipiter chuckled. "Si hoc conatum est ut meam sententiam capiam, opus erit. Scimus de hoc conventu quod telephonium centrale per sex dies sine intermissione plus quam triginta minutas observavimus. Si magna et copiose ordinata sunt. Si sunt autores recentis mortes, quae, uelut naturales, immites et sollertes sunt.'
  
  
  "Decipis haec omnia e colloquiis telephonicis?"
  
  
  "Noli me elicere, mi puer - periti id facere conati sunt." Nick rictum suppressit sicut Accipiter, "Omnes frustulas et frusta non conveniunt, sed exemplum sentio. Ingredere illuc et vide quomodo cohaerent."
  
  
  "Si sapis et incultus ut es ut credis, me simul habeamus".
  
  
  " Dubito, Nicolae. Tu scis quid de ingenio tuo sentiam. Ideo ibis. Si mane die dominico in navi pergis, conveniam te apud Bryan Point. Si fluvius refertus est; ad meridiem. "Occidens, donec soli relicti sumus."
  
  
  "Quando technici parati mihi erunt?"
  
  
  "Martis in garage in McLean. Sed ego tibi dabo plenam breviationem et plurima documenta et tabulas in Dominica".
  
  
  Nick cena illa vesperi cum Ruth Moto fruebatur, sed nihil pretii didicit et, auctore Hawk, nihil perseveravit. Aliquot momenta libidinis fruebantur dum in litore collocati sunt, et binis domum suam compulit.
  
  
  Apud Hawk die Dominico incidit et tres horas peregentes de singulis cum subtilitate duorum architectorum contractuum ad signandum parati erant.
  
  
  Die Martis, Jerry Deming respondisse machinam suam, ostiarium suum et plures alios notabiles homines dixit se ad Texas negotium ire et in Avis avolasse. Post medium horae per ostia salsissimus mediocris terminalis, bene de via, pepulit, et momento temporis ipse et currus eius e facie terrae evanuerunt.
  
  
  Die Mercurii mane, II annorum Buick garagium plaustrum discessit et ad Leesburgum VII Route contendit. Cum illa cessavit, homo e curru elapsus est et quinque cuneos ad taxi officium ambulavit.
  
  
  Nemo eum animadvertit ambulantem lente in platea actuosa, quod homo non esset bis spectandus, quamvis claudicat et ferula simplex fusca tulerit. Potuit mercator localis vel pater alicuius venire per chartam aliquam et cham suci aurantiorum. Capilli et barba erant cinerei, corium rubicundum et rubicundum, staturam pauperem et nimium pondus habebat, corpore tamen magno. Ille synthesim caeruleam gerit et pileum molle caeruleum et griseum.
  
  
  Taxi conduxit et in via ad aeriportum 7 repulsus est;
  
  
  ubi fugit in carta rentalis officii. Vir post abacum eum amavit quod tam urbanus et manifesto honestus erat.
  
  
  Litterae eius erant in ordine. Alastair Bedele Williams. Ea diligenter repressit. "Secretarius tuus Aero Ducem, Mr. Williams reservavit, et depositum in pecunia numeratum misit." Ipsa urbana facta est. "Cum ante nos non volaveritis, vos cohibere volumus in persona ....
  
  
  "Non reprehendo. Sapientes moventur."
  
  
  "Bene. Ego vobiscum sum. Si non sapiunt mulieri ...."
  
  
  "Tu videris sicut femina quae gubernator bonus est. Intelligentiam dicere possum. Conicio - habes LC et instrumentum tuum rating".
  
  
  "Quare, ita. Quomodo scis?"
  
  
  "Ego semper potui iudicare mores." Et, Nick cogitabat, nulla puella obluctans anhelatiunculas induere, si eam homines verberarent—et maturus es ad horas volare.
  
  
  Duos aditus fecit, — ambo immaculati. Dixit, "Tu es valde bonus, domine Williams. Gaudeo. Tu ad North Carolinam?"
  
  
  "Etiam."
  
  
  "Ecce tabulae geographicae. Veni in officium et consilium fugae expediemus."
  
  
  Postquam consilium peregit, "Prout circumstantiis, cras hoc consilium mutem. Ego personaliter vocabo cubiculi potestatem de quacumque declinatione. Quaeso ne solliciti sitis."
  
  
  Ipsa eluxit. "Est tam delicatus videre aliquem cum sensu communi methodico. Tot homines iustus volo te mirari. Sudore aliquot ex illis diebus".
  
  
  In tempore suo decem pupa libellum dedit.
  
  
  Cum abisset, dixit "Minime, quaeso" et "Gratias tibi" in uno spiritu.
  
  
  Nick in meridie ad Airport Manassas municipalis appulit et ad consilium fugae tollendum vocavit. Securim scivit motus ictum usque ad minutos et moderatores operari posse, sed sequentes exercitationes minus spectandi facultas fuit. Relinquens Manassas, chorum volavit, potentem planum parvum per Allegheny montem transitum penetrans, ubi equitatus Unionis et Confoederati persecutus erat et ante saeculum se invicem reprimere conatus est.
  
  
  Magnus dies erat ad volandum, cum sole lucido et minimo vento. "Dixie" et "March Down Georgia" canebat cum in Tarentum transiit et ad focum suum ad summum appulit. Cum iterum distulisset, ad duos choros "Brittannico Grenadier" transiit, verba reddens in accentu antiquo Anglico. Alastair Beadle Williams Vickers, Ltd. et Nick expressam habuit dictionem praecisam.
  
  
  Adhibebat Altoona pharus, deinde Omni cursu alius, et post horam appulit in agro parvo sed occupatus. Vocationem telephonicam fecit ut currum scinderet et a 6:42 a.m. reptans per angustam viam ad septentrionalem plagam septentrionalem Appalachian. Via lane una erat, sed latitudo abiecta, via bona erat: duae centuriae usus et innumerae laboris horae a viris fortibus eam ducebant et parietes lapideos adhuc circumclusos aedificabant. Cum iter occupatus ad occidentem, quia longiorem viam sequebatur, sed faciliori descensu per vias, non amplius in mappis quasi per viam per montes designata erat.
  
  
  In Tabula Nick's 1892 Geological Survey ostensa est ut per viam, in 1967 tabula centralis portio simpliciter linea punctata indicans vestigia. Ille et Hawk diligenter singula in mappis perscrutatus est - sensit se scire viam priusquam eam eiecit. Quattuor milia ante iacent proximis agminibus dominorum gigantum, iugera viginti quingenta in tribus glans montanis.
  
  
  Etiam AX recentissimas singulares praediorum dominorum obtinere non potuit, quamvis veteres tabulae geographicae certissime pro viis et aedificiis certissime essent. Hawke dixit: "Scimus illic aeriportus ibi esse, sed circa illud est. Profecto photographatae potuimus eam aspeximus, sed nulla ratio erat. Antonius Dominus senex locum simul circa annum 1924 posuit. Ipse et Calgeenni fortunas fecerunt. cum ferrum et chalybea rex essent et quae fecistis servasti, nullas ineptias de pascendis hominibus facere non potuisti, Dominus omnium omnium sapientissimus erat, qui cum alia quadraginta miliones in Primo Mundo bello vendidisset. suas partes industriae multum placerat emit".
  
  
  Annibal in historia curabat. "Sane mortuus est senex?"
  
  
  "Decessit anno 1934 . Etiam lacus tum fecit narrans John Raskob se stultum esse et Roosevelt patriam a socialismo salvare et eum potius debere quam eum detrahere debere. Notarios amavit. Filius eius hereditatem hereditavit. Ulixes et septuaginta vel octoginta miliones cum Martha sorore sua communicantur.
  
  
  Nick quaesivit: "Et illi."
  
  
  "Martha in California nuntiata est. Nos inhibemus. Ulixes varia fundamenta caritatis et educational fundavit. Hodiernae sunt ab anno circiter 1936 usque ad annum 1942. Hoc acerbe iudicium esse solebat ut machinamentum tributum et ut perpetuis officiis suis haeredibus provideret. Fuit capitaneus in Keystone Division in WWII.
  
  
  Stella Argentea et Aerea cum Quercu Folium Cluster accepit. Saucius bis. Viam privatam proficiscitur. Numquam hospites meos invasit".
  
  
  "Similis guy verus," inquit Nick. "Ubi nunc est?"
  
  
  "Nescimus. Eius nummularii, procuratores reales praedii et mercatores scribunt suis mailbox in Palmarum Fontium."
  
  
  Cum Nick in antiqua via lente egit, huius sermonis recordatus est. Verisimile est dominos similes fuisse ministros Baumanis Ringonis vel Shikoms.
  
  
  Constitit in spatio magno, qui carrum stare potuisset, et chartae studuit. Dimidium miliare postea duo minima quadrata nigra erant, quae demonstrabant quae nunc verisimilia erant fundamenta priorum aedificiorum relicta. Vltra notam exiguam ad cimeterium monstrabat, et deinde, antequam vetus via ad meridiem vergit, ut vallis inter duos montes transiret, via per parvam incisuras dominii dominii esset.
  
  
  Quisque currum conversus, frutices aliquot oppressit, eum clausit et in acie reliquit. Ibat in sole moriens via, laeto fruens virore, cicutis alta, et modo albae betulae prominebant. Admiratus chipmunk paucis antennis ante eum cucurrit, caudam suam quasi antennae iactans antequam in murum lapideum saliret, momento glaber in fusco et nigro minuto fasciculo pilorum ante nictans oculos micantes et evanescentes. Quisque paenitebat momentum quod non exisset ad ambulandum vespertinum ut pax esset in mundo, quae magni momenti erat. Sed hoc non est ita, admonuit se, obticuit et accendit cigarette.
  
  
  Extra pondus armorum specialium admonebat eum quomodo mundus pacatus esset. Cum res incognita esset, ipse et Hawk consensit ut paratus esset adventurum. Nylon album enaculum, quod ei speciem densam dedit, duodecim loculos in quibus explosives, instrumenta, filum, parvum radiophonicum transmissum — etiam larva gasi continebat.
  
  
  Accipiter dixit, "Aut modo Wilhelminam, Hugonem, et Petrum auferes. Si deprehensus fueris, satis erit ut tibi committam. Ut extra apparatum aeque ferre possis. Quod tu modo esses. necesse est ut te per." vel quicquid, signum da nobis ex bottleneck. Barney Manoon habebo et Bill Rohde prope ostium ad praedium plantatum in salsura sicca".
  
  
  Sensum fecit, sed difficile erat in longo itinere. Nick cubita sub iacco suo movit ad sudorem dissipandum foetidum et ambulando continuatum. Ambulavit in defensionem, ubi tabula vetus pecunia ostendit et cessavit. Pecunia? Vidit perfectam imaginem tractus rustici Gothici villae rusticae, trium laterum perfectae cum porticu, sellis gestandis et vibrans hammockis, hortum salsissimum et aedificationem iuxta ambulationem floris instructam post domum. . Picta erant dives fulva culta albis in fenestris, canalibus et cancellis.
  
  
  Est etiam post domum horreum parvum rubeum nitide depictum. Duo castanei equi a tergo cursorium et cancellorum a tergo eminebant, et sub duplicato curru videre poterat plaustrum et apparatum rusticum.
  
  
  Nick lente ambulabat, attentio ferebatur cum foenore in scena venuste sed evasit. Ad fastos Currier et Ivonis pertinebant - "Domus Place" seu "Parvus Firma".
  
  
  Accessit ad viam lapideam, quae ad porticum ducebatur, et venter eius post eum vox valida latebat, alicubi in crepidine viae dixit: "Desiste, Magister. Ibi est sclopetum latum ad te monstratum."
  
  
  
  Caput V
  
  
  
  Nick valde stetit, valde adhuc. Sol, iam proximus ab occidente montes, faciem suam incendit. In silva, gragulus magno silentio exclamavit. Vir cum sclopeto omnia sibi habebat - mirum, velum et locum contra solem.
  
  
  Quisque restitit, ferulaeque suae fusca tegebat. Tenuit ibi sex digitos supra terram sine demisso. Vox dicentis, "Potes vertere."
  
  
  Homo ex post nigram nucem iuglandis egrederetur, fruticibus cinctam. Videbatur quasi post observationes, ut vitaret notationem. Sclopetum aspexit ut Browning carus, probabiliter a Dulce 16 sine compensatore. Vir mediocris staturae erat, circiter quinquaginta, tunicae bombicae et braccae griseae gerens, sed pileum tuedum molle gerebat quod loci dissimile vendendi erat. Dolor aspexit. Oculi eius velox glauci per Nick sine festinatione erraverunt.
  
  
  Quisque aspexit. Vir placide stabat, manu prope felis manu sclopellum tenens, rostro et dextrorsum. Advena putet hic esse hominem cito et improviso capi posse. Nick aliter placuit.
  
  
  Vir dixit, "paulum hic habui". "Numquid indicas mihi quo itis?"
  
  
  "De via et via vetere," Nick respondit in accentu perfecto antiquo. Libet velis ostendere ID numerus et card si velis. "
  
  
  "Si tibi placet."
  
  
  Wilhelmina commoda contra laevam costam sensit. Spuere posset in re secunda. Nick sententia dixit se et finire et mori. Ille chartam diligenter removit a sinum lateris tunicas caeruleae et crumenam ab interiori sinu pectoris. Duos chartas e pera traxit - Department Securitatis Wicker cum sua photographica in ea transiens et universale aerem iter card.
  
  
  "Posnene eas tenere in dextera tua recta?"
  
  
  Quisque non sapiunt. Prono se gratulatur iudicio eius, laeva manu sclopellum altero tenens arripuit. Duos gradus reduxit et tabulas aspexit, notans spatium in angulo tabulae indicatum. Ambulavit ergo et reduxit eos. "Paenitet me de receptione. Habeo quosdam vicinos vere periculosos. Hoc non est satis sicut Anglia."
  
  
  "Oh, certo scio," respondit Nick, missis libellis. "Notus sum cum tuis montanis populis, cum eorum clandestina et hostilitate revelationum imperii - recte pronuncio?"
  
  
  "Ita. Tu melius velis poculum theanae intrare. Mane noctem si lubet. Ioannes Villon sum. Hic habito." Ostendit in historiali domo.
  
  
  "Locus venustus est" dixit Nick. "Libet te ad calicem capulus copulare et propius ad villam hanc pulchram specta. Sed montem ascendere volo et reverti. Possumnene te cras circa horam quartam videre?"
  
  
  "Scilicet. Sed paulo sero incipiens es."
  
  
  "Scio. Currum meum ad exitum discessi quia tam angustam viam obtinuit. Dimidium horae dimidium me facit." Sollicitus erat cum diceret "schedulam." "Saepe nocte ambulamus. lucernam mecum parvam porto. Lunae erit hodie et vere bene noctu videre possum. Cras interdiu viam ducam. Via mala esse non potest. per duo fere saecula via fuit."
  
  
  "Itus satis facilis est, praeter paucas fauces saxosas et foraminis ubi olim pons ligneus erat. Ascendere sursum ac deorsum habebis et vadere rivum. Cur ita es animo hanc viam capere?"
  
  
  "In superiori saeculo propinquus meus longinquus per hoc gradatim pergit. Librum de eo scripsit. Profecto ambulavit usque ad oram occidentalem tuam. Regredior iter. Me capiet. paucis annis interiit. Sed tunc ego librum de mutatione scripturus sum. Fabulam attrahenti facit. Re vera haec regio magis est primitiva quam cum per eam ivit."
  
  
  "Ita bene est. Bene, fortuna. Cras post meridiem veni."
  
  
  "Gratias ago. tea id exspecto."
  
  
  Ioannes Villon stetit super gramen in media via et observavit Alastair Williams ambulare. Grandis, pinguis, claudus, vestis figurata in urbe, ambulans proposito et perspicue tranquillitate invicta. Eo momento, cum viator e conspectu elapsus est, Villon domum intravit, et proposito celeriterque ambulavit.
  
  
  Quamvis Nick alacer iit, cautio in cogitationibus agitata est. John Villon? A venereum nomen et extraneus in arcano loco. Non potuit in his fruticibus viginti quattuor horarum diem consumere. Quomodo noverat adventum Nick?
  
  
  Si photographica vel televisifica televisifica viam monitorem admoverat, magnum eventum significabat et magnum nexum cum dominorum hereditate significabat. Quid est?
  
  
  Hoc consilium receptionis significabat, quia Villon cum aliis communicare debebat per incisuram montis per viam lateralem transiens. Consentaneum erat. Si operatio quanta Hawk suspecta fuisset, vel si Bauman cohors incidisset, posticum incomitata non discessissent. Sperabat primo observatores esse, e curru evectus.
  
  
  Circumspexit, nihil vidit, claudicationem abjecit, et prope ad cursum ambulavit, terram celeriter operiens. Mus sum. Ne caseo quidem indigent, quia fidus sum. Hoc si laqueus, bonus erit. Populus qui eam instituit emat optime.
  
  
  Inspexit tabulam quam movebat, figuras parvas, quas in ea descripserat, dum spatia cum libra metiens inspiciebat. Ducentis quadraginta cubitis, laeva, dextra et sinus. desiluit. MULTA. in sinum, et locus eius bene intentus erat. DCXV autem cubitis directe surgit ad id quod erat pedum circiter CCC. Tunc acutum ad sinistram se convertit et secundum quod apparebat in tabula plana iter per rupem esse. Ita. Tum...
  
  
  Vetus iter rectum iterum convertit, sed per viam per sectis latus erat ut recta iret ante sinistram metas. Oculis acutis viam et parietem saltus apertura conspexit, per nemus cicutae convertit, hinc inde collustratum betula alba. .
  
  
  Et pervenit ad cacumen montis sicut sol post se retro montem evanuit, et ambulavit per viam saxeam in vespera colligens. Iam difficilior erat spatia eius gradus annotando metiri, sed substitit cum trecentos passus ab infimo vallis parvas esse existimavit. Hoc proxime est ubi felis primae insidiae erunt.
  
  
  Sunt inconveniens aestimare nimis multa problemata satis experiri valde durum
  
  
  - Custodes incauti fiunt, si diurnas Iter quotidie habebunt, quia discurrere putant inutiles esse. Tabula geographica ostendit proximum depressionem in superficie montis 460 cubitis ad septentrionem esse. Patienter, Nick iter fecit per arbores et frutices, donec humus ad exiguum montem declivit rivum. Cumque aquam frigidam in manu sua biberet, animadvertit noctem omnino nigram esse. "Bene tempus," statuit.
  
  
  Fere omnis rivus quemlibet transitum habet venandi occasionaliter, interdum semel vel bis in anno, in pluribus vero plus quam mille annos. Donec maximus id erat non cursus. Hora praetermissa Nick primam lucem ab inferis videbat. Duas horas ante, vidit vetustam domum ligneam in lumine lunae per arbores deficiens. Cum ad ripam vallis purgandi constitisset, vigilia ejus legitur 10:56.
  
  
  Nunc — patientia. Veteris dicti meminerat de Magno Equo, quocum sarcinam interdum arripuit in Montes Saxos invehitur. Haec pertinebat multa consilia ad viros fortes - illos qui ad vitam ultimam versantur.
  
  
  Quarta milliaris in fundo Vallis, ubi exacte notam nigram T informibus in tabula indicata est, mansio domini gigantei fuit seu mansio domini prioris. Tria tabulata alta, quasi mediaevalis castri luminibus micabat, cum possessor hereditatis hospitio receptio. Lumina carrorum gemina per latus suum currendo tenuerunt, raedam sortem intrantes et exeunti.
  
  
  Vallem, ad dextram, alia erant lumina quae chartae indicatae fortasse fuisse domuum priorum, stabula, tabernas vel viriditates - pro certo definire impossibile erat.
  
  
  Tunc videbit quid observaverit. Homo et canis paulisper, lumine circumdatus, in vallis iuxta eum transierunt. Aliquid in humero hominis telum esse potuit. Secuti sunt semitam glaream, quae parallela arbore linea erat, et praeter raedam multa ad aedificia post perseuerat. Canis erat Doberman vel Pastor. Duae figurae perambulantes paene e conspectu evanuerunt, locis illuminatis relictis, tum Nick sensitivae aures alium sonum sustulerunt. Click, stridor, stridore, ac deficiens vestigia in glareis interrumpunt modulis suis, substiterunt, deinde continuaverunt.
  
  
  Quisque virum sequitur, sua vestigia taciturna movens per densas, levia gramina, postque minutatim vidit et sensit quod suspicatus est: dorsum fundi ab summa domus per alta saepes, summa. quae erat tria fila stricta filum hamatis, in lunae lumine auis delineata. Per vallem saepem secutus est, portam vidit cum calculo in viam saepem transeuntem, et aliam portam 200 cubitis ulterius in via nigram cumulum obstruxit. Ambulavit per laetissimam herbam ad oram viae, in raedam sortem lapsus et in umbra limousinae abscondit.
  
  
  Homines in valle carros magnos probaverunt - raedam sortem, vel quod ex duabus arcubus videre poterat, tantum cars supra $ 5,000 habere videbantur. Cum micas Lincolniam intromisit, Nick duos viros qui illud in aedes exierunt secuti sunt, longe in tergo observantes. Ambulans, ligaturam corrigit, pileum nitide complicat, se purgavit, tunicam per magnum corpus leniter traxit. Homo qui in platea Leesburg locavit factus est vir honestus, gravis, qui casualiter vestimenta sua gerebat et adhuc noti erant maximae qualitatis.
  
  
  Semita a raeda sors ad domum per transmissam possessionem lenis erat. Illustrabatur rivos aquae magnis intervallis, et lumina pedum pedum saepe in virgultis bene conservatis locabantur circumfusi. Nick casualiter ambulavit, dignus conviva conventum expectans. Ecclesiam longam cigarum accendit, unam ex tribus quae in casu corio nitidissimo servabatur in uno ex pluribus loculis specialibus eius iaccam. Mirum est quomodo pauci homines suspiciose spectant hominem in platea deambulantis, cigar vel fistula gaudentem. Praeteritus tristis cum sub ubi sub bracchio tuo, et emissarium poteras - praeter eum ambulare cum coronis gemmis in mailbox tuis, caerula nubem balvidi Havana flans, et te in nutum ministrabit.
  
  
  Cum ad dorsum domus pervenisset, Nick super frutices in tenebras desiluit et ad dorsum pertendit, ubi stationes ligneae saepes lumina sub clypeis metallicis, quae purgamenta occultare putabantur, monstraverunt. Proximis foribus prosiluit, aulam et cubiculum lauandi vidit, et in media domus ANDRON deambulavit. Ingentem culinam vidit, sed actio ab eo cessavit. Atrium emensa est foribus, quae in alium andronem aperiebatur, multo ornatius ornata et instructa quam in aula ministerii. Quattuor lockers modo extra portam in latere servitii fuerunt. Quisque cito aperuit unum et vidit scopas et apparatum purgans. Et ingressus est partem domus
  
  
  - Et ivit ad gracilem hominem in causa nigra, qui eum percunctando intuens. Interrogatio vultus in suspicionem versa est, sed priusquam loqui posset, Nick manum levavit.
  
  
  Sicut Alastair Williams - sed celerrime - quaesivit: "Carissima, estne mensa colenda in hoc solo? Haec omnia mirabilis cervisia scis, sed valde incommodum sum..."
  
  
  Nick saltavit a pede ad pedes, spectans ad hominem deprecans.
  
  
  " Quid habes in animo . . ."
  
  
  "Pertusa est senex! Pro Deo, ubi est secretum?"
  
  
  Subito homo intellexit, et loci humor et suspiciones suas adflictabat. "Tabula pro aqua, huh? Velis bibere?"
  
  
  "Nihil," Nick explosa est. "Gratias tibi ago..." Avertit dum saltare pergit, vultum suum rubescere usque dum rubicundas lineas ardentes esse intellexit.
  
  
  "Ecce, Mac," inquit vir. "Scribe mihi."
  
  
  Nick circum angulum duxit, in margine ingentis aedis, tabulata quercea et aulaeis pendentibus instructa, in thalamum tenui cum ostio ad extremum. "Ibi." Ostendit, subrisit, animadvertens quod magni hospites ei necessarii essent, celeriter discessit.
  
  
  Nick faciem lavit, se diligenter compsit, eius rutrum repressit, et in thalamum evulsit, diu nigra cigar fruitur. Soni fornicem e magno ad extremitatem. Accessit ad eam et vidit imaginem stupendam.
  
  
  Locus erat ingens figura oblonga cum longis fenestris Gallicis ad unum finem, et arcus ad alterum. In tabulato polito per fenestras septem coniuges ad dulcem musicam e par stereo venienti saltaverunt. Prope centrum parietis longi erat parva virgula ovata, circa quam duodecim homines convenerant, et in colloquiis centris varios tricliniorum circulos formatos, alii fabulabantur, alii remissi, alii cum capitibus inter se cohaerebant. Ex longinquo arcus strepita globulorum biljardorum prodiit.
  
  
  Praeter mulieres choreas, quae omnes videbant sapientissimas, sive essent uxores divitum, sive desidiosiores, meretrices cariores - erant in conclavi tantum quatuor foeminae. Fere omnes divites videbant. pauci tuxedos, sed multo altius impressio.
  
  
  Nick quinque latos gradus in conclave maiestatis dignitatis ambulavit, dissimulanter eos in conclavi perscrutans. Omit tuxedos et finge hos homines indutos Anglicis stolis, ad aulam regiam in Anglia feudali congregatos, vel post Borbonium cenam apud Versalias congregari. Turgida corpora, molles manus, arridet nimis ocyus, callida oculos, assiduo sermonis strepitu. Discretae quaestiones, propositiones velatae, consilia implicata, filis adulterii vicissim ostensae sunt et implicatae prout res permiserat.
  
  
  Plures congressus vidit duos duces in veste simplici, Robertum Quitlock, Harrium Cushing, et alios duodecim viros quos mens photographica ex recentibus eventibus Washingtoniae descripserat. Ad vectem ambulavit, cupam magnam et nitro - "glacies non placet" - occurrit et occurrit Akito Tsogu Nu Moto interrogationis intuitum.
  
  
  
  Caput VI.
  
  
  
  Nick praeteritum Akito respexit, risit, amicum imaginatum post se adnuit et avertit. Senior Moto, ut semper, sine ulla erat - suspicari non potuit quae post illas serenitates sed inexorabiles lineas cogitabant.
  
  
  "Ignosce, quaeso," vox Akito erat ad cubitum. "Vos et conveni, puto. Tam difficile est mihi meminisse lineas occidentales, sicut confundis nos Asianos, certus sum. Im Akito Moto..."
  
  
  Akito comiter chuckled, sed cum Nick iterum eum aspexit, nullum humoris vestigium in illis planis fuscis excidit.
  
  
  "Non memini, senex." Annibal manum suam vix risit et extendit. "Alastair Williams of Vickers."
  
  
  "Vickers?" Akito aspexit mirari. Quisque quamprimum putavit viros quos hic vidit recenset. Pergit: "Oleum et Divisio EXERCITATIO."
  
  
  "Target! Cum aliquibus tuis in Arabia Saudiana conveni. Immo, inquam, puto Kirk, Miglierina et Robbins. Scis...?"
  
  
  Quisque dubitavit tam cito omnibus nominibus assequi posse. Lusit. "Itane? Dudum suspicor, ante... uh, mutat?"
  
  
  "Ita. Ante mutationem". Ingemuit. "Magnam rem ibi habui". Akito paulisper oculos deposuit, ut vectigal solvens quaestus amiserit. Tunc risit solum labris. "At concepisti. Non potuit malum."
  
  
  " N. Dimidium panis et totum."
  
  
  "Confraternitas represent. Potesne de ....?"
  
  
  "Non personaliter. Quintini Smithfield facit omnia quae in Londoniis videas. Ille venire non potest."
  
  
  "Ah! Estne praesto?"
  
  
  "Admodum."
  
  
  "Ego nesciebam. Ita difficilis est circa Aramco ordinare."
  
  
  "Admodum." Nick e casu unum de Alastair Beadle Williams chartas Vickers egregie insculptas accepit, cum inscriptione Vickerum et numero telephonico Londiniensi, sed in scrinio securis agentis. In stylo a tergo scripsit: "Met D. Moto, Pennsylvania, die 14 iulii. A. B. Williams."
  
  
  "Quod debes, senex."
  
  
  "Gratias tibi."
  
  
  Akito Han dedit Nick unam chartarum suarum. "Grave sumus in foro. Scis Pono? cogito proximo mense Londinum venire. D. Smithfeldium videbo."
  
  
  Quisque adnuit et avertit. Akito diligenter observavit ut chartam dimitteret. Tunc posui tabernaculum manibus meis, et cogitabam de eo. Indiscussum erat. Fortasse Ruth meminerit. Ivit ad quaerendam suam "filiam".
  
  
  Nick sensit globulum sudoris in collo eius et sudario diligenter abstersit. Securus nunc - melius quam imperium eius fuit. Praeclara dissimulatio, sed suspicio de patriarcha Iaponico. Nick lente movetur, ferula claudicans. Aliquando per tuam ambulationem magis quam per aspectum potuerunt indicare, et oculos in tergo suo brunneos percipere potuit.
  
  
  Stetit in area chorea - rubicunda, sene negotiator Britannus puellas mirans. He saw Ann Ling We flashing her white teeth in front of the young leader. Perstringitur in lacinia sequined fissura.
  
  
  Memorabat autem illud Ruth; Pater in Cairo putabatur. Ah bene! Circum cubiculum ambulavit, excerpta colloquii arripiens. Hic conventus certe cum oleo affinis erat. Accipiter parum turbatus erat quod Barney et Bill e machinatione colligebant. Fortasse altera parte ferro utebatur ut verbum olei in codice. Resistens prope unum coetum, audivit: "...$850.000 per annum nobis et de eodem pro imperio. Sed pro obsidione de $200,000 queri non potes..."
  
  
  Accentus Britannicus dixit: "... melius meremur, sed ..."
  
  
  Nick ibi reliquit.
  
  
  Commentarium meminisset Jeanie. "Nos feremus volitare vel in cella colloquii aëre condiciones..."
  
  
  Ubi erat? Totus locus aer habitus est. Ille in TRICLINIARIA lapsus, per plures in conclavi musicorum ambulavit, in bibliothecam magnificam inspexit, ante ostium invenit et reliquit. Nullae aliarum puellarum vestigium, Hans Geist vel Germanus, qui fortasse Baumann essent.
  
  
  Viam ambulavit et pertendit ad raedam sortem. Iuvenis severus in angulo domus stans cogitans eum intuens. Quisque adnuit. "Estne venustum vespere, senex?"
  
  
  "Yeah."
  
  
  Vera Brit numquam tantum aut peregrinis vocabulis uteretur, sed magna erat ut cito te imprimeret. Quisque nubes fumi exsufflavit, et se contulit. Aliquot iam paria hominum ambulavit et comiter adnuit. In raeda sorte vagatus per lineas carros, neminem in eis vidit, et subito discessit.
  
  
  Per viam nigram cumulum in tenebris ambulavit, donec ad portam obice pervenit. Clausum erat cum ordinario, nobilitas crine. Tres minutas post, cum uno e praecipuis cincinnis e electione sua illud aperuit et post se clausit. Eum saltem unum minutum futurum ut iterum faceret - sperabat se non properare.
  
  
  Iter per dimidium miliare leniter contorquere debet et finire ubi aedificia in veteri tabula ostensa sunt et ubi superne lumina viderat. Ambulabat, cavet, tacite ambulabat. Bis depulit itinerum cum carro decessit: alter ab alto, spacer Alter ab alto. Conversus et vidit aedificia lumina — versio minor principalis mansionis.
  
  
  canis latravit et adligat. Integer dictum ante ipsum. Et elegit fastigium, et custodiebat donec figura transiret inter eum et luminaria a dextra in sinistram. Ad alteram partem vallis erat unus satellitum sequebatur glaream. Hoc procul, latratus non erat illi, fortasse non custos canis.
  
  
  Diu moratus est donec stridorem stridoremque portae audivit et eum e custodia relictum esse certum est. Ambulabat lente circa magnum aedificium, neglecto gargarizatione decem stallae quae in tenebris erat, et aliud horreum sine luce.
  
  
  Non erit facile. In singulis foribus tribus sedit homo. tantum meridionalem partem latuit. Ille ex altera parte per laetissimum campum irrepsit, et primam fenestram attigit, altam et late patentem haud dubie consuetudinem aedificatam. Caute inspiciens in cubiculum vacuum luxuriose instructum, stilo moderno exotico pulchre decoratum. Sistit fenestram. Duplex scelerisque pastel et lockable. Aediles aer conditioner!
  
  
  Procumbens sequor et examinat. Prope domum plantationibus texuit, sed proximum ab ædificii operculo erat gramina quinquaginta pedum supra quam appropinquabat. Si adiuvent circuitus canum molestus sit, alias diligenter movebit, quantum fieri potest a fenestra demorans.
  
  
  Numquam scivistis - ingressum eius in vallem et inquisitionem luxuriosi colloquii in magna domo posse esse partem pedis magnae. Fortasse "Johannes Villon" admoneatur. Beneficium dubium sibi dedit. Coetus illegales easdem personas difficultates ac corporationes et burocraticas habuit. Capita - Akito, Baumann, Geist, Villon vel quicumque - navis stricta currere poterant, datis mandatis et consiliis optimis. Sed copiae semper
  
  
  eademque infirmita- tes ostendit — segnitiem, incuriam, et imaginationem pro inexspectato.
  
  
  "Insperatus sum", ipse se professus sum. per fenestram proximam aspexit. Partialiter vela- tus erat, sed per fores interiores circumspiciebat magnum cubiculum cum quinque- lectos lectos circa caminata lapidea disposita satis amplum ad coquendum velatum et adhuc aliquot skewers gallinis locum habent.
  
  
  Sedens super lectis et respiciens tamquam vesperi dissolutum ad Hunter Montem Obstinatum, vidit homines et puellas; e suis photographis notavit Ginny, Ruth, Susie, Pong Pong Lily et Sonia Ranez; Akito, Hans Geist, Sammy et Sinenses graciles homo qui, motus suos iudicans, hominem in populatione Demingi in Marylandia esse potuisse.
  
  
  Ruth et pater eius in curru fuerunt qui eum in via adepti sunt. Mirabatur si nominatim huc venissent quod Akito "Alastair Williams" convenisset.
  
  
  Una puellarum pocula fundebat. Nick animadvertit quam cito Pong Pong Lily mensam leviorem sustulit et Hans Geist ei in lucem attulit. Hoc aspectus habuit sicut spectavit magnum guy referentem - Nick notavit observationem pro referente. Geist tarde et citroque ambulabat, loquentes, alii attente audiebant, et interdum verba ejus deridebant.
  
  
  Quisque aspiciebat cogitabundus. quid, quam, quare? Societas executiva et aliqua puellarum? Non realiter. Meretrices et lenones? Non - erat aer ius, sed relatio non erat ius; et hic nullus fuit ordinarius conventus socialis.
  
  
  Stethoscopium exiguum cum tubo brevi protulit et in duplici vitro temptavit; uidet, cum nihil audierit. Habebat ad locum illum vel punctum ubi audire poterat. Et si in machinis huius colloquii partem referre posset non ampliorem quam schedulam ornatam quae interdum dextra eius femur commovit, debuit loqui cum Stuart de illo — se aliqua responsa habere. Supercilia accipitris fideles sunt ut resurgat cum amittit.
  
  
  Si Alastair Beadle Williams ingrederetur, institutio eius decem secundas durabit et circiter triginta in eo acervo cerebro vivebat. Nick frowned and obrepsit per plantationes.
  
  
  Proxima fenestra in idem cubiculum prospexit, altera deinde etiam. Proxima erat cella cella et in ANDRON, cum illis quasi foricas educentes. Ultimae fenestrae in trophaeum cubiculi et bibliothecae prospexerunt, omnes obscurae laqueatae et opima stragula brunnea contecta, ubi duo exsecutores severi sedebant et loquebantur. "Libet audire nimium," mussat Nick.
  
  
  Circum angulum aedificii respexit.
  
  
  turbat custodes. Vir sporty guy in secta obscura obscura qui manifesto officia sua graviter tulit. Cathedram castris in sentibus collocavit, sed in ea non mansit. Ambulabat et egrediebatur, et spectabat ad tria porticus quae illustrabant, inspiciebant noctem. Numquam plus momento temporis habuit ad Nick.
  
  
  Quisque eum per frutices custodiebat. justos animi offensionum et defensivorum supellex in promunturio magorum repressit, dum a peritis Stuart et technicis ad AX. Oh bene — omnia cogitare non poterant. Negotium eius fuit et casus gracilis.
  
  
  Cautior quam Annibal rem perpendisset ac fortasse tacuisset. Numquam etiam occurrit idea Axe Agente, quem Hawk "optimum nostrum" consideravit. Nick recordatus est quid Harrius Demarkin semel dixit: "Semper ventilabis quod pretium amittere non debemus."
  
  
  Harrius nimis saepe impulit. Forsan nunc est Annibalis vicem.
  
  
  Aliud tentavit. paulisper avertit animum suum, et tunc tenebras ad portam viae excogitavit. Quasi tacito velo cogitandum esset, figuram edificavit obice appropinquans, instrumentum protulit et seram sustulit. Etiam sonos, stridores, catenam traxit.
  
  
  Animo pictura, custodis caput aspexit. Homo ad Nick se vertere coepit, sed auscultare videbatur. Paucos gradus suscepit et anxius respexit. Nick conuenerat, sciens se inertem esse si quis post se uenit. Sudor mihi decurrit collum. Homo conversus. ad portam spectavit. Deambulatum exivi, quaerens noctem.
  
  
  Nick gressus tacitos decem tulit et desiluit. Ictum, digitos cuspis cuspidis hastae formans, dein manus super cervicem munimentum, hominem ad angulum domus et dumeta retraxit. Post viginti secundis fuit.
  
  
  Nick, sicut bubulcus velatum reprimens, postquam in rodeo currit, duas lineas de tunica filo scindit et scidit ansas et ansas quadratas circa poplites hominis et talos. Tenuis nylon pro mani- fico fortiori quam manicis. Foedus perfecti in manus Nick insiluit—non plus opus erat ut loculos cogitaret aut exploraret quam bubulcus qui ad sues lineas venandum erat — et in os hominis aperto munitum est. Quisque eum in densissimas rubus traxit.
  
  
  Non expergiscetur ad horam vel alteram.
  
  
  Ut Nick erecta, currus luminaria super portam incedens, substitit et illuminatur. Proximus ad victimam cecidit. Limousine nigra ad porticum evulsa et duo viri bene ornati, ambo circiter quinquaginta, exierunt. Auriga circa autocinetum iactata absentia ianitoris quasi oppressus stetit et aliquamdiu luce stetit postquam viatores domum ingressi sunt.
  
  
  "Si amicus praetorii est, omnia bene erunt," Nick se confirmat. Spero eum spectans. Auriga brevi cigar accensa, circumspiciens, parvipendens, in currum ascendit et ad principale domum reduxit. Amicum reprehendere non habebat, qui forte bona et iucunda causa stationem reliquit. Nick ingemuit cum subsidio. Provocationes suas habent beneficia.
  
  
  Celeriter ad ianuam ambulavit et per speculum parvum aspexit. Viri evanuerunt. Ostium aperit, intus delapsus, et in similitudinem ambulationis in thalamo deprimitur.
  
  
  Cubiculum vacuum erat. Iterum in aulam inspexit. Tempus est, aut nunquam, advenis ut centri stadium capiant.
  
  
  Accepit gradum et post se vox interrogando dixit, "Salve...?
  
  
  conversus. Unus e e trophaeo eum suspiciebat. Quisque arridebat. "Fui te quaero!" dixit alacres non sentiebat. "Numquid ibi loqui possumus?" Ad ostium trophaei cubiculum ambulavit.
  
  
  "Nescio te. Quid....?"
  
  
  Sponte secutus est hominem, vultum durum.
  
  
  "Aspice is." Nick coniuratione de libello nigro protulit et in manu sua abscondit. "Recede e conspectu. Geist nolumus hoc videre."
  
  
  sequebaturque vir, rugiens. Alter in cubiculo erat. Nick arridens late clamabat, "Heus. Aspice hoc."
  
  
  Extitit assidens vir ad eos, vultu prorsus suspecto. Quisque fores impulit. Secundus homo sub tunica sua pervenit. Quisque cito movetur. Circumdantibus colla lacertis validis velavit et capita eorum conglutinavit. Descenderunt, unus tacebat, alter gemebat.
  
  
  Cum gagged et ligavit eos post iactum .38 S&W Terrier et .32 Hispani Galesi post sellam, gavisus est frenore. Hi seniores erant - probabiliter visitatores, non custodes vel pueri Geist. peras cum chartis et schedulis exuit et in sinum bracarum posuit. Non vacat nunc eas studere.
  
  
  Compressit praetorium. Adhuc vacua erat. Ille tacite delapsus, catervam ad focum vidit, in sermone occupatus et hilaris, et post lectum diurnum repit. nimis longe erat - sed intus erat.
  
  
  Putabat: verus Alistair dixit: "Denarium, pro libra." MULTA.! Omnem viam!
  
  
  Mediante cella erat aliud punctum communicationis - supellectilis coetus prope fenestras. Ad eam repit et inter tabulas in tergo stibadium receptat. Habebant lucernas, horrea, astrays et sarcinas sigarellas. Quaedam objecta ordinavit ut impedimentum prospiceret.
  
  
  Ruth Moto advenae clerus ministravit. Stantes quasi ad aliquam rem venissent. Cum Jeanie stabant et ambulabant longius quam viri - genus argentarium cum risu inaniter permanente - propositum patuit. Dixit, "Tanto gaudeo quod tibi placui, domine Carrington. et valde gaudeo te redisse."
  
  
  "Sicut notam tuam", ille sincere dixit, sed hilaris habitus falsus videbatur. Iustus adhuc tata erat cum suis oppidulis nimis confusis mentalibus, ut umquam secura sentiret cum puella formosa — praesertim incisura summo incisura. Il manu arripuit et per arcum in extremo cubiculi fine ambulaverunt.
  
  
  Alter homo dixit, "I... libet ire cum Miss Lily." Quisque chuckled. Adeo tempus erat ut loqui non posset. Primae classis familia domum Lutetiae, Hafniae vel Hamburgum, blande ianuam illis monstraret.
  
  
  Pong Pong Lily stabat et ambulabat versus eum somnians liquidae pulchritudinis in veste rosea cocktail. "D. O'Brien mihi blandiris."
  
  
  "Tu aspicis... pulcherrimum me." Nick vidit supercilia Ruth in agresti sermone oriri, et facies Susie Cuong paululum obdurasse.
  
  
  Pong-Pong manum suam super humero lepide posuit. "Debemusne..."
  
  
  "Certe faciam." O'Brien de vitreo diu sorbendum accepit et ambulavit cum ea portans potum. Nick sperabat se mature conventum cum suo confessore habiturum.
  
  
  Cum duo coniuges discesserunt, Hans Geist dixit: "Noli scandalizari, Susie. Rusticus iustus est qui multum potavit. Certe heri eum felicem fecisti. Certe unus es. puellarum pulcherrimarum umquam vidit. " ".
  
  
  Respondit Susie, Hans gratias tibi. "Non est ille fortis. Lepus verus, et utinam tam vehemens. Totum tempus circa eum anxius sum."
  
  
  "Qui modo recta ambulavit?"
  
  
  "O yeah. Etiam me rogavit ut lumina averterent cum semivivi essemus." Omnes ridebant.
  
  
  Akito affectuose dixit: "Talis puella pulchra ut non possis exspectare quemlibet hominem ut illam sentiat, Susie. Sed memento - omnis homo qui vere noverat
  
  
  quidquid decoris habet, a te mirabitur. Uterque puellarum forma egregia est. Novimus hoc, sed tu suspicaris. Sed pulchritudo non est rara. Inventis puellis pulchritudine et intelligentia, ah - rara compositio est."
  
  
  "Praeterea," addidit Hans, "es politice informatus es. In fronte societatis. Quot puellae in mundo tales sunt? Non multae. Anna, vitrum tuum vacuum est. unum plura?"
  
  
  "Non nunc," decor tepuit.
  
  
  Quisque frowned. Quid illa? Loqui de ducissa quasi meretricem et meretricem quasi ducissam tractantem! Paradisus meretricibus fuit. Viri lenonum munere fungebantur, sed sicut visitatores ad ludum graduatio factionis tea altae se gesserunt. Tamen totis cogitabat egregium esse artis. Efficax cum feminis. Domina Bergeron unam e clarissimis domibus Lutetiae aedificavit et fortunam ex ea congessit.
  
  
  Homo parvus Sinensis in veste alba e longinquo arcus intravit, ferculum ferens ad similitudinem canapis. Nick vix ictos curo.
  
  
  Famulus tradit lanceam, eam super mensam capulus collocavit et reliquit. Nick mirabatur quot alii in domo erant. arma sua cogitatione aestimavit. Habuit Wilhelmina et emporium extra, duo funestos gasi bombas - "Pierre" - in loculos brevium aurigarum eius, qui tam erant apparatus magorum quam tunica, et crimina explosiva varia.
  
  
  Audivit Hans Geist dicere "... et occurremus Duci in navi in hebdomade, incipiens feria quinta. Bene impressionem faciamus. Scio se superbum esse de nobis et delectari quomodo res geruntur".
  
  
  "Suntne negotium cum hoc grege eundo bene?" - quaesivit Ruth Moto.
  
  
  "Magnum. Numquam aliter posse putavi. Negotiatores sunt et emere volumus. Solent res in hoc situ leniter eunt."
  
  
  Akito quaesivit, "Quis est Alastair Williams? A Brit ex Vickers olei divisionem. Alicubi eum ante certum habeo occurrit, sed eum ponere non possum."
  
  
  Post silentium momentum, respondit Geist, "Nescio. Nomen non est familiare. Et Vickers non habet subsidiarium quod vocant divisionem olei. Quidnam facit? Ubi convenisti? "
  
  
  "Ecce. Is cum hospitibus."
  
  
  Quisque paulisper aspexit ac vidit Geist legere telephonum et numerum dialing. "Frede? Respice ad album hospitem tuum. Nonne Alastair Williams addis? No... Quando venit? Numquam eum hosted? Akito - quid vultus amo?"
  
  
  "Big. plump. facie rubra. canities. very English."
  
  
  "An ipse cum aliis?"
  
  
  "Minime."
  
  
  Hans descriptionem in telephonum repetiit. "Dic Vlad et Ali. Inveni hominem qui huic descriptioni conveniat, aut aliquid hic mali sit. Omnes convivas accentibus Anglicis aestimare. Paucis momentis ibi ero." telephonum reposuit. "Hoc est vel simplex materia vel gravissima. Tu et ego melius ire..."
  
  
  Nick ceteras perdidit, cum acrem suum auditum foris sonum sustulit. Unus vel plures cars venerunt. Si cubiculum impleverit, inter circulos capietur. Prorepit ad ostium atrii, supellectilem inter se et populum tenens in foco. Et cum pervenisset ad se, surgens ambulabat ad ostium, quod aperuit ad confitendum quinque viros.
  
  
  Laeti loquebantur - alter altus erat, alter iocularius erat. Quisque late risit et manum in grandem thalamum agitabat. "Venient in..."
  
  
  Vertit celeriterque per scalas latas ambulavit.
  
  
  ANDRON longum erat in secunda tabulato. Ambulabat ad fenestras viam imminentem. Duae lacus magnae sub arcu steterunt. Novissima coetus in seipsam impellere videbatur.
  
  
  Postremi ambulavit, cenaculum praeter luxuriosum cubiculum et tria cubicula delicata cum ianuis apertis. Ambulavit ad ianuam clausam et audivit parvum stethoscopium suum, sed nihil audivit, cubiculum intravit et ostium post se clausit. Cubiculum erat, cum vasa passim sparsa indicantes eum occupatum esse. Celeriter scrutatus est mensam, hendrerit, duo viduli pretiosi. Nihil. charta not. Magnum erat cubiculum hominis, magnitudo litium in thalamo. Fortasse Geist.
  
  
  Locus proximus plus iucundus fuit - ac paene calamitosus.
  
  
  multum anhelitum et gemitum audivit. Cum stethoscopium in sinum suum reposuit, altera ianua in in ANDRON aperta est et unus ex primis hominibus adveniens et Pong Pong Lily exivit.
  
  
  Nick erecta et risit. "Salve. Tu es habens nice quod tempus?"
  
  
  Intuitus est homo. Pong Pong exclamavit, "Quis es?"
  
  
  "Ita," dura et magna post se vox virilis iteravit. "Quis es?"
  
  
  Nick conversus est videre hominem gracilem Sinensem - quem suspicabatur ille post larvam in Maryland esse - e gradibus appropinquans, in spissa vestis vestigia tacet. Manus gracilis sub tunicam evanuit ubi esset holster clamshell.
  
  
  "Duos equos sum", dixit Nick. ianuam aperire conabatur audisse. Expositus est. "Bona nocte."
  
  
  Insilivit ad ostium et impulit post se, invenit foramen et obfirmatis eam.
  
  
  Gemitus et gemitus factus est de lecto magno ubi alter prior venerat et Il
  
  
  Nudi erant.
  
  
  Pugnis foribus intonuit. - Clamavit Il. Nudum hominem solum percussit et ad Nick cucurrit cum ingenti constantia hominis qui diu luserat.
  
  
  
  CAPUT VII.
  
  
  
  Quisque fallacia myrmillonis facilitate. Murum cum fragore Carrington percussit, strepitum portae addens. Nick calce et sclopeti usus est, uterque cura chirurgici traditus, ut eum suffocaret in pavimentum decidit.
  
  
  "Quis es?" Il paene exclamavit.
  
  
  "Omnes in me parum interest," Nick dixit. "Ego tres equos et quattuor et quinque."
  
  
  ianuam aspexit. Sicut cetera in cella, omnia summa incisura. Perrumpere, arietem aut supellectilem validam indigebunt.
  
  
  "Quid facis?"
  
  
  Ego sum filius Bauman.
  
  
  "Auxilium!" - clamavit. Tunc cogitavi paulisper. "Quis es?"
  
  
  " Filius Bauman. Tres ex illis habet. Arcanum est."
  
  
  Illa ad pavimentum delapsa stetit. Nick intuitus longo, pulcherrimo corpore lapsus est, et eius memoria quae eum facere posset momento illuminat. Aliquem calce ianuae. Se superbus erat — veterem illam neglegentiam adhuc retinui. " Indue," latravit. "Cito. Ego te hinc".
  
  
  "Habes ut me hinc? An insanis..."
  
  
  "Hans et Sammy vos omnes puellas post hoc conventum necare moliuntur. Visne mori?"
  
  
  "Iratus es. Auxilium!"
  
  
  "Omnes praeter Ruth. Akito fixum est. et Pong Pong. Hans fixum est."
  
  
  Tenui fasciam de sella apprehendit et circum se involvit. Mulier quae dixit ei decepit eam. Si paulisper cogitaret, sciret se mentiri. Aliquid gravius quam crus ianuam feriat. Wilhelmina e scopulo exercitato carpi sui traxit et duodecimam horam per exquisitas laminas iecit. Strepitus est.
  
  
  Jeanie se in altum calcibus imposuit et Lugerum inspexit. Eius expressio erat mixtura timoris et admirationis sicut sclopellum intuens. Hoc est quod vidimus apud Bauman...
  
  
  “Scilicet” Nick rumpitur. "Venite ad fenestram."
  
  
  Sed agebantur affectus. Primae initialis princeps. Haec cohors, puellae et sane Baumann! Digiti moto, in parvam convertit commentariis.
  
  
  Qui fenestram aperiens et e tondeo fontis aluminium removit, dixit "Baumann misit me ut exirem te. Alios postea liberabimus si possumus. Exercitum parvum habemus in ostio ad hunc locum. "
  
  
  “pulmentum est”, Jeanie ululavit. "Non intelligis..."
  
  
  “Baumann explicabit”, Nick clare dixit et commentariis avertit. Aliquando supererunt tapes, sed non vis.
  
  
  Nox inspexit. Haec est plaga orientalis. custos in ostio erat, sed in ipso tumultu manifesto raptus erat. Ad cacumen internae populationis non elaborarunt. De fenestra minuto cogitabunt.
  
  
  In luce e fenestris declivis, gramina laevia vacua erat. Conversus ad Ginny utrasque manus extendit. " vectis." Longum iter ad terram erat.
  
  
  "Quod?"
  
  
  "Tene. Quomodo vectes opus facis. Memento?"
  
  
  "Certe memini, sed..." Substitit, densam spectans, senes, sed mirum athleticum virum, qui ante fenestram incubuit et manus extendit, tortum clausit servare. Manicas et colaphos etiam extraxit. Minutatim ei persuasit. Manus apprehendit et anhelavit - pellis in ferro erant, pollens ut omnis professio. "Es adverisne..."
  
  
  Oblita de hac quaestione, cum primum caput per fenestram traheretur, fingit se in terram cadere collum eius frangere, et volvere usque delabi conatus est. Pondus aliquod illatum est, sed non oportuit. Fortis brachiis eam in strictam somersault antrorsum deduxit et eam ad partem convertit, quae ad partem aedium conversa est. Loco dealbato picto navis carinam percutit, leviter perstringit femore, quod ab insueto tenebatur, potente, qui nunc supra se pendebat, genibus fenestram prehendens.
  
  
  "Brevus casus est", inquit, vultus alienus blob inversis in tenebris superne. "Flecto genua tua. Done — o-o-ro."
  
  
  Dimidium hydrangea exposuit, crure scalpendo, sed validis cruribus in labore iacit. In altum calcibus ibant longe in noctem, amissa exteriore nendo.
  
  
  Circumspexit inopem, et ex rubo erupit leporis aspectum perculsum in apertam terram, ubi canes latrabant, et cucurrerunt.
  
  
  Quamprimum dimisit, Nick partem aedium conscendit, crepidinem arripit et paulum sub se suspendit donec puella in obliquum se vertit, ut hydrangea transeat et aeque facile appulit. ut cum triginta quattuor pedes parachute skydiver. Somersaulted ne caderet, dextra parte post Il amovit.
  
  
  Quomodo haec puella relinquere potest! Prospexit in pratum evanescens extra luminum. Cucurrit post eam, et cucurrit
  
  
  in tenebras, cogitans ne in trepidatione se circumduceret et in obliquum ambularet per aliquot saltem cubitos duodenarum. Nick posset aliquod spatium usque ad dimidium miliarium operire in tempore quod acceptum esset in mediocris collegii vestigio dignum. Nesciebat Ginny Ahling, praeter familiae suae posuere, olim puellam velocissimam in Blagoveshchensk. Spatium cucurrerunt et singulas turmas ab Harbin ad Amur flumen adiuverunt.
  
  
  Quisque cessavit. Patellam pedum longe ante audivit. Cucurrit. Ad saepem filum alta recta ambulavit. Si citato cursu percussisset, cecidisset vel peius. Spatium ad marginem vallis mente computavit, tempus et vestigia capta aestimavit, quam longe antecederet. Tum viginti octo gradus numeravit et ad os admotis manibus clamavit: "Ginny! Desine, pericu- lum. Desine. vide."
  
  
  Exaudivit. Crura cessavit cursus. Procurrit, audiit vel sensit ab dextro se movere, et cursum mutavit in parem. Subito post eam moveri audivit.
  
  
  "Noli currere" inquit. "Vos ad saepem recta tendebatis. Electificaretur posset. Utroque modo te ipsum laedere es."
  
  
  Invenit eam nocte, et fovit eam. Non clamabat, modo tremebat. Sensit et sensit aeque delectamentum sicut in Washington habuit — fortasse etiam magis, ardorem excitationis et umoris sudoris in maxillam dedit.
  
  
  'facile nunc,' delinivit. Respirate.
  
  
  Tumultum est in domo. Circumcurrebant viri, monstrantes fenestram, et frutices scrutabantur. Lumina in aedificio in garage accesserunt et plures homines exierunt, dimidia vestitus et portans obiecti longi quod Nick statuerat non trullas esse. Currus in viam praecipitavit et quattuor viros disiecit, et alia lux ad eos prope domum principalem emicuit. Canes latrant. Milites et canis viros sub fenestra vidit in luce labente.
  
  
  sepem examinavit. Non quaesivit electrificatum, solum altum et cumulum filum hamatis - optimum genus rudium industriae. Tres portae in convalle longius aberant, nusquam ducens, et mox observandae sunt. Respexit. Viri se constituerunt, non malum. Currus ad portam pepulit. Quattuor vigiliae dispersae sunt. Una cum cane recta ad eos pergit, sequendo trahens.
  
  
  Nick cito effodit basim saepes ferrei cursoris et plantavit tres tabulas explosivae, quae quasi nigrae plugas mandendo tabaci apparebant. Addit duas bombas energiae magis densas instar globorum pensorum conformes, et vitreas casus repletas speciali mixtione nitroglycerini et diatomaceae terrae Stewart. Eius explosivorum copia erat, sed sine facultate vim continet quae omnia filum frangendi caperet. Minaturam triginta secundam fusam posuit et Il abstravit, computato in itinere.
  
  
  "Viginti duo". Pone faciem tuam in terra ».
  
  
  Eos ad crimina convertit, ut superficies quam minima esset. Filum a grenade sicut shrapnel distrahere potest. Duobus tasque suis non utebatur, ut levioribus extructis, quod crimina eorum non pluris essent quam pluviam novaculae acutum in metallum. Circulus cum cane centum tantum cubitis aberat. Quid mali...
  
  
  WAMOOOOOOO!
  
  
  Vetus locupletissimus Stuart. "Eamus." Jeanie usque ad explosionem traxit et cavernam lacernam in tenebris examinavit. In Volkswagen eam agere potuisti. Si logica puellae nunc operam navare incepit, ac se movere recusavit, eam haberet.
  
  
  "Satisne salves?" - rogat dolens, expressing her umerus.
  
  
  "Ita puto."
  
  
  "Eamus." Cucurrerunt ubi censebat esse iter per montem esse. Post centum cubitos ambulavit, "Consiste" inquit.
  
  
  Respexit. Flashlights foramen in filum fodit. canis latravit. Responderunt plures canes - eos alicunde educere. Genera earum plura habere debent. Currus per gramina effusus est, lumina sua ut filum fractum exeuntis in luce sua incanduit. Viri incidunt.
  
  
  Nick de grenade arripuit et versus plateas totis viribus proiecit. Id attingere non possum - sed depressans esse potest. Numeravit quindecim. Ait: "Descende iterum". Alteri comparatus, explosio quasi pompa pompae erat. Tormentum submachine intonuit; binae breves sex aut septem singulae erumpunt, et cum desiit homo rugit, "Tene."
  
  
  Nick extraxerunt Jeanie et pergeret versus ripam vallis. A duobus globulis in unum agmen volitabant, terram eiectabant, per noctem volando male whoosh-r-r-r-r-r-r-r-r-r-r-r-r-r-r-r-r-r-r-r-r-r-r-i-r-r-i-r-i-r-v--r-r-r-r--r-i-r--r--r-i-r-r-r-r-v-s--i---- s- s- s- s-r-r-r-r-r. Nick hoc pluries audivit.
  
  
  Respexit. Grenade retardavit eos. Accedunt serratae filum abyssi quasi terebra catervae ad scholam pedestrem. Erant autem nunc viginti vel plures homines eos persequentes. Duae lampades validae in tenebris haeserunt, sed eas attingere non potui.
  
  
  Si lunam nubes aperuissent, ille et Il glandem habuisset quisque.
  
  
  Cucurrit manu puellae. Dixit: “Ubi sumus.
  
  
  "Noli loqui," interpellavit eam. "Vivimus aut morimur simul, ergo in me confidimus."
  
  
  Genua eius rubi percussit et cessavit. In quam partem erat vestigia? Logice, ad dextram debet esse, cursum parallelum e majori domo sumpsisse. in eam partem se convertit.
  
  
  Splendida lux in filo e hiatu emicuit et per gramina sparsit, silvam ad laevam attingens et tactu pallido frutices tangens. Aliquis lucem potentiorem attulerat, probabiliter a sex voltae lusoria manu tentum lumen. Jeanie in frutices traxit et ad terram fixit . Affixa! Et inclinato capite usque ad terram, sicut lux eorum tectum tetigit, et transivit explorans arbores. Multi milites mortui sunt quod facies eorum illuminatae sunt.
  
  
  Il insusurravit, "Eamus hinc".
  
  
  "Non vis ut iaculat nunc." Nesciebat ei exitum non fuisse. Silva erat et rupes post eos, et nesciebat quo iter esset. Si fasces, strepitus letifer erit. Si per gramina ambulent, lux inveniet eos.
  
  
  Frutices experimento probavit, quaerens locum invenire ubi vestigium esset. Rami cicutae humilis et alterum incrementum sonitus crepuit. Reflexa lux, iterum periit, et in aliam partem movetur.
  
  
  Ad filum per singulatim transire coeperunt, nitide emicat. Nunc omnes praeter eos qui provecti erant, peremit. Noverant supellectilem suam. Nick Wilhelmina extrahebat manum suam intus premens contra solum parce tondet in cingulo intra balteum in quo ejus appendix esse solebat. Parum haec solacio fuit. Illae breves erumpentes bono viro sclopeto demonstraverunt—et fortasse plures erant.
  
  
  Tres viri per hiatum ambulaverunt et expansi sunt. Alter ad eum accurrit bono clypeo in luce carros. Nullam id ultricies erat. Poterat etiam movere, dum filum in suo imperio tenebat, consensum consensum retinens. Praecisione domini, inspecta lapsu, velocitate personae, et uno emissa jecit figuram currentem. Secundam glandem in unum curruum ponit et subito luscus factus est. Ille taedis claram lucem manum intendit, ut rursus submachinae sclopetis aperiens, alius sibi iunxit, ac duo vel tres sclopelae flammae scintillare coeperunt. Qui lutum feriet.
  
  
  Clamor ominis ubique audiebatur. per herbas striatae glandes atque arida ramis. Terrae campum adaquaverunt et movere non audebat. Lux illa phosphorescentiam cuti capiat, interdum luceat in bracchiis, et ipse et Genii fiant cadavera, scatent plumbo, cupro et chalybe. caput attollere conata est. Leniter ei proiecit. "Noli respicere. Mane ubi es."
  
  
  Praesent sagittis cessavit. Ultimus ad sistendum erat sclopetum submachinum, per sylvam aciem brevibus methodice incendendis erumpens. Quisque tentationi peek restitit. Hic miles bonus est pes.
  
  
  Vir Nick offa ingemuit ut dolor iugulum eiecit. Fortis vox clamavit "Ignem tuum habe. Ioannes Numerus Duo Angelos post currum trahit. Noli eum tangere. Barry - sume tres viri tui, tolle currum, cinge plateam et fragorem in arbores illas. Ram currus, et exi et age ad nos. Habe illam lucem in ore. Vince, ecquid habes ammo relictum?"
  
  
  " Triginta quinque et quadraginta." Nick thought - my good jaculator?
  
  
  "Aspice lucem."
  
  
  "Ius."
  
  
  Videte, et audite. Eos confixi sumus.
  
  
  Ita, imperator. Quisque tunicas obscuras super faciem traxit, manum in eam fixit et aspectum subiecit. Plerique eorum paulisper se observant. In oculo autocineti, alius vulneratus qui graviter anhelabat, trahebat. Lucerna per silvam longe ad sinistram movetur. Currunt tres viri versus domum.
  
  
  Praeceptum dicebatur quod Nick non audivit. Viri post currum serpere coeperunt, sicut circuitus post piscinam. Nick sollicitus est de tribus viris qui per filum transierunt. Si factor in hoc coetu esset, tardius procederet sicut reptile mortiferum.
  
  
  Il gurgled. Quisque palpabat eam in caput. "Tace," insusurravit. "Tactissime tace." Exspiravit et audivit, quaerens videre vel sentire aliquid in proximis tenebris moveri.
  
  
  Plures voces murmurat et coruscum. Solum headlight in vehiculo exivit. Quisque frowned. Nunc sollers tormentorum sine luminibus proficiet. Interim ubi tres, quos ultimo in mari tenebrarum ante faciem iacentes viderat?
  
  
  Currus incepit et fremuit in via, substitit ad portam, deinde se convertit et trans pratum ruit. Ecce adsunt latera! Si forte habuit
  
  
  Ego radiophonicas tormentorum, ignis caementorum et epheborum adiuvabo. Melius tamen, mitte mihi piscinam vel currus armatos si extra unum habeas.
  
  
  
  CAPUT VIII.
  
  
  
  Tormentum currus uno impetu intumescentibus. Fores impulit eum. Nick's phantasiae interruptae sunt. Impetum quoque frontale! Damnos efficax. Reliquam grenadem in laevam trusit, Wilhelminam dextram contra fixit. Currus obliquatus in caput suum convertit, ut in sinum ferebatur, proiciens et vicinam glaream viam transiens.
  
  
  Caput currus post filum accessit et acceleravit ad abyssum. Manus tenuit laternam rursus, arboresque intuens. Frutices funiculum perfodit suo jubare. Auditus est fragor - tormentorum submachine intonuit. Iterum concussit. Nick thought, Verisimile est unum e suis figens, unum e tribus qui hic pervenerunt.
  
  
  "Heus sum." Finierat anhelitus.
  
  
  Forsitan et ipse facit. Quisque oculos constringebat. Visio nocturna eius tam excellens fuit quam carotene et 20/15 visio, sed alia duo invenire non potuit.
  
  
  Raeda deinde saepem percussit. Momento, Nick vidit figuram obscuram quadraginta pedes ante se tamquam lucem autocinetorum in suam partem tortam. Bis excanduit et certus erat notatos. Sed nunc pila incipit!
  
  
  Iaculatus est headlight et plumbum expressum in currum suturis exemplar rectum in fundo windshield, postremi ictus ad manum lucis accensus antequam submoveretur.
  
  
  Car engine ululavit et alius rugitus factus est. Nick suadet ut aurigam et currus in saepem repellere posset.
  
  
  "Hic est!" - clamore valido. " Ad dextram. Surge et in illis."
  
  
  "Veni." Nick Ginny extraxerunt. "Fac currere."
  
  
  Ducit eam versus et per herbam, ab oppugnantibus, sed ad alterum currum, qui paucas cubitos ab arbore linea erat, circiter centum cubitis aberat.
  
  
  Et tunc Luna post nubila processit. Nick incurvavit et ad lacunam convertit, commentariolum parce in Wilhelmina inseruit et in tenebras prospexit, quae repente minus latebrae factae sunt. Erat brevi tempore. Ille et Il duriores erant contra silvam quam hostes eorum contra horizontem artificialem videre. Vir stulte lampadio vertebat. Nick animadvertit se in sinistra manu glandem tenere, quod glandem in qua fibula esset cingulum collocavit. Homo elisus et radiis lucis terram inundavit, addito Nick visibilitate duodecim imaginum ad eum appropinquantium. Dux circiter ducentos passus aberat. Quisque confodietur. Cogitavi, et Stuart admiratur cur cum Wilhelmina haereo! Transi glandes, Stuart, et ex hoc dabimus. Sed Stuart eum non audiebat.
  
  
  Moonshot! unum periit, alterum adprehendit. Aliquot plures ictus et supra erit. Sclopi eum connivebant, et iterum audiebat stridorem r-r-r-r-r. Ginny pepulit. "Curre."
  
  
  Pilam parvam ovalem extraxit, a latere vectem pressit et in aciem proiecit. Fumus bomba Stuart, cito dilatans, camouflage densa, sed in paucis minutis brevibus diffluens. Subrisit cogitatus, et momento absconditum est.
  
  
  Cucurrit post Il. Currus sistit in ore silvae. Tres viri e curru cum sclopis evecti evolaverunt, minis vagis in tenebris conspicuis. The headlights were left on the car. Sclopis post tergum tuum et sclopis in facie tua; Nick winced. Et duo cartridges in mea!
  
  
  Respexit. Caligo silhouette desiluit e nebula cano-alba. Ut glandem salvaret, Nick in secundo et ultimo fumo grenade iactatus, causat suam formam evanescere. Vertit ad currum. Tres viri discidio vel Iloniam occidere noluerunt vel omnia illi igne salvaverunt. Quam magni momenti potes fieri? Nick accedens ad eos procumbens — duo ex vobis veniunt mecum, et hic est finis. Propius movebo ad scopo lunae operandum.
  
  
  B-VOOM! A silva, fere inter Jeaniam, Nick et tres homines appropinquantes, telum grave intonuit, raucus strepitus honestae qua- les sclopetis. Una figurarum obscurarum incidit. B-VOOM! B-VOOM! Aliae duae figurae in terram ceciderunt. Quisque nescire poterat utrum unus vel uterque vulneraretur - primus in dolore clamabat.
  
  
  "Accede huc" inquit Nick, Il manum a tergo vellis. Hominem in sclopetis vel in vel contra esse posse, sed in conspectu sola spes erat, quae eum socium latae sententiae fecerat. Il in frutices traxit et in punctum incendii corruit.
  
  
  CRACK-BAM B-VOOM! Idem telum cum rostro claudunt et viam monstrant! Nick Luger humilis tenentur. CRACK-BAM B-VOOM! Il ingemuit et exclamavit. Fiscus flatus tam prope erat ut illos quasi procellae feriat, at nullus ventus eardrums taliter movere potuit. Praeteritos illos ad fumum velamentum excanduit.
  
  
  "Salve," vocatur Nick. "Vos postulo auxilium?"
  
  
  "Bene, damnaberis," respondit vox alicuius. " Etiam. Veni et salvum me fac." Fuit Johannis Villon.
  
  
  Subito iuxta eum fuerunt. Nick dixit -
  
  
  "Gratias tibi valde, senex. Modo velox gratia. Visne tibi aliquid novem decies centena millia Lugerum circumeunt te?"
  
  
  "Non est tibi?"
  
  
  "unum cartridge reliquit.
  
  
  "Ecce. pullus 45. Scisne?"
  
  
  "Ama eam." pistol gravia tulit. "Eamus ad?"
  
  
  "Sequi me."
  
  
  Villon ambulavit per arbores, tortuosas et metas. Momenta postea ad viam pervenerunt, arbores desuper apertae in caelum incisae ostendentes, luna nummum aureum in crepidine fractum.
  
  
  Nick dixit, "Non tempus est tibi quare interrogare. Visne nos reducere super montem?"
  
  
  "Scilicet. Sed canes inveniunt nos."
  
  
  "Scio. Puta te ire cum puella. Te capiam aut exspectabo me in via antiqua non plus quam decem minuta."
  
  
  "Mihi Jeep ibi est. Sed melius coalescat. Solus accipies..."
  
  
  "Age," inquit, "emisti me tempus." Illud mihi rursus ad laborem".
  
  
  Iter ad pratum cucurrit sine responso. Inter arbores circum currum eicierunt, et ipse erat in aversa parte ubi vectores eius in terram ceciderunt. Quale homines viderat hac nocte iudicans, si qui ab illo sclopeto securi essent, per arbores se quaereret. Currus ad currum cucurrit et intus aspexit. Vacua erat, incensa erant, machina purgabat.
  
  
  Arca automatic. Reversus medium se retro, usus est humilis ad progrediendum in plena iugulo - statim vectem ad movendum movit.
  
  
  Maledictus vir et sclopetum abscessit quinquaginta pedibus. Glans metallum raedam percussit. Alius iecit per vitrum pedem a capite eius. Curvavit, duplicato torquet, traiecit glarea iter, decurritque in sinum.
  
  
  Saepem secutus est, pervenit ad viam et ad principale domum se convertit. Quadrantem mille eiecit, lumina avertit et iaculis verberavit. Exilivit et protulit fistulam parvam e iacco, longi pollicis crassitudine sicut plumbum. Quatuor ex iis tulit, fuse incendiarias ordinarias. cylindros parvos utrinque digitis adprehendit, eos convertit et in piscinam gasi coniecit. Torquens sigillum fregit et acidum tenue metallum murum defluebat. Murus circiter minutum tenuit, et tunc fabrica excanduit, calida et transfixa, sicut phosphorus.
  
  
  Non quantum vellet. Paenituit se non habuisse tempus ut lapidem acceleratorem teneret, sed post eum lumina currus ad portam currebant. Celeritas circiter quadraginta erat cum electrix calces in neutras movit, currus graves iunxerant ad raedam sortem et exilivit.
  
  
  Eos abhorreant inciderint ei, vel eirmod omnesque facer ei. Cucurrit in pratum, uia e valle petens, deinde ad terram ruit, ut sequendo praelucet effulsit.
  
  
  Raeda inter ordines collocati currus aliquantum spatii revolutus reliquit, anteriores fines variarum carrorum in parte ad latera rasuras. Soni placuerunt. Ille in commentariis ad silvam cucurrit.
  
  
  Phasellus sit amet enim felis exploding audiebat. Numquam scivistis de obturaculum ignitionis in piscina clausa. Piscinam piscinam non abstulit, utique et scientia satis esse oxygenii debet, praesertim si prima explosio piscinam proruperit. Sed si piscina referta ad capacitatem vel specialiter structa ex metallo durabili vel bulletpro- posito, omnia parva ignis fueras.
  
  
  Lumina collocata domus, exitum invenit semitam. Diligenter auscultabat, sedulo commotus est, sed tres viri, qui cum curru vecti erant, non visi sunt. Montem quiete et celeriter ascendit, sed non temere insidias veritus.
  
  
  Piscina cum magno rugitu explosa, explosio in mush involuta. Respexit et vidit in caelo flammas assurgentes.
  
  
  “Ludere paulum”, mussat. Captus est Giny et Johannes Villon modo antequam pervenissent ad viam veterem ex alia parte incisa.
  
  
  * * *
  
  
  Ad villam restitutam in quattuor-rota Villon Jeep pellunt. In tergo raedam ortus est et culinam intraverunt. Tam exquisite restaurata fuit ut exteriores, omnes latae calculi, lignum pingue et cuprum lucidum - modo in eo inspectione pomum pie olere potes, situlas recentis lactis finge, et puellas curvys, rubicundas et rotundas, lacinias longas, sed sine interula. .
  
  
  Villon pone M1 sclopetum inter duos uncinos aereos supra ianuam, aquam in ollam profudit et dixit ei in camini imposuit: “Patrone credo opus, desidero. Ius ibi. Primum ostium a sinistris. Lintea invenies. . Sunt in thalamo medicamine."
  
  
  "Gratias tibi ago," Il inquit - Nick cogitavit parum languide - et evanuit.
  
  
  Villon ollam electricam implevit et in exitu inplenda est. Restitutio inclusa modernis commodis - caminus gasi erat, et in magna cellario aperto Nick magnam armarium et freezer vidit. Dixit, "Erunt hic. Canes."
  
  
  Respondit Villon. "Nos sciemus cum venerint. Saltem viginti minuta ante."
  
  
  "Sam
  
  
  Qui scis me descendere in via? "
  
  
  "Etiam."
  
  
  Oculi glauci recti ad te spectantes cum Villon loquebatur, sed ille magna subsidia habuit. Vultus vultus videbatur dicere, "Non tibi mentiar, sed cito dicam si nihil est negotii." Nick subito valde gavisus est quod statuerat, primum in viam veterem compulit, non tentare ad salire Browning pyrobolum. Revocans opus Villon cum sclopetis, hoc consilio maxime delectatus est. Minime potuit, ut crure evulsus esset. Quisque quaesivit: "TV scanner?"
  
  
  "Nihil complicatum. Circum 1895, operarius railroad machinam tortorem ferream vocatam excogitavit. Audistisne unquam?"
  
  
  "Minime."
  
  
  "Primus unus erat quasi telephono carbonis telephono mobili per vestigia. Cum tramine transiret, audisti sonum et ubi esset sciebat."
  
  
  "Error mane."
  
  
  "Ita est, mea sunt, utique melius." Villon demonstravit capsam nucis in pariete, quam Nick assumpsit, ratio oratorum facta erat. "Microphonae ferreae meae multo magis sensitivae sunt. Signum wirelessly transmittunt et solum moventur cum gradu soni oritur, reliqua vero propter ignoto telegrapho operante in Connecticut River Railroad."
  
  
  "Quomodo scis, si aliquis in via vel per viam montanam ambulat?"
  
  
  Villon frontem scrinii parvae aperuit ut sex luminum indicatorum et virgas patefaceret. "Cum sonos audis, spectes. Lux tibi narrat. Si plus quam unum est, alios momentaneum avertis vel sensum accipientis auges utens rheostat".
  
  
  "Fabulous". Quisque .45 pistolam e balteo suo extraxit et diligenter eam in mensa lata posuit. "Gratias tibi valde. Quis mihi narrat? Quid? Cur?"
  
  
  "Si idem feceris. Ingenii Britannici? Falsus est tuus accentum si in hac terra diu non vixisti."
  
  
  "Plerique non animadvertunt. Minime, non Britanni. Habesne glandes Luger?"
  
  
  "Yeah. Te aliquid minuto accipiam. Dicamus modo me homunculum antisocial qui non vult laedere et insanire satis implicari."
  
  
  " Mallem dicere te esse dominum Ulixem." Quisque omisit accentum suum Anglum. "unum infernum habuistis recordum in 28th Division, capitaneus. Cum veteri 103rd equitatu profectus es. bis vulneratus es. M-I adhuc fugere potes. Servasti illam possessionem cum praedia vendita sunt; fortasse ad castra venationis. Postea vetus hunc fundum aedificasti."
  
  
  "Villon" saccos in scyphos pone et aqua calida implevit. "Quae sunt tua?"
  
  
  "Non possum dicere tibi, sed prope eras. dabo tibi numerum telephonicum in Washington ad vocandum. Partem adiuvabunt si te diligenter in archivum Exercitus introduces. Aut eos ibi visitare potes et tu. certum erit." .
  
  
  "Ego sum probus judex hominum. Puto te pulchrum esse. Sed scribe hunc numerum. Hic..."
  
  
  Nick scripsit numerum qui RECENS per processum verificationis ponebat quod si salutator legitimus erat - tandem eum cum adiutore Hawk coniungeret. "Si nos ad currum tuleris, e via tua dabimus. Quamdiu habemus antequam finem viae claudant?"
  
  
  "Est viginti quinque milliaria ansa in angustiis viae. Tempus habemus."
  
  
  "Visne bene?"
  
  
  "Me sciunt - et me solum relinquere satis sciunt. Non sciunt quod adiuvi te."
  
  
  "Ille viderit."
  
  
  " Ad infernum cum illis."
  
  
  Il ambulavit in coquinam, vultu restituto et composito. Quisque resumpsit accentum. "Numquid te introduxisti duo? Tam occupati fuimus ..."
  
  
  “Fabulabamus nos per collem ambulavimus,” Villanus sicce dixit. Pocula cum virgas tradidit, clamores pigrorum iuglandium ab oratore venientes. Villon erat fiddling cum theana "Deer. Sic habebis ut omnia animalia post tempus dicas."
  
  
  Nick notavit Il non solum compositionem suam recuperasse, sed etiam gravem vultum in facie habere quod nollet. Tempus erat cogitandi - mirabatur quam proxime veritati conclusiones eius erant. Quisque quaesivit: "Quomodo crura tua sunt? Plurimae puellae non sunt ad iter in caligis. An tenerae sunt?"
  
  
  "Non sum homo delicatus." Id fortuito exprimere conata est, sed ignis indignationis oculis nigris illuminatur. "Tu me in tam terribilem pulmentum obtinuit."
  
  
  "Potes dicere. Plerique reprehendimus alios in difficultatibus nostris. Sed videtur mihi molestum esse - omnino sine auxilio meo."
  
  
  "Aisne filium Bauman? Puto..."
  
  
  Paries orator ad canum latrantium canes excitans obstrepebat. Alius se coniunxit. Videbantur intrasse cubiculum. Villon una manu levavit et deiecit volumen cum altera. Pedes mei terebant. Audiebant unum hominem grexi et anhelantem, alium quasi cursorem longi anhelantem. Soni crescebant et tunc occubuit - sicut iter in pellicula. "Hic sunt", inquit Villon, "quatuor aut quinque homines, et tres vel quatuor canes, dixerim."
  
  
  Quisque annuit consensu: "Non erant Dobermans."
  
  
  "Habent etiam Rhodum Ridgebacks et Pastores Germanos. Ridgebacks indagare sicut venas possunt et sicut tigres oppugnare. Ingens genus."
  
  
  "Certus sum", Nick severissime dixit. "Non expectandum."
  
  
  "Quid est hoc?" Jenny exclamavit.
  
  
  "Auscultatio fabrica" explicavit Nick. "Dominus Villon microphones in accessu inauguravit. Velut televisificas televisificas sine video. Audiunt modo. Mira fabrica, vere."
  
  
  Villon poculum suum exhausit et diligenter in labello collocavit. "Non puto te vere eos exspectaturos." Cubiculum reliquit momentum et rediit cum capsula novem millimetris parabello orbes. Nick Wilhelmina clipeum replevit et alium viginti vel sic in sinu posuit.
  
  
  tondet inseruit, lapsus pollice et indice levavit et rotundum volitans in thalamum servabat. sclopetum in phaleras collocavit. Sedit sub bracchio commode ut vetus calceus. "Recte tu. Abeamus."
  
  
  Villon eas in jaculatorem jaculatorem accepit, ubi Nick currus conductos reliquit. Quisque cessavit e Jeep. "Visne ad domum?"
  
  
  "Ita. Ne dicas mihi scyphos lavare ac remove. Faciam."
  
  
  "Aspice te. Hanc catervam stulte non potes. M-1 tuum capere possunt et glandes tollere."
  
  
  « nolunt ».
  
  
  "Puto te paulisper abire. In calet".
  
  
  "In his montibus sum, quod non faciam quod alii putant."
  
  
  "Quid audivisti nuper a Martha?"
  
  
  Hoc temere test. Nick de improviso directo percussus est. Deglutivit Villon, frowned et dixit, "Bona fortuna." Ille in dumis Jeep ingruat, aversaque reliquit.
  
  
  Quisque celeriter currus rentalis in antiquam viam egit. Cum pervenisset ad viam, recessit a dominio. Tabulam areae memoravit et itinere circulari versus aeriportum usus est. In summo collis constitit, antennae filum ex transceatore cucurrit, et ad duas AXEmen in sicco purgatorio salsissimus exclamavit. FCC praescriptum neglexit. "Pectoris vocat officium, B. Plunger vocat officium, B. Veni in."
  
  
  Vox Barney Manoun paene statim exivit, magna et clara. "Officium B. Veni."
  
  
  "Ego relinquo. Vide quid opus?"
  
  
  "Multus. Quinque cars in hora."
  
  
  "Operatio plena est. Dimitte nisi alios ordines habes. Dic avem. telephonum utere antequam facio."
  
  
  "Nulli alii ordines adsunt. Num opus est?"
  
  
  "No. Ite domum."
  
  
  "Bene, paratus."
  
  
  "Prompte et ite."
  
  
  Nick in curru reditum. Barney Manun et Bill Rohde plaustrum ad AX munus in Pittsburgh redibunt et Washingtoniae advolabunt. Boni homines erant. Verisimile non solum salsuram in aditu praedii parco, sed eam abscondit et in silva ornare observationem posuit. Quod ei postea Bill indicavit, prorsus id fecerunt.
  
  
  Pergeret ad aeroportus. Il dixit, "Bene, Jerry, accentum Anglicum deponere potes. Ubi me ducas et quid infernum est?"
  
  
  
  CAPUT IX.
  
  
  
  Torquens risus crispatus Nick's labra parumper. "Damna, Ginny. Ego antiquum ludum accentuum meum satis bonum putavi."
  
  
  "Ego ita auguror. Sed tu unus es e paucis qui de mea acrobatica institutione norunt. nimis in diaetam tuam locutus sum, sed unus dies adiuvabat. Cum fenestram istam discessi, "Mane dixisti". Idem, ut cum barbell. Non vacat de eo cogitandum donec apud Villon's repurgatus sum. Tunc vidi te ambulare. Scio humeros, Jerry. Nunquam ego te id intuendo conieci. a peritis inventa es. Quis es, Jerry Deming? Or who is Jerry Deming? "
  
  
  "A guy qui de te multum cogitat, Il." Quiescere debuit donec eam in plano obtinuit. Illa Feles frigida erat. Fieri non potuit ex ea voce dicere illam noctem paene aliquotiens interfectam fuisse. "Hans crevit nimis magnum ad collum suum. Sicut dixi tibi in aula, magnam crucem duplicat. Omnes puellae destruendae sunt praeter Ruth et Pong."
  
  
  "Non possum credere," inquit, tranquillitas eius tremor. verba eius deglutivit et obticuit.
  
  
  "Spero potes," cogitavi, et miror si telum quod nesciam habes? Vidit eam jaceat. Calceamenta et marsupium suum amisit, et tamen... Eum paene ad cutem spoliare potuisti, nec in speciali sinu eius brevium pyramis gasi Petri funestam invenire.
  
  
  Subito dixit "Dic mihi quis dux similis est. Quis scis? Quo imus? Ego ... Modo non credo tibi, Jerry."
  
  
  Currus extra hangar ortus est, paucis gradibus unde Aero Ducis ligatus est. Aurorae fuit in oriente. Fovit eam et palpavit manum. "Jenny, tu maximus es. Ego te similem faeminam postulo, et post heri puto te scire debes virum similem mei. Vir intus qui plus pendit quam Hans. Mane mecum et habebis Bene . Ibimus et colloquebimur One et tunc consilium facere potes. Bene?"
  
  
  "Nescio..."
  
  
  Ille lente vertit mentum et eam osculatus est. Labra eius erant frigida et dura, tunc molliora, tunc calidiora et gratiora. Sciebat se velle credere ei. Sed haec nova Asia puella nimis vidit in vita sua facile vel diu deludi. Ille dixit: “Id volui, cum suggessimus, paululum illico interrumpere.
  
  
  Locum parvum prope montem novi. Tremper, Parisiis. Fronde mox varia. Si libet, veniamus ut saltem volutpat in ruinam revertamur. Mihi crede, donec cum Duce loquimur."
  
  
  Modo illa caput quassat. Lacrimam maxillam sensit. Sic pulchra mulier Sinica, omnibus rebus suis gestis, non ferro factus est. Dixit, "Mane hic. Non ero ibi aliud minutum. Bene?"
  
  
  Adnuit et celeriter per hangar ambulavit, autocinetum parumper aspexit, ac deinde ad umbraculum telephonicum prope munus aeriportum cucurrit. Si curreret, videret eam ambulantem per viam vel agrum introivit.
  
  
  Numerum vocavit et dixit, "Hoc est Plunger. Voca munus Avis hora nona et currus in aeroportus iis indica est. Claves sub sede tergo fixae sunt."
  
  
  Respondit homo: "Video".
  
  
  Nick recurrit ad angulum hangar, tum casu ad raedam ambulavit. Jeanie quiete sedit et novam lucem aspexit.
  
  
  Vidit machinam plani fovere. Nemo munus parvum reliquit. Etsi lumina quaedam in aeroportus deserta videbantur. Planum avolavit, eam per levem turbulentiam super montes matutinos adiuvit, et ad septem millia pedum exaequavit, gradus 120. tendens.
  
  
  Inspexit ad Ginny. Prospexit ante faciem pulchram mixturam suspicionis et unionis. Qui dixit, "Bene prandium est cum terram agimus. Ego bet te esurire."
  
  
  "Fui esurivi ante. Dux vultus quid simile?"
  
  
  "Non est meum genus. Vivamus umquam volavit? Pone manus in imperium. Dabo tibi documentum. Ut in manus veniat."
  
  
  "Quis alium scis? Desine prolatantem, Jerry."
  
  
  "Multum temporis in praesepibus expendere potuimus. Praeter glaciem in carburatoribus, credo, plus gubernatores quam alia omnia occiderunt. Vigilate et ostendam tibi..."
  
  
  “Melius est mihi quis sis, Jerry,” acuto eum sono obstitit. "Satis longe profecta est."
  
  
  Ingemuit. Calefacit vera resistentia. "Nonne tibi placet mihi satis ut mihi omnino credas, Il?"
  
  
  "Tam amo te quam quemvis hominem umquam convenimus. Sed non est illud quod loquimur. De Bauman dic mihi."
  
  
  "Numquid audisti nomen eius Iudam?"
  
  
  Putavit. Respexit. frowned. "Minime igitur?"
  
  
  "Venit."
  
  
  "Et filium te ipsum vocasti. Mentiris quantocius loqueris."
  
  
  "Mentitus es mihi ex quo conveneram, deliciae. Sed intellego quod partem tuam egisti nec me nosti. Nunc sum honestus apud te."
  
  
  Paululum de frigore amisit. " Desine vertere mensas et aliquid sensibile dicere."
  
  
  "Te amo."
  
  
  "Si id quod vis, postea serva. Non possum credere quod dicis."
  
  
  Vox ea dura fuit. Chirothecae ablatae sunt. Nick dixit : Libani recordare ?
  
  
  "Quid est?"
  
  
  "Memento Harrius DeMarkin?"
  
  
  "Minime."
  
  
  "Et tulerunt picturam de te cum Tyson Rota. Ego bet vos non scire." Stupent ea. "Ita," inquit, "vivendum est." "Hans tam stultus est. te in alteram partem accipere voluit. cum imagine. finge si dixeras."
  
  
  Numquam minore versione autopilotae ad aviationem generalem et parvae aircraft destinatae usus est, sed in ea probata erat. Cursum posuit -- Clausa navis. efficax videbatur. Accenso cigarette sedit. Jenny unum noluerunt. Dixit, "Omnia dixisti mendacium".
  
  
  "Dixisti te nimis fortem esse ut mercator oleum."
  
  
  " Nimium scis."
  
  
  Illa speciosa fuit humilibus arcuatis superciliis nigris, ore tenso, oculis contractis. Illa nimis dura impellebat. Inspicere se voluit, si cohors non esset membrum, et cum in terram duplicem esse molestiam. Arma habere debet. Quodnam? Ubi?
  
  
  Tandem illa dixit "Aliquam copam es. Forsitan etiam imaginem mei cepi cum Tyson. Ubi dictum tuum incepit."
  
  
  "Noli esse ridiculam."
  
  
  "Interpol, Jerry?"
  
  
  "In US viginti et octo institutiones intelligentiae habet. per eas vade. et dimidia pars eorum me quaerunt."
  
  
  "Britannica ergo licet, sed nostrum non es. Sile." Bene... "Vox eius erat humilis et dura, tam acuta et acuta quam Hugo postquam ensem in pulchro lapide acuit. Harrium DeMarkin nominasti. Quod te securim magis quam probabile facit."
  
  
  "Scilicet. Tam CIA et FBI." Utraque chirothecae excidit. Post momentum, eas inter facies projecisti, et ivi ad te Derringers vel Pepperboxes.
  
  
  Quisque dolor sensit. Tam splendida erat - necdum ingenium explorare coeperat. Haec spina facta est funem ferri flexibilem denso spumae Flexilis obsita. Posses... Subito manum movit, et factus est cavet. sudoris e culta cavata sub labris iaculabatur.
  
  
  "Non," inquit, amare. "Non es homo jocularis vel clericus tabescendus, donec nexum facit."
  
  
  Supercilia Annibalis rosa. De hoc accipitri indicet. "Magnum officium in Demarkin fecisti. Pater approbavit."
  
  
  "Desine hoc lutum."
  
  
  "Nunc insanis apud me."
  
  
  "Tu es fascist spurius."
  
  
  "Vos in hac idea cito insiliit terribiliter. Servavi te.
  
  
  Prope eramus... Washington, duxi. Tu es puella quaedam quam potui...
  
  
  "Bullshit," interpellavit. "Multis horis fui. Sicut cetera in vita mea, sic abiit malus. Advocatus es. Sed scire velim quis et quid.
  
  
  "Bene. Dic mihi quomodo ibat cum Tyson. Habesne difficultates?"
  
  
  Sedit ira coquens atrox in pose, trajecto pectore bracchia. Aliquot notulas temptavit. Illa respondere noluit. Ille caput repressit, novum autopilot admiratus est, ingemuit, in sede sua corruit. Manum suam cigarette posuit.
  
  
  Post aliquot minutas mussitat: "Quam nox est. liquefacio." Relaxavit. Ingemuit. Dies erat serenus. Sylvosos montes prospexit, volvens sub se undas viridis, granum inaequale surgens. Intuitus vigilias, cursum et celeritatem repressit, ventum et egisse aestimavit. Animo rationem plani positionem. Palpebras deposuit, et dormire simulavit.
  
  
  Sequenti tempore per angustos oculos conspicere ausus, bracchia aperta. Dextera eius e conspectu eius molesta est , sed non audet consistere quid ageret . Contentionem et comminationem intentionum eius sensit. Aliquando ei visum est quod disciplina eius periculum faceret, ut equus vel canis.
  
  
  Altera manu amisit conspectum.
  
  
  Ingemuit penitus et mussavit, " Noli tentare aliquid, Il, nisi te gubernator peritus es. Haec res in novo autopilota est, quam ego nondum expertus es." In sede inferiore delapsus est. "Difficile est usquam hos montes volare".
  
  
  Profundum spiritum arripuit, caput iucundum ab ea. Motus minimos audivit. Quid illa? Fortasse fascia eius 1000-1b fuit. fortis nylon et facilis ad garrote. Etiamsi fibulae sui-obstructio habebat, potuitne has explosiones tractare? Non in planum. Ferrum? Ubi? Periculi et mali sensus adeo convaluerunt, ut conaretur non movere, non spectare, non se defendere. oculis angustis observabat.
  
  
  Aliquid per verticem eius parvum campum movit visum et cecidit. Nempe, inspiratione inspirans desiit, cum velum quoddam super caput eius descendisse audiebatque "Pes". Meum spiritum tenebant — putabant gas. Vel aliqua vapore. Id quomodo fecerunt! cucullo mortis! Debet momentum temporis interfice cum extensione phantastica quae puella permittet homines sicut Harry DeMarkin et Tyson superare. Paucula centimetra cubica exhalavit ne substantiam suam in telas nasi reciperet. Pelvis evulsi ut pressionem in pulmone ponerem.
  
  
  Adnumeravit. Unum, duo, tria .... circum collum suum jecit, et mira teneritudine arcte tenuit. 120, 121, 122, 123.
  
  
  Omnes musculos et fibras relaxare permisit praeter pulmonem et pelvim. Sicut yogi iussit corpus eius omnino dissolutum et exanimum esse. Oculos suos paulum aperire permisit. 160, 161, 162
  
  
  Erexit unam de manibus suis. Manus claudicabat et exanimata jacebat, sicut charta humida pulpam. Demittit - iterum mira teneritudine. Illa dixit. "Vale, parve. Alius eras. Ignosce mihi. Tu nothus es rat, sicut ceteri omnes, sed ego novissimum rat spurium semper occurrit. Utinam res diversae essent. " "Sum Victus natus. Aliqua die mundus erit. Si ad Catskills umquam perveniam, tui memor ero. Forsitan adhuc memor ero tui... diu". Ingemuit molliter.
  
  
  Nunc non tempus quam. Cito hebetatur sensus, retardatur sanguis. Fenestram aperuit. Tenuis cucullum plasticum ab eius capite remotum est. Illa inter palmas suas advolvit et eam intuebatur et recusat et velut chlamydem magi evanescebat. Illa igitur eam inter pollicem et digitum tenuit. In fundo suo capsula hyalina nulla maior quam argilla marmorea erat.
  
  
  Illa globulus ultro citroque gestavit. Adnexa erat sarcinae vectigaliae stampae in manu eius a tubulo minimo, qui quasi umbilicus videbatur. "foedum est," dixit amare.
  
  
  "Certe," Nick consensit. Reliquam aerem acriter exsufflavit, superque eam innixus recens e fenestra sua solum rivum efflavit. Ubi in loco sedit, exclamavit. "Tu!..."
  
  
  "Ita sum. Sic est quomodo Harrium et Tyson perdidisti."
  
  
  Reptavit ad tugurium parvum sicut nuper deprehensus chipmunk in capsa capsa, captivitatem vitans, exitum quaerens.
  
  
  "Relaxa," dixit Nick. Non temptavit eam capto. - Narra mihi omnia de Geist, Akito et Bauman. Fortasse te adiuvare possum."
  
  
  Ostium reclusit, obstante premente vento. Quisque avertit autopilot ac retardari. Versa est e casula primis pedibus suis. Recta ad eum intuitus horroris, odii et taedii insoliti.
  
  
  "Reverti" inquit cum auctoritate, voce et clara. "Noli esse stultus. Ego non nocuerunt tibi. Non sum mortuus. Me tenebant spiritum meum."
  
  
  Teum e plano volavit. Potuit carpum apprehendere, et cum vi et benificio navis sinistrorsum, eam forte deiecisse, sive vellet, sive non vellet. Hoc faceret?
  
  
  Ea tam pretiosa esset quam AX quam viveret propter consilium quod faciebat. Si superfuisset, tristes annos consumpsisset in composito secreto Texas, quod pauci homines sciunt, pauci vident, et pauci commemorant. Anni? Ea ius eligendi. tensis maxilla. Indicator ripae inspexit et in gradu navis servavit. "Recede, Il."
  
  
  "Vale Jerry."
  
  
  Duo eius verba molliora et tristiora videbantur; sine calore et odio — an illius illusio fuit? Non reliquit.
  
  
  Iterum iudicatus deiecit pedes centenos. Prope viam angustam villam, signum vidit in horreo BOX CAVENSI, invenit eum in mappis societatis olei et in tabula sua notavit.
  
  
  * * *
  
  
  Possessor carte vestis fuit in angaria quando appulit. Volebat de consiliis et negotiis difficultatibus fugae loqui. Nick dixit, "Navis Nicaena. Magna iter. Gratias tibi valde. Vale."
  
  
  Aut corpus Gianni non inventum est, aut aeriportus aeriportus nondum ad hunc locum pervenerunt. Appellavit taxi umbraculum telephonicum in latere viae. Ille deinde Hawke currentem exclamavit, consilium arbitratu usui accommodatum cum scramblers pervulgatae erant. Eo minus minutam pervenit. Accipiter dixit, Etiam, Plunger.
  
  
  "Suspicio numerum duodenarium sibi conscivisse circiter quindecim millia passuum, 290 gradus ab Bulla Coele, quod est circiter octoginta quinque millia ab ultimo actionis puncto."
  
  
  "Bene, reperi."
  
  
  "Nulla nexus cum sodalitate aut cum me est. melius est communicare et refrigerare. Fuimus in onerariis meis. Exiit."
  
  
  "Suus".
  
  
  "Nos conveniant. Habeo aliqua interesting puncta."
  
  
  "Potesne facere Fox tempus? Point quinque?"
  
  
  "Ecce ibi."
  
  
  Nick suspensus est et ibi paulisper stabat manu in mento. AX auctoritates praebebit in area Oxoniensi cum probabili explicatione pro Jeanyee mortem. Mirabatur si quis corpus eius caperet. Eum coerceret. Altera turma erat, sed quis eligendi facultas?
  
  
  Fox Tempus et Point Quinque codicem simplicem pro tempore et loco erant, hoc in casu locus conventus privatus apud Exercitus et Navy Club.
  
  
  Nick taxi excussit ut intra tres cuneos statio curruum ab Route 7. Exivit et ambulavit reliquum spatium postquam e conspectu vectus est. Dies serenus et calidus, negotiatio strepitus. Mr Williams evanuit.
  
  
  Post tres horas "Jerry Deming" in commercium tonitrui involutus est ac se "realem" in societate hodiernae mentis signavit. Substitit in officio copia copia et plumbum nigrum regularem emit ad notationem et chartam notae chartae, sicut acervus involucris albis.
  
  
  In cubiculis suis peragrans omnes epistulas suas, utrem aquae Saratogae aperuit et quinque notas scripsit. Unusquisque idem - Et tunc erant quinque.
  
  
  Ex indicio Hawk ei dedit, probabiles inscriptiones accepit Ruth, Susie, Anna, Pong Pong et Sonya. Probabiliter, cum Anna et Sonya designationem in suis scriniis habent, haec oratio nonnisi pro mail adhiberi potest.” Ille ad involucra se convertit, et sarcinam cum Flexilis cohortis obsignans.
  
  
  Ille diligenter investigavit schedas et chartas duos viros in atrio domus in Pennsylvania assumpsit - de eo cogitavit ut "ludis privatis aedificandis". Visi sunt legitimi membra esse cartelli, quae aquilae partem olei medii Orientis administrabat.
  
  
  Tum pavore perterritus abiit ad lectum usque ad 6:00 a.m. Unum potum in Washington Hilton habuit, cenavit in CARNIS, ACETARIA et pecania apud DuBarry, et in Exercitus et Navy Club decem octo minutis praeteritis ambulavit. Accipiter eum exspectabat in cubiculo secreto commode instructo - cubiculum quod uno mense tantum adhibitum et adhibitum erat antequam in alium locum se moverent.
  
  
  Bulla eius stabat prope focum parvum, extinctum, et ipse et Nick firmam handshakum et longum aspectum mutavit. Nick cognovit AX exsecutivam indefessum esse faciendum suum solitum diuturnum opus - quod ante octingentos in officio consuevit venire. Ille autem tam placidus ac recentis videbatur quam homo qui post meridiem dormierat. Tenuis hoc, nervosum corpus ingentibus subsidiis habuit.
  
  
  Accipiter splendidus, coriaceum vultum in Nick posuit sicut aestimationem suam fecit. Quod solitum risum retinuit, perceptionis indicium fuit. "Gaudeo bene te exisse, Nicolae. Barney et Bill dixerunt audiverunt sonos languidos, qui erant ... uh, scopum dirigentes. Miss Ahling in officio coronatoris comitatus est."
  
  
  "Mortem elegit. At tu diceres ei arbitrium dedisse".
  
  
  "Ita technice hoc interfector non fuit. Ego referam. Nunquid scripsisti famam tuam?"
  
  
  "No. defessus mortuus sum. hac nocte faciam. Ita factum est. Ibam per viam quam in charta notavimus..."
  
  
  Narravit Hawk prorsus quid acciderit, raris phrasibus utens. Quo finito, Accipiter chartas et chartas ex pera glebis opificum dedit.
  
  
  Accipiter eos amare aspexit. "nomen ludi semper pecunia videtur. Indicium Iudas-Borman alicubi esse in textu sordido inaestimabilis est. Poteratne ille et imperator unus idem esse?"
  
  
  "Forsitan. Miror quid nunc facient? haesitabunt et solliciti erunt de Mr. Williams. Ibuntne eum quaerentes?"
  
  
  "Forsitan. Sed credo posse reprehendere Britannos et pergere. Faciunt aliquid nimis grave ad eorum apparatus detrahendum. Mirabuntur an Williams fur an Genia amans esset. Omnia, quaecunque obmutescere cogitant. Cogitabunt; et non fecerunt. "
  
  
  Quisque adnuit. Quisque ut semper erat. Suscepit sublimatum quod accipiter e lagenis effusum. Tunc senior dixit, "Habeo malum nuntium. Johannes Villon lusus erat casus; sclopetum emissum in Jeep et incidit in accidens.
  
  
  "Isti daemones!" Nick fingebat luculentam villam. Relinquens societatem quae in laqueum facta est. "Respondit se posse tractare. Sed hae audientes cogitationes erant donum. Tenentes eum, scrutantes locum penitus et exterminare constituerunt".
  
  
  "Hoc optimum responsum est. Martha soror eius cum vestis dextra in California coniungitur. Regina est scutifer Camelliae Albae. Audistin'?"
  
  
  "Minime, sed intelligo."
  
  
  "Nos spectamus eam. Habesne suggestiones pro nobis proximus gradus? Visne pergere Deming scriptor munus?"
  
  
  'Obiecturus essem, si id facere dixisti'. Hoc modo accipitris erat. Proximos gradus instituerat, sed consilium semper poposcit.
  
  
  Nick litterarum acervum ad puellas protulit et eas descripsit. "Permissu tuo, domine, eos per epistulas mittam. Nexum inter eos infirmum esse oportet. Putamus igitur vehementer imprimere. Mirentur - quis proximus?"
  
  
  Accipiter duos sigas protulit. Quisque accepit. Accenso eos. Odor validus. Accipiter cogitationem eius studuit. "Acus stans, Nick. Vellem cogitare de illo. Tu melius quattuor scribes plura."
  
  
  "Plures puellae?"
  
  
  "Minime, extra exemplaria inscriptionum harum pro Pong Pong et Anna. Non plane certi sumus ubi epistulas emittunt." Compressit libellos et scripsit celeriter, excidit paginam et dedit Nick. "Non nocebit puella plus quam unum. Minabit periculum si nemo accipit."
  
  
  "Sic est tibi."
  
  
  "Et nunc aliquid aliud. Deprehendo tristitiam aliquam solito hilari animo. Vide." Quinque-per septem imagines photographicas in conspectu Nick posuit. "Filed at Meridionalis Porta Motel."
  
  
  Pictura erat Tyson et Il Ahling. Sagittarius in malam partem miserum deponens erat, sed facies visae sunt. Nick reddidit. "Ille occidit Tyson. prope certus sum."
  
  
  "Sentire melius?"
  
  
  "Ita. et felix ulcisci Tyson. Placuit."
  
  
  "Gaudeo te, Nicolae, investigationem tuam tam diligenter egisse".
  
  
  "Hoc cucullo dolus cito operatur. Gas debet habere mirabilem dilatationem et proprietates letales. Tunc videtur cito dissipare vel ruinam."
  
  
  "Bene officium in hoc est. Profecto facilior erit lab semel in exemplum reducendi."
  
  
  "Ubi inveniam unum?"
  
  
  "Ibi habes me et ego novi te scire." Accipiter frowned. Nick tacuit. "Nos servare omnes qui aliquid habent cum Akito, puellis vel viris in Tarentum custoditis. Scis quam desperandum futurum sit cum conductoribus nostris. Sed parum sensus habeo. Multi ex amicis nostris saepe illuc eunt. ad Chu Dai popina. In litore prope Baltimore. Scisne?"
  
  
  "Minime."
  
  
  "Cibus magnus est. Quattuor annis aperti sunt et valde utiles sunt. Est unus ex illis locis cum duodecim magnas convivia convivia quae ministrant ad nuptias, partes negotiationes et similia. Domini sunt duo Sinenses et mundum expellunt. Praesertim cum Congressista Reed dominii pars est ».
  
  
  "Seres iterum. Facultates Chicom quotiens olfacio."
  
  
  "Admodum. Sed quare? Et ubi est Judas-Bormannus?"
  
  
  « Novimus eum ». Nick recenset lente: " Ambitiosus, avarus, crudelis, atrox, callidus — et, ut opinor, insanit."
  
  
  "Sed nunc et tunc in speculo intuemur et ibi est," Accipiter cogitationem addidit. "Quae concretio posset esse. Posh homines eo utuntur, quia indigent frontes Caucasias, nexus Deus scit quid".
  
  
  "Habemus hominem in Chu Dai?"
  
  
  "Ibi eum habuimus. Emittemus eum quia nihil potuit invenire. Iterum baculi defectus erat. Erat Kole. Se induxit ut cubicularium leviter pannum. Nihil invenit, sed Hoc dixit non ut hic olfacies."
  
  
  "Erat culina." Accipiter risus solitum non facile risus. De hoc vere sollicitus erat. "Kolya bonus homo est. Oportet in hoc aliquid esse."
  
  
  Accipiter dixit: "Baculus domesticus fere totus est Chinese. Sed operarii telephonici fuimus et arenam et tabulas cerae adiuvisti. Pueri nostri nihil aut nihil invenerunt".
  
  
  "Egone hoc reprehendo?"
  
  
  "Quando vis, domine Deming. Carus est, sed bene vivere te volumus."
  
  
  * * *
  
  
  Quattuor dies et quattuor noctes, Nick erat Jerry Deming, iuvenis delicatus in partibus dextrarum. Scripsit insuper epistolas et omnibus cataphractis. Barney Manoun inspexit praedia dominorum priorum, se ut callidum custodiae inducens. Servabatur ac deserebatur.
  
  
  Ivit ad Convivium in Annapolis Manger, donatum ab uno ex septem milibus principum Arabum qui similes sunt in urbe fabrefacta unde pecunia venit.
  
  
  Spectans magnos arrisiones et oculos fixos, statuit ut si vere esset Jerry Deming, paciscentiam recusaret et quantum fieri potest ab Washington moveret. Post octo septimanas taedet.
  
  
  Omnes suas partes agunt. Non eratis vere Jerry aut John ... oleum, imperium, aut Domus Alba. Numquam de vita aut de rebus iucundis locutus es, de illis in curriculo loquebatur. Frons eius versa est in calidum et lepidum cum animadvertit Susie Cuong.
  
  
  De tempore! Hic primus puellas post Genie mortem aspiciat. Illi, Akito et alii e conspectu manserunt vel alias res agere occupaverunt quae Nick Carter sicut N3 multum discere potuerunt. Susie erat pars botri principis.
  
  
  Taedet amet. Oblectamenta eius cinematographica caerulea erant et a paeninsula magna et opulenta inter Africam et Indiam quam maxime morabantur. Eius interpres bis explicavit labores huius parvae celebrationis Parisiensi specialiter avolavisse. Nick probavit eos. Egregii.
  
  
  Nick Susie appropinquavit. Oculi eius ex proposito deprehensus sum et iterum me introduxi. Saltabant. Post parva disputatio, pullam Sinensem segregavit, duos potiones apprehendit et quaestionem clavem manifestam fecit. "Susie, mihi dates habui cum Ruth Moto et Jeanie Aling. Eos in seculis non vidi. Sunt ultra mare, scis?"
  
  
  Utique memini te esse Jerry Ruth qui cum patre coniungere conabitur iuvare. "Erat nimis celeriter." De te multum cogitat. Facies eius obscurata est. Sed non fecistis. audivi de Jenny? "
  
  
  "Minime."
  
  
  "Mortua est. casu in villa occidit."
  
  
  "Minime! Non Jenny."
  
  
  "Ita. Ultima septimana."
  
  
  "Talis puer, dulcis puella..."
  
  
  "Erat currum aut planum aut tale quid."
  
  
  Post congruam intercapedinem, Nick vitrum suum levavit et molliter dixit, "Ad Jenny."
  
  
  Bibebant. Hoc vinculum familiaritatis instituit. Reliquas vesperi texentes funiculi latere primo consumpsit. Funis connectens tam cito ac facile munitus est ut sciret se in fine auxilium ferre. Cur non? Cum Jinia discessisset, si altera factio adhuc officia "Jerry Deming" officia interesset, alias puellas ad contactum augendum monuissent.
  
  
  Cum fores apertae ad aliud grande cubiculum in quo colapho continentur, Nick Susie in cubiculum refectionis deductus est. Quamvis princeps aliquot atria ad conferentias, convivia et partes conduxit, nomen suum remissior indice effecit. Conclavia referta erant, et potiones et colapho sumptuosa laeti consumpti sunt a multis Washingtonianis quos Nick latrones agnoverunt. Bene illis, putabat quod eulti duo spectabant laminas bubulae et Turciae implendas ac cupedias emittentes.
  
  
  Paulo post media nocte, Susie deprehendit domum taxi capere parare: "... prope Columbia Heights vivo".
  
  
  Dixit ei consanguineus suus , et adduxit eam decedere .
  
  
  Nick mirabatur si quinque aliae puellae eventa hodie ministrabant. Uterque a patruele allatus est ut posset contactum Jerry Deming. "Domum te recipiam", inquit. "Im 'etiam acturus sum paulo nent. It would be nice to go past the park."
  
  
  "Quod suus 'nice quod ex vobis est..."
  
  
  Et lubuit. Parata erat illa nocte multam in cubiculo suo manere. Laeta erat calceos detrahere et subsidere "parum temporis" in illo die imminentis fluminis.
  
  
  Susie tam dulcis et GRATUS sicut unus e s Donec bellus s tu in optimis thesauris in San Francisco invenis. Tota est venustas et lenis pellis, et nigra coma et nitida diligentia. Colloquium eius lenis erat.
  
  
  Et id commodo Annibale dedit. Lenis; lenis! Recordatus est Il vigilantes et puellas colloquentes dum se in montibus Pennsylvaniae subigebat. Omnes puellae formam aptant - agebant quasi instructi et politi ad hoc, sicut meretrices suas docuerunt optimae madams.
  
  
  Hoc subtilius fuit quam simpliciter coetus excellentium ludorum ad actiones comparandas sicut ille in domo domini prioris. Hans Geist hoc agere potuit, sed res altius repetenda est. Ruth, Jeanie, Susie et alii experti fuerunt? Est, sed quidam doctores optimi periti esse possunt. Susie putabat exhalari sub mento. Devotus. Id quod dis placuit.
  
  
  "Susie, cum Cousin Jeanie continuari libet. Puto me aliquo modo eum invenire. Dixit se habere multum interesting offerat pro homine oleo."
  
  
  "Puto me posse eum contactum. Visne eum vocare te?"
  
  
  "Placere fac. An putas esse nimium cito post id quod ei factum est?"
  
  
  "Fortasse melius est. Sis ... aliquem quae velis adiuvare. Fere quasi unus ex ultimis voluntatibus."
  
  
  Erat amet angulus. Dixit, "Sed tu scis unum rectum? Multa habere potest cognati. Audivi de familiis Sinensibus. Puto eum vivere in Baltimore."
  
  
  "Ita, id est..." Constitit. Susie sperabat sic esse
  
  
  bona mima citius derivari capiet et veritas dilaberetur. "Certe ita censeo. Eum per amicum attingere possum qui familiam bene novit."
  
  
  "Gratus essem pergratum" Murmuravit summum caput osculans.
  
  
  Osculabatur eam multo magis quod Susie omnes eius lectiones bene didicerat. Data captandi munus, omnia dedit. Il artes Il non habuit, sed corpus suum minores, stricta vibrationes ecstaticas obtulit, praesertim suas. Nick blanditias suas sicut syrupus pavit, et deglutivit eos. Mulier quaedam sub agente latebat.
  
  
  Dormiverunt usque ad septem, cum capulus fecit, ad lectum suum detulit et eam debito amore tenero excitavit. Insistere taxi conata est vocatum , sed non consentit - arguens quod si instaret , irascitur ei .
  
  
  Domum suam eiecit et inscriptionem electronicam in 13th Street scripsit. Haec inscriptio non est quae in AX monumentis apparet. indicium centrum appellavit. Sex-triginta, cum vestiturus erat quod timebat vesperi taediosum erat—Jerry Doming iam non ridiculus erat—Hawk eum vocavit. Conversus autem Nick ad Scrutatorem dixit: “ Ita, domine!
  
  
  "Novam orationem Susie scripsi. Tres tantum puellae supersunt. Dico, extracurricular".
  
  
  "Lusimus Chinese poculaque."
  
  
  "Finge. Ita interesting ut tota nocte servasti?" Quisque esca recusavit. Accipiter scivit se statim electronicam indicatam vocare, quia statuit Susie mane discessisse. “Nuntium habeo,” Hawk continued. "Contactum numerum quem dedistis Villon vocaverunt. Deus scit cur molesti sint eum in tali tempore reprimere, nisi in Prussiano diligentia vel officiale errore occurramus. Nihil diximus, et salutator suspensus est, sed non prius, quam contra nos. Communicatio appellatio fuit ex area notae tres-y-one».
  
  
  "Baltimore".
  
  
  "Verisimile. Adde quod ad aliud. Ruth heri et pater eius ad Baltimorem iverunt. Noster homo eos in urbe amisit, sed ad meridiem civitatis iverunt. Vide nexum?"
  
  
  "Chu Dai Restaurant"
  
  
  "Ita. Cur non ibis et cenam? Putamus innocens locus, quod alia ratio N3 aliter inveniret. Mira praeterita facta sunt."
  
  
  "Bene. Ego statim discedam, domine."
  
  
  Plus suspicionis vel intuitus in Baltimore quam Hawk diceret. Via quam posuit — hoc loco innocentem putamus — praemonitum fuisse si logicas operationes huius complexi mentis cognosceres.
  
  
  Nick suam tuxedo suspendit, bracis cum Petro in speciali sinu induit et duo galeros igneos "V" formantes, ubi crura ejus pelvim convenerunt, et sectam obscuram induerunt. Hugo stilettum in sinistro brachio habuit, Wilhelmina vero sub bracchio suo funda funda specialiter aptata. Quattuor globulos calamos habebat, e quibus unus tantum scribere potuit. Alia tria Stewart tasque erant. Duo leviora habebat, gravius cum manubrio in parte altera chara erat. Sine iis, adhuc in montibus Tarentum, probabiliter sepultus est.
  
  
  Ad 8:55 a.m., tradidit Avis ad raedam multum peditem in caupona Chu Dai, quod longe gravius quam nomen erat. Coetus erat in litore aedificiorum inter se connexorum cum magnis raedis sortibus et lucente neone rutilante. Magnus et obsequiosus architriclinus caput Sinensium salutavit eum in lobby qui ad theatrum Broadway adhiberi potuit. "Bene vesperum. Subsidium habes?"
  
  
  Nick ei quinque-dollarium libellum palmae plicatum tradidit. "Bene hic."
  
  
  "Ita vero. For one?"
  
  
  "Nisi videris aliquem qui hoc facere vellet duo."
  
  
  Sinenses chuckled. "Non hic. oasis in media urbe est. Sed primum nobiscum prande. Modo tres aut quattuor minutas expecta. Hic, quaeso." Majester ostendit cameram ornatam stilo carnivali Africae septentrionalis harem cum influxibus orientalibus. Inter gausapati rubri, vela satin, floccis aureis audax et lectos luxuriosos, color televisificis incanduit et balant.
  
  
  Nick winced. "Aerem aliquam et fumum reddam."
  
  
  "Paenitet, nullus locus est ad ambulandum. Omnes ad raedam uti habuimus. Hic fumigare potes."
  
  
  "Duobus e cubiculis privatis contionis ad negotium colloquii et convivii diei conducere possum. Quis circum me ostendit?"
  
  
  "Conferentiae nostrae officium quinque claudit. Conventus est pro quot homines?"
  
  
  "Sescentorum." Spectabilem figuram Nick sustulit in aere.
  
  
  "Exspecta hic." Sinenses factotum extendit funiculum holosericum, quod homines post Nick comprehenderunt sicut pisces in matre. Abripuit. Unus clientium potentiale funem deprehensus, pulcher guy cum muliere pulchra in veste rubra, subridebat Nick.
  
  
  "Heus, quomodo tam facile accepisti? Mihi reservationem facere debeo?"
  
  
  "Ita. Aut Lincolniensis imaginem ei des insculptam. Collector est."
  
  
  "Gratias ago, buddy."
  
  
  Sinenses cum alio, tenuiore Sinensi reversi sunt, et Nick impressionem obtinuit hunc maiorem hominem pinguem factum esse, ne ullam carnem duram sub illa pinguitudine reperias.
  
  
  Magnus guy dixit, "Hic est noster Dominus Sheen, Dominus..."
  
  
  "Deming. Jerry Deming. Hic mihi negotium card."
  
  
  Shin extraxerunt Nick deposuit dum architriclinus caput piscem ducere pergebat. Vir et femina intus ius rubeum ambulaverunt.
  
  
  Dominus Sheen ostendit Nick tria cubicula pulchra occurrentia vacua, et quattuor etiam graviora cum ornamentis et partibus suis.
  
  
  - Interrogavit Nick. Rogavit videre coquinas (ex illis septem erant), fabulae, thecas, apparatum conventum, cinematographicum, photocopulum et ansuras. Dominus Shin amicus erat et attentus, bonus venditor.
  
  
  "Habes cellam vinariam, an ex Washington mittemus." Quisque quaestionem reliquit. Hunc locum damnatum vidit ab initio ad finem - locus relictus solus erat FUNDAMENTUM.
  
  
  "Bene hoc modo."
  
  
  Tibia eum per scalas latas prope coquinam deduxit et magnam clavem extraxit. Basis erat magna, bene illuminata, et ex solidis concretis caudicis constructa. Cella vinaria erat frigida, munda et instructa, quasi e stilo Campaniae exisset. Nick ingemuit. 'Mirabilis. Dicemus modo quod in contractu volumus."
  
  
  Ascenderunt iterum scalas. "Foelix es?" - Shin petivit.
  
  
  "Magnus. Dominus. Aurum vocabit te uno die vel altero".
  
  
  "OMS?"
  
  
  "Dominus Paulus Aurum."
  
  
  "O memini." Nick in VESTIBULUM reduxit et eum Domino Magno tradidit. "Quaeso, D. Deming certo habet omnia quae vult - blanditiae in domo."
  
  
  "Gratias ago, domine Sheen", Nick dixit. Quomodo hoc? Si liberum prandium cum oblato conducere conaris, omni tempore feres scammed. Lude quiete et laterem emam. Opuscula colorata in eculeo in aula vidit, et unum sumpsit, quod erat magnificum opus a Bill Bard, et imagines mirabiles erant, et statim ut aperuit, vir Dominus Big dixit, "Age; placet."
  
  
  Prandium sumptuosum fuit. Prandium squillarum papilionum et Cove CARNIS cum tea et utre rosae consedit, quamquam continentibus et Sinensibus acetabula in tabula copia erant.
  
  
  Modo commodissime saginatus, super extremum poculum tea suum colori brochure legit, omne verbum in eo notans, quod Nick Carter homo bene doctus et pervestigatus fuit. Et accedens iterum legit unum paragraphum. Raedam spatiosam pro 1000 carros - valet raedam - marina privata hospitum navi venientium.
  
  
  iterum legit. Non animadvertit doc. Perhibere poposcit. Famulus dixit: Libere, domine.
  
  
  Nick dedit ei tenerum et reliquit. Dominus Magnus gratias egit, cocturam domum laudavit, et in tenera nocte egressus est.
  
  
  Cum assecla ad tesseram veniret, dixit, "Dicunt mihi possem in mea navi venire. Ubi est navale?"
  
  
  "Nemo amplius utitur. restiterunt."
  
  
  "Quare?"
  
  
  "Sicut dixi. Non hoc - puto. Thunderbird. Recte?"
  
  
  "Ius."
  
  
  Quisque tardius per viam egit. Chu Dai paene supra aquam aedificata est, et marina post eam videre non poterat. Et conversus ad meridiem, iterum ambulavit. Circiter centum ulnas infra cauponam marina parva erat, quarum una sinus imminebat. Unus erat in litore ignis ardens, omnes scaphas quas videbat obscuras esse. Ortus est et ambulavit.
  
  
  Signum legitur: MAII MARINA LUNA.
  
  
  Navale a porta filum a litore saeptum est. Quisque cito circumspexit, desiluit et exivit in tabulatum, conatur vestigia retinere ne sonaret quasi tympani obvolutus sonus.
  
  
  Medio ad columpnam, substitit, obscurum semoto lumine. Navicularum diversorum generum erant - genus quod inveniri potest ubi minimum servitium marina est, sed pretium navale rationabile est. Erant tantum tres pedes longi supra triginta, et unus in extremo navale, quod in tenebris maius videbatur, fortasse quinquaginta pedes. . Plerique eorum sub tarpo latebant. Solus unus ex illis lucem ostendit, quam Nick quiete accedens, triginta sex pedes Evinrude, nitida, sed indeterminatae aetatis. flavum ardorem portusque madidi vix attigerunt gregem.
  
  
  Venit vox ad eum de nocte: "Quomodo possum adiuvare?"
  
  
  Quisque prospexit. Lux orta est in navi, et vidit gracilem hominem sedentem in sella constrata circiter quinquaginta. Senex fuscus khakis in curriculo mixtus indutus erat donec lucem eum eduxerunt. Quisque casualiter levavit manum suam. "Locum ad navale quaero. Merito pretium audivi".
  
  
  "Venite in. cubiculum habent. Qualem navem habetis?"
  
  
  Quisque scalam ligneam ad fluitantia tabulas demisit et navem conscendit. Virum molli sede monstravit. "Ave navi. Nihil opus magnum catervam esse."
  
  
  " 28 metrum Ranger habeo."
  
  
  "Fac officium tuum? Hic sustentationem non est. Lumina et aqua est."
  
  
  "Ita volo."
  
  
  "Tunc hic locus esset. Locum liberum accipio ut vigiliae noctis sint. Hominem interdiu habent. Eum a novem ad quinque videre potes."
  
  
  "Puer Italicus? Cogitavi aliquem dixit ..."
  
  
  "No. Seres popina in platea possidet. Numquam nos vexant. Vis cervisiam?"
  
  
  Quisque non, sed loqui voluit. "Amor, aciam, quando ligabo."
  
  
  Senex in casulam intravit et cum can stanne rediit. Nick ei gratias agebat et aperienti strepebat, cerevisias suas elevans salutando et bibendo.
  
  
  Senex lucem avertit: "Hic in tenebris est bonum. Audi."
  
  
  Subito urbs procul visa est. Tumultus motus submersus est a plausu aquae et sibilo magnae navis. Perque sinus varioa micuere lucernae. Ingemuit vir. "Meum nomen est Boyd. Navy recessit. Laboras in urbe?"
  
  
  "Ita. Negotium oleum. Jerry Deming." Manus tetigerunt. "Do dominis uti gregem?"
  
  
  "Fuit. Erat opinio quod homines in scaphis come- dere possent. Non multum refert homines id fecerunt. Multo facilius est in autocineto salire." Boyd snorted. "Habent hanc cruisarem post omnes, opinor te scire funes. Ne nimium hic videas."
  
  
  "Cecus sum et mutus sum," dixit Nick. "Quid reticulo?"
  
  
  "Parvus poontang et fortasse tibia vel duo. Nescio. Fere per singulas noctes aliqui eorum exeunt vel in cruiser veniunt."
  
  
  "Fortasse exploratores aut aliquid tale?"
  
  
  "No. cum amico meo in Naval Intelligentia locutus sum. Aiebat se bene esse."
  
  
  "Hactenus de competitoribus meis," Nick cogitatio. Autem, ut Hawk explicavit, Chu Dai vestimenta mundi prospexit. "Numquid sciunt te esse nautam pristinum Navy?"
  
  
  "Minime dixi eis elaboravi in navi piscatoria apud Boston. eam devoraverunt. Obtulerunt mihi vigiliam noctis cum de pretio tractavi."
  
  
  Nick Boyd cigar dedit. Boyd duas cerevisias produxit. Diu sederunt in silentio commoda. Cruiser and Boyd's comments were interesting. Cum secundo finiretur, Nick surgit et manus concussit. "Gratias tibi ago valde. Descendam et videam eos post meridiem."
  
  
  "Spero te scire. Bonum shipmate possum dicere. Navy homo es?"
  
  
  "Minime parui in exercitu. Sed parum super aquam eram."
  
  
  "Optimus locus."
  
  
  Nick Avis in via compulit et inter duas apothecas quattuor miliario a Mae Luna Marina collocatus est. Pedem revertit et navale societatis caementum reperit, ex quo in tenebris absconditus navem Boyd et magnum lembum conspicuum habuit. Circa horam post, currus ad columpnam restitit et tres homines exierunt. Praeclara visio Nick eas etiam in obscuro lumine - Susie, Pong Pong, et tenui Sinensi hominem in gradibus in Pennsylvania viderat, et qui homo post larvam in Maryland esse poterat.
  
  
  Faucibus descendentibus, Boyd, quem non audierat, verba permutavit, et celetem vectorem quinquaginta pedis conscendit. Quisque cito cogitatur. Hoc bene ducere potuit. Quid ad rem? Adepto auxilium et cognoscere habitum cruiser? Si omnes putaverunt Chu Dai manipulus tam legitimus erat, probabiliter eam operire possent. Magna idea fore custodientis in navi collocare ac copter ad investigandum uti. Calceamenta exuit, in aquam delapsus, et paulum circa cruiser natavit. Lumina iam erant, sed tormenta non committitur. Sensit pro socors in quam posset paginam inserere. Nihil. Sana et munda erat.
  
  
  Natavit ad proximam naviculam marinam et tres quadrantem manilae retinacula linea secavit. Maluisset nylon, sed manila durabilis erat nec nimis antiquam videbat. Funem circum umbilicum involvens, scalam navalis inambulavit et celatam tacite conscendit ante fenestras cubiculi sui. circum sinus ambulavit et intus aspexit. Caput vacuum vidit, casulam domini vacuam, et deinde ad cubiculum porthole ambulavit. Sederunt tres qui in navi consederant, cum aere exspectantium aliquem vel aliquid. Homo tenuis Sinensis in triremem abiit et rediit cum ferculo ex simpulo et poculis. Nick winced. Adversarii qui bibebant booze semper faciliores erant.
  
  
  Ex pere sonis excitabatur. Alterum currum evulsum et quattuor cruiser appropinquaverunt. Prorepit deinceps. Nusquam erat tectus in arcu. Navis festinanter aspiciebat, lineis concinnis. Sed mollis ligula at erat dictum arcu. Quisque aciem suam ad ancoras clavum nodo presso religavit ac portum in aquam se demisit. Numquam animadverterent aciem, nisi ancoris uterentur aut portui religarentur.
  
  
  Aqua calida erat. In tenebris natare disputavit. Vincula non posuit. Humida veste et armis celeriter natare non poterat. Eos non abstulit, quod nudos visi sunt armamentarium, et omne pretiosum instrumentum, praesertim Wilhelminae, in obscuro navali relinquere noluit.
  
  
  Machinae rugientes. Rectam cogitatione repressit, duos pedes exsurgens, duos arcus in lauri jecit, in sellam nautarum scapharum. Fecerat multa nova et periculosa, sed hoc potuit nimium esse. Emat helicopter?
  
  
  Pedes allide in navi. Vela dabant. Non vere credunt in calfaciendo machinas. Decretum est pro eo, ut essent in via.
  
  
  . Celerant et aqua in tergum ruere. Factus magis adiectus e nave;
  
  
  sicut cymba in lauro sonat. Quoties in tumorem mersa est, aqua cruribus stimulis asperi unctoris verberatur.
  
  
  In mari, fauces cruiser adhuc ulterius apertae sunt. illa nocte naui. Quisque sensit nasum torpedinis muscam vagantem. Quid infernum hic facio? Salire off? Navis latera ac propellers in assae vertent.
  
  
  Phasellus tempus cursus sapien, id dictum arcu fermentum in. V-formes fontes in brachiis et cruribus facere didicerat ad ictus ictus, sed assidue certamen ne dentes pulsaret.
  
  
  Iuravit. Erat res periculosa et absurda. Periculum hic sum! AX's N3. Chesapeake Sinus fremitus machinae descendit!
  
  
  
  Caput X
  
  
  
  Mihi actu iter. Nick mirabatur quales machinas validas habebat. Quisquis in ponte erat, rotam operari posset etiam si machinas proprie calefacere neglexerit. Navicula magno impetu in flumen Patapscum se proripuit, in cursu morando. Si amateur in gubernaculo fuisset, arcum a latere ad latus inclinatum, Nick non certo poterat aliquos fluctus in eum fragore delabi posse.
  
  
  Alicubi de Pinehurst magnam onerariam transierunt, et cum cruiser e somno navis traiecit, Nick scivit formicam se in machina lavationis automatice comprehensum sentire. Et perfundentes eum : et exaltaverunt illum, et caesis caesis. Aquae; in eum tanta vi ceciderunt, ut quidam eorum nasum, etiam validum pulmonem, adirent. suffocavit et obstruxerat, et cum flatu suo temperare niteretur aquam, litum eiciebat, et iterum ab eo ventus prosiliebat.
  
  
  Statuit eum in tempore praepostero esse collocatum, nec exitum habuit. Ictibus ad tergum vapulantibus duris aqua salsa sentiebatur evellere. Quam ornamentum - castratum in officio! Altius assurgere conatus est, sed GRAVATUS, pulsum funem ei projecit, quotiescunque paucos digitos surrexerat. Nauem magnam emensus est, et respirare potuit. Eos quo ibant venturos esse voluit. Cogitabat // mare exire, et est ibi tempestas quaedam, iam ibi fui.
  
  
  Suo loco perpendere temptavit. Visus est qualis fuerat io-yoed in salo per aliquot horas. Iam ad flumen Magoti essent. Vertit caput, quaerens videre Point Amorem, vel Sandy Point, vel Chesapeake Bay Bridge. Aquas ferventes tantum vidit.
  
  
  Brachia vulnerant. Pectus eius nigrum et caeruleum erit. Infernum erat aqua. Intellexit se alia hora intendere ut conscius maneret - deinde tormentorum fremitus in commodam humum defluxit. Relaxans, suspendit in duobus sinubus, tanquam luter submersus supra laqueum elevatus.
  
  
  Iam quid? Crinem de oculis eius et collum eius retorsit. Terens per sinum, lumina decurrens, lumina masticata, ac luminaria casula illustrans noctem, picturam in nocte depingendam efficiens, apparuit alter masculus. Nulla plywood ludibrio statuit, hic puer pecunia et profundo maris creatus est.
  
  
  Petebant autem portum schooner rubro, rubro rubrum. Ad dextram partem lineae perpendiculi haesit, e conspectu evanescens. Facile erat. Funis ad laevam fibulae ligatus contra eum contendebatur. Yaria sensim ac acriter sinistrorsum vertere coepit. Paucis momentis, Nick ante oculos magnae navis apparebit, sicut roachus scriblita in turntable per fenestram.
  
  
  Ipse vero Hugo aciem, quantum poterat, tetendit, et spectans expectabat. Illo momento, cum apparuisset puppis ludibrio, lineam acuto stiletto ense secidit.
  
  
  Ille aquam percussit et unum durum ad scapham movendam arripuit et cum natat et extra, pugnis validis brachiis suis validis et scissura manibus, sicut numquam antea. Clamabat ad corpus magnificum cum vehementibus viribus. Descende et egredi, a carnibus propellers molentis ad te movendi — sugendo te — ad te attingendo.
  
  
  Stoliditatem vestiendi execrabatur, etiam si a quibusdam fluctuum ictibus tutaretur. Contra armorum pondus et machinas Stuart, quae erant machinis ac fremitus tonitruum, liquido murmure propellentium eardrums incutiendo, quasi frangendo, molitur. Aqua subito visa est sicut gluten - eum tenentem pugnantem. Sentiebat sursum trahere et trahere sicut propellers navigii ad magnas voragines aquae pervenit et invitus eum cepit et liquorem, sicut formicae in contuditorum cucurii purgamentorum hausit. Pugnavit, tundendo aquam in summa, summos motus, omnibus artibus suis innixus, manus ad lunge procumbens, non in caudae plagas industriam terens. Gravebant bracchia vi et velocitate ictuum.
  
  
  pressio mutata. Resonat praeter illum fremitus, invisibilis in obscuro profundo. Sed subito aqua summersus eum abiecit, propellers post se propellens!
  
  
  Erexit et natavit sursum. Pulmones etiam exercitati validi labore fessi sunt. Diligenter exsurrexerunt. Ingemuit grato animo. Schooner a cruore camouflabatur, et certus erat ut omnes in utraque navi se mutuo aspicerent, et minime blob tenebrarum in superficie sensim ad arcum schoonis movens, lucem aversantem. .
  
  
  Vas majus avertit machinas ad finiendum. partem sonum audisse assumpsit. Nunc cruiser conversus, molliter tetigit. Colloquia in Sinica audivit. Homines e minori navi ad maiorem ascenderunt. Videtur quod aliquo tempore exilii essent. Bene! Relinquerunt eum inermem, perfecte natare domum, sed omnino stultus sentiens.
  
  
  Quisque in ampla ansa natabat donec ad arcum ludi magni erat, deinde columba sub aqua natabat ad eam, audiens rugitum tormentorum suorum. Conturbatus erit si subito processerit, sed in salutationibus, colloquiis computabat, fortasse etiam cum utraque navi ad loquendum vel occurrens... quid? Habebat quidnam inveniret.
  
  
  Non fuit tarpaulin in schooner. Adhibitis auxiliis. Celeres aspectus eius in ea tantum quattuor aut quinque viros vidit, quod satis esset cum ea in ternum agere, sed parvum exercitum in navibus habere poterat.
  
  
  Intuitus est in latere sinistro. Yaria custodiebatur. In obscuro lumine constratae schooner, homo qui nautae similis videbatur, demissae metallicae clausurae despiciebat et ad minorem navigium despiciebat.
  
  
  Nick tacite cingit ab dextera arcum, ancora fune quaerit errantem. Nihil. Reversus paucis antennis vidit armamenta et vincula arcus. Alti erant super eum. Diutius ad eos pervenire non potuit, cum blatta natat in labro imbrem caput attingere posset. Navigat ab dextera parte praeter latissimum angulum, nihil invenit nisi nitidum et bene conservatum carinae. Longius processit aft - et quod decrevit maximus eius fuit vesperi crepusculum. Virgula supra caput, ad fundas schooner ligata, scala aluminii erat. Genus ad multos usus est docking, intrantes scaphas, natandi, piscandi. Navem videtur esse apprehensam aut in sinu ancorisatam, neque eum necessarium esse existimaverunt antequam ad navigandum proficisceretur. Hoc significatum est quod certamina inter cruiser et schoon frequentes fieri possunt.
  
  
  Ille columba prosiliit sicut porpoise in aqua spectaculum saliens post piscem, scalam apprehendens et ascendit, ponens contra navigii partem, ut saltem aliqua aqua e vestimentis humidis hauriret.
  
  
  Nauta omnis erat praeterquam in altera parte faerunt. Quisque conscendit. Velum humidum quasi expressum et ex utroque crure aquam effudit. Dolens tunicas et braccas exuit, crumenam suam et pauca in loculos breves speciales posuit, vestes in mare projecit, easque in globulum obscurum projecit.
  
  
  Stans sicut hodiernus dies Tarzan in cilicio, breves et tibialia, cum scapula scapulae et cultro tenui ad bracchium accinctus, magis expositae sensit, sed quodam modo liberam. Aft per navigium versus cockpit irrepsit. Prope portum, qui erat inclusus apertus sed velo et velamento obsistens, voces audivit. Anglice, Sinica et German! Ex colloquio multilingui pauca verba capere potuit. Ipse velum incidit et velum cum acumine Hugonis acus diligenter retraxit.
  
  
  In magna principali casula seu Salona, ad mensam vitreis, utribus et poculis cooperta, sedit Akito, Hans Geist, corpus curvum canitie, facie fascia, et homo tenuis Sinensis. Quisque studuit Sinica. Eius primum vere bonum vide. Pt fuit in Marylandia, cum Geist eum pullum appellavit, et in Pennsylvania. Vir cautus oculos habebat confidenter, sicut homo, qui rem gestam tenere posse putabat.
  
  
  Nick auscultavit sermonem mirabilem donec Geist dixit: "puellae sunt imbelles infantes. Nulla connexio potest esse inter Anglicum Williams et stultorum notas. Dico nos pergere cum consilio nostro."
  
  
  "Vidi Williams" Akito cogitabundus dixit. "Admonuit me alius. Sed quis?"
  
  
  Homo deligato ore locutus est cum accentu gutturali. "Quid ais, Cantus? Emptor es. Maximus victor aut victus est, quia oleo opus est."
  
  
  Risit breviter Sinenses tenues. "Nolite putare nos oleum perditum esse. Mercatus orbis terrarum cum eo inundatur. Tribus mensibus minus septuaginta dolium in sinu Persico erimus. Quod obiter dat Caesariani lucrum. quinquaginta dollariis. Solus unus ex illis est flare per diem ter decies cados. Superfluum potes praevidere."
  
  
  “Scimus mundi imaginem”, molliter dixit fascia. "Quaeritur, visne nunc oleum?"
  
  
  "Etiam."
  
  
  "Tunc solum cooperationem unius personae requiret. eam accipiemus".
  
  
  "Spero ita," respondit Chik Sat. "Tuum consilium est cooperationem per metum, vim et adulterium consequi nondum laboravi".
  
  
  "Hic fui multo longior quam tu, mi amice. Vidi quid homines moverent... vel non movere".
  
  
  "Agnosco experientiam tuam magnam esse." Nick impressionem cantionis magna dubia habuit; sicut bonus defensor, in ludo partes agit, sed in officio hospites habuit, ita cavet. "Quando pressura adhibere?"
  
  
  "Cras," inquit Geist.
  
  
  "Optime. Cito quaerendum est utrum hoc efficax sit necne. Cras in Shenandoah congrediemur?"
  
  
  "Bene idea. More tea?" Geist effusus, vultus quasi weightlifter captus partium puellarum. cupam ipse bibit.
  
  
  — Annibal putavit. Hodie plus de Windows quam omnes cimices et difficultates in mundo discere potes. Nemo aliud per telephonum revelat.
  
  
  Colloquium taediosum est. Propinquinium permisit et duos portholes in eodem cubiculo apertos repit. Accessit ad alteram, principalem casulam, apertam et clausam velamento et velo chintz. Voces puellarum per ipsum auditae sunt. Qui velum incidit, et exiguum foramen in velum incidit. Oh, quam nequam putabat.
  
  
  Sedentes plene vestiti ac prim erant Ruth Moto, Susie Cuong et Ann Nos Ling. Sedentes in lectulo, omnino nudi, erant Pong Pong Lily, Sonia Ranese, et homo nomine Sammy.
  
  
  Nick notavit quod Sammy toned, sine venter. Puellae pubentes erant. Circumspexit ex utraque parte ornatum momentum ad observationes scientificas faciendas paucis secundis sumere. Wow, Sonya! Potes simpliciter preme cameram ab aliquo loco et habes Playboy flip telephonum.
  
  
  Quod Playboy deferri non potuit. Alicubi uti non potes nisi nucleum ferreum pornographiae. Sonya animum intendit in Sammy, qui genibus reclinatus est et in vultu contenta ut Pong Pong aspiciebat. Quotiens Pong Pong dixit aliquid Sonya submissa voce quod Nick capere non posset, Sammy reactionem in secundis habere vellet. Lubenter subridens, saliens, vellicatus, gemens vel gurgitus.
  
  
  "Disciplina classes," Nick placuit. os meum modicum siccum factum est. deglutivit. proh! Quis ad hoc accessit? Dixit se non ita mirari. Verus peritus semper alicubi studere opus est. Et Pong-Pong erat magister magnus - fecit Sonya peritum.
  
  
  "Ooo!" Sammy fornicem dorsum exhalat in voluptate.
  
  
  Pong-Pong risit, quasi matrona superba discipulo suo. Sonya oculos suos non sustulit nec loqui potuit. Ea capax fuit discipulus.
  
  
  Nick a Sinensium garrulo excitatus est in navi ad puppim. Respexit ab aulaeo graviter. Discere semper potes. Duo nautae in parte navis erant hamo longo aquam scrutantes. Annibal in amplam Cameram se recepit. Crap! Limacem fasciculum nigrum sustulerunt. Vestimenta eius abiecta! Ad extremum pondus aqua non submersit eos. Unus nauta sarcinam accepit et in macello disparuit.
  
  
  Cito putabat. Quaerere possunt. Navita in navi aquam hamo perquirit, sperans se alium invenire. Quisque transiit et iugis summae scandit. Fune purpureo schooner insutus est. Olim supra praecipuum plaustrum magnum operculum habuit. Et cincinnatus circa topmast sicut lacerta circa truncum arboris et observabat.
  
  
  Actionem obtinuit. Hans Geist et Chik sol in navi cum quinque nautis iverunt. Ingredientes foras. Gallum exploraverunt, crinem lazarette compresserunt, ad arcum congregati, ad puppim sicut rubum venatores pro ludo pugnantes contenderunt. Conversi sunt in lampadibus suis, quaerentes aquam circa schooner, deinde cruiser, ac deinde vas parvum scrutantes. Semel vel bis unus illorum suspexit, sed sicut multi quaesitores, non potuerunt credere praedam suam resurgere posse.
  
  
  Eorum commenta per noctem ingentem et claram pervenerunt. "Illae vestes erant modo junk... Praecipe 1 nihil dicit "... quid de peculiaribus illis loculis? . . . . . . . . . . . . . num natavit aut navem habuit... usquam, hic nunc non est."
  
  
  Mox Ruth, Susie, Sonya, Ann, Akito, Sammy et Pullus mox conscenderunt cruisarium et avolaverunt. Mox tormenta schoonis celeritatem sustulerunt, conversa est et demissa sinus. Vir erat ad gubernacula, alter ad arcum; Nick nautam diligenter aspexit. Cum caput eius supra binnaculum erat, Nick de- scendit rat instar simiae properanti. Cum autem aspiceret homo, Nick dixit: "Salve," et eiecit eum coram admiratione revelata.
  
  
  Tentatus est ut vitet eam ut tempus conservet et discors minuat, sed etiam aestimationem Killmaster non iustificat. Cum Hugone, duos argenteos scindens, vinctum capiens, camisia sua eum clauso clausus est.
  
  
  Gubernator viderit aut senserit erravisse aliquid. Nick ei occurrit in balteo navis, et intra tres minutas partes ligatus fuit, ut par erat. Quisque cogitatio de Pong Pong. Omnia bene habent, cum sis exercitatus.
  
  
  Quae erraverunt in engine locus. Descendit scalas ferreas, Wilhelmina fixus contra hominem attonitum Sinensem stans in tabula dicione, ac deinde alius e cella repositoria post se desiluit et per collum eum apprehendit.
  
  
  Nick eum super quasi rodeo bronco proponente in leve equitem, at homo stricta manu sclopeto tenebat. Quisque ictu cranii magis quam collum eius percussus accepit, et alter mechanicus in constratas laminas incidebat, ferrum magnum arripiens.
  
  
  — Apronius Wilhelmina. Proiicitur ferro laminis glans letaliter. Vir ferramentum torsit, et Nick' fulmen-celeriter reflexes hominem adhaerentem ei exposuit. Percussit eum in humero, clamavit et dimisit eum.
  
  
  Nick proximum ictum elusit et Wilhelminam in aurem armigeri percussit. Paulo post alter in solo iacebat, ubi eiulabat.
  
  
  "Salve!" Clamor in voce Hans Geist per gradus insonuit.
  
  
  Nick Wilhelmina iactatus et admonitionem in obscurum foramen accendit. Desiluit in extrema cellula, semoto, et situm recognovit. Ibi sunt septem vel octo homines. In tabulas recepit tormenta avertit. Silentium repentina fuit admiratio.
  
  
  scalas aspexit. Ascendere non possum, nec descendere possunt, sed me gas vel etiam pannis ardentibus evellere possunt. Venient cum aliquo. Festinavit | cella cellarium, ostium IMPERVIUS repperit et seram clausit. schooner aedificata est propter turbam parvam et in locis internis tempestatibus. Si cito, antequam constituant...
  
  
  Prorepit ergo et vidit cubiculum ubi puellas et Sammy viderat. Vacua erat. Ut primum Salon ingreditur, Geist in pelagus fetum disparuit, figuram alligandi hominis ante se impellens. Juda? Borman?
  
  
  Nick eum sequi incepit, deinde desiluit ut dolium pistolarum apparuisset et glandes pulchras scalas ligneas conspuit. Multum scindunt lignum pulchrum et items glutine. Quisque cucurrit ad seiunctas ostium. Nemo secutus est. ambulavit in machinam et clamavit, "Salve, illic."
  
  
  Tommy sclopetum dissupatum et machinae camerae in teli iactum vertuntur, cum glandibus ferratis ricocheting quasi emissa in vase metallico. Iacet in anteriori parte claustri, summo summo in plano declivi munitus, complures glandes proximas parieti pulsare audivit. Irruimus in illum noto feralis turbine rrrrrr.
  
  
  Clamavit aliquis. Pistol in fronte et tormentarii submachine ad cubiculum machinae excludunt, desierunt incendere. Silentium. Aquae per alveum ruit. Pedes contusi in transtris. Navis sonat et sonorum sonorum sonat, quae omnis navis in mari levibus movens facit. Clamores plures, ictus lignorum et armamenta audivit. Conieci se demittere navem, vel immissam in puppim, vel doryum in superstructuram Lorem. Invenit hacksaw et fractum machinam filis.
  
  
  Ipse suum carcerem infra ornata exploravit. Videtur schooner constructum esse navalia Batavica vel Baltica. Bene aedificata erat. Metallum erat in mensuris metricis. Machinae Diesels Germanorum fuerunt. In mari ratus fidem Glocestriae navigium piscandi addita celeritate et solacio coniunxit. Quarum nonnullae naves ad thesauros et cameras machinas prope onerandas inclusae sunt. Post seiunctas molehead medias naves examinavit. Invenit duas casulas parvas, quae duobus nautis inservire posset, et mox in eis invenit onerariam in latere, sex canibus metallicis magnis instructam et munitam.
  
  
  Reversus est et conclusit machinam in camera excludunt. Id omne. Praecinctionem in Salonem in pelagus irrepsit. Duo ictus e pistol exarsere, in eius partem vertere. Celeriter ad latus fovit rediit, crinem dissolvit et ostium apertum lente torsit metallum.
  
  
  Si doriculam hinc posuissent, vel si unus e populo fabrum in scapulis suis fuisset, et iam crinem in latere fovit, significaret adhuc in vulneribus esse. prospexit. Nihil apparebat nisi aqua purpurea obscura et luminaria desuper rutilantia. Omnis actio e navi in puppim veniebat. Vidit extremum gubernaculi rota. Deponunt eum.
  
  
  Nick extendit, gunwale arripuit, deinde convicium, in navi sicut aqua moccasins reptans super truncum delapsus est. Subrepsit aft, et Hans Geist adiuvit Pong-Pong Lily super latus et demisit scalam. dixit cuidam Nick non videre : " Vade retro pedes et cingulum quinquaginta " .
  
  
  Nick magnam admirationem habuit in invidia Germanica. Amicam suam latebat, si Nick regeston vel schooner explosus aperuit. mirabatur quisnam esset. Ascendit in wheelhouse et extendit inter dorium et duas ratibus U-ratis.
  
  
  Geist retro transversa deambulavit, intra decem pedes Nick transiens. Dixit aliquid ad hominem spectans cameram machinam excludere et tunc in regimine principali excludi disparuit.
  
  
  Animus erat homunculus. Descendit in navem ut ab intrusore absterrent. Mirum!
  
  
  Nick tacitus ad puppim discalceatus incederet. Duo nautae Sinenses quos ligaverat nunc soluti sunt et ad exitum sicut feles in muris fovea spectabant. Magis periculum quam periculum in hastili Vulhelminae, Nick stilettum e fovea removit. Hi duo ceciderunt sicut plumbum, et manu pueri tetigit.
  
  
  Quisque accurrit et accessit ad virum qui arcum custodiebat. Nick tacuit ut homo in navi sub ictu stiletto tacitus iacebat. Neque haec fortuna diu duravit. Nick se monuit - diligenter ambulavit ad puppim, omnem transitum et angulum cubiculi inspiciens. Vacua erat. Reliqui tres viri per interiorem navim cum Geist iverunt.
  
  
  Nick intellexit se initium machinae non audivisse. Prospexit a tergo intremuit malus. Navis maior triginta pedes a nave movit. Nauta brevis iuravit et machinam tinkeravit sicut Pong-Pong observavit. In una manu, et Luger in altera, procumbebat Nick stiletto. Quis erat iste Tommy gun nunc?
  
  
  "Salve!" — post se vox exclamavit. Crura intonuit amice.
  
  
  Blam! Fregit sclopetum, et certus erat sonitum glandis audivisse, dum caput primum in aquam decidit. Demisso stiletto, Wilhelmina ad holsterem rediit et ad navem tranavit. Audivit et sensit strepitus et liquida spargit ut supra se glandes transfixit mare. Mire tutam et securam sensit dum natat profundo, et tunc sursum ascendit ad fundum naviculi.
  
  
  Desideravit, aestimavit eum quinquaginta pedes abesse, et tam facile e stagno rana eminuit. Contra lumina scho- riorum tres viri stabant in puppi et aquam quaerebant. Agnovit Geist ingenti magnitudine. Nauta in scapha stabat respiciens ad maiorem navem. Tum per noctem prospiciens, intuitus Nick cecidit. Accessit ad lumbos suos. Nick intellexit se non posse ad navem accedere priusquam homo quater eum mitteret. Accessit Wilhelmina, libravit - et nauta ad sonitum iecit revolat. Tommy bacchatur impingebat pistol. Nick columba et inter se et homines scaphonem posuit.
  
  
  Natavit ad naviculam et aspexit repentinam mortem in facie. Pong Pong haesit parva machina tormentarii paene in dentibus, velo gunwale ut se traheret. Illa mussat et ambabus manibus in sclopetum trahit. Arma arripuit, occubuit, cecidit. In faciem pulchram iratus recta respexit.
  
  
  "Hoc habeo," putabat, "salutem statim inveniet, vel gallum satis sciet si vacuum est cubiculum.
  
  
  Submachine gun tommy scriptor rugiet. Pong Pong concrevit et in vertice Nick corruit, dans ei ictu mictum, ut in aquam cecidit. Hans Geist rugivit: "Desine eam!" Germaniae maledicta rivus secuta est.
  
  
  Nox subito facta est silentium.
  
  
  Nick in aquam delapsus est, inter se et schooner scapham tenens. Hans exclamavit, paene plane: "Pong-pong?"
  
  
  Silentium. "Pong-pong!"
  
  
  Quisque ad arcum scaphae natavit, extendit et restem arripuit. Funem circa lumbos eius munivit, ac lente navem remulco coepit, mortuum totis viribus percutiens. Ille lente ad schonem se convertit et quasi cochleam cochleam secutus est.
  
  
  "Remulco navem," Hans exclamavit. "Ibi..."
  
  
  Nick in superficiem sub voce pistol iactus est, et diligenter resuscitatus est, ab immisso absconditus. Iterum fremuit sclopetum, rodens in puppim scaphulam, aquam utrinque Nick spargit.
  
  
  navem in noctem reduxit. Intus ascendi, et in paginam me convertam - spero - et post quinque minuta ieiunii opera machinam incepit.
  
  
  Navis tarda est, quae labore et mari aspera, non celeritate disposita est. Quinque foramina Nick inplenda, quam attingere potuit, interdum papaver, cum aqua in ea resurrexit. Cum promunturium ad Patapscum fluvium promunturium, clara et clara aurora oritur. Accipiter, helicopterum Campanam gubernans, ad eum pervenit ut ad marina Riviera Beach contendit. Commutarunt fluctus. Post quadraginta minutas navim in custodia mirantis pedisequae discessit et Accipiter se coniunxit, qui in desertam raedam sortem appulit. Accipiter dixit, "Mane pulchra est ad navem equitare."
  
  
  "Bene, rogabo" dixit Nick. "Quomodo ergo tu mihi?"
  
  
  "Nonne uteris Stuart ultima custodieris? Signum erat optimum."
  
  
  "Yeah. Efficax res est. Praesertim in aqua, opinor. Sed non omni mane vola."
  
  
  Accipiter duos sigas fortes protulit et unam Nick dedit. "Omnis nunc et tunc obviam est tibi civem callidissimum. Unum convenisti. Boyd nomine. Pristinum Warrant Muneris in classe. vocavit Navy. Navy FBI appellaverunt. Me vocaverunt. Boyd vocavi et descripsit Jerry Deming, homo oleum, qui spatium navale volebat. Ego te quaerebam, si me videre voluisti.
  
  
  "Et Boyd memoravit arcanum cruiser quod navigat a Chu Dai Pier, huh?"
  
  
  "Bene, ita," Accipiter hilariter admisit. "Non potui putare te absentem in navigandi casu esse."
  
  
  "Aliqua via fuit. strages diu purgandi erunt. Relinquentes..."
  
  
  Res gestas explicavit sicut Hawk apud Montem Road Airport refuela est et in AX satellites supra Annapolim die sereno mane exuerunt. Cum Nick loqui desiit, Hawk quaesivit, "Quid ideas, Nicolae?"
  
  
  "Unum experiar. Sinis plus olei eget. Qualitas nunc summa est. Plerumque possunt emere quidquid volunt, sed non sicut Saudis aut aliqui alii volunt eos onerare quam celeriter emittunt tankers. Forsitan Dicamus eum in Washington creasse organizationem utentes homines sicut Iudas et Geist qui periti sunt in violenta pressura. Puellas habent ut agentes informationes agant et homines qui pro ea rependant. Cum fama cucullo circa mortem accipit homo non multum delectum habet. Fun et ludi vel mors velox, et non fallunt."
  
  
  "clavum in capite tu percussis, Nick. Adam Reed Saudico nuntiatum est ut onerarent Sinenses in Sinu aut aliquid".
  
  
  "Habemus satis ponderis ad prohibendum".
  
  
  "Ita, licet aliqui ex Arabibus rebelles agunt. Alioqui vocamus vices ibi. Sed Adam Reed non adiuvat cum dixerit vendere vel mori."
  
  
  "Impressitne?"
  
  
  "Impressit. Explicant. Scit de Tyson, et dum ignavus non est, non potes eum reprehendere quod fere ut exemplum texamus de vestibus interficientibus."
  
  
  "Numquid satis habemus ad accedendum?"
  
  
  "Ubi est Iudas? et Chik Cantus et Geist? Dicent ei, quod etsi scimus evanescere, alii eum capient."
  
  
  "Imperavit?" - Nick petivit molliter.
  
  
  Accipiter locutus est per quinque minutas exacte.
  
  
  Aurigae securis cecidit Jerry Deming, mutuas mechanicas altiores gerens, extra cubiculum suum ad undecim. Scripsit notas tribus puellis - et quattuor earum. Et unum plura - et tunc erant tres. Primam misit per specialem traditionem, secundam per epistulas regulares. Bill Rohde et Barney Manun colligebant duas alias puellas praeter Ruth post meridiem et vesperum, pro promptitudine.
  
  
  Nick rediit, et per octo horas dormivit. Phone excitant eum in vespera. induit Scrambler. Accipiter dixit: "Susie et Ann habemus. Spero occasionem habuisse inter se molestare."
  
  
  "Sonya ultima est?"
  
  
  "Non habuimus occasionem, sed spectabat. Ok, cras carpe eam. Sed nullum signum Geist, mox aut Iudas est. Scholor ad gregem redit. Velut a Taiwanese possidetur. Civis Britannicus. Europam relinquit. Proxima septimana."
  
  
  "Pergamus ut iussi?"
  
  
  "Ita. Bona fortuna."
  
  
  Nick aliam notulam scripsit — aliam. Misit eam ad Ruth Moto.
  
  
  Sub meridiem postridie, eam vocavit, eam contingentem postquam officio Akito translata est. Illa temporis visa hilaris invitatio ad cenam detrectabat. "Im ... valde occupatus, Jerry. Quaeso me iterum".
  
  
  "Non totum ludibrium est", inquit, "etsi ex Washington nihil plus libet quam apud te prandere. Decrevi officium meum excedere. Sic erit ut pecuniam citius ac facilius reddam. tua est pater adhuc interested? "
  
  
  Mora fuit. Cui dixit : Obsecro te. Cum telephonum rediit, adhuc anxius respexit, vix fere. "Qui te videre vult. uno die vel altero".
  
  
  "Bene habeo duas alias opiniones, Ruth. Noli oblivisci, ubi oleum nanciscar. Et quomodo emam. Sine restrictione sentiebam ut interessem."
  
  
  Longa mora est. Tandem reversa est. "Isto casu potesne nobis occurrere pro cocktails circiter quinque?"
  
  
  "Quaero officium, mel. Me aliquando, usquam."
  
  
  "In Remarco. Scis?"
  
  
  "Scilicet. Ibi ero."
  
  
  Cum Nick, squali griseo caeso hilaris et custodis iunctio, occurrit Ruth in Remarco, sola erat. Vinci, severus socius salutationis agens, eum ad unum e multis parvis thalamis huius latentis, popularis edixerat, adduxit. Sollicitus respexit.
  
  
  Nick late risit, ad eam ambulavit et eam fovit. Illa lenta fuit. "Hi Ruthie. Adfui te. Esne paratus ad novum adventum nocte?"
  
  
  Horrescere sensit. "Hi... Jerry. Bene te videre." haustu aquae sumpsit. "Non sum defessus."
  
  
  "O-oh..." digitum erexit. "Scio remedium." Loquebatur architriclinus. "Duo martinis. regularis. Dominus Martini viam invenit".
  
  
  Ruth extraxerunt cigarette. Quisque unam e sarcina extraxit et in lucem convertit. "Pater facere non potuit. Habuimus aliquid momenti ad faciendum."
  
  
  "Quaestiones?"
  
  
  "Ita. Improviso."
  
  
  Aspexit eam. Magna erat catino! Rex magnitudine dulcia ex Norvegia et materiis in Iaponia importatis. Risit. Aspexit eum. "Quod?"
  
  
  "Ego iustus cogitabat quam pulchra es." Sensim et molliter locutus est. "Vidi nuper puellas spectavi si una cum corpore tuo mirifico et exotico fuco. No. Una haudquaquam est. Scis te posse esse quod vis;
  
  
  Credo. Exemplar. Duis vel molestie mi. Vere respice sicut optima mulier in mundo spectare potuit. Optimum ab Oriente et Occidente.'
  
  
  Parum erubuit. Cogitabat, "Nihil est simile blanditiae filo, quod mulierem a molestiis avocarem."
  
  
  "Gratias tibi ago. Verus homo es te ipsum, Jerry. Pater vere quaero. Cras te videre vult."
  
  
  "O." Quisque fefellit.
  
  
  "Noli vultus tristis est. Puto ideam habere pro te."
  
  
  “I bet ipsa est,” Nick meditata est. Miror si vere pater est. Et num quid de Jerry Deming coniicit?
  
  
  Martini venerunt. Nick continuabat blandum sermonem, plenus sincerae adulationis et magnarum opportunitatum in Ruth. Plura duo specula iussit. Deinde duo plura. Illa protestatus est, sed bibit. rigor recedit. Risit iocis. Tempus transivit et duos electos de Remarco clavam excellentem steaks elegerunt. Habuerunt sublimatum et capulus. Saltabant. Nick cogitavit: "Nescio quomodo nunc sentit, sed modus meus melius est". Traxit eam ad se, soluta est. Oculi eorum secuti sunt, lucida duo fecerunt .
  
  
  Nick suam vigiliam perstrinxit. 9:52. De hoc autem cogitabat pluribus modis agere. Si id faciam ut mihi placet, maxime Accipitres in ea colligent et unam ex snarky commentis faciunt. Ruth longus, tepidus latus premebatur, Digiti graciles sub mensa exempla in palmam trahentes excitabant. Iter meum decrevit. Accipiter adhuc vult ludere me
  
  
  Intraverunt cameram "Jerry Deming" ante 10:46. Cupam bibebant et lumina fluminis spectabant, cum Musica Billy Pulchri curriculo praebebat. Dixit ei quam facile puellam tam pulchram, tam exoticam, tam ambitiosam amare posset. Lascivia in libidinem crevit, mediamque iam noctem esse animadvertebat, cum vestem ac sectam suam ut concinnum servaret.
  
  
  Facultatem ad amorem electum. Accentum voca levatorem, da fidem Martini, memento eruditam esse ad leporem hominum - maximum adhuc erat. 2 dixit ei de hoc tempore om.
  
  
  Labia eius contra aurem maduerunt, anhelitus dives, calidus compositio suavis passionis, spiritus et caro venerem foeminae odorem. Illa respondit: "Gratias tibi ago, me laetissimum facis. Et - tamen omnia non amasti. Multo magis scio," subrisit, "multa jucundissime res novas."
  
  
  "Id est quod me offendit," respondit. "Ego vere inveni et non videbo vos hebdomades. Fortasse mensibus."
  
  
  "Quod?" Faciem extulit, pellis umida, Calida, rubicunda sub luce lucernae lucida fulsit. "Quo vadis? Cras tata videbis."
  
  
  "No. tibi dicere nolui. Novi Eboraci ad decem relinquo. Plano Londinium perveniam et tunc probabiliter Riyadh".
  
  
  "Oleum negotium?"
  
  
  "Ita. Id quod volui loqui cum Akito de, sed non puto nunc in mensa est. Cum me urgebant illo tempore, Saudico et Iaponico concessione - nota es cum illo multum - non impetravi. Arabiae Saudianae tripla magnitudinem Texas cum subsidiis fortasse CLXX milia cadis. Oleo supernatans. Magnae rotae Faisal obsident, sed quinque milia principum sunt. Habeo hospites. Scio ubi excerpam plures decies centena millia cados. mensis. Lucrum in eo Dicunt tria miliones dollariorum. Tertiam mihi. Hoc paciscor deesset. Non possum.
  
  
  Ardentesque oculos patuere suos. "Non indicasti mihi omnia haec."
  
  
  "Non postulasti."
  
  
  "Forsitan... fortasse Pater melius paciscendum facere potuit quam ille quem tu properas. Oleum cupit."
  
  
  "Potest emere quidquid in concessione Iaponica vult. Nisi se russolis vendit?"
  
  
  Adnuit lente. "Nonne tibi sapiunt?"
  
  
  Risit. "Quare? Quisque id facit."
  
  
  "Pater vocare possum?"
  
  
  "Perge. Mallem in familia retinere mel." Osculabatur eam. Tria minuta transierunt. Ad infernum cum morte cucullo et officium eius - esset multus magis fun ut iustus facerem - diligenter switched off. "Fac vocatio. Nos non multum temporis".
  
  
  Et induit acrem aurium partem sermonis sui arripiens. Narravit Pater omnia mirabilia coniunctiones Jerry Doming et his decies centena millia. Nick posuit duas utres bone cupam in culeo corio.
  
  
  Post horam deduxit eum angiportum prope Rockville. Lumina in aedificium mediae industriae et commercialis erant. Signum supra introitum legitur: MARVIN EXPORTATIO. Cum Nick in in ANDRON ambulavit, vidit aliud parvum signum valde dissimulatum: Walter W. Wing, Vice Praeses Confoederationis Olei Societatis. Sacculum corium portabat.
  
  
  Akito eos in officio suo exspectabat. Spectavit ut negotiator Moguntinus, larva nunc ex parte remota. Quisque scire cur putabat. Post salutationem et explicationem Ruth perstringens, Akito dixit: "Tempus breve scio, sed fortasse iter tuum ad Medio Orientem necessarium facere possum. amphorarum habemus. septuaginta quattuor dolium pro quidquid possumus persolvemus. "Doctrina minimum per annum".
  
  
  "Cash?"
  
  
  "Scilicet. Any monetæ.
  
  
  Quodlibet scissura vel dispositio ad petitionem tuam. Vides quod propono, D. Deming. Proficuum tuum in plena potestate es. Et sic fatum tuum.
  
  
  Quisque sacculum cupae cepit et duos utres in mensa posuit. Akito late risit. "Ponam signabimus, huh?"
  
  
  Nick recubuit et tunicam non egit. "Nisi vis Adam Reed iterum experiri."
  
  
  Akito durum est, aridam faciem adligat. Vidit sicut sub-nulla Buddha.
  
  
  Ruth anhelavit, Nick in horrore aspiciens, ad Akito se convertit. "Iuro me nesciebam..."
  
  
  Akito tacuit, manu eam feriens. "Sic erat tibi. in Tarentum. in navi. notae for puellas."
  
  
  "me fuit. ne manum in crura tibi admoveas, adhuc adhuc mane. momento te facere potui. Filia tua vulnerari potuit. In via est filia tua?"
  
  
  "No. Puellae... participes."
  
  
  "Ad longum tempus consilium conscripsimus. Eorum institutionem testari possum."
  
  
  "Noli eos misereri. Unde venerunt, numquam plenam prandium habuerunt. Dedimus eis..."
  
  
  Wilhelmina apparuit, carpi crepitans Nick, Akito obticuit. Expressio gelida in facie non mutatur. Nick dixit, "Ut dicis, conicio te pressisse pyga sub pede tuo. Spero cantum, Geist et alios. Volo etiam."
  
  
  "Vis eos. Dixisti ut eos interficerent. Tu quis es?"
  
  
  "Tu conieci. Љ3 ab AX. unus e tribus interfectoribus."
  
  
  "Barbaris".
  
  
  "Sicut gladius cervicem vincti inopi percutit?"
  
  
  Akito lineamenta primum obscurata sunt. Ostium apertum est. Pullus Cantus gradum in conclavi accepit, Akito spectans, antequam Lugerum vidit. Procidit celeri gratia iudicis periti sicut manus Akito e conspectu sub mensa evanuerunt.
  
  
  Nick primam glandem collocavit ubi Lugerus intenditur - sub triangulo linteo albi in sinum pectoris Akito. Secundus offa Sunga in aere comprehendit, quattuor pedes a rostro. Sinenses revolventem caeruleum in manu habuit cum iecit Wilhelmina eum rectum in corde percussit. Ut cecidit, caput eius crus Nick percussit. Volvit in dorsum suum. Nick sclopellum arripuit et Akito e mensa proiecit.
  
  
  Senis corpus e sella transversa cecidit. Nick notavit nihil iam hic minas esse, sed vivere sine concesso sumpto. Ruth cum arguto fragore vitreo qui secat eardrums eius quasi cultrum frigidum in parva camera. Cucurrit fores, adhuc clamat.
  
  
  Duos utres explosivae cupam e mensa apprehendit et eam secutus est. In atrium decurrit ad dorsum aedium et in tabularium cum Nick duodecim pedibus post illud.
  
  
  "Desine", rugit. Illa decurrit inter acervos in ANDRON. Wilhelmina levavit eamque in apertum irrupit. Shirtless homo desiluit a tergo viae comitatu. Clamavit homo, "Quid." ut tria concurrerent.
  
  
  Hans Geist fuit, et mens et corpus cito portavit. Proiecit Ruth et impugnavit Nick in pectore. Securim homo salutem opprimens vitare non potuit - eo impetu protinus eum induxit. Utriculi Scotici concreti in pluviam vitrei et liquidi eruperunt.
  
  
  "Non fumigans" dixit Nick pistol Geist sursum iactans, deinde ad solum cadens ut magnus homo brachia sua aperuit et eas circum se clausit. Nick sciebat quid esset ursus ursus opprimendum. Contritus, contritus, et caementa contritus. Wilhelminam vel Hugonem attingere non potuit. Prope erat Geist. Nick conversus ad globulos genu deflectit. Confregit cranium in faciem hominis, dum dentes collo mordere sensit. Huic homini pulcher lusit.
  
  
  vitrum et cupam in succidam brunneam substantiam, quae pavimentum tegebat, volvebant. Nick se cubitis impulit, pectus et scapulas levavit, ac tandem iunctis manibus, accendit eos, tendentes, curiosos, omnes nervos et musculos moventes, ac plenam vim immensae fortitudinis evellens.
  
  
  Viis erat potens, sed cum musculi abdominis et umeri contra robur armorum pugnabunt, nulla est contentio. Brachia volabant, et Annibalis conserta manus in auras volavit. Priusquam eas iterum claudere posset, Nick's fulgur ieiunium reflexes problema solvit. Adae malum Geist cum pugno ferrei lateri praecidit, mundum ictum, qui vix mentum hominis attigit. Concidit geist.
  
  
  Quisque celeriter reliquos cellae parvae scrutatus est, vacuam invenit, et ad officium aream caute accessit. Ruth evanuit - sperabat se non sclopellum sub Akito scrinio capere ac experiri. Motus eius acri auditus extra portam ANDRON. Sammy ambulavit in magnum cubiculum, sequitur apparatus tormentarii mediocrem cum cigarette succincti in angulum oris sui. Nick mirabatur si servus ad consectetuer vel pervigilantem cinematographica vetera in TV. Sammy corridor cum loculis ambulavit, inminens gemitum Geist inter vitri fractos et foetorem cupam.
  
  
  Morabatur quantum poterat, Nick molliter in ANDRON:
  
  
  "Sammy. Iacta gun vel mortuus es."
  
  
  Sammy non faciam. Sammy in cistam autocineticam incensus bacchatur et in massam fuscam in area demittit, et Sammy mortuus est. Quisque viginti pedes in cistas cardboard cessit, vi explosionis abrepta, os tenens ad eardrums protegendum. CELLA vertitur in massam fumi brunneo.
  
  
  Nick haesitavit parumper dum in exedram ambulavit. proh! Hoc Stuart! Caput meum resonabat. Nimis non erat oppressus ut singulas cameras in via ad officium Akito diligenter inspicias. Quam diligenter ingressus, Wilhelmina animum intendit in Ruth, qui sedebat ad mensam, et manus in conspectu et vacua. Clamavit.
  
  
  Etiam concusso horrore liniens audacis lineas, lachrymis genas profluentibus, tremens ac suffocans quasi quovis momento iactare posset - Nick cogitatio, Adhuc est pulcherrima femina umquam vidi.
  
  
  Ait : " Relaxa , Ruth ; non erat pater tuus usquam , et non est finis mundi " .
  
  
  anhelavit. Adnuit furibunda caput. Satis aerem non poterat. "Non curo. Nos .... te...."
  
  
  Caput eius lignum duro feritur et ad latus inde iugo. Pulchrum corpus in pannum e molli fabricae factum est.
  
  
  Nick procumbebat, snfflabat, jurabat. Cyanide fere. Wilhelminam in holster collocavit, manumque in laevi, comam laevem posuit. Et tunc nihil erat.
  
  
  Tales sumus stulti. Omnes nos. telephonum sustulit et numerum accipitrem dialed.
  
  
  
  
  
  
  
  Carter Nick
  
  
  Amstelodami
  
  
  
  
  
  COMMODUM Carter
  
  
  Amstelodami
  
  
  translatum a Lev Shklovsky in memoriam sui defuncti filii Anton
  
  
  Original title: Amstelodami
  
  
  
  
  
  Caput 1
  
  
  
  
  
  Annibale sequenti fruebatur Helmy de Boer. Ea species stimulabat. Ea re animadversa, una "pulchrorum". Oculi omnes in ea erant ut per John F. Kennedy Airport Internationalis transiens eam pergebat ut eam ad KLM DC-9. Nihil praeter admirationem sui ardoris, sectam linteorum candidum et nitidum brevissimum corium.
  
  
  Cum Nick eam secutus est, hominem audivit, qui prope collum gruerat ut brevem oram eius videret, mussitare, "Quis est ille?"
  
  
  "Swedish movie star?" fugae comes suadet. Illa tesseram Nick repressit. — Dn Norman Cantio. Primus gradus. Gratias tibi.' Helmi sedit prorsus ubi Nick eam exspectabat. Itaque iuxta eam consedit et parum fidus cum comite fugae ut non nimis fortuita videretur. Cum ad sellam suam pervenisset, Helmy rictum puerilem dedit. Solent admodum proceri, sient adolescentem in tanta laetitia gaudere. Ille molliter dixit, "Salve."
  
  
  Risus mollis erat refero labella. Longi , tenues , digitos nervose inplexi. Ex quo sequebatur eam (Mansonis domum emisit) intentus, anxius, non cautus fuit. Nick cogitatio.
  
  
  Mark Cross vidulo suo sub sella trusit et sedit - valde levis et perelegans pro tam procero viro, sine bumping in puellam.
  
  
  Illa sibi ostendit tres quadrantes amatores sui, nitidos bamboo-colores capillos, simulans se in fenestra prospectum esse. Sensum singularem habuit in talibus animis — non erat infensa, sed anxia tantum plena.
  
  
  Plena erant subsellia. Clausa fores impulit molli aluminio impetu. Tribus linguis loquaciores garriunt. Sedem suam cingulum sine turbatione puellae callide fixit. Fidebatur frenum suis. Gagates tormenta ululabant auis. Planum magnum quod ad pontem claudicans horrebat, turbans fremens per indicem securitatis perambulabat.
  
  
  Articuli Helmy in brachiis albi erant. Illa sensim caput vertit: oculi caerulei, clari, territi iuxta Annibalis apertis oculis ferreis canitie apparuerunt. Pellem albam vidit, labra rubentia, diffidentiam et timorem.
  
  
  Risit, sciens quam innocens videri posset. "Immo vero", inquit. "Non noceam tibi. Scilicet expectare potui donec potiones ministratae sunt - hoc est tempus consuetum alloqui. Sed videre possum ex manibus tuis te non esse valde commodus". Tenues solvuntur digiti, et noxio junctis arcte junctis manibus.
  
  
  "Estne haec prima fuga?"
  
  
  'Minime. Bene sum, sed gratias. Addidit dulce lenis risus.
  
  
  Adhuc molli, blando confessoris sono, Nick continuabat, "Vtinam te bene noram tenere manus...". Oculi caerulei dilatati, monitio micant. '... ad te mitescere. Etiam sed ipsum mi. Mom dixit mihi non hoc facere donec introductus es. Mamma plurimum dilexit ingeniis. In Boston's fere accuratissime de hoc...
  
  
  Caeruleae volutpat evanuerunt. Audivit. Erat autem usurae. Nick ingemuit et moeste caput quassavit. "Tunc Pater decidit in genus Cohasset Navigando Club. Prope ad metam. In fronte fustis."
  
  
  Perfecta supercilia occurrerunt oculis anxiis - nunc paulo minus anxius intuebantur. Sed hoc etiam potest. notas habeo; Naviculas illas spectacula vidi. num laesit? petivit.
  
  
  Obsecro. Sed tata est homo pertinax. Utrem suum adhuc tenebat cum exsurrexerat et eam in tabula proicere conatus est."
  
  
  Risit. Brachia eo risu soluta.
  
  
  Dejecta, Nick cum ea risit. "Et omisit."
  
  
  Suscepit altum spiritum et emisit eum iterum. Nick odorem lactis mixtum cum pedica odoratum et odore corrupto. humeros extulit. "Id quare manum tuam tenere non possum donec introducamur. Nomen meum est Norman Kent."
  
  
  Risus eius mediam scaenam in Novi Eboraci Times suscepit. "Meum nomen est Helmy de Boer. Manum meam amplius tenere non debes. Nunc melius sentio. Gratias usquam, domine Kent. Esne psychologus?
  
  
  "Sicut negotiator." Murmurat gagates. Nick putabat quattuor iugulos nunc sensim progredientes, recordatus processus complexi ante et in takeoff, cogitans de statisticis - et se sentiebat dorsa sedium amplexa. Helmy articulos in albos iterum convertit.
  
  
  "Fabula est de duobus hominibus simili airliner" dixit. "Vir est omnino dissolutus et paulum dormiens. Vector ordinarius est. Nihil eum vexat. Alter sudat, sedile arripit et respirare conatur, sed non potest. Scisne quis sit?
  
  
  Planum quatiebat. Humus praeter fenestram iuxta Helmy ruit. Nick's stomachus contra spinam eius pressus est. Aspexit eum. 'Nescio.'
  
  
  "Ille vir gubernator est."
  
  
  Putavit parumper risum feliciter ac deinde erupit. Subito amoenitatis familiaritatis, caput eius scapum referens tetigit. Planum fixit, censuit, et terram elevatam lento ascenditur, quae momento temporis morare videbatur ac deinde permanere.
  
  
  Lumina prohibitio exivit. Solvit sede cingula vectores. "Dominus Kent," Helmy dixit, "scisne machinam airlinerum esse quae theoretice volare non potest?"
  
  
  “Non,” Nick mentitus est. admiratus eam respondit. Et mirabatur quomodo sciebat quod in tribulatione erat. "Soror sumamus a cocktail."
  
  
  In Helmi Nick societas delectabilis inventa est. Sicut cocktails bibit D. Kent, et post tres tales cocktails eius timiditas evanuit. Dulce cibum comederunt Batavi, loquebantur, legunt et somniaverunt. Cum avertissent lucernas et dormirent incipientes, exemplum perditae societatis filiis, innixa contra eum caput, insusurravit, "Nunc volo manum tenere."
  
  
  Erat tempus mutui caloris, tempus recuperationis, duabus horis simulabat mundum non esse quod erat.
  
  
  Quid illa noverat? — Annibal putavit. Et quaenam causa fuit trepidationis eius initialis? Operatus est Manson, ornamenta domus magnifica inter officia sua Novi Eboraci et Amstelodami assidue volans, AX satis certum erat multos istorum tabellarios ad modum efficacis speculatoris artificii fuisse. Quidam diligenter examinati sunt, sed in eis nihil est inventum. Quomodo nervos Helmyi ageret si sciret Nick Carter, N3 AX, aka Norman Kent, adamans emptor Bard Galleries, casu non convenisse?
  
  
  Illius calida manus tinniebat. Illane periculosa est? Herbam Whitlock pluribus annis agente AX sumpsit ut tandem Manson collocaret sicut principale centrum speculatorii apparatus. Mox e rivo Amstelodami extractus. Renuntiatum est ut accidens. Herba constanter disputavit Manson scriptor talem certam ac simplicem systema elaborasse ut firmum in essentia factum sit intelligentiae sector: internuntius pro speculatore professionali. Herba photographicas emit - pro $2000 - systematis armorum ballisticarum Navy US, quod tabula novae computatorii geoballistici ostendit.
  
  
  Nick Helmiae odorem suavissimum traxit. Cui interrogationi respondet ei mussati dixit: "Iustus sum adamans amans. Dubia verisimiliter erunt."
  
  
  "Cum dicit homo, praesidia in mundo aedificat optima negotia. Scisne quattuor C?
  
  
  "Colorem, claritatem, rimas et carates. Coniunctiones et consilium in canyoniis, lapidibus raros et certos dominos quaero. Aliquos clientes divites habemus quia ethica signa altissima habemus. Commercium nostrum sub maxima microscopio ponere potes. et certa et perfecta cum hoc dicimus.
  
  
  - Bene laboro apud Mansonem. Scio aliquid de commercio. "De re ornamentaria fabulata est. Miram memoriam omnium quae dixit recordatus est. Norman Kent avus primus fuit Nick Carter, detectivus qui multas novas artes induxit ad id quod lex cogendi appellavit. Transfusor in oliva. Cocktail vitreum coloratum, voluit Martinius, sed non miratus est, telex in custodia evolvit, deprimendo sensorem in calce calcei tui ad terram convertisti.
  
  
  Nicolaus Huntington Carter III numerus tres in AX factus est, Civitatum Foederatarum "servitium ignotum" tam obscurum est ut CIA vix esset cum nomen denuo in ephemeride memoraretur. Erat unus ex quattuor Killmasters cum iure necandi, AX sine condicione eum sustentavit. Accensus potuit, sed non est prosecutus. Quibusdam, hoc satis oneri fuit, sed Nick figuram corporis professionalis athletam conservavit. Amavit.
  
  
  Multum de Mansone anulum exploratorem putabat. Contigit pulchre. Ductum tabulae missilis PEAPOD cum sex bellis nuclei "vendidit" ad exploratorem amateur notum in Huntsville, Alabama, post novem dies Moscuam pervenit. Exemplar eius securis agentem emit et ad unguem usque ad octo paginas completum fuit. Hoc factum est, quamquam XVI US instituta ad vigilandum, regendum et prohibendum admonebantur. Testis salus sicut erat defectus. Tres Manson tabellarii qui per novem illos dies "incidenter" iter et commeabant, oportebat sedari, sed nihil repertum est.
  
  
  "Nunc de Helmy" dormiendo cogitabat. Implicari, an innocentem? Et si versatur, quomodo hoc fit?
  
  
  "... totum forum adamantinum artificiosum est," Helmy dixit. "Ita si per ingentem eundum inveneris, regere impossibile est. Tunc omnia pretia perpendiculum erunt."
  
  
  Nick ingemuit. "Hoc prorsus est quod nunc me terret. Non solum faciem amittere in negotiatione potes, sed in ictu oculi ire potes. Si multum in adamantibus investitum habes, deinde poof. tantum valet dimidium. " .
  
  
  ' vel tertia. Mercatus nonnisi in unum tantum cadere potest. Tunc inferius et inferius, sicut argentum semel fecit.
  
  
  "Intelligo te diligenter emere."
  
  
  "Habes ideas?"
  
  
  "Ita per aliquot domos."
  
  
  "Et etiam pro Mansonibus?"
  
  
  ' Etiam.'
  
  
  'Ita pensavi. Non actu sani sumus, quamvis, sicut omnes maiores domos, magnas quantitates tempore mercamur. Rectore nostro te dignum esse debes - Philippus vander Laan. Plus scit quam aliquis extra cartella."
  
  
  - Estne Amstelodami?
  
  
  ' Etiam. Hodie sic. Is fere ultro citroque commeat inter Amstelodamum et Novi Eboraci."
  
  
  "Iuste me ad eum unum diem inducere, Helmy. Forsitan adhuc negotium agere possumus. Praeterea ego te uti duce itinere ut me circum urbem aliquantulum ostendas. Quomodo de me hoc pomeridiano adiungas? Et ego te prandium tractare te. " .
  
  
  "Cum voluptate. Putasti de sexus est?
  
  
  Quisque connivuit. Quod mirum, paulisper eum libravit. Non ad hoc usus est. Eius reflexes in ore esse debent. "Non prius quam id dicis. Sed experimentum adhuc valet."
  
  
  "Si omnia bene. Cum sensu et experientia communi."
  
  
  "Et sane ingenium. CARNIS bonum aut utrem vini bonum est. Alicubi proficisci debes. Post hoc fac tibi ne iterum perdas. Et si nescis omnia. Quaere aut lege in libro".
  
  
  "Puto multum feliciores fore si perfecte honesti essent inter se. Dico, bonam diem vel bonam cenam numerare potes, sed tamen in his bonis sexum numerare non posse videtur. Dies. Etsi res Amstelodami differunt his diebus, an propter nostram Puritanam educationem, an adhuc sit pars hereditatis Victorianae? Nescio.'
  
  
  "Bene per hosce annos paulo liberius inter se facti sumus. Vitam amo me paululum, et quoniam sexus est pars vitae, etiam mihi placet. Sicut vis skiing, cervisiam Batavicam vel engraving. Picasso." Quod ille audiens, benigniter in se intuens, mirans si cum eo iocari posset. Illi micantes oculi caerulei cum innocentia scintillant. Pulchra facies eius innocentem respexit, sicut angelus in card Nativitatis.
  
  
  Adnuit. "Cogitavi te ita putare. Vir es. Multum hi Americani tightwads quieti sunt. Edunt, speculum reiciunt, excitantur et blandiuntur. Oh, et mirantur cur Americanae mulieres a sexu tam repellantur. By sexus, dico non solum saliendo in lecto. Bonam dico relationem. Vos amici boni estis et inter se loqui possunt. Cum tandem necessitatem sentis ut quodammodo eam facere possis, saltem de illo loqui potes. Cum autem tempus tandem venit, saltem quid cum altero habebis."
  
  
  'Ubi agnus congredi sumus?'
  
  
  'O.' Manson domum schedulam e marsupio suo sumpsit et aliquid in tergo scripsit. 'Hora nona'. Post prandium non domum venio. Cum primum terram erimus, Philippum Van der Laan visitabo. Habesne qui te videre possit?
  
  
  'Nullus.'
  
  
  - Deinde veni mecum. Cum eo inire potes additis contactibus. Certo te adiuvet. Ut sit amet elit est. Ecce iam novum Schiphol airfield est. Magnus, annon?
  
  
  Nick obedienter fenestram prospexit et constat eam esse magnam et gravem.
  
  
  Et vidit procul quatuor magnas cunias, turrim unam, et aedificia alta circiter decem tabulata. Alia pascua humana equis alatis.
  
  
  "Hoc quattuor metra infra planum maris" dixit Helmy. "Triginta duo officia regularia utantur. Videbis informationes eorum ratio et Tapis roulant, cylindrus calles. vide ibi prata. Agricolae hic valde soliciti sunt. Non solum agricolae. Hanc viam ibi vocant. a "buldozer". Hoc est quod omnes isti homines terribilem sonitum patiuntur." In eius studio narrator, incumbebat super eum. Ubera eius firma erant. Crines odorati. "O ignosce mihi. Fortasse iam omnia nosti. Fuistine umquam novi Schiphol?
  
  
  - Non, nisi vetus Schiphol volabat. Ante multos annos. Tunc primum e consueto itinere per Londinum et Parisios deflexi.
  
  
  "Vetus Schiphol tres chiliometrorum abest. Hodie aeroportus oneraria est.
  
  
  "Tu es dux perfectus, Helmy. Animadvertit etiam me Hollandiam valde amare."
  
  
  Risit prudenter. "Dominus van der Laan dicit me adhuc tam pertinax Batavus. Parentes mei ex Hilversum venerunt, quod Amstelodami triginta chiliometrorum est."
  
  
  "Ergo officium congruum invenisti. Qui veterem patriam subinde tuam visitare sinit."
  
  
  ' Etiam. Id difficile non erat quod linguam iam noverat."
  
  
  "Felix esne cum hoc?"
  
  
  ' Etiam.' caput extulit, donec pulcherrima labra ad aurem attigit. "Tu mihi benignus eras. Non bene sentio. Puto me defecisse. Multo magis nunc sentio. Si multum fugis, temporis differentia laboras. Aliquando habemus duas plenas decem horarum profes connexis. . Libet, tibi obviam Phil. Ipse te adiuvat ut multos circumire possit casus.
  
  
  Quod erat bellus. Probabiliter vere credendum est. Nick manu patella. "Im 'felix satis sum hic sedere tecum. Tu formosus es, Helmy. Homo es. An hoc malum dico? Etiam sapis. Quod significat vere sentire aliquid pro hominibus. Hoc est oppositum, inquam, physicus, qui tantum bombas nucleares ad cursum suum elegit".
  
  
  "Ille est suavissimum ac difficillimum honorificentiam semper accepi, Normanne. Ire nunc puto."
  
  
  Iverunt per sollemnia et invenerunt sarcinas suas. Helmy eum duxit ad salacem iuvenem, qui Mercedem in gestationem ante aedificium sub constructione agitabat. “Secretum raedam sors nostra est,” inquit Helmy. "Salve Kobus."
  
  
  "Salvete," inquit iuvenis, ad eos ambulavit et sarcinas suas tulit.
  
  
  Tum hoc factum est. Molesti, acuto sono quod Nick nimium bene noverat. Impulit Helmy in tergo sedem currus. 'Quid illa?' petivit.
  
  
  Si nunquam audieris crepitum crepundii, crepitum tormentorum sibilantem, aut teter sibilus glans praetervolantis, vix primum solum eris. Si autem scias quid tale sonum significet, statim intentus es et age. Iustus eorum capita glans periit. Quisque sagittis non audiebat. Telum bene suppressum est, fortasse ex telo non automatico. Fortasse pellentesque telum suum iam reloading?
  
  
  Glans erat, dixit Helmy et Kobus. Probabiliter iam scivi vel conieci. "Exi foras. Siste et expecta me ut redeam. Utroque modo, hic noli manere."
  
  
  Vertitque et cucurrit versus cinereum maceriam aedium aedificatam. Super impedimentum desiluit et duos vel tres gradus ad tempus scalas ascendit. Ante aedificium longum, opificum catervae fenestrae erant insertae. Ne eum quidem aspiciebant ut per ostium in aedificium transfigeret. Locus erat ingens, plenus pulveris, et nidoris calcis et concreti indurandi. Longe ad dextram duo trullae tectorio ad murum laborabant. "Non eos," Nick placuit. Manus eorum madido pulvere albae erant.
  
  
  Gradibus magnis, facilibus saltibus accurrit. Quattuor escalatores stationarii prope erant. Interfectis alta aedificia vacua amant. Forsitan interfector adhuc eum non vidit. Si vidisset, nunc curreret. Quaerimus cursus quis itaque. Aliquid supra solum cecidit cum fragore. Cum Nick ad finem scalae attigit — re vera duo volatus scalae erant, cum tectum primi tabulati altissimum erat — cascade tabulae caemento cinereo per rimam in pavimento decidisse. Duo viri prope stabant, manibus sordidis gestientes, et in Italian clamantes. Praeterea, procul aberat, ponderosa figura hominis - truculenti, fere simiae figurae - descendit atque e conspectu evanuit.
  
  
  Quisque ad fenestram cucurrit ante aedificium. aspexit locum ubi Mercedes collocatus est. Testam casulam quaerere voluisset, sed nullum interventus e constructione operariorum vel vigilum non praeponderat. Latomi Italici in eius directione clamare coeperunt. Celeriter scalas decurrit et Mercedem in gestatorio vidit, ubi Kobus aliquem exspectare se simulavit.
  
  
  Intus ascendit, et pallido Helmi dixit: "Videor eum vidi. Gravis, incurvatus homo." Manum ad labra pressa. - Iacula nobis - me - te recte? Nescio... "
  
  
  Ea paene expavescebat. "Numquam" inquit. "Fortasse erat glans quae ex sclopeto aere prodiit. Quis te nunc vult mittere?"
  
  
  Non respondit. Interposito tempore, palma iterum cecidit. Nick manu patella. "Fortasse melius esset si Kobus narrasset oblivisci huius rei. Num satis bene nosti?"
  
  
  ' Etiam.' Dixit aliquid aurigae Batavicis. Ille humeros, deinde helicopterum humilem volitans ostendit. Novus gigas Russiae fuit, bus in structuram onerariam transportandam, quae instar cancri gigantis unguis apparuit.
  
  
  "Humam in oppidum capere potes," inquit Helmy. "Duae vices. Una e Nederlandia centrali. Alterum officium per ipsum KLM operatum est. Constat circiter tres minas, licet his diebus certo dicere non possis.
  
  
  Estne haec Hollandica frugalitas? Contumax. At ego periculosum esse posse non putabam.
  
  
  "Fortasse iaculat ex aere gun postquam omnes."
  
  
  Non fecit speciem quam sibi credidit. Rogatu suo, Vondelpark aspexit, quo transirent. Ad Dam via Vijelstraat et Rokin, centrum urbis. Est aliquid quod Amstelodamum ab aliis novi urbibus distinguat.
  
  
  - Dicemusne bulla vestra de hoc eventu in Schiphol?
  
  
  Obsecro. Hoc non faciamus. Videbo Philippum in Hotel Krasnopolskaya. Certo experiri pancakes. Societates fundator eos anno 1865 deduxit, et e tabula tunc non evanuerunt. Ipse cum parvo casu profectus est, et nunc complexus est giganteus. Tamen adhuc bellus est.
  
  
  Videbat se recuperasse de se. Integer ut egestas est. Certus erat operculum suum non inflatum esse, nunc praesertim, mox. Miraretur si illa glans sibi significaretur.
  
  
  Ko pollicitus est se sarcinas Nick accepturum esse in deversorio Die Port van Cleve, prope, alicubi in Nieuwe Zijds Voorburgwal, iuxta officium. Etiam Helmy toiletries ad deversorium attulit. Nick vidit se chartophylacium corium cum ea servasse, etiam cum ea ad CULTUS in plano ivit. Contenta iucunda fortasse fuerunt, sed fortasse tantum sketches vel exempla continebat. Non fuit aliquid reprimere - nondum.
  
  
  Helmi ei circa deversorium ornatior Krasnopolsky ostendit. Philippus Van der Laan facillime sibi fecit. Prandium habebat cum alio viro in pulchro cubiculo secretario pleno tabulato ligno. Helmy vidulum iuxta Van der Laan, eum salutans. Illa igitur induxit Nick. Dominus Kent valde interested in ornamento."
  
  
  Surrexit vir salutationis formalis, manus, arcus, invitatio ut ientaculum illis iungeret. Alter cum Vander Laane persona erat Constantini Draaier. Van Manson ab eo dictus est ac si ibi esset honor.
  
  
  Van der Laan erat mediocri statura, gracili et valido. Acrem, inquietum oculos brunneis habebat. Sed cum placidus videretur, tamen aliquid circa eum inquietum fuit, nimia industriae aut negotii aut libidini suae. Cinereo holoserica sectam in stilo Italico gerebat, non admodum modernam; vestis nigra cum globulis parvis planis quae instar auri, ligatura rubra et nigra et anulus cum adamante caeruleo et albo circiter trium cararum - omnia plane perfecta spectabant.
  
  
  Turner paulo minor versio bullae fuit, vir qui primo animos ad unumquemque gradum convocare debet, sed simul satis callidi umbone non refragari. Vestis eius tesserae glaucae regulares et adamas circiter unam caram appendebant. sed oculi illius movere ac notare didicerunt. Nihil illis risus. Nick dixit se beatum loqui cum eis, et sederunt.
  
  
  "Tu pro domino Cantia operaris mancipem?" — quaesivit van der Laan. "Manson interdum cum illis negotiatur."
  
  
  'Nullus. Bard Galleries laboro".
  
  
  "Dominus Kent" dicit se nihil fere de adamantibus scire," Helmy dixit.
  
  
  Van der Laan risit, dentibus subtus fuscis mystaceis nitide complicatis. "Id est quod omnes callidi tabernarii dicunt. Dominus Kent vitrum magnificare potest habere et scit uti. In hoc deversorio habitas?"
  
  
  'Nullus. "In Die Port van Cleve," Nick respondit.
  
  
  "Nice deversorium," Van der Laan dixit ministrum in fronte ostendit et solum dixit, "Prandium." Deinde ad Helmy se convertit, et Nick animadvertit plus caloris quam moderatorem subditi ostendere.
  
  
  “Ah, Helmy,” Nick cogitabat, “hoc officium in quasi honesto comitatu consecutus es”. Sed id neque vitae lectus. "Bene iter habere," quaesivit eam Van der Laan.
  
  
  "Gratias tibi ago Dominus Kent, Norman dico. Num nomina Americana hic utimur?"
  
  
  'Certe.' - Van der Laan constanter exclamavit, sine interrogatione Draaier quid aliud. "Fuga inquieta?"
  
  
  'Nullus. Tempestas parum sollicita erat. Sedimus iuxta inter se et Normannus me paululum consolatus est."
  
  
  Van der Laan's brunneis oculos gratulatus est Nick de eius elegantia. nulla erat in eo zelus, sed contemplativus. Nick credidit Van der Laan directorem in aliqua industria futurum esse. Inconditam sinceritatem diplomatis habuit. Suam credidit bullshit.
  
  
  "Paenitet," dixit Van der Laan. "Habeo discedere tempus."
  
  
  Post quinque minutas rediit. Satis diu ad latrinam iturus erat, an aliquid aliud ageret.
  
  
  Prandium ex variis panibus constabat, tumulus butyri aurei, tria genera casei, segmenta bubulae assae, ova cocta, capulus et cervisia. Van der Laan dedit Nick brevem contemplationem artis adamantis Amstelodami, nominans homines quos vellet loqui et etiam commemorare aspectus eius iucundissimos. "... et si cras ad officium meum veneris, Normanne, ostendam tibi quid tenemus."
  
  
  Nick dixit se certe ibi futurum esse, deinde ei gratias pro ientaculo excussa manu evanuit. Postquam discessit, Philippus van der Laan brevem aromaticam cigar accendit. Percussit chartophylacium corium quod Helmy attulerat et aspexit. "Non hoc planum aperire?"
  
  
  'Certe non.' Tonus eius non fuit omnino tranquillus.
  
  
  "Tu solus cum hoc dereliquisti?"
  
  
  "Phil, scio officium meum."
  
  
  "Nonne mirum inveneris quod iuxta te sederit?"
  
  
  Oculi caerulei scintillantes adhuc dilatabant. 'Quare? Plures mercatores adamantis in illo plano fuerunt probabiliter. Potui competitorem pro emptore intento occurrere. Fortasse aliquid ei vendere potes."
  
  
  Van der Laan plausae manu. "Nolite solliciti. Reprime in ea. Voca Novi Eboraci ripas si opus est."
  
  
  Ceteri adnuere. Van der Laan's placidissima facie dubitationem occultavit. Putabat Helmy in mulierem periculosam vertisse, quae nimium territa erat. Nunc, hoc momento, non tam certus erat. Primo putavit tristis esse "Norman Kent" - nunc dubitare nimis festinantem cogitationem suam. Mirabatur an hoc esset Paulum vocare. Iam serum erat obsistere. Sed saltem Paulus eiusque amiculi veritatem de hoc Cantia Guidone cognoscent.
  
  
  Helmy frowned, "Num vere fortasse id putas..."
  
  
  "Non ita credo, puer. Sed, ut dicis, aliquid boni vendere possemus. Fidem tantum reprimere."
  
  
  Nick dam transgressus. Favus erat veris pulchrum. Dolorem adipisci qui eum modi. Kalverstraat picturas spectavit, ubi densus amnis hominum per ambulationem autocinetorum liberorum inter aedificia movenda spectavit ut homines mundiores essent. "Numquid hi vere purus?" putavit Nick. Exhorruit. Nunc tempus sollicitudin est nec dictum.
  
  
  Keizersgracht - quoddam tributum submersis, non ebrium Herbertum Whitlock statuit. Herbertus Whitlock erat summus ordo Americae imperii officialis qui peregrinationem possidebat et probabiliter nimium laqueum illo die biberat. Forsitan. Sed Herbertus Whitlock erat agens AH et non vere similis alcohole valde. Nick bis cum eo laboravit, et ambo risit cum Nick dicebat: "Finge hominem qui te ad bibendum cogat - ad opus". Herba erat in Europa per annum fere pinum quaerens, quod AX sensit cum electronica militaria et notitia aerospace diffluere coeperunt. Litteram M in Herbi archivo tempore obitus sui pervenit. Erat autem nomen medium Manson.
  
  
  David Hawk, ex praecepto suo in AX, simplicissime posuit. "Tempus sume, Nicolae. Si auxilium egeas, auxilium pete. Iocos tales iam praestare non possumus." Momento enim prominente maxilla tenues labra pallescunt. "Et si potes, si propius ad effectum perveneris, scribe auxilium meum."
  
  
  Nick Keizersgracht pervenit et retro per sectionem Herengracht ambulavit. Aer erat glaber et sericeus. "Ecce sum", cogitabat. Me iterum iace. Iace, et si quaeris, saltem plumbum ducam. Estne satis sporty? Ille plaustrum florem admirari desiit et allec in angulo Herengracht-Paleisstraat edere. Procax, hilarus, qui solem amavit. Factum est nihil. A fronte et in deversorium ambulavit.
  
  
  In magna, commoda cella sine stratis gratuitis illitus et illis velocibus, fragilis, plasticis effectis hotels ultra-modernici, Nick eius res infrequens est. Lugerus, Wilhelmina, consuetudines perambulans sub brachio suo. Non probatus est. Praeterea, si opus sit, documenta ad hoc habeat. Hugo, stiletto novaculae acutus, in mailbox perfecit ut epistulam aperiens. Ubi se nudavit et parum facere constituit donec Helmy hora nona occurrit. quindecim minutas egit et ad horam dormivit.
  
  
  Mollis pultare. 'Salve?' Nick exclamavit. 'Cella servitutis.'
  
  
  ianuam patefecit. Famulus pinguis risit stola alba, FLOS florum tenens et lagenam Quattuor Rosarum latens in sudario albo. "Amstelodamum excipite, domine. cum honore ab administratione".
  
  
  Nick gradum reduxit. Vir flores et borbon ad mensam per fenestram portavit. Supercilia Nick exortum est. Vasa nulla? Nulla lance? "Heus..." Vir utrem cum impetu emisit. Non fragosus. Nick eum oculis sequebatur. Ianua aperta est et paene eum digitos eius elisit. Homo in limen desiluit - homo grandis, ingens, qui quasi cymbae ductus est. Ille pistol nigram arcte in manu tenebat. Magnum erat gun. Sine tremore, secutus est Annibalem simulans scandalizare. Tunc Nick erecta est. Minor homo secutus est muscularem unum intrando et clausit ostium. Vox Latina acuta a ministro audita est: "Exspecta, D. Kent." Ex angulo oculi eius Nick mappam vidit cadere. Manus, quae eum tenebat, sclopetum tenebat, et visi etiam a professio tenebatur. Sine motu, ad desideratam altitudinem, paratus ad ignem. Quisque cessavit.
  
  
  Ipse habebat unam tubam card. In sinum suum underpants unum ex funestis bombis gasi habebat - "Pierre". Ille manum lente deposuit.
  
  
  Et dixit ei homo: Recede, inquit, unus motus. Vir acerrimus videbatur. Nick concrevit et dixit: "Tantum habeo sculptores paucos in meis..."
  
  
  'Tace.'
  
  
  Ultimus homo per ostium venire iam post Nick erat, et nihil de eo momento facere potuit. Non in crossfire duorum scloporum, quae videbantur esse valde aptae manus. Aliquid circum carpi circumvolutum et retractum manus eius. Tum altera manus subducta est - nauta funiculum involvit. Funiculus strictus evulsus est et sensit sicut nylon. Homo qui nodos ligavit vel nauta vel unus per multos annos fuit. Nicholaus Huntington Carter III, -3 AX, unus centies ligatus et prope inops videbatur.
  
  
  "Sede hic," inquit ille magnus.
  
  
  Nick sedit. dapifer et crassus praeerant. Illis rebus diligenter inspectis. Haudquaquam latrones erant. Omnem sinum iniectae et in duabus litibus commissurae, omnia diligenter suspenderunt. Post decem minutas operis detectivi operosa, Crassus sedit contra Nick. Collum parvum habebat, non plus quam paucas caulas crassas carnis inter torrem et caput, sed nullatenus instar pinguedinis. Nulla arma. "Dominus Norman Kent de New York," dixit. "Quousque cognovistis Helmy de Boer?"
  
  
  'Nuper. Hodie convenimus in planum".
  
  
  "Quando iterum eam videbis?"
  
  
  'Nescio.'
  
  
  "Quare dedit tibi?" Crassi digiti tulerunt negotium chartae Helmy sibi datum, cum inscriptione locali in ea.
  
  
  "Nos aliquoties videbimus invicem. Dux bonus est."
  
  
  "Estisne hic negotium cum Mansone agere?"
  
  
  "Ego hic nego cum quovis qui adamantinos vendit meo rationabili pretio. Quis es tu? Police, fures, exploratores?
  
  
  "Paulum ex omnibus. Dicamus mafia est. In fine, non refert".
  
  
  'Quid mihi vis?'
  
  
  Ostendit osseum ubi Wilhelmina in lectulo iacebat. "Prorsus alienus item pro negotiatore".
  
  
  "Quis enim aliquis potest adamantina decem milia dollariorum transportare? Hoc telum amo".
  
  
  "Contra legem."
  
  
  "Ego istuc cave."
  
  
  "Quid scis de Yenisei Kulinans?"
  
  
  "Oh, habeo."
  
  
  Si ex alia tellure venisse dixisset, non in altiorem se desiluissent. Homo muscularis erectus est. "Pastor" clamavit, "Ita?" et nauta, qui nodos ligaverat, duos digitos os suum deposuit.
  
  
  Magnus quidam dixit, "Habesne illas? Habesne? Itane?"
  
  
  'Ad Magnam Hotel Krasnopolsky. Ad eos non potes." Vir osseus sarcinam e sinu tulit et cigarette parvam aliis tradidit. Nick etiam unum offerre videbatur, sed animum mutavit. Stabant. "Quid acturus es. facere cum eo?'
  
  
  "Certe tecum sume in Civitatibus Foederatis."
  
  
  - Sed... sed non potes. Consuetudines - ah! Habes consilium. Omnia iam facta sunt.
  
  
  “Omnia iam posita sunt”, Nick serio respondit.
  
  
  Videbat vir magnus scelestus. “Omnes idiotae sunt”, Nick cogitatur, aut vere amentes sum, sed amentes vel non, materias suas sciunt.
  
  
  Crassus atram caeruleam fumi nebulam ex labris palliat ad laquearia. - Dixisti eos non posse? Et tu? Ubi est telonium? Probatur?'
  
  
  'Non habeo. Dominus Stahl hoc mihi disposuit. "Multis abhinc annis Stahl cucurrit Hotel Krasnopolsky. Nick sperabat se adhuc ibi esse.
  
  
  Demens simulans architriclinus subito dixit, "Mentiri puto. Os claudat digitos suos inflammat et tunc videat quid dicat."
  
  
  "Minime," inquit crassus. "Iam in Krasnopolsky erat." Vna cum Helmi. Vidi eum. Haec in nostro blanda pluma erit. Nunc... - ambulavit ad Nick, - Mr. Cantium, nunc es vestiturus, et omnes hos Cullinanos diligenter trademus. Quatuor nobis. Magnus es puer et fortasse vis esse fortis in conventu tuo. Quod si non feceris, in hac parva terra mortuus eris. Nolumus hoc chaos genus. Hoc fortasse nunc tibi persuasum est. si minus, cogita quod modo dixi tibi.
  
  
  Reversus est ad murum cubiculi et ostendit architriclinus et alter. Nick satisfactio non dederunt iterum arma trahendi. Navita in Nick dorso nodum solvit et funiculos secantes a carpo suo removit. Ictus sanguis. Osseus dixit: "Suete induite. Luger non oneratur. Move diligenter."
  
  
  Nick diligenter commotus est. Extenditque ad tunicam quae super occipitio sellae pendebat, deinde palmam suam contra pomum ministrantis Adae percussit. Improviso factum est, quasi tennis turba Sinensis mensae membrum pilae circiter quinque pedes e mensa emissam concutere conabatur. Quisque gradum arripuit, desiluit et percussit - et homo vix movere potuit antequam collum eius Nick tetigit.
  
  
  Ante lapsum hominis, Nick circumvolutum arripuit pingue brachium, dum in sinum suum pervenit. Patebant oculi pingues, cum fibulae vim opprimendi sensit. Fortis vir sciebat quid sibi vellet musculi attrectare. Manum ad dextram levavit, sed Nick alicubi erat priusquam res bene ac vere comparatae erant.
  
  
  Quisque manum levavit et eam sub ribcagium subiicit, sub cor. Non tempus ut optimum iaculat. Hoc autem corpus cervicibus impingit repugnans. Vir chuckler, sed pugnus Nick sensit se sicut vaccam baculo ferire temptaverat.
  
  
  Nauta ad eum irruit, aliquid quasi baculum vigilum iactans. Nick Conversus Pinguis Hominem circumduxit et eum promovit. Duo homines inter se impulerunt ut Nick fiddled dorso eius iaccam... Duo viri iterum seiuncti et celeriter in faciem versi sunt. maior adversarius. Obesus quiritatio calcavit hominem, stetit firmiter et incubuit ad Nick, brachiis porrectis. Nick, simulans impetum, laevam manum in vertice dextrae crassioris collocavit, retroque retorsit, eumque in ventriculo recalcitravit dextra manu sinistra carpum tenens. ...
  
  
  Labitur in obliquum, complura centum librae ponderis hominis sellam oppressit, mensam capulus, in area televisificam quasi currum ludibrium confregit, ac tandem cum fragore reliquiarum notarii e compage requievit. quae moerore fracta sono. Ab Annibale pulsus et tenaci circumvolutus, crassus maxime ab oppugnatione supellex passus est. Alterum iam cepit stare quam Annibale.
  
  
  Quisque prosiliit et adversario suo per fauces apprehendit. Paucis secundis satis erant Nick - cum ceciderunt... Nick carpum alia manu apprehendit. Haec custodia fuit, quae respirationem et sanguinem decem secundis profluvio hominis interclusit. Sed decem secundas non habet. Tussis et suffocatio, carnifex similis creatura ad vitam pervenit satis diu ut sclopetum arriperet. Nick liberam fregit, adversario cito detruncat, et sclopellum e manu arripuit.
  
  
  Primus iactus periit, secundus per laquearia perivit, et Nick sclopetum per secundam integram fenestram proiecit. Possent aliquod novum aerem, si hoc continuaretur. Num quis in hoc deversorio stupri potest audire quid agitur?
  
  
  Famulus eum in ventrem pulsavit. Si id non sperasset, numquam iterum ictum sentiret dolorem. Apposuit manum sub mento inimici et percussit eum. Columba ad latus est, sperans parum praesidii melius se inventurum, sed super tristes reliquias televisificarum et eius accessoriis retentus est. Homo crassus in cornibus, si haberet, adsumeret. Cum uterque super lectum concidisset, ostium cubiculi apertum est et mulier eiulans cucurrit. Nick et crassus in stragulis, stragulis et cervicalibus implicabantur. Adversarius segnis fuit. Nick nautam ad ianuam repere vidit. Ubi erat architriclinus? Nick furibundus extrahebat stragulum quod circa eum pendet. BAM! Lumen avertit.
  
  
  Paucis secundis ictu perculsus est et caecus exivit. Eximia corporis conditio eum prope conscium servavit, capite moto, ad pedes surgit. Apparuit ergo architriclinus! Nautae baculum arripuit et me eo percussit. Si valeo capto...
  
  
  Resipiscere debuit, humi sedere, et paucas altas flatus capere. Alicubi mulierem clamare et auxilium invocare incepit. Vestigia hominum fugientium audiebantur. Ille connivuit donec iterum videret et ad pedes eius surrexit. Cubiculum vacuum erat.
  
  
  Per aliquod tempus sub aqua frigida profluens, locus non erat vacuus. Clamor erat ancilla duo campanae, procurator, adiutor et custos securitatis. Dum ipse terit, stolam induens et Wilhelmina occultans, simulans tunicam suam e pulmentum in lecto vellere, advenit vigiles.
  
  
  Operati sunt cum eo ad horam. Praepositus alium cubiculum ei dedit et medicum venientem institit. Omnes urbani, amici et irati Amstelodami bonum nomen corruptum esse. Quisque risit et gratias omnes. INQUISITOR dedit et gratulatur. Imagines photographicas in album vigilum spectare noluit dicens omnia nimis cito transierunt. INQUISITOR chaos lustravit, deinde notam suam clausit et Latine lente dixit: "Sed non nimis celeriter, domine Cantio. Nunc abeunt, sed in nosocomio eos reperire possumus".
  
  
  Nick res suas ad novum cubiculum arripiens, eum ad 2 sum evigilari iussit et cubitum ivit. Cum evigilasset auctor, magnum sensit - ne dolores quidem habet. At illi afferebant capulus dum imbrem duceret.
  
  
  Inscriptio ei dedit Helmy domum in Stadionweg cristallo claram, non longe ab stadio Olympico. Occurrit ei in conclavi elegantissimo, tam nitida cum fucata, fuco et cera ut perfecta omnia intuerentur... "Adsumamus lucem", inquit. "Pomus hic bibere cum, si vis redire."
  
  
  " Jam hoc scio futurum."
  
  
  Vauxhall in caeruleum conscenderunt, quod callide egit. In stricta lux viridis thorax et alam intexta, chlamyde salmona-colorata in capillo suo, vidit etiam pulchriorem quam in plano. Britannica nimis, gracili et sexier quam in alam lineola.
  
  
  profile eam aspexit ut currus eiecit . Non mirum est Manson illam ut exemplar usus est. Urbem illi superbe monstravit. - Hic est Osterpark, hic est Tropensky Museum - et hic est Artis. Hoc saepti ferarum optimam collectionem animalium in mundo habere potest. Imus versus stationem. Viden' quam sollers hi canales per urbem conciderint? Urbs antiqua longe ante viderunt consiliumque. Hoc differt ab hodierno, hodie non amplius in futurum ratione habita. Praeterea - ecce, domus est Rembrandt - tunc quid velim intellegis. Tota haec platea, Jodenbreestraat, diruta est pro metro, intelligis?
  
  
  Quaero, Nick ei auscultavit. Recordatus est qualis area esset: coloratus et fascinans, cum atmosphaera hominum qui hic habitabant, intellegens vitam praeteritam et futuram habuisse. Tristitia respexit ad reliquias illius intellectus et fiducia prioris residentis. Totae vicinitates evanuerunt... et Nieuwmarkt, per quae iam transibant, in ruinas ludi prioris converterant. humeros extulit. Bene, putabat, praeteritum et futurum. Talis subaquanea nihil aliud est quam subaquanea in tali civitate.
  
  
  Cum eo equitavit per portus, transitum ad AJ rivos ducens, ubi aquam mercaturam per totum diem spectare poterat, sicut in Oriente. Flumina. Et ostendit ei ingentes polders... Cum illi per mare Septentrionalem Canal impellerent, dixit: Dictum est: Deus creavit caelum et terram, et Hollandi creavit Hollandiam.
  
  
  "Vere es valde superbus patriae tuae, Helmy. Bonus esses dux omnium peregrinatorum Americanorum qui huc veniunt."
  
  
  "Est tam inusitatum Norman. Pro generationibus, hic mare pugnatum est. Minime mirum est tam pertinax ... ? Sed tam viva, tam pura, tam strenua."
  
  
  "Et sicut taediosum et superstitiosum sicut ceteri homines," Nick mur- . "Quia ex quacunque parte, Helmy, monarchiae diu superatae sunt."
  
  
  Loquax mansit donec ad destinatum locum perventum est: cena vetus Batavica quae annos idem spectavit. Sed nemo a veris Frisiis herbis amarus est, qui sub priscis radiis servitur, ubi laetae sedulae florum a hilari populo occupantur; Hoc sequitur ambulatio ad mensam colaphizandam, amplitudo angiporti globi - cum piscibus calidis et frigidis acetabula, carnes, caseos, liquamina, holuscula, escas pastillos ac varias epulas delectamenti.
  
  
  Post alterum iter ad hanc mensam, cum aliquo praestantissimo lagore et spectando apparatum ferculorum, Nick emisit. "Ego vero ut multum cibi tractare me cogam," inquit.
  
  
  "Haec caupona vere magna et vilis est. Exspecta donec anatem, perdicem, lancem et Sialandiam nostram experiaris."
  
  
  "Postea carus".
  
  
  Pleni et satiati Amstelodamum reppulerunt per viam veterem veterem. Nick oblatum retorsit et invenit currus facile agitare.
  
  
  Raeda post eos agebat. Et pronus homo per fenestram, annuit eis ut prohiberet, et ad latus viae perpulit. Quisque celeriter se vertere voluit, sed opinionem statim dimisit. Primum currum nesciebat satis, et praeterea semper aliquid reperire potes, si caveas ne velit.
  
  
  Et exiit foras, et venit ad eos. Vidit sicut cop series ex FBI. Mauser ordinarium extraxit et dixit: “Puella nobiscum veniet.
  
  
  Quisque aspexit risus. 'Bine.' Helmi se convertit. 'Vos autem cognoscetis eum?'
  
  
  Vox eius arguta erat. "Nihil, Norman. No...
  
  
  Vir nimis prope ianuam venit. Quisque id apertum obvertit et rasuram metalli in sclopeto audivit ut pedes eius pavimentum vulnerarent. Res pro eo fuit. Cum loquuntur de "Nulla quaestio" et "Quaeso", occisores non sunt. Pistol salutem habeat. Et praeterea si reflexiones tuae sunt bene, si bona figura es, et si horas, dies, menses, annos in similibus adiunctis exercueris...
  
  
  Tormentarii non ignem. Homo in coxam Nick scidit et in viam tanta vi impulit ut concussionem gravem pati posset. Mauser e manibus cecidit. Nick eum sub Vauxhall calce admovit et ad alterum currum Wilhelmina secum trahens cucurrit. Aut hoc mulio callidior erat aut ignavus erat--certe particeps malus erat. Cito abegit, relicto Nick errantes in ingenti nube fumorum exhaurit.
  
  
  Nick Lugerus incubuit super hominem qui in via iacebat immotus. anhelitu eius laborasse videbatur. Nick cito exinanivit loculos et congregavit omnia quae in eo erant. Balteum holster quaesivit, glandibus parce, insigne. Ille post tergum rotam insiliit et post parvas taillights in spatio recurrebat.
  
  
  Vauxhall erat ieiunium, sed non hercle.
  
  
  "O Deus," Helmy iterum atque iterum repetitus, "O Deus, et hoc in Belgio. Hoc nunquam hic fit. Eamus ad magistratus. Qui sunt, et quare? Quomodo id tam cito facere vis? Normanni, an velit nos emittere?
  
  
  Accepit speculum et dimidium cupam in cubiculo suo antequam paulum mitescere posset.
  
  
  Intérim inspexit per collectionem rerum quas ab homine apud Mauserum ademit. Nihil. Junk solitum ex usitatis saccis - cigarettes, calamo, scalpello, libello, par. Vacuum ullamcorper erat, ingressum in eo non erat. Ipse caput quassavit. "Non est legis praefectus. Non ita puto. Aliter agere solent, etsi guys sunt qui nimis vigilant TV".
  
  
  Pocula replevit et iuxta Helmy in lato lecto consedit. Si cogitationes in cubiculo suo audiant, musica mollis ex canali hi-fi canali satis esset, ut verba eorum cuilibet audienti incomprehensibilia essent.
  
  
  "Cur te capere volunt, Helmy?"
  
  
  "Ego - nescio."
  
  
  "Scis, non solum rapinam esse. Homo dixit, "Puella nobiscum venit. Si quid ergo ascenderunt, tu eras. Haec guys non solum ad singulas currus morantur. via. They had to be looking for you."
  
  
  Helmi Decor crevit timore: vel ira. Quisque nebulas nebulas suspexit ad astra Lumina caerulea fulgida. "I... nescio quis..."
  
  
  "Numquid habes secreta vel aliquid negotii?"
  
  
  Deglutivit et mouit caput. Nick hanc quaestionem cogitabat: Habesne aliquid quod scire non putaris? At ille iterum quaesivit. Nimis pronius erat. Illa non amplius credidit Norman Cantio propter reactionem duobus hominibus, et sequentia verba probaverunt. "Norman" lente dixit. 'Tam vehementer ieiunasti. Et vidi sclopetum tuum. Quis es?'
  
  
  Fovit eam. Ea frui videbatur. "Nihil praeter vulgarem Americanum negotiatorem Helmy. antiqui. Quamdiu cum his adamantibus ambulo, nemo eas mihi auferet, dum aliquid facere possum."
  
  
  Exhorruit. pedes extendit Annibale. Se ipsum amavit, imaginem sibi condidit. Valde heroicam sensit. Leniter inflexit eum genu. "Relaxa, Helmy. Ibi malus erat. Sed quicunque caput in via percusserit, non tibi molestum erit nec cuiquam alteri paucis septimanis. certiorem facere magistratus, sed etiam occludere possumus. Quid tu cogitas?" Philippo Vander Laan narras? quid contra Manson. Sed quid agitur ?
  
  
  'Mirum.'
  
  
  Id quod volui. Cerebrum Phil. Sapis. Non est vetulus Europae negotiator in nigro, monilia alba et mente gelida. Sed quid dicturus est, cum cognoverit subordinatum suum paene raptam esse? Hoc Mansono minime placet. Videre debes qualium cohibitionum personas Novi Eboraci adhibeantur. Detectiva, annotata consiliarii et omnia que. Dico - Phil in gradu personali magus esse potest, sed in negotio suo diversus est. Et officium meum amo".
  
  
  "Putas te incendere?"
  
  
  "Non, non, non vere."
  
  
  "Sed si promotio in dubio est - futurum est. Tune hoc ei utile esse potuit?
  
  
  ' Etiam. Bene facio ibi. Pellentesque nisl ac. Tunc erit hoc primum experimentum.
  
  
  "Quaeso ne irascaris," Nick dixit, verba diligenter eligens, "sed ego te plusquam amicum Phil. fuisse arbitror. Pulchra es, Helmy. An forte zelat? Forsitan absconditus invidia similem mei?
  
  
  Putavit de eo. 'Nullus. Ego - hoc non ita esse persuasum habeo. Deus, Phil et ego — paucos dies habuimus — una eramus. Etiam id volutpat nisi. Vere bellus et interesting est. Sic... -
  
  
  Novit de te - cum aliis?
  
  
  " Me unum novit, si id quod vis est." Frigidus erat in verbis.
  
  
  Nick dixit: "Philo ne periculosus omnino homunculus zelotypus videtur. Nimis est politi cosmopolitani de eo. Homo in statu suo numquam se involvit vel firmum in negotiis umbrosis. aut negotium illicitum. Sic possumus scribe eum ".
  
  
  Nimis diu tacuit. Verba eius cogitat.
  
  
  At illa dixit tandem. Sed id non videtur verum respondere.
  
  
  "Quid de reliquo comitatu? Dixi de te intellexi. Mulier es valde formosa. Non invenio tam mirum si te colit vir aut puer. Aliquis non curat. "exspectare Forsitan aliquis tibi tantum aliquoties datas, non Manson. Mulieres haec inscii solent sentire, sedulo cogita. Ibine homines spectabant te cum esses alicubi aliquid extra animum?
  
  
  "Minime fortasse. nescio. Sed nunc sumus ... felix familia. Ego numquam rejeci aliquem. Non, non id quod volui. Si quis plus studii aut affectionis quam solitus sum, fui valde nice quod ei. Ego amo ut amandus est. Cogitesne?'
  
  
  'Optimus'. Nescio quo pacto etiam video te non habere te admiratorem ignotum, qui periculosus fieri possit. Et certe inimicos non habetis. Puella quae multum periclitatur. Unus ex illis inermis qui ut "calidum in ore, frigidum in asino." Quale illud fruitur cum homines cum illis ad infernum eunt.
  
  
  Oculi eius obtenebrati Helmy. "Norman, intelligis."
  
  
  Donec osculum erat. Contentio sublevandis difficultatibus communicandis adiuvatur. Nick scivit, sed damnare, perfectis labris utebatur sicut in litore calentibus fluctibus. Obnixa, gemens, obsequio et alacritate prebuit se contra nullum mendacii indicium. Flores post imbrem matutinum bene sensit, et sensit speciem feminae Muhammad promisisse copias suas in faciem hostium ignis contracti. Anhelitus eius vivificata prorsus omnia sua deliciarum uberum contra Nick deperibat impulit.
  
  
  Videbatur ut multi anni intercesserant ex quo dixit "amicitiam dico". Vos amici boni estis et inter se loqui possunt. Tandem necessitatem quodam modo facere sentis, saltem loqui potes. Cum tandem tempus venerit, saltem tibi aliquid agas.
  
  
  Non opus est hodie inter se dicere. Ut tunicam suam non soluentem, adiuvit, et levem thoracem laneum viridem et fasciam aptam raptim exuit. Gutture iterum presso quod se oculis in tenebris revelaverat. Fontis. Fontem. Leniter bibere temptabat, gustans illud, quasi toris flosculi integri in facie premebantur, ibi texentes varia exempla, etiam clausis oculis. Allah - gloria tibi. Nube mollissima et odoratissima, si quando excidisset.
  
  
  Cum tandem connexae essent post aliquam mutuam explorationem, murmuravit, "O res tam variae. Tam delectamentum. Sed modo futurum putavi."
  
  
  Altius in eam se immersit ac molliter respondit: "Sicut putabam, Helmy. Nunc scio cur sis tam pulcher. Non species, concha. Cornucopia es."
  
  
  "Tu me sentire facis..."
  
  
  Nesciebat quid, sed uterque sentiebat.
  
  
  Postea dixit, murmurans in auriculam parvam: "Pura, jucunde pura. Est tu, Helmy.
  
  
  Ingemuit et obversata est. "Vere faciens amorem . .
  
  
  “Scribe hoc,” insusurravit, occlusis auribus aurem.
  
  
  
  Caput 2
  
  
  
  
  
  Mane perfectum erat, cum puella pulchra in lecto pranderet. Clarissimus sol calidos scintillas per fenestram misit. Locus plaustri operandi cum Helmy adiuvante colapho plenus erat cupediis, e dumplings cervisiae, pernae et allec.
  
  
  Post alterum poculum optimum capulus aromaticae, per totum nudum ac nihil timidum Helmy effusum, Nick dixit: "Nuper ad opus es. Quid accidit si bulla tua heri domi te invenerit?"
  
  
  Manus molles in faciem ponunt et stipulam in barba senserunt. Aspexit eum recta oculis et perniciose renidens. "Nolite solliciti esse de me. Citra oceanum horologium spectare non habeo. Ne telephonum quidem in mea conclavi habeo. De industria. libertatem amo".
  
  
  Quisque osculata est et proiecit eam ab eo. Si iuxta se steterint, numquam postea subsistent. Helmy deinde eum. "Odi hoc iterum adducere, sed cogitasti de illis duobus fatuis qui te heri oppugnare conati sunt? Et quinam laborare potuerunt? Post te erant - non fatui circum. Res in loculos illius Guidonis don quasi nihil nobis minatur.
  
  
  Dulcis risus vidit ab ore evanescere. Amavit eam. Cum in magnum stratum flecteret, magis eam amavit. Suavis curvarum et curvarum plenitudo, in eo inclinata visa, somnium artificis fuit. Iniquum erat videre purpureum rutilum ab illa splendidis facie evanescere et larva obscura, anxietate repleta, substitui. Si modo omnia sciret ei nuntiaret - at si durius urgeret, velut ostreae erupisset. Labium fundum suum momordit cum pulchris albis dentibus parumper. Expressio sollicitudinis in facie apparuit - plus quam puella pulchra habere debet. "Nunquam vidi ante", dixit lente. "Ego quoque de illis cogitabam. Sed certe non sumus sciebant me. Fortasse puellam modo voluerunt?
  
  
  "Etiamsi velles, verbo dixisti non crederes. Guys erant professionales. Non genus doctorum melioribus temporibus in America convenistis, sed satis irati sunt. Voluerunt te. Non erant ludibria ordinaria - "vel forte erant - vel muliebres qui nimis bene in speculo spectaverant et nunc flavim obtinere cupiebant. admodum consulto hunc locum ad impetum faciendum" elegerunt.
  
  
  "Et prohibuistis," inquit.
  
  
  "Solent ferire non e Guidone Bostoniensi qui in iuventute Hibernica et Italica vicus echini a septentrione ad finem ludibrium pugnaverunt. Didici me optime defendere. Non multum fortuna habuerunt."
  
  
  Nunc bene curata est, super eam sicut griseo pellucens tunicae plasticae iacebat. Ex ea splendide eam. Etiam metus erat in oculis. "Gaudeo me iterum in New York per hebdomadem reverti", mussat.
  
  
  "Id nihil est omnino praesidium. Et ante hoc, probabiliter te lacerant. Tum, si id volunt, aliquem New York tibi mittere possunt. Cogita, mel. Quis te laedere vult. ??
  
  
  "Ego - nescio."
  
  
  "Nihil habes inimicis in toto mundo?"
  
  
  'Nullus.' Non id voluit.
  
  
  Nick ingemuit et dixit "Tu melius omnia mihi narras, Helmy. Puto te amico opus esse, et fortasse unus sum optimus. Cum heri ad deversorium meum redii, a tribus viris in deversorio oppugnatus sum. locus. Praecipuum eorum quaestio fuit - quousque ego novi te".
  
  
  Illa repente palluit et in coxis recidit. Suscepit paulisper spiritum, et timide dimisit eum. - Non indicasti mihi de hoc... qui...
  
  
  Vetus illa expressio uti potui. - "Non interrogasti me de illo." Hodie in chartis erit. Alieni negotiatoris victima rapinae. Non dixi vigilum quod rogabant de te. Narrabo tibi ea et vide si quid horum scias.
  
  
  Famulus, nauta, et torquatus evidens descriptionem dedit. Dum loquebatur, aspexit eam, ut videtur, casualiter, sed in vultu motuque faciei omnes mutationes studuit. Nolebat in eo caput petere, sed unum ex his guys putabat agnoscere. Honesta erit cum eo?
  
  
  "... Nautam non puto amplius navigare, et architriclinus ad cauponam it. Forsitan meliorem officium invenerunt. Vir osseus est eorum bulla. Non sunt viles fures vulgares, opinor. Erant bene vestitus ac satis munere.
  
  
  "Oooh..." Os anxium vidit et oculi eius tenebrosi erant. "Ego nescio quis qui hoc spectat."
  
  
  Nick ingemuit. "Hklmy, in periculo es. In periculo sumus. Haec guys serio intellexerunt, et fortasse revertentur. Quisquis apud nos in Airport Schiphol iecit iterum experiri potuit, sed melius finem habebit.
  
  
  "An tu existimas eum nos occidere voluisse?"
  
  
  " Plus quam justa comminatio fuit. Ego vero non puto ullos ex his mortalibus inimicis in urbe esse.
  
  
  "... sic tu et Kobus in periculo relinquuntur. Res Kobus mihi tam manifesta non videtur, quamvis numquam potes scire utrumque, ut cum hoc relictus es. Aut jaculator aliquid impedit, aut ille. modo non potest optime mittere, etsi ego ad priorem propensionem, sed cogita, fortasse aliquando redibit.
  
  
  Illa quatiebat. ' Oh no.'
  
  
  Videres omnem ambitum cerebri sui post oculos magnos caeruleos.
  
  
  Remedia, electro operans, eligens et respuens, iterum construens et eligens - computatoriorum in mundo implicatissimo.
  
  
  Onerare programmata quaesivit. — "Quid sunt adamantes yenisei?"
  
  
  fuses urebat. - 'Quid est? Nescio.'
  
  
  'Cogito crystallini es. Cogita de illo.'
  
  
  "Ego audivi.
  
  
  Num quaeras, si qua sunt gemmae insignes vel magnae adamantinae sub hoc nomine?
  
  
  'Ita vero. Bibliothecam quamdam habemus in officio.
  
  
  Respondit ei statim. Si hoc tempore venit cum interrogationibus clavis, responsa dare posset. Quod si in capite illius implicatae notae nimium esset, casura omnia deficerent. Solum respondes quod accipies aliquid simile - Immo - Non - nescio.
  
  
  Illa requievit in brachiis suis in utroque latere pectoris sui in lecto sita. Aurei crines fulgorem mirabatur, caput quassabat. " Dicam, Phil, " inquit. "Fortasse actum est de Mansone."
  
  
  " Mutasti mentem?"
  
  
  "Non est iniquum coetui dicere.
  
  
  Mulier aeterna, Nick putavit. Fumus tegminis et excusationum. "Num etiam mihi aliquid facies, Helmy? Manson voca et roga an fidem meam deprimeris."
  
  
  Caput eius exilivit. - "Quomodo invenisti de perscriptio ....?"
  
  
  Primum est quod hoc rationabile est. Dicant tibi?
  
  
  ' Etiam.' e lecto surrexit. Annibale extendit, et visu potitus est. cito dixit Batavi. 'Algemene Bank Nederland...' audivit.
  
  
  Suspendit et convertit ad eum. Tota dicant tation.
  
  
  Centum milia dollariorum habes in ratione vestra. Plus creditum est si plus debes".
  
  
  "Ergo mos sum gratus?"
  
  
  ' Etiam.' - inclinavit se tollere panties et vestiri coepit. Tardius motus eius, quasi denique omnino. "Phil, laetus erit ut tibi vendat. Scio certe. Miratur cur Phil Paulum Meyer cum duobus administris ad Nick miserit. Et in aeroportus Schiphol illa glans? Extremuit. Num quis scit de Manson?" Quid illa Scito de blueprints traditis Kelly , Phil , nihil sibi cum illis credere noluit , sed quis erat , Non dixit ei quod Paulum ex Normannorum descriptione cognosceret , quod postea fieri potuit . Magistratus etiam scire volunt. In illo momento, Annibale vale diu osculum dabat antequam lipstick induit, iterum sub potestate erat.
  
  
  "Media hora" inquit "veniam". “Sic omnia honeste Van der Laan narrabimus, praeterquam ubi heri dormivistis, scilicet.
  
  
  Subridens eam aspexit, sed non animadvertit.
  
  
  "Ita, puto.
  
  
  "Bene Helmy. Homo semper scit optimum quid faciam.
  
  
  Quaesivit si opus esse arbitraretur.
  
  
  Paulus Eduard Meyer odiosus fuit Philippo Van der Laan colloquentes et eius commentarios auscultans. Crura porrecta calceis pretiosis. Profuit inhibendo nervos. Phil sic loqui non debet. Hoc iuvare potuit. Animi et pecuniae Phil. Vincit, cum Van der Lahn haec verba in eum tanquam glebas luto exspuit. "... exercitum meum. Tres degeneres. Aut duo degenerant et stultus - tu - es bulla sua. Quid culus. Nonne tu eam iacis?
  
  
  ' Etiam.'
  
  
  "Ex sclopetis cum silentio praetereo?"
  
  
  ' Etiam.'
  
  
  "Dixisti mihi olim te clavum in murum mittere posse centum cubitis. Quam longe eras ab illis? Praeterea caput est paulo maius quam clavus, annon?"
  
  
  "Ducentum ulnarum"
  
  
  "Mentiris, interpellatus es." Van der Lahn lente ultro citroque ambulabat in officio suo gausapo. Non habuit propositum Pauli narrandi quod gavisus esset omisit, et quod primam Nor- Cantium impressionem mutasset. Prandio intermisso iussit Paulum Meyer in Cantium oppugnare, cum in deversorium suum pervenisset, persuasum sibi esse ex fallacia. Sicut confidebat Helmy in studio Kelly invenisse quod notitias multiplices et multiplices in microcirculum condensari posset. Superbus erat speculatoris fabrica, quod ipsius figmentum erat. Clientes eius comprehenderunt Russiam, Africam Meridionalem, Hispaniam et tres alias regiones in Medio Oriente. Sic simplex et iustissimum utilius. Idem egit de Groot in adamantibus surreptis Yenisei. Philippus humeros suos erexit. Putabat se inventum maximo pretio vendere posse. Haec sint iusta consilia. De Groot explorator peritus erat, sed cum ad id genus quaestus pervenit.
  
  
  Postea Americanis et Britannis consilium suum vendere potuit. Nuntii tum tuto uspiam perferre possent. CIA esset felicissima procuratio in mundo, et Britanni MI nova ratione uti poterant. Vtinam efficaciter elaborarent.
  
  
  In generali agente Germanico ille sensibiliter cogitabat. De Groot rectum erat. flexibiles esse debemus! Helmy adhuc utilis erat, paulo modo nervosus. Cantia erat lenta American naga cum copia pecuniae in adamantibus consumere. Sic! Mutatio consilii parva statim. Missis Pauli utetur ut arma imperatoria. Hoc bastardus incipiebat nimis cocky. Respexit ad Paulum, qui mitesceret manibus.
  
  
  "Vos usu pellentesque ut," dixit Van der Lahn.
  
  
  Paulus oculos eius videre non poterat. "Ego petebam pro capite. Stultum fuisset ei solum nocere."
  
  
  "Immo paucos scelestos ex navalibus Hamburgensis conducere potui. Quam pulmentum hoc deversorium nimis est! Irridebat te.
  
  
  "Non est quis justo. Ex Interpol esse debet."
  
  
  "Non habes testimonium. Ex New York confirmant Cantium emptorem esse pro turba honesto. Iuvenis admodum fortis. Negotiator et pugnator. Non intellegis Americanos, Paule. Est etiam smarter quam tu - tu. qui te ipsum professionalem vocas: stultorum fasciculum, omnes tres.
  
  
  "Ille sclopetum habet."
  
  
  "Vir similis Cantiae potest habere eam, scis quia ... Dic iterum, quid dixit tibi de adamantibus Yenisei?
  
  
  "Ille dixit, qui ea emit."
  
  
  'Impossibile'. Dicerem tibi si emit eos.
  
  
  "Dixisti mihi nos non tantum videre... Putavi itaque...
  
  
  "Forte me vicit."
  
  
  "Bene, sed..."
  
  
  "Tace!" - Philippus amabat imperium. Sentiunt eum esse Germanicum ducem, et qui ad summam totius audientiam militarem, togatam et equos perculit. Paulus articulos suos intuens.
  
  
  "Recogitate", inquit Van der Lahn. "Non dixit aliquid de adamantibus?" Paulum valde intuebatur, mirans si plus scire posset quam ille mitteretur. Numquam de suo speciali instrumento communicationis indicavit Paulo. Nonnunquam hoc inconcinne Guidone quodam verbo utebatur ad contactus in Hollandia puero, sed totus erat. Supercilia crassa Pauli occurrit sicut cochleae cinereae in ponte nasi.
  
  
  'Nullus. Tantum reliquit eos in Krasnapolsky Hotel.
  
  
  "In fornice? Sub sepositam et conditam?"
  
  
  “Bene, non dixit ubi essent. Puta erant Strahl.
  
  
  Et nihil de eo scit - quaesivi illum. Abscondite, sane - ita res est, ut stupidum ingenium tuum numquam intelligere possit. Van der Lahn ingemuit gravem gravitatem ducis, qui modo rem magni ponderis fecit, cum persuasione se omnia ius egisse. "Bene Paule. Beppo et Mark in DS sume ad villam et ibi paulisper mane. Nolo faciem tuam videre in urbe aliquantisper. Crispum ascende et ne quis te videat.
  
  
  Etiam, domine. - Paulus celeriter evanuit.
  
  
  Van der Lahn callem lente sursum et deorsum ambulabat, cigarum cogitatione inflans. Solet hoc ei consolationis et felicitatis affectum, nunc non operatur. Spatium aliquod ambulavit ad relaxandum et vere situm spectamus. Tergum est rectum et aequaliter in utroque crure pondus distribuitur. Sed non poterat sentire commoda... Ludus nunc incipit fieri periculosus. Helmy probabiliter nimium noverat, sed non audebat eam de eo quaerere. Esset utilem, ex parte practica, eam tollere solum si - aequaliter esset.
  
  
  Tamen videbatur similis esse in oculo turbinis. Si cum ea loqueretur Novi Eboraci et Normanni Cantium, nunc movere debeant. Omnia argumenta quae opus erant in ephemeride in chartophylacio illo corio illa secum portabat. Deus meus. Sudorem e fronti eius immaculata sudario abstersit, deinde novum e perscriptorem apprehendit.
  
  
  Ab interca nunciarunt Helmy. Van der Laan dixit: "Unum momentum." Accessit ad speculum et in faciem pulchram aspexit. Debuerat aliquanto tempore cum Helmy insumpsisse. Usque nunc relationem cum suo superficiali consideravit quod in bulla stabili necessitudinis cum suis subditis non credidit. Iterum calefieri habuit aliquantulum. Hoc posset esse multum fun, quia erat satis multa bona in lecto.
  
  
  Ambulavit ad ianuam officio suo ut eam salutaret. "Helmy, mel. Ah, bonum est quod solus es ad tempus." Utraque oscula osculatur. Pudet parumper aspexit, tum risit.
  
  
  "Est nice quod Amstelodami esse, Phil. Scis me semper hic domi sentire.
  
  
  et clientem tecum adduxisti. Pro re, cara, sagacitatem habes. D. Kent data est praeclara. Uno die certum negotium cum eo faciemus. Sede Helmy.
  
  
  Cathedram pro ea tenuit, et lucem cigarette. Jesus erat formosa. Cubiculum suum ingressus, barbam et dentes candidos cum vulturum serie in speculo repressit.
  
  
  Cum rediret, Helmy dixit: “Locutus sum cum Domino Kent. Puto eum bonum clientem esse nobis.
  
  
  "Quid censes factum ut in illo loco, qui proximus tibi in illo plano est factus?"
  
  
  'de hoc quoque cogitabam.' Helmy de hac cogitatione communicavit: “Si Mansonum attingere vellet, id erat difficillimum, et si modo vellet sedere iuxta me, adulatus sum.
  
  
  "Est fortis. Physice dico.
  
  
  "Ita animadverti. Heri post meridiem, cum urbem exploraremus, dixit mihi tres homines in cubiculo suo eum spoliare conati sunt. aliquis eum iecit, vel me in aeroportus Schiphol. Et heri duo homines rapere conati sunt. me.
  
  
  Van der Laan superciliis surrexerunt, cum haec recentissima rapta incepto commemoravit. Simulare parabat - sed nunc omnino non indiget. 'Hedmi, quis? quare?'
  
  
  "Hi in deversorio interrogaverunt eum de me, et de aliquo adamante Yenisei vocati sunt. Scisne quid hoc sit?
  
  
  eum diligenter observabat. Phil miri actor fuit, fortasse optimus in Hollandia, et semper ei omnino confidebat. Mollitia, benignitas semper omnino decepit. Oculi eius paulum modo aperuerunt cum subito in studio Kelly ambulavit in New York. Eorum relationem ad "Manson" detexit et has inusitatas res cum brevissimo suo coniunctas animadvertit. Forsitan Phil nesciebat , sed cogitabat de his quae dixit vel fecit , habebat partem coniurationis credere . Odit ipsum quia. Nervi eius temporis usque ad extremum brevissimum ei tradidit.
  
  
  Van der Lahn vehementer risit - erat in vultu amica dissimulato. "Adamantes Yenisei, qui hodie venales esse dicuntur. Sed tu, sicut me, omnes has fabulas in nostra industria nosti. Sed potius, quomodo scis aliquem te in aeroportus emittere?
  
  
  "Norman dixit se glandem audivisse."
  
  
  "Quid eum Normanni vocas? Bellus est. Ille ...."
  
  
  "Consensimus se nominare nominare, deinde in "Krasnapolsky", meminimus est valde venustus.
  
  
  Nesciebat quod animae Van der Lahn laederet, sed aliter non posset dicere.
  
  
  Subito intellexit quid homo sui situs esset. Aliis blandimentis oderat, nisi ipse illis adulator negotium dedit.
  
  
  "Stabant iuxta eum. Audistin' aliquid?
  
  
  "Non sum certus. Putavi esse planum.
  
  
  "Et hi homines in deversorio et in via? Habesne ideam quinam possit esse? Fures? Latrones? Amstelodami non est qualis esse solet. Nescimus eos..."
  
  
  "No. tres in deversorio de me rogabant. Nomen meum sciebant.
  
  
  "Et solus est in via?"
  
  
  'Nullus. Dixit simpliciter puella ire cum illis.
  
  
  "Helmy, puto nos omnes cum problemate agere. Cum in Americam proximo die Martis voles, merces pretiosas tibi dare vellem. Una pretiosissima nos unquam misisti. Suspiciosa facta sunt ex quo coepi. In hoc problemate laborans.] Coniurationis pars sit, etsi non video quomodo omnia opera sint.
  
  
  Credidit ei speravit. Ceterum eam et Cantium confundere necesse erat.
  
  
  Obstupuit Helmy. Multa latrocinia et latrocinia fuerunt his annis, plus quam prius. Fides quae "Manson" sensit, credulitatem suam auxit. "O sed quam - nihil ad nos pertinebant, cum planum discesserunt, praeter . . . " Reliqua deglutivit.
  
  
  Narrabat ei de his commentariis.
  
  
  "Quis narrare potest quomodo cerebrum scelestum opera? Forsitan volebant tibi munus altissimum offerre. Fortasse te stupefacere voluerunt aut hypnotize ut postea magis obsequerentur. Solus amicus tuus scit omnia mala facta. quod fiet.
  
  
  "Dicentes quid faciemus?
  
  
  "Num tu et Cantium iecit et hi homines in platea ad magistratus referunt?"
  
  
  Non tantum pervenit quod animadvertit se in deversorio casui commemorare oblitus est. Scitne Normannum hoc retulisse? Illius incredulitas augetur. Spirare Northmanni. 'Nullus. Hoc non multum videtur.
  
  
  "Forsitan id facias. Sed nunc serum est. Normannus hic statim aderit, modo pactum nostrum servaverit."
  
  
  Promissum servavit Norman. Tres ex eis in officio Van der Laan sederunt et de rebus gestis disseruerunt. Nick nihil novi didicerat — quod Van der Lan unum numerum in indice suspicari manebat. Van der Laan dixit Helmy praesidium se daturum Amstelodami adhuc manere, sed Nick alia oblatio habuit. “Non hoc debes,” inquit, “si Helmyus mihi parvam urbem ostendere velit: tum me eius auctorem habebo.
  
  
  "Ex intellectu" dixit Van der Laan suam zelotypiam celare conatur, "praeclarus es speculator."
  
  
  Quisque humeros et breviter risit. "O, scis, vulgares Americani. Si periculum est, ibi sunt.
  
  
  Helmy pactus est ut sexies Annibali conveniret. Postquam Van der Lahn discedens, Nick adamantibus magis fulgentibus vidit quam umquam fieri posse somniavit. Commutationem visitaverunt, alii domos adamas.
  
  
  Van der Lahn ei narravit quantum sciret quantumque de significationibus collectionum iucundarum posset. Nick animadvertit levem differentiam in pretio esse. Cum e magno bruncho reversi sunt apud Tsoyu-Wah, caupona Indonesiaca in Ceintuurbaan - mensa oryzae cum viginti fere diversis ferculis - dixit Nick "Gratias tibi pro opera tua, Philippe. Multum a te didici. Negotium faciamus. nunc".
  
  
  Van der Lahn connivuit. - "Ecquid electionem fecisti?"
  
  
  "Ita consilium constitui ut inveniatur cui societas nostra fidere possit. Massam componamus, inquam, $30.000 pretium horum adamantium, quos modo ostenditis. Propediem cognoscemus utrum nos decipias necne. Si non, ergo optimum clientem habes in nobis: si e converso, tunc illum bonum clientem perdis, licet amici manere possimus.
  
  
  Van der Lahn risit. - "Quomodo possum invenire medium inter avaritiam meam et negotiationem bonam?"
  
  
  'Admodum. Hoc semper fit in bonis societatibus. Alio modo id facere non potes.
  
  
  "Bene, Norman. Cras mane eligo tibi lapides. eos coercere potes et omnia quae de illis scio tibi dicam, ut de illis tua dicere potes. Hodie sero est.
  
  
  “Sane, Phillip, mihi fasciculum involucris albis adfer mihi scribendum, tum tuas de singulis lapidum globis ibi scribam.
  
  
  'Certe'. Faxo, Normanne. Quid ergo acturus es? Visne plures quasdam Europae civitates invisere? an domum redibis?
  
  
  "Iterum revertar ad vos cito."
  
  
  "Nonne tu properas?"
  
  
  "Non realiter ...
  
  
  "Tunc tibi duas res offerre velim. Primum: veni ad villam meam hoc weekend. Multum iocum habebimus. Tennis, equi, golf. Et calidum aerem tollit solo fuga. Umquam id probavit?
  
  
  'Nullus.'
  
  
  "Hoc frueris." Brachium suum circa Nick humeros posuit... Vos, sicut ceteri, novas res et novas, feminas pulchras, ama. Blondes quoque, Normanni?
  
  
  "Blondes quoque."
  
  
  "Deinde hic mihi oblatio secunda est. Profecto magis placet petitio. Helmy remitto in Americam mitto cum adamantibus amet, sit amet vere magnum. Suspicor aliquem furari meditatur. Ultima experientia tua pars esse potest. Nunc innuere velim te cum Helmy perges ad eam tuendam, nisi forte cedula tua vel societas tua aliter statuat.
  
  
  "Faciam," respondit Nick. "Intrigue me fascinat. In facto, occulte agens putabatur. Scis, Phil, semper magnum fan Iacobi Bond fui, et libros de eo adhuc amo. Have vos umquam legitis eos?"
  
  
  'Certe'. Valde populares sunt. Sed haec sane saepius in America eveniunt.
  
  
  "Fortasse in numeris, sed alicubi lego, quod plurima crimina in Anglia, et in Gallia et in Hollandia occurrunt."
  
  
  'Verum est?' Van der Lahn fascinari videbatur. "Sed cogita de interfectore Bostono, copas tuas in omni subway, quomodo latrones in Nova Anglia currus armatos capiunt, hoc genus fere per singulos menses fiunt."
  
  
  “Quamvis non possumus cum Anglia contendere, cum scelerati totum agmen ibi diripiunt.
  
  
  'Intelligo quid velis. Nostri scelerati magis inventive sunt.
  
  
  'Certe'. Actio in America fit, sed mundus vetus sceleratos suos habet. Gaudeo tamen me cum Helmy redire. Sicut dixisti, adamantes amo - et blondes.
  
  
  Postquam Nykw, Van der Laan lente fumabat, in sella magna recumbens, oculos ad formam Lautrec in muro e regione ei dirigebat. Haec Norman Cantio avis iucunda fuit. Minora quam videbatur. Non cop, ob eam rem, quod nemo in magistratus cogitaret, aut de scelere loqui, aut de officio suo secreto mentionem facere. Van der Laan nullum munus secretum excogitare potuit quod centum milia dollariorum procuratorem missurum cum litteris fidei pro aliis emptionibus mitteret. Cantia emptorem bonum futurum est et fortasse aliquid est ut eo quoque aliter utatur. Sensit Paulum et suos non complere provincias. Cogitabat de Helmy. Illa probabiliter pernoctavit cum Cantio. Hoc anxius ei. Semper eam spectavit ut aliquid plusquam pulchro pupa interdum ut eam removeret... Cogitatio corporis sui in armis alterius hominis memoriam sui excitavit.
  
  
  Ascendit ad quartum tabulatum, ubi eam in conclavi iuxta consilium department invenit. Quaesivit ab ea si posset cum eo cenare, dixit ei quod constitutum erat cum Normanno Cantio. deceptionem suam celavit. Reversus ad officium, invenit Nicolaum et De Groot expectantes eum.
  
  
  Una cum officio Van der Lahn inierunt. De Groot erat vir brevis et obscurus, qui mirae facultatis in coetus tres invisibiles habuit. Tam inconspicuus erat quam agentis mediocris FBI, officialis mediocris vel explorator mediocris.
  
  
  Post salutationem, Van der Laan dixit: "Num pretium pro istis adamantibus posuisti?"
  
  
  "Numquid constituisti quantum vis reddere pro eo?"
  
  
  Colloquium vehemens triginta minuta cepit invenire se nondum conventum facere posse.
  
  
  Quisque tardius ad deversorium ambulavit. Adhuc multa facere voluisti. Investigare Herbi Whitlock noti in inscriptionibus vectoris sui, adamantes Enisei indagare, et forte, si Helmys cum ullis indiciis non ascendit, quid Manson cum Micro-rescriptionibus Kelly fecerit. Sed quilibet error potuit statim suam identitatem ac munus revelare. Hactenus id operatum est. Frustra erat - expectans ut ad te venirent, vel tandem te in actione baptizo.
  
  
  In deversorio Jay, donatus est involucrum magnum, roseum, obsignatum cum inscriptione: Dominus Norman Kent, manu propria, maximus.
  
  
  VESTIBULUM peregrinum ingressus est et epistolam aperuit. Nuntium impressum est cum sequenti contento: “Adamantes Yenisei habeo pretio rationabili, an in proximo futurum sit tibi contingere. Pieter-Jan van Rijn.
  
  
  Smiling, Nick elevator intravit, involucrum roseum tenens in manu quasi vexillum. Eum in androne duo viri bene ornati exspectabant.
  
  
  Antiquus mundus adhuc non ascendit cum aliquo ut eum agnosceret, Nick de hoc cogitavit cum seram fidaret.
  
  
  Venerunt ad eum. Non est dubium. Cum adhuc quinque pedes ab eo essent, proiecit clavem et in secundo scissura Wilhelminam extraxit.
  
  
  “Mane ubi es”, discidit. Involucrum roseum in solo ante pedes demittit. "Tu pr
  
  
  abistis postquam dimisistis eam? Bene, ergo me invenisti.
  
  
  
  
  Caput 3
  
  
  
  
  
  Duo homines iunxerunt, sicut duae figurae ex pellicula quae subito cessaverunt. Oculi eorum ad funestam salutem in modum dolii diu Wilhelminae dilataverunt. Eorum manus visae sunt Nick. Unus ex illis erat chirothecas nigras gerens. "Noli movere donec tibi dicam," Nick dixit. "Cogitesne me satis Latine?"
  
  
  Post moram autem capiendi spiritum, respondit homo caestus: "Ita, ita. Intellegimus te".
  
  
  "Tace." Nick dixit et in cubiculum ambulavit, duos viros constanter aspiciens. "Abeamus."
  
  
  Secuti sunt eum. ianuam clausit. Dicit vir globus, "Non intelligis; nuntium ad te habemus."
  
  
  perfecte intelligo. Nuntium in involucro ad me inveniendum usus es. Hac fraude ante saecula in Civitatibus Foederatis usi sumus. Sed non statim venisti ad me. Quomodo nunc scies me esse et me esse?
  
  
  Videruntque se mutuo. Globus dixit, "Ambulate talkie. In alio atrio exspectabamus. Amicus in aula notificavit te te involucrum accepisse."
  
  
  " Valde efficax. Sede et leva manus ad faciem tuam."
  
  
  "Nolumus sedere. Dominus Van Rijn nos pro te misit. Ille habet quod tibi necessarium est.
  
  
  - Sic me usquam eligo. Utrum nolim. estne?
  
  
  "Bene, Mr. Van Rijn... valde determinavit."
  
  
  "Quare ergo non me rogabat ut ad se venirem aut ipse mihi obviam veniret?"
  
  
  "Nos nescimus." ,
  
  
  "Quam longe est hinc?
  
  
  "Quindecim minuta."
  
  
  "In officio an domi?"
  
  
  "In curru."
  
  
  Quisque mentis annuit. Contactum et actionem voluit. Velit enim et suscipit. "Utrumque manus super murum ponite". Reclamare coeperunt, sed rostrum Wilhelmina eis persuasit, et expressio Nick ab amica in larvam immobilem mutatus est. Illi manus ad murum coierunt.
  
  
  Unus habebat Colt .32, latae sententiae. Alter inermis erat. Eos diligenter examinans, tibiis pro pedibus. Is gradum retro tulit, emporium e Colt accepit et glandes inde proiecit. Deinde emporium retorsit.
  
  
  "Est telum interesting" dixit. "Non tam populare his diebus. Potesne hic animo emere?"
  
  
  ' Etiam.'
  
  
  'Unde hoc emisti?'
  
  
  "In Brattleboro, Vermont. Ibi cum quibusdam amicis fui. Placet... Nice.
  
  
  Nick Wilhelmina in holster posuit. Et apprehendens Coltum in manu sua extendit hominem. 'Accipite illum.'
  
  
  Conversique intuebantur admirantes. Interposito tempore globus pervenit ad arma. Nick tradidit ei. "Eamus" dixit Nick. "Concedo hanc visitare Van Rijn. Sed non multum temporis. Quaeso ne quid velox moveat. Valde timidus sum, sed cito moveo. Aliquid errabis ut omnes omnes postea vere paenitet.
  
  
  Magnam, immo veteres, sed bene servatam Mercedem habebant. et ivit cum illis tertia persona; Nick coniectans quod Guido cum transmissore erat. Hi versus viam petierunt et in platea restiterunt ubi griseus Jaguar prope aedificium residentiale est collocatus. Unus homo erat intus.
  
  
  "Ille est?" - Interrogavit Nick.
  
  
  ' Etiam.'
  
  
  "Viam horae tuae hic in Hollandia sunt tardissimae. Quaeso mane in raeda per 15 minuta. Loquar cum eo. Noli exire coneris." Non dicam ei de hac re in deversorio. Narrabis ei fabulam tuam.
  
  
  Neuter e autocineto movit et celeriter versus Jaguar ambulavit. Mercedes aurigam secutus est donec sub Jaguar tegumento venit.
  
  
  Vir in autocineto apparuit sicut praefectus navalis in relinquo. Iaccam gerebat cum globulis aeneis et classe caerulea pileo. "Dominus van Rijn," dixit Nick, "Num manum tuam excutiam?"
  
  
  'Quaeso.'
  
  
  Nick firmam manum concussit. "Doleo de illo, Mr. Kent. Sed hoc valde delicatum est.
  
  
  "Per tempus cogitandi habui" dixit Nick cum rictu. Van Rijn erubuit videbatur. "Certe scis quid volo tecum loqui. Adamantes Yenisei hic es. Ego illos accepi. Tu scis valorem eorum, nonne tu? Visne oblatum facere?
  
  
  "Certe scio" Nick blande dixit. "At, scis, pretium huius nescimus. Quantum proxime vis?
  
  
  "Sex decies."
  
  
  'Num videre eos?'
  
  
  'Certe.'
  
  
  Ambo se parumper mutuo spectaverunt, amice et expec- tantes. Quisque mirabatur si e loculo, vel e chirotheca, vel sub pallio, eas extraheret. Tandem Nick quaesivit, "Habesne illos tecum?"
  
  
  "Hi adamantes"? Non gratias ago Deo. Dimidium omnium vigilum in Europa eos quaerunt. "risit. "Et nemo scit quid sit. "Demisit vocem suam secreto. "Praeterea sunt quaedam efficacissima. Instituta criminalia venationem illam "
  
  
  Itane? Gut, arcanum esse putavi.
  
  
  Obsecro. Nuntius per Europam Orientalem iam notus est. Sic scillam numerum fingere potes. Russi furentes sunt. Puto satis esse bomba in Amstelodami omittendae - parvae, sane - si modo sciant se ibi esse. Scis, iam furtum fieri saeculi?
  
  
  " Scire debes, domine van Rijn... ".
  
  
  Voca me Petrum.
  
  
  "Bene, Petre, me Normannum voca. Non sum adamas peritus, sed - et hanc stultam quaestionem dimitte - quot carats erit?"
  
  
  Facies senis admiratio decorum ostendit. "Norman quid de commercio adamantis nescit. Ideo cum Phil vander Lan fuisti cum omnes istas visitationes post meridiem fecistis?
  
  
  'Certe.'
  
  
  ' Intelligo. Parum solliciti esse debes cum hoc Phil.
  
  
  'Gratias tibi.'
  
  
  "Adamantes nondum sunt separati. Emptor suam de illis sententiam habere potest. Sed mehercules tibi omnia quae audisti vera sunt. Tam pulchra sunt, et sane perfecta sicut prima. .
  
  
  'Vera sunt?'
  
  
  ' Etiam. Sed solus Deus scit, cur in diversis locis iidem lapides tantum ab invicem inventi fuerint. Aenigma jucundum est cerebro. Vel non sacramentum cerebri omnino si coniungi nequeat.
  
  
  'Haec sit vera.'
  
  
  Van Rijn caput quassans paulisper cogitabat. « Mirabilis, natura, geologia.
  
  
  "Est magnum secretum."
  
  
  Si tantum scires quid mysterii hoc mihi sit, Nick cogitabat. Ex omnibus intellego nos quoque dimidium huius sermonis secretum servare posse. " lapides emi e Phil ad experimentum."
  
  
  'O. Adhuc illis opus est?
  
  
  "Societas nostra celeriter dilatatur.
  
  
  ' Intelligo. Fine. Quomodo scis quantum reddere?
  
  
  "Ipse pretia constituo. Nos intra duas septimanas cognoscemus utrum magna negotia cum Mansone agamus an nunquam cum illis negotium faciamus".
  
  
  Recte, Norman. Sed mea fama fortassis etiam certior est quam illa
  
  
  Van der Lahn. Optime reprehendo quod apud te potes. Quin igitur his adamantibus dabis pretium?
  
  
  "Est adhuc differentia inter ordinem testum parvum et ordinem sex milionum dollariorum."
  
  
  "Ais te ipsum non esse peritum adamantem. Etiam cum coerceas, quomodo eorum valorem bene cognosces?
  
  
  "Deinde paulo plus nunc scio quam ante." Quisque vitrum magnificum e sacculo suo extraxit et sperabat se non nimis rusticum esse. "Possumne nunc eos videre?" Van Rijn risum suppressum emittebat. "Tu Americani omnes tales sunt. Forsitan omnino peritus non es adamantibus, fortasse iocaris." Pervenit in sinum suae tunicae caeruleae. Nick tenso. Van Rijn ei Spriet cigarette ex parva dedit sarcinam et unam pro se tulit.
  
  
  "Bene, Norman. Te videre poteris."
  
  
  Dicamus vespere Veneris? Et in domo mea? Prope Volkel sita est, mox iuxta Den Bosch. Et currus eligo te mittere. Vel maybe manere velis volutpat? Paucos semper lepidos hospites habeo.
  
  
  "Bene. Veneris die veniam, sed volutpat vestibulum manere non potero. Gratias, usquam. Noli currum currum quod conduxi. Illud mihi commodius est et sic ego nolo tibi molestum est, cum decessero.
  
  
  'Ut vis...' Nick negotium chartae tradidit. 'Haec oratio mea est et in tergo tabula parva areae delineata est. Id est ut paulo facilius illuc. Rogo meos viros ut te ad urbem reducam?
  
  
  "Minime, id non est necesse. bus in fine plateae ducam. Spectat etiam iocum. Praeterea isti homines tui... non videntur mihi parum convenire."
  
  
  Nick movit manum et ascendit. Ille subridens agitavit Van Rijn, qui comiter annuit et a sidewalk avertit. Nick Smiling, Nick also men in Mercedes post se quassavit. Sed eum penitus neglexerunt, ut prisca Britannica nobilitas agricolae, qui nuper agros venationi claudere decreverat.
  
  
  Cum Nick hoc deversorium ingressus, odorem CARNIS ex magna caupona attraxit. aspexit in vigilia sua. Helmy quadraginta minuta colligere existimatus est. Etiam esuriit. Haec ingens fames comprehensibilis erat. In hac terra, sine saturitate ventriculi, abhorret es resistere omnibus miris odoribus, qui te per totum diem fallunt. sed simul se extraxit et praeter cauponam ambulavit. In attollo, vox post se obstitit. "Dominus Kent-" Celeriter conversus et tristis agnovit se scripsisse suam sententiam ab oppugnatione trium hominum.
  
  
  'Ita?'
  
  
  Nick favorem vigilum huic detectivae accepit cum primum ei occurrit. Non putabat se nunc animum mutare. Amici hominis, aperta "Batavi" facies intellegere non potuit. Purus chalybs intransigentiam translucebat, sed hoc fieri poterat, modo ad spectaculum.
  
  
  "Domine Kent, habesne momentum mihi super cerevisiam?"
  
  
  ' fine. Sed non nisi unum conventum habeo. Ingressa est vetus, dives odoris vectem et indagationem cerevisiae iussit.
  
  
  "Cum pecuniam pro libatione cop accipit, aliquid in reditu vult," Nick dixit cum rictu quae verba emolliri debet. "Quid scire vis?
  
  
  Respondens rictu, detectio etiam risit.
  
  
  " Opinor, D. Kent, me prorsus narras quantum vis dicere."
  
  
  Nick suum rictum desiderabat. 'O?'
  
  
  Ne irascaris. In hac urbe multas difficultates habemus. Per multa saecula haec terra quasi compitum mundi fuit. Semper iucunda nobis sunt omnibus, nisi parvae eventus hic picturae maioris partem habent. Fortasse totum paulo asperior in America, multo simplicius ibi quoque est. Adhuc habes Oceanum qui maxime mundum separat. Hic semper de omni re parva solliciti sumus.
  
  
  Quisque temptavit cerevisiam. Magna. "Fortasse recte dicis."
  
  
  "Accipe hoc pro exemplo impetum. Nimirum multo facilius esset ut in cubiculum tuum erumperent. aut te exspectamus ut in remotam viam deambules. Quid si quid a te vis, quod tecum portas? ?" per ipsum?
  
  
  Gaudeo vigiles tuos valde diligenter de discrimine inter rapinam et burgariam.
  
  
  "Non omnes sciunt realem differentiam, Dominus Kent.
  
  
  "Iustus iurisconsulti et ministri. Tu es advocatus? Non sum advocatus.
  
  
  "O." Parum hoc interest. 'Certe non. Adamas es emptor. Parvam photographicam protulit et Nick ostendit. Miror si hoc forte aliquis ex populo qui te invasit.
  
  
  Hoc est photographicum archival illius "pinguis guy" cum luce obliqua quae eum fecit tamquam luctator temporis.
  
  
  "Bene," inquit Nick, "optime potest esse. Sed non sum certus. Omnia tam cito transierunt."
  
  
  INQUISITOR posuit photo descendit. "Visne mihi nunc - privatim, ut diurnarii dicunt - si unus ex illis esset?"
  
  
  Nick duas cerevisias alias iussit et in vigilia sua aspexit. Helmy capere debuit, sed nimis erat magni ponderis ut ascenderet.
  
  
  "Satis multum temporis expendis hoc officium in deversorio usitatum facis" dixit. "Tu homo es valde occupatus."
  
  
  "Nos tam occupati sumus, sicut ceteri omnes. Sed sicut dixi, interdum parvae singulae in picturae magnae aptae sunt. Temptare debemus, et nummum aenigmatis interdum in locum cadit. Si nunc hercle respondisti. Forsitan aliquid dicam tibi quod interest te.
  
  
  "Printer?"
  
  
  "Prioratus".
  
  
  Quisque attendit hominem intuens. Ipsius intuitum secutus est. "Ita unus ex illis erat."
  
  
  "Ita putavi. Philippus Van der Laan operatur. Tres ex illis in villa sua latent. Pulchellus verberatus est."
  
  
  "Habesne hominem ibi?"
  
  
  "Non possum ad hanc quaestionem respondere. Etiam privatim".
  
  
  'Intelligo.'
  
  
  "Visne accusare?"
  
  
  'Nondum. Quid sunt Adamantes Yenisei?
  
  
  'O. Multi homines in hoc campo scire potuerunt quid sit. Hoc licet non sit documentum, credere potes necne. Paucis abhinc mensibus, tres adamantes clarissimi inventi sunt in fodinis aureis circa flumen Yenisei, id est, alicubi in Siberia. Mirabilis fuit semper inventio. Creditur pondo fere singulae et dimidiae librae singulae et aestimantur ad 3100 carata. Eorum valorem cognoscis?
  
  
  “Miraculum est tantum, sola qualitate pendet.
  
  
  "Maximae in mundo creduntur" Yenisei Cullinan appellatae sunt ad exemplum Cullinan adamantis. Inventa est anno 1905 in Transvaal et hic anno 1908 in frusta dissecta est. Duo ex primis quattuor magnis lapidibus Adhuc maxima, purissima adamas in mundo. Dicunt Russos conduxisse peritus adamas Batavicas ad valorem suum determinandum. Securitas eorum nimis dissoluta est, et illi adamantes evanuerunt. Homines adhuc putant se esse Amstelodami. .
  
  
  Nick emissa brevi, sibilo fere tacito.
  
  
  "Hoc est furtum vere seculi. Habesne notionem ubi hic homo sit?
  
  
  "Magna haec difficultas est. In altero bello mundano complures Belgae - me valde puduit dicere - opus aliquod valde quaestuosum pro Germanis fecerunt. Solent id pro pecunia facere, quamvis pauci essent qui id facerent. Utique monumenta haec destructa vel falsificata sunt, investigari fere impossibile est, praesertim eos qui in Russiam ierunt vel qui a Russis capti sunt. Nos plus viginti suspicamur, sed tantum imagines vel descriptiones habemus. medietatem eorum.
  
  
  Estne Van der Lahn unus eorum?
  
  
  Obsecro. Nimis iuvenis est ad hoc. Dominus Van der Lan negotiator maior est. Eius actiones his annis satis implicatae factae sunt.
  
  
  "Saltem satis urbanus ut horum adamantium imaginem capiam? Vel quomodo Amstelodamum adducam?
  
  
  Diligenter, detectivum hoc insidiis elusit. "Cum dominus lapidum satis secretivus est, satis paucae sunt turmae alea hoc pretio".
  
  
  "Quid de inpedimenta internationalia? Quid hoc sibi vult, quid sibi vult pro pretio adamantis?
  
  
  "Certe cum Russis laboramus. Sed cum lapides scinduntur, identificatio vix fieri potest. Scindi possunt nimis cito et nimis negligenter, sed semper pro ornamento erunt. Ipsi lapides non ponunt. magnum periculum adamantis industriae. " Mundus, et, quantum scimus, fodinae in Yenisei non sunt novus ager. Si non esset, chaos esset in foro adamantino. Nempe intra breve tempus. temporis.
  
  
  " Intelligo me diligentem esse debere."
  
  
  Dominus Kent, non mentitur, sed non credo te adamantem esse emptorem. Non vis dicere mihi quis sis? Si pactum fuero vobiscum, fortasse nos invicem iuvare possemus.
  
  
  "Spero te possum adiuvare quantum possum," Nick dixit. Volo etiam cooperationem tuam. Sed nomen meum Norman Kent, et emptor adamantinus sum pro Bard Gallery in New York, Bill Rhodum, dominum et rectorem Bard, potes vocare.
  
  
  INQUISITOR ingemuit. Nick deploravit suam impotentiam operis cum hoc viro.
  
  
  Sed tacendum esset parum punctum in tegumentum suum deserere. Fieri potest, detectiva de morte Whitlock plus scivit quam in relationibus vigilum fuit. Nick etiam eum interrogare voluit si Pieter-Jan van Rijn et Paulus Meyer eiusque adiutores disciplinae sniper habuerunt. Sed hoc facere non potuit. vitrum cerevisiae perfecit. "Iam laborare nunc. Ego iam sero satis."
  
  
  "Potesne hunc conventum differre obsecro?"
  
  
  "Non vis".
  
  
  "Quaeso expectare, opus est in occursum aliquem."
  
  
  Primum cum Nick eum noverat, detectiva frendens ostendit.
  
  
  
  
  Caput 4
  
  
  
  
  
  Homo qui ad eos venit, erat Jaap Ballegauer - "repraesentator imperii nostri" detectivum aliquo respectu in voce dixit. Quisque scivit se non ludere. Mores eius ac soni erant obsequii reverentis, praecipue ad dignitates superiores.
  
  
  erat vir bene vestitus, pileo, chirotheca et arundine, haec apparenter ex claudicatione. Vultus eius prope impassivus erat, et haec quoque remissibilis erat quia Nick intellexit hanc faciem chirurgiae plasticae esse proventum. Unus oculus vitreus factus est. Aliquanto tempore praeteritum hominem terribiliter combustum vel laesum est. Os et labra non erant bene operata, quamvis Anglicus recte sonaret ut verba sua in lento motu subtilitatis formare conaretur.
  
  
  Mr Cantio. Volo te paulisper apud me manere. Tantum dimidium horae accipit et maximi momenti est.
  
  
  "Numquid usque in crastinum expectare potest? Ego diem feci."
  
  
  'Quaeso. Prodesse tibi ex hoc conventu...
  
  
  "Cum quo?"
  
  
  'Videbis'. Gravis ipsum quis.
  
  
  "Gratias tibi, Domine Kent," detectivum adiecit.
  
  
  Quisque humeros. "Si modo exspectas, dum eam voco."
  
  
  Ballegoyer adnuit, vultus immobilis est. Forsitan homo ne ridere potest, Nick cogitatio. "Sane," inquit homo.
  
  
  Nick Helmy vocavit eique dixit se tarde futurum esse.
  
  
  "... Me paenitet, carus, sed multum hic esse videntur qui Norman Cantium congredi volunt."
  
  
  "Norman" attinens in ea voce vera erat. 'Cave, quaeso.'
  
  
  "Noli timere. Nihil timeas in hoc Deum timentem Amstelodamum, mi mi.
  
  
  INQUISITOR eas solas reliquit cum rectore Bentleii. Ballegeuer tacuit ut cito Linnaeusstraat praeteriisset et decem minutas postea ante horreum gigantis restitit. Quisque vidit Testam insigne portae levavit et post currum momento delapsus est.
  
  
  Interior aedium bene accensarum tanta erat ut Bentley magnum vicissim reddere posset ac deinde desinere in limousine etiam maiore et nitidiore in raedam sorte alicubi in medio. Nick animadvertit acervum cardboard, forklift eleganter post se collocatum, et trans viam currus minorem cum homine stanti iuxta illud. In manibus sclopetum aut sclopetum submachinum tenebat. Ab hoc intervallo, Nick certo nescire potuit. quam quam discrete post corpus suum celare conatus est. Inter pixides in forklift reclinatas, Nick alterum virum vidit. Alii ad ostium stabant. Videruntque valde intenti.
  
  
  Sinistrae manus brevi motu Wilhelminam in holsterio componit. Incipit sentire non nimis confidens. Ballegoyer dixit: "Si sellam in tergo alterius currus tuleris, hominem de quo de quo dixi occurret".
  
  
  Nick paulisper immobilis mansit. Vexillum vacuum vidit tenentes in lucidis sedibus limosinis nigris. Interrogavit tacite, "Dic mihi, quid vir in hac curru agit, num ius habet haec vexilla in detentoribus ponere?"
  
  
  ' Etiam.'
  
  
  Dominus Ballegoyer, semel ex hoc curru egredior, scopum valde vulnerabilem aliquantisper iacturus sum. Tam benignus esses ut ante me exirem?
  
  
  'Certe.'
  
  
  Post Ballegoyer moratus est, aperiens ianuam limousinam et dixit:
  
  
  « Magistro Normano Kent.
  
  
  Nick irruit in limousinam et Ballegoyer ianuam post se clausit. Mulier erat in tergo raeda. Sed solus odor unguenti sui persuasus est Annibale quod cum muliere ageret. Pellibus et velis sic involuta erat ut eam videre non possis. Cum incepit loqui, sensit paulo melius. Erat vox muliebris. Loquebatur Anglis cum forti accentu Batavica.
  
  
  "Domine Kent, tibi gratias ago pro adventu meo. Haec omnia satis inusitata scio, sed haec tempora sunt insolita.
  
  
  'Vere.'
  
  
  "Noli expavescere. Hoc negotium practicum est - hoc conventu, vere hoc dicere oportet.
  
  
  "Consternatus sum donec conveniam te," Nick mentitus est. "At ego nunc paulo melius sentio."
  
  
  'Gratias tibi. Intellegimus te Amstelodamum venisse ut aliquid emerem. te adiuvare volumus.'
  
  
  "Quisque id velle videtur, ut me hic adiuvet. Urbs hospitalem admodum habes.
  
  
  "Hoc est quomodo etiam de illo cogitamus. Sed omnes non potes credere.
  
  
  'Scio. emptionem feci. Experimentum adhuc est.
  
  
  "An hoc magnum paciscor?"
  
  
  Obsecro. Multa milia dollariorum bene valentium adamantibus. Ab uno D. Philippo van der Lan.
  
  
  'Verumne est D. Van der Lahn etiam tibi lapides praecipue magnos offerre?
  
  
  "Visne adamantes Yenisei?"
  
  
  ' Etiam.'
  
  
  "Cum surreptum est, non puto me loqui de illo loqui".
  
  
  Clamor acutus excepit a tergo velum crassum nigrum. Haec non fuit mulieri irati. Erat aliquid sinistrius quam sonus...
  
  
  Verba sua diligenter elegit. - "Iam tu meam spectes dignitatem? Non dicam quis nos de illis adamantibus collocuti, minime inhumanus esset. Dicam me a compluribus adiri qui innuunt, si ego quaero. in his adamantibus mihi vendi possunt.
  
  
  Audivit aliquid simile murmuris. - "Cave tales oblationes. Fallunt te. Dicunt Britannici: impono.
  
  
  "Fortasse ego ne eas quidem emere volo."
  
  
  "Domine Kent, parvam communitatem hic habemus. Propositum visitationis tuae mihi satis liquet. Te adiuvare studeo.
  
  
  "Adamantes fortasse vendere debemus?"
  
  
  'Certe'. Te falli vidisse vis. Monere te decrevi. Paucis diebus Dominus Ballegoyer conventum tecum disponet ut eos tibi exhibeat.
  
  
  "Nunc eos videre possum?" Quisque quaesivit sono amicabili, iuncta risu innocenti.
  
  
  "Puto te scire hoc non posse. Dominus Ballegoyer te vocabit. Eodem tempore pecuniam incassum iactare non debes.
  
  
  'Gratias tibi.'
  
  
  Videtur tractatus finivit. "Bene, monitioni gratiae," dixit Nick. "Ego plus minusve video novas occasiones ad iaspis negotium."
  
  
  'Scimus. Saepe melius est mittere hominem callidum qui non est peritus quam peritus qui non tam callidus est. Vale, domine Cantio.
  
  
  Nick egressus e limousino ad sedem suam iuxta Ballegoyer rediit. Currus cum muliere tacite ad portam metallicam delapsus est, surrexit, et currus in verno crepusculo disparuit. Licentia patellae obscurata est. Ianua aperta mansit, sed auriga Ballegooyer raedam non incepit. "Sero sum" dixit Nick.
  
  
  'Ita recta, Dominus Cantio. cigarette?'
  
  
  'Gratias tibi.' Quisque accendit cigarette. Limousinum tempus emigrandi dederunt, fortasse sistendi licentiam plates patefaciendi. Mirabatur si vexilla in detentoribus ponerent. "Maxima domina."
  
  
  ' Etiam.'
  
  
  "Quid appellabimus, si me vocas?"
  
  
  " Nomen aliquod aut codicem sume quod voles."
  
  
  "Domina J?"
  
  
  'Bine.'
  
  
  Nick mirabatur ubi Ballegoyer haec omnia vulnera obtinuit. Vir erat qui aliquid ex pugnatore gubernatori pediti militi esse potuisset. Vir bonus nimis simplex de se definitione fuit. Non erat id difficile concludere quod hic in omni re officio suo fungebatur. Similes ministris Britannicis quod Patton tam mirabatur cum dicebant, si est officium, uno flagello aliquem aggrediemur.
  
  
  Quindecim minutis post Bentley ante deversorium Die Port van Cleve obstitit. Ballegoyer dixit: "Ego te voco. Gratias tibi pro conventu, domine Kent."
  
  
  Quisque vidit hominem venientem ad foyer et conversus factus est vigilans. Centum hominum praeter te sine te incedere possunt sine te capillo proiecto, sed cum sensus tui novacula acuta sunt et oculi tui semper erecti vel vix remissi, homo familiaris est qui videtur postquam eum vidisti. Aliqui e nostris, Hawk olim dixerunt, in radar, ut vespertiliones, construxerunt.
  
  
  Vir erat ordinarius. Erat admodum senex, bene vestitus, sed non insulse, cum mystace griseo et incessu duro, probabiliter ex arthritide vel justis articulis quaestionibus. Inconvenienter erat, quia ita esse volebat. Pocula metallica gerebat lentis leviter tinctis.
  
  
  vitreum prohibuit Annibale statim hominem agnoscens. Tunc homo dixit: “Bene vespere, domine Cantie, non ambulabimus deambulatum?
  
  
  Quisque chuckled. Fuit David Hawke. "Libenter" dixit. Istuc ipsum est. Biduo proximo res gestas tractaturus erat, et quamvis aliquando se miserum esse simulabat, consilium semper accipitrem accepit.
  
  
  Immis erat senex officia sua poscentis, sed si videres ex aspectu, vultum miserabar tui, vultum miro misericordiae tuae. Memoriam phantasticam habuit, et unus ex illis erat, Nick fateri voluit, memoriam accipitris eius meliorem fuisse. Praeclarus etiam fuit in analysibus factis, donec cerebrum acerrimum illud invenit ubi cohaerent. Cautus erat, cum insita iudicis adiunctis ex tribus partibus simul et ab interiore spectandi consuetudine, sed permultis peritis dissimiles, iterum deliberare potuit, et cum illis diu haerere potuit, si evasisset. validus esse.
  
  
  Ambulaverunt Nieuwendijk, circa urbem confabulantes, donec ad locum ventum est ubi ventus vernalis casum alicujus tortoris machinae diuturnae peremit. Ibi Hawk dixit: "Spero consilia tua hodie non perdam, te nimis diu non servabo, hodie Londinii relinquere debeo.
  
  
  " Constitutum habeo cum Helmy, sed scit me tarde esse."
  
  
  "Ah, dilecte Helmy. Sic proficis. Satin' es regulas nostras ab Hooveri non dissimiles esse?
  
  
  "Poterat paulo longiores si sequerentur." - Nick locutus est de actis suis conventibus cum Van der Lan, Van Rijn et mulier velata in limousine. Singula praeter succosa momenta notavit Helmy. Nihil ad hoc habent.
  
  
  "Indicaturus eram tibi de adamantibus Yenisei", Hawk dixit ut Nick fabulam suam finivit, "NSA hanc intelligentiam per hebdomadam habuit, sed mox obtinuit. Goliath tardius movetur." amarus erat sonus eius. "Contendunt super te quia rumores sunt quos huc adamantibus emisti. Femina velata est - si ipsa est quae nos putamus esse - una ex opulentissimis mulieribus in mundo. Nonnullis de causis manifestis placuit. quod adamantes illi per eam venumdentur. Van der Laan et Van Rijn, ob varias causas, etiam de eo cogitant. Probabiliter quia eis promiserat fur. Permittunt te emptorem fieri."
  
  
  "Factum est ad utilem operimentum," annotavit Nick. "Usque ad instar pactum et omnia exeunt." Clavis quaestio est: quis eas habet? Estne haec notitia exploratorum de exploratoribus nostris et de Whitlocki morte narrata?
  
  
  'Forsitan. Integer vel neque. Modo dicamus Manson canalem exploratorem factum esse propter constantem tabellariorum fluxum inter centra varia adamantis. Adamantes Yenisei Amstelodamum delati sunt quia ibi vendi possunt et quia Manson speculator retis hinc ordinat. Quia fur hoc scit. Accipiter ostendit acervum florum illuminatorum quasi de illo loqueretur. Tenebat ferulam sicut gladium, Nick putavit.
  
  
  "Fortasse modo inventae sunt ut nos adiuvaret huic problemati counterintelligentiae. Secundum ad nostram informationem, Herb Whitlock scivit Van der Lahn, sed numquam Van Rijn occurrit, et nihil de adamantibus Yenisei scivit.
  
  
  "Nihil fere poterat quod ab iis audivisset Whitlockus. Si sciret, nexum non faceret. Si paulo diutius vixisset, potuisset id efficere.
  
  
  Accipiter ferulam suam in pavimento brevi punctionis motu pinxit. - "Inveniemus. Forsitan aliquas informationes quas nostro arbitrio habemus occultas locorum detectivorum. Hic defector Hollandicus se appellavit Germanum in Unione Sovietica, sub nomine Hans Geyser. Parvus, tenuis, circiter quinquaginta quinque. annos natus, capillos flavos et in Sibiria flavos barbam habebat.
  
  
  "Fortasse Russi hanc descriptionem Batavicis non detulerunt?"
  
  
  'Forsitan. Fieri potest ut ille furtum adamas commiserit finitimus ubi hic Geyser ab anno 1945 fuit, vel detectivum illud a te servat, quod sensum faceret ».
  
  
  "Aspiciam in hoc Geysero."
  
  
  "Ille sit tenuis, brevis, obscurus, nulla barba. Pro viro simili, hae possunt praevidere vices. Hoc omnes scimus de hoc Geyser. Adamas peritus. Nihil certi.
  
  
  cogitatione Annibale. - Nemo in populo qui in me offendit sunt ei similes, et non qui impugnant me.
  
  
  "Impugnatio male instituta est. Credo solum conatus verus Helmy in aeroportus mitteret. Probabiliter homines Van der Laan. Conatum Helmy factum est quia explorabat tabellarium exploratorem esse et quia putabat te posse esse. CIA vel FBI agente.
  
  
  "Fortasse nunc de liquidatione sua mutaverunt animos?"
  
  
  ' Etiam. Nefas taxationem. Maledictio mafiosi Danorum omnium. Scimus quae data in Helmy in Novi Eboraci relicta essent. Est de Mansonis bonis. Hinc ostensum est. Haec caedes conatus defuit. Illa igitur chartophylacium in bono statu tradidit. Agit normales. Te forte adamantem emptorem esse qui vetuistis et confirmasti has multam dollariorum emptionem impendere. Bene, ad conclusionem veniant quod non convenit in emptori iusto adamante. Non utique, quia yenisti adamantes quaeris. Suspiciones possunt esse, sed non est quod te timeat. Alterius iniuriae taxatio.
  
  
  Nick recordatus est Helmy timiditatem. "Impressus sum," sonat excusatio admodum infirma. Probabiliter Helmys quaesiverunt notitias simul ponere sine essentia cognoscendi.
  
  
  "Illa timidus valde in plano" dixit Nick. "Causam suam quasi ad carpum alligatam tenuit. Utraque ipsa et Van der Lahn suspirium subsidii respirare videbantur cum causam ei tradidit". Forsitan etiam alias causas habebant.
  
  
  'Novus. Pro certo nescimus, sed assumere debemus Van der Lahn nescire se reperisse quid apud Manson firmum ageretur. Hanc rationem quaestionis tibi relinquam.
  
  
  Ambulabant et in platea luminaria veniebant. Ver typicum erat Amstelodami vesperi. Non frigida, non calida, humida, sed amoena. Caute, Hawk eventa varias revocavit, Nicky sententiam subtilibus quaestionibus perscrutans. Tandem senex ad Hendrikkade Street petierat et Nick intellexit rem publicam esse confectam. "Fiat cerevisiam, Nicolae," dixit Hawk. "Ad tuam felicitatem."
  
  
  talea intraverunt. Architectura antiqua, pulchra occasus. Similis erat loco ubi Henricus Hudson vitrum extremum bibit antequam in De Halva Maen navigaret ad explorandum Insulam Manhattan Indicum. Quisque hanc fabulam narravit priusquam vitrum spumeum cerevisiae bibisset.
  
  
  "Immo," Accipiter turpiter admisit. " Exploratores vocati sunt. Sed numquam obliviscuntur quod plerique eorum lucrum suum quaerebant. Duo verba maxime respondebunt de illis hominibus, et de hominibus, sicut Van der Lan, Van Rijn, et illa mulier post velum. Si tu. Hanc quaestionem tibi noli solvere, illis experimentum redde.
  
  
  Nick bibit cerevisiam suam et expectabat. Interdum Hawk insanis te agitare potest. Odium magnum vitreo attraxit. ' Hm. Hoc est cervisiam. Adhuc aqua cum alcohole et quibusdam saporibus additis.
  
  
  "Quid sunt haec duo verba?" - Interrogavit Nick.
  
  
  Accipiter vitrum suum lente bibit, deinde cum gemitu prae se posuit. Tum verat.
  
  
  'Quis vicit?' mussat.
  
  
  Iterum Nick excusavit se in Vauxhall sua remissum. Helmy bonus agitator fuit. Paucae tantum feminae in curru indifferenter sedere poterat, sine cura abigentes. Sed Helmi confidenter equitavit. "Negotium, mel. Morbus similis est. Quomodo quinque muscas faciunt pro tarditate mea?"
  
  
  "Quinque muscas?" risit abjecte. "Vos nimis de Europa pro $5 die legitur. Est peregrinatoribus."
  
  
  "Tunc alium locum invenies, me opprimas."
  
  
  'Bine.'
  
  
  Illa gavisa est, quesivit eam. "Zwarte Schaep" ederunt, in luce candelae, in tertio tabulato aedis picturis septimo decimo saeculo. Contumelatio funiculi contorti facta est; Vasa aerea ornabant parietibus exustis. Quovis momento exspectasti Rembrandt cum longo tibia circumvagantem videre et manum suam pinguem asinam amicam movere. Potus erat perfectus, cibus phantasticus, atmosphaera magna recordatio quod tempus non tereretur.
  
  
  Super capulus et cognaco, Nick dixit: “Gratias tibi ago ut me hic afferas, contra hoc ocelli me commemorasti quod ortus et mors magni momenti sunt eventus, et omnia quae in medio fiunt ludus est.
  
  
  "Yeah, locus videtur disputationi." Manus suam imposuit. "Est nice tecum esse, Norman. Salvum sentio, etiam post omnia quae acciderunt."
  
  
  Tota vita fui in summo. Familia mea suo modo grata et calida erat, sed numquam illis admodum proximus sum. Forsitan ideo sensi affectus in Hollandia et Manson et Phil...
  
  
  Subito tacuit, et Nick putabat se clamare. Bonum est si hanc mulierem in partem quandam impellas, sed vide cum in triviis et furcis veneris. Ea est alea lusus navigatio. frowned. Fateor te fuisse bonum huius aleae aliquos. Ille politos permulsit ungues. "Tu singula adamantes repressisti?"
  
  
  ' Etiam.' Narravit ei de Cullinan Transvaal. Phil- adamantes esse dixerunt quos Yenisei Cullinans vocant. Verisimiliter venduntur.
  
  
  ' Dextera. Plura de hoc invenire potes. Tradunt se ab Unione Sovietica subrepta et Amstelodami evanuisse.
  
  
  "Verumne est quod tu eos vere quaeris?"
  
  
  Nick ingemuit. Eius modi fuit explicandi omnia mysteria quae circum "Norman Kent" sunt.
  
  
  "Minime carus, non puto me in subreptis mercandis interesse. Sed videre cupio cum oblatum es.
  
  
  Illae dulces oculi caerulei cum timore et incertae indicii demittebant.
  
  
  "Me confundis, Normanne. Unum minutum puto te esse negotiatorem, doluere pro occasione, tunc miror si vis esse inspector assecurationis, vel forte aliquis ex Interpol. Si ita, carissime - dic mihi veritas.
  
  
  Vere ac vere, carissime no. Illa inquisitor infirma.
  
  
  Debebat modo interrogasse eum, si pro aliquo genere sacramenti operaretur.
  
  
  "Numquid re vera reperient aliquid novi de hominibus, qui te in cubiculum tuum aggressi sunt?"
  
  
  'Nullus.'
  
  
  Paulum Meyer putavit. Vir erat qui eam terrebat. Cur hil habet cum homine simili aliquid commune? Delapsae retro vestigia timoris, Et consedit alicubi inter scapulas. Bullet in Schiphol - opus Meyer? An eius vita temptata est? Forsitan in Phil iussis? Oh no. Nec Phil. Nec Manson. Sed quid de illis microtapes de Kelly? Si non inveniret eos, Phil interrogare posset simpliciter, nunc parvo mundo ut sic adhaesisset in nucleum concuteret. Et nesciebat quo irent.
  
  
  "Numquam cogitavi de quot scelestos Amstelodami, Normanni. Sed laetus ero cum Novi Eboracum rediero, etsi ibi verear in platea prope conclavi meo noctu ambulare. Tres impetus habuimus in minus quam duas vias transversas.
  
  
  Sensit molestiae et pertim. Status quo difficilius est feminas creare quam viros. Ut thesaurum colebat, adhaesit. Anchora ei firmavit, ut marinus scopulum corallium cunctanter cohibens, cum ventorum ictus senserit. Cum illa dixit: estne verum? dixit: non me quoque trades? Nick sciebat quid si relatio mutata esset. Utique satis pressionibus uti posset aliquando ut eam ad iter vellet. Voluit potentiam vel ancoras aliquas ex Van der Lahn et "Manson" ad eum transferri. Dubitabit ab eis et deinde ab eo rogabit.
  
  
  "Mel, possumne confidere Phil facere aliquid quod me perdat, si me decipit?" et tunc responsum ejus expectamus.
  
  
  Quisque repulit. Ejecerunt per Stadhouderskade et sedit iuxta eum. "aemulor hodie sentio," Nick dixit.
  
  
  'Quare?'
  
  
  "Cogitavi de te et Phil. Scio te admirari, et vidi quendam ad te intuentem. Suus 'nice magnus lectus est in officio suo.
  
  
  Ego incipiam res fingere. Etiam si non vis magna bulla et similia.
  
  
  "O Norman." Intus cruris eius attrivit et mirabatur calorem quem in se producere posset. Hoc est malum. Numquam ibi concubuimus - not in officio. Ut iam dixi vobis, aliquoties ibi reliquimus. Itane tu priscus super hoc insanis?
  
  
  'Nullus. Sed satis pulchra es ad seducendum etiam aeneam statuam.
  
  
  Deliciae, si hoc placet, non nos invicem decipiamus.
  
  
  Fovit manum. "Non tam malus est. Valde calidum habeo affectum pro te, Helmy. Ex momento conveniremus. Et postea heri tam stupenda fuit. Est ficta, valde vehemens affectus. Similis eras pars me.
  
  
  "Sic sentio, Norman," insusurravit. "Ego non soleo curare si guy vel non dat. Cum me vocasti ut mihi diceres tarde esses, intus vacuum sensi. Conatus sum aliquid legere, sed non potui. Debeo. movere. Mihi erat aliquid facere. Scis quid feci? Lavavi acetabula fasciculum.
  
  
  Valde mirum si me tunc videris. Indutus pro prandio, amictus amplo amictus et globulus caestus. Ut non puto. Ne sit veniam veritus.
  
  
  "Cogito te intelligere." — oscitationem suppressit. "Tempus est cubitum ire...
  
  
  Cum esset in balneo et in aquam versa est, vocatus telephonicus velox factus est. Foemina vox levissimo accentu respondit. "Salve Mata," dixit. "Pro nimium diu loqui non possum. Alia quaedam sunt picturae Salameh quae tecum colloqui vellem. Salutem tibi ex Hans Noorderbos deferre habui. Num mane dimidium praeteritum decem cras mane eris?
  
  
  Obvolutum gemitum audivit. Factum est silentium. tum etiam.'
  
  
  "Potesne me paulum interdiu adiuvare? ductore egeo. Prodest.
  
  
  ' Etiam.' Mirabatur celerem motum et brevitatem. Aqua in balneo submovebatur. dixit, "Bene, Johannes, vale."
  
  
  Helmy e balneo venit cum veste super brachium suum. Illa in sella eleganter suspendit. "Vis bibere ante cubitum ire?"
  
  
  'Consilium optimum.'
  
  
  Quisque anhelitum tenuit. Omni tempore corpus illud pulchrum videbat. In molli luce fulsit ut exemplar. Pellis eius non erat obscura sicut eius, et vestimenta non habebat. Tradidit ei speculum et risit, novo, timido, calido subridens.
  
  
  Osculabatur eam.
  
  
  Illa lente versus lectum ambulavit et speculum in nightstand posuit. Nick eam approbante respexit. Sedit in linteis albis, et genibus traxit usque ad mentum. "Normane, diligenter nos diligenter habemus. Scio te callidum esse et multa de adamantibus scire, sed semper casus iniquus est. A callido modo ad parvum ordinem pones quem probare antequam committere possis. quid maius ".
  
  
  Quisque accubuit iuxta eam in lecto. "Recte dicis, mel. Iam cogitabam me hoc modo facere velle. Illa me adiuvando cogitavit. Monuit eum contra Van der Lahn et Manson, sine verbis verbis. osculata est. eum in lobo, sicut sponsa invitat ad novas suas ad amores amantes artes, et sumpsit altum anhelitum et nocte extra fenestras aspexit: non tam malae notionis fore ut has aulaea faceret, cogitabat.
  
  
  Aureos flavos permulsit crines. Illa subridens ait: "Numquid hoc belle?"
  
  
  'Mirum.'
  
  
  "Hic placide per totam noctem volo nec usquam ruiturus. Totum hoc tempus habebimus apud nos."
  
  
  "Et tu scis uti".
  
  
  Risus blandit erat. "Nemo plus quam tu. Hoc dico, si hic non esses, aliud esset. Sed tempus illud magnum non est. Hominum est inventio. Tempus tantum refert si scias impleri. "Ille leniter permulsit. "Verus est philosophus, putabat. Labra labatur in corpus. "Dabo aliquid belle quod hoc tempore, cari," murmuravit.
  
  
  Collum digitis tenens, dixit: "Et ego auxiliabor tibi."
  
  
  
  
  Caput 5
  
  
  
  
  
  Signum nigrum in porta conclavis legitur: Paul Eduard Meyer. Si Helmy, Van der Lahn, vel qui reditus et gustus Meyer noverant, ibi visendum fuisse, mirarentur. Van der Lan etiam hoc inquirere incipiunt.
  
  
  Aedes in tertia area unius veteris domus Naarderweg imminens. Solidum, vetustum, cum pure Batavicis exquisitum servitium. Multos annos, materias aedificandas venditor cum tribus pueris diaetam parvam contiguam conducere curavit.
  
  
  Muros diruit, duos suiti immiscuit. Etiam cum bona relatione omnes probationes saltem septem menses caperent: in Belgio, omnes tales operationes per varios canales vadunt, qui sunt sicut stagna lutum in quibus demergis. Sed postquam peractum est, haec conclavis non minus quam octo conclavia habuit et podium longum habuit. Ante triennium ante navale ligna vendidit et cum aliis possessionibus suis ad Africam Australem profectus est. Paulus Edwardus Meyer, qui venerat, scidit et solvet in pecunia numerata. Ille quietus erat colonus et paulatim negotiator factus est qui multos hospites accepit. Mulieres in hoc casu visitationes non significabant, cum una earum per scalas iam ambulabat. Sed visitatores omnes erant honesti homines, sicut Meyer. Praesertim nunc ut florentem virum.
  
  
  Meyer prosperitas ob eos, qui ad eum venerant, praecipue cum Nicolao G. de Groot, qui quinque annos abhinc reliquit, eum visitare iubens pulchram, amplam diaetam, statim post disparuit. Paulus nuper didicit De Groot adamantem Russorum peritissimum fuisse. Haec omnia De Groot de eo indicare voluerunt. Sed id satis. Cum subito De Groot in tanto conclavi apparuisset, "furatus es" sciebat omnia quae dicebat.
  
  
  "Ego eos accepi. Et portionem tuam accipies. Vander Lan in tenebris custodi et ne quidquam dicas.
  
  
  De Groot Van der Lan et aliis quorum intererat partibus via post restante contingi. Adamantes Yenisei alicubi latebant in sarcina inconspicuo in impedimentis De Groot. Ter Paulus ad eos accedere conatus est, sed non nimis fallitur, cum eos non invenit. Semper melius est aliquem alium habere conari ut sarcinam explosivorum patefaciam, quam ut tuto eorum partem recipias.
  
  
  Mane ille splendide, De Groot capulus bibit et prandium iucunde comedit. Intuitu fruebatur e podio intuentis ea quae Harrius Hasebruck attulerat. mail. Olim, cum nomen eius Hans Geyser, De Groot, erat brevis, homo fuit. Nunc, ut Hawk suspicabatur, brevis brunettus erat. Hanz Geyser methodicum hominem fuisse. Camouflage erat bona, usque ad sonum cutis et clavum obscurum nitorem. Dissimilis multi pusilli, De Groot non irruerunt nec exstabant. lente per vitam vagatus est, homo ignarus et inconspicuus, qui verisimiliter timuerat agnosci. Munus ignobile elegit et perfecte comprehendit.
  
  
  Harrius Hasebruck erat aequalis fere aetatis cum De Groot. Circiter annos quinquaginta natus et circa eandem altitudinem aedificet. Hic quoque Fuhrer admirator fuit, qui Germaniam suo tempore multa pollicetur. Vel quia patre indigebat, vel quod somniorum exitum quaerebat. De Groot nunc etiam sciebat eum tunc malum fuisse. Tot facultatibus quibus utebatur pepercit, ac deinde procedente tempore omnibus rebus defuit. Ipse Hasebrouck similis fuit et fidelissimus De Groot.
  
  
  Cum De Groot narravit ei de adamantibus Yenisei, Hasebroeck subridens dixit: “Scivi te aliquando futurum esse.
  
  
  "Immo multum pecuniae erit. Imo hoc satis erit singulis."
  
  
  Hasebroeck unicus erat in mundo cui De Groot alium a se sentire potuit.
  
  
  Diligenter per literas inspexi. “Harrius pisces mordent, Van Rijn conventum Veneris die Saturni vult. Van der Lan die Saturni.
  
  
  "Et in domo mea?"
  
  
  Ita in provinciis.
  
  
  'An periculosum est.'
  
  
  ' Etiam. Sed necesse est.
  
  
  "Quomodo ibi erimus?"
  
  
  "Ibi habebimus. sed diligenter et armatus est. Paulus nobis informationes dabit de Van der Lan. Philippus interdum eo loco me utitur. Deinde indicium ad me transit. Uterque subridebat. Sed cum van Rijn fortasse sit. alium casum. Quid de eo vobis videtur?'
  
  
  "Admiratus sum cum oblatum a me emeret".
  
  
  "Optime, Harrius... sed tamen..."
  
  
  De Groot alterum calicem capulus sibi infudit. Vultus in animo erat. "Tres competitores non recte - se invicem se impedire" dixit Hasebroeck.
  
  
  'Certe'. Maximus connoisseres in mundo sunt adamas. Sed cur non plus interest? "Nimis periculosum est" dixerunt. Opus honestum emptorem ei vendis. Sicut tuus iaspis mangone. Sed tamen in toto orbe adamantes magnas quantitates furtivae venditant. Rudis opus est.
  
  
  " Cavendum est."
  
  
  "Scilicet Harrius. Habesne fictus adamantes?"
  
  
  "Retinetur in occulto. Raeda etiam clausa est.
  
  
  "An arma ibi quoque?"
  
  
  ' Etiam.'
  
  
  "Venite ad me hora una. Inde ibimus. Duo senes crocodilos visitabunt.
  
  
  "Non opus est specula obscuro pro camouflage," Hasebroeck serio dixit.
  
  
  De Groot risit. Harrius mutus ei comparatur. Iam olim erat cum in Germaniam profectus erat... sed Harrio, fideli militi, a quo nimium exspectare non debes, confidere potuit. Harrius numquam quaesivit de hoc opere speciali quod De Groot cum Van der Lahn ageret, sed punctum nullum erat in eo quod Moscuae vel cuiuslibet tabellarii nuntiaret. De Groot in commercio versatus est, sicut Van der Lahn in relatione informationum onerariam appellavit. Multum lucri dedit, modo minus, sed in fine boni reditus. Nunc nimium periculosum erat, si perseueras nimium diu.
  
  
  Facile erat Van der Lahn alium tabellarium invenire? Si ille recta fuisset, eum aemulum Ruteni habere potuerunt. Sed quid illi De Groot.
  
  
  Hos yenisti adamantes carere debebat, dum crocodili inter se pugnabant. De Groot's duris, tenuibus, labris hyalinis compressis. Quae animalia inter se generent.
  
  
  Post Helmy hilarem ac laetum discessit, quasi cum Nick aerumnis levasset, Nick parata ad iter e villa erat. Praeparata diligenter explorans apparatum suum.
  
  
  Cito sclopetum ex partibus notarii quae imprimi non poterat congregavit. Revocavit notarium et in vidulo suo abscondit. Ingenium AX ob singulares facultates - Stuart superbus fuit de hac inventione. Nick erat parum sollicitus de oneribus sarcinarum extravagantibus. Coactis sclopetis necessariis. Nick examinavit tres eget et pectinem, quae e materia plastica fiebant. Capsulae continebant, nonnullae in utribus medicinalibus, praescriptionibus completae... Impedimenta etiam stylorum globi globulorum eximie magnum numerum in sex coloribus distinctum continebant... Ex iis quidam acidum picricum pro detonatoribus, tempore ignitionis decem minuta. Alii explosivae et caeruleae tasque fragmentorum erant. Cum excedere vellet, paucis in cubiculo relictis — Van Rijn et Van der Lahn ad conventum cum iis confirmandum vocavit. Tunc Helmy vocavit et sensit eius defectionem cum dixit, “Lux mea, hodie te videre non possum. Van der Lahn vadis ad auctor?
  
  
  "Expectavi te hoc dicere. Sed semper excipio..."
  
  
  "Et probabiliter admodum aliquamdiu occupatus. At Saturni die conveniant.
  
  
  'Bonum.' Dixit lente et sollicitus est. Sciebat se mirari, ubi esset, et quid facturus esset, suspicans et cogitans. Momento misertus est eius...
  
  
  Libenter ludum intravit et regulas suas asperas cognovit.
  
  
  In autocineto suo Peugeot rentali, inscriptionem invenit in indice electronica utens tabula accuratiore Amstelodami et circumiacentem. FLOS florum e plaustro florum emit, iterum ab Hollandis landscape admiratus est, et versus domum ambulavit.
  
  
  Mata ostium aperuit statim campanam pulsavit. "Carissima", inquit, et flores inter corpus eius et corpus suum paene contriverunt. Oscula et blanditias longum tempus accepit, sed tandem flores in vase posuit et oculos tersit. "Bene, iterum convenimus," dixit Nick. "Non debes flere".
  
  
  "Tanquam erat. Tam sola fui. Batavia me admones.
  
  
  "Libenter, spero?"
  
  
  'Certe'. Scio te fecisse, quod tunc facere debebas.
  
  
  "Ego hic ad idem opus. Norman Cantium nomen meum est. Vir qui hic ante me fuit Herbertus Whitlock. Numquam de eo audivi?
  
  
  ' Etiam.' - Mata lente ambulabat ad parvam domum vectis. "Nimis hic bibit, sed nunc etiam mihi opus esse sentio. Capulus cum Vieux?
  
  
  "Quid est hoc?"
  
  
  'Batavi quidam cognacus'.
  
  
  "Bene, ego amare volo."
  
  
  Potionem attulit et iuxta eum in lato et vario strato consedit. "Bene, Norman Kent. Nullo modo te cum Herberto Whitlock coniunxi, quamvis nunc incipio intelligere cur tot negotia ceperit et tantum negotium fecerit. coniectare potui."
  
  
  'Non datur inpiis. Venimus in omnes formas et magnitudines. Vide...
  
  
  Eam risum brevi et alto interpellavit. Vicit... En. Tabulam e sinu suo accepit et aream circa Volkel ostendit. "Nostine has areas?"
  
  
  ' Etiam. Expectare a secunda. Tabulam geographicam habeo.
  
  
  Illa in alterum cubiculum abiit et Nick diaetam exploravit. Quattuor latam. Valde carus. Sed Mata bene ad pedes pervenit vel, male uti ioco, supinus recumbit. In Indonesia Mata fuit agens occultum donec e patria expelleretur. Pactum erat, alias multo arctiore potuisse.
  
  
  Mata rediit et chartam prae se evolvit. Haec regio Volkel est.
  
  
  "Inscriptionem habeo. Pertinet ad villam Pieter-Jan van Rijn. Potesne invenire eam?
  
  
  Inspexerunt lineas impeditas et frondes.
  
  
  “Hic debet esse patrimonium, sunt multi agri et silvae, sunt in hac terra admodum rara et pretiosa.
  
  
  "Volo te interdiu apud me manere posse. Si id fieri potest?
  
  
  Conversa ad eum. In simplici veste quae vage instar folliculi orientalis vestiebatur. Utebar in pleno corpore, et curvas mammarum ostentabat. Mata parva erat et obscura, tota oppositum Helmi. Risus velox fuit. Sensus erat facetiarum. Quibusdam modis helmy fuit smarter. multo enim magis fuerat, et multo difficilius quam quod nunc erat pertransivit. Vitae suae non invidet. Bonum erat ut erat sed mauris. Oculi nigri ludibrium intuebantur, et rubra labra in iocatum vultu crispa. Utrasque manus in latera collocavit. "Novi te redisse, deliciae. Quid te tam diu servavit?
  
  
  Post duos subsequentes conventus et paucos fovendos cubantes ex Antiquis diebus, discesserunt. Nihil amplius quam quattuor minuta ad iter parandum accepit. Mirabatur si adhuc per parietem posticum evanesceret quod cito quando homo mali ostendit ante ianuam suam.
  
  
  Cum eiecerunt, Nick dixit "Centum et quinquaginta milia passuum esse puto. Scisne viam?
  
  
  ' Etiam. Vertimus in Den Bosch. Postea petere possum directiones in statione vigilum seu post officium. Adhuc tu pro justitia es, annonne es? Calida labra in ludo flexa est. "Amo te, Nick. Gaudeo te iterum videre. Sed o bene, casu inveniemus partes petere."
  
  
  Nick alteram partem aspexit. Haec puella habitum habuit, ex quo eam noverat, eum iratum facere. Qui abscondit voluntatem suam et dixit: “Van Rijn civis honorabilis est. Nos similes essemus hospites diligentes. Conare postea ad officium officium. Hac vespera constitutum habeo cum eo. Sed locum hunc diligenter explorare cupio. Quid tu? scire?'
  
  
  'Non tantum. Quondam laboravi in vendendo parte societatis suae et ei bis vel ter in partibus conveni.
  
  
  "Nonne scis eum?"
  
  
  'quid dicis?'
  
  
  “Age, conveni ei — vidi eum, nostin' ipsum?
  
  
  'Nullus. Haec tibi dixi. At ego illum non attigi, si id vis.
  
  
  Nick grinned.
  
  
  "At" Mata continuavit "cum omnibus magnis mercatoriis societatibus, cito senties Amstelodamum vere nihil aliud esse quam vicum. Magnus pagus, sed pagus. Omnes hi homines...
  
  
  - Quomodo Van Rijn?
  
  
  "Immo, non, paulisper cogitavi. No. Non eum. Sed Amstelodami tam parvus est. Magnus homo in negotio est. Bonae relationes. Dico, si quid haberet cum inferis sicut illi homines. sicut in Batavia novimus - I think I would not know about it."
  
  
  Id est, non in spe.
  
  
  Nec. Iustiorem quemvis alium speculatorem non puto, sed - quomodo dicis? — mundae sunt manus eius ».
  
  
  ' fine. Quid de Van der Laan et "Manson"?
  
  
  'O. Non novi. Audivi de hoc. Vere in umbrosis rebus est".
  
  
  Aliquantum temporis nihil tacuit. "Et tu, Mata," quaesivit Nick, "quomodo sunt tenebrae tuae?"
  
  
  Non respondit. Inspexit eam. Prominet Eurasian acuta pascua virentia.
  
  
  "Tu pulchrior es quam umquam, Mata," dixit. "Quomodo res agatur cum pecunia et in lecto?"
  
  
  Amica ... est quare me in Singapore reliquistis? Quia formosa sum?
  
  
  "Hoc pretium quod ad solvendum erat. Tu scis officium meum. Amstelodamum reducere possum?
  
  
  Ingemuit. Non, mel, gaudeo te videre iterum. Id est quod nunc per aliquot horas ridere non possum. Laboro. Me tota Europa norunt. Me optime norunt. Bene sum.'
  
  
  "Optime huic aedium."
  
  
  "Fortunam mihi constat. Sed honestum opus est. Amor? Nihil speciale. Boni amici, boni homines. Hoc amplius ferre non possum." Inclinavit contra eum et molliter addidit: "Ex quo te cognovi.
  
  
  Nick amplexus est, parum incommoda sentiens.
  
  
  Paulo post delectamentum prandium in parva taberna in latere viae extra Den Bosch, Mata monstratur. "Haec via e tabula parte est. Si nullae aliae minores viae sunt, hoc iter ad praedium Van Rijn perveniendum est. Ex antiqua familia venire debet ut tot hectares terrae in Belgio habeat."
  
  
  "Fluma alta hamatis e silvis manicuratis saepes exivit et angulum rectum ad viam parallelam fecit."
  
  
  ' Etiam. Forsitan.'
  
  
  Duabus carris ad se transeuntibus vix satis lata via erat, sed alicubi dilata erat. Arbores bene cultas spectabant. Neque rami aut vestigia strages humi conspicua erant, et gramina etiam nitida videbantur. Ultra portam, sordium via e silva emersit, leviter curvata et parallela viae, ac post arbores iterum disparuit. Quisque autocinetum collocatum in una extensionum. "Vultus sicut pascuum. Van Rijn dixit se equos habere." - dixit Annibale.
  
  
  “Non est hic turturis, sed transivimus unum, sed erat in ea sera magna. Etiamne quaeramus?
  
  
  'Post minutam. Non possum habere card, quaeso?
  
  
  Tabulae geographicae studuit. ' Dextera. Hic signatur quasi lutum via. Trans silvam vadit ad viam.
  
  
  Ille lente adigebat.
  
  
  "Cur non modo per ostium nunc agis? Memini te in Batavia optime facere non posse".
  
  
  "Immo, Mata, mi. Mores tam cito non dediscis. Ecce hic ... In Civitatibus Foederatis Americae vocatus est Amantium Lane, tantum sepes non erant. Priusquam venero, semper aliquid de hoc loco scire cupio."
  
  
  Faciem ei extulit. "Verum, ipsa suo modo formosior est quam Helmi," putabat. Diu osculatus est eam, et dedit ei claves. "Conservate eos vobiscum."
  
  
  "Quid si non reverteris?"
  
  
  "Tunc domum abi et nuntia Hans Norderbos totam fabulam." Sed redibo."
  
  
  In currus ascensus tectum cogitavit: “Hoc semper feci usque nunc, sed aliquando hoc non fiet. Mata tam practica est, cum impulsum qui currus agitavit in fontes, super saepem desiluit. Ex altera parte ruit iterum, et iterum pedes exiens, Mata se convertit, grinans, incurvatus, breviter inter arbores disparuit.
  
  
  Sol aureus inter arbores mollis series decidit, genas moratur. In ea lavit et cigarette fumabat, cogitans et recolens. Illa in Batavia non comitata Normannica Cantio est. Tunc alio nomine notus erat. Sed est adhuc idem potens, venustus, inconcussus homo, qui arcanum Judam persecutus est. Abfuit ibi cum Q-navem quaerebat, praetorio Judae et Heinrich Müller. Cum tandem junk hanc Sinensem invenit, alia puella Indonesiaca cum eo fuit. Mata ingemuit.
  
  
  Puella illa in Indonesia pulchra erat. Fere erant venustae, fortasse magis, sed omnia erant communia. Discrimen inter eos erat ingens. Mata sciebat quid homo vellet inter occasum et lucem, iam puella ad eam videndam venerat. Nec mirum est quod puella illa coluit eum. Norman Kent vir integer erat qui vitam in quavis puella spirare poterat.
  
  
  Mata studuit silva in qua Norman evanuerunt. Conata est meminisse quid de hoc Pieter-Jan van Rijn sciret. DESCRIPTA EUM. Magna relatio. PIETAS. Recordabatur. Poteratne illa iniuria ei indicium dedisse? Fortasse non erat satis gnarus, Van Rijn eam vere non cognovit. Numquam ante aliquid simile animadvertit.
  
  
  Illa e curru eiecit, cigarette abiecit et calceos pellibus flavidis abiecit. Saliet e tecto Peugeot supra saepem non fuisse usque Nick, sed venustius. Descendisse leniter. ocreas reposuit et versus arbores ambulavit.
  
  
  Nick per iter aliquot centum passibus ambulavit. Perambulabat breves et densas gramina iuxta eam, ne vestigia aliqua relinquerent. Pervenit ad longum flexum ubi saltus trajecit iter. Quisque non statuit viam apertam sequi et parallelam per silvam ambulavit.
  
  
  Vestigia traiecit rivum in ponte ligneo rustico qui similis erat lini seminis omni septimana detritus. Fervidus arbor. Ripae aestuarii spectabant tam bene conservatum, quam arbores in ipsa silva, et altae fluunt piscaturae bonae praestare videbantur. Pervenit ad collem, ubi omnes arbores excisae erant, ut bonam circumcirca regionem videret.
  
  
  Mirabile erat panorama. Re vera vidi sicut postcardum cum textu: "Terrarum Batavorum". Silva circiter chiliometra porrecta, ac etiam cacumina arborum circum se exscindenda videbatur. Post eas iacebant pulchre inaequaliter terre arabilis. Nick eas per parvas binoculares studuit. Curiosa erant agri collectio agrorum frumenti, florum et leguminum. In una, homo laborabat in tractore croceo, in alia, duae feminae procumbens ad aliquid faciendum cum terra. Ultra hos campos erat domus pulchra magna cum pluribus aedificiis et longis ordinibus viridium quae in sole rutilant.
  
  
  Subito Nick binoculars suos deposuit et osserat. Quidam cigar fumabat. Ille collem celeriter descendit et inter arbores abscondit. Ex altera parte collis Daf 44 Solatium inter frutices collocatum vidit. Vestigia rota significabant obliquam illam per silvam.
  
  
  terram studuit. Impossibile est ut aliqua vestigia in hac velata humo sequi. sed dum per silvam ambulabat, convalescens odor factus est. Vidit hominem dorsum suum ad se convertisse, studens landscape cum binocularibus. Wilhelmina in holster, levi motu humeri immittit, ac eructat. Conversus ille cito et Nick dixit: "Salve."
  
  
  Quisque arridebat animo. De verbis accipitris cogitavit: "Vide hominem obscurum, barbatum circiter quinquaginta quinque." Magna! Nicolaus E. de Groot subridens affectuose annuit. 'Salve. Magna hic sententia est".
  
  
  Risus et nutus benigni erant modo manifesti. Sed Nick non seduxit. “Hic homo est durior quam ferrum,” cogitavit. “Miris. Hoc primum hoc vidi. viam ibi scire videtur.” Adnuit ille in abscondito Dafa.
  
  
  Hic ante fui, licet semper pede. Aliquam at porta est. Ordinarius castri. De Groot humeros.
  
  
  "Itaque coniecto ambo subeuntes sumus?"
  
  
  Mittamus hoc modo: speculatores. Nostin' cuius haec domus sit?
  
  
  "Pieter-Jan van Rijn".
  
  
  De Groot diligenter studuit. "Adamantes vendo, domine Cantiae, et audivi in urbe te eos emisse."
  
  
  "Forsitan ideo aspicimus domum Van Rijn. Oh, et fortasse vendes, vel fortasse emere".
  
  
  — Recte notavit D. Kent. Et quoniam nunc notamus, mediatore iam non indigemus.
  
  
  Quisque cito cogitatur. Id statim intellexit senex ille. Caput lente quassavit. "Non sum artifex adamas, Dominus De Groot. Non certus sum an prodesset mihi in longo spatio si Dominus Van Rijn contra me conversus sum."
  
  
  De Groot binocularia in casum coriarii super humerum imminentem defluxit. Motus manuum suarum diligenter observavit Annibale. "Hoc verbum non intellego. Dicunt vos Americani valde callidi in negotio. Scisne quam princeps mandatum Van Rijn in hac re plurimum est?
  
  
  'Pecunia multa'. At mihi spondere posset.'
  
  
  “Deinde, si ita curas de hoc facto, fortasse postea convenire possumus. Perito tuo - si credi potest.
  
  
  "Van Rijn peritus est. Ego cum eo admodum delectatus sum." Vir homunculus cum alacer gressu ultro citroque ibat, movens quasi femoralia et ocreas gerens loco litis grisei formalis.
  
  
  Ipse caput quassavit. "Non puto te intelligere utilitatem tuam in hac re nova."
  
  
  'Bonum. Sed dabis mihi has Yenisei adamantes?
  
  
  'Forsitan. Prope sunt.
  
  
  'In car?'
  
  
  'Certe.'
  
  
  Nick tensed. Hic homunculus nimis confidens fuit. In ictu oculi extraxit Wilhelmina. De Groot vidi casualiter in longo trunco caeruleo. Sola res mutabatur in eo quod fiducia eius oculi laxabant acuti. "Num alius in silvis est ut currus tuos spectet" Nick dixit. - "Voca eum vel eam hic.
  
  
  Nulla ac nisl velit. Probabiliter scis quid glans ex tali pistol capax sit."
  
  
  De Groot non movit unum musculum praeter labra. "Lugerum, Mr. Kent, satis familiare sum. Sed spero te satis familiarem esse cum magno pistola Anglica Webley. Est nunc aliquis in tergo tuo, et est in bonis manibus."
  
  
  Dic ei egrediens, et iunge tecum.
  
  
  Obsecro. Potes me occidere si vis. Omnes morimur aliquando. Si ergo mecum mori vis, nunc me occidere potes. "De Groot vocem suam levavit. "Accede propius, Harria, et conare eum ferire. Si iaculatus fuerit, continuo eum occidito. Accipe adamantes et vende te. "Auf Wiedersehen."
  
  
  "Tune hebes?" - Nick tacite quaesivit.
  
  
  "Dic aliquid, Harrius."
  
  
  Statim post Nick vox audita est: “Implebo ordinem, id est. Et tu tam fortis es.
  
  
  
  Caput 6
  
  
  
  
  
  - Nick immobilis stetit. Sol collum eius combussit. Alicubi in silva cicadarum aves erant. Tandem De Groot dixit, "In Occidente Veteri immisso Mexicanum appellarunt, nonne illi?" "Gaudeo te scire ludum." "Ah, Mr. Kent. Alea mea amabam. Fortasse una cum amore veteris Wild West. Hollandi et Germani multo magis ad progressionem illius temporis contulerunt quam vulgo creditur. Scisne, exempli gratia, aliquos. Equestris cohortibus Indos decertarunt, iusserunt e Germania ?* No. Viam, hoc mihi valde probabile videtur.'Verum ita est. V turma militaris olim turmae militaris quae modo Germanica loquebatur." Subridens, sed risus eius plus valebat cum Nick dixit, "Hoc nihil mihi de mandatis directis ex Germania loquebaris.". De Groot respexit. recta ad eum momentum." Hic homo periculosus est," putavit Nick. Est amabam bullshit - Wild West amabam. Istae nugae de Ordinibus Germanicis, Germanorum sacella. Hic vir minimus est. De Groot iterum relaxatus est, et obediens risus in faciem suam rediit. ' fine. Nunc de materia. Visne hos adamantes protinus a me emere?
  
  
  "Forsitan, diversis circumstantiis datis. Sed cur curas me non directe emere a te et non per Van Rijn? Eos pro pretio volo. Vel pretium quod Van der Laan vel Domina J. postulat - Mrs. J. ? " Videtur omnes velle me has adamantes vendere. Erat quaedam mulier in biga magno quae mihi dixit ut eam offerrem opperiri." De facie Groot frons erat. Hoc nuntium parum ei turbavit. Nick mirabatur quid vir faceret si vocatus detectivus vel Accipiter. "Id implicat res a. parum, inquit De Groot. "Fortasse constitutum oportet facere ilicet." "Habes ergo adamantes, sed pretium tuum non scio." ' Intelligo. Si placet ut eas emere, possumus commutationem pro adamantibus - modo convenienter disponere." Nick placuit hominem Latine locutum esse academicum, qui linguas facile didicit, sed homines satis non audiebat. " Modo te unum quaerere volui "Nick dixit. 'Ita?' Dictum est mihi quod amicus meus pro his adamantibus antecessit. Forsitan tibi — fortasse pro alio. "Parvus De Groot visum est temporis. At mihi certe. Si progressum sumo, etiam tradam." Dolebat honorem furum minui posse. - Potesne mihi dicere quis esset? "Herbertus Whitlock." De Groot intuens. "Nonne nuper mortuus est?" 'Vere.' Ego eum non novi. Centum ei non praecepi. Nick adnuit, quasi hoc responsum exspectasset. Leni motu, Wilhelmina ad holsterem suam revertitur. "Non alicubi questus es, si singula intueamur. alias paulo iratus. Nunc adamantes his erimus? De Groot risit. Risus eius ut glaciem frigus erat. 'Certe'. Num ignosces nobis si Harrium e conspectu tenemus ut aspiciamus nos? Denique haec quaestio inaestimabilis est. Et hic satis quietus est, et vix nos mutuo cognoscimus. Harrius, sequere nos! " Vocem ad alterum hominem levavit, deinde versus Dafu ambulavit. Nick post suum rectum dorsum strictis, scapulis artificiose demissis sequebatur. Hic homo erat imago sui momenti, sed eum nimium non MINORIS. non multum iocum ire post tergum armatum hominem. De quo nihil dici potest nisi quod fanaticum videbatur. Harrius? Oh Harrius? Dic mihi quid futurum est si forte in arbore radicem censuit. Si unum haberes. Veteris exercitus illorum "Webley", ne tutus quidem in eo est. Daph apparuit sicut ludibrium puerile relictum in exemplari railroad. Momentum ramorum subito facta est, deinde vox audita est: "Rorate sclopetum ! ! " Quisque statim rem intellexit. proicit ad laevam, conversus ad axem suum dixit De Groot: "Dic Harrio obedire. Haec puella mecum est. Paucis pedibus post homunculum cum magno Webley, Mata Nasut ad pedes desiluit ubi descenderat cum de arbore cecidit. Parvae caeruleae pistolae latae in dorso Harrio monstratae sunt. "Mata dixit. Harrius dubitavit. Ex altera parte, gubernatoris kamikaze ludendi ratio fuit, ex altera, mens eius incapax videbatur ad decisiones celeriter faciendas. Ita placide, fremit De Groot. "Dic ei ut sclopellum deponat" dixit Nick. "Abiciamus omnia tormenta nostra", Nick blande dixit. "Ego primus. Dic Harrio... - Non," dixit De Groot. "Viam volo faciam. Veni ... Nick prono. Caput Webley rugiens. In momento sub Webley subiectus est et secundam iactum accendit. Tum Harrium secum cursu sustulit. Nick revolvens ab Harrio sumpsit sicut infans crepundia erat. Tunc ille ad pedes desiluit ut Mata in De Groot fremuit: "Relinque eam - fiat..." De Groot manus in iaccam evanuit. Adligat. Nick Webley per dolium tenuit. "Mitiges, De Groot. Alioqui, paululum mitescamus." Harrium e angulo oculi sui spectabat. homunculus pedibus laborat, tussit et suffocat. Sed non aliud tentavit, si unum haberet. “Sume manum tuam e iacco tuo”, dixit Nick. "Expectamus hoc nunc? Omnia eadem manent." De Groot glacialis oculi duo cinerei, minus frigidi, sed immobiles, ut oculi lapidis, occurrerunt. Pictura aliquot secundis immutata mansit, excepto aliquo ab Harrio tussi, deinde De Groot manum suam lente deposuit. "Video nos te minoris aestimari, D. Kent. Gravis opportuna error." Nick grinned. De Groot confusa respexit. “Vide, quid futurum sit si plures homines inter arbores stantes haberemus, sic per horas ire potuimus. An forte alios haberemus?” “Minime,” dixit De Groot. "Vtinam verum esset." Nick conversus ad Harrium. 'Paenitet me quod factum est. Sed ego iustus non amo parva guys cum magno gun cuspis ad dorsum meum. Tum reflexes meas occupant." Harrius chuckled sed non respondit. "Bene reflexes habes negotiatori" De Groot sicce annotavit. "Nihil plus es quam bubulcus, non es?" "Ego sum unus ex iis qui Americani arma tractare consueverunt. Absurdum commentum, sed fortasse resonaret cum quodam qui affirmat amare alea et senem Wild West tantum et tam vanum. Non dubitabat quin hi primitiva Americani condicionem mutandi simpliciter exspectabant. Insanus Americani proximus motus satis erat ut De Groot omnino confunderet, sed nimis festinanter ad eluendum erat. Nick ad eum ambulavit, Webley in balteum accinctus, et in uno motu celeri, brevi dolato .38 revolvens e corio duro holster traxit. De Groot intellexit si vel unum digitum moveret, hoc ieiunium Americanum alias reflexes habere posset. Dentes extendit, et exspectabat. "Amici nunc iterum sumus" dixit Nick. "Tibi recte reddam cum a parte sumus. Gratias tibi, Mata... "Venit et stabat iuxta eum. Pulchra facies eius omnino moderata erat. "Secutus sum te, quia male intellexisti me - don' T Van Rijn optime nosti. Nescio quid eius consili est - verbum rectum est? Ita magnum est verbum. Sed fortasse nunc non opus est nobis, De Groot? Nunc ad istos adamantes eamus. Harrius in bulla aspexit. De Groot dixit "Hare "Pe eas" et Harrius claves evulsit et in raeda circumquaque perscrutatus est antequam cum parvo sacco fusco venerat. Nick pueriliter dixit, " Damna, ego majores futuras putavi." Sub quinque libris, inquit De Groot. "Totum hoc caput in tam parvo sacco". sacculum in tecto curru imposuit et fidibus chordis inclusit ut vidulum custodiret. Haec omnia aurantia in una parva amphora, mussitavit Nick. 'Paenitet?' - Senex Yankee dicens. Slogan pro lemonade officinam in S. Joseph, Missouri, 1873 . "Oh, nondum scio. Meminerimus. Haec omnia aurantia ... De Groot diligenter repetita sententia, trahens chordas. "Populus equitant," Mata dixit argute. "De Groot, da peram Harrio et roga eum ut dimittat." De Groot sarcinam ad Harrium iactavit, qui eam in autocineto celeriter abscondit. Nick eum observabat et pars silvae quam Mata simul spectabat. Noli MINORIS duo hi senes. Mortuus esses antequam scias. Quattuor equi post arbores evecti sunt. Vix notabiles vestigia rotis Daph sequebantur. Antecedebat vir Van Rijn, quem Nick in deversorio convenerat, minor ex duobus, qui telum nullum habebat. Equus rufus scite ac libere equitavit - praeterea totus nudus erat. Nick tantum brevi tempore miratus est a tali equitatione, quod duæ puellæ et alius vir post se equitabant. Alter etiam in equo fuit, sed dux peritus non videbatur. Duae puellae miserabiles erant equites, sed hoc minus ab Annibale percussit quam quod ipsi, ut viri, stamina nulla vestimentorum induerunt. "nostine eos?" - quaesivit Nick de Groot. 'Nullus. Stulti infantes. De Groot per labia sua linguam accurrit, puellis studens. "Estne nudist castra prope?" "I putant sic."
  
  
  - An Van Rijn pertinent? 'Nescio. Arma nobis redde." " Cum vale dicimus." " Cogito... Cogito istum scire," De Groot dixit. "Van Rijn operatur." ' Etiam. Estne hic laqueus mihi? 'Quam dicere. Nulla sit vel nulla. Quatuor equites constiterunt. Nick concludit duas saltem puellas phantasticas esse. Nudus erat aliquid excitantis in equo. Centaurei feminae pulchris mammis, ita ut oculi inviti flectuntur. Bene - nolens? putavit Nick. Iam vir Nick convenerat dixit: “Salve, saevientes, egone scivistis te in re familiari praevaricari?
  
  
  Quisque aspexit puellam capillis rubris. Lacteae erant albae plagae in ea pelle perusta. Ut non elit. Altera puella, cuius comae corvus ad humeros suos attigit, omnino fusca erat. “Mr Van Rijn me exspectat,” de Groot dixit. “Per posticum? Itaque mane? 'O. Ideo non dixit tibi me venire. "Tu et quidam alii, nunc ei obviam ibimus? nulla alia electio est." Age, Harrius. De Groot et umbra eius versus currus ambulabant, secuti Nick et Mata. Quisque cito cogitatur - res magis perplexa cum omni secundo fiebat. Contactus cum Vander Laan finire numquam debuit, ut eum duceret ad primam partem missionis suae, speculatorem iter ac postremo Whitlock percussores. Ex altera parte, De Groot eiusque adamantibus momenti nexum esse demonstrare potuerunt. Dubitationes quaedam de Groot-Geyser fecit. De Groot iuxta parva raeda substitit. Sequebatur eos equitum cuneus. "Quaeso, domine Kent - telum tuum." "Ne iaciam" dixit Nick. "Visne hoc inire?" Ostendit pulchre flectentem pectora duarum puellarum, quarum duas habuit dominus perniciosum rictum ostendens.
  
  
  "Vis agitare?"
  
  
  'Certe.' Nullo modo De Groot voluit Nick vel Mata in dorso adamantes periclitari. Nick mirabatur quomodo De Groot hoc se abscondere putavit a pungentibus oculis Van Rijn sectatoribus. Sed id nulla ex. Quattuor ex eis in parva autocineta referta sunt. Eques, quem Nick agnovit, prope deambulavit. Quisque fenestram aperuit. "Circuma clivum et sequere domum," inquit. "Dicamus me in diversum iturum", Nick suadet. Sessor risit. "Memini celeres tuas pistolas artes, domine Kent, et credo te nunc quoque pistolam portare, sed aspice..." ostendit globo arborum distantium et Nick alium virum vidit in equo, braccis atris indutum. nigrum turtleneck. In manibus habebat quasi sclopellum submachinum. Annibal devoravit. In hac re consederunt velut sardi in dolio—sardi in candelis optima expressio. "Notavi aliquem vestrum induere vestibus," inquit. 'Certe.' "At tu... uh... solem praeferre?" Quisque eques praeter duos annos puellas vidit. "Est res gustus. Dominus Van Rijn coetus artificum habet, castra nudist et plebeiorum locum. Forsitan aliquid tibi. ibi te ducam, si vis recte? Nunc perge per viam et consiste in domo." Quisque machinam incepit et gas pedal probando pressit. Placuit machinae sono, gestus suos cum instrumentis et instrumentis celeriter comparavit. Vehiculum omne fere exsistens in AX constantis suae disciplinae partem compulit, sed nescio quo modo Dafa illud fecit. Recordatus est hanc raedam omnino aliam transmissionis modum habuisse. Sed quidni?
  
  
  Harley Davidsons opus esset in illis antiquis. lente per arbores obliquas. Iam hanc raedam sentire coeperat. Bene res gesta est. Cum ad iter pervenisset, alia de industria se convertit, et honestam celeritatem egit, cum eum iterum socii conprehenderunt. "Heus - aliter!" Quisque cessavit. ' Etiam. Ita domum redire posse putavi. “Verum est, sed haec via longior est. Revertor.” “Bene,” dixit Nick. Currum retro imposuit et quo se verteret compulit.
  
  
  Hoc agitantes parumper sic perseveraverunt, Nick subito dixit, "Exspecta." Acceleravit, et in brevissimo tempore curru decenti velocitate potitus est, abiecto glarea et caemento, ut canis fodiens foveam vulpinam. Ubi primum venit, circiter milia passuum LX iter fecerunt. Daph molliter ac paene sine nutante lapsus est. "Bona hic carros faciunt," Nick cogitaverunt. Boni carburatores et crustulum caedentes, semita per agros ducta, ad dextram salit, parietes lapidei, impedimenta lignea et sepes fossae splendide pictae. ” Facile dixit Nick , pedali gasi instans quantum fieri potest.
  
  
  Post eum vocem Harrii audivit: "Modo e silva egressi sunt. glarea paulum eos in vultu retardavit. Nunc ad eos venimus."
  
  
  "Hoc guy cum machina gun etiam?"
  
  
  ' Etiam.'
  
  
  " Putasne sagittabit?"
  
  
  'Nullus.'
  
  
  "Sciam si id indicet, sed id fore non puto."
  
  
  Nick in dumeta impulit et Daph lapsus eleganter in laevam convertit. Semita stabulorum ordine ducitur. Tergum currus labi coepit, se vertit et finem sensit skid eleganter ut turn perfecit.
  
  
  Ambulaverunt inter duo aedificia et intraverunt atrium spatiosum tegulatum cum magno ferro in medio fonte projecto.
  
  
  In altera parte antennae erat sternendam viam quae praeter duodecim garages ad magnam domum ducebat. Inde probabiliter pergit ad viam publicam. Sola difficultas, Nick cogitatio, erat quod impossibile erat hanc magnam iumenta praeter plaustrum expellere et per viam per ortus saxum. Viam a garages usque ad maceriam lapideam e regione obstruxerunt, sicut cortex Campaniae concinnus.
  
  
  Quisque currum ter in area circulari convertit, sentiens se similem esse in pila roulette, antequam primum equitem ad eos iterum appropinquare vidit. Ille perceptio inter aedificia. "Prompte estote, haedos," dixit Nick. Attendite ad eos.
  
  
  Ille durum confregit. Currus nasus demonstrabat angustum inter duo aedificia, per quod equites transierunt. Van Rijn et vir pullum suum tractantem post emissiones cum muliere prodierunt et quid in navale acciderent iam spectabant. Mirari videbantur.
  
  
  Nick haesit caput suum per fenestram et Van Rijn subrisit. Van Rijn levavit manum et cunctanter elevavit ut equites e angusto inter aedificia transitu emerserunt. Nick e magna numeravit: "Unus duo - tres - quattuor. Nimis pauci. Puella ultima paulo diutius exspectabit."
  
  
  Currum per angustias, ut equites ruere, retinentes equos. Tegulae ungulae quadratae cum fragore delapsae feriunt. Puella pilis longis nigris apparuit - equitem pessimum. Quisque cornu pressit et pedem in fracto pedali modo in casu servavit.
  
  
  Non habuit propositum feriendi eam et ad dextram transvolavit. In capite suo bet ne se convertat, sed equum agat. Inepti equitem vel non, vidit magnum equum nudum.
  
  
  Vestigium deiecerunt citato cursu, praeter spectaculi cursum saliendo et in silvam repulsi sunt.
  
  
  "Habemus currum, Mr De Groot," Nick dixit. "Numemus recta per sepem agere, an conemur portam posteriorem perrexisse?"
  
  
  De Groot respondit laeto sono monstrantis opportunum errorem. "Currum tuum laedere poterant. id primum inspicere vellem. Nequaquam excedere conantur. viam tibi demonstrabo."
  
  
  Quisque irritatus sensit. Sane de Groot rectum erat. Transvolant portam, perspectam Peugeoti deprensa rursus in silvam per mollia versat.
  
  
  “Vade recta,” dixit De Groot. “Et post hunc rubum, vade relinque; tunc videbis tibi”.
  
  
  Nick retardavit, sinistrorsum conversus et portam magnam vidit viam claudentem. Constitit, De Groot exsiluit et ad portam cursabat. Clavem in seram inseruit et conatus est vertere - iterum conatus est, vertit et connitens seram amisit animum.
  
  
  Sonus tormenti post eos venit. Mercedes paucis digitis a tergo adfixum apparuit, inter portam et currum interclusit. Viri evolutae sunt ut minae ex machina socors quae lucrationes solvebat. Nick e Dafa venit et clamavit ad De Groot: "Nice tenta cum hac porta. Sed hoc iam non est necessarium." inde ad coetum novitiorum se convertit.
  
  
  
  
  Caput 7
  
  
  
  
  
  Philippus van der Laan munus reliquit mane ut diuturnum weekend foris consumeret. Cum subsidio suspirans, post se clausit ostium, et in luteam suam Europam Lotus introduxit. Habuit difficultates. Interdum diu coegi adiuvisti. Laetus erat cum amica hodierna, filia ex opulenta familia quae eam in se susceperat ut stella pellicula fieret. In momento Lutetiae fuit et cum cinematographico cinematographico congressus est qui ei munus dare potuit in pellicula quam in Hispania movebat.
  
  
  Problemata. Periculosum, sed utile smugging ministerium creavit ut intelligentiam ex Civitatibus Foederatis Americae transmittere ad aliquem qui bene solvit propter finem mortui ex una parte pervenerat quod De Groot opus perseverare noluit. Parumper cogitavit Helmy invenisse quomodo systema eius operaretur, sed iniuria probatum est. Gratias ago Deo Paulo omisit eam cum suis stu- poribus. Praeterea de Groot reponi potuit. Europa scatebat avaris homunculis, qui tabellarii officia praebere volebant, quoad satis tutos essent et bene solverentur.
  
  
  De Groot's Yenisei adamantes erant olla aurea in fine iridi. Fieri potuit ut plus quam dimidium decies centena milia ducentorum lucrum faceret. Eius contactus ei nuntiaverunt justos Amstelodami negotia umbilici - cum capitalibus realibus post illos - pretium instare conabantur. Hoc exponere potuit insolitos casus Normaniae Cantii. Illum contingere volebant, sed - Philippus - iam hunc contactum habuit. Si hos adamantes pro Bard's Gallery capere posset, clientem in illis annis futuris habere potuit.
  
  
  Cum tempus iustum fuerit, maiorem "viam" visnee sicut Van Rijn emere poterit. Vicit. Invidiam in hunc senem ferox sensit. Ambo ex familias nauclero venerunt. Van der Laan omnes suas partes vendidit ut in canalibus lucris ocius intenderetur, cum Van Rijn adhuc suas partes et industriam adamantis possidebat.
  
  
  Et pervenit ad sectionem desertam viae, et velocius quam celeritatis terminum agere coepit. Virtutis affectum ei praebebat. Cras De Groot, Cantio et adamantes Yenisei in villa sua erunt. Hoc etiam causa reddet; licet Paulo, Beppo et Marco uteretur, ad eius voluntatem flectere. Antea vivere vellet, tempore maiorum Pieter-Jan van Rijn, qui indigenas Indonesiae incolas simpliciter spoliavit. In diebus illis non respexisti, et asinum sinistra manu abstersisti, et praefectum dextera tua salutasti.
  
  
  Pieter-Jan van Rijn de invidia Van der Laan scivit. erat aliquid in cerebro suo hermetice obsignato, cum multis aliis; Sed contra ea quae Van der Laan senserunt, Van Rijn proavus indigenos Javae et Sumatrae populos tam acriter tractavit. Adsecutores eius mox octo homines emiserunt, ex quibus unumquodque pro parvo feodo multum cooperans est.
  
  
  Cum Van Rijn ad capiendum Dafu appropinquavit, signum subrisionis in facie eius apparuit. "Salve, Dominus Kent. Hodie parum mane es.
  
  
  'Pereo. res tuas spectavi. Hic formosus est."
  
  
  'Gratias tibi. Sequi potui partem itineris tui. A comitatu tuo fugisti.
  
  
  "Non vidi unum vigilum insigne."
  
  
  "Immo, ad nostram coloniam nudisticam pertinent. Miraberis scire quam bene operantur. Puto esse quod homines hic occasionem habent ut omnes eorum frustrationes et inhibitiones dimittant."
  
  
  ' Fortasse. Videntur res dimittere". Nick fabulabatur, rem aspexit. Cum Van Rijn erant quattuor viri qui, e curru devoluti, post umbo reverenter iam stabant, tunicas et ligamenta gerebant, et Omnes proposito aspectu vultuque vultuque Nick iam incohantes de more Batavico considerare incipiebant. Mata, Harry et De Groot e Dafa evaserant et iam cunctanter exspectabant quid futurum esset. Quisque ingemuit. Sola logica solutio erat ut Simpliciter pergere urbanum esse Van Rijn et sperare se et suos homines araneos esse qui vespam pro musca intuebantur. "Quamquam mane sum," inquit Nick, "fortasse ad negotia descendendum."
  
  
  Num de hoc cum De Groot locutus es?
  
  
  ' Etiam. Forte convenimus. Ambo perdidimus et intravimus per posticum tuum. Dixit etiam se esse causam, de qua una disseruimus.
  
  
  Van Rijn inspexit De Groot. subridens constitit. Nunc magis ut dignissimum et indubitatum iudicem Georgii III regis tempore inspexit. Qui instat, quod pueri decem annorum pulchre et diligenter se gerant in iudicio iudicio condemnandi pro frusto panis pro surripiendo. Locutio in vultu ostendit se scire quando benignus esse et quando decretorium esse.
  
  
  "Numquid monstrasti Domino Cantio circa?" De Groot transversa perstrinxit apud Nick. Quisque aspexit in cacumine arboris, et miratus est frondem. Respondit, De Groot. "Nos modo didicimus omnes communes utilitates participes esse."
  
  
  'Recte.' Van Rijn conversus ad unum ex suis. "Anton, aperi portam et D. Cantium ad domum Peugeot duc. reliqui ad Dafe redeunt." Ostendit Nick et amicam suam. Velisne mecum venire? Raeda magna paulo commodior est."
  
  
  Nick Mata ad Van Rijn introduxit, qui adnuerat approbando. Convenerunt se semel, sed partium meminisse non potuerunt. Quisque volens bet et bene recordatus est. Putastine umquam hanc personam phlegmaticam vel hanc puellam pulchram cum oculis amygdalatis bellus oblivisci vultus vel facti, erras. Mata superstites vigilans. Etiam suspicari potes generationes iracundas Pieter-Jannen van Rijn hoc praedium oculis et auribus apertis creavisse.
  
  
  "Fortasse id est cur hic castra nudist", Nick cogitabat. Si nihil melius habes, oculos saltem habere apertos potes.
  
  
  Homo, qui dictus Anton ius erat, nullas habebat difficultates in serura porta. Ad Peugeot, Van Rijn De Groot narravit: "His comis regulariter mutamus".
  
  
  "Studiosa ratio" De Groot dixit, Mercedes apertam Mata tenentem. Post eam sedit, et Nick et Van Rijn consederunt in sellis valvis. Harrius aspexit et iuxta aurigam consedit.
  
  
  "Daf..." dixit De Groot.
  
  
  "Scio," Van Rijn placide respondit. "Unus e meis, Adrianus, ad domum ducit, et prope oculum in ea custodit. Vehiculum perutile est. Ultima sententia satis inculcatum est ut sciret quid in ea esset ostendere. A transport truck the cattle and the truck were gone. They turned into the driveway and walk around a giant structure quod aspectus eius erat omni anno pictus et fenestris laverunt diluculo.
  
  
  In tergo erat sors magna raedae nigrae cum quadraginta fere carris in ea collocati. Spatium ne dimidium quidem plenum erat. Omnes novae erant, et multae ex eis pretiosae erant. Nick plures numeros numerosos in limousines scivit. Van Rijn multos hospites et amicos habuit. Verisimiliter utrumque.
  
  
  Coetus e Mercedibus et Van Rijn eos duxit quiete ambulando per hortos qui domum a tergo cingebant. Horti pluma operta solaria molli viridi gramine velata, tulips mirifico apparatu instructa ferreis supellectilibus, sole palaestrae spumis pulvillis, sole scenicis ac mensae parasolibus. Van Rijn ambulavit per unum ex his solariis ubi homines ex utraque parte pontem ludebant. Et ascenderunt scalas lapideas et exierunt ad magnam piscinam. Duodecim homines in patio laxabant, et quidam in aqua spargebant. Ex angulo oculi, Nick laeto risu in vultu Van Rijn in hac scena vidit. Erat et mansit mirabilis homo. Sensit te periculosum esse, sed non erat malus. Potes eum praecipientem existimare: puero huic stulto viginti verbera da. Si dignatus esses, canos supercilia nitidissima levasset, “Sed nos practici sumus, nonne sumus?
  
  
  Eorum dominus dixit: "Miss Nasut... Dominus Hasebroek, haec prima piscina mea est. Ibi invenies liquorem, cremorem glaciem et litium lavantem. Sole et aqua fruere dum Dominus De Groot, Dominus Kent et ego de aliquo disputabo. proventus. Si paenitet, disputationem diu non permanebimus."
  
  
  Ambulavit versus domum responsum non expectans. Nick cito adnuit Mata et Van Rijn secutus est. Modo ante domum intrantes, Nick audivit duos currus in raedam sortem trahere. Certus erat se agnovisse Peugeot et mirabilem Dafa sonum metallicum. Van Rijn homo qui Mercedes agebat, vir versutus homo certa facie, paucis antennis post eas ambulavit. Cum amplum magistratum iniret, iuxta eum consedit. "Efficiens, sed simul modestissimus," Nick putavit.
  
  
  Exempla aliquot navis contra unum ex parietibus cubiculi instituta sunt. In cotes seu sub vitreis tabulis. Van Rijn notatus ad unum. 'disces?'
  
  
  Quisque Batavi signum non legere.
  
  
  'Nullus.'
  
  
  "Haec navis prima quae nunc New York aedificata est. Manhattan Indorum ope aedificata est. The New York Yacht Club mihi summam huius exemplaris altissimam obtulit. Non vendo, sed legavi. ea post mortem meam.'
  
  
  "Quod de te nimis liberalis est," dixit Nick.
  
  
  Van Rijn sedit ad mensam magnam e ligno nigro fusco, quod videbatur ad meridiem. 'Bene. Mr De Groot, armatus es?
  
  
  De Groot vere erubuit. Inspexit Nick. Quisque brevem pistol .38 qua- les e sacculo suo traxit et trans mensam lapsus est. Van Rijn in capsam sine commento coniecit.
  
  
  "Ego tibi res vendere in raeda vel alicubi in praedio meo?"
  
  
  De Groot dixit firmiter.
  
  
  "Nonne censes nunc tempus opportunum fore eas observandi ut de verbis disseramus?"
  
  
  ' Etiam.' De Groot ad ianuam ambulavit.
  
  
  Willem aliquantisper tecum erit, sic non decedet. "De Groot abiit, comitante Guidone filo.
  
  
  "De Groot ita est ... tergiversatio," dixit Nick.
  
  
  'Scio. Guielmus satis firmus est. Si non redierint, mortuum sumam. Nunc, D. Kent, de negotio nostro - semel hic depositum posuisti, reliquam pecuniam in Helvetia vel in patria tua reddere poteris?
  
  
  Nick tacite sedit in sella magna corio. "Fortasse - si in te accipias ut eas in Americam deferas. Non multum scio de smugging."
  
  
  - Relinquam illam quærentibus me. Pretium... -
  
  
  Et vide aliqua.
  
  
  'Certe'. Nunc faciamus nobis ".
  
  
  Interca buzzed. Van Rijn frowned. 'Ita?'
  
  
  Vox puellae ab oratore venit. "Dominus Jaap Ballegauer cum duobus amicis. Dicit magni momenti esse."
  
  
  Nick tensed. Memoriae maxillae durae, oculi vitrei frigidi, cutis artificiosa expressio et femina post velum nigrum per mentem eius emicabat. Momento, admonitus impotentis animi per faciem Van Rijn emicabat. Admiratio, constantia et irritatio. Hoc significat dominum suum hospitem non exspectatum. Cito putabat. Cum Van Rijn imperium egrederetur, hospitem relinquere tempus erat. Nick surrexit. "Habeo veniam nunc."
  
  
  'Sede.'
  
  
  "Ego quoque armatus sum." Repente Wilhelmina Van Rijn hostiliter cum oculis cyclopibus impassivis aspexit. Manum suam in mensa posuit. "Totum fasciculum globuli sub pedibus tuis habeas. Sed ego te admoneo ne ad salutem tuam utaris. Nisi forte vis".
  
  
  Van Rijn vultum suum iterum placavit, quasi id aliquid intelligeret ac tractare posset.
  
  
  "Non opus est violentia. Sede iterum. Quaeso." Ordo severus sic sonabat.
  
  
  A ostio, Nick dixit, “Suspensus indefinite sustentationem est”. tum discessit. Ballegoyer Van Rijn et totus exercitus. Erat autem nimis laxior. Agens AH lentus et muscularis potest esse, sed omnes partes aduncas attingens multum laboris potest esse.
  
  
  Viam venerant recurrit per ingentem sessorium et per apertas Galliae fores ad piscinam ducens. Mata ante piscinam cum Harrio Hasebruck sedentem vidit eum appropinquantem accurrentem scalas lapideas in magnis saltibus. Sine dicto, surgit et accurrit ad eum. Annus annuit ei ut cum eo veniret, deinde conversus et trans currebat possessionem ad raedam sortem.
  
  
  Willem et De Groot stante Dafa. Willem curru innixus et asellum De Groot intuens ut circum in curru post sellas anteriores perscrutatus est. Nick Wilhelmina abscondit et Willem risit, qui celeriter conversus. 'Quid tu hic agis?'
  
  
  Vir muscularis ad omnem impetum paratus erat praeter manum super-celetinam dextrae, quae eum mox infra ipsum imum pyga tunicae suae feriebat. Ictus in tabulas tres centimetretas crassas scindere vellet, et Willem quasi liber duplicaretur. Etiam priusquam totus in terra esset, digiti Nick musculos colli premebant, et pollices nervos spinales premebant.
  
  
  Circiter quinque minutas, Willem - lentus erat in vulgari die beati Batavi - eiectus est. Quisque parvam schedulam latae e balteo Guidonis extraxit et iterum stabat ad speculandum De Groot e curru exire. Conversus Nick vidit parvam sacculum fuscum in manu sua.
  
  
  Nick manum suam extendit. De Groot, tamquam robot, sacculum ei dedit. Nick audivit velox clicks pedum Matae in bitumine. Respexit parumper. They are not tracked yet. "De Groot, de nostro negotio postea loqui possumus. Bona servabo mihi. Tunc certe non habebis si te capiant."
  
  
  De Groot erecta. "Et tunc habebo te videre quomodo possum iterum te accipere?"
  
  
  "Nullum relinquo vobis arbitrium."
  
  
  "Ubi Harrius?"
  
  
  "Extremum tempus vidi eum prope piscinam esse. Bene est. Non puto te illum molestum esse. Nunc melius hinc exi."
  
  
  Nick Mata annuit et ad Peugeot cucurrit, quattuor spatiis a Dafa collocatus. Adhuc ibi erant claves. Quisque incepit machinam cum Mata obtinuit in. Sine anhelans, 'inquit, 'meus erat velox visio.'
  
  
  " Nimis multi convivae," respondit Nick. Currus vertit, in raedam multum velox conversus, et ad viam pergit. A domo abiectus, parumper respexit. Daph commotus, Harrius e domo cucurrit, Willem, Anton, Adrian, Balleguier et unus e viris qui in garagio cum muliere velata erat. Nulla iaculis. Nick rediit ad impellendum, angulos duplicis tractus inter altas, arbores nitide plantatas secans, et tandem rectae ad viam ducentem pervenit.
  
  
  Decem vel duodecim cubitis e via erant duae aedificiorum lapideae brevissimae, quarum una cum domo ostiarii iuncta erat. Gas pedal ad pavimentum premens vidit portam ferream magnam et latam claudere incipiunt. Ne in ruderibus quidem piscinae adigi possent. Portis sensim ad se versos intervallum statuit.
  
  
  Quattuor metra et dimidium? Quatuor dicamus. Nunc tres et semis est. Sepes ocius iam claudebant. Impedimenta metalli regiae erant tam gravia ut extrema rotis volvebantur. Quaevis currus quae in eos ingruat, prorsus abraduntur.
  
  
  Iugulum in plenitudine depellere pergebat. Arbores utrinque ruunt. Ex angulo oculi sui, vidit Mata transire brachia ante faciem suam. Hic puer maluit habere dorsum fractum, aut cervicem, quam faciem quassatam. Eam non reprehendit.
  
  
  Reliquum intervallum aestimavit et mediam partem tenere conatus est.
  
  
  Klang - preme - krang! erat ululus metallicus et per foramen angustum evolaverunt. Una vel utraque medietas portae Peugeot propemodum expressi, sicut dentes turpis piscis volantis. Quorum velocitas et quod porta patefacta est, ire permisit.
  
  
  Prope iam via erat. Quisque iaculis iaculis. Periculum accipere non audebat. Superficies via erat aspera et sicca, ad accelerationem perfecta, sed propter caelum, in ea non labitur aut cum lubrico oleo finire posset. Sed nihil vidit.
  
  
  Via rectus angulus cum aditum aditum Van Rijn fecit. Transeuntes iter paulo post transitum, nihil in alia parte feliciter evenit. Per rotam gubemantem, Nick currus ab altera parte fossam custodire potuit. Glarea coniecta est et rota Peugeot paucas digitos super fossam convertisse potest, sed currus tractus recuperavit et Nick acceleravit. Currus retro in viam convertit et ambae lane viae currebant.
  
  
  Mata caput iterum erexit. “O Deus meus...” Nick respiciens in Van Rijn's gestationem respexit. Homo exivit de porta palatii et vidit illum pugnum movere ad se. Fine. Si portam illam iterum aperire non posset, saltem potentiae persecutores in sinu temporis contineret.
  
  
  Interrogavit. - "Scisne hanc viam?"
  
  
  'Nullus.' - Invenit chartam in cellula chirothecae.
  
  
  "Quid vere ibi factum est? Num serviunt tam malae cupae?
  
  
  Quisque chuckled. Hoc bonum ei fecit. iam eum viderat et Mata in omelette lapidea et ferri. "Potionem ne mihi quidem offerunt."
  
  
  "Bene, saltem potui sorbere. Miror quid facient cum his Harrius Hasebruck et De Groot. Omnes minimi sunt guys."
  
  
  'Insanis? Haec venenata serpentes?
  
  
  "Adamantes istos furari volo."
  
  
  - Est de Groot conscientia. Harrius umbra est eius. Opinor Van Rijn eos delendos esse. Quid nunc illi volunt? Fortassis bene se non vere amo Balleguire eos videns. Hic est Guido qui similis diplomati Britannico similis, qui me ad hanc velatam mulierem introduxit.
  
  
  "Numquid illic quoque erat?"
  
  
  'Hodie enim venit in. Ideo melius putavi crura facere. Multa nimis multa simul attendunt. His adamantibus Yenisei nimis multi manus avide protenduntur. Inspice in loculos ut cognoscas si De Groot nos decepit et cito commutavit adamantes. Non puto tempus illud habuisse, sed cogitationem tantum habet.
  
  
  Mata sacculum aperuit et dixit: "Nescio multa de lapidibus asperis, sed sunt valde magna."
  
  
  - Quantum intelligo, magnitudinis habent testimonium.
  
  
  Nick aspexit adamantes in gremio Matae, sicut Candy Candy gigantis. "Bene, puto eos habere. Remitte illas iterum et vide chartam carissimam."
  
  
  Numquid Van Rijn venationem cedere poterit? Imo nefas erat. Longe post eum in speculo Volkswagen vidit, sed cum illis non conprehendit. "Abinde" inquit "vide si viam in tabula invenire potes. Nunc australem adhuc imus. .
  
  
  "Quo ergo vis ire?"
  
  
  "Ad Vulturnum."
  
  
  Mata tacuit parumper. "Melius est recta ire. Si ad sinistram vertimus, Vanroy transibimus, et fortuna bona est illis iterum occurremus si nos sequantur. Ad Gemert recta ire necesse est, tum orientem vertere possumus. Ibi unam ex pluribus viis eligere possumus".
  
  
  "Bine.
  
  
  Non desino intueri hanc tabulam".
  
  
  Sectio eos ad meliorem viam detulit, sed etiam plures erant currus, parva pompa parva, polita. "Locos," Nick cogitatio. Hi homines habent ut omnia expoliant donec luceat? "
  
  
  "Respice quid post nos" dixit Nick. "Hoc speculum nimis parvum est. Vide an aliquae aures transeunt cum animo nos observandi."
  
  
  Mata flexis genibus in sella circumspexit. Paucis momentis dixit, "Omnes in acie remanet. Si currus sequetur nos, eos praeterire debet."
  
  
  “Fucking fun,” Nick mur-.
  
  
  Cum ad urbem accessimus, saepe densior facta est. Magis et magis apparuerunt illae pulchrae domus albae, ubi lucidae, vaccae bene cultae, pulchrae pascua virentia vagabantur. “An vere haec animalia lavant,” Nick cogitatio.
  
  
  "Iam relinquemus, deinde iterum relinquimus," Mata dixit. Perventum est ad quadrivium. Helicopter caput fucata. LAPIS quaerebat. Utinamne Van Rijn tam bene conexus fuisset? Balleguire hoc scit, sed tunc opus erit simul.
  
  
  Tarde per urbem mercaturas expressit, duas sinistrorsum vertit, et extra civitatem erant. Non una LAPIS, non una venatio.
  
  
  Mata dixit: "Non currus una nobiscum relinquitur," Mata dixit. "Numquid adhuc opus est attendere?"
  
  
  'Nullus. Justo accumbe. Movemus hercle maculam omnis potentiae persecutoris. Sed non intellego. Potuitne ille nos insequi Mercedem?
  
  
  - Helicopter? - Mata tacitus quaesivit. " Volavit super nos iterum."
  
  
  "Ubi esset tam cito?"
  
  
  'Non scio. Forsitan unus est praefectus vigilum negotiationis. Illa e fenestra caput suum haesit. "In distantiam evanuit."
  
  
  "Let's get off this road. Potesne invenire unum quod adhuc ducit ad dextram partem?"
  
  
  Tabula rubiginosa. "Conare secundum a dextra. Hinc circiter septem chiliometrorum. Etiam per silvam vadit, et ubi primum Mosam transierimus, viam Noviomagum iungere possumus."
  
  
  Exitus promittens respexit. Alia via duo-lane. Post aliquot milliaria Nick retardavit et dixit, "Non puto nos secutos esse."
  
  
  " Plana volavit super nos."
  
  
  'Scio. Attende parva, Mata.
  
  
  Ad eum in sella delapsus est. "Quare vixero" dixit molliter.
  
  
  Fovit molli corpore. Mollia adhuc valida, musculi, ossa et cerebrum superstites structa sunt, ut ipsa posuit. Necessitudo inusitato fuit. Multis eam dotibus miratus est, quae suam aemulationem, notissime, alacriter reflexes.
  
  
  Saepe ei in Batavia noctes calidas dixit "te amo". Responditque ei simile.
  
  
  Et quid sibi volunt hoc dicere, quousque fieri possit, nox una, dimidium septimanae, mensis, qui novit.
  
  
  "Tanta es tam pulchra quam semper, Mata" dixit molliter.
  
  
  Osculatur collum, sub aure. "Bene," inquit. "Eho, vide ibi."
  
  
  Currus retardavit et traxerunt. In ripa fluvii, media sub arboribus pulchris abscondita, erat parva campestria rectangula. Porro tria plura campsites conspecta erant.
  
  
  Primum raeda magna Rover fuit, secundum Volkswagen cum carbasa camperorum in tergo, et secundum triumphum incusum iuxta aluminium fabricae tabernaculi bungalow. Tentorium bungalow erat vetus et obsoleti coloris viridis.
  
  
  "Id est quod opus est," dixit Nick. In campum detraxit, et iuxta triumphum substitit. Erat annos natus quattuor vel quinque TR5. Prope, attritum magis quam incusum vidi. Sol, pluvia, arena volitans et glarea notas suas in ea reliquit. Tires adhuc bonae erant.
  
  
  Homo tenuis, sius in bracis khaki obsolescit, fimbria loco limui accessit Nick a tergo exiguo igne. 'Salve. Nomen mihi est Norman Kent. American."
  
  
  "Quiddam," inquit ille. "Ego sum Australia." Eius handshake firma erat et cordi.
  
  
  "Id uxor mea in raeda est." Nick aspexit Volkswagen. Conjuges sedebant sub tarp in auribus auriculae. paulo quietius dixit. "Num loqui possumus? oblatum habeo quae tibi interest."
  
  
  Quiddam respondit: "Poculum offerre tibi possum tea, sed si quid habes vendendi, iniustam orationem recepisti".
  
  
  Nick crumenam suam extraxit et quingentos libellos dollarorum quinque et viginti tulit. Quos impeditos ad corpus rettulit, ne quis ex castris eos videre posset. "Im 'non vendere. Scire volo. Quis est tecum?
  
  
  "Amice. in tabernaculo dormit.
  
  
  "Nos modo uxorem duxi. Amici mei sic dicti nunc me quaerunt. Scis, soleo non curare, sed ut ibi dicis, quidam ex his guys spurii sunt sordidi."
  
  
  Australiae pecuniam aspexit et ingemuit. "Norman, non solum nobiscum manere potes, etiam nobiscum Caletum venire si vis".
  
  
  "Hoc difficile non est. Rogare te et amicum velim ut ad proximam urbem accedas et ibi bonum deversorium vel motel invenias. Scilicet sine dicens te hic arma tua castra reliquisse. Totum opus exeundi est. tentorium, nummum ex tarpaulino et in saccis et stragulis dormientibus. Pecuniam tibi dabo propter hoc plus valet quam haec omnia. "Pecunia quiddam accepit. "Aspice fidum, amice. Haec omnia vobis relinquemus, excepto scilicet, personalibus rebus.
  
  
  "Quid de finitimis tuis?"
  
  
  Scio quid faciam. Dicam illis quod consobrinus meus es ex America, utens tabernaculo meo per noctem unam.
  
  
  ' fine. Constat. Potesne me celare currus?
  
  
  pone illud citra tentorium. Dissimulabimus aliquo modo.
  
  
  Intra quindecim minutas partes, Buffer invenerat vela vela quae terga Peugeot ab itinere occultavit et Norman Kent ut suum consobrinum suum "Americanum consobrinum" in duobus aliis duobus campisitis induxit. Inde cum pulcherrima flava amica in triumpho curru suo abegit.
  
  
  Tabernaculum erat intus commobile, cum plicatili mensa, paucis sellis et saccis dormientibus cum strata aerea. In tergo erat tentorium parvum, quod in cella reposita erat. Varii sacci et pyxides plena erant ferculis, ferramentis, et parva cibo canned.
  
  
  Nick quaesivit truncum currus Peugeot, utrem Jim Trabi e vidulo suo sumpsit, in mensa posuit et dixit, “Mel, circumspicere me visurus sum. Interea potus aliquid nobis figere potes. ?
  
  
  "Bene." Illa eum permulsit, mentumque osculatus est, et aurem mordere conabatur. Priusquam autem fecisset, iam discesserat.
  
  
  “Ecce, haec est mulier,” cogitabat, et ad rivum accessit. Cognovit prorsus quid faceret tempore, loco et loco et modo. Pontem angustum transiit et ad castra se convertit. Peugeot vix conspicuum fuit. Navicula parva, rufo-nigrica, cum maiae motoriis tarde pontem appropinquavit. Annibal celeriter trans pontem ambulavit et substitit ut eum saltum observaret. Gubernator in terram ivit et rotam magnam convertit, quae pontem in obliquum vertit, sicut porta. Reversus est in navem, et scapham quasi cochleam floribus in dorso suo praeteritis repit. Ad eum vir elevans.
  
  
  Quisque gradum propius accessit. - "Nonne claudis hunc pontem?"
  
  
  "Non non, non." Vir risit. Anglicus accentu locutus est quasi omne verbum meringue involutum. 'Horologium habet. Hoc iterum duo minuta claudet. Iustus exspecto.' Receptorem suum Nick ostendit et benigne subridens "Electric." Ita. Tulips et sigarra non omnes habemus. Ho-ho-ho-ho.
  
  
  "Ho-ho-ho-ho" etiam respondit Nick. Sed hilaris erat risus. "Cur ergo hanc viam non aperis pro rotam hanc vertere?"
  
  
  Gubernator quasi stupefactus terras desertas circumspexit. "Shhht." Aliquam florum FLOS magnum e doliis accepit, in terram desiluit et Nick attulit. “Nihil plus peregrinatores hoc simile veni et vide quomodo facias. Hic est donum.” Nick in oculis caeruleis meridiano inspexit parumper cum FLOS florum in manibus accepit, tum homo in parvam navim se insilit.
  
  
  'Gratias tibi valde. Ea vere similis uxor.
  
  
  'Deus sit apud vos.' Vir manum agitavit ac sensim praeter Nick ferebatur. Regressus in castra, pontis stridens in pristinum statum revertitur. Dominus currus Volkswagen eum retardavit, dum in angustum iter ingreditur. "Bonjour, Dominus Kent. Visne vitrum vinum?"
  
  
  "Cum voluptate. sed fortasse non hac nocte. Uxor mea et fessus sum. Dies satis pertaesum est."
  
  
  "Age quoties vis. Intelligo omnia. Inclinavit homo leviter. Perrault nomen eius. Quod "intelligo" erat quia Buffer dixit ei quod esset "consobrinus Americanus Norman Kent" qui cum sponsa sua erat. Nick haberet maluit aliud nomen dicere, sed si diplomate suo vel aliis documentis ostenderet, inpedimenta causaret. Ingressus est tabernaculum et Flores Matae tradidit. Eluxit. " Pulchra sunt. Habuistis ex parvo illo. naviculam, quae mox transivit?'"
  
  
  ' Etiam. Cum his in tentorio nostro pulcherrimum locum quem vidi umquam habemus.
  
  
  "Noli res ita personaliter accipere".
  
  
  De eo cogitavit, ut posuit, flores in aqua. Vidit eam parvam, fuscum supra FLOS coloratum florum caput. Valde suspensus erat, quasi hoc momentum in vita esset quod semper exspectaverat. Haec puella, ut iam in Indonesia notaverat, e duobus mundos profundissimas habuit. Omnia ex illa posses cognoscere si vacas, Et longum digitos totus tibi tolleret orbis.
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  vitream illi detulit, et in castra sedent fovere cathedras ut placidum spectaret amnem placidumque fluere, virides pascua sub obscuro purpureo caelo. Quisque somniculosus sensit. Quievit via, nisi occasionaliter transiens. Et crepitus quidam ex aliis tentoriis, et paucae aves prope cicadarum. Praeter hoc nihil auditum est. potus eius potus sumpsit. - "Fuit amphora aquae scintillantis in situla. Estne potus tuus satis frigidus?
  
  
  ' Eleganter.'
  
  
  "Cigararia?
  
  
  "Bonum est bonum." - Non attendit an fumaret necne. Aliquantulum modo retardavit. Quare? Nescivit. Nunc autem saltem probaverunt se columellae cigarette ei accendere. Colum in ore eius diligenter collocavit, flammam prae se levioris diligenter tenuit et diligenter cigarette ei tradidit quasi honor serviendi.
  
  
  Nescio quomodo sciebat se non contenta sacci fusci surripere conari. Hoc potest esse, quia haec causa inexhausta catenarum calamitatum est iis qui non habent ius hospites ad mercatum. Sensit hoc taedium ortum, ubi nihil posses vivere, nihil omnino fidens.
  
  
  Surgens evigilavit somnianter dum vestem exuit ut se in fascia aurea nigra patefaceret. Vestis hamo in medio tecti tecti suspendit. Hoc est mulier superbire. Foemina potes amare. Haberes bonam vitam cum tali muliere, quae tantum amorem potest colligere.
  
  
  Postquam ad conclusionem venit, mulieres ferocissimas et iracundas Scoticas esse, et ingeniosissimas Iapones esse excultas. Fateor, materia comparativa non tam late patet quam ad tale studium obiectivum, sed ad id quod habes, fac. Una nocte Monachii narravit Bill Rhodius paucis potionibus. JUNIOR AX Agens aliquantisper cogitavit et dixit "Hi Scoti Iaponiam per saecula visitaverunt vel nautae vel negotiatores. Itaque Nick, puellam ibi invenias optimam: "Iaponica-Scottish descensus." talem ibi ad- poneret.
  
  
  Quisque chuckled. Rhodus hic Guido practicus est. Accidit ut Nick, non ille, qui Amstelodamum missus est, ut opus imperfectum Herbi Whitlock acciperet. Libellum opus suscepit Novi Eboraci et Bard Gallery.
  
  
  parva mata quievit in umero atroque caput.
  
  
  Fovit eam. "Nonne adhuc esuris?" petivit. 'Parum. Videbimus quid postea parare possumus.
  
  
  Sunt fabae nonnullae et nonnullae cannulae pulmenti. Olera satis sem, ut oleum et acetum. Et tortulas tea».
  
  
  "Sonat magnus." Pulchra puella. Iam illa contenta in cellario examinavit.
  
  
  "Spero nos non inveniunt," inquit molliter. "Est helicopter et planum quod me parum sollicitat.
  
  
  'Scio. Sed si vias statuunt, post meridiem defatigent, et per nos consequi possumus. Cras mane ante lucem relinquemus. Sed Mata, ut semper, recte.
  
  
  'Van Rijn puto virum callidum esse.
  
  
  'Concedo. Sed plus ingenii puto quam Van der Lahn. Sed in via, Mata, vidisti unquam Herbertum Whitlock?
  
  
  'Certe'. Olim me ad cenam invitavit. Annibalis manum suam regere conatus est. Illa fere tensa ut involuntarium reflexum.
  
  
  "Ubi primum convenistis ei?"
  
  
  "Rectius ad me cucurrit in Kaufman Street, ubi est photographer. Hoc est, simulavit se casu currisse in me. Nescio quo pacto hoc voluisset, quod fortasse me, ut opinor, quaereret. aliquid."
  
  
  'Quid est?'
  
  
  'Nescio. Hoc duobus abhinc mensibus factum est. Edimus apud De Boerderij ac deinde ad Notas Venetas accessimus. Ibi erat valde nice. Praeterquam quod Herba erat fantasticus saltator.
  
  
  "Numquid tu quoque cum eo dormis?"
  
  
  Nullam non fringilla nisi. Oscula modo cum vale diximus. Hoc iterum me facturum puto. Sed abiit cum amico meo, Paula, aliquoties. Et tunc incidunt ut. Mihi sane placet. Certus sum me iterum invitaturum esse.
  
  
  Interrogavit autem vos ullus questions. Habesne aliquam ideam quam excogitare conatur?
  
  
  "Cogitavi aliquid simile tibi. An American agente vel aliquid. Nos plerumque de consequat et mundum de modeling locuti sumus.
  
  
  Et quid agitur? Ads?'
  
  
  ' Etiam. Ramus commercialis consequat. Protinus cogitavit honeste quid si iuvare possem.
  
  
  Quisque cogitatione caput movit. Pauper Herbertus. Opus est diligenter et methodice laborare. Non bibere. Noli turbare puellas et negotia, sicut multi agentes interdum faciunt. Si honestior cum Mata fuisset, adhuc viveret.
  
  
  "Numquid multum bibit?"
  
  
  'Fere nihil. Quarum una est de eo quod me amavit.
  
  
  "Perfectum putatis?"
  
  
  "Ego mirabar de hoc. Forsitan Paula aliquid scit. Loquar cum illa cum Amstelodamum revertimus?
  
  
  'Amare. Recte cogitas de hospitibus. Procurator Americanus erat. Vere scire vellem si mors eius vere accidens esset. Dico, vigiles Batavi sunt efficaces, sane, sed... -"
  
  
  Ea manu expressit. - 'Ego intellego te. Forsitan aliquid inveniam. Paula puella sensitiva est.
  
  
  "Et quam pulchra es?"
  
  
  " habebis de te quod judicas."
  
  
  Conversa in faciem, et tacite pressit ora suo, quasi diceret, sed non eliges, ego curam habebo.
  
  
  Mollia oscula labra, Nick mirata est quare Mata Whitlock elegit. Accidit? Forsitan. Negotiatio terrarum Amstelodami nota erat ut vicus ubi omnes se invicem noverant. Verisimilius tamen erat quod ab AX computatro definitum est.
  
  
  Ingemuit. Omnia tardius iret. Oscula et blanditiae Matae satis idonee erant ut obliviscerentur aliquandiu molestiarum tuarum. Manus eius delapsa est et statim balteum solvit. Cingulum cum omnibus cautelis occultis et usu pulveris AX laboratorium: cyanide venena, pulueres suicidium et alia venena cum duodecim usibus. Donec sit amet pretium quam. Sensit ut advena in paradiso voluptatis. Hospes cum pugione.
  
  
  movit. "Mati, sine me vestes etiam depone."
  
  
  Stabat piger , subridens hilariter circum angulos oris sui ludens , et extendit tunicam suam accipere . Illa diligenter in assecula suspendit, eadem ligatura et camisia fecit, et tacite custodivit, quod stilettum in vidulo suo sub loculis dormientibus abscondit.
  
  
  "Natare vere exspecto", inquit.
  
  
  Celeriter braccas exuit. "Adhuc, id est Javanese recte? Visne quinquies in die natare?
  
  
  ' Etiam. Aqua est grata et amica. Illa te mundat...
  
  
  prospexit. Omnino obscura facta est. Nemo erat ex loco conspicuus. "Mea underpants servare possum." Timidi homines rati; Hoc est quod adhuc me prodit in paradiso voluptatis, cum funeste Petrus in suo loculo secreto.
  
  
  "Aquam fabricam potest sustinere," inquit. "Si flumine imus, nudum natare potuimus. Libet me lavare et funditus mundare.
  
  
  Invenit duo lintea in sacco fusco involutos, Wilhelmina et crumenam in uno eorum, et dixit: "Balneum sumamus."
  
  
  Eleganter, recta via ad flumen secuta est. Subinde campestri conspectum amiserunt, Nick respexit. Ne quis viderer viderer eos. Rovers cibum in primo camini coxerunt. Intellexit cur campstres tam parvae essent. Cum arbusculae certis spatiis inter se longius a litore emersissent. Area culta fere ad litus pervenit. Semita similis viae, quasi equi scapulas vel navigia secum traxissent aliquot ante saecula. Aliquam erat ut. Ambulabant diu. Pascuum post pascuum. Res mira erat pro patria, quam putes tam refertam hominibus. Homines... Plaga planetae huius. Machinae agriculturae et opifices agriculturae...
  
  
  Sub una ex altissimis arboribus locum invenit munitum sicut prospectus in obscuro. Fossa angusta plena foliis siccis, ut nidum. Mata eam tam diu aspexit quam admirans aspexit. Interrogavit. - "Tu aliquid hic simile?"
  
  
  "Locus est. Vidisti quam lepide ripae huius fluvii sunt? Nullae solitudines sunt aut rami aut folia. Sed hic. Sunt adhuc hic vera folia, penitus arefacta, sicut plumae cubile. Puto amatores huc venire. Forsitan multos annos in ordine.
  
  
  Linteum in arbore truncus collocavit. 'puto te esse rectum'. Sed fortasse homines sarculi folia hic commoda locum habent ad dormiendum meridianum.
  
  
  Fasciam et pantias exuit. "Bene, sed hic locus multum amoris novit. Nescio quomodo sacer est. Atmosphaeram suam habet. Sentire potes. Nemo arbores vel lectica hic secat. Estne satis argumenti?
  
  
  "Fortasse" dixit cogitanter se iactans suos ad unam partem. Perge, Carter, probare, nefas esse.
  
  
  Mata conversus et rivum intravit. Ea aliquot metra iacit et exsurrexerunt. 'Dive hic quoque. Suus 'nice.'
  
  
  Non unus ex illis erat, qui in ignotam fluvium ingerere cuperent, non tam excors esse potes ut sparsos saxos negligas. Nick Carter, qui interdum a triginta metris eiectus est, aquam tam molliter quam virgae casum intravit. Ad puellam tacitis natat ictibus. Hunc locum pacem et reverentiam meruisse sentiebat, omnium amantium venerationem, qui suum hic primum amorem noverant. Vel quod meum genium putabat Mata natantem.
  
  
  "Non sentis bonum?" susurrabant.
  
  
  Ita.' Aqua lenit et aer vespertinus frigidus est. Etiam anhelitus eius prope placidam aquae superficiem videbatur replere pulmonem aliquid novi, novi aliquid et roboratum. Mata premebat partim fluitantia, caput aequat. Crines satis longi erant, et cincinnis madidis cervix delapsa leni lenitate blandiebatur. Alia quaedam bonae Matae putabat, Salonas non visitabat. Parum simplex sui-cura linteolum, pectinem, peniculum et lagenam olei odoriferi et comam in figuram retraxit.
  
  
  Aspiciens illum, impositis manibus hinc inde caput et leviter osculata, densis simul in duo lintribus undantia iuncta tumescant harmonia corpora.
  
  
  Sensim eam levavit et utrumque pectus osculatus est, quod et tributi et passionis expressum est. Cum iterum se demisisset, erectione sustentata est. Animus erat ita spiritualiter gratus ut eam in aeternum servare voluisti, sed etiam perturbare quod te moveret ne ulterius quaereres.
  
  
  Ingemuit et validis leviter post terga lacertis clausit. Sensit eam palmas apertas et proximas, lascivas motus sanae infantis, depulso ubere matris suae, dum lac bibit.
  
  
  Cum tandem ... et manus eius delapsa est, intercepit eum et insusurravit: “Minime, nullae manus.
  
  
  Meminerat adhuc, mixto metu et exspectatione, quomodo memoria exsurgeret. Aliquanto longior, sed illud iocandi pars est. "Ita," mussat dum laborat viam suam et se in eum deposuit. ' Etiam. Memoro.'
  
  
  Voluptas est patientiae dignitas. Centies credidit, sentiens corpus eius contra eum calore oversaturatum, aquam frigidam inter eos exaggerasse. Cogitabat quam quietam et remunerans vitam videretur, et dolebat illis qui dicunt quod in aqua stupri non est iocum. Animi arctissime ad eorum frustrationes et inhibitiones tenuerunt. Pauper guys. Multo est melius. In summo nexu humoris nullus est inter se separatus. Mata post tergum crura ei clausit et sensim se sursum fluitantem sensit et cum ea. 'Scio. Scio" insusurrabat, et tum ore suo pressit.
  
  
  Cognovit.
  
  
  Iter per aquam in castra obtentu. Mata cum amica hum camini gasi cibum parabat. Invenit in eo aucupari et iurulentam escam, fabam et thymum et allium purulentum inuenit ad culturam acetariam. Quisque illud ad ultimum folium comedit, nec minime pudebat quod decem tortulas cum tea deglutivisset. Viam Australiae nunc multum crustulorum se emere potest.
  
  
  Fercula lavanda adiuvit et pulmentum mundavit. Dum reptabant in saccis suis pannis dormientes, aliquandiu inter se ludebant. Pro recta cubitum ierunt, omnia iterum fecerunt.
  
  
  Hem, paulum? Voluptas sexus, varius sexus, ferox sexu, delectamentum sexus.
  
  
  Post horam tandem simul in nido molli et CRINITUS. "Gratias tibi ago," Mata susurravit. "Possumus tamen se beatum facere."
  
  
  "Quid agimus? Gratias tibi. Es delectamentum."
  
  
  "Ita," inquit, oscitanter. "Ego amo. Solus amor et benignitas vera sunt. Guru hoc semel mihi narravit. Nonnulli homines adiuvare non poterant. In mendaciis parentum haerent ab ineunte aetate. Iniuria educatio.
  
  
  Languida pressa palpebras osculatur. "Somne, Miss Guru Freud. Recte debes. Sed ego tam defessus sum ...
  
  
  Quisque fere dormivit sicut feles. Potuit dormire in tempus, bene conueniens, semperque in minimo strepitu vigilabat, sed hac nocte, et remissibilis erat, dormiebat ut truncus. Priusquam obdormisset, animum suum ei persuadere conatus est ut quam primum aliquid in itinere insolitum accidisset, mens tamen ei illa nocte irata videbatur. Forsitan quod his felicibus momentis Mata minus iocum habuit.
  
  
  Dimidium chiliometrorum a castris, duae magnae Mercedes constiterunt. Quinque viri ad tria tabernacula dormientes cum luce, gradibus tacitis, accedunt. Primum lampades suas in Rover et Volkswagen refulserunt. Cetera facilis erat. Nec plus quam velox aspectu Peugeot fuit satis.
  
  
  Nick eos non animadvertit donec vehemens radius ad suos oculos dirigebatur. Expergefactus exsiluit. Celeriter oculos iterum contra lucem claram clausit. Manus super oculos posuit. Captus ut parvus puer. Wilhelmina sub thorace laneo suo iuxta vidulum iacebat. Forsitan in celeri iactu eam arripere potuit, sed se tranquillum manere coegit. Patientes estote et mox exspecta chartas permixtas. Mata vestibulum libero vel dolor. Immobilis iacebat. Expergiscere nunc visa est ac diligenter eventa ulteriora exspectare.
  
  
  Aversa est ab eo lux lampadis versus terram. Animadvertit hoc fulgore contra palpebras ablatione. "Gratias tibi ago" inquit. « Propter Deum, ne luceas amplius super faciem meam ».
  
  
  'Paenitet.' — Fuit vox Jaap Balleguier. "Plures sumus quorum interest, Dominus Kent. Sic placet cooperari. Tibi tradere adamantes volumus.
  
  
  'Bonum. Abscondi. Quisque stetit, sed clausi sunt oculi. "Excaecavit me illa damnatione lucis." titubavit inopem magis quam sentiebat. Oculos suos in tenebris aperuit.
  
  
  "Ubi sunt, Dominus Cantio?"
  
  
  "Dixi tibi quia abscondi eos".
  
  
  'Certe'. At ego non patiar vos illos capere. In tentorio, in curru, vel alicubi extra. Si opus est, persuadere tibi possumus. Fac cito electionem tuam.
  
  
  Quae electio? Alios homines in tenebris sentire poterat. Ballegoyer a tergo bene operuit. Tempus itaque est utendum stropha.
  
  
  Putabat deformem, faciem duram intuens. Balleguier personalitas fortis erat, sed non debes eum timere ut Van der Lahn imbecillem. Hic est timidus qui te interficit et non vult eum ut faciam tibi.
  
  
  'Quam habes in nobis?'
  
  
  'Helicopter. Vocavi unum. Omnia simplicissima sunt. Crystallini placet.
  
  
  "Tu cum Van Rijn laboras?
  
  
  'Non realiter. Nunc, domine Kent, claude...
  
  
  Non saevos. - “Illos in hoc vidulo iuxta saccos dormientes invenies, ad laevam sub cilicio.
  
  
  'Gratias tibi.'
  
  
  Unus autem ex hominibus intravit in tabernaculum et reversa est. Sacculus obstupefactus Ballegoyer tradit. Paulo melius videre potuit. Aliud minutum exspectavit. Hanc lucernam repellere potuit, sed fortasse etiam alii lampades habebant. Erat autem Mati in media acie ignis quando dirigentes coepit. Balleguire spreverunt contemptim. "Potes hos lapides servare ut eget, Dominus Kent. Sunt fakes.
  
  
  Annibale tenebris delectatus est. erubescere se sciebat. quasi scholus deceptus est. Commutati sunt a De Groot...
  
  
  “Scilicet,” fictum sacculum attulit. Verae prorsus similes, si imagines eorum in ephemeride vidisti.
  
  
  "Num potuit effugere?"
  
  
  ' Etiam. Ipse et Hasebroeck portam iterum aperuerunt, dum Van Rijn et helicopterum vigilum dedi ut in te oculum facerent.
  
  
  "Ita tu es agens speciale Batavicum. Quis fuit ille..."
  
  
  'Quomodo convenisti cum De Groot?
  
  
  "Non ingredior. Van Rijn huius conventus curam suscepit. Deinde mediabit. Quomodo ergo cum eo agetis?
  
  
  "Potesne tactus cum De Groot?
  
  
  "Nescio ubi habitat. Sed audivit a me - sicut adamas emptor. Sciet ubi me inveniat si me indigeat.
  
  
  "Scisne eum prius?"
  
  
  'Nullus. In silvis post domum Van Rijn incidi. Interrogavi eum si esset homo qui vendiderit Adamantem yenisti. Occasionem videndi faciam sine medio, ut reor. Haec mihi ostendit. Dissimiles puto ab his falsis. Originalia esse debent quia putabat fortasse emptor locuples esse.
  
  
  "Cur tam cito discedis?"
  
  
  "Cum nuntiatus esses, impetum fieri posse duxi. De Groot cepi et sacculum hunc mecum cepi. Dixi ei ut contact me et ipsum praecurrerem usquam.
  
  
  Cogitavi hominem iuniorem cum autocineto citius eos habere debere".
  
  
  Tonus sardonicus erat ad elogium Balleguire.
  
  
  "Sic facta est subitarum rerum victima."
  
  
  'Ut est certe.'
  
  
  - Quid si De Groot dicit te illa surripuisse?
  
  
  
  
  Caput 8
  
  
  
  
  
  'quid furatus es? Sacculum plenum ex fur vera gemma fakes?
  
  
  Scis ergo quod adamantina ista surrepta sunt cum emere tibi offerebantur. Tristis quasi locutus est: Dicunt nunc causam dicere.
  
  
  "Quantum scio, non sunt alicuius qui habet. Fovi in Sovietico meo et inde ducti sunt . . ."
  
  
  "Huh? Furtum ergo non est si a Russis accidit?"
  
  
  "Ais. domina in velo nigro dixit se suos esse."
  
  
  Nick iterum plene perspicere potuit Balleguire hunc esse dominum eminationis et diplomatis. Sed quid hoc ad causam? "
  
  
  Alius vir ei chartam tradidit. - Si contactus De Groot te me vocas?
  
  
  "Numquid adhuc opus est Dominae J?"
  
  
  Balleguier parumper haesitavit. Nick sentiebat se velum levare, sed tandem contra illud statuit.
  
  
  "Ita," inquit vir. "At spero te vocabis."
  
  
  "Ex his quae audivi," dixit Nick, "quam primum adamantes potest obtinere."
  
  
  'Forsitan. Sed, ut vides, nunc multo magis intricata facta sunt: ambulabat in tenebris, conversus ad lucernam, subinde ut observaret quo iret, et secuti sunt eum viri ex utraque parte tabernaculi. figura apparuit a tergo Peugeot, et quarta a latere fluvii, Nick ingemuit cum subsidio, quot simul fuissent?
  
  
  Reversus est ad tabernaculum et saccos dormientes et fictos adamantes in truncum proiecit. Ibi Wilhelminam praesentem curavit, nec emporium ab ea exemptum est. Tunc discumbens tetigit Matam. Fovit sine verbo.
  
  
  Blandit lenis dorsum. "Audistin' omnia?"
  
  
  ' Etiam.'
  
  
  "Van Rijn et Balleguier nunc simul laborant. Et tamen ambo adamantes mihi venales praebuerunt. Et certe, quales sunt isti? Mafia Batavica?
  
  
  respondit in tenebris cogitationem. anhelitus eius per mentum molliter praestrictus. " Ambo boni cives sunt."
  
  
  paulisper silentium fuit, tum ambo riserunt. Negotiatores decern, Nick dixit. "Fortasse Van Rijn, sed Balleguier negotiatrix maximae rei in mundo est. Omnes luculentam faciunt utilitatem, quantum fieri potest, si occasio est rationabilis non captandi." Et recordatus est Accipiter dicens: "Quis vincet?"
  
  
  Memoriam photographicam suam perscrutatus est propter tabellas secretiores quas nuper in AX praetorio studuit. De relationibus internationalibus erant. Unio Sovietica et Nederlandia inter se aequis condicionibus fuerunt. Aliquanto tepide quidem, quod Hollandi in quibusdam locis investigationis nuclei in quibus Sinenses mirum progressum fecerat, cum Sinensi collaboraverunt. Adamantes Yenisei in hoc schemate non optime conveniunt, sed tamen...
  
  
  De somno paulisper cogitavit, donee quarta vigilia sexies transiit. Deinde evigilavit et cogitavit de Groot et Hasebruck. Quid nunc faciunt? Pecuniam pro adamantibus requirebant et adhuc in contactu cum Van der Laan erant. Invenerunt itaque se in aliqua parte. Excitatus Mata osculatus est. "Tempus laborandi."
  
  
  Eegerunt orientem ad appropinquantem lucem. Nubes operculum erat crassum, sed temperies moderata et amoena erat. Cum per elegantissimum oppidulum egerent et vestigia ferriviaria traiecissent, Nick exclamavit: "America oppidum" dicitur.
  
  
  "America hic multum videbis. Motels, supermarkets. Totam landscape hic perditus est. Praesertim in viis et prope urbibus."
  
  
  Prandium habebant in theca motel, quod in Ohio esse potuit. Tabula geographica studens, viam ad septentrionem, quae Noviomagen et Arnhem ducebat, invenit. Ut e raeda sorte extraxerunt, Nick celeriter currum repressit. Sub backrest eam invenit angustam thecam plasticam quattuor pollicis. Fibulae filo flexibili et frequentia nodi temperantiae quod revera non tangebat. Hoc ostendit Mate. "Unus illorum Balleguire puerorum in tenebris officere." Hoc modicum tradit transfugam illis narrat ubi sumus.
  
  
  Mata in parva arca viridis spectavit. "Parvus est valde".
  
  
  "Potes haec facere magnitudinem arachidis. Haec fortasse vilior est aut longiorem vitam habet propter gravidas maiores et longiores..."
  
  
  Meridiem pro septentrione in via expulit donec ad testam gasi perventum est ubi plures currus ante soleatus collocati sunt ut in acie expectarent. Nick in acie surrexit et dixit : "Tolle minutam et sume eum ad sentinam."
  
  
  Ambulavit ante donec currus cum licentia Belgica laminam vidit. Ille arrepto ansam demittit sub occipitio curru, extitit et blande dixit aurigae Gallice: “Demisi manubrium sub tuo curru, num minutam expectas?
  
  
  Homo verecundus post rotam affectuose risit et adnuit. Nick manubrium suum invenit et transmissum sub curru Belgico inauguravit. Sumens calamum, homini gratias egit et paucas nutus amicas commutavit. Impleta piscina Peugeot septentrionem versus.
  
  
  "Nonne tu machinam illam transmitter sub illo alio curru?" Mata petivit. ' Etiam. Quod si abieceris, statim intellegent aliquid esse falsum. Sed fortasse alios currus illam ad tempus sequentur. Restat aliquid aliud. Nunc nos ex quavis alia raeda in via explorare possunt."
  
  
  Currum prospexit, qui longe post se agebat, U-vicem in Zutphenum fecit, per regionem iter et ad fossam Tuentam egit, nec currus eos secutus est. humeros extulit. "Videmur eos amisisse, sed nihil refert. Van Rijn scit me negotium agere cum Van der Laan. Sed fortasse parum confusi sumus."
  
  
  Prandium erat in Hengelo, et post horam secundam Gesteren pervenerunt. Iter suum invenerunt extra praedium Van der Laan. Erat area densissima silvarum - probabiliter ad fines Germanorum prope - cum statio statio per quam circiter quingentos cubitos emiserunt per viam rusticam sub arboribus ornata et inter saepem solidam. Erat versio pallida Van Rijn residentiae luxuriosas. Utriusque pretium comparare difficile erat, sed sae- pius non poterant. Fundus unus arbores perantiquas habebat, domus ingens erat et multum aquae in eo erat, propterea quod vetus aristocratia quaerebat. Altera - Van der Laan - multam terram habuit, sed pauciora aedificia erant, et rivi paene invisibiles erant. Nick Peugeot lente per curvam viam egit et in glarea raedam sorte ortus est; inter viginti fere currus. Daf usquam non vidit nec vidit magnas limousinas quas Van Rijn et Ball-Guyer praetulerunt. Sed adhuc erat post gestationem ubi etiam currus parked possent. Alicubi descendens e sorte raeda erat piscina moderna, duo atriola tennis et tria angiportorum bowling. Ambo atria tennis in usu erant, sed solum circiter sex homines circa piscinam erant. Erat adhuc nubilum.
  
  
  Annibale inclusit Peugeot. "Agamus ambulationem, Mata. Circumspiciamus antequam pars incipit".
  
  
  Transierunt xystum, et in campis ludis, et domum ambulaverunt. Glarea via ad garages, stabula et aedificia lignea. Quisque ambulavit. In agro ad dextram horreorum duo ingentes pilae natabant, custoditae ab homine qui in eas aliquid flabat. Commodo consectetuer minim erat helium si vel. Oculi eius penetrantes singula videbant. Superius garagium erant mansiones seu cohortes cum sex spatiis raedis. Tres parvae currus ante se iuxta se eleganter collocati sunt, et gestatio citra domum transiit ortum inter prata et in silvam ivit.
  
  
  Nick Mata in garagem duxit cum vox Van der Laan post illas venit. "Salve, Mr. Kent."
  
  
  Quisque risus conversus et elevans. 'Salve.'
  
  
  Van der Laan leviter anhelitus venit. Celeriter de his certior factus est. Ille tunicam albam et bracas albas gerebat, quae adhuc eum tamquam negotiatorem faciebat, qui operam suam impeccabilem aspectum conservare conatus est. Calcei eius lucebant.
  
  
  Van der Laan clare commotus est adventus Nick. Admirationem ejus superare contendit et situ potiri contendit. "Videamus, aspice me. Haud scio an velis venire..."
  
  
  Magnum hic habes locum,” Nick dixit. Mata ei introduxit. Van der Laan cordialis fuit. "Quare putes me non venire?" Quisque pisces aspexit. Una erat vestita novis exemplaribus, veribus et lineis phantasticorum colorum, omnia genera sexualium symbolorum in sonorum ictu laetorum.
  
  
  "Ego... audivi.
  
  
  - Has De Groot adhuc pervenit?
  
  
  ' Etiam. Animadverto quod ingenui sumus. Mirum situm. Ambo a me discedere voluisti, sed res te ad me redire coegit. Fatum hoc est.
  
  
  - Estne De Groot iratus mihi? Sarcinam ab eo accepi. "
  
  
  In oculis Van der Laan scintillant suggessit De Groot ei se delusum esse "Norman Kent" - et vere iratus esse De Groot. Van der Laan manus extendit.
  
  
  "Ah, non vere. Post omnes, De Groot negotiator est. Justus vult efficere ut pecuniam suam accipit et has adamantes expellit. Egone eum videre debeo?
  
  
  ' fine. Sed negocium facere non possum nisi cras mane. Hoc est, si eget nummis. Nota quantitatem accipio per nuntium".
  
  
  "Nuntius?"
  
  
  " Amicus scilicet."
  
  
  — putavit Van der Laan. Tentavit invenire puncta infirma. Ubi erat hic nuntius cum Cantia cum Van Rijn? Secundum eum, Normannus Cantio nullos amicos in Belgio habuit - nullos certe fidos qui magnas pecunias pro se adire et arcessere possent. " Potesne illum vocare et interrogare si prior potest venire?"
  
  
  'Nullus. Hoc autem est impossibile. Diligenter ero cum populo tuo ... -
  
  
  Vos observare aliquot homines,” Van der Laan dixit arida. "Non valde gaudeo te primum de hac re cum Van Rijn disputavisse. Et nunc vides quid deinde futurum sit. Cum dicunt has adamantes surreptum esse, omnes digitos suos avari monstrat. Et hoc Balleguier? Scis quis operatur. ?
  
  
  'Nullus. Suspicor ille iustus potentialis adamas venditator,” Nick innocenter respondit.
  
  
  A domino ducti, ad curvum pensili stagnum imminens pervenerunt. Nick animadvertit Van der Laan eos a garagenis et aedificiis quam celerrime abducere. "Iustus igitur exspectandum et videbimus. Et De Groot manere debebit quod utique sine pecunia non relinquet."
  
  
  "Putasne hic delirare?"
  
  
  ' Oh no.'
  
  
  Quisque scire vellet quae consilia et notiones in capite illo nitide pectinarent. Fere percipere potuit Van der Laan difficile cogitare de idea tollendi De Groot et Hasebroeck. Minimi homines cum magnis cupiditatibus periculosi sunt. Haec est species, quae penitus in eo posita est, ut avaritia malum esse non possit. Van der Laan pyga balustradi affixa premebat, et Javanesi in tunicas albas ad eas accessit. "Eamus sarcinas tuas de curru" dixit dominus. "Fritz hic est ut cubicula tua tibi ostendat."
  
  
  In Peugeot Nick dixit: "De Groot sacculum mecum habeo. Nunc ei dare possum?
  
  
  "Exspectamus usque ad cenam. Tunc satis tempus habebimus."
  
  
  Van der Laan eos sub gradibus in aula principali aedificii reliquit, hortatus ut nando, tennis, equo vectus ceterisque voluptatibus frueretur. Sonabat sicut dominus nimis occupatus parvae rei. Fritz eos in duas conclavia adjacentes duxit. In susurro, Nick Mata dixit dum Fritz sarcinas suas iactabat: " Rogate ut afferat duas cupas et nitrum cenaculum."
  
  
  Cum Fritz discessit, Nick ad Mata cubiculum perrexit. Cubiculum pudicum connexum erat cubiculo suo, balneo communi. "Quomodo balneum mecum communicas, domina?"
  
  
  Illa in arma lapsus est. "Volo communicare omnia vobiscum."
  
  
  - Fritz est Indonesiaca, annon?
  
  
  'Haec sit vera. Libet loqui cum eo per minutam...
  
  
  "Age. Ego nunc relinquo. Conare esse amicos cum eo."
  
  
  "Hoc ego laboro."
  
  
  'Idem puto.' Sed mitescere. Dic ei quod nuper in hac terra adveneris et difficile est tibi in ea vivere. Omnibus tuis viribus utere, mi amice. Hoc nemo potest stare. Probabiliter solus est. Cum in diversis cubiculis usquam sumus, nullo modo eum vexare debet. Modo fac eum insanum."
  
  
  "Bene, mel, ut dicis." Faciem ei extulit et dulcem nasum osculatus est.
  
  
  Nick hummed modulationem "Finlandiae" cum eo pacto. Una tantum ratione opus, quodque iuvaret. Et tamen una pulcherrimorum hominum adinventionum sexus, mirabilis sexus. Sexus cum pulchri- tudine Batavica. Fere cum eo es factum. Vestimenta sua suspendit, de suis toiletries et notarium in mensa per fenestram apposuit. Etiam haec vestis pulcherrima erat nihil comparatum mulieri pulchrae et prudenti. Homo quidam pulso. Aperiens ostium, aspexit De Groot. Homunculus tam severus et formalis fuit quam semper. Etiam nec risus erat.
  
  
  "Salve," Nick dixit vehementer. 'Fecimus id. Nos capere non potuerunt. Habesne difficultates per hanc portam questus? Ego illic me perdidi pingere aliquid.
  
  
  De Groot eum frigide et callide aspexit. "Recurrerunt in domum cum Harrius et discessi. Non dubium erat quin ostiarium denuo portam illam aperiret."
  
  
  "Quaedam difficultates habuimus. Helicopters supra caput et omnia quae. Ego ne adhuc vidi. Hoc tempus non ".
  
  
  De Groot confusa videbatur. - Et tamen venisti.
  
  
  " Putaremus hic congredi, non erimus? Quo alio ibo?
  
  
  "Ego - intelligo."
  
  
  Quisque grinned hortatur. "Sane miraris cur Amstelodamum non recta pergerem? Exspecta ibi vocationem tuam. Sed cur aliud intermedio indigere vis? Non facis, sed scio. Forsitan possum. Negotium cum Van der Laan diu . Nescio hanc regionem. Adamantes per terminos questus ubi volo quaestio est. Non, non sum unus ex iis qui omnia solus sicut tu. Sum negotiator et post me omnes naves exurere non potes, itaque modo debes aliquandiu relaxare, etsi intellego te meliorem facere cum Van der Laan posse. Pecuniam etiam innuere potes quod mecum directe negotium agere possis, sed - apud nos diceres - non facerem si essem tibi, dixit posse negotium post prandium loqui.
  
  
  De Groot nullam electionem habuit. Confusius quam persuasum erat. 'Pecunia. Van der Laan dixit tibi nuntium habere. Nonne adhuc in Van Rijn abiit?
  
  
  'Certe non. schedulam habemus. Constiti eum. eum mane mane appellabo. Veniet, vel discedet, si pacti non sumus.'
  
  
  'Intelligo.' De Groot plane non intellexit, sed expectare vellet. "Et aliud est..."
  
  
  "Ita vero?"
  
  
  — revolver tuum. Quidni Vander Laan narravi quid factum est cum conveniremus. Nos... putat, te ei abiturum esse, donec exeatis. Utique scio Americanam opinionem hanc pulchritudinem se a revolvente retinere, sed in casu fiduciae gestu esse potest".
  
  
  Quisque frowned. Via de Groot iam erat, melius calcare diligenter. "Hoc facere non placet. Van Rijn et alii nos hic invenire possunt."
  
  
  "Van der Laan conducit satis idoneos homines.
  
  
  omnes viae custodit.
  
  
  'O li.' Quisque humeros risit. Invenit deinde Wilhelminam, quam in eculeo tunicae abscondit. Ille emporium papaver, retracto fulmen, et e thalamo emisso globulo poplitem capiat in aere. - 'Credo sententiam Vander Laan intellegere posse. Bos est in domo sua. Quaeso.'
  
  
  De Groot cum pistol in balteo relicto. Nick winced. Impedimenta scrutabuntur quam primum. Bene, fortuna. Longam vaginam ab Hugone loris removit, et stiletto in modum angustae literae aperientis litteralis casus factus est. Tortorium absconditum aliquamdiu quaesivit, sed non invenit. Quod adhuc nihil significabat, quia in domo tua omnia casus et opportunitas habes in pariete aliquid tale occultandi. Mata per balneo adjacente intravit. Ridebat illa.
  
  
  "Bene pervenimus. Terribiliter solus est. Van der Laan per tres annos versatus est et pecuniam bonam facit, sed ... -
  
  
  Quisque digitum ad labia sua posuit et eam in balneo duxit, ubi in imbrem convertit. Dixit, prope aquam multam: "Hae camerae bugged possunt. In posterum hic de omnibus rebus magnis disputabimus." Adnuit et Nick continuavit, "Noli vereri, multum mel videbis. Si forte acceperis, diceres ei te timere Van der Laan et praesertim magnum hominem sine collo qui Is mihi facit ut aliqua simia similis, Quaere Fritz, si hic homo potest nocere puellis et vide quid dicat, quaere nomen eius si potes.
  
  
  'OK delicatus. Simplex sonat.
  
  
  "Vix hoc difficile tibi est, fili carissime."
  
  
  Avertit sonum, et in cubiculum Mata iverunt, ubi cupam et nitrum bibebant et musicam musicam e aedificato loquentem venientem audiebant. Quisque id diligenter studuit. Putabat hic locus magnus ad audiendum tortor ligula esse posse.
  
  
  Quamquam nubes omnino non evanuerunt, in piscinam nataverunt aliquantulum, tennis ubi Nick prope Mata vincat, ostensae sunt praedium quod Van der Laan olim petierat. De Groot iterum non comparuit, sed interdiu Helmy et alios circiter decem hospites in piscina vidit. Nick mirabatur quid interesset inter Van der Laan et Van Rijn. Haec fuit generatio quae semper quaesita est - Van Rijn in mattis placerat.
  
  
  Van der Laan balloons superbiebat. Gas parte dimissi et manilae funes gravibus stabant. “Novae hae pilae sunt”, superbe exposuit. "Nos modo eos in libero inhibendo. Sunt valde bona. Sumemus calidum aerem Balloon mane equitare. Velisne experiri, Mr. Kent? Norman, inquam."
  
  
  "Ae," respondit Nick. "Quid hic de alta intentione linearum?"
  
  
  "O iam antecedens es cogitas. Valde callidi sunt. Hoc est unum ex maximis periculis nostris. Una earum in oriente currit, sed nos multum non movet. Tantum breves volatus facimus, deinde emissionem gasi et adepto sustulit per salsissimus vir vivens.
  
  
  Quisque labentes praetulit ipse, hanc tamen sibi servavit cogitationem. Duo magna pilae varia? Status interesting symbolum. aut fuit aliud? Quid psychiatra diceret? Utique, quaerendum est Mata... Van der Laan garages inspicere non offerebat, licet breviter intueri liceat pratum, ubi tres equi castanei steterunt in umbra arborum in spatio parvo concluso. More status horum symbolorum? Mata adhuc erit occupatus. Ambulabant lente ad domum.
  
  
  Exspectabantur apparitores ad mensam induti, etsi non in veste vespertina. Mata admonitus a Fritz. Nick indicavit se et Fritz optime peregisse. Iam res fere parata erat ad interrogandum.
  
  
  Nick Helmya paulisper abstulit dum aperitif bibit. Mata erat centrum attentionis in altera parte porticus patio. "Visne habere parvam fun, mi eximie formosa mulier?"
  
  
  Euge, sane; naturaliter. Non vere similis sonare solebat. Molestiae erat in ea, ut cum Van der Laan. Animadvertit se incipientem paululum timidus iterum accipere. Quare? "Video te magnum tempus habens. Illa spectat bonum."
  
  
  "Meus amicus vetus et forte occurrit."
  
  
  "Bene, aut vetus non est. Praeterea hoc corpus non est quod casu incidere potes."
  
  
  Nick etiam Mata aspexit, quae hilariter ridebat in coetu hominum concitatorum. Vestis alba vespertina cremeo gerebat, super uno humero precario apta, sicut saria aurea clavo affixa. Cum capillis nigris et fusca pelle, effectus erat attonitus. Helmi exemplar erat classy in veste caerulea nitidissima, sed tamen - quomodo veram mulieris pulchritudinem metiris? "
  
  
  "Quaedam est negotii mei particeps," dixit. - Dicam omnia postea. Quale cubiculum tuum est?
  
  
  Helmi eum aspexit, risit, tum serio suo risum sincerum esse et placuit ei visum esse statuit. "ala Septentrionalis. in dextro dextro porta secunda."
  
  
  Oryza mensa erat optima. Viginti octo convivae ad duas mensas sedebant. De Groot et Hasebroek salutationes formales breves cum Mata et Nick commutarunt. Vinum, cerevisia et cognaca in cistis afferebantur. Sero erat cum protervi coetus hominum in patio iter fecerunt, saltantes et osculantes vel congregati circa mensam roulette in bibliotheca. Les craps currebatur ab urbanitate et homine evulso qui Las Vegas croupier esse potuit. bonus erat. Ita bonum est quod Nick quadraginta minuta intellexit se bet ludentem cum triumphante, iuveni semis ebrio, qui in acervum argentariam miserat et permisit se sponsione viginti milia ducentorum. Guido sex exspectabat, sed evenit ut quinque essent. Quisque renuit caput. Numquam intelleget homines similes Van der Laan.
  
  
  reliquit et invenit Mata in parte deserti vestibuli. Cum appropinquavit, tunicas albas avolavit.
  
  
  “Fritz erat”, Mata susurravit. "Nunc amicissimi sumus. et etiam pugnatores. Pauli Meyer nomen viri magni est. In una cubicula in tergo latet, cum duobus aliis quos Fritz Beppo et Marcus appellat. Sunt plane puellae laedendi capaces. et Fritz praesidio me pollicetur et "fortasse ab illis me fac, at ego illum lubricum habebo. Mel, suavissimus est. Noli ei nocere. Paulum aut Eddie audivit, ut est interdum. vocavit Helmy-conatus est nocere. "
  
  
  Cogitanter annuit Quisque. "Conatus est eam occidere . Puto Phil vocavit eam et ubi discesserunt. Forsitan Paulus super se profectus est . Sed adhuc desiderabat . Conatus etiam me premebat , sed non laborabat . "
  
  
  "Aliquid aguntur. Vidi Van der Laan ingrediens et ex officio suo aliquoties. Deinde iterum De Groot et Hasebroeck in domo, dein iterum foris. Non agunt sicut homines, qui ad vesperas quieti sedent." .
  
  
  'Gratias tibi. Oculi tui in eos, sed fac te non animadvertunt. Dormi sis, sed noli me quaerere.
  
  
  Mata osculata est eum. "Si res est, non flava."
  
  
  “Lux, haec flava negotiatrix est. Scis pariter ac ego me solum ad te venire domum, etiam si in tabernaculo est.” Occurrit Helmy in comitatu sene qui nimis ebrius videbatur.
  
  
  "Paulus Mayer, Beppo et Mark qui te mittere conati sunt. Hi iidem homines sunt qui me in deversorio meo interrogare conati sunt. Van der Laan probabiliter primum cogitaverunt quod una operati sumus, sed postea mentem mutaverunt."
  
  
  Dura facta est, quasi mannequin in manibus. 'O.'
  
  
  "Iam scivisti, nonne. In horto ambulabimus?"
  
  
  ' Etiam. Ita dico.'
  
  
  "Immo iam scivistis, et sic vis ambulare?"
  
  
  In scalas offensa est dum abduxit eam porticum in viam aenigmate illuminatam parvis et vario lumine. “Periculosis adhuc esse,” dixit, sed ipse non credidit. "Quare ergo huc venisti, ubi bonam occasionem habeant, si velint?"
  
  
  Sedit super scamnum in gazophylacium, et quiete flevit. Prope eam extraxit et eam mitescere conatus est. "Quomodo infernum putabatur scire quid facere?" - inquit offensus. "Meus totus mundus cecidit seorsum. Phil ... numquam putavi -
  
  
  Noluit cogitare de modo. Si hoc fecisses, id quod invenisses in exitu esse scires. Si igitur aliquid te invenisse suspicarentur, leonam statim intrasti.
  
  
  "Non certus eram si sciant. Tantum in Kelly munere paulisper mansi et omnia quae via erat retuli. Sed cum ambulabat in me aspexit tam ridiculam quam diu cogitavi, "Ille. scit. - nescit - scit."
  
  
  Oculi eius umidi sunt.
  
  
  "Ex quo factum est, scire possumus scire, vel saltem cogitasse te aliquid vidisse. Nunc dic quid prorsus vidisti."
  
  
  "In tabula sua magnificata fuit viginti quinque vel tricesimo tempore. Intricata erat extractio mathematicis formulis et notis multis. Tantum memini verba Us Mark-Martin 108g. hawkeye. Egglayer RE.'
  
  
  "Bona memoria habes. Et hic impressio fuit amplificatio quarundam probationum et chartarum accuratarum quas tecum portasti?"
  
  
  ' Etiam. Nihil erat ut ex eget ipsum imagines photographicas, etiam si scias ubi prospicias. Tantum si multum auges. Tunc intellexi me esse tabellarium in aliquo speculatoris negotio. " Tradidit ei sudarium suum et tersit oculos suos. " Phil ratus sum nihil ad hoc facere."
  
  
  - Nunc scis. Kelly vocavi eum oportet et dixi ei quid sentiret de te quando egressus es sciret.
  
  
  - Norman Kent - quis es usquam?
  
  
  "Nihil refert nunc, deliciae."
  
  
  "Quid sibi vult hoc punctum egere?"
  
  
  Verba sua diligenter elegit. "Si legas omne emporium technicum de universo et de rockets, et omne verbum in Novi Eboraci temporibus, per te ipsum poteris".
  
  
  "At non ita est. Quis potest facere?
  
  
  "Optimum me molior, licet iam post aliquot septimanas sum. Egglayer RE novus satelles noster est cum capite polyatomico, nomine Robot Eagle. Puto te indicium apud te esse cum Moscuae vel Beijing in Hollandiam adveneris. vel quilibet alius summus clientem solventem adiuvare potest cum singulis telemetriis.
  
  
  "Haec igitur opera?"
  
  
  'Et pejus. Quod suum est ministerium et quomodo perducitur ad propositum suum; frequentiae radiophonicae qui eum regunt et iubent eum botrum bombarum nuclei demittere. Et hoc minime iucundum est, quia tunc omnis facultas tua in capite tuo bombas comparandi habes. Conare hoc in politicam internationalem convertere".
  
  
  Coepit iterum flere. Obsecro, Deus meus. Ego nesciebam.'
  
  
  Fovit eam. "Possumusne longius progredi." Quam maxime explicare conatus est, sed simul ad iram provocare. "Informatio perquam efficax erat per quam e Civitatibus Foederatis data erat fallacia. Saltem per aliquot annos. Informatio militaris, secreta industrialia surrepta sunt et toto orbe terrarum apparuerunt sicut cataphractis erant. Ego credo te in hunc canalem incidisse.
  
  
  Rursus illa sudario usus est. Pulchra facies eius iratus est cum eum aspexit.
  
  
  "Possunt mori. Non credo te omnia haec e Novi Eboraci temporibus accepisse. Possumne te adiuvare aliquid?
  
  
  'Forsitan. Hoc loco optimum esse puto quod faceres quod agas facere. Paucis diebus hac intentione vixisti, bene ergo eris. Ut suspiciones nostras ad US imperium viam inveniam.
  
  
  Dicent tibi si officium tuum apud Mansonium vel ferias tenere debeas.
  
  
  Candidi caerulei oculi congressi sunt. Superbus erat videre eam iterum dominari. "Non omnia," inquit. "Sed confido te mihi plura dicere, si potes."
  
  
  Osculabatur eam. Donec non amet erat, at fermentum erat. Potes numerare in angustia American-Batavam puellam. mussat ille, "Cum ad cubiculum tuum redieris, sellam sub ostio tuo pone. In casu modo. Amstelodamum redi quam celerrime potes sine ira Phil. Ego te tum attingam."
  
  
  Eam in patio reliquit et in cubiculum suum rediit, ubi tunicas albas tunicas obscuras dedit. Typographum suum disconvenit et primum e partibus suis mechanismum trigger pro pistol non automaticum convocavit. Deinde ipsum quinque-rotundum pistol, magnum amplitudo sed certa, accurata et validissima e dolio 12 inch. Hugonem quoque ad bracchium eius munit.
  
  
  Proximae quinque horae gremellae sunt, sed admodum informativum. Et excidit ostium lateris et vidit partem venire ad finem. Convivae intus evanuerunt et cum secreta voluptate observavit lumina in cubiculis egredi.
  
  
  Nick per floridum hortum velut umbra obscura movetur. Circuibat stabula, gargias et aedificia. Prosecutus est duos viros ad stationem e gestatorio et homines qui retro ad praetoriam ambulabant. Secutus est alium virum per viam rusticam ad minimum mille passus donec sepem transierit. Hic erat alius introitus et exitus retro. Solebat homo parva lampadio ad inveniendum eum: Philippus nocte salutem cupiebat.
  
  
  Reversus domum vidit Paulum Meyer, Beppom et alios tres in garagio officio. Van der Lahn post mediam noctem ad eos visitandos venit. Hora nona mane, niger Cadillac viam post aedes deiecit et paulo post rediit. Nick audivit murmur indistinctum radiophonicum in tabula. Cum Cadillac rediit, una e magnis operibus cessavit et Nick tres figuras obscuras intus ingressas vidit. Pronus inter frutices iacebat, partim nihil videbat, ut magnae currus lumina in eius directione fulgebant.
  
  
  Raeda iterum ortus est et duo viri per gestationem in tergo exierunt. Quisque circa aedificium reptans, posticum reppulit, ac deinde se recepit et rursus occultavit si resonabat. Nox autem tacebat et sentiens, sed non videns, umbratilem illam figuram obrepsit aedificiorum, considerans id quod paulo ante fecerat, sed maiore sensu directionis, ac si sciret quo iret. Figura obscura ianuam invenit et expectavit. Nick resurrexit a floribus ubi iacebat et stetit post figuram, revolvens grave levans. - "Salve, Fritz."
  
  
  Indonesiaca non mirabatur. lente convertit. "Ita Dominus Kent."
  
  
  “Aspicisne De Groot?” Quisque tacite quaesivit.
  
  
  Longa silentia. Tum Fritz tacite dixit: “Non est in cubiculo suo.
  
  
  "Est nice quod hospites tam bene curas". Fritz non respondit ei. "Cum multis circum domum, non tam facile est invenire. Num eum occideres, si haberes?
  
  
  'Quis es?'
  
  
  "Homo multo simpliciori munere quam tuus est. De Groot capere vis et adamantes capere, nonne tu?
  
  
  Nick audivit Fritz responsum. — ' Ita.'
  
  
  "Hic habent tres captivos. Putasne unum eorum collegam esse posse?
  
  
  'Non puto. Puto me iturum et vide.
  
  
  "Crede mihi cum dico tibi non refert de his adamantibus?"
  
  
  'Forsitan. .
  
  
  "Armatus es?"
  
  
  ' Etiam.'
  
  
  'Me quoque. Ibimus nunc et vide?
  
  
  Est gymnasium in aedificio. Intraverunt per cubiculum imbrem et viderunt saunas et badminton. Inde ad cubiculum obscurum accensis.
  
  
  "Est illorum securitas," insusurravit Nick.
  
  
  Crassus in in ANDRON dormiebat. "Unus viri Van der Lahn" mussavit Fritzius.
  
  
  Cum eo placide et efficaciter laborabant. Quisque restem quam ipse invenit, et Fritz eum celeriter ligaverunt. Os suum sudario suo texerunt, et Nick de Beretta eius curam suscepit.
  
  
  In magno gymnasio Ballegoyer, van Rijn et Nick amici veteris invenerunt, detectivum, ansgarium anulis ferreis in pariete. Oculi detectivi rubri et tumidi sunt.
  
  
  “Fritz,” inquit Nick, “Ite et vide an pinguis guy ad ostium, habeat claves his manicis”. INQUISITOR aspexit. "Quomodo te ceperunt?"
  
  
  "Cas. Me aliquamdiu excaecavit."
  
  
  Fritz reversus est. "Non claves." - Ille anulum ferreum examinavit. "Opus est instrumenta."
  
  
  "Melius volumus hoc primum corrigere" dixit Nick. "Domine van Rijn, visne mihi has adamantes vendere?"
  
  
  "Vellem hoc nunquam audivissem. Sed non ita est de lucro mihi.
  
  
  "Minime, semper latus effectus est, annon? De Groot detinere vis?
  
  
  "Ego fratrem meum occidisse puto."
  
  
  "Miseret te." Nick Balleguire intuens. "Domina J, adhuc interest in paciscor?"
  
  
  Balleguier primus ad suam compositionem reducendus fuit. frigus aspexit. De Groot volumus comprehendi et adamantes suis iustis dominis restitui.
  
  
  "O, ita, res diplomatica est", Nick ingemuit. "Estne haec mensura ad irritationem suam leniendam quam Sinenses adiuvant cum problema ultra-centrifugium?"
  
  
  "Aliquid indigemus quod in extremis tribus saltem locis sumus."
  
  
  "Emptor adamas optime informatus es, Dominus Kent," detectivum dixit. Dominus Balleguire et simul operantes simul sunt. Scis quid hic tibi agat?
  
  
  "Fritz? Scilicet. Hic est e quadrigis oppositis. Hic est videre tabellarium Van der Lahn operationes." Berettam Balleguier tradidit, detectivum narrans: "Ignosce, sed puto melius tormentario uti posse donec oculi tui recte videre possint. Fritz, vis aliqua instrumenta invenire?"
  
  
  'Certe.'
  
  
  "Tunc eos dimitte et ad me officio Van der Laan veni. Adamantes et fortasse quid quaero in tuto sunt probabiliter. Ergo ille et De Groot vix longe abesse possunt.
  
  
  Quisque exitu reliquit et per medium spatium cucurrit. Cum pervenisset ad plana tegulas patio, quidam stabat in tenebris post meridiem a porticu.
  
  
  'Prohibere!'
  
  
  "Haec Norman Kent," Nick dixit.
  
  
  Paulus Meyer de tenebris respondit. Manus unam post tergum tenebat. 'Est extra tempus alienum. Unde venis?'
  
  
  'Quam quaestionem? Forsitan aliquid tegere, in via?
  
  
  "Puto nos melius ire videre Mr Van der Lahn."
  
  
  Manum suam a tergo traxit. Aliquid erat de ea.
  
  
  'Non opus!' — Apronius Annibal.
  
  
  Sed, sane, Mr. Meyer non audivit. Annibal intendit telum, accensus, et ocyus Ad latus in scissura columba secunda. Actus qui solus per annos disciplinae possibilis factus est.
  
  
  Volvebatur supra, surgens paucis antennis ad latus cucurrit, clausis oculis.
  
  
  Post iacula, ne auditus sibilus sonus, gemitus Pauli Meyer plus minusve submersus fuit. Sicut nebula alba phantasma diffusa, vapor effectus est.
  
  
  Quisque trans curtem foris cucurrit et in nunc desiluit.
  
  
  Aliquis flipped pelagus switch et colorata lumina et spotlights in domo scintillabant. Nick in cubiculum principale cucurrit et post lectum stratum latebat sicut sclopetum a porta in ulteriorem partem accensus. Beppo prospexit, fortasse excitatus et instinctus figurae figens, qui subito e nocte cum pistola in manu apparuit.
  
  
  Quisque in area decidit. Confuso Beppo exclamavit: 'Quis est? Ostende te.'
  
  
  Clamabant fores, clamabat populus, tonabant vestigia in corridors. Nick nolebat domum vertere in porticus dirigentes. Calamum globum caeruleum solitam crassam extraxit. Grenade fumus. Nemo convivarum victimae casu fieri poterant. Nick ignitorem extraxit et apud Beppom proiecit.
  
  
  "Exi" Beppo clamavit. Proiectum aurantiacum rursus in murum concrepuit et post Nicknum appulit.
  
  
  Hoc Beppo non haesitans. Audaciam habuit prosternere eam. Bwooammm!
  
  
  Annibal vix tempus erat ut pressionem aeris aperiret os suum susciperet. Feliciter frag grenade non utebatur. Et surgens ad pedes ejus, invenit se fumum griseum crassum. cubiculum transiit et e nube artificiali volvi prae se emissa est.
  
  
  Beppo jacebat in terra figulina fractis tecta. Mata stabat super eum cum fundo vase orientali in manibus suis. Pulchri nigri oculi ad Nick conversus et cum subsidio fulgebat.
  
  
  “Mirabilis,” inquit, Nick, salvere. "Festinate officium. Sed nunc calefacite Peugeottum et exspecta me."
  
  
  Cucurrit in viam. Fortis puella, Mata prodest, sed haec guys ludos non ludunt. Quod faciendum erat, non solum autocineto committitur, sed etiam illuc incolumis est.
  
  
  Nick in Van der Lahn functus erupit. De Groot et dominus eius stabat in aperto tuto... Van der Lan erat occupatus in chartophylacio amplo ponendo. De Groot Nick primus vidit.
  
  
  Parva pistol latae in manu eius erant. Iaculatum misit per ianuam ubi Nick momento ante stabat. Nick emissa ante pistolam parvam e offa serie exspuit et in balneo Vae der Lan cucurrit. Bonum erat quod De Groot parum habuit praxim dirigendi ut instinctu ferire posset.
  
  
  Quisque ostium ad genu altitudinem prospiciens. Supra caput eius glans volavit. Retro columbam facit. Quot ictus fecit quod gun ignis dampnas? Iam sex numeravit.
  
  
  Circumspexit celeriter, linteum apprehendit, in globum involvit, deinde in portam ad caput intulit. Wam! Linteum manu traxit. Utinam momentum habuisset ad petendum, De Groot tam malus iactus non fuit. Linteum iterum extinxit. Silentium. In secundo tabulato ostium impulit. Clamavit aliquis. Pedes corridors iterum oppressi. Non audire poterat si De Groot novum commentariolum pistolae insereret. Nick ingemuit. Nunc tempus est, quo periculo opus est. Ille in cubiculum se desiluit et ad mensam se convertit et prae se incolumem cum dolio sclopelli. Fenestella imminens atrii clausa clauditur. momento pelles motae sunt.
  
  
  Nick in windowsill desiluit et fenestram umero suo aperuit. In gracile, griseo mane, De Groot per vestibulum a tergo domus discurrens videri potuit. Post eum cucurrit Nick, et pervenit ad angulum ubi vidit scenam mirabilem.
  
  
  Van der Laan et De Groot diducuntur. Van der Lan vidulum habuit et ad dextram accurrit, et De Groot solita manu in manu ad garagium cucurrit. Van Rijn, Ballegoyer et detectivum gymnasium reliquit. Deprehensio habuit Beretta quam Nick Ballegoyer dedit. Clamavit ad De Groot: "Desine!" accendit paene statim. De Groot nutavit, sed non cecidit. Ballegoyer manum in detectivam posuit et dixit, "Quaeso."
  
  
  'Illud.' Telum Ballegoyer dedit.
  
  
  Ballegoyer sedulo studiose finem cepit ac felis traxit. De Groot erat in angulo garage. Praeda actum est ei. Daf e garage cum suis coronas grunnitu evolavit. Harrius Hasebruck movebat. Ballegoyer pistolam iterum erexit, intentum diligenter cepit, sed tandem ignem non constituit. "Nos eum capiemus", mussat.
  
  
  Nick haec vidit omnia per scalas ambulans et secutus est Van der Lan. Eum non videbant, et non vident Philippum Van der Lahn praeter horreum currentem.
  
  
  Quo ire potuit Van der Lahn? Tres e gymnasio eum e autocineto detinuit, sed fortasse alibi raedam absconditam habuit. Cum cucurrit, Nick tasque una uti putavit. Cum pistol in manu, tanquam baculus cursoris in curriculo, Nick circa angulum horrei cucurrit. Ibi vidit Van der Lan sedentem in uno ex duobus Balloons, dum in adprehensis iactu occupatus erat, et vesicula celeriter altitudinem occupabat. Magnum Balloon roseum iam viginti metrorum erat. Nick propositum cepit, Van der Lan suum dorsum ei habuit, sed Nick iterum sclopetum deposuit. Satis occidit homines, sed nunquam id facturus est profectus. ventus pilam e iactu teli sui celeriter movit. Nondum sol ortus erat et quasi maculosus tollitur margarita, margarita languida rosea contra caelos cinerei aurorae.
  
  
  Quisque accurrit ad alium clare coloratum tollit. Quattuor punctis affixus ligatus erat, sed disconnectoris nota non erat. In parvam canistrum plasticum desiluit et funes stiletto incidit. Sensim sursum navit, sequens Vander Lan. Sed tardius resurrexit. Quid moratus es? Saburra?
  
  
  Cineres corbis in ore pendebant. Quisque habenas cum stiletto, canistro evectus, celeriter altitudinem adeptus est, iamque cum Van der Lan intra aliquot minutas partes aequabat. Intervallum autem inter hos centum saltem passibus fuit. Quisque amputavit ultimum sandbag.
  
  
  Repente facta est valde quieta et tranquillitas, excepto leni motu venti in funes. Soni ab inferis quiescunt. Nick levavit manum et annuit Van der Lahn ut ad terram descenderet.
  
  
  Van der Lahn respondit se brevissimum emittere - sed Nick persuasum est brevissimum vacuum esse.
  
  
  Sed pila rotunda Nick propius accessit et altius surrexit quam pila Van der Lahn. Quare? Quisque id existimavit, quod eius vesica maior erat in diametro pedalis, ut ventus eum capere posset. Van der Lan suum novum tollit, sed minor fuit. Nick calceos, sclopetum, tunicam praecipitabat. Van der Lahn respondit abiectis vestibus et omnibus rebus. prope iam volans sub Annibale altera persona erat. Inspexerunt inter se cum voce simili: nihil reliqui praeter se praecipitare.
  
  
  Annibal suadet. - "Descende"
  
  
  "Ite in infernum," clamavit Van der Lan.
  
  
  Furiosa, Nick intuita recta. Quae res. Spectat ut ventus mox transibit me praeter eum, quo modo caderet in terram et evanesceret. Priusquam oportunum devenirem, olim excessisset. Quisque canistrum suum examinavit, quod octo funibus adnexum erat obviam in rete qui pilam simul tenebat. Nick quatuor funes incidit et ligavit eos. Sperabat se validos esse, quia omnia tentamenta praeterierant, quia homo gravis erat. Tunc ascendit super quattuor funes, et suspendit sicut araneus in prima tela quatuor funium, et incepit abscindere funes angularis, quos adhuc tenebat canistrum. Canistrum cecidit in terram et Nick despicere decrevit.
  
  
  Suum tollit rosa. Clamor infra eum insonuit, dum sensit vesicam suam attingere cum eo in quo Vander Lan sedebat. Vander Lahn ita prope accessit ut eum arundo contingere posset. Van der Lan eum feris oculis intuens. "Ubi est plaustrum tuum"?
  
  
  'In terram. Tu plus hoc modo fun."
  
  
  Nick ulterius ambulavit, vesica eius alium tollit et adversarius sedentem canistrum manibus ambabus arripiens. Cum ad alterum globum delapsus est, stiletto in trama pilae punxit et secare coepit. Pila, gas solvens, momento concussit et deinde descendit. Haud multum supra caput, Nick valvam invenit. Diligentissime utebatur et vesica descendere coepit.
  
  
  Vidit infra se fabricam e pila evulsa in telam restium convenisse, parachute quodam formatam. Hoc usitatum esse meminerat. Is centum balloonstarum animas servavit. Etiam volutpat vestibulum libero id pretium. Cum tandem in campum apertum cecidit, vidit Peugeot cum Mati ad rotam mittentes per villam rusticam.
  
  
  Ille ad currus agitans arma cucurrit. "Optimus leo et locus. Nonne vides ubi calidum aerem illum vesiculam appulit?
  
  
  ' Etiam. veni mecum.'
  
  
  Cum in itinere essent, dixit: “Puellam metuis, non potui videre quomodo vesicula illa cecidit.
  
  
  "Nonne vidisti eum descendere?"
  
  
  'Non realiter. Sed vidistin' aliquid?
  
  
  'Nullus. Arbores exiens in terram abscondit.
  
  
  Van der Lan in cumulo panni et funi implicatus jacebat.
  
  
  Van Rijn, Ballegeuer, Fritz et detectivum retexere conati sunt, sed postea constiterunt. "Ille malum est" dixit detectivum. Saltem, probabiliter crus fregit. Modo exspecta ambulance ut perveniat. Inspexit Nick. "Numquid dimisisti eum?"
  
  
  "Paenitet," Nick honeste dixit. 'Id facere oportuit'. Eum quoque mitterem. Habesne adamantes apud De Groot?
  
  
  ' Etiam.' Nick folder cardboard dedit, cum duabus vittis colligatum quod in tristibus reliquiis tam lucidi Balloon invenerant. "Hoc est quod petebas?"
  
  
  Continebat chartas cum singulis sculpturis, photocopiis et volumine cinematographici. Nick studuit in una magnificationum irregularium punctis.
  
  
  "Id est quod volui. Incipiens videre ut exemplaria omnia quae per manus eius facta sunt. Scisne quid hoc sit?
  
  
  "Scire credo. menses spectavimus. multis exploratoribus informationes dabat. nesciebamus quid aut unde aut unde haberet. Nunc scimus."
  
  
  "Melius sero quam numquam" respondit Nick. "Certe nunc intelligere possumus quid amisimus et tunc mutant res ubi opus est. Bonum est scire quid adversarii sciunt."
  
  
  Fritzium adjunxit. Facies Nick erat incomprehensibilis. Hoc vidit Fritz. Sustulit de groot sacculum fuscum et dixit: "Omnes tenemus quod vellemus, annon sumus?"
  
  
  "Si vis videre hoc modo," Nick dixit. "At fortasse Magister Ballegoyer alias de hoc notiones habet."
  
  
  "Non," inquit Ballegoyer. “In cooperatione internationali credimus cum ad tale crimen venit.” Nick cogitabat de illis quae Domina J dicere vellet.
  
  
  Fritz miserabiliter intuiti Van der Lan. "Se nimium avarus erat. De Groot magis in potestate debuit continere.
  
  
  Quisque adnuit. "Hic explorator canalis clauditur. Suntne aliqui alii adamantes ubi hi inventi sunt?
  
  
  “Eae, aliae canales erunt, semper fuerunt et erunt. De adamantibus paenitet, sed haec indicatur notitia.
  
  
  Quisque chuckled. Te semper facete adversarium cum. Sed non cum microfilms. Suggillatio in hanc partem arctius comprimetur. Fritzius deposuit vocem susurri. "Est ultimum fragmentum notitiae quae nondum liberata est. Fortunam parvam tibi reddere possum."
  
  
  "Visne Marcus-Martin 108G consilia?"
  
  
  ' Etiam.'
  
  
  "Paenitet me, Fritz. Gaudeo me damnare te non impetrare. Hoc est quod officium meum operae pretium facit - si scis te non solum vetus nuntium colligere.
  
  
  Fritz humeros risit. Et simul ad aures.
  
  
  Die Martis sequenti, Nick Helmy in plano New York deductus est. Bene vale promissis in posterum. In diaetam Mathie ad prandium rediit et cogitavit, "Carter, levis es, sed suus delicatus."
  
  
  Interrogavit eum si sciret qui essent homines qui eos in via spoliare conabantur. Dixit ei se fures esse, sciens Van Rijn nunquam hoc iterum facturum esse.
  
  
  Paula, amicus Mata, fuit angelica pulchritudo celeris, innocens risu et oculis magnis. Post tres potiones omnes in aequo erant.
  
  
  "Ita nos omnes amavimus", inquit Paula. Factus est membrum phasianae Club Rubrum.
  
  
  Nostis quid sit, cum voluptatibus, communicatione, musica, choreis, et sic porro; Non bibit et medicamentis usus est, sed tamen temptavit.
  
  
  Unus ex nobis voluit, quid acciderit. Damnatus est in publico, cum dixit: "Domum ibo et requiescam." numquam eum postea vidimus. Quisque frowned. "Quomodo scis quid accidit?"
  
  
  "Ah, quod saepe accidit, quamquam saepe excusatione a vigilibus adhibita" Paula maeste dixit pulchra caput quassans. “Ajunt eum adeo delirum esse ex medicamentis ut putaret se volare et per canalem volare voluisse. Sed verum numquam cognosces.
  
  
  "Possetne igitur aliquem eum in aquam protrudere?"
  
  
  "Bene, nos nihil vident. Quidem nescimus aliquid. Tam sero erat..."
  
  
  Nick graviter adnuit et manum suam ad telephonum porrigens dixit "Amicum meum debes loqui. Sensus est me ipsum esse laetissimum obviam tibi cum tempus fuerit.
  
  
  Oculi eius lucidi scintillant. "Si similis est tibi Normannus, ego quoque eum amo."
  
  
  Nick chuckled et postea Hawk vocatur.
  
  
  
  
  Carter Nick
  Templum Timoris
  
  
  
  
  Nick Carter
  
  
  Templum Timoris
  
  
  
  
  populo servitia secreta Civitatum Americae Unitarum dicata
  
  
  
  
  Caput 1
  
  
  
  
  
  
  Hoc primum Nick Carter lassata est sexus.
  
  
  Fieri non posse putabat. Praesertim meridiano mense Aprili, cum succus per arbores et homines movetur, et sonitus cuculi, saltem figurate loquendo, agoniam Washington mercaturae demergit.
  
  
  Et tamen haec matrona in pulpito stupra fecit sexum intempestivum. Nick corpus tenue altius in cathedram incommoditatis studii collocavit, digitos ancillae suae Anglicae calceos inspexit ac non auscultare conatus est. Facile erat. Dr. Murial Milholland vocem levem sed prudentem habuit. Nick nunquam, quantum meminisse potuit, puellam Murial nomine amavit. Ador cum "a". Spectaculum mimeographum in brachio cathedrae surripuit. Yeah. Ador cum "a". Quid de cigar? Et domina loquebatur tam parum pudici quam cigar...
  
  
  "Rutheni, sane, scholas sex currebant coniunctas cum exploratoribus suis aliquandiu. Sinenses, quantum scimus, nondum eos imitati sunt, fortasse quia Russos, sicut nos ipsi considerant. Occidentem, decennium esse, licet tamen Russi sexum faciunt, tam heterosexualem quam homosexualem, sicut telum principalissimum in operationibus suis speculationis, telum est et ipsum optime probavit. Inventi sunt et novas artes intulerunt quae faciunt Mali Khan spectant teenage amateur.
  
  
  "Duo maximi momenti scientifica principia per sexum consecuta sunt, secundum tempus, notitia lapsus linguae in excitando praeludio et sopiendo, languido et inopinato statim post gaudens momenta. Kinsey figuras fundamentales accipiens et eas coniungens. cum Iuxta Sykes in suo magni operis opere, "Relatio Foreplay ad Prosperum Coitum Ducentem ad Duplex Orgasmum", invenimus lusum mediocris sub quindecim minutis esse, et mediocris tempus ad coitum activum circiter tria minuta et mediocris. tempus vel tempus effectuum euphoriae sexualis paulo supra quinque minutas Nunc stateram simul componamus et inveniamus in mediocris congressionis sexualis inter homines, in quibus saltem unus e participibus agens informationes quaerens a socio est - est. periodus circiter undeviginti minutarum quinque secundarum, in quibus particeps, quem "quaestorem" appellabimus, maxime ex improviso, inter quos commodum et opportunitas omnes ex parte "quaestoris" sunt. "
  
  
  oculos iam pridem clausit Nick Carter. Cretam in tabella scalpendi audivit, monstratorem percussum, sed non respexit. non audebat. Deceptionem amplius ferre se posse non arbitrabatur. Semper putabat sexum esse iocum! Utroque modo perduint Hawk. Senex tandem tenacitatem amittens, quantumvis probabile videatur. Nick oculos arcte clausit et admonet, humum "docendi" demersit et crepitantia, tussis, fricans et purgans fauces laborantium suorum hoc quod dicitur Seminarium in sexu pro telo observans. Multi ex eis erant conducti CIA, FBI, CIC, T viri, Exercitus, Navy et Air. Fuit etiam fons valde stuporis AXEman, summus ordo post officium officialis! Nick istum homunculum parum scivit, quid in ZP faceret, et trepidus tantum intensus est. Ascendit hostis cum instrumento ut epistulas ad sexualem usum? Simplex libido? In casu, valde confusa est praefectus vigilum. Nick ademit, profundius et altius in cogitata sua deprimens...
  
  
  David Hawk, bulla in AX, ideam ei posuit mane in parvo officio in Circulo Dupontiano. Nick, modo ab hebdomadali vacatione in villam suam in Indiana reversus, segniter in sola sella dura in cubiculo iacebat, cinerem in Linoleum accipitris stillans et crepitum Deliae Stokes' notario e sequestro audiebat. Nick Carter valde bonum sensit. Plurimum hebdomadis metus consumpsit, ligna ligna secandi et consolidativa in fundo, parum bibens et aliquid negotii habens cum amica vetula ex Indiana. Nunc erat indutus in sectam tuedam levi, ludens sapienter risores Sulka ligo et sentiens avenam suam. Erat paratus ad dimicandum.
  
  
  Accipiter dixit, "Ego te ad ludum sexum mitto, puer."
  
  
  Quisque cigarette suam deiecit et in bulla eius torsit. "Quid me mittis?"
  
  
  Accipiter cigar in bracteoso ore siccum insiluit ac iteravit: "Ego te ad scholam venerem mitto. Seminarium vocant, quodcunque te vocamus, aliquid simile, sed feres". it schola." . Esto ibi ad horam tertiam post meridiem. Numerum cubiculi nescio, sed est alicubi in cella veteris aedificii Thesauri. Im 'certus youll' reperio is ok. Si non interroga custodiam, immo, lectio datur a Dr Murial Milhollandiae, quae optimam esse mihi narrant.
  
  
  Nick suam cigarette lapsam aspexit, adhuc linoleum gliscens. Nimium erat attonitus ad pedem eius ac opprimendum. Denique, aegre omnia, quae poterat, convocabat.
  
  
  Bulla aspexit eum oculis basilisci et circum cigar falsis dentibus oriebatur. "Ego sum kidding? Nullo modo, fili, sentio vere amo rem iniuriam feci ut non citius te mittam. Tam scis quam ego facio punctum huius rei esse ut cum altero guy. In AX ut 'supponitur plus quam illud. Praecedere debemus alterum guy vel mortui sumus. Russi quaedam valde interesting res cum sexu nuper faciunt".
  
  
  “Bet,” Nick mussat, senex non est kidding, Nick cognovit Hawke mentem, et gravis erat, in eo alicubi pulmentum acus acus iustus est: Hawke illud pulchellus deadpanum cum vellet ludere posset.
  
  
  Nick alium dolum temptavit. "Ego habere septimana vacation ante me."
  
  
  Accipiter innocentem respexit. "Sane. Scio. Ita? Dies horarum nullatenus impediet ferias tuas. Esto. et attende. Discere aliquid."
  
  
  Nick os suum aperuit. Priusquam loqui posset, Hawk dixit, "Hoc mandatum est, Nick."
  
  
  Et clausum Nick os suum dixit : Etiam domine.
  
  
  Accipiter in sella verticuli stridore recubuit. Tectum intuens cigar momordit. Quisque attente intuens eum. Bastardus astutus senex est ad aliquid! Sed quid? Accipiter numquam tibi quicquam narravit priusquam paratus esset.
  
  
  Accipiter macilentam suam scalpebat, collo veteris agricolae crucem excluso, deinde unum puerum in numero suo intuens. Hoc tempore clementiae admonitus erat in elisis et micant oculis pruinis.
  
  
  "Omnes nos sumus." Sententiose dixit, "Nos habebimus cum tiliis, mi puer. Si non fecerimus, erimus relicti, et in opere nostro hic ad AX, quod solet esse exitiale. Scis. Scio. Sciunt omnes inimici nostri." hoc. Te amo ut pater, Nick, et nolo tibi quicquam accidere. Cupio te intenti manere, ut cum ultimis artibus studeas, ne dimittam. aranearum aranearum colligat et ...
  
  
  Nick surrexit. Elevavit manum. "Gratus es, domine. Hoc pulcherrimum linoleum iactare me non vis. Ibo nunc. Permissu tuo?"
  
  
  Accipiter adnuit. "Mea benedictione, fili. Modo memento ad ipsum Seminarium venire post meridiem. Est adhuc ordo."
  
  
  Quisque ad ianuam haesitavit. "Ita, domine. Impera, domine. Vade ad scholam venerem, domine. Donec redi."
  
  
  "Nick!"
  
  
  Constitit ad ostium, et respexit. Risus accipitris subtiliter mutatus - ex benigno in arcanum. "Ita, vetus massa?"
  
  
  "Haec schola, Seminarium, octo horas est. Quatriduanus. Quotidie duae horae. Eodem tempore. Hodie Lunae, ius?"
  
  
  "Id erat cum ambulabam. Nunc vere certus non sum. Multum factum est quia per ostium istum ambulavi."
  
  
  "Hodie Lunae est. Volo te mane die Veneris huc ad horam tertiam acutum ire. Valde interesting casus ante nos habemus. Posset esse lentus homunculus, verus homicida."
  
  
  Nick Carter in bulla sua torvis. "Gaudeo hoc audire. Post scholae sex dies attendentes, haec nice debent esse. Vale domine."
  
  
  “Vale, Nicolae,” Hawk affectuose dixit.
  
  
  Cum Nick per aream receptionis ambulavit, Delia Stokes e scrinio suo respexit. "Vale, Nick. Utere tempus tuum in schola."
  
  
  Manum suam vibrans in eam. "I... volo! Et in auctoris etiam lactis pecuniam dabo."
  
  
  Cum post se ianuam clausisset, risum obvolutum audivit.
  
  
  In officio quieto, obscuro exiguo, David Hawk in unum tempus codex dormivit et ad vetus Occidentis Unionis horologium perstrinxit. Fere undecim. Limeys duodecim dimidium praeteritum dederet. Accipiter cigarum mansum in purgamentum proiecit et cellophanam novam depilatus est. Cogitabat de scaena, quam cum Nick modo egit. Lux convivii erat - libebat deridere suo optimo viro subinde - et etiam cavebat ut Carter ibi cum opus esset. Nick, praesertim cum feriat, modum habuit in tenuem aerem evanescere nisi certis iussionibus id facere non datum. Iam percepit ordinem. Ibi mane Veneris aderit paratus. Ac tristia quidem erant...
  
  
  * * *
  
  
  "Dominus Carter!"
  
  
  Dicetne aliquis eum? Annibale commotus est. Et ubi erat infernum?
  
  
  "Domine Carter! Surge, amabo!"
  
  
  Nick evigilavit cum initio, stimulo involuntario resistens ut perveniret ad Lugerum vel stiletto. Vidit pavimentum sordidum, calceos, par tenuium talorum sub oram midi. Aliquis eum tangebat, umerum suum quassans. Pereant, obdormivit in Domino!
  
  
  Proxima ei stetit, et ncrvis saponem, aquam et carnem foeminam sanam. Illa fortasse linteo crasso gerebat et ipsa ferrea erat. Et tamen talos illos! Etiam in nylon in turpis pretium pretium.
  
  
  Nick surrexit et risum suum optimum lepidissimum dedit, unum quod circa mundum milia feminarum delectaverat.
  
  
  "Paenitet me", inquit, id est, ille rudis et frivolus et ingenuus nullus, et nunc, ut iniuriae sit contumelia, oscitationem detinere debuit.
  
  
  Continere eam curavit, sed Dr Murial Milhollanda non decepit. Illa reversa vidit eum per densissima vitreis corymbis.
  
  
  "An mea lectio vere est taediosa, Mr. Carter?"
  
  
  Circumspexit, crescente vere pudore. Et Nick Carter difficile est ad impediendum. Stultum se fecit et accidens eius. Pauper, innocens anus ancilla, quae probabiliter debebat victum suum mereri, et cuius unica culpa erat facultas vitale subiectum tam hebes quam fossa aqua.
  
  
  Soli erant. Locus desertus. Deus meus! Nonne stertit in genere? Uno modo vel alio, habebat reficere. Probe illi se non esse agrestem.
  
  
  "Tanta me paenitet", iterum ei dixit. "Me vere paenitet, Dr. Milholland. Nescio quid infernum factum est. Sed non fuit vestra lectio. Plurimum interesting et inveni ...."
  
  
  "Quantum audisti?" Aspexit eum speculative per gravia specula. Percussit ergo chartam schedulam - in qua notandum est nomen eius generis , contra dentes , qui mirae albae et etiam erant . Os eius paulo latum, sed bene formatum, et lipstick in labiis eius non habuit.
  
  
  Quisque conatus est iterum subridere. Sensit sicut asinus equi cum omnibus asinis equi. Adnuit. “Ex quo audivi,” timide fatebatur.” Non possum intellegere, Dr. Milholland. Vere non possum. Multam noctem habui, et ver est, et ad scholam primum diu redii, sed nihil hoc verum est. Dolemus. Hoc erat mihi perquam rude et rude. Non possum nisi te rogari indulgenter, Medice." Tum subridens subridens subridens vere voluit ridere et dixit: "Non sum semper talis stultus, et utinam tibi permittas me probare."
  
  
  Purus spiritus, impetus qui nusquam in eius capite prodiit.
  
  
  Frons alba frowned. Pellis eius clara et lactea alba, et comae nigrae gagates, in chignon comatae, arcte retractae et in scapham collo tenui ligatae.
  
  
  " Proba mihi, domine Carter? Quomodo?"
  
  
  "Exeuntes ad bibendum mecum. Nunc? Et deinde cenam? Et tunc, scis, quicquid vis facere."
  
  
  Non dubitavit modo posse putabat. Illa subridens vel minima consensit , denique dentes iterum ostendens , sed addidit , " Non satis video quomodo bibat et cenam apud te probem meam lectionem non taediosam esse " .
  
  
  Quisque risit. "Hoc non est, Doctor. Conor probare me medicamentum non esse addictum."
  
  
  Risit primum. Parum laboris, sed risum.
  
  
  Nick Carter manum suam accepit. "Euntes, Dr. Milholland? Scio locum velit parvum prope virum ubi martinis ex hoc mundo sunt."
  
  
  A secundo martini quendam RELATIO constituerunt et ambo commodius senserunt. Nick cogitabat martinis cautelam facturam. Saepissime ita est. Mirum quidem. ille plane studiosus fuit Dr. Murial Milhollandi insulsi. Quadam die abjecit vitreas suas ut eas mundaret, et oculi eius late grisei erant naevos virides et naenias succino. Nares eius normales erant cum lentigines parvae, sed malae altae erant satis ad leniendam faciei planitiem et faciem triangularem jaciebant. Faciem simplicem putabat, sed certus interesting. Nick Carter gnarus feminarum peritus fuit, et haec una cum aliquantula TLC et apicibus quodam modo poterat esse...
  
  
  "No. Nick. No. Minime quid sentias."
  
  
  Aspexit eam trepidus. "Quid cogitabam, Murial?" Post primi martini nomina prima apparuerunt.
  
  
  Oculi glauci, post lentium densum fluitantes, eum super vitri sui marginem studuerunt.
  
  
  "Quod non sum vere sicut doddy sicut videor. Amo aspicio. Sed sum. Ego mehercules sum. Idem in omnibus. Planus verus sum Jane, Nick, ita iustum consilium illud accipio. ."
  
  
  Ipse caput quassavit. "Ego tamen hoc non credo. Actum est dissimulatione bet. Probabiliter id facis ut homines ab oppugnatione te adoriantur."
  
  
  Fidebat olivis in martini suo. Mirabatur si bibebat, fortasse alcohol non erat ei. Satis sobria visa est.
  
  
  "Scis" inquit "pulchellus corny, Nick. Similis in cinematographicis et ludis et TV spectaculis ubi informis virgo semper vitreis exuit et in puellam auream vertit. METAMORPHOSIS. Eruca in papilio aurata. Minime, Nick. . Me quoque malum. Plus quam cogitas. Puto me id amo. Sed ego non sum. Im 'iustus informes PhD, qui specialitas in sexologia. Laboro pro Government et taediosum lectionibus. Forsitan magnis lectionibus sed taedet "Bene, Nick?"
  
  
  Tunc intellexit genium ad eam pervenire. Is certe non placebat quod se vere frueretur. Nick Carter, summum sicarium AX, habebat pulchras feminas de dime a duodecim. Heri solus fui; cras unus erit fortasse alius. Haec puella, haec mulier, haec Murialis alia fuit. Modicus tremor, paululum impulsus agnitionis per cerebrum suum commotus est. Num annos incepit?
  
  
  "Nonne recte, Nick?"
  
  
  "Nonne tu, Murial?"
  
  
  " Odiosis lectionibus do."
  
  
  Nick Carter accendebat unum ex his aureis Montibus-Murialibus fumum non vidit et circumspexit. Theunculus parvus refertus est in sidewalk. Nuper dies Aprilis, mollis, impressionisticus, ut Monet's, in crepusculum perlucidum vertitur. Cerasae arbores per centrum shopping lucida coloribus micabant.
  
  
  Quisque cigarette cerasus arbores suam ostendit. "Mellem me accepisti. Arbores cerasorum et Washington - quomodo mentiri possum? Infernus, sic, taediosum tuum praelectiones sunt! Sed non es. Minime. Et memento - His circumstantiis mentiri non possum."
  
  
  Murialis vitreis grossis exuit et in parva mensa posuit. Parvulam manum in magna sua risit. "Non potest tibi videri magnus honor," inquit, "sed mihi illud magnum honorem refert. Damnare magnum honorem. Damn? Nonne dixi?"
  
  
  "Fecisti id."
  
  
  Murialis giggled. "In annis non juravi. Aut in annis fun habui, sicut post meridiem. Bonus es, Mr. Nick Carter. Vir valde bonus."
  
  
  "Et parum occupatus es," dixit Nick. "Tu melius pone booze si hac nocte urbem aggredimur. Nolo te atque a nightclubas trahere."
  
  
  Murialis specula eius cum sudario purgabat. "Vos scitis, ego his rebus damnandis vere postulo. Sine illis virga videre non possum." Vitra sua induit. "Num aliud bibere possum, Nick?"
  
  
  Surrexit et posuit pecuniam in mensa. "Minime Non nunc. Eamus te domum et in illam vespertinam vestem ostendas."
  
  
  "Non gloriatus eram. Unum habeo. Unum. Et non per novem menses confeci. Non opus est. Usque ad noctem."
  
  
  In diaetam in confinio Maryland proxime vixit. In taxi caput in humero posuit et non valde loquax fuit. Videbatur esse penitus in cogitatione. Quisque eam osculari non tentavit, et exspectare non videtur.
  
  
  Cubiculum eius parvum erat, sed sapore copiose instructum et in area pretiosa. Sensit se nullam pecuniae penuriam habuisse.
  
  
  Subito post eum in exedra reliquit et disparuit. Accensa erat modo cigarette, fronte et incubans - se pro illis oderat - sed adhuc tres sessiones huius seminarii stultorum damnationis erant et adesse iussus est, et forte modo temporis et inconcinni. Quid se in infernum comparavit?
  
  
  Suspexit. Stabat in foribus nuda. Et fuit rectum. Subtus pudicae indumentum omne hoc tempus erat magnificum corpus candidum cum tenui renes et mollis curvas magno pectore.
  
  
  Risit in eum. Animadvertit se lipstick indutam esse. Nec justo in ore; ipsa etiam papillas parvas pinxit.
  
  
  " Certum est," inquit. "Ad infernum cum veste vespera! Non opus est hodie vel. Ego numquam nightclubs flabella fui."
  
  
  Quisque sine oculis eam tollens, cigarette exspoliavit et tunicam suam exuit.
  
  
  Accessit ad eum timide, non tam ambulans quam illapsus ad vestes remotas. Substitit ab eo circiter pedes sex.
  
  
  "Tu mihi multum placet, Nick?"
  
  
  Non poterat intellegere cur guttur eius siccum esset. Praesent non erat ut erat teenager cum prima femina. Nick Carter fuit! Aiax summo molestie. Procurator professionalis, occisor hostium patriae licentiatus, veteranus mille pugnarum boudoir.
  
  
  Manus in coxas graciles imposuit, et prae se lepide pirueit. Lux ab unica lampade terebat per femorum interiora. Caro e marmore translucido facta est.
  
  
  "Vere tibi multum, Nick?"
  
  
  "Amo te tam multo". Cœpit vestimenta deponere.
  
  
  "Certus es? Nonnulli homines nudae feminae non placent. Tibialia uti si vis possum. Tibialia nigra? Balteum periscelide? Bra?"
  
  
  Calceamentum ultimum calceus per exedra est. Paratus in vita numquam fuit, nihilque magis voluit quam cum hac furvissimi sexuculi doctoris carnes iungi, qui repente in auream tandem puellam converterat.
  
  
  Extenditque se ad eam. Brachia cupide ingressus, os quaerit, linguaque trahentem. Corpus ejus frigidum et ardens erat, et contremuit per totam longitudinem ejus.
  
  
  Post momento satis susurro abstraxit. "Propono tibi in hac lectione non dormies, domine Carter!"
  
  
  Tollere eam et ad cubiculum portare conatus est.
  
  
  “Milo,” inquit Dr. Murial Milhollandiae, “Non in cubiculo. Ius hic humi".
  
  
  
  Caput 2
  
  
  
  
  
  Delia Stokes duos Anglos in munus Hawk ad unguem undecimum triginta deduxit. Accipiter expectat Ceciliam Albericum venturum in tempore. Veteres noti erant, et magnum Brit nihil tarde sciebat. Vir fuit Albericus circiter sexaginta lato humero, et levi ventris modo incipiebat signa ostendere. Adhuc vir fortis erit in bello.
  
  
  Cecilius Albericus princeps erat MI6 Britanniae, ille clarus ordo counterintelligentiae cuius Hawke magnam habuit observantiam professionalis.
  
  
  Quod ipse ad obscuros cubiculi AX venerat, quasi mendicando persuasus Hawke - si antea non suspicabatur - rem hanc maximi momenti esse. Britannis enim saltem, Hawke parum astutum equum mercaturam facere voluit.
  
  
  Si Albericus quid mirum in Hawk in angustiis deprehenderat, bene celavit. Hawke scivit se in splendore Whitehall vel Langley non vivere, nec curabat. Provisiones eius stricta erant, et maluit omnem pupam in operationibus operationibus collocare et labatur FRONS, si opus est. Res est AX non modo quaestiones oeconomicas in tempore habens. Fluctus incommodis, ut interdum fecerunt, et Hawke tres summos ministros intra mensem amisit. Mortuus. Guttur secans in Istanbul; cultello in tergo Parisius; qui in Hong Kong portu inventus est, ita a piscibus tumidus et comestus est ut causam mortis difficile discerneret. Ad momentum, Hawk tantum duos Killmasters reliquit. Numerus Quinque, adulescens in difficili missione periclitari noluit, et Nick Carter. Optimi homines. Ad hanc missionem venturam, Nick uti debuit. Erat una ex causis eum ad hanc scholam rabidam misit, ut eum circumspiceret.
  
  
  In commodo tempor erat. Cecilius Albericus socium induxit Henricum Terentium. Terentio revelatum est esse MI5 operantem qui cum Alberico et MI6 arctissime laboravit. Erat vir graciles, vultu severo Scotorum, et in sinistro oculo tricliniatus. Fistulam aromaticam fumabat, e qua Accipiter cigarum in sui defensionem actu accendit.
  
  
  Accipiter Albericus de adventu equestri narravit. Una rerum, quae Nick Carter miratur de bulla sua, erat senex qui album praemiorum legit.
  
  
  Incommode risit Albericus et eum excussit. "Numquam foedum, scis. Immo unum cum Beatlis ponit. Sed difficile est negare. Alioqui David, non trans Oceanum volavit loqui de aliqua militia cruenta."
  
  
  Accipiter fumum caeruleum in laquearia cecinit. Vere non sicut sigarra fumigans.
  
  
  "Non puto te, Cecil. aliquid a me vis. A AX. Facis semper. Id molestum es significat. Dic mihi de illo et videbimus quid facere possumus."
  
  
  Delia Stokes aliam sellam Terentius attulit. Sedit in angulo, residens quasi corvus supra petram, et nihil dixit.
  
  
  “Hic est Richardus Philston,” Cecil Albericus dixit.” Merito rationi credendum est Russiam tandem relicto. Volumus, David. Quam volumus! Quod si forte solum est.
  
  
  Etiam Accipiter abhorrent. Noverat Albericus apparens, pileum in manu esse aliquid magnum, sed tam magnum! Richardus Philston! Secunda cogitatio fuit Britannis satis multa auxilia dare velle in Philston accipiendo. Sed vultus eius serena manebat. Haud una ruga trepidationem suam prodidit.
  
  
  "Hoc non est verum," inquit. "Fortasse aliqua de causa proditor iste. Philston e Russia nunquam exit. Hic homo stultus non est, Cecil. Nos ambo novimus. Faciendum est. Nos omnes triginta annos decepit."
  
  
  Ex circa angulum, Terentium Scoti maledictum in iugulo suo increpuit. Accipiter compati potuit. Richard Philston Yankees pulchram stupiditatem spectabat - per tempus quod ipse princeps intelligentiae Britanniae in Washington functus est, feliciter exsolvit nuntios de FBI et CIA - sed fecit suos homines, Britannos, tamquam morons absolutos. Quondam etiam suspectus, probatus, absolutus est, statimque in fugam versus Rutenis rediit.
  
  
  Ita. Hawke intellexit quantum Britanni vellent Ricardo Philston.
  
  
  Albericus caput renuit. "Minime, David. Mendacium non puto aut paro. Quia aliud habemus quod fieri potest - est quaedam negotia inter Kremlin et Beijing geruntur. Aliquid valde, valde magnum! Hic est Quod certo scimus. Nunc in Kremlin virum optimum habemus, ille omni modo melior est quam Penkovsky umquam fuit, numquam erravit et nunc nobis ostendit Kremlin et Beijing aliquid momenti parare. hoc, perduint, operculum exsufflant. Sed hoc faciunt Russi ut suum procuratorem habebunt. Quis nisi Philston?"
  
  
  David Hawk cellophanam suam novam cigarum extractavit. Aspiciebat Albericus intente, vultum suum exaruit tamquam formidolosum.
  
  
  Dixit: "Sed magnus tuus vir in Kremlin nescit quid Seres et Russi struunt? Estne omnes?"
  
  
  Vidit paulo infelix Albericus. "Ita. Tota. Sed scimus ubi. Japan."
  
  
  Accipiter risit. "Bonas hospites habes in Iaponia. Scio. Cur non tractamus?"
  
  
  Cecilius Albericus de sella surrexit et circum angustum cubiculum ambulare coepit. In momento admonet Hawke ineptissime histrionis ingenii qui Watson in Basil Rathbone Holmes egit. Accipiter nomen viri numquam meminisse potuit. Non tamen minoris aestimat Cecilius Albericus. Numquam. Vir bonus. Forsitan etiam Accipiter ipse non peius.
  
  
  Albericus restitit et in scrinio Hawki superposuit. "Pro ratione," explosit, "Philston esse Philston" studuit
  
  
  mea pars pro annis, viri! Omnem codicem novit vel scivit. Non refert. Non haec de codicibus, nec de istis ineptiis agitur. Sed ipse novit nostras dolos, modos ordinandi, nostrum MO - infernum, omnia novit de nobis. Multos etiam e nostris novit, certe priscos agnoscit. Audeo autem dicere se renovatum instrumentum suum conservare - Kremlin necesse est eum cogere ut vivam mereatur - et ideo multum novi populi nostri novit. Non, David. Hoc facere non possumus. Alieno eget, alio homine. Nos adiuvabis? "
  
  
  Accipiter veterem amicum diu studuit. Tandem dixit, "Scis AX, Cecilius. Publice te scire non putaris, sed facis. Et ad me venis. Ad AX. Visne Philston occidi?"
  
  
  Terentii silentium satis diu crepant. "Yeah, buddy. Id quod volumus."
  
  
  Albericus subordinato suo nihil attendit. Iterum resedit et digitis cigarette accendit, quod Hawke cum admiratione aliquantulum tremore animadvertit. haesitabat. Multum cepit ut Albericus insaniret. Tunc Accipiter primus clare audivit strepentem anni intra rotas - quas audiebat.
  
  
  Albericus cigarette sicut lignum fumans demonstravit. "Ad aures nostras, David. In hoc conclavi et sex auribus tantum - sic, volo occidere Ricardum Philston."
  
  
  Aliquid concitatur in profundis cerebri Accipitris. Quod adhaesit umbrae non evolavit in lucem. Iamdudum in susurro? Auditis? Narratio in torculari? Iocus de cubiculo hominum? Quae est infernum? Non potuit dicere. Itaque repulit ut eam relinqueret subconscious. Paratus apparebit.
  
  
  Interim verbis quid tam manifestam proponeret. "Vis eum mori, Cecil. Sed imperium tuum, potestates nolunt? Vivum cupiunt. Volunt eum capi et remitti in Angliam probe tentandum et suspendendum. Nonne id rectum est. , Cecilius?"
  
  
  Albericus Hawk intuitum directe occurrit. "Ita, David. Sic omnia. Princeps minister - res tam alte processit - consentit ut Philstonus capiatur, si fieri potest, et in Angliam ad iudicium ferendum. Hoc consilium satis diu ante factum est. Constitutus sum. Dux. Usque nunc cum Philston incolumi in Russia nihil erat ad regendum. Sed nunc Deus egreditur, vel putamus eum esse.
  
  
  "Mortuus?"
  
  
  "Ita. Occisus est. Primus minister, parlamentum, etiam quidam umbilici mei, doctores nostri Davidis non sunt. Putant hominem lubricum sicut Philston capere et eum in Angliam reducere. Nimis multae inpedimenta erunt, illic est. Nimis occasio deesset, nimium occasio ut iterum evaderet, non solus, scis, Russi non modo adstant, et eum capiamus et in Angliam reducamus, eum primum interficient! Nimis scit de illis, conabitur paciscendo, et sciet. Non, David. Hoc est rectum esse homicidium, et tu solus ad me converti potest."
  
  
  Accipiter dixit magis ad purgandum aerem dici quam quod curabat. Produxit AX. Et cur non in lucem veniat haec cogitatio fallax, haec umbra in cerebro latens? Itane vero indignum est se sepelire?
  
  
  Dixit, "Si hoc tibi assentior, Cecil, hoc certum manere debet inter nos tres. Una admonitio me uti AX ad opus sordidum alterius faciendum, et Congressus caput meum in disco repetet et etiam illud habeat. si id probare possint.'
  
  
  "Numquid facies, David?"
  
  
  Accipiter veterem amicum suum inspicere. "Nescio adhuc. Quid erit mihi? Pro AX? Pro tantis mercedibus nostra sunt altissima, Cecil. Erit altissima merces pro servitio - altissima. Putasne intelligis?"
  
  
  Respexit iterum infelix Albericus. Miser, sed determinatus. "Intelligo. Exspectavi, David. Non sum amateur, homo. Exspecto reddere."
  
  
  Accipiter novum cigarum ex archa in mensa accepit. Ad Albericum tamen non spectavit. Se sincere sperans invenit turbam debugging - diligenter inspicientes AX praetorium per biduum - officium suum bene egisse, quia, si Albericus conditionibus suis occurreret, Hawk munus occupare decreverat. Sordida opera Do- MI6 sunt. Haec missio caedes esset, et verisimile non esset tam difficile ad perficiendum quam Albericus putavit. Not for Nick Carter. Sed pretium solvet Albericus.
  
  
  "Cecilius" Hawk molliter dixit, "Puto posse nos pacisci facere. Sed opus est nomine illius personae, quam in Kremlin habes. Promitto me eum non attingere, sed scire opus est. eum." nomen. Et aequalem volo, plenam omnium quae mittit partem. Id est, Cecil, tuus vir in Kremlin erit etiam meus homo in Kremlin! Placetne tibi hoc?"
  
  
  In angulo, Terentius sonum strangulavit. Tibiam devorasse visus est.
  
  
  Parvum munus quievit. Horologium Unionis occidentalis cum sono tigris ticked. Accipiter exspectavit. Sciebat quid Cecilius Albericus pergeret.
  
  
  Nobilis agens, vir quem nemo in summis Kremlini circulis suspicatus est, plus omnibus auro et ornamentis in orbe terrarum valet.
  
  
  Omnes platini. Uranium total. Annis soUicitum laborem cepit et omnem fortunam talem contactum instituit ut ea fructuosa et invulnerabilis maneret. Sic fuit prima specie. impossibile. Sed unus dies fiebat. Penkovsky. donee tandem lapsus est et exortus est. Iam Albericus dicebat - et Hawke ei credidit - MI6 alterum Penkovsky in Kremlin habuisse. Ac forte Hoke scivit quod in Civitatibus Foederatis Americae non erat. CIA annis hoc facere conatus est, sed numquam successit. Accipiter patienter exspectavit. Hic verus paciscor fuit. Non potuit credere Albericus consentire.
  
  
  Albericus pene suffocatus est, sed verba eiecit. "Bene, David. Est paciscor. Duram pactionem, homo."
  
  
  Terentius : Hawk with something very close ad verendum et sane venerandum. Terrentius Scotus fuit qui alium Scotum noverat, saltem voluntate, si non sanguine, cum videret.
  
  
  “Intelligis,” inquit Albericus, me invictis argumentis opus esse Ricardum Philston mortuum esse.
  
  
  Risus accipitris siccus erat. "Puto posse, Cecilius. Etsi dubito, me eum in Square, licet illico possem occidere. Quo modo de auribus tuis in Londinium tuum munus eleganter missis?"
  
  
  "Graviter, David."
  
  
  Accipiter adnuit. "Ad imagines?"
  
  
  "Si bona sunt. Malim fingerprints si fieri potest. Ista via erit certitudo absoluta."
  
  
  Accipiter iterum adnuit. Hoc non est primum Nick Carter talem eget domum reduxit.
  
  
  Cecilius Albericus quietum hominem in angulo ostendit. "Bene, Terent. Nunc crimen potes. Expone quid nos tam longe et quam ob rem ibi futurum putemus Philston."
  
  
  Ad Hawke dixit: "Terentius a MI5 est, ut dixi, et cum superficialibus aspectibus huius quaestionis Beijing-Kremlin agit. Superficiale dico, quia operculum esse putamus, maius aliquid operculum. Terentius . . ."
  
  
  Scotus e dentibus fuscis fistulam accepit. "Id quod Dominus Albericus dicit, domine. Parvam informationem habemus in momento, sed confidimus Russos Philston mitti ut adiuvaret Sinensium expeditionem giganteam sabotage per Iaponiam instituere. Praesertim in Tokyo. Ibi moliuntur. Ingens niger sicut tu in New York non nimis pridem habuisti. Chicomi vim omnipotentiam meditantur ludere, scis, et omnia in Iaponia vel desinere vel urere. Ut plurimum. Usquam. Una fabula fuimus quod Beijing instat. Philston illud "opus vel multum" ducere. Ideo Russiam relinquere et ..."
  
  
  Intervenit Cecilius Albericus. "Est alia fabula - Moscuensis affirmat Philston sabotage esse praefectum ne deficiant. Non multum confidunt in Sinensi efficax esse. Quod alia ratio erit Philston collum periclitari et exire".
  
  
  Accipiter ab uno ad alterum respexit. "Aliquid mihi narrat non emere aut fabulam".
  
  
  "Non," inquit Albericus. "Nos id non facere. Saltem nescio. Hoc officium non satis magnum est Philston! Sabotage, est. Ardens Tokyo et omnia quae ingentem ictum habent et pro Chicomis esse debent. Concedo. Sed linea non est vere Filston operis, et non solum non est satis magnum, nec satis magni momenti ut eum e Russia elicerem - novi aliquid de Ricardo Filston quod pauci sciunt. MI6 cum "In summo cursu fui. Tantum adiutor tunc eram, sed nihil oblitus sum de illo bastardo damnat. Fuit interfector! Peritus."
  
  
  “Mamabitur,” Accipiter dixit.” Vive et disce. I nesciebat quia verum est. Ego semper de Philstono quasi explorator quidam conventional. Damnant efficax, mortiferum, sed in braccis striatis.
  
  
  “Minime,” Albericus torva inquit. "Multas caedes cogitavit. Et bene etiam extulit. Ideo pro certo habeo quod si Russia tandem relictus est aliquid maius quam sabotage. Etiam magnum sabotage. Sentio, David, et quid illud sit scire debes. Diutius in hoc negotio fuisti quam ego.
  
  
  Cecilius Albericus ad sellam suam ambulavit et in eam subsedit. "Age, Terent. Tua pila. Os meum tacebo."
  
  
  Recharged cum Terentio accipientis. Accipitri subsidio, "non lucem." Terentius dixit, "Sermo est, Chicomes non omne opus sordidum, domine." Profecto non valde. Faciunt consilium, sed cogunt alios ad faciendum opus vere sordidum et cruentum. Utique terrore utuntur.'
  
  
  Accipiter haesitare debet, quia Terentius paulisper substitit, admonens, continuavit. "Nosne de Eta, domine? Nonnulli Burakumin vocant. Infimae classis in Iaponia sunt intacti. Profugi. Plures quam duo miliones ex eis sunt, et perpauci, etiam Iapones, sciunt. Gubernatio Iaponica eas in vicos servat et peregrinatores occultat. Res est quod imperium hactenus conatus est hanc quaestionem ignorare. Officialis consilium est furtum-noi non tangere. Most Eta sunt in auxilium imperium. Hic est gravi quaestio,
  
  
  Nam cursus id magna. A- squalis minoritas huius modi esset, stultum esse non posse.'
  
  
  Haec omnia nota Accipitri. Gloria in nuntio multum nuper fuit. Communistae et alia vel alia parva in Civitatibus abutuntur.
  
  
  "Magnum propositum est pro Chicoms" confessus est. "Sabotage praesertim sub seditionum specie facta est. Haec ars classica - communistarum instituunt et haec Eta coetus culpam omnem exsequatur. Sed non est Iaponica? Sicut ceterae patriae ? Dico, nisi cum colore nostro similis est quaestio, et...
  
  
  Post omnes, Cecilius Albericus magnum os suum clausum tenere non potuit. Interrupit.
  
  
  "Iaponicae sunt. Centum centesimis est. Est re vera traditio ordinis praeiudicii, David, et tempus non habemus anthropologicarum errorum. Sed quod haec sunt Iaponica, eos adiuvat ut omnes vultus et sermones loquantur. Shikam incredibile est. Hic potest usquam ire et aliquid facere. Nihil dubium est. Multi ex illis "per" ut hic in Civitatibus dicunt. Re vera paucissimi agentes Sinenses, bene instructi, ingentem moderari possunt. quantitatem habet et utatur ad suos usus. maxime sabotage et homicidio. Nunc cum hoc magno..."
  
  
  — Accipiter intervenit. "Aisne Chicoms per terrorem Etam cohibere?"
  
  
  "Ita. Inter alia machina utuntur. Quaedam machinae, emendatior versio veteris "Mors mille secat". Cruenta Buddha vocatur. Omnis Eta homo qui eas inoboediat vel prodit eas in ponatur. machina. et...
  
  
  Sed hoc tempore Hawk nimis attente ei non attendit. Illum justo ad eum. Ab annis nebula. Ricardus Philston unus erat inferni viri muliebris. Nunc Hawk recordatus est. Tunc bene quievit.
  
  
  Philston uxorem duxit Ceciliam Alberici iuvenculam ab eo ac deinde eam deseruit. Paucis post septimanis mortem sibi conscivit.
  
  
  Amico suo veteri, Cecilius Albericus, Hawk et AX ad vendettam privatam componendam usus est!
  
  
  
  Caput 3
  
  
  
  
  
  Paucis minutis iam octo mane. Nick Carter diaetam Murialis Milhollandi ante horam reliquit, curiosos aspectus milkmanis et divulgationis oblitos, et in cubiculum suum apud Mayflower Hotel reppulit. Eum erat melior paulo. Ipse et Murialis ad sublimatum mutaverunt, et inter suos amores - tandem se in cubiculum permovit - multum potavit. Nick nunquam potitus est, et Falstaff habebat ingenia; numquam adtemptatur. Tamen ille caliginosum admodum mane sensit.
  
  
  Recogitans postea, etiam reprehendendus erat quod a Dr Murial Milholland paulo plus turbatus esset. Ordinarius Jane cum splendidis corpore, qui talis daemon in lecto erat. molliter stertentem reliquit, mane tamen amabilem, et cum e conclavi se rediturum sciret. Quisque intelligere non potuit. Modo non est genus suum! et tamen... and yet.
  
  
  Tondebat lente, cogitabundus, admirans, quid esset viro prudenti, maturae feminae, quae etiam perita sexus, non modo in pulpito, sed etiam in ea, cum insonuit tintinabulum. . Nick tantum stolam gerebat.
  
  
  magnum lectum inspexit ut per cubiculum ambulabat ut ianuam aperiret. Lugerum, Wilhelminam et Hugonem, stilettum in culcitrae autocineto occultatum cogitabat. Dum quiescerent. Quisque non sicut ambulabat Washington grave onus portans. Et hoc accipiter non probavit. Aliquando Nick actu parvam Beretta Cougar portavit, .380 qua- les admodum potens erat in propinquo. biduo proxumo, quod humerus reparabatur, nedum utebatur.
  
  
  Ostium BOMBINATOR iterum cecinit. Pertinax. Nick haesitans, respexit ad lectum, ubi Luger occultabatur, et tunc cogitabat, ad infernum cum eo. Octo mane in acie Martis? Nihilominus se curare poterat, catenam tutam habebat, et ianuam appropinquare sciebat. Probabiliter iustus Hawk qui multum informationes materiae per nuntium specialem misit. Senex hoc interdum fecit.
  
  
  Buzz - buzz - buzz
  
  
  A latere prope murum Nick ianuam adiit. Qui per ostium figit, non videt eum.
  
  
  buzz-buzz-buzz-buzz
  
  
  "Bene," inquit subita irritatione. "Bene. Quis est?"
  
  
  Silentium.
  
  
  Tum: "Kyoto Puella exploratores. An crustulum in antecessum emis?"
  
  
  "OMS?" Auditus eius semper acris fuit. Sed iurare potuit.
  
  
  "Puella exploratores e Iaponia. Cerasus hic apud Flores tribuisti. Emptum crustulum. Emitis in antecessum?"
  
  
  Nick Carter caput renuit ut purgaret eam. Fine. Tantum bibit sublimatum! Sed hoc sibi debebat videre. Catena palatum erat. Aperuit leviter ostium, spatium suum retinens, et caute in in ANDRON prospexit. "Puella exploratores?"
  
  
  "Yeah. Sunt quidam vere boni crustula de sale. Eisne eas?"
  
  
  Inclinavit se.
  
  
  Tres insuper adoraverunt. Quisque prope curvatus est. Quia damnant, fuerunt Exploratores Puella. Puella exploratores Iaponica.
  
  
  Earum sunt quattuor. Tam formosa est, quam si e serico pictura venerint. Modestus. Curvy scapulae Iaponicae in veste Puella Explorator, bungees risores in capitibus nitidissimis nigris, ministimis et genu longitudinis tibialibus. Quattuor paria oculis obliquis rutilantibus alacres aspiciebant. Quattuor paria dentium perfectorum coram eo emicuerunt sicut vetus philoaophorum orientalium. Nostrum crustulum eme. Tam bella erant quam catelli lectica punctata.
  
  
  Nick Carter risit. Eum iuvare non poterat. Exspecta dum narrat Accipiter de hoc - an seni narret? Nick Carter, princeps in AX, ipse Killmaster, valde intentus est ac diligenter ad ianuam obviam venit - fasciculum Puellae exploratores crustulas vendentem. Nick vir strenuus risum prohibere conatus est et vultum rectum tenere, sed nimium erat. Iterum risit.
  
  
  Puella quae loquebatur - ad ianuam stabat proxima et gerebat acervum pixides coquendi commeatus quos sub mento tenebat - AXman in stuporem inspiciens. Aliae tres puellae pixides crustulorum portantes, etiam in politiore stupore spectaverunt.
  
  
  Puella dixit: "Non intellegimus, domine. Facimusne aliquid ridiculum? Si ita, ergo soli sumus. Iocum non venimus - veni crustulum ad iter nostrum ad Iaponiam vendendum. Emisti ante. Multum adiuva. Valde amamus te Civitates Americae tuae, hic ad Festum Cerasum, nunc magno cum dolore ad patriam redeundum est. Crustula emis?"
  
  
  Rude erat iterum. Cum esset apud Murial Milhollandiae. Nick oculos manica stolae tersit et catenam exuit. "Me ita paenitet, puellas. Ita me paenitet. Non est tibi. Est me. Hic est unus ex meis insanus mane."
  
  
  Verbum Iaponica quaesivit, digitum contra templum suum percutiens. "Kichigai. Meus est. Kichigai!"
  
  
  Puellae se mutuo aspiciebant, deinde ad eum revertebantur. nemo eorum locutus est. Quisque fores impulit. "Bene est, profiteor. Innocens sum. Ingredere. crustulum affer. omnes emam. Quantum constant?" Accipiter duodecim pixides dedit. Senex cogitet.
  
  
  "Pella una pupa."
  
  
  "Vile satis est." Retro ingressos portans secum odorem cerasi florum. Putabat se tantum circiter quattuordecim vel quindecim. Amabilia. Omnes bene evolutae sunt pro eleifend, mammae parvae et cornuculae sub viridi vestitu immaculatae mittentes. Fimbriae, putabat se observasse crustulum in mensa capulus, tamquam parvae puellae speculator miniaturae. Sed sed eleifend...
  
  
  nice erant. Sicut fecerunt parva Nambu pistol quod subito apparuit in manu puellae loquentis. Ea recta ad Nick Carter's planam, stomachum duram attendit.
  
  
  "Tolle manus, quaeso. Mane adhuc. Nolo tibi nocere. Kato ostium est!"
  
  
  Una puellarum circa Nick delapsa, eam procul ab eo retinens. Ostium tacite clausit, seram coniuctam, fuse in rimam delapsam.
  
  
  “Bene, vere decipi,” putavit Nick. Capta. Eius professio vera admiratio fuit. Praeceptoris officium fuit.
  
  
  "Mato - claude omnia aulaea. Sato - ceteras aedes quaere. praesertim cubiculum. Potuit hie dominam habere."
  
  
  "Non hoc mane," dixit Nick. " Sed honoris gratia usquam."
  
  
  Nambu at ipsum. Oculus malus erat. "Sede," inquit dux frigide. "Quaeso sede et tace donec loqui iussi. Nec ullas cautelas experire, Mr. Nick Carter. Omnia de te scio. Multa de te."
  
  
  Nick super sellam indicatam ambulavit. "Etiam propter meam insatiabilem appetitum puella Scout crustulum - ante horam octavam mane?"
  
  
  "Tace dixi! Licebit tibi loqui, quantum libet - post audis quid dicam."
  
  
  Nick sedit. Ille sub spiritu mussitat: "Banzai!" Longa crura traiecit, hiantem pallium intellexit, ac propere eam pugione fecit. Puella sclopeto hoc animadvertit et subridens tenuiter. "Non opus est falsa modestia, Dominus Carter. Puella exploratores vere non sumus."
  
  
  "Si loqui liceret, dicerem quod me intelligere inciperet."
  
  
  "Tace!"
  
  
  Conclusit. Montibus et proximis castris levioribus adnuit.
  
  
  "Minime!"
  
  
  tacitus observabat. Haec erat maxime parva coetus. Ostium iterum repressum est, aulaea coercita, locus luce infuso. Kato rediit et dixit nullum posticum esse. Et hoc, Nick cum aliqua acerbitate cogitavit, securitatem habere debuit. Bene, omnes verberare non potes. Quod si ex hoc vivum fecerit, maxima quaestio eius secretum servabit. Nick Carter captus est a fasciculo Puellae Exploratores in sua conclavi!
  
  
  Iam omnia quieta erant. Puella e Nambu sedit e regione Nick super lectum diurnum, et reliqui tres prope decenter sedebant. Omnes serio intuebantur. Quatuor virgunculae. Hoc valde mirum Mikado.
  
  
  Nick dixit, "Tea, quis?"
  
  
  Illa non dixit
  
  
  taceat, et non jaculatur. Crura transiit, roseae panties sub minis lacinia fimbrias patefaciens. Crura eius, omnia crura eius - nunc ut ipse animadvertit - paulo magis evolutae et graciles erant quam quae in Girl Scoutibus solent reperiri. Suspicatus est se etiam strictis bras induisse.
  
  
  "Tonaka sum" dixit puella cum sclopeto Nambu.
  
  
  Adnuit graviter. "Placuit."
  
  
  "Et hoc," inquit, "aliis ostendit".
  
  
  "Scio. Matou, Sato et Kato. Cerasum Blossom Sororum. Noscere tibi puellas."
  
  
  Omnes tres arridebant. Kato giggled.
  
  
  Tonaka frowned. "Iocari placet, Mr. Carter. Nolo te id facere. Hoc gravissimum est."
  
  
  Hoc cognovit Nick. Scire poterat per viam pistolam tenebat. Maxime professio. Sed eget tempus quam. Interdum Badinage tempus habet. qui angulos computare conabatur. Quis sunt? Quid volebant ab eo? Iaponia per annum non fuerat et, quod sciebat, mundus erat. Quid ergo? Pergebat codicellos.
  
  
  Et dixit ei: Scio. "Scio grave est. Crede mihi, scio. Tantum animum habeo in facie certae mortis, et..."
  
  
  Puella nomine Tonaka sicut cattus silvestris conspuit. Oculi eius angustati et minime formosa erat. Namba in digito quasi accusatori ostendit.
  
  
  "Tace iterum! Non veni iocari."
  
  
  Nick ingemuit. Iterum deficiet. Mirabatur quid?
  
  
  Tonaka in sinu Puellae Exploratoris subucula piscabatur. Hoc latebat quid AX videret, nunc videre poterat, pectus sinistrum valde confectum.
  
  
  Ea nummum obiectum ad se convertit: "Agnoscisne hoc, domine Carter?"
  
  
  Fecit. Extemplo. Debet. Hoc Londini egit. Factus est ab operario perito in munere tabernam in Oriente Fine. Idem homini dedit qui vitam suam in angiporto Orientis finivit. Carter prope Limehouse nocte illa moriturus.
  
  
  In manu grave bullae sustulit. Ex auro factum est, antiquitatis dollariae magnitudine, cum paelice inaurata. Jade in epistolas versa, librum sub parvo dolio viridi formans. Securis.
  
  
  Litterae sunt: Esto Perpetua. Sit in perpetuum. Amicitia eius erat cum Kunizo Matu, amico vetere et judo-karate doctore diutino. Nick frowned in vas. Donec a tempor erat. Kunizo olim in Iaponiam rediit. Nunc senex erit.
  
  
  Tonaka torva est. Nambu idem fecit.
  
  
  Quisque bullas proiecit et comprehendit. "Unde hoc habebatis?"
  
  
  "Pater meus hoc mihi dedit."
  
  
  "Estne Kunizo Matu pater tuus?"
  
  
  "Ita, Dominus Carter. Saepe de te locutus est. Cum pueritia audivi nomen magni Nick Carter. Nunc ad te venio ut auxilium petas. Vel potius pater meus auxilium mittit. Magnam fidem habet. et in te confido. Ipse est certus te in auxilium venturum.
  
  
  Repente cigarette indigebat. Mihi sane hoc opus est. Fumo ei puella permisit. Ceteri tres, nunc solennes ut noctuae, oculis obscuris innexo aspiciebant.
  
  
  Nick dixit, "Patre tuo debeo. Et fuimus amici. Quidem auxiliabor. Faciam quod potero. Sed quomodo? Quando? Estne pater tuus in civitatibus?"
  
  
  "In Iaponia est. In Tokyo. Iam senex est, aeger est et peregrinari non potest. Propterea statim nobiscum venire oportet."
  
  
  Lumina clausit, et per fumum scidit, caput obvolvere conatur rei. Manes praeterita confundere possunt. Sed debitum est debitum. Vitam suam dedit Kunizo Mata. Facere debebit omnia, quae potest. Sed ante...
  
  
  "Bene, Tonaka. Sed prima prima. Unum ad tempus. Primum quod facere potes, sclopetum aufer. Si filia Kunizo es, non opus est tibi..."
  
  
  Sclopetum in eo servavit. "Cogito fortasse ita, Mr. Carter. Videbimus. semel exuendam habeo promissionem tuam venire ad Iaponiam ut patrem meum adiuvet. Et Iaponia".
  
  
  "Sed iam dixi tibi adiuvabo. Votum est. Nunc desine cops et latrones ludere. Repone sclopellum et narra mihi omnia quae patri tuo acciderunt. Fac quam primum potero. I... "
  
  
  Sclopetum in ventre eius mansit. Tonaka deformis iterum respexit. et valde impatiens.
  
  
  "Vos adhuc non intellegitis, Mr. Carter. Nunc ad Iaponiam properas. Minutum hoc - vel saltem propediem. Patris mei problemata non tardabunt. Tempus est canales vel magistratus de variis conferre. officia, quaeras consilium de gradibus quibus opus est accipiendum. Vides me aliquid de his rebus intelligere. Sic pater meus. In arcano patriae meae servitio diu laboratus est et scit quod tape rubra idem est. et ideo mihi dedit medaliam et dixit mihi te invenire. Peto ut statim venias. Hoc intendo facere."
  
  
  Parva Nambu despiciens ad Nick iterum. Taedet amatorie blandiri coepit. Improbus res est ut illa sic intellexit. Significabat omne verbum damnare! Lectus!
  
  
  Nick idea habuit. Ipse et Hawk vocem habebant
  
  
  codice nonnumquam usi sunt. Fortasse monere potuit senem. Tunc exploratores Iapones isti potiri potuerunt, eos loqui et cogitare, et amicum suum adiuvare incipiunt. Quisque altum spiritum sumpsit. Hawk iustus erat admittere se captum a fasciculo insana Puella Exploratores et petit socios suos in AX ut eum ab eo extraheret. Forsitan facere non potuit. CIA opus est. Vel FBI. Maybe Exercitus, Navy et Nautae. Sicut nesciebat...
  
  
  Dixit, "Bene, Tonaka. Fac viam tuam. Nunc. Statim ac vestem meam vestiri possum et vidulum meum fac. Et phone vocationem".
  
  
  "Nulla telephonica".
  
  
  Primum, cogitabat de sclopeto accipiendo. Est questus mauris. Interfectorem sclopetum e Puella Explorator auferre poterit! Hic forsit - non est puella Explorator. Nemo enim eorum. Quia iam ceteri omnes, Kato, Sato et Mato, sub his alis decerptis pervenerunt et sclopis Nambu extraxerunt. Omnes notarunt constanter apud Carter.
  
  
  "Quid nomen est manipuli tui, puellae? Mortis angeli?"
  
  
  Tonaka sclopellum ad eum petivit. "Pater meus dixit mihi quod multas cautelas habebis, Mr. Carter. Ille confidit te servaturum sponsionem tuam et amicitiam cum eo, sed me admonuit ut insistas ut viam tuam facias. Hoc non potest esse. fieri oportet iter nostrum — in omni secreto.'
  
  
  "At posset," dixit Nick. "Magnam ordinationem in arbitrio meo habeo. Multi ex eis si opus est. Kunizo nesciebam in arcano tuo servitio - gratulationes ei pro arcano bene conservato - sed tunc certum est cognoscere valorem regiminis. et cooperatio. Possunt operari milia hominum - et salus non est quaestio et ...
  
  
  sclopetum retardavit. "Tu es valde disertus, domine Carter... Et valde erras. Pater meus haec omnia naturaliter intelligit, et hoc est ipsum quod non vult. Vel quid opus est. Quod ad rivos - tu, sicut me, nostis ut semper in custodia es, etiam si regulariter, ut ordo tuus. Unum gradum capere non potes sine aliquo animadversione et praetereunte. Minime, D. Carter. Nullum telephonum vocat. Nullum officiale auxilium. Hic est unus homo. Job, Amicus, qui credi potest et faciet quod pater meus rogat, non interrogat. Perfectus es homo ad id quod fieri oportet - et vitam patri meo debes. Reddere vas, amabo."
  
  
  Iactat eam medalia. "Bene," fatebatur. "Tu videris constituta et sclopeta habes. Omnes tormenta habes. Iaponiam tecum spectat. Nunc. Omnia post relinquo, sicut illa et avolavit. Intelligis sane , quod si mox evanescet, eritne in paucis horis totus intentus?
  
  
  Tonaka minima sibi permisit risu. Animadvertit eam paene pulchram esse cum arridebat. "Nos curemus postea, Mr. Carter."
  
  
  "Quid de diplomatibus? Consuetudines?"
  
  
  "Non problema, domine Carter. Nostra diplomata sunt in ordine perfecto. Certus sum tibi multa diplomata habere, pater meus certus. Quid habes? Probabiliter diplomaticum habes, quod hoc satis erit. Quodlibet obiecta? "
  
  
  "Transportatio? Sunt talia ut tesseras et exceptiones."
  
  
  "Omnia curata sunt, Dominus Carter. Omnia composita sunt. In Tokyo paucis horis erimus."
  
  
  Proficiscens credit. Vere hoc credo. Verisimile erat expectans spaceship pretium. O frater! Accipiter hoc amabit. Praemisit missio magna erat - Nick cognoscit signa - et Hawk paravit eum donec res matura esset, et nunc hoc. Fuit etiam minor domina Muriel Milholland. Habebat diem cum ea nocte. Minima generosum facere dictum ac...
  
  
  Quisque at Tonaka deprecantem respexit. "Just unum phone vocationem? Ad domina? Nolo eam surgere".
  
  
  Parva Nambu adamanta fuit. "Minime."
  
  
  COMMODUM Carter removetur - descendens clausum est ...
  
  
  Tonaka surrexit. Kato, Mato et Sato steterunt. Omnia minuta tormenta in Nick Carter connivebant.
  
  
  "Iam nos", inquit Tonaka, "eamus ad cubiculum, domine Carter."
  
  
  Quisque connivuit. "A?"
  
  
  "Ad cubiculum, amabo. Confestim!"
  
  
  Nick surrexit et pallium suum circumdedit. "Si dicas ita."
  
  
  "Tolle manus, quaeso."
  
  
  Parum fessus est Wild West. "Audi, Tonaka! cooperans sum. Ego patris tui amicus sum, et auxiliabor, etsi non placet modo res agimus. Sed omnem hanc insaniam auferamus. . ."
  
  
  "Manum facite! eas in aere altas serva! Martius est cubiculum."
  
  
  Et abiit. Manus altae in aere. Eum in cubiculum Tonaka secutus est, spatium professionalem servans. Kato, Mato et Sato intraverunt post.
  
  
  Aliud excogitavit headline: "Carter rapuit a puella Exploratores..."
  
  
  Tonaka sclopellum ad lectum movit. "Dormi in lecto, domine Carter. Tolle pallium tuum. Ascendes faciem tuam".
  
  
  Nick aspiciebat. Verba quae dixerat Hawk nuper heri rediit et ea repetivit. "Oportet te quasi ludens loqui!"
  
  
  Nulla risus in pallentia citreo-brunnea facies.
  
  
  oculi obliqui omnes eum cum corpore magno attente intuentur.
  
  
  "No kidding, Mr. Carter. In lecto. Nunc!" sclopellum parva manu movit. Eius digitus felis circa talos albus erat. Nick primum in omnibus his ludis et ludis intellexit se mittere eum si id non faceret prorsus quod dixerat. Prorsus.
  
  
  vestem demittit. Kato exsibilatur. Mato torva risit. Sato giggled. Tonaka torva illos ad negotia rediit. Sed in oculis suis adprobabatur nigris, ut breviter delapsae graciles ducentorum librarum essent. Adnuit. "Magnum corpus, domine Carter. Sicut dixit pater meus, sic erit. Bene meminit quantum ille te docuit et quomodo te paravit. Fortasse alio tempore, sed nunc non refert. In lecto. Face. usque.'
  
  
  Nick Carter confusus et confusus. Non erat mendax, sibi maxime, et fassus est. Innaturale erat, vel parum obscoenum, de mendacio prorsus aperto ad quatuor puellas Exploratores transfixos oculos. Oculi epicanthoidei quattuor paria nihil desiderabant.
  
  
  Solus gratus fuit quod condicio sexualis omnino non fuit, et in periculo motus physici non fuit. Internus cohorruit. Tarda sunt omnes ante oculos ad cacumen. Cogitari non potuit. Sato esset cachinnant.
  
  
  Quisque aspiciens Tonaka. Sclopetum contra ventrem suum, nunc penitus expositum, tenuit, et os eius in risu initiali vellicavit. Ea feliciter restitit.
  
  
  "Tantum me paenitet," inquit Nick Carter, "solum unum tantum habeo pro patria mea."
  
  
  Kato suppressa ludicrum. Tonaka torva est. Silentium. Tonaka torva in Nick. "Tu, domine Carter, stultus es!"
  
  
  "Sans doute".
  
  
  Sub sinistra clunibus sentiebat durum metallum torus zipper. In ea Luger, caldaria virga foeda, 9mm pistol homicidium spoliata. Item cum stiletto ad calcem. Hugo sitiens. Cacumen acus mortis. Nick ingemuit et oblitus est. Probabiliter ut ad eos quid? Quid ergo? Quattuor puella exploratores ex Iaponia occides? Cur eos pro Pupa Exploratores cogitabat? Uniforme authenticum fuit, sed de illo. Hi quattuor moechi a quodam Tokyo io-io academiae fuerunt. Et erat in medio. Ridere et pati.
  
  
  Fuit Tonaka. urgentibus mandatis. "Kato - respice in culina. Sato in latrina. Mato - oh hoc est. Hae necessitudines iustae erunt."
  
  
  Mato plures necessitudines Nick optimas et pretiosas habuit, inclusas Sulkae, quas semel tantum gerebat. Reclamans sedit. "Heus! Si necessitudines habes, utere veteribus. Modo...".
  
  
  Eum cito Tonaka in fronte cum pistol ferire. Celeriter. In et ex id ante pharetra iaculis.
  
  
  "Descende," dixit dure. - "Tace. Nihil amplius loqueris. Opus nostrum pergere debemus. Iam nimium nugae sunt - platani folia in hora."
  
  
  Caput Nick levavit. "Consentio de stupiditate. I..."
  
  
  Alius ictu fronti. Stolidus iacebat ad thalamos ligatus. Erant valde bona in ligandis nodis. vincula quovis momento frangere potuit, sed rursus ad quid? Erat pars totius insanis plurimum - magis ac magis se inveniens laedere. Et cum iam tam profundus esset in Goofyville, veram curiositatem habuit explorare quid agerent.
  
  
  Hanc imaginem ad sepulcrum eius auferre voluit. Nick Carter ligavit vincula sua in lectulo extenta, mater nuda, oculis quatuor puellis ab Oriente exposita tenebris. Excerptum e carmine vetusto gratissimo per caput emicante: Numquam credent mihi.
  
  
  Vix credere poterat quod proximum videbat. Plumis. Quatuor longae pennae rubrae alicunde prodierunt sub minis alis.
  
  
  Tonaka et Kato sederunt ex una parte lecti, Mato et Sato ex altera. “Si omnes satis appropinquant”, Nick cogitatio, “haec vincula frangere possum, stolida capita frangere et...
  
  
  Tonaka plumam omisit et retro rediit, nambu ad planum stomachum revertitur. Professionalismus iterum evidens est. Adnuit breviter Sato. Claude os suum.
  
  
  "Nunc vide hic," inquit Nick Carter. "I.... gul... mmm... fummm..." sudarium mundum, et alia ligatura dolum fecit.
  
  
  "Incipit," dixit Tonaka. "Kato, crura sume. Mato, cape alis. Sato, genitalia sua."
  
  
  Tonaka paucos plures gradus retro accepit et tormentarii ad Nick monstravit. Ridere se permisit. "Paenitet me valde, domine Carter, quod hoc modo faciendum est. Scio indignum et ridiculum esse."
  
  
  Quisque acrius annuit. "Hmmmmmmfj... guuuuuuuuuu..."
  
  
  "Conare ibi pendere, Mr. Carter. Non diu erit. Medicamenta te pascere incipimus. Vides, unum ex proprietatibus huius pharmaci esse quod conservat et auget modum personae donatae. to. Volumus te beatum esse." "Dominus Carter. Te ridere volumus usque ad Iaponiam!"
  
  
  Hujus dementiae rationem esse ab initio sciebat. Ultima mutatio in perceptione
  
  
  occiderent eum, si resisteret. Hic Tonaka guy satis insanit ut hoc faceret. Iam superata est resistentia. Quas plumas! Vetus cruciatus Sinensis erat et numquam intellexit quam efficax esset. Suavissimus fuit in mundo cruciatus.
  
  
  Sato mollissime penna per pectus cucurrit. Quisque perhorruit. Mato laborantes in alis. Oooooooo...
  
  
  Kato in plantis pedum calcitrare callebat. Quisque digitos coepit ad cincinno et cramp. Fucking non poterat accipere posse. Sit licet, insanus hac sop ludebat satis. любую секунду ему просто придется - ахххооооооооооооооооооооооооооооооооооооооооооооооооооооооооооооооооооооооооооооооооооооооооооооооооооооооооооооооооооооооооооооооооооооооооооооооооооооооооооооооооооооооооооооооооооооооооооооооооооооооооооооооооооооооооооооооооооооооооооооооооооооооооооооооооо ооооооооооооооооооооооооооооооооооооооооооооооооооооооооооооооооооооооооооооооооооооооо.
  
  
  Integer id leo erat. Satis diu distrahebatur ut cum re ipsa proficeret. Acus. Longa lucens acus. Quisque vidit et tunc non vidit. Quia haerebat in molli clunibus dextri.
  
  
  Acus alta perrexit. Altius. Tonaka intuens eum in lectionis modo inseruit. Risit. Nick suam dorsum repandavit et risit et risit et risit.
  
  
  Medicamentum eum dura percusserit, statim fere. Fluvius eius eum sustulit et ad cerebrum et motoria eius cucurrit.
  
  
  Nunc titillare eum. Tonaka risit et vultum leniter palpabat. pistolam parvam abiecit.
  
  
  "Ecce" inquit "quid nunc sentis? Omnes laeti sunt?"
  
  
  Nick Carter risit. "Melius est in vita mea numquam." Risit... “Scis aliquid — bibere volo, quasi multum bibe. Quid dicis, puellae?
  
  
  Tonaka complosit manus. "Quam pudica et quam suavis est" Nick cogitatio, quam suavis, quam beatam facere voluit, quidquid vellet, faceret.
  
  
  "Puto erit magnum fun," dixit Tonaka. "Nonne fas est, puellae?"
  
  
  Kato, Sato et Mato magnum fore putaverunt. Plauserunt manibus, cachinnantes, omnesque singuli poscebant Annibalem osculari. Receperunt ergo, cachinnantes, subridens et loquentes. Tonaka non osculabatur eum.
  
  
  "Tu melius vestiuntur, Nick. Celeriter. Scis nos ad Iaponiam ire."
  
  
  Quisque sedit, eum solvunt. Risit. "Scilicet. Oblitus sum. Iaponia. Sed tu certe vis ire, Tonaka? Multum iocum habere potuimus hic in Washington."
  
  
  Tonaka prope eum accessit. Procumbens osculata diu labra premens. Permulsit maxillam. "Certe ad Iaponiam ire volo, Nick, mel. Eia age. Te adiuvet te vestitum ac fac res tuas. Dic nobis ubi quisque est."
  
  
  Sensit ut rex, nudum sedentem in lectulo, et circumspicientes eos discurrentes. Vestibulum sit amet eleifend velit. Longum est, diu cum veras ferias hoc modo habuit. Sine ullo officio. Libero ut aer. Potuit etiam Hawk Postcardum mittere. Integer vel neque. Fuck Hawk.
  
  
  Tonaka perscrutans per cultorem suum perscriptorem. "Ubi diplomaticum tuum passport, Nick carus?"
  
  
  "In armarium, carissimi, in tunica pilei Knoxiae. Festinemus! Iaponia exspectat."
  
  
  Et subito iterum hoc bibere voluit. Deterior volui, quam volui semper bibere in vita mea. Geminos pugilum candidorum ex Sato, dum vidulum suum refertum apprehendit, in conclave ambulavit et utrem cupam e vecte portatili apprehendit.
  
  
  
  Caput 4
  
  
  
  
  
  Rarissime Hawk in Nick invocavit ut consuleret in summo gradu sententiae. Killmaster non solutus est ut in summo gradu iudiciis faciendis. Solebat exsequi, quod facere solet calliditatis tigris et furoris, cum necesse fuerit. Accipiter ingenium agens Nick coluit et sicarium, si opus est. Carter hodie fere optimus in mundo fuit; praecipuum hominem in hoc acerbo, obscuro, cruento, ac saepe arcano angulo, ubi decisiones fiebant, ubi normae tandem vertebantur in glandes et cultri, venena et funes. ET MORTIS.
  
  
  Accipiter pessimam noctem habebat. Vix ei dormivi, quod admodum insolens ei nam. Hora tertia mane se reperit in exedra Georgetown leviter tristem ambulans, mirans si Nick in hac sententia ius haberet. Nick's quod inposuit revera non fuit. Fuit Accipiter. Caput AX accipiter erat. Accipiter persoluta est - non satis - ad consilia capienda et sustinenda errata. Annos septuagenario demisso onerosus erat, et vere nihil ius erat, ut partem oneris in aliam transferret.
  
  
  Cur non solum judicas utrum in ludo Cecili Alberici ludere an non? Plane malus ludus erat, sed Accipiter peius lusit. Et quaestus fuit incomprehensibilis - proprium hominis Kremlini. Accipiter ex professionali parte avarum erat. Immitis etiam. in tempore — etsi iam a longe cogitabat — intellexit, si forte, inveniret rationem.
  
  
  ut Kremlin hominem ab Alberico paulatim distrahat. Sed id erat in futurum.
  
  
  An in Nick Carter, qui hominem in vita sua nunquam occiderit, nisi in patria sua, et in officio juratae obeundi, ius fuit? Quia homicidium actuale ab Nick Carter faciendum erat.
  
  
  Hic exitus moralis difficilis fuit. Lubricus. decies centena millia rationes eius fuerunt, et rationalizare potuisti, et cum omni fere responso quod volebas ascendere potuisti.
  
  
  David Hawk non est alienus a quaestionibus moralibus difficilibus. Quadraginta annos cum magno certamine pugnavit, centeni hostes sui patriaeque oppressit. Secundum Hawk unum idemque sunt. Hostes et hostes patriae una eademque fuerunt.
  
  
  Primo aspectu satis simplex. Ille et totus Occidentis mundus tutior erit et melius dormiet cum mortuo Ricardo Philston. Filstonus ardens traditor erat qui illimitata damna attulit. nulla de hoc disceptatio fuit.
  
  
  Igitur hora nona mane Accipiter potum sibi valde debilem infudit et cum eo disputavit.
  
  
  Albericus contra imperata perrexit. Hoc in officio Hawki fassus est, licet iustas causas iniussu suo pergeret. Praelati postulaverunt ut Philstonus comprehenderetur et probe iudicium fieret et, scilicet supplicium.
  
  
  Cecilius Albericus, quamvis ferae equi eum non detraxissent, veritus est ne Philstonus carnifici nodum aliquo modo solveret. Albericus tam de uxore iuvenis mortuae quam de officio suo cogitavit. Noluit proditorem in curia puniri. Solus voluit Ricardum Philston mori brevissimo, velocissimo ac turpissimo modo fieri. Ad hoc faciendum et auxilium AX in ultione exigenda lucrandum, Albericus unam pretiosam patriae suae bona cedere voluit — fontem inopinatum in Kremlin.
  
  
  Accipiter de suo poto levi haustu ac pallio emarcuit super collum eius, quod cotidie tenuior erat. Antique horologium in exstabat spectavit. Fere quatuor. Pollicitus est se etiam priusquam eo die magistratum pervenerit statuere. promisit etiam Cecilius Albericus.
  
  
  De uno Albericus recte erat,” Accipiter admissus ambulans. AX, omnes fere Yankee servientes, melius officium fecerunt quam Britanni. Philston scivisset omnem motum et laqueum quem MI6 umquam usus vel uti somniaverat. forte AX forte. Sed si usus est Nick Carter. Si Nick facere non potuit, fieri non potuit.
  
  
  Potuitne uti Nick in privata vendetta pro alio homine? Problema non evanescit vel ipsum resolvit. Ibi adhuc erat cum Hawk tandem iterum pulvinum invenit. Poculum paulum adiuvit et primo aspectu avium in forsythia extra fenestram in inquietum somnum incidit.
  
  
  Cecilia Albericus et MIS vir, Terentius, iterum apparuerunt die Martis in officio Hawke undecim - Hawke in officio quarta praeteriti temporis octo. Delia Stokes ibi nondum erat. Accipiter lucem paenulam suam suspendit — iam extra rorantes coepit et recta ad telephonium pergit et Nick in diaetam Mayflorae vocavit.
  
  
  Hawk consilium fecit dum ad munus ab Georgetown impellens. Sciebat se parum indulgere et oneri aliquantulum movere, sed nunc satis clara conscientia facere potuit. Dic Nick omnia facta ante Britannos et Nick suam sententiam facere. Optimum Hawk facere potuit, avaritiae et tentationi deditus. Probus esset. Iuravit hoc sibi. Si Nick missionem deserit, finis erit. Alibi videat Cecilius Albericus carnificem.
  
  
  Quisque non responde. Accipiter maledictus et suspensus est. Tulitque primum cigar mane et posuit in ore suo. Conatus est ut in diaetam Nick iterum reciperet, vocationem pergere dimittat. Nihil respondes.
  
  
  Accipiter telephonum iterum posuit et eam inspexerunt. "Fucking iterum," cogitavit. Adh. In feno cum pulchro pupa, et ille referet cum bonum et paratum damnet. Accipiter frownt, tunc fere risit. Puerum reprehendere non potes quod rosas coles, dum potuit. Deus scivit eam non diu durare. Non satis diu. Diu fuerat cum rosulas metere potuisset. Ah, puellae aureae et pueri in pulverem comminuti debent.
  
  
  Pedicabo hoc! Cum Nick tertiam operam non responderet, Hawk exivit ut tabularium in scrinio Deliae conspiceret. De officio noctis ad eum certiorem faciendum exactor putabatur. Accipiter digitum decurrit indicem notarum elegantium scriptorum. Carter, sicut omnes seniores exsecutores, in vocatione vigintiquatuor horarum diei ac singulis horis duodecim advocare et reprimere debebant. Ac electronicam relinquas vel numerum telephonicum ubi eos contact.
  
  
  N3 - 2204 horae. — 914-528-6177... Haec praefixa fuit Maryland. Accipiter aliquot in charta inscripsit et ad suum officium rediit. Numerum dialed.
  
  
  Post longam seriem vocat, mulier dixit, "Salvete?" Illa velut somnium et hangover.
  
  
  Ius accipiter impulit in eum. Demus e sacco Romeo.
  
  
  "Loquar ad Dominum Carter, amabo."
  
  
  Longa mora est. Tum frigide: "Quis tibi vis loqui?"
  
  
  Accipiter cigar furibundus momordit. "Carter. Nick Carter! Hoc est ipsum. Urgente. Estne?"
  
  
  Silentio plura. Tum oscitare eam audivit. Vox eius adhuc frigida erat sicut dixit "Ita paenitet me. Dominus Carter paulo ante reliquit. Ego vere nescio quando. Sed quomodo illum numerum gehennam habuisti? I..."
  
  
  "Ignosce, domina." Accipiter iterum suspensus est. Crap! sedit et posuit super mensam pedes et inspexit ad parietes rubros biliosos. Unio occidentalis horologium in defensione Nick Carter utilabat. Non erat sero vocatus. Adhuc quadraginta fere minuta supersunt. Accipiter sub spiritu suo maledictus et anxietatem suam intelligere non potuit.
  
  
  Paucis minutis post Delia Stokes intravit. Accipiter, suam sollicitudinem larvatus, quam ob causam nullam bonam rationem reddere poterat, eam vocans Mayflower singulis decem minutis habuit. Ille lineas switched percontatione diligenter agere coepit. Nick Carter, ut notum Hawk, erat oscillator, et noti eius circulus longus et catholicus fuit. Potuit esse in thermis Turcicis cum senatore, ientaculum habens cum uxore et/vel filia alicuius legati diplomatici — vel in monte Caprae.
  
  
  Tempus nihil proficit. Accipiter horologii parietem intueri pergebat. Promisit Albericus solutionem hodie, puerum damnare! Erat nunc publice nuper vocatus. Non fuit quod Hawk de tam parvis rebus non curabat - sed hanc rem aliter atque aliter componere voluit, et sine Nick non potuit. Erat tam definitus quam unquam ut Nick ultimus diceret in nece vel non occidendo Ricardum Philston.
  
  
  Ad horam decimam undecim Delia Stokes in officio suo ambulavit perplexo vultu prona. Accipiter modo semimansum cigar abiecerat. Quae cum vidisset ait, "Quid?"
  
  
  Delia parvipendens. "Nescio quid sit, domine. Sed non credo - et non credes."
  
  
  Accipiter frowned. " Tenta me."
  
  
  fauces Delia purgavit. "Tandem ad principem campanae in Mayflower obtinuit. Difficulter eum inveniebam et tunc loqui nolebat - velit Nick et coniecturam eum tueri conabatur - sed tandem aliquid Nick subripui Hoc mane paulo post novem deversorium reliquit. Ebrietatem. Valde ebrius est. Et - haec pars non creditis - fuit cum quattuor Puella Exploratores."
  
  
  Cigar fluens. Accipiter eam inspexit. "Quis fuit ille?"
  
  
  "Dixi tibi-esse cum quattuor exploratoribus Puella. Exploratores Iaponica. Puella exploratores ita ebrius est ut exploratores Iaponica per aulam adiuvaret."
  
  
  Accipiter modo connivuit. Ter. At ille: "Quis habemus locum?"
  
  
  "Est Ames Tom. And..."
  
  
  "Ames facturus est. Mitte eum nunc ad Mayflower. Ducis fabulam confirma vel nega. Tace, Delia, et incipe solitum modum quaerendi operandi absentis. Ita est. Oh, cum Cecilius Albericus et Terentius demonstraverunt; dimitte eos in "
  
  
  "Ita, domine." Et exivit et clausit ostium. Delia cognovit quando David Hawk solus cum amaris cogitationibus relinqueret.
  
  
  Tom Ames vir bonus erat. Diligenter, diligenter, nihil relinquens. Hora erat cum Hawk nuntiavit. Interea, Accipiter Albericus iterum substitit - et fila calida servavit. Nihil adhuc.
  
  
  Ames in eadem sella dura sedit in qua Nick Carter heri mane sederat. Ames vir tristior erat facie quae de solio sanguineo Hawke admonuit.
  
  
  "Verum est de puella exploratores domine. Ex his quattuor erant. Puella exploratores e Iaponia. crustula in deversorio vendebant. Communiter id non permissum est, sed procurator adiutor permisit eos. Vicini et omnia bona sunt. Et illi crustula vendidit. Ego ... "
  
  
  Accipiter vix se continere potuit. "Date crustulum, Ames. Lignum cum Cartero. Abiitne cum iis Puella exploratores? Num per VESTIBULUM cum illis ambulans visus est? Ebrietatem?"
  
  
  Ames devoravit. "Age, ita, domine. Certus erat domine. Cecidit ter ambulans per VESTIBULUM. Iuvandum erat, uh per exploratores puellae. Dominus Carter cantavit, domine saltavit et clamavit. parum. Etiam apparet crustulum multum habuisse, domine doleo, sed intellexi - multum crustulum habuisse et eas in atrio vendere conabatur."
  
  
  Accipiter oculos clausit. Haec professio insanus questus cotidie. "Perge."
  
  
  "Ita est, domine. Ita factum est. Bene confirmavit. Suscepi dicta a magistro, procuratore vicario, duas ancillas et dominum et dominam Meredith Hunt, quae mox ab Indianapoli sedatus est. I..."
  
  
  Accipiter leviter tremula manu levavit. — Omit hoc quoque. Ubi Carter et eius comitatus postea iverunt? Im 'coniciens non exuerunt in calidum aerem Balloon vel aliquid?
  
  
  Ames acervus dictorum refertus in sinum suum intus remittit.
  
  
  "Minime domine. tulerunt taxi."
  
  
  Accipiter oculos aperuit et expec- tatus est. "Bene?"
  
  
  
  "Nihil domine. usitatum usitatum aliquid non fecit. Praepositus spectabat ut Puella exploratores D. Carter in taxi adiuvabat, sed nihil speciale de auriga notavit nec putabat ut autocinetum obtineret. licentia laminae. Locutus sum cum aliis rectoribus scilicet. Non felix. Una tantum alia taxi ibi tunc erat, et auriga dormiebat. Animadvertit tamen, quia Dominus Carter tantum strepitum faciebat, et euge, parum insolens erat videre puellam Exploratores ebriosos.
  
  
  Accipiter ingemuit. "Paulum, yeah. Ita?"
  
  
  "Mirum taxi erat, domine. Vir dixit se nunquam ante in acie vidisse. Non bene aurigam intuitus est."
  
  
  "Bona" dixit Hawk. "Verisimiliter Iaponica Sandman."
  
  
  "Domine?"
  
  
  Accipiter manum elevavit. "Nihil. Bene, Ames. Id nunc omnia. Para novos ordines."
  
  
  Ames reliquit. Accipiter sedit et muros caeruleos aspexit. In superficie, Nick Carter nunc ad delictum juvenile confert. Quatuor minores. Puella exploratores!
  
  
  Accipiter ad telephonum pervenit, volens specialem AX APB dimittere, deinde manum retractare. Nec. Coqueat paulum*. Vide quid acciderit.
  
  
  Unius rei certus erat. Quod prorsus simile videbatur. Hae puellae exploratores aliquo modo ad actiones Nick Carter contulerunt.
  
  
  
  Caput 5
  
  
  
  
  
  Homunculus cum malleo immitis erat. Pumilio erat, tunica sordida fusca gerens et malleum vibrans. Gong bis parvus erat magnitudo, sed homunculus magnos musculos habebat, et rem significabat. Iterum atque iterum percutit aes sonantem malleo - boingg - boingg - boingg - boinggg.
  
  
  Ridiculam rem. Mutata figura discus. Incipiens aspicere sicut caput Nick Carter.
  
  
  BOINGGGGG - BOINGGGGGGG
  
  
  Quisque oculos suos quam celerrime clausit. Iterum insonuit discus. Aperuitque oculos suos et statio stetit. iacebat in solo super futon cum lodicula super eum. Prope caput stabat olla electri coloris. Praevidere in alicujus parte. Nick levavit caput super ollam et sensit aegrum. Desperatus. Jamdudum. Cum evomuisset, in solo pulvino procubuit, et laquearia intendere conatus est. Vulgarium tectum. Paulatim constitit et sedavit. Musicam audire coepit. Furiosa, procul, proculc-go canere. Putabat enim summoto capite, non tam in sono quam in vibratione.
  
  
  Ostium apertum est et Tonaka intravit. No Girl Scout uniforms. Sequebatur tunicam fuscam gerebat super subuculam sericum albam, subtus fasciam non apparentem, et bracas nigras strictas, quae graciles pedes amanter amplexabantur. Illa levi fuco, lipstick et rubore gerebat, Crinesque nitentes nigro cumulabat in cacumine ludibrio. Nick confessus est eam esse realem paciscor.
  
  
  Tonaka eum tacite risit. "Bene vesperi, Nick. Quomodo sentis?"
  
  
  Leniter caput digitis attigit. Non cecidit.
  
  
  “Tali modo potui,” inquit. "Non grates".
  
  
  Ridebat illa. "Paenitet, Nick. Vere sum. Sed visum est" unica via ad vota patris adimplenda. Medicamentum quod dedimus tibi, non solum hominem valde obedientem facit. Etiam sitim immensam dat, desiderium alcoholis. Vere satis ebrii estis antequam etiam in plano ponimus".
  
  
  Intuitus est autem eam. Iam omnia perspicua sunt. Collum dorsum leniter perfricuit. "Scio hanc quaestionem stultam esse - sed ubi sum?"
  
  
  Risus evanuit. "In Tokyo, utique."
  
  
  "Scilicet. Ubi aliud. Ubi est terribilis threesome - Mato, Kato et Sato?"
  
  
  "Habent officium facere. Hoc faciunt. Dubium iterum te videbo."
  
  
  “Hoc me tractare puto,” fatur.
  
  
  Tonaka consedit in futon iuxta eum. Manum suam cucurrit super frontem eius et capillos permulsit. Manus eius velot Fuji Creek. Mollis os attigit, inde traxit.
  
  
  "Nihil temporis est nobis iam, sed dicam. spondeo. Si adiuvas patrem meum sicut te novi, et si ambo supervixerint, faciam tibi quod ego faciam. fecit. What "Aliquam? Estne clarum, Nick?"
  
  
  Multo melius sensit. stimulo restitit illi corpus gracilem premere. Adnuit. "Video, Tonaka. Promissum te tenebo. Ubi nunc est pater tuus?"
  
  
  Surrexit, et abiit ab eo. "Vivit in Sanya area. Tu scis?"
  
  
  Adnuit. Una pessimum slum areas in Tokyo. At non intellexit. Quid agis Matu Kunizo olim in loco isto?
  
  
  Tonaka coniectans cogitationem suam. Accensa cigarette. Illa casualiter parem in tatami iacit.
  
  
  "Dixi tibi patrem meum mori. Ille cancer habet. Reversus est ad mortem cum populo suo, Eta. Scisne hos esse Burakumin?"
  
  
  Ipse caput quassavit. "Nescio. An refert?"
  
  
  Putavit eam esse pulchram. Pulchritudo frowned ut evanuit. "Respondit ei. Olim reliquit populum suum et fautor Dei desiit esse.
  
  
  cum sit senex et moriens, emendare cupit. Illa digladiatur. Sera non sit - hoc certum tempus est. sed haec omnia vobis explicabo. Tunc videbimus - nunc melius puto te balneum sumere et te mundare. Hoc morbos tuos adiuvabit. Parum temporis habemus. Paucis horis usque ad mane".
  
  
  Nick surrexit. Desiderati sunt calcei eius, sed aliter indutus erat. Savile Row suite numquam iterum idem erit. Sensit vere sordida et stipulae plena. Lingua eius quid spectaret sciebat, nec se in oculo prospicere volebat. Erat distinctus faucibus fumorum in ore meo.
  
  
  "Balneum solum ut vitam meam servaret" confessus est.
  
  
  Ostendit rugosam suam sectam. "Adhuc es ad mutandum. Ad tollendum illud es. Omnia erecta sunt. Alias vestes tibi sumpsimus. Papera. Totum operimentum novum. Ordinatio mea digesta est; utique.'
  
  
  "Pater valde occupatus videbatur. Qui sumus"?
  
  
  Illa ei locutionem Iaponicae iactavit se non intellexisse. Oculi longi fusci angustati. "Significat mulieres militantis Etae. Sed nos sumus uxores, filiae, matres. Nostri non pugnabunt, vel paucissimi sunt ex eis, ut mulieres debent. Sed narrabit tibi omnia. Mittam puellam de balneis tuis."
  
  
  "Exspecta paulisper, Tonaka." Iterum musicam audivit. Musica et vibrationes valde debiles sunt.
  
  
  "Ubi sumus? Ubi in Tokyo?"
  
  
  Cinerem in tatami proiecit. "In Ginza. Sub eo similior est. Una ex paucis latebris tuta est. Sub cella es in Palatio Electric cabaret. Musicam hanc audis. Media fere nocte est. Nunc, Nick. Quidquid es. Vis ... »
  
  
  "Cigarettes, amphora cerevisiae bonae et scio ubi Latine acceperis. "Preasa diu non audivi."
  
  
  Sed ridere non poterat. Iterum eam pulchram fecit. "Radcliffe. Classis LXIII. Noluit pater filiam suam hoc fieri, tu scis. Tantum institit. Sed tibi de hoc quoque dicet. Mittam res. Et Bassus. puella. Vide te mox, Nick."
  
  
  Post eam clausit ostium. Nick, qui ab aliis non diversus erat, Orientis morem prostravit, et de eo cogitare coepit. In Washington, utique esset infernum reddere. Accipiter torturam in thalamo parabit. Statuit schedas cum agere, saltem tantisper. Hawk statim contingere non potuit quin senex dixerit puerum suum errantem in Tokyo erravisse. Nec. Sit bulla apoplexia. Accipiter lentus erat, avis perfida vetus, nec occideret.
  
  
  Interea Nick Kunizo Mata videt et quid rei agatur invenit. Reddet sene debitum, tartareum hoc chaos componet. Tunc satis erit tempus vocare Accipitrem et exponere conari.
  
  
  Ianua pulsare non erat.
  
  
  "Ohari nasai." Fortunate locutus est lingua dum esset in Shanghai.
  
  
  Illa mediae aetatis erat vultu placido, vultu sereno. Stramenta fimbriis ac vestis telisa gerebat. Ipsumque cum utre cupam et fasciculum cigarettes portabat. Ingentem linteum crinitum in brachio gestavit. Aluminium denty risu dedit Nick.
  
  
  "Konbanwa, Carter-san. Ecce aliquid tibi. Bassu paratus est. Esne hubba-hubba?"
  
  
  Nick ei risit. "Noli hubba-hubba. Primum bibe. Fumus primus. Tum maybe ego non moriar et bassu frui possum. O namae wa?"
  
  
  Aluminium dentibus scintillantibus. "Im Susie."
  
  
  Amphoram cupam sumpsit de ferculo et tritum. Cete alba vetus! Qua de re expectes ex loco qui Palatium Electric vocatur.
  
  
  "Susie, huh? Poculumne afferes?"
  
  
  "Nullum gramen".
  
  
  . Praetorsit pileum utrem. Res male olet. Sed indigens uno haustu, uno modo, ut eum evelleret et hoc inciperet, quidquid missio erat. Tradidit utrem et adoravit Susie. "Salus, pulchritudo. Gokenko in Shuku Shimasu!" "Me quoque," sub flatu mussat. Subito ludos ac ludos praeesse intellexit. Posthac ludus in aeternum manebit, omnesque globi cum victore manebunt.
  
  
  Susie giggled, deinde frowned. "Bassus est paratus. Calidus est. Velox veni vel frigus esto." Et illa significanter magnum linteum in aere figit.
  
  
  Non erat usus explicandi Susie quod dorsum tergere posset. Bulla Susie fuit. Illa se in piscinam fumantem detrusit et ad operandum dedit, ei basim suam viam dedit, non suam. Non deesset aliquid.
  
  
  Tonaka exspectavit ut rediit ad parvum cubiculum. acervus vestimentorum super stratum iuxta lectum est. Nick vestimenta fastidio aspexit. "Quid ego putavi esse? cornipedum?"
  
  
  "Aliter, Etiam." Scissam ei peram tradidit. Continebat virgulam densam novorum Iaponensium et ingens numerus chartarum, e quibus laceri erant. Quisque cito per eos cucurrit.
  
  
  "Nomen tuum Pete Fremont" explicatur Tonaka. "Credo te aliquid esse ignauioris. Liberter es diurna et scriptor et bibitor.
  
  
  Multos annos in Oriente Litus habitabat. Singulis semel in tempore fabulam vel articulum in Civitatibus vendis et cum perscriptio advenit tu in binge. Id ubi nunc verus est Pete Fremont - in Bender. Itaque nihil est quod cures. Duo vestrum non circa Iaponiam currunt. Nunc melius vestiuntur. "
  
  
  Tradidit ei par bracarum et tunica caerulea, vilis et nova, adhuc in saccis plasticis eorum. "unam e puellis ut eas emere rogavi. Pete res pulchrae sordidae sunt. non valde bene se curat."
  
  
  Nick pallium depositum Susie sibi dederat et bracis suis induerat. Passively observabant Tonaka. Recordatus est quod haec omnia se vidisse prius. Nulla a gravida mi.
  
  
  "Ergo vere est Pete Fremont, huh? Et tu spondes non dilatare dum laboro? Bene est, sed alius aspectus est. Quisque in Tokyo hoc scire debet ingenium."
  
  
  Accensa cigarette. "Non difficile erit eum e conspectu custodire. Mortuus est ebrius. Sic morabitur dies dum pecuniam habet. Non usquam usquam ire potest - haec sola vestimenta sunt".
  
  
  Nick constitit, paxillos e tunica nova trahens. "Vos guy vestimenta furatus es? Sola vestimenta sua?"
  
  
  Tonaka humeros. "Cur non? Non opus est. Ille id non facit. Pete est bellus homo, scit de nobis, de puellis Etae, et nos subinde adiuvat. Sed potator desperatus est. omni veste eget. Ibi habet lagenam suam et suam puellam, et hoc totum curat. Festina, Nick. Ostendere tibi aliquid volo."
  
  
  "Ita, mem sahib."
  
  
  Litem diligenter levavit. Haec olim bona lis fuit. In Hongcongum - Nick sartor scivit - olim factum est. Ambulavit in eam, advertens sudorem et aetatem valde insignem odorem. Admodum convenit. "Amicus tuus Pete magnus homo est."
  
  
  " Nunc reliqua."
  
  
  Quisque calceos induebat cum calcibus et scuffs crepuit. Vinculum laceratum et maculatum. Paenulam quam dedit ei pertinebat ad Abercrombie et Filch in Aetate Glacialis. Sordidum erat sine balteo.
  
  
  " Huic homini, " Mussitavit Nick, imposito pabulo suo, "Verus est ebrius. Deus, quomodo potest ferre odorem?"
  
  
  Tonaka non ridere. "Scio. Pauper Pete. Sed cum UP, AP, Hong Kong Times et Singapore tempora ureris, et Asahi, Yomiuri et Osaka, coniecto iam non curat. Hic ... gerit."
  
  
  Nick hoc pavet respexit. PALMARIUS erat. Hoc erat novum, cum mundus esset iuvenis. Sordida, macies, lacerata, sudantia, informis, Lusit adhuc lacerae coccinea pinna salino livore. Novissimus contumaciae gestus, postremus ad fati provocatio.
  
  
  "Id Pete Fremont cum toto orbe congredi libet" dixit puellae. "Ut sit ambulatio exempli legis salvos." Aliquid Nick habebat bonum intellectus sui.
  
  
  “Fortasse,” crispus consensit. "Stare ibi et me vide apud te. Hmmmmm - e longinquo pete transibis. Non propinquus, quia illum non aspicies. Non magni momenti est. Eius chartae magnae sunt, sicut operimentum tuum ac Dubito te cuiquam occurrere -" quisquis pete bene novit. Pater dicit se non reperire. Memento hoc totum consilium eius est. Ego mandata mea secutus sum.
  
  
  Quisque oculos suos constringebat ad eam. "Nonne vere sicut senex tuus, tu?"
  
  
  Facies eius tam dura est quam larva kabuki. "Patrem meum revereor. Non opus est ut amem eum. Age nunc. Est aliquid videndum est. Servavi usque ad ultimum, quia ... quia volo te excedere hoc loco recto animo. Et ergo securitatem vestram".
  
  
  "Scio" inquit Nick se ad ianuam secutus. "Magnus es pusillus animi."
  
  
  Deduxitque eum in ANDRON ad fugam scalae angustae. Musica alicunde supra caput adhuc veniebat. Etiam volutpat aliquet nisi. Clyde-san et eius quattuor Silius Italicus Wormatiensis. Nick Carter caput movit in tacita reprobatione Tonaka per scalas sequebatur. Musica probabilis eum indifferens reliquit. Nequaquam senex erat, sed nec ille iuvenis. Nemo adeo iuvenis est!
  
  
  descenderunt et ceciderunt. Frigidior factus est, et aquae tenuis audivit. Tonaka parva lampadio iam utebatur.
  
  
  "Quot cellae hic habet?"
  
  
  "Multa. Haec Tokyo pars vetustissima est. Sub iure sumus, quod vetus argentum liquatur. laqueum. Hos carceres ad vectes et nummos condunt".
  
  
  Imo perventum est, deinde ambulavit per ANDRON transversum in obscurum casulam. Puella commutandum feriebat et bulbus obscurum lumen luteum laquearia illustrabat. Ostendit corpori in mensa regulari in medio cubiculi.
  
  
  "Pater te hoc videre voluit. Primum. Priusquam officium irrevocabile." Tradidit ei lampadiosam. "Ecce. Videte. Hoc nobis fiet si amittimus."
  
  
  Quisque lampadio sumpsit. " Proditum me esse putabam."
  
  
  "Non vere. Pater negat. Si hoc loco recedere vis, te in proximo plano ad Ordines reducere debebimus."
  
  
  Carter frowned, tum acerbe risit.
  
  
  Vetus Kunizo scivit quid facturus esset. Sciebat Carter multa posse, sed pullus unus ex illis non erat.
  
  
  lampadam ad corpus ostendit et diligenter examinavit. Cadaveribus et morte satis notus erat ut statim intelligeret hunc in cruciatu periisse.
  
  
  Corpus Iaponicum mediae aetatis fuit. Oculi clausi sunt. Nick multa vulnera parva examinavit, quae hominem a collo ad talos tegebat. Earum mille esse debent! Parvus, sanguineus, in carne hians. Non satis est alte te occidere. Nemo in vitali loco. Sed omnes simul adde et homo paulatim ad mortem cruentatur. Hoc capiet horas. Et erit horror, concussio...
  
  
  Tonaka procul stabat in umbra levis flavus bulbus. Illius olfaciens cigarette eum attigit, acutum et in frigore asperum, odoris mortiferum cubiculi.
  
  
  Dixit, "Vide figuras?"
  
  
  Intuitus est. Hoc eum movet. parva figura caerulea Buddha - cultellis in ea adhaesit. Erat in brachio sinistro intus, supra cubitum.
  
  
  "Video", dixit Nick. "Quid est hoc, Pythi?"
  
  
  "Societas sanguinum Buddha. Nomen eius Sadanaga. Erat Eta, Burakumin. Similis mihi - et pater meus. sicut decies centena millia nostrum. Sed Sinenses Chicomi eum ad Societatem et operam pro eis compulerunt. Sadanaga vir fortis erat - rebellavit et etiam operatus est pro nobis. Narravit in Chicomis.
  
  
  Tonaka ardentem cigarette petat. "Invenerunt. Vides exitum. Et hoc, Mr. Carter, id est quod facies si nos adiuvas. Et pars eius iusta est."
  
  
  Quisque revenit et cucurrit saccus super corpus iterum. Conticuere parvae per vulnera patulae. lumen avertit et ad puellam se convertit. "Sonat mortem mille plagis - sed putabam evenisse Ronin."
  
  
  "Sinenses reduxerunt. In renovata, moderna forma. Aspicies. Pater meus exemplar machinae habet quo utuntur ad puniendum aliquem qui eas contempnit. Age. Hic friget."
  
  
  Redierunt ad cellulam parvam ubi Nick experrectus est. Musica adhuc ludens, immemor et vibrans. Brachiale nescio quo modo perdidit.
  
  
  Erat, Tonaka dixit ei quartam praeter unum.
  
  
  “Dormire nolo,” inquit, “et nunc valeam relinquere et ad patrem tuum ire. Vocate et nuntiate ei: Ego sum via mea.
  
  
  "Non habet telephonum. Non sapit. Sed mittam ei nuntium in tempore. Fortasse recte - facilius est Tokyo circum has horas ingredi. Sed exspecta - si nunc itis, ego hoc tibi dabo. Scio non hoc idem "quod usus es," meminit pater, "sed id omne tenemus. nobis arma dura futura, Eta."
  
  
  Ambulavit ad scrinium parvum in angulo cubiculi et ante genua flectebat. Braccae teretes coxas et clunes presserunt, stricta carne cohibentes.
  
  
  Rediit illa pistillo gravi, quae nitro nitore renidebat. Tradidit ei cum duobus tondeis parce. "Est valde gravis. Ego ipse uti non potui. Occultatum est ab occupatione. Puto esse in bono statu. Suspicor aliquos YANKE id negotiasse pro Montibus et cervisiam vel puellam."
  
  
  Vetus Colt .45, 1911 . Quisque tempus non accendit, sed notus erat. Telum plus quinquaginta ulnarum notorie minus accuratum erat, sed intra illum iugi taurus obsistere potuit. Re vera destinatum est in Philippinis prohibere excessus.
  
  
  Ille tonsuram plenam dimisit et cogitationes securitatis repressit, deinde in lectulum pulvinum rotundum iactavit. Crassos, hebetes ac mortiferas, aeris in luce coruscescentes. Nick repressit fontes emporium in omnibus clips. Faciam. Sicut vetus .45 qua- les - sane non fuit Wilhelmina, sed nulla alia pistola fuit. Et potuit abolere Hugonem Stilettum, qui in suo fonte in vaginam sequebatur dextrae manus, sed non erat. Uti rem habuit commentitius. Collixit pullum in balteo, et tunicam suam super illud scatebat. Intumuit, sed non nimium.
  
  
  Tonaka eum diligenter observavit. Sensit eam approbationem in oculis nigris. Nam gravida gravida erat. Cognovit professio quando vidit unum.
  
  
  Tradidit ei parvam corium keychain. "Est datsun in raedam multum post San-ai Department Store. Scisne?"
  
  
  "Scio." Erat aedificium tubulare prope Ginza quod quasi magnum erucae in suo caudice spectabat.
  
  
  "Bene. Hic est numerus licentia." chartam ei tradidit. "Currus sequi potest. Non puto, sed fortasse. Vos iustus postulo ut hoc casu uti. Scisne quomodo ad aream Sanya exieris?"
  
  
  "Censeo. Sume vectans Shawa Dori, deinde vade et ambula ad stadium baseball. Seca ius ad Meiji Dori et me ducere alicubi prope pontem Namidabashi. Recte?"
  
  
  Accessit ad eum. "Admodum.
  
  
  Tu scis Tokyo bene.
  
  
  "Non tam bonum est quam oportet, sed ex eo facere possum. Novi Eboraci est - destruunt omnia et reaedificant."
  
  
  Propior nunc erat Tonaka, eum tangens. Risus tristique erat. "Non in area Sanya - pergula adhuc est. Forsitan prope pontem in hortis habebis et intrabis. Non multae plateae sunt."
  
  
  "Scio." slums vidit toto orbe terrarum. Vidi eos et odoratus sum, stercora, stercora et purgamenta hominum. Canes qui stercora sua ederunt. Infantes qui nunquam habent casum, et senes sine dignitate mortem exspectant. Kunizo Matu, qui fuit Eta, Burakumin, vehementer sentire debet de suis hominibus ut Sanya in loco moriatur.
  
  
  Illa in armis fuit. Grave premebat corpus contra grande corpus durum. Miratur videre lacrimas lucidas in longis oculis amygdalati.
  
  
  Et dixit ei : Vade. "Deus vobiscum sit. Feci omnia quae potui, patri nobilissimo meo in singulis parui. Meis, me respectibus ad eum deferetis?"
  
  
  Quisque amplexus est. Illa tremens erat et sandalicum in crine levem odorem erat.
  
  
  "Solum tuum respectum? Non amor?"
  
  
  At non illa. Illa caput quassavit. "Minime. Sicut dico. Sed ne cogita - hoc est inter patrem meum et me. Dissimiles tu et ego." Paulo movit se ab eo. "Promissum habeo, Nick. Spero te me facere."
  
  
  "Faciam."
  
  
  Osculabatur eam. Os eius odoratum, molle, humidum, tractabile, ut rosula. Ut suspicatus est, fasciam non gerit, et ubera sibi pressa sensit. Parumper humeri ad genua erant, et tremor intensus, et respiratio aspera facta est. Tum proiecit eum. "Minime! Non potes. Omnia - ingredi, demonstrabo tibi hunc locum excedere. Hoc memorare noli molestus - huc rediisti."
  
  
  Egresso cubiculo, orta est. "Quid hoc corpus?"
  
  
  "Mea cura est. Prius non est quod expellimus - cum venerit tempus, in portum mittemus."
  
  
  Quinque momentis post, Nick Carter levem tactum pluviae Aprilis in faciem suam sensit. Revera, vix plus quam caligo erat, et post angustias cella refrixerat et lenis erat. admonitus erat gelidi in aere, et veterem pallium circum collum nexuit.
  
  
  Tonaka eum ad angiportum duxit. Caelum obscurum, atris caput, Lumina Neo Ginza relucet medium truncum. Sero erat, sed adhuc platea versabatur. Ambulans Nick sensit duos odores quos cum Tokyo coniungit - noodles calidis et concretis recenter effudit. Ad dextram eius locus planicie desertus erat ubi nova cella effossa erat. Concretum odor fortior. Grues in fovea aspiciebant ut ciconiae dormientes in pluvia.
  
  
  Et in angiportum ambulavit et ad ipsam Ginzam se convertit. Obstructionem e Theatro Nichigeki abscessit. Constitit in angulo et accendit cigarette, alta trahens ut oculos emiserit et in scena amens capiat. Circa horam nonam mane Ginza paulum refrixerat, sed nondum congelatum erat. Negotiatio fluit extenuata, sed coacervata. populus adhuc effusis et descendit hac fantastica platea. Venditor noodle adhuc clangunt tubas. Musica lasciua manavit ex mille vectibus. Alicubi placide samisen sonuit. A- trum late praetervolavit. Super haec omnia, quasi caelum scatens fluminibus multicoloribus, neonis lucida salo adluitur. Tokyo. Insolens, protervus, nothus occafus. Natus e raptu nobilis Orientis virginis.
  
  
  A rickshaw transeunte, capite demisso languidus cucurrit. Iancii nautae et femina Iaponica dulcia in amplexu arcto erant. Quisque arridebat. Numquam iterum simile vidisti. Rickshaws. Ita erant antiqui ut impeditio seu kimona et obi. Iuvenis Iaponia similis erat - et multae hippies erant.
  
  
  Altus ad dextram, sub nubibus, monitum lux in Tokyo Turris Shiba Park in micabat. Trans viam clara neon lumina rami Manhattan Chase ei in Iaponia et Anglis dixit se amicum habere. Risus Nick fuit parum acerbus. Dubitavit S-M multum auxilii in praesenti condicione fore. Novam cigarette accendit et abierat. Visio eius peripherialis sublimis fuit, et duos lictores elegantissimos vidit, in caeruleis vestium et chirothecas albas ad laevam accedentibus. Tarde ambulabant, fustes iactantes et inter se colloquentes, casualiter et innocue, sed nihil punctum in periculis capiebant.
  
  
  Nick ambulavit duos caudices, trahens retinens. Nihil. Subito valde esuriens sensit, et ad tempura talea lucide substitit, et ingentem ferculum olerum squillarum in batte frixum comedit. Iaponensibus sinum super lapidem egressus abiit. Nemo ei minimam operam dedit.
  
  
  Ginza reliquit, in angiportum ambulavit et in San-ai raedam partem a tergo intravit. Lucernae sodium caeruleo-viridis obducto super duodecim currus iaciunt.
  
  
  Hic. Niger Datsun erat ubi Tonaka dicitur. Compressit licentiam suam, chartam involutam ut aliam cigarette inveniret, deinde ingressus et sorte eiecit. Non lumina, nullae currus umbra sequebantur. Hactenus denique esse videbatur.
  
  
  Ille sedens grave .45 inguen penetrabat. eam in sede iuxta se collocavit.
  
  
  Expulit diligenter, servato velocitatis viginti millia passibus limitem, donec in novum expressum se verteret et septentrionem versus pergeret. Tum celeritatem auxit ad 50 chiliometrorum per hora, quae intra noctem adhuc erat. Paruit omnibus viae signis et significationibus. Imber gravior surrexit et fenestram aurigae fere usque advolvit. Cum parva currus factus est stuffy, sudorem et sordes ex causa Pete Fremont sensit. Parva insana negotiatio in Tokyo hac hora erat, nec ullos currus vigilum vidit. gratus erat. Si cops retardavit, vel ad usum reprimendum, parum difficile esset eum intueri et olfacere. Et difficile esset explicandum cum pistol gente .45. Nick cognovit Tokyo vigilum ex consuetudine. Erant duri et efficaces - erant etiam noti hominem in sacculum saxum mittere et facile eum per dies oblivisci.
  
  
  Ueno Ortus transivit ad laevam. Nunc prope Stadium Beisubooru est. Statuit currus in raedam sors relinquere apud Minowa Station in Joban Line et ad Sanya aream per pontem Namidabashi - in antiquis diebus hic scelestos necati sunt.
  
  
  Parva suburbana statio obscura fuit, et in traiecto nocte pluviali deserta fuit. Currus unus erat in raeda sorte - jalopy vetus cum nullas coronas. Nick Datsun clausit, iterum .45 repressit, et in balteum suum succidit. lacerum pileum detraxit, torquem vertit, in obscurum detrusit imbrem. Canis alicubi fesse ululabat - clamorem solitudinis et desperationis in illa deserta hora ante mane. Annibale se contulit. Tonaka lampadio dedit ei et eo subinde utebatur. Signa stmt temere et saepe desunt, sed generalem rationem habuit ubi esset. sensusque directionis acer erat.
  
  
  Transgressus Namidabashi pontem se in ipsa Sanya invenit. Lenis aura e Sumida Flumine foetorem industriae circum officinas portavit. Alius odor gravis et acrius in humido aere pendebat - odor veteris sanguinis aridae et intestinorum putridum. Caedes. Multi eorum in Sanya fuerunt, et recordatus est multos de eta, Burakumin, occisis et pelliculis animalium occupatis. Paucis foedissimis illis ut classis praesto est.
  
  
  Ambulavit ad angulum. Ut sit amet nunc. Fuerunt hic aliquot tabernacula pernoctare. Signum chartaceum, weatherproof& lampadis oleo illuminatum, lectum obtulit pro XX ven. Quinque cents.
  
  
  Solus homo in hac desolatione fuit. Exsibilebat glaucus molliter imber, Et priscum sparsit pallium. Nick statuit eum circa truncum esse debere. Non multum refert quod iam periisse fateatur. Nisi Tonaka contactum fecit, bulla est pollicita.
  
  
  "Carter-san?"
  
  
  Gemitus, susurrus, sonus imaginarius supra clamorem pluviae? Quisque tensus est manum suam super .45 qua- les tibus frigidum et circumspexit. Nihil. Nemo. Nemo.
  
  
  "Carter-san?"
  
  
  vox altior, arguta, vento. Nick in nocte locutus est. "Ita. Ego Carter-San. Ubi es?"
  
  
  "Hoc modo, Carter-san, inter aedificia. Vade ad unum cum lampade."
  
  
  Nick Colt e balteo detraxit et incolumem abripuit. Ambulavit supra ubi lucerna oleum ardebat post signum chartaceum.
  
  
  "Ecce Carter-san. Respice. Infra te."
  
  
  Erat inter aedificia angustum spatium tribus gradibus descendentibus. Sedit homo sub gradibus sub palea paenula.
  
  
  Quisque a summo tribunalis substitit. "Numquid utar luce?"
  
  
  "Iustum pro uno secundo, Carter-san. Periculosum est."
  
  
  "Quomodo scis me Carter-san?" - insusurravit Nick.
  
  
  Humeros veteres sub lecto humeros videre non poterat, sed coniectans. "Fortuna est hoc me captare, sed dixit te venire. Et si tu es Carter-san, debeam te dirigere ad Kunizo Matu. Si Carter-san non es, tunc es unus ex eis, et et occides me "
  
  
  "Im Carter-San. Ubi est Kunizo Matu?"
  
  
  Lucem in scalas parumper refulsit. Splendida, ocellos, ocellos, scintillantes. Villus canitiem, faciem antiquam, tempore et difficultatibus ambustam. Ipse sub mat ut tempus ipsum. Lectum non habet viginti nummorum. Vixit, fatur, populum adiuvit.
  
  
  Quisque lucem avertit. "Ubi?"
  
  
  "Descende praeter me scalas et protinus in atrium descende. Quantum potes. Cave canes. Hic dormiunt, et sunt feri et esurientes. In fine huius loci est alius locus. Ad dextram - ite quantum potes, magna domus est, maior quam putas, et lux rubra extra ianuam est.
  
  
  Nick libellum rigidum traxit ex sordido Pete Fremont pera. posuit
  
  
  erat sub mat quando transivit. "Gratias tibi ago, Papa-San. Ecce pecunia. Vetus ossa tua facilius in lecto cubabunt."
  
  
  "Arigato, Carter-san."
  
  
  "Itashimashite!"
  
  
  Quisque attente ambulavit in ANDRON, tangens arietum domos utrinque digitis. Odor atrox et in visco calcavit luto. Canem calce per accidens, sed creatura tantum exiliens repit.
  
  
  Qui convertit et pergit ad dimidium truncum quod aestimavit. Tuguria utrinque structa, strues stannum, chartam et crates antiquas sarcinas - quicquid salvari aut furari posset, et domum creare solebat. A tempore obscurum lumen vidit vel puerum clamantem audivit. Imber deflebat incolas, batai buraku, pannos et fractores vitae. Feles invalidi in Nick conspuit et in noctem cucurrit.
  
  
  Vidit ergo. Luce rubra post chartam ianuam. Visibiles tantum si petebas. Subridens subridens breviter de iuventute sua cogitavit in oppido Midwestern, ubi puellae in officina Vera Silk rubra lumina in fenestris suis servaverunt.
  
  
  Imber, subito vento captus, figuras chartae portae percussit. Quisque leviter pulsavit. Accepit gradum retro, gradum ad dextram, Coltum parat, educere in noctem ducere. Novus phantasiae affectus, quae eum ex medicamentis exturbat, nunc evanuit. Erat autem AX-Man. Erat Killmaster. Et laboraverunt.
  
  
  Declinavit ostium charta cum suspirio levi, et figura ingens obscurum eam occupavit.
  
  
  "Nick?"
  
  
  Kunizo Mato vox erat, sed non erat. Haud eadem vox ac Nick a multis abhinc annis memorata est. Vetus erat vox, aegra vox, repetita: "Nick?"
  
  
  "Immo Kunizo. Nick Carter. Intelligo te videre me velle."
  
  
  Omnia perpensis, Nick putavit, quod probabiliter minus quam saec.
  
  
  
  Caput 6
  
  
  
  
  
  Domus aenigmate accendebatur per chartas laternas. “Non est quod antiquas consuetudines sequar”, Kunizo dixit Mata, eum in cubiculum ducens. “Pauperum lucendi commodum est in hac provincia. Praesertim nunc me parum bellum proprium communistarum Sinensium declaravi. Dixitne tibi filia mea de hoc?
  
  
  "Paululum," dixit Nick. "Non nimis. Dixit te omnia purgare velis. Utinam velis. Multus est qui me sollicitat."
  
  
  Cubiculum bene proportionatum, stilo Iaponica instructum. Stramen grabattum, mensam humilem in tatami, flores in pariete e charta oryzae, cervicalia mollia circa mensam. Parva pocula et amphora saki in mensa erant.
  
  
  Mathu demonstravit pulvinar. "Tu in solo sedere debebis, mi amice veternus. Sed primum - vasculum meum attulisti? Plurimum aestimas et volo mecum esse cum morior." Simplex enuntiatio rei sine sensu.
  
  
  Nick vas e sacculo suo piscavit et ei tradidit. Si Tonaka non esset, oblitus esset. Dicit ei: " Senex rogabit illum ".
  
  
  Matu aurum et paelex disci cepit et in scrinio conportavit. Trans mensam sedit ab Nick et pervenit ad lagenam saki. "Non stamus in ceremonia, mi amice, sed tempus est parum potus de omnibus heris reminiscendi. Bonum erat te venire."
  
  
  Quisque arridebat. "Me perexiguum habui, Kunizo. Dixitne tibi quomodo me huc introduxit ipsa et socii sui exploratores?"
  
  
  "Dixit mihi. Filia est admodum obsequentissima, sed non vere volo eam ad talia extrema ire. Potui paulo nimis zelotypus essem cum mandatis meis. Modo speravi tibi persuadere posse." Effudit saki in poculis ovi.
  
  
  Nick Carter parvipendens. "Persuasit me. Oblivisci. Kunizo. Ego certe venissem aliquando gravitatem rei percepi. Ego iustus habeam aliquantulum negotii explicandi res ad bullam meam."
  
  
  "David Hawk?" Matu saki calicem ei tradidit.
  
  
  "Scisne?"
  
  
  Matu adnuit et bibit aliquid saki. Erat adhuc similis sumo luctatoris aedificatus, sed iam aetas illum pallio pallio involvit, et lineamenta eius nimis acuta erant. Oculi eius penitus erecti sunt, sub ipsis saccis magnis, et febribus, et aliud quod eum consumpsit, ardebant.
  
  
  Iterum adnuit. "Semper cognovi multo plura quam suspicatus es, Nick. de te et AX. Sciebas me ut amicum, sicut tuum karate et judo magister. Operavi pro intelligentia Iaponica."
  
  
  "Hoc est quod Tonaka indicavit mihi."
  
  
  "Ita. narravi tandem. Quod dicere tibi non potuit, quia nescit - paucissimi sciunt - est me duplex agens per hos annos. Etiam Britannico laboravi.
  
  
  Quisque sorbere saki. Is maxime miratus est, quamquam ei nuntiabatur. Oculos suos non sustulit brevem machinam Swedish gun "K" quam Matu attulerat - iacebat in mensa - nihil dixit. Matu multa milia passuum iter ei loqui iussit. Cum paratus est, faciet. Quisque exspectabat.
  
  
  Matu nondum paratus erat casus auditus incipere. Aspiciens in lagenam saki. Imber ragtime metallica lusit tecto. Alicubi in domo aliquis eructavi. Nick
  
  
  iunxeram aurem et aspexit magnus homo.
  
  
  "Serve. puer bone. ei credere possumus."
  
  
  Quisque poculum suum replevit cum saki et accendit cigarette. Matu noluit. "Meus medicus non sinit. Mendax est et dicit me diu victurum." Ille ingentes vastos discurrit in alvo. "Scio melius. Cancer hic me vivum edit. Num filia mea mentionem fecit?"
  
  
  "Aliquid ex hoc". Medicus mendax erat. Mors scivit interfectorem cum in facie hominis scriptum erat.
  
  
  Kunizo Matu ingemuit. "Sex mensum me do. Non multum temporis est facere quod libet facere. Turpe est. Sed tunc, opinor, id quod semper fit - moratur aliquis et exuit et exuit; tunc una dies mors veniet, tempusque praeterit.
  
  
  Leniter, mollissime, Nick eum nudum. "Quaedam intelligo, Kunizo. Quaedam non facio. De populo tuo et quomodo ad illos reversus es, Burakumin, et quomodo res non bene tibi ac filia tua sunt. Scio te corrigere conaris. Ante mortem tuam omnem misericordiam meam habes, Kunizo, et scis in professione nostra, non facilem ac difficilem esse compassionem, sed semper inter nos honesti et directi fuimus — ad negotium Kunizo descendendum est! visne a me eges?"
  
  
  Matu graviter ingemuit. Mirum olfactus est et Nick putabat verus cancri odor. Aliquid ex eis legerit perculsus.
  
  
  “Recte dicis,” inquit Mathu.” Sicut olim, recte soles. Audite igitur diligenter. Dicebam tibi me esse duplicem agentem ad operandum utriusque ingenii nostri et Britannicum MI5. Bene, in MI5 conveni Virum Cecilium Albericum. junior tunc tantum praefectus erat. Nunc eques est, vel mox futurus... Cecilius Albericus! Nunc etiam post tot annos multum adhuc contactus habeo. Eos servavi in bono statu, scias. Nam senex Nick, moriens optime scio quid in mundo agatur. In nostro orbe. Subterranea lustrationis. Menses abhinc ... "
  
  
  Kunizo Matu firmiter locutus est media hora. Nick Carter intente auscultavit, modo intermittens interdum ut quaestionem quaereret. Plerumque saki bibit, unam post aliam cigarette fumabat et machinam sclopetis Swedish blandiebatur. K. Erat machina elegans.
  
  
  Kunizo Matu dixit, “Vides, amice vetus, haec quaestio difficilis est, officiales hospites iam non habeo, sic feminas Etae constitui et facere quod possum, interdum frustratur. Praesertim nunc nos ob oculos versamur. Duplex coniuratio." Certus sum Ricardum Philston non venisse ad Tokyo solum ad expeditionem sabotage et atram ordinandam. Non solum illud. Ibi multum magis placet. Humilis opinio est Russos venturos esse. nescio quo modo Sinenses decipiant eos et proiciant in pulmentum”.
  
  
  Quisque risus erat difficile. "Antiqua Sinica recipe pro pulmenti anatis primo anatis cape!"
  
  
  Bis cautus in prima nominis mentione Richardus Philstonus factus est. Philston apprehensus, etiam eum necans, factus est numerus centuriae. Haud facile crediderim hunc hominem salutem Russiae tantum relicturum esse ut sabotage ludibrium, quamvis magnarum rerum, observaretur. Kunizo rectum fuit de illo. Oportet esse aliquid aliud.
  
  
  calicem saki replevit. "Tune es certus in Tokyo Philston? Nunc?"
  
  
  Corpulentia corpus horrebat senex magnis humeris. "Sicut affirmative potes esse in hoc negotio. Ita. Hic est. Ego eum perscrutatus sum et deinde eum perdidi. Ille omnes praestigias novit. Credo etiam Johnny Chow, princeps agentium locorum Sinensium, ubi nescit. Est in tempore." Philston. Et opus est arcte simul."
  
  
  — Sic Philston habet suos homines. Tuam ordinationem, non computatis Chicoms?
  
  
  Alius allevans. "Credo. parva coetus. parvam operam cavere debet. Philston de suo aget. Ille nullam connexionem cum legatione Russiae hic habebit. Si deprehensus hoc fecerit - quodcumque facit - volent. negabo eum. "
  
  
  Quisque cogitatur ad momentum. "Estne adhuc locus eorum apud Azabu Mamiana 1?"
  
  
  "Idem. At legatio eorum supervacua est. Aliquot iam dies meae puellae in gyro vigiliae horologii fuerunt. Nihil."
  
  
  Ante ostium aperire coepit. Lente. Unciae ad tempus. striatus bene lubricus est et ostium non sonum fecit.
  
  
  “Ergo, hic es,” Matu dixit Kunizo. "Sabotagium machinam tractare possum. Testimonium colligere possum et tradere in extremo tempore magistratus. Audient me quia, etsi amplius non sum activus, tamen pressuram aliquam adhibere possum. Sed facere non possum. aliquid de Ricardo Philston, et verum periculum est. Ludus hic mihi nimis magnus est. Ideo misi ad te, cur misi numisma, cur nunc interrogo quid putavi me nunquam rogare, ut debitum solvas. .
  
  
  Subito per mensam versus Nick incubuit. "Debitum / numquam poposci, mens tibi; tu, Annibal, semper institit ut vitam mihi debuisses."
  
  
  "Verum est. Non amo aes alienum. Reddam si possum. Visne me invenire Ricardum Philston et eum occidere?"
  
  
  
  Oculi Matu illuminati. "Non curo quid cum illo facias. Ipsum occide. Trade eum nostris vigilibus, eum ad Civitates reduc. Redde Britannis. Idem mihi est."
  
  
  Ante ianuam nunc aperta erat. Imber gravis mattam in atrio madebat. Vir lente in cubiculum interius movetur. Pistol in manu obscurius emicuit.
  
  
  "MI5 scit Philston in Tokyo esse," Mathu dixit. "Ego curavi. De hac re locutus sum ad Ceciliam Aubry modo ante. Sciat. sciet quid faciat.
  
  
  Quisque non maxime placuit. "Hoc modo possum operari pro omnibus agentibus Britannicis. CIA etiam, si auxilium a nobis publice petunt. Res confundere possunt. Sola operari quam maxime placet."
  
  
  Iam homo in ANDRON defoditur. Diligenter salutem e pistol amovit.
  
  
  Nick Carter stetit et extendit. Subito os defessus erat. "Bene, Kunizo. Relinquemus in illo. Experiar Philston invenire. Cum hic abero, solus ero. Ut eum ne nimis confusum detineam, obliviscar de hac re Johnny Chow, Sinenses et sabotage insidias. Hunc angulum tractare potes. " "Philston ego intendunt. Cum eum venero, si eum venero, quid cum illo faciam. Bene?"
  
  
  Matu quoque surrexit. Adnuit et tremefacta mentum. "Ut dicis, Nick. Bene. Optime puto intendere et coarctare illud. Sed nunc habeo tibi aliquid ostendere. Nonne Tonaka permisit te videre corpus in eo loco ubi primum captus es?"
  
  
  Vir in aula, in tenebris stans, obscurum silhouettes duorum hominum in cubiculo suo videre poterat. Iustus e mensa surrexit.
  
  
  Nick dixit, "Fecit. Vir, nomen Sadanaga. In portu aliquo tempore venire debet."
  
  
  Mathu ambulavit ad parvam armaturam in angulo. Incubuit grunnito, magnoque volutatu ventris. "Memoria tua tam bona est quam semper, Nick. Sed non refert nomen eius. Ne mors quidem est. Non est primus, et non erit novissimus. Sed gaudeo te vidi corpus eius. Hoc et hoc quam lentus ludus sit Johnny Chow et Sinica explicabit.
  
  
  Paulum Buddha in mensa posuit. Aerea erat, alta fere pedem. Matu tetigere et parvi frontem cardine torsit. Multis scapulis immersis intra statuam lux emicuit.
  
  
  “Sanguinem Buddha vocant,” Mathu dixit. "Vetus idea ad hodiernum diem allata est. Et non adamussim orientalis, scis, quia est versio ferrea Virgo adhibita in Europa temporibus medii aevi. Sacrificium in Buddha posuerunt et in eum claudunt. Utique ibi vere sunt. mille cultri, sed quid hoc refert? tardissime prae- sentis sphaerae argutissime positae sunt nec penetrant altius nec locum vitalem attingunt. Nec iucundissima mors.'
  
  
  Ianua cubiculi prima inch aperuit.
  
  
  Nick photo habuit. "Suntne Chicoms cogere Eta populum ad Sanguinum Buddha Societati iungere?"
  
  
  "Etiam." Mathu moeste caput quassavit. "Quidam ex Eta illis obsistunt. Non multi. Minoritas Eta, Burakumin sunt et non multis modis repugnare. Chicoms utuntur jobs, pressio politica, pecuniae - sed maxime terror. Valde callidi sunt. Viros cum terrorismo, minis, uxoribus ac liberis ad Societatem adiungere cogunt: tum si viri recedunt, si virium recuperant et repugnare conantur, quid futurum sit videbis." Monstravit parva funesta Buddha in mensa. "Itaque mulieres accessi, cum aliquo successu, quod Chicoms nondum figuraverat quomodo feminas tractaturus esset. Hoc exemplum feci, ut mulieres ostenderem quid illis contingeret si deprehensus esset".
  
  
  Nick Colt .45 solvit in balteo suo, quod eum in ventriculo foderat. "Tu es sollicitus, Kunizo. Sed scio quid dicas - Chicoms excidet Tokyo et comburet eam in terram, et reprehendam in populum tuum, Eta."
  
  
  Ostium post eos erat medium apertum.
  
  
  "Trista veritas, Nick, est quod multi populi mei rebellant. rapiunt et incendunt protestatione contra paupertatem et discrimen. Naturale instrumentum pro Chicomis sunt. Rare cum illis conor, sed non multum habeo. victoria. Populus meus valde amarum est. " .
  
  
  Quisque vetus quopiam trahebat. "Ita. Sed hoc problema tuum est, Kunizo. Meus est invenire Ricardum Philston. Ibo igitur ad operandum eoque celerius melius. Unum cogitavi ut me adiuvet. Quid censes Philston vere est. ad?" "Eius vera ratio essendi in Tokyo? Hoc mihi principium dare posset".
  
  
  Silentium. Ostium post eos moveri desiit.
  
  
  Mathu dixit, "Ista coniectura est, Nick. Insanis. Scire debes. Ride si vis, sed puto Philston in Tokyo esse..."
  
  
  In silentio post eos, pistol iracunde eructavi. Vetus erat Lugerus cum silentii et relative humili rostro velocitatis. In truculenta 9mm glans maxima faciem Kunizo Mata avulsit. Caput eius retro excussum est. Corpus eius adipe onustum non movit.
  
  
  Ille deinceps cecidit, mensam in frusta comminuens, in totami effusionem sanguinis, Buddha exemplar opprimens.
  
  
  Tunc Nick Carter per constratam percusserat et ad dextram volvebatur. Surrexit autem Colt in manu sua. Videbat figuram vagam, umbram terream, recedens a porta. Quisque accensus oretur.
  
  
  BLA M-BLAM-BLA M-BLAM
  
  
  Sonabat pullus in silentio sicut canonicus. Umbra evanuit, et Nick audivit vestigia pulsantem hali. sonum secutus est.
  
  
  Umbra ianuam relinquens erat. BLAM BLAM. .45 Grave Echo, . Et circumquaque. Carter scivit tantum pauci minutes, forte secundis, ut inde infernum. Ad veterem amicum non respexit. Praesent in nunc.
  
  
  Procurrit in pluviam primaque luce falsum. Satis erat lux ad interfectorem turn relicto itinere ipse et Nick venerant. Hoc probabiliter tantum modo illuc et retro fuit. Annibal post eum ruit. Non iterum sagittent. Frustra erat, et iam edax defectionis affectum habebat. Spurius evasurus erat.
  
  
  Eo cum pervenisset, nullus in conspectu erat. Quisque decurrit angustum iter, qui reductus est ad vagos, lapsus et delapsus in luto sub pedibus. Erant autem circa eum voces. Infantes clamant. Mulieres interrogare. Homines movent et mirantur.
  
  
  In gradibus adhuc senex mendicus latebat sub pallio a pluvia. Quisque humerum tetigit. "Papa-san! Vidisti..."
  
  
  Senex sicut pupa fracta cecidit. Deformis vulnus jugulo cum tacito et probro aspexit Annibale ore. Subtus pallio rubro maculatum est. In una camcena manu tamen rigidas libellum Nick donaverat conpressit.
  
  
  "Ignosce, Papa-San." Nick gradus exilivit. Quamvis pluvia, minutatim clarior facta est. Adipisci ex non erat. Celer! Nihil hic punctum suspendit. Occisor evasit, in ambages slums disparens, et Kunizo Matu mortuus est, cancer deceptus est. Accipe inde.
  
  
  Vehiculae currus e diversis partibus in viam ejecerunt, duo ex iis diligenter claudebant viam fugae. Duae spotlights eum impedierunt sicut tinea in jam negotiationis.
  
  
  "Tomarinasai!"
  
  
  Quisque cessavit. Odoratusque est sicut paro, et in medio omnium fuit. Aliquis telephonicus usus est et leo bonus erat. Demittit pullum et per scalas proiecit. Si animum advertere posset, facultas id non viderent. Vel mendicum mortuum invenies. Jejunium cogita, Carter! Vere cogitabat cito et ad negotia descendit. Manus levavit ac lente ambulavit ad currus proximas vigilum. impune potest. Haustus satis saki odorari.
  
  
  Inter duos currus ambulavit. Nunc interclusi sunt, machinis molliter purescentibus, turricula circum ac circum accensa lumina. Quisque connivuit in headlights. A fronte et paulo moderabatur. Pete Fremont nunc erat, et melius oblivisci eius. Si illum in sternumentum coniecerint, hoc fecit. Accipiter in cavea lepores non capit.
  
  
  "Quid infernum hoc est? Quid agitur? Homines totam domum feriunt, cops me impediunt! Quid infernum est hoc de omnibus?" Pete Fremont erat ira et ira questus.
  
  
  Tristis e singulis curribus evectus et in lucis balneum intravit. Tam pusilla et nitida erant. Nambu sclopis ambo habuerunt, magni, et in Nick notati sunt. Pete.
  
  
  Legatus magnus Americanus respexit et leviter inclinavit. Locumtenens! Is scripsit. Incessu vehicula non expulerunt locumtenentes.
  
  
  "O namae wa?
  
  
  "Pete Fremont. Possumne manus meas nunc ponere, praefectus?" Acerbe gravis est.
  
  
  Alter cop, homo graviter structus cum dentibus serratis, cito quaesivit Nick. Adnuit ille legatus. Quisque saki spiritus eius in faciem cop infundat et proniorem intuebatur.
  
  
  “Bene,” inquit legatus.” Tradat. Kokuseki wa?"
  
  
  Quisque parum flectebatur. "America-gin." Superbe dixit, triumphans, ac si canturus esset "Stellula-sangled Banner."
  
  
  Singultus. "American Gin, per Deum, et noli oblivisci. Si simiae putes te ad me stimulum calcitrare..."
  
  
  Legatus vidi terebravisse. Ebrii Yankees nihil novi illi sunt. Extendit manum. "Patres, amabo."
  
  
  Nick Carter crumenam Pete Fremont tradidit et orationem parvam dixit.
  
  
  Legatus per crumenam rimabatur, eumque ante vitreum unum tenebat. Alter cop iam stabat a luce, sclopellum suum in Nick tenens. Ista sua sciebant, haec Tokyo cops.
  
  
  Intuitus est legatus Nick. "Tokyo no jusho wa?"
  
  
  Christ! Oratio eius in Tokyo est? Allocutio Pete Fremont in Tokyo. Nullam erat sapien. Quod potuit facere mentitur et spes. Cerebrum eius clicked sicut computatrale et venit cum aliquo quod operari posset.
  
  
  "In Tokyo non vivo," dixit. "Ego in Japan in negotiis. heri substitit. Vivo in Seoul. Corea." Animus ardore excruciat oratio in Seoul. Erat! Su domum Sally.
  
  
  "Ubi in Seoul?"
  
  
  Accedens autem legatus, diligenter examinavit eum a capite ad calcem, judicans eum veste et odore. Suum dimidium arrogans erat risus. Quis stulte conaris, saki-caput?
  
  
  "XIX Dongjadong, Jeongku." Quisque a legato saki grinned et respiravit. "Aspice, Buster. Videbis quod verum dicam." Gemitus in vocem inrepit, "Audi, quid hoc totum est? Nihil feci. Modo huc ad virginem veni. Inde abiens, fusa incepit. Nunc vos guys. .."
  
  
  Legatus eum levi errore conspicatus est. Nick perked up. The cop iret emere fabulam. Gratias ago Deo quod tollebat Colt. Sed posset adhuc laborare si incipiant leo parturient.
  
  
  "Ad ebrietatem?" Quaestio rhetorica fuit.
  
  
  Quisque movit et singultus iterum. "Yeah. Bibi parum. Semper bibam cum sum cum amica mea. Quid de illo?"
  
  
  "Audivistis dirigentes? ? Ubi?"
  
  
  Quisque humeros. "Nescio ubinam. Poteris bet non ire investigare! Omnes scio me modo relictum esse amicae meae domum, animum meum negotium agere, et subito bam bam!" Substitit et suspectus legatus. "Heus! Cur tam cito huc venistis? Exspectasti tribulationem, huh?"
  
  
  Legatus frowned. "Interrogo, domine Fremont. Sed nos hic rumores perturbationum accipimus. Haec regio, ut credis, bona non est." Nick iterum respexit, notans sordidam sectam, rugas et tunicam. Vultus vultus confirmavit suam opinionem Dominus Pete Fremont in hac provincia pertinere. Vocatio telephonica facta est anonyma et sparsa. In media hora problemata erunt in area Sanya, prope tectum. Praesent volutpat sagittis sagittis. RECENS fuit homo legalis Iaponica et magistratus ut scirent decreverunt. Hoc est - et strepita telephonica molliter reponi.
  
  
  Legatus mentum impingebat et circumspiciebat. Lux crescebat. Turbarum strepitus et gurgustia quaquaversum ad mille passus. Labyrinthus erat, nec sciebat se quicquam in eo invenire. Non satis habuit homines ad recte perscrutandum etiamsi sciret quid quaereret. Magistratus autem, cum omnino ausi sint in Sanya silvestrem, per quaternas et quinque pervenerunt. Magnus ebrius Americanus spectavit. Fremont? Pete Fremont? Vage notum erat nomen, sed ponere non potuit. Placetne? Yankees clare ibant in litus irrumpentes, et multi similes ei erant in Tokyo et omnis civitas magna in Oriente. Habitavit cum aliqua meretrice Sanya. Et quod? Hoc non erat legis violatum.
  
  
  Quisque patienter exspectavit. Tempus erat ut ori meo. Cogitationes legati secutus est. Erat autem eunuchus, ut iret usque ad internicionem.
  
  
  Legatus erat rediturus Nick crumenam cum radio in uno e autocineto pulsato incepit. Legatum aliquem tacite appellavit. Avertit, crumenam retinens. "Unum minutum, quaeso". Cops Tokyo semper urbanum. Maledictus Nick sub spiritu suo. Questus est clara questus! Mendici mortui erant observaturi, et tunc res fans mirarentur.
  
  
  Legatus rediit. Nick parum turbat sensit, cum expressionem in hominis vultu agnovit. Id ante vidit. Feles scit ubi bellus canarius pinguis est.
  
  
  Legatus crumenam suam iterum aperuit. "Ais nomen tuum Pete Fremont?"
  
  
  Quisque movet. per idem tempus ad legatum propius accessit. Aliquid abiit iniuriam. Omnino erras. Novum consilium facere coepit.
  
  
  Ostendit peram, et indignatus dixit : Etiam Pete Fremont. Propter Deum. Ecce quis est iste? Tertius gradus senex? Quod non faciet. Scio ius meum. Aut dimitte me. Et si tu mandas. me, telephonum dabo legato Americano ilico et ...."
  
  
  Legatus subridens misit. " Legatus certe gaudebit a te audire, domine. Puto te nobiscum in stationem venturum esse. Videtur valde curiosus miscere. Homo mortuus in cubiculo suo inventus est. Homo etiam Pete Fremont nominavit, qui ab amica sua Pete Fremont notus est.
  
  
  Nick explodere conatus est. Paucis digitis propius hominem movit.
  
  
  "Quid ergo? Non dixi me solum esse in mundo Pete Fremont. Quod iustus error est."
  
  
  Legatus parvulus hoc tempore non inclinavit. Et inclinato capite valde blande dixit, "Certe ita est. Sed quaeso nos comitare ad stationem donec hanc rem solvamus." Ostendit alterum cop, qui adhuc namba Nick contegebat.
  
  
  Nick Carter legatus cum celeri motu laevi ambulavit. Copa, etsi miratus, bene docta et defensiva judo pose tulit, relaxans et expectans Nick ad eum lunge. Kunizo Matu hoc anno ante docuit Nick.
  
  
  Quisque cessavit. obtulit dextram suam
  
  
  esca, et cum praefectus carpum super umerum iactum premere conaretur, Nick manum sustulit, manumque graviter ad laevam in plexum solarem hominis torsit. Ille propius accedere ante cops alias sagittas incepit.
  
  
  Legatus sopitus procumbit acriter, Nick eum comprehendit, et post eum celeri pulsa pulsatione movetur. Nelson plenum accepit et hominem de terra sustulit. Non plus quam 120-130 pondo appendit. Crura eius dilatata sunt ut homo in inguine calcitrare non posset, Nick subnixus ad vestigia ducens ad transitum post scapulas. Id autem solum exitum. Modicus tristis ante eum clypeus efficax anfractus erat.
  
  
  Tres autem lictores contra eum sunt. Defecerunt maculosae et radios lucis ad lucem matutinam.
  
  
  diligenter Annibale ad vestigia refulsit. "Recedite," monuit. "Ad me venis et collum eius frangam!"
  
  
  Legatus eum calcitrare conatus est, et Annibale pressione aliquid adhibuit. Ossa legatorum super collum tenue abruptum est. Ingemuit et cessavit calcitrare.
  
  
  "Bene est" dixit eis Nick "non tamen ei nocui. Abeamus igitur."
  
  
  Ubi fuit ille primus gradus infernum?
  
  
  Et secuti sunt eum tres lictores. Unus eorum ad raedam cucurrit et cito in tortorem radiophonium loqui coepit. Auxilium voca. Quisque non sapiunt. Ibi non cogitavit.
  
  
  Primum gradum eius pes tetigit. Fine. Nunc, si non errat, occasionem habuit.
  
  
  In fronte cops. procul abstinuere.
  
  
  "Mecum duco" dixit Nick. "Descende hoc atrium post me. Conare me sequi et laedet. Mane hic sicut bona parva cops et bene erit. Ad te. Sayonara!"
  
  
  gradus descendit. Infra e conspectu cops fuit. Sensit ad pedes senis corpus mendici. Ille subito deprimitur, iugo legati caput procumbit et eum in collum karate concidit. Pollice extensis duriter, levique ictu Sensit ut scapulae callosas carne manus Inclusit macilento collo. demittit hominem.
  
  
  Pullus partim sub mendico mortuo iacebat. Nick eam sustulit — tibus glutinosum cum senis sanguine — in ANDRON decurrit. In dextra gerendo tenebat Colt. Nemo in area ibat impedire hominem sclopellum portantem.
  
  
  Res autem secundae. Sanya saltu non reliquit, intravit, et magistratus eum non invenient. Tuguria erant omnia charta, lignum vel stanno, tenues ignis laquei, et tu modo bulldo per viam tuam.
  
  
  Iterum se convertit et ad aedes Matu cucurrit. Cucurrit per ostium ante, adhuc apertum, per interiorem cameram continuavit; Kunizo iacuit in sanguine suo. Nick ambulabat.
  
  
  Charta ostium perrupit. Facies obscura sub pallio in pavimento extracta expavescit. Servus. Nimis terrebis ut et explorate. Nick ambulabat.
  
  
  Manus ante faciem suam posuit et murum impugnavit. Charta et lignum fragilis avulsus leviter querimonia. Quisque sentire coepit sicut piscinam.
  
  
  Cohors aperta parva ruderibus suillo traiecit. Murus alius erat ex ligno et charta. in eam immergit, magnaque in hiatu bipertito corporis lineamenta relinquens. Cubiculum vacuum erat. Per alium murum ingruebat, in aliud cubiculum - vel alia domus erat - et vir et mulier in solo lecto consternabantur. Inter se puer iacebat.
  
  
  Quisque galerum digito suo tetigit. "Paenitet." Cucurrit.
  
  
  Currens per domos sex, tres canes fugavit et unum copulatum comprehendit priusquam in viam angustam et flexuosam alicubi duceretur emersit. Hoc aptus ei. Alicubi a cops errantes et post tergum disputant. Vestigia eius satis apparebat, sed magistratus urbani et graves erant et omnia in itinere Iaponico facere debebant. Nullam eu ipsum nulla.
  
  
  Post horam, pontem Namidabashi transiit et ad stationem Minowa appropinquabat, ubi Datsun ortus erat. Statio frequens cum primis opificibus fuit. Multum carri in raedam multum erant et lineae iam calculis tesserae formabantur.
  
  
  Quisque stationem non recta ratione. Plaga parva iam per viam aperta erat, et cocacora vescebatur, aliquid fortius esse cupiens. Nox erat aspera.
  
  
  Videbat Datsun fastigium. Nemo in hac re maxime interesse videbatur. Moratus est super Coke, et oculi eius per turbam vagantur, cernendi et perpendendi. No cops. Iurare potuit.
  
  
  Non ut istuc iam non erat. Domus libera est. Fassus est cops curarum suorum minimum fore. Cops satis praedictio est. Egit cum cops.
  
  
  Aliquis scivit se in Tokyo esse. Eum aliquis secutus est Kunizo, omnibus tamen cautionibus. Aliquis Kunizo occidit et Nick fabricavit. Accidens, accidens. Possent dare cops quicquid vis venationis sistere et interrogationes prohibere.
  
  
  Poterant. Non putabat.
  
  
  An aliquis eum Sano secutus est? Hoc est setup ab initio? Aut, si non habeat, quis scit se in Kunizo domo futurum esse? Quisque huic quaestioni respondere potuit, et non placet. Quo factum est ut eum paulum aegrum sentirent. Adamavit Tonaka.
  
  
  Ipse versus raedam sors tendit. Ille nihil decreturus erat ex cruciatu cerebri in bara suburbana Coci. Opus ad opus. Kunizo mortuus erat et hoc tempore nullum contactus habuit. Alicubi in Tokyo haystack erat acus nomine Richard Philston, et Nick inveniret eum. Celer.
  
  
  Ambulavit usque ad Datsun et prospexit. Praetereuntes exsibilabant. Nick eos neglexit. Omnes quattuor coronae vittis caesae sunt.
  
  
  Agmen pervenit. Nick virens ad nummum tabularium, ad sinum coxae attingens. Currus non habet! Tramen ad Ueno Park capere potest et tramen ad Tokyo centralem transferre. Profecto melius erat. Homo in curru limitatus est, bonus clypeus, et facilis ad sequendum.
  
  
  Manus eius e sacculo suo vacua venit. Vidulum non habet. Pera Pete Fremont. Lictor parum habuit.
  
  
  
  Caput 7
  
  
  
  
  
  Vestigium, quod alces taurus spectat in cylindro, dimata per hortum properat.
  
  
  Secundum Hawk, haec est apta descriptio vestigia relictae Nick Carter. Solus erat in officio, Albericus et Terentius nuper digressus, et postquam per chartas flavidas perscrutatus est, intercom ad Deliam Stokes locutus est.
  
  
  "ApB, Delia, tolle Nick rubrum. Fac ei flavum. Adesto ut ullum auxilium praebeat si petit, sed ne interveniat. Agnosci, sequi, nuntiari non potest. Omnino nihil interest, nisi petat. auxilium.
  
  
  InteUige, domine.
  
  
  "Id est. Auferte nunc."
  
  
  Accipiter avertit se intercom et recubuit, cigarem tollens, non respiciens eam. Ludit in conjecturas. Nick Carter aliquid intellexit - Deus scire potuit, sed Hawk certe non - et ex eo manere decrevit. Nick suam disponat viam. Si quis in mundo sui curam habere potuit, Killmaster fuit.
  
  
  Accipiter unam chartam sustulit et iterum examinavit. Os tenue, quod saepe Nick lupi ore admonuit, in risum siccum inflexum. Ames officium suum bene fecit. Hoc totum hic erat - ante Airport Tokyo Internationalis.
  
  
  Nick, cum quattuor Puella exploratoribus Iaponica, in plano Airlines septentrionales Washington conscendit. Ille hilariter institit osculari villicae et manum ducis quatiens. Numquam vere insuavis aut clementer tantum fuit, nec nisi cum in porticu saltandi ad leniendum co- fectum vocaretur. qui postea omnes viatores in plano Campaniae iussit. Alios viatores adduxit in cantu, asserens se esse florem puerum et amorem suum negotium esse.
  
  
  Re vera, speculatores satis bene regere poterant, et turbam, ab Ames distante adito, fugam variam et insolitam fuisse constat. Non quod iterum velint facere.
  
  
  Nick in Tokyo Internationalis effuderunt sine ulla resistentia et speculatores Puellae observabant eum ad mores. praeterea nesciebant.
  
  
  Ames, adhuc telephonice, decrevit Nick et Puella exploratores in taxi assecuti et in furiosam vepretionem Tokyo mercaturae evanuerunt. Id omne.
  
  
  Sed id nulla erat. Accipiter ad aliam chartam tenuissimam flavam convertit, cum notis suis in ea.
  
  
  Cecilius Albericus, aliquantum invitus, tandem confessus est consilium suum de Ricardo Philston venisse ex Kunizo Matu, praeceptori secreto karati qui nunc in Tokyo degit. Albericus ubi in Tokyo prorsus nesciebat.
  
  
  Mathu Londini multos annos vixit et MI5.
  
  
  "Nos semper suspicatus est doppelgänger" Albericus dixit. "Putebamus etiam intelligenti Jap laborasse, sed numquam id probare potuimus. In momento non curavimus. Nostra, uh, utilitates perpenduntur, et bonum opus pro nobis fecit."
  
  
  Accipiter limas veteres protulit et investigare coepit. Memoria eius paene perfecta erat, sed confirmare amabat.
  
  
  Nick Carter Kunizo Mata in Londinio cognovit et eum in pluribus negotiis actu usus est. Nihil magis ex rumoribus infructuosis. Nick Carter modum habebat in rebus personalibus custodiendi sicut - personale.
  
  
  Et tamen - Accipiter ingemuit et chartas reppulit acervos. In vigilia Unionis occidentalis aspexit. Perfida professio erat, et rarissime quid dextra faciebat sinistra noverat.
  
  
  Ames diaetam investigavit et Nick's Lugerum invenit et stiletto calcaneum in culcita invenit. "Fatum erat," Accipiter admisit. Nudum sine his sentire debet.
  
  
  Puella exploratores sed! Quomodo infernum implicaverunt? Accipiter ridens incepit, quod raro fecit. Paulatim imperium perdidit, et in sella inertem sedit, oculos rigans, et risit, donec nervos pectoris in dolore contrahere coepit.
  
  
  Delia Stokes primo non credidit. In foribus aspexit. Scilicet. Senex ibi sedebat et quasi delirus risit.
  
  
  
  Caput 8
  
  
  
  
  
  Omnia primum fiunt. Hoc primum petitio fuit Nick. Suam victimam bene elegit, virum bene vestitum mediae senis cum brevissimo pretioso aspectu. Pulsante quinquaginta viro, vidit Nick sursum et deorsum, macies in nasum suum, et pervenit in sinum suum. Carter notulam tradens, leviter inclinavit Homburgum suum nigrum.
  
  
  Quisque inclinatus. "Arigato, kandai na-sen."
  
  
  "Yoroshii desu." Homo aversus.
  
  
  Quisque a statione Tokyo discessit et occidentem versus palatium ambulavit. Incredibile commercium Tokyo iam in tortis moles taxis, aliquet, tramitibus et carris privatis factus est. Galea motorcyclista in fragore praeterita cum puella sede aversa adhaerente emicuit. Kaminariyoku. Saxum tonantis.
  
  
  Quid nunc, Carter? Nullae chartae, nullae pecuniae. Voluit magistratus interrogare. Tempus erat aliquandiu sub terra ire - si alicubi haberet. Dubitavit se ad Palatium Electric reverti multa bona facturum esse. Praesent non semper ante.
  
  
  Sensit iuxta eum taxi consistere, et manum sub tunica delapsa ad pullum in balteo suo. "Sssttttt - Carter-san! Plus hic!"
  
  
  Erat Kato, una trium peregrinarum sororum. Quisque celeriter circumspexit. Prorsus ordinaria taxi erat nec ullos discipulos habere videbatur. Ingressus est. Forsitan paucos yen mutuabitur.
  
  
  Kato in angulo suo abscondit. Fortuito ei arrisit, et exactoris mandatum legit. Taxi avolabant, ut mos est in Tokyo taxis, cum coronas crepitando et auriga non timebat ne quis eum impedire auderet.
  
  
  “Mirum,” dixit Nick. "Non expecto te videre iterum, Kato. Esne Kato?"
  
  
  Adnuit. "Honor est te iterum videre, Carter-san. Sed hoc non quaero. Sortes difficultates. Tonaka deest."
  
  
  Vermis sordidus in ventre suo vertitur. Hoc ille exspectabat.
  
  
  "Non respondit telephonum. Sato et ivi ad diaetam suam et pugna facta est - omnia discerpta sunt. Et reliquit."
  
  
  Quisque aurigam adnuit.
  
  
  "Est bene. Unus ex nobis."
  
  
  "Quid cogitas factum Tonaka?"
  
  
  Indifferenter humeros pependit. "Quis potest dicere? Sed vereor - omnes nos. Tonaka dux noster erat. fortasse Johnny Chow eam habet. Si ita, cruciabit eam et coget eam ad patrem suum adducere. Kunizo Matu. Chicoms volunt interficite eum, quia contra eos resistit.
  
  
  non indicavit ei quod mortuus esset Matu. Sed cognoscere coepit cur Matu mortuus esset et cur in laqueum paene incidisset.
  
  
  Nick manu patella. "Optimum faciam. Sed pecunia opus est et locum paucis horis abscondo donec consilium capiam. Potesne id disponere?"
  
  
  "Ita. Nunc ibimus. Ad domum Geisha in Sembashi. Mato et Sato ibi erunt. Cum primum te non inveniunt."
  
  
  Cogitabat. Vidit eius verecundiam et subridens tenuiter. "Nos omnes te exspectamus. Sato, Mato et I. Omnes in diversis taxis. Ad omnes stationes imus et aspicimus. Tonaka non multum nobis narravit - tantum quod ad patrem ivisti. Melius, vides, singula. nos non nimis scit quid alii agant. Sed cum Tonaka desit, scimus nos invenire te adiuvandum. Sic taxi sumus et initium aspiciens. Id scimus, et laboravi. inveni vos."
  
  
  Nick studuit ei ut locuta est. Haec puella non erat ex Washington, sed Geisha! Conieci debebat.
  
  
  In momento erat nihil geisha de ea nisi elaboratam imperdiet. Nocte illa et mane illo mane laborabat. Geisha observabat horas alienas variis patronis pro arbitrio dictatas. Facies autem eius adhuc ex frigore cremor ardens erat quae rutrum calcis removere solebat. Pullover fuscum gerebat, ministrum et caligas nigras Coreanos minutissimas.
  
  
  Quisque mirabatur quomodo domus Geisha tuta esset. Sed id erat quam. Accenso cigarette novissimo suo interrogare coepit. Non ei plus quam debuit narraturus erat. Optimum, ut ipsa dixit.
  
  
  "De hoc Pete Fremont, Kato. Tonaka dixit mihi vestimenta sua te tulisse? Haec vestimenta?"
  
  
  "Verum est. Parum erat." Plane haesitabat.
  
  
  "Ubi erat Fremont quando hoc fecisti?"
  
  
  "In lecto. obdormivit. Id quod putavimus."
  
  
  "Hoc est quod cogitavi? Erat autem dormiens annon?" Aliquid hic piscosos satis est.
  
  
  Kato eum graviter aspexit. Fuit macula lipstick in uno lucido dente.
  
  
  "Dico id quod putavimus. Vestimenta sumimus. Securus, quia amica eius tempore non erat. Invenimus postea mortuum esse Pete. In somno mortuus est."
  
  
  Christ! Annibale lente ad quinque numeravit.
  
  
  "Quid ergo fecisti?"
  
  
  Illa iterum humeros. "Quid faciamus? Vestes tibi necessariae sumus. Scimus. Scimus quod Pete mortuus est cupam, bibit, bibit omni tempore, et quia nemo eum occidit. Relinquemus. Tunc venimus et corpus sumimus. et absconde illud, ne inveniat magistratus.
  
  
  Ille mollissime dixit: "Invenerunt, Kato."
  
  
  cito congressionem cum vigilum exposuit, sine mentione Kunizo Matu mortuum esse
  
  
  Kato non valde impressa. "Ita. Doleo. Sed scio quid acciderit, puto. Imus ad Tonaka vestes accipere. Amica eius venit. Pete mortuam ab alcohole invenit et vocavit magistratus. Veniunt. Tunc omnes discedunt. scientes quod vigiles et puella ibi erant, corpus sumimus et abscondimus illud. Bene?"
  
  
  Quisque recubuit. "Bene, opinor," dixit aegre. Hoc faciendum est. Mirum, sed rem saltem explicabat. Et ut iuvaret eum - Tokyo cops corpus amiserunt et parum impediti essent. Illam agere constituunt, quiescant ad tempus, saltem donec corpus inveniant vel tradant. Hoc significabat eius descriptionem non apparere in ephemeride, radiophonica vel televisifica. Nondum. Ita operculum suum pete Fremont adhuc bonum erat - usque ad punctum. Fuisset melius pera, sed ne erat semper.
  
  
  Shiba Park hotel et transierunt ad dextram versus Hikawa Sanctuarii. Area amet erat cum paucis villulis hortis circumdatus. Haec erat una ex optimis pagis geisha, ubi ethica severa et mores servabatur. Periere dies sunt cum puellis vivere in atmosphaera mizu shobai, ultra pallidum. Comparationes semper taetrae fuerunt — praesertim in hoc casu — sed Nick semper geishas existimavit se par esse cum puellarum vocatione supremi ordinis New York. Multo melius ingenio et ingenio Geisas.
  
  
  Taxi vertuntur in gestationem quae per hortos reducitur, praeter piscinam et pontem exiguum. Nick pallium foetidum ei propius traxit. Similis illi bum exstaret aliquantulum in upscale geisha domo.
  
  
  Kato plausae genu. "Ibimus ad locum privatum. Mato et Sato mox advenient ac colloqui possumus. Consilia fac. Nobis est, quia si nunc non adiuvas, auxilium non potes, pessimum erit omnibus puellarum in Eta. "
  
  
  Sub taxi receptionist substitit. Domus erat magna et saxea, Occidentali stilo, lapide et latere. Kato aurigam solvit et Nick intus traxit et cenaculum ad quietum conclave in stilo Swedish instructum.
  
  
  Kato sedit in sella, detracta ministrali suo, et vidit Nick. Crebrabam se ad potionem modicam e parvo in angulo vectis adiuvabat.
  
  
  "Visne balneum sumere, Carter-san?"
  
  
  Quisque candelam sustulit et per succinum prospexit. Venustus color. "Bassa unus erit numerus. Habesne tempus?" Sarcinam Americanarum Montibus invenit et aperuit. Vita eius ascendebat.
  
  
  Kato vigilias in graciles eius carpi perstrinxit. "Puto. Multum temporis. Matou et Sato dicunt si te non invenerint, ad Palatium Electric ibunt et videbunt si ibi nuntius est."
  
  
  "Nuntius a quo?"
  
  
  Sub thorace scapulae tenues motae. "Quis scit? Fortasse. Fortasse etiam Tonaka. Si Johnny Chow eam habet, fortasse sciamus nos terrere."
  
  
  "Fiat".
  
  
  cupam libavit et eam aspexit. Illa timidus erat. Ipsum. Una filo parvas margaritas habebat, easque depascens, lipstick liniens. Pergit ad figere in cathedra, et transgrediens crura eius, et vidit micum breves braccas albas.
  
  
  "Carter-san?"
  
  
  "Yeah?"
  
  
  Parvam ungulam mandit. "Ego amo te aliquid rogare. You'u, ne insanire?"
  
  
  Quisque chuckled. "Verisimile non est. Promittere non possum, Kato. Quid est?"
  
  
  Oscillationes. Postea; "Tu similis mei, Carter-San? Putasne me pulchellus?"
  
  
  Fecit. Erat. Pulcherrima. Sicut bellus paulo CITREA pulla pupa. Dixit ei sie.
  
  
  Kato eam vigiliam iterum aspexit. "Im valde fortis, Carter-San. Sed non curo. Diu te amavi - ex quo crustula tibi vendere conati sumus. Vere amo te. Nunc tempus habemus, viri induimus. usque ad vesperum venies, et Mato et Sato nondum adsunt. balneum volo tecum sumere et inde amare. Visne?"
  
  
  Vere tangitur. et sciebat se esse honoratum. In primo momento noluit eam , deinde in momento temporis intellexit se facere . Cur non? Ad extremum id erat fere. Amor et mors.
  
  
  Illa cunctatio male intellecta est. Ambulabat ad eum et digitis super faciem leviter cucurrit. Oculi eius longi et fusci, micat electri pleni.
  
  
  "Intelligis," inquit molliter, "hoc negocium non esse. nunc geisha non sum. Do. Capis. Venies?"
  
  
  Intellexit eius necessitates plurimas esse. Vix erat et paulisper sola relicta est. Illa consolatione indigebat, et intellexit.
  
  
  Osculabatur eam. "Faciam" inquit. "At primum bassa ducam."
  
  
  Ad balneo sumsit. Subito post imbrem ei adiunxerunt et se invicem madefacti siccaverunt in omnibus lepidis ac privatis locis. Lilium sensit et puellae ubera habuit.
  
  
  In cubiculum proximum duxit cum lecto reali Americano. Extenditque supinus. Et osculata est eum et insusurravit, "Tace, Carter-San. quod facere debeo."
  
  
  "Non omnia satis," dixit Nick Carter.
  
  
  Sedebant tacite in pronao, fumantes et mutuo amore contenti intuentes, aperta ianua aperta cum Mato et Sato intraverunt. cucurrerunt. Sato exclamavit. Mato sarcinam in charta brunnea involvit. Tradidit Nick.
  
  
  "Hoc ad Electrici Palatium venit. Tibi. Cum nota. Legimus notam. I... I... " Avertit, et clamat, anhelans, lenis decurrentis genis.
  
  
  Quisque sarcinam in sella collocavit et notam ex involucro aperto accepit.
  
  
  Pete Fremont - nobis Tonaka. TESTIMONIA IN ARCA. Si alium amittere non vis, statim ad clavam Electrici Palatii veni. Foris expecta in sidewalk. paenulam induere.
  
  
  Subscriptio nulla erat, rotundum tantum stencil cædis ligneae in rubro atramento factae. Nick ostendit Kato.
  
  
  "Joannes Chow"
  
  
  Funiculum e fasciculo pressis pollice traxit. Tres puellae adligat, nunc tacet, stupet, novum horrorem opperiens. Sato flere desiit et digitis os texit.
  
  
  Killmaster suspicatus res fore pessimos. Hoc etiam deterius fuit.
  
  
  Intus pyxide, in caudex bombicis, cruentum rotundum caro cum papilla et aura integra iacebat. Mammae mulierum. Cultrum erat acerrimum et perite utebatur.
  
  
  
  
  Caput 9
  
  
  
  
  
  Interfectorem raro in frigidiore, sanguinis saeviente fuerat. Brevibus mandatis puellis vocem dedit glacialem, deinde reliquit domum geisae et ambulavit ad Dori Sembashi. Digiti blanditur frigus Colt. At nunc velim. dumped clip in ventrem Johnny Chow toto gusto in mundo. Si vere missum erat ubera Tonaka - tres puellae certi erant de eo, quia id quomodo Johnny Chow lusit - tunc Nick intendit eandem quantitatem carnium ab bastardo exigere. Venter eius torsit quod viderat. Hoc Johnny Chow debet esse sadist ad finiendum omnes sadists - etiam pro Chicom.
  
  
  Non erat taxi aspectus, sic ambulabat edens procul iratis gressibus. nulla quaestio de non eat. Exstat facultas salvandi Tonaka. Sanata sunt vulnera, etiam gravissima, et talia sicut pectora artificialia; Non amoenissima solutio, sed melior morte. Putabat enim adulescentem et formosam, omnia fere omnia, morte meliora fore.
  
  
  Adhuc non taxi. Sinistram se convertit, et versus Ginza-dori pertendit. Unde nunc erat, clava Palatium Electric circiter passus mille et quingentos aberat. Kato ei accurata inscriptio dedit. Per viam, coepit animo viderit. Frigidus, peritus, callidus et callidus mens de summo gradu agentis professionalis.
  
  
  Pete Fremont evocatus est, non Nick Carter. Hoc significabat Tonaka, etiam in tormentis aerumnis, pro tegere curasse. Aliquid eis nomen habuit, unde Pete Fremont nomen eis imposuit. Scivit tamen Fremont alcoholismum mortuum esse. Ad hoc iuraverunt omnes tres puellae, Kato, Mato et Sato. Tonaka cognovit Fremont mortuum esse cum vestem viri ei dedit.
  
  
  Johnny Chow nesciebat Fremont mortuum esse! Videlicet. Hoc significabat Pete Fremont nescire vel parum scivisse, fortasse fama. Num sciverit Fremont per visum mox patebit cum obviam os ad os; Nick Colt iterum balteum tetigit. Hoc spectabat.
  
  
  Nulla taxis adhuc. Constitit accendit cigarette. In vehicula magna erat. Currus vigilum sine ulla cura ad eum egit. Nec mirum. Tokyo urbs maxima in mundo erat, et si cops in corpore Fremont sederent donec corpus iterum inveniret, modicum tempus caperet.
  
  
  Ubi damn taxis ibimus? Novi Eboraci nox erat quam pluviae.
  
  
  Longe descendit Ginza, alterum miliarium aberat, splendida munitum structura venditoris venditoris San-ai. Nick Colt ad commodiorem locum movit et iterum se contulit. Non inhibet reverti suum quod amplius non curabat. Johnny Chow confidere debet se venturum.
  
  
  Recordatus est Tonaka dicens se Pete Fremont aliquando puellis Eta adiuvare cum satis sobrius esset. Casus Johnny Chow hoc sciverunt, etiamsi Fremont personaliter nesciret. Chow conari debet aliquid facere paciscor. Pete Fremont, licet remissior et bibitor, adhuc aliquid ephemeride et hospites habere potest.
  
  
  Vel Johnny Chow fortasse iustus obtinere volet Fremont - da ei eandem tractationem quam dedit Kunizo Mata. Fieri potest ut simplex. Fremont hostis erat, Etam adiuvit, et Johnny Chow puella esca ad Fremont tollendum usus est.
  
  
  Quisque humeros magnos humeros se contulit. Unum pro certo sciebat - Tonaka suum dorsum habebat. Eius identitas sicut Nick Carter - AXEman adhuc securus erat.
  
  
  Mortuus post se exivit.
  
  
  Mercedem nigram non observavit donec sero esset. Evolavit autem extra viam vorago et iuxta eum substitit. Duo eulti viri Iapones exilierunt et ambulaverunt iuxta Nick, unus ex utraque parte. Mercedes post eos repit.
  
  
  For a moment Nick thought it might be detectives. Ille statim hanc opinionem deseruit. Ambo levibus tunicis induti, dextras in loculis habebant. Statura una cum vitris crassis Carter cum pistol in sinum impulit. Subridens.
  
  
  "Anata no onamae wa?"
  
  
  Manus frigida. Sciebat non esse cops nunc. Oblatum est in vero Chicago stilo vehi. Manus diligenter a balteo abstinebat.
  
  
  "Fremont. Pete Fremont. Quid ad vos?"
  
  
  Viri aspectus permutarunt. Ille cum vitreis adnuit et dixit, "Gratias tibi ago. Certum est nos hoc esse hominem rectum. Quaeso, ut in autocineto accedas."
  
  
  Quisque frowned. "Quid si hoc non faciam?"
  
  
  Alter homo brevis et muscularis non ridebat. Irridebat Nick cum pistol occulto. "Quod esset valde infortunatus. Te necabo."
  
  
  Plena erat via. Populus circum se collidebantur et collidebantur. nemo illis ullam operam attulit. Hoc est quot homicidia professionalium facta sunt. Et miserunt eum in Mercedes, et nemo videbit quicquam.
  
  
  Brevis eum ad viae latus impulit. "In autocineto. Tu tacitus ambulas et nemo tibi noceat.
  
  
  Quisque humeros. "Sic veniam quiete." In currum ascendit, ut eos nudo momento caperet, sed fors non venit. Brevis eum secutus est, sed non nimis proximus. Procerus unus ambulavit in circuitu et ascenderunt illinc. Figunt eum et sclopis in conspectum venerunt. Nambu. His diebus namba saepe vidit.
  
  
  Mercedes a latere viae abstraxit et iterum mercaturas arte comparavit. Auriga clavum gestabat et pileum obscurum. Egit ut sciret supellectilem suam.
  
  
  Quisque se relaxare coactus est. Fors eius veniet. "Quid est impetus? Ego iter ad Electric Palatium. Cur Johnny Chow tam impatiens?"
  
  
  Nick vir procerus quaesivit. Ad nomen Chow, socium suum exsibilavit et intuitus parvipendens.
  
  
  "Shizuki ni!"
  
  
  Quisque inclusi. Non ergo erant ex Johnny Chow. Quis ergo infernum?
  
  
  Qui perscrutabatur eum invenit pullum et etraxit illum de balteo suo. Socio ostendit, qui ad Nick frigide aspexit. Abscondit ille sub tunica pullum.
  
  
  Sub tranquillitate Nick Carter furens et anxius fuit. nesciebat qui essent, ubi aut quare eum ducerent. Hoc erat inopinatum progressum, quod praedici non potuit. Cum autem apud Electric Palatium non apparuisset, Johnny Chow reversus est ad operandum in Tonaka. Conditio oppressit. In momento, tam inops fuit quam infans. Nihil potuit.
  
  
  diu nos compulimus. Nihil conabantur abdere quacumque posset ratione. Auriga numquam locutus est. Duo Nick intente observabant, sclopi vix suis tunicis tecti.
  
  
  Mercedes praeter Tokyo arcem compulerunt, orientem breviter ad Sakuradam converterunt, ac deinde in Meiji Dori acriter conversa sunt. Constitit imber, et sol languidus nubila canos Irruit. Bonum tempus habebant etiam in negotiatione negotiosa et tumultuosa. ingenio mulio fuit.
  
  
  Arisugawa Park circumierunt, et post pauca momenta Nick stationem a sinistris Shibuya variavit. Protinus ante Olympicum Village iacebat, et ad septentriones septentriones stadium Nationale iacebat.
  
  
  Ultra Hortos Shinjuku ad sinistram praeter Sanctuarium Meiji acriter verterunt. Intrabant autem suburbana, et patebant regionem. Angusti angiporti in diversa ducti, et Nick interdum magnas domos a via reductas vidit post saepibus eleganter ornatas et arbusta pruna et cerasas.
  
  
  Deverteruntque in viam publicam et sinistram in cacumine nigrae lane. Mille passus postea in aliam, arctiorem viam, in altam portam ferream cinctam columnis lapideis lichenatis cinctam finierunt. TABULA in una columnarum lege: Msumpto. Hoc nihil significat AXEman.
  
  
  Unus vir brevis venit et bullam unam ex columnis impressit. Subito porta aperta est. Eae per viam curvis stratam lapide fracto, parco cinctam. Quisque motus ad laevam animadvertit et quasi grex parvae cervae albicantis caudatae inter sclopetum, umbella informata arbores observavit. Ambulabant circum ordinem peonis nondum florentes, et in conspectum venit domus. Ingens erat et de pecunia tacite locutus est. Pecuniam veterem.
  
  
  Via vulnus in modum lunae crescere in fronte scalarum latae ad xystum ducens. Dextra laevaque fontes ludebant, et ad latus magna lacus erat, nondum aestate impleta.
  
  
  Nick homo procerus aspexit. "Estne Mitsubishi-San exspectat me?"
  
  
  Vir eum cum pistol futui. "Exi. Non loqueris."
  
  
  Longa narratio brevis, homo satis ridiculam putabat.
  
  
  
  Aspexit Nick et subrisit. "Mitsubishi-san? Haha."
  
  
  Truncus medius domus erat ingens, structus ex lapide vestito adhuc micantibus venisque vicus refulgens. Duae alae inferiores ab stipite principali, ad xystum xystum parallelae, hic et illic ingentibus urnarum amphoris punctatis angulatae sunt.
  
  
  Nick per fores repandas in foyer ingens tessella duxerunt. Brevis ianuam pulsavit quae dextra patebat. Ab intus, vox Britannica, nobilium nobilium dedecus, dixit, "Veni."
  
  
  Procerus homo adhæsit namba sua in inferiori Nick dorso et futui. Nick perrexit. Nunc id erat velit. Filston. Richardus Philston! Esse praesent ut quo.
  
  
  Steterunt extra portam. Cubiculum ingens erat, sicut bibliothecae studium cum parietibus dimidiis laqueatis et laquearia obscura. Moenia phalanges librorum. Una lucerna ardebat in extremo mensae angulo. in umbris sedentem, in umbris.
  
  
  Homo dixit, "Vos ire potest duos. Exspecta ostio. Velisne bibere, domine Fremont?"
  
  
  Duo pugnatores Iapones supersunt. Post eos magna ianua patefacta est. Iuxta mensam stabat plaustrum antiqui testudinis, onustum utribus, siphonis et thermis magnis. Nick ad eum accessit. "In fine ludere," dixit ipse. Cogita Pete Fremont. Be Pete Fremont.
  
  
  Et cum pervenisset ad utrem cupam, dixit: "Quis es? et quid vis infernum, sic e via abreptum sum! Non scis me tecum loqui?"
  
  
  Vir post scrinium chucklely. " Pete me, domine Fremont? Serio! Vos Americani insolitum humoris sensum habent. Hoc in Washington multis abhinc annis didici. Unus potus, domine Fremont! unus. Erimus omnino liberi et, ut videre potes, Errorem tuum novi. Ego tibi praebebo copiam multam pecuniam faciendi, sed ut merearis, sobrium manere debes".
  
  
  Pete. Fremont - erat Nick Carter, qui mortuus erat, et Fremont, qui vixit - Pete Fremont glaciem in vitrum altam misit et, utrem cupam pulsans, multum et contumaciter effudit. Ille bibit, deinde super sellam super mensam accessit et sedit. Sordidum pallium non soluit, - Philstonus sordidam sectam videre voluit - nec veterem vestem exuit.
  
  
  "Bene," fremuit. "Sic, tu scis me bibitor. Ita? Quis es, et quid vis a me?" Bibitur. "Atque id lumen ex oculis meis damnandum. Est vetus fraus."
  
  
  Lucerna ad latus homo iubat. Penumbra iam inter eas formatur.
  
  
  “Meum nomen est Richardus Philston,” vir ait. “Fortasse de me audisti?”.
  
  
  Fremont adnuit crispus. " Audivi de te."
  
  
  At ille dixit molliter. "Immo ego magis, uh... infamia."
  
  
  Pete adnuit iterum. "Verbum tuum, non meum."
  
  
  "Recte. Sed nunc ad rem, domine Fremont. Probe, ut dixi. Scimus ambo qui sumus, et nullam video causam inter se clypeare vel affectui alterius parcere. Placetne?"
  
  
  Pete frowned. "Concedo. Desine ergo damnare claudendi et descende ad negotia. Quantum pecuniae? Et quid mihi opus est facere ut meremur?"
  
  
  Recedens a luce clara, vidit hominem ad mensam. Secta erat lucis, chirothecae salsissimae, impeccabiliter incisae, nunc parum attritae. Nec sartor Moscuensis unus umquam repetere.
  
  
  Vir dixit "de quinquaginta milibus dollariorum Americanorum loquor". " Dimidium nunc est, si verbis meis adsentiris."
  
  
  "Tace," Pete ait, "placet quod dicis."
  
  
  Tunica caerulea erat cum monilia stantes striata. Vinculum parvo nodo ligatum. Regii Nautae. Homo qui Pete Fremont egit, per tabellas in animo cucurrit: Philston. Servivit olim in classicis Regiis. Id eo mox quo Cantabrigiae advenit.
  
  
  Vir post scrinium e arca cloisonne ornate cigarette sumpsit. Pete recusavit et fumbled pro collapsam fasciculum Pallium Malls. Fumus sursum versus laquearia spirabilis.
  
  
  "Prima priora", dixit homo, "Meministi hominis Pauli Jacobi nomine?"
  
  
  "Etiam." et fecit. Nick Carter fecit. Aliquando horas, dies laboris in imaginibus et fasciculis solvit. Paulus Jacobi. Batavica communist. Minorum agentis. Constat eum aliquamdiu in Malaya et Indonesia laborasse. Ex oculis excidisse. Novissima in Iaponia relata est.
  
  
  Pete Fremont opperiebatur virum praeeuntem. Quomodo Jacobs tit in hunc.
  
  
  Philston thecam aperuit. Erat. murmur chartarum. "Tres abhinc annos Paulus Jacobi te conatus est conscribere. Obtulit tibi officium operandi pro nobis. Negasti. Quare?"
  
  
  Pete frowned et bibit. "Non eram paratus tunc."
  
  
  "Quamquam, numquam retulit Jacobi, numquam cuiquam narravit se esse agens Russicum. Cur?"
  
  
  "Non est mea cura damnare. Jacobi ludere non volui, sed eum non habeo rat. Omnes volui, omnes nunc volo, solus relinqui inebriari." Dure risit. "Non tam facile est ut putas."
  
  
  Silentium. Faciem nunc videre potuit Philston.
  
  
  Mollis forma sexaginta annis turbata est. Mentis admonitus, naris obtusus, oculi late patentes, colore in media luce expertes. Os proditor erat - liber, leviter humidus, susurrus muliebris. Os claudicum nimis patientis bisexualis. Files coniuctionem in cerebrum AXEman. Philston erat interfectrix femina. Interfector quoque hominum multis modis.
  
  
  Philston dixit, "Num vidisti Paulum Jacoby?"
  
  
  "Minime."
  
  
  Aliquam at risus risus. “Hoc intellegibile est. Nobiscum non est. Moscuae accidit. Misericordia est."
  
  
  Pete Fremont bibi. "Ita. Turpe est. De Jacobi oblivio. Quid vis me facere quinquaginta millia?"
  
  
  Ricardus Philston gradum suum posuit. Extendit se cigarette et ad alium pervenit. "Nolite operari pro nobis eo tempore Jacobi recusastis. Nunc me, ut ais, operaris. Rogo cur haec cordis mutatio? Ego eosdem clientes cum Jacobo represent. Ut scias".
  
  
  Philston procumbens Pete in oculos aspexit. Pallida, glaucis eluitur.
  
  
  Pete Fremont dixit, "Audi, Philston! Non refert qui vincit. Non refert rem! Et res mutatae sunt" Scivi Jacobi. Multum cupam quoniam tunc abiit. Maior sum. Mercator sum. Ego aute circiter ducentos Iaponenses habeo in ratione mea. Hoccine est quod quaeris? "
  
  
  "Hmmm - aliquatenus, etiam. Bene." Iterum increpuit charta. "Eresne diurnanus in Civitatibus?"
  
  
  Hoc casu fuit ut aliquam audaciam ostenderet, et Nick Carter Pete eam occuparet. Insuavis risum irrumpit. Paululum excutit manus et ad utrem cupam intuens inhians.
  
  
  "Jesu Christe, homo! Visne signa? Bene. Nomina tibi dare possum, sed dubito quid boni audies".
  
  
  Philston non ridere. "Comprehendo". Diurna repressit. "Uno tempore pro Chicago Tribuno laborasti. Item pro Speculo Novi Eboraci et S. Ludovici Post-Litterae, inter alios. Etiam pro Press Sociato et Hearst International Service laborasti. Ex omnibus illis negotiis accensus es. bibens. ?"
  
  
  Pete risit. Tentavit accommodare sonum aliquantulum furoris. "paucos vos desiderabatis. The Indianapolis News and few around the country." Verba Tonaka recordatus est et continuavit: "Est etiam tempora Hong Kong et Singapore tempora. Hic in Iaponia, est Asahi, Osaka et pauca plura. Diurnum Philston nominas, et probabiliter ex eo accensus sum."
  
  
  "Hmmm. Etiam. Sed adhuc hospites, amicos, inter homines diurna habes?"
  
  
  Ubi hoc nothum agis? Adhuc nulla lux in fine cuniculi est.
  
  
  "Amicos non vocabo" dixit Pete. "Fortasse noti. Bibitor amicos non habet. Sed scio paucos guys qui adhuc possum a pupa mutuari cum satis sum desperatus."
  
  
  "Et adhuc potes fabulam creare? Magnam fabulam? Dicamus te datam esse fabulam saeculi, sensum vere mirabilem, sicut ego coniecto vos guys appellant, et tibi soli fuit. Tantum tu! talem dispone fabula statim accepit plenam terrarum coverage?
  
  
  Hoc adire coeperunt.
  
  
  Pete Fremont pileum lacerum reiecit et Philston torsit. "Possum facere, ita. Sed verum esse habet. Plane verificatur. Estne fabulae genus quod mihi offert?"
  
  
  " Possum," inquit Philston. "Modo possum. Et si fecero, Fremont, omnino confirmabitur. Nolite solliciti esse!" Sublimis, raucus risus institutionis fuit quidam iocus privatus. Pete exspectabat.
  
  
  Silentium. Philston in gyro sedem suam vertit et laquearia inspexit. Ille manu nitidum bene permulsit canos. id erat propositum. Canis erat filius consilium facturus.
  
  
  Dum expectat, AXEman de vagis, interpellationibus et accidentibus professionis sue cogitabat. Vel, tempor. Puellae illae quae verum corpus Pete Fremont arripuerunt et in his paucis momentis occultaverunt cum cops et amicam Pete in scaena aberant. Hoc unum inter myriades forte est. Iamque Fremont mortem sibi tanquam ensis super caput suspendit. Minutum Filston vel Johnny Chow verum reperit, fictus Pete Fremont in casu fuit. Johnny Chow? Aliter cogitare coepit. Fortasse hoc exitum erat pro Tonaka...
  
  
  Solutio. Ricardus Philston aliam perscriptorem aperuit. Circum mensam ambulavit. In manibus erat acervus crassus leguminum viridium. Pecuniam in gremium Pete demittit. Fuit in hoc gestu contemptus, quem Philstonus non celavit. Prope stetit, pedibus leviter innixus. Sub scapulis suis tunicam tenuem thoracem fuscum gerebat, qui parvam patinam non occultabat.
  
  
  "Certe tibi confidere decrevi, Fremont. Ego electionem non habeo, sed fortasse non tam magnum periculum est. In experientia mea quisque homo primum sui curam gerit. Omnes contentiones sumus. Quinquaginta milia dollariorum novum principium est, mi amice, vitam novam. Fundum petram iecisti - utrumque scimus - et adiuvare possum."
  
  
  Non puto te hoc casu praeterire ut e fossa evadat. Homo sum rationalis, homo logicus, et te nimium puto. Hoc est absolute extremum casum. Hoc te puto intelligere. Dicere potes me alea. Bet quod efficenter officium facies, et sobrii manebis donec officium fiat.
  
  
  Magnus vir in sella oculos clausit. Liquidas notas per digitos cucurrit et avaritiam animadvertit. Adnuit. "Nam id genus pecuniae sobrius manere possum. Credere potes, Philston. Pro isto genere nummorum potes etiam mihi credere."
  
  
  Philston paucos gradus suscepit. Elegans aliquid et elegans in incessu fuit. AXeman mirabatur si huic homini vere fatum erat. Nullum erat testimonium in verbis. Mox innuit.
  
  
  "Non est res fiduciaria", inquit Philston. "Pro certo intelligis. Primum, si munus ad satisfactionem meam perficiendam non perficis, reliqua quinquaginta milia non habebis. dollariorum tempus naturaliter erit. Si omnia si operantur, mercedem habebis."
  
  
  Pete Fremont frowned. "Similis sum ille qui debet tibi credere."
  
  
  "Aliter, sic. Etiam aliud monstrare potui - si me trades vel quoquo modo te fallere coneris, occideris certissime. KGB valde me honorat. De diuturnis armis audiendus es. ?
  
  
  "Scio." Tristis. "Si non perficio negotium, interficient me."
  
  
  Philston aspexit eum glaucis oculis lotis. "Ita. Vel serius te interficient."
  
  
  Pete ad utrem cupam pervenit. "Bene, bene potest habere aliam potum?"
  
  
  "No. nunc es in mea. Noli bibendum donec officium fiat."
  
  
  In sella recubuit. "Recte. Oblitus sum. Tu modo emit me."
  
  
  Philston ad mensam rediit et sedit. "Tune iam paciscor paeniteret?"
  
  
  "No. dixi tibi, mehercule, non curo qui vincit. Nullam patriam amplius habeo. Nulla fides. Tu modo me tenes! Nunc puta brevem rem incidimus et narras quid facere debeam ".
  
  
  "Dixi tibi. Volo te fabulam in torculari mundi ponere. Narratio exclusiva. Maxima fabula tibi vel quis alius diurna homo unquam habuit".
  
  
  "Bellum Mundum III?"
  
  
  Philston non ridere. Novam cigarette e sarcina cloisonnae arripuit. "Fortasse. Non puto. I."
  
  
  Pete Fremont expectabat truces. Bastardus vix se prohibere potuit id dicere. Adhuc crure frigida aqua. Cessat munus facere, cum ad Rubiconem ventum est.
  
  
  "Multa singularia elaboranda sunt" dixit. " Sortem backstory pro te intelligere. I. . ."
  
  
  Fremont surgens fremuit in furorem hominis sitientis potum. Pecuniae rusticae palmam percussit. "Pecuniam hanc volo, mehercule. Ego meremur. Sed vel propter hanc pecuniam non ingrediar in aliquid caecum. Quid est?"
  
  
  "Imperator Iaponiae occisus est. Tuum est persuadere Sinenses propter hoc reprehendi."
  
  
  
  Caput 10
  
  
  
  
  
  Interfectorem non magnopere admiratus est. Pete Fremont ibi erat, et decebat illud ostendere. ut mihi mirum, confusionem et incredulitatem ostendere. Constitit, et ad os cigarette elevans, maxillam suam stillare permisit.
  
  
  "Iesu Christe! Eris a mente tua".
  
  
  Ricardus Philstonus, postquam tandem id dixit, trepidum fecit.
  
  
  "Minime. Prorsus contrarium. Consilium, consilium, quod menses fuimus, essentia logicae et sani- tatis est. Sinenses inimici nostri sunt. Serius aut citius, si non moniti sunt, incipient. bellum cum Russia. Occidentales amant. Residebunt et proderunt inde. Hoc modo non fiet. Ideo in Iaponia sum, magno periculo personali."
  
  
  Fragmenta fasciculi Philston per mentem AXEman quasi montagematis emicuit. Caedes Vestibulum!
  
  
  Pete Fremont accessit cum expressione timoris cum diuturno dubio mixta. "Puto te gravem esse, Deo iuro. Et tu eum occides!"
  
  
  "Nullum est negotium tuum. Non ades, nec responsabilitas nec culpa in capite tuo ponetur."
  
  
  Pete acerbe risit. "Age, Philston! In eo sum. In momento sum. Si me capiunt, caput non habebo. Excident illud sicut brassicam, sed etiam ebrium sicut me. caput meum servare vult."
  
  
  "Mehercules" inquit Filstonus arida, "ne tibi implicatus sit. Vel non necesse est, si capite tuo uteris ut illud in umeris teneas. Ceterum exspecto te aliquid ingenii ostendere quinquaginta milia dollariorum."
  
  
  Nick Carter Pete Fremont sedeat triste et insuetum dum mentem suam liberam et celeriter currat. Primum horologii altae in angulo cubiculi tickionem audivit. Telephonium in scrinio Philstoni bis magnitudine eius normali fuit. Utrosque oderat. Tempus et modernae communicationes contra eum inexorabiliter laboraverunt. Sciat Philston verum Fremont mortuum esse, et ipsum Nick Carter mortuum esse.
  
  
  numquam dubitavi. Isti duo percussores extra portam homicidae fuerunt. Filston proculdubio sclopetum in scrinio habebat. Sudore exiguo in fronte formatus sordida sudarium expilavit. Hoc facile de imperio exire posset. Philston incitare debebat, consilium suum premebat, et infernum hinc exiret. Etiam at neque nisl. Ne nimium solliciti.
  
  
  "Intelligis," inquit Philston sericee, "ne nunc te recipere non potes. Nimium scis. Omnino dubitatio tua ex parte significat me te occidere."
  
  
  "Non tergum, me damnare. Im 'conatur ad ideam consuescere. Deus! Imperatorem interfice. Fac Sinenses culpati sunt. Non exacte lusum triremi, scis. Et tu postea currere potest. Non possum. manere et sudorem habeo. Tam magnum mendacium dare non possum si in Saxoniam Inferiorem fugiam."
  
  
  "Saxoniam? Non puto ..."
  
  
  "Nihil refert. Da mihi occasionem ut instar is sicco. Quando haec caedes fiet?"
  
  
  "Cras vesperi. seditiones erunt et sabotage Palatium.'
  
  
  Pete lente annuit. "Incipio intelligere. Sinensi laboras - usque ad punctum. De sabotage. Sed nihil sciunt de sicariis. Recte?"
  
  
  "Non verisimile," inquit Philston. "Non multum res esset si facerent. Exposui - Moscoviae et Beijing bellum. Actum est hoc bellum. Dialectica pura. Sinenses tantum negotii causa facere intendunt ut nos annis molestare non possint".
  
  
  Fere tempus. Praesent tempus pretium odio. Tempus est ut inde et ad Johnny Chow. Reactio Philston momenti fuit. Fortasse vita vel mors magni momenti est.
  
  
  Nondum. Nondum satis adhuc.
  
  
  Pete accendit alia cigarette. "Iam rem procuraturus sum," dixit homini in mensa. "Cogitesne? Hoc dico, non possum post hoc in frigus excurrere et clamare me uncum habere. Nolebant me audire. Ut scis, fama mea non est bonum tempus. - sicut ego hanc fabulam probabo? Confirma et documentum illud? Spero te cogitasse de ea".
  
  
  "Carissimi! Nos non sumus amantes. Postridie quam primum ad Ginza ramum Chase Manhattan ibis. Clavem in tuto habebis. In ea omnia documenta invenies quae tibi necessaria sunt. Consilia, ordines, subscriptiones, acceptiones, omnia, fabulam tuam confirmabunt. Hae sunt tabulae quas amicis tuis in filo et ephemeride exhibebis. Tibi, mehercules, sunt omnino sine mendo. lectis illis. "
  
  
  Philston chuckled. "Fortasse etiam aliqui Anti-Mao Seres hoc credent."
  
  
  Pete in sella sua fixit. "Haec alia res est - Chicoms pellem meam veniet. Scient me mendacem. Me interficere temptabunt."
  
  
  "Ita," Philston consensit. "Puto futurum. Vereor ne de hoc tibi cures. Sed hoc diu superstites contra omnes discordes, nunc viginti quinque milia dollariorum habes. Puto te tractare posse".
  
  
  "Quando et quomodo reliqua viginti quinque millia recipiam si hoc perficiam?"
  
  
  "Ratio in Hong Kong transferetur cum operi tuo contenti sumus. Hoc certe tibi incentivum erit."
  
  
  Telephonium in scrinio Philston personabat. AX-Homo pallium suum attigit, oblitus paulisper, quod ibi Coltus non erat. Maledixit sub spiritu suo. Non habuit aliquid. Nihil praeter nervos et cerebrum.
  
  
  Philston in instrumento locutus est. "Ita .... sic. Habeo eum. Hic nunc est. Ego iustus ut vocare te".
  
  
  Carter audivit, scuffed suum intuens, confectum calceis. Quis vocare? Licetne...
  
  
  Vox Philston dura facta est. frowned. "Audi, Johnny, praecipio! Et nunc non parebis eos me vocando. Ne id iterum facias. Imo nihil sciebam tam gravem esse, tam urgere pro te. Alioqui, ego Ego cum eo feci et eum mecum mittam. Locus consuetus. Optime. Quid? Immo omnia mandata dedi et potius ei reddidi."
  
  
  Furiosa juratio ridet. Philston frowned.
  
  
  "Id est, Jay! Tuum tuum nosti - debet sub assidua vigilantia esse donec hoc officium fiat. Ego te responsalem teneo. Ita omnia in schedula sunt et secundum consilium. Suspende. No. ego non ero in nexus donec res ipsa peracta est. Facis officium tuum, et ego faciam meum." Filston crepitus suspensus.
  
  
  Pete Fremont accendit cigarette expectavit. Johnny? Johnny Chow? sperare coepit. Si fecisset, non haberet suo consilio uteretur. Philston caute observavit. Si Fremont tegumentum inflaretur, res australes essent.
  
  
  Si haberet, Philston secum ducere vellet.
  
  
  Ricardus Philston eum aspexit. "Fremont?"
  
  
  AX-Homo iterum ingemuit. "Yeah?"
  
  
  "Scisne an audisti hominem nomine Johnny Chow?"
  
  
  Pete adnuit. "Ego audivi illum. Numquam ei occurrit. Chicoms loci umbo esse dicunt. Nescio quomodo verum est."
  
  
  Philston circum mensam ambulavit. Non nimis prope magnum est. Mentem suo denso indicem digito scalpebat.
  
  
  "Audi diligenter, Fremont. Posthac, ambulabis in ore novaculae. Chow modo in telephonum est. Te vult. Causa te vult esse quia ipse et te paulo ante uti decrevi." . sicut newspaperman fabulam iactare ".
  
  
  Pete attente intuens eum. Coepit fieri gelata similis.
  
  
  Adnuit. "Certe. Sed non fabulam? Num hoc Johnny Chow guy vis me in aliam fabulam iactare?"
  
  
  "Prorsus. Chow velit te facere fabulam reprehendentem Etam pro omnibus quae futura sunt. Ego cum hoc naturaliter assentiebam. Habebis inde Etam sumendi et illam sic lude."
  
  
  "Video. Ideo me apprehenderunt e platea - prius mecum locuti sunt."
  
  
  "Iterum verum est. Nulla difficultas vera est - id possum dicendo celare, ut dixi, me ipse mandare tibi velle. Chow naturaliter nesciet quid sint. solitum "Non sane inter se confidimus, et singulas societates habemus proprias. Te ei tradens, eum paululum mitigabo. Id usquam facere volui. Non multos viros habeo. et ego te non possum intueri.
  
  
  Pete sorde risit. "Sentis amo te spectare ad me?"
  
  
  Philston ad mensam suam rediit. "Noli stultus esse, Fremonte. In una maximis fabulis huius saeculi sedes, viginti quinque milia dollariorum pecuniae meae habes, et officium tuum adhuc non fecisti. Certe non fecistis. exspectas me ut te liberum currere? "
  
  
  Philston puga in scrinio pressit. "Quaestiones non debes habere. Omnes re vera facere sobrii sunt et os tuum claude. Et cum Chow putare te conductum esse fabulam de Eta creare, potes eam creare sicut dicis, Sola differentia est quod Chow nesciet quam fabulam scribet donec sera est. Hic erit aliquis minutam - ultimam interrogationem?"
  
  
  "Ita. Valde magnum est. Si in custodia assidua sum, quomodo possum a Chow et pueris suis hanc fabulam evulgare? Cum primum interfectum esse cognoverit Imperatorem, me interficiet. Ille erit. prius quam facturus est.'
  
  
  Philston iterum mentum permulsit. "Scio difficultatem esse. Nimirum a te ipso dependendum est, sed adiuvabo omnia quae possum. Mitto hominem tecum. Unus homo omnia possum, et omnia quae Chow faciet. coactus est tenere tactum.
  
  
  "Cras eris ad causam tumultus in Palatio. Dmitry tecum ibit, specie ad auxilium custodiendum te. Nam in tempore maxime idoneo te adiuvabit exeatis. Duo vestrum Dmitria est bonus homo, valde frigidus et determinatus, et ipse te per aliquot momenta liberabit. Post hoc in tuo eris."
  
  
  Ianua pulsare non erat. "Eamus," inquit Philston.
  
  
  Homo qui ingressa erat, guy ex turma ultrices professionali. AXEman altitudinem suam bonam sex pedum octo digitorum esse aestimavit. Tam macilentus erat quam tabula, et longum calvum Speculum calvitium erat. Habebat acromegalicas lineas, parvas, opacas, et sectam in eo quasi tentorium male aptam suspensum. Manicae tunicae eius nimis breves erant et manicas sordidas ostendebant.
  
  
  “Dimitri haec est”, inquit Philston, “observabit te et te, quantum potest. Ne te stulte, Fremont. Est celerrimus et minime stultus.
  
  
  Alta cucumeraria intuita Nick et adnuit. Ipse et Filstonus ad cubiculi extremum angulum ambulaverunt et breviter contulit. Dmitry adnuit ac repetere: "Ita ... Ita ...."
  
  
  Dmitry accessit ad ostium et expectare coepit. Philston manum extendit ad virum quem Pete Fremont esse credidit. "Bona fortuna. Iterum te non videbo. Profecto non, si omnia secundum consilium cedunt. Sed ego te tangam, et si bona quae scribis Iancii dederis, reddetur tibi promissus. Serva hoc modo. in mente." ., Fremont. Alia viginti quinque milia in Hong Kong. Vale.
  
  
  Erat quasi manus quassans cum vermibus can. "Vale" dixit Pete Fremont. Carter cogitavit, "Vide, fili canis!"
  
  
  Dmitry attingere curavit fores ambulantes. Sub humero laevo erat clip gravis scapula teli.
  
  
  Duo pugnatores Iaponica in lobby exspectabant. Dimitri fremuerunt et adnuerunt. Exeunt omnes, et atram Mercedem conscenderunt. Sol per nubila erupit, et gramina novo virentia scintillant. Cerasus floret in aere vaporoso subtiliter odor.
  
  
  Nick Carter putavit quaedam operarum comicorum patriam ascendisse in sedem posteriorem cum gigante.
  
  
  Centum miliones hominum in campo California minor est. Damn ornatior. Umbellae chartae et motorcycles. Vigiles et lunae interfectores. Insectorum auditores et rebelles. Geisas et ite puellas. Tota res bomba erat quae brevi fuse exsibilavit, et sedit in ea.
  
  
  Vir longus Iaponica et auriga eius praecurrebant. Brevis Iaponica homo in dorso salti sedit et vidit in Nick. Dmitry vidit Nick ab angulo suo. Mercedes sinistrorsum et retro versus centrum Tokyo verterunt. Nick recumbens contra cervicalia omnia instare conatus est.
  
  
  Iterum de Tonaka cogitavit et iniucundum fuit. Scilicet, ut aliquid posset adhuc esset casus. Johnny Chow traditum, etsi paulo sero. Hoc erat quod Chow volebat - nunc Nick sciebat quare - et puellam ab ulterioribus cruciatibus liberare posset. Nick frowned, pavimentum currus spectans. Hoc debitum solvet cum venerit hora.
  
  
  Unum ingens breakthrough obtinuit. Fuit beneficiarius diffidentiae inter Chicomes et Philston. Socii anxiati erant, iniquum nexus eorum postea opprimi potuit.
  
  
  Ambo se cum Pete Fremont agere existimabant, per instinctum Tonakae et animi. Nemo tormenta diutissime sustinere potuit, etiamsi a peritis administraretur, sed Tonaka exclamavit et falsum indicium dedit.
  
  
  Tunc cogitatio incidebat in Killmaster et maledixit stultitiam suam. Sollicitus erat quod Johnny Chow Fremont per aspectum sciret. Noluit. Non poterat - aliter Tonaka nomen illi numquam dedisset. Operculum itaque eius cum Chow non inflabatur. Ludere potuit quantum fieri potest quantum Filston significaverat, dum viam puellae servandae quaereret.
  
  
  Hoc voluisset, cum nomen eius clamaret. Spes unica erat, et noverat eam. Nunc spem habebit. De cruento et singultu in aliquo foramine, et expectans eum ut veniret et extraheret eam.
  
  
  Viscera eius parum laedunt. Inops. Nullam iaculis. Aspiciebam minutatim. Adhaesit fragilis Tonaka cannis. Numquam inferior hoc sensit interfector.
  
  
  Mercedes Mercedes Mediae Market circumierunt et ad viam Tsukishimi et navalia tendebant. Sol infirmus a tergo suspenso portu obducto disparuit. Aer in curru delapsus foetorem industriae aeneum dedit. Duodecim naves onerariae in sinu fixae sunt. Navale siccum transierunt, ubi sceletus supertanker imminebat. ab Annibale mico nomine captus — Naess Maru.
  
  
  Mercedes transierunt locum ubi dump aliquet quisquiliarum in aquam iactabantur. Tokyo novas terras semper aedificavit.
  
  
  Averteruntque super aliam matrem quae ad marginem aquae ducebatur. Hic, paululum separatum, vetus putridum horreum erat. Finem viae arbitrabatur Nick, ubi illi Tonaka, bonum praetorium callide electum est. In medio omnium rerum agitando et strepitum productionis, quam nemo attendit, iustam causam habebunt venientes. pergam.
  
  
  Currus per turpem portam apertam egit. Auriga vasculum suillo ferrugineo olei dolioli transire pergebat. Mercedes iuxta gregem oneratum restitit.
  
  
  Dmitry ostium a latere aperuit et exivit. Brevis Iaponica homo ostendit Nick suum Nambu. "Tu quoque abis."
  
  
  Annibale discessit. Mercedes conversus extra portam eiecit. Una manus Dmitry sub iacco erat. Adnuit ille versus parvam scalam ligneam in extremo navale. "Nos ibimus. Tu primum. Noli currere". Suum Anglicum pauperem, cum Slavicis de vocalibus pauperem tractantem.
  
  
  Effugere longe ab animo erat. Erat autem una intentio, et una tantum. Accede ad puellam et serva eam a cultro. Nescio quo pacto. Usquam. Dolo vel vi.
  
  
  Gradus ascenderunt, Dmitry paulum recubuit et manum in iaccam servavit.
  
  
  A sinistris porta ducitur in pusillum, sordidum munus, nunc relictum. Vir eos in officio exspectabat. Intuitus Nick.
  
  
  "Tune es Pete Fremont?"
  
  
  "Ita. Ubi est Tonaka?"
  
  
  Non respondit ei vir. Ambulavit circa Nick, Walterus pistol e balteo evulsit et in caput Dmitry iecit. Nice professio caput iecit.
  
  
  Gigas lente concidit, ut caela diruta. Videbatur enim quasi discissio. Tum se in area dorsi officii invenit, et e fracto capite in rimam sanguis manavit.
  
  
  Percussor indicavit Walterum ad Nick. “Mendacium iam desine,” inquit. "Scio qui sis. Nick Carter es. Ab AH es. Johnny Chow sum."
  
  
  Statura erat pro Iaponicis, nimis levis nigra, et Nick coniectans sanguinem Sinensem habuisse. Chow indutus erat sicut chinos hippie - macilentos, tunica psychedelica quae foris pendebat, chorda globuli amoris circa collum eius.
  
  
  Johnny Chow non kidding. Vel saevos. noverat. "Bene dixit".
  
  
  . Ubi est Tonaka nunc? "
  
  
  "Walterus" commotus. "Per ostium post te. Move lentissime."
  
  
  Lectulus descendens in ANDRON, apertis in aetheriis illuminatus est. Eos AX agentis automatice ut exitus possibiles notavit.
  
  
  Johnny Chow usus est manubrio aeneo ad aperiendam ianuam simplicem. Locus erat mire instructus. Puella super lectum diurnum sedebat cum gracilibus cruribus traiecit. Habebat fere usque ad femur eius foramen rubeum, et comae nigrae super caput eius collectae sunt. Graviter facta est, et albi post purpuram refulgebant dentes, ut Nick risit.
  
  
  "Heus Carter-San. Numquam cogitavi hic facere. Te desideravi."
  
  
  Nick Carter eam impassively respexit. Non risus. Et dixit : Salve, Tonaka.
  
  
  Aliquam dictum ipsum erat, non tempor dolor.
  
  
  
  Caput 11
  
  
  
  
  
  Johnny Chow clausit ostium et innitebatur, Waltero adhuc Nick operiente.
  
  
  Tonaka vidit praeteritum Nick ad Chow. "Russian?"
  
  
  "In officio. eum occidi. non sudor."
  
  
  Tonaka frowned. "Numquid ibi corpus dereliquisti?"
  
  
  Allevans. "Curam. I..."
  
  
  "Stultus es. Accipe paucos viros et eum e continuo educe. Depone eum cum aliis antequam tenebrescat. Exspecta- colaphos Carter et da mihi sclopellum."
  
  
  Tonaka crura ei expandit et stetit. Panties arsit. Hoc tempore rubrum est. In Washington, sub veste Puella speculatoria, rosea erant. Multum mutata est cum Washington scriptor tempus.
  
  
  Ambulavit circa Nick, spatium suum servans, et sclopetum Johnny Chow auferens. "Pone post te manus, Nick."
  
  
  Nick paruit, tendens musculos in carpo suo, venas et arterias, quantum potuit, dilatando. Nescis. Decimae unciæ in promptu veniat.
  
  
  In loco colaphos adligat. Chow impulit eum. "Inde in illa sella in angulo."
  
  
  Nick super sellam ambulavit et manibus post tergum colaphis sedit. Demisso capite, clausis oculis. Tonaka euphoric et vertiginis ex triumpho fuit. signa noverat. Ibat loqui. Erat audire prompta ad qui. Nihil amplius facere potuit. Acetum in ore datum.
  
  
  Johnny Chow ambulavit et clausit ostium. Tonaka eum inclusit. Illa reversa ad lectum sedit transiens crura iterum. Waltherum in suo gremio collocavit, oculis obscuris intuens.
  
  
  Risit triumphans. "Cur non confiteris, Nick? Miraris omnino. Quibus. Numquam somniasti."
  
  
  mani- culos cohibebat. Erat iustum ludus paulatim. Non satis est nunc eum adiuvare. Sed magnis, osseis manibus non conveniunt.
  
  
  "Recte dicis" confessus est. "Tu me delusisti, Tonaka. Bene me ludificasti. Haec cogitatio mihi evenit statim postquam pater tuus occisus est, ego autem numquam ad eam redii. Nimium cogitavi de Kunizo nec satis de te. Stultus sum interdum. " " .
  
  
  "Ita. Valde stultus eras. Vel fortasse non. Quomodo coniectare potuisti? Omnia mihi in locum ceciderunt - omnia bene conveniunt. Etiam pater misit me tibi. Mira fortuna mihi fuit. nobis."
  
  
  "Pater tuus satis callidi guy fuit. Miror non intellexit."
  
  
  Risus evanuit. "Non sum gauisus quid patri meo factum est. Sed hoc modo debet. Nimis molestias effecit. Nos homines optime constituimus Eta - Cruenta Buddha Societas eos in acie custodit - sed feminae Eta sunt alia materia. Egrediuntur in potestatem. Ego etiam, simulans se ducem, hoc non posse obire. Pater me praeterire coepit, et cum quibusdam aliis mulieribus directe agere. Pœnitet me occidi."
  
  
  Quisque eam oculis angustatis studuit. "Num ego fumigant cigarette modo?"
  
  
  "Non. Im 'non iens ut proxima ad te". Risus iterum apparuit. "Id aliud doleo, quod promissum nunquam servare possem. Bonam rem esse arbitror."
  
  
  Adnuit. " Posset in hoc." Nihil tamen innuit quod ipsa vel Chow aliquid sciverit de coniuratione Philstoni ad Imperatorem occidendum. Tuba card in manibus tenebat; momento temporis nesciebat quid ageret aut si etiam luderet.
  
  
  Tonaka crura iterum traiecit. Cheongsam surrexit, indicans curvam natibus.
  
  
  "Ante Johnny Chow revertitur, melius te moneo, Nick. Noli eum iratum facere. Hic paulo delirus est, opinor. Et ille tristis est. Sarcinam habuisti?"
  
  
  Intuitus est autem eam. "Ego obtinuit. Tuum esse putabam." ad ubera plenis oculos convertit. Plane hoc non est.
  
  
  At non illa. Molestiae senserit in eam. "Non. Foedus erat. Sed non potui impedire. Johnny a quodam modo possum regere. Hoc habet. Post haec obediens et facilis ad tempus tractandum. Haec caro misit ab Eta puella, quam oportebat occidere.
  
  
  Adnuit. - Itane hic locus caedis scena?
  
  
  "Ita. Et excrucies. Non placet, sed necesse est."
  
  
  "Est valde commodum. Prope portum
  
  
  Risus lassata est propter rutrum eius. "Walterus" in manu sua suspensus. Illa iterum sustulit, ambabus manibus tenens. "Ita. Sed ad bellum sumus, et in bello terribilis res est tibi. Sed satis est. De te loqui necesse est, Nick Carter. Salvum te ad Beijing pervenire volo. Ideo me moneo. Johnny tibi. "
  
  
  Tonus eius sardonicus erat. "Beijing, huh? Ibi duorum temporum fui. Incognito sane. Hoc loco non placet. Odiosis. Valde taedet."
  
  
  "Ego dubito te addenda hoc tempore. Veram partem tibi paras. Et mihi. Si divinare non potes, Nick, Hi-Wai sum."
  
  
  Mani- culos iterum comprimens. Si facultas detur, brachium frangat.
  
  
  Hi-Wai Tio Pu. Sinensis intelligentia.
  
  
  "Modo in mentem venit," inquit. "Quae dignitas et nomen, Tonaka?" Et dixit ei.
  
  
  Mirabatur eum. "Ego colonellus sum. Meum nomen in Sinica est Mei Foy. Id unum e causis quas habui me tantum a patre meo elongare - multum adhuc contactus habuit, et serius aut citius reperisset de eo. et odisse eum, quod desereret populum suum, Etam, cum esset iuvenis, et erat Eta. Sic ego eram, sed reliquit, oblitus populi sui, et serviens imperiosae institutionis, donec senex esset et aegrotaret. . deinde emendare conatus est!"
  
  
  Quisque ridere non potuit. "Quamdiu apud Etam mansisti? Fidus ad populum tuum - sic eos inpellere et prodere potes. Utere illis. Solvite eos".
  
  
  Illa ad ludibrium non respondit. "Profecto non intelleges. Populus meus numquam fiet aliquid donec surgant et obtineant Iaponiam. Eo duco".
  
  
  Ducimus eos ad caedem. Si Philston succedit in caede imperatoris et culpam in Sinenses captantem, Burakumin emissarius arctissimus erit. Iaponica irata Beijing attingere non possunt - possunt et occidere omnem Etam virum, mulierem et puerum inveniunt. Capita amputa, exentera, suspende, jice. Si hoc accidit, Sanya area vere crypta fiet.
  
  
  Aliquamdiu, Agens AX cum conscientia et ratione certavit. Si de Philstonis coniuratione illis narraverit, crederent eum satis esse ad hominem adducendum. Ut non ipsum nulla. Quoquo modo eam perdant. Sed Philstonus, si suspicaretur eum suspectum esse, consilia simpliciter tollet et novam occasionem expectat. Nick os suum clausit et oculos demissos intuens minutos rubri altos calcibus repercutit in pedes Tonaka. Femur nudo fulva luce refulsit.
  
  
  Ianua pulsare non erat. Tonaka recognovit Johnny Chow. "Russica cavebitur. Quomodo amicus noster? Magnus Nick Carter! Magister Sicariorum! Homo qui omnes pauperes exploratores facit, expavescunt, cum nomen suum audiunt."
  
  
  Chow ad sellam ambulavit et ibi stetit, coram Nick Carter. Obscuri capilli densi et implicati, cervice prostrati. Supercilia eius crassa supra nasum atram VULNUS formabat. Dentes ejus erant magni et nivei, medio hiatu. In AX-Homo exspuit, et in facie tundebat eum.
  
  
  "Quomodo sentis, vilis homicida? Quomodo te delectas recipi?"
  
  
  Annibal novo ictu oculos constringebat. Sanguinem de labro praeciso gustare potuit. Vidit Tonaka caput movisse monendo. Ea ius erat. Chow maniaci homicida, odio fueled, nunc tempus non erat insti- gendi. Nick tacebat.
  
  
  Chow eum iterum, deinde iterum atque iterum. "Quid est, magnum guy? Nihil dicere?"
  
  
  Tonaka dixit, "Satis erit, Johnny."
  
  
  torsit, rugit. "Quis hoc dixit satis esse!"
  
  
  "Hoc dico. Atque hic sum in imperio. Beijing eum vivum vult et forma bona. Cadaver aut claudus non multum proderit".
  
  
  Annibal cum usura spectavit. Familiaris iurgium. Tonaka Walterum leviter convertit ut Johnny Chow et Nick tegeret. Erat silentium.
  
  
  Chow extremum emisit rugitum. "Dico cochleae tu et etiam Beijing. Scisne quot socios nostros circa mundum hic spurius occiderit?"
  
  
  "Ille luet hoc. In tempore. Sed primum Beijing interrogari vult - et putes placere ei! Age ergo, Johnny. Mitescere. Hoc recte fieri oportet. Mandamus, et exequendi sunt. "
  
  
  "Bene. Bene! Sed scio quid facerem ad nothum foetidum si viam haberem. Ego globulos amputarem et eum comederem facerem..."
  
  
  eius tristitia consedit. Super lectum diurnum deambulavit et foedavit, os plenum rubicundum quasi infantis emittens.
  
  
  Quisque sensit gelidum sua spina deduxit. Tonaka rectum erat. Johnny Chow erat sadist et homicidium maniac. Curabat ut apparatus Sinensium eo modo perferendus esset. Homines sicut Chow reatus esse poterant, sed Seres stulti non fuerunt. Sed alia pars huic erat - Chow certissimus et immitis homicida esset. Hoc factum probabiliter sua peccata abrogavit.
  
  
  Johnny Chow recta resedit in lecto. Risit, ostendens dentes.
  
  
  "Certe possumus filium canem ad nos spectare operam in puella. Vir modo eam induxit. Non ei nocebit, et etiam aliquid persuadere potest - sicut fortasse bonus est". suus 'super .
  
  
  Et convertit et aspexit ad Tonaka. "Et nihil opus est mihi obsistere! Plurimum operis facio in hac pessima operatione, et eo fruor."
  
  
  Nick, qui Tonaka proxime spectans, eam cedere vidit. Adnuit lente. "Bene. Johnny. Si vis. Sed vide diligenter - callidus et lubricus est ut anguilla."
  
  
  "Ha!" Chow ambulavit ad Nick et iterum in faciem pulsaverat. "Spero hic dolos vere quaerit. Id opus est - excusationem ut eum occidat. Bonam excusationem - tunc dicere possum Beijing milvum volare."
  
  
  Nick ad pedes traxit et ad ianuam eum impulit. "Perge, domine Killmaster. In tractatu es. Ostendam tibi quid accidat hominibus qui nobiscum non consentiunt."
  
  
  Waltherum ex Tonaka eripuit. Clementer dedidit nec Nick in oculis vidit. Ingratum habuit affectum. Iuvenis? Modo attulit? Recordatus est mandatorum quod puellis in domo Geisha dedit. Mato, Sato et Kato. Deus! Si quid erravit, culpa fuit. Eius culpa...
  
  
  Johnny Chow eum corridor diu deiecit et deinde scalas flexuosas, putridas et crepans, in turpem basin ubi mures appropinquantes examinabant. Eos secutus est Tonaka, et Nick in suo gressu resistebant. Illa vero non molestus, acerbe cogitabat. Hoc tamen facit, quia suae communistae impiae causa dedicata est. Numquam intellegebat eos. Quod potuit dimicare.
  
  
  Alterum ANDRON ambulabant, angustum et foetidum a faecibus humanis. Ianuae iuxta eam erant, quarum singulae fenestrae parvulae cum vectibus alte habebant. Motum extra ianuam sensit quam audierat. Hic carcer, supplicium. Extrinsecus etiam has atris profundis penetrans in portu mugitus altae mugitus audiebatur. Tam prope ad salsum maris libertatem - et tam procul.
  
  
  Repente clarissime sciebat quid esset visurus.
  
  
  ANDRON alius ianuam finivit. Custoditus est ab homine rudi Iaponico in calceis Flexilis. Vetus Chicago Tommy gun super humerum suum funda. AX- Homo, quamvis intentus esset, oculos tamen rotundas et stipulam gravem animadvertit. Ainu. Hokkaido homines pilosi aborigines sunt, non omnino Iapones. Chicoms rete in Iaponia latum iacit.
  
  
  Inclinavit se homo et declinavit. Johnny Chow aperuit ostium et Nick in claram lucem procedens ex uno 350-watt bulbi luminis. Post tenebras, oculi eius rebellaverunt et momento connivuit. Paulatim effodit faciem mulieris incorrupta ferro incorrupta Buddha. Buddha caput non habebat, et e collo truncato protenso et soluto, clausis oculis, sanguine de naso et ore fluente, vultum mulieris pallidum exstabat.
  
  
  Kato!
  
  
  
  Caput 12
  
  
  
  
  
  Johnny Chow impulit Nick avertit, deinde clausit et clausit ostio. Lucens Buddha accessit. Nick iram suam tantum modo excruciavit - traxitque in manicis donec scindendum cutem sensit.
  
  
  Tonaka in aurem. "Me ita paenitet, Nick. adiuvari non potest. Oblitus sum momenti aliquid et ad diaetam meam redire. Kato ibi erat. Nescio quid. John Chow erat mecum et vidit eum Tunc habuimus eam colligere - nihil amplius facere potui.
  
  
  Saevus erat. "Ergo tu illam auferre oportuit. Habesne illam torquere?"
  
  
  Labrum eius momordit et adnuit Johnny Chow. "Scit. Dixi tibi, hoc beneplacitum est. Ego vere conatus sum, Nick, vere conatus sum. Volebam eam cito et sine dolore occidere."
  
  
  " Angelus misericordiae es."
  
  
  Chow dixit, "Quomodo id tibi placet, magna Killmaster? Nunc non spectat bonum, facit illa? Non tam bonum quam cum hanc mane futui, bet."
  
  
  Quod quidem pertinet ad perversionem hominis. Quaesitum familiarissimum tormentis quaesitum est. Nick poterat imaginari rictum et amentiam...
  
  
  Periculum adhuc sciebat. non omnes mundi minae eum dicere prohibere potuerunt. Non hoc ei de moribus fuit. Debuisse id dicere.
  
  
  Hoc placide ac frigide dixit, glaciem e voce stillantem. "Vos es flebilis, vilis, perversus canis filius, Chow. Occidis te summae vitae meae voluptates."
  
  
  Tonaka exsibilatur leniter. "Non non..."
  
  
  Si Johnny Chow haec verba audivisset, nimis intentus est ad ea attendere. Voluptatem patuit. Manum suam per densas capillos nigros Kato cucurrit et caput retro iuxit. Facies eius exsanguis erat, quasi alba geisha rutrum induta erat. Pallor exserta cruento lingua ab ore. Chow coepit eam ferire, se ipsum inflare.
  
  
  "Hoc blanditur, canicula. Nondum mortua est."
  
  
  Nick illam toto corde voluit mortuam. Id potuit. lentum cruoris , nunc pigrum , in curvo canali circum basim Buddha aedificatum .
  
  
  ;. Raeda bene nominata - Buddha sanguinea.
  
  
  Eius culpa est. Kato ad Tonaka diaetam exspectandum misit. Volebat eam e domo geisha exire, quod tutum putabat, et eam de via manere voluit et telephonum ei vicinum servare, si ei opus esset. Perduint! Mani- culos in furore torquebat. Dolor per manus et brachia iecit. Kato recta in laqueum misit. Non illius culpae, utcunque tenti, sed onus in corde tanquam saxum sedit.
  
  
  Johnny Chow cessaverunt ignari puellae verberans. frowned. "Fortasse iam mortua est", dubium dixit. "Nihil ex his pessumae parvae vim ullam habent."
  
  
  Protinus Kato oculos eius aperuit. Illa moriens. Et facta est ibi usque ad novissimum guttam sanguinis. At illa trans cubiculum aspexit et Nick vidit. Nescio quo pacto forte ea perspicuitate quae paulo ante mortem venire dicitur, agnovit eum. Risum miserabili conata labore. Susurro, larva vocis, per conclave resonabat.
  
  
  "Me ita paenitet, Nick. Ego .... ita paenitet ...."
  
  
  Nick Carter non vide apud Chow. Sanus autem iterum erat, nec volebat hominem legere quod sibi videbatur. Hoc monstrum erat. Tonaka rectum erat. Si unquam occasionem repercutiendi habuisset, agere cum sedulo debebit. Frigidissima. Jam enim perferre debebat.
  
  
  Johnny Go impulit Kato ab eo in feram motum qui collum eius fregit. Vox clare audibilis in conclavi erat. Nick vidit Tonaka obnixi. Perdiditne secura? Datur angulus possibilis.
  
  
  Chow aspiciens puellam mortuam. Vox eius miserata est, sicut puerulus, qui ludibrio suo fregisset. "Maturior mortua est. Quare? hoc jus non habebat." Derisit in nocte sicut mus stridor.
  
  
  "Est etiam tu, magnus AXEman. In Buddha diu duret."
  
  
  "Non," dixit Tonaka. "Certe non, Johnny. Age, abeamus hinc. Multa habemus facere."
  
  
  Parumper eam contumax oculis aspexit tam planam et funestam quam aspidis. Longos capillos ex oculis eius remisit. ansam globuli fecit et ante se suspendit. Vidit "Walterum" in manu sua.
  
  
  "spinarium habeo" dixit. "Ille facit me dominus. Honcho! Possum facere quidquid volo."
  
  
  Tonaka risit. Bonum tentamentum erat, sed Nick audivit intentionem distentam sicut fons.
  
  
  "Johnny, Johnny! Quid est hoc? Facis ut stultus, et te non novi. Visne omnes nos occidi? Scis quid fiet si ordines praetermittimus. Age, Johnny. Esto bonus puer "et audi mom-san."
  
  
  Sicut infans exosculata est. Nick audiebat. Vita eius in acie fuit.
  
  
  Tonaka prope Johnny Chow accessit. Manum suam posuit super umerum suum et ad aurem eius innitebatur. Susurrabat. AXeman potuit cogitare quid loqueretur. Corpore corrupto. Miratus quotiens hoc fecisset.
  
  
  Johnny Chow risit. Manus cruentas in chinos tersit. "Vis? Num vere promittis?"
  
  
  "Ego promitto." Illa manum super pectus leniter cucurrit. "Cum primum eum de via incolumem erimus. Bene?"
  
  
  renidet hiatus dentibus albis ostendens. "Bene. Hoc agamus. Hic sume sclopellum et me operite."
  
  
  Tonaka Waltherum cepit et secessit. Crassa rutrum, facies eius erat impassivus, incomprehensibilis, sicut larva Noh. Monstravit gun at Nick.
  
  
  Quisque resistere non potuit. "Bene magno pretio solvis" dixit. "Dormiens tali execratione."
  
  
  Johnny Chow pulsaverat in facie. Nick haesitavit et cecidit ad unum genu. Eum in calce templi Chow, et momento tenebrae circum securim agente circumvolaverunt. flexis genibus motam post se manicis, caput quassavit purgare. Lucernae in cerebro sicut magnesii exardescunt.
  
  
  "Minime!" — Tonaka abripitur. "Visne fidem meam servare, Johnny?"
  
  
  "Bene! Ille non dolet." Chow apprehendit Nick in torquem et ad pedes eius extraxit.
  
  
  Sustulerunt eum in cenaculum ad parvum cubiculum iuxta officium. Porta metallica erat forinsecus cum gravibus vectibus ferreis. In conclavi nihil erat praeter linteum sordidum lectum prope fistulam quae ab area ad laquearia porrecta. Altus in muro, prope caminum, fenestra clausa erat sine vitro, et angustus erat ut pumilio elabi posset.
  
  
  Johnny Chow impulit Nick versus lectum. "Primum genus deversorium, magnus homo. Circuma in alteram partem et eum, Tonaka, obtege, dum colaphos mutes."
  
  
  Paruit puella. "Hic manebis, Carter, donec negotium cras vesperi est. Tunc te ad mare tollemus et te in nave oneraria Sinica ponemus. Tribus diebus in Beijing eris. Laeti erunt te videre - Nunc receptionem parant.
  
  
  Chow arripuit clavem e sinu et manicis exsolvit. Volebat interfector experiri. Sed Tonaka contra parietem oppositum erat pedum decem, et Walterus in stomacho suo iacebat. Non est usus in rapiendo Chow et utendo in scuto. Utrosque interficiet. Et noluit
  
  
  mortem sibi consciscere et sicut Chow ceperunt unum manicis super fistulam verticalem rumpebant.
  
  
  Quod etiam magnum sicarium deterreat, Chow chuckled. "Nisi habet ornamentum magicum in sacculo suo - quod facere non puto." Nick dura in facie percussit. "Sede, bastardus, et claudis. Habesne igloo parata, Tonaka?"
  
  
  Annibal in sedentem positus lapsus, carpi dexteri extenditur et tubi connexus. Tonaka traditur Johnny Chow crus acus hypodermic. Una manu proiecit Nick et in collum acus haesit, supra collum eius. Conatus est laedere, et fecit. Acus sensit pugionem sicut Chow icta piston.
  
  
  Tonaka dixit, "Iuste aliquid facere ad tempus dormies. Tace. Non nocebit."
  
  
  Johnny Chow extraxerunt acum. "Vellem ei nocere. Si viam meam haberem ..."
  
  
  "Minime," inquit puella dure. "Hoc totum nunc facere debemus. manebit. Age, Johnny.
  
  
  Videns quod Chow adhuc dubitaret, despiciens ad Nick, leni sono addidit. "Quaeso. Johnny. Tu scis quod promisi - tempus non erit si non properemus."
  
  
  Chow Nick vale in costis calcitrare dedit. "Sayonara, magnus guy. Cogitabo de te dum futuis eam. Hoc est summa te semper ad iterum".
  
  
  Porta metalli clausa est. Audivit sera gravia in locum cadere. Solus erat, cum medicamento venas percurrentes pulsaret secundo, quam diu, nesciebat.
  
  
  Pedes Annibale conabantur. Erat iam parum woozie et vertiginis, sed pulsu fieri debuit. Fenestram parvam supra se altam intuitus est et avertit. Hic vacuus est. Nihil usquam. Nihil prorsus. Tibia, manicis, lecto sordido mat.
  
  
  Libera manu sinistra e sinu scisso paenulae in sinum iaccam pervenit. Relictus est cum par et cigarettes. Et rusticae pecuniae. Johnny Chow scrutatus est celeriter, quasi casualiter, et pecuniam fingit, tetigit, et tunc videtur oblitus est. Non indicavit de hoc Tonaka. Nick recordatus est - factum est acriter. Chow debet habere sua consilia de hac pecunia.
  
  
  Quid rei est? Viginti quinque milia dollariorum nunc ei nihil profecerunt. Manicis clavem emere non potes.
  
  
  Sensit autem ipsum medicamento afficiens. Ipse vacillabat, et caput eius velut vesica libera volatu exuere conatur. Pugnat, conans penitus respirare, sudorem infundens oculis.
  
  
  sola voluntate pedibus mansit. Constitit usque a tibia quam maxime, brachio dextro extenso. Ad latus innixus, utens libras ducentas, pollex in palmam dextrae manus cucurbitulam, musculum et os expressum. Sunt in omni dolo doli, et sciebat quod interdum posset evadere manicis. Dolum erat parvum hiatum relinquere, fabula parva, inter colaphos et ossa. Caro non refert. Posset avelli.
  
  
  Parvam alvi, sed parum. Non opus est. Se acriter iactabat. Dolor et sanguis. Haec omnia. Colaphum delapsus est et clausum ad basin pollicis. Si modo habebat aliquid praelinm.
  
  
  Nunc caput eius in vesicam vertitur. Facies tollit cum picta. humeris volitans longo et longo fune in caelum volavit.
  
  
  
  Caput 13
  
  
  
  
  
  Evigilavit in tenebris. Magno dolore capitis, et una ingens livore in corpore. Ius carpi abscisum ingenti micante dolore. Per parvam fenestram supra caput soni portus subinde audiebantur.
  
  
  Horae enim horae in tenebris iacebat et cogitationes suas tenebrarum discerpere conabatur ut fragmenta musiva in claram realitatis imaginem coniungeret. Compressit iterum colaphos et fistulam. Nihil mutandum. Adhuc capti, inopes, immobiles. Visum est ei quod diu nesciebat. Vivebat sitis, iuguloque haerens.
  
  
  Dolens, genibus flexis. Compellas e sinu iacco sumpsit et, post duos defectus, unam chartam ardentem servare curavit. Visitatores habuit.
  
  
  Secutum erat in area iuxta eum. Aliquid erat in ea. Aliquid sudario tegitur. Par exuritur. Accenso ad unum alterum, et adhuc genuflexus, ad lanceam pervenit. Tonaka putaret aquam ei afferre. mappam apprehendit.
  
  
  Aperti sunt oculi eius et videbant eum. Parva lux par in mortuis discipulis relucebat. Caput Kato super latus eius bractea iacebat. Crines atri casu decidit ad abscissum collum.
  
  
  Johnny Chow habens fun.
  
  
  Nick Carter infirmus est sine pudore. In area prope ipsum evomuit, vomitu et regurgitando donec vacaret. Quisque in nisi odio. In tenebris foetidis, eius professio amissa non est, et solum Johnny Chow invenire voluit eumque quam gravissime excruciare voluit.
  
  
  Interposito tempore accenditur alius par. Caput velabat sudario, cum manus comas tetigit.
  
  
  
  
  
  
  imperdiet intricatum geisha redactum est in caementa, dispersa et dilacerata, oleo obtecta. Oleum!
  
  
  Par exivit. Nick in densum acervum comarum alta manu immersit et eam corrigere coepit. Caput ad tactum eius vertitur, paene concidit et e longinquo revolvit. Ipsumque propius movit et pedibus eam figit. Olim sinistra manu pilis tincta oleo, ad dextrum carpum transtulit, attritu, ac colapho chalybe circa intus. Et circa hoc fecit decies, retrusit repositorium et levavit eum.
  
  
  duodecim spiritus alta tulit. Aer per fenestram volans in navali fumo obvolutus est. Venit aliquis ex androne extra cubiculum, et audivit. Interposito tempore, soni formaverunt formam. Securitas custodia in in ANDRON. Custodes cum rubber calceis ambulaverunt per stationem suam. Homo in andronem ascendens deorsum erat.
  
  
  Ad laevam quantum potuit movit, constanter contra manicas trahens, quae eum tibia alligant. Sudor ei porrexit, ut omnem unciam immensae virium in conatum fudit. Colaphis delapsus est uncta manu, paulum delapsus, ac deinde in amplos articulos haesit. Killmaster again tenss. Nunc id sollicitudin ante. Non bonum. Non opus est.
  
  
  Magna. Et agnovit ossa fracta hoc fore. Pereamus igitur cum lianc.
  
  
  quam proxime potuit fistulam movit, colaphos trahens, donec aequaret umeris. Et manus et manicas carpi velabant sanguine crines oleo. Hoc facere debet. Omnia, quibus opus erat, permissum est.
  
  
  Occidens unum altum spiritum tenuit, et e tibia proripuit. Odium atque iras, quae intus in illo ardebant, omnes in pugnam ierunt. Is olim All-Americanus ductor erat, et populus adhuc metuens locutus est quomodo lineas contrarias confregit. nunc via explosa est.
  
  
  Dolor brevis ac terribilis. Percussitque atrox ferrum traiecto corpore, sensitque assulam ossa. Ille ad parietem prope ianuam torsit, innixus auxilio, brachio cruento lateri eius strage pendente dextro. Liber erat.
  
  
  Liber? Ostium metallicum et perticam gravem adhuc manebat. Id nunc erit fallacia. Animus et bruta virtus, quoad potuit, tulit.
  
  
  Nick super parietem incumbebat, graviter spirans et diligenter auscultabat. Excubiae in in ANDRON adhuc delapsae sunt, Flexilis calceorum in asperis tabulis sibilantibus.
  
  
  In tenebris stetit, et iudicium suum appendit. Una tantum habebat. Si occluserit, periit omnia.
  
  
  Quisque fenestram prospexit. Obscurum. Sed quo die? Quae nox? Num circa horologium plus dormiebat? Sensus hoc habuit. Si ita, nox erat in seditionibus et sabotage. Hoc significabat Tonaka et Johnny Chow ibi non esse. Erunt alicubi in medio Tokyo, consiliis parricidis occupati. Et Philston? Philston ridebit suum epicum genus superioris risu et parare imperatorem Iaponiae occidere.
  
  
  Subito AXEman intellexit desperationem. Si recta sententia est, iam sero potest. Ceterum tempus terere non erat - et in uno iactu talorum omnia debebit. Nunc sit amet elit purus. Si Chou et Tonaka adhuc circum essent, mortuus esset. Cerebrum et arma habebant, nec eum stulte dolis eius.
  
  
  parem incendit, videns se solum tres reliquisse. Hoc satis sit. Et traxit pallium ad ostium, stans super illud, et sinistra manu discerpere coepit. Suum jus inutile erat.
  
  
  Cum tunica tenuis satis xylinum collegit, in acervum prope crepitum sub ostio refert. Non satis. Bombacio lanas e pulvino traxit. Tum, ut par servaret, si statim non luceret, pecuniam in sinum suum pervenit, volens libellum volvere et eo uti. Nulla pretium erat. Par exivit.
  
  
  Quisque iuravit molliter. Johnny Chow pecuniam lapsus intus accepit, caput Kato in lance collocans.
  
  
  Tres par reliquit. Iterum sudor erat, et digitos suos a tremore prohibere non potuit, dum alium certamen diligenter accendens ad poppam attulit. Flamma parva exarsit, fluctuavit, paene exivit, iterum illuminata crescere coepit. Fumus sursum coepit aestuare.
  
  
  Nick e vestibulo suo veteri surrexit et fumum flare coepit, eum sub ostio dirigens. Iam ardebat risus. Si hoc non facit, mox se suffocando occidit. Facilisis erat facere. Ille spiritum tenuit et pallium levavit. fumum sub ostio verrere. Satis erat. Quisque in summa voce quiritare incepit. "Ignis! ignis! adiuva - auxilium - ignis! adiuva me - ne me urat. ignis!"
  
  
  Nunc cognoscet.
  
  
  a porta constitit, muri latere expressa. Ostium exterius apertum est.
  
  
  Lana bombica iam hilariter ardebat, et cubiculum fumo acri implebatur. Tussis non habet fictum. Clamavit iterum: “Ignis, adiuva - tasukete!
  
  
  Tasuketel Salve - Salve! "Studia decurrit in ANDRON. Nick emisit clamorem horroris. "Tasuketel".
  
  
  Barbell gravis cum fragore cecidit. Ostium paucorum digitorum aperuit. Exivit fumus. Nick manum suam inutilem in sinum iecoris sui tundit, ut eam extra viam servaret. Nunc faucibus fremit et magnos umeros ad ianuam impulit. Fons erat quasi ingens, qui nimis diu plexus erat, et tandem emissus est.
  
  
  Ostium foris occlusum est, abiectio custodiae et trutinae. Hi Ainu viderat. Tormentum tormentarii ante se paratum erat, et cum Nick sub eo impingeret, homo reflexe ruptam accendit. AXEman face flammas exussit. Omnia, quae habebat, manu sinistra in brevem figulam misit in ventrem hominis. adfixit contra parietem, genibusque inguinibus et facie. Emissus stridores gemitus incidere satellitibus coepit. Quisque malum Adami eius manu percussit et iterum eum percussit. Dentes fracti sunt et sanguis ab ore hominis absumpti. Tommy sclopetum dimisit. Quisque id ante attigit pavimentum.
  
  
  Erat custo- diarius adhuc innixus gulose parieti. Nick crure pulsavit et corruit.
  
  
  Machina sclopetis gravata erat etiam pro Nick cum bracchio suo unico bono, et alterum ad aequilibrium accepit. Excubitores surgere conati sunt. In calce faciei Nick.
  
  
  Super hominem stetit, et rostrum sclopelli Tommy e capite eius digiti imposuit. Custodes adhuc satis conscii despiciunt rostrum et dolium ad tondet ubi gravia .45 expectabant funestam patientiam divellere.
  
  
  "Ubi est Johnny Chow? Ubi puella? Una secunda et te necabo!"
  
  
  Milites non dubitabant. Quievit admodum et in sanguineo spuma verba mussitavit.
  
  
  "Ad Toyo veniunt - ad Toyo eunt! seditiones, ignes, iuro committitur. Inquam - non occides!"
  
  
  Toyo media Tokyo medium est. Civitatem centrum. Recte coniecerat. Dies plusquam aberat.
  
  
  Pedem in pectore viri posuit. "Quis hic est alius? Alii? Hic? Non te solum ad custodiam me reliquerunt?"
  
  
  "Una persona. Una persona. Et nunc in officio dormit, iuro." Per omnia? Quisque custodiam cranii percussit cum Tommy gun sui ludibrio. Ille se convertit et in atrium decurrit ad officium ubi Johnny Chow percussit et occidit Russian Dmitry.
  
  
  Fluvius flammae ex officio ianuam erupit, et glans praeter Nick sinistram aurem cum ingrato sono volavit. Dormiens, mehercule! Expergefactus nothus et Nick ab atrio abscidit. Tempus non erat explorandi, ad quaerendum alium exitum.
  
  
  Blam-blam...
  
  
  Glans nimis prope volavit. iuxta eum glans per murum ibat. Nick conversus solum obscurum lumen in in ANDRON avertit et ad scalas ad carceres recurrit. Ignarus custodiae se insilivit per corpus et continuo cursu.
  
  
  Nunc silentium est. Silentium et tenebrarum. Vir in officio levabat et exspectat.
  
  
  Nick Carter currit. Incidit in ventrem suum et repit usque dum aspiceret et videre, paene non videns, levius rectangulum caeli aperti super eum. Aer frigidus inspiravit et vidit stellam unam stellam obscuram, in media quadrata lucentem. Temptavit meminisse quantum skylights erant. Animadvertit eos heri cum adduxissent. Non potuit meminisse et rem non noverat. Utroque modo se experiri oportuit.
  
  
  Tommy sclopetum per impluvium proiecit. It hit, bounced and made a son of hell. Vir in officio hoc audivit et ignem denuo aperuit, emittens atria angusta deducit. Quisque a pavimento fovit. Una e glande comam transfixit non tacto capillo. quiete exhalavit. Christ! Prope erat.
  
  
  Vir in officio thesaurum suum exinanivit. Silentio iterum. Nick surgens, tensis cruribus, insiliit, sinistra manu bona attingens. Digiti super solis crepitu clausit et ibi paulisper pendebat versatum, deinde se evellere coepit. In brachiis nervis crepuit et querulus. amare in tenebris risit. Omnia illa milia unius brachii pulli-ups iam emerant.
  
  
  Cubito reclinavit in vago et cruribus stravit. CELLA erat in tecto. Navalia circa eum erant quieta ac deserta, sed passim lumina in horreis navalibusque ardebant. Una micans lux praecipue scintillabat instar gruis sidus super.
  
  
  Nulla sed nulla. Caelum super Tokyo Neo lumine incanduit. Monitio rubra in summitate Tokyo Turris emicuit et diluvia in aeroportus internationalia longe ad meridiem refulserunt. Circiter duo miliaria ad occidentem Palatium fuit. Ubi erat hoc momento Richardus Philston?
  
  
  Tommy sclopetum invenit et in flexo brachii sui bonum pressit. Deinde molliter currit sicut homo per carros onerarias, ambulavit per horreum. Iam satis bene videre poterat
  
  
  per quamque adibat ut ad eum accederet.
  
  
  Post ultimum caelum, aedificium laxavit et intellexit se supra officium esse et prope navale oneratum. Ambulabat in cuspides, tarmac fere nullum sonum faciens. Sola lux obscura refulsit in atrio vexillo, ubi ferruginei olei cadi ut sphaericae larvae movebantur. Prope portam aliquid adprehendit lucem et relucet eam, et videbat quod fordulus esset. Pinxit nigra. Cor eius desiluit et verae spei initium sensit. Exstat facultas sistendi Philston. Jeep significabat viam ad urbem. Sed primum navale transire debuit. Non erit facile. Sola lampadio praestabat satis lucem nothi in officio ad videndum eum. lucem avertere non audebat. Suum negotium card mittere potes.
  
  
  Nullam tempus dictum leo. Ille iustus opus est ut praecurreret et casum caperet. Currens per extensionem tectorum velamen oneratum navale, quantum potest ab officio obtinere conatur. Ad summum tecti uenit ac prospexit. Protinus infra eum acervus cadi olei erat. Intuiti sunt instabiles.
  
  
  Quisque tormentarii apparatus Tommy super humerum suum proiecit et, dextram suam inutilem maledicens, super tectum sollerter transcendit. Digiti stillicidium conprehenderunt. Incepit dicere et exire. Digitos unguento tympana tetigerunt. Nick ingemuit subsidio — effossa de manu fistulas, et omne tympanum pondere suo cecidit. Fistula exhauriens periculose versabatur, in medio curvata, curvata, et cum sonitu officinae boilis fabricantis concidit.
  
  
  Agens ax felix non ilico occidi. Sit licet, multum virium amisit priusquam erumpere ac currere ad Jeep. Nunc aliud nihil. haec una occasio esse in urbe. inepte cucurrit, claudicans, quod tympanum semiplenum talo laeserat. Sclopetum Tommy ad latus tenebat, stomachum autem verius, et rostrum ad portam onerariam gregem monstrabat. Miror quot glandes in tondeo suo reliquit?
  
  
  Vir in officio non ignavus fuit. Cucurrit ex officio, maculosus Nick trans antennas obliquas, et pistol glandem incendit. Lutum ascendit circa pedes Nick et glans eum osculatus est. Cucurrit sine retrogrado, nunc vere de clipeo sollicitus. Habebat eum coerceret.
  
  
  Surculus oneratum gregem reliquit et ad Jeep cucurrit, Annibalem abscindere conatur. Ignem pergit ad Nick currebat, sed ignis erraticus et longinquus erat.
  
  
  Nick adhuc non incendebat donec prope Jeep erant. Iaculatio erat punctus blank. Conversus homo hoc tempus arripuit, ambabus manibus sclopetum tenens ut stabiliret. Nick ad unum genu cecidit, tormentarii in Tommy genu posuit et clipeum dimisit.
  
  
  Plurimae glandes hominem in ventrem percusserunt et eum volantem super cucullam Forddi misit. pistol eius ad terram conpulsa est.
  
  
  Quisque tormentarii Tommy cecidit et ad Jeep cucurrit. Mortuo homine, lacerata intestina eius. Nick Jeep detraxit eam et per loculos scrutari coepit. Tres invenit clipeos parces et cultrum venandi cum ense quadrante. Risus eius frigidus erat. Hoc magis placet. Tommy sclopetum non erat telum quod circum Tokyo circumferri poterat.
  
  
  sclopellum mortui sustulit. Vetus Browning .380 - Hi pulli mirabilem variam armaturam habuerunt. Colligitur in Sinis et fallacium ad diversas nationes. Quaestio realis ammo esset, sed quodammodo solvere videbatur.
  
  
  Browning in balteo posuit, cultellum venationis in sinum iecoris et in Jeep ascendit. Claves ignitionis erant. Curuum, starter Metronactis, et vetus autocinetum ad vitam cum magno impetu gasorum exhauriunt. Vellera non erat!
  
  
  Patebant portae.
  
  
  dam versus pergeret. Tokyo in nebulosa nocte fulsit quasi vitrum venetum ingens. Nulla sed nulla. Quid est hoc infernum?
  
  
  Finem viae attigit et responsum invenit. Horologium in fenestra demonstraverunt: 9.33. Post horologium erat ac ante telephonicum. Occidens haesitavit, deinde in fregit impulit, e Jeep exsiluit et ad ac ante cucurrit. Hoc vere noluit - perficere voluit officium et ipse escam mundare. Sed melius est ei hoc non facere. Nimis anceps. Res longius processit. vocare debebat legationem Americanam et auxilium peteret. Cerebrum aliquandiu torquet, codicem recognitionis hebdomadis meminisse conatur, eam obtinuit et umbraculum intravit.
  
  
  nummus erat in nomine ejus.
  
  
  Quisque telephonum intuens, furit et frustratus est. Perduint! Per tempus disponit ad operator Iaponicae exponere ut persuadeat ut legationis eum ducat, sero erit. Fortasse iam serum erat.
  
  
  Tunc lumina in ac ante exierunt. Circum eum, sursum et deorsum, in officinis, tabernis, domibus et cauponis, exierunt luminaria.
  
  
  Quisque sustulit telephonum et adligat pro secundo.
  
  
  
  Sero. Se ipse iterum. Ille recurrit ad Jeep.
  
  
  Civitas magna in tenebris iacebat nisi pro media parte lucis prope Statio Tokyo. Nick conversus in headlights Jeep et quam celerrime potuit ad hanc solam partem lucis in tenebris expulit. Tokyo Station fons suam potestatem habere debet. Aliquid facere cum itinera in et foras.
  
  
  Cum ille innixus acuto vociferatio cornus Jeep - sicut homines iam in plateas ducere coeperat - videbat nigram non tam plenam esse quam speraverat. Nulla Tokyo centralis praeter stationem traminis erat, sed adhuc levis inaequalitas circa perimetrum urbis erant. Hi erant singuli transformatores ac substationes, nec omnes simul evertere potuerunt Johnny Chow viri. Hoc tempus tollet.
  
  
  Una e maculis in horizontem connivuit et exivit. Coniciendi erant!
  
  
  Ille in mercatura deprehensus morari coactus est. Multi equites restiterunt et exspectabant quid futurum esset. Trama electrica adhaesit sectionem obstruxit. Quisque ambulabat circa eum et paulatim per turbam Jeep agitare pergebat.
  
  
  Candelae et lampades in domibus micabant sicut lampades magnae. Globus super angulum puerorum ridentium transiit. Vera pila illis erat.
  
  
  Dori sinistram ad Ginza convertit. In Sotobori-dori dextram versus, duos cuneos ambulare, ac deinde septentrionem vertere per viam quae recta eum ad palatia capiebat. Ibi scivit poster qui pontem in fossa duxerat. Locus, scilicet, cum cops et personas militares examinabat, sed erat normalis. Tantum opus est ut aliquem invenias cum auctoritate satis ad eum audiendum et ad Imperatorem tegendum et ad salutem ducendam.
  
  
  Ingressus est Sotobori. Directe ante, ultra ubi septentrionem vertere intendit, erat aedificium amplissimae Legationis Americanae. Killmaster valde tentatus. Auxilio indigebat! Haec res illi nimium magnum questus est. Sed haec secunda erant iusta, secunda pretiosa, quae ne secunda quidem perdere potuit. Dum Jeep impulit, coronas exclamavit ab angulo circa angulum et lumina legatio iterum venit. Subitis genitor. Tunc ei accidit ut Palatium etiam generantium subitis uterentur, et Philstonus de hoc scire debet. Quisque humeros suos magnos humeros in gas pressit, eum per floorboards impellere conatur. Ite illuc. Per.
  
  
  Nunc audiit tristes turbae murmura vulgi. Abominatio. Audiverat ante turbas, et semper vix aliud simile. Vagus est turba, furiosum quidlibet aptum.
  
  
  Audivit fusa. Squalentes ictus spargentes in tenebras rectas. Ignis horridus ac ferus colorat nigredine. Venit ad quadrivium. Palatium autem tres tantum caudices aberat. Currus vigilum ardens super latus eius iacebat. Hoc explosum est, mittens fragmenta flammea sursum volans et descendens sicut parvae erucae. Turba cessit, vociferantem et currendo tectum. Praeterea in via tres currus plus vigiles viam clauserunt, spotlights mobiles super turbam congregatam ludentes. Post eos, dolor ignis iuxta hydrantiam movebatur, et Nick tormenti aquae prospiciendae sunt.
  
  
  Acies apparitores tenuis in platea ambulavit. Praecipuae copiae gerebant galeas, batones et sclopos. Post eos, plures plures vigiles accensos in linea et in turbam lacerant. Nick audivit conchas gasi frangere et dissipare cum typica humida thuuckk-thuuckk. Odor lacriminatorum per turbam fiebat. Viri et feminae anhelaverunt et exusserunt sicut felis effectum accepit. Receptum in fugam vertere coepit. Nick, inops, versa ad latus viae Jeep expectavit. Turba ruebat ad Jeep sicut mare super promunturium et circumdedit illud.
  
  
  Nick stetit in Jeep. Videns per turbam, praeter vigiles sequentes et murum altum, lumina in palatio eiusque locis videre poterat. Usi sunt genitores. Hoc officium difficilius facere debet Philston. An fuit? maeror flagellatus AXEman. Philston sciret de generantibus et eos reliquisset. Quomodo sperat ad Imperatorem pervenire?
  
  
  Deinde vidit Johnny Chow post se. Homo quidam stetit in tecto currus et clamabat ad turbam transeuntem. Una tabulae currus vigilum eum comprehenderunt et in radio lucis eum tenuerunt. Chow perseuerabat bracchia agitando et ducat, et paulatim fluxus turbae retardare coepit. Iam audiebant. Cessabant.
  
  
  Tonaka, currus ala dextra stans, a arcu inluminata est. Illa nigra, bracas, thoracem laneum gerebat, et coma chlamyde alligata erat. Respexit ad quiritatio Johnny Chow, oculos suos angustos, sensit alienam quietem, immemor turbae quae impulit et impulit circa currus.
  
  
  Impossibile est audire quid diceret Johnny Chow. Apertum est os eius, et verba monstrans circa se exivit.
  
  
  Audiebant iterum. Sibilum acrem ab ordinibus vigilum auditus est et ordines vigilum retrocedere coeperunt. “Errendum est,” Nick cogitabat, eos longius servavisse debemus, sed multo pauciores vigiles publici erant, eumque securum fecerunt.
  
  
  Homines in gas larvas, saltem centum ex eis vidit. Et circumiverunt currum ubi Chow praedicabat, et omnes habebant arma quaedam, fustes, gladios, sclopis et cultris. Nick fulgur Stan's gun cepit. Hoc erat nucleus, rei turbatores, et cum sclopetis et larvis gasis turbam per lineas vigilum in Palatium ducere debebant.
  
  
  Johnny Chow adhuc clamabat et monstrans palatium. Tonaka ab inferis prospiciens cum vultu signabat. Viri in larvis gasi frontem asperam formare coeperunt, ordinesque moventes.
  
  
  Interfectorem circumspiciebat. Jeep in turbam premebatur et trans mare irarum vultuum intuebatur ubi Johnny Chow adhuc centrum attentionis erat. Magistratus modestiam exhibuerunt, sed nothi bonam speciem nacti sunt.
  
  
  Quisque Browning e balteo traxit. Inspexit. nemo ex milibus ei operam navaverat. Invisibilis homo fuit. Johnny Chow delectatus est. medius tandem intentus erat. Risit breviter interfector. Istam fors iterum nunquam habebit.
  
  
  Ieiunium debet esse. Haec turba nihil poterat. illum lacerabunt in frusta sanguinolenta.
  
  
  Ille coniectans (circiter triginta cubitis abesse. Triginta cubitis ab extraneo telo se numquam excanduisse.
  
  
  Focus vigilum in Johnny Chow manebat. Utebatur popularis ut aureola, interritus, comessatio, odium exspuens ac vociferans. Lineae armatorum in larvis gasi cuneum faciunt et ad lineas vigilum movendas.
  
  
  Nick Carter Browning sustulit et exaequavit. Ille velox, profunde spiritus, dimidium ejus efflavit, et ter felis attraxit.
  
  
  ictus multitudinis strepitum audire vix poterat. Vidit Johnny Chow volventem in tecto currus, capto pectore et cadere. Nick de Jeep usque in turbam quam maxime exilivit. Descenditque in tortis glom- bris, ictusque bono brachio, pulsando per spatia, et in extremam turbam tendere coepit. Unus solus eum obsistere tentabat. Nick haesit digiti venationis cultrum in eum et se contulit.
  
  
  Intemerat in tegimen sepes ad caput prati palatii, cum "notam e turba notam" detexisset. Sepem et passam et cruentam abscondit, et iterum turbae vigiles invaserunt. In primo agmine armati Tonaka ducti sunt. Vexillum parvum Sinensium vibrabat--totum tegimen abeuntem - quiritans lacerum, turbidum undam cucurrit.
  
  
  Ictibus exactis a vigilum. Nemo cecidit. Accendebant autem adhuc super capita sua. Turba rursus alacer, incauta, post cuspidem armatorum, solidoque tendit. Horribilis et sanguinarius rugitus, maniacus gigas, de sua caedis libidine murmurans.
  
  
  Tenui lictorum acies disperguntur et equites emergunt. Equites emissi, saltem ducenti ex eis, ad populum vecti sunt. Solebant spathis et volebant excidere turbam. Patientia vigilum ad finem pervenerit. Nick sciebat quare - vexillum Sinensium id fecit.
  
  
  Ingruere in turbam equi. Commota est et descendit populus. Clamoribus orsus. Exsurrexerunt spathis et ceciderunt, scintillas e quaesitis capientes et quasi pulvisculi guttas cruentas proiciens.
  
  
  Quisque satis erat ut clare viderem. Tonaka conversus ad latus currere et impetum vitare conabatur. Hominem iam infra gressus est. Equus erigitur et emittitur, vix ut populus, equitem fere pulsans. Tonaka ibi medium erat et iterum ad vitam suam currebat cum ungula ferrea descendit et cranium eius contrivit.
  
  
  Nick cucurrit ad palatii parietem, supra gramina stabat, sepem cingebat. Nunc nec tempus nisl. Intuitus est autem sicut ignauus et rebellis sibi, et in nullo permissus est.
  
  
  Erat murus antiquus et muscosus, lichenis vestitus, multis pedibus et pedibus. Etiam uno brachio non erat ei laborandum. Ille in area desiluit et ad ignem prope fossam cucurrit. Pontes permanentium unus accessum bituminis habebat iter et vallum erectum. Cars post vallum collocati erant, circumfusi populi, et voces militum et vigilum, quiete clamabant.
  
  
  Miles Iaponica carbine in facie adhaesit.
  
  
  Nick exsibilatur. "Tomodachi amicus est! Sume me ad Imperatorem-San. Hubba! Hayai!"
  
  
  Miles coetus hominum prope unum e carro ostendit. Nick impulit ad eos cum suis sclopetis. Occidens cogitavit, rem difficillimam esse, me intuentem: probabiliter vel non optime locutus est, timidus, temporis, victus et paene victus est, sed ut intellegat rem esse.
  
  
  molestias iam inciperent. Nescio quomodo id faciendum erat.
  
  
  Miles dixit, "Impone manus super caput tuum, quaeso." Locutus est uni ex coetu hominum. Dimidium duodecim facies curiosa ad Nick conversa est. Agnovit unum. Bill Talbot. Legatio attach. Deus benedicat!
  
  
  Usque adhuc, Nick nesciebat quantum laederet vox eius a verberibus accepta. coaxat ut corvus.
  
  
  "Bill! Bill Talbotus. Veni huc. Hoc est Carter. Nick Carter!"
  
  
  Vir lente ad eum accessit. Non fuit in conspectu eius cognitio.
  
  
  "Quis? Quis es, buddy? Quomodo nomen meum scis?"
  
  
  Annibale pro potestate pugnavit. Non est usus nunc flare. altum spiritum arripuit. "Audi me, Bibl. Quis emet casiam meam?"
  
  
  Oculi hominis angustati. Accedens propius aspexit Nick. "Deest hoc anno Lavender", inquit. "Placres et hippopotami volo. Dulcis Iesus, estne vere tu, Nick?"
  
  
  "Ius est. Nunc audi et non interpella. Tempus non est..."
  
  
  Narravit fabulam suam. Paucis gradibus miles retro sumpsit, sed vasa sua in Nick demonstrata servavit. Coetus hominum prope currus tacite eos aspexit.
  
  
  Interfectorem complevit. “Accipe, inquit, nunc. "An cito. Philston alicubi esse debet in area."
  
  
  Bill Talbot frowned. "Delusa es, Nick. Imperator hic non est. hebdomade non fuit. seclusus est. meditatur. Satori. est in templo suo prope Fujiyoshida."
  
  
  Eos omnes Ricardus Philston fefellit.
  
  
  Nick Carter movit, sed deinde se comprehendit. Quod facere voluisti, fecisti.
  
  
  "Bene," coaxavit. "Afferte mihi currum celeriter. Hubba! Fors adhuc est. Fujiyoshida triginta tantum milia passuum abest, et planum non est bonum. Ego perge. Hic res ordinas. Sciunt te, et audient. Voca Fujiyoshida. et....
  
  
  "Non possum. Communicatio lineae sunt. Pereant, fere omnia absunt, Nick, cadaver simile videris - non me putes melius..."
  
  
  “Puto te meliorem me currus esse,” Nick dixit torva. "Iure hoc perduint minute."
  
  
  
  Caput 14
  
  
  
  
  
  Magna legatio Lincolniensis tota nocte perforata est, ad meridiem versus per viam quae bona erat brevibus spatiis et plerumque mala. Cum finitum erit super-via, nunc massa praeterit. Tres ambulavit antequam esset decem milia passuum ab Tokyo.
  
  
  Hoc tamen fortasse brevissimum fuit ad aediculas Fujiyoshida, ubi Imperator eo momento in alta meditatione erat, mysteria cosmica contemplans et, haud dubie incomprehensibilia quaerens. Haec erat lineamentum Iaponica.
  
  
  Ad Nick Carter, super rotam Lincolniae gibbosus, celerem quam celerrime servans sine sui nece, valde verisimile videbatur Imperatorem mysteria vitae interitum penetrare posse. Richardus Philston caput initium habuit, temporis abundans, et tantum pulchre elicere Nick et Chicomes ad aulam curaverat.
  
  
  Hoc vix Annibale. Quam stultum est eum non cohibere. Noli cogitare etiam de annotando. Philston casu omisit imperatorem domicilium in palatio esse - ergo! Accepit haud dubie. Res cum Johnny Chow et Tonaka non orta est, cum nihil scirent de coniuratione ad interficiendum imperatorem. Killmaster, nullo accessu ad ephemerides, radiophonicae vel televisificae, facile deceptus est. "Hoc erat," putabat nunc, proximae ambages signo, "hoc enim commune erat Philstono." Nihil interesset cum officium Pete Fremont suscepisset, et Philston seclusisset contra omnem cordis mutationem, proditionem, vel perturbationem consiliorum suorum. Tam pulchre simplex est auditores mittere in unum theatrum, et in alio ludicra ludere. Nullus plausus, nullus interventus, nullus testes.
  
  
  Ille per villam ambulans Lincolniam retardat, ubi candelae mille croci polkae puncta in tenebris reliquerunt. Hic erant in electricitate Tokyo et adhuc erant. Ultra vicum continuatur circuitus, lutulentus et recentibus imbribus madefactus, aptior carrucis quam ad opus in humili loco declivis. Gas pedal pressit et per lutum adhaesit. Si haesit, finis erit.
  
  
  Manus dextra Nick adhuc in sinu iacco inaniter haesit. Statius et cultellus venaticus iuxta eum in sede erant. Laevum bracchium et bracchium, torpet ad os ab yanking rotae magni gubernantis, in assiduum demersa est, implacabilis dolor.
  
  
  Bill Talbotus aliquid exclamavit Nick ut in Lincolnia abegit. Aliqua de helicopters. Hoc ut opus. Probabiliter n. Per tempus ceperunt res digesta, quae toto tumultu in Tokyo et omnia iaculata sunt et tempore quo ad airfields exire poterant, sero factum est. Et quid quaerebant nesciebant. Per aspectum sciebat Philston. Nolebant.
  
  
  Helicopter volans in templum serenum abibit Philston. Hoc interfector noluit. Non nunc. Non postquam huc usque pervenisset. Salvo Caesare unus numerus fuit, sed Ricardo Philston semel ac per omnia proximus fuit. Hic homo nimium nocet in mundo.
  
  
  Venit ad furcam in via. Signum periit, in dumis impulit et sursum subnixum ad capiendum signum in capite suo fecit. Totum facere vult deerrare. Fijiyoshida signum a sinistris dixit, et hoc ei fidendum est.
  
  
  Via ad sectionem iam bona erat, et Lincolniam ad nonaginta acceleravit. Ipse devolvit fenestram et se sentiat umorem. Iam melius sensit, resi- scere coepit, et secundas subsidii undas virium habuit. Pertransivit alium vicum, priusquam ibi esse intellexit, ac sibilum post se furentem audisse putabat. Risit. Quod esset iniuria cop.
  
  
  Sinistra turn prae se acutum habebat. Post erat angustus pontis arcuatus unius currus. Nick vidit vicissitudinem, dumos percussit, et currus in longum dextrae manus cum summae stridore ibat. Rota vapulat eum, digitis torpente erumpere conatur. eam e skid in angulum traxit cum gemitu fontium et impactorum atrox, et dextra postrema fender sicut pontem percussit.
  
  
  Ultra pontem via iterum in infernum conversa. Tum S acutum fecit et parallelam Fujisanroku Electric Railway fecit. Currus rubeus magnus transiit, obscurus et inops stans in vestigiis, et statim obscurum spectaculum hominum in se agitantium animadvertit. Hac nocte multi se in difficili situ invenient.
  
  
  Sacellum minus decem abest. Ingravescebat via et morabatur habebat. Se mitescere cogebat, mordacitas et impatientia eum rodebant. Non erat orientalis, et omnis nervus statim ac finalem postulabat actionem, sed mala via erat patienter versari. Sedato animo, memoriam turbationis suae secutus permisit. aut potius via detrusus.
  
  
  Erat quasi labyrinthus ingens, labyrinthus, cum quatuor umbrosis circumambulantes figuris, singulas suas agendas persequentes. Symphonia nigra contrapunctum et duplex crux.
  
  
  Tonaka — haec egregius. Amavit patrem. Quae tamen communistica pura erat ac demum Nick simul cum patre mori statuit. Hoc casu fieri necesse est, solus interfector omnia perdidit et Kunizo Mata primus occidit, dans casum Nick. Cops fortuitum esse potuit, sed tamen non putat. Probabiliter Johnny. Chow orchestrated homicidium contra Tonaka melius iudicium et magistratus quasi mensura secundaria appellaverunt. Cum id non laboraret, Tonaka se asseruit et Nick retro online deducere statuit. Poterat expectare edictum Beijing. Et laborans cum maniaco sicut Chow nunquam facile. Sic a fictis rapta et ubera ad eum mittuntur una cum vett. Hoc significabat totum tempus observari, caudam numquam animadvertere. Nick winced et prope destitit videre gigantem foveam. Hoc factum est. Non saepe, sed accidit. Interdum felix fuisti et non te occidit cimex.
  
  
  Ricardus Philston tam bonus fuit quam Nick audiverat. Idea eius esset ut Pete Fremont ut fabulam ad torcular caperet. In tempore, consilium habere debent ut vera Pete Fremont. Forsitan id fecerit. Fortasse Nick, qui partes Pete egit, verum narrabat cum dixit multum cupam hoc tempore discessisse. Si autem Pete vendere vellet, Kunizo Matu id nesciebat - et cum Pete pro Nick velamine uti statuit, in manus incidit.
  
  
  Quisque renuit caput. Tela erat impeditissima, quam semper perrumpi. Moritur sine cigarette, sed sine casu. Alterum ambages cepit et paludem oram cepit quae semel campus oryzae fuit. Tigna posuerunt et glareis cooperuerunt. Ex oryza ultra paludem campis, aura putridarum hominum faeces portabat odorem.
  
  
  Philston Sinenses spectavit, probabiliter in usu praecavendi, et homines suos Nick sine ullo problemate sustulerunt. Filston putavit se esse Pete Fremont, et Tonaka ei non indicavit. Illa et Johnny Chow gravem calcitrare debent e raptura Nick Carter e sub naso Philstoni. Tincidunt porttitor! Quis tam odio erat a Rutenis et tam maximus illis quam ipse Philston ad Occidentem.
  
  
  Interim etiam Philstonus negotium suum obtinuit. Homine usus est, ut credebat Pete Fremont, scientia et permissu Chicomorum, ut eos ad verum quaestum constitueret. Sinenses onere occidendi imperatorem Iaponiae infamare.
  
  
  Figurae in labyrintho; uterque suum consilium habebat, ut alterum falleret. Terrore utens, pecunia utens, pusillos homines circa quasi homines in magna tabula movens.
  
  
  Via iam strata erat et in eam insiluit. Fujiyoshida quondam fuerat - ambulatio cum puella et saki pro fun - iam gratus erat. Ipso die conditum est sanctuarium, sed Nick recordatus est
  
  
  legendi tabulam in philosophica, et nunc meminisse conatus est. Quo intentus, omnium fere meminisse poterat, nunc in unum haerebat.
  
  
  Erat autem templum rectum ante conspectum suum. Fortasse quingentos passus. Quisque avertit headlights et retardari. Posset adhuc facultas; non poterat scire, sed si sciret, non modo illud stupra.
  
  
  ad sinistram lane ducitur. Sic ille ambulaverat, et agnovit. Semita regio ad orientem vergit. Murus vetus erat, humilis et puter, qui ne unum quidem armatum problemata efficeret. Ricardi Philston an.
  
  
  Vellus sordidum erat, paulo plus quam duo vestigia. Nick Lincolniam paucos centum pedes egit et machinam avertit. Aegre, graviter, tacite maledicens, sine sono discessit. cultrum venandi in sinum iecoris sinistrae imposuit et, laeva manu inscite laborat, novum clipeum in Browning posuit.
  
  
  Iam dissipaverat, et lunam per nubes innatare temptabat. Lucem tantum dedit quantum sentire posset angiportum in fossam et alteram partem. lente per gramina udis ambulabat, iam alta, ad antiquum murum. Ibi constitit et audivit;
  
  
  Erat in tenebris mysteriis arboris gigas. Alicubi in viridi cavea avem somnolentem expressit. Prope plures tits canere coeperunt suum rhythmicum carmen. Fortem odorem peonies cingebant leni aura. Nick suam bonam manum posuit super murum humilem et transilivit.
  
  
  Scilicet erunt custodes. Forsitan vigiles, fortasse milites, sed pauci et longe inter et minus quam vigilantes erunt. Mediocris Iaponicus non putabat Imperatorem laedi posse. Simpliciter illis non occurreret. Non nisi Talbotus miraculum in Tokyo gessit et quodammodo supervixit.
  
  
  Hoc silentium, silentium tenebrae, hoc refellitur. Nick solus adhuc erat.
  
  
  Sub magna Wisteria per minutam arborem mansit, tabulam areae visualisre conatur sicut semel eam viderat. Venit ab oriente, quod significabat sacellum parvum, qisai, ubi soli Imperatori ire licebat, alicubi esse ad laevam ejus. Ante eum templum magnum incurvis toriis supra ostium ante erat. Ita ut decet. Porta principalis erat ab occidente territorii, et intravit ab oriente.
  
  
  murum sinistrorsum subsequi coepit, leviter ac leniter ibat permovens. caespes erat fons et madidus, nec sonum fecit. Et Philston quoque.
  
  
  Nick Carter primum percussit quod si sero esset, ambulavit in sacello et invenit Imperatorem cum cultello in dorsum vel globulum in capite suo, AH et Carter in eodem loco infernali. Hoc nuntius damnare potuisset et melius fuisset si factum non esset. Accipiter opus in strato conlocandum est. Quisque humeros paene risit. Senex horas non cogitabat.
  
  
  Luna iterum apparuit, et ad dextram nigrae aquae scintillam vidit. Lacus cum carpibus. Piscis diutius quam eo vivet. lentius nunc continuatur, ad sanam lucemque attentus.
  
  
  Accessit ad glaream viam ducentem in rectum. Nimis tumultuosius erat, et momento temporis discessit ab illa parte viae ambulans. cultrum venationis e sinu piscavit et inter dentes haesit. Cartridges erant in camera Browninge et salus aberat. Semper promptior erat.
  
  
  Semita vulnera per lucum mappis gigantis et keaki arboribus densis vites connexis ad formam naturalem gazebo. Ultra pagoda parva erat, tegulae eius lumen lunae languidum repercutientes. Prope stabat scamnum ferreum album pictum. Prope scamnum corpus viri proculdubio jacebat. globuli aerei fulgebant. Corpus parvum caeruleum uniforme.
  
  
  Lictor iugulatus fuerat laceratus et gramen subtus maculatum est nigrum. Corpus adhuc calidum. Non ita pridem. Killmaster nunc currit in ferto per gramina aperta et circa nemus florentium arborum, donec levem lucem procul vidit. Sacrarium parvum.
  
  
  Lumen obscurum valde, tenebrosum, sicut voluntarium o'-spis. Assumpsit quod esset super altare et quod esset solum fons luminis. Vix lumen erat. et alicubi in tenebris aliud corpus esse. Quisque citius cucurrit.
  
  
  Duae semitae angustae stratae in vestibulo aediculae confluunt. Nick molliter cucurrit per gramen versus summum trianguli semitae formatae. Hic densi frutices ab altari ostium separaverunt. Lux ab ostio emanavit in sidewalk, striata electra. Tacitum. Nullus motus. AXeman nauseam sensit undam. Sero est. Mors in hac parva aedificio fuit. Sensit et scivit non esse mendacium.
  
  
  Ibat per frutices, nunc strepitum non curans. Mors venit et abiit. Ostium altaris medium erat apertum. Ingressus est. Medium inter ostium et altare ponunt.
  
  
  
  Quidam ex eis commoti sunt et gemuerunt cum Nick intravit.
  
  
  Duo erant Iapones qui eum e via eripuerunt. Shorty mortuus est. Longus unus adhuc vivit. Super ventrem et in vitreis iacebat prope iacens, duplices meditationes de lampade parvae super altari rutilans.
  
  
  Mihi crede, non testes relinquet Philston. Et tamen aliquid erravit. Nick Iaponicam altam convertit et iuxta eum flexit. Homo bis exortus est, in ventre et capite, et simpliciter mortuus est. Hoc significabat Philston suppressorem utentem.
  
  
  Quisque vultum morientis propius movit. "Ubi est Philston?"
  
  
  Iaponicus proditor erat, qui Russos - vel fortasse communistarum et fidelissimus post omnes vitam vendiderat - sed in gravi dolore agebat et nesciebat quis eum interrogaret. Aut cur. Sed languens ejus cerebrum audivit interrogationem et responsum dedit.
  
  
  "Vade ad sanctuarium magnum. Error - Imperator non est hic. Muta - ille - ite ad sanctuarium magnum.
  
  
  Occidens ostium cucurrit et currebat, sinistrorsum per viam sternendam cucurrit. Aliquam id tempus est. Christus omnipotens - fortasse adhuc tempus est!
  
  
  Quae vaframentum impulerat Imperatori, ut ea nocte pro parvo aedicula magna uteretur, nesciebat. Aut curans. Hoc ei unum extremum casum dedit. Hoc etiam perturbavit Philstonus, qui in schedula accurata operabatur.
  
  
  Hoc nothum grave-sanguinem non commovebat satis casu suo ut duobus consciis careret. Philston nunc solus erit. Solus apud Imperatorem, et omnia prorsus sicut cogitaverat.
  
  
  Quisque in latam tegulatam viam peonies terminatam exiit. Ad latus viae erat alia piscina et ultra longus hortus sterilis in deridiculis nigris saxis curvatis. Luna nunc lucidior erat, tam clara ut Nick sacerdotis corpus tempore transilire videbat. In oculos aspexit, gerens tunicam sanguineam fuscam. Philston talis erat.
  
  
  Philston eum non vidit. Cogitabat negotia sua et ambulabat, sicut feles ambulabat, circiter quinquaginta cubitis ab Annibale. Promunturium gerebat, fulva sacerdotii stolas, tonso capite lunari reflexo. Canis filius omnia cogitabat.
  
  
  Killmaster propius ad murum movit, sub porticu quae sacellum circumdedit. Hic erant scamna, et texebat inter eos, Philston in conspectu custodiens, quantum inter eos habebat distantiam. Et consilium. Philston occide vel tolle eum. Nulla a elit erat. Interfice eum. Nunc. Accede ad eum et interfice eum huc et modo. Unum sagittarium faciam. Deinde ad Lincolniam redi et inde infernum exi.
  
  
  Philston conversus discessit et disparuit.
  
  
  Subito Nick Carter suam celeritatem auxit. Posset tamen hoc proelium amittere. Haec cogitatio illi quasi ferrum frigidum videbatur. Post hunc hominem interfecto Imperatore parum delectabile est quod Philston occideretur.
  
  
  Ad resipiscens venit, ubi vidit ubi Philston conversus est. Vir iam triginta tantum cubitis aberat et diu furtim deambulabat ANDRON. Sensim et in pedes se contulit. In fine ANDRON erat ostium unum. Ad unum delubra magna ducet et Imperator ibi erit.
  
  
  Lux tenuis a porta in fine ANDRON, contra quod Filston silhouetted erat. Bene iactum. Nick Browning erexit et studiose intentum in tergo Filston cepit. Noluit in periculo capitis in incerta luce emittere, et semper hominem serius perficere potuit. Tandem ad brachium pistol tenuit, sedulo intentum iecit et expressit. Statius coniuctionem graviter. Malum cartridge. Discordes decies uni sunt, et vetus ammo Exanimis magno nulla dedit.
  
  
  Philston ad ianuam erat et tempus non erat. Non poterat una manu in tempore reload sclopellum. Annibale cucurrit.
  
  
  In porta erat. Locus a tergo spatiosus erat. Una flamma exarsit super aram. Sedit homo ante se bipes, capite demisso, cogitationibus suis amissus, nesciens quod eum mors insequeretur.
  
  
  Filston adhuc non viderat nec audiverat ab Nick Carter. Trans cubiculum transfixus, sclopetum in manu protractum et obvolutum silentior in rostrum convolavit. Quisque tacite posuit humi Browning et sustulit cultrum venationis. de sinu. Pro illo stiletto aliquid daturum. Ille solum cultrum venationis habebat. Et circa secunda.
  
  
  Philston iam medium conclave erat. Si quis ante altare aliquid audivit, si sciret quid secum esset in conclavi, non signum dedit. Caput demissum ad pectus et penitus anhelabat.
  
  
  Philston pistolam suam erexit.
  
  
  Nick Carter molliter vocavit, "Philston!"
  
  
  Philston lepide conversus. Admiratio, ira, furor mixtus cum praeproperae sensitivae superne foemineae vultus. Tempus non risus. Tonso capite in lampade micabat. Os eius aspidis dilatavit.
  
  
  "Fremont!" excanduit.
  
  
  Nick gradum ad latus arripuit, ad arctum scopum conversus, cultrum proiecit. Non potuit, diutius expectare non potuit. .
  
  
  Pistol repulsa per pavimentum lapideum. Philston intuens gladium in corde suo. Respexit ad Nick, deinde retro ad gladium, et cecidit. Moriens reflexo sclopeto manus porrigebat. Quisque a calce eum.
  
  
  homunculus ante altare stabat. Ibi paulisper stetit, placide ab Nick Carter ad cadaver humi prospiciens. Philston non multum cruentat.
  
  
  Quisque adoravit. Breviter locutus est. Vir sine intermissione auscultavit.
  
  
  Vir tantum fulva tunica induebatur, quae circa lumbos tenues laxe apta erat. Crines crassos, fuscos, striatos ad templa canos. Pedes eius nudi sunt. mystace eleganter ornatam habuit.
  
  
  Cum Nick sermone finivit, homunculus par labris vitreis argenteis e sinu vestimento sumpsit et induit. Aspexit parumper Nick, deinde corpus Richardi Philston. Tunc, sibilo molliter, ad Nick se convertit et nimis incurvavit.
  
  
  "Arigato."
  
  
  Quisque tristique ipsum adoravit. Dorsum eius vulneravit, sed fecit.
  
  
  "Fac itashimashite."
  
  
  Imperator dixit, "Potes ire ut suades. Recte sane. Hoc celari debet. Puto me disponere. Omnia mihi, quaeso, relinque."
  
  
  Quisque adoravit. "Ibo. Nos non multum temporis."
  
  
  “Mintulum, oro,” gemmatum aureum e collo exortum removit et catenae aureae Nick tradidit.
  
  
  "Hoc accipies, quaeso. Hoc cupio."
  
  
  Nick numisma accepit. Aurum et gemmae in lumine tenues scintillantur. "Gratias tibi."
  
  
  Tunc cameram vidit et recordatus est hunc hominem fuisse nobilem cimex Lorem. Camera super mensam parvam in angulo cubiculi iacebat et deduci debet absenti citer. Quisque ad mensam ambulavit et cameram accepit. Micare cubus in exitu erat.
  
  
  Quisque adoravit. "Num hoc utar. A memoria, ut intelligis. Gravis est."
  
  
  homunculus inflexit. "Scilicet. Sed moneo properamus. Plane nunc audio puto."
  
  
  Helicopterum fuit, sed Nick hoc non dixit. Philston stravit et imaginem mortuae faciei accepit. Unum quidem tempus, et iterum se inclinavit.
  
  
  " habebo cameram relinquere."
  
  
  "Scilicet. Itaskimashite. Et nunc - sayonara!"
  
  
  "Sayonara!"
  
  
  Inclinaverunt se ad invicem.
  
  
  Pervenit ad Lincolniam ut primum helicopterum venit et terram oberrat. Lumina adscensus, striis caerula lucens, Nox umida fumabat aere.
  
  
  Killmaster pone Lincolniam in calces et ex vico trahere coepit.
  
  
  
  Caput 15
  
  
  
  
  
  Accipiter dixit hora diei sexta mane Veneris.
  
  
  Nick Carter duo minuta nuper fuit. Malum de illo non sentit. Omnia considerans, pauca quietis minuta sibi deberi arbitrabatur. Hie erat. Gratias Internationalis Dateline.
  
  
  Vnam e suis recentioribus litibus gerebat, fons levis flanelis, et brachium dextrum prope ad cubitum jacebat. Striae gluten formam tic-tac-toe formabant in faciem tenuem. Graviter adhuc claudicans erat, cum cubiculum ingressus est. Delia Stokes sedit in notario suo.
  
  
  Respexit eum a capite ad calcem et splendide risit. "Tanto gaudeo, Nick. parum solliciti eramus."
  
  
  "Ego parum sollicitus eram parumper. Suntne ibi?"
  
  
  "Ita. Cum dimidium praeteritum, te exspectaverunt."
  
  
  "Hmmm, scis si aliquid eis Hawk?"
  
  
  "Ille non fecit. Te exspectat. Tantum tres ex nobis hoc loco sciunt."
  
  
  Quisque corrigit vinculum suum. "Gratias tibi ago, mel. Admone me ut tibi post potum emam. Modicum celebrandum."
  
  
  Delia risit. "Putas te tempus terere cum vetula. Post omnes, non sum puella Explorator amplius."
  
  
  "Desine, Delia. Una magis resiliunt talis, et me flare feres."
  
  
  Impatiens aula audita est super interca. "Delia! Nick in, amabo."
  
  
  Delia caput movit. "Ares habet sicut feles."
  
  
  "Inaedificata in sonar." officium interiorem iniit.
  
  
  Accipiter cigar in ore habebat. cellophane adhuc in eo erat. Hoc significabat concitatus est, nec ostendere conatus est. Diu in telephonum Hawk locutus est, et senex in scena parvam hanc rem agere contendit. Quisque id non intellexit, nisi quod Hawk aliquem effectum dramaticum creare conabatur. Sed ad quid?
  
  
  Hawke eum induxit ad Cecilium Albericum, et Terentium quendam, Scotum foedum, languidum, qui simpliciter adnuit, ac fistulam obscenae fistulae sumpsit.
  
  
  Extra sellae delatae sunt. Cum omnes sedissent, Accipiter dixit: "Bene, Cecilia. Dic ei quod vis."
  
  
  Quisque auscultabat crescente stupore et stupore. Accipiter eius conspectum vitavit. Quid est diabolus senex usque ad?
  
  
  Cecilius Albericus celeriter potitus est. Contigit quod Nick voluit ire ad Iaponiam et facere quod Nick nuper fuerat in Iaponia et fecit.
  
  
  In fine, Albericus dixit: "Richardus Philston periculosissimus est. Moneo te eum ilico occidere potius quam eum conari".
  
  
  Quisque perstrinxit Hawk. Innocue senex ad laquearia respexit.
  
  
  Nick photographicam nitidam e sinu interiore protulit.
  
  
  et tradidit eam magno Anglico. "Estne hic vir tuus Philston?"
  
  
  Cecilius Albericus faciem mortuam aspiciens, capite raso. Apertum est os eius, et cecidit maxilla eius.
  
  
  "Me damnare! Similis - sed sine capillo parum difficilis est - non sum certus."
  
  
  Scotus ad aspectum venit. Alter aspectu velox. Superiorem scapulam impingebat, deinde Accipitrem adnuit.
  
  
  "Est Philston. Non dubium est. Nescio quomodo feceris, buddy, sed gratularis."
  
  
  Subiicit Albericus: "Hic est Ricardus Philston, Cecilius, et tu scis."
  
  
  Cecilia Albericus imaginem photographicam in scrinio accipitris posuit. "Ita. Dick Philston est. hoc diu expectavi."
  
  
  Accipiter Nick intendit. "Omnia denique nunc, Nick. Vide post prandium."
  
  
  Albericus manum levavit. "Sed expecta - quaedam singula audire volo. Hoc mirabile est et . . ."
  
  
  "Postea" dixit Accipiter. "Postea, Cecilius, postquam de nostris privatis rebus disserimus."
  
  
  Albericus frowned. Tussi. Tum: "O vero. Scilicet David. Sollicitum non est. Verbum meum servo". Ad ostium Nick respexit. Numquam ante hanc lucem accipitrem viderat. Repente bulla eius apparuit sicut feles vafer senex - felem cremor illitum whiskers.
  
  
  
  
  
  
  Carter Nick
  XIV secundis inferni
  
  
  
  
  
  
  Nick Carter
  
  
  
  
  
  
  
  XIV secundis inferni
  
  
  
  
  translata a Lev Shklovsky
  
  
  
  
  
  Caput 1
  
  
  
  
  
  
  
  
  Vir vidit duas puellas in foro spectare ad eum descensum in ANDRON cum vitreo in manu super parvum xystum. Procerior unus erat plane Curasianus: gracilibus structuris formis eminentioribus; altera erat Sinica nobilissima, parva et perfecte proportionata. nec tacita cura subridere fecit. Statura erat procera et prompta et egregia in athletarum viribus moderata. Cum xystum attigit, lumina Hongcongum Coloniae Regiae et Victoriae Harbour prospexit. Sensit puellas adhuc videre eum et risit sorde. Nimium in dubio fuit et parum temporis relictum est.
  
  
  
  Agens N3, Killmaster, AX summum agens, turbat in humida, gravi aeris huius vesperi in Hong Kong. Hae non erant duae tantum puellae in vecte, quamquam sentiebat similem sibi opus esse foeminae. Erat inquietudo pugilis in vigilia durior pugnae cursuum.
  
  
  
  Portum oculis caeruleis lustravit et vecturas viridis et albas quae Kowloon et Victoria coniunctas observabat, inter naves onerarias, sampanas, aquam taxis et junkis subtiliter versabatur. Ultra Kowloon lumina vidit rubras et albas lampades planorum ab Kai Tak Airport removit. Cum Communistae suam potestatem ultra meridiem ampliaverunt, pauci viatores occidentales acie ferriviaria Canton-Kowloon usi sunt. Erat nunc Kai Tak Airport, quod civitatem cum mundo occidentali praeter maria itinera coniunxit. In triduo hic fuerat, intellexit cur frequenti, furiose insana turbata, Manhattan ab extremo Oriente saepe vocatus est. Posses reperire omnia quae volebas et multum noluisti. Vitalis erat civitas industrialis et simul ingens TUBER. humectat et putuit. Inexpugnabilis et periculosa fuit. Hoc nomen rogationi convenit, Nick cogitans cum vitrum suum exhausit et in aulam deambulavit. Languidus modulatus musicus egit. Novum bibere iussit et ad sellam viridem commodam deambulavit. Puellae adhuc ibi erant. Et consedit in cathedra et reclinavit caput eius a tergo. Cum superioribus duabus vesperis, aula replere coepit. Locus erat semi-fuscus, scamna juxta muros erant. Hic et illic erant magnae mensae capulus et commoda cubicularia hospitum qui societatem non habebant.
  
  
  
  Quisque oculos suos clausit et cum risu debili de sarcina quam ab Hawk nudius tertius accepit cogitabat. Eo cum venisset, sciebat aliquid insolitum futurum. Accipiter cum multis novis comitiis antehac accesserat - cum sensit se diligentissime observari, vel cum certi esse secreti vellet - sed hoc tempore se ipsum praefecisset. Nick paene risit cum decerpsit fasciculum cardboard ut patefaciat braccas constructionis opificum - magnitudinem, scilicet - tunicam bombicam caeruleam, galeam luteam et prandium griseum. Nota quod simpliciter ad eum missum dixit: Martis, 12 meridie, 48 parco. Southeast corner.
  
  
  
  Ridiculum magis sensit, cum bracas caeruleas indutus, galeam luteam et prandii capsam tenens, ad sectionem Quadraginta VIII Vici et Park Avenue in Manhattan pervenit, ad fabricam novi caeli in angulo meridiano positam. aedificatum est. Erat in galeis multicoloribus fabricatoribus scatebat, et similis grex avium circum arborem magnam sedentium. Tunc vidit figuram appropinquantem, ornatu suo similem sibi; Incertus in incessu et fidens humeri statura. Figura invitavit Nick, caput quassans, ut iuxta eum in acervo tabellulae ligneae sederet.
  
  
  
  “Heus dux,” Nick irridens dixit. Fateor, ingeniosissime.
  
  
  
  Accipiter prandium suum aperuit, et bubulum fartum spissum extraxit, quod feliciter manducavit. Inspexit Nick.
  
  
  
  "Panis sum oblitus" dixit Nick. Conspectus accipitris neutrum mansit, sed Nick in voce sua dissensu perspexit.
  
  
  
  "Nos opifices constructionem typicam putaverunt", Hawk inter prandia dixit. "Satis satis esse putavi."
  
  
  
  Respondit : Etiam domine. "Per satis probabiliter non cogitabam."
  
  
  
  Accipiter alteram partem panis de sartagine apprehendit et tradidit Nick. 'Peanut butyrum?' - Nick dixit horror. “Discrimen esse oportet”, accipiter cavillans respondit. "Viam spero iterum cogitabis."
  
  
  
  Dum Nick fartum suum comedit, Accipiter loqui coepit, non latebat quod de recentissima baseball venatione non loquebatur vel aucta pretiis novarum carrorum.
  
  
  
  "In Beijing," Hawk diligenter dixit, "consilium et schedulam habent. Certas informationes de hoc accepimus. Consilium impetum in Civitates Foederatas et totum mundum liberum cum suis bombis atomicis armamentariis implicat. Schedule est Duobus annis. Scilicet, primum minae nuclei committent, insana moles obiciunt: Beijing cogitatio simplex est. Solliciti sumus de consecutionibus belli nuclei nostro populo. Etiam quaestionem suam solvere potest. Putant se id facere posse politice ac technice per duos annos".
  
  
  
  "Biennium" Nick mussat. "Hoc non longum est, sed multum duobus annis accidere potest. Imperium incidere potuit, nova rerum novatio evenire potuit, ac interim novi duces cum novis rebus rerum potiri possent".
  
  
  
  “Et hoc ipsum quod Dr. Hu Can timet,” Accipiter respondit.
  
  
  
  "Quis infernum est Dr. Hu Can?"
  
  
  
  "Eorum praecipuum physicus in bombis et missilibus atomicis praecipuus est. Tantae pretii Sinensium est ut inoffensum propemodum laborare possit. Wernher von Braun hoc est Sinarum. Et id leniter ponens. Omnia quae fecerunt basically in hac provincia gubernat. Probabiliter habet "potentiam habet quam ipsi Sinenses cogitant. Praeterea nos merito credendum est eum esse maniac, odio mundi occidentalis obsessum. Et ille duos annos exspectare periclitari non vult".
  
  
  
  “Vis, si recte intellego, hic Guido Hu Can faces ante diluculum proficisci vult. Scis quando?
  
  
  
  In duabus septimanis.
  
  
  
  Quisque a eros butyri panis ultimam partem suffocavit.
  
  
  
  “Recte audisti”, Accipiter dixit, diligenter chartam fartum stringens et in dolio collocans. "Duo hebdomades, quattuordecim dies. Beijing cedulam non exspectabit. Non periclitabitur internationalis mutatio climatis vel quaestionis domestica quae schedulam perturbare possit. Summum N3 est, Beijing nihil de eius consiliis scit. Sed habet significat. Habet omnia necessaria instrumenta et rudis materias.
  
  
  
  "Certum esse credo indicium," annotavit Nick.
  
  
  
  "Prorsus certum est. Egregium auctorem habemus ibi. Praeterea Russi hoc quoque noverunt. Forsitan ex eodem informante utimur. Ethicam huius professionis nosti. Viam tantum abhorrent sicut nos sumus. et convenerunt ut mitterent aliquem qui operaretur cum persona quam mittimus, et putant in casu cooperationem necessariam esse, etiam si malum sit eis necessarium, offeruntur etiam ad te mittere. t vis loqui. Superbus fias."
  
  
  
  “Bene, bene,” Nick subrisit. "Paene tango. Haec igitur cassis idiotica et haec prandia non intendunt collegas nostros Moscuae decipere."
  
  
  
  "Minime," Hawk serio dixit. "Tu scis non esse multa secreta in negotio nostro bene conservata. Sinenses aliquid iniquum esse compertum est, probabiliter ob actionem augendam apud Russos et nostros procuratores. Sed solum suspicari possunt actiones ad eas dirigendas. nescio prorsus quid suus '. "Cur non modo Beijing de Hu Can consilia certiorem facimus, an sim rusticus?"
  
  
  
  "Negotium quoque sum", Accipiter frigide dixit. "Primum e manibus edunt. Negationem aliquam et aliquam iustificationem statim devorabunt. Quin etiam putent hanc esse coniurationem nostram, ut optimos phisicos et nuclei peritos dedecus". quam multum novimus eorum diuturna consilia et quam longe secreta officia eorum systemate pervenerunt ».
  
  
  
  "Tunc discipulus sum rusticus", dixit Nick, galeam suam remittens. Sed quid a me exspectas - excusare me potest, amicus meus Russiae et id facio duabus septimanis?
  
  
  
  "Scimus sequentia facta" Hawk continuavit. Alicubi in Kwantung Provincia, Hu Tsang septem bombas atomicas et septem missilium sites habet. Habet etiam laboratorium amplum et probabiliter laborantem in novis armis evolvendis. Munus tuum has conflare septem pads et nisl Lorem. Cras te exspectant in Washington. Effectus speciales tibi necessaria apparatis dabunt. Duobus diebus in Hongcongum esse debes, ubi conventum cum agente Russico habebis. Optime adiutor in hac provincia. Effectus speciales etiam tibi informationes dat de agendis in Hong Kong. Nimium non exspectas, sed nos optimum egimus ut omnia quam maxime in hoc brevi tempore componamus. Russi dicunt. quod in hoc casu plus auxilii ab agente habebis".
  
  
  
  “Gratias tibi, dux,” inquit Nick cum iocoso risu. "Si hoc negotium conficere possum, vacatione indigebo."
  
  
  
  “Si id facere potes”, accipiter respondit, “iterum tempus bubulam in pane coquam habebis”.
  
  
  
  
  
  Ita congressi sunt die, et nunc hic fuit, in deversorio Hong Kong. exspectabat. Videbat populum in conclavi, multos ex eis in tenebris vix videre poterat, donec subito nervi distenti sunt. Musicus perfecit "In silentio noctis." Nick exspectavit donec cantus finitus est, deinde placidus musicus accessit, homo brevis orientalis, fortasse Coreanus.
  
  
  
  "Bene" dixit Nick molliter. 'Vna mihi carminum gratissima'. Modone lusisti vel rogasti? '
  
  
  
  "Illa rogatio dominae erat" respondit musicus paucis chordis intermediis ludens. Maledictum! Nick winced. Forte unus ex iis quae mox fiunt. Et tamen oportebat eum adire. Nescis quando consilia subito mutaveris. Qua in parte spectavit musicus adnuit et puellam in umbra unius cathedrae vidit. Illa flava erat et simplicem nigram vestem cum humili fronte incisa gerebat. Nick ad eam ambulavit et vidit ubera muta muta vix veste contineri. Faciem parvam sed determinatam habebat et magnis caeruleis oculis aspexit.
  
  
  
  "Optime," inquit. "Postulantes gratiam." Exspectavit et, quod miratus est, rectam responsum accepit.
  
  
  
  Multum noctu contingere potest.” Tenui acumen habebat, et Nick a lasso risu in labiis eius narrare poterat se mirari se scire.
  
  
  
  "Salve, N3," affectuose dixit. "Welcome to Hong Kong. Meum nomen est Alexi Amor. Spectat ut destinati sumus ad unum opus."
  
  
  
  "Salve," Nick grinned. "Bene, fateor palam. Miror. Non putabam se mittere mulierem ad hoc officium faciendum."
  
  
  
  "Tu modo miraris?" - quaesivit puellam femineam callidam in oculis eius. 'an fefellit?'
  
  
  
  “Id tamen iudicare non possum,” Killmaster Laconice commentavit.
  
  
  
  "Non confundam te," Alexi Lyubov paulo dixit. Surrexit et extraxit vestem. Nick eam a capite ad calcem aspexit. Latos habebat umeros et fortes coxas, plenas femora, decora crura. Eius coxis leviter prominentes, quod semper difficile erat Nick. Conclusit Alexi Lyubov bonum publicum stultum Russiae esse.
  
  
  
  Rogavit. - "Ubi possumus loqui?"
  
  
  
  "Cenaculum in cubiculo meo" Nick suadet. Illa caput quassavit. "Verisimile est hic error. Solet hoc fieri cum cubiculis aliorum in spe capiendi aliquid interesting."
  
  
  
  Nick ei non indicavit se cubiculum a capite ad calcem cum instrumentis electronicis pro microprocessoribus repressisse. Viam non erat in cubiculo suo per aliquot horas ibi eram, et per hoc tempus novas microphones iterum ponere potuerunt.
  
  
  
  "Et sunt," Nick iocatus. "An tu populum tuum ita facis?" Hoc conatum elicere e tabernaculo. Aspexit eum oculis caesiis frigidis.
  
  
  
  "Sinenses sunt", inquit. " Etiam procuratores nostri oculum observant."
  
  
  
  "Im 'coniciens non es unus ex illis', inquit Nick. "Non, credo," respondit puella. "Opertorium optimum habeo. In regione Wai Chan habito, historiae artis Albaniae per novem fere menses studeo. Age, eamus ad domum meam et sermonem. Certe bona civitatis sententia erit."
  
  
  
  Wai Chan area, Nick excogitavit magna. "Nonne haec pergula?" Noverat notissimam hanc coloniam, quae constabat ex lignis quadratis ac doliis olei fractis, quae in tectis aliarum domorum positae erant. Hic circiter septuaginta milia hominum coluerunt.
  
  
  
  At illa dixit: Etiam. "Id causa felicior sumus quam tu, N3. Agentes hic habitant in domibus occidentalibus vel hotels, saltem in schedulis non repere. Officium suum agunt, sed vitam hominum sicut nos numquam penetrare possunt. Inter vivimus. ea, problemata eorumque vitam communicamus. Nostri non modo agentes, missionarii sunt. Haec ratio est Unionis Sovieticae ».
  
  
  
  Nick aspexit eam , oculos angustavit , digitum sub mento posuit , et sustulit eam . Animadvertit iterum se habere faciem venustissimam naso resupino et vultu gallinacei.
  
  
  
  “Ecce, mel,” inquit, “Si nos simul operari oportet, melius nunc esses chauvinistica illa augue, nonne tu? In hac casa sedes quod bonum esse putas operculum et amplius cavillari non est opus. Hoc ideologicum bullshit mihi non experiri debes. Melius scio. Revera, hic non es quia hos mendicos Sinenses amas, sed quia debes. Non ergo percutere circa rubum, bene?
  
  
  
  Tempora tempora sulcavit et infudit. Tum illa ridens.
  
  
  
  "Puto te amo, Nick Carter," inquit, et animadvertit se ei manum porrigere. "Tantum audivi a te quod sum obnixus et fortasse parum vix. Sed actum est de nunc. Bene, Nick Carter, non amplius augue posthac. Est paciscor-puto id quod vocas, isn 't it?
  
  
  
  Nick beatam spectavit puellam subridens ambulationem in manibus Hennessey Vicus demissam, et putabat se velut iugo per Elyriam, Ohio, vesperi ambulationem capientem. Sed in Ohio non erant, nec modo vagabundi erant. Hoc Hong Kong erat, et valde eruditus, senior agens peritissimus, qui vitam et mortem statuere posset, si debuisset. Et innocens vultus puella non alia fuit. Saltern ita speravit. Aliquando autem momenta iustus habuit ubi cogitare de qua vita esset similis huic securae guy cum amica sua in Elyria, Ohio. Consilia vitae facere possunt dum ipse et Alexi consilia ad mortem. Sed heus, sine Alexio et ipso, non multum de futuris his Ohio procis fuit. Forsitan in longinquo tempus erit alicui opus sordidum facere. Sed sed neque. Alexii manum attraxit ad eum, et se contulit.
  
  
  
  Sector Wai Chan Hong Kong Victoria Harbour negligit, sicut landfill pulchro lacu claro negligit. Plebs frequentissima, referta tabernis, domibus et mercatoribus platearum, sector Wai Chan Hong Kong in pessimo et optimo est. Alexie in aedificio innixus Nick cenaculum duxit, quod domum quamlibet in Harlemi faceret, sicut Waldorf Astoria spectet.
  
  
  
  Cum ad tectum pervenisset, Nick se in alio mundo opinatus est. Ante eum extenditur a tecto ad tectum mille shacks, proprie mare shacks. scatent et inundant populo. Alexi ad unum ex eis ambulavit, quod erat longum pedes decem et quattuor pedes longum, et ianuam aperuit, duo foramina confixa et e filo pendentia.
  
  
  
  "Plerique ex vicinis meis adhuc luxuriosum esse putant," Alexie dixit intraverunt. "Solet sex homines in conclavi sic vivunt."
  
  
  
  Nick sedit in uno e duobus lectis plicatis et circumspexit. Caminus parvus et dilapidatus mensam coluisse implevit fere totum cubiculum. Sed quamvis primitiva, vel forte ob eam, scelestam increpuit stupiditatem, quam non posse existimavit.
  
  
  
  "Iam," incepit Alexi, "quod scimus dicam tibi, et tunc potes dicere quid faciendum putes. Bene?
  
  
  
  Movit leviter et partem femoris exposita est. Si Nick viderit eam aspicere, saltem molestus non esset eam occultare.
  
  
  
  "Hoc scio, N3. Hu Can habet plenam potestatem attornatus ad mercaturam. Inde est quod istas officinas de suo aedificare possit. Diceres eum esse quasi generalem scientiam. Suam securitatem servitium habet. In Kwantung, alicubi septentrionali Shilung, hoc complexum habet cum septem missilibus et bombis. Audivi te parare ut semel inveniat locum, locum, explosivas vel detonatores in singulis Lorem situm et suffla. Honeste dicens, Non sum eu, Nick Carter.
  
  
  
  'Tu times?' Quisque risit.
  
  
  
  - Minime, saltem non in usitata verbi sensu. Si ita, hoc officium non haberem. Sed etiam pro te, Nick Carter, non omnia possibilia esse arbitror."
  
  
  
  ' Fortasse.' Nick aspexit eam subridens , oculos eius arcte tenentes . Illa valde provocativa, paene provocativa, ubera eius maxime ob vilitatem nigrae vestis incisa erant. Mirabatur si posset experiri, in alia regione virtutem experiri. "Domine, quod bonum esset," cogitabat.
  
  
  
  "Opus tuum non cogitas," N3, "subito subdolo subridens in ore dixit.
  
  
  
  "Quid ergo cogitas, quid cogitas?" Quisque mirum in voce.
  
  
  
  “Quae mecum esset somnus,” Alexi Amor mortuus est. Quisque risit.
  
  
  
  Interrogavit. - " Etiamne te exercent ad talia physica phaenomena deprehendere?"
  
  
  
  "Non, reactionem mere feminam" respondit Alexi. ' Apparuit in oculis tuis'.
  
  
  
  "Confundantur, si negas."
  
  
  
  Repente defixus in se penitus infixa, Nick labris respondit. Osculabatur diu et languide trepidans, osculans linguam in os suum. Non resistit, et Nick diligenter cum eo laborare constituit statim. Vestem detraxit, exciditque manum, et digitis papillas tetigit. Nick gravem esse sensit. Altera manu vestem zipper avulsit, altera duras papillas permulsit. Iam sensum emisit clamorem, sed non fuit qui se vinci statim permitteret. Coepit ludibrio resistere, quod Annibal etiam magis excitavit. eam sub natibus apprehendit et extraxit durum ut cecidit, proiectum in lectum. Ille deinde inferiorem vestem traxit, donec lenis venter eius cerneret. Cum inter ubera flagranti osculari coepit, resistere non potuit. Nick funditus exuit vestem nigram et celeritate fulminis deponere coepit. Et misit vestimenta sua in angulum et incubuit super eos. Crura bacchatur coepit torquere et inferiores abdomine micare. Quisque in eam impulit et nunc irrumare coepit, primo lentissime ac leviter, quae eam etiam concitatiorem fecerat. Tunc incepit movere numerose, velocius et velocius, manus tangens bustum. Cum in profundam eam ingrederetur, exclamavit: "Ya vis" et "Etiam". Simul gaudens pervenit. Alexi oculos aperuit et ardente intuitu eum intuens. "Ita cogitans," inquit, "forsitan omnia tibi post omnia possibilia sunt!"
  
  
  
  
  
  
  
  
  Caput 2
  
  
  
  
  
  
  
  
  Nunc ut iterum vestitus est, Nick aspexit ad animalem creaturam, quam mox faciebat amor. Illa gerens iam subucula aurantiaca et bracas nigras stricta erat.
  
  
  
  "Placet hoc nuntiorum commercium" subridens. "Sed laboris oblivisci non debemus."
  
  
  
  "Non fecimus," dixit Alexie, manum super faciem currens. "Sed tam diu fuit... Et habes aliquid, Nick Carter, quod me adiuvare non possem."
  
  
  
  "Ecquid poenitet?" - Nick petivit molliter.
  
  
  
  “Non,” risit Alexi, retro iactat capillos flavos. “Actum est, et de eo gaudeo. Sed recte dicis, alia informationes commutare oportet. Primum, libet scire paulo plura de his explosivis, quae vis pads launch inflare; ubi eos abscondis et quomodo operantur.
  
  
  
  “Bene,” dixit Nick. “Sed hoc ad cubiculum meum repetendum est. Viam primum ibi reprimendam, si quae sunt audiendi cogitationes occultae, videre debebimus".
  
  
  
  "Pax est, Nick," Alexi magno risu dixit. "Descende et da mihi quinque minuta ut paululum crescas."
  
  
  
  Haec cum perfecisset, in deversorium ierunt, ubi cubiculum diligenter examinaverunt. Nullae xxxiii novae inaugurati sunt. Quisque ad balneo et venit cum aerosol tondenti cremor. Alicubi infra diligenter incubuit et aliquid commisit donec pars eius in manibus dimissa est. Actionem repetivit donec septem cans metallorum discus informes in mensa essent.
  
  
  
  'Quod?' - Miratus Alexi quaesivit.
  
  
  
  "Ita, mel," respondit Nick. "Haec sunt magisteria microtechnologiae, postremae progressiones in hoc campo. Hae parvae cistae metallicae coniunctio phantastica sunt circuitus electronicorum impressorum circa minimam centrum industriae nuclei. Hic sunt septem bombae minimae atomicae quae, explosa, omnia intus destruunt. Radii quinquaginta metrorum. Duo praecipua commoda sunt, mundi sunt, minimam radioactivity producunt et maximam vim explosivam habent, et quam parvam radioactionem efficiunt, ab atmosphaera funditus destruuntur, sub terra institui possunt, etiam tunc signa activationis recipiunt.
  
  
  
  Quaelibet bombarum capax est codex et erucae totius launches penitus destruendi.
  
  
  
  Quomodo ignitio opus facit?
  
  
  
  "Signum vocis" respondit Nick singulas partes aerosol applicans. "Mea vox, ut subtilis sit," addidit. 'Coniunctio duorum verborum'. Obiter scisne satis etiam continere tondebat cremor ut me tondenti per hebdomadam servaret? Unum adhuc incertum est mihi,” puella dixit. "Haec ignitio per mechanismum operatur quae vox soni in electronica signa convertitur et haec signa potentiae unitatis emittit. Ubinam est haec mechanismus?
  
  
  
  Quisque arridebat. Dicere modo potuit, sed theatrum modo praetulit. Braccas eius exuit et in sella proiecit. Idem fecit cum underpantibus suis. Vidit Alexim aspiciens ad eum augescentem motum. Apprehendit manum suam et imposuit in femore suo et coxis eius aequalis.
  
  
  
  Ait ma- china, Alexi. "Plures partes plasticae factae sunt, sed etiam metallorum sunt. Nostri technici in cutem meam immerserunt." Puella frowned. "Optime utilem, sed non satis," inquit. "Si deprehensus fuerit, scient de eo statim utentes artes percontivae recentiores".
  
  
  
  "Minime, non" Nick explicavit. "Mechanismus peculiari ratione in hoc loco collocatur. Sunt etiam quaedam ibi shrapnel, commemoratio unius meae missionum praecedentium. Itaque triticum a palea separare non poterunt".
  
  
  
  Risus apparuit in faciem pulchram Alexi et admirans annuit. "Maxime" dixit. " Insane cogitans!"
  
  
  
  Nick fecit notam mentalem ad Hawk honorem deferat. Etiam id semper elit. Nunc autem vidit puellam denuo despicientem. Oraque disiecta, pectusque extulit anhelans. Manus, adhuc super femur, tremuit. Russi nymphomaniacum mittere potuerunt ut cum eo laborarent? Hoc capaces essent optime noverat; Viam noti erant ei... Sed semper metam habebat. Sed cum hoc munere res aliter se habeant. Forsitan , putabat se , mox super Lorem , et sponte ad venerea stimulis respondit . Hoc bene intelligere potuit; ipse saepe in natura animalia portavit. Cum puella eum aspexit, paene desperationem in oculis legit.
  
  
  
  Interrogavit. - "Visne iterum?" Illa parvipendens. Nec ea mediocritas, sed inertia deditio est. Nick unbuttoned her orange blouse and took off her pants. Ille iterum manibus corpus hoc peramplum sensit. Iam nulla signa resistendi ostendit. Ea vix mittat. Modo voluit eum tangere, ut caperet eam. Hoc tempore Nick prolationem longiorem prorogavit, desiderium ardens in Alexi oculis magis ac magis crescere facit. . Tandem bacchatur ac cupide rapuit. Erat aliquid de hac puella quod regere non poterat, omnia animalia sua instinctus invehitur. Cum penitus eam ingrederetur, paene ante quam vellet, jucunde exclamavit. Alexi, "Nick molliter dixit. "Si hoc valens supersumus, imperium meum implorabo ut cooperationem US-Russianam augeat".
  
  
  
  Lassata et satiata iuxta se iacebat, unam formosam tits in pectore premens. Tunc perhorruit et resedit. Risit ad Nick et vestiri coepit. Nick observavit eam sicut hoc fecit. Satis pulchra erat ut videas, et eadem de paucis admodum puellis dici posset.
  
  
  
  "Spokonoi notchi, Nick," dixit se induit. "Mane venio. Sinae viam inveniendam habemus. Et non multum tempus habemus."
  
  
  
  "Cras de hoc loquemur mel", dixit Nick ambulans eam. "Vale".
  
  
  
  Aspiciebat eam donec elevator introiret; tum fores clausit et in lectum incidit. Nihil est sicut mulieri contentionem levare. Sero erat, et strepitus in Hong Kong hum humilis factus est. Solus subinde obscurus sibilus ferries nocte dormiente Nick sonabat.
  
  
  
  Nescivit quam diu dormiret cum aliquid eum excitavit. Quidam admonitio mechanismi suum officium fecit. Non quod potuit regere, sed ratio terroris infixum infixum semper activum et nunc excitavit eum. Non movit, sed statim intellexit se non solum esse. In area iuxta vestes Luger iacebat; iustus pervenire non potuit. Hugo, stilettum suum, ante amorem Alexii deposuit. Damnare incautus erat. Ille statim de consilio sapientis Hawke cogitavit. Aperiens oculos vidit parvum hominem visitatorem suum. Circum conclave diligenter ambulavit, brevissimum suum aperuit et lampadam extraxit. Quisque putabat se statim intercedere posse; ad extremum, homo in vidulo contenta notavit. Nick e lecto exilivit cum ingenti impetu virtutis. Cum oppugnator conversus est, tantum tempus erat ut ictus validi Nick sustineret. murum feriunt. Nick iterato contorsit cum eo quod videbat orientalis faciei, sed homo in motu defensivo ad genua cecidit. Quisque periit, et temeritatem suam execratus est. Causam huius rei bene habuit, quod invasor eius, videns se cum adversario bis magnitudine agere, Nick pollicem durum cum lampadio suo percussit. Nick crus propter dolorem intensum levavit, et homunculus ad fenestram apertam et ultra podium transvolavit. Quisque cito convertit et hominem sustulit, eum impulit in artus fenestrae. Vir, quamvis levi admodum et minimo, pugnabat cum furore angulari.
  
  
  
  Cum Nick caput in solo percussisset, adversarius manum manum levare ausus est, et lucernam super parvam mensam stabat. Nick's templum contra fractis, et Nick sanguinem sensit sicut homunculum liberum rupit.
  
  
  
  Homo ad maenianum recurrit et iam crus super crepidinem coniecerat, cum Nick eum iugulo apprehendit et in cubiculum retraxit. Ille ut anguillae scripsit et iterum evasit Nick prehendit. Nunc autem Nick eum collare apprehendens, versus eum extraxit, maxillam totis viribus alapam dedit. Homo revolat quasi in promontorium Kennedy projectus, convicium in spinae suae basi percutiens et super crepidinem cecidit. Nick clamores eius audiverunt donec subito obstipuerunt.
  
  
  
  Quisque anhelans induit, vulnus in templo suo lavit, et expectavit. Apparuit quem locum homo venerat, et quidem magistratus et dominus in deversorium paucis post minutis ad cognoscendum accesserunt. Nick homunculi visitationem descripsit et vigilum gratias egit de adventu celeri. Casu ille interrogavit an scirent identitatem intrusoris.
  
  
  
  "Nihil adduxit cum eo qui nobis diceret quis esset" dixit unus praefectus vigilum. "Probabiliter communi RUPTOR."
  
  
  
  Relicta Nick accenso unum ex paucis Montibus Montibus quos secum attulerat. Forsitan ille parvus fur secundus erat, sed quid si non esset? Ergo hoc non potest nisi duo significare. Aut procurator Beijing fuit, aut membrum speciale securitatis Hu Can muneris. Quisque a Beijing sperabat. Hoc sub regula cautionis ordinariae caderet. Sed si unus ex hominibus Hu Can esset, significaret se anxium esse et suum negotium esse difficilius, nisi paene impossibile. Wilhelminae Lugerum iuxta eum stragulum collocavit et ad brachium stimulum accinctus est.
  
  
  
  Paulo post iterum obdormivit.
  
  
  
  
  
  
  
  
  Caput 3
  
  
  
  
  
  
  
  
  Nick modo balneum ceperat et rasit cum Alexi postridie mane monstravit. Cicatricem in templo eius vidit et narravit ei quod factum est. Audivit diligenter, et Nick potuit videre easdem cogitationes quae per mentem eius ibant: Eratne hic regularis latro an non? Deinde, ut stetit ante eam, nudum corpus - nondum erat indutus - solem reflectens, vultum in oculis mutatum vidit. Nunc de alia re cogitabat. Nick bene sensit mane, plusquam denique. Qui bene dormierat, et corpus eius instanter tinguebat. Alexi intuitus est , cogitationes eius legit , eam apprehendit , et proximam ei attraxit . Manus in pectore sensit. Lenes erant et contremuerunt paululum.
  
  
  
  Risit. - "Saepe mane hoc facere?" "Hoc est optimum tempus, id scis?"
  
  
  
  "Nick, amabo... dixit Alex. Propellere eum conatus est."
  
  
  
  "Quid est hoc?" — Innocue petivit. "Estne aliquid tibi molestum hanc mane?" Etiam propius traxit eam. Sciebat nudo teporem perventurum esse, ut eam excitaret. Solus eam vexare voluit, ut ei ostenderet se non esse in potestate rei sicut in principio conventus sui ostendere voluit. Cum dimitteret, non recessit, sed eum arcte fovit. Nick , videns ardentem cupiditatem in oculis suis , iterum amplexus est eam propius evellere . Collum osculari coepit.
  
  
  
  "Non, Nick," insusurravit Alexi. 'Ecce tu.' Sed verba eius nihil aliud erant quam verba inania, inania, ut nudum corpus tangere coeperunt manus, corpusque suum idioma loquebatur. Quam puer in cubiculum portavit et in lectulo posuit. Ibi sub matutino sole amare coeperunt, qui corpora sua per fenestram apertam fovebant. Cum autem complesset et iacuisset iuxta lectum, Nick tacitum vidit accusationem in oculis eius prope eum tetigit.
  
  
  
  "Paenitet me, Alexi," dixit. "Ego vere non eo usque ire volui. Modo volo te ludere paulo hoc mane, sed res e manibus puto. Noli insanire. Erat, ut dicis, valde bonum... valde bona, vox?
  
  
  
  Respondit ridens. "Est valde bona, Nick, et non irascor, modo in me confundor. Ibi iaceo, agens doctum, qui omne experimentum potest sustinere. Tecum, omnem virtutem meam amitto. Est valde conturbat. "
  
  
  
  "Est confusionis genus amo, mel," Nick dixit ridens. Et surgentes cito induit se. "Quae prorsus tua sunt consilia ad Sinas intrans, Nick?" - Alexi quaesivit.
  
  
  
  "AX iter navigium nobis comparavit. ferriviaria e Canton ad Kowloon velocissimum erit, sed etiam primum iter est quod proxime monitor erit."
  
  
  
  "Sed informati sumus," respondit Alexi, "oram maritimam in utraque parte Hong Kong custodiri navigia Sinensium circuitus centum saltem chiliometrorum. Putasne ilicet scapham animadvertere putas? nos capiatis, exitum non habebimus.
  
  
  
  "Posses est, sed Tankas ituri sumus".
  
  
  
  "O tankas," Alexi magna cogitabat. "Pontarii Hong Kong".
  
  
  
  'Admodum. Centum milia hominum solum in junks vivunt. Haec, ut scis, tribus est separata. Pro centuriis prohibiti sunt ne possessores agrorum aut matrimonialium caperent aut civile regimen componerent. Etsi restrictiones aliquae levatae sunt, tamen vivunt ut separati homines, auxilium ab invicem quaerentes. Portus vigiliae fere numquam eas insequuntur. Junk tankas fluitans per litus fere nullam attendit operam".
  
  
  
  Puella, "Id mihi satis videtur." "Qui locus escendemus in terram?"
  
  
  
  Nick ad unam e vidulis suis ambulavit, fibulam metallicam arripuit, eamque celeriter admovit et sex vicibus usque ad illud solvit. Ex fistula informibus in fundo, tabulam geographicam provinciae Kwantung singillatim extraxit.
  
  
  
  "Ecce," inquit, chartam explicans. - Junk quantum possumus, usque Hu Canal, Gumenchai praeteritum. Possumus deinde terrestri itinere ambulare donec ad viæ ferreæ perveniamus. Secundum ad informationem meam, complexus Hu Tsang alicubi septentrionalis Shilung sita est. Cum ad ferriviariam ab Kowloon ad Canton venimus, viam invenire possumus."
  
  
  
  'Quomodo?'
  
  
  
  “Si recti sumus, et Hu Can praetorium est quidem alicubi septentrionalis a Shilungo, credo non ire ad Canton ut cibum et apparatum suum exciperet. Opto agmine alicubi in hac provincia subsistet et bona ordinata tradet. .
  
  
  
  "Fortasse N3," Alexi cogitabundus dixit. "Quod bonum esset. Contactum habemus, agricolam, mox infra Taijiao. Sampan vel ratis ibi capere possumus."
  
  
  
  "Mirabilis," dixit Nick. Chartam in locum suum revertit, Alexim se convertit, eique amicabilem pat in firmo asello dedit. "Eamus ad familiam nostram Tankas", dixit.
  
  
  
  "Ecce tu ad portum" puella respondit. "Relationem tamen superioribus meis non misi. Da mihi decem minuta."
  
  
  
  "Bene, mel," Annum constat. 'Plerique ex eis in Yau Ma Tai typhonium receptaculo inveniri possunt. Ibi congrediemur.' Nick ad podium parvum ambulavit et prospexit ad negotiationem tumultuariam inferiorem, vidit tunicam CITREA flavam Alexi vidit e deversorio ambulantem et vicum transire coepit, sed etiam vidit Mercedem nigram collocatam, qualis vulgo est. usus est ut taxi in Hong Kong. Supercilia simul subtemine vidit duos viros cito exire et cessare Alexi. Etsi ambo vestiti Occidentis vestibus erant Sinica. Interrogaverunt puellam aliquid. Coepit quaerere in sacculum Nick vidit se evulsisse id quod in modum Diplomatis videbatur. Nick magna voce iuravit. Hoc tempus non erat ut eam comprehendi et in statione perturbi fortasse detineri posset. Forsitan inspicienda consuetudo fuit, sed Nick non erat. Pervolavit in oram maenianis, et fistulam, quae per latera aedificii discurrebat, apprehendit - erat via velocissima.
  
  
  
  Pedes eius vix laetam tangebant, cum unum e viris Alexiam ad cubitum arripere et versus Mercedem ire cogunt. Illa caput irata movit, inde duci se permisit. Currere per viam coepit, momentaneum tarditatem vitare vetulam, quae gravem vasorum fictilia onera portabat.
  
  
  
  Accesserunt ad currum et unus e viris ianuam aperuit. Quod ita fecit, Nick vidit manum Alexii in motu celeri surrexerunt. Perfecta praecisione iugulum palma tetigit viri. Decidit ut securi decollaretur. Eodem motu alium adversarium in ventrem suum cubito percutit. Ille, ut contremuit, stridulans, eum duobus porrectis digitis in oculos fudit. Clamorem doloris cum karate ad aurem conpressit et currit antequam silices percutiat. In signum ab Nick, in angiporto restitit.
  
  
  
  "Nicky," dixit molliter, oculos latos. Venire voluisti, et salvum me fac., quam delicatus de te! Et osculatus est eum.
  
  
  
  Nick animadvertit se parvum secretum ludibrium esse. "Bene," risit, "magnum opus est. Gaudeo te ipsum curare potes. Nolo te paucis horis in statione perturbor exire."
  
  
  
  Respondit, "Mea idea". "At honestum esse, Nick, parum sollicitus sum. Non credo eos esse qui se esse fingebant. Detectives hic plura syngrapha in peregrinis faciunt, sed hoc nimis mirum est. Cum ego abeuntem vidi. illis e curru " Me rapuerunt et nemo alius."
  
  
  
  “Id modo exspectamus”, dixit Nick. "Haec agentibus Sinensibus ordinaria vel guys ex Hu Can esse possunt. In casu tamen celeriter nunc agendum erit. Operculum tuum etiam in vitium incidit. Cras relinquere institui, sed hac nocte navigare melius puto."
  
  
  
  "Adhuc opus est ut famam illam tradam", Alexi dixit. "Vide in decem minuta."
  
  
  
  Nick eam aspexit quam cito aufugerat. Probavit qualitatem. Primae obiectiones cum muliere in hac condicione laborantes cito evanuerunt.
  
  
  
  
  
  Yau Ma Tai Typhon tectum est ingens testudine portis utrinque latis. Ripae passis manibus similes matris, tuentes centenis et centenis habitantibus aquam. Nick circumspexit ad strepitum junks, taxis aquae, sampans et thesauros fluitantis. Junk quaereret tres pisces in puppi pro pugio habuisse. Erat junk de familia Lu Shi.
  
  
  
  AX iam omnia ad solutionem disponebat. Omnia Nick facere oportuit, tesseram dicunt ac ordinem peregrinationis praebent. Alexi propemodum appropinquante puppis inspicere coeperat. Intensive fuit hoc opus, totidem iunci inter sampanos fixi, puppes e crepidine vix conspicuae. Primus Alexii junk videre. Corpus caeruleum habebat et nasum aureum lacerum. In media puppi trahunt pisces tres.
  
  
  
  Cum appropinquarent, Nick incolas suos aspexit. Homo rete piscatorium reficiebat. In puppi femina sedit cum duobus pueris circiter quattuordecim annos natus. Senex patriarcha barbatus placide in sella sedit et fistulam fumabat. Quisque aram familiam auream rubram e regione medio junk carbaso tectam vidit. Altare est pars integralis Tankas Jonk. Baculum thymiamatis iuxta eum combustum, odorem acutum emittens. Mulier quaedam piscem coquebat in foculo argilloso, sub quo calculus accendebatur. Homo rete piscatoriae deposuit dum scalam incederet ad navem.
  
  
  
  Nick inclinatus quaesivit, "Estne haec navis familiae Lu Shi?"
  
  
  
  Ille ad puppim respondit. "Haec navis Lu Shi familiae," inquit.
  
  
  
  Familia Lu Shi bis benedicta est hoc die, Nick dixit.
  
  
  
  Oculi hominis et vultus vestis manebant, ut molliter respondit. "Quare hoc dicis?"
  
  
  
  "Quia auxilium et auxilium" respondit Nick.
  
  
  
  "Tunc vere duplices beati sunt," respondit ille. 'Welcome aboard. Nos iam te exspectat."
  
  
  
  "Numquid nunc omnes conscendit?" - Interrogavit Nick. "Id est," respondit Lu Shi. "Mox te ad destinatum trademus, mandata recipiemus ut statim ad tectum pergamus. Quin etiam si detenti essemus, suspiciones moveret si femina et pueri non essent in tabula. Lacus familiam suam semper secum duceret. et quocumque non irent. "
  
  
  
  "Quid nobis fiet si capti sumus?" - Alexi quaesivit. Lu Shi utrumque ad partem junk clausam annuit, ubi foculum ducens in parva custodia patefecit. acervus harundinis tegetes erat.
  
  
  
  "Haec tegetes transportandae pars est vitae nostrae," Lu Shi dixit. "sub acervo in casu periculi abscondere potes. Gravia sunt, sed laxa, ut aer per eos facile transire possit. Nick circumspiciebat. Duo pueri ad foculum sedebant et pisces edebant. Avus senex adhuc in suo sedebat. Solo fumo egrediente e fistula sua, diceres sculptura Sinica non fuisse.
  
  
  
  - Poterisne hodie navigare? - Interrogavit Nick. "Potest," Innuit Lu Shi. Sed maxime junks non longa itinera noctu faciunt. Nautae non sumus periti, sed si maritimam sequamur, bene erimus."
  
  
  
  "Interdiu navigare maluimus", Nick dixit, "sed consilia mutata sunt. ad solis occasum revertemur.
  
  
  
  Nick Alexium adduxit gangplank et reliquerunt. Respexit ad junk. Lu Shi sedit cum pueris ad edendum. Senex adhuc statua in puppi sedebat. Fumus e fistula lente in helicem surrexit. Secundum traditam Sinensem venerationem senum, illi proculdubio cibum attulerunt. Nick sciebat Lu Shi agere extra rem personalem.
  
  
  
  AX certe ei et familiae bona futura praestiterat. Sed homo miratus est, qui animo et animo vitam suam meliori futurae periclitatus est. Aliquam Alexie idem tunc cogitabat, vel forte alia in animo habebat. Tacitus in deversorium rediit.
  
  
  
  
  
  
  
  
  Caput 4
  
  
  
  
  
  
  
  
  Cum in deversorium intraverunt, exclamavit Alexi.
  
  
  
  "Quid est hoc?" inquit. "Quid hoc?" Nick respondit ei interrogare. "Hic locus, mel, facelift eget."
  
  
  
  Recte hoc, quia locus in funditus ruinas vertitur. Supellex omnis erat inversa, eversa sunt tabulae, et contenta in solo vidulo dispersa sunt. Sedes upholstery abscissa est. In cubiculo culcita in solo erat. Apertum etiam est. Quisque ad balneo cucurrit. Crepito aerosol adhuc ibi erat, sed in labello erat crassus.
  
  
  
  “Scire volebant si cremorem tonderet,” Nick risit amare. "Gratias Deo pervenere. Nunc de uno certo scio."
  
  
  
  "Scio," dixit Alexi. "Hoc non est opus professionalium hominum. Horrendum imperito! Etiam procuratores Beijing meliores sunt quod nos instituti sumus. Si speculatorem esses suspicati essent, in omnibus locis patentibus tam difficilem non vidissent. Melius scirent. .
  
  
  
  "Nick" inquit tristis. "Hoc significat Hu Can aliquid invenit et suos ibi misit."
  
  
  
  "Quomodo hoc scire posset" Alexi magna cogitabat.
  
  
  
  "Forsitan ille noster extiterit, aut aliquid ex alio indicio per accidens audiverit. Certe non plus scire potest quam: AH misit hominem. Sed valde vigilabit, et hoc non faciet nos facilius".
  
  
  
  "Gaudeo nos hac nocte discedere" dixit Alexie. "Tres horas reliquimus," dixit Nick. "Optimum puto hic opperiri. Etiam hic manere potes si vis. Inde colligere possumus quae tecum in via ad navim ducere".
  
  
  
  "Immo ego nunc melius relinquere et post te occurrere. Pauca habeo quae volo perdere antequam abeamus. Sed, ut putabam, tempus adhuc ...
  
  
  
  Sententiam suam non perfecit, sed oculos suos, quos cito avertit, lingua sua locuta est.
  
  
  
  "Tempus quid?" - quaesivit Nick, qui responsum prius noverat. Sed Alexi aversa est.
  
  
  
  "Non, nihil," inquit. "Non tam utilem."
  
  
  
  Hanc apprehendit et duriter convertit eam.
  
  
  
  “Dic mihi,” inquit. "Quidni tam utilem? an responsum darem?"
  
  
  
  Ora sua duriter et firmiter pressit contra illa. Corpus eius parumper pressit, tum abstraxit. Oculi eius quaerebant eum.
  
  
  
  "Repente hoc extremum tempus putavi esse nos..."
  
  
  
  'Forsitan amare?' finivit sententiam. Scilicet decuit. Posthac abhorret tempus locumque huius invenire. Digitis , subucula evellens , tandem ei respondit . Eam culcitam in solo portavit, et hesterno die similis fuit, cum ferox resistentia tacito cessit, vehementi desiderio cupiditatis. Quam dissimile fuit quod paucis ante horis mane fuerat! Denique, cum perfecisset, admiratione eam aspexit. Mirari coepit, si puellam tandem invenisset, cuius coitus aut etiam superare posset.
  
  
  
  "Tu puella curiosa es, Alexi Amor", dixit Nick stans. Alexi eum intuens et subdola rursus animadvertit risui arcana. tempora lauro. Iterum sentiens vagum se deridebat, se aliquid ab eo latere. aspexit in vigilia sua. "Tempus est" inquit.
  
  
  
  jumpsuit e vestimentis humi sparsis excepit et imposuit. Videbatur ordinarium, sed omnino IMPERVIUS erat et pilis tenuibus filis obsita erat quae in quoddam stragulum electricum vertere poterat. Non putabat opus fore quia tempus anni calidum et humidum erat. Alexi, qui etiam indutus erat, spectavit ut aerosol cremorem cum novacula imposuit in peram pelliculam quam ad cingulum altiore suae adnectit. Wilhelminam, Lugerum suum, Hugonem et stilettum ad bracchium loris coriacis accinctum, parvam fasciculum explosivae in pera pellicea collocavit.
  
  
  
  "Vos repente tam diversum, Nick Carter," audivit puellam dicentem.
  
  
  
  'quid narras?' interrogavit.
  
  
  
  Dixit Alexi. "Videtur quasi subito alius factus es. Subito radiatum aliquid novi. Subito animadvertit."
  
  
  
  Nick altum spiritum arripuit et ei risit. Sciebat quid vellet et quod rectum esset. Videlicet. Sic semper fuit. iam non intellegebat. Hoc ei in omni legatione accidit. Tempus semper venit cum Nick Carter ad N3 Agens iter eundi habuit ut res in manus suas caperet. Interfectorem, qui suum propositum assequi nititur, directus, indistractus, in morte speciali est. Omnis actio, omnis cogitatio, omnis motus, utcumque mores eius praecedentis imitati sunt, ultimi fini prorsus servierunt: suam adimplere missionem. Si teneritatem sentiebat, teneritas debebat esse quae missioni suo non contradicebat. Quod cum misertus esset, opus suum misericordia contulit. Omnes motus eius normales depelluntur nisi consiliis suis aptus. Interna mutatio erat quae secum attentius corporis et animi augebat.
  
  
  
  "Fortasse recte" dixit blande. "Sed recordari possumus vetus Nick Carter quotiens volumus. OKAY? Et nunc tu melius ibit".
  
  
  
  "Age," inquit, erigens et leviter osculans eum.
  
  
  
  "Nonne hanc famam hanc mane tradidisti?" - quaesivit, cum iam in limine stabat.
  
  
  
  'Quid est?' — dixit puella. Nick aspexit, momento confusus, sed cito convaluit. "Oh, id est... memini, id curavi."
  
  
  
  Quisque speculabantur eam et frowned. Aliquid abiit iniuriam! Cui responsum non fuit omnino satisfactum, et cautior quam antea fuit. Musculi tensis et cerebrum elaboratum est ad plenam facultatem. Poteratne haec puella seducere? Cum convenirent, codicem rectam ei dedit, sed alias facultates non regulas. Etsi vere contactum simulata videretur, idoneus hostis bonus esse posset. Fortasse fuit agens duplex. Unum certum erat responsum incidisse plusquam satis ad terrorem in hac scena. Priusquam manu chirurgica opus esset.
  
  
  
  Nick scalas decurrebat satis hercle ut modo videret eam ambulans in Hennessey Street. Celeriter ambulavit parvam plateam Hennessey parallelam Street, eamque exspectavit ubi utraque platea in area Wai Chan finivit. Exspectabat donec aedificium intravit, deinde secuta est. Cum ad tectum pervenisset, mox vidit eam in parva casa ambulantem. Diligenter ad vilica ianuam repit et apertam torsit. Puella cum velocitate fulminis conversus est, et Nick primo putavit se stare ante speculi pleni longitudinis quod alicubi emerat. Sed ubi reflexio movere coepit, anhelitum amisit.
  
  
  
  Nick iuravit. - " Damna, duo ex vobis sunt."
  
  
  
  Duae puellae se mutuo aspiciebant et giggling inceperunt. Unus autem illorum accessit et manus eius super humeros eius posuit.
  
  
  
  "Alexi sum, Nick," inquit, "Haec soror mea est gemina Anya. Gemelli sumus identici, sed tu te ipsum significasti, nonne tu?
  
  
  
  Quisque renuit caput. Hoc multum explicavit. “Nescio quid dicam,” Nick dixit, micantibus oculis. Deus vere seorsum eis dicere non potuit.
  
  
  
  "Dixi tibi," Alexi dixit. Anya iam iuxta eam stetit et ad Nick aspexit. "Verum est", ipsa consensit, "sed studium fore putavimus ut viderem si in tuo ipso videris posses. Nemo unquam id facere potuit. Multas missiones simul laboravimus; sed nemo umquam duos ex nobis intellexit.” .Si vis scire nos seorsum narrare, talpam habeo post aurem dextram.
  
  
  
  “Bene, iocum tuum habuisti,” Nick dixit. "Cum hoc ioco factum es, praemisit opus".
  
  
  
  Colligunt res suas observabat Nick. Similem sibi assumpserunt essentialia tantum. Haec duo monumenta muliebris formae observans, mirabatur prorsus quanta essent communia. Occurrebat ei ut centum centesimis iocum vere amaret. Et mel, dixit Anyae, "unum scio, in quo te cognosco."
  
  
  
  
  
  
  
  
  Caput 5
  
  
  
  
  
  
  
  
  Ad vesperum, ripas Yau Ma Tai tectumque vidi etiam magis clunibus solito. In semi- tenebris sampanae et junci apparuerunt in cumulo, sed mali et sparsi clarius exstiterunt, sicut silva sterilis ex aquis. Ut crepusculum cito in aggere cecidit, Nick geminos iuxta se intuitus est. Vidit eas parvas berettas in holsteribus umeris ligatas ut facile sub blousa sua se absconderent. Viam fecerunt singuli peram parvam coriarii ad lumbos eorum cum novacula acuta et spatium ad alia necessaria ei consolationis sensum praebebant. Convictus est se bene curare posse.
  
  
  
  "Hoc est," Alexi dixit ut puppis caeruleae familiae Lu Shi junk in conspectum venit. "Ecce senex adhuc in puppi sedet sedet. Miror si hic navigantibus manebit."
  
  
  
  Subito Nick stetit et manum Alexii tetigit. Interrogando intuebatur eum.
  
  
  
  'Mane,' inquit, 'molle, oculos angustans. - quaesivit Anya.
  
  
  
  "Non plane certus sum", Nick dixit, "sed aliquid mali est."
  
  
  
  'Quomodo?' — Anya poscere. "Alium in tabula non video. Tantum Lu Shi, duos pueros et senem."
  
  
  
  "Senex vere sedens" respondit Nick. "At alios clare hinc videre non potes. Aliquid me non amat. Audi, Alexi, progrediens es. Ascende gregem donec perveneris. junk gradu et simula te paulo super nos.” respice.
  
  
  
  'Dicentes quid faciemus?' - quaesivit Anya.
  
  
  
  "Nick mecum" inquit "cito ambulans unum ex centenis locis a navale ducens ad naves stantes. In fine scalae elapsus ille in aquam, et Anya annuens ut idem faceret. Diligenter natabant e regione aquae taxis, sampans et junks. Aqua erat sordida et glutinosa. strages facta est, et oleum in eo supernatans. Tacite fluitabant, certus non esse animadvertendum, donec Lu Shi caeruleum junk corpus coram illis apparuit. Nick annuens Anya expectare et ad puppim tranavit ad senem sedentem in throno intueri.
  
  
  
  Oculi hominis hebeti directi, mortis torvi non videnti. Nick vidit funem tenuem circum pectus suum involvere, cadaver erectum in sella tenens.
  
  
  
  Cum ad Annam nataret, non habuit ab eo quaerere quid invenit. Oculi eius, qui lucida caerulea luce scintillabant, promissum mortiferum reddit et iam responsum ei dederant.
  
  
  
  Anya circa navim ambulabat et simul natabat usque ad maledictum. Nick adnuit rotundum, fragmentum junk velaminibus opertum. Solutum est in tergo fabricae. Ad illud defixi, primum singulas tabulas diligenter tentantes ne sonum ederet. Quisque diligenter pannum levavit et duos viros intente vidit. Facies eorum versa est ad arcum, ubi tres alii viri vestiti Lu Shi et duo pueri exspectabant. Nick vidit Anya tenuem filum de subucula sua extraxisse, quod in semicirculo iam tenebat. Hugone uti voluit, sed baculum ferreum rotundum in navi invenit et hoc facere constituit.
  
  
  
  Adnuit Anya simul ac breviter irrumpunt. Ex angulo oculi sui, Nick videbat puellam ut fulmen- nium egisset ac fidentem machinae bene exercitatae machinae modum, ut ipse fer- ram in clypeo suo vi oppressa percussit. Victimae Anyae stridorem audivit. Cecidit homo moriens. Sono autem metalli craticulae perterriti, tres homines in antecessum se converterunt. Nick respondit impetum illorum cum armamentis volantibus, quae maxima ex illis deiecerunt, et duos alios dispersit. Duas manus super occipitium sensit, quod mox repente emisit. Clamor doloris post se cur. "Damnat bona puella", concidit ad se ut involutus ne feriretur. Procerus unus ad pedes desiluit, inepte ad Annibalem irruit et desiderabat. Quisque caput suum in navi impulit et eum duro gutture percussit. Frange aliquid audivit, et caput ejus ad latus siculae decidit. Surrexit manum suam, audivit gravem impetum corporis tignis ligneis iuxta se feriendi. Ultimus hic hostis fuit ille, et quasi pannus iacebat
  
  
  
  Quisque vidit Alexim stantem iuxta Anya. "Ut primum vidi quod factum est, in tabula desili," dixit arida. Nick surrexit. Figura senis adhuc immotus in quadrante sedit tamquam testis sordidi operis tacitus.
  
  
  
  "Qui scis, Nick?" Alexi quaesivit. "Quomodo tu scis quod erravisse?"
  
  
  "Senex," respondit Nick. "Ibi erat, sed propius puppim quam hoc pomeridiano, et optime omnium e fistula fumus non egrediebatur. Id solum circa ipsum pomeridianum, flatum illum fumi e fistula egredientem) animadverti. . Erat iustum consuetum. "pro eo.
  
  
  
  "Quid nunc faciamus?" - quaesivit Anya.
  
  
  
  " Tria haec in custodia ponemus et senem ubi est relinquemus " dixit Nick. "Si haec latina non referant, mox aliquem ad reprimendum mittent. Si senex, esca, adhuc ibi viderit, tres omnes opertos esse putabit, et observabit pro. hoc modo aliam horam lucremur. "Et hoc uti possumus."
  
  
  
  "Sed nunc primum consilium nostrum exequi non possumus," Anya dixit, auxilium Nick virum in laqueum trahere. "Lu Shi torqueri debent et quo ituri sumus prorsus sciant. Si nos hic reliquerimus, utique nos in Gumenchai exspectabunt."
  
  
  
  "Mel illuc non perveniemus. Vel consilium factum est si quid siet. Longius iter petet ad lineam ferriviariam Canton-Kowloon, sed nihil de eo facere possumus. navigabimus ex adverso, apud Taya Van, et infra Nimshan erimus terram."
  
  
  
  Nick sciebat AX ratus se alterutrum consilium sequi si Lu Shi in alveo Hu non comparuit. Possent etiam dicere res non ex proposito procedere. torvo gaudio sensit hoc quoque Accipiter noctes aliquot vigiliis daturas. Nick etiam sciebat Hu Can inquietum fore, et hoc officium suum non faciliorem reddere. Oculi per silvestrem malorum prospexerunt.
  
  
  
  "Aliud junk opus est, et cito," dixit in medio sinus junk magnum spectare coepit. "Similis hoc" magna excogitavit. 'Perfice!'
  
  
  
  "Magnum?" - Alexi incredulus, videns junk; recenter picta magna cymba cum dracone motifs ornata. "Id est duplo plus quam alii, vel etiam plus!"
  
  
  
  "Per hoc perveniemus," dixit Nick. "Praeterea velocius navigabit. Maxima autem utilitas est ut piscinam junk non sit. Et si nos quaerunt, primum quod faciendum est quaerere post junks lacus. Hoc est Fuzhou junk a Phu Kien provincia, ut tempora, unde itis. Vasa lignea et oleum plerumque portant. Navim non vides, qualis cum septentrione ad oram navigas." Nick ad marginem de navi ambulavit et in aquam delapsus est. "Age," hortatur puellas. "Hoc junk familia non est. remigium habent et sine dubio in tabula non sunt. Optimum praesidium reliquerunt.
  
  
  
  Descendit autem et puellas in aquam et natavit in naviculam magnam; Cum appropinquassent, Nick primus in magno circulo natavit. Unus erat in nave, nauta pinguis, calvus Sinenses. sedebat ad malum iuxta parvam wheelhouse et visus est dormire. Scala funis ab una parte junk pendebat, alterum signum nautarum proculdubio exiens. Nick ad eam natavit, sed Anya primo ad eum pervenit et se extraxit. Cum Nick unum crure in maledictum iaciebat, Anya iam in navi erat et reptans, dimidia parte flexa, ad custodiam.
  
  
  
  Cum autem sex pedes ab eo abesset, homo ingenti clamore ad vitam venit, et Nick vidit se tenere securim longam, quae latebat inter grossum corpus et malum. Anya cecidit ad unum genu sicut telum arced praeter caput.
  
  
  
  Accurrit ut tigris arma hominis arripiendi priusquam iterum rursus pulsare posset. Caput impulit in ventrem suum, proiciens eum ad imum malum. Simulque audivit sibilum, deinde impetu suppresso, quo corpus hominis in tenaci corpore resolutum erat. Manus arcte tenens, obliqua perstrinxit et capulum stiletti inter oculos nautarum vidit. Nick stabat iuxta eam et ferrum extraxit quod horrebat et cessit .
  
  
  
  “Nimis prope erat”, querebatur. "Fractionem digiti demittes et rem illam in cerebrum meum mittes."
  
  
  
  Nick respondit aegre. - "Bene duo ex vobis sunt ibi?" Ignem in oculis vidit, et motum umeri eius velox sicut coepit eum pulsare. Tum putavit se ironiam in oculis illis ferreis caeruleis aliquid vidisse, et infusum abiisse. Nick in pugnum risit. numquam sciet utrum id velit necne. " Festinamus," inquit, "in Nimshan praeesse volo antequam nigrescat." Cito tria vela levaverunt et mox Victoria portum reliquerunt et Insulam Tung rotundam. Alexi singula vestimenta arida invenerunt et vestimenta umida suspenderunt. de Nick puellas exposuit quomodo cursum siderum definirent, et singulas vices ad gubernacula per duas horas cepissent, ceteris in casula dormientibus.
  
  
  
  Hora erat quarta mane, et Nick ad gubernaculum erat cum scaphae circuitus apparuerunt. Quisque id primum audivit, et sonitus tormentorum validorum trans aquam resonabat. Videbat ergo in tenebris luminaria coruscare, quae manifestiora sunt quam appropinquante navis. Nox erat obscura, nebulosus, et luna nulla erat, sed sciebat obscurum carinae ingentis junk non latuit. Super rotam stabat et cursum gubernabat. Cum navigium appropinquavit, quaestio potens illuminatur et junk illuminat. Navicula junk semel circumdedit, et vestibulum arcu exivit, et in viam suam scapham continuavit. Anya et Alexi statim se in navi invenerunt.
  
  
  
  “Ius unum erat officium”, Nick dixit eis. "At ego tali sensu malo redibo."
  
  
  
  "Hu Can homines iam coniectans nos non capi", Anya dixit.
  
  
  
  - Ita, et nauta navis huius portum vigiles iam contingi debet. Et cum homines Hu Can hac de re comperti essent, omnes circuitus scaphae in area radiophonicae essent. Hoc plures horas capere potest, sed solum paucas minutas esse. Non solum opus est ad pessimum praeparandum. Hoc fluitans palatium excedere mox cogitur. Vas navale, quale solet esse ratis seu scaphae. Videbis si quid inveneris.
  
  
  
  Minuto post, clamor e piscina dixit Nick se aliquid invenisse. Et dixit : Solvete eum, et levate eum super maledictum. " Remos reperite. et vestes nostras ferte in cenaculum." Cum reverterentur, Nick gubernaculum obtinuit ac vestimenta cito mutavit. Alexim et Anya aspexit ac iterum absoluto figurarum symmetria percussus est, idem quod braccas et subucula gestant. Sed deinde ad mare animum convertit. Gratus erat ob nubem operculum, quod lunae maxime obstruxerat. Hoc navigationem difficilem fecit, sed semper in oram tenuis visibilem intendere potuit. eos aestus versus litus feret. Profuit. Si in ratis coacti essent, aestus in terram devehit. Alexi et Anya tacite loquebantur in navi cum Nick subito manum extendit. Dimidio horae huius tantum soni erant aures eius expectatae, iamque audivit. Ad cujus signum, gemini conticuerunt.
  
  
  
  "Navis circuitus," Anya dixit.
  
  
  
  Nick addidit. "Potent nos videre quinque vel sex minutas. Alter vestrum gubernaculum debetis, alter ratem emittito. Eo descendo. Duos quinquaginta cados olei ibi vidi. Ego do' t vis relinquere sine insidiis nostris insequentibus. " .
  
  
  
  Cucurrit ad duo dolia olei lateri dexterae affixa. Ex corio suo pulverem album perurbanum in unum dolium infudit.
  
  
  
  "Quinque minuta ad nos," Nick excogitata magna est. Reliquum est unum minutum ut ascenderet ad illum et intraret. Videbunt et habebunt tempus suum. Minutius unus. Dimidium minutum concludere neminem in tabula esse, et alterum dimidium minutum, qui in circuitu naviculae magistratus renuntiare et quid deinde faciendum sit statuere. Videamus, quinque, sex, septem, septem et dimidium, octo minuta. Filum rattan ex area junk traxit, oculis secunda mensus est, et frustum fregit. Unum extremum cum leviori accenso, si exustum repressit videre, tunc homemade fuse fuse in tympanum oleum explosivum incussit. "Id laborare debet," inquit torve, "dimidio minuto, opinor."
  
  
  
  Alexi et Anya iam in ratis erant cum Nick in illum saliebant. Viderent circuitus naviculae investigationis quaerentis aquam ad umbram Fuzhou junk in tenebris. Nick ab Anya remum arripuit et ad litus amens remigare coepit. Sciebat se nullam copiam ad littus adipiscendi ante stationem navem junk maculosam habere, sed quantum intervallum inter eos et junk quam maxime vellet ponere. Figura navigii circuitus iam clare conspicuus erat, et Nick aspiciens se vertit et audivit sonum tormentorum morientium cum scidit in scapula. Vestibulum arcu turpis junk luce clara illustravit. Quisque remum deposuit.
  
  
  
  "Accumbere, et non motus!" — exsibil. Caput in manu reclinatum est, ut actiones naviculae circuitus speculari non posset, capite mutato. In circuitu navim junk appropinquare vidit. Voces audiebantur clare; primum ordines ad junk remigio destinatos, deinde breves ad stationem circa navem, deinde post minutam silentii tumultum. Tum accidit. Metrum alta flamma et explosio in navi junk secuta fere statim seriem explosionum in navi telae consecuta est et paulo post in machinamento circuitus naviculae aerium factus est. Trio in ratis erat ut capita tutarentur a duobus navibus strages volantes. Cum Nick iterum aspiceret, navicula junk et circuitus visa est conglutinata, et solus sonus erat stridorem ignis aquam ferendi. Remum iterum apprehendit et ad litus meridiem remigare coepit, quod aream illustravit. Litori tenebroso appropinquaverunt, cum, vaporis sibilo elapsus, quievit flamma, et tranquillitas rediit.
  
  
  
  Quisque ratem contra arenam rasuram sensit et in aquam talos fudit. Ex semicirculo collium, qui in lucem matutinam formati sunt, in Taya Van loco suo iustos esse arbitratus est, parvus sinus sub Nimshan. Non omnes difficultates mali considerantes. Navem in rubum quinquaginta cubitis extraxerunt, et Nick tabulae meminisse conatus est et iussus quos in AX praetorio traditus est. Taya Wang esse debebat. Haec regio montuosa erat ad radices Kai Lung montes, qui ad septentrionem vergunt. Hoc significabat meridiem movere ad Canton ad Kowloon ferriviariam. Locus Ohio simillimus erit, montes volvens nullis montibus altis.
  
  
  
  Anya et Aleksi documenta probaverunt se studentes historiae artis Albaniae fuisse, et secundum diploma Nick fictum habuit, diurnarius fuit pro diurna Britannica cum sympathiis ala sinistra. Sed haec falsa documenta absolutam salutis suae fidem non fore. Persuadent loci vigiles, sed veri hostes non seducuntur. Meliora sunt spes quod omnino non capiuntur. Parum tempus relictum est. Pretiosae horae ac dies iam praeterierant, et alio die ad ferriviarium pervenire necesse est.
  
  
  
  "Si operculum bonum invenire possumus" Nick dixit geminos, nos in diem movebimus. Alioquin interdiu dormire debebimus et noctu peregrinabimur. Eamus et speremus optimum.'
  
  
  
  
  
  
  
  
  Caput 6
  
  
  
  
  
  
  
  
  Nick ambulavit cum velocitate, passu fluido quem elaboravit dum discit artes currendi et tolutim velocitatis. Circumspiciens vidit duas puellas suo modulo facile accommodare.
  
  
  
  Sol cito incaluit et incaluit et gravis onus factus est. Quisque guttam gressum sensit, sed proficiens eat. Orbis terrarum magis magisque clivosus et asper factus est. Respiciens vidit Alexy et Anya difficillimum tempus habere colles ascendentes, etsi id non ostendebant. Proscindere statuit: “Adhuc satis longinquum iter habebat, et lassatus ad destinatum suum sensum pervenire fecit, substitit in parva valle, ubi gramen erat procerum et crassum, sine verbo, sed grato animo. in their eyes, the twins fell into soft grass.
  
  
  
  “Debes nunc,” inquit. "Videbis quo diutius id facias, eo facilius fit. Musculi assuefacti sunt."
  
  
  
  "Yeah," Anya anhelavit. Hoc persuadere non videtur. Quisque oculos suos clausit et viginti minutas tumultus aedificavit. Fœnum lente movebatur sub aura levis, et sol illis refulsit. Quisque nesciebat quam diu dormiret, sed noverat ne viginti quidem minuta intercessisse, cum repente evigilasset. Non horologium eius aedificavit, sed sextus sensus periculi eum excitavit. Et statim resedit et vidit parvam figuram quasi ante se sex pedes, et spectans cum lucro. Nick coniectans inter decem et tredecim annos puer erat. Cum Nick surrexisset, puer cucurrit.
  
  
  
  'Maledictum!' Nick maledixit et ad pedes se prosiliit.
  
  
  
  'Puer!' duas puellas appellavit. "Eia, exsuffla! Effugere non potest."
  
  
  
  Coeperunt quaerere eum, sed erat sero. Puer disparuit.
  
  
  
  “Hic puer hic alicubi esse debet, et eum reperire oportet,” Nick furibundus exsibilat. " Debet esse in alia parte iugi."
  
  
  
  Quisque per iugum cucurrit et circumspexit. In virgultis et arboribus in oculis eius inspectantibus foliis aut subitis motu aliquo signo moventis, sed nihil videbat. Unde hic puer venit et unde tam subito evanuit? Scivit hoc parvus diabolus aream, id est certe, alioquin nunquam tam cito evasisset. Ad laevam iugi partem Alexi pervenit et paene e conspectu fuit cum Nick sibilum mollem audivit. In iugo crispata est cum Nick ad eam ambulavit et praediolum parvum iuxta magnam arborem Sinensem demonstravit. Post domum erat porcellus magna grex porcorum fusci.
  
  
  
  “Id oportet,” murmuravit Nick. "Faciamus."
  
  
  
  Mane, inquit Anya. - Vidit nos, quidnam? Probabiliter erubescendum erat ut eramus. Cur nos in tantum progredimur? '
  
  
  
  "Minime," respondit Nick, oculos constringens. "Omnes in hac terra potentia snitch est. Si narrat auctoritates locorum tres peregrinos vidit, haedus verisimiliter tantam pecuniam accipiet quantum pater in illo fundo anno facit."
  
  
  
  "Num omnes vere paranoides in Occidente?" - Anya paulum quaesivit irritabiliter. "Nonne exaggeratio est ut puerum 12 annorum aut minorem snitchum vocaret? Et praeterea quid faceret puer Americanus si tres Sinenses videret suspecte morantem extra Pentagonum? Nunc vere evectus es!"
  
  
  
  “Rei publicae nunc omittamus”, annotavit Nick. "Hic puer nostram missionem et vitam nostram periclitari potuit, et non possum admittere. Milia vitarum in dubio sunt!"
  
  
  
  Nick non exspectato commentarios ulteriores ad villam cucurrit. Audivit Anya et Alexi sequentes eum. Sine ullo opere irrupit in domum, et invenit se in magna conclavi, quod conclave, conclave et coquina simul inserviebat. Una erat mulier quae eum blank aspexit, sine ulla vultu in oculis.
  
  
  
  "Aspice eam", Nick latrante ad duas puellas dum praetervolans mulierem et reliquas domus scrutatur. Conclavia parva, quae ad maiorem cameram ducebant, vacua erant, sed una earum erat ostium externum per quod horreum Nick videre potuit. Aliquanto post in exedra rediit. Impulit ante se puerum tristem.
  
  
  
  "Quis hic alius vivit?" petiit apud Cantonese.
  
  
  
  "Nemo," puer eum abripuit. Nick pollices ei dedit.
  
  
  
  Dixit, "Mendax es aliquantulum." "Vestimenta hominum vidi in alio cubiculo. Responde mihi, aut aliud ictu capies!"
  
  
  
  'Vadat.'
  
  
  
  Mulier erat quae loqui incepit. Quisque dimisit puerum.
  
  
  
  "Hic quoque vir meus vivit," inquit.
  
  
  
  'Ubi est is?' - Nick acriter quaesivit.
  
  
  
  "Noli ei dicere" puer exclamavit.
  
  
  
  Quisque capillum suum laceravit et exclamavit puer in dolore. Anya dubitavit. "Reliquit," respondit mulier timide. 'ad villam.'
  
  
  
  ' Quando?' - Nick rogavit, puerum denuo solvens.
  
  
  
  "Ante paulo," inquit.
  
  
  
  "Puer tibi dixit nos vidisse, et vir tuus ivit nuntiare, annon?" - dixit Annibale.
  
  
  
  " Bonus est," mulier dixit. "puer ad scholam publicam it. Narrant ei renuntiare omnia quae videt. Vir meus ire noluit, sed puer magistris suis nuntiare minatus est."
  
  
  
  "Egregium puerum," annotavit Nick. Non satis credidit mulieri. Quod de puero verum esset, non dubitavit quin homo vel minimum sapiat. "Quam longe villa est?" interrogavit.
  
  
  
  "Tres chiliometrorum via descendit."
  
  
  
  Nick dixit ad Alexi et Anya, quaeso.
  
  
  
  Duo milia passuum, Nick thought as he raced down the road. Satis temporis adsequi hominem. Nesciebat quod sequeretur, et non properabat. Via pulverulenta erat, et Nick illam pulmonem inplere sensit. Currebat secus viam. Paululum tardius erat, sed pulmonem suum clarum servare voluit ad id quod faciendum erat. Praeteriens vidit agricolam parvum ortum ante se circiter quingentis passibus. Conversus homo, cum post se vestigia audivit, Nick vidit quod graviter structum et latum humeris. Ac potius bracteas novaculas magnas habebat.
  
  
  
  Agricola appropinquavit Nick cum falce erexit. Nick Cantonese suam limitatam scientiam cum homine loqui conatus est. Curavit ut appareret loqui velle et homini nocere noluit. Sed impassivus planus rustici vultum non mutavit expressionem suam incedentem incedere. Mox Nick innotuit hominem tantum de praemio cogitans se accepturum esse, si unus e peregrinis auctoritatibus mortuus vel vivus traditus est. Nunc agricola miro properat cursu, falce sibila per auras. Quisque retraxit, sed falce fere eum in humero percutit. Simili cursu fele ibat. Vir pertinacissime progrediens, Annibale se recipere cogens. Lugero uti non audebat. Solus Deus scit quid futurum sit si a offa accensus sit. Falcata iterum per aerem percussa, hoc tempore novacula acuta in facie Nick in facie millimetre ab eo percussa est. Iam tam terribili telo agricola assidue iactabat, quasi herbam secaret, et Nickus e gressu suo deserere coactus est. Longitudo teli lunge non permisit. Nick intellexit, respiciens se in virgultis in latere viae, qua praeda facilis fieret. Debebat viam invenire adsiduo falce ductibus interrumpere ut sub ea mitteret.
  
  
  
  Subito ad unum genu cecidit, et pugillum solutum de via arripuit. Sicut homo ante ambulavit, Nick pulverem in oculis suis proiecit. Momento enim agricola oculos clausit et motus falce constitit. Id est omnes Nick necessitates. Ille columba sub acuto ense quasi panthera, hominem per genua apprehendit et avulsit, ut retro caderet. Falce cecidit in terram iam Nick invasit. Vir fortis erat et musculos quasi funes ab annis in agris laboris habebat, sed sine falce sua nihil aliud erat quam magnus, vir fortis ex genere Nick justo temporum vitae suae vicerat. Pugnavit vir durus et assurgere curavit, sed Nick ei dextram dedit, qui ter in axe suo eum volvit. Nick agricola putabat se iam remissum ac laxatum esse, cum miratus esset hominem, caput incanduit, in unum umerum levans et iterum bracteis arripiens. “Nihil contumax erat,” Nick cogitabat. Antequam homo consisteret, Nick calce manubrium falcati pede dextro. Ferrum metallicum surgens cecidit sicut muscipula impulit. Solus nunc non erat mus, modo collum agricolae falce inhaesit. Parumper homo obvolutus paucis sonis obvolutus, dein transactus est. "Optimum erat," Nick cogitatio, corpus exanime in dumis occultans. Adhuc erat ut eum interficerent. Et conversus ad villam ambulavit.
  
  
  
  Alexi et Anya feminae manus post tergum ligaverunt et bracchia pueri et crura ligaverunt. Nihil interrogabant quando introiret, modo mulier percunctando intuebatur eum, quod eius figura lata ianuam implevit.
  
  
  
  "Non possumus hoc iterum facere", bene dixit.
  
  
  
  'Nick!' Alexi erat, sed easdem cogitationes in oculis Anya vidit. Puerum ad Nick spectaverunt, et prorsus quid cogitarent noverat. Saltem pueri vitam serva. Aliquam a erat justo. Centies miliones vitarum in successu missionis pendebant, quae homunculus casus suos paene pessum dedit. Eorum instinctus materni exsurrexerunt. Matris cor perduint, Nick maledixit sibi. Sciebat enim impossibile esse ullam mulierem ab eo penitus removere, sed ad faciem opportunam condicionem esse. Ipse quoque hanc mulierem adiuvet et quod puer ibi erat, non curet. Mallet hic agricola vivere. Tota culpa unius idiotae est, qui occidentales e facie terrae deleret. Et erant tales fatui in patria sua, Nick quod nimium sciebat. Fanatici abominabiles, qui pauperes laborantes scelestos cum fasciculo ideologorum fallaciarum in Beijing et Kremlin coniunxerunt. Hi veri reis fuerunt. Aegroti hi careeristae et dogmatici non solum hic sunt, sed etiam Monachii et Pentagoni. Haec agricola victima Hu Can. Eius mors vitam miliens aliorum hominum salvare potuit. Nick opus est de hoc cogitare. Sordidas rationes operis sui oderat, sed aliam solutionem non vidit. Sed haec mulier et hic puer .... cerebrum Nick solutionem quaesiverunt. Si inveniret, vivant.
  
  
  
  Vocavit puellas et rogavit matrem paucis quaestionibus. et apprehendit puerum et portavit eum foras. Puerum elevavit, ut eum rectum in oculo aspicere posset, et ei in tono locutus est, qui nullum dubitandi locum reliquerat.
  
  
  
  "Mater tua eadem quae tibi responderit", puero dixit. "Si responsa tua alia sunt quam mater tua, uterque duobus minutis morieris. Intellegisne me?"
  
  
  
  Adnuit puer, nec diutius eius conspectum obtrectavit. Solus erat in oculis timor. In schola politica hora, necesse est easdem nugas de Americanis narrare, quas quidam magistri Americani de Russicis et Siensibus narrant. Dicerent pueri omnes Americanos creaturas infirmas et degeneres esse. Utens exemplo gigantis huius frigidi, puer aliquid dicere magistris suis habebit cum ad scholam redit.
  
  
  
  “Audi diligenter, veritas te salvare potest,” Nick rumpitur. "Quis hic iturus est visere te?"
  
  
  
  "Venditor e villa" respondit puer.
  
  
  
  'Quando veniet?'
  
  
  
  "Tribus diebus porcos emere."
  
  
  
  "Numquid alius est qui prior venire possit? Quidve amici?"
  
  
  
  'Minime, amici mei, usque ad diem sabbati non veniant, iuro.'
  
  
  
  "Quid de parentibus tuis?"
  
  
  
  "Venient die dominico."
  
  
  
  Nick puerum humi posuit et eum in domum duxit. Anya and Alexey exspectabant.
  
  
  
  "Femina dicit unum solum emptorem esse" dixit Alexie. "Mercator e villa mercatus."
  
  
  
  ' Quando?'
  
  
  
  'in triduum'. Die Saturni et Dominica, pueri amici hospites etiam exspectant. Et basem habet domus.'
  
  
  
  Responsiones itaque fuerunt. Nick paulisper cogitavit ac deinde decrevit. “Bene,” inquit. Liga eos in ore tuo et pone gags. Eas in cella claudemus. In triduo iam nocere nobis non poterunt. Etiam si in hebdomada tantum invenientur, ad summum esurient.
  
  
  
  Nick spectabat ut puellae eius iussa sequerentur. Interdum professionem suam oderat.
  
  
  
  
  
  
  
  
  Caput 7
  
  
  
  
  
  
  
  
  Quisque iratus est et anxius. Multos defectus tantum habuerunt. Non tantum praeterierat quantum voluisset, et mirabatur quantum sic diutius permanerent. An malum omen est — tot defectiones et perfringens fauces? Non erat superstitiosus, sed plus videbat eorum operationum, ubi res de malo in peius processerunt. Asperiores non rerum ullam. Qui potest peius fieri, cum res ipsa iam non potest? Sed res maxime eum vexabat. Non solum erant post cedulam, sed quid fieri non potuit si Hu Can nervous obtinuit? iam intellexit aliquid erravisse. Finge, si statuit consilium suum efficere? Eius nisl parati erant mittere. Si vellet, mundus liber tantum pauca momenta historiae suae addere debuit. Quisque citius ambulavit. id erat nisi spem venturum esse in tempore. In his stadio per saltuosa spatia, paene prius quam intellexit viam pervenerat. Novissimo momento post dumos ivit. Ante ipsum, prope humile aedificium, columna exercitus Sinensium aliquet erat. Aedificium commeatuum lepide ; milites venientes funditus lagani in manibus ibant. Probabiliter placentae exsiccatae fabae, Nick cogitatio. Quisque salsissimus duos milites habebat, aurigam et navigatorem. Milites fortasse sequentes vel alicubi missi erant. Primum iam carros depellere coepimus.
  
  
  
  "Haec postrema raeda est," insusurravit Nick. "Per tempus quo vadat, aliae aliquet iam circum illum collem venient. Paulo captiosa est, sed ut laboret. Praeterea non multum temporis sumus ut nimis caveamus."
  
  
  
  Duae puellae adnuerunt, oculi micantes. “Periculo incitati sunt,” Nick cogitatio. Sed non solum propter hoc, statim postea subridens subridens cogitavit. Nihil sed harum veniam. Fremitus machinarum omnes sonos submersit ut ultimae aliquet abiecerunt. Hic iam terens erat cum duo milites ex aedificio plenas placentas aridas exierunt. Nick et Alexius taciti e virgultis percussit. Numquam homines ea dicere possunt. Anya intravit aedificium si quis alius ibi erat.
  
  
  
  Non ita factum est, et siccatis referta placentis rursus ingressa est. Nick corpora duorum militum in tergum extulit. Anya sedit in tergo ut certo non caperentur, et Alexi ascendit in cellulam aurigae proximam Nick.
  
  
  
  "Quousque in columna manebimus?" - Alexi quaesivit, accipiens morsum unum ex flatbreads, quod Anya dedit per macello.
  
  
  
  "Quamdiu nobis in rectum eunt. Quod si satis longum faciunt, beati erimus."
  
  
  
  Nam ex diei parte ad meridiem movebat agmen. Meridie, Nick signum vidit: "Tintongwai." Hoc significabat pauca tantum milia passuum a via ferriviaria. Repente ad bivium in via agmen dextrum et septentrionem versus tendit.
  
  
  
  "Tempus est nobis exire," dixit Nick. Nick prospexit et vidit viam ardue conscendisse, deinde iterum descendisse. Angustus lacus in convallis erat.
  
  
  
  'Ecce!' - dixit Annibale. "Ego tardus. Cum dico, guys opus est prosilire. Operam... Bene, nunc! sensit rotas anteriores e curru volare, et e aggeri aggeris desiluit., ut torrens fragor in aquam per colles resonabat, steterat agmen. fossam et fossam celeriter e conspectu conspexit, sub humili colle quiescebant.
  
  
  
  "Popuisset nos duos dies advenire", dixit Nick. "Tempus nacti sumus, sed neglegentiae nostrae non corrumpamur. Suspicor balnearium esse trans collis. Est navis oneraria bis in die currens, mane et mane vesperi. Si nostri Calculationes rectae sunt, tramen alicubi prope subsistet, ad homines Hu Zan postulandos.
  
  
  
  Ad ripam collis repebant, et Nick non potuit adiuvare non auxilium sentire et satisfactionem in duplici ordine lucidorum cancellorum. Ambulaverunt in colle ad molam asperam quae optimum tectum ac suggestum spectandum praebebat.
  
  
  
  Vix abditi sunt, cum fremitum tormentorum audiverunt. Tres motorcycles in via inter colles concurrerunt et in nube pulveris substiterunt. Vesalia gerebant quae similes tunicas exercitus Sinensium regulares, sed colore vario, bracae caeruleae griseae et albae albae lacteae. Argumentum erucae aurantiacum in tunicas uniformes et motorcycle galeas ducta est. "Hu Can copias speciales" Nick suadet. Labia eius circumfusa sunt ut eos descenderet, detectores metallo eruere et viam explosives inhibere incipiunt.
  
  
  
  “Ehto mne nie nrahvista,” audivit Anya Alexi susurrum.
  
  
  
  “Neque id placet”, assentitur illis. "Hoc significat Hu Can confidit me suos homines delusos esse. Nolebat ullum periculum accipere. Pono se propediem paratos fore, et sabotage vitare consulet."
  
  
  
  Quisque suas palmas sensit madere et eas in braccas tersit. Non intensio temporis, sed praecedentis cogitatio. Ut fit, plus vidit quam fortuitus spectator iam videre potuit, pericula quae ante se erant cogitabat. Motorcycle signum erat Hu Zan diligentissimus erat. Hoc significatum est quod Nick unam suarum virium in ludo amisit - elementum admirationis. Cogitabat etiam quod alia mirabilia sibi averteret eventus. non, fortasse utrumque. Si probat, scit quid sibi faciendum sit. Possent desiderari. Ipse desiderari poterat. Superstes mundi imperiti ab hoc inamoeno penderet.
  
  
  
  Per tempus motorcyclistae inspectionem suam compleverunt, iam obscura erat. Duae ex eis faces in via ponere coeperunt, et tertia in radiophonica locutus est. In spatio, Nick sonitum tormentorum incipientis audivit, et paucis post minutis sex aliquet cum M9T trailers apparuit. Conversi sunt et substiterunt vestigia viæ ferreæ. Cum tormenta interirent, Nick tumultum alium noctis silentio perrumpentem audivit. Grave sonus erat motivum lente appropinquantis. Cum Nick propius accessisse vidit in luce flammarum obscuro motivum esse versionem Sinensem magni 2-10-2 Sante Fe.
  
  
  
  Constitit ingens machina, emissis ingentibus nubibus pulveris, qui insolitas figuras obscuras in lucem micantes assumpsit. Cistae, cartons et sacci nunc celeriter translati sunt ad exspectationem aliquet. Nick notavit farinam, oryza, fabam, olera. Saltatio proxima traminis bubula et porcina repleta est, deinde fasciculi axungiae. Hu Can electi milites bene comederunt, quod satis clarum est. Beijing maximam difficultatem habere potest ad solutionem magnas ciborum inopiarum inveniendas, sed electos regimen populi semper satis edendum habuit. Si Nick in consiliis succedit, ipse adhuc conferre poterit ad solutionem huius problematis in forma parvae reductionis in multitudine hominum. Ille simpliciter gratiam recipere non potuit. Hu Can viri celeriter et efficaciter laboraverunt et tota operatio non plus quam quindecim minuta duravit. Motivum evellitur, aliquet vertere coepit et abigere, et monita lumina sublata sunt. Motorcycles aliquet prosequi coeperunt. Anya futuit Nick in parte.
  
  
  
  "Nos cultros habemus," insusurravit. "Non tam periti sumus sicut tu, Nick, sed admodum agiles sumus. Quisque nostrum unum e motorcyclis praetereuntes interficere potest. Inde motorcyclis suis uti possumus!"
  
  
  
  Quisque frowned. "Scilicet ut redeant referant", inquit. "Quid censes futurum esse si non ostendunt? Visne telegraphum mittere Hu Can dicentes nos in eius diam latemus?
  
  
  
  Oras Anyae ruborem vidit, tenebris licet. Non vult esse tam durus. Assistens perutile erat, sed in ea iam invenit hiatum in disciplina quae tam manifesta erat in omni agente communistica. Egregii, quando ad rem gerendam et abstinentiam pertinebant. Animos et perseverantiam habebant. Providentia autem, etiam in brevi, omnino non eos gustat. Benigne humero et plausae.
  
  
  
  “Age, peccamus aliquando,” dixit molliter. " Vestigia eorum sequemur."
  
  
  
  Vestigia relicta a gravibus summae summae in via aspera et pulverulenta erant conspicua. Quin etiam nullas fere quadriviis aut furcis in via concurrerunt. Ambulabant impigre, sumptis quam maxime paucis erumpit. Nick aestimavit se circiter sex milia passuum horae mediocris esse, quod erat velocissimum. Hora quarta mane, cum circiter quadraginta milia passuum texerat, Nick coepit retardare. Crura eius, quantumvis muscularia et exercitata erant, defatigare coeperunt et lassos Alexii et Anyae facies vidit. Sed ille etiam retardat propter aliud graviora. Ille sensus hypersensitivus omnipraesens qui pertinebat agentis N3 signa mittere coepit. Si calculi Nick recte fuerunt, debent accedere ad dominium Hu Can domini, et nunc vestigia examinavit cum intentione sanguinis sequentis odorem. Subito constitit et ad unum genu cecidit. Alexi et Anya in area iuxta eum corruerunt.
  
  
  
  “Crura mea”, anhelavit Alexi. "Hoc amplius capere non possum, hoc diu Nick" ire non possum.
  
  
  
  "Hoc non erit necesse", "Viam monstrans". Subito vestigia currus cessaverunt. plane deletae sunt.
  
  
  
  "Quid est hoc?" Alex, petivit. "Non solum evanescet."
  
  
  
  "Non," respondit Nick, "sed hic substiterunt et vestigia sua texerunt." Hoc unum tantum significare potest. LAPIS circa hic alicubi esse debet! Quisque ambulavit ad partem viae et cecidit, solo proiectum et annuit puellis ut idem facerent. Decimeter per decimetrem prorepit, oculos suos arbores intuens ex utraque parte viae quaerens rei quaerebat. Tandem vidit. Duae parvae arbores directe sibi oppositae. Eius intuitus proximam truncum delapsus est donec parvam machinam rotundam metallorum circiter trium pedum altam vidit. In arbore e regione eadem haec erat altitudo. Alexi et Anya nunc etiam oculum electronicum viderunt. Accedens ad arborem, vidit tenui filo ad basim descendentem. Dubium iam non erat. Hoc erat balteum exterius Hu Can in area defensivum.
  
  
  
  Oculus electronicus bonus erat, melior quam custodes armati qui deprehensi et fortasse obrui possent. Quisquis viam ingressus est, et extra cedulam cecidit, terrorem exposuit. Per oculum electrica impeditum et longius in aream transilire potuerunt, sed proculdubio plura puncta lineae longius descenderunt, et tandem custodes armati vel fortasse vigiliae erant. Praeterea sol mox oritur, et diei receptaculum erit.
  
  
  
  Iter facere diutius in silvam non potuerunt. Silva valde obsita erat, et Nick laeta de illa. Hoc significabat quod non cito movebantur, sed e contrario operculum bonum eis dedit. Cum tandem ad summum collis ardui perventum est, viderunt Hu Can complexum prae se in obscuro aurorae ortu.
  
  
  
  Sita in plano cincta collibus humilibus, primo aspectu apparuit sicut campus eu gigas. Solum hoc campus pediludii duplicibus ordinibus hamatis filum circumdatus est. In medio, in terram demersi, clare conspicui sunt immissi. Unde in virgultis absconditi erant, videre poterant tenuia telorum capita acuminata, septem missilia nuclearia letalia, quae in mundo in uno lapsu delapso librari posse mutare. Nick in dumetis iacens in exortu lucem exploravit regionem. Impugnatores quidem concreti erant, sed animadvertit muros concretos nusquam amplius viginti metris fuisse. Si circa margines bombas sepelire posset, satis esset. Sed distantia inter launchers erat saltem centum metra, quae significabat se multum temporis et fortuna explosives collocare debere. Et Nick non tantum tempus et fortuna numerabat. Variis consiliis, quae cogitaverat, perscribere plures poterat. Quo diutius aream studuit, eo clarius hoc ingratum ei patuit factum.
  
  
  
  Putabat se media nocte in castra irrumpere, mutuato fortasse paludamento et detonatoribus uti. At ille melius obliviscitur. Tres milites armati in quovis emissario erant, stipes excubiarum in hamatis filo non computatis.
  
  
  
  In altera parte situs erat ostium ligneum latum et subtus parvum foramen filum hamatis. Miles per iter latum pedes circiter stabat. Sed non erat quaestio; quaestio securitatis intra saepem fuit. Caudex in dextro latere oppositum erat aedificium ligneum longum, probabiliter ad curatores securitatis. In eodem latere erant multa aedificia lapidea concreta cum antennis, radars, meteorologicis mensurae instrumentorum ac transmissionum in tecto. hoc praetorium esse putabatur. Sol unus e primis radiis acriter relucebat, et Nick trans viam ad colles ab eis trans aream cingebatur. In summitate collis stabat magna domus magna cum fenestra sphaerica vitreo, quae per totam frontem cucurrit, solem reflectens. Pars inferior domus similis villae modernae apparuit, sed secunda tabulatum et tectum in pagoda stilo architecturae traditae Sinensi aedificatum est. "Probabiliter, ex hac domo totum complexum potui clare videre, et ideo ibi posuerunt" Nick cogitabat.
  
  
  
  Quisque mente pervadit singula. Tamquam in cinematographico sensitivo, singula in cerebro eius per partes scripta sunt: numerus introitus, positio militum, distantia filum hamatis ad primum ordinem immissorum et centum praeterea. Tota setup complexi apparebat et logica Nick. Nisi quis. Disci metalli plani in terra visebantur per totam filum hamatis. . Circulum totius complexi constituebant, quod inter eos erat fere duorum metrorum intervallum. Alexi et Anya etiam haec aliena cognoscere non poterant.
  
  
  
  “Nunquam vidi tale aliquid,” Anya dixit Nick. 'Quid vobis videtur de it?'
  
  
  
  "Nescio," respondit Nick. "Non videntur inhaero et metallica sunt."
  
  
  
  “ Posset esse aliquid,” notavit Alexi. Aliquam INCILE ratio. Vel fortasse est pars subterranea quam videre non possumus, et illae sunt cacumina columnarum metalli.
  
  
  
  “Ita multa sunt bene, sed unum saltem animadverti,” Nick dixit: “Nemo percurrit. Quisque discedit ab illis. hoc satis est nobis. Idem nobis faciendum est."
  
  
  
  "Fortasse resonat?" - Anya videbatur. "Posent terreri si gradum super eos."
  
  
  
  Quisque fatetur fieri posse, sed aliquid ei sentiendum non facile erat. In minimis, ut pestilentia omnia vitarent.
  
  
  
  Nihil erat quod agerent nisi tenebresceret ac tres omnes somno egerent. Praeterea Nick molestus est per fenestram picturae domus trans viam. Cum sciret se densos esse in virgultis, suspicionem habuit valde dorsum ab interiore domo per binoculares saeptus prospici. Diligenter reptant clivum. Locum invenire debent ubi pacifice dormire possunt. Medio in colle, Nick antrum parvum invenit cum parvo foramine satis amplo uni homini ad perforandum. Cum intraverunt, tectum satis spatiosum fuit. Urina animalis erat humida et odorata, sed tuta erat. Certus erat Alexi et Anya nimis lassi sunt ad curandum de incommodo, et gratias Deo adhuc terribilis erat. Semel intus puellae statim separantur. Nick supinus extendit, manibus sub capite impositis.
  
  
  
  Ad mirationem eius subito duo capita in pectore et duo mollia corpora tepida contra costas sensit. Alexii unum crus traiecit, et Anya humeri cava se abdidit. Anya obdormivit paene. Quisque sensit Alexim adhuc vigilare.
  
  
  
  "Dic mihi, Nick?" mussitavit.
  
  
  
  "Quid tibi dicam?"
  
  
  
  "Quae est vita sicut in Greenwich Village?" — sonabat SOMNICULOSUS. "Quid est simile vivere in America? Suntne multae puellae ibi? Multum saltandi?
  
  
  
  Ille adhuc cogitabat de responso quod vidit eam obdormisse. Duas sibi puellas ambobus amplexibus amplexus est. pectora eorum sicut calidum, molle stratum sentiebant. Ista cogitatione quid fieri posset si non ita fessi essent. Cras sed est quam. Multa consilia faciet, et nemo eorum valde iucundus erit.
  
  
  
  
  
  
  
  
  Caput 8
  
  
  
  
  
  
  
  
  Quisque experrectus primus. Paucis ante horis, cum aures sensitivarum in spatio circuitus sonos sustulissent, ipse quoque evigilatus est. Latebat ille, et iterum obdormivit, cum soni occumberent. At nunc geminos etiam extulit ipsa caput.
  
  
  
  “Salve,” Nick dixit, quamquam post meridiem iam bene erat.
  
  
  
  “Salve,” respondit Alexie, capillos breves flava excutiens sicut canis udis aquam post nando excutiens.
  
  
  
  "Foris exspecto", dixit Nick. Si quid in quinque minutis non audis, etiam veni.
  
  
  
  Quisque per angustum foramen ascendit. Ille suos oculos ad claram lucem accommodare contendit. Tantum sonos silvae audivit et stabant. In iugo usque ad multam noctem possunt esse.
  
  
  
  Tantum nunc animadvertit Nick quam pulchra silva esset. Aspexit CISSANTHEMOS, ad flores rubri hibisci rubri, et ad vestigia aureae eucharistiae per laetissimas virgulta discurrentes. "Quae discrepantia" putavit Nick, hic locus quietus, idyllic locus et in altera parte collis tela mortifera sunt septem, vitas hominum decies perdere paratae.
  
  
  
  Sonum aquae currentis audivit et parvum rivum post speluncam invenit. Statuit lavare et radere aqua frigida. Multo melius semper sensit quando tondebatur. Vestes natat glacialis aqua. Cum nuper ipse Anya et Alexi rasisset, diligenter ambulans per frutices quaerens eum. Quibus ille agitabat, et suppressis clamoribus subsidio ad eum concurritur. Illi confestim secuti sunt Nick plumbum inspicientes nuda corpora aqua perfundentes. Porrectus in gramine, pura fruens, innocens forma. Mirabatur quid facerent si faceret, quod ille commodissime nunc faciebat. Suspicatus est se id usurum.
  
  
  
  Sed id quoque sciebat id non facturum, nisi cum magnis decretis quae praemitterent. De hoc momento non loquuntur, quid sibi vellet, nec opus erat. si opus esse cognoverant non dubitaturum. Quam ob rem huic negotio assignatus est.
  
  
  
  Nick cessavit puellas spectare et cogitationes suas in id quod antecessit posuit. Recordatus est visus areae paucis abhinc horis tam diligenter studuisse. Crescentem certitudinem absolutam sensit omnia consilia quae sperabat uti in praesenti situ omnino inutiles essent. Habebit iterum improvise. Damn, ne murus quidem decens lapideus circum complexus erat. Si ita esset, saltem latere possent. Cogitabat de mittendo Anya et Alexi in captivitatem. Postea, ipse agrum invadere vellet, minus cautum futurum esse Hu Zan sponsio. Nunc autem, quod situm in terra vidit, custodes ad quemlibet deductorem, intellexit hoc sibi multum prodesse non posse. multo magis intricata quaestio fuit. Primum filum hamatis ad saepem accedere debebant. Tum hanc saepem superare debebant, tum satis diu eos bombs sepelire susceperunt. Cum uterque deductor separatim administraretur, una tantum optio supererat. Omnes simul animos distrahere debent.
  
  
  
  Anya et Alexey siccaverunt se, vestiti sederunt cum eo. Sine voce viderunt solem post collem evanescere. Praesent ut tempus ex. Quisque diligenter in collem repere coepit, cogitans de domo cum fenestra pictura magna ex altera parte. In summo collis basim intuebantur, quae facta est ingens defectio. technici, mechanici et milites ubique fuerunt. Duo missilia explorata sunt.
  
  
  
  Nick sperabat aliquid invenire quod suum officium facilius faceret. Sed nulla, nulla. Durum erit, etiam damnare difficile. 'Maledictum!' magna exsecratur. Puellae miranti suspexit. "Vellem sciebam quid illi orbes damnarent in orbes." Quantumvis ille aspexit, levitas et politio nihil dedit. Ut Anya notavit, poterant quidem esse pars terroris ratio. sed tamen aliquid erat quod eum anxiaretur, valde anxius erat. Sed ab his rebus incerto modo accipiendum statuit.
  
  
  
  "Nos habebimus eos distrahere", dixit Nick. "Unus vestrum debet ire ad alteram partem officinarum et notabiliter. Hoc solum nostrum est facultas ingrediendi et solum casus bombs plantandi. Nos illos distrahere satis longum est ad officium faciendum.
  
  
  
  "Ibo" simul dixerunt. Sed Anya erat fractio priorum. Nick repetere non habuit quod omnes tres iam noverant. Qui sibi animum advertit, securus est mortis suae. Vel saltem necessario capiendus, quod tantum significat executionem. Ipse et Alexi facultas evadendi si bene. Respexit in Anya. Nihil in vultu erat, et frigida vultu indifferens intuebatur. Maledixit sub spiritu, et alia via voluit. Sed non erat enim.
  
  
  
  "ego aliquo pulvere explosivo uti potes," dixit ei. "Una cum tua Beretta, habere debet optatum effectum."
  
  
  
  “Plura faces facere possum”, subridens respondit. "Habeo aliquid quod tibi molestum sit".
  
  
  
  Et subucula sua extraxit, et zonam pelliceam involvit circa lumbos suos. Thecam parvam rotundam pilas protulit. Rubei et candidi. Quaelibet glans exiguum clavum ex ea haerentem habebat. Si hoc non esset, Nick iurasset se esse remediis tranquillioribus vel capitis doloribus. res erant.
  
  
  
  "Utraque harum globulos duabus manibus tasque aequiparatur", Anya dixit. "Acus ignitio est. In eodem fere principio cum grenade manu operantur, sed ex compressis transuranicis elementis fiunt. Vides, Nick Carter, nos etiam nonnullas lepidissimas nugas habere.
  
  
  
  “Gaudeo de hoc, mihi crede,” Nick risit.” Posthac singillatim agemus. Cum actum est, hic colligemus. Spero nos omnes tres ibi erunt".
  
  
  
  Anya surrexit. "Me hora feret ut in alteram partem perveniam," inquit. "Non ergo obscura erit."
  
  
  
  Aspectu gemelli commutati, breviter se invicem amplexi, dein Anya flexa et relicta sunt.
  
  
  
  
  "Bona fortuna, Anya," dicta molliter post eam Nick. "Gratias tibi ago, Nick Carter," respondit sine respiciens.
  
  
  
  Nick and Alexi observabant eam, donec absorpta esset a fronde, et deinde in frutices se consolabantur. Quisque ostendit parvam portam ligneam in saepes. CELLA lignea intus erat. Solus miles ante ostium excubabat.
  
  
  
  "Primum clypeum nostrum eum est," dixit Nick. "Eum vincemus, tum per portam ibimus et incendia Anyae exspectabimus."
  
  
  
  Cito obscuratus est, et Nick diligenter montem versus portam ambulare coepit. Feliciter collis totus obsitus erat, et cum descendisset, custodiae tantum quinque metra abessent. Nick iam stilettum in palma habuit, et frigus illum grave metallum mulcebat, admonens nunc nihil aliud esse quam seminis extensio humana.
  
  
  
  Fortunate miles sclopetum portavit in casu, ne caderet in terram cum fragore. Quisque nolebat castra praemature turbare. Stilettum laxe in manu tenebat, nec nimis intendere conatur. Militem primum ferire debebit. Si occasionem omisit, totum consilium eius hic illico fumo ascenderet. Miles ad dextram portae ligneae ambulavit, stetit ante ligneum frontem, conversus ad alteram partem ambulavit et iterum se facere substitit. Tum stiletto in aerem volavit. Iugulum militis perfodit, et eum ad portam figit.
  
  
  
  Nick and Alexi were with his side in less than half the second. Quisque stilettum suum protulit et hominem in solo posuit, dum puella ad vasa pervenit.
  
  
  
  "Tunicam et galeam indue," dixit mox Nick. "Hoc tibi proderit ne nimium exstent in tumultu. Adfer vasa quoque. Et memento, damnatis undique orbes absiste."
  
  
  
  Alexi tempus paratum erat cum Nick corpus in fruticibus abscondit. Illa in umbra horreis iam trans saepem stabat. Quisque fistulam tonsionis cremor extraxit eamque disconvenire coepit. Alexi tria per orbes graciles dedit, quatuor sibi reservavit.
  
  
  
  “Tres officinas mihi dabis,” dixit illi. "Vestimenta tua non te exstare facient. Memento, tantum opus est ut eas sub terra detrudas. Terra satis mollis est, fodere foramen unum et hoc in ea re ponere".
  
  
  
  Ex habitu, Nick impingebat ut explosio prima trans area resonabat. ab altera parte agri dextram venit. Altera explosio mox secuta est, deinde tertia paene in medio situs. Anya probabiliter bombs iaciens citroque discurrens erat, et illa recta erat, satis potentes erant. Nunc ad sinistram explosio facta est. Omnia recta faciebat, quasi pilae impetus sonabat, et consequentia erant sicut Nick speraverat. Armati milites extra castra effuderunt, et custodiae deducendae ad hamatis fili saepem accurrerunt et passim in partem hostium tendentis suspicati sunt iecerunt.
  
  
  
  Actum!' — Nick exsibilatur. Constitit et contemplatus est Alexim capite demisso in portum ad extremum obiectum, ut ad portam redire posset. Nunc Nick, cum Wilhelmina manu dextra, ad quattuor primas officinas curandas accurrit. Lugerum iuxta se in tabulato collocavit et primum detonatorem sepelivit. Iam secunda vertebatur, mox tertia succedebat. Omnia blande, paene insanus facile ibant, cum Anya septentrionalem partem complexi cum diabolica mini-bombs bombarda continuaret. Nick vidit catervam militum iam extra portam principalem irruisse ut oppugnatores persequerentur. Cum Nick ad quartam institutionem pervenerunt, duo milites ad portam principalem conversi sunt ut figuram ignotam viderent genuflexionem in ore launculi concreto. Priusquam peterent, Wilhelmina iam bis accensa et duo milites in terram corruerunt. Circum eos complures milites, qui, ne ictus quidem e saltu abessent, scire poterant, ad terram corruerunt. Nick ultimus detonator profectus ad portam recurrit. Alexim collocare conatus est in obliqua figurarum cursus uniformium, sed impossibile fuit. Subito vox e loquacitate orta est, et Nick audivit Sinenses iubens ut larvas gasi induerent. Ille optime nititur ne voce risum moveat. Verear impetus vix ea. Vel Hu Can talis erat qui periculum non accipit. Tunc igitur Nick significationem discorum metallici arcani detexit. Risus in faciem suam cito disparuit.
  
  
  
  Primum silentium stridorem motorum electricorum audivit, deinde discissam in fistulas metallicas in aerem recta oriri vidit. Substiterunt in altitudine circiter tria vel quattuor metra, et Nick vidit disci fastigium parvae piscinae rotundae formasse cum pluribus nozzibus in quattuor diversis ab inferis haerentibus. Ex unoquoque COLLUM, Nick parvam nubem griseam vidit, et cum continuo sibilo, tota complexu regio stragulo letali tegebatur. Quisque vidit vaporem ultra saepem expansum in circulo perpetuo.
  
  
  
  Quisque festinans sudario os suum velare conatus est, sed frustra fuit. Gas nimis celeriter fluit. Sensus olfactus ei narravit gas quod in pulmone tuo egit, te solum ad tempus inebriare, probabiliter in phosgene fundatum. Caput eius nere coepit et sentiebat pulmonem sicut ibant rumpere. "Perduint sapientes vapores mortiferos non utebantur" putavit. Etiam semper in aere morati sunt victimas interrogandi. Oculi eius obnubilati sunt, et dum se movere conabatur, omnes ante se lassos, caliginosos umbras videbat: candidam uniformem et insolitam cigarette detentores. Currere ad umbram voluit, manus elevatis, sed corpus plumbeum videbatur, et dolorem in pectore ardentem sensit. Umbrae et colores defluxit, omnia abluit, corruit.
  
  
  
  Alexi vidit Nick lapsum et conata est directionem mutare, sed gas magis ac magis in aerem penetrare pergebat. os plasticum galeae parum adiuvit et quamvis tensio in pulmone sentire coepit, corpus adhuc operatum est. Illa constitit, quaerens utrum Nick servaret an fugeret. Si post saepem exire posset, fortasse postea reverti posset et Nick effugium iuvare temptavit, putavit. Erant autem circa eum multi milites, levantes corpus, quod iam resisti non poterat, et abduxit. Alexi paulisper substitit, nec penitus respirare conatus est, deinde versus portam ligneam cucurrit. Sicut ceteri milites ornati, inter alios homines discurrentes per campum discurrentes non eminebant. Ad portam fecit, sed per cassidem iam felis veniebat, et anhelitus magis magisque laborabat. Et cecidit super ripam portae, et cecidit ad genua. Galea iam velut stragulam sensit, quominus eam respirare possit. Abstulit caput et proiecit eam. Surgere illa curo et tentare ut spiritum suum teneret. Sed tussire debebat, quae eam magis vapore deglutivit. Extendit, et in porta prostravit.
  
  
  
  Aliunde, post saepem, Anya vidit gas egredientem. Omnes bombas suas usus est et cum homines in gasis larvas scatentes vidit, in silvam confugit. Milites circumdederunt eam et effectus vaporis sentire coepit. Si unum ex militibus superari ac larvam gasi removere procuraverit, facultas evadendi habebit. Anya vehementer expectavit, audiendo sonos militum systematice silvam quaerentium. Quinque metra inter se diviserunt et propius propiusque ab utroque latere accesserunt. Dum prorepit, mirata est quomodo Nick et Alexi e curru obtinuissent. Effugere potuerunt antequam gasi et syringes dimissi sunt? Tunc vidit militem appropinquantem sibi, virgultis diligenter fractis cum sclopetis. Cultrum e vagina ad umbilicum suum detraxit et gravem manubrium arcte adprehendit. Iam intus positum erat. Alter ictu velox cultri sui - larva gasi in manibus eius erit. Si larva gasi se induerat, ad extremam saltus reverti posset, ubi gas strangulans densior erat et virgultorum densior. Tum celeriter ad alteram partem complexi currere potuit et deinde montem ascendere ubi melius operculum inveniret.
  
  
  
  Anya vulum. Sero percepit arborem radicis circa talum suum immersisse et ad terram pulsare. Tunc vidit militem gravem dolium sclopetis iactantem. Milia rubri et candidi sidera somno explosa sunt. Exierunt sicut firecracker et conscientiam perdidit.
  
  
  
  
  
  Primum Sensum Nick erat tinguere, frigus sensim tinguere in cuticulam suam. Tunc est sensus ardens in oculis ab ardore lucis causatus. Mirum, hoc lucidum, quod nondum oculos aperuerat. Hos aegre aperiens umorem palpebris detersit. Cum se in cubito fulcire curavit, cubiculum spatiosum clarius adumbravit. Erat lux clara et figurae apparere coeperunt. Debuit iterum humorem ab oculis abstergere, iamque cutem tinguere sensit. Erat omnino nudus et iacebat in lecto. Vidit ex adverso duos lectos in quibus nuda corpora Anyae et Alexi iacebant. Conscii erant et observabant quod Nick torsit cruribus in margine lecti ac sedit.
  
  
  
  Collum humerosque lacertos. Pectus eius grave et temporis sensit, sed sensit sensim subsidere sensum. Iam quattuor custodes viderat, sed eis non multum attendit. Nick conversus ut ostium apertum et technicos cubiculum intravit cum machina portatili x-ray.
  
  
  
  Post technicos, homo longus et tenuis Sinensis cubiculum cum levi et fidenti gradu intravit. Longa alba lab tunica corpus gracile tegebat.
  
  
  
  Constitit et risit Nick. Ascetica ingenii faciei calliditas ab Annibale percussus est. Erat fere faciei alicuius sancti ac mirum in modum admonitus Nick de orientis versione antiquorum deorum in iconibus graecis antiquis depicta. Vir super pectus suum bracchia longa, sensitiva, mollis manus transiit - et diligenter vidit Nick.
  
  
  
  Sed cum Nick eo vultu reverteretur, oculos a facie reliquo prorsus abhorrere vidit. Oculorum ascesis nec benignitas nec benignitas fuit, sed frigus tantum, sagitta venenata, oculi aspidis. Nick meminisse non potuit umquam tales oculos prorsus diabolicos videre. Inquietae sunt, etiam si homo unum certum locum spectabat, tamen se moverent. sicut oculi serpentis, ita in igneis tenebris coruscant. Hujus periculum, quem maxime verebatur humanitas, statim sensit. Erat enim non solum hebes, politicus callidus, vel perversus somniator, sed vir devotus, uno errore totus imbutus, omnes praeterea intellectuales et psychicae dotes, quae ad magnitudinem ducunt. tactum habuit ascesim, intelligentiam et suavitatem. Sed causa in odii obsequio, sensus in crudelitatem et inclementiam versa, animus omnino manicis fallaciis deditus. Dr. Hu Zan inspexit ad Nick cum amica, quasi risu reverens.
  
  
  
  "Domino Carter minuto vestiri potes" dixit. Anglice perfecte. - Tu scilicet Dominus Carter es. Aliquando vidi photographicam tui, magis terream, sed satis bonam. quin etiam scirem tu.
  
  
  
  'Quare?' - Interrogavit Nick.
  
  
  
  "Quia tu non solum populum meum delevisti, sed etiam varias qualitates personales demonstrasti. Dicamus me statim intellexisse nos non esse cum aliquo agente ordinario. Cum tu populum devicisti in Lu Shi junk familiae, senem reliquisti. in antecasto in eodem loco homines decipere meos. Alterum exemplum est vigiliae circuitus evanescere. Ego glorior AX ad omnem laboris mei propositi laborem processisse."
  
  
  
  ' Plura spero,' ' Ibo ad caput tuum,' subdola respondit Nick.
  
  
  
  “Sane primum scire non potui quod tres tui et duo ex illis magnifici repraesentativa specierum femininorum occidentalium sunt”.
  
  
  
  Hu Can conversus vidit duas puellas extendentes in cubili suo. Subito Annibalis ignem vidit in hominis oculis nuda corpora puellarum inspicienti. Non tantum ignis libidinis augendi, sed aliquid magis terribile, quod Nick omnino non placet.
  
  
  
  "Magna idea est tibi has duas puellas tecum ducere" Hu Zan dixit, ad Nick conversus. "Secundum chartas suas, alumni historiae artis Albaniae in Hong Kong. Pro populo tuo manifesta electio. Sed etiam, ut mox inveneris, valde iucunda fuit mihi fortuna ictum. Sed primum, domine Carter, volo. sicut tu sedere ad machinam X-radii. Cum esses inscius, examinavimus te utens simplices technicas, et detector metallum positivum reactionem dedit. Cum novi de methodis progressivis AX hominum, cogor. omnia ulterius investigare ".
  
  
  
  technicus eum diligenter examinavit cum machina portatili x-radii, et cubicula sua Nick confecta tradidit. Nick animadvertit vestes diligenter examinatas esse. Non fuit Luger vel stiletto scilicet. Dum induit, technicos Hu Can X-ray ostendit. "Forsitan shrapnel" dixit. "Ecce super femur, ubi iam sensimus".
  
  
  
  "Posses te multum negotii servasse si me rogares" annotavit Nick.
  
  
  
  "Non erat quaestio," respondit Hu Zan, iterum subridens. "Parate" dixit technicos, longam et angustam manum in Anya et Alexi monstrat.
  
  
  
  Nick non torva conatus est, cum virum puellarum manibus et talos ad margines lecti loris deligatum esse vidit. Deinde fabrica quadrata ad centrum cellae intulit. Suspendentes a fronte cistae erant Flexilis fistulae et exercituum quae statim cognoscere non potuit. Homo duas laminas curvas metallicas similes electrodes sumpsit et eas in papillis Anyae adiunxit. Idem fecit cum Alexio, deinde machinae punctis filis tenuibus connexis. Quisque frontem sulcum sensit sicut homo diu Flexilis obiectum apprehendit et versus Alexi ambulavit. Prope orci neglegentiae obiectum in eam immisit et nunc Nick vidit quid esset. Flexilis phallus! Id cum quasi periscelide fixit, ut in loco servaret. Haec machina etiam chorda machinae in medio cubiculi coniuncta erat. Eodem modo Anya tractata est, et Nick rabiem sensit insurgentem, qui sentiens punctionem ad stomachum suum misit.
  
  
  
  "Quid infernum istuc?" interrogavit. "Turpe est, annon?" Hu Can dum geminos aspiciens respondit. "Sunt vere pulcherrima."
  
  
  
  'Quam pietatem?' - Nick quaesivit irritabiliter. "Quid facis?"
  
  
  
  "Amici tui nihil nobis dare noluerunt quid hic agas aut quid antea egeris. Nunc conabor ex illis hanc informationem exprimi posse. Diceres meam methodum nihil aliud esse quam emendationem in antiquissimum Sinensium principium tormentorum ".
  
  
  
  Iterum subrisit. Quod bene risu damnant moratos. Ac si in exedra urbanum sermonem haberet. Colloquium suum continuavit, diligenter reactionem Nick spectans. Millia abhinc annis medici medici tormenti Sinenses invenerunt voluptatem stimuli facile in irritamenta converti posse, et hunc dolorem a communi dolore diversum esse. Magnum exemplum est usus titillationis Sinensium antiquae. Primo movet risum et affectum delectabile. Si continuatio, voluptas cito in molestiam vertitur, deinde in iram et resistentiam, ac tandem in dolorem excruciat, tandem in insaniam victimam impellit. Vides, domine Carter, te a communi dolore tueri potes. Hostia saepe resistere potest mere tormentis corporalibus cum resistentia passionis eius. Sed loqui non satis est; non dubito quin sis tam gnarus quam ego.
  
  
  
  Nulla defensio contra tormenta utimur, quia principium est ludendi super illa elementa psychica supersensitiva corporis humani, quae regi non possunt. Cum recte excitatur, organa sensitiva ad sexualem excitationem moderari non possunt a potestate voluntatis. Et ad amicas tuas recipiendas, hae machinae ad id ipsum serviunt. Quotiens urgeo ut parvam conjunctionem gaudeant. Perfecte cogitationis systematis vibrationum et motuum inevitabiliter gaudens causabit. Primum, ut cum fiducia dicere possum, iucundius erit quam gaudens quod unquam cum quolibet virili socio assequi potuit. Tum motus in affectum molestiae convertet, tum in cruciatum quem modo dixi tibi. Dum stimulationem augeo, dolor eorum ad summum cruciatus diabolici perveniet, et nihil facere valebunt ad dolorem resistendum vel effugere ».
  
  
  
  "Quid si non operatur?" - Interrogavit Nick. "Si non satus loquentes?"
  
  
  
  "Faciet et loquentur," Hu Zan confidenter risit. Tantum si nimium diu manserint, numquam iterum coitu frui poterunt. Etiam insanire possunt. Orgasmorum series permanens mulieribus afficit, aliter cum ad suum terminum perveniunt ».
  
  
  
  "Sicut expertus es hoc multum," annotavit Nick.
  
  
  
  "Experiri habes si quid emendare vis", Hu Zan respondit. “Libenter, gaudeo tibi haec omnia dicere: ego tam paucos habeo cum quibus de hoc loco loqui possum, et existimationem tuam existimans, tu quoque interrogationum peritus es.” Ostendit custodibus. “Ille est. accedentes nobiscum.” , - ait ad ianuam appropinquare. “Imus ad cella.
  
  
  
  Nick sequi coactus est Hu Can descendens scalam parvam quae ad amplam ducebat, cella lucida accensa. Muri albi depicti plures cellulas habebant, singulae circiter tres metra tres in magnitudine. Cellulae hae parvae erant tribus lateribus clausuris, parvam sentinam et praesepe continens. In unaquaque cella erat puella vel femina in underpants hominum. Omnes feminae occidentales sunt praeter duas.
  
  
  
  Singulae harum actionum mearum impedire conati sunt,” Hu Zan dixit “Sunt secundarii agentes et homines profugos ordinarii. Eos hic inclusi. Diligenter inspice."
  
  
  
  Praetereuntibus caveis, Nick scenas horribiles observavit. Aestimavit mulierem in prima cavea quadraginta quinque annos natam esse. Effigies eius bene conservata spectavit, ubera mirabiliter firma habuit, pulchra crura et ventrem lenis. Facies autem eius, quae horrenda et neglecta spectabat, maculis canitie foedentibus, retardari se mentis ostendit. Hu Zan probabiliter conieci Nick's cogitationes.
  
  
  
  "Triginta et unum annos nata est" dixit. "Est simpliciter et uegetat. Usque ad viginti homines in ordine coire cum ea possunt. Ea non afficit. Ignavia est".
  
  
  
  Proxima erat alta puella cum paleis capillis flavis. Cum venissent, surgit, ambulavit in barro, et in Nick torva est. Illa plane turpitudinis immemor fuit. "Numphomaniac" dicere potes, sed in imagine puellae sex annorum vivit quae corpus eius primum reperit" Hu Zan dixit. "Vix loquitur, gurges et clamores; corpus solum suum attendit. Mens obscurata est per decades."
  
  
  
  In altera cavea, puella parva Sinensium in oram culi sui inclinata, laquearia cum brachiis suis aspiciens transiit. Flectere pergit quasi non animadverteret.
  
  
  
  “Satis est,” inquit Hu Zan laetus.” Arnica nunc opinor intellegit.” Risit Nick, qui urbanum studium simulavit, sed intus erat glacialis furor qui ventrem suum paene expressit. Hoc non modo cruciatus ad rescendum. Ipse saepe percussus et excruciatus satis est scire.
  
  
  
  Erat sadism, sadism in purissima forma. Omnes carnifices ex definitione sadists erant, sed multi ex eis, quibus opus erat, ad finem potius quam sensum tormentorum spectarent. Ad interrogatores professionales, tormentum solum telum in armamentario, non delectatio prava. Et Hu Zan, nunc sciebat, plusquam sadist erat. Causam personalem habuit, id quod praeteritum accidit, aliquid in vita personali, Hu Can Nick ad cubiculum ubi duae puellae erant reduxit.
  
  
  
  “Dic mihi,” Nick quaesivit placida meditata. "Cur tu me et illas puellas necas?"
  
  
  
  "Est solum tempus" dixit Hu Zan. "In modis resistendi bene exercitati estis. Hae mulieres quoque eruditae sunt, sed iustae sunt mulieres, eo respectu occidentales mulieres".
  
  
  
  Nick recordatus est illud commentarium ultimum bene. Hu Can positio haud dubie fuit repercussio antiquae Orientis consuetudinis videndi mulieres ut secundae classis et subordinata. Sed id nulla nisi. Instrumenta huius tormenta feminis maxime destinata sunt. Eos intendebat, vel potius occidentales mulieres! Quisque temere visum est mittere si scopum feriret. Habuit viam ad hanc asceticam satanicam perveniendi, clavem inveniendam quae cerebro sordido aptaret.
  
  
  
  "Quis erat?" - quaesivit indifferenter. Hu Zan modo secundo respondere expectavit.
  
  
  
  "Quid vis, domine Carter?" - dixit.
  
  
  
  'Quis, inquam?' — repetitur Annibale. "An Americana erat? Imo, opinor, erat mulier Anglica."
  
  
  
  Hu Can oculi vertuntur in fuperius cogitationem.
  
  
  
  “Non satis liquet, domine Carter,” respondit aequaliter. "Non intellego quid dicas."
  
  
  
  "Censeo," dixit Nick. "Quid factum est. Ludit tibi, et tunc te exiit? An in vultu risit? Immo id factum est. Putasti te videre, tum illa. conversus subsannavit te.
  
  
  
  Hu Can conversus ad Nick et rectum aspexit eum. Quisque vidit momentum os suum torquent. Sero vidit solutam filum quod Hu Zan sustulit et in manu tenebat. Sensit acrem, secans dolorem ut filum per faciem vapulat. Sensit sanguinem maxilla decurrentem.
  
  
  
  "Tace, sus!" - Hu can exclamavit et iram suam vix continere potuit. Sed Nick placuit paulo plus agere. Plus habuit ad lucrandum quam perdendum.
  
  
  
  "Ita est quod agitur," inquit. "Odium liberi tui, vendetta personalis. Tu personaliter laesa es. Ultio adhuc est in puero illo, qui te fefellit et Deus scit quam pridem irrisus est. An ibi plures erant? Infelicis fortasse fuisti cum viginti pullis illorum. Uterisne deodorant cotidie?
  
  
  
  Filum iterum trans faciem Nick cucurrit. Hu Zan anhelavit, gradum retro sumpsit, et se continere contendit. Sed Nick sciebat quid scire vellet. Causae huius hominis omnino personales erant. Eius actiones non evenerunt quarumlibet opinionum politicarum, non anti-occidentalis ideologiae conclusionibus philosophicis, sed propriae vindictae cupiditas. Volebat homo quae sibi erant odio in pulverem vertere. Eos ante pedes. Hoc magni refert. Forsitan Nick potest uti hac notatione, fortasse hac scientia uti potest cito hunc manipulare.
  
  
  
  Hu Zan nunc stans post machinam in medio conclavis erat. Labra eius pallavit et puga pressit. Nick observabat - quasi nihil accidisset, quasi stupens inscius - ut machinamentum suum officium facere coepit. Alexi et Anya inviti portaverunt. Coeperunt corpora movere, torquere, moverunt capita sine ullo gaudio. Machina illa damnatio revera efficiens fuit. Nick at Hu Can. Subridens — si risu dici posset — labra retractata anhelavit, ipsum intuens.
  
  
  
  Cum peractum esset, Hu Zan prorsus duo minuta exspectavit, deinde globulum denuo pressit. Nick audivit Alexi anhelantem et exclamantem, "Nondum, nondum, nondum." sed iterum machina volutabatur et officium suum diabolica subtilitate faciebat.
  
  
  
  Constabat ecstasiam, quam Anya et Alexi incidere in ecstasiam realem iam non esse, et sonos querulosos facere coeperunt. Eorum gemitu obvoluto et semis clamoribus significaverunt se iterum climasse, et nunc Hu Zan statim iterum machinam excitaverunt. Anya voce clamabat, Alexi clamare coepit, primo suppressa, sed deinde maior et acrior.
  
  
  
  “Non, non, non, non, commodo, nulla,” Anya exclamavit in e corpore lecto. Continuis clamoribus Alexii stridula interrupit auxilium. Iam gaudens illa narrari non potuit. Corpora torta et torta continue, clamoribus acremis et hystericis per cella resonabant. Anya, Nick animadvertit, prope hilaris erat, et clamoribus hilarem illum sonum ac- cusantibus nucleum habuit. Alexi pergit abs retrahere eam, motus phalli vitare conatur, sed tam vanus fuit quam fatum suum vitare conatur. Crura eius vellicare coeperunt. Hu Zan recte descripsit. Dolor inevitabilis fuit, atrox sensus quod movere non poterant.
  
  
  
  Quisque circumspiciebat. Quattuor custodes Hu Zan et technicos erant. Puellae nudae inopes ita erant ut eas omnes sine magno labore probabiliter interficere posset. Sed quot milites foris erunt? Et tunc opus erat ut feliciter consummaretur. Sed mox apparebat actionem faciendam esse. Vidit trux, semi-hysterica expressio in oculis Alexi terrentibus. Si certus est quod non loquatur, debet se regere usque ad finem, et puellas verisimiliter verteret in naufragos, semianimes naufragia. Cogitabat de hominibus quam in caveis infelices viderat. Saevum esset sacrificium, sed ut sacrificium faceret, successu operae precipuus erat. Hic fuit codex in quo omnes tres vixerunt.
  
  
  
  Erat autem aliud, ne. Gravis erat sentiens se puellas non duraturum. Omnia dabunt. Omnia narrabunt, et finem Occidentis mundi significari posse. Intervenire debuit. Clamores occultos Anya emitte; nisi Nick paucis verbis captus est. Clamoribus suis mutavit et sciebat quid hoc esset. Gratias Deo intellexit signa eius meliora quam Hu Zan.
  
  
  
  Hoc significatum erat cedere. Si aliquid vellet, cito faceret. Conari debuit. Si hoc non fecisset, Hu Zan notitias habuisset ex cruciata, destructa, testas inanes harum pulchritudinum corporum. Et ad hunc una via erat: quae vellet, ultionis dolorem suum adularetur. Si Nick facere potuit, si Hu Can cum aliqua fabula hypeda agere posset, fortasse adhuc posset missionem perficere et pelles eorum servare. Nick sciebat se in ternum semper posse detonatores movere dicendo compositionem verborum ut omnes in caelum mitteret. Sed nondum ad ultimam opem paratus erat. Suicidium semper possibile fuit, sed numquam venustum fuit.
  
  
  
  Quisque comparavit. Bene agere, operandi artes sunt in summis. Musculos inflectit, tunc insanus irruit in Hu Can et eum a consolatorio repellit.
  
  
  
  Clamavit. - 'Prohibere!' "Desine, potesne me audire?" Vix restitit cum custodes ad eum concurrerunt et eum ab Hu Can eduxerunt.
  
  
  
  “Dicam tibi omnia quae scire vis,” Nick suffocata voce clamavit. 'Sed tu desine cum hoc .... amplius stare non possum! non cum illa. Ego illam amo.' Ille solutus ab armigeris rupit et cecidit in tugurium ubi Alexi iacebat et iam immota erat, clausis oculis, modo ubera eius sursum deorsumque ferebatur, caput inter ubera sepelit et comas leniter permulsit. .
  
  
  
  "Est super mel" mussat. "Te solum relinquent. Dicam omnia."
  
  
  
  Hu Can conversus ad eum accusans respexit. Confracta voce dixit: "Tu placet, nonne? Hoc fieri non exspectas. Bene, nunc scis. Homo sum, ita ... homo, sicut ceteri omnes." Vocem eius fregit et caput manibus operuit. "O Deus meus, o Jesu, quid facio? Quid mihi accidit?
  
  
  
  Hu Can satisfactione risit. Irrisorie sonus ille, “Ita, momentaneum tempus est: Nick Carter magnus, ut credo vocatus es, huc usque ad amorem pervenit.
  
  
  
  Caput Nick levavit. " Quid istuc similitudine?" - irata petivit. "Non hoc facerem, nisi ego illam tam dementer amarem."
  
  
  
  "Hoc dico, valde similis est systemati sociali tuo", Hu Zan frigide respondit. "Quare omnes damnati estis. Totam vitam tuam aedificasti in quod amorem vocas. Patrimonium Christianum tibi dedit quod moralitatem vocas, verbis agas ut veritatem, probitatem, veniam, honorem, passionem, bonitatem et malum, cum Duo tantum sunt in hoc mundo, robur et infirmitas, Potentiam, domine Carter, intelligis, non intelliges, si intelligeres, non indigeres omnibus istis Occidentis ineptiis, vanis simulationibus; Insanas has deliramenta, quas tu invenisti, Ita fecerunt, Mr. Carter. Tunc ego historiam tuam diligentissime perscrutatus sum, et patuit mihi tua haec omnia symbola culturam excogitasse, haec omnia cum affectu, honore ac iustitia praeiudicia. Ad operiendam infirmitatem tuam! Nova cultura his iustificationibus non indiget. Nova cultura realistica est. Fundatur in veritate exsistentiae. Cognitio est divisio tantum in debiles et fortes».
  
  
  
  Quisque nunc stolide in ora lecti sedebat. Oculi eius in spatium intuebantur, nihil videntes. "Perdidi," mussat. "Defecit... Defecit."
  
  
  
  Ab ictu forti ad faciem, caput in aliam partem convertit. Hu Zan stabat ante eum et despiciebat eum.
  
  
  
  “Satis querenti,” latravit. 'Dice mihi. Sum curiosus audire quid dicam. Nick in alteram partem percutit. Nick in pavimento aspexit et in plano locutus est, sono reservato.
  
  
  
  "Nos audivimus rumores de missilibus tuis. Nos miserunt ut si verum sit. Cum missilia perficienda invenimus, necesse est ut locum ac notitias in praetorium transmittere et bomberos hic mittere ad complexionem immittendi delere. Alicubi in habemus. Est transfusor in collibus absconditus, ubi tibi dicere non possum, te ibi ducere potui.
  
  
  
  “Nihil refert,” Hu Can interpellavit. - Sit transfusor ibi. Cur premissa invades? Potuistine videre hunc ipsum locum petebas?
  
  
  
  Quisque cito cogitatur. Non habuit in hac quaestione. Qui respondit : Adsum. "Ex collibus nesciebamus utrum missilia an inanes misisse Quirites ad exercendas usus viverent. Pro certo habuimus".
  
  
  
  Hu Can placuit. Ille conversus ad summum cubiculi finem ambulavit, ponens manum longam et tenuem sub mento.
  
  
  
  Ego non plus periculi sumo" inquit. te miserunt. Fuerunt hoc solum conatum, sed fortasse ascendent cum ratione ordinandi plures actiones. viginti quattuor oppugnare cogitavi. horae, sed ictum in medium proferam. Cras mane conficiemus apparatum, et tunc finem saeculi vestri spectabitis: ego etiam volo te iuxta me stare, et parvas homings columbas vigilare depone. Videte faciem tuam. Voluptatem erit inspicere mundum liberum agens mundum suum mundum in fumo ascendere. Est fere symbolicum, Domine Carter, non putas interitum tui, qui liber dicitur, mundum antecedere. per revelationem, quod eorum agens clavem nihil aliud est quam infirmum, inefficax, amatorium prunum eu. Sed fortasse non multum aenigmatum sensum habes ».
  
  
  
  Hu Zan per capillos Nick apprehendit et caput levavit. Nick operam suam probavit ne iram in oculis ostenderet, fortasse quod difficillimum erat facere. Donec sed ipsum felis. Hu Can cum hebetata aspexit, stupefacti vultu.
  
  
  
  "Fortasse te hic post launch deseram," Hu Can chuckled. "Vos etiam augue valorem habes: exemplum declinationis prioris orbis occidentalis. Sed primum, ut fac differentiam inter vires et infirmitatem intelligas, documentum incipientibus tibi dabo".
  
  
  
  Dixit aliquid custodibus. Quisque non intellexit, sed mox intellexit quid futurum esset cum accesserunt ad eum homines. Primus ad terram eum pulsavit. Tum gravis caligo in costis eum recalcitravit. Hu Zan voluit ei ostendere virtutem nihil ad infirmitates pertinere, sicut honor et gratia. Nick autem sciebat quod omnia quae desiderabat delectatio spectabat inimicum suum ad pedes detorquendum et misericordiam implorabat. Munus suum bene tantum egit ac pergit facere. Utroque autem caligæ ictu, emisit doloris clamorem, ac tandem veniam vociferatus ac deprecatus est. “Satis,” inquit Hu Can. "Olim te perrupisti tegumen, nihil superest nisi infirmitas. Introduce eas in domum et pone in cellulis. Isto est ubi ero."
  
  
  
  Quisque aspexit Anya nuda corpora et Alexi. Adhuc erant mendacem
  
  
  inops, exhaustus. Probabiliter experti sunt graves ictus et psychologice defatigati. Laetus erat quod eum praestare non videbant. Munus suum perdere potuerunt eum impedire conantes. Fortasse stulte ea quoque. Hu Can decepit et tempus pretiosum lucrari; usque mane insequentem paucas horas, sed hoc satis esse. Cum custodes nudas puellas e cubiculo extraxerunt, Nick Hu Can oculos anxios vidit eas spectantes, et Nick putavit se cogitationes in aspectu cavillatorio legere posse. Non fit tamen cum illis perversus bastardus. Iam novos modos excogitavit ad exprimendum odium mulierum in his duobus speciminibus. Quisque repente intellexit cum dolore non multum temporis supererat. Debuit celerrime agere, nec tempus verberandi Hu Can, licet manus ejus prurirent. Custodes miserunt eum in atrium et per scalas eiecti sunt per portam lateralem.
  
  
  
  Puellae in parva plaustro iam erant cum custodibus hinc inde stantibus. Quibus plane placuit cum assignatione. Riserunt et fecerunt obscoena iocos, Corpora nuda puellarum manibus assidue sentientes. Quisque sedere coactus est in scamno ligneo inter duos custodes oppositos, et currus viam angustam et asperam deiecit. Coegi brevis erat, et in viam sternendam se verterunt, Nick vidit magnam fenestram picturae domus quam ex collibus e regione viderant. Crassissima, nitida, columnae nigrae egregie sculpta pagodo-amo superstructura sustentata. Solum terra ex teak, bamboo et lapide facta est et architecturae traditum Sinensium excrevit. Custodes Nick e curru cum autocineto suarum rerum et in domum impulerunt, quod simpliciter et modo erat instructum. Scala lata ad secundam tabulam ducitur. Gradus descenderunt ad scalam minorem quae apparenter ad cella ducitur. Tandem perventum est parvum, splendide cubiculum accensum. Calce erat in tibus et ad solum cecidit. Ostium post se clausum est. Dormivit et audivit. Paucis secundis post eum audivi aliam ianuam slam clausam esse. Itaque Alexi et Anya in eadem cellula non longe ab eo sunt clausa. Quisque resedit et audivit gradus officii in ANDRON. Animadvertit ostium vitreum parvum habere, lens probabiliter convexum, et se observari sciebat. Repit in angulum et sedit ibi. Etiam nunc, uictus ac perditus homo ludit. Iam errare non potuit, sed oculi eius quadratum digiti cubiculi lustrabant. Triste invenit exitum non esse. Nullae fenestrae vel evacuationis foramina erant. Lucerna clara ex uno nudo in laqueario prodiit. Laetus est quod victus et submissam habitum servavit quod paucis post minutis, Hu Can cellam sine admonitione intravit. Solus erat, sed Nick e custodia sensit eum per vitreum rotundum in ostio proxime observantem.
  
  
  
  “Invenias hospitia nostra, dicemus, paulo dura,” coepit Hu Zan. "At certe movere potes. Vereor complices tuos strictiore claustro esse subiectos. Uterque enim habet unam manum et unum pedem in catena ferrea soli affixa. Tantum habeo clavem his catenis. Quod Scis viros meos delectos ac eruditos esse, sed etiam scio foeminas omnium hominum pernicies esse, credi non possunt, exempli gratia, periculosum esse si telum habeas: praeterea pugni, vires. Crura tua sunt telum genus, sed feminae tela periculosa non sunt, arma in se sunt. clausum est, graviter custoditur et inops est. Sed feminae numquam sunt inops. periculosa manent. Itaque eas quasi extra cautelam infixi".
  
  
  
  Iterum discedere temptavit, sed in ostio substitit et ad Nick aspexit.
  
  
  
  “O tu recte,” inquit, “de hac puella. Hoc multis abhinc annis fuit. Anglica erat. Londini conveni eam. Nos ambo studuimus. Finge me laborare in cultu tuo. Cras autem hanc humanitatem destruam.
  
  
  
  Nunc solus Nick reliquit. Nocte evadere non potuit. Expectare debemus usque mane et vires nostras serva. Anya et Alexius proculdubio sopiti essent, et an dubium esset, an conditio eorum in crastinum ei aliquid prodesset. Experentia horrifica eorum saltem fessos et debilitatos reliquerunt eos et damnum psychologicum irreparabile passi sunt. Postridie mane cognoscit quid facto opus sit, solus id facere debebat. Una erat consolatio cogitationum. Hu Zan acceleravit sua consilia, et quaelibet pubis praesto ad missilium potentiam vel custodiam stare faciet. Hic casus detonatores inveniendi reduxit, qui, extra diem dato, semper possibilis fuit.
  
  
  
  Quisque crura eius transiens et pose yoga assumpsit, corpus et animum in statum relaxationis plenae ponens. Mechanismum interiorem sensit sensim increpans corpus et mentem cum vigore mentis et corporis. Ceterum curavit ut puellas in cubiculo diutius non essent. Si tela prius quam liberare cogeretur, saltem remanerent. Crescentem sensus internae pacis et securitatis adeptus est, ac sensim in animo consilium cepit. Tandem, mutata positione, humi protensa, paene statim obdormivit.
  
  
  
  
  
  
  
  
  Caput 9
  
  
  
  
  
  
  
  
  Ingens fenestra totam domus longitudinem occupabat. Colles, ut ab Annibale exspectaverat, perplexi et circumiecti perspici possent. Stupendum et stupendum visus Nick testificatus est eum intus eiectum esse custodem. Duci se obedienter permisit, sed in itinere oculos reiecit. Animadvertit in androne, ubi cellae eius, Anyae et Alexis positae sunt, unam tantum custodiam esse. Praeterea domus non custodiebatur. Quattuor vel quinque custodes tantum vidit in vestibulis ad primum tabulatum, et duos stantes ante scalam latam.
  
  
  
  Miles, qui eum cenaculum portabat, in cubiculo manebat dum Hu Zan, qui foris spectabat, conversus. Nick animadvertit se risus molestus iterum in faciem suam apparuit. Cubiculum per totam frontis longitudinem protensum, speculatio magis quam locus communis spectabat. In media fenestra erat ampla tabella moderatrix cum multis permutationibus, metris et pluribus microphoniis.
  
  
  
  Quisque fenestram prospexit. missilia iactis superbe stabant, et regio purgata est. Non amplius milites aut technici circa missilia erant. Itaque non multum temporis supererat.
  
  
  
  "Mea nisl novam machinam quam ego personaliter elaboravi", Hu Can dixit. "Vestibulum bellicum nuclei detonari non potest nisi telum in aere est. Itaque bellicae nuclei hic ad basim propter technicum errorem explodere non possunt."
  
  
  
  Nunc risus erat Nick. "Nunquam suspicaberis me hoc", inquit.
  
  
  
  "Ante aliquot horas, habitus tuus mihi diversus videbatur," Hu Zan dixit dum Nick studuit. "Videbimus quam longum sit cum haec tela in itinere ad principalia centra occidentis delendam. Si hoc fiat, Beijing videbunt occasionem illis oblatam, et exercitus rubri statim faciet. Populus meus. paene ultimam praeparationem.
  
  
  
  Hu Zan conversus iterum foras prospicere et cito iniri. Nunc id ipsum erat. Transfusor in femore suo alterum acciperet ut signum cuivis detonatori mitteret, et alterum alterum pro detonatore ad recipiendum signum et in actionem electronicam converteret. Septem missilia, secunda singula. Quattuordecim secundis mundum liberum ab inferno separaverunt. Quattuordecim secundis temporibus inter spem futuram ac futuri doloris et horroris eminebant. Quattuordecim secundae historiae cursum per milia annorum determinabunt. Hu Can secum habere debuit. Interventus excubiarum periclitari non potuit. Nick quiete ad hominem se contulit, deinde fulminis cursu conversus. Totam iram inclusus fudit in maxillae conprimentem plagam, eique statim levamen attulit. Vir quasi pannus corruit. Nick risit magna, et Hu Zan obstupuit. Horrevit et aspexit Nick tamquam nequam puer.
  
  
  
  Interrogavit. - "Quid facis?" 'Quid est hoc? Ultimum distentione stultorum tuorum principiorum, an honoris tui servare conatum? Si terrorem cecini, satellitum meum brevi tempore hic aderunt. Etsi non venerint, nihil potes telis obsistere. Sero est.'
  
  
  
  "Minime, insane," Nick dixit. "Habes septem tela, et ego tibi dicam septem causas quare deficies."
  
  
  
  Hu Zan risit inlaetabilis risum, cassa, inhumana risum. "Insanis es" dixit Nick.
  
  
  
  'Numerus unus!' - Nick exclamavit, firmans dicere verba quae primus detonator profecturus esset. "Numerus" iteravit, levem tremorem sentiens sub pellis femoris sui velut transfusor signum sustulit. "Veritas, gratia et amor non sunt vanae notiones", prosequebatur. "Ita vera sunt quam virtus et infirmitas."
  
  
  
  Iustus respirare potuit cum primum detonator explodere audivit. Explosio paene statim secuta est rugitu ut eruca in seipsam auferre videbatur, in aerem lapsam et deinde in frusta comminuens. Prima institutio prope castra erat, et Nick propter explosionem vidit aedificia lignea solo solo aequata. Concretum, fragmenta metallorum et partium corporum humanorum per aerem volaverunt et in terram paucis metris apposuerunt. Hu Can fenestram apertis oculis prospexit. Cucurrit ad unum e microphoniis in tabula dicione et transitum feriebat.
  
  
  
  'Quid factum est?' clamavit. "Central, Central, hic est Doctor Hu Can. Quid agitur? Ita, sane exspecto. Invenire. Potesne me statim audire?
  
  
  
  'Numerus duo!' Nick clare locutus est. "Tyrannae liberos numquam in servitutem dicant."
  
  
  
  Secundus detonator cum impetu valido abiit, et facies Hu Can totaliter alba conversa est. Clamare pergit ad oratorem, declarationem postulans.
  
  
  
  "Tres numero" dixit Nick. " Singula respublica potior est."
  
  
  
  Cum tertia explosio in domo facta est, Nick vidit Hu Can pugnos in fenestra sua banging coepit. Deinde aspexit Nick. Purus erat, oculisque exterritus exterritus erat. Accidit ut aliquid intelligere non posset. Discurre et discurrere incepit clamare ordines in varias microphones sicut chaos inferius magis magisque clutus factus est.
  
  
  
  "Adhuc audis, Hu Can?" Nick dixit diabolica subridere. Hu Can eum oculis apertis et ore aperto aspexit. "Quattuor numero" clamavit Nick. "Amor fortius est odio, et bonum est fortius malo."
  
  
  
  Quartus erucae in aerem volavit, et Hu Zan ad genua cecidit et in tabula potestate pulsare coepit. Clamavit et risit alternatim. Nick, memor imbellis, terroris ferae, quam in oculis Alexi ante paucas horas viderat, acuto et claro sono exclamavit: "Quinque numero! Nihil est sicut pullus calidus."
  
  
  
  Per quintam explosionem, Hu Can in tabulam ditionis incidit, in clamores hystericos intermittentes qui incomprehensibiles erant. Nunc tota complexa est in unum ingens agmen fumi et flammae. Nick Hu Can apprehendit et faciem suam in fenestra premebat.
  
  
  
  "Cogitare, inepte," inquit. "Sex numerus! Quid homines fortius coniungit quam quod eos dividit!
  
  
  
  Hu Can e manibus Nick effugit ut sextum telum in spiram flammae, metalli, concretae explosum. Facies eius dura larva facta est, eius cerebrum perculsum repente intellectum vestigium invenit.
  
  
  
  "Tu est," inspiravit. - Nescio quomodo id facias. Omne mendacium fuit. Hanc mulierem numquam amasti. Is fuit ludus qui me prohibere fecit ac servare eam! "
  
  
  
  Nick exsibilatur. "Et memento, quod mulier erat, quae te corrumpebat adiuvit."
  
  
  
  Hu Can ad pedes Nick procumbebat, qui tamen quiete secedebat et videbat ut homo caput suum in tabula dicione feriret.
  
  
  
  "Septem numero, Hu Can," Nick vociferatus est. "Septem numerus significat quod tua consilia defecerint, quia humanitas longe satis est ut insanientes sicut tu in tempore exponas!"
  
  
  
  "Euca septem!" - Hu Can in tortor ligula, accumsan in. "Duc septimum erucae!" In responsione finalis explosio facta est quae fenestram concussit. Vertitque atrox clamore Nick. Quisque adhæsit pedem suum, causans Hu Can ad ianuam ferire. Inusitato furiosi robore, Hu Zan cito surgens cucurrit antequam Nick eum obsistere posset. Post eum cucurrit Nick et vidit tunicam albam evanuisse sub gradibus. Deinde quattuor custodes in scalae ima apparuerunt. Eorum arma latae ignis aperuerunt et in terra Nick columba. Audiit vestigia velox in gradibus. Cum primum ad summum gradum perventum est, hominem ad talos apprehendit et per scalas deiecit, et reliquas tres secum tulit. Nick procumbens ad sclopetum automaticum accendit et erupit. Quattuor milites exanimes sub gradibus iacebant. Cum machina sclopetis in manibus, Nick super illos transiluit et ad primam tabulam cucurrit. Duo custodes apparuerunt, et Nick statim accensus brevi erupit. Hu Can nusquam comparuit, et in cogitatione Nick factus est. Potuitne physicus e domo fugere? Sed Nick homo obsessive cogitavit aliunde abiisse, et tres gradus simul ad crepidinem descendit. Cum ad cellam appropinquaret, clamor Alexii suspiciones horrendas confirmavit.
  
  
  
  irruit in cubiculum ubi gemini, adhuc nudi, in pavimento religati sunt. Hu Can stetit super eos sicut sacerdos vetus Shinto in tunica longa et ampliore. In manibus eius machaera Sinensium antiqua ingens iacebat. Telum grave ambabus manibus supra caput tenebat et duas puellas uno lapsu decollavit. Quisque digitum suum e felis removere curavit. Si accensus, Hu Can ferrum grave stillaret et effectus tam terribilis esset. Quisque demittit sclopellum ad terram impingendo. Hu Can lumbos apprehendit et simul per cubiculum volavit et duo metra amplius in terram exposuit.
  
  
  
  Communiter hic homo in manu forti Nick Carter frangeretur, sed Hu Can ab inhumana furentis furentis viribus commotus est, et adhuc gravem machaera arcte tenuit. Ille ensem latum torsit in caput, at N3 evolutus in tempore ictos plenam vi icti evolvit. Sed extremum machaerae eum in scapula percussit, et statim palpitans dolorem sensit brachium eius paene resolutum. Sed statim ad pedes desiluit proximumque impetum insanire conatus est. Qui tamen ad Alexy et Anyam rursus elato ense ruunt, ut videtur interritos in muliebrem speciem ultionem sui perficiendi.
  
  
  
  Ut vir torsit machaera, Nick capulum apprehendit et ad latus totis viribus adspexit. Dolorem cadentem in humero cruenti sensit, sed in tempore pervenit. Ferrum grave nunc terram attingit vel ex Anya capite adeo pollicis. Nick, capulum machaerae adhuc tenens, nunc Hu Can tanta vi convertit ut in murum ingruat.
  
  
  
  Nunc Nick machaera habuit, physicus adhuc videbatur noluisse vindictae cogitata oblivisci. Prope ad ianuam erat cum Nick obstitit. Hu Can convertit et recurrit sicut ferrum Nick deposuit. Terga insanientis telo novacula perfodit, Qui presso gemitu cecidit in humum. Nick cito genuflexus est iuxta physicus morientis et claves tunicae sinum arripuit ad catenas. Puellas trementes dimisit in ulnis. Timor et dolor adhuc oculis apparebant, sed animum ad securitatem suam tulere conati sunt.
  
  
  
  "Audivimus explosiones" dixit Alexie. "Hoc factum est, Nick?"
  
  
  
  "Contigit" inquit. "Noster ordo peractus est. Occasus rursus facile respirare potest. Potesne ire?"
  
  
  
  “Censeo,” Anya dixit ambiguo, haesitante sono.
  
  
  
  “Exspecta me hic”, dixit Nick. "Ego te induam". Descendit in atrium, et post modicum reuersus est cum duobus custodibus uestibus. Cum puellas vestire coeperunt, Nick humerum cruentum cum vittis alligavit, quod e camisia quoque e custodia exciderat. Sclopetum dedit unicuique puellae machinam et in cenaculum ascenderunt. Anya et Alexi magna difficultate ambulantes constabat, sed perseueranter ambulare, et Nick temperantiam ferream admirabantur. Sed aliud est pertinacia, aliud damnum animi. Debebat fac ut periti doctorum quamprimum manus ingrederentur.
  
  
  
  Deserta videbatur domus, superstitio facta, silentium ominosum. Foris audiverunt crepitum flammarum et odoraverunt acrem flammae kerosen. Quotquot custodes in domo Hu Can fuerint, manifestum est eos omnes evasisse. Litus velocissima via erat per colles, quod facere debes tuam viam.
  
  
  
  "Formam sumamus" dixit Nick. "Si superstites fuerint, tam occupatae erunt pellibus suis salvis, ut nos solos relinquant."
  
  
  
  Sed erat miscalculatio. Facillime ad locum perventum est et caementa linum erumpere incipiebat, cum Nick subito sesquialterum murum unius e concretis aedificiis operit. In via, milites griseo vestiti et viridi veste lente appropinquaverunt. Accedunt diligenter et curiose locum, et procul audiri sonitum magnum agmen vehiculorum poterat. "Exercitus Sinensium Regularis," Fremuit Nick. "Quia scire potui. Pompa hic clare visa et audiri debuit intra radium saltem triginta chiliometrorum. Et sane, etiam centum chiliometrorum detexerunt eos utentes instrumenti electronici mensurandi."
  
  
  
  Hoc inopinatum et triste processum fuit. Recurrere in silvam et abditae poterant, sed si Beijing copiae omnia recte egissent, hic intra septimanas fuissent, strages et cadavera sepeliendi colligendi. Et si Hu Can invenirent, scirent hoc glitch technici genus non fuisse, sed sabotage. Totam aream pollicis unc pectinerent. Nick attigerat Anya and Alexi. Effugere nullos posse videbat sed nullo pacto confligendum videbat. Tum cibus quaestio orta est. Si bene receptaculum curaverint, et milites eas per septimanas quaerunt, ipsi quoque famis periculum erunt. Scilicet, puellae non diu duraverunt. Habebat adhuc ille peregrinus aspectus, mixtura pavoris et libidinis infantilis. "In genere," Nick cogitatio, "bellum ingratum vertit." Missio prospere peracta est, sed missionarii periculum ab indigenis manducaverunt.
  
  
  
  Dum adhuc de recta sententia cogitabat, Anya subito hoc consilium fecit. Nesciebat quid urgueret eam, forte subito pavore vel nervi adhuc animi cruciati caecati. Usquam, incepit incendere vasa latae sententiae ad eos venientes.
  
  
  
  "Damnant!" — Conclamat. Obiurgare eam voluit, sed respiciens eam statim intellexit inutilem esse. Aspexit eum hysterice, dilataverunt oculos suos, non aliquid intelligens. Iam copiae ex imperio complicatae funditus eversae se in aciem receperunt. Apparent nondum figuratum unde eiecta.
  
  
  
  “Age,” Nick dure latrante. "Et mane sub tegmine. Ad silvam!"
  
  
  
  Currunt ad silvam, fera formata est in capite Nick. Cum omni fortuna, ut labor. Saltem eis occasionem praeberet hanc provinciam et hunc locum evitandi. In margine silvae erant altae arbores, quercus et ulmi Sinenses. Nick tres elegit sibi propinquas.
  
  
  
  "Mane hic" geminos iussit. 'Iterum revertar ad vos cito.' Ille cum fulmine se vertit, et ad locum recurrit, ad reliqua murorum fragmenta ac tortuosam metalla retinens. Celeriter aliquid e cingulis trium militum mortuorum Hu Can exercitus parvi sumpsit et ad partem silvae recurrit. Nunc duces Sinenses suos milites in circulo circa aream direxerunt, quisquis eos inflammavit.
  
  
  
  "Bona idea," Nick cogitatio, "et aliquid aliud, quod ei ad propositum assequendum adiuvabit." Cum ad tres arbores pervenisset, Alexim et Anyam in larvas gasi proiecit. Tertium gas larva ad os in via iam adiunxerat.
  
  
  
  "Nunc attendite, ambo vestrum", clara jubente sono, Quisque nostrum quam celerrime scandit in unam harum trium arborum. Sola pars situs intactus est anulus in quo praedia cum Venenum in terram demersi sunt. Systema electrica, quod eas regens proculdubio defecerat, sed suspicor adhuc gasi veneni in piscinas esse. Si altae in arbore es, singulas discos metallicas clare videre potes. haec omnia nos iaculabuntur". Et memento, ne in milites glandes, tantum in Gas lacus, bene? Alexi, ad dextram tendis, Anya ad laevam, et ego curabo centrum. Bene, nunc age!"
  
  
  
  Nick constitit, puellas spectans ascendit. Moverunt leniter et celeriter armis humeris, postremo in superiores ramos evanuerunt. Ipse cum primum ex telis audito, in arboris summae pervenerat. Ipse quoque celeriter in medium cuiusque orbis circumibat. Nulla pressio aeris ad ventilandum vaporem facta est, sed id quod speraverat factum est. Uterque alveus altam pressionem naturalem habuit, et ab utroque ictu disci nubes gasi effluere coepit, quae maior et maior facta est. Cum sagittis incepit, Sinenses milites in terram ceciderunt et promiscue incendere coeperunt. Sicut Nick iam viderat, larvae gasi non erant in apparatu eorum, et videbat gasi effectum habere incipientem. Clamores praefectos audivit imperata, quod sane serum erat. Cum Nick milites vacillare et cadere vidit, exclamavit: "Anya! Alexi! Descendite. Nos hinc exire".
  
  
  
  Hic primus in terra stantem eos expectare coepit. Laetatus est videre puellas suas larvas gasi ab eorum faciebus non scisse. Noverat eos nondum omnino stabilis esse.
  
  
  
  "Omnia, quae nunc agis, me sequere" iussit. "Locum transimus." Sciebat exercitum vehiculis copiarum trans situm esse, et celeriter ambulavit inter rudera immissariorum, missilium et aedificiorum. Gas pendebat in aere sicut caligo densa, et nihil attendebant ad stridorem, milites in terra horrendo. Nick suspicabatur quosdam milites cum carris manere potuisse, et recte. Cum appropinquarent ad proximum vehiculum, quattuor milites in eos irruerunt statimque ab Alexii telo interfecti sunt. Iam e nube vapore erant, et Nick larva gas eius avulsit. Facies eius fervens et aestuosa erat, dum in primos desiluit et puellas intus traxit. Ille statim primum agmen incepit et totum ordinem circumduxit ad ordinem vanorum collocati ante portam principalem. Cito carros viae secus atque collocati. Nunc alii milites exilierunt et ignem eis aperuerunt et Nick in Anya et Alexi sibilaverunt: "Recumbe." Reperunt per parvum intervallum inter raedam aurigae et catasta oneraria et in imo iacuerunt. "Noli mittere," Nick iussit. "Et plana jacemus."
  
  
  
  Accesserunt ad ultimum vehiculum exercitus, ex quo sex milites exilierunt, celeriter per latitudinem viae expandentes ignem aperire paraverunt. Nick cecidit ad solum currus, manu sinistra gubernantem rotam tenens et pedali gasi in pluteo dextra premens. Audiit ventosas convellere glandes, Et cucullo continua crepitante metallo Terebrare sonum. Sed momentum machinae, quae instar motivae turbatae erat, fracta est, et Nick videndi milites per murum humanum irruperunt. Cito ad pedes surrexit, modo rotam suam in tempore convertens ante flexam velocitatem in via.
  
  
  
  "Fecimus", chuckled. "At nunc".
  
  
  
  'Quid nunc faciamus?' - Alexi erat qui in ostio aurigae caput suum adhaesit.
  
  
  
  "Conabimus eos praevenire," dixit Nick. "Nunc vias vias aedificandas et quaerendas partes ordinandas esse iubebunt. At ipsi nos ad oram recta ire putabunt. Ad Hu Canal, ubi appulimus, id maxime rationabiliter moventur. Sed nos pro sumus. Regredientes in partem unde venimus, ad Taya Van. Tantum tempore quo ibi pervenerimus cognoscent se errasse et nos ad oram occidentalem non esse venturos.
  
  
  
  Si Nick ipse sibi cogitabat, at mille alia non fuissent, quae errare potuissent! Quisque vestibulum METIOR aspexit. Piscina paene plena erat, satis ut ad destinatum perveniret. Se commodiorem fecit et in machinam gravem versandam quam celerrime in via flexa et montana constitit. Respexit. Alexi et Anya in fundo dormierunt cum tormentis machinis, sicut ursi teddy in armis. Nick satis altum sensit, prope subsidio. Officium fiebat, viverent omniaque ad mutationem blande gerebantur. Aliquam id tempus est. Non posset ita sublevari si de existentia Generali Ku scisset.
  
  
  
  
  
  
  
  
  Caput 10
  
  
  
  
  
  Statim admonetur Generalis, et cum advenit, Nick duabus fere horis iter faciebat. General Koo, praefectus exercitus Tertii Reipublicae Populi, per naufragia ambulavit. Cogitans et intentus, omnia usque ad minutissimas absorbuit. Verbum non dixit, sed oculi eius per ordinem infirmorum militum ambulantem suam offensam ostenderunt. Imperator Ku professio militis cordi erat. Familia eius superbus erat, quae multos olim egregios milites ediderat. Constans expeditiones alae politicae novae Exercitus Revolutionis Populi semper in latere eius stimulus fuerat. Nihil interest rei publicae. Militem esse putavit artifex, magister, et non continuum motus ideologici. Dr Hu Can et socii eius technice sub eius imperio fuerunt. Sed Hu Zan semper cum plena potestate superne attornatus laboravit. electam turmam suam in via duxit et spectaculum suum induit. Iamque spectaculum subito in fumum ascendit, ad pulmentum purgandum vocatus est.
  
  
  
  Unus ex junioribus nuntiavit ei quid factum esset cum acie armata regio intravit. Imperator Ku quiete audiebat. Quis ante domum in colle fuit? altum spiritum arripuit, cum ei dictum est quod hoc nondum factum esset. Mentis notam fecit decem saltem ministris iunioribus qui in acie promotionis proximus non esset. Dux cum parva comitatu ad magnam domum se advectus est et corpus Hu Can cum machaera adhuc in tergo suo infixum invenit.
  
  
  
  Imperator Ku per scalas domus ambulavit et in ima gressu consedit. Cum cerebro professionali exercitato omnia simul discerpere coepit, omniaque quae in provincia eius in provincia Kwantung gerebant cupiebat habere tenaciter. Constabat quod id quod factum est, non fuit accidens. Patet pariter hoc opus esse opus specialist valde idoneus, homo sui similis, sed ingenio singulari. Re vera Imperator Ku hunc hominem admiratus est. Aliae nunc res in mentem veniebant, ut sine vestigio circuitus scapharum tam inenarrabiliter evanesceret, et inexplicabilis res cum uno commeatu paucis abhinc diebus.
  
  
  
  Quisquis hic paucis horis ante fuit necesse fuit, cum ipse copias suas huc misit ut cognosceret cur mundus septentrionem Shilung finire videretur! Dirigentes gas lacus exemplum fuit belli phantastici, cogitationis improvisationalis, quod solum superintelligentia producere potest. Multi hostes erant, sed exigua pars eorum talia facinora facere potuerunt. Generalis Ku non fuisset artifex nobilissimus summum locum obtinens in exercitu Sinensi, nisi omnia nomina tam nobilium agentium in eius memoria impressisset.
  
  
  
  Russian agens Korvetsky bonus erat, sed talis intelligentia eius validum non erat. Habebat Angli homines bonos, sed nescio quo pacto id eorum exemplar non aptum est. Britanni adhuc ludibrium delectationis aequae habebant, et generales Koo nimis humaniores ad talem accessionem videbantur. Viam, secundum Koo, hic habitus molestus fuit, ob quem saepe casum fallunt. Minime, hic cepit diabolicum, obscuram, potentem efficientiam quae uni tantum personae demonstrare potuit: Agent N3 American. Generalis Ku momentum cogitavit, deinde nomen invenit: Nick Carter! Generalis Ku surrexit et aurigam suum ad compositionem reducendam iussit, ubi milites stationem radiophonicam erexerunt. Nick Carter esse debuit, et adhuc in solo Sinensi erat. Dux intellexit Hu Can esse aliquid quod etiam summum imperium ignarus fuit. Americanus Hu Can basim destruere iussus est. Nunc in cursus erat. Generalis Ku propemodum dolet se obsistere eum. Ille artificium penitus admiratus est. Ipse autem dominus. Commune Ku contactum radiophonicum instituit. 'Praetorium' inquit 'da mihi placide'. "Duobus phalanges statim praesto esse volo. In oram maritimam Gumenchai per Hu Fretum cingere debent. Ita duo phalanges facient. Hoc solum cautio est in casu Fallo. Vir probabiliter diversam partem elegit. Ego' m non exspectans ab eo hoc, quod tam manifestum est.
  
  
  
  General Koo deinde ad contactum cum Air Force applicabatur, et tonus eius iam mensus erat et acutus. "Immo, unus ex aliquet iusto exercitus mei. Iam prope Kungtu esse debet, ad oram orientalem petens. Immo haec absoluta prioritas est. Imo plane non plana, nimis celeriter sunt et unam non reperiunt. currus in collibus. Bene." , Exspecto magis notitia.
  
  
  
  General Koo ad currum suum rediit. Bonum esset si Americanus vivus educaretur. Huic viro occurrere vellet. Sed valde exiguum casum sciebat. Spero fore ut posthac in summi Imperi tione diligentius cum suis inceptis, omnia tela ac salutis instrumenta penes iusti exercitus relinquant.
  
  
  
  
  
  
  
  
  Caput 11
  
  
  
  
  
  
  
  
  Anya and Alexi experrectus. Oculi eorum lucebant et Nick laetus erat ut eam viderem. Vehiculum grave trans viam rugiebat et tantum bene profecit. Statuit explorare puellas parum videre quomodo se agere. Ille adhuc non certus erat quantum damnum Hu Can cruciatus illis attulerat.
  
  
  
  Respondit : Alexi. Facies apparuit in fovit inter suggestum onerarium et in cellula aurigae. "Memento cum interrogasti me qualis esset in America? Cum in antro dormivimus?
  
  
  
  Alexi frowned. - 'Quid est?' Ea plane meminisse conatur.
  
  
  
  “Quaesisti de Village Greenwich,” institit. "Quae ibi vivere velim."
  
  
  
  "Esto," respondit lente. "Ita, nunc memini."
  
  
  
  "Visne vivere in America?" - Nick quaesivit, diligenter observans expressionem illam in speculo rearview. Faciem illuminavit et subridens somniavit.
  
  
  
  "Puto, Nick," inquit. "Ego de eo cogitabam. Immo vere nice fore puto."
  
  
  
  "Dein postea loquemur," respondit. Nam nunc sedata est. Convaluit saltem psychologice. Reminisci posset et videre hospites. Et cum ita essent similes, Nick suspicabatur etiam Anya pulchrum fore. Saltem foeda machinatio grave damnum cerebro suo non causavit. Sed oblivisci non potuit pauperem puellam in cella Polonica. Potuit cogitare ordinarie, sed affectu debilis, irreparabile naufragium fuit. erat una via utilia sciebat. Sed nunc temporis iniuria et iniuria locus erat. Qua in re nonnisi deteriorem facit condicionem.
  
  
  
  Animus eius in geminos adeo intentus est ut pulsum sonum audire non posset donec helicopterum super caput eius paene directe volavit. Respexit et vidit in ea stellam Sinensem Air Force. Helicopterum cito descendit, et Nick rostrum machinae gun in tempore animadvertit. Gubernaculo rotam convertit et obliquare coepit, quamquam in angusto itinere huic fere nullus locus erat. Excuteret auditum e machina sclopeta. Noverat Alexi et Anya humi iacuisse, nec ullos sonos audivisse qui unum ex illis iactum esse significaret. Iam currus transibat arborum ordinem, cuius rami superiores viam portae obstruebant, sed statim ut sub illis exierunt, helicopterum iterum supra se erat. Quisque attigit Cameram. Repressio cessavit et socius nautae e radiophonicis locutus est.
  
  
  
  Quisque maestum egit vultum. Raeda quam diutissime gubernabit. Nunc prope litus essent. mirabatur quomodo infernum sciebant quod hic fugiendum erat. Agebat autem sicut diabolus suffocandum ad modum, quod in duabus rotis versabatur. Celerius ire quam helicopterus non temptavit. Nullam id nulla erat. sed quam longissime obtinere voluit priusquam autocinetum relinquere coacti sunt. Et Nick certus erat hoc momento venturum mox. Momentum celerius quam cogitabat, cum e angulo oculi sui vidit dimidium puncta duodecim in caelo apparent. Maiora erant questus et helicopters quoque erant. More! Vel maybe cum nisl!
  
  
  
  "Surge ut salire!" - Revocavit et audivit Alexi et Anya salire ad pedes eorum.
  
  
  
  Quisque desiit currus et exilierunt. Quibus obsitus arboribus obsitus feliciter in aggerem cucurrerunt. Si in umbra arborum densarum virgultorumque densarum mansissent, e conspectu helicopterorum remansissent. Exercitus vehiculum pretium eius probaverat, sed nunc factus est plus negotii.
  
  
  
  Currebant lepores venantes canes. Alexi et Anya diu cursum tenere non potuerunt. Eorum anhelitus iam inaequalis erat, et plane anhelitus erat. In depressionem angustam inciderunt in area ubi gramen erat quinque pedes altum. Puellae quam maxime contremuerunt et caput manibus operuit. Nick vidit helicoptera plaustrum exercitum volventem, et ex tribus illis nubes albas parachutarum apertas vidit. Erigens plusculum et circumspiciebat. Paratrooperes etiam ex aliis helicopteris desiluit.
  
  
  
  Nick Intellexit eos sic reperiendos esse. Si nimis celeriter se movent, helicopterae statim eas comprimunt. Nick diligenter per herbam altam ad paratropos lente descendentem aspexit. Semper insuetam hanc tristitiam cum collibus hinc inde adsueverat, et subito ubi essent certo sciebat. Hic puer eos invenit. Fundus parvus prope esse debet. Quisque mirabatur momentum si punctum aliquod ad villam currendo esset, sed solum supplicium esset. Proculdubio haec fuit una ex primis locis ubi quaesiverunt paratroatores. Manum in manica sensit. Alexii fuit.
  
  
  
  "Hic manebimus et ad nos trahe", inquit. "Tantum hoc facere potes, Nick. Iam prope litus est. Ne quid amplius ex nobis expectes. nostrum officium fecimus."
  
  
  
  Hos relinque! Nick cognovit eam esse ius. Id se facere potuit, praesertim si nautas ad se converterunt. Quod si iam perfecisset, procul dubio id faceret. si opus esset, sacrificaret. Scivit, et ipsi noverunt. Sed nunc aliter se res habebat. Perfecto negotio, simul ad effectum detulerunt. Adiuverunt eum, et nunc non dabit illis; Incumbens Alexi, mentum levavit. "Minime," inquit, "deliciae, vultuque obstinato." Nick Carter torva ad descendentem paratroopers respexit. Circulum depresserunt et paucis temporibus undique circumventos constituerunt. Erant autem adhuc saltem quingentas ulnas ad litus. Sclopetum arripuit, cum vidit gramen dextrorsum movere. Motus erat subtilis, sed negabilis. Obstupuit autem fenum distincte, ac iterum iterum vidit cum magna admiratione faciei agelli pueri.
  
  
  
  "Noli mittere," inquit puer. — 'Quaeso.' Nick rostrum sclopelli deposuit dum puer ad eos repit.
  
  
  
  “Scio te velle fugere,” simpliciter dixit. "Viam tibi ostendam. In margine collis est initium cuniculi subterranei per quem rivus fluit. Spatiatus est perrepere".
  
  
  
  Quisque aspexit puerum suspiciose. Facies parva nihil, nihil trepidatio, nihil odium, nihil. Posset eos in arma depellere paratropos. Quisque suspexit. Tempus transivit, iam omnes paratrooperes appulerant. nulla iam fugae via erat.
  
  
  
  "Te nos sequemur," dixit Nick. Etiam si puer vellet eos prodere, melius est quam hic sedere et exspectare. Conari possent per viam pugnare, sed Nick sciebat paratropos milites valde exercitatos esse. Hi non erant amantes ab Hu Can delecti, sed milites Sinenses regulares. Puer conversus et cucurrit, Nick et gemini eum sequentes. In extremam tumuli virgultis obsitus eos puer duxit. Constitit ad vepres pini, digitoque notavit.
  
  
  
  " Ultra pinus," inquit, " rivum reperies et collem foveam."
  
  
  
  "Ite," dixit puellis Nick. "Ibi ero."
  
  
  
  Conversus ad puerum, et adhuc nihil vidit oculis suis. quae post eam legere voluit.
  
  
  
  'Quare?' - simpliciter interrogavit.
  
  
  
  Vultus pueri non mutavit, ut ille respondit, "Vivos nos reliquisti. Nunc debitum reddidi meum."
  
  
  
  Nick manum suam extendit. Puer ad eam paulisper aspexit, quaesivit ingentem manum quae vitam suam delere posset, deinde conversus et cucurrit. Puer manum percutere noluit. Forsitan crescet inimicus et odit Nick populum; probabiliter no.
  
  
  
  Nunc erat Nick conversus ad festinandum. Cum in frutices irruit, pinus acutis faciem suam aperuit. Erat ibi rivus et cuniculum angustum. Umeros in eum aptum vix poterat. Cuniculum destinatum pueris et fortasse feminis gracilibus. Sed perseveraret si ulterius nudis manibus foderet. Puellas audivit quae iam in cuniculum reptabant. Dorsum sanguinare coepit, dum se in acutis eminentibus saxis apertum scidit, et post aliquantum lutum et sanguinem ex oculis abstergere cessavit. Aer sordidus et stuffy factus est, sed aqua frigida benedictio erat. caput in illud infudit, ut se reficiat quoties vires debilitari sensit. costae eius vulneraverunt et nervorum distentiones in cruribus sensit, quae aqua glaciali assidue exposita erant. Ille in fine virium erat, cum frigidum auram sensit, et curvo cuniculo serenat et euntem dilatari vidit. Sol et recens aer vultum e cuniculo emersit, et cum admiratione praecedens litus vidit. Alexi et Anya defatigati sunt in gramine ad ostium cuniculi, respirationem captantes.
  
  
  
  "O Nick," Alexi dixit rectus in cubito sedens. "Fortasse non est usus usquam. Natandi iam vires non habemus. Utinam alicubi invenire potuimus hic celare pernoctare. Fortasse cras mane possumus...
  
  
  
  “Nihil modo,” Nick dixit molliter sed firmiter. "Cum evasimus nos inveniunt, singulas uncias oram explorabunt. Sed spero paucae mirationes iucundiores nos exspectantes. Primum non habemus hic in navi parvam. frutices, an oblitus es illius?"
  
  
  
  "Yeah, oblitus sum," respondit Alexi montem decurrere. "Sed quid si haec navis defuit? Si quis invenit, et sumpsit eam?
  
  
  
  "Tunc mel natare habebis, velis nolis," Nick dixit. Sed ne solliciti tamen. Si necesse est, pro tribus nobis natabo".
  
  
  
  Navicula autem adhuc erat illic et mittentes ad aquam. Iam obscura erat, sed paratroatores iam intellexerant se circumcirca vitare. Hoc significabat helicopteros iterum inquirere et per maritima satis cito apparere posse. Nick non erat certus si speraret cito tenebrosum fore, vel si lucem maneret et faciliorem invenirent. Quisque a nisi nisi.
  
  
  
  ut quam longissime a littus peteret, perdite remigravit. Sol lente occubuit in caelo sicut pila rubra rubra cum Nick vidit primas nigras guttas in horizonte super litus apparent. Etsi iam longius progressi erant, Nick veritus est ne hoc satis esset. Si tantum canino nigri hi momento in rectum volaverunt, non poterant inobservata diu manere. Duo helicoptera observans per litora, quantum ausi sunt, delabi coepta sunt, donec laminae rotor fere immotae videbantur. Tunc unus ex illis abscidit et gyrans aquam coepit. Dimidium tractum fecit ad eos versus. Aliquid invenerunt super aquam.
  
  
  
  Nick dixit tristes. "Ille certe tam humilis videtur. Cum ille supra nos est, ei plenam potestatem dabimus cum omni munitione quam reliquimus. Forsitan post omnes pugnabimus."
  
  
  
  Ut Nick praedixerat, helicopterum descendere incepit, accedens ad eos, ac tandem depressus. Cum directe transvolasset navim, aperuerunt ignem. Prope erat spatium ut viderent seriem foraminum letiferarum plani venter discerpentes. Alter centum cubitis volavit, vertere coepit, et ingenti impetu explosa est.
  
  
  
  Helicopter in columna fumi et ignis in aquam concrepuit, et fragmina ab undis concussa ictum effecit. Sed nunc aliae erant undae. Venerunt ex altera parte navim periculose iunxerant.
  
  
  
  Hoc primum vidit Nick colossus niger ab imis escendens sicut anguis ominis niger. Sed hic serpens alba Navy insignia portabat, et nautae e aperto fovit saliebant et funes in illis iacebant. Nick unum e funibus apprehendit et eos versus navem subaquaneam traxit. Praefectus in navi erat cum Nick geminos in navi sequebatur.
  
  
  
  "Timui ne te inveniamus" dixit Nick. "Et ego gaudeo te videre!"
  
  
  
  “Ave,” praefectus dixit. Praefectus Johnson, USS Barracuda. " Classem appropinquantem helicopterorum inspexit. "Melius sub aquam celeriter perveniemus", dixit. "Hunc quam celerrime et sine ulteriori casu exire volumus. "Semel infra decl. Nick audivit sonum turris conningi claudentis et incre- mentum machinarum subaquanearum celeriter in altum ivit.
  
  
  
  "Cum instrumento mensurae nostrae explosiones singillatim referre potuimus", praefectus Johnson explicavit. "Id oportuit bonum esse spectaculum."
  
  
  
  "longius esse vellem," dixit Nick.
  
  
  
  "Cum familia Lu Shi non ostenderet, aliquid errasse sciebamus, utique, sed solum expectare et videre potuimus. Cum explosiones ageremus, submarines ad duo loca misimus ubi te exspectare possemus: Hu. Canal et hic, in Taya Van., oram die ac nocte observavimus, cum navem appropinquare vidimus, statim agere non ausi sumus, quia nondum satis constat te esse. Seres callidissimi esse possunt. aliquid illis esset "Sol ut inlecebras mitteret ut nos ut nasos nostros sic ostenderemus. Sed cum videremus te helicopterum iecisse, iam fideles fuimus."
  
  
  
  Quisque resolutum et altum spiritum sumpsit. Inspexit Alexi et Anya. Fatigati sunt et accentus multum erat in faciebus, sed etiam levamen erat in oculis. eos in gazophylacium deducendos curauit, deinde cum imperatore sermonem habuit.
  
  
  
  "Ad Taiwan sumus" dixit praefectus. "Et inde ad Civitates Americae Unitas volare potes. Quid de collegis tuis Russicis? Praestare possumus eos ad optatam destinationem capiendam".
  
  
  
  "Imperator" de eo cras loquetur" respondit Nick. "Nunc fruar, phaenomenon lectum vocant, quamvis hic casula sit subaquanea. Bene vespere, imperator.
  
  
  
  “Bonum officium, N3,” inquit imperator. Nick adnuit, salutavit, et conversus est. Lassus, mortuus defessus. Bonum ei esset si sine timore in nave Americana dormire posset.
  
  
  
  Alicubi in campo post mandatum, Generalis Ku, praefectus exercitus 3 Reipublicae Popularis Sinarum, lente fumum ex cigar exhalabat. In mensa coram eo nuntiabantur ab hominibus, imperium caeli et unitas peculiaris. Imperator Ku altum spiritum cepit et mirabatur si principes Beijing de hoc semper invenirent. Forte ita sunt comprehensi in machinatione machinae suae propagandae ut plane nihil cogitare possent. Risit in secreto cubiculi sui. Quamvis nulla causa rideret, auxilium ferre non poterat. Semper dominos miratus est. N3 perdere lubuit.
  
  
  
  
  
  
  
  
  Caput 12
  
  
  
  
  
  
  
  
  Aeroportus in Formosa vitam agitabat. Alexi et Anya novis vestimentis in Taiwan emptis vestiti erant, et nunc in parva area receptionis Nick convenerunt, refecti et amabiles. Per horam loquebantur et nunc Nick denuo quaestionem quaesivit. Noluit aliquas interpretationes. Interrogavit. - "Ita bene se intelligere?" "Alexie libet venire in Americam mecum et dicit se velle. Estne hoc clarum?
  
  
  
  "Est manifestum," Anya respondit. "Et reverti volo in Russiam. Alexi semper volui Americam videre. Hoc desiderium numquam habui."
  
  
  
  "Populus Moscuae nunquam reditum postulare poterit, quod, quantum quis Washingtoniae novit, unum tantum procuratorem miserunt, unumque remitto: - te".
  
  
  
  "Etiam," dixit Anya. 'Fessus sum. Et huius operis plus satis habui, Nick Carter. Et quid Alexi sentiat exponam.
  
  
  
  “Quaeso, Anya,” Alexi dixit.” Sciant debes me proditorem non esse. Non ego illos explorare. Ego iustus volo ire in Americam et experiri ut vivam vitam meam. Greenwich Villam ire volo et Buffalo et Indos videre volo."
  
  
  
  Denuntiatio super eloquens sermonem subito finivit.
  
  
  
  Hoc planum est, Anya, Nick dixit.
  
  
  
  Et excutiens manum suam, quae in oculis eius erat, legere conabatur. Adhuc non centum sentio bene. non tamen idem quod primum viderat, de illis aliquid melancholia fuit. Vix notabilis erat, sed non deesset. Scivit se diligenter studentes eam cum Moscuam venit, et statuit idem cum Alexio facturum esse cum Novi Eboraci advenisset.
  
  
  
  Reliquit Anya cum duobus classicis. Substitit ad ostium planum et se convertit. Illa paulisper agitabat et intus disparuit. Quisque Alexi manum accepit, sed statim tempus sensit et manum avertit. Confestim dimisit eam.
  
  
  
  "Age, Alexi," inquit. "nos quoque expectans planum est."
  
  
  
  Fuga Eboracum atrox fuit. Alexi valde anxius videbatur et loquebatur multum, sed tamen sentire poterat, nescio quo modo ipsa non erat. Causa satis superque noverat, tristemque simul et furentem Sensit. Praemisit telegraphum in antecessum et Hawk in aeroporto eas sustulit. Alexie, cum ad JFK Airport pervenisset, tam puer commota est, quamvis alta aedificia Novi Eboraci impressa videretur. In AX aedificio deducta est ad cubiculum, ubi iunctim artifices exspectabat ut eam exploraret. Nick Hawk ad cubiculum suum duxit, ubi illud sculptum in charta eum in mensa exspectabat.
  
  
  
  Quisque id aperuit et extraxit assum bubulae fartum risus. Accipiter eum Laconice intuens fistulam accendit.
  
  
  
  "Gratias ago," dixit Nick prehendens morsum. "Tu modo oblitus es ketchup."
  
  
  
  Alter enim scissura, vidit Accipiter oculos micare. "Me paenitet," senior placide dixit. "Ego iterum cogitabo. Quid fiet puellae?
  
  
  
  “Aliquos conveniam.” “Quidam Russi Novi Novi Eboraci”,” inquit Nick.” Illa cito accommodabit. Satis sapit. Et multas alias facultates habet.
  
  
  
  "Fui in phone cum Russis", Hawk dixit, crepitu telephonicum suum in ashtray et vincendo. "Interdum non possum quin ab illis mirari possum. In principio omnia bona et utile fuerunt. Et nunc quod actum est, redient idem quod prius, frigus, negotiale et reservatum. Ive. copiae copiae omnia iis dederunt." quae volebant, sed verbum non plus quam omnino necessarium erat. numquam de puella loquebantur."
  
  
  
  "The thaw was temporal, dux," Nick dixit. "Multum plus capiet ut perpetuo maneat."
  
  
  
  Ianua aperitur et unus e medicis intravit. Dixit aliquid Hawk.
  
  
  
  “Gratias tibi ago”, Accipiter dixit ei. ' Id omne. Dic ergo quaeso Ms Lyubov quod Dominus Carter eam in scrinio anteriori colliget.
  
  
  
  Vertit ad Nick. “Dieationem tibi in Plaza reservavi, in una tabulatorum summae horti imminens, hic claves sunt. Relaxavisti aliquantulum sumptu nostro.
  
  
  
  Nick adnuit, claves accepit et cubiculum reliquit. Non indicavit Hawk vel alicui de singulis ludibrii Hu Can. Volebat se tam fidens esse quam Hawk, ut in Plaza cum Alexi altera septimana relaxare posset.
  
  
  
  Alexim e scrinio anteriori sustulit et ex aedificio pariter ambulavit, sed Nick suam manum capere non audebat. Illa laeta visa est et ei excitatur, et statuit melius fore ut cum prima pranderet. In forum profecti sunt. Post prandium, taxi sumentes eos per Central Park in Plaza Hotel acceperunt.
  
  
  
  Conclave Accipiter corruptela plusquam spatiosa erat et Alexii valde impressa.
  
  
  
  "Septimana tuum est", dixit Nick. - Dicere aliquid simile donum posses. Sed noli nunc cogitare te reliquam vitam tuam in America sic posse vivere.
  
  
  
  Alexi micantibus oculis ad eum ambulavit. "Scio etiam," inquit, "O Nick, ita sum felix. Si tibi non esset, non viverem nunc. Quid agam gratias? '
  
  
  
  Paululum commotus est directio quaestionis, sed periculum constituit. "Ego amare volo," inquit. "Volo te ut sine me te ducere."
  
  
  
  Aversa ab eo , et Nick sub blouse suo videre poterat , ut ubera eius amoena surrexerant , et furibundus corruit . Animadvertit inquietudinem manus suas movere.
  
  
  
  "Timeo, Nick," inquit, oculos latos. 'Verentur.'
  
  
  
  Accessit ad eam, et volebat eam tangere. Horruit et recessit ab eo. Sciebat quid faceret. Hoc exitus unicus erat, adhuc ens incitatum, sensuale, saltem hoc animum erga Hu Zan non mutavit. Recordatus est primae noctis in Hong Kong, cum animadvertit minimam stimulationem sexualem magis magisque excitatam esse. Noluit nunc eam cogere. Patiens yultus est, et desiderium suum exspectes possidendi. Quisque mitis particeps esse posset cum necesse est. Cum opus sit, potest accommodare ad exigentias et difficultates temporis, et plene necessitatibus socium respondere. Multas feminas in vita sua suscepit. Alii a primo tactu petebant, alii resistebant, alii novos ludos secum detegebant, ne somniasse quidem. Sed hac nocte praecipua quaestio erat, et solvere voluit. Non sua causa, sed maxime Alexii causa.
  
  
  
  Nick cubiculum transiit, omnia lumina deflexit praeter parvam scrinii lucernam, quae cubiculi splendorem mollem dabat. Magna fenestra in lucem lunae et ineluctabiles urbis magnae lumina intromittit. Nick sciebat satis lucis Alexi ad eum videndum, sed simul lux obscura excitans adhuc atmosphaeram sedandam creavit.
  
  
  
  Alexi super lectum diurnum sedit et fenestram prospexit. Nick stetit ante eam , et graviter lente vestimenta deponere coepit . Cum tunicam suam exuit et pectus latum potentem micabat in luce lunae, propius ad eam ambulavit. Tetendit ante hanc, et vidit nudo torso timidum. Et imposuit manum suam super collum eius et convertit caput eius ad eum. Graviter anhelabat, ubera contra tenuem fasciculum premebat. At illa non cessabat, iamque aspectus eius directus erat et apertus.
  
  
  
  Ille lente braccas exuit et manum super pectus suum posuit. Tum caput eius abs. Sensit manum super pectus suum sensim movere versus dorsum suum , permittens eam propius trahere . Tum is coepit sensim et leniter eam deponere, caput adversus ventrem premens. Crura eius prostravit et prostravit ut amictum eius facile tollere posset. Ille fasciam illam sustulit et unam ubera pulcherrimarum firmam dedit, hortans pressis. Momento, Nick per corpus suum convulsum sensit, sed manum elapsa sub pectore molli, et super papilla digitos cucurrit. Oculi eius conniventes erant, sed Nick vidit se aspicere in ore suo semiaperto. Ipse igitur surrexit, et deposuit underpantes suos, ut nudus staret ante eam. Subridens videns manum porrigit ei. Manus tremuit, sed amor resistit. Tum subito se invadere permisit, arcte amplexans et pectus in corpus perfricans procumbens ad genua.
  
  
  
  "O Nick, Nick," exclamavit, "Est ita puto, Etiam... sed primum te paululum attingam." Nick eam arcte tenuit, dum corpus manibus, ore et lingua exploravit. quasi invenerat quod amiserat olim, et nunc paulatim recordabatur.
  
  
  
  Quisque inclinatus, manus inter femur imposuit, et eam ad lectum immisit. Iam non resistebat, nec vestigium timoris in oculis habebat. Ut vires augerentur, immersa est in amore et clamore motus. Nick eam adhuc teneritudine tractabat, et bonitatis ac felicitatis affectum, quem raro antea expertus fuerat, habuit.
  
  
  
  Sicut Alexi venit et involvit mollem, corpus calidum circa se, flava comas leniter permulcet, et satiatur sentiens.
  
  
  
  "Bene sum, Nick" inquit tacitus in aure, simul ridens et singultus. "Adhuc perfecte sanus sum."
  
  
  
  "Tu plus quam bene, mel" risit. 'Mirabilis es.' Cogitabat de Anya. Uterque de Anya cogitabat, et omnia cum ea ut prius bene sciebat. Vel serius sciet.
  
  
  
  "O Nicky," Alexi dixit in pectus iuvet. "Ya lublu vas, Nick Carter. Te amo."
  
  
  
  Quisque risit. Ita adhuc erit bona septimana apud Plaza.
  
  
  
  
  
  * * *
  
  
  
  
  
  
  
  Circa librum;
  
  
  
  
  
  
  Hu Can est Sinarum energiae nuclearis physicus princeps. Talem condicionem in Sinis assumpsit ut paene inoffensus sit. pergere possumus.
  
  
  
  Hoc malum non est, Nick. Gravissimum est quod Hu Zan non est physicus ordinarius, sed ante omnia homo qui inestimabile odium omne Occidentis habet. Non solum ad USA, sed etiam ad Russiam.
  
  
  Nunc pro certo scimus se mox acturum esse in sua Nick. Tu Sinas ibis, adiuva a duobus agentibus Russicis ibi, et hunc hominem auferre debes. Puto hoc officium tuum durissimum fore, Nick...
  
  
  
  
  
  
  
  Shklovsky Lev
  Defector
  
  
  
  
  Nick Carter
  
  
  Defector
  
  
  Caput primum.
  
  
  Sol in Acapulco semper lucet. In parva camera deversorium littus harenae albae imminens, Nick Carter, numerus AX unus percussor, rubrum spectavit pilam solis occidentis supra mare fundendi. Spectaculo usus est ac raro eum praetermisit, sed in Acapulcone per unum mensem fuerat et in eo molestiam sensit.
  
  
  Accipiter instabat ut tempus temporis auferret, ac primo anno Nick fuit. At mensis vita otiosa nimis est. Negotium indigebat.
  
  
  Killmaster aversa e fenestra, iam in crepusculo obscurabat, ac deformis telephonum nigrum in nocturno aspexit. Paene anulus vellet.
  
  
  post eum cortinarum murmur erat. Nick suam vicem explevit ad faciem lectuli. Laura Optima longas porrigit ei arma perusta.
  
  
  "Delicias iterum", inquit, raucus e somno vocet.
  
  
  Nick in brachiis ambulavit, pectus validum contrivit, eam perfecte mamillas nudas formavit. Labra in sua pertulit, degustans anhelitum somnum. Laura impatienter movit labia. Digitos digitos usus est ut schedam inter eas traheret. Hic motus ambos incitat. Laura Best scivit amare. Crura eius, sicut ubera eius - perfecte quidem, sicut cetera eius - formata sunt. Fuit in facie pulchritudo puerilis, innocentia et sapientia, et quandoque aperta cupiditas. Nick Carter mulierem perfectiorem nunquam noverat. Omnia omnibus erat. Habuit pulchritudinem. Dives erat, gratias agens divitiis olei a patre sibi relictis. Cerebrum habebat. Illa erat una pulcherrimarum gentium ex toto orbe terrarum, vel, ut Nick praeponebat, reliquiae Jetset. Amans risum, amabam, vocantem. Praeter tres septimanas, indicavit amicis suis internationalibus se amare cum Arthuro Porges, emptore et venditore imperii, bonis superfluis. Arthur Porges evasit in fronte vera Nick Carter.
  
  
  Nick Carter etiam paucos pares in campo amatorio habuit. Pauca erant quae ei plus satisfecerunt quam mulierem pulchram amabant. Amando Laurae Optimus ei omnino satisfecit. et still-
  
  
  "O!" - Laura exclamavit. "Et nunc, cara! Nunc!" Ad eum curvavit clavos per dorsum musculosum currens.
  
  
  Cumque complessent amorem suum, marcuit et, graviter spirans, ab eo cecidit.
  
  
  Oculos suos magnos brunneis aperuit, eum intuens. "Deus, quod erat bonum! Et hoc melius erat". Oculi super pectus eius delapsus est. "Numquam deceptus es?"
  
  
  Quisque arridebat. "Ego fessus sum." Accubuit iuxta eam, unum de hispanis de auricalco suo traxit, accendit, et ei tradidit.
  
  
  Laura in cubito se nixa est ut meliorem vultum eius intueretur. Illa caput quassavit, cigarette intuens. "Femina quae peperit te oportet esse plus mulieris quam ego sum".
  
  
  "Non," dixit Nick, partim quia id credidit, partim quod audire vellet.
  
  
  Risu rediit. ius erat.
  
  
  "Ille dolor erat," inquit, digitum indicem per nasum suum currens. " Semper tu rem in tempore recte dicis, nonne tu?"
  
  
  Quisque altam traxit suam cigarette. "Mulier es quae novit viros, hoc tibi dabo". Erat autem vir, qui noverat mulieres.
  
  
  Laura Optime studuit, oculi magno micantes fulgore remoto. Crines fusci ceciderunt super humerum sinistrum eius, pectus fere tegentes. Digitus index leviter delapsus per labra, iugulum; palmam in mole sua posuit. Tandem dixit, "Tu scis te amare, non te?"
  
  
  Nick colloquium nolebat ire in quo pergebat. Laura cum primum occurrit, dixit ei ne nimium expectes. Eorum relatio pure in risum erit. Per se invicem admodum fruebantur, atque ubi id obsolescit, pro bonis amicis digrediuntur. Nullae motus implicationes, nullae viscae theatrales. Et sequebatur eum, et sequebatur eam. Fecerunt amorem et fun. AETATIS . Haec fuit philosophia mirabilium hominum. Et Nick plusquam constat. Intermissum erat inter opera. Laura una pulcherrimarum feminarum umquam convenerat. Ludibrium nomen erat ludi.
  
  
  Sed modo tristis facta est. Duo et viginti, iam nupta et ter repudiata est. De praeteritis maritis loquebatur ut venator de tropaeis suis loquitur. Lauram amare, Laura possidere debuit. Et pro Nick, hoc unum vitium perfectionis eius fuit.
  
  
  "An non est?" — Pompeiis repetita. Oculi eius quaerebant eum.
  
  
  Quisque comminuit cigarette in ashtray in nightstand. "An sentit sicut in luce lunae natare?" interrogavit.
  
  
  Laura plopped in lectulo iuxta eum. "Damne! Non potes dicere, cum me tibi proponere conatur?"
  
  
  "Quid offeram?"
  
  
  "Nuptiae scilicet. Volo te nubere, ut me ab omnibus his auferas."
  
  
  Quisque chuckled. "Nantes eamus in lucem lunam."
  
  
  Laura non ridere. "Non prius responsum accipiam."
  
  
  Insonuit telephonium.
  
  
  Nick versus eum subsidio movit. Laura manu apprehendit eam tenens.
  
  
  "Non exciperent telephonum donec responsum acciperet."
  
  
  Libera manu, Nick facile solvitur
  
  
  
  
  
  
  illi arta manu. telephonum sustulit, sperans vocem Accipitris audire.
  
  
  "Ars, carissime," dixit foemina vox levi accentu Germanico. "Numquid possum dicere Laurae placere?"
  
  
  Nick agnovit vocem sonny, aliam reliquiae Jet-Set. telephonum Laurae tradidit. "Hoc est Sonny."
  
  
  In ira, Laura e lecto prosiluit, linguam pulchram in Nick emisit, et telephonum ad aurem suam posuit. "Damnant te, Sonny. Infernum temporis ad vocandum sustulit.
  
  
  Nick stabat ad fenestram et aspexit, sed pileos albos non vidit, supra mare obscurum languide conspicuum. Cum Laura heri futurum esse sciebat. Utrum Accipiter vocatus sit necne, relatio facta est. Nick iratus sibi parum fuit quod eam dimitteret quoad fecit.
  
  
  Laura suspensi. "Mane naviculam ad Puerta Vallarta accipimus". Facile dixit, naturaliter. Ea consilia fecit. "Censeo me stipare incipere." Traxit in panties et fasciam levavit. Vultus erat in faciem compressa, quasi multum cogitaret.
  
  
  Quisque accendit hispanas ad alterum. Hoc tempore ei non obtulit.
  
  
  "Bene?" — Laura petivit. Illa fasciam figebat.
  
  
  "Bonum illud?"
  
  
  "Cum uxorem ducere?"
  
  
  Quisque prope suffocatus est in cigarette fumum attraxit.
  
  
  "Puerta Vallarta bonus locus esset," illa perseveravit. Illa consilia adhuc faciebat.
  
  
  Phone iterum insonuit.
  
  
  Quisque eam sustulit. "Ita vero?"
  
  
  Ille statim vocem accipitris agnovit. "Dominus Porges?
  
  
  "Etiam."
  
  
  “Hoc est Thompson, quadraginta talenta ferrei suillo venales te intelligo.
  
  
  "Hoc iustum est."
  
  
  "Si pretium aequum est, decem talenta huius operis emendam quaero. Scisne ubi officium meum sit?"
  
  
  "Ita," respondit Nick magno risu. Accipiter eam ad horam decimam voluit. Sed hodie ante horam decimam an cras mane? "Etiamne cras mane satis erit?" interrogavit.
  
  
  "Bene," Hawk haesitavit. "Habeo plures conventus cras."
  
  
  Nick amplius dicere non opus est. Quodcumque sibi suppeditavit princeps, urgebat. Killmaster intuitu Laurae furatus est. Pulchra facies eius tempus erat. Sollicite eum aspiciebat.
  
  
  "Proximum planum hinc ducam," inquit.
  
  
  "Magnum erit."
  
  
  Suspenderunt in unum.
  
  
  Nick conversus ad Lauram. Si Georgette, vel Sui Ching vel aliqua amicae Nick fuisset, fudisset et obtrectationem faceret. Sed, ut amici digrediuntur, se mutuo pollicentes, postero tempore diutius duraturum esse pollicentur. Sed cum Laura non elaboravit. qui similem sui, nunquam noverat. Vel nihil cum ea esse omnis. Dives erat, et vastata, et habens virum proprium modum.
  
  
  Laura pulchra stantem in fascia aspexit et panties cum manu in coxis.
  
  
  "Sic?" — dixit, supercilia attollens. Habebat in vultu infantis expressum, intuens quid ab ea auferre vellet.
  
  
  Quisque id quam maxime sine dolore et brevi voluit facere. "Si ad Puerta Vallarta itis, melius stipare committitur. Vale, Laura."
  
  
  Brachia ad latera ceciderunt. Inferius labium eius leviter tremere coepit. "Tunc suus 'super?"
  
  
  "Etiam."
  
  
  "Plene?"
  
  
  "Nihil" cognovit Nick se numquam fieri posse alia una ex puellis suis. Intermissum cum ea debuit esse finalis. cigarette fumabat et expectabat. Si discussurus erat, paratus erat.
  
  
  Laura parvipendens, risit ei debiliter et fasciam eius coepit evolvere. "Tunc hoc extremum faciamus tempus optimum," inquit.
  
  
  Amorem primum tenerrime, deinde acriter, alterum ab altero omne quod dari potuit aufert. Hoc ultimum tempus una fuit; uterque scivit. Clamabat semper Laura, lachrymae defluebant templa, Sub ea pulvinar udus. Sed dea erat. Hoc optimum fuit.
  
  
  Ad decem minutas decem praeteriti, Nick Carter in parvo officio ambulavit in Press Amalgamated et Services Wire in Circulo Dupont aedificans. In Washington ninguit, et tunicae scapulae umidae erant. Officium fumum putridum cigarum odoratum est, sed brevis niger cigarette tibus adhaesit inter dentes Accipiter numquam ignitus.
  
  
  Accipiter ad mensam accendit obscurum sedit, Oculi glacialis intenta Annibale studentem. Occupavit Nick tunicam suam suspensam, et sedit contra ab eo.
  
  
  Nick iam Laura Best posuerat, una cum Arthuro Porges cover, in memoria mentis suae ripam. Memoriam hanc revocare potuit quando voluit, sed ibi maxime verisimile est. Erat autem Nick Carter, N3, Killmaster ad AX. Petrus, bomba gasi minima eius, in loco gratissimo inter crura suspendit, velut testiculum tertium. Stilettus tenuis Hugonis brachio suo haerebat, paratus aptare ad manum, si opus esset. Et Wilhelmina, eius 9mm Luger, sub ala sinistra irrepsit. Animus eius ad Hawk versabatur, corpus musculi actionis exspectans. Erat armatus et paratus ad eundum.
  
  
  Accipiter folder clausit et in sella recubuit. Deformem cigarette butyrum nigrum ex ore suo detraxit, illud fastidio examinans, et in nugas iuxta scrinium suum iactavit. Fere statim alium cigar inter dentes, fumum coriacea facie obnubilat.
  
  
  "Nick, "Difficile tibi opus habeo" subito dixit.
  
  
  
  
  
  
  
  
  Quisque nec risus abscondere. Ambo sciebant N3 semper negotia frigidissima habuisse.
  
  
  Accipiter continuatur. An "verbum" melanoma "quid tibi medium?"
  
  
  Nick meminerat se semel hoc verbum legisse. "Aliquid ad pigmentum cutis, annon?"
  
  
  Risus saturatus apparuit in vultu lepidus Hawk. "Satis" inquit. folder ante se aperuit. "Noli te stulte verba illa decem pupa." legere coepit. "Anno 1966, microscopio electronico usus, Professor John Lu invenit unum methodus segregandi et characteribus morbis cutaneis tales ut melanoma, caeruleum nevus cellulosum, albinismum et cetera. Cum haec inventio in iure suo momenti esset, verum valor huius inventionis fuit quod cognoscendo et segregando hos morbos, facilior factus est egritudo graviorum morborum. "Hawk aspexit ad Nick e tabella. "Quod erat anno 1966."
  
  
  Quisque prono expectans. Dux sciebat aliquid pararet. Sciebat etiam omnia Hawk magni momenti esse dicebat. Fumus cigar suspensus est in parvo officio sicut caerulea caligo.
  
  
  "Usque heri" Hawk dixit "Professor Lu dermatologus fuit pro programmate Veneris NASAe. Laborans cum ultraviolaceo et aliis formis radiorum, perfecit compositionem quae melior erat quam benzophenones ad cutem a radiis noxiis tuendis. Si succedit, perficiebat . formulam habebit, quae cutem a sole laedat, pusulas, calorem et radium tuetur". Accipiter folder clusit. "Non opus est tibi dicere valorem talis nexus."
  
  
  cerebrum Nick indicium hausit. Imo loqui non opus est. Pretio eius NASA apparebat. In parvis gurgustiis navicularum astronautae interdum radiis nocivis expositae sunt. Cum nova compositione, radii distingui possent. Medice usus eius ad pusulas et ambustiones. Facultates infinitae videbantur.
  
  
  Sed Hawk usque heri dixit. "Quid heri factum est?" - quaesivit Killmaster.
  
  
  Accipiter surgit et ad fenestram tristis ivit. In luce nix et tenebrae nihil videre nisi repercussio sui corporis filo, veste laxa, rugosa. Ille traxit altum in cigar, et fumum fecit ad reflexionem. "Professor John Lu heri venit in Hong Kong." ad Nick Principem conversus. "Heri Professor Ioannes Lu nuntiat se ad Chi Corns deesse!"
  
  
  Quisque accendit unum de hisceis aureis praefixa cuspide. Talis apostasiae gravitatem intellexit. Si compositum perfectum in Sinis esset, eius valor manifestissimus esset cutem ab radiorum nuclei tueri. China consectetuer iam bomb habebat. Haec protectio viridis lucis eis esse potest ut bombs suis utantur. "Numquid scit quare professus discedere decrevit?" - Interrogavit Nick.
  
  
  Accipiter humeros. "Nemo - non NASA, non FBI, non CIA - nemo cum causa ascendere potest. Pridie heri ad laborem accedit et dies denique accedit. Heri in Hong Kong denuntiavit se defectionem esse. Scimus ubi sit, sed quis videre non vult ».
  
  
  "Quid de praeterito?" - Interrogavit Nick. "Quidquid communistarum?"
  
  
  Cigar exivit. Accipiter mandit ut locutus est. "Nihil. Ille Seres-American, in San Francisco Chinatown San Francisco natus. Gradum obtinuit apud Berkeley, puellam quae ibi occurrit, cum NASA anno 1967. laborandum est. Habet filium duodecim annos natus. Sicut plurimi phisici, ille nihil rei publicae habet. Duobus rebus vacat, officium et familiam suam. Filius in parvo foedere ludit. In ferias agit familiam suam in sinu alto piscando in navi motoria duodeviginti pedum. Dux in sella recubuit. "Minime, nihil in praeteritis".
  
  
  Killmaster manum his cigarette. Fumus in exiguo munere suspensus. Radiator fecit calorem humidum, et Nick se sensit leviter sudare. "Causam aut laboris aut familiae esse debet" dixit.
  
  
  Accipiter adnuit. "Intelligo. Sed nos parvam quaestionem habemus. CIA nobis indicavit se nullam habere intentionem ut eum in hoc complexu in Sinis operari permitteret. Si Chi Clavi manus in eum acquirent, CIA procuratorem mittet ad . eum occidere."
  
  
  Nick cum simili advenit. Id non raro. AX etiam hoc aliquando fecit. Cum omnes deficerent ad defectionem reducere et, si satis momenti esset, ultimus gradus fuit eum interficere. Si agens non redit, pessimum est. Agentibus libitum erat.
  
  
  "Sermo est", Accipiter dixit, "NASA eum velle reverti. Clarissimus physicus et iuvenis satis est id quod nunc agit, initium tantum erit." At Nick facete subridens. "Haec est tua missio, N3. Alio modo utere quam rapta, sed recipe illum!"
  
  
  "Ita, domine."
  
  
  Accipiter cigar tibus ab ore traxit. alteram in quisquilias coniunxit. "Professor Lu dermatologist commilitonem cum eo apud NASA habuit. Amici boni opus erant, sed ob rationes securitatis numquam convenerunt. Chris Wilson nomen eius est. Hoc operimentum tuum erit. Hoc tibi in Hong Kong ianuam aperire potuit. .
  
  
  
  
  
  
  
  
  "Quid de familia professoris?" - Interrogavit Nick.
  
  
  "Quantum scimus, uxor eius adhuc in Orlando est. Hanc tibi orationem dabimus. Sed iam adierunt nec quicquam utile nobis dare potuit.
  
  
  "Non potest nocere experior."
  
  
  Adprobata est in Hawk glacialis intuitus. N3 non multum ab aliis dixit. Nihil prius defatigatum quam ipse expertus est. Erat iusta una causa cur Nick Carter unus numerus agentis AX erat. “Nostrae res in arbitrio tuo sunt,” Accipiter dixit.” Omnia quae debes posside. Bene vale, Nick.
  
  
  Quisque iam stabat. "Optimum faciam, domine." Principem non plus minusve sperari poterat quam sciebat.
  
  
  Ex effectibus specialibus AX et department edendis, Nick duas fucas accepit quas sibi opus esse arbitrabatur. Unus ex illis erat Chris Wilsonus, qui modo erat vestitus, quidam color passim, et nonnullae morum mutationes. Altera, quae postea utetur, paulo perplexior fuit. Omnia, quae necessaria erant, vestibus et fucis in secreto sarcinarum suarum habebat.
  
  
  In Documentis, memoriae duae horae perspicillae praelectiones de opere Chris Wilson apud NASA, tum omnia AX personalia de homine sciverunt. Diploma ac documenta necessaria accepit.
  
  
  Medio die, aliquantulum Chubby, nova Chris Wilson maculosus conscendit Boeing 707 Fuga 27 in Orlando, Florida.
  
  
  CAPITULUM SECUNDUM
  
  
  Cum planum orbem Washington ante meridiem meridionalem vertisset, Nick animadvertit nivem paulum remisisse. Frusta caeli caerulei e post nubila evulsa, et, ut planum ascendebat, fenestra eius solis luce illuminata est. Secessit in solium suum, et cum No fumans lumen exivit, unam ex suis Montibus incendit.
  
  
  Quaedam mira videbantur de defectione Professoris Lu. Primum, cur non professus familiam secum adduxit? Si Chi Cornelii meliorem vitam ei offerebant, consequens est ut uxorem et filium vellet cum eo communicare. Nisi forte causa evasionis eius facta est.
  
  
  Alia res arcana erat quomodo Chi Corns sciret professorem in hac cute compositum opus esse. NASA ratio securitatis stricte habuit. Omnes, qui pro eis operabantur, diligenter sedatus est. Sed Chi Corns de compositione sciebant et persuasum habebant Professorem Lu ad eam perficiendam esse. Quam? Quid illi offerunt quod Americani pares esse non possunt?
  
  
  Nick profectus est ut responsa inveniret. Etiam professorem reducere in animo habuit. Si CIA procuratorem misit ut hunc hominem interficeret, Nick defecisset significaret, et Nick nihil deesse in animo habuit.
  
  
  cum perfugis antea Annibale egit. Avariciam deserebant, aut fugiebant ab aliquo, aut ad aliquid currebant. In casu Professore Lu plures rationes esse possunt. Numerus unus, utique pecunia est. Forsitan Chi Cornus unum tempus pro complexu ei pollicitus est. Scilicet NASA summa non solvit organizationem. Quisque semper extra scalpere potest.
  
  
  Tribulationes tum familiares erant. Nick suggessit omnem virum coniugalem problemata matrimonialia uno tempore vel alio habuisse. Forsitan uxor eius cum amatore dormivit. Forsitan Chi Cornus aliquem melius pro eo habuit. Forsitan iustus nuptias non placet et hoc exitum facilem visum est. Duo illi erant magni momenti, familia et opus eius. Si sentiret familiam suam discissam, id ei dimittendum satis esset. Sin minus, eius officium erit. Ut physicus, verisimiliter quandam libertatem in opere suo requirebat. Forsitan Chi Cornus illimitata libertatem, illimitata occasio obtulit. Hoc incitamentum esset cuilibet physico.
  
  
  Quo magis Killmaster de illo cogitavit, eo plura possibilitates apertae sunt. Cognitio hominis cum filio suo; inveterascere rationes et minas repossessionis; fastidium American rei publicae. Omnia possibilia sunt, possibilia et probabilia.
  
  
  Nempe Chi Cornus professorem cogeret ut aliquo modo eum minaretur. “Ad haec omnia,” Nick cogitabat, ut semper in aurem ludebat, utens suis ingeniis, armis et intelligentia.
  
  
  Nick Carter lente movens landscape longe infra fenestram respexit. Non quadraginta octo horas dormierat. Usura yoga, Nick focused in penitus laxando corpus. Mens in circumstantiis versabatur, sed corpus relaxare cogebat. Omnis musculus, omnis fibra, omnis cellula prorsus solvuntur. Ad quemvis spectantem, respexit sicut homo in alto somno, sed aperti sunt oculi ejus, et anima ejus conscia est.
  
  
  Sed remissio eius non erat futura. Fuga eum interpellavit comes.
  
  
  "Rectene es, domine Wilson?" petivit.
  
  
  "Yeah, bene," Nick dixit, corpus musculi constringendi iterum.
  
  
  "Cogitavi te defecerunt. Ego te aliquid?"
  
  
  "Non grates."
  
  
  Haec erat pulchra anima oculis amygdalati, altae malae et laete, plena labra. Liberale consilium uniforme airline permisit germen suum ut snugly circum ubera sua magna et eminentia aptaret. Cingulum gerebat, quia omnes arcui ad id requirebant. Nick autem dubitavit
  
  
  
  
  
  
  
  unum gerebat nisi cum laborans. Utique non opus est.
  
  
  Fuga pedissequa trepidus intuitus est. Ego Nick's satis erat scire quod etiam vitreis crassis et medio crasso, mulieres tamen commovebat.
  
  
  "In Orlando mox erimus," inquit, genae rubentes.
  
  
  Cum ALA ante eum descendisset, lacinia brevis lacinia longa, cruribus pulchre attenuatis, Nick alis brevibus benedictionem suam dedit. paulisper cogitavit eam ad cenam invitandam esse. Sed sciebat tempus non fore. Cum colloquium cum Domina Lu complesset, planum ad Hong Kong conscendere debuit.
  
  
  In aeroporto Orlando minoris, Nick sarcinas suas in cupella abscondit et taxi exactoris domum professoris inscriptionem dedit. Paululum anxium sensit, dum in sedem posteriorem taxi se contulit. Aer erat muggy et calidus, et licet Nick tunicam suam fuderat, tamen erat in causa gravi. Et omnia quae circa lumbos eius Nullam non multum adiuvabant.
  
  
  Domus inter alias domos farta est, ad instar stipiti ex utraque parte. Propter calorem fere omnes aspergentes. Inspectabant virentes bene cultas et densissime virentes. Guttae aquae utrinque plateae defluebant, et sidewalks concretae normaliter albae ab aspersoribus humore obscuratae sunt. Brevis a porticu in sidewalk fuit. Simulac Nick exactorem taxi solvit, sentiebat se observari similem. Tenuis capillis stantibus in collo suo omnia incepit. Levis, asperum corpus pervasit frigus, ac cito abiit. Nick conversus ad domum modo in tempore, ut sagum lapsus in locum videas. Scivit interfector quod eum exspectabant.
  
  
  Nick in hoc conloquio non magnopere curabat, praesertim cum mulierculae. Ut Hawk ostendebat, iam adierunt et nihil utile ad offerendum.
  
  
  Cum Nick ad ianuam appropinquavit, vultum incidit, latissimumque puerile rictum patefaciens. Bullam campanae semel impressit. Ianua statim aperuit et invenit se facie ad faciem cum Mr. John Lu.
  
  
  "Ms. Lou?" interrogavit Killmaster. Is, paulisper nutu accepto, dixit, "Nomen meum est Chris Wilson. Laboravi cum viro tuo. Miror si possem tibi loqui pro aliquantula."
  
  
  "Quid est?" Frons sulcata.
  
  
  Risus in faciem suam adligat. "Ita. Ioannes et ego amici boni eramus. Non possum intellegere cur hoc fecerit."
  
  
  "Locutus sum iam cum aliquo NASA". Nihil movit ad aperiendum ostios latius aut intus invitabit.
  
  
  "Ita," dixit Nick. "Certus sum". Posset intelligere inimicitias. Maritus discessus eius valde difficilis erat, cum illa ab CIA, FBI, NASA non molesta esset, et nunc ipse. Interfectorem sensit ut asinum esse simulabat. "Si modo loqui possem tecum..." Dimitte verba trahentium.
  
  
  Domina Lu altum spiritum sumpsit. "Magna. Ingredere." Ostium aperuit, paululum regrediens.
  
  
  Olim intus, Nick in in ANDRON vitiose stetit. Domus paulo frigidior fuit. Is primum re vera Dominae Lu spectavit.
  
  
  Brevis erat sub quinque pedibus. Aetatem illam inter mediam triginta esse coniecerat Nick. Crines corvus in vertice cincinnis spissis iacebat, ut illusio incrementi crearet sine flatu. Curvae corporis teres in rotunditatem versae, non densae praecipue, sed solito graviores. Illa circiter viginti quinque pondo AUCTARIUM. Oculi eius orientales erant eius pluma eminentissima et eam cognovit. Diligenter creati sunt utentes ius tantum linei et umbrae. Domina Lu lipstick vel aliis rutrum non utebatur. Aures eius perforatae sunt, sed non erant inaures ex eis pendentes.
  
  
  "Accede in conclave," inquit.
  
  
  Conclave recenti supellectile instructum erat et, sicut foyer, crasse velatum erat. Exemplar orientalis trans tapete ibat, sed Nick animadvertit tapete exemplar unicum exemplar orientale in conclavi fuisse.
  
  
  Domina Lu demonstravit Killmaster ad lectum fragilem spectans et in sella ei opposita sedit. "Censeo me aliis narrasse omnia quae scio."
  
  
  "Certe fecistis" dixit Nick rictum primum frangens. "Sed est conscientiae meae. Ioannes et elaboravi inter se. Nolo cogitare id fecisse propter id quod dixi vel feci".
  
  
  "Non puto," Domina Lu dixit.
  
  
  Sicut plurimae mulierculae, Mrs Lu anhelat gerebat. Super camisiam virilem gerebat, illi nimium magnum. Quisque probaverunt tunicas ampliores feminarum, praesertim quae in fronte puga pyga. Bracae feminae nolebat. Ad vestes seu fimbrias pertinebant.
  
  
  Nunc gravis, cum nullatenus abiisset, dixit, "Potesne ullam causam cogitare cur Ioannes discedere vellet?"
  
  
  "Non," inquit. "At si melius sentias, dubito, quid ad te attinet."
  
  
  "Tunc hic domi aliquid esse oportet."
  
  
  "Ego vere nesciebam." Domina Lu timidus factus est. Sedit cum cruribus succincta sub ea et pergebat anulum nuptiale vorare circa digitum suum.
  
  
  Pocula Nick gravem in ponte nasi gerebat. At illi admonebant quisnam esset ille.
  
  
  
  
  
  
  
  In tali condicione, nimis facile esset interrogationes incipere ut Nick Carter. Crura traiecit et mentum terit. "Non possum sentire quin haec omnia aliquo modo fecerim. John amavit officium suum. Ille tibi et puero deditus est. Quam ob causam hoc habere potuit, Domina Lu impatienter dixit: "Quaecumque causae fuerunt, ego certe personales erant.
  
  
  “Scilicet” cognovit Nick hanc conloquium finire conanti. Sed nondum satis paratus erat. "Numquid his his diebus domi accidit?"
  
  
  "Quid habes in animo?" Oculi eius coarctati et arcte didicerunt. Illa in custodia erat.
  
  
  "Quaestiones matrimoniales," Nick obtuse dixit.
  
  
  Labra palliat. "Domine Wilson, nihil negoti tui esse puto. Quidquid vir meus causa relinquere vult, in NASA inveniri potest, non hic."
  
  
  Irata est. Nick denique erat. Iratus aliquando dixit omnia nolunt solere dicere. "Scisne quid in NASA elaboraverit?"
  
  
  "Non utique. numquam de opere suo loquebatur".
  
  
  Si nihil de opere suo sciebat, cur NASAe cupivit relinquere? An quia putavit matrimonium suum tam bonum esse ut officium suum esset? Nick aliam lineam continuare constituit. "Si fugit Johannes, num tu et puer cum illo?"
  
  
  Domina Lu crura ei direxit et in cathedra immobilis sedit. Summae manus sudantes. Illa manus terebat et insana anuli. Iram temperabat, sed adhuc timidus erat. "Non," respondit placide. "American sum an. Ego hic."
  
  
  "Quid ergo facies?"
  
  
  "Dimitte eum. quaere aliam vitam mihi et puero."
  
  
  "I videre." Accipiter rectum erat. Nick hic nihil didicit. Horum autem causa, Domina Lu in custodia erat.
  
  
  "Bene, ego amplius non consumam tempus tuum." Consurgat gratus casus. "Numquid possum appellare a taxi phone utor?"
  
  
  "Certe." Domina Lu aliquantulum relaxare videbatur. Quisque prope potuit videre intentionem ab ea facie exhaurire.
  
  
  Cum Killmaster incipiebat telephonum capere, audivit ianuam adfligendos alicubi in dorsum domus. Paucis secundis post puer in exedra volavit.
  
  
  “Mamma, I...” Puer Nick vidit et concrevit. Cito inspexit matrem suam.
  
  
  "Mike," Mrs Lu dixit, timidus iterum. "Dominus Wilson hic est. cum patre tuo laboravit. Hic adest interrogare de patre tuo. Intelligisne, Mike? Hic est interrogare de patre tuo. "Extulit illa verba ultima.
  
  
  "Intelligo," Mike dixit. Inspexit ad Nick, oculos suos tam cautos quam matris suae.
  
  
  Quisque amica puero risit. "Salve, Mike".
  
  
  "Salve." Sudoris globuli in fronte ejus formata. Globus folle e balteo pendebat. Similitudo matris eius apparebat.
  
  
  "Visne parum exercere?" - Nick quaesivit chirothecam demonstrans.
  
  
  "Ita, domine."
  
  
  Annibal occasio. Et assumpsit duos gradus et stetit inter puerum et matrem eius. "Dic, Mike," inquit, "scisne cur pater tuus reliquerit?"
  
  
  Puer oculos clausit. "Pater meus propter officium suum reliquit." Hoc bene proclamatum.
  
  
  "Nonne tu una cum patre tuo?"
  
  
  "Ita, domine."
  
  
  Surrexerunt Domina Lu. “Puto te relinquere”, dixit Nick.
  
  
  Interfectorem adnuit. telephonum sustulit et taxi vocavit. Suspenso se convertit ad coniuges. Aliquid hic erravisse. Ambo plus sciebant quam narrabant. Nick coniectans alterum e duobus erat. Aut ambo consilio se cum professore iungere, aut causa evasionis erat. Unum patuit: nihil ex illis disceret. Non illi nec credent ei. Dicunt ei omnes orationes suas prae- dicatas esse.
  
  
  Quisque mitis inpulsa placuit discedere. "Ms. Lu, fugio ad Hong Kong loqui ad Johannem. Mandata quaevis?"
  
  
  Illa connivuit, et vultus parumper mutatus est. Sed momento discessit, et circumspectus vultus rediit. "Nulla mandata," inquit.
  
  
  Taxi in platea stetit et cornu sonavit. Nick versus ianuam pergeret. "Non opus est mihi exitum". Aspicientes eum percepit donec ostium clausit post se. Foris iterum in aestu, magis sentiebat quam vidit, aulaea a fenestra discedere. Ut taxi e lupatis observabant.
  
  
  Nick versus aeriportum iterum in aestu aestuo revolutus et densissima specula cornuta exuit. Non vitreis usus est. oblinit gelatinosa circa lumbos suos, sicut pars pellis ejus conformata, erat circum illum sicut saccus plasticus. Aeris non erat attingens cutem, et se reperit profuse sudantem. Calor in Florida nihil erat sicut calor in Mexico.
  
  
  Nick cogitationes plenae sunt inenarratum quaestiones. Hi duo impares erant. Non semel in visitatione Domina Lu dicunt se virum suum velle reverti. Et nuntium pro eo non habuit. Hoc significabat probabiliter se postea iungere. Sed id quoque nefas. Eorum habitus suggessit in sententia sua eum iam fuisse et aeternum.
  
  
  
  
  
  
  Imo hic aliud erat, quod intelligere non poterat.
  
  
  CAPITULUM TERTIUM
  
  
  Killmaster bis aeroplana mutare habuit, semel in Miami et deinde in Los Angeles, priusquam directam fugam ad Hong Kong capere posset. Oceanum Pacificum transiens, somnum capere et relaxare conatus est. Sed hoc iterum non fuit; rursus in cervice stantes tenues sensit terga capillos. Gelidus adhuc per eum cucurrit. spectabatur.
  
  
  Nick surgit et lente ambulabat ALA ad restrooms, vultum in utraque parte diligenter intuens. Planum plus quam dimidium orientalibus refertum erat. Alii dormiebant, alii e fenestris obscuris prospiciebant, alii praetereuntem segniter intuebantur. Nemo ad videndum eum transegit, nec quisquam aspectum intuentis habuit. Semel in latrina, Nick aqua frigida faciem suam spargit. In speculo aspexit reflexionem faciei pulchritudinis, a Sole Mexicano profunde perusta. an phantasia? melius noverat. Aliquis in plano spectabat eum. Fuitne cum eo in Orlando observator? Miami? Urbs angelorum? Ubi Nick colligunt eam? Ille responsum non invenit in speculo vultum suum intuendo.
  
  
  Nick ad sedem suam rediit, dorsa capitum intuens. Nemo eum desidero.
  
  
  Fuga pedissequa ad eum accessit, accendit unum ex his sigarellae aureae praefixae.
  
  
  "Estne omnia bene, Mr Wilson?" petivit.
  
  
  "Non potuit melius," respondit Nick subridens late.
  
  
  Latina erat, parvis mamillis et cruribus longis. Pulchrior eius cutis odorem sanitatis. Oculos purpureos et roseas genas habebat, omniaque in vultu reflexa sentiebat, cogitabat et volebat. Et dubium non erat quidnam in facie nunc scriptum esset.
  
  
  "Estne quid possum te?" petivit.
  
  
  Quaestio prima quae aliquid significabat, modo quaeritur: capulus, tea vel me. Quisque cogitavi graviter. Planum frequenti, plusquam quadraginta octo horas insomnem, nimium premebat. Reliqua eget, non Romanorum. Sed ianuam omnino claudere nolebat.
  
  
  "Fortasse postea," dixit tandem.
  
  
  "Certe." Deceptionis in oculis erat fulgor , sed in eum vehementer risit et movetur .
  
  
  Nick in sella recubuit. Mire adsuetus cingulo gellatino circa lumbos suos. Sed adhuc vitrea vexabant eum, et tollebat ea ad lentes mundandas.
  
  
  Parum dolebat aeria. Ne nomen quidem habet. Si postea fit, quomodo inveniet eam? Nomen eius invenit et ubi erit in proximo mense antequam planum discedat.
  
  
  Frigora iterum pulsantur. Perduint, rati, viam inveniendam esse oportet qui eum aspiciat. Sciebat si uellet, modi invenire. Dubitavit homo aliquid in plano tentaturum. Forsitan expectarunt eum ad professorem directum ducere. Bene, cum Hong Kong advenerit, paucas admirationes pro omnibus habuit. Nunc cetera eget.
  
  
  Killmaster vellet explicare novum affectum erga Dominam Lu et puerum. Si verum ei dixerunt, Professor Lu afflictus est. Hoc significabat se solum propter officium suum deseruisse. Et nescio quo modo hoc malum est, praesertim operae praeteritae professoris in campo dermatologiae. Inventa, experimenta ipsa non indicavit hominem suo opere paenitere. Et minus quam favorabiliter exceptio Nick a Domina Lu accepit eum ad matrimonium ut una ex causis incumbere fecit. Certe professus uxorem suam de Chris Wilson indicavit. Et si Nick velamen suum inter loquendum sufflavit, nulla causa erat ut ei inimicissima esset. Mrs. Lu iacebat aliqua ratione. Sentiebat se "aliquid in domo errare".
  
  
  Sed iam Nick requies egebat, requiesque iturus erat. Si Dominus Whatsit vult eum dormire vigilare, veniat. Is cum renuntiasset iis, qui ei nuntiaverunt se oculum in Nick habere, gnarus erat vigilandi viri dormientis.
  
  
  Integer posuere ultricies posuere. Animus eius blank excepto una cellula, quae circumstantium omni tempore conscia permansit. Haec pars cerebri erat vitae assecurationis. Numquam requievit, numquam deflexit. Hoc pluries vitam suam servavit. Oculos clausit, et statim obdormivit.
  
  
  Nick Carter evigilavit statim secunda manus antequam humerum eius tetigit. tangat eum manus antequam oculos aperiat. Deinde magnam manum super tenuem palmam mulieris collocavit. Intuitus est oculos claros Anglicae aerias.
  
  
  "Cinge sedem tuam, Domine Wilson. Ad terram sumus." Manum suam aegre removere conatus est, sed Nick umero eius premebat.
  
  
  "Non Dominus Wilson" dixit. "Chris."
  
  
  Illa manum tollere conatur. "Christus" repetivit.
  
  
  "Et tu..". Pendeat sententia.
  
  
  "Sharon. Sharon Russell."
  
  
  "Quousque manebis in Hongcongum, Sharon?"
  
  
  vestigium destitutionis iterum in oculis eius apparuit. "Tantum horae
  
  
  
  
  
  
  
  , Timeo. Mihi opus est ut proximam fugam capiam."
  
  
  Quisque digitos super bracchium cucurrit. "Non hora satis est?"
  
  
  "Dependet a."
  
  
  Nick plus horae cum illa impendere voluit, multo plus. "Quod in animo habeo, saltem hebdomade accipiet", inquit.
  
  
  "Septem dies!" Erat autem curiosa, ostendit in oculis suis. Aliud fuit. Delectatio.
  
  
  "Ubi altera septimana eris, Sharon?"
  
  
  Faciem suam inluminavit. "Proxima septimana ferias meas incipiam."
  
  
  "Et ubi erit?"
  
  
  "Hispania. Barcinone, deinde Matritum."
  
  
  Quisque arridebat. "Num exspectas me Barcinone? Matriti simul ludere possumus."
  
  
  "Quod esset magnum." Illa chartam in palma pressit. "Hic est ubi Barcinone manebo."
  
  
  Difficulter reticemus risum Quisque. Exspectabat hoc. "Tunc hebdomade proxima te videbo," inquit.
  
  
  "usque ad proximam hebdomadem." Exprimit manum suam et transivit ad alios viatores.
  
  
  Et cum appulisset, et cum Nick a plano abscessisset, iterum manum expressit dicens, "Ole."
  
  
  Ex aeriportu, Killmaster ad portum recta taxi arripuit. In taxi, cum vidulo in solo inter crura, Nick zonam temporis mutationem agnovit et horologium posuit. Vespere erat decem et triginta quinque, die martis.
  
  
  Extra, viae Victoriae ab Killmaster novissima visitatione non mutatae sunt. Agitator Mercedes inclementer in negotiationem jams compulit, cornu premens fretus. Erat gelidus in aere. Plateae et carros e pluvia quae proxime praeterierant scintillabant. Refrenat ad aedificia, homines incassum permixti, omne quadratum digiti latus ambulationis operientes. Incubuere, demisso capite, ventres bracchia traiecere, ac lente promoveri. Quidam sedebant in frenando, utentes chopis ad movendum cibum e pateris ligneis in os eorum. cum comederunt, oculis ex latere in latus suspicientibus iaculabantur, ac si cum aliis multis non erubescerent.
  
  
  Nick recubuit in sede sua et risit. Victoria fuit. In altero portu Kowloon iacebat, sicuti frequentes et exotici. Hoc erat Hong Kong, arcanum, pulchrum et interdum mortiferum. Innumerabilia fora nigra floruerunt. Si contactum et ius pecuniae summam habes, nihil inaestimabile erit. Aurum, argentum, paelex, sigarella, puellas; omnia venalia erant, omnia venalia erant, si pretium erat.
  
  
  Quisque in plateis cujusvis urbis curabat; Plateae Hong Kong eum fascinavit. Cum e taxi sideribus frequentes observat, nautas celeriter per turbam moveri animadvertit. Aliquando in partes se movebant, interdum in paria, sed numquam solus. Et Nick cognovit quid ruere; puella, amphora, cauda. Nautae ubique nautae erant. Multa hac nocte in viis Hong Kong actio erit. Classis Americana advenit. Nick spectatorem putabat cum eo adhuc esse.
  
  
  Cum taxi portum appropinquaverunt, Nick vidit sampans sardos in colubro refertas. Centum ex iis conligati, minimam fluitantem coloniam faciunt. Frigidus incidit in gurgustium taetrum caerulum fumum evomere ex crudis fistulis. Homines in his minutis scaphis totam vitam suam degebant; in eis comederunt et dormierunt et mortui sunt, et visi sunt centum amplius cum Nick ultime eos vidissent. Plures junks passim inter eos dispersae sunt. Tum in ancoris stabant naves immensae et paene prodigiales classis Americanae. "Quae discrepantia" putavit Nick. Sampanae parvae, angustae, semperque confertae. Lucernae superstitio, nutantibus illis aspectus, dum ingentes Americanae naves cum genitore luminum resplenduerunt, eas paene desertas faciunt, immobiles sederunt. velut saxa in portu
  
  
  Ante deversorium, Nick exactorem taxi solvit et, sine inspectione, aedificium celeriter intravit. Postquam intus, molestie cubiculum quaesivit cum visu pulchrum.
  
  
  Inminens portum obtinuit. Prorsus inferius, fluctuum capitum obliqua influebat, sicut formicae non properantes. Nick stabat paulum e fenestra spectans lucem lunarem aquam. Qui, cum extremum dedisset et nuntium dimisisset, omnia lumina in conclavi avertit et ad fenestram rediit. Aer salsus attigit nares, mixtus odore piscis coquendi. Centenas voces audivit e laeta. Facies diligenter perscrutatus, non videns quid vellet, fenestram celeriter transivit, ut quam maxime scopus vilis fieret. Visum ex altera parte evasit magis revelare.
  
  
  Non unus movit turbam. Et non incidit in eam. Sub lucerna stetit cum diurna in manibus.
  
  
  Deus! — Annibal putavit. Sed diurna! Nocte in media turba sub mala lucerna diurna legistis?
  
  
  Nimis multae quaestiones inenarratum manserunt. Occidens scivit se posse amittere amatorem manifestum quandocumque et si vellet. At responsa voluit. Et Mr Whatsit eum secutus fuit primus gradus ab hoc munere sumpsit exordium. Cum Nick vigilaret, alter ad eum accessit, vir fortiter fabricatus, vestitu refrigerio indutus.
  
  
  
  
  
  
  
  T. Laeva tenens sarcina in charta brunnea involuta. Verba commutata sunt. Primus homo sarcinam ostendit, caput quassans. Plura verba, incalescere. Secunda sarcina priori traditur. Pergit negare, sed aegre tulit. secundum hominem suum dorsum suum non conparuit in turba. Deversorium iam spectatur ab altero homine.
  
  
  Nick putavit dominum Whatsit in vestitu coolie mutaturum esse. Hoc verisimiliter id quod in ornamento inclusum erat. Consilium in capite Killmaster formato. Bonae notiones digestae, conformatae, discursum, slotted partem consilii fient. Etiam sed mollis erat. Omne consilium de capite rudi sumptum est. Hoc cognovit Nick. Expolitio erit in gradibus sicut institutum perficitur. Saltem nunc respondebit questus.
  
  
  Nick e fenestra discessit. Vidulum ille vestimenta solvit, et, cum esset vacua, absconditum protraxit loculum. Ex hac capsula sarcinam parvam protulit, haud multum ab altero homine portante dissimilem. Revolvit fasciculi fabricam, Et revolvit longitudinaliter illam. Ille tamen in tenebris plane exutus telum suum super lectum imposuit. Postquam nudus, gelatinam, mollem, carneam tunicam a lumbis diligenter removit. Pertinacissime quibusdam e ventre capillos evulsit. Cum eo per dimidiam horam laborabat, et a dolore capillorum evulsae se sudare profuse invenit. Tandem abjecit. Decidit in solum pedes, attritu ac scabendo ventrem luxuriam sibi permisit. Qui cum sibi satisfactum esset, Hugonem stilettum suum et tomen in balneo portavit. Membranam gelatinam tenens incidit et goo in latrinam incidit. Quattuor lavat ut eam omnes. membrana ipsa eam secutus est. Nick igitur ad fenestram rediit.
  
  
  Dominus Wotzit ad alterum hominem rediit. Nunc quoque vidi quasi coolie. Spectans eas, Nick sordida sensit ex siccitate sudore. Sed id risus erat. Principium erant. Cum autem lumen introiret ad interrogata responderet, sciebat se duas umbras habere.
  
  
  CAPITULUM QUARTUM
  
  
  Nick Carter pelles in fenestra traxit et ad lucem in conclavi se convertit. Ambulans in balneo, imbrem lentum arripuit, deinde pertusum. Difficillimum experimentum noverat duos viros extra tempus fore exspectantes. Durum erat ei aliquid exspectare. Hoc noverat, quia semel vel bis ipse ibi fuerat. et quo diutius expectaret, eo negligentiores facti sunt.
  
  
  Finito in balneo, Nick discalceatus ad lectum ambulavit. Et accepit pallium saxum et ligavit illud in lumbis eius. Cum satisfactus esset, bombam suam parvam gasi inter crura suspendit, deinde in breves traxit et cingulum super caudex traxit. In balneo speculum suum profile aspexit. Fabrica complicata ut gelatinam veram non viderit, sed quam optime facere potuit. Rediens ad lectum, Nick induit se induit, Hugonem ad brachium et Wilhelmina Lugerum ad umbilicum braccas applicans. Tempus est aliquid manducare.
  
  
  Killmaster omnia luminaria in cubiculo suo reliquit. Putavit unum e duobus hominibus fortasse eum quaerere velle.
  
  
  Nihil erat quod eos difficilis redderet. Per tempus edendi parati essent.
  
  
  Quisque quaerunt in deversorium TRICLINIARIA. Exspectabat molestiam, et cum venit, stomachum habere nolebat. Cum ultima discus purgata est, otiose cigarette fumabat. Quadraginta quinque minutae intercesserant ex eo quod cubiculum discessit. Post fumigans cigarette, frena solvit et reversus est in aerem noctis frigidum.
  
  
  Duo discipuli eius iam sub lampade viae non erant. Paucis momentis frigus accepit, deinde ad portum celeriter se contulit. Ob multam horam turba in sidewalks aliquantum tenuaverat. Nick per eos iter fecit sine inspectione. Sed tempus, sapien eget porttitor tempus, erat orci auctor erat. Duo viri erant plane amantes. An ille iam amisit?
  
  
  Coetus parva in situ exspectabat. Sex fere in ipso ore aquae instruxit carros. Cum ad coetum Nick accederet, lumina vada tendentis ad columpnam vidit. alios iunxit in loculos manus et a frigore gibbum.
  
  
  Lumina appropinquabant, navis ingens figuram dans. Humilis machinae sonum pice mutavit soni. Aqua circa portum decocta alba propellers reddita est. Populus circa Annibalem monstrum accedens lente se movebat. cum iis commotus est Annibale. Ille conscendit et celeriter scalam ad secundam de navi ascendit. In convicium, pere inspectantibus acutis oculis. Iam duae carros in tabula erant. Sed duas umbras videre non poterat. Interfectorem accendit cigarette, oculos non tollens de navi infra eum.
  
  
  Cum sit ultimum
  
  
  
  
  
  
  Raeda onerata erat, Nick vada excedere statuit et duos discipulos quaerere. fortasse perdidisti. Cum a convicio versus scalas discessisset, videndum duorum coolium cursuum per columpnam ad portum apprehensus est. Minor homo facile conscendit, sed gravius et tardius non fuit. Probabiliter nihil diu fecit. Accedens ad tabulam gressum corruit. Minores aegre adiuverunt.
  
  
  Quisque arridebat. Putabat, Quirites, omnes excipite. Nunc si antiquus ille balneus sine submerso portu transvehere posset, iucundo cursu eos duceret donec iter facere constituissent.
  
  
  Praecidit ingens portitor a navale, quod leviter volvens in apertum evolvit aquas. Nick mansit in secunda navi, proxima in claustro. duos coolies amplius videre non poterat, sed oculos suos eum aspicere sentiebat. Acutus ventus humidus erat. Alius imber veniebat. Quisque aspiciebat sicut ceteri viatores contra frigus conglobati. Retinet ad ventum. Portitor crepuit et contremuit, sed non subsedit.
  
  
  Killmaster exspectavit in pertica secunda navi usque ad ultima currus ad portum ab Kowloon parte revolutus. Portitor veniens, facies hominum circum se diligenter studuit. Duae umbrae non erant.
  
  
  Ad portum, Nick rickshaw conduxit et puero electronicam dedit de Pulchra Bar, parvam institutionem quam ante visitaverat. Non habuit propositum rectae professoris. Fortasse duo discipuli eius nesciebant ubi professus erat, et sperabat eos ad se perducere. Non facit sensum, sed omnia possibilia considerare oportet. Verisimile erant eum sequentes, si sciret ubi esset professus. Quod ad Kowloon pervenerit, iis omnia quae scire volebant narrare potuit. Si ita est, cito et sine negotio Nick tolli debet. Erat enim venio tribulatio. Sensit id Nick. Paratos esse oportet.
  
  
  Puer rickshaw trahens sine labore per vias Kowloon tendit, crura eius graciles musculares vires ad officium necessarias ostendens. Omnibus qui viatorem observabant, erat typica VIATOR Americanorum. Recumbens in sede sua, et fumabat cigarette fumabat auream, vitrea sua densissima ad unum latus viae primum spectantia, deinde ad alterum.
  
  
  viae paulo calidiores erant quam portus. Antiquissima aedificia et fragilia domuum aspectu maxime vento obstruebantur. Sed umor adhuc demisso suspensus in nubila densa emissi expectans. Sicut lux negotiationis erat, cito rickshaw ante ianuam obscuram substitit cum magno signo neolatino supra illud corusco. Nick puero quinque Hong Kong dollariorum solvit et annuit ei ut expectaret. talea ingreditur.
  
  
  Novem gradus ab ostio ad ipsum vectem descendentes erant. Locus iste parvus erat. Praeter forensem quattuor tabulae plenae erant. Tabulae cingebant spatium parvum apertum ubi bellus puella in alta voce canebat. Rota plaustri colorata lente versa est ante vestibulum arcu, puella in caerula molliter lavans, dein rubicunda, dein flavus, dein viridis. Hoc genus carminis mutandum videbatur. Optimum rubrum inspexit.
  
  
  Aliter obscurum erat, nisi occasionales lucernae sordidae. Stipes frequens erat, et primo intuitu Nick intellexit se solum in ea non-orientale esse. Consedit locum in fine virgulae, ubi viderit aliquem introitum vel ianuam egredientem. Tres erant puellae in foro, quarum duae iam notas suas acceperant, et tertia separata est, sed prima in uno genu, deinde in altera, praebens se blandiri. Nick erat minister operam impetraturus cum assecla suum graviter aedificatum conspexit.
  
  
  Homo per velum beratum e parva mensa privata emersit. Negotium litem gerebat loco coolie litis. Sed cito vestem mutavit. Ligamen eius tortuosum erat, et pars frontis tunicae eius braccis pendebat. Sudor erat. frontem et os sudario albo tergens. Circum cubiculum fortuito aspexit, deinde oculos suos in Nick consedit. Irridebat urbanum genae eius marcidum et recta ad Killmaster gressus ambulavit.
  
  
  Hugo in Nick manu cecidit. Celeriter vectem circumspiciebat, hominem minorem quaerens. Finierat carmen puella et raris plausibus adoravit. Loqui ad audientiam in Sinica coepit. Lux caerulea eam inundavit ut minister ambulavit ad dextram Nick. Vir magnus ante quattuor gradus ab eo. Minister quaesivit in Sinensi quid bibebat. Nick respondens moratus est, oculos ad se venientem non auferens. Combo ludens incepit et puella aliud carmen cantare incepit. Plus erat vivere. Velocius rota ducta est, colores supra eam micantes, in lucidas maculas mergentes. Quisque erat paratus ad omnia. minister parvipendens avertit. Non fuit minor persona. Alter supremum arripuit gradum, eum os ad os cum Annibale afferens. Urbanum risus
  
  
  
  
  
  
  
  in eius facie permansit. Turgida dextra manu placido porrexerat gestu.
  
  
  “Mr Wilson, recte” inquit “me me introducam. Ego sum Chin Ossa. Possumne tecum loqui?
  
  
  “Potes,” molliter respondit Nick, cito Hugoni reponens ac manu extensa.
  
  
  Mentum Ossa ad velum beadum. "Est ibi secretius."
  
  
  "Post te," Nick dixit, leviter inclinans.
  
  
  Ossa per sagum ad mensam ambulavit et duas sellas. Vir gracilis, filo innixus muro longe.
  
  
  Non homunculus qui Nick sequebatur. Ut vidit Killmaster, e muro recessit.
  
  
  Ossa dixit, "Quaeso, domine Wilson, amicus meus te inquirat."
  
  
  Accessit homo Nick et substitit quasi incertus. Extendit manum ad pectus Nick. Quisque manum suam diligenter abstulit.
  
  
  “Quaeso, Dominus Wilson,” exiliens Ossa. "Opus est te quaerere."
  
  
  "Non hodie" respondit Nick subridens leviter.
  
  
  Homo iterum pectus Nick temptavit attingere.
  
  
  Adhuc subridens Nick dixit, "Dic amico tuo quod si me tetigerit, cogam manus ejus frangere."
  
  
  "Oh, no!" - Ossa exclamavit. "Nolumus violentiam". sudorem e facie sudario detersit. In Cantonese dixit homini discedere.
  
  
  Fulgurae coloratae lucis per cameram diffunduntur. In medio mensae erat candela ardens in vase purpureo repletum cera. Homo tacite e cubiculo exivit cum puella carmen suum incepit.
  
  
  Chin Ossa una e stridoribus sellis ligneis consedit. Faciem suam sudario iterum detersit et Nick ad alteram sellam elevavit.
  
  
  Distinctio interfectoris non placet. Sella oblata a tergo stetit ad velum beadum. Suum cuique dorsum bonum scopum fore. Sed a mensa ad parietem lateris sellam suam movit, ubi utrumque cortinam Ossu et Chin videre potuit; tum consedit.
  
  
  Ossa ei nervosum, urbanum risus dedit. "Vos Americani semper caute et violentiae pleni sunt."
  
  
  Quisque specula expoliavit et purgavit ea. "Dixisti velle mecum loqui."
  
  
  Ossa in mensa recubuit. Vox eius quasi coniuratio sonuit. "Mr Wilson, non opus est in fruticibus discurrere, vox?
  
  
  "Respondet," respondit Nick. Vitra sua induit et unum de hispanibus suis accendit. non unam Ossam obtulit. Hoc est inconveniens esse disputationem amicabilem.
  
  
  "Novimus ambo," Ossa continuavit te esse in Hong Kong ut viderem amicum tuum Professorem Lu."
  
  
  "Ut sit."
  
  
  Sudor Ossae nasum decurrit in mensam. Rursus faciem tersit. "Non potest esse de illo. Fuimus post te, scimus qui sis."
  
  
  Supercilia Nick. "Vos?"
  
  
  "Certe." Recubuit Ossa in sella sua, respiciens sibi placens. "Vos capitalistae in eodem consilio laboratis ac Professoris Lu."
  
  
  "Certe" dixit Nick.
  
  
  Deglutivit Ossa dura. "Meum miserrimum officium est certiorem te Professorem Lu non diutius in Hongcongum."
  
  
  "Certe?" Annibale mite concussa est simulata. Ille nihil dixit quod homo non credidit.
  
  
  "Ita. Professor Lu heri in Sinas iter fecit." Hanc sententiam Ossa expectavit mergi. Ille tunc dixit, "Est misericordia quod hic iter perdideris, sed diutius in Hong Kong morari non debes. Tibi, nimirum, pro omnibus expensis quas in veniendo factas sumus satisfacere volumus."
  
  
  "Hoc magnum esset," Nick dixit. cigarette in solo decidit et eam oppressit.
  
  
  Ossa frowned. Oculi eius coarctati et suspiciose in Nick aspexit. "Hoc non est aliquid iocari. Possumne cogitare quod mihi non credis?
  
  
  Nick surrexit. “Certe, credo, videre te videre possum quam bonus es, honestus homo, sed si idem tibi est, videor me in Hong Kong manere et de mea parva inquisitione facere.
  
  
  Ossa facies rubra est. Labia palliat. Pugno suo mensam percussit. "Nonne circa tatam!"
  
  
  Nick conversus excedere cubiculum.
  
  
  "Manere!" - Ossa exclamavit.
  
  
  Ad velum, Killmaster constitit et convertit.
  
  
  ille gravis subridens languide sudarium per os et collum furibundus terebat. " Dimitte indignationem meam, valeo. Sede, sede." Pinguissima manu ostendit sellam parieti.
  
  
  "Abeo," dixit Nick.
  
  
  "Quaeso," Ossa questus est. "Habeo tibi oblationem quam volo tibi facere."
  
  
  "Qualem rogationem?" Quisque cathedram non movebat. sed gradum ad latus arripuit et dorsum parieti admouit.
  
  
  Ossa Nick ad sedem reverti noluit. "Professorem Lu opus in premissis adiuvisti, nonne?"
  
  
  Quisque subito factus est interested in colloquio. "Quid offertis?" interrogavit.
  
  
  Ossa iterum oculos coartavit. "Tu familiam non habes?"
  
  
  "Minime." Nick hoc ex scriniis in praetorio scivit.
  
  
  "Pecunia ergo?" — quaesivit Ossam.
  
  
  "Quod?" Eum interfectorem dicere voluit.
  
  
  "Opus cum Professore Lu iterum."
  
  
  " Id est, junge eum."
  
  
  "Admodum."
  
  
  "Id est, patriam vende."
  
  
  Ossa risit. Non tantum sudavit. "Ingenue, ita."
  
  
  Quisque sedit
  
  
  
  
  
  
  ad mensam ponens utramque palmam. "Tu nuntium non obtines? Sum hic persuadere Ioannem ut domum veniat, non illum adiungas". Errare, ad mensam stare cum tuo dorsum velo. Hoc Nick intellexit statim ut audivit globuli crepitum.
  
  
  Vir filatus ad eum a tergo accessit. Nick se convertit et digitos dextrae manus ad iugulum hominis demonstravit. omisso pugione ac retorto ad parietem iugulo reppulit. Aperiens os suum aliquoties, murum ad pavimentum labens.
  
  
  "Exi!" Ossa exclamavit. Vultus eius rubebat ira pinguis.
  
  
  "Est nobis Americani," Nick dixit molliter. "Modo pleni sumus cautionis et violentiae."
  
  
  Ossa oculos constringebat, densaeque manus in pugnos demittebantur. Apud Cantonesam dixit, "Violentiam tibi ostendam, violentiam tibi ostendam, sicut tu nescis."
  
  
  Quisque fessus sensit. Et conversus reliquit mensam, faciens duo fila globuli praetereuntem velum. In foro, puella rubea texit, cantu finito. Nick ad gradus ambulavit et duos ad tempus accepit, dimidium expectans sclopetum audiendum vel cultrum in eum coniectum. Ad summum gradum pervenit cum puella carmen complevit. Auditores per ianuam ambulantem plauserunt.
  
  
  Cum egrederetur foras, ventus glacialis eum in facie percussit. ventus nebulosus erat, et latera et plateae umore nitebant. Quisque a porta exspectabat, tensio lente ab eo dimissa. Signum supra se refulsit. Faciem autem ejus refrigeravit humidus ventus post fumi vaporis vectem.
  
  
  Unus rickshaw solitarius ad viam stoli collocatus est, puer ante ipsum cubans. Sed cum Nick instar curvi studuit, intellexit puerum omnino non esse. Erat Ossa conjux, minor ex duobus qui eum sequebantur.
  
  
  Killmaster altum spiritum sumpsit. Nunc erit violentia.
  
  
  CAPITULUM QUINTUM
  
  
  Killmaster ab ostio abierat. Parumper considerabat ambulationem magis quam ad rickshaw appropinquare. Sed solum id exuit. I. difficultatibus serius ocius opponere oportuit.
  
  
  Vidit illum appropinquantem et ad pedes se prosiliens. Vestitus adhuc erat in vestitu suo.
  
  
  "Rickshaw, mister?" interrogavit.
  
  
  Nick dixit, "Ubi est puer exspectare te tibi dixi?"
  
  
  "Ille abiit. Ego bonum rickshaw REMEX. Vides."
  
  
  Quisque sedem conscendit. "Scisne ubi Draco Club est?"
  
  
  "Scio te bet. Nice est. Et sumam eam". Ipse in platea movere coepit.
  
  
  Mauris non sollicitudin. Sectatores eius non sunt simul. Habebat nunc unum antrorsum et unum in tergo, rectum in medio ponendo. Videtur praeter ostium ante ostium aliter in foro et extra. Itaque Ossa mutavit vestimenta sua antequam Nick venit. Ossa iam locum hunc reliquit et amicum suum Annibali tradendum expectavit. Nunc non erat ante. Chris Wilson ad defectionem cogere non potuerunt; fumigant eum ex Hong Kong non poterant. Et sciverunt eum hic esse ad persuadendum Professorem Lu domum redire. Non aliter. Venerem occidere.
  
  
  Caligo densior crevit et macerari tunicam Nick coepit. Pocula eius humore maculata sunt. Eas tulit Nick, et in sinum interiorem suae sectae posuit. Oculi eius in utraque platea scrutati sunt. Omnis musculus in corpore suo solvitur. Celeriter perpendat distantiam inter sellam sedentis in via et viam, quam maxime ad pedes in terram depingere conatur.
  
  
  Quomodo conantur? Sciebat Ossa alicubi praecurrere. Tormentum nimis strepit. Post omnes, Hong Kong vim suam vigilum habuit. Meliora cultri. Eum fortasse interficiunt, omnia quae possidet spoliant, et alicubi iactant. Ieiunium, concinnum et efficax. Vigiles, alius erit iustus spoliatus et occisus VIATOR. Hoc saepe in Hong Kong factum est. Scilicet, ut faciant Nick non erat. Sed decrevit se aeque pugnatores quam amateurs vicum professionalem fore.
  
  
  Homo homunculus in Kowloon campum effusum et destitutum cucurrit. Quantum Nick indicabat, homo adhuc versus Draconem Club tendebat. Nick autem scivit se nunquam fustem perventurum esse.
  
  
  Rickshaw in angiportum angustum extraxit, cuius in utraque parte erant quattuor fabulae, aedificia incognita. Praeter assidua in umido bitumine pedes hominis ferientes, unus alius sonus erat spas- ticorum aquae pluvialis e tectis domorum.
  
  
  Etiamsi Killmaster exspectaverat, motus inopinatus accidit, ut eum paululum statera amitteret. Vir frontem rickshaw alte erexit. Quisque trahebat et transiluit rotam. Sinistro pede primum viam percussit, praeterea stateram iacit. Decidit et volvit. A tergo vidit minorem ruentem ad se monstro pugione alto in aere. Ille clamans desiluit. Nick genibus ad pectus traxit et globuli pedum ventrem hominis feriunt. Pugionem carpo rapiens, Killmaster ad se hominem traxit, deinde concrevit.
  
  
  
  
  
  
  cruribus elevatis, hominem super caput jactans. Magno fremitu appulit.
  
  
  Ut Nick ad pedes suos revolutus est, Ossa eum recalcitravit et vis retro volat eum misit. Eodem tempore Ossa pugionem torsit. Occidens sensit acrem frontem terebrare aciem. Volvit et volvuntur usque dum tergum eius rotam eversae rickshaw feriret. Nimis obscura erat videre. Sanguis manare a fronte in oculos coepit. Nick positis genibus surgere coepit. Pes gravis Ossae per maxillam delapsus est, cutem discerpens. Satis erat copiae abicere. Rejectus est supinus; tum Ossa genu omne suum pondus in ventrem Nick egit. Inguina Ossa petivit, sed Nick genibus obiecit ictum. Tamen vis satis fuit ad halitum Nick tollendum.
  
  
  Tunc vidit pugionem iugulum ire. Quisque carpum sinistra manu densum apprehendit. Dextro pugno Ossa in inguen ferit. Ossa chuckled. Annibale iterum percussit paulo inferius. Hoc tempore Ossa in agonia exclamavit. Cecidit. Quisque anhelitus captus est, et in rickshaw incubuit et ad pedes surrexit. Sanguinem ab oculis eius abstersit. Tunc minor a sinistris apparuit. Nick prospexit eam paulo ante sensit incisam in brachii sinistri scapulae. Virum in facie percussit, eum in rickshaw volubilem mittit.
  
  
  Erat autem Hugo in dextra manu percussoris magistri. ad unam aedificiorum partem se recepit, quasi duae umbrae ad eum spectantes. "Bene," inquit, "accedite et accipite me." Melius quam putabat. Cum ira pugnatum est, nec dubium quin eum occiderent. Nick eos ad aedium dorsum expectabat. Incisa in fronte non gravis videtur. Sanguis decrevit. Laevum bracchium laesit, sed vulnera graviora habebat. Duo laxabant loca, ut quisque ex adverso inuadebat. procumbentes, pronus, pugiones supra pectus Nick. Sciebat enim se conari sub ribca sua scapulas sepelire, satis alte ad cor terebrandum. Nullus erat frigidus in angiporto. Omnes tres sudantes et leviter anhelarent. Silentium tantum stillicidiis e tectis ruptum. nox tam obscura erat quam Nick umquam viderat. Hi duo umbrae erant, modo pugiones subinde micabant.
  
  
  Minor primus vulum. Hic descendit ad dextram dextrae Nick, et cito propter magnitudinem suam descendit. Fuit sonus metallicus ut Hugo pugionem deflexit. Antequam pedem referre minor posset, Ossa sinistrorsum paulo tardius movetur. Rursumque Hugo ferrum deflexit. Uterque cessit. Ut Nick coepit paululum relaxare, homunculus iterum demittere vuluit. Annibal retorsit, mucrone latus micans. At Ossa alta petens fauces. Nick vertit caput, sentiens auriculae extremum abscidit. Uterque rursus cessit. Spiritus gravior factus est.
  
  
  Occidens scivit quod in tali pugna tertia exiturus esset. Duo alternis pulmones poterant, donec eum defatigaret. Cum fessus fuerit, errabit et tunc apprehendet eum. Debebat mutare huius rei cursum, et optime sibi fiebat percussor. A minore homine facilior tractabitur. Hoc primum ei fecit.
  
  
  Nick Ossam lunge simulavit, eumque leviter cedere facit. Minor emolumento movit. Quisque retorsit ut ferrum stomachum destrinxit. Sinistra manu carpum hominis arripiens Ossa totis viribus coniecit. Hunc in Ossae ensem coniectum iri sperabat. Ossa autem vidit eum venientem et transversum est. ambo concurrerunt, vacillaverunt et ceciderunt. Nick circum eos in semicirculo ambulavit. Minor homo pugionem post se ante stantem torsit, forte putat Nick ibi esse. Sed Nick ei proximus erat. Manus sistit in conspectu eius.
  
  
  In motu paene velocior quam oculus poterat videre, Nick Hugo per carpum hominis divisit. Clamavit, pugionem demittit et carpum apprehendit. Ossa in genua procumbit. pugionem in arcu longo torsit. Nick debebat salire ne avellere stomachum extremum. Sed momento uno, secundo labili, tota Ossa frons aperta est. Laeva eius in via erat sustinens, dextera prope post eum in fine oscillationis. Non tempus erat ullam partem corporis petendi: altera celeriter transitur. Quasi lucidus rattlesnake. Nick inambulavit et Hugonem confodit, ferrum fere ad capulum in pectus hominis propellens, inde celeriter recessit. Ossa brevem clamorem emitte. Retro pugionem rejicere frustra tentavit, sed solum ad latus illud fecit. Brachium sinistrum sustentans corruit et super cubitum cecidit. Quisque respexit
  
  
  
  
  
  
  ut viderem parvum hominem e angiporto procurrentem, carpi adhuc arentem.
  
  
  Quisque pugionem manibus Ossae diligenter laceravit et aliquot pedes abiecit. Ossae favens cubito cessit. Caput eius in plica brachii sui cecidit. Quisque sensit carpum hominis. Pulsus tardus, instabilis. Moriens. anhelitu eius laceri et scintillantis factus est. Sanguis labiorum maculavit, et de vulnere libere manavit. Hugo arteriam incidit, et extremum pulmonem ejus pungitur.
  
  
  "Ossa," Nick molliter vocatur. "Numquid dices mihi quis te conduxit?" Noverat eum in suis duobus non oppugnasse. Fecerunt secundum imperium. Dixit iterum, Ossa.
  
  
  Sed Chin Ossa nemini quidquam narrabat. Violentus anhelitus cessavit. mortuus erat.
  
  
  Nick Hugonis laminam coccineam in Ossae cruris anhelanti abstersit. Paenituit se occidere gravem. Sed non tempus erat. Surrexit, et vulnera quaerens. Incisa in fronte sistit sanguinem. sudarium tenens in pluvia usque dum maderet, sanguinem ab oculis ejus tergebat. Laevum bracchium laesum est, sed scalpere in maxilla et scabies in stomacho non erant gravis. Melior ex ea venit quam Ossa, fortasse melior quam proximus homo. Imber gravior factus est. Iacum eius iam umidum est.
  
  
  Unius edificiorum incumbens, Nick substituit Hugonem. Wilhelmina extraxit et clipeum cohibet et Luger. Sine spectaculo scaenae pugnae vel cadaveris olim Chin Ossa, Killmaster e angiporto ambulavit. Nulla causa erat cur nunc professorem videre non poterat.
  
  
  Ex angiporto, Nick quattuor cuneos ambulavit antequam taxi inveniret. Allocutioni rectori dedit se Washingtoniae recordatus. Cum evasio professoris non esset obscurum, locus non erat ubi constitit. Nick recumbens in sede sua, vitream crassam e sinu tunica sumens, tersit et induit.
  
  
  Taxi extraxerunt ad partem Kowloon quae tam granum erat quam angiportum. Nick rectorem solvit et in aerem noctis frigidae ambulavit. Non erat donec taxi eiecti se intellexit quam plateam obscuram aspexit. Domus erant antiquae et dirutae; videbantur sub imbri sag. Sed Nick philosophiam constructionis Orientalis sciebat. Hae domus fragilem vim habebant, non ut saxum in littore maris qui assiduis fluctuum ictibus resistens, sed araneae magis in procellae texebatur. Lux una non fenestras illustravit, homines per viam non ambulaverunt. Locus desertus videbatur.
  
  
  Nick non dubitat professorem bene custoditum iri, modo ad suam tutelam. Chi Corni exspectaverunt aliquem probabiliter tentare eum contactum iri. Nesciebant an persuaderet Mm non eum deseruisse vel occidere. Killmaster non putabat se molestum invenire.
  
  
  Ostium fenestra directe super centrum eius erat. Fenestella cortina atro texit, sed non ita ut totam lucem intercluserit. Aspicientes e platea, domus deserta et obscura sicut ceterae intuebantur. Sed cum Nick in angulo ad ianuam stabat, vix flavum iubar extulit. Pulsavit ostium et opperiebatur. Motus intus nullus fuit. Quisque pulsavit. Stridorem sellam audivit, deinde graviora vestigia elatus est. Ianua torsit aperta et Nick obversa est cum ingenti viro. Ingentes umeros limen tetigere latus. Subtus tunicam gerebat hirsutis brachiis ingentibus, truncis crassis, simiis fere ad genua pendens. Facies eius lata et plana deformis videbatur, et nasus eius ex crebris fracturis deformis erat. Oculi eius in novacula verterunt in duas partes carnis althaeae. In media fronte capillus brevis niger est pexus et ornatus. Collum non habebat; mentum pectore fulciri videbatur. Nick cogitatio. Hic Guido plures gradus in evolutione periit.
  
  
  Murmuravit homo aliquid quod simile sonaret: "Quid vis?"
  
  
  "Chris Wilson videre Professor Lu," Nick dixit arida.
  
  
  "Non est hic. Ite," murmuravit monstrum et ianuam in facie Nick percussit.
  
  
  Occidens impulsui restitit ianuam aperiendi, vel saltem speculum frangendo. Constitit ibi brevi tempore, emisso ab eo ira. Exspectaverat aliquid simile. Facile esset vocari. Anhelitu gravis Neanderthalensis venit post ianuam. Probabiliter beatus erit si aliquid bellus Nick conatus est. Killmaster recordatus lineae ab Jack et Beanstalk: “Ossa tua comminuam ut panem meum conficiam”. “Non hodie, amice,” cogitavit Nick, videre professorem, et faciet, sed si aliter non esset, mallet non ire per hunc montem.
  
  
  Guttae stillae in sidewalk sicut aquae glandes inciderunt sicut ab aedificatione anniversariae sunt. Inter aedificia longum et angustum erat quattuor pedes latum, suillo cansis et utribus. Quisque facilisis porta lignea clausa ascendit
  
  
  
  
  
  
  et ambulavit in dorsum aedificii. Medio ibi aliam ianuam invenit. Nodum "clausum" diligenter convertit. Prosequitur iter eligens quam celerrime. In fine ANDRON erat alia porta reserata. Quisque aperiens se invenit in patio tegulatam.
  
  
  Una erat lux lutea in aedificio, imago eius reflexa in tegulis udis. Est in medio area parva. fons inundavit. Manso arbores circa margines sparsae sunt. Una juxta aedificium in summitate posita, immediate sub una fenestra ab ea parte.
  
  
  Sub luce flava erat alia porta. Facile erat, sed ianua clausa erat. Restitit, in coxis manus ponens, respiciens ad arborem infirmam. Vestimenta eius maduerunt, vulnus in fronte erat, et laevum bracchium laesum est. Iam ibat ad arborem ascenderet quae eum probabiliter non teneret ut ad fenestram fortasse clausam esset. Et nocte adhuc pluit. Talibus momentis cogitationes habuit minores de vita facienda calceos reparando.
  
  
  Reliquum erat ut faceret. Arbor erat iuvenis. Cum mango aliquando nonaginta pedes attigit, rami eius flexibiles potius quam fragiles esse debent. Non vidit satis firmam tenere. Quisque surgere coepit. Rami inferiores validi ac facile pondus sustinebant. Celeriter medio fere processit. Tum graciles rami graciles ac periculose intenti sunt. Crura eius abdominis proximam retinens, curvationem elevat. Sed ubi ad fenestram accessit, truncus etiam attenuatus est. Erat autem ab aedificio sex pedes bonus. Cum Nick usque ad fenestram erat, rami omne lumen e bulbo flavo obstruxerunt. carcere inclusus est in tenebris. Solum modo fenestram obscuram quadratam ex parte aedium videre poterat. Ex arbore exire non potuit.
  
  
  Pondus ultro citroque tendere coepit. Mango reclamans gemuit, sed aegre movetur. Nick vulum iterum. Si clausa esset fenestra, destruxit. Si vox Neanderthal. egisset id quoque. Vere in arbore incepit dominari. Paciscor putabatur unum tempus paciscor esse. Si nihil esset ibi quod arriperet, lapsus aedificii lateri primo decumberet. Paululum nuntius esset. Arbor ad quadratum obscurum. Annibal in calce acrius cruribus, aerem manibus sentiens. Sicut lignum ab aedificio evolavit, nihil pendentem relinquens, digiti aliquid duri tetigerunt. Digitis utriusque manus ambulans, quicquid erat, in arbore bene comprehendit. Genua Nick partem aedificii ferire. In ore pixidis pendens erat. Transiens crus stetit. Genua eius in lutum deciderunt. Flos arca! Illa coniuncta erat cum windowsill.
  
  
  Terga flectebat arbor, rami faciem tangens. Killmaster manum ad fenestram et statim ei pro omnibus bonis terrae gratias egit. Non solum fenestra clausa non erat, ajar erat! Viam omnem aperuit, ac deinde pervadit. Manus eius tapete tetigerunt. Crura eius extraxit et sub fenestra mansit. Ad dextram vero oppositum Nick fuit sonus altae spirationis. Domus erat tenuis, alta, et quadrata figura. Nick placuit ut cenaculum principale et coquina visum esset. Quod reliquum est, balneo et cenaculo cenaculo est. Pocula crassam, imbrem cruentum exuit. Etiam hoc cubiculum erit. Domus quievit. Praeter respirationem e lecto venientem, unus alius sonus erat extra fenestram apertam pluviam respersam.
  
  
  Oculi Nick iam obscuro cubiculo adaequantur. Figuram lecti emittere et gibba in eo potuit. Cum Hugone manu, versus lectum se contulit. Guttae e vestimentis udis non in tapete sonant, sed ocreae omni gradu expressae. Circum pedem lecti ad latus dextrum ambulabat. Jacebat homo in latere suo ab Annibale respiciendo. lucerna erat in nightstand iuxta lectum. Nick Hugo ensem ad hominis iugulum tetigit et simul lucernam feriebat. Conclave cum luce explosum est. Occidens retorsit ad lucernam donec oculos ad lucem claram accommodavit. Vir caput vertit, connivuit oculi et lacrimis impleverunt. Manum clypeis oculis extulit. Quem ubi vultum vidit Nick, paulum longius ab hominis iugulo Hugonem movit.
  
  
  "Quid infernum..." homo intuetur in stiletto aliquot digitos e mento.
  
  
  Quisque dixit, "Professor Lu, opinor."
  
  
  CAPITULUM SEXTUM
  
  
  Professor John Lu examinavit ensem acutum ad iugulum, deinde ad Nick aspexit.
  
  
  “Si hanc rem sustuleris, e lecto evadam”, molliter dixit.
  
  
  Nick Hugonem avulsit, sed in manu tenebat. "Esne Professor Lu?" interrogavit.
  
  
  "Johannes. Nemo me professorem vocat praeter ridiculos amicos nostros visum. "Crura super latus suspendit
  
  
  
  
  
  
  
  et pervenit ad stolam suam. "Quid de aliqua capulus?"
  
  
  Quisque frowned. Paululum perturbatus erat huius hominis habitus. Reversus est sicut vir ambulavit ante se et trans cubiculum ad labellum et ollam capulus.
  
  
  Professor erat Ioannes Lu brevis, vir bene constructus pilis nigris ad latus diviso. Manus eius paene lenis visae sunt ut capulus misceret. Motus eius lenis et subtilis. Erat quippe in figura corporis excellentis. Oculi eius obscuro admodum obliquis orientales erant et omnia, quae intuebatur, penetrare videbantur. Erat facies lata, malarum altarum, et nasus pulcher. Vir fuit valde intelligens. Nick coniecerat circiter triginta. Visus est homini, qui et virtutem et infirmitatem suam noverat. Nunc, ut in camini vertitur, oculi eius obscuros timide ad ianuam cubiculi aspiciebant.
  
  
  "Perge," Nick cogitabat. "Professor Lu, libet..." Substitit a professore, qui manum levavit et caput ad latera protraxit, audivit. Ambo gressum ad cubiculi fores iunxerunt, Nick Hugo ad laevam manum movit, dextra manus sub tunica ibat et in Wilhelminae ludibrium incidit.
  
  
  Clavis coniuctionem in ostio cincinno. Ianua patula torsit et homo Neanderthalius in cubiculum cucurrit, deinde minor tenui veste indutus. Monstrum ingens in Nick monstratum et chuckled. Procedebat. Maiorem manum, minor morans. Tum professori blande risit.
  
  
  "Quis est amicus tuus, professor?"
  
  
  - Nick cito dixit. "Chris Wilson. Ioannis amicus sum." Nick Wilhelmina e cingulo suo trahere coepit. Sciebat si professor hoc daret, Difficulter e cubiculo exiret.
  
  
  John Lu vidi in Nick suspiciose. Ille homunculi risum reddidit. “Bene est,” inquit, “cum hoc loquar. Solus!"
  
  
  “Scilicet, sane,” inquit homunculus leviter inclinatus. "Ut vis." Monstrum amovit, ac deinde, ante claudens ostium post se, "Tu, inquit, diligentissime caves quod dicis, nonne professus es?"
  
  
  "Exi!" - professus lu vociferatus est.
  
  
  Vir tarde ostium clausit et occlusit.
  
  
  Ioannes Lu ad Nick conversus, frontem suam in anxietate sulcaverat. "Sti nothi deluserunt me.
  
  
  Possunt esse liberales." Nick studuit quasi primum eum videns. "Quid tibi accidit infernum?"
  
  
  Nick suam manum in Wilhelmina solvit. Movet Hugonem ad dextram. Iam hoc magis incomprehensibile est. Professor Lu certus non videbatur qualis homo qui fugere volebat. Cognovit Nick non Chris Wilson, sed defendit. Atque haec benignitas animi prope ab Annibale expectari suadet. Sed non aliter quam responsa accipere est interrogare.
  
  
  "Fama," dixit Killmaster.
  
  
  "Nondum." Professor duo pocula deposuit. "Quid in tua capulus ponis?"
  
  
  "Nihil. nigrum."
  
  
  John Lu effudit capulus. "Hic est unus ex multis meis luxuriae supellectilis - residua et caminus. Annuntiationes amoenitatis proximae. Hoc est quod numerare possum operandi Sinensium".
  
  
  "Quid ergo?" - Interrogavit Nick.
  
  
  Professor Lu ei prope inimico vultu dedit. “Vere, cur,” inquit, sine sensu. Respexit ad ostium cubiculi clausum et retro ad Nick. "Viam infernum huc venisti?"
  
  
  Quisque fenestram apertam adnuit. "Arborem ascendit," inquit.
  
  
  Professor magna risit. "Pulchrum. Modo formosa. Cras ipsum potes betificare illam arborem." Ostendit Hugo. "Visne me percutere cum ista re an auferam?"
  
  
  "Nondum constitui".
  
  
  "Bene, bibe capulus dum statuis." Tradidit Nick scyphum, deinde ad anaglyphum ambulavit, quod, praeter lucernam, parvum radiophonicum transistorem et par vitreorum continebat. In radiophonico, dialed in stationem Britannicam totam noctem convertit, et volumen invertit. Vitra indutus, satis erudite inspexit. Ostendit Nick in suo indice camini.
  
  
  Nick secuta est, iudicans eum probabiliter capere posse, si sine Hugone debuisset. stilettum reppulit.
  
  
  professus in camini dixit: "Tu es cautus es?"
  
  
  "Cenaculum bugged est annon?" - dixit Annibale.
  
  
  Professor supercilia levavit. "Et nimium sapis. Tantum spero te tam callidum esse quam videris. Sed recte es. Tortor tortor in lucerna est. Duas horas me cepit ut eam invenirem."
  
  
  "Sed quare, si solus hic es?"
  
  
  Ille humeros. "Fortasse in somno loquor."
  
  
  Quisque sorbendum capulus accepit et in suam tunicam humidam unam ex Montibus pervenit. Madebant, sed accendebat usquam. Professor oblatum recusavit.
  
  
  "Professor," dixit Nick. " Tota res me paulo conturbat."
  
  
  "Quaeso! Voca me Johannem."
  
  
  "Bene, John. Scio te velle discedere. Sed ex iis quae in hoc conclavi vidi et audivi, impressionem accipio te id facere cogendi".
  
  
  Ioannes reliquam capulus in labellum proiecit, deinde innixus, caput inclinato.
  
  
  
  
  
  
  t "Cave," inquit. "Mutted cautio est. Scio te non esse Chris. Id ex imperio nostro esses modo. Rectene sum?"
  
  
  Quisque sorbendum suae capulus accepit. "Ut sit."
  
  
  "Multum in hoc conclavi cogitabam. Et certum est si procurator me attingere temptaverit, dicam ei veram causam me deseram et eum ad adiuvandum me conabor. Possum" hoc solum tractamus." Erexit et intuitus est Nick. Lacrimae in oculis ejus erant. "Deus scit, ire nolo." Contremuit vox eius.
  
  
  "cur ergo?" - Interrogavit Nick.
  
  
  Iohannes altum spiritum sumpsit. "Quia habent uxorem meam et filium in Sinis."
  
  
  Quisque capulus deposuit. Unum extremum trahens in cigarette suum sumpsit et in labellum proiecit. Sed quamvis motus eius tarde et deliberatus esset, cerebrum operabatur, concoquebat, abiiciebat, recondebat, et quaestio- neo signa quasi clara prominebant. Hoc fieri non potuit. Sed si verum esset, multum posset explicare. Num Ioannes Lu fugere coactus est? An ille dans Nick aliquam nice nix opus? Incidunt animo formare. Figuram habebant, et, sicut gigas aenigmatis, confundi coeperunt, quandam imaginem formatam.
  
  
  Ioannes Lu vultum Nick studuit, oculis obscuris sollicitus, quaestiones tacitas quaerebat. trepidus manus extorsit. Tum ille: "Si non es qui te putem, tunc ego familiam meam occidi."
  
  
  "Quomodo?" - Interrogavit Nick. Inspexi hominis oculos. Semper oculi eius plus quam verbum ei dicere potuerunt.
  
  
  Ioannes ante Nick commeare coepit. "Institutus sum quod si alicui dixero, uxorem meam et filium meum occideris. Si tu es quod sentio, fortasse mihi persuadere possum. Si non, tunc eos occidi".
  
  
  Quisque capulus suum sustulit, eam sorbillat, vultum solum mite interest ostendens. "Modo cum uxore et filio locutus sum", subito dixit.
  
  
  Ioannes Lu cessavit et ad Nick conversus est. "Ubi loqueris cum eis?"
  
  
  "Orlando".
  
  
  Professor in sinum suum pallium attigit et imaginem photographicam protulit. "Quis ita loqueris?"
  
  
  Quisque aspexit photo. Imaginem photographicam fuit uxoris et filii in Florida. "Ita," inquit. Imaginem photographicam dare coepit, sed substitit. Aliquid erat in hac tabula.
  
  
  Et dixit Joannes : Videte.
  
  
  Quisque photo diligentius studuit. Profecto! fantastic! Nam varius erat. Femina in photographica paulo graciliorem respexit. Oculi minimi rutrum ornatus si quis nulla. Nasus eius et os aliter formabantur, quae pulchriorem fecit. Oculi autem pueri propius inter se erant, eadem penetrali qualitate qua Ioannis. Os habebat muliebre. Etiam varius erat purus. Mulier et puer in foto non eadem erant cum duobus qui in Orlando locutus est. Quo diutius picturae studebat, eo plures differentias discernere poterat. Uno modo, risu atque etiam figura aurium.
  
  
  "Bene?" - Ioannes anxie quaesivit.
  
  
  "Unum minutum." Quisque ad fenestram apertam ambulavit. Infra in atrio Neanderthal ambulavit. Imber consedit. Mane praevalere verisimile erit. Quisque fenestram clausit et tunicam humidam exuit. professor Wilhelmina in balteo suo haesit vidit, sed id nunc non refert. Omnia de hac missione mutata sunt. Responsa ad eius interrogationes succedunt.
  
  
  Et ipse Hawk prior notificare debuit. Quia mulier et pueri in Orlando erant simulatores, operati sunt pro Chi Cornel. Scit accipiter cum illis agere. Aenigma in eius capite convenit, ut picturam clariorem reddat. Quod Ioannes Lu fugere coactus est omnia fere explicavit. Consimilem causam in primis sequebantur. Inimicitias et fictus Dominae Lu. The Chi Corns volebant efficere se numquam ad professorem pervenisse. Sicut Chris Wilson, etiam persuadere posset amicum suum Ioannem ut familiam suam immolaret. Nick doubted it, but would racionable to the Reds sonaret. Non illis.
  
  
  Nick audiverunt res quae non videntur ad rem multum cum evenerunt. Velut cum Ossa eam emere conatus est. Rogatur an familia Nick habeat. Killmaster not have anything ligated to him at the time. Nunc vero, si unam haberet familiam, rapuissent? Scilicet volunt. Desinant nihil capere Professor Lu. Quod nexum Ioannes laborabat, necesse est eis multum significare. Alia res ei accidit - heri, cum primum occurrit, ut putabat, Domina Lu. Rogavit ut loqueretur ad eam. Et dubitavit de verbo isto. Garrulus, outdated, cumulatus, nunquam fere usus est, sed verbum omnibus Americanis familiare. Nesciebat quid hoc esset. Nempe hoc non fecit quod Chinese rubra erat et non Americana. Pulchra, professio et, in verbis Ioannis Lou, simpliciter pulchra.
  
  
  Professor stabat ante labellum, manus ante eum pressae. Oculi eius tenebrosi in Nick's caput gestabant, expectantes, paene timentes.
  
  
  Nick dixit, "Bene, Johannes. Ego quid de me cogitas. Non possum"
  
  
  
  
  
  
  Dicam omnia nunc recte, nisi quod sum agentis unius intelligentiae nostrae gubernationis.
  
  
  Cavendus vir videbatur. Manus ad latus cecidit, mentum pectori innixus. Longum, altum, tremorem spiritus. "Deo gratias," inquit, vix supra susurrum erat.
  
  
  Nick ad eum ambulavit et imaginem photographicam reddidit. “Nunc credes mihi totum, te adiuvabo, sed omnia mihi narra.
  
  
  Professor adnuit.
  
  
  "Incipiamus quomodo uxorem tuam et filium tolleverint".
  
  
  Ioannes paulum gestire videbatur. "Nescis quam gaudeo quod cum aliquo de hoc loquor. Hoc me tamdiu portavi intus." manus terit. "Plus capulus?"
  
  
  "Minime, gratias," dixit Nick.
  
  
  Joannes Lu mentum cogitabundi exarati. "Omnes fere ante sex menses inceperunt. Cum domum ab opere veni, ante domum meam collocatus erat. Duo homines omnem supellectilem meam habuerunt. Katie et Mike nullibi inveniebantur. Interrogavi duos viros quid Infernum, quod putaverunt, hoc faciunt, unus ex illis mihi praecepit, dixit quod uxor mea et filius in Sinis venturi sint, si quando illos vivos iterum videre volo, melius facio sicut dixerunt.
  
  
  "Primum putavi ioculum esse. Allocutionem mihi dederunt in Orlando et dixerunt mihi ut illuc irem. Ibam cum eo donec ad domum in Orlando veni. Ibi est. Et puer quoque. Illa numquam mihi narravit. verum nomen eius, ego Katie et puerum Mike eius vocavi. Postquam supellex commota est et duae latinae discesserunt, puerum ad lectum imposuit et tunc in conspectu meo ius jacere dixit. Dixit se uxorem meam aliquantisper esse. , et posset etiam "Possumus id persuadere. Cum nolebam cum ea cubitum ire, dixit mihi melius me cooperari aut aliter Kathy et Mike horrore morituros."
  
  
  Nick dixit, "Num sex mensibus simul cum viro et uxore vixisti?"
  
  
  John parvipendens. "Quid aliud facerem?"
  
  
  "Nonne haec mandata dedit aut quid deinde futurum esset?"
  
  
  "Imo post mane. Dixit mihi nos simul amicos novos facere. Ego officium meum excusationem ad amicos veteres vitandos usus sum. Cum compositum posui, Sinas eam tuli, Reds tradidi, et et vidi eum iterum. "Uxor et puer. Honeste perterritus sum ad mortem propter Katie et Mike. Vidi quod nuntiaret russis, et dixit mihi omnia facere. Et non potui intelligere quantum sicut Katie fuit.
  
  
  "Quamquam igitur formulam perfecisti," dixit Nick. "An habent eam?"
  
  
  "Id est. Non finivi. Ego tamen non potui, opus meum intendere non potui. Et post sex menses res paulo durius obtinuit. Amici mei institerunt et excusationes currebam. Illa quaesivi. verbum desuper quia subito mihi dixit me in territorio Sinensi operari. Dixit mihi defectionem meam nuntiare. Hebdomadam vel duos maneret et tunc evanesceret. Putant omnes me se coniunxisse".
  
  
  "Quid de Chris Wilson? Nonne scit mulier erat fictus?
  
  
  Ioannes risit. "Ah, Chris. Caelebs est, tu scis. A labore nunquam venimus propter securitatem NASA, sed maxime quia Chris et ego in eodem circulo sociali non ambulavi. Chris puella venator est. Oh, ego Certe officium suum gaudet, sed focus principalis eius plerumque in puellis.
  
  
  "I videre." Quisque se calicem alterum capulus effudit. "Haec compositio quam laboramus oportet magni momenti esse ad Chi Korn. Potesne mihi dicere quid sit quin in technicas partes proficiscatur?"
  
  
  "Sane. sed nondum formula finitur. Quando et si perfecero, erit in modum unguenti tenuioris quasi manus cremor. Expande illud in cutem, et si recte ut cutis immunem faceret a radiis solis, calore et radiis, effectum quendam refrigerationis in cute habebit, quae astronautas a radiis noxiis defendet. Ad perficiendum eo unde non egent, spacers placitis. Rubri eam tuendam esse volunt contra nuclei urit et radios. Si haberent, parum prohiberet quin bellum nuclei de mundo declararet."
  
  
  Quisque sorbendum suae capulus accepit. "Numquid hoc habes cum inventione remissae anno 1966?"
  
  
  Professor manum per capillos cucurrit. "Minime, hoc plane aliud erat. Cum electronico microscopio tinnitus essem, satis felix fui ut quaedam genera morborum cutis in se non gravium secluderem invenirem, sed cum essent insigniti, parum auxilii praebebam. morbos graviores, ut ulcera., tumores, et forte cancer.
  
  
  Quisque chuckled. "Tu nimium modestus es. Quod ad me attinet, plus quam minimum auxilii fuit. Magnum erat breakthrough."
  
  
  John parvipendens. "Hoc est quod dicunt. Fortasse paulo exaggerantes."
  
  
  Nick non dubitavit quin cum viro clarissimo loqueretur. Ioannes Lu res non modo NASA, sed patriae fuit. Interfectorem sciebat se redsores prohibere ne questus esset. Consummavit capulus
  
  
  
  
  
  
  et quaesivit: "Habesne ideam aliquam quomodo Reds de complexu adinvenit?"
  
  
  Ioannes renuit caput. "Minime."
  
  
  "Quousque opus est tibi in hac?"
  
  
  "Ego quidem idea cum in collegio essem. Ego circum caput meum aliquantisper iactavi, etiam nonnullas notas cepi. Sed non ante annum fuit, quod ideas agere coepi."
  
  
  "Numquid dixi de hoc aliquo?"
  
  
  "O in collegio hoc paucis amicis mentionem facere potui. Sed cum NASA essem, nemini dixi, ne Katie quidem."
  
  
  Quisque fenestram iterum adiit. Parva radiophonica transistor iter Britannicum canit. Vir ingens extra fenestram adhuc in atrio latebat. Killmaster accensus umidum, aurum praefixum cigarette. Pellis eius frigida facta est ob vestimenta humida quam utebatur. "Quod totum descendit," inquit, "magis ad se quam ad Johannem, "potestatem Sinensium Reds frangere".
  
  
  Johannes honorifice tacuit.
  
  
  Nick dixit, "Uxorem tuum et puerum e Sinis habere debeo." Dicens facile erat, sed Nick sciebat aliud iterum exsequendum fore. Conversus ad professorem. "Numquid habes ideam ubi in Sinis essent?"
  
  
  John parvipendens. "Minime."
  
  
  "Numquid quisquam eorum dixit aliquid quod tibi signum dare posset?"
  
  
  Professor paulisper mentum attritu putavit. Tunc caput quassavit, subridens aegre. "Vereor ne multum adiuvet, vox?"
  
  
  "Omnia est bonum." Quisque tunicam umidam super lectum attigit et latas umeros in eam traxit. "Habesne ideam aliquam cum Sinas te capient?" interrogavit.
  
  
  Facies Ioannis visa est aliquantulum serenare. - Puto te adiuvare posse. Audivi duos athletas in somnis loquentes quomodo me putem se convenisse die Martis proximo media nocte.
  
  
  Nick suam vigiliam aspexit. Tres decem mane, mercurii fuit. Minus quam hebdomade habuit invenire, pervenire et uxorem et puerum e Sinis accipere. Non est bonum respicere. Prima autem. Tria facere debuit. Primum, cum Johanne super tortor ligula, dictum erat ut fictus ut duo infra non irascerentur. Secundo debuit de hac domo illaesus exire. Et tres, in scrambler adibit et nuntiabit Hawk de uxore ficta et puero in Orlando. Post hoc erit temere ludere.
  
  
  Nick annuens Ioannem ad lucernam. "Potesne hoc radio custodite simile static facere?" insusurravit.
  
  
  John haesitabat. "Scilicet. Sed quare". Vultus intellectus in oculis erat. Sine verbo, radio fiebat. Hoc sonuit, et tunc tacuit.
  
  
  Nick dixit, "Johannes, certusne es mihi persuadere te mecum venire?"
  
  
  "Minime, Chris. Id est quam volo."
  
  
  Quisque corny putabat parum esse, sed sperabat duos scalas emere eam.
  
  
  “Bene,” dixit Nick.” Non placet, sed dicam. Quomodo ex hoc loco exire possum? "
  
  
  John expressit bullam parvam aedificatam in nightstand.
  
  
  Duo manus silentio motae. Quisque ad fenestram perrexit. Neanderthalensis in Nunc non erat. Vestigia in gradibus audiebantur.
  
  
  "Antequam ieris" insusurravit Ioannes. "Vellem scire verum nomen eius qui me adiuvat".
  
  
  "Nick Carter. Im Agentem AX."
  
  
  Clavis coniuctionem in cincinno. Ianua tardius a minore homine aperta est. Monstrum non erat cum illo.
  
  
  "Amicus meus discedit," dixit Joannes.
  
  
  Eleganter indutus homo risit comiter. "Sane Professor." Odor vilis Coloniae in cubiculum detulit.
  
  
  "Vale, Iohannes," dixit Nick.
  
  
  "Vale Chris."
  
  
  Cum Nick cubiculum discessit, homo ianuam clausit et clausit. Ingenium militaris .45-spolia e balteo detraxit. Ostendit in Nick's stomachum.
  
  
  "Quid est hoc?" - Interrogavit Nick.
  
  
  Homo lubricus adhuc urbanum risus habebat. "Insurance that you leave nastiho."
  
  
  Nick adnuit et per scalas cum homine post se ambulabat. Si quid temptaverit, in periculum mittat professorem. nec adhuc alius homo.
  
  
  Dolor ante ianuam dixit: “Nescio quis es tu. Sed non tam stulti sumus ut te et professorem musicam Britannicam audivisse putes cum ibi esses. Quicquid in te est. ut ne experiaris. Nunc faciem tuam cognoscimus. Tu autem diligenter observaberis. Hos homines magno periculo iam exposuisti." ianuam patefecit. "Vale, domine Wilson, si hoc nomen tuum verum est."
  
  
  Nick homo cognovit uxorem et puerum intellexisse cum dixit "intereste partes". Sciveruntne procuratorem fuisse? Nox abiit in auras. Imber iterum in nebulam vertitur. Ianua clausa est et post eum clausa.
  
  
  Nox noctis aura altos halitus Nick tulit. Et abiit. Hac hora parvam copiam taxi in area habuit. Praecipuum hostium tempus erat. Lux erit duabus vel tribus horis. Et uxorem et puerum suum ubi quaereret nesciebat. Contactum habuit Accipiter.
  
  
  Interfectorem vicum transiturum erat cum simius ingens e ostio egressus est, iter claudens. Pili stabant super collum Nick. Sic ille ad agam
  
  
  
  
  
  adhuc cum hac creatura. Sine verbo, monstrum ambulavit ad Nick, et pervenit ad jugulum. monstrum Quisque impingebat et emissa. Magnitudo hominis stupenda erat, sed tardius moveri fecit. Nick eum aperta palma in aurem percussit. Non ei molestus. Simia homo Nick per brachium apprehendit et ei quasi pannus dollnam in edificacionem proiecit. Caput interfectoris duram structuram feriunt. vertiginem sensit.
  
  
  Per tempus emersit, iam monstrum in manibus hirsutis iugulum habuit. Nick pedes sustulit. Sanguis Annibal in capite suo flare sensit. Auriculas hominis praecidit, sed graviter motus eius lentus videbatur. In inguen prostravit eum, sciens quod ictus eius notam inveniret. Sed ne ille quidem sentire videtur. Manus eius in Nick iugulo constringebantur. Omnis ictu Nick iactavit hominem normalem occidisse. Sed hoc Neanderthalensis ne nictavit quidem. Ipse modo constitit cruribus, faucibus Annibale tenens, totis viribus ingentes manus. Nick coepit videre fulgores coloris. Abiit vires, nullam vim in verberibus sensit. Terror imminentis mortis praecordia occupavit. Inscius erat. Qui cito aliquid facturus erat! Hugo tardius esset opus. Probabiliter potuit hominem viciens antequam eum occideret. per serum tunc erit ei.
  
  
  Wilhelmina! Videbatur tardius movere. Manus eius Lugerum semper attigit. Num vires felis trahere? Wilhelmina extra balteum erat. Ille sclopetum in iugulo hominis fixit et felis quam maxime poterat traxit. Excessus prope Lugerum e manu pulsavit. Statim mentum et nasus hominis de capite eius sunt. Explosio resonabat per vias desertas. Oculi hominis ocellos connivebant. Genua eius movere coeperunt. et tamen potestas in manibus manebat. Dolium Nick in monstri carnosum oculum sinistrum haesit et iterum felis traxit. Iaculatus frontem avulsit. Crura eius fibula cingere coeperunt. Digiti Nick viam attigerunt. Manus sensit iugulo laxare tenaci. Sed vita relinquebat. Halitum suum per quattuor minutas tenere potuit, sed iam abiit. Vir hercle non dimisit. Nick bis iterum accensus, simiae caput hominis penitus lacerans. Manus de gutture cecidit. Monstrum retro titubavit, amisso capite. Manus eius ascendit ubi vultus debuit. Et procidit ad genua sua, et volvitur sicut arbor recenter caesa.
  
  
  Quisque tussi et ad genua procidit. Ille tulit halitum profundens, acrem sclopetorum fumum olfaciens. Lumina in fenestris per aream veniebant. In vitae vestibulum erat. Vigiles erunt, sed Nick non habet tempus vigiles. Se movere cogebat. Adhuc exanimatus ad finem clausus cucurrit et celeriter e regione ambulavit. E longinquo audivit insolitum sonum sirenum vigilum Britanniae. Tunc intellexit se Wilhelminam adhuc in manu tenere. Celeriter Luger in balteo succinxit. In cursu suo ut interfector ad AX, multoties prope ad mortem accessit. Sed id ipsum numquam.
  
  
  Cum Reds pulmentum inveniunt quem relictum est, statim ad mortem Ossae coniungent. Si quis minor cum Ossa adhuc viveret, iam eos contactus. Has duas mortes una cum eo ad Professorem Lu visitandum posuerunt et eum procuratorem esse cognoverunt. Prope tegmen assumere iam cani poterat. Contactum habuit Accipiter. Professor cum familia in magno periculo erant. Nick caput ambulans quassavit. Haec missio omnino erravit.
  
  
  CAPITULUM SEPTIMUM
  
  
  Vocem accipitris indubitata per Scrambler attigit Nick. "Bene, Carter. Ex his quae mihi dixisti, missio tua mutata est".
  
  
  "Ita, domine," dixit Nick. qui mox Hawk notificavit. Erat in deversorio suo in parte Victoriae Hong Kong. Extra fenestram tenebrae noctis paululum obscurare incipiebant.
  
  
  Accipiter dixit: "Vos ibi melius quam ego condicionem nosti. Cum muliere et puero hoc agam. Nostis quid agendum sit."
  
  
  "Ita," dixit Nick. "Opus est viam invenire professoris uxorem et filium et eas e Sinis invenire."
  
  
  "Cura hoc quoquo modo fieri potest. In Hong Kong die Martis post meridiem perveniam."
  
  
  "Ita, domine." Ut semper, Nick putavit, Hawk consequitur curabat, non modos. Killmaster omni methodo uti potuit quam diu attulit effectum.
  
  
  "Bona fortuna," Hawk dixit, sermonem finiens.
  
  
  Interfectorem in negotio siccentem sectam mutavit. Cum color circa lumbos eius non madidus esset, ibi reliquit. Ridiculum est parum sensisse adhuc se vestitum esse, praesertim cum satis certus esset operculum suum sufflare. Sed cogitavit vestem mutare simul ac sciebat quo in Sinas iturus esset. Et circum lumbos eius commoda erat induere. Sciebat vestimenta sua
  
  
  
  
  
  
  Eas cum induturus esset, paulo deterius gestabat ob pugionem in ventrem suum incidit. Si non haberet Nullam, secatus esset venter sicut pisces recenter captus.
  
  
  Nick dubitavit an Hawk ab Orlando muliere aliquid disceret. Si tam exercitata fuisset quam putabat, et se et puerum, priusquam aliquid diceret, necasset.
  
  
  Interfectorem livorem in gutture fricabat. Discolor iam incepit. Ubi incipiet quaerere professoris uxorem et filium? Redire domum potest, et hominem pulchre vestitum loqui. Sed iam Ioannes Lu in periculo satis posuit. Si non domum, ubi ergo? Loco committitur opus erat. Nick stetit ad fenestram, prospiciens in viam. Pauci homines in sidewalk nunc erant.
  
  
  Subito esurientem sensit. Non comedit cum in deversorium repressit. Eum lyrae colunt, ut quaedam carmina. Hoc unum e numero puella canebat. Quisque constitit fauces confricare. Stramentum erat, probabiliter nihil significabant. Sed at varius mauris. Aliquid comederet, et tunc ad Bar amoenum reverteretur.
  
  
  Mutavit illic vestes Ossa, quod significaret scire aliquem. Etiam non erat ut quis ipsum adiuvaret. Sed rursus hic locus committitur.
  
  
  In triclinio deversorio, Nick poculum vitreum aurantiorum bibit, deinde bractea diripienda ova cum lardum crispum, tosti et tria pocula capulus nigra. In ultimo poculo capulus moratus est, dans spatium cibi ad componendum, deinde recubuit in sella, et accendit cigarette e sarcina nova. Id cum animadvertisset hominem aspicientem.
  
  
  Erat extra, ad latus cuiusdam fenestris deversorium. Aliquando prospexit de Nick fac adhuc ibi esse. Eum agnovit Killmaster pro filo vir qui cum Ossa in bar admirabili fuit. Certi non tempus tereret.
  
  
  Quisque solvit reprehendo et exivit foras. Tenebrae noctis in griseam versae sunt. Ingentes obscurae formae non erant aedificia. Formabantur, et per ostia et fenestras videri poterant. Plurimi currus in plateis taxis erant, quibus adhuc opus erat ut in luce collocarentur. Infectum cohibet et plateas nunc facilius distinguit. Nubes graves adhuc pendebant, sed pluviae cessaverant.
  
  
  Killmaster versus porttitor navale. Ut autem sciebat se iterum insecutum esse, non opus erat ut ad Barum iret. In at nunc. Hic homo filum multum ei potuit dicere si loqui posset. Ante omnia oportuit positiones mutare. Debebat paulisper hominem amittere ut eum sequi posset. Erat ludus. Nick stumh habuit, quod vir versutus non fuit procus amateur, sicut duo alii.
  
  
  Priusquam ad vada pervenisset, Nick angiportum deiecit. Cucurrit ad finem, et expectavit. Vir filo circa angulum cucurrit. Quisque cito ambulabat, audiens virum claudentem inter eos medium. In altero angulo vici Nick idem fecit: angulum convertit, celeriter ad finem truncum cucurrit, ac deinde in alacres ambulavit. Et mansit apud eum.
  
  
  Quisque mox advenit in Victoriam aream, quam tabulam nautarum appellare libebat. Tractus erat platearum angustarum cum vectibus in lateribus lucide ardentibus. Area plerumque strepit, cum musicis jukebis ludentibus et meretricibus in omnibus angulis. Sed iam nox finitur. Lumina adhuc clara erant, sed jumenta erant quieta. Vicus meretrices vel iam gradus suos acceperunt vel dedi. Nick vectem quendam quaerebat, non quem sciret, sed qui ejus propositis congrueret. Hae sectiones erant in omnibus mundi urbibus maioribus. Aedificia semper duo-fabulam habent. Solum humi continebat vectem, jukebox et chorum tabulatum. Hic natabant puellae se videndum praebentes. Cum unus nauta usuram faceret, quaesivit eam saltare, paucas potiones emit, et pretia implicare coepit. Postquam pretium positum et solutum est, puella cenaculum nautae duxit. Secunda tabula similis deversorio lobby apparuit cum cubiculis aequaliter hinc inde distantibus. Puella plerumque cubiculum suum habebat ubi habitabat et laborabat. Non multum - lectum, scilicet armarium et scrinium scrinia pro paucis knicks-knacks et res. Cuiusque aedificiorum assatio eadem erat. Nick bene noverat.
  
  
  Si consilium suum facturus esset, lacunam inter eum et discipulum suum dilatare oportuit. Sectio sumpsit circiter quattuor cuneos quadratos, quae ei non multum spatii ad operandum dederunt. Praesent vel tempus mauris.
  
  
  Nick angulum convertit et citato cursu cucurrit. Medium per truncum venit ad angiportum breve saeptum ligneum in altero extremo clausus. Purgamentum init utrobique angiportum erant. Occidens noverat se amplius pallium tenebrarum habuisse. Celeritate uti debet. Celeriter ad saepem cucurrit, altitudinem circiter pedum decem aestimans. Unum e quisquiliis ad latus extraxit, in eam ascendit et super saepem ascendit. E contra, ad extremum scandali removit, angulum convertit
  
  
  
  
  
  Inveni aedificium quod quaerebam. Sedit in summitate scandali triangularis informibus. Ex altera parte vici facile aliquem egredientem vel intrantem videres. Conopeum muro contiguum erat, cuius tectum directe sub una fenestrarum secundarum tabulatum erat. Nick notam mentalem fecit ubi cubiculum versus taleam cucurrit.
  
  
  Neo signum supra ianuam anteriorem legitur "Culpa Delectatio". Clara erat, sed non ictu. Ianua aperta erat. Nick intravit. Fusce a erat erat. Ad laevam eius talea calculo cum sellis in diversos angulos curvatis extendit media longitudinis cubiculi. Nauta unum ex scabellis sumebat caput in pertica reclinans. Ad dextram sedit tacita jucula Nick, Luce caerula perfusa. Spatium inter virgulam et thecam ad saltationem adhibebatur. Tabernae praeterea vacuae praeter unum ultimum.
  
  
  Pinguis erat mulier super chartas incurvata. Tenuis et rimosa specula in extremitate nasi bulbi sedit. Illa fumabat diu cigarette in os adhaesit. Cum Nick intravit , vidit eum sine capite vertere , modo oculos ad superiores oculos volvit , eumque super vitreis suis aspexit . Haec omnia visibilia erant in tempore, ut Nick ab ostio antica ad scalas, quae ad sinistram vectis erant, ad sinistram perveniret. Quisque non dubitavit. Aperiens mulier os suum ut aliquid diceret, sed cum verbum exiret, Nick iam in quarto gradu erat. Ipse ascendit, duobus gradibus ad tempus sumptis. Cum cacumen pervenisset, in androne fuit. Angustus erat, uno medio laternae, alte velatus, somni, sexus, vilis odoris odoratus. Conclavia non prorsus conclavia erant, sed parietes utrinque habebant. Moenia erant alta pedes circiter octo, et tectum aedificii super decem pedes extendebatur. Nick constituit ut fenestram vellet tertiam cameram ad dextrum suum fore. Cum hoc facere incepit, animadvertit valvas cubicula ab aula separantes e ligno villico e vili, purpureo colore pictos, cum stylo stellarum illis affixis. Astra puellarum nomina habebant, inter se dissimiles. Praeter fores Margot et Lilae ambulavit. Voluit Vicky. Occidens cogitavit tam urbanum esse quantum tempus erat, sed explicare non expectat. Cum Vicky ianuam aperire conaretur et clausam reperit, se recepit et uno ictu seram comminuit. Ostium obtortum apertum est, murum obstrepere, et in angulum summo cardine fracto concidit.
  
  
  Vicky occupatus erat. In parvo lecto iacebat, denso, levia crura lata, priorum stimulos magnae rubentis super se viri. Brachia circum collum involuta. Musculi in clunibus nudis erant distenti, et dorsum ejus sudoribus micabat. Magnae manus nuni ubera ampla. Vicky's lacinia et panties iacebat in solutos pila a lectus. Nautae uniforme praetextum diligenter texit.
  
  
  Quisque iam ad fenestram ierat eam aperire conatur, antequam nauta eum animadvertit.
  
  
  Elevavit caput. "Salve!" clamavit. "Qui in inferno sunt, sint vobiscum?"
  
  
  Erat lacertosus, magnus et pulcher. Iam cubitis stabat. Capillus super pectus erat crassus et rubicundus.
  
  
  Videbatur fenestra stipata esse. Quisque aperire non potuit.
  
  
  Oculi nautae caerulei ira micabant. "quaesivi te, lusus," dixit. Genua eius surgebant. profecturus erat Vicki.
  
  
  Vicky clamavit: "Mac! Mac!"
  
  
  "Mac bouncer esse debet," Nick cogitatio. Tandem fenestram purgavit. Conjuges ad se convertit, iisque pueris risus latissime dando. "Pertransiens modo, guys," inquit.
  
  
  ira nautae oculos reliquit. Ridere coepit, tum chuckler, et tandem magna risit. Animus erat, magna risus. "Est ridiculum genus cum de illo cogitas" dixit.
  
  
  Nick crus dextrum per fenestram apertam adhaesit. Constitit, in sinum suum pervenit et decem Hong Kong dollariorum extraxit. illud incidit ac diligenter nautam misit. "Tune," inquit, "bonum hoc?"
  
  
  Navita in Vicky cum rictu aspexit, deinde in Nick. "Pejus habui."
  
  
  Quisque agitavit, deinde quattuor pedes in tectum horrei cecidit. Ad postremum genibus flexis super ora procidit. Octo pedes usque ad viam erat. Et convertit angulum aedificiorum et evanuit e conspectu per fenestram, et transiit per viam et abiit retro. In umbris mansit, prope vectem moratur donec ad fenestram revertit. Iam directe erat trans vicum a vecte, ubi tria latera aedium videre poterat. Oculis per fenestram, ingreditur ad umbras, innitens dorsum contra saepem oppositum et substitit.
  
  
  Satis erat lumen ad fenestram clare videre. Nick vidit caput et umeros vir exserentis per illud. Tenuit in dextra manu militari .45. "Circulus hic certus amorem militum 45s habebat," Nick cogitabat. Tempus arripuit homo, circum plateam circumspectans.
  
  
  Tunc Nick audivit vocem nautae. "Omnia denique nunc.
  
  
  
  
  
  
  Hoc nimium est. Fun is iocus est - unus guy bonus est, sed duo nimis multum damnant. "Nick nautae bracchium hominis circum pectus involvere vidit et in cubiculum retrahere. "Mamde, Corydon. Aspice me cum tibi dico.
  
  
  "Mac! Mac!" clamavit Vicki.
  
  
  Tum nauta dixit, "Noli me sclopetum indicare, buddy. Ego iugulum tuum rumpam et faciam ut comedas."
  
  
  Certamen erat, sonitus lignorum crepuit, crepitum pugni in facie. Vitrea fregit et gravia humi cecidit. Et Vicki exclamavit: "Mac! Mac!"
  
  
  Quisque risit et contra sepem incumbebat. Ipse caput quassans, in sinum suum pervenit et incendit unum de hispanis aureis praefixum. Tumultus de fenestra non conquievit. Quisque placide cigarette fumabat. Tertia vox venit de fenestra, humilis et postulans. Exercitus .45 per summam fenestrae in tectum horrei exposuit. Probabiliter Mac, Nick cogitavit, qui fumum in aerem sonavit, et statim ut versutus ille aedificii discessit, eum secutus est, sed satis diu videbatur.
  
  
  CAPITULUM OCTAVUM
  
  
  Aurora sine sole venit; latebat post tenebras. Frigidus adhuc erat in aere. Diluculo homines in viis Hong Kong apparere coeperunt.
  
  
  Nick Carter contra sepem incumbebat et audiebat. Hong Kong oculos aperuit et extendit, novum diem parat. Omnia oppida tumultuaria erant, sed nocturnos strepitus alio quodam modo ac primo mane strepitus erat. Fumus e culminibus altis immixtus nubibus imis. Odor ciborum coquendi implevit aerem.
  
  
  Nick calcavit in ludibrium suae cigarette septimae. Sonus e fenestra venit ultra horam. Nick sperabat nautam et Mac relicto viro satis ut sequerentur. Hic stramen erat quod Nick in pagum arripuit. Si non soluisset, multum temporis contabuisset. Et tempus erat aliquid Nick non habuit.
  
  
  Quo ibo hic homo? Quisque sperabat semel se amisisse quem sequi putabatur, se ad superiores renuntiaturum. Id Annibali duas avenas daturum.
  
  
  Subito homo apparuit. Ille quidam papaver ante ostium excidit, nihil omnino bonum quaerit. Vestigia eius constiterunt, vacillaverunt. Tunica lis eius super humerum scissa est. Vultus erat livor pallor, et uterque tumescere coepit. Aliquandiu incassum errabat, nesciens quo iret. Tum ad portum lente se contulit.
  
  
  Nick expectavit dum homo paene e conspectu sequebatur. Vir lente, dolens. Magnum opus videbatur omnibus gradibus. Hunc apprehendi voluit interfector, non pulpavit. Sed poterat sentire nautarum sensum. Interpellari nemo vult. Praesertim bis. Putavitque hunc filum hominem humoris omnino expertem fuisse. .45 . Tamen Nick condolebat homini, sed intelligere potuit quare nauta fecit quod fecit.
  
  
  Egrediens e cubilia nautarum, homo paulum gestire videbatur. Vestigia eius languidiora, velociora facta sunt. Videbatur iam constituisse quo iret. Quisque erat post duos cuneos. Hactenus homo numquam respexit.
  
  
  Solus erat cum perventum est ad portum Nick intellexit quo homo proficisceretur. Ferry. Kowloon redire in animo erat. an inde erat? Vir mane turbam ad portum accedens et ad crepidinem constitit. Prope Nick mansit aedificia, temptata non visa sunt. Non videbatur homo scire quid facere vellet. Bis secessit ab eo loco et rediit. Pulsus animum ejus affecisse videbatur. Populus circum se aspexit, deinde ad portum ubi portitor ire putabatur. Ambulavit retro per gregem, substitit, et a navale de industria abierat. Quisque torsit trepidum dum prope e conspectu vir est, sequebatur.
  
  
  Nick fortis ad deversorium suum recta duxit. Foris sub eadem luce lucerna, ubi Ossa vir convenerat, substitit et ad fenestram Nick aspexit.
  
  
  Hoc guy modo non cedere. Nick tunc intellexit actiones hominis in porttitor. Putabatur hoc modo laborare. Si quid vere praelatis suis accidisse indicasset, eum fortasse occidissent. Num ille vere meditatur movens ad Kowloon? An petebat alicubi ad columpnam? Vidit trans portum et pere. Forsitan ipse cognovit Nick cepisse secum et putabat se parum conari miscere rebus.
  
  
  Nick certus unius rei erat: homo moveri desierat. Et non potes eum sequi qui te non ducit quoquam. Tempus est loqui.
  
  
  Fortis a candelabro non movit. In cubiculum Nick aspexit ac si oraret ut Killmaster in ea esset.
  
  
  In sidewalks referta est. Homines celeriter per eos se moventes evadentes se. Nick sciebat se diligenter esse. Noluit ibi esse turbam cum obviam hostibus.
  
  
  
  
  
  
  In ostio aedium trans viam ab deversorio Nick Wilhelmina a balteo ad dextram tunicae sinum movit. Manum habuit in sacculo, digitum in felis, sicut in veteri gangstra pellicula. Inde trans vicum se contulit.
  
  
  Hic vir filum sic in cogitationibus immersit et fenestram deversorium prospiciens ut ne Nika appropinquare quidem animadverteret. Nick post se ambulavit, laevam manum in umero hominis posuit et dolium Wilhelminae in dorsum inferiorem fixit.
  
  
  "Pro intuens cubiculum, eamus ad eam" dixit.
  
  
  vir tensis. Eius intuitus ocreis in digitos ferebatur. Quisque vidit lacertos in collo vellicant.
  
  
  "Move," dixit Nick quiete, Luger propius tergo premens.
  
  
  Homo tacite paruit. In deversorium intraverunt et per scalas ambulaverunt sicut amici veteres, cum Killmaster subridens amicabiliter apud omnes transierunt. Cum ad ianuam appropinquarent, Nick in sinistra clavem iam tenebat.
  
  
  "Pone post tergum manus tuas et parieti innixus," iussit Nick.
  
  
  Vir paruit. Oculi eius diligenter motus Killmaster sequebantur.
  
  
  Quisque ianuam aperuit et restitit. "Bene. Intus."
  
  
  Vir e muro discedens cubiculum intravit. Quisque sequebatur claudens ostium post se obstruens. Wilhelminam e sacculo extraxit, dolium ad hominis ventrem intendit.
  
  
  "Pone manus post collum et circumspice" iussit.
  
  
  Iterum vir tacitus paruit.
  
  
  Nick hominis pectus conglutinat, loculos bracae eius, et utriusque cruris intus. .45 hominem iam non noverat, sed fortasse aliud habebat. nihil invenit. “Anglice intelligis”, cum finiret dixit. "Loqueris?"
  
  
  Vir tacebat.
  
  
  "Bene," dixit Nick. "Pone manus et converte." Nauta et Mac satis bonum opus in eum fecerunt.
  
  
  Hominis intuitus Nick relaxat paululum. Homo ad faciem conversus, dextrum inter crura Nick verberavit. Per eum dolor quasi rubus irruit. duplicavit, titubantes. Vir exstitit et pede sinistro Wilhelmina e Nick manu calce. Click of metallum in metallo sicut pes Luger percussus est. Nick dolore inguinis in murum impegit. Ipse tacite execratus est quod ferrum calcei hominis animadverteret. Vir Wilhelminam secutus est. Nick duo suspiria cepit, e pariete egressus, frendens ira frendens. Iratus in seipsum ut relaxaret, quod fieri non debuit. Videlicet non tam dissimile erat quod homo intuebatur.
  
  
  Procumbens homo, digitis tangens Luger. Quisque calce ipsum cecidit. In latus involutus terribiles caligas ferro praefixas invadit. Ictus Nick in stomacho ictus est, eumque in lectum reiecit. Vir Lugerum iterum elegit. Quisque cito discessit e lecto Wilhelmina in angulum semoto. Fortis erat in genibus. Nick eum per collum in utraque parte apertae palmae perculit ac mox hominis aperta palma nasum percussit, discerpens nares. Clamabat homo in agonia, tum in crines concidit, ambabus manibus faciem obtegens. Quisque cubiculum transgressus Wilhelmina sustulit.
  
  
  Dixit per stridulos dentes: "Nunc indica mihi quare me sequeris et qui laboras."
  
  
  Motus nimis celeriter erat pro Nick ad noticiam. Manus hominis abiit in sinum tunicae suae, extraxi pillulam rotundam et posuit in os eius.
  
  
  “Cyanide,” putavit Nick. Wilhelmina tunicam in sinum posuit et celeriter ad hominem ambulavit. Digitis utrarumque manuum, discerptis faucibus hominis conabatur impellere ne tabulam dentes eius contererent. Sed iam sero erat. Liquor letifer iam corpus humanum penetravit. Sex secundis postea mortuus est.
  
  
  Corpus intuens Nick stetit. retro impingit et in lecto decidit. Dolor erat inter pedes meos qui nondum abiret. Manus eius a facie hominis sanguine velatae sunt. Super lectum reclinavit, et dextra manu oculos texit. Hoc stramen erat, aleae tantum, et perdidit illud. Quacumque iter fecit, murum blank erat. Non habuit unum decens confractum cum hoc negotium incepit. Quisque oculos clausit. fatigatus et oppressus sensit.
  
  
  Quisque nesciebat quam diu ibi iacebat. Fieri non potuit plus quam pauca minuta. Subito repente resedit. Quid tibi mali, Carter? cogitabat. Non vacat miseranda sui diffluere. Malum igitur medo cum aliquo rumpit. Ad officium pertinebat. Facultates adhuc apertae erant. Difficilia negotia habuisti. Adipisci cum ea.
  
  
  coepit spargere et tondere dum reliquas optiones mens considerabat. Si aliud cogitare non posset, erat admirabilis Bar.
  
  
  Egressus e balneo
  
  
  
  
  
  
  multo melius sentiebat. Nullam circum lumbos suos stringit. Loco ponens Petrus, bombam gasi minimam, inter crura eius, eam ductum ad parvam incisum post talum sinistrum. Cum soccum detraxit, parva gibba conspicua erat, sed quasi talus turgidus videbatur. in eodem negotio litem adornare perfecit. Clipeum ex Wilhelmina removit et quattuor cartridges carentias reposuit. Wilhelmina per lumbos ubi prius fuerat confixit. Tunc Nick Carter ad opus rediit.
  
  
  Pergit cum mortuo. Hominis loculos diligenter inspexit. Pera similis erat emptus nuper. Maxime nauta. Nick invenit duas imagines Sinensium feminarum, tessera laundromatarum, nonaginta dollariorum Hong Kong in nummis, et negotium chartae e vecte Mirabili. Apparuit hic locus ubique se convertit. Respexit ad tergum chartae. Verba Victoria-Kwangchou, in penicillo notatae.
  
  
  Quisque corpus suum reliquit et sensim ad fenestram ambulavit. Foris aspexit, sed nihil vidit. Guangzhou pagus Sinicus erat, caput Guangdong provinciae. Canton supra centum milia passuum ab Hong Kong in Sinis rubris sita erat. Ibi erat uxor et puer? Erat magna urbs. Sita erat ad ripam septentrionalem fluminis Bacca, quae meridiem in Hong Kong Harbour influebat. Forsitan erat uxor et puer ibi.
  
  
  Sed Nick dubitavit an hoc esset quod charta significabat. Haec erat card electronica virgula. Victoria-Guangzhou omnia in animo habebat hic in Hong Kong esse sensit. Sed quid? Locum? Rem? Aliquem? Et quare hic habet talem chartam? Quisque recordatus est omnium rerum quae acciderunt, cum hominem e fenestra triclinii prospiciens vidit. Oculum meum unum deprehendit - mirabiles actiones huius hominis apud vada pier. Aut parabat vadas capere sed timebat praelatis suis defecisse nuntiare, aut Nick ibi esse cognovit et bullae suae quo iret indicare noluit. et pere* batur.
  
  
  Portum e fenestra videre potuit, sed navale porttitor non. Area se dedit mentalem. Navale portitor fluitans communitatem sampanorum et junks utrinque circumdedit. Una fere usque ad suggestum steterunt. Ut Katie Lou et Mike ad Canton, eos fugere debebant ex Civitatibus ad Hong Kong, et deinde...
  
  
  Sed utique! Tam conspicuum erat! Ex Hong Kong navi margaritam fluvium ad Canton deiecerunt! Id quo homo petebat, navale discessit - ad scapham alicubi per hanc navim communitatem. Sed tot erant in area eorum. Satis amplum erat ut centum circiter milia passuum ad Canton iter proficisceretur. Sampan fortasse superstes esset, sed probabile. Nulla id erat quam sampan maior. Hoc in se quaestionem coarctavit, cum nonaginta centesimas navium in portu sampanorum essent. Aliud erat periculum, palea, ludus, quidquid. Erat aliquid sed.
  
  
  Quisque velum per fenestram traxit. Extra in vidulo vestimenta sua posuit, lumen avertit et cubiculum reliquit, ostium post se obfirmatis. Alicubi morari debebit. Si repressisset, inventus fuisset statim cubiculum purgare. Credidit corpus postea vesperi repertum iri. Hoc tempus satis sit. In in ANDRON, Nick vidulum suum in lauandi lance demisit. Et ascendens per fenestram ad extremum ANDRON et ignis evasit descendit. In deorsum pedes sex per scalas procidit et in angiportum decidit. Se rescindit et in plateam cito ambulavit, nunc refertus est hominibus et negotiationibus occupatus. Ad primum mailbox Nick praeteriens demittit clavis cubiculi deversorium. Accipiter res aget cum vigilibus et deversorio cum in Hongcongum advenit. Nick mixtus est turbae laetae.
  
  
  Aer adhuc recens erat. Sed graves nubes dissipantur, et sol per rimas eorum clare refulsit. Plateis et sidewalks arescere coeperunt. Homines circumeunt et praeter Nick ambulantem. Aliquando nautae portum adtemptatur et vestem macies relinquunt. Nick de nauta rufo cogitavit et mirabatur quid hac hora faceret; probabiliter adhuc pugnare cum Vicky. Subridens memor scaenae cum in cubiculum irrupit.
  
  
  Nick navalia pervenit et recta ad portum portitoris contendit, oculi periti eius perlustrantes multas sampanas et iuncos sicut catenae nexus in portu iunctas. Scapha non erit in hac cellula, sed in altera parte pere. Phasellus at nisi erat. Ne hoc quidem scit quomodo velit.
  
  
  Ingens portitor e navale ad Nick appropinquavit. navalibus trans columpum traiecit. Nick sciebat se diligenter esse. Si illi eum per navim rimantes comprehenderunt, eum prius occiderent, deinde quisnam esset inveniret.
  
  
  Killmaster mansit iuxta
  
  
  
  
  
  
  aedificium suum, oculis singulis navi diligenter examinavit, quod majus quam sampan prospexit. totum mane et partem pomeridianam sine proventu consumpsit. Navalibus fere usque ad scaphas ambulavit. Sed cum ad eum locum pervenisset, ubi magnae undique naves onerariae aut oneratae aut exonerantes erant, retro se convertit. mille ferme passus texit. Turpe est nimium multas scaphas. Etiam post remotionem sampanorum magnus numerus eorum remansit. Potest hoc iam transisse; nihil habebat quod cognosceret. Iterum, negotium chartae naviculam omnino non significare potest.
  
  
  Nick re- examinavit omnem navim maiorem quam sampan ut ille ad navale vada tendit. purgaverunt nubes; alte in caelo pendebant, sicut popcornus effusus in mensa caerulea caerulea; Et sol post meridiem navalibus calefactus est, humorem bituminis evanescentem. Naves nonnullae sampans connexae erant; alii in ancoris paulo longius aberant. Nick animadvertit aquam taxis regulariter iter esse et ex ingentibus navibus classis Americanae. Naves magnas in ancoras torquebat ut in obliquum portum sederent. Sampans circum naves hirudines congregantur, vectores eorum tribuunt pro nickels a nautis missi.
  
  
  Nick vidit bargam paulo antequam ad portum pervenit. Mature eum desiderabat, quia nasus eius ad gregem monstrabatur. In ancoris ancoris iuxta ordinem sampanorum et aestus meridianus significabat etiam in transversa sedere. Unde Nick stetit, portum et puppim videret. litteris crassis flavis in puppi scriptum erat: Kwangchow!
  
  
  Umbras in horreis Annibal se recepit. Stabat homo in navi nabat per binoculares ad columpnam prospiciens. Carpus eius dextra alba fascia involutus est.
  
  
  In umbris horreis Nick late risit. Ingemiscere penitus gaudio permisit. Vir in barga erat, sane amicus Ossa sinus. Nick recumbens in horreis sedit. Adhuc subridens unum de suis sigarellis extraxit et incendit. Tum risit. Ad latus pulchrum caput risit. Qui mox confractus primum obtinuit suum.
  
  
  Occidens se permisit hanc novam luxum ad unum prorsus minutum. De homine binocularibus non curabat; Sol lucebat in facie hominis. Quamdiu Nick in umbris manebat, eum inde videre vix potuit. Non, Nick habuit aliquid solliciti. Sine dubio vigiles corpus in cubiculo suo invenerunt et nunc eam fortasse quaerunt. Quaerebunt Chris Wilson, VIATOR Americanus. Tempus erat Nick aliquis alius.
  
  
  Surrexit, extendit, cigarette tendit ad portum, umbras manens. Non habuit occasionem ut ad strages in lucem accedendi, saltem non dum binoculares in navi habebat. Nunc loco ad vestes mutandas opus erat.
  
  
  Cum Nick ad vada conscendisset, referta erat. Praeter populum diligenter ambulavit, oculos in vigiles servans.
  
  
  Qua transgressus, primum digitum navale in portum tendens. Praeter ordinem sampanorum lente ambulavit, eos diligenter observans. Venerunt per ordines sicut frumentum, et Nick ibant donec quem vellet inveniret.
  
  
  Stetit iuxta columpnam in secundo ordine a portu. Nick sine dubitatione calcavit et iacit sub tecto tugurii. Statim signa desertionis animadvertit, sine vestitu, tectum in quo pluerat, profusione et camini inundans, stagni rubiginis in ore vestigium. Quis scivit quare et quando incolae relinquuntur? Forsitan invenerunt locum in sicco manendi donec tempestas transivit. Forte mortui erant. Sani sampan odoratus. Est aliquandiu deserunt est. Nick per angulos et rimas perscrutatus est et reperit manipulum oryzae et cham fabae viridis perapertae.
  
  
  Sampan nabat non vidit. Horae diei circiter duae supersunt. Casus erat, sed recte adverla efficere debebat. Nullam vestem a renibus abstulit. Credidit in quattuor minutis se sub primo ordine sampanorum navigare posse et in portu esse priusquam aerem caperet. Si binoculares adhuc in navi essent, oportebat junk e latere arcus vel ab dextera parte accedere.
  
  
  Nudus excepto Hugone, Nick delapsus est a latere Sampan in gelidam aquam. Ibi paulisper moratus est dum primum impetum frigoris reliquerat; tum mersus sub aqua natare coepit. Sampans primo versu transiit, et versus aquam partem portitorii convertit. Deinde exsurgebat ad exacte duos altas spiritus aeris recentis. Pt nacta iterum ibat. nasus aculeatus est ei. Ad eam natavit, conatur sub eo manere circiter sex pedes.
  
  
  
  
  
  
  R. Habuit quam- quam- quam- quam manum spiritus aerem spissum imum nabat.
  
  
  carinam movens se permisit ut ab dextera parte, prope a puppi, lente ascenderet. Nabat in umbra erat, sed nihil adminiculum, nihil retinebat. Anchora catenam in arcu ponunt. Quisque pedes in carina posuit, sperans hoc se stabilis adiuturum esse. Sed distantia a carina ad superficiem nimis magna erat. Caput in aqua continere non potuit. Ad truncum in dextera parte gubernaculi viminea movit. Se tenere gubernaculum uno loco posset. Erat adhuc in umbra adverlus.
  
  
  Deinde vidit navem demissam super latus portus.
  
  
  Homo cum fascia carpi in eam ascendit et inscite truditur versus columpnam. Praelatus carpus erat, nec remos aeque trahere potuit.
  
  
  Nick exspectavit, horror a frigore circiter viginti minutas. Scapha rediit. Hoc tempore erat mulier cum viro. Facies eius horrida erat pulchra, qualis est meretricis professio. Labia plena erant et rubra. Ora rubebant ubi cutis arcte contra os jacebat. Crines erant nigri, quasi corvi, stricti, collecti in scyphum ad occipitium. Oculi smaragdi erant aeque duri. Vestis casia arta cum exemplari florali gerebat, rimulae utrinque descendentis ad coxas. Et sedebat in navicula genibus iunctis, et manibus eius ibant invicem. Ex latere Nick vidit illam subligar non indutam. Nam dubitabat an aliquid sub illo serico nitidissimo gereret.
  
  
  Cum ad extremam quisquiliae ventum est, homo in tabulam desiluit, deinde manum porrigit ut eam adiuvet.
  
  
  In Cantonese, mulier quaesivit, "Numquid adhuc audisti de Sicardis?"
  
  
  Et in eadem dialecto respondit ille. "Fortasse cras missionem suam perficiet."
  
  
  “Nihil verisimile, mulier abripitur. Ibat fortasse via Ossa.
  
  
  Vir coepit.
  
  
  "Ossa stultus erat. Stultus es, Ling. Melius scirem prius quam operationem a stultis circumvenirentur."
  
  
  "At dedicati sumus!" — Ling exclamavit.
  
  
  Mulier ait: "Plus, non possunt te audire in Victoria, stultus es. Infans recens natus se ipsum pascere studet, sed nihil scit facere. Infans recens es, et claudus. in ipso.
  
  
  "Si ego hoc videro..."
  
  
  "Vel fugies vel morieris. Unus homo iustus est. Unus vir! Et omnes quasi lepores terrebis. Ut in via ad mulierem et puer iam. Non diu morari potest."
  
  
  "Vult..."
  
  
  "Forsitan occidit Sicardi. Putavi ex omnibus vobis, saltem Sicardi succedere."
  
  
  "Shela, I..."
  
  
  "Visne igitur mihi manus imponere? Yonggu usque in crastinum exspectamus. Si cras nocte non recedit, onerabimus et relinquemus. Huic homini libet occurrere qui omnes te terrent. Ling! Ut catulus me spargis, magna, in gazophylacium veni et faciam te saltem medium hominem.
  
  
  Nick pluries audivit quid deinde futurum sit. Non enim frigidam aquam frigidam debuit iterum audire. Ille columbam per imo nabat donec arcum attigit. Tum pulmonem aerem implevit et ad Sampanam se contulit.
  
  
  Sol paene occiderat, cum alium flatum caeli incederet. Quattuor momentis post iterum sub primo versu sampanorum transiit et ad suum mutuum rediit. Navem conscendit et se a negotio suo exsiccavit, cutem suam strenue attrivit. Etiam postquam exaruit, aliquantisper sumpsit tremor prohibere. Navem vero suam pene plenam extraxit et oculos eius clausit. Fugit eget. Cum Yong erat mortuus in Nick cubiculo, verisimiliter fuit quod cras apparebit. Id dedit Annibale saltem usque in crastinum vesperum. Hoc nabat ut instar habet. Sed iam aspicit. Haec aqua frigida vires hausit. A se discessit, sino sampanum gestatione abducere. Cras incipiet. Bene quiescet et ad omnia paratus erit. Cras. Cras in dictum urna. qui usque ad diem Martis habuit. Tempus celeriter volavit.
  
  
  Quisque cum initio experrectus est. Parumper nesciebat ubi esset. lucem adipiscing aquae in muro sampan audivit. Barge! Estne nabat adhuc in portu? Fortasse mulier, Sheila, mentem mutavit. Nunc magistratus de Yuna sciebant. Forsitan reperit.
  
  
  Ille resedit duro e duro cubili, et respexit per vada. Magnae naves classis iterum in portu mutatae sunt. In longum sederunt, nasos suos versus Victoriam demonstrantes. Sol altus sedit, tremuloque nitescit in unda. Nick nabat vidit, puppis ad portum convertit. Signa vitae in tabula nulla fuerunt.
  
  
  Quisque paucis oryzam coxit. Orizam comedit et digitis fabam viridis. Quo peracto, nonaginta Hong Kong dollariorum litem in vas inane exuisse constituit, deinde dolium ubi reperit reposuit. Maxime, viatores
  
  
  
  
  
  
  Si sampan non rediret, sin autem faceret, saltem pro suo cubiculo ac tabula solveret.
  
  
  Nick resedit in sampan et unum ex his Montibus accendebat. Dies prope est. Omnia, quae facienda sunt, usque ad noctem exspectant.
  
  
  CAPITULUM NONUM
  
  
  Nick exspectavit in sampan usque ad tenebras. Per portum micabant luminaria, et ultra Kowlon lumina cernebat. Junk iam e conspectu suo erat. Totum diem in ea motum non vidit. Sed nimirum bene post mediam noctem exspectavit.
  
  
  Wilhelmina et Hugo in vestibus coolie, circa lumbos ligati, involuti sunt. Sacculum plasticum non habet, ergo vestimenta ex aqua tenere debuit. Petrus, bomba gasi minima, post alam sinistram perspicilla erat.
  
  
  Sampanae circa eum obscurae et silentes erant. Nick in gelidas immersit aquas. Ille adducto obliquo lento movit, super caput tenens fasciculum. Ambulabat inter duo sampana in primo ordine, inde versus aquam apertam. Tarda erat motus et certus non sonus vocis erat. Olim porttitor extra, ille jus verto. Nunc videre poterat opaca silhouette nabat. Nulla erant copiosae. Navale transitum portitor, recta ad arcum nabat. Quo cum pervenisset, catena in ancora suspendit et requievit. Nunc diligentem esse oportet.
  
  
  Annibal catenam ascendit, donec pedes ejus de aqua exirent. Tum fasciculo linteo usus, pedes et crura siccavit. Vestigia uda in navi non relinque. Super arcum rail ascendit et tacite in navi cecidit. inclinato capite acquievit. Nihil audiens, placide induit, Wilhelmina in braccis suis cingulum succidit, ac Hugonem in manu tenebat. Procumbens se convertit viam ad sinistram cubiculi. Animadvertit navim abesse. Ad aft ornatam attingens, tria corpora dormientia vidit. Si Sheila et Ling in tabula fuerant, Nick cogitavit, in casula maxime habituros esse. Haec tria turma esse debent. Quisque facile intercedit. Ostium nullum erat tegumentum frontis cubiculi, parvum spatium arcuatum. Nick caput incidit in audiendo et aspiciens. Nihil respirans nisi tres post se audivit; nihil non videbat. Introivit.
  
  
  sinistrorsum tres nummi, unus super alterum; Ad dextram eius labrum et caminus. Mensam longam post scamnis hinc inde stabat. Per centrum mensae malum transivit. Duae fenestrae in utraque parte casulae sunt. Ostium erat post mensam, probabiliter caput. Nusquam erat ei in tugurio delitescere. Capsulae tabulariae nimis parvae erant. Omnia spatia aperta in capite a cockpit clare conspicua erant. Quisque prospexit. Spatium infra ornare consectetur. Probabiliter uti pro repono. Quisque statuit fovit alicubi esse prope caput. Ille trans mensam diligenter movit et ianuam ad caput suum aperuit.
  
  
  Secretum ruborem in stilo Orientali ornare institutum est et nimis angustum erat ut infra excludat. Nick se recepit ad principalem casulam, oculos suos de navi intuens.
  
  
  Satis erat lunae lumen ad silhouettes faciendum. Ille cedentem procumbens, leviter per digitos labens constratas. rimam inter bunkas et labrum invenit. Manus per aream cucurrit, digitum levare et sensim stantem invenit. Ova cardinata est et bene usus. Quod ubi aperuit, solum stridorem fecit. Ostium erat pedum circiter trium. Pix tenebrae infra exspectatae. Nick scivit fundum junk non potuisse plus quam quattuor pedes descendere. Crura super ripam torsit et se deposuit. Solus descendit ad pectus gradu ante pedes eius imum ferire. Quisque accubuit, claudens super se madidi. Quicquid iam audire poterat erat lenis aquae in lateribus quisquiliae spargens. sciebat se paratos esse, commeatus in naves oneraturos. Quae probabiliter hoc loco condunt.
  
  
  Utens manibus ad regendum eum, Nick ad puppim tendit. Tenebrae absolutae sunt; stricte agere debuit tactu. Spatula tantum vela parce invenit. Romam revenit. Si nihil ante fovit, in velum ascendere potuit. Sed fortasse in promptuarium movere volent. Invenisset aliquid melius.
  
  
  In fronte foculi quinque pyxides ligatas invenit. Quam celerrime laborantes, Nick conportantes dissolvit easque collocavit ut spatium clarum esset post eas et spatium satis a summo ad laquearium sibi perrepere. Et iterum ligavit eos. Pyxidas non erant nimis graves, et propter tenebras, quid in illis esset legere non potuit. Verisimiliter cibus. Nick super eos in exiguum suum spatium repit. Habuit in pectore genibus sedere. Hugonem in unum femoralia ad facilem iactum refert et inter crura Wilhelmina collocavit. I. Recubuit, intentis auribus
  
  
  
  
  
  
  capiunt omnes strepitus. Omnes qui poterant audiunt erat aqua ferendi parte junk. Tunc aliud audivit. Levis erat scalpendi sonus. Gelidus per corpus cucurrit.
  
  
  Mures!
  
  
  Aegrotae, sordidae, majores impugnare homines noti sunt. Nick nesciebat quot essent. Circumvenire scalpendi videbatur. et carceratus in tenebris. Utinam videret! Tunc intellexit quid agerent. Ad loculos circum eum scalpebant, cacumen attingere conabantur. Verisimile sunt eum fame pereo. Nick Hugo in manu habuit. Periculum capiebat sciebat, sed capi sentiebat. Leviorem extraxit flammam. Lux momento obcaecatus est, deinde duos ex eis vidit super cistam.
  
  
  Magna erant, ut platea felis. Longa sibilabant, tremuerunt acumina nares, Hinc ad latus. Despexerunt eum oculis obliquis nigris in flamma levioris fulgentem. Levior factus est nimis calidus. Cecidit in navi, et egressus est. Quisque sensit aliquid CRINITUS in eius sinum cadere. At Hugo id torsit, audiens cliccum dentium contra ensem. Tum res inter crura finivit. Ille Hugonem eo pergit dum libera manu leviorem quaesivit. Trouser ad crus aliquid retractus. Nick leviorem invenit et celeriter accenditur. Rat' dentes serratos excipit in crure anhelito. caput ultro citroque quassavit, morsuque crepans. Quisque eum in latere stiletto percussit. iterum eum percussit. Et iterum. Liberi dentes venerunt et mus ferrum rupit. Nick stiletto in ventrem suum haesit, deinde eam in faciem rat quae saliendi erat. Ambo mures arca transierunt et ad alteram partem descendit. scalpendi constiterit. Nick alios audivit ad mor- tae ruere ac deinde contendisse. Nick winced. Unus vel duo in proelio occidi possunt, sed hoc non sufficit ad diuturnitatem. Revertar.
  
  
  Ille levius clausit et sanguinem Hugonis mucrone in braccis abstersit. Per rimam fovit lucem matutinam vidit.
  
  
  Duae horae transierunt antequam Nick audivit motum in navi. Crura obdormiverunt; eos amplius sentire non poterat. Et conculcaverunt eum, et dissipavit odorem cibi coquendi. Conatus est mutare locum suum, sed movere non potuit.
  
  
  Plurimum mane dormiendo consumpsit. Dolor spinae minuitur ob incredibilem facultatem intendere. Dormire non poterat, quia, licet tacebant, mures erant cum eo. subinde audiebat unum ex iis circumcurrentem ante unum loculum. aliam noctem cum iis solus oderat.
  
  
  Nick putabat eum circa horam sextam cum audivisset navim latere junk ferire. Super ipsum duo plura paria crurum per constratas ambulabant. Voces erant obvolutae, sed non poterat intelligere quod dicebatur. Tunc audivit machinam pellentesque tardius converti ad purgamentum. Adminicula versa est et audivit impetum in navi. Alia navi e regione accessit. Pedes fumbled super eum in navi. tantus sonus erat quasi tabula cecidisset. Audiebantur deinde passim verbera. Nick sciebat quid esset. Imponunt commeatus. Junk incipit movere. Ipse et mures mox habebunt societatem.
  
  
  Hora circiter tulit ut omnia in tabula onerent. Tum pellentesque iterum incepit, celeritate sustulit, et sonus lente emarcuit. Subito pulla aperta torsit, et Nick latebra luce clara perfusa est. Mures ad operculum currentem audivit. Aer erat frigidus et refrigerium sicut influebat. Audivit mulierem Sinensem loquentem.
  
  
  "Festina," inquit. "Volo nos esse in via antequam tenebrescat."
  
  
  "Fortasse magistratus eum habent." Videbatur Ling.
  
  
  "Mitescere, stultus. Vigiles eum non habent. Ad mulierem et puerum iturus est. Priusquam illuc pervenire debeamus."
  
  
  Una turba sociorum paucorum pedum ab Annibale erat. Alius erat extra foculum, cistas ex tertio colligens et eas tradens. Et quid pyxides! Minores circa excludunt ubi facile attingi possent. Cibum et similia continebant. At pauci erant. Plerique cistae in Sinica inscriptae sunt, et Nick Sinenses satis legunt ut ea quae continebant intellegant. Quidam tasque onusti, sed plures munitiones habebant. Exercitus custodiendi habebunt Katie Lou et puerum Nick cogitationem, Sheila et Ling de tugurio exire debent, voces iterum obvolutae sunt.
  
  
  Sub tempore cantavit omnes cistas omissa, lumina paene exierunt. Omnia post ova reclinant. Etiam in speluncam Nick non habent. Tandem omnia facta sunt. Novissimus socius cantavit escenderunt et impulit fenestram. Nick se in obscuris iterum invenit.
  
  
  Aer tenebrosus vehementer novorum loculorum odoratus est. Exemplar pedum in navi Nick audivit. trochlea crepuit.
  
  
  
  
  
  "Suscitare velum" putabat, tum stridorem ancorae audivit, moveruntque lignei capita, et visa sunt in aqua natare.
  
  
  Verisimile sunt Gwangzhou caput. Aut illic vel alicubi in ripa Canton fluminis habuerunt professoris uxorem et filium. Nick conatus est imaginari aream per Canton flumen. Plana regio erat cum silva tropica. Nihil ei non indicavit. Ut revocavit, Guangzhou in Delta septentrionali in XI Chiang fluminis iacebat. In hac provincia, error rivorum et canalium inter parvas oryzae agros fluebat. Singulae villae punctatae.
  
  
  Nabat per portum quietissime volvebatur. Nick invenerunt cum Canton flumen ascenderunt. Motus anfractus tarde videbatur, sed aqua per latera nabat. Positis paulo abruptius est.
  
  
  Nick sciebat se non posse manere ubi diutius esset. Suo sudore in conlectum sedit. Sitivit et stomachus eius inedia maceravit. Etiam mures erant esurientes, et non obliviscebantur eum.
  
  
  Eos scalpentes supra horam ilios. Primum scrinia nova erant inspicere et rodere. Sed intus questus ad cibum difficile erat. Semper erat, calidumque anhelat ex nidore sanguinis. Venerunt ad eum.
  
  
  Nick auscultavit ut suas exasperat in cistis altius creverunt. Sciat exacte quam alte ascendebant. et leviorem liquorem perdere noluit. Sciebat se opus esse. Tunc super loculos illos sensit, primum unum, dein alterum; manu Hugonem tenens, flammam in leviorem ostendit. Ille leves oculos sustulit acutos, mustachioed nasos ante oculos nigros lucidos. Quinque numeravit, deinde septem, et plura scrinia cacumen attigit. Cor eius velocius verberat. Unus erit audacior aliis, et primos motus faciet. Hoc observabit. Eius mora brevis fuit.
  
  
  Unus egrederetur, ponens pedes ad oram arcae. Nick mitiorem flammam ad nasum mustachioed suo attulit et mucronem Hugoni demonstravit. Stiletto dextrum oculum rat excidit et cecidit. In eum alii prope insilierunt antequam alteram partem cistae descendere posset. Posset audire contentiones eum id. Flamma in Nick' leviore exivit. Nullius liquidior.
  
  
  Killmaster had to leave this position. Iam quod leviore umore est, nullo praesidio deceptus est. Nullus erat sensus in cruribus meis; non potuit surgere. Cum mures cum amico suo aguntur, ille proximus erit. Una fuit facultas. Wilhelminam in balteo reposuit, et dentibus circa Hugonem infibulavit. Voluit stilettum adesse. Digitos in cacumine cistae aduncos totis viribus extraxit. Tum pectore elato cubita desuper. Crura eius calcitrare conatus est ut circulationem meliorem redderet, sed non movere. Manibus et cubitis utens, super cippi verticem repit et alteram partem descendit. Audivit iuxta eum mures mandendo et scalpendo. Nunc Nick per fundum puppes ad unum esculentum repit.
  
  
  Hugo ut coronatus usus, unam cistulam fregit et intus attigit. Fructuum. Persica et aliquet. Quisque fasciculum aliquet et tria persica extraxit. Reliquum fructum a tergo ac circa fovit et inter grenade et telas telas iactare coepit. Audivit mures cursus post se. Esurivit, sed tarde; nihil omnino aegrotare. Quo finito, pedes fricare cœpit. Primo tinxerunt, deinde dolorem senserunt. Sensus tardius rediit. Eas cogebat et currebat, et mox ad pondus suum sustinendum valebant.
  
  
  Audivit deinde validam alterius navim machinam; PT vetus videbatur navi. Sonus propius accedens donec appropinquaret. Quisque ambulavit in fovit. Apposuit aurem eius, quaerens audire. Sed obvolutae sunt voces, et ocio machinae eas suffocaverunt. Cogitabat de levando aliquantulum excudendum, sed una e sociis sodalibus in casula esset. "Hoc est probabiliter circuitus scaphae", cogitavit.
  
  
  Hoc meminisse debebat, quia hoc modo redire cogitavit. Navigium in circuitu stabat plusquam horae. Quisque mirabatur si nabat quaerere. Scilicet. Vestigia gravia audita sunt in navi supra se. Annibal nunc cruribus plenus erat. Timebat enim cogitationem redeundi in angustias, sed videbatur quod facturus erat. Vestigia gravis erant in afi ornare. Quisque tela cratem levavit, tectos deinde in exiguum tectum conscendit. Hugonem ante se in cistam saginavit. Wilhelmina se inter crura iterum invenit. Radere opus erat et corpus putuit, sed multo melius sensit.
  
  
  Multum in inquisitione loquitur, sed Nick verba non audivit. Audivit quid risus sonaret. Forsitan Shells mulier decipere conabatur
  
  
  
  
  
  
  duces consuetudines, ut tasque et munitiones non videant. Nabat ad ancoram et machinis scaphae aversae sunt.
  
  
  Subito speluncae Nick luce matutina inundata est ut fovit apertus. Circumfulsit eum radio lampadio.
  
  
  "Quid hic?" - quaesivit vocem masculinam in Sinica.
  
  
  "Tantum commeatus," Sheila respondit.
  
  
  Par per madidi crurum decidit. Sinenses regularis exercitus vestem induerunt. Ingressi deinde diripiunt, deinde ceteri milites. Fulgebat lampadio Nick et terga vertit. Trabes in apertam cistam groceriarum cecidit. Tres mures e cavea evolaverunt, cum lux eas pulsavit.
  
  
  Miles, “Mures,” inquit. Tunc trabes tasque et armamentis armamenta feriunt. "Vah, quid habemus hic?" interrogavit.
  
  
  Et desuper excudendum, Sheila dixit, "Isti sunt militibus in villa. De illis dixi tibi.
  
  
  Miles in clunibus ferebatur. "Sed quid tot?" interrogavit. "Non multi milites sunt".
  
  
  "Exspectamus molestiam," Sheila respondit.
  
  
  "Ego ista nuntiare debeo." per apertum fovit rursus repit. "Mures unum e cibariis tuis cistas aperuerunt", dixit paulo ante exclusam iterum clausulam.
  
  
  Nick non poterat audire quid voces loquerentur. Crura eius iterum dormire coeperunt. Aliquot plura minuta colloquii obvoluti erant, deinde rota crepuit et catena ancora iterum sonare coepit. Junk contra malum intendere videbatur. tormenta potentes incensa sunt, et circuitus scapharum fregit. Aquae in quisquilias latera ac ima ruebant. Erant in via iterum.
  
  
  Id ipsum in villa aliqua eum exspectabant. Sentiebat quasi minutas rerum nuntios in eum coniectus esse. Multum iam didicerat quia nabat. Sed maximi momenti "ubi" eum adhuc fefellerunt. Nick pectus suum impressit contra loculos ad crura recta custodienda. Operatus est cum illis donec ad affectum rediit. Deinde iterum recubuit. Si hoc facere subinde posset, ne somnum caperet cruribus. Nunc enim mures contenti videbantur pixidem cibi aperire.
  
  
  Exaudivit appropinquare vestigiis madidi. Aperta est ianua et lux infusa est. Nick Hugo in manu habuit. Una e sociis sociis ascenderunt. Altera manu machetam tenuit, altera lampadam. Procumbens se proripuit ad capsulam apertam cibi. Lumen eius percussit duos mures. Cum fugere conentur, duobus vivis percussionibus eos in medium divisit. mures circumspexit. Nihil videns, coepit in cistam remittere fructus. Postquam circa eum spatium purgavit, pervenit ad tabulam scissuram quam Nick e archa revulserat. Reponere incepit, deinde cessavit.
  
  
  jubar cucurrit in margine tabulae. Frons erat profunda faciei. Pollice per crepidinem cucurrit, deinde duos mures mortuos aspexit. Sciebat mures non aperire cistam. Radius lucis ubique refulsit. Res ad loculum telae substitit, unde Nick sedata est. Vir iniecta adipiscing. Primum circumspiciebat in cistis tasque et tela. Nihil inveniens, cistas cibos solvens, arctius eos admovit, et iterum ligavit. Deinde ad pixides Nick se convertit. Cito operando, digiti loculos tenentes nodos solvebant. Nick Hugo preparatus. Ille funes e cistis evulsit, deinde cacumen demisit. Nick videns, supercilia admirata sunt.
  
  
  "Etiam!" - clamavit et iterum machete convertit.
  
  
  Quisque accurrit, extremum stiletto demittit in iugulum hominis. Obstrepit ille, emittit lampadam et machete et subnixo, sanguine e vulnere aperto scaturiens.
  
  
  Quisque incepit cum loculis. Junk ad latus convolvitur et cistas super funditus mittens eum fragorem in bulkhead. Suspexit et vidit manum mulieris cum parva machina sclopeto qua- les cuspis ei per foramen foramen.
  
  
  In perfecto sermone Americano, Sheila dixit "Ave, mel salve, te exspectat.
  
  
  CAPITULUM DECIMUM
  
  
  Nick momento cepit ut crura plene sentiret. Ornare aft imposuit, recentis aurae flatibus alta sumens, Sheila suos omnes motus cum parvo machinae sclopeto observabat. Ling iuxta stetit mulier. Habuit etiam veterem exercitum .45. Quisque figuratus est circa meridiem. Aspiciebat ut duo alii cantavit membra sodalitatis suae per fovit extraxerunt et corpus eiecit. Subridens. Mures bene comedit.
  
  
  Nick igitur ad mulierem conversus est. "Libet me mundare et radere," dixit.
  
  
  Aspexit illum in oculis smaragdi frigidis scintillantibus. "Scilicet" respondit risu suo. "Vis manducare aliquid?"
  
  
  Quisque adnuit.
  
  
  Ling dixit, "Occidimus," in Latina minus quam perfecta. Odium in oculis fuit.
  
  
  Nick putavit Ling eum non valde amo. Et introivit in gazophylacium, et misit aquam in pelvim. Coniuges steterunt post tergum
  
  
  
  
  
  
  utrumque sclopis a tergo petentibus. In mensa erant Hugo et Wilhelmina. et flumine nabat.
  
  
  Ut Nick radere coepit, Sheila dixit, "Coniecto nos sollemnia perficere. Sheila Kwan sum. Nomen amici stulti mei Ling.
  
  
  “ Chris ,” dixit Nick , suum retinens ad eos dum rasit .
  
  
  "Ah vero. Professor Loo amicus est. Sed ambo scimus quod verum nomen tuum non est, recte?
  
  
  "Et tu?"
  
  
  "Nihil refert. Te usquam occidere debemus. Vides, Chris, puer nequam fuisti. Primum Ossa, deinde magnus unus, deinde Yong. Et pauper Ling numquam plenam usum iterum brachium eius. Scis te esse hominem periculosum?"
  
  
  "Occidimus," Ling sentiens dixit.
  
  
  " Postea, pet. postea."
  
  
  Quisque quaesivit: "Ubi discis loqui sicut American?"
  
  
  "Videsti," Sheila dixit. "Quam suavis. Ita, in Civitatibus educatus sum. Sed tam diu profectus sum ut nonnullas locutiones oblitus esse putarem. Adhuc verba dicunt quasi fabulosa, frigida et effodienda?"
  
  
  Nick conplevit labellum. Conjuges in faciem convertit et adnuit. "Ostium Occidentale annon?" interrogavit. "California?"
  
  
  Illa laetus viridi subrisit ocellis. "Optime!" Illa dixit.
  
  
  Quisque urgebat. - Estne hic Berkeley? interrogavit.
  
  
  Risus in smirk vertitur. "Perfice!" Illa dixit. “Certe intelligo cur te miserunt. sapis.” Oculi eius approbando volvebantur. "Et valde nice quod aspicere." Diu fuit quod magnum American.
  
  
  Ling dixit: "Occidimus, occidimus!"
  
  
  Quisque innuit homini. "An non scit aliquid?"
  
  
  In Sinensi, Sheila nuntiavit Ling tugurium excedere. Arguebat cum ea aliquantulum, sed cum ei iuberet, invitus discessit. Unus nautarum phialam oryzae calidae in mensa posuit. Sheila collegit Hugonem et Wilhelminam, et tradidit eos extra tugurium Ling. Illa igitur annuente Nick sesidens comedebat.
  
  
  Ut Nick comedit, sciebat aliam quaestionem propediem responderi. Sheila sedit pro tribunali contra eum.
  
  
  "Quid factum est inter te et Ioannem?" - Interrogavit Nick.
  
  
  Illa parvipendens. Apparatus sclopetum adhuc ostendit. "Coniecto te dicere posse me eius generis non esse. Collegium fruebar, homines Americanos absolute amavi. Nimis dormiebam cum illis pro eo. Diutius aliquem voluit. Puto quod voluit obtinuit." ".
  
  
  "Tu vis Katie?"
  
  
  Adnuit. "Ille plus est suum genus - quies reservatur. Spondeo virginem cum duxi nupsit. Rogo eam."
  
  
  Interrogavit Nick: "Quousque cum eo eras?"
  
  
  "Nescio, probabiliter a mense vel duobus."
  
  
  "Longum est ut scias quod idea iuncta sit ludibrio".
  
  
  Risit iterum. "Bene, ibi ad studium missus sum."
  
  
  Quisque complevit oryza et proiecit phialam suam. Unam ex auro praefixam hispanas accendebat. Sheila unam obtulit, et cum iamiam suam cigarette accenderet, tormentarii parvam machinam e manu eius pulsavit. Mensam delapsus est et pavimentum excussit. Extenditque Nick ut tolleret eam, sed stetit antequam manus eius tetigit. Ling stetit in foribus casulae cum .45 in manu.
  
  
  "Pereo," inquit, sclopetum gallum.
  
  
  "Minime!" - Sheila exclamavit. "Nondum." Illa celeriter inter Nick et Ling processit. Dixit Nick, "Non valde sapis, infans. Non es facturus nos ligare te, es?" Illa iactavit Ling parvam machinam tormentariam suam et, in Sinica, dixit ei ius extra expectare. tuguriolum... Promisit se cito licere Annibale interficere.
  
  
  Ling chuckled et ex oculis evanuit.
  
  
  Sheila stabat ante Nick, stricta casia vestis aptans. Crura eius leviter divulgata sunt et sericum corpori quasi umida adhaesit. Nick iam sciebat nihil subesse. Rauca dixit, "Non vis eum tollere te, donec peream tecum." Palmas directe sub pectore plicabat. "Ego satis bonum esse debeo."
  
  
  “Propono facere” Nick dixit. "Quid de boyfriend? Satis iam mortuum me videre vult."
  
  
  Nick stabat unus e lectis. Sheila propius eum movit, corpus suum premens. Sensit ignem intus ardere.
  
  
  "Ille ego contrectare possum" dixit susurro rauco. Manus suas ad pectus suum sub camisia admovit. "Diu tempus est quod ab Americano osculatus sum."
  
  
  Quisque pressit labra suis. Ille labra pressit. Requievit in dorso manus eius ac deinde sensim delapsus est. Accessit ad eum.
  
  
  "Quot agentibus aliis opus est tibi?" in aurem insusurravit.
  
  
  Quisque osculatur collum, iugulum. manus ad ubera mota. “Quaestionem non audivi,” aequo placido susurro respondit.
  
  
  Illa tensa et aegre repellere conatus est. Spirat gravis. "Ego... scire debes," inquit.
  
  
  Quisque eam proximam traxit. Manus eius sub camisia decidit, nudam tangens carnem. Tardius trabea tollere coepit.
  
  
  "Postea", inquit, rauce. "Tu I
  
  
  
  
  
  
  Dicam postea cum scies quam bonus sim.
  
  
  "Videamus." Quisque diligenter eam in lectulo prostravit et tunicam suam elaboravit auferens.
  
  
  Bona erat, bona. Corpus eius erat immaculatum et tenuis ossa habebat. Illa se pressit, ingemuitque aure. Haec secum detulit, et pectora pulchra premebat. Et cum ad satisfactionis apicem pervenisset, longis unguibus dorsum suum, quasi de lecto surgens, dentibus auriculam mordebat. Tum claudicans occlusis ocellis, Concidit in latera. Cum Nick e suo profugio ascensurus erat, Ling ingressus casulam, vultus ira rubens.
  
  
  Verbum non dixit, sed statim laborandum est. .45 In ventrem Nick intenditur. In Sinica increpavit Nick.
  
  
  Etiam in Sinica, Sheila eum a Salona iussit. Et reversa est, et trahebat tunicam suam super caput eius.
  
  
  "Quis me censes esse?" Ling in his Cantonese.
  
  
  "Tu es id quod dico es. Non possides vel impera. Exi".
  
  
  "At cum hoc . . . explorator, hoc agente alieno."
  
  
  "Ab!" iussit. "Exi! Dicam tibi cum eum potes occidere."
  
  
  Ling frendens pressit e casula.
  
  
  Sheila at Nick aspexit, leviter subridens. genae rubuerunt. Adhuc erat in oculis smaragdi splendor satisfactionis. Extendit tunicam sericam et capillos corrigit.
  
  
  Quisque discumbebat accendit cigarette. Shells venit et sedit contra eum.
  
  
  "Amavi," inquit. "dedecus est te occidere." Facile ad vos adepto usus sum. Sed iam tecum ludere non possum. Iterum, quot agentes tecum laborant? "
  
  
  "Non," respondit Nick. "Solus sum."
  
  
  Sheila risit, caput quassans. "Difficile est credere unum hominem omnia fecisse. Sed dicamus te verum dicere. Quid speras furtim in tabula consequi?
  
  
  Obturaverunt gestatio nabat. per aquam levem cucurrit. Quisque videre extra tugurium non poterat, sed figurabat se parvum portum in Whampoa vel Huangpu ingressuri. Magnae naves huc transibunt. Hoc aberat usque ad flumen quantum magnae naves possent. Aestimavit se circiter duodecim milia passuum a Guangzhou esse.
  
  
  "Exspecto," Sheila dixit.
  
  
  Nick dixit, "Scis quare surrepsit in tabula. Dixi tibi me solum laborare. Si mihi non credis, tunc mihi non credis."
  
  
  "Immo non exspectas ut credam tuum imperium unum virum mittet qui Joannis uxorem ac puerum salvet."
  
  
  "Credere potes quidquid vis." Quisque in navi egredi voluit. Voluit videre quo ibant de Whampoa. "Putasne boyfriend me iaciet si crura mea extendere conor?"
  
  
  Sheila in primores ungues suos percutiebat. Discebat eum. “Forsitan” inquit “Sed ibo vobiscum.” Cùm surgere coepit, dixit: “Scis, carissime, multo mitior esset si meis hic quaestionibus respondisses. Cum pervenerimus quo itis, non erit iucundum."
  
  
  Nuper post meridiem sol e nubibus atris imbribus tinctus est ut Nick in navi egrederetur. Duo socii turbae progrediebantur, premens altitudinem fluminis. Ling's deformis .45 Oculus aspiciebat Nick proxime. Rota gubernaculo erat.
  
  
  Quisque ambulavit ad latus portum, cigarette in flumen proiecit et ripam praetereuntem aspexit.
  
  
  Ab Whampoa et naves magnae ibant. Sampana parva transierunt integras familias portantes, homines sudantes contra hodiernum laborabant. Nick figuravit se hoc tempore alium plenum diem fore ut ad Gwangzhou perveniret, si id quo irent. Cras in enim. Quid cras factum est? Dominica! Iam plus quadraginta octo horas ad Katie Lu et Mike inveniendum et eas ad Hong Kong reddidit. Hoc significatum est ut tempus itineris in medium divideret.
  
  
  Sentit Sheila iuxta se stantem et leviter digitos per bracchium currens. Habebat alia consilia ad eum. Inspexit Ling. Alia consilia ei Ling habuit. Rerum bonum non respicere.
  
  
  Sheila se involvit circa brachium suum, pectus suum premens contra illud. "Taedio," inquit, "me hospitio."
  
  
  Nisus Ling .45-genus secutus est tergum Nick incedens cum Sheila in casulam. Olim intus, Nick dixit, "Numquid tibi placet hunc hominem torquere?"
  
  
  Linga? "Coepit tunicam suam solvere." Scit locum suum. "Per capillum in pectus cucurrit manus suas.
  
  
  Nick dixit, "Non longum erit eum ut sclopellum iecerit."
  
  
  Aspiciens illum risit, et madida lingua per ora cucurrit. "Tum tu melius fac ut dico."
  
  
  Quisque putavit se capere Ling si necessarium. Duo membra cantavit quaestio non erit. At ille adhuc nesciebat quo irent. Facilius esset si cum hac muliere ambulasset donec perventum est.
  
  
  "Quid me vis facere?" interrogavit.
  
  
  Sheila stabat ab eo usque dum tunicam suam exuit. Solvit labrum post caput et comae super humeros ceciderunt. Suus 'prope perventum est
  
  
  
  
  
  
  lumbos suos. Dein solvitur braccas et demittatur ad talos.
  
  
  "Ling!" eam appellavit.
  
  
  Ling statim in ostio casae apparuit.
  
  
  Sinenses, Sheila dixit, "Vigilate eum. Disce aliquid. Sed si non fecerit quod dico, mitte eum."
  
  
  Vestigium risum in angulis Ling ore vidit Nick putans.
  
  
  Sheila super ad tuguri ambulavit et in ore sedit cum cruribus distantibus. "De genibus, Americane," iussit.
  
  
  Pili in dorso Nick collo stabant in fine. Dentibus stridentibus, ad genua procidit.
  
  
  "Nunc veni ad me, infans," Sheila dixit.
  
  
  Si ad sinistram se vertat, sclopellum de Ling manu pulsare potest. Sed quid tum? Dubitavit enim aliquem eorum dicturum se quo irent, etiam si de illis extorquere conaretur. Convenit huic mulieri.
  
  
  "Ling!" - Sheila minaciter dixit.
  
  
  Ling gradum arripuit, sclopetum in Nick capite demonstrans.
  
  
  Nick ad mulierem serpere coepit. Ambulavit ad eam et, sicut fecit quod iussit, audivit Lin chuckle quiete.
  
  
  Sheila spirans pannosus factus est. In Chinese dixit: "Vide, Lin, carissime? Videsne quid faciat? Ille me tibi parat." tum in lecto cubabat. "Cito, Ling," exspiravit. " Liga eum ad malum."
  
  
  Gun in manu, Ling Nick in mensa annuens. Grato animo paruit. sedit in ipsa mensa, pedes in scamno collocans. bracchia circum clavo circumvolvit. .45 Ling deposuit et cito et firmiter ligavit Annibalis manus.
  
  
  "Festina, mel," Clamavit Sheila. "Proxima sum."
  
  
  Ling sclopetum sub cochleari posuit et illico incultus est. Tum Sheila cos.
  
  
  Nick eos amarum in ore intuens. Ling hoc fecit cum torva determinatio lignandi succidens arborem. Si amavit, non ostendit. Sheila eum prope pectus in aurem insusurrat. Cameram obscuravit sicut sol. Nick humorem in aere sensit. Frigus erat. Voluit anhelat.
  
  
  Et cum complessent, obdormierunt. Annibal non dormiebat, donec unam ex sociis remigibus socci in puppi membra audiebat. Alter erat apud agricolam, gubernaculo operando. Quisque vix eum per cubiculi introitum videre potuit. Etiam in somnis adnuisset.
  
  
  Quisque horam circiter adsumentes. Tunc audivit Sheila evigilans Ling experiri iterum. Ling ingemuit reclamans, sed votis mulieris obtemperavit. Accepit eum longius quam primum, et cum perfecisset, ad litteram transiit. Tuguriolum autem in tenebras demersum est. Nick modo eos audire potuit. Babat flumen.
  
  
  Cum Nick iterum experrectus est, aurora nebulosus est. Sentiebat caliginosam maxillam suam tangere. Sententia nulla est in manibus. Funem circumvolutum circa manus circulationis abscissum est, sed sensus in aliis corporis partibus erat. Qui percussit manum Shelæ. Crines delapsae et prorae per ora volutabantur.
  
  
  "Ego verebar unum manipulorum excitare" insusurravit aperiens oculos suos.
  
  
  Nick tacuit. Prospexit quasi parvam puellam capillis longis super faciem fragilis cadentis. Nudum corpus eius validum et bene aedificatum est. At illi constantes oculos semper virides ei dederunt. Mulier lenta erat.
  
  
  Stabat in sedili mensa, et ubera per faciem leniter cucurrit. "Radere debes," inquit. "Vellem te solvere possem, sed non puto Ling vim sclopetis in te tenere."
  
  
  Manum eius et pectora leviter tangens maxillam. Quisque ignem intus continere non potuit.
  
  
  "Melius est," inquit, subridens. "Potest parum esse inconcinnus constrictis manibus, sed tractare, recte, deliciae?"
  
  
  Et, obstante se et suam invidiam ad eam, eam amavit. Inexplebilis erat femina, sed noverat viros. Cognovit quid vellet et prospexit.
  
  
  Quod cum factum fuerit, reversa est et oculos suos in totum suum sumit. Parvus venter eius ex anhelitu suo ultro citroque movebatur. Illa crinem de oculis eius obduxit et dixit: "Cogito me flere cum te oportet interficere." Accepit ergo illa .45 et evigilavit Ling. Provolutus autem profugio eam e casula offensione secuta est in tabulatum navi.
  
  
  Mane ibi totum manserunt, relinquentes Nick ligatum ad malum. Ex quo Nick per Cameram introitus videre potuit, Delta meridiem Guangzhou ingressi sunt. Area cum oryzae campis et canalibus a flumine ducens punctata est. Sheila et Ling diagramma habuit. Alterno studuerunt ripae dextrae. Transierunt multa junks et etiam plura sampans. Sol calix erat et parum frigidus in aere calefactus.
  
  
  Funk transgressus est Delta et unum ex canalibus aperuit. Sheila placuit cursum et chartulam fistulam involvit.
  
  
  Nick solvitur et tunicam suam bullam permisit et braccas eius induit. Suspendisse vitae erat et dui aliquet dictum. Ling .45-qua- les pistol semper cum eo servavit. Et cum complesset, exivit ad
  
  
  
  
  
  
  afi decl. Ling post eum duos pedes mansit. Nick diem in dextera parte consumpsit, cigarette fumans et actionem spectans. A subinde oculum militis Sinensis regularis deprehendit. venturos sciebat. Post prandium Sheila in tugurio dormivit. Videtur quod omne sexum defuisse uno die.
  
  
  Nabat duas villas bamboo tuguriis tenues refertas. Residentibus praetereuntibus non attendit. Obscurum erat cum Nick magis magisque milites in litore animadvertere coepit. Inspexerunt nacti cum faenore, quasi hoc exspectantes.
  
  
  Cum in tenebris obscuraretur, Nick animadvertit lucem praecedentem. Sheila eos ornare. Accedentes propius, Nick animadvertit lumina gregem lustrantem. Milites ubique erant. Hic alius pagus erat qui ab aliis diversus erat quod viderant hic electricum lumen habuisse. Quantum Nick videre potuit, casae bamboae accensae sunt a laternis ad gregem appropinquantium. Duo luminaria electrica hinc inde navalia erant, et semita inter tuguria lineis luminum illustrabatur.
  
  
  Funem perditum manus avida apprehendit ac nabat ad columen pere. Velum cecidit, ancora omissa est. Sheila Nick in gunpoint cum parva machina tormentarii tenuit dum Ling post tergum manus ligare iussit. talea connectens ad columpnam instituerunt. Milites in magalia stabant, quidam circum- pere stabant et spectabant. omnes bene armati erant. Cum Nick a nave egrederetur, duo milites eum secuti sunt. Sheila uni militum loquebatur. Cum Ling in fronte erat, milites post Nick ei mitem impulsum dederunt, eumque ad movere cogebant. Prosecutus est Ling.
  
  
  Et transiens per ordinem luminum vidit casas quinque: a sinistris tria et duo a dextris. Funis luminum decurrentis centrum videbatur aliquo generante in fine magalia iungi. Audivit fremitum. In sinistro eius tria mapalia militibus repleta sunt. Duo ad dextram ejus erant obscura et vacua videbantur. Secundae ostio tres milites stabant. Potuitne hoc esse ubi Katie Lou et puer sunt? Nick recordatus est. Nempe haec esca etiam esse potuit. Exspectabant eum. praeter omnia tuguria ducebatur. Nick solum hoc animadvertit, cum structuram re vera obtinuit. Sita erat post casas et erat aedificium humile concretum rectangulum. Difficile erit in tenebris videre. Ling duxit eum septem gradibus societatis maximum ad ostium quasi ferreum. Quisque fere immediate post se generans audivit. Ling clavium e sinu extraxit et ianuam reseravit. Apertum est, et coetus aedificium intravit. Quisque putrum olfecit, umidus odor deficiens carnem. Ductus est per angustum et extinctum ANDRON. Ferri fores utrinque fuerunt. Ling sistit in fronte unius fores. Alteram clavem ab anulo ad ianuam reserandam usus est. Solvuntur manus Nick et in cellam impulsa est. Clausit ostium post se, et in obscuris se invenit.
  
  
  CAPUT UNDECIMUM
  
  
  Quisque umbraculum suum circuibat, muros tangens.
  
  
  Non rimas, non rimas, mox solidas concretas. Area autem eadem erat cum parietibus. Cardines portae ferreae foris erant et concretis implebantur. Nulla a lorem ex. Silentium adeo plenum erat ut respirationem suam audire posset. Sedit in angulo, et accendebat unum de Montibus. Cum levius cibus fluebat, thecam compositus e nabat. Duo tantum cigarette supersunt.
  
  
  Fumabat, fauillam suam cigarette ardorem cum singulis trahens spectans. "Dominica vespera est", cogitabat, "et usque ad mediam noctem die Martis erat." Adhuc Katie Lou vel puerum Mike non invenit.
  
  
  Tunc Sheila Kwan vocem mollem audivit, quasi e muris venientem sonantem.
  
  
  "Nick Carter," inquit. "Non solum operatus es. Quot alii apud te laborant? Quando hic erunt?"
  
  
  Silentium. Nick reliquias cigarette suae extinxit. Repente cellam illuminatam cum luce. Annibal connivuit, oculos rigans. In medio laquearia erat bulbus levis accensis, craticula filo munitus. Ut Nick oculis ad lucem claram accommodatis, lux exivit. Aestimavit viginti circiter secundas fuisse. Erat in tenebris iterum. Oculos terit. Muris iterum venit sonitus. Phasellus sit amet erat. Paulatim maior facta est quasi tramen ad cameram appropinquaret. Sonus crescebat et crescebat donec strigis factus est. Modo cum Nick putaret abire, excidit sonus. Computavit se circiter triginta secundis. Shells ergo iterum locutus est ei.
  
  
  "Professor Lu nos vult", inquit. "Nihil potes impedire." Fuit click. Tum "Nick Carter. Non solum operaris. Quam multi alii apud te laborant? Quando hic erunt?"
  
  
  Erat in tabula. Quisque exspectabat lucem venturam. sed sibilum tramen accepit.
  
  
  
  
  
  
  et confirmans. Etiam tempus dictum magna. Coeperunt aures meae nocere ex stridore. Et cum imposuisset eis manus, cessavit sonitus. Sudor erat. Sciebat quid molirentur. Vetus erat Sinensium tor- stropha. Variantes eius contra milites in Corea usi sunt. Processus mentis naufragii fuit. Fac cerebrum sicut polentam, et postea sculpe illud quantum vis. Dicere potuit quod solus erat ante messem oryzae, sed illi non crediderunt. Irrisivum fuit quod contra hoc tormenti genus paene nullum erat praesidium. Posse pati dolorem inutile. Praetermisso corpore et directe ad cerebrum iecit.
  
  
  Lumen iterum accessit. Nick oculi claro lumine rigantur. Hoc tempore lux tantum decem secundis erat. Egrediebatur. Tunica Nick sudore madefacta est. Habuit ad defensionem aliqualem. lam exspectabat, exspecto, exspecto. an lux erit?
  
  
  Phasellus sit amet. Vel vox Sheila? Nec aliter judicare quid venturum vel quousque duratura sit. Sed sciebat se aliquid facturum.
  
  
  Phasellus sit amet nulla nisi. Statim grandis et magna facta est. Quisque opus obtinuit. Cerebrum suum ad mush adhuc non vertitur. Magnam tunicam detractam scidit. Lumen accessit et clausit oculos suos. Cum iterum laborabat, partem tunicae suae scissam accepit et iterum in quinque fascias minutas scidit. Duas ligaturas iterum in medium scidit et eas in globos strictas comminuit. Quattuor pilas in aures haesit, binas in singulis.
  
  
  Cum sibilus cecinit, vix audivit. e tribus reliquis fascias binas in laxos padoros convolvit, et super oculos suos imposuit. Tertium circa caput habena ligavit ut in loco pads. caecus erat et surdus. Recubuit in concreto angulo subridens. Sensit viam suam et aliam cigarette accendebat. Sciebat se posse omnia vestimenta tollere, sed nunc in tempore stabulari.
  
  
  Sibilus augebant solidum, sed obvoluto sono non erat molestus. Si vox Sheila venit, non audivit. Paene peractum est his cigarette venientibus ad eum.
  
  
  Apertam ianuam non audivit, sed novum aerem sensit. et sentiebat praesentiam aliorum in cella secum. avulsum est velatum a capite eius; Connivuit, oculos terendo. Lumen erat. Duo milites super eum stabant, alter ad ostium. Utraeque sclopetum in Annibale petebant. Miles supra Nick astabat aurem suam, deinde Nick's aurem. Cognovit interfector quid vellet. Exuit earplugs. Miles eum sclopeto sustulit. Nick surrexit et, dolio sclopetorum impulsum, e cellula ambulavit.
  
  
  Generans audivit currentem simul ac aedificium discessit. Duo milites post se stabant, sclopetis tergo premebant. Sub nudo lumine bulbi ambulaverunt inter magalia et recta ad finem tugurii proxime concretum aedificium. Cum ingressi essent, Nick animadvertit in tres partes divisam esse. Prima fuit foyer genus. Ad dextram eius ostium in aliud cubiculum ducitur. Quamquam Nick eam videre non poterat, altam stridere et stridere in radio brevissimi temporis audivit. Protinus ante ipsum, porta clausa in aliud cubiculum ducitur. Non habebat modum cognoscendi quid ibi esset. Supra eum duo lampades fumidae ex bamboo trabibus pendebant. Cubiculum radiophonicum e novis luminibus flagrabat. Nick tunc intellexit potissimum currenti generantis usum esse radiophonicum, lumina inter casas et omnem apparatum in concreto aedificio adhibitum. ipsae mapalia a laternis illustrata sunt. Duo milites cum eo in foyea procubuissent muri tugurii. Crepuit sub pondere suo. digitos super aspero cucurrit. Frusta Bamboo discessit ubi defricavit. Quisque leviter risit. Tuguria strues fomes exspectabant ut ignem caperent.
  
  
  Duo milites ex utraque parte Nick stabant. Iuxta ianuam ducens ad cubiculum tertium, alii duo milites in scamno sedebant, sclopetis inter crura, capita nutantia, somno pugnare volentes. In fine scamni, quatuor cistae super se reclinatae sunt. Nick recordatus est eos de custodia junk. Symbola Sinensis inscripta dixerunt se tasque esse. Vertice perscriptorem apertum est. Desiderata sunt dimidia tasque.
  
  
  Vox radiophonica facta est. Locutus est Chinese in dialecto Nick non intellexit. Operator radiophonicus in eadem dialecto respondit. Unum verbum dicebatur quod intellexit. Nomen erat Lou. Vox radiophonica e domo prodire debet ubi Professor Lu tenebatur, Nick cogitabat. Mens eius absorpta, digesta, abiecta, et quasi computatrale exspuens, consilium ad eum accessit. sicut omnia consilia sunt flexibilia.
  
  
  Tunc ostium ad tertium cubiculum apertum est et Ling cum fideli suo apparuit .45. Annuens duobus militibus, annuens Nick in cubiculum intret. Sheila eum exspectabat. sicut Ling
  
  
  
  
  
  
  Nick sequebatur ostium post se claudens, Sheila cucurrit ad Nick, brachiis collum eius involvens. Osculata est eum in ore flagranti.
  
  
  "O deliciae" rauce susurravit. "Ego iustus opus habere vos unum extremum tempus." Eadem adhuc gerebat chemiam sericum, quam in nave portabat.
  
  
  Locus erat duobus aliis minor. Fenestella in hac una erat. Praesepe, mensam et calathus vimineam sellam continebat. Lucernae tres erant: duo laquearia pendentia et una mensa. Hugo et Wilhelmina in area iuxta cathedram iacebant. Duo Tommy tormenta cum illis habebant. Mensa iuxta lectum stetit, sella parietis ad dextram ianuae. Quisque tempus erat.
  
  
  “Pereo,” Ling dixit. Sedit in cathedra, deformis rostrum .45 Annibale destinatum.
  
  
  "Ita pet," Sheila cooed. "Trans tempus." Illa tunicam Nick non habebat. "Miraris quod veram identitatem tuam invenimus?" petivit.
  
  
  "Non vere," respondit Nick. "Nonne tu hoc a Ioanne accepisti?"
  
  
  Risit. "Accepit paulum blanditias, sed vias habemus."
  
  
  "Numquid occidisti eum?"
  
  
  "Non utique. Non opus est ei".
  
  
  "Occido," Ling repetitur.
  
  
  Sheila tunicam suam super caput traxit. Manum accepit Nick et posuit super pectus nudum. "Festinandum est," inquit. "Ling sollicitus est." Nick braccas deposuit. Tunc illa retraxit ad tugurium, secum trahens.
  
  
  Ignis familiare iam ardebat Annibale. Profecta est, cum manus tepida pectoris sui viscera tetigit. Colaphum in occipitio dimisit, comae nigrae longae super umeros cadunt. Leniter deinde eam in lectum impulit.
  
  
  "O parve", exclamavit ut vultus eius iuncta esset. "Ego vere non placet mortem tuam."
  
  
  Nick corpus eius incubuit. Crura ei circumfusa sunt. Sensit iracundia eam ut, elaboraret elaboraret cum ea. Non multum fun pro eo. Is paulum contristabat eum utendi hoc facto quod tam contra eam amabat. Brachium dextrum collum eius circumvolutum est. Et posuit manum suam sub bracchio suo, et extraxit tapete tenens Petrum in loco. Sciebat enim semel dimissum gas letale, spiritum tenere, donec e cubiculo exire posset. Hoc ei tantum supra quattuor minutas dedit. Petrus in manu tenebat. Shells clausi sunt oculi. Sed iactationes fecit, gas mortiferum solvens, oculos aperuit. Illa frons parvam pilam vidit. Sinistra manu, Nick pyrobolam gasi sub PROFUGIO versus Ling involvit.
  
  
  "Quid fecisti?" - Sheila exclamavit. Tunc apertis oculis. "Ling!" exclamavit. "Interfice eum, Ling!"
  
  
  Ling ad pedes desiluit.
  
  
  Nick in latus suum revolvit, Sheila secum trahens, corpore suo scuto utens. Si Ling Sheila in tergo iecit, Nick obtinuisset. At ille .45 latere in latus movit, id molitus est. Quae mora eum interfecit. Quisque anhelitum tenuit. Sciebat enim tantum brevi tempore capere ut in inodoro gasi ut cubiculum repleret. Manus ling eius iugulum tetigit. .45 Quod ad pavimentum nutat, . Genua Ling scutum cecidit. Tum primum in faciem cecidit.
  
  
  Sheila cum Nick certavit, sed proximam tenuit. Oculi eius in timore. Lacrimae obortae sunt et movit caput quasi hoc fieri non posset. Quisque pressit labra suis. Spirans in anhelat moto, subito cessavit. Desinit in ulnas.
  
  
  Annibale opus est celeriter moveri. Caput meum iam ex defectu oxygeni flagrabat. Lectum devolvit, celeriter Hugonem, Wilhelminam, unum tormentorum Tommy tormentorum et anhelatorum machinam collegit, ac deinde fenestram apertam prosilivit. decem gradibus ab tugurio haesitavit, pulmone traiecto, caput nigrum labefecit. Tunc ad genua procumbit, et optato inspiravit aere. genibus aliquandiu penitus spirans mansit. Cum purgato capite, crura in braccas trahit, Wilhelmina et Hugo in balteum succincti, sclopellum Tommy levaverunt, et versus casulam recubuit.
  
  
  Pulmones aere implevit antequam fenestram apertam attigit. Milites cubiculum nondum intraverant. Nick Wilhelmina e balteo stans extra fenestram, unum e laqueis pendentem diligenter intendit, accendit. Lucerna sparsa est, kerosene trans parietem flammeum effudit. Nick alterum iecit, deinde unum in mensa. Fiamma pavimentum lambit et duos parietes conscendit. Ostium apertum est. Nick procumbens , cubans , casa circum ambulabat . Nimia lux erat ante casas. Tommy sclopetum posuit et tunicam suam exuit. Tres globulis fibulatis, manicas circa lumbos ligavit. id efformando et cooperando, peram pulchre confecit ad latus suum.
  
  
  Tommy sclopellum arripuit et ad ianuam anteriorem contendit. dorsum casa arsit. Nick cognoscit se tantum paucis secundis relictum priusquam ceteri milites ad ignem accurrerent. Ambulavit ad ostium et stetit. In ordine nudae bulbi leves catervas militum vidit ad tugurium ardente ambulantes.
  
  
  
  
  
  
  primo lente, dein velocius, sclopetis instructi. Seconda lata. Nick pede dextero ad ianuam apertam impellebat; e machina sclopeto ad Tommy erumpentem misit, primum a dextro, deinde a sinistro. Duo milites ad tribunal stabant, oculos somno gravatos. Dentes nudant ad rivum glandium ictus, bis post tergum murum capitibus feriunt. corpora moveri videbantur, capita inter se confregit, sclopeta in tabulato collisa, et sicut duo truncos manibus connexis, in sclopetis inciderunt.
  
  
  Ostium ad cubiculum tertium apertum est. Iam in omnibus muris flammae, iam tignis atrae erant. Locus crepuit ut arderet. Duo milites cum Sheila et Ling, qui veneno interempti sunt. Nick Sheilae pellem stamine vidit ab aestu. Crines iam torrebant. et secunda versa in unum minutum et continuata sunt. Quisque ambulavit ad pixides tasque. Exstaret sacculum cum tasque incepit implere. Tunc recordatus est aliquid - paene sero. Vertit ut glans torquem contudit. Operator radiophonicus iterum incendendus erat cum Nick eum a interfeminium ad caput secuit cum erumpente Tommy gun ignis. Brachia hominis recta elata sunt, utramlibet liminis partem ferientes. steterunt, titubavit et cecidit.
  
  
  Maledictus Nick sub spiritu suo. Primum radiophonicum curam habere debebat. Cum hic homo in radiophonico adhuc esset, verisimile erat iam navem circuitus contingi, tum domus ubi professor sita erat. Duo minuta transierunt. Nick tasque decem habebat. Hoc satis sit. Ulla secunda nunc per ostium irruet prima militum unda. Nunc parum forte erat quod gas venenatus effectum sortitus esset, sed altae respirationes non habebat. Ante ostium post ostium. Fortasse radiophonicum cubiculum. per ianuam cucurrit.
  
  
  Fortuna cum eo erat. Fenestra in cubiculi radiophonica erat. Pedes graves obtriverunt ante tugurium, magis crescebant sicut milites ante ianuam appropinquabant. Quisque per fenestram ascendit. Protinus infra ipsum curvavit et unum tasque de pera sua traxit. Milites circum foyere, nemo imperavit. Quisque clavum extraxit et lente numerare coepit. Qui cum ad octo pervenisset, per fenestram apertam grenaden proiecit et de tugurio emissa est. Non plus quam decem gradibus ceperat, cum eum vis explosionis genibus pulsavit. Vertitque viditque id casae fastigium leviter levasse, ac deinde inustum latus torreri videbatur.
  
  
  Cum strepitus explosionis ad eum pervenisset, parietes casae in medium scissae sunt. Aurea lux et flammae per apertas fenestras et rimas cernunt. Tectum depressum et leviter reclinatum. Nick surrexit et currit continue. Iam ictus audivit. Glandes udo adhuc sordibus circum se manserunt. Currens citato cursu ad concretum aedificium et circum illud gyrans. Deinde constitit. ius erat. Generator in capsula bamboo tuguriolo vitam duxit. Miles ad ianuam stantem iam vasa sua attingebat. Quisque confodietur cum Tommy gun. Alterum grenade de pera detraxit. Sine mora clavum extraxit et numerare coepit. Grenade in ostium apertum ad genitorem projecit. Explosio statim omnia circumfuscabatur. In casu aliud grenade extraxit et intus proiecit.
  
  
  Nihil exspectans explosionem, in virgultis tantum relictis casas volavit. Transiit ad primam ardentem tugurium, et ivit ad secundum. anhelabat graviter, recubans in ore rubi. Spatium parvum erat apertum ad dorsum secundae dorsi fenestra aperta. Adhuc offa audivit. Occiderunt se invicem? clamores fuerunt; aliquem conaretur imperare. Nick sciebat semel aliquem imperium cepisse, ne amplius inordinatio prodesset. Non hercle movebatur! Quarta grenade in manu, clavus extracto. Currens procubuit, ac per fenestram apertam transiens grenadem proiecit. Tertium tugurium, quod iuxta canalem stabat, currit versus. Sola lux nunc e micantibus laternis per fenestras ac fores trium aliarum casuum venit.
  
  
  Quintum grenade in manu habuit. Miles prae se ferens. Nick, sine intermissione, glandes e pistol Tommy in circulo spargi. Ad terram ultro citroque miles excussit. Nick ambulavit inter exploding secundum tugurium et tertium. Ignis ubique esse videbatur. Hominum vocibus acclamabant, inter se exsecrabantur, quidam imperata facere conati sunt. Gunshots in noctem resonabant, mixtusque crepitu bamboo ardentis sonitus. Acus evulsus est. Praeterquam apertum latus fenestrae tertiae casae ambulabat, Nick grenade intus proiecit. Vnum e militibus in capite percussit. Miles procumbens attollitur. Hic ultimus motus in vita sua fuit. Quisque erat iam sub serto lumine bulbus
  
  
  
  
  
  
  ieram ad reliquas duas casas cum casa arsit. Tectum frontem delapsus est.
  
  
  Nunc Nick in milites bumping erat. Videbantur ubique vagari, nescientes quid ageret, in umbras figens. Duae mapalia ex altera parte eodem modo tractari non potuerunt quo tres postremi. Fortasse unus ex illis erat Katie Lou et Mike. Nullae lampades ardent in his tuguriis. Nick pervenit ad primum et ad secundum ante perstrinxit. Tres milites stabant ad ostium. Non confundebantur. Fera pedibus terram glande levavit. Nick tugurium intravit. Reliquae tres mapalia flammae tantum lucis ad videndum contenta suppeditavere. Hoc unum ad arma et tela reponunt. Pluribus iam causis apertae sunt. Nick per eas respexit donec novum clipeum suum Tommy sclopetum invenit.
  
  
  Quinque tasque in sacculo suo exstaret reliquit. Nam sed ipsum quis nisi egestas aliquam. Unum pro certo erat: longe abesse necesse fuit, hoc unum exuit. Postea conservare statuit. ad vicum rediit. Milites congregare coeperunt. Aliquis imperium sumpsit. Sentina ad canalem inaugurata est, et hose aqua in duas ultimas casas immissas feriunt. Primus fere ad terram cremavit. Nick sciebat se per hos tres milites obtinere. Praesent eu mauris nec erat tempus tempor.
  
  
  Qui prope terram velociter moratus est. Machinam tormentarii Tommy in sinistra manu transtulit et Wilhelminam e balteo extraxit. In angulo domunculæ tertii constitit. Tres milites sclopetis instructi stabant, cruribus leviter distantibus. Lugerus in Nick's manu se incendit. Primus miles conversus, vasa omissa, ventrem suum apprehendit et cecidit. Ictibus adhuc tinniebant ab altera parte magalia. Sed tumultus militibus relictis. Inceperunt audire. Et Nick visus est solus tormentario Tommyi utens. Id ipsum exspectabant. Conversi sunt ad eum duo alii milites. Quisque cito bis accensus. Milites excussum in sese mutuo concurrunt. Aquam sibilantem audivit Annibal exstinguentem flammas. Modicum tempus erat. Ille angulum ad frontem cubiculi circumduxit et ianuam apertam Tommy gun paratam iecit. Postquam intus fremuit dentibus, maledixit. Esca erat - tugurium vacuum erat.
  
  
  Desinit. Milites congregare coeperunt. Quisque cursus cursus erat. Ubi enim sunt? Nonne alicubi eos tulerunt? an frustra? Tunc sciebat. Fors fuit, sed bona. Egressus tugurio protinus ad primum quem percussit. Inde egressi flammae passim strepere coeperunt. Restabat casae sceletum exustum. Quod ignis processit, ne milites quidem extinguere conantur. Quisque recta pergit ubi Ling cecidisse putabat. Quinque erant ambusta corpora, quae vidi quasi mumia in sepulcro. Fumus adhuc e pavimento undantis erat, quod abscondere adiuvit Nick a militibus.
  
  
  Eius quaesitum breve fuit. Omnes vestes erant, scilicet corpus Ling exustum. A .45 gente sclopetum iacebat iuxta corpus Ling. Corpus eius Nick fodit pollicem. Ad pedes eius dilapsum est. Sed movens eam, invenit quod quaereret, catenam coloris cinerei. Quam cum sustulit, adhuc ad tactum calidum fuit. Quaedam claves liquefactae sunt. Plures milites apud Pier. Eorum unus edicit, alios in coetum vocavit. Quisque lente e tugurio abierat. Currebat per funiculos lampadarum exustarum, donec exirent; Dein deflexit et retardat, cum ad imum concretum aedificium pervenit.
  
  
  Cemere gradibus gressum incederet. Quarta clavis ianuam ferro reseravit. Apertum stridore. Modo ante Nick intus ambulabat, gregem intuebatur. Milites fremebant. Cœperunt quærebant eum. Quisque atrum ANDRON intravit. Ad primam ianuam clavium delibavit donec unam ianuam reseravit. Tommy sclopetum ad paratam eam impulit. Foetorem carnis mortuae olere potuit. Corpus in angulo iacebat, cute sceleti arcte affixa. Satis iam olim fuit. Tres sequentes cellae vacuae erant. Ambulabat praeter unum quod erat, tunc animadvertit unum fores in in ANDRON apertum esse. Ambulavitque ad eum et cessavit. Tommy sclopetum repressit ut paratum esse faceret, dein intus abiit. Miles prope ianuam iugulato iure iacebat. Oculi Nick cellulam reliquam lustrabant. Is primo eos paene omisit; tunc illi duae formae patuerunt.
  
  
  Conglobati in angulo. Nick duos gradus versus illos suscepit et stetit. Femina pugionem ad iugulum pueri, extremum cutem transfigens, tenuit. Oculi pueri mulieris metum et horrorem reflectunt. Camisiam gerebat non dissimilis illa Sheila. sed in fronte et pectore scissa fuit. Quisque aspexit militem mortuum. Probabiliter conatus est
  
  
  
  
  
  eam rapere, et nunc ibi Nick putavit idem facere. Tunc Nick intellexit quod in cella obscuro Sinenses prospexit, sicut miles. Erat shirtless, leviter cruentus humerus, Tommy sclopellum in manu habuit, Lugerum et stilettum in cingulo braccae, et sacculum manus tasque de latere pendentis. Imo non viderit sicut Exercitus Civitatum Foederatarum ad eam servandam venerat. Rem diligentem esse. Si iniuriam moveret, rem iniuriam dixit, se sciret se pugionem trans iugulatum guy incidere et in cor suum immergere. Erat ab eis circiter pedes quattuor. Ille diligenter genibus flexis Tommy sclopetum in solo posuit. Femina caput movit et extremum pugionem gravius in iugulum pueri premebat.
  
  
  "Katie," Nick molliter dixit. "Katie, me adiuvet te."
  
  
  Non movet. Oculi eius aspeximus, adhuc timoris pleni.
  
  
  Eius verba diligenter Nick elegit. "Katie," inquit, etiam mollius. "Johannes exspectat. Vadis es iturus?"
  
  
  "Quis es?" petivit. Vestigium timoris liquit ocellos. Illa non tam dura mucrone mucrone urget.
  
  
  "Hic sum tibi auxilium" dixit Nick. "Iohannes misit me ad te et Mike ad eum. Qui te exspectat."
  
  
  "Ubi?"
  
  
  "In Hong Kong. Nunc auscultate. Milites huc veniunt. Si nos invenerint, omnes tres interficient. Faciendum est cito. Dabisne me adiuvare te?"
  
  
  Etiam plus timoris oculos reliquit. pugionem e gutture pueri detraxit. "Nescio" inquit.
  
  
  Nick dixit, "Odio ut hoc tibi impulsum sit, sed si diutius maneas, non erit tuum consilium."
  
  
  "Quomodo scio te posse credere?"
  
  
  "Tantum habeo verbum meum. Nunc amabo." Manum suam extendit ad eam.
  
  
  Katie dubitavit paucis secundis pretiosioribus. Tum videbatur animum explesse. Tradidit ei pugionem.
  
  
  "Bene," dixit Nick. Conversus ad puerum. "Mike, potes natare?"
  
  
  Respondit puer : Ita domine.
  
  
  "Magnum; hic quod te facere volo. Sequere me ex aedificio. Cum foras exierimus, ambo recta ad tergum caput. Cum ad dorsum perveneris, in penicillo perge. Scisne ubi canalis sit? hinc?"
  
  
  Katie annuit.
  
  
  "Deinde manere in fruticibus. Noli te ostendere. Move ad angulum canalis ut hinc amni accedas. Absconde et exspecta donec videas nugas descendentem canalem. Deinde natare post quisquilias. Erit a parte linea, ut in montem possis arripere. Recordarisne, Mike?
  
  
  "Ita, domine."
  
  
  - Nunc cura matrem tuam. Fac ipsa facit.
  
  
  Respondit : Etiam domine, ego. Risus levis apparuit in oris angulis.
  
  
  "Bene puer," dixit Nick. "Bene, eamus."
  
  
  Eduxit eos e cella per corridorem obscurum. Et cum pervenisset ad ianuam ad exitus, extendit manum suam eis ut prohiberet. Solus in vicum exivit. Milites in casa inter lineas collocabantur. Ad certum aedificium ambulabant et nunc minus viginti cubitis aberant. Quisque annuit Katie et Mike.
  
  
  “Festinandum est”, insusurravit. "Memento, alta in silva mane dum ad canalem perveneris. Paucas explosiones audies, sed in nullo desines."
  
  
  Katie annuit, Mike deinde per murum secutus est et a tergo.
  
  
  Nick illis triginta secundas dedit. appropinquare milites audivit. Ignes in ultimis duabus tuguriis ardebant, nec luna propter nubes erat. Tenebrae ab eo erant. Aliud grenade de sacculo extraxit et per breve currendum defensionem exuit. Medio ibi paxillo evulso grenade super caput eius militibus obiecit.
  
  
  Iam aliam grenade evellit cum primum explosum est. Fulgore animadvertit Nick milites propius esse quam putabat. Explosio tres ex iis delevit, media acie interiecto relicto. Nick ossa primae casae attigit. Secundae grenae clavum traxit et, ubi primum proiecerat, proiecit. Milites clamaverunt et iterum in umbras accensis. Secunda grenade prope finem lineae explosa est, duo plura destruens. Reliqui milites pro tegumento currebant.
  
  
  Nick circum e diverso exustis tuguriolum ambulavit, deinde per defensionem ad tugurium munitionis. Alterum grenade in manu habuit. Magnus futurus est. Ad ostium casae Nick clavum traxit et grenade in tugurium proiecit. Tum laeva sensit motum. circa angulum casae miles ambulabat et accensus sine meta erat. Bulla dextra auriculae Nick separata est. Miles maledixit et ludibrium versus Nick caput convertit. Nick ad latus torsit et in calce militis stomachi cum pede sinistro. ictum dimidiato pugno in iugula militis impressum perfecit. Is crepuit sub luctus.
  
  
  Seconda lata. Nick had trouble movens. Recurrit per defensionem. Miles obsidebat viam suam
  
  
  
  
  
  
  sclopetis directus monstratum est ad eum. Annibale terram percussit et volvit. Cum sensit corpus militis talos ferire, ad inguina torsit. Tria fere eodem tempore facta sunt. Miles grunxit et in Nick cecidit, sclopetum in aerem accensum, grenade in munitum explosum. Prima explosio seriem explosionum ampliorum posuit. Latera casae explosa. Flammae convolutae velut pilae ingentes aurantiacae proiectionis littus totam regionem accensis. Metallorum et lignorum fragmenta quasi ex centum fistulis dispersa. Et continuaverunt explosiones. Milites in dolore clamaverunt dum strages feriebantur. Caelum aureum erat lucidum, et scintillae ubique cadebant, accendit ignes.
  
  
  Miles gravabat Nick. Plurima explosionis hausit, et frusta bamboonis et metalli in collo et dorso eius infixa sunt. Non toties nunc explosiones factae sunt, Nickque gemitum sauciorum militum audivit. Proiecit militem ab eo et machinam Tommy sclopetum sustulit. Videbatur ne quis eum moveret ad gregem obsistere. Ubi nabat, animadvertit cistam tasque iuxta tabulam. Et sustulit eum et in tabula portavit. Deinde tabulam omisit et omnes funes omisit.
  
  
  Postquam naves solvit, solvit velum. Junk crepuit et lente a columpna recessit. Post eum vicus parvus ignibus parvis cingitur. Ardens tela interdum accendit. Insulae tuguriorum paene in aurantiaco lumine flammarum volitabant et villae tenues videbantur. Nick milites paenitebat; sed et ipse suum opus habebant.
  
  
  Nunc in agricola, Nick in medio alvei junk tenebat. Credidit se plus centum milia passuum ab Hong Kong fuisse. Celerius esset ad flumen descendere quam ante fuerat, sed molestias nondum prae se ferens sciebat. Colatorem verberavit, et funem emittit. Nabat e villa e conspectu, et solum crepitum occasionalem audiebat, ut plures munitiones exploderent. Terra in dextera quisquiliae humilis et planae, maxime oryzae, erat.
  
  
  Nick tenebras in ripa sinistra lustrabat, quaerens Katie et Mike. Tum animadvertit rudera paulo ante se natantem. Mike ad primam aciem ascendit, et cum satis altus esset, Nick eum navi iuvit. Katie ius post se ambulavit. Ascendens per convicium, gressum cepit et Nick in subsidium cepit. Et apprehendit manum eius renes eius et cecidit super illum. Illa se illi pressit, vultumque recondidit in pectore. Corpus eius umore lubricum erat. Femineum odorem dedit, qui nihil intererat neque fucis neque unguento. Ei quasi desperans adhaesit. Quisque in tergo eius plausae. Comparatum est corpus eius tenue et fragile. Intellexit eam esse per infernum.
  
  
  Non flevit aut flevit, modo ad eum tenuit. Mike stabat inscite iuxta eos. Post circiter duo minuta, lente bracchia circum se removit. Respexit in faciem suam, et Nick vidit eam vere pulchram esse.
  
  
  "Gratias tibi" inquit. Mollis erat ea vox, et prope nimis humilis foeminae.
  
  
  “Nihil mihi tamen gratias ago,” Nick dixit, “longum adhuc iter habemus. Vestimenta et oryzae in casula possunt esse.
  
  
  Katie adnuit et, bracchium circa Mike umeros imposito, Cameram intravit.
  
  
  Ad rotam rediens, Nick cogitabat de illis quae praecedunt. Prima fuit della. Sheila Kwan opus est tabula ut in luce transiret. Non habuit schedulam et in nocte fecit. Phasellus eu erat risus, et finibus ipsum. Arma eius erant Tommy gun, Lugerus, stiletto et archa grenades. Exercitus eius erat pulchra femina et puer duodecim annos natus. iamque minus quam dies superest.
  
  
  Canas laxare coepit. Nick sciebat se cito in della venturum esse. Praemisit ad dextram vidit parva puncta lucis. Prosequitur eo die Shells. cujusque animum expositam, omnem vicissitudinem. Sed in nocte motus eius erunt generales, non praecise. Unum tantum geritur - fluens flumen. Si alicubi invenire poterit in illa della qua omnes canales confluunt, eum in rectum ducet. Tum dextra ripa decidit et aqua circumdata est. Delta ingressus est. Nick agricola verberavit et per cockpit versus arcum movit. Sub se aquam obscuram studuit. Sampanae et junks in ancoris per Delta ponunt. Quidam habebant luminaria, sed maxime tenebrae. Nabat trans Delta crepuit.
  
  
  Nick desiluit ad principale navigium et unhooked agricola. Katie e casula oryzae cum patera fumantis emersit. Vestem rubeam splendidam gerebat, quae figuram arcte fovebat. Crines recenter pectebant.
  
  
  "Sentiens melius?" - Interrogavit Nick. Oryzae incepit comedere.
  
  
  "Multus. Mike dormivi ilicet. Non potuit quidem consummare rice."
  
  
  Quisque oblitus pulchritudinis suae non potuit. In photo John Lu ostendit ei iustitiam suam non facere.
  
  
  Katie respexit ad
  
  
  
  
  
  
  nudum malum. "Aliquid factum est?"
  
  
  "Im 'procursum exspecto." illi crateram vacuam tradit. "Quid scis de his omnibus?"
  
  
  Adligat, et parumper in cella timor quam in oculis habebat. "Nihil," inquit molliter. "Venerunt ad domum meam. Mike deinde apprehenderunt. Tenuerunt me donec unus eorum mihi iniectionem dedit. Proximum memini, evigilavi in hac cellula. Id cum verus horror coepit. Milites... - Caput illa suspendit, loqui non potuit.
  
  
  "Noli loqui" dixit Nick.
  
  
  Caput extulit. "Dictum est mihi quod Johannes mox erit mecum. Bene est ille?
  
  
  "Quatenus scio." Nick igitur ei omnia narravit, solum colloquia cum illis relinquens. Narravit ei de complexu, de colloquio cum Ioanne, et in fine dixit: “Ergo tantum habemus usque ad mediam noctem ut te recipiam et Mike ad Hong Kong, et in duobus horis lux erit. .
  
  
  Katie diu tacuit. Tunc dixit: “Timeo, ne multum negotii tibi fecerim, nec etiam nomen tuum novi;
  
  
  "Mos operae est te incolumem invenire. Nomen meum est Nick Carter. Ego agens imperium."
  
  
  Nabat citius ferebatur. Vena illum sustulit et admovet, aura levi adiutus. Nick recubuit ad colentem. Katie contra starboard rail incubuit, in cogitationibus suis amisit. "Bene tantum tenuit," Nick cogitabat, sed durissima pars adhuc futura erat.
  
  
  longe post Delta fuit. Quisque Whampoa lumina videre potuit praemisit. Naves magnae ad utramque partem fluminis ancoris iacebant. multa civitas ante lucem obscurata est, quae haud procul aberat. Katie ivit ad Cameram ut somnum caperet. Nick apud colonum mansit, oculis suis omnia spectans.
  
  
  Nabat transibat, permittens ventum et ventum versus Hong Kong portare. Nick colens adtonsit, sollicito anxius angit. Omnia facilia, nimium facilia. Utique non omnes milites in villa interfecti sunt. Ex illis necesse est quosdam ignes ad terrorem incutiendum evasisse. Et operator radiophonicus aliquem contingi debet antequam Nick iecit. Ubi erat haec circuitus navicula?
  
  
  Nick evigilans in principio et vidit Katie ante se stantem. Habebat poculum capulus calidum in manu sua. Nox obscura eo defluxerat ut densam pluviam in utraque ripa fluminis videret. Sol mox oritur.
  
  
  “Accipe hoc, Katie dixit. "Tu vide ut tibi opus sit."
  
  
  Quisque capulus. Corpus eius expavit. Dolore hebeti traiecto cervicis et aurium. Is erat intonsus et sordidus, et ad sexaginta milia habebat.
  
  
  "Ubi Mike?" Sorbere capulus, calorem sentiens usque ad finem.
  
  
  In arcu aspicio.
  
  
  Subito Mike clamore audivit.
  
  
  "Nick! Nick! Illic 'a navi veniens!"
  
  
  “Ille colens,” Nick dixit Katie. Mike erat in uno genu, dextera parte arcus demonstrans.
  
  
  "Ecce," inquit, "Ecce modo ascendo flumen."
  
  
  Navicula alta in aqua celeriter movebatur. Nick vix duos milites in sclopeto stantes super foredeck efficere potuit. Non multum temporis fuit. Iudicantes per viam navim appropinquare sciverunt se Katie et Mike habuisse. Eos operator radiophonicus appellavit.
  
  
  "Bene puer," dixit Nick. "Nunc aliqua consilia ineamus." Simul e cockpit in navi insiluerunt. Nick tasinatum pixidem aperuit.
  
  
  "Quid est?" - quaesivit Katie.
  
  
  Nick operculum causae aperuit. "Navigium Patrol. Pro certo scio de te et Mike. Nostra navi vehitur; iam ad terram movebimus". Tunica eius iterum sacculum tasque repletum est. "Ego te et Mike natare ad litus nunc."
  
  
  "Sed..."
  
  
  "Ad praesens tempus non est disputandum.
  
  
  Mike tetigit scapulam Nick et columba. Katie exspectavit, inspiciens in oculos Nick.
  
  
  "Tu, inquit, occideris.
  
  
  "Non si quae volo eveniat omnia. Nunc move! Ego te alicubi per flumen conveniam.
  
  
  Katie eum maxillam osculatus est et ad latus impingit.
  
  
  Nunc Nick audire poterat machinas potentissimas navigii circuitus. In casulam ascendit et velum deposuit. Deinde in agricolam insilivit et ad laevam acriter proiecit. Junk iuvenci trans flumen vertere coepit. Navicula iam propior est. Nick vidit flammam aurantiorum e dolio eruptam. Testa per aerem sibilavit et rectum ante nares junk explosa est. nabat concussa quatiebat. Laevum latus e regione navigii circuitus. Quisque post ab dextera parte cockpit positus, machina tormentarii Tommy superposita iacebat. Navis circuitus longius adhuc erat ut ignem apertum.
  
  
  tormento iterum accensus est. Testa iterum per aerem mota, hoc solum tempore explosio cavitatem in aqua recta post arcum aperiens scindebat. Nabat acriter excussum, paene excusso Annibale pedes. et statim mergere coepit. Quisque exspectabat. Navis circuitus prope iam erat. Tres plures milites tormentorum machinarum ignem aperiebant. Cameram circa Nick perforatam glande scatet. Etiam at erat.
  
  
  
  
  
  
  Foramen in dextera parte. Noluit diu natare manere. Scapha satis magna erat ut militum voces videre posset. Sonum quendam exspectabat. Milites sagittarii cessaverunt. Navis tardius coepit. Tum Nick sonum audivit. Navigium appropinquabat. Machinae abiectae, Nick erecto capite satis conspicuo. Tunc patefecit ignem. Prima eius eruptio duos milites tormento arcus eiectos occidit. transversum sine intermissione accensus est. Tres alii milites ultro citroque excusserunt, in se invicem bumping. Circumda operarii et milites circum navigium currunt operculum quaerentes.
  
  
  Nick sclopetum Tommy posuit et primam grenadem extraxit. Paxillum extraxit et proiecit, deinde alterum evulsit, paxillum evulsit et proiecit, ac deinde tertiam extraxit, paxillum extraxit et proiecit. Tommy sclopetum sustulit et columbam in flumen reduxit. Prima grenade explosa est cum aquam percussit, quae erat glacialis. Validissimas crura pressit sub pistolis Tommyi et reliquae tasque. Et statim surrexit, et iuxta navim exsurgebat. Secunda grenade naviculam in circuitu suo seorsum tulit. Quisque a parte nabat suspensus, alterum grenade de sacco trahens. Dentibus suis clavum extraxit et super oram claustri ad cistam tasque apertam proiecit. Ille deinde emisit et teli sui pondere ad imum fluminis eum protinus portare permisit.
  
  
  Pedes luto tabescentem fere statim feriunt; imum erat octo vel novem pedes. Cum ad litus se movere coepit, vage strepitus parvarum rerum seriem audivit, deinde ingentem pulsantem pedibus, iterum iterumque involutus. Aures eius seorsum volare videbantur. sed concussio eum in litus proiecit. Et paulo plus valebit, caput supra aquam attollere. Fracto cerebro, laeso pulmone, dolor in collo erat; adhuc pedes eius defessi ambulabant.
  
  
  Primo in summitate capitis sui frigiditatem sensit, deinde nasum et mentum extra aquam levavit et in dulci aere inspiravit. Tres insuper gradus levavit caput. Spectare se ad scenam modo discessit. Nabat iam demersa est, et circuitus scapha iam ad imum ibat. Ignis maxime conspicuum absumerat, et aqua iam per navigium currit. Videns puppi mergi coepit. Cum ad ignem aquam pervenisset, sonitus magnus sibilus auditus est. Scapha lente demersa est, aqua per eam irruit, cellas omnes et cavitates implens, sibilantem ab igne, qui mersa navi minuebatur. Nick terga vertit et solem matutinum connivuit. Torvo adnuit prudentia. Erat lux diei septimi.
  
  
  CAPUT DUODECIMUM
  
  
  Katie et Mike morabantur inter arbores Nick ad terram. Olim in arida terra, Nick aliquot altos flatus sumpsit, tinnitum in capite suo exuere conatur.
  
  
  "Numquid possum adiuvare vos portare aliquid?" - Mike petivit.
  
  
  Katie manu prehendit. "Gaudeo te bene."
  
  
  Oculi eorum parumper convenerunt, et Nick fere dixit quod sciebat se penitere. Ejus pulchritudo propemodum intolerabilis fuit. Ne de ea cogitaret, armamentarium suum exiguum repressit. Omnes fere quattuor tasque in flumine amisit; Tormentum Tommy circiter quartam partem clipeorum reliquit, et Wilhelmina quinque ictus reliquit. Non est bonum, sed debet operari.
  
  
  "Quid fit?" - quaesivit Katie.
  
  
  Quisque stipulam mento perfricuit. "Sunt vestigia aliqua prope
  
  
  Per silvam et frutices ambulavit. Negotiatio tarda propter crebras incrementa, et saepe obsistere debebat Katie et Mike quietem. Sol calidus erat et insecta eos affligebat. Mane omnes ambulabant, longius et longius a flumine progressi, per valles parvas et in humiliora cacumina descendentes, donec tandem, paulo post meridiem, ad semitas ferriviarias pervenerunt. Vestigia ipsa per vepres latam incidere viam. Humus certe pedum decem ab utroque latere constabat. Splendebant in sole meridiano, Nick sciebat se bene esse.
  
  
  Katie and Mike plopped on the ground at the edge of spinetis. Extendit, graviter spirans. Nick ambulavit per vestigia aliquantulum, aream studens. sudore madebat. Impossibile erat narrare quando proximum agmen venturum esset. Posset esse aliquas minutas vel plures horas. Et non multas horas reliquit. Reversus est ad Katie et Mike iungere.
  
  
  Katie sedit cum cruribus succincti sub ea. Aspexit Nick, oculos a sole protegens manu. "Bene?" Illa dixit.
  
  
  Nick genibus flexis et varios lapillos hinc inde disjectos sustulit. "Bona," inquit, "si agmen possumus prohibere."
  
  
  "Quare hoc be
  
  
  
  
  
  Top?"
  
  
  Quisque cancellos circumspexit. "Pulchellus hic planus est. Quando et si tramen venerit, satis celeriter movebitur."
  
  
  Katie surrexit, stricta tunicam excutiens et manus in coxis ponens. "Bene, quomodo hoc prohibemus?"
  
  
  Quisque id risus erat. " Certusne es paratus?"
  
  
  Katie unum pedem leviter in fronte alterius posuit, speciosissime pose percussit. "Non sum flosculus parvus in simpulo servandus. Nec est Mike. Ambo e bonis familiis veniunt. Ostendisti mihi hominem te esse callidum et crudelem. Bene, ego non sum. Malum me. Opinor nos eundem finem habemus - ad Hong Kong ante mediam noctem. Puto te satis diu tulisse. Nescio quomodo adhuc stabat, quid simile videris. Aliquam Incipimus portantes oneris partem nostram. Consentisne, Mike?
  
  
  Mike ad pedes desiluit. Dic ei, mom.
  
  
  Katie ad Mike despiciens, tunc aspexit ad Nick, oculos iterum obumbrans. "Ita, ego iustus unam quaestionem habeo pro te, Mr. Nick Carter. Quomodo hoc agmen prohibemus?"
  
  
  Nick sibi tacite chuckled. "Nonne est lentus ad ungues? Mihi rebellio similis est."
  
  
  Catby ad eum ambulavit cum lateribus suis brachiis. Gravis orandi vultus in facie pulchra erat. Illa molliter dixit, "Non seditio, domine, auxilium ob reverentiam, admirationem et fidem principi nostro offerendo. Villas destruitis et naves agitis. Nunc ostendite nobis impedimenta prohibere."
  
  
  Dolorem in pectore Nick sensit quod non satis intellexit. Crescebatque intus in eum sensus, magnoque animi affectu pro ea.
  
  
  Fieri autem non potuit, ut sciebat. Mulier nupta fuit cum familia. Non, sicut dormire voluit, comedere et bibere. Demiratus est ei aliquando pulchritudo eius, cum ultra vires esset.
  
  
  "Bene," inquit, intuitum eius intuens. Hugonem e balteo extraxit. "Dum ramos et frutices incido, volo te eos in vestigiis ferriviariis figere. Non opus est magno acervo ut eminus videant. Mike, "Non possunt prohibere." dixit incipiens secare. "Sed forte tardabunt satis nobis ad saliendum."
  
  
  Duae fere horae ante Nick transierunt altitudine contentae. Videbatur sicut tumulus viridis, laetissimus, in diametro circiter pedes quatuor, in altitudine fere pedum sex. E longinquo visum est ut agmen quodvis omnino intercluderet.
  
  
  Katie consurgens, ultimum super rogum ramum collocans, et dorsum manu frontem tersit. "Quid nunc accidit?" petivit.
  
  
  Quisque humeros. " Nunc exspectamus."
  
  
  Mike calculis colligendis coepit in arbores proicere.
  
  
  Quisque puerum a tergo adiit. "Habes bonam manum ibi, Mike. Ludisne Foedus Parva?"
  
  
  Mike cessavit flare et coepit movere lapillos in manu. "Ego quattuor lockouts annum."
  
  
  "Quattuor? Quod bonum est. Quomodo habes in foedere?"
  
  
  Mike lapillis in fastidium. "In bibendum perdidimus. Secundo loco finivimus."
  
  
  Quisque arridebat. Cernere patrem in puero, derecto crine nigro, In latere uno frontis, oculosque atros. "Bene", inquit. "Semper anno proximo est.
  
  
  "Nick, I'm solicitus about my mom."
  
  
  Nick attigerat Katie. Sedebat sub pedibus suis zizania inter lapilli trahens quasi in area propria. "Quid cogitas?" interrogavit.
  
  
  "Dic mihi rectum," Mike dixit. "Non sumus facturi, sumus?"
  
  
  "Sane hoc faciamus. Paucis horis diei plus dimidium noctis Comperto. Si in Hong Kong non sumus, tempus sollicitudinis est decem minuta ad mediam noctem. Nos tantum sexaginta milia passuum obtinuit. Si non venimus, curabo de te. Sed usque tunc loquere possumus hoc tractare".
  
  
  "Quid de matre? Non est sicut me et te, id est, femina et omnia".
  
  
  "Nos sumus vobiscum, Mike," Nick dixit sentiens. "Nos curamus eius".
  
  
  Puer risit. Quisque ambulavit ad Katie.
  
  
  Aspexit eum et mouit caput. "Volo te experiri somnum capere."
  
  
  "Tramen deesse nolo," dixit Nick.
  
  
  Tum Mike vociferatus est. "Audi, Nick!"
  
  
  Nick conversus. Nempe bruchus fremunt. Katie manum apprehendit et eam ad pedes sustulit. "Eamus."
  
  
  Katie iam proximus ad eum currit. Mike se adiungit et omnes tres per vestigia currebant. Currebant usque ad rogum quod fecerat, post eos disparuit. Nick inde Katie et Mike quinque pedes in silvam traxit. Tunc cessaverunt.
  
  
  suffocaverunt aliquandiu donec respirare solent. " Satis longe sit " dixit Nick . " Noli facere , donec tibi dicam " .
  
  
  Sonum clicking audiebant languidiores crescebat. Tunc audiverunt sonum velocissimi ordinis. Quisque dextra Katie amplexus, Mike sinistra. Katie maxillam contra pectus suum expressit. Mike erat Tommy gun in sinistra manu. Fit sonitus; tunc viderunt ingens motivum nigrum transiens in conspectu Domini
  
  
  
  
  
  m.— Post haec iterum transiit, et onerariae naves turbatae sunt. "Retardari," putavit Nick. Securus.
  
  
  Sonus stridens factus est sonus qui crescebat sicut currus magis conspicui facti sunt. Nick animadvertit quartum hominem ianuam apertam habuisse. Stridens continuata, motus ingentis anguis connexis machinis retardans. Magna facta est pulso, quod Nick assumpsit, per machinam congeriem fruticum causatam. Tum stridens sistitur. Vehicula nunc lente agebant. Inde celeritatem colligere coeperunt.
  
  
  "Non prohibere" dixit Nick. "Age. Est nunc vel numquam."
  
  
  Erat ante Katie et Mike. Celeriter currus celeritatem sustulerunt. Ille omnes vires suas in cruribus fessis accurrit ad ianuam apertam boxcar. Ponens manum in pavimento currus, desiluit et circumagebat, appulsum in foribus sedentem situm. Katie ius post se ambulavit. Extendit ad eam, sed retrocedere coepit. Illa prehendit anhelitum et retardavit. Procumbens Annibale. Tenens ad postes firmamentum, innixus, laevum brachium circa lumbos suos involvit, et pedes eius abiecit et in currum post se posuit. Extenditque ad Mike. Sed Mike cito ad pedes surrexit. Nick manu apprehendit et in raedam desiluit. Tommy pistol strinxerant iuxta eum. Recumbentes, graviter spirantes, currus nutare sentientes a latere ad latus, audientes cliccum rotarum in vestigiis. Raeda stipulam veterem et fimum bubulum sensit, sed Nick non potuit adiuvare sed ridere. Ibant horae circiter milia passuum LX.
  
  
  Tramen equitare paulum supra dimidiam horam duravit. Katie et Mike dormientibus. Etiam Nick dormitans. Omnes conchas in Wilhelmina et Tommy sclopeto siccavit et cum curru gestavit, caput annuens. Primum animadvertebat longiorem interstitium rotarum pulsantium. Cum aperuit oculos suos, vidit campum multo tardius moveri. Celeriter surrexit et ad portam apertam se contulit. Agmen intrabat in castellum. Plus quam quindecim milites vestigia ante machinam clauserunt. Crepusculum erat; sol paene occidit. Nick numeravit decem carros inter ipsum et machinam. Exsibilebat machinam et beeped quasi inhibebat.
  
  
  "Mike," Nick vocatur.
  
  
  Mike statim experrectus. Sedit, oculos terit. "Quid est?"
  
  
  "Milites. Steterunt agmen. Surge mom est. Nos relinquere youll 'have."
  
  
  Mike excussit Katie humero. Tunica eius prope ad umbilicum ab ipso cursu ad hamaxa abscissa est. Sedit sine verbo, tunc ipsa et Mike surrexit ad pedes eorum.
  
  
  Nick dixit, "Viam prope cogito esse quae ducit ad terminum villae Shench One. Futuras quaedam currus habebimus."
  
  
  "Quam longe est urbs ista?" - quaesivit Katie.
  
  
  "Probabiliter viginti vel triginta millia pass. adhuc superesse possumus si currum accipimus."
  
  
  "Ecce," Mike dixit. "Milites circum motivum".
  
  
  Nick dixit, "Nunc incipient quaerere pugilum. Umbrae cis illic sunt. Puto nos ad tugurium accedere. Primum ibo. Oculi milites observabo et deinde monstrabo te eos sequi. unum ad tempus."
  
  
  Nick Tommy sclopetum accepit. Prosiliit e curru, expectans, procubuit, frontem traminis intuens. Milites fabrum loquuntur. Cubat, pedes circiter quindecim ad statio viae veteri. Et convertit angulum et constitit. Milites diligenter observans, versus Mike et Katie innuit. Katie primus cecidit, et cum defensionem traiecit, Mike e curru surrexit. Katie ambulavit usque ad Nick cum Mike sequentibus post eam.
  
  
  aedificia post agmen ad frontem movebantur. Cum longe ante milites essent, vestigia transgressi sunt.
  
  
  Iam erat obscura cum Nick viam invenit. Stabat in extremis cum Katie et Mike post eum.
  
  
  Ad laevam pagus modo venerat, ad dextram via erat Shench'Uan.
  
  
  "Numquid hitchhiking?" - quaesivit Katie.
  
  
  Quisque barbatum mentum graviter perfricuit. Nimis multi milites hac via moventes sumus. Damnamus certe nolumus totum fasciculum eorum prohibere. Custodes termini forte aliquot vesperas in hoc vico habe et discedunt. Certe unus miles non cessabit. mihi."
  
  
  "Erunt mihi," Katie dixit. "Milites ubique iidem sunt. Puellae similes sunt. Et 'facies, is qui sum."
  
  
  Nick dixit, "Non habes me vendere." Et convertit ad videndum torrentem qui per viam currit, deinde ad eam. "Certe potes tractare?"
  
  
  Illa subridens revocavit pose amoena. "Quid censes?"
  
  
  Quisque arridebat. "Magna. Hic est quomodo cum eo laboramus. Mike, per viam hic traho." Ostendit ad Katie. "Fabula tua est currus fragosus in torrente. Puer tuus vulneratur. Vos postulo auxilium. Stulta est fabula, sed quam potero in tam brevi tempore.
  
  
  Katie adhuc ridebat. "Si milites es, non putes se nimium interesse fabulae quam narro."
  
  
  Quisque monitionem digito monstravit eam. "Attende".
  
  
  
  
  
  
  
  "Ita, domine."
  
  
  "Eamus in uallem donec probabilem prospectum uideamus."
  
  
  Cum in uallem insilirent, par e villa in luces apparuerunt.
  
  
  Nick dixit, "Nimis currus Excelsa est. Spectat sicut salsissimus vir. Mane pone."
  
  
  Salsissimus vir militaris fuit. Dum praeteriit, milites cantabant. Ejecit, et per viam ire pergit. Tum alterum par headlights apparuit.
  
  
  "Est currum," Nick dixit. "Exi, Mike."
  
  
  Mike exilivit e torrente et extendit. Katie ius post se ambulavit. Erigens tunicam suam et crines permulsit. Resumpsit ergo hoc pose. Accedente curru, coepit fluctuare brachia, hoc locum tenere conatur. Tires emissae in sidewalk et currus abrupte cessaverunt. Sed iter septem fere pedum in Katie antequam ad finem sistendum veniret.
  
  
  Tres in ea milites fuerunt. Ebria. Duo statim egressi sunt et retro Katie versus ambulaverunt. Auriga e autocineto surrexit, ad tergum raedae ambulavit et duos alios spectans stetit. Riserunt. Katie fabulam narrare incepit, sed ius erat. Omnes volebant eam esse. Accepitque unus manum suam, et memoravit aliquid quomodo aspexit. Alter incepit mulcere pectora plausus. Quisque celeriter per torrentem in fronte currus movetur. Hunc praecedens e torrente conscendit et ad aurigam pertendit. Hugo erat in dextra manu. Curru movit, et a tergo ad militem accessit. Laeva os suum tegebat, unoque motu celeri Hugonem hominis iugulum excidit. Ut miles in terram cecidit, calidum de manu sanguinem sensit.
  
  
  Katie cum aliis duobus placitavit. Coxas habebant supra lumbos eius, et cum altera palpabat et terebat, altera ad currum trahebat. Nick sequebatur eum qui eam trahebat. Et accedens post eum, apprehendens eum capillo, trahens militem ad caput, et Hugonem in gutture feriebat. Novissimus miles vidit eum. Katie proiecit et ominosum pugionem extraxit. Quisque gladium diu pugnae tempus non habuit. Oculi ocelli militis e potu caligant. Nick quatuor gradus retro sumpsit, Hugo ad laevum bracchium movit, Wilhelmina e balteo traxit et hominem in faciem iecit. Katie exclamavit. Illa duplicavit, ventremque tenet, et nixa currum. Mike ad pedes desiluit. spectans scenam immotus stetit. Quisque nolebat utervis simile hoc videre, sed eventurum esse sciebat. In mundo suo erant, non illorum, et tamen Nick non curabat de parte muneris sui, id accepit. Sperabat se id facturos esse. Nick sine mora tria cadavera in torrentem devolvit.
  
  
  "Mihi in curru vade" iussit.
  
  
  Mike non movere. Terram latis oculis aspexit.
  
  
  Nick ad eum accessit, bis eum in facie pulsavit et ad currum eum impulit. Mike primo invitus abiit, deinde ex eo disrumpere visus est et in sedem posteriorem ascendit. Katie adhuc inclinata erat, sustentationem in curru retinens. Quisque brachium suum circa umerum eius posuit et eam in sede anteriori adiuvit. circum currebat ante currum et post rotam obtinuit. Ipse machinam incepit et viam deiecit.
  
  
  Erat verbera-sursum fessus 1950 Austin. Pressio coniecturam gasoline dimidiam piscinam ostendit. Silentium in autocineto prope increpuit. Katie oculos taediosam in faciem suam sensit . Currus veteris vini odoratus. Quisque velit fumabat unum e suis Montibus. Tandem Katie locutus est. "Est solum officium pro te, non est? Non curas de me vel Mike. Modo nos ad Hong Kong ante mediam noctem, utcumque. Et omnes qui in via obveniunt, occide."
  
  
  "Datum," Mike dixit, "Pater quoque facit." Posuit manum super humero Nick. "Nunc intelligo."
  
  
  Katie despexit digitos eius in gremio suo iunctis. "Ignosce, Nick," inquit.
  
  
  Quisque oculos suos in via custodivit. "In omnibus nobis aspera erat. Tam pulchrum nunc es. Ne nunc me deseras. Nos tamen hanc lineam transire."
  
  
  Manu gubernaculo rotam tetigit. "Manipulus tuus non seditionem faciet," inquit.
  
  
  Subito Nick rugitum aeroplani machinae audivit. Primo mollis videbatur, deinde paulatim crescebat. Is post eos venit. Subito via circa Augustinum igne discerpta est. Nick rota gubernans primum ad dextram, deinde ad sinistram versa est, currum in obliqua forma movens. Sibilus erat ut planum supra caput praeterierat, deinde sinistrorsum vertebatur, alti- tudinem in proximum transitum faciens. Quisque a quinquaginta milibus horae ferebatur. Praemisit, leviter caudas salsissimus militaris efficere potuit.
  
  
  "Quomodo tam cito inveniunt?" - quaesivit Katie.
  
  
  Nick dixit: "Alius salsissimus debet inveniri corpora et ea radiosa esse. Cum sonat planum vetus propeller, fortasse aliquid volatile arripuit. Ego aliquid experiar. Suspicio. " gubernatorem esse. secundum se volantes headlights.
  
  
  Planum non transiit adhuc. Quisque luminaria in Augustini avertit, deinde machinam convertit.
  
  
  
  
  
  
  et cessavit. Mike a tergo sedis respirationem gravem audire potuit. Non erant arbores, nec quicquam ei subtus ad hortos. Si erraret, anates sederent. Tum languide plani machinam audivit. Tumultus factus est machina maior. Quisque sensit se sudare incipiens. Planum humile erat. Accessit ad illos, et decidit. Annibal igitur de pennis suis exeuntes flammas vidit. Ex longinquo salsuram videre non poterat. Sed vidit globulum aureum per aerem volubilem, et tonitruum altum explosionem audivit. Planum est ut alium transeat.
  
  
  “Melius sedemus paulisper”, dixit Nick.
  
  
  Faciem suam manibus Katie operuit. Omnes viderunt plaustrum ardentem mox supra horizontem.
  
  
  Planum altior erat, quod ultimum transitum facit. Praetervolavit ad Augustinum, deinde plaustrum ardens et perseuerauit pulsis. Quisque tardius movet Austin deinceps. Ex parte viae mansit minus triginta. Non averte lucem. Tarde admota sunt donec incendium plaustrum appropinquaverunt. dispersa sunt corpora per iter ac per viam. Alia iam nigra ardebant, alia adhuc ardebant. Katie faciem manibus suis operuit ut nihil videre posset. Mike in fronte sedis innixus, per windshield cum Nick prospiciens. Nick Austin viam eiecit sursum ac deorsum, conans per aream transire sine cadaveribus superfluentibus. Abiit, inde celeritatem sustulit, in fugam vertens. Praemisit vidit Shench'Uan micantia lumina.
  
  
  Cum propius ad urbem appropinquarent, Nick conatus est fingere quis terminus similis esset. Frustra enim eos decipere conari. Omnis miles in Sinis eos probabiliter quaerebat. Perrumpere habe- bunt. Si recte meminisset, hic terminus erat magna porta in saepes. Profecto impedimentum erit, sed nihil in alia parte portae erit, saltem donec ad Fan Ling in Hong Kong parte. Sex aut septem milia a porta erunt.
  
  
  Iam appropinquabant Shench'Uan. Erat una via principalis, et in fine ejus Nick vidit sepem. ad latus traxit, et stetit. Circiter portam decem milites sclopetis humeris suis discurrentes. Apparatus sclopetum ante domum satellitum inauguratus est. Ob multam horam, platea per oppidum obscura et deserta erat, sed area circa portam bene accensa erat.
  
  
  Quisque fessos oculos attrivit. "Hoc est", inquit. "non multa arma habemus."
  
  
  "Nick." Mike erat. "Sunt tres sclopetis in tergo sedem."
  
  
  Nick in sedem suam convertit. "Bonus puer, Mike. Aderunt." Katie aspexit. Saepem adhuc spectabat. "Satisne salves?" interrogavit.
  
  
  Conversa ad eum. Labium inferius deprehensum est inter dentes eius et oculos eius lacrimis implevit. A latere ad latus caput concutiens, dixit, "Nick, I... Hoc me tractare non puto."
  
  
  Occidens manu apprehendit. "Audi, Katie, suus est. Postquam per hanc portam pervenimus, supra erit. Cum Ioanne iterum eris. Domum ire potes."
  
  
  Oculos clausit, et adnuit.
  
  
  "Potesne agitare?" interrogavit.
  
  
  Adnuit iterum.
  
  
  Nick ascenderunt in sedem posteriorem. Tria tormenta compescuit. in Russia facta sunt, sed in bono statu esse exspectaverunt. Se convertit ad Mike. "In sinistra parte ibi demitte fenestras." Mike fecit. Interea Katie post rotam obtinuit. Nick dixit, "Volo te in solo sedere, Mike, cum dorsum tuum ad ostium." Mike fecit ut ei dicebatur. "Caput tuum sub illa fenestra serva." Occidens tunicam suam circa lumbos solvit. Quattuor tasque iuxta inter Mike crura collocavit. "Hoc ita facis, Mike", inquit, "cum verbum meum tibi dabo, clavum primum grenade trahere, numera quinque, super umerum tuum projice et fenestram, numera decem, accipe. secundo grenade, et fac iterum.» donec egrederentur ah eis. Intellexistis omnia? "
  
  
  "Ita, domine."
  
  
  Killmaster conversus ad Katie. Suam manum super humerum leniter imposuit. "Vides" inquit "recta linea est hinc ad portam. Volo te humilis incipere et deinde ad alteram ire. Cum raeda recta ad portam vadit, dicam tibi. Tunc volo te tenere rotam arcte gubernantem." Infra, urge gas pedali ad solum, et pone caput in solio. Memento, ambo, tempus tuum sume!"
  
  
  Katie annuit.
  
  
  Quisque substitit ad fenestram oppositam Mike cum Tommy gun. Tria tormenta intus posita firmavit. "Omnisne paratus?" interrogavit.
  
  
  Adnuit uterque.
  
  
  "Bene, eamus ergo!"
  
  
  Katie leviter excussum ut illa coepit. Eiecit in mediam viam et ad portam pertendit. Tum ad secundum switched.
  
  
  "Vos bonum respice," dixit Nick. "Nunc ledo!"
  
  
  The Austin visus larch as Katie in the gas pedal gressum, deinde celeriter celeritatem colligere coeperunt. Katie caput ab oculis evanuit.
  
  
  
  
  
  
  Custodes ad portam curiose observabant ut currus ad eos accederent. Quisque nondum ignem aperire noluit. Custodes autem videntes Austin accelerare, cognoverunt quid esset. Scloptae ex humeris ceciderunt. Duo ex illis ad machinam sclopetis celeriter procurrerunt. Una e sclopeto accensus, sculpens glandem stella in windshield. Nick e fenestra procumbebat et brevi rivulo e pistol Tommy unum e custodibus ad machinam sclopetis incidit. Plures ictus sonuerunt, discerpentes windshield. Nick accensus duo brevia erumpit, glandes scuta sua reperientes. Tum sclopetum Tommy e glandibus cucurrit. "Iam, Mike!" clamavit.
  
  
  Mike fiddled cum tasque paucis secundis, deinde ad negotium descendit. Paucae antemnae erant perticam. Grenade prima explosa est, uno praesidio caeso. Machina sclopetum insonuit, eius glandes sicut grando in raedam cadentes. Pars anterior fenestrae in medium concisa et excidit. Nick de Wilhelmina tulit. Accensus, periit, iterum accensus, omissa custodia unius. Secunda grenade prope machinam sclopetis explosa est, sed non satis laedendi operantium. Fabulabatur dum currus mandendo. Windshield conlisus, deinde apertus tanquam ultimus vitreus avolavit. Nick incendium servavit, interdum feriendo, interdum deficiebat, donec tandem totus ille globus erat dum felis traxit. Tertius grenade prope teloneum custodis explosum est, eam ad terram devexit. Una machina tormentorum aliquo casu ictus cecidit. Strigare explosum est ut tormentorum sonitus crepitus per eam defecerat. Quod Augustinus turn reliquit. "Rotam ad dextram trahe!" - Nick clamavit ad Katie. Traxit, currus erectos, sepem perrupit, horruit, perduravit. Quartum grenade sepem maxime deletum est. Quisque sclopetis Russiae accensus est. Suam diligentiam valde expetendam reliquit. Custodes currus appropinquaverunt. Sclopetis scapulis; ad tergum offa ad currus. Tergum fenestra e glandibus suis stellis tegebatur. Iacerent etiam post eorum glandes currus ferire cessaverunt.
  
  
  "Numquid facimus?" - quaesivit Katie.
  
  
  Interfectorem Russorum sclopetum e fenestra proiecit. "Sedere potes, sed pedalem gasi in pavimento custodi."
  
  
  Katie sedit. Augustinus misfire coepit, deinde tussi. Denique machinam simpliciter mortuam esse et raeda cessavit.
  
  
  Mike habebat color viridi ad faciem. Clamavit, "emitte me." "Puto me male iens!" Ille e curru exivit et in frutices via disparuit.
  
  
  Undique erat speculum. Quisque in sede anteriori repit. Katie fenestram prospexit quae ibi non erat. Horrebant humeris; tunc exclamavit. Lacrimas suas celare non conetur, veniant ab aliquo intimo intimo. Devolvunt genas et mento decidit. Totum corpus quassabat. Nick eam fovit et traxit ad se.
  
  
  Vultuque premebat praecordia. Voce obvoluto, ingemuit, "Num ... possumne dissolvere?"
  
  
  Comas permulsit Annibal. "Veniant, Katie," dixit molliter. Non famem, sitim, nec vigiliis esse sciebat. Sensus enim eius altius quam cupiebat penetravit. Clamor in singultus vertitur. Caput autem eius leviter a pectore eius amovit et super brachium eius plica quievit. Intuita se ingemit , cilia humida , labra leviter divisa . Quisque diligenter filum comarum fronti praeclusit. Molliter labra tetigit. Osculata est eum resupinatum, deinde caput ab oculis eius admovit.
  
  
  "Ne id feceris" insusurravit.
  
  
  "Scio," Nick dixit. "Paenitet."
  
  
  Irridebat ei. "Non faciam."
  
  
  Nick eam e curru adiuvit. Mike eis.
  
  
  "Meliorem sentis," interrogavit eum Nick.
  
  
  Adnuit ergo manum ad currus quassabat. "Quid nunc faciamus?"
  
  
  Quisque movere coepit. "Nos ad Fan Ling."
  
  
  Longe non abierant cum Nick audiverunt bracteas helicopterarum. Levavit oculos suos vidit helicopterum venientem ad eos. "In frutices!" clamavit.
  
  
  Sederunt inter frutices. Helicopter eos supra gyros. Submisit se leviter, quasi casu tantum, a quo venerat eo loco avolavit.
  
  
  "Num viderunt nos?" - quaesivit Katie.
  
  
  " Verisimile." Quisque dentes stricte.
  
  
  Katie ingemuit. "Cogitavi nos nunc tuti esse."
  
  
  "Salvus es" dixit per vitreos dentes Nick. "Ego te eduxi, et tu ad me pertines." Paenituit dicens quod post. Animus eius similis erat oatmeal. Taedium ratus, cogitans; nec recordari potuit ultimum tempus quo dormivit. Animadvertit Katie mirum inspicere eum. Foemina occulta fuit, quam bis tantum in vita viderat. Multa tacita verba indicavit, quae semper ad unum verbum redacta sunt, "si." Si quis esset, si non fuisset quae esset, si non e tam diversis mundis, si operae suae, illa familiae dicata non fuisset — si, si. Talia semper fuerunt impossibilia
  
  
  
  
  
  
  Forte uterque noverat.
  
  
  Duo paria headlights in via apparuerunt. Wilhelmina vacua erat; Nick solum Hugonem habuit. Suscepit clavum e balteo suo. Accesserunt ad eos currus et surrexit. Erant Iaguar sedans et currus anteriores ab Accipitre acti sunt. In cars cessaverunt. Altero postico aperitur, et Joannes Lu cum dextra manu in fascia exivit.
  
  
  "Pater!" Mike vociferatus et excurrens ad eum.
  
  
  Ioannes, Katie insusurravit. "Ioannes!" Accurrit etiam ad eum.
  
  
  Foverunt omnes tres. Nick amovit Hugonem. Exit accipiter e curru plumbeo, nigricans cigaris inter dentes conpressi. Nick ad eum accessit. Videret laxo lis, rugosa, coriacea.
  
  
  “Vos terribilis, Carter,” inquit Accipiter.
  
  
  Quisque adnuit. "Nonne factum est tibi sarcinam Montibus afferre?"
  
  
  Accipiter tunicam in sinum suum attigit et in sarcinam Annibalis iactavit. "Permissum es a vigilum," inquit.
  
  
  Quisque accendit cigarette. Ioannes Lou ad eos ambulavit, Katie et Mike circumfuso. sinistra manu porrexit. "Gratias ago, Nick," dixit. Oculi eius lacrimis repleti sunt.
  
  
  Nick manu sua cepit. " Cura eorum."
  
  
  Mike a patre suo abstraxit et brachium suum circa lumbos Nick posuit. Clamavit etiam.
  
  
  Occidens manum per capillos pueri cucurrit. "Tempus est fere disciplinae veris, annon?"
  
  
  Mike adnuit et ad patrem. Katie professus fovit; quae neglexit Nick. Redierunt ad alterum currus. Apertum erat illis ostium. Mike ascendit, deinde Ioannes. Katie incepit sed cessavit, pes eius paene intus est. Dixit aliquid Johanni et rediit Nick. Habebat thoracem laneum super humeros suos album. Nunc aliqua de causa plus mulieri aspexit. Stabat ante Nick aspiciens eum. "Non puto nos semper videre se iterum".
  
  
  "Hoc perquam diu est", inquit.
  
  
  Stabat in digitis suis, et osculabatur eum in maxillam. "Velim..."
  
  
  " Familia tua exspectat."
  
  
  Dentibus labium inferius momordit, et ad currus cucurrit. Ianua clausa est, currus incepit, et Loo familia e conspectu evanuit.
  
  
  Nick solus cum Hawk. "Quid accidit in manu professoris?" interrogavit.
  
  
  Accipiter dixit, "Id quod nomen tuum ex eo acceperunt. Aliquot clavos emiserunt, duo ossa fregerunt. Haud facile fuit."
  
  
  Nick adhuc respiciens ad currus taillights Loo est.
  
  
  Accipiter ianuam aperuit. "Habes duos hebdomades. Puto te ad Acapulconem rediisse."
  
  
  Killmaster ad Hawk conversus. "Nunc iam, mihi opus est, somnus continuus". Cogitavit de Laura Best et quomodo res in Acapulco fuissent, tunc de Sharon Russell, aeria porttitor pulchra. "Puto Barcinonem hoc tempore experiar" dixit.
  
  
  "Postea," Accipiter dixit ei. "Tu cubitum ibis. Tum tibi pulchre CARNIS ad cenam emam, et dum ebrii sumus, quid acciderit narrare potes. Barcinone postea veniet."
  
  
  Nick supercilia admirans levavit, sed non certus erat, sed putabat se in tergo in curru Hawk pat se sensisse.
  
  
  End
  
  
  
  
  
  
  Nick Carter
  Caedes Carnival
  
  
  
  
  
  
  Nick Carter
  
  
  
  
  translata a Lev Shklovsky
  
  
  
  
  Caedes Carnival
  
  
  
  
  
  
  Caput 1
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  Una nocte mense Februario 1976, tres homines omnino diversi, qui in tribus omnino diversis locis erant, id ipsum sine scitu quidem dixerunt. Primus de morte, secundus de auxilio, tertius de passione locutus est. Nemo ex illis scire potuit quod eorum verba, sicut laqueus phantasticus invisibilis, omnia tria simul adduceret. In montanis Brasiliae circiter CCL chiliometrorum Rio de Janeiro, in ipso ore Cerro do Mar, homo qui mortem memoravit, lente inter digitos cigarum concisa versa est. Gurgite fumum aspexit, ratus paene oculos occlusit. Recumbens in sella recumbens recumbit et trans mensam respexit hominem exspectantem. Labia pallavit et lente adnuit.
  
  
  
  "Nunc," inquit, tono frigido, "iam faciendum est."
  
  
  
  Alter conversus in noctem disparuit.
  
  
  
  
  
  
  
  Iuvenis flavos in via theloneo utens quam celerrime potuit in urbem compulit. De omnibus istis litteris, de dubiis et vigiliis, deque litteris, quas hodie acceperam, cogitabat. Fortasse nimium diu expectavit. Terrere nolebat, nunc paenituit. Nam nihil se scire quid faciendum putabat, sed post ultimas litteras aliquid sibi faciendum esse sciebat; non refert quid alii sentiant. "Nunc", magna dixit. "Factum est nunc." sine tarditate per cuniculum urbem ingressus est.
  
  
  
  
  
  
  
  In cubiculi tenebris stabat vir longus et lato humero ante puellam, quae eum e sella spectabat. Nick Carter eam aliquandiu noverat. Martini simul biberunt, cum essent ad partes, ut hac nocte. Illa erat bellua brunetta cum mutae mutae naris et labra plena super faciem pulchram. Numquam tamen sermones superficiales excesserunt, quia excusationem semper invenit ne ulterius progrediatur. Sed maturius vesperi in factione Holden ei persuadere curavit ut cum ea pergeret. lente osculata, linguam libidinem excitans. Et iterum animadvertit in ea contentionem animorum. Desiderio tremens, adhuc cum passione luctata est. Alter in collo tenens, altera cruorem Solvit, et mollibus umeros dilabitur umeris. Ille fasciam exuit, et ubera iuvenum grato animo aspexit. Et pallium eius detraxit et panties, quae erant in marginibus purpureis viridia.
  
  
  
  Paula Rawlins eum oculis apertis intuens et manus periti Nick suum officium faciunt. Nick animadvertit se adiuvare eum non conari. Sola trepidae manus humeris prodidit ora. Leniter incubuit super lectum, tunicam deinde exuit ut nudum corpus contra pectus sentire posset.
  
  
  
  "Nunc," inquit, "nunc fiet oportet."
  
  
  
  "Ita," puella vix sonore anhelavit. 'Non realiter. Illic es.” Nick osculatur eam ubique, dum Paula impulit pelvim suam, et subito eum undique lambere coepit. Omnia quae nunc volebant erant amare Nick. Cum premeret, oravit ut ocius iret, sed Nick non properabat. Paula labra ad os pressit, manusque ad clunes delapsa corpus ad eam quam arctissime potuit urgebat. Puella quae nesciebat quid vellet in animalem feminam inhians convertit.
  
  
  
  "Nick, Nick," Paula anhelavit, celeriter culmen attingens. Visum erat explodere quasi momento temporis inter duos mundos volitare. caput rejecit, pectus et ventrem premens ei. Oculos revolvit.
  
  
  
  Tremens et singultus incidit in lectum stibadium, Nick arcte tenens ei ut effugere non posset. Tandem ab eo dimisit, et iuxta eam procumbit, ut rosea papillae pectus suum tetigisset.
  
  
  
  "Num tanti facis?" - Nick petivit molliter. "O deus, immo," respondit Paula Rawlins. ' plusquam valebat.'
  
  
  
  "Quare ergo hoc tamdiu?"
  
  
  
  'quid dicis?' — innocenti sono petivit. “Visne bene quid velim, mel,” Nick dixit, “Multum occasiones habuimus, sed excusationem aliquam perspicuam semper invenistis. Nunc scio quid volebas. Quorsum igitur omnia gravantur?
  
  
  
  Rogavit. - "Promitte mihi quod non rideas?" "Te fallere timui. Scio te, Nick Carter. Tu non es procus vulgaris puellae. Peritus es foeminis."
  
  
  
  “Exaggeras”, Nick protestatus est. "Agitis quasi ad exem ostium transire." - Nick risit
  
  
  
  ex mea comparatione.
  
  
  
  "Nihil prave est," Paula notavit. "Nemo vult perdere."
  
  
  
  "Bene, mel non perdidisti. Esne optimus in genere, an dicam in lecto?"
  
  
  
  "Tune vere in crastinum ferias tam odiosis geris?" - quaesivit, imposito sibi pectore caput. "Certe," inquit Nick, longa crura tendens. Diuturnae quietis tempus ei quaestio delata est. Dimittere debebat, recharge sua gravida, et tandem Hawk consensit.
  
  
  
  "Dimitte me," inquit Paula Rawlins. "Diem possum ab officio impetrare."
  
  
  
  Nick aspexit illam mollem, plenam, albam corpus. Foemina aliter corpus in figuram reducit, optime sciebat, sed aliquando ne id quidem satis erat. Tempora sunt cum quis eget ut et sit. Nihil facere. Aliquam id tempus erat. Vel correxit, cras erit. Sed nox erat hac nocte, et adhuc puella stupenda in armis erat; est voluptas modica, plena contradictionis internae.
  
  
  
  Nick sumpsit plenum, molle pectus in manu, et rosea papilla pollice ludebat. Paula statim graviter spirare coepit et Nick super eam traxit. Ut crus circum pedes eius involvit, Nick anulum telephonicum audivit. Non parvus telephonicus caeruleus in scrinio suo erat, sed telephonicus regularis in scrinio eius. Donec at erat erat. Fortunate Accipiter non fuit qui ei novae cladis nuntiaret. Quisquis est, quicquam potest impune. Nulla id dictum nunc.
  
  
  
  Re quidem, telephonum non accepisset si signum ex sexto sensu non accepisset: subconscious ille inexplicabilis terroris ratio, quae vitam suam pluries servaverat.
  
  
  
  Paula eum arcte tenuit. "Noli respondere," insusurravit. 'Obliviscatur.' Voluit, sed non potuit. Ille telephonum saepissime non respondit. Sed sciebat id nunc facturum esse. Damnatus est subconscious. Plus etiam quam Accipiter fuit, plus requiritur et diutius duravit.
  
  
  
  "Iam paenitet, mel," inquit, ad pedes salio. "Si fallor, ante redibo quam circum vertere possis."
  
  
  
  Quisque ambulavit per conclave, Pauli oculos musculosum, corpus saltum sequebantur: simulacrum gladiatoris Romani resuscitati simulacrum. Vox in phone ei ignota erat.
  
  
  
  "Dominus Carter?" — vocem rogavit. "Ad Bill Dennison loqueris. Paenitet te tam sero molestum esse, sed necesse est tecum loqui".
  
  
  
  Quisque frowned subito risit. "Bill Dennison" dixit. Todd Dennison filius;
  
  
  
  
  
  Etiam, domine.
  
  
  
  Deus, novissime vidi te in diapero. Ubi es?
  
  
  
  "Tabulario stipendio sum ante domum tuam. ostiarius dixit mihi ne tibi molestus sim, sed experiri debeo. Veni e Roffensi ut te viderem. Haec causa est de patre meo.
  
  
  
  "Todd?" - Interrogavit Nick. 'Quid factum est? An ullae difficultates sunt?
  
  
  
  "Nescio," inquit adulescens. "Id causa veni ad te."
  
  
  
  - Deinde intra. Dicam ostiario ut te per.
  
  
  
  Nick suspensus est ad ostiarium erectus et ambulabat ad Paulam, quae erat indutus.
  
  
  
  "Iam audivi," inquit, in oram eius trahere. ' Intelligo. Certe, credo, te non permitteres, si tanti momenti non esset.
  
  
  
  "Recte dicis. Gratias tibi" Nick chuckled.
  
  
  'Puella frigida pluribus de causis es'. Numera me, ut te appellem, cum rediero.
  
  
  
  "Certe exspecto," dixit Paula. Ut Nick Paula posticum emittat, campana insonuit. Bill Dennison patris aequabilis erat, sed macilentiores, sine grave aedificatione Todd. Reliqui crines flavi, oculi caerulei lucidi, ac fugax risus idem erant cum Todd's. Nihil moror, recta ad rem tendit.
  
  
  
  "Gaudeo te videre me, domine Carter," dixit. "Pater meus narravit mihi fabulas de te. De patre meo solliciti. Probabiliter scis eum novam plantationem in Brasilia condere, circiter CCL chiliometrorum a Rio de Janeiro. Pater meus semper me complexas et singulas litteras scribit. Ille ad me scripsit. De duobus curiosis quae in opere. Non puto posse esse accidens. Suspicor plus aliquid. Deinde minas vagas accepit, quas non graviter tulit. Ad eum scripsi me eum visitaturus erat "Sed hoc anno senior meus est. Ego ad TH studeo et hoc nolebat. vocavit me ab Rio, multum me increpavit et dixit si nunc venirem, me reduceret. in navi in straitjacket. "
  
  
  
  "Vere insolitum patri" dixit Nick. Cogitabat de praeterito. Primus ante multos annos Todd Dennison occurrit, cum adhuc novus ad speculatorem negotium pertinebat. In tempore, Todd in Tehran architectus laborabat et vitam Nick pluries servavit. Sic amici boni facti sunt. Todd suam viam secutus est et nunc homo dives factus est, unus e maximis industrialibus patriae, semper personaliter fabricam cuiusque plantationis invigilans.
  
  
  
  "Sic de patre tuo sollicitus es" Nick clare mirabatur. "Putas eum in periculo esse. Quod genus plantationis aedificat ibi?
  
  
  
  "Nescio multa de eo, iustum est quod in montuosa area et consilium Patris est hominibus in ea provincia adiuvare. Vader credit talem machinam ab seditiosis et dictatoribus patriam optime defendet. Omnes novae eius plantationes in hac philosophia nituntur et ideo in regionibus aedificantur ubi otium est et opus est ad fructus".
  
  
  
  “Prorsus assentior,” Nick dixit. "Num solus ibi est, an aliquis cum eo praeter baculum?"
  
  
  
  "Immo, ut scis, mom anno praeterito mortuus est, ac mox post in matrimonium pater nupsit. Vivianus cum eo est. Ego illam non vere scio. In schola eram cum convenissem, et tantum ad nuptias veni."
  
  
  
  "Eram in Europa cum uxorem duxi," Nick revocavit. "Invitationem inveni cum redii. Sic, Bill, vis me illuc ire et vide quid agitur?
  
  
  
  Bill Dennison erubuit et fugax factus est.
  
  
  
  "Non possum rogare te, domine Carter."
  
  
  
  "Quaeso me Nick".
  
  
  
  "Ego vere nescio quid a te sperem," inquit adulescens. "Ego iustus opus est aliquis loqui de hoc et cogitavi ut haberes ideam." Nick cogitabat quid puer dixit. Bill Dennison clare curabat utrum hoc rectum sit an malum. Fulgura memoriarum aes alienum ac veteris amicitiae per animum emicabat. In Canadensibus silvis ad recreationem piscandum cogitavit. Bene, illi pisces non natant et tempus est relaxandi. Rio erat urbs pulchra et in vigilia celebris Carnival. Viam iter ad Todd iam desidiam erat.
  
  
  
  “Bellum, tuum leo perfectum est,” Nick dixit. "Cras ferias abeo. Ego in plano ad Rio. Tu ad scholam redi, et ubi primum videam quid rei sit, te vocabo. Solus est modus cognoscendi quid futurum sit. on".
  
  
  
  "Non possum dicere tibi quam gratus sum," Bill Dennison coepit, sed Nick eum rogavit ut prohiberet.
  
  
  
  'Obliviscatur'. Nihil solliciti potes. At tu id me mones recte. Pater tuus est pertinax ad faciendum quod opus est facere.
  
  
  
  Nick puerum ad elevatorem duxit et in cubiculum suum rediit. Et declinavit de lumine, et perrexit ad lectum. Potuit dormire paucis horis antequam Accipiter contactum habuit. Hic in urbe erat bulla visendi AX munus. Volebat Nick aliquo tempore diei paucis horis contactum esse.
  
  
  
  “In me loqui mater est”, dixit olim. “Matrem draconem dicis,” Nick ergo illum correxit. .
  
  
  
  Cum Nick ad AX scriptoris nondescripti Novi Eboraci pervenit, Hawk iam ibi erat: corpus macilentum, quod semper alienum esse videbatur quam homines in scrinio illo sedentes; illud in pagis vel investigationibus archaeologicis ponis, exempli gratia. Solent oculi glacialis caerulei pungentes hodie amicae fuerunt, nunc Nick scivit larvam tantum esse in re alia quam amicabili commodo.
  
  
  
  "Todd Dennison Industria," Nick dixit. " Audivi officium in Rio."
  
  
  
  "Gaudeo te tua consilia mutasse", Accipiter benigne dixit. "Profecto suggerere volui te ad Rio iturum, sed nolui te putare me tuis consiliis impedire." Risus accipitris tam familiaris erat et iucundus ut Nick de suspicionibus suis dubitare inciperet.
  
  
  
  "Quare rogas me ut ad Rio" eundum?" - Interrogavit Nick.
  
  
  
  “Bene, quia melius Rio tibi placet, N3,” Accipiter laetus respondit. "Tu frueris multo plus quam in tali loco nummi piscandi. Rio magnum habet caelum, litora pulchra, feminae pulchrae et fere agunt. Revera multo melius ibi sentis".
  
  
  
  "Nihil mihi vendidisti," dixit Nick. "Quid post hoc est?"
  
  
  
  "Nihil nisi ferias bonas habeo", Hawk dixit.
  
  
  
  Constitit, frowned, deinde dedit Annibale chartam. "Ecce fama quam modo ab uno e nostris accepimus. Si illuc ires, fortasse videris potes, ex pura cura, quae sine dicens, annon?"
  
  
  
  Quisque cito nuntium decryptum legit, stilo telegrapho scriptum.
  
  
  
  Praemisit ibi magnas tribulationes. Multis incognita undique. Influentiis externis probabiliter. Non plane verifiable. Ullum adiutorium est gratissimum.
  
  
  
  Nick chartam ad Hawk reddidit, qui agere pergit.
  
  
  
  "Ecce" dixit Killmaster, "aerum meum est. Vado videre amicum veterem qui aliquo auxilio egere possit. Sed otium est, scis? VACATIO. Desperatus sum ad desidiam, et scis. .
  
  
  
  Nempe puer meus. Recte dicis.'
  
  
  
  "Atque ferias mihi officium non dares, visne?"
  
  
  
  "Non cogitabo."
  
  
  
  "Minime" dixit Nick. - Et, sane, quid de hoc parum possum? Aut ita est?'
  
  
  
  Accipiter benigne risit. "Semper hoc dico; nihil est melius quam parvam rem cum ioco iungere, sed ubi sum a multis diversus. Sortes ioci."
  
  
  
  "Aliquid narrat mihi ne opus quidem est gratias tibi dicere," dixit Nick stans.
  
  
  
  "Semper urbanum esse, N3," Accipiter iocatus est.
  
  
  
  Quisque caput agitavit et in recentem aerem abiit.
  
  
  
  Captum sensit. Todd telegraphum misit: "Mirume, vetus crepitum. Veni ad fugam 47, 10 a.m., die 10. Februarii" Telegraphum operator dixit ei ut verbum crepitum removeret, reliqui immutata manserunt. Todd scivit verbum ibi esse.
  
  
  
  
  
  
  
  
  Caput 2
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  Cum sub operculo nube erant, Rio de Janeiro sub dextro plano cornu viderunt. Nick mox vidit ingentem lapidis saxum Sugarloaf vocatum, contra superiora etiam Corcovado gibbum, cum summo Christo Redemptore. Cum planum per urbem circuiret, Nick interdum videre potuit litora flexuosa quae urbem circumdedit. Loca soli nota, arena et feminae pulchrae: Copacabana, Ipanema, Botafogo et Flamengo. Locus hic manere admodum pulchrum potest. Forsitan Todd problemata iusta irritatio innocentis causata sunt. Sed quid si hoc non sit?
  
  
  
  Tunc tu quoque Accipiter, valde callidus. Imo non novum illi officium tribuit, sed Nick scivit se hustlere expectatum esse. Quod si facere deberet, agere debuit. Annos experientiae operandi cum Hawk eum docuerat mentionem parvae quaestionis occasionalis tantum quantum ad assignationem. Horum autem vocabulum « vacationis » sentiebat magis ac magis vagum fiebat. Sed feriatum facere conabitur.
  
  
  
  Nick ex consuetudine, Nick Hugonem, tenuem corium vaginatum in manica dextra, sciens sedandi praesentiam Wilhelminae, 9mm Luger. Paene pars corporis.
  
  
  
  Ille recubuit, sedem cingulum affixit et ad aeriportum Santos Dumont appropinquantem aspexit. . In medio areae residentialibus aedificata est et in medio fere sita est. Quisque recessit planum in sole calido et sarcinas sustulit. Vidulum unum tantum attulit. Multo citius uno vidulo movebis.
  
  
  
  Vidulum suum modo sustulit cum PA ratio musicae famae interrupit. Passerby vidit latum humerum repente in manu vidulum congelatum. Friguerunt oculi eius.
  
  
  
  "Operam," pronuntiat orator. "Iam nunc nuntiatum est celebrem Americanum industrialem Señor Dennison mortuum hoc mane in autocineto suo in monte via Serra do Mar. Jorge Pilatto, vicecomitis parvi oppidi Los Reyes, inventum esse commentatus est Creditur quod Senor Dennison desiit interfectorem equitare vel auxilium dare.
  
  
  
  
  
  
  
  Paucis post minutis, Nick, dentibus stridentibus, per urbem in Chevy cremore conducto agitabat. Bene recordatus est directionis et quam celerrime iter per Avenido Rio Branco et Rua Almirante Alexandrino elegit. Inde per plateas ambulabat usque ad viam, quae per montes nigros viridia ducebat, et urbem despiciens. Estrada do Redentor eum paulatim ad montes rubictos circa Morro Queimado et ad montem Cerro do Mar duxerunt. Erat magna celeritate adigebat nec retardet.
  
  
  
  Lux clara adhuc ibi erat, sed omnes Nick sentire poterant tenebras et massam in gutture eius esse. Fama fama potest recte fuisse. Todd ab uno latronum in montibus occidi potuit. Fieri potuit ut hoc. Sed Nick frigus furor ei narravit hoc non factum esse. Cogitet non cogitare. Omnes sciebat esse nuntium et quod filius Todd de patre sollicitus erat. Haec duo non necessario narrantur.
  
  
  
  Quod si verum erat, atrociter cogitabat, ut verum inveniret, urbem concitaret. Tantus erat in cogitatione ut omnes ad periculosas cohortis vices, via altior et arduus.
  
  
  
  Subito tamen attentio ejus ad nubem pulveris ducta est quod in speculo posteriori videbat, quod longius a suis coronas erat. Alter carrus bandstand in eadem perniciosa celeritate ac Nick properabat. Etiam ocius! Raeda propius accessit. Quisque quam celerrime poterat expulit. Quivis ocius avolabit via. Currus libratum servare semper curavit. Grex ad summum fastigium pervenit, et subito in viam praeceps flexit. Cum Nick retardavit ad vitare angulum eiectum, currus appropinquantem vidit in speculo speculi novissimi. Confestim intellexit cur haec raeda eum adsequeretur. I57 Cadillac magnus erat, et currus ille bis tam gravis erat quam ei. Cum tanto pondere, angulum sine retardatione poterat, iamque in longum, satis rectum et praeruptum, Nick cito terram amisit. Vidit unum tantum esse in autocineto. Currum usque ad dextram viae quam maxime gubernavit. Ille fere sculpsit insequitur cumulo. Lentus esset, sed satis fore spatium ad navigandum perito aurigae contra canyon.
  
  
  
  Cum Cadillac agitator peritus esse videretur, Nick exspectavit hominem ut transversam moveret. sed incredibilem celeritatem sicut arietem arietem vidit Cadillacum ad se irruentem. Currus in tergo adfixum in autocineto Nick strepito fragore concrepuit, minatus est eum rotae gubernatricis imperium amittere. Solus eius exquisita catella quasi reflexes currus fragore in torrentem impedivit. Sub ipsum rursus acre, iterum in eum autocinetum concrepuit. Quisque sensit currum illapsum, iterumque totis viribus intendit, ne rueret in vallem. Ad angulum non audebat fregit, quod tunc gravior Cadillac eum iterum arietaret. maniacos eum persecutus est.
  
  
  
  Nick primus in novum angulum intret et latum sicut alius currus ad eum iterum irruit. Celeri precatione intempestivo Nick rotam gubernantem ad dextram convertit. Hoc Chevrolet tam in circuitu dedit ut boost Cadillac dedit. Quisque ut videret hominem perdite conatus fregit. Sed currus skidded et in uallem volavit. Ingens fragor et fragor vitri fracti hunc secuta est, sed piscina gasi non explodit. Auriga erat intentus et satis velox ad incendium avertendum. Et. Nick cucurrit ad latus viae et vidit Cadillac fractum in latere iacentem. Iustus erat in tempore videre hominem exire de curru et in densis virgultis offendiculum.
  
  
  
  Quisque angulatis delapsus est. Attingens virgulam, desiluit intus. Victima eius procul abesse non potuit. Nunc omnia mutata sunt, et pediculus factus est. Audivit sonum percussoris, et factus est silentium. Nick intellexit se pro maniaco valde callidi et callidissimi viri esse. Longius ambulavit et vidit uda rubicunda folia. Vestigia sanguinis ad dextram cucurrerunt, eamque celeriter sequebantur. Subito gemitum quietum audivit. Movebat diligenter, sed paene retentus in corpore os ad os iacebat. Cum Nick genibus flexis et homo conversus est, facies subito ad vitam venit. Cubitus guttur ejus tetigit. Decidit anhelans auras. Vidit hominem stantem, vultum ejus sanguine velatum exaratum.
  
  
  
  Nick homo oppugnare voluit, sed calcitrare eum in stomacho curavit. Nick surrexit iterum et alium ictum in maxilla ei dedit.
  
  
  
  Vir procidens non movit. Ut mortuus esset percussor, Nick pede eum tradidit. Postrema plaga exitiale fuit.
  
  
  
  Quisque aspexit hominem. Obscurus erat, et cana lucens. Formam Slavicam imitatus est. Corpus eius erat quadratum et crassum. Non est ille Brasiliensis, Nick cogitavit, etsi non erat certus. Sicut America, Brasilia etiam mixtura populorum fuit. Quisque genibus flexis et loculos hominis investigare coepit. Nihil erat in eo, nulla pera, nulla schedula, nulla documenta personalia, nihil quod eum cognoscere posset. Nick parvam chartam repperit cum inscriptione "Fuga 47", 10 am, die 10 Februarii. Vir ante se non furiosus fuit.
  
  
  
  Nick de industria et proposito interficere voluit. Videtur quod numerus fugae datus sit tempus adventus et eum ab aeroportus sequebatur. Nick certus erat hunc hominem sicarium loci non fuisse. Nimis bonus erat huic etiam professio. Eius motus impressionem dedit Annibale quod vir eruditus erat. Quod patet ex defectu cognitionis documentorum. Vir noverat Nick adversarium periculosum esse et cavere. Nullae notae identitatis erant, omnia valde professio spectabat. Emergens e virgultis, Nick super decryptum nuntium in AX officio non invenit. Exivit quidam ut obmutesceret ei; et quam celerrime antequam facultas componendi habeat.
  
  
  
  Poteratne hoc ad Todd mortem referri? Credibile videbatur, et tamen Todd unus erat qui tempus adventus eius noverat. Sed misit telegraphum normale, omnes legere potuerunt. Forsitan proditor in arcu erat. Vel fortasse omnes volatus ex America sedulo represserunt, si AX aliquem mitteret. Sed mirabatur an nexus esset inter utrumque. Solus modus cognoscendi est explorare Todd mortem.
  
  
  
  Nick ad currum rediit et Los Reyes compulit. Cohors adulatus est, quia iam pervenit ad Mesetam, campestris. Vidit parva praedia et homines glauci per viam. Locorum purpurei et tectorii albi domus ante eum adstitit, et vidit signum ligneum tempestate in quo legitur "Los Reyes". Egit usque ad mulierem et puerum, qui magnam lauandi copiam portabat.
  
  
  
  "Bom dia," dixit. - Onde fica a delegacia de policia?
  
  
  
  Mulier quadrangulum in fine vici demonstravit, ubi erat domus lapidea recenter depicta cum signo Policia supra ostium. Quam gratias egit, gavisus est quod Lusitani adhuc intellegerent et ad stationem vigilum ejecerunt. Intus quieta erat, et paucae cellulae e cubiculi cubiculi vacuas videre poterat. Homo quidam ex parvo latere cubiculi venit. Braccae caeruleae gerebat et tunica caerulea cum Policia inscripta in sinum pectoris. Homo, qui non erat altitudine Nick, habebat comas nigras, nigros oculos, mentum olivae. Nick placide vultum obstinatum et superbum intuens.
  
  
  
  "Veni ad Señor Dennison," dixit Nick. " Tune vicecomes hic es ?"
  
  
  
  “Praefectus vigilum sum”, Nick corrigitur. "Tune es unus ex illis diurnariis adhuc? Iam dixi meam fabulam."
  
  
  
  "Immo amicus Señor Dennison sum" respondit Nick. "Veni ad eum hodie visitandum. Nomen meum Carter, Nick Carter est.
  
  
  
  Interrogavit. - "Tune es Nick Carter de eo audivi?"
  
  
  
  "Pendet quod audisti," Nick risu dixit.
  
  
  
  “Censeo,” inquit princeps vigilum, corpus validum scrutans iterum. "Ego Jorge Pilatto. An haec visitatio officialis est?
  
  
  
  "Non," dixit Nick. "Certe non veni in Brasiliam officiali meo. Veni ad visitandum amicum antiquum, sed aliter evenit. Velim videre corpus Todd."
  
  
  
  "Cur, Señor Carter?" - quaesivit Georgius Pilatto. "Ecce fama publica mea est. Legere potes."
  
  
  
  Volo videre corpus, Nick repetitur.
  
  
  
  Dixit. - Putasne me bene res meas non intelligere? Nick hominem excitari vidit. Cito excitatur Georgius Pilatto, nimium cito. "Non dico. Dixi vis videre corpus. Si vis, petam viduam Señor Dennison permissu primo."
  
  
  
  Oculi Jorge Pilatto inluminavit. Facies deinde dissoluta est et caput reclinatum quatiebat. "Hoc modo," inquit.
  
  
  
  "Cum finieris, laetus ero satisfactionem recipere ab illustri Americano, qui nos in visitatione sua honoravit".
  
  
  
  Nick, ignarus cavillationis manifesti, Nick Jorge Pilattum secutus est in cellula parva a tergo carceris. Quisque comparavit. Talis exercitatus semper terribilis fuit. Non refert quotiens id expertus es, et praesertim si bonum involvit amicum. Georgius schedam griseam sustulit et Nick ad figuram mortuam ambulavit. Cogit se corpus solum considerare, organismum studendi. Ad marginem scrinii studuit referre. "Gullet post aurem sinistram iterum in templo dextro." Simplex erat lingua. Avertit caput a latere ad latus, et sensit corpus manibus.
  
  
  
  Nick iterum famam aspexit, labra pallavit, et ad Jorge Pilatto convertit, quem eum diligentius observare sciebat.
  
  
  
  "Aisne eum circiter quattuor horis ante occisum esse?" - Interrogavit Nick. "Quomodo illuc tam cito venisti?"
  
  
  
  "Meus assistens et eum in autocineto de plantatione sua ad urbem cepi. Ibi ante dimidium horae perambulavi, in urbem redii et adiutorem meum ad extremum reprehendo sustuli. Hoc factum est intra dimidium an- ti. hora."
  
  
  
  "Si hoc non tum accidisset."
  
  
  
  Nick oculos dilatatos vidit Jorge Pilatto. "Mendacem me vocas?" — exsibil.
  
  
  
  "Non," dixit Nick. "Modo dixerim alio tempore contigisse."
  
  
  
  Nick conversus reliquit. Aliud reperit. Jorge Pilatto aliquid manicam suam habuit. Incertus de se erat et sentiebat sicut quid sciret nesciebat. Quam ob causam tam facile exasperatus est et iratus. Nick sciebat se hunc habitum superare. Qui necesse est ut homo vitia sua videat, si cum eo operari vellet. Et cum eo laborare uoluit. Praecipui magistratus in his rebus vim habere potuerunt. Sciebat homines, condiciones, inimicos personales et multa alia utilia indicia. Nick ambulavit extra aedificium in solem. Sciebat Georgius Pilatto post se stare.
  
  
  
  Constitit ad ostium currus et conversus est. "Gratias tibi ago pro opera tua," dixit Nick.
  
  
  
  "Mane," inquit homo. Cur tam confidis in verbis tuis, domine?
  
  
  
  Quisque exspectabat hanc quaestionem. Hoc significabat hominem irritari desii; saltem ex parte. Ceterum hoc initium fuit. Quisque non respondit, sed ad cubiculum rediit.
  
  
  
  " Move caput," inquit.
  
  
  
  Quod cum fecisset Jorge, Nick dixit, "Luge, huh? Rigor mortis est. In omnes artus abiit, et ibi non fuisset si Todd ante quatuor horas occisus esset. Antea, alibi, occisus est. et tunc veni, ubi eum invenisti; rapinam arbitratus es quia vidulus eius defuit. Percussor tantum fecit ut illam impressionem daret.
  
  
  
  Nick optabat Jorge Pilatto ut parum cogitare et sapere posset. Noluit humiliare personam. Sicut voluit eum videre quod erraverat. Scire voluit, quod debet operari simul ad rectum factis invenire.
  
  
  
  "Ille me excusantem esse arbitror," inquit Georgius, et in subsidio ingemuit Nick.
  
  
  
  Respondit : Non necesse est. "Una est via hoc discendi per experientiam. Sed honestum esse credo inter se."
  
  
  
  Georgius Pilatto paululum labra pallivit, deinde risit. "Recte dicis, Señor Carter," fassus est. "Praefectus magistratus sex tantum hic menses fui. Hic a populo Montium electus sum post primum liberum comitia. Primum ius eligendi, non nolentes servos".
  
  
  
  "Quid hoc fecisti?"
  
  
  
  "aliquantum temporis studui et postea in plantis Cocos laboravi. Ego semper in via curavi et unus ex illis eram qui suffragatores ad coetus formandos hortabantur. Homines pauperes sunt. Nihil aliud sunt quam pecora humana laborantes. De plantis capulus et Cocos Vili servi, coetus hominum, favorabili personae nostrae, populum constituerunt, ut ipsi rempublicam afficere possent, iis ostendere voluimus quomodo condiciones suas suffragando emendare possent. Pauci magistratus in provincia opulentis dominis et colonis locupletibus reguntur.
  
  
  
  necessitates hominum neglegunt et sic divites fiunt. Mortuo vicecomite, comitia proposui ut populus primum magistratus suos magistratus eligere posset. Ego bonus servus publicus esse cupio. Iustum volo facere populo, qui me elegerunt.
  
  
  
  "Isto casu," Nick dixit, "debemus scire qui Dennison occidit. Currum suum foris esse suspicor. Vide Eamus."
  
  
  
  Currus Dennison in parva area iuxta aedificium est collocatus. Sanguis in fronte sedis Nick invenit, nunc siccum et durum. Nick quidam Jorgi sinum cultrum in sudario abrasit.
  
  
  
  "Hoc ad lab nostrum mittam," inquit. "Iuvare velim, Señor Carter," dixit Jorge. "I Satagam."
  
  
  
  "Primum me facere potes est me Nick," N3 dixit. "Secundum, dic mihi qui mortuum Todd Dennison voluit."
  
  
  
  
  
  
  
  
  Caput 3
  
  
  
  
  
  
  
  
  Jorge Pilatto coquitur calidum, fortis capulus Brasilianum in camini parvo. Nick capulus sorbendum suum audiebat capitalem vigilum sermonem de populo, terra, et vita in montibus. Jorge de latrone invasoris indicare voluit, sed cum sedisset audiendo, statuit contra illud. Brasiliensis notiones tam praeconceptas habuit ut Nick dubitaret quin motus eius permitteret ad obiective condicionem aestimandam. Cum Nick de accidentibus in constructione plantationis locutus est, Jorge potius simplicem portavit.
  
  
  
  "Opifices turpis?" — repetivit. 'Non absolute. Solus unus coetus hominum ex morte Señor Todd proderit. Divites plantatores et divites possessores. Sunt circiter decem in potestate eorum. Habuerunt quod Foedus appellas aliquot iam annos. Foedus imperat omnia quae possunt.
  
  
  
  Mercedem humilem habent et plerique Altissimi ex foedere superesse mutuati sunt. Quam ob rem constanter in aere alieno sunt. Foedus refert utrum homo operetur vel non, et quantum operetur. Senor Dennison mutaret omnia. Quam ob rem, Sodales Foedus laborandum difficilius erit ad laborem obtinendum et sic mercedem augendam et curationem hominum emendandam. Haec plantatio prima comminatio potentiae in homines et in terra fuit. Ergo proderunt si plantatio non perficitur. Debent constitui tempus agere. Post primum Señor Dennison prohibere conatum ab obtinenda terra, hominem hit conduxerunt.
  
  
  
  Nick resedit et scripsit omnia quae Georgius dixerat. Scivit Brasilianum eius approbationem exspectare. Tam velox et impatiens fuit Georgius, ut horas expectare vellet.
  
  
  
  "Posne nunc cogitare, Señor Nick?" interrogavit.
  
  
  
  "Est tam clarum quam truncum, annon?"
  
  
  
  "Certe ita," dixit Nick. " Nimis liquet. Semper didici suspectum rerum nimis manifestarum. recte licet, sed melius cogitandum est. Quis is fuit qui te ante electionem capitalium rerum confirmabat?"
  
  
  
  Jorge vultu reverenter assumpsit, quasi de sancto loqueretur.
  
  
  
  "Rojadas", inquit.
  
  
  
  "Rojadas" sibi dixit Nick, archivum nominum et hominum in peculiari sectione cerebri repositorum retentans. Nomen illi nihil significabat.
  
  
  
  "Ita, Rojadas," Jorge continuavit. "Ex Portugalia fuit, ubi ut editor plurium ephemerides parvae laboravit. Ibi pecuniam tractandam didicit et bonus princeps in hominibus erit. Novam factionem politicam condidit quam Foedus odit et metuit. Factio partis est. opifices, pauperes, et globum circa se instituentium congregavit, agricolae exponunt cur suffragium ferant et faciant ut ita fiat: curaverunt Rojadas omnia haec: principatum, scientiam et pecuniam. Rojadas secretas est, turbator, sed hi sunt qui Foedus cerebrum ablutum est".
  
  
  
  "Et quod Rojadas et coetus eius respondeant hominibus qui vos eligunt."
  
  
  
  "Immo," magistratus principes admisit. "At ego non sum unus populi Rojadas, amigo. Ego dominus meus est. Nulli pareo, me duco."
  
  
  
  Quisque arridebat. Vir cito in stylo suo stetit. Libertatem certe institit, sed facillime ipsius fastu ad eum commovere potuisti. Quisque id ipsum iam fecit. Et tamen Nick adhuc credidit se posse confidere.
  
  
  
  "Quod nomen cohortis novae, Jorge?" - Interrogavit Nick. "An non habent nomen?"
  
  
  
  ' Etiam. Rojadas Novo Dia, Novus Dies coetus vocat. Rojadas, Señor Nick, homo dedicatus est.
  
  
  
  Nick putavit Hitler, Stalin et Genghis Khan omnes homines dedicatos esse. Justum est quod tibi creditum est.
  
  
  
  "Rojadas aliquando occurrere velim" dixit.
  
  
  
  "Gaudebo quod disponam," respondit dux magistratus. "Non procul hinc vivit, in perdito missione prope Barra do Piraí. Ipse cum suis in praetorium posuerunt".
  
  
  
  "Muito obrigado," Nick dixit stans. "Reversus sum ad Rio ut videam Dominam Dennison. Sed unum maius est quod mihi facere potes. Tu et scio mortem Todd Dennison non vulgarem rapinam fuisse. Volo te nuntium mittere de illo sicut et ante. .. Dicas etiam volo quod ut familiaris Todd, investigationem meam gero ».
  
  
  
  Georgius mirum in modum suspexit. "Ignosce, Señor Nick," dixit. "At non id est quomodo eos mones quos sequeris?"
  
  
  
  “Censeo,” Nick chuckled. "Sed quam celerrime haec via est eos attingere. Ad officium Todd vel Dominae Dennison perveniri possum."
  
  
  
  Iter ad Rio velox et facile erat. Constitit breviter eo loco, quo Cadillac in fauces immersit. Raeda non apparebat quia in densa parte rubi ad radices rupium erat. Posset fieri dies, hebdomades, etiam menses antequam inveniatur. Dicetur ergo unus multorum accidentium. Qui misit eam, iam noverat quid acciderit.
  
  
  
  Cogitabat de foederibus possessorum et quae Jorge dixerat.
  
  
  
  Veniens in Rio, diaetam Dennison in agro Copacabana invenit, in Rua Constant Ramos Praia de Copacabana imminentem, pulcherrimum littoris spatium prope totam urbem finitimum. Ante visitationem venit ad officium et duo telegrammata misit. Unum ad Bill Dennison misi et ad eum scripsi ut in schola maneret usque ad ulteriorem notitiam. Alterum telegraphum missum ad Hawk et Nick in simplici codice pro eo usus est. Si quis eam interpretatus est, non curavit. Inde ad 445 Rua Constante Ramos, aedes Dennison, adiit.
  
  
  
  Postquam vocatus est, ostium apertum est et Nick aspexit in geminos oculos glaucos lentescere sub acia brevium capillorum lini. Occupat ut oculos cito delapsus abdominis potentem. Interrogavit. - "Domina Dennison?" "Im Nick Carter."
  
  
  
  Purgata facies puellae. "O Deus, tam gaudeo te hic esse", inquit. "Ego te a mane exspectavi. Audivistis....?
  
  
  
  Ira fuit impotens in oculis. Nick vidit eam pugnis tenere.
  
  
  
  Et ait: Audivi. "Iam in Los Reyes fui et principem vigilum vidi. Ideo postea veni."
  
  
  
  Vivianus aurantios pajamas gerebat, humili fronte incisa, quae parvas et acuminatas ubera ostentabat. “Non male,” cogitabat, conans statim ab animo exstinguere. Alia respexit quam expectavit. Iam nesciebat quid esset simile, sed certe non noverat Todd tam callidum gustum habuisse.
  
  
  
  "Nescis, quam laetus sim quod tu hic sis," inquit, manu tenens et in conclave ducens eum. "Non possum amplius stare."
  
  
  
  In manu eius corpus erat molle et calidum, vultu placido, et sono rationabili. In conclave ingens deduxit, moderno Swedish stilo instructum, fenestra plena oceani imminentis. Ambulantibus, altera puella e lecto tricliniari stabat. Illa statura erat quam Vivian Dennison et prorsus alia erat. Vestem simplicem candidam gerebat, quae ei ut globus apta erat. Oculi magni nigri ad Nick aspiciebant. Os erat amplum et sensibile, et longa coma nigris scapulis decidit umeris. Habebat illa rotunda, plena ubera et alta, angusta specie puellarum Brasiliensium, quae omnino a pallido Anglico virgunculae diversae erant. Coniunctio impar erat, haec duo, et Nick se nimium diu intuens invenit.
  
  
  
  "Haec est Maria Howes," dixit Vivian Dennison. "Maria . . . vel dicam fuit . . . scriba Todd."
  
  
  
  Nick vidit Mariam Hawes fulgorem apud Vivian Dennison. Etiam animadvertit Mariam Hawes labra rubra circum oculos nigros pulchras habuisse. Cum incepit loqui, certus erat plorans. Vox ea, mollis ac velutina, incerta et indomita visa est.
  
  
  
  "Est mea voluptas, senor," inquit molliter. "Iam discessurus eram."
  
  
  
  Conversa ad Vivian Dennison. "In officio ero, si me eges." Duae mulieres se mutuo intuentes, nihil dixerunt, sed volumina oculi eorum locuti sunt. Nick eas momento perstrinxit. Ita inter se oppositi erant. Quanquam in aliquo fundare non poterat, se invicem odisse sciebat. Maria Hawes fores ambulans, coxas graciles et firmas asininas aspexit.
  
  
  
  "Multa pulchra latera habet, annon?" — dixit Vivianus. "Matrem Brasiliensem et patrem Anglicum habebat."
  
  
  
  Nick aspexit ad Vivianum, qui vidulum suum stipaverat et in camera laterali collocavit. "Mane hic, Nick," inquit, "hoc modo Todd voluit." Magna haec conclavis est cum cubiculo hospitis soniproofed. Omnem libertatem, quam postulo, habebis".
  
  
  
  fenestris fenestris patefecit et solis influebat. Ambulavit in summa rerum potestate. Insolite, Maria Hawes multo magis perturbata visa est. Sed intellexit quosdam meliores alios posse sensus suos supprimere. Vivianus paulisper egressus rediit veste caerulea indutus, caligis et calcibus alte. Sedit in longo scamno et nunc sola vidua tristis videbatur. Nick voluit ei narrare quid de casu sentiret. Quo finito, Vivianus caput renuit.
  
  
  
  "Non possum credere," inquit. "Est nimis terribilis ut etiam cogitandum sit. rapinam necesse est. Hoc solum habet. Non possum imaginari. O Deus. Tot res non scis me velle loqui tibi de O Deus meus, necesse est aliquem loqui.
  
  
  
  Telephonium sermonem interrupit. Haec fuit prima motus ad Todd mortem. Negotium collegae, collegae et amici Rio vocati. Nick vidit quomodo Vivianus omnes cum efficacia sua refrigeravit. Ibi iterum sentiens se omnino dissimilem esse a muliere, quae hic se inventurum sperabat. Quodammodo putabat eam leniorem et domesticam esse. Haec puella in potestate erat et librata librata nimis. Res recta dixit omnibus rebus, sed non satis elaborare aliquid putabatur. Fortasse aspectus erat in oculis illis pallidis glaucis dum illa in telephono loquebatur. Nick mirabatur si nimium criticus vel suspectus factus esset. Forsitan erat typus qui omnes affectus diffusa sunt et sola se dimittebat cum sola erat.
  
  
  
  Tandem telephonum sustulit et iuxta telephonum posuit.
  
  
  
  "Telum iam non loquor," Vivianus dixit, suam vigiliam spectans. "Ad ripam ire debeo. Iam ter vocaverunt. Aliquot chartas habeo subscribere. Sed adhuc volo tecum loqui, Nick. Hac nocte faciamus, cum omnia sedata sunt et soli esse possumus. .
  
  
  
  "Bene," inquit. "Ego habeo omnia facere. Iterum revertar post prandium".
  
  
  
  Apprehendit manum suam et stetit ante illum, pectora sua contra iaccam premens.
  
  
  
  "Gaudeo te hic esse, Nick," inquit. "Nescis quam belle sit mihi nunc habere bonum amicum Todd mecum. Et dixit mihi de te multum."
  
  
  
  "Gaudeo me adiuvare te posse", Nick dixit, miratus cur oculi eius essent qui semper aliud quam labia eius dixerunt.
  
  
  
  Simul descenderunt, et cum exivit, Nick vidit aliam notam e post herbam viridem apparere.
  
  
  
  "Jorge!" Nick exclamavit. 'Quid tu hic agis?'
  
  
  
  "Hoc nuntium misi," dixit dux magistratus, "marcam desideravi. Hoc uno mane missus est cum me Foedus vocavit. Volunt tibi occurrere. Te exspectant in cocktail vecte Delmonido Hotel , transmisso per viam." . Princeps vigilum pileum super caput eius posuit. "Tam cito, Senor Nick, tuum consilium non putavi", dixit.
  
  
  
  "Ingredere et pete Señor Digrano. Ipse est Praeses Foederis."
  
  
  
  "Bene," respondit Nick. "Videbimus quid loquantur."
  
  
  
  "Hic manebo," inquit Jorge. "Non redibis cum probatione, sed recte me videbis."
  
  
  
  Talea deversorium bene pro talea cocktail accensa est. Nick ductus est ad mensam rotundam humilem in angulo cubiculi. Quinque homines ad hanc mensam sedebant. Señor Digrano surrexit. Vir erat longus et severus qui bene Latine loquebatur et pro aliis clare locutus est. Erant omnes bene comptae, reservati et officiales. Nick superbo, imperturbabili vultu inspexerunt.
  
  
  
  "Un coquetel, Señor Carter?" - quaesivit Digrano.
  
  
  
  "Aguardente, porfavor", Nick respondit, sedens in sella vacua plane sibi destinata. Cognaca quam accepit valde bona erat cognaca Lusitani.
  
  
  
  "Primum, Señor Carter," DiGrano incepit, "consolae nostrae de morte amici tui Señor Dennison. Miraberis cur te tam cito videre voluimus."
  
  
  
  "Conicere me," dixit Nick. "Vis autographum meum".
  
  
  
  Digrano comiter risit. "Nos ludibrio ingenii nostri nolumus;
  
  
  
  Señor Carter profixit. "Nos non sumus liberi aut legati. Nos sumus homines qui sciunt quid velint. Amici tui mors funesta Señor Dennison proculdubio plantationem suam imperfectam relinquet. In tempore, haec omnia, plantatio et caedes, si nihil delebitur. Cum de ea re quaestio fit, quaestio erit, et alii ad plantationem perficiendam venient: Credimus quod minus attendatur, eo melius omnibus.
  
  
  
  “In summa,” molliter arridens Nick, “meum me negotium agere putes”.
  
  
  
  Digrano adnuit et risit Nick.
  
  
  
  "Istuc ipsum quod est", inquit.
  
  
  
  "Bene, amigos," dixit Nick. "Tunc hoc tibi dicere possum, quod non relinquam, donec inveniam qui occiderit Todd Dennison et quare."
  
  
  
  Señor Digrano pauca cum aliis commutavit, se ridere coegit et ad Annibalem respexit.
  
  
  
  "Monemus te Rio et FESTUM frui ac deinde domum ire, Señor Carter" dixit. "Est dolor id facere. Esse honestum, frequentius usi sumus ad iter nostrum acquirendum."
  
  
  
  “Me quoque, iudices,” inquit Nick stans. "Moneo nos hunc sermonem inanem finire. Gratias iterum pro sublimatum".
  
  
  
  Oculos suos dorsum transfigens sentiebat e deversorio ambulante. Non erant nugae tempus tererent. Illi palam minati sunt et procul dubio id significabant. Voluerunt plantationem imperfectam manere. Non erat dubium. Quousque ibunt persuadere ut desisterent? Probabiliter longe. Sed verene authores fuerunt caedem Todd Dennison, an occasionem simpliciter dederunt ut plantatio imperfecta relinqueret? Hi plane duros et immites duros guys erant qui a violentia non fugiunt. Finem se per aperta minas consequi posse putabant. Quem tamen eius simplicitas omnes irritabat. Fortasse responsio Hawke ad telegraphum suum in hac quaestione aliquid praelucebit. Nescio quomodo sentiebat hanc turbam hominum multo plus esse quam parvam. Errare se sperabat, quia, si id facile esset, otia saltem habuisset. Momento imago Mariae Hawes per mentem emicabat.
  
  
  
  Georgius eum exspectabat in via ad flexum. Quisquam Jorge's "indicavi tibi ita" habitus esset. Sed Nick intellexit hunc hominem superbum, iracundum et insecurum, etiam condolens.
  
  
  
  Nick initio ei de incidentibus Cadillac et telegrapho Hawk indicare voluit, sed postea contra eam constituit. Si quid illi anni longi temporis usus docuerit, cautio est. Qualem cautelam dixit ei ne cui crederet donec in seipso penitus confideret. Plus semper aliquid esse potuit ad mirabilem Jorge animum. Non ita existimavit, sed certe non erat, ut de minis in eum simpliciter diceret. Cum dixit se non ad aliquas conclusiones venire, Jorge perplexus respexit.
  
  
  
  Saevit. - "Soli erant qui profuerunt a morte Señor Todd. Minantur tibi, et adhuc non es certus?" 'Incredibile est'. Patet ut truncus".
  
  
  
  "Si recte" dixit Nick lente, "Todd putares victimam latrocinii esse. Tam clara erat dies."
  
  
  
  Videbat Jorge maxillam suam tendere, et albescere cum ira. sciebat eum crudelissime petisse, sed hoc tantum modo ad tollendum hoc a sua auctoritate
  
  
  
  "Ad Los Reyes redeo," Jorge libenter dixit. "Ego ad meum munus perveniri posse, si me eges."
  
  
  
  Nick watched Jorge furiose depellunt, deinde truduntur ad Praia, litus. Ob tenebras appropinquantes, litus paene desertum est. Boulevard autem erat puellis plenus cruribus longis pulchris, coxis angustis et uberibus rotundis plenus. Quotiens eos aspexit, de Maria Hawe et pulchritudine eius ambienti cogitavit. Nigri crines, nigrique oculi funere tabo. Et mirabatur quid esset melius cognoscere. Plus interest, quam certus est. FESTUM appropinquantis ubique signa erant. Hoc tempus fuit cum tota civitas in immensam factionis multitudinem hominum conversa est. Tota civitas ornata coronis et luminibus vario. Nick paulum moratus est ut coetus sambas elatos compositos praesertim ad Carnival. Innumerabiles certationis choreas participabunt quae in Saturnalibus fient. Quisque ambulavit et cum ad finem Praia de Copacabana pervenit iam tenebrosus erat et retrocedere statuit. Eleganter, bene conservata aedificia in retis angustis angiportis structa tabernis finierunt. Cum se vertit, iter eius a tribus pinguibus viris cum novem umbellas litore saeptum est. Umbellas sub armis tenebant, umbellas autem in summo deciduis. Dum Nick circa eos ambulabat, unus ex hominibus funem e sinu arripuit et umbellas ligare conatus est.
  
  
  
  "Adjuva, senor," exclamavit Nick. "Potestne manum dare?"
  
  
  
  Nick risit et ad eos accessit. "Ecce tu," inquit homo, demonstrans locum ubi nodum ligare voluit. Quisque illic manum posuit et umbellam vidit quasi arietem magnum venientem ad eum et prorae in templum suum. Nick conversus vidit stellas. Procidit ad genua et deinde ad terram. Conflixit conscius manere. Quod cum apprehendissent, apprehenderunt eum duriter, et projecerunt eum in terram. Immotus iacebat, utens facultate sua immensa ut conscius maneret.
  
  
  
  “Possumusne hic eum occidere” audivit unum ex hominibus dicentem. " Hoc faciamus et discede."
  
  
  
  "Non," audivit alterum. " Nimis suspiciosum esset si amicus primus Americani etiam mortuus et spoliatus inventus esset. Scis nos non oportere suspicionem amplius excitare. Nostrum negotium est eum in mare iactare. In autocinetum onerabis."
  
  
  
  Nick adhuc iacebat, sed caput iterum claruit. Cogitabat. Maledictum! Dolus vetustissimus in mundo est, et pro eo quasi newbie cecidit. Tria paria tibiarum vidit ante faciem suam. Iacebat in latere, laevo bracchio conserta erat. Ponens manum super tegulam, omnem robur in umbilico femoris contraxit ac talos oppugnantium calcitravit. Super eum ceciderunt, sed quam celerrime felem surrexit. umbellas graves contra parietem domus posuerunt. Quisque celeriter unum apprehendit et unum virorum in ventrem cum eo percussit. Vir corruit in terram, sanguinem exspuens.
  
  
  
  Alii duo expansis in eum armis concurrerunt. Quisque facile eum appulit manum apprehendit et in murum impulit. Sonum fracturae ossium audivit et homo in terram corruit. Tertius cultrum subito extraxit. Hugo, stiletto Nici, manica dextra adhuc infixus haerebat, eamque ibi relinquere statuit. Certus erat hos homines esse amantes. informes erant. Nick impingebat ut tertius homo eum confodere conatus est. Dimisit hominem propius ac deinde se salire simulavit. Respondit homo statim eum pungendo. Quod cum ille fecerit, Nick brachium suum arripuit et illud contorsit. Et exclamavit vir in dolore. Pro certo, aliam karate dedit ei dolor ad collum et cecidit.
  
  
  
  Omnia cito ac facile. Solus mnemosynum praelii in ejus templo contusum fuit. Comparatus est homini Cadillaco, Nick cogitavit, qui loculos suos celeriter scrutatus est. Una cum ID crumenam habebat. Ille officialis imperii erat, alter praeter parvas quasdam tabulas ID habuit. Quorum nomina noverat, investigari poterant. sed involvere vigilum hoc vellet, et Nick nolebat. Saltem nondum. Quod inpediunt tantum. Sed omnes tres habebant unum, spherula alba nitidissima. blank, excepto dotiuncula rubra in medio, et fuit fortasse signum aliquod, et posuit tres chartas in sinu suo et pergebat in itinere suo.
  
  
  
  Cum tardius diaetam Vivian Dennison appropinquavit, de uno tantum cogitare potuit: aliquis plane eum removere voluit. Si tres isti nebulones a Foedere missi essent, participes tempus suum non perdidissent. Tamen suspicatus est Foedus solum ad eum terrendum, non eum occidendum, et tres ad eum interficiendum destinaverunt. Forsitan Vivian Dennison lucem aliquam in hac nova ambage illustrare potest.
  
  
  
  
  
  
  
  
  Caput 4
  
  
  
  
  
  
  
  
  Vivian exspectabat Nick domi. Illa statim animadvertit livorem cum ivit ad balneo usque ut succrescerent. Per ostium, vigilavit Nick tunicam suam et tunicam suam depone. In speculo vidit illam prospiciens ad corpus suum potentem musculosum. Quaesivit quid acciderit , et cum ei indicasset , metus trans faciem suam emicuit . Conversa illa et in exedra ambulavit. Nick quidam bibit de ebrietate, quando venit e balneo.
  
  
  
  "Hoc opus esse putabam," inquit. "Certe scio". Longam vestem nigram iam gerebat, pavimento puga. Ordo globuli parvarum non in globulos, sed in parvas loramenta abiit. Nick sorbendum accepit et sedit in longo scamno. Vivianus iuxta eum sedit, vitreum in suo gremio collocans.
  
  
  
  "Quid facit card alba rubea in medio medio?" interrogavit.
  
  
  
  Vivianus cogitabat ad momentum. "Nunquam vidi tabulam sic", inquit. Sed symbolum est factionis Novo Diae, coetus extremistarum e montibus. Utuntur eo omnibus vexillis et posteris. Quomodo?'
  
  
  
  "Hoc alicubi vidi ultimo tempore," Nick respondit laconice. Ita, Rojadas. Vir populi, magnus philanthropist, magnus dux Jorge. Cur tres fautores eius eum interficere conantur? Omnes agere inceperunt.
  
  
  
  Vivianus speculum posuit et, cum ibi sedebat, valde durum videbatur non clamare. Solae illae rotundae, plenae et frigidae oculis eum intuentes, non bene omnia sunt. Utcumque scrutatus est, vel minimum in eo tristitiae vestigium non invenit.
  
  
  
  "Atrox dies, tu scis?" Illa dixit. "Sensit sicut mundus ruitura est et nullus est qui prohiberet. Tantum est dicere volo, sed non possum. Nullam hic amicos, nullos amicos habeo. Satis diu hic non fuimus. amicos veros facere, et mihi communicare non facile est. "cum hominibus. Ideo nescis quam beatus sim quod hic sis, Nick. "Accepit paulisper manum. "Sed opus est mihi. loqui de aliquo. Aliquid magni momenti mihi, Nick. Procedente die, unum mihi patuit. Novi de caede Todd et bene conaris ad fundum eius pervenire. Sed volo te mihi aliquid facere, etiam si inutile putas. Volo te omnia oblivisci, Nick. Ita optimum in fine esse puto. Relinque omnia. Quod factum est. Todd mortuus est et quod mutari non potest. Non curo qui fecit, quare aut quomodo. Abiit, et haec omnia ad me pertinent.
  
  
  
  Itane? Quisque prope quaesivit, sed non movet. Iustus oblivisci omnia. Quaestio haec erat numerus unus in summo locali decem. Visum omnibus placet. Ille Guido de Cadillaco, Foedus, tres improbos Rojadas et nunc Vivian Dennison. Omnes eum desistere volebant.
  
  
  
  "Consternatus es, annon?" - Vivianus rogavit. Intelligis quae dixi.
  
  
  
  "Mirari difficile est," dixit Nick.
  
  
  
  "Nescio si id explicare possum, Nick," dixit Vivianus. "Est propter multam. Postquam omnia constitui, relinquere volo. Certo hic manere nolo diutius quam necesse est. Sunt etiam multi memoriam dolentem. Nolo expectare Inquisitio de morte Todd., et Nick, si Todd ob aliquam causam occisus est, causam cognoscere non volo. Fortasse alea habuit debitorem, in suspicione incidisse potuit. Fortasse fuit. alia .... mulier.
  
  
  
  Nick admisit has omnes esse ideales possibilitates logicales, excepto quod Todd Dennison ne cogitari quidem posset. Et satis sciebat quod etiam sciebat, licet iterum non sciret se quoque scire. permisit eam pergere. Questus est magis ac magis interesting.
  
  
  
  "Cogitesne, Nick?" - dixit tremula voce et parvis acutis ubera trementibus. "Ego iustus volo meminisse Todd ut erat. Multum lacrimae eum non reducent. interfector repertus non reducet eum. Tantum causa multum negotii erit. Fortasse hoc modo nefas est cogitare; sed non curo. Omnia volo ex hoc fugere cum memoria mea. Oh Nick, ... Ita sum perturbatus.
  
  
  
  Sedit umero singultu, caput arcte premebat, Corpus tremens. Manum suam super tunicam, in molem pecs posuit. Repente levavit caput et fecit sonum passionis. Posset optime esse perfecte honesta et iusta confundi. Potuit, sed non ita putabat. Sciebat se scire. Si cum eo ludit, mox animadvertet se tabulas tubarum habere. Si recte sciret, ludum intelligeret. Si erraret, veterem amicum se excusantem exhauriret. Sed rem ut reprehenderit.
  
  
  
  Nick procumbebat, et lingua texit labia. Ingemuit, pressit labra sibi, et os lingua exploravit. Collum manibus quasi vitium apprehendit. Vestem soluit et stricta pectora sensit calore. Nihil sub veste gerebat, et pectus manu miserat. Mollis erat et excitans, et iam dura papilla erat. Suxit eam, et cum pugnaret Vivianus ita coepit, decidit ei vestis, mollique ventris, coxas tenues et triangulum atrum ostendens. Vivianus ementitus est et braccas ejus destruxit.
  
  
  
  " Proh deus," exspiravit, pressis lumina pressis Utraque manu corpus terit. Circumplexa collum et crura circa corpus bracchia, pectus titillat papillas. Quam celerrime eam futuit et in voluptate anhelavit. Quae cum perfecisset, exclamavit, dimittens eum et retro cecidit. Nick eam aspexit. multo magis iam sciebat. Caesi oculi eum diligenter studuerunt. Conversa illa manibus faciem velavit.
  
  
  
  “O Deus meus,” ingemuit. 'Quid enim feci? Quid de me censes?
  
  
  
  Maledictum! se ipsum maledixit. Vidit in oculis eius, et cognovit quod inconveniens esset viduitatis maerentem munus suum existimare. Retro vestem induit, sed solutam et innixam pectus reliquit.
  
  
  
  Tam pudet, ingemuitque, adeo pudet. Nolo loqui, sed habeo".
  
  
  
  Nick animadvertit se celeriter cedere.
  
  
  
  "Todd tam occupatus in illa plantatione erat", ingemuit. "Mensibus me non attigisset, non accuso eum. Nimis multa problemata habebat, enormis exhaustus et confusus est. Sed esuriebam, Nick, et hac nocte, tecum iuxta me, ego tantum potui" t adiuva. Vos adepto, non vos, Nick. Gravis mihi est quod pervenit.
  
  
  
  “Sane intellego, mel,” Nick blande dixit. "Haec nunc eveniunt aliquando." Dicebat se non plus esse viduam tristem quam regina Carnival, sed pergere debere se putare eam esse illo nitidiorem. Nick eam ad pectus suum iterum traxit.
  
  
  
  "Illi fautores Rojadas," Nick diligenter quaesivit, ludens cum papilla pectoris sui, "Todd personaliter eum noverat?"
  
  
  
  “Nihil scio, Nick,” aequo ingemuit.” “Todd semper me de negotio suo servavit. De hoc amplius loqui nolo, Nick. Cras illud discutiamus. Cum ad Ordines redeo, simul manere nos volo. Tunc res erunt diversae et scio nos multum inter se plus iocum habebimus."
  
  
  
  Illa evidenter ulterius quaestiones vitavit. Non plane certus erat quid de hoc casu ageret, sed nomen Vivian Dennison in indice debebat et in indice longior erat.
  
  
  
  “Sero est”, dixit Nick, eam collocans. "Est tempus praeteritum."
  
  
  
  "Bene, etiam fessus sum" confessa est. "Certe non dormiam cum te, Nick. Spero te intelligere. Quid nunc factum est, bene... Accidit, sed non esset nice si nunc simul cubitum ivimus."
  
  
  
  Ludum iterum lusit. Oculi eius confirmaverunt. Bene suum munus tractare quantum poterat. Non curavit.
  
  
  
  "Certe mel" inquit. "Recte dicis."
  
  
  
  Stans autem traxit eam ad se, tenens eam iuxta se. Sensim inter crura genu musculosum impulit. Illius anhelitus vivificata, ei musculi angoris tensis. Mentem levavit ut oculos suos inspiceret. Optime conata est ut munus suum continuare luderet.
  
  
  
  “Age, dormi, mel,” inquit. Luctata est regere corpus suum. Labia eius bonam noctem volebant et oculi eius culus ei appellabantur. Conversa illa in cubiculum abiit. Ad ostium conversa rursus.
  
  
  
  "Num, Nick?" - rogavit deprecando quasi puella. "Nonne es tu?"
  
  
  
  Non erat dolor ut putabat se esse , sed fateri oportuit se bene lusisse .
  
  
  
  "Certe mel" respondit Nick aspicientes sicut oculi eius eum scrutati sunt fac ut verum diceret. "Non possum tibi mentiri, Vivian," addidit. Hoc videbatur ei satisfacere et exiit. Non mentitur. Sedebit. Olim omnia noverat. Eunti cubitum, accidit ei quod nunquam antea cum muliere dormivit neque multam inde voluptatem expertus fuerat.
  
  
  
  Postero mane ancilla ientaculum ministravit. Vivianus pullam vestem nigram cum monilia alba gerebat. Telegrammata et epistolae ex toto orbe terrarum ortae sunt, quae in ientaculo in telephono assidue erat. Duo telegrammata erant Nick, tum ab Hawk, per tabellarium speciale ex officio Todd, quo missi erant. Laetus erat quod Accipiter etiam codice simplici usus est. Posset interpretari cum legeret. Primum telegraphum valde amavit, quod suspiciones suas confirmavit.
  
  
  
  'Omnes fontes in Lusitania compescuit'. Nulla Rodhadians nota est ephemerides et officia. Non est hic fasciculus cum hoc nomine. Etiam Britanni et Galli intelligentiam petiverunt. Nihil notum. Habesne bene ferias?
  
  
  
  "Bene" valde bona est.
  
  
  
  'Quæ ait?' - Vivianus interrogavit, phone vocationem interpellans.
  
  
  
  “Nihil,” inquit Nick. "Sicut telegraphum ab aliquo scurra tertiana".
  
  
  
  Nihil significare voluit quod vestigia diurnarii Lusitani finem mortuum esse, sed AX fasciculum in homine non habere, ut aliquid diceret. Jorge dixit quod non est de hac terra, quod significat peregrinum. Nick doubted that Jorge is told him stories. Georgius et alii sane bona fide fabulam tulerunt. Nick alterum telegraphum aperuit.
  
  
  
  "Duo et sesquialtera miliones aureorum nummorum illicite in tabula ligatorum pro Rio misso intercepti sunt. Num te adiuvat? Tempestas bona est ferias?
  
  
  
  Quisque telegrammas solutos succendit. Imo non profuit, sed nexus esse debebat, id certe est. Rodhadas et moneta recta inter eos erat. Magnam pecuniam non accepit ut magistratus principes civitatis montis corrumperent, sed Rojadas pecuniam absumpsit et ab aliquo accepit. Duo milia et dimidium in auro, qui multum homines vel multum emere possunt. Vel, iaculis. Si Rojadas dotauit exterius, a quo et quare? Et quid Todd mors ad rem pertinet?
  
  
  
  Vale dixit Viviano et conclavi discessit. Putabatur congredi cum Rojadas, sed primo se iturum ad Mariam Hawes. Scriba saepe plura scit quam uxor. Meminerat rubra circa illos oculos magnos nigros.
  
  
  
  
  
  
  
  
  Caput 5
  
  
  
  
  
  
  
  
  Orae rubrae circa illae pulchrae oculi evanuerunt, sed adhuc tristes erant. Maria Hawes vestem rubram gerebat. Plenaque, undique texta pectora pressa.
  
  
  
  Munus Todd evasit parvum cubiculum in media urbe esse. Maria sola erat in officio. Quietem illam loqui voluit et timens tumultuantem et conglobatum officium. Risu fesso eum salutavit, at amica tamen. Nick iam ideam habebat quid facere vellet. Putabatur horridus et immitis, sed iam tempus erat ut proventus. Mox venient.
  
  
  
  "Señor Carter," Maria Howes dixit. 'Quid agis? Num aliud reperisti?
  
  
  
  "Minime," respondit Nick. "Sed non est quare veni. Veni ad te."
  
  
  
  "Adulatus sum, senor," dixit puella.
  
  
  
  "Voca me Nick," inquit. Nolo enim esse quicquam officialis.
  
  
  
  "Bene, senor ... Nick," ipsa se correxit. 'Quid vis?'
  
  
  
  "Mox aut multum," inquit. "Dependet in eo quod aspicis". Circum mensam ambulavit et iuxta sellam suam stetit.
  
  
  
  "Hic feriatus sum, Maria," dixit. "Fun habere volo, videre res, ducem meum habere et cum aliquo in Saturnalia habere fun."
  
  
  
  Apparuit ruga parva in fronte ejus. Incertus erat, et Nick parum confutavit. Tandem hoc intelligere incepit.
  
  
  
  "Est, inquam, mecum parumper commoraris," inquit. "Non poenitet te, mel. Audivi puellas Brasiliensium longe dissimiles esse ab aliis mulieribus. Ego ipse experiri volo."
  
  
  
  Obscurentur oculi, pressitque ora simul. Modo videbat fore ut in iram prorumperet.
  
  
  
  Ille cito recubuit et oscula mollia plena labra. Circumvertere non poterat quod eam arcte apprehendit. Maria soluta gratis exsiluit. Oculi isti generis nunc nigri erant nigri, ignem in Annibale mittentes. Ubera eius surrexerunt et cremundo anhelitu rapido ceciderunt.
  
  
  
  "Quomodo audes?" - clamavit ad eum. "Señor Todd amicissimum esse putabam, et hoc totum de iure nunc cogitare potes. Nullam habes reverentiam, nullum honorem, non modestiam interiorem? Ego .
  
  
  
  “Misescere,” Nick continuavit.” Paululum confusum es. Omnia possum te oblivisci.
  
  
  
  "Tu... tu..." mussavit, verbis iram exprimendi recta invenire non potuit. "Nescio quid tibi dicam. Señor Todd narravit mihi mirabilia de te cum audivisset te venire. Is bonus res non sciebat quis tu es vere. Ait te esse optimum secretum agente, quod Fuistine fidelis, honestus et verus amicus. Et nunc huc venisti et me rogas ut paulum iocus sit apud te cum Señor Todd heri mortuus est. Furcifer, audin' me! Fuck off!'
  
  
  
  Nick sibi risit. Eius prima quaestio est. Hoc ludibrium non fuit. Justa vera, sincera ira. Et tamen non fuit satisfactum.
  
  
  
  "Bene," dixit nonchalantly. "Ego cum inquisitione cessandi usquam pararem."
  
  
  
  Oculi eius in ira laxaverunt. Mirum in modum plaudit manus. "Non puto te audivi," inquit. "Qui potes dicere? Non est aequum. Non vis scire qui Señor Todd occidit? Cur nihil nisi iocum?'
  
  
  
  Illa tacuit, conans se cohibere, et arma trajicere ante speciosas ubera plenas. Illa frigide et abrupte dixit. "Audi," incepit, "ex illis quae audivi a Señor Todd, solus es qui ad imum veritatis pervenire potes. Bene, visne mecum agunt carnivalem? Visne puellis Brasiliensium occurrere? Ego faciam, omnia faciam, si interfectorem Señor Todd invenire polliceris, paciscor, bene?
  
  
  
  Quisque late risit. Animi puellae altae erant. Magno pretio solvere voluit quod rectum esse credidit. Ea prima quaerendum nec. Hoc illi animo. Statuit tempus ut eam certiorem faceret.
  
  
  
  "Bene, Maria Hawes," dixit. "Mitescere, mecum agere non debes. Modo opus est ut invenias et hoc erat quam celerrime."
  
  
  
  Nonne debes invenire aliquid? - dixit intuens eum erubuit. 'de me?'
  
  
  
  Qui respondit : De te. "Novissem aliquid. Primum probavi fidem tuam Todd.
  
  
  
  "Te me temptas", inquit, leviter indignans.
  
  
  
  "probavi te," dixit Nick. - Et tu successit. Non desinam quaerere, Maria, donec veritatem inveniam. Sed egestas nisl ac pellentesque egestas. Credis me, Maria?
  
  
  
  "Visne tibi credere, Señor Carter?" Illa dixit. Oculi eius iterum benevoli facti sunt et eum ingenue aspexit.
  
  
  
  "Potest," inquit. “Dilixisti Todd, Maria?” Puella convertit et prospexit fenestram parvam in officio, quae respondit, lente locutus est, verba diligenter elegit, fenestram prospiciens.
  
  
  
  'Amare?' - dixit tristi voce. "Vellem scirem quid hoc esset. Nescio an amarem Señor Todd. Scio eum esse nicest, hominem nicest umquam occurrit. Magnam venerationem et admirationem ei habui. Forsitan sensi aliquid In via, si amavi illum, arcanum meum est. Nos nunquam ullos casus habuimus. Iustitiae sensus profundus erat. Ideo plantationem illam aedificavit. Neuter umquam "nol faceret quicquam quae dignitatem nostram inter se amitterent. Non sum prudens, sed animus Señor Todd plus valebat ad utilitatem.
  
  
  
  Caput Nick convertit. Oculi eius tristes et superbi et invicte pulchriores fecerunt. Animi et corporis pulchritudo.
  
  
  
  "Fortasse non satis dixi quod volui dicere, Señor Carter," inquit. "Sed hoc est valde personale. Tu solus es quem ego de hoc semper locutus es".
  
  
  
  "Et tu clarissima, Maria," dixit Nick. 'Prorsus intellego. Scis etiam quod non omnes eodem modo senserunt de Todd ac tu. Sunt qui putent me solum oblivisci omnium rerum, ut Vivian Dennison. Dicit quod factum est, et peremptorem inveniens illud immutare non poterit.
  
  
  
  "Numquid illa tibi est?" dixit Maria, irata vultu in faciem. "Forsitan suus 'quia non curat. Have vos umquam de illo?
  
  
  
  "Cogitavi de illo," Nick dixit, conatur non ridere. "Cur hoc cogitas?"
  
  
  
  "Quia numquam Señor Todd, opus suum vel problemata curabat," Maria Howes iracunde respondit. "Non curabat in his quae ei magni momenti erant. Omnia faciebat cum eo de hac plantatione disputare. Voluit eum aedificare prohibere."
  
  
  
  "Certus es, Maria?"
  
  
  
  "Audivi eam dicere ipsam. Audivi litigantes," inquit, "novit plantationem pecuniam, multam pecuniam. Pecuniam potius in se expendat. Señor Todd voluit pecuniam suam in magnis villis et latas in Europa expendere".
  
  
  
  Cum Maria loqueretur, oculi eius mixto iracundia et fastidio fulgebant. Inusitata foeminae zelotypia in hac puella honesta, sincera. Vere contemnit Vivianus et Nick consenserunt.
  
  
  
  “Volo te mihi omnia quae scis narrare” dixit Nick. "Quod Rodhadas," an ipse et Todd cognoverunt se?
  
  
  
  Obtenebrati sunt oculi Mariae. "Rojadas Señor Todd ante paucos dies appropinquavit, sed summa secreta erat. Quomodo scis?
  
  
  
  “Legebam tea folia,” Nick dixit. 'Perge.'
  
  
  
  "Rojadas Señor Todd magnam pecuniam obtulit pro plantatione, quae dimidia pars confecta erat. Señor Todd noluit.
  
  
  
  "Rojadas dixit, cur opus est hac plantatione imperfecta?"
  
  
  
  "Rojadas dixit se velle id ut coetus eius perficere posset. Secundum eum hi erant honesti homines qui homines adiuvare vellent, et hoc eos multos novos sectatores adducere. Sed Señor Todd putavit aliquid in eo suspectum esse. Ille mihi dixit. quod non credidit Rojadas, quod scientiam, artifices et apparatum ad plantationem complendam et conservandam non habuit. Rojadas Señor Todd discedere voluit."
  
  
  
  "Yeah," Nick mirabatur magna voce. "Magis sensisset si quaereret Todd ut plantatio maneret et perficeret. Quid ergo noluit. Quid dixit Rojadas cum Todd recusavit?
  
  
  
  Respexit furentem et Señor Todd sollicitus erat. Palam dixit se posse opponere magnarum possessorum inimicitias. Sed terribilis erat Rojadas».
  
  
  
  'Rojadas multa argumenta attulisse dixisti. Quid multa?'
  
  
  
  "Per vicies centena millia."
  
  
  
  Quisque sibilabat placide per dente suo. Nunc ipse quoque telegraphum accipitris intellegere potuit. Duo et dimidium miliones nummi aurei intercepti erant ut Rojadas ad plantationem Todd emeret. In fine, quod magnum munus non accidit. Sed vera responsa, qui tantam pecuniam et quam ob causam dederunt, adhuc patebant.
  
  
  
  "Multum temporis pauperem agricolam accipit," Nick nuntiavit Maria. "Quomodo Rojadas daturus erat Todd hanc pecuniam? Num in patrimonio putent mentionem facere?
  
  
  
  "Minime, Señor Todd putabatur convenire cum medio qui pecuniam transferet."
  
  
  
  Quisque sensit sanguinem suum citius fluxum esse, quod semper factum est cum esset in via recta. Mediator unum tantum significat. Qui pecuniam dedit, Rojadas cum pecunia fugere nolebat. Omnia bene disposita sunt ab aliquo post siparium. Plantatio Todd et mors parva pars alicuius multo amplioris fuisse potest. Reversus est ad puellam.
  
  
  
  Nomen, Maria, dixit. "Nomen opus est. Nonne Todd nomen huius middleman nominavit?"
  
  
  
  “Ita scripsi: Hic inveni,” inquit, per cistam chartarum peragrans.” “Hic est, Albert Sollimage. Is est importator et negotium eius situm in regione Petri Maoua.
  
  
  
  Nick constitit et Lugerum in umero holster solita gestu repressit. Mentem Mariae digito levavit.
  
  
  
  "Non magis probat Maria. Non plus agit" dixit. "Fortasse cum toto hoc alio modo simul operari possumus. Puella pulcherrima es".
  
  
  
  Oculi lucidi nigri amicae aspiciebant, et Maria risit. “Mea voluptas, Nick,” promittens dixit. Quisque osculata maxillam priusquam discederet.
  
  
  
  
  
  Area Pier Maua in septentrionali Rio parte sita erat. Taberna parva erat cum signo simplici: "Bona importata - Albert Sollimage." Copia fenestra tam nigra erat ut ab extra non appareret. clutterata erat via magis, horreis plena ac dilapidatis aedificiis. Quisque autocinetum in angulo collocati ambulans perseuerat. Vestigia amittere nolebat. Medius erat $2 decies centena plus quam simplex importator. Multum habuit utilem informationem, et Nick intendit se uno vel alio modo obtinere. Cito magnum negotium incepit fieri. Ille mansit cogitavit interfectorem Todd invenire, sed magis magisque confirmatus est se solum extremum glacieibergae vidisse. Si interfectorem Todd capiat, multum plus sciet. Conicere coepit qui post hoc fuit. Ruteni? Seres? Hi dies ubique agebant. Cum intrasset copia, adhuc cogitabat. Cubiculum erat angusto in extremo capite, in quo stabat plura vasa et signa lignea. Pulverulenta erant in terra et in capsulis. Duae parvae fenestrae in lateribus ferro adapertis obducti erant. Porta parva ad dorsum reponunt. Quisque expressit bullam campanae contra . Convocatio comis erat et expectabat. Nemo apparuit, et iterum com- pressit. Clamabat et a tergo horreorum strepitum audiebat. Non audivit aliquid. Subito frigus sensit, quod numquam neglectum sextum iteravit. Circum abacum ambulavit et caput per angustam ostiolum infixus est. Utilitas cubiculi implebatur ad laquearia cum ordinibus ligneis. Angusti erant inter eos corridentes.
  
  
  
  "Dominus Sollymage?" Nick iterum vocavit. cubiculum intravit et in primum angustum iter inspexit. Musculi nolens tensis cum corpus humi iacentem vidit. Rivus liquoris rubri in loculum scaturivit, e foramine in aede hominis emergens. Aperti sunt oculi eius. Nick iuxta cadaver procumbens, crumenam ab interiori sinu extraxit.
  
  
  
  Repente sensit capillos in collo suo surgere, primum instinctum qui pertinebat ad cerebri. Hic instinctus ei narravit mortem propinquam esse. Experientia dixit non tempus esse vertere. Incumbens mortuum tantum unum movere potuit, et fecit. Supra corpus columba. In hoc saltu, sensit acrem, dolorem ab obiecto labens per templum suum transfigens. Ictus fatalis infaustus fuit, sed cruor in ejus templo eluctatus est. Cumque surrexisset, vidit gressum impugnantem super corpus et appropinquare. Vir erat procerus, nigra secta indutus, eadem facie figura qua homo Cadillacus erat. In dextra ferulam tenebat, Nick vidit clavum duplicem in ansa ferulae. Tace, sordida et efficacissima. Nunc Nick patuit quid Sollymage accidisset. Adhuc homo appropinquabat, et Nick cessit. Mox in murum crepuit comprehensusque est. Nick Hugo in manicam suam e vagina emisit et in manu stilettoris frigoris acumen blandam sensit.
  
  
  
  Subito Hugonem deseruit. Percussor tamen hoc tempore animadvertit et a scriniis reiecit. In stiletto pectus transfixit. Quisque cultrum in saltu secutus est et arundine ictus est. Accessit vir Nick iterum. Ferulam suam in aerem quasi falcem torsit. Nick fere nullus locus erat. Obstrepere nolebat, sed melior erat strepitus quam occidebatur. Lugerum ex humero holster extraxit. Percussor autem erat alacer et velox, et videns Nick Lugerum trahere, clavum in manu Nick eiegit. Luger in terram cecidit. Cum homo clavum in Nick manum eiecit, telum abiecit. "Hoc non unus ex nebulonis Rojadas erat, sed interfector professionalis bene exercitatus" Nick cogitavit. Sed clavum in Nick manum impellens, homo intus iactus erat.
  
  
  
  Dentibus stridentibus, hominem a sinistra in maxilla percussit. Hoc satis fuit Annibale aliquo tempore dare. Homo in pedes scidit ut Nick manum suam liberavit et in angustum andronem deiecit. Vir calce Lugerus alicubi inter loculos. Nick sciebat sine sclopeto aliud facere, et cito. Vir longus nimis periculosus erat cum ferula letali. Quisque in alium ANDRON abiit. Audivit mollem sonum globulus pedum post se. Sero corridor evasit exstincto. Conversus ad se videndum obsistens adversarium solum exit. Nondum homo verbum dixerat: nota homicidae professionalis.
  
  
  
  Muri conici cippi et cratium optimae insidiae erant et homini et telo maxime praestant. Homicida tardius appropinquavit. Nothus properabat, victimam suam non effugit sciebat. Nick adhuc retro ambulabat ut se daret tempus et spatium. Repente surrexit et in altae acervi cippi cacumine traxit. Parumper archa in margine libravit et deinde in terram decidit. Nick operculum cistae abripuit et pro scuto usus est. qui ante se operculum tenens, quam celerrime potuit procurrit. Vidit hominem in oram operculi baculum perdite condere, sed Nick eum quasi bulldozer metit. grave operculum in hominem deposuit. Quisque eam iterum sustulit et vultum cruentam vidit. Vir procerus ad latus suum conversus iterum stabant. Durus erat ut saxum. iterum vulum.
  
  
  
  Nick eum apprehendit in genu et percussit eum in maxilla. Vir in terram cecidit cum gurgle, et Nick videns eum in sinum tunicae suae porrigere.
  
  
  
  pistolam parvam extraxit, nulla maior quam Derringer. Pes Nick, praecise intendit, sclopellum percussus momento quo homo incanduit. Effecit plumbea, haud multo clarior quam pistol, et vulnus hians supra oculum dextrum hominis. Damn, Nick maledicti. Hoc eius consilium fuit. Hic homo ei informationem praebere potuit.
  
  
  
  Quisque loculos hominis scrutatus est. Sicut auriga Cadillac, nulla documenta identificatio cum eo habuit. Nunc tamen aliquid patuit. Haec operatio non erat localis. Iussa per professiones datae sunt. Plures miliones dollariorum Rojadas ad plantationem Todd mercandam partita sunt. Pecuniae interceptae celeriter agere cogebant. Summa silentia medii, Sollimaj. Sensit id Nick. sedebat super pulvinum pyrii, et nesciebat ubi et quando exploderet. Eorum consilium occidendi magis quam periculum erat evidens signum explosionis venire. Nesciebat quid cum mulieribus ageret. Nunc nec ipsum. Unum opus duceret ut paulo plura de Solliimage disceret. Forsitan Georgius eum adiuvat. Quisque ei omnia indicare decrevit.
  
  
  
  Ferulam arripuit et telum diligenter examinavit. Invenit quod convertendo caput baculi posset evanescere clavum. Admiranter intuens ancillam et rem callide excogitavit. "Aliquid speciales effectus cum tali re ascendere," cogitavit. Utique non est aliquid quod res rustici advenire possent. Nick baculum excidit iuxta corpus Alberti Sollimage. Sine homicidio telo, foramen parvum rotundum in ejus templo verum mysterium esse potuit.
  
  
  
  Nick Hugo recondidit, Lugerum sustulit, thesaurum reliquit. Plures homines in platea erant, et ad currum lente ambulabat. Reliquit se in Avenida Praeside Vargas vertit et ad Los Reyes contendit. Semel in scena plenum suffocare per montes cucurrit.
  
  
  
  
  
  
  
  
  Caput 6
  
  
  
  
  
  
  
  
  Cum Nick in Los Reyes venit, Jorge amiserat. paludatus, ut videtur, legatus, circiter horae summam ei renuntiavit. Nick foris in sole calido expectare constituit. Tardi motus urbis spectans etiam in illo gradu vivere cupiebat. Erat tamen mundus magna necessitate circumdatus: homines, qui se quam celerrime interficere volebant, cupidis speciebus insistebant. Haec urbs iam ab hoc passa est. Copiae subterraneae erant, odia abscondita et vindictae quae minimam occasionem exarserunt. Isti innocentes, pacifici, callidissimi, callidissimi, truculenti. Quies urbis tantum impatientiam Nick auxit, et gavisus est cum tandem Georgius apparuit.
  
  
  
  In officio Nick locutus est de tribus viris qui eum interficere conati sunt. Quo finito, tres schedulas albas cum punctis rubris in mensa collocavit. Dentes immisit Georgius. Nihil dixit quod Nick permansit. Cum Nick finivit, Jorge in sella sua verticuli recubuit et ad Nick diu et cogitabundus aspexit.
  
  
  
  "Multum dixisti, Señor Nick," dixit Jorge. "Multum in brevissimo tempore didicisti. Tibi respondere non possum praeter unum aliquid, nempe tres qui te aggressi sunt. Certe a Foedere missi sunt. Quod habebant. omnes tres pecto Novo Dia non intelliguntur aliquid omnino. "
  
  
  
  “Puto significat infernum multum,” Nick occurritur.
  
  
  
  "Minime, amigo," dixit Brasiliensis. "Forte sint membra factionis Novo Diae et tamen a Associatione conducti sunt. Amicus meus Rojadas multos homines circum se adunavit. Non omnes angeli sunt. Plerique eorum fere nullam habent educationem, quia fere omnes pauperes sunt. Fere omnia in vita sua fecerunt. Si magnum praemium pollicitus est, ut certo scio, non difficile erit tres viros id facere." "Quid de pecunia Rojadas Señor Todd obtulit?" Quisque quaesivit. "Unde pervenit?
  
  
  
  “Fortasse Rojadas pecuniam mutuatus est”, Georgius pertinaciter respondit. "Estne hoc malum? Pecunia eget. Puto te complexum habere. Omnia, quae acciderunt, cum Rojadas coniuncta sunt. Eum detrectare vis, et hoc me valde suspectum facit."
  
  
  
  "Si quis hic complexus est, commilito, te dicerem. Veritatem opponere non potes. Tot res solvere non potes."
  
  
  
  Vidit Jorge in sella sua circum volitantem et irascentem. "Video facta," inquit irata. "Maxime res est quod Rojadas vir populi est. populum iuvare vult. Cur talis vir vellet prohibere Señor Todd ne plantationem finiret? Nunc responde!
  
  
  
  "Vir talis qui arbustum non prohiberet," Nick admisit.
  
  
  
  "Tandem," Jorge triumphans exclamavit. "Non potuit clarius, potuitne?"
  
  
  
  "Ecce iterum cum claritate tua," respondit Nick. "Dixi hominem talem non facere. Quid si Rojadas non est genus hominis?
  
  
  
  Georgius abhorrebat quasi alapam in facie. tempora lauro. "Dic quid me temptatis?" — fremuit.
  
  
  
  "Quid si Roadas extremistarum est qui potentiam in aliquo foris fundatam habere vult?" - Nick quaesivit, animadvertens Jorge se in iram explodere. "Quid tanto viro opus est? Multum debet habere populum malevolum. Populus sine spe et spe bona est. Habere debet homines qui ei obediunt. Sic uti potest. Señor Todd plantatio mutaret. Velut sicut tu ipse dixisti hominibus bonas mercedes, jobs et occasiones novas facturum: directe vel indirecte vitam emendare. Talis homo praestare non potest: pro sua utilitate homines retrorsum, inquieti et noinen maneant, qui spem acceperunt. et emendatio materialis tam facile quam homines qui desperabant: plantatio, etiam si paene consummata esset, eum amitteret imperium populi.
  
  
  
  "Haec ineptias audire non volo", "Jorge stans clamavit. "Quid hic habes ineptias dicere? Cur hunc hominem, qui solus subvenire conabatur miseris? "
  
  
  
  "Foedus non tentavit plantationem Señor Todd emere" dixit Nick. "Fessi gavisi sunt quod constructio cessasset et Todd periisset.
  
  
  et aliud tibi opus est dicere. Interrogavi de Rojadas. Nemo in Portugallia eum novit ».
  
  
  
  "Non credo tibi," Jorge reclamavit. "Nuntius es iustus divitum. Hic non es ad hanc caedem solvendam, sed ad perdendum Rojadas. Id facere conaris. Omnes pingues divites in America es. Non potes. stare accusatus occidere aliquem ex propinquis tuis. "
  
  
  
  Brasiliensium manibus pugnavit. Vix se continere poterat. Constitit in directum, caputque ferociter attollens.
  
  
  
  “Jorge,” inquit, “protinus excedere te volo.” “Ille te amovere possum dicendo me certiorem te facturum esse. Ego te Brasilia relinquere volo.'
  
  
  
  Nick intellexit nullum punctum in continuando esse. Jorge Pilatto positio nonnisi per se mutari potest. Nick habuit communi sensu niti et superbia Jorge. Statuit hoc decus extremum dis dare. "Bene," dixit Nick stans ad ostium. "Nunc scio" Haec sola villa est in mundo ubi caecorum princeps est vigilum.
  
  
  
  Discessit, et cum explosa Jorge, gavisus est se non optime Portuguesum intelligere.
  
  
  
  Cum in Rio devenit, iam vespera erat. In gynaeceum Viviani Dennison profectus est. Annibal de vulnere brachii sollicitus fuit. Hoc vulnus haud dubie inficitur. IODUM facere debuit. Primum auxilium parvum semper fuit ornamentum in vidulo meo.
  
  
  
  Quisque putabat tempus appropinquare, cum aliquid fieret. Hoc scivit non ex re, sed ex instinctu; Vivian Dennison in ludo suo ludit et de hac nocte curaturus erat. Si aliquid magnum addisceret, ante finem noctis audiret.
  
  
  
  In pajamas eius, fores aperuit, eum in cubiculum attraxit et labra eius pressit. Alterum gressum retro demissis lumina sumpsit.
  
  
  
  “Ignosce, Nick,” inquit, “sed quia totum diem a te non audivi, sollicitus sum. EGO iustus had ut faciam illud."
  
  
  
  “Vos modo da operam, mel,” Nick dixit. Se excusavit, et abiit in cubiculum suum, ut manum tractaret. Quo finito, ad eam rediit. Eum in stibadium exspectabat.
  
  
  
  Rogavit. - "Potes me bibere?" "The bar ibi est, Nick. Certusne es nimium aquam bibere in tua?
  
  
  
  Quisque ad vectem ambulavit et operculum sustulit. Operculi dorsum erat aluminium instar speculi. Vidit Vivian peeking e. Odoratus erat in conclavi, Nick sensit. Odor qui heri aut heri non ibi fuit. Odorem noverat, sed statim cognoscere non potuit.
  
  
  
  "Quid de Manhattan?" - petivit, lagenam rum attingens.
  
  
  
  "Magna," respondit Vivianus. "Immo vero vere bonum cocktails facis."
  
  
  
  "Convalescit", dixit Nick, odorem adhuc cognoscere conatur. Incumbebat ad parvam, auricolorem nugas cum pedals et utrem pileum in illud demittit. Eodem tempore cigar iacebat in fundo semifumatum vidit. Nempe iam sciebat. odor boni Havana erat.
  
  
  
  'Quid hodie fecisti?' - quaesivit benigne, potiones excitans. "Numquid habuistis visitatores?"
  
  
  
  “Nemo praeter ancillam”, respondit Vivianus. "Plurimum mane telephonum exegi, et hoc post meridiem res meas stipare coepi. exire nolui. solus esse volui."
  
  
  
  Quisque bibit in mensa capulus et scivit quid facturus esset. Satis diu perstitit eius deceptio. Quod cum prorsus fecerit, adhuc nesciebat, sed meretrix adhuc prima classis. Manhattan in uno haustu perfecit et vidit Vivianum oppressum. Nick sedit iuxta eam super lectum diurnum et risit.
  
  
  
  "Bene, Vivian," dixit libenter. — ' Ludus. Confitemini.'
  
  
  
  Pudet et frowned. Rogavit. - 'Quid est?' "Non intellego te, Nick."
  
  
  
  “Melius intelligis quam quisquam”, subridens. Risus mortiferus fuit, et pro dolor, non noverat. "Incipere loqueris. Si nescis ubi incipias, primum dic mihi quis visitator tuus post meridiem".
  
  
  
  "Nick," tacite risit. 'Ego vere non intellego te. Quid agitur?'
  
  
  
  Duros in os ferit ille manu. Her Manhattan trans cubiculum volavit et vis ictum in terram cadere fecit. Sustulit eam, et iterum percussit eam, sed nunc non ut difficile. Super lectum diurnum cecidit. Erat autem timor verus in oculis eius.
  
  
  
  "Hoc non amo" indicavit ei Nick. 'Hoc non est meum facere, sed mater mea semper dixit me plura facere quae nollem. Sic, mel, moneo iam loqui, aut lentum faciam. Novi aliquem pomeridianum hic fuisse. Est cigar in quisquiliis et tota domus cigarum fumum redolet. Si foris veneris, ut me, hoc statim videbis. Num in hoc non numerasti? Hem, quis erat?
  
  
  
  Aspiciens illum irata caput ad latera vertit. Capillos breves flavos apprehendit, et una cum eo detraxit. Ut decidit in terram, exclamavit in dolore. Tenens eam capillo, levavit caput et levavit manum minaciter. Iterum! Oh, no please! - Horruit in oculos.
  
  
  
  "Felicem esse vellem te aliquoties plus temporis ferire pro Todd", Nick dixit. "At non sum hic ad sensum meum exprimendum. Hic sum verum audiendi. Quid habes loqui, an alapam habebis in facie?
  
  
  
  "Dicam," ingemuit. "Quaeso me ire... Mihi dolet!"
  
  
  
  Quisque capillos suos apprehendit et iterum clamavit. eam in lectum immisit. Resedit et intuens eum mixto honore et odio.
  
  
  
  "Aliud, inquit, "da mihi bibere prius. "Quaeso, I... Mihi opus est ut resipiscas paululum."
  
  
  
  "Bene," inquit. "Non sum temerarius." Ivit ad bar et alterum Manhattan miscere coepit. Linguam paulum laxare bonum posset. Potus quassans, in talea dorsum aluminium prospiciens. Vivian Dennison iam in lectulo non erat, et subito caput eius iterum apparuisse vidit. Surrexerunt et sensim ad eum ambulaverunt. In una manu tenebat litteras acutissimas apertiores cum manubrio aereo in figura draconis.
  
  
  
  Quisque non movit, iustus Manhattan a turpis in vitrum posuit. Prope erat ad latus eius, et vidit manum surgere ad percutiendum. Fulmineo vitreum continens Manhattan super humerum suum et in faciem proiecit. Illa nolens connivuit. Litteras apertas apprehendit et brachium torquet. Vivianus clamavit, sed Nick manum suam post terga tenebat.
  
  
  
  "Nunc loqueris, paulum mendax," inquit. "Nonne occidisti Todd?"
  
  
  
  Non de primo cogitabat, sed nunc eum occidere vellet, satis idoneus putabat.
  
  
  
  "Minime," inspiravit. "Minime iuro!"
  
  
  
  "Quid hoc ad te?" - quaesivit, torquens brachium amplius.
  
  
  
  "Quaeso," exclamavit." Obsecro, desine, me occidis... desine!"
  
  
  
  "Nondum" dixit Nick. "At ego sane faciam si non loqueris. Quid tibi cum caede Todd?"
  
  
  
  "Dixi illis... dixi illis cum rediret e plantatione, cum solus esset."
  
  
  
  "Todd prodidisti," Nick dixit. “Prodidisti virum tuum,” eam in partem stibadii obiecit et comam tenuit. Habebat se a feriendo coercere.
  
  
  
  "Nescio quod irent occidere eum" inspiravit. "Tu mihi crede, nesciebam. I... Putavi modo eum terrere voluisse."
  
  
  
  "Nec tibi crederem si me dixisses me esse Nick Carter", inclamavit ei. - 'Quis sunt?'
  
  
  
  "Non possum dicere tibi," inquit. Interficient me.
  
  
  
  Iterum percussit eam, et audivit garrulum dentium. "Quis hic erat pomeridianus?"
  
  
  
  'Novum hominem'. "Non possum dicere," illa flevit. "Non me interficient. Narraverunt mihi ipsi."
  
  
  
  “Malum est negotium tuum,” fremuit in eam Nick. " Occidam te , si non indicas " .
  
  
  
  "Hoc non facies", vultu dixit quod metum diutius celare non potuit. "Non", inquit, "sed volunt."
  
  
  
  Maledictus Nick sub spiritu suo. Sciebat rectum esse. Non occideret, non in rebus communibus. Ad pajamas apprehendit eam et quasi pannus pupa excussit eam.
  
  
  
  "Non occidam te, sed faciam te pro illa rogas", latrante. "Cur hic ad meridiem? Cur hic erant?
  
  
  
  “Pecuniam volebant,” inquit, suffocans.
  
  
  
  "Quam pecuniam?" Quaesivit, tensis circa collum fabricam.
  
  
  
  "Pecunia Todd deposita ad plantationem currendam primo anno" clamavit. "Tu me suffocas."
  
  
  
  'Ubi sunt?'
  
  
  
  "Nescio", inquit. "Fiscus operans erat. Todd in fine primi anni utilem plantationem putabat."
  
  
  
  'Quis sunt?' - quaesivit iterum, sed illa non consentit. Contumax facta est.
  
  
  
  "Non dicam tibi", inquit.
  
  
  
  Quisque iterum conatus est. - "Quid dixisti eis post meridiem?" "Verisimile non est aliquid relinquere."
  
  
  
  Animadvertit levem mutationem oculorum suorum, et statim scivit se iterum cubare. Eduxitque eam, ut stabat. "Mentior unum et ego te non occidam, sed rogabis me ut te interficiam," dixit truculenter. "Quid dixisti eis post meridiem?"
  
  
  
  "Dixi illis qui scit ubi nummus est, solus homo qui scit: Maria".
  
  
  
  Quisque suos digitos circa Viviani fauces obstringere sensit, et tremendos aspectus in ocellos vidit.
  
  
  
  "Ego te occidam", inquit. “Sed alia meliora tibi consilia habeo, tu mecum veni, primum Mariam tollemus, et deinde ad unum principem capitalem ibimus, cui te tradam.
  
  
  
  Proiecit eam in ANDRON, tenens manum. “Permitte me”, obiecit.
  
  
  
  Respondit : Non tempus. Quisque eam in in ANDRON impulit. "Quocunque ibis, nova vestis et nova genista dabitur."
  
  
  
  Mariae Hawes cogitabat. Haec maga ambitiosa fictus eam quoque prodidit. Nolo autem Mariam occidere, saltem nondum. Saltern os clausum pro nunc servabat. Volebat tamen ire ad earn et eam incolumem ducere. Pecunia intercepta translatio maximi momenti fuit. Hoc significatum est quod ad alios usus destinabatur. Mirabatur si melius esset Vivianum hic in cubiculo suo relinquere et sermonem facere. Non putabat tam utilem esse, sed facere posse si oporteret. Imo statuit, primum Mariam Howes. Vivianus dixit ei ubi Maria habitabat. Decem minuta currus erat. Cum ad ianuam revolvendam in lobby pervenerunt, Nick eandem sedem ac illam cepit. Non dimittet. Mox ambulaverunt per ostium revolvens cum ictus sonuit. Celeriter ad terram corruit et secum Vivianum cepit. Sed mors eius celeriter fulmen fuit. Sonum tormentorum transfixorum corpus eius audivit.
  
  
  
  puella procidit. Tradidit eam cum Lugero in manu sua. Mortua est, tres glandes eam in cista percusserunt. Etiam sciebat se nihil videre, usquam aspexit. Interfectores interierunt. Exspectabant eam, et primo quidem tempore eam necaverunt. Nunc alii accurrebant. "Mane cum ea," dixit Nick ad primum hominem venturum. "Ego ad medicum."
  
  
  
  Circum angulum cucurrit et in raedam desiluit. Quod non nunc opus erat, vigilum Rio detulit. Stultum sensit quod Vivianum loqui non est questus. Omnia, quae noverat, ibat cum ea ad sepulchrum.
  
  
  
  Per urbem periculoso cursu agitabat. Domus, in qua Maria Howes habitabat, evasit parva, nondescript domus. In aedibus habitavit 2A.
  
  
  
  Et insonuit campana et cucurrit per gradus. Porta conclavis erat leviter aperta. Repente altam suspicionem habuit, confirmata cum fores impulit. Clamare non debuit quod hic iam non erat. Conclavis turbata est: substraverunt caementa, sellae et mensae eversae, cellae eversae. Illi iam in manibus habebant. Chaos autem videbat ante eum aliud dixit ei Maria nondum loquebatur Quod si fecerint, non debebunt digitis thalamum quaerere. Bene se facturam sermone eius confidere. Quamdiu autem os suum clausit, tuta fuit. Posset adhuc tempus liberare eam, si modo sciret ubi esset.
  
  
  
  Oculi eius, doctos ad minutias, quas alii non animadverterunt, erraverunt. In foribus aliquid erat, in tapete in atrio. Lutum crassum rufum. Accepitque et admovit inter digitos. Lutum durum erat et prius in montibus viderat. Calceamentum seu caliga que de monte recto adduxit debet. Sed ubi? Forte praedia magna quis? Praetorium in montibus Rojadae Or. Nick Rojadas capere constituit.
  
  
  
  scalas decurrit ac quam celerrime in scenam egit. Jorge ei dixit veterem missionem in montibus prope Barra do Piraí tenendam fuisse.
  
  
  
  Vivianum ad Jorge persuadere voluit, sed iam minus indicio habuit ut antea. Cum per viam Urde eiecit, Nick facta omnia simul posuit. Si recta iudicia fecit, Rojadas aliquot magnas bullas operatus est. Nebulonis anarchistis utebatur, sed etiam plures habuit doctores, eosdem profecto, qui pecuniam suam curaverunt. Certus erat quod magni umbilici multo plus cupiebant quam constructionem plantationis Todd desinendi. Et Foedus nihil aliud fuit quam molestissima pars effectus. Nisi coniuncti ad metam. Hoc antea, ubique ac persaepe accidit. Fieri potuit, sed Nick probabile videbatur. Si Rojadas et Foedus inter se convenire decreverunt, participes certe Foederis fere pecuniae essent. Socii pecuniam ab Todd singuli vel collective iubere recipere poterant. Sed non. Pecunia peregre venit, et Nick rursus mirata est unde esset. Sensit se omnia mox exploraturum esse.
  
  
  
  Exitus Los Reyes iam post nos erat. Cur tantopere eum odisse Jorge? Turn cum signo accessit. Sagitta una ad sinistram et altera ad dextram demonstrabat. Signum lege: "Barra do Manca - sinistra" et "Barra do Pirai - dextra".
  
  
  
  Nick dextram convertit et paucis post momentis matrem ad septentrionem vidit. In itinere ad coetum domorum. Omnes domus obscurae erant praeter unam. Signum ligneum sordidum vidit qui dixit "Bar". Constitit, et intravit. Muros lita et variae tabulae rotundae talea faciunt. Vir post sonum stans eum salutavit. Virgula lapidea et primitivam vidi.
  
  
  
  "Dic mihi," Interrogavit Nick. "Onde fica missio velho?"
  
  
  
  Vir risit. "Vetus missio," inquit. — Rojadas praetorio? Sinistra turn prima via veteris montis. Vade. Cum ad cacumen perveneris, vetus missionem ab altera parte videbis".
  
  
  
  "Muito obrigado," Nick dixit ut cucurrit. Facili parte confecta rescivit. Vetus mons invenit iter et per ardua et angustas egit semitas. Proximum defensionem, et currum ibi parcum statuit. ambulabat.
  
  
  
  
  
  
  
  
  Caput 7
  
  
  
  
  
  
  
  
  Vir magnus, indutus tunica alba et braccis albis, sudoris e fronte tersit, et nubem fumi in cubiculum quietum efflavit. Ille trepidus in mensa sinistra manu pulsat. Odor Havana cigar implevit cubiculum modicis, quod erat munus et spatium vivum. Homo validis scapulis umerum suum extendit et permulta profunde spiritus sumpsit. Sciebat se vere cubitum ire et cras paratum esse. Omnes semper conatus est bonam noctis somno. Noverat se adhuc dormire non posse. Cras et magna est. Cras proficiscens, nomen Rojadas in libris historiae scribetur una cum Lenin, Mao et Castro. Tamen propter nervos dormire non potuit. pro fiducia ac trepidatione proxumis diebus anxietatem etiam paulum timoris habuere. Pleraque abiit, sed cepit longius quam putabat. Difficultates difficultatesque adhuc recentes erant in memoria eius. Quaedam problemata ne adhuc quidem plene sunt absolutae.
  
  
  
  Fortasse ira recentium hebdomadum adhuc aderat. Vir diligens fuit, vir sedulo elaboratus et omnia quae necessaria erant caveri curabat. Justo erat id ut. pessimus erat. si ad subitas ac necessarias commutationes eius consilia capiat. Quam ob rem tam malus animus ac nervis his diebus fuit. Circum cubiculum ambulavit magnis gradibus longis. Aliquando cigar deglutire desiit. Cogitabat de iis quae acciderant, et iterum ulcus irae suae sensit. Cur vita tam vagus damnare non potest? Omnia primum Americano inceperunt, quod Dennison cum putrida plantatione sua. Antequam Americanus sua consilia "magna" induxit, semper populos in montibus continuit. Concutiat aut frangat. Et subito, nocte, tota atmosphaera mutatur. Etiam Jorge Pilatto, homo insanus insanus, cum Dennison et eius consiliis consensit. Non ut rerum. Magna quaestio populus fuit.
  
  
  
  Primo moram plantationis constructionem usque adeo morari conatus est ut consilia Americano desererent. Ille autem cedere noluit et ad plantationem magis ac magis venire coepit. Eodem tempore magis ac magis spem melioris futuri ac melioris spei videre coeperunt. Nocte orantes vidit eos ante aedificium principale imperfectum plantationis s. Nolebat ideam, sed agere sciebat. Multitudo male erga hoc animum habuit et iterum tractanda est. Fortuna ei, multo melius secunda pars consilii exposita est. Exercitum suum paratum esse. Nam prima pars eius consilii multa tela atque etiam exercitus reservatus erat. Cum plantatio paene finita est, Rojadas solum consilium suum citius exsequi debuit.
  
  
  
  Primus gradus fuit aliam viam quam in Americano acciperet invenire. Obtinuit officium ut ancilla pro Dennisons in Rio. Facile erat ut vera ancilla evanesceret et unam aliam poneret ibi. Indicio puellae fortunam Rojadas deferri attulit et evasit inaestimabilem. Senora Dennison studium erat intercipiendi plantationem sicut erat. Ea eam causae rationibus. Congregaveruntque et praeparaverunt aliquid. Illa "erat una ex illis confidentes, avarae, oculatae, vere stultae feminae. Volebat ea uti. "Rojadas risit. Res tam simplex visa est.
  
  
  
  Cum Todd interfectus esset, finem futurum esse putavit et suam cedulam iterum in motu posuit. Mox alter Americano apparuit. Protinus a praetorio nuntium acceptum et atrox et grave erat. Illam diligenter habuit ut statim percuteret. Praesens hoc vir Nick Carter admodum commovit. primo eos magnifice in praetorio exaggerare existimabat. Dixerunt eum speculatorem esse. optimum etiam in mundo. Non poterant cum eo periclitari. Rojadas labra palliat. Baculus non nimis sollicitus est. Sudoris frontem tersit. Si speciales agentes non misissent, Nick Carter in plus negotii habere posset. Laetatus est quod in tempore sollymagium venerint.
  
  
  
  Sciebat serum esse consilium desistere, sed casus damnare, omnia parva quae erraverunt. Si ultimam sedem cum hoc Dennisono distulissem, res multo facilius evenirent. Sed quomodo infernum sciret N3 ad Rio facturum esse et amicos cum Dennison fuisse? Ah semper stulte fortuitum est! Tum navis illa aurea quae in America intercepta est. Nick Carter hoc quoque scivit. Erat quasi telum ductus, inconcussus et sine misericordia. Pulchrum esset si hoc posset exuere.
  
  
  
  Ergo et haec puella. In armis eam tenuit, sed pertinax fuit. Non quod omnia revelare non posset, sed aliquid speciale. Canibus eam iactare nolebat. Pulchra erat nimis. Uxorem facere potuit, et iam gravia et pinguia lambebat labra. In fine, iam non erit dux umbratilis globi extremistarum parvae, sed erit homo mundi-ordinis. Mulier ei similis conveniebat. Rojadas cigar abiecit et aquam longam e vitro in nocturnis sorbendum accepit. Plurimae feminae semper satis cito vident quod illis optimum est. Forsitan si ad illam solam ivisset, et comi placido sermone percussisset, aliquid consecuturus esset.
  
  
  
  Plus quam quattuor horas in una minimarum cellularum infra. Hoc tempus ad cogitandum dedit. aspexit in vigilia sua. Nox ei somno constaret, sed semper experiri potuit. Si posset indicare ei ubi esset pecunia, multo melius esset. Significabat etiam quod negotium cum eo facere vellet. Sensit se intus trepidationem trepidare. Sed id diligenter. Habebit etiam difficultatem sibi manus retinens. Amplectere et blandiri voluit, sed tempus nunc non habuit.
  
  
  
  Rojadas crassos retorsit crines unctis ianuam aperuit. Cito descendit lapis gradus, citius quam a tanto homine expectari potuit. Ostium cubiculi parvum quod olim in crypta monachi veteris erat clausum erat. Per foramen parvum in ostio vidit Mariam sedentem in angulo. Oculos aperuit inclusit et clausit et stabant. Modo posset interfeminium suspicari. Intactus empada, cibus scriblitas, iuxta hanc laminam iacebat. Intravit, clausit ostium post se et risit puellam.
  
  
  
  "Maria, carissima" dixit molliter. Erat ei vox benigna, quae, quamvis tranquillitate sua, adhuc persuadebat. "Stultum est non comedere." Hoc non est iter facere.
  
  
  
  Ingemuit et moestum caput quassavit. Loqui necesse est, tu et me, dixit ei. "Puella nimis irrationabilis es. Magnum auxilium in labore meo esses, Maria. Mundus ante pedes tuos esse potest, infans. Cogita de ea, futurum habere posses ut omnis puella invideret. Nulla causa est tibi ne mecum laborare "Non debes his Americanis quicquam. Nolo tibi nocere, Maria. Nimis pulchra es pro illa. Hic te adduxi ut tibi persuaderem, tibi ostenderem. prorsus quid iustum ".
  
  
  
  Rojadas devoravit, ubera plena puellae circumspicientes.
  
  
  
  Qui ait: Fidelis es tu, Domine. Oculi eius rubra satin labra intuebantur. "Eris pro nobis, non contra nos, carissime."
  
  
  
  Longas graciles pedes aspexit. "Cogita de futuris tuis. Praeterita obliviscere. Sum interested in tua salute, Maria.
  
  
  
  timida fiduit manibus. Voluit cupere mammas eius et corpus suum contra sentire, sed omnia peritura. Id ipsum qui attrectare. Aliquam pretium est. Se continuit, et placide, affectuose ac paterne locutus est. "Dic aliquid, mel," inquit, "timere non debes."
  
  
  
  “Ite lunam”, Maria respondit. Rojadas labellum momordit et se continere conatus est, sed non potuit.
  
  
  
  explosit. - "Quid tibi mali?" Noli esse stultus! Quid de te, Ioanna de Arc, cogitas? Non satis magnus es, non satis magnus, martyr ludere.
  
  
  
  Vidit quod aspiceret ei irata, et intonat ore prohibuit. Iterum subrisit.
  
  
  
  “ Ambo defessi sumus, mel,” inquit, “nonnisi tibi optima volo. Sed yeah, cras de illo loquemur. Cogita unam noctem. Invenies quod Rojadas intelligit et remittit, Maria.
  
  
  
  Reliquit cellam, fores obseravit et in cubiculum suum perrexit. Vidit sicut tigris et ipse tempus terebat. Sed si non bene, male erat. Quaedam feminae tantum valet cum vix sunt. Putabatur enim ei postridie apparere. Fortunate hunc agens Americanum expulit. Erat at minus qui dolores. Ille jacet et statim obdormivit. Bonum somnium semper cito ad homines cum pura conscientia venit ... et ad eos qui nullam conscientiam habent.
  
  
  
  
  
  
  
  
  Caput 8
  
  
  
  
  
  
  
  
  Umbra usque ad crepidinem prorepit et statum planitiei inferioris perspexit, in luce lunae clare conspicuum. Missio statio in defensione et horto circumdata aedificata est. Praecipuum aedificium erat et duo externa aedificia cruciformia formabant. Aedificia corridoribus apertis coniuncta erant. Cum lampadibus keroseneis in muris externis et corridoribus ardentibus, aer mediaevalis regnabat. Quisque plus minusve expectatur ut structuram infigo. Etiam in tenebris, videre potuit quod principale aedificium bene conservatum est. In sectione maioris aedificii cum aedificiis erat turris magis alta cum magna horologii. Non multae aedis fuerunt. Ambo in pauperes erant. Aedificium ad sinistrum erat sicut testa vacua, et non erat vitrum in fenestris; Tectum ex parte collapsa erat, et area suillo strages erat.
  
  
  
  Quisque repressit omnia iterum. Nisi mollit kerosene lucis in, mission visae sunt desertae. Nulla erant praesidia aut vigiliae: domus omnino deserta videbatur. Rojadas omnino tuta hic sensit, Nick mirabatur, vel Maria Howes alibi erat. Forte semper fuit quod Georgius recte omnia et omnia fortuito acciderunt. Forsitan Rojadas iam fugit? si non habet, cur non vigilias habet? Vtique quod venturum esset pro puella. Uno modo erat ut responsa acciperet, ergo per virgulta et alta ligna ad missionem se contulit. Spatium ante tempus nimis vacuum erat, ita ad dextram deflexit.
  
  
  
  Ad dorsum principale aedificium spatium 15-20 metrorum non excessit. Cum illuc pervenisset, tres potius peregrinas scholas prospiciens vidit. aspexit in vigilia sua. Erat adhuc multum temporis in nocte, sed sciebat quod si vellet introire, oportuit quod nunc sit, tenebris coopertus. Constitit ad ripam silvae, iterum circumspexit, et ad dorsum principale aedificium cucurrit. Iterum circumspiciens, intus lapsus est. Aedificium obscurum erat, sed in luce lampadum keroseneorum perspiciebat eum esse in sacello priore. Quattuor corridores in cubiculum hoc ducti sunt.
  
  
  
  Quisque audivit risus, risus virum et mulierem. Statuit aliud atrium tentare et solum intus elapsus est cum anulum telephonicum audivit. Accessit unum tabulatum altius, ad finem andronis lapideum scalae attigit. Aliquis telephonum respondit et vocem obvolutam audivit. Subito substitit atque silentium fuit. Tunc factus est sonitus infernalis. Primum sirenis sonus, deinde clamoribus brevibus, exsecrationibus et gressuum sono. Nick in sacello confugere statuit ut sirenarum sonus acrem.
  
  
  
  Fenestra parva erat in muro alta, sub qua stibadium erat. Nick stabat in ea et prospexit fenestram. Erant iam circiter triginta homines in atrio, ex quibus nihil plus quam breves gerebant. Sirenes eorum somnum intercessisse videtur, quod etiam circa duodecim feminas circumambulantes pectora sua nudata vel tenuia cacumina gerens vidit. Quisque vidit hominem exire et praecipere. Erat vir magnus et arcte constructus pilis nigris, labiis grossis in capite magno et sereno et clara voce.
  
  
  
  "Operam!" — iussit. 'Festinare! Fac circulum per silvam et cape eum. Si hic potaverit, capiemus eum.
  
  
  
  Cum autem alii quaererent, conversus ille magnus, et mulierem secum ingredi iussit. Plurimi sclopetis vel sclopis et latrociniis in humeris habebant. Nick in solum rediit. Apparuit quod quaerebant eum.
  
  
  
  Ille in obscuro et apparente inopinato evasit, et post phone vocationem, omnia inferna proruperunt. Morbi scelerisque felis erat, sed dictum quam ultricies quis? Nick tacite nomen susurravit ... Jorge. Debebat esse Georgius. Praefecti vigilum, scilicet, comperto Nick regionem non reliquisse, statim de Rojadas cogitaverunt et celeriter conclamaverunt. Sensit enim se lavare deceptionis fluctum. Num Jorge aliquid cum Rojadas habuit, an hoc modo alius stupidus ex parte sua fuit? Sed nunc tempus non est de eo cogitandum. qui se celare et celeriter. Homines foris iam appropinquabant, et eos ad se vocantes audire poterat. Ad dextram eius fuit alius gradus scalae ad SOLARIUM L-formatum. "Antequam," inquit, "hic chorus esse debet." SOLARIUM diligenter transiit et in ANDRON intravit. In fine andronis ostium leviter apertum vidit.
  
  
  
  ROJADAS-PRIVATO — Qui textus in ostio erat. Cubiculum magnum erat. Lectus erat contra unum murum et latera parva cum latrina. et residunt. Contra murum oppositum stabat mensa quercus magna in horreis et tabula Rio de Janeiro operta. Sed eius intentio praecipue ad posteros Fidelis Castro et Che Guevara, quae supra mensam pendebant, adducta est. Nick cogitata interrupit a quibusdam in gradibus ima statio. Redierunt ad aedem.
  
  
  
  "Perquire singulas cameras", vocem quietam audivit. 'festinate!'
  
  
  
  Quisque ad ianuam cucurrit et in atrium aspexit. Ad alteram partem atrii scalae saxea erat spiralis. Ad eam quam poterat tam placide cucurrit. Quo longius ascendit, eo angustior gradus factus est. Iam prope certo sciebat ubi turris horologii oriretur. Ibi abscondere potuit donec res sedata et tunc Mariam quaerere. Unum pro certo sciebat: boni sacerdotes campanas pulsare nolebant. Repente iterum foris erat, figuram gravium campanarum conspicatus. Gradus ad parvum suggestum ligneum campanae turris. Quisque putavit si humilis maneret, totum navale e suggestu conspicuum iri. Ideam habuit. Si plures carbinas colligeret, ex hoc loco omnia in vase percuteret. Habebit honestam catervam hominum lauro. Idea mala non erat.
  
  
  
  Ad omnia incumbens ut melius inspiceret, contigit. Primum lignum putridum acrem crepitum audivit. Praecipitem se sentiebat in atram campanili stipite praeceps. Instinctu latae sententiae ut se salvaret, perdite quaesivit aliquid tenere. Manus sensit funes campanae capto. Urebat manus rudes veteres, at ille tenebat. Statim gravis tinnitus sonus exauditus est. Perduint, exsecratus est, nunc non tempus erat praesentes ejus hic proprie et figurate propalare.
  
  
  
  Audivit sonum vocum et vestigia appropinquantium, et momento plures manus funes levaverunt eum. Angustiae scalarum unam post alteram ambulare coegerunt, sed Annibale arte custodiebatur. "Post nos tacite ambula" primus homo iussit vasa sua ad Nick's stomachum intendere. Nick super humerum suum respexit et aestimavit circiter sex ex illis esse. Vidit primi hominis fabrefacta leviter ad sinistram retro vacillantem parumper. Quisque vasa muro celeriter pressit. Eodem momento hominem totis viribus in ventrem percutit. Et cecidit retro et exposuit super alia duo. Quisque crura manibus binis adprehensa est, impulit, sed iterum apprehendit. Ille celeriter Wilhelminam arripuit et hominem in capite Lugeri ludibrio percussit. Nick oppugnavit, sed nihil profecit. Mirum elementum erat.
  
  
  
  Subito crura eius iterum arripuerunt et procidit. Insiliens in eum complures homines statim Lugerum ab eo abstulerunt. Quod ANDRON erat tam angustum, circum vertere non poterat. Gradibus eum detraxerunt et levaverunt eum et carbinam tenebant in conspectu eius.
  
  
  
  "Una move et mortuus es, Americane," vir dixit. Nick cessavit et alia arma quaerere coeperunt.
  
  
  
  “Nihil amplius,” audivit unum hominem dicentem, et alius Nick annuit, carbinam eius iactare, ut moveret. Nick sibi risit. Hugo commode in manica sua habitavit.
  
  
  
  Homo olla inbellis cum fascino in humero suo exspectabat in officio. Hic fuit vir Nick videns ducem. Risus pinguis in vultu apparuit.
  
  
  
  "Ita, Señor Carter," inquit, "convenimus tandem. Non exspectavi ut te tam graviter annunciarem.
  
  
  
  “Venire placet magno negotio,” Nick dixit innocens. “Iustus est meus habitus. Praeterea, non est quod me venturum putabas. Te venturum esse nesciebatis donec vocarem.
  
  
  
  "Verum est," Rojadas iterum risit. Dictum est mihi te una cum vidua Dennison occisum esse, bene vides, solum fasciculum amantium habeo.
  
  
  
  "Verum est," Nick putavit, sentiens Hugonem in manu sua. Quam ob rem satis tuta non erat. Latrones praeter diaetam Viviani Dennison ambos casus viderunt et fugerunt.
  
  
  
  “Rojadas es”, dixit Nick.
  
  
  
  "Sim, Rojadas sum," inquit. "Nonne es tu, ut virginem servares?"
  
  
  
  "Consilium, ita," dixit Nick.
  
  
  
  "Ecce mane", Rojadas dixit. — Tutus eris quies noctis. Ego vere volo dormire. Hoc unum ex vafris meis dicere potes. Praeterea non multum temporis proximis diebus dormiam.
  
  
  
  "Te quoque in media nocte telephonum tollere non debes." "Facit te somnum interrumpere", dixit Nick.
  
  
  
  "Quaestiones in parvis casibus non debes quaerere" Rojadas restitit. " Agricolae hic mihi omnia nuntiant."
  
  
  
  Id omne. Homo ex parvo casu ubi moratur. Ceterum non erat Jorge. Aliquam mattis efficitur erat id dictum.
  
  
  
  "Accipe eum et claude eum in cella. Muta custodi per duas horas".
  
  
  
  Rojadas conversus et Nick in una cellulas antea monachis reservatas collocavit. Homo quidam stabat ad ostium. Quisque humi iacebat. aliquoties extendit, tenso et laxando nervos suos. Haec ars fakir Indus fuit, quae te permittit ut mente et corpore penitus relaxet. Paucis minutis post in altum soporem incidit.
  
  
  
  
  
  Utque a sole excitatus est, per fenestram parvam, altam, ianuam aperuit. Duae custodes eum stare iusserunt et eum ad munus Rojadas perduxerunt. Ille simpliciter novaculam abiecit et saponem faciem suam abstersit.
  
  
  
  “Admirabar unum,” Rojadas dixit ad Nick, cogitans eum intuens: “Numquid adiuvas puellam colloqui? Heri aliquot propositiones feci heri, et de illis cogitare poterat, sed inueniemus in minutam. Si non, fortasse, paciscor tecum.
  
  
  
  "Quid mihi ex hoc?" - Interrogavit Nick. “Certe, vita tua”, Rojadas laetus respondit.
  
  
  
  - Quid ergo fiet puellae?
  
  
  
  "Scilicet haec vivet si narrat quae volumus scire" Rojadas respondit. "Id quam ob causam eam huc adduxi. Populum meum amantes voco quia id quod sunt. Nolui eos peccare amplius. Non potuit necari donec omnia scirem. Sed nunc vidi. illa ego magis illam necari nolo.
  
  
  
  Nick nonnullas quaestiones habuit, quamvis responsa probabiliter cognosceret. Voluit tamen ab ipso Rojadas audire. Statuit hominem paululum vexare.
  
  
  
  "Amici tui idem de te sentire videntur... amateur et stultus" dixit. "Certe non nimis confidere videntur."
  
  
  
  Vultum hominis vidit obscuratum. 'Quare hoc dicis?' - Rozhadas dixit iracunde.
  
  
  
  Nick respondit minime. "Et decies centena millia per medium translata sunt. Satis est, inquam."
  
  
  
  "Duo procuratores Russiae in Castro adhibiti erant.
  
  
  
  - Rojadas vociferatus est. "Ad hanc operationem mihi commodatus est. Pecunia per medium ad vitandam mecum communicationem directam ibat. Praeses Castro hoc consilium specialiter dedit".
  
  
  
  Ut id quam erat. post hunc Fidelis fuit. Et iterum turbatus est. Postremo omnia Nick patuerunt. Hi duo tortores conducti sunt. Amatores utique Rojadas pertinebant. Apparuit quoque ei quid in auro factum esset. Si Russi vel Sinenses post hoc erant, etiam de pecunia solliciti essent. Nemo multam pecuniam perdere vult. They just wouldn't reflect so fanatically. Non erunt tam desperatae pro alia pecunia.
  
  
  
  Sensit casus Mariae superstitiosae admodum tenues fore si ea non loqueretur. Rojadas iam desperabat. Scilicet, Nick non cogitabat de tractando cum eo. Promissionem solvet quamprimum informationem acceperit. Sed saltem hoc aliquo tempore se emere potuit.
  
  
  
  “Nihil de negotiis dicebas,” Nick viro dixit. "Nonne tu quoque cum Todd Dennison agere? Nonne pacta tua sic finiunt?
  
  
  
  “Imo, nihil aliud quam pertinax obstaculum erat,” respondit Rojadas. "non erat qui agat."
  
  
  
  “Quia plantatio vestrae desperationis et miseriae contrariam evasit”, Nick conclusit.
  
  
  
  “Prorsus, Rojadas admisit fumum e suo cigaro flans. "Nunc homines agunt, ut eos volumus."
  
  
  
  'Quod est opus tuum?' - Interrogavit Nick. Haec fuit clavis solutionis. Hoc totum clarum faceret.
  
  
  
  "In massa homicidii" Rojadas dixit. FESTUM hodie incipit. Rio mare factionis populi fiet. Omnes ministri regiminis clavis etiam praesentes factionis calcitrare erunt. Nos certiores facti sumus praesidem, praesides variarum civitatum, sodales scrinii et maiores civitatum majorum Brasiliae aperienti adesse. et inter bacchantes erit populus meus et me. Circa meridiem, cum omnes magistratus ad regimen festum aperiendum convenerunt, surgemus. Magna, magna, iure?
  
  
  
  Quisque non responde. Non opus erat, quia uterque nimium responsum noverat. FESTUM quidem esset operculum perfectum. Hoc Rojadas occasionem feriendi et fugae daturum. Nam momento in crasso pectore Hugonem confoderet. Sine caede nulla res avidae fuisset, quam plane fiebat. Sed probabiliter Rojadas occidere non cessabit. Hanc possibilitatem considerare potest et constituit vicarium. Imo ludens nunc verisimillimum esset ei vitam suam gratis constare nec consilium impediret. Ludum quam longissime habebat, saltem momentum opportunissimum ad aliquid eligere posse. “Credo, ut respondeas,” coepit.
  
  
  
  "Scilicet" Rojadas subridens dixit. "Non solum erit chaos et confusio, sed etiam locus ducis. Populum quam maxime concitavimus, ut ita dicam sereret res novas. Primum enim in stadio satis arma habemus. Unusquisque populus meus erit. tumultum in urbe post caedem ducunt. Nos quoque aliquot militares ad capiendum corruptos. Solent notificationes et praeconia erunt - hoc est cum suscipiemus. Tempus est.
  
  
  
  "Et hoc novum regimen a Guidone Rojadas nomine ducitur," Nick dixit.
  
  
  
  "Recta coniectura."
  
  
  
  "Opus interclusum tibi opus fuit ut plura arma et munitiones emeret, et ut plus spei caperet".
  
  
  
  "Incipis intelligere, amigo. Arma negotiatores internationales sunt capitalistae in verissimo sensu verbi. Lacus liberi sunt, omnibus vendentes et plus quam dimidium progressionis petentes. Ideo pecuniae Senor Dennison tanti momenti est. Audivimus pecuniam ex communi US dollariis constare. Negotiatores hoc contendunt".
  
  
  
  Rojadas unus ex custodibus conversus est. “Adfer huc,” inquit. "Si puella cooperari noluerit, durioribus modis uti debeam, si te non audiat, amigo".
  
  
  
  Nick super murum incumbens celeriter cogitabat. Hora duodecima fuit letale momentum. Intra quattuor horas regimen modernum rationale destruetur. Intra quattuor horas, magni momenti membrum Nationum Unitarum, specie boni populi, in patriam oppressionis et servitutis transformaretur. Quattuor horis, maximus et popularis carnifex in mundo nihil aliud erit quam larva homicidii, carnificina pro homicidio pro risu. Mors reget diem felicitatis loco. Fidelis Castro irridens eum de muro aspexit. “Nondum, buddy,” Nick sub anhelitum mussat. Aliquid dicam de hoc inveniam. Nescio quomodo adhuc, sed faciet, operari debet.
  
  
  
  Respexit ad limen sicut Maria intravit. Albam subuculam sericum et laciniam simplicem et gravem gerebat. Oculi eius aspiciebant ad Nick cum misericordia , sed despiciens eam . Vix erat, videbat, sed vultu vultu obstinato erat.
  
  
  
  "Numquid cogitas quod heri dixi mel?" - Rojadas dulciter quaesivit. Maria eum contempsit et avertit. Rojadas humeros ad eam ambulavit. "Tunc dabimus tibi disciplinam," inquit tristis. " Sperabam hoc non esse necessarium, sed efficis id mihi impossibile. Eo ut scias ubi haec pecunia sit et te in uxorem ducam. Certo te velle cooperari post meus ostendo ".
  
  
  
  Sponte lente subucula Mariae solvitur eamque ad latus traxit. Ille manu magna scidit fasciam, Plenaque et mollia pectora pandit. Maria directa esse videbatur.
  
  
  
  "Tanta sunt, nonne?" Dixit. " Turpe est, si quid illi acciderit, annon, chare?"
  
  
  
  Qui retorsit et aspexit eam sicut eam subucula denuo texuit. Rotae rubrae circa oculos eius erant unicum signum quod aliquid sensit. Recta spectare et palliat labia sua.
  
  
  
  Vertit ad Nick. "Vellem adhuc illi parcere possem, tu scis?" Dixit. "Sic una puellas immolabo. Omnes meretrices huc adduxi, ut viri mei paulo post exercitium relaxare possent."
  
  
  
  VERSUS AD PRAETORIOS. "Accipe unum parvulum, unum macilentum, cum pectoribus magnis et capillis rubris. Scis quid facias. Sume igitur haec duo ad vetus aedificium, ad scalas lapideas post eam. Ibi eris."
  
  
  
  Nick iuxta Mariam ambulans, sensit manum eius arripere. Cujus corpus quassabat.
  
  
  
  "Potes te, Maria," dixit molliter. Rogavit. - 'Quare?' "Certe, ut porcum hunc pulmentum mecum dimittam. Malo mori. Señor Todd mortuus est quia aliquid facere voluit pro populo Brasiliensi. Si mori potest, sic potest I. Rojadas populum non adiuvare. Opprimet. his utere et utere, et non ei quidquam dicam.
  
  
  
  Ventum est ad vetustissimum aedificium et per posticum ducti sunt. Vestigia lapidea octo postica fuerunt. Fortasse hic ara fuit. Iusserunt eos custodes stare in summo, dum starent post se. Nick vidit duos custodes nudam trahere, laborantem, puellam maledicentem per latus introitus. et percutientes miserunt eam in terram. Tum palos ligneos in terram eiecerunt, eamque ligaverunt, brachia et crura expandentes.
  
  
  
  Clamare pergit puella, et Nick exaudire potuit deprecantem cur recta esset. Erat illa tenuis, uberibus longis et IGNAVIS, ventre parvo et plano. Repente Nick animadvertit praesentiam Rojadas iuxta Mariam stantem. Signum fecit, et duo viri e aedificio festinarunt. Relicta est puella et clamans et maledicens. “Audi et vide, cara,” Rojadas dixit Mariae. “Mel inter mammas et crura illitum est. Idem faciamus tibi, deliciae, si cooperari non volueris. Nunc silentio exspectare debemus."
  
  
  
  Quisque videbat puellam fugere conantem, facitque pectus suum surgere et cadere. At illi bene ligaverunt eam. Tum subito adversis moenibus e muro contra se deprehensis. Maria quoque hoc animadvertit et extimuit manum suam expressit. Motus in umbram vertitur, umbra magnae rat, quae longius in cubiculum sedulo movetur. Tunc Nick vidit alium, et alium, et plus ac magis apparuit. Solum strata erat magnis muribus, et adhuc ubique apparebant: ex antiquis cubilibus, ex columnis et ex puteis in atrii angulis. Ad puellam cunctanter omnes accedunt, paulisper substiterunt odorem mellis olere, ac perrexerunt in via. Puella caput levavit et iam mures appropinquantes vidit. Caput vertit usque Rojadas videre et perdite clamare coepit.
  
  
  
  “Iam, Rojadas,” orabat. 'Quid ego feci? O deus, nullus... precor, Rojadas! Non feci, quidquid erat, non feci! "
  
  
  
  "Bona causa est," Rojadas respondit. "Ad infernum tuum bonum factum!" - clamavit. Obsecro, propter Deum, dimitte me, et ibi te! Mures paulum morati sunt, et magis veniebant, Maria manum Nick expressit arctius etiam: Prima mus, magna, grisea, sordida bestia, ad eam venit et super ventrem puellae titubat, horrende clamare coepit sicut alia mus. Nick vidit alios duos ascendentes usque ad pedes eius: Prima mus mel invenit in pectore sinistro et impatienter dentes eius in carnem demersit. sed Rojadas crine tenuit.
  
  
  
  "Non, non, mel," inquit, "nolo te deesse aliquid."
  
  
  
  Puella continuo nunc clamat. Sonitus muris remugit, quae omnia peiora fecit.
  
  
  
  Nick vidit sarcinam mures prope pedes eius, et sanguis de pectore fluit. Clamores eius in gemitum verterunt. Tandem Rojadas duobus custodibus iussit, qui complures ictus in aerem accendit. Mures in omnes partes concurrunt, redeuntes in cubilibus suis salutem.
  
  
  
  Nick urgebat caput Mariae ad umerum, et subito cecidit. Non deficiebat, cruribus adhaesit, tremuit sicut palea. Puella infra immotam iacebat et paulum modo ingemuit. Res misera, nondum mortua est.
  
  
  
  “Extra eas,” Rojadas iussit exiens. Nick Mariam fovebat et eam arcte fovit. Depressi, foras exierunt.
  
  
  
  "Sic, mel?" - Rozhadas dixit denso digito mentum attollens. "Nunc loqueris? Nolo te in secunda cena istis turpibus dare." Maria Rojadas quadrata in facie ledo, et sonus eius per atrium reboabat.
  
  
  
  "Mures inter crura mallem quam tu," inquit acriter. Rojadas malo Mariae intuitu agitabatur.
  
  
  
  "Adducite eam" et "parate" eam custodibus iussit. "Mella plura appone super eam. Labra quoque amara paulum appone."
  
  
  
  Quisque tempus musculos suos sensit, sicut Hugonem in palmam suam proicere parat. Debebat nunc agere et sperabat Rojadas si repositum haberet, illam quoque obtinere posse. Non poterat Maria vigilare seipsam immolare. Cum Hugonem in manu poneret, tormenta audivit. Primus sagittarii dextram manum percussit. Alter offa percussum alium excubias attonitum dedit. Rojadas post glans dolium operculum sumpsit ut sub gravi igne atrii venit. Nick Mariam manum apprehendit. Jaculator in margine crepidinis jacuit, et fulmine celeritatem sagittare pergit.
  
  
  
  'Abeamus!' Quisque exclamavit. "Operti sumus!" Quisque puellam post se traxit et quantum potuit ad oppositum frutices cucurrit. Jaculator ignem ad fenestras et portas pergebat, ut quisque post operculum manere cogeret. Complures ex Rojadaeis igne redierunt, sed ictus eorum deficiebant. Nick and Maria had enough time to get to the bushes, and now ascenderunt petram. Omnes spinis et spinis secati sunt, et Nick vidit lachrymam marie subuculatam, plurima de illis delectantia ubera exponens. Prosternentes dirigentes et Nick expectavit. Sola res, quam audire poterat, defecerunt clamores et clamores. Arbores conspectum clauserunt. Maria caput contra humerum innitebatur et eum arcte fovit.
  
  
  
  “Gratias tibi ago, Nick, gratias” emisit.
  
  
  
  “Non opus est, inquit, mihi gratias agere.” Istum cum sclopetis.” Sciebat peregrinum plus quam unum sclopetum habere debet. Homo nimium cito emittit et regulariter reload. Nisi ille solum.
  
  
  
  “Sed huc venisti me quaerere”, inquit, eum arcte amplectens. "Tu vitam tuam ad servandum me subiecisti. Magna, Nick. Nemo id fecit scio. Gratias tibi tam multo post Nick. Id est pro certo." Et mirabatur si diceret ei quod non habebat tempus propter hoc, quod habebat tantum laborem. puella, praesertim pulchra.
  
  
  
  “Age,” inquit, “reducendum est ad Rio. Forsitan post omnes clades prohibere possum."
  
  
  
  Maria mox adiuvans erat cum vocem vocantis audivit.
  
  
  
  "Señor Nick, hic sum, recte!"
  
  
  
  "Jorge!" - Nick exclamavit, ut vidit hominem exire. In una manu duo tormenta, in altera unum tenuit. "Cogitavi... speravi."
  
  
  
  Virum amplexus Nick conlaudavit. "Amigo," dixit Brasiliensis. "I have ut veniam iterum. Ego vere stultus est, nonne ego?
  
  
  
  "Non," respondit Nick. "Non stultus, modo parum pertinax. Esne hic nunc? Quod omnia probat."
  
  
  
  “quod dixisti de capite meo, non potui,” dixit Jorge, paulum miserabile. "Coepi cogitare, et nunc multum accessit quod prius in cerebri mei angulos detrusum est. Omnia mihi manifesta facta sunt. Forsitan id mihi molestus es quod dixisti quod Los Reyes magistratus caecos habet principes. Alioqui, Ego "non potui amplius vitare. Deposui animum meum et spectavi rebus viam capitalem capitalem. Cum audivi in radio quem Vivian Dennison interfectum esse sciebam quid erravisses. Sciebam te esse" t rus a me iussus est discedere. Hoc non est via tua, Señor Nick. Rogavi igitur me, quo tum vis ire? Responsum satis facile erat. Huc veni, expectavi, et bene vidi. Satis vidi. .
  
  
  
  Subito Nick fremitum tormentorum gravium audivit. "Scholae elit," dixit. "Vidi tres buses post missionem collocati. Profecti sunt. Probabiliter nos quaerebunt.
  
  
  
  "Hoc modo," inquit Georgius. "Est hie spelunca vetus quae secat montem. Ibi ut puer ludere solebam. Numquam ibi nos invenient."
  
  
  
  Cum Jorge antrorsum et Maria in medio, per loca petrosa ambulabant. Circiter centum cubitos ambulaverunt cum Nick appellatus est. "Exspecta paulisper," inquit. 'Audi. Quo eunt!'
  
  
  
  “machina quieta sunt”, inquit Georgius, torva. "Sunt movere in. Non videbunt nos!
  
  
  
  "Nihil," Nick exclamavit irata. "Quam stulte me. Ad Rio ituri sunt. Omnes Rojadas nunc facere potest. Tempus non est nos persequi. suos illuc adducet, qui tunc turbam iunget, paratus ad percutiendum."
  
  
  
  Substitit et vidit confusam vultum Jorge et Mariae. Prorsus oblitus est se nescire. Cum Nick finivit loqui, paulum pallidum spectaverunt. Coercuit omnem occasionem perturbare consilium. Nullum tempus relictum est praesidenti vel aliis ministris regiminis contactum. Erant certe in via vel celebrationes frequentandi. Etiam si posset eos contingere, tamen verisimile est ei non credere. “Rio est plena factionum in Carnival et per tempus vocationem repressit, si fiebat, iam sero erat.
  
  
  
  "Audi, currus vigilum mea via est," dixit Jorge. "Eamus in oppidum et vide si quid possumus facere."
  
  
  
  Nick et Maria secuti sunt, et intra minuta sirenes clangentes, per montes Los Reyes eiciebant.
  
  
  
  "Nos nescimus quid in Carnival videbunt", Nick iratus dixit, pugnos in fores verberans. nunquam adeo impotentem sensit. "Potestis sponsionem facere. Ita sunt plures centum milia aliorum hominum." Nick conversus ad Mariam. "Audivistisne eos aliquid loqui?" — rogat puellam. Audistine eos loquentes de FESTUM, quid nos iuvare posset?
  
  
  
  “Extra cellam, feminas teasing viros audivi,” revocavit. "Convocaverunt eos Chuck et dicentes: Muito prazer, Chuck... noscere te, Chuck. Vere fun."
  
  
  
  "Chuck?" — repetitur Annibale. "Quid illud iterum?"
  
  
  
  Jorge iterum frowned et currus in viam dirigit. “Significat aliquid,” inquit, “quod ad historiam vel fabulam pertinet. Fac ut paulo putent. History... legend.... exspecta, I pervenit! Chac fuit Mayan deus. Deus pluviae et tonitrui. Ejus sequaces eodem nomine noscuntur ... Chuck, Reds appellati sunt.
  
  
  
  “Id est,” clamavit Nick. "Int ut deos Mayan vestiant ut se mutuo cognoscant et simul cooperentur. Probabiliter aliquatenus secundum certum consilium operantur."
  
  
  
  Vigiles currus ante stationem restiterunt et Georgius Nick aspexit. "Scio plures homines in montibus qui faciunt quod dico. Me credunt. Me credent. Congregabo eos et accipiam eas in Rio. Quot homines secum habet Rojadas, Señor Nick?
  
  
  
  " Circiter viginti quinque."
  
  
  
  "Non possum plus quam decem adducere. Sed fortasse satis erit si eo prius Rojadas ferit".
  
  
  
  "Quousque erit coram te populum tuum in unum?"
  
  
  
  grinned Georgius. "Hoc pessimum est. Maxime telephonum non habent. Vos have ut eas singulatim. It takes a multus of vicis."
  
  
  
  “Et tempus est quod perdite postulo,” dixit Nick. "Rojadas iter facit, et nunc suos in turba collocabit, paratus ad percutiendum signum suum. Aliquando, Jorge, vado. Solus vado.
  
  
  
  Principes magistratus obstupuerunt. - Solus tu solus, Senor Nick. Tantum contra Rojadas et suos? Vereor ne id facere non possis."
  
  
  
  "Non si imperium ibi iam paratum est. Sed ante meridiem in Rio esse possum. Rojadas occupabo homines occupatus ne occidere incipiant. Saltem opera spero. Et si potes, "Vos Sufficit tibi tempus ad inveniendum populum tuum. Omnes sciendi opus est capto aliquem habitu deo Maiae."
  
  
  
  "Bona fortuna, amigo," dixit Brasiliensis. "Accipe currus. Pauca plura hic habeo.
  
  
  
  "Numquid censes eos satis diu occupatos servare posse?" - Maria quaesivit, in curru proximo se introeuntem. "Tu es de tuo, Nick."
  
  
  
  Siren invertit et avellit.
  
  
  
  "Lux, certum experiar," inquit tristis. "Non solum propter Rojadas et propter motum suum, vel propter calamitatem, propter Brasiliam vult. Ibi multum plus post illam est. Magnae guys post scaenas nunc videre cupiunt si parum dictator stultus similis Fidelis obire potest. Quod si hoc successerit, totum rivum similium motuum circum orbem terrarum futurum significat. Hoc permittere non possumus. Brazil hoc permittere non possumus. Hoc non possum pati. Si scires dominum meum, scires quid loquor.
  
  
  
  Nick dedit ei risum fortitudinis, fiduciae, fortitudinis et nervorum ferri. Maria dixit iterum intra se, aspiciens ad decorum et fortem sedentem iuxta eam. Numquam tale aliquid scivit. Sciebat si quis id facere posset, certe posset. Illa tacite pro sua salute oravit.
  
  
  
  
  
  
  
  
  Caput 9
  
  
  
  
  
  
  
  
  "Vos can i join?" - Maria quaesivit extra ianuam conclavis sui. Iter perfecerunt recordum temporis. "Fortasse possum tibi aliquid."
  
  
  
  "Non," dixit Nick. "Iam occupata sum salute mea."
  
  
  
  Voluit aufugere, sed fovit eum et cito osculatus est eum labiis suis mollibus, humidis et excitandis. Dimisit et cucurrit ad aedificium. "Orabo pro te," inquit, paene singultus.
  
  
  
  Nick ad Floriano Quadratum. Jorge dixit id probabiliter esse ubi foramen fient. Plateae iam Saturnalibus impletae erant et ibi expellere impossibile erat. Solae per turbam moventes currus ornatae sunt, suo quaeque argumento et puellis vestitis parcius repleti. Quamvis magnus et funestus intentus fuerit, puellarum pulchritudinem circum se ignorare non potuit. alii candidi, alii pallidi, alii paene nigri, sed omnes laeti et ludi; Nick tres illorum vitare conatus est, sed sero erat. Et apprehensum eum saltare compulerunt. Bikinis ' Vestiti sunt quasi bikinis suos ab quinquennio ad praeludia mutuantes. "Mane nobiscum, care puer", dixit unus ex illis, Ridens et presso pectore gestat ei. "Lum habebis, promitto."
  
  
  
  “Infantem credo” respondit Nick ridens. "At ego date apud Deum."
  
  
  
  armis elapsus, annectere tergo et continuare. Quadratus caleo erat. Scaena vacua erat exceptis paucis, probabiliter praefectis junioribus. Ingemuit cum subsidio. Scaena ipsa quadrata figura erat et ex ferro mobili structurae constabat. Percussas paucos rursus bacchantes turbam Mayan deo quaesivit ornatu. Complicata erat. Turbae hominum, costumae omnes diversae erant. Iterum circumspexit et subito suggestum viginti fere metrorum e scaena vidit. suggestum parvum Maianae templum et papier-mâché factum est. Erant decem fere pallati palliati, braccae longae, calciamenta, larvae et galeae pennatae. Quisque torva risit. Videre iam poterat Rojadas. Solus erat in galea cum penna rhoncus rhoncus, et erat ante diam.
  
  
  
  Quisque celeriter circumspexit, reliquos in turba legendos. Tum ad res parvas quas viri in zonis manibus gerebant animum advertit. Habuerunt walkie-talkies. Omnia maledixit. Certe Rojadas hanc partem consilii putaverat. Sciebat ambulationes fabulas sibi difficiles fore. Ut a diam justo. Rojadas omnia inde videre potuit. Hic cito imperabit ut Nick in uno ex suis occupatam viderit.
  
  
  
  Nick manebat per ordinem domorum in latere quadrati quod ibi pauciores erant. Quod potuit, in factionem concursum est. Mox omnia spectans cum frigus sensit, eum in costis obiecto duro pokeit. Conversus autem vidit hominem stantem iuxta se. Vir negotium litem gerebat, malas altas et breves capillos habebat.
  
  
  
  "Ingredere," inquit. ' Lente. Una iniuria moventur et actum est.
  
  
  
  Nick ad aedificium rediit. Dicturus erat homini aliquid, cum aurem gravem accepit. Vidit stellas rubras et luteas, sensit se detrahi in ANDRON, et inscius...
  
  
  
  caput palpitans et obscurum lumen in anaglyphis oculis vidit. eas penitus aperiens, ante oculos lanas obsistere conabatur. Murum et duas figuras in negotiorum litium utrinque fenestrae obscure fecit. Quisque sedere conatus est, sed brachia et crura ligaverunt. Primus homo ad eum accessit et per fenestram ad sellam eum traxit. Videtur quod locus vilis hotel. Videbat per fenestram omnia quae in platea fiebant. Conticuerunt duo viri, et vidit Nick quod unus illorum sclopellum in manu teneret et monstraret fenestram.
  
  
  
  “Vides quomodo hinc fiat” dixit Nick clara accentu Russico. Hi non erant Rojadae viri, et labrum suum Annibale momordit. Sua culpa est. Rojadas ac suos homines nimis attendit. In via dux rebellis ei dixit se solum cum duobus professionalibus operari.
  
  
  
  "Rojadas dixi vobis quod eum persequar?" - Interrogavit Nick.
  
  
  
  "Rojadas?" dixit vir cum sclopeto ridens despectius. "Nescit quidem hic nos esse. Statim huc missi sumus ut cognosceret quare populus noster nihil nobis indicaret. Cum heri venimus et audivimus te hic, statim scivimus quid ageretur. nostri homines circa eam. "et quam primum te destitisse debere".
  
  
  
  “Sic, Rojadas cum rebellione adiuvas,” Nick conclusit.
  
  
  
  "Id est," Russiae admisit. "At nobis, hoc tantum munus secundarium est. Profecto nostri homines succedere volunt, sed directe impedire nolunt. Non exspectavimus ut vos prohibere possemus. Ex improviso facile est."
  
  
  
  "Inopinato," cogitabat Nick. Dicere. Unus ex inopinatis vicissitudines quae historiae cursum mutant., positis in platea, eum appropinquantem viderunt et intervenerunt: fenestra, cum prospiciens, procul uno sensit. hinc et prope ad metam ex altera.
  
  
  
  "Posuimus te mittere et ire domum," unus Russus dixit iterum. "At nos, sicut vos, professionales sumus. Quam pauca pericula quam maxime aggredimur. Multum sonitus infra est, et offa fortasse visibiliter latent. Sed nihil periclitamur. Exspectemus donec Rojadas cum populo suo. Hic est curriculum celeberrimi N3 finiet Nescio quomodo turpe est quod sic esse habet, in parva camera deversorium cluttered, annon?
  
  
  
  “Prorsus assentior”, Nick dixit.
  
  
  
  "Cur non liberas me et omnia oblivisceris?"
  
  
  
  Risus frigidus in facie Russiae apparuit. aspexit in vigilia sua. "Non diu erit", inquit. "Tunc liberabimus vos in perpetuum."
  
  
  
  Secundus autem homo accessit ad fenestram, et coepit videre quae infra illam fiebant. Nick eum sclopeto sedentem in sella vidit et in indice pedibus innixum. Homo tormentarii in Nick notare perseveravit. Tacuerunt nisi cum tractantes bikini seu sectam. Nick conatus est in manibus suis funes solvere, sed frustra. Laedere in manibus, et sensit sanguinis impetus. perdite coepit exitum quaerere. Non potuit inertem stragem spectare. Multo acerbius esset quam ut canis iacularetur. Tempus prope est. Sed felis, in angulum impulsa, novos salit facit. Nick habebat audax, desperatum consilium.
  
  
  
  Crura immoderate movit ut funes temptaret. Russiae hoc vidit. Frigidus subridens rursus fenestram prospexit. Nick certus erat inops, et prorsus id quod Nick speraverat. Oculi interfectoris ultro citroque ad judicandum distantias iaculabantur. Unum tantum habebat, et si succedere vellet, omnia in rectum ordinem eundum esse.
  
  
  
  Vir cum sclopeto adhuc cruribus sellae suae in windowsillibus in posteriora crura iactabat. Pistol in manu erat ad punctum rectum et ad angulum recti. Quisque suum pondus diligenter in cathedra vertit, musculos suos tendens ad fontes quasi relaxandum. Iterum circumspiciebat, spiritum altum habens, et totis viribus calcitrabat.
  
  
  
  Pedes posterioris pedes sellae Russicae super eos tetigit. Sella e sub viro delapsa est. Russicus reflexe felis traxit et alterum hominem rectum in faciem iecit. Una cum sclopeto in terram cecidit. Nick insiliens super hominem et flexis genibus super collum eius applicuit. Sensit omnem aerem e corpore expulsum et crepitum sonum audivit. Decidit in terram aegre, et Russus iugulum perdite apprehendit. Foedum in vultu erat. Spirare conatus est, et manus amens commotae sunt. Faciem suam in ruborem convertit. Vehementer agitavit corpus, tensum convulse ac repente concrevit. Nick alterum celeriter perstrinxit, qui e fenestra pensilis erat.
  
  
  
  Operabatur, sed multum pretiosum tempus amisit et adhuc ligatus est. Inch ab inch tendit ad lectum metalli antiqui. Quaedam partes eius inaequales et paulo acres. Contra eos funes suos perfricuit. Tandem laxatis funerum intentionem sensit, et uno torto manuum funibus liberare potuit. Talos liberavit, pistolam Russorum apprehendit et foras cucurrit.
  
  
  
  Hugonem et valida arma cum Rojadae viris numerabat. Nimis multi, etiam multi pueri et tot innocentes ad periculum gunfire. Sed necesse fuerit. sclopellum in sacculo posuit et in turbam cucurrit. Istorum turbam vitavit et per turbam iter fecit. Facile erant homines Rojadas ex indumentis invenire. Stabant in eisdem locis. Cum Nick cubita laborare laboravit, motus in turba animadvertit. Coetus bacchantium creaverunt qui tota die saltarent, conciliantes homines ac perdentes. Dux autem scandali stabat iuxta duos personas sicarios. Nick in fine iungens catervam et polonaisam in populo saltare coeperunt. Quisque unceremoniously trahebatur. Praetereuntes duos Maianas deos, Nick cito de formatione desiluit et tacuit, invisibilis nuntius mortis cum stiletto suo percussit. Non fuit vere Nick's genus ut homines dementer et sine admonitione interficeret. Sed his duobus non pepercit. Viperae paratae erant ad infestandum insontes, viperae ornatu bacchantium.
  
  
  
  Subito unus homo commilitonem suum vidit lapsum, conversus et vidit Annibalem. Sclopetum evellere conatus est, sed stiletto iterum percussit. Quisque apprehendit hominem et posuit eum in solo quasi mortuus ebrius.
  
  
  
  Hoc autem vidit Rojadas et bene sciebat quid rei esset. Quisque in suggestu aspiciens vidit ducem rebellem radiophonicum loquentem. Levis utilitas habuit, elementum admirationis abisse intellexit cum tres Maiani deos appropinquare vidit. Post tres puellas impingit cum magnis canistris pomiferis in capitibus, et versus ordinem aedificiorum tendit. Ideam habuit. Homo pirata indutus ante ianuam stetit. Quisque prudenter ad virum accessit et eum repente apprehendit. De industria instantis quibusdam punctis nervis et homo conscientiam amisit. Nick super litem indue et in CULCITRA CULCITRA indue.
  
  
  
  "Ignosce, buddy," dixit pronum convivio.
  
  
  
  Procedente itinere, duos sicarios paucis antennis vidit, mirantibus turbam intuens. Ambulans autem inter eos, Hugonem sinistra manu arripuit. Utraque manus tetigit viros. Sentiens eos suffocans, et ruina eos vidit.
  
  
  
  "Duae aves uno lapide," dixit Nick. Vidit praetereuntes cum admiratione et arnica risit.
  
  
  
  "Mitiges, amigo," hilariter exclamavit. "Dixi tibi ne nimium bibas." Conversus transeuntes, Nick hominem ad pedes traxit. Vir retentus est et Nick eum in aedificio praecipitavit. Conversus mox in tempus tertium Mayan deum videre ruentem ad eum cum magno venabulo cultro.
  
  
  
  Nick in domum desiluit. culter ornatu piratae laceravit. Ob velocitatem hominis, in Nick incidit et ambo in terram corruerunt. Caput cassis comprimit duro Nick ore. Dolor eum furit. caput impugnantis apprehendit et in terram graviter impulit. Vir fuit in ultimis motibus. Nick deambulatorium arripuit et foris cucurrit, eam ad aurem premens. Clamorem Rojadas per ambulationem fabularum audivit.
  
  
  
  “Ecce est”, ducem exclamavit. "Mittite eum, fatui. Hic pirata est in panno rubro et ocellatum... iuxta magnum aedificium. Agite eum! Celeriter!"
  
  
  
  Nick radiophonicum decidit et per semitam angustam ad oram turbae cucurrit. Vidit duos pennatos sicarios e turba divelli post se. In illo momento, comestor tunicam rubram, capam gerens, larva diaboli praeter Nick ambulavit et angustum angiportum decurrit. Nick sequebatur diabolum, et cum peruenisset ad medium angiportum, apprehendit eum. Id fecit quam leniter. Nick innixus est homo ad parietem et induit diabolum indumentum.
  
  
  
  "Praedonum profectus sum et nunc ad diabolum promotus sum", mussat. "Vita, buddy."
  
  
  
  Mox emisso angiportum cum oppugnatoribus dispersit, eum in oram turbae quaerere coepit.
  
  
  
  "Mirumne!" - Clamavit ad primum, in stomacho eum duriter pulsando. Sicut homo duplicatus est, Nick aliam patulum super collum ei dedit et procumbit vir. Post alios cucurrit.
  
  
  
  Capita vel caudae! Nick laetus risit, manum alterius arripiens et in laternam percussit. Ab eo sclopetum arripiens, ad alterum rediit ut idem faceret. Haec duo problemata cum sclopis adhuc habere possunt. Constitit videre turbam in contionibus. Rojadas omnia vidit et in Nick furiose monstravit. Nick bene tantum agebat, sed in platea Jorge cum suis inhiare coepit. Nihil erat conspicuum, et cum in contionem respiceret, Rojadas sane valde sollicitus vidit omnes suos post se misisse. Instructi bipertito agmine pervadunt turbam forcipe claudentes. Subito Nick vidit molem in duas partes divisam esse. Et stetit in conspectu globi et vidit alium suggestum praeterire.
  
  
  
  Currus texit floribus et corona super thronum florem. Sedit in solio puella crine flavo crine, aliis tonsis et longis vestimentis cincta. Ut eiecta est turba, Nick iterum respexit. Omnes puellae nimis rutrum utebantur, et cum flores in turbam proiecerunt, motus eorum nimis augebantur. “Damnate,” clamavit Nick. "Ego stultus essem si transvestites non sunt."
  
  
  
  Quidam post suggestum cucurrerunt, flores capientes quam lepide "puellae" abjecerant. Primus ordo litium pinnarum in contrariam partem turbae pervenit. Diabolus securum fecit suggestum inter ipsum et suos adversarios manere. Scit se ab illis occultari, et gressum accelerare, ut plaustrum ad extremam turbam pervenit. Inepti plaustrum adhæsit in fine plateae in linea curva. Nick et pauci alii prope currebant. Cum currus conversus, "flavam" pro rosa quaesivit. Figura prono prono. Quisque carpum suum apprehendit et extraxit. Vir in veste rubra, caestus longus niger et flava galero in manibus eius incidit. Qui homunculum super umerum suum proiecit et angiportum decurrit. Populus bacchatur ridere coepit.
  
  
  
  Nick chuckled, quia sciebat quare ridebant. Cogitabant de eius destitutione exspectantes. Hominem foris imposuit, et dyabolum exuit. “Melle,” inquit, “hoc litem indue.
  
  
  
  Statuit relinquere fascia in. Non ille speciosius spectasse potest, sed puella tantum debet esse contenta his quae habet. Ut rediit, duos ordines aptos interfectores in semicirculo instruxit. Sirenum sonitus ab aditu carros commotus est.
  
  
  
  Viri erat Jorge! Celeriter in Rojadae suggestu perspexit. Radiophonium per radiophonicum iussit, et Nick homines Rojadas turbae iterum immiscentes vidit. Subito tunicam caeruleam vidit et pileum ex angiporto apparent. Plures homines in litibus armati cum ligonibus et scopis post eum cucurrerunt. Georgius vidit viros Rojadas et mandata dedit. Annibal paucos gradus progressus sumit donec homicida pennata supervenit.
  
  
  
  "Desculpe, senhorita," dixit vir. 'Paenitet.'
  
  
  
  "Huplak!" - Nick exclamavit, hominem ad laevam convertens. Vir caput suum super lapides sternens percussit. Nick sclopetum ab eo accepit, emporium exinanivit et telum abiecit. Alter deus in tempore erat videre aliquem in veste rubra innixum amicum suum.
  
  
  
  “Heus,” arguta voce Nick exclamavit. "Amicum tuum male puto."
  
  
  
  Vir cito accurrit. Quisque expectavit donec propius accessisset, deinde pro calce guy cum stiletto suo. Percussor statim procumbens dolore clamavit. Quisque cito genu flexit, et vir procidit. Circumspexit et vidit homines Jorge alios interfectores occidere. Sed non opus est. Utroque modo deerunt. Rojadas adhuc in contionibus pergebat imperare per ambulationem-talkie. Georgius cum suis iam perpaucis interfectoribus captus est, sed Nick id parum vidit. Rojadas sex circiter alios in turba habuit. Quisque cito vestem, capillamentum et calcibus exuit. Sciebat Rojadas perstare suos hortari ut consilium tenerent. Pergit perseverare quod adhuc opus esset.
  
  
  
  Pessimum erat, quod rectum erat.
  
  
  
  Populus alta podium ascenderunt. Navis Rojadas nimis procul aberat ut ad eum in tempore perveniret. Quisque haesit. Rojadas amplius contingere non potuit, fortasse iterum potuit. Primo erumpere nitebatur ac premere, sed cum non posset, repit. in spectaculo ante spectaverat. Omnino disassembled.
  
  
  
  Denique diu ferramentum apparuerunt ante eum fulmen ferreis longis religatum. Quaerit structuram, tria invenit loca ubi succedere posset. Inclinavit se, et firmavit unum e vectibus. Pedes eius in glaream demersi sunt. Mutavit pondus et iterum conatus est. Virga in umerum eius impulit et audivit tunicam rip sicut musculos dorsum tendebat. Paululum fulmen cessit, sed satis erat. Et extrahendo firmamentum, provolutus ad genua, trepidans respirare coepit.
  
  
  
  Audivit et expectat plus minusve apertas salvos audire. Secundas res esse sciebat. Secundum auxilium multo facilius. Respiciens, vidit illum locum depressum. Tertia columna erat difficillima. Debebat primum eam avellere et sub catwalk tendere, alioquin oppressus esset. Tertius clavus erat proximus extremitati scaenae et infimus ad terram. Supinum suum sub sera posuit et illud levavit. Cutem eius incidit, ac dorsum eius perculit. manubrium totis viribus detraxit, sed nihil profuit. Retrorsum repandum et manubrium extraxit. Hoc tempore elaboravit et eductus est ab ea.
  
  
  
  Scaena concidit et clamores magnos audiebantur. Cras multi magistratus cum livor et exasperat. Sed saltem Brasilia regimen adhuc habuit, et Nationes Unitae unum membrum retinerent. Postquam scaena concidit, tormenta audivit et in aenigmate risit. Sero erat. Stetit, iit trabibus, circumspexit. reliquos interfectores turba occidit. Jorge et socii ejus quadrati cingebant. Sed vacuus erat suggestus, et Rojadas evasit. Quisque iustus videre poterat LUMEN aurantiacis movens ad extremum quadrati angulum.
  
  
  
  Bastardus erat adhuc magnus. Nick e sede prosiliit et per chaos scaenicos cucurrit. Ambulans per angiportum adiacens quadratus, ululatus Sirenum audivit. Noverat omnes plateas magnas et aditus populo repletos esse, et Rojadas hoc quoque noverat. Veniet utique in plateas posticas. Quisque maledixit sibi quod Rio nesciens satis bastardis viam abscinderet. Vidit pileum aurantium circum angulum modo in tempore volare. Intersectio proximam aditu duceret, et Nick, sicut Rojadas, primam venellam intravit. Conversus homo, et vidit Nick quod sclopellum extraheret. semel excanduit, et Nick sistere et operire coactus est. Breviter sclopellum tractandum consideravit, sed postea mentem mutavit. Utilius est si Rojadas vivum cepit.
  
  
  
  Quisque dolor musculi dorsum sensit. Cuivis homini normali desisset, sed Nick dentibus grisiis et concitat. Videbat autem dux rebellis galeam abiecisse. Nick sibi risit. Sciebat Rojadas iam sudare et anhelare. Nick cacumen collis attigit et vidit Rojadas transire parvas quadratas.
  
  
  
  Aperte trolleybus modo venit. ubique pendebant homines. Praeterquam quod nunc in lites erant, visus vulgaris erat. Rojadas in bus se desiluit et Nick eum persecutus est. Alii, qui volebant navem trudit, restiterunt, cum viderent hominem lis minantem aurigae sclopeto vestitum. Rojadas liberam habuit peregrinationem et trolleybus obsidum plenus in uno lapsu cecidit.
  
  
  
  Non modo fortuna. Hic venit in industriam. Omnia bene paravit.
  
  
  
  " Vincula, senor," Nick uni e populo exclamavit. "Ubi est iste bus agis?"
  
  
  
  "Descendet in montem, et tunc septentriones".
  
  
  
  "Ubi manebit?" - Nick iterum interrogavit. "Perpetuus stationis?"
  
  
  
  "In the Maua Pier area."
  
  
  
  Nick labra pallat. Maua Pier regio! Fuit internuntius Albertus Sollimage. Ideo Rojadas illuc profectus est. Nick ad virum proximum se convertit.
  
  
  
  "Ire debeo ad Maua Pier area," dixit. 'Quomodo illuc, fortasse taxi? Hoc est valde maximus.'
  
  
  
  "Nisi paucis taxis, nil aliud operibus," puer unus dixit. "Hic latro fuit, annon?"
  
  
  
  “Male,” dixit Nick. "Iustus praesidem tuum interficere conatus est."
  
  
  
  Coetus hominum admiratus est.
  
  
  
  “Si ad Maua Pier area in tempore venero, eam capere possum” Nick continuavit. "Quid est via velocissima? Brevis scires."
  
  
  
  Unus puerorum demonstravit salsissimus ortus: "Potesne, senorem agitare?"
  
  
  
  "Scio agitare," Nick dixit. "Habesne claves ignitionis?"
  
  
  
  "Ille agemus," inquit puer. 'Ostium apertum est. abis. Proclive est maxime usquam, certe prima via est".
  
  
  
  Convivatores alacres ad plaustrum trudunt. Quisque risit et post rotam obtinuit. Fieri non potuit optimum modum onerariis, sed melius nihil fuit. Etiam cursus orci et erat. He hadn't thought about it yet. Capto Rozhadas et vultum fessum inspicere non voluit. Assistentes eius in tergum insilierunt et pueros ad fenestras laterales stantes vidit.
  
  
  
  "Senecte trolleybi vestigia sequere," Clamavit unus ex illis.
  
  
  
  Non pervenerunt testimonium de mundo, sed praeceperunt; Cum via iterum resurrexit vel plana facta est, novi adiutores eius plaustrum ulterius impulerunt. Fere omnes pueri erant et vere fruebantur. Nick prope certus erat Rojadas in horreis iam pervenisse et credere eum Nick in platea discessisse. Tandem ad extremam Pier Maua perventum est, et Nick currum restitit.
  
  
  
  "Muito abrigado, amigos," Nick exclamavit.
  
  
  
  "Venimus tecum, senor," puer reclamavit.
  
  
  
  "Non," respondit Nick cito. "Gratias tibi ago, sed hic armatus est et periculosissimus. Solus mallem ire."
  
  
  
  Sensit quid diceret. Obiter tam notabilis esset puerorum grex. Nick Rodjadas voluit pergere se putare se in difficili condicione non fuisse.
  
  
  
  Ille vale agitavit et in plateam decurrit. Postea per angiportum angiportum et angiportum angustum transiens, tandem ad fenestras picatas nigras pervenit. Ostium anticum apertum est et seram fracta est. intus diligenter Annibale irrepsit. Memoriae visitationis prioris in animo adhuc recentes erant. Factum est silentium intus. Erat lux in tergo archa. sclopellum detraxit et in horrea intravit. Arca aperta in area erat. Scire poterat ex lignis humi iacentibus in raptim fractum esse. Genuit iuxta eam. Capsula satis plana erat cum dotiuncula rubra parva. Intus repleta est paleis, et Nick diligenter manibus ad eam pervenit. Totum chartam parvam repperit.
  
  
  
  Haec erat instructio officinam: inflare diligenter, lente.
  
  
  
  Nick was deep in thought. Tardus inflat, stans aliquoties iteravit. Iterum aspexit in capsa vacua. Phasellus erat. Maua Pier regio confinis Guanabara Sinus. Rojadas navim effugere cupiebat. Locus sane convenit, probabiliter inter insulas parvas contrahendi. Quisque quantum potuit ad sinus cucurrit. Rojadas multum temporis flando naviculam vastaverat. Quisque pedes e sub antro fixit et mox prae se laurus aquas caeruleas vidit. Rojadas nondum navigare potuit. Per litus longum erat acies. Omnia omnino deserta erant, quia omnes ad partem in media urbe ierant. Deinde vidit figuram genuflexionis ad oram columpnam. Scapha in ligneis tabulis pere iacebat.
  
  
  
  Postquam Rojadas scapham repressit, in aquam proiecit. Nick sclopeto iterum erexit, ac diligenti intentione suscepit. Volebat tamen eum vivum capere. Navim uno ictu percussit. Vidit Rojadas intuentes foraminis admirans. Vir lente surrexit et vidit Nick ad se venientem sclopeto monstratum. Manus obedienter extulit.
  
  
  
  "Tolle sclopetum e holster et proice abs te. Sed lente" Nick iussit.
  
  
  
  Paruit Rojadas, et Nick sclopetum abiecit. in aquam decidit.
  
  
  
  "Nunquam desistas vel tu, senor?" Rojadas ingemuit. "Similis vicisti."
  
  
  
  "Immo," Nick laconice dixit. - Cape navim. Scire volent unde sit. Singula omnia consilii tui scire volent.
  
  
  
  Rojadas ingemuit et navem a latere apprehendit. Sine aere nihil aliud erat quam globulus oblongus, informe frustum. Et traxit eum cum ambularet. Victus est homo, ut omnis virilitas ex eo exiisset. Sic Nick paulum solvit, et tunc accidit!
  
  
  
  Cum Rojadas praeter eum ambulavit, subito frustum iuvantis in aerem iacit et Nick in os eius percussit. Rojadas deinde ictu fulminis ad pedes Nick insiliit. Quisque cecidit et recidit gun. Conversus, fugam versicolori tentavit, sed in templo percussus est. Perdite arripere aliquid, sed frustra. in aquam decidit.
  
  
  
  Ut primum exsurgens, vidit Rojadas pistolas capto et intentum esse. Cito impingebat, et caput glans periit. Cito sub colubro natavit et inter columnas lubricas exsurrexit. Audivit Rojadas lente ultro citroque gressum. Subito constitit. Quisque quam minimum sonitus facere conatus est. Stabat homo a dextris pere. Quisque conversus respexit. Paratus erat videre hominis crassum caput in ore pendentem. Quisque statim fugiens Rojadas iterum accensus est. Duo ictus Rojadas et unus ab ipso Nick: tres in totum. Nick computavit quod tantum tres globuli in sclopeto relicti erant. Transnatavit sub columpna, et magno fluitabat strepitu. Rojadas cito convertit et incendit. Duo plura, Nick ipse dixit. Iterum columba natavit sub columpna et ex altera parte exsurrexit. Tacite se traxit ad oram columpnam et vidit Rojadas stantem cum tergo suo ad se.
  
  
  
  "Rojadas" clamavit. "Circumspice!"
  
  
  
  Conversus homo et iterum accensus est. Nick cito in aquam decidit. Duos ictus numeravit. Hoc tempore exsurgebat ante columpnam in qua erat scala. Et ascendit super eum, et vidit sicut monstrum marinum. Rojadas eum vidit, felis traxit, sed nihil praeter cliccum incendii in emporium inane audivit.
  
  
  
  “Disceas numerare” Nick dixit. ambulavit deinceps. Volens homo adgredi eum et quasi duos arietes ante se manus tenuit.
  
  
  aurem. Quisque restitit ei dando hamum sinistrum. Rursumque ei oculus percussit, et sanguis effusus est. Repente de sanguine miserae missionis cogitabat. Quisque nunc constanter eum feriebat. Hinc ad latus a plaga Rojadas versabatur. Super ligneam columpnam incidit. Quisque eum sustulit et paene caput eius umeris pulsavit. Surrexit iterum homo, et oculos habebat ferus territus. Cum Nick iterum ad eum accessit, subnixus est. Rojadas convertit et cucurrit ad oram columpnam. Nec mora, emittitur.
  
  
  
  'Prohibere!' Quisque exclamavit. "Est nimis vadum ibi." Paulo post, Nick audivit fragorem magnum. Et cucurrit ad oram pere, et vidit lapides serratos de aqua. Rojadas ibi pendebat quasi papilio magnus, et aqua in ruborem conversa. Quisque corpus e scopulis undis evulsum servabat ac demersit. Et accepit spiritum altum, et abiit;
  
  
  
  
  
  
  
  
  Caput 10
  
  
  
  
  
  
  
  
  Quisque pressit felis vocationem exspectavit. Ille totum mane cum Jorge consumpserat et nunc parum tristis erat quod discederet.
  
  
  
  "Gratias tibi ago, amigo," dixit dux magistratus. "Sed maxime propter me. Oculos meos ad multam aperuisti. Spero te ad me iterum rediturum esse."
  
  
  
  "Si tu es Commissarius Rio", Nick ridens respondit.
  
  
  
  "Spero te, Señor Nick," inquit Jorge, eum amplectendo.
  
  
  
  'Te visurum.' - dixit Annibale.
  
  
  
  Postquam Jorge vale dixit, Bill Dennison telegraphum misit dicens plantationem eum exspectare.
  
  
  
  Maria ei aperit, amplexans eum, et mollia labra pressit.
  
  
  
  "Nick, Nick" mussat. "Tam diu insidiatus fuit. Vellem vobiscum."
  
  
  
  Judo rubeum litem gerebat. Cum Nick manum suam supposuit , animadvertit se fasciam non gestare .
  
  
  
  "Nobis pulmentum coxi", inquit. "Pato cum abacaxi et arroz."
  
  
  
  "Anas cum pineapple et oryza," Nick repetitur. "Sonat bonum."
  
  
  
  "Visne primum comedere... vel post, Nick?" - quaesivit, micant oculi.
  
  
  
  "Deinde?" - percontatus est. Risus astutus in ore suo apparuit. Stabat in digitis suis, et osculabatur eum, ludens lingua sua in ore suo. Altera manu balteum solvit, et lis umeros lapsus est. Nick illa pulchra, mollia, ubera plena sensit.
  
  
  
  Ingemuitque Maria molliter. "O, Nick, Nick," dixit. "Nos hodie prandium nuper habemus, bene?"
  
  
  
  "Postea melius" inquit.
  
  
  
  Maria fecit amorem sicut bolero. Illa lente incepit agonizingly. Pellis alba erat, et corpus eius manus mulcebat.
  
  
  
  Cum eam rapuit, in feram simpliciter versa est. Dimidium singultus et dimidium ridens, cupiditate ac tumultu exclamavit. Cito ad verticem surgit, brevis, anhelitus clamor, in longum vertitur gemitum, paene gemitum. Tum repente concrevit. Convalescens, in arma snuggit.
  
  
  
  "Quomodo potest mulier post te satiari cum alio viro?" - Maria interrogavit eum graviter intuens.
  
  
  
  "Facere possum," dixit ei subridens. "Vos sicut aliquis ita sunt."
  
  
  
  "Nunquamne redeo?" - quaesivit dubitanter.
  
  
  
  " aliquando redibo " dixit Nick . "Si una ratio est ut ad aliquid redeas, tu es." Manserunt in lecto usque ad solis occasum. Hoc bis ante prandium fecerunt, sicut duo homines, qui per memoriam vivere debebant. Sol oriturus cum turpiter et invitus recessit. Multum puellas sciebat, sed nulla earum radiabat talis caloris et sinceritatis sicut Maria. Et vox parva intra eum dixit ei quod esset bonum ut iret. Amare hanc puellam potes et aliquid ames quod nemo in hoc negotio praestare potest. Affectio, passio, gratia, honor, sed non amor.
  
  
  
  Recta ad aeriportum pertendit ad planum exspectantem. Sugar tortam aspexit ad formam blurry aliquantisper, deinde obdormivit. Somnus res mira est,” ingemuit.
  
  
  
  
  
  Ostium ad munus Hawk in AX praetorio apertum est et in Nick ambulavit. Oculi caerulei post vitrum illum hilariter et benigne aspiciebant.
  
  
  
  "Bonum est te videre iterum, N3," Hawk cum risu dixit. "Tu vide bene quievit."
  
  
  
  'aequum?' - dixit Annibale.
  
  
  
  "Age, cur non, mi puer. Modo e feriarum tuarum venimus ab hoc pulcherrimo Rio de Janeiro. Quomodo carnivale fuit?
  
  
  
  "Neque parricidas."
  
  
  
  Parumper putabat se mirabilem aspectum in Hawke oculis videre, sed certo non poterat.
  
  
  
  "Sic habes tempus bonum?"
  
  
  
  "Non hoc mundo desidero."
  
  
  
  "Meministine difficultatibus dixi tibi?" - Accipiter casualiter petivit. "Videntur se ipsos solvisse."
  
  
  
  'Laetus illem audire.'
  
  
  
  "Bene igitur suspicor te scire quid expecto," Accipiter hilariter dixit.
  
  
  
  'Quid ergo?'
  
  
  
  "Certe" mihi bonum opus inveniam.
  
  
  
  "Tu quid me exspecto?" - Interrogavit Nick.
  
  
  
  'quid ergo?'
  
  
  
  "Proxima feriae"
  
  
  
  
  
  
  
  * * *
  
  
  
  
  
  
  
  Circa librum;
  
  
  
  
  
  
  Petitionem auxilium a filio amici veteris Todd Dennison, Carter petitum neglegi nequit, vacationem meditatam in Canada deserit et, eius instinctu et Wilhelmina duce, ad Rio de Janeiro fugit.
  
  
  
  Statim ut advenit, cognoscit Dennison minus quam quattuor horis ante necatum esse, ipse prope viam repellitur et puellae oculis fumidis glaucis occurrit. "Interfector" tunc venatio homicidarum letali praecisione incipit.
  
  
  Pugna in superstitione spectaculi FESTUM annuale versatur; Globis confetti substituuntur, et ictus musica incendiaria substituuntur, nam Nick homicidiorum carnifex fit.
  
  
  
  
  
  
  
  Nick Carter
  
  
  Rhodesia
  
  
  
  translata a Lev Shklovsky
  
  
  
  populo servitia secreta Civitatum Americae Unitarum dicata
  
  
  Caput primum
  
  
  Ex mezzanino Novi Eboraci Terminatio lateris Orientalis, Nick despexit, sequentes Hawk directiones vagas. "Ad sinistrum columnae secundae. Una cum stagno in ea. Vir strenuus guy in griseo tuede cum quatuor puellis."
  "Video eos."
  "Hoc est Gus Boyd. Vigilate ad tempus. Videamus aliquid interesting." Revocaverunt in viridi duo seatatorium saloon, contra cancellos.
  Loquens cum Boyd erat mulier speciosissima flava gerens sectam flavam subtemine quam pulchre consutam habuit. Nick per imagines et nomina inspexit quam studuit. Illa esset Bootie DeLong, quae tres menses extra Texas vixerit et, secundum relationem smug a CIF - Intelligentiae contexitur Tabulario, ad radicales notiones sustinendas tendit. Quisque data tali non credidit. Explorator retis tam magnae et incriticae fuit ut tabulae mediae studentium collegii in regione deformatio continebat quae rudis, errans et inutilis erat. Pater praedae fuit H. F. DeLong, qui in vita sua princeps saltum fecit ex TUBER salsissimus exactoris ad multa decies centena millia in constructione, oleo et rebus oeconomicis. H.F. de his audient, et explosio oblivione fiet.
  
  
  Accipiter dixit, "Aspectus tuus captus est, Nicolae. Quodnam?"
  
  
  "Omnes tamquam iuvenes Americani."
  "Certe octo alii homines qui te in Francofurtum iungent minus sunt quam venuste. Felix es. Triginta dies bene se nosse bene tempus est ut se cognoscant."
  "alia consilia habui," respondit Nick. "Non potes simulare vacationem". Vox murmuris effugit nota. Semper erat ut, cum haesisse. Augebantur sensus, erecti reflexes, velut gladio intenti, perculsus ac proditus.
  David Hawke heri chartas suas acriter egit - rogans, non imperans. "Si quereris de labore vel non belle, N3 accipiam. Non solus es homo. Tu optimus es."
  Adamanta protestatur Nick in capite suo formasse in via ad Bard Art Galleries - AX operationem anteriorem - liquefactam esse. Audiit, et HaWs continuavit, prudens, Oculi benigni sub fronte glauco aenigmate dura. "Hoc est Rhodesia. Una ex paucis locis tu numquam fuisti. Scis sanctiones. Non operantur. Rhodii sunt naves aeris, chromite, asbesto et aliis materiis navis onerariae Beira, Portugalliae, cum novis Novissimo mense quattuor in Iaponia advenerunt amet aeris. Nos protestati sumus. Haec Africa Australis est.” Iam quidam huius aeris in continenti Sinis est.
  "Rhodii sapiunt. fortes. Ibi eram. Plures ex nigris viginti ad unum sunt, sed plus indigenis fecisse dicunt quam sibi facere possent. Inde ad Britanniam et sanctiones continuas. "Economistae et sociologists morale fas nefasque relinquam. Sed nunc in aurum - et magnum Sinarum transibimus".
  Nick habuit et ipse cognovit. Pergit: "Auro fere ex quo die Cecilius Rhodius repertus est. Audimus immensa nova deposita sub quibusdam nobilium aureis scopulis patefacta. Fodina, fortasse Zimbabwean antiqua opera aut nova inventa, nescio. ". Disces".
  Captus et incantatus, Nick dixit: "Fodinae Salomonis Regis? Memini - erat ille Ascensor Haggardis? Amissae civitates et fodinae . . ."
  "Aerarium reginae Saba? Fortasse." Accipiter igitur veram cognitionis suae altitudinem patefecit. Quid dicit Scriptura? 1 Reg. Et aedificavit rex Salomon classem navium et venerunt in Ophir et acceperunt inde aurum et attulerunt regi Salomoni. Archaeologi. Scimus nuper aurum ex hac regione emersisse et repente audimus multam esse eam. Quid istuc est in mundi praesenti situ. Praesertim si magnus Sinarum honestum acervum cumulare potest."
  Quisque frowned. "Sed mundus liber quam celerrime emere potest. Commutatio stirpem habemus. Negotiatio oeconomiae leverage est."
  "Fere etiam". - Accipiter traditur Nick limam pinguem et intellexit se aduncum esse. "At non oportet, imprimis opulentiam productivam octingentos miliones Sinensium infringere. Vel fieri potest ut, ut subsidia cumulant, pretium ex uncia triginta quinque dollariis oriatur. Vel via Sinensium influentia Rhodum cingit; sicut capreoli cuiusdam arboris banyan gigantis. Aut Iuda.
  "Iudas! - Estne?"
  "Fortasse. Sermo est de sicariorum aliena ordinatione, ab homine ad manus ductus unguibus. Hunc fasciculum cum tempus habes, Nicolae lege. Et non multum habebis. Ut dixi, Rhodii sunt. Proiciuntur plerique agentibus Britannicis. Legunt James Bond et omnia. Quattuor ex nostris proiciuntur sine tumultu, sed duo non fuerunt.
  
  
  
  
  Magna societas nostra ibi manifeste observatur. Si ergo Iudas post quaestionem est, nos problema. Socius autem eius in armis esse videtur Xi Jiang Kalgan.
  "Si Kalgan!" - exclamavit Annibal. "Certus eram mortuus cum illis plagiariis Indonesiacis interfuit" 1 .
  "Xi cum Juda esse putamus, et probabiliter etiam Heinrich Müller, si vivit post illud Mare transcurrens Java. Sina iterum Iudam refulsit et telam suam in Rhodesia texit. Cohortes eius operculum et frontium sicut plerumque perfecte dispositae sunt. Odessa pecunias comparare debet. Quidam - multi veteres Nazis nos vigilamus resurrexisse financially: Viam multi boni aerarii e clava sua e conspectu in Chile ceciderunt. in fasciculo, sed non est officium tuum eas invenire. Vide et audi. Testimonia habe si potes quod Iudas in cursus exportationis Rhodiiae constringitur, sed si "probationem habere non potes, sermo tuus satis est. Utique, Nick, si facultas est — idem est ordo de Juda. Utere tuo iudicio...
  
  
  Vocem accipitris adligat. Nick sciebat quid cogitaret de cicatrice et percusso Iuda, qui decem vixerat in uno et evasit mortem. Vulgabatur nomen suum olim Martin Bormann, quod fieri potuit. Si ita, tunc Holocausta in qua anno 1944-1945 communicavit, durum ferrum suum in ferrum convertit, calliditatem suam exacuit et doloris mortisque oblitus est ingentes. Nick ei fortitudinem non negaret. Usus ei docuerat: mansuetissimos solere esse fortissimos. Crudelis et immitis sunt rubigo. Praeclaro iudae ductu, fulmen velocis imperatoriae sollertiae et certaminis artes haud dubie fuerunt.
  Nick dixit, "Tabellam lego. Quid est operimentum meum?"
  Accipiter durum, tenue os ad momentum emollitum. Rugae in angulis laxatae oculi acutis minus similes fuperas prospicere coeperunt. "Gratias tibi ago, Nicolae. Hoc non obliviscar. Vacationem tibi disponemus cum redieris. Iter as Andrew Grant, peregrinationis adiutorem cum Edman Educational Tour. adiuvabis duodecim puellas circa regionem duce. Nonne maxime "An interesting fabulae operculum umquam vidisti? Senior comitatus est vir peritus nomine Gus Boyd. Ille et puellae putant te Edman officialem esse iniecta novum pretium. Edman Manning de illis narravit. vos."
  "Quid scit?"
  "Cogitat te de CIA esse, sed nihil ei narrasti. Iam adiuvit eos."
  "Potestne Boyd inherere?"
  "Non erit magnus paciscor. Alieni homines saepe cum copiis proficiscuntur. Ordinatae explicatae sunt pars voluptuariae negotii. Free itinera cum low stipendio."
  "Opus est scire de patria..."
  "Whitney exspectabit te in American Express in septem hac nocte. Ostendet tibi duas horas color cinematographicae et breves tibi."
  Membranae de Rhodesia infigo erant. Tam formosa est ut Nick eas non erexerit. Nulla terra coniungi potest cum vegetabili maxime floridensi et linimentis Californiae et Colorado Grandis Canyon per campum de deserto depictae dispersi. et omnia tangunt. Whitney ei dedit imagines photographicas et expressa verba consilii acervum.
  Nunc, gibber, et demissis oculis sub plano saepes, flava in lis flavo studuit. Forsitan omnia elaborare. Intenti erat, puella pulcherrima in cubiculo. Boyd conatus est ad omnes attendere. Quid infernum hoc loco loquuntur? Minus interesting quam in statione erat. Obstupui cum brunetto in nauta beret. Hoc erit Teddy Northway ex Philadelphia. Altera puella nigra crine erit Ruth Crossman, pulcherrima suo modo; sed fortasse est specula nigra-framed. Secunda flava erat aliquid speciale: longus, cum capillis longis, non tam gratus quam Bootie, et tamen... Illa Janet Olson esset.
  Manus accipitris leviter super scapulam cecidit, et jucundum censum substitit. Ibi. Vir niger eulta statura mediocris a porta longe intrat."
  "Video eum."
  "Hoc est John J. Johnson. Ille cantare vulgares Venetorum e cornu tam molle te faciet clamare. Artifex est eodem ingenio ac Armstrong. Sed plus interest rei publicae. Non est frater X, magis sicut ventilabrum Malcolmi X et socialistarum non varius. Non fautor potentiae nigrae. Cum omnibus amicis est, qui eum periculosius faciunt quam qui inter se pugnant."
  "Quam periculosum est hoc?" - Nick quaesivit, spectans nigrum hominem gracilem viam per turbam.
  "dolebit", Hawk commotione mussitavit. "Societas nostra a summo ad imum hos maxime timet. Homo cum cerebro recta per omnia videt".
  
  
  Quisque adnuit impassively.
  
  
  
  
  Haec Hawke editio typica fuit. Mirabaris de homine et post eam philosophiam et tunc intellexisti se nihil reuelare. Erat eius modus depingendi accuratam imaginem hominis in relatione ad mundum illo momento. Aspiciebat ut Johnson desiit cum Boyd et quattuor puellas vidit. noverat prorsus ubi eas inveniret. Polo obice inter se et Boyd usus est.
  Praeda DeLong eum vidit et e coetu abierat, simulans tabellam adventus-discessum legere. Praeteritum Johnson ambulavit et convertit. Parumper, album et nigrum cutem opponunt sicut punctum picturae Bruegel. Johnson ei aliquid dedit et statim avertit se versus 38th Street ostium. Praeda saginata aliquid in sacculo corio magno ab humero pendente et ad parvam catervam rediit.
  "Quid illa?" - Interrogavit Nick.
  "Nescio," Accipiter respondit. "Habemus aliquem in ius civile coetus quod ambo sunt. Est de collegio. Nomen eius in tabella vidisti. Johnson huc venire scivit, sed cur nescivit." Constitit, deinde ironice addidit: "Johnson vere sapit. homini nostro non credit."
  "Propaganda Fidei Fratrum et Sororum in Rhodesia?"
  "Fortasse. Puto, Nicolae, conetur invenire."
  Nick suam vigiliam perstrinxit. Duo minuta erat antequam coetui coniungi debebatur. "Numquid aliud futurum est?"
  "Omne, Nick. Ignosce, nihil amplius. Si quid vitale possidemus quod scire debes, tabellarium mittam. In codice verbum "biltong" ter repetitum est."
  Consurgunt confestim dorsa in aulam. Manus accipitris Nick apprehendit, manum duram expressit sub bicep. Senex deinde circa angulum in exedram officiorum disparuit. Nick ingreditur.
  Nick se Boyd introduxit et se puellis induxit. Risu levi handshake et fugax utebatur. Prope, Gus Boyd valde idoneus respexit. Tan eius non tam alta erat quam Nick's, sed unciam in se non habuit et gravem erat. “Ascipe navi”, dixit ut Nick tenuem Janet Olson e tenaci suo emisit. "Impedimenta?"
  "Repressa apud Kennedy."
  "Bene. Puellae, quaeso, nos excusate pro secundo circum, modo per Lufthansam occurro bis ite. Limousines foris exspectant."
  Sicut clericus per tesseras suas digestus, Boyd dixit, "Num prius laborati estis?"
  "Cum American Express. Olim. Multos annos."
  "Nihil mutandum. Cum his pupas dubium non sit. Octo plus in Franconofurt habemus. implicati sunt etiam in Europa. Dicuntne tibi de illis?"
  "Etiam."
  "Nosti diu Manny?"
  "No. Just iunctis quadrigis."
  "Bene, praecepta mea sequere."
  CONLECTARIUS reddidit acervum tesserarum. "Est bene. Vos hic non habere subcriptio ...."
  'Scio' inquit Boyd: 'sicut cave.'
  Butie DeLong et Teddy Northway pauci gradus ab aliis duabus puellis tulerunt, eas exspectantes. Mussitavit Cepheus, "Wow. Quid infernum, Da! Nonne umeros illos vidisti? Ubi foderunt illum oscillatorem formosum?"
  Praeda lata dorsa "Andree Grant" et Boyd versus postem spectabat. "Fortasse altum foderunt." Viridi oculi eius leviter palpebrati sunt, cogitationis et cogitationis. Labra mollia curvatura rubra momento durissima facta est, paene dura. "Haec duo guys mihi verisimilia spectant. Non spero. Hoc Andy Dona nimium bonum est ut simplex operarius. Boyd plus est sicut CIA agente. Leve est qui vitam facilem amat. Sed Dona est agentis imperium, si Im 'quidquam bonum est.'
  Teddy giggled. "Omnes similes sunt, nonne sunt? Sicut FBI populus instruxit ad pompam pacis - memini? Sed - nescio, Praeda. Concede species diversa".
  "Bene, reperiemus," Buti promisit.
  * * *
  Prima classis Lufthansa 707 dimidia tantum parte plena erat. Tempora magna dicta est. Quisque se admonuit, licet hiems in Civitatibus Foederatis et Europa appropinquaret, in Rhodesia cessare. Loquebatur cum praeda in coetus dispersorum, et naturale erat eam sequi et iuxta illam porticum sedere. Societas eius grata visa est. Boyd benigne repressit quod omnes commoda erant, sicut pedissequa fugae, et deinde Janet Olson se coniunxit. Teddy Northway et Ruth Crossman consederunt.
  Primus gradus. Hoc crus in itinere tantum quadringentorum septuaginta octo dollariorum est. Patres eorum divites esse debent. Ex angulo oculi sui curvam rotundam genarum Buti et eius audax, nasum rectum admiratus est. Infans non erat in maxilla crassus. Frigidissima erat tam pulchra.
  Per cervisiam quaesivit, "Andy, prius Rhodiia fuisti?"
  "Nemo, Gus est peritus." "Quidam puellam alienam" putabat.-Ille quaesitum de dolo ostendit, cur adiutorem mitteret qui patriam non novit? Ac disce. Plures excursiones ad aream molimur et quasdam ex eis verisimiliter ducam. Quodammodo, hoc pro grege tuo dignis est. Si meministis, in itinere requiritur una tantum persona comitante".
  Manus praedae vitreum tenens in crure innixa ad eum restitit. "Non dubium est, duo pulchri homines meliores sunt.
  
  
  Quousque eras cum Edman? "
  Perduint hanc puellam! "No. veni ex American Express." Veritati adhaerendum est. Mirabatur si Petrus flare Boyd sic puellas notas postea comparare posset.
  "Iter amem. Etsi ridiculam affectum culpae habeo ..."
  "Quare?"
  "Aspice nos. Hic es in sinu luxuriae. Probabiliter quinquaginta homines iam nostram consolationem et salutem spectant. Descende infra . . . " Ingemuit, bibit, manus ad crus reduxit. "Nosne - bombam, caedem, famem, egestatem. Fuistine umquam hunc affectum? Bonam vitam deducitis. Magnus cibus. Pulchrae feminae.
  In virides oculos subrisit. Oderat bona, bona respexit, bona sensit. Tu tantum aberrare poteras cum tam bellus parvae partis candy et frui equitatione usque ad unum diem rogationes venientes - "Swing Now" - "Retribue Later" - "Clama ad Otium tuum". Illa tam rustica erat quam procuratoris Chicago pagi in factionibus fortuitis cum fratre suo Aldermanno.
  “Difficile est officium”, blande dixit. Iocum esset ut acum e manu eius bellus sumeret et in asino bellus adhaereret.
  "Ad homines difficiles? Opto te et Boyd frangere corda mense post mensem, video te in luce lunae in Riviera cum senioribus et solis dominabus. Los Angeles viduas cum decies centenas astulas caeruleas se ad te necaverunt. Illae qui in urbe erant. ante ordinem in Birch in conventibus decimis Opuscula.'
  "Omnes erant in aleatorum ludis."
  "Non tecum et Gus. foemina sum. Scio."
  "Non certus sum si me mones vel te ipsum, Bootie. Sed pauca sunt quae de comitatu nescis. Hic est undersolutus, laboriosus, febricularum ariditas. Pronus est crebris torminibus ab alienis escis. Quia non omnes contagiones vitare non potes, aquam bibere timet, novas herbas vel glacies cremor etiam in USA comedat., eas vitans reflexus conditionatus factus est, sarcinae sudoris tunicae et lites solent impleri. Vigilia eius est. in taberna in San Francisco reparata, nova secta a sartore in Hong Kong dimissa est, et duo paria calceorum in plantis perforata subsistere conatur, donec Romam pervenit, ubi duo nova paria quae erant. ante sex menses fecit. "
  Tacuerunt aliquamdiu. Tum Buti dubitanter dixit: “Eripis me”.
  "Audi: Pellis eius pruritus est semper ex quo aliquid arcanum in Calcutta reperit. Medici ei septem electiones antihistaminorum dederunt et commendaverunt ut annuum pretium allergiae probationum subiret, id est eos perplexos esse dicunt. aliquas uncias emit, vivus. sicut mendicus cum in Civitatibus est, quia non potest resistere sano consilio, quod divites viatores dant ei, sed rus toties relinquit, ut mercatum et omnia empta servare non possit. Canem habere vellet, sed vides quam impossibile sit: oblectamenta et utilitates de illis oblivisci potest si non ex hotels se colligit matchboxes sperat se ad inferos numquam iterum visuros vel popinas in quibus factus est. Male «.
  "Urrf." Fremuerunt praedae et Nick cessavit. "Scio me ludit, sed multum hoc sonat ut verum sit. Si tu et Gus talis vitae signa monstrant in mense itinere, societatem inveniam ne hanc crudelitatem".
  " Aspicite..."
  Lufthansa solitam cenam optimam servivit. Super sublimatum et capulus, virides oculos in Nick iterum consedit. Capillos in collo suo odor suavissimus sensit. "Solevit," dixit ipse, "sed semper sensit blondes cavere." Quae dixit, " Errasti."
  "Quam?"
  "Omnia mihi narrasti de vita in tertia persona deducendi. Numquam "ego" vel "nos" dixisti. Multum coniectans et constituisti aliquid.
  Nick ingemuit, vultum expressum servans sicut procuratoris agri Chicago. - "Videbis tibi."
  Fuga famulus cyathos abstulit, et crines aurei Crines traxerunt maxillam. Praeda dixit, "Si verum est, miser homo, ita te miseret, ego tantum postulo ut te laetificet et beatum te facere conetur. Dico, me aliquid petere potes. Horrendum puto his diebus ut homines optimi iuvenes tui similesque Gus ut triremis servi vivere cogantur".
  Vidit micantes sphæras smaragdi, Sensit manum - iam non erat vitreum in crure. Luminarum quaedam in casula aversae sunt et transitus ad momentum vacuus erat... Vertit caput et labra mollia rubra pressit. Parabat hoc certe, medium ludibrium, medium telum muliebris formans, sed caput leviter excussum cum labris occurrit - sed non recessit. Pulchra, apta, sapida, teneraque formatio carnis. Voluit quinque-secundum rem esse. erat sicut calcans in dulcem syrtem mollem cum latente comminatione, seu arachidis comedere; Primum laqueum movendum fuit. Oculos clausit paulisper ad fruendum mollibus, sensibus medullis, qui per labia, dentes et linguam trahebant...
  
  
  
  
  
  
  unum oculum aperuit, et palpebras demissas vidit, et mundum iterum clausit paucis secundis.
  Manus alicuius in umero percussa est, factus est cautus et evulsus. "Janet non belle" dixit Gus Boyd molliter. "Non gravis. Aere parum aeger est. Dicit se pronam esse. Duobus pilulas ei dedi. Sed velis paulisper te videre, amabo."
  Praeda conscendit e sede et Gus coniunxit Nick. Iuvenis remissiorem spectavit, animum suum amiciorem, quasi id quod modo confirmatum viderit Nick statum professionalem. “Curia est”, inquit. "Pallas Janet est, sed oculos meos de Teddy accipere non possum. Bubbly vultus habet. Laetus est videre te notum facere. Haec praeda puella cum classe similis est."
  "Plus cerebrum est. Tertium gradum incepit. Tristem narravi fabulam de vita praesidii et de necessitate humanitatis."
  Gus risit. - "Est novus accessus. Et posset operari. Plurimi guys se exercent, et, infernum, quis aliquo sensu scit se esse solum Grey linea conductores sine megaphones. Janet me quoque satis bonum exantlaretur. Loqui de miracula, quae in Rhodesia videri possunt.
  "Hoc non est vile pretium. Omnesne familiae bene longe sunt?"
  "Nisi Ruth, opinor. Habet quaedam doctrina vel donatio a collegio suo emissa. Washburn ex ratione me tenet in fascias ut ideam habebo eorum qui apicibus operari. Non est magnus paciscor huic coetui". "Adulescentibus improbis puellis. Ambitiosus canino."
  Supercilia Annibalis in tenebris surrexerunt. "maiores", inquit, "maiores".
  "Scilicet. Chuck Aforzio annum magnum fecit. Hanc puellam vetulam ab Arizona duxit. Domos quinque vel sex aliis in locis obtinuit. Ille quadraginta vel quinquaginta miliones valet.
  "Minime."
  "Quousque eras in American Express, Andy?"
  "In et off per quattuor et quinque annos. Multam singularem opportunam Turonensem feci. Sed Rhodiiam numquam attingere licet, cum in reliquis Africae plurimis fui. Noli igitur oblivisci te esse. senior comitatus, Gus, et ego "Non tibi molestus sum. Potes me iubere, ubicumque opus est mihi ut foramen in linea obturaculum. Scio Manning probabiliter tibi dixi me gratis habere habenas et paratus sum ire et possum. te paucis diebus relinquam." . Sed si fecero, praemonere experiar tibi. Interea - tu es dominus."
  Adnuit Boyd. - "Gratias tibi ago. Scivi momento te vidi te normalem esse. Si Edman deprehensus esses, putem te esse bonum guy ad operandum. Timui ego vellem alium gay guy accipere. Ego non mens amantium , sed possunt esse infernum molestum cum verum opus est fieri vel cista satagere. Scis de quaestionibus in Rhodesia? Fasciculumque nigris consectati Triggs et filii coetus recta e foro. A duobus de peregrinatores got impingebat. Non puto futurum. Rhodii methodica et lenta. Maxime tristis ad operandum dabimus nobiscum. Usquam, scio redemptore. Dabit nobis unum aut duos custodes una cum cars si spectat ut id quod opus est."
  Nick gratias egit Boyd pro briefing et tunc casualiter quaesivit "Quomodo de aliqua pecunia extra? Cum omnibus sanctionibus et talibus an aliqui sunt vere boni anguli? Multum auri metalla sunt.
  Quasvis nemo ad eas audiendas satis erat, et nimis demissas voces loquebantur, Gus vocem etiam aequiore animo demittebat. "Numquid hoc fecisti, Andy?"
  "Ita. Quodammodo. Omnes in vita quaerimus, facultas emendi in US vel Europa pretium est ac certum pipelines in Indiam habere. Audivi bonas fistulas e Rhodesia in Indiam esse, sic curabam. " .
  "I have a point. Opus est nosse te meliorem".
  "Vos modo dixisti nunc sciebas quod me vidisti me esse iustum. Quid nunc mali?"
  Impatienter snorted Gus. "Si regularis es, quid volo scis. Non refert de hoc Edman officium. Sed operatio aurea tota fabula est. Multum puerorum ditatus sum. Comitatus dico, gubernatores, dispensatores. In porttitor reps. Sed multum "defecerunt in cubiculis cum vectibus. Et in quibusdam regionibus ubi comprehensi servitutem receperunt vere terribilis erat." Gus paulum constiterunt ac tritum. "Non est bonum - quinque annis pediculis. Laboravi in illo pun- gulo, sed narrat quid volo. Si habes hominem cum te operantem, dic te ministrum velle nummum, domum eris si calet. Sed si properas, multum periclitaris. Plurimos ex his Asiaticis pueris pro libo emere potes, sed hostiis assidue opus est ut suum officium faciant et circumagerentur negotia quae implicantur. Ergo, si te cogunt, dura cades."
  "Amicum habeo in Calcutta," dixit Nick. "Satis est ponderis nos iuvare, sed marginem ante accommodari oportet."
  "Forsitan erit facultas" respondit Gus. "Mane tactus cum eo si potes. Est ludum si non habet iaculis. Pueri qui movent omnia
  automatice decem centesimas vastationes computant ut guys regimen suum spectare videant ut suum officium faciant, et alia decem centesimas ad lubricationem. Hoc est inconveniens. Aliquando ambulas, praesertim signo Rx aut Edman Turonensis aut aliquid tale, et ambulas. Etiam sub tunicas parce spectant. Aliis temporibus plenam reprehendo et mors subitanea est.
  "Lusiebam cum vectibus semel. multum fortuna habuimus."
  Gus Hecubae. "Non sudor, huh? Quantum fecisti in bar?"
  Nick breviter risit. Novus particeps confessionis usus est ad cognoscendam suam scientiam ideoque veracitatem. "Finge hoc. Vectes habuimus. C unciae singulae. Quaestus triginta et una dollariorum unciae et lubricationis quindecim centesimas constat. Duo ex nobis fuerunt. Inter tres dies laboris et duarum horarum anxietatis circiter $1,000 scindimus."
  "Macau?"
  "Iam, Gus, Calcuttam dixi, et non multum mihi narrasti. Ut dicis, inter se cognoscamus et videamus quid de se sentiamus. Dicam hoc fundamentum est. Si iuvare potes fontem creare in "Rhodesia, ianuam Indiae habeo. Unus vel uterque nostrum iter facere potest in itinere imaginario vel in via ad partem in Delhi coniungendi vel in quocumque. Nostrae notae bellus et nexus meus hoc nos adiuvabit".
  "Cogitemus diligenter."
  Nick dixit ei se de eo cogitaturum esse. Alterum alterum putabit, quod fistulae iniustum aurum e metallis Rhodiis ducere debebunt alicubi ad divortia et coniunctiones ad mundum Iudae et Mare Kalgan.
  Praeda ad sedem suam iuxta eum rediit et una cum Gus Acta Apostolicae Sedis . Cervicalia et stragula illis sedibus accumbentibus dum prope iacentem dedit comes fugae. Nick unam stragulum arripuit, et lucernam ardentem abjecit.
  Mirum silentium capsulae aridae intraverunt. Taedio corporis continentis, pulmonis ferrei sui. Praeda non recusavit cum unum tantum stragulum sumpsit, ideo parvam caerimoniam super utrumque eorum accinctum habuit. Si projecturas ignorare potes, in duplici lecto te fovere potuisti.
  Nick laquearia suspexit et recordatus est Trixie Skidmore, in Pan Am fugae comite cum quo paucos dies humanitatis Londinii perduxerat. Trixie dixit: "Crevi in Ocala, Florida, et saepe reversus est ad Jax in leporario et, crede mihi, cogitavi me videre omnia in rebus sexualibus in illis sedibus retro acta. Scis longas. qui vadunt." trans bus. Bene, mel, numquam habui ullam educationem nisi aerem percussum. Vidi fornicationes, manus, ictus, latera, latera, tubulata cochlearia, deorsum Ys et flagellis."
  Quisque risit. "Quid facis, cum eos capias?"
  "Vellem illis fortunam, carissimam. Si alio stragulo aut pulvinari indigent, aut si aliam lampadem aut duos eligat, adiuvabo." Recordatus est Trixie instare pinguedinis, labra plena ad nudum pectus et mussantem, "Amant amantes, deliciae, quia multum amo et opus est".
  Sensit Buti mollem anhelitum in maxilla. "Andy es dormitat?"
  "Minime, non praecipue. Dormitandi modo, Booty. Bene saginatus - et hodie dies occupatus fuit. gaudeo."
  "Felix? Quomodo?"
  "Ego te dat. Scio te bonum societatis facere. Nescis quam periculosum iter esse possit cum iis qui non sunt iucunda et arrogantia. Puella callida es. Ideas et cogitationes habes quas abscondis. "
  Quisque gavisus est quod vultum suum in tenebris videre non poterat. Hoc dixit, sed multum desiderabat. Habebat ideas et cogitationes quas occultabat, et interesting et pretiosus esse poterat - vel distorta et mortifera. Scire plane velim quem nexum cum Johanne J. Johnson habuerit et quid ei niger dederit.
  "Tu homo alienus es, Andy. Fuistine umquam in aliquo negotio praeter peregrinationem? Putare possum te esse aliquid exsecutivum. Non assecurationis aut nummariae, sed quaedam negotiatio quae actionem habet".
  "Aliqua alia feci. sicut ceteri omnes. Sed sicut periegesis negotiatio. Socius meus et opus Edman emere possum." Nescire poterat si medicamento eum vel in praeteritis suis iustum fuisset. "Quae sunt spes vestrae nunc collegio confecto?"
  "Opus in aliquid. Create. Vive." Ingemuit, extenta, obtorta, pressa, alternans molles curvas per corpus sparsas, multis punctis tangens. Oscula mentum.
  manum inter brachium et corpus eius movit. Nihil erat resistendum; dumque levavit eam et retro, obnixi mollia pectora sensit. Leniter permulsit, tarde legentem braille trans levi cutem. Cum ad unguem tangendi eius animadverteret papillas obdurescere, attendit, atque etiam repetit, legens. Mollis inpuram emisit et levem sensit, digitos exiles explorans tondet ligaturam, tunicae tunicae solvens, verticem evellens.
  
  
  
  
  
  Putabat pads manus suae refrigerari, sed quasi plumae calidae supra umbilicum eius. Thoracem laneum flavum extraxit et pellem eius sicut sericum calidum sensit.
  Labra eius pressit, et melius erat quam ante, caro eorum in unam massam dulcem toffeam butyri plastici fusam. Breve aenigma eius fasciae solvit, et Braille vivus et verus factus est, sensus gaudens in antiquo contactu, subconscious memoriis bene essendi et alimenti, excitatio tepidorum pulsus uberum firmorum.
  Manipulationes eius ad memoriam et exspectationem currentem suam spinam misit. Illa callida, creatrix, patiens. Semel in parte laciniae suae zipper invenit, insusurravit, "Dic mihi quid sit."
  “Hoc est optimum quod mihi longo ac diu accidit”, molliter respondit.
  "Quod bonum est. Sed id non est quod dico".
  Manus eius erat magnes, vibrator sine filis, importuna persuasio lactariae, blandimenta lenis gigantis, quae totum corpus continebat, tenaci papilio in pulsu folium. Quid illa vis dicere? Cognovit quid ageret. "Est delectamentum," inquit. "Perfundens in bombacio Candy. Volare in lucem lunae potest. equitans cylindro coaster in bono somnio. Quomodo describere vis cum..."
  "In laevo bracchio quid sit dico," mussat clare. "Hoc latebatis a me quia consedimus. Cur sclopetum portatis?"
  
  
  Caput ij.
  
  
  e nube rosea amoena evulsus est. O Wilhelmina, cur tam crassus et gravis est tibi tam accuratus et certus? Stewart, AX praefectus fabrum armorum, Lugers brevioribus doliis et bracteis plasticis modificavit, sed arma adhuc magna erant quae etiam in ala holsters aptissima celari possent. Ambulare et sedere, sine tumore uno pulchre absconditi erant, sed cum catulo quasi praeda luctatus, citius aut serius metallo occurrebat.
  “In Africam sumus,” commonuit Nick, ubi clientes nostri multis periculis obnoxii sunt, praeter omnia, ego sum custos securitatis tui. Nunquam ibi habuimus quaestiones, locus vere humanissimus est, sed ..."
  "Et tu nos a leonibus, tigribus et hasta gerentibus defendes barbaros?"
  "Id est rudis cogitatio." Sensit stultus. Praeda erat molestissima via servandi ordinaria quae te deridebat. Extremum ictum digitos delectabiles fecerunt, qui nolens obstrepere, ac movisse. Et fefellit et stultus sensit.
  "Puto te ineptias dicere," susurravit Bootie. "An ex FBI?"
  "Certe non."
  "Si procurator esses, mentiris credo."
  "Mendacium odi." Verum erat. Speravit se non rediturum ad officium suum tamquam procuratorem regionis et eum interrogare de aliis institutis imperii. Plerique circa AX nesciebant, sed praedae plerisque non erat.
  "Estisne privatus detectus? Nonne unus ex patribus nostris conduxit te ad oculum observandum in uno nostro vel in omnibus nobis? Si fecerit, I..."
  "Vos multum phantasiae pro tali puella habes." Hoc tenuerunt. "Tu vixisti in commoda, securo mundo pro tanta vita tua ut ita esse censes. Fuistine umquam in Mexico shanties pauperum? Vidisti angulos El Paso? Memento Indian shanties in iter in Navajo patriae "
  Respondit : Etiam.
  Manebat vox eius humilis, sed firma et firma. Hoc potest operari, cum ancipiti et urgenti, impetum. "Quocunque ibimus, isti homines suburbanitas summus reditus vocabunt. In ipsa Rhodesia, albae numero viginti ad unum sunt. Labium superius strictum tenent et rident, quia si non garriunt dentes " in finibus, et in quibusdam locis dissident septuaginta quinque ad unum: cum arma habuerit oppositionem et habebunt eas, pejora erit quam Israel contra legiones Arabum».
  "At peregrinatores plerumque cave ne pugnes - ius?"
  "Multae res fuerunt, quas vocant. Sit periculum, et meum est officium extenuare. Si me ludunt, sedem mutabo et cetera faciemus. A trinus ut negotium. amicis. Frueris. Ego iustus opus ".
  "Noli insanire, Andy. Quid cogitas de situ Africae, quo itis? Hoc dico - Europaei optimas regionis partes ab indigenis sumpserunt, nonne illi? Et rudis materiae...
  “Non quaero in re publica,” Nick mentitus est.” Suspicor indigenas aliqua beneficia accipere. Scisne puellas quae Francofurtum ad nos coniungunt?
  Non respondit. Obdormivit inhaerens ei.
  Octo globi adiciuntur suo quisque modo oculati. Quisque mirabatur si opes bonae formae adiuverunt vel si bonus cibus, extra vitamins, opes paedagogicae et vestes pretiosae. Airlines in Johannesburg mutaverunt, primum African montes viderunt, gerit et infinitas campos bundu, veld vel rubi.
  Sarisberiensis commonuit Nick Tucson, Arizona, additis Atlantae, Georgianis, suburbiis et vegetationibus. Dati Peregrinatione urbis contractus egregie cum Torah Augustini.
  
  
  
  
  Nick animadvertebat mercatorem mercaturam firmam pro locorum praebitorum carrorum, ducum et itinerariorum quattuor viros tumultuosos secum adduxisse praeter septem rectores cum carris. Salus?
  Urbem modernam viderunt plateas latis ornatas arboribus florentibus vario, hortis numerosis et architecturae Britannicae modernae. Nick agebat cum Ian Magistris conductoribus, cum Praeda et Ruth Crossman in eodem curru, ac Magistris locis demonstrare vellent otio suo visitare. Domini potens erat voce sonora, quae barbam lanceam crispo nigro crispo aequavit. Omnes eum exspectabant ut iam iam clamaret: "Troo-o-p. Kanter. Attacks!"
  "Bene, speciales visitationes pro populo dispone", dixit. "Ego in hac nocte cenam in cataplasmatibus traderem. Musae et Pinacothecae Rhodiiae Nationalis non deesset. Tabulae tabularum Nationalium valde utiles sunt, et Robert McLwaine National Park et eius naturae subsidia tibi boost pro Vis videre aloes et cycadas in Evanrigg Park, Mazou et Libras petras."
  Praeda et Ruth interrogabant eum. Nick decrevit ut alios rogarent ut vocem baritonis audirent et barbam suam sursum deorsum spectarent.
  Cena in triclinio privato apud suos deversorium - Meikles - magna victoria erat. Magistri tres juvenes magnos, splendidos et tuxedos secum adduxerunt, et fabulas, bibentes et chorum usque ad mediam noctem continuaverunt. Gus Boyd operam suam inter puellas recte distribuit, sed saepissime cum Janet Olson saltavit. Nick munere fungebatur honesti, maxime cum octo puellis, quae cum eis in Germania se coniunxerant, loquebantur et sentiens insolens irae viae Magistrorum ac Praedae proinde agitabantur. Saltabat cum Ruth Crossman cum dixit Goodnight et reliquit.
  Non potuit sed mirari - omnes puellas cubicula separata habebat. Super lectum diurnum sedit cum Ruth, bibens cupam et nitro cum suis capsis. Solus brunette Teddy Northway erat adhuc cum illis, saltans commodius cum uno e Magistris viris nomine Bruce Todd, iuvene persico, qui locus stellae pediludii erat.
  "Ea tibi cura se. Illa amat te".
  Nick connivuit et intuitus est Ruth. Crine puella tam raro locutus est ut oblitus es quod apud te fuit. Aspexit eam. Sine vitreis opacis efficta, oculi eius nebulas, infocussas teneritudines prudentium hominum - atque etiam vultus eius pulchriores facti sunt. Putasne eam ut placidam corculum - molestam numquam?
  "Quid est?" - Interrogavit Nick.
  "Praeda, sane. Noli simulare. Quæ est in animo."
  "Cogito de puella."
  "Bene, Andy."
  Ad cubiculum eius duxit in ala orientali et in ostio stetit. "Spero te bonum vesperi, Ruth. Saltator valde bonus es."
  "Ingredere et claude ostium."
  Iterum connivuit et paruit. Avertit se unum e duobus lampadibus ancilla quae reliquerat, aulaea aperuit ut lumina civitatis patefaceret, duos Cutty Sarks effudit, et nitro adiecit, sine eo si bibere vellet. Stabat mirans duos lectos duplices, quorum alterum stragulum nitide revolutum habebat.
  Vitrum ei tradidit. "Sede, Andy. Tolle iaccam si cales."
  Ille lente tuxedo margaritam suam exuit et casualiter eam in thalamo suspendit et retro in conspectu eius stantem ambulavit. "Numquid modo ibi tota nocte stas?"
  Ille lente amplexus est, oculos caecos fuscos intuens. "Puto te prius dixisse" inquit "pulchra es, cum dilatas oculos."
  "Gratias tibi ago. Multum hominum oblivisci hoc intueri."
  Osculabatur eam et invenit labia eius duriora mirae mollia et mollia esse, et lingua eius audax et taetra in prospectu luminis flaminum foeminei et spiritus bibiti. Pressit contra eum corpus gracile, et momento unum os femoris et genu padsutum ei convenit quasi aenigma, quod decet in socors dextrum.
  Postea, cum fasciam suam tolleret, et splendidum corpus in candido linteo extensum admiraretur, dixit: "Stulte me damnat, Ruth. Et ignosce mihi."
  Osculata est intus auriculae et paulum gustavit antequam rauca interrogaret, "Nonne ego?"
  "Noli oblivisci quaerere."
  Illa risit molliter ut giggled. "Remitto tibi." extremum linguae per maxilla cucurrit, cacumen auriculae titillavit maxillam, sensitque tepentem, madentem, trementemque iterum rimari. Omnino oblitus est Buti.
  * * *
  Cum Nick e elevatore in spacium VESTIBULUM exiit postridie mane, eum expectabat Gus Boyd. Ait senior minister, "Andy, Salve. Mane alterum antequam ad ientaculum itur. Iam quinque puellae sunt. Lenta, amica, suntne? Quomodo sentis post foramen?"
  "Magne, Gus. duobus pluribus horis somno uti potui."
  Praeter mensam ambulaverunt. "Me quoque. Janet doll satis postulans est. Hocne fecisti cum praeda an Magistri score suum consummaverunt?"
  "Ego finita cum Ruth. Valde nice."
  
  
  
  
  
  Annibal vota inter pueros hanc garrulitatem omiserat. Habuit ut verax, plenam fiduciam Boyd indigebat. Tunc reus sensit - ille iustus conatur amica esse. Procuratores hanc fidentem relationem haud dubie commutarunt ut de cursu. Ipse, semper invisibiles post claustra loner agens, cum aliis tactus amisit. Hoc spectare debemus.
  "Nos hodie liberos esse decrevi," Gus libens nuntiavit. "Magistri et laeti viri puellas ad Ortum Evanrigg capiunt. Prandebunt cum eis et duos alios visibilia ostendunt. Non habebimus eas colligere usque ad tempus cocktail. Cupio in aurum ingredi. negotium."
  "Est in animo meo ex quo locuti sumus."
  Cursum mutaverunt, escenderunt et ambulaverunt sub porticibus MARMORALIS quae commonuit Nick of Flagler Street in Miami. Duo prudentes iuvenes mane aerem respirant. "Libet te melius cognoscere, Andy, sed recte te coniicio. In contactum meum te introducam. Habesne in te nummum? Veram pecuniam dico."
  "Sedecim milia pupa"
  "Prope duplex est quod habeo, sed famam meam bonam esse puto. Et si huic homini persuademus, rem facere possumus."
  Nick casualiter quaesivit, "Num credere ei potes? Quid scis de praeterito? Nulla facultas laquei?"
  Gus chuckled. "Tu cave, Andy. Id mihi placet. Huic Guidoni nomen est Alan Wilson. Pater eius fuit geologus qui maculis aureis repertus est - in Africa eos urgens vocant. Alanus lentus guy est. Itaque mercenarius erat in Congo, et audivi eum nimis celeriter et liberum cum plumbo et chalybe, ut taceam dixi tibi patrem Wilson recessisse, verisimiliter puto onustum auro, Alanus est exportator. copiosissimum. Ipse est verum pro. Novi Eboraci probavi eum. "
  Nick winced. Si Gus Wilson accurate descripsit, homunculus collum suum iuxta hominem adhaesit qui securi uti scivit. Non mirum est quod amatores smuggleratores et peculatores, qui toties se interfecerunt, statim post casus fatales quaesiverunt "Quomodo reprehendo?"
  "Amicus argentarius meus rogatu misit ad Primum Bank Commercial Rhodesian. Alanus in medio septem figurarum esse aestimatur".
  "Qui nimis magnus videtur, et in libello nostro studiosius liberius agit."
  "Non quadratus est. Videbis. Putasne Indian unitatem tuam magnas operationes vere tractare posse?"
  "Certus sum."
  "Hic est introitus noster!" Gus ianuam feliciter coniuxit et statim vocem eius deposuit. "Ille mihi dixit ultimo tempore vidi eum quod inceptum magnum vere constituere voluit. Experiamur eam cum parva massa. Si lineam magnam creare possumus, et certe possumus, semel habemus. materiam operandi "Faciamus fortunas."
  "Plures mundi effectio auri recte negotiantur, Gus. Quid putatis Wilson magnas quantitates posse suppeditare? Nunquid novas fodinas aperuit?"
  "De modo locutus est, certe fecit."
  * * *
  In novo fere Zodiaco Executivo, cogitate a Magistris Ian, Gus egit Nick off Goromonzi Road. Landscape rursus commonuit Nick de Arizona in suo optimo, quamquam animadvertit vegetationem videri aridam nisi ubi artificiose irrigabatur. Recordatus est brevitatis suae famae: Rhodiiae siccitas appropinquare. Plebs alba sanus et hilaris spectabat, multi homines, inclusos vigiles, breves amygdalas gerebant. Nigri barbari negotia singulari cura circumibant.
  Mirum hic aliquid videbatur. Cogitatione studuit populum per boulevardum volubilem fieri et tensionem esse decrevit. Subtus asperi et temporis habitus alba, potest sentire anxietatem et dubitationem. Posset suspicari post amicitiam solertiam occaecatorum pervigili impatientia simulata irae fuisse.
  Signum dixit Wilson. Stetit ante complexum aedificiorum horreorum typus, in quibus ante sedit longam, trium historiarum structuram quae officiorum esse potuit ad unum e corporibus optimorum curriculorum in Civitatibus Foederatis Americae.
  Institutionem eleganter et bene depictam erat, cum foliis laeto formas varios per gramina brunneo-viridis creans. Dum gestationem in magnam raedam sortem circumduxerunt, Nick aliquet vidit collocatos ad aggeres oneratos in tergo, omnes magnas, maximas novas Internationalis inumbrantes octingentos rotatos Leyland Octopus versando.
  Alan Wilson erat magnus vir in magno officio. Ad sex pedes tres et libras 245, Nick coniectans vix crassus erat. Ille obsitus, facile commotus, viam ad ianuam impulit et ad mensam rediit postquam breviter Boyd Nick introduxit, ostendit se non laetum videre. Reflexus undique inimicitiae vultus.
  Gus nuntium obtinuit et verba eius turbata sunt. .
  "Quis tibi dixit infernum?"
  "Postremo tempore dixisti... pacti sumus... irem..."
  
  
  
  "Dixi tibi aurum vendam si vis. Si facias, ostende tabulas tuas Domino Treazzle ad mensam recipiendam et ordinem tuum pone. Quidvis aliud?"
  
  
  
  
  
  Quisque perorantem Boyd. Gus spinam habebat, sed paucis plus annis hoc in eiusmodi condicionibus confirmandum esset. Cum tempus tereres inquietis viatoribus imperare, qui tibi aliquam operam non attulerunt, quia credere volebant te scire quid ageres, non paratus es ad magnum homunculum, quem tibi amicum esse arbitrabaris circumvertere et pertundere te in facie sicut piscis humidus. — ferreus. Id quod fecit Wilson.
  "Dominus Grant hospites bonos habet in India" Gus aenae dixit.
  "Me quoque."
  "Dominus Da . . . ah.
  "Tace os stupidum. Nolo audire. Et certe non dixi tibi aliquem similem hic adducere."
  "At dixisti."
  "Quis - dixisti. Dicis tibi, Boyd. Nimium est pro nimium multis. Iancii es sicut plurimi conveni. Morbum habes. Constans fluxus ab ore."
  Nick winced in sympathia for Boyd. sapere — gustus. In facie percussus ab uno pisce post alium terribile esse potuit si sanationem nescires. Capta prius unum et vel coques vel dantem bis dura ferire. rubuit gus rosea. Gravis facies Wilson apparuit ut aliquid ex bubula brunnea senis sculptum, penitus congelatum usque ad solidum. Gus os suum sub irato Wilson intuitu aperuit, sed nihil exivit. Inspexit Nick.
  “Nunc exi hinc,” fremuit Wilson. "Et ne redeo. Si quid te audio de me dicere quod mihi displicet, ego te inveniam et caput frangam."
  Gus iterum respexit ad Nick et dixit, "Quid infernum erravit?" Quid ego feci? Hic homo insanus est.
  Quisque eructavi civiliter. Wilsonus ad eum conversus ferreus intuitus est. Nick aequaliter dixit, "Non puto Gus aliquid mali significasse. Non quantum tu simulas. Gratiam tibi fecit. Mercatus sum usque ad decies centena millia pondo auri in mense. In summa pretiis. Quaelibet currencies. Et si plus praestare potuisti, quod utique non potes, IMF adiciendi pecunias adiciendi habeo occasionem.
  "O!" Wilsonus scapulas bovis levavit et tabernaculum suum ex magnis armis fecit. Nick putaverunt se quasi hockey mitts ad vitam venire. " Garrula me mendacem intulit. Unde scis quantum auri mihi eripere possim?"
  "Tota terra tua illum multum annum producit. Dicamus circiter triginta miliones dollariorum? Egredere e nubibus tuis, Wilson, et negotia cum rusticis loquere."
  "Benedic anima et corpus meum! Expertus in auro vibrante! Unde habes figuras tuas, Yankee?"
  Nick notavit Wilson studium cum satisfactione. Hic homo haud stulte fuit, audiendo et addiscendo credidit, quamvis impetuosum esse simularet.
  “Cum in negotio sum, omnia scire velim,” Nick dixit.” “Cum ad aurum venit, fragmen massae es, Wilson. Sola Africa Australis plus quinquagies quinquies efficit quam Rhodesia. Mundus per Troiam unciam auri puri, mundus circiter duo miliarda dollariorum annuatim producit. I dicat."
  "Rerum praegestis", Wilson dissensit.
  "Minime, figurae officiales minoris aestimantur. Non apparent in US, maior Sina, Corea Septentrionalis, Europa Orientalis - et in moles quae furtiva vel non nuntiantur".
  Wilsonus studuit Nick tacite. Gus os suum tacere non potuit. Perdidit dicendo, "Ecce Alan? Andy vere cognoscit supellectilem suam. Operatus est..."
  Una chirotheca ut manu eum sistendum obticuit. "Quousque notum fecisti dona?"
  "Eh? Bene, non diu. Sed in negotio nostro discimus..."
  " Disces avias decerpere crumenas. Tace. Da, dic mihi de canalibus tuis in Indiam. Quam certae sunt? Quid dispositiones..."
  Quisque eum interpellavit. "Non dicam tibi aliquid, Wilson. Modo constitui te cum consiliis meis non consentire."
  "Quod consilium?"
  "Negotium facio cum clamoribus, elatis, bullis, aut mercenariis. Virum nigrum ducam in stercore albo quovis die. Age, Gus, discedimus."
  Wilson lente stetit ad plenam altitudinem. Ingentes spectavit, quasi fabrica spectaculum cepisset ex bysso et musculorum magnitudine refertum 52. Nick non placet. Cum cito post acum aut facies eorum rubra sunt. nebat eorum animum regere posse. Wilson lente movetur, ira eius praesertim ab oculis calidis et oris duritia dura lucet. "Magnus es homo. Da" dixit molliter.
  "Non tam alta quam tu."
  "Sensus humor. Turpe est maior non es - et stomachum parvum habeo. Libet exercitatio parva."
  Nick risit et in sella sua commode tendere videbatur, sed in crure bene idoneus erat. "Noli te prohibere. Estne nomen tuum Windy Wilson?"
  Magnus homo globulum pede pressisse debet - manus eius toto tempore visae sunt. Vir fortis - alta, sed non lata - caput in magno officio haesit. "Ita, Dominus Wilson?"
  "Perge et claude ostium, Mauricius. Postquam ieci hunc magnum simium, facbis Loydum unum aut alterum".
  Mauricius muro incumbebat. Ex angulo oculi, Nick animadvertit se arma transisse, quasi non sperasset se mox vocatum iri.
  
  
  
  
  Ludit sicut spectator. Wilson blande circum mensam magnam ambulavit et cito brachium Nick apprehendit. Manus recesserat - cum Nick, qui e sella pellicea transversa desiluit et manibus palpitans Wilson torsit. Mauritius ad longe vallum irruit Annibal. At ille dixit : Gus, veni huc.
  Boyd probavit se movere. Ita celeriter per conclave irruit ut Wilson mirum in modum stetisset.
  Nick iuvenem in thalamum impulit inter duo armaria tecta, et Wilhelminam in manum coniecit, digitum tuto tundens. "Ad mitterent parata est. Cave."
  Mauricium vidit, cunctanter sed caute tenens cuspis in area, parvam machinam sclopetum eximito. Wilson in centro officii stetit, colossus in linteis: "Jaculatio prohibita est, Yankee. Te suspendes, si in hac terra glans mittas".
  Quisque a Gus quattuor gradibus discessit. "Est ad te, bakko. Quid Mauricius tenens - imbre gun?"
  “Nolite iacio, pueri,” Wilsonus iteravit et in Nick insiluit.
  Satis spatii erat. Nick remisit pedali et eiectus, vigilantes Wilson eum efficaciter sequebantur et vibrare antequam magnum guy in naso ferire cum zipper sinistrum stricte experimentum erat.
  Sinistro ictu, quod accepit, celere respondens, praecisum est, et si non elapsus esset, laxos dentes relinqueret. Cutem eius sinistrae auris discidit dum alteram sinistram aurem super costas magni viri adunco desiluit. Sensit ut si equum saltum corium pulsasset, sed Wilson fluere putaret. Videbat magnum hominem recte incipere - tunc ictus proiectus est cum alter decrevit tenere stateram et progressum continuare. Wilson prope erat. Nick conversus dixit "Reginae Reginae?"
  "Scilicet Yankee. Si non fallis. Tu melius non. Novi omnes ludos."
  Wilsonus hoc probavit mutando pugnis, pugnis, pungendo et reliquisse, nonnullas ab Nick manibus et pugnis proiciens, alias ut Nick elisit vel obumbrat. Circuibant sicut galli. Fasces praeteriens vultu vultuque ad Gus Boyd attonitum attulit. Fuscae lineae Mauricii erant expressae, sed sinistra manu, quae pistolam non tenebat — in misericordia utrolibet ictu dejecta erat.
  Nick putabat se casu habere cum calcem laevam pulsavit alam suam humilem. Vaporem e calcaneo dextro in duro dextrorsum efflavit, quod ad maxillae gigantis punctum intendit, ac libram amisit, ut Wilsonus in eum interius impulit, a dextra parte capitis sui. Sinistra et iura hit Nika in costis ut alapas. Non audet reverti, nec manus intus ponere potest, ut se a feris ictibus muniat. Cacum, luctabatur, contorsit et convertit, adversarium impellens, donec punientes manus ligaret. Pressura potitus est, impulit, ac cito avellit.
  Sciebat quid peccavit etiam antequam laeva appulisset. Visio superior eius apprehendit latus dextrum in conspectu, ictum exitum transeuntem, eumque in facie quasi ariete percussit. Ille ad sinistram se sustulit et evanescere conatus est, sed pugnus multo velocior erat quam vultus ejus recessus. Qui retorsit, calcaneum suum in tapete arripiens, alterum pedem supplantavit et scrinium cum fragore cella concussit. Decidit in acervum cotes fractorum et librorum cadentium. Volumine autem quasi luctatori convalescens et sursum provolutus pronusque ad solum vacillabat.
  Lectus! Nick manibus ulceribus imperavit. Profectus est, longam laevam prope oculos proiecit, brevem ad costas dextram proiecit et laetum sensit, cum eius dimidii hamus ius suum miratus est Wilson umerum eius delabi et duriorem maxillam eius percussit. Wilson dextrum crus ex tempore capere non potuit. Flectit in obliquum sicut statua deiecta, gradum scandali arripiens, inter duas fenestras in mensa corruit. Crura mensae fregerunt et grande, sclopetum vas florum magnificorum decem pedibus volavit et in magnam mensam ingruebat. Magazines, ashtrays, lance et aqua lagenis crepitant sub magni tortis corpore.
  Volvendo super, impositis manibus sub se, desiluit.
  Pugna deinde incepit.
  Caput III
  Si numquam duos bonos magnos viros "recte" pugnare vidisti, multum fallaciae circa pugnum pugnae habes. Ridiculus molestie massa eu est eu. Isti nudae ictus maxillam hominis frangere possunt, re autem terram raro. TV pugnat talarium cum lacteo ferrum.
  Senes pueri nudis pugnis circumierunt quinquaginta orbes, per quattuor horas pugnaverunt, quod primum tibi cura discas. Fit automatic. Et si superesse potes paulisper, adversarius obstupescet, et uterque arma tua bacchatur. Fit casus duorum arietum super se incidentium. Commentarius priyatus ab ignoto Anglico et nauta Americano, qui in casu Sinensi in St. John, Newfoundland, per septem horas pugnavit, ponitur. Nullam tempus ex. Trahunt.
  Nick recordatus est hoc breviter supra viginti proximos minutas sicut ipse et Wilson ab uno fine officii ad alterum pugnaverunt.
  
  
  
  
  alii verberant. Separaverunt et mutaverunt plagas longas. Apprehenderunt, luctati sunt, et diripuerunt. Suam quisque facultatem utendi supellex pro telo omisit duodecim. Quadam die, Wilsonus Nick infra cingulum femoris percussit et statim dixit, quamquam verba inflabat: "Paenitet - lapsus sum."
  Mensam fenestram posuerunt, quattuor sellas leves, abaci unum thesaurum, tabulas duas extremitates, recordatorem vocis, computatorium escritorium et vectem parvum. Scrinium Wilson scopatum erat et post eum opificinae impressum erat. Utriusque tunicas discerptas. Wilson cruentus supra oculum sinistrum abscissus est, et guttae sanguinis maxillam decurrit et in strages sparsa est.
  Nick in illo oculo laboravit, vulnus aperiens cum ictibus micare et radendo, quod ipsi quoque damnum attulit. Dextra eius sanguinea. Doluit cor, et iniucunde sonuerunt aures ab ictu ad cranium. Vidit Wilson caput dominatum a latere ad latus, sed illi pugni immanes veniebant - lentum videbatur, sed pervenerunt. Pulsavit unum et pulsavit illum. Iterum in oculis. Gradus.
  Uterque in sanguine Wilson delapsus est et inter se inhaesit, ut oculum ad oculum, ita anhelantes, se mutuo ore ad os fere resuscitati sunt. Wilson continuavit ut sanguinem ab oculis eius purgaret ictu. Nick perdite vires in traiecto ducunt manus. Biceps apprehenderunt se mutuo et mutuo aspiciebant. Nick Wilsonus vires suas cum eadem spe lassas suas reliquas vires contrahere sensit torpentes lacertos.
  Visi sunt oculi eorum dicere: Quid hic facimus infernum?
  Nick dixit inter spiritus, "Ille ... malum inciditur."
  Wilson adnuit, primum de ea cogitare videtur. Sibilavit ventus et occubuit. Inspiravit, "Yeah .... coniecto melius .... figere .... illud."
  "Nisi .... cicatrix malam habes."
  "Yeah .... abominabilis... vocans.... trahens?"
  "Vel . . . circum unum."
  Tenaci Nick manus potentes remissae. Ille remisit, primusque ad pedes assurgebat. Numquam putabat se ad mensam perventurum, unde eam fecit, seditque super ea, capite summisso. Wilson tergo parieti concidit.
  Gus et Mauricius se mutuo perstrinxerunt sicut duo pueri verecundi. Plusquam minutam rem siluit, exceptis victi anhelationibus et halitu.
  Nick frendens cucurrit linguam suam. Omnes ibi erant. Os intus male abscissum est, labra mox fodienda. Verisimile utrumque oculos habuit nigros.
  Wilson surrexit ad pedes et vacillans stetit, respiciens ad chaos. "Maurice, ostende dominum da balneum".
  Quisque e conclavi sublatus est et paucos gradus in ANDRON tulerunt. Labrum aqua frigida implevit, et in illud os tundens immersit. Pulso erat ostium, et introierunt Gus portantes Wilhelminam et Hugonem, cultellum tenue excussum a vagina in brachium Nick. "Esne bene?"
  "Certe."
  "G. Andy, ego nesciebam. Mutatus est."
  "Non ita sentio. Omnia mutata sunt. Ipse exitum habet pro toto auro suo - si multum habet, ut putamus - ita nobis amplius non indiget."
  Nick aqua pleniore repleta, caput iterum merso, et candidis linteis se exsiccavit. Gus extendit telum. "Non novi te - hoc attuli."
  Nick Wilhelmina in cingulo sub cilicio succinxit et Hugonem inseruit. "Similis mihi opus est illis. Est terra aspera."
  "At... consuetudines."
  "Nos bene usque. Quid est Wilson?"
  "Mauricius eum ad alterum balneo assumpsit."
  "Exeamus hinc."
  "Bene." Sed Gus retinere non potuit. "Andy, inquam, habeo tibi. Wilson multum aurum habet. ante ab eo emi."
  "Sic habes exitum?"
  "Quarta vectis iustus erat. Ego Berytum vendidi."
  "At non multum ibi pendunt."
  "Triginta dollariis unciam mihi vendidit."
  "O." Nick vertiginem sensit. Wilsonus igitur tantum auri habuit ut secundo pretio eam vendere vellet, nunc autem vel fontem amiserat vel satis iustam mercatus rationem elaboravit.
  Reliquerunt et ambulaverunt in androne versus aulam et introitum. Ostium apertum transeuntibus notavit "Dominarum" Wilson exclamavit "Ho, Grant".
  Quisque stetit et caute intuens. "Ita? Quid est oculus?"
  "Bene." Sanguis etiamnum sub fascia manabat. "Tu sentis bene?"
  "No. sentio amo a bulldozer percussus sum."
  Wilson ad ostium ambulavit et per tumida labra renidens. "Dude, te uti potui in Congo. Quomodo Lugerus exivit?"
  "Me narrant Africam periculosam esse."
  "Fortasse".
  Nick virum diligenter observavit. Multum ego et sui dubii involvit, tum solitudinis additamentum quod fortes homines circa se creant, cum non possunt capita demittere et minora audire. Exaedificant insulas se ex alto insulas, earum solitudinem mirantur.
  Eius verba diligenter Nick elegit. "Nulla offensio. Dollarium modo facere conabar. Venire non debuit. Nescis me, et ego non reprehendo quod diligenter. Gus dixit verum esse...
  
  
  
  
  
  “Oderat in Boyd stolidum pileum, sed nunc omne impressionem refert.
  "Verumne habes lineam?"
  "Calcutta."
  "Sahib Sanya?"
  "Amici eius sunt Goahan et Liberatus." Nick nominavit duos principes fori auri operarii in India nigrum.
  "Video. Sume admonitus. Oblivisci de eo ad tempus. Omnia mutantur."
  "Ita. Pretia ascendunt. Fortasse Taylor-Hill-Boreman Mining contactum possum. Audio occupatos esse. Potesne me contactum facere an introductio?"
  Wilson bonum oculum laxavit. "Da, ausculta me. Interpol explorator non es. Lugers non habent nec pugnare possunt, habeo numerum tuum puto. Aurum obliviscere. Saltem in Rhodesia. Et absiste ab THB."
  "Quare? Visne omnes fructus pro te?"
  I. I. Risit, et laceras fricans dente genas Vicit. Nick scivit se hoc responso confirmasse censum "Andy Grant." Wilson totam vitam suam in mundo albo et nigro differt, pro nobis vel contra nos. Erat egoista, ordinarius et nobilis, nec quemquam pro eo damnavit.
  Risus magni fores implevit. "Credo te audivisse Aureum Tuskorum et sentire eos posse. Aut videre potes eos? Bunda transiens. Tam magnum capit sex nigros ad unumquemque portandum? Mehercule cogitas. parum ac paene gustare potes, non potes?
  “Aurei Tusks numquam audivi,” Nick respondit, “sed lepidam picturam pinxisti. Ubi eas reperire possum?"
  "Non potes. Fama est. Aurum sudores - et quid est quod dicunt. Saltem nunc "Fusa facies Wilson, labia tumentes. Tamen adhuc subridere curavit, et Nick intellexit hoc primum eum arridere vidisse.
  "Ego te amo?" - Interrogavit Nick.
  "Puto. Scient te aliquid esse. Turpe est negotium cum panties circa lumbos tuos agis, Da. Si huc redieris quid quaeris, veni vide me."
  "Nam per duo? Non puto me posse prius tum."
  Wilson probaverunt honorem implicatum. "Nemo - quo utimur instrumenta. du-imus instrumenta du-du-du-du-brrr-r-r-r-." Is perfecte imitatus est magnam callem et levem machinam sclopetis. "Parva his usi sumus et plus multum utendum habebimus. In primis quadrigis es."
  "Nam cash? Sum non venereum."
  "Scilicet - licet in re mea -" Constitit, studens Annibale. "Bene, homo albus es. Scies cum paulo plus ruri videris."
  "Miror si vult?" Nick respondit. "Omnibus gratias agite."
  
  
  * * *
  
  
  Cum Gus Sarisberiam accederet per landscape lucidissimum, excusavit. "Perterritus eram, Andy. Solus issem vel telephonum deprimebam. Novissimo tempore cooperatus erat et plenus promissionibus in futurum. Homo, qui erat quisquiliae. Fuistine pro?"
  Nick sciebat honor esse genus butyri, sed Guido bene significabat. "Nihil mali fecit, Gus. Si venae venae plusculantur, satis cito ad nos redibit, sed id improbabile est. Laetus est in hodiernis rerum adiunctis. Imo ego in collegio non eram."
  Paulo plus est, et me occiderit.
  "Non tu cum eo pulmentum. Wilson magnus est haedus cum principiis. Pulchrum pugnat. Solus homines necat cum principium rectum est, ut videt."
  "Ego non intellego..."
  " mercenarius erat, non erat? nostis quomodo hi pueri se gerunt cum barbaris manus trahunt."
  Gus manus in rota gubernantis arripuit et cogitans dixit, "Audivi. Nescio quomodo guy sicut Alanus eas secare non cogitas."
  "Tu melius nosti. Vetus et vetus exemplar est. Visita mom die Sabbati, ecclesiam die Dominico et bombas die Lunae conflabis. Cum te ipsum elaborare conaris, nodos strictos accipias. In capite tuo. Coniunctiones et mensas ibi fumigare et exurere incipiunt." "Quid de illis aureis Tuscis? Audistisne?"
  parvipendens Gus. "Nunc hie eram narratur de nautis aureis dente, quae per railia missae sunt et per Berytum ad sanctiones circumveniendas. Fuit articulus in The Rhodesia Herald qui loquebatur de num illuc missi sunt et album pictum. inventae sunt in ruinis antiquis Zimbabuia et evanuerunt. Haec est fabula vetus Salomonis et reginae Saba.
  "Putasne fabulam veram?"
  "Minime. Cum essem in India, cum guys, qui scire debuerant, disputavi. Dicebant multum auri e Rhodesia venire, sed omnia bona erant centum unciae."
  Cum Meikles Hotel perventum esset, Nick per lateris introitus et ad cubiculum eius evasit. balneis frigidis et calidis utebatur, alcoholis leviter perfricatus, obdormisco. costae eius laesae sunt, sed nullum acutum dolorem fracturam indicans non deprehendit. Hora sexta diligenter induit et, cum eum vocasset Gus, oculum quem emerat pingere solebat. Quibusdam laborabat, sed speculum plenissimum ei narravit quasi piratam valde vestitum post duram pugnam. Ille parvipendens, lumen avertit et in cocktail Gus sequitur talea.
  Postquam visitatores discesserunt, Alanus Wilson Mauricii officio usus est cum dimidium duodecim conductorum operariorum in curatione sua laboravit.
  
  
  
  
  
  Tres imagines Nick photographicas cum camera abscondita examinavit.
  "Non male. Faciem suam ex diversis angulis ostendunt. Fortis mehercule est. Poterimus eum aliquando uti." vestigia in involucro posuit. "Have Herman ea Mike Bohr".
  Mauritius involucrum accepit, per complexum officiorum et horreorum ad cubiculi imperium ad plantae posterioris ambulavit et iussu Wilson detulit. Vultu contenta erat in gracile, obscuro facie, lente incedentem retro ad officia anteriora. Wilson sequi iubet; Confestim photographicas quisquis in emptione auri cupidus erat et eas ad Bor mitteret. Mike Bor erat praeses Taylor-Hill-Boreman et aliquas difficultates temporales habuit quae eum sequi Alanum Wilson compulerunt. Mauricius ad imperium ornatum pertinebat. $ 1,000 mensem ad spectaculum Wilson accepit atque ita perseverare voluit.
  * * *
  Circa tempus Nick oculum obscurum cum rutrum obtexit, Herman Dusen cautissimum accessum ad Mining aeroportus Taylor-Hill-Boreman coepit. Ingens institutionem in zona ad investigationem militarem non ire indicabatur, cum quadraginta miliaria quadrata e longinquo praesidio supra eam. Antequam Sarisberiam auferret, VFR in apricis tempestatibus aestuans volans, Herman Rodoian Air Force Control et Police Aer Rhodium appellavit. Accedens ad restrictam aream, in suo situ et directione se radiophonicavit et ulteriorem alvi stationem a moderatore accepit.
  Hermannus officio suo exactissime functus est. Plus quam maxime gubernatoribus porttitor delatus est et vagum sentiens se cum Rhodesia et Vll. Posset dicere totum orbem contra eos, sicut quondam contra Germaniam. Mirum quod, cum laborabas et officium tuum fecisti, homines te sine causa odisse videbantur. Apparebat THB inventa fuisse ingentem aurum deposita. Bene! Bonum illis, bonum Rhodesia, bonum Herman.
  Primum crure incepit, per squalida casas incolarum volando, quasi brunnea marmora in cistas intra muros eorum referta. Stipes longus anguis hamatis per viam ab uno fodinarum ad territorium barbarorum, ab equis et in jeeps custoditus.
  Et Hermannus primam suam fecit ad nonaginta gradus in marca, in airspeed, ad rpm, ad ratem descensus, infra gradum. Fortasse Kramkin, gubernator senior, spectabat fortasse non. Hoc non est, officium tuum perfecte de dedicatione fecisti tibi et ad quem finem? Saepe perplexus est Hermannus super hoc, quod olim pater suus fuit, severus et aequus. Tum Air Force - adhuc in subsidiis rei publicae erat - tunc Bemex Oil Explorationis Societatis; Ille vere contritus est, cum juvenis solidus decoctor abit. Britanni et Americanos ob defectum pecuniae et hospitum reprehendit.
  Ultimum rursus fecit et laetatus est videre quod in tertio pontis flavi taleam et terram quasi plumam exacte terram haberet. Seres sperabat. Si Kalgan vidi magna. Melius esset eum cognoscere, tam pulcher diabolus cum vero cerebro. Si Sinica non inspexerit, putes eum Germanum esse - ita quies, vigilans et methodicus. Nimirum genus non refert - si aliud erat Hermannus vere gloriatus, animi animi fuit. Hic, ubi Hitlerus, tamen omnes ejus argutias, erravit. Hoc ipse Hermannus perspexit et in eius intuitu superba fuit.
  Nauta eum ad rudentem dirigit baculum flavum agitans. Hermannus in loco stetit et placuit Si Kalgan videre et debilem senem exspectans sub tegmine agri ditionis. Senex debilem eum cogitabat quod in plaustro electrico iam sedenti incedere soleret, sed haud multum corporis vitiosus erat, et certe nihil in animo ac lingua segnius erat. Artificiosum brachium habebat et magnum scurram gerebat, sed etiam cum ambulabat claudicans, tam constanter quam locutus est. Nomen eius Mike Bohr erat, sed Hermannus certo tempore aliud nomen habuit, fortasse in Germania, sed melius de eo non cogitandum fuit.
  Hermannus stetit ante duos viros et involucrum ad plaustrum tradidit. "Bene vespere, Dominus Kulgan - Dominus Bor. Dominus Wilson hoc ad vos misit."
  Xi ridetur Hermann. "Nice portum, nice videre. Referre ad D. Krumkin. Puto te mane cum baculo aliquo velle."
  Hermannus non salutavit, sed attendit, adoravit et iniit officium. Bohr cogitatione imagines in aluminium armrest percussoque. "Andree, Da," inquit, molliter. "Vir multorum nominum."
  "Estne ille tu et Henricus ante congressi?"
  "Etiam." eique imagines photographicas tradidit Bohr. "Numquam hanc faciem obliviscar - donec eum removeamus. Wilson voca et mone. Plane iube eum ne quid agat. Hoc agemus. Nihil erratis oportet. Age - cum Heinrich loqui debemus."
  
  
  
  
  
  
  Sedens in cella luxuriose instructa cum muro retractante et atrio spatioso annexo, Bor et Heinrich tacite loquebatur dum vocationem Kalgan fecit. "Non dubium est. Consentisne?" — quaesivit Bohr.
  Balthasar, vir sene circiter quinquaginta quinque, qui etiam in alta sedere visus est, sella spumae pulvini, adnuit. "Axman est. Puto eum tandem locum iniuriae ferire. Informationes ante tempus habemus, sic cogitamus ac deinde percutimus." Manus comprensa cum parvo sapit. " Admiratio nobis."
  "Nolumus nos errare" Bohr dixit in mensurata sono principis baculi delineationem consilii. "Ponamus se comitabitur catervam Peregrinationis ad Vanki. Hoc facere debet ad servandum quod suum operculum esse credit. Hoc est nostrum specimen feriendi situm, ut Itali dicunt. In rubo profundus. salsissimus armaturae habebimus. Helicopter in subsidiis, Herman, ille causae suae dicendus est, et Krol ut gunner, is optimus iactus est — pro pertica. malleo cimex ferire, sed hoc cimex non novimus, sicut facimus, huh?"
  "Est cimex cum vespa aculeo et pelle sicut chamaeleontis. Non minoris aestimanda sunt." Müller vultus turpem irae acrem memoriam expressit.
  "Plura volumus informationes si consequi possumus, sed propositum nostrum principale est ut Andream Grant semel et pro omnibus deleat. Operationem appellamus Bug interfice. Ita, bonum nomen, adiuvabit nos propositum principale conservare.
  “Cetera cantharum,” repetivit Muller, sapiens verba. "Me delectat"
  "Ita," vir nomine Bohr intendens punctis in prominentiis metalli artificii sui brachii, "cur est in Rhodesia? aestimatio politica? num iterum nos quaerit? Currunt in incremento auri, quod nos sumus? tam felix providere? Fortasse audiverunt e bene constitutis tormentariis bene constitutis, aut fortasse nihil hoc? Moneo te certiorem Fosterem et eum mane cum Hermanno Sarisburiam mittere. Loquatur Wilson. — Invenire. Tantum colligere intellegentiam oportet, praedam nostram non carpere.'
  “Iussa sequitur”, probans dixit Henricus Müller. "Tuum imperatorium consilium optimum est, ut semper."
  "Gratias tibi." Bonus oculus in Müller emicabat, sed etiam in gratitudine ob honorum frigidum, inclementem aspectum habebat, instar aspidis ad scopum aspiciens, plus frigoris angusti, quasi reptilium lucri.
  * * *
  Nick invenit quod nesciebat - quam callidi itinerariorum agentium, operariorum Peregrinationes et redemptores peregrinationes suas magnas clientes felices servant. Post cocktails ad deversorium, Ian Magistri et eius quattuor insignes viri laeti virgines ad convivium in Africa Australi Stipes acceperunt, pulchram tropicae structuram in laeto virentia positam, variis luminibus illustratam et a fontibus scintillis recreatum.
  Ad clavam, puellae, in vestitu vario splendidae, introductae sunt ad duodecim viros. Iuvenes erant omnes, et plerique pulchri, duo paludati, boni mensura, duo oppidani maiores, quorum alter tuxedo multum ornatus habebat.
  Mensa longa parti in angulo triclinii principalis, cum area choreae adiacens, et vecte suo humido reservata est. Postquam se introducentes et jucundum sermonem habentes, invenerunt chartas, in quibus quaevis puella inter duos viros astute sedit. Nick et Gus se iuxta finem tabulae.
  Senior comitatus mussat, "Ian est bonus operator. Ictus est cum mulieribus. Satis de me et te vidi".
  "Ecce ubi praedam posuit. Humphredus Condon senex proximus est. Ian scit se esse VIP. Non dixi".
  "Fortasse Manny misit fidem rating sui senis in secreto consilio."
  "Hoc corpus incassum tractare potest. Frigidum spectat, fortasse id coniectans." Gus chuckled. "Ne cures, cum illa multum temporis habebis."
  "Non tempus nuper faciens. Sed Ruth bona societas est. Usquam, sollicitus sum de Praeda ..."
  "Quid? Non tam cito. Triduum tantum fuit - non potuisti..."
  "Non quid sentias. Magna est. Aliquid mali est. Si in auro negotii futuri sumus, admonemus ut eius oculum habeamus".
  "Praeda! An vere periculosa est... explorantes..."
  "Vos scitis quomodo isti haedos amant casus. CIA in multam tribulationis exploratores utentes Donec exploratores obtinuit. Solent id pro pecunia faciunt, sed puella sicut Bootie ob lenocinium ire potest. Parva Miss Jane Bond."
  Gus vini diu sorbendum tulit. "Wow, nunc quod memoras, quod factum est cum me induit. Vocavit et dixit se non cras mane cum coetu ire. Alioqui tempus vacui shopping post meridiem. Conduxit currus et in suo ambulat. Conatus sum eam premere et clam locuta est. Dixit se velle aliquem in area Motoroshang visitare. Conatus sum eam loqui ex ea, sed damnare - si habent unde, quid possunt, quicquid habent. cupiunt, se a autocineto Selfridge's Coegi Cars sumit.
  
  
  
  "Potuit facile a magistris acquiri, annon?"
  "Etiam." Gus sono sibilo constiterunt, oculi eius stricti et cogitantes, "Fortasse recte de illa. Putavi modo velle se esse sicut quidam eorum. Ostendens tibi se posse agere in suo..."
  "Potesne contact Selfridges et quaeras de machina et partus tempore?"
  "Pernoctationem habent. Da mihi minutam." Post quinque minutas rediit vultu tristi aliquantulum. "Cantor car. Ad octo deversorium. Spectat ut bene vales. Mutuum accepit et permittit per filum. Cur non umquam nobis de hoc narravit?"
  "Partem calumniae, senex. Cum occasionem nancisceris, magistros roga ut me ad septem deversorium agat ut me componas. Fac quam celer est cantor ille."
  Post hoc vespere, inter assum et dulcia, Gus Nick dixit, "Bene. BMW 1800 septem tibi est. Ian promittit futurum in summa figura."
  Post undecim, Nick Goodnight dixit et clavam reliquit. Non omittetur. Omnes videbantur esse tempus bonum. Cibus erat sublimis, vini uberrimus, et musica suavissima, Ruth Crossman cum allisione hominum, qui quasi iocum, comitas et virtus eius praecipua erant ingenia.
  Nick Meikles rediit, corpus ulcere maceratum in calido et frigido balineo iterum, calces repressit. Melius semper sensit, ubi singula locata, uncta, emundata, maculosa vel polita prout opus erant. Animus tuus citius agere videbatur cum minora dubitationes aut sollicitudines non haberes.
  acervos notarum e suo khaki balteo removit et quattuor cuneos explosivae plasticae, conformatae et involutae, ut Cadbury scelestum. Cum his octo fusos, qui inter fistulam eius mundiores vulgo reperti erant, in extremo filis exiguis guttae solidae notatae sunt. Se in parvam transmissionis custodiam convertit, quae signum dedit ad distans octo vel decem milia passuum sub condicionibus normalibus et responsionem directionalem de radio transistoris pera notavit. In margine versus transfusor, fortis signum Flat versus signum audio, signum infirmissimum.
  vertitque ad se grate, quod nemo eum moverat, nisi quod vocatum sex. Itinerarium terror suspensa crepitu abiit.
  Aetate septima, occurrit unus ex iuvenibus muscularibus qui nocte ante partium fuerant, Ioannes Patton. Patton ei claves posuit et ostendit aere caeruleo BMW rigido mane lucente. "Feled et sedatus, Domine, Da. D. Magistri dixerunt te maxime in figura perfecta esse voluisti".
  "Gratias, Johannes. Pars heri fuit bona. Nonne habes tempus bonum?"
  "Magna. Magna coetus adduxistis. Magnum iter."
  Patton festinavit. Quisque leviter chuckled. Patton non dedit palpebrae micare quod per "mirabile" significabat, sed fovit usque ad Janet Olson, et Nick eum videre potuit bibentem tantum valentem.
  Quisque BMW iterum collocatus, se in regimine repressit, truncum inspexit et machinam inspexit. Subframe sedatus est quantum potuit ac deinde accipientem ut videret si raeda esset bugged. Insidiatores emissiones nullae fuerunt. Circum totum currum ambulavit, perspiciebat omnes frequentias quas speciales ordines eius recipere poterant, antequam raedam mundam esse statuebat. Accessit ad cubiculum Gus ut inveniret seniorem comitem irruentem ad detondendum, oculos suos lippientes et sanguineos in lumine balneorum luminarium. "Magna nocte," Gus dixit. "Tu sapias negare. Wow! Quinque discessi."
  "Debes vivere sanam vitam. Discessi diluculo."
  Gus faciem studuit Nick. "Oculus ille nigrescit etiam sub fuco. Vides paene tam malum quam ego."
  "Acere uvas. Post ientaculum melius senties. Paulo auxilio indigebo. Deducam praedam ad currum suum cum advenit, ac deinde eam in deversorium sub aliquo praetextu reducam. Quomodo cistam pro prandio sustuleris. et tunc redde eam ut sustuleris eam, ne dicas illi quid sit - excusationem aliquam non inveniet, aut probabiliter iam iubet.
  Plurimae puellae sero prandium erant. Nick in VESTIBULUM erravit, plateam prospexit, et ad horam octavam Cantorem carrum cremeum in uno anguli spatiis vidit. Iuvenis in tunicas albas in deversorium intravit et systematis electronici publici vocatum Miss DeLong. Per fenestram, Nick ut Praedam spectabat et Gus partus hominis ad mensam occurrit et ad Cantorem perrexit. Dixerunt. Guido in tunicas albas praedas reliquit et Gus in deversorium rediit. Nick e ianua prope porticum excidit.
  Celeriter post vehicula collocatos ambulavit et simulavit aliquid demittere post Rover iuxta Cantorem ortus. e conspectu disparuit. Cum egressus est, emittor in tabula cantoris sub tergo consedit.
  Ab angulo spectavit Bootie et Gus deversorium cum parva capsula et loculos amplos Bootie relinquit. Sub porticu substiterunt.
  
  
  
  
  
  Nick observavit donec Praeda in Cantorem ascendit et machinam incepit, deinde ad BMW festinavit. Cum ad turnum pervenit, Cantor medium ad finem clausus erat. Gus eum animadvertit et sursum levi motu agitabat. "Bona fortuna" - quasi semaphore.
  Buti ad septentrionem. Dies erat splendidis, sol splendide trans campum fulgens qui in siccis California meridionalibus visi sunt - locis non desertis, sed fere montuosis cum densa vegetatione et extraneis petrarum formationibus. Nick eam secutus est, bene post eam moratur, contactum confirmans cum custodia radiophonica in dorso sedis proximae quiescentis.
  Quo magis patriam videbat, eo magis amabat — Loca, landscape et populum. Nigrae tranquillae ac saepe prosperae apparuerunt, carros et aliquet omnes fugantes. Admonebat se vidisse progressum mercatorum locorum et sententiam suam reservare.
  Elephantum vidit prope sentinam irrigationis pascentem, et ex stupore transeuntium voltus, admiratos esse arbitratus est. Animal probabiliter ad humanitatem ex siccitate venit.
  Signum Angliae ubique erat, et optime congruum, quasi sol perfunditur ac duris tropicae vegetationis recessum tam bonum quam modice humidum, nebulosum insularum Britannicarum. Baobab arbores intendit. Arma aliena in spatium proiecerunt sicut arbores banyan vel arbores fici floridae. Transiit unam arborem, quae triginta pedes traiicit et ad sectionem venit. Signa comprehenderunt Ayrshire, Eldorado, Pikanyamba, Sinoya. Quisque restitit, radiophonicum sustulit et circumduxit. Fortissimum signum directum est. Ille protinus perrexit, et coxam iterum repressit. Recta ante, magna et clara.
  Et convertit angulum et vidit Booty's Cantorem stetisse ad portam viae; Ille in dumeta BMW impulit et callide celavit in raeda sorte, ut videtur, aliquet adhibita. Ille de curru desiluit et post frutices eleganter ornatas respexit qui botrum purgamentorum obscuraverunt. In via non erant currus. Currus praedae quater custoditus. Post longam moram, homo niger in brevibus khaki, camisia et pileus decurrit ad viam lateralem et portam reseravit. Raeda impulsa, portam clausam, in currum ascendit, collem e conspectu deiecit. Quisque tempus moratus est, deinde BMW versus portam pepulit.
  Erat interesting obice: dissimulator et insuperabilis, quamvis tenuem respexit. Tria-inch ferrea vectis obvertitur in postes aequilibrii counterweight. Erat pictus rubris et albis plagis et potuisti falli pro ligno. Finis liber eius forti catena clausum est et Anglica pugni magnitudinem obstruunt.
  Quisque sciebat se posse eam caedere vel frangere, sed res bellica erat. A centro frontis suspensum longum signum oblongum litteris nitidioribus luteis - SPARTACUS FIRMA, PETRUS VAN PRESE, PRIVATA ROAD.
  Sepes non erat ab utraque parte portae, sed summa via fossam inexpugnabilem etiam fordulis ferebat. Quisque callide fossum esse statuit ab cavatore.
  Rediit ad BMW, eam ulterius in frutices compulit et clausit eam. Is ambulationem parvam portans, ambulavit per Bund in curriculo parallelo viae patriae. Plures rivos siccos transivit qui eum Novo Mexici tempore siccitate admonebant. Multa vegetationis indoles deserta habere videbantur, quae humorem in siccitatibus aetatibus retinendi capaces sunt. Audivit sonum mirabilem rugitum e rubo venientem et circa illud ambulabat, mirans si Wilhelmina rhinoceros prohibere posset vel quicquid hic occurreres.
  Viam in conspectu servans, tectum domunculae vidit et ad eam ambulavit donec aream lustrare posset. Domus erat caementa vel tectoria, cum magna pabulo pecorum et campis nitidissimis usque ad vallem usque ad occidentem et latentibus. Via praeter domum in frutices ad septentrionem. telescopio aereo suo promulgavit et singula examinavit. Sub umbroso tecto sicut ramada Mexicana duo equi parvi pascebantur; parvum windowless aedificium quasi garage. Sedentes duo canes magni, et intuens in eius directionem, fauces eorum per lens graviter consideratae transeuntes.
  Quisque reptavit retro et continuavit viam parallelam donec mille passus ab domo esset. Frutices densior et asperior. Et cum venissent ad viam, ambulaverunt per eam, aperientes et claudentes portam iumentorum. Tuba eius ostendit Cantorem ante se esse. Diligenter ambulabat, sed terram tegebat.
  Sicca via erat glarea et quasi bene exhausit, sed in hac tempestate nihil refert. Sub arboribus justo aliquantulum procul vidit. Serpens parvus e lapillo praetervolavit, et quadam die vidit in trunco ​​lacertae bestiae, quod aliquod praemium deformitatis esset, sex cubitos longitudinis. varias habebat colores, squamas, cornua, scintillantes et malos dentes spectantes.
  
  
  
  Substitit, et caput tersit, eumque graviter sine motu aspexit.
  Nick suam vigiliam aspexit - 1:06. Ambulavit duabus horis; æstimatum spatium : septem millia. Piraticum petasum ex chlamyde fecit, ut eum ab ardore solis tueretur. Ambulavit ad stationem flantibus, ubi diesel leniter purred et fistulae in fasciculum evanuerunt. Ictus erat in statione flantibus et bibit post odorem et aquam examinans. Ex profundo sub terra venerat et fortasse tenuis erat; ille plane necessarius est. Ascendit surgens et caute prospexit. Exploratorem produxit et porrigit.
  Potens paulatim lens ostendit ei magnam vicus California-style domum arboribus circumdatam et herbam bene ornatam. Plures officinae et kraals fuerunt. Cantor in circulo cum Land Rover agebat, currus ludis MG ludis, et autocinetum classicum non agnovit, viatorem longissimum qui triginta annos natus esse debet sed tres annos vidit.
  In patio spatioso cum conopeo ab una parte domus, vidit plures sedentes in cathedris splendide coloratis. Diligenter intendit Praedam, senem cum pelle vinxisse, dominum ducemque impressionem etiam in hoc spatio dans, tres alios albos in brevibus, duos nigros...
  Aspexit. Horum unus erat John J. Johnson - novissimus visus Terminal in Novo Eboraco Orientali Parte, quem Hawk rarus homo cum fistula candente descripsit. Deinde Buti involucrum dedit. Nick statuit eum venisse ut eum tolleret. Ipsum dolor. Circulus Tornacensis, cum suis documentis, per consuetudines facile transivit, sarcinas fere sine aperiendo.
  Quisque collem repit, gradus 180 convertit et vestigia eius examinavit. Ille turbat. Non vidit aliquid post se, sed putabat se brevem vocem audisse, quod sonis animalium non congruit. Intuitus, cogitabat. Aut nimium cautus in hac aliena. Iter studuit et bunda - nihil.
  Accepit eum hora circumire, ut se ab prospectu a patio custodiret et domum accederet. Recepit sexaginta pedes e globo post tegumenta, et abscondit arborem densam, nodamque; reliquae frutices bene conservati et laetae plantationes erant nimis parvae ad occultandum nanus. Telescopium ostendit in ramis per foramen suum. Hic angulus nullus visibilis sol e lentis exardescit.
  Tantum colloquiorum praeripit ille audire poterat. Iucundum conventum habere videbantur. Pocula erant, pocula et utres in mensa erant. Videlicet praeda huc venit ad prandium bonum. Hoc voluit ille. Patriarcha, qui hospes videbatur, multum loquebatur, sicut Ioannes Johnson et alius niger, filum, brevis guy in tunica fusca, braccas et caligas graves. Cum per dimidium saltem horae spectasset, vidit Johnson sarcinam e mensa colligere se agnitam esse unam praedam Novi Eboraci vel geminam eius accepisse. Quisque numquam ad conclusiones. Audivit Johnson dicentem: " ... non multum ... duodecim millia ... vitalia nobis ... placent ... nihil depraedatum " .
  Senex dixit: "Meliores erant donationes ante sanctiones... bonae voluntatis..." Loquebatur aequo et quiete, sed Nick putavit se audivisse verba "aureae dentes."
  Johnson chartam e sacculo explicavit, quam Nick audivit: "Stamina et acus... codicem ridiculum, sed intellectum..."
  Melius quam ceterae voces dives baryton sonabat. Pergit, "... bonum telum et animus certus est. Explosivae semper operantur, saltem nunc. Melius quam A16. .. "Nick reliqua verba in chuckle amisit.
  Post hunc, via Nick urgebat, tormento fremere coepit. Volkswagen pulverulentus apparuit, in gestatorio ortus. Mulier in suis forties domum intravit et a seniore salutata est, qui Martham Ryerson praedam introduxit. Mulier commota quasi extra tempus suum expendit; incessus velox, coordinatio egregia. Nick putavit eam paene pulchram esse, notis expressis, apertis et nitidissimis, pilis brevibus fuscis in loco manentibus, cum petasum latum plenis exuit.
  Magna vox post Nick dixit, "Noli celeriter moveri."
  Celeriter - Nick non movebat. Dicere potes cum id intelligas, et habes fortasse aliquid ad illud retrahendum. Alta vox cum accentu musico Britannico cuidam Nick dixit videre non posse, "Zanga, dic Dno Prez". Tum clarius: "Nunc circum vertere potes."
  Nick conversus. Vir mediocris niger in brevibus albis et tunicae lusoriae pallide caeruleae stetit cum duplicato pyrobolorum sub brachio, ad laevam genibus Nick. Tormentum carus erat, cum in metallicis et incisuris claris et profundis sculpturis, et erat decem METIOR, sclopellum portatile breve.
  Quae cogitatio pervasit animum suum ut captorem suum placide specularetur. Non intendit primo movere vel loqui, quod aliqui pertimescentes fecerunt.
  
  
  
  
  
  Motus ad latus apprehensum animum. Duo canes, quos in domuncula viderant in principio viae, accesserunt ad hominem nigrum, et spectaverunt ad Nicknum quasi diceret, "Cena nostra?"
  Rhodii erant Ridgebacks, interdum canes leonini dicti, pondo circa singulas libras centum. Possunt tenaci crure cervi frangere et intorquere, magnum lusum deducere cum ariete suo, et tres possunt habere leonem. Negro dixit, "Tace, Gimba. Desine, Jane."
  Et sederunt iuxta eum et aperuerunt linguas suas versus Nick. At ille alter eos. Nick se convertit et insiliit, conatur servare arborem inter se et pyrobolum.
  Pluribus rebus numerabat. Canes modo dictum est "manere". Hoc eos ad momentum remorari potest. Negro probabiliter hic dux non fuit - non in "alba" Rhodesia - et probabiliter nuntiatum est non mittere.
  Blam! Similis iactus ex utroque doliis. Nick audivit ululatum et ululam lucis per aerem secantem ubi paulo ante fuerat. Praesidium appropinquabat, gyrum dex- trum serratum condens. Vidit eam cum exiliens, manum in palaeis aduncam proiecit et corpus suum ad summum in unum ligatum revolvit.
  Qui e conspectu elapsus est, rasuram pedum canum et graviorem sonum currentis audivit. Uterque canis emittit emissa voce, rauco cortice longitudinis, quasi dicat, "Ecce venit!"
  Nick fingere poterat eos exserentes anteriores manus in latera gargiae, ora illa ingentia cum digitis longis dentibus, qui eum admonebant de crocodilis, mordere cupiebant. Duae manus nigrae marginem tectum tenuerunt. Facies irae nigri apparuit. Nick Wilhelmina rapuit et ornavit, dolium pollicis e naso hominis ponens. Uterque momento concrevit, mutuo oculos intuens. Nick movit caput et dixit: "Non."
  Facies nigra vultum suum non mutavit. Arma valida aperuit et e conspectu disparuit. On 125th Street, Nick thought, he's called real cool cat.
  tectum lustravit. Tegebatur levi colore composito, quod simile emplastrum laeve durum, nec impedimentum habebat; Si non leviter retrorsum subvectus esset, rete ferres et pro atrio atrio mensae uteres. Malum locum defendere. Suspexit. Possunt ascendere aliquas duodecim arbores et eum, si factum est, mitterent.
  Sumpsit Hugonem et tectorium erutum. Foramen in plastic secare et currus furari posset, si intra praesepibus esset. Hugo, ensem totis viribus incutiens, astulas minus unguis excussit. Eum hora capiet ut pateram explosivam reddat. Condidit Hugo.
  Voces audivit. Vir clamavit: "Tembo - quis illic est?"
  Tembo descripsi. Praeda exclamavit, "Andy Da!"
  Prima hominis vox, Britannico lappa tactu Scotorum, quaesivit quis Andy Grant esset. Buti exposuit et addidit se sclopetum habuisse.
  Tembo altum hoc sono confirmavit. Hoc secum habet. Luger.
  Nick ingemuit. Prope erat Tembo. Viderat in patio Scotorum accentum pertinere ad senem. Habuit auctoritatem. Nunc dixit: "Pone tormenta tua, latinas. Non debes habere, Tembo."
  "Non tentavi mittere eum," respondit vox Tembo.
  Quisque id credidit decrevit - sed tincidunt erat proxima damna.
  Vox cum pterygia sonabat. "Salve, Andy Dona?"
  Respondit : " Utique," respondit Nick. Sciebant usquam.
  "Habes amabilia Highland nomine. An Scotorum?"
  "Tam diu fuit cum scirem quem finem in caponis aptare."
  "Tu discere debes, buddy. Sunt plus quam breves commodiores." Interlocutor subrisit. "Visne descendere?"
  "Minime."
  "Bene, aspice nos. Non nocuerunt tibi."
  Quisque casu placuit. Butius haesitavit ante eos casu interfecturos. Nec quicquam ex illo tecto lucraturus erat — in pejoribus locis semper fuit. Simplicissima res esse periculosissima potest. Gavisus est quod nulli adversariorum suorum mali umquam eum in talem laqueum traxissent. Iudas paucas tasque proiecisset et postea eum sclopetis igne de lignis in cautionum exstingueret. Coxit ad latus caput et subridens addidit: “Salve, omnes”.
  Impariter satis, tunc temporis ratio electronica publica campum drumbeat implevit. Quisque tortor. Tunc bona manus, sonabat sicut Scotorum Custodes Band vel Grenadiers, intonuit et intonuit in claustris " Garb of Auld Galli." In medio globi infra se, senex cum pelle tempestate, supra sex pedes longa, tenuis et recta quasi perpendiculum, fremebat "Harre! Cede et paulum deprime."
  Homo albus calcitrare viderat in globo in patio conversus et ad aedes cucurrit. Aspexit iterum senior Nick. "Ignosce, colloquium cum musica non exspectabamus. Pulchrum est melodiam. Agnoscisne?"
  Nick adnuit et eam nominavit.
  
  
  
  
  Senex intuens eum. Is erat mitis, animo vultuque, placide constitit. Nick turbat. Priusquam scires, periculosissimi viri erant in mundo. Erant fida ac directa, vel merum venenum. Ii sunt qui turmas flagello duxerunt. Ascenderunt fossas et fossas "Highland Laddie" cantantes donec ab aliis iecit et substitutus est. In sexdecim lanceis collocati sunt cum quadraginta milia Sikhs cum sexaginta septem tormentis apud Aliwal supervenerunt. Damnati stultorum impugnantur scilicet.
  Quisque prospexit. Fabula multum conducit; is occasionem adversus homines tibi dedit et errores tuos redegit. Dobis viginti pedes stabat post longus senex. Cum ea duo alii albi viri in pergula maculavit et mulier Martha Ryerson notus est. Petasum late refertum gerebat et sicut matronae pulchrae in horto Anglicano tea.
  Senex dixit, "Domine Dona - sum Petrus van Prees. Scis Miss DeLong. Dominam Martham Ryerson introducam. Et Dominus Tommy Howe ad sinistram, et Dominus Fred Maxwell ad dextram".
  Quisque adnuit omnibus et valde gavisus est. Sol, ut ferrum candens, super collum eius cecidit, ubi pirata pirata non attigit. Intellexit quid videretur, sinistra manu arripuit, frontem tersit ac abstulit.
  Van Preeze dixit, "Est ibi calidus. Visne omittere sclopetum animum et nos coniungi ad aliquid frigidiorem?"
  "Libet aliquid frigidum, sed potius sclopetum retinere. Certus sum de eo disputare posse."
  "Domine-re possumus. Miss DeLong dicit se putat te agente Americano FBI. Si ita, tunc nobiscum non litigatis."
  "Sane salus non est tantum Miss DeLong quod me movet. Ideo eam secutus sum".
  Buti tacere non potuit. Dixit, "Quomodo scivisti huc venisse? Ego respiciens in speculo observavi. Non fuisti post me."
  "Ita fui," dixit Nick. "Vos modo non satis difficile erat. Deberes ambulasse gestationem. Tunc conversus est. Tunc me prehendisses."
  Buti invisus est. Utinam modo vultus temerarii posset causare! "Stolae veteris Galliae", nunc molliores sunt. Grex segued in "Viam Insularum". Vir albus lente e domo rediit. Nick sub manu perstrinxit. Aliquid movetur in angulo tecti, post.
  "Possum descendere..."
  "Omitte telum tuum, buddy." Tonus non tam mitis fuit.
  Nick movit caput, simulans cogitare. Aliquid musico praelio elatus, et in retia submersus est, tectoque explodit. Wilhelminam inspiceret cum ingenti fragore ad pedes Petri van Prees appulisset.
  Senior ille insiliit, brachium Nick sclopetum arripiens ambabus manibus sicut Wilhelmina funes rete implicatus est. Paulo post, Tommy et Fred rogum percusserunt. Luger ab eo excussum est. Alius bet crease tegebat eum ut Albus remittebat et duo Nigrarum extremitates retia praecise versabantur.
  
  
  Caput quartum
  
  
  Nick partem capiti suo appulit. Cogitabat reflexiones normales esse, sed brevi tempore retardari, cum omnia quae fiebant intelligeret. Sensit sicut inspectoris TV qui tam diu sedebat ut obstupuerit, musculos suos non movere, sicut mens ejus tentorium haurire pergit.
  Humilians stupri fuit. Duo ceperunt retia et occaecat finibus. Similem illi Tembo. Existimavit unum ex illis esse Zanga, qui venerat ad monendum Petrum. John J. Johnson vidit circum angulum garage venire. Ibi erat eis auxilium retis.
  Cohors incepit ludere "Dumbarton's Tympana" et Nick frowned. Musica upbeat consulto ut strepitum hominum movendi et ornatum demergat. And Pieter van Prees orchestrated the motion in seconds with the lenis artibus of the seasonist of the seasonist. Occurrit ut delicatus, eccentricus senex, qui utres canit pro amicis suis, et dolet amissionem equorum equiti, quia impedit vulpinam venationem cum in re militat. Satis historice referendum est - probabiliter senex analysin computatralem cum delectu temere intellexit.
  Quisque duos spiritus alta tulit. Caput eius purgavit, sed sentiebat tam stolide coerceri ut recenter captus feras. Hugonem attingere et se in instanti liberare potuit, sed Tommy Howe Lugerum valde munere tractavit, et alia ignium potestas hinc inde latens esse potest.
  Buti giggled. "Si J. Edgar poterat videre te nunc..."
  Annibalis sensit ardorem collo surgere. Cur non institit in hac feriarum vacatione aut recedit? Dixit Petro: « Bibam frigidum nunc habebo, si me ex hoc pulmento eruere licebit ».
  "Non puto te aliud telum habere", Petrus dixit, et deinde suam diplomaticam virtutem demonstravit ab Nick non perscrutatus esse, postquam de possibilitate cogitans ei narravit. " Solve, pueri. Ignosce mihi quod rudem esse, Domine Da. Sed peccasti, scis. Mala tempora haec sunt. Tu numquam scis omnia. Non puto verum esse."
  
  
  
  
  
  Quod iurgii genus habemus, nisi Civitatibus Foederatis ad nos vehementer urgere parata est, idque non convenit. Aut non? "
  Tembo baec retia. Quisque surrexit et cubitum suum attrivit. Ut sis honestus, non credo te ac dissentias habere. Miss DeLong cura est."
  Petrus non emit, sed non recusavit. "Eamus in tempestatem frigidam. Potes habere speculum in die tali".
  Omnes praeter Tembo et Zanga in atrio otiose ambulaverunt. Petrus personaliter rum preparavit et tradidit Nick. Subtilis alius placationis gestus. "Quisquis homo nomine dona cupam et aquam accipit. Scisne te de via sectari?"
  "Semel vel bis cogitavi de eo, sed nihil vidi. Quomodo scivisti me venire?"
  "Canes in parva domo sunt. Num vidistis eos?"
  "Etiam."
  Tembo intus erat. Invocavit me et deinde secutus est te. Canes tacite custodiunt. Audias quod iusseris ut tineas et non moneas. Fremitus animalis sonat, sed auris tua ne credas."
  Nick annuens concorditer et cupam sumens. Ah-ah-ah. Animadvertit Van Pree loquelae suae bracchia interdum amisisse et Anglice erudito loqui. Ostendit pulchre consti- patio. "Domus valde nice, Dominus Van Pree."
  "Gratias tibi ago. Hoc ostendit quid laboris, parcimoniae et magnae hereditatis facere possit. In eo interesse potes quod nomen meum Afrikaans est, sed actiones meae et loquelae Scoticae sunt. Mater mea - Duncan - uxorem van Prees invenit. Iter primus ex Africa Australi et multum est. Concussitque manum suam in immensa spatia terrae. "Boves, tabaci, mineralia. Oculum acerrimum habebat."
  Ceteri spumae cathedris sedebant et sellae lasciviebant. Patio deversorium parvae familiae conveniunt. Buti proximus erat John Johnson, Howe, Maxwell et Zanga. Domina Ryerson attulit Nick gulae lancem, escam et caseum in triangulis panis, nucis et pretzelis. Nick tulit pugillum. Sedit cum illis. "Longum habuisti, calidum ambulavi. Dominus Da. Ridere tibi possem. Estne tua BMW prope viam collocatus?"
  "Ita," dixit Nick. " Porta fortissima me obstitit. Ego nesciebam tam procul abesse."
  Domina Ryerson lanceam ad cubitum suum impulit. "Conare biltong. Hic..." Ostendit quid aspectus bubulae aridae cum levis liquamine in panem revolutum. "Biltong caro salsa est, sed bene cocta est delectamentum. Parum piperis liquamen in biltong."
  Nick ei risit et unum e canapibus temptavit sicut mens eius coniuxit. Biltong-biltong-biltong. Ad momentum recordatus est Hawke novissimi prudentis, benigni aspectus et cautelae. Cubito vulneravit et fricavit. Ita, carissime Papa Hawk, Iunior e plano portae pro skydive impellens. Hoc factum est, fili. Ibi ero, cum tu feries. Ne cures, fuga sine condicione praestatur.
  "Quid Rhodii censes, domine, da?" — Van Prees petivit.
  "lepidum. incitat."
  Martha Ryerson chuckled. Van Preeze eam acriter aspexit, et aspectu hilari reddidit. "Numquid ex civibus nostris multos convenit?"
  "Magistri, pretium redemptoris. Alanus Wilson, negotiator."
  "Amo, Wilson. Unus ex nostris studiosissimis advocatis independentiae. et condiciones negotiorum sanae."
  " De eo aliquid memoravit."
  "Item vir fortis. suo modo. Romani legionarii modo suo fortes sunt. Genus semi-curae pietatis."
  “Ille me equitem Confoederatum facturum putavi,” Nick dixit, sectam sequentem. "Tu philosophiam iungendo animos, specimina et avaritiam in Waringum misce."
  "Waring blendor?" — Van Prees petivit.
  "machina quae omnes in unum colligit" explicavit Domina Ryerson. " Miscet omnia in pulmentum."
  Van Preeze adnuit processum imaginans. "Convenit. et numquam iterum separari possunt. Ex his multa habemus."
  “At non tu,” diligenter dixit Nick. "Credo tuam sententiam aequiorem esse." Inspexit John Johnson.
  "Rationabilem? Alii proditionem vocant. Pro censu dicamus decernere non possum."
  Nick doubted that the mind post those piering eyes was ever destroyed for long. "Hoc difficillimum intelligo."
  Van Preeze in vitreis suis cupam aliquam infudit. "Id est. Cuius libertas maxima est? Difficultas similis erat apud Indos. Num solvemus viam tuam?"
  Nick in hunc trahi noluit. Cum obticuisset, Domina Ryerson intervenit: "Tu modo ituras, Domine Da? An habes alias utilitates?"
  "Saepe cogitavi de negotio in aurum ire. Wilson me convertit cum emere conatus sum. Audivi societatem Taylor-Hill-Boreman Mining novos fodinas fecisse.
  "Si essem tu, ab illis abessem," dixit cito Van Prees.
  "Quare?"
  "Habent mercata omnia quae faciunt. Et lenta turba sunt cum validis necessariis politicis .
  
  
  Si prehenderint te sicut nos fecimus, in laqueo non eris. Non superstes." "Ubi ergo te relinquit ut Rhodius amantissimus?" Van Preeze parvipendens. "In statera." "Nostine etiam populum dicere novas Nazis sumpturi esse? Odessa Foundation conferunt, dimidium duodecim dictatores sustinent, cum armis et auro. "audivi. Non necessario credo. Primum Socialistas deseris, pecunia sua utens ad impetus oeconomicos, deinde democratiam in otio tuo persequeris. Cum actum est, statuas Hitlerorum in omni urbe capitali in mundo aedificabunt. Longus pedes trecentos. Facturum. Paulo tardius, id totum. "Van Preeze et Domina Ryerson interrogantes se mutuo aspiciebant. Nick coniectans hanc ideam hic ante fuisse. Solus sonus avium erant ludibria et clamor. Tandem Van Preeze dixit "de tempore illo tea cogitandum est. " Surrexit. " Et tunc Praeda et possum relinquere ? " " Vade et lava te. Domina Ryerson viam tibi ostendet. Quod abis, habebimus hic indaba hic in raedam sortem circa illam. "Accussit manum, amplectitur omnes. Nick humeros, et Dominam Ryerson secuta est per fores vitreas in domum labens, et duxit eum. in arduo longum descendit et ad ianuam ostendit.” Sic.” Nick susurravit, “Biltong est pulchrum. Plus misit Robert Morris ad Vallem Forge. " Nomen Americani amantis et hiberni Washington erant verba AX edenda. Domina Ryerson rectam responsum dedit. "Israel Putnam, Generalis ex Connecticut. Iniquo tempore advenisti, Da. Johnson furtive per Tanzaniam. Tembo et Zanga ex Zambia nuper redierunt. Coetus clandestini in saltu iuxta flumen habent. Pugnatur nunc exercitu Rhodio. et tam bene operati sunt ut Rhodii in Africam Australem copias adducerent. "Nonne Dobie pecuniam attulit?" "Ita. Tabellarius iustus est. Sed van Prees nimium te vidisse putes ut eam dimitterem. Si vigilum Rhodiorum imagines Tembonis et Zangorum tibi ostenderit, eas cognoscere poteris. "Quid commendas?" "Nescio. Vixi hic sex annos. Im loco AX P21. Probabiliter possum te tandem liberare si te detinent." "Non" "Nick promisit." Et tu. The lotus was state of the-art and bene instructi. Plaga in triclinio magno. Plaga vere colapho - stabat in mensa laterali saltem viginti quinque pedes longa, schedula nivis cooperta et ferramentis splendentibus ornata, Petrus benigne tradidit primas magnas laminas Dominae Ryerson et Praeda et invitavit eos ut comederent inciperent. Nick onerat bractea sua carnibus et acetariis. Qualiter monopolium habuit Praeda, quae solitus erat Annibali, donec pauca offis habuit. of the house to pour tea. Cum paulo minus exhaustum sensit, Nick benigne dixit van Prees: "Magnum prandium est. Anglia me admonet." "Gratias tibi." "Numquid decrevisti fatum meum?" "Noli sic melodramaticus esse. Imo rogamus te ut saltem usque in crastinum maneas. Amicos vocabo et tibi dicam quod machinas habeas". Quisque frowned. Is primum in domino levem inimicitiam fecit. Senex radicem cepit in regione subito problematum quasi locustarum pestilentia floruit. Contristari secum potuit. Sed hoc nimis arbitrarium est. "Interrogo cur detinemur?" - Interrogavit Nick. "Immo tu solus detineris. Buti laetus est hospitium meum accipere. Non puto te ad auctores ire. Nihil negotii tui est, et videris ut homo rationabilis, sed possumus. 't periculum est. Etiam cum abis, rogabo te ut vir ingenuus memineris omnium quae hic vidisti." "Penseo vis... quis," correxit Nick. "Ita. "Nick animadvertit frigus, invisum fulgor John Johnson in eius directionem iecit. Habebat causam unius diei favorem indiguisse. Probabiliter, habebant. commeatus seu coetus imperatoriae inter Van Pree vicus et vallis saltus. Dixit. "Pinge, promitto - ut vir ingenuus - non loqui si nunc redire sinitis." Gravis oculorum intuitus Van Pree conversus est ad Johnson, Howe, Tembo Nick in facies suas legere negationem. "Paenitet me" respondit van Prees. "Me quoque," mussat Nick. Prandium suum consummavit, et cigarette extraxit, in sinum braccae ad leviorem delapsum. Non est dicere se non petere. oppugnatione se satisfecisse ac deinde se resedisse
  
  
  
  . Occidens motus suos, praesertim ego suum, cohibere debet. Ne animum perdat ex improviso e garo tecto, quasi in vulneribus conligatum.
  Quo leviora abiecta, duo vascula ovalia ovi e sinu brevibus aptata arripuit. Cavebat ne eas perurbanas globulos in sinistris falleret.
  locus studuit. Aer erat habitudo; Nunc portae et aulae clausae sunt. Servus per adductius ostium in culinam ambulaverat. Cubiculum magnum erat, sed Stewart amplam expansionem gasi pulsei, sub altissimis pressionibus compressis, evolvit. Sensit parvas virgas et fuse avertit. Ille magna dixit, "Bene, si manere debemus, optimum putamus nos facere. Possumus..."
  Vox eius per sonum duplicem languentem agitantem non intercidit et sibilat ut duo bombae gasi suas criminationes emitterent.
  "Quid illa?" Van Prees rugientes et obstruxerunt medio ad mensam.
  Nick halitum tenuit et numerare coepit.
  "Nescio." - Maxwellus respondit trans mensam et sellam suam reppulit. "Spectatur quasi parva explosio. In area alicubi?"
  Van Preeze incurvatus, anhelavit, et lente concidit, sicut quercus a catena perforata vidit.
  "Petre! Quid accidit?" Maxwellus circa mensam ambulabat, flectebatur, et cecidit. Domina Ryerson caput suum reiecit quasi dormitans.
  Praedae caput in reliquiis acetariis cecidit. Qualiter suffocatus, maledictus, manum sub iacco imposuit, ac deinde in sellam suam recidit, ut inscius Napoleon intuens. Tembo, qui tribus locis ab eo aberat, Petropolim perrexit. Hoc pessimum fuit, ire non potuit. Sicut infans fessus obdormivit.
  Difficultas erat John Johnson. Nesciebat quid acciderit, sed surrexit, et e mensa abierat, olfa suspiciose. Duo canes, qui foris relicti sunt, intuenti sciverunt aliquid mali apud dominum suum esse. Vitream maceriam cum ancipiti fragore latratu feriunt, maxillas suas ingentes cavernas rubentes parvis dentibus albis instructas. Poculum fortis erat - supervixit.
  Johnson coxam manum pressit. Quisque laminam sustulit et diligenter in iugulum hominis demisit.
  Johnson regressus est, vultus placidus et sine odio, serenitas in atra. Manus coxam tenebat subito ad extremum claudicationis et plumbei brachii iaculatum. Ingemuit graviter, trahere se conabatur, fixus Visus inermis oculis. Nick Van Prees laminam sustulit et quasi orbem coercuit. Vir facile non dedit. Oculos clausit Johnson et cecidit.
  Nick diligenter laminam Van Prees remisit in loco. Adhuc numerabat centum viginti unus, centum viginti duo. Necessitas respirandi non percepit. Inter optimas artes anhelitu suo detinetur; prope ad priyatum pervenire potuit.
  Parva caerulea revolventem Hispanicum e sinu Johnsoni traxit, aliquot sclopis ex ignaro van Prees, Howe. Maxwell et Tembo. Wilhelmina e Balteo Maxwell traxit et, ut omnia ordine efficeret, saccos praedae et Dominae Ryerson scrutatus est. Nullam ut iaculis erat.
  Cucurrit ad geminas fores pincernarum et aperiens eas. Locus spatiosus, cum mirum numerum ligneorum parietum ac trium subsidiorum constructorum, vacuus erat. per colligationem cubiculum ad culinam cucurrit. In altero cubiculi fine, porta velum claudebatur. vir et mulier qui eis ministrabant fugerunt per navale ministerium. Quisque clausit ostium et occlusum custodiunt canes.
  Novus aer cum miro odore per velum molliter fluxit. Nick exhalat, pulmonem exinaniens et implens. Mirabatur si hortum culinae proximum haberet. Cursus occaecat e conspectu evanuit.
  Subito magna domus conquievit. Avium soni tantum aberant et quietae gurges aquae in camini camini.
  In thalamo iuxta coquinam, Nick volumen vestimentorum nylon quinquaginta pedum invenit. in triclinium rediit. viri et feminae ubi ceciderant tristes inermes jacebant. Solus Johnson et Tembo signa conscientiae recuperandae praebuerunt. mussat tacitis verbis Johnson. Tembo caput lentissime a latere ad latus movit.
  Nick eos primo ligavit, bullas circa poplites et talos ponens, nodis quadratis munitus. Id fecit fere sine vultu ut mate taeniae veteris.
  
  
  Caput V
  
  
  Caeterae modo paucas minutas intermiserunt. Qualiter et Maxwell talos ligavit - guys gravis erant et calcitrare non poterat ligatis manibus - sed solum manibus Van Prees ligavit et praedas et dominas Ryerson liberas reliquit. Scloplas in colapho mensa collegit et omnia exposuit, cartridges in unctam phialam cum reliquiis viridis acetariis misit.
  Cartridges cogitavit in bitumen infudit, ac deinde aliquod acetaria ex alia infudit.
  
  
  
  
  
  
  Accepit deinde laminam mundam, duas pecias grossas bubulae assae et cochleare de faba conditura delegit, et sedit in cathedra, quam in prandio occupaverat.
  Johnson et Tembo primi sunt excitare. Canes sederunt post maceriam vitream, vigilantes vigilantes, et pilum suum excitaverunt. Johnson rauce dixit, "Damne . . . . da. paenitet te .... te .... nunquam ad terram nostram venisse."
  "Terram tuam?" Quisque impeditus furca bubulae.
  "Terra populi mei. Retrahemus eam et suspendemus nothi sicut tu. Cur impedit? Putas te posse mundum imperare! Ostendemus tibi! Hoc nunc facimus, et bene facimus. More... "
  Tonus eius altior et superior factus est. Nick acriter dixit, "Tace et ad sellam tuam redi, si potes. Ego edo."
  Johnson conversus ad pedes contendit et in sellam suam desiluit. Tembo, videns demonstrationem, nihil dixit, sed idem fecit. Quisque admonuit ne tembo telo accederet.
  Per tempus Nick laminam suam purgavit et alium poculum tea e simpulo in colapho mensa effudit, commodius lana fovere in coagmentatis calefactis, ceteri Johnson et Tembo plumbum secuti sunt. Nihil illi dixerunt, modo eum intuebantur. victorem sentire voluit et ulcisci, sed osseum in convivio sensit.
  Obspectus Van Prees mixtus fuit irae et destitutionis, qui eum paene paenituit quod superiores acceperat - quasi deliquisset. Ipse silentium rumpere habuit. "Miss DeLong et nunc ad Sarisberiam revertar. Nisi plura mihi narrare velis de ratione tua... er... programma tuum. Et ego aliquas notitias aestimare vellem de Societati Taylor-Hill-Boremanis addere". " "
  "Non usquam vobiscum sum, bestia!" Buti exclamavit.
  "Nunc, Praeda," dixit van Prees voce mirae mollis. "Dominus Dona est in rerum potestate. Peius esset si sine te rediit. Cogitasne nos vertere. Da?"
  "Dimitte te? Cui? Cur? Paululum iocum habuimus. Pauca didici, sed quis de illis non dicam. Immo oblitus sum omnium nomina tua. Stultus sonat. Magnam soleo habere. Imo ad villam tuam ivi, nihil inveni nisi Miss DeLong, et nos ad oppidum reduximus. Quomodo ille sonus?"
  "Sicut mons homo loquitur," van Prees cogitabundus dixit. "De Taylor Hill." Meum fecerunt. Fortasse optimum in auro ruri. Cito vendit, sed scis. Omnis. Et consilium meum adhuc valet. Recedite ab eis. Coniunctiones politicas et potentiam habent. Interficient te, si ieris contra eos.
  "Quomodo contra eos itur simul?"
  "Non habemus quod hoc faciam."
  "Credisne problemata tua ad eas non pertinere?"
  "Nondum. Cum dies venit..." Van Preeze circumspexit amicos suos. " Rogavi, si mecum assentieris."
  Capitibus adnuit affirmative. Johnson dixit "Noli ei credere. Honky officialis est imperium. Ille ....
  "Vos non credidistis mihi?" - Van Prees molliter quaesivit. " Proditor ego sum."
  Johnson prospexit. "Me paenitet."
  "Intelligimus. Fuit tempus cum populus meus Anglos in conspectu necavit. Nunc aliqui nos Anglice vocamus sine re cogitando. Post omnes, John, omnes sumus ... homines. Pars totius."
  Nick surrexit, Hugo destrinxit et Van Prees dimisit. "Domina Ryerson, quaeso, mensam tolle cultrum et omnes alios libera. Miss DeLong, ibimus?"
  Cum expressive, quietam undam ruere, Bootie marsupium suum cepit et ianuam patio aperuit. Duo canes in cubiculum irruperunt, oculos in Nick ferientes, sed oculos suos in Van Prees habentes. Senex dixit: "Mane... Jane... Gimba... mane".
  Canes cessaverunt, caudis suis moverunt et in fuga preceperunt carnes, quas van Preez eis proiecit. Quisque praedae foris secutus est.
  Sedens in Cantore, Nick in Van Prees aspexit. "Ignosce si tea omnes vastavi."
  Videbatur ei gaudium quod in penetralibus suis micabat oculis. "Nihil mali factum est. visum est aerem purgare. Forsitan omnes melius nunc scimus ubi stamus. Pueri non puto tibi credent donec sciant te id per silentium manere." Repente Van Prees erigitur, manum levavit et clamabat: "Minime! Vallo. Bene est."
  Quisque accubuit, sentiens digitos Wilhelmina. Ad pedem arboris viridi-brunneae, ducentis cubitis, pronum hominis silhouette vidit haud dubiam. Ille oculos mirae acutos coarctavit et Vallo obscurum album membrum coquinae baculi, qui eis ministrabat, fugisse constituit, cum Nick culinam invasit.
  Nick squinted, acriter 20/15 visionem suam intendit. Vasa optica visum habuit. Et dixit : Bene, Petre, iterum res mutata est : populus tuus determinatus est.
  "Nos omnes interdum ad conclusiones salire" respondit van Prees. "Praesertim si condiciones habemus. Nemo ex hominum meorum umquam multum curritur. Unus eorum vitam mihi dedit multos annos in superbia. Fortasse sentio me illis aliquid debere. Difficile est nostras proprias causas explicare et socialis actiones. "
  
  
  
  
  
  
  "Quid de me tibi placet?" Nick curiose quaesivit et quia notula pretiosa esset ad futuram referentiam.
  " Miraris si te in via ad semitam mittere possem?"
  "Sane non. Modo ante me capere potuisti Vallo. Certe satis magnum est eum venatum me ferire".
  Van Preeze adnuit. "Recte dicis. Meum est bonum et credo verbum tuum. Veram virtutem habes, et plerumque honestatem significat. Timidus est qui metu refugit sine culpa sua, interdum bis - pungendo in tergo vel fusa. aut mulieres et pueri bombs.
  Quisque movit caput sine risu. "Me in politicam denuo ducas. Non est meum poculum theanae. Modo volo ut hoc coetus pretium per tuto..."
  Sonuit campanula, acriter, voce. “Exspecta,” inquit van Prees.” Haec porta quam praeterivisti. Non vis videre plaustrum boum in hac via.” Gradus latos cucurrit - gressus eius levis et manans, sicut iuvenile - et traxit telephonium ex cista metallica caeruleo. "Petrus adest. "Audivit". Iustum est, "abripuit, totum animum mutans." Mane e conspectu."
  Suspendit et clamat in domum. "Maxwell!"
  Exauditus est clamor. "Ita vero?"
  "Exercitus circuitus venit. M5 da mihi. Fac brevem. Codex quattuor."
  "Codex quatuor." Caput Maxwell in porticu fenestra breviter apparuit et deinde disparuit. Van Preeze ad currus ruebant.
  "Exercitus et magistratus. Probabiliter iustus reprehendo."
  "Quomodo per portam tuam obtinent?" - Interrogavit Nick. "Frangunt eos?"
  "No. claves duplicatas requirunt ab omnibus nobis." Van Preeze anxius aspexit, tensio lineas superfluas trahens per faciem suam tempestatem primum cum Nick occurrit ei.
  "Cogito nunc singula momenta," Nick dixit molliter. "Tuum codicem quattuor inter hic et saltum vallem esse oportet, et quicumque sunt, celeriter movere non possunt. Paucula plura minuta dabo. Dobie - eamus."
  Praeda aspexit Van Preez. "Fac ut ait", latrante senex. Ille manum fenestram e haesit. "Gratias tibi, Grant. Unus ex Highlanders eris."
  Buti autocinetum in gestationem compulerunt. Ad primum apicem perventum est, et post illos vicus disparuit. "Press!" - dixit Annibale.
  "Quid acturus es?"
  " Da Petro et aliis aliquo tempore."
  "Quare id faceres?" Dobis auxit celeritatem , ut gestatio currus per foramina glarea.
  "Ego multum debeo illis an interesting dies." Flare statione apparuit. Omnia, ut Nick memorata sunt, fistulae sub via ibant et utrinque ad summas pervenerunt; Unius currus locus erat. "Desine ius inter has fistulas - in statione flare."
  Praeda aliquot centum cubitis volavit, imbrem pulveris et terram aridam intermittentes. Quisque exilivit, plectrum strigare tergo dextrae PRAETORTUS, et aer exivit. Reposui pro virg.
  Accessit ad parcem, truncum ab ea plectrum removit et in digitos contorsit, donec nucleus inflexus est. Ille in fenestra praedae incumbit. "Ecce fabula nostra est cum exercitus advenit. Ex aere in strigare cucurrimus. Aerem in parce non erat. Puto esse caulem valvae haesitque. Omnes nunc opus est sentinam."
  "Hic veniunt."
  In prospectu caeli sereno pulvis rosae adeo clarus et caeruleus est ut rutilare videretur, atramento claro pinxit. Pulvis sordida tabula formatus est, surgens et dilatatus. Fundamentum eius via, effossio in bundu. Fordulus ruebat per incisura, penna rubicunda et fulva parva antennae volans, quasi antiquus cuspide hastam et vexillum machinarum aetate amisisset. Jeep secuta est portantium tres personas armatas, naves bellicas ingentes cum tormentorum machinarum gravium loco capistris. Post illas accesserunt duo sex aliquet sex, quorum ultimus erat remulco parva oneraria quae per viam asperam saltabat ac si diceret: "Ego sim minimus et novissimus, sed non minimum - haec est aqua". ll opus sitire cum ...
  Gunga Din cum rubber coronas.
  Jeep stetit decem pedes a Cantore. Tribunus in sede dextra e curru accidens surrexit et Annibale accessit. Vestis tropica stylo Britannico gerebat cum brevibus, pileum praesidiarium loco solis cacumen retinens. Non potuit plus quam triginta esse, et tensum significatum habuit qui serio suo officio functus est et miser est quia non est certus quod ius habet. Execratio militaris modernae militiae absumebatur; Dicunt tibi quod tuum est officium, sed errorem faciunt docendi ratiocinandi ut instrumento hodierno tractare possis. Nurembergae Conferentiarum et Conferentiarum Genevensium historiam in manibus habes et scito confusum quemque esse, quod significat aliquem esse mentiendum tibi. Librum Marx carpis ut videas quid omnes litigant de eo, et subito sentis te in vilica saepe sedere, malum consilium clamari audiendo.
  Problemata? “ - quaesivit praefectus et frutices circumiectas diligenter examinavit.
  Nick notavit machinam sclopetum in prima tabellariorum armatorum aspectum in ea mansisse, et praefectus numquam intra lineam ignis obtinuit.
  
  
  
  
  Ex chalybe sonant duae currus armatae proxime prodierunt, unus ad sinistram, alter ad dextram. Miles e primo plaustro descendit et celeriter stationem parvam flare inspexit.
  "A plana strigare," dixit Nick. Extendit valvam. "Plectrum malum. Ego reposui, sed mollis non habemus."
  "Habemus unum," respondit praefectus Nick non respiciens. Viam ante, bunda, arboresque proximas cum studio peregrinationis ordinariae placide lustrare pergit, omnia videre cupiens, sed quid desiderari non cogitans. Nick sciebat se nihil desiderari. Tandem aspexit Nick et currum. "Est alienus locus quem manes."
  "Quare?"
  "Prorsus claudebant viam."
  "Est ubi aer e tire exivit. Puto hic sistendum quia statione flare sola pars civilizationis visibile est".
  "Hmm. Oh, sic. An American?"
  "Etiam."
  "Possumne documenta tua videre? Non solere hoc facere, sed haec tempora sunt insolita. Facilius faciliora faciet si te non interrogavero."
  "Quid si chartas nullas habeo? Non nobis nuntiatum est hanc regionem similem esse Europam aut aliqua loca cum velo ferreo ubi insigne circa collum tuum haberes."
  "Tum dic mihi quis sis et ubi fueris." Tribunus casualiter omnes coronas repressit, etiam calce unum.
  Quisque eius passport traditur. Ille donatus vultu dixit, "Quod in primis facere potuisti."
  praefectus diligenter perlegi et in libello notas adhibui. Quasi diceret ipse: Parce strigare potuisti.
  "Impossibile est," Nick mentitus est. "Plectrum profluvio usus sum. Tu scis illos carros rentales."
  "Scio." Tradidit Nick suum passport et Edman Tour ID. "Ego Sandeman locumtenens, D. Da. Num quis in Salisbury occurrit?"
  "Magistri lan est redemptore nostro pretium."
  "Nunquam audivi de peregrinationibus educationis Edman. Suntne similes American Express?"
  "Ita. Sunt justo parvae Peregrinationis societates quae specializent. Scire potes quod non omnes egere Chevrolet. Coetus noster iuvenum mulierum e familiis opulentis constituitur. iter sumptuosum".
  "Quid mirum officium habes." Sandeman conversus ad Jeep. "Corporale, quaeso, sentinam fatigant."
  Sandeman cum praeda fabulabatur et chartas eius aspexit dum breve, gruffus miles plana fatigationem exantlabat. Praefectus inde reversus est ad Nick. "Quid hic agis?"
  "Dominum van Preez invisebamus," Buti blande intervenerunt. "Ille est calamum pal."
  “Quam delicatus,” Sandeman iucundissime respondit. "Venistisne simul?"
  “Nos nesciebamus,” Nick dixit. "Visis meam BMW prope viam collocatam. Miss DeLong mane discessi, eam postea secutus sum. Oblitus sum non habere clavem ad portam et nolui eam laedere. Itaque ingressus sum. Non scias quantum esset. Haec pars patriae tuae similis est nostro Occidenti."
  Sandeman temporis, iuvenis vultus sine expressione manebat. "Tua strigare inflata est. Obsecro, desine ac transeamus."
  Hos salutavit et transiens Jeep ascendit. Columpna in puluerem suum disparuit.
  Buti autocinetum ad viam regiam compulerunt. Postquam Nick claustrum aperiens clavem dedit ei et post se clausit, dixit, "Antequam in curru ingrediaris, volo tibi dicere, Andy, quod de te lubuit. Nescio quid." fecistis, sed scio singulas dilationes minutas Van Prees adiuvisse".
  "Et alii quidam. Placet ei. Ceteri, ut opinor, boni homines sunt qui domi sunt et ibi quiete habitant."
  Currus proximus BMW stetit et paulisper cogitavit. "Non intelligis. Johnson et Tembo etiam tibi placet?"
  "Scilicet. Et Vallo. Etsi eum non multum vidi, sicut homo qui bene facit officium suum."
  Buti ingemuit et mouit caput. Nick putabat eam vere pulchram esse in luce obscura. Crines flavos passis et vultus lassitudinem prodidere, sed procax mentum invertitur, et mandibula decoris firma erat. Multum percepit Studium in ea - cur tam pulchra puella, quae probabiliter aliquid in mundo habere posset, politicam internationalem participare? Plus quam iustum fuit solamen taedii vel momenti sentire. Cum haec puella se dedidit, magnae curae fuit.
  “Perfessus vides, Praeda,” dixit molliter. "Num alicubi sistemus ut hilares, ut hic dicunt?"
  Caput reiecit, proiecit pedes et ingemuit. "Ita. Puto me omnes istae admirationes defessi sunt. Immo alicubi desinamus."
  "Melius quam hoc faciam." Et exivit et ambulavit circa currum suum. "Permoveo."
  "Quid currus tuos?" — petivit, paret.
  "Tibi postea legas. Puto libellum meum uti posse ut peculiari tractatu proprio clienti".
  Sarisberiam versus currum leviter egit. Buti eum intuens, deinde caput in occipitio sedis imposuit, et hunc hominem, qui magis ac magis mysterium ei factus est, magis ac magis attraxit. Placuit eum formosum esse et gradum antecedere.
  
  
  
  
  
  Prima opinio fuit, cum putaret formosum et inanem, sicut multa alia, quae obvium habuit. Histrionum flexibilitas in lineamentis fuit. Vidit quam aspere in modum lapidis, sed in oculis numquam mutatam aliquam misericordiam esse voluit.
  Nec de virtute ac constantia dubium erat, sed moderatus - misericordia? Non satis recte, sed esse oportuit. Probabiliter quidam procurator gubernationis fuit, quamvis privatim detective conductus esse potuisset ab Edman Tours - patre suo? Recordabatur quomodo van Prees ab eo amicitiam exactam non impetrasset. Ingemuit, cadens in humerum caput, et manum unam in crure imposuit, non tactum sensualem, eo quod esset locus naturalis in quo cecidit. Patellam manum et calorem in pectore et in ventre sensit. Hic gestus leves magis quam amatorias blanditias in illa excitavit. Multi homines. Forsitan bene sensit in lecto, licet id necessario esset. Illa satis certa erat cum Ruth dormiebat, et postridie mane Ruth laetum et luscum somniculosum aspexit, ut fortasse...
  Dormivit.
  Nick pondus suavem invenit, bonum sensit et bonum sensit. Fovit eam. Purpured et remissa magis contra eum. Automatice autocinetum eiecit et varia phantasmata construxit in quibus Praeda variis in condicionibus iucunda versabatur. Cum ad Hotel Meikles attraxit, mussat: "Boot..."
  "Hmph...?" amabat vigilantes excitaret. "Gratias mihi somnum sinit." Plene vigilata facta est, non sesuacua sicut multae feminae, quasi iterum mundum oderant.
  Constitit in ostio cubiculi sui donec dixit "O, bibamus. Nescio ubi nunc sunt alii, quid de te?"
  "Nemo"'
  "Visne vestiri et ite prandere?"
  "Minime."
  "Odi solus comedere..."
  "Me quoque." Hoc facere non solet, sed "mirabatur se hac nocte esse veram. Noluitque eam relinquere et solitudinem cubiculi sui, vel solam mensam in triclinio ponere." Malus ordo a cella servitutis. "
  "Adfer glaciem ac primum nitri utres duos."
  Iussit occasus et menus, tum vocavit Selfridge ut Cantorem et Magistros colligere BMW adducere. Puella in phone apud Magistros dixit: "Hoc parum inusitatum est, domine Da. Extra crimen erit".
  "Consules" inquit Ian dominos. "Ego pretium capturus sum."
  "O ergo ne extra crimen sit."
  "Gratias tibi." Suspendit. Celeriter peregrinationis negotium didicerunt. Mirabatur si Gus Boyd pecuniam a Magistris accepisset. Nullus negotii erat, et non curabat, modo scire voluisti ubi omnes steterunt et quam longi essent.
  Duobus poculis delectabantur, cenam optimam cum rosaceo lagena grata, et retraxit stibadium ad lumina civitatis spectandum cum capulus et sublimatum. Praeda avertit lumina, excepto lucerna in qua linteum pependit. "Sedat", explicavit.
  "Intima," respondit Nick.
  "Periculosum".
  "Sensuale."
  Ridebat illa. "Ante annos, puella proba se in hoc situ non invenit. Sola in cubiculo suo. Ostium clausum est."
  “Conclusi,” Nick dixit hilariter. "Id virtutis praemium fuit, fastidium. An me esse virtuosum admones?"
  "Nescio." Extendit in conclave, ei inspirante conspectum longi, crurum nylon-amatum in tenebris. Pulchra erant luce; in molli mysterio paene tenebrarum duo exemplaria linearum stupendarum factae sunt. Sciebat se eos in somnio videre super vitrum suum sublimatum. Fiat - scivit bonos esse. Re vera, scivit se excellentes esse - eas saepe comparavit cum velut perfectis in tabulae emporium dominico Eboracensi Times. Exemplaria nitidae excellentiae in Texas facta sunt, quamvis plurimae feminae in scitu sua tempora absconderint et solum chartas locales fideliter legere simulent.
  Latus ad eum aspexit. Incredibilem affectum tibi dedit calidum. "Conventum" placuit. Illa cum eo valde commoda fuit. Contactum illorum in plano prima illa nocte recordata est. Wow! Omnes homines. Ita certus erat quod nihil boni erat quod eum iniquum egisset - id est cur Relinquebatur cum Ruth post primam illam cenam, quae abjecerat, nunc erat, et tanti erat: vidit eum ut plures in uno, amico, consiliario, conscio, delapsus est ad patrem, amatorem. Sciebas te in eo posse confidere. "Petrus van Prees id clarum fecit. Sensit superbiae impetum ad impressionem faciendam. Collum expandit iubar et usque ad basim suae spinae.
  Sensit manum super pectus suum et subito dextram maculam terebat et spiritum capere debebat ne saltaret. Tam mitis erat. Multa usu hoc vult? Imo natura tactus delicato praeditus, interdum quasi saltator doctus. Ingemuit et tetigit labra. Hmmm.
  
  
  
  
  
  Mirum per spatium volavit, sed volitare potuit quando voluit, brachium sicut alae extendendo. Oculos suos arcte clausit et lentum ansam fecit quae calorem in ventre eius excitabat, sicut machinae ansae in Park Santone Amusement faciebat. Os eius tam flexibile erat - quis dicere potuit labra mirifice formosa?
  Subucula eius aberat, et lacinia non absoluta erat. Coxis ut facilius illi levavit et tunicam non soluit. Tunicam illa levavit et mollibus digitis in pectore eius invenit, atque huc atque illud quasi iubas nitidis caninis esses. Odoratusque perbenigne ut homo. Papillae eius ad linguam suam portavit et intus gigglavit se non solum a iure tactus concitari placebat. Quodam die curvavit spina sua, et fecit sonum contentum. Ad duras conos carnis lente suxit, ilico erumpentes a labiis repetens, scapulis suis directis delectans, cum reflexivo delectationis damno et reditu. Fascia eius defuit. Inveniat illam meliorem esse quam Ruth aedificatam.
  Sensum ardentiorem sensit, ex delectatione, non ex dolore. Non, vibratio non accenditur. Vibratio calida, ut si unus ex illis machinis trucidum pulsantibus, totum corpus eius statim submersit.
  Labra ad pectora demissa sensit, osculans in arcto gyro humidi caloris. O! a very good person. Sensit eum periscelidis cingulum laxare, et unius fasciae globulos exsolvere. Tunc levaverunt eos, et abierunt. Longa crura extendit, sentiens tensionem musculos suos relinquere, et reponi per delectamentum, remissum calorem. "Amo" putavit, "denarium pondo" - estne id quod dicunt in Rhodesia?
  Tergo manus eius contra fibula baltei reclusit, ac paene sine cogitatione, manum vertit et discinctus est. Mollis impetu - sumebat bracas eius et breves in pavimento decidentes. Oculos suos ad tenebras aperuit. Verum est. Ah... Illa deglutivit et deliciose oppressit osculans eam et dorsum et asinum attrivit.
  Contra eum illa se premebat et respirationem producere conabatur, anhelitus tam brevis et procellosus ut inconcinnus esset. Sciebat se vere anhelantem fuisse. Digiti feminum permulcent et anhelavit, reprehensio sui abiit. Spina eius erat columna caldaria butyri dulcis et mens concordiae lebete. Post omnes, cum duo homines vere fruebantur et curabantur...
  Osculata est corpus suum, respondens anteriori impulsu et impulsu suae libidinis, qui ultimam vincula conditionata frena rupit. Bene est, opus est, bonum est. Perfectus contactus temporis sui fecit. Illa momento adligat et deinde solvitur, sicut flos floridus in movendo lento motu naturae pellatur. Ooh. Columna olei tepidi in ventre eius prope cocta, bulliente et pulsu circa cor eius delectabiliter, per plicatilem pulmonem fluens, donec calidum sentiret. Iterum deglutivit. Virgae trementes, sicut globi neon rutilantes, ab inferiori dorsi ad cranium descendunt. Illa fingebat crines aureos haerentes et sursum electricitate stabili perfusus. Utique hoc non erat verum, hoc modo visum est.
  Ad momentum reliquit eam, et convertit eam. Manebat omnino vir- gines, modo rapidus ortus et casus uberum generosorum, et rapidum spiramen monstrabat vivam esse. "Me accipiet", putavit, "ut decet." Desinit puella amando capta. Ooh. Ingemiscimus et suspiramus. Longus spiritus et susurrus "O memini."
  Illa non semel, sed etiam atque etiam iucunde percepit. Iacuit profundum calidum per iacuit diffunditur et excipitur, deinde recedit ut locum capiat proximo antecessum. Sensit sicut fabricata est sicut cactus tenuibus foliis intus, et omnes possidebantur et capiuntur. Haec scribebat et operabatur ut messem acceleraret. Madens erat maxilla, et putabat se lachrymas fundere ab taetro laetitia, sed non refert. Non cognovit ungues suos in carnem suam fodientes sicut calamistri unguium ecstaticorum cat. Terga eius inferiora proiicit, donec ossa eorum coxarum tam arcte ut pugno pressa, sentiens eam avide extendere corpus ad ejus fixuram stabilitatem.
  "Deliciae," inquit, mussat, "tam te formosam perdis, quae me terrent. Antea tibi dicere volui.
  "Dic nunc...," exspiravit.
  
  
  * * *
  Iudas, antequam se Mike Bohr appellabat, Stash Foster in Bombay invenit, ubi Foster mercator erat multarum facinorum humanarum, quae innumerae, invites, ingentes apparuerunt. Iudas a Bohr suppletus est ut tres parvas mercatores Lupum conduceret. Dum ascensor Portuguesus Iudas vehitur, Foster se sapere invenit in medio unius parvae Iudae quaestionis. Iudas voluit eos habere bonam qualitatem cocaini et pro eo reddere noluit, praesertim quia duos viros et feminas ab via obtinere cupiebat, quia eorum opera bene congruentia cum incremento suo congruebant.
  
  
  
  
  
  Coniuncti sunt simul ac navis e conspectu terrae trahebat mare Arabicum calidum et ad Columbum meridiem petens. Judas in casula sua luxuriose instructa cogitans Henrico Müller dixit, dum Foster auscultavit: "Optimus illis locus est escendere."
  "Ita," assentitur Muller.
  Foster tentabatur placuit. Expertus est quod Bombayus erat locus pediculus in pertica ad vivam faciendam, etiamsi semper sex ante gangsteras locales salit. Nimis erat quaestio lingua magna, et nimis conspicua fuisti damnare. Hic Iudas magnum negotium aedificabat et veram pecuniam habebat.
  Interrogavit. - "Visne me abicere ea?"
  Esto benignus, Iudas purred.
  Foster per singulos, femina prior, in navi manibus ligatis eos detulit. guttura scindunt, capita abscissa penitus corporibus, cadavera iugulant priusquam corpora in sordidum mare iaciant. Fascemque vestimentorum gravem fecit et proiecit. Quo finito, solum late stagnum sanguinis in navi erat, liquidum rubrum conlectus efformans.
  Foster raptim capita alia post alia jactavit.
  Judas cum Muller ad clavum stans, annuit approbans. “Descende,” iussit Mueller. "Foste, fama."
  Hic Iudas iussit oculum Nick custodire, et sic erravit, licet plus posset evenire. Sus fovebat avaritiam, mustelae mores, prudentiam niri. Nireus adultus plus canibus satur est excepta Ridgeback femina Rhodesian, sed sphinges in minimis circulis cogitat et ab hominibus superatus est qui tempus habuerunt arma ex fustibus et lapidibus fabricandi.
  Iudas Foster dixit: "Ecce Andreas Grant periculosum est ab eius conspectu manere. Curemus eum".
  Nireus Foster cerebrum statim concluditur se recognitionem acquirere per "curam" de Grant. Quod si impetrasset, cognitum iri verisimile est; Iudas se opportunissimum existimavit. Proxime accessit.
  Hic erat vir qui vidit Nick Meikles hoc mane discedere. Parvus, eulta homo, validis humeris innixus nivi. Ita dissimulans apud populum in sidewalks Nick eum non animadvertit.
  
  
  Caput VI
  
  
  Quisque ante lucem expergefactus capulus imperavit simul ac cubiculum muneris incepit. evigilans Buti osculatus est, notans cum gaudio animum suum aequasse; jocus amoris magnificus erat, nunc tempus est novi diei. Tuum vale perfectum fac et exspectatio sequentis osculi multis difficilibusque momentis facilior erit. Capulum suum post longum vale amplexum bibit et elapsus est postquam exedram repressit cum omnia clara erant.
  Ut Nick tunicas lusorias purgabat, Gus Boyd apparuit, splendidus et hilaris. Aerem in conclavi traxit. Quisque mentis frons, aer Conditioner totum unguentum praedatum non abduxerat. Gus dixit: "Ah, amicitia. Mira varia et mutabilis semper femina."
  Nick ad rictum habuit. Homo perspicax et latine versatus est. Quomodo hoc interpretari vis? Estne femina semper mutabilis?
  "Malo felices clientes," Nick dixit. "Quid Janet agis?"
  Gus aliquod capulus se effudit. "Dulce crustulum est. Lipsticka est in uno illorum poculorum. Toto loco clues relinques."
  "Minime, non," Nick colapho non inspexit. "Non ante aliquid posuit. An omnes aliae puellae... uh, laetus Edman conatus?"
  "Hunc locum omnino amant. Querela nulla damnat, quae, ut scis, insolita est. Novissimo tempore nox libera erat ut cauponas explorare possent si vellent. Uterque eorum diem habebat cum una harum coloniarum specierum; et tulerunt.
  "Numquid Ian Magistri pueros ad hoc faciendum dederunt?"
  parvipendens Gus. "Fortasse. Hortor. Et si magistri paucas quaestiones in cena deponunt, numquam sapiunt quamdiu bene iturus est."
  "Numquid adhuc Sarisburia hac pomeridiana relinquemus?"
  "Ita. Ad Bulawayo volemus et mane comitatum in subsidiis sumemus."
  "Potesne sine me?" Quisque lucem avertit et ianuam SOLARIUM aperuit. Splendor solis et recentis aeris cubiculum replevit. Gus cigarette dedit et ipsum incendit. "Ego te ad Wankie coniungam. propius spectare ad auri condicionem volo. nothos adhuc percutiemus. fontem habent et eo utamur nolunt."
  "Certe." — Gus humeros. "Est tota exercitatione. Magistri officium in Bulawayo habet quod processus illuc transfert." Nam, quamvis Annibale placuisset, eum perdere gavisus est - diu vel ad breve tempus. Maluit dare apicibus sine vigilantia - bonam recipis partem longi itineris sine ministris et baiulis amissis, et erat optima taberna in Bulawayo, ubi faeminae omnem frugalitatem solent amittere et dollaria quasi denarii consumpta. Sandawana emerant smaragdos, utensilia aeris, producta ex oryges et pellibus zebrarum in tanta quantitate ut semper sarcinas singulas amet componeret.
  
  
  
  
  
  Legatos cum copia habuit. Novissimo tempore eius participes fuit $240. Non malus est in horae statur. "Cave, Nick. Via Wilson hoc tempore longe alia est quam cum eo prius negotiatus sum. Homo, qualem bullshit eduxisti!" Caput ad memoriam quassavit. "Periculosus, puto, factus est."
  "Ita habes eandem impressionem?" Nick winced, costas valde sentiens. Quod e tecto Van Preez cadere non aliquem adiuvat. "Hic homullus homicida niger esset. Visne ante non animadvertere? Cum auri unciam triginta dollariis emisti?"
  Gus erubuit. "Cogitavi, damnare, nescio quid intellexi. Haec res gestatione incepit. Ilicet, opinor, si cogitas, erimus in magna impedita si quid siet. Ego' m periculo accipere volens. "sed mihi placet spectare res dissident."
  "Wilson sonuit sicut ille voluit cum dixit nobis oblivisci de negotio auri pipeline vel sociorum eius. Investigemus quid sit si possumus."
  "Adhuc credis esse Aureum Tusks. Andy?"
  "Minime." Erat quaestio satis simplex, cui Nick directam responsionem dedit. Gus scire voluit si cum realistica operaretur. Paucos emere possunt et eos aurum pingere. Caules dentes ex auro factis ad sanctiones circumvenientes et adiuvant hanc productum in Indiam vel alibi. Londoniam usque. Sed nunc amicum tuum ex India rectum esse puto. Multae bonae sunt centum unciae ex Rhodesia venientes. Animadverte non dixit chiliogrammata, P., fasciculos agasones, nec aliquid vocabulorum fundae smugglerorum uti. Vexillum Delicatum, repagulum. Delicatus. Tam grata est ut eas in fundo viduli peregrinationis tuae sentias - post consuetudines ingrediaris".
  Gus risit, phantasia persequimur. "Immo - et dimidium duodecim ex illis, cum sarcinas nostras emissas, melius futurum esset!"
  Nick eum in humero patulum et in aulam descenderunt. Reliquit Gus in triclinio atrio, et abiit in plateam solis. Foster secutus vestigia.
  Stash Foster magnam descriptionem Nick et imagines habuit, sed semel iter ad Pastores recensuit, ut ipse Nick videre posset. Confidens in homine. Quod non intellexit Nick fuisse mirabiles photographicas oculos et memoriam, praesertim cum intendit. At Dux, in experimento moderato, Nick semel sexaginta septem photographicas peregrinorum revocavit et cum nominibus suis respondere potuit.
  Nullo modo sciendi Stash erat quod, praeter Nick inter emptores coetum ambulans, Nick directo obtutu apprehendit eumque sphingem inscripsit. Aliorum hominum sunt animalia, objecta, motus, singula cognata, quae memoriam ejus juverunt. Stash accurata descriptio.
  Quisque alacer ambulatione fruebatur - Salisbury Street, Hortus Avenue, Baker Avenue - ambulabat cum turba erat, et cum pauci homines ambulabant, bis ambulabat. Novus eius ambulat iratus Stash Foster, qui cogitabat: "Quam nucem! Nihil circa eam questus est, nihil facere potes: stultus fabricator est. Pulchrum est magnum illud sanum corpus sanguinare, spinam rectam videre et illae. latos umeros, tortos, solutos, tortos, latosque labra perstringens altissimas malas pelles, donec magis ape- riorem quam umquam aspexit.
  Erravit cum Nick dixit se non ire quoquam, nihil facturum. Singulis momentis animus AXman intentus, cogitans, recordans, studebat. Cum longam ambulationem finivisset, nihil fere sciebat de praecipua regione Salisburiensi, et sociologus laetus fuisset suas impressiones habere.
  Nick tristatur de inventionibus suis. noverat exemplar. Cum pluribus in mundo regionibus fuistis, facultates vestras aestimandi circulos sicut lens late-angulum dilatant. Angusta sententia laboriosos, sinceros sciuros patefaciet, qui civilitatem civilem ex fortitudinis ac laboris natura extorserunt. Occaecat piger. Quid illi de illo? Nonne nunc meliores quam semper gratias agunt Europae sollertiae ac liberalitatis?
  Hanc picturam vendere facile potuisti. Unio Meridionalis in Americae Foederatae Re Publica pluries emptus et fabricatus, ab Hitleris fautoribus, a truci Americanis a Boston ad Los Angeles, praesertim a multis Dicasteriis vigilum et vicecomitis officiis. Similia KKK et Birchers gestas fecerunt eam digerendo et serviendo sub novis nominibus.
  Pellis nigram esse non habet. Fabulae erant contextae de rubra, flava, brunnea et alba. Nick sciebat hanc condicionem facilem esse creare quod omnes homines duas explosiones fundamentales in se - metus et culpa portant. Timor factu facillimum est. Insecutum habes officium torquem aut caeruleum album, libellos, curas, tributa, laborem, taedium aut in posterum despicis.
  
  
  
  
  
  Hi sunt competitores, publicanorum comestores, qui officia functionum frequentant, scholas frequentant, plateas ad vim paratas vagantur, in angiportum diripiunt. Deum fortasse non cognoscunt, sicut tu.
  Culpa insidiosior est. Unusquisque semel vel millies cerebro suo avectus est per perversionem, masturbationem, raptum, homicidium, furtum, incestum, corruptionem, crudelitatem, fraudem, stuprum, et tertiam capiens martini, aliquantulum in reditu suo fraudans, vel de cop. quinquaginta tantum quinque, cum septuagenarius esset.
  Hoc tu scis non potes. Esne bene. At illi! Deus meus! (Ipsum non vere amant.) Omnes amant tempus et — bene quidam eorum, nihilominus, omnem casum.
  Nick in angulo stetit, populum intuens. A duobus puellis in mollibus bombicis coquit et sol pileis ei risit. Ille subridens dereliquit ut post se ambulet formosa puella. fulsit et erubuit. taxi ad munus ferriviarii Rhodii arripuit.
  Stash Foster secutus est, aurigam suum ducens dum taxi Nick spectant. "Ego iustus urbem videbo. Dextram quaeso ... nunc illuc."
  Incommode, tertius taxi in pompa mira erat, et vector eius aurigam mirari non conabatur. Dicit ei: " Vade ad numerum 268 et ne perdas." Spectabat Nick.
  Quia equitas brevis erat et taxi Stash inaequaliter et non constanter in cauda Nick movebatur, homo in tertia taxi non animadvertit. Ad officium ferriviarium, Stash taxi suos dimisit. Tertius e curru surrexit, aurigam solvit et confestim in aedificium Nick secutus est. Is cum Nick as AXman deambulavit longum, frigus, erro texit. "Domino Da?"
  Nick conversus et advocatus recognoverunt. Aliquando ei videbantur scelestos professionales recte cum dicerent "odorare virum in veste civili". aura erat, radians subtilis. Hic erat procerus, gracilis, athleticus. Gravis Guido, circiter quadraginta.
  "Respondet," respondit Nick.
  Ostensus est casui corio in quo identitatis et insigne. "George Barnes. Copiae Securitatis Rhodesian."
  Quisque chuckled. "Quicquid erat, non feci."
  Lusus defecerunt quod cerevisia ex factione nocte ante per errorem aperta erat. Barnes dixit, "Locus Sandeman rogavit me ut loquerer tecum. Dedit mihi descriptionem tuam et vidi te in Avenue Horti."
  Nick mirabatur quousque Barnes eum secutus fuerat. "Quod lubuit Sandeman. Putat ego impetro lost?"
  Barnesius adhuc non ridebat, facies eius perspicua gravis manebat. Linguam Anglicam septentrionalem habuit, sed clare et intellegenter locutus est. "Meminerisne videre locumtenentem Sandeman et suos coetus?"
  "Ita vero. Adiuvit me cum puncturam haberem."
  "O?" Patet, Sandeman tempus non fuit ad omnia singula explenda. "Bene, ut videtur, postquam te adiuvit, in malum cucurrit. Eius circuitus in rubo circiter decem milia passuum a primordio Praeses, cum sub ignem venisset. Quattuor ex suis interfecti sunt."
  Quisque cecidit dimidium-risu. "Me ita paenitet. Nuntii sic numquam iucundum est."
  "Potesne prorsus mihi dicere quem apud Van Prees vidisti?"
  Quisque latum mentum perfricuit. "Videamus - erat ipse Petrus van Pree. Homo bene comptus senex, qui unum ex nostris rancheris occidentis aspexit. verus ille qui in ea laboravit. circiter sexaginta, opinor. ornatus est..."
  Van Prees novimus, Barnes renuebat. "Quis alius?"
  "Bene erant duo viri albi et mulier alba et de quatuor vel quinque viris nigris cogitare. Etsi videre possem eosdem homines nigros venientes et euntes, quia genus vidi similes - tu scis." "li. ».
  Nick, locum supra Barnesis caput cogitabundus intuens, suspicionem videt per faciem hominis micare, morari, ac deinde evanescere, renuntiatione substitutum.
  "Non meministi nomina aliqua?"
  "No. non erat talis cena solenni."
  Quisque eum exspectabat ut praedas adduceret. Noluit. Forsitan Sandeman nominis sui oblitus, eam tanquam parvam dimisit, vel Barnes ob causas suas retinebat vel separatim interrogabat.
  Accedunt Barnesius mutavit. "Quomodo tu Rhodiia similis?"
  "Lepidum. Nisi me in circuitu miror insidiarum. Latrones?"
  "Minime, politice, ut te bene nosti. Sed tibi gratias ago quod animo meo pepercisset. Quomodo insidias istas esse scis?"
  "Ego nesciebam. Satis perspicuum est, vel fortasse mentionem tuam in sentibus coniunxi."
  Accesserunt ordo telephones. Nick dixit, "Ignosce me vocare volo."
  "Scilicet. Quem vis videre in his aedificiis?"
  "Rogerus Tillborn";
  " Roggy ? Ego eum bene novi. Voca et ostendam te officio suo."
  Nick vocavit Meikles et Dobie vocatus est ad videndum eum. Si Rhodii vigiles vocarent id cito audire potuissent, ante AX essent, de quo dubitabat. Quae cum respondisset, breviter de Georgio Barnes interrogationibus ei narravit et exposuit se solum ad van Prees notificationem admisisse. Praeda gratias egit, additque: "Vide te in Victoria Superavit, cara."
  "Spero ita, puella. Have tempus bonum et placide ludere."
  Si Barnes vocationem suspicatus est, id non ostendit.
  
  
  
  
  Roger Tillborn, director operationum Rhodiorum Railways, in summo laquearia officiorum apparebat sicut tabulae Jay Gould. Lignum unctum multum erat pulchra, odor cerae, supellectilis gravis, et tres motivum magnificum exemplar, unumquodque in sua mensa de virga longa.
  Barnesius induxit Nick ad Tillbornum, virum brevem, tenuem, celerem in causa nigra, qui quasi dies fabulosos habebat in opere.
  "nomen tuum accepi a bibliotheca "Railroad Age" in Novi Eboraci," Nick dixit. "Ideo scribere articulum ad complendas imagines ferriviariarum tuarum. Praesertim vestrae locomotivae Beyer-Garratt".
  Quisque vultus Barnes et Tillborn commutati non deesset. Videbatur dicere "Fortasse, fortasse non" - omnis invitus nebulo videtur cogitare se aliquid posse dissimulare ut diurnarius.
  "Adulatus sum," Tillorus dixit, sed non dixit, "Quid faciam tibi?"
  "O, nolo te aliquid facere, dic mihi ubi imaginem photographicam unius e Unionis Germanicae classis 2-2-2 plus 2-6-2 vaporis locomotivorum cum inclinata piscina ante aquam. Nescio quid, quales sunt in Civitatibus, et non puto eos diu usurum esse.
  Satisfactum, leviter vitreae aspectum per gravia Tillborn sparsa lineamenta. "Ita. A valde interesting engine." Perscriptorem scrinii gigantis aperuit et imaginem photographicam protulit. "Ecce photographicam cepimus. Prope photographicam autocineti. Nulla vita, sed singula pulchra".
  Quisque studuit et adnuit admirans. "Besta pulchra est. Pulchra est haec emissa..."
  "Potes eam habere. Notas nonnullas fecimus. Si uteris, in Railways Rhodio innititur. Nonne vides exemplum in prima illa tabula?"
  "Etiam." Nick conversus vidit parum motivum lucidum et amorem suum in conspectum posuit. "Aliud Garratt. GM genus quattuor cylindrici. Plurimum machina mundi currit in aggere sexaginta librarum."
  "Recte! Quid dices si adhuc opus esse dixi tibi?"
  "Minime!"
  "Etiam!"
  Donec gravida elabitur. Quisque vidit mirari et delectari. Ille vehementer meminisse conatus est quot motrices singulares essent. non potuit.
  Georgius Barnes ingemuit et traditur Nick card. "Video te duos bene valere. Dominus Da, si quid meministi ex tuo itinere ad Van Prees qui me iuvare potuit vel Sandeman locumtenentem, sciesne?"
  "Certe dicam." "Tu scis me nihil memorem esse," Nick cogitatio, " Speras te in aliquid offendere, et te invocare et inde operam dare." "Vos noscere".
  Ne abeuntem quidem observavit Tillnatus. Dixit: "Certe meliores occasiones photographicas circa Bulawayo habebis. Vidisti imagines David Morgan in Impedimentis?"
  "Ita denique"
  "Quomodo sunt impedimenta tua facere in Civitatibus Foederatis Americae? Miratus sum ..."
  Nick vere media hora colloquii ferriviariae fruebatur et gratus est ob singularem inquisitionem Railviae Rhodiorum et eius extraordinariam memoriam. Tillborn, verus ventilabrum, opus suum amans, ostendit ei imagines ad historiam onerariae patriae pertinentes, quae inaestimabilis esset pro diurnario reali, rogans eum ut tea mitteret.
  Cum colloquium in certationis aerem et salsissimus vertisset, Nick suum motum fecit. "Unitates impedimenta et nova genera magnarum, specialium carrorum onerariorum nos salvant in Civitatibus Foederatis," dixit. "Milia parvae onerariae subsidia relicta sunt. Ego auguror te eandem quaestionem habere cum Anglia."
  "O memini." Tillborn ad gigantem map in pariete ambulavit. "Vide caerula notas? Insolens driveways."
  Nick ei iunxit caput quassans. "Admonet me viae nostrae occidentalis. Fortunate plures novae viae accessus ad res novas sunt. Gigas planta vel nova mea magna tonagium providens. Credo cum sanctionibus nunc magnas plantas aedificare non poteris. Situs constructio fuit moratus est."
  Donec ingemuit. "Es ita recte. Sed dies veniet..."
  Quisque secreto annuit. "Certe mundus scit de negotiatione tua interlineari. Ex itineribus Lusitanis et Africae Australis ad Zambiae et cetera. Sin Sinenses hanc viam aedificant, minantur..."
  Possunt. Partes habent opus in lustrat".
  Nick monstravit rubram notam in linea ferriviaria prope terminum in via ad Lourenco Marquez. "Ego bet's novum oleum vecturae situm pro off-roading et effercio. Habesne satis pro illa potestate?"
  Genitivus aspectus delectatus est. "Recte dicis. Nos omnes potestates quas habemus uteris, quare etiam Beyer-Garratts curritur. Modo non satis pellentesque sed."
  "Spero te numquam satis. Etsi putem te officialem sedentem esse, eorum efficacia frui . . ."
  "Non sum plane certus." Donec ingemuit. "Sed progressus sisti non potest. Diesels faciliores sunt in cancellis, sed vapores motrices oeconomicae sunt. Ordo pellentesque habemus".
  "Non quaeram te quae patria."
  "Quaeso ne. Non habeo tibi dicere."
  Quisque digito suo in alia marca rubra ostendit. "Ecce alius novus, haud procul a Shamva, Tonagium Decern".
  
  
  
  "
  "Ius est. Aliquot cars in hebdomade, sed crescent."
  Nick secutus est vestigia in tabula geographica, apparenter curiositate casuali. "Ecce alter unus est. Solidum spectat."
  "Oh, Immo. Taylor Hill-Boreman Shipyard. Mandata nobis dant aliquot dies carros. Intelligo officium mirabile fecerunt. Spero eum sustentare."
  "Hoc est magnum. Variis in die raedis?"
  "O, est. Syndicatus eum percussit. hospites exteri et omnes qui his diebus satis tacent, sed quomodo aliquis occlusus est cum carros inde aliquando interdiu colligimus?" Tabellarius parvam eis dare volui, sed quis parcere non habemus, itaque suis iussi sunt."
  "Ex isdem sumo patriam, in qua iusseris, Diesels." Nick risit et manum levavit. "Ne dicas ubi!"
  Dominus suo in chucle iunctus. "Non ero."
  "Putasne me imagines quasdam novarum eorum ortorum accipere? An ... uh, undiplomatica sit. Non valet coniciendum."
  "Nolo. Tot alia bona argumenta sunt. Sunt maxime secreta guys. Dico, seiunctis et omnia operantur. The Highway Patrol. Etiam turbantur cum nautae nostri ingrediuntur, sed possunt Facere aliquid de hoc non possum, donec res suas obtineant. Loquela parva de illis abutens auxilio negligit. Rumor, credo, nemo sanus operarius male agit. Non potest producere exitum sicut illud, et erit tibi de hac tabula laborans aliquid dicere."
  Quisque reliquit cum calidum handshake et bonum affectum. Placuit Rogero Tillborn exemplum equi ferrei Alexandri mittere: American Locomotives. Officialis meruisse. Plures currus a die Taylor Hill Boreman!
  In rotundo evolutionis structurae complexu, Nick moratus est ad imaginem photographicam Ceciliae Rhodiae iuxta agmen Rhodiorum primo. Oculi eius semper circumspecti videbant hominem in atrio ambulare, quem modo reliquit et retardavit, cum vidit Nick... vel alia de causa. Pedes aberat octoginta. vage nota respexit. Nick prodidit. Statuit non recta in viam exire, sed per porticum longam, mundam, frigidam et obscuram ambulare, sol per fornices ovales quasi ordines strictarum hastarum lutearum perrumpit.
  Quamvis Tillborn favore, Railviae Rhodiae videri possent in eodem esse loco ac reliquo orbe terrarum. Pauciores viatores, maiora et longiora onera, pauciores personas et facultates pauciores tractaverunt. Dimidia officia in porticu clausae sunt, nonnullae fores obscurae adhuc portantes signa nostalgici: "Sarum Procurator Sarcinae." Accessiones ad dormientem currus. Tessera adiutor.
  Post Nick, Stash Foster rotundam peruenit et in cedentem AXman agmen prospexit. Ut Nick dextram convertit, alium transitum ducens ad vestigia et antemnas instruendas, Stash cito in globulos eius ocreas movetur et mox circa angulum constitit ut Nick gradum in area stratae spectet. Stash erat ab ea lata retro pedes triginta. Locum prorsus elegit, sub scapula et ad sinistram spinae, ubi cultrum suum durum, altum, horizontalem iret, ut inter costas incisas eligere posset.
  Quisque miro turbat sensit. Verisimile fuit quod acri auditu eius suspectum lapsus Stash paene tacitum pedes deprehenderat, vel odorem hominis in rotundo commorantis post Nick aedificium intrantis glandulam in Nick naribus primitivam excitavisse atque admonere. ut cerebrum moneat. Sed hoc factum fuit quod Stash indignetur, et Nick nesciebat, quod nullus equus vel canis adiret Stash Foster vel iuxta se stare sine rebellando, tumultuantes, et volentes impugnare vel aufugere.
  Atrium olim erat locus occupatus ubi machinis et machinis recipiendis ordinibus cessabant et nautae cum magistratibus vel commeatibus colloqui cessabant. Erat autem munda et deserta. A tristique machinam transierunt, diuque van trahentes. Nick auriga manum suam levavit et eas a conspectu evanescet observavit. In cars insonuit et repulsa est.
  Stash circum gladium digitos clausit in vaginis affixis balteo gestavit. Poterat attingere, sugens in aere sicut nunc agebat. Suspendit, corio assecula inflexo sedit. Amabat loqui cum hominibus, smugly cogitans: "Si modo scires! cultrum in sinu meo habeo. Posset esse in ventre tuo secundo."
  Ferrum Stash erat ancipiti cum capulo chunky, brevi versione propriae Hugoni Nick. Lamina eius quinque-unciae non erat qualitas superioris Hugonis, sed Stash acutas utrinque retinuit. Placuit levi acuto lapide quem in sinum suum gestabat. Habeto eam in latere dextro - move a latere in latus - ejice eum! Et iterum inserere potes antequam victima tua ab ictu convalescat.
  Sol in ferrum relucebat, ut Stash depressum et firmum tenuit, ut occideret, confodere ac ferire ac prosilire. Intuitus est illico in Nick's dorsum quo extremum iret.
  Minibuses ruebant in via
  
  
  
  
  
  - Nick nihil audiebat. Nihilominus loquuntur de gubernatore Castellux Gallico pugnatore, qui oppugnatores in cauda sensisse dicebatur. Una die tres Fokkeri ad eum volaverunt, unus duo-tres. Castellux eiectat, duo et tres.
  Solaris fortasse flamma fuit quae e spatio in herbam propinquae fenestrae emicuit, vel fragmentum metalli quod parumper repercussum est ad capiendum oculum Nick et eius sensus excitandos. Numquam reperit - sed subito deflexit caput ad reprimendum reditus sui vestigia, et vidit faciem sphinges in se emissam minus octo pedibus ablatam, ferrum vidit.
  Nick dextrorsum cecidit, sinistrum crus propellens, corpus curvans. Stash solvit propter intentionem et flexibilitatem defectus. In Nick tergo maculam sequi conatus est, sed impetus eius longius eum nimis celeriter extulit. Fregit, convertit, retardavit, extremum cultelli projecit.
  Securis Rector ad Pugnam Hand-ad-Hand suggerit: Adversus hominem proprie cultrum tenentem, primum calcitrare velocem testiculis vel currendo considera.
  Plus hic est de armis et sic de inveniendis, sed nunc Nick intellexit illas duas primas munitiones non laborasse. Erat deorsum et nimis tortuosum ad stimulum calcitrandum, et ad cursus...
  Ferrum ei durum et quadratum in pectore percussum est. Ille in dorsum torsit et tremefactum doloris Sensit extremum, dextra papilla subit, et hebetem sonitum fecit clangorem. Stash instabat supra se, proprio fonte potens. Nick dextra carpum letale arripuit laeva manu, reflexes velocis et subtilis sicut magister rudium discipulorum impetum repellens. Stash flexis genibus et conatus est migrare, subitam sollicitudinem sentiens de vi opprimendi tenaci, quod a duobus-ton pondere post illud tenere videbatur, et vis satis ossa in brachio frangere.
  Newbie non erat. Cultellum manum vertit ad Pollex Nick - inconstantem discursum, quo ars quaevis mulier activa posset se a potentissimis viris liberare. Nick sensit tenacitatem suam lapsus ob rotationem brachii; ferrum prohibuit ne Wilhelmina. Ille se stringit, et totis viribus muscularibus impulit, retro quatuor vel quinque pedes Stash jactans, sub cultello ejus fracto sub ipsum tenaci.
  Stash stateram suam recuperavit, iterum ad percutiendum paratus est, sed momento substitit cum rem mirabilem vidit: Nick manicam tunicae et tunicae sinistrae manicam suam ad Hugonem liberandum discidit. Stash iterum iterumque iterumque micare ensem vidit alterum, apicem virgae suae a suo.
  vulum. Oppositum ense columba, cum exiguo ictu ad laevam retorquens, et sursum e quadrante detrusit. Sensit superiorum musculi ferrum et brachium sursum portare, et terribiliter nudum et inopem sensit, dum recuperare temptabat, retrahere ferrum et brachium et iterum resecare. Ad pectus manum pressit iterum, quod terribiliter tergiversante ferro in quem obvium surrexit, transfretavit, et in iugulo percussit. anhelavit, prostravit hominem se humo elevatum, et horrorem sinistrae suae sinistrae manus surrexerunt, sicut truncus lapidis dextri. Vertere nisus est, ferire latus.
  Horrendus ille ensis ad dextram contorsit ut Nick coniecit, et Stash stolide manum ad eluendum movit. Quisque pressionem sensit carpi obstructionis eius et leviter pressit et directe in arma Stash supervenit.
  Stash scivit venire. Id sciverat, ex quo primum illud momentum micans ad fauces ibat, sed momento temporis se conservasse et conciliaturum arbitrabatur. Terrorem et terrorem sensit. Victimam manibus ligatis non distulit...
  Cerebrum anxium adhuc clamabat in praeceptis corporis superexer- tis, cum pavor eum comprehendit, simul cum scapula Nick, quae iuxta malum Adami suum intravit, et per iugulum et medullam medullae perfecte transivit, extremum exserta ut anguis lingua metallica. , fub his hairline. . Dies rubet et atra micat aurea. Novissima colore flammeo Stash quam umquam vidimus.
  Quo facto, Nick Hugonem abduxit et abierat. Non semper statim moriuntur.
  Stash lato cruento conlectus iacebat. Exemplaria rubra in semicirculis obrepserunt. In ruina eius caput ferit. Guttur praecisus vertit quod clamorem dici potuit in luculentum et stridorem.
  Nick cultrum Stash impulit et hominem lapsum scrutatus est, a sanguine morans et quasi larum loculos ad cadaver legit. vidulum suum et chartae casum tulit. Extersit Hugonem in scapula hominis alte in umero, ubi falli posset humano sanguine, manum volutans quae eum in dolore mortali attrectabat.
  Nick ad ostium aedium rediit et expectabat spectans. Convulsiones Stash decrevit quasi ludibrium ventorum decurrentis. Ultimum agmen movit, et Nick gratus fuit quod nulla suggestio seu casula in fine ejus erat. In coemiterio quies erat. Ambulavit per porticum ostium in platea invenit parum adhibitum, et abierat.
  
  
  Caput VII
  
  
  Nick Meikles rediit. Vanum est taxi vocare et magistratus alio tempore dare. Barnesius iudicabit se interrogari de morte in aedificatione ferriviaria, et longa ambulatio flexibilis unitatis temporis est.
  
  
  
  
  Diurna emit cum per lobby transivit. In cubiculo suo vestes frigidas super pectus eius incisum infudit, et chartae casum et crumenam de homine sumptam examinavit. Narraverunt ei parum aliud quam nomen Stash et inscriptio in Bulawayo. Alanus Wilson eum mitteret? Millies, cum tu protegis aspera, sed non potuit credere ipsum stilum Wilson fuisse.
  Relinquens Iudam - vel "Mike Bohr" vel aliquis alius apud THB. Gus Boyd, Ian Masters and even Peter van Prees, Johnson, Howe, Maxwell... Nick ingemuit. Tesseram rostro e crumena sua pecunia numerata, crumenam secans, omnia quae poterat in fraxinis comburebat, reliquos in latrina feroces.
  Fabricam tunica, camisia et subucula diligenter examinavit. Solus cruor e proprio scalpere cultello erat. Tunicam suam et tunicam in aqua frigida lavit et in scissuras scidit, pittacia a monilibus removens. Qui tunicam suam mundam evolvit, ad Hugonem, qui nudo brachio ligatus erat, tenerrime et dolenter respexit. Vocatis magistris magistratum iussit currum.
  Tui iaccam noli dare; Barnesius recte hoc habet. Officinam longe a deversorio invenit et eam reficere rogavit. Pauca milia passuum ad Seloum, miratus agros, ad urbem revertitur. Ingentes luci arborum fructiferi modo sicut partes Californiae spectaverunt, lineis longis irrigationis et ingentes tractores sprayers. Quadam die vidit plaustrum equinum ductum cum sprayers et ad speculandum quomodo occaecat eicerent. Negotiationem suam perituram credidit, sicut in pickings bombacio Dixie. Mira arbor animum advertit et suis philosophicis utebatur ad utrum candelabra esset an gigas Asclepias.
  Barnesius in deversorio VESTIBULUM exspectavit. Percontatio erat accurata, sed nusquam. Sciebat Stash Foster? Quomodo ab officio Tillborn ad deversorium suum revertitur? Quod tempus venit? Sciebatne quisquam qui partium politicarum in Zimbabuia pertinebat?
  Quisque admiratus est quod solum omnino honestum responsum dedit ad ultimam quaestionem. "Minime, non puto. Nunc dic - quare interrogationes?"
  "Homo hodie in statione ferriviaria ad mortem confossus est. Circa tempus ibi eras."
  Quisque obstupuit. "Nonne - Roger? Oh non..."
  "Non, non. Virum rogavi si scires. Foster."
  "Visne describere?"
  Barnesius fecit. Quisque humeros. Barnes reliquit. Sed Nick se delectari non permisit. Aliquam quis dolor erat.
  Currus ad Dominos rediit et DC-3 per Caribou ad castra principalia in Wankee National Park volavit. Placuit in castris principalibus recentem frequentiam invenire. Procurator eum suscepit ut unum e comitibus in pretium Edman, ut mane veniret, eumque in commoda thalamo duos chalet - "Libera prima nocte" constituit.
  Quisque cognoscere coepit negotium comitatus.
  Etsi Nick de Wankie National Park legerat, obstupuit. Sciebat quinque milia passuum quadrata domi esse ad septem milia elephantorum, bubalorum greges ingentes, rhinocerotes, zebras, camelopardales, pardos, orygem infinita varietate, justos alias species, quas ne meminisse quidem poterat. Nihilominus, Praecipua Castra tam commoda erant quam cultus civilis effectus esse potuit, cum airstrip ubi CAA DC-3s nuper exemplar carros ac minivanos innumerabiles occurrerunt, nigri et albi striati sicut zebrae mechanicae.
  Reversus ad principale hospitium vidit Bruce Todd, virum Domini Ian - "stellae eu" - in ostio stantem.
  Nick salutavit: "Salve, audivi te venit. Placetne tibi?"
  "Magna. Tam mane sumus..."
  "Sum genus deinceps speculator. Reprehendo sicco cella et carros et supellectilem. Sententia sicut solis occasum?"
  "Cogitatio bona." Ambulaverunt in taleam cocktail, duo iuvenes qui oculos feminarum adamaverant.
  Super cupam et nitrum, Nick corpus dissolutum, sed mens strenua erat. Consentaneum fuit Magistris "virum provectum" mittere. Potuit etiam, vel verisimile, athletam Sarisburiensem Todd cum George Barnes et Robore Securitatis Rhodiianae implicatum esse. Nempe Barnes visum est ut caudam suam aliquantisper "Andree Grant" poneret; praecipuus suspectus fuit in Fosteri morte aliena.
  Cogitabat de illis curribus quae THB mine complexu quotidie relinquunt. Punctum non erit in mercium. Forsitan Chrome vel os nickel et aurum latent in utro raeda velint? Esse dolor et practicus. Sed vehicula? Eae haec supellectile madent! Pondere asbesto naves meminisse conatus est. Dubitavit de illis legisse quod meminisse non posset.
  Sanctiones - ha! Nullam certam sententiam de iure quidque iniusto, neque de re publica quaeri, sed de re publica veteres adhibuit: ubi satis sui commodis versatur, cetera praecepta non valent.
  
  
  
  
  
  Verisimile est Wilson, Magistris, Todd, et alios prorsus scivisse quid THB ageret et probaret. fortasse etiam mercedem acceperunt. Unum pro certo erat: in hoc situ solum in se ipsum niti potuit. Ceteri omnes suspecti.
  Et percussores quos Iudas mitteret, vim efficacem percussorum quos per Africam potuit misisse? Homini convenit. Hoc significatum plus pecuniae in sacculo habuit et multis inimicis invitis eum adiuvit. Aliquando etiam mercenarii sui erunt utiliores. Aliquando... Yeah, cum novo Nazis.
  Tum de praeda, Johnson et van Preez cogitavit. Non apta forma. Non potuisti putare eos modo pecunias moventes. nazistarum? Hoc vere non ita est. Et Domina Ryerson? Foemina similis eius in Charlottesville bona vita frui potuit - equitans carros, implicatus in re publica, admirabilis, ubique invitatus. Tamen, ut plura alia AX agentibus obviis, hic semotus est. Quod ubi ventum est, quae causa sui fuit? AH ei viginti milia annorum ad operationes securitatis creditae obtulit, sed mundo minus vagatus est. Omnes scias tibi esse quod unciam tuam volebas esse in librae parte dextra. Bene, sed quis est dicere quod latus est? Poterat...
  "... duo foramina rigans prope - Nyamandhlovu et Guvulala Panis," Todd dixit. Nick diligenter auscultavit. "Locum sedere potes et animalia vespere ad bibendum venient. Ibi cras ibimus. Puellae steenbocks amabunt. Spectant sicut Disney Bambi."
  "Ostende eas ad Teddy Northway", Nick dixit, delectatum colore roseo collo Todd pellis. "Estne parca autocineto uti possum?"
  "Vere, non. Duas nostrarum amicarum habemus, et minibus hospitum ducti utimur. Scitis, post tenebras hic agere non potes. Et hospites e carro non dimittunt. Paululum periculosum accipere potest. cum quibusdam pecoribus. Leones interdum in elationibus quindecim vel sic apparent.'
  Nick suam destitutionem abscondit. Ab his minus centum milia passuum Vll. Hinc non plane ad eum iter pervenit, sed demonstravit viae non signatae esse, quibus raeda vel, si opus esset, ambulare posset. Circulum parvum, culexum, et poncho plasticum tam parvum, ut omnes in suo sinu coaptentur. Tabula eius parva erat quinque annorum, sed facturus erat.
  Ad triclinium accesserunt et steaks elandas comederunt, quod Nick egregium invenit. Postea saltaverunt cum quibusdam puellis admodum nice et Nick se excusantibus ante undecimam. Neglegens num ex hoc loco explorare potuit THB satis fusis accenderat unam ex ignotis explosivis copiis quam brevissime solvi posse. Tempus erat in figura manere.
  * * *
  Bruce Todd mane ientaculum coniunxit et quattuordecim milia passuum ad Dett Station. Longum, lucidum agmen turbam hominum effudit, quinque vel sex Peregrinationes inclusas praeter suas. Duo coetus currus exspectare debebant. Sapientes magistri virum suum pro eo ponere. Habebant lecticas duas, stationem carri minibus et Volvo.
  Puellae clarae et nitidae erant, de eorum adventu confabulando. Nick Gus cum suis impedimentis adiuvit. "Smooth iter?" - quaesivit seniorem comitatum.
  " Laeti sunt. Hoc est praecipuum agmen." Gus chuckled cum gravibus pera. "Est non sicut regulares non multo meliores sunt quam Penn Centralis!"
  Post magnanimum "primum tea" per procellosum Bund in eisdem carris egerunt. Gubernator Wankie parum striatum eiecit, et rogatu procuratoris, quia nullos habebat populos, Gus et Brus sedans expulerunt, et Nick Volvo primum eiecit. Kaushe Pan, Mtoa Dam substiterunt, ac saepius in angusta via substiterunt ad spectandum ludi armenta.
  Mirabile factum Annibale ad- fuit. Ut primum castra dereliquisti, alium mundum intrasti, duram, primitivam, minacem et pulchram. Praedam elegit, Ruth Crossman et Janet Olson pro curru suo et societate fruebantur. Puellae centenis pedibus pellicularum struthionum, pabulonum et cervorum utebantur. Ingemuerunt compatientes, videntes leones cadavera zebra mortui discerpentes.
  Prope Chompani Dam, helicopter supra caput volavit, locum prospiciens. Debebat esse pterodactylum. Mox parvae comitatus convenerunt, communicantes cervisiam frigidam quam Brus e portatili frigidiori paraverat, ac deinde, ut coetus viae faciunt, singulas vias iverunt. Minibus grex bubalorum inspicere desiit, viatores nume- larum imagines rapuerunt et, puellarum suadentibus, fecerunt. Quisque plaustrum per longum impulit, ansam viae flexuosa quae per colles Arizona per siccum concitus currere potuit.
  Praemisit ad radices collis plaustrum in intersectione substitisse, ubi viae, si tabulae meminerat, ad Vanki, Matetsi ramosa, et per aliam viam ad Main Castra reduxit. Salsissimus vir in magnis litteris sicut Wankie Research Project notatus est.
  
  
  
  
  Ut abegerunt, tabulam ante ducentos pedes per viam septentrionalem stare vidit. Eodem modo sese gerebant. Mirum est - non animadvertit quomodo parcus administratio nomen suum in omnibus adhæsit. Volebant impressionem naturalem relinquere. Admiranda.
  retardavit. Homo salsissimus vir e salsissimus surrexit et vexillum rubrum agitavit. Nick recordatus constructionem inceptis quas in Sarisburiensi viderat - erant vexilla monita, sed in momento ruboris videre non potuit meminisse. Et iterum mirum.
  Fremebat, nares eius velut animalia circa eas flagrantia ad odorem insoliti periculi significans. Retardavit , scidit , et praetoriam aspexit , qui eum alicujus admoneret . Quid est? Nire leva! Similitudo nulla exacta erat praeter maxillarum, sed incessus simian, superba, et tamen quaedam rectitudo cum vexillo. Opifices eos neglegenter tractant, non sicut pennantes in vexillis Helvetiorum.
  Quisque pedem off fregit et pedali gas pressit.
  Praeda, quae iuxta eum sedebat, clamavit: "Heus, Andy, vide vexillum?"
  Parum erat iter ad emittendum hominem, ab una parte humilis rupes decidit, et angustum iter plaustrum obturavit. Nick intendit eum et cornu cecinit. Vir furiose vexillum agitavit, deinde ad latus desiluit ut carpentum praetervolavit ubi stabat. Puellae in backseat anhelaverunt. Praeda alta voce dixit, "Hi Andy!"
  Nick aspexit ad raedam plaustri cum excussit. Mulio erat verendus, improbus. Si Rhodium normam delegeris, unus non erit. Pellis pallida, inimicitia in facie. Quisque perceptio hominis sedentis iuxta eum deprehensus miratur Volvo se loco morae accelerasse. Seres! Etsi sola imago in AX fasciculi ex-of-foci iactum malum fuit, Si Kalgan esse potuit.
  Transeuntes portaverunt sellam, posticum apertum est et homo coepit escendere, trahens quod potuit esse telum. Volvo volavit antequam obiectum cognosceret, sed manus quae anteriori processit magnam machinam sclopetum tenebat. Sine dubio.
  Quisque stomachus frigidus abiit. Quarta milliaris erat via anfractuosa usque ad primum iter et incolumem. Puellae! Suntne fusa?
  "Descende, puellae. In area. Nunc!"
  Shots! Jaculantes.
  Shots! Carburetorem Volvonis laudavit, gas suxit et potestatem sine haesitatione tradidit. Putabat unum e oflis illis autocinetum ferire, sed imaginatio eius vel gibba in via esse potuit. Ille coniectans hominem in parva salsissimus bis accensus est et deinde emisit ut peteret. Quisque attentius sperabat se malum esse iactum.
  Shots!
  Superficies paulo latior erat in via et Nick ea usus est ut currum servaret. Nunc vere cursus erant.
  Shots! Infirmior est, sed a glandibus fugere non potes. Shots!
  Bastardus ultimo glande usus est. Shot!
  Volvo per lacunam volavit, ut puer in lacum irruens primo suo fonte desiliret.
  Rub-a-du-du-du. Annibal anhelavit. Vir in tergo relicti sellam submachinam gun habuit. Ex admiratione senserit eum. Praeerant collem.
  Ante erat longum flexus descensus in imo. Acceleras medium, deinde fregit. Faciunt septuaginta quinque, sed focus oculorum non mutavit ut ecum aspiceret. Quam celeriter hoc volumen salsissimus erit? Si bona vel modernizata essent, anates in Volvo sederent si caperetur. Magnus dolor nondum minas poseit.
  Scilicet, magnus dolor non erat comminatio, sed Nick non habebat modum cognoscendi. Hoc proprium erat consilium Iuda, cum lumbis longitudinis armaturae, machinae equitum 460, et tormentorum gravium tormentorum ante et afi totis 180 gradibus iectionis partes per portuum plerumque per tabulata occultata.
  Tormenta machinae tormenta, tasque et sclopeta cum scopis sniperis continebant. Sed sicut praedia Hitler in Russiam misit, bene ob officium erat damnandum. Difficilis erat decurrere, et in angustiis viarum 50 mph celeritas non excessit, quod curvae celeritas retardabantur. Volvo e conspectu "lacus" commotus est.
  Alia res portatur celeritas. Ille lentus erat, et auriga semis fremens in Krol iuxta se volvi, erat calidus Guido cum horsepower. Windshield, prout in catalogi partium localium specificatur, callide scinditur et cardinatur ita ut dimidia pars dextra vel in medium prolata vel ad usum pro fenestra transversalis plicari possit. Krol incurvavit se et aperuit, 44 Submachine Gun ad tempus suum super humerum fundavit, deinde versus foramen levavit. Aliquot ictus graviore Skoda excanduit, sed ad 7.92 in stricta plagas transivit. Sit licet, tormentorum machinarum sollertia superbus fuit.
  magno impetu per montem volitabant in viam et clivum fontium descenderunt. Omnes Volvonis nubes pulveris et figura evanida erat. "Ite," latravit Krol. "Ignem tenebo, donec tegam."
  Mulio erat lentus, urbanus Croaticus, qui se Bloch appellabat, coniunctis Germanis cum sedecim erat.
  
  
  
  
  
  Iuvenis necne, tantam habuit inhumanam famam ad suos persequendos ut cum suis amicis Wehrmacht usque ad Berolinum se reciperet. Sapis, supervixit. Fuit bonus agitator et sollers currus pulmenti egit. Colle volabant, leniter in angulum vertebant, recta Volvo, quae ad colles asperos recta ducebat acies.
  Bloch confidenter dixit. "Habemus celeritatem."
  Nick idem senserat - nos capient. Spectavit lecticam progressum in speculo novissimi speculi diu ut e regione lapsus est, leviter conversus, sursum erectus, et celeritatem sustulit velut glans magna. Habuit peritus agitator et machinamentum valde bonum - versus a Volvo cum perito agitator et bonus machinae vexillum. Eventus praedictio est. Utebatur omni sollertia et virtute ad singulas quadrigas, quae iam minus mille passibus erant quadrante, distinebat.
  Iter per arenosum fuscum, campum viride mixtum, obiens obiurgat, rivos siccos obeuntes, per colles traiectus vel flexuosos. Haec via non amplius est moderna, quamvis bene servetur et utilis sit. Nick momento putabat se hic ante fuisse, et tunc intellexit cur. Locus et situs erant effigies venarum scaenarum quibus in TV serie usus est ut puer. Solebant in California, secus ac ruri.
  Nunc Volvo perfecte sensit. Hunc per pontem lapideum torsit et leviter delabens ad dextram partem fecit, quae omnibus viae partibus uteretur ne celerius quam necesse esset amitteret. Circa proximum turn unum e minibus transiit. Sperabat nume se in ponte morari.
  Praeda, ut Nick animadvertit et probabat, puellas quietas servavit, nunc autem e conspectu persequentium se aperiunt Janet Olson. "Domine Da! Quid accidit? Num vere ad nos iaculantur?"
  Ad momentum, Nick cogitabat illis narrans totam partem ludi convivii esse, sicut ludi scaenici et latrocinii ficti ad "oppidum limitis" amoenitas, sed tunc animum mutavit. Scire necesse est gravem ut anas vel aufugere possint.
  " Latrones," dixit, quod satis erat.
  "Bene, ego damnabor," Ruth Crossman sine tremore etiam in voce dixit: Tantum maledictio, qua numquam uti consuevit, excitationem suam prodidit.
  "Numquid haec pars revolutionis?" - quaesivit Buti.
  "Certe" dixit Nick. "Serius aut citius ubique apparebit, sed nos miseret, si citius accidat."
  "Ita erat... cogitavit," dixit praeda.
  "Bene cogitavit, pauca foramina. Feliciter nonnulla invenimus."
  "Quomodo tu coniecto hos esse fakes?"
  "Tabulae illae nimis ornatae erant. Signa magna. Vexillum. Omnia tam methodica et logica erant. Videstine quomodo hic homunculus vexillum tractavit? Similis pompam ducebat loco calido die laborat."
  Janet a tergo dixit, "Non sunt in conspectu."
  "Hoc bus ad pontem retardari potuisse" respondit Nick. "Proximum tempus videbis. Est in hac via circiter quinquaginta milia et multum auxilium non quaero. Gus et Brus nimis longe a nobis fuerunt ut intellegant quid factum sit."
  Irrupit Jeep qui in directionem suam placide volvens, duos senes continens. Perruperunt fauces angustas et in lato et inculta planitie collibus cincta se invenerunt. Parva vallis pavimentum a defectibus carbonum operationibus vexatum est, similibus fodiendarum fodiendarum insebri Colorado antequam folia retro crescerent.
  "Quid ergo dicemus. - anet timide rogavit. “Tacete, cogitet et cogitet,” Buti iussit.
  Nick gratus ob hoc fuit. Habuit Wilhelmina quatuordecim orbes munitionis. Sub baltheo suo fustes et plasticas habuit, sed tempus ac locum sumpsit, nec quicquam numerare potuit.
  Aliquot viae laterales veteres fieri potuerunt circumire et impetum facere, sed hoc fieri non potuit cum pistol contra tormenta tormenta et puellas in autocineto. Nondum plaustrum vallis ingressus est; in ponte restiterunt. Balteum suum discinctus et muscam arripuit.
  Hoc - Buti lepide verbis suis levi tremore: "fama de tempore et loco!"
  Quisque chuckled. Khaki balteum funditus extraxit, et extraxit illud. "Accipe hoc. Dobie. Vide in loculos prope fibula. Reperio plana nigrum objectum plasticum similis."
  "Habeo unum. Quid est?"
  " Explosive. Non habemus occasionem utendi, sed parati simus. Nunc ad sinum qui nigrum truncum non habet. Invenies fistulam aliquam lautorum. Da mihi."
  Paruit. Sensit digitis "tubam" sine manubrio in fine moderante, quod detonatores electrici scelerisque a fusis distinguebant.
  
  
  
  
  
  Fuse Eleg. "Requiem pone." Id fecit. "Accipe hoc unum et senties circa marginem truncum digitis ut parvam guttam cerae invenias. Si inspicias, foveam tegit."
  "Intelligatur";
  "Finem filum huius in foveam inhaero. Ceram penetrate. Cave ne filum flectas neve illud perdas."
  Non poterat respicere, volat via antiqua mea. Dixit, "Video. Prope erat pollicis."
  "Id est. illic operculum est. Cera putabatur ne scintillae intromitterent. Noli fumigare, puellae."
  Omnes affirmant se rem minime in animo esse consectetuer nunc.
  Nick maledixit quod ipsi nimis celeriter pulsis obsisterent, cum aedificia dilapidata praetervolaverunt quae suo proposito idonea erant. Variabant magnitudine ac figura fenestras habebant, pluribusque viis glarea patebant. Tum in parvam depressionem cum sago et volumine fontium inciderunt, et ominis in piscinam flavescentes aquae involaverunt et in aliam partem scoria veteris mei advolaverunt.
  Plures aedes antecedebant. Nick dixit, "Formam habebimus. Appropinquo ad aedificium. Cum tibi dixero ire, vade! obtinuit?"
  Assumpsit illa coacta, sonos suffocans significatos etiam. Temeraria festinatio et supplicium metum attigit. Quinquaginta milia horrorem augebit. Vidit plaustrum in convalle et cantharum fragorem in sterilis et aridorum landscape. quingentos passus erat. retardavit, jab-press...
  Viam lateralem latam, probabiliter exitus plaustri, ad proximam aedificiorum seriem ducitur. Is eum percussit et ducentas ulnas in tecta compulit. Salsissimus non erit dubium sequentem nubem pulveris.
  Prima aedificia apothecae, officia, tabernae erant.
  Hic olim pagus sui iuris debuit - erant circiter viginti. Et introduxit in plateam civitatis relictae visi aedificiis iterum repletum, et substitit in quo posset esse horreum. Clamavit: "Age!"
  Cucurrit ad aedificium et invenit fenestram, vitrum durum percutiens, testas e compage purgando, quantum potuit.
  "Intus!" Ruth Crossman per foramen levavit, deinde alios duos. "Mane ab oculis eorum. Occule si locum invenire potes."
  Recurrit ad Volvom et per vicum egit, post versuum moechae tuguriorum ordinem emensus retardans, haud dubie olim albae operationis vicinitates. Placentam habere agriculti in rubo cum casis. Ubi iter vertere coepit, substitit ac respexit. Salsissimus vir avertit viam regiam et ad eum properabat.
  Expectabat, volens aliquid habere ad firmandam sedem, et tempus erat faciendum. Etiam paucae globuli bombicii vel foeni pruritum reducent. Id ut viderant, sequebatur uia per obliqua clivi quid oportuisset opera; apparuit sicut collis artificialis cum parva piscina et cuniculus ad cacumen.
  Fracta ferruginea linea angusta meatus vestigia currit parallela viae, eam saepius tramittens. Ad cacumen pervenit collis artificialis et elisa. Sola via erat, via venerat. Hoc bonum esset, se ipsos confidere. Putabunt eum, sed cadet aut in scuto. Subridens, seu vultu vultuque subridens erat. Horum cogitationum te a tremore prohibuisti, imaginans quod fieri potuit, vel frigidum affectum in stomacho tuo.
  Et fremuit in semicirculo circa aedificia et invenit quod vellet - parum validum aedificium oblongum iuxta aquam. Videbatur sola, eversa, sed solida et valida, oblonga, fenestrata structura circiter triginta pedes longa. Tectum eius muris munitum sperabat. Galvanized ferrum factum est.
  Volvo duas rotas evolvit, dum circum murum griseum vertit; e conspectu constitit. Exilivit, tectum currus ascendit et in tectum aedificii, humili silhouette sicut anguis movens. Nunc - utinam haec duo vera fuissent in eorum disciplina! Et si non fuerunt plures quam duo.
  funditus iacebat. Caelum hoc in loco nunquam rupisti, et non transisti. Audivit plaustrum pellere in campum et lente. Spectabunt ad nubem pulveris quae ultimum acutum in Volvo terminatur. Audivit appropinquare plaustrum et tarditatem. Copiam par protulit, paratam plasticam tenuit, fuse horizontalem fuit. Melius sensi, premant manu Wilhelmina.
  Stant. Conieci ducentos pedes a casa esse. Apertam ianuam audivit. "Descende," venit velata vox.
  Etiam exemplum tuum sequere cogitabat Nick.
  Alius ostium apertum est, sed nemo occlusus est. Hi pueri subtilissime operantur. Audivit in glareis pedes iactantem, frementem qui quasi "Flanken" sonabat.
  The fuses were twelve second wicks, light or subtrahe duobus pendentibus quam diligenter accendis finem.
  
  
  
  
  
  Sonitus par terribiliter cecinit voce. Nick the fuse accensus — nunc etiam in tempestate aut sub aqua ardebit — ac prosternitur.
  Cor eius mersit. Aures ei dederunt: plaustrum saltem trecentorum pedum aberat. Duo viri exierunt ut circum aedificium utrinque ambularent. Praemissis angulis positae sunt, sed non ita feruntur ut horizontem intueri non possent. Vidit tormentarii submachinam ab homine ad laevam assurgentem. duodecim -boom!
  Nullius fallaciae. Bomba parva potens erat, sed fortuna laborabat. Iter faciens per tectum usque ad punctum procul inde ubi nuper apparuerat, super crepidinem prospexit.
  Ille ferens MP 44 cecidit, gemensque, et ingens telum quinque ante se pedes. Apparenter conatus ad dextram currere et post eum bomba explosa est. Non male laedi videtur. Annibal sperabat eum satis attonitum paulisper manere attonitum; Erat autem alter qui eum molestabat. Nusquam comparuit.
  Nick prorepit et nihil vidit. Alterum ad partem aedium transisse necesse est. Exspectare potes - aut movere potes. Annibal quam celerrime et quiete quam potuit commotus est. In alteram partem emissa est, ab ea parte qua jaculator tenderet. Cum expectasset - nihil. Cucurrit ad aversam partem tecti, Wilhelmina simul cum capite ad eam deferens. Terra nigra, oraque terrae vacua.
  Periculo! Hoc loco, hic in pariete reptans, ad angulum longe fortasse convertetur. Ambulavit ad angulum anteriorem et prospexit. Erravit.
  Cum Bloch speciem capitis in tecto vidit et grenadem explodentem versus se et Krol volitans, prosilivit. Recta ratio; Abi, sume summere et sede - nisi galeam tuam in bombo demittere potes. explosio mirae valetudinis in pedes octoginta. Ad dentis radices eius conturbavit eum.
  Loco per murum ambulans, in centrum suum emissa, laeva et dextera sursum respiciens. Sinistra dextra est. Suspexit sicut Nick eum aspexit - momento temporis unusquisque in faciem intuebatur numquam obliviscebatur.
  Mauser Bloch in dextra manu libratum habuit, et bene tractavit, sed adhuc aliquantulum obticuit, et, etiam si non fuisset, dubium esse non potuit. Nick offa cum instante agone reflexo et arte decem milia ictus ardens tardum, rapidum ignem et quovis loco, inter tectorum imminens. Punctum in Bloch naso supino elegit ubi glans terram esset, et glans undequadraginta digiti millemetri periit. Hic occipitium aperuit.
  Ictu etiam obstante, Bloch, ut solent homines, cecidit, et Nick vulnus hiantem vidit. Ingratus visus. Tectum desiluit et circum angulum aedificiorum discurrit — diligenter — offensus Krol invenit, sed telum suum attingens. Quisque cucurrit et sustulit eam. Krol aspiciens eum, ore operante, fluens sanguis ab angulo oris et oculus unus.
  "Quis es?" - Interrogavit Nick. Interdum offensus loquuntur. Krol non facere.
  Quisque id celeriter scrutatus est, nullum aliud telum reperiens. Pera alligator pellis nihil continebat nisi pecuniam. Cito ad mortuos rediit. Tantum licentiam exactoris Ioanni Blake editam habuit. Nick dixit cadaver "Non videris Joannem Blake."
  Mauser portans, plaustrum accessit. Apparet explosione illaesus fuisse. palliolum aperuit, distributorem pileum exsolvit et in suo sinu posuit. In postico invenit alium sclopellum submachinum et cistam metallicam continentem octo horrea et saltem ducentos additos orbes telae. Duas ephemerides ademit, mirans cur arma non plura essent. Notus erat Iudas propter amorem praecellentis incendii sui.
  sclopeta in tergo areae Volvonis collocavit et collis devolutus est. Iam bis puellas ante fenestram pulsare visus est. "Audivimus ictus," Praeda alta voce dixit. deglutivit et deposuit sonum suum. "Satisne salves?"
  "Certe." Adiuvit eos. "Amici nostri in pusillus salsissimus non amplius nos vexabit. Egrediamur foras ante magnum spectaculum."
  Janet Olson parvum vulnus in bracchio e fragmento vitri habebat. "Hoc mundum serva, donec medicorum commeatus sumamus" iussit Annibale. "Nihil hic potes capere."
  Garritus fremens in caelo animum advertit. Ab oriente meridiem, unde erant, apparuit helicopterum fluitans in via sicut apis speculator. Nick cogitabat "O non! Non vere - et quinquaginta milia cum his puellis!
  Hos turbo animadvertit, transvolavit et prope plaustrum oberrat, quod in planitie tacite stabat. "Ite!" - dixit Annibale.
  Cum ad viam publicam pervenissent, magnus salsissimus ex valle in fine vallis emersit.
  
  
  
  
  Nick excogitare potuit sermonem duplicem radiophonicum sicut helicopterum scaenam describit, desinens ad corpus "Ioannis Blake" pervidere. Postquam decrevimus...
  Nick aduolauit in Volvo ad septentriones. Statuerunt. Eos e longinquo extulit plaustrum. Similis coniecturae quinquaginta, sed dolor gravis ponderis Europaei verisimiliter fuit.
  Cum suspirio subsidii, Nick Volvo volvo circum vices ad escarpentiam contorsit. Magna semita celeritatem non ostendit - tantum firepower.
  E contra, vilis currus illis omnem celeritatem quae egebat dedit!
  
  
  Caput Octavum
  
  
  Volvo ad cacumen primi montis effulsit, ut murem in labyre cibo in fine. In via transierunt viatores quattuor currus viatores. Nick sperabat visum earum tempus guys in helicopter refrigeraturos, praesertim si arma militaria portarent. Parva erat, avis Gallico-duos seater facta, sed multa arma moderna circum non sunt.
  In cacumine propende, viae circum extremam rupem ventos cum suggestu raedam prospiciendi. Vacua erat. ad ripam Annibale deturbavit. Salsissimus vir vivens in colles duros comminuit, modo currus transiens. Ad admirationem Nick, helicopter ad orientem evanuit.
  Facultates consideravit. Cibus indigebant; ibant distributor pileum ut ex plaustro et corpore acciperet; circumibant et stabant cursui ante se, eum inter eum et magnum plaustrum collocantes. An has omnes causas? Certum est: nunc contra Iudam fuit. totiusque ordinationem assumpsit.
  Puellae compositionem suam recuperaverunt et hoc significatum quaestiones sunt. Quibus ille respondit in via quam optimum visum est, et cito ad occasum sylvae gigantis subsidiis excussit. Obsecro - nulla sit in via aedificium cuneos!
  "Putasne in tola terra laborare?" — quaesivit Acta Apostolicae Sedis . "Hoc dico, sicut Vietnam et haec Africae regionibus? Vera revolutionis?"
  "Terra laborat," respondit Nick, "sed puto nos de nostra sorte confusos esse. Forsitan latrones. Forsitan seditiosi. Forsitan norunt parentes tuos pecuniam habere et te rapere volunt."
  "Ha!" Buti risit et dubitanter aspexit eum, sed non intervenit.
  "Confer notiones tuas," Nick dixit benigne.
  "Non sum certus. Sed cum Peregrinatione famulus sclopetum portat et forte ibi fuisse bombam quam ibi habuisti, audiebamus - bona!"
  "Fere ac malum quod una puellarum tuarum pecuniam aut nuntios ad rebelles portans, huh?"
  Buti inclusi.
  Ruth Crossman placide dixit: "Puto mirifice excitando".
  Quisque compulit ultra horam. Transierunt Zimpa Pan, mons Suntichi et Chonba Dam. Cars et Vans eas subinde praeteribant, Nick autem sciebat nisi cum exercitu aut vigiliis vigiliis occurreret, se ab hoc tumultu togatos abstinere. Et si ad iniuriam circuitus et politice vel financially ad mafia THB conexi sunt, potest esse fatalis. Alia quaestio fuit - Iudas inclinatus est ad armandum parvas manus in uniformi auctoritates locales. Ille statim stationem vigilum totius Brasilianae pro latrocinio qui blande ambulavit ordinavit. Nick non vidit se in arma ullius armatae cohortis ambulare sine accurata praevia documentorum inhibitione.
  Conscenderunt iter, relictis novis, semihorreis, dimidiatis vallis subsidiis, et iugum ascenderunt per quod ferriviarium et via inter Bulawayo et Victoriam cadit. Quisque in statione gasi substitit in parva communitate, Volvo sub ramada quasi tectum super sentinam gasi trahens.
  Aliquot viri albi tristes in via spectabant. Videruntque timidi.
  Puellae aedificium et alta intraverunt, sient famulus Nick mussat: "Visne ad castra principalia?"
  Respondit : " Utique," respondit Nick. haesitabat autem per secretiorem morem de Rhodiis et apertis et cordiis.
  "Nolumus dominas perturbare, sed aliquantulum molestiam expectamus. Quidam clandestini meridionalem Sebungwei curaverunt. Credo se sperant ferriviam secare. Quattuor milites a Lubimbi paucis milliaribus occiderunt. Bonum esset. ideam principalis castra redire nunc ".
  "Gratias tibi ago," respondit Nick. "Nescio rebelles hoc longe questus sum. Tandem audivi pueros tuos et Afros Meridionales adiuvantes rem in potestate habuit. Centum rebelles intellego occiderunt."
  Qui implevit piscinam et quassavit caput. "Quaestiones habemus quas non loquimur. In sex mensibus quattuor milia hominum Zambezi meridiem habuimus. Subterraneis castris et omnia inveniunt. Non satis gasi ad constantes aeris vigilias habemus. "Ille amare Volvo ". "Nos adhuc flare eos ad voluptuaria similesve negotium, sed nescio quam diu servabit id facere. Yankee, ius?"
  "Etiam."
  "Scis. Operationes tuas in Mississippi et - videamus - in Georgia, annon?" tristi familiaritate despiciens. "Multum bonum facis; sed quid ad illum?"
  Nick eum solvit. "Ubi, vere. Quid via brevissima ad Castra Main?"
  "Sex milia in via ibi. Dextram."
  
  
  
  Pro signis circiter quadraginta milia. Tunc duo populi signa. Nequeunt desideres. "
  Puellae redierunt et Nick hominis mandata secuti sunt.
  Cessatio refuelis octo circiter minuta suscepit. Non vidit aliquod signum magni plaustri ad horam. Si adhuc sequebatur, longe post erat. Miratus est cur helicopterum speculatum non redisset. Illi sex milia passuum latam, stratam viam attigerunt. Duo ferme milia passuum iter habebant, cum commeatus exercitus ad occasum versus peteretur. Nick hoc aestimavit ut phalanx cum gravi apparatu domi relicto. bellica tesca acui. Cogitabat. Bene vale, tibi opus est.
  Praeda dixit: "Cur non vetas lictorem et dic ei quid nobis evenit?"
  Nick rationes suas explicavit non addens se sperasse Iudam reliquias "Ioannis Blake" removisse. Longa est explicatio quid factum esset inconcinnus.
  "Bonum est videre milites abire" dixit Acta Apostolicae Sedis . " Difficile est meminisse aliquos ex eis contra nos esse."
  Non contra nos actu, Nick correxit. "Non nobiscum."
  "Re vera spectat hos formosos viros" Ruth dixit. "Quaedam grata sunt. Vide - illic 'iustus imago Charlton Heston".
  Quisque non respicere. Occupatus festucam in caelo sequentem columnam parvam spectabat. Nimirum, ut primum cursorium armatorum ultimus volavit, festucam in magnitudine crevit. Paucis momentis satis appropinquasse cognoscitur. Vetus amicus eorum helicopter cum duobus hominibus, qui eos in valle reliquerant.
  "Ille est", Ruth fere feliciter dixit. "Estne hoc interesting?"
  “O magnus homo”, Bootie consensit, sed sciebas eam non significasse.
  Nick dixit, "Nimis bellus illic sunt. Num excutiemus eos?"
  Dixitque Ruth : Perge.
  "Da Infernum!" — Latravit Acta Apostolicae Sedis .
  "Quomodo illos agitis?" - quaesivit Buti.
  “Videbis,” Nick promisit. "Si petunt."
  Petierunt. Utque per apertum Volvo egit, deserti tractus sordidi, sicci bungu, aurigae latus currum turbine feriunt. Propius aspectum vel propinquum voluerunt. Nick helicopterum consident, deinde in dumeta impulit et clamavit, "Exi et descende ad dextram."
  Puellae adsueverunt. Ascenderunt et se in terram presserunt quasi quadrigis pugnatum. Quisque posticum ostium aperuit, sclopellum submachinum arripit, incolumitatem abscidit, et post helicopterum rivum plumbi misit, qui ad latus plenam potestatem ruebat. Longum erat spatium, sed felix posses.
  "Iterum" inquit. "Eamus, turma!"
  “Doce me uti aliquo horum,” Ruth dixit.
  “Si occasionem obtinemus,” Nick constitit.
  Helicopterum ante eos volavit per viam calidam, sicut vultur exspectans. Nick egit circiter viginti milia passuum, paratus obsistere ac mittere in planum, si propius accessisset. Non ita est. Transierunt complura itinera, nec quicquam eorum capere audebat. Finis mortuus cum extulit post illos veniens funestus esset. Longe ante, maculam nigram in latere viae vidit, et mente demersa est. Cum videret clarius, tacite sibi vovit. Ortus currus, magnus. Constitit, in contrariam partem vertere ac substitit. Homo in autocinetum insilivit et ad eos se contulit. Volvo iecit. Duobus abhinc milibus passuum post terga currum novo cursu pervenit ad eam partem, quam destinaverat, in eam compulit. Currus eum sequebatur.
  Praeda dixit: "Vincit."
  “Aspice,” iussit Nick.
  Venatione texit sex aut septem millia. Magnam sellam adire non properabat. Hoc eum vexarunt. Eos in extremum aut in frutices mortui ejecerunt. Regio montana magis, pontibus angustis per siccitatem aquarum. Ille diligenter unum elegit et in uno anulo pontis e conspectu persequentium substitit.
  "Surge et descende lectum sinum" dixit. Nunc bene agebant. Ipse in ualle utens fossa opperiebatur. Auriga sellae vidit Volvo constitit et extra teli stetit, deinde lentissime processit. Nick exspectabat, per villus gramen respiciens.
  nuno advenit! Ille in modico prorumpit et incensus tir go vidit et funditus. Tres viri de curru ceciderunt, duo ex illis longis sclopetis armati sunt. Ceciderunt in terram. Glandes bene intendentes Volvo feriunt. Satis erat pro Annibale. Attollit rostrum et accendit brevibus e longinquo erumpit.
  Invenerunt locum suum. Glarea magna qua- les scidit glarea pedes quinque ad dextram eius. Bonus ictus, potens telum. Abiit e visu et mutatis copiis. Plumbum contritum et in iugo crepitans supra caput. Puellae infra se dextra sedebant. Ad sinistram movit pedes viginti et iterum respexit super ripam. Magnum est quod ad hunc angulum expositi sunt. Helicopterum sonuit cum sex ictibus emissis, qui harenam sparsit super carros et homines. Non fuit eius dies. vitreum confractum, sed omnes tres per viam recurrunt, ab illis latens.
  'Age,' inquit, 'describe mihi.'
  Celeriter puellas per siccum fluvium duxit.
  
  
  
  
  
  Currebant ut possent, dispersi per volvorum latera reptabant. media hora frustra vastabuntur.
  Cum parva eius circuitus procul a ponte aberat, Nick eos e torrente in frutices parallelos viae eduxit.
  Gratus erat quod omnes puellas sensibiles calceos gerebant. Eget eos. Habuit Wilhelmina tredecim orbes munitionis. Malam fortunam horret? Unum tormentum submachinum, extra emporium, circumdo, omnium supellectilis et spei.
  Spes minuitur sicut sol occidens, sed non permisit puellas quod Esurientes et sitientes sciebat. Vires suas crebris quietem et hilaris commentis servavit, aer vero calidus et asper erat. Perventum est ad voraginem, et eam sequi debebat ad viam. Vacua erat. Dixit, "Venimus. Si quis audierit currum vel planum, loquere sursum."
  "Quo tendimus?" — quaesivit Acta Apostolicae Sedis . Vix visa est et defessa.
  "Iuxta tabulam meam, si memini, haec via nos ad Binji ducit. Oppidum honestum mediocre." Bingi circiter milia passuum LXXX in silvestri valle non adiecit.
  Vadum, limosum stagnum transierunt. Ruth ait: "Si modo potabilis esset".
  "Non possumus ullum casum." - dixit Annibale. "Pecuniam tibi dedero, etiam si bibis, mortuus es."
  Mox ante obscurum eos e via eduxit, asperam terram purgavit et dixit, "Fac te commoda. Somnum habe, si potes. Nocte iter facere possumus."
  Taedium dicebant, sed non erant querimoniae. Superbus erat.
  "Ponite horologium," inquit praeda. "Vos postulo somnum capere, Andy."
  Haud procul abfuit, animal aliquod emissum murmure magnum. Nick dixit: "Contende te simul. Ruth habebis votum tuum."
  In luce moriens ostendit eis quomodo salutem tormentorum submachine removerent. "Iace ut pistol, sed felis non tenent".
  "Non intellego," dixit Janet. "Nonne felis tenere?"
  "No. Habes constanter accommodare. Non possum demonstrare, ut putas. Hic... " Emporium aperuit et cubiculum extraxit. demonstravit tangendo felis et sonos quasi breves erumpit ignis. "Brrr-rup. Brrr-rup."
  Uterque probavit. Dixit, "Magne, omnes ad servientem promoti estis."
  Ad mirationem suam, tres vel quattuor horas lucis somni inter Ruth et Ioannam in vigilia Bootie accepit. Hoc probavit quod ei credidit. primo canities deduxit eos via.
  Milia passuum decem minuta movens, longum intervallum texerat per vigiliam Nick temporis horam decimam. At illi defatigati sunt. Potuit hoc toto die perdurare, sed puellae sine multa requie fere factae sunt. Vices submachinam sclopetis deferat. Operam suam graviter tulerunt. Quibus ille, licet non crederet, omnia quae agere debebant manere e manibus latronum donec Edman comes, Gus Boyd, terrorem excitavit. Exercitus legitimus et magistratus eos quaerunt, et publicum etiam periculum "latrociniorum" eos oppugnare faciet. Bene paruit.
  procliva erat humus, et cum in orbem anfractum in asperis locis esset, in vernaculam sub stramento viae stramento tectam veniebant. Latine loqui non simulavit. Quisque eum persecutus est. Ille in statione erat. Dimidium mille passuum per ambages pervenerunt in parva casarum stramentorum complexu repleti solitis campis farinae et tobacco, kraals et pensilibus intinctis. Vicus bene situs erat. Locus collis provocationes exhibebat, campi erant inaequales et sepes kraal difficilius ad conservandum, sed omnes pluviae piscinas per retis fossarum intraverunt quae clivum venarum instar cucurrerunt.
  Cum appropinquarent, currus sub tarp occultare plures homines tectus conatus est. Nick dixit vincto suo: "Ubi est dominus? Muhle Itikos?"
  Vir contumaciter movit caput. Dixit quidam de turba Anglorum superbi: “Est ibi bulla”. Perfecte locutus est, monstrans proximam tugurium lato ramada.
  Homo muscularis brevi e casa exivit et eos percunctando intuens. Is cum vidisset Nick's Lugerum fortuito ante se teneri, admonet.
  "Ille currus e horreo exi. Vide eam cupio."
  Plures ex nigris congregatis mussare coeperunt. Nick sclopellum submachinum Janet accepit et suspiciose eum tenuit. Homo muscularis dixit, "Nomen meum Ross est. Placetne tibi inducere te?"
  Melior etiam fuit eius oratio quam puella. Nick nomina sua recte dixit et conclusit: "... ad ipsum currus".
  Tarp remota, Nick connivuit. Prope novus Jeep intus latebat. Circumspexit, spectans homines pagos, qui numero iam novem erant. Mirabatur si hoc esset. Quattuor extra cann gasoline in dorso aperto tugurio invenit.
  Dixit Ross, "Affer nobis aquam et aliquid ad comedendum. Deinde discede. Ne cui noceas. Ego tibi bene reddam et Jeep potes habere."
  Unus e viris aliquid Ross patrio sermone dixit.
  
  
  
  
  Ross breviter respondit. Nick turbat. Hi homines duri erant. Fecerunt ut dictum est, sed curiosi magis quam perterriti. Ross rogat: "Visne cum Mapolisa vel Rhodiis copiis sociatus esses?"
  "Nemo."
  Qui niger locutus est dixit: "Mkivas..." Nick primum verbum intellexit "populus albus", ceteri minaces cecinerunt.
  "Ubi sunt arma tua?" — quaesivit Ross.
  "Imperium cepit omnia".
  Quisque non credebam. Imperium obtinuisse aliquid potuit, sed haec caterva confidens erat. Ille magis magisque laborabat. Si venirent ad eum, et sentire possent, deponere eos non posset quamlibet laborabat. Non interfectorem massa interfector.
  Subito Praeda ad Ross ambulavit et tacite locutus est. Nick nonnulla ex eo ad se movens amisit, sed audivit: "... Petrus van Pree et Dominus Garfieldus Todd. Ioannes quoque Johnson. Zimbabwe septuaginta tres."
  Nick agnovit nomen Todd, pristinus primus minister Rhodiiae, qui differentias inter album et nigrum reducere conatus est. Coetus Alborum eum in vicus liberalibus studiis expulit.
  Ross intuitus est Nick et AXman intellexit quomodo ius esset. Non erat aspectum quem impulisti. Cogitabat Ross se rebellioni venturum, si res ferat. Ross dixit: "Miss DeLong amicos meos scit. cibum et aquam accipies et te ad Binji accipiam. explorare potes vigiles. Nescio. Non puto. Sed do Hic vis sagittarii.
  "Non spectant nos," dixit Nick. Cogito THB cohors frigus homines sunt. Et quovis momento ex eadem cohors caput helicopterum erit. Tunc intelleges me vigilem non esse. Sed melius servares potentiam tuam si haberes.
  Ross placida facies gratitudine micabat. "Pontibus, quos transivistis, unum delevimus. Multas horas hic capiemus. Ideo vigiles nostri tam negligentes sunt... " Respexit hominem. speculator deposuit caput.
  "Miramus eum," Nick suadet.
  Respondit Ross. "Spero hoc primum mendacium dixisti mihi."
  Viginti minutas post septentrionalem Jeep agebant, Nick pulsis, Ross iuxta eum, tres puellae in tergo, Ruth machinam gun tenentem. Conversa in veram factiosam. Post duas fere horas per emissionem quod appellatum est 1905 Wyoming Road, paulo meliore via perventum est ubi signum sinistrum dixit "Binji" in litteris defluentibus demonstrans. Quisque aspexit in gyro et convertit dextram.
  "Quae est idea?" — Ross petivit.
  “Binji nobis non convenit” Nick explicavit. "Debemus patriam transire. Deinde ad Zambiam, ubi hospites Buti fortes videntur esse. Et ego quoque tuos sumo. Si me per viam ad metalla THB ducere potes, eo melius. Odisse debes eos. ... Audivi tamquam servos tractare populum tuum.
  "Non intellegis quid proponas. Post viae desinas centum milia passuum saltu transire. Et si nescis, parum bellum inter clandestinos et Exercitus Securitatis geritur."
  "Si bellum est, viae malae sunt?"
  "O paucae huc atque illuc viae. Sed non superstes."
  “Ita transibimus,” Nick fiducialius quam ille sensit, “Per auxilium tuum”.
  Praeda ab aversa sede dixit, "O, Andy, habes. Audi eum."
  “Ita,” respondit Nick.” Scit quod quid faciam ut arma iuvet. Quae nos de THB pandimus, mundum concussa et opprobrium hic imperio afferemus. Ross heros erit".
  "Iratus es," inquit Ross turpiter. "In hac operatione dissident quinquaginta unum, ut dicis. Ego te in villa caesim."
  "Telum habuisti, nonne?"
  "Totum tempus eras ibi erat vasa monstrata apud te. Nimis sum mollis. Id est problema cum idealistae".
  Quisque cigarette ei obtulit. "Si te melius senserit, nec ego mitterem."
  Ross accendit cigarette et se mutuo inspexerunt breviter. Nick intellexit, praeter umbram, expressio Ross simillima ei quam saepe in speculo suo vidit. Fiducia et quaestio.
  Jeep aliud sexaginta milia passuum ante helicopterum transvolaverunt, nunc autem in silvestribus locis erant et gubernatores helicopterorum milia passuum iter laborantes invenerunt. Sub vegetatione crebra stramine vimine collocati sunt et helicopterum praetervolant. Nick puellas explicavit quare spectare non debeant, dicens, "Nunc scis cur bella clandestina opera in Vietnam. Facile celare potes."
  Uno die, cum Nick's circinus irent significabat; tenue vestigium ad dextrum suum Ross dixit, "Imo in via publica maneas. proximam collium lineam proxime curvat. Haec via mortua ad falsam escarpmentam desinit. miles."
  Ultra collium aciem Nick didicit quod Ross verum diceret. Post meridiem ad viculum pervenerunt, et Ross aquam accepit, farinam placentam et biltong ad parvam copiam servandam.
  
  
  
  
  Nick nihil delectum habuit, nisi ut hunc hominem lingua indigenis loqui non intelligeret.
  Ut abeuntibus vidit Nick plaustrum equinum instructum parari. "Quo vadunt?"
  "Revertent viam qua venimus, ramos trahentes. Vestigia nostra delebimus, non quod faciles erimus in hac siccitate vestigare, sed indagatrix bona potentia."
  pontes non erant, sed vada super rivos in quibus manebat aqua. Plerique sicci sunt. Cum sol occumberet, elephantorum grex transiit. Magna animalia erant agiliora, inepte inter se cohaerentia, conversus ad videndum Jeep.
  “Perge”, Ross tacite dixit. "Dederunt eis fructum fermentati succum. Aliquando male."
  "Ephanus adtemptatur?" Interrogavit Nick "Numquam hoc audivi."
  "Verum est. Unum dare non vis cum altus es et male sentiens, aut cum male adtemptatur."
  "Vere faciunt alcohol? Quomodo?"
  "In ventre eorum."
  Illi latius flumen transierunt et Petrus dixit, "Numquid non possumus madefacere pedes nostros et lavare nos?"
  "Postea" monuit Ross. "Sunt crocodili et mali vermes."
  Tenebrae tenebrae in vacuum locum perventum est - quattuor casae elegantes cum atrio et pabulo saeptae et portatae. Nick casas adprobans circumspexit. Pelles mundas et supellectilem simplicem habebant. "Estne hic ubi dixisti nos dormituros?"
  "Ita. Hic usus est postremus cursorium cum in equo venissent. adhuc in usu est. Vicus quinque milia passuum hinc oculum observat. Id est unum cum populo meo. Ita damnant legem manentem et fidum imperium. .
  “Hae virtutes debent esse,” Nick dixit quod pyxidem exonerat cibi.
  "Non ad res novas," Ross acerbe dixit. "Tu rudis ac sordidus manebis, donec principes tui humaniores facti sunt. Cum adoleveris et barbari manent - totis balneariis et ludibria mechanicis tegulatis - advenis. Meus populus cum exploratoribus perspicitur quia rectum putant. Curre; dices tristis. Non animadverto ut es spoliari. Non habent Kaffir cervisiam et vicos. "
  "Si maturus esses," Nick dixit, "non in ghetto."
  Ross astitit et haesitabat. "Quare?"
  "Non vis cimices effingere. Quadringentorum millium ad quadragies, visne? Ludum cum cerebro et potestate partu vincere potuisti."
  "Hoc non est verum..." Ross constitit. Vitium alicubi sciebat esse in ratione, sed in nova lectione non animadvertebatur.
  Nox quievit. Fordulam absconderunt, comederunt, et spatium spatium diviserunt. Gratum balneum in lauandi conclavi tulerunt. Ross dixit aquam mundam esse.
  Postridie mane triginta milia passuum pepulerunt, et in desertum vicum iter oppositum oppido constiterunt. Ea discissio. “Motus”, Ross acerbe dixit. "Suspicati erant quia sui iuris manere volebant."
  Quisque saltu respexit. "Nostine semitas? Hinc imus."
  Adnuit Ros. "Hoc solum facere potui."
  "Tunc simul eamus. Crura facta sunt ante jeeps."
  Fortasse ob siccitatem, cum gravita- tibus animalibus ad reliqua corpora aquae, vestigia magis arida erant quam horrore humido. Quisque retia capitis omnes ex sacco suo fecit, quamquam Ross se carere posse affirmavit. Prima nocte in colle qui recentis coloniae signa ostenderat castrametati sunt. Erant casae casae et scrobes ignis. "Partesii?" - Interrogavit Nick.
  "Plerumque venatores."
  Nox strepitus animalium et volatilium vocum constabat; murmur in silva, prope sonans. Ross affirmabat plurima animalia leto peritia castra vitare, sed hoc non accidit. Sub mediam noctem , Nick e ostio casae suae molli voce excitatus est. "Andy?"
  "Ita," inquit, "susurravit.
  "Nihil enim somni". Vox Ruth Crossman.
  "Timentes?"
  "Non puto."
  “Ecce... Manum calidam invenit et eam ad cubile tensae corio attraxit. "Tu solus es." Et osculatus est eam. "Vos postulo cuddling post omnem motum."
  "Ego me ita esse dico." Illa se ei comprimebat.
  Die tertio egressi sunt in angustum iter. Retrorsum erant in terra bundu rubi, et erat semita satis directa. Ross dixit, "Hoc marginem dominii TNV designat. Quattuor in die exploraverunt - vel amplius."
  Nick dixit, "Posne me ducere ad locum ubi possum bonam aspectum ad locum habere?"
  "Possum, sed facilius esset ambire et hinc exire. Nos versus Zambiam vel ad Saresberiam tendimus. Contra THB solum nihil potes."
  "Volo videre operationem eorum. Cupio scire quid agatur pro omnibus meis informationibus secunda manu habere. Forsitan aliquas pressiones reales in eis ponere possum."
  "Praeda non mihi dixit, Da. Dixit te adiuvisse Petrum van Prees. Quis es? Cur hostis THB es? Scisne Mike Bohr?"
  "Cogito me scire Mike Bohr. Si facio, et is est homo, quem puto esse, tunc tyrannus homicida est".
  "Ego tibi dicere possem. Multum populus meus in campestribus campis se habet"
  eas sedes vocat. Esne magistratus internationalis? UN? "
  "No. Et Ross - Nescio ubi sis."
  "Ego sum vir bonus"
  "Quomodo sunt Petrus et Johnson?"
  Ross maestus dixit: "Aliter res spectamus. In omni revolutione multae sunt sententiae".
  "Crede mihi, ego pultabo cum potero?"
  "Eamus."
  Paucis post horis ad summum exiguum exiguum conscenderunt, et Nick spiritum tenuit. Respexit ad fodienda imperii. Quantum perspicere potuit, opera, castra, raedam sortes, horrea complexa sunt. Balneae acies et via ab oriente intrabat. Multis negotiis sepibus validis circumdati sunt. Tuguria, quasi in clara luce sine fine tendens, altas sepes, speculas et portas custodiebant.
  Nick dixit, "Quare arma populo tuo non dabunt in formationibus et ea capiunt?"
  "Haec una est rerum, ubi coetus meus a Petro caterva differt", Ross maestus dixit. "Nihil usquam opus est. Difficile est credere, sed coloniae potestas hic populum meum per annos legitimum fecit. Inclinant capita, osculantur flagellis, expoliunt catenas."
  "Solum rectores possunt legem solvere," Nick mussat.
  "Hoc iustum est."
  "Ubi vivit Bohr cum praetorio?"
  "Super collem meum post ultimum. Locum iucunde obtinuit. Munitum et custoditum. Intrare non potes."
  "Non habeo. Iusto volo videre id ut scias quod privatum eius regnum in persona vidi. Quis cum eo vivit? Servi locuti sunt".
  "Paucos Germanos. Puto te in Henrico Müller interesse. Si Kalgan, a Chinese. Et pauci gentium diversarum, sed omnes scelerati, opinor. Nostras chalcitidas et asbestos toto orbe naviculat. .
  Quisque asperas lineas nigras aspexit et non ridebat. Ross multo plus scivit quam ab initio narrabat. Concussitque manum validam. "Visne puellas Sarisburiam capies? an eas mittes ad aliquam partem humanitatis?"
  "Et tu?"
  "Et bene erit. Im 'iens ut plenam imaginem et ire. Circini habeo."
  "Quare periculum vitae tuae?"
  "Ego mercedem pro hoc. Ius officium habeo facere."
  "Ego puellas hac nocte ducam." Ross ingemuit. "Puto te nimium multa pericula ferre. Bene, da, si hoc nomen tibi est."
  Ros repit in collem in vallem occultam ubi puellas reliquerant. Profecti sunt. Vestigia narraverunt fabulam. Superati sunt ab hominibus ocreis. Album. Baculum THB utique. Salsissimus vir et currus eos per circuitus via sustulerunt. Ross a saltu suo regreditur et maledictus est. Pretium fiduciae. Non mirum, consectatores in plaustro et sella tardum videbantur. Vocaverunt semitas et secuti sunt eos totum tempus, fortasse radiophonicum THB contingentes.
  Spectavit moestus colles longinquos ubi Andreas Grant was now probably part of mining kingdom; in laqueum incidens cum pulchris esca.
  
  
  Caput Nonum
  
  
  Ross mirum videre Nick hoc momento. Mus in laqueum tam quiete repit ut nemo de eo sciret - tamen. Quisque copulavit coetum alborum hominum in CAPSA extra TRICLINIARIA. Ut abeuntibus, ipse tunicam caeruleam et galeam luteam tutatus est. Ambulavit inter strepitus navalium et quasi omnem vitam ibi egisset.
  Diem exegit in immanibus fundatoribus, praeter angustos fodinarum impedimenta texens, ex industria ingressus et ex horreis et officio aedificiorum. Non ausi sunt eum aspicere barbari nec interrogare - hoc usus non est. THB operati sunt sicut machinae praecisiones - intus non erant non legitimi personae.
  Judae movent adjuta. Cum puellae in villam adductae sunt, fremuit: "Ubi sunt duo viri?"
  In circuitus turmae radioedae puellis dictae putaverunt quod turmas silvestres eas habuissent. Hermannus Dusen dux ex chaceariis saltu evocatus, expalluit. Fessa est; adduxistis catervam meam ad cibum et relaxationem. Putabat omnia praedae circuitus sustulisse!
  Iudas maledixit et omnem securitatem suam misit de castris in saltu ad stationem viarum. Intus, Nick omnia fecit. Vidit aliquet et carros ferriviaria chromate et asbesto onustos, et crates ligneas ex auro fundatoribus motas vidit sub aliis oneribus occultari dum inspectores tabulas diligentes servabant.
  Locutus est unus ex illis, quando cum suo Germano erat vir Austriacus. Interrogavit. - "Estne haec una navis orientalis longinquae?"
  Vir tabellam et mercium officiose repressit. "Nein. Janua. Escort Lebo." Avertit, negotiosos et negotiosos.
  Nick invenit centrum communicationum, cubiculum plenum machinis teletypi sonis et radios glareo-tonido. Formam ab operante accepit et telegram scripsit Rogero Tillborn, Rhodio Railways. Forma stili exercitus Germanici numerabatur. Nemo audeat...
  Auctor nuntium legit: "Nonaginta carlabra chalcitidis per proximos triginta dies necessaria erunt". In Beyer-Garratt potestate tantum procedunt sub directione ipsum Barnes. Signatus, Gransh.
  
  
  
  
  
  Etiam auctor mattis erat. Rogavit: "filum ferriviarium. Free?"
  "Etiam."
  Nick erat prope statio dolorum cum sirenes velut strepitus abiverunt. Ascendit in tergum TUBER ingentem salsissimus vir vivens. Tectum perspiciens, perscrutabatur tota die continuare, et tandem ad exitum quaerebant eum, licet de puellis raptum nesciret.
  De hoc invenit post tenebras, electrificatas sepem circa Villam Judae fulciens cum baculis et reptando ad atrium illustratum. In conclavi proxima domui sederunt Mike Bohr, Muller et Mare Kalgan. In ulteriore clausura cum piscinis in medio erant Bootie, Ruth et Janet. Filo sepem ligati erant, nudi. Grandes pavones masculas neglexerunt, viridi trunco mandendo.
  Nick horret, Wilhelmina cepit, vidit Bor, et stetit. Lux erat minim. Tunc intellexit tres viros in clausura vitreo esse - in arca bulletproof cum aer conditionis! Annibale cito cessit. Quid laqueus! Aliquot post momentis vidit duos viros tacite per virgulta versus locum ubi stabat movens. Hermann Dusen in circuitu erat, errorem suum corrigere decrevit.
  Circum domum in circulo ambulaverunt. Nick eos secutus est, trahens unum de renibus funiculi plastici de lumbis eius, quod nesciebat quis quid ferebat. Vir- gines erant, cum tensile robur ton.
  Hermannus - etsi Nick nomen suum non noverat - praeivit. Constitit inspicere saepem electricam exteriorem. Mortuus est sine sono, brevique salebra brachii et crurum, quae in sexaginta secundis rebus resederunt. Per opaca semita rediit Socius. Finis eius quam celerrime venit. Nick super incumbens et aliquantulum nauseosum pro brevi tempore sensit, reactionem numquam Hawk quidem dixerit.
  Nick rediit ad commissuram fruticum neglecto pectore vitreo et aspexit eam cum sensu imbecillitatis. Tres viri riserunt. Mike Bohr demonstravit piscinam in saepti saepti ferarum, ubi nudae puellae instar figurinae miserabiles pendebant. Niver in arborem cessit. Aliquid ex aqua prorepit. Nick winced. Crocodilus. Probabiliter esuriens. Janet Olson exclamavit.
  Nick ad saepem cucurrit, Bor, Muller et Kalgan stabant, Kalgan longum sclopetum in manibus tenebat. Bene - momento eos ferire non poterat nec eum ferire poterat. Uterque nuper resectis confisus est. Glandes Wilhelminae in conspectu cuiusque crocodili procul quadraginta pedum directe collocavit.
  Mike Bora graviter acui Anglica e loudspeaker cecinerunt. "Rorate sclopetis, AXman. Circumventus es."
  Nick recurrit in ordines hortulani et consedit. Qui id numquam tantas inermis. Recte Bohr. Muller telephonum utebatur. Copia subsidiorum hic paucis momentis habebunt. In eum tres viri riserunt. Procul declive, tormentum vitae fremuit. Mediocribus risum movere labellis. Annibal primum in cursu fugit. Abiit de via et domum, permittens fugiendum videre, sperans se aliquantisper oblivisci puellas, quia victimam escam non viderat.
  In clausura refrigerium commode, Bor chuckled. "Ecce quomodo currit! Hic est Americanus. Ignavi sunt cum potentiam tuam cognoscunt. Muller - homines septentriones mittet."
  Mueller in telephonum latravit. Tunc dixit: "Marzon nunc est cum cohorte. Damn eos. Et appropinquant triginta homines de via exteriore. Hermannus et vigiliae interiores mox post eum erunt."
  Non realiter. Herman et dux eius MANIPLUS sub arbore baobab tepuerunt. Quisque praeter tres-vir circuitus evasit et cum viam vidit substitit. per octo vel novem homines porrexerunt. Canem unus tenebat copulam. Vir ad vehiculum pugnae stans utebatur ambulacro-talkie. Quisque ingemuit et fuse in laminam plasticam inseruit. Ex eis tribus et novem glandibus lapidibus contra exercitum uti incipiet. Portable arcu exploraverunt aream.
  Aliquet parva commeatui clivi ab aquilone ascenderunt. Homo cum radio se convertit et quasi confusus tenuit. Quisque oculos constringebat. Homo adhaerens lateri primae plaustrum erat Ross! Decidit in terram sicut Nick observavit. Extulit plaustrum usque ad vehiculum imperium, et populus e tergo evectus est. Nigri erant! Praecepti vehiculum exivit headlights.
  Homo albus post operante radiophonicum suum machinam sclopetis excitavit. Quisque glans in medio posuit. In offa, actio explosa.
  Parvum bellum erat. Orange tracers cut through the night. Nick observabant occaecat impetum, latera, serpere, iacio. sicut milites cum proposito movebant. Difficile est prohibere. Albii confregit, cessit, et quaedam in tergo emissa sunt. Quisque ad Ross vociferatus est, et homo niger ad eum accurrit. Ross latis pyrobolum portavit. Qui dixit : " Putabam te jam mortuum esse."
  " prope est."
  Profecti sunt in ardorem luminum extulit et Pieter van Prees adiunctus est. Senex victori similis fuit.
  
  
  
  
  
  Inspexit Nick sine passione. "Aliquid exasperasti. Rhodia turma quae nos insequebatur circumibat ad alterum venientem extrinsecus. Quid?"
  "Nuntium misi ad George Barnes. Turma plumbi anti-mergandi coetus sceleratorum internationalium est. Suspicor se omnes politicos tuos emere non posse."
  Van Prees in radiophonicum vertitur. "Opifices locales suas communitates relinquent. Stipendia THB res sursum excutient. Sed nos priusquam custodes venerint hic exire".
  "Da mihi extulit," dixit Nick. "Puellae habent in colle."
  "Trucks pecunia constant" Van Prees cogitatione dixit. Ross inspexit. "Aude nos?"
  "Novum tibi emam aut pretium tibi mitto per Johnson," Nick exclamavit.
  Dicit ei Ross. Tradidit Nick pyrobolum. Pretium unum ex his nobis mitte.
  "Haec est promissio."
  Nick missa praeter currus et corpora eiecta, in partem viae quae ducit ad villam traxit, et quantum machinis fremitus portari potuit, surrexit. Racemi ignium in tota valle erant, sed propinquiores erant ignibus ubique erumpentibus. In longe ad portam principalem globuli vestigium premebant et vibrabant, et sonus gunfire gravabatur. Visus est Mike Bohr et societas suas nexus politicos amiserat - vel ad eas festinanter pervenire non potuit. Idque factum est ut agmen agmen prohibere tentaretur.
  Et evolvi in campum, et circuivi domum. Tres viros vidit in atrio. Iam non ridebant. Ad eos recta compulit.
  Gravis Internationalis cum bono impetu volvebatur sicut in catenam catenam latam saepimento crepuit. Claustrum ferebatur cum plaustro in filo shredding discerpendo mixturam, polos cadentes et metallum eiulare. Sol pediludii et sellae ornatae volabant ut nugas ante saepem et currum ferire. Modo ante Nick in globo vitreo tegentem Bohr, Muller, et Kulgan ingruebat, fragmentum claudendi V informibus, quod quasi soni metallici undae ad nasum plaustri sono emissae emissae ingruebat.
  Bohr versus domum irruit, Nick ut Muller se in dicione servabat. Senex satis animi erat, vel obriguit. Kulgani notae orientalis larva odii irati in Muller yanked fuerunt, et tunc plaustrum vitro percussit, et omnia in salebra metalli in vitro evanuerunt. Nick se contra rotam gubernantem et firewall constringit. Muller et Kalgan disparuerunt, subito obumbrati vitreo fracto et fracto obumbrati sunt. Inflexus materia, cessit et opaca facta est retis lacrymarum.
  Nubes vaporis elapsus est e salsissimus radiator rimas. Nick luctatus est cum ianua impedita, sciens Muller et Kulgan per fornicem exiti vitrei ambulasse et secutum Bor in principali domo. Tandem sclopetum eiecit fenestram et post eam ascendit.
  Ostium domus patulum circum tectum cucurrit et ad eam accessit - impedimentum erat plaustrum et saepes ad dextram. Ille unum pyrobolum furoris in suam centrum accendit et eum aperuit. Nullam id ipsum erat.
  Per stridorem plaustri radiatoris fumantis, clamor puellae territus audiebatur. Conversus, miratus quod lux in eo mansisset, quod luminibus viae compluribus pulsaverat, sperans se exire. Bonus scopus fuisset si Müller et ceteri fenestras superiores accessissent.
  Ruens ad saepem quod patibulum ab area separavit, portam invenit et per eam ambulavit. Nimbus in angulo contremuit, cadaver crocodili contremuit. Praedae foedera rupit cum Hugone. "Quid hic mali?" — Diripuit.
  "Nescio" flevit. "Jamet exclamavit."
  Dimisit eam, dixit, “Libera Ruth”, et perrexit ad Janet. "Esne bene?"
  "Ita," tremuit, "cantharum terribilis magnus crure meo repit."
  Solvunt ei manus Annibale. " Habes animos."
  "Perduint fun pretium."
  pyrobolum extulit. Solve pedes tuos. Accurrit ad Nunc et ad fores domus. Ultimam multarum camerarum quaesivit cum George Barnes eum invenit. Tristis Rhodius dixit: "Salvete. Estne haec aliquantulus sollicita? Ego te accepi a Tilborn. callidus."
  "Gratias tibi ago. Bor et equos abisse."
  "Nos eos youll 'adepto. Ego vere fabulam tuam audire volo."
  "Non tamen omnia figuravi. Egrediamur hinc. Quovis momento locus iste explodere potuit." Stragula puellis tradidit.
  Nick erravit. Villa clara in colle ambulabant. Barnes dixit, "Bene, Da. Quid accidit?"
  "Mike Bohr aut THB putaverunt me esse negotium aemulum vel aliquid. Multam admirationem habui. Populus me aggressus est, conatus est me rapere. Molesti sunt clientes Peregrinationis. nos per totam regionem persecuti sunt. Erant valde violenti, ut Praeter eos in salsissimus vir vivens eieci."
  Barnes ex animo risit. "Fama de rebus huius decennio. Quantum intelligo, concitasti seditionem vernaculam. constitit inter exercitum nostrum et clandestinos praelium. Et tu satis fallaciam et perfidia ex parte Vll exposuisti. imperium supinum.
  
  
  
  Radiophonia tam magna ex praetorio strepebat ut ab eo abieram".
  "Ges," dixit Nick innocens, "nonne est? Quemadmodum temere rerum catenam. Sed tu felix es, huh? THB opifices abusi, mores tuos decepisti, inimicos adiuvisti - omnibus vendiderunt, scis. Ut bene credit pro eo." ".
  "Si semper illud figemus."
  Scilicet reficere potes. Nick notavit quam facile est, cum multum auri tractas, quod vim habet immensam et nullam pietatem. Mundus liber melius sensit cum metallum flavum penetravit in manus quae aestimaverunt. Secuti sunt Iudam Lourenzo Marquez, et vestigium eius evanuit. Nick suspicari potuit ubi - usque Mozambique Channel ad Oceanum Indicum in una ex magnis scaphis Oceani probaverunt. Nihil dixit pro technice suum finem consecutum esse et adhuc Andrew Grant chaperoning Peregrinationis coetus erat.
  Immo Assistens Praefectus Vigilum Rhodiorum ei libellum commendationis in parva cena obtulit. Publicatio adiuvit eum decernere ne oblatum Hawke super funem coded acciperet, quovis praetextu abire et Vindobonae reverti posset. Pudicitiae causa iter finire statuit.
  Post omnes, Gus erat societas bona, et sic Bootie et Ruth et Janet et Teddy et...
  
  
  
  
  
  
  
 Ваша оценка:

Связаться с программистом сайта.

Новые книги авторов СИ, вышедшие из печати:
О.Болдырева "Крадуш. Чужие души" М.Николаев "Вторжение на Землю"

Как попасть в этoт список

Кожевенное мастерство | Сайт "Художники" | Доска об'явлений "Книги"